Το Τέλος των Μύθων

<div style="text-align: justify;"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_l7nczqGLTwoH0Al4ATQtnN7hxnWap_tCqfXdjH_EAAlGlcHIJZ6UV6rkdYJxthu8uoplWiXpUrwN9Xty6v0itkc37DVS60yUhEwkZlkwtXCED5LWx0gz1UryXGyjzrkOLioa6Jw0X_hb/s1600/%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD+%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh_l7nczqGLTwoH0Al4ATQtnN7hxnWap_tCqfXdjH_EAAlGlcHIJZ6UV6rkdYJxthu8uoplWiXpUrwN9Xty6v0itkc37DVS60yUhEwkZlkwtXCED5LWx0gz1UryXGyjzrkOLioa6Jw0X_hb/s640/%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD+%25CF%2580%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BD.jpg" width="640" /></a></div> <strong><br /></strong> <strong>του Δρ Σπυρίδωνος Πλακούδα*</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Η ειδησεογραφία των προηγούμενων ημερών υπήρξε άκρως ενδιαφέρουσα· η Τουρκία συμφώνησε σε πλήρη ομαλοποίηση των σχέσεών της με το Ισραήλ και, εν συνεχεία, με τη Ρωσία ενώ δρομολογήθηκε η αποκατάσταση των διμερών σχέσεων Τουρκίας-Αιγύπτου σε νέα βάση. Όπως αναμενόταν, οι άνωθι ειδήσεις προκάλεσαν ευρεία αναστάτωση σε μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης. Δικαιολογείται, όμως, μια τέτοια (δυσάρεστη) έκπληξη εκ μέρους μας;<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Σοκ και Δέος;</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Ήταν, δηλαδή, κεραυνός εν αιθρία η αποκατάσταση των διμερών σχέσεων μεταξύ Ρωσίας - Ισραήλ και Τουρκίας; Ή μήπως ήταν το αποτέλεσμα μιας προϊούσας υπόγειας διαπραγμάτευσης; Μια ενδελεχής διερεύνηση των παραπάνω περιστατικών αποκαλύπτει πως η Άγκυρα εναγωνίως επεδίωκε επί μήνες να αποκαταστήσει τις διμερείς σχέσεις της με το Τελ Αβίβ και τη Μόσχα. Ο Τούρκος Πρόεδρος, Recep Tayyip Erdoğan, απομονωμένος επικίνδυνα πανταχόθεν, ήθελε να επουλώσει τις «ανοικτές πληγές» με το Ισραήλ και τη Μόσχα (που η φιλο-σουνιτική και νεο-οθωμανική πολιτική του από το 2009 άνοιξε στο κάτω κάτω της γραφής) ώστε να επικεντρωθεί απερίσπαστος στις εσωτερικές προκλήσεις (ήτοι, το προεδρικό ζήτημα, το Κουρδικό Ζήτημα και το Ισλαμικό Κράτος). Όποιος δεν ανέμενε τέτοια οβιδιακή μεταμόρφωση του Erdoğan από διαπρύσιο κήρυκα κατά του «Σιωνισμού» και, δευτερευόντως, του «Ρωσικού Ιμπεριαλισμού», μάλλον δεν έχει αποκρυπτογραφήσει αποτελεσματικά τη φύση του χαρισματικού Τούρκου ηγέτη. Όπως εύγλωττα αποδεικνύει το «Κουρδικό Άνοιγμα» του ιδίου προ ετών, ο Erdoğan επιδεικνύει ένα ισχυρό ένστικτο επιβίωσης που του επιτρέπει αδύνατους (κατά τα φαινόμενα) συμβιβασμούς.<br /> <img alt="" data-pagespeed-url-hash="1238448039" height="238" onload="pagespeed.CriticalImages.checkImageForCriticality(this);" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/x2194430.jpg.pagespeed.ic.tzu-KyhtZh.jpg" style="float: right;" width="350" /><br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Ο πραγματικός σεισμός, όμως, προκλήθηκε από τη μεταστροφή του <strong>Benjamin Netanyahu (ΦΩΤ.)</strong>, πρωθυπουργού του Ισραήλ, και του Ρώσου Προέδρου, Vladimir Putin –δύο ηγετών που φημίζονται για τη σιδηρά πυγμή τους ένεκα του στρατιωτικού υποβάθρου τους. Γιατί εν τέλει ο Putin και ο Netanyahu συμφώνησαν να απεγκλωβίσουν τον Erdoğan από τη μέγγενη της «λαμπρής απομόνωσής» του (όπως διακήρυττε κωμικοτραγικά πέρυσι ένας φιλοκυβερνητικός Τούρκος δημοσιογράφος) δεν αποτελεί τον στόχο του εν λόγω άρθρου· άλλωστε, ακόμη αιωρούνται στα ΜΜΕ διάφορες θεωρίες περί των πραγματικών αιτίων της επαναπροσέγγισης. Κατά την άποψη του συγγραφέα του παρόντος άρθρου, ένας συνδυασμός παραγόντων (όπως σε κάθε φαινόμενο στη διεθνή κονίστρα) εν τέλει ώθησε τις εκατέρωθεν πλευρές σε συμβιβασμό. Το παρόν άρθρο στοχεύει να «διαλύσει» αρκετούς μύθους περί της διεθνούς πολιτικής στη χώρα μας.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>To «Ξανθό Γένος», το «Άστρο του Δαυίδ» και άλλοι νεοελληνικοί μύθοι</strong></div> <br /> Ως γνωστόν, ένα μεγάλο τμήμα του λαού μας είχε επενδύσει συναισθηματικά στην αρωγή του Τελ Αβίβ και, πρωτίστως, της Μόσχας για την ανάσχεση του νεο-οθωμανικού επεκτατισμού στην ανατολική Μεσόγειο. Αρκετοί, άλλωστε, ενθουσιάστηκαν με την <strong>κατάρριψη του στρατιωτικού αεροσκάφους της Ρωσίας το Νοέμβριο του 2014 (ΦΩΤ.)</strong>, καθώς, σύμφωνα με ορισμένους σιβυλλικούς χρησμούς, θα επισπευδόταν ο υποτιθέμενα αναπόφευκτος ρωσο-τουρκικός πόλεμος και, κατά συνέπεια, η διάλυση και ο διαμελισμός της Τουρκίας μεταξύ των γειτονικών κρατών –μηδέ εξαιρουμένης της Ελλάδος φυσικά. Οι προ αιώνων δοξασίες περί του ομόδοξου «ξανθού γένους» και του «Μόσχοβου» που «θα φέρει το σεφέρι σε Μοριά και Ρούμελη» δεν εκπλήσσουν και δεν επιδέχονται περαιτέρω ερμηνείας.<br /> <img alt="" data-pagespeed-url-hash="4190792784" height="473" onload="pagespeed.CriticalImages.checkImageForCriticality(this);" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/xGettyImages-498563166.jpg.pagespeed.ic.YXC6giTFsh.jpg" width="640" /><br /> <br /> <h5 style="text-align: center;"> <strong>Photo by Anadolu Agency / Contributor / Getty Images / Ideal Image</strong></h5> <div style="text-align: justify;"> Πως, όμως, δικαιολογείται η αιφνίδια αγάπη για το Ισραήλ ενόσω το μεγαλύτερο τμήμα της κοινής γνώμης έχει δαιμονοποιήσει προ πολλού τον «Σιωνισμό» και το Ισραήλ ένεκα του Παλαιστινιακού Ζητήματος; Η απάντηση, φυσικά, έγκειται στη συμπεριφορά της κοινής γνώμης (αλλά και των πολιτικών ταγών της) εξ ιδρύσεως του νεο-ελληνικού κράτους.</div> Η Ελλάδα ανέκαθεν αναζητούσε «προστάτες» μεταξύ των εκάστοτε Μεγάλων Δυνάμεων έναντι των προαιώνιων «εχθρών του έθνους» –των Σλάβων και Τούρκων. Ως εκ τούτου, η κοινή γνώμη της χώρας μας υποδέχθηκε ενθουσιωδώς τη θερμή κρίση Τουρκίας - Ισραήλ και, έτι περαιτέρω, τη δημιουργία του <strong>γεωπολιτικού τριγώνου Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ (ΦΩΤ.)</strong> με σαφή (πλην ανομολόγητο δημοσίως) αντι-τουρκικό προσανατολισμό. Οι πολιτικοί και πολίτες της χώρας μας ανακάλυψαν στο «Άστρο του Δαυίδ» τον νέο τιμωρό της Άγκυρας και τον νέο προστάτη της Κύπρου ένεκα της αδυναμίας και, πρωτίστως, απροθυμίας της Αθήνας να υπερασπιστεί αποτελεσματικά τη Λευκωσία την επαύριο της τουρκικής εισβολής και κατοχής του βορρά. Με τη Ρωσία, βέβαια, ανέβηκαν κατά πολύ υψηλότερα οι προσδοκίες: διάλυση και διαμελισμός της Τουρκίας επ’ ωφελεία της ομόδοξης Ελλάδας. Εξ ου και το σοκ της επαναπροσέγγισης της Τουρκίας με τις παραπάνω χώρες.<br /> <img alt="" data-pagespeed-url-hash="2641481576" height="286" onload="pagespeed.CriticalImages.checkImageForCriticality(this);" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/xxartiis.jpg.pagespeed.ic.pZt1vY9bIl.jpg" width="640" /><br /> <br /> <span style="text-align: justify;">Διαφεύγει εν πολλοίς στους πολίτες και πολιτικούς της χώρας μας πως ο ανταγωνισμός ή εχθρότητα μεταξύ δύο κρατών δεν αποκλείει τη συνεργασία σε «χαμηλής πολιτικής» ζητήματα (π.χ. το εμπόριο). Η Βρετανία, παραδείγματος χάρη, ήταν ο πρώτος οικονομικός εταίρος της Γερμανίας τις παραμονές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, παρ’ όλο που οι δύο χώρες ανήκαν σε αντιμαχόμενους συνασπισμούς. Ακόμα και οι ΗΠΑ και η Σοβιετική Ένωση διατηρούσαν ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας εν μέσω του Ψυχρού Πολέμου και συνεργάστηκαν αγαστά σε ζητήματα αμοιβαίου ενδιαφέροντος (π.χ. τη μη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής). Πολύ σπάνια δύο μη φίλιες χώρες (π.χ. Ελλάδα και Αλβανία έως το 1992 ή ΗΠΑ και Κούβα έως πρόσφατα) δεν διατηρούσαν καν τυπικές διπλωματικές σχέσεις.</span><br /> <span style="text-align: justify;"><br /></span> <div style="text-align: justify;"> Ως εκ τούτου, διέφυγαν της προσοχής πολλών τα μηνύματα καλής θελήσεως που εξέπεμπαν τακτικά το Τελ Αβίβ και η Μόσχα προς την Άγκυρα ως απάντηση στους διπλωματικούς ελιγμούς του Erdoğan. Οι σχέσεις δεν αποκαταστάθηκαν αίφνης εν μία νυκτί· υπήρξε προεργασία μηνών (στην περίπτωση της Ρωσίας) και ετών (στην περίπτωση του Ισραήλ). Η δεκτικότητα των δύο στιβαρών ηγετών (πρωτίστως του Putin) να ομαλοποιήσουν πλήρως τις διμερείς σχέσεις τους με την Τουρκία αποδεικνύει, συν τις άλλοις, πως τα κρατικά συμφέροντα υπερτερούν στη ζυγαριά έναντι των προσωπικών συναισθημάτων – παρά την όποια εγχώρια (παρα)φιλολογία περί μιας νομοτελειακά εκδικητικής συμπεριφοράς του Putin ή του Netanyahu προς τον Erdoğan.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>«Η Σημαδεμένη Τράπουλα» και άλλοι νεοελληνικοί μύθοι</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Βέβαια, οι ίδιοι μύθοι επικρατούν στην αντίπερα όχθη της συζήτησης αυτής, τους οπαδούς δηλαδή των συνωμοσιολογικών θεωριών που ισχυρίζονται πως εξ αρχής «η τράπουλα ήταν σημαδεμένη» ή πως οι σχέσεις θα επανέλθουν στα προ κρίσης επίπεδα. Αρκετοί ακαδημαϊκοί (όπως και πολίτες) εξ αρχής αντιτίθεντο στην προσέγγιση Αθήνας - Τελ Αβίβ και Αθήνας – Μόσχας, επειδή, όπως ισχυρίζονταν, μια σειρά παραγόντων, π.χ. <strong>ο αγωγός φυσικού αερίου Turkish Stream (ΦΩΤ)</strong>, οι όψιμα εξισλαμισμένοι Εβραίοι της Τουρκίας ή ντονμέ κτλ, επέβαλλαν εκατέρωθεν να εξομαλυνθούν οι διμερείς σχέσεις (Τουρκίας - Ισραήλ και Ρωσίας - Τουρκίας).</div> <br /> <img alt="" data-pagespeed-url-hash="1000903644" height="334" onload="pagespeed.CriticalImages.checkImageForCriticality(this);" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/x1200px-Turkish_Stream,P20mesa.jpg.pagespeed.ic.os6b49Sspz.jpg" width="640" /><br /> <h5 style="text-align: center;"> <a href="https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=45961048" target="_blank"><strong>Photo by Consiglieri88 - Own work</strong></a></h5> <div style="text-align: justify;"> Τέτοιες αναλύσεις, όμως, πάσχουν από τρία εγγενή αναλυτικά σφάλματα. Πρώτον, υπερτιμούν την επιρροή ορισμένων μη πολιτικών παραγόντων (π.χ. οι αγωγοί ενέργειας) επί της εξωτερικής πολιτικής ενός κράτους. Υπενθυμίζεται πως η Τουρκία συνεπλάκη εν τέλει με τη Ρωσία και το Ισραήλ παρά την εκατέρωθεν οικονομική συνεργασία (ενδεικτικά, η Ρωσία κατατασσόταν ως ο 1ος εμπορικός εταίρος της Τουρκίας το 2014) και όσμωση των κοινωνιών (ενδεικτικά, οι ντονμέ κατέχουν υψηλόβαθμες θέσεις στην τουρκική επιχειρηματική τάξη). Παρομοίως, υπερτιμούν την επιρροή των τρίτων δυνάμεων (π.χ. ΗΠΑ) σε διμερή ζητήματα. Στην περίπτωση δη Ισραήλ - Τουρκίας, οι ΗΠΑ ήθελαν και επεδίωξαν την εν τάχει εξομάλυνση των διμερών σχέσεων· παρά ταύτα, η διαδικασία εξομάλυνσης τελμάτωσε το 2013 και ολοκληρώθηκε μόλις το 2016. Παρομοίως, το Αζερμπαϊτζάν και το Καζακστάν μεσολάβησαν μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας ευθύς αμέσως, αλλά η εξομάλυνση καθυστέρησε αρκετούς μήνες.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Δεύτερον, κρίνουν εκ των υστέρων τα παρελθόντα τεκταινόμενα. Δηλαδή, ισχυρίζονται πως δήθεν νομοτελειακά θα ομαλοποιούνταν οι σχέσεις μεταξύ «συμπληρωματικών χωρών» όπως η Τουρκία και η Ρωσία ή μεταξύ «στρατηγικών συμμάχων» όπως η Τουρκία και το Ισραήλ. Στη διεθνή κονίστρα, όμως, δεν υπάρχουν νομοτέλειες ή σταθερές· μόνη πάγια σταθερά του κρατικοκεντρικού διεθνούς συστήματος παραμένει ο αέναος αγώνας των κρατών για επιβίωση και, ει δυνατόν, ισχυροποίηση. Όσοι ισχυρίζονται τα άνωθι μάλλον διαγράφουν μονοκονδυλιά τους 5 αιώνες συρράξεων και κρίσεων μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας (1568 έως 1946) και παραβλέπουν τις υπόγειες σχέσεις του Ισραήλ με τους Κούρδους του Ιράκ, την Αίγυπτο (την επαύριο του πραξικοπήματος του Abdel Fattah el-Sisi) και τη Σαουδική Αραβία ως αντίβαρο στην ηγεμονικές επιδιώξεις της Άγκυρας. Ο πρώην σύμβουλος εθνικής ασφάλειας των ΗΠΑ (1969-1975) και πρώην υπουργών Εξωτερικών των ΗΠΑ (1973-1977) <strong>Henry Kissinger (ΦΩΤ.)</strong> είχε δηλώσει κυνικά προ ετών πως «η Αμερική δεν διαθέτει μόνιμους φίλους ή μόνιμους εχθρούς, παρά μόνο μόνιμα συμφέροντα».<br /> <br /></div> <img alt="" data-pagespeed-url-hash="3534034176" height="426" onload="pagespeed.CriticalImages.checkImageForCriticality(this);" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/860x573x1200px-DIG13877MM_0050.jpg.pagespeed.ic.5m9DLfZ34q.jpg" width="640" /><br /> <h5 style="text-align: center;"> <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Henry_Kissinger#/media/File:DIG13877MM_0050.jpg" target="_blank">This photo is in the Public Domain</a></h5> <div style="text-align: justify;"> Στην Ελλάδα, ως επί το πλείστον, οι κυβερνώντες πάσχουν από το σύνδρομο της «αυτοκεπληρούμενης προφητείας»· δηλαδή δρουν ή αδρανούν με τέτοιο τρόπο ώστε εν τέλει να συμβεί αυτό που προέβλεψαν. Εν προκειμένω, οι διαδοχικές κυβερνήσεις της χώρας μας αντιμετώπισαν τις διμερείς σχέσεις με τη Ρωσία και το Ισραήλ υπό το πρίσμα της σχέσεις των παραπάνω χωρών με την Τουρκία και όχι στο πλαίσιο μιας αυτόφωτης εξωτερικής πολιτικής. Ως εκ τούτου, δεν ανέλαβαν τολμηρές πρωτοβουλίες έγκαιρα και εύστοχα λόγω της δήθεν νομετελειακής σύμπραξης Τουρκίας - Ισραήλ και Τουρκίας - Ρωσίας στη βάση οικονομικών και ουχί μόνο συμφερόντων. Εν κατακλείδι, η Ελλάδα δεν κάλυψε αποτελεσματικά το κενό της Τουρκίας και η Άγκυρα (έστω και με καθυστέρηση) καθίσταται πλέον κρίσιμος παίχτης στην περιοχή.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Και τρίτον, προβλέπουν τα μελλούμενα με μια αβάσιμη νομοτέλεια. Όπως ουδείς είχε προβλέψει με ασφάλεια τις κρίσεις του 2010 και 2014, έτσι και τώρα η οποιαδήποτε πρόβλεψη για την εξέλιξη των υπό εξομάλυνση τουρκο-ισραηλινών και τουρκο-ρωσικών σχέσεων θα αποτελεί ένα άλμα λογικής. Στα τέλη της δεκαετίας του 50’ οι ΗΠΑ θορυβήθηκαν από τη νίκη του Μάο στον Κινεζικό Εμφύλιο Πόλεμο και ουκ ολίγοι ακαδημαϊκοί ή ιθύνοντες στην Ουάσινγκτον προέβλεψαν την επικράτηση του Κομμουνισμού στον Ψυχρό Πόλεμο. Διαψεύστηκαν όμως οικτρά, καθώς η Κίνα σύντομα συγκρούστηκε με τη Σοβιετική Ένωση για την ηγεσία του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος. Όπως τονίστηκε προηγουμένως, δεν υπάρχουν σταθερές και νομοτέλειες στο διεθνές σύστημα. Όσο διαρκεί η κρίση στη Συρία (και κατ’ επέκταση τη Μέση Ανατολή), ο κίνδυνος ενός ατυχήματος (όπως επίσης η ευκαιρία μιας εμβάθυνσης) στις διμερείς σχέσεις των παραπάνω χωρών παραμένει υψηλός.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <em><strong>* Ο Δρ. Σπυρίδων Πλακούδας είναι μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας και ερευνητής στο ΚΕΔΙΣΑ. Λέκτορας μερικού χρόνου στη ΣΕΘΑ και το Πάντειο Πανεπιστήμιο.</strong></em><br /> <em><strong><a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank"><br /></a></strong></em></div> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το Τέλος των Μύθων

του Δρ Σπυρίδωνος Πλακούδα* Η ειδησεογραφία των προηγούμενων ημερών υπήρξε άκρως ενδιαφέρουσα· η Τουρκία συμφώνησε σε πλήρη ομαλοποίησ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρώσοι “τουρκολάγνοι” τα σημεία των καιρών και η Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZDp_VKJX_spd5DY7t3QAks5g5v7JQ-zOsvW2TjOoFWX_SorcxFxcGD-4afVCa3Yae89MuYL2PVHhWIy7-vkYZtp-VVbAZSdtSJ7SZ4d_aFNTe8QD0mJPMLTAvNIS9c_hUiw9r06MypVPj/s1600/erdogan+poytin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZDp_VKJX_spd5DY7t3QAks5g5v7JQ-zOsvW2TjOoFWX_SorcxFxcGD-4afVCa3Yae89MuYL2PVHhWIy7-vkYZtp-VVbAZSdtSJ7SZ4d_aFNTe8QD0mJPMLTAvNIS9c_hUiw9r06MypVPj/s640/erdogan+poytin.jpg" width="640" /></a></div> <em><strong><br /></strong></em> <em><strong>Κλειδί για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή χαρακτήρισε την συνεργασία Ρωσίας-Τουρκίας πρώην μέλος της ρωσικής Άνω Βουλής ο Γεβγκένι Τάρλο και μέχρι εδώ δεν μπορεί κανείς να αντιτείνει οτιδήποτε, αν είναι αγαθής προαίρεσης… </strong></em><br /> <em><strong><br /></strong></em> «Η συνεργασία αυτή είναι απαραίτητη για την περιφερειακή ειρήνη και θα βοηθήσει τα μέγιστα στην επίλυση της συριακής κρίσης», δήλωσε ο Ρώσος αξιωματούχος μιλώντας (τυχαία;) στο επίσημο όργανο της ρωσικής προπαγάνδας, το δίκτυο Sputnik.<br /> <br /> <strong>Οι δηλώσεις Τάρλο έρχονται μια μόλις ημέρα μετά τις ανάλογες δηλώσεις του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, ο οποίος επίσης ανέφερε πως η συνεργασία Ρωσίας-Τουρκίας θα βοηθήσει στην επίλυση του συριακού. Σύμφωνα με τον Τάρλο η συνεργασία Ρωσίας και Τουρκίας θα βοηθήσει και στην αντιμετώπιση της διεθνούς τρομοκρατίας, αλλά και της προσφυγικής κρίσης.</strong><br /> <strong><br /></strong> Για τον Ρώσο αξιωματούχο, η διεθνής κοινότητα μπορεί να επιτύχει μια καλή λύση στην Συρία μόνο με την υποστήριξη της Τουρκίας. «Μπορούμε μόνο να τελειώσουμε τη συριακή κρίση με τρόπο που να προστατεύει τα τουρκικά συμφέροντα στην περιοχή», είπε, εμφανιζόμενος να επιδεικνύει… υπερβάλλουσα ευαισθησία – για Ρώσο – για τα τουρκικά συμφέροντα.<br /> <br /> <strong>«Η Ρωσία δεν έχει καμία εδαφική ή άλλη διεκδίκηση στην περιοχή. Δεν βομβαρδίσαμε το Ιράκ όπως έκαναν άλλοι. Υποστηρίζουμε την εδαφική ακεραιότητα της Συρίας. Θέλουμε την συνεργασία και καλές σχέσεις με όλε τις χώρες της περιοχής», ανέφερε. </strong><br /> <strong><br /></strong> <strong></strong><br /> Η δε φράση του περί εδαφικής ακεραιότητας της Συρίας φωτογράφιζε τους άτυχους Κούρδους, που όπως όλα δείχνουν πάλι έχυσαν το αίμα τους για ξένα συμφέροντα χωρίς αντίκρισμα. Για μια ακόμη φορά, το όνειρο για μια ανεξάρτητη πατρίδα πάει – προς το παρόν – «περίπατο», με συναίνεση κατά τα φαινόμενα τόσο της Ουάσιγκτον όσο και της Μόσχας.<br /> <br /> <strong>Όσον αφορά τους εγχώριους υποστηρικτές της στρατηγικής συμμαχίας Ελλάδας-Ρωσίας παρά τις αντιρρήσεις που θα είχε ο δυτικός κόσμος και η Ατλαντική Συμμαχία και το σύνηθες επιχείρημα «πώς να μας υποστηρίξει η Μόσχα όταν συμπεριφερόμαστε έτσι», δεν μπορεί κανείς παρά να θυμίσει ότι και η Τουρκία μέλος του ΝΑΤΟ είναι.</strong><br /> <strong><br /></strong> Εάν δε η συζήτηση προχωρήσει και το αντεπιχείρημα είναι πως η Ρωσία εκτός του ότι «τιμωρεί» την Αθήνα για τη στάση της, με το «φλερτάρισμα» της Τουρκίας επιχειρεί να διχάσει το ΝΑΤΟ, η απάντηση είναι ότι και σε αυτή την περίπτωση, αυτό ακριβώς επιχειρεί να κάνει όταν επιδεικνύει ενδιαφέρον για την Ελλάδα.<br /> <br /> <strong>Δηλαδή η Μόσχα θα εξυπηρετήσει τα εθνικά της συμφέροντα που συνάδουν με τον διχασμό του ΝΑΤΟ, που είναι ο μεγάλος αντίπαλος, ενώ το «πιόνι» στη «σκακιέρα» του ανταγωνισμού των ισχυρών που νομίζει πως ασκεί υψηλή πολιτική όταν διαφοροποιείται με τον συνήθη άκομψο και ελάχιστα διπλωματικό τρόπο από τη Συμμαχία στην οποία ανήκει, θα υποστεί συνέπειες.</strong><br /> <strong><br /></strong> Παντού στη διεθνή πολιτική υπάρχει ένα σημείο ισορροπίας, μια έννοια με την οποία οι Έλληνες έχουν πάρει διαζύγιο, παρότι είναι καθοριστική από τις απλές προσωπικές σχέσεις μέχρι το σύνολο της φύσης…<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ρώσοι “τουρκολάγνοι” τα σημεία των καιρών και η Ελλάδα

Κλειδί για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή χαρακτήρισε την συνεργασία Ρωσίας-Τουρκίας πρώην μέλος της ρωσικής Άνω Βουλής ο Γεβγκένι Τάρλο και...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανησυχεί κανείς για ομοιότητες Σινικής θάλασσας και Ανατολικής Μεσογείου;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3JSK2lYqqVd_w1i4CmyaZeTiCiHCSpVzC4NNdOSA6oGsUN7q-lTbqzIeUvDNJRC6SZ8Z66ZcYx_OEFXAS3w3pmyJphwnLPTyrVeLQgoVGZrIeRAz8m8jPhyphenhyphenu1qrZAGCVhdkWKzK7pYzQW/s1600/turkish+naval+forces.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj3JSK2lYqqVd_w1i4CmyaZeTiCiHCSpVzC4NNdOSA6oGsUN7q-lTbqzIeUvDNJRC6SZ8Z66ZcYx_OEFXAS3w3pmyJphwnLPTyrVeLQgoVGZrIeRAz8m8jPhyphenhyphenu1qrZAGCVhdkWKzK7pYzQW/s640/turkish+naval+forces.jpg" width="640" /></a></div> <span style="color: #003366;"><em><strong><br /></strong></em></span> <span style="color: #003366;"><em><strong>Το 2010 ξεκίνησε η κρίση μεταξύ της Ιαπωνίας και της Κίνας σχετική με το καθεστώς των νήσων Σενκάκου. Σε εκείνη την κρίση αναδείχθηκε το γεωπολιτικό βάρος των σπάνιων γαιών: η Κίνα διέκοψε εκβιαστικά την προμήθεια των σπάνιων γαιών προς την Ιαπωνία ως αντίβαρο στη διεκδίκηση κάποιων «άχρηστων» βραχονησίδων (νήσοι Σενκάκου) στη μέση του πουθενά (σας θυμίζει κάτι αυτό;).</strong></em></span><br /> <span style="color: #003366;"><em><strong><br /></strong></em></span> <span style="color: maroon;"><strong>Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος</strong></span><br /> <strong><span style="color: blue;"> Υποψήφιος Διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης</span></strong><br /> <span style="color: #666699;"><strong> Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων</strong></span><br /> <span style="color: #666699;"><strong><br /></strong></span> Στο παρελθόν ο αρθρογράφος είχε αναφερθεί στο θέμα των νήσων Senkaku και Spartly. Π.χ. είχε προειδοποιήσει σχετικά με τις σπάνιες γαίες<b> <a href="http://www.huffingtonpost.gr/sotiris-kamenopoulos/-_2181_b_8405174.html" target="_blank">εδώ</a></b>:<br /> <br /> Σήμερα γίνεται αντιληπτό το διακύβευμα της περιοχής της Σινικής θάλασσας. Επίσης, αρχίζει σιγά-σιγά να σχηματοποιείται αμυδρά ίσως <strong>μία σχετική ομοιότητα (;) της περίπτωσης της Σινικής θάλασσας με την περίπτωση της Ανατολικής Μεσογείου</strong>. Ομοιότητα η οποία ίσως επικεντρώνεται σε επτά (7) περίπου μεταβλητές. Στόχος του σημερινού άρθρου δεν είναι να παρουσιασθούν αυτές οι επτά (7) μεταβλητές. Αυτό αφορά τους ακαδημαϊκούς. Ας σημειωθούν ωστόσο τρία σημεία τα οποία αποτελούν προσωπικές εκτιμήσεις του αρθρογράφου:<br /> <br /> <span style="color: maroon;"><strong>   1. </strong></span>Βάσει των προαναφερόμενων επτά (7) μεταβλητών <strong>η Τουρκία συμπεριφέρεται στην Ανατολική Μεσόγειο όπως συμπεριφέρεται η Κίνα στη Σινική θάλασσα</strong>. Π.χ. μία εκ των επτά μεταβλητών που καταδεικνύουν πως ίσως τα παίγνια Σινικής θάλασσας και Ανατολικής Μεσογείου είναι σχετικώς παρόμοια, είναι το γεγονός πως η Κίνα στη Σινική θάλασσα <strong>προσπαθεί να μετατραπεί σε ηγεμόνα της περιοχής</strong>: αυτό καταλογίζουν στην Κίνα τα διάφορα εμπλεκόμενα μέρη (stakeholders) πέριξ της Σινικής θάλασσας.<br /> <br /> <br /> Δηλαδή, παρουσιάζεται μία αντίστοιχη συμπεριφορά με την Τουρκία η οποία προσπαθεί μέσω του δόγματος αναθεωρητισμού να αναβιώσει την Οθωμανική Αυτοκρατορία και να καταστεί ο ηγεμόνας της Ανατολικής Μεσογείου. Στο σημείο αυτό, ας υπενθυμίσουμε πως <strong>κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τα κράτη της Ελλάδος και του Ισραήλ δεν υφίστανται</strong>…<br /> Ωστόσο, πέραν της τάσης ηγεμονισμού που καταδεικνύει η Τουρκία υπάρχουν <strong>άλλες έξι (6) μεταβλη</strong>τές που καθιστούν ίσως τις δύο περιοχές γεωπολιτικά συγκρίσιμες…<br /> <br /> <span style="color: maroon;"><strong>   2. </strong></span>Από στρατηγικής άποψης, βάσει των επτά προαναφερόμενων μεταβλητών, εάν η συμπεριφορά της Κίνας στη Σινική θάλασσα θεωρείται καταδικαστέα από τα εμπλεκόμενα μέρη (stakeholders), τότε <strong>αυτομάτως θα πρέπει να θεωρηθεί καταδικαστέα και η στάση της Τουρκίας</strong> στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> <span style="color: maroon;"><strong>   3. </strong></span>Εάν η στάση της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο θεωρείται αποδεκτή από τα εμπλεκόμενα μέρη (stakeholders) τότε <strong>και η στάση της Κίνας στη Σινική θάλασσα</strong> θα πρέπει να θεωρηθεί αποδεκτή.<br /> <i><br /></i> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #003366;"><strong><i>Στόχος του σημερινού άρθρου είναι να επιστήσει την προσοχή προς όλους τους Έλληνες πολιτικούς: απαιτείται μεγάλη προσοχή στο συγκεκριμένο θέμα. Π.χ. αληθεύει το γεγονός πως στο πρόσφατο ταξίδι του κ. Πρωθυπουργού στο Πεκίνο, η Κίνα ζήτησε στήριξη από την Ελλάδα στο θέμα του δικαστηρίου της Χάγης όπου τελικώς η Κίνα καταδικάσθηκε; Αν ναι, τότε βάσει του προαναφερόμενου σημείου υπ’ αριθμόν Νο-3, αυτό σημαίνει ίσως πως η Κίνα ζήτησε από την Ελλάδα να στραφεί εναντίον των στρατηγικών Ελληνικών συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα γίνει αυτό αποδεκτό;</i></strong></span></div> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #003366;"><strong><i><br /></i></strong></span></div> </div> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ανησυχεί κανείς για ομοιότητες Σινικής θάλασσας και Ανατολικής Μεσογείου;

Το 2010 ξεκίνησε η κρίση μεταξύ της Ιαπωνίας και της Κίνας σχετική με το καθεστώς των νήσων Σενκάκου. Σε εκείνη την κρίση αναδείχθηκε το ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επείγον: μυστικές διαπραγματεύσεις γύρω από τη Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWpkqGYsW4WqEfx_pyTXpZTSrOVqJR_eAeoU8jGjURv0zZoUWqdOtjtuYnElmRcQQTRwknqdwJB4J1LQzIMhqvTqetb6d7EJX8U3TIXOUUagPTMXPlFCURZot_sjfQppq2K-6eTsNjbxvB/s1600/mystikes+diapragmateyseis+gyrw+apo+tin+syria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWpkqGYsW4WqEfx_pyTXpZTSrOVqJR_eAeoU8jGjURv0zZoUWqdOtjtuYnElmRcQQTRwknqdwJB4J1LQzIMhqvTqetb6d7EJX8U3TIXOUUagPTMXPlFCURZot_sjfQppq2K-6eTsNjbxvB/s640/mystikes+diapragmateyseis+gyrw+apo+tin+syria.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /></b> <div style="text-align: center;"> <b>Δίκτυο Βολταίρος</b> | 13 Ιουλίου 2016 </div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #666666;"><a href="http://www.voltairenet.org/article192829.html">français</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article192839.html">Türkçe </a> <a href="http://www.voltairenet.org/article192840.html">English </a> <a href="http://www.voltairenet.org/article192841.html">Arabic </a> <a href="http://www.voltairenet.org/article192842.html">Italiano </a> <a href="http://www.voltairenet.org/article192844.html">Deutsch</a></span></div> <div style="text-align: center;"> <br /></div> Μερικά κράτη μέλη του Διεθνούς Συνασπισμού κατά της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας άρχισαν μυστικές διαπραγματεύσεις μαζί της τις τελευταίες εβδομάδες με σκοπό να αποσυρθούν από τον πόλεμο.<br /> Ανάμεσα σε αυτά τα κράτη υπάρχουν μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Κοινοπολιτείας. <br /> Τρία από αυτά τα ταξίδια αποκαλύφθηκαν από την Gulf News και Al-Mayadeen, μεταξύ των οποίων: <br /> <br /> • ένα ταξίδι του στρατηγού Αλί Μαμελούκ -συντονιστή των συριακών μυστικών υπηρεσιών- στο Βερολίνο· <br /> • ένα ταξίδι του στρατηγού Mohammed Dib Zaitoun -γενικού διευθυντή της συριακής ασφάλειας- στη Ρώμη· <br /> • ένα ταξίδι του στρατηγού Alberto Manenti -διευθυντή της Agenzia Informazioni e Sicurezza Esterna- με ειδικό αεροπλάνο από τη Ρώμη προς τη Δαμασκό<br /> Η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ, Federica Mogherini, είναι πρώην υπουργός Εξωτερικών της Ιταλίας.<br /> <br /> Όλα αυτά τα ταξίδια είναι συνέχεια του Brexit και δεν είναι παρά μόνο η κορυφή του παγόβουνου. <br /> <br /> Όλοι οι διαπραγματευτές ερμηνεύουν ότι το Ανακοινωθέν της Γενεύης πρέπει να οδηγήσει όχι σε αλλαγή του καθεστώτος, αλλά σε δημιουργία μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας υπό τον πρόεδρο Μπασάρ ελ Άσαντ.<br /> <br /> Ένας Σύρος αξιωματικός εγκαταστάθηκε ήδη σε μια ευρωπαϊκή πρωτεύουσα για να συντονίσει τον πόλεμο κατά των τζιχαντιστών.<br /> <br /> Όλες αυτές οι επαφές παραβιάζουν τις κυρώσεις που έχουν κηρυχτεί κατά της Δαμασκού.<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Επείγον: μυστικές διαπραγματεύσεις γύρω από τη Συρία

Δίκτυο Βολταίρος | 13 Ιουλίου 2016 français Türkçe English Arabic Italiano Deutsch Μερικά κράτη μέλη του Διεθνούς Συνασπι...

Διαβάστε την συνέχεια

Όλη η αλήθεια για τους σεισμούς στην Κρήτη και το πετρέλαιο που… “σιγοβράζει”! (pics+vid)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4SzUMfovfsyQRx55dl1Dmh2Rf1_1g13pHSOBsvd9Vo8dyqOAM0Qsqotk10alQsnw1uU_ZM64PBaty4NaBbvx8z8dW0QLzKSsDaTivWgFII3JgGnBT326JtKZ1semhPYeP9I4NJPqR8hm2/s1600/seismoi+stin+notia+kriti.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj4SzUMfovfsyQRx55dl1Dmh2Rf1_1g13pHSOBsvd9Vo8dyqOAM0Qsqotk10alQsnw1uU_ZM64PBaty4NaBbvx8z8dW0QLzKSsDaTivWgFII3JgGnBT326JtKZ1semhPYeP9I4NJPqR8hm2/s640/seismoi+stin+notia+kriti.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Καθημερινό φαινόμενο έχουν γίνει πλέον για τους Κρητικούς οι συνεχόμενοι σεισμοί μικρής και μεγάλης εντάσεως, μονίμως συντεταγμένοι σε μια οριοθετημένη περιοχή νότια της Κρήτης. Τι συμβαίνει, γιατί έχει αυξηθεί η συχνότητα τους και αν μπορούν να συνδεθούν με τις έρευνες για πετρέλαιο.<br /> <br /> Πριν από λίγες εβδομάδες και χωρίς να πάρει ιδιαίτερη έκταση από τοπικά και εθνικής εμβέλειας ΜΜΕ, κάτω από τη μύτη του ευρέως κοινού αλλά και κατά πολλούς υπό τη σκέπη της παγκόσμιας “λοβιτούρας”, διενεργήθηκε στη Βαρκελώνη από την AAPG (Αμερικανική Ένωση Γεωλόγων Πετρελαίου) με θέμα: Εξερευνώντας την Μεσόγειο: Νέες σκέψεις-δεδομένα σε έναν αρχαίο θαλασσόδρομο – Η «θάλασσα στο μέσο της γης» Η Μεσόγειος. (Exploring The Mediterranean: New Concepts In An Ancient Seaway – Τhe “sea in the middle of the earth” – The Mediterranean). Διήρκεσε δε από τις 8 έως τις 10 Απριλίου 2013.<br /> <br /> <img src="https://cdn-pentapostagma.pressidium.com/wp-content/uploads/2016/07/foto1_petrel_seismoi_cp.jpg" /><br /> <br /> Σερβιρίστηκε ως ένα συνέδριο για την ανάδειξη της Μεσογειακής ομορφιάς και έτσι παρουσιάστηκε μπρος τα έξω. Υπήρξε όμως ένας τομέας συζήτησης στον οποίο δεν έγινε εκτενή αναφορά και ο οποίος θεωρείται ως η γενεσιουργός αιτία της διεθνής αυτής συνάντησης – ενημέρωσης των πετρελαϊκών εταιρειών.<br /> <br /> Ποιος ήταν αυτός; Τα σεισμικά σκουπίδια, απόρροια των ενεργειακών ερευνών με τη μέθοδο fast track που διενεργούνται σε πολλές περιοχές της Ελλάδας, όπως το Ιόνιο και η Νότια Κρήτη.<br /> <br /> Παρουσιάστηκαν συγκεκριμένες γραμμές καταγραφής σεισμικών δεδομένων, που προκύπτουν από την πρώτη επεξεργασία ποσοστού λίγο πάνω από το 30% του συνολικού πεδίου που έχει ερευνηθεί από το νορβηγικό ερευνητικό πλοίο Nordic Explorer το οποίο αύξησε το στόχο του βεληνεκούς της σεισμικής χαρτογράφησης στα 12.341 χλμ., κατόπιν αιτήματος της εταιρείας “Total” και των δύο αμερικανικών εταιρειών “Chevron” και “ExxonMobil”, οι οποίες αγόρασαν τα επιπλέον στοιχεία.<br /> <br /> Πως προκύπτουν σεισμοί από τις έρευνες για πετρέλαιο<br /> <br /> Σύμφωνα με ειδικούς επιστήμονες και πηγές από την Ελλάδα και το εξωτερικό, οι σεισμικές έρευνες διεξάγονται με τη χρήση της μεθόδου εκρήξεων με πεπιεσμένο αέρα και προκαλούν ισχυρά ηχητικά κύματα χαμηλών συχνοτήτων, με κατεύθυνση το βυθό και πιθανούς στόχους πετρελαίου.<br /> <br /> Η ένταση των ηχητικών κυμάτων που βομβαρδίζουν την πηγή μπορεί να ξεπεράσει τα 250 dB, ένας θόρυβος που υπό κανονικές συνθήκες κενού αέρος, μπορεί να ταξιδέψει μέχρι και 3.000 χλμ!<br /> <br /> Κάτι τέτοιο όπως επισημαίνουν οι επιστήμονες μπορεί να προκαλέσει από μικρούς σεισμούς έως 4 Ρίχτερ αλλά και σοβαρές καταστροφές στην υποθαλάσσια ζωή, σκοτώνοντας πολλά από τα είδη ψαριών και θηλαστικών που φιλοξενεί η Μεσόγειος, ή στην καλύτερη περίπτωση να τα απομακρύνει για πολλά χρόνια από το σημείο.<br /> <br /> Αξίζει να σημειωθεί ότι μέχρι στιγμής δεν υπάρχει νομικό πλαίσιο που να εντάσσει τις σεισμικές έρευνες για πετρέλαιο.<br /> <br /> Στο παρακάτω βίντεο επιστήμονες εξηγούν πως ακριβώς δημιουργούνται οι σεισμοί:<br /> <br /> Επίσης στην παρακάτω φωτογραφία από τους χάρτες του Γεωδυναμικού Ινστιτούτου μπορείτε να δείτε τα σημεία εμφάνισης των σεισμών τις τελευταίες ημέρες, που στις περισσότερες φορές μπορούν να συνδεθούν με την ακτοπλοϊκή γραμμή των ερευνητικών πλοίων στη Νότια Κρήτη.<br /> <br /> <img src="https://cdn-pentapostagma.pressidium.com/wp-content/uploads/2016/07/foto2_petrel_seismoi_cp.jpg" /><br /> <br /> <center> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/eRghIEcTH-w" width="620"></iframe></center> <br /> Τέλος, ένα σημάδι από το οποίο μπορεί να καταπιαστεί κανείς για να σημάνει το τέλος των πετρελαϊκών δραστηριοτήτων είναι το γεγονός ότι ένα από τα πολύ σημαντικά συνέδρια που ακολουθούν της ΑAPG, είναι στις 27 Μαΐου στη Βηρυτό, το οποίο επικεντρώνεται στις ανακαλύψεις στη Λεκάνη του Λεβάθιαν (Ισραήλ) και γενικότερα της ανατολικής Μεσογείου, κάτι που αναμένεται να κλείσει των πρώτο κύκλο της παρουσίασης των επίσημων στοιχείων για τις Αμερικανικές εταιρείες, που ολοκληρώνεται το ερχόμενο Φθινόπωρο.<br /> <br /> Victor Κουμαντάκης <br /> <br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Όλη η αλήθεια για τους σεισμούς στην Κρήτη και το πετρέλαιο που… “σιγοβράζει”! (pics+vid)

Καθημερινό φαινόμενο έχουν γίνει πλέον για τους Κρητικούς οι συνεχόμενοι σεισμοί μικρής και μεγάλης εντάσεως, μονίμως συντεταγμένοι σε μι...

Διαβάστε την συνέχεια