ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Συρία-ΗΠΑ-Ρωσία, δρόμοι πετρελαίων και τιμές υδρογοναθράκων

Ellada simera 0 Ενέργεια, Πολιτική 16:30

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI_cgNqBSJVyqvkzDFKAQG_bmdnpO5sGAR7kA3vPqUnGhCdNpFMrhZeL5QjgMxRSpLixz5fTSDs9Pzqv2i65Ov-8-LQ6KfOISqIvpWBCeMWlEQ-cPcF4YJOnNIe1VMnPxyqhh2m_lXF1c/s1600/syria+usa+rwsia+kai+oi+ydrogonanthrakes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="361" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjI_cgNqBSJVyqvkzDFKAQG_bmdnpO5sGAR7kA3vPqUnGhCdNpFMrhZeL5QjgMxRSpLixz5fTSDs9Pzqv2i65Ov-8-LQ6KfOISqIvpWBCeMWlEQ-cPcF4YJOnNIe1VMnPxyqhh2m_lXF1c/s400/syria+usa+rwsia+kai+oi+ydrogonanthrakes.jpg" width="400" /></a></div>
 
<div>
 Αν δεχτούμε ότι πετρέλαια και φυσικό αέριο πωλούν οι ΗΠΑ, η Ρωσία και τα Αραβικά κράτη, τότε γίνεται αντιληπτό τί διακυβεύεται στη Συρία και γιατί οι ΗΠΑ συνεργάζονται με τη Ρωσία στο θέμα της Συρίας, ενώ η Τουρκία πάει όπου φυσάει ο άνεμος πιο δυνατά. Tου Καθηγητή Γ.Ζουγανέλη Η Ρωσία έχει οικονομικό πρόβλημα. Μια αύξηση της τιμής του φυσικού αερίου θα ευνοούσε την οικονομία της αλλά αυτό θα ευνοούσε και τις ΗΠΑ που θέλουν να πουλήσουν φυσικό αέριο στην ΕΕ. Για να συμβεί αυτό θα πρέπει να αυξηθεί η μεταφορά των καυσίμων με πλοία απο τα Αραβικά κράτη και το Ιράν αλλά και να υπάρχουν λιγότεροι αγωγοί προς την ΕΕ, ώστε να υπάρξει αύξηση των τιμών του πετρελαίου. Υπο το ανωτέρω σκεφτικό, η Τουρκία είναι στο μέσον του ρίγκ για τον έλεγχο της Συρίας που δεν είναι τελικά ο στόχος των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Η Γερμανία έχοντας στα χέρια της μια συμφωνία ενός ακόμη αγωγού με τη Ρωσία δεν έχει κανένα λόγο να φοβάται για την ενέργεια. H Γαλλία αντίθετα παραμένει υποτακτική στη πυρηνική ενέργεια και στους εμπόρους ουρανίου, κάτι που η Ρωσία προσφέρει “αφιλοκερδώς” σε χώρες όπως τη Τουρκία, τη Νότια Αφρική και την Αργεντινή για να πουλάει η ίδια φυσικό αέριο στις αγορές. H Eλλάδα δεν κυβερνάται απο Έλληνες, οπότε τι να αναλύω πλέον. Με τα λόγια δεν χτίζονται παλάτια. Σαφώς οι Άραβες έχουν στόχο να επιζητούν μια ισχυρή Τουρκία αλλά όχι όλοι οι υπόλοιποι. Σίγουρα θα υπάρξουν ποσοστά κυριαρχίας στη Τουρκία μελλοντικά. Όσο αφορά τους υδρογονάνθρακες της Μεσογείου, απο τη στιγμή που η Πολωνία είναι τίγκα, όπως και η FYROM σε υδρογονάνθρακες γεωστρατηγικά αυτοί θα περιοριστούν σε χρήση απο το Ισραήλ και κυρίως για τις ανάγκες του.</div>
<div>
 <a href="http://zcode-gr.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Συρία-ΗΠΑ-Ρωσία, δρόμοι πετρελαίων και τιμές υδρογοναθράκων

Αν δεχτούμε ότι πετρέλαια και φυσικό αέριο πωλούν οι ΗΠΑ, η Ρωσία και τα Αραβικά κράτη, τότε γίνεται αντιληπτό τί διακυβεύεται στη Συρία...

Διαβάστε την συνέχεια

Όλα έτοιμα για την εισβολή του «χάους»

Ellada simera 0 Τουρκία 16:00

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh15uAULzYzFzCO90x8nkv2kHikb1ompIWkGHk4nfKzDTQt6IIXAAO2vQZ-63Tf-pzPtfOlcnsHNBccCXoThXzYViUNHwisDz8SBJao5GrD3wYtsZH89vptxtD4LQhUSLcjOFy-ZtMzHoc/s1600/toyrkos+stratigos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh15uAULzYzFzCO90x8nkv2kHikb1ompIWkGHk4nfKzDTQt6IIXAAO2vQZ-63Tf-pzPtfOlcnsHNBccCXoThXzYViUNHwisDz8SBJao5GrD3wYtsZH89vptxtD4LQhUSLcjOFy-ZtMzHoc/s1600/toyrkos+stratigos.jpg" /></a></div>
 
Οι τελευταίες προετοιμασίες έχουν περατωθεί και όλα είναι έτοιμα για την κοινή αμερικανοτουρκική εισβολή στην Συρία, σύμφωνα με αποκλειστικό δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας, Milliyet. Η εισβολή θα γίνει σε δυο επίπεδα, αεροπορική και, εδώ είναι και επίμαχο σημείο και χερσαία εισβολή για την υποτιθέμενη δημιουργία ζώνης ασφαλείας μέσα στο συριακό έδαφος. Θα γίνει από τον διάδρομο του Cerablus, που είναι υπό τον έλεγχο του ISIS. <a href="http://nikosxeiladakis.gr/wp-content/uploads/2015/11/foto2.jpg?737278"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgHrCPhzoMum3D5mjHVGg0xR_pabvAm5O5dl8dey5Cu98BxHw3RtKUJMKJTnvXBDTNq9e4Hlbz017YlJz-rJLSUbzuUinwOPe-Ked6BtNI4J2lDUKjWPDggfMfTTqihBxeNDxtT8F8UpoJ3FC0fdHHawy7OPm5SO6sKPvdBuapOHbpiJDT-=" /></a><div>
 </div>
<div>
Στην εισβολή θα πάρουν μέρος 6 αμερικανικά F-15C, έξη βομβαρδιστικά, A-10, δώδεκα αεροσκάφη τάνκερς, KC-135 και δέκα MQ-I εξοπλισμένα και μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Η συγκέντρωση όλων αυτών γίνεται στην βάση του Ιντζιρλίκ. Παράλληλα οι Τούρκοι θα κινητοποιήσουν τις βάσεις τους στην Μαλάτεια και στο Ντιαρμπακίρ, από όπου θα απογειώνονται τα τουρκικά F-16, δεκατέσσερα τον αριθμό. Η συνολική αεροπορική δύναμη που θα πάρει μέρος στην επιχείρηση υπολογίζεται σε 60 αεροσκάφη. Το ενδιαφέρων είναι ότι δεν δίνονται λεπτομέρειες για τις χερσαίες δυνάμεις που θα πάρουν μέρος στην επιχείρηση, αλλά το γεγονός είναι ότι τις τελευταίες μέρες είναι σε ύψιστη επιφυλακή οι τουρκικές δυνάμεις που συγκεντρώνονται στα σύνορα με την Σύρια. Εκείνο που αφήνει να «διαρρέει» η Άγκυρα, είναι ότι οι χερσαίες επιχειρήσεις θα γίνουν σε συντονισμό με τις δυνάμεις του λεγόμενου «Συριακού Απελευθερωτικού Στρατού» της συριακής αντιπολίτευσης, καθώς και με τις τουρκομανικές δυνάμεις, δηλαδή των ενόπλων τουρκόφωνων της Συρίας. Ο κύριος στόχος όπως αναφέρεται θα είναι η ISIS, αλλά είναι προφανές ότι η βασική επιδίωξη θα είναι η οριστική κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ. Όλα αυτά την ίδια στιγμή που ήδη στην Συρία βρίσκονται ρωσικές, ιρανικές και δυνάμεις της λιβανέζικης Χετζμπολάχ, που πολεμούν στο πλευρό του Άσαντ. Όπως φαίνεται κάποιοι επιδιώκουν να ανοίξουν τις πύλες του «παγκόσμιου τρελοκομείου». ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ <a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Όλα έτοιμα για την εισβολή του «χάους»

Οι τελευταίες προετοιμασίες έχουν περατωθεί και όλα είναι έτοιμα για την κοινή αμερικανοτουρκική εισβολή στην Συρία, σύμφωνα με αποκλειστ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δυναμική εμφάνιση των Κινέζων περιπλέκουν τις εξελίξεις

Ellada simera 0 κόσμος, Μέση Ανατολή 15:54

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiLnFCd0ykXfec4JupVBKlxut7Vf_iprvllFazCygGUUt3Vq7E5cFs6ZorMPcuFaqymg9rxnHMMCbXkYaK_rHw6DEwP4zGB57yt4uF5_8wQJ_pwKvLbyHUIJYiqrq_PhyphenhyphenaGIMlq7lRWro/s1600/oi+kinezei+stin+mesi+anatoli.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiLnFCd0ykXfec4JupVBKlxut7Vf_iprvllFazCygGUUt3Vq7E5cFs6ZorMPcuFaqymg9rxnHMMCbXkYaK_rHw6DEwP4zGB57yt4uF5_8wQJ_pwKvLbyHUIJYiqrq_PhyphenhyphenaGIMlq7lRWro/s1600/oi+kinezei+stin+mesi+anatoli.jpg" /></a></div>
 
Μεγάλη ανησυχία δημιουργεί στην Άγκυρα και όπως αναφέρεται και στους Αμερικανούς, η ανοιχτή πλέον στρατιωτική παρέμβαση της Κίνας στα πράγματα της Μέσης Ανατολής και της ευρύτερης περιοχής. Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες από την τουρκική πρωτεύουσα, εκτός από την παρουσία κινεζικού στόλου στην ανατολική Μεσόγειο, μια παρουσία με πολλαπλή σημασία για τις εξελίξεις, οι Κινέζοι έβαλλαν πόδι και στην περιοχή νότια της Σαουδικής Αραβίας δημιουργώντας μεγάλο πρόβλημα στις ευαίσθητες στρατιωτικές ισορροπίες της περιοχής, στέλνοντας προμήνυμα για μεγαλύτερη στρατιωτική κινεζική ανάμειξη. Όπως έγινε γνωστό, ο υπουργός Άμυνας της Κίνας και αρχηγός του Γενικού Επιτελείου, στρατηγός Fang Fenghui, βρέθηκε στο Τζιμπουτί απέναντι από την Υεμένη όπου όπως είναι γνωστό βρίσκεται σε εξέλιξη εμφύλιος πόλεμος με τους Σιΐτες Χούσι που πρόσκεινται στο Ιράν, εναντίον των Σουνιτών που πρόσκεινται στην Σαουδική Αραβία. Η επίσκεψη αυτή του Κινέζου αρχιστρατήγου συνοδεύτηκε με παρουσία του κινεζικού στόλου και με την εντυπωσιακή ανακοίνωσης της απόβασης 10.000 (!!!) Κινέζων στρατιωτών στην περιοχή, εναντίον της Σαουδικής Αραβίας βασικού συμμάχου της Τουρκίας και των ΗΠΑ. Σημειωτέον ότι είναι η πρώτη φορά που τόσο μεγάλος αριθμός Κινέζων στρατιωτών εξέρχονται από την Κίνα με την προοπτική ευρύτερης επέμβασης τους και στην Μέση Ανατολή. Ήδη αυτή η κινεζική εμφάνιση στην περιοχή έχει ανησυχήσει έντονα τους Αμερικανούς, όπως αναφέρεται στην Άγκυρα, σε μια περίοδο που οι αμερικανοκινεζικές σχέσεις δεν βρίσκονται σε καλό επίπεδο εξ’ αιτίας των αμερικανικών προκλήσεων στην κινεζική θάλασσα. Στην Άγκυρα εκτιμούν ότι οι Κινέζοι θα προχωρήσουν σε μια δυναμική παρέμβαση γενικότερα στην Μέση Ανατολή υπέρ των Ρώσων, αλλάζοντας δραματικά τις ισορροπίες. Η απόβαση τόσο μεγάλου αριθμού Κινέζων στρατιωτών, είναι η αρχή γενικότερων απρόοπτων εξελίξεων που θα δυσχεραίνει τα τουρκοαμερικανικά σχέδια για την περιοχή.<div>
 ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ 
 
<a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Δυναμική εμφάνιση των Κινέζων περιπλέκουν τις εξελίξεις

Μεγάλη ανησυχία δημιουργεί στην Άγκυρα και όπως αναφέρεται και στους Αμερικανούς, η ανοιχτή πλέον στρατιωτική παρέμβαση της Κίνας στα πρά...

Διαβάστε την συνέχεια

State Department: Δεν αναγνωρίζουμε την κατοχή στην Κύπρο

Ellada simera 0 κυπρος 15:42

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghvSBbt1ywGQcYRVBNRi-Wks3N1SfDV-tfNdK3OQPpEbuczrMbaegssSwz8jlLV6k1ABVjEAZ6PEk1xKgLL2uTpQP1YZv1YBkkEXJwKdG1NjkNWu8Lgux0vxYleQOLse-7AX_OTMLUePY/s1600/state+department.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghvSBbt1ywGQcYRVBNRi-Wks3N1SfDV-tfNdK3OQPpEbuczrMbaegssSwz8jlLV6k1ABVjEAZ6PEk1xKgLL2uTpQP1YZv1YBkkEXJwKdG1NjkNWu8Lgux0vxYleQOLse-7AX_OTMLUePY/s1600/state+department.jpg" /></a></div>
 
"Οι ΗΠΑ δεν αναγνωρίζουν την κατοχή της Κύπρου" υπογράμμισε χθες Τετάρτη, ο αναπληρωτής Εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Μάρκ Τόνερ, απαντώντας σε ερώτημα αναφορικά με την παρουσία των ένστολων αξιωματικών του κατοχικού στρατού στη δεξίωση της Αμερικανίδας Πρέσβειρας. 
"Γνωρίζετε ότι η θέση μας δεν έχει αλλάξει στην Κύπρο. Υποστηρίζουμε μία διαδικασία, η οποία οδηγεί σε διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία", είπε. Στην ερώτηση του δημοσιογράφου "δεν αναγνωρίζετε την κατοχή;", ο κ. Τόνερ απάντησε "όχι”. Ο αναπληρωτής εκπρόσωπος είπε πως “κάποια μέλη της τουρκικής αντιπροσωπείας εμφανίστηκαν με στολή και αυτό είναι κάτι που δεν θα παραβλέπαμε". 
Στο ερώτημα αν ήταν λάθος, ο κ. Τόνερ παρέπεμψε το δημοσιογράφο "να ρωτήσει τους Τούρκους στρατιωτικούς που αποφάσισαν να εμφανιστούν έτσι". "Αντιλαμβάνομαι ότι έγινε λάθος, αλλά θα σας παραπέμψω στις τουρκικές αρχές επ` αυτού”, είπε. 
Όπως αναφέρει το skai.gr σε σχέση με τη χθεσινή συνάντηση του Υπουργού Εξωτερικών Τζον Κέρι με το Βρετανό ομόλογό του, Φίλιπ Χαμοντ, ο αναπληρωτής Εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ είπε πως συζήτησαν το Κυπριακό. 
"Ο υπουργός έπρεπε να αναβάλει την επίσκεψη στην Κύπρο, αλλά οπωσδήποτε προτίθεται να την επισκεφθεί στο εγγύς μέλλον. Συναντήθηκε χθες με τον κ. Χάμοντ και συζήτησαν το Κυπριακό. Συνεχίζουμε να είμαστε αισιόδοξοι ότι μπορούμε να φτάσουμε σε λύση", ήταν η δήλωσή του. 
Κληθείς να σχολιάσει την έκφραση που χρησιμοποίησε χθες ο κ. Χάμοντ ότι βρισκόμαστε προκλητικά κοντά στην επίτευξη μιας διευθέτησης, ο κ. Τόνερ δήλωσε άγνοια. "Μπορώ να ρωτήσω γι` αυτό. Δεν γνωρίζω πού είμαστε, αλλά προφανώς αν συμβαίνει αυτό θα το προωθήσουμε". 
 
<a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a>

State Department: Δεν αναγνωρίζουμε την κατοχή στην Κύπρο

"Οι ΗΠΑ δεν αναγνωρίζουν την κατοχή της Κύπρου" υπογράμμισε χθες Τετάρτη, ο αναπληρωτής Εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, Μάρκ ...

Διαβάστε την συνέχεια

To γεωστρατηγικό αδιέξοδο της Τουρκίας και η ελληνική βιασύνη

Ellada simera 0 Εξωτερική Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 15:37

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8WPAJ5Q3VpFRib-BPbUO71DaCL2cDwxE7w-SyXG735kogzxfDn0hPAWImw2qgm8G0nThANoirUhvY3gfGdeFWvMcRZSHH8lWJIV_XylIai4JHUDNyFq4sGeR9X_-rFjC8xRn-jexwGZg/s1600/KYPROS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8WPAJ5Q3VpFRib-BPbUO71DaCL2cDwxE7w-SyXG735kogzxfDn0hPAWImw2qgm8G0nThANoirUhvY3gfGdeFWvMcRZSHH8lWJIV_XylIai4JHUDNyFq4sGeR9X_-rFjC8xRn-jexwGZg/s1600/KYPROS.jpg" /></a></div>
 
<blockquote class="tr_bq">
Τη στιγμή που ο ζωτικός γεωπολιτικός χώρος του Ελληνισμού όπως αυτός ορίζεται από τον υδάτινο άξονα Μαύρη Θάλασσα-Στενά-Αιγαίο-Ανατολική Μεσόγειος στην κυριολεξία φλέγεται, με τις πιθανότητες περαιτέρω κλιμάκωσης να είναι περισσότερες από αυτές της σταθεροποίησης, το Κυπριακό έχει αποκτήσει μία δυναμική η οποία κατά τα φαινόμενα, κυοφορεί ραγδαίες εξελίξεις οι οποίες άπτονται των εθνικών και στρατηγικών συμφερόντων του ελληνισμού.</blockquote>
Του Γεωργίου Κ. Φίλη Ph.D. 
 
Σε μία περίοδο βαθιάς συστημικής αστάθειας, τόσο σε οικονομικό όσο και σε επίπεδο διεθνούς ασφαλείας, αλλά και γεωπολιτικής (αν)ισορροπίας πραγματικότητα, η οποία επηρεάζει τόσο την Τουρκία όσο και την Ελλάδα αλλά και την Κύπρο, είναι τουλάχιστον «περίεργη» η αδημονία την οποία επιδεικνύει η Άγκυρα αναφορικά με το ζήτημα της διευθέτησης του Κυπριακού, ενώ κανονικά θα ήταν πιο σοφό για τη ίδια να προσπαθήσει να επικεντρώσει στα πλέον επείγοντα ζητήματα που έχουν ανακύψει -και με ευθύνη δική της- στα ανατολικά και νότια χερσαία σύνορά της με την Συρία, το Ιράκ, τους Κούρδους και το Ισλαμικό Κράτος. Προς τι η σπουδή της Τουρκίας να ανακινήσει το Κυπριακό, πέραν φυσικά της εκτίμησης (ορθής ή λάθος είναι ένα άλλο ζήτημα), ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε μία στιγμή αδυναμίας από εκείνες τις οποίες κάποιος μπορεί να βρει τον «αντίπαλο» μία φορά στα εκατό χρόνια; 
 
Εκτιμάται, πως τρεις είναι οι κύριοι λόγοι για τους οποίους η Τουρκία φαίνεται να συνεπικουρεί στη διαδικασία και στην επιτάχυνση των διαπραγματεύσεων και των συνομιλιών, εάν φυσικά συγκρίνει κανείς αυτήν τη διαδικασία σε σχέση με την περίοδο μετά το Δημοψήφισμα για το σχέδιο Ανάν, μέχρι και την ανάληψη της ηγεσίας των Τουρκοκυπρίων από τον Μουσταφά Ακιντζί. Ο πρώτος λόγος είναι γεωοικονομικός, ο δεύτερος είναι γεωπολιτικός και ο τρίτος αφορά τις πολιτικές ισορροπίες στην ίδια την Τουρκία. 
 
Η γεωοικονομική παράμετρος είναι αυτή που έχει λειτουργήσει ως καταλύτης στην επιτάχυνση των διαδικασιών, στην -υποτίθεται- υποστήριξη της διαδικασίας από την Τουρκία, αλλά και στις πιέσεις του διεθνούς παράγοντα (βλέπε κυρίως χώρες της Δύσης). Η σταδιακή μετατροπή της Κυπριακής Δημοκρατίας σε χώρα παραγωγό ενέργειας και εξαγωγέα φυσικού αερίου στην ουσία έχει θέσει το Κυπριακό σε ένα άλλο επίπεδο. 
 
Η Τουρκία, αλλά και η τουρκοκυπριακή κοινότητα αντιλαμβάνονται την σημασία της εξέλιξης και προσπαθούν να παρασύρουν την Λευκωσία σε μία λύση τύπου «καζάν-καζάν», χωρίς όμως στην ουσία να παραχωρούν τίποτα, ούτε και στο θέμα των οικονομικών παραμέτρων που άπτονται της επίλυσης -και που ίσως κάποιος θα περίμενε να υπάρχει μία «ελαστικότητα» από την άλλη πλευρά, σε αντίθεση με θέματα πολιτικής και στρατιωτικής υφής, όπως για παράδειγμα το θέμα κυρίως της άρσης των εγγυήσεων και φυσικά της αποχώρησης των κατοχικών στρατευμάτων από τη νήσο. 
 
Για παράδειγμα, ενδιαφέρον έχει η τοποθέτηση αναφορικά με το κόστος της «επανένωσης» το οποίο προτείνεται να το επωμιστεί κατά 80% η Ελληνοκυπριακή πλευρά. Με άλλα λόγια, το αέριο θα πρέπει να μοιράζεται «μισό-μισό» το κόστος όμως της ενοποίησης θα πρέπει να καταβληθεί αναλογικά με τον πληθυσμό. 
 
Η γεωοικονομική παράμετρος αναγκάζει την Τουρκία να επιταχύνει τις διαδικασίες εξεύρεσης μία λύσης, αφού η αναμενόμενη οικονομική ισχυροποίηση της Λευκωσίας στην ουσία έχει αχρηστεύσει τοποθετήσεις του τύπου πως «το Κυπριακό έχει λυθεί το 1974», οι οποίες ευδοκίμησαν στην Τουρκία μέχρι το πρόσφατο παρελθόν, μέχρι δηλαδή η Λευκωσία προχωρήσει στο «τετελεσμένο» της εξόρυξης και περαιτέρω εκμετάλλευσης του φυσικού αερίου, γεγονός το οποίο ανάγκασε την Άγκυρα να αντιμετωπίσει μία πολύ αρνητική και σταδιακά επιδεινούμενη για την ίδια πραγματικότητα. 
 
Η δεύτερη παράμετρος, η γεωπολιτική, άμεσα συνδεδεμένη με την γεωοικονομική, σχετίζεται με την εντεινόμενη ανησυχία της Τουρκίας για την έως τώρα αποτυχία της πολιτικής εκφοβισμού της Λευκωσίας, αναφορικά με τη συνέχιση του προγράμματος εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της. Το να επιτρέψει η Άγκυρα την επανάληψη αυτών που έλαβαν χώρα στο θαλάσσιο οικόπεδο 12 και σε άλλες περιοχές -δηλαδή να εγκατασταθεί μία ξένη εταιρεία η οποία σε σύμπραξη με τη Λευκωσία να προχωρήσει σε έρευνες και εξορύξεις- θα ήταν καταστροφή για την πολιτική εκβιασμών που ακολουθεί, αφού κανένας πλέον δεν θα λαμβάνει σοβαρά τις απειλές της. Και μόνο αυτή η παράμετρος εάν ληφθεί υπόψη, οδηγεί στο συμπέρασμα ότι ολόκληρη η στρατηγική καταναγκασμού που ακολουθεί η Τουρκία στο Κυπριακό, αλλά και σε σχέση με την Ελλάδα, θα κριθεί στο κατά πόσο οι εταιρείες που έχουν λάβει τις άδειες προς έρευνα και εκμετάλλευση κατά τον επιτυχημένο δεύτερο γύρο αδειοδοτήσεων θα προχωρήσουν απρόσκοπτα με τον προγραμματισμό τους. 
 
Παλινωδίες της Ελληνοκυπριακής πλευράς αναφορικά με την πρόοδο των ερευνών, στην ουσία στέλνουν το λάθος σήμα στην Άγκυρα πως η πολιτική εκφοβισμού λειτουργεί, ενώ ελλοχεύει ο κίνδυνος μία διαδικασία τόσο σημαντική για την οικονομική και πολιτική ανάκαμψη της Κυπριακής Δημοκρατίας να αποτελέσει για ακόμα μία φορά θέμα διαπραγμάτευσης με τον εισβολέα. Η πρόσφατη ανακάλυψη των γιγαντιαίων διαστάσεων κοιτάσματος (Ζορ) φυσικού αερίου στην Αίγυπτο, το οποίο βρίσκεται πλησίον της Κυπριακής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης, και φυσικά της δυνητικής Ελληνικής, έχει αυξήσει την νευρικότητα της Άγκυρας, αφού οι εταιρείες αναζωπυρώνουν το ενδιαφέρον τους για την Κύπρο, με αποτέλεσμα οι εξελίξεις να αναμένονται καταιγιστικές. Η Τουρκία θα βρεθεί προ μεγάλων διλλημάτων αφού θα πρέπει να αποφασίσει εάν θα προσπαθήσει να αναχαιτίσει εταιρείες όπως η γαλλική TOTAL ή η ιταλική ENI, με ότι αυτό συνεπάγεται για τις σχέσεις της με τις συγκεκριμένες χώρες, ή να αποδεχτεί για ακόμα μία φορά την πραγματικότητα. 
 
Αλλά και σε ευρύτερο γεωπολιτικό πεδίο, η κατάσταση για την Τουρκία δεν είναι θετική. Για παράδειγμα, η (αυτό)καταστροφική πολιτική της Άγκυρας στο θέμα Ιράκ-Συρίας την έχει απομονώσει σε τοπικό και σε περιφερειακό επίπεδο. Η λίστα των δηλωμένων εχθρών της περιλαμβάνει το Ισραήλ, την Αίγυπτο, το Ιράν, τη Συρία και το Ιράκ. Οι Κούρδοι από την πλευρά τους βρίσκονται ένα βήμα πριν τον ανοιχτό πόλεμο με την Τουρκία – τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό της χώρας. Το Ισλαμικό Κράτος παρά την υποστήριξη που λαμβάνει από το τουρκικό «Βαθύ Κράτος» φαίνεται πως δεν θα ανεχθεί την επιθετική ρητορική από την ηγεσία της Τουρκίας η οποία προσπαθεί με κάθε τρόπο να πείσει τη διεθνή κοινότητα πως πραγματικά θέλει να χτυπήσει τον σουνιτικό εξτρεμισμό. Οι μεγάλες δυνάμεις δε, τηρούν μία εφεκτική αλλά εξόχως αρνητική θέση απέναντι στον τουρκικό αναθεωρητισμό, με τη Ρωσία ειδικά να βρίσκεται ολοένα και σε πιο έντονη τροχιά σύγκρουσης με την Άγκυρα, κάτι το οποίο δεν φαίνεται να απασχολεί την ηγεσία της Τουρκίας, με τον Τούρκο πρόεδρο να προχωράει σε εμπρηστικές δηλώσεις αναφορικά με την απώλεια εκατοντάδων ζωών στο τραγικό συμβάν με το ρωσικό αεροσκάφος στο Σινά. 
 
Σε γενικές γραμμές, η Τουρκική πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο (Κύπρος) και στη Μέση Ανατολή (Συρία-Ιράκ), σκοπό έχει να «υπενθυμίσει» πως το «κόστος» μη υποστήριξης των στόχων της Άγκυρας στην ευρύτερη περιοχή μπορεί να είναι δυσανάλογα μεγάλο. Με άλλα λόγια, η Άγκυρα παίζει ένα «μαξιμαλιστικό» παίγνιο του «όλα ή τίποτα», το οποίο δυνητικά μπορεί να αποφέρει μεγάλα κέρδη υποκρύπτει όμως και τραγικές συνέπειες υπαρξιακών διαστάσεων για την Τουρκία. 
 
Ο τρίτος λόγος έχει να κάνει με τις εσωτερικές ισορροπίες στην ίδια την Τουρκία. Μία σειρά δυσλειτουργιών και αδιεξόδων του τουρκικού κράτους και της ηγετικής του ελίτ συνεισφέρουν τα μέγιστα στην πιθανότητα εκτράχυνσης της κατάστασης στην Κύπρο. Για παράδειγμα, η σχετικά πρόσφατη εναλλαγή πολιτικών ρόλων με την ανάγκη του Τούρκου προέδρου να αυξήσει την εξουσία του και την ανασφάλεια του νέου πρωθυπουργού να αποδειχτεί άξιος του προκατόχου του, η εσωτερική σύγκρουση του «Βαθέως Κράτους ΑΚΡ» με το «Βαθύ Κράτος Γκιουλέν», η εσωτερική αναταραχή, αρχής γενομένης από τα γεγονότα του πάρκου Γκεζί μέχρι τις εκλογές του Νοεμβρίου και ειδικά η προεκλογική περίοδος την οποία η Τουρκία την πέρασε «δια πυρός και σιδήρου», αλλά και η ανάγκη της τουρκικής ηγεσίας να σημειώσει μία εξωτερική επιτυχία, μετά από μία σειρά αποτυχιών σε Ιράκ και Συρία. 
 
Με βάση όλα τα παραπάνω η περαιτέρω η πιθανότητα κλιμάκωσης της κρίσης και των πιέσεων για μία «επίλυση» του Κυπριακού α la Turca είναι μεγάλη, με την Αθήνα και τη Λευκωσία να πρέπει να αντιμετωπίσουν την κατάσταση με την απαραίτητη νηφαλιότητα, ψυχραιμία αλλά και αποφασιστικότητα. Η σφυρηλάτηση του άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση, ενώ η περαιτέρω εμπέδωση της συμμαχίας με το Ισραήλ θα αποτελέσει τον «καταλύτη» των εξελίξεων στην περιοχή, καθώς και τον απόλυτο «στρατηγικό εφιάλτη» της Άγκυρας η οποία θα προσπαθήσει να αποτρέψει μία τέτοια εξέλιξη. 
 
Επιπροσθέτως, η αποστολή ελληνικών αεροναυτικών δυνάμεων, με οποιαδήποτε δικαιολογία και επιχειρησιακό καθεστώς στη μεγαλόνησο, αποτελεί την εγγύηση της επίδειξης της απαραίτητης «σκληρής ισχύος» προς κάθε ενδιαφερόμενο για τρεις λόγους: 
 
Πρώτον, κανένας κρατικός γεωπολιτικός δρώντας δεν μπορεί να συμπήξει συμμαχίες εάν δεν συνεισφέρει και ο ίδιος στην κοινή ασφάλεια. Με άλλα λόγια η Αθήνα με τις πράξεις της θα πρέπει να πείσει τόσο το Κάιρο όσο και το Τελ-Αβίβ πως είναι μία χώρα στην οποία μπορεί κάποιος να δείξει εμπιστοσύνη και να συνομολογήσει κάποιους κανόνες κοινής ασφαλείας. 
 
Δεύτερον, η Κύπρος αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι του ελληνισμού η παραχώρηση της υπεράσπισής του σε τρίτους, ακόμα και εάν αυτοί είναι σύμμαχοι, στην ουσία αποτελεί παραχώρηση εθνικού «χώρου», κάτι το οποίο είναι αυτό ακριβώς που ο Ελληνισμός θα ήθελε να αποφύγει. 
 
Τρίτον, η Τουρκία το μόνο που αντιλαμβάνεται και υπολογίζει στις διεθνείς σχέσεις είναι η στρατιωτική ισχύς. Η ιστορία, η εμπειρία και η παρατήρηση, αποδεικνύουν την παραπάνω πρόταση και όποιος δεν το αντιλαμβάνεται εθελοτυφλεί. 
 
Εν κατακλείδι, η πρόσφατη κινητικότητα και εξελίξεις στο Κυπριακό δεν θα πρέπει τόσο να προβληματίζουν την Αθήνα και τη Λευκωσία αναφορικά με τις προθέσεις της Άγκυρας, η οποία μπροστά στα προαναφερόμενα αδιέξοδα που αντιμετωπίζει τόσο σε γεωοικονομικό και γεωπολιτικό επίπεδο όσο και στο εσωτερικό της μέτωπο θα προσπαθήσει να «εκβιάσει» μία λύση που να εξυπηρετεί τους «μαξιμαλιστικούς» της στόχους, αλλά πρέπει να τις κάνουν να αναρωτηθούν στο κατά πόσο η πολιτική του κατευνασμού έναντι οποιουδήποτε κόστους φέρνει τα επιθυμητά αποτελέσματα στις σχέσεις μας με την Τουρκία ή στην ουσία οδηγεί τη κατάσταση σε ένα συγκρουσιακό επίπεδο όπου από ένα σημείο και μετά δεν θα υπάρχει επιστροφή. 
 
Με βάση τα παραπάνω, όσο αιρετικό και εάν ακούγεται, σε μία κοινωνία που δογματικά την έκαναν να πιστεύει πως «πρέπει να τελειώνουμε» με το Κυπριακό διότι η καθυστέρηση βαίνει εναντίον μας, είναι προφανές πως ο χρόνος πλέον λειτουργεί υπέρ μας. Η Κύπρος, όσο περνάει ο χρόνος ενισχύεται οικονομικά, γίνεται υπολογίσιμος παίχτης στο ενεργειακό παίγνιο, άρα και αναγκαίος παράγοντας για τους περιφερειακούς σχεδιασμούς των μεγάλων δυνάμεων, ενώ ταυτοχρόνως σφυρηλατεί συμμαχίες οι οποίες αναμένεται να δημιουργήσουν μία νέα ισορροπία στην Ανατολική Μεσόγειο. 
 
Το ίδιο χρονικό διάστημα, η Τουρκία με τις επιλογές της στο εξωτερικό έχει και πρόκειται να απολέσει διπλωματικό και γεωπολιτικό κεφάλαιο, με την πολιτική της στο εσωτερικό δημιουργεί μεγαλύτερη κοινωνική αστάθεια και οικονομικό ρίσκο, άρα αβεβαιότητα για τον εξωτερικό παράγοντα, ενώ κάθε χρόνο που περνάει, βάζει στη λίστα των αντιπάλων της και έναν ακόμη τοπικό ή/και παγκόσμιο δρώντα. Δεν είναι τυχαίο πως στη Δύση, για τουλάχιστον ορισμένες ελίτ θεωρείται ένα «αποτυχημένο κράτος». 
 
Γιατί λοιπόν να βιαστούμε για μία λύση τη στιγμή που ο αντίπαλος, παρά τις δικές μας αδυναμίες, αντιμετωπίζει τέτοιου μεγέθους στρατηγικά αδιέξοδα; 
 
* Ο κ. Γεώργιος Φίλης είναι διδάκτωρ Γεωπολιτικής (Durham University, UK), Επισκέπτης καθηγητής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων στο τμήμα Διεθνών Επιχειρήσεων και μέλος του Institute of Diplomacy & Global Affairs του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος – DEREE καθώς και μέλος του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας & Άμυνας (georgios.filis@hotmail.com) 
<a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a>

To γεωστρατηγικό αδιέξοδο της Τουρκίας και η ελληνική βιασύνη

Τη στιγμή που ο ζωτικός γεωπολιτικός χώρος του Ελληνισμού όπως αυτός ορίζεται από τον υδάτινο άξονα Μαύρη Θάλασσα-Στενά-Αιγαίο-Ανατολική...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία παίζει με τη φωτιά: Ετοιμάζει αεροπορικές επιχειρήσεις στη Συρία

Ellada simera 0 Τουρκία 15:30

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4rdnH6qEl-hC5X_Io5V1iYnPCdf6_XR-K35U9i6Ql1Hw309ujnJvIo16lQaiHN3txfeDAse27PDUyunK3jUOCHoZtCvQf2VaTXYPQgLdeca6r4Fm2hT6lh0_bviy7KD7shPVi-2M1oEg/s1600/S-300+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4rdnH6qEl-hC5X_Io5V1iYnPCdf6_XR-K35U9i6Ql1Hw309ujnJvIo16lQaiHN3txfeDAse27PDUyunK3jUOCHoZtCvQf2VaTXYPQgLdeca6r4Fm2hT6lh0_bviy7KD7shPVi-2M1oEg/s640/S-300+.jpg" width="640" /></a></div>
 
Οι Τούρκοι αρχίζουν και πάλι να καλλιεργούν κλίμα εισβολής στη Συρία, με προετοιμασία για αεροπορικές επιδρομές υπό την κάλυψη των ΗΠΑ, αλλά αυτή τη φορά θα βρεθούν αντιμέτωποι με τη ρωσική πολεμική μηχανή. Τα αντιαεροπορικά συστήματα S-300 που έχουν αναπτυχθεί στα εδάφη της Συρίας και τα ρωσικά μαχητικά είναι έτοιμα να καταρρίψουν τα τουρκικά αεροσκάφη με το που παραβιάσουν τον εθνικό εναέριο χώρο. 
Οι βομβαρδισμοί των Τούρκων από τα ρωσικά αεροσκάφη τη στιγμή που επιχειρούσαν να παραδώσουν αντιαεροπορικά συστήματα στην Al Nusra ήταν ένα σαφέστατο μήνυμα από τη Μόσχα. “Ότι κινείται εντός της Συρίας και θέτει σε απειλή τις ρωσικές δυνάμεις που έχουν αναπτυχθεί στη χώρα και αντίκεινται στην αποστολή που έχουν κατά των τζιχαντιστών καταρρίπτεται ή καταστρέφεται χωρίς δεύτερη κουβέντα”. 
Σύμφωνα με τουρκικά δημοσιεύματα ο αρχηγός του τουρκικού Γενικού Επιτελείου στρατηγός Χουλούσι Ακάρ επισκέφθηκε αεροπορικές βάσεις στη νότια επαρχία των Αδάνων και στην νοτιοανατολική επαρχία του Ντιγιάρμπακιρ για να εμψυχώσει το στρατιωτικό προσωπικό και να δώσει κατευθύνσεις. 
Δεν είναι και λίγο να απογειώνονται τουρκικά F-16 και να εγκλωβίζονται επι μακρόν εντός του τουρκικού εναέριου χώρου από ρωσικά Sukhoi. 
Ο Τούρκος στρατηγός συνοδεύονταν από τον αρχηγό της Αεροπορίας πτέραρχο Αμπιντίν Γιουνάλ, ενώ η επίσκεψη-επιθεώρηση μονάδων στη νοτιοανατολική Τουρκία ήρθε τη στιγμή που ο υπουργός Άμυνας της χώρας δήλωσε έτοιμος για επιχειρήσεις του Στρατού στη Συρία. 
Η επέμβαση αυτή μπορεί να γίνει στο όνομα της καταπολέμησης του ISIS ή και των Κούρδων και σε συνεργασία με τις ΗΠΑ που υποτίθεται πώς έχουν φτιάξει ένα συνασπισμό και βομβαρδίζουν τους τζιχαντιστές στη Συρία και στο Ιράκ. Πρόκειται όμως για πρόσχημα, αφού στόχος είναι τα Συριακά στρατεύματα και τίποτα άλλο. 
«Η κατοχή του ενός τρίτου του εδάφους του Ιράκ, αλλά και οι τεράστιες περιοχές της Συρίας που κατέχονται από τους ισλαμιστές , έχουν δημιουργήσει αναμφισβήτητα μία από τις πιο σοβαρές προκλήσεις», είπε Τούρκος αξιωματούχος καλλιεργώντας το κλίμα για μία επιχείρηση στα εδάφη της Συρίας. 
Να σημειωθεί δε πώς ο Τούρκος πρωθυπουργός Αχμέτ Νταβούτογλου υποσχέθηκε να συνεχίσει τις στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον του επικηρυγμένου Κουρδικού Εργατικού Κόμματος (ΡΚΚ) κατά την διάρκεια του χειμώνα. 
Και το ερώτημα είναι θα τολμήσουν οι Τούρκοι να αντιπαρατεθούν με τους Ρώσους στη Συρία; Κάτι τέτοιο μοιάζει περισσότερο με απονενοημένο διάβημα παρά με πράξη που θα μπορούσε να αποφέρει πολιτικά και στρατηγικά οφέλη, όπως πιθανόν θεωρούν οι Τούρκοι και ο Ρ. Τ. Ερντογάν. Οι Ρώσοι έχουν στείλει να μηνύματα του και αυτά είναι σαφέστατα. 
Σε περίπτωση λοιπόν που τουρκικά μαχητικά απογειωθούν και επιχειρήσουν να πλήξουν στόχους εντός της Συρίας θα καταρριφθούν πριν ακόμη το καταλάβουν από την αντιαεροπορική άμυνα που έχουν στήσει οι Ρώσοι στη Λαττάκεια και σε άλλες περιοχές της χώρας. 
“Η πραγματικότητα της ύπαρξης των ισχυρών αντιαεροπορικών-αντιπυραυλικών συστημάτων S-300 εντός του συριακού εδάφους συγκλονίζει τις ΗΠΑ” έγραψε ο Dave Majumdar σε ένα άρθρο του για το περιοδικό National Interest. Παρά το γεγονός ότι ο ρωσικός στρατός δεν διευκρινίζει επίτηδες την τοποθέτησης των πυραύλων στη Συρία, η μεταφορά των S-300 από τη Μόσχα στη Συρία, ανησυχεί σοβαρά τη Δύση. Γεγονός βέβαια που πιστοποιεί και την ύπαρξη τους. 
Εκτός βέβαια της ανάπτυξης των S-300 που επιβεβαιώνεται από πολλά δημοσιεύματα, οι Ρώσοι έχουν φροντίσει και έχουν φτιάξει στη Συρία ένα ισχυρό σύστημα αεράμυνας που περιλαμβάνει επίσης τα συστήματα S-125 «Pechora-2M» και πολλά άλλα. 
Βέβαια τα ρωσικά μαχητικά SuKhoi που έχουν επιχειρούν από τη Λαττάκεια κατά του ISIS καθημερινά βρίσκονται σε πλήρη ετοιμότητα όπως και τα πλοία που έχουν αναπτυχθεί στη Μεσόγειο και έχουν στην ακτίνα δράσης τους ότι πετάει και κινείται στα σύνορα Τουρκίας-Συρίας. 
Ιδού η Ρόδος λοιπόν ιδού και το πήδημα για τους Τούρκους που ονειρεύονται εισβολή στη Συρία με τη Ρωσία παρούσα. 
 
<a href="http://www.defencenet.gr/">πηγή</a>

Η Τουρκία παίζει με τη φωτιά: Ετοιμάζει αεροπορικές επιχειρήσεις στη Συρία

Οι Τούρκοι αρχίζουν και πάλι να καλλιεργούν κλίμα εισβολής στη Συρία, με προετοιμασία για αεροπορικές επιδρομές υπό την κάλυψη των ΗΠΑ, α...

Διαβάστε την συνέχεια

Paul Craig Roberts: "Οι ΗΠΑ ηττήθηκαν στη Μέση Ανατολή από τη στρατηγική Πούτιν - Ήρθε η ώρα να τα μαζεύουν..."

Ellada simera 0 κόσμος 15:25

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSQUjDk2z8pAzi4rzbetR_5dunbebq1oMINvl1gUpCWCW4xiIRCKn-XQ952FKpb4tcfS7I4glYFEQrjzg8q5fZ37ZpqTpY-4vfFZhsQKrTo0_gzySZ5mDkt2ET426iV2y-BkZ6YC79Gt0/s1600/Paul+Craig+Roberts.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="363" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSQUjDk2z8pAzi4rzbetR_5dunbebq1oMINvl1gUpCWCW4xiIRCKn-XQ952FKpb4tcfS7I4glYFEQrjzg8q5fZ37ZpqTpY-4vfFZhsQKrTo0_gzySZ5mDkt2ET426iV2y-BkZ6YC79Gt0/s640/Paul+Craig+Roberts.jpg" width="640" /></a></div>
 
Η αμερικανική πολιτική έχει ηττηθεί στη Μέση Ανατολή από τη στρατηγική του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν και η Ουάσιγκτον αυτό που πρέπει να κάνει είναι να συνεργαστεί με τη Μόσχα για την αντιμετώπιση των τζιχαντιστών στη Συρία, επισημαίνει ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ και αναλυτής Paul Craig Roberts που κατά καιρούς επικρίνει το Λευκό Οίκο για τη στάση του απέναντι στη Ρωσία. 
“Ο κόσμος έχει αρχίσει να συνειδητοποιεί ότι από τις 28 Σεπτεμβρίου έχει αλλάξει ριζικά η κατάσταση στη διαχείριση των παγκοσμίων υποθέσεων”, επισήμανε ο Paul Craig Roberts θυμίζοντας πώς τότε έγινε η ομιλία του Βλαντιμίρ Πούτιν στην έδρα του ΟΗΕ όπου “ξεβράκωσε” τις ΗΠΑ που είχαν συμμαχήσει με τους τρομοκράτες τζιχαντιστές στέλνοντας τους όπλα. 
Ο Ρώσος πρόεδρος είχε προειδοποιήσει πώς δεν πρόκειται να ανεχθεί φαύλες και καταστροφικές πολιτικές στη Μέση Ανατολή και δύο ημέρες μετά ανακοίνωσε επισήμως πώς η Μόσχα αναλαμβάνει την ευθύνη να “καθαρίσει” με τον ISIS στη Συρία. Η πλευρά του Μπάρακ Ομπάμα επιχείρησε να απαντήσει αλαζονικά τότε, αλλά ήταν μάλλον ήδη αργά. 
Όπως επισημαίνει σε συνέντευξη του ο πρώην υφυπουργός Οικονομικών, επικαλούμενος και δημοσιεύματα, μεταξύ των οποίων και ένα του Sputinik, ένας σύμβουλος είχε συμβουλεύσει τον Αμερικανό Πρόεδρο να αποσύρει τα αμερικανικά στρατεύματα από τη Συρία και να εγκαταλείψει το σχέδιο της ανατροπής του καθεστώτος Άσαντ. 
“Τον συμβούλευσε επίσης να συνεργαστεί με τη Ρωσία και να σταματήσει τη ροή των προσφύγων που πλημμυρίζουν την Ευρώπη, κάτι που σπαταλά δυνάμεις των ΗΠΑ, αφού η αμερικανική εξωτερική ζητάει από την Ε.Ε. να δέχεται τους πρόσφυγες”, αναφέρει ο Paul Craig Roberts και στη συνέχεια γίνεται πολύ πιο καυστικός απέναντι στην Ουάσιγκτον. 
Επικαλούμενος και τον αμερικανό αναλυτή Mike Whitney Steven Landman σημειώνει πώς το σχέδιο για τη δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων πάνω από τη Συρία υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών για να σπρώξει προς τα έξω ρωσικά είναι ένα άπιαστο όνειρο. 
“Ο ΟΗΕ δεν θα δεχθεί ποτέ κάτι τέτοια. Η Ρωσία δε έχει ήδη δημιουργήσει μια ντε φάκτο ζώνη απαγόρευσης πτήσεων. Ο Πούτιν χωρίς φραστικές απειλές αλλάζει ριζικά την ισορροπία δυνάμεων, και ο κόσμος το γνωρίζει. Η Ουάσιγκτον έπεσε θύμα της ανικανότητας της”, τονίζει ο Paul Craig Roberts και καταλήγει: 
“Αν ο Μπάρακ Ομπάμα έχει λίγη κοινή λογική, θα πρέπει να αποσυρθεί από τη Μέση Ανατολή, να μετατοπίσει το κέντρο βάρους της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής στην Ευρώπη, να συνεργαστεί με την Ρωσία για την καταστροφή της τρομοκρατίας στη Μέση Ανατολή και να αναγνωρίσει τα λάθη του. Διαφορετικά οι ΗΠΑ θα συνεχίσουν να χάνουν την εξουσία και το κύρος του σε ολόκληρο τον κόσμο”. 
 
<a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>