Η πυξίδα δείχνει Ελλάδα, η Ελλάδα που δείχνει;

<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on"><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://pygmi.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2013/12/piksida_ellada.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="piksida_ellada" class="alignleft wp-image-49873" height="330" src="http://pygmi.wpengine.netdna-cdn.com/wp-content/uploads/2013/12/piksida_ellada.jpg" width="600" /></a></div><b><i><br /> Ευνοϊκές συγκυρίες, αντίξοες συνθήκες</i></b><br /> <br /> <i>του Κίμωνα Γεωργάκακη</i><br /> <b>Οι εκτιμήσεις μου ότι η Ελλάδα θα περάσει, λόγω επίκαιρης γεωστρατηγικής θέσης, στο επίκεντρο της προσοχής των Μεγάλων Δυνάμεων και ότι τα συμφέροντα θα στριμωχτούν στον ζωτικό της χώρο (</b><b>Lebensraum) εξακολουθούν  να επιβεβαιώνονται.</b> Τόσο η επίσκεψη του Ρώσου Υπουργού Άμυνας, Σεργκέι Σοιγκού, όσο και η μετέπειτα του Αρχηγού των αμερικανικών Ενόπλων Δυνάμεων, Μάρτιν Ντέμπσει, για να υπενθυμίσουν οι Η.Π.Α. στους Ρώσους ότι <strong>εδώ είναι τσιφλίκι του ΝΑΤΟ</strong>, αποδεικνύουν του λόγου το αληθές.<br /> <b>Οι Ρώσοι</b> έχουν καταστήσει σαφές το ενδιαφέρον τους για την περιοχή μας, η οποία αποτελεί κομβικό σημείο σε έναν γεωγραφικό χώρο μεγάλης αξίας αλλά και αστάθειας (Καύκασος – Βαλκάνια – Μεσόγειος – Μέση Ανατολή – Αραβική Χερσόνησος). Ίσως λοιπόν οι διαπραγματεύσεις μεταξύ των «μεγάλων» να επέτρεψαν μια (κανείς δεν μπορεί να προβλέψει σε ποιο βαθμό) ενίσχυση των ελληνό-ρωσικών σχέσεων εν αρχή στον αμυντικό τομέα.<br /> Πιθανόν επίσης <b>οι Αμερικανοί</b> να θέλουν να κατασκοπεύσουν τον ρωσικό στόλο, ο οποίος ζητά διευκολύνσεις ελλιμενισμού στην χώρα μας, προκειμένου να ενισχυθεί η παρουσία του στην περιοχή. Επιπλέον έπεται η βολή με τους ρωσικούς S-300, κάτι που εμποδιζόταν εδώ και χρόνια εξαιτίας αμερικανικών και τουρκικών αντιδράσεων. Άρα, κάποια πράγματα αναθεωρήθηκαν έστω προσωρινά.<br /> <b>Το βέβαιο είναι ότι υπάρχει κινητικότητα και όλοι σπεύδουν να δηλώσουν παρόντες στον ελλαδικό χώρο. Το γεγονός αυτό βάζει σε μπελάδες την Άγκυρα.</b> Η συγκυριακή αναβάθμιση Ελλάδας αλλά και Κύπρου υποβαθμίζει ταυτόχρονα την θέση της Τουρκίας, αφού, <b>όπως έχω γράψει</b>, οι δύο χώρες συνιστούν αποκλίνουσες γεωπολιτικές οντότητες λόγω συγκρουόμενων συμφερόντων. Γι” αυτό ο Ερντογάν προβαίνει <strong>σε σπασμωδικές δηλώσεις</strong>, τύπου <i>«η Θεσσαλονίκη και η Θράκη είναι Τουρκία».</i><br /> <b>Βέβαια η Ελλάδα επ” ουδενί έχει κινητοποιηθεί. </b>Ούτε έχει μετατραπεί σε περιφερειακή δύναμη<b>. Απλά ακολουθεί τυφλά τον ρου των γεγονότων</b>, όπως εδώ και χρόνια συμβαίνει ελλείψει στρατηγικού σχεδιασμού και αποφασιστικής ηγεσίας.<br /> <b>Το θέμα είναι τι θα γίνει με τα εσωτερικά μας</b>. Όπως πάνε τα πράγματα, η κρίση θα γιγαντωθεί. <b>Όσο το κράτος, μεταξύ άλλων, μπλέκεται με τρόπο αυταρχικό και με φορολογία σοβιετικής λογικής στα πόδια των δημιουργικών Ελλήνων, ανάσα δεν θα πάρουμε.</b> Οι κατασχέσεις περιουσιών θα αυξηθούν, ενώ την ίδια ώρα οι δανειστές μας ειρωνεύονται λέγοντας: <i>«Πως κάνετε έτσι, όλος ο κόσμος έχει άστεγους».</i><br /> <b>Ας σταματήσω καλύτερα το άρθρο εδώ…</b><br /> Κίμων Γεωργακάκης, Πολιτικός Επιστήμων<br /> <a href="http://www.pygmi.gr/">πηγή </a> </div>

Η πυξίδα δείχνει Ελλάδα, η Ελλάδα που δείχνει;

Ευνοϊκές συγκυρίες, αντίξοες συνθήκες του Κίμωνα Γεωργάκακη Οι εκτιμήσεις μου ότι η Ελλάδα θα περάσει, λόγω επίκαιρης γεωστρατηγικής θέσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Περί εξαγωγής της τουρκικής κρίσης…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmwlAb-dZFg3E2GpBC-hkYuk6oqEUmAmZOXIUkO9RCrQc1cYts9J-YPtyiH0Mp3HszslWETtZsi7OnMDXZYZ9rY2xVfVVdlOTYal5ZywD0ga2Wb-0z4xD2g8JcnoXzrUNCRY-8kpxuNTE/s1600/erdogan_aigaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgmwlAb-dZFg3E2GpBC-hkYuk6oqEUmAmZOXIUkO9RCrQc1cYts9J-YPtyiH0Mp3HszslWETtZsi7OnMDXZYZ9rY2xVfVVdlOTYal5ZywD0ga2Wb-0z4xD2g8JcnoXzrUNCRY-8kpxuNTE/s1600/erdogan_aigaio.jpg" width="600" /></a></div> <br /> <span style="color: #990000;"><b>Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης </b></span><br /> <br /> Η Τουρκία και η κυβέρνηση Ερντογάν ταλαζίνονται από μία προϊούσα κρίση, η οποία είναι δομική και ταυτοχρόνως πολύμορφη.<br /> Να εξηγήσουμε πρώτα το δομική.<br /> Ο Ερντογάν έχει κυριαρχήσει στο πολιτικό σκηνικό αλλά και στο κράτος, και είναι πολύ δύσκολο να φανεί αντίπαλος που μπορεί εύκολα κανείς να τον αντιμετωπίσει, όπως είναι επίσης πολύ δύσκολο να βρεθεί κόμμα που μπορεί να αντιμετωπίσει το ΑΚΡ.<br /> Ο λόγος για τον οποίο παρατηρείται η δυσκολία και στις δύο περιπτώσεις είναι το γεγονός ότι μέχρι την επικράτηση του Ερντογάν και του ΑΚΡ κόμματα και πολιτικοί περνούσαν από το κόσκινο του ΓΕΕΘΑ, της ΜΙΤ και του βαθέως κράτους, όταν δεν αποτελούσαν ευθέως δημιουργήματά τους.<br /> Ακριβώς επειδή συνέβαιναν αυτά, η τουρκική κοινωνία αποστερήθηκε μία μακρόχρονη πολιτική προπαίδεια και το πολιτικό σκηνικό κομμάτων και προσωπικοτήτων που θα μπορούσαν τώρα να κυριαρχήσουν και να διεκδικήσουν με αξιώσεις την εξουσία.<br /> <br /> Έχουμε εξηγήσει διεξοδικώς ότι ο Ερντογάν και το ΑΚΡ είναι προϊόν ΚΑΙ γεωπολιτικών σχεδιασμών της Ουάσινγκτον, η οποία με τον τρόπο αυτό θέλησε να «ξεφορτωθεί» το βαθύ κράτος με το οποίο συνεργαζόταν επί δεκαετίες, επειδή ακριβώς αρνιόταν να εξυπηρετήσει τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ κυρίως για το Κουρδικό.<br /> <br /> Όσον αφορά την απάντηση γιατί δεν μπορεί να ανατραπεί από ένα αντίστοιχο εγχείρημα, να εξηγήσουμε ότι το ΑΚΡ συσπειρώνει τις σουνιτικές μάζες της Τουρκίας, οι οποίες κρίνουν με θεολογικά και όχι με πολιτικά κριτήρια και αποτελεί στέγη γι αυτές.<br /> Άρα, είναι πολύ δύσκολη η αποσυσπείρωση και ο προσανατολισμός τους σε άλλο κόμμα, παρά τα σκάνδαλα που άρχισαν να αποκαλύπτονται. Ο μόνος τρόπος, λοιπόν, να ανατραπούν ο Ερντογάν και το ΑΚΡ είναι η διάσπαση του κόμματος και η κακή πορεία της οικονομίας, που μπορεί να επηρεάσει την τσέπη του απλού τούρκου και εξ αυτού ακόμα και τα σουνιτικά, πολιτικά κριτήριά του.<br /> <br /> Όσον αφορά το πολύμορφο της κρίσης, να αναφέρουμε ότι η κυβέρνηση Ερντογάν διαχειρίζεται ήδη ένα «σχέδιο» επίλυσης του Κουρδικού, που σε ορισμένους τομείς δίνει πόντους στον ίδιο και το κόμμα του και σε ορισμένους, στρατηγικού χαρακτήρα, δημιουργεί προϋποθέσεις παγίωσης του κουρδικού παράγοντα στο πολιτικό σκηνικό, με ρυθμιστικό ρόλο, δεδομένης της ρευστότητας στο υπόλοιπο σκηνικό.<br /> Ταυτοχρόνως η κυβέρνηση καλείται να διαχειριστεί την κρίση στη Συρία, που αφενός της αφαιρεί στρατηγική αξία, αφετέρου την αποκόπτει από το Νότο, αφού κατά μήκος των συνόρων της δημιουργείται ντε φάκτο ένα δεύτερο κουρδικό κράτος, που πολύ απλά φέρνει πιο κοντά τη χρονολογία ίδρυσης του τρίτου, στο δικό της έδαφος.<br /> <br /> Η στρατηγική αξία της Τουρκίας, που αποτέλεσε αιτία να υποστούν η Ελλάδα και ο Ελληνισμός τεράστιες απώλειες στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, απομειώνεται ακόμα περισσότερο από τις εξελίξεις στο Ιράν, όπου οι ΗΠΑ και η Δύση αναζητούν δρόμους εξομάλυνσης των σχέσεων με την Τεχεράνη, ενώ πρέπει να υπολογιστεί ότι η Τουρκία έχασε τη φυσική της επαφή με το Ιράκ μετά την ίδρυση του πρώτου κουρδικού κράτους.<br /> <br /> Αυτά εν ολίγοις είναι τα χαρακτηριστικά της κρίσης που καλείται να αντιμετωπίσει η Τουρκία το 2014, μία κρίση που σύμφωνα με αρκετούς Έλληνες αναλυτές είναι δυνατόν να αποπειραθεί να εξαγάγει ο Ερντογάν στην Ελλάδα.<br /> <br /> Κατ’ αρχάς να πούμε ότι όλες οι κρίσεις από το 1974 και εντεύθεν εμφανίστηκαν στο προσκήνιο αφού πρώτα η Τουρκία όχι μόνο είχε πάρει το πράσινο φως από την Ουάσινγκτον, αλλά και διαβεβαιώσεις ότι η κυβέρνηση στην Αθήνα δεν θα «σηκώσει το γάντι» και δεν θα απαντήσει στις προκλητικές ενέργειες της Άγκυρας.<br /> Όλες δε οι κρίσεις έγιναν με συγκεκριμένο πολιτικό και γεωπολιτικό στόχο: Να μην επεκτείνει η Ελλάδα τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια στο Αιγαίο, πράγμα που αποτελεί ΑΝΑΦΑΙΡΕΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ της χώρας μας.<br /> Κρίση, με χαρακτηριστικά εξαγωγής μίας εσωτερικής κρίσης, δεν είδαμε να συμβαίνει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Το μόνο που είδαμε ήταν σενάρια του τουρκικού στρατού που θα εφαρμοζόταν ερήμην της κυβέρνησης.<br /> <br /> Τώρα όμως, η τουρκική κυβέρνηση δεν έχει κανέναν απολύτως λόφο να εξάγει τη δομική και πολύμορφη κρίση που αντιμετωπίζει, αφού κάτι τέτοιο μάλλον θα επιδεινώσει τη θέση της.<br /> Όσο για την κινητικότητα και την επιθετικότητα που παρατηρούνται αυτές τις ημέρες στο Αιγαίο, να εξηγήσουμε και να ξεκαθαρίσουμε ότι εντάσσονται στους στρατηγικούς σχεδιασμούς της Άγκυρας στο Αιγαίο και στην Κύπρο, μάλλον αποτελούν απόπειρα ανάσχεσης πιθανών ελληνικών σχεδιασμών και σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να χαρακτηριστούν απόπειρα εξαγωγής της κρίσης.<br /> <br /> Για να ξέρουμε τι γράφουμε και λέμε και να μην οδηγούμεθα σε λάθος συμπεράσματα, που μπορεί να έχουν τραγικές συνέπειες, τις οποίες δεν αντέχει η χώρα.<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή </a>

Περί εξαγωγής της τουρκικής κρίσης…

Γράφει ο Σάββας Καλεντερίδης Η Τουρκία και η κυβέρνηση Ερντογάν ταλαζίνονται από μία προϊούσα κρίση, η οποία είναι δομική και ταυτοχρόν...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα κυπριακά κοιτάσματα λόγος αναμέτρησης με την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjisyuDmuurcNLGDl85c_WX41C27Wi1OEGYc0yDnCc72SAtK3b98ftCLrwtp0PUQf83frDZgYZGmpXmae3Ywyt55uRADury6VqhM5Z-c-FMMsvqVeHzODlnDohyAZI7PqP-am_tEfQ6T28/s1600/turk-crisis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjisyuDmuurcNLGDl85c_WX41C27Wi1OEGYc0yDnCc72SAtK3b98ftCLrwtp0PUQf83frDZgYZGmpXmae3Ywyt55uRADury6VqhM5Z-c-FMMsvqVeHzODlnDohyAZI7PqP-am_tEfQ6T28/s640/turk-crisis.jpg" /></a></div> <ul> <li><span style="color: #0b5394;"><span style="font-size: medium;">Τι υποστηρίζει το πρώην «γεράκι» του αμερικανικού Πενταγώνου για το γεωστρατηγικό ρόλο Ελλάδας και Κύπρου</span></span></li> <li><span style="color: #990000;"><span style="font-size: medium;">Η αλήθεια για το απόθεμα φυσικού αερίου και πετρελαίου στο Αιγαίο</span></span></li> <li><span style="color: #0b5394;"><span style="font-size: medium;">Όσα απέκρυψαν για τη συριακή κρίση</span></span></li> <li><span style="color: #990000;"><span style="font-size: medium;">Η διείσδυση του ισλάμ, τα λάθη του Ταγίπ Ερντογάν και ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας</span></span></li> </ul> <br /> Ο David Wurmser υπήρξε ένα από τα «γεράκια» του αμερικανικού Πενταγώνου, που οδήγησαν στον πόλεμο κατά του Ιράκ και στην πτώση του καθεστώτος Σαντάμ. Με εκθέσεις που προετοίμασε για λογαριασμό του πρωθυπουργού του Ισραήλ, Μπέντζαμιν Νετανιάχου, πρότεινε τη χρήση προληπτικών πληγμάτων κατά της Συρίας και του Ιράν, καθώς και την παύση των ειρηνευτικών διαπραγματεύσεων για το παλαιστινιακό ζήτημα.<br /> Το 2000 ο Wurmser σε συνεργασία με άλλους συνέταξε έκθεση με τίτλο «Το τέλος της συριακής κατοχής του Λιβάνου: Ο ρόλος των ΗΠΑ;», στην οποία είχε προταθεί η στρατιωτική αναμέτρηση με το καθεστώς της Συρίας, με αιτιολογία την ύπαρξη όπλων μαζικής καταστροφής. Σήμερα, καταθέτει την άποψη ότι οι στενές σχέσεις με την Ελλάδα και την Κύπρο εξυπηρετούν καλύτερα τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή απ’ ότι με την Τουρκία. Παράλληλα, βλέπει θετικά την προσέγγιση Αθήνας – Τελ Αβίβ, ενώ δεν αποκλείει το ενδεχόμενο να υπάρξει ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο εξαιτίας των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.<br /> <br /> <b>Για το 2014, πιστεύετε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αποκαταστήσουν τη φιλία με την Τουρκία ή θα σταθούν απέναντί της;</b><br /> <br /> Φανταζόμαστε ότι οι ΗΠΑ έχουν μία φιλική σχέση με την Τουρκία, αλλά στην πραγματικότητα δεν υφίσταται κάτι τέτοιο! Μία από τις βασικές αποτυχίες στην πολιτική για τη Συρία ήταν ότι αυτή οριζόταν από την Τουρκία και αυτό έδωσε χαρακτήρα σύγκρουσης μεταξύ των σεχτών.<br /> Αν είχαμε υποστηρίξει την επανάσταση κατά του Άσαντ τις πρώτες τρεις ημέρες ως μία κίνηση κατά της δικτατορίας και είχαμε στηρίξει σθεναρά τους αντικαθεστωτικούς, τότε ο ίδιος ο χαρακτήρας της αντιπολίτευσης στη Συρία θα ήταν θεμελιωδώς διαφορετικός. Επιτρέποντας στους Τούρκους να προσδιορίσουν την αντιπολίτευση και να ορίσουν τον ρόλο των ΗΠΑ, ήταν ουσιαστικά ένας τρόπος για να ορίσουν την υποστήριξή μας προς τα ισλαμικά στοιχεία εντός της αντιπολίτευσης, γεγονός που μετέτρεψε την αντιπολίτευση –κατά βάση- σε ισλαμική, με σαφή την πιθανότητα απειλής προς εμάς.<br /> Εκτιμώ ότι τα δεδομένα «πιστεύω» -πως ο Ερντογάν και η Τουρκία είναι σύμμαχοί μας- μας οδήγησαν σε λανθασμένες κινήσεις, κατέστρεψαν την ικανότητά μας να επιτύχουμε έναν αποτελεσματικό στόχο και θα βαθύνουν τα προβλήματα μεταξύ μας ακόμη περισσότερο στο άμεσο μέλλον.<br /> Η Τουρκία δεν είναι σύμμαχος των Ηνωμένων Πολιτειών! Έχει σαφή ατζέντα!<br /> Ο Νταβούτογλου, ως υπουργός Εξωτερικών, έχει δηλώσει ότι υιοθετεί μία νέο-οθωμανική ατζέντα, ενώ ο πρωθυπουργός εφαρμόζει μία ισλαμική ατζέντα, καμία εκ των οποίων δεν είναι συμβατή με τα αμερικανικά συμφέροντα σε βάθος χρόνου!<br /> <br /> <b>Ο Ταγίπ Ερντογάν υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ;</b><br /> <br /> Κατ’ αρχάς δεν μου αρέσει η ιδέα ότι ο Ερντογάν είναι μονόδρομος. Εκτιμώ ότι η κυβέρνηση Ομπάμα το διακρίνει αυτό και παίζει το «χαρτί» πολύ αποτελεσματικά. Ο Ερντογάν αξιοποιεί τη συνεχή έλξη που ασκεί στις ΗΠΑ, ακόμη και στο εσωτερικό της χώρας του. Αν είσαι κοσμικός Τούρκος ευρωπαϊστής και ο ηγέτης της Δύσης τονίζει συνεχώς πόσο καλός φίλος είσαι, απευθυνόμενος στη δική σου αντιπολίτευση –δηλαδή προς την ισλαμική κυβέρνηση-, τότε μένεις «ορφανός». Δεν έχεις καμία υποστήριξη.<br /> Θεωρώ ότι ενισχύει τον Ερντογάν και τον βοηθά να αντιμετωπίσει γεγονότα όπως αυτά του πάρκου Γκεζί ή της πρόσφατης κρίσης λόγω των σκανδάλων.<br /> Υπάρχει μία θεμελιώδης παρεξήγηση, πως οι στρατιωτικές δομές στην Ευρώπη θεωρούνται μορφές φασισμού, ενώ αντίθετα στη Μέση Ανατολή αποτελούν τη φιλελεύθερη τάση στις χώρες αυτές. Ο στρατός στην Τουρκία είναι ο προστάτης του Συντάγματος, ενώ αυτή την περίοδο δέχεται ισχυρή επίθεση από το καθεστώς του Ερντογάν.<br /> <br /> <b>Εκτιμάτε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες θα αναζητήσουν νέους συμμάχους στην περιοχή, όπως η Ελλάδα ή η Κύπρος;</b><br /> <br /> Το μεγαλύτερο ζήτημα που υπάρχει για χώρες όπως η Ελλάδα ή το Ισραήλ, είναι ότι θα παρατηρήσουμε ομάδες εθνών να δημιουργούν συμμαχίες προκειμένου να αντισταθμίσουν την απουσία της αμερικανικής δύναμης. Οι σύμμαχοί μας θα συνεργαστούν και βλέπουμε πως και η Αίγυπτος ίσως συνεργαστεί με την Ελλάδα. Βλέπουμε ότι ήδη η Αίγυπτος και η Κύπρος κινούνται γρήγορα στο μέτωπο της ενέργειας, συνεπώς μπορεί να δούμε να αναπτύσσονται καλύτερες σχέσεις μεταξύ Ελλάδας, Ισραήλ και Αιγύπτου.<br /> Θα μπορέσει να αποτελέσει έναν αμυντικό σχηματισμό. Ίσως να μην λάβει τη μορφή του επίσημου αμυντικού σχηματισμού, αλλά η αντίληψη ότι όλοι βρίσκονται στην ίδια «βάρκα» θα καταστεί σαφής, ενώ, αντίθετα, άλλες χώρες «εχθροί» μας, όπως το Ιράν και η Συρία, θα αδράξουν την ευκαιρία της απουσίας αμερικανικής δύναμης και θα δημιουργήσουν τους δικούς τους σχηματισμούς, που θα είναι πιο επιθετικοί και προκλητικοί.<br /> <br /> <b>Για το φυσικό αέριο στην Κύπρο;</b><br /> <br /> Στο οικόπεδο Αφροδίτη –το νούμερο 12- αρχικά εθεωρείτο ότι τα κοιτάσματα ξεπερνούσαν τα 10 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου, το οποίο μεταφράζεται σε 500 δισεκατομμύρια περίπου κυβικά μέτρα, και έπειτα έπεσαν κατά 5 έως 6 δισεκατομμύρια κυβικά πόδια, δηλαδή το μισό από αυτό που ήλπιζαν πολλοί. Ωστόσο, κάτι που πέρασε σχεδόν απαρατήρητο είναι ότι οι εκτιμήσεις αυξάνονται και υπάρχει πολύ περισσότερο φυσικό αέριο στο κοίτασμα Αφροδίτη απ’ ότι ανεμένετο.<br /> Μην γελιέστε… Πρόκειται για πολύ μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου. Ξεπερνά τις προσδοκίες της Κύπρου, συνεπώς θα μπορέσει να το εξάγει. Μην ξεχνάμε ότι αναφερόμαστε μόνο στο οικόπεδο 12. Υπάρχουν άλλα 11 οικόπεδα πριν από αυτό και άλλα 11 μετά από αυτό. Οι μεγάλες εταιρείες μπαίνουν στον χώρο της έρευνας. Θα εκπλαγώ αν η κυπριακή εταιρεία φυσικού αερίου αρκεστεί μόνο στο οικόπεδο 12.<br /> Είναι πολύ μεγαλύτερη ιστορία και έπειτα θα εξετάσουμε τα ισραηλινά οικόπεδα, απ’ όπου και προκύπτουν τα σημαντικά ζητήματα. Ενδεχομένως να υπάρχει πετρέλαιο κάτω ακριβώς από τα οικόπεδα του φυσικού αερίου. Αν πράγματι υπάρχει πετρέλαιο, τότε το γεγονός αυτό μπορεί να σημαίνει την επέκταση του πετρελαίου στα κυπριακά κοιτάσματα, κάτι που θα αλλάξει τα πάντα στη δομή της Κύπρου.<br /> <br /> <b>Θα αποτελούσε όμως έναν ακόμη λόγο για πόλεμο στην περιοχή, στην ήδη έκρυθμη κατάσταση;</b><br /> <br /> Θα αποτελούσε λόγο για αναμέτρηση και προκλήσεις. Σας διαβεβαιώ ότι η Τουρκία δεν θα σιωπήσει, ούτε θα το επιτρέψει. Ωστόσο, η σύσφιξη των σχέσεων Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ – Αιγύπτου θα μπορούσε να αποτελέσει ανασταλτικό παράγοντα για την Τουρκία. Δυστυχώς, μόνο η Αμερική θα μπορούσε να αποτελέσει τον ισχυρότερο παράγοντα εγγύησης. Δεν θα πρέπει επίσης να αποκλείουμε τη Ρωσία. Επιθυμεί να κατέχει κομμάτι του ενεργειακού τομέα τόσο στην Ελλάδα, στην Κύπρο, όσο και στο Ισραήλ. Έχει ήδη εκνευριστεί που δεν το έχει καταφέρει, αλλά παραδοσιακά έχει υπάρξει προστάτης της Κύπρου εναντίον της Τουρκίας.<br /> <br /> <b>Ποια εκτιμάτε ότι θα είναι η αμερικανική αντίδραση απέναντι στην Τουρκία;</b><br /> <br /> Θα αντιμετωπίσουμε το ζήτημα ως μία διαφωνία μεταξύ κρατών – μελών του ΝΑΤΟ και θα διατηρήσουμε την ουδετερότητά μας. Διαφωνώ με τη θέση αυτή, αλλά θεωρώ ότι αυτή θα είναι η επιβεβλημένη πολιτική.<br /> Γνωρίζουμε σήμερα τα όρια μεταξύ της Βόρειας και Νότιας Κύπρου. Αν προκύψει οποιοδήποτε ερώτημα, αυτό θα αφορά αποκλειστικά στη συνέχιση της τουρκικής κατοχής της βόρειας Κύπρου. Συνεπώς, οτιδήποτε υπάρχει νότια των κατεχόμενων θα πρέπει να θεωρείται Κυπριακό και θα πρέπει να υπερασπίζεται ως κυρίαρχο κυπριακό έδαφος.<br /> Παρομοίως τα ελληνικά χωρικά ύδατα και η ΑΟΖ, η οποία δεν έχει ακόμη επίσημα οριστεί, δεν θα πρέπει να αμφισβητούνται, γιατί δεν αποτελούν «ελαστικά» ζητήματα. Γνωρίζουμε που θα πρέπει να χαραχτεί η γραμμή της ΑΟΖ. Ίσως να μην βρίσκεται στο σημείο που επιθυμεί η Τουρκία, υπόλειμμα του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, όπου ορισμένα νησιά βρίσκονται υπό ελληνικό έλεγχο, αλλά οι διεκδικήσεις της Τουρκίας μεγάλων εκτάσεων στη θάλασσα του Αιγαίου δεν έχουν καμία βάση στο Διεθνές Δίκαιο και εκτιμώ ότι σε κάποιο σημείο οι ΗΠΑ θα πρέπει να αναγνωρίσουν το ζήτημα μαζί με τους Έλληνες και τους Κυπρίους.<br /> Στο πολιτικό επίπεδο, θεωρώ ότι η Κύπρος και η Ελλάδα είναι καλύτεροι σύμμαχοι για τις αμερικανικές θέσεις από την Τουρκία. Η Τουρκία ήδη βρίσκεται μεταξύ της Μέσης Ανατολής και της Ευρώπης, κυβερνάται από ένα καθεστώς αναιμικό απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες και στα συμφέροντά τους.<br /> Δεν θεωρώ ότι είναι υπέρ των ΗΠΑ να παραμένουν ουδέτερες πλέον…!<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή </a>

Τα κυπριακά κοιτάσματα λόγος αναμέτρησης με την Τουρκία

Τι υποστηρίζει το πρώην «γεράκι» του αμερικανικού Πενταγώνου για το γεωστρατηγικό ρόλο Ελλάδας και Κύπρου Η αλήθεια για το απόθεμα φυσικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Άλλαξαν στάση οι Ισραηλινοί απέναντι σε Συρία και Άσαντ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/01/Golan_photo_credit_Moshe_Shai_Flash90.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-93307" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/01/Golan_photo_credit_Moshe_Shai_Flash90.jpg" title="Golan_photo_credit_Moshe_Shai_Flash90)" /></a></div> <br /> <strong>Στα ψιλά των ειδήσεων πέρασαν στις αρχές του έτους οι δηλώσεις του επικεφαλής του επιχειρησιακού σκέλους των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων (IDF), στρατηγού Γιοάβ Χαρ-Ίβεν, κατά τη διάρκεια συνέντευξης που παραχώρησε (έκδοση της Yediot Ahronot στα εβραϊκά)…</strong><br /> Ο στρατηγός ανέφερε, ότι το ισραηλινό συμφέρον<strong> ταυτίζεται με την πολιτική λύση στον συριακό εμφύλιο, </strong>καθώς η αστάθεια εκεί αυξάνει τον δυνητικό κίνδυνο στα σύνορα και <strong>οδηγεί στην παγίωση της παρουσίας</strong> των εξτρεμιστικών ισλαμιστικών ομάδων που διεξάγουν «<strong>τζιχάντ</strong>» (ιερό πόλεμο), η δύναμη των οποίων ανέρχεται στους <strong>20.000 μαχητές</strong>.<br /> Κι εδώ έρχεται το πιο ενδιαφέρον σημείο: «<strong>Τη στιγμή που θα τελειώσει η ενασχόλησή τους με τον Άσαντ, είμαστε οι επόμενοι στη γραμμή. </strong>Δεν έρχονται μόνο για να πολεμήσουν στη Συρία, Έχουν ένα όραμα, έχουν μια στρατηγική… <strong>Έχουν έρθει εδώ για να μείνουν. </strong>Δεν επιθυμώ να προκαλέσω φόβο, αλλά βρίσκονται ήδη στο νότιο Γκολάν, στην περιοχή Ντάραα, κάτι που βαθύτατα ενοχλεί <strong>εμάς</strong>, τους <strong>Αμερικανούς </strong>και τους <strong>Ιορδανούς</strong>».<br /> <br /> Τέλος, ο στρατηγός ανέφερε, ότι οι εξτρεμιστές έχουν ήδη καταλάβει αποθήκες οπλισμού του συριακού Στρατού και σε περίπτωση που η τάση στην κατεύθυνση της αστάθειας συνεχιστεί, είναι <strong>πιθανό να βάλουν στο χέρι πυραύλους εδάφους-εδάφους</strong>. «Θα πρέπει να σχεδιάσουμε γι’ αυτό το ενδεχόμενο»…<br /> Οι εκτιμήσεις αυτές έρχονται σε μια στιγμή κατά την οποία <strong>διαρρέουν πληροφορίες, ότι οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες εκτιμούν ότι η σιιτική ένοπλη λιβανέζικη οργάνωση Χεζμπολάχ, εργάζεται για να εγκαθιδρύσει την παρουσία της στα Υψώματα του Γκολάν</strong> από την πλευρά των συριακών συνόρων και για τον λόγο αυτό στην περιοχή κινείται μεγάλος αριθμός πρακτόρων της.<br /> Για να το πετύχει <strong>επιτίθεται στους σουνίτες εξτρεμιστές,</strong> ώστε εάν κατορθώσει να ελέγξει την περιοχή, θεωρητικά να μπορεί ανά πάσα στιγμή να ανοίξει στους Ισραηλινούς και αυτό το μέτωπο…<br /> Το ενδιαφέρον εστιάζεται στην <strong>επίσημη πολιτική του Ισραήλ</strong> απέναντι στο ζήτημα της Συρίας, αφού το μέγα ερώτημα είναι <strong>εάν όντως υπάρχει</strong>. Όντας έχοντας να αντιμετωπίσει μια κατάσταση όπου όλα τα σενάρια έχουν τα θετικά και τα αρνητικά, οι Ισραηλινοί <strong>ξεκίνησαν τηρώντας ασυνήθιστα χαμηλό προφίλ</strong>.<br /> <!-- /metas --> <br /> Στη συνέχεια φάνηκε <strong>να στρέφονται υπέρ της ανατροπής του Άσαντ,</strong> ενώ πλέον που οι σχέσεις με τους Ρώσους έχουν προχωρήσει, ενώ και οι ισορροπίες στο έδαφος έχουν μεταβληθεί, <strong>αναγνωρίζουν απειλή από τους σουνίτες εξτρεμιστές τρομοκράτες, ενώ ανησυχούν και για τη Χεζμπολάχ</strong>. Δεν μπορείς να είσαι σίγουρος για τη θέση τους επακριβώς στο συγκεκριμένο θέμα… <strong>Ίσως να αντανακλά τη δυσχέρεια και των ιδίων να καταλήξουν…</strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a>

Άλλαξαν στάση οι Ισραηλινοί απέναντι σε Συρία και Άσαντ;

Στα ψιλά των ειδήσεων πέρασαν στις αρχές του έτους οι δηλώσεις του επικεφαλής του επιχειρησιακού σκέλους των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως η Τουρκία ελέγχει τη Βρετανία στο Κυπριακό

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/10/cyprus_satellite_view-300x198.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/10/cyprus_satellite_view-300x198.jpg" width="600" /></a></div><br /> Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ<br /> <br /> Με αφορμή την επικείμενη επίσκεψη του Προέδρου Αναστασιάδη στο Λονδίνο, όπου στις 15 του μηνός προγραμματίζεται συνάντηση του με τον Βρετανό Πρωθυπουργό Κάμερον, θυμήθηκα και ευτυχώς εντόπισα γρήγορα την πηγή στο αρχείο μου, ένα άρθρο του συντηρητικού βουλευτή Randolf S. Churchill, υιού του γνωστού Churchill, που δημοσιεύθηκε στο συντηρητικό περιοδικό The Spectator ( July 13, 1956, σελ. 54). Το άρθρο έφερε τον χαρακτηριστικό τίτλο, “Our Turkish Foreign Secretary”.<br /> O Churchill έγραφε σαρκαστικά και σκωπτικά για την κατάντια της εξωτερικής πολιτικής της χώρας του (ήταν θέμα μηνών να ευνουχισθεί ο Βρετανικός λέων στο Σουέζ) που στο ζήτημα της Κύπρου και όχι μόνο, θεωρούσε ότι βρίσκονταν στο έλεος της Τουρκίας.<br /> “Ποιός ελέγχει τη Βρεττανική εξωτερική πολιτική; Κανείς δεν μπορεί να διανοηθεί ότι ο Υπουργός Εξωτερικών ο κ. Selwyn Loyd έχει την οποιανδήποτε σχέση με αυτή. Και έχει βέβαια καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι το γεγονός αυτό, δεν έχει καμία σημασία αφού ο Πρωθυπουργός, ο Sir Anthony Eden, ελέγχει τα πράγματα στον τομέα αυτό. Ωστόσο όλοι βλέπουμε ότι η δευτερεύουσα αυτή ιδέα είναι μια φαντασίωση. Ο άνθρωπος που ελέγχει την Βρετανική εξωτερική πολιτική είναι ένας Τούρκος κύριος (gentleman) o [Πρωθυπουργός] Μεντερές”.<br /> <br /> Σε κατ’ ιδίαν συζητήσεις ο Churchill ήταν πολύ πιο ευθύς άλλα και αθυρόστομος. Ο γνωστότατος τότε δημοσιογράφος των Τhe New York Times και πολυγραφότατος συγγραφέας Arthur Leo Sulzberger, καταγράφει τον Churchill να αναφέρεται ως εξής: “Κανείς δεν διευθύνει το Βρετανικό Υπουργείο Εξωτερικών. Δεν είναι ο μαλάκας (“μαλάκας”, ήταν ο χαρακτηριστικός τρόπος με τον οποίο ο Churchill αλλά και ο ομοϊδεάτης του Julian Amery περιέγραφαν και αποκαλούσαν τον Πρωθυπουργό Eden). Δέν είναι ο Lloyd. Είναι εκείνος ο σκατάς, ο Μεντερές”.(“Nobody runs the Foreign Office here any more. It isn’t the jerk. It isn’t Lloyd. It’s that shit, Menderes”).<br /> <br /> Στα λόγια του Churchill και στα επίθετα που χρησιμοποιεί, εντοπίζεται η μέχρι σήμερα πολιτική κακοδαιμονία του κυπριακού. Σε πολιτικό επίπεδο αυτό μεταφράζεται, σηματοδοτεί και σημαίνει ένα και μόνο. Αυτό είναι η παραχώρηση από τότε στην Τουρκία από τους Βρετανούς, “δικαίωμα βέτο” πάνω στην Κύπρο. Από το 1955 μέχρι το 1959 οι Βρετανοί φρόντισαν ώστε το “δικαίωμα” αυτό να εξοπλισθεί με εκείνα τα απαραίτητα εργαλεία– βία, ρατσισμό και περισπούδαστους νομικισμούς, ώστε να λειτουργεί διαχρονικά και αποτελεσματικά.<br /> <br /> Τα απομνημονεύματα και των δύο πρωθυπουργών της περιόδου αυτής και μόνο του εξευτελισμένου επιδρομέα του Σουέζ Ήντεν και του διαδόχου του φλεγματικού Μακμίλλαν, επιβεβαιώνουν πανηγυρικά τη διαπίστωση αυτή, όπως επίσης και την απύθμενη εμπάθεια και των δυο κατά της συντριπτικής πλειοψηφίας του κυπριακού λαού. Όπως επίσης επιβεβαιώνεται και επιστημονικά από την εμβληματική μελέτη της περιόδου από τον Βρετανό ιστορικό Robert Holland (Η Βρετανία και ο Κυπριακός Αγώνας, Εκδόσεις Ποταμός, 1999).<br /> <br /> “Ουδέποτε”οι Βρετανοί (και αυτό ισχύει μέχρι σήμερα και για τούς “αφέντες” τους, τους Αμερικανούς) ενδιαφέρθηκαν να βρουν λύση για την Κύπρο. Ως καταξιωμένοι αποικιοκράτες και ιμπεριαλιστές εφάρμοσαν από την αρχή στην Κύπρο την δοκιμασμένη “στρατηγική της έντασης” (strategy of tension) που αποσκοπούσε και μόνο να παρουσιάσει στην διεθνή κοινή γνώμη ( βρετανική και αμερικανική, βασικά) την βρετανική θέση (και κατ´επέκταση την Τουρκική) ως “μετριοπαθή” και την ελληνική ως “εξτρεμιστική”. Το όλο βρετανικό εγχείρημα μέχρι το 1957 ήταν ένα καλά σχεδιασμένο εγχείρημα προπαγάνδας με κορυφαία στιγμή την εξορία του Μακάριου που οργανώθηκε έτσι ώστε να ακολουθήσει πόλωση και βία που βόλευε αφάνταστα τους διοργανωτές της όπως και τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών της Βρετανίας.<br /> <br /> Τα λεγόμενα και διαφημιζόμενα “σχέδια”λύσης της περιόδου ( Χάρντινγκ κλπ.) ενετάσσοντο σε αυτό το σκεπτικό και μόνο. Είναι το ίδιο σκεπτικό που διαπιστώνεται μέχρι τις μέρες μας με το “κυπριακό” να έχει μετεξελιχθεί σε (αμερικανική) “διαδικασία” (process) με σκοπό και στόχο είτε το κλείσιμο του στη βάση των προδιαγραφών της Άγκυρας είτε την μεταφορά “ευθύνης”σε εμάς τους αδιάλλακτους. Αυτό ήταν το σχέδιο Αννάν του 2004. Ήταν το “βέτο” της Τουρκίας στη πράξη και η περίτρανη “απόδειξη” της δικής μας “αδιαλλαξίας”. Γι’αυτό και δεν θα σταματήσουν ποτέ να πιπιλούν αυτή την καραμέλα με μπροστάρηδες πάντα τους δικούς μας ιδεοληπτικούς Ανανιστές.<br /> <br /> Η βαλίτσα πάει πολύ πίσω.<br /> <br /> Αυτό το “δικαίωμα βέτο” της Τουρκίας πάνω στη Κύπρο ενισχύθηκε δραματικά και θεαματικά την δεκαετία του 1960 όταν η Ουάσινγκτον, επηρεαζόμενη αρχικά από το Λονδίνο αλλά και για δικούς της λόγους που γρήγορα έγιναν αυτόνομοι και κυρίαρχοι, το υιοθέτησε με τον ίδιο φανατισμό όπως και το Λονδίνο. Η λογική του Churchill για τον Eden, έγινε και η λογική των Αμερικανών, αρχικά για τον Τούρκο Πρωθυπουργό Ινονού και όσους από τότε τον διαδέχθηκαν μέχρι και τον σημερινό ισλαμιστή πρωθυπουργό Ερντογάν.<br /> <br /> Αυτή την πραγματικότητα της παραχώρησης βέτο της Τουρκίας επί της Κύπρου από τους αγγλοαμερικανούς δεν τη κατανόησαν ποτέ οι δικοί μας ταγοί σε Αθήνα και Λευκωσία. Την κατανόησε μόνο ο Μακάριος. Όταν το αντιλήφθηκε την δεκαετία του 1950 προσπάθησε να προκαταλάβει τις αγγλοτουρκικές μηχανορραφίες (το επερχόμενο διχοτομικό σχέδιο Μακμίλλαν του 1958 και τις σφαγές αθώων που προηγήθηκαν για την προετοιμασία του με την ενθάρρυνση των Βρετανών) με την πρόταση για την ανεξαρτησία. Και την δεκαετία του 1960 προσπαθώντας σχεδόν μόνος του, αλλά με εργαλείο την έστω και κολοβή κρατική κυριαρχία, να θωρακίσει την κυπριακή ανεξαρτησία έναντι της βουλιμίας της Άγκυρας και των πατρόνων της αλλά και δυστυχώς έναντι των λαγόκαρδων ενεργούμενων τους σε Ελλάδα και Κύπρο που τον κτυπούσαν συνεχώς πισώπλατα.<br /> <br /> Λίγα χρόνια μετά, το προδοτικό πραξικόπημα, που άνοιξε την κερκόπορτα για τον Αττίλα, ο κατεξοχήν ιδεολόγος της ενωτικής παράταξης στη Κύπρο, αρχιπραξικοπηματίας και δεξί χέρι του Γρίβα, Σπύρος Παπαγεωργίου, αναλογιζόμενος την καταστροφή, παραδέχθηκε δημόσια και σε βιβλίο του (Μακάριος, 1976 ) ότι “είχε δίκιο ο Μακάριος” όταν αγωνίζετο να θωρακίσει την ανεξαρτησία της Κύπρου έναντι των λογής λογής εχθρών της .<br /> <br /> Το “είχε δίκιο ο Μακάριος όταν μας έλεγε “ότι τα προβλήματα στα ελληνοτουρκικά δεν ήταν η Κύπρος άλλα η δομική επιθετικότητα της ´Αγκυρας, παραδέχθηκε και ένας ακόμη όχι τυχαίος επικριτής του, όταν τον Σεπτέμβρη του 2005 προλόγισε στο Ζάππειο βιβλίο για την Πόλη. Αναφέρομαι στον τ.πρέσβη Βύρωνα Θεοδωρόπουλο θεωρούμενο από πολλούς, ως βαθύ γνώστη της Τουρκίας και μέχρι τον θάνατο του ως τον “κήνσορα” της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. (Σχετικό είναι και το “mea culpa”του στο “Βήμα”, (“Διδάγματα από τον Σεπτέμβρη του 1955″, 13/9/2005 όπου όμως και αντίθετα με τη ομιλία του στο Ζάππειο αποφεύγει προσωπική αναφορά στον Μακάριο).<br /> <br /> Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω σε τί αποσκοπεί η επίσκεψη του Κύπριου Προέδρου στο Λονδίνο και ειδικά η συνάντηση του με τον κ. Κάμερον. Πέραν όμως των συμβατικών φιλοφρονήσεων και μιας ευκαιρίας να καταπολεμηθεί η βαθιά βρετανική κρατική προπαγάνδα κατά της Κύπρου και του λαού της, που αμφιβάλλω αν θα επιχειρηθεί από τον Πρόεδρο ή το επιτελείο του, η Κύπρος δεν πρέπει να αναμένει τίποτα από την Γηραιά Αλβιώνα. Αντίθετα, θα πρέπει ο κ. Αναστασιάδης να φυλάει τα ρούχα του και να φυλάγεται και από τους βρετανικούς κοριούς ακόμη και στην κρεβατοκάμαρα του. Και πρέπει στο επιτελείο του να συνειδητοποιήσουν ότι η βρετανική κακία είναι απύθμενη, ότι η τουρκολαγνεία της βρετανικής άρχουσας τάξης ζει και βασιλεύει, αλλά και -κυρίως- ότι μόνο στην Κύπρο οι Βρετανοί μπορούν να έχουν παραισθήσεις ότι το Σουέζ δεν συνέβηκε ποτέ. Και αυτό τους το εξασφαλίζει το διαχρονικό τουρκικό βέτο και ο “τούρκος – βρετανός υπουργός Εξωτερικών”, τελευταία εκδοχή του οποίου υπήρξε ο περιβόητος Jack Straw με άξιο κλώνο του στη Κύπρο τον Ύπατο Αρμοστή, τον εντιμότατο John Christopher William (Matthew) Kidd.<br /> <br /> Τον τελευταίο, τον είδαμε σε λεόντειο παράσταση πρόσφατα στο Πανεπιστήμιο Κύπρου να απειλεί -ο αθεόφοβος- με νέα Τουρκική εισβολή εάν “ενοχληθεί” η Τουρκία όταν αλωνίζει στην κυπριακή ΑΟΖ. Και δεν βρέθηκε κανείς στο ίδρυμα αυτό να τον εξαποστείλει. Αλλά αυτό είναι ένα άλλο εξίσου σημαντικό ζήτημα που έχει να κάνει με ένα λανθάνοντα καθωπρεπισμό που είναι η άλλη όψη της βρετανικής κληρονομιάς στη Κύπρο, αυτή του Yes-sirερισμού της κυπριακής νομενκλατούρας και αυτών που φιλοδοξούν να την συνεχίσουν.<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/">πηγή</a>

Πως η Τουρκία ελέγχει τη Βρετανία στο Κυπριακό

Του ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ Με αφορμή την επικείμενη επίσκεψη του Προέδρου Αναστασιάδη στο Λονδίνο, όπου στις 15 του μηνός προγραμματίζεται συνά...

Διαβάστε την συνέχεια

Η σημασία της βραχονησίδας Ζουράφα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5u77blmpI-Cj9GXyuOhDWUUHlTd_PobSN_IxNsUeFPKE4KIAtWo7uqvsLfVG0ngCWpctuejFOgoBbeOg5fnSAH_qW_PmkYgU8GpW7Vepgy-zA_WC35-VUYLfTB8tMFm-7tpXRxUm0ayE/s1600-h/sam2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" height="330" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5397259288800557442" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5u77blmpI-Cj9GXyuOhDWUUHlTd_PobSN_IxNsUeFPKE4KIAtWo7uqvsLfVG0ngCWpctuejFOgoBbeOg5fnSAH_qW_PmkYgU8GpW7Vepgy-zA_WC35-VUYLfTB8tMFm-7tpXRxUm0ayE/s400/sam2.jpg" style="display: block; margin: 0px auto 10px; text-align: center;" width="600" /></a></div> <br /> Η βραχονησίδα Ζουράφα βρίσκεται περίπου 6 μίλια ανατολικά από το ΒΑ άκρο της Σαμοθράκης, σε περιοχή που πιθανολογείται παρουσία μεγάλου κοιτάσματος πετρελαίου. Άλλωστε ονομάζεται και "λαδόξερα", λόγω της ελαιώδους ουσίας που αναβλύζει συχνά πέριξ της βραχονησίδας. Όμως εκτός από την πιθανή παρουσία κοιτασμάτων υδρογοναθράκων η Ζουράφα έχει πολύ μεγάλη σημασία για ακόμα ένα λόγο:<br /> <br /> Η κυριαρχία της Ελλάδας επί της βραχονησίδας<span style="font-weight: bold;"> επεκτείνει σημαντικά τα ελληνικά τα χωρικά ύδατα </span>και την ελληνική υφαλοκρηπίδα στον κρίσιμο χώρου του Βορειοανατολικού Αιγαίου όπως μπορείτε να δείτε στον παραπάνω χάρτη.<br /> <br /> Αξίζει να σημειωθεί ότι η Άγκυρα συμπεριέλαβε την συγκεκριμένη βραχονησίδα στην περίφημη λίστα των 130 "αμφισβητούμενων νήσων και βραχονησίδων" που είχε δώσει την δημοσιότητα το 1997 και με την οποία ουσιαστικά είχε έρθει στο προσκήνιο ο όρος "γκρίζες ζώνες". Οι προκλήσεις της Άγκυρας στην περιοχή είναι συχνές, και δεν είναι λίγα τα περιστατικά παρενόχλησης (ριπές πυροβόλων όπλων για εκφοβισμό) μέχρι και σύλληψης ψαράδων από τους Τούρκους, όπως του πληρώματος της μηχανότρατας του Γ. Μόραλλη το 2009. Από ελληνικής πλευράς, το βασικό περιπολικό σκάφος του Λιμεναρχείου Αλεξανδρούπολης ήταν ακινητοποιημένο από το 2010, και αντικαταστάθηκε με σύγχρονο μόλις το Φεβρουάριο του 2013...<br /> <br /> Ο φάρος που υπήρχε στη Ζουράφα γκρεμίστηκε τον Φεβρουάριο υπό αδιευκρίνιστες συνθήκες (ενδεχομένως λόγω της κακοκαιρίας), πυροδοτώντας διάφορα σενάρια, δεδομένου και του τουρκικού ενδιαφέροντος για την περιοχή. Εν τέλει ο φάρος ανακατασκευάστηκε από το Πολεμικό Ναυτικό και στις 19 Σεπτεμβρίου 2012 ανακοινώθηκε από το ΓΕΝ η επαναλειτουργία του. <br /> <br /> <a href="http://www.enkripto.com/" target="_blank">πηγή </a>

Η σημασία της βραχονησίδας Ζουράφα

Η βραχονησίδα Ζουράφα βρίσκεται περίπου 6 μίλια ανατολικά από το ΒΑ άκρο της Σαμοθράκης, σε περιοχή που πιθανολογείται παρουσία μεγάλου ...

Διαβάστε την συνέχεια

Βγάζει τον Στόλο στο Αιγαίο η Άγκυρα μετά το επεισόδιο στην Λαδοξέρα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://nationalpride.files.wordpress.com/2013/03/tourk-stolos1.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="348" src="http://nationalpride.files.wordpress.com/2013/03/tourk-stolos1.png" width="640" /></a></div> <br /> <b><span style="color: #990000;">ΜΕΓΑΛΗ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΥΣ</span></b><br /> <strong>Kινήσεις τουρκικών πολεμικών πλοίων καταγράφηκαν κατά την διάρκεια της νύχτας σε όλο το μήκος των μικρασιατικών ακτών, αμέσως μετά το επεισόδιο στην βραχονησίδα Λαδοξέρα/Ζουράφα.</strong><br /> Τουρκικά πλοία κατευθύνονται με χαμηλή ταχύτητα εδώ και μία ώρα περίπου από το ναύσταθμο του Γκιολτσούκ προς την έξοδο των Δραδανελίων, ενώ και στους ναυστάθμους Σμύρνης και Αλικαρνασσού <strong>καταγράφεται υψηλή κινητικότητα. </strong><br /> <strong>Έχουν καταμετρηθεί περί τις επτά κύριες μονάδες, φρεγάτες, κλάσης ΜΕΚΟ-200ΗΝ και O.H.Perry να αποπλέουν, ενώ πληροφορίες κάνουν λόγο για τουλάχιστον πέντε υποβρυχια τα οποία ήδη έχουν αποπλεύσει από τις βάσεις τους. </strong><br /> <strong>Ταυτοχρόνως με το πρώτο φως της ημέρας πριν λίγα λεπτά άρχισαν πτήσεις τουρκικά αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας και ηλεκτρονικού πολέμου CN-235.</strong><br /> Σε όλους τους τουρκικους ναυστάθμους επικρατεί οργασμός και <strong>πυρομαχικά φορτώνονται στα πλοία.</strong><br /> Ελπίζεται ότι η όλη κινητοποίηση <strong>έχει να κάνει με τις μεγάλες ασκήσεις που ξεκινά το τουρκικό Ναυτικό σε 24 ώρες</strong> τόσο στο κεντρικό-βόρειο Αιγαίο, όσο και μεταξύ Ρόδου και συμπλέγματος Μεγίστης.<br /> <strong>Πάντως η όλη κίνηση παρακολουθείτε στενά από το ΠΝ και τα ναυτικά παρατηρητήρια, ενώ επικρατεί γενικά κατάσταση αυξημένης επιφυλακής (και στην ΠΑ, αλλά και σε μονάδες του Στρατού, ειδικά στην περιοχή των Δωδεκανήσων.</strong><br /> Σύμφωνα <strong>με τρεις ΝΟΤΑΜ </strong>που εξέδωσε η Αγκυρα από τη Δευτέρα 13 Ιανουαρίου έως την Παρασκευή 17 Ιανουαρίου <strong>δεσμεύει τρεις περιοχές του Αιγαίου</strong>, δύο στο βόρειο και μία στο νοτιοανατολικό Αιγαίο <strong>(αποκλεισμός Μεγίστης)</strong> σε σειρά ασκήσεων ανάμεσα στα ελληνικά νησιά, σημαντικότερη από τις οποίες είναι η «Akci Deniz» («Θαλάσσιος Πνεύμονας»).<br /> Να σημειώσουμε ότι έχουν εκδόσει και Sub Note που σημαίνει <strong>έντονη δραστηριότητα εχθρικών υποβρυχίων στις περιοχές αυτές.</strong><br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή </a>

Βγάζει τον Στόλο στο Αιγαίο η Άγκυρα μετά το επεισόδιο στην Λαδοξέρα

ΜΕΓΑΛΗ ΚΙΝΗΤΙΚΟΤΗΤΑ ΣΤΟΥΣ ΝΑΥΣΤΑΘΜΟΥΣ Kινήσεις τουρκικών πολεμικών πλοίων καταγράφηκαν κατά την διάρκεια της νύχτας σε όλο το μήκος των ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επεισόδιο στη Λαδόξερα: Μόλις επέστρεψε η Ακτοφυλακή επιτέθηκαν οι Τούρκοι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://elladanea.gr/wp-content-n0l0g1n/uploads/2014/01/366ca8f6fbcb1af88516b4e6f68f16e4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="362" src="http://elladanea.gr/wp-content-n0l0g1n/uploads/2014/01/366ca8f6fbcb1af88516b4e6f68f16e4.jpg" width="640" /></a></div> <br /> "ΒΡΗΚΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ"<br /> <br /> "Mίνι" ναυμαχία εκτυλίχθηκε προέκυψε, στην θαλάσσια περιοχή, της βραχονησίδας Λαδοξέρα/Ζουράφα, στο Θρακικό πέλαγος, μεταξύ σκάφους της τουρκικής Ακτοφυλακής και ελληνικού περιπολικού σκάφους από το Λιμεναρχείο της Αλεξανδρούπολης. <br /> <strong>Την ώρα εκείνη στο σημείο έπλεαν ελληνικά και τουρκικά αλιευτικά, ενώ περιπολούσε σκάφος του Λιμεναρχείου Σαμοθράκης και υπερίπτατο και ελικόπτερο του Λιμενικού Σώματος.</strong><br /> Σύμφωνα με μαρτυρίες ψαράδων, η τουρκική ακταιωρός και το περιπολικό του Λιμενικού από την Αλεξανδρούπολη, πλησίασαν πολύ κοντά, σε σημείο που τα δυο σκάφη ήρθαν σχεδόν σε επαφή. Σημειώνεται πως τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν οι διαμαρτυρίες αλιέων της Αλεξανδρούπολης και της Σαμοθράκης, που αναφέρουν ότι οι τούρκοι συνάδελφοί τους ψαρεύουν κοντά στη βραχονησίδα, εντός των ελληνικών χωρικών υδάτων με την συνδρομή της τουρκικής Ακτοφυλακής.<br /> Νωρίς το απόγευμα, τόσο η τουρκική ακταιωρός, όσο και τα δυο σκάφη του Λιμενικού απομακρύνθηκαν από τα σημείο, ενώ παρέμειναν τα ελληνικά αλιευτικά.<br /> <b>Μετά την αποκάλυψη του defencenet.gr για την διαταγή ντροπής, που δόθηκε, να μην ενοχλούνται τα τουρκικά σκάφη το υπουργείο Ναυτιλίας έστειλε σκα΄φη του Λιμενικού και βέβαια η κατάληξη ήταν μοιραία αφού ήδη οι Τούρκοι έχουν "πατήσει πόδι" στην περιοχή λόγω της μειοδοτικής πολιτκής της κυβέρνησης.</b><br /><a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή </a>

Επεισόδιο στη Λαδόξερα: Μόλις επέστρεψε η Ακτοφυλακή επιτέθηκαν οι Τούρκοι

"ΒΡΗΚΑΝ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΝΟΥΝ" "Mίνι" ναυμαχία εκτυλίχθηκε προέκυψε, στην θαλάσσια περιοχή, της βραχονησίδας Λαδοξέρα/Ζουρά...

Διαβάστε την συνέχεια