ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΕΣ των Τούρκων, η προπαγάνδα και οι “useful idiots”… εντός κι εκτός της Ελλάδας

<img height="347" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2015/09/MIT_Turkey.jpg" width="640" /><br /><br />“Σοκ και δέος” προκάλεσε στον τουρκικό κόσμο η «επίθεση» με συνθήματα που δέχτηκε στην οικία του ο ΜΗ αναγνωρισμένος από το ελληνικό κράτος ψευδό-“Μουφτής” Ξάνθης, Αχμέτ Μέτε. Μάλιστα το τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών εξέδωσε και σχετική ανακοίνωση για το θέμα στην οποία αναφέρει ότι «Καταδικάζουμε το ρατσιστικό μήνυμα απειλής που γράφτηκε στον ανελκυστήρα του διαμερίσματος κατοικίας του Αχμέτ Μετέ, του Μουφτή της Ξάνθης στην Ελλάδα.<br /><br />Αυτό το περιστατικό αποκάλυψε για άλλη μια φορά τη μισαλλοδοξία ρατσιστικών και εξτρεμιστικών ομάδων στην Ελλάδα για την ύπαρξη της τουρκικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη και των εκπροσώπων τους. Περιμένουμε από το ελληνικό κράτος να διαφωτίσει το φρικτό περιστατικό και να φέρει τους δράστες του στη δικαιοσύνη διεξάγοντας μια έρευνα με τη δέουσα σοβαρότητα και ευαισθησία.».<br /><br />Σειρά είχαν ο πρόεδρος της Τουρκικής Βουλής, ο Τούρκος Υπουργός Θρησκευτικών Υποθέσεων, καθώς και αρκετοί υποστηρικτές της τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής στην Θράκη. Το περιστατικό ενδεχομένως να αξιοποιηθεί στο άμεσο μέλλον από τους μηχανισμούς προπαγάνδας της Τουρκίας στο εξωτερικό όπως έχει συμβεί με πολλά κατασκευασμένα και διογκωμένα γεγονότα στο παρελθόν.<br /><br />Δυστυχώς αρκετοί Έλληνες και ξένοι που ενδιαφέρονται και ασχολούνται με το ζήτημα των ανθρωπίνων και θρησκευτικών δικαιωμάτων στην Ευρώπη, πιθανόν να πέσουν στην παγίδα της Άγκυρας και πιο ειδικά της ΜΙΤ δηλαδή των Τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών, διότι το περιστατικό της αναγραφής υβριστικών μηνυμάτων κατά του τουρκικού λαού στην οικία του Μετέ «μυρίζει» από χιλιόμετρα ότι πρόκειται για προβοκάτσια.<br /><br />Δυστυχώς ο χρόνος έχει σβήσει από την μνήμη των περισσοτέρων τον τρόπο με τον οποίο ξεκίνησε το Πογκρόμ που εξαπέλυσε το τουρκικό κράτος κατά του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολη το Σεπτέμβριο του 1955 μια υπόθεση που χαρακτηρίζει ιδιαίτερα και αποτελεί υπόδειγμα της μεθοδολογίας υλοποίησης των τουρκικών μαύρων επιχειρήσεων.<br /><br />Άραγε πόσοι θυμούνται ή γνωρίζουν ότι οι Τουρκικές Μυστικές Υπηρεσίες χρησιμοποίησαν έναν Έλληνα μουσουλμάνο, τον σπουδαστή Οκτάι Εγκίν, για να τοποθετήσει μια βόμβα στον περίβολο χώρο της φερόμενης οικίας του ιδρυτή της Τουρκικής Δημοκρατίας Κεμάλ Ατατούρκ στην Θεσσαλονίκη, ώστε να δικαιολογηθεί η φονική εκστρατεία κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης που οδήγησε στο σταδιακό ξεριζωμό 100.000 Ελλήνων από την Πόλη.<br /><br />Όπως σημείωνε η εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ σε σχετικό άρθρο-ανάλυση των γεγονότων του Σεπτεμβρίου του 1955, «μεγάλος αριθμός διαδηλωτών μεταφέρθηκε από τη Δυτική Μικρά Ασία δωρεάν, αντί αμοιβής 6 δολαρίων, που ουδέποτε τους δόθηκε.<br /><br />4.000 ταξί τους μετέφεραν στον χώρο των ταραχών, ενώ φορτηγά του Δήμου της Κωνσταντινούπολης είχαν αναπτυχθεί σε επίκαιρα σημεία της Πόλης, φορτωμένα με τσεκούρια, φτυάρια, ρόπαλα, αξίνες, σφυριά, σιδερένιους λοστούς και μπιτόνια βενζίνης, απαραίτητα σύνεργα για τον όχλο των επιδρομέων, που επέπεσε επί των ελληνικών καταστημάτων με τα συνθήματα «Θάνατος στους γκιαούρηδες», «Σπάστε, γκρεμίστε, είναι γκιαούρης», «Σφάξτε του Έλληνες προδότες», «Κάτω η Ευρώπη» και «Εμπρός να βαδίσουμε κατά της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης».<br /><br />Με αυτό το σχεδιασμό, με αυτή την μεθοδολογία, με αυτή την οργάνωση και εκτέλεση της επιχείρησης οι Τούρκοι κατάφεραν να ξεριζώσουν τους Έλληνες της Πόλης χωρίς να φανεί ξεκάθαρα η συμμετοχή του Τουρκικού Κράτους το οποίο όμως ήταν όπως αργότερα αποδείχτηκε ο ιθύνων νους αυτού του εγκλήματος το οποίο αιτιολογήθηκε ως μια αυθόρμητη εκδήλωση του “προσβεβλημένου” τουρκικού λαού<br /><br />Όσον αφορά τον Οκτάι Εγκιν όταν αργότερα ταξίδεψε στην Τουρκία τιμήθηκε από το τουρκικό κράτος Τουρκία και διορίστηκε κυβερνήτης σε επαρχία. Βλέπετε η Τουρκία τιμά τα άξια τέκνα της που κάνουν τις βρώμικες δουλειές.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/12/septembriana-typos.jpg"><img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/12/septembriana-typos.jpg" /></a><br /><br />Μερικά χρόνια αργότερα το 1962 αυτή τη φορά στην Κύπρο άγνωστοι τοποθέτησαν βόμβες στα τζαμιά Μπαϊρακτάρη και Ομεριέ της τουρκοκυπριακής κοινότητας συμβάλλοντας στην όξυνση των πνευμάτων και στην πυροδότησή των διακοινοτικών συγκρούσεων το 1964 που οδήγησαν στην σταδιακή διχοτόμηση του νησιού και τελικά στην Τουρκική εισβολή και κατοχή του 36,6% των εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /><br />Όπως αποδείχτηκε 38 χρόνια αργότερα την επιχείρηση επίθεσης με βόμβες στα δύο τζαμιά την είχαν σχεδιάσει και υλοποιήσει οι Τουρκικές Μυστικές Υπηρεσίες ώστε να προκαλέσουν την σύγκρουση των δύο κοινοτήτων.<br /><br />Η αποκάλυψη για αυτή την προβοκάτσια έγινε από τον πλέον σχετικό με την υπόθεση άνθρωπο τον Τούρκο Στρατηγό ε.α. Σαμπρί Γιρμιμπέσογλου στο τουρκικό δίκτυο HABERTURK πριν από 10 χρόνια.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/12/%CE%A4%CE%9C%CE%A4.jpg"><img height="569" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/12/%CE%A4%CE%9C%CE%A4.jpg" width="640" /></a>Σύμφωνα με τον Τούρκο Στρατηγό η Υπηρεσία την οποία το 1962 διοικούσε, πραγματοποίησε την επίθεση με σκοπό να κατηγορηθούν οι Ελληνοκύπριοι και μάλιστα δύο Τουρκοκύπριοι δημοσιογράφοι οι Αϊχάν Χικμέτ και Αχμέτ Γκιουρκάν που είχαν ανακαλύψει τους δράστες της βομβιστικής επίθεσης και επρόκειτο να την τους αποκαλύψουν βρέθηκαν λίγο αργότερα δολοφονημένοι χωρίς ποτέ να βρεθεί ο δολοφόνος τους.<br /><br />Όπως είχε δηλώσει στην συνέντευξη που παραχώρησε ο Στρατηγός Σαμπρί Γιρμιμπέσογλου στο HABERTURK: «Στις Ειδικές Επιχειρήσεις υπάρχει ένας κανόνας: για να ενισχύσεις το αντιστασιακό φρόνημα του λαού κάνεις δολιοφθορές σε συμβολικούς στόχους δίνοντας την εντύπωση ότι πρόκειται για έργο του εχθρού. Για παράδειγμα, βάζεις φωτιά σε ένα τζαμί. Εμείς κάψαμε τζαμιά στην Κύπρο».<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/12/tourkosstratigos-maketa0.jpg"><img height="360" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/12/tourkosstratigos-maketa0.jpg" width="640" /></a><br /><br />Το πλέον όμως ανατριχιαστικό είναι ότι αυτή τη συγκεκριμένη τακτική δηλαδή την βομβιστική επίθεση σε τζαμιά είχαν υιοθετήσει και οι Στρατηγοί που σχεδίαζαν την επιχείρηση Βαριοπούλα στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας για να προκαλέσουν το πραξικόπημα που σχεδίαζαν να υλοποιήσουν κατά της κυβέρνησης Ερντογάν. Το σχέδιο περιλάμβανε την τοποθέτηση βομβών σε ιστορικά τεμένη, την πρόκληση έντασης με την Ελλάδα και την αποσταθεροποίηση της κυβέρνησης του Ερντογάν, ώστε να επέμβει ο Στρατός.<br /><br />Εν κατακλείδι όταν τα κρατικά όργανα ενός λαού δεν διστάζουν να καταστρέψουν εθνικά και θρησκευτικά σύμβολα, όταν δεν διστάζουν να δολοφονήσουν αθώους πολίτες που ζητούν την αλήθεια, όταν δεν διστάζουν να ξεκινήσουν ακόμη και ένα πόλεμο με γειτονική χώρα μόνο και μόνο για την ικανοποίηση συγκεκριμένων πολιτικών στόχων, είναι ποτέ δυνατό να πιστεύουμε ότι θα «κολλήσουν» να πραγματοποιήσουν μια φτηνή και ακίνδυνη προβοκάτσια όπως η γραφή προκλητικών συνθημάτων στην οικία ενός “μουφτή” που οι αρμόδιες Αρχές δεν αναγνωρίζουν καν.<br /><br />Δυστυχώς για την Τουρκία η γειτονική μας χώρα έχει ένα βαρύ ποινικό ιστορικό το οποίο επιδιώκει να το ξεχνάει και να το κρύβει καμουφλάροντάς αυτό με εντυπωσιακές κινηματογραφικές παραγωγές ψευδούς ιστορικού περιεχομένου και καλές δημόσιες σχέσεις σε ολόκληρο τον κόσμο δαπανώντας τεράστια ποσά σε δώρα και αγορές συνειδήσεως όπως πρόσφατα αποδείχτηκε με πρώην κυβερνητικό αξιωματούχο των ΗΠΑ.<br /><br />Το πρόβλημα για την Ελλάδα είναι ότι πολλοί συμπατριώτες μας μαζί με αρκετούς Ευρωπαίους και Αμερικανούς έχουν καταστεί με ή χωρίς την θέλησή τους σε όργανα της ΤΟΥΡΚΙΚΗΣ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ αναπαράγοντας τα Δελτία Τύπου των τουρκικών κρατικών υπηρεσιών.<br /><br />Από την άλλη πλευρά τα όργανα του Ελληνικού Κράτους δείχνουν να υιοθετούν την περίφημη ρήση του Αρχιμήδη «μή μου τοὺς κύκλους τάραττε» σε κάθε μια σχεδόν εκστρατεία προπαγάνδας της Άγκυρας, μη αντιδρώντας καίρια και άμεσα στην τουρκική προπαγανδιστική μηχανή τη στιγμή που η Ελλάδα διαθέτει τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ σημαντικούς μηχανισμούς και μέσα πολιτικής, πολιτισμικής και οικονομικής, ισχύος.<br /><br />Ας ελπίσουμε η νέα κυβέρνηση της χώρας να αξιοποιήσει αυτούς τους μηχανισμούς που ο ελληνισμός διαθέτει και να μην διστάζει όχι μόνο να αντιδράσει στην τουρκική προπαγάνδα αλλά και να προωθήσει δυναμικά τις ελληνικές θέσεις στο εξωτερικό, διαφορετικά όπως εξελίσσονται τα πράγματα οι Τούρκοι θα αρχίσουν να προωθούν διεθνώς την άποψη ότι τα νησιά του Αιγαίου βρίσκονται υπό ελληνική κατοχή όπως ήδη προπαγανδίζουν στο εσωτερικό της χώρας τους.<br /><br />Η Ελλάδα τα ελληνικά ΜΜΕ κυρίως ξενόγλωσσα πρέπει να ανασυνταχτούν και να πολεμήσουν την τουρκική προπαγάνδα τόσο στο εσωτερικό της χώρας όσο και διεθνώς διότι δεν υπάρχει άλλη λύση. Ας μην ξεχνάμε ότι η απραξία, η αδιαφορία μπορεί να φέρουν μη επιθυμητά αποτελέσματα, άλλωστε η περίφημη ρήση του Αρχιμήδη «μή μου τοὺς κύκλους τάραττε» ήταν και τα τελευταία του λόγια πριν σκοτωθεί από τον Ρωμαίο στρατιώτη.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΕΣ των Τούρκων, η προπαγάνδα και οι “useful idiots”… εντός κι εκτός της Ελλάδας

“Σοκ και δέος” προκάλεσε στον τουρκικό κόσμο η «επίθεση» με συνθήματα που δέχτηκε στην οικία του ο ΜΗ αναγνωρισμένος από το ελληνικό κράτος ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία εκβίασε ανοικτά το ΝΑΤΟ και φρέναρε τις κυρώσεις της ΕΕ... που έτσι κι αλλιώς δεν ήθελε να επιβάλει.

<img height="320" src="https://eleftherostypos.gr/wp-content/uploads/2019/07/synodos_koryfis-500.jpg" width="640" /><br /><br />Η Αγκυρα, μέσω εκβιασμών και απειλητικών προειδοποιήσεων, επηρέασε την Ε.Ε., με αποτέλεσμα στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες να μην αποφασιστούν υπολογίσιμες, τιμωρητικές και ουσιώδεις κυρώσεις σε βάρος της για τα όσα τους τελευταίους μήνες έχει προκαλέσει στην Ανατολική Μεσόγειο απέναντι σε Αθήνα και Λευκωσία με τη συνεχή παραβατική και προκλητική συμπεριφορά της.<br /><br />Γράφει ο <b>Αθανάσιος Ε. Δρούγος*</b><br /><br />Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του υπογράφοντος, δεν ήταν διόλου τυχαία η παρέμβαση -σχεδόν δύο ώρες πριν από την έναρξη των συζητήσεων- του Νορβηγού γ.γ. του ΝΑΤΟ Γενς Στόλντεμπεργκ, που ουσιαστικά έστειλε μήνυμα προς τους 27 «να μην αδικήσουν την Τουρκία, γιατί ο ρόλος της είναι καθοριστικός για τα δυτικά συμφέροντα και για την ανάσχεση της ρωσικής αποσταθεροποιητικής επιρροής». Και επειδή στη σύνοδο δεν ήταν το θέμα η ενεργοποίηση του εξελιγμένης τεχνολογίας ρωσικού αντιπυραυλικού συστήματος S-400, αλλά τα θέματα της Ανατολικής Μεσογείου, οι πανίσχυροι διατλαντικοί κύκλοι δεν επιθυμούσαν με τίποτα να προκληθεί η Αγκυρα, αλλά απλώς το θέμα των κυρώσεων να μετατοπιστεί σε αποκλειστικά αμερικανο-τουρκική βάση. Σε δύο παρεμβάσεις της η πρέσβειρα των ΗΠΑ στην έδρα της Συμμαχίας, Κέι Μπέιλι Χάτσισον, το έθεσε ξεκάθαρα, ενώ δύο ημέρες πριν από τη σύνοδο της Ε.Ε. προέβη σε λεκτική «επίθεση» στην Αγκυρα αναφορικά με την ενεργοποίηση προ εβδομάδων των πυραύλων στο πεδίο βολής Σινώπης στη Μαύρη Θάλασσα, αδιαφορώντας για την Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Πριν από τη σύνοδο της Ε.Ε. στελέχη της απερχόμενης κυβέρνησης Τραμπ, και ειδικότερα ο ΥΠΕΞ Μάικ Πομπέο και ο εκτελών χρέη υπουργού Αμυνας Κρις Μίλερ, ως και ο σύμβουλος εθνικής ασφαλείας Ρόμπερτ Ο’ Μπράιεν (προτού μεταβεί στο Ισραήλ), είχαν επικοινωνήσει διεξοδικά με τον γ.γ./ΝΑΤΟ κυρίως για το θέμα των ρωσοτουρκικών εξοπλιστικών ζητημάτων, αφήνοντας εκτός τα αεροναυτικά ζητήματα της Ανατολικής Μεσογείου. Κι αυτό γιατί η Αγκυρα, σχετικά με τα ζητήματα της περιοχής μας, είχε προειδοποιήσει απειλητικά το ΝΑΤΟ ότι «αν η Ε.Ε. προχωρήσει σε κυρώσεις για μείζονα θέματα κυριαρχίας στην ευρύτερη περιοχή μας, η Τουρκία είναι έτοιμη να προκαλέσει πολύ βαθιά κρίση μέσα στο ΝΑΤΟ και σε άλλους πολυμερείς συνασπισμούς», που θα μπορούσε να αρχίσει με κλείσιμο στρατηγικών εγκαταστάσεων της Ατλαντικής Συμμαχίας σε τουρκικό έδαφος, και να έφθανε μέχρι πιο ακραίες καταστάσεις που θα έθεταν την Αγκυρα ίσως και εκτός Συμμαχίας!» (γίνεται λόγος για 10 επιλογές).<br /><br />Οι γνώστες των προειδοποιήσεων των Τούρκων ήταν, πέραν του γ.γ. (που είχε ενημερώσει ανάλογα), οι ΗΠΑ, η Βρετανία, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Ισπανία, καθώς και ο υπαρχηγός των συμμαχικών δυνάμεων του ΝΑΤΟ, Βρετανός στρατηγός Τιμ Ράτφορντ (με μάχιμη προϋπηρεσία σε Αφγανιστάν), που είναι από τη θέση του υπεύθυνος για τις στρατιωτικές σχέσεις ΝΑΤΟ – Ε.Ε. Ο Βρετανός στρατηγός επικοινώνησε με τον επικεφαλής της Στρατιωτικής Επιτροπής της Ε.Ε., Ιταλό στρατηγό Κλαούντιο Γκρατσιάνο, ενώ μερικές ώρες πριν από την έναρξη της συνόδου ο Στόλντεμπεργκ είχε συνεχείς τηλεφωνικές και άλλες επαφές (μέσω τηλεδιάσκεψης) με την Ανγκελα Μέρκελ, τον αρμόδιο επίτροπο για την εξωτερική πολιτική και ασφάλεια της Ε.Ε., Ισπανό Ζοζέπ Μπορέλ, ως και με υπουργούς Εξωτερικών και Αμυνας των ανωτέρω κρατών, για να «αποτραπούν» οι όποιες σκληρές θέσεις κατά της Τουρκίας.<br /><br />Την ίδια στιγμή, όλοι οι μόνιμοι πρέσβεις των ανωτέρω χωρών στο Βορειοατλαντικό Συμβούλιο ήταν σε συνεχή επικοινωνία με τους αντίστοιχους πρέσβεις στην Ε.Ε., οι οποίοι ενημέρωναν συνεχώς τους δικούς τους στο Συμβούλιο Κορυφής της Ε.Ε. Το στρατιωτικό επιτελείο της Ε.Ε. δεν ήθελε κυρώσεις στην Τουρκία (διαβαθμισμένη ενημέρωση σε Μπορέλ), ενώ σχετικά με ενδεχόμενες τουρκικές αντιδράσεις υπήρχε διαρκής επικοινωνία με το στρατηγείο των χερσαίων δυνάμεων του ΝΑΤΟ στη Σμύρνη, που είχε μεταφέρει «πληροφορίες» για την «ευρύτερη στάση» της Αγκυρας.<br /><br />Επίσης, και η Γαλλία «σίγησε», γιατί, πέραν των υπαρχόντων διμερών ζητημάτων που έχουν προκύψει για ορισμένα θέματα (εξαιρώ την περίπτωση της αγοράς των Rafale), ο μεν Μακρόν «δεν ήταν σκληρός και απαιτητικός», ενώ ο ΥΠΕΞ Λε Ντριάν είχε συνομιλήσει πριν από δύο ημέρες τηλεφωνικά, αρκετά θερμά, με τον Τσαβούσογλου. Μάλιστα, σε κατ’ ιδίαν συνομιλίες το γαλλικό «δίδυμο» έλεγε «να αναμένουμε την έλευση των Μπάιντεν – Μπλίνκεν για να υπάρξει μια διατλαντική σύγκλιση στα θέματα που αφορούν την Τουρκία».<br /><br />Η αμερικανική επιρροή ήταν καθοριστική, γιατί οι ΗΠΑ θέτουν και θα θέσουν την Αγκυρα προ των ευθυνών της, με βασικό σημείο αναφοράς το ρωσικό σύστημα διευρυμένης αεράμυνας, αφού η νέα κυβέρνηση Μπάιντεν – Χάρις θα είναι πολύ δυναμική στα ζητήματα των αναφερόμενων σε άρθρο του επόμενου ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Μπλίνκεν ως «διατλαντικών ζεύξεων», και ως εκ τούτου θα προηγούνται ζητήματα που σχετίζονται με την απαράδεκτη στρατιωτική σχέση Αγκυρας – Μόσχας.<br /><br />Τσαβούσογλου: «Εμείς αλλάζουμε τη ρότα στην Ανατολική Μεσόγειο»<br /><br />Ο Τσαβούσογλου, μιλώντας στην Τουρκική Εθνοσυνέλευση αναφορικά με τις εξελίξεις τόσο στη Μέση Ανατολή όσο και στην Ανατολική Μεσόγειο, υποστήριξε πως «λυγίζουν τα χέρια όσων κινούνται ενάντια στα συμφέροντα της Τουρκίας». Πρόσθεσε ότι η χώρα του είναι πλέον «παγκόσμιος παίκτης στη διεθνή σκηνή, απαιτώντας το σεβασμό όλων».<br /><br />Συγκεκριμένα, ο Τούρκος ΥΠΕΞ είπε: «Κανείς δεν μπορεί να πετύχει τίποτα λυγίζοντας το χέρι της Τουρκίας. Ισα ίσα, εμείς αλλάζουμε τη ρότα στην Ανατολική Μεσόγειο, εμείς λυγίζουμε τα χέρια που κινούνται εναντίον μας».<br /><br />Στη συνέχεια, με υπεροπτικό ύφος, υποστήριξε: «Σήμερα, εάν χωρίς την Τουρκία ή παρά την Τουρκία δεν μπορούν να γίνουν βήματα στα θέματα της Συρίας, της Λιβύης, της Ανατολικής Μεσογείου, του Καυκάσου, του Αφγανιστάν και του Ιράκ, αυτό οφείλεται στην ενεργή εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, δεν περιμένουμε από όλους να μας αγαπήσουν, αλλά περιμένουμε να σεβαστούν τα δικαιώματα της Τουρκίας. Η Τουρκία είναι πλέον παγκόσμιος παίκτης, όλοι θα μάθουν να τον σέβονται».<br /><br /><b><i>*Ο Δρ Αθανάσιος Ε. Δρούγος είναι Διεθνολόγος-Γεωστρατηγικός Αναλυτής</i></b><div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία εκβίασε ανοικτά το ΝΑΤΟ και φρέναρε τις κυρώσεις της ΕΕ... που έτσι κι αλλιώς δεν ήθελε να επιβάλει.

Η Αγκυρα, μέσω εκβιασμών και απειλητικών προειδοποιήσεων, επηρέασε την Ε.Ε., με αποτέλεσμα στην πρόσφατη σύνοδο κορυφής στις Βρυξέλλες να μη...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολλές νέες βάσεις ζητά η Ουάσιγκτον

<a href="https://flashnews.gr/storage/photos/w_800px/201702/vasisoudas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="700" height="366" src="https://flashnews.gr/storage/photos/w_800px/201702/vasisoudas.jpg" width="640" /></a><br /><br />Από:<b>Aλέξανδρος Τάρκας</b><br />Διαπραγματεύσεις για δεύτερη αναθεώρηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) διεξάγουν η Αθήνα και η Ουάσιγκτον με στόχο την -εντυπωσιακά μεγάλη- αύξηση της παρουσίας στρατιωτικών αποστολών των ΗΠΑ σε εγκαταστάσεις και των τριών Κλάδων των ελληνικών ενόπλων δυνάμεων σε ολόκληρη την επικράτεια.<br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών Ν. Δένδιας χρησιμοποίησε, την Κυριακή, στη Βουλή τη λακωνικότατη φράση ότι «έχουμε ξεκινήσει συνομιλίες για τη νέα MDCA», χωρίς διευκρινίσεις για τις πραγματικές διαστάσεις του διαλόγου.<br /><br />Η πρωτοβουλία των συνομιλιών ανήκει στην αμερικανική πλευρά, επιδιώκοντας την ανάσχεση της επιρροής της Ρωσίας και της Κίνας στην Ανατολική Μεσόγειο και την αντιμετώπιση απειλών στην ευρύτερη περιοχή τα επόμενα πολλά χρόνια. Αντίθετα, η κυβέρνηση, μέχρι πρόσφατα, αμφιταλαντευόταν, αν και ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μ. Πομπέο είχε θέσει το ζήτημα της MDCA στον πρωθυπουργό Κυρ. Μητσοτάκη κατά τις συνομιλίες τους στη Σούδα, στις 29 Σεπτεμβρίου φέτος.<br /><br />Ο πρωθυπουργός ήγειρε, στις συνομιλίες του Σεπτεμβρίου, αποκλειστικά το θέμα χρηματοδότησης έργων στη Σούδα με 50.000.000 δολάρια, η οποία εκκρεμούσε επί 10 μήνες στο Κογκρέσο (λόγω εσωτερικής μεταφοράς κονδυλίων για άλλες ανάγκες) και εγκρίθηκε μόλις την περασμένη Πέμπτη. Ο κ. Μητσοτάκης δεν αξιοποίησε την ευκαιρία που πρόσφερε ο κ. Πομπέο, για να ανοίξει μεγαλύτερο κύκλο διαπραγμάτευσης, αξιώνοντας συγκεκριμένα πολιτικά και στρατιωτικά ανταλλάγματα που θα ενίσχυαν την Ελλάδα έναντι της Τουρκίας. Γιατί, ασφαλώς, οι βάσεις των ΗΠΑ δεν στρέφονται κατά ενός συμμάχου στο ΝΑΤΟ και ούτε ισχύουν οι θεωρίες περί ταχείας μεταφοράς των δραστηριοτήτων της βάσης του Ιντζιρλίκ στην Ελλάδα, αλλά είναι προφανές ότι η τουρκική πλευρά, σε περίπτωση σύγκρουσης, δεν θα στοχοποιήσει ποτέ ελληνικές βάσεις, όπου σταθμεύουν ή ασκούνται δυνάμεις των ΗΠΑ.<div><br /></div><div><i><a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2020/12/FLOROS.jpg"><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2020/12/FLOROS.jpg" width="640" /></a></i><div><i>Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, στρατηγός Κων. Φλώρος</i><br /><br />Ο κ. Μητσοτάκης επέλεξε και πέρυσι την απλή (πρώτη) αναθεώρηση του παραρτήματος της MDCA (με επέκταση αμερικανικών δικαιωμάτων χρήσης, πέραν της Σούδας, στο Στεφανοβίκιο Μαγνησίας, το Μαράθι Χανίων και το λιμένα Αλεξανδρούπολης), ενώ μπορούσε να ακολουθήσει την οδό της συνολικής επαναδιαπραγμάτευσης. Όπως είχε αποκαλύψει η «δ», η Αμερικανική Πρεσβεία υπέβαλε, τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο του 2019, ερωτήματα περί του αριθμού και της φύσης των ανταλλαγμάτων που θα ζητούνταν. Υπηρεσιακοί παράγοντες του υπουργείου Εξωτερικών είχαν απαντήσει, ανεπίσημα, ότι η κυβέρνηση θα επέμενε -το λιγότερο- σε παροχή υλικού και γραπτές εγγυήσεις για την εθνική ασφάλεια της Ελλάδας. Δεν θα ήταν άλλωστε τίποτε περισσότερο από αντιγραφή της πρακτικής της αρχικής υπογραφής της MDCA, τον Ιούλιο του 1990, με τη λίστα αμυντικής βοήθειας (δωρεάν χρηματοδότηση από τα προγράμματα FMS, αεροσκάφη F-4E, A-7, P3A και αντιτορπιλικά). Η λίστα περιλαμβανόταν στις επιστολές που είχαν ανταλλάξει ο τότε υπουργός Εξωτερικών Αντ. Σαμαράς και ο τότε πρεσβευτής M. Sotirhos και είχαν ενσωματωθεί στη Συμφωνία. Είχε ακολουθήσει, λίγο αργότερα, σημαντικότατη επιστολή του προέδρου Τζ. Μπους προς τον ομόλογό του Κωνσταντίνο Καραμανλή για την εγγύηση της ελληνικής εθνικής ασφάλειας.<br /><br />Η πρακτική του 1990 απορρίφθηκε, με απόφαση του Μεγάρου Μαξίμου, το 2019 και είναι χαρακτηριστικό ότι, λόγω και της φετινής ελληνικής αδράνειας, το πρώτο βήμα διαλόγου έγινε πάλι από την Αμερικανική Πρεσβεία υπό τον Τζ. Πάιατ. Ο αναπληρωτής επικεφαλής της Πρεσβείας Ντ. Μπέργκερ και ο ακόλουθος Άμυνας, πλοίαρχος Τ. Κέτερ, πραγματοποίησαν επαφές στα υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας αντίστοιχα, δρομολογώντας τις διαπραγματεύσεις που έχουν την έγκριση της απερχόμενης διοίκησης Τραμπ και της επερχόμενης διοίκησης Μπάιντεν. Κατά ευτυχή σύμπτωση, ο πρώην πρεσβευτής των ΗΠΑ στην Αθήνα (2010-2013) Ντ. Σμιθ αποτελεί το σύνδεσμο του Στέητ Ντηπάρτμεντ με τη διπλωματική ομάδα του νεοεκλεγέντος Τζ. Μπάιντεν κατά την τρέχουσα μεταβατική περίοδο στην Ουάσιγκτον.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο και παρά την αναβλητικότητα του Μαξίμου, συγκροτήθηκε τελικά ειδική διαπραγματευτική ομάδα με εκπροσώπους των υπουργείων Εξωτερικών και Εθνικής Άμυνας και του ΓΕΕΘΑ. Μεγαλύτερη ετοιμότητα όλων επέδειξε η στρατιωτική ηγεσία. Κατόπιν οδηγιών του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ, στρατηγού Κων. Φλώρου, αρμόδιοι επιτελείς εργάζονται επί μίας μακράς λίστας αιτημάτων (υποδομές, σύγχρονα οπλικά συστήματα κ.λπ.) που θα υποβληθεί στην Αμερικανική Πρεσβεία ως αντάλλαγμα για την αποδοχή της δικής της μεγάλης λίστας για τις περισσότερες βάσεις.<br /><br />Ωστόσο απουσιάζει ακόμα η καθοδήγηση από την ηγεσία της κυβέρνησης, ειδικά προς τη Διπλωματική Υπηρεσία, για τις πολιτικές εγγυήσεις που θα ζητηθούν. Η συγκυρία είναι ιδανική και τα χρονικά περιθώρια επαρκή, ώστε αφενός οι εγγυήσεις να είναι μεγάλες και μακροπρόθεσμου χαρακτήρα και αφετέρου να επιδιωχθεί η συνομολόγηση μιας ολοκληρωτικά νέας MDCA αντί της μερικής αναθεώρησης του παραρτήματός της.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div></div></div>

Πολλές νέες βάσεις ζητά η Ουάσιγκτον

Από: Aλέξανδρος Τάρκας Διαπραγματεύσεις για δεύτερη αναθεώρηση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA) διεξάγουν η Αθήνα και η ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Εάν η Ελλάδα δεν ψηφίσει τα 12 μίλια, σε 12νησα και Κρήτη, σύντομα θα θυμίζει τα ιμάτια του Ιησού”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/12/08/turkey_israel_Screenshot-2020-12-12-at-9.34.58-PM.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="481" data-original-width="800" height="385" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/12/08/turkey_israel_Screenshot-2020-12-12-at-9.34.58-PM.png" width="640" /></a></div><br /><div>Γράφει ο <b>Χρήστος Κηπουρός </b></div>Ατό τότε ακόμη που έγινε η Συμφωνία με την Αίγυπτο, από τον 26ο έως τον 28ο Μεσημβρινό, λέγαμε ότι έμπαζε από τρεις μεριές. Και ότι, από τον 28ο ως τον 32ο, γκριζάριζε την Ανατολική Μεσόγειο θάλασσα. Διαπιστώθηκε καθ οδόν ότι το κλίμα, για τη Ρόδο, και όχι μόνο γι αυτήν αλλά και τα υπόλοιπα 12νησα, ήταν στραβό. Οπότε, ήταν αναμενόμενο ότι θα αρχίσει να το τρώει ο Τουρκικός γάιδαρος. Μάλιστα, σε δυο δόσεις, Τη μια, με τις ενεργειακές εισβολές στα 12νησα, παραβιάζοντας ακόμη και τα έξι μίλια! Και την άλλη δόση, με την προτεινόμενη, από την Τουρκία, συμφωνία  με το Ισραήλ!!<br /><br />Και με τη Ρόδο, αν όλα αυτά ευοδωθούν, να κόβεται “δίχα και καθέτως”, όπως λένε στη γλώσσα των μαθηματικών. Γιατί αν πάμε στην αρχαιοελληνική βιβλική γλώσσα, τότε πρέπει να μιλήσουμε για το: “διεμερίσαντο τα ιμάτια και επί τον ιματισμό των 12νήσων, έβαλον Τουρκικό κλήρο”. Γιατί περί αυτού θα πρόκειται. <br /><br />Το ζήτημα είναι ότι η Κυβερνητική και ευρύτερα η πολιτική Ελλάδα τα βλέπει όλα αυτά και δεν πράττει. <br /><br />Η μια μετά την άλλη, οι Σύνοδοι Κορυφής, έρχονται και παρέρχονται και μοιάζουν με τρένα που τα βλέπει να περνούν, χωρίς καμιά αντίδραση. Πόσο μάλλον να αναλάβει δράση, όπως όφειλε να πράξει. Ούτε καν ένα βέτο έθεσε, απέναντι στις πολυδιαφημισμένες Τουρκικές κυρώσεις, ώστε να κόψει τουλάχιστον την Τουρκική φόρα. Να σπάσει τον ομώνυμο, χωρίς ιστορικό προηγούμενο, τσαμπουκά. <br /><br />Ήρθαν τώρα και οι δηλώσεις στη συζήτηση του προϋπολογισμού στη Βουλή, από το μέντορα των έξη μιλίων Υπουργό, κύριο Γεραπετρίτη, ο οποίος είπε: “αντί να συζητάμε γιατί δεν πήραμε τις κυρώσεις, θα πρέπει να συζητάμε το πως πήραμε 32 δις από την ΕΕ.”, οπότε ήρθε και έδεσε το γλυκό. Το οποίο όχι μόνο δεν είναι γλυκό αλλά πολύ πικρό και ο Ελληνισμός, αν δεν κάνει κάτι σύντομα, τότε αναμένονται πολλά και δυσάρεστα. <br /><br />Εάν δε σε όλα αυτά προσθέσει κανείς τους νόμους αναπαραγωγής και συνέχειας της Ελληνικής Διπλωματίας και πολιτικής, τότε οφείλει να κάνει δυο επισημάνσεις. Α. Τη “σύμπτωση”, λέω εγώ, της μη μείωσης των συντάξεων, με την Ελληνική υπογραφή της κατάπτυστης συμφωνίας με τα Σκόπια επί Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, που έφτασε να βραβευτεί με το βραβείο ειρήνης της Έσσης! και Β. Τη “σύμπτωση” και πάλι της σύνδεσης, πως πήραμε τα 32 δις, με την ταυτόχρονη απουσία βέτο!! <br /><br />Οπότε, χρειάζεται μάλλον να ψαχτούν οι δυο αυτές επισημάνσεις από κάποια, κατά προτίμηση διεθνή εισαγγελική έδρα, όχι βέβαια τη Γερμανική, όπως επί SIEMENS, πριν να πάμε σε μια νέα ρήση, όπως “το δις εξαμαρτείν, ουχ Ελλάδας ηθικής”. Κάτι που ισοδυναμεί με έναν βαρύτατο τραυματισμό του ονόματος “Ελλάδα”. <br /><br />Αν πάλι η Γερμανία, ως η μεγίστη SIEMENS, που είναι, πει από καμιά μεριά: “Με τον παρά μου και την κυρά μου, την Ελλάδα μου”, αυτό το “Ελλάδα μου”, εμένα, με κάθεται στο λαιμό. Τόσο το “μου” το κτητικό, που μας το κλέβει, όσο και το ότι μια τέτοια χώρα, δεν θα είναι Ελλάδα.<br /><br />Η μοναδική περίπτωση που υπάρχει ώστε να αναθαρρήσει ο Ελληνισμός, έχει δυο όψεις, μετά ισαρίθμων αποφάσεων. Η μια είναι τα 12μίλια των πέντε Ελληνίδων νήσων: Καστελόριζο, Ρόδος. Κάρπαθος, Κάσος και Κρήτη, μετά των πελάγων σε όλες τις διευθύνσεις του ορίζοντα. Και η άλλη, πριν είναι πολύ αργά, είναι οι δύο Ελληνικές ΑΟΖ. Η μία, της θαλάσσιας Ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα και η άλλη με τη μονομερή ανακήρυξη μέχρι τα μισά, μεταξύ του Νότιου Κρητικού Πελάγους και των αντικειμένων Λιβυκών ακτών, και με την οριοθέτηση, να περιμένει σε δεύτερο χρόνο. <br /><br />Αν τώρα, πέραν της αγαθής τύχης με την ύπαρξη του ένστολου στόλου, ομού μετά της ομώνυμης Ελλάδας, προστεθούν, ένα ερευνητικό σκάφος καθώς και ένα πλωτό γεωτρύπανο, με την ευγενή αλλά και γενναία χορηγία του Ελληνικού εφοπλισμού, αποκαθίσταται γεωοικονομικά η τόσο αναγκαία ισορροπία με την Τουρκία, στη Γαλανή αυτή θάλασσα της Ανατολικής Μεσογείου. Επόμενα και η εξασφάλιση της Ειρήνης, στην Ανατολική Μεσόγειο αλλά και στο Αιγαίο. Από το Καστελόριζο και τα υπόλοιπα 12νησα, μέχρι τη Ζουράφα, τη Σαμοθράκη και τις υπόλοιπες Θρακικές Σποράδες.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Εάν η Ελλάδα δεν ψηφίσει τα 12 μίλια, σε 12νησα και Κρήτη, σύντομα θα θυμίζει τα ιμάτια του Ιησού”

Γράφει ο Χρήστος Κηπουρός  Ατό τότε ακόμη που έγινε η Συμφωνία με την Αίγυπτο, από τον 26ο έως τον 28ο Μεσημβρινό, λέγαμε ότι έμπαζε από τρε...

Διαβάστε την συνέχεια

Lockdown στο κουρδικό κόμμα θέλει ο Γκρίζος Λύκος Μπαχτσελί

<a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/12/bactseli-erdogan.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/12/bactseli-erdogan-696x367.jpg" /></a><br /><br /><b>Λυκοκάπης Γιώργος</b><br />Στην "θετική ατζέντα" που αναζητούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες στις σχέσεις τους με την Τουρκία, εσχάτως και ο σοσιαλιστής πρωθυπουργός της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ που ζήτησε «εποικοδομητικό διάλογο» με την Άγκυρα (περισσότερο βέβαια για την σωτηρία των ισπανικών τραπεζών που είναι εκτεθειμένες σε τουρκικά ομόλογα), ήρθε να απαντήσει ο ακροδεξιός κυβερνητικός εταίρος του Ερντογάν, Ντεβλέτ Μπαχτσελί.<br /><br />Σε ένα ανατριχιαστικό του παραλήρημα, ο επικεφαλής του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, παρομοίασε τα στελέχη του κουρδικού Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος (HDP) με «δηλητηριώδη παράσιτα». Ο "γερόλυκος" της τουρκικής άκρας δεξιάς δήλωσε πως «δεν υπάρχει επιλογή, ή τρομοκρατία, ή εκκαθάριση και γαλήνη», προειδοποιώντας πως «κάθε κόμμα πρέπει να διαλέξει την πλευρά του».<br /><br />Ο ηγέτης της φασιστικής "αγέλης" των Γκρίζων Λύκων, η δράση των οποίων έχει απαγορευτεί στην Γαλλία, είναι διαβόητος για την ρητορική μίσους που εκτοξεύει κατά των μειονοτικών ομάδων της Τουρκίας, των αντιπάλων του Ερντογάν, ακόμα και των στελεχών της ίδιας της τουρκικής κυβέρνησης, που αποκλίνουν από την "τουρκοϊσλαμική σύνθεση", το ιδεολογικό κράμα εθνικισμού, παντουρκισμού και ισλαμισμού, που πλέον κυριαρχεί στο καθεστώς Ερντογάν.<br /><br />Ο Μπαχτσελί είχε αποκαλέσει «προδότη» τον Μπουλέντ Αρίντς, σύμβουλο της τουρκικής προεδρίας και ιδρυτικό στέλεχος του κυβερνώντος Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, όταν ο τελευταίος ζήτησε την αποφυλάκιση του ηγέτη του κουρδικού κόμματος Σελαχατίν Ντεμιρτάς, που βρίσκεται στις τουρκικές φυλακές με την κατηγορία της «τρομοκρατίας». Όταν ο Έρντογάν "άδειασε" τον άλλοτε στενό του συνεργάτη, ο Αρίντς υποχρεώθηκε να παραιτηθεί.<div><br />Οι νεφελώδεις "δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις" <br /><br />Το τελευταίο διάστημα ο ακροδεξιός εταίρος του Ερντογάν προβαίνει σε ένα μπαράζ εμπρηστικών δηλώσεων, με τις οποίες ζητά την πλήρη απαγόρευση του κουρδικού Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος. Μόνο ως ειρωνεία ακούγεται ότι συνδυάζει αυτήν την απαίτηση, με το σχέδιο συνταγματικών μεταρρυθμίσεων που έχει στα σκαριά του ο Τούρκος πρόεδρος.<br /><br />Η επιρροή του κουρδικού κόμματος, δεν περιορίζεται αποκλειστικά στην κουρδική μειονότητα, αλλά έχει ερείσματα στην τουρκική νεολαία, στις γυναίκες και στην ΛΟΑΤΚΙ κοινότητα, λόγω της "θετικής" του μεταρρυθμιστικής ατζέντας στα ζητήματα ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Φυσικά η κοινοβουλευτική παρουσία του έχει σημάνει συναγερμό στις φράξιες του τουρκικού παρακράτους, που πλέον στοιχίζονται πίσω από τον Τούρκο πρόεδρο.<br /><br />O Μπαχτσελί ζήτησε «αλλαγές στο σύνταγμα και μεταρρυθμίσεις στον νόμο για τα πολιτικά κόμματα ή στον τουρκικό ποινικό κώδικα», προκειμένου το κουρδικό κόμμα «να κλείσει επ' αορίστον», όπως ανέφερε χαρακτηριστικά. Υπενθυμίζουμε πως ο Ερντογάν, προκειμένου να καλοπιάσει τους Ευρωπαίους εν όψει της Συνόδου Κορυφής, είχε προαναγγείλει ένα σχέδιο «δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων», το οποίο ακόμα περιμένει νεφελώδες.</div><div><br />Κόντρα Μπαχτσελί και Αμερικανού αξιωματούχου<br /><br />Φαίνεται πως αυτό το σχέδιο «δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων», περιλαμβάνει το κλείσιμο του τρίτου μεγαλύτερου κοινοβουλευτικού κόμματος της Τουρκίας, σαν μην έφτανε το πογκρόμ διώξεων και συλλήψεων εις βάρος βουλευτών και δημάρχων του Λαϊκού Δημοκρατικού Κόμματος. Προηγουμένως, οι παραληρηματικές δηλώσεις του Μπαχτσελί, είχαν προκαλέσει την αντίδραση του πρώην ειδικού απεσταλμένου των ΗΠΑ για την Συρία Τζέϊμς Τζέφρι, που δήλωσε πως «στην εθνική ατζέντα του Ερντογάν δεν υπάρχει χώρος για τους Κούρδους».<br /><br />Ο Μπαχτσελί, πριν την φρικτή του δήλωση για «παράσιτα», είχε προηγουμένως εκφράσει τα "παράπονα" του που οι Αμερικανοί τον παρουσιάζουν ως «εχθρό των Κούρδων»! Η είδηση όμως στις δηλώσεις Τζέφρι είναι πως ο Αμερικανός αξιωματούχος έκανε θετική αναφορά στα "ανοίγματα" που είχε κάνει στο παρελθόν ο Ερντογάν προς το PKK, το οποίο αν και οι Αμερικανοί χαρακτηρίζουν «τρομοκρατική οργάνωση», συνεργάζονται με τα παρακλάδια του στην Συρία, έναντι του Ισλαμικού Κράτους.<br /><br />Να σημειώσουμε πως ο συγκεκριμένος Αμερικανός αξιωματούχος κάθε άλλο παρά προκατειλημμένος έναντι της Τουρκίας μπορεί να χαρακτηριστεί, καθώς υπήρξε ένας από τους "συνηγόρους" της τουρκικής στρατιωτικής παρουσίας στην βόρεια Συρία. Ίσως οι οργίλες δηλώσεις του Μπαχτσελί μπορούν να εξηγηθούν από την ανησυχία του καθεστώτος πως η νέα αμερικανική κυβέρνηση θα επιδιώξει "θετική ατζέντα" έναντι των Κούρδων, με δεδομένη την ευμενή διάθεση προς τους Κούρδους της Συρίας και του Ιράκ που έχει δείξει στο πρόσφατο παρελθόν ο Τζο Μπάιντεν.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Lockdown στο κουρδικό κόμμα θέλει ο Γκρίζος Λύκος Μπαχτσελί

Λυκοκάπης Γιώργος Στην "θετική ατζέντα" που αναζητούν οι Ευρωπαίοι ηγέτες στις σχέσεις τους με την Τουρκία, εσχάτως και ο σοσιαλισ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πολεμικό Ναυτικό: Επαναπροσέγγιση για τις φρεγάτες Belharra

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.armyvoice.gr/wp-content/uploads/2020/07/belharra-1024x585.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="457" data-original-width="800" height="366" src="https://www.armyvoice.gr/wp-content/uploads/2020/07/belharra-1024x585.jpg" width="640" /></a></div><div><br /></div><b>Γιάννης Νικήτας</b><br />Σε θετικό κλίμα διεξήχθη η συνάντηση του ΥΕΘΑ Νίκου Παναγιωτόπουλου, του Α/ΓΕΝ Αντιναύαρχου Στυλιανού Πετράκη ΠΝ καθώς και του Γενικού Διευθυντή της ΓΔΑΕΕ Αντιπτέραρχου (Ι) ε.α Θεόδωρου Λάγιου με αντιπροσωπεία υψηλόβαθμων αξιωματούχων της γαλλικής Naval Group με επίκεντρο την απόκτηση τεσσάρων φρεγατών Belharra. Πρόκειται για μια άτυπη αναθέρμανση του προγράμματος των γαλλικών φρεγατών και μια ουσιαστική επαναπροσέγγιση των δύο πλευρών αφού όπως διευκρίνισε ο ΥΕΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος ειλημμένη απόφαση δεν υπάρχει.<br /><br />Η αντιπροσωπεία της Naval Group πραγματοποίησε τη παραπάνω συνάντηση ως μια πρώτη ενέργεια επανέναρξης των συζητήσεων για τις φρεγάτες Belharra δεδομένου ότι οι σχέσεις είχαν ψυχρανθεί μετά την ακύρωση υπογραφής της σύμβασης στα τέλη Ιουλίου με βάση τα όσα διέδιδαν τότε κυβερνητικοί παράγοντες του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας και ανώτατοι αξιωματικοί του ΠΝ περί επίτευξης συμφωνίας για την απόκτηση δύο φρεγατών Belharra ελληνικής διαμόρφωσης ικανοποιώντας πλήρως τις ανάγκες και απαιτήσεις του ΠΝ.<br /><br />Η κυβέρνηση με πρόσχημα τα αναδρομικά των συνταξιούχων έβαλε στον πάγο τη συμφωνία για δύο φρεγάτες Belharra τις οποίες το ΠΝ διαπραγματεύονταν τα τελευταία τρία χρόνια και τις είχε διαμορφώσει με γνώμονα τις επιχειρησιακές του ανάγκες.<br /><br />Το ίδιο έγινε και στη συνέχεια με την ελληνογαλλική αμυντική συμφωνία η οποία παρά τα όσα ανέφεραν κυβερνητικά στελέχη περί άμεσης σύναψης, εξακολουθεί να μην έχει υπογραφεί μετά την συνδιάσκεψη της Κορσικής τον Σεπτέμβριο. Η κυβέρνηση κινήθηκε στον άξονα εξαργύρωσης του πολιτικού γραμματίου της γαλλικής στήριξης στη χώρα μας κατά τη πολύμηνη κρίση του Oruc Reis παίρνοντας την απόφαση για την προμήθεια 18 Rafale, απόφαση που μολονότι είναι πολιτική εντούτοις συμβαδίζει με τις επιχειρησιακές ανάγκες της ΠΑ για ένα δοκιμασμένο και υπερσύγχρονο μαχητικό με πλειάδα ρόλων και στρατηγικών όπλων.<br /><br />Ακολούθησε η φημολογούμενη αποστολή της LoR (Letter Of Request) στις αρχές Νοεμβρίου, για την άκρως αμφιλεγόμενη επιλογή των MMSC η οποία τελικώς δεν εστάλη δεδομένης της κατακραυγής που υπήρξε καθώς και του εντόνου σκεπτικισμού και προβληματισμού με την οποία αντιμετωπίζουν το θέμα των MMSC στο ΠΝ. Προβληματισμός ο οποίος απορρέει όχι μόνον για την επιλογή των MMSC και των αναντίρρητων μειονεκτημάτων των πλοίων αλλά και για το υψηλό κόστος της λύσης «πακέτο» καθώς και την άρνηση των Αμερικανών να απαντήσουν ευθέως και με σαφήνεια για την αποδέσμευση των Arleigh Burke ως πλοίου ενδιάμεσης λύσης.<br /><br />Ταυτοχρόνως, εγείρονται ανησυχίες σχετικά με την εξυγίανση των ναυπηγείων αφού η κατάσταση δεν εξελίσσεται ομαλά. Άλλωστε όπως επισημαίνουν ανώτατοι αξιωματικοί του ΠΝ στον γράφοντα το ΠΝ δεν δύναται να δεχθεί την επιλογή των MMSC άνευ σοβαρής ενδιάμεσης λύσης όπως αυτή που πρεσβεύουν αδιαμφισβήτητα τα Arleigh Burke.<br /><br />Στη συνάντηση μεταξύ του ΥΕΘΑ Νίκου Παναγιωτόπουλου και της γαλλικής αντιπροσωπείας ειπώθηκε πως η γαλλική πλευρά προετοιμάζει μια ολοκληρωμένη προσέγγιση για το ζήτημα της απόκτησης τεσσάρων πλοίων για το ΠΝ, του Εκσυγχρονισμού Μέσης Ζωής (ΕΜΖ) των φρεγατών ΜΕΚΟ 200 ΗΝ, της ναυπήγησης των πλοίων στην Ελλάδα καθώς και της επιλογής πλοίου ή πλοίων ενδιάμεσης λύσης. Επισημάνθηκε ευθέως το γεγονός πως η γαλλική πρόταση θα είναι οικονομικότερη των προηγούμενων οι οποίες είχαν κατατεθεί ως εξής: η πρώτη για δύο φρεγάτες Belharra ελληνικής διαμόρφωσης κόστους 2,82 δισεκατομμυρίων ευρώ και η δεύτερη για δύο φρεγάτες γαλλικής διαμόρφωσης κόστους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ. Σε αμφότερες προτάσεις περιλαμβάνεται πλήρες πακέτο τεχνικής υποστήριξης και κόστος όπλων.<br /><br />Οι απόψεις της Naval Group έτυχαν καλής υποδοχής από τον ΥΕΘΑ που τόνισε για πολλοστή φορά πως ειλημμένη απόφαση δεν υπάρχει και πως εξετάζονται όλες οι επιλογές. Από σκοπιάς Naval Group επισημάνθηκε πως υπάρχει γόνιμο έδαφος ως προς την ενδιάμεση λύση με μια αξιόλογη επιλογή που θα συνοδεύει το πακέτο των Βelharra αν και τη τελική απάντηση θα τη δώσει το Γαλλικό Ναυτικό.<br /><br /> Η σκυτάλη πλέον περνά στους Γάλλους που οφείλουν να φερθούν έξυπνα και ανταγωνιστικά. Ορόσημο θα αποτελέσει και η επίσκεψη της Γαλλίδας Υπουργού Φλορένς Παρλί στις 23 Δεκεμβρίου στην Αθήνα. Εκεί εκτίμηση μας είναι πως η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας πρέπει να θέσει ευθέως το ζήτημα της ενδιάμεσης λύσης ως βασική προϋπόθεση για την απόκτηση των Belharra. Επομένως, είμαστε εν αναμονής της νέας ανταγωνιστικής γαλλικής πρότασης για τέσσερα πλοία η οποία όπως όλα δείχνουν θα έρθει στις αρχές του νέου έτους.<br /><br />Πάγια θέση του γράφοντος και της ιστοσελίδας είναι πως η κυβέρνηση δεν κινήθηκε έγκαιρα για την ανανέωση του ελληνικού στόλου μολονότι από τη πρώτη στιγμή γνώριζε τις ανάγκες και τις ελλείψεις. Δυστυχώς, εγκαταλείφθηκε η λογική της ολιστικής προσέγγισης μέσα από έναν ανοικτό διεθνή διαγωνισμό για έξι φρεγάτες που θα εξασφάλιζε συνθήκες υψηλού ανταγωνισμού, οικονομίες κλίμακας, διευρυμένη εμπλοκή της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, προσέλκυση σοβαρών επενδυτών για τα ναυπηγεία και φυσικά ανταλλάγματα σε με αξιολόγηση επιλογών άμεσης ενίσχυσης, τη γνωστή ενδιάμεση λύση.<br /><br />Ακόμη, και εάν δεχθούμε πως επιλέχθηκε η Γαλλία ως της χώρας που θα μας παρείχε πολιτική στήριξη η διαπραγμάτευση για τις Belharra έγινε με τρόπο λανθασμένο αφού η αναζήτηση για τη ναυπήγηση μόνον δύο πλοίων ήταν δεδομένο πως θα εμπεριείχε υψηλό οικονομικό τίμημα. Αντιθέτως, εάν είχαν τεθεί ευθύς εξ αρχής τα θεμέλια για την ναυπήγηση τεσσάρων φρεγατών ή ακόμη καλύτερα έξι οι τιμές θα ήταν εντελώς διαφορετικές.<div><br /></div><div><a href="https://defencereview.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πολεμικό Ναυτικό: Επαναπροσέγγιση για τις φρεγάτες Belharra

Γιάννης Νικήτας Σε θετικό κλίμα διεξήχθη η συνάντηση του ΥΕΘΑ Νίκου Παναγιωτόπουλου, του Α/ΓΕΝ Αντιναύαρχου Στυλιανού Πετράκη ΠΝ καθώς και τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το “σίριαλ” των Rafale… είναι το ταχύτερο στην Ιστορία της Πολεμικής Αεροπορίας

<img height="328" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/08/RAFALE-MIRAGE-780x400.jpg" width="640" /><br /><br />Άτυπη ενημέρωση (non paper) που κυκλοφόρησε από στρατιωτικές πηγές, περιέχει ένα ενδιαφέρον “ιστορικό” για την υπόθεση της προμήθειας μαχητικών αεροσκαφών RAFALE, της γαλλικής DASSAULT AVIATION. Ας το δούμε, καθώς περιέχει ενδιαφέρουσες και απόλυτα έγκυρες πληροφορίες. Επιχειρησιακές…<br /><br />Τον Σεπτέμβριο, κατά την παρουσίαση των κυβερνητικών προτεραιοτήτων από το Φόρουμ της ΔΕΘ στη Θεσσαλονίκη, ο Πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης εξήγγειλε μέτρα άμεσης ενίσχυσης των Ενόπλων Δυνάμεων τόσο σε ανθρώπινο δυναμικό, όσο και επιχειρησιακά μέσω αγοράς και αναβάθμισης εξοπλιστικών συστημάτων, καθώς και του εκσυγχρονισμού της Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας.<br /><br />Η ανακοίνωση του πρωθυπουργού ότι η Πολεμική Αεροπορία προχωρεί άμεσα στην απόκτηση μίας μοίρας 18 αεροσκαφών “RAFALE” αντικαθιστώντας τα παλαιά “MIRAGE” γίνεται πράξη μόλις τρεις μήνες μετά, χρόνος-ρεκόρ ταχύτητας για την εκτέλεση ενός τόσο σύνθετου και μεγάλου εξοπλιστικού προγράμματος, εν όψει της συνεδριάσεως της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Εξοπλιστικών Προγραμμάτων και Συμβάσεων που έχει προγραμματισθεί για αύριο στις 13:00’.<br /><br />Ύστερα από συντονισμένες και συνεχόμενες επικοινωνίες του Υπουργού Εθνικής Άμυνας κ. Νικόλαου Παναγιωτόπουλου με την Γαλλίδα Υπουργό Άμυνας κ. Φλωράνς Παρλύ, τα αρμόδια όργανα προχώρησαν στην έγκριση για την προμήθεια 18 αεροσκαφών “RAFALE” εκ των οποίων τα έξι (δύο διθέσια και τέσσερα μονοθέσια) καινούργια και δώδεκα μεταχειρισμένα (δύο διθέσια και δέκα μονοθέσια) από την Γαλλική Πολεμική Αεροπορία, μαζί με τα απαραίτητα όπλα, εξοπλισμό υποστήριξης, ανταλλακτικά, αλλά και υπηρεσίες εν συνεχεία υποστήριξης.<br /><br />Το συνολικό κόστος των αεροσκαφών ανέρχεται σε 1,92 δισ. ευρώ (χωρίς κρατήσεις) για τα 18 αεροσκάφη και 400 εκατ. ευρώ (χωρίς κρατήσεις), για τα όπλα τους, τα οποία περιλαμβάνουν κατευθυνόμενα βλήματα “METEOR”, καθώς και τις απαραίτητες αναβαθμίσεις υπαρχόντων βλημάτων προκειμένου να μπορούν να χρησιμοποιηθούν στα νέα αεροσκάφη (“MICA”, “SCALP”, ”EXOCET”).<br /><br />>Οι λόγοι που οδήγησαν στην επιλογή αυτή που περιλαμβάνει και μεταχειρισμένα αεροσκάφη, ήταν η δυνατότητα άμεσης παράδοσης αριθμού αυτών, προκειμένου να αυξηθεί σε μικρό χρονικό διάστημα κατακόρυφα η επιχειρησιακή δυνατότητα της Πολεμικής Αεροπορίας, αλλά και η συμπίεση του κόστους προκειμένου να διατεθούν πόροι και σε άλλα οπλικά συστήματα των τριών κλάδων που είναι αναγκαία.<br /><br />Σημειώνεται ότι το αεροσκάφος “RAFALE” είναι ένα αεροσκάφος πολλαπλών ρόλων, με δυνατότητα ταυτόχρονης εκτέλεσης ποικιλίας αποστολών και αποτελεί ότι πιο σύγχρονο και αξιόμαχο διαθέτει η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία, ενώ παράλληλα μπορεί να μεταφέρει τα ειδικά όπλα που ήδη υπάρχουν στο ελληνικό οπλοστάσιο, χωρίς να είναι αναγκαίες νέες επενδύσεις σε υποδομές και τεχνικές δυνατότητες.<br /><br />Τα πρώτα έξι μεταχειρισμένα αεροσκάφη θα έρθουν στη χώρα 6 μήνες μετά την υπογραφή της Σύμβασης (περί τον Ιούνιο του 2021) με ρυθμό ένα ανά μήνα. Τα έξι καινούργια αεροσκάφη θα παραληφθούν από τον 20ο μήνα μετά την υπογραφή της Συμβάσεως με ρυθμό ένα ανά μήνα, ενώ τα τελευταία έξι μεταχειρισμένα θα παραληφθούν από τον 26ο μήνα μετά την υπογραφή της Συμβάσεως.<br /><br />Η γαλλική πλευρά ικανοποίησε τις απαιτήσεις της Πολεμικής Αεροπορίας ως προς την κατάσταση των μεταχειρισμένων αεροσκαφών, ενώ η κατασκευάστρια εταιρεία “Dassault”, παρέχει την εγγύηση καλής λειτουργίας τους.<br /><br />Η Πολεμική Αεροπορία προσδοκά να διαθέτει έξι ετοιμοπόλεμα αεροσκάφη στο τέλος του 2021, 12 στο τέλος του 2022 και 18 το καλοκαίρι του 2023. Οι πρώτοι τέσσερις πιλότοι της Πολεμικής Αεροπορίας θα μεταβούν στη Γαλλία για εκπαίδευση στις αρχές του 2021.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το “σίριαλ” των Rafale… είναι το ταχύτερο στην Ιστορία της Πολεμικής Αεροπορίας

Άτυπη ενημέρωση (non paper) που κυκλοφόρησε από στρατιωτικές πηγές, περιέχει ένα ενδιαφέρον “ιστορικό” για την υπόθεση της προμήθειας μαχητι...

Διαβάστε την συνέχεια

ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΑ… 15ετίας: Ελληνική γελοιότητα και “τέχνη” να μην αγοράζεις τίποτα! Βουλευτές ξυπνάτε

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2020/08/HELLENIC-ARMED-FORCES-1-790x400.jpg" width="640" /><br /><br />Κατά τη διάρκεια της συγγραφής του συγκεκριμένου άρθρου, τέθηκε πολλές φορές στον γράφοντα το δίλημμα αν το συγκεκριμένο άρθρο είναι απαραίτητο. Τόσα έχουν γραφτεί για τις προμήθειες των ενόπλων δυνάμεων και «δεν ιδρώνει το αυτί κανενός». Τι επιπλέον θα πρόσφερε ένα άρθρο ακόμη; Στο παρόν άρθρο λοιπόν θα καταβληθεί προσπάθεια να καταδειχτεί ότι η αποτυχία αυτή είναι συστημική. Δεν οφείλεται σε έναν παράγοντα μόνο (το νομικό πλαίσιο) όπως πολλοί επικαλούνται, αλλά αποτελεί ένα άθροισμα μίας σειράς αποτυχιών: σαθρό νομικό πλαίσιο (βεβαίως), έλλειψη προγραμματισμού προμηθειών, δαιδαλώδεις διαδικασίες , ακατάλληλες προκηρύξεις, άπειροι επιτελείς και τέλος, άρνηση του συστήματος να μάθει από τα λάθη του και να αυτοβελτιωθεί.<br /><br />Γράφει <b>ΕΙΔΙΚΟΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΗΣ</b><br /><br />Στις 7 Δεκεμβρίου 2020 έληξε στο OpenGov.gr η διαβούλευση του νέου σχεδίου νόμου (ΣΝ) «για τον εκσυγχρονισμό, την απλοποίηση και την αναμόρφωση του ρυθμιστικού πλαισίου των δημοσίων συμβάσεων και ειδικότερες ρυθμίσεις για τις προμήθειες στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας», το δεύτερο μέρος του οποίου αφορά τις προμήθειες αμυντικού εξοπλισμού.<br /><br />Αποτελεί και αυτό το ΣΝ μία ακόμη προσπάθεια επίλυσης των χρόνιων προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο εν λόγω τομέας. Είναι επαρκείς όμως οι προτεινόμενες τροποποιήσεις; Θα επιτύχουν το σκοπό τους; Πριν αναλύσουμε τα θετικά και τα αρνητικά του εν λόγω ΣΝ, θα πρέπει να περιγράψουμε με λεπτομέρειες το πρόβλημα, ώστε να δούμε αν το ΣΝ προσδίδει την απαιτούμενη λύση.<br /><br />Ιστορικό – Παρούσα κατάσταση<br />Αν αναλύσουμε τις αμυντικές δαπάνες της τελευταίας 20ετίας του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ), καθώς και τις διαδικασίες προμηθειών που ακολουθήθηκαν, καταλήγουμε στα ακόλουθα συμπεράσματα:<br /><br />1) Όλα τα μείζονα εξοπλιστικά προγράμματα (αεροσκάφη, υποβρύχια, άρματα, αντιαεροπορικά συστήματα, και τώρα αεροσκάφη και φρεγάτες) πραγματοποιήθηκαν με τη διαδικασία της απευθείας ανάθεσης (που αργότερα μετονομάστηκε σε «διαπραγμάτευση χωρίς δημοσίευση προκήρυξης»).<br /><br />2) Από το σύνολο του προϋπολογισμού του ΥΕΘΑ, ένα ποσοστό άνω του 75% δαπανήθηκε σε διακυβερνητικές συμβάσεις (δηλαδή σε εξαιρέσεις των διαδικασιών προμήθειας) με τη μερίδα του λέοντος να καταλαμβάνεται από το FMS.<br /><br />Άρα οι διαγωνιστικές διαδικασίες προμηθειών αφορούν στην πραγματικότητα ένα μικρό κομμάτι της πίτας των αμυντικών δαπανών της Χώρας, που όμως είναι πολύ σημαντικό, αφού αφορά κυρίως δαπάνες για τη συντήρηση των υπαρχόντων οπλικών συστημάτων, με άμεσο αντίκτυπο στη διαθεσιμότητά τους. Πώς τα πήγαμε σε αυτό το κομμάτι;<br /><br />Η αλήθεια είναι ότι αποτύχαμε οικτρά!!! Οι συμβάσεις που υπογράφτηκαν την τελευταία 15ετία (μετά τη δημοσίευση του ν.3433/06) με αποκλειστική χρήση των διατάξεων του νόμου και χωρίς νομοθετικές ρυθμίσεις, είναι μονοψήφιες, με τη συνολική αξία τους να αποτελεί ένα αμελητέο κλάσμα του συνόλου των αμυντικών δαπανών.<br /><br />Κατά την τελευταία δεκαετία, το Υπουργείο Εθνικής Άμυνας (ΥΠΕΘΑ) διενήργησε αρκετές δεκάδες διαγωνισμούς, από τους οποίους έχουν επιτύχει ελάχιστοι. Οι κυριότερες αιτίες για τούτο (πέραν φυσικά του αναμφισβήτητα σαθρού νομικού πλαισίου) είναι αρκετές:<br /><br />• Απίστευτα πολύπλοκη γραφειοκρατία, με αποτέλεσμα να μεσολαβεί υπέρογκος χρόνος από τη δημιουργία υποπρογράμματος μέχρι την 1η διενέργεια διαγωνισμού, αλλά και για την επανάληψη ενός ακυρωμένου διαγωνισμού. Η διακήρυξη του διαγωνισμού υποβάλλεται «πακέτο» στη ΓΔΑΕΕ με την απόφαση ενεργοποίησης προμήθειας. Έτσι, εάν κάτι πάει στραβά κατά το διαγωνισμό (που συνήθως πάει), όλο το πακέτο ξαναγυρίζει στο Γενικό Επιτελείο και «φτου κι απ’ την αρχή».<br /><br />• Κατακερματισμός δραστηριοτήτων. Άλλος αποφασίζει τι θέλει (Γενικά Επιτελεία – ΓΕ), άλλος διενεργεί την προμήθεια και καταρτίζει τη σύμβαση (ΓΔΑΕΕ) και άλλος την εκτελεί (ΓΕ). Τα δε εκτελεστικά όργανα εισηγούνται για κάθε σοβαρό θέμα της σύμβασης αποκλειστικά στον έχοντα την οικονομική εξουσία (ΕΟΥ), δηλαδή τον ΥΕΘΑ, μέσω χρονοβόρων ιεραρχικών διαδικασιών. Δηλαδή ένας αέναος κύκλος.<br /><br />• Υπερβολικές απαιτήσεις των Γενικών Επιτελείων που ζητούν «τα πάντα και φθηνά» (Αναφέρεται χαρακτηριστικά ότι πολλές φορές ούτε οι κατασκευαστές δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις ζητούμενες τεχνικές προδιαγραφές), με αποτέλεσμα, μη εκδήλωση ενδιαφέροντος από κανέναν υποψήφιο, γεγονός που οδηγεί σε ατέρμονες επαναλήψεις διαγωνισμών.<br /><br />• Ατολμία των Γενικών Επιτελείων να εκμεταλλευθούν τις δυνατότητες που και η ίδια η Ευρωπαϊκή οδηγία τους δίνει, με αποτέλεσμα να προβαίνουν σε διαγωνισμούς ακόμη και για συστήματα με μοναδικούς κατασκευαστές.<br /><br />• Κακογραμμένες διακηρύξεις διαγωνισμών, με ασαφείς όρους και δυσνόητη δομή που οδηγούν σε προσφυγές, ακυρώσεις και επαναλήψεις διαγωνισμών.<br /><br />• Δυσνόητο νομοθετικό πλαίσιο, ακατανόητο σε μη εγχώριες εταιρείες (ποιος θα αισθανθεί άνετα να συμφωνήσει με μία διακήρυξη, στο 1ο άρθρο της οποίας αναφέρονται δεκάδες νόμοι, υπουργικές αποφάσεις, κανονισμοί κτλ, οι οποίοι «υπερισχύουν των όρων της προκήρυξης»;)<br /><br />Προσπάθειες εκσυγχρονισμού νομικού πλαισίου<br />Στα μέσα του 2017 ξεκίνησε μία προσπάθεια από την προηγούμενη κυβέρνηση για την ανανέωση του νομοθετικού πλαισίου. Μία επεξεργασμένη μορφή του εν λόγω νομοσχεδίου τέθηκε σε διαβούλευση στο τέλος του 2018, αλλά δεν κατατέθηκε ποτέ στη Βουλή για ψήφιση. Η προσπάθεια συνεχίστηκε από την παρούσα κυβέρνηση. Δυστυχώς όμως φαίνεται επικράτησε η λογική των «μπαλωμάτων», αντί της πλήρους αναθεώρησης.<br /><br />Το παρόν νομοσχέδιο αποτελεί ουσιαστικά μία «κοπτοραπτική» του προηγούμενου νομοσχεδίου, με κάποιες επιπλέον παρεμβάσεις. Διορθώνει αναμφίβολα αρκετά προβλήματα του παρελθόντος. Αφήνει όμως άλυτα ένα σωρό άλλα, με αποτέλεσμα η ψήφισή του να μην «στρώνει το δρόμο με ροδοπέταλα» για την εφεξής απρόσκοπτη διενέργεια διαγωνισμών προμήθειας. Αποτελεί ίσως το μισό από τα τρία βήματα που χρειάζονται.<br /><br />Ας ξεκινήσουμε από τα θετικά το σχεδίου νόμου:<br />• Καταργεί επιτέλους τα επαίσχυντα άρθρα 9 και 11 του ν.3978/11. Το γεγονός αυτό από μόνο του αποτελεί είδηση. Παρόλα αυτά διατηρούνται άλλες «χειρουργικές» διατάξεις του εν λόγω νόμου (που δεν έχουν τύχει της προσοχής που θα όφειλαν). Έτσι για παράδειγμα:<br /><br />-Διατηρείται (τροποποιούμενο) το άρθρο 12, στο οποίο λίγο-πολύ λέμε στον εκάστοτε ανάδοχο ότι για κάθε αλλαγή ιδιοκτησιακού καθεστώτος που δεν μας αρέσει, έχουμε δικαίωμα την εκ των υστέρων καταγγελία της σύμβασης.<br />-Διατηρείται στο άρθρο 80 η εξ ’ολοκλήρου ευθύνη κάθε μέρους κοινοπραξίας για το σύνολο της σύμβασης, ακόμη και αν τα παραδοτέα τους είναι διακριτά (με άλλα λόγια, για ατασθαλίες ενός μέλους μόνο μίας κοινοπραξίας, μπορούν να επιβληθούν κυρώσεις σε όλα τα μέλη της). Σημειώνεται ότι η εν λόγω διάταξη δεν συμπεριλαμβανόταν στην Ευρωπαϊκή οδηγία, αλλά αποτέλεσε εφεύρημα του συντάκτη του ν.3978/11.<br /><br />• Εξορθολογίζεται η διαδικασία προγραμματισμού των προμηθειών και ιδιαίτερα η εμπλοκή της Βουλής των Ελλήνων, έτσι ώστε διατηρώντας το σύνολο των αρμοδιοτήτων της, να μην αποτελεί τροχοπέδη σε λιγότερο σημαντικά προγράμματα.<br /><br />• Προστίθεται το Ενιαίο Ευρωπαϊκό Έγγραφο Σύμβασης (ΕΕΕΣ) και το Τυποποιημένο Έντυπο Υπεύθυνης Δήλωσης (ΤΕΥΔ). Τα δύο αυτά έντυπα απαλλάσσουν τους υποψήφιους από κοστοβόρες και χρονοβόρες διαδικασίες συλλογής δικαιολογητικών συμμετοχής στους διαγωνισμούς, οι οποίες πολλές φορές αποτελούσαν από μόνοι τους λόγο μη συμμετοχής.<br /><br />• Μειώνονται οι απαιτούμενες εγγυητικές επιστολές και ιδιαίτερα για τις συμφωνίες-πλαίσια.<br />• Εισάγονται διατάξεις για την Κρατική Διασφάλιση Ποιότητας στο βαθμό που απαιτείται για μία τόσο σημαντική διαδικασία και δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία ενός ικανού λειτουργικού πλαισίου.<br />• Γίνεται επιτέλους αποδεκτή η διεθνής πρακτική προσφυγής στη διαιτησία, έστω και αν αυτό περιορίζεται εντός Ελλάδας.<br /><br />Κάπου εδώ σταματούν τα καλά. Γιατί η αλήθεια είναι ότι το εν λόγω νομοσχέδιο αποτελεί μία άτολμη προσπάθεια, χωρίς να «μπήγει το μαχαίρι στο κόκκαλο» του προβλήματος. Μερικά από τα βήματα που δεν τόλμησε ο νομοθέτης είναι τα ακόλουθα:<br /><br />• Δεν ενοποιήθηκε όλη η υπάρχουσα πανσπερμία νόμων σε ένα ενιαίο νομικό πλαίσιο. Η σύγχυση που προκαλούσαν οι 4 διαφορετικοί ισχύοντες νόμοι (3433/06, 3883/10, 3978/11, 4407/16) με τις τροποποιήσεις τους διατηρείται. Αντίθετα, προστίθεται ένα επιπλέον νομοθέτημα σε όλο αυτό το κολλάζ.<br /><br />• Διατηρείται (με μικρές τροποποιήσεις) το μεγαλύτερο μέρος του ν.3433/06 και οι ασάφειες που προκαλεί (υπενθυμίζεται ότι ο ν.3978/11 προβλέπει αόριστα στο άρθρο 117: « … καταργείται κάθε διάταξη νόμου ή κανονιστικής πράξης που ρυθμίζει διαφορετικά τα θέματα που ρυθμίζονται από τον παρόντα νόμο …» καθιστώντας νεφελώδη την συμβατότητα των εκάστοτε διατάξεων του 3433 με τον 3978, πέραν αυτών που ρητά καταργούνται) .<br /><br />Επιπλέον, ο 3433/06 περιέχει μία σειρά από πολύ αυστηρές προβλέψεις που αποθαρρύνουν συστηματικά τους υποψήφιους προμηθευτές (η αδυναμία εφαρμογής τους και οι κίνδυνοι που ελλοχεύουν δεν έχουν γίνει αντιληπτοί μέχρι σήμερα γιατί απλά δεν έχει υπογραφεί καμία σοβαρή σύμβαση κατ’ εφαρμογή αυτού του νόμου). Ενδεικτικά αναφέρονται εν τάχει μερικές:<br /><br />>Διαχωρίζονται η παράδοση των υλικών από τον προμηθευτή και η παραλαβή τους από τον αγοραστή, οι οποίες, συνδυαστικά με το παντελώς κακογραμμένο άρθρο 62, μπορεί να λαμβάνουν χώρα με σημαντικό χρονικό και τοπικό διαχωρισμό. (Οποιοσδήποτε έχει στοιχειώδεις έστω γνώσεις σύναψης συμβάσεων κατανοεί τους κινδύνους που ελλοχεύουν). Είναι χαρακτηριστικό του αναχρονισμού, το γεγονός ότι δεν αναφέρεται ούτε μία φορά στις διαδικασίες παράδοσης-παραλαβής ο όρος «INCOTERMS», που αποτελεί τη διεθνή πρακτική στον τομέα αυτό.<br /><br />>Οι προβλέψεις καθυστέρησης παράδοσης και έκπτωσης προμηθευτή παραμένουν δρακόντειες. Ο προμηθευτής δεν μπορεί να παραδώσει εκπρόθεσμα, παρά μόνο μετά από την έγκριση του ΕΟΥ (δηλαδή του ΥΕΘΑ), ο οποίος έχει το δικαίωμα να τον κηρύξει έκπτωτο ακόμη και για μία ασήμαντη εκπρόθεσμη παράδοση.<br /><br />>Ποινές για εκπρόθεσμες παραδόσεις. Αν και πρώτη φορά εισάγεται αόριστα η δυνατότητα οριοθέτησης «ταβανιού» ποινικών ρητρών, αναρωτιέται κανείς ποιος θα οριοθετήσει μέγιστο όριο και πόσο. Επίσης, στην παράγραφο 8 του νέου άρθρου 40, διατηρείται η διάταξη επιβολής προστίμου σε όλα τα μέλη μίας κοινοπραξίας, εάν ένα μέλος της παραδώσει εκπρόθεσμα.<br /><br />Η διάταξη αυτή αποτελεί από μόνη της λόγο μη συμμετοχής κοινοπραξιών στους διαγωνισμούς αμυντικών προμηθειών. Θα οδηγεί στην σύναψη ξεχωριστών συμβάσεων με κάθε μέλος, αυξάνοντας εκθετικά τη γραφειοκρατία. Οι γνωρίζοντες το τοπίο, καταλαβαίνουν άμεσα ποιες εταιρείες επηρεάζει η διάταξη αυτή.<br /><br />• Εγκαταλείφθηκαν οι προτάσεις μηχανογράφησης των συμβάσεων αμυντικού τομέα σε ένα σύστημα αντίστοιχο του ΕΣΥΔΗΣ και του Ενιαίου Μητρώου Επιχειρήσεων Αμυντικού Τομέα (ΕΜΕΑΤ), που θα επέλυε πληθώρα προβλημάτων, τόσο στη διενέργεια διαγωνισμών, όσο και στην υποβοήθηση ελληνικών εταιρειών που συμμετέχουν σε διαγωνισμούς στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ να αποκτούν εύκολα «eligibility certificate». (Είναι να αναρωτιέται κανείς γιατί! Η μηχανογράφηση αυξάνει τη διαφάνεια και την ιχνηλασιμότητα. Εκτός και εάν αυτό είναι που πρέπει να αποφευχθεί).<br /><br />• Διατηρήθηκε η στρεβλή διαδικασία κατακύρωσης των διαγωνισμών, όπου η Σύμβαση – το βασικό κείμενο και το μοναδικό που έχει συνυπογράψει ο ανάδοχος – θεωρείται επουσιώδες έγγραφο, μικρότερης βαρύτητας από σειρά άλλων εγγράφων, όπως οι όροι του διαγωνισμού και η απόφαση κατακύρωσης, που αποτελούν καθαρά διοικητικά έγγραφα του Ελληνικού Δημοσίου.<br /><br />• Δεν άλλαξαν ουσιαστικά οι όροι των Συμφωνιών Εν Συνεχεία Υποστήριξης. Η διάταξη αυτή δείχνει ότι ο νομοθέτης απλά δεν αντιλαμβάνεται πώς λειτουργεί η εν συνεχεία υποστήριξη των οπλικών συστημάτων (βέβαια ούτε οι υπεύθυνοι των ΓΕ φρόντισαν να του το εξηγήσουν). Ένας καθοριστικός παράγοντας που καθορίζει σειρά παραμέτρων, όπως οι ποσότητες ανταλλακτικών και αναλώσιμων, με άμεση επίπτωση στο κόστος και τη διαθεσιμότητα, είναι το λεγόμενο “turn-around time”, δηλαδή ο χρόνος που απαιτείται από τη στιγμή που το ανταλλακτικό θα φύγει από την αποθήκη με βλάβη, μέχρι να γυρίσει επισκευασμένο.<br /><br />Η αναγκαιότητα σύναψης εκτελεστικών συμβάσεων επιμηκύνει υπέρμετρα τον χρόνο αυτό (αφού το υλικό παραμένει στο ράφι ανεπισκεύαστο, μέχρι την υπογραφή της επόμενης εκτελεστικής), με αποτέλεσμα είτε να αυξάνεται το κόστος για συγκεκριμένη διαθεσιμότητα, είτε να μειώνεται η διαθεσιμότητα για συγκεκριμένο κόστος.<br /><br />Το προηγούμενο νομοσχέδιο που είχε τεθεί σε διαβούλευση, περιλάμβανε το άρθρο 138, το οποίο έδινε τη δυνατότητα στα ΓΕ να προχωρούν σε απευθείας τοποθέτηση παραγγελιών εντός των χρηματικών ορίων ανά κατηγορία που είχαν τεθεί στην αρχική συμφωνία – πλαίσιο (ευχέρεια που χρησιμοποιείται ευρύτατα στις λοιπές δημόσιες συμβάσεις). Η διάταξη αυτή από μόνη της ήταν καινοτόμος. Δυστυχώς έχει απαλειφθεί. Τα αποτελέσματα θα φανούν αργά ή γρήγορα.<br /><br />• Διατηρήθηκε ο κατακερματισμός αρμοδιοτήτων κατά την κατάρτιση/εκτέλεση συμβάσεων, χωρίς την παραμικρή πρόβλεψη κάποιας μορφής μεταβίβασης αρμοδιοτήτων – ούτε καν σαν ευχέρεια του ΕΟΥ για λόγους βελτιστοποίησης των διαδικασιών. Όλες οι αποφάσεις, ανεξαρτήτως σπουδαιότητας, λαμβάνονται στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο, μετά από εκτενείς ιεραρχικές γραφειοκρατικές διαδικασίες και μακρές λίστες υπογραφών.<br /><br />• Και φυσικά όλα τα έγγραφα των διεθνών μειοδοτικών διαγωνισμών συντάσσονται αποκλειστικά στα Ελληνικά.<br /><br />Πρόβλεψη για το μέλλον<br />Υπάρχουν μερικές βασικές διεθνείς πρακτικές στη διαχείριση προγραμμάτων που διαχωρίζουν τα επιτυχημένα από τα αποτυχημένα προγράμματα:<br /><br />• Οι διαδικασίες αποτελούνται από διακριτά στάδια με “Decision points” και δικλείδες ασφαλείας. Κάθε στάδιο διατηρεί την αυτονομία του ώστε να μπορεί σε μεγάλο βαθμό να επιδιορθώνει τις ανωμαλίες που δημιουργούνται κατά τη λειτουργία του, χωρίς το σύστημα να αναγκάζεται να επιστρέψει σε προγενέστερο στάδιο, εκτός εάν αυτό είναι απολύτως απαραίτητο.<br /><br />• Αποφεύγεται κατά το δυνατόν ο κατακερματισμός των διαδικασιών σε ξεχωριστές οντότητες. Ένας οργανισμός (π.χ. Διεύθυνση Εξοπλισμών) αναλαμβάνει την υλοποίηση όλου του προγράμματος, με το ΓΕ να διατυπώνει απλά επιχειρησιακές απαιτήσεις και μετά από εύλογο χρονικό διάστημα να παραλαμβάνει το οπλικό σύστημα που τις ικανοποιεί, έτοιμο προς χρήση.<br /><br />• Υπάρχει σαφής μεταβίβαση αρμοδιοτήτων (delegation of authority) όπου αυτό είναι απαραίτητο, για την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος. Οι εμπλεκόμενοι (stakeholders) εμπιστεύονται ο ένας τον άλλον.<br /><br />• Υπάρχει ένα σαφές πλαίσιο κατανοητών διαδικασιών, που εφαρμόζονται απαρέγκλιτα.<br />• Το σύστημα συνεχώς αυτοβελτιώνεται μέσω διαδικασιών αυτογνωσίας (lessons learnt).<br /><br />• Η χρήση τεχνολογικών εργαλείων και μεθόδων που αυξάνουν την παραγωγικότητα είναι αυτονόητη και επιθυμητή.<br />• Το προσωπικό που ασχολείται με τις διαδικασίες είναι έμπειρο και εκπαιδευμένο.<br /><br />Στην χώρα μας συμβαίνουν τα εξής:<br />• Οι διαδικασίες δημιουργούνται με βάση τη λογική ότι «όσο λιγότερη ελευθερία έχει κάποιος, τόσο δυσκολότερο είναι να διαφθαρεί» και ότι «όλα πρέπει να αποφασίζονται στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο». Έτσι δημιουργούνται πολύπλοκες διαδικασίες (βλέπε Εθνικό Αμυντικό Σχεδιασμό) όπου πολλοί φορείς εμπλέκονται για ένα πρόγραμμα, με τον καθένα να «μπαίνει στα χωράφια του άλλου», με αποτέλεσμα η επίλυση σχεδόν οποιουδήποτε προβλήματος να απαιτεί πρακτικά την επανεκκίνηση της διαδικασίας.<br /><br />• Οι αξιωματικοί που ξαφνικά καλούνται να παίξουν το ρόλο των “contracting officers” χωρίς καμία προηγούμενη εμπειρία σε αυτό το εξαιρετικά δύσκολο αντικείμενο, χωρίς καμιά εκπαίδευση και με χρόνο παραμονής το μέγιστο τρία έτη, έρχονται αντιμέτωποι με:<br /><br />>Ένα κολλάζ νόμων που πρέπει τάχιστα να μελετήσουν, να κατανοήσουν να συνδυάσουν και να εφαρμόσουν.<br />>Ασαφείς διαδικασίες (ποιος κάνει τι, πότε, γιατί).<br />>Ακαταλαβίστικες και αναχρονιστικές διακηρύξεις διαγωνισμών με όρους που οδηγούν στη ματαίωση της πλειοψηφίας αυτών.<br />>Παντελή έλλειψη εργαλείων που θα μπορούσαν να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους.<br />Και πάνω που αρχίζουν να αποκτούν μία εμπειρία στο αντικείμενο, αντικαθίστανται!<br /><br />• Ας μην αναφέρουμε καν τι συμβαίνει με τις επιτροπές διενέργειας διαγωνισμών, που συγκροτούνται από ανάλογους άπειρους αξιωματικούς και αναλαμβάνουν «εργολαβία» για ένα χρόνο διενέργειες διαγωνισμών και καταρτίσεις συμβάσεων. Μπορεί εύκολα να φανταστεί κανείς τις προϊόντα παράγουν.<br /><br />• Αλλά το σημαντικότερο όλων είναι ότι το σύστημα αρνείται συστηματικά να αυτοβελτιωθεί!!! Η διαδικασία αυτή απλά δεν υπάρχει!!!! Οι διαγωνισμοί αποτυγχάνουν και ξαναστέλνονται στα Επιτελεία για να επιστρέψουν ξανά μετά από αρκετό χρόνο, να ξαναπροκηρυχθούν και να ξανααποτύχουν (μία απλή καταμέτρηση στην ιστοσελίδα της ΓΔΑΕΕ, των 2ων και 3ων επαναλήψεων ακυρωμένων διαγωνισμών, θα πείσει και τον πιο δύσπιστο).<br /><br />• Κανείς δεν θέλησε ποτέ να ενσκήψει στο σύστημα προμηθειών, να αναλύσει τα βαθύτερα αίτια δυσλειτουργίας και να τα βελτιώσει. «Ο κακός ο νόμος» (που όντως ήταν κακός) αποτελούσε το εξιλαστήριο θύμα που πάνω του φορτωνόταν όλες τις αμαρτίες του συστήματος. Και φυσικά, όταν ήρθε η ώρα να αλλάξει ο νόμος, κάποιος απλά «πασάλειψε».<br /><br />Η πρόβλεψη λοιπόν είναι ότι, παρά τα αναμφίβολα θετικά στοιχεία του υπό εξέταση σχεδίου νόμου, τα προβλήματα θα παραμείνουν.<br />• Οι διαγωνισμοί θα συνεχίσουν να ακυρώνονται για τους ίδιους λόγους που ακυρώνονται και τώρα.<br />• Σοβαρές εταιρείες δεν θα συμμετέχουν σε διαγωνισμούς γιατί δεν θα μπορούν να συμβιβαστούν με τις απαιτήσεις των ΓΕ και τους δρακόντειους όρους των προκηρύξεων και της εκτέλεσης των συμβάσεων.<br /><br />• Οι μεγάλες συμβάσεις προμήθειας θα συνεχίσουν να κατακυρώνονται με απευθείας αναθέσεις και νομοθετικές ρυθμίσεις, γιατί απλά δεν θα είναι εφικτό να γίνει αλλιώς.<br />• Η διαθεσιμότητα των οπλικών συστημάτων που βασίζονται σε εμπορικές συμβάσεις για τη υποστήριξή τους, δεν θα ανέλθει ποτέ στα προ του ν.3433/06 επίπεδα.<br />• Και αν κάποιος διαγωνισμός τελεσφορήσει αλλά η εκτέλεση της σύμβασης αντιμετωπίσει προβλήματα, τότε θα πέσει και το τελευταίο κάστρο.<br /><br />Αντί επιλόγου<br />Ας μην κοροϊδευόμαστε! Τα προβλήματα που αναλύθηκαν παραπάνω αποτελούν μέρος ενός ευρύτερου συνόλου προβλημάτων οργάνωσης που αντιμετωπίζουν οι ένοπλες δυνάμεις και ο δημόσιος τομέας γενικότερα. Οι πρακτικές οργάνωσης του ιδιωτικού τομέα, που στο εξωτερικό έχουν υιοθετηθεί σε αρκετές περιπτώσεις και από δημόσιους φορείς, οδηγώντας στη βελτιστοποίηση των διαδικασιών και την εξοικονόμηση πόρων, αδυνατούν να περάσουν την πόρτα του ΥΠΕΘΑ.<br /><br />Ακατάλληλοι άνθρωποι ορίζονται σε ακατάλληλες θέσεις, διαχειριζόμενοι απλά την τρέχουσα κατάσταση, χωρίς πραγματική γνώση του τι συμβαίνει Ηγεσία, Διαχείριση Προσωπικού, Προγραμμάτων και Πόρων και βελτιστοποίηση διαδικασιών. Επιπλέον όμως, αρνούνται να αλλάξουν. Αρνούνται να κατανοήσουν τον κόσμο που μεταβάλλεται και πιστεύουν ότι η εικόνα που έχουν σχηματίσει αυτοί είναι αυτή που πραγματικά ισχύει. Αλίμονο!<br /><br />Δεν είναι σκοπός της παρούσας παρέμβασης η επίρριψη ευθυνών. Η κατάντια του συστήματος δεν οφείλεται σε συγκεκριμένα άτομα, αλλά σε διαχρονικές αστοχίες για τις οποίες ευθύνεται το σύνολο της πολιτικής (και όχι μόνο) Ηγεσίας του ΥΠΕΘΑ της τελευταίας 15ετίας. Απλά αισιοδοξεί ότι θα «συγκινήσει» κάποιους αρμόδιους.<br /><br />Όπως επίσης είναι και απόλυτα αναμενόμενο ότι αρκετοί αναγνώστες του παρόντος άρθρου θα αδυνατούν να το κατανοήσουν και ως εκ τούτου θα το απορρίψουν. Δεκτό!<br /><br />Κάποτε ένας (καλόκαρδος κατά γενική ομολογία) Γενικός Διευθυντής τη ΓΔΑΕΕ, σε μια περίοδο που όλοι οι επιτελείς εργάζονταν στο 110% των δυνατοτήτων τους, αλλά οι διαγωνισμοί αποτύγχαναν μοιραία, έλεγε: «Δεν χρειαζόμαστε περισσότερη οργάνωση. Περισσότερη δουλειά χρειαζόμαστε». Δεν ήταν κακός. Απλά, λίγος.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΕΞΟΠΛΙΣΤΙΚΑ… 15ετίας: Ελληνική γελοιότητα και “τέχνη” να μην αγοράζεις τίποτα! Βουλευτές ξυπνάτε

Κατά τη διάρκεια της συγγραφής του συγκεκριμένου άρθρου, τέθηκε πολλές φορές στον γράφοντα το δίλημμα αν το συγκεκριμένο άρθρο είναι απαραίτ...

Διαβάστε την συνέχεια