Ισχυρή ένωση. O νέος άξονας Κίνας, Ρωσίας, Ιράν και Βόρειας Κορέας απειλεί με τρομακτική ήττα τις ΗΠΑ μετά την Ουκρανία

<img height="437" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/eda01937b771e62c224e7759bd59a4d6_XL.jpg" width="717" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Πώς μετακινούνται οι... τεκτονικές πλάκες των γεωπολιτικών ισοριπιών στον πλανήτη - Αλλάζει ο κόσμος με την παρακμή τη δυτικής ηγεμονίας.</span></h3>Όπως επεσήμανε περίφημα ο Winston Churchill, «Ποτέ δεν ανησυχώ για τη δράση, παρά μόνο για την αδράνεια».<br />Η αμερικανική ηγεσία έχει την οσμή μιας ρωμαϊκής παρακμής… και δεν είναι πλέον δυνατό να αναστραφεί η κατάσταση καθώς έχει επαναπαυθεί από την νίκη της στο … παλσιό Ψυχρό Πόλεμο το 1989 οι αντίπαλοί τους απεργάζονται την ήττα τους στη νέα υπό διαμόρφωση γεωπολιτικη αντιπαλότητα<br />H πολιτική των ΗΠΑ οδήγησε στη δημιουργία ενός νέου άξονα «ολοκληρωτικών καθσετώτων» όπως τα αποκαλεί η Δύση ενώ στη πραγματικότητα αυτά δεν είναι απλώς φιλελεύθερα, επικίνδυνου για την κυριαρχία της: Ρωσία, Κίνα και Ιράν, με τη Βόρεια Κορέα να μην απέχει πολύ από το να ενταχθεί στον.. άξονα του κακού, σύμφωνα με ανάλυση του Gatestone Institute!<br /><br />Η στρατιωτική συνεργασία<br /><br />Το Ιράν, η Κίνα και η Ρωσία διεξήγαγαν πρόσφατα κοινές ναυτικές ασκήσεις στη Θάλασσα του Ομάν, που ονομάστηκε Marine Security Belt 2023.<br />Το κρατικά ελεγχόμενο δίκτυο Press TV του Ιράν καυχήθηκε ότι για να αντιταχθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες, η Κίνα και η Ρωσία ενίσχυσαν επίσης τις «κοινές στρατιωτικές ασκήσεις τους πρόσφατα χρόνια ως μέρος της ευθυγράμμισης της εξωτερικής τους πολιτικής».<br />«Τον Δεκέμβριο, οι ναυτικές δυνάμεις της Κίνας και της Ρωσίας ξεκίνησαν κοινή άσκηση διάρκειας μίας εβδομάδας στα ανοικτά των ακτών της κινεζικής επαρχίας Zhejiang στην Ανατολική Σινική Θάλασσα.<br />Η Διοίκηση της Αντατολικής Στρατιάς του Λαϊκού Απελευθερωτικού Στρατού της Κίνας είπε τότε ότι η κοινή άσκηση στόχευε στην επίδειξη της αποφασιστικότητας και της ικανότητας των δύο πλευρών να ανταποκριθούν από κοινού στις απειλές για την ασφάλεια στη θάλασσα και να εμβαθύνουν περαιτέρω τη συνολική στρατηγική εταιρική σχέση συντονισμού Κίνας-Ρωσίας».<br /><br />Μη φιλελεύθερο καθεστώτα<br /><br />Όταν αυτού του είδους οι κρίσιμοι άξονες αναπτυχθούν στον κόσμο μεταξύ των αποκαλούμενων «αυταρχικών καθεστώτων» (illiberal democracies) πιθανότατα θα διαρκέσουν για πολλά χρόνια, αν όχι δεκαετίες.<br />Όπως είπε στους γερουσιαστές ο Πρόεδρος του Γενικού Επιτελείου Στρατηγού των ΗΠΑ, Στρατηγός Mark Milley, η συμμαχία μεταξύ Κίνας, Ρωσίας και Ιράν θα αποτελούσε σημαντικό πρόβλημα για τις ΗΠΑ.<br />Μιλώντας ενώπιον της Επιτροπής της Βουλής των Αντιοπροσώπων μαζί με τον Υπουργό Άμυνας Lloyd Austin, ο Milley είπε ότι η Ρωσία και η Κίνα "έρχονται πιο κοντά... Και μετά... το Ιράν είναι το τρίτο.<br />Έτσι αυτές οι τρεις χώρες μαζί θα είναι προβληματικές για πολλούς<br />Τα επόμενα χρόνια νομίζω, ειδικά η Ρωσία και η Κίνα λόγω των στρατιωτικών και των οικονομικών δυνατοτήτων τους».<br /><img src="https://preview.redd.it/b84005sbdn841.png?auto=webp&s=8d38617411a7bdec4a76f73e998b901fddcc1946" /><br /><br /><div>O ρόλος του Ιράν<br /><br />Το ιρανικό καθεστώς, ειδικά, επωφελείται πλήρως από αυτόν τον άξονα. πουλάει όπλα στη Ρωσία. πουλά πετρέλαιο και εμπορεύεται με τη Ρωσία και την Κίνα παρά τις κυρώσεις, και υπολογίζει στην υποστήριξη του Πεκίνου και της Μόσχας στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.<br />Όπως παραδέχτηκε ο Ali Akbar Velayat, ανώτερος σύμβουλος του Ανώτατου Ηγέτη του Ιράν, Ali Khamenei, παραδόξως στην ελεγχόμενη από το κράτος Tasnim News του Ιράν:<br />«Είμαστε μια από τις λίγες χώρες στον κόσμο που στέκονται ξεκάθαρα ενάντια στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνεχίζουν σθεναρά την πολιτική τους ζωή και συνάπτουν σχέσεις και συναλλαγές με άλλες χώρες.<br />Άρα, τι φταίει να έχουμε σχέσεις με χώρες όπως η Ρωσία, η Κίνα, και Ινδία;! Αυτές οι χώρες έχουν προηγμένη τεχνολογία και πολλές φορές, σε αντίθεση με τη Δύση, ανταποκρίθηκαν στα αιτήματά μας και μας πρόσφεραν τις δυνατότητές τους.<br />Τι άλλο να περιμένουμε από μια συμμαχική χώρα;.....<br />Ναι, κατά τη διάρκεια του χρόνια κυρώσεων, ο καλύτερος πελάτης μας ήταν η Κίνα, και σε μερικά χρόνια, ανταλλάξαμε αγαθά αξίας έως και 52 δισεκατομμυρίων δολαρίων με την Κίνα...<br />Πρόσφατα, στην τελευταία κίνηση που έγινε από τη Δύση και με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες, ένα ψήφισμα έπρεπε να εκδοθεί εναντίον μας (στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ), αλλά τέθηκε veto τόσο από τη Ρωσία όσο και από την Κίνα».</div><div><br />Το υπαρκτό κενό παγκόσμιας ηγεσίας<br /><br />Η κυβέρνηση Biden έχει δημιουργήσει ένα κενό ηγεσίας στην παγκόσμια σκηνή.<br />Εάν οι ΗΠΑ αποχωρήσουν περαιτέρω από την Ασία, τον Ινδο-Ειρηνικό, τη Μέση Ανατολή, την Ουκρανία, τη Λατινική Αμερική -- οπουδήποτε -- το κενό που δημιουργείται σίγουρα θα καλυφθεί από τον νέο άξονα Κίνας-Ρωσίας-Ιράν. Η αποχώρηση των ΗΠΑ είναι, πιθανότατα, ακριβώς αυτό που ελπίζουν και περιμένουν.<br />Εάν ο Putin δει κέρδη στην Ουκρανία (όπως είναι ιδιατερα πιθανό), η Κίνα θα προσπαθήσει να καταλάβει την Ταϊβάν.<br />Ο πρώην σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ John Bolton δήλωσε.<br />«Καθόμαστε… ακίνητοι και οι Κινέζοι, οι Ρώσοι, το Ιράν, η Βόρεια Κορέα και αρκετοί άλλοι κινούνται για να στηρίξουν τις σχέσεις τους και να μας απειλούν σε πολλά διαφορετικά μέρη...<br />Είναι μια ένδειξη ότι οι Σαουδάραβες και άλλοι προσπαθούν [επίσης] να αντισταθμίσουν κινδύνους από κοινού μετην Κίνα και τη Ρωσία, επειδή δεν πιστεύουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες έχουν την αποφασιστικότητα και το σθένος που απαιτείται για να κάνουν ό,τι χρειάζεται για να προστατεύσουν τον κόσμο από το Ιράν και τις προθέσεις του».<br />«Οι Κινέζοι», πρόσθεσε ο Bolton, «έχουν μια στρατηγική που ακολουθούν...».<br />Χάρη στην έλλειψη ηγεσίας και το κενό που δημιούργησε η κυβέρνηση Biden -- και φαίνεται να συνεχίζει να δημιουργεί (εδώ, εδώ και εδώ) -- στην παγκόσμια σκηνή, ο νέος άξονας Ιράν-Κίνας-Ρωσίας έχει διαμορφωθεί με το Πεκίνο , τη Μόσχα και την Τεχεράνη.<br />Ο Άξονας καταλαμβάνει την ηγεσία της νέας παγκόσμιας τάξης πραγμάτων, ή -- εάν καταφέρουν να νικήσουν τους φιλελευθέρους, όπως φαίνονται επίμονα αποφασισμένοι να κάνουν -- θα είναι, ακριβέστερα, η νέα παγκόσμια αταξία.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ισχυρή ένωση. O νέος άξονας Κίνας, Ρωσίας, Ιράν και Βόρειας Κορέας απειλεί με τρομακτική ήττα τις ΗΠΑ μετά την Ουκρανία

Πώς μετακινούνται οι... τεκτονικές πλάκες των γεωπολιτικών ισοριπιών στον πλανήτη - Αλλάζει ο κόσμος με την παρακμή τη δυτικής ηγεμονίας. Όπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η «πολιτική» τράπουλα ανακατεύεται ξανά. 6 ασάφειες των εκλογών που δημιουργούν ανησυχία στη Νέα Δημοκρατία.

<img height="361" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/2e2f8ef85fc179f43ac28119ad39d5aa_XL.jpg" width="731" /><br /><br /><div>Υπάρχουν πολλοί αστερίσκοι που δεν έχουν ξεκαθαριστεί και δημιουργούν ανασφάλεια στο Μαξίμου<br /><br />Mεγάλα ερωτηματικά και ασάφειες παρατηρούνται στο Μέγαρο Μαξίμου, καθώς κανείς δεν είναι σίγουρο ποιο θα είναι και το προεκλογικό αλλά και το μετεκλογικό τοπίο στην Ελλάδα.<br />Υπάρχουν πολλοί αστερίσκοι που δεν έχουν ξεκαθαριστεί και δημιουργούν ανασφάλεια στο Μαξίμου:<br /><br />1η Ασάφεια: Πολλοί οι θάνατοι στην προνομιακή ηλικιακή ομάδα για τη ΝΔ<br /><br />Στην Ελλάδα την περίοδο της πανδημίας του COVID 19 πέθαναν αρκετοί χιλιάδες στην ηλιακή ομάδα 50 plus. Ειδικά το 2021 και το 2022 πέθαναν γύρω στους 280.000. Είναι η προνομιακή ηλικιακή ομάδα της ΝΔ οι 55 και άνω πολίτες που ψηφίζουν πιο παραδοσιακά.<br />Όμως, λόγω COVID 19 και άλλες επιπλοκές είχαμε αύξηση των θανάτων σε αυτές τις ηλικίες. Οπότε για τη ΝΔ μένει εκτός του εκλογικού σώματος ένα σημαντικό της διαχρονικά στήριγμα.<br /><br />2η Ασάφεια: 438.595 νέοι ψηφοφόροι που δεν θα στηρίξουν ΝΔ<br /><br />Στις εκλογές Μαΐου 2023 θα ψηφίσουν περισσότεροι νέοι ,αφού μειώθηκε το ηλικιακό όριο.<br />Συγκεκριμένα, θα ψηφίσουν 438.595 νέοι ψηφοφόροι. Ειδικότερα 112.097 γεννημένοι 2006, 109.719 νέοι γεννημένοι το 2005, 108.762 γεννημένοι το 2004 και 108.017 νέοι γεννημένοι το 2003. Αυτό το νούμερο είναι μεγάλο και είναι σίγουρο ότι η Νέα Δημοκρατία έχει πολύ μεγάλη τρύπα στους νέους. Η πλειοψηφία, λοιπόν, δεν θα κινηθεί προς την εξουσία (ΝΔ).<br />Μεγάλο μέρος θα πάει στον ΣΥΡΙΖΑ που έχει καλύτερη σχέση με τη νεολαία, αλλά κυρίως θα πάνε σε μικρότερα κόμματα, αντισυστημικά, θέλοντας να δείξουν την απέχθειά τους στο πολιτικό σύστημα.<br /><br />3η Ασάφεια: Πολλά εξαρτώνται από το τι θα γίνει με το κόμμα Έλληνες<br /><br />Το κόμμα «Έλληνες» του Ηλία Κασιδιάρη, στον οποίο πλέον ηγείται ο νομικός Αναστάσιος Κανελλόπουλος, έχει καταστεί προσδιοριστικός παράγοντας στις επερχόμενες εκλογές.<br />Αν δεν συμμετάσχει και κοπεί από τον Άρειο Πάγο, τότε η ΝΔ μπορεί να ελπίζει σε αυτοδυναμία στο δεύτερο γύρο. Επίσης, θα μπορεί να σχηματίσει και κυβέρνηση συνεργασίας στον πρώτο γύρο με το ΠΑΣΟΚ. Αν, όμως, συμμετάσχει τότε ούτε αυτοδυναμία μπορεί να έχει, ούτε να κάνει συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ. Θα πρέπει να πάει σε δεύτερο<br />γύρο, να πάρει το μπόνους και μετά να συνεργαστεί με το ΠΑΣΟΚ. Απροσδιόριστο επίσης αν μπορεί να παραμείνει πρωθυπουργός ο Μητσοτάκης.<br /><br />4η Ασάφεια: Τιμωρητική ψήφος προς ΣΥΡΙΖΑ<br /><br />Αν τελικά κοπεί από τον Άρειο Πάγο το κόμμα Κασιδιάρη που θα στραφεί η αντισυστημική ψήφος. Το σίγουρο είναι ότι 300 χιλιάδες δυνητικοί ψηφοφόροι θα θελήσουν να στείλουν τιμωρητική ψήφο στον Κ.Μητσοτάκη και αρκετοί θα πάνε στο κύριο αντίπαλό του, τον ΣΥΡΙΖΑ και τον Αλέξη Τσίπρα, χωρίς να ταυτίζονται μαζί του ιδεολογικά. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι οι διαφορές που βλέπουμε στις δημοσκοπήσεις που δείχνουν τη ΝΔ να<br />προηγείται ακόμα και με 4,4 – 5 μονάδες του ΣΥΡΙΖΑ ίσως να μην είναι ρεαλιστικές και η διαφορά να είναι πολύ μικρότερη.<br /><br />5η Ασάφεια: Θνησιγενή σχήματα, αυξημένο πολιτικό ρίσκο<br /><br />Η κυβέρνηση που θα σχηματιστεί είτε στις πρώτες (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ), είτε αυτοδύναμη ΝΔ, είτε ΝΔ με προσθήκες πρόθυμων, θα είναι μία θνησιγενής κυβέρνηση που δεν θα υπερβαίνει (στην καλύτερη περίπτωση) τους 153 βουλευτές. Η μόνη περίπτωση που θα είναι πιο σταθερή είναι μία συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στην δεύτερη Κυριακή όπου μπορεί να αθροίζει πάνω από 165+ βουλευτές. Είναι μία κυβέρνηση που προτιμούν οι οίκοι αξιολόγησης, που προωθούν και συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα, είναι μία κυβέρνηση που μπορεί να διατηρηθεί στο χρόνο. Ωστόσο για να συμβεί θα πρέπει να άρει τις αντιρρήσεις το ΠΑΣΟΚ για το πρόσωπο και να δεχτεί ο Ν.Ανδρουλάκης ότι θα χάσει τουλάχιστο 10+ βουλευτές στην Κ.Ο από την Κυριακή της απλής αναλογικής. Όμως, ένα είναι σίγουρο. Η συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα ενδυναμώσει τον ΣΥΡΙΖΑ αφού θα είναι ο<br />βασικός πυλώνας αντιπολίτευσης.<br /><br />6η Ασάφεια: Η στροφή της Ευρώπης στα εθνικά κόμματα<br /><br />Κάτι που ξεχνάμε στην κυβέρνηση είναι ότι ο αληθινός κερδισμένος των εκλογών θα είναι η δεξιά ψήφος. Τα δεξιά και ακροδεξιά κόμματα αν αθροιστούν, μαζί και το κόμμα Κασιδιάρη δημιουργούν ένα άμορφο σχήμα που κατέχει ένα 15%. Ασχέτως, αν είναι διασπασμένη αν βρεθεί ο κατάλληλος πολιτικός που μπορεί να εμπνεύσει, θα παίξει ρόλο στο πολιτικό σύστημα.<br />Η άνοδος των εθνικών κομμάτων δεν είναι μόνο ελληνικό φαινόμενο. Είναι παγκόσμιο και ευρωπαϊκό. Στην Ιταλία τα αδέρφια για την Ιταλία και η Lega έχουν σχηματίσει κυβέρνηση. Στην Ουγγαρία το κόμμα Fidesz με 48% και ο Οrban παραμένουν κυρίαρχοι. Στην Αυστρία το FPO είναι πλέον πρώτο κόμμα. Στην Γερμανία το AFD η Εναλλακτική για την Γερμανία είναι σταθερά τρίτο κόμμα με 15% έως 16%. Στην Εσθονία το εθνικό κόμμα EKRE βρίσκεται στην δεύτερη θέση με ποσοστά 19%. Στην Πορτογαλία μια καθαρά σοσιαλιστική χώρα το Εθνικό κόμμα Cheqa έχει εκτιναχθεί στο 15%. Στην Ισπανία το VOX το Εθνικό κόμμα βρίσκεται σταθερά στο 15%. Στην Γαλλία το<br />Εθνικό κόμμα της LePen βρίσκεται στο 35% και είναι πρώτη δύναμη. Τόσο περίπου είναι και στην Ελλάδα αλλά είναι διασπασμένο σε μικρά κόμματα. Στην Ελλάδα ο καθένας θέλει να γίνει αρχηγός. Το επόμενο διάστημα είναι να δούμε να εκτοξεύεται το ποσοστό αποδοχής του Donald Trump από τους Αμερικάνους.<br /><b><i>Μαξιμιλιανός</i></b><br /><br /></div><div><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η «πολιτική» τράπουλα ανακατεύεται ξανά. 6 ασάφειες των εκλογών που δημιουργούν ανησυχία στη Νέα Δημοκρατία.

Υπάρχουν πολλοί αστερίσκοι που δεν έχουν ξεκαθαριστεί και δημιουργούν ανασφάλεια στο Μαξίμου Mεγάλα ερωτηματικά και ασάφειες παρατηρούνται σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αγνωστος πόλεμος για το «Turkaegean».

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/04/9e3da1687e554be7021cc561d68c0f25_SUNThESE-NEW-960x600-1.jpg"><img height="400" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/04/9e3da1687e554be7021cc561d68c0f25_SUNThESE-NEW-960x600-1.jpg" width="718" /></a><br /><br />Του <b>ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ</b><br />Η μετασεισμική ύφεση στον «σκληρό» πυρήνα των ελληνοτουρκικών έχει οδηγήσει σε καθεστώς απόλυτης νηνεμίας, με το σύνολο των διαφορών να έχει παραπεμφθεί σε συζητήσεις που εκτιμάται ότι μπορεί να πραγματοποιηθούν μετά τις εκλογές, κατά πάσα πιθανότητα μετά το θέρος. Αν και πριν από λίγες ημέρες τόσο ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν όσο και ο υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου ουσιαστικά έσπευσαν να υπενθυμίσουν ότι το τρέχον πλαίσιο χαμηλών τόνων δεν θα διαρκέσει για πολύ, στην Αθήνα προεξοφλείται ότι έως τον Σεπτέμβριο θα φθάσουμε τουλάχιστον δίχως αναταράξεις.<br /><br />Ενδιαμέσως, πάντως, οι δύο πλευρές του Αιγαίου θα συνεχίσουν να ανταγωνίζονται για την τουριστική σεζόν, τα έσοδα της οποίας, ειδικά στη συγκεκριμένη φάση, είναι πολύτιμα. Τους τελευταίους μήνες η Αγκυρα έχει προσπαθήσει να διαφημίσει τις τουρκικές ακτές στο Αιγαίο ως «τουρκικό Αιγαίο» με το γνωστό εμπορικό σήμα «Turkaegean», το οποίο χρησιμοποιείται κατά κόρον, καθώς έχει κατατεθεί αίτημα κατοχύρωσής του στις ΗΠΑ, ενώ ήδη έχει κατακυρωθεί στην Ε.Ε.<br /><br />Στην Αθήνα υπάρχει πλέον βάσιμη ελπίδα ότι η διαδικασία κατοχύρωσης του εμπορικού σήματος «Turkaegean» στις ΗΠΑ μπορεί να καθυστερήσει ακόμη και μέχρι το 2025, καθώς εκτιμάται ότι οι ενέργειες που έχει αναλάβει η ελληνική διπλωματία ίσως αποφέρουν κάποια αποτελέσματα. Αυτό, βέβαια, μένει να φανεί.<br /><br />Σε τι στάδιο βρίσκεται, όμως, αυτή τη στιγμή η συγκεκριμένη υπόθεση; Η διπλωματική αποστολή της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον έχει αποδυθεί σε έναν σκληρό και μαραθώνιο αγώνα, με την πολύπειρη πρέσβειρα Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου να αποτελεί το πιο βασικό γρανάζι σε μια προσπάθεια να ανακοπεί η αναγνώριση του «Turkaegean» ως εμπορικού σήματος με χρήση στις ΗΠΑ.<br /><br />Στην αλληλογραφία της ελληνικής πρεσβείας στην Ουάσιγκτον από τον Ιανουάριο μέχρι και πριν από λίγες ημέρες στα τέλη Μαρτίου με το αρμόδιο υπουργείο Ανάπτυξης και, βέβαια, το υπουργείο Εξωτερικών, που φέρνει σήμερα στη δημοσιότητα η «Κ», προκύπτουν ορισμένες λεπτομέρειες μιας υπόθεσης που ενδεχομένως θα κριθεί στα τέλη Ιουλίου.<br /><br />Για την εκπροσώπησή της η ελληνική πλευρά έχει προσλάβει τη Steptoe, που αποτελεί οίκο διεθνούς φήμης και μακράς εμπειρίας σε υποθέσεις εμπορικής διαιτησίας ή διεκδίκησης δικαιωμάτων έναντι κρατικών αρχών.<br /><br />Αν και η συνολική αμοιβή της «Steptoe» είναι άγνωστη, μια τάξη μεγέθους μπορεί να γίνει αντιληπτή από το γεγονός ότι η ελληνική πλευρά, όπως αυτή εκπροσωπείται και από τον Οργανισμό Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας (ΟΒΙ), έχει παραγγείλει μια μελέτη στη Steptoe με κόστος που υπολογίζεται στα 70.000 δολάρια, με σκοπό να στοιχειοθετηθεί ότι οι Τούρκοι με τον όρο «Turkaegean» παραπλανούν τους αμερικανικούς φορείς, με αλλότριο στόχο την επιρροή επί της αμερικανικής κοινής γνώμης εις βάρος της Ελλάδας. Σε αυτό το πλαίσιο ζητείται να προσληφθεί αρμόδιος γλωσσολόγος.<br /><br />Βέβαια έχει επίσης προταθεί να διερευνηθεί το ενδεχόμενο η ελληνική πλευρά να ζητήσει τη γνωμοδότηση δύο πανεπιστημιακών διεθνούς κύρους και δη των Βρετανών ιστορικών Ντέιβιντ Αμπουλάφια (Πανεπιστήμιο Κέμπριτζ) και Μαρκ Μαζάουερ (Πανεπιστήμιο Κολούμπια), οι οποίοι –προφανώς– θα βολιδοσκοπηθούν προκειμένου να συνεισφέρουν με τις γνώσεις τους.<br /><br />Ιδιαίτερα «Η μεγάλη θάλασσα» του Ντέιβιντ Αμπουλάφια, γνωστή και στο ευρύ κοινό, αποτελεί ένα επιστημονικό έργο στη διαχρονία της Μεσογείου, με αρκετές ενδιαφέρουσες πτυχές για το ελληνικό κοινό, όπως η εκτίμηση ότι ο πόλεμος που οδήγησε στη Μικρασιατική Καταστροφή ήταν κατά βάση μια αδελφοκτόνος σύγκρουση. Το έργο του Μαρκ Μαζάουερ είναι, βέβαια, ευρύτερα γνωστό στην Ελλάδα.<br /><br />Στον φάκελο που καταρτίζει για λογαριασμό της Αθήνας η αμερικανική εταιρεία περιλαμβάνονται αποσπάσματα διαφόρων πρόσφατων δηλώσεων του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με στόχο να ενισχυθεί η ελληνική επιχειρηματολογία ότι η προσπάθεια κατοχύρωσης του σήματος «Turkaegean» συνιστά ενέργεια γεωπολιτικής σκοπιμότητας από την τουρκική πλευρά.<br /><br />Περί τα μέσα Φεβρουαρίου το αρμόδιο όργανο του Γραφείου Εμπορικών Σημάτων των ΗΠΑ (Trademark Trial and Appeal Board of the United States Patent and Trademark Office – USPTO) ζήτησε από την ελληνική πλευρά περισσότερες διευκρινίσεις σε σχέση με την αίτηση ανακοπής που είχε καταθέσει για λογαριασμό της η Steptoe.<br /><br />Από την εταιρεία –σύμφωνα με όσα διαμηνύει η κ. Παπαδοπούλου την Αθήνα– έχει εκτιμηθεί ως θετική η αντίδραση του USPTO να ζητήσει διευκρινίσεις, καθώς «υποδηλώνει ότι κρίθηκαν μάλλον βάσιμα τα αρχικά επιχειρήματα περί παραπλάνησης του καταναλωτή και κακής πίστης από την πλευρά της Τουρκίας».<br /><br />Στις συζητήσεις που έχουν προηγηθεί, η τουρκική πλευρά έχει απορρίψει το συγκεκριμένο επιχείρημα της Ελλάδας με έναν πλάγιο τρόπο. Και τούτο καθώς, όπως φαίνεται και στο χωρίο που αναδεικνύει σήμερα η «Κ», διατυπώνεται η εκτίμηση ότι «η ανακοπή πολιτικοποιεί μια απλή διαδικασία κατοχύρωσης σήματος, προσπαθώντας να εισαγάγει ενώπιον ενός τελείως αναρμόδιου μηχανισμού εδαφικές διαφορές μεταξύ δύο εθνών».<br /><br />Και, όπως συνεχίζει η κ. Παπαδοπούλου στο ενημερωτικό τηλεγράφημά της –με συναπτόμενες συνολικά 29 σελίδες ολόκληρου του φακέλου–, οι Τούρκοι ισχυρίζονται ότι «ο όρος “Turkaegean” δεν είναι παραπλανητικός και έχει ήδη κατοχυρωθεί ως σήμα στην Ε.Ε. και μάλιστα χωρίς να διατυπωθούν ενστάσεις από την πλευρά της Ελλάδας».<br /><br />Ενέργειες και στην Ε.Ε.<br />Αξίζει να σημειωθεί ότι η ελληνική πλευρά το προηγούμενο χρονικό διάστημα προχώρησε σε αίτημα ανακοπής και στο αρμόδιο όργανο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (European Union Intellectual Property Office-EUIPO). Μάλιστα από την Αθήνα έχει γίνει προσπάθεια να έλθουν σε επαφή οι δικηγόροι που χειρίζονται το θέμα στην Αμερική με εκείνους που εκπροσωπούν την ελληνική πλευρά στην υπόθεση, προκειμένου η επιχειρηματολογία να είναι η ίδια και στις δύο όχθες του Ατλαντικού.<br /><br />Τι θα συμβεί; Ακόμη είναι νωρίς να απαντηθεί. Ωστόσο, όπως φαίνεται και από τον τρόπο που διαχειρίζονται το θέμα οι τουρκικές αρχές, το «Turkaegean» βρίσκεται ήδη στην κορυφή της καμπάνιας για την τουριστική σεζόν για τα δαντελωτά ακρογιάλια της άλλης πλευράς του Αιγαίου…<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αγνωστος πόλεμος για το «Turkaegean».

Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Η μετασεισμική ύφεση στον «σκληρό» πυρήνα των ελληνοτουρκικών έχει οδηγήσει σε καθεστώς απόλυτης νηνεμίας, με το σύνολο των...

Διαβάστε την συνέχεια

Βρετανία – Τουρκία: Μια στρατιωτική συνεργασία με παρελθόν, παρόν και… μέλλον.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/04/XgAArH8X.jpeg"><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/04/XgAArH8X.jpeg" width="708" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Οι υπουργοί Άμυνας της Βρετανίας, Μπεν Γουάλας, και της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ, έχουν συναντηθεί πολλάκις, σε διμερές επίπεδο, τα τελευταία χρόνια: τον Ιανουάριο του 2023 στο Λονδίνο, τον Οκτώβριο του 2022 στην Κωνσταντινούπολη, τον Απρίλιο του 2021 πάνω στο βρετανικό αεροπλανοφόρο HMS Prince of Wales στο Πόρτσμουθ, αλλά και τον Μάρτιο του 2020 στα σύνορα της Τουρκίας με τη Συρία απέναντι από το Ιντλίμπ.<br /><br />«Χαίρομαι που συναντώ τον Τούρκο ομόλογό μου, υπουργό Ακάρ, στην Άγκυρα και σήμερα στα σύνορα με τη Συρία κοντά στο Ιντλίμπ. Οι προσπάθειες της Τουρκίας να παρέχει σταθερότητα και βοήθεια σε εκατομμύρια πρόσφυγες αποτελούν μια ζωτικής σημασίας συνεισφορά την οποία υποστηρίζει το Ηνωμένο Βασίλειο», είχε γράψει ο Γουάλας σε ανάρτησή του στο twitter στις 13 Μαρτίου του 2020… αγνοώντας και υποβαθμίζοντας την κρατικά συντονισμένη απόπειρα παραβίασης των ελληνικών συνόρων στον Έβρο που είχε προηγηθεί μόλις λίγες ημέρες νωρίτερα από την πλευρά της Τουρκίας.<br /><br />Μόνιμη επωδός στις συναντήσεις των κ.κ. Γουάλας και Ακάρ: η μακροχρόνια βρετανο-τουρκική αμυντική συνεργασία (long-standing defence partnership) που δεν σταματά να ενισχύεται, με φόντο παράλληλα και εκθέσεις όπως είναι η τουρκική SAHA Expo στην οποία δίνουν το «παρών» βρετανικές βιομηχανίες όπως είναι οι BAE Systems και Rolls Royce.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επανήλθε στο θέμα της ενισχυόμενης βρετανο-τουρκικής αμυντικής συνεργασίας προ ημερών, όταν ανέφερε ότι Λονδίνο και Άγκυρα εξετάζουν το ενδεχόμενο «να συνεργαστούν στη ναυπήγηση υποβρυχίων».<br /><br />«Τα ναυπηγεία της Τουρκίας έχουν φτάσει σε ένα σημαντικό σημείο. Έρχονται εδώ από την Αμερική και από το Πακιστάν για να ναυπηγήσουν φρεγάτες […] Κάποιοι άλλοι εξετάζουν τη ναυπήγηση υποβρυχίων. Όπως η Αγγλία που θέλει να συνεργαστούμε στη ναυπήγηση υποβρυχίων», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ερντογάν.<br /><br />Άγκυρα και Λονδίνο συνεργάζονται ήδη στο μέτωπο της άμυνας και των αμυντικών εξοπλισμών, ενώ παράλληλα αντιμετωπίζουν πια από κοινή σκοπιά και κοινό πρίσμα συμφέροντος, ως τρίτες χώρες (third states) έναντι της ΕΕ, και τις ευρωπαϊκές αμυντικές πρωτοβουλίες τύπου PESCO στις οποίες θα μπορούσαν ενδεχομένως να εμπλακούν αποκομίζοντας οφέλη (βλ. Third States’ participation in PESCO projects, Third-country participation in EU defence).<br /><br />Μόλις τον περασμένο Ιανουάριο, ο (συνήθως καλά ενημερωμένος αναφορικά με τις διαθέσεις και τα σχέδια της τουρκικής ηγεσίας) Ραγκίπ Σοϊλού έγραφε στο Middle East Eye ότι «η Τουρκία εξετάζει το ενδεχόμενο μιας τεράστιας συμφωνίας για την αγορά όπλων από το Ηνωμένο Βασίλειο, που θα περιλαμβάνει αεροπλάνα, πλοία και κινητήρες αρμάτων μάχης».<br /><br />«Διεξάγονται συζητήσεις για μια συμφωνία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων για αεροσκάφη Eurofighter Typhoon (σ.σ. 24 έως 48 σε αριθμό), μεταγωγικά αεροπλάνα (σ.σ. C-130J), φρεγάτες (σ.σ. τουλάχιστον τρεις Type 23) και κινητήρες αρμάτων μάχης (σ.σ. για τα M60 που χρήζουν εκσυγχρονισμού και, ενδεχομένως, για τα Altay που επίσης αντιμετωπίζουν προβλήματα), καθώς η Τουρκία αντιμετωπίζει εμπόδια στις προμήθειές της από τις ΗΠΑ», έγραφε ο Σοϊλού, διευκρινίζοντας ωστόσο ότι οι σχετικές διαπραγματεύσεις δεν έχουν φτάσει ακόμη σε τελικό στάδιο.<br /><br />Το ενδεχόμενο αγοράς Eurofighter Typhoon από την Τουρκία «ακούγεται» εδώ και καιρό, με φόντο την έξωση της Άγκυρας από το πρόγραμμα συμπαραγωγής των F-35 (λόγω των S-400) και τα αμερικανικά εμπόδια στο μέτωπο της αναβάθμισης/αγοράς τουρκικών F-16. Σύμφωνα με τον Σοϊλού, η Τουρκία θα ενδιαφερόταν να αποκτήσει από 24 έως και 48 Eurofighter, ενώ αξίζει να σημειωθεί ότι Eurofighter πετούν και οι δυνάμεις του Κατάρ που συνεργάζονται με τις τουρκικές.<br /><br />Κατά τα λοιπά, σύμφωνα με το ίδιο δημοσίευμα, η τουρκική πλευρά θα μπορούσε να ενδιαφερθεί και για κάποια από τα 14 μεταχειρισμένα C-130J που η βρετανική Defence Equipment Sales Authority βγάζει προς πώληση το διάστημα μεταξύ 2023 και 2025.<br /><br />Αλλά και από την πλευρά του Ηνωμένου Βασιλείου, η τουρκική αγορά αποτελεί εδώ και χρόνια «αγορά-κλειδί» και «προτεραιότητα» για τις βρετανικές εξαγωγές αμυντικού υλικού, σύμφωνα με τον «UK Defence and Security Exports» βραχίονα της βρετανικής κυβέρνησης.<br /><br />Κατά τα λοιπά, υπενθυμίζεται ότι οι βρετανικές BAE Systems και Rolls-Royce συνεργάζονται με την τουρκική αμυντική βιομηχανία (Turkish Aerospace Industries) στην ανάπτυξη του τουρκικού μαχητικού TF-X. Ενώ η BAE έχει, επίσης, μερίδιο και στην τουρκική FNSS Savunma Sistemleri που παράγει τεθωρακισμένα οχήματα. Για την ιστορία, αξίζει να σημειωθεί ότι Βρετανοί ακτιβιστές είχαν στο πρόσφατο παρελθόν καταγγείλει ότι η εταιρεία EDO MBM, με έδρα το Μπράιτον, είχε συμπράξει με την τουρκική Baykar συμβάλλντας στην παραγωγή του – διάσημου πια διεθνώς – drone Bayraktar TB2.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Βρετανία – Τουρκία: Μια στρατιωτική συνεργασία με παρελθόν, παρόν και… μέλλον.

Γιώργος Σκαφιδάς Οι υπουργοί Άμυνας της Βρετανίας, Μπεν Γουάλας, και της Τουρκίας, Χουλουσί Ακάρ, έχουν συναντηθεί πολλάκις, σε διμερές επίπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάντο όπως η Κίνα!. Anadolu και Γαλάζια Πατρίδα.

<img height="357" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/04/anadolu-ergogan-SLpress.jpg" width="767" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Σε προηγούμενο άρθρο<a href="https://slpress.gr/ethnika/posos-xronos-tha-chreiastei-gia-na-vythisoyme-to-anadolu-sto-aigaio/"> </a>αναφερθήκαμε στις δυνατότητες αντιμετώπισης του υβριδικού τουρκικού πλοίου αμφίβιων επιχειρήσεων (ελικοπτεροφόρου-αεροπλανοφόρου) TCG Anadolu από τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις στο Αιγαίο και την ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Τονίστηκε πως το πλοίο αυτό μπορεί να μετατραπεί σε αχίλλειο πτέρνα της τουρκικής πολεμικής μηχανής και συνακόλουθα σε ισχυρό στοιχείο της ελληνικής αμυντικής και αποτρεπτικής στρατηγικής, ακριβώς λόγω της σπουδαιότητάς του, πραγματικής και συμβολικής.<br /><br />Αυτό δεν σημαίνει ότι το εν λόγω πλοίο δεν είναι επικίνδυνο. Στην πραγματικότητα το Anadolu είναι το πιο επικίνδυνο ναυτικό σύστημα που έχει εισέλθει μέχρι τώρα στο τουρκικό οπλοστάσιο. Σίγουρα, θα ήταν λάθος να to εξετάσουμε αυτόνομα. Πιθανώς, η μεγάλη του επικινδυνότητα προκύπτει από το ότι μπορεί να αποτελέσει μέρος μιας ευρύτερης, δικτυακά ενοποιημένης, τουρκικής δύναμης μάχης, η οποία θα περιλαμβάνει υπάρχοντα και μελλοντικά οπλικά συστήματα (ο Τούρκος πρόεδρος δήλωσε πως προγραμματίζει συνεργασία με την Αγγλία για την ναυπήγηση υποβρυχίων και πως θα βαδίσει στα χνάρια του… Μπαρμπαρόσα!).<br /><br />Οπλικά συστήματα που μπορεί να συμπεριλάβει το Anadolu είναι το σύστημα αεράμυνας S-400, αντιπλοϊκοί βαλλιστικοί πύραυλοι (ASBM) και ρουκέτες, οπλισμένα αεροχήματα και περιφερόμενα πυρομαχικά (loitering munitions), ρομποτικά σκάφη επιφανείας και υποβρύχια (USV και UUV αντιστοίχως), προηγμένα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου κλπ. Μεταξύ των άλλων, μια παρόμοια δύναμη θα στόχευε να τοποθετήσει μέσα σε θόλους απομόνωσης ελληνικά νησιά, ή ομάδες νησιών, έτσι ώστε να τα αποκόψει από την ευρύτερη ελληνική αμυντική δομή. Ωστόσο, εκτός από τις επιχειρησιακές του εφαρμογές, το Anadolu απειλεί την ελληνική εθνική άμυνα κατά ορισμένους έμμεσους, πλην όμως εξαιρετικά επικίνδυνους τρόπους.<br /><br />Ένας εξ αυτών είναι αυτός που ήδη αναφέραμε στο προηγούμενο άρθρο, δηλαδή οι συμβολικές του λειτουργίες. Τα αεροπλανοφόρα είναι κατεξοχήν όπλα-σύμβολα που επιδιώκουν να προκαλέσουν δέος σε φίλους και εχθρούς. Αυτό κάνει και το Anadolu, αποτελώντας το κερασάκι στην τούρτα ενός επικοινωνιακού μηχανισμού που εδώ και χρόνια προσπαθεί να επιβάλει στην ελληνική κοινωνία την εικόνα μιας πανίσχυρης Τουρκίας και μιας “τελειωμένης” Ελλάδας.<br /><br />Στόχος είναι να παγιωθεί σαν “αναντίρρητη αλήθεια” ότι η Ελλάδα δεν έχει καμιά ελπίδα να κοντράρει την Τουρκία. Ως εκ τούτου, η μόνη “λογική” και “ρεαλιστική” επιλογή είναι να υποκύψει στις απαιτήσεις της Άγκυρας δια μιας “συμβιβαστικής λύσης” που θα συνεπάγεται εθνικές εκπτώσεις για την Ελλάδα, κάτι σαν τις “Πρέσπες του Αιγίου” που ακούμε τελευταία. Ωστόσο, αυτό το παρακλάδι του υβριδικού πολέμου που έχει εξαπολύσει η Τουρκία εναντίον της Ελλάδας και στο οποίο συμμετέχουν χαρούμενα και πολλοί Έλληνες διαμορφωτές γνώμης, είναι ένα πολύ ευρύτερο ζήτημα, η ανάλυση του οποίου ξεπερνά τα περιορισμένα όρια αυτού του κειμένου.<br /><a href="https://slpress.gr/idees/kales-oi-metarrythmiseis-alla-den-arkoyn/"> </a><br /><div>Το κινεζικό παράδειγμα<br /><br />Μια άλλη πιθανή και μάλλον παραγνωρισμένη χρήση του Anadolu εναντίον της Ελλάδας είναι η αξιοποίησή του ως στοιχείο “τεχνητής γεωγραφίας”, ώστε να επιβάλλει τις αξιώσεις της Άγκυρας στη θαλάσσια έκταση που ορίζει σαν “Γαλάζια Πατρίδα”. Συγκεκριμένα, όπως ο γράφων έχει υποστηρίξει, εδώ και μερικά χρόνια η ίδια η έννοια της ΑΟΖ βρίσκεται υπό μετάλλαξη. Χώρες όπως η Κίνα (και όχι μόνο) αντιμετωπίζουν τις κοντινές τους θάλασσες ως περιοχές απόλυτης κυριαρχίας κι όχι μόνο ως χώρο όπου έχουν δικαίωμα αποκλειστικής οικονομικής εκμετάλλευσης. Αναφερόμαστε σε διεθνή ύδατα.<br /><br />Εάν όντως η Τουρκία παρακολουθεί στενά τις σχετικές προσπάθειες της Κίνας (όπως φαίνεται ότι συμβαίνει) προσπαθεί να τις προσαρμόσει στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο. Θα πρέπει, λοιπόν, να έχουμε υπόψη μας ότι η Κίνα χρησιμοποίησε το δικό της πρώτο αεροπλανοφόρο, το Liaoning, ως μέσον για να επιβάλλει τη δική της αντίληψη περί κυριαρχίας και Δικαίου της Θάλασσας στη Νότια Σινική Θάλασσα (αντίληψη που επανέλαβε μετά τα θηριώδη γυμνάσια της γύρω από την Ταϊβάν).<br /><br />Συγκεκριμένα, τον Δεκέμβριο του 2013, η Κίνα διεξήγαγε την πρώτη δοκιμή του Liaoning στη Νότιο Σινική Θάλασσα, έχοντας δηλώσει από πριν ότι η θαλάσσια αυτή περιοχή αποτελεί χώρο εθνικής της κυριαρχίας. Για να ενισχύσει αυτήν της την αξίωση, με την πρώτη έξοδο στη θάλασσα του Liaoning ανακοίνωσε τη δημιουργία μιας “ζώνης ασφαλείας” γύρω από αυτό, σε απόσταση, ούτε λίγο ούτε πολύ, 45 χλμ. Μέσα σ’ αυτήν κανένα πολεμικό ή εμπορικό πλοίο και αεροσκάφος δεν μπορούσε να εισέλθει χωρίς άδεια από τον κυβερνήτη του αεροπλανοφόρου.<br /><br />Η ζώνη αυτή ξεπερνούσε κατά πολύ αντίστοιχες ζώνες ασφαλείας αμερικανικών ή άλλων αεροπλανοφόρων, που δεν ξεπερνούσαν τα μερικά μίλια. Κι αυτό επειδή ακριβώς η ασφάλεια δεν ήταν παρά ένα πρόσχημα. Στην πραγματικότητα, οι Κινέζοι επιχειρούσαν να ενισχύσουν τις αξιώσεις τους περί αποκλειστικής κυριαρχίας στη Νότια Σινική Θάλασσα, αξιοποιώντας το Liaoning ως ένα κινούμενο νησί, επαυξημένων μάλιστα κυριαρχικών δικαιωμάτων σε σχέση με ένα πραγματικό νησί, λόγω της σπουδαιότητας και της ευπρόσβλητός του.</div><div><br />Αμερικανική αντίδραση<br /><br />Φυσικά, οι ΗΠΑ και τα υπόλοιπα κράτη της περιοχής δεν αποδέχονται αυτές τις κινεζικές αξιώσεις και το αμερικανικό Ναυτικό διεξαγάγει κατά καιρούς “επιχειρήσεις ελεύθερης ναυσιπλοίας” (Freedom of Navigation Operations). Έτσι λοιπόν, ειδικά για την περίπτωση της “υπερβάλλουσας” ζώνης ασφαλείας γύρω από το Liaoning, η αμερικανική κυβέρνηση έστειλε το Cowpens (CG–63), ένα καταδρομικό κλάσης Ticonderoga να προσεγγίσει το κινεζικό αεροπλανοφόρο, αδιαφορώντας για την αυθαίρετη απαγόρευση των 45 χλμ.<br /><br />Πράγματι το Cowpens κατάφερε να φθάσει απαρατήρητο σε απόσταση μερικών ναυτικών μιλίων από το κινεζικό αεροπλανοφόρο. Όμως, κατόπιν της αποφασιστικής αντίδρασης των συνοδών σκαφών, ιδιαίτερα ενός πλοίου αμφίβιων επιχειρήσεων (LPD) που δεν δίστασε να κλείσει την πορεία του Cowpens, διακινδυνεύοντας να εμβολιστεί από αυτό, το αμερικανικό καταδρομικό αναγκάστηκε να σταματήσει και στη συνέχεια να αποχωρήσει. Ήταν η πρώτη φορά που αμερικανικά πολεμικά είχαν υποχωρήσει σε αντιπαράθεση με κινεζικά.<br /><br />Το “επεισόδιο Cowpens” αποτέλεσε σημείο καμπής στο μπραντεφέρ κυριαρχίας στη Νότιο Σινική Θάλασσα μεταξύ Κίνας και ΗΠΑ, στρέφοντας την ζυγαριά προς την πλευρά της Κίνας. Κι αν η Κίνα κατάφερε να το επιτύχει αυτό ενάντια στην αμερικανική υπερδύναμη, οι πιθανότητες της Τουρκίας να επιτύχει κάτι παρόμοιο εναντίον της φοβικής και ηττοπαθούς Ελλάδας είναι μάλλον περισσότερες.<br /><br />“Ελβετικός σουγιάς”<br /><br />Δεν είναι λοιπόν καθόλου απίθανο οι Τούρκοι να χρησιμοποιήσουν με παρόμοιο τρόπο το Anadolu στην περιοχή, την οποία υποστηρίζουν ότι τους ανήκει με βάση τη δική τους αυθαίρετη ερμηνεία περί Διεθνούς Δικαίου. Υπενθυμίζεται ότι και η Κίνα ουδέποτε έχει δηλώσει ότι δρα ενάντια στο Διεθνές Δίκαιο. Αντιθέτως, υποστηρίζει ότι οι αξιώσεις της βασίζονται σε αυτό, όπως ακριβώς πράττει και η Τουρκία.<br /><br />Άρα λοιπόν, το Anadolu δεν είναι απλώς ένα πολεμικό πλοίο, αλλά ένας “ελβετικός σουγιάς” προβολής ισχύος με πολλαπλές εφαρμογές. Αποσκοπεί στο να “κουμπώσει” στην ευρύτερη τουρκική στρατηγική και να επιβάλλει την κυριαρχία της Τουρκίας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, με σκοπό τον γεωπολιτικό ακρωτηριασμό της Ελλάδας και της Κυπριακής Δημοκρατίας, χωρίς να προκύψει αντίσταση.<br /><br />Αυτό βέβαια μπορεί να το επιτύχει μόνον αν δεν υπάρξει ελληνική αντίδραση. Και ο τρόπος για να αποφευχθεί η αξιοποίησή του με αυτόν τον ασύμμετρο τρόπο είναι ο ίδιος που προτάθηκε στο προηγούμενο άρθρο που αναφερθήκαμε: Δηλαδή, η μετατροπή σε αχίλλειο πτέρνα της τουρκικής πολεμικής μηχανής. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν είναι αδύνατο.<br /><br />Αντιθέτως, η σχετική προσπάθεια μπορεί να αποτελέσει βάση αναγέννησης της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας, καθώς και παράγοντα ενίσχυσης της εθνικής οικονομίας και δραστικής ενίσχυσης της εθνικής αυτοπεποίθησης. Βέβαια, αυτό θεωρείται αδύνατο ή ακόμη και βλάσφημο από τους καθ’ έξιν (ή και κατ’ επάγγελμα) ηττοπαθείς και άτυπους λατρευτές της τουρκικής ισχύος εν Ελλάδι. Ας σημειωθεί ότι πολλοί εξ αυτών μασκαρεύονται, φορώντας έναν μανδύα πλεονάζοντος εθνικισμού…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κάντο όπως η Κίνα!. Anadolu και Γαλάζια Πατρίδα.

Γρίβας Κώστας Σε προηγούμενο άρθρο αναφερθήκαμε στις δυνατότητες αντιμετώπισης του υβριδικού τουρκικού πλοίου αμφίβιων επιχειρήσεων (ελικοπ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Στη χούντα ο εχθρός φορούσε στολή, σήμερα όλοι φοράνε κοστούμια»! Ο Ιωάννης Μάζης «ζωγραφίζει».

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="383" src="https://www.youtube.com/embed/LpR9MxlxdCA" width="755" youtube-src-id="LpR9MxlxdCA"></iframe></div><div><br /></div>Ο Δρ Ιωάννης Μάζης αρνήθηκε για ακόμη μία φορά πρόταση για πολιτευτεί σε εκλόγιμη θέση ψηφοδελτίου Επικρατείας και προτίμησε να αφιερώσει περισσότερο χρόνο στην ζωγραφική με την οποία ασχολείται εδώ και πολλά χρόνια .<br /><br />Τα όσα λέει για τον «τηλεοπτικό αποκλεισμό» του λόγω των ορθολογικών απόψεων που έχει για τα ελληνοτουρκικά αλλά και τις γεωπολιτικές εξελίξεις σοκάρουν. Ο πανεπιστημιακός καθηγητής έχει αποκλειστεί από σχεδόν όλα τα «συμβατικά» μέσα ενημέρωσης. Ο αποκλεισμός του έχει γίνει κατ ΄ εντολήν της κυβέρνησης ,υποστηρίζει και μιλά ανοιχτά για στοιχεία δικτατορίας και ολοκληρωτισμού. «Όταν αποκλείονται πανεπιστημιακοί επειδή απλά οι απόψεις τους δεν είναι ευχάριστες στην κυβέρνηση για τι άλλο να μιλήσεις». Δηλώνει ότι δεν πρόκειται ποτέ να γίνει μανδαρίνος κανενός και θα εξακολουθεί να λειτουργεί όπως πρέπει να λειτουργεί ένας πανεπιστημιακός καθηγητής.<br /><br />Ο κ.Μάζης εξηγεί ότι ζωγραφίζει , γιατί εκεί φτιάχνει τον κόσμο με τα χέρια του. Κάνει στο militaire channel μια εξαιρετική ανάλυση για τον τουρκικό κίνδυνο , ασκώντας δριμεία κριτική στον τρόπο με τον οποίο εξακολουθούμε να τον αντιμετωπίζουμε.<br /><br />Μιλά επίσης για την Παιδεία που αποτελεί την πρώτη γραμμή άμυνας μιας χώρας…Τα όσα συμβαίνουν σε αυτό το χώρο στην Ελλάδα τρομάζουν και ο κ.Μάζης αφηγείται κάποια απ ΄ αυτά.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Στη χούντα ο εχθρός φορούσε στολή, σήμερα όλοι φοράνε κοστούμια»! Ο Ιωάννης Μάζης «ζωγραφίζει».

Ο Δρ Ιωάννης Μάζης αρνήθηκε για ακόμη μία φορά πρόταση για πολιτευτεί σε εκλόγιμη θέση ψηφοδελτίου Επικρατείας και προτίμησε να αφιερώσει πε...

Διαβάστε την συνέχεια

Yπάρχει Στρατηγική διαλόγου από την Ελλάδα ή απλά κάνουμε τα «κέφια» ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Τουρκίας;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/09/09/ellinotourkika_Screenshot-2020-09-21-at-8.48.37-AM.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="443" data-original-width="800" height="354" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/09/09/ellinotourkika_Screenshot-2020-09-21-at-8.48.37-AM.png" width="717" /></a></div><div><br /></div> <b>Χρήστος Καπούτσης</b><br />Είναι η πρώτη φορά, που οι στρατιώτες μας στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου, έκαναν Πάσχα μόνοι και «ξεχασμένοι». Οι Αρχηγοί των Γενικών Επιτελείων (η φυσική ηγεσία του Στρατεύματος), καθώς και η πολιτειακή και η πολιτική ηγεσία, «λάμπρυναν», με την απουσία τους από τα στρατόπεδα, την γιορτή της Αναστάσεως. Ήταν απόφαση της Κυβέρνησης, βάσει μιας άτυπης συμφωνίας, Αθηνών και Άγκυρας, για την αποφυγή εκατέρωθεν προκλήσεων και για ήρεμα νερά στο Αιγαίο, μέχρι το τέλος του Σεπτέμβριου. Πρώτο ερώτημα: Πως δέχτηκε η ελληνική κυβέρνηση να χαρακτηριστεί προκλητική ενέργεια από την Τουρκία, η επίσκεψη του Αρχηγού ΓΕΕΘΑ σε επιτηρητικό στρατιωτικό φυλάκιο σε κάποιο ακριτικό νησί του Αιγαίοι, προκειμένου να συνεορτάσει ο επικεφαλής των Ενόπλων Δυνάμεων με τα στρατευμένα παιδιά της Ελλάδας το Άγιο Πάσχα;<br /><br />Επιπλέον, το ΓΕΕΘΑ, με εντολή της πολιτικής ηγεσίας, ακύρωσε δύο προγραμματισμένες, για αυτή την χρονική περίοδο, αεροναυτικές ασκήσεις στην νοτιοανατολική πλευρά του Αιγαίου. Από την πλευρά της, η Τουρκία, έχει ακυρώσει μεγάλης κλίμακας αεροναυτική άσκηση στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου, έχει «μαζέψει» τα πλωτά της γεωτρύπανα από την ελληνική και Κυπριακή ΑΟΖ και έχει αναστείλει την πτητική δραστηριότητά της στο Αιγαίο, καθώς δεν καταγράφονται παραβιάσεις του Εθνικού μας εναερίου χώρου και ούτε υπερπτήσεις τουρκικών μαχητικών αεροσκαφών πάνω από ελληνικά νησιά.<br /><br />Σύμφωνα με Κυβερνητικές πηγές, θα πρέπει να αποκαταστηθεί και να εδραιωθεί η ηρεμία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, κατά την προεκλογική και μετεκλογική περίοδο (μέχρι το τέλος Σεπτεμβρίου). Είναι «απαίτηση» της αμερικανονατοϊκής διπλωματίας, ώστε οι δύο γειτονικές και σύμμαχες στο ΝΑΤΟ χώρες, μέσα σε ένα θετικό κλίμα και με τις αναβαπτισμένες στην λαϊκή ετυμηγορία Κυβερνήσεις Αθηνών και Άγκυρας, να προσέλθουν εκόντες άκοντες ( θα συμφωνήσουν, θέλουν, δε θέλουν), στο τραπέζι του διαλόγου, που το «μενού» έχουν πολύ προσεχτικά προετοιμάσει η αμερικανική διπλωματία, το ΝΑΤΟ και το Βερολίνο.<br /><br />Το δεύτερο ερώτημα είναι, τι θα περιλαμβάνει ο διάλογος με την Τουρκία, που οι σύμμαχοί μας πιέζουν, όχι μόνο να γίνει σε θετικό κλίμα, αλλά να προκύψει και συμφωνία, ώστε να εξομαλυνθούν πλήρως οι ελληνοτουρκικές σχέσεις!<br /><br />Και το επόμενο καίριο ερώτημα είναι, υπάρχει Στρατηγική διαλόγου από την Ελλάδα, που στα βασικά σημεία να συμφωνούν τα περισσότερα κοινοβουλευτικά κόμματα;<br /><br />Η Τουρκία αναμένεται ότι, θα παρουσιάσει ένα κατάλογο αιτημάτων, που θα έχουν ασφαλώς ένα μετριοπαθές «περιτύλιγμα» με υπόδειξη των συμμάχων, όμως επί της ουσίας, θα αγγίζει αδιαπραγμάτευτα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα.<br /><br />Και ένα επιπλέον ερώτημα, έχει μετακινηθεί η Ελλάδα από την διαχρονικά εκπεφρασμένη πολιτική θέση, ότι με την Τουρκία, υπάρχει μόνο μία διαφορά, η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας; Ή έχει διεθνείς εγγυήσεις η Ελληνική διπλωματία, ότι η Τουρκία, δεν προωθεί μία λύση «πακέτο» στον τραπέζι του διαλόγου, που θα αφορά, την συγκυριαρχία στο Αιγαίο, την αποστρατιωτικοποίηση των νησιών μας, την εγκατάλειψη οποιασδήποτε ελληνικής διεκδίκησης θαλάσσιων δικαιωμάτων ανατολικά της Ρόδου, την πολιτική αναβάθμιση των τουρκικής καταγωγής ελλήνων, σε τουρκική εθνική μειονότητα εντός της ελληνικής επικράτειας και την αναγνώριση δύο πολιτικά και πολιτειακά ισότιμων οντοτήτων στη Κύπρο, στο πλαίσιο λύσης του Κυπριακού με κάποια μορφή συνομοσπονδίας; Έχει παραιτηθεί η Τουρκία από τις παραπάνω απαιτήσεις της, σαφώς αναθεωρητικού χαρακτήρα; Τι απαντά η Κυβέρνηση και ποια είναι η Στρατηγική της, καθώς προετοιμάζει το διάλογο , για μετά τις εκλογές , με την Τουρκία; Ένας διάλογος, που θα γίνει υπό στρατιωτική απειλή, αφού η Τουρκία δεν έχει εγκαταλείψει την πολιτική του casus belli, ούτε έχει απεμπολήσει τα νέο-οθωμανικά οράματα της «Γαλάζιας Πατρίδας» και φυσικά, με το βάρος των σοβαρών εξελίξεων στην Ουκρανία και την ενεργό ανάμειξη του ΝΑΤΟ στον ρωσο-ουκρανικό πόλεμο.<br /><br />Δεν θα πρέπει να υποβαθμίζουμε το γεγονός ότι, οσάκις διαμαρτυρήθηκε η Ελλάδα , είτε στο ΝΑΤΟ, είτε στην Ε.Ε., είτε στην αμερικανική Κυβέρνηση, για την επεκτατική και επιθετική πολιτική της Τουρκίας, σε Αιγαίο, Θράκη και Κύπρο, «εισέπραξε» την απάντηση, των ίσων αποστάσεων, σε μία απαράδεκτη εξίσωση του θύτη με το θύμα, με την προτροπή, όπως: «κάντε διάλογο και με αμοιβαίες υποχωρήσεις να λύσετε τις διαφορές σας. Ελλάδα και Τουρκία, είναι ισχυροί σύμμαχοί μας και είναι κομβικός ο ρόλος τους στην εύρυθμη επιχειρησιακή λειτουργία της νοτιοανατολική πτέρυγας του ΝΑΤΟ, που αποτελεί προτεραιότητα της συμμαχίας λόγω του πολέμου με τη Ρωσία».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Yπάρχει Στρατηγική διαλόγου από την Ελλάδα ή απλά κάνουμε τα «κέφια» ΗΠΑ-ΝΑΤΟ-Τουρκίας;

  Χρήστος Καπούτσης Είναι η πρώτη φορά, που οι στρατιώτες μας στα ακριτικά νησιά του Αιγαίου, έκαναν Πάσχα μόνοι και «ξεχασμένοι». Οι Αρχηγο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία και Αλεβίτες… θα βγάλουν πρόεδρο οι “β’ κατηγορίας” μουσουλμάνοι;

<br /><br /><br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/04/KILICDAROGLU-TURKEY-ALEVI-790x400.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="354" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/04/KILICDAROGLU-TURKEY-ALEVI-790x400.jpg" width="743" /></a><br /><br /><b>Μιχαηλίδης Νίκος</b><br />«Αγαπημένα μου παιδιά, που σε αυτές τις εκλογές θα ψηφίσετε για πρώτη φορά, εγώ είμαι Αλεβίτης», ανέφερε στο βίντεο του ο επικεφαλής της αξιωματικής αντιπολίτευσης και αντίπαλος του Ερντογάν στις επερχόμενες εκλογές, Κεμάλ Κιλιντσάρογλου, κάνοντας αναφορά στην καταγωγή του που τον έχει φέρει στο στόχαστρο επικρίσεων των συμμάχων του Τούρκου προέδρου. Ποιοι είναι, όμως, οι Αλεβίτες;<br /><br />Οι Αλεβίτες είναι μια πολυπληθής θρησκευτική ομάδα της Τουρκίας και της Μέσης Ανατολής γενικότερα. Ο αριθμός τους στην Τουρκία ξεπερνά τα 20 εκατομμύρια πιστούς (σχεδόν το 1/3 του πληθυσμού). Εθνοτικά η κοινότητα αυτή συγκροτείται κυρίως από Τουρκμένιους, Κούρδους και Άραβες που είναι διάσπαρτοι σε διάφορες περιφέρειες της Ανατολίας. Μεγάλος αριθμός Αλεβιτών εδώ και δεκαετίες έχει μεταναστεύσει από την ύπαιθρο σε διάφορα αστικά κέντρα της Τουρκίας, δημιουργώντας έτσι ένα είδος μεσαίας τάξης. Σημαντικός αριθμός Αλεβιτών ζει και σε χώρες της βόρειας Ευρώπης ως αποτέλεσμα πολυετών πολιτικών διώξεων και μετανάστευσης από την Τουρκία.<br /><br />Οι Αλεβίτες δεν πηγαίνουν στο σουνιτικό τζαμί γιατί έχουν τους δικούς τους χώρους λατρείας, τα λεγόμενα Τζέμ Εβί (σπίτια προσευχής). Στους χώρους λατρείας τους η απεικόνιση ιερών προσώπων είναι μια συνηθισμένη πρακτική, σε αντίθεση με τους σουνίτες, όπου αυτό απαγορεύεται αυστηρά. Οι λατρευτικές τους πρακτικές συνοδεύονται από μουσική, κρασί και τραγούδι και είναι εντελώς διαφορετικές από αυτές των σουνιτών.<br /><br />Ενώ οι σουνίτες στις προσευχές τους καθοδηγούνται από τον ιμάμη, οι Αλεβίτες έχουν τον ντεντέ (η λέξη αυτή στα τουρκικά σημαίνει παππούς). Αν και πιστεύουν στο Κοράνι, ακολουθούν μια πολύ πιο ελαστική ερμηνεία του. Ο αλεβιτισμός συνδυάζει στοιχεία από το σιιτικό Ισλάμ, τον σουφισμό, αλλά και την Ορθοδοξία. Οι Αλεβίτες πιστεύουν στον Μωάμεθ και στον γαμπρό του Αλί και αυτό τους διαφοροποιεί σημαντικά από τους σουνίτες, οι οποίοι τους θεωρούν αιρετικούς. Επιπλέον δεν προσκυνούν στη Μέκκα.<br /><br />Οι γυναίκες δεν φορούν μαντήλα και η θέση τους στην κοινωνία είναι κεντρική. Οι Αλεβίτες είναι αυστηρά μονογαμικοί. Η κατανάλωση χοιρινού κρέατος και αλκοόλ δεν απαγορεύεται. Αυτό που απαγορεύεται από τη θρησκεία τους είναι η κατανάλωση κρέατος κουνελιού, το οποίο θεωρείται ιερό ζώο. Η περίοδος και η πρακτική των νηστειών τους είναι διαφορετική από αυτή των σουνιτών και έτσι δεν γιορτάζουν το γνωστό Ραμαζάνι.<div><br />Διώξεις και αφομοιωτικές πολιτικές<br /><br />Οι Αλεβίτες αποφεύγουν να παντρεύονται με σουνίτες. Αντίθετα είναι περισσότερο ανοικτοί στο να παντρεύονται με χριστιανούς. Επιπλέον αγαπούν να επισκέπτονται την Ελλάδα και να κάνουν διακοπές στη χώρα μας, γιατί αισθάνονται ελεύθεροι και πολιτισμικά οικείοι με εμάς. Λόγω των διώξεων που έχουν υποστεί για αιώνες από το οθωμανικό και το τουρκικό κράτος, δίσταζαν να δηλώσουν δημόσια την θρησκεία τους.<br /><br />Λόγω αυτής της κατάστασης δεν κατάφεραν μέχρι σήμερα να δημιουργήσουν ενιαίο τελετουργικό και κωδικοποιημένη και επεξεργασμένη θεολογία. Έτσι η θρησκεία τους μεταδίδεται στις νεότερες γενιές μόνο προφορικά, γεγονός που δημιουργεί κρίση θρησκευτικής και πολιτισμικής ταυτότητας. Από τα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μέχρι και σήμερα, η θρησκευτική κοινότητα των Αλεβιτών υφίσταται διώξεις, στιγματισμό και περιθωριοποίηση από τις κυρίαρχες τουρκοσουνιτικές ομάδες. Οι τουρκικές κρατικές πολιτικές διακρίσεων και αφομοίωσης συνεχίζονται ακάθεκτες μέχρι και σήμερα.<br /><br />Ακόμα και οι κεμαλιστές, που υποτίθεται ότι θα διασφάλιζαν την ισότητα σουνιτών και Αλεβιτών στη μικρασιατική επικράτεια, δεν έκαναν τίποτα για να προστατεύσουν και να αναγνωρίσουν τα δικαιώματα αυτής της ογκώδους θρησκευτικής ομάδας. Αντιθέτως, την καταπίεσαν και την οδήγησαν σε περαιτέρω αφομοίωση από τον κυρίαρχο σουνιτισμό. Το προπαγανδιστικό ψευδοεπιχείρημα όλων των κυβερνήσεων και της κρατικής γραφειοκρατίας ήταν ότι οι Αλεβίτες είναι κομμάτι του Ισλάμ και επομένως δεν χρειάζονται κάποιου είδους ξεχωριστή αναγνώριση. Έτσι διαιωνιζόταν η σουνιτική κυριαρχία.<br /><br />Πολλά από τα ιερά μνημεία τους στην Ανατολία τα έχουν καταπατήσει, καταστρέψει ή οικειοποιηθεί οι σουνίτες. Ανάλογα έχουν συμβεί και με τις ορθόδοξες εκκλησίες της Μικράς Ασίας που μετατράπηκαν σε σουνιτικά τζαμιά, σε στάβλους, αποθήκες ή απλώς ερείπια. Επίσης, πολλά είναι τα περιστατικά άσκησης ωμής και μαζικής βίας έναντι των Αλεβιτών από σουνιτικές και ακροδεξιές ομάδες με την ανοχή και ενίοτε την παρότρυνση των κρατικών αρχών, τις οποίες βεβαίως ελέγχουν οι σουνίτες.<br /><br />Δεν είναι υπερβολικό να υποστηρίξουμε ότι μετά τις γενοκτονίες των χριστιανών Αρμενίων, Ελλήνων και Ασσυρίων, οι Αλεβίτες, λόγω της ετεροδοξίας τους, αποτέλεσαν τα επόμενα θύματα της τουρκοσουνιτικής μανίας. Αυτές οι πρακτικές διευκόλυναν την κρατική πολιτική σουνιτοποίησης και αφομοίωσης τμήματος των Αλεβιτών, με παράδειγμα τον Κιλιντσάρογλου, που επιδίδεται επί της ουσίας σε ψηφοφορία, καθώς οι απόψεις του ίδιου και των συμμάχων του είναι συνέχεια της ίδιας πολιτικής, υπό ένα “μετριοπαθές” προσωπείο…<br /><br />Εποικιστική πολιτική<br /><br />Σε παλαιότερη επίσκεψή μου σε αμιγώς αλεβιτικά χωριά στην επαρχία της Αλεξανδρέτας (στα σύνορα με την Συρία) είχε διαπιστώσει ότι υπήρχαν εκεί σουνιτικά τζαμιά, στα οποία βεβαίως υπήρχε ο ιμάμης που προσευχόταν μόνος του. Οι Αλεβίτες κάτοικοι δεν πηγαίνουν ποτέ! Είναι επίσης χαρακτηριστικό ότι οι οργανώσεις των Αλεβιτών έχουν προβεί σε πολλές διαμαρτυρίες για την εποικιστική πολιτική του σουνιτικού καθεστώτος Ερντογάν.<br /><br />Είναι γνωστό το σχέδιο του καθεστώτος να εγκαταστήσει σουνίτες πρόσφυγες από τη Συρία και από άλλες χώρες σε περιοχές όπου ζουν αποκλειστικά Αλεβίτες. Πολλοί εξ αυτών των σουνιτών είναι υποστηρικτές του Ισλαμικού Κράτους και άλλων ισλαμικών τρομοκρατικών οργανώσεων, γεγονός που αυξάνει τον φόβο και την αγωνία των Αλεβιτών.<br /><br />Οι Αλεβίτες γενικότερα εμφορούνται από φιλελεύθερες κοινωνικές και πολιτικές απόψεις, δίνουν μεγάλη αξία στην επιστήμη και παρουσιάζουν υψηλά ποσοστά μόρφωσης. Σημαντικά τμήματα του πληθυσμού τους, ειδικά στη νεολαία, έχουν επηρεαστεί από διάφορες μορφές μαρξισμού. Γι’ αυτό, άλλωστε, έχουν αποτελέσει τη ραχοκοκαλιά διαφόρων μη κεμαλικών αριστερών οργανώσεων και κινημάτων στην Τουρκία εδώ και τουλάχιστον τρεις δεκαετίες. Παρότι στο παρελθόν συντάχθηκαν με τα κεμαλικά κόμματα από φόβο έναντι των σουνιτών, σήμερα τα πράγματα σταδιακά αλλάζουν, ιδιαίτερα στους κόλπους της νεολαίας η οποία ριζοσπαστικοποιείται.<br /><br />Έτσι, οι Αλεβίτες υποστηρίζουν τη δημιουργία ενός αληθινά εκκοσμικευμένου, δημοκρατικού και πλουραλιστικού κράτους. Διεκδικούν την κατάργηση της υποχρεωτικότητας του μαθήματος των θρησκευτικών στα σχολεία, στο οποίο οι μαθητές διδάσκονται μόνο το σουνιτικό Ισλάμ. Διεκδικούν, επίσης, την επιστροφή και αναστήλωση των ιερών τους μνημείων, την κατάργηση της σουνιτοκρατούμενης διεύθυνσης θρησκευτικών υποθέσεων, τον τερματισμό των πολιτικών αφομοίωσης και την επίσημη κρατική αναγνώριση των ναών και των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων και πρακτικών.</div><div><br />Αντιμέτωποι με τη σουνιτική βία<br /><br />Ως φορολογούμενοι πολίτες, οι Αλεβίτες επιθυμούν μέρος των κρατικών εσόδων να δαπανάται για τη δημιουργία, αναστήλωση και συντήρηση των θρησκευτικών τους μνημείων και ναών. Μέχρι τώρα, οι κρατικοί πόροι χρηματοδοτούν μόνο τις σουνιτικές δραστηριότητες. Επίσης επιδιώκουν να γίνει δημόσια σεβαστή και να αναγνωριστεί η μνήμη των Αλεβιτών θυμάτων της σουνιτικής βίας και να μετατραπεί σε μουσείο το ξενοδοχείο Μαντιμάκ στην πόλη Σεβάστεια.<br /><br />Εκεί, πριν από περίπου 28 χρόνια, κάηκαν ζωντανοί Aλεβίτες διανοούμενοι και καλλιτέχνες από ορδές φανατικών σουνιτών, υπό το ατάραχο βλέμμα των κρατικών αρχών. Επίσης διαμαρτύρονται για τον περιορισμένο αριθμό Αλεβιτών βουλευτών στην τουρκική Εθνοσυνέλευση, καθώς και για τις διώξεις και τον αποκλεισμό τους από τα υψηλά κλιμάκια των ενόπλων δυνάμεων. Γενικότερα το αλεβιτικό κίνημα καταγγέλλει την μονοπώληση της κρατικής εξουσίας από τους σουνίτες και θέτει σε σοβαρή αμφισβήτηση τις ιδεολογικές αφετηρίες και τις πρακτικές του τουρκικού κράτους, έτσι όπως διαμορφώθηκαν από το 1923 και εντεύθεν.<br /><br /></div><div>Η ΕΕ και οι Aλεβίτες<br /><br />Τα τελευταία χρόνια στον ευρωπαϊκό χώρο αναλαμβάνονται ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες που έχουν, όπως φαίνεται, διαφύγει της ελληνικής προσοχής. Διάφορα ευρωπαϊκά κράτη, εντός των οποίων διαβιούν αλεβιτικοί πληθυσμοί προερχόμενοι από την Τουρκία (π.χ Γερμανία, Ολλανδία, Βέλγιο, Ελβετία), επικαλούμενα την αρχή της ισότητας, της θρησκευτικης ελευθερίας, του πλουραλισμού και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών και των μεταναστών τους, υποστηρίζουν τις ευρωπαϊκές αλεβιτικές οργανώσεις με χρηματοδότηση και αναγνώριση.<br /><br />Για παράδειγμα, η Ελβετία έχει προβεί σε κίνηση αναγνώρισης αλεβιτικού σωματείου ως θρησκευτικού ιδρύματος. Η κίνηση αυτή συνιστά ένα πρώτο βήμα αναγνώρισης του αλεβιτισμού ως επίσημης θρησκείας από ευρωπαϊκό κράτος. Η Τουρκία το αρνείται, για τους λόγους που περιέγραψα παραπάνω. Κάτι ανάλογο έχει συμβεί και στη Βρετανία. Στη Γερμανία, το πανεπιστήμιο της Χαϊλδεμβέργης είχε διοργανώσει επιστημονικό συνέδριο με θέμα την καταγραφή, κωδικοποίηση και διδασκαλία της αλεβιτικής θεολογίας και των σχετικών θρησκευτικών αξιών και τελετουργικών πρακτικών.<br /><br />Οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις και η ΕΕ ως ενιαίο σώμα θα πρέπει να προχωρήσουν σε πολιτικές προστασίας και ενίσχυσης αυτής της διωκόμενης θρησκευτικής ομάδας. Οι γενικόλογες αναφορές ρουτίνας περί προστασίας των θρησκευτικών ελευθεριών στην Τουρκία δεν φέρουν ουσιαστικά αποτελέσματα. Η ΕΕ οφείλει να αναγνωρίσει επίσημα τον αλεβιτισμό ως θρησκεία και να προχωρήσει στην εφαρμογή σχετικών πολιτικών που πηγάζουν από μια τέτοια αναγνώριση.</div><div><br />Οι Έλληνες Αλεβίτες<br /><br />Η Ελλάδα έχει επιπλέον λόγους να υποστηρίξει μια τέτοια πολιτική. Στην χώρα μας, στην περιοχή του Έβρου, διαβιούν περί τους 3.000 Έλληνες πολίτες αλεβιτικού θρησκεύματος. Δυστυχώς, λόγω άγνοιας και γραφειοκρατικής αδιαφορίας, η κοινότητα αυτή αφέθηκε εκτεθειμένη και δίχως αναγνώριση στην αφομοιωτική επιρροή, καταπίεση και ηγεμονία των σουνιτών. Παρόλα αυτά παραμένουν Αλεβίτες και αναμένουν από την Πολιτεία σχετικές πρωτοβουλίες προστασίας της θρησκευτικής τους ταυτότητας και ιδιαιτερότητας.<br /><br />Επιπλέον, η περιοχή του Έβρου φιλοξενεί στην πανέμορφη γη της ένα μνημείο πολύ μεγάλης συμβολικής αξίας για τους απανταχού Αλεβίτες. Πρόκειται για τον χώρο λατρείας του Σαγίντ Αλή Σουλτάν, ο οποίος έχει το στάτους “αγίου” για όλους τους Αλεβίτες, οι οποίοι το επισκέπτονται και το προσκυνούν. Πρόκειται για το δεύτερο σημαντικότερο ιερό αλεβιτικό μνημείο στα Βαλκάνια, το οποίο έχουμε την τύχη να βρίσκεται στην ελληνική επικράτεια.<br /><br />Οι αρμόδιες αρχές, κατόπιν κατάλληλης νομικής, θεολογικής και διπλωματικής προετοιμασίας, μπορούν να το αναδείξουν σε προσκυνηματικό κέντρο για τους απανταχού Αλεβίτες. Η Εκκλησία της Ελλάδας, μέσω της τοπικής μητρόπολης, θα μπορούσε να συμβάλει θετικά με πρωτοβουλίες προς αυτή την κατεύθυνση. Έτσι, θα δημιουργήσει γέφυρες αλληλοκατανόησης και κλίμα σεβασμού και αγάπης με τα εκατομμύρια των Αλεβιτών που ζουν σε ολόκληρη την Ευρώπη και στη Μέση Ανατολή.<br /><br />Η Ελλάδα θα ωφεληθεί πολλαπλώς δημιουργώντας νέους φίλους και εταίρους στην περιοχή, που την αγαπούν και την θαυμάζουν γιατί προστατεύει τις θρησκευτικές τους πεποιθήσεις και τα μνημεία τους. Κι αυτό έχει πρόσθετη σημασίας, όταν στην Τουρκία κεμαλιστές και νεοοθωμανοί τα καταπατούν και τα καταστρέφουν. Και εκλεκτός των κεμαλιστών είναι ακριβώς ο Κιλιντσάρογλου…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Τουρκία και Αλεβίτες… θα βγάλουν πρόεδρο οι “β’ κατηγορίας” μουσουλμάνοι;

Μιχαηλίδης Νίκος «Αγαπημένα μου παιδιά, που σε αυτές τις εκλογές θα ψηφίσετε για πρώτη φορά, εγώ είμαι Αλεβίτης», ανέφερε στο βίντεο του ο ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάτι κυοφορείται… εν μέσω γενικευμένου χάους και στα ελληνοτουρκικά;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/01/ANTITHESEIS-GIORGOS-SAHINIS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="429" data-original-width="800" height="343" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/01/ANTITHESEIS-GIORGOS-SAHINIS.jpg" width="726" /></a></div><div><br /></div>“Τι δεν μας λέει το Πολιτικό Σύστημα για τα μετεκλογικά του σχέδια στην Εξωτερική Πολιτική και τις σχέσεις με την Τουρκία.”Στις “Αντιθέσεις”, το προεκλογικό κλίμα, που στη συντριπτική του πλειοψηφία οδηγεί στις κάλπες της 21ης Μαΐου χωρίς καμία συζήτηση για τα μεγάλα εθνικά θέματα και τις τεκτονικές γεωπολιτικές αλλαγές και την θέση της Ελλάδας στρατηγικά, σε αυτές τις ανακατατάξεις.<br /><br />– Τι συμβαίνει σε όλο το πλέγμα των Ελληνοτουρκικών σχέσεων, το Κυπριακό, την Ανατολική Μεσόγειο, η στάση της Τουρκίας και οι ενδείξεις και οι απτές συμπεριφορές του ελληνικού πολιτικού συστήματος, ο ρόλος των μεγάλων παικτών ισχύος και το πώς οι ΗΠΑ ερμηνεύουν την κατάσταση στην περιοχή και τι επιδιώκουν;<div><br />– ” Πακέτο” ή “βήμα-βήμα” στα Ελληνοτουρκικά;</div><div><br />– Οι εκλογές της 14ης Μαΐου στη Τουρκία, οι προβλέψεις και τι σηματοδοτούν οι εξελίξεις κατόπιν για την Ελλάδα, την Κύπρο και την ευρύτερη περιοχή και τις διεθνείς τοποθετήσεις συμμαχιών.<br />– Οι εξελίξεις στο Σουδάν, οι εμπλεκόμενοι και η ελληνική διπλωματική και όχι μόνο παρουσία για τους εγκλωβισμένους Έλληνες ομογενείς, η υπόθεση εξαγωγής του Predator από την Ελλάδα και οι άγνωστες τυχόν παρενέργειες της υπόθεσης<br /><br />– Υπάρχει μορατόριουμ “παρουσίας” για τα νησιά μας, τις πτήσεις και τις ασκήσεις, σε ποια βάση και με ποιους όρους;<br />– Η Χάγη και τι κρύβετε πίσω από την φράση “οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο”;<br />– O ΙΜΟ και οι άγνωστες προεκτάσεις του “TurkAegean”<br />– Τι σηματοδοτεί η αντιπαράθεση Δύσης – με Κίνα, Ρωσία, Ιράν, οι δραματικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, η επαναπροσέγγιση των Αραβικών κρατών, η ακήρυχτη σύγκρουση στην Αφρικανική Ήπειρο, οι εξελίξεις στη Σινική Θάλασσα και ο ρόλος των BRICS στο γεωπολιτικό γίγνεσθαι.</div><div><br /></div><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="384" src="https://www.youtube.com/embed/zRbUkEtHqX8" width="774" youtube-src-id="zRbUkEtHqX8"></iframe></div></div><div><br /></div><div><a href="http://www.cretetv.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κάτι κυοφορείται… εν μέσω γενικευμένου χάους και στα ελληνοτουρκικά;

“Τι δεν μας λέει το Πολιτικό Σύστημα για τα μετεκλογικά του σχέδια στην Εξωτερική Πολιτική και τις σχέσεις με την Τουρκία.”Στις “Αντιθέσεις”...

Διαβάστε την συνέχεια