Διαδηλωτές εισέβαλαν και πυρπόλησαν τουρκική βάση στο Ιρακινό Κουρδιστάν! (εικόνες)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL81t1ixJFmmvUhHmixSeBbdj7S-0XguPc9b7o1QbjoAg5Gh7Tz4DDdC9XYKIJA2PzF9c03w5LcumCbJ_PgFWOp3QuY9qZ0ioZa6f_PM1p98j2p1gxSTA8MQpWguc5vXp6q2X6U7hq5lI/s1600/toyrkiko+arma_irak_koyrdoi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="720" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgL81t1ixJFmmvUhHmixSeBbdj7S-0XguPc9b7o1QbjoAg5Gh7Tz4DDdC9XYKIJA2PzF9c03w5LcumCbJ_PgFWOp3QuY9qZ0ioZa6f_PM1p98j2p1gxSTA8MQpWguc5vXp6q2X6U7hq5lI/s640/toyrkiko+arma_irak_koyrdoi.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Μια ομάδα άοπλων διαδηλωτών, εισέβαλε, κατέλαβε και έκαψε ένα τουρκικό στρατιωτικό φυλάκιο στο χωριό Shiladze, στο Ιρακινό Κουρδιστάν, ως αντίποινα στις συνεχιζόμενες επιδρομές κατά του PKK, και ειδικά την πιο πρόσφατη που στοίχισε τη ζωή σε τέσσερις αμάχους. <br /> <br /> Πριν λίγα λεπτά έγινε γνωστό πως οι διαδηλωτές συνέλαβαν άγνωστο αριθμό Τούρκων στρατιωτών, ενώ άλλοι Τούρκοι στρατιώτες, φέρονται να άνοιξαν πυρ και να σκότωσαν δυο ή τέσσερις διαδηλωτές. Οι υπόλοιποι στρατιώτες, απομακρύνθηκαν κακήν-κακώς από το σημείο. <br /> <br /> <b>«Μισόλογα» από την Άγκυρα για το φιάσκο στο Ιρακινό Κουρδιστάν</b><div> Με μια λιτή, αλλά εν πολλοίς ανακριβή ανακοίνωση, το Τουρκικό Υπουργείο Άμυνας, προσπάθησε να διασκεδάσει της εντυπώσεις από το σημερινό φιάσκο που υπέστησαν του Τουρκικές ΕΔ στο βόρειο Ιράκ.<br /><br /> Άοπλοι διαδηλωτές κατέλαβαν και πυρπόλησαν τουρκικό φυλάκιο στο Ιρακινό Κουρδιστάν. Οι εικόνες της καταστροφής δεν αφήνουν αμφιβολία πως τίποτα δεν έμεινε όρθιο όταν αποχώρησαν.<br /><br />Το Τουρκικό ΥΠΑΜ, <a href="https://archive.fo/oSIL6">ανακοίνωσε</a> πως μια τουρκική βάση στο βόρειο Ιράκ (στο χωριό Shiladze, που όμως δεν κατονομάζει), δέχτηκε επίθεση ύστερα από πρόκληση τρομοκρατών του PKK (σχόλιο: Οι εικόνες δείχνουν άοπλους διαδηλωτές, ανάμεσά τους γυναίκες και παιδιά).<br /><br />Και συμπληρώνει: Υπήρξαν μερικές ζημιές σε οχήματα και εξοπλισμό, και λήφθηκαν τα απαραίτητα μέτρα (σχόλιο: Οι εικόνες που κυκλοφορούν, δείχνουν ολοκληρωτική καταστροφή της βάσης και των οχημάτων της. Τα «απαραίτητα» μέτρα που πήρε η Άγκυρα, δεν ήταν τίποτε περισσότερο από 1-2 F-16 που πέταξαν πάνω από το σημείο και έριξαν φωτοβολίδες για να διασπείρουν το πλήθος).<br /><br />Όσον αφορά την «πρόκληση του PKK» που προκάλεσε την επίθεση, η αλήθεια είναι εκ διαμέτρου αντίθετη, διότι ο λόγος που το πλήθος εισέβαλε και κατέστρεψε το φυλάκιο, ήταν μια τουρκική αεροπορική επίθεση στην ίδια περιοχή πριν 2 ημέρες, που σκότωσε 4 αμάχους.<br /><br /> <br /><br />Ακολουθούν περισσότερες εικόνες από τις «μερικές καταστροφές» που υπέστη η τουρκική βάση, καθώς και το άοπλο πλήθος που εισέβαλε σε αυτή:<br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/47-1.jpg"><img src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/47-1.jpg" /></a> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/48.jpg"><img src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/48.jpg" /></a> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/49.jpg"><img src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/49.jpg" /></a> <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/41.jpg"><img src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/41.jpg" /></a> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/42-2.jpg"><img src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/42-2.jpg" /></a> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/43-2.jpg"><img src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/43-2.jpg" /></a> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/44.jpg"><img src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/44.jpg" /></a> <a href="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/47.jpg"><img src="https://www.ptisidiastima.com/wp-content/uploads/2019/01/47.jpg" /></a> <br /> <br /> <a href="https://www.ptisidiastima.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Διαδηλωτές εισέβαλαν και πυρπόλησαν τουρκική βάση στο Ιρακινό Κουρδιστάν! (εικόνες)

Μια ομάδα άοπλων διαδηλωτών, εισέβαλε, κατέλαβε και έκαψε ένα τουρκικό στρατιωτικό φυλάκιο στο χωριό Shiladze, στο Ιρακινό Κουρδιστάν, ως...

Διαβάστε την συνέχεια

Διέρρευσε η εισήγηση στον Β.Πούτιν για τις αλλαγές συνόρων στα Βαλκάνια -Τα νέα εδαφικά όρια των κρατών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO0ItptSHyQ8Bzmq-07maro-bQ0qJynwQyVWAWIYDo5so2JXqcFZwNQenLlJEbdZBIg9m48xqH9U8t10utsB03ePP0nARZM7xxjjRmaLpknB9RSRXkJRcuFUW-f04_24KyRVjbESw2g-k/s1600/lavrof_prespes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiO0ItptSHyQ8Bzmq-07maro-bQ0qJynwQyVWAWIYDo5so2JXqcFZwNQenLlJEbdZBIg9m48xqH9U8t10utsB03ePP0nARZM7xxjjRmaLpknB9RSRXkJRcuFUW-f04_24KyRVjbESw2g-k/s640/lavrof_prespes.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει: <b>Βασίλης Καπούλας</b><br /> Διέρρευσε η έκθεση- εισήγηση του πανίσχυρου ρωσικού συμβουλίου διεθνών σχέσεων (RIAC) στον Β.Πούτιν για λύση "πακέτο" στα Βαλκάνια η οποία περιλαμβάνει αλλαγές συνόρων κατά μήκος των εθνοτικών γραμμών και με βάση τα εθνικά κριτήρια με μια περιφερειακή διαφοροποίηση του «σχεδίου Yiunion».<br /> <br /> Πρόκειται για μια έκθεση "βόμβα" με τίτλο "Η Ρωσία επιστρέφει" και υπότιτλο "θα ανοίξει το κουτί της Πανδώρας;" <br /> <br /> Τρία πράγματα ξεχωρίζουν από την έκθεση: πρώτον η Ρωσία αποδέχτηκε το βρετανικό σχέδιο (πληροφορίες αναφέρουν πως αποδέχτηκε και την δημιουργία μιας "Διάσκεψης για τα Βαλκάνια"), δεύτερον πρέπει να προβληματίσει η αναφορά στην συνθήκη "Αγίου Στεφάνου" καθώς και στην Κροατία, και τρίτον, υπάρχουν υπόγειες διεργασίες μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων για τον εδαφικό επανακαθορισμό της περιοχής.<br /> <br /> To ρωσικό συμβούλιο διεθνών σχέσεων (RIAC) είναι το όργανο που καθοδηγεί την εξωτερική πολιτική του Β.Πούτιν. Αν και παραμένει άγνωστο γιατί η Μόσχα αποφάσισε να δημοσιοποιήσει/διαρρεύσει την έκθεση αυτή, εντούτοις είναι βέβαιο πως αρκετά από αυτά που αναφέρονται στην έκθεση συζητήθηκαν στην πρόσφατη επίσκεψη του Β.Πούτιν στην Σερβία και έχουν γίνει αποδεκτά από το Κρεμλίνο.<br /> <br /> Επίσης είναι σίγουρο πως ο Ρ.Τ.Ερντογάν γνωρίζει αρκετά σημεία τα οποία και θα συζητήσει με τον πρόεδρο της Σερβίας σε μια ιστορική συνάντηση που θα λάβει χώρα τον Ιούνιο!<br /> <br /> Το ισχυρό και καλά συνδεδεμένο ρωσικό συμβούλιο διεθνών σχέσεων προτείνει να οργανώσει η Μόσχα μια πολυμερή διάσκεψη(έχει ήδη προταθεί από Βρετανία) για να διαιρέσει εκ νέου τα Βαλκάνια σύμφωνα με τις εθνοτικές διαφορές.<br /> <br /> Με τον τρόπο αυτό η Μόσχα αποδέχεται και προωθεί την αμφιλεγόμενη πρόταση του πρώην Βρετανού διπλωμάτη Timothy Less στα τέλη του 2016 που επίσης πολλοί εκτιμούν ότι θα ανοίξει το "κουτί της Πανδώρας".<br /> <br /> Πάντως, η Ρωσία πιστεύει ότι αυτή η διαδικασία είναι «μη αναστρέψιμη» και ότι θα πρέπει, ως εκ τούτου, να επιδιώξει να «καθοδηγήσει υπεύθυνα» τα γεγονότα, όπως ακριβώς προσπαθεί να κάνει για την «αποκέντρωση» της Συρίας.<br /> <br /> Η έκθεση περιλαμβάνει 3 υποενότητες για τα Βαλκάνια, τα οποία αναφέρονται παρακάτω. Κάθε ένα από αυτά τα άρθρα συνδέεται απρόσκοπτα με το επόμενο, με το πρώτο να είναι ενημερωτικό για το τι συμβαίνει στα Βαλκάνια, το δεύτερο να εξηγεί τη σημασία του ρόλου της Ρωσίας στην επίλυση του «Ερωτήματος του Κοσσυφοπεδίου», ενώ το τελευταίο προτείνει μια "λύση-πακέτο" για την περιοχή.<br /> <br /> Το τρίτο από αυτά τα αναλυτικά άρθρα - η πρόταση για μια "λύση-πακέτo" - που αποτελεί τον πυρήνα του επιχειρήματος που στήνεται, δεν επεξηγεί μόνο την δυναμική επιστροφή της Ρωσίας στα Βαλκάνια αλλά τονίζει την πιθανότητα ανοίξει κατά λάθος το "κουτί της Πανδώρας". <br /> <br /> Τα ακόλουθα είναι μερικά από τα βασικά σημεία της ρωσικής εισήγησης στον Β.Πούτιν:<br /> <br /> "Οι εξωτερικοί παίκτες επιδιώκουν πρωτίστως τα δικά τους συμφέροντα στα Βαλκάνια. Κατά κανόνα, ταιριάζουν μόνο με τις πραγματικές ανάγκες της περιοχής και του πληθυσμού της ... Φαίνεται ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις ότι οι εξωτερικοί παράγοντες θα αρνηθούν και θα ενεργήσουν μονομερώς και οι ενδοπεριφερειακές πολιτικές δυνάμεις θα είναι διαπραγματεύσιμες.<br /> <br /> Ωστόσο, είναι επίσης αδύνατο να αφήσουμε την κατάσταση από μόνη της, αλλά και να δώσουμε μια «λευκή επιταγή» σε όσους προτιμούν τις καταστρεπτικές πολιτικές που βλάπτουν τα Βαλκάνια και τους λαούς και τις προοπτικές μιας , βιώσιμης, δίκαιης και συνολικής διευθέτησης από το να πάρουν μονομερείς αποφάσεις.<br /> <br /> Κάτω από αυτές τις συνθήκες, θα ήταν εξαιρετικά συμφέρουσα και επίκαιρη η Ρωσία να προσφέρει μια πολυμερή μορφή ενός «γενικού βαλκανικού διακανονισμού» σε ένα σύστημα αναφοράς που θα ήταν αναμφισβήτητα επωφελής για όλους τους πολιτικούς παράγοντες της ενδοκοινοτικής οικονομίας και τις εξωπεριφερειακές δυνάμεις ...<br /> <br /> Ακόμα κι αν μια τέτοια πρόταση αντιμετωπίζεται με εχθρότητα, θα πρέπει να προταθεί. Ανεξάρτητα από την επίλυση των προβλημάτων της μεταπολεμικής κληρονομιάς, η δημιουργία ενός μόνιμου «Βαλκανικού Συμβουλίου» αποτελεί ύψιστη προτεραιότητα. Αυτό είναι το πρώτο σενάριο.<br /> <br /> Θα περιλαμβάνει εκπροσώπους της Ρωσίας, των Ηνωμένων Πολιτειών, της Μεγάλης Βρετανίας, της Τουρκίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Σλοβενίας και της Γερμανίας ως διεθνείς παρατηρητές, με διαμεσολάβηση εκ μέρους της ΕΕ και των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και απεσταλμένους όλων των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων».<br /> <br /> Ένα άλλο σενάριο είναι η «Μόνιμη Βαλκανική Διάσκεψη» υπό την ηγεσία της ΕΕ και με τη μεσολάβηση υψηλών εκπροσώπων από τις ΗΠΑ και τη Ρωσία. Μια τέτοια απόφαση θα μπορούσε να εφαρμοστεί μεταβάλλοντας τη μορφή των συνομιλιών στις Βρυξέλλες και με τη συναίνεση των Αλβανικών και Σερβικών κομμάτων.<br /> <br /> Το τρίτο σενάριο είναι η «Μόνιμη Βαλκανική Διάσκεψη με ευρεία συμμετοχή» υπό την ηγεσία του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Θα συνεπαγόταν αύξηση του αριθμού των βαλκανικών διαπραγματευτών και θα συνεπαγόταν μια σειρά διαφόρων εδαφικών ανταλλαγών, που θα βασίζονταν όχι μόνο στην εθνότητα, αλλά και στα γεωπολιτικά συμφέροντα κάθε βαλκανικής χώρας καθώς και στην εγγυημένη βιωσιμότητα τέτοιων ανταλλαγών. <br /> <br /> Το τέταρτο σενάριο είναι η δημιουργία της "Βαλκανικής Ένωσης", η οποία βασίζεται στην ΕΕ. Η Τουρκία, ως "αιώνιος" υποψήφιος για την ΕΕ, θα μπορούσε να συμμετάσχει σε μια τέτοια "Ένωση". <br /> <br /> Η «αυθόρμητη» και αυταρχική εδαφική αναδιοργάνωση που σχεδιάστηκε για τους βαλκανικούς λαούς μετά την κατάρρευση της Γιουγκοσλαβίας δεν τους προσέφερε καλύτερη ζωή και καλή σχέση μεταξύ τους. Μερικοί εκπρόσωποι τοπικών περιοχών και της κοινότητας των εμπειρογνωμόνων τονίζουν πως "απέτυχε άθλια". Οι εθνικές ομάδες χωρίζονται μεταξύ διαφορετικών πολιτικών οντοτήτων σε διαφορετικές χώρες και δεν αισθάνονται πάντα άνετα εκεί.<br /> <br /> Τα ζωτικά τους συμφέροντα απειλούνται και είναι δυνατόν να δημιουργηθούν ανεξέλεγκτες συγκρούσεις και αναδιανομή εδαφών εξαιτίας κάποιων εξωτερικών παραγόντων αλλά και εθνοτικών διαφορών. Πολλές χώρες και περιφερειακές οντότητες δεν είναι απλώς βιώσιμες.<br /> <br /> Το επιτυχημένο μέλλον τους μπορεί να συνδέεται αποκλειστικά με την ένταξη σε ομοεθνείς ομάδες, την ένωση, τις συμμαχίες, την αναζήτηση κάποιων άλλων μορφών και συνιστωσών της κρατικής υπόστασης προκειμένου να επιβιώσουν ως οντότητες. Μπορούν να υπάρχουν κανονικά μόνο υπό εξωτερικό έλεγχο ή ως μέρος κάποιας άλλης οντότητας.<br /> <br /> Διατηρώντας ωστόσο την τεχνητή ύπαρξη εθνικής και εδαφικής οριοθέτησης δεν οδηγεί πουθενά. Πχ είναι πολύ δύσκολο για τους Σέρβους να μετακινηθούν σε περιοχές ανταλλαγής που ζουν Μουσουλμάνοι. Θα δημιουργηθούν περισσότερες εντάσεις, θα τροφοδοτήσει διάφορους ακραίους εθνικιστές και λαϊκιστές, θα συσσωρεύσει δυναμικές κρίσης, οι οποίες υφίστανται ήδη σε μεγάλο βαθμό.<br /> <br /> Θα πρέπει λογικά να μετακινηθούν πληθυσμοί και να διαχωριστούν εθνοτικά. Συνεπώς, στην περιοχή, καθώς και στις διεθνείς κοινότητες εμπειρογνωμόνων, διάφοροι παράγοντες και οι συνθέσεις τους διοργανώνουν μια άτυπη συζήτηση για να περιγράψουν τα πιθανά σενάρια της διευθέτησης των Βαλκανίων μακροπρόθεσμα.<br /> <br /> Μεταξύ των εξωτερικών παραγόντων, το Ηνωμένο Βασίλειο είναι ο πιο ενεργός υποστηρικτής της δημιουργίας «εθνοκεντρικών κρατών», δηλαδή της «μεγάλης» Αλβανίας, της «μεγάλης» Σερβίας και της «μεγάλης» Κροατίας.<br /> <br /> Αυτό το σενάριο θα σήμαινε την ακόλουθη εδαφική ανταλλαγή:<br /> <br /> - "Μεγάλη" Αλβανία: η Δημοκρατία της Αλβανίας, το μεγαλύτερο μέρος του Κοσσυφοπεδίου, μέρος των Σκοπίων, τμήμα της Σερβίας (Bujanovac και Presevo), η περιοχή Ulcinj του Μαυροβουνίου. <br /> <br /> - "Μεγάλη" Σερβία: η Δημοκρατία της Σερβίας, η Δημοκρατία της Σέρπσκα με πρόσβαση στη θάλασσα στην περιοχή Herceg Novi (Μαυροβούνιο) και οι σερβικές κοινότητες στο βόρειο τμήμα του Κοσσυφοπεδίου, συμπεριλαμβανομένης της Βόρειας Μιτρόβιτσας.<br /> <br /> - "Μεγάλη" Κροατία: Δημοκρατία της Κροατίας, και μια τρίτη οντότητα στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη [Herceg Bosna (Herzeg-Βοσνία)].<br /> <br /> -Το Μαυροβούνιο θα λάβει μέρος του, ιστορικά, Σερβικού Σαντζακίου<br /> <br /> - Βοσνία-Ερζεγοβίνη στα σύνορα της Ομοσπονδίας Βοσνίας-Ερζεγοβίνης με την πιθανή επιλογή δημιουργίας συνομοσπονδίας με την Κροατία / Σερβία / Μαυροβούνιο.<br /> <br /> - Η ΠΓΔΜ θα είναι σε χειρότερη θέση, χωρίς να ελέγχει τα περισσότερα από τα δικά της εδάφη. Επιπλέον, υπάρχει εδώ μια τάση να δοκιμαστούν οι διαφορές μεταξύ της Βουλγαρίας, της Ελλάδας, της Αλβανίας και της Σερβίας. Ένα από τα πιθανά σενάρια για τα Σκόπια σε αυτή την περίπτωση είναι η δημιουργία μιας συνομοσπονδίας με τη Βουλγαρία ή τη Σερβία.<br /> <br /> Πράγματι, το "κουτί της Πανδώρας" δεν πρέπει ποτέ να ανοίξει! Το θέμα είναι ότι ένα τέτοιο αποτέλεσμα θα μπορούσε να προκύψει από οποιαδήποτε διμερή ιδιωτική συμφωνία για ανταλλαγές και αναθεωρήσεις που θα ξεπεράσει την πολυμερή μορφή συμμετοχής και τη "δέσμη μέτρων", ειδικά υπό την πίεση της Ουάσινγκτον, ακολουθώντας μόνο τις δικές της γεωπολιτικές φιλοδοξίες.<br /> <br /> «Θα είναι εξαιρετικά δύσκολο να ελέγξουμε περαιτέρω καταστροφικές διεργασίες που ξυπνούν από αυτή την προσέγγιση στο μέλλον. Τουλάχιστον, αν είναι δυνατόν να το αποφύγουμε.»<br /> <br /> Ωστόσο, η ένταξή τους σε οποιαδήποτε από τις προαναφερθείσες πολυμερείς μορφές αλλάζει σημαντικά την εικόνα.<br /> Πρώτον, επιτρέπει να προωθήσουν οποιαδήποτε ενέργεια με οργανωμένο και ελεγχόμενο χαρακτήρα.<br /> Δεύτερον, παρέχει την ευκαιρία να συνδυάσουν όλες τις πολιτικές αποφάσεις, οι οποίες είναι ξεχωριστά απαράδεκτες και διαμορφώθηκαν σε διαφορετικές περιόδους, σε ένα ενιαίο "πακέτο", συντονισμένο και εγκεκριμένο από όλους που να είναι αποδεκτό.<br /> Τρίτον, ανοίγει τις προοπτικές παροχής ισχυρών διεθνών εγγυήσεων για την "επίλυση τύπου πακέτων" επιτόπου.<br /> Τέταρτον, «καθορίζει τους κανόνες του παιχνιδιού να είναι σαφείς και αποδεκτοί από όλους τους παίκτες.»<br /> <br /> Από το σχέδιο "Yinon" προς την πρόταση του Timothy Less<br /> <br /> Κρίνοντας από το κείμενο, οι συγγραφείς γνωρίζουν πολύ καλά τους κινδύνους που συνεπάγεται η πρότασή τους, αλλά φαίνεται να πιστεύουν ότι η Ρωσία θα πρέπει να προσπαθήσει «να καθοδηγήσει υπεύθυνα» αυτό που θα μπορούσε να θεωρήσει ως το σημείο αυτό ως μια «μη αναστρέψιμη διαδικασία» παρόμοια με τις επιλογές που αφορούν στο σύστημα «αποκέντρωσης» της Συρίας. <br /> <br /> Στο πλαίσιο της Μέσης Ανατολής, το «Σχέδιο Γιουνιόν» του Ισραήλ «για το διαχωρισμό και την κυριαρχία της περιοχής φαίνεται να έχει κατορθώσει εν μέρει στη Συρία μετά την ίδρυση μιας αμερικανικής «σφαίρας επιρροής» εντός των ελεγχόμενων από Κουρδικό στοιχείο περιοχών ανατολικά του Ευφράτη και ενός τουρκικού σε τμήματα του Βορειοδυτικού. <br /> <br /> Συνεπώς, δεδομένου ότι η Ρωσία στερείται πολιτικής βούλησης, κινήτρου και εντολής για την ανατροπή αυτών των διαδικασιών, έχει αναλάβει τη «παθητική διευκόλυνση» τους ως μέρος της μεγαλύτερης φιλοδοξίας του 21ου αιώνα να γίνει η υπέρτατη «εξισορροπητική» δύναμη στην Αφρο- Ασία. <br /> <br /> Ομοίως, η Ρωσία είναι έτοιμη να εφαρμόσει τις εμπειρίες που έμαθε στην περιοχή της Μεσογείου στα Βαλκάνια, εκτός από «υπεύθυνη καθοδήγηση» της πρότασης του πρώην βρετανικού διπλωμάτη Timothy Lenn «για την εκ νέου διαίρεση των Βαλκανίων κατά μήκος των εθνοτικών γραμμών και με βάση τα Εθνικά κριτήρια με μια περιφερειακή διαφοροποίηση του «σχεδίου Yiunion» <br /> <br /> Ο κοινός στρατηγικός παρονομαστής μεταξύ των δύο θεάτρων της Ευρασίας - Βαλκανίων είναι ότι η Ρωσία φαίνεται να αντιλαμβάνεται ότι δραστηριοποιείται μέσα σε αυτό που οι αναλυτές περιγράφουν ως το "πρότυπο Εξουσίας" του 19ου αιώνα, δίνοντας προτεραιότητα στις σχέσεις με τις λεγόμενες Μεγάλες Δυνάμεις παρόμοιων μεγεθών μέσω της διαλεκτικής διπλωματίας, την αντιληπτή δαπάνη των μικρών και μεσαίων εταίρων της. Ολα όμως αυτά τα γεγονότα συμβαίνουν - πριν από ό, τι πιστεύει η Μόσχα- διότι είναι ο πιο ρεαλιστικός τρόπος για την «εξισορρόπηση» των περιφερειακών υποθέσεων και την επιτάχυνση της αναδυόμενης πολυπολικής παγκόσμιας τάξης που επιδιώκει.<br /> <br /> Αυτό δεν πρέπει να αποτελεί έκπληξη για τους αντικειμενικούς παρατηρητές, είτε επειδή η Ρωσία - όπως κάθε χώρα - θα επιδιώξει πάντα να προωθεί τα δικά της συμφέροντα πρωτίστως και κυρίως, τα οποία θέλει να υλοποιήσει ιδιαίτερα όταν πρόκειται για βαλκανικές υποθέσεις.<br /> <br /> Για παράδειγμα, η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου του 1878 επεδίωκε να προωθήσει τα συμφέροντα της Ρωσίας μέσω της δημιουργίας μιας λεγόμενης «Μεγαλύτερης Βουλγαρίας» πριν οι "Μεγάλες Δυνάμεις" παρέμβουν διπλωματικά και το αποτρέψουν.<br /> <br /> Κάτι παρόμοιο είναι πιθανόν να συμβεί στο εγγύς μέλλον εάν η Μόσχα θεωρεί ότι η ρωσική διευκόλυνση της εφαρμογής της πρότασης του Timothy Less θα ενίσχυε την επιρροή της στην περιοχή μέσω της διαλεκτικής διπλωματίας και άλλων μεθόδων ως "ήπια δύναμη" που προσπαθεί να πείσει ότι δεν θέλει την αποσταθεροποίηση και πρέπει να τους πείσει για να μην τις φορτώσουν μετά όλες τις ευθύνες.. <br /> <br /> Είναι σημαντικό ότι ο νέος περιφερειακός εταίρος της Ρωσίας, η Κροατία, θα επεκταθεί εδαφικά μόνο βάσει της πρότασης του Ρωσικού Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων, ακριβώς όπως η Βουλγαρία ήταν έτοιμη να κάνει με τη Συμφωνία του Αγίου Στεφάνου, ενώ η Σερβία θα έπρεπε να διαπραγματεύεται για ανταλλαγή μερικών από τα εδάφη της.<br /> <br /> Η σύνδεση του Κοσσυφοπεδίου<br /> <br /> Τελικά, όλη αυτή η περιφερειακή διαδικασία κατακερματισμού ξεκίνησε με το Κοσσυφοπέδιο, το οποίο άνοιξε το "Κουτί της Πανδώρας" παραβιάζοντας την ανυποψίαστη αρχή ότι τα εσωτερικά διοικητικά σύνορα πρέπει να παραμείνουν αμερόληπτα μετά την ανεξαρτησία των συστατικών οντοτήτων τους.<br /> <br /> Αν και σχετίζεται, η ανεξαρτησία της Βοσνίας από τη Γιουγκοσλαβία ήταν διαφορετική από την αυτονομιστική εκστρατεία του Κοσσυφοπεδίου εναντίον της Σερβίας, διότι η πρώην αποτελούσε μια εσωτερική μονάδα ισοδύναμη με τους άλλους πλέον ανεξάρτητους ομολόγους της, όπως η Σερβία, ενώ το Κοσσυφοπέδιο ήταν μια αυτόνομη επαρχία υπό τη δικαιοδοσία του Βελιγραδίου.<br /> <br /> Οι εξωτερικά υποστηριζόμενες προσπάθειες ανασύνταξης των καταθλιπτικών εθνοκεντρικών -φυγοκεντρικών δυνάμεων (πρωτίστως μεταξύ αυτών και του φασιστικά υποστηριζόμενου έργου του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου της λεγόμενης "Μεγάλης Αλβανίας") προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την πρόταση του Timothy Less. Το έργο αυτό λαμβάνει μαζική ώθηση από την προοδευτική διάλυση της ΠΓΔΜ ως κράτος μετά την πρόσφατη αλλαγή του ονόματος και τον νόμο για την αλβανική γλώσσα.<br /> <br /> Ο πρόεδρος της Σερβίας Βούτσιτς είναι ύποπτος- σύμφωνα με κάποιους που θέλουν να τον παρουσιάσουν έτσι- ότι συνωμοτεί για να αλλάξει το σύνταγμα της χώρας του, προκειμένου να αφαιρέσει το απόσπασμα που ορίζει ότι το Κοσσυφοπέδιο αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της επικράτειάς του πριν από τη σύναψη συμφωνίας για την «πώληση της περιοχής» που αποτελεί το λίκνο του πολιτισμού της Σερβίας ώστε να προχωρήσει σε ταχεία ένταξη στην ΕΕ.<br /> <br /> Πάλι όμως δεν μπορεί να το κάνει χωρίς να προηγηθεί η πολιτική του "αυτοκτονία", εκτός αν το σχέδιο εκτελείται με τη σωστή "κάλυψη". Στην περίπτωση αυτή, θα μπορούσε να στηριχτεί στην σχετικότητα της εγχώριας μαλακής εξουσίας της πρότασης του Ρωσικού Συμβουλίου να "καθοδηγεί υπεύθυνα" αυτό που πιστεύει η Μόσχα για να είναι η «μη αναστρέψιμη διαδικασία» της αναγνώρισης της "ανεξαρτησίας" του Κοσσυφοπεδίου από τη Σερβία.<br /> <br /> Η Ρωσοφιλία "ζει και βασιλεύει" στη Σερβία, οπότε οι άνθρωποι μπορεί να αντιδρούν διαφορετικά σε αυτό το γεγονός αν έχει την έγκριση της Ρωσίας.<br /> <br /> Αυτό δεν είναι μόνο άγρια κερδοσκοπία είτε επειδή ο Βούτσιτς επισκέφθηκε τη Μόσχα τον περασμένο Οκτώβριο, κατά τη διάρκεια της οποίας η ρώσικη εφημερίδα Kommersant ανέφερε ότι ο Σέρβος ηγέτης ζήτησε από τον Ρώσο ομόλογό του να υποστηρίξει το σχέδιό του για το Κοσσυφοπέδιο.<br /> <br /> Ο Βούτσιτς είπε με αινιγματικό τρόπο αμέσως μετά ότι «πήραμε όλα όσα ψάχναμε. Συμφωνήσαμε με τα πάντα» αν και «δεν μπόρεσε να αποκαλύψει τις λεπτομέρειες».<br /> <br /> Εν πάση περιπτώσει, ήταν ενδιαφέρον ότι ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ δήλωσε ένα μήνα αργότερα ότι «Εάν το Βελιγράδι θεωρήσει ότι οποιαδήποτε λύση διευθέτησης είναι αποδεκτή από τη Σερβία, με εποικοδομητικό τρόπο η Ρωσία δεν θα είναι «περισσότερο Σερβική από τους Σέρβους στην αμφισβήτηση της βούλησης της διεθνούς αναγνωρισμένης κυβέρνησης της Σερβίας».<br /> <br /> Εάν είναι επιτυχής, τότε ο «συμβιβασμός του Κοσσυφοπεδίου» του Βούτσιτς θα είναι το γεωπολιτικό αποκορύφωμα της «επανάστασης του 2000».<br /> <br /> Τελικές Σκέψεις<br /> <br /> Αντί του «σχεδίου Yunion» για την περιοχή της Μέσης Ανατολής, η πρόταση για τα Βαλκάνια που έκανε το 2016 οTimothy Less, χρησιμοποιείται ως πρότυπο, αν και στις δύο περιπτώσεις φαίνεται ότι η Ρωσία παραιτείται από το «αναπόφευκτο» των δύο σχεδίων και πιστεύει ότι είναι καλύτερο να προσπαθήσει να «καθοδηγήσει υπεύθυνα» αυτές τις διαδικασίες προς την κατεύθυνση των συμφερόντων της Μόσχας όσο το δυνατόν ρεαλιστικότερα. <br /> <br /> Ενώ παραμένει να δούμε αν το Κρεμλίνο είναι δεκτικό προς τη σύσταση του Ρωσικου Συμβουλίου, το γεγονός ότι εκτυλίσσεται αυτή τη στιγμή είναι σημαντικό από μόνο του. <br /> <br /> <a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Διέρρευσε η εισήγηση στον Β.Πούτιν για τις αλλαγές συνόρων στα Βαλκάνια -Τα νέα εδαφικά όρια των κρατών

Γράφει: Βασίλης Καπούλας Διέρρευσε η έκθεση- εισήγηση του πανίσχυρου ρωσικού συμβουλίου διεθνών σχέσεων (RIAC) στον Β.Πούτιν για λύση ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Πούτιν εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες Ερντογάν στη Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKRweSUTIBjAdWpy1330R3Q4TTKYWZwE_6fx2V-oKylt8qTjw8REEf0kUvq_yQYzn_FTCF6xt0hiYmfiZGLDwOVa4puT-FwbMA3f_m_KEoFp7wpJ3O0GVQJ1E5JuksopxmskpR8-_5bpQ/s1600/erdogan_poutin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="630" height="506" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKRweSUTIBjAdWpy1330R3Q4TTKYWZwE_6fx2V-oKylt8qTjw8REEf0kUvq_yQYzn_FTCF6xt0hiYmfiZGLDwOVa4puT-FwbMA3f_m_KEoFp7wpJ3O0GVQJ1E5JuksopxmskpR8-_5bpQ/s640/erdogan_poutin.jpg" width="640" /></a></div>     <i>POOL New / Reuters</i><br /> <h3> <span style="font-weight: normal;">Η Ρωσία αποδεικνύει ότι παραμένει «play maker» της συριακής «γεωπολιτικής σκακιέρας». </span></h3> <b>Γιώργος Ξ. Πρωτόπαπας*</b><br /> Να σηματοδοτήσουν τη δημιουργία κοινού, αλλά όχι αναγκαία και ενιαίου μετώπου στη Μέση Ανατολή, ικανού να καλύψει το κενό εξουσίας που δημιουργεί η αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία, επιχείρησαν Βλάντιμιρ-Πούιν και Ταγίπ Ερντογάν, με τη συνάντησή τους στη Μόσχα, αναβαθμίζοντας παράλληλα το ρόλο και τις προοπτικές της συνεργασίας τους στην ευρύτερη περιοχή.<br /> <br /> Παράλληλα, οι διαρκείς επαφές Ρωσίας και Τουρκίας σε κεντρικό πολιτικό επίπεδο, είναι ενδεικτικές της εμβάθυνσης της διμερούς συνεργασίας, η οποία τείνει να εξελιχθεί σε συμμαχία.<br /> <br /> Οι ρώσο – τουρκικές σχέσεις αν και διέπονται από ταύτιση αντί-δυτικών συμφερόντων, εν τούτοις διαφοροποιούνται αισθητά, ιδιαίτερα στη «γεωπολιτική σκακιέρα» της Μέσης Ανατολής. Αυτές, φαίνεται ότι επιχειρείται να λειανθούν, ώστε να διασφαλιστεί η ομαλή μετάβαση στη Συρία και να εδραιωθούν τα στρατηγικά συμφέροντα αμφότερων. Η επίσκεψη του Τούρκου προέδρου Ταγίπ Ερντογάν στη Μόσχα, έγινε με φόντο τις γεωπολιτικές ανακατατάξεις που προκαλεί η αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από τη Συρία και η επιταχυνόμενη διαδικασία ανατροπής του status quo στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> Βλαντιμίρ Πούτιν και Ταγίπ Ερντογάν, επίσης, προσπαθούν να συντονίσουν τις στρατηγικές τους, στο πλαίσιο του εφικτού, μετά την απόφαση της Ουάσιγκτον για σταδιακή αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το συριακό έδαφος. Μόσχα και Άγκυρα θεωρούν ότι η αμερικανική στρατιωτική παρουσία, δρα ανασταλτικά στην εδκήλωση και εφαρμογή των σχεδιασμών τους για την ενδυνάμωση της επιρροής τους στο εσωτερικό της Συρίας.<br /> <br /> Η συζήτηση των δύο ηγετών επικεντρώθηκε στη στρατηγική για την εμπέδωση της σταθερότητας στη συριακή επαρχία Ιντλίμπ, η οποία ελέγχεται από την ισλαμική εξτρεμιστική οργάνωση Χαγιάτ Ταχρίρ αλ Σαμ (συνδέεται με την Αλ – Κάιντα).<br /> <br /> Στην κοινή συνέντευξη Τύπου ο Βλαντιμίρ Πούτιν επισήμανε ότι η Τουρκία κάνει πολλά για να διορθώσει την κατάσταση. Ωστόσο, δήλωσε ότι απαιτείται περαιτέρω δράση από τις δύο χώρες προκειμένου να «ρευστοποιηθεί η δράση των τρομοκρατικών οργανώσεων». Ο Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε και αυτός ότι είναι σημαντικό στο να αποτραπεί το ενδεχόμενο ενός κενού εξουσίας μετά την απόσυρση των αμερικάνικων δυνάμεων που θα δώσει την ευκαιρία σε τρομοκρατικές οργανώσεις να δραστηριοποιηθούν ελεύθερα.<br /> Ανταλλάγματα<br /> <br /> Ο Ταγίπ Ερντογάν εμφανίζεται να έχει το μεγαλύτερο πρόβλημα καθώς επιδιώκει τη συναίνεση της Μόσχας στο μέτωπο κατά των σύριων κουρδικών δυνάμεων που υποστηρίζονται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Η περίπτωση της επαρχίας Ιντλίμπ ενδέχεται να αποτελέσει ένα πρότυπο συνεργασίας Ερντογάν-Άσαντ, υπό την αιγίδα του Πούτιν, με δεδομένο ότι οι δύο ηγέτες βρίσκονται σε διαρκή αντιπαράθεση.<br /> <br /> Οι αντάρτες της συριακής αντιπολίτευσης – σύμμαχοι της Τουρκίας- ηττήθηκαν στην Ιντλίμπ από τους ισλαμιστές-εξτρεμιστές μαχητές της Χαγιάτ Ταχρίρ αλ. Τώρα, Μόσχα και Δαμασκός επιθυμούν, από την πλευρά τους, να εξαπολύσουν στρατιωτικές επιχειρήσεις εναντίον της ισλαμικής εξτρεμιστικής οργάνωσης, από τη στιγμή που έχουν εγκαταλείψει το Ιντλίμπ και οι μετριοπαθείς συριακές ομάδες.<br /> <br /> Σε αυτό το πλαίσιο η Άγκυρα θα μπορούσε να έχει ενεργό ρόλο, συμβάλλοντας στην εκδίωξη της συγκεκριμένης οργάνωσης από την περιοχή, κίνηση που θα συνέβαλε καθοριστικά στην επανάκτηση της εμπιστοσύνης στις διμερείς σχέσεις με τον Άσαντ. <br /> <br /> Ο Βλάντιμιρ Πούτιν, εν τω μεταξύ, θα συμβάλλει ως εγγυητής της τήρησης της συμφωνίας από την τουρκική πλευρά.<br /> <br /> Επίσης, η Ρωσία, σε μια τέτοια εξέλιξη επωφελείται καθώς δεν θα επωμιστεί το κόστος των επιχειρήσεων, καθώς επιχειρεί να μειώσει τις αμυντικές της δαπάνες.<br /> <br /> Σε αντάλλαγμα, ο Ταγίπ Ερντογάν, θα μπορέσει να διαμορφώσει ζώνη ασφαλείας απέναντι στους Κούρδους σε άλλες περιοχές κατά μήκος των συριακών συνόρων, οι οποίες όμως θα επιτηρούνται από τριμερή σχήματα.<br /> <br /> Μείζον θέμα για την Άγκυρα είναι να αποφευχθεί η προσέγγιση Ασάντ-YPG, καθώς ήδη έχουν διεξαχθεί σχετικές επαφές. Η προοπτική αυτή προκαλεί νευρικότητα στην Άγκυρα, όπου η ενδυνάμωση των Κούρδων γίνεται αντιληπτή ως δύναμη αποσταθεροποίησης.<br /> Εύθραυστες ισορροπίες<br /> <br /> Τις διμερείς συζητήσεις μεταξύ Βλαντιμίρ Πούτιν και Ταγίπ Ερντογάν, αναμένεται να ακολουθήσει σύμφωνα με δήλωση του πρώτου και μια τριμερής συνάντησή Ρωσίας – Τουρκίας – Ιράν με θέμα το συριακό μέτωπο. Οι τρεις χώρες προσπαθούν να συντονίσουν τις ενέργειές τους με στόχο την σταθεροποίηση της Συρίας προωθώντας παράλληλα τα εθνικά τους συμφέροντα.<br /> <br /> Η Μόσχα επιθυμεί να διατηρήσει τις δύο σημαντικές στρατιωτικές της βάσεις, που παρέχουν και πρόσβαση στην Μεσόγειο, με ό, τι αυτό συνεπάγεται γεωστρατηγικά. Η Άγκυρα από την πλευρά της επιδιώκει αφενός να παρεμποδίσει την ενοποίηση κουρδικών θυλάκων και ενίσχυση των δυνάμεών τους. Παράλληλα, όμως Μόσχα και Άγκυρα εξασφαλίζοντας πρόσβαση στη Μεσόγειο και επιρροή στην περιοχή, αποκτούν de facto θέση στο τραπέζι της διαχείρισης της Ανατολικής Μεσογείου, απ’ όπου θα περάσουν σημαντικοί αγωγοί, όπως ο East Med.<br /> <br /> Σε μια πρώτη προσέγγιση, από τη συνάντηση με τον Βλάντιμιρ Πούτιν, ο Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να αναζητά την κάλυψη που χρειάζεται, έναντι του Άσαντ, για να πραγματοποιήσει τις επιχειρήσεις κατά των Κούρδων, τις οποίες μπλόκαρε με τη στάση του ο Τραμπ, ενώ ο Σύρος πρόεδρος, ανέλαβε επίσης αποτρεπτική δράση, ενισχύοντας το μέτωπο με δικές του δυνάμεις. Οι εύθραυστες ισορροπίες, όμως, στο συριακό μέτωπο προκαλούν περισσότερα προβλήματα στην τουρκική πλευρά, καθώς -σύμφωνα με το αφήγημα της Άγκυρας- οι Κούρδοι αναπτύσσουν κλιμακούμενη και αποσταθεροποιητική κινητικότητα. Ταυτόχρονα, τα τουρκικά συμφέροντα επηρεάζονται αρνητικά και από την επαναπροσέγγιση των αραβικών κρατών, που καθοδηγούνται από Σαουδική Αραβία και Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, με το καθεστώς της Δαμάσκου.<br /> <br /> Η Ρωσία, από την πλευρά της, αποδεικνύει ότι παραμένει «play maker» της συριακής «γεωπολιτικής σκακιέρας» από τη στιγμή που η στρατηγική του Πούτιν αποφέρει σημαντικά στρατηγικά οφέλη. Η στρατιωτική εμπλοκή της μόσχας άλλαξε το ρου του εμφυλίου πολέμου, διασώζοντας τον Μπασάρ Άσαντ, περιορίζοντας δραστικά τις εδαφικές κτήσεις της αντιπολίτευσης και εξαναγκάζοντας τις ΗΠΑ σε αποχώρηση. Αυτά, στρατηγικά μεταφράζονται σε ενισχυμένη και εγγυημένη παρουσία της Ρωσίας στη Συρία, θέση που της χαρίζει ρόλο στην περιοχή και θέση στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για τον επανακαθορισμό των ισορροπιών.<br /> <br /> Με δεδομένο μάλιστα ότι αποτελεί τον βασικό στρατηγικό και εμπορικό εταίρο του Ιράν, αποκτά διείσδυση στον Λίβανο και το Κατάρ, ενώ οι σχέσεις με την Τουρκία, ολοκληρώνουν τον εκτεταμένο βραχίονα της Μόσχας στη Μέση Ανατολή και την Ανατολική Μεσόγειο. <br /> <br /> Εξ αυτής της θέσης και με εμπεδωμένη τη στρατιωτική ανάπτυξη στην περιοχή, η Μόσχα αποκτά τη δυνατότητα προσέγγισης αραβικών χωρών και να διευρύνει τις συμμαχίες της, ή να αλλάξει τους όρους συμφωνιών, κατά το δοκούν, καθώς διαθέτει πλέον το απαιτούμενο εκτόπισμα.<br /> <br /> <b><i>*Διεθνολόγος και Strategic Μedia Analyst στο Crisis Monitor</i></b><br /> <div> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ο Πούτιν εκμεταλλεύεται τις αδυναμίες Ερντογάν στη Συρία

    POOL New / Reuters Η Ρωσία αποδεικνύει ότι παραμένει «play maker» της συριακής «γεωπολιτικής σκακιέρας». Γιώργος Ξ. Πρωτόπαπας* Να...

Διαβάστε την συνέχεια

Η μεγαλύτερη ζαριά του Ταγίπ Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqKVecCTApSrOOhB8roHCebxfiANwEHpyOLFOuD0Dmut9Jj4ppnOsFhv5CIeOAB3wOzZ331bwoFQUkt2lTc43bHfd4MRv2YoJwXWS3fanD5hwEDiprTU_5_rsPKfdytAkbIPhcG6nXh4M/s1600/poutin_erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="417" data-original-width="680" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqKVecCTApSrOOhB8roHCebxfiANwEHpyOLFOuD0Dmut9Jj4ppnOsFhv5CIeOAB3wOzZ331bwoFQUkt2lTc43bHfd4MRv2YoJwXWS3fanD5hwEDiprTU_5_rsPKfdytAkbIPhcG6nXh4M/s640/poutin_erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Κώστα Ράπτη </b><br /> "Από αυτή την κρίση η Τουρκία είτε θα χάσει εδάφη είτε θα κερδίσει εδάφη: στόχος μου είναι να παραδώσω μια μεγαλύτερη Τουρκία". Αυτό φέρεται να τόνισε σε κάποια από τις συνεδριάσεις του υπουργικού του συμβουλίου ο Ταγίπ Ερντογάν σχετικά με τα τεκταινόμενα στη Συρία. Η αποστροφή αυτή που του αποδίδεται δεν είναι, άλλωστε, άσχετη με τις συχνές αναφορές του στα "συνόρα της καρδιάς" του, στον "Εθνικό Όρκο του 1920" (με βάση τον οποίο η Τουρκία θα διατηρούσε τη Θράκη, την Κύπρο, τα Δωδεκάνησα, το Χαλέπι και τη Μοσούλη) ή στη Συνθήκη της Λωζάνης, από την οποία η χώρα του βγήκε "χαμένη" – προφανώς, όπως υπονοεί, λόγω της διαπραγματευτικής γραμμής του Κεμάλ και του Ινονού. <br /> <br /> Οι καλειδοσκοπικές αλλαγές συσχετισμών και συμμαχιών στη Συρία και την ευρύτερη περιοχή έχουν φέρει τον Ερντογάν σε εξαιρετικά δύσκολη θέση. Όμως, την ίδια στιγμή, του προσφέρουν παραδόξως τη δυνατότητα και για ένα μεγάλο βήμα προς την υλοποίηση του νεο-οθωμανικού του ονείρου προς Ανατολάς. Ο κίνδυνος παραμένει αξεδιάλυτα μπλεγμένος με την ευκαιρία. Όλα βρίσκονται στην κόψη του ξυραφιού. <br /> <br /> Το δέλεαρ <br /> <br /> Για άλλη μία φορά, τον ρυθμό των εξελίξεων δίνει ο Ντόναλντ Τραμπ. Έχοντας υποχρεωθεί να αναδιπλωθεί, λόγω των αντιδράσεων στην Ουάσινγκτον, από την αρχική εξαγγελία του (κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον Ερντογάν) για άμεση απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων από την κουρδοκρατούμενη βορειοανατολική Συρία, ο ένοικος του Λευκού Οίκου επανήλθε με μια ακόμα τολμηρότερη προσφορά προς τον Τούρκο ηγέτη: τη συγκατάθεσή του στη δημιουργία μιας "ζώνης ασφαλείας" στην επίμαχη περιοχή ελεγχόμενης από τουρκικές δυνάμεις, υπό την αεροπορική κάλυψη των ΗΠΑ. <br /> <br /> Η εν λόγω ζώνη, εκτεινόμενη από τον Ευφράτη μέχρι το ανατολικό άκρο της Συρίας, προβλέπεται να έχει μήκος 420 χιλιομέτρων και βάθος 32 χιλιομέτρων, καλύπτοντας δηλαδή μια έκταση μεγαλύτερη, λ.χ., από αυτήν του Λιβάνου. Πρόκειται για το αντάλλαγμα που προτίθεται να αποσπάσει η Άγκυρα, επικαλούμενη τον κίνδυνο ασφαλείας που αντιπροσωπεύουν για την ίδια οι Κούρδοι αντάρτες του PYD (αδελφής οργάνωσης του ΡΚΚ), ώστε να επαναβεβαιώσει τη σύμπλευσή της με τους αμερικανικούς σχεδιασμούς. <br /> <br /> Άλλωστε, ήδη οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις κατέχουν άλλα τμήματα της συριακής επικράτειας, όπως είναι η αλ-Μπαμπ, η Τζαράμπουλους και το Αφρίν, που τα κατέλαβαν υπό το πρόσχημα της μάχης κατά της "τρομοκρατίας" (ισλαμιστικής ή κουρδικής, αδιάφορο). Ο τρόπος που διοικούνται έκτοτε οι εν λόγω περιοχές περισσότερο παραπέμπει στο προηγούμενο της Βόρειας Κύπρου και δεν προoιωνίζεται διαθέσεις γρήγορης αποχώρησης. Επιπλέον, η δημιουργία μιας ευρείας ζώνης ασφαλείας θα μπορούσε να αξιοποιηθεί (με μονιμότερα δημογραφικά αποτελέσματα) για την εγκατάσταση των Σύρων προσφύγων που έχουν καταφύγει στην Τουρκία και η παρουσία τους επιβαρύνει τα μεγάλα αστικά κέντρα και ερεθίζει τους Τούρκους εθνικιστές. <br /> <br /> Τα ρίσκα <br /> <br /> Ωστόσο, πέρα από τα προφανή επιχειρησιακά ρίσκα, που καθιστούν το τουρκικό Γενικό Επιτελείο μάλλον απρόθυμο να συμμεριστεί τους "οραματισμούς" του Ερντογάν, το σχέδιο δημιουργίας αυτής της ζώνης ασφαλείας προϋποθέτει έναν βαθμό αποδοχής του από τη Ρωσία. Ήταν, άλλωστε, η δική της ανοχή που επέτρεψε την κατάληψη του Αφρίν. <br /> <br /> Αυτό ακριβώς υπήρξε και το κύριο αντικείμενο της νέας συνάντησης <a href="http://www.capital.gr/tag/putin-poutin">Πούτιν</a>-Ερντογάν την Τετάρτη στη Μόσχα, σε κλίμα που προς τα έξω έδειχνε πάντοτε εγκάρδιο. <br /> <br /> Είχαν προηγηθεί οι σαφείς, αν και σε συγκρατημένους τόνους, τοποθετήσεις της ρωσικής διπλωματίας ότι η μόνη αποτελεσματική και σύμφωνη με τη νομιμότητα λύση για τη βόρεια Συρία είναι η επάνοδος στον έλεγχο της κεντρικής κυβέρνησης της Δαμασκού – όπως συνέβη, προς μεγάλη τουρκική ενόχληση, με την κουρδική πόλη Μπάνμπιτζ στα δυτικά του Ευφράτη. Την ίδια ώρα, η Μόσχα μεσολαβούσε εντατικά σε διακριτικές συνομιλίες μεταξύ των Κούρδων και της κυβέρνησης Άσαντ για την επίτευξη πολιτικής συμφωνίας. <br /> <br /> Ρωσική ακροβασία<br /> <br /> Η "πανουργία" της πρότασης Τραμπ είναι σαφής, εφόσον με το δέλεαρ της "ζώνης ασφαλείας" επιχειρείται διάρρηξη της σχέσης συνεργασίας που έχει δημιουργηθεί μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας, αποκατάσταση της "ψυχικής ενότητας" στη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ και ανατροπή των συσχετισμών στη Μαύρη Θάλασσα. <br /> <br /> Ο Βλαντίμιρ Πούτιν καλείται να κινηθεί ακροβατικά, καθώς η Μόσχα πήρε το ρίσκο να διαπλέξει το συριακό ζήτημα, επί του οποίου συγκρότησε τη "διαδικασία της Αστάνα" (Ρωσία, Τουρκία, Ιράν), με την όλο και πιο στενή οικονομική και ενεργειακή συνεργασία με την Άγκυρα. Οι αναγεννώμενες αποκλίσεις στο πρώτο πεδίο θέτουν υπό διακινδύνευση και το δεύτερο, τη στιγμή που προχωρούν τα σχέδια του αγωγού φυσικού αερίου Turkish Stream, του πυρηνικού σταθμού του Ακουγιού και της παραγγελίας ρωσικών συστημάτων S-400 από την Τουρκία. <br /> <br /> "Χαρτί" η Ίντλιμπ <br /> <br /> Κρατά, βεβαίως, ο Ρώσος πρόεδρος ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί έναντι του Τούρκου ομολόγου του: την τύχη της επαρχίας Ίντλιμπ στη βορειοδυτική Συρία, που ελέγχεται από ισλαμιστές αντάρτες φίλα προσκείμενους στην Τουρκία και τελεί υπό εύθραυστη εκεχειρία με ρωσοτουρκική εγγύηση. Η μετάθεση του επιχειρησιακού ενδιαφέροντος της Άγκυρας και των συμμάχων της προς τα βορειοανατολικά θα καθιστούσε την Ίντιλμπ εύκολο στόχο για τη Δαμασκό και την προστάτιδά της Μόσχα, αποκλείοντας, έτσι, το ενδεχόμενο μελλοντικής επέκτασης της ζώνης ασφαλείας μέχρι τη Μεσόγειο. <br /> <br /> Κατά τη συνάντηση της Τετάρτης ο Πούτιν προανήγγειλε περαιτέρω δράση για να "ρευστοποιηθεί η δράση των τρομοκρατικών οργανώσεων" στην Ίντλιμπ, επί τη βάσει της προεργασίας των υπουργείων Άμυνας των δύο χωρών. Χαιρέτισε, δε, ως βήμα σταθεροποίησης της περιοχής τον τερματισμό (αν όντως υλοποιηθεί, όπως τόνισε) της "παράνομης" αμερικανικής παρουσίας. Από την πλευρά του, ο Ερντογάν επέμεινε ότι η αμερικανική απόσυρση δεν πρέπει να δημιουργήσει "κενό εξουσίας". <br /> <br /> Βαθύτερη καχυποψία <br /> <br /> Την επομένη της συνάντησης Πούτιν-Τραμπ ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, ισχυρίστηκε ότι η Τουρκία έχει την ικανότητα να δημιουργήσει μια "ζώνη ασφαλείας" μόνη της στη Συρία, αλλά δεν θα αποκλείσει τις ΗΠΑ, τη Ρωσία ή άλλους εάν θέλουν να συνεργαστούν. Είναι, ωστόσο, πολύ νωρίς για να επιβεβαιωθεί αν η Άγκυρα εξασφάλισε τη ρωσική συναίνεση στα σχέδιά της ή απλώς καλλιεργεί εντυπώσεις προς διαπραγματευτική εξαργύρωση έναντι των ΗΠΑ. <br /> <br /> Από την άλλη πλευρά, η βαθύτερη καχυποψία του Ερντογάν έναντι της Ουάσινγκτον και η μόνιμη αντιφατικότητα των μηνυμάτων του Τραμπ πιθανότατα θα τον αποτρέψουν από το να αναλάβει το ρίσκο μιας εκτεταμένης εισβολής. Κινδυνεύει, έτσι, να βρεθεί στο τέλος μετέωρος και απομονωμένος από όλες τις πλευρές.<br /> <br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η μεγαλύτερη ζαριά του Ταγίπ Ερντογάν

Του Κώστα Ράπτη "Από αυτή την κρίση η Τουρκία είτε θα χάσει εδάφη είτε θα κερδίσει εδάφη: στόχος μου είναι να παραδώσω μια μεγαλύτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεκατέσσερα μαχητικά της Πολεμικής Αεροπορίας σκέπασαν το Καστελόριζο και το Β. Αιγαίο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCEAn-tv5N7dRKQTYMqKpMILkz4t9AppF_cViMSQeLsY1xGFFno7fvwH8OHV_oWkubTBH-n_5nrzN1CDJvQdYiI3nTmKBTaBfdED8YLpxHv3bRT2wwq9bpswIMIQLy53wxSPecON5Cn04/s1600/polemikh-aeroporia-souda.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCEAn-tv5N7dRKQTYMqKpMILkz4t9AppF_cViMSQeLsY1xGFFno7fvwH8OHV_oWkubTBH-n_5nrzN1CDJvQdYiI3nTmKBTaBfdED8YLpxHv3bRT2wwq9bpswIMIQLy53wxSPecON5Cn04/s640/polemikh-aeroporia-souda.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Δεκατέσσερα μαχητικά F-16 όλων των τύπων απάντησαν στις διαρκείς προσπάθειες των Τούρκων πιλότων να προκαλέσουν κυρίως στο νοτιοανατολικό Αιγαίο και βέβαια στην «στοχοποιημένη» περιοχή του Καστελόριζου. <br /> <br /> Οι προκλήσεις των Τούρκων ξεκίνησαν νωρίς και από το Εθνικό Κέντρο Αεροπορικών Επιχειρήσεων δόθηκε προς όλες τις Μοίρες της Πολεμικής Αεροπορίας «μεγίστη» ετοιμότητα για Scramble, δηλαδή για άμεση απογείωση αεροσκαφών με αποστολή την αναχαίτιση. Οι σχηματισμοί των Τουρκικών μαχητικών εισήλθαν στο FIR Αθηνών σχεδόν ταυτόχρονα από Βορρά και Νοτιοανατολικά στο σύμπλεγμα των νησιών του Καστελόριζου. <br /> <br /> Η Σμηναρχία μάχης στο Καστέλλι, πρώτη απογειώθηκε για την αναχαίτιση των F-16 της Τουρκίας, τα οποία έκαναν τις τρεις υπερπτήσεις σε Καστελόριζο, Ρω και Στρογγύλη, σε πολύ μεγάλο ύψος, καταδιωκόμενα από τους Έλληνες ιπτάμενους μαχητές.<br /> <br /> Πάντως για να αντιμετωπιστεί η μαζική «εισβολή» στο Ελληνικό FIR των επτά σχηματισμών της Τουρκίας, χρειάστηκε η απογείωση από την 115 ΠΜ.<br /> <br />  Σηκώθηκαν στον αέρα δυο ζεύγη F-16 Block 52 plus, από το Καστέλλι, από την 110 ΠΜ της Λάρισα και την 111 ΠΜ της Αγχιάλου Μαγνησίας. Τα Ελληνικά φτερά, όχι μόνο ανταπεξήλθαν, έλεγε πηγή από την Πολεμική Αεροπορία αλλά υπήρχαν διαθέσιμα ταυτόχρονα και σε ετοιμότητα των δυο λεπτών ιπτάμενοι και αεροσκάφη (δηλαδή ο ιπτάμενος μέσα στο αεροσκάφος) και στις Σμηναρχίες Μάχης της Σκύρου και της Λήμνου.<br /> <br /> Το ζευγάρι και η τετράδα των F-16 της Τουρκίας, θέλησαν ν’ αποπροσανατολίσουν εισερχόμενα στο FIR, ανάμεσα από την Χίο και τη Λέσβο και ταυτόχρονα τα υπόλοιπα μαχητικά της, είχαν στοχοποιήσει την ευαίσθητη περιοχή στο Καστελόριζο, με τα γεράκια της Πολεμικής Αεροπορίας να προχωρούν σε δυο αερομαχίες διάρκειας λίγων λεπτών έως ότου απομακρύνουν με τον δικό τους τρόπο τους επίδοξους «εισβολείς».<br /> <br />  Ωστόσο οι γείτονές μας γι’ ακόμη μια ημέρα «έγραψαν» τις ώρες τους στον Ελληνικό ουρανό, αφήνοντας τα ίχνη που θέλουν να καταγράφονται εντός FIR Αθηνών, με σαράντα μια παραβιάσεις από δέκα έξι αεροσκάφη.<br /> <br /> Πρόβες για την «Γαλάζια Πατρίδα»…<br /> <br /> Σύμφωνα με πηγές από την ΠΑ, τα Τουρκικά μαχητικά φαίνεται πως ξεκίνησαν να προβάρουν την φιέστα που ετοιμάζει το Γενικό επιτελείο της Άγκυρας, περί τα τέλη του ερχόμενου μήνα, στην αεροναυτική άσκηση με την προκλητική ονομασία «Γαλάζια πατρίδα».<br /> <br /> Σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες που συγκεντρώνει για την εν λόγω άσκηση της γειτονικής χώρας το Ελληνικό επιτελείο, αναμένεται στη συγκεκριμένη περιοχή να συγκεντρωθεί μεγάλος αριθμών μονάδων επιφανείας της Τουρκίας και να κινηθεί προς την ανατολική Μεσόγειο και την Κύπρο.<br /> <br /> Από την Ελληνική πλευρά πάντως φάνηκε η διαχρονική ετοιμότητα που υπάρχει η οποία σε καμία περίπτωση δεν θεωρείται για τους επιτελείς του πενταγώνου αλλά και τους ίδιους τους πιλότους της ΠΑ κόπωση είτε δική τους είτε των αεροπορικών μέσων.<br /> <br /> Το γεγονός πως μια μέρα που δεν έχουν ανέβει οι τόνοι, η Τουρκία προχωρά σε μια ακόμη πρόκληση, συμπεριλαμβάνεται στην διαρκή προσπάθεια της, να παραμείνουν οι τόνοι υψηλοί στο Αιγαίο, με φόντο το νοτιοανατολικό τμήμα του, που είναι η έξοδος προς την Μεσόγειο των ενεργειακών κοιτασμάτων.<br /> <br /> Κι’ όλα αυτά σχεδόν δέκα μέρες πριν πραγματοποιηθεί η επίσημη επίσκεψη του πρωθυπουργού της χώρας Αλέξη Τσίπρα στην Τουρκία, με τη συνοδεία του Γιώργου Κατρούγκαλου και του νέου υπουργού Εθνικής Άμυνας, Ευάγγελου Αποστολάκη, ο οποίος θέλει να συναντηθεί δια ζώσης με τον ομόλογό του Χουλουσί Ακάρ και να συζητήσουν εκτενώς αυτά ακριβώς τα θέματα καθώς όσο η χώρα μας προκαλείται, και πάντα υπάρχει ο κίνδυνος ενός ατυχήματος είτε στον αέρα είτε στην θάλασσα.<br /> <br /> <a href="https://hellasjournal.com/">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Δεκατέσσερα μαχητικά της Πολεμικής Αεροπορίας σκέπασαν το Καστελόριζο και το Β. Αιγαίο

Δεκατέσσερα μαχητικά F-16 όλων των τύπων απάντησαν στις διαρκείς προσπάθειες των Τούρκων πιλότων να προκαλέσουν κυρίως στο νοτιοανατολικό...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπορεί η Ρωσία να σταματήσει την… μετονομασία του Βόρειου Γείτονά μας;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLV6n4T450YgPNQKIjm_68iT7qclQ0Z5m_1cH6T1uUgLsQkFbTjLNEprg1D3C4oRETOKCwbVjRQtM1KjLEn6aU73d8WScvIE0oWCln7pPQ_8X6gDa37riKeSREOlAj2NO3p4xfei1WlY4/s1600/flag_rosia_skopia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="630" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgLV6n4T450YgPNQKIjm_68iT7qclQ0Z5m_1cH6T1uUgLsQkFbTjLNEprg1D3C4oRETOKCwbVjRQtM1KjLEn6aU73d8WScvIE0oWCln7pPQ_8X6gDa37riKeSREOlAj2NO3p4xfei1WlY4/s640/flag_rosia_skopia.jpg" width="640" /></a></div>     <i>Oleksii Liskonih via Getty Images</i><br /> <h3> <span style="font-weight: normal;">Είναι η Ρωσία διατεθειμένη να προχωρήσει σε μία ακόμα σύγκρουση με την Δύση;</span></h3> <b>Τζώρτζ Μενεσιάν*</b><br /> Η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από τα κοινοβούλια της πΓΔΜ και της Ελλάδας έδωσε νέα ένταση στο Μακεδονικό ζήτημα. Τα Δυτικά Μέσα σχολιάζουν θετικά τόσο την ίδια την Συμφωνία όσο και την κύρωση της, ενώ ξένοι πολιτικοί παράγοντες δηλώνουν ικανοποιημένοι για την ειρηνική διευθέτηση ενός σοβαρού διμερούς βαλκανικού ζητήματος. Πιστεύουν, ότι η ειρηνική αυτή επίλυση θα φέρει σταθερότητα στην περιοχή, παρά την αρνητική στάση της πλειοψηφίας των πολιτών και στις δύο χώρες.<br /> <br /> Ωστόσο, υπάρχουν δύο δυνάμεις οι οποίες αγωνίζονται για να ακυρωθεί η Συμφωνία των Πρεσπών, ώστε να εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Αυτές οι δυνάμεις είναι η Τουρκία και η Ρωσία.<br /> <br /> Η ισχυρότερη από τις δύο είναι η Ρωσία, η στάση της οποίας στο συγκεκριμένο ζήτημα είναι γνωστή. Δεν θέλει την λύση του ονοματολογικού, καθώς πιστεύει πως αυτή θα φέρει την μόνιμη πολιτική και στρατιωτική παρουσία/επέκταση των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην βαλκανική χερσόνησο.<br /> <br /> Πράγματι, εάν αυτό συμβεί, θα περιοριστεί πολύ η δυνατότητα άσκησης καθοριστικής επιρροής της ρωσικής εξωτερικής πολιτικής στα Βαλκάνια, ιδίως στα Δυτικά Βαλκάνια, μετά την είσοδο της «Βόρειας Μακεδονίας» στην Βορειοατλαντική Συμμαχία.<br /> <br /> Εξίσου γνωστή είναι και η (αποτυχημένη) παρέμβαση του ρωσικού παράγοντα σε Ελλάδα και πΓΔΜ, ώστε να δημιουργήσει κωλύματα, αρχικά στην διαπραγμάτευση και στην συνέχεια στην κύρωση της Συμφωνίας. Στα Σκόπια, οι Ρώσοι υποστήριξαν τους εθνικιστές του VMRO-DPMNE και τον Πρόεδρο Ίβανοφ τονίζοντας ότι η Συμφωνία πλήττει τον «μακεδονισμό» του λαού της πΓΔΜ! Ταυτόχρονα, στην Ελλάδα οι Ρώσοι στήριξαν – είτε έμμεσα, είτε άμεσα - τις συντονισμένες δράσεις και πρωτοβουλίες παραγόντων που αντιτίθενται στην παραχώρηση του ονόματος της Μακεδονίας, δηλαδή των παμμακεδονικών οργανώσεων, εκκλησιαστικών παραγόντων και λοιπών μορφωμάτων που ασκούν πολιτική επιρροή. Όμως, παρά τις προσπάθειες των Ρώσων, η Συμφωνία των Πρεσπών υπεγράφη και κυρώθηκε από τα κοινοβούλια των δύο Μερών, καθιστώντας το συνταγματικό όνομα του βόρειου γείτονά μας ως «Βόρειας Μακεδονίας» οριστικά και αμετάκλητα.<br /> <br /> Η λύση του ονοματολογικού θα φέρει με την σειρά της και την οριστική είσοδο της «Βόρειας Μακεδονίας» στο ΝΑΤΟ, χωρίς , ωστόσο, να είναι βέβαιο το ευρωπαϊκό μέλλον της χώρας. Έτσι, σύμφωνα με την Δύση, εξασφαλίζεται η σταθερότητα στην περιοχή, αφού η Ρωσία θεωρείται εκεί παράγοντας αστάθειας. Επίσης, εξασφαλίζεται η ανάπτυξη των Βαλκανίων, η ειρήνη σε μια περιοχή που από το 1990 γνωρίζει την έξαρση του εθνικισμού και του αλυτρωτισμού, αλλά λαμβάνεται υπόψη και η ενεργειακή ασφάλεια της περιοχής, καθώς και ολόκληρης της ευρωπαϊκής ηπείρου.<br /> <br /> Εντούτοις, η Ρωσία δεν είναι μια δύναμη που εύκολα αποδέχεται την ήττα της, ιδίως στα Βαλκάνια, όπου παραδοσιακά ασκούσε επιρροή. Ακόμα και μετά την κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών από την ελληνική Βουλή, η Ρωσία έχει δύο επιλογές με τις οποίες πιστεύει, όπως φαίνεται, ότι μπορεί να σταματήσει την εφαρμογή των συμφωνηθέντων.<br /> <br /> Πρώτον,η Ρωσία έχει την δυνατότητα να μην αναγνωρίσει τυπικώς την «Βόρεια Μακεδονία», προτρέποντας τους στενούς συμμάχους της να πράξουν το ίδιο. Αυτό θα δημιουργήσει αρκετά προβλήματα, αλλά όχι καθοριστικά από την στιγμή που σημαντικά κράτη όπως οι ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Γερμανία, καθώς και η υπόλοιπη Ε.Ε (αλλά και γιγαντιαίες χώρες του κόσμου όπως η Κίνα και η Ινδία) θα έχουν αναγνωρίσει τη νέα ονομασία και με αυτήν θα έχουν σχέσεις με το γειτονικό μας κράτος.<br /> <br /> Δεύτερον, η Ρωσία, εκμεταλλευόμενη την θέση που έχει στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ως μόνιμο μέλος μπορεί, να προσφύγει στο όργανο αυτό, να ασκήσει βέτο και να εμποδίσει την αναγνώριση της πΓΔΜ ως «Βόρειας Μακεδονίας» από τον ανώτατο διεθνή οργανισμό. Αυτό θα μπορούσε να δημιουργήσει πραγματικό πρόβλημα, διότι ο ΟΗΕ είναι ο πλέον αρμόδιος οργανισμός για την διεθνή αναγνώριση των κρατών, είναι δε γνωστό ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί την απειλή του βέτο – το έχει πράξει και στο παρελθόν.<br /> <br /> Είναι όμως αρμόδιο το Γενικό Συμβούλιο να εγκρίνει την Συμφωνία των Πρεσπών;Η απάντηση είναι αρνητική, καθώς η Συμφωνία έχει συνομολογηθεί μεταξύ δύο κυρίαρχων κρατών και το μόνο που χρειάζεται είναι η προβλεπόμενη ενημέρωση του Γενικού Γραμματέα και η πρωτοκόλληση του κειμένου στη Γραμματεία των Ηνωμένων Εθνών, μόλις η συμφωνία τεθεί σε εφαρμογή. Εξάλλου, το ίδιο το κείμενο που υπεγράφη, στις τελικές διατάξεις του (Άρθρο 20, παρ. 6 και 10) δεν κάνει αναφορά στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, πιθανώς θεωρώντας την ρωσική αντίδραση ως άκρως αναμενόμενη.Η Ρωσία, ωστόσο, επικαλείται την παράγραφο 3 του Ψηφίσματος 845 του Συμβουλίου Ασφαλείας του 1993, σύμφωνα με την οποία τα αποτελέσματα των συνομιλιών μεταξύ Σκοπίων και Αθηνών θα κριθούν από το ίδιο το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ.<br /> <br /> Πράγματι, με το ψήφισμα 845 δίνεται εντολή στον Γενικό Γραμματέα και εκείθεν στον ειδικό του απεσταλμένο Μάθιου Νίμιτς να μεσολαβήσει στις συνομιλίες μεταξύ Ελλάδας και πΓΔΜ και να επανέλθει στο Συμβούλιο με την εκπλήρωση της εντολής. Η διαπραγμάτευση, όμως, που οδήγησε στην Συμφωνία των Πρεσπών δεν έγινε με την διαμεσολάβηση του Μ. Νίμιτς αλλά με την «διευκόλυνση» των συνομιλιών από αυτόν. Γι’αυτό άλλωστε ο Νίμιτς υπέγραψε ως μάρτυρας την Συμφωνία. Άρα η Συμφωνία είναι διμερής και δεν έγινε με την ειδική διαμεσολάβηση του ΟΗΕ.<br /> <br /> Εν κατακλείδι, γεννιέται το εύλογο ερώτημα: είναι η Ρωσία διατεθειμένη να προχωρήσει σε μία ακόμα σύγκρουση με την Δύση και να διαθέσει σημαντικό κεφάλαιο για τα Βαλκάνια; Αν και η Ρωσία ιστορικά είχε έντονη παρουσία στα Βαλκάνια, αυτή έχει μειωθεί σημαντικά κατά τον 21ο αιώνα. Τα περισσότερα βαλκανικά κράτη έχουν ενταχθεί στους ευρω-ατλαντικούς θεσμούς, με αποκορύφωμα την είσοδο του Μαυροβουνίου στο ΝΑΤΟ το 2017 παρά τις έντονες προσπάθειες της Ρωσίας να αποτρέψει την εξέλιξη αυτή. Ακόμα και η Σερβία, ο στενότερος σύμμαχος της Ρωσίας στην περιοχή, τα τελευταία χρόνια επιδιώκει την βελτίωση των σχέσεων με τα γειτονικά της κράτη με απώτερο σκοπό την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Επομένως, δεν είναι βέβαιον ότι η Ρωσία θα φέρει την Συμφωνία στο Συμβούλιο Ασφαλείας (αν τελικά μπορεί να το κάνει), γιατί αυτό θα επιδεινώσει τις ήδη τεταμένες σχέσεις της με την Δύση. Από την άλλη, η Ρωσία επιθυμεί να διατηρήσει την παρουσία της στα Βαλκάνια και να εξυπηρετεί τα στρατηγικά της συμφέροντα στην περιοχή. Είδαμε λοιπόν, τόσο τις επιδιώξεις όσο και τις μεθοδεύσεις της Ρωσίας στην συγκεκριμένη περιοχή με αφορμή την Συμφωνία των Πρεσπών. Με ενδιαφέρον αναμένουμε την περαιτέρω εξέλιξη του διμερούς μας θέματος, καθώς και τις κινήσεις των Μεγάλων Δυνάμεων στα Βαλκάνια. Και είναι βέβαιον, ότι οι κινήσεις ειδικότερα της Ρωσίας θα μας απασχολήσουν και πάλι σύντομα…<br /> <br /> <b><i>*Απόφοιτος του τμήματος Διεθνών, Ευρωπαϊκών και Περιφερειακών Σπουδών του Παντείου Παν/μιου.Δόκιμος ερευνητής στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων</i></b><br /> <div> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μπορεί η Ρωσία να σταματήσει την… μετονομασία του Βόρειου Γείτονά μας;

    Oleksii Liskonih via Getty Images Είναι η Ρωσία διατεθειμένη να προχωρήσει σε μία ακόμα σύγκρουση με την Δύση; Τζώρτζ Μενεσιάν* Η ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συνθήκη Πρεσπών: Η Αναγκαστική Αφετηρία μιας Νέας Αρχής

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeKR2Wpe28DnF3PaIfwAlDgFLeaQWCgJwCF5bAH2S9TI1VWzZV6MrMxEIbZr9hilE6Y1CO8Bax-2zRsjO_IwpgX2Y1OiyyIfi0gWn9nwHpSgyW-R3wDedI47Tk5chDXM1DN4hIhIqsX1w/s1600/bouli.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeKR2Wpe28DnF3PaIfwAlDgFLeaQWCgJwCF5bAH2S9TI1VWzZV6MrMxEIbZr9hilE6Y1CO8Bax-2zRsjO_IwpgX2Y1OiyyIfi0gWn9nwHpSgyW-R3wDedI47Tk5chDXM1DN4hIhIqsX1w/s640/bouli.jpg" width="640" /></a></div>   <i>  ARIS MESSINIS via Getty Images</i><br /> <h3> <span style="font-weight: normal;">Απαιτείται ο ορθός και ρεαλιστικός καθορισμός των μακροχρόνιων εθνικών στόχων μας</span></h3> <b>Ιπποκράτης Δασκαλάκης*</b><br /> Το ελληνικό κοινοβούλιο ενέκρινε τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αμφότερες οι πλευρές -υπέρμαχοι και αρνητές - παρουσίασαν τα επιχειρήματα τους, εντός και εκτός κοινοβουλίου, εστιάζοντας περισσότερο στην εξουδετέρωση των πολιτικών τους αντιπάλων παρά στην ουσία και συνέπειες της Συμφωνίας. Αποτελεί γεγονός ότι η πλειοψηφία των Ελλήνων είναι επιφυλακτική έως και αρνητική έναντι της Συνθήκης, ενδεχομένως ορμώμενοι περισσότερο από ένστικτο και λιγότερο από μια τεκμηριωμένη ανάλυση. Η δημόσια αντιπαράθεση επιχειρημάτων υπήρξε, για άλλη μια φορά, πτωχή και επιδερμική. Πρέπει όμως να αναγνωρίσουμε ότι και στις ελάχιστες περιπτώσεις παραγωγικού διαλόγου, μεταξύ «τεχνοκρατών», δεν είχαμε καθαρά αποτελέσματα. Συχνά δε, η επιλογή θέσεων των συμπολιτών μας, βασίζονταν ως επί το πλείστον, σε βιωματικές εμπειρίες και παρορμήσεις, γεγονός απολύτως δικαιολογημένο για ένα θέμα με τόσο μεγάλη συναισθηματική φόρτιση.<br /> <br /> Εκτίμηση μου είναι ότι η επιτευχθείσα συμφωνία, υπήρξε κατώτερη των στόχων που τη συγκεκριμένη περίοδο θα μπορούσαμε να επιτύχουμε ως κράτος. Η χαμηλή αυτή απόδοση οφείλεται σε πλήθος λόγων που βαρύνουν σε σημαντικό βαθμό την παρούσα κυβέρνηση. Πράγματι, βασικό μειονέκτημα της Συνθήκης αποτελεί η έμμεση αναγνώριση μιας εθνικής ταυτότητας του «άλλου» με ότι αρνητικό ενδεχομένως να επέλθει στο μέλλον. Ο συμβιβασμός στη θέμα της σύνθετης ονομασίας φαίνονταν ως αναπόφευκτος και ίσως υπό προϋποθέσεις αποδεκτός.<br /> <br /> Σήμερα, η κύρωση της Συμφωνίας από αμφότερες τις χώρες δημιουργεί νέα δεδομένα τα οποία πρέπει να λάβουμε υπόψη και ανάλογα πλέον να προσαρμόσουμε την εθνική μας στρατηγική. Προσπάθειες επιστροφής στην αρχική αφετηρία φαίνονται ανεδαφικές εκτός εάν το άλλο μέρος, προσφέρει ανάλογες ευκαιρίες, τις οποίες και φυσικά πρέπει πάντα να είμαστε έτοιμοι να εκμεταλλευτούμε.<br /> <br /> Δυστυχώς για άλλη μια φορά, η μακροχρόνια στρατηγική μας φαίνεται να απουσιάζει. Κόμματα, πολιτικός κόσμος αλλά και πολιτικοποιημένοι κρατικοί μηχανισμοί αδυνατούν να σχεδιάσουν και κυρίως να εφαρμόσουν με συνέπεια μια πραγματικά μακροχρόνια εθνική στρατηγική που διατηρώντας αναλλοίωτους στόχους θα προσαρμόζεται κατάλληλα στις περιστάσεις. Η στρατηγική μας περιορίζεται σε στόχους περιορισμένης εμβέλειας καθώς αδυνατούμε να διακρίνουμε το στρατηγικό βάθος και να προχωρήσουμε τολμηρά μετά το πρώτο, περισσότερο ή λιγότερο, πετυχημένο βήμα.<br /> <br /> Η πρόσφατη ιστορία έχει αποδείξει ότι η επιτυχία είναι αποτέλεσμα συνεπούς σχεδίασης αλλά κυρίως προσεκτικής εφαρμογής και επιβραβεύεται ο «παίκτης» που αθροιστικά κάνει τα λιγότερα (σε αριθμό ή σημασία) σφάλματα. Σχεδόν ποτέ ένα ιστορικό γεγονός (μάχη, συνθήκη κλπ) δεν επέφερε το επιθυμητό ή μοιραίο αποτέλεσμα αλλά συνήθως αποτέλεσε τμήμα μιας μακράς και επίπονης διαδικασίας. Οι Συμφωνίες Λονδίνου-Ζυρίχης, προϊόν αναγκαστικού συμβιβασμού, σίγουρα δημιούργησαν μια μη επιθυμητή κατάσταση για τον κυπριακό ελληνισμό αλλά δεν επέφεραν από μόνες τους την καταστροφή. Η καταστροφή επήλθε από σωρεία λαθών μας που ακολούθησαν τις προβληματικές αυτές συνθήκες ενώ τα περισσότερα εξ΄ αυτών θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί.<br /> <br /> Ως εκ τούτου, σήμερα, επιβάλλεται η προσεκτική εκ μέρους μας προετοιμασία, παρακολούθηση και εφαρμογή των προβλέψεων της Συνθήκης των Πρεσπών, ώστε να μειωθούν τα (πολλά) ελαττώματα της και να υπάρξει η μέγιστη εκμετάλλευση των θετικών της σημείων. Σε τελευταία ανάλυση θεωρώ ότι το πλέον αδύναμο (σε όλα τα επίπεδα) μέρος -Σκόπια-είναι αυτό που θα πρέπει να ανησυχεί περισσότερο για την υλοποίηση των προβλέψεων της Συνθήκης και την -σε βάθος χρόνου- ενδεχόμενη απώλεια της οποιασδήποτε εθνικής του ταυτότητας.<br /> <br /> Συμπερασματικά, δεν είμαι καθόλου ικανοποιημένος με την Συνθήκη και μάλιστα είμαι απόλυτα απογοητευμένος με τον τρόπο που το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού κόσμου χειρίστηκε το μακροχρόνιο αυτό πρόβλημα. Ανησυχώ όμως για το αντιπαραγωγικό διχαστικό κλίμα που καλλιεργείται και κυρίως για την παντελή έλλειψη σχεδιασμού και την αδυναμία ενεργοποίησης όλων των δυνάμεων μας για την κατάλληλη εκμετάλλευση των στοιχείων που μας παρέχει η προβληματική συμφωνία σε συνδυασμό με τις υφιστάμενες διεθνείς περιστάσεις. Ίσως αδόκιμο το παράδειγμα, αλλά δεν μπορώ να ξεχάσω την Γερμανία του μεσοπολέμου που με αφετηρία την επώδυνη για αυτή, Συνθήκη των Βερσαλλιών (1919), κατόρθωσε να κυριαρχήσει, μόλις 20 χρόνια μετά, στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης.<br /> <br /> Άρα, παρά τη δίκαιη κριτική και την υπερβολική καταστροφολογία, τίποτα δεν χάθηκε οριστικά. Απλά απαιτείται ορθή κατανόηση της νέας πραγματικότητας και των νέων δεδομένων, μερική αναπροσαρμογή των μεσοπρόθεσμων στόχων και αναπροσανατολισμός των μέσων και προσπαθειών. Προπαντός όμως απαιτείται ο ορθός και ρεαλιστικός καθορισμός των μακροχρόνιων εθνικών στόχων μας, σε πνεύμα εθνικής συναίνεσης και με την πρόβλεψη θεσμικής λειτουργίας των οργάνων που θα σχεδιάσουν και θα «τρέξουν» την ανάλογη στρατηγική. Παρά τα προβλήματα, δυνατότητες υπάρχουν πολλές. Παρά τις δυσκολίες, συμπολίτες μας που θα αγωνιστούν και θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους υπάρχουν ακόμη περισσότεροι. Ηγέτες όμως που ψύχραιμα και σταθερά θα μας καθοδηγήσουν και θα μας οραματίσουν υπάρχουν;<br /> <br /> <b><i> *Υποστράτηγος εα, Διευθυντής Μελετών ΕΛΙΣΜΕ.</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Συνθήκη Πρεσπών: Η Αναγκαστική Αφετηρία μιας Νέας Αρχής

    ARIS MESSINIS via Getty Images Απαιτείται ο ορθός και ρεαλιστικός καθορισμός των μακροχρόνιων εθνικών στόχων μας Ιπποκράτης Δασκαλά...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Τσαβούσογλου συνεχίζει ακάθεκτος τη διπλωματία του καταναγκασμού…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOL3dYYZViZUhN5RJSQT6Qulb8X-U1irTD4RESzSxsO5IJja2R3n6Gsbo3Hx09MsrHOLEysnvT8SpZvLWFK-1yFW7v32ew2XBWgLW-IIlRdqCdjqszoC-_d35f0xnz7tlYa-PZxsIItMM/s1600/Cavusoglu.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOL3dYYZViZUhN5RJSQT6Qulb8X-U1irTD4RESzSxsO5IJja2R3n6Gsbo3Hx09MsrHOLEysnvT8SpZvLWFK-1yFW7v32ew2XBWgLW-IIlRdqCdjqszoC-_d35f0xnz7tlYa-PZxsIItMM/s640/Cavusoglu.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Εντός Φεβρουαρίου η Τουρκία θα αρχίσει γεώτρηση σε περιοχή νότια της Αλάνιας, όπου τώρα βρίσκεται η πλατφόρμα Φατίχ, δήλωσε ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου, λέγοντας ότι και ο Φατίχ θα κινηθεί νοτίως, ενώ στην περιοχή θα έρθει και η δεύτερη γεωτρητική πλατφόρμα που απέκτησε η Τουρκία. <br /> <br /> Στην ομιλία του κατά την αναγόρευσή του ως επίτιμου διδάκτορος από το «αμερικανικό πανεπιστήμιο» Κερύνειας, ο κ. Τσαβούσογλου είπε ότι από την αρχή είχαν πει ότι οι κινήσεις των Ε/κ στο θέμα των υδρογονανθράκων ήταν λάθος και είχε ο ίδιος απευθύνει έκκληση προς την ΕΕ και σε άλλα διεθνή φόρα για να βρεθεί λύση στο συγκεκριμένο ζήτημα. «Δυστυχώς, όμως, η ε/κ πλευρά συνεχίζει να κάνει λάθος βήματα σε αυτό το θέμα. Είπαμε ότι δεν είμαστε χωρίς διέξοδο απέναντι σε αυτές τις κινήσεις των Ε/κ και θα προβούμε σε βήματα», πρόσθεσε. <br /> <br /> Το Μαρμπαρός, ανέφερε, συνεχίζει τις σεισμικές έρευνες στις περιοχές που το ψευδοκράτος εξουσιοδότησε την ΤΡΑΟ, αλλά και σε περιοχές της ΑΟΖ της Τουρκίας. «Όμως τέλειωσε πλέον η περίοδος μόνο των σεισμικών ερευνών. Αυτή τη στιγμή η πλατφόρμα Φατίχ που βρίσκεται στην Αλάνια θα σταλεί προς τον νότο τους επόμενους μήνες και εντός του Φεβρουαρίου θα έρθει η δεύτερη πλατφόρμα μας και πλέον στις εξουσιοδοτημένες από την ‘τδβκ’ περιοχές, αλλά και στις δικές μας περιοχές τής αποκλειστικής οικονομικής μας ζώνης, ξεκινάμε πλέον γεωτρήσεις». <br /> <br /> Έχουμε λάβει τα απαραίτητα μέτρα γι’ αυτό, ανέφερε ο Τούρκος ΥΠΕΞ, λέγοντας ότι δεν θα χαρίσουν σε κανέναν τα δικαιώματα των Τ/κ. «Αυτό είναι το πραγματικό μας καθήκον». Η τουρκική εξωτερική πολιτική, συνέχισε, έχει στόχο το να βρίσκεται η Τουρκία παντού στον κόσμο, αλλά το να στηρίξουν την εθνική υπόθεση, όπως αποκάλεσε το Κυπριακό, είναι γι’ αυτούς το πιο σημαντικό καθήκον. <br /> <br /> Κυπριακό <br /> <br /> Αναφερόμενος στο Κυπριακό, ο Τούρκος ΥΠΕΞ είπε ότι βλέπει κάποιες αντιφατικές δηλώσεις, κάποιες δηλώσεις εκ του πονηρού και διερωτήθηκε γιατί θα κάνουμε διαπραγματεύσεις. «Για μια λύση ομοσπονδίας και πάλι; Για λύση δύο κρατών ή για μια συνομοσπονδία ή για κάποια άλλη επιλογή; Πρώτα πρέπει να το ξεκαθαρίσουμε αυτό. Αυτό κάνουμε αυτή τη στιγμή. Ο στόχος των άτυπων επαφών μας με όλες τις πλευρές είναι αυτός. Μετά πρέπει να καθορίσουμε το πλαίσιο αυτού του πράγματος». <br /> <br /> Επιπλέον, είπε, η διαδικασία πρέπει να είναι επικεντρωμένη στο αποτέλεσμα, λέγοντας ότι δεν έχουν χρόνο και ενέργεια για να χάσουν συζητώντας επί μακρόν. Κανείς δεν έχει το δικαίωμα να δώσει και πάλι ελπίδες στον τ/κ «λαό» και μετά να απογοητευτεί, πρόσθεσε. «Η υπόθεση της Κύπρου είναι μια μεγάλη υπόθεση. Είναι μια μεγάλη υπόθεση που δεν μπορεί να θυσιαστεί για την πολιτική ιδεολογία ή το όφελος κανενός. Αυτό να μην το βγάλει κανείς από το μυαλό του. Δηλαδή, εγώ αυτό είπα, εγώ έτσι θα κάνω, κανείς να μην προσπαθήσει μόνος του να κάνει του κεφαλιού του». <br /> <br /> Αυτός είναι ο λόγος που ήρθα στο νησί, δήλωσε ο Τούρκος ΥΠΕΞ, τι θα κάνουν μαζί, η Τουρκική Δημοκρατία και όλοι οι παράγοντες στην «τδβκ» – όπως αποκάλεσε το ψευδοκράτος – τα κόμματα, η «κυβέρνηση», ο «πρόεδρος», εννοώντας τον Τ/κ ηγέτη Μουσταφά Ακιντζί. «Αυτό ήρθα να δούμε, τι θα κάνουμε». Έφερε ως παράδειγμα το Κραν Μοντάνα, όπου – είπε – Τουρκία και ψευδοκράτος κινήθηκαν ως ένα κράτος – κατά την έκφρασή του – και από τη σημερινή συνεδρία «ίνσιαλλαχ επιτυγχάνοντας αυτή την ενότητα θα είμαστε ακόμη πιο δυνατοί στην υπόθεση της Κύπρου στο μέλλον και θα υποστηρίξουμε μέχρι τέλους αυτή την υπόθεση». <br /> <br /> Θα συνεχίσουμε, είπε, να προστατεύουμε τα δικαιώματα των Τ/κ σε κάθε τομέα. Ο κ. Τσαβούσογλου υποστήριξε ότι οι Ε/κ δεν θέλουν να διαμοιραστούν με τους Τ/κ ούτε την εξουσία ούτε τον φυσικό πλούτο και γι’ αυτό το «να αρχίσουμε διαπραγματεύσεις δεν είναι τίποτε άλλο από το να κάνουμε όνειρα». Στο Κραν Μοντάνα, συνέχισε, όλοι είδαν ποια ήταν η ευέλικτη πλευρά, η τουρκική, και θεωρεί πως το να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις για χάριν διαπραγματεύσεων είναι «χάσιμο χρόνου».<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Τσαβούσογλου συνεχίζει ακάθεκτος τη διπλωματία του καταναγκασμού…

Εντός Φεβρουαρίου η Τουρκία θα αρχίσει γεώτρηση σε περιοχή νότια της Αλάνιας, όπου τώρα βρίσκεται η πλατφόρμα Φατίχ, δήλωσε ο Τούρκος Υπο...

Διαβάστε την συνέχεια

Επίκεντρο δράσης “Μουσουλμανικής Αδελφότητας” η Τουρκία… είναι ευρύτερη η απειλή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUBzyh9CwEbLFlNQ3TXtEZrp9SNH9AwK_kQDnmrUzySX-Twtog6ludRARf-G-KcvvuMT0IOQs6LvDAgenzp51VVXxS1eFa9MrfqorWyrRyd-20PAg22BfUjl72t4brGRbH_lXsEMLk664/s1600/ERDOGAN-MORSI.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUBzyh9CwEbLFlNQ3TXtEZrp9SNH9AwK_kQDnmrUzySX-Twtog6ludRARf-G-KcvvuMT0IOQs6LvDAgenzp51VVXxS1eFa9MrfqorWyrRyd-20PAg22BfUjl72t4brGRbH_lXsEMLk664/s640/ERDOGAN-MORSI.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ένα θέμα το οποίο δεν έχει λάβει την προσοχή που θα του άρμοζε σε σχέση με τη σημασία του για την ειρήνη και την ασφάλεια στην ευρύτερη «γειτονιά» της Νοτιοανατολικής Ευρώπης τουλάχιστον, είναι η λειτουργία της Τουρκίας ως του επίκεντρου της προπαγανδιστικής δραστηριότητας της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, η οποία έχει συγκεκαλυμμένα εξτρεμιστικά ισλαμιστικά χαρακτηριστικά… <br /> <br /> Η μεταφορά στην Τουρκία και πιο συγκεκριμένα στην Κωνσταντινούπολη, της δραστηριότητας πολλών τηλεοπτικών σταθμών που σχετίζονται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα ξεκίνησε μαζικά μετά την ανατροπή το 2013 στην Αίγυπτο του Μοχάμεντ Μόρσι που ανήκε στις τάξεις των «Αδελφών», από τον σημερινό πρόεδρο, στρατάρχη εν αποστρατεία, Αμπντέλ Φατάχ Αλ Σίσι. <br /> <br /> Στην τουρκική μεγαλούπολη συνωστίζονται κάθε λογής πρόσωπα που συνδέονται με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους και την ιδεολογία τους, οι οποίοι από τη νέα τους έδρα προπαγανδίζουν με μεγαλύτερο φανατισμό από ποτέ το μήνυμά τους, επιδιώκοντας τη διασπορά του στην ευρύτερη περιοχή, πέραν του βασικού -όπως εμφανίζεται- στόχου, αυτού της αποκατάστασης της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην εξουσία στη χώρα των Φαραώ… <br /> <br /> Μια περιοχή η οποία είναι επιρρεπής στη βία, όπως είναι γνωστό, καθώς σε αυτή συμπεριλαμβάνονται και οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί των Βαλκανίων. Το καθεστώς Ερντογάν είναι βασικός υποστηρικτής και χρηματοδότης της δραστηριότητάς τους, έχοντας ως «πλάτη» το Εμιράτο του Κατάρ, που επιδεικνύει ζωηρό ενδιαφέρον για κάθε λογής επιχειρηματικές δραστηριότητες, άλλη μια διάσταση της στρατηγικής με στόχο τη διείσδυση στην περιοχή. <br /> <br /> Η δραστηριότητα των Αδελφών Μουσουλμάνων στον τομέα της ισλαμιστικής προπαγάνδας με πασιφανή αντιδυτικά χαρακτηριστικά ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2011, κατά διαβολική… σύμπτωση στη δεκαετή επέτειο της «αραβικής άνοιξης» στην Αίγυπτο, των «αυθόρμητων» δηλαδή εξεγέρσεων που συντάραξαν τον αραβικό κόσμο στις αρχές του 2011 και ιδιαίτερα αυτή που συνέβη στην Αίγυπτο τον Σεπτέμβριο του έτους αυτού, η οποία έφερε στην εξουσία τον Μοχάμεντ Μόρσι. <br /> <br /> Ο σταθμός έκλεισε τον Ιούλιο του 2013 στην αντεπανάσταση που «εκθρόνισε» τον Μόρσι και επιχειρήθηκε η μεταφορά της δραστηριότητας στην Κωνσταντινούπολη. Η πρώτη αυτή απόπειρα με επίκεντρο την Τουρκία, συμπεριλάμβανε τη μετονομασία του σταθμού σε AhrarMisr 25 (“Free Men of Egypt 25”) αποδείχθηκε ανεπιτυχής και ο σταθμός «έσβησε» σταδιακά, οδηγούμενος στο κλείσιμό του. <br /> <br /> Το 2013 ξεκίνησε και η δεύτερη απόπειρα ίδρυσης τηλεοπτικού σταθμού της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Τουρκία. Το Rabea TV ήταν πρώτο, στις εκπομπές του οποίου υπήρχαν ανοιχτές εκκλήσεις δολοφονίας του Σίσι. Ακολούθησε σειρά άλλων τηλεοπτικών δικτύων με παρόμοιο περιεχόμενο. Μόνο μερικά επεβίωσαν. <br /> <br /> Ειδικά ο υπό γαλλικό έλεγχο δορυφόρος Eutelsat, διέκοψε την αναμετάδοση του κηρύγματος μίσους δικτύων όπως τα Al-Thawra, Misr Alan, αλλά και το ίδιο το Rabea TV. Πολλά έκλειναν βέβαια και λόγω της αδυναμίας αυτόνομης οικονομικά λειτουργίας τους. <br /> <br /> Σήμερα, από την Κωνσταντινούπολη εκπέμπουν το πρόγραμμά τους τα ακόλουθα δίκτυα που σχετίζονται με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα: Τα πολιτικά κανάλια Watan, Mekameleen, Elsharq και Channel 9, αλλά και το θρησκευτικού περιεχομένου Dawah TV. <br /> <br /> Το δίκτυο Watan έχει σαν στόχο τον σκληρό πυρήνα των μελών της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, το Elsharq που ανήκει στον πρώην προεδρικό υποψήφιο την Αίγυπτο, Αϊμάν Νουρκαι το Mekameleen, τα οποία έχουν σαν στόχο την αιγυπτιακή νεολαία που συμμετείχε στην εξέγερση του Ιανουαρίου 2011. <br /> <br /> Τέλος, το Channel 9 στοχεύει γενικά στο αραβικό ακροατήριο με θεματολογία μη εστιασμένη στην «αιγυπτιακή υπόθεση». Αυτό που έχει ενδιαφέρον όμως, είναι η συστηματική προαγωγή της τζιχαντιστικής – εξτρεμιστικής ισλαμιστικής ιδεολογίας, του άκρατου αντισημιτισμού, αλλά και της έμμεσης προσπάθειας αιτιολόγησης της δράσης τρομοκρατικών οργανώσεων όταν αυτές έχουν ισλαμιστικά κίνητρα! Και όλα αυτά από την Τουρκία! <br /> <br /> Καμία έκπληξη δεν προκαλεί η «διστακτικότητα» των δικτύων αυτών να αποκαλύψουν τις πηγές χρηματοδότησής τους, αλλά και το ποιοι είναι οι πραγματικοί ιδιοκτήτες. Η απάντηση είναι γενικής φύσεως, δηλαδή ότι χρηματοδοτούνται από «επιχειρηματίες» που ασπάζονται την ιδεολογική «γραμμή». Οι υποψίες και οι ενδείξεις όμως είναι σαφείς, ότι πηγή χρηματοδότησης είναι κυρίως το Εμιράτο του Κατάρ… <br /> <br /> Με τη μορφή διατεταγμένης υπηρεσίας, κεντρικός στόχος είναι πάντα ο ηγέτης της Αιγύπτου τον οποίον επιχειρούν να τον παρομοιάσουν ως έναν δικτάτορα ίδιον με τον… Χίτλερ! Φροντίζουν να διακινούν και τη χειρότερη «προσβολή» για ακραίας ιδεολογίας ισλαμιστικούς πληθυσμούς, ότι η μητέρα του ήταν Εβραία! Αυτό ήταν η εισαγωγή για να ζητήσει live τη δολοφονία του τον Ιανουάριο του 2015 στον τηλεοπτικό σταθμό Rabea TV, ο σεΐχης Salama Abdel Qawi, σύμβουλος του Μοχάμεντ Μόρσι για τα θρησκευτικά ιδρύματα. Όποιος σκοτώσει τον Αιγύπτιο ηγέτη, θα έχει κάνει μια καλή πράξη που θα τον φέρει πολύ κοντά στον Αλλάχ! Ισλαμιστική παράνοια σε όλο της το μεγαλείο… <br /> <br /> Οι ίδιες πηγές έχουν καλέσει ανοιχτά για τρομοκρατικές επιθέσεις σε κάθε λογής στόχους στην Αίγυπτο, όπως δημοσιογράφους, ξένα συμφέροντα (π.χ. εταιρίες), διπλωμάτες και τουρίστες. Αν τολμήσεις να υποστηρίξεις τον Σίσι, η ετυμηγορία είναι δεδομένη: ΘΑΝΑΤΟΣ! <br /> <br /> Η διασποράς της τζιχαντιστικής ιδεολογίας είναι μια ζωτική απειλή για την ειρήνη και την ασφάλεια στην ευρύτερη περιοχή, αλλά και παγκόσμια. Όταν όλα ανάγονται στις «κατακτήσεις» που οφείλει να κάνει ο «καλός μουσουλμάνος» για να έχει ευνοϊκή μεταχείριση «την ημέρα της κρίσεως» και πως οφείλει να πηγαίνει στον πόλεμο σαν να πηγαίνει… στον γάμο του, ελπίζοντας να πεθάνει σαν «μάρτυρας», δε χρειάζεται ιδιαίτερη φιλοσοφία για να εξηγηθεί το μέγεθος της απειλής. <br /> <br /> Κι όταν όλα αυτά εκπέμπονται πλέον από την Τουρκία, είναι πασιφανές για την ελληνική εθνική ασφάλεια, ότι οι στόχοι του καθεστώτος Ερντογάν ΔΕΝ μπορούν να ερμηνευθούν αποκλειστικά με βάση το τουρκικό εθνικό συμφέρον και τον νεοθωμανισμό, αλλά εμπεριέχουν μια ενδεχομένως ακόμα πιο επικίνδυνη διάσταση: Τους «σκοπούς της ζωής του καλού μουσουλμάνου», που έχει μια ψυχοσύνθεση η οποία δίνει προτεραιότητα στον θάνατο και όχι στη ζωή. <br /> <br /> Όποιος νομίζει ότι στην Ελλάδα είμαστε προστατευμένοι και το θέμα δεν μας αφορά, είναι καταδικασμένος να ξυπνήσει κάποια στιγμή βίαια από τον λήθαργο και αν ανακαλύψει την πραγματικότητα με τη χαρακτηριστική ελληνική καθυστέρηση μερικών δεκαετιών… Ας ξυπνήσουμε πριν είναι αργά, διότι η Μουσουλμανική Αδελφότητα έχει παρουσία και στην Ελλάδα. Μην υποκρινόμαστε μετά ότι δεν ξέραμε…<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Επίκεντρο δράσης “Μουσουλμανικής Αδελφότητας” η Τουρκία… είναι ευρύτερη η απειλή

Ένα θέμα το οποίο δεν έχει λάβει την προσοχή που θα του άρμοζε σε σχέση με τη σημασία του για την ειρήνη και την ασφάλεια στην ευρύτερη «...

Διαβάστε την συνέχεια