Φιλαράκια...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc7CS_YOMeCnanCqQStcWzZhebs7AerOYP5lJ1S3m-PA0C13p-NOdkQbnlWmTTIq0b_h2YU3Sm0TQox0ocoCAMh-1QKoqW8SkzyP8uHrmgq24woJO7ebRRg3Q79-KAHWvt2ttW5o7GwDs/s1600/erdogan_trump.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc7CS_YOMeCnanCqQStcWzZhebs7AerOYP5lJ1S3m-PA0C13p-NOdkQbnlWmTTIq0b_h2YU3Sm0TQox0ocoCAMh-1QKoqW8SkzyP8uHrmgq24woJO7ebRRg3Q79-KAHWvt2ttW5o7GwDs/s640/erdogan_trump.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Συνάντηση Τραμπ - Ερντογάν: Υποδοχή με «γλυκόλογα» στον Λευκό Οίκο<br />Ο αμερικανός πρόεδρος ύμνησε τη φιλία τους.</span></h3> Ο Ντόναλντ Τραμπ υποδέχτηκε στην Ουάσιγκτον τον Τούρκο Πρόεδρο, Ταγίπ Ερντογάν, με σκοπό να λειάνουν τις διαφορές τους, ως δύο εκ διαμέτρου αντιθετικές δυνάμεις του ΝΑΤΟ, σχετικά με τη τουρκική εισβολή στη Συρία, αλλά και την αγορά ενός ρωσικού συστήματος αντιπυραυλικής άμυνας από την Τουρκία, γεγονός που προβλημάτισε τις ΗΠΑ.<br /> <br /> Η θερμή υποδοχή του Ερντογάν από τον Αμερικανό πρόεδρο έρχεται μετά τον θυμό του Κογκρέσου για την στρατιωτική επιχείρηση της Άγκυρας στα Συριακά εδάφη στις 9 Οκτωβρίου, με σκοπό να απομακρύνει τους Κούρδους, δηλαδή τους συμμάχους των ΗΠΑ κατά του Ισλαμικού Κράτους. Ωστόσο, η συνάντηση της Τετάρτης φαίνεται πως είναι μια ένδειξη εκεχειρίας.<br /> <br /> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5dcc4b661f00008204dee511.jpeg?ops=scalefit_630_noupscale" width="640" /> <br /> <i>Tom Brenner / Reuters</i><br /> <br /> «Είμαστε φίλοι εδώ και πολύ καιρό, σχεδόν από την πρώτη μέρα. Καταλαβαίνει ο ένας τη χώρα του άλλου, καταλαβαίνουμε από πού καταγόμαστε, είπε ο Τραμπ στον Ερντογάν, στο Οβάλ Γραφείο.<br /> <br /> Είπε επίσης ότι θα συζητήσουν την αγορά που έκανε η Άγκυρα, ένα ρωσικό σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας S-400. Ο Τραμπ πρόσθεσε επίσης ότι οι δυο πλευρές θα μιλούσαν για πιθανή εμπορική συμφωνία αξίας 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων.<br /> <br /> Παρουσία του Ερντογάν, ο Αμερικανός πρόεδρος ρωτήθηκε από δημοσιογράφους για τις ακροάσεις που ξεκίνησαν στη Βουλή των Αντιπροσώπων σήμερα και απάντησε ότι είναι «πολύ απασχολημένος» για να τις παρακολουθήσει. Κατήγγειλε όμως για άλλη μια φορά ένα «κυνήγι μαγισσών» σε βάρος του.<br /> <br /> Στο μεταξύ, αμερικανικές και κουρδικές σημαίες ανεμίζουν έξω από τον Λευκό Οίκο από διαδηλωτές, ως ένδειξη διαμαρτυρίας για την επίσκεψη του Τούρκου προέδρου. <br /> <br /> Για το πρόγραμμα των F-35<br /> <br /> Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε απόψε ότι συζητά με τον Τούρκο ομόλογό του, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, και με Ρεπουμπλικάνους γερουσιαστές το πρόγραμμα των μαχητικών αεροσκαφών νέας γενιάς F-35, από το οποίο η Ουάσινγκτον απομάκρυνε την Τουρκία με αφορμή την αγορά από την Άγκυρα του ρωσικού αμυντικού συστήματος S-400.<br /> <br /> Στη συνάντηση που είχαν οι δύο πρόεδροι, στην οποία παραβρέθηκαν επίσης πέντε Ρεπουμπλικάνοι γερουσιαστές και οι υπουργοί Εξωτερικών και Εμπορίου των ΗΠΑ, Μάικ Πομπέο και Γουίλμπουρ Ρος, ένας δημοσιογράφος ρώτησε τον Τραμπ για το πρόγραμμα των F-35.<br /> <br /> «Για αυτό είμαστε εδώ, το συζητάμε με τους θαυμάσιους γερουσιαστές μας. Υπάρχουν πολλές εναλλακτικές λύσεις. Κάτι θα βρούμε. Προβλέπω ότι κάτι θα βρούμε», είπε ο Τραμπ.<br /> <br /> Από την πλευρά του, ο Ερντογάν επέκρινε τις δηλώσεις που έκανε πρόσφατα για το ΝΑΤΟ ο Γάλλος πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν. Ο Αμερικανός πρόεδρος είπε ότι η Τουρκία είναι «πολύ απογοητευμένη» ενώ ο Ερντογάν χαρακτήρισε «απαράδεκτη» τη δήλωση του Μακρόν ότι το ΝΑΤΟ είναι «κλινικά νεκρό», επικαλούμενος την έλλειψη συντονισμού και την απρόβλεπτη συμπεριφορά των ΗΠΑ υπό τον Τραμπ.<br /> <br /> Ο Μακρόν διερωτήθηκε ανοιχτά αν έχει μέλλον το Άρθρο 5 του ΝΑΤΟ που αναφέρεται στη στρατιωτική αλληλεγγύη μεταξύ των μελών της Συμμαχίας, αν κάποιο από αυτά δεχτεί επίθεση. «Αν το καθεστώς του Μπασάρ αλ Άσαντ αποφασίσει να ανταπαντήσει στην Τουρκία, εμείς θα εμπλακούμε; Είναι ένα εύλογο ερώτημα», είχε δηλώσει σε συνέντευξη που παραχώρησε στον Economist.<br /> <br /> Ο Έσπερ και το «μαντρί» <br /> <br /> Ο υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ Μαρκ Έσπερ δήλωσε απόψε ότι είναι σημαντικό να επιστρέψει η Τουρκία «πίσω στο μαντρί», προειδοποιώντας και πάλι ότι η Άγκυρα φαίνεται ότι απομακρύνεται από το ΝΑΤΟ, με την αγορά οπλικών συστημάτων από τη Ρωσία και την εισβολή της στη Συρία. «Χρειαζόμαστε την Τουρκία πίσω στο μαντρί. Ήταν καλοί σύμμαχοι για πολλά χρόνια, από τότε που πολεμούσαν μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες στον Πόλεμο της Κορέας μέχρι το Αφγανιστάν», είπε ο Έσπερ σε μια μικρή ομάδα δημοσιογράφων.<br /> <br /> «Για αυτό χρειάζεται να συνεχίσουμε να οικοδομούμε τους δεσμούς μας, ιδίως σε στρατιωτικό επίπεδο, για να διασφαλίσουμε ότι μπορούμε να έχουμε μια μακρόχρονη σχέση που θα αντέξει σε αυτή τη δύσκολη περίοδο», πρόσθεσε.<br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Φιλαράκια...

Συνάντηση Τραμπ - Ερντογάν: Υποδοχή με «γλυκόλογα» στον Λευκό Οίκο Ο αμερικανός πρόεδρος ύμνησε τη φιλία τους. Ο Ντόναλντ Τραμπ υποδέχτη...

Διαβάστε την συνέχεια

Nordic Monitor: To σχέδιο της Τουρκίας για να ανακτήσει τους «οκτώ» μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3t8QCnl-lUQfOEd86jcKp_7m0yiZy9kmhfLSORY7SrqOXZ4iI4F6iZLNNkSH2KR-g_8-Sm-1YM5C6IIjHgp21zo5XLqpPZhlh0jRmxojmp7qjRqw6GvwAvKs7p1VqtK5gDrJjYjrhUa4/s1600/alexandroypoli_toyrkiko+elikoptero.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="478" data-original-width="630" height="484" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi3t8QCnl-lUQfOEd86jcKp_7m0yiZy9kmhfLSORY7SrqOXZ4iI4F6iZLNNkSH2KR-g_8-Sm-1YM5C6IIjHgp21zo5XLqpPZhlh0jRmxojmp7qjRqw6GvwAvKs7p1VqtK5gDrJjYjrhUa4/s640/alexandroypoli_toyrkiko+elikoptero.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Δημοσίευση σειράς εγγράφων.</span></h3> Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ήταν προετοιμασμένες να επιχειρήσουν ανάκτηση των «οκτώ»- των Τούρκων στρατιωτικών που διέφυγαν στην Ελλάδα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα στην Τουρκία το 2016, <a href="https://www.nordicmonitor.com/2019/11/turkey-planned-to-extract-8-turkish-officers-from-greece-secret-document-reveals/"><b>σύμφωνα με έγγραφα που δημοσιεύει το Nordic Monitor. </b></a><br /> <br /> Σύμφωνα με τα έγγραφα που δημοσιεύονται, το τουρκικό γενικό επιτελείο είχε αποστείλει εντολές στη διοίκηση του στρατού και σε αεροπορικές μονάδες στις 16 Ιουλίου για την εκτέλεση ενός σχεδίου για την ανάκτηση του ελικοπτέρου και των οκτώ στρατιωτικών που διέφυγαν στη χώρα μας. Σύμφωνα με το Nordic Monitor, ενήμερος για την εντολή ήταν και ο στρατιωτικός ακόλουθος της πρεσβείας στην Αθήνα.<br /> <br /> Πάντα σύμφωνα με τα έγγραφα που δημοσιεύονται, η ηγεσία του τουρκικού στρατού ξηράς ήρθε σε επαφή με την ελληνική πλευρά μετά την πτήση του ελικοπτέρου. Βάσει ενός από τα έγγραφα (ενός memo) οι ελληνικές αρχές είχαν συμφωνήσει να επιστρέψουν τόσο το ελικόπτερο όσο και τους οκτώ στρατιωτικούς. Σε αυτό το πλαίσιο, το Nordic Monitor υπενθυμίζει tweet του Τούρκου ΥΠΕΞ, Μεβλούτ Τσαβούσογλου, όπου ισχυριζόταν ότι είχε μιλήσει με τον τότε ΥΠΕΞ, Νίκο Κοτζιά, στο τηλέφωνο και είχε λάβει διαβεβαίωση πως οι στρατιωτικοί θα επιστρέφονταν το συντομότερο δυνατόν.<br /> <br /> Όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, αρχικά είχε φανεί πως είχε υπάρξει κάποιου είδους πολιτική συμφωνία μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων αξιωματούχων, ωστόσο ακυρώθηκε πρακτικά όταν η ελληνική δικαιοσύνη κατέγραψε τις αιτήσεις ασύλου και άρχισε τη διαδικασία εξέτασής τους. Σε κάθε περίπτωση, οι μυστικές εντολές για την ανάκτηση του ελικοπτέρου και των οκτώ απεστάλησαν στη διοίκηση του τουρκικού στρατού ξηράς υπό τον κωδικό «επιχείρηση Αστραπή», που σημαίνει πως η επιχείρηση πρέπει να αρχίσει μέσα σε 10 λεπτά μετά τη λήψη της σχετικής διαταγής.<br /> <br /> Βάσει το σχεδίου, ένα ελικόπτερο με δεκαμελές πλήρωμα θα μετέβαινε στην Αλεξανδρούπολη, ενώ μονάδα του τουρκικού στρατού που εδρεύει στην Κωνσταντινούπολη και υπάγεται στην κεντρική διοίκηση στην άγκυρα (2ο Τάγμα Ειδικής Προστασίας) διετάχθη να διαθέσει επαρκή στρατεύματα για να διασφαλίσει την επιστροφή των οκτώ στην Τουρκία. Την επιχείρηση θα συντόνιζε το Κέντρο Διοίκησης και Επιχειρήσεων του τουρκικού γενικού επιτελείου και το Κέντρο Επιχειρήσεων της τουρκικής Αεροπορίας Στρατού. Την εντολή έγραψε ο υπολοχαγός Κανέρ Ακάρ, αξιωματικός πληροφοριών, και ενέκρινε ο συνταγματάρχης Αρμαγκάν Ουσταέλ, επικεφαλής βάρδιας στο Κέντρο Επιχειρήσεων της τουρκικού επιτελείου.<br /> <br /> Το σχέδιο φαίνεται να ματαιώθηκε όταν οι ελληνικές αρχές έθεσαν το ζήτημα των νομικών επιπτώσεων της παράδοσης των οκτώ στην Τουρκία χωρίς να ακολουθηθούν οι προβλεπόμενες διαδικασίες περί δίκαιης δίκης. Στην ομάδα που απεστάλη στην Ελλάδα δόθηκε μόνο το ελικόπτερο, το βράδυ της 16ης Ιουλίου.<br /> <br /> Στο δημοσίευμα κατονομάζονται οι οκτώ στρατιωτικοί και σημειώνεται πως η Τουρκία προσφέρει αμοιβή τεσσάρων εκατομμυρίων λιρών Τουρκίας (περίπου 630.000 ευρώ) για τη σύλληψη των οκτώ.<br /> <br /> Υπενθυμίζεται πως ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών έχει επανειλημμένα υποστηρίξει πως η τότε ελληνική κυβέρνηση είχε υποσχεθεί επιστροφή των οκτώ, κάτι που έχει διαψευστεί από την ελληνική πλευρά. <br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Nordic Monitor: To σχέδιο της Τουρκίας για να ανακτήσει τους «οκτώ» μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα

Δημοσίευση σειράς εγγράφων. Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις ήταν προετοιμασμένες να επιχειρήσουν ανάκτηση των «οκτώ»- των Τούρκων στρατιωτ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν: Επιτυχίες και "επιτυχίες"!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-VFxLutmo4VFm0_jaSyOuN2DOi5MIXOHoMiyDnS_1EJeJxC8mf9eBZ8SWlIRdCr-x2iKiBsCj5fOxJI80fRg5SoJDfhjZzPjJBImsqQ3T6f7YY0Ey4Q6Ives_s8H43kdQI4rOANPyd7Y/s1600/Capture.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="249" data-original-width="400" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-VFxLutmo4VFm0_jaSyOuN2DOi5MIXOHoMiyDnS_1EJeJxC8mf9eBZ8SWlIRdCr-x2iKiBsCj5fOxJI80fRg5SoJDfhjZzPjJBImsqQ3T6f7YY0Ey4Q6Ives_s8H43kdQI4rOANPyd7Y/s640/Capture.JPG" width="640" /></a></div> <br />Γράφει ο <b>Λεωνίδας Κουμάκης</b><br />Ο όψιμος δικτατορίσκος της Τουρκίας, έχει καβαλήσει για τα καλά το καλάμι παριστάνοντας τον χαλίφη των απανταχού μουσουλμάνων, την υπερδύναμη που καθορίζει κατά το δοκούν τις τύχες του κόσμου και εισβάλλει σε ξένες χώρες με την βία των όπλων ή την διπλωματία, χωρίς κανένα «τίμημα». Θεωρεί την Τουρκία «σαν μια μεγάλη οικογένεια 300 εκατομμυρίων ανθρώπων από τη Αδριατική μέχρι το Μέγα Σινικό Τείχος» (Μολδαβία, Οκτώβριος 2018). Και αντιγράφει πιστά τις μεθοδεύσεις διάσημων δικτατόρων του παρελθόντος που αιματοκύλισαν τον πλανήτη και έφαγαν το κεφάλι τους.<div> <br />Η σημερινή Τουρκία διαθέτει πολύ ισχυρές Τουρκικές μειονότητες σε πολλές Ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ολλανδία, η Γαλλία, η Αυστρία και άλλες. Μόνο στην Γερμανία η Τουρκία ελέγχει 900 από τα 2.400 τεμένη που λειτουργούν νόμιμα. Τα τεμένη αυτά αποτελούν «Ισλαμικά κέντρα», κέντρα κατασκοπείας και στοχεύουν όχι μόνο στην μη ενσωμάτωση των 4 εκατομμυρίων περίπου Τούρκων μεταναστών στην Γερμανική κοινωνία, αλλά και στην απόλυτη «εξάρτηση» τους από την Τουρκία.Άλλωστε ο ίδιος ο Ρ. Τ. Ερντογάν αποκάλεσε «έγκλημα εναντίον της ανθρωπότητας» την ενσωμάτωση μεταναστών – άλλο βέβαια αν μέσα στην Τουρκία καταδιώκονται ή αποκεφαλίζονται διαχρονικά όλοι όσοι δεν ενσωματώνονται υποχρεωτικά στην Τουρκική κοινωνία και δεν «αισθάνονται Τούρκοι»! Άλλο η Ευρώπη και άλλο οι νέο – οθωμανοί!</div> <div> <br />Η Τουρκία συνεχίζει να απλώνεται εκτός των συνόρων της. Η αρχή έγινε με την εισβολή στην Κύπρο το 1974, συνεχίστηκε με εισβολή στο Ιράκ, τρείς εισβολές στην Συρία, ανεξέλεγκτη επιθετικότητα κατά της Ελλάδος (στο Αιγαίο) και της Κύπρου (στην ΑΟΖ), στρατιωτική παρουσία σε Λιβύη, Κατάρ, Σουδάν και αλλού. </div> <div> <br />Η Τουρκία του Ρ.Τ. Ερντογάν το έτος 2018 δαπάνησε 19 δισεκατομμύρια δολάρια για στρατιωτικούς σκοπούς – 25% περίπου περισσότερα από όσα το έτος 2017! <br />Αναβάθμισε την διεύθυνση θρησκευτικών θεμάτων (Diyanet – επίσημη Αρχή Θρησκευτικών Υποθέσεων) με προϋπολογισμό που ξεπερνάει τον προϋπολογισμό δώδεκα κανονικών υπουργείων μαζί, απασχολώντας συνολικά 120.000 υπαλλήλους!</div> <div> <br />Δημιούργησε 17.000 καινούργια τεμένη μέσα στην Τουρκία λες και δεν έφταναν τα περισσότερα από 60.000 τεμένη που ήδη λειτουργούσαν. Δεν αρκέστηκε όμως σ΄ αυτό. Το μεγαλύτερο τέμενος των Βαλκανίων βρίσκεται στα Τίρανα, το μεγαλύτερο της Δυτικής Αφρικής στην Άκκρα της Γκάνας, το μεγαλύτερο της κεντρικής Ασίας στο Κιργιστάν και σύντομα το μεγαλύτερο της Ευρώπης στο Σάλζμπουρκ – όλα υπό τον απόλυτο έλεγχο της Ερντογανικής Τουρκίας! Ο δε στόχος μετατροπής του ναού της Αγίας του Θεού Σοφίας σε τέμενος παραμένει σταθερός και επικαιροποιείται συνεχώς!</div> <div> <br /></div> <div> Η «αξιοπιστία» της μαρτυρίας ενός ιμάμη για το πόσο άριστος μουσουλμάνος είναι ένας κατηγορούμενος θεωρείται τόσο σημαντική στην σημερινή Τουρκία, που δεν μπορεί να αγνοηθεί από κανένα δικαστή που κατάφερε να παραμείνει μέσα στην Ερντογανική «δικαιοσύνη». </div> <div> <ul> <li>Τι κι΄ αν η Τουρκία βρίσκεται διπλωματικά απομονωμένη από ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση (με εξαίρεση την Ουγγαρία του Όρμπαν), όλες τις σημαντικές αραβικές χώρες (με εξαίρεση το Κατάρ), τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής (με εξαίρεση τον Πρόεδρο της που έχει ιδιαίτερη αδυναμία σε δικτάτορες) και δεκάδες άλλες χώρες του κόσμου;</li> <li>Τι κι΄αν η Τουρκία βρίσκεται πλέον στην κορυφή των χωρών με τους περισσότερους φυλακισμένους δημοσιογράφους; Τι κι΄ αν στους δημοσιογράφους και διανοούμενους προστίθενται και εκατόν πενήντα χιλιάδες Τούρκοι «αντιφρονούντες» κάθε κατηγορίας (στρατιωτικοί, δικαστικοί, ακαδημαϊκοί, πολιτικοί, δημόσιοι υπάλληλοι κ.π.α.);</li> <li>Τι κι΄ αν ο Σύρος πρόεδρος Μ. Αλ Άσαντ, μιλώντας στο Ρωσικό δίκτυο RT (9/11/2019), επεσήμανε εμφαντικά πως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν είναι «ένας Αμερικανικός πράκτορας σε αυτόν τον πόλεμο», είναι «ένας κοινός κλέφτης που πριν έκλεβε εργοστάσια, σιτάρι και λάδι και σήμερα κλέβει γη!»;</li> <li>Τι κι΄αν ο Ρ. Τ. Ερντογάν μοιράζει τώρα και εκτός Τουρκίας εκφοβιστικές «μηνύσεις» εναντίον κάθε δημοσιογράφου που τολμάει να τον σατιρίσει απαιτώντας την φίμωση του; </li> </ul> Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α: Τεμένη, μετανάστευση και στρατιωτική δύναμη είναι τα σύγχρονα όπλα της Ερντογανικής Τουρκίας.<br />Όπως ακριβώς έκανε ο Γερμανός και ο Ιταλός δικτάτορας που αιματοκύλησαν τον πλανήτη πριν από οκτώ δεκαετίες, έτσι ακριβώς και ο Ρ. Τ. Ερντογάν αναπτύσσει γεωμετρικά την πολεμική βιομηχανία της Τουρκίας, εισέβαλε και κατέχει ξένα εδάφη όπου τοποθετεί την τουρκική σημαία, πραγματοποιεί μαζική εθνοκάθαρση σε Κουρδικούς πληθυσμούς (μέσα και έξω από την Τουρκία), αυτοανακηρύσσεται «προστάτης» ανθρώπων και αυτοδιορίζεται «δικαιούχος» απαιτήσεων σε γειτονικές χώρες, φανατίζει νεολαία και λαό με στρατιωτικούς χαιρετισμούς και παραμύθια «υπεροχής» απέναντι σε άλλους λαούς, εκφωνεί εμπρηστικούς λόγους σε πυκνές συγκεντρώσεις φανατίζοντας το ακροατήριο του, φιμώνει, φυλακίζει ή δολοφονεί κάθε έναν που διαφωνεί δημόσια με τις επιλογές του – με δυο λόγια αποτελεί δημόσιο κίνδυνο για την παγκόσμια ειρήνη και την παγκόσμια ασφάλεια, όπως ακριβώς ο Αδόλφος Χίτλερ ή ο Μπενίτο Μουσολίνι πολλές δεκαετίες νωρίτερα! </div> <div> <br />Προσωπικά, διατηρώ την άποψη πως ο Ερντογάν οδηγεί την <a href="https://www.huffingtonpost.gr/entry/prosdetheite-e-toerkia-sta-vrachia_gr_5d790276e4b0fc71533fb170">Τουρκία στα βράχια.</a> Αυτό φυσικά δεν σημαίνει πως οι Έλληνες, βλέποντας πλέον καθαρά τον επερχόμενο κίνδυνο, πρέπει να μείνουν απαθείς, με σταυρωμένα τα χέρια.</div> <div> <br />Η σύγχρονη τεχνολογία προσφέρει τεράστιες δυνατότητες ικανές να ανατρέψουν στρατιωτικές ισορροπίες που στηρίζονται σε απλή παράθεση αριθμητικών στοιχείων – στρατιωτών, αρμάτων, πλοίων ή αεροπλάνων. Η Ελλάδα βρίσκεται ψηλά στην παγκόσμια κατάταξη όσον αφορά τις επιδόσεις της στην ανάπτυξη τεχνολογιών και εφαρμογών και στον τομέα της άμυνας – ας τις αξιοποιήσει επί τέλους για την ασφάλεια της!</div> <div> <br />Η ανεξέλεγκτη μετακίνηση πληθυσμών με την «φροντίδα» διαφόρων ύποπτων ΜΚΟ που έχουν τεράστια οικονομικά οφέλη και φανταχτερό «ανθρωπιστικό φερετζέ», εντάχτηκε εδώ και δεκαετίες στον υβριδικό πόλεμο της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδος αλλά και της Ευρώπης, με πληθώρα ντόπιων «χρήσιμων ηλίθιων» τύπου Τασίας, Γιάννας (Γαιτάνη) και δυστυχώς πολλών άλλων -μπλε, πράσινων και κόκκινων. </div> <div> <br />Το αποτελεσματικό σφράγισμα των Ελληνικών συνόρων αποτελεί επιταγή επιβίωσης απέναντι σε ένα οργανωμένο εποικισμό χωρίς τέλος, με πεντακάθαρο στόχο την άλωση της Ελλάδος χωρίς ντουφεκιά! <br />Ποταμοί δυστυχισμένων ανθρώπων χωρίς καμιά απολύτως επαφή με τα γλωσσικά, οικονομικά, πολιτικά, θρησκευτικά και πολιτιστικά δεδομένα της Ελλάδος καταφθάνουν ασταμάτητα στην χώρα μας, δημιουργώντας εκρηκτικές καταστάσεις ανασφάλειας, εγκληματικότητας και ανθρώπινης δυστυχίας. </div> <div> <br />Οι κατ΄ όνομα πολιτισμένοι «ανθρωπιστές» είναι οι ίδιοι ακριβώς που δημιούργησαν τα μνημεία ανθρώπινης δυστυχίας στην Αμυγδαλέζα, στην Ειδομένη ή στα Μόρια. Η απροθυμία επιβολής, εδώ και δεκαετίες, οποιουδήποτε ελέγχου στις ασταμάτητες «αφίξεις» εν ονόματι ενός δήθεν «ανθρωπισμού», έχουν δημιουργήσει ένα επιθετικό καρκίνο που απειλεί την εθνική μας ασφάλεια, μέσα στα σπλάχνα της Ελληνικής κοινωνίας.</div> <div> <br />Είναι χαρακτηριστική η καταγραφή 788 «αφίξεων» στην Μυτιλήνη (σχετικό ρεπορτάζ CNN Greece με τίτλο «Ακόμα και μετανάστες από την Καραϊβική φτάνουν στην Ελλάδα», 2/1/2017), από τους οποίους μόνο οι 35 ήταν Σύριοι πρόσφυγες που προσπαθούσαν να φύγουν από τις φλόγες του πολέμου – το 63% των «αφίξεων» ήταν από την Αφρική! <br />Απόλυτα λογικό, αν σκεφτούμε πως ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προσφέρει αεροπορικά εισιτήρια από κάθε σημείο της Αφρικής για Κωνσταντινούπολη με 50 Ευρώ και στόχο να τους στείλει όλους στην Ελλάδα!</div> <div> <br />Έτσι, από τις 788 «αφίξεις» στην Μυτιλήνη, οι 131 προέρχονταν από την Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, 110 από Αλγερία, 103 από Αφγανιστάν, 52 από Ιράκ, 30 από Ερυθραία, 28 από Καμερούν, 25 από Μαρόκο, 19 από Μάλι, από 18 από Κονγκό και από Σιέρα Λεόνε, 15 από Παλαιστίνη, 14 από Τυνησία, από 13 από Πακιστάν, Ιράν, Ακτή Ελεφαντοστού, Μπαγκλαντές, από 12 από Νιγηρία και Δομινικανή Δημοκρατία, 11 από Αίγυπτο, 10 από Αιθιοπία, από 8 από Ζιμπάμπουε, Νεπάλ και Γκάνα, 7 από Αϊτή, από 6 από Γουινέα και Αγκόλα, 5 από Σουδάν, από 4 από Μαυριτανία και Γκάμπια, από 3 από Νήσους Κομόρες, Νίγηρα και Σαουδική Αραβία, από 2 από Μπουργκίνα Φάσο, Σομαλία και Σενεγάλη και από ένας, από Δυτική Σαχάρα, Κεντρική Αφρική, Ουγκάντα, Βενεζουέλα, Κούβα, Χιλή, Τζαμάϊκα και Τουρκία!</div> <div> <br />Τα ανά τον κόσμο «ταξικά αδέλφια μας» σπεύδουν ασταμάτητα στο αφύλακτο σκορποχώρι που λέγεται Ελλάδα και εμείς στέλνουμε στην Ελληνική Βουλή πολύ σοβαρούς ανθρώπους οι οποίοι μας συστήνουν να μην ενοχλούμε τους αυτόκλητους μετανάστες «ψήνοντας χοιρινό δίπλα τους», επειδή το απαγορεύει η θρησκεία τους! </div> <div> <br />Κάποιοι –κατά δήλωση τους άθεοι– κόπτονται για τους διατροφικούς κανόνες της μουσουλμανικής θρησκείας αυτόκλητων εποίκων, συνθέτοντας ένα γραφικό μείγμα παραλογισμού, κουταμάρας και έλλειψης στοιχειώδους συναίσθησης μέτρου και απειλητικού κινδύνου!<br />Έλεος πλέον! Θα ξυπνήσουμε κάποτε άραγε; <br /><br /><a href="https://analyst.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ερντογάν: Επιτυχίες και "επιτυχίες"!

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης Ο όψιμος δικτατορίσκος της Τουρκίας, έχει καβαλήσει για τα καλά το καλάμι παριστάνοντας τον χαλίφη των απανταχο...

Διαβάστε την συνέχεια

Επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης»: Μια αποτίμηση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiS5kQz8jvdJzjkWjbTFqsPvp4R42sxCK-7ToAXyAFKP7_kLdacsO4fJM7Vz9OJ1dEhbmxmE-ifH9oAaVd5s0lAd1CtZFPfGOpFF-WUxXTlwNIIkh0QomJ-QxDqV7L0GmskcH88l-0OKU/s1600/MRAP.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="494" data-original-width="700" height="450" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhiS5kQz8jvdJzjkWjbTFqsPvp4R42sxCK-7ToAXyAFKP7_kLdacsO4fJM7Vz9OJ1dEhbmxmE-ifH9oAaVd5s0lAd1CtZFPfGOpFF-WUxXTlwNIIkh0QomJ-QxDqV7L0GmskcH88l-0OKU/s640/MRAP.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Δρ. Σπύρου Πλακούδα* </b><br /> <br /> Η Επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» εξ αρχής αποτελούσε έναν «περιορισμένο πόλεμο» (limited war) λόγω της χρήσης περιορισμένης στρατιωτικής ισχύος εκ μέρους της Τουρκίας για την επίτευξη περιορισμένων αντικειμενικών σκοπών. Η επιχείρηση εκκίνησε στις 3 Οκτωβρίου και έληξε (συμβατικώς μόνον) στις 23 Οκτωβρίου με τη Συμφωνία του Sochi. Επί της ουσίας, όμως, η επιχείρηση δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί όπως μαρτυρούν οι καθημερινές μάχες. Παρά την ρευστή τάξη πραγμάτων στο έδαφος, θα επιχειρηθεί η αποτίμηση της επιχείρησης που ακόμη … ολοκληρώνεται! <br /> <br /> Ποιοι ήταν, λοιπόν, οι «περιορισμένοι αντικειμενικοί στόχοι» της επιχείρησης; Χάρη στον λαλίστατο Ερντογάν, γνωρίζουμε τους στόχους και τη διαβάθμιση των στόχων αυτών. Ο πρωταρχικός στόχος, λοιπόν, ήταν η διακοπή της συνέχειας των Καντονιών του Ευφράτη (με πρωτεύουσα το Kobane) και της Jazira (με πρωτεύουσα το Qamishli) με την κατάληψη του (μικρού) θύλακα του Tell Abyad – η «Αχίλλειος Πτέρνα» του Συριακού Κουρδιστάν. Η επιχείρηση αυτή, όμως, θα οδηγούσε αφ’ ενός στην έξωση των ΗΠΑ από τη Rojava και αφ’ ετέρου στον βαθμιαίο κατακερματισμό και, εν συνεχεία, την κατάλυση της Rojava ως ενός ανεξάρτητου δρώντος υπό τον έλεγχο του PKK και την υποστήριξη των ΗΠΑ. <br /> <br /> Δευτερευόντως, η Τουρκία οραματιζόταν μια ζώνη κατοχής από τη Manbij (το «μήλον της έριδος» με τους Κούρδους δυτικά του ποταμού Ευφράτη) έως την Al Malikiyah (την κωμόπολη στο τριεθνές σύνορο Τουρκία – Συρία – Ιράκ), μια ζώνη βάθους 30 χιλιομέτρων και μήκους 460 χιλιομέτρων. Η εν λόγω ζώνη θα αποστερούσε από τους Κούρδους το 50% του πληθυσμού, το 30% των πετρελαιοπηγών και το 50% της αρδεύσιμης γης του Συριακού Κουρδιστάν. Ιδεατά, μια τέτοια ζώνη θα ωφελούσε την Τουρκία διττά: αφ’ ενός, θα αποσυμφορούσε την Τουρκία από τη «βραδυφλεγή βόμβα» των προσφύγων και θα αλλοίωνε τη βορειοανατολική Συρία δημογραφικώς δια της μετεγκατάστασης των (τουρκόφιλων) προσφύγων και αφ’ ετέρου, θα αύξανε δραματικώς την διαπραγματευτική ισχύ της ένοπλης Συριακής αντιπολίτευσης και της Τουρκίας εν μέσω των διαβουλεύσεων στη Γενεύη για την επόμενη ημέρα στη Συρία. <br /> <br /> Fact-Check της Επιχείρησης<br /> <br /> Πρωταρχικός Στόχος 1: Κατάληψη του Θύλακα του Tell Abyad. ✓ <br /> <br /> H Τουρκία δίχως ιδιαίτερη δυσκολία προχώρησε στην ταχεία κατάληψη του εν λόγω θύλακα – χάρη στις πληροφορίες που τόσο αφειδώς (και αφελώς) παράσχει οι Αμερικανοί τον Αύγουστο και Σεπτέμβριο για τις οχυρώσεις των Κούρδων εν μέσω των διαπραγματεύσεων για τον «μηχανισμό ασφαλείας» και την αδιαμφισβήτηση υπεροχή σε ισχύ πυρός Όμως η προέλαση κατά μήκος των παραποτάμων του Ευφράτη προς τα Ai Issa (νοτίως του Tell Abyad) και Tall Tamr (νοτίως του Ras Al Ayn) διεκόπη απότομα από την άφιξη των δυνάμεων του Άσαντ μετά την προκαταρκτική συμφωνία μεταξύ Δαμασκού και Qamishli. <br /> <br /> Πρωταρχικός Στόχος 2: Έξωση των ΗΠΑ από τη Βόρεια Συρία Χ <br /> <br /> Βαθύς γνώστης της ψυχολογίας του Τραμπ, ο Eρντογάν έθεσε τον πλανητάρχη ενώπιον του διλήμματος «fight or flight» κατά το μοιραίο τηλεφώνημα της 6ης Οκτωβρίου και ενεργοποίησε τα αντανακλαστικά της «φυγής» (flight) του ενοίκου του Λευκού Οίκου. Άλλωστε ο Τραμπ, πιστός στο Δόγμα «America First» είχε εξαγγείλει δις στο πρόσφατο παρελθόν το «Οίκαδε». Το Πεντάγωνο και το Κογκρέσο αντέδρασαν και υποχρέωσαν τον Τραμπ σε αναδίπλωση. Οι ΗΠΑ εν τέλει θα παραμείνουν στη Rojava – εκτός, όμως, των ορίων της διαφιλονικούμενης ζώνης ούτως ώστε να μην υποστούν εκ νέου ωμό εκβιασμό εκ μέρους της Τουρκίας. <br /> <br /> Πρωταρχικός Στόχος 3: Διακοπή της Συνεργασίας μεταξύ ΗΠΑ και Σύρων Κούρδων Χ <br /> <br /> Χάρη στην οβιδιακή μεταμόρφωσή του, ο Τραμπ δεν θα αποσύρει αλλά θα ενισχύσει τα στρατεύματα των ΗΠΑ στη Rojava. Η αποστολή των ΗΠΑ πλέον μετατρέπεται από «διαιτητής» μεταξύ δύο θανάσιμων εχθρών (Τουρκία vs Κούρδων) σε «αρνητή» των πλουτοπαραγωγικών πηγών της Συρίας (το 80% περίπου των πετρελαιοπηγών) έναντι των εποφθαλμιόντων περιφερειακών δρώντων (Δαμασκός – Άγκυρα – Μόσχα –Τεχεράνη – ISIS). Ταυτόχρονα, ο Τραμπ συνομιλεί ανοιχτά με το «ψυχοπαίδι» του Οτζαλάν, τον Mazlum Kobani, και Νο. 3 καταζητούμενο στην Τουρκία ενώ το Κογκρέσο τον προσκαλεί να ομιλήσει εξ άμβωνος για την εθνοκάθαρση της Τουρκίας στη Rojava. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, οι ΗΠΑ εμβαθύνουν το πρόσφατο ρήγμα μεταξύ Qandil και Qamishli και, συν τοις άλλοις, αυξάνουν τη διαπραγματευτική ισχύ του Qamishli έναντι της Δαμασκού. Βέβαια, αν και το δις εξαμαρτείν ουκ ανδρός σοφού, οι ΗΠΑ θα αυτοεγκλωβιστούν εκ νέου σε μια αποστολή δίχως ορατό τέλος στη Rojava. <br /> <br /> H «ήπια ισχύς» της Τουρκίας έχει υποστεί ένα συντριπτικό πλήγμα λόγω των ωμών εγκλημάτων που έχουν διαπραχθεί από τις ΤΕΔ και τον SNA. O αντιτουρκισμός εντός του Πενταγώνου και Κογκρέσου έχει εκτοξευθεί στα ύψη όπως έχει ήδη επισημάνει ο Soner Cagaptay και, παρά την (αινιγματική) συμπάθεια του Τραμπ προς τον Ερντογάν, ουκ ολίγα εμπόδια (όπως η υπόθεση των S-400) «δυσκολεύουν» την άμεση αποκλιμάκωση της έντασης. <br /> <br /> Πρωταρχικός Στόχος Νο. 4: Κατακερματισμός και Κατάλυση της Rojava ✓ και X <br /> <br /> O κατακερματισμός της Ροτζάβα αποτελεί έναν αδιαμφισβήτητο γεγονός. Σε ένα «Scramble for Syria» δίχως προηγούμενο, η Άγκυρα και η Δαμασκός διαγκωνίζονταν στην ταχεία προώθησή τους εις βάρος της Ροτζάβα εν μέσω (προσωρινής) παράλυσης των Κούρδων. Χάρη στην παρέμβαση του Πούτιν, αναδείχθηκε o Άσαντ νικητής και τροπαιούχος του «scramble» – χωρίς, μάλιστα, μια τουφεκιά. Η Τουρκία αρκέστηκε στην κατοχύρωση του «διαδρόμου ειρήνης» μήκους 120 χιλιομέτρων και βάθους 25 χιλιομέτρων μεταξύ Tell Abyad και Ras Al Ayn – μια κατοχή με αστερίσκο ως προς την μόνιμη ή μη φύση της. Ύστερα από την αρχική παράλυση, οι Κούρδοι ανασυγκροτήθηκαν και, λόγω παραινέσεων των ΗΠΑ, δεν υπέγραψαν εν τέλει την «ληξιαρχική πράξη θανάτου» της Rojava με τον Άσαντ. <br /> <br /> Ως εκ τούτου, η Rojava αντικαθίσταται βαθμιαίως από ένα υβρίδιο. Δυτικά του Ποταμού Ευφράτη οι περιοχές της Manbij και του Tel Rifaat «συνδιοικούνται» μεταξύ του Άσαντ και των Κούρδων/Αράβων – παρά τις οργίλες αντιδράσεις της Άγκυρας για την άμεση εκκένωση των περιοχών από τους «τρομοκράτες του PKK» – και προστατεύονται από τη Ρωσία. Όμως ανατολικά του Ποταμού Ευφράτη, αναδύονται πέντε περιοχές με όχι τόσο σαφή (ακόμη) όρια (βλ. χάρτη). <br /> <br /> Α) Ο «διάδρομος ειρήνης» της Τουρκίας <br /> <br /> Β) Η «ζώνη των κοινών περιπολιών» μεταξύ Τουρκίας και Ρωσίας από το Kobane έως το Qamishli (με μήκος 300 χιλιόμετρα και βάθος 10 χιλιόμετρα) <br /> <br /> Γ) Η «ζώνη των μονομερών περιπολιών» των ΗΠΑ κατά μήκος του Αυτοκινητοδρόμου Μ4 από την Ain Issa έως την Al Malikiyah προς βορράν και Abu Kamal προς νότον <br /> <br /> Δ) Η «ζώνη συνδιοικήσεως» μεταξύ Άσαντ και Κούρδων (κατά μήκος της μεθορίου στο Καντόντι του Kobane, κατά μήκος του Ποταμού Balikh από Ain Issa έως Raqqah και κατά μήκος του Ποταμού Khabur από Tell Tamr και Qamishli έως Hasakah). <br /> <br /> Ε) Η υπόλοιπη Rojava υπό τον άμεσο έλεγχο των Κούρδων και της πολυεθνικής συμμαχίας τους <br /> <br /> H Rojava έχει λοιπόν κατατμηθεί σε διάφορες ζώνες και έχει μετατραπεί από ανεξάρτητο σε αυτόνομο πολιτικό οργανισμό – δεν έχει, όμως, καταλυθεί (ακόμη τουλάχιστον). H τύχη της Rojava δεν θα κριθεί σε απευθείας διαπραγματεύσεις στο τρίγωνο «Κούρδοι – Τραμπ – Ερντογάν»· έχουν προστεθεί πλέον στην εξίσωση νέες μεταβλητές – Άσαντ και Πούτιν. Το Ιράν παρασκηνιακά παραινεί τον Άσαντ να παραχωρήσει στους Κούρδους μια διευρυμένη αυτονομία και προάγει την ενεργό εμπλοκή του Ιρακινού Κουρδιστάν στη νέα τάξη πραγμάτων στη Συρία. Προς έκπληξη και εκνευρισμό της Άγκυρας, η Μόσχα συνδιαλέγεται ανοιχτά με τον Mazlum Kobani και υποστηρίζει ένα «win-win deal» μεταξύ Κούρδων και Άσαντ. <br /> <br /> Πρέπει να σημειωθεί, επιπρόσθετα, το εξής αξιοθαύμαστο: δεν έχει διαρραγεί η πολυεθνική συμμαχία των Syrian Democratic Forces (SDF) υπό την ηγεσία των Κούρδων. Παρά τις προσπάθειες της Τουρκίας, οι Άραβες συνεχίζουν να υποστηρίζουν τους SDF. Προ ημερών, μάλιστα, οι τέσσερις μεγαλύτερες φυλές της βόρειας Συρίας (Afadle, Bukhemis, Naim, Igedat) διακήρυξαν την αντίθεσή τους προς την Τουρκία και την υποστήριξή τους στους SDF. Αντιθέτως, σημειώνονται επί εβδομαδιαίας βάσεως εχθροπραξίες μεταξύ των πληρεξούσιων της Άγκυρας στις ζώνες κατοχής της (Al Bab και Tell Abyad) – μια διόλου κολακευτική κατάσταση για την Τουρκία. <br /> <br /> Δευτερεύων Στόχος Νο. 1: Δημιουργία Ενός «Διαδρόμου Ειρήνης» από Afrin έως Malikiyah X <br /> <br /> Ένας «Διάδρομο Ειρήνης» τέτοιας έκτασης αποτελεί πλέον ευσεβές όνειρο λόγω της παρεμβολής των Πούτιν και Άσαντ. Η Τουρκία, παρά ταύτα, παραβιάζει την εκεχειρία συστηματικώς και χρησιμοποιεί τους πληρεξούσιούς της για την κατάληψη του αυτοκινητοδρόμου Μ4 και των κωμοπόλεων Tall Tamr και Ain Aissa – υπό την κάλυψη πάντοτε των φτερών της Τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας. Προς το παρόν, οι Κούρδοι (με την αρωγή του Άσαντ) διατηρούν τον έλεγχο του αυτοκινητοδρόμου Μ4, ενώ οι μονάδες των <br /> <br /> Ασσυροχαλδαίοι εντός των SDF έχουν διακριθεί στις μάχες πλησίον του Tall Tamr. <br /> <br /> Οι «μάχες φθοράς» (attritional battles) στην περιφέρεια του «Διαδρόμου Ειρήνης» θα συνεχιστούν με αμείωτη ένταση καθώς κανείς δεν προτίθεται να υποχωρήσει. Υπάρχει άραγε ο κίνδυνος μιας γενικευμένης ανάφλεξης; Στο κατακερματισμένο μέτωπο της Rojava ανατολικώς του Ποταμού Ευφράτη θα δοκιμαστούν οι αντοχές των όποιων συμφωνιών σε ένα πολύπλοκο και ρευστό περιβάλλον. Εσχάτως, προστέθηκε ένας ακόμη πονοκέφαλος στην Τουρκία: η αναζωπύρωση της δράσης του ISIS εντός του εδάφους της Σε μια περιοχή τέτοιας αστάθειας και ανασφάλειας, το όνειρο της παλινόστησης των εκατομμυρίων προσφύγων εκ Συρίας μάλλον θα παραμείνει ευσεβής πόθος. <br /> <br /> Δευτερεύων Στόχος Νο. 2: Αύξηση της Διαπραγματευτικής Ισχύς της Τουρκίας ✓ <br /> <br /> Η Τουρκία αυξάνει τη διαπραγματευτική ισχύ της στη Συρία προς όφελος της ένοπλης αντιπολίτευσης και της ιδίας. Χάρη στους στρατιώτες της επί του εδάφους (boots on the grounds), διεκδικεί έναν σημαντικό ρόλο στις υπό εξέλιξη διαβουλεύσεις για το μέλλον της Συρίας και δημιουργεί μια Αλεξανδρέττα Νο. 2 ως Plan B. Σε περίπτωση, δηλαδή, που δεν ευοδωθούν οι διαπραγματεύσεις «δούναι και λαβείν» στο τρίγωνο Μόσχα – Δαμασκός – Άγκυρα για τη βόρεια Συρία, ο Ερντογάν ενδεχομένως ενεργοποιήσει το Plan Β’ για την οιονεί προσάρτηση των περιοχών Azaz, Afrin και Tell Abyad στο όνομα της εκπλήρωσης του Εθνικού Όρκου (Mîsâk-ı Millî). Βέβαια, η Τουρκία έχει αποδεχθεί (επί της αρχής πάντα) την επανενεργοποίηση της Συμφωνίας των Αδάνων του 1998, κατόπιν σχετικής «παρότρυνσης» της Ρωσίας, και ως εκ τούτου θα της ασκηθούν ισχυρότατες πιέσεις στο εγγύς μέλλον από την Τεχεράνη και την Μόσχα για την εκκένωση των υπό κατοχή εδαφών και την επιστροφή τους στον Άσαντ. <br /> <br /> Πάντως είτε με τη Συμφωνία του Σότσι το 2019 είτε με τη Συμφωνία των Αδάνων το 1999, οι «νόμιμες ανησυχίες περί ασφάλειας» της Τουρκίας αναγνωρίζονται και επικυρώνονται – εις βάρος των αγώνων των Κούρδων για ανεξαρτησία ή αυτονομία. Οι Κούρδοι θα αποτελούν στο εγγύς μέλλον έναν μοχλό πίεσης της Δαμασκού και της Μόσχας προς την Άγκυρα μόνον – όχι έναν δρώντα με τον ίδιο βαθμό αυτονομίας στη διεθνή κονίστρα όπως στο πρόσφατο παρελθόν. Παραφράζοντας το διάσημο αποφθέγμα του Λόρδου Ismay περί ΝΑΤΟ, Δαμασκός – Τεχεράνη – Μόσχα θα ήθελαν «τους Κούρδους εντός, τους Αμερικανούς εκτός και τους Τούρκους κάτω».<br /> <br /> Quo Vadis … Ερντογάν; <br /> <br /> O Ερντογάν αισθάνεται απόλυτα δικαιωμένος για τον «τζόγο» υψηλού ρίσκου στη Συρία. Μέχρι τον Σεπτέμβριο ο Ερντογάν ήταν σε καθοδική τροχιά: αμφισβητείτο η ηγεμονία του στο εσωτερικό της χώρας και οι «δύο μεγάλοι» (Ρωσία και Αμερική) δρούσαν στα μέτωπα της Idlib και Rojava εις βάρος των ιδίων συμφερόντων. Η Επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» μετατρέπει τον Ερντογάν εκ νέου σε κυρίαρχο του πολιτικού στίβου στην Τουρκία και κρίσιμο παίκτη στη Συρία. <br /> <br /> Η Τουρκία ΔΕΝ έχει πετύχει (ακόμη) όλους τους αντικειμενικούς σκοπούς της. Ο πόλεμος, βέβαια, δεν έχει ακόμα τερματιστεί και η τύχη της Rojava θα κριθεί στο επόμενο διάστημα. Ο Ερντογάν πάντως αισθάνεται πως οι «δύο μεγάλοι» ανέχονται τις ριψοκίνδυνες πολιτικές του. O ίδιος προωθεί την μετεξέλιξη της χώρας σε «swing state», ένα κράτος-μπαλαντέρ εν ολίγοις που θα γέρνει την πλάστιγγα προς την μία ή την άλλην πλευρά με το ειδικό βάρος του. Και αυτό πρέπει να μας προβληματίσει. Εάν δεν «κοντύνουν» τον Ερντογάν στη Συρία, τότε θα δοκιμάσει την ίδια τακτική στα δυτικά. Και μαντέψτε που.<br /> <br /> <b><i>*Ο Δρ Σπύρος Πλακούδας είναι Επίκουρος Καθηγητής Εθνικής Ασφάλειας στο Rabdan Academy και Αντιπρόεδρος ΚΕΔΙΣΑ. Το τελευταίο βιβλίο του αφορά τη δράση του PKK στην Τουρκία ενώ το νέο βιβλίο του υπό τις εκδόσεις Rowman and Littlefield θα εξετάσει τη σχέση μεταξύ ΗΠΑ και Κούρδων της Συρίας</i></b>.<br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης»: Μια αποτίμηση

Του Δρ. Σπύρου Πλακούδα* Η Επιχείρηση «Πηγή Ειρήνης» εξ αρχής αποτελούσε έναν «περιορισμένο πόλεμο» (limited war) λόγω της χρήσης περιο...

Διαβάστε την συνέχεια

Για πρώτη φορά το παραδέχονται οι ισλαμιστές της Λιβύης: «Η Τουρκία μας στέλνει συνεχώς όπλα!»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWJO0zXi27uqNnP2I5WPfmYQbQa3sV6uw5luya3RVAYT6Yjo1VrhESK3xGwG6K3YmVTsOeq5t8lZuhrV0zkmD3Pi7NPIQyPgolP5HptxFVMejSJY4jMS-QnHTOfFRoUeYSBhBo-hvQHmk/s1600/Khalid+AlMishri_erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWJO0zXi27uqNnP2I5WPfmYQbQa3sV6uw5luya3RVAYT6Yjo1VrhESK3xGwG6K3YmVTsOeq5t8lZuhrV0zkmD3Pi7NPIQyPgolP5HptxFVMejSJY4jMS-QnHTOfFRoUeYSBhBo-hvQHmk/s640/Khalid+AlMishri_erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Αποκαλυπτικός όσο δεν γίνεται ο επικεφαλής του συμβουλίου της Λιβύης Khalid AlMishri, παραδεχόμενος δημόσια ότι “ η Τουρκία στέλνει συνεχώς οπλισμό στην χώρα του».<br /> <br /> Από τον Σεπτέμβριο του 2019, ειδικοί ξένοι αναλυτές με έγκυρες πληροφορίες αναφέρουν ότι η Τουρκία επιβλέπει μεγάλο μέρος του εμφυλίου πολέμου στην Λιβύη, βοηθώντας τους τζιχαντιστές (τοπικούς ισλαμιστές πολέμαρχους ενώ μεταφέρει και άλλους από την Συρία), ώστε αυτοί να εκπαιδεύονται σε τουρκικά στρατόπεδα και να καθοδηγούν τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της κυβέρνησης εθνικής συμφωνίας με έδρα την Τρίπολη, καθώς αυτή μάχεται κατά των δυνάμεων του στρατηγού Χαλίφα Χάφταρ.<br /> <br /> Πριν μερικούς μήνες, ο σύμβουλος του Ερντογάν Yasin Aktay, δημοσίευσε στο Twitter εικόνες μιας συνάντησης με ένα σημαντικό Λίβυο αξιωματούχο τον Σαλλάμπι, δίπλα σε ένα σωρό θρησκευτικά βιβλία στο γραφείο του στην Κωνσταντινούπολη.<br /> <br /> Μετά την ανατροπή το 2011 του Muammar Gaddafi, ο Λίβυος ηγέτης Sallabi θεωρήθηκε από πολλούς δυτικούς παρατηρητές ως μια σημαντική προσωπικότητα στη Λιβύη. Μετά από συνέντευξη τον Οκτώβριο του 2011, η Washington Post τον είχε περιγράψει ως τον κύριο μελλοντικό αρχιτέκτονα της νέας Λιβύης.<br /> <br /> Ο Σαλλάμπι όμως ανέφερε ότι εδώ και καιρό το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) της Τουρκίας είναι για τον ίδιο, το κύριο πρότυπο διακυβέρνησης ενός “μετριοπαθούς” ισλαμικού κράτους.<br /> <br /> Έτσι, καθώς το Κατάρ άρχισε να μειώνει την συμμετοχή του στη Λιβύη γύρω στο 2014, δεν ήταν έκπληξη το γεγονός ότι η Τουρκία εισήλθε δυναμικά και συνέχισε να δουλεύει με τον Sallabi.<br /> <br /> Ο Aktay υποστήριξε ότι η χώρα του θέλει να δημιουργήσει ένα χαλιφάτο υπό την ηγεσία της Τουρκίας και περιέγραψε την λιβυκή Αδελφότητα που πολεμά εκεί, ως τουρκική εξουσιοδοτημένη δύναμη.<br /> <br /> Η σημαντική στρατιωτική υποστήριξη της Τουρκίας στους ισλαμιστές αντάρτες στη Λιβύη, μπορεί να μην συνδέεται όμως με οποιαδήποτε κοινή ιδεολογία, αλλά μάλλον ένα άμεσο αποτέλεσμα μιας σύνδεσης με τους αξιωματούχους του Κατάρ και τους Λίβυους, αναφέρει ειδικός αναλυτής.<br /> <br /> Ο David Roberts, λέκτορας στο King’s College του Λονδίνου και συγγραφέας του βιβλίου «Κατάρ: Ασφάλεια των Παγκόσμιων Προσεγγίσεων ενός Κράτους Πόλης«, θεωρεί ότι αυτό δεν είναι το κύριο θέμα, διότι ο Ερντογάν λαμβάνει τις δικές του αποφάσεις για την Λιβύη ως μέρος ενός ευρύτερου «ύποπτου» σχεδίου με “βοηθό” το Κατάρ, με το οποίο οι δεσμοί έχουν επιστρέψει στην Οθωμανική εποχή, αν και η σημερινή συμμαχία τους φέρεται να είναι ακόμα πιο “δυνατή”.<br /> <br /> «Οι ασυνήθιστα στενές σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Κατάρ ξεκίνησαν με την αραβική άνοιξη», δήλωσε ο Ρόμπερτς, και συνέχισε «οι δύο πλευρές εμπλέκονται σε διάφορους βαθμούς με ολόκληρο το ισλαμικό φάσμα”.<br /> <br /> «Εντός των πρώτων ετών επικρατούσε μυστικότητα, τώρα βλέπουμε ότι τα τουρκικά στρατεύματα φτάνουν πολύ εμφανώς, με όπλα και οχήματα στην Λιβύη”, τόνισε ο ίδιος.<br /> <br /> Ο Ρόμπερτς δήλωσε ότι το Κατάρ δεν είναι θρησκευτικά αφοσιωμένο στον αποκαλούμενο ισλαμικό σκοπό όπως υποδεικνύουν πολλοί παρατηρητές, αλλά είναι μάλλον υποστηρικτής ομάδων όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα από ρεαλισμό.<br /> <br /> Πιστεύει δε ο ίδιος ότι η υποστήριξη του Κατάρ στους Ισλαμιστές στη Λιβύη και κατ ‘επέκταση στην Τουρκία είναι κυρίως αποτέλεσμα γεγονότων.<br /> <br /> Η Άγκυρα από τότε είναι πιο ανοιχτή στις προσπάθειές της στη Λιβύη, συμπεριλαμβανομένης της έκδηλης παράδοσης βαρέως θωρακισμένων οχημάτων, αφού έχει σκοπό τον πλήρη έλεγχο της χώρας αυτής.<br /> <br /> <img height="360" src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/11/2019102814471119_f29a2e63613e53ed99112db03a8ba79b1.jpg" width="640" /><br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Για πρώτη φορά το παραδέχονται οι ισλαμιστές της Λιβύης: «Η Τουρκία μας στέλνει συνεχώς όπλα!»

Αποκαλυπτικός όσο δεν γίνεται ο επικεφαλής του συμβουλίου της Λιβύης Khalid AlMishri, παραδεχόμενος δημόσια ότι “ η Τουρκία στέλνει συνεχ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι έστειλαν πακιστανικό P-3 Orion να κάνει παραβιάσεις στο Αιγαίο!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhk07zLbQX3G4zS7C1C5k33yR8U7qMhTU15PnWEBRskkRZz46DlOBn3U4h6w58veZ6ZBBda8Hu4cAUR05t9jIoNyVUh4JveGGou6tjMUCq36Y9P0p9SLvP1R19qg7j-puXnilsOmuSKVQ/s1600/p-3c-orion.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="669" data-original-width="1023" height="418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhk07zLbQX3G4zS7C1C5k33yR8U7qMhTU15PnWEBRskkRZz46DlOBn3U4h6w58veZ6ZBBda8Hu4cAUR05t9jIoNyVUh4JveGGou6tjMUCq36Y9P0p9SLvP1R19qg7j-puXnilsOmuSKVQ/s640/p-3c-orion.jpg" width="640" /></a></div> <br />Χωρίς να καταθέσει σχέδιο πτήσης πέταξε χθες στο FIR Αθηνών ένα Πακιστανικό αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας και συλλογής πληροφοριών τύπου P-3 Orion. Το αεροσκάφος μπήκε στο FIR Αθηνών ανατολικά του Καστελόριζου, μετά συνέχισε στο FIR Λευκωσίας και κατόπιν επέστρεψε στην βάση του ακολουθώντας την ίδια πορεία αντίστροφα. <br /><br />Ο τουρκικός στόλος διεξάγει την άσκηση ”Ανατολική Μεσόγειος-2019” στο Αιγαίο και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, τώρα όμως και με την συνδρομή του πακιστανικού ΠΝ, όπου συμμετέχει με μια φρεγάτα.<br /><br />Ο Μουχάμεντ Ακράμ, διοικητής της πακιστανικής Φρεγάτας «PNS Alamgir», η οποία θα συμμετάσχει στην τουρκική ναυτική άσκηση, δήλωσε ότι μαζί με πλοία του τουρκικού ΠΝ θα προχωρήσουν σε ειδικές ασκήσεις και σενάρια στο Αιγαίο πέλαγος και την Α.Μεσόγειο.<br /><br />Ο ίδιος εξήγησε ότι θέλει να βελτιώσει την διαλειτουργικότητα μεταξύ των συμμαχικών χωρών και ειδικά της Τουρκίας, η οποία είναι πολύ σημαντική για τους Πακιστανούς, ενώ ανέφερε ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών είναι σε πολύ καλό επίπεδο.<br /><br />Υπενθυμίζοντας ότι η συμμετοχή του Πακιστάν στην άσκηση θα ενισχύσει τις υφιστάμενες διμερείς σχέσεις και ότι οι δύο χώρες ενισχύουν ακόμα πιο πολύ την ήδη πολύ ειλικρινή αδελφότητα, είπε:<br /><br />«Το Πακιστάν διεξάγει πολλές ασκήσεις με το τουρκικό Ναυτικό, καθώς οι δύο χώρες έχουν πολύχρονη σχέση αδελφοσύνης, και φιλίας. Οι σχέσεις αυτές καθορίζονται με βάση την πολύ ισχυρή θρησκευτική και πολιτιστική σύνδεση. Παρόλο που οι δύο χώρες βρίσκονται πολύ μακριά η μια από την άλλη, υπάρχει μια μεγάλη φιλία και αδελφοσύνη που μικραίνει τα γεωγραφικά όρια και τα σύνορα. Συνεχίζουμε εδώ και χρόνια μαζί με το τουρκικό ναυτικό. Έχουμε έρθει να συμμετάσχουμε στην άσκηση “Ανατολική Μεσόγειος-2019, για να υλοποιήσουμε ναυτικά σενάρια μεταξύ δύο συμμαχικών χωρών«, κατέληξε ο ίδιος.<br /><br />ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΜΕ ΤΟ ΠΑΚΙΣΤΑΝΙΚΟ ΑΕΡΟΠΛΑΝΟ<br /><br />Σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο με αεροσκάφος αυτής της χώρας, καθώς μέχρι σήμερα με εξαίρεση τα αεροσκάφη της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας και γενικότερα των ενόπλων δυνάμεων της γειτονικής χώρας που δεν καταθέτουν σχέδιο πτήσης ή το κάνουν σπάνια, στο πλαίσιο τακτικής, όλες οι άλλες χώρες το πράττουν καθώς αν μη τι άλλο έχει να κάνει και με την ασφάλεια των πτήσεων στην περιοχή.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση είναι ένα ακόμα στοιχείο που προστίθεται στον προβληματισμό με την τουρκική επιθετικότητα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, που την Τρίτη είχε ως αποτέλεσμα και 4 σκληρές αερομαχίες. Χθες στο Αιγαίο η Τουρκία έστειλε συνολικά 10 μαχητικά αεροσκάφη και συγκεκριμένα 8 F-16 και 2 F-4E καθώς επίσης και 4 αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας και συλλογής πληροφοριών CN-235 που σημείωσαν 37 παραβιάσεις του Εθνικού Εναέριου Χώρου και 12 παραβάσεις των Κανόνων Πτήσης στο FIR Αθηνών πετώντας χωρίς να υποβάλλουν σχέδιο πτήσης.<br /><br />Σε όλες τις περιπτώσεις βέβαια τα αεροσκάφη αυτά βρήκαν απέναντί τους ελληνικά μαχητικά που έσπευσαν να τα αναγνωρίσουν και να τα αναχαιτίσουν.<br /><br />Η πτήση του έγινε στο πλαίσιο της άσκησης «Ανατολική Μεσόγειος 2019» που διενεργούν οι Τούρκοι σε όλη την περιοχή έχοντας ενεργοποιήσει για αυτό τον σκοπό, όπως αναφέρουν οι ίδιοι, πάνω από 48 πλοία και 4.700 άτομα σε προσωπικό.<br /><br />Σε ανακοίνωσή του το τουρκικό υπουργείο Άμυνας την χαρακτηρίζει ως την μεγαλύτερη άσκηση που έχει γίνει μέχρι σήμερα καθώς σε αυτή συμμετέχουν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο και άλλες 15 χώρες.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι Τούρκοι έστειλαν πακιστανικό P-3 Orion να κάνει παραβιάσεις στο Αιγαίο!

Χωρίς να καταθέσει σχέδιο πτήσης πέταξε χθες στο FIR Αθηνών ένα Πακιστανικό αεροσκάφος ναυτικής συνεργασίας και συλλογής πληροφοριών τύπου...

Διαβάστε την συνέχεια

Ντ. Τραμπ, Ερντογάν, και στη μέση οι… “γαμπροί της συναλλαγής”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTwRCe7WAgGz95w_EzmLpohMlzphoXc-EBDxYI1crmQJX5m_vGRXF3Wy7GPvGfRk7_WMJshnIvw4ZVntyi4tPIfYbT9EiCEFcFWkRfLBIKRvzr53gQ3JW9UWadk2D72Myj2VeVeC8HBow/s1600/ALBAYRAK-KUSHNER.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjTwRCe7WAgGz95w_EzmLpohMlzphoXc-EBDxYI1crmQJX5m_vGRXF3Wy7GPvGfRk7_WMJshnIvw4ZVntyi4tPIfYbT9EiCEFcFWkRfLBIKRvzr53gQ3JW9UWadk2D72Myj2VeVeC8HBow/s640/ALBAYRAK-KUSHNER.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Τρεις γαμπροί μπορεί να κρατούν το κλειδί της σχέσης δύο Προέδρων. Μπορεί να ευθύνονται για το πώς ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ και ο Τούρκος ομόλογός του Ταγίπ Ερντογάν δεν άφησαν τις πολιτικές εντάσεις μεταξύ των δύο χωρών να μετατραπούν σε παρατεταμένες κρίσεις.<div> <br /></div> <div>  Τα παραπάνω αναφέρει αποκαλυπτικό δημοσίευμα της εφημερίδας New York Times, που θα λέγαμε ότι δίνει τις απαντήσεις για την ανάρμοστη σχέση του κ. Τραμπ με τον ισλαμιστή Πρόεδρο της Τουρκίας. Το κείμενο υπογράφουν ο ανταποκριτής David D. Kirkpatrick και ο δημοσιογράφος έρευνας Eric Lipton, οι οποίοι κάνουν φύλλο και φτερό τη σχέση των δύο προέδρων. </div> <div> <br /></div> <div> Σύμφωνα με την εφημερίδα, οι τρεις αυτοί άνδρες είναι ο σύμβουλος του Αμερικανού Προέδρου και γαμπρός του, Τζάρεντ Κούσνερ, ο υπουργός Οικονομικών της Τουρκίας Μπεράτ Αλμπαϊράκ, ο οποίος είναι παντρεμένος με την Έσρα, την αγαπημένη κόρη του Ερντογάν, και ο Mehmet Ali Yalçındağ, γαμπρός ενός Τούρκου μεγιστάνα, που είναι και επιχειρηματικός εταίρος της οικογένειας Τραμπ.</div> <div> <br /></div> <div>  Και οι τρεις έχουν χρησιμοποιηθεί ως τα «υπόγεια» κανάλια (back-channels) μεταξύ των δύο ηγετών σε κρίσιμες στιγμές, σημειώνουν οι οι New York Times. Ο Ερντογάν και ο Τραμπ συναντώνται αύριο Τετάρτη στο Λευκό Οίκο παρά το γεγονός ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας αγνόησε τις προειδοποιήσεις του Αμερικανού ομολόγου του και εισέβαλε στη Συρία, τον περασμένο μήνα, κτυπώντας τους συμμάχους της Αμερικής, τους Κούρδους της Συρίας.</div> <div> <br /></div> <div>  Την ίδια στιγμή, ο Ερντογάν εξευτέλισε τις ΗΠΑ αγοράζοντας το ρωσικό σύστημα S-400, χωρίς να υποστεί κυρώσεις, επειδή αυτό αποφάσισε ο κ. Τραμπ. Το Κογκρέσο και το Πεντάγωνο διαφώνησαν με την προεδρική απόφαση και ακόμα και σήμερα ζητούν την επιβολή των κυρώσεων. Η πολύ θετική στάση του κ. Τραμπ απέναντι στην Τουρκία προέρχεται από αυτό το ασυνήθιστο υπόγειο κανάλι (back channel) των τριών ανδρών που παντρεύτηκαν την εξουσία και τώρα παίζουν βασικούς ρόλους στη σύνδεση της Άγκυρας και της Ουάσιγκτον, σημειώνει η εφημερίδα.</div> <div> <br /></div> <div>  Ο γαμπρός του Ερντογάν περιέγραψε το έργο του με τον γαμπρό του Τραμπ ως «διπλωματία της πίσω πόρτας». Ο ίδιος ο Ερντογάν δήλωσε ότι «η γέφυρα λειτουργεί καλά» καθώς οι δύο χώρες προσπάθησαν να επαναφέρουν τις σχέσεις τους σε ένα καλύτερο σημείο. Εκτός από την επιείκεια του Τραμπ για τη Συρία και την αγορά των ρωσικών πυραύλων, οι επικριτές των δύο ηγετών υποστηρίζουν ότι ο Τραμπ έχει επίσης προσπαθήσει να επηρεάσει τον Τραμπ ώστε η Halkbank, μια τουρκική κρατική τράπεζα, να μην τιμωρηθεί με την κατηγορία της παραβίασης του αμερικανικού εμπάργκο στο Ιράν.</div> <div> <br /></div> <div>  Μέχρι τώρα, η τράπεζα έχει αποφύγει νομικές και οικονομικές κυρώσεις παρά τα ισχυρά αποδεικτικά στοιχεία και τη φυλάκιση ενός από τους αναπληρωτές διευθυντές της με τις ίδιες κατηγορίες από δικαστήριο της Νέας Υόρκης. </div> <div> <br /></div> <div> Μια βασική στιγμή αυτής της αντισυμβατικής συνεργασίας ήρθε τον Απρίλιο, όταν ο Αλμπαϊράκ έφτασε για ένα συνέδριο που διοργάνωσε ο Yalçındağ στο Trump International Hotel στην Ουάσιγκτον. Ο Κούσνερ τηλεφώνησε στον γαμπρό του Ερντογάν στο μέσο της εκδήλωσης για μια απρογραμμάτιστη συνάντηση στο Οβάλ Γραφείο, όπου ο Αλμπαϊράκ με επιτυχία έπεισε τον Τραμπ να αναβάλει τις κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας για την αγορά των S-400s, ανέφεραν οι New York Times. </div> <div> <br /></div> <div> “Ο Τραμπ αντικαθιστά τις επίσημες σχέσεις μεταξύ των κρατών σε αρκετές περιπτώσεις με τη σχέση οικογένειας προς οικογένεια ή με τις σχέσεις μεταξύ παλιόφιλων”, δήλωσε ο Έρικ Έντελμαν, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Τουρκία. “Βεβαίως ο Ερντογάν θα προτιμούσε αυτό το είδος σχέσης καθώς διαχειρίζεται ένα δικό του καπιταλιστικό καθεστώς”, δήλωσε ο πρώην πρέσβης.<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ντ. Τραμπ, Ερντογάν, και στη μέση οι… “γαμπροί της συναλλαγής”

Τρεις γαμπροί μπορεί να κρατούν το κλειδί της σχέσης δύο Προέδρων. Μπορεί να ευθύνονται για το πώς ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ και...

Διαβάστε την συνέχεια

Σινικοί Δράκοντες και Δούρειοι Ίπποι: Προειδοποίηση για τη σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Λ.Δ. Κίνας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxys-mC0QAmmZTVGqXiLS0d-PiSwS5_XHWYohVmSuI4vNS_j8MKRYohyIunDm4gh7hzelmi8QyzwkNrrnXOv9NgP0ZD98MwpKHa3-1Vr2vEiTHr5u5-MgXse5wR8wh5qgH-z30S9d4-Kw/s1600/china-greece.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="366" data-original-width="650" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxys-mC0QAmmZTVGqXiLS0d-PiSwS5_XHWYohVmSuI4vNS_j8MKRYohyIunDm4gh7hzelmi8QyzwkNrrnXOv9NgP0ZD98MwpKHa3-1Vr2vEiTHr5u5-MgXse5wR8wh5qgH-z30S9d4-Kw/s640/china-greece.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ένας εκ των ελαχίστων Ελλήνων γνωμηγητόρων που αποδεδειγμένως διαθέτουν γεωπολιτική παιδεία, ο κ. Αλέξανδρος Τάρκας, επεσήμανε προ μηνός ότι η εκ μέρους της κυβερνήσεως Μητσοτάκη επιλογή ταχείας αναβαθμίσεως της οικονομικής συνεργασίας με την Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας (People’s Republic of China) προκαλεί μεγάλη δυσπιστία και τριβές στις σχέσεις της Ελλάδος με τις ΗΠΑ και τα ισχυρότερα κράτη-μέλη της Ε.Ε. (όρα Δημοκρατία, 16/10/2019). <br /> <br /> Γράφει ο <b>Δρ. Ηλίας Ηλιόπουλος* </b><br /> <br /> Προσέθεσε δε ότι τα επιχειρήματα της ελληνικής κυβερνήσεως – ότι δηλαδή η Ελλάς υποδέχεται όλους τους ξένους επενδυτές υπό τον όρον σεβασμού της εθνικής και κοινοτικής νομοθεσίας, ότι οι σινικές επενδύσεις δεν αφορούν ζωτικές υποδομές της χώρας και τα τοιαύτα – «δεν εκλαμβάνονται (…) ως πειστικά από Αμερικανούς και Ευρωπαίους αξιωματούχους, καθώς οι προτάσεις της COSCO και άλλοι σχεδιασμοί του Πεκίνου δείχνουν ότι πλέον επιχειρούνται, ακριβώς, ο έλεγχος βασικών υποδομών και η άσκηση πολιτικής επιρροής». <br /> <br /> Ο έγκριτος αναλυτής έκρινε σκόπιμον να επανέλθει προσφάτως με αναλόγου περιεχομένου παρατηρήσεις (όρα Δημοκρατία, 30/10/2019) – προδήλως με την ελπίδα ότι αυτές θα ετύγχανον της δεούσης προσοχής της ελληνικής κυβερνήσεως. <br /> <br /> Η κρατούσα, συμβατική αντίληψις στα ελληνικά, όπως και στα ευρωπαϊκά, ΜΜΕ είναι ότι η αντιπαράθεσις μεταξύ Δύσεως (διάβαζε: ΗΠΑ) και ηπειρωτικής Κίνας (mainland China) είναι, κατά κύριον λόγον, αν όχι αποκλειστικώς, οικονομικής φύσεως (ένα είδος Trade War). <br /> <br /> Εν τούτοις, αυτή είναι μία μάλλον απλουστευτική πρόσληψις μιας συνθέτου πραγματικότητος. Κατ’ αρχάς, για να παραμείνουμε επί του «αμιγώς» οικονομικού πεδίου των σχέσεων οιασδήποτε χώρας του Δυτικού Κόσμου με την ηπειρωτική Κίνα, είναι γνωστόν, πλέον, ότι αυτό ουδόλως είναι «αμιγώς» οικονομικόν. <br /> <br /> Οι επιλογές και κινήσεις του Πεκίνου εις άπαντα τα πεδία των εμπορικών, κατασκευαστικών, χρηματοπιστωτικών και εν γένει οικονομικών συναλλαγών και σχέσεων με άλλες χώρες σαφώς εντάσσονται στο πλαίσιον της Υψηλής Στρατηγικής (Grand Strategy) της Λ.Δ. της Κίνας (PRC), αποτελώντας αναπόσπαστον μέρος αυτής. <br /> <br /> Εξ άλλου, οι συνήθεις υποσχέσεις του Πεκίνου για τα τεράστια οφέλη, τα οποία υποτίθεται ότι θα απολαμβάνουν οι εθνικές οικονομίες, οι τοπικές κοινωνίες και η αγορά εργασίας των διαφόρων χωρών, λόγω κατασκευής ή επεκτάσεως ζωτικών ή κρισίμων υποδομών (vital / critical infrastructure), λιμένων κ.λ.π., μετριάζονται κατά πολύ μόλις αναμετρώνται με την πραγματικότητα: τα πομπωδώς διαφημιζόμενα σινικά «αναπτυξιακά» προγράμματα τείνουν παγίως να αποκλείουν τον τοπικό και διεθνή ανταγωνισμό. <br /> <br /> Είτε πρόκειται για τον κατασκευαστικό τομέα είτε για ποικίλους τομείς υπηρεσιών, οι (εν πολλοίς κρατικές ή, έστω, ημι-κρατικές) εταιρείες της ηπειρωτικής Κίνας είναι εις θέσιν να προσφέρουν λίαν δελεαστικές προσφορές, εκμεταλλευόμενες το πλεονέκτημα των χαμηλών μισθών και ημερομισθίων αλλά και την (δεδομένη) κάλυψη / υποστήριξη της κρατικής / κομματικής γραφειοκρατικής ελίτ. <br /> <br /> Πράγματι, ποσοστόν 89% των εργολάβων που συμμετέχουν σε ανάλογα σινικά projects είναι αμιγώς σινικές εταιρείες. Αντιθέτως, η συμμετοχή επιτοπίων εταιρειών είναι εντυπωσιακώς μικρά (7,6%), ενώ πράγματι «ξένες» (μη σινικές) εταιρείες συμμετέχουν εις ποσοστόν μόλις 3,4% (όρα βάσιν δεδομένων CSIS Reconnecting Asia). <br /> <br /> Αυτά ως προς τα «οικονομικά». Ομιλούντες με γεωπολιτικούς όρους, η πραγματικότης είναι ότι η Δύσις (ήτοι: οι ΗΠΑ) οφείλει να αντιμετωπίσει την ηπειρωτική Κίνα σήμερα – ή, άλλως, να αποδεχθεί από τούδε το γεγονός ότι η ηπειρωτική Κίνα θα έχει καταστεί Ηγεμονεύουσα Παγκόσμιος Δύναμις (Hegemonic Global Power) μέχρι τέλους της επομένης δεκαετίας. <br /> <br /> Γεγονός οφειλόμενον τόσον εις αντικειμενικά αίτια (δημογραφική ευρωστία, δείκτης αναπτύξεως και εν γένει πραγματικές δυνατότητες της περί ης ο λόγος χώρας) όσον και εις υποκειμενικούς λόγους, δηλαδή την στρατηγική φιλοδοξία (strategic ambition) της Λ.Δ. της Κίνας όπως καταστεί Πλανητική Δύναμις. <br /> <br /> Φιλοδοξία εκφραζομένη, συνάμα δε και εξυπηρετουμένη υπό του Προέδρου Xi Jinping. Ο οποίος κ. Xi συγκαταλέγεται, αναμφιβόλως, μεταξύ των σημαντικωτέρων ηγετών των ημερών μας, μαζί με τους κ.κ. Vladimir Putin, Recep Tayyip Erdoğan και Donald Trump (εάν, βεβαίως, ο τελευταίος κατορθώσει να επιβιώσει του πολέμου, που έχει εξαπολύσει εναντίον του το αμερικανικόν «Βαθύ Κράτος»). <br /> <br /> Υπό την ηγεσία του κ. Xi, και για πρώτη φορά στην ιστορία της, η ηπειρωτική Κίνα επιχειρεί να επεκταθεί εις ολόκληρον τον πλανήτη: Έχει ήδη κατακτήσει την Αφρική. Κατέχει δεσπόζουσα θέση στην Ασία καθώς και στα γεωπολιτικά υποσυστήματα Άπω Ασίας – Βορείου Ειρηνικού και Άπω Ασίας – Νοτίου Ειρηνικού. <br /> <br /> Κατόρθωσε να αποκτήσει τον έλεγχον σπουδαίων ευρωπαϊκών λιμένων στην Νότιο και Δυτική Ευρώπη (Ελλάς, Ισπανία, Ιταλία, Γαλλία, Ολλανδία, Βέλγιον) καθώς και σαράντα (40) ακόμη λιμένων της Ανατολικής Ευρώπης, Μέσης Ανατολής, Νοτίου και Νοτιοανατολικής Ασίας, Ωκεανίας και Αφρικής. Και επεκτείνει ήδη τις φιλοδοξίες της, μέχρις Αρκτικής και Ανταρκτικής! <br /> <br /> Εντός του ως άνω γεωπολιτικού πλαισίου θεωρούμενον, το σχέδιον «One Belt, One Road» (γνωστόν και ως «Belt and Road Initiative») αποδεικνύεται κάτι πολύ περισσότερον μιας (κολοσσιαίας και θεαματικής, έστω) οικονομικής πρωτοβουλίας, που περιλαμβάνει ολόκληρη την Ευρασία, από της Άπω Ασίας μέχρι της Μέσης Ανατολής και εκείθεν, μέχρι της Βορείου και Δυτικής Ευρώπης. Πρόκειται περί ενός μεγαλεπήβολου εθνικού γεωοικονομικού σχεδίου με ορατές γεωστρατηγικές παραμέτρους και καταλήξεις. <br /> <br /> Για να το θέσουμε με όρους ιστορικών αναλογιών, το περιλάλητον σχέδιον της «Γραμμής Βερολίνου-Βαγδάτης» (Berlin-Baghdad Bahn) του Β΄ Γερμανικού Ράϊχ (1914) – ένεκεν του οποίου σχεδίου οι Άγγλοι ιθύνοντες οδήγησαν, εν τέλει, την Ευρώπη και τον κόσμο στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο –, ήτο σχεδόν αμελητέον μέγεθος, συγκρινόμενον με το σημερινόν σχέδιον «One Belt, One Road». <br /> <br /> Προσέτι, η εμπειρία των τελευταίων ετών δηλοί ότι ουκ ολίγες χώρες, οι οποίες υπέκυψαν στα θέλγητρα των σινικών εταιρειών και έσπευσαν να τους αναθέσουν την κατασκευή / επέκταση κρισίμων υποδομών (πρωτίστως λιμένων) ευρέθησαν, μίαν ημέραν των ημερών, εγκλωβισμένες στην σινική «παγίδα χρέους» (debt trap). <br /> <br /> Έτι χειρότερον: «ανεκάλυψαν», αίφνης, ότι, επί του πεδίου της Διεθνούς Πολιτικής, είχαν καταστεί – ή εκινδύνευαν να καταστούν – «κράτη-πελάτες» (client states) της Λ.Δ. της Κίνας. Ή, όπως επισήμως αποκαλούνται στην γλώσσα της ιθυνούσης κρατικής / κομματικής γραφειοκρατικής ελίτ, «Κράτη Στρατηγικής Υποστηρίξεως» (Strategic Support States) της Λ.Δ. της Κίνας (όρα σχετικώς: «Κυανή Βίβλος Μη Παραδοσιακής Ασφαλείας»/ Blue Book of Non-Traditional Security 2014-2015). <br /> <br /> Σε τέτοιο Κράτος Στρατηγικής Υποστηρίξεως της ηπειρωτικής Κίνας μετεβλήθη σταδιακώς η Ελλάς, αφ’ής στιγμής, προ ετών, η COSCO Shipping Corporation απέκτησε μερικώς τον έλεγχον του λιμένος του Πειραιώς. Με την σημερινή – κατ’ ουσίαν – πλήρη εκχώρησιν του λιμένος του Πειραιώς εις την απόλυτον διάθεσιν του Πεκίνου, το ελλαδικόν πολιτικόν σύστημα μεταβάλλει απροκαλύπτως την Ελλάδα εις Δούρειον Ίππον του Σινικού Δράκοντος. <br /> <br /> Και το ερώτημα, όπερ αυτοδικαίως τίθεται εν προκειμένω, είναι απλούν – και δυνάμει αμείλικτον: Έχει αναλογισθεί το ελλαδικόν πολιτικόν σύστημα τις συνέπειες των πράξεών του – καθ’ όλον το εύρος των; <br /> <br /> <b><i>*Ο Δρ. Ηλίας Ηλιόπουλος είναι Επίκουρος Καθηγητής του Τμήματος Τουρκικών και Συγχρόνων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Σινικοί Δράκοντες και Δούρειοι Ίπποι: Προειδοποίηση για τη σχέση ανάμεσα στην Ελλάδα και την Λ.Δ. Κίνας

Ένας εκ των ελαχίστων Ελλήνων γνωμηγητόρων που αποδεδειγμένως διαθέτουν γεωπολιτική παιδεία, ο κ. Αλέξανδρος Τάρκας, επεσήμανε προ μηνός ...

Διαβάστε την συνέχεια