Η σύγχρονη ελληνική τραγωδία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIiB1Ou6GgZmWY2XE4tcy1TPxj1FzVE3yKjdo93H37JwFEYT4lN40dYi-RNN1nDwhaqL2vjd03h6TNcvMIaLM7tXgqqOZgLBsvt6okPRTy1AxDJ95jgohK-3r8am13N6ah6KDlpdspUZ_U/s1600/h+sygxroni+elliniki+tragwdia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIiB1Ou6GgZmWY2XE4tcy1TPxj1FzVE3yKjdo93H37JwFEYT4lN40dYi-RNN1nDwhaqL2vjd03h6TNcvMIaLM7tXgqqOZgLBsvt6okPRTy1AxDJ95jgohK-3r8am13N6ah6KDlpdspUZ_U/s640/h+sygxroni+elliniki+tragwdia.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /></b> <b><span style="color: #990000;"><a href="http://www.voxeu.org/article/modern-greek-tragedy">VoxEU</a></span></b><br /> <b>Των Jeremy Bulow και Kenneth Rogoff</b><br /> Η Ελλάδα, ένα ευρωπαϊκό κράτος με περήφανη κληρονομιά, είναι παρόλα αυτά μια αναδυόμενη αγορά από πολλές απόψεις, και η οικονομία της έχει υποστεί μια επική ύφεση που οι χώρες με υψηλότερο εισόδημα έχουν καταφέρει να αποφύγουν, ακόμη και στη Μεγάλη Ύφεση. Το κατά κεφαλή ΑΕΠ της Ελλάδας (σε δολάρια), το οποίο είχε αυξηθεί από το 41% του γερμανικού επιπέδου το 1995 στο 75% το 2009, και διαμορφώθηκε ξανά στο 47% το 2014. Με βάση την αγοραστική δύναμη, η μείωση ήταν εξίσου σημαντική, από το 77% των γερμανικών επιπέδων το 2008, στο 57% το 2013.<br /> <div style="text-align: justify;"> Η συμβατική σοφία, σίγουρα στην Ελλάδα, είναι ότι η χώρα έχει υποφέρει μέσα σε πέντε χρόνια ακραίας λιτότητας που επιβλήθηκε από το ΔΝΤ και την ΕΕ (κυρίως από την Γερμανία), σε μια άστοχη προσπάθεια να πληρωθούν οι ιδιώτες επενδυτές της χώρας. Αυτή η άποψη, αν και συχνά ενισχύεται από ορισμένους ακαδημαϊκούς σχολιαστές, είναι λάθος. Ο στόχος αυτού του άρθρου είναι να θέσει τα γεγονότα όπως καλύτερα μπορούμε. Με αυτόν τον τρόπο, ελπίζουμε να βοηθήσουμε να φωτιστούν κάποια από τα βασικά ζητήματα στρατηγικής διαπραγμάτευσης με έναν τρόπο που ελπίζουμε ότι θα είναι προς όφελος τόσο των ακαδημαϊκών όσο και των παρατηρητών των διαπραγματεύσεων χρέους της ευρωζώνης. (θα κοιτάξουμε πιο άμεσα την θεωρία του κρατικού χρέους και πώς η υπόθεση της Ελλάδας μπορεί να διαφωτιστεί, με ένα ξεχωριστό συνοδευτικό κομμάτι που θα απευθύνεται πιο στενά σε ερευνητές).</div> <div style="text-align: justify;"> Κίνητρα για την χορήγηση δανεισμού προς την Ελλάδα<br /> Είναι αλήθεια πως ένα σημαντικό πρώιμο κίνητρο για την ΕΕ να δανείσει στην Ελλάδα, ήταν η επιδότηση των τραπεζών της, αλλά δεν είναι αλήθεια ότι οι πιστωτές της Ελλάδας έβγαζαν τα χρήματα από τη χώρα, τουλάχιστον μέχρι που οι Έλληνες αποφάσισαν να αναβάλλουν ή να σταματήσουν να τηρούν τους όρους της δεύτερης συμφωνίας διάσωσης, στο β΄ μισό του 2014. Η Ευρώπη συνέχισε να παρέχει μετρητά στην Ελλάδα μέχρι εκείνη τη στιγμή, εκτός από την στήριξη που ακόμη παρέχει στο τραπεζικό σύστημα, και ομολογουμένως δεν αναμένει στα αλήθεια να είναι καθαρός αποδέκτης πολλών (ή και καθόλου) χρημάτων στα επόμενα χρόνια τουλάχιστον. Η συμφωνία διάσωσης που διαπραγματεύθηκε με την Ελλάδα, της έδωσε τα κεφάλαια που χρειαζόταν για να διευκολύνει την μετάβαση από τα πρωτογενή ελλείμματα στα χρόνια του υψηλού δανεισμού και να βοηθήσει να παραμείνουν βιώσιμες οι τράπεζές της και οι ιδιώτες επενδυτές. Τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ελλάδα οφείλονται στην έλλειψη εμπιστοσύνης στο κράτος, όχι μόνο από τους ξένους ιδιώτες επενδυτές, αλλά επίσης από τους ίδιους τους πολίτες της Ελλάδας. πραγματικά, οι τελευταίοι έχουν αποσύρει περισσότερα από 100 δισ. ευρώ από το τραπεζικό σύστημα από το 2010 όταν ξέσπασε η κρίση. Ενώ η Ευρώπη έχει αντικαταστήσει μεγάλο μέρος των χρημάτων μέσω των δανείων του Target2 (τώρα κυρίως μέσω του ELA), οι ελληνικές τράπεζες έχουν επίσης αποδυναμωθεί από το 33,5% των δανείων τους που είναι μη εξυπηρετούμενα, μειώνοντας την ικανότητά τους να αναλάβουν νέα ριψοκίνδυνα δάνεια. Για αυτόν τον λόγο εν μέρει, καθώς επίσης και διότι οι απώλειες που υπέστησαν οι ελληνικές τράπεζες το 2012 από τη συμμετοχή τους στα ελληνικά κρατικά ομόλογα, ότι ένα σημαντικό μέρος των νέων κεφαλαίων που έλαβε η Ελλάδα τα τελευταία πέντε χρόνια, έπρεπε να χρησιμοποιηθούν για την ανακεφαλαιοποίηση των ελληνικών τραπεζών.</div> <div style="text-align: justify;"> Εάν η ΕΕ ήταν πραγματικά μια καθαρή πάροχος των κεφαλαίων στην Ελλάδα από την αρχή της κρίσης, δεν σημαίνει ότι το κίνητρό της ήταν εντελώς φιλανθρωπικό. Η Ελλάδα είχε τη δυνατότητα να συνδυάσει την απειλή της χρεοκοπίας (η οποία θα δημιουργούσε ένα άγνωστο και πιθανός μαζικό ρίσκο για την ΕΕ), μια δέσμευση στις οικονομικές μεταρρυθμίσεις που θα την τοποθετούσε σε τροχιά αυτάρκειας, και το "too small to fail" status της, για να κερδίσει μια έκτακτη οικονομική ενίσχυση. Με τον καιρό, οι κίνδυνοι του Grexit αν και είναι ακόμη άγνωστοι, φαίνεται να έχουν μειωθεί για τους περισσότερους παρατηρητές. Την ίδια στιγμή, οι Έλληνες έχουν προσφάτως εκλέξει ένα κόμμα που φαινομενικά σκοπεύει να πάρει πίσω ορισμένες από τις σκληρά κατακτηθείσες οικονομικές μεταρρυθμίσεις της χώρας, και οι διαπραγματεύσεις έχουν γίνει πιο δύσκολες. Παρόλα αυτά, φαίνεται απίθανο ότι σε οποιαδήποτε συμφωνία η Ελλάδα θα υποχρεωθεί να αποπληρώσει μεγάλο μέρος του κεφαλαίου που λαμβάνει ως καθαρές επιδοτήσεις από την ΕΕ, τουλάχιστον για μεγάλο διάστημα ακόμη.</div> <div style="text-align: justify;"> Τραγωδία<br /> Η τραγωδία για την Ελλάδα είναι ότι δανείστηκε πολύ τις καλές εποχές στις αρχές του 2000, αν και είχε ήδη υψηλή αναλογία χρέους προς το ΑΕΠ και θα μπορούσε να είχε χρησιμοποιήσει τον ταχύ ρυθμό ανάπτυξή της ως μια ευκαιρία για να μειώσει το φορτίο του χρέους της, και όχι για να το αυξήσει. Αντιθέτως, όπως πολλές χώρες, οι κυβερνήσεις της δανείστηκαν ό,τι μπορούσαν, και ο συνδυασμός της Μεγάλης Ύφεσης και η αποκάλυψη μεγάλων λογιστικών ατασθαλιών, έκλεισαν την πόρτα στον ιδιωτικό δανεισμό. Σε σχέση με άλλες χώρες που έχουν βρεθεί σε κρίσεις χρέους, η Ελλάδα ήταν σε θέση να μοχλεύσει τη θέση της στην Ευρώπη με δύο εξαιρετικά ογκώδη (από κάθε άποψη) προγράμματα διάσωσης που σκοπό είχαν να χορηγήσουν στην χώρα κεφάλαια, μεταρρυθμίζοντας παράλληλα την οικονομία της και τον κρατικό προϋπολογισμό. Αλλά ως μέλος της ΕΕ, η Ελλάδα δεν θα μπορούσε να υποτιμήσει το νόμισμά της και οι μεταρρυθμίσεις ήταν πολύ δύσκολες πολιτικά. Και ενώ με κάποιον τρόπο η Ελλάδα είχε πετύχει μια καλή συμφωνία, οι εταίροι της ασφαλώς είχαν εστιάσει στα δικά τους πολιτικά προβλήματα. Η δυσπιστία προς την ελληνική κυβέρνηση, από τους Ευρωπαίους εταίρους της αλλά –εξίσου σημαντικό- από τους ίδιους τους πολίτες της, έχει καταστήσει μια ανάκαμψη πιο βραδεία και ακόμη πιο επώδυνη από ό,τι σε άλλες χώρες της ευρωζώνης.</div> <div style="text-align: justify;"> Τι έγινε στην Ελλάδα μεταξύ 2006-2015;<br /> Ξεκινάμε συγκρίνοντας τις καθαρές εισροές ρευστού που έλαβε η Ελλάδα στη διάρκεια των τεσσάρων τελευταίων ετών, όταν μπορούσε να δανειστεί από την αγορά, 2006-2009, στα τέσσερα πρώτα χρόνια που στηριζόταν στην χρηματοδότηση της ΕΕ, 2010-2013, και στη συνέχεια δείχνουμε τι έχει συμβεί το 2014 μέχρι τις αρχές του 2015, καθώς η Ελλάδα και οι πιστωτές της βρίσκονται σε αδιέξοδο. Οι πίνακες 1 και 2 εμφανίζουν τις σχετικές πληροφορίες για την οικονομία της Ελλάδας σε δισ. ευρώ για τις περιόδους 2006-2009 και 2010-2013 αντιστοίχως.</div> <div style="text-align: center;"> <a data-lightbox="lightbox" href="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/20/201cf101e1664fed9d8f9293250694de.jpg" target="_blank"><img alt="Η σύγχρονη ελληνική τραγωδία" itemprop="image" src="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/20/201cf101e1664fed9d8f9293250694de.jpg?v=0&maxwidth=610&" width="590" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> Το σύνολο του 2010-2013 είναι διογκωμένο από τα 10,9 δισ. ευρώ για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών που έμειναν αχρησιμοποίητο και στη συνέχεια ανακτήθηκαν από τον ESM το 2015. Αλλά ακόμη και χωρίς αυτό, οι εισροές διαμορφώθηκαν κατά μέσο όρο στα 20 δισ. ευρώ ετησίως στο διάστημα 2010-2013 έναντι των 18 δισ. ευρώ στο διάστημα 2006-2009. Δηλαδή, οι ΕΕ, ΕΚΤ, ΔΝΤ συνεργάστηκαν για να καλύψουν όλες τις πληρωμές που έγιναν στους ιδιώτες πιστωτές και πρόσθεσαν και νέα κεφάλαια που ξεπέρασαν ελαφρώς αυτά που είχε δανειστεί η Ελλάδα τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια. Ωστόσο, εάν το αφαιρέσουμε από το συνολικό κόστος του προγράμματος ανακεφαλαιοποίησης των τραπεζών –αναγκαίο εξαιτίας των τραπεζικών απωλειών στο ελληνικό χρέος- το ποσό που μένει για την εξυπηρέτηση των ελλειμμάτων, για την πληρωμών άλλων εκκρεμών υποχρεώσεων και τη δημιουργία ενός "μαξιλαριού" μετρητών, υποχωρεί στα 43 δισ. ευρώ. Επιπλέον, οι Έλληνες θα επωφεληθούν από το να έχουν το μεγαλύτερο μέρος του χρέους τους να μεταβιβάζεται από τους ιδιώτες στους επίσημους πιστωτές που είναι λιγότερο επικεντρωμένοι στην επιστροφή.</div> <div style="text-align: justify;"> Η αντίθεση με τις χώρες που δεν είχαν τα διαπραγματευτικά πλεονεκτήματα της Ελλάδας, είναι έντονη. Οι μεγαλύτεροι δανειολήπτες της Λατινικής Αμερικής στη δεκαετία του 1980, με εξαίρεση την Αργεντινή, υποχρεώθηκαν να μετακινηθούν από πρωτογενή ελλείμματα σε πρωτογενή πλεόνασμα σχεδόν εν μία νυκτί, διότι οι διασώσεις των επίσημων δανειστών δεν ήταν επικείμενες, αν και η Ελλάδα ξεκίνησε με ένα πολύ μεγαλύτερο ποσοστό χρέους του ΑΕΠ σε σχέση με τους Λατίνους δανειολήπτες.</div> <div style="text-align: center;"> <a data-lightbox="lightbox" href="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/91/91fc99f7ac284643b6b3a8eb66c5c72c.jpg" target="_blank"><img alt="VoxEU110615b" src="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/91/91fc99f7ac284643b6b3a8eb66c5c72c.jpg?v=0&maxwidth=610&" width="590" /></a></div> <div style="text-align: center;"> <a data-lightbox="lightbox" href="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/d5/d5db509f54764c76b52231279f4c77c2.jpg" target="_blank"><img alt="VoxEU110615c" src="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/d5/d5db509f54764c76b52231279f4c77c2.jpg?v=0&maxwidth=610&" width="590" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> Οι ταμειακές ροές έγιναν αρνητικές το 2014 καθώς η Ελλάδα έπρεπε να πληρώσει κάποιες μακροπρόθεσμες οφειλές, μεταξύ των οποίων και ομόλογα που εκδόθηκαν υπό τη βρετανική νομοθεσία και που δεν συμμετείχαν στο PSI των 107 δισ. ευρώ, και η κυβέρνηση Σαμαρά δέχθηκε πολιτικές πιέσεις να υποχωρήσει από τις απαιτήσεις του προγράμματος της Τρόικας, ακόμη και με κόστος την αναβολή της εκταμίευσης κεφαλαίων διάσωσης. Αυτό έχει οδηγήσει σε μια περίοδο που η ελληνική κυβέρνηση έχει αποστραγγίσει τα ταμειακά αποθέματά της, ως προσωρινή εναλλακτική της στάσης πληρωμών από τη μια πλευρά και της συμμόρφωσης με τη δεύτερη συμφωνία διάσωσης από την άλλη.</div> <div style="text-align: center;"> <a data-lightbox="lightbox" href="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/c4/c468e3dbd7424135a53ef787460d5568.jpg" target="_blank"><img alt="VoxEU110615d" src="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/c4/c468e3dbd7424135a53ef787460d5568.jpg?v=0&maxwidth=610&" width="590" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> Συνοψίζοντας, οι καθαρές ταμειακές ροές για το 2014 από ξένες πηγές (εξαιρώντας π.χ. τα repo), ήταν αρνητικές κατά 5,5 δισ. ευρώ. Να σημειωθεί ότι τα ANFA και SMP είναι προγράμματα που επιστρέφουν στην Ελλάδα τα "κέρδη που καταγράφουν οι επίσημοι πιστωτές από τα ελληνικά ομόλογα που έχουν αγοράσει και από οποιοδήποτε δάνειο, με την προϋπόθεση η Ελλάδα να τηρήσει τους όρους των συμφωνιών διάσωσης.</div> <div style="text-align: justify;"> Όπως είναι γνωστό, οι επιστροφές συνεχίστηκαν στο α΄ τρίμηνο του 2015, αυτή τη φορά διότι ορισμένα χρέη του επίσημου τομέα έληξαν και ακόμη δεν υπήρχε συμφωνία για να ολοκληρωθεί το τρέχον σχέδιο διάσωσης και να ξεκινήσει το επόμενο:</div> <div style="text-align: center;"> <a data-lightbox="lightbox" href="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/d0/d054f078a44741dea9c2b77eab003801.jpg" target="_blank"><img alt="VoxEU110615e" src="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/d0/d054f078a44741dea9c2b77eab003801.jpg?v=0&maxwidth=610&" width="590" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> Επομένως, για αυτή την περίοδο η Ελλάδα πλήρωσε περίπου 13,35 δισ ευρώ καθαρά, εκ των οποίων τα 10,9 δισ. ευρώ ήταν επιστροφές από το ΤΧΣ το οποίο στην πραγματικότητα η κυβέρνηση δεν ήταν ποτέ σε θέση να έχει στα χέρια της, γεγονός που συνεπάγεται καθαρές αποπληρωμές της τάξης των 2,5 δισ. ευρώ. (οι πιστωτές ίσως τελικά επαναπροσδιορίσουν τα εναπομείναντα τραπεζικά κεφάλαια και να επιτρέψουν στην Ελλάδα να τα χρησιμοποιήσει για να αποπληρώσει χρέη, στο πλαίσιο της παράτασης του προγράμματος διάσωσης).</div> <div style="text-align: justify;"> Δεδομένου ότι η Ελλάδα ισχυρίζεται ότι εμφανίζει ένα μικρό πρωτογενές πλεόνασμα στο διάστημα 2013-2014, τι την εμπόδισε να κηρύξει στάση πληρωμών στα χρέη της; Σαφώς, είναι απίθανο ο λόγος να έχει κάποια σχέση με την διατήρηση κάποιας φήμης εξόφλησης που ίσως είχε χτίσει μετά από το PSI του 2012.</div> <div style="text-align: justify;"> Η Ελλάδα θέλει μια συμφωνία<br /> Αλλά υπάρχουν απτοί λόγοι για την Ελλάδα να θέλει μια συμφωνία:<br /> Πρώτον, μια χρεοκοπία πιθανώς θα της κόστιζε 5 δισ. ευρώ ετησίως, όσα παίρνει από τις επιδοτήσεις της ΕΕ</div> <div style="text-align: justify;"> Δεύτερον, θα είχε θέσει σε κίνδυνο άλλα οφέλη που αντλούν οι Έλληνες πολίτες από το να είναι στην ΕΕ, συμπεριλαμβανομένης και της ικανότητας να εργάζονται σε άλλες χώρες, να μετακινούν κεφάλαια διασυνοριακά, και να εμπορεύονται ελεύθερα.</div> <div style="text-align: justify;"> Τρίτον, ακόμη και όταν οι Ευρωπαίοι δεν παρείχαν άμεσα μετρητά στην ελληνική κυβέρνηση, παρείχαν χρηματοδότηση στον ελληνικό ιδιωτικό κλάδο, κυρίως για να αντισταθμίσει την φυγή κεφαλαίων από τις τράπεζες, με όρους που ήταν πολύ πιο γενναιόδωροι από αυτούς που θα ήλπιζαν να πετύχουν οι τράπεζες από τους ιδιώτες πιστωτές, οι οποίοι στην πραγματικότητα ίσως να μην ήταν πρόθυμοι να δανείσουν τόσα με τα ίδια collateral, ανεξαρτήτως του επιτοκίου.</div> <div style="text-align: justify;"> Οι καταθέσεις του ιδιωτικού τομέα μειώθηκαν από τα 238 δισ. ευρώ στο τέλος του 2009 στα 134 δισ. ευρώ στο τέλος του Απριλίου 2015. Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα έφτιαξε ένα ισοζύγιο Target2, που σε μεγάλο βαθμό απαρτιζόταν από περισσότερα των 80 δισ. ευρώ σε κεφάλαια έκτακτης ρευστότητας, που προσέγγισαν τα 99 δισ. ευρώ στο τέλος Απριλίου 2015. Αν και δεν είναι σαφές ότι ο μέσος ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ καταλαβαίνει ότι οι πιστώτριες χώρες έχουν υπάρξει καθαροί δωρητές των χρημάτων και δεν αποκτούσαν στο μεγαλύτερο μέρος της κρίσης, και ότι μια χρεοκοπία διακινδυνεύει και άλλα πράγματα επίσης, σίγουρα αυτό είναι καλά κατανοητό από τους φορείς χάραξης πολιτικής (αν και, ωστόσο, αυτό το βασικό σημείο φαίνεται να διαφεύγει μεγάλης μερίδας του Τύπου, ακόμη και ακαδημαϊκών, που γράφουν για την Ελλάδα).</div> <div style="text-align: justify;"> Η Ελλάδα ως μια αναπτυσσόμενη χώρα<br /> Την ίδια στιγμή, η Ευρώπη έχει απογοητευτεί από την ελληνική πρόοδο στην εφαρμογή οικονομικών μεταρρυθμίσεων. Η Ελλάδα έχει βελτιώσει σημαντικά την κατάταξη της στην Παγκόσμια Τράπεζα αναφορικά με την ευκολία του επιχειρείν, αλλά η κατάταξή της στην 61η θέση την τοποθετεί ακόμη χαμηλότερα της Τυνησίας και πολύ πιο πίσω από την Ισλανδία (12), την Ιρλανδία (13), την Πορτογαλία (25) και την Ισπανία (33). Και σε επιμέρους μετρήσεις η επίδοσή της είναι επίσης φτωχή. Στην εφαρμογή των συμβάσεων βρίσκεται στην 155η θέση, μία πιο κάτω από το Μαλάουι. Στην πληρωμή φόρων είναι πίσω από τα νησιά του Σολομώντα. Στην έναρξη επιχειρήσεων πίσω από την Τόνγκα. Στις κατασκευαστικές άδειες πίσω από το Περού, στην καταχώριση ακινήτων πίσω από το Μαρόκο.Το γεγονός είναι πως η Ελλάδα είναι ακόμη μια αναπτυσσόμενη χώρα, και έχει στα αλήθεια σημειώσει σημαντική πρόοδο για να φτάσει εδώ που είναι τώρα, ή τουλάχιστον πριν από μερικούς μήνες. Αλλά δεν ήταν σε θέση να κάνει τα απαραίτητα βήματα για να έχει ένα επιχειρηματικό περιβάλλον εξίσου φιλικό με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες. Πολιτικά, οι κορυφαία Ευρωπαίοι ηγέτες ασφαλώς αντιλαμβάνονται ότι το αναμενόμενο κόστος των ελληνικών προγραμμάτων διάσωσης ήταν πολύ μεγαλύτερο και η πιθανότητα ενδεχόμενων μεγάλων μεταβιβάσεων από την Ελλάδα για την αποπληρωμή της Γαλλίας και της Γερμανίας, φαίνεται ακόμη μακρινή. Στο μεγαλύτερο μέρος της Ευρώπης, υπάρχει κόπωση από τη διάσωση και είναι δύσκολο για τους Ευρωπαίους βουλευτές σε πολλές χώρες να συμφωνήσουν να δώσουν περισσότερα στην Ελλάδα. Επομένως το κόστος του να δοθούν στην Ελλάδα περισσότερα κεφάλαια και να γίνει δεκτή μεγαλύτερη έκθεση μέσω του ELA, συνοδεύεται με το αυξημένο πολιτικό κόστος του να επιτευχθεί μια συμφωνία.</div> <div style="text-align: justify;"> Τέλος, το γεγονός ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν φαίνεται ικανή να αναλάβει μακροπρόθεσμες δεσμεύσεις (με πολλαπλές διαπραγματεύσεις διάσωσης, ένα ευμετάβλητο εκλογικό σώμα και ένα εριστικό και άπειρο κυβερνών κόμμα), αποτελεί επίσης έναν σημαντικό περιορισμό για την διαπραγμάτευση οποιασδήποτε συμφωνίας. Στο λεξιλόγιο των οικονομολόγων, οι συμφωνίες πρέπει να είναι renegotiation-proof. Μπορείς να κάνεις μια συμφωνία που υποτίθεται ότι θα διαρκέσει αρκετά χρόνια, αλλά πρέπει να γνωρίζεις ότι η μία πλευρά ίσως απαιτήσει επαναδιαπραγμάτευση ανά πάσα στιγμή. Αυτό εξηγεί την φύση (extend and pretend) των διαπραγματεύσεων, όπως επισήμαναν πριν από 25 χρόνια οι Bulow και Rogoff, όπου η διαπραγμάτευση περιλαμβάνει "συνεχές επαναπροσδιορισμό” και αφορά κυρίως τις ταμειακές ροές και τις δεσμεύσεις για το επόμενο έτος ή ακόμη και μήνα και όπως και το σχέδιο Baker κατά τα πρώτα χρόνια της κρίσης χρέους της Λατινικής Αμερικής το 1980, οι διαπραγματεύσεις για μία απομείωση της ονομαστικής αξίας του χρέους, ήρθε μόνο όταν εξαγοράστηκε ένας από τους πιστωτές. Αντιθέτως, είναι δύσκολο να ερμηνευθεί οτιδήποτε κάνει η Ελλάδα σα να επηρεάζεται από την επιθυμία να χτίσει μια φήμη ως συνεργαζόμενος οφειλέτης (ξανά, αναφερόμαστε στην ακαδημαϊκή συζήτηση σχετικά με το γιατί αποπληρωνουν οι χώρες).</div> <div style="text-align: justify;"> Θα αποπληρώσει η Ελλάδα τους πιστωτές της;<br /> Η πρόβλεψή μας είναι ότι η ΕΛλάδα, στο τέλος, δεν θα προχωρήσει σε μεγάλες αποπληρωμές στους πιστωτές της και ίσως είναι καλύτερα αν δεν πρέπει να το κάνει. Ελπίζουμε ότι η χώρα θα βασιστεί στην πρόοδο που κατέκτησε με δυσκολία στις αρχές αυτής της δεκαετίας και θα συνεχίσει να προχωρά και να γίνει μια οικονομικώς, πιο αναπτυγμένη χώρα, στην ιδανική περίπτωση, μία που να ταιριάζει με την επικρατούσα τάση της ευρωζώνης.</div> <div style="text-align: justify;"> Υπάρχουν τρεις διευκρινίσεις από τα τελευταία χρόνια που πρέπει να δοθούν, και συγκεκριμένα:</div> <div style="text-align: justify;"> Πρώτον, σε αντίθεση με την ευρεία κοινή γνώμη, οι καθαρές ροές κεφαλαίων (νέα δάνεια και επιδοτήσεις μείον τις αποπληρωμές) πήγαν από την τρόικα στην Ελλάδα από το 2010 μέχρι τα μέσα του 2014, με μια μικρή ροή προς την άλλη κατεύθυνση αφότου η Ελλάδα σταμάτησε τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. </div> <div style="text-align: justify;"> Δεύτερον, οι διαπραγματεύσεις είναι πολύ ευαίσθητες σχετικά με το ποιον δρόμο ακολουθούν οι καθαρές ροές (η Ελλάδα σταμάτησε να παίζει μπάλα καθώς πλησίασε από το να είναι ένας καθαρός αποδέκτης σε έναν καθαρό πληρωτή νέων κεφαλαίων) και</div> <div style="text-align: justify;"> Τρίτον, τα σημεία απειλής έχουν μικρή σχέση με την ελληνική ανησυχία για τη διατήρηση μιας φήμης για αποπληρωμές, και αυτό το επεισόδιο έχει πολλά να πει για την ακαδημαϊκή συζήτηση σχετικά με το γιατί πληρώνουν οι χώρες.</div> <div style="text-align: justify;"> Η ελληνική κατάσταση είναι μια τραγωδία για την Ελλάδα και μια τραγωδία για την Ευρώπη. Οποιαδήποτε ανάλυση θα πρέπει να καθορίζει με σαφήνεια την κατεύθυνση των ροών, τόσο στο μυαλό των φορέων χάραξης πολιτικής όσο και στο μυαλό του ευρέως κοινού. Όπως μπορεί να δει κανείς από την προσπάθειά μας να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα, δεν είναι εύκολη υπόθεση.</div> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η σύγχρονη ελληνική τραγωδία

VoxEU Των Jeremy Bulow και Kenneth Rogoff Η Ελλάδα, ένα ευρωπαϊκό κράτος με περήφανη κληρονομιά, είναι παρόλα αυτά μια αναδυόμενη αγορ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Βερολίνο ξέρει ότι με τον Τσίπρα θα διαπραγματεύεται

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6k5QKMaWEsCDbcyJVOOf-R0r_lGjUX5yGqjvkqL7zRvR-Ah5Tz7d8YFy2LXi-F-omKjSlC7-XUxGXZh5j1TK7zeFa5ard-aBtWxfGy3ncEws3x3PFkSmJkeV4hZiPgcNPs39b-utjzIm4/s1600/tsipras+merkel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="372" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6k5QKMaWEsCDbcyJVOOf-R0r_lGjUX5yGqjvkqL7zRvR-Ah5Tz7d8YFy2LXi-F-omKjSlC7-XUxGXZh5j1TK7zeFa5ard-aBtWxfGy3ncEws3x3PFkSmJkeV4hZiPgcNPs39b-utjzIm4/s640/tsipras+merkel.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br />Γιωργος Δελαστικ<br /><div> Ως ρεαλιστές, οι Γερμανοί μπορεί να μισούν θανάσιμα την κυβέρνηση Τσίπρα και να απεργάζονται την ανατροπή της, γνωρίζουν όμως ότι με τον Αλέξη Τσίπρα θα είναι υποχρεωμένοι να διαπραγματεύονται στο αμέσως προσεχές μέλλον. Για την ώρα, δεν υφίσταται πολιτική δύναμη που θα μπορούσε να αντικαταστήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Αδιαμφισβήτητα, το μεγαλύτερο πλεονέκτημα του πρωθυπουργού είναι η αγκίστρωση του Αντώνη Σαμαρά στην ηγεσία της ΝΔ, πράγμα που την καθιστά ανίκανη να κατακτήσει την πρώτη θέση σε -απίθανες- νέες εκλογές. Ο πανικός άλλωστε του προέδρου της ΝΔ μόλις κυκλοφόρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ υπουργικές δηλώσεις περί δήθεν νέων βουλευτικών εκλογών αποδεικνύει την αλήθεια αυτού του ισχυρισμού. Ο Αντ. Σαμαράς έσπευσε να χαρακτηρίσει «ανοησίες» την υφέρπουσα πολιτική φιλολογία περί εκλογών για έναν απλούστατο λόγο: Η ΝΔ πιθανότατα θα κυμαινόταν γύρω στο... 20% σε περίπτωση πρόωρων βουλευτικών εκλογών τούς επόμενους μήνες, αν παρουσιαζόταν στον ελληνικό λαό υπό την ηγεσία του νυν αρχηγού της! Οι 3 στους 4 Ελληνες δεν θέλουν με τίποτα να ξαναδούν πρωθυπουργό της χώρας τον Αντώνη Σαμαρά, όπως απέδειξαν με την ψήφο τους στις 25 Ιανουαρίου -αυτό μόνο ο ίδιος και η ΝΔ που τον κρατάει αρχηγό δεν το έχουν πλήρως συνειδητοποιήσει ή υποκρίνονται ότι δεν το έχουν καταλάβει. Υπάρχει βέβαια και το πρόβλημα ότι κανένα σχεδόν πρωτοκλασάτο στέλεχος δεν επιθυμεί να καταστρέψει την πολιτική του καριέρα αναλαμβάνοντας σήμερα αρχηγός της Δεξιάς που όλοι έχουν επίγνωση ότι θα περιδινείται επί πολύ σε υπαρξιακή κρίση, μετά τη μνημονιακή πολιτική που άσκησε ο Αντώνης Σαμαράς.<br /><br />Οποιος άλλος και να αναλάβει αρχηγός της ΝΔ, προσωρινός αρχηγός θα είναι, τίποτα περισσότερο. Εδώ το ΠΑΣΟΚ του 44% έπεσε στο... 13% (!) σε δύο χρόνια, μόλις ο Γιώργος Παπανδρέου μας έβαλε στο επαίσχυντο Μνημόνιο, και τώρα θα δώσει μάχη για να μπει στη... Βουλή (!) με άκρως αμφίβολα αποτελέσματα, αφού στην τωρινή Βουλή ο Ευάγγελος Βενιζέλος (που την... κοπάνησε με ελαφρά πηδηματάκια!) το έβαλε ως... έβδομο (!!!) κόμμα, μην έχοντας πιάσει ούτε το 5%. «Βασιλιάς του... εξωκοινοβουλίου» ο Γιωργάκης με το ΚΙΔΗΣΟ, το προσωπικό κόμμα που έφτιαξε. Κατά εξωκοινοβούλιο μεριά οδεύει και το ΠΑΣΟΚ, αν δεν καταφέρει να προσκολληθεί σε κάποιο κοινοβουλευτικό κόμμα -στη ΝΔ, στο Ποτάμι ή στον ΣΥΡΙΖΑ. «Μάπα το καρπούζι» και της ΔΗΜΑΡ, αυτής της διαβόητης «Αριστεράς της προσκολλήσεως», που συστηματικά παρασιτούσε είτε στο ΠΑΣΟΚ είτε στη ΝΔ κάπου... σαράντα χρόνια! Με το που την έβαλε όμως ο ιδρυτής της, ο Φώτης Κουβέλης, στη μνημονιακή κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ για έναν χρόνο, παρά τη συνειδητοποίηση της ζημιάς που πάθαινε και την αποχώρησή της προ διετίας με πρόσχημα το κλείσιμο της ΕΡΤ, και το κόμμα της ΔΗΜΑΡ πέρασε εν τιμή και δόξη στο εξωκοινοβούλιο -και μάλιστα με ποσοστό που αποκλείει την επάνοδό της στα κοινοβουλευτικά κόμματα.<br /><br />Ονέος πρόεδρος που εξελέγη από το συνέδριό της, ο 36χρονος Θανάσης Θεοχαρόπουλος (συγκρουόμενος με την πρώην βουλευτίνα Μαρία Γιαννακάκη, που ήθελε να οδηγήσει τη ΔΗΜΑΡ προς τον ΣΥΡΙΖΑ) είναι ο άνθρωπος που συνεχίζει την παράδοση αυτής της τάσης της Αριστεράς. Στο Ποτάμι, στο ΠΑΣΟΚ αν αυτό επιβιώσει κοινοβουλευτικά ή σε οποιονδήποτε συνδυασμό τους θα προσκολληθούν τα υποτιθέμενα στελέχη της ΔΗΜΑΡ, επιδιώκοντας τίποτε περισσότερο από την προσωπική, αυστηρά προσωπική πολιτική τους διάσωση. Εννοείται ότι αν χρειαστεί να συνεργαστούν με τη Δεξιά δεν θα έχουν κανένα δισταγμό να το κάνουν. Επειδή όμως το Ποτάμι δεν είναι παρά ένα ασήμαντο κόμμα του 6%, ο αρχικός στόχος του είναι -όπως και των Γερμανών που το προωθούν ανοιχτά- να διώξει ο Τσίπρας τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου και να σχηματίσει κυβέρνηση με το Ποτάμι του Σταύρου Θεοδωράκη ώστε να καταστεί η κυβέρνηση όμηρός του! Μόνο ένας πολιτικά ηλίθιος θα έκανε φυσικά μια τέτοια κίνηση, αλλά Γερμανοί είναι αυτοί, αυτό θέλουν και νομίζουν ότι θα το επιβάλουν στον Ελληνα πρωθυπουργό.<br /><br />Μέχρι να το πετύχουν, πάντως, ακόμη και στο Βερολίνο έχουν καταλάβει ότι με τον Τσίπρα που μισούν και περιφρονούν είναι υποχρεωμένοι να διαπραγματεύονται, αφού ο κομματικός συσχετισμός δυνάμεων στην Ελλάδα καθόλου ώριμος δεν είναι για να τους παράσχει άλλη κυβέρνηση. Χώρια που αν τον ζορίσουν τόσο ώστε να τον υποχρεώσουν να πάει σε εκλογές για να τους αντισταθεί, είναι πιθανότατο να δώσει ο ελληνικός λαός ακόμη και την αυτοδυναμία στον ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι σήμερα τα πράγματα. Δεξιά εναλλακτική λύση δεν υπάρχει, όταν σήμερα δημοσκοπικά η ΝΔ βρίσκεται καμιά... δεκαπενταριά (!) εκατοστιαίες μονάδες πίσω από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ούτε σοσιαλδημοκρατική λύση υπάρχει όμως, όταν είναι μεγάλο ερώτημα αν το Ποτάμι, σε περίπτωση νέων εκλογών (που τονίζαμε πρόσφατα ότι δεν πρόκειται να γίνουν), θα μπορέσει να πιάσει το... 10%, στέλνοντας το ΚΙΔΗΣΟ, το ΠΑΣΟΚ και τη ΔΗΜΑΡ στο εξωκοινοβούλιο, όπου ήδη ανήκουν τα δύο από τα τρία αυτά κόμματα. Από τη ΝΔ και το Ποτάμι αποκλείεται να πέσει ο Τσίπρας. Μόνο από τον ελληνικό λαό κινδυνεύει, αν παραβεί τις υποσχέσεις του.<a href="http://www.ethnos.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Το Βερολίνο ξέρει ότι με τον Τσίπρα θα διαπραγματεύεται

Γιωργος Δελαστικ Ως ρεαλιστές, οι Γερμανοί μπορεί να μισούν θανάσιμα την κυβέρνηση Τσίπρα και να απεργάζονται την ανατροπή της, γνωρίζου...

Διαβάστε την συνέχεια

H A.Mέρκελ αφαίρεσε από τον Β.Σόιμπλε την εντολή διαπραγμάτευσης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfGM9RWh0ZmK0IwlCZWHFXPjvfoSeM3Njaow83VrvuZBAXsG9x-hOmMwwgV52VxQBeQVAMAXkhYIQbawdTjNQwQbIoRu_iaZDqgNG9kTU9TG2tQfdGA2270taNTmsuXI4PaBzgq0D7Fm5e/s1600/baroufakis+soimbke.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfGM9RWh0ZmK0IwlCZWHFXPjvfoSeM3Njaow83VrvuZBAXsG9x-hOmMwwgV52VxQBeQVAMAXkhYIQbawdTjNQwQbIoRu_iaZDqgNG9kTU9TG2tQfdGA2270taNTmsuXI4PaBzgq0D7Fm5e/s640/baroufakis+soimbke.jpg" width="640" /></a></div> <br />  <span style="color: #990000;">ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ "ΣΚΛΗΡΟΥ" ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΥΠΟΙΚ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΣΕ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ</span><br /> <strong>Ολοκληρωτικά εκτός διαπραγμάτευσης Αθήνας και δανειστών μένει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών, Βόλφγκανγκ Σόιμπλε, και αυτό οφείλεται στον Γ.Βαρουφάκη!</strong><br /> <div> </div> <div> <strong>Τα δημοσιεύματα στη Γερμανία αποκαλύπτουν το μεγάλο χάσμα που υπάρχει στις απόψεις της καγκελαρίου Άνγκελα Μέρκελ με τον υπουργό της, ο οποίος μένει στο περιθώριο προκειμένου να διευκολυνθούν οι διαδικασίες και να αποφευχθούν οι εμπρηστικές δηλώσεις.</strong></div> <div> </div> <div> <strong>Μετά το μπαράζ δημοσιευμάτων από το Bloomberg, χθες προστέθηκαν νέα δημοσιεύματα, με κυριότερο αυτό της γερμανικής εφημερίδας Handelsblatt, αλλά και οι δηλώσεις του πρωτοκλασάτου στελέχους του Σοσιαλδημοκρατικού κόμματος, Κάρστεν Σνάιντερ.</strong></div> <div> </div> <div> Ο Κάρστεν Σνάιντερ αποκάλυψε ότι: «Πρέπει όμως να πούμε πως η Χριστιανική Ένωση είναι διχασμένη, όπως και η κυβέρνηση. Ανάμεσα στην κυρία Μέρκελ και τον κύριο Σόιμπλε υπάρχει μια σχέση, όπως ανάμεσα στον κύριο Τσίπρα και τον κύριο Βαρουφάκη.<strong> Του αφαίρεσε την εντολή διαπραγμάτευσης, αλλά υποθέτω ότι η Χριστιανική Ένωση στηρίζει την καγκελάριό της, διαφορετικά θα ήταν το τέλος της κυβέρνησης».</strong></div> <div> </div> <div> Μάλιστα, τόνισε στην κρατική τηλεόραση ZDF ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε έχει πλέον την ίδια θέση στις διαπραγματεύσεις με το συνάδελφό του από την Ελλάδα, Γιάννη Βαρουφάκη: <em><strong>«Επιτρέπεται να δίνει συνεντεύξεις,αλλά όχι πια να διαπραγματεύεται»</strong></em>. Τώρα, συμπλήρωσε, μόνο οι πρόεδροι των κυβερνήσεων, o Αλέξης Tσίπρας και η Άγκελα Μέρκελ μιλούν.</div> <div> </div> <div> Με το γενικό τίτλο «Το μεγάλο χάσμα Μέρκελ και Σόιμπλε» η γερμανική εφημερίδα «Handelsblatt» αναφέρεται στους χειρισμούς της Α. Μέρκελ και του Β. Σόιμπλε αναφορικά με την ελληνική υπόθεση.</div> <div> </div> <div> Το άρθρο αναφέρει, μεταξύ άλλων, ότι για την Μέρκελ το ελληνικό ζήτημα έχει γίνει υπόθεση αρχηγών, ότι κάνει υποχωρήσεις πιέζοντας χρονικά, ότι θέλει να διαπραγματευτεί περαιτέρω στις Βρυξέλλες και ότι ο ανυποχώρητος Γερμανός υπουργός Οικονομικών παραμένει εκτός.</div> <div> </div> <div> Στο άρθρο επισημαίνεται χαρακτηριστικά η σκληρή θέση του Β. Σόιμπλε στο ελληνικό ζήτημα, ο οποίος «παρουσιάζεται ιδιαίτερα ενοχλημένος από τις ελληνικές αξιώσεις» και που αναφέρεται συχνά χωρίς ενδοιασμούς για έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη.</div> <div> </div> <div> Λέγεται ότι τυχαία έμαθε για τη συνάντηση με τους δανειστές στο Βερολίνο, στην οποία δεν είχε κληθεί.</div> <div> </div> <div> <strong>Τουναντίον, στον αντίποδα, σύμφωνα με την «Handelsblatt» η Γερμανίδα καγκελάριος φαίνεται να μην συμμερίζεται τη σκληρή στάση του Σόιμπλε απέναντι στην Ελλάδα, την οποία θέλει να κρατήσει με κάθε τίμημα στην Ευρωζώνη.</strong></div> <div> </div> <div> Αυτό που παραμένει μεγάλο ερώτημα είναι τι θα πράξουν οι δύο υπουργοί Οικονομικών, όταν πέσουν οι υπογραφές στη συμφωνία της Αθήνας με τους δανειστές...<br /> <a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

H A.Mέρκελ αφαίρεσε από τον Β.Σόιμπλε την εντολή διαπραγμάτευσης

  ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ "ΣΚΛΗΡΟΥ" ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΥΠΟΙΚ ΠΟΥ ΖΗΤΟΥΣΕ ΤΗΝ ΤΙΜΩΡΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ Ολοκληρωτικά εκτός διαπραγμάτευσης Αθήνας και δανε...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ: Δίνουν Κ. Ασία στην Κίνα, ρήγμα Πεκίνου-Μόσχας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpvGXWBFXC9BBVN2PUnxL96vcA3U93O-Ed4MgNwytlEv0DD_pCCig66FsFUxeM92K1LEyjVs6SZrIbo-5n6n6aYXkb8LRcd4uu2348aeA8fX430pYP3H2z-K01abZ47DkiVuZlfbnUJI1B/s1600/usa.dinoyn+tin+k.+asia+stoys+kinezoys.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="404" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpvGXWBFXC9BBVN2PUnxL96vcA3U93O-Ed4MgNwytlEv0DD_pCCig66FsFUxeM92K1LEyjVs6SZrIbo-5n6n6aYXkb8LRcd4uu2348aeA8fX430pYP3H2z-K01abZ47DkiVuZlfbnUJI1B/s640/usa.dinoyn+tin+k.+asia+stoys+kinezoys.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Στις 2 Ιουνίου ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών, υπεύθυνος για ζητήματα Νότιας και Κεντρικής Ασίας, Ρίτσαρντ Χόγκλαντ, δεν έκανε ούτε μια αναφορά στη ρωσικής έμπνευσης Ευροασιατιακή Οικονομική Ένωση (ΕΟΕ), αλλά αντίθετα μίλησε με μεγάλη ευγένεια για την Κίνα.</strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">Της</span> <span style="color: blue;">Catherine Putz</span><br /> <span style="color: maroon;">ΠΗΓΗ:</span> <span style="color: blue;">The Diplomat</span><br /> <span style="color: maroon;">URL:</span> <a href="http://thediplomat.com/">http://thediplomat.com/</a></strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">ΑΠΟΔΟΣΗ:</span> <span style="color: blue;">Παντελής Καρύκας</span></strong><br /> «Η Κεντρική Ασία δεν είναι μια μονολιθική περιοχή. Είναι μια περιοχή όπου διάφορα κράτη προωθούν τα εθνικά τους συμφέροντα. Οι ΗΠΑ επικεντρώνουν το ενδιαφέρον τους στην περιφερειακή στρατηγική κατάσταση και στις στενές σχέσεις τους με τα κράτη της περιοχής, αλλά και με τα γειτονικά αυτών κράτη στη Νότια και Ανατολική Ασία και στην Ευρώπη», είπε ο Αμερικανός αξιωματούχος.<br /> <strong>«Η προσπάθειά μας επικεντρώνεται στη βελτίωση των ενεργειακών αγορών, στο εμπόριο, τις μεταφορές και τις υποδομές και την επιχειρηματική δραστηριότητα. Η περιοχή υπόσχεται πολλά στην αμερικανική επιχειρηματικότητα», κατέληξε.</strong><br /> <strong><br /> </strong><br /> Ο Αμερικανός υφυπουργός προχώρησε στις ανωτέρω δηλώσεις έχοντας υπόψη του ότι το Κιργιστάν είναι μέλος στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου (ΠΟΕ) και το Καζακστάν επιθυμεί να ενταχθεί, εντός του έτους, στο σχέδιο CASA-1000. Το Τατζικιστάν εντάχθηκε, επίσης, στον ΠΟΕ, το 2013. Το Ουζμπεκιστάν έχει ξεκινήσει επαφές με τον ΠΟΕ από το 1994, αλλά έχει σημειωθεί περιορισμένη πρόοδος. Το Τουρκμενιστάν, τέλος, έχει ξεκινήσει επαφές με τον διεθνή οργανισμό.<br /> <strong>Ο Αμερικανός υφυπουργός δεν είπε τίποτα απολύτως για την ΕΟΕ, έναν ρωσικής έμπνευσης οικονομικό και όχι μόνο οργανισμό στον οποίο, πέραν της Ρωσίας, μετέχουν η Λευκορωσία, το Καζακστάν, η Αρμενία και το Κιργιστάν. Αντ’ αυτού όμως, η Ουάσινγκτον βλέπει θετικά την κινεζική οικονομική εξάπλωση και επιρροή στην περιοχή, με τον Χόγκλαντ να δηλώνει πως «κάποιες κινεζικές κινήσεις στην Κεντρική Ασία μπορεί να συμπληρωματικές των δικών μας». </strong><br /> Είναι εμφανές πως οι ΗΠΑ, αν και αντιμετωπίζουν με σκεπτικισμό τις κινεζικές κινήσεις στη Νότια Κινεζική θάλασσα, αντιμετωπίζουν ιδιαίτερα θετικά τις κινεζικές κινήσεις, σε ενεργειακό και οικονομικό επίπεδο, στην Κεντρική Ασία, αφού αυτές είναι ανταγωνιστικές των αντίστοιχων ρωσικών.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

ΗΠΑ: Δίνουν Κ. Ασία στην Κίνα, ρήγμα Πεκίνου-Μόσχας

Στις 2 Ιουνίου ο Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών, υπεύθυνος για ζητήματα Νότιας και Κεντρικής Ασίας, Ρίτσαρντ Χόγκλαντ, δεν έκανε ούτε...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί οι Ευρωπαίοι μας "έβαλαν από το παράθυρο" στην ΟΝΕ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimDSJiUPO88FXnVYxQOK3xFwoxvQoSChKbvU065PEkAIzs6yMzf53vdkGk5nkU-27wrPbNcmAzqcGfuf5wCRjkgJDSTaWX0YAkNkU_rEm78BuKGVUghhje5j88TjE0zJY4oM42XKS4jhbB/s1600/giati+mas+ebalan+apo+to+parathyro+stin+ONE.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="634" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEimDSJiUPO88FXnVYxQOK3xFwoxvQoSChKbvU065PEkAIzs6yMzf53vdkGk5nkU-27wrPbNcmAzqcGfuf5wCRjkgJDSTaWX0YAkNkU_rEm78BuKGVUghhje5j88TjE0zJY4oM42XKS4jhbB/s640/giati+mas+ebalan+apo+to+parathyro+stin+ONE.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <strong>Κων/νου Φράγκου</strong><br /> <br /> Ο τομέας με τον οποίο ασχολούμαι δημοσιογραφικά μέσω του οποίου επιχειρώ αναλύσεις είναι αυτός της Άμυνας και των Εξοπλισμών.<br /> <br /> Επομένως, δικαίως θα δεχόμουν μύδρους επί της κεφαλής μου αν επιχειρούσα να σχολιάσω την κωμωδία της Συγκρότησης Εξεταστικής <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Επιτροπής της Βουλής για ν' ανακαλύψει τους ενόχους και υπευθύνους του φιάσκου των Μνημονίων που οδήγησαν τη Χώρα στη φτώχεια και την ανυποληψία.<br /> Αναφέρθηκα στον τίτλο και το κείμενο για κωμωδία για δύο λόγους:<br /> <br /> • Για άλλη μια φορά η κλεπτομανής συντεχνία των πολιτικών, που πέραν αυτού αποδείχθηκε παντελώς ανεπαρκής και ανίκανη, μας θεωρεί ηλίθιους. <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Επιχειρεί, ανεπιτυχώς, να οριοθετήσει τις ευθύνες.<strong> <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Ορίζει το 2010 ως αφετηρία της έρευνας.</strong> Βρίσκει τα προηγούμενα χρόνια (Κυβερνήσεις Σημίτη - Καραμανλή), παραδείσια, μακράν διαφθοράς, σπατάλης αλλά εξαιρετικής προστασίας του Δημοσίου χρήματος.<br /> <br /> • Όλες, μα όλες, οι <strong>Εξεταστικές Επιτροπές</strong> που προηγήθηκαν, καίτοι τα σκάνδαλα ήταν κραυγαλέα, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> υπήρξαν κολυμβήθρες του Σιλωάμ για τους ενόχους.<br /> Και για να προσεγγίσω το χώρο μου, σας θυμίζω αυτήν για τα αμφιλεγόμενα <strong>RADAR <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> TPQ - 37</strong> (ενεχόμενοι Τσοχατζόπουλος - Σημίτης - Παπαντωνίου). Πρόεδρος ο τραγικός κ. Ι. Τραγάκης και μέλη οι κ. Βενιζέλος - Καρχιμάκης - Λοβέρδος - Κεδίκογλου - Ζαγορίτης και την άλλη για τα Υ/Β με υπόλογο τον κ. Βενιζέλο.<br /> <br /> Στην τελευταία περίπτωση συνέβησαν τα εξής κωμικοτραγικά και φαιδρά. Στην α' συζήτηση όταν η ΝΔ ήταν στην Αντιπολίτευση εκτόξευε καταδικαστικά πυρά, ενώ στη δεύτερη που συνέπλεαν με το ΠΑΣΟΚ (Αντονωμπένηδες) η ΝΔ ήταν μαχητική συνήγορος του κ. Ε.Β!<br /> <br /> Σημειώνω και το εξής: <strong>Ενώ το 2005 αποδείχθηκε πλήρως η ανεπάρκεια των RADAR <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> TPQ - 37 , ο Ελληνικός Στρατός πληρώνει και σήμερα ανταλλακτικά για τη συντήρησή τους!</strong><br /> <br /> Και πάλι δεν έβρισκα λόγο να σχολιάσω το θέμα αν δεν είχα προκληθεί από δύο πρόσφατα κείμενα (Εξάλλου η απάντηση για τα αίτια της συμφοράς είναι δεδομένη: Διεφθαρμένοι, πωρωμένοι, ανεπαρκείς και ανίκανοι πολιτικοί). Το πρώτο αναφέρεται σε περισπούδαστο άρθρο πολιτικού της ΝΔ στα ΝΕΑ (28.05.2015), κορυφαίου Υπουργού της περιόδου 04-09 ο οποίος, σοβαρά προβληματιζόμενος για τη σημερινή δυστυχία του Ελληνικού Λαού, προτείνει ταχεία ανανέωση της Κεντροδεξιάς η οποία θα μπορούσε να βγάλει τη Χώρα από τα αδιέξοδα, αναλαμβάνοντας την Εξουσία!! Απλά ο αρθρογράφος μου θύμισε Υπουργό που έλαβε από Ειδικό Ταμείο Επιδότησης της Ε.Ε. 500 εκ. € για να τα μοιράσει στην ιδιαιτέρα του Εκλογική Περιφέρεια.<br /> <br /> Βέβαια, οι "κουτόφραγκοι" <strong>(που σήμερα μας βιάζουν κανονικώς)</strong> το αντελήφθησαν, πήραν τα λεφτά πίσω, μας φόρεσαν κι ένα βαρύ πρόστιμο. Και, περί τα 600 εκ. €, χρεώθηκαν στους πολίτες. Σε σας κι εμένα δηλαδή… Ο κ. Πρωθυπουργός της εποχής, ουδόλως συγχύστηκε… Πέραν αυτών ο ρέκτης Υπουργός προχώρησε ακόμη περισσότερο. Ίδρυσε Τηλεοπτικό Σταθμό της Αγροτιάς με έδρα κάπου στην οδό Αχαρνών και εμβέλεια τις γύρω «αγροτικές» περιοχές Ομόνοιας, Ν.Ιωνίας, Πετραλώνων κ.λπ. Θα ακολουθούσαν προσλήψεις Διευθυντών, δημοσιογράφων, εκφωνητών. ψυμμιθιωτών κ.λπ. Δεν τα πρόκανε γιατί έπεσε η Κυβέρνηση της Ν.Δ.<br /> <br /> Το δεύτερο είναι επίσης δημοσίευμα (ΒΗΜΑ 23/05) όπου εξαίρετος κοινωνιολόγος και δημοσιογράφος, σε αναλυτικό του άρθρο περιγράφει ως παραδείσια την εποχή των εκσυγχρονιστών (96 – 2004) και τονίζει ότι ο κ. Κων. Σημίτης, υπήρξε, μακράν, ο καλύτερος Πρωθυπουργός της μεταπολεμικής Ελλάδας! <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> Της μεταπολεμικής, μάλιστα! Ο σχολιαστής δεν έχει φαίνεται , ακούσει, τίποτα ούτε για Χρηματιστήριο, Siemens, ούτε για Κτηματολόγιο, για δημόσια έργα, για Ολυμπιακούς αγώνες, για εξοπλισμούς, για όργια παροχών σε κομματικούς και συνδικαλιστές για…. Καλώς. Η άγνοια είναι πολλάκις επωφελής και ηρεμιστική. Το ότι οι συντριπτική πλειοψηφία ειδικών και μη και των πολιτών (και εμού συμπεριλαμβανομένου() θεωρεί τον κ. Σημίτη ολέθριο, αυτό δεν σημαίνει τίποτα. Ιδιαίτερα η δική μου γνώμη δεν μετρά γιατί δεν μπορεί να προσεγγίσει την εγκυρότητα του σπουδαίου σχολιαστή.<br /> <br /> Στο προηγούμενο <a href="http://www.onalert.gr/stories/posa-ixiere-o-simitis-gia-ta-exoplistika-systimata-tou-aki-fragos/42735"><strong><span style="color: blue;">κείμενό μου</span></strong></a> (27.05.2015) είχα παρουσιάσει όλες τις πλευρές του πορτραίτου του κ. Σημίτη με ντοκουμέντα, με τεκμήρια.<br /> Παραπέμπω λοιπόν σ' αυτό όποιον ενδιαφέρεται να πληροφορηθεί το ολέθριο έργο στην Οικονομία και την Άμυνα του κ. Σημίτη. Αντιπαραθέτω, δε, στην γνώμη ειδικού της εφημερίδας "ΤΟ ΒΗΜΑ" δύο άλλες με το ίδιο, τουλάχιστον, κύρος με το δικό του.<br /> <br /> • Η συμμαχία του κ. Σημίτη με τους βαρόνους των ΜΜΕ στηρίχθηκε σε μια απλή συναλλαγή. Προσέφερε χρυσοφόρες συμβάσεις (ΣΣ με πιστώσεις από δάνεια) και έπαιρνε αντάλλαγμα πολιτική στήριξη. Η διαπλοκή γιγαντώθηκε… Στ. Λυγερός (Κ 18/04/03)<br /> • Υπό το βάρος της κρίσης των Υμίων, ο κ. Κ.Σ. θα εγκρίνει μακροχρόνιο πρόγραμμα εξοπλισμών που οδήγησε στις μεγαλύτερες επιχειρήσεις λεηλασίας του Δημοσίου. Αντώνης Καρακούσης ( Μετέωρη Χώρα)<br /> <br /> Αν κάνω μια μικρή αναδρομή, αρχίζω από την εποχή που ο κ. Σημίτης <strong>μας έχωσε, από το "παράθυρο"</strong> στην <a href="http://www.onalert.gr/tags/%CE%9F%CE%9D%CE%95">ΟΝΕ</a> πληρώνοντας ρήτρα 1 δις € στην GOLMAN - SUCKS. Ακολούθησε θριαμβολογία και συγκίνηση. Ο κ. Σημίτης και η παρέας του (Παπαδήμας, Στουρνάρας, Χαρδούβελης, Παπαντωνίου, Χριστοδουλάκης κ.α) μας έταξαν παραδείσους όπου ο αφελής Έλληνας, θα είχε εξασφαλίσει το μέλλον του και των παιδιών του.<br /> <br /> <strong>Ακολουθεί απάτη</strong>. Το πρώτο που απολαύσαμε είναι ν' αγοράζουμε σήμερα ένα ματσάκι μαϊντανό 50 δρχ. και την επόμενη 170 δρχ. ( 0,5 € )!!<br /> <br /> Οι καλοί μας Ευρωπαίοι αδελφοί δεν γνώριζαν ποιον εταίρο υποδέχθηκαν; Το ήξεραν καλά καθώς και το εσμό των πολιτικών που ανέλαβαν <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> το έργο. Είχαν το σχέδιό τους. Δώστε τους, ανεξέλεγκτα δανεικά, ν' αγοράζουν από μας και αύριο όταν δεν θα έχουν να πληρώσουν θα τους «τακτοποιήσουμε»… Το πώς μας έβλεπαν, τότε, οι ΟΝΕδίτες, Γερμανογάλλοι, κυρίως, παρουσιάζεται ανάγλυφα από το παρακάτω εύγλωττο σκίτσο του πρόσφατα δολοφονημένου από "πιστούς" κορυφαίου σκιτσογράφου Βολινσκί. Απολαύστε το <strong>(Υπέρτιτλος: Η Ευρώπη καλωσορίζει τους Έλληνες).<br /> <br /> <img alt="" height="635" src="http://www.onalert.gr/files/Image/ONALERTPHOTOS/SKITSA/EUROPE_GREKS.jpg" width="582" /><br /> </strong><br /> Έτσι, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> λοιπόν, φθάσαμε στις μεγάλες τρύπες στην οικονομίας μας, στις θηριώδεις υπερκοστολογήσεις (Ολυμπιακοί, έργα, εξοπλισμοί, υγεία κ.α.). Κλείνω τη Σημιτική εποχή με παρουσίαση ενός φοβερού ντοκουμέντου που έχω στα χέρια μου, του Γενικού Λογιστηρίου εν έτη 2002, τότε που οργίαζαν τα πάντα. Ο τότε Γενικός Γραμματέας κ. Ιων. Κουσουλάκος στέλνει στο ΥΕΘΑ/ΓΔΕ Γραμμ. Εξοπλισμών (κ. Σπ. Τραύλο) το έγγραφο ΑΠ 2/87741/0023Α/13-02-02 στο οποίο επισημαίνει (sic)… Οι εν εξελίξει συμβάσεις υπερβαίνουν την ετήσια οροφή. Ανάλογη είναι η εικόνα και τα προσεχή έτη 2003 - 2004…<br /> Χρηματοδότηση προγραμμάτων δεν είναι δυνατή, αφού θα προκαλέσει περαιτέρω υπέρβαση για το έτος 2002 και τα επόμενα έτη (!!!).<br /> <br /> Όπως βλέπετε δεν πρόκειται για καμπανάκι αλλά κωδωνοστάσιο που προειδοποιεί.<br /> Η προειδοποίηση έτυχε λαμπρής υποδοχής. Οι αποδέκτες χλεύασαν και η επόμενη τριετία (2002 - 2003 - 2004) χαρακτηρίζεται από τους ποταμούς δανείων που έχωσαν τη χώρα ακόμη βαθύτερα στον δανεισμό. Ο κ. Σημίτης θεατής και σημείωνε… Η σημερινή Αριστερή Κυβέρνηση για να επιβραβεύσει το έργο του τότε ΥΠΟΙΚ κ. Νίκου Χριστοδουλάκη, που <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> δανειζόταν απερίσπαστα και βύθιζε τη χώρα, τον διόρισε Αντιπρόεδρο της Τράπεζας Πειραιώς…!<br /> <br /> <strong> Η Καραμανλική 6ετία</strong><br /> <br /> Ο Κ. Κων. Καραμανλής αφού βάφτισε τον προκάτοχό του Αρχιερέα της Διαπλοκής, αφού ορκίσθηκε ότι θα εξοντώσει τους Νταβατζήδες και θα καθαρίσει την κόπρο του Αυγείου (σκάνδαλα) του Σημιτισμού, ουδέν έπραξε. Ορθώς χαρακτηρίσθηκε Ακάματος, Νταβατζηδοκτόνος ή Σκανδαλοθάπτης.<br /> Η σπατάλη του Δημοσίου Χρήματος και η αύξηση του χρέους επί Καραμανλισμού δεν είχε προηγούμενο. Ο πρώτος τη τάξει Υπουργός του κ. Κ.Κ., σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας κ. Πάκης Παυλόπουλος διόρισε με ζοφώδεις, μεθοδεύσεις 35 - 40.000 στο Δημόσιο! Τα δάνεια έτρεχαν και οι "τρύπες" μεγάλωναν… Δεν θα πω άλλα. Θα παραδώσω την σκυτάλη σε άλλους, πιο έγκυρους σχολιαστές από 'μένα.<br /> • Η ΝΔ είναι υπεύθυνη για τη χρεωκοπία. Εξ' αιτίας της δημοσιονομικής σπατάλης, η οποία επί των ημερών του κ. Κ.Κ. εκτοξεύτηκε στα ύψη. Ευθύνη, με τον βαθμό που της αναλογεί, δεν φέρει μόνο ο κ. Κ.Κ. αλλά και όσοι Υπουργοί, βουλευτές συμμετείχαν στο πάρτι. <br /> Στεφ. Κασιμάτης (Καθημερινή 29/03/2015)<br /> <br /> • Η Κυβέρνηση ξεκίνησε διασύροντας διεθνώς τη χώρα με πλαστή απογραφή, διήνυσε την φαυλότατη διαχείριση 2007 - 09 και αφού διπλασίασε το Δημόσιο χρέος και πολλαπλασίασε τους διορισμούς "πελατών" απέδρασε πυροδοτώντας ακόμη ένα διεθνή <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> διασυρμό με το ψέμα περί ελλείμματος 6% ενώ ήταν 13,7% και τελικά 15,6%.<br /> Κώστας Καλλίτσης (Καθ. 05/04/2015)<br /> <br /> Ακόμα σημειώνω ότι τον Αρχιτέκτονα των πλαστών στοιχείων και της αύξησης του χρέους ΥΠΟΙΚ κ. Γιάννη Παπαθανασίου διόρισε το "σύστημα" Πρόεδρο στα ΕΛΠΕ, για να μην απολεσθεί τοιούτο τάλαντον! <br /> <strong> Επίλογος</strong><br /> Οι μετριότητες, υπομετριότητες και ανθυπομετριότητες που συναπαρτίζουν τον Ελληνικό πολιτικό και παραπολιτικό κόσμο, δεν έχουν το ανάστημα και ήθος να λύσουν ιστορικά προβλήματα. Ίσως να καταρρεύσουν ακόμη στην περίπτωση που βρεθούν στην ανάγκη να διεξάγουν πόλεμο.<br /> Π. Κονδύλης ( Θεωρία Πολέμου)<br /> <strong><br /> Και επειδή η Οικονομία είναι ένα πεδίο πολέμων έχουν ήδη καταρρεύσει.</strong><br /> "Ξέπλυμα των πεπραγμένων της περιόδου 2004 - 2009 αποτελεί η απόφαση του ΣΥΡΙΖΑ για την Εξεταστική Επιτροπή" δηλώνει ο Συριζαίος κ. Παπαδημούλης (ΝΕΑ 01/04/05) ( Ασφαλώς και της βρωμερής περιόδου Σημίτη, προσθέτω) και συμπληρώνει " Στο διάστημα 2004 - 09 το χρέος της Ελλάδας αυξήθηκε πάνω από 120 δις €. Οι προσλήψεις Δημοσίων Υπαλλήλων υπήρξαν ανεξέλεγκτες (από 447.520 το 2004 έφθασαν τους 511.113 το 2009). <br /> Όπως διαβάζω στο βιβλίο της Γαλλίδας δημοσιογράφου Φλορανς Οτρέ (Εκδόσεις Talliandieu, 2013), στις 10-12-09 ο τότε Πρωθυπουργός κ. ΓΑΠ ανακοινώνει στους εμβρόντητους συναδέλφους του στις Βρυξέλλες "… Όλα τα δημοσιονομικά μας στοιχεία είναι ψεύτικα. Η χώρα μου είναι διαβρωμένη από τη διαφθορά…". Εν τω μεταξύ είχε επιτρέψει στην Ηγερία των Οικονομικών κ. Λούκα Αρσένη να κραυγάζει "Λεφτά υπάρχουν" και να μοιράζει ενισχύσεις κατά βούληση! Αυτή η μεγάλη Οικονομολόγος που "έκαψε" το δόλιο Γιωργάκη είναι διορισμένη σήμερα από την Αριστερή Κυβέρνηση ως Διοικητής της Εθνικής Τράπεζας… Τρελαίνεται κανείς ή όχι;<br /> Ωστόσο, θα μου επιτρέψετε να κλείσω με μια ευχή - αφορισμό του συμπατριώτη μου, αειμνήστου Νίκου Γκάτσου: <br /> <br /> Έλα τη θάλασσα θεριό<br /> και του πελάγου μπόρα<br /> το θλιβερό σκουπιδαριό<br /> να διώξεις από τη χώρα…<br /> <br /> <strong>Σημ.:</strong><br /> 1. Το πόρισμα της Επιτροπής της Βουλής έχει ήδη διατυπωθεί από τον κ. Β. Σόϊμπλε: Ανεύθυνες πολιτικές και οικονομικές ελίτ της Ελλάδος θυσίασαν την Οικονομία της Χώρας, την ποιότητα ζωής των πολιτών και το μέλλον των νέων για δικά τους συμφέροντα. <br /> 2. Εξ' άλλου, ο "υπεύθυνος" κ. Κ. Σημίτης όταν παρέδιδε τα κλειδιά του Κόμματος στον ολέθριο κ. Γ. Παπανδρέου, δεν γνώριζε ποιον πολιτικό παντελώς ακατάλληλο, ανεπαρκή και επικίνδυνο προωθούσε στην Εξουσία; Το θεωρώ μεγάλη ασυνειδησία. <br /> 3. Όταν ο Πρωθυπουργός της Χώρας καταβάλλει υπεράνθρωπες προσπάθειες να βρει λύση στα σημερινά αδιέξοδα φιλώντας, ακόμη, και τα α…… (ας μη τα ονομάσω) των κ. Ολάντ και Μοσκοβισί είναι δυνατόν, την ίδια στιγμή, ο ΥΕΘΑ κ. Π. Καμμένος να επιτίθεται δριμύτατα και συνεχώς κατά γαλλικής εταιρείας που παράγει τα ελικόπτερα ΝΗ -90; Είναι η κατάλληλη επιλογή χρόνου, το timing; Το χαρακτηρίζω επιπολαιότητα και αποφεύγω να το πω υπονόμευση. Μην βιασθεί κανείς να με χαρακτηρίσει φίλο της Εταιρείας. Είμαι ο πρώτος που απεκάλυψε το σκάνδαλο Σημίτη - Παπαντωνίου. Πρέπει ο κ. ΥΕΘΑ να συνειδητοποιήσει ότι η συναλλαγή είναι ένα ταγκό που χορεύεται από δύο. Ουδέποτε η εγκαλούμενη ΝΗ - INDUSTRIES θα μπορούσε να προωθήσει αμφιλεγόμενα προϊόντα της και να εισπράττει τερατώδη προκαταβολή αν δεν είχε σύμφωνους τους κ. Σημίτη - Παπαντωνίου τους οποίους ο κ. Καμμένος ουδέποτε αναφέρει. <br /> Συνάδελφοι γαρ, <br /> Θυμίζω στον κ. Καμμένο ότι υπήρξε ενθουσιώδες μέλος του Ομίλου Φίλων Νικολά Σαρκοζί δηλαδή φανατικός Γαλλόφιλος. Βέβαια κι εδώ ισχύει η Γαλλική ρήση: Les amours ne sont pas eternels…" (Οι έρωτες δεν είναι αιώνιοι). <br />   <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Γιατί οι Ευρωπαίοι μας "έβαλαν από το παράθυρο" στην ΟΝΕ

Του Κων/νου Φράγκου Ο τομέας με τον οποίο ασχολούμαι δημοσιογραφικά μέσω του οποίου επιχειρώ αναλύσεις είναι αυτός της Άμυνας και των Ε...

Διαβάστε την συνέχεια