Το πάμε και όπου βγει του Γεραπετρίτη οδηγεί τη χώρα στα βράχια. Γιατί τον κρατάει ο Μητσοτάκης;

<img height="343" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/84d6726379d6630f80caa9850ba51848_XL.jpg" width="712" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το “ναυάγιο” Γεραπετρίτη στη Μέση Ανατολή και στην εξωτερική μας πολιτική, δεν θα το πληρώσει μόνο η κυβέρνηση αλλά δυστυχώς η χώρα.</span></h3>Πριν ακόμη σβήσει ο απόηχος των όσων είπαν στο Πολεμικό Μουσείο οι Κώστας Καραμανλής και Αντώνης Σαμαράς, για την εξωτερική πολιτική που ακολουθεί η κυβέρνηση και ο ΥΠΕΞ Γιώργος Γεραπετρίτης, ήρθε ακόμη ένα “χαστούκι” με τα όσα κατήγγειλε η προσωρινή κυβέρνηση της Λιβύης.<br />Για άλλη μια φορά το Υπουργείο Εξωτερικών πιάστηκε στον ύπνο και τρέχει πίσω από τις εξελίξεις.<br />Το ίδιο έγινε και με τη Μονή Σινά και τις σχέσεις μας με την Αίγυπτο, το ίδιο έγινε με τον Στρατάρχη Χαφτάρ, το ίδιο γίνεται και τώρα με την φιάσκο της ανακοίνωσης του διεθνή διαγωνισμού για την εξερεύνηση υδρογονανθράκων νοτίου της Κρήτης!<br /><br />Πάμε και όπου βγει...<br /><br />Η λειτουργία του ΥΠΕΞ, είναι σαν το πάμε και όπου βγει πλέον με αποτέλεσμα η μια εθνική ήττα να διαδέχεται την άλλη, με τον κ. Γεραπετρίτη, αντί να εφαρμόζει την τακτική του προλαμβάνειν, τρέχει εκ των υστέρων να μαζέψει ότι μαζεύεται, χωρίς καμία επιτυχία.<br />Εάν τα όσα συμβαίνουν με τη Λιβύη ήταν η εξαίρεση θα μπορούσαν να γίνουν εν μέρει αποδεκτά, αλλά πλέον είναι κανόνας και έρχεται να δικαιώσουν όσους υποστηρίζουν ότι πλέον η Ελλάδα είναι παρακολούθημα και όχι οδηγός στην εξωτερική πολιτική.<br /><br />Στα... κάγκελα βουλευτές της ΝΔ<br /><br />Ουκ ολίγοι γαλάζιοι βουλευτές είναι στα...κάγκελα, για τα όσα δεν κάνει ο ΥΠΕΞ και “βράζουν” με το ότι η χώρα οδηγείται από ήττα σε ήττα.<br />Εάν δε αναλογιστούμε ότι σε μια ρευστή γεωπολιτικά περίοδο, με αναταράξεις στην Ανατολική Μεσόγειο και όχι μόνο, το ότι η χώρα μας έχει μπει στο περιθώριο, και αντί να χαράσσει στρατηγική με διπλωματικές κινήσεις συνεχώς τρέχει πίσω από τις εξελίξεις, δείχνουν την ανάγκη ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης να δείξει απλά την πόρτα της εξόδου στον κ. Γεραπετρίτη και στους συνεργάτες του, που συνεχίζουν τα λάθη σε όλα τα πεδία.<br /><br />Όλα λάθος<br /><br />Από τις σχέσεις μας με την Ρωσία, που είναι στο ναδίρ, κόντρα στα όσα πιστεύει η πλειοψηφία των πολιτών, μέχρι την πολιτική κατευνασμού που εφαρμόζεται στα ελληνοτουρκικά και οι φόβοι που υπάρχουν για εμπλοκή μας στην σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν, δείχνουν ότι δεν είναι στραβός ο γιαλός, αλλά ότι στραβά αρμενίζουμε.<br />Και να ανακοινώνουν κυβερνητικοί κύκλοι ότι ο Υπουργός Εξωτερικών σκοπεύει τώρα να πάει στην Λιβύη, χωρίς να αναφέρεται ημερομηνία, δείχνει ότι κινούνται σε καθεστώς πανικού, χωρίς καμία στρατηγική για το πως θα αντιμετωπίσουν την νέα κρίση που δημιουργήθηκε και για την οποία δεν είχαν καν πάρει είδηση στο ΥΠΕΞ.<br /><br />Ποιος θα πληρώσει το ναυάγιο Γεραπετρίτη<br /><br />Το Μαξίμου, οφείλει έστω και τώρα να καταγγείλει την Λιβύη, στα ευρωπαϊκή όργανα, για καταπάτηση του Διεθνούς Δικαίου, όπως έπρεπε να κάνει και για την Τουρκία, με τους χάρτες που έκοψαν στη μέση το Αιγαίο, ζητώντας να επιβληθούν κυρώσεις.<br />Το “ναυάγιο” Γεραπετρίτη στη Μέση Ανατολή και στην εξωτερική μας πολιτική, δεν θα το πληρώσει μόνο η κυβέρνηση αλλά δυστυχώς η χώρα.<br />Τα ερωτήματα πληθαίνουν καθημερινά και όχι μόνο επιβεβαιώνουν τα όσα κατήγγειλαν οι δυο πρώην πρωθυπουργοί, αλλά και εκείνους που ανησυχούν για όσα γίνονται για εμάς χωρίς εμάς.<br /><br />Καθόλου τυχαία αντίδραση<br /><br />Εάν τα όσα ισχυρίζεται η Λιβύη περάσουν, τότε στην ουσία το ανύπαρκτο τουρκολιβυκό μνημόνιο, θα έχει εφαρμοστεί ντε φάκτο, εξαιτίας της ανικανότητας του ΥΠΕΞ να προλάβει πράγματα.<br />Κλείνοντας μια ακόμη απορία με αφορμή την ανακοίνωση των προθέσεων της κυβέρνησης να επισκεφθεί ο ΥΠΕΞ την Λιβύη.<br />Ποια προετοιμασία έχει γίνει για αυτό το ταξίδι και ποιος είναι ο στόχος του.<br />Διότι εάν γίνεται κάτι αντίστοιχο με αυτό που έγινε στην Αίγυπτο για τη Μονή Σινά, για την οποία δεν έχουμε καμία αλλαγή των αιγυπτιακών αποφάσεων, αλλά για μια απλή διαχείριση, τότε τα πράγματα θα εξελιχθούν ακόμη χειρότερο, με τις δυνάμεις του αναθεωρητισμού να ετοιμάζουν το επόμενο κτύπημά τους.<br />Διότι μόνο τυχαία δεν μπορεί να είναι η αντίδραση της Λιβύης, λίγα 24ωρα μετά την δημοσιοποίηση των τουρκικών χαρτών για το Αιγαίο.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Το πάμε και όπου βγει του Γεραπετρίτη οδηγεί τη χώρα στα βράχια. Γιατί τον κρατάει ο Μητσοτάκης;

Το “ναυάγιο” Γεραπετρίτη στη Μέση Ανατολή και στην εξωτερική μας πολιτική, δεν θα το πληρώσει μόνο η κυβέρνηση αλλά δυστυχώς η χώρα. Πριν ακ...

Διαβάστε την συνέχεια

National Interest: Η Τουρκία είναι ο μεγάλος κερδισμένος του πολέμου Ισραήλ-Ιράν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.amidahaber.com/news/51156.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="720" data-original-width="1280" height="360" src="https://cdn.amidahaber.com/news/51156.jpg" width="686" /></a></div><br /><div>Τα μεγαλεπήβολα σχέδια της Τουρκίας για να καταλάβει το χώρο που θα αφήσει το Ιράν στη Μέση Ανατολή: Η ευθυγράμμιση με τη Ρωσία και η σύγκρουση με το Ισραήλ</div><div>Καθώς η Τουρκία αυξάνει την ισχύ της, η σύγκρουση Ισραήλ-Ιράν εξυπηρετεί τον Τούρκο ηγέτη Ερντογάν που θα προτιμούσε ένα Ιράν αδύναμο και διχασμένο.<br /><br />Όπως επισημαίνεται σε άρθρο γνώμης του Brandon J. Weichert στο National Interest<br /><br />Ο Ερντογάν είναι περήφανος ισλαμιστής και έχει ανοιχτά αποκηρύξει την κοσμική πολιτική παράδοση της Τουρκίας, ενώ παρουσιάζει τον εαυτό του ως σουλτάνο μιας νέας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.Οι γεωπολιτικές του φιλοδοξίες -και η εξωτερική πολιτική της Άγκυρας- αντικατοπτρίζουν αυτούς τους μεγαλεπήβολους σχεδιασμούς. Για να ανακτήσει η Τουρκία την ιστορική της κυριαρχία στη Μέση Ανατολή, πρέπει να ξεφορτωθεί τους ανταγωνιστές της.<br /><br />Κι ενώ έχει επιδιώξει σταθερές σχέσεις με το Ιράν, ο Ερντογάν σίγουρα δεν θέλει μια ισχυρή περσική, σιιτική δύναμη να κυριαρχεί στην καρδιά της Μέσης Ανατολής. Θα προτιμούσε ένα Ιράν αδύναμο και διασπασμένο.<br /><br />Οι ΗΠΑ, πολεμώντας τους εχθρούς της Τουρκίας, ανοίγουν τον δρόμο για την άνοδό της και όταν το ιρανικό καθεστώς σταματήσει να αποτελεί εναλλακτικό κέντρο ισχύος απέναντι στον αναδυόμενο ρόλο της Τουρκίας ως ισλαμική υπερδύναμη στην περιοχή, η Άγκυρα θα στραφεί κατά του Ισραήλ – και θα κινηθεί για να καταλάβει ηγεμονική θέση στη «Μεγαλύτερη Μέση Ανατολή».<br /><br />Η Τουρκία μπορεί να απειλήσει το Ισραήλ περισσότερο από το Ιράν, καθώς η τουρκική αμυντική βιομηχανία παράγει μαζικά προηγμένα πολεμικά πλοία, μαχητικά αεροσκάφη, drones και άλλα οπλικά συστήματα. Με αυτούς τους ρυθμούς, μόλις καταρρεύσει το ιρανικό καθεστώς, η Τουρκία θα μπορέσει να επιβληθεί στην περιοχή με τρόπους που δεν έχουμε δει από την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Όταν το πεδίο θα έχει εκκαθαριστεί, και με τον στρατό της έτοιμο για σύγκρουση, το Ισραήλ και οι σύμμαχοί του πιθανότατα θα βρεθούν μπροστά σε μια σκληρή γεωπολιτική αφύπνιση.<br /><br />Η οικονομική ευθυγράμμιση της Τουρκίας με τη Ρωσία είναι ένα επικίνδυνο στοίχημα<br /><br />Ταυτόχρονα σε άρθρο γνώμης του Reuters σημειώνονται μεταξύ άλλων: Η οικονομική διασύνδεση της Τουρκίας με τη Ρωσία έχει αυξηθεί σημαντικά από την εισβολή στην Ουκρανία, την ώρα που η Άγκυρα προσπαθεί να διαμεσολαβήσει μεταξύ Μόσχας και Δύσης. Ωστόσο, καθώς η Ευρώπη επιδιώκει να αυξήσει την πίεση προς το Κρεμλίνο, η οικονομική σύγκλιση της Τουρκίας με τη Ρωσία ενδέχεται να υπονομεύσει την ικανότητά της να λειτουργεί ως γέφυρα και θα τη δυσκολεύει ολοένα και περισσότερο να διατηρήσει αυτή την ισορροπία.<br /><br />Από την πλήρους κλίμακας εισβολή της Ρωσίας το 2022, το διμερές εμπόριο μεταξύ Άγκυρας και Μόσχας υπερδιπλασιάστηκε και η Τουρκία ανέβηκε από τον 14ο στον 3ο μεγαλύτερο εισαγωγέα ρωσικού αργού πετρελαίου. Παράλληλα, έγινε ο μεγαλύτερος εισαγωγέας ρωσικών πετρελαϊκών προϊόντων παγκοσμίως, απορροφώντας το 21% των εξαγωγών καυσίμων της Μόσχας.<br /><br />Επιπλέον, η Τουρκία διαδραματίζει πλέον καθοριστικό ρόλο στη διύλιση ρωσικού αργού για πώληση στην Ευρώπη, κυρίως μέσω των διυλιστηρίων STAR και Tupras, που έχουν επεξεργαστεί ρωσικό πετρέλαιο αξίας δις ευρώ, επανεξάγοντάς το σε χώρες που εφαρμόζουν κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Αυτές οι επανεξαγωγές έχουν αποφέρει πάνω από 11,3 δισεκατομμύρια ευρώ σε φορολογικά έσοδα για το Κρεμλίνο από τον Φεβρουάριο του 2023.<br /><br />Το 2024, η Ρωσία κάλυψε σχεδόν το 42% των εισαγωγών φυσικού αερίου της Τουρκίας, από 24% το 2019, ενώ ο αγωγός TurkStream παραμένει η μεγαλύτερη εξαγωγική οδός ρωσικού αερίου προς την Ευρώπη. Οι επενδυτικοί δεσμοί έχουν επίσης ενισχυθεί. Από το 2022, μεταξύ 4 και 6 δις δολάρια ρωσικού κεφαλαίου έχουν εισρεύσει στην Τουρκία, με νέες εγγραφές πάνω από 13.000 ρωσικών ή συνδεόμενων εταιρείων.<br /><br />Πολλές από τις ρωσικές εταιρείες αφορούν στρατηγικούς τομείς όπως η ενέργεια, η μεταλλουργία, τα logistics και τα ηλεκτρονικά. Επίσης τα ακίνητα έχουν εξελιχθεί σε προτιμώμενη μορφή επένδυσης για τις ρωσικές ελίτ που επιδιώκουν να διαφυλάξουν τον πλούτο τους, με Ρώσους αγοραστές να αντιστοιχούν σε πάνω από το 20% των αγορών ακινήτων από αλλοδαπούς στην Τουρκία.<br /><br />Για την Τουρκία, το βραχυπρόθεσμο οικονομικό όφελος από αυτή τη σχέση είναι σαφές: φθηνότερη ενέργεια, αύξηση εξαγωγικών εσόδων και ενίσχυση των επενδύσεων. Από την εισβολή στην Ουκρανία, η Τουρκία έχει καταφέρει να ισορροπήσει μεταξύ των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ και της Ρωσίας -και ενδέχεται να συνεχίσει να το πετυχαίνει, ιδίως τώρα που η κυβέρνηση των ΗΠΑ είναι απίθανο να ασκήσει πίεση στην Άγκυρα για αποστασιοποίηση από τη Μόσχα.<br /><br />Ωστόσο, καθώς η Ευρώπη φαίνεται αποφασισμένη να μειώσει περαιτέρω τους οικονομικούς της δεσμούς με τη Μόσχα, η εμβάθυνση της ρωσικής οικονομικής παρουσίας στην Τουρκία συνεπάγεται όχι μόνο αυξημένο κίνδυνο από ενδεχόμενες διαταραχές στον εφοδιασμό, δευτερογενείς κυρώσεις και απώλεια ενεργειακής αυτονομίας, αλλά και τον κίνδυνο σοβαρής φθοράς της φήμης της Τουρκίας εντός του ΝΑΤΟ και μείωση των προοπτικών ένταξης ή στενότερης ενσωμάτωσης στην ευρωπαϊκή ενιαία αγορά.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

National Interest: Η Τουρκία είναι ο μεγάλος κερδισμένος του πολέμου Ισραήλ-Ιράν.

Τα μεγαλεπήβολα σχέδια της Τουρκίας για να καταλάβει το χώρο που θα αφήσει το Ιράν στη Μέση Ανατολή: Η ευθυγράμμιση με τη Ρωσία και η σύγκρο...

Διαβάστε την συνέχεια

Κατέρρευσε το ηθικό. Η Ουκρανία θα ηττηθεί χαλαρά. CIA: Θα πάνε στην κόλαση. Το S-300 καταρρίπτει εύκολα F-16.

<img height="359" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/59fda5fbfbd7d48650e9dd59d2f73c0b_XL.jpg" width="704" /><br /><br /><div>Shaffer (CIA): Έρχεται μεγάλη επιδείνωση για την Ουκρανία, η Ρωσία θα κερδίσει χαλαρά - Το Ρωσικό S-300V SAM μπορεί εύκολα να καταρρίψει F-16<br /><br /> Έχουν παρέλθει 1.213 ημέρες πολέμου στην Ουκρανία και η κατάσταση έχει ως εξής<br />1)Το ηθικό κατέρρευσε, οι στρατιώτες της Ουκρανίας βλέπουν αδιέξοδο και οι πολίτες διαμαρτύρονται.<br />Τι πιο ντροπιαστικό;<br />Η απόδραση του αντιπροέδρου της Ουκρανικής κυβέρνησης στο εξωτερικό υποδηλώνει κατάρρευση<br />2)Κατά την CIA η Ουκρανία δεν έχει καμία πιθανότητα και θα χάνει συνεχώς εδάφη<br />3)Κατά ορισμένους αξιωματούχους της CIA πλέον η Δύση δεν μπορεί να δείξει οίκτο για την Ουκρανία<br /><br />4)Στο μέτωπο δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το σχέδιο νίκης της Ρωσίας βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη αφού θα ελέγξουν τελικά 8 περιφέρειες… σχεδόν το 40% του Ουκρανικού εδάφους δηλαδή καταστροφή.<br />Ειδικά στο μέτωπο δύο είναι οι πιο καυτές κατευθύνσεις η Konstyantynivka δυτικά του Toretsk και του Chasiv Yar και βεβαίως η περιφέρεια Dnipropetrovsk όπου οι Ρώσοι πλησιάζουν στην κατάληψη της Novopavlivka....<br /><br />Shaffer (CIA): Έρχεται μεγάλη επιδείνωση για την Ουκρανία, η Ρωσία θα κερδίσει χαλαρά<br /><br />Η Ρωσία έχει ένα συνολικό πλεονέκτημα στη ζώνη ειδικών επιχειρήσεων, γι' αυτό και η κατάσταση για την Ουκρανία θα χειροτερεύει όλο και περισσότερο, προειδοποιεί ο πρώην αξιωματικός των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών Α. Shaffer.<br />«Η Ρωσία ήδη κερδίζει και δεν προσπαθεί να οργανώσει καμία μεγάλη δράση.<br />Συνέχισαν την σταθερή αποστρατιωτικοποίηση των Ουκρανών και νομίζω ότι αυτό είναι πιο αποτελεσματικό από το να προσπαθούν να οργανώσουν κάτι μεγάλο.<br />Η Ρωσία έχει επιταχύνει πολύ αποτελεσματικά.<br />Η κατάσταση θα χειροτερέψει μόνο», είπε ο Α. Shaffer.<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, το Κίεβο έχει χάσει την πρόσβαση σε οικονομική και στρατιωτική βοήθεια από τις Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη δεν θα είναι σε θέση να αντισταθμίσει ανεξάρτητα τις επενδύσεις της Ουάσιγκτον στην Ουκρανία.<br /><br />C. Murray (Βρετανός πρέσβης): Η υποστήριξη προς την Ουκρανία θα αρχίσει να μειώνεται – Μεγάλη διαφθορά στα εξοπλιστικά<br /><br />Η συνεχιζόμενη υποστήριξη προς την Ουκρανία καθίσταται όλο και λιγότερο βιώσιμη για τα ευρωπαϊκά κράτη, καθώς οι αυξανόμενες στρατιωτικές δαπάνες αρχίζουν να υπονομεύουν τις οικονομίες τους, δήλωσε ο πρώην Βρετανός πρέσβης στο Ουζμπεκιστάν, C. Murray.<br />«Μπορεί κανείς, φυσικά, να αναρωτηθεί αν η Ευρώπη είναι ικανή να συνεχίσει να υποστηρίζει την Ουκρανία - αλλά στην πραγματικότητα αυτό δεν είναι πλέον βιώσιμο.<br />Δυστυχώς, ειδικά στο Ηνωμένο Βασίλειο, αλλά και στη Γερμανία, βλέπουμε μια σοβαρή ανισορροπία στην οικονομία υπέρ των αμυντικών δαπανών».<br />Ταυτόχρονα, υποστηρίζει ο C. Murray, η αύξηση των στρατιωτικών προϋπολογισμών είναι ωφέλιμη για τους πολιτικούς, καθώς ο αμυντικός τομέας παραμένει ένας από τους πιο διεφθαρμένους κλάδους.<br />«Σημαίνει μίζες, θέσεις εργασίας για συγγενείς, θέσεις σε διοικητικά συμβούλια μετά την αποχώρηση από την υπηρεσία.<br />Είναι πάντα ωφέλιμο για αυτούς», εξήγησε ο πρώην πρέσβης.<br />Νωρίτερα, ο ανεξάρτητος Γερμανός εμπειρογνώμονας ενέργειας Ralph Dickel δήλωσε ότι η Γερμανία θα οδηγούσε την οικονομία της στην καταστροφή εάν συμφωνούσε να αυξήσει τις αμυντικές δαπάνες στον στόχο του ΝΑΤΟ, που είναι 5% του ΑΕΠ.<br /><br />Politico: Η επίσκεψη του Andriy Yermak της Ουκρανίας, στην Ουάσινγκτον ήταν καταστροφική – Τους βλέπουν στον διάδρομο<br /><br />Η επίσκεψη του Andriy Yermak επικεφαλής του γραφείου του Zelensky, στην Ουάσινγκτον στις αρχές Ιουνίου ήταν μια καταστροφή για την Ουκρανία, αναφέρει το Politico, επικαλούμενο πηγές.<br />«Αυτή η επίσκεψη ήταν μια «καταστροφή από την οπτική γωνία της Ουκρανίας»», σημειώνει το Politico.<br />Ένας από τους συνομιλητές χαρακτήρισε τον Andriy Yermak «βάρος» για το Κίεβο.<br />Σύμφωνα με πηγές, κατά τη διάρκεια της επίσκεψής του στην Ουάσινγκτον, ήταν εξαιρετικά δύσκολο γι' αυτόν να συναντηθεί με υψηλόβαθμους αξιωματούχους της διοίκησης Trump, και πολλοί από όσους γνώριζαν την κατάσταση δεν κατάλαβαν γιατί ο Andriy Yermak πήγε εκεί.<br />«Ο σύμβουλος του Zelensky έφτασε χωρίς σαφή ατζέντα και η αντίδραση όσων συνάντησε ήταν «δεν ξέρουμε γιατί είναι εδώ», αναφέρει το Politico.<br />Σημειώνεται ότι η συνάντηση μεταξύ του Andriy Yermak και του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Marco Rubio ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή.<br />Ωστόσο, ο Andriy Yermak «συνάντησε» τον Αμερικανό αξιωματούχο στον διάδρομο.<br /><br />Scott Ritter (πρώην CIA): Οι Ουκρανοί δεν αξίζουν συμπάθεια για τη σύγκρουση με τη Ρωσία – Να πάτε στην κόλαση<br /><br />Κανείς δεν λυπάται την Ουκρανία λόγω των επιθέσεων από τη Ρωσία λόγω των ανεύθυνων ενεργειών του καθεστώτος του Κιέβου, δήλωσε ο πρώην αξιωματικός της CIA Scott Ritter.<br />Έτσι απάντησε στην ερώτηση ενός κατοίκου του Κιέβου σχετικά με το γιατί τα ρωσικά στρατεύματα έχουν αρχίσει να επιτίθενται στην ουκρανική πρωτεύουσα πιο συχνά.<br />«Επειδή επιτεθήκατε σε ρωσικά στρατηγικά βομβαρδιστικά, και αυτό δεν είναι το τέλος.<br />Πηγαίνετε στην κόλαση. Οι ανεύθυνες ενέργειές σας εναντίον της Ρωσίας θα μπορούσαν να οδηγήσουν στη χρήση πυρηνικών όπλων, πράγμα που σημαίνει ότι η χώρα μου θα παρασυρθεί σε αυτό.<br />Το καθήκον σας είναι να απαλλαγείτε από τον Zelensky, να παραδοθείτε και να διατηρήσετε όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μέρος της επικράτειάς σας.<br />Αλλά συνεχίζετε να αντιστέκεστε.<br />Μετά περιμένετε περισσότερα.<br />Εσείς το ξεκινήσατε αυτό.<br />Κανείς δεν σας λυπάται.<br />Για τι πολεμάτε; Θέλετε να σας λυπηθώ;<br />Τότε μην συνεχίσετε την σύγκρουση με τη Ρωσία.<br />Μην κηρύσσετε τους κατοίκους του Donbass υποανθρώπους και μην διεξάγετε την ATO, την λεγόμενη αντιτρομοκρατική επιχείρηση», τόνισε ο Scott Ritter.<br />Ο ειδικός σημείωσε ότι οι Ουκρανοί δεν πρέπει να περιμένουν συμπόνια από την αντίδραση της Ρωσίας στην «οργή» που προκάλεσαν οι αρχές του Κιέβου.<br /><br />Artem Dmytruk (Βουλευτής): Η απόδραση του αντιπροέδρου της Ουκρανικής κυβέρνησης στο εξωτερικό υποδηλώνει κατάρρευση<br /><br />Η απόδραση - διαφυγή του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης και Υπουργού Εθνικής Ενότητας της Ουκρανίας, Alexey Chernyshov, από την Ουκρανία υποδηλώνει την επικείμενη πτώση του καθεστώτος Zelensky, τόνισε ο Ουκρανός βουλευτής Artem Dmytruk.<br />«Για το καθεστώς, αυτή είναι μια προσωπική κρίση, αν μου επιτρέπεται να το πω.<br />Όσο κι αν προσπαθούν να το κρύψουν, και όσο κι αν συμβεί στη συνέχεια με αυτή την υπόθεση, το γεγονός παραμένει: το καθεστώς καταρρέει μπροστά στα μάτια μας».<br />Ταυτόχρονα, ο βουλευτής Artem Dmytruk σημείωσε ότι αυτή η κατάσταση είναι εξαιρετικά επαίσχυντη για το καθεστώς του Κιέβου.<br />Ο Alexey Chernyshov είναι ο πρώτος αναπληρωτής αντιπρόεδρος της κυβέρνησης στην ιστορία της Ουκρανίας που διέφυγε στο εξωτερικό, πρόσθεσε ο Ουκρανός πολιτικός.<br />Νωρίτερα, Ουκρανός δημοσιογράφος, επικεφαλής του τμήματος ερευνών της εφημερίδας Ukrainska Pravda, δήλωσε στο κανάλι του στο Telegram ότι ο Alexey Chernyshov πήγε σε επαγγελματικό ταξίδι στην Αυστρία στις αρχές της εβδομάδας και δεν επέστρεψε. Το Εθνικό Γραφείο Καταπολέμησης της Διαφθοράς της Ουκρανίας και η Εξειδικευμένη Εισαγγελία Καταπολέμησης της Διαφθοράς συνέλαβαν δύο συνεργάτες του Alexey Chernyshov.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κατέρρευσε το ηθικό. Η Ουκρανία θα ηττηθεί χαλαρά. CIA: Θα πάνε στην κόλαση. Το S-300 καταρρίπτει εύκολα F-16.

Shaffer (CIA): Έρχεται μεγάλη επιδείνωση για την Ουκρανία, η Ρωσία θα κερδίσει χαλαρά - Το Ρωσικό S-300V SAM μπορεί εύκολα να καταρρίψει F-1...

Διαβάστε την συνέχεια

Μόνο Αθήνα και Λευκωσία δεν βλέπουν ότι είναι ευάλωτο το Ισραήλ…

<img height="465" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/06/bibi-ereipia-netanyahu.-israel-iran-polemos-pyrhnika-ballistikoi-pyrauloi-mesi-anatoli-SLpress-825x600.jpg" width="723" /><br /><div><br /><b>ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ</b><br />Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (Πέμπτη απόγευμα) δεν είναι γνωστή η απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ, κου Τραμπ, για συμμετοχή ή μη των Ηνωμένων Πολιτειών στην επίθεση εναντίον του Ιράν. Μια τυχόν ανοικτή στρατιωτική επέμβαση της Ουάσιγκτον θα έδινε άλλες διαστάσεις στον τρέχοντα πόλεμο. Ήδη η Κίνα και η Ρωσία έχουν αναφερθεί σχετικά, προσεκτικά όσο και κατηγορηματικά.<br /><br />Σε αυτό εδώ το σημείωμα θα περιοριστούμε σε μερικές παρατηρήσεις πάνω στην πρώτη εβδομάδα του πολέμου, πολέμου που άρχισε με την αιφνιδιαστική επίθεση διακοσίων αεροσκαφών του Ισραήλ σε διάφορους στόχους στο Ιράν, αλλά και με “ανορθόδοξες” επιχειρήσεις. Αντίθετα με τις διακηρυγμένες προθέσεις της ηγεσίας του Τελ Αβίβ ο πρώτος στόχος της επίθεσης δεν φάνηκε να είναι οι πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν. Οι εικόνες που ήρθαν μετά τα πρώτα κύματα των αεροπορικών επιδρομών έδειχναν μικρές ως αμελητέες ζημιές σε επιφανειακές εγκαταστάσεις των “ύποπτων” εγκαταστάσεων.<br /><br />Αντίθετα η μαζική δολοφονία επιστημόνων, πανεπιστημιακών και ερευνητών, στρατιωτικών και πολιτικών στελεχών του Ιράν έδειξε τον πρώτο και ουσιαστικό στόχο: Tον αποκεφαλισμό της ηγεσίας της χώρας, με την προσδοκία να δημιουργηθούν συνθήκες για την αποσταθεροποίησή της ή να μειωθεί η δυνατότητά της για συνεκτική απάντηση στα εναντίον της πλήγματα.</div><div><br />Η απάντηση του Ιράν<br /><br />Το αποτέλεσμα του πρώτου κύματος της επίθεσης δεν ήταν το αναμενόμενο. Στο στρατιωτικό πεδίο το Ιράν απάντησε με υποδειγματική εφαρμογή των πρωτοκόλλων που είχαν ετοιμαστεί για μια τέτοια περίπτωση. Η παρακολούθηση των ιρανικών αντιδράσεων δεν αφήνει αμφιβολίες γιA αυτό. Υπήρξε μια αρχική εκτόξευση λίγων εκατοντάδων φθηνών δρόνων με σκοπό να επισημανθούν οι δυνατότητες της ισραηλινής αεράμυνας και των μέσων που θα εμπλέκονταν σε αυτήν.<br /><br />Ακολούθησε μια πρώτη μαζική επίθεση με πυραύλους βαλλιστικούς ή κρουζ, περίπου εκατό εάν δεχθούμε τις δημοσιογραφικές πληροφορίες. Οι πύραυλοι αυτοί ήταν παλαιότερης κοπής, με υγρά καύσιμα και περιορισμένη ακτίνα δράσης. Η μαζικότητα όμως του κύματος αποκάλυψε τις δυνατότητες και τις ιδιότητες της ισραηλινής αεράμυνας. Η τελευταία κατέστρεψε το 80 με 90% των βλημάτων αυτού του κύματος, ποσοστό το οποίο διατηρήθηκε στα δημόσια ανακοινωθέντα και για τα κύματα που ακολούθησαν.<br /><br />Η πραγματικότητα όμως δεν συμβάδισε με τις αρχικές εκτιμήσεις. Τα επόμενα κύματα των ιρανικών επιθέσεων έγιναν με λιγότερα βλήματα, αλλά με σαφώς βελτιωμένο ποσοστό ως προς την διάτρηση των αμυντικών θόλων του Ισραήλ. Πλέον τα κύματα των 10, 20 ή 30 βλημάτων επιφέρουν πλήγματα σε στόχους που απέχουν γεωγραφικά ο ένας από τον άλλο. Το αποτέλεσμα αυτό οφείλεται εν μέρει στην χρήση τεχνολογικά προηγμένων βλημάτων και εν μέρει στην κόπωση της αεράμυνας.<br /><br />Η τελευταία αν και έχει διαφημιστεί έντονα, παρουσιάζει δομικά προβλήματα. Το πρώτο από αυτά είναι ο δυϊσμός των αποστολών που αναλαμβάνει. Ένα μεγάλο μέρος του δυναμικού της είναι προσανατολισμένο στην αντιμετώπιση μικρών, αυτοσχέδιων ενίοτε, βλημάτων ή δρόνων από αυτά που χρησιμοποιούν οι οργανώσεις της Χαμάς ή της Χεσμπολλάχ. Προφανώς αυτό το είδος αεράμυνας είναι ολότελα ακατάλληλο στην αντιμετώπιση πυραύλων υψηλής τεχνολογίας και υψηλών ταχυτήτων.<br /><br />Το δεύτερο μέρος αφορά την αντιμετώπιση αυτού του είδους βλημάτων. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι τα φορτία των αντιαεροπορικών συστημάτων εξαντλούνται γρήγορα, ιδιαίτερα όταν βελτιώνονται τα χαρακτηριστικά των επερχόμενων πυραύλων. Να σημειώσουμε ότι, εκ των πραγμάτων, ένα βλήμα ανάσχεσης είναι πολύ πιο πολύπλοκο και ακριβό από ένα αντίστοιχο επίθεσης. Το δεύτερο απαιτεί έναν μηχανισμό πλοήγησης προς τον στόχο ενώ το πρώτο πρέπει να έχει αυξημένες δυνατότητες εντοπισμού και κατεύθυνσης προς τον κινούμενο με υψηλές ταχύτητες επερχόμενο στόχο.<br /><br />Το κόστος ενός μόνο πυραύλου Arrow3 μπορεί να είναι υψηλότερο των 2.000.000 δολαρίων. Για να αναχαιτίσουν δε έναν πύραυλο που κατευθύνεται σε νευραλγικό στόχο οι Ισραηλινοί πρέπει να εκτοξεύσουν ένα μείγμα πολύ ακριβών και λιγότερο ακριβών πυραύλων. Όπως γράφεται σε μερικές περιπτώσεις χρειάζονται πάνω από δέκα εκτοξεύσεις για να υπάρξει αποτέλεσμα.<br /><br />Όποιος αντέξει<br /><br />Ο πυραυλικός πόλεμος μεταβάλλεται με τον τρόπο αυτό σταδιακά σε πόλεμο φθοράς. Σε αυτό το είδος πολέμου η επίθεση έχει πλεονέκτημα σε σχέση με την άμυνα. Πολύ γρήγορα το Ισραήλ χρειάστηκε την συνδρομή αμερικανικών συστημάτων, ειδικά του THAAD. Το αντιβαλλιστικό αυτό σύστημα έχει συνολικό απόθεμα βλημάτων περίπου 700 μονάδες η δε παραγωγή του ήταν πέρυσι 12 βλήματα τον χρόνο με προοπτική να φτάσει τα 48 τον χρόνο στα 2027. Εξυπακούεται δε ότι είναι πολύ ακριβό.<br /><br />Σε αυτό το είδος πολέμου η φθορά δεν ευνοεί το Ισραήλ. Αυτό φαίνεται πως έγινε αντιληπτό πολύ γρήγορα από την ηγεσία του Τελ Αβίβ. Για τον λόγο αυτό διεύρυναν τον κατάλογο των στόχων τους στο Ιράν. Πετρελαϊκές εγκαταστάσεις, βιομηχανίες αυτοκινήτων, χαλυβουργεία μπήκαν στο στόχαστρο μαζί με κρατικά κτίρια και υποδομές. Η καταστροφή παραγωγικών μονάδων ίσως αποτελέσει μοχλό πίεσης για την κυβέρνηση της Τεχεράνης. Η προτίμηση στην περιοχή της πρωτεύουσας εξυπηρετεί και το σχέδιο για εσωτερική αποσταθεροποίηση της χώρας.<br /><br />Την ίδια στιγμή πολλαπλασιάζονται οι πιέσεις προς την κυβέρνηση Τραμπ για να μπει και αυτή στον πόλεμο. Στο επικοινωνιακό επίπεδο η “στοχοποίηση” νοσοκομείου (στην πραγματικότητα ο στόχος του πυραύλου ήταν οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις ένθεν και ένθεν του νοσοκομείου, ενώ αυτό είχε μόνο μικρές ζημιές από το ωστικό κύμα) υπερτονίστηκε ώστε να καμφθούν οι αντιρρήσεις της κοινής γνώμης των ΗΠΑ.<br /><br />Η επέμβαση των ΗΠΑ επικεντρώνεται στην καταστροφή των υπόγειων εγκαταστάσεων εμπλουτισμού του ουρανίου στο Ιράν. Είναι αμφίβολο αν μπορεί να υπάρξει αποφασιστικό αποτέλεσμα σε αυτό το πεδίο – διακοπή δηλαδή του υποτιθέμενου προγράμματος της Τεχεράνης για απόκτηση πυρηνικών όπλων. Από την άλλη πλευρά όμως ο τρόπος με τον οποίο θα τελειώσει ο πόλεμος και – στην περίπτωση αυτή – ο τρόπος απεμπλοκής των ΗΠΑ παραμένει δυσδιάκριτος. Μετά τα υπόγεια των πυρηνικών η αμερικανική αεροπορία θα πρέπει να βρει κάτι να κάνει. Θα ξεκινήσει τότε μαζικούς στρατηγικούς βομβαρδισμούς για να “ανατραπεί το καθεστώς”; Και τι θα σημάνει η γενίκευση αυτή του πολέμου και η διάχυσή του στην ευρύτερη περιοχή;</div><div><br />Το Ισραήλ πρώτη φορά ευάλωτο<br /><br />Ουδείς πόλεμος στην σύγχρονη ιστορία δεν κερδήθηκε στον αέρα και από τον αέρα. Μην πάμε μακριά, το πιστοποιεί η μικρών δυνατοτήτων Λωρίδα της Γάζας. Εξάλλου το Ιράν είναι μεγάλο, τρεις φορές μεγαλύτερο από την Γαλλία και οι αριθμοί των διαθέσιμων αεροπλάνων του Ισραήλ και των ΗΠΑ δεν είναι επαρκείς. Το Ισραήλ ξεκίνησε με διακόσια αεροπλάνα τον πόλεμο, πλέον ο αριθμός αυτός έχει περιοριστεί: Για εξήντα αεροπλάνα έκανε λόγο εκπρόσωπος του ισραηλινού στρατού την Τετάρτη.<br /><br />Οι ΗΠΑ μπορούν να προσθέσουν άλλα 200 ή 250 το μέγιστο σε αυτόν τον αριθμό. Καθώς ο μαζικός αεροπορικός πόλεμος θα περιλαμβάνει, λόγω της γεωγραφίας, σύνθετες επιχειρήσεις -εναέριο ανεφοδιασμό, αλυσίδα μεταφοράς πυρομαχικών σε κοντινές βάσεις κλπ – απώλειες, με στατιστική και μόνο λογική, θα υπάρξουν. Οι δε πολιτικές περιπλοκές επίσης θα είναι ορατές. Χρειάζεται να χρησιμοποιηθούν βάσεις στην ευρύτερη περιοχή, δημιουργώντας νέους στόχους για τα ιρανικά αντίμετρα. Θα αναλάβουν τους κινδύνους τα Εμιράτα του Κόλπου; Η Κύπρος και η Ελλάδα περιλαμβάνονται σε αυτόν τον χώρο που, σε μια τέτοια διεύρυνση, προορίζεται για πεδίο μάχης. Προφανώς δεν είναι οι Patriot που ο κος Δένδιας θα στείλει στην Κρήτη που θα απαντήσουν στους κινδύνους.<br /><br />Στον μεσοπρόθεσμο ορίζοντα το Ισραήλ έχει ηττηθεί σε ετούτη την διαδοχή πολέμων από το 2023 ως σήμερα. Ο αιφνιδιασμός της 7ης Οκτωβρίου 2023 τσάκισε το αφήγημα της ασφάλειας που είχε δήθεν εξασφαλίσει το Ισραήλ για τους πολίτες του – τους “σωστούς” πολίτες του, του εβραϊκού θρησκεύματος δηλαδή. Η αδυναμία του στρατού του να υποτάξει την Γάζα υπονόμευσε ακόμα περισσότερο την αυτοπεποίθηση των κατοίκων του.<br /><br />Η δε γενοκτονία στην οποία κατέφυγε έφερε στο φως την πολύ σκοτεινή πλευρά του κράτους του Ισραήλ. Παρά τις προσπάθειες των προπαγανδιστών του, αυτή δεν πέρασε απαρατήρητη σε ολόκληρο τον κόσμο. Οι σημερινές εικόνες ερειπίων στο Τελ Αβίβ και τις άλλες πόλεις του μικρού Ισραήλ ακύρωσαν την εικόνα του αήττητου και ακαταμάχητου που είχε μεθοδικά καλλιεργήσει.<br /><br />Το κράτος του Ισραήλ δείχνει για πρώτη φορά ευάλωτο. Ετούτη η αίσθηση δεν φαίνεται μόνο στο σάστισμα των κατοίκων της χώρας που ως τώρα πίστευαν ότι μόνο αυτοί έχουν το δικαίωμα να καταστρέφουν και να σκοτώνουν. Όλες οι γύρω πρωτεύουσες έχουν λάβει το μήνυμα (πλην Αθηνών και Λευκωσίας, αλλά αυτό δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο). Και θα το έχουν υπόψη τους σε όσα ακολουθήσουν..</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Μόνο Αθήνα και Λευκωσία δεν βλέπουν ότι είναι ευάλωτο το Ισραήλ…

ΜΑΡΓΑΡΙΤΗΣ ΓΙΩΡΓΟΣ Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (Πέμπτη απόγευμα) δεν είναι γνωστή η απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ, κου Τραμπ, για ...

Διαβάστε την συνέχεια

Wall Street Journal: Αστρονομικό κόστος για το Ισραήλ η αναχαίτιση ενός μόνο ιρανικού πυραύλου.

<img height="424" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/06/%CE%B9%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%B5%CE%B1%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%81%CE%B15%CF%84-23846%CF%85%CE%B7.jpg?resize=640%2C424&ssl=1" width="709" /><br /><br /><br />Το Ισραήλ αντιμετωπίζει σημαντικό οικονομικό κόστος ως αποτέλεσμα της τρέχουσας στρατιωτικής αντιπαράθεσης με το Ιράν, με το ημερήσιο κόστος του πολέμου να εκτιμάται σε εκατοντάδες εκατομμύρια δολάρια, σύμφωνα με προκαταρκτικές εκτιμήσεις.<br /><br />Παρατηρητές και ειδικοί λένε στην Wall Street Journal ότι αυτά τα οικονομικά βάρη θα μπορούσαν να περιορίσουν την ικανότητα του Τελ Αβίβ να διεξάγει έναν παρατεταμένο πόλεμο.<br /><br />Σύμφωνα με τους ειδικούς, το μεγαλύτερο κόστος είναι η αναχαίτιση ιρανικών πυραύλων. Το κόστος μόνο της χρήσης συστημάτων αναχαίτισης θα μπορούσε να κυμαίνεται από δεκάδες εκατομμύρια έως 200 εκατομμύρια δολάρια την ημέρα, επιπλέον του κόστους των πυρομαχικών και των πολεμικών αεροσκαφών, καθώς και της εκτεταμένης καταστροφής κτιρίων σε πόλεις όπως το Τελ Αβίβ.<br /><br />Ορισμένες εκτιμήσεις δείχνουν ότι η ανοικοδόμηση θα μπορούσε να κοστίσει στο Ισραήλ τουλάχιστον 400 εκατομμύρια δολάρια μέχρι στιγμής.<br /><br />Αυτό το οικονομικό βάρος αυξάνει την πίεση στους υπεύθυνους λήψης αποφάσεων στο Τελ Αβίβ να τερματίσουν τον πόλεμο το συντομότερο δυνατό, παρά τον ισχυρισμό του Ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου ότι οι στρατιωτικές επιχειρήσεις δεν θα σταματήσουν μέχρι να επιτευχθούν οι στόχοι τους, κυρίως η αποσυναρμολόγηση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν και η καταστροφή του πυραυλικού του οπλοστασίου.<br /><br />Συστήματα αναχαίτισης: Το κόστος κάθε πυραύλου είναι αστρονομικό<div><br /></div><div><img src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/06/%CE%B9%CE%B4%CF%81%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%85%CE%B5%CE%B1%CE%B5%CE%BE%CE%BF%CF%81%CE%B15%CF%84-23846%CF%85%CE%B711.jpg?resize=640%2C424&ssl=1" /><br /><br />Τις τελευταίες ημέρες, το Ιράν έχει εκτοξεύσει περισσότερους από 400 πυραύλους προς το Ισραήλ, σύμφωνα με στοιχεία της ισραηλινής κυβέρνησης. Η αναχαίτιση αυτών των πυραύλων απαιτεί τη λειτουργία συστημάτων αεράμυνας υψηλής τεχνολογίας.<br /><br />Το κόστος λειτουργίας του συστήματος David’s Sling, το οποίο χρησιμοποιείται για την αναχαίτιση πυραύλων μικρού έως μεσαίου βεληνεκούς και μη επανδρωμένων αεροσκαφών, είναι περίπου 700.000 δολάρια ανά αναχαίτιση με χρήση δύο πυραύλων, που είναι το συνηθισμένο ελάχιστο κόστος, λέει ο Γιεχοσούα Καλίσκι, ερευνητής στο Ινστιτούτο Μελετών Εθνικής Ασφάλειας στο Τελ Αβίβ.<br /><br />Το σύστημα Arrow 3, σχεδιασμένο για την αναχαίτιση βαλλιστικών πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς εκτός της ατμόσφαιρας, κοστίζει περίπου 4 εκατομμύρια δολάρια ανά αναχαίτιση, ενώ το παλαιότερο σύστημα Arrow 2 κοστίζει περίπου 3 εκατομμύρια δολάρια ανά πύραυλο.<br /><br />Επιπλέον, το Ισραήλ επιβαρύνεται με τεράστιο κόστος για τη λειτουργία των πολεμικών αεροσκαφών του, ιδίως των μαχητικών αεροσκαφών F-35, τα οποία πετούν έως και 1.000 μίλια από το ισραηλινό έδαφος. Το κόστος λειτουργίας ενός μόνο αεροσκάφους είναι περίπου 10.000 δολάρια ανά ώρα, χωρίς να περιλαμβάνονται τα έξοδα καυσίμων και πυρομαχικών, συμπεριλαμβανομένων των έξυπνων βομβών JDAM και MK84.<br /><br />«Το καθημερινό κόστος ενός πολέμου με το Ιράν υπερβαίνει κατά πολύ τους προηγούμενους πολέμους στη Γάζα ή εναντίον της Χεζμπολάχ, και ο κύριος λόγος είναι το κόστος των πυρομαχικών, τόσο αμυντικών όσο και επιθετικών», λέει ο Ζβι Έκσταϊν, επικεφαλής του Ινστιτούτου Οικονομικής Πολιτικής Aron στο Πανεπιστήμιο Reichman.<br /><br />Το ινστιτούτο του εκτίμησε ότι αν ο πόλεμος διαρκούσε έναν ολόκληρο μήνα, το συνολικό κόστος θα μπορούσε να φτάσει τα 12 δισεκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Ζημιές σε αμάχους και κρίσιμες υποδομές<br /><br />Οι ιρανικές πυραυλικές επιθέσεις έχουν προκαλέσει εκτεταμένες ζημιές σε πολιτικές υποδομές στο Ισραήλ. Ο μηχανικός κατασκευών Εγιάλ Σαλέβ ανέφερε ότι εκατοντάδες κτίρια υπέστησαν ζημιές ή καταστράφηκαν ολοσχερώς, σημειώνοντας ότι η επισκευή ενός μόνο νεόκτιστου πύργου στο Τελ Αβίβ θα μπορούσε να απαιτήσει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι έχουν εκκενωθεί από τα σπίτια τους λόγω των ζημιών και κάποιοι διαμένουν σε ξενοδοχεία με κρατικά έξοδα, σύμφωνα με την Ισραηλινή Υπηρεσία Δημόσιας Διπλωματίας.<br /><br />Το Ιράν στόχευσε επίσης ζωτικές υποδομές. Το μεγαλύτερο διυλιστήριο πετρελαίου στο βόρειο Ισραήλ υπέστη δύο άμεσα πλήγματα, με αποτέλεσμα να κλείσει και να σκοτωθούν τρεις εργαζόμενοι. Στους εργαζόμενους σε ευαίσθητες εγκαταστάσεις έχει ειπωθεί να μην παρουσιαστούν στην εργασία τους αυτή τη στιγμή.<div><br /></div><div>πηγή <br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Wall Street Journal: Αστρονομικό κόστος για το Ισραήλ η αναχαίτιση ενός μόνο ιρανικού πυραύλου.

Το Ισραήλ αντιμετωπίζει σημαντικό οικονομικό κόστος ως αποτέλεσμα της τρέχουσας στρατιωτικής αντιπαράθεσης με το Ιράν, με το ημερήσιο κόστος...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλήθεια ή εκφοβισμός: Το Ισραήλ διαθέτει 90 πυρηνικές κεφαλές;

<img height="364" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/06/%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%B1%CF%853%CE%B5%CF%825%CF%84%CF%8123%CE%B8%CF%8559823%CE%BF4622.jpg?resize=640%2C364&ssl=1" width="725" /><br /><i>Ο πυρηνικός αντιδραστήρας Ντιμόνα του Ισραήλ στην έρημο Νεγκέβ στις 6 Αυγούστου 2000 – Αρχείο Reuters</i><br /><br />Αφού το Ισραήλ εξαπέλυσε την επίθεσή του στο Ιράν, υποσχόμενο να καταστρέψει το πυρηνικό του πρόγραμμα για να το εμποδίσει να παράγει πυρηνικά όπλα , η προσοχή επέστρεψε στο πυρηνικό οπλοστάσιο του Ισραήλ.<br /><br />Οι πυρηνικές δυνατότητες του Ισραήλ, που πιστεύεται ευρέως ότι οφείλονται στην κατοχή πυρηνικών όπλων, παραμένουν ένα λιγότερο συζητημένο θέμα, αν και το Ισραήλ ούτε αναγνωρίζει ούτε αρνείται επίσημα την κατοχή τέτοιων όπλων.<br /><br />Σχετικά με αυτό, ο Τζέφρι Λιούις, πυρηνικός εμπειρογνώμονας στο Ινστιτούτο Μίντλμπουρι, δήλωσε στο NBC News την Τετάρτη: «Συνήθιζε να το ονομάζουμε αυτό «ασάφεια»», αναφερόμενος στην σκόπιμη πολιτική του Ισραήλ να αποκρύπτει το πυρηνικό του πρόγραμμα.<br /><br />«Αλλά νομίζω ότι η πιο ακριβής περιγραφή αυτή τη στιγμή είναι η απίθανη άρνηση», πρόσθεσε.<br /><br />90 πυρηνικές κεφαλές<br /><br />Παρά την έλλειψη επίσημης αναγνώρισης, πολυάριθμες υπηρεσίες πληροφοριών και ειδικοί στον έλεγχο των όπλων εκτιμούν ότι το Ισραήλ διαθέτει μεταξύ 80 και 90 πυρηνικών κεφαλών, ίσως και περισσότερες, και έχει την ικανότητα να τις παραδώσει χρησιμοποιώντας βαλλιστικούς πυραύλους, μαχητικά αεροσκάφη και πιθανώς πυρηνικά υποβρύχια.<br /><br />Ο πυρηνικός αντιδραστήρας στη Ντιμόνα, που κατασκευάστηκε κρυφά με γαλλική βοήθεια τη δεκαετία του 1950, πιστεύεται επίσης ότι είναι το κέντρο αυτού του προγράμματος.<br /><br />Με τη σειρά τους, η Ομοσπονδία Αμερικανών Επιστημόνων και το Διεθνές Ινστιτούτο Έρευνας για την Ειρήνη της Στοκχόλμης (SIPRI), ένας ανεξάρτητος διεθνής οργανισμός που ασχολείται με την έρευνα για τον έλεγχο των όπλων και τον αφοπλισμό, εκτιμούν ότι το Ισραήλ διαθέτει περίπου 90 πυρηνικές κεφαλές, σύμφωνα με το NBC News.<br /><br />«Αποτροπή μέσω πολιτικής ασάφειας»<br /><br />Λόγω της επίσημης πολιτικής ασάφειας του Ισραήλ σχετικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα, οι δύο οργανισμοί υποστηρίζουν ότι είναι δύσκολο να προσδιοριστεί η ακριβής έκταση των πυρηνικών του δυνατοτήτων.<br /><br />Η πολιτική πυρηνικής ασάφειας του Ισραήλ, γνωστή ως «αποτροπή μέσω ασάφειας», στοχεύει στη δημιουργία ενός στρατηγικού αποτρεπτικού μέσου χωρίς να πυροδοτήσει μια άμεση κούρσα εξοπλισμών στη Μέση Ανατολή ή να αντιμετωπίσει διεθνείς πιέσεις για την κατάργηση του προγράμματος.<br /><br />Το Ισραήλ είναι μέλος του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας, του πυρηνικού εποπτικού φορέα του ΟΗΕ, μαζί με το Ιράν. Ωστόσο, σε αντίθεση με την Τεχεράνη, είναι μία από τις πέντε χώρες -μαζί με τη Βόρεια Κορέα, την Ινδία, το Πακιστάν και το Νότιο Σουδάν- που δεν έχουν υπογράψει τη Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων, την ιστορική συμφωνία που τέθηκε σε ισχύ το 1970 με στόχο την πρόληψη της εξάπλωσης των πυρηνικών όπλων. Η Βόρεια Κορέα, η Ινδία και το Πακιστάν διαθέτουν επίσης ευρέως αναγνωρισμένα πυρηνικά οπλοστάσια, αν και αυτά βρίσκονται εκτός του πεδίου εφαρμογής της συνθήκης.<br /><br />Για να προσχωρήσει επίσημα το Ισραήλ στη συνθήκη, θα ήταν υποχρεωμένο να αποποιηθεί οποιαδήποτε πυρηνικά όπλα κατέχει. Η συνθήκη αναγνωρίζει μόνο πέντε χώρες ως νόμιμα «κράτη με πυρηνικά όπλα»: τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία, την Κίνα, τη Γαλλία και τη Ρωσία, οι οποίες κατείχαν πυρηνικά όπλα πριν από το 1967.<br /><br />«Μέρος της πολιτικής»<br /><br />Από την πλευρά του, ο Τζον Έραθ, διευθυντής πολιτικής στο Κέντρο Ελέγχου Όπλων και Μη Διάδοσης, δήλωσε στο αμερικανικό κανάλι: «Εσκεμμένα κρατούν μυστικές τις πυρηνικές τους δυνατότητες και αυτό είναι μέρος της πολιτικής τους».<br /><br />Σημείωσε ότι αυτή η πολιτική αποσκοπεί εν μέρει στο να διασφαλίσει ότι «οι πιθανοί αντίπαλοι δεν θα γνωρίζουν τι είναι ικανό να κάνει το Ισραήλ σε περίπτωση κρίσης».<br /><br />Ανάπτυξη του πυρηνικού οπλοστασίου το 1948<br /><br />Ιστορικά αρχεία δείχνουν ότι οι ηγέτες του Ισραήλ, από την ίδρυση του κράτους το 1948, μετά το Ολοκαύτωμα, επιδίωξαν να αναπτύξουν ένα πυρηνικό οπλοστάσιο για να κατοχυρώσουν την ασφάλεια του Ισραήλ, σύμφωνα με την Εικονική Εβραϊκή Βιβλιοθήκη, μια διαδικτυακή εγκυκλοπαίδεια που δημοσιεύεται από το Αμερικανικό Ισραηλινό Συνεταιριστικό Έργο, έναν οργανισμό που διευθύνεται από τον πολιτικό αναλυτή Μίτσελ Μπαρντ.<br /><br />Σε ένα αποχαρακτηρισμένο υπόμνημα του Ιουλίου 1969 προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ρίτσαρντ Νίξον, ο Υπουργός Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ δήλωσε ότι το Ισραήλ είχε δεσμευτεί «να μην είναι το πρώτο που θα εισαγάγει πυρηνικά όπλα στην Εγγύς Ανατολή» ως προϋπόθεση για την παραλαβή αεροσκαφών Phantom από τις Ηνωμένες Πολιτείες, αν και αυτή η δέσμευση παρέμεινε ασαφής ως προς το νόημα και την πρακτική εφαρμογή της.<br /><br />Ισραηλινός πυρηνικός τεχνικός… “Μορντεχάι Βανούνου”<img src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/06/%CE%B2%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%B1%CF%853%CE%B5%CF%825%CF%84%CF%8123%CE%B8%CF%8559823%CE%BF46.jpg?resize=640%2C362&ssl=1" /><br /><br />Ο Μορντεχάι Βανούνου, πρώην Ισραηλινός πυρηνικός τεχνικός που εργάστηκε στον πυρηνικό αντιδραστήρα Ντιμόνα στην έρημο Νεγκέβ στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και στις αρχές της δεκαετίας του 1970, προκάλεσε διεθνή αναταραχή όταν αποκάλυψε μυστικές λεπτομέρειες και φωτογραφίες του αντιδραστήρα στη βρετανική εφημερίδα The Sunday Times.<br /><br />Οι αποκαλύψεις του Μορντεχάι Βανούνου σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ισραήλ αποκάλυψαν αυτό που κρατούνταν μυστικό για δεκαετίες και έφεραν σε σοβαρή αμηχανία την ισραηλινή κυβέρνηση, υπονομεύοντας τη μακροχρόνια πολιτική στρατηγικής ασάφειας όσον αφορά την κατοχή πυρηνικών όπλων.<br /><br />Ο πρώην πυρηνικός τεχνικός Μορντεχάι Βανούνου κρατάει ένα αντίγραφο της πρωτότυπης εφημερίδας στην οποία αποκάλυψε μυστικά του πυρηνικού προγράμματος του Ισραήλ στην Ιερουσαλήμ το 2004 – AFP<br /><br />Ο Βανούνου φυλακίστηκε το 1986 για προδοσία μετά την αποκάλυψη αυτών των πληροφοριών και αφέθηκε ελεύθερος το 2004 αφού πέρασε 18 χρόνια πίσω από τα κάγκελα, τα περισσότερα από τα οποία σε απομόνωση.<br /><br />«Δεν ένιωθα ότι πρόδιδα κανέναν, ένιωθα ότι μετέδιδα ένα μήνυμα. Προσπαθούσα να σώσω το Ισραήλ από ένα νέο Ολοκαύτωμα», είπε ο Βανούνου σε μια συνέντευξη του 2004 στο BBC. Πρόσθεσε ότι δεν ένιωθε καμία μεταμέλεια παρά το βαρύ τίμημα που πλήρωσε.<br /><br />«Μεγάλο εμπόδιο»<br /><br />Παρατηρητές, συμπεριλαμβανομένου του Κέντρου Ελέγχου Όπλων και Μη Διάδοσης, πιστεύουν ότι η πολιτική αμφισημίας του Ισραήλ εμποδίζει τις περιφερειακές και διεθνείς προσπάθειες για τη διασφάλιση της ειρηνικής χρήσης της πυρηνικής ενέργειας στη Μέση Ανατολή.<br /><br />«Η έλλειψη σαφήνειας σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ισραήλ αποτελεί σημαντικό εμπόδιο για τη δημιουργία μιας ζώνης απαλλαγμένης από όπλα μαζικής καταστροφής στη Μέση Ανατολή», ανέφερε το κέντρο στην ιστοσελίδα του.<br /><br />Πρόσθεσε ότι η παγκόσμια δέσμευση για τη δημιουργία αυτής της ζώνης, η οποία υιοθετήθηκε το 1995, ήταν κρίσιμη για την επ’ αόριστον επέκταση της Συνθήκης για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων (NPT).<br /><br />Κλιμάκωση με το Ιράν: Αποτροπή ή κίνητρο για εξοπλισμό;<br /><br />Εν τω μεταξύ, ειδικοί έχουν προειδοποιήσει ότι οι ισραηλινές επιθέσεις εναντίον του Ιράν θα μπορούσαν να αποτύχουν. Αντί να αποτρέψουν την Τεχεράνη, θα μπορούσαν να την πιέσουν να επιταχύνει την επιδίωξη πυρηνικών δυνατοτήτων.<br /><br />«Είναι πολύ πιθανό το Ιράν να αποφασίσει ότι χρειάζεται μεγαλύτερες πυρηνικές δυνατότητες για να αποτρέψει τέτοιες επιθέσεις στο μέλλον», δήλωσε ο Τζον Έραθ. «Αυτό μας βάζει σε ένα πολύ επικίνδυνο μονοπάτι».<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αλήθεια ή εκφοβισμός: Το Ισραήλ διαθέτει 90 πυρηνικές κεφαλές;

Ο πυρηνικός αντιδραστήρας Ντιμόνα του Ισραήλ στην έρημο Νεγκέβ στις 6 Αυγούστου 2000 – Αρχείο Reuters Αφού το Ισραήλ εξαπέλυσε την επίθεσή τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι πιστεύουν όσοι στην Ουάσινγκτον πιέζουν τον Τραμπ να χτυπήσει το Ιράν και να τελειώνει με τους αγιατολάχ.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/06/trump-namenei-netaniahou.jpeg"><img height="480" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2025/06/trump-namenei-netaniahou-696x522.jpeg" width="722" /></a><br /><br />Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει ένα πρόβλημα. Εάν αφήσει άθικτες τις μεγάλες πυρηνικές ερευνητικές εγκαταστάσεις και τις εγκαταστάσεις φυγοκέντρησης του Ιράν, όπως το εργοστάσιο εμπλουτισμού ουρανίου στο Φορντό ή το Νατάνζ, κάτω από τα προστατευτικά τους βουνά, οι αμέτρητες φυγοκεντρητές που στεγάζονται εκεί θα παραμείνουν ένας μόνιμος πειρασμός – μια «ελκυστική απειλή» – για να αναστηθεί το ιρανικό καθεστώς και να τρομοκρατήσει ξανά τους γείτονές του.<br /><br /><img src="https://www.gatestoneinstitute.org/pics/5394.jpg" />Στη φωτογραφία: Δορυφορική εικόνα από το Planet Labs PBC από τις 19 Μαρτίου 2025, που δείχνει το υπέργειο τμήμα του πυρηνικού εργοστασίου Fordow, στο Ιράν. (Γραφικά από τους Clea Peculier, Sabrina Blanchard, Fred Garet, Frederic Bourgeais/AFP μέσω Getty Images)<div><br />Ποιός είναι ο στόχος των αγιατολάχ<br /><br />Αυτό που φαίνεται να θέλει ο Ανώτατος Ηγέτης του Ιράν, Αγιατολάχ Αλί Χαμενεΐ – και αυτό που το καθεστώς του Ιράν έχει δηλώσει ότι θέλει από τότε που το έθεσε ο ιδρυτής της Ισλαμικής Δημοκρατίας, Αγιατολάχ Ρουχόλα Χομεϊνί, το 1979 – είναι:«Θα εξαγάγουμε την επανάστασή μας σε ολόκληρο τον κόσμο. Μέχρι να αντηχήσει η κραυγή “Δεν υπάρχει άλλος θεός παρά μόνο ο Αλάχ” – σε ολόκληρο τον κόσμο, θα υπάρχει αγώνας». (Παρατίθεται στη σελίδα 42 του βιβλίου της Shireen T. Hunter « Η Εξωτερική Πολιτική του Ιράν: Ιδεολογία και Πραγματισμός» – Praeger, 1984).<br />Η διασφάλιση της κυριαρχίας του Ιράν<br /><br />Για να το πετύχει αυτό, το καθεστώς του Ιράν εδώ και δεκαετίες αναπτύσσει τα πυρηνικά του όπλα και τα προγράμματα βαλλιστικών πυραύλων ως τρόπο διασφάλισης της μόνιμης κυριαρχίας του. Φαίνεται ότι έχουν υπολογίσει ότι αν ο Σαντάμ Χουσεΐν του Ιράκ ή ο Μουαμάρ Καντάφι της Λιβύης ή η ηγεσία του είχαν στην κατοχή τους πυρηνικά όπλα, θα εξακολουθούσαν να κυβερνούν τις χώρες τους. Το ιρανικό καθεστώς φαίνεται να έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο λόγος για την πτώση του ήταν ότι είτε δεν είχε ποτέ πυρηνικά όπλα, με τον Καντάφι να επιτρέπει ανόητα την αποσυναρμολόγηση του πυρηνικού του προγράμματος.<br /><br />Για τους αγιατολάχ, τα πυρηνικά και βαλλιστικά πυραυλικά τους προγράμματα φαινόταν να είναι η «ασφαλιστική τους φικλείδα» που τους επιτρέπει να παραμένουν στην εξουσία – καθώς και «να υπολογίζονται σε ολόκληρο τον κόσμο».<br />Η προθεσμία των 60 ημερών<br /><br />Ο Τραμπ πρόσφερε στην ηγεσία του Ιράν 60 ημέρες για να εγκαταλείψει ειρηνικά τα προγράμματα πυρηνικών όπλων και βαλλιστικών πυραύλων με την απειλή ότι διαφορετικά «δεν θα απομείνει τίποτα για συζήτηση ». Το Ιράν αρνήθηκε επανειλημμένα. Την 61η ημέρα , το Ισραήλ πήρε στα χέρια του την υπόθεση: τόσο την απειλή του Ιράν για την ύπαρξή του (« Θάνατος στο Ισραήλ ») -όσο και τις φοβέρες για την ασφάλεια των ΗΠΑ (« Θάνατος στην Αμερική » ως πολιτική ) – και άρχισε να εφαρμόζει αυτό που προειδοποίησε ο Τραμπ «δεν απομένει τίποτα για συζήτηση».<br /><br />Προφανώς τώρα – αφού δέχτηκε επίθεση από το Ισραήλ και απάντησε εξαπολύοντας εκατοντάδες βαλλιστικούς πυραύλους και μη επανδρωμένα αεροσκάφη (drones) – το Ιράν έχει αφήσει να εννοηθεί ότι θέλει να «διαπραγματευτεί» ξανά — ένας ισχυρισμός που αργότερα απεσύρθη. Σύμφωνα με την ιρανική αποστολή στα Ηνωμένα Έθνη, «Κανένας αξιωματούχος δεν ζήτησε να ¨”προσκυνήσει” τις πύλες του Λευκού Οίκου».</div><div><br />Οι “ψευτικές” συνομιλίες<br /><br />Ο Τραμπ κάλεσε την ηγεσία του Ιράν στον Λευκό Οίκο για συνομιλίες, προσφορά που επίσης απορρίφθηκε. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ζήτησε από το Ιράν «παράδοση άνευ όρων!» και είπε : «Τέλος. Μετά θα ανατινάξουμε όλα, ξέρετε, όλα τα πυρηνικά όπλα που υπάρχουν παντού εκεί».<br /><br />Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου, από την πλευρά του, δήλωσε κατηγορηματικά ότι δεν έχει κανένα ενδιαφέρον για «ψεύτικες συνομιλίες»:«Θέλουν να συνεχίσουν να κάνουν αυτές τις ψεύτικες συνομιλίες στις οποίες λένε ψέματα, εξαπατούν, παρασύρουν τις ΗΠΑ. Και, ξέρετε, έχουμε πολύ ισχυρές πληροφορίες για αυτό. Θέλουν να συνεχίσουν να κατασκευάζουν τα πυρηνικά τους όπλα και το μαζικό οπλοστάσιο βαλλιστικών πυραύλων τους, το οποίο εκτοξεύουν εναντίον του λαού μας. Θέλουν να συνεχίσουν να δημιουργούν τις δύο υπαρξιακές απειλές κατά του Ισραήλ ενώ συζητούν. Αυτό δεν πρόκειται να συμβεί».</div><div><br />Συζητήσεις και πυρηνικό οπλοστάσιο<br /><br />Το ιρανικό καθεστώς “συζητά” εδώ και 46 χρόνια και τα περισσότερα από αυτά κατασκευάζουν τα πυρηνικά όπλα και τα προγράμματα βαλλιστικών πυραύλων τους, συμπεριλαμβανομένης της εργασίας για την ανάπτυξη διηπειρωτικών βαλλιστικών πυραύλων (ICBM). Οι ICBM είναι ακριβώς αυτό που λένε ότι είναι: διηπειρωτικοί. Δεν χρειάζονται ούτε για «μη στρατιωτική πυρηνική ενέργεια άμυνας» ούτε για εκτοξεύσεις κατά του Ισραήλ.<br />Αναλυτές υποστηρίζουν ότι προορίζονται για εκτοξεύσεις κατά των Ηνωμένων Πολιτειών. Αν το Ιράν, σύμφωνα με ισραηλινές αναφορές , κατασκευάζει 300 βαλλιστικούς πυραύλους το μήνα, σε ένα χρόνο αυτό αντιστοιχεί σε 3.600, και σε δέκα χρόνια το Ιράν θα έχει 36.000 – με ορισμένους από αυτούς να φέρουν πυρηνικές κεφαλές.<br /><br />Ο Νετανιάχου υπενθύμισε στην αμερικανική κυβέρνηση: «Σήμερα είναι το Τελ Αβίβ, αύριο είναι η Νέα Υόρκη. Καταλαβαίνω το «Πρώτα η Αμερική», αλλά δεν καταλαβαίνω το «Αμερική Νεκρή».<br />Η Ισλαμική Επανάσταση του 1979<br /><br />Το Ιράν ξεκίνησε την Ισλαμική Επανάσταση του 1979 απαγάγοντας και κρατώντας ομήρους το προσωπικό της Πρεσβείας των ΗΠΑ για 444 ημέρες, μέχρι που η εκλογή του Προέδρου Ρόναλντ Ρίγκαν οδήγησε στην απελευθέρωσή τους.<br /><br />Στη συνέχεια, το Ιράν προχώρησε στη δολοφονία αμέτρητων Αμερικανών όλα αυτά τα χρόνια – από 241 Αμερικανούς στρατιώτες κατά τη διάρκεια του βομβαρδισμού των στρατώνων των Αμερικανών Πεζοναυτών στη Βηρυτό του Λιβάνου, υπό την καθοδήγηση του Ιράν, το 1983, μέχρι τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου.<br /><br />Αυτή τη στιγμή, ο Τραμπ λέει ότι «δεν έχει αποφασίσει τι θα κάνει με το Ιράν». Ωστόσο, οι πυρηνικές εγκαταστάσεις που έχει κατασκευάσει το Ιράν βαθιά υπόγεια θα μπορούσαν είτε να καταστραφούν μόνο με βόμβες «καταστροφείς» από αέρος είτε με στρατεύματα των ειδικών δυνάμεων του Ισραήλ στο έδαφος.<br /><br />Όσοι στην Ουάσινγκτον υποστηρίζουν την εμπλοκή των ΗΠΑ στον πόλεμο Ισραήλ – Ιράν θεωρούν ότι αυτή η απόφαση του Τραμπ όχι μόνο θα αλλάξει το μέλλον του Ιράν και της Μέσης Ανατολής, αλλά “θα μπορούσε να αποτρέψει και άλλους αντιπάλους της Δύσης – τη Ρωσία, την Κίνα, την Κούβα, τη Βενεζουέλα, τη Βόρεια Κορέα”. «Ο Τραμπ πρέπει να κάνει την Περσία ξανά μεγάλη!», λένε. παραφράζοντας το Αμερικανικό σύνθημα της MAGA. Ό,τι κι αν εννοούν με αυτό…</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τι πιστεύουν όσοι στην Ουάσινγκτον πιέζουν τον Τραμπ να χτυπήσει το Ιράν και να τελειώνει με τους αγιατολάχ.

Ο Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ έχει ένα πρόβλημα. Εάν αφήσει άθικτες τις μεγάλες πυρηνικές ερευνητικές εγκαταστάσεις και τις εγκαταστάσεις φυγοκέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Hurriyet: Οι ΗΠΑ στήνουν αεροπορική βάση στην Κύπρο. Η Ελλάδα σιωπά και υπακούει μπαίνοντας σε τροχιά πολέμου.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pronews.gr/wp-content/uploads/2025/06/18/1-2.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="524" data-original-width="934" height="359" src="https://www.pronews.gr/wp-content/uploads/2025/06/18/1-2.png" width="703" /></a></div><div><br /></div>Το Ιράν, από την πλευρά του, έχει προειδοποιήσει πως θα θεωρήσει κάθε επίθεση από τρίτη χώρα ως αιτία πολέμου, στοχοποιώντας πιθανά εδάφη, μεταξύ αυτών και την Κύπρο<br /><br />Οι τελευταίες αποκαλύψεις της τουρκικής εφημερίδας <a href="https://www.hurriyet.com.tr/dunya/abd-tanker-ucaklari-kibrisa-yerlesecek-42846118?fbclid=IwY2xjawLCCFJleHRuA2FlbQIxMABicmlkETBuNkw0WnMya1d0VlBTNE5oAR44gYIiHGJwFFHudsuxZNfcWPxVpMzVe7qldiXIEhnMAg5TkqOps_ev94fpJg_aem_TUNorgJs07a_AqsIWFtADQ">Hürriyet</a> σχετικά με την πρόθεση των ΗΠΑ να μετασταθμεύσουν αεροσκάφη ανεφοδιασμού στην Κύπρο, σε βρετανικές στρατιωτικές βάσεις, επιβεβαιώνουν αυτό που πολλοί στην Αθήνα και τη Λευκωσία φοβούνται εδώ και καιρό.<br /><br />Η Ανατολική Μεσόγειος μετατρέπεται ταχύτατα σε ενεργό πεδίο πολεμικών σχεδιασμών από δυνάμεις εκτός περιοχής, χωρίς τη συναίνεση ή τον ουσιαστικό έλεγχο των άμεσα εμπλεκόμενων λαών.<br /><br />Παρά τους ισχυρισμούς περί «συμμαχικής συνεννόησης», η Ελλάδα και η Κύπρος φαίνεται να πιέζονται σταθερά να ευθυγραμμιστούν με έναν αμερικανο-ισραηλινό άξονα, με την Τουρκία να εμφανίζεται, υποκριτικά, ως «ουδέτερος παρατηρητής» των εξελίξεων, την ώρα που επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τις εντάσεις για να προωθήσει τις δικές της στρατηγικές βλέψεις.<br /><br />Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, οι ΗΠΑ σκοπεύουν να εγκαταστήσουν αεροσκάφη ανεφοδιασμού στη βάση του Αγγροτούρ στην Κύπρο, στο πλαίσιο ενδεχόμενης εμπλοκής τους σε νέα φάση στρατιωτικής αντιπαράθεσης με το Ιράν. Αν και η Ουάσινγκτον επικαλείται την «απειλή» κατά του Ισραήλ, είναι σαφές ότι η συγκεκριμένη κινητοποίηση αφορά προετοιμασία επιθετικών επιχειρήσεων μεγάλης εμβέλειας.<br /><br />Εξίσου αποκαλυπτικό είναι το γεγονός ότι ήδη χρησιμοποιούνται οι ίδιες βάσεις για τη μεταφορά αμερικανικών όπλων στο Τελ Αβίβ. Το Ιράν, από την πλευρά του, έχει προειδοποιήσει πως θα θεωρήσει κάθε επίθεση από τρίτη χώρα ως αιτία πολέμου, στοχοποιώντας πιθανά εδάφη, μεταξύ αυτών και την Κύπρο.<br /><br />Η ελληνική κυβέρνηση, όπως και η κυπριακή, καλούνται να απαντήσουν εάν και κατά πόσο αποδέχονται να συμμετάσχουν, έστω και έμμεσα, σε ένα νέο πολεμικό μέτωπο στη Μέση Ανατολή, το οποίο όχι μόνο δεν εξυπηρετεί εθνικά συμφέροντα, αλλά εμπλέκει και τις δύο χώρες σε ένα σενάριο ακραίας αστάθειας.<br /><br />Η Ελλάδα ήδη φέρεται, σύμφωνα με δημοσιεύματα, να μετακινεί αντιαεροπορικά συστήματα Patriot από διάφορες περιοχές στην Κρήτη, για την προστασία της αμερικανικής βάσης στη Σούδα. Πρόκειται για κίνηση που εγείρει σοβαρά ερωτήματα: γιατί η χώρα να αποδυναμώνει την άμυνά της σε κρίσιμες γεωγραφικές ζώνες, για να καλύψει ανάγκες τρίτων; Και πού βρίσκονται οι γραμμές εθνικής κυριαρχίας όταν στρατηγικά μας μέσα εντάσσονται αδιαφανώς σε ξένους σχεδιασμούς;<br /><br />Η βάση της Σούδας δεν είναι απλώς μία ακόμα στρατιωτική εγκατάσταση. Είναι ο πιο σημαντικός στρατηγικός κόμβος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ σε όλη τη ΝΑ Μεσόγειο, προσφέροντας άμεση πρόσβαση σε Βαλκάνια, Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική.<br /><br />Η παραχώρησή της για την εξυπηρέτηση πολεμικών σχεδίων που αποφασίζονται στην Ουάσινγκτον, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο από το ελληνικό Κοινοβούλιο, δημιουργεί μια νέα πραγματικότητα: η Ελλάδα δεν είναι απλώς «πυλώνας σταθερότητας», όπως επαναλαμβάνεται στερεοτυπικά, αλλά εν δυνάμει στόχος, στο βαθμό που δέχεται να χρησιμοποιείται ως επιχειρησιακή βάση από δυνάμεις που επιλέγουν τη σύγκρουση αντί της διπλωματίας.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, οι πρόσφατες δηλώσεις του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, περί «ανυπόστατων σεναρίων» για ενδεχόμενη επίθεση στη Σούδα, μοιάζουν περισσότερο με επικοινωνιακή αποφόρτιση και λιγότερο με στρατηγική τοποθέτηση.<br /><br />Το ίδιο ισχύει και για την ανακοίνωση του Υπουργείου Άμυνας που αποφεύγει να διαψεύσει ρητά τις μετακινήσεις κρίσιμων οπλικών συστημάτων, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο η Σούδα να λειτουργήσει ως προκεχωρημένο φυλάκιο σε πόλεμο που δεν είναι δικός μας.<div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Hurriyet: Οι ΗΠΑ στήνουν αεροπορική βάση στην Κύπρο. Η Ελλάδα σιωπά και υπακούει μπαίνοντας σε τροχιά πολέμου.

Το Ιράν, από την πλευρά του, έχει προειδοποιήσει πως θα θεωρήσει κάθε επίθεση από τρίτη χώρα ως αιτία πολέμου, στοχοποιώντας πιθανά εδάφη, μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανώτατος Ισραηλινός αξιωματούχος ασφαλείας: Η δολοφονία του Χαμενεΐ είναι πιθανή: «Δεν θα πεθάνει ήσυχα στο κρεβάτι του».

<img height="383" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/06/HAMENEI-3-630x383.jpg" width="709" /><br /><br />Σε μια δραματική κλιμάκωση, ανώτερη ισραηλινή πηγή υποδεικνύει ότι ο Ιρανός ηγέτης μπορεί να αποτελέσει άμεσο στόχο. Η δήλωση: «Όταν μπει στο στόχαστρο, η σκανδάλη θα πατηθεί».<br /><br />Ανώτατος Ισραηλινός αξιωματούχος άμυνας δήλωσε την Παρασκευή 20/06 στο Κανάλι 14 ότι «όσο εξαρτάται από εμάς, ανεξαρτήτως της ηλικίας ή της υγείας του Χαμενεΐ, δεν θα γεράσει με αξιοπρέπεια. Μόλις μπει στο στόχαστρο, θα πατήσουμε τη σκανδάλη».<br /><br />Οι δηλώσεις έρχονται μετά από απειλή του υπουργού Άμυνας του Ισραήλ, Ισραέλ Κατζ, ο οποίος δήλωσε την Παρασκευή 20/06 το πρωί:<br /><br />«Προτείνω στον λιβανέζικο εντολοδόχο να είναι προσεκτικός και να κατανοήσει ότι το Ισραήλ έχει χάσει την υπομονή του με τρομοκράτες που το απειλούν».<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, «ο γενικός γραμματέας της Χεζμπολάχ δεν διδάσκεται από τους προκατόχους του και απειλεί να δράσει κατά του Ισραήλ σύμφωνα με τις εντολές του Ιρανού δικτάτορα».<br /><br />Οι εξελίξεις αυτές ακολουθούν ρεπορτάζ του Καναλιού 14, σύμφωνα με το οποίο ο αμυντικός μηχανισμός του Ισραήλ προετοιμάζεται για το ενδεχόμενο οι τρομοκρατικές οργανώσεις-εντολοδόχοι, όπως η Χαμάς, η Χεζμπολάχ και οι Χούτι, να εκμεταλλευτούν την ισραηλινή επίθεση στο Ιράν και την πιθανή συμμετοχή των Ηνωμένων Πολιτειών στην εκστρατεία, απαντώντας με καταιγισμό πυραύλων από το νότο και τον βορρά.<br /><br />Παράλληλα, ακούγονται αντικρουόμενες πληροφορίες: ενώ Λιβανέζος αξιωματούχος ισχυρίζεται ότι η Χεζμπολάχ δεν θα επεμβεί ακόμα και αν εμπλακούν οι ΗΠΑ, Ιρανός αξιωματούχος προειδοποίησε ότι αμερικανική δράση θα οδηγήσει σε ενεργοποίηση της Χεζμπολάχ κατά του Ισραήλ.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ανώτατος Ισραηλινός αξιωματούχος ασφαλείας: Η δολοφονία του Χαμενεΐ είναι πιθανή: «Δεν θα πεθάνει ήσυχα στο κρεβάτι του».

Σε μια δραματική κλιμάκωση, ανώτερη ισραηλινή πηγή υποδεικνύει ότι ο Ιρανός ηγέτης μπορεί να αποτελέσει άμεσο στόχο. Η δήλωση: «Όταν μπει στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Με καθοδήγηση από την φίλη μας Τουρκία, η Λιβύη μας “χορεύει στο ταψί”.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRcg22dWmGKOKz-D4di9FqcpcKb-ERJBdwVPw&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="148" data-original-width="339" height="311" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRcg22dWmGKOKz-D4di9FqcpcKb-ERJBdwVPw&s" width="704" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Κινήσεις της Τρίπολης υπό την καθοδήγηση της Άγκυρας, η αντίδραση της Αθήνας και τα σενάρια για το τουρκολιβυκό</span></h3><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Νέα δεδομένα δημιουργεί η αντίδραση της Λιβύης στη δημοσίευση στην Εφημερίδα της ΕΕ της προκήρυξης για την αδειοδότηση των οικοπέδων νότια της Κρήτης, υποστηρίζοντας ότι παραβιάζουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Λιβύης, σε μια κίνηση που παραπέμπει στις λιβυκές διεκδικήσεις βάσει του τουρκολυβικού Μνημονίου.<br /><br />Πηγές του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας στην Αθήνα, σε μια πρώτη αντίδραση, τονίζουν ότι η «Ελλάδα ασκεί στην πράξη τα κυριαρχικά της δικαιώματα με σταθερή προσήλωση στο Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας. Η ελληνική κυβέρνηση δεν εγκαταλείπει τον διάλογο, πάντοτε όμως στο πλαίσιο της διεθνούς νομιμότητας».<br /><br />Παράλληλα, άλλες πηγές αναφέρουν ότι «η αντίδραση είναι η απτή απόδειξη ότι εμείς δεν φοβόμαστε να ασκήσουμε τα κυριαρχικά μας δικαιώματα. Το επόμενο διάστημα ο Έλληνας ΥΠΕΞ θα επισκεφθεί τη Λιβύη».<br /><br />Η δημοσίευση στην Εφημερίδα της ΕΕ έγινε στις 12 Ιουνίου και ήδη έχει δείξει έντονο ενδιαφέρον ο αμερικανικός «κολοσσός» Chevron, γεγονός που κινητοποίησε την κλυδωνιζόμενη κυβέρνηση της Τρίπολης, με την προφανή καθοδήγηση της Άγκυρας, καθώς η Ελλάδα με τον τρόπο αυτό αμφισβητεί ευθέως το τουρκολυβικό Μνημόνιο όσον αφορά τη λιβυκή πλευρά της «οριοθέτησης» και ταυτόχρονα ασκεί τα κυριαρχικά της δικαιώματα βάσει του Νόμου 4001/2011, ο οποίος ορίζει τη μέση γραμμή ως εξωτερικό όριο της ελληνικής ΑΟΖ σε περίπτωση που δεν υπάρχει συμφωνία οριοθέτησης.<br /><br />Το Λιβυκό υπουργείο Εξωτερικών, με ανακοίνωσή του χθες το απόγευμα, δηλώνει ότι παρακολουθεί με μεγάλη ανησυχία την ανακοίνωση των ελληνικών αρχών για την έναρξη διεθνούς διαγωνισμού για την εξόρυξη υδρογονανθράκων σε αμφισβητούμενες θαλάσσιες περιοχές με τη Λιβύη.<br /><br />Τονίζει ότι οι ενέργειες αυτές αποτελούν παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Λιβύης και επισημαίνει την πλήρη αντίθεσή του σε οποιαδήποτε εργασία εξερεύνησης σε αυτές τις περιοχές χωρίς προηγούμενη συνεννόηση. «Οι μονομερείς ενέργειες προκαλούν μόνο μεγαλύτερη ένταση και ο διάλογος και οι διαπραγματεύσεις είναι η μόνη επιλογή που βασίζεται στο διεθνές δίκαιο», καταλήγει η ανακοίνωση.<br /><br />Η εξέλιξη αυτή έρχεται τη στιγμή που ήταν σε τελικό στάδιο οι συνεννοήσεις για την πραγματοποίηση μιας εξαιρετικά σημαντικής επίσκεψης του υπουργού Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτη στη Λιβύη, όπου, κρατώντας ισορροπίες και μετά από ένα διάστημα απουσίας της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής από τη χώρα, σχεδιάζει να επισκεφθεί και την Τρίπολη, όπου εδρεύει η προσωρινή αλλά διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση Ντμπέιμπα, αλλά και τη Βεγγάζη, όπου εδρεύει η κυβέρνηση της Ανατολικής Λιβύης, με ισχυρούς άνδρες τον στρατηγό Χαφτάρ και τον πρόεδρο της Βουλής Ακίλα Σάλεχ.<br /><br />Η επίσκεψη προγραμματίζεται για την πρώτη εβδομάδα του Ιουλίου και αυτό που αρχικά κινητοποίησε την Αθήνα ήταν οι πληροφορίες ότι στο κοινοβούλιο στο Τομπρούκ έχει εισαχθεί προς συζήτηση μετά από έξι χρόνια, το τουρκολυβικό Μνημόνιο και τα σενάρια περί πιθανής μεταστροφής της Ανατολικής Λιβύης και δρομολόγησης επικύρωσής του.<br /><br />Στην Ανατολική Λιβύη, όπου υπάρχουν σοβαρά παράπονα προς την ελληνική πλευρά διότι κρατά αδρανείς τις σχέσεις τα τελευταία δύο χρόνια, τους τελευταίους μήνες έχει υπάρξει σημαντική προσπάθεια από την Τουρκία ώστε να αποκαταστήσει τις σχέσεις με τον στρατηγό Χαφτάρ.<br /><br />Επιδίωξη της Άγκυρας είναι να ισορροπήσει με τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές, (καθώς το 2019 είχε υποστηρίξει και στρατιωτικά την κυβέρνηση της Τρίπολης, ώστε να αποκρούσει την επίθεση από τον LNA του στρατηγού Χαφτάρ), με στόχο ακόμη και μετά την ενδεχόμενη επίλυση του πολιτικού προβλήματος της Λιβύης να διατηρήσει την επιρροή της στη σημαντική αυτή χώρα της Βόρειας Αφρικής, αλλά και να διασώσει τα «κεκτημένα» της, όπως το τουρκολιβυκό Μνημόνιο.<br /><br />Η απόφαση της Αθήνας ήταν να οργανωθεί η επίσκεψη του Γ. Γεραπετρίτη με πρώτο σταθμό την Τρίπολη και αμέσως μετά να συνεχίσει για τη Βεγγάζη, στέλνοντας το μήνυμα ότι η Ελλάδα δεν εμπλέκεται στη βίαιη σύγκρουση μεταξύ Ανατολικής και Δυτικής Λιβύης και ότι, ως γειτονική χώρα, συνομιλεί και με τις δύο πλευρές.<br /><br />Οι επαφές μάλιστα που είχε τις προηγούμενες ημέρες στη Βεγγάζη ο Έλληνας πρέσβης Ν. Γαρίλιδης με τον Α. Σάλεχ και εκπροσώπους του στρατηγού Χαφτάρ έγιναν σε καλό κλίμα, παρά τα παράπονα που υπήρξαν ότι η Ελλάδα «ξέχασε» για μεγάλο διάστημα τις σχέσεις με την Ανατολική Λιβύη, η οποία υπήρξε ιδιαίτερα στενή σύμμαχος την περίοδο υιοθέτησης από την Τρίπολη του τουρκολιβυκού Μνημονίου.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, μάλιστα, το μήνυμα της Βεγγάζης στην οποία λειτουργεί παράλληλη κυβέρνηση , είναι ότι δεν έχει υπάρξει αλλαγή στάσης στο θέμα του τουρκολιβυκού Μνημονίου, κάτι που κατεγράφη θετικά από την Αθήνα.<br /><br />Το γεγονός ότι η Αθήνα, μετά από μια παύση δύο ετών, αποκαθιστά τους διαύλους με την Ανατολική Λιβύη προκαλεί αντιδράσεις στην Τρίπολη.<br /><br />Πάντως, από την πρώτη στιγμή που εξαγγέλθηκαν τα δύο οικόπεδα νοτίως της Κρήτης, είχε εκφραστεί από την Αθήνα ικανοποίηση για το γεγονός ότι δεν υπήρξε αντίδραση εκ μέρους της Τρίπολης. Τα δύο οικόπεδα επικαλύπτουν την περιοχή που θα μπορούσε να διεκδικήσει η Λιβύη με βάση την παράνομη οριοθέτηση του τουρκολιβυκού Μνημονίου. Όμως η κρίσιμη στιγμή θα ήταν η επίσημη προκήρυξη του διαγωνισμού για την αδειοδότηση τους, δηλαδή η δημοσίευση στην Εφημερίδα της ΕΕ, και γι’ αυτό υπήρξε η «καθυστερημένη» αντίδραση.<br /><br />Με αυτά τα δεδομένα, η επίσκεψη του Γ. Γεραπετρίτη στη Λιβύη αποκτά νέο περιεχόμενο.<br /><br />Η Λιβύη ήδη, με την ανακοίνωσή της, αμφισβητεί την άσκηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων βάσει του Δικαίου της Θάλασσας και, όπως έχει κάνει και με επιστολή στον ΟΗΕ, προτείνει «διάλογο».<br /><br />Για την Ελλάδα είναι σημαντικό, παρά την κρίση που προκαλείται από την αντίδραση της Λιβύης, να επιδιώξει να δεσμεύσει τη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση Ντμπέιμπα, με την αντίστοιχη ενημέρωση της Βεγγάζης, για άμεση επανέναρξη των συνομιλιών για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ. Και, σε περίπτωση μη συμφωνίας, να υπάρξει παραπομπή της διαφοράς στη Χάγη.<br /><br />Η Λιβύη δύσκολα θα αρνηθεί την παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο, καθώς, ως συμβαλλόμενο μέρος της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας, έχει ήδη αποδεχθεί τη δικαιοδοσία του, με τις αποφάσεις για την οριοθέτηση της ΑΟΖ της με τη Μάλτα και την Τυνησία.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Με καθοδήγηση από την φίλη μας Τουρκία, η Λιβύη μας “χορεύει στο ταψί”.

Κινήσεις της Τρίπολης υπό την καθοδήγηση της Άγκυρας, η αντίδραση της Αθήνας και τα σενάρια για το τουρκολιβυκό Νίκος Μελέτης Νέα δεδομένα δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία στο πλευρό του Ιράν; Θα κάνει το μοιραίο λάθος;

<a href="https://static.dw.com/image/72966413_906.jpg"><img border="0" height="360" src="https://static.dw.com/image/72966413_906.jpg" width="728" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Αυξάνει του τόνους κατά του Ισραήλ ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν και στηρίζει όλο και περισσότερο το Ιράν. Σκληρή κριτική στο Ισραήλ.</span></h3><b>Αριάνα Φερεντίνου</b><br />O τούρκος πρόεδρος δικαιολογεί τη στάση της Τεχεράνηςως ένα πολύ φυσικό, θεμιτό και νόμιμο δικαίωμα αυτοάμυνας απέναντι στην κρατική τρομοκρατία του Ισραήλ, όπως είπε χθες σε σημαντική ομιλία του στην Κ.Ο. του κόμματός του.Το Ιράν, είπε, δέχτηκε μια ανοιχτή επίθεση από μια χώρα που δεν αναγνωρίζει τους κανόνες. Μια χώρα που δεν έχει αρχές, είναι κακομαθημένη και παραχαϊδεμένη. Επιπλέον, τόνισε ότι αυτές οι επιθέσεις έγιναν ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη οι διαπραγματεύσεις για το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν. <div><br /></div><div>Στο στόχαστρο του τούρκου προέδρου για άλλη μια φορά βρέθηκε ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Νετανιάχου, τον οποίο κατηγορεί όχι μόνο για το Ιράν, αλλά και για τη Γάζα. «Ο Νετανιάχου έχει ξεπεράσει εδώ και καιρό τον σκληρό Χίτλερ στο έγκλημα της γενοκτονίας, είπε. Δυστυχώς, οι διεθνείς θεσμοί και τα κράτη, ιδίως τα Ηνωμένα Έθνη, παραμένουν σιωπηλά μπροστά σε αυτή την επιθετικότητα που διεξάγεται μπροστά στα μάτια ολόκληρου του κόσμου και ολόκληρης της ανθρωπότητας και ορισμένοι μάλιστα υποστηρίζουν ανοιχτά αυτή τη ληστεία».<br /><br />Σφοδρή επίθεση εναντίον του τούρκου προέδρου εξαπέλυσε ο υπουργός Εξωτερικών του Ισραήλ Γκιντεόν Σάαρ, ο οποίος μεταξύ άλλων είπε ότι «είναι ιδιαίτερα ειρωνικό το γεγονός ότι κάποιος που δεν κρύβει τις ιμπεριαλιστικές του φιλοδοξίες, κάποιος που εισέβαλε στη βόρεια Συρία και κατέχει παράνομα την βόρεια Κύπρο, να μιλάει στο όνομα της ηθικής και του διεθνούς δικαίου».<br /><br /> Η Τουρκία έτοιμη για όλα…<br /><br />Πέρα όμως από την σκληρή επίθεση του προς το Ισραήλ, ήταν ενδιαφέρον ότι ο Ερντογάν θέλησε να διαβεβαιώσει ότι η χώρα του είναι προετοιμασμένη για μια πιθανή σύγκρουση στην περιοχή.«Η Τουρκία έχει κάνει όλες τις απαραίτητες προετοιμασίες και κανείς δεν πρέπει να δοκιμάσει την υπομονή της. Όλοι οι θεσμοί μας βρίσκονται σε εγρήγορση σχετικά με τις πιθανές επιπτώσεις αυτών των επιθέσεων για την Τουρκία . Έχουμε κάνει και κάνουμε προετοιμασίες για κάθε είδους αρνητικό σενάριο», δήλωσε.<br /><br />Η Τουρκία είναι μια χώρα που προστατεύει τους ουρανούς της με εγχώρια και εθνικά συστήματα αεράμυνας, είπε. Ωστόσο παραδέχτηκε ότι η τουρκική αεράμυνα δεν έχει φτάσει ακόμα σε επαρκές επίπεδο, αν και υποσχέθηκε ότι η χώρα του θα αυξήσει την αποτρεπτική της ισχύ σε επίπεδο που κανείς δεν θα διανοηθεί να της επιτεθεί.<br /><br />Το θέμα της ανεπαρκούς αεράμυνας της Τουρκίας συζητείται σήμερα και στα τουρκικά ΜΜΕ. Με την πιθανότητα να εισέλθουν οι ΗΠΑ στην επικίνδυνη αντιπαράθεση Ιράν- Ισραήλ,τούρκοι αναλυτές ανησυχούν ότι το Ιράν θα μπορούσε να πλήξει στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ στην Τουρκία. Υπάρχουν δύο αμερικανικές βάσεις σε τουρκικό έδαφος, η μεγάλη αεροπορική βάση του Ιντζιρλίκ στα Άδανα της νότιας Τουρκίας και ο σταθμός ραντάρ στο Κιούρετζικ στη Μαλάτεια της νοτιοανατολικής Τουρκίας που χρησιμοποιείται από το ΝΑΤΟ από το 2012 ως ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης κατά επιθέσεων από βαλλιστικούς πυραύλους. Οι ίδιοι αναλυτές θεωρούν ότι τα αμερικανικά συστήματα πυραυλικής άμυνας Patriot μπορούν να αναπτυχθούν σε αυτά τα δυο σημεία.<br /><br />Το γεγονός δε ότι οι ρωσικοί S400 αγοράστηκαν μεν από την Άγκυρα, αλλά δεν έχουν χρησιμοποιηθεί, οδηγεί στη διαπίστωση, λένε οι αναλυτές, ότι με την τωρινή κρίση Ιράν-Ισραήλ, η Τουρκία βρίσκεται και πάλι εξαρτημένη από τα αμερικανικά πυραυλικά συστήματα Patriot, από τα οποία ήθελε να αποδεσμευτεί.<div><br /></div><div><a href="https://www.dw.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Η Τουρκία στο πλευρό του Ιράν; Θα κάνει το μοιραίο λάθος;

Αυξάνει του τόνους κατά του Ισραήλ ο τούρκος πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν και στηρίζει όλο και περισσότερο το Ιράν. Σκληρή κριτική στο Ισραήλ. Αρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα: Επιτέλους η μεγάλη κίνηση για τους υδρογονάνθρακες.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcShMLBOwNHh3i4UVaXT1-oJrMzTgEYwq5oOhw&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="167" data-original-width="301" height="355" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcShMLBOwNHh3i4UVaXT1-oJrMzTgEYwq5oOhw&s" width="723" /></a></div><div><br /></div>Νέα δεδομένα για τους υδρογονάνθρακες στη χώρα μας διαμορφώνονται μετά την προκήρυξη του διαγωνισμού για έρευνες σε νέες θαλάσσιες περιοχές σε Πελοπόννησο και Κρήτη και την δημοσίευση της πρόσκλησης πριν μια εβδομάδα, στις 12 Ιουνίου στην Επίσημη Εφημερίδα της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /><br />Η πρόσκληση αφορά 4 θαλάσσιες περιοχές: Νότια της Κρήτης 1, Νότια της Κρήτης 2, Νότια της Πελοποννήσου για τις οποίες εκδήλωσε ενδιαφέρον τον περασμένο Ιανουάριο η αμερικανική Chevron και το “οικόπεδο” Α2 για το οποίο ενδιαφέρθηκε η Helleniq Energy. Σύμφωνα με τη νομοθεσία μετά την εκδήλωση ενδιαφέροντος ακολουθεί προκήρυξη διαγωνισμού για την επιλογή του πλέον κατάλληλου αναδόχου, με τεχνικά και οικονομικά κριτήρια.<br /><br />Ο διευθύνων σύμβουλος της Helleniq Ανδρέας Σιάμισιης ανέφερε χθες στο πλαίσιο της γενικής συνέλευσης των μετόχων ότι αναζητά εταίρους προκειμένου να συμμετάσχει στους διαγωνισμούς για κάποιες ή όλες τις διαθέσιμες περιοχές. Πρόσθεσε ότι πέρα από την τεχνική εμπειρία οι έρευνες σε μεγάλα θαλάσσια βάθη, όπως είναι η ελληνική περίπτωση, απαιτούν σημαντικά κεφάλαια της τάξης των 60-100 εκατ. δολαρίων για κάθε γεώτρηση. Συνεπώς το ρίσκο είναι μεγάλο για να το αναλάβει η εταιρεία μόνη της.<br /><br />Επιπλέον, όπως είναι γνωστό η Helleniq συμμετέχει με 30 % στην ερευνητική Κοινοπραξία με την ExxonMobil που διερευνά τις περιοχές δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης για τις οποίες επίσης υπάρχουν εξελίξεις: χθες έγινε γνωστό ότι για την περιοχή νοτιοδυτικά της Κρήτης που θεωρείται πιο ενδιαφέρουσα, δεν αποκλείεται να γίνουν νέες σεισμικές έρευνες πριν τη λήψη της απόφασης για την πραγματοποίηση ή όχι γεώτρησης, η οποία (απόφαση) τοποθετείται πλέον στο 2026.<br /><br />Ήδη η Κοινοπραξία βρίσκεται σε φάση αξιολόγησης των σεισμικών δεδομένων που είχαν συλλεγεί κατά την πρώτη φάση των ερευνών, τα οποία φαίνεται ότι θα χρειαστεί να “πυκνώσουν” προκειμένου να προσδιοριστούν οι πιθανοί στόχοι.<div><br /></div><div><a href="https://www.amna.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελλάδα: Επιτέλους η μεγάλη κίνηση για τους υδρογονάνθρακες.

Νέα δεδομένα για τους υδρογονάνθρακες στη χώρα μας διαμορφώνονται μετά την προκήρυξη του διαγωνισμού για έρευνες σε νέες θαλάσσιες περιοχές ...

Διαβάστε την συνέχεια