Η Τουρκία δείχνει τι πραγματικά είναι το ΝΑΤΟ

<img height="404" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/6a/6a201016f40e4f89a0495fc56dfc1827.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="798" /><br /><br />Γράφει ο<b> Cihan Tugal.</b><br />Το ΝΑΤΟ, που έχει συναινέσει επί μακρόν στις διώξεις των Κούρδων, απέχει πολύ από το να είναι μια δύναμη ειρήνης. Και η Τουρκία, μέλος του από το 1952, το αποδεικνύει.<br /><br />Τον Απρίλιο, που ο κόσμος ήταν απασχολημένος με την εισβολή του Βλαντιμίρ Πούτιν στην Ουκρανία, ένα μέλος του ΝΑΤΟ εξαπέλυσε επίθεση σε δύο από τις γειτονικές του χώρες. Η Τουρκία στόχευσε με βομβαρδισμούς τα στρατόπεδα Κούρδων μαχητών στο Ιράκ και τη Συρία, επιφέροντας πλήγματα σε καταφύγια, αποθήκες πυρομαχικών και βάσεις.<br /><br />Η ειρωνεία πέρασε σε μεγάλο βαθμό απαρατήρητη. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη: Για πολύ καιρό, ο δυτικός κόσμος έκανε τα στραβά μάτια στη σκληρή μεταχείριση των Κούρδων από την Τουρκία. Εδώ και δεκαετίες, το τουρκικό κράτος καταδιώκει την κουρδική μειονότητα (περίπου το 18% του πληθυσμού της) με καταστροφικό ζήλο. Χιλιάδες Κούρδοι έχουν εξοντωθεί και περίπου ένα εκατομμύριο έχουν εκτοπιστεί σε μια εκστρατεία σκληρής καταστολής στο εσωτερικό. Ωστόσο, τα δυτικά έθνη, πέρα από μια σύντομη περίοδο κατά την οποία η κουρδική αντίσταση συγκρατούσε το ανερχόμενο Ισλαμικό Κράτος, σπάνια έδειξαν να νοιάζονται.<br /><br />Η μεταχείριση των Κούρδων από την Τουρκία έχει βρεθεί σήμερα στο επίκεντρο - αλλά όχι επειδή οι σύμμαχοι αφυπνίστηκαν από την αδικία της συστηματικής καταπίεσης των Κούρδων. Απεναντίας, είναι επειδή η Τουρκία απειλεί αποτελεσματικά να μπλοκάρει την είσοδο της Φινλανδίας και της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, εκτός εάν συμφωνήσουν να πατάξουν τους Κούρδους μαχητές. Για τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που είδε μια ευκαιρία να εδραιώσει περαιτέρω την εθνικιστική του ατζέντα, ήταν ένα τολμηρό ποντάρισμα. Η χλιαρή μέχρι τώρα αντίδραση των συμμάχων του ΝΑΤΟ υποδηλώνει ότι μπορεί να είναι επιτυχημένο.<br /><br />Όπως και να καταλήξει η κατάσταση, είναι βαθιά κατατοπιστική. Για την Τουρκία, υπογραμμίζει για ακόμα μία φορά το σθένος με το οποίο ο κ. Ερντογάν επιθυμεί να εξοντώσει τους Κούρδους, την ώρα που διεκδικεί για τη χώρα του θέση περιφερειακής δύναμης. Για την ίδια τη συμμαχία, το αδιέξοδο φέρνει στο φως γεγονότα που συγκαλύπτονταν επί του παρόντος από τον μετασχηματισμό της σε αμιγώς αμυντικό οργανισμό. Το ΝΑΤΟ, που έχει συναινέσει επί μακρόν στις διώξεις των Κούρδων, απέχει πολύ από το να είναι μια δύναμη ειρήνης. Και η Τουρκία, μέλος του από το 1952, το αποδεικνύει.<br /><br />Η σύγκρουση της Τουρκίας με τους Κούρδους χρονολογείται τουλάχιστον από τα τέλη του 19ου αιώνα, όταν ο οθωμανικός συγκεντρωτισμός οδήγησε σε φυλετικές εξεγέρσεις. Οι πρώτες δύο δεκαετίες της Τουρκικής Δημοκρατίας, που ιδρύθηκε το 1923, περιλάμβαναν την άρνηση κουρδικής ταυτότητας, αυτονομίας και γλώσσας, που ήταν όλα θεμελιωμένα στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Ακολούθησαν εξεγέρσεις αλλά καταπνίγηκαν βίαια. Αφότου παρέμεινε κατά βάση αδρανής στις δεκαετίες του 1940 και του 1950, η κουρδική μαχητικότητα είδε μια αναβίωση, κάτω από επαναστατικά σύμβολα. Το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν, ή P.K.K., αναδύθηκε μέσα σε αυτή την ατμόσφαιρα.<br /><br />Η οργάνωση έχει χαρακτηριστεί τρομοκρατική από την Τουρκία, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρωπαϊκή Ένωση - και οι μέθοδοί της είναι πράγματι βίαιες. Σε τέσσερις δεκαετίες συγκρούσεων, το PKK έχει συμβάλει στην αιματοχυσία και ευθύνεται για τους θανάτους αμάχων καθώς και στελεχών σωμάτων ασφαλείας. Ωστόσο, η μιλιταριστική προσέγγιση της Τουρκίας στο κουρδικό ζήτημα έχει αφήσει ελάχιστο χώρο για άλλες, πιο διαλλακτικές κουρδικές οργανώσεις.<br /><br />Η χώρα βίωσε μια άνθιση του κουρδικού ακτιβισμού στα τέλη της δεκαετίας του 1960 και του 1970, όταν πολλά αριστερά τουρκικά κινήματα και οργανώσεις εξέφρασαν επίσης την αλληλεγγύη τους στους Κούρδους. Αλλά ένα πραξικόπημα το 1980 συνέτριψε τις δυνάμεις αυτές, με εξαίρεση το PKK, του οποίου τα περισσότερα στρατόπεδα βρίσκονταν ήδη εκτός Τουρκίας. Στα χρόνια μετά το πραξικόπημα, τα σκληρά βασανιστήρια που υπέστησαν Κούρδοι ακτιβιστές διαφόρων οργανώσεων διόγκωσαν τις τάξεις του PKK. Πιο πικραμένοι από ποτέ απέναντι στο τουρκικό κράτος, πολλοί ακτιβιστές δεν έβλεπαν άλλη αποτελεσματική εστία για τον αγώνα τους.<br /><br />Τα πράγματα σήμερα δεν είναι πολύ καλύτερα. Ειρηνικές μορφές κουρδικού ακτιβισμού - όπως αυτές που οργανώνονται από το νόμιμο Δημοκρατικό Κόμμα του Λαού ή H.D.P. - βρίσκονται υπό διαρκή επίθεση, με κατηγορίες για δεσμούς με το PKK. Η κυβέρνηση υποστηρίζει επίσης ότι το PKK βρίσκεται σε σύμπραξη με το κίνημα του Γκιουλέν, πρώην σύμμαχο του κυβερνώντος κόμματος που η κυβέρνηση κατηγορεί για ενορχήστρωση της αποτυχημένης απόπειρας πραξικοπήματος του 2016. Πρόκειται για μέλη αυτών των δύο ομάδων που ο κ. Ερντογάν απαιτεί να παραδώσουν η Σουηδία και η Φινλανδία.<br /><br />Πού ήταν το ΝΑΤΟ σε όλα αυτά; Της στρατιωτικής επέμβασης του 1980, που επιδοκιμάστηκε τουλάχιστον έμμεσα από τη συμμαχία, ηγήθηκε ο Κενάν Εβρέν, διοικητής δυνάμεων του ΝΑΤΟ απέναντι στο αντάρτικο. Οι δυτικές χώρες συνέχισαν να παρέχουν άφθονη υποστήριξη σε επιχειρήσεις κατά των Κούρδων τα επόμενα χρόνια, ακόμη και κατά τη διάρκεια των εξαιρετικά βίαιων συγκρούσεων του 1993-95. Όταν επαναλήφθηκαν οι εχθροπραξίες τη δεκαετία του 2010, η Δύση αγνόησε σε μεγάλο βαθμό τα κύματα καταστολής στο εσωτερικό και τις επανειλημμένες εισβολές της Τουρκίας στη Συρία και το Ιράκ, όπου Κούρδοι είχαν αναζητήσει καταφύγιο από καιρό.<br /><br />Εφόσον μια τέτοια ένοχη σιωπή είναι τόσο επίμονη, γιατί ο κ. Ερντογάν επέλεξε αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή για να κλιμακώσει τις στρατιωτικές του περιπέτειες; Η απάντηση είναι απλή: Οι εκλογές είναι προ των πυλών και η κυβέρνηση, που ηγείται της χειρότερης οικονομικής κρίσης της χώρας εδώ και δύο δεκαετίες, ποντάρει στον επιθετικό εθνικισμό για την αποκατάσταση των εθνικών πληγών. Το κυβερνών κόμμα έχει εντείνει αντίστοιχα τις κινήσεις του κατά των Κούρδων, με φυλακίσεις πολιτικών και δημοσιογράφων, με στρατιωτικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό και με απαγορεύσεις συναυλιών και παραστάσεων στο εσωτερικό.<br /><br />Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία προφανώς ενθάρρυνε παραπάνω τον κ. Ερντογάν. Επέτρεψε στην Τουρκία να εμφανιστεί ως φίλη της Δύσης, αποσπώντας επαίνους για τον γρήγορο αποκλεισμό της Μαύρης Θάλασσας, ενώ συνεχίζει να προωθεί την κατασταλτική της ατζέντα. Ακόμα παραπάνω, σπρώχνοντας προς το ΝΑΤΟ τη Σουηδία και τη Φινλανδία - που θεωρούνται ως χρόνια καταφύγια Κούρδων μαχητών - ο πόλεμος παρείχε στην Τουρκία μια χρυσή ευκαιρία.<br /><br />Εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες πιέσουν τις δύο χώρες να αποδεχθούν τις απαιτήσεις της Τουρκίας, όπως έχει υποδηλώσει ότι μπορεί να συμβεί ο υπουργός Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν, αυτό θα ήταν κάτι περισσότερο από μια νίκη της καταστολής. Θα ήταν ένας σπάνιος θρίαμβος σε συμβολικό επίπεδο. Οι βομβαρδισμοί και οι πολιτιστικές απαγορεύσεις δεν θα ήταν τίποτα σε σύγκριση με μια διεθνή παραδοχή, την οποία θα έχει επισφραγίσει η πιο ισχυρή χώρα του κόσμου, ότι τα δικαιώματα των Κούρδων μπορούν να παραμεριστούν.<br /><br />Είναι δελεαστικό να βλέπουμε την Τουρκία ως ένα εξαιρετικά πολεμοχαρές κράτος. Χαρακτηρισμένη ως ο "ασθενής της Ευρώπης" στις τελευταίες ημέρες της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η χώρα εμφανίζεται να είναι τώρα ο φιλοπόλεμος της ηπείρου. Αλλά είναι λάθος να βλέπουμε τη χώρα μεμονωμένα. Η επιθετικότητα του κ. Ερντογάν δεν οφείλεται μόνο στον ίδιο. Καθίσταται εφικτή, ενθαρρύνεται και υποστηρίζεται από τις δυτικές χώρες, καθώς και τη Ρωσία.<br /><br />Στην Τουρκία, υπάρχει μια εκνευριστική αξίωση: Οι αρχές θέλουν οι πολίτες τους και ο κόσμος να πιστεύουν ότι οι "ξένοι" και οι "εξωτερικές δυνάμεις" υποστήριζαν ανέκαθεν τον κουρδικό αυτονομισμό. Αυτή η αρκετά δημοφιλής αλλά πολύ στρεβλή αντίληψη της πραγματικότητας δεν λέει τίποτα για τα όπλα, την υλικοτεχνική υποστήριξη και τη συγκατάθεση που έχουν παράσχει αφειδώς άλλες χώρες στη δολοφονία των Κούρδων.<br /><br />Όντως, οι Ηνωμένες Πολιτείες παρείχαν όπλα στους Κούρδους της Συρίας κατά τη διάρκεια του αγώνα τους εναντίον του Ισλαμικού Κράτους. Αλλά αυτό υποσκελίζεται από το επίπεδο και τον όγκο του στρατιωτικού εξοπλισμού που εξασφαλίζει η Τουρκία, η έδρα του δεύτερου μεγαλύτερου στρατού του ΝΑΤΟ, χάρη στο ότι είναι μέρος της δυτικής συμμαχίας.<br /><br />Η αλήθεια είναι ότι η επιθετικότητα της Τουρκίας έχει πορευτεί χέρι - χέρι με την αποδοχή του ΝΑΤΟ, ακόμα και τη συνενοχή του. Δεν έχει νόημα οι δυτικές χώρες να επιπλήττουν την Τουρκία ή η Τουρκία να παραπονιέται για δυτική υποκρισία: Είναι στην ίδια πλευρά σε αυτό. Οτιδήποτε και αν συμβεί με την επέκταση της συμμαχίας - είτε θυσιαστούν οι Κούρδοι στο βωμό της γεωπολιτικής σκοπιμότητας είτε όχι - αυτή θα πρέπει να είναι μια στιγμή αφύπνισης. Σε έναν κόσμο πολέμου, καμία χώρα δεν έχει το μονοπώλιο της βίας.<br /><br /><b><i>* Ο Cihan Tugal είναι καθηγητής κοινωνιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Καλιφόρνια (Μπέρκλεϋ) και συγγραφέας, μεταξύ άλλων βιβλίων, του "The Fall of the Turkish Model: How the Arab Uprisings Brought Down Islamic Liberalism.”</i></b><div><br /></div><div>πηγή<br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία δείχνει τι πραγματικά είναι το ΝΑΤΟ

Γράφει ο Cihan Tugal. Το ΝΑΤΟ, που έχει συναινέσει επί μακρόν στις διώξεις των Κούρδων, απέχει πολύ από το να είναι μια δύναμη ειρήνης. Και...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία θέλει ρόλο στη Συρία και στις θάλασσές μας – «Εκρηκτικό πακέτο».

<img height="353" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2018/09/misak-i-milli-1-630x353.jpg" width="765" /><br /><br />Για το κρεσέντο της τουρκικής προκλητικότητας που πυροδοτείται από τις συνεχείς εμπρηστικές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων μίλησε στην ΕΡΤ και την εκπομπή «Από τις Έξι» ο Κωνσταντίνος Λάβδας, καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.<br /><br />Και όπως είπε, η «Τουρκία είναι επικίνδυνη όταν νιώθει πολύ ισχυρή ή όταν έχει ένα παράθυρο ευκαιρίας όπως συμβαίνει τώρα με τον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας.<br /><br />«Τα ελληνοτουρκικά έχουν ενταχθεί πλέον στο ευρύτερο πλαίσιο της σύγκρουσης το οποίο ζούμε.<br /><br />»Η Τουρκία παρουσιάζει ένα πακέτο στη Δύση που περιλαμβάνει πολλές πλευρές: την άρση των κυρώσεων, την επανέναρξη των εξοπλισμών, την αποδοχή ότι οι Γκιουλενιστές είναι κακοί άνθρωποι και πρέπει να διώκονται, περιλαμβάνει όμως και διεκδικήσεις με την “Γαλάζια Πατρίδα” στο Αιγαίο» ανέφερε ο κ. Λάβδας.<br /><br />Αναλύοντας το νέο κεφάλαιο στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ο κ. Λάβδας επισήμανε ότι «η Τουρκία θεωρεί τα ελληνοτουρκικά ως κομμάτι ενός πακέτου και θεωρεί τον πόλεμο στην Ουκρανία ως παράθυρο ευκαιρίας».<br /><br />Και όπως είπε καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής «όλη αυτή η ένταση έχει κινδύνους γιατί υπάρχει μια κλιμάκωση».<br /><br />Το γεγονός ότι η Τουρκία επιμένει στις προκλήσεις παρά το ότι είναι καλοκαίρι και η τυχόν ένταση θα επηρεάσει τον τουρισμό δείχνει ότι είναι απρόβλεπτη, όπως σχολίασε.<br /><br />Σύμφωνα με τον κ. Λάβδα «η Τουρκία θέλει να της αναγνωριστεί ένας ρόλος στη Συρία, θέλει όμως να της αναγνωριστεί και ένας ρόλος στη “Γαλάζια Πατρίδα”.<br /><br />»Αυτό το πακέτο είναι πολύ εκρηκτικό και δεν ξέρουμε που θα εστιάσει η Τουρκία.<br /><br />»Θα εστιάσει στη Συρία, θα εστιάσει σε ένα επεισόδιο στο Αιγαίο;».<br /><br />Εξηγώντας το πώς επηρεάζουν οι εκλογές στην Τουρκία στην ρητορική του Ερντογάν δήλωσε πως και αυτό είναι μια παράμετρος που πρέπει να υπολογιστεί.<br /><br />Όσον αφορά τον πόλεμο στην Ουκρανία υποστήριξε ότι «η Τουρκία θεωρεί ότι η Ρωσοουκρανική κρίση δημιουργεί μια ευκαιρία για την Τουρκία».<br /><br />Πρόσθεσε δε ότι «η Τουρκία δεν είναι επικίνδυνη όταν στριμώχνεται, όπως θεωρούν πολλοί αλλά είναι επικίνδυνη όταν νιώθει πολύ ισχυρή ή όταν έχει ένα παράθυρο ευκαιρίας».<br /><br />Σχολιάζοντας την στάση Ευρωπαίων και Αμερικανών απέναντι στον Ταγίπ Εντογάν ο κ. Λάβδας επισήμανε ότι «ξέρουν ότι είναι ένας ριψοκίνδυνος διαπραγματευτής. Προσπαθούν να πετύχουν μία ισορροπία».<br /><br />Συμπλήρωσε μάλιστα ότι «στόχος της Δύσης είναι να κρατηθεί η Τουρκία κοντά και να αμβλυνθούν τα σημεία έντασης». Κάτι που στην περίπτωση των τουρκικών διεκδικήσεων δεν είναι εφικτό.<br />Στην κεντρική φωτογραφία, ο χάρτης της «Μεγάλης Τουρκίας», του τουρκικού Εθνικού Όρκου, τον οποίο υλοποιεί κατά γράμμα και με συνέπεια ο Ερντογάν.<br />Το Tribune προειδοποιεί:<br /><br />Όσοι νομίζουν ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα «κατευναστεί» μέσω της διπλωματίας ή της υποχωρητικότητας και θα ειρηνεύσει εάν του δώσουμε γενναιόδωρο μερίδιο -που δεν δικαιούται- από τα κοιτάσματα υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, πλανώνται πλάνην οικτράν.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος δεν ενδιαφέρεται για συνύπαρξη, συνανάπτυξη, συνεργασία.<br /><br />Δεν θα σταματήσει ό,τι κι εάν του παραχωρήσουμε.<br /><br />Θα δεχτεί κάθε συμβιβασμό παραχώρησης ως υποχώρηση, δηλαδή ως αδυναμία και θα ζητήσει ακόμα περισσότερα, επειδή μόνο μία έγνοια έχει: Την κατάκτηση.<br /><br />Ή αλλιώς το «Κόκκινο Μήλο», όπως αποκαλούν και συμβολίζουν αλληγορικά οι Τούρκοι τον υπέρτατο στόχο της κατάκτησης, δηλαδή την πλήρη αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και την επέκτασή της σε μια αχανή επικράτεια από τα δυτικά σύνορα της Κίνας έως το Γιβραλτάρ.<br /><br />Αυτοί οι επεκτατισμοί δεν είναι κρυφοί, τους έχει διατρανώσει επανειλημμένα ο Τούρκος πρόεδρος.<br /><br />Δεν έχει καμία απολύτως σημασία εάν οι προαναφερθέντες μαξιμαλισμοί είναι εφικτοί. Εάν η λογική μας τους απορρίπτει.<br /><br />Να μη κρίνουμε εξ ιδίων τα αλλότρια.<br /><br />Το τουρκικό καθεστώς δεν «περιορίζεται» από καμία λογική σαν τη δική μας ή ακόμα πιο δυτική.<br /><br />Ως μια φονταμενταλιστική ηγεσία της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, ως μέλη σε ένα τάγμα μυημένων αποκρυφιστών μουσουλμάνων, ο Ερντογάν και η αυλή του είναι απόλυτα πεπεισμένοι ότι εκπροσωπούν τον Θεό (Αλλάχ) επί της Γης και ότι αποστολή τους είναι να οικοδομήσουν ένα επίγειο θεϊκό βασίλειο (χαλιφάτο) που θα κυβερνιέται σύμφωνα με τους θεϊκούς νόμους (Σαρία).<br /><br />Σε αυτή τη νέα τάξη πραγμάτων οι Τούρκοι θα είναι η ελίτ, ο εκλεκτός λαός του Θεού. Τόσο απλοϊκά.<br /><br />Ωστόσο, είναι σφάλμα να θεωρήσουμε -εξίσου απλοϊκά- ότι ο Ερντογάν, η αυλή του και οι οπαδοί του είναι οι «τρελοί» της γείτονος κι εάν με κάποιο τρόπο απαλλαγούμε από την ενοχλητική τους παρουσία θα καταφέρουμε κάποια εξομάλυνση σχέσεων με κάποιους άλλους στην ηγεσία της Τουρκίας.<br /><br />Το σχέδιο που υλοποιεί ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, με περιτύλιγμα εθνοϊσλαμιστικό, είναι ακριβώς το ίδιο που προηγουμένως υλοποιούσαν οι «κοσμικοί» κεμαλιστές με περιτύλιγμα τον παντουρκισμό.<br /><br />Το παιχνίδι με τις λέξεις και με τις ιδεολογίες δεν πρέπει να μας αποσπά από την ουσία, που είναι μια κοινή ιδεολογία στην τουρκική ελίτ, η οποία έχει στόχο την παλινόρθωση του αυτοκρατορικού τους παρελθόντος.<br /><br />Ό,τι ζούμε σήμερα είναι η τελευταία πράξη ενός σχεδίου που οι Τούρκοι διακήρυξαν την επομένη της ήττας τους στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο, αλλά μπόρεσαν να το θέσουν σε εφαρμογή μόνο μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή.<br /><br />Εάν δεν είχαμε ηττηθεί στη Μικρά Ασία και εάν παρέμενε σε ισχύ η Συνθήκη των Σεβρών (1920), η τουρκική απειλή -όχι μόνο για τους Έλληνες, αλλά για όλους τους λαούς και έθνη της περιοχής μας- θα είχε εκλείψει.<br /><br />Δυστυχώς, η ελληνική ήττα του 1922 και η Συνθήκη της Λωζάνης (1923) έσπειρε το νέο ανατολικό (τουρκικό) πρόβλημα το οποίο σήμερα απειλεί να μας «καταπιεί» εκ νέου.<br />Ο «Όρκος του Έθνους»<br /><br />Στις 28 Ιανουαρίου 1920 το τελευταίο οθωμανικό κοινοβούλιο, της ηττημένης στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ψήφισε έξι αποφάσεις που όρισαν τις κόκκινες γραμμές των συνόρων του νέου τουρκικού έθνους-κράτους.<br /><br />Το ψήφισμα αυτό, που ονομάστηκε «Όρκος του Έθνους» («Misak-ı Millî»), δημοσιεύτηκε στις 12 Φεβρουαρίου 1920 και όριζε ως τουρκικά εδάφη ολόκληρη τη Θράκη, δηλαδή, εκτός από την ανατολική, τη δυτική που σήμερα ανήκει στην Ελλάδα και τη βόρεια που ανήκει στη Βουλγαρία, τα Δωδεκάνησα, την Κύπρο, την περιοχή της Αντιόχειας (σημερινό Χατάι της Τουρκίας), τα βόρεια εδάφη των σημερινών συριακών επαρχιών Χαλεπιού, Ράκκα και Χασάκα, δηλαδή το συριακό Κουρδιστάν, ολόκληρο το βόρειο Ιράκ, δηλαδή το ιρακινό Κουρδιστάν, τις επαρχίες της Μοσούλης και του Κιρκούκ, μέρος από την ιρανική επαρχία του Δυτικού Αζερμπαϊτζάν, τον σημερινό αζέρικο θύλακα του Νακχιβάν στα νότια της Αρμενίας και την Αζαρία (Κολχίδα) της σημερινής Γεωργίας.<br /><br />Ο «Όρκος του Έθνους» προκάλεσε τότε την άμεση αντίδραση των δυτικών συμμάχων, οι οποίοι στις 16 Μαρτίου 1920 κατέλαβαν την Κωνσταντινούπολη.<br /><br />Αφοσιωμένοι στον «Όρκο του Έθνους» Οθωμανοί βουλευτές διέφυγαν στην Άγκυρα και εκεί ίδρυσαν τη «Μεγάλη Τουρκική Εθνοσυνέλευση», υπό τον Κεμάλ Ατατούρκ, κηρύσσοντας τον λεγόμενο «Πόλεμο της Ανεξαρτησίας» που έληξε με τη δική μας Μικρασιατική Καταστροφή.<br /><br />Το 1923 η τουρκική διπλωματία στη Λωζάνη διαπραγματεύτηκε έχοντας στον νου της τον χάρτη του «Όρκου του Έθνους».<br /><br />Τελικά συμβιβάστηκαν πρόσκαιρα με λιγότερα και υπέγραψαν τη Συνθήκη της Λωζάνης.<br />Η «Λωζάνη» δεν τηρήθηκε<br /><br />Τη Συνθήκη της Λωζάνης η Τουρκία δεν την τήρησε ποτέ.<br /><br />Το 1941 και ενώ η Ελλάδα τελούσε υπό γερμανική κατοχή, όλοι οι Έλληνες της Κωνσταντινούπολης ηλικίας από 25 έως 45 ετών στρατολογήθηκαν και στάλθηκαν σε τάγματα εργασίας (amele taburlarι) στα βάθη της χώρας.<br /><br />Ακολούθησε ο διωγμός των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης σε δύο φάσεις.<br /><br />Με τα Σεπτεμβριανά του 1955 και με τις απελάσεις των ετών 1964-65.<br /><br />Την ίδια περίοδο, από το 1963, άρχισε να υποδαυλίζει τις ταραχές στην Κύπρο, που κατέληξαν στην παράνομη εισβολή και κατοχή του βόρειου νησιού το 1974.<br /><br />Η Συνθήκη της Λωζάνης δεν τηρήθηκε ούτε στην αυτονομία που προβλεπόταν για τα νησιά Ίμβρος και Τένεδος, των οποίων ο ελληνικός πληθυσμός στη συντριπτική του πλειονότητα τα εγκατέλειψε τη δεκαετία του 1960.<br /><br />Αφού «τακτοποίησε» αυτά τα ζητήματα, ο τουρκικός αναθεωρητισμός στράφηκε στο Αιγαίο, αρχικά επιχειρώντας το «γκριζάρισμα» νησιών και νησίδων, αρχής γενομένης από στα Ίμια (1996).<br /><br />Η Τουρκία σήμερα δεν αρκείται στις «γκρίζες ζώνες». Διεκδικεί μερίδιο από την κυπριακή και ελληνική ΑΟΖ (Καστελόριζο), το μισό Αιγαίο και διεκδικεί 18 ή και περισσότερα ελληνικά νησιά ως «κατεχόμενο τουρκικό έδαφος».<div><br />Ο «Όρκος του Έθνους» και του Ερντογάν<br /><br />Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν από το 2016 με δημόσιες δηλώσεις του ξεκίνησε να αμφισβητεί τη Συνθήκη της Λωζάνης αναφερόμενος και στον «Όρκο του Έθνους».<br />Το 2017 το «Κέντρο Στρατηγικών Ερευνών “Νέα Τουρκία”», εξέδωσε έναν ογκώδη τόμο 1450 σελίδων αφιερωμένο στο «Misak-ı Millî».<br /><br />Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν προλόγισε την έκδοση με ένα κείμενο που χαρακτηρίστηκε ως το «μανιφέστο» του. Σε αυτό γράφει:<br /><br />«Η Βουλή των Οθωμανών κήρυξε το Misak-ı Millî, δηλαδή τη διεκδίκηση των ελάχιστων εδαφών που θα μπορούσαμε να αποδεχθούμε.<br /><br />»Η Εθνοσυνέλευση που συγκλήθηκε μετά την ίδρυση της Δημοκρατίας αποδέχθηκε πλήρως το εθνικό σύμφωνο που πρόσθετε στα σύνορα μας τη Μοσούλη, το Κιρκούκ, το Χαλέπι, τη Δυτική Θράκη, το Μπατούμ, την Κύπρο και μερικά Νησιά. (…) Αρνούμαστε να φυλακίσουμε το έθνος μας με το ένδοξο παρελθόν, στην στείρα ιστορική περίοδο που δεν συμπληρώνει ούτε εκατό χρόνια.<br /><br />»Μπορείτε να αντιληφθείτε το ενδιαφέρον και την ανάμειξη μας στα τεκταινόμενα στη Συρία, την Αίγυπτο, το Ιράκ, τη Λιβύη, τα Βαλκάνια και τον Καύκασο, ατενίζοντας το ιστορικό παρελθόν μας.<br /><br />»Η Ιστορία θα δώσει την καλύτερη απάντηση σε αυτούς που λένε “τι δουλειά έχει η Τουρκία σε αυτά τα μέρη;”.<br /><br />»Είναι ολοφάνερο: Δεν έληξε ακόμα ο Α΄Παγκόσμιος Πόλεμος.<br /><br />»Εμείς θα συνεχίσουμε τον αγώνα και τις προσπάθειες μας. (…) Πρωταρχικός όρος του αγώνα μας είναι να μην ξεχαστεί το Misak-ı Millî”».<br /><br />Σε ομιλία του στη Σαμψούντα του Πόντου, στις 24 Μαρτίου 2018, ο Τούρκος Πρόεδρος επιβεβαίωσε τις προθέσεις του:<br /><br />«Τη Μεγάλη Τουρκία οπωσδήποτε θα την οικοδομήσουμε.<br /><br />»Αν χρειαστεί θα δώσουμε τις ζωές μας.<br /><br />»Αν χρειαστεί θα πάρουμε ζωές (…) Δεν θα ξεχάσουμε τις πληγές που άνοιξαν στην καρδιά μας τα τεχνητά σύνορα που χάραξαν (σ.σ. στη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923).<br /><br />»Μετά την Αφρίν ξεκινά η ανάσταση.<br /><br />»Αυτοί που πιστεύουν πως οι παρατηρήσεις μου είναι μπλόφες ή άδεια ρητορική θα δουν πως το λάθος τους είναι θανάσιμο.<br /><br />»Οι δηλώσεις μου αντικατοπτρίζουν την αποφασιστικότητα της Τουρκίας, τις πολιτικές του κράτους και τα αισθήματα του λαού. Θα τα καταφέρουμε ή θα σκοτωθούμε» και πρόσθεσε:<br /><br />«Αν κάποιοι, κάτω από τη μύτη μας επιμένουν, βάζουν το μαχαίρι στο λαιμό μας και προσπαθούν να κάνουν τις δικές τους δουλειές, τότε να ξέρουν ότι δεν υπολογίζουμε κανέναν».<br /><br />Είναι σαφές ότι μας προειδοποιούσε καιρό, ανεξάρτητα εάν λαμβάναμε σοβαρά τα λόγια του, εκείνος όμως ειλικρινής τόνιζε: «Δεν μπλοφάρω».<br /><br />Η αναθεωρητική πολιτική της Άγκυρας, όπως ανοιχτά εκφράζεται με αμφισβήτηση των συνόρων σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο, η συνεχιζόμενη παράνομη κατοχή της βόρειας Κύπρου, οι πολεμικές επιχειρήσεις-εισβολές που διεξάγει σε Λιβύη, βόρεια Συρία και βόρειο Ιράκ, η ανάμιξή της στα εσωτερικά Ελλάδας και Βουλγαρίας στη Θράκη, οι βλέψεις της στον Καύκασο, η αποσταθεροποιητική της εμπλοκή στα δυτικά Βαλκάνια με εργαλεία της το εξτρεμιστικό Ισλάμ και πρόθυμους συνεργάτες ορισμένους σλαβόφωνους νοσταλγούς της τουρκοκρατίας, δεν είναι τίποτα άλλο από η υλοποίηση του περιβόητου τουρκικού «Όρκου του Έθνους», του «Misak-ı Millî».<br /><br />Οι προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας στο Αιγαίο, στο Λύκιο και στο Νότιο Κρητικό Πέλαγος, στην κυπριακή ΑΟΖ, παράλληλα με τους πολέμους σε Μέση Ανατολή και Λιβύη, είναι η επιβεβαίωση ότι η Άγκυρα δεν επιθυμεί την ειρήνη αλλά τη ρεβάνς για τον διαμελισμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας πριν έναν αιώνα.<br /><br />Μόνο που ανοίγοντας όλα μαζί τα μέτωπα ολόγυρά του, αποσταθεροποιώντας ολόκληρη την περιοχή, ο Τούρκος Πρόεδρος δείχνει σαν να βιάζεται να υλοποιήσει το σχεδιασμό του έχοντας κατά νου κάποιο χρονικό όριο.<br /><br />Ίσως γιατί, όπως ευρέως ακούγεται, η υγεία του έχει θέσει συγκεκριμένη «διορία» που πρέπει να προλάβει εάν θέλει να μείνει στην ιστορία ως μεγάλος ηγέτης και να γλιτώσει την οικογένειά του από τις συνέπειες των πράξεων του.<br /><br />Και οι ορέξεις του δεν περιορίζονται μόνο στα σύνορα της παλιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /><br />Όπως γράψαμε παραπάνω, εκτείνονται από τα δυτικά σύνορα της Κίνας έως το Γιβραλτάρ.<br /><br />Την Παρασκευή 10 Ιουλίου 2020, όταν ανακοίνωσε με διάγγελμά του στον τουρκικό λαό τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, αφού δεσμεύθηκε να κατακτήσει την Ιερουσαλήμ για να «απελευθερώσει το τζαμί Αλ Ακσά» από το Ισραήλ, είπε:<br /><br />«Η ανάσταση της Αγίας Σοφίας είναι τα βήματα της βούλησης των Μουσουλμάνων σε ολόκληρο τον κόσμο…<br /><br />»Η ανάσταση της Αγίας Σοφίας είναι η αναβίωση της φωτιάς της ελπίδας των Μουσουλμάνων και όλων των καταπιεσμένων», με την αναβίωση του Ισλάμ από το Ουζμπεκιστάν έως την Ανδαλουσία της Ισπανίας».</div><div><br /></div><div><a href="#">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία θέλει ρόλο στη Συρία και στις θάλασσές μας – «Εκρηκτικό πακέτο».

Για το κρεσέντο της τουρκικής προκλητικότητας που πυροδοτείται από τις συνεχείς εμπρηστικές δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων μίλησε στην ΕΡΤ κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Εντός πενταετίας «τελική λύση» για Τουρκία και Ιράν – Τα νέα σύνορα

<img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2022/06/SevresOttoman1927-630x400.jpg" width="760" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Προς «τελική λύση» με Ιράν–Τουρκία εντός 5ετιας, τιτλοφορεί ανάλυσή του στα «Παραπολιτικά» ο σύμβουλος έκδοσης της εφημερίδας και γνωστός διπλωματικός και γεωπολιτικός αναλυτής, </span></h3><div><b>Μένιος Τασιόπουλος</b><br />Έκπληξη δημιούργησε η πολεμική ενέργεια του Ιράν της κατάληψης δύο εμπορικών Ελληνόκτητων πλοίων, με «ειδική επιχείρηση» των «Φρουρών της Επανάστασης», σε διεθνή ύδατα, γράφει εισαγωγικά ο Μενέλαος Τασιόπουλος και συνεχίζει:<br /><br />Το Ιράν και το Ισλαμικό αυταρχικό καθεστώς του, με τον τρόπο αυτό επιβεβαίωσε ουσιαστικά την διεθνή καχυποψία, ότι αποτελεί απειλή για την διεθνή ναυσιπλοΐα στην περιοχή του Ορμούζ, του Περσικού και του κόλπου του Ομάν.<br /><br />Ταυτόχρονα έδειξε ότι σε κάθε περίπτωση αποτελεί έναν αναξιόπιστο συνομιλητή, σε σχέση με το πυρηνικό του πρόγραμμα και τις διαβουλεύσεις που εξελίσσονται με τους Αμερικανούς στη Βιέννη.<br /><br />Το γεγονός ότι η Τεχεράνη έπληξε την Ελλάδα, μια χώρα της Δύσης με μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές αρμάδες στον κόσμο, στον «πυρήνα» της «Μεσογειακής συμμαχίας» μαζί με την Κύπρο, το Ισραήλ, την Αίγυπτο, τα Αραβικά Εμιράτα και με αναβαθμισμένη σχέση με την Σαουδική Αραβία, είναι σίγουρα μια πρόκληση.<br /><br />Το γεγονός ότι η Ελλάδα είναι παλαιό και από τα πλέον εξοπλισμένα μέλη του ΝΑΤΟ πέραν της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με ειδικές διμερείς συμφωνίες και στρατιωτικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ και την Γαλλία, μετατρέπει την εν λόγω κρατική «πειρατεία» σε πρόκληση προς όλη την συμμαχία, αλλά και τις παγκόσμιες ναυτικές δυνάμεις της Δύσης.<br /><br />Άμεση και σαφής υπήρξε άλλωστε και η αντίδραση πέραν των ΗΠΑ, της Βρετανίας.<br /><br />Δεν πρέπει να αγνοείται το γεγονός ότι η Ελλάδα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ μπορεί να ζητήσει συνδρομή στη βάση του άρθρου 5 του καταστατικού της συμμαχίας, γιατί δέχθηκε πολεμική ενέργεια σε βάρος της από τρίτη χώρα.<br /><br />Το γεγονός εξάλλου ότι το Ιράν προχώρησε σε αυτή την πρωτόγνωρη ενέργεια την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη ο πόλεμος στην Ουκρανία και η Τουρκία δηλώνει έτοιμη να εισβάλει στα εδάφη της Συρίας, θέτοντας στο στόχαστρο Κούρδους μαχητές που πολέμησαν τον ISIS στο πλευρό των ΗΠΑ και της δυτικής συμμαχίας, ενώ κλιμακώνει τις προκλήσεις και τις ρητορείες σε βάρος της κυριαρχίας Ελλάδας και Κύπρου, περιπλέκουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα.<br /><br />Είναι δεδομένο και πιστοποιημένο ότι στην παρούσα πλέον συγκυρία το Ιράν στον ενεργειακό, οικονομικό και γεωστρατηγικό επίπεδο ελέγχεται από την Κίνα, βρίσκεται υπό καθεστώς κυρώσεων από τις ΗΠΑ και ΕΕ, έχει μια «ειδική σχέση» μεταξύ του καθεστώτος των Αγιατολαχ με την οικογένεια Ερντογάν και το καθεστώτος των νέο-οθωμανών στην Άγκυρα, όπως διεφάνη και από τις οικονομικές συναλλαγές μέσω της τράπεζας Halkbank, ενώ έχει επιρροή μέσω της Χεζμπολάχ στον Λίβανο απειλώντας το Ισραήλ με 20.000 πυραύλους.<br /><br />Το Ιράν ζητά από την Ελληνική κυβέρνηση συνομιλίες για την απελευθέρωση των πλοίων, χωρίς συμμετοχή των ΗΠΑ, ενώ η Τουρκία και ο Ερντογάν έχουν αυξήσει θεαματικά την επιθετικότητα τους εναντίον της Ελλάδας μετά την πολύ επιτυχημένη επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού στις ΗΠΑ και της υποδοχής που έτυχε από τα νομοθετικά σώματα εκεί.<br /><br />Τουρκία και Ιράν επιβεβαιώνουν ότι αποτελούν την «δίδυμη απειλή» για την σταθερότητα και την ισορροπία των χωρών της περιοχής αλλά και των δυτικών συμφερόντων, ενώ κανένα από τα δύο αυταρχικά καθεστώτα που ηγεμονεύουν τις δύο χώρες δεν σέβεται το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα, με δηλωμένη φιλοδοξία να μετεξελιχθούν σε περιφερειακές πυρηνικές δυνάμεις με τη σύμπραξή Ρωσίας–Πακιστάν η πρώτη και της Κίνας η δεύτερη.<br /><br />Στη βάση της παγκόσμιας αναδιάταξης που έχει ήδη ξεκινήσει από Βορρά μπορεί να υπολογισθεί ότι θα υπάρξουν θερμά μέτωπα σύγκρουσης και με τις δύο δυνάμεις τόσο στο επίπεδο της «Μεσογειακής συμμαχίας» όσο και σε σχέση με τη Δύση, μέσα στην επόμενη πενταετία.<br /><br />Ζητήματα όπως η αποστρατιωτικοποίηση του Λιβάνου με δυτικές εγγυήσεις, ο διαχωρισμός της Κυρηναϊκής (με εγγυήσεις ασφαλείας της Αιγύπτου) από τη Δυτική Λιβύη, η συγκρότηση ανεξάρτητου κράτους των Κούρδων στη Μεσοποταμία, η απελευθέρωση της Περσίας από τους Αγιατολαχ, η ανοικοδόμηση του Ιράκ και της Συρίας με την ενεργοποίηση των Αραβικών Εμιράτων, η αποδέσμευση της ασφάλειας του Κατάρ από τους «Φρουρούς της Επανάστασης» του Ιράν, η θωράκιση της ασφάλειας του ενιαίου Ισραήλ με πρωτεύουσα την Ιερουσαλήμ και αναγνωρισμένη Παλαιστινιακή μειονότητα, η αναδιάταξη των συνόρων της Τουρκίας προς την Ανατολία με έξοδο στη θάλασσα μόνον προς τον Εύξεινο Πόντο, η ειρήνη και ασφάλεια της Υεμένης με την εγγύηση της Σαουδικής Αραβίας, η αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων από την ενιαία Κύπρο με την εγγύηση της Βρετανικής Κοινοπολιτείας ή και του ΝΑΤΟ θα πρέπει να αποτελέσουν κεντρικούς στόχους της μεσοπρόθεσμης στρατηγικής στην περιοχή της Μεσογείου σε σχέση με το τρίγωνο Ασία (Εγγύς Ανατολή) – Ευρώπη – Αφρική.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Εντός πενταετίας «τελική λύση» για Τουρκία και Ιράν – Τα νέα σύνορα

Προς «τελική λύση» με Ιράν–Τουρκία εντός 5ετιας, τιτλοφορεί ανάλυσή του στα «Παραπολιτικά» ο σύμβουλος έκδοσης της εφημερίδας και γνωστός δι...

Διαβάστε την συνέχεια

Υβριδικές απειλές και προβοκάτσια έως ευθεία αμφισβήτηση Εθνικού εδάφους.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newpost.gr/photo/master/202206/09yqfr1654710197187.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="533" data-original-width="800" height="426" src="https://www.newpost.gr/photo/master/202206/09yqfr1654710197187.jpeg" width="735" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Φραγμός σε κάθε προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένου η «γραμμή» του Ελληνικού Επιτελείου.</span></h3>του <b>Κώστα Σαρικά </b><br />«Δεν υπάρχει σημειακή κρίση, θα εξαπλωθεί αμέσως. Δεν είναι δυνατόν να γίνει κάτι στο Καστελόριζο και να μην εξαπλωθεί παντού» είχε δηλώσει το «καυτό» καλοκαίρι του 2020 ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ Στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος στέλνοντας το μήνυμα στους γείτονες ότι οποιαδήποτε επιθετική ενέργεια θα σημαίνει γενικευμένη σύγκρουση με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Δύο χρόνια μετά το Ελληνικό Επιτελείο εν μέσω εμπρηστικών δηλώσεων και απειλών εκ μέρους της Άγκυρας κρατά χαμηλούς τόνους μεν αλλά με τον δικό του τρόπο διαμηνύει ότι η παραμικρή κίνηση αμφισβήτησης της Εθνικής Κυριαρχίας όχι απλά θα απαντηθεί αλλά η επέκταση της κρίσης θα αποτελέσει άμεσο επακόλουθο.<br /><br />Τα εκατοντάδες Ελληνικά νησιά του Αιγαίου ακόμα και ο πιο μικρός βράχος μπορεί να δίνουν στους γείτονες τη δυνατότητα αιφνιδιασμού όμως το δόγμα πλέον της Αθήνας είναι ότι ακόμα και το τελευταίο μέτρο γης στο Αρχιπέλαγος να αμφισβητηθεί με οποιοδήποτε τρόπο αυτό ουσιαστικά θα σημαίνει επίθεση συνολικά για τη χώρα. Και θα απαντηθεί με τον ανάλογο τρόπο.<br /><br />Ο σχεδιασμός του ΓΕΕΘΑ φαίνεται ότι παραπέμπει πλέον σε ένα «readiness διαρκείας» με σταθερά υψηλή εγρήγορση η οποία θα μετατρέπεται σε μέγιστη επιφυλακή και θα φτάνει κλιμακούμενα στα όρια του συναγερμού ανάλογα με τις κινήσεις των γειτόνων. Κρίσιμο ρόλο στην αξιολόγηση της κατάστασης και τεράστια βαρύτητα έχουν οι πληροφορίες τις οποίες 24 ώρες το 24ωρο λαμβάνουν και επεξεργάζονται οι Έλληνες Επιτελείς και λειτουργούν ανάλογα. Ταυτόχρονα με τη συνεχή ετοιμότητα στόχος είναι να μην εξουθενωθεί τόσο το προσωπικό όσο και τα μέσα αφού άλλωστε οι γείτονες συχνά επιδίδονται σε πόλεμο φθοράς και νεύρων με πολλαπλούς στόχους.<br /><br />Ανάλογο με το ΓΕΕΘΑ σχεδιασμό έχουν κάνει τόσο η Ελληνική Αστυνομία η οποία έχει την ευθύνη στον Έβρο απέναντι στις μεταναστευτικές ροές όσο και το Λιμενικό Σώμα στα θαλάσσια σύνορα της χώρας. Τις τελευταίες ημέρες η εγρήγορση έχει ανέβει επίπεδο ωστόσο απέχει ακόμη πολύ από τα όρια του συναγερμού. Ανάλογα με τον βαθμό της απειλής οι έμπειροι αξιωματικοί της ΕΛΑΣ και του ΛΣ-ΕΛΑΚΤ θα ανεβάζουν το βαθμό ετοιμότητας εμπλέκοντας επιπλέον προσωπικό και μέσα. Οι πληροφορίες ότι ήδη σημαντικός αριθμός μεταναστών συγκεντρώνεται κοντά στα χερσαία όπως και θαλάσσια σύνορα της χώρας αυξάνουν τα αντανακλαστικά των δυνάμεων αποτροπής. Όμως ειδικά σε ότι αφορά τα νησιά το γεγονός ότι ήδη έχει αρχίσει η τουριστική περίοδος κάνει της ηγεσία του ΛΣ ιδιαίτερα προσεκτική.<div><br /></div><div><a href="https://www.newpost.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Υβριδικές απειλές και προβοκάτσια έως ευθεία αμφισβήτηση Εθνικού εδάφους.

Φραγμός σε κάθε προσπάθεια δημιουργίας τετελεσμένου η «γραμμή» του Ελληνικού Επιτελείου. του  Κώστα Σαρικά  «Δεν υπάρχει σημειακή κρίση, θα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί δεν πείθει το "σόου" της EFES-2022 που στήνουν οι Τούρκοι -H βασική τουρκική στρατιωτική αδυναμία.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-06/FUzFq-2WIAAnl5y.jpg?itok=27TZiZCt" width="786" /><br /><br /><b>Παναγιώτης Νάστος</b><br />Σήμερα είναι η τελική φάση της Διακλαδικής Τουρκικής πολυεθνικής άσκησης EFES-2022, η οποία περιλαμβάνει αποβατική ενέργεια σε συνδυασμό με αεροκίνητες και αεραποβατικές ενέργειες για κατάληψη νήσου... και η οποία θα διεξαχθεί στα μικρασιατικά παράλια βορείως Σάμου, στην ακτή Seferihisar -Doganbey.<br /><br />Η αποβατική ενέργεια διεξάγεται από Τούρκους πεζοναύτες σε δύο γειτονικούς κόλπους, όπου στον ένα γίνεται από αποβατικά σκάφη, στον άλλο από φουσκωτά σκάφη.<br /><br />Την άσκηση θα παρακολουθήσουν από το μόνιμο παρατηρητήριο που υπάρχει για τον σκοπό αυτό, ο Ερντογάν και ο κυβερνητικός του εταίρος Μπαχτσελί, μαζί με στρατιωτικούς εκπροσώπους από τις συμμετέχουσες χώρες.<br /><br />Πάνω από χίλια στελέχη από 37 χώρες συμμετέχουν στην εν λόγω άσκηση, μεταξύ των οποίων οι φίλες και σύμμαχες χώρες μας ΗΠΑ-Γαλλία... ,τη μεγαλύτερη προγραμματισμένη άσκηση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, στην οποία θα συμμετάσχουν περισσότερα από 10 χιλιάδες άτομα.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες σχεδιάζεται στο τέλος της άσκησης να γίνει σε χώρο της, μια έκθεση-παρουσίαση των νεότερων όπλων παραγωγής της Τουρκίας, σε όσους θα παρακολουθήσουν την τελική της φάση, με σκοπό αφενός την προβολή τους , αφετέρου το κλείσιμο συμφωνιών πώλησής τους προς τρίτες χώρες.<br /><br />Τα όπλα που θα χρησιμοποιηθούν στην άσκηση θα παρουσιάσουν εκπρόσωποι της αμυντικής βιομηχανίας οι οποίοι θα παρευρεθούν στην υπαίθρια έκθεση για να απαντήσουν σε ερωτήσεις ξένων εκπροσώπων, που θα παρακολουθήσουν την άσκηση. <br /><br />Το επικοινωνιακό σόου του Τουρκικού ΥΠΑΜ<br /><br />Το Τουρκικό ΥΠΑΜ επιχειρεί με συνεχή twitter, να προβάλλει για λόγους εντυπωσιασμού το σόου της σημερινής άσκησης , όπως παρακάτω:<br /><br />Η Ημέρα Διακεκριμένου Παρατηρητή της Άσκησης συνεχίζεται. Κατά την ημερήσια φάση της άσκησης, οι στόχοι καταστρέφονται με πυρά πυροβολικού από τις κορβέτες κλάσης ADA του Πολεμικού μας Ναυτικού.<br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1534790250282766336" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfcmVmc3JjX3Nlc3Npb24iOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9yZXN1bHRfbWlncmF0aW9uXzEzOTc5Ijp7ImJ1Y2tldCI6InR3ZWV0X3Jlc3VsdCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfcmVkdWN0aXZlX2FjdGlvbnNfMTQ0NTgiOnsiYnVja2V0Ijoibm9fcmVwbHkiLCJ2ZXJzaW9uIjo0fSwidGZ3X3NlbnNpdGl2ZV9tZWRpYV9pbnRlcnN0aXRpYWxfMTM5NjMiOnsiYnVja2V0IjoiaW50ZXJzdGl0aWFsIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19leHBlcmltZW50c19jb29raWVfZXhwaXJhdGlvbiI6eyJidWNrZXQiOjEyMDk2MDAsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1534790250282766336&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fethnika-themata%2Fellinotoyrkika%2F7095261_giati-den-peithei-sooy-tis-efes-2022-poy-stinoyn-oi-toyrkoi&sessionId=996b9b937470c265cb2bb1b447960e2af415e9bb&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=b45a03c79d4c1%3A1654150928467&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 600px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div>Νυχτερινές λήψεις Ελικοπτέρων Επιθετικής και Τακτικής Αναγνώρισης T129 ATAK που συμμετέχουν στην Άσκηση EFES-2022!<br /> <br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1534754661395091456" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfcmVmc3JjX3Nlc3Npb24iOnsiYnVja2V0Ijoib2ZmIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd190d2VldF9yZXN1bHRfbWlncmF0aW9uXzEzOTc5Ijp7ImJ1Y2tldCI6InR3ZWV0X3Jlc3VsdCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfcmVkdWN0aXZlX2FjdGlvbnNfMTQ0NTgiOnsiYnVja2V0Ijoibm9fcmVwbHkiLCJ2ZXJzaW9uIjo0fSwidGZ3X3NlbnNpdGl2ZV9tZWRpYV9pbnRlcnN0aXRpYWxfMTM5NjMiOnsiYnVja2V0IjoiaW50ZXJzdGl0aWFsIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19leHBlcmltZW50c19jb29raWVfZXhwaXJhdGlvbiI6eyJidWNrZXQiOjEyMDk2MDAsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1534754661395091456&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fethnika-themata%2Fellinotoyrkika%2F7095261_giati-den-peithei-sooy-tis-efes-2022-poy-stinoyn-oi-toyrkoi&sessionId=996b9b937470c265cb2bb1b447960e2af415e9bb&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=b45a03c79d4c1%3A1654150928467&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 552px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div></div><br />Εδώ είναι η ένδοξη δύναμή μας, που εμπιστεύονται οι φίλοι και φοβούνται οι εχθροί, και κάνει το ευγενές έθνος μας να φουσκώνει από αυτοπεποίθηση και περηφάνια!<br /><br />Φωτίζει τη νύχτα, εχθρός του είναι το KORKUT... ASELSAN KORKUT Σύστημα αεράμυνας χαμηλού υψομέτρου.<br />Υπουργείο Εθνικής Άμυνας-Το ηρωϊκό πυροβολικό μας κατέστρεψε στόχους στο σκοτάδι της νύχτας."<br /><br />Ξεκίνησε η Ημέρα Διακεκριμένου Παρατηρητή της Άσκησης EFES2022, μιας από τις μεγαλύτερες προγραμματισμένες ασκήσεις του TAF<br /><br />Γιγαντιαία άσκηση στο Αιγαίο! Full χτύπημα με εθνικά όπλα στην İzmir...<br /><br />Διαπιστώσεις-Συμπεράσματα<br /><br />Από τα παραπάνω διαφαίνεται ότι θα παρακολουθήσουμε και φέτος το γνωστό τουρκικό σόου να εκτυλίσσεται στα μικρασιατικά παράλια, εκτιμώντας ότι μετά από αυτό θα ακολουθήσουν εμπρηστικές επιθετικές δηλώσεις του διδύμου Ερντογάν-Μπαχτσελί σε βάρος της Ελλάδας.<br /><br />Κατά τα άλλα τα παραπάνω twitter δεν μας δείχνουν επί της ουσίας κάτι καινούργιο, αναμασώντας το ίδιο σενάριο της άσκησης EFES προηγούμενων ετών.<br /><br />Ωστόσο θα πρέπει να παρατηρήσουμε τις νυκτερινές βολές του KORKUT , του Συστήματος αεράμυνας χαμηλού υψομέτρου επισημαίνοντας τα εξής:<br /><br />Υπάρχει πολύ μεγάλη απόσταση από το να υλοποιηθούν σε πραγματικές επιχειρήσεις και όχι σε άσκηση χωρίς αντίπαλο όπως τώρα στην EFES, τα όσα διαδραματίζονται στην εν λόγω άσκηση.<br /><br />Κοινώς θα πρέπει για να γίνει αποβατική ενέργεια στην πράξη καθώς και αεραποβατική- αεροκίνητες ενέργειες για την κατάληψη ενός νησιού, θα πρέπει υποχρεωτικά ο επιτιθέμενος να έχει εξασφαλίσει τουλάχιστον τοπική αεροπορική και ναυτική υπεριοχή.<br /><br />Χωρίς τα παραπάνω καμία ενέργεια κατάληψης νησιού δεν μπορεί να ευωδοθεί, αφού ακόμη και στην υποθετικά ακραία περίπτωση που κάτι πετύχει αρχικά ο επιτιθέμενος, όπως η δημιουργία προγεφυρώματος και αεροπρογεφυρωμάτων, αυτά θα είναι μη βιώσιμα και οι δυνάμεις του εχθρού θα καταστραφούν, αφού δεν θα δύναται να ενισχυθούν με νέες δυνάμεις και πυρομαχικά.<br /><br />Όταν εμείς βλέπουμε το KORKUT να κάνει αντιαεροπορικές βολές...., αντιλαμβανόμαστε ότι η τουρκική αεράμυνα "μπάζει" και πως δεν είναι δυνατόν να διασφαλιστεί ούτε καν η συγκέντρωση των τουρκικών αποβατικών δυνάμεων προκειμένου να ενεργήσουν εναντίον νήσου μας στο Αιγαίο, αφού η τουρκική αποβατική δύναμη πριν ακόμη αποπλέυσει, θα βρίσκεται στο έλεος των πυρών της Ελληνικής πολεμικής αεροπορίας , του πολεμικού ναυτικού, των επιθετικών ελικοπτέρων, των UAV και του πολεμικού ναυτικού μας, ακόμη και του πυροβολικού μας...<br /><br />Η κακή τουρκική αεράμυνα<br /><br />Η Τουρκία είναι πλέον εξοπλισμένη με δύο γηγενή πυραυλικά συστήματα εδάφους-αέρος της οικογένειας HISAR: το μεσαίου βεληνεκούς HISAR O+ και το μικρού βεληνεκούς HISAR A+ ικανό να πλήξει στόχους έως και 15 χιλιόμετρα (9,3 μίλια) τα οποία παράγονται από τον Ιούλιο 2021 και η παράδοσή τους θα ολοκληρωθεί έως 2024.<br /><br />Αναμένεται να ακολουθήσει η δοκιμή του αντιαεροπορικού συστήματος SIPER το οποίο σχεδιάζεται να τεθεί σε λειτουργία το 2023,ως εναλλακτική λύση έναντι των S-400 και Patriot.<br /><br />Κέντρο βαρύτητας της Τουρκίας αναφορικά με την αεράμυνα της είναι το EΣΚΙ ΣΕΧΙΡ<br /><br />Οι S-400 δεν μπορούν να ταχθούν στο Αιγαίο όπως υποστηρίζουν πολλοί αναλυτές, αφού τυχόν τάξη των τουρκικών S-400 στη Σμύρνη λόγου χάρη θα άφηνε χωρίς αντιαεροπορική προστασία τόσο την Κων/πολη, όσο και την Άγκυρα.<br /><br />Κοινώς σε περίπτωση πολεμικών επιχειρήσεων ,ακολουθώντας συγκεκριμένες διαδρομές ,η Ελληνική πολεμική Αεροπορία θα μπορούσε χωρίς το εμπόδιο των S-400 να πλήξει την καρδιά της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας, που εδρεύει στη συντριπτική της πλειοψηφία σε αυτές τις δύο πόλεις, ναυπηγεία, αλλά και τον τουρκικό ναύσταθμο στο Γκιολτσούκ.<br /><br />Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι οι Τούρκοι δεν μπορούν να μετακινήσουν τους S-400 σε τέτοια θέση προκειμένου να υποστηρίξουν στρατιωτικές επιχειρήσεις στα Δωδεκάνησα, εκτός και αν αφήσουν ακάλυπτη την καρδιά της πολεμικής βιομηχανίας της χώρας τους.<br /><br />Κλείνω επισημαίνοντας ότι η ελλιπής αντιαεροπορική άμυνα των Τούρκων παίζει σημαντικό ρόλο στην προβληματική συγκέντρωση δυνάμεών τους από πλευράς ασφαλείας, προκειμένου να επιχειρήσουν αποβατική ή αεροκίνητη επιχείρηση στο Αιγαίο, μεγάλης κλίμακας, απειλώντας κύριο κατοικημένο νησί μας.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί δεν πείθει το "σόου" της EFES-2022 που στήνουν οι Τούρκοι -H βασική τουρκική στρατιωτική αδυναμία.

Παναγιώτης Νάστος Σήμερα είναι η τελική φάση της Διακλαδικής Τουρκικής πολυεθνικής άσκησης EFES-2022, η οποία περιλαμβάνει αποβατική ενέργε...

Διαβάστε την συνέχεια

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/06/map_aegean.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="535" data-original-width="704" height="535" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/06/map_aegean.png" width="753" /></a><br /><br />Με 16 χάρτες από την Συνθήκη της Λωζάννης και τη Συνθήκη των Παρισίων για το καθεστώς των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου, απάντησε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών την προσπάθεια αμφισβήτησης που κάνει η Άγκυρα.<br /><br />Η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών για τους χάρτες έχει ως εξής:<br /><br />«Στην προσπάθεια βαθύτερης κατανόησης από το ευρύτερο κοινό του τουρκικού αναθεωρητισμού, οι συνημμένοι χάρτες απεικονίζουν, με παραστατικό και αδιάψευστο τρόπο, τις τουρκικές παράνομες, μονομερείς ενέργειες και αιτιάσεις. Οι χάρτες ξεκινούν από το status quo που είχε κατοχυρωθεί με τις Συνθήκες της Λωζάννης (1923) και των Παρισίων (1947).<br /><br />»Στη συνέχεια προβάλλονται οι τουρκικές αξιώσεις, όπως αυτές ξεκίνησαν με τις παράνομες αδειοδοτήσεις της κρατικής τουρκικής εταιρίας πετρελαίου (ΤΡΑΟ) για εξερεύνηση κοιτασμάτων πετρελαίου σε περιοχές ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο Βόρειο Αιγαίο το 1973, συμπεριλαμβάνουν την προσπάθεια υφαρπαγής από την Ελλάδα της ευθύνης για έρευνα και διάσωση στο μισό Αιγαίο τη δεκαετία του ‘80, τη θεωρία των «γκρίζων ζωνών» τη δεκαετία του ‘90, την κλιμάκωση με νέες άδειες στην Ανατολική Μεσόγειο, την αποδοχή ως επισήμου δόγματος της «Γαλάζιας Πατρίδας», το «τουρκο-λιβυκό μνημόνιο» και φθάνουν μέχρι την τουρκική θεωρία περί του καθεστώτος αποστρατικοποίησης των νησιών του Αιγαίου.<br /><br />»Οι ανωτέρω χάρτες τεκμηριώνουν την έκταση του τουρκικού αναθεωρητισμού με σκοπό την ανατροπή του status quo, παραβιάζοντας το Διεθνές Δίκαιο και το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας, απειλώντας την ειρήνη, την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή μας.»<br /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-09/Binder1_pdf_Page_01.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-09/Binder1_pdf_Page_02.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-09/Binder1_pdf_Page_03.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-09/Binder1_pdf_Page_04.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-09/Binder1_pdf_Page_05.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-09/Binder1_pdf_Page_06.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-09/Binder1_pdf_Page_07.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-09/Binder1_pdf_Page_08.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-09/Binder1_pdf_Page_10.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-09/Binder1_pdf_Page_11.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-09/Binder1_pdf_Page_13.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-09/Binder1_pdf_Page_14.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-09/Binder1_pdf_Page_15.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2022-06-09/Binder1_pdf_Page_16.jpg" /><br /><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Με 16 χάρτες από την Συνθήκη της Λωζάννης και τη Συνθήκη των Παρισίων για το καθεστώς των ελληνικών νησιών του ανατολικού Αιγαίου, απάντησε ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ο πιθανός πόλεμος Ελλάδας-Τουρκίας, ο Μητσοτάκης και ο Ερντογάν»! Ανάλυση που προσμετρά και τα εκλογικά σενάρια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/03/02/polemiko_nautiko_17-2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="599" data-original-width="800" height="436" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/03/02/polemiko_nautiko_17-2.jpg" width="789" /></a></div><br /><div>Είναι πιθανός ένας πόλεμος Ελλάδας-Τουρκίας; Απάντηση στο ερώτημα επιχειρεί να δώσει ο Ryan Gingeras, καθηγητής στο Τμήμα Υποθέσεων Εθνικής Ασφάλειας στη Ναυτική Μεταπτυχιακή Σχολή και ειδικός στην ιστορία της Τουρκίας, των Βαλκανίων και της Μέσης Ανατολής, με άρθρο που έγραψε για το Texas National Security Review.</div><br />Ολόκληρο το άρθρο μπορείτε να το διαβάσετε <a href="https://warontherocks.com/2022/06/dogfight-over-the-aegean-turkish-greek-relations-in-light-of-ukraine/">ΕΔΩ</a><br /><br />Το άρθρο κάνει μια ιστορική αναδρομή από το 1922 έως σήμερα. Η οπτική γωνία του αρθρογράφου είναι αλλού ορθή κι αλλού συζητήσιμη…<br /><br />Ενδιαφέρον έχει όσα γράφει ο καθηγητής για τις εξελίξεις στα ελληνοτουρκικά σήμερα.<br /><br />«Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να πιστεύουμε ότι ένας πόλεμος πάνω από το Αιγαίο παραμένει ένα απίθανο γεγονός. Άλλωστε, η Αθήνα και η Άγκυρα κατάφεραν να αποτρέψουν τη σύγκρουση για δεκαετίες παρά τις έντονες διαφωνίες για μια σειρά ζητημάτων. Επιπλέον, δεδομένης της αβεβαιότητας που δημιουργήθηκε από τον πόλεμο στην Ουκρανία, το πολιτικό και οικονομικό κόστος της ένοπλης αντιπαράθεσης στην περιοχή θα ήταν τρομερό τόσο για την Τουρκία όσο και για την Ελλάδα. <br /><br />Οι εσωτερικές υποθέσεις και στις δύο χώρες, ωστόσο, μπορεί να ωθήσουν τους πολιτικούς ηγέτες να λάβουν δραστικά μέτρα. Η δημοτικότητα του κυβερνώντος Κόμματος της Νέας Δημοκρατίας του Κ. Μητσοτάκη έχει πέσει σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις, προκαλώντας ερωτήματα για το αν το κυβερνών κόμμα θα παραμείνει κεντρώο ή θα αποκλίνει προς τα δεξιά. Η ανάγκη να στηρίξει τη βάση του και τις προοπτικές των εκλογών βαραίνει ακόμη περισσότερο το μυαλό του Ερντογάν. Με τον πληθωρισμό να τρέχει ανεξέλεγκτα και τη δημοτικότητα του κόμματος του να αρχίζει να διολισθαίνει, οι δικές του ελπίδες επανεκλογής έχουν αρχίσει να μειώνονται. Τις τελευταίες εβδομάδες, ο Ερντογάν έχει επιδείξει προθυμία να αντισταθεί με πείσμα έναντι Δύσης παρά τη σχετική ομοφωνία του ΝΑΤΟ στο θέμα της Ουκρανίας. Είναι επίσης σαφές ότι ο Ερντογάν δεν φοβάται απαραίτητα τις πιθανές συνέπειες από την απειλή του να επιτεθεί στις κουρδικές δυνάμεις που υποστηρίζονται από τις ΗΠΑ στη Συρία.<br /><br />Κάνοντας τα πράγματα χειρότερα, η σημερινή στάση της Τουρκίας για το Αιγαίο δεν είναι αποκλειστικά προϊόν της εσωτερικής πολιτικής κατάστασης. <br /><br />Κατά την αξιολόγηση του αντίκτυπου που θα μπορούσε να έχει ο πόλεμος στην Ουκρανία στην τουρκική εξωτερική πολιτική, ο μελετητής Σελίμ Κορού εκτιμά ότι ο Ερντογάν μπορεί να βλέπει μια ευκαιρία να επιδιώξει ένα ευρύ σύνολο αναθεωρητικών στόχων. Ο Κόρου προέβλεψε ότι, με την υποστήριξη των δεξιών πολιτικών και του κατεστημένου ασφαλείας της χώρας, η Άγκυρα «θα μπορούσε να πιέσει πιο έντονα για να αλλάξει τα ελληνικά ναυτικά σύνορα, τα οποία πιστεύει ότι είναι άδικα εναντίον της».<br /><br />Σε κάποιο βαθμό, οι εκφράσεις ανασφάλειας της Τουρκίας απηχούν εκείνες της Ρωσίας ενόψει του πολέμου με την Ουκρανία. Όπως στην περίπτωση των τουρκοελληνικών σχέσεων, η Ρωσία και η Ουκρανία μοιράζονται μια μακρά ιστορία ανταγωνισμού και διαφωνιών για θέματα εδάφους. Όπως οι Ρώσοι υποστηρικτές του πολέμου του Πούτιν εναντίον της Ουκρανίας, εξέχουσες φωνές στην Τουρκία βλέπουν παρομοίως το Αιγαίο ως ένα πιθανό μέτωπο σε έναν αγώνα αντιπροσώπων εναντίον των Ηνωμένων Πολιτειών. Μπορεί να είναι αυτός ο φόβος που οδήγησε την κυβέρνηση του Ερντογάν να επαναλάβει την απειλή της ότι «θα προχωρήσει περαιτέρω» αμφισβητώντας την ελληνική κυριαρχία στο Αιγαίο. Εάν η τρέχουσα κρίση στην Ουκρανία δίνει κάποιο μάθημα, αυτό είναι ότι δεν πρέπει να υποτιμάμε τον κίνδυνο σύγκρουσης. Ένας πόλεμος μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας είναι όχι μόνο δυνατός αλλά ίσως, κάποια στιγμή, πιθανός».<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Ο πιθανός πόλεμος Ελλάδας-Τουρκίας, ο Μητσοτάκης και ο Ερντογάν»! Ανάλυση που προσμετρά και τα εκλογικά σενάρια

Είναι πιθανός ένας πόλεμος Ελλάδας-Τουρκίας; Απάντηση στο ερώτημα επιχειρεί να δώσει ο Ryan Gingeras, καθηγητής στο Τμήμα Υποθέσεων Εθνικής ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία έχει διαμορφώσει συνθήκες προετοιμασίας πολέμου -Η στάση της Ελλάδας.

<div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://armyvoice.gr/wp-content/uploads/2020/06/ellada-tourkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="481" data-original-width="800" height="385" src="https://armyvoice.gr/wp-content/uploads/2020/06/ellada-tourkia.jpg" width="729" /></a></div></div><b><div><br /></div>Χατζογλου Ειρήνη</b><br />Τη συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη προκλητικότητα της Τουρκίας σχολιάζει μέσω του iefimerida.gr o Καθηγητής Ευρωπαϊκής και Συγκριτικής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Kωνσταντίνος Λάβδας.<br /><br />Τονίζει ότι «η Τουρκία έχει διαμορφώσει συνθήκες προετοιμασίας πολέμου» και ο κίνδυνος εκδήλωσης «θερμού» επεισοδίου μέσα στο καλοκαίρι είναι υπαρκτός, ενώ σχολιάζει τη στάση που πρέπει να τηρήσει η χώρα μας.<br /><br />«Αυτή την περίοδο η στρατηγική της Τουρκίας απέναντι στην Ελλάδα προσαρμόζεται πλήρως στην ιδέα της υπενθύμισης προς τη Δύση ότι υπάρχει ένα «πακέτο Τουρκία» που έχει διάφορες πτυχές και πλευρές. Μία απ’ αυτές είναι τα ελληνοτουρκικά ως προς τα οποία η Τουρκία δεν πρόκειται να κάνει πίσω, ενώ συμπεριλαμβάνονται η δίωξη των γκιουλενιστών, ο ρόλος στη Συρία, η επιμονή για την άρση των κυρώσεων και την αποκατάσταση όλων των εξοπλιστικών προμηθειών από χώρες όπως η Σουηδία εκτός ΝΑΤΟ και από ΗΠΑ και Γερμανία εντός ΝΑΤΟ κ.α.», τονίζει ο κ. Λάβδας.<br /><br />«Η Τουρκία επιδιώκει να γίνει θαλάσσια δύναμη και διαμορφώνει συνθήκες πολεμικής αναμέτρησης»<br />Σύμφωνα με τον ίδιο, η Τουρκία προβάλλοντας όλες τις πτυχές των διεκδικήσεών της προσπαθεί να εκμεταλλευτεί τον ρόλο της στο ΝΑΤΟ στο πλαίσιο του ρωσο-ουκρανικού πολέμου ώστε να καταστήσει σαφές στους πάντες ότι δεν πρόκειται να αμβλύνει τη στάση της και τις διεκδικήσεις της απέναντι στα παραπάνω ζητήματα και ιδιαίτερα στα ελληνοτουρκικά. «Η Τουρκία σταδιακά από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου και μετά με μεγάλη ένταση και ακόμα σαφέστερα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του 2016, θέτει τεράστια ζητήματα. Επιδιώκει να γίνει θαλάσσια δύναμη και αυτό περνάει μεταξύ άλλων από το Αιγαίο. Κατά συνέπεια δεν υπάρχει περίπτωση για μεταστροφή, όσο και αν έσπευσαν κάποιοι να θριαμβολογήσουν μετά την τελευταία συνάντηση του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογάν. Αντιθέτως, οι πολιτικές δυνάμεις της Τουρκίας εμφανίζονται σχεδόν όλες σήμερα ως μέτωπο σε σχέση με τα ελληνοτουρκικά».<br /><br />«Δυστυχώς, ενώ η Τουρκία διαμορφώνει συνθήκες πολεμικής αναμέτρησης με την Ελλάδα, πολλοί αδυνατούν να αντιληφθούν τον ρόλο της συνέχισης του ρωσο-ουκρανικού πολέμου στη διευκόλυνση της διαμόρφωσης αυτών των συνθηκών», τονίζει ο κ. Λάβδας.<br /><br />Ποια πρέπει να είναι η στάση της Ελλάδας<div><br />Ο Καθηγητής Ευρωπαϊκής και Συγκριτικής Πολιτικής αναφέρεται στις διπλωματικές κινήσεις που οφείλει να κάνει η Ελλάδα προκειμένου να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις απειλές της Τουρκίας.<br /><br />«Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή οφείλει να χαλάσει λίγο αν θέλετε επικοινωνιακά -και όχι κατ’ ουσίαν- την εξαιρετικά αξιόπιστη εικόνα που πολύ σωστά έχουμε χτίσει με το ΝΑΤΟ. Η Τουρκία θεωρεί ότι αναβαθμίζεται με τον πόλεμο που προέκυψε από την ρωσική εισβολή στην Ουκρανία. Η Αθήνα οφείλει να υπενθυμίσει ότι η νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ θα καταρρεύσει αν η Ελλάδα σταματήσει να ανέχεται τις τόσο ακραίες τουρκικές κινήσεις. Η Αθήνα θα πρέπει να αμφισβητήσει το γεγονός ότι η Άγκυρα είναι απαραίτητη και συνεπώς χαίρει ειδικής μεταχείρισης, π.χ. δεν επιβάλλει κυρώσεις στην Ρωσία. Αυτή η συνολική αντιμετώπιση της δίνει τη δυνατότητα να προωθεί διεκδικήσεις. Πρέπει να κινητοποιηθούμε τόσο στο επίπεδο της ουσιαστικής προετοιμασίας όσο και στο επίπεδο των μηνυμάτων και των εντυπώσεων.<br />Επιπλέον θα πρέπει να διερευνηθεί ουσιαστικά το εύρος και το βάθος της συναίνεσης που υπάρχει στο εσωτερικό της χώρας για τα διάφορα σενάρια», εξηγεί ο κ. Λάβδας.<br /><br />Απευκταία μία πιθανή κατάρριψη τουρκικού αεροσκάφους</div><div><br />Πηγαίνοντας ένα βήμα πιο πέρα ο Καθηγητής του Παντείου Πανεπιστημίου εκφράζει την άποψη ότι η χώρα μας «θα πρέπει να κάνει σαφές σε συμμάχους και εταίρους ότι δεν αποκλείεται κάποια στιγμή, εκ των πραγμάτων, να καταρριφθεί ένα τουρκικό αεροσκάφος. Δεν μπορούν να κάνουν βόλτες πάνω από τα ελληνικά νησιά ειδικά τα οπλισμένα τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη. Ειδικά αυτές οι υπερπτήσεις, όταν γίνονται, είναι πέραν της κόκκινης γραμμής. Αυτό δεν μπορεί να συνεχίζεται επ΄άπειρον. Πρέπει να είναι σαφές ότι παρότι προφανώς απευκταίο, δεν αποκλείεται να υπάρξει και κατάρριψη. Με άλλα λόγια, δεν μπορεί να αποκλείεται αυτό εκ των προτέρων».<br /><br />Σε κάθε περίπτωση σημειώνει με νόημα ότι «έχει επικρατήσει μια σοβαρή παρανόηση. Στην πραγματικότητα, η Τουρκία συνήθως δεν είναι επικίνδυνη όταν στριμώχνεται. Αντιθέτως, είναι επικίνδυνη όταν αισθάνεται ισχυρή ή όταν κρίνει ότι υπάρχει παράθυρο ευκαιρίας. Το «θερμό» επεισόδιο μπορεί να προκύψει μέσω αυτής της κλιμάκωσης, παρόλο που – λογικά – και οι δυο χώρες χρειάζονται ένα ειρηνικό και τουριστικό καλοκαίρι». </div><div><br /></div><div><a href="https://www.iefimerida.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Τουρκία έχει διαμορφώσει συνθήκες προετοιμασίας πολέμου -Η στάση της Ελλάδας.

Χατζογλου Ειρήνη Τη συνεχιζόμενη και κλιμακούμενη προκλητικότητα της Τουρκίας σχολιάζει μέσω του iefimerida.gr o Καθηγητής Ευρωπαϊκής και Συ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αν ο Θουκυδίδης έβλεπε “παράθυρο ευκαιρίας” και για την Ελλάδα στη σημερινή συγκυρία;

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/06/TURKEY-AKINCI-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Με αφορμή την επίσκεψη του αρχηγού ΓΕΕΘΑ στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου στο Ισραήλ, έγινε αναφορά στο ενδεχόμενο ύπαρξης «παράθυρου ευκαιρίας» για την Τουρκία να κινηθεί εναντίον της Ελλάδας, για την οποία αντίστοιχα αυτή την περίοδο υπάρχει(;) «παράθυρο τρωτότητας» μέχρι την ένταξη και επιχειρησιακή αξιοποίηση κύριων οπλικών συστημάτων, όπως οι φρεγάτες Belharra, τα πρόσθετα μαχητικά Rafale και τα αεροσκάφη πέμπτης γενιάς F-35A Lightning II, εάν τελικώς ολοκληρωθεί η αγορά τους. Αυτές οι αγορές ανατρέπουν το τρέχον ισοζύγιο ισχύος στο ελληνοτουρκικό μέτωπο.<br /><br />Όμως, η θουκυδίδειος λογική πίσω από το σχήμα του «παράθυρου ευκαιρίας» έχει και μια εναλλακτική ανάγνωση, την οποία οι δυο πλευρές του Αιγαίου μπορούν να την ερμηνεύσουν όπως επιθυμούν. Η αντίστροφη ανάγνωση έχει την ίδια ακριβώς βάση: Όπως η Τουρκία μπορεί να αισθανθεί πίεση να κινηθεί για την εξυπηρέτηση των πάγιων αναθεωρητικών στόχων της σε βάρος του Ελληνισμού, προτού ανατραπεί το ισοζύγιο ισχύος, έτσι και μια πιο τολμηρή Ελλάδα θα μπορούσε θεωρητικά να κάνει διαφορετικό υπολογισμό. Αντί για «παράθυρο τρωτότητας», να διακρίνει «παράθυρο ευκαιρίας» στο άτυπο εξοπλιστικό εμπάργκο σε βάρος της Τουρκίας και στη γενικότερη κατάσταση των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων μετά το πραξικόπημα του Ιουλίου 2016.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι μετά τον Ιούλιο 2016 το καθεστώς Ερντογάν εξαπέλυσε πογκρόμ εναντίον πιλότων και υψηλόβαθμων αξιωματικών, τους οποίους δεν θεωρούσε πιστούς, χωρίς πάντα πολλοί εξ αυτών να έχουν την παραμικρή ανάμιξη στο πραξικόπημα ή «πραξικόπημα». Αυτό το δεδομένο, αν και σε άγνωστο βαθμό, αντισταθμίζει τον τουρκικό κομπασμό ότι το στράτευμά τους είναι εμπειροπόλεμο εξαιτίας των πολλαπλών μετώπων, στα οποία επιχειρεί. Ευκαιρία επίσης θα μπορούσε να θεωρηθεί και η πολύ δύσκολη διπλωματική θέση στην οποία έχει περιέλθει η Τουρκία, υπό την έννοια της προβληματικής εξωτερικής νομιμοποίησης της πολιτικής της.<br /><br />Σαφώς, ο αντίλογος θα μπορούσε να είναι ότι σε περίπτωση ελληνικής ενέργειας σε βάρος της Τουρκίας, τη στιγμή που η γειτονική χώρα κατηγορείται για πολιτική που αποσταθεροποιεί την ευαίσθητη νοτιοανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ, η κατηγορία αυτή θα απευθυνόταν πλέον και απέναντι στην Ελλάδα. Η ειδοποιός διαφορά είναι ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να επιτεθεί πρώτη στην Τουρκία, καθότι χώρα status quo. Εάν, όμως, η Τουρκία, στο πλαίσιο του επεκτατισμού της, απειλήσει εμπράκτως την κυριαρχία και τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας, η Ελλάδα έχει τη δυνατότητα να αντιδράσει δυναμικά. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η κατάρριψη ενός τουρκικού drone (UAV) όταν αυτό πραγματοποιεί υπέρπτηση σε νησί.<br /><br /><div>Η κάθετη κλιμάκωση του τουρκικού επεκτατισμού που θέτει ζήτημα κυριαρχίας δεκάδων ελληνικών νήσων με αστεία επιχειρήματα, ενώ καταβάλει προσπάθεια να το παρουσιάσει ως… ευαισθησία στο διεθνές δίκαιο, νομιμοποιεί την Ελλάδα να αντιδράσει έμπρακτα, δείχνοντας στους Τούρκους τα όρια. Αυτό θα συνέβαινε μάλιστα σε μια περίοδο που η Ελλάδα έχει αποσπάσει από δυτικής πλευράς τα εύσημα τόσο ως «πιστός και προβλέψιμος» σύμμαχος, όσο και για την χωρίς «αστερίσκους και υποσημειώσεις» καταδίκη της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία.<br /><br />Ενδεχόμενη κίνηση της Ελλάδας θα αναδείκνυε ένα πρόβλημα που παραδοσιακά προσπαθεί να αποφύγει να αντιμετωπίσει η Δύση, θεωρώντας αναντικατάστατη τη σημασία του «οικοπέδου Τουρκία» στη στρατηγική της. Όταν όμως όλοι έσπευσαν να βοηθήσουν έμπρακτα την Ουκρανία να αμυνθεί μόλις εκδηλώθηκε η ρωσική εισβολή, με ποια δικαιολογία θα αρνηθούν, στην τρέχουσα συγκυρία, να συνδράμουν έναν σύμμαχο που θα αντιδράσει στην καταπάτηση της κυριαρχίας και των κυριαρχικών του δικαιωμάτων;<br /><br />Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση που η Ελλάδα αποφάσιζε να επεκτείνει άμεσα τα χωρικά της ύδατα, έστω στα ηπειρωτικά, στα 12 ναυτικά μίλια. Υπενθυμίζεται, ότι το διεθνές δίκαιο της θάλασσας προβλέπει τη μονομερή επέκταση. Σε περίπτωση που η απόσταση μεταξύ δυο χωρών σε ένα θαλάσσιο στενό είναι μικρότερο των 24 ναυτικών μιλίων, προφανώς χρησιμοποιείται ο κανόνας της μέσης γραμμής.<br /><br />Μια τέτοια ενέργεια θα οδηγούσε την Τουρκία στο να αντιμετωπίσει το ακόλουθο δίλημμα: Είτε να εφαρμόσει το casus belli που έχει απευθύνει η τουρκική Εθνοσυνέλευση στην Ελλάδα, εξαπολύοντας επίθεση εναντίον της, επειδή άσκησε ένα νόμιμο δικαίωμά της, είτε να ακολουθήσει την οδό της νομιμότητας, αποδεχόμενη ταυτόχρονα την απαξίωση της παράνομης εξ ορισμού απειλής πολέμου.<br /><br />Κατά συνέπεια, είναι ασαφές το τι συνιστά «παράθυρο ευκαιρίας» στην τρέχουσα συγκυρία, υπό την προϋπόθεση τουλάχιστον ότι γίνεται αξιωματικά αποδεκτό ότι οι δυο χώρες σκέφτονται ορθολογικά και θα αποφασίσουν αποκλειστικά με γνώμονα και προτεραιότητα την εξυπηρέτηση αυτού που οι ελίτ που τις κυβερνούν θεωρούν ως εθνικό συμφέρον.<br /><br />Είναι σαφές ότι η παρελθούσα συμπεριφορά των ηγεσιών των δυο χωρών έχει δημιουργήσει μια «προίκα», δηλαδή την εντύπωση που έχει καλλιεργήσει η μια πλευρά στην άλλη για την προδιάθεση ανάληψης λελογισμένου ρίσκου, βάση της οποίας αξιολογείται η πιθανότητα αντίδραση ενός εκάστου στις εξελίξεις. Αυτός είναι όμως ένας παράγοντας που υπό συνθήκες μπορεί να μεταβληθεί. Συνθήκες οι οποίες σήμερα συνιστούν μια περιπεπλεγμένη εξίσωση…</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αν ο Θουκυδίδης έβλεπε “παράθυρο ευκαιρίας” και για την Ελλάδα στη σημερινή συγκυρία;

Του Ζαχαρία Μίχα Με αφορμή την επίσκεψη του αρχηγού ΓΕΕΘΑ στρατηγού Κωνσταντίνου Φλώρου στο Ισραήλ, έγινε αναφορά στο ενδεχόμενο ύπαρξης «πα...

Διαβάστε την συνέχεια