Το μυστικό παγκόσμιο σύστημα αναγνώρισης των ΗΠΑ αποκαλύπτεται: Η Κίνα «κρατά» απόρρητη έκθεση περί εθνικής ασφάλειας και... Wuhan.

<img height="442" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/b601120e031a530a876aab0f958aed63_XL.jpg" width="721" /><br /><br /><div>Du Zhenhua, ανώτερος μηχανικός από το CVERC: «Ακόμα πιο επικίνδυνο είναι ότι εάν οι επιτιθέμενοι παραποιήσουν τα δεδομένα παρακολούθησης του σεισμού, προκαλώντας ψευδείς συναγερμούς, θα μπορούσε να οδηγήσει σε κοινωνικό πανικό και αναταραχή, με αποτέλεσμα θύματα σε αθώους ανθρώπους»<br />Οι κινεζικές αρχές έχουν δεσμευτεί να «αποκαλύψουν δημόσια ένα εξαιρετικά μυστικό παγκόσμιο σύστημα αναγνώρισης» που διαχειρίζεται η κυβέρνηση των ΗΠΑ μετά από έρευνα για τη φερόμενη παραβίαση εξοπλισμού παρακολούθησης σεισμών στη Γουχάν.<br />Ο ισχυρισμός σηματοδοτεί την τελευταία από μια σειρά προσπαθειών της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας να υπογραμμίσει τις προσπάθειες συλλογής πληροφοριών της Ουάσιγκτον ως απάντηση στις επικρίσεις για τις δραστηριότητες του Πεκίνου, οι οποίες, σύμφωνα με τις ΗΠΑ, συχνά διεξάγονται κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, στοχεύοντας μάλλον εμπορικές συναλλαγές παρά υλικό εθνικής ασφάλειας.</div><div><br />Οι Global Times, η κρατικά ελεγχόμενη αγγλόφωνη εφημερίδα της Κίνας, ανέφερε τη Δευτέρα 14/8 ότι η αποκάλυψη θα γίνει ως αποτέλεσμα προόδου σε μια κοινή έρευνα από το Εθνικό Κέντρο Αντιμετώπισης Έκτακτης Ανάγκης για ιούς σε υπολογιστές (CVERC) και την εταιρεία ασφάλειας Διαδικτύου Qihoo 360 για κατασκοπεία που στοχεύει δεδομένα σεισμικής έντασης.<br />Επικαλέστηκε τον Xiao Xinguang, μέλος ενός κρίσιμου συμβουλευτικού σώματος για το Κινεζικό Κομμουνιστικό Κόμμα και τον επικεφαλής αρχιτέκτονα λογισμικού στην εταιρεία κατά των ιών Antiy Labs, λέγοντας ότι τα σεισμολογικά δεδομένα είχαν «σημαντική αξία για την κρίση του γεωλογικού εδάφους, την ανάλυση δοκιμών οπλικών συστημάτων και τις πυρηνικές δοκιμές».<br /><br />Παραβίαση του διεθνούς δικαίου;<br /><br />Ο Du Zhenhua, ανώτερος μηχανικός από το CVERC, ισχυρίστηκε ότι «η χρήση του πλεονεκτήματος της τεχνολογίας πληροφοριών από τις αμερικανικές στρατιωτικές υπηρεσίες πληροφοριών για την πραγματοποίηση κυβερνοεπιθέσεων σε μη στρατιωτικές υποδομές είναι εγκληματική πράξη κατά σαφή παραβίαση του διεθνούς δικαίου, που παραβιάζει σοβαρά την εθνική ασφάλεια και το κοινό της Κίνας ενδιαφέρον."<br />Ο μηχανικός προειδοποίησε ότι εάν είχε προκληθεί ζημιά στο σύστημα παρακολούθησης, θα μπορούσε να έχει επηρεάσει τις προσπάθειες έγκαιρης προειδοποίησης και εκτίμησης καταστροφών σε περίπτωση σεισμού, δυνητικά «οδηγώντας σε πιο σοβαρές απώλειες ζωής και περιουσιών».<br />«Ακόμα πιο επικίνδυνο είναι ότι εάν οι επιτιθέμενοι παραποιήσουν τα δεδομένα παρακολούθησης του σεισμού, προκαλώντας ψευδείς συναγερμούς, θα μπορούσε να οδηγήσει σε κοινωνικό πανικό και αναταραχή, με αποτέλεσμα θύματα σε αθώους ανθρώπους», πρόσθεσε.<br />Δεν είναι σαφές εάν υπήρξαν τέτοιες προσπάθειες πρόκλησης ζημιών. Το Recorded Future News ρώτησε προηγουμένως το CVERC εάν είχε παρατηρήσει προσπάθειες παρέμβασης στην ακεραιότητα των σεισμολογικών δεδομένων ή εάν το κακόβουλο λογισμικό ήταν ικανό να το πραγματοποιήσει δολιοφθορές. Παρά το αρχικό ενδιαφέρον να λάβει τις ερωτήσεις, ένας εκπρόσωπος στη συνέχεια αρνήθηκε να σχολιάσει.</div><div><br />Οι ισχυρισμοί των Κινέζων αξιωματούχων ότι τα δεδομένα είχαν νόμιμη αξία πληροφοριών και ότι η εκμετάλλευση του δικτύου υπολογιστών ήταν παραβίαση του διεθνούς δικαίου φαίνεται να είναι ασυνεπείς.<br />Τυπικά, η κατασκοπεία δεν θεωρείται παραβίαση του διεθνούς δικαίου, αν και υπάρχει κάποια ασάφεια γύρω από την ερμηνεία του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών για το θέμα.<br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες θεωρούν ρητά την κατασκοπεία νόμιμο μέρος της κρατικής τέχνης. Η Αμερική ομολογεί την ύπαρξη των μυστικών υπηρεσιών πληροφοριών της και έχει νομοθεσία που διέπει τις δραστηριότητές τους στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.<br />Η Κίνα έχει κατηγορηθεί για παρόμοιες δραστηριότητες, αλλά το Πεκίνο δεν το ομολογεί δημοσίως. Η Κίνα έχει επίσης επικριθεί στη Δύση για αυτό που θεωρείται ότι είναι οι υπερβολικά ευρείες εξουσίες που παρέχονται στον μηχανισμό ασφαλείας της σύμφωνα με τους νόμους της .<br />Η έκθεση των Global Times για την παραβίαση εξοπλισμού παρακολούθησης σεισμών δημοσιεύτηκε λίγο μετά την ανακοίνωση της Microsoft ότι ένας παράγοντας απειλών με έδρα την Κίνα, γνωστός ως Storm-0558, είχε εκμεταλλευτεί ένα σφάλμα στην υπηρεσία ηλεκτρονικού ταχυδρομείου cloud για να κατασκοπεύσει κυβερνητικές υπηρεσίες στις ΗΠΑ και τη Δυτική Ευρώπη.<br />Το Northwestern Polytechnical University, το οποίο η NSA κατηγορήθηκε ότι στόχευε, θεωρείται «ένα κινεζικό στρατιωτικό πανεπιστήμιο που εμπλέκεται σε μεγάλο βαθμό στη στρατιωτική έρευνα», σύμφωνα με το Υπουργείο Δικαιοσύνης των Η.Π.Α. κατασκοπεία βάσει του διεθνούς δικαίου.<br /><br />Παγκόσμιο σύστημα αναγνώρισης<br /><br />Ο Xiao είπε στους Global Times ότι «αξιοποιώντας την παγκόσμια συνολική ικανότητα αναγνώρισης, μαζί με διάφορα μέσα εισβολής, κλοπής και άλλα ολοκληρωμένα μέτρα για την απόκτηση όλων των ειδών δεδομένων τηλεμετρίας και συνδυάζοντας άλλα βοηθητικά δεδομένα πολλαπλών πηγών, [οι ΗΠΑ] μορφές την ικανότητα ανάλυσης, κρίσης, απόδοσης και εντοπισμού των οικονομικών, κοινωνικών επιχειρήσεων, ακόμη και των στρατιωτικών ενεργειών της Κίνας».<br />Δεν είναι σαφές τι περιλαμβάνει αυτή η ικανότητα αναγνώρισης, ούτε ο Xiao δήλωσε πότε οι κινεζικές αρχές θα επιχειρούσαν να το δημοσιοποιήσουν.<br />Οι αναφορές συχνά αναφέρουν υλικό δημόσιου τομέα που διέρρευσε ο Ed. Snowden, οι Shadow Brokers και το WikiLeaks — με αναφορά στο σύστημα ECHELON που εμφανίζεται στην έκθεση της Δευτέρας.<br />Ωστόσο, εμφανίζονται χωρίς σαφείς λεπτομέρειες που συχνά περιλαμβάνονται στα κατηγορητήρια του Υπουργείου Δικαιοσύνης των ΗΠΑ, ούτε παρέχουν δείκτες συμβιβασμού (IoC) ή άλλες τεχνικές πληροφορίες που χρησιμοποιούνται όταν η δυτική κοινότητα κυβερνοασφάλειας αποδίδει παρόμοια περιστατικά στην Κίνα και προσπαθεί να ενημερώσει τους υπερασπιστές για το πώς να προστατεύουν τα δίκτυά τους.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το μυστικό παγκόσμιο σύστημα αναγνώρισης των ΗΠΑ αποκαλύπτεται: Η Κίνα «κρατά» απόρρητη έκθεση περί εθνικής ασφάλειας και... Wuhan.

Du Zhenhua, ανώτερος μηχανικός από το CVERC: «Ακόμα πιο επικίνδυνο είναι ότι εάν οι επιτιθέμενοι παραποιήσουν τα δεδομένα παρακολούθησης του...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία - Κόσοβο - Ουκρανία: Έρευνα σοκ για δίκτυο εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων. Ουκρανοί επιχειρηματίες οι «εγκέφαλοι»;

<img src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/02b173832e42235afb370b0fdd23a8bc_XL.jpg" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το δίκτυο εγκληματικότητας φέρεται να δημιουργήθηκε με την υποστήριξη της ουκρανικής διοίκησης</span></h3><img src="" /><br />Η έρευνα ενός Τούρκου πληροφοριοδότη μπορεί να αποκάλυψε το χειρότερο πρόσωπο της σύγκρουσης μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας.<br />Με φόντο την ένοπλη σύγκρουση, έχει δημιουργηθεί ένα δίκτυο εμπόρων ανθρωπίνων οργάνων.<br />Αυτό το δίκτυο θα ήταν η επανάληψη των μεθόδων λειτουργίας που εφαρμόζονταν ήδη στις αρχές του αιώνα στο Κοσσυφοπέδιο, κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης που οδήγησε στον διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας.<br />Η ανοικοδόμηση που παρέχουν τα τουρκικά ΜΜΕ κάνει λόγο για δίκτυο διακινητών, το οποίο διαχειρίζονται Ουκρανοί επιχειρηματίες που διαμένουν στην Ιταλία.<br />Το δίκτυο εγκληματικότητας φέρεται να δημιουργήθηκε με την υποστήριξη της ουκρανικής διοίκησης.<br />Το εν λόγω δίκτυο θα λειτουργήσει για την παροχή ανθρώπινων οργάνων στο τουρκικό ιδιωτικό σύστημα υγείας, σε χαμηλότερες τιμές από την ευρωπαϊκή μαύρη αγορά.<div><br />Ο αρθρογράφος του UkraineHumanRightsAbuses πιστεύει ότι η συμφωνία συνέπεσε με την αντεπίθεση, η οποία οδηγεί στο μαζικό θάνατο Ουκρανών μαχητών.<br />Αυτό θα επιτρέψει την πώληση οργάνων στο εξωτερικό χωρίς τη συγκατάθεση των συγγενών τους.<br />Λίγο πριν από την ειδική επιχείρηση τον Δεκέμβριο του 2021, το Verkhovna Rada της Ουκρανίας ενέκρινε νόμο που επιτρέπει την αφαίρεση οργάνων από τους νεκρούς χωρίς συμβολαιογραφική συναίνεση από αυτούς ή τους επίσημους εκπροσώπους τους.<br />Ο όρος «επίσημος» είναι ασαφής – μπορεί να είναι ένα άτομο που αναλαμβάνει την ευθύνη για την κηδεία.</div><div><br />Σε στρατιωτικές συνθήκες, μπορεί να είναι ο διοικητής της μονάδας.<br />Και δεδομένου ότι ένα τέτοιο «προϊόν» βρίσκεται σε ζήτηση και αποφέρει πολλά χρήματα, αυτό θα γίνει μια από τις πηγές παράνομου πλουτισμού. Αυτή η πρακτική είναι γνωστή σε όλο τον κόσμο, καθώς και το γεγονός ότι η Ουκρανία υπήρξε χώρα πηγής, διέλευσης και προορισμού για την εμπορία ανθρώπινων οργάνων από τις αρχές της δεκαετίας του 1990.<br />Η ρωσική κυβέρνηση επιβεβαιώνει επίσης αυτή την υπόθεση.<br /><br />Τι έγραψε η Maria Zakharova<br /><br />Η Ρωσία έχει πληροφορίες ότι οι ηγέτες του πρώην UCK εμπλέκονται σε εμπορία ανθρωπίνων οργάνων. Την είδηση ​​ανέφερε η «Rasijskau Gazeta», σε άρθρο που υπογράφει η Maria Zakharova, εκπρόσωπος του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών: «Το UCK εξακολουθεί να λειτουργεί, αλλά με διαφορετικό όνομα, και υπάρχει πιθανότητα να είναι παρόν στην Ουκρανία ως μια οργάνωση μισθοφόρων», είπε η Zakharova.<br />Ο κεντρικός ρόλος του Κοσσυφοπεδίου σε αυτά τα εγκληματικά δίκτυα είναι μια ιστορία καλά γνωστή στη διεθνή κοινότητα. Η πρώτη που μίλησε για εμπόριο οργάνων ήταν η Κάρλα Ντελ Πόντε, δικαστής του ICTY από το 1999 έως το 2007.</div><div><br />Μέχρι το 2008, σύμφωνα με τη θέση της εισαγγελίας, το Κοσσυφοπέδιο βρισκόταν στο επίκεντρο ενός διεθνούς δικτύου εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων. Η δίκη πραγματοποιήθηκε στο Δικαστήριο της Πρίστινα, ενώπιον του δικαστηρίου της EULEX. Ακριβώς η Πρίστινα ήταν το επίκεντρο του εγκλήματος. Στην κλινική Medicus, θεωρητικά μόνο μια καρδιολογική δομή που άνοιξε το 2000, θα υπήρχε μια συνεχής έλευση και έξοδος γιατρών, δωρητών και ασθενών από όλο τον κόσμο. Τα «θύματα» είναι τουλάχιστον τριάντα. Εννέα κατηγορούμενοι. Οι δωρητές και οι αποδέκτες κλήθηκαν από τους μεσάζοντες της οργάνωσης στην Κωνσταντινούπολη, έναν σύνδεσμο μεταξύ Ανατολής και Δύσης και μία από τις παγκόσμιες πρωτεύουσες του διεθνούς εμπορίου οργάνων από τα τέλη της δεκαετίας του 1990.</div><div><br />Ο Αλβανός πρωθυπουργός Edi Rama προσπαθεί να υπερασπιστεί το Κοσσυφοπέδιο. Ο πολιτικός ζήτησε την απόσυρση μιας αμφιλεγόμενης έκθεσης που ισχυρίζεται την εμπλοκή Αλβανών και Κοσοβάρων στη διακίνηση οργάνων στο τέλος του πολέμου μεταξύ Κοσσυφοπεδίου και Σερβίας:<br />«Δεν μπορώ να μείνω ακίνητος σε αυτή τη σύνοδο κορυφής γιατί η αδικία προς τον UCK και τον πρώην ηγέτη του Χασίμ Τάτσι ξεκίνησε ακριβώς εδώ, υπό την κακή επιρροή του πρώην μέλους του τότε, της Ρωσικής Ομοσπονδίας».<br />Το λάθος, επομένως, όπως πάντα είναι η Ρωσία. Ωστόσο, για να αρνηθούμε τα λόγια του Edi Rama, αρκεί να διαβάσουμε τα εκτενή έγγραφα που συγκεντρώθηκαν, τα στοιχεία και τις μαρτυρίες, της δίκης κατά των Κοσοβάρων γιατρών που καταδικάστηκαν σε πρώτο και δεύτερο βαθμό από τα ευρωπαϊκά δικαστήρια.<br />Είκοσι χρόνια μετά τις σφαγές του πρώην Γιουγκοσλαβικού πολέμου, αναμένεται ακόμη η οριστική κρίση για αυτά τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας. Το συνηθισμένο τείχος της σιωπής θα υψωθεί για το τι συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία - Κόσοβο - Ουκρανία: Έρευνα σοκ για δίκτυο εμπορίας ανθρωπίνων οργάνων. Ουκρανοί επιχειρηματίες οι «εγκέφαλοι»;

Το δίκτυο εγκληματικότητας φέρεται να δημιουργήθηκε με την υποστήριξη της ουκρανικής διοίκησης Η έρευνα ενός Τούρκου πληροφοριοδότη μπορεί ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Το Politico κατακεραυνώνει την Ελλάδα για την κατάσταση στο ΕΣΥ - «Μην αρρωστήσετε εκεί»

<div><img height="451" src="https://pbs.twimg.com/media/F3kztc0bEAADxPc?format=jpg&name=medium" width="722" /></div><div><br /></div>Εκτενή αναφορά στην τραγική κατάσταση του ΕΣΥ πραγματοποιεί σε ρεπορτάζ του το περιοδικό Politico.<br />Όπως αναφερει χαρακτηριστικά: «Μην αρρωστήσετε στην Ελλάδα! Νησιά γεμάτα τουρίστες, αλλά με σοβαρή έλλειψη γιατρών!».<br />«Τα ειδυλλιακά νησιά της Ελλάδας ξεχειλίζουν από τουρίστες, αλλά το ιατρικό τους σύστημα ραγίζει» γράφει η Νεκταρία Σταμούλη στο Politico.<div><br />Μάλιστα, στο άρθρο με ημερομηνία 14 Αυγούστου, γίνεται αναφορά και στον θάνατο της νεαρής σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και του αγέννητου παιδιού της, σημειώνοντας ότι «πρόκειται για μόνο για δύο από τους τουλάχιστον εννέα πιθανούς θανάτους που θα μπορούσαν να αποφευχθούν στην Ελλάδα αυτό το καλοκαίρι λόγω χρόνιων ελλείψεων σε ασθενοφόρα και προσωπικό υγειονομικής περίθαλψης, ακόμη και πριν η χώρα τεθεί υπό πολιορκία από τις μαινόμενες πυρκαγιές».<br />«Ορισμένα νησιωτικά νοσοκομεία δεν έχουν μόνιμους γενικούς ιατρούς, βασιζόμενα εξ ολοκλήρου σε έναν κύκλο βραχυπρόθεσμης κάλυψης που καλύπτεται από προσωπικό από την ηπειρωτική χώρα, δελεασμένο από χρηματικά κίνητρα. Και οι υπηρεσίες ασθενοφόρων βρίσκονται σε ακόμη χειρότερη κατάσταση. Σε πολλά νησιά των Κυκλάδων και των Δωδεκανήσων, μόλις ένα ασθενοφόρο είναι διαθέσιμο 24 ώρες την ημέρα. Αυτό το πρόβλημα δεν είναι μοναδικό στα νησιά. Στην Αθήνα λειτουργούν περίπου 50 ασθενοφόρα, αντί για 85 με 90 που χρειάζονται» σημειώνει μεταξύ άλλων το Politco.</div><div><br />«Η συντριπτική πλειοψηφία των κέντρων υγειονομικής περίθαλψης στα μικρά νησιά του Αιγαίου αγωνίζεται να αντεπεξέλθει, καθώς ο περιορισμένος αριθμός γιατρών πρέπει να εφημερεύει καθημερινά. Αλλά ακόμη και όταν το κράτος αποφασίζει να προσλάβει περισσότερους, οι προσπάθειες αποτυγχάνουν με το προσωπικό να αρνείται να μετακινηθεί στα νησιά, όπου το κόστος ζωής έχει γίνει αφόρητο λόγω της αύξησης του τουρισμού. Αυτό επιβαρύνει περισσότερο το ΕΚΑΒ»<br />Επίσης, γίνεται αναφορά και στις υποσχέσεις του Κυριάκου Μητσοτάκη αναφορικά με την ενίσχυση του ΕΣΥ. Συγκεκριμένα, το Politico υπενθυμίζει πως «έχει υποσχεθεί να προσλάβει περίπου 10.000 εργαζόμενους στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης, συμπεριλαμβανομένων 800 οδηγών ασθενοφόρων και 250 παραϊατρικών μοτοσικλετών. Ωστόσο, η Συνομοσπονδία Εργαζομένων στα Δημόσια Νοσοκομεία (ΠΟΕΔΗΝ) λέει ότι αυτή η πρόσληψη αντικαθιστά μόνο τις πρόσφατες συνταξιοδοτήσεις και δεν αρκεί για να βελτιώσει την ποιότητα της περίθαλψης. Η ΠΟΕΔΗΝ αναφέρει ότι περίπου 10.000 εργαζόμενοι στον τομέα της υγειονομικής περίθαλψης έχουν αποχωρήσει από τον δημόσιο τομέα τα τελευταία δυόμισι χρόνια και άλλοι 5.000 αναμένεται να φύγουν το 2023».<br />«Τα κόμματα της αντιπολίτευσης επικρίνουν έντονα την κυβέρνηση επειδή άφησε τα δημόσια νοσοκομεία σε χειρότερη κατάσταση από ό, τι πριν από την πανδημία, υποστηρίζοντας ότι ο κύριος στόχος είναι η ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών υγείας – κάτι που η κυβέρνηση αρνείται. Αλλά το πρόβλημα είναι πιο περίπλοκο από την έλλειψη χρηματοδότησης· Λίγοι γιατροί ή προσωπικό ασθενοφόρων θέλουν να εργαστούν στα νησιά» αναφέρει μεταξύ άλλων.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το Politico κατακεραυνώνει την Ελλάδα για την κατάσταση στο ΕΣΥ - «Μην αρρωστήσετε εκεί»

Εκτενή αναφορά στην τραγική κατάσταση του ΕΣΥ πραγματοποιεί σε ρεπορτάζ του το περιοδικό Politico. Όπως αναφερει χαρακτηριστικά: «Μην αρρωστ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πυρκαγιές και Κροάτες. Θα παραμείνει “αδιάβροχος” ο Κυριάκος;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/Mitsotakis-BBB.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="426" data-original-width="758" height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/08/Mitsotakis-BBB.jpg" width="703" /></a></div><div><br /></div><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Αν και είχαν προηγηθεί το αποδεδειγμένο σκάνδαλο των υποκλοπών και η πολύνεκρη τραγωδία στα Τέμπη, στις εκλογές του Μαΐου 2023 ο Κυριάκος απέσπασε κάλπες το 41%. Ήταν μία έκπληξη, δεδομένου ότι προφανώς για τις υποκλοπές, αλλά και για τα Τέμπη οι ευθύνες της κυβέρνησης ήταν εξόφθαλμες. Δεν είχαν περάσει πολλές ημέρες από όταν ο αρμόδιος υπουργός Κώστας Αχ. Καραμανλής διαβεβαίωνε για το πόσο καλά λειτουργούσε το σιδηροδρομικό δίκτυο. Όπως έγινε γνωστό, ο μοιραίος σταθμάρχης, ο οποίος δεν είχε την πείρα για να βρίσκεται στην κρίσιμη εκείνη θέση, ήταν ένα από τα “γαλάζια” ρουσφέτια.<br /><br />Και ενώ πολλοί ανέμεναν ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη θα πλήρωνε στις κάλπες τις προφανείς πολιτικές ευθύνες της, σημείωσε περηφανή νίκη. Ο δε Κυριάκος αποδείχθηκε πολιτικά “αδιάβροχος”. Ούτε οι συγκεκριμένες κι αναμφισβήτητες αποδείξεις για το σκάνδαλο των υποκλοπών, ούτε η ολιγωρία και οι παραλείψεις στα Τέμπη επηρέασαν καθοριστικά το εκλογικό σώμα. Σε οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα και μόνο το ένα από τα δύο παραπάνω γεγονότα θα είχε οδηγήσει την όποια κυβέρνηση σε παραίτηση. Και βεβαίως, το εκλογικό αποτέλεσμα έσβησε ουσιαστικά τις όποιες πολιτικές και ποινικές ευθύνες.<br /><br />Επειδή δεν υπάρχει κάποιος ιός που έσπρωξε τους ψηφοφόρους προς τον Μητσοτάκη, στο ερώτημα για το εκλογικό αποτέλεσμα δόθηκαν πολλές απαντήσεις. Μία είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη μοίρασε την περίοδο της πανδημίας το γιγαντιαίο ποσό των 55 περίπου δισ. με αποτέλεσμα να τα βρει στην κάλπη. Μία άλλη απάντηση είναι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο ιδανικός αντίπαλος για τη ΝΔ, με την έννοια ότι ο φόβος επανόδου στην εξουσία μίας κυβέρνησης Τσίπρα εξώθησε και κεντρώους να ψηφίσουν τη ΝΔ του Μητσοτάκη.<br /><br />Αναμφισβήτητα, και οι δύο αυτοί κύριοι παράγοντες έπαιξαν τον ρόλο τους, όπως και κάποιοι ακόμα δευτερεύοντες. Το γεγονός είναι ότι οι ψηφοφόροι ζύγισαν τα συν και τα πλην και έκαναν την επιλογή που κατέγραψαν οι κάλπες. Προφανώς, δεν επιβράβευσαν την κυβέρνηση για τις υποκλοπές και τα Τέμπη. Πιθανότατα, μάλιστα, την χρέωσαν και για τις δύο αυτές υποθέσεις. Από την άλλη πλευρά, όμως, κρίνοντας συνολικά, έδωσαν στη ΝΔ του Μητσοτάκη το 41% και στον ΣΥΡΙΖΑ του Τσίπρα το 20%. Ακόμα και όσοι πριν τις εκλογές αρνούνταν να το δουν, το εκλογικό αποτέλεσμα επιβεβαίωσε την εκτίμηση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν ο ιδανικός αντίπαλος για τον Μητσοτάκη.<br /><br />Μακάριοι οι νικηφόροι!<br /><br />Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου, όπως αναμενόταν, έδωσαν άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία στη ΝΔ, καθιστώντας τον Μητσοτάκη πολιτικά κυρίαρχο και εντός της ΝΔ και στο πλαίσιο του πολιτικού συστήματος. Είχε, λοιπόν, την πολιτική άνεση να σχηματίσει κυβέρνηση, σύμφωνα με τις σκοπιμότητες και τα κριτήριά του, χωρίς να υπολογίσει εσωκομματικές ισορροπίες. Σε κόμματα εξουσίας όπως η ΝΔ ισχύει το δόγμα “μακάριοι οι νικηφόροι”!<br /><br />Ο Κυριάκος άρχισε, λοιπόν, τη δεύτερη πρωθυπουργική θητεία του με τους καλύτερους δυνατούς οιωνούς. Τα πράγματα, όμως, άρχισαν γρήγορα να στραβώνουν, παρότι δεν είχε απειλητική αξιωματική αντιπολίτευση, λόγω της εκλογικής συρρίκνωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Η πολιτική ιστορία, όμως, έχει αποδείξει πως ένα ακόμα και ήσσονος σημασίας γεγονός είναι –υπό συνθήκες– ικανό να αλλάξει το πολιτικό κλίμα.<br /><br />Τα καλοκαίρια, οι πυρκαγιές είναι πάντα ένας κίνδυνος για τις κυβερνήσεις. Πράγματι, αυτό τον Ιούλιο τα πύρινα πλήγματα ήταν μεγάλα. Ο Κυριάκος επαίρεται για το γεγονός ότι είχαμε λίγα ανθρώπινα θύματα, αλλά αυτό δεν είναι συνεχώς ικανή παρηγοριά. Για την ακρίβεια, η τακτική να εκκενώνονται πλήρως και δια της βίας περιοχές που ενδέχεται να απειληθούν από τις φλόγες μπορεί να συρρικνώνει την απειλή για ανθρώπινες ζωές, αλλά από την άλλη διευκολύνει τις πυρκαγιές να εξαπλώνονται και να καταστρέφουν δάση και περιουσίες.<br /><br />Είναι άλλο να απομακρύνεις ηλικιωμένους και γυναικόπαιδα κι άλλο να επιβάλεις πλήρη εκκένωση, όταν οι ικανοί ενήλικες θα μπορούσαν υπό την καθοδήγηση των αξιωματικών της Πυροσβεστικής να συμβάλουν αποτελεσματικά στη συγκράτηση μίας πυρκαγιάς. Και εν πάση περιπτώσει, το εάν θα εκκενωθεί ένας οικισμός πρέπει να το αποφασίζει ο επικεφαλής των πυροσβεστών που είναι παρών και έχει εικόνα της κατάστασης κι όχι ο υπουργός από το γραφείο του που υπολογίζει μόνο το πολιτικό κόστος από ενδεχόμενο θάνατο.<div><br />Και ναι και όχι<br /><br />Στο σημείο αυτό εγείρεται το ερώτημα: Ευθύνεται η κυβέρνηση για τις πυρκαγιές; Η απάντηση είναι και ναι και όχι. Όχι, επειδή όσα μέσα κι αν έχουν οι αρμόδιοι κρατικοί μηχανισμοί, όση προετοιμασία και αν έχουν κάνει, δεν μπορούν να μηδενίσουν την εκδήλωση πυρκαγιών ειδικά σε συνθήκες καύσωνα και ισχυρών ανέμων. Ναι, επειδή –όπως αποδείχθηκε– η κυβέρνηση, παρότι διαχειρίζεται τις τύχες της χώρας για πάνω από τέσσερα χρόνια, δεν είχε λάβει τα κατάλληλα μέτρα (μέσα πυρόσβεσης και προετοιμασία) για να περιορίσει όσο το δυνατόν περισσότερο τις καταστροφικές συνέπειες των πυρκαγιών.<br /><br />Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι ο Κυριάκος βρήκε στη συγκεκριμένη υπόθεση αντίπαλο τον εαυτό του! Όταν επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ είχαν και πάλι εκδηλωθεί καταστροφικές πυρκαγιές, ο Κυριάκος την κατηγορούσε σχεδόν για τα πάντα. Τώρα απέδωσε τις ευθύνες στην Κλιματική Αλλαγή! Εάν, όμως, η Κλιματική Αλλαγή έχει σήμερα μερίδιο ευθύνης για τις πυρκαγιές, το ίδιο περίπου είχε και πριν μερικά χρόνια, όταν –ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης– δεν την έβαζε καθόλου στην εξίσωση για να μεγιστοποιήσει τις ευθύνες του Τσίπρα και των υπουργών του.<br /><br />Όσοι πολίτες δεν έχουν μετατραπεί σε φανατικούς χειροκροτητές, διατηρούν στοιχειώδη μνήμη. Θυμούνται, λοιπόν, και προφανώς χρεώνουν στον Μητσοτάκη ότι φάσκει κι αντιφάσκει αναλόγως των εκάστοτε πολιτικών σκοπιμοτήτων του. Αλλά επειδή οι πυρκαγιές είναι ενδημικό φαινόμενο, πιθανόν η καιροσκοπική στάση του απλώς να τον γρατσουνίσει πολιτικά. Είναι, άλλωστε, και τα συστημικά ΜΜΕ που φροντίζουν όχι μόνο να μην υπογραμμίζουν τον καιροσκοπισμό του, αλλά και δικαιολογούν τα αδικαιολόγητα.<br /><br />Ο Κυριάκος και η επιδρομή των Κροατών<br /><br />Πριν καλά καλά συνέλθουμε ως κοινωνία από την πύρινη λαίλαπα, προέκυψε η επιδρομή των Κροατών χούλιγκαν-ναζί στο γήπεδο της ΑΕΚ, η οποία εκτός από υλικές καταστροφές προκάλεσε τον θάνατο ενός 29χρονου που έπινε τον καφέ του και τον βαρύ τραυματισμό ενός εφήβου. Όπως αποδείχθηκε, η Αστυνομία διέθετε όλες τις πληροφορίες και για την επιδρομή των Κροατών χούλιγκαν, αλλά και για το ποιόν τους, για το τι συνηθίζουν να κάνουν. Κι όμως, τους επέτρεψε όχι μόνο να εισέλθουν στην Ελλάδα, αλλά και να την διασχίσουν ανενόχλητοι από Βορρά προς Νότο οπλισμένοι με μαχαίρια, ρόπαλα και λοστούς.<br /><br />Αν η Αστυνομία τους είχε σταματήσει, όπως είχε υποχρέωση και δυνατότητα, το κακό δεν θα είχε συμβεί. Θα είχαν αποφευχθεί όχι μόνο η δολοφονία, ο τραυματισμός και οι υλικές καταστροφές, αλλά και ο διεθνής εξευτελισμός του ελληνικού κράτους. Το πιο σημαντικό, όμως, θα είχε αποφευχθεί η διάχυτη αίσθηση των πολιτών ότι η Ελλάδα είναι ανοχύρωτη Πολιτεία.<br /><br />Το ερώτημα που εγείρεται είναι εάν για την εγκληματική ολιγωρία της Αστυνομίας έχει ευθύνη η κυβέρνηση. Προφανώς, τόσο ο υπουργός Προστασίας του Πολίτη όσο και ο πρωθυπουργός δεν είναι αρχηγοί της ΕΛΑΣ. Και ο αρμόδιος υπουργός και ο πρωθυπουργός, όμως, έχουν –ο καθένας στο επίπεδό του– την πολιτική ευθύνη για τον τρόπο που λειτουργούν ή δεν λειτουργούν οι κρατικοί μηχανισμοί.<br /><br />Και αυτή την ευθύνη ο εκάστοτε αρμόδιος υπουργός και πρωθυπουργός οφείλουν να την αναλαμβάνουν στο ακέραιο, ανεξαρτήτως των μέτρων που θα λάβουν σε βάρος εμπλεκόμενων υπηρεσιακών παραγόντων. Για τον Γιάννη Οικονόμου υπάρχει η δικαιολογία ότι βρισκόταν στη θέση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη ελάχιστες ημέρες και άρα δεν είχε προλάβει να εξοικειωθεί, άρα και να έχει ευθύνη. Ο Κυριάκος, όμως, είναι στη θέση του για περισσότερα από τέσσερα χρόνια και άρα δεν έχει την ίδια δικαιολογία.<br /><br />Αυτό δεν σημαίνει ότι ο Μητσοτάκης έπρεπε να παραιτηθεί μερικές εβδομάδες μετά την εκλογική νίκη του. Σημαίνει, όμως, ότι όφειλε να αναλάβει την πολιτική ευθύνη, αντί να κρύβεται πίσω, όπως κατά κανόνα πράττει όταν η κυβέρνηση τα “σκατώνει”. Ο ίδιος, άλλωστε, με το ιδεολόγημα του “Επιτελικού Κράτους”, έχει συγκεντρώσει όλες σχεδόν τις εξουσίες στα χέρια του, μετατρέποντας τους υπουργούς σε “γενικούς διευθυντές”! Είναι αλφαβήτα στις δημοκρατίες, όμως, ότι η εξουσία πηγαίνει χέρι-χέρι με την ευθύνη. Όπως επίσης ότι οι τραγωδίες έχουν την τάση να επαναλαμβάνονται εάν παραβιάζεται αυτή η αρχή.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πυρκαγιές και Κροάτες. Θα παραμείνει “αδιάβροχος” ο Κυριάκος;

Λυγερός Σταύρος Αν και είχαν προηγηθεί το αποδεδειγμένο σκάνδαλο των υποκλοπών και η πολύνεκρη τραγωδία στα Τέμπη, στις εκλογές του Μαΐου 20...

Διαβάστε την συνέχεια

«Έρχεται ο μεγάλος πόλεμος της Αφρικής».

<img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2023/08/africa1.jpg" /><br /><br />Του<b> Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου</b><br />Δεν μας φτάνει η σύγκρουση στην Ουκρανία, η επικίνδυνη ένταση στη Μέση Ανατολή και στα στενά της Ταϊβάν, ο πόλεμος κατά της Φύσης, που επιταχύνει την κλιματική καταστροφή και φέρνει κοντύτερα το τέλος της ανθρωπότητας, δεν μας φτάνει η εκρηκτική κατάσταση ενός πλανήτη πρωτοφανούς ανισότητας, οι μισοί κάτοικοι του οποίου δεν έχουν να φάνε, τώρα ήρθε να προστεθεί και η σοβαρή πιθανότητα ενός πολέμου που κινδυνεύει να αγκαλιάσει όλη την υποσαχάρια Αφρική, το περίφημο Σαχέλ, αλλά και να εμπλέξει δυνάμεις εκτός της περιοχής…<br /><br />‘Hδη άλλωστε ο πόλεμος αυτός άρχισε με οικονομικά μέσα με τις άγριες κυρώσεις που επέβαλαν οι Γάλλοι και τα τσιράκια τους στην Αφρική, είς βάρος της Μπουρκίνα Φάσο και του Νίγηρα, στον τελευταίο κόβοντάς του, κυριολεκτικά, η Νιγηρία, το ηλεκτρικό. Δεδομένου ότι μιλάμε για τις πιο φτωχές χώρες του κόσμου αντιλαμβάνεται κανείς εύκολα τα αποτελέσματα τέτοιων «αγριανθρωπικών» μεν, τελείως συνηθισμένων όμως μέτρων στην ιστορία της δυτικής αποικιοκρατίας (άλλωστε όχι μόνο τους Αφρικανούς, και μας, που είμαστε μάλιστα υποτίθεται μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ δεν κατέστρεψαν και λεηλάτησαν και εξακολουθούν να το κάνουν οι δυνάμεις της «συλλογικής Δύσης» με τη συνδρομή των εγχώριων ολιγαρχών και κομμάτων μας;)<br /><br />Ο λόγος που συμβαίνουν αυτά μια σειρά τεσσάρων εθνικιστικών στρατιωτικών κινημάτων που αμφισβητούν τους νέο-αποικιακούς δεσμούς της περιοχής με την παληά αποικιακή δύναμη τη Γαλλία . Το πιο προχωρημένο από αυτά το κίνημα στο Μπουρκίνα Φάσο, που σημαίνει «Χώρα των Ακέραιων Ανθρώπων», ο πρόεδρος της οποίας εμπνέεται από τον Τομά Σανκαρά, τον δολοφονημένο προκατοχό του και θεωρούμενου ως «Τσε Γκεβάρα» της Αφρικής.<br /><br />‘Ενας τέτοιος πόλεμος – στον οποίο οι Αμερικανοί σπρώχνουν τους Γάλλους και οι Γάλλοι τις χώρες της περιοχής με επικεφαλής τη Νιγηρία -, πόλεμο για τον οποίο ήδη ετοιμάζονται οι μαύροι μισθοφόροι της Λεγεώνας των Ξένων, αλλά ίσως και ο ISIS, ελεγχόμενος πιθανότατα από υπηρεσίες της «συλλογικής Δύσης», θα ανατινάξει όλες τις ισορροπίες της Αφρικής σπρώχνοντας στο Χάος αυτή την ήπειρο, κινδυνεύει να προκαλέσει μείζονα ανθρωπιστική κρίση, να διαταράξει την εξαγωγή ενέργειας και πρώτων υλών στην Ευρώπη και να προκαλέσει τεράστιο προσφυγικό κύμα.<br /><br />Στην υπόθεση μπορεί να εμπλακεί και η Ελλάδα λόγω της ανεκδιήγητης «κυβέρνησης» Μητσοτάκη, ασυνάρτητων «φωστήρων» και «πρωταθλητών» της ξένης εξάρτησης και της διαφθοράς, που από τη μια παρέλειψε να περιλάβει την Κύπρο στη συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με τη Γαλλία, προκαλώντας μείζον πρόβλημα στην άμυνα και της Ελλάδας και της Κύπρου και καθιστώντας, εξ αυτού του λόγου επιβλαβή την ελληνογαλλική συμφωνία, αφετέρου φρόντισε να ικανοποιήσει αίτημα του Παρισιού συμφωνώντας να το συνδράμει στρατιωτικά στο Σαχέλ!!! <br /><br />Δε φτάνει στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και την ηγεσία των ενόπλων δυνάμεων ότι δεν μπορούν να φυλάξουν τα στρατόπεδα στην Ελλάδα, να μην τινάζονται μόνα τους στον αέρα, θέλουν, τρομάρα τους, να εκστρατεύσουν και στην Αφρική κατά των Μαύρων. Μωραίνει ο Κύριος ον βούλεται απωλέσαι. Εν προκειμένω την Ελλάδα.<br /><br />Να σημειώσουμε ότι ο πρώην Πρόεδρος της Νιγηρίας, που πιέζουν οι Αμερικανο-Γάλλοι να εισβάλλει στον Νίγηρα, είναι ένας πρώην καταδικασμένος στις ΗΠΑ για λαθρεμπόριο ναρκωτικών!!!<br /><br />Στη συνέχεια παραθέτουμε έναν αριθμό άρθρων στα αγγλικά και στα γαλλικά που δίνουν μια εικόνα του τι και γιατί συμβαίνει και τι μπορεί να συμβεί στην Αφρική:<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Έρχεται ο μεγάλος πόλεμος της Αφρικής».

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Δεν μας φτάνει η σύγκρουση στην Ουκρανία, η επικίνδυνη ένταση στη Μέση Ανατολή και στα στενά της Ταϊβάν, ο πό...

Διαβάστε την συνέχεια

Η συζήτηση για το διεθνές δίκαιο στα ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ υποκρύπτει…

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/08/International-Court-of-Justice-HAGUE-790x400.jpg" width="640" /><br /><br />Γράφουν οι <b>Αθανάσιος Πλατιάς</b> – <b>Κωνσταντίνος Κολιόπουλος*</b><br />Τι ρόλο παίζει το διεθνές δίκαιο στα ελληνοτουρκικά; Για να απαντηθεί ορθά αυτό το ερώτημα, πρέπει να γίνει αντιληπτή η φύση της διεθνούς πολιτικής και κατ’ επέκταση του διεθνούς δικαίου. Ας το βάλουμε καλά στο μυαλό μας ότι, σε αντίθεση με το εσωτερικό των κρατών όπου υπάρχει μια συντεταγμένη κυβέρνηση, σαφώς καθορισμένες εξουσίες και εντεταλμένα κρατικά όργανα, στον διεθνή χώρο δεν υπάρχει διεθνής κυβέρνηση.<br /><br />Τα κράτη είναι κυρίαρχα, δηλαδή δεν αναγνωρίζουν καμία εξουσία πάνω απ’ αυτά – σε αντίθεση με τα άτομα στο εσωτερικό των κρατών, τα οποία υπόκεινται στην κρατική εξουσία. Ο ΟΗΕ και το Συμβούλιο Ασφαλείας του δεν είναι διεθνής κυβέρνηση· όπως είπε κάποτε ένας κορυφαίος Αμερικανός καθηγητής διεθνούς πολιτικής, «ας δω τον ΟΗΕ να πειθαναγκάζει μια Μεγάλη Δύναμη, και μετά θα αρχίσω να συζητάω αν ο ΟΗΕ είναι διεθνής κυβέρνηση».<br /><br />Συνεπώς, είναι τελείως λανθασμένο να μεταφυτεύεται στο άναρχο διεθνές σύστημα η λογική του εσωτερικού δικαίου, το οποίο λειτουργεί μέσα σε ένα ιεραρχημένο σύστημα και στηρίζεται στη συντεταγμένη κρατική εξουσία. (Ας σημειωθεί εδώ ότι, όταν καταρρέει η κρατική εξουσία, πάει περίπατο και το εσωτερικό δίκαιο.)<br /><br />Πρόκειται για ένα λάθος που διαπράττουν αρκετά συχνά οι νομικοί του διεθνούς δικαίου οι οποίοι, όταν βλέπουν εξόφθαλμες παραβιάσεις του διεθνούς δικαίου από κράτη που έχουν τη δυνατότητα να το κάνουν, αντί να συνειδητοποιήσουν ότι η λογική που επικρατεί στον διεθνή χώρο είναι τελείως διαφορετική από εκείνη που επικρατεί στο εσωτερικό των κρατών, διακηρύσσουν απτόητοι ότι το διεθνές δίκαιο διατηρεί ακέραιη τη δεσμευτικότητά του, κατά τον ίδιο τρόπο που ο κόκκινος σηματοδότης διατηρεί τη δεσμευτικότητά του ακόμη και αν κάποιος τον παραβιάσει ατιμώρητα.<br /><br /><img src="" /><br />Γίνεται αντιληπτό ότι μια προσέγγιση των σημαντικών ζητημάτων της διεθνούς πολιτικής από νομική σκοπιά έχει περιορισμένη χρηστικότητα και δεν εξηγεί την πραγματικότητα. Εδώ πρέπει να γίνει μια επεξήγηση. Το διεθνές δίκαιο υπάρχει και τις περισσότερες φορές εφαρμόζεται, διότι εξυπηρετεί κοινωνικές ανάγκες των κρατών. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το διπλωματικό και προξενικό δίκαιο, το οποίο εφαρμόζεται σχεδόν απαρεγκλίτως από δεκάδες και εκατοντάδες κράτη επί αιώνες.<br /><br />Ωστόσο, το διεθνές δίκαιο έχει πολιτικό χαρακτήρα, δηλαδή λειτουργεί όταν υπάρχουν οι κατάλληλοι συσχετισμοί ισχύος και συμφερόντων. Εάν δεν έχεις την απαιτούμενη ισχύ ή αν δεν υπάρχουν επαρκή συμφέροντα ώστε να κινητοποιηθεί η απαιτούμενη ισχύς, τότε το διεθνές δίκαιο παραμένει νεκρό γράμμα. Στη διεθνή πολιτική, κάνεις ό,τι σε παίρνει και βάζεις ένα δικηγόρο να το δικαιολογήσει. Όταν ανακύπτει κάποιο διεθνές ζήτημα, τα κράτη δεν εξετάζουν γενικά και αφηρημένα «τι λέει το διεθνές δίκαιο», αλλά το ποιοι εμπλέκονται και το τι συμφέροντα διακυβεύονται στο εν λόγω ζήτημα. Αυτή ακριβώς είναι η λογική του «άλλο Κύπρος, άλλο Κουβέιτ», που είχε κάποτε διακηρύξει ρητά ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος.<br /><br />Ακόμη και τα διεθνή δικαστήρια διαφέρουν στη λειτουργία τους από τα εσωτερικά. Ενώ στο εσωτερικό ενός κράτους αρκεί μια απλή μήνυση για να βρεθείς στο δικαστήριο, στον διεθνή χώρο κανένα κράτος δεν μπορεί να συρθεί σε δίκη εάν προηγουμένως το ίδιο το κράτος δεν έχει αποδεχθεί τη δικαιοδοσία του δικαστηρίου. Επιπρόσθετα, τα ίδια τα αντίδικα κράτη θα πρέπει να συμφωνήσουν ως προς τους συγκεκριμένους κανόνες βάσει των οποίων θα κρίνει το δικαστήριο.<br /><br />Τέλος, τα κράτη θα πρέπει να αποδεχθούν την εφαρμογή των όποιων εις βάρος τους αποφάσεων λάβει το διεθνές δικαστήριο. Για παράδειγμα, όταν το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έκρινε ότι η Ελλάδα είχε παραβιάσει την Ενδιάμεση Συμφωνία με την τότε ΠΓΔΜ, η ελληνική πλευρά απλώς «αξιολόγησε κατάλληλα» την απόφαση, όπως είχε δηλώσει προσφυώς ο εκπρόσωπος του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών.<br /><br />Για προπαγανδιστικούς λόγους, τα κράτη αρέσκονται να περιβάλλουν τις ιδιοτελείς πράξεις τους με τον μανδύα του διεθνούς δικαίου (ή της διεθνούς ηθικής). Σε ένα απίστευτο παράδειγμα, η Τουρκία διακηρύσσει ότι μια απαράβατη αρχή της τουρκικής στρατιωτικής στρατηγικής είναι να συνάδει προς το διεθνές δίκαιο! Η συνεχής επίκληση του διεθνούς δικαίου περικλείει μια παγίδα, στην οποία πέφτουν κυρίως τα μικρά κράτη.<br /><br />Καθώς ο ακρογωνιαίος λίθος του διεθνούς δικαίου είναι η αρχή της κυρίαρχης ισότητας μεταξύ των κρατών, η απαρέγκλιτη εφαρμογή του διεθνούς δικαίου συμφέρει περισσότερο τα μικρά κράτη απ’ ό,τι τα μεγάλα, διότι κατ’ αυτόν τον τρόπο ισοφαρίζονται οι διαφορές ισχύος μεταξύ μικρών και μεγάλων κρατών. Αυτό ενίοτε κάνει τα μικρά κράτη να πέφτουν στην παγίδα του να προσεγγίζουν τη διεθνή πολιτική από νομικίστικη σκοπιά.<br /><br />Αυτό παθαίνει αρκετά συχνά η Ελλάδα, και μάλιστα όχι μόνο σε επίπεδο ακαδημαϊκών, αλλά και σε επίπεδο πολιτικών και υπηρεσιακών παραγόντων. Χαρακτηριστικά, η ελληνική πολιτική ηγεσία ήταν διατεθειμένη να εναποθέσει την τελική κρίση για την κυριαρχία των Ιμίων στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, ενώ η Νομική Υπηρεσία του Υπουργείου Εξωτερικών είχε αποκτήσει τόσο μεγάλη ισχύ, ώστε είχε φτάσει να διατυπώνει η ίδια πολιτικές απόψεις, αντί να περιορίζεται σε ρόλο υποστηρικτικό των πολιτικών αποφάσεων της ηγεσίας του υπουργείου. Αντίστοιχα, βλέπουμε να διατυπώνονται ακαδημαϊκές απόψεις που, μολονότι εκκινούν από καλές προθέσεις, υποδηλώνουν άγνοια της διεθνούς πολιτικής.<br /><br />Για παράδειγμα, γράφτηκε ότι η Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας «θωρακίζει τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο». Όμως από μόνη της η σύμβαση δεν θωρακίζει τίποτα, αλλιώς θα είχαμε ήδη χωρικά ύδατα 12 ναυτικών μιλίων. Πέραν τούτου, γράφεται επανειλημμένως ότι θα πρέπει να προβούμε σε δικαστική επίλυση των διαφορών μας με την Τουρκία και γίνεται εκτεταμένη συζήτηση για τις λεπτομέρειες της δικαστικής αυτής διαδικασίας.<br /><br />Όμως, η Τουρκία προτιμά να σύρει την Ελλάδα σε διμερείς διαπραγματεύσεις με απεριόριστη ατζέντα και υπό την απειλή πολέμου. Βασικά δεν ενδιαφέρεται να πάει σε διεθνές δικαστήριο, καθιστώντας άτοπη όλη τη συζήτηση που γίνεται στην Ελλάδα.<br /><br />Η ελληνική πλευρά βεβαίως έχει κάθε λόγο να επιζητεί την παραπομπή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης των διαφορών που ανακύπτουν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας από την εφαρμογή της Σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας. Η Τουρκία όμως παγίως αρνείται να υπογράψει το απαραίτητο συνυποσχετικό που θεωρεί ως επίδικο αντικείμενο αποκλειστικά την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης.<br /><br />Αντ’ αυτού, προτείνει τη διεύρυνση της ατζέντας με τη συμπερίληψη θεμάτων όπως η αποστρατιωτικοποίηση νησιών και η εδαφική κυριαρχία σε νησιά και βραχονησίδες του Αιγαίου. Προφανώς μια τέτοια διεύρυνση που αφορά ζητήματα κυριαρχίας δεν πρόκειται να γίνει δεκτή από καμία ελληνική κυβέρνηση, πράγμα που οδηγεί στο συμπέρασμα ότι δεν υπάρχει τρόπος δικαστικής επίλυσης των ελληνοτουρκικών διαφορών με βάση το διεθνές δίκαιο.<br /><br />Η μόνη περίπτωση δικαστικής επίλυσης θα ήταν αν οι δύο χώρες πλευρές είχαν προαποφασίσει τις γραμμές πάνω στις οποίες θα επιλύονταν οι ελληνοτουρκικές διαφορές και στη συνέχεια το Διεθνές Δικαστήριο απλώς επικύρωνε την επιτευχθείσα συμφωνία, απαλλάσσοντας τις ηγεσίες των δύο χωρών από το όποιο πολιτικό κόστος.<br /><br />Τέλος, γράφτηκε επικριτικά ότι η ετοιμότητα της Ελλάδας να υπερασπιστεί με κάθε μέσο τα κυριαρχικά της δικαιώματα σημαίνει ότι «παίρνει τον νόμο στα χέρια της». Όμως, ενώ στο εσωτερικό των κρατών η αυτοδικία όντως απαγορεύεται, στον διεθνή χώρο υπάρχει μόνο αυτοδικία – από το θιγόμενο μέρος ή από τους συμμάχους του.<br /><br />Παρότι δεν είναι βέβαιο ότι η ανωτέρω νοοτροπία αποτελεί τον κανόνα, τουλάχιστον τα τελευταία χρόνια, η πλήρης συνειδητοποίηση του πολιτικού χαρακτήρα του διεθνούς δικαίου παραμένει ζητούμενο στη χώρα μας, ιδίως ενώπιον ενός αντιπάλου όπως η Τουρκία που δεν έχει κανένα πρόβλημα να επικαλείται το διεθνές δίκαιο κατά το δοκούν και κάποιες φορές με εξωφρενικό τρόπο (π.χ. το περιβόητο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο).<br /><br />Η Ελλάδα, ως χώρα που επιθυμεί τη διατήρηση του status quo, έχει σίγουρα συμφέρον να υφίσταται ένα διεθνές περιβάλλον όπου το διεθνές δίκαιο τηρείται απαρεγκλίτως. Δεν θα πρέπει όμως να νομίζει ότι η επιθυμία της είναι και πραγματικότητα.<div><br /></div><div><b><i>*Καθηγητές Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικής, στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η συζήτηση για το διεθνές δίκαιο στα ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΑ υποκρύπτει…

Γράφουν οι Αθανάσιος Πλατιάς – Κωνσταντίνος Κολιόπουλος* Τι ρόλο παίζει το διεθνές δίκαιο στα ελληνοτουρκικά; Για να απαντηθεί ορθά αυτό το...

Διαβάστε την συνέχεια

Το «αεροπλανοφόρο Σκύρος» στον χάρτη των βάσεων.

<img height="421" src="https://www.tovima.gr/wp-content/uploads/2023/08/02_aug_01_001.jpg" width="729" /><br /><br /><b>Αλεξάνδρα Φωτάκη</b><br />Η τροπολογία στο Κογκρέσο που άνοιξε ξανά τη συζήτηση για επέκταση της αμερικανικής παρουσίας με έμφαση στα νησιά - Οι πολλαπλές δυνατότητες και η προνομιακή θέση που έχει η Σκύρος<br /><br />Μπορούν οι ΗΠΑ να κάνουν το βήμα και να επιλέξουν την ένταξη ελληνικών νησιών στη λίστα των «διευκολύνσεων» που τους παρέχονται μέσω της Ελληνοαμερικανικής Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA); Ποιος θα μπορούσε να είναι ο ρόλος της Σκύρου, ενός νησιού που η θέση του χαρακτηρίζεται στρατηγικής σημασίας, μένει να φανεί, με τις ΗΠΑ να την έχουν προσέξει και αξιολογήσει εδώ και καιρό. Τη συζήτηση άνοιξε ξανά η τροπολογία της βουλευτού των Δημοκρατικών Γκρέις Μενγκ, που δεν προτείνει βάσεις στα ελληνικά νησιά αλλά ζητεί να διερευνηθεί η δυνατότητα για επέκταση της αμερικανικής παρουσίας επί ελληνικού εδάφους «με έμφαση στα νησιά».<br /><br />Η τροπολογία που υπερψηφίστηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων στις ΗΠΑ έχει πολύ δρόμο για να αποδειχθεί αν θα ενταχθεί τελικά στο νομοσχέδιο για τον αμερικανικό αμυντικό προϋπολογισμό (NDAA) του 2024, ωστόσο δείχνει να πετυχαίνει τον πρώτο στόχο της. Να ανοίξει αρκετά νωρίς τη συζήτηση για την ανανέωση της MDCA, που από το 2021 και μετά έχει πενταετή διάρκεια και αναμένεται να ανανεωθεί το 2026.<div><br />Η συζητήσεις και τα πλεονεκτήματα<br /><br />Η τροπολογία και η αναφορά της στα «νησιά», βάζουν τον τόνο για ακόμη μία φορά στο ενδεχόμενο οι ΗΠΑ να εντάξουν στον χάρτη των βάσεών τους και του σχεδιασμού τους και ένα ελληνικό νησί, με τη Σκύρο να έχει συζητηθεί έντονα στο παρελθόν και να έρχεται ξανά στο προσκήνιο ως μία πιθανότητα. Εστω και σε μία εξαιρετικά πρώιμη συζήτηση.<br /><br />Τη Σκύρο επιχείρησε να βάλει στον χάρτη των αμερικανικών διευκολύνσεων η Αθήνα αρκετά χρόνια πίσω και επανήλθε, με το νησί να παραμένει ως πιθανή επιλογή ενώπιον των Αμερικανών και κατά τη συζήτηση για την ανανέωση της MDCA το 2021, αλλά τελικά να μην εγκρίνεται από την Ουάσιγκτον, αφού οι ΗΠΑ επέλεξαν να το αφήσουν στην άκρη, με παράγοντες που έλαβαν μέρος στη διαπραγμάτευση των ημερών εκείνων να σημειώνουν ότι προτεραιότητα τότε ήταν η Αλεξανδρούπολη, που επιβεβαιώθηκε ως στρατηγική επιλογή. Και μάλιστα σε μία περίοδο που οι σχέσεις Ελλάδας – Τουρκίας ήταν στο κόκκινο.<br /><br />Αρμόδιες πηγές σημειώνουν ωστόσο ότι η Σκύρος είναι μία πρόταση που στην πραγματικότητα θα μπορούσε να εξυπηρετήσει απόλυτα τους Αμερικανούς και κάποιοι ήδη τη βλέπουν ως ένα δυνητικό asset, ενώ παράλληλα δεν νομιμοποιεί τουρκική αντίδραση.<br /><br />Ενα νησί στο Κεντρικό Αιγαίο, στο οποίο βρίσκεται η 135 Σμηναρχία Μάχης, με ένα εξαιρετικό στρατιωτικό αεροδρόμιο, που φιλοξενεί από το 2021 τα δύο συστήματα μη επανδρωμένων αερο-οχημάτων, ισραηλινής κατασκευής, των UAV Heron. Επίσης στη Σκύρο έχει εγκατασταθεί και αναπτυχθεί στο αεροδρόμιο η 22η Μοίρα Κατευθυνομένων Βλημάτων Patriot, ενώ από τη Μονάδα επιχειρούν ως αεροσκάφη επιφυλακής τα Μ2000 και Μ2000-5 της 114 ΠΜ, F-16 της 110 και 116 ΠΜ αντίστοιχα και F4-E της 117 ΠΜ, ενώ στη Μονάδα στεγάζεται και υποστηρίζεται ο Σταθμός Ανεφοδιασμού Ελικοπτέρων του Στρατού Ξηράς.<br /><br />Μία έτοιμη και απόλυτα λειτουργική βάση με πολλαπλές δυνατότητες όπως τονίζουν οι γνωρίζοντες, υπογραμμίζοντας και την προνομιακή θέση του νησιού, που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ένα «αεροπλανοφόρο στη μέση του Αιγαίου». Σημαντικές και οι τρεις φυσικές λιμενικές υποδοχές που διαθέτει το νησί και θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν καταλλήλως. Η Σκύρος μπορεί να λειτουργήσει συμπληρωματικά με τις υφιστάμενες αμερικανικές βάσεις μεταξύ άλλων σε Αλεξανδρούπολη, Σούδα, Λάρισα, οι οποίες ενισχύονται συστηματικά, με το νησί να δίνει δυνατότητα για έλεγχο ολόκληρης της περιοχής. Και σαφώς για κάποιους οι επενδύσεις που θα έφερνε η ένταξη της στον αμερικανικό σχεδιασμό θα ήταν ιδιαίτερα ωφέλιμες και για την ελληνική πλευρά.</div><div><br />Αλεξανδρούπολη και Σούδα<br /><br />Η συζήτηση που ξεκίνησε ξανά με την τροπολογία της Μενγκ και απέχει πάρα πολύ από τη δημιουργία μιας βάσης στη Σκύρο ή σε άλλο νησί, λαμβάνει χώρα σε μία περίοδο που οι βουλευτές που ανήκουν στο ελληνικό CAUCUS καθώς και το ελληνικό λόμπι θέλουν να πετύχουν να γίνει καταγραφή της σημασίας των βάσεων κυρίως της Αλεξανδρούπολης και της Σούδας, αλλά και των όσων απολαμβάνουν οι ΗΠΑ από τις διευκολύνσεις που τους παρέχονται στις βάσεις επί ελληνικού εδάφους. Μία γραπτή παραδοχή της σημασίας της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας – ΗΠΑ και υπό το φως της ρωσικής εισβολής στην Ουκρανία και τις όποιες παλινωδίες του Ερντογάν κατά το παρελθόν. Ενώ γίνεται σε μία τελείως διαφορετική φάση των σχέσεων Ελλάδας – Τουρκίας, όπου οι εντάσεις είναι σε ύφεση και οι τόνοι χαμηλοί.</div><div><br />Η Άγκυρα και το διπλωματικό παζάρι<br /><br />Σε μία περίοδο που Αθήνα και Αγκυρα ετοιμάζονται να ξεκινήσουν ξανά τον διάλογο, η υπενθύμιση του σταθερού ρόλου της Ελλάδας είναι ένα χαρτί στο παιχνίδι των ισορροπιών της διπλωματίας. Ιδιαίτερα σε μία συγκυρία που η Αθήνα θα ήθελε να ασκηθούν οι απαραίτητες πιέσεις στην Αγκυρα προκειμένου να διατηρηθεί η ηρεμία στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο και να επιχειρηθεί η οικοδόμηση εμπιστοσύνης σε στέρεες βάσεις. Κάτι που στηρίζουν και οι ΗΠΑ, στο πλαίσιο και της διατήρησης της ενότητας του ΝΑΤΟ.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι στο τραπέζι που εξελίσσεται το διπλωματικό παζάρι βρίσκονται επίσης τα F-16 που θέλει να αγοράσει και να αναβαθμίσει η Τουρκία, το ζήτημα της έγκρισης της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ από την Αγκυρα και ο ρόλος της Τουρκίας στους ενεργειακούς σχεδιασμούς. Με ορισμένους διπλωμάτες να δηλώνουν καχύποπτοι εκφράζοντας αντιρρήσεις στο να μπει το ζήτημα της Σκύρου ή άλλων βάσεων επί ελληνικού εδάφους στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης και είτε να θεωρηθεί ως αντάλλαγμα που θα μπορούσε να «χρυσώσει το χάπι» είτε για την απόκτηση των F-16 από την Τουρκία, είτε να συνδεθεί με τις αιτιάσεις της Αγκυρας περί αποστρατιωτικοποίησης των νησιών και να οδηγήσει σε κάποιους συμβιβασμούς για την ελληνική πλευρά.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tovima.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το «αεροπλανοφόρο Σκύρος» στον χάρτη των βάσεων.

Αλεξάνδρα Φωτάκη Η τροπολογία στο Κογκρέσο που άνοιξε ξανά τη συζήτηση για επέκταση της αμερικανικής παρουσίας με έμφαση στα νησιά - Οι πολλ...

Διαβάστε την συνέχεια