Πυρετώδεις προετοιμασίες για τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq-JOJyt4aVd50ETVe75U_5XiFxfrS2_pP-iY5SoMqb-hzaF50nhky0bU-ciqiliW89D2T8iP7sPyfWZzbm2rAX9Isi8VaIocYhYlf1PT9sloFpyCasutEQ-80sJVRnnh5HwyM8lAlyv1c/s1600/proetoimasies+gia+ton+3o+world+war.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjq-JOJyt4aVd50ETVe75U_5XiFxfrS2_pP-iY5SoMqb-hzaF50nhky0bU-ciqiliW89D2T8iP7sPyfWZzbm2rAX9Isi8VaIocYhYlf1PT9sloFpyCasutEQ-80sJVRnnh5HwyM8lAlyv1c/s640/proetoimasies+gia+ton+3o+world+war.jpg" width="640" /></a></div> <h3 style="text-align: center;"> O πόλεμος μάλλον θα ξεκινήσει στα Βαλκάνια</h3> Γράφει ο <a href="http://strogosekretno.com/index.php?p=editor"><b>Krassimir Ivandjiiski</b></a>, συντάκτης του περιοδικού <b><a href="https://southfront.org/third-world-war-the-key-is-on-start/">“Strogo Sekretno”</a> </b><br /> Απόδοση: "Ας Μιλήσουμε Επιτέλους!"<br /> <br /> Στις 8 και 9 Ιουλίου, η Βαρσοβία θα φιλοξενήσει την σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, η οποία θα παρουσιαστεί τυπικά ως "σύνοδος του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου". Θα είναι η 25η (και επετειακή) σύνοδος κορυφής του ΝΑΤΟ, αλλά συγχρόνως και μία επαλήθευση εκείνου για το οποίο είχαμε προειδοποιήσει εδώ και χρόνια, ότι δηλαδή η πρώτη γραμμή του Γ’ Παγκοσμίου Πολέμου μετατοπίζεται προς την Ανατολική Ευρώπη, η οποία, σε περίπτωση ανοικτών συρράξεων, θα καταστραφεί εντελώς. Αυτός, προφανώς, είναι ο στόχος των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Αυτή τη στιγμή, πεδία δράσης είναι η Πολωνία στον βορρά, και η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Τουρκία στο νότο. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ έχουν κατακλύσει τη Βαλτική και τη Μαύρη Θάλασσα με νέες βάσεις και πλοία, ενώ παράλληλα έχουν ενισχύσει το μέτωπο στο έδαφος, στα κράτη της Βαλτικής, αλλά και στην Πολωνία, την Ουκρανία, την Ρουμανία,τη Βουλγαρία και την Τουρκία.<br /> <br /> Το μέτωπο του πολέμου έχει ήδη αρχίσει να διακρίνεται στον χάρτη. Όλο που θα χρειαστεί είναι να πατηθεί το πλήκτρο που θα εκκινήσει τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο, δηλαδή το "Start".<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBf4gctFf5WqR6i9JS1h-Tydyupwi012O2OtH_wRCWaJLSNP-t-LwApG3QZ7jCcnwucHdRwqLjDzfpreqkNhlmFDb3YYDLi-NWhOt2GPAtzyaEEur8bGWOifsJAWu5ph3yBvqWEczg2vM/s1600/MAP-main-Recovered_2862805a.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgBf4gctFf5WqR6i9JS1h-Tydyupwi012O2OtH_wRCWaJLSNP-t-LwApG3QZ7jCcnwucHdRwqLjDzfpreqkNhlmFDb3YYDLi-NWhOt2GPAtzyaEEur8bGWOifsJAWu5ph3yBvqWEczg2vM/s640/MAP-main-Recovered_2862805a.jpg" /></a><br /> <br /> Η πυρηνική κλιμάκωση, με συνεχείς μετακινήσεις εξοπλισμών από τις ΗΠΑ στην Ευρώπη, συνεχίζεται με τη μεταφορά του πιο προηγμένου αμερικανικού μαχητικού αεροσκάφους, F-22 Raptor, από τη βάση του Τίνταλ της Φλόριντα στη βάση του Λίνκενχολτ της Αγγλίας, από όπου θα πετάξει προς άλλες θέσεις, μεταφέροντας τα νέα αμερικανικά πυρηνικά Β 61-12.<br /> <br /> Στις 12 Μαΐου, στη βάση του Ντεβέζελου της Ρουμανίας (40 χιλιόμετρα από τα σύνορα με τη Βουλγαρία) ενεργοποιήθηκαν τα πρώτα 24 αντιπυραυλικά SM-3, στα πλαίσια της κατασκευής της αμερικανικής αντιπυραυλικής ασπίδας στην Ευρώπη, σε αντιπαράταξη έναντι των στρατηγικών πυρηνικών δυνάμεων της Ρωσίας. Στις 13 Μαΐου, η κατασκευή του δεύτερου στοιχείου του συστήματος αυτού άρχισε στην πολωνική βάση του Ρετζίκοβο.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg387iS1PeAod65tT_Tmk0c9AzhRutEJtSXJAZt7QWwZNfjOsXFKzXq3_0ywwLYgxBTM_zZ2s79852szfrustdhoBvSAr2WtZUrDspLm5sXtmW_doF08WCge_XsV-q0aT7wkZJ-7xGra5c/s1600/article-urn+publicid+ap.org+7621266f2d0947f29f891483cdad78bd-2gqALY4vPZ08bdc60e863f3c9d7f-849_634x391.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg387iS1PeAod65tT_Tmk0c9AzhRutEJtSXJAZt7QWwZNfjOsXFKzXq3_0ywwLYgxBTM_zZ2s79852szfrustdhoBvSAr2WtZUrDspLm5sXtmW_doF08WCge_XsV-q0aT7wkZJ-7xGra5c/s640/article-urn+publicid+ap.org+7621266f2d0947f29f891483cdad78bd-2gqALY4vPZ08bdc60e863f3c9d7f-849_634x391.jpg" /></a><br /> <br /> Και στις δύο αυτές θέσεις, αξιωματούχοι των ΗΠΑ, από κοινού με τον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ, ανακοίνωσαν ότι ο εγκαινιασμός του AEGIS εδάφους “αυξάνει τις δυνατότητες προστασίας των Ευρωπαίων συμμάχων εναντίον βαλλιστικών πυραύλων εκτός της ευρωατλαντικής ζώνης”. Όπως είναι γνωστό, εκτός αυτής της ζώνης, πυραύλους έχει μόνο η Ρωσία.<br /> <br /> Οι δύο βάσεις πυραύλων εδάφους θα ενταχθούν στο όλο πρόγραμμα, μαζί με τα τέσσερα πλοία του AEGIS, επίσης οπλισμένα με πυραύλους SM-3, που διαθέτουν κάθετους εκτοξευτές και έχουν αποσταλεί από τη βάση των ΗΠΑ στην θέση Ρότα της Ισπανίας, σε άλλες θέσεις στη Μεσόγειο, τη Μαύρη Θάλασσα και τη Βαλτική, και συνδέονται με το σύστημα ραντάρ στην Τουρκία και το κέντρο ελέγχου στη Γερμανία.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijvajV8j_z16ld1cpEhc3Z4_JgR5AC9kosmoRB_ZV-bbUqjZOCFFqh5Lm7F_er7HnDh4bVgNZ6Lz-pyCF7mTSfiuf6URTNY2bXxX_mZq0-svso34GEwQ4vibM7hKgwJCMEvJ04iOg8iUE/s1600/9192011-SM-3_missile-4.jpg"><img border="0" height="446" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijvajV8j_z16ld1cpEhc3Z4_JgR5AC9kosmoRB_ZV-bbUqjZOCFFqh5Lm7F_er7HnDh4bVgNZ6Lz-pyCF7mTSfiuf6URTNY2bXxX_mZq0-svso34GEwQ4vibM7hKgwJCMEvJ04iOg8iUE/s640/9192011-SM-3_missile-4.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> <div> Στις 18 Μαΐου, ο Βρετανός στρατηγός Αλεξάντερ Σέριφ, ο οποίος διετέλεσε Ανώτατος Συμμαχικός Διοικητής στην Ευρώπη από το 2011 έως το 2014, δήλωσε ότι “το ΝΑΤΟ θα πρέπει να προετοιμάζεται για πόλεμο εναντίον της Ρωσίας”.<br /> <br /> Στις 20 Μαΐου, ο αναπληρωτής υπουργός Άμυνας Ρόμπερτ Γιορκ δήλωσε ότι η εξωτερική πολιτική της Ρωσίας κινείται “προς την κατεύθυνση της αντιπαράθεσης”.<br /> <br /> Πριν από λίγες μέρες, η Ουκρανία και η Τουρκία συνυπέγραψαν πρόγραμμα στρατιωτικής συνεργασίας. Ταυτόχρονα, το ΝΑΤΟ ανέφερε, ότι θα εξακολουθήσει να υπερασπίζεται την Γεωργία, η οποία θα μπορούσε να φιλοξενήσει άλλη μια πυρηνική βάση στα σύνορα με την Ρωσία. Αυτή τη στιγμή, οι ΗΠΑ έχουν πάνω από 800 βάσεις σε όλο τον κόσμο.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJ38bTEzlzq-5iVJ9ilMKYOeKyDk9n-Vj9rV4t0Q604OpGiC9q2hDoNZMzgaRS-slhOYSJqoeG5-__q3Abo1GEgZypqvYPTSm0yFcNPdId8AeXli4UkjzgGVSF5Rg_KvLX_vbo3HlsY2s/s1600/infographic-usa-europe-anti-missile-defense-system-742432.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiJ38bTEzlzq-5iVJ9ilMKYOeKyDk9n-Vj9rV4t0Q604OpGiC9q2hDoNZMzgaRS-slhOYSJqoeG5-__q3Abo1GEgZypqvYPTSm0yFcNPdId8AeXli4UkjzgGVSF5Rg_KvLX_vbo3HlsY2s/s640/infographic-usa-europe-anti-missile-defense-system-742432.jpg" /></a></div> <div> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinE8riSRKpurCXOiEQySuX3ZxPZnSmqBZjb7edYK0GkYFGNK58FUTBHDFvmRvNyPEgXJr0eV8ntOpDxyosIrlZ6luk_j-5NwD4pUCt_Qic0xoAmgxgn9ira56rJsdAekl5FFMMtnk-f2Y/s1600/1132997.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEinE8riSRKpurCXOiEQySuX3ZxPZnSmqBZjb7edYK0GkYFGNK58FUTBHDFvmRvNyPEgXJr0eV8ntOpDxyosIrlZ6luk_j-5NwD4pUCt_Qic0xoAmgxgn9ira56rJsdAekl5FFMMtnk-f2Y/s320/1132997.jpg" /></a>Η απάντηση της Μόσχας ήταν αστραπιαία αυτή τη φορά, σε αντίθεση με άλλες φορές στο παρελθόν. Στις 12 Μαΐου, αναφερόμενος στα εγκαίνια της βάσης του Ντεβέζελου της Ρουμανίας, σε μια συνάντηση του ρωσικού στρατιωτικοβιομηχανικού συμπλέγματος, ο Βλαντίμιρ Πούτιν δήλωσε:<br /> <br /> “Οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να παραπλανήσουν τη Ρωσία, με δηλώσεις σχετικά με την “αμυντική φύση” της αντιπυραυλικής άμυνας, η οποία ουσιαστικά υπάρχει για να εξυπηρετεί τη μεταφορά ενός μέρους του αμερικανικού πυρηνικού δυναμικού από τις ΗΠΑ στην περιφέρεια. (...) Η Ρωσία θα ανταποκριθεί όπως αρμόζει στις αναδυόμενες νέες απειλές για την ασφάλειά της”.<br /> <br /> Αμέσως μετά την δήλωση αυτή του Πούτιν, οι Δυτικοί έπαθαν κρίση υστερίας, λόγω “της ανεπαρκούς αντίδρασης της Ρωσίας έναντι των εντελώς ακίνδυνων ενεργειών του συμφώνου”. Από την πλευρά του, το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών προέβη σε δήλωση, σύμφωνα με την οποία “ο στρατιωτικός στόλος του ΝΑΤΟ στη Μαύρη Θάλασσα θα υπονομεύσει την περιφερειακή ασφάλεια και να αναγκάσει τη Ρωσία να αποκριθεί”.</div> <div> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoutwFSvOPsNAhyfqHEdGQjhpBb7Uylt4EIrsFtXuzcVIjbImNFuHDzIKdsLZY2z6NarI4pidLFk2FuzAdNX0fEdkET-XZgl83AqHpNWVUszQDOsCju_sAkLdw9E33DbQAy_ZPtZmyp9M/s1600/2008123182340223734_8.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgoutwFSvOPsNAhyfqHEdGQjhpBb7Uylt4EIrsFtXuzcVIjbImNFuHDzIKdsLZY2z6NarI4pidLFk2FuzAdNX0fEdkET-XZgl83AqHpNWVUszQDOsCju_sAkLdw9E33DbQAy_ZPtZmyp9M/s320/2008123182340223734_8.jpg" /></a>Όπως γνωρίζουμε, η Ρωσία όντως έχει επαρκείς πόρους για να αποκριθεί. Αυτό το γεγονός αρκεί για να δείξει τον κυνισμό των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Μεταφέρουν το πυρηνικό και πυραυλικό δυναμικό τους προς την περιφέρεια – η οποία για εμάς τους Βαλκάνιους δεν είναι καθόλου περιφέρεια! – ενώ γνωρίζουν πολύ καλά ότι από στρατιωτική άποψη, όλα αυτά τα συστήματα, πύραυλοι και άλλα σιδερικά, είναι μια μυθοπλασία ισχύος, που θα καταστραφεί σε δευτερόλεπτα. Γνωρίζουν επίσης ότι, σε περίπτωση επίθεσης των ΗΠΑ εναντίον της Ρωσίας, η πυραυλική άμυνα στη Ρουμανία, την Πολωνία (πιθανώς και τη Βουλγαρία) και την Τουρκία θα μετατραπεί σε πυρηνική τέφρα.<br /> <br /> Με λίγα λόγια, οι χώρες αυτές θα βιώσουν τη ζωή που προορίζονται να βιώσουν οι χώρες εκείνες, τις οποίες θα στοχεύσουν οι πυρηνικοί και οι υπόλοιποι πύραυλοι της Ρωσίας. Αυτό που εισπράττουν από τις ΗΠΑ οι χώρες αυτές είναι καθαρή πρόκληση. Αλλά αυτός ακριβώς είναι ο στόχος.<br /> <br /> Από τεχνική άποψη, τα πράγματα είναι πολύ πιο απλά. Το πιο πιθανό είναι, ότι η Ρωσία δεν βαδίζει στα τυφλά, αλλά αντίθετα έχει ένα σχέδιο για τη χρήση των κατάλληλων πυραύλων που θα καταστρέψουν στόχους του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ στην Πολωνία, τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Αυτό το ιδιαίτερο σχέδιο πτήσης, εάν υπάρξει ανάγκη, μπορεί να εισαχθεί στα συστήματα πληροφορικής των πυραύλων. Μιλάμε για δευτερόλεπτα. Τότε ο πύραυλος θα είναι έτοιμος να καταστρέψει τα ραντάρ, τα πλοία, τους άξονες, τις βάσεις ή ακόμη και μια ολόκληρη χώρα στο σύνολό της.<br /> <br /> Κάθε στρατός έχει ένα νόμο: αν κάπου υπάρχει ένα κράτος που απειλεί την εθνική ασφάλεια της χώρας, ο στρατός επιλέγει στόχους: αεροδρόμια, αποθήκες πυρηνικών όπλων, συστήματα αντιπυραυλικής άμυνας, ενάλιους σταθμούς πυρηνικών υποβρυχίων, κ.α. Κάθε στρατός έχει υποχρέωση να το κάνει αυτό. Ο ρωσικός δεν αποτελεί εξαίρεση.</div> <div> Ακόμη και οι πλέον ένθερμοι υποστηρικτές του ΝΑΤΟ έχουν συνειδητοποιήσει, ότι η αντιπυραυλική άμυνα των ΗΠΑ στην Πολωνία και τη Ρουμανία είναι μια κατάφωρη πρόκληση, με αντιρωσικό προσανατολισμό, και είναι εντελώς ευάλωτη έναντι της οποιαδήποτε ρωσικής “απάντησης”. Η Ρωσία το γνωρίζει αυτό. Οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ το γνωρίζουν επίσης. Επομένως, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ προετοιμάζουν τις συγκεκριμένες χώρες να γίνουν αναλώσιμος στόχος σε μια πολεμική σύρραξη με τη Ρωσία.<br /> <br /> Ταυτόχρονα, τα Δυτικά μέσα ενημέρωσης παπαγαλίζουν επίμονα την ιδέα ότι η Ρωσία είναι ένας επιτιθέμενος που απειλεί την παγκόσμια ειρήνη. Τον τελευταίο καιρό, ο Πούτιν προσωπικά έχει κατηγορηθεί για τα πάντα.<br /> <br /> Στο πλαίσιο αυτό, τα Βαλκάνια μετατρέπονται και πάλι στην πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης. Η κατάσταση τώρα είναι ακόμα πιο τραγική, επειδή το αληθινό όνειρο της γεωπολιτικής των Αγγλοσαξόνων σιωνιστών έχει γίνει πραγματικότητα. Και αυτό το όνειρο δεν είναι άλλο από το να πολεμήσουν εναντίον της Ρωσίας, χρησιμοποιώντας ως προσάναμμα τις σλαβικές χώρες και την Ορθοδοξία. Το ενδεχόμενο αυτό είναι απίθανο να επαναληφθεί στο μέλλον.</div> <div> <br /> Γι’ αυτό ακριβώς τον λόγο, εικάζω ότι ο Γ’ Παγκόσμιος Πόλεμος μάλλον θα ξεκινήσει στα Βαλκάνια. Αρκεί ένα πάτημα του πλήκτρου "Start", που θα ενεργοποιήσει την έναρξη της διαδικασίας.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQI9aX_XZNCdOcu1niem9YoobSLB0yAUHCWLZHQKESga-9DrDz1Iw3kW0UQb3DhDQTztGMaJTO-ULsciuOmIIALpfvTmXykwjNGU1zroHo41_6rpz9PoYWc-RAfyl2OxsKF5mjX-TGcZ8/s1600/NATO1.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjQI9aX_XZNCdOcu1niem9YoobSLB0yAUHCWLZHQKESga-9DrDz1Iw3kW0UQb3DhDQTztGMaJTO-ULsciuOmIIALpfvTmXykwjNGU1zroHo41_6rpz9PoYWc-RAfyl2OxsKF5mjX-TGcZ8/s1600/NATO1.jpg" /></a><br /> <br /> <i>Εικόνα 1: Η εμβέλεια των πυραυλικών συστημάτων SM-3 (γκρίζα γραμμή) και Tomahawk (μαύρη γραμμή).<br /> <br /> Εικόνα 2: Βάσεις του ΝΑΤΟ που έχουν ενεργοποιηθεί στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη.<br /> <br /> (Βίντεο - ΗΠΑ)</i><br /> <br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="325" src="https://www.youtube.com/embed/ZbP1rEE8CR8" width="620"></iframe><br /> <br /> <a href="https://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Πυρετώδεις προετοιμασίες για τον Γ’ Παγκόσμιο Πόλεμο

O πόλεμος μάλλον θα ξεκινήσει στα Βαλκάνια Γράφει ο Krassimir Ivandjiiski , συντάκτης του περιοδικού “Strogo Sekretno” Απόδοση: ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η συμφωνία Ρωσίας – Ισραήλ ευκαιρία για οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9BvrQxNib2in9HWejOHE2gTPs0UwadGuAIcCKvIfvnE7C7_kVryMTDqa6-JmHQJ_yEwceXK7fa9KdlkNumOjG1gVQn0DxfCeuR2LEqKnhff7tmT1NtHcvb8MavJefbrsRc9rFmsh-uL0-/s1600/aoz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9BvrQxNib2in9HWejOHE2gTPs0UwadGuAIcCKvIfvnE7C7_kVryMTDqa6-JmHQJ_yEwceXK7fa9KdlkNumOjG1gVQn0DxfCeuR2LEqKnhff7tmT1NtHcvb8MavJefbrsRc9rFmsh-uL0-/s640/aoz.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>H Ελλάδα οφείλει να επισπεύσει τις ενέργειές της για οριοθέτηση της ΑΟΖ της, προς όλες τις πλευρές, κυρίως όμως ως προς την Τουρκία.</b><br /><br /> Για όσο χρόνο θα παραμείνουν ψυχρές οι σχέσεις Ρωσίας και Ισραήλ με την Τουρκία (καμιά χώρα δεν εξυπηρετεί η διατήρηση της ψυχρότητας, αρκεί να τηρηθούν κάποιες προϋποθέσεις) η Ελλάδα οφείλει να επισπεύσει τις ενέργειές της για οριοθέτηση της ΑΟΖ της, προς όλες τις πλευρές, κυρίως όμως ως προς την Τουρκία.<br /><br />Εκείνο που απαιτείται είναι αφενός να επιδείξει επί τέλους αποφασιστικότητα επίλυσης του ζητήματος η κυβέρνηση (που δεν διακρίνονται ίχνη δραστηριότητας, επ’ αυτού) και αφετέρου να αναθέσει το έργο σε ειδικούς ικανούς να το φέρουν εις πέρας, αποκλειομένων τόσο του ΥΠΕΞ, όσο και πολλών εξ όσων το χειρίστηκαν μέχρι σήμερα, των οποίων οι αποφάσεις και οι ενέργειες, δεν μπόρεσα να αντιληφθώ επί ποίων δεδομένων βασίστηκαν και απεδείχθησαν -φυσικώ τω λόγω- ατελέσφορες.<br /><br />Είναι βέβαιο, πως χρήσιμο ρόλο στην υπόθεση ΑΟΖ, μπορεί να παίξει ο αρχιτέκτονας της κυπριακής οριοθέτησης, Θεόδωρος Καρυώτης, τον οποίο περιθωριοποίησαν οι Ελλαδίτες «αρμόδιοι», ίσως επειδή ομού με τον Τάσσο Παπαδόπουλο ενήργησαν προς όφελος της Κύπρου, χωρίς προηγουμένως να ζητήσουν την άδεια των ισχυρών «προστατών», τους οποίους και αιφνιδίασαν.<br /><br />Σε άρθρο του ο Θ. Καρυώτης, υπενθυμίζει πόσο χρήσιμη μπορεί να είναι η υποστήριξη της Ρωσίας, η οποία υποχρέωσε την Τουρκία να αποδεχθεί όσα αρνείται σ’ εμάς.<br /><br />Όσοι παρακολουθούν εκ του σύνεγγυς τα πράγματα, θα γνωρίζουν ότι η Σοβιετική Ένωση, το 1986, απαίτησε από την Τουρκία να ανακηρύξει ΑΟΖ, για να γίνουν οριοθετήσεις στη Μαύρη Θάλασσα. Η Τουρκία αναγκάστηκε να προβεί σε μια τμηματική ανακήρυξη της ΑΟΖ της μόνο στη Μαύρη Θάλασσα. Όμως, το χειρότερο για την Τουρκία ήταν το γεγονός ότι οι Σοβιετικοί της επέβαλαν η οριοθέτηση να γίνει με την μέθοδο της «μέσης γραμμής», που τόσο απεχθάνονται οι Τούρκοι.<br /><br />Είναι γνωστόν ότι οι Τούρκοι αρνούνται να οριοθετήσουν τις θαλάσσιες ζώνες με την Ελλάδα με βάση τη μέση γραμμή αναφέροντας ότι αυτή η μέθοδος δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί στο Αιγαίο Πέλαγος, γιατί αποτελεί ημίκλειστη θάλασσα. Όμως, η Μαύρη Θάλασσα είναι περισσότερο ημίκλειστη από το Αιγαίο.<br /><br />Και ασφαλώς, η Ρωσία επ’ ουδενί θα πάψει να αναγνωρίζει την Κριμαία ως ρωσικό έδαφος, γνωστού όντος ότι επεκτείνεται η ΑΟΖ σε σημεία που υπάρχει ο πλούτος σε υδρογονάνθρακες. Δεν γνωρίζω, αν μέχρι σήμερα, κάποιος Έλληνας Πρωθυπουργός μίλησε ποτέ με τον Πούτιν για την ελληνική ΑΟΖ, κατά τη στιγμή που στις επίσημες ανακοινώσεις δεν υπήρξε ποτέ μνεία.<br /><br />Η πρόσφατη συμφωνία Ισραήλ - Ρωσίας για συμμετοχή ρωσικών εταιριών στην εξόρυξη και διάθεση του φυσικού αερίου του Ισραήλ, καλό είναι να εγείρει την υπνώττουσα διάθεση των αρμοδίων. Επειδή, πλην των άλλων, υπάρχει και άλλο θέμα προς διερεύνηση. Κατά πόσο ο ορυκτός πλούτος της χώρας μας αποτελεί αντικείμενο «αξιοποίησης» από το ΤΑΙΠΕΔ. Θα καταργηθεί ο «νόμος Μανιάτη» για το Ταμείο Κοινωνικής Αλληλεγγύης Γενεών, που πέρασε κόντρα στην Τρόικα το 2013;<br /><br />Ο Θ. Καρυώτης, που προανέφερα, υποστηρίζει πως η πολυπόθητη ανάπτυξη που οι πάντες συζητούν, είναι λίγο πλασματική, γιατί λίγοι γνωρίζουν τον ορισμό της ανάπτυξης, επειδή συγχέουν τις λέξεις growth και development που μεταφράζονται και οι δυο στα ελληνικά ως ανάπτυξη.<br /><br />Η ανάπτυξη με την έννοια του development είναι αυτή που χρειάζεται η ελληνική οικονομία. Βασικά, το growth, δηλαδή η μεγέθυνση, μετριέται από την αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος (ΑΕΠ) ενός κράτους. Από την άλλη πλευρά development σημαίνει αύξηση στο βιοτικό επίπεδο ενός λαού και ο πλούτος της ΑΟΖ μας μπορεί να παίξει ένα καθοριστικό ρόλο σε ένα νέο μοντέλο ανάπτυξης, όπως μας δείχνει το παράδειγμα της Νορβηγίας.<br /><br />Είθε, κάποτε να ασχοληθούμε με τα σοβαρά ζητήματα της χώρας μας, μακριά από παλαιοκομματικές μεθόδους, που παρά την κρίση, όχι μόνο δεν εγκαταλείφθηκαν αλλά εμπλουτίζονται σε μεθόδους και τακτικές.<br /> <a href="http://voria.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η συμφωνία Ρωσίας – Ισραήλ ευκαιρία για οριοθέτηση της ελληνικής ΑΟΖ

H Ελλάδα οφείλει να επισπεύσει τις ενέργειές της για οριοθέτηση της ΑΟΖ της, προς όλες τις πλευρές, κυρίως όμως ως προς την Τουρκία. ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εξωτερική πολιτική... «βλέποντας και κάνοντας»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1-xIY9NEBQm4S1FlC8_f_I8rp3lERhNvg4RxSEeBs1UmLBDBjjyPzafCmTk6yWnd8MttfXXdGF7JS6AqEnUIwHbAeIw_Ulc9KufPYEobNxlHu3XKg8HyljnqbwB_2wLnBKo8zY-0r-rfL/s1600/exwteriki+politiki...+blepontas+kai+kanontas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg1-xIY9NEBQm4S1FlC8_f_I8rp3lERhNvg4RxSEeBs1UmLBDBjjyPzafCmTk6yWnd8MttfXXdGF7JS6AqEnUIwHbAeIw_Ulc9KufPYEobNxlHu3XKg8HyljnqbwB_2wLnBKo8zY-0r-rfL/s640/exwteriki+politiki...+blepontas+kai+kanontas.jpg" width="640" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> <strong><br /></strong></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Του Αλέξανδρου Δρίβα*</strong></div> <div style="text-align: justify;"> <strong><br /></strong></div> <div style="text-align: justify;"> «Μην αφήσεις τα προβλήματα να χρονίζουν γιατί θα γιγαντώνονται». Ο Νικκολό Μακιαβέλι, απουσιάζει από την Ελλάδα όπως και η φαντασία του σε στρατηγήματα και τακτικισμούς που μπορούν να φέρουν πλεονεκτήματα  σε έναν λήπτη απόφασης που συμμετέχει στο σημαντικό έργο της χάραξης εξωτερικής πολιτικής. Για την έμμεση προσέγγιση και την αξιοποίηση της βυζαντινής παρακαταθήκης, ούτε λόγος... «Μοντέρνες» φωνές, έδιωξαν καθετί διαχρονικό και μετά χαράς, όλα αυτά, μετανάστευσαν στην Τουρκία η οποία χαράσσει την υψηλή της στρατηγική με βάση τη βυζαντινή σκέψη. Με την άτοπο επαγωγή λοιπόν, τι πλαισιώνει την ελληνική εξωτερική πολιτική;</div> <div style="text-align: justify;"> Ένα θλιβερό και αμυντικογενές (στα όρια του παθητικού) «βλέποντας και κάνοντας» το οποίο έχει ως βασικά συστατικά του την προχειρότητα και την στρατηγική κουλτούρα του φόβου. Η Ελλάδα έχει ανάγκη όχι από μια γενικόλογη «Νέα Ελληνική Εξωτερική Πολιτική». Έχει ανάγκη αρχικά από μια νέα περιφερειακή πολιτική. Πρώτα, οφείλουμε να δούμε που βρισκόμαστε στο χάρτη (τόπος). Μετά, να δούμε την εικόνα της περιοχής μας στο παρόν και να υπολογίσουμε τη δυναμική του (τάσεις εξέλιξης της περιοχής μας). Τα Βαλκάνια, είναι ένα υποσύστημα στο οποίο οφείλουμε να έχουμε πρωταγωνιστική παρουσία, αν θέλουμε να μην αναλωνόμαστε σε χρονοβόρες διμερείς συνομιλίες με τα... Σκόπια και με την... Αλβανία.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Η στρατηγική των «super markets» που έγινε «fast food»</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Πράγματι, είναι κάτι παραπάνω από κουραστικό να ξεκινούμε από τα λάθη που έχει εφαρμόσει στο παρελθόν η ελληνική εξωτερική πολιτική, καθώς τέτοιες αναδρομές, κλέβουν χρόνο από τη δημιουργία προτάσεων. Τι γίνεται όμως όταν μέσα στα λάθη υπάρχουν οι προτάσεις;</div> <div style="text-align: justify;"> Η διείσδυση της ελληνικής επιχειρηματικότητας στα Βαλκάνια μετά το 1990 και η ανάληψη από την Ελλάδα του ρόλου της χώρας που θα προετοιμάσει τις χώρες των Βαλκανίων για την εισδοχή τους στην Ε.Ε, ήταν χονδρικά, η βαλκανική πολιτική της χώρας μας. Μάλιστα, ακόμη και σήμερα, όταν αναφέρονται αρκετοί στα Βαλκάνια και στο τι μπορεί να κάνει η Ελλάδα, μιλούν με νοσταλγία για την ελληνική διείσδυση. Τότε δηλαδή, δεν είχαμε Σκοπιανό, τότε δεν είχαμε τις αλβανικές διεκδικήσεις και τις θηριωδίες στη Βόρειο Ήπειρο απέναντι σε ελληνικό πληθυσμό; Αν αυτός δεν είναι μινιμαλισμός, τότε ποιος είναι; Η οικονομική διπλωματία είναι μέσο (instrument) και όχι αυτοσκοπός. Η οικονομική διείσδυση, έγινε και στην Τουρκία. Λύθηκε κάτι από αυτήν; Κάθε άλλο. Πρώτον, η επιχειρηματική διείσδυση στα Βαλκάνια, είχε τα χαρακτηριστικά μιας απλής πράξης υπολογισμού κερδών για τους επιχειρηματίες. Δεν έγινε ποτέ στα πλαίσια στρατηγικής που συνδιαμορφώθηκε από το ΥΠΕΞ και τους επιχειρηματίες. Αυτά, γίνονται σε σοβαρά κράτη. Δεύτερον, θα χρειαστεί να επικαλεστούμε τον George Friedman και μέρος ομιλίας του σε ρουμάνικο μέσο ενημέρωσης «...είναι σύνηθες για τις ΗΠΑ, όταν επιθυμούν μια στρατιωτική συνεργασία με κάποια χώρα, να επιθυμούν πρώτα την εξυγίανση της οικονομίας της χώρας αυτής. Να διεισδύουν οικονομικά». ^[1]</div> <div style="text-align: justify;"> ^{<br />}</div> <div style="text-align: justify;"> Τι το σημαντικό λέει ο Friedman; Ότι η οικονομία και η οικονομική διείσδυση, ακολουθείται από σκληρή ισχύ (ευρύτερη αμυντική πολιτική). Στην Ελλάδα, ακόμη και σε πανεπιστήμια, προωθείται η ιδέα ότι η οικονομία και το win-win που ευαγγελίζονται τα πλουραλιστικά μοντέλα, σε συνδυασμό με την επίκληση στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο, (κυρίως ο φιλελευθερισμός της αλληλεξάρτησης) αρκούν για να έχεις...εξωτερική πολιτική. Ειλικρινά, μακάρι να ήταν τόσο αληθινά, όσο απλά παρουσιάζονται.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;">  Η ελληνική εξωτερική πολιτική, αφού ήταν αποκομμένη από τα επιχειρηματικά συμφέροντα των Ελλήνων επενδυτών, δεν κατόρθωσε να πάρει από τα Βαλκάνια, τίποτε. Υποδομές στα Βαλκάνια; Ελληνικές. Σήμερα, ακόμη και όταν στα Σκόπια η ξένη γλώσσα που προτιμάται μαζί με τα Αγγλικά, είναι τα Ελληνικά, τα Σκόπια «σηκώνουν» ελικόπτερα πάνω από την Ειδομένη. Η Ελλάδα, ποτέ δεν έθεσε από την αρχή θέμα λύσης του ονόματος και ανταλλαγή αυτού με επενδύσεις. Πρώτα επένδυσε (επιχειρηματίες) και για το Σκοπιανό...είχε ο Θεός. Αυτά, αναφορικά με τον μύθο της «οικονομικής δορυφοριοποίησης».</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Θρησκεία και Πολιτισμός</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Από τα μέσα της δεκαετίας του 90’ για κάποιον ανεξήγητο λόγο, η Ορθοδοξία, η πολιτιστική διπλωματία και η προώθηση των ελληνικών ιδεωδών στα Βαλκάνια, συνδέθηκε και ταυτίστηκε με... αλυτρωτισμούς και εθνικισμούς. Για κάποιους, η «Μεγάλη Ιδέα», έφταιγε που υποστήκαμε Μικρασιατική Καταστροφή και όχι η κακή υλοποίησή της. Έτσι, το «μετατραυματικό στρες» της Μεγάλης Ιδέας, έχει γίνει σωστός σύμμαχος στο σύνδρομο φόβου και αδράνειας που διακατέχει την Ελλάδα στην εξωτερική της πολιτική. Όπως αναφέραμε, η βάση κάθε στρατηγικού σχεδιασμού, είναι πνεύμα, είναι στρατηγική κουλτούρα. Αν η Ελλάδα δηλαδή μπορούσε να ιδρύσει πληθώρα πολιτιστικών και μορφωτικών ιδρυμάτων σε Βουλγαρία, Ρουμανία, Σκόπια, Αλβανία και κράτη της Πρώην Γιουγκοσλαβίας, θα ήταν ένα rogue state; Αυτό λοιπόν το έκανε η Τουρκία.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Αφού στην Ελλάδα θεωρήσαμε «μπανάλ» κάθε συστατικό της ταυτότητάς μας η οποία μπορούσε να γίνει και γέφυρα επικοινωνίας με άλλες χώρες, οι Τούρκοι έκαναν πάρτι στα Βαλκάνια! Θα μπορούσε το Ελληνικό ΥΠΕΞ να δίνει σε συνεργασία με το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων υποτροφίες σε μαθητές και φοιτητές που είναι πολίτες βαλκανικών χωρών; Βεβαίως θα μπορούσε, αλλά προτιμούσε να στηρίζεται σε βιβλία «συνωστισμών». Θα μπορούσε η Ελλάδα να προτείνει έναν ελεύθερο τρόπο ζωής μέσα από τον πολιτισμό που μπορεί να εξάγει σε πραγματικά, ταλαιπωρημένους λαούς; Βεβαίως και θα μπορούσε, απλά προτιμούσαμε να δημιουργούμε «άγονες γραμμές» επικοινωνίας μέσω επιτροπών για οικοδόμηση εμπιστοσύνης με κυβερνήσεις που εκλέγονται από τον λαϊκισμό (π.χ. Σκόπια και Αλβανία).</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Οι ειρωνείες για «μουσουλμανικά τόξα» και η σημερινή σιωπή</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Ο κόσμος της πολιτικής ορθότητας, δεν μπορεί να χωρέσει σε έναν κόσμο κυνικό και άναρχο όπως είναι αυτός των διεθνών σχέσεων. Σε φοιτητές, ερευνητές και σε προσωπικό που ετοιμάζεται να ασχοληθεί επαγγελματικά με τις διεθνείς σχέσεις από κάθε πόστο, «διδάσκεται» πως το διεθνές δίκαιο, η ύπαρξή μας σε Ε.Ε και ΝΑΤΟ, ολοκληρώνουν την εξωτερική μας πολιτική. Με άλλα λόγια στον Αδόλφο Χίτλερ, αν δείχναμε τις διατάξεις για παράνομη εισβολή σε τρίτο κράτος, θα είχε αναστείλει την πολεμική του εκστρατεία εκτός και αν την είχε αναστείλει πιο πριν, στην Κοινωνία των Εθνών. Στην εξωτερική πολιτική, τα παραμύθια έχουν άσχημο τέλος.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Καμπάνιες στη χώρα μας για βαλκανική πολιτική, αναλώθηκαν στο να πάψουμε να αποκαλούμε τα Βαλκάνια, ως Βαλκάνια και να τα αποκαλούμε «Νοτιο-ανατολική Ευρώπη». Όποτε τα πράγματα στη χώρα μας δεν πήγαιναν καλά, τότε λέγαμε με ύφος μπλαζέ πως ήμαστε «Βαλκάνια». Μακάρι να ήμασταν και «Βαλκάνια», καθώς σήμερα δε θα ακούγαμε κάποιον Έντι Ράμα να διεκδικεί στην ουσία ελληνικά εδάφη. Η ταλαιπωρημένη ελληνική μειονότητα στην Αλβανία; Πώς και πότε στηρίχθηκε;    Στα χρόνια της επίπλαστης οικονομικής ευμάρειας και της «ισχυρής Ελλάδας», η απάντηση ήταν «μην ανοίξουμε μέτωπο, θα μας πουν ταραξίες». Σήμερα, η απάντηση του ελληνικού ΥΠΕΞ, είναι περίπου η ίδια. Αντί η Ελλάδα να προσπαθήσει να εξάγει πολιτισμό δικό της στις χώρες αυτές και οι πολίτες των Βαλκανίων να έχουν ως δεύτερη χώρα τους την Ελλάδα, η Ελλάδα μέσα από «λέσχες σκέψης» προωθούσε τον «εξευρωπαϊσμό» των Βαλκανίων. Κάπου εκεί, η Τουρκία έκανε την «κίνηση»...</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Η γεωπολιτική, έχει σχέση με τον χάρτη και ο χάρτης, δεν είναι «αριθμοί». Δε θα σας πει ποτέ ψέματα. Η περίοδος του Κωνσταντίνου Καραμανλή του Γηραιού, συνοδεύτηκε από μια συντονισμένη προσπάθεια ώστε να εκλείψουν οι τριβές με τους κινδύνους προερχόμενους από τον Βορρά. Αν υπάρχει πρόβλημα με τα Σκόπια, την Αλβανία και την Τουρκία, τότε η Ελλάδα αποκτά πρόβλημα στο Αιγαίο και στο Ιόνιο. Την περίοδο που αναφέρθηκε ο όρος «μουσουλμανικό τόξο», οι δυνάμεις της «προόδου» και οι «εκσυγχρονιστές», θεωρούσαν τον όρο και το περιεχόμενό του ως προϊόντα συνωμοσιολαγνείας και πως δεν μπορεί να λάβει χώρα κάτι τέτοιο. Σήμερα, η Τουρκία έχει ειδικό «κόκκινο τηλέφωνο» και επικοινωνεί άμεσα με την Αλβανία και τα Σκόπια. Χρηματοδοτεί ό,τι μπορεί να σταθεί απειλητικό για την Ελλάδα και αν η Βουλγαρία δεν είχε τα αντανακλαστικά να αντιληφθεί τις τουρκικές «χάρες» και στο πού αυτές αποσκοπούν, τότε το πρόβλημά μας θα ήταν ακόμη μεγαλύτερο.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Έχουμε αναφέρει ξανά πως η Τουρκία θα ματαιώσει αναγκαστικά τα μεγαλόπνοά της σχέδια στη Μέση Ανατολή. Τα Βαλκάνια, θα είναι η διέξοδός της, ειδικά αν στο μέλλον, μια λύση του προσφυγικού ζητήματος από την πλευρά της Ε.Ε, δοθεί με την εγκατάσταση προσφύγων σε βαλκανικές χώρες. Στη Θράκη, τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο και το Τουρκικό Προξενείο, -αφού λειτουργεί σαν Υπερ-υπουργείο και καμία ελληνική κυβέρνηση δεν αντέδρασε δυναμικά- υλοποιεί πολιτική «τράπεζας γης». Αφού συνυπολόγισαν οι Τούρκοι πως αποκαλούμε την θρασύτητά τους ως «ανησυχία» και αφού βρήκαν φωνές που ούτε στα όνειρά τους δε θα φαντάζονταν ότι ακούν, (κατάργηση Αρχαίων Ελληνικών σε σχολεία) προωθούν τον εκτουρκισμό με τις «ευλογίες» του ψευδομουφτή.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Το μήνυμα του ΝΑΤΟ</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Η προετοιμασία των εργασιών για την επερχόμενη νατοϊκή Σύνοδο, βρίσκουν την Πολωνία, την Ρουμανία και την Τουρκία, να δημιουργούν ένα «λόμπι» με αφορμή τη Ρωσία. Η αναβάθμιση ρόλου στα πλαίσια ενός διεθνούς οργανισμού, είναι αυτό που ζητούν τα κράτη. Γι’ αυτό εισέρχονται. Η Ελλάδα, αρκείται στη συμμετοχή. Τι θα γίνει αν η Τουρκία αποκτήσει σύμμαχο τη Ρουμανία; Η γεωπολιτική λογική λέει πως η Ελλάδα με τη Βουλγαρία, οφείλουν να δείξουν ως πιο «καχύποπτες απέναντι στην τουρκική ανησυχία», ένα δικό τους πλάνο που θα δώσει συνέχεια στην ηγετική παρουσία των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ, μπορεί σε ένα βαθμό να μετριάσει τις νέες υστερίες που ακούγονται από τη Βαλτική μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα, καθώς μπορεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της Ρωσίας να είναι σε μεγάλο βαθμό αποκλίνοντα, όμως μην ξεχνάμε πως υπάρχει σταθερός δίαυλος επικοινωνίας μεταξύ των δύο δυνάμεων. Παρόλα αυτά, η Ελλάδα δεν είναι πουθενά. Η αναβάθμιση της Ρουμανίας στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας και πιθανή στενότερη συνεργασία της με την Τουρκία, άμεσα καθιστά τη Θράκη ακόμη πιο ευάλωτη. Αν η Τουρκία καταφέρει να προωθήσει (μαζί με Πολωνία και Ρουμανία) ότι το νατοϊκό κέντρο βάρους πρέπει να πέσει στη Μαύρη Θάλασσα, τότε και το Αιγαίο θα γίνει «ψιλά γράμματα», όπως σταδιακά έγινε από τον Ψυχρό Πόλεμο και μετά.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Η νέα βαλκανική πολιτική είναι αναγκαία για την Ελλάδα. Τα εργαλεία υλοποίησης ενός σχεδιασμού, επίσης υπάρχουν. Το μόνο που λείπει είναι η πολιτική βούληση. Έως να βρεθεί αυτή η πολιτική βούληση, η Ελλάδα, ως απούσα από την ίδια της την περιοχή, (ή παρούσα με επινοήσεις τύπου «start up») θα συνεχίζει να «ποντάρει» στην ανικανότητα της Τουρκίας να διαχειριστεί τις μεγάλες εικόνες που έφτιαξαν γι’ αυτήν, οι Νταβούτογλου και Ερντογάν. Άλλωστε, το τελευταίο στάδιο της στρατηγικής κουλτούρας του φόβου και της αδράνειας, οδηγεί σε απελπισμένες σκέψεις και αφηγήματα «του ώριμου σύκου»*.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> *ώριμο σύκο: Οι θιασώτες της πίστης ότι η Τουρκία θα καταστραφεί από μόνη της και έτσι θα πάψει να υφίσταται ως απειλή.</div> <div style="text-align: justify;"> <em>ΥΓ. Για τους αδρανείς που αποκαλούν εαυτούς «ψύχραιμους» και για τους οπαδούς του ωχαδερφισμού που αποκαλούν εαυτούς «ρεαλιστές», λίγο από Γιώργο Σεφέρη: «Μικροί άνθρωποι, μικρά μυαλά, φόβος, φόβος, φόβος...»</em></div> <div style="text-align: justify;"> <em><br /></em></div> <div style="text-align: justify;"> <em><strong>*Υποψήφιος Διδάκτορας Διεθνών Σχέσεων στο Παν/μιο Πελοποννήσου - συντονιστής στο Παρατηρητήριο Ανατολικής Μεσογείου στον Τομέα Ρωσίας Ευρασίας και Νοτιοανατολικής Ευρώπης (ΤΟ.ΡΕ.ΝΕ)</strong></em></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Εξωτερική πολιτική... «βλέποντας και κάνοντας»

Του Αλέξανδρου Δρίβα* «Μην αφήσεις τα προβλήματα να χρονίζουν γιατί θα γιγαντώνονται». Ο Νικκολό Μακιαβέλι, απουσιάζει από την Ελλά...

Διαβάστε την συνέχεια

Πανορθόδοξη Κρήτης: Και τώρα πώς μπορεί να αποφευχθεί το σχίσμα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtcoH0wWWRyvXvF5EetZu1U5cTBgzm6l0M7Chk8HWm_8HoyYBrL5vmCG_qW0P3b7DvvDHqZLXbZvsQkeMkyMEN6WmEdVV-631DMY8Yk0sISjcr0gaOqMk4zmPS4YY6TS1hK2RDqRVUWFoK/s1600/panorthodoxos+kritis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="380" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgtcoH0wWWRyvXvF5EetZu1U5cTBgzm6l0M7Chk8HWm_8HoyYBrL5vmCG_qW0P3b7DvvDHqZLXbZvsQkeMkyMEN6WmEdVV-631DMY8Yk0sISjcr0gaOqMk4zmPS4YY6TS1hK2RDqRVUWFoK/s640/panorthodoxos+kritis.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /></b> <b>Αλέξανδρος Στεφανόπουλος</b><br /> <br /> «<em>...εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε...</em>»<br /> Η μακροσκελής αναλυτική <a href="https://mospat.ru/gr/2016/06/13/news132897/" target="_hplink">ανακοίνωση της Ρωσικής Εκκλησίας της 13ης Ιουνίου</a>, με την οποία εκθέτει τους λόγους για τους οποίους αποφάσισε τελικά να μην μετάσχει των εργασιών της Πανορθόδοξης Συνόδου της Κρήτης, όπως και <a href="https://mospat.ru/gr/2016/06/03/news132577/" target="_hplink">η αντίστοιχη της 3ης Ιουνίου τ.ε. (2016)</a> δεν έπεσε ούτε ως κεραυνός εν αιθρία. Ούτε και νωρίτερα ουδείς μπορεί να ισχυριστεί ότι δεν υπήρξαν ενδείξεις και αντενδείξεις για το τι επρόκειτο να επακολουθήσει... Περίπου όλοι εγνώριζαν. Και ειδικά ο Πρώτος των Κορυφαίων εκ των Προκαθημένων Πατριάρχης Βαρθολομαίος ο Α'.<br /> <br /> Είναι πλέον αδιαμφισβήτητο γεγονός, ότι η επί έναν αιώνα και πλέον προετοιμαζόμενη, και με εντατικό ρυθμό, από το 1961 και δη εντατικότερα από το 1976 και αντίστοιχα από το 1986 -έτη σταθμοί για την όλη διαδικασία και το κοινό όραμα- Πανορθόδοξη Σύνοδος, ούτε Πανορθόδοξη είναι! <strong>Καθώς δεν πρόκειται να μετάσχουν των εργασιών Αυτής οι Εκκλησίες της Αντιόχειας, της Σερβίας, της Γεωργίας, της Βουλγαρίας και της Ρωσίας</strong>.<br /> <br />  Εκκλησίες με το μεγαλύτερο ποσοστό εκ των συνολικά 350.000.000 ορθοδόξων Πιστών. Ενδεχομένως εγνώριζαν πάρα πολλά λόγω του έντονου παρασκηνίου, πολύ καλά τι επέρχεται... παρά τις ευχές και τις ελπίδες, όπως και προ ημερών -και αρκετά πριν εκδηλωθούν-ανακοινωθούν -δημοσιοποιηθούν, οι αποφάσεις της Σερβίας της Γεωργίας και τώρα της Ρωσίας, σε προηγούμενο σημείωμα μου προ πολλών ημερών είχα κάνει σχετική αναφορά στα επερχόμενα (ευχόμενος πάντα για το περί του αντιθέτου, να συμμετάσχουν δηλαδή όλες οι Εκκλησίες και να διαψευστεί το ρεπορτάζ και οι πληροφορίες) είχα προειδοποιήσει... Εγκαίρως.<br /> <br />   <strong>Ούτε Αγία όμως μπορεί να χαρακτηριστεί</strong>, καθώς καμία Σύνοδος δε μπορεί να προδικάζει -πολύ περισσότερο για τον εαυτό της, με τόσο βαρείς χαρακτηρισμούς η εκκλησιαστική ιστορία βοά από πλείστα όσα παραδείγματα - για το αποτέλεσμα όταν αυτό αναγκαστικά όπως μας διδάσκει η Ιερά και ζώσα και δρώσα παράδοση της Εκκλησία μας, όπως και άλλες σύνοδοι, απέδωσαν στον εαυτό τους ανάλογους και βαρύγδουπους χαρακτηρισμούς, αλλά η Ορθόδοξη αυτοσυνειδησία και ο Πιστός Λαός, που αποτελεί το τελευταίο προπύργιο της διαφύλαξης της Ορθοδοξίας, τις απέβαλαν και τις απέρριψαν. <br /> <br /> <strong>Ούτε όμως και Μεγάλη μπορεί να χαρακτηριστεί</strong>... καθώς και αυτές που έχουν δηλώσει, αν δεν υπάρξει ένα θαύμα, είναι βέβαιον πως όλες θα μετάσχουν και έως τέλους... <em>Τουλάχιστον ας είναι Σύνοδος</em>, όπως ορθώς επεσήμανε ο Προκαθήμενος της Ελλαδικής Εκκλησίας κ. Ιερώνυμος ο Β' σε πρόσφατες -χθεσινές 13 Ιουνίου- δηλώσεις του αφήνοντας ορθώς να εννοηθούν πολλά... και ακόμα περισσότερα να υπονοηθούν με σαφείς αποδέκτες της δηλώσεως του το Οικουμενικό Πατριαρχείο αλλά και όσους σπεύδουν να ρίξουν ανάθεμα στις Εκκλησίες που αποφάσισαν να μην μετάσχουν αυτής της διοργάνωσης... <br /> <br /> <strong>Μια διοργάνωση, που αν πετύχαινε τους στόχους της θα μπορούσε πράγματι να αποτελεί μείζον ιστορικό γεγονός</strong> για την έξωθεν καλή και ιστορική μαρτυρία της Ορθόδοξης Εκκλησίας στον σύγχρονο κόσμο. Ωστόσο, ένας εκ των βασικών στόχων και σκοπών, αυτού του μεγάλου ιστορικού εγχειρήματος ήταν η μαρτυρία και η Φωνή της Ενωμένης Ομόψυχα και αδελφωμένης Ορθόδοξης Εκκλησίας στο σύγχρονο βαλλόμενο πανταχόθεν σε αξίες, χριστιανικά οράματα, και πλητόμενο ή πολύ περισσότερο επαπειλούμενο από νέες σύγχρονες αλλά και παλαιότερες απειλές, όπως ο εθνοφυλετισμός αφενός. Και αφετέρου ως ακόμα μεγαλύτερος στόχος θα ήταν η επιβεβαίωση της Καθολικής ενότητας και την συναίνεση των 14 Αυτοκεφάλων Εκκλησιών, παράλληλα με την Ευχαριστιακή Ενότητα δια του φρικτού Μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας που, θα τελούταν όχι μόνο στην αρχή των επίσημων διαδικασιών και στη λήξη, αλλά κυρίως στις δυο κορυφαίες και ιδρυτικές πράξεις, της εν τω Κόσμο, αν και Θεανθρώπινος και Θεοίδρυτος Οργανισμός της Εκκλησίας, της τέλεσης από όλους τους Ορθοδόξους Προκαθήμενους της Ακολουθίας της Πεντηκοστής! Εξ ου και επελέγη ως ημέρα της έναρξης των επίσημων εργασιών και αυτής ειδικά της συγκεκριμένης Συνόδου. <br /> <br /> <a class="pinitshareimage pinhidden" data-pin-config="above" data-pin-do="buttonPin" data-pin-hover="true" href="http://www.pinterest.com/pin/create/button/?url=http%3A%2F%2Fwww.huffingtonpost.gr%2Falexandros-stefanopoulos%2F-_6038_b_10452184.html%3Futm_hp_ref%3Dgreece&media=http://i.huffpost.com/gen/4417096/thumbs/o-SYNODOS-900.jpg?1&description=%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CF%81%CE%B8%CF%8C%CE%B4%CE%BF%CE%BE%CE%B7%20%CE%9A%CF%81%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%82:%20%CE%9A%CE%B1%CE%B9%20%CF%84%CF%8E%CF%81%CE%B1%20%CF%80%CF%8E%CF%82%20%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF%20%CE%BD%CE%B1%20%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%86%CE%B5%CF%85%CF%87%CE%B8%CE%B5%CE%AF%20%CF%84%CE%BF%20%CF%83%CF%87%CE%AF%CF%83%CE%BC%CE%B1&nbsp;|&nbsp;%CE%91%CE%BB%CE%AD%CE%BE%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%BF%CF%82%20%CE%A3%CF%84%CE%B5%CF%86%CE%B1%CE%BD%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82" style="display: none;" target="_blank"><img src="http://s.huffpost.com/images/social/pin_icon_onhover.png" /></a><br /> Κάτι που επίσης συνομολογήθηκε και προσυπογράφηκε ομόφωνα και καθολικά από όλες τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, είτε απευθείας με την παρουσία των Προκαθημένων τους, είτε δια των αντιπροσώπων των Εκκλησιών τους, σε όλες τις φάσεις της προετοιμασίας-από τις πανορθόδοξες και προσυνοδικές διασκέψεις μέχρι και τις συνάξεις των προκαθημένων (Δεκέμβριος 2008, Μάρτιος 2014 και Ιανουάριος 2016) ήταν η απαράβατος αρχή της ομοφωνίας (consensus) επί των αποφάσεων! Και αφετέρου και κυρίως η σύγκληση αυτής ειδικά της Συνόδου είχε ως βασικό προαπαιτούμενο, όρο και προϋπόθεση για τη σύγκλησή της, από τον πράγματι μόνο αρμόδιο κατά τους κανόνες της Εκκλησίας μας την Α.Θ.Π. τον Αρχ. Κωνσταντινουπόλεως Νέας Ρώμης και Οικουμενικό Πατριάρχη, στην παρούσα ιστορική συγκυρία τον κ. Βαρθολομαίο τον Α' , και απαιτούσε τη σύμφωνη γνώμη όλων των Μακαριοτάτων Αρχιεπισκόπων και Πατριαρχών των 14 αναγνωρισμένων Αυτοκεφάλων Εκκλησιών ( βλ. πρακτικά: Α' Πανορθόδοξη Διάσκεψη Ρόδος 1961, Πανορθόδοξη Προσυνοδική Διάσκεψη 1986, Σύναξη των προκαθημένων Κωνσταντινούπολη, Μάρτιος 2014 άρθρο 2α, Σύναξη Προκαθημένων Ιανουάριος 2016 Σαμπεζύ Γενεύης κτλ), χρυσός κανών που επιβεβαιώνει τον χρυσό κανόνα του Συνοδικού Πολιτεύματος (βλ. σχετικά προηγούμενο κείμενο). <strong>Όρος που σήμερα παραβιάζεται!</strong> <br /> <strong><br /> </strong> Φρονώ ότι από την μια ο Πατριάρχης μας και Πατριάρχης του Γένους των Ελλήνων αλλά και κορυφή της Ορθοδοξίας θα ζυγίζει την κατάσταση και την ύστατη ώρα, θα απαντήσει θετικά στο αίτημα πέντε μεγάλων Εκκλησιών -της Αντιόχειας της Γεωργίας της Σερβίας της Βουλγαρίας και της Ρωσίας- για έκτακτη σύγκληση Πανορθόδοξης Σύναξης, ανάλογης με τις τρεις προηγούμενες που ο ίδιος συνεκάλεσε και ορθώς και πριν ξεκινήσει, και αν θέλουμε να είναι τουλάχιστον και αν μη τι άλλο «Πανορθόδοξη» και έστω «Μεγάλη» -γιατί στο περί Αγίας υπάρχει μεγάλη και σοβαρή συζήτηση- τις επίσημες εργασίες να κηρύξει αυτή την Σύνοδο στην αρχή της τουλάχιστον ως έκτακτη και μείζονα Υπερτελή Σύνοδο της κατά Ανατολάς Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας και εκεί, και για όσα χρειαστεί όπως του ζητήθηκε -και σε αυτό να είναι σίγουρος ότι θα συμφωνήσουν όλοι -μα όλοι και μηδενός εξαιρουμένου - οι Προκαθήμενοι, και όσοι τώρα αρνούνται να μετάσχουν θα πάρουν το πρώτο αεροπλάνο και θα έρθουν! Και εκεί όλοι μαζί ενωμένοι, και ευχαριστιακά, να λύσουν πρώτα όλα τα ανακύψαντα και ως μη όφειλε, έστω και παρά τα πολλά και ορισμένες των περιπτώσεων λάθη -που θα γίνουν τραγικά με ακόμα πιο οδυνηρά αποτελέσματα όχι μόνο για την Ορθοδοξία αλλά κυρίως και σε βάθος χρόνου για την Ελλάδα!<br /> <br /> Μόλις επιλυθούν όλα τα ζητήματα, από τα οργανωτικά που είναι πολλά, και παραμένουν άλυτα τρία 24ωρα προ της επισήμου ενάρξεως των εργασιών αυτής της συνόδου (;) και χρόνος θα κερδηθεί, ώστε από κάθε άποψη και κυριως οργανωτικής συν τοις άλλοις να μη αποδειχθεί η όλη διοργάνωση ένα μεγάλο φιάσκο! <strong>Ένα show off κάποιων... χωρίς όμως happy end...</strong> Υπάρχει χρόνος όλα να διορθωθούν. Ακόμα και ο χρόνος της διάρκειας αυτής της έκτακτης Σύναξης των προκαθημένων κατά την διάρκεια της οποίας και μπορούν και επιβάλλεται να λυθούν όλα τα ζητήματα από αυτά του πρωτοκόλλου και τα διοργανωτικά μέχρι φυσικά την ουσία της Συνόδου που είναι τα ίδια τα έξι κείμενα από τα οποία και ξεκινά κατά την ταπεινή μου γνώμη η όλη φυσική και υγιής Ορθόδοξη αντίδραση όλων -και των 14 Αυτοκεφάλων Εκκλησιών- επί όλων και ειδικά επί του κειμένου που πραγματεύεται τις σχέσεις της Ορθόδοξης Εκκλησίας με τον υπόλοιπο Χριστιανικό κόσμο όπως και εκείνο που μελετά την αποστολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας στο σύγχρονο κόσμο. <br /> <br /> Ειδάλλως το κακό που θα έχει γίνει, αν επιμείνει και άνευ εξηγήσεως εως και παρεξηγήσεως, η Πρωτόθρονη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως σε αυτή τη «σκληρή γραμμή», πολύ σύντομα η τραγωδία που θα επακολουθήσει ενός μεγάλου σχίσματος, και ενδεχομένως επί αιώνες ενός αθεράπευτου εσωτερικού τραύματος στο Ενιαίο και αδιαίρετο Σώμα της Της Ορθόδοξης Εκκλησίας, θα είναι πολύ μεγαλύτερο από εκείνο της έμπρακτης πια ακολουθίας των γεγονότων που αυτή τη φορά δεν θα απειλήσει απλά το πρωτείο του Πατριάρχου της Κωνσταντινουπόλεως -και είναι το λιγότερο αυτό μπροστά στο μεγάλο τραύμα στους κόλπους της Ορθοδοξίας- αλλά στην πράξη θα το ακυρώσει!<br /> <strong><br /> </strong> <strong>Ας υπάρξει λοιπόν σύνεση. Διάκριση. Συναίνεση...</strong> Και ας καλέσει πάντες «<em>εις ενότητα</em>» όπως προς προσκαλεί το Πανάγιο Πνεύμα την ημέρα της Πεντηκοστής. Έτσι πράγματι, κατά την ώρα και την μεγάλη και ιερή στιγμή της Θείας μυσταγωγίας θα είναι στα αλήθεια ημέρα Πεντηκοστής και επανεμφάνισης του Αγίου Πνεύματος αλλά και αναγεννήσεως της Μίας Αγίας Καθολικής και Αποστολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Αλλιώς τα δεινά έπονται και το γένος των Ελλήνων και των Ορθοδόξων δεν αντέχει άλλα!<br /> <a href="http://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank"><br /></a> <a href="http://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πανορθόδοξη Κρήτης: Και τώρα πώς μπορεί να αποφευχθεί το σχίσμα

Αλέξανδρος Στεφανόπουλος « ...εἰς ἑνότητα πάντας ἐκάλεσε... » Η μακροσκελής αναλυτική ανακοίνωση της Ρωσικής Εκκλησίας της 13ης Ιουν...

Διαβάστε την συνέχεια

Μυστικές συναντήσεις Ισραήλ-Ιράν στην Κύπρο;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW1BuyehgDArnlzpLC0R31qH83QB2w_XuckoUvNBKOKJld1f0ncjdddG5kRMM5t-3LUocPiql8MQrb5oVBV4cwMf-CSrEFwahvsyXXrrWuD7v72hqZWzYSE6NwSOxqeyxgMUyihN3MsDI4/s1600/mistikes+synantiseis+iran-israil+stin+kypro....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="267" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW1BuyehgDArnlzpLC0R31qH83QB2w_XuckoUvNBKOKJld1f0ncjdddG5kRMM5t-3LUocPiql8MQrb5oVBV4cwMf-CSrEFwahvsyXXrrWuD7v72hqZWzYSE6NwSOxqeyxgMUyihN3MsDI4/s640/mistikes+synantiseis+iran-israil+stin+kypro....jpg" width="640" /></a></div> <span class="name fn"><b><br /></b></span> <span class="name fn"><b>Γαβριήλ Χαρίτος</b></span><span class="teaser"></span><br /> Δικηγόρος - Διεθνολόγος<br /> <br /> Ενόσω στο Ιράν ανακινείται το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για την τύχη <strong>τεσσάρων Ιρανών διπλωματών που απήχθησαν στον Λίβανο το 1982</strong> και που φέρονται να κρατούνται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας του Ισραήλ, ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες αναφέρουν ότι λίγες μόλις εβδομάδες πριν, τον Μάιο του 2016, Ισραηλινοί και Ιρανοί αξιωματούχοι συναντήθηκαν στην Κύπρο για να διαλευκανθεί μία εξίσου ανεξιχνίαστη υπόθεση που απασχολεί την ισραηλινή κοινή γνώμη από το 1986: <strong>τι απέγινε ο Ισραηλινός πιλότος της πολεμικής αεροπορίας, Ρον Αράντ, του οποίου έκτοτε η τύχη αγνοείται</strong>. <br /> <a class="pinitshareimage pinhidden" data-pin-config="above" data-pin-do="buttonPin" data-pin-hover="true" href="http://www.pinterest.com/pin/create/button/?url=http%3A%2F%2Fwww.huffingtonpost.gr%2Fgabriel-charitos%2F-_6057_b_10450418.html%3Futm_hp_ref%3Dgreece&media=http://i.huffpost.com/gen/4416378/thumbs/o-RON-ARAD-PILOT-900.jpg?1&description=%CE%9C%CF%85%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82%20%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%AE%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82%20%CE%99%CF%83%CF%81%CE%B1%CE%AE%CE%BB-%CE%99%CF%81%CE%AC%CE%BD%20%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD%20%CE%9A%CF%8D%CF%80%CF%81%CE%BF;&nbsp;|&nbsp;%CE%93%CE%B1%CE%B2%CF%81%CE%B9%CE%AE%CE%BB%20%CE%A7%CE%B1%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%BF%CF%82" style="display: none;" target="_blank"><img src="http://s.huffpost.com/images/social/pin_icon_onhover.png" /></a><img alt="ron arad pilot" height="465" src="http://i.huffpost.com/gen/4416378/thumbs/o-RON-ARAD-PILOT-900.jpg?1" width="640" /><br /> <em>Ο πιλότος Ρον Αράντ</em><br /> <em><br /> </em> Εκτός των ανωτέρω, σύμφωνα με αραβική εφημερίδα που εκδίδεται στο Λονδίνο, <strong>Έλληνας υπήκοος που δεν κατονομάζεται, φέρεται να έχει διαφωτίσει τις ιρανικές Αρχές για το τι απέγιναν οι αγνοούμενοι Ιρανοί διπλωμάτες</strong>. <br /> Και όλα αυτά, ενώ επισήμως, Ισραήλ και Ιράν συνεχίζουν να διανύουν μία μακρά περίοδο αντιπαλότητας. <br /> Ας αρχίσουμε όμως την ιστορία από την αρχή. <br /> <br /> <b>Ο Λίβανος του εμφυλίου και των απαγωγών</b><br /> <br /> Στις 6 Ιουνίου 1982 άρχισε η ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση «Ειρήνη στη Γαλιλαία», που στόχευε στον τερματισμό της πολιτικής και στρατιωτικής διείσδυσης της PLO και των Παλαιστινίων στον Λίβανο.<br /> <strong><br /> </strong> <strong>Ο Πρώτος Πόλεμος του Λιβάνου, όπως έγινε γνωστός αργότερα, άρχισε με το πρόσχημα την προάσπιση της Κοινότητας των Λιβανέζων Χριστιανών Μαρωνιτών έναντι της ενισχυμένης παρουσίας των Παλαιστινίων στα πολιτικά πράγματα της χώρας</strong>.<br /> <br />  Η εισβολή του ισραηλινού στρατού στον Λίβανο ενέτεινε τις εντάσεις μεταξύ των εθνοθρησκευτικών κοινοτήτων της χώρας, προκάλεσε τα γεγονότα στα στρατόπεδα προσφύγων Σάμπρα και Σατίλα, την εκδίωξη της PLO από τον Λίβανο, αλλά και την εισβολή της Συρίας στις βόρειες και ανατολικές επαρχίες της χώρας. Εν τέλει, στον Νότιο Λίβανο εγκαθιδρύθηκε μία ισραηλινή «ζώνη ασφαλείας» κατά μήκος της μεθορίου Ισραήλ-Λιβάνου, τον έλεγχο της οποίας ανέλαβε ο «Στρατός του Νοτίου Λιβάνου» των Χριστιανών Λιβανέζων Φαλαγγιτών, που συνεργάζονταν στενά με τις ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας. Η ισραηλινή ζώνη ασφαλείας του Νοτίου Λιβάνου έμελε να διατηρηθεί έως και το 2000 - οπότε και η κυβέρνηση Εχούντ Μπαράκ αποφάσισε να αποσύρει τα ισραηλινά στρατεύματα από την περιοχή. Από την άλλη πλευρά, η Συρία αποσύρθηκε από τα λιβανικά εδάφη, μόλις το 2005.<br /> <br /> <img alt="4 iranian diplomats lebanon" height="389" src="http://i.huffpost.com/gen/4416410/thumbs/o-4-IRANIAN-DIPLOMATS-LEBANON-900.jpg?1" width="640" /><br /> <br /> Ένα μήνα αργότερα, και ενώ ο Λίβανος είχε μετατραπεί σε πεδίο μάχης μεταξύ πολλαπλών αντίπαλων στρατοπέδων, <strong>ένα γεγονός που συνέβη στις 4 Ιουλίου 1982 επέπρωτο να φέρει στο προσκήνιο του λιβανικού δράματος και το Ιράν, περιπλέκοντας ακόμα περισσότερο την κατάσταση</strong>. Σε ένα φυλάκιο ελέγχου των Χριστιανών Λιβανέζων Φαλαγγιτών στις βόρειες επαρχίες της χώρας <strong>συνελήφθησαν τέσσερεις Ιρανοί υπήκοοι, που έφεραν διπλωματικά διαβατήρια</strong>. Επρόκειτο για τον επιτετραμμένο της ιρανικής Πρεσβείας της Βηρυτού, Σεγιέντ Μοχσέν Μουσαβί, τον στρατιωτικό ακόλουθο, Αχμάντ Μοτεβασελιάν, τον πολιτικό υπάλληλο της Πρεσβείας, Ταγί Ρασεγκάρ Μογαντάμ, και τον φωτορεπόρτερ του κρατικού πρακτορείου ειδήσεων ΙΡΝΑ, Καζέμ Αχαβάν. <strong>Από εκείνη την ημέρα, τα ίχνη τους χάθηκαν</strong>. Μέχρι σήμερα, οι επίσημες λιβανικές Αρχές και οι πολιτικοί ηγέτες των Χριστιανών Μαρωνιτών δηλώνουν άγνοια για την τύχη των ιρανών διπλωματών. Από την άλλη πλευρά, το Ιράν, από το 1982 έως σήμερα, υποστηρίζει ότι οι Λιβανέζοι Φαλαγγίτες, αφού συνέλαβαν τους τέσσερεις Ιρανούς, τους παρέδωσαν στις ισραηλινές δυνάμεις ασφαλείας. <br /> <br /> Το Ιράν, βασιζόμενο σε κατά καιρούς πληροφορίες που προβάλλονταν έντονα στα τοπικά ΜΜΕ, θεωρεί βέβαιο ότι οι Ιρανοί απαχθέντες διπλωμάτες είναι ακόμα ζωντανοί και ότι κρατούνται στο Ισραήλ σε φυλακές υψίστης ασφαλείας. Αντιθέτως, το Ισραήλ έχει επανειλημμένως αρνηθεί σε όλους τους τόνους ότι σχετίζεται με την απαγωγή των Ιρανών διπλωματών, προβάλλοντας την εκδοχή ότι, αμέσως μετά τη σύλληψή τους, οι Λιβανέζοι Φαλαγγίτες τούς εκτέλεσαν.<br /> <br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="325" src="https://embed.reembed.com/www.huffingtonpost.gr/3H-R7n0BKGuH3vQ0tK1Hbmhg" width="620"></iframe><br /> <br /> <em>In Pursuit of Truth (Αναζητώντας την αλήθεια): Ντοκυμαντέρ του αγγλόφωνου ιρανικού τηλεοπτικού καναλιού PressTV για την υπόθεση των τεσσάρων Ιρανών αγνοουμένων διπλωματών (Προβλήθηκε στις 25 και 26 Δεκεμβρίου 2011)</em><br /> <br /> Τέσσερα χρόνια αργότερα, τον Οκτώβριο του 1986, εκτυλίχθηκε στον Λίβανο μια παρόμοια υπόθεση απαγωγής, πλην όμως με διαφορετικούς πρωταγωνιστές.<br /> <br /> Ένα ισραηλινό Φάντομ F-4 , στο οποίο επέβαιναν οι πιλότοι Ρον Αράντ και Ισάι Αβιράμ, πέταγε πάνω από θέσεις Παλαιστινίων ενόπλων πλησίον της Σιδώνας, στον Νότιο Λίβανο. <strong>Η βόμβα που μετέφερε το ισραηλινό Φάντομ εξερράγη πρόωρα, με αποτέλεσμα οι δύο πιλότοι να αναγκασθούν να εγκαταλείψουν το αεροπλάνο</strong>. Ένα ισραηλινό Κόμπρα κατάφερε και περισυνέλλεξε τον Ισάι Αβιράμ, εν μέσω εχθρικών πυρών. Όμως, ο δεύτερος πιλότος, Ρον Αράντ, πιάστηκε αιχμάλωτος από την σιιτική οργάνωση Αμάλ. Η Αμάλ επεδίωκε να ανταλλάξει τον Αράντ με λιβανέζους και σύρους αιχμαλώτους που κρατούνταν στο Ισραήλ. Πράγματι, Ισραήλ και Αμάλ άρχισαν παρασκηνιακές διαπραγματεύσεις, στο πλαίσιο των οποίων - για να πεισθούν οι ισραηλινοί διαπραγματευτές και η κοινή γνώμη της χώρας, ότι ο αιχμάλωτος πιλότος είναι ζωντανός - το 1987 δόθηκαν στη δημοσιότητα τρεις ιδιόχειρες επιστολές του Αράντ και δύο φωτογραφίες του.<br /> <strong><br /> </strong> <strong>Ωστόσο, οι διαπραγματεύσεις για την ανταλλαγή αιχμαλώτων μεταξύ του Ισραήλ και της οργάνωσης Αμάλ κατέληξαν σε αδιέξοδο το 1988</strong>.<br /> <br /> Τα αμέσως επόμενα χρόνια, τα ισραηλινά ΜΜΕ απασχολήθηκαν επανειλημμένως και εντονότατα από πληροφορίες που τον έφεραν ζωντανό, χωρίς όμως να είναι σαφές πού κρατείτο ακριβώς. Το 1994 ο ισραηλινός στρατός έπιασε αιχμάλωτο το στέλεχος της Χεζμπολλάχ, Μουσταφά Ντιράνι, ο οποίος, κατά τη διάρκεια ανακρίσεων, κατέθεσε ότι μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων για την απελευθέρωσή του, τον Μάιο του 1988 η οργάνωση Αμάλ παρέδωσε τον ισραηλινό πιλότο στην Χεζμπολάχ, η οποία στη συνέχεια τον παρέδωσε στους Ιρανούς Φρουρούς της Επανάστασης, που διατηρούσαν σημαντική παρουσία στον Νότιο Λίβανο - με αποτέλεσμα ο Αράντ να μεταφερθεί στο Ιράν, όπου και φερόταν να κρατείται.<br /> <br /> <b>Η τύχη του πιλότου Ρον Αράντ: Φήμες και ψέματα</b><br /> <b><br /> </b> Κατά τη δεκαετία του '90, η υπόθεση Ρον Αράντ είχε τεθεί πολύ ψηλά στην ατζέντα των ισραηλινών κυβερνήσεων, οι οποίες έφθασαν στο σημείο να προτείνουν να καταβάλουν λύτρα στο Ιράν έναντι πληροφοριών για την τύχη του, ή ακόμα και τη διαμεσολάβηση του Ισραήλ στις ΗΠΑ, με την υπόσχεση ότι θα αποδεσμεύονταν ιρανικά κεφάλαια σε αμερικανικές τράπεζες. Το Ιράν αρνείτο επίμονα οιαδήποτε ανάμειξη στην υπόθεση, ενώ συγχρόνως, κατηγορούσε το Ισραήλ ότι κρατά φυλακισμένους τους τέσσερεις Ιρανούς διπλωμάτες. Ωστόσο, το Ιράν ποτέ δεν συνδύασε τις δύο αυτές ανεξιχνίαστες υποθέσεις, επειδή δεν ήθελε να δώσει την εντύπωση ότι πράγματι γνωρίζει τι απέγινε τελικά ο ισραηλινός αγνοούμενος.<br /> <br /> <strong>Το 2006 ο ηγέτης της Χεζμπολλάχ, Χασάν Νασράλλα, δήλωσε ότι ο Ρον Αράντ «πρέπει να είναι νεκρός» και ότι η οργάνωσή του δεν γνωρίζει τι απέγινε η τύχη του</strong>. Δύο χρόνια αργότερα όμως, ειδικός διαπραγματευτής του ΟΗΕ μετέφερε στην ισραηλινή κυβέρνηση την πληροφορία ότι, σύμφωνα με την εκδοχή της Χεζμπολλάχ, ο Αράντ εκτελέσθηκε από μέλη της το 1988, ενώ εκείνος προσπαθούσε να δραπετεύσει.<br /> <br /> Η πιο πρόσφατη σημαντική εξέλιξη στην υπόθεση Ρον Αράντ εκτυλίχθηκε σε στρατοδικείο του Λιβάνου, λίγους μόλις μήνες πριν, <strong>τον Φεβρουάριο του 2016</strong>. <a href="http://www.ynetnews.com/articles/0,7340,L-4768469,00.html" target="_hplink"><b>Ο λιβανέζος υπήκοος Μουφίντ Κουντάρ, που κατηγορείται από τις Αρχές της χώρας του ότι είναι κατάσκοπος του Ισραήλ, κατά τη διάρκεια της ακροαματικής διαδικασίας έδωσε λεπτομέρειες περί της τύχης του Ρον Αράντ, ανατρέχοντας στο 1988</b></a> - όταν ο Κουντάρ ήταν αξιωματικός του στρατιωτικού σκέλους του Συριακού Σοσιαλιστικού Εθνικιστικού Κόμματος SSNP στον Λίβανο. Κατά την εκδοχή του Κουντάρ, ο Αράντ δεν είχε συλληφθεί από την Αμάλ - όπως έως τώρα πιστευόταν -, αλλά από το συριακό SSNP. <strong>Ο Κουντάρ πρόσθεσε ότι, ύστερα από έντονη κακοποίηση που υπέστη ο Αράντ από τους ανακριτές του και μόλις δύο εικοσιτετράωρα μετά την σύλληψή του, απεβίωσε</strong>. <br /> <br /> Η εκδοχή του Μουφίντ Κουντάρ έγινε ευρέως γνωστή στο Ισραήλ, πλην όμως δεν έγινε πιστευτή - και δικαίως, αφού η μαρτυρία Κουντάρ βρισκόταν σε πλήρη αντίθεση με τα αποδεικτικά στοιχεία (ιδιόχειρες επιστολές και γράμματα) που είχε διαβιβάσει στους Ισραηλινούς η οργάνωση Αμάλ το 1987 για να δείξει ότι ο αιχμάλωτος πιλότος ήταν ζωντανός. Το Ισραήλ εκτιμά ότι η εκδοχή Κουντάρ δεν είναι αληθής και ότι προφανώς θα εξυπηρετεί την υπερασπιστική του γραμμή στη δίκη που βρίσκεται σε εξέλιξη ενώπιον του λιβανικού στρατοδικείου. Άλλωστε, από την έκβασή της, εξαρτάται η ίδια του η ζωή.<br /> <br /> <b>Οι τέσσερεις αγνοούμενοι Ιρανοί διπλωμάτες: Δηλώσεις και διαψεύσεις</b><br /> <b><br /> </b> Ενώ δεν είναι ακόμα σαφές πότε ακριβώς θα επαναληφθεί η ακροαματική διαδικασία της δίκης Κουντάρ στον Λίβανο, <strong>στις 23 Μαΐου 2016 ανακινήθηκε στο Ιράν η υπόθεση των τεσσάρων αγνοουμένων Ιρανών διπλωματών</strong>. Συγκεκριμένα, ο Υπουργός Εθνικής Αμύνης του Ιράν, Ταξίαρχος Χοσεΐν Ντεχκάν, δήλωσε<b> <a href="http://ifpnews.com/news/politics/security/2016/05/dm-kidnapped-iranian-diplomats-alive-in-israeli-prisons/" target="_hplink">σε συνέντευξή του σε ιρανικό διαδικτυακό μέσο ότι «<em>το Ιράν έχει απτές αποδείξεις πως οι τέσσερεις διπλωμάτες είναι ζωντανοί και κρατούνται σε φυλακές υψίστης ασφαλείας στο Ισραήλ</em>» και ότι η χώρα του θα επιδιώξει την απελευθέρωσή τους «<em>νομικά και πολιτικά</em>»</a></b>. Επιπροσθέτως, κάνοντας μία αναδρομή στο παρελθόν, ανέφερε ότι ενώ το Ισραήλ κατά τη δεκαετία του '80 είχε δηλώσει άγνοια περί της τύχης των Ιρανών αιχμαλώτων, «<em>υπέπεσε σε αντιφάσεις, αφού αρχικά επέρριπτε ευθύνες στους Φαλαγγίτες, ενώ αργότερα ανέφερε πως οι Ιρανοί διπλωμάτες είναι νεκροί</em>». Ο Ιρανός Υπουργός Εθνικής Άμυνας κατέληξε, λέγοντας ότι «η χώρα του καθιστά το Ισραήλ υπεύθυνο για την υγεία και τη ζωή των τεσσάρων Ιρανών αιχμαλώτων, που κρατούνται στις ισραηλινές φυλακές από το 1982 έως και σήμερα».<br /> <br /> Παραμονές της επίσκεψης Νετανιάχου στην Μόσχα - της τέταρτης κατά σειρά επίσκεψης του Ισραηλινού Πρωθυπουργού στη Ρωσία από τις αρχές του 2016 - τα ιρανικά ΜΜΕ έστρεφαν την προσοχή της κοινής γνώμης στην ανεξιχνίαστη υπόθεση των τεσσάρων αγνοουμένων διπλωματών, μια υπόθεση που κρατά αμείωτο το ενδιαφέρον των Ιρανών. Συγκεκριμένα, <strong>στις 31 Μαΐου 2016</strong>, το πρακτορείο ειδήσεων Farsnews αναμετέδωσε το περιεχόμενο του ρεπορτάζ της αραβόφωνης εφημερίδας που εκδίδεται στο Λονδίνο, Al-Rai al-Youm.<b> <a href="http://en.farsnews.com/newstext.aspx?nn=13950311000552" target="_hplink">Η εφημερίδα ανέφερε μάλιστα ότι «<em>Έλληνας υπήκοος που εξέτισε πολυετή ποινή κάθειρξης στο Ισραήλ και που πρόσφατα απελευθερώθηκε, επιβεβαίωσε την ιρανική άποψη ότι οι τέσσερεις Ιρανοί διπλωμάτες είναι ζωντανοί και ότι κρατούνταν σε κάποια από τις φυλακές του Ισραήλ</em>»</a>. </b><br /> <br /> Σύμφωνα με το ρεπορτάζ του δημοσιογράφου της εφημερίδας, Γιασίν Τζαμίλ, ο Έλληνας υπήκοος, περί του οποίου περαιτέρω πληροφορίες για το πρόσωπό του δεν κατονομάζονταν, μόλις επέστρεψε στην Ελλάδα, ενημέρωσε σχετικά την Πρεσβεία του Ιράν στην Αθήνα. Ωστόσο, από το δημοσίευμα της Al-Rai Al-Youm και από το τηλεγράφημα του Farsnews, πέρα από το ότι δεν αναφέρεται η ταυτότητα του Έλληνα υπηκόου, δεν διευκρινίζεται πότε ακριβώς αποφυλακίσθηκε και πότε ενημέρωσε την ιρανική Πρεσβεία.<br /> <br /> <strong>Η ιστορία όμως, δεν τελειώνει εδώ</strong>.<br /> Ο<b> <a href="http://www.gatestoneinstitute.org/biography/Amir+Taheri" target="_hplink">Αμίρ Ταχερί, Διευθυντής του ευρωπαϊκού παραρτήματος του αμερικανικού think tank Gatestone Institute</a></b> - και πάλαι ποτέ αρχισυντάκτης της φιλοκαθεστωτικής ιρανικής εφημερίδας Kayhan, κατά την τελευταία επταετία διακυβέρνησης του Ιράν από τον Σάχη - δημοσίευσε στις 10 Ιουνίου 2016 από τον προσωπικό του λογαριασμό στο twitter μία ακόμα πληροφορία που κάνει αίσθηση. Ο Ταχερί ανέφερε στο twitter του ότι λίγες εβδομάδες πριν, τον Μάιο του 2016, πραγματοποιήθηκαν μυστικές επαφές μεταξύ του Ισραήλ και του Ιράν, προκειμένου να διαλευκανθούν στοιχεία που αφορούσαν την τύχη του Ρον Αράντ.<br /> Συγκεκριμένα, ο Ταχερί ανέφερε ότι<b> <a href="https://twitter.com/AmirTaheri4/status/741308495673298944" target="_hplink">«<em>δύο ισραηλινοί στρατιωτικοί αξιωματούχοι συναντήθηκαν τον Μάιο του 2016 στην Κύπρο με Ιρανό αξιωματούχο, ο οποίος ήταν υψηλά ιστάμενος κατά τη διάρκεια της θητείας του τέως Προέδρου του Ιράν, Χασεμί Ραφσαντζανί</em>», προσθέτοντας ότι το κύριο θέμα των συναντήσεών τους ήταν ο επαναπατρισμός στο Ισραήλ της σωρού του Ρον Αράντ, που έχει ενταφιασθεί στο Ιράν</a>.</b><br /> <br /> Την ίδια ημέρα, σε άλλη ανάρτησή του από τον λογαριασμό του στο twitter, ο Αμίρ Ταχερί προσθέτει ότι <a href="https://twitter.com/AmirTaheri4/status/741283249499082753" target="_hplink"><b>ο εκπρόσωπος της Ιρανικής Εθνοσυνέλευσης (Ματζλίς), Σεΐχης Αλ-Ισλάμ, φερόταν να δηλώνει ότι κατά τη διάρκεια των συναντήσεων στην Κύπρο τον Μάιο του 2016, «οι Ισραηλινοί αξιωματούχοι πρότειναν να ανταλλάξουν τη σωρό του Ρον Αράντ με τους τέσσερεις Ιρανούς διπλωμάτες»</b></a>.<br /> <br />   <strong>Εάν αυτή η πληροφορία αποδειχθεί αληθινή, αποδεικνύεται ότι πράγματι οι τέσσερεις Ιρανοί διπλωμάτες που είχαν απαχθεί από τους Λιβανέζους Φαλαγγίτες τον Ιούλιο του 1982 ζουν ακόμα και ότι κρατούνται σήμερα στο Ισραήλ</strong>. Αδιευκρίνιστο όμως παραμένει από πότε αυτοί κρατούνται στο Ισραήλ, και φυσικά πού ακριβώς. <br /> <br /> Η πραγματικά πολύ ενδιαφέρουσα αυτή πληροφορία περί παρασκηνιακών επαφών Ισραηλινών και Ιρανών αξιωματούχων στην Κύπρο τον Μάιο του 2016, που αναφέρει ο έγκριτος ιρανός αναλυτής, <strong>δεν έτυχε καμία απολύτως δημόσιας προβολής ούτε στο Ισραήλ, ούτε και στο Ιράν</strong>. <br /> <br /> Οι λόγοι είναι απλοί: <br /> <strong>Από τη μια πλευρά</strong>, για το Ισραήλ επισήμως δεν αποδέχεται καμία απολύτως ανάμειξη στην υπόθεση των αγνοουμένων τεσσάρων Ιρανών διπλωματών που συνελήφθησαν στον Λίβανο το 1982. Επιπροσθέτως, η απροθυμία της ισραηλινής πλευράς να δώσει έμφαση στην πληροφορία περί των φερομένων επαφών στην Κύπρο, φαίνεται από το γεγονός ότι τα μεγάλα ισραηλινά ΜΜΕ δεν ανέφεραν καν την πληροφορία - <a href="https://www.0404.co.il/#/post/575dd7f2f5ca2b8e4f08843a.html" target="_hplink"><b>με εξαίρεση τη χαμηλής επισκεψιμότητας ιστοσελίδα 0404.co.il</b></a>. <br /> <strong>Από την άλλη πλευρά</strong>, εκτιμάται ότι ο Αμίρ Ταχερί δεν θεωρείται <em>persona grata</em> για το καθεστώς της Τεχεράνης - και ως εκ τούτου, η πληροφορία που μετέδωσε δεν μεταδόθηκε και μάλλον δεν θα μεταδοθεί ποτέ. <br /> <br /> Ωστόσο, είναι σαφές ότι το ιρανικό καθεστώς επιδιώκει να αναζωπυρώσει το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για την ανεξιχνίαστη υπόθεση των τεσσάρων Ιρανών διπλωματών και δεν αποκλείεται στο άμεσο μέλλον να ανακοινωθούν περισσότερες λεπτομέρειες για την έκβαση των μυστικών διαπραγματεύσεων με το Ισραήλ - εάν τελικά η πραγματοποίησή τους επιβεβαιωθεί. Την ίδια στιγμή, από ισραηλινής πλευράς, δεν θα είναι καθόλου δύσκολο να επανέλθει η υπόθεση Ρον Αράντ στο προσκήνιο. «<em>Η εξαφάνιση του αιχμάλωτου πιλότου</em>» αποτέλεσε για δεκαετίες μία υπόθεση που έλαβε διαστάσεις θρύλου. Δεν υπάρχει κανείς ισραηλινός πολίτης κάθε ηλικίας που δεν αναγνωρίζει τη φιγούρα του, όπως απεικονιζόταν στις φωτογραφίες που είχε αποστείλει το 1988 στις ισραηλινές Αρχές η σιιτική οργάνωση Αμάλ, για να αποδείξει ότι ο Ρον Αράντ ήταν ζωντανός.<br /> <br /> Εάν η είδηση περί των φερομένων μυστικών συναντήσεων Ισραήλ και Ιράν στην Κύπρο τον Μάιο του 2016 επιβεβαιωθεί, πέραν της καθαρά ανθρωπιστικής διάστασης του ζητήματος, θα έχει μεγάλο ενδιαφέρον να δούμε εάν και κατά πόσον οι δύο σημαντικές αυτές χώρες της Μέσης Ανατολής είναι διατεθειμένες (αλλά και ικανές) να διαχειρισθούν επικοινωνιακά, πρακτικά και επ' ωφελεία τους μία τέτοιου είδους συνδιαλλαγή.<br /> <br /> <a href="http://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μυστικές συναντήσεις Ισραήλ-Ιράν στην Κύπρο;

Γαβριήλ Χαρίτος Δικηγόρος - Διεθνολόγος Ενόσω στο Ιράν ανακινείται το ενδιαφέρον της κοινής γνώμης για την τύχη τεσσάρων Ιρανών διπλωμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το κύκνειο άσμα της εξωτερικής πολιτικής του Γερμανού προέδρου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhZnhgW_MTqs5USjhvcAc3nh8P1zWJUQgiZ2dwmdRFqDyuWTc8Gi9nEVkXJDbwwZuwJo2ssq1Hxq0cjDOynV0Aj-yTppzXEMLqpWzVuWF2G_1l8biFkjoxu6WKl2ZWD1cdEsh56wy4M7KH/s1600/to+kyknio+asma+tis+exwterikis+politikis+toy+germanoy+proedroy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhhZnhgW_MTqs5USjhvcAc3nh8P1zWJUQgiZ2dwmdRFqDyuWTc8Gi9nEVkXJDbwwZuwJo2ssq1Hxq0cjDOynV0Aj-yTppzXEMLqpWzVuWF2G_1l8biFkjoxu6WKl2ZWD1cdEsh56wy4M7KH/s640/to+kyknio+asma+tis+exwterikis+politikis+toy+germanoy+proedroy.jpg" width="640" /></a></div> <br />του <b><a href="http://www.ecfr.eu/article/commentary_the_swansong_of_germanys_foreign_policy_president_7039" target="_blank">Almut Moller</a></b><br /><br />Το Βερολίνο οδηγείται σε μια χρονιά εκλογών, για πρόεδρο και για επικεφαλής κυβέρνησης. ΟΙ εκλογές στην Bundestag θα διεξαχθούν το φθινόπωρο του επομένου έτους, και νωρίτερα αυτή την εβδομάδα ο πρόεδρος Joachim Gauck ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι ξανά υποψήφιος για την προεδρία όταν λήξει η θητεία του την επόμενη άνοιξη.<br /><br />Ενώ το γερμανικό σύστημα προβλέπει έναν μη εκτελεστικό ρόλο για τον αρχηγό του κράτους (παρόμοια με την Ιταλία, την Πολωνία, την Βουλγαρία, την Φινλανδία και την Πορτογαλία), η θέση έχει μια ισχυρή παράδοση στο να παρέχει μια κατεύθυνση σε μεγάλα ερωτήματα που απασχολούν την γερμανική κοινωνία. Ως πρόεδρος, ο Gauck έχει επιλέξει να επικεντρωθεί σε έναν τομέα που έχει μεγάλο ενδιαφέρον πέρα από τα σύνορα της χώρας: τον ρόλο της Γερμανίας στις διεθνείς υποθέσεις.<br /><br />Στην πολιτική κοινότητα έξω από τη Γερμανία, ο Gauck είναι ίσως καλύτερα γνωστός για την ομιλία του "ο ρόλος της Γερμανίας στον κόσμο: Σκέψεις για την ευθύνη, τα πρότυπα και τις συμμαχίες”, στο συνέδριο Ασφάλειας του Μονάχου το 2014. Η ομιλία, μαζί με εκείνες των υπουργών εξωτερικών και άμυνας, Frank-Wslter Steinmeier και Ursula von der Leyen, έχει γίνει σημείο αναφοράς στους κύκλους της εξωτερικής πολιτικής. Για πολλούς παρατηρητές σηματοδότησε την αρχή της αφύπνισης του Βερολίνου ως ένας ισχυρότερος παράγοντας στην εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας, ανταποκρινόμενο στις προσδοκίες που έχουν από καιρό διατυπωθεί από τους δυτικούς της εταίρους. Έχει ενδιαφέρον ότι ο Gauck ασχολήθηκε πρώτη φορά με αυτό το ζήτημα σε μια ομιλία του στους Γερμανούς για την ημέρα της επανένωσης, τον Οκτώβριο του 2013, ένα γεγονός που έχει σε μεγάλο βαθμό αγνοηθεί.<br /><br />"Η χώρα μας δεν είναι νησί. Δεν θα πρέπει να έχουμε την ψευδαίσθηση ότι θα γλιτώσουμε από τις πολιτικές και οικονομικές, περιβαλλοντικές και στρατιωτικές συγκρούσεις εάν δεν συμβάλλουμε στην επίλυσή τους”, υποστήριξε, αντικρούοντας ευθέως την ευρέως ειρηνιστική τάση του γερμανικού λαού.<br /><br />Η δέσμευση του Gauck να φέρει τον γερμανικό λαό στη συζήτηση, έχει βοηθήσει να διευρυνθεί ο χώρος για μιας πρόκληση σε έναν ισχυρότερο γερμανικό ρόλο στην ευρωπαϊκή και διεθνή ασφάλεια. Ήταν επίσης ενεργός στην εξωτερική πολιτική, κάτι που ίσως δεν άρεσε πάντα στο υπουργείο Εξωτερικών και την Angela Merkel. Πραγματικά, εμπλέκοντας σε αυτά τα ζητήματα τους Γερμανούς πολίτες, έχει αναλάβει ένα ρόλο τον οποίο η Merkel ειδικά, ήταν συχνά διστακτική να αναλάβει.<br /><br />Ήταν ο gauck ο οποίος έδωσε μια μεγάλη ομιλία για προσφυγική πρόκληση της Γερμανίας σε ένα διεθνές ακροατήριο στο Νταβός τον Ιανουάριο του 2016. Ακολούθησε σύντομα ένα φόρουμ με συγκλίνουσες ευρωπαϊκές φωνές για αυτό το διχαστικό ζήτημα στο Βερολίνο. Τον ίδιο μήνα, ο Gauck επισκέφθηκε το Μάλι, όπου συναντήθηκε με τους Γερμανούς στρατιώτες, ενώ πίσω στο εσωτερικό της χώρας του η κυβέρνηση εξέταζε να παρατείνει τον ρόλο της ως μέρος της αποστολής των Ηνωμένων Εθνών στον απόηχο των τρομοκρατικών επιθέσεων του Νοεμβρίου στο Παρίσι.<br /><br />Καθώς απομένει λιγότερο από ένας χρόνος στην θέση του, τι μπορεί να περιμένει κανείς από έναν πρόεδρο ο οποίος είναι παθιασμένος με τον ρόλο της Γερμανίας στον κόσμο; Στο διάστημα μετά από την ομιλία του στο Μόναχο, η κατάσταση ασφάλειας μέσα και γύρω από την Ευρώπη έχει αλλάξει δραματικά: η προσάρτηση της Κριμαίας στην Ρωσία -μια ανοιχτή επίθεση στην ευρωπαϊκή τάξη ασφάλειας- και ο πόλεμος στην Ουκρανία. Η Συρία, η Λιβύη και οι τρομοκρατικές επιθέσεις στο Παρίσι και στις Βρυξέλλες, και εκατοντάδες χιλιάδες πρόσφυγες και μετανάστες που αναζητούν καταφύγιο στη Γερμανία, η οποία έχει φέρει απομακρυσμένες φωνές στην προσοχή του γερμανικού λαού.<br /><br />Οι εξελίξεις αυτές ανάγκασαν την κυβέρνηση να αναλάβει έναν πιο διεκδικητικό ρόλο στην ασφάλεια και στην αμυντική πολιτική, όπως υποστήριξα σε πρόσφατο κείμενό μου. Αλλά τι πιστεύουν οι Γερμανοί πολίτες; Από το Μόναχο και μετά, το χάσμα μεταξύ του τι χρειάζεται για να διατηρηθούν η Γερμανία και οι ευρωπαϊκές χώρες ασφαλείς, και του τι είναι πρόθυμη να υποστηρίξει η γερμανική κοινή γνώμη, έχει πιθανώς διευρυνθεί, δεν συρρικνώθηκε. Με την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας να συζητιούνται πριν από τις γενικές εκλογές -δεν θα χρειαστεί πολύ για να μας θυμήσουν την εύθραυστη κατάσταση εντός και γύρω της Ευρώπης- αυτή η ένταση ίσως φύγει την Άνοιξη και το καλοκαίρι, όταν ο πρόεδρος αποχωρήσει.<br /><br />Αλλά εάν ο Gauck θέλει να αφήσει μια κληρονομιά που να καλύπτει τις ελπίδες του για έναν ισχυρότερο γερμανικό ρόλο στις διεθνείς υποθέσεις, τότε πρέπει να καλύψει ο ίδιος αυτό το κενό στους επόμενους μήνες<br /><br /><a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /><br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το κύκνειο άσμα της εξωτερικής πολιτικής του Γερμανού προέδρου

του Almut Moller Το Βερολίνο οδηγείται σε μια χρονιά εκλογών, για πρόεδρο και για επικεφαλής κυβέρνησης. ΟΙ εκλογές στην Bundestag θα διεξ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Σημαντική επίσκεψη του Έλληνα ΑΓΕΑ Χρήστου Βαϊτση στην Άγκυρα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV7O0JRHHdEYSlEG83f3-zqVsRRNSVWtEjgsTBzgOD8uFjNgAFmran7o1VQSXUgmtLrElh_ketKcpEZI2wP6E21Y6Mln1W5gfE0Lj-unNXKp0Ml6Mamvte29WlPyyHO3WjMjgPvC9bCtCQ/s1600/o+A.GEA+xristos+baitsis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="396" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiV7O0JRHHdEYSlEG83f3-zqVsRRNSVWtEjgsTBzgOD8uFjNgAFmran7o1VQSXUgmtLrElh_ketKcpEZI2wP6E21Y6Mln1W5gfE0Lj-unNXKp0Ml6Mamvte29WlPyyHO3WjMjgPvC9bCtCQ/s640/o+A.GEA+xristos+baitsis.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΗΛΙΑΔΗ</strong><br /> <strong><br />  Η τουρκική προκλητικότητα και οι συνεχείς παραβιάσεις στο Αιγαίο θα τεθούν στο επίκεντρο των συνομιλιών του Έλληνα Αρχηγού της Αεροπορίας, με τον Τούρκο ομόλογό του στην Άγκυρα.</strong> <br /> Πρόκειται για την <strong>πρώτη - ιστορική επίσημη επίσκεψη Έλληνα Αρχηγού της Αεροπορίας στην Τουρκία</strong>. Ο Αντιπτέραρχος Χρήστος Βαϊτσης επισκέπτεται από <strong>σήμερα και μέχρι την Παρασκευή 17 Ιουνίου</strong> την χώρα μετά από πρόσκληση του Τούρκου ομολόγου του Πτέραρχου Abidin Ünal.<br /> <br /> Η κυβέρνηση δίνει ιδιαίτερη προσοχή σε αυτή την επίσκεψη καθώς προσδοκά στη μείωση της τουρκικής προκλητικότητας στο Αιγαίο. Δ<strong>εν είναι τυχαίο άλλωστε που ο ΑΓΕΑ πραγματοποιεί αυτό το ταξίδι με το αεροσκάφος Embraer 209 που γράφει καθαρά επάνω "Ελληνική Δημοκρατία" (Hellenic Republic).</strong><br /> <br /> Ο <strong>Χρήστος Βαϊτσης </strong>πριν λίγες ημέρες είχε απευθύνει μήνυμα στην Τουρκία από την Κάρπαθο, μιλώντας στην επέτειο των 10 χρόνων από την πτώση του Κώστα Ηλιάκη "Είμαστε εδώ, το Αιγαίο ήταν και θα είναι πάντοτε ελληνικό. Θα μας βρίσκετε μπροστά σας κάθε φορά που προσπαθείτε να κατοχυρώσετε τις παράλογες και άνομες επιδιώξεις σας", είχε πει χαρακτηριστικά. <br /> <br /> Η Τουρκία έχει αυξήσει κατακόρυφα τις προκλήσεις το τελευταίο διάστημα, με συχνές υπερπτήσεις πάνω από ελληνικά νησιά και πολυάριθμες παραβιάσεις μεγάλων σχηματισμών. <br /> <br /> Οι προκλήσεις, πέραν της αμφισβήτησης της διεθνούς νομιμότητας θέτουν και τις προϋποθέσεις για να συμβούν αεροπορικά ατυχήματα, βάζοντας σε κίνδυνο τις ζωές όχι μόνο των ιπταμένων, αλλά και όσων ταξιδεύουν με πολιτικά αεροσκάφη.<br /> <br /> Όλα αυτά θα θέσει επί τάπητος ο Χρήστος Βαϊτσης, ελπίζοντας ότι θα επιστρέψει στην Αθήνα έχοντας καταφέρει κξάτι σημαντικό.<br /> Πάντως αν κρίνουμε από τις τελευταίες τρεις εβδομάδες, που δεν έχει μπει τουρκικό μαχητικό στον ελληνικό εναέριο χώρο, αυτή η πιθανότητα είναι αρκετά αυξημένη.<br /> <br /> Ο Αρχηγός ΓΕΑ προσγειώθηκε στην Άγκυρα στις <strong>10:57</strong> ώρα Ελλάδας.  Το αεροσκάφος είχε απογειωθεί από την<strong> Ελευσίνα στις 09:33 το πρωί της Τρίτης και πέρασε στο FIR Άγκυρας στις 09:58. </strong> <br /> Δείτε την πορεία που ακολούθησε το ελληνικό αεροσκάφος από την Αθήνα προς το FIR Άκγυρας και την πτήση πάνω από τη Σμύρνη.<br /> <br /> <center> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="325" src="https://www.youtube.com/embed/aCUmGktR2uc" width="620"></iframe></center> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκία: Σημαντική επίσκεψη του Έλληνα ΑΓΕΑ Χρήστου Βαϊτση στην Άγκυρα

Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΗΛΙΑΔΗ  Η τουρκική προκλητικότητα και οι συνεχείς παραβιάσεις στο Αιγαίο θα τεθούν στο επίκεντρο των συνομιλιών του Έλληνα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο πόλεμος επέστρεψε στην Ουκρανία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJGlsyHRPdw2AnrexOoyg3Q7TbGZMsBHDDJGjoJPt8rqyM_xXnC7i4K4MmmZes37dtKKrVL5mp6LmQMzSZbObzWOEQfHqUHQSLi44-MoVH5nPwIhK2DS98gtzahMLouE8G6uee84b1Xi2j/s1600/o+polemos+epestrepse+stin+oukrania.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJGlsyHRPdw2AnrexOoyg3Q7TbGZMsBHDDJGjoJPt8rqyM_xXnC7i4K4MmmZes37dtKKrVL5mp6LmQMzSZbObzWOEQfHqUHQSLi44-MoVH5nPwIhK2DS98gtzahMLouE8G6uee84b1Xi2j/s640/o+polemos+epestrepse+stin+oukrania.jpg" width="640" /></a></div> <h3>  Βομβαρδισμός του Ντόνετσκ – Καταστροφή ουκρανικού BMP-2 από Kornet</h3> Του <b>Πάνου Σπαγόπουλου</b><br /><br />Φαίνεται πως το Κίεβο αποφάσισε να ανοίξει την «πόρτα του φρενοκομείου», σε μια περίοδο όπου η ένταση ανάμεσα σε Ρωσία και ΝΑΤΟ έχει κτυπήσει «κόκκινο» με μαζικές συγκεντρώσεις δυνάμεων και από τις δύο πλευρές από την Βαλτική μέχρι την Κριμαία. <br /><br /> Η επίθεση των ουκρανικών δυνάμεων ξεκίνησε το βράδυ της Κυριακής όταν με πυροβόλα των 122 χλστ. ξεκίνησαν τον βοβμαρδισμό της πόλης και στην πόλη Γκορλόβκα περί τα 35 χλμ. βόρεια και ανατολικά του Ντόνετσκ. «Γύρω στις 23:00 η ουκρανική πλευρά ξεκίνησε τον βομβαρδισμό του κέντρου της πόλης της Γκορλόβκα χρησιμοποιώντας πυροβόλα των 122 χλστ.», αναφέρεται στην σύντομη δήλωση του υπουργείου Άμυνας της Δημοκρατίας Ντόνετσκ.<br /><br />Παράλληλα μισή ώρα αργότερα 12 ΤΟΜΑ του ουκρανικού Στρατού ξεκίνησαν να βάλλουν με βαρέα όπλα κατά του Ντόνετσκ και πιο συγκεκριμένα κατά του προαστίου Μακεγιέφκα το οποίο βρίσκεται στο βορειοανατολικό άκρο της πόλης. <br /><br /> Επίσης σκληρές μάχες αναφέρθηκαν στην πόλη Γιασνουβάτα περί τα 15 χλμ. βόρεια και ανατολικά του Ντονετσκ και σε στρατιωτική βάση στην περιοχή Βασιλίβκα αυτή τη φορά 50 χλμ. νότια από το Ντόνετσκ. Ακόμη δεν υπάρχει ακριβής αριθμός θυμάτων αλλά ρωσικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για σφαγή αμάχων.<br /><br />Βορειότερα στην πόλη Μπουτίβκα η οποία βρίσκεται 35 χλμ. νότια από το Χάρκοβο τέσσερα μέλη του δεξιού τομέα σκοτώθηκαν τη νύκτα της 11ης προς την 12 Ιουνίου.<br /><br />Όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που το ΝΑΤΟ πραγματοποιεί τις μεγαλύτερες ασκήσεις στην Βαλτική από το τέλος του «ψυχρού πολέμου».<br /><br /> Η άσκηση με την επωνυμία Anaconda πραγματοποιείται στην Πολωνία και την Βαλτικές Δημοκρατίες με τη συμμετοχή 31.000 προσωπικού από 24 χώρες σε σενάριο άμυνας των Βαλτικών χωρών σε περίπτωση αιφνιδιαστικής «εισβολής των ρωσικών δυνάμεων».<br /><br />Επικεφαλής της άσκησης είναι ο Πολωνός αντιστράτηγος Marek Tomaszycki και οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ αποτελούνται από 14.000 Αμερικανούς, 12.000 Πολωνούς και 800 από την Βρετανία και άλλες χώρες του ΝΑΤΟ. Μάλιστα κατά τη διάρκεια της άσκησης για πρώτη φορά από την 1η Σεπτεμβρίου του 1939 γερμανικά άρματα μάχης διέσχισαν την Πολωνία από ανατολή σε δύση.<br /><br />Στην άσκηση πραγματοποιήθηκε μεγάλη αεραποβατική κίνηση με την πτώση 1130 αλεξιπτωτιστών (εκ των οποίων 500 Αμερικανοί και 230 Βρετανοί) στην πολωνική πόλη Torun ενώ μηχανικοί κατασκεύασαν γέφυρα εφόδου στον Βιστούλα από όπου πέρασαν περίπου 300 τεθωρακισμένα οχήματα, ενώ τέλος πραγματοποιώ[ηθηκε νυκτερινή επίθεση 35 επιθετικών ελικοπτέρων. Η άσκηση αναμένεται να λήξει στις 16 Ιουνίου.<br /><br /><a href="http://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο πόλεμος επέστρεψε στην Ουκρανία

 Βομβαρδισμός του Ντόνετσκ – Καταστροφή ουκρανικού BMP-2 από Kornet Του Πάνου Σπαγόπουλου Φαίνεται πως το Κίεβο αποφάσισε να ανοίξει την...

Διαβάστε την συνέχεια