ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Η Ελλάδα στην ενεργειακή σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου

Ellada simera 0 ΑΟΖ, Ενέργεια, Εξωτερική Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 15:41

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQpR0CVQQhueBas5WVP-axEtnyUnYJjpDp2n-8E5zNJ4Pk8iZvJ2AtqYwrVCFSs69P9KUoh5Gzn6RUPz9LPomRaP1PwHpid3EXl93G3RezheTwHESsox9DfWP1OlwIWC9J5vIbU9k3XL8/s1600/skakiera+A%252C+Mesogioy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQpR0CVQQhueBas5WVP-axEtnyUnYJjpDp2n-8E5zNJ4Pk8iZvJ2AtqYwrVCFSs69P9KUoh5Gzn6RUPz9LPomRaP1PwHpid3EXl93G3RezheTwHESsox9DfWP1OlwIWC9J5vIbU9k3XL8/s640/skakiera+A%252C+Mesogioy.jpg" width="640" /></a></div>
 
Αντωνία Δήμου 
Η επιλογή της κοινοπραξίας των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ), της γαλλικής Total και της αμερικανικής Exxon Mobil για την έρευνα υδρογονανθράκων στις θαλάσσιες περιοχές δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης πραγματοποιείται σε μία περίοδο όπου οι ανακαλύψεις νέων κοιτασμάτων αλλάζουν την ενεργειακή σκακιέρα στην Ανατολική Μεσόγειο. 
 
Η νέα ανακάλυψη από την ιταλική ΕΝΙ του κοιτάσματος Νουρ στο θαλάσσιο οικόπεδο Σορούκ εντός της αιγυπτιακής ΑΟΖ εκτιμάται ότι ξεπερνά τουλάχιστο κατά τρεις φορές το μέγεθος του κοιτάσματος Ζορ με τα προσδοκώμενα αποθέματα να προσεγγίζουν τα 90 τρισεκατομμύρια κυβικά πόδια φυσικού αερίου. Την ίδια στιγμή, η πρόθεση της γαλλικής Total για διεύρυνση της παρουσίας της στην κυπριακή ΑΟΖ και για διενέργεια επιβεβαιωτικής γεώτρησης στο κοίτασμα Καλυψώ στο θαλάσσιο οικόπεδο 6 αποδεικνύουν τον οργασμό που συντελείται από διεθνείς ενεργειακούς κολοσσούς στην ανακάλυψη νέων κοιτασμάτων. 
 
Εξίσου σημαντικός είναι ο προγραμματισμός της ελληνικής εταιρίας Ενερτζίαν (Energean Oil & Gas) να προβεί σε νέα ερευνητική γεώτρηση στο βόρειο τμήμα του θαλάσσιου οικοπέδου Καρίς εντός της ισραηλινής ΑΟΖ καθώς και οι συζητήσεις για την ανάπτυξη του παλαιστινιακού κοιτάσματος Μαρίν που βρίσκεται στη θαλάσσια περιοχή της Γάζας. Σημειωτέον δε ότι για το ισραηλινό θαλάσσιο οικόπεδο Καρίς, η ελληνική ενεργειακή εταιρεία έχει εξασφαλίσει την παραγωγή 4,2 δισ. κυβικών μέτρων φυσικού αερίου ετησίως για μία περίοδο 16 ετών και έχει υπογράψει συνολικά 12 συμβόλαια για την προμήθεια φυσικού αερίου. 
 
Αναμφίβολα, η Ελλάδα βρίσκεται στο κέντρο μίας περιοχής που εμφανίζει προκλήσεις, αλλά και εξελίξεις που δημιουργούν νέες ευκαιρίες. Η ενίσχυση της γεωοικονομικής διπλωματίας ως προς την ανάπτυξη και εκμετάλλευση ενεργειακών κοιτασμάτων σε θαλάσσια οικόπεδα της Ανατολικής Μεσογείου αποκτά ιδιαίτερη σημασία. Δύναται να μετουσιωθεί με την προώθηση περιφερειακών συνεργασιών, στις οποίες πρόδηλα η Ελλάδα, το Ισραήλ, η Κύπρος και η Αίγυπτος κατέχουν σημαντική θέση. 
 
Μεταρρυθμίσεις στον τομέα της ενέργειας 
 
Ειδικά ως προς την Ελλάδα, προκειμένου η χώρα μας να αποτελέσει αξιόπιστο ενεργειακό παίκτη, ο οποίος συμμετέχει ενεργά στην ανάπτυξη εθνικών και περιφερειακών ενεργειακών κοιτασμάτων οφείλει να προβεί σε μία σειρά μεταρρυθμιστικών και διορθωτικών κινήσεων. Συγκεκριμένα, η επίσπευση των διαδικασιών αδειοδότησης στην έρευνα και εκμετάλλευση υδρογονανθράκων εντός της ελληνικής επικράτειας αποτελεί προϋπόθεση για την προσέλκυση ξένων ενεργειακών εταιριών. 
 
Οι χρονικές καθυστερήσεις των διαδικασιών από τον έλεγχο συμβάσεων μίσθωσης μέχρι και την κύρωση τους από το ελληνικό Κοινοβούλιο σε σύγκριση με αντίστοιχες διαδικασίες που υιοθετούνται σε άλλες χώρες, αποτελούν αφενός τροχοπέδη στην προσέλκυση ξένων και εγχώριων επενδυτών. Αφετέρου μετατίθεται χρονικά η ανακάλυψη και εκμετάλλευση αξιόλογων ενεργειακών κοιτασμάτων που θα μπορούσαν να μετατρέψουν την Ελλάδα από χώρα-καταναλωτή σε χώρα-διαμετακομιστή και εν ευθέτω χρόνο σε χώρα-παραγωγό ενέργειας. 
 
Ο διαμετακομιστικός ρόλος της Ελλάδας δύναται να αναδειχθεί, στηρίζοντας στοχευμένα προγράμματα περιφερειακού και ευρωπαϊκού ενδιαφέροντος, όπως η κατασκευή του υποθαλάσσιου αγωγού East Med που θα διέρχεται από την Ελλάδα και θα μεταφέρει το φυσικό αέριο των παράκτιων χωρών της Ανατολικής Μεσογείου. Εξίσου σημαντική προς την κατεύθυνση της ανάδειξης του ελληνικού διαμετακομιστικού ρόλου είναι η μεταφορά υγροποιημένου φυσικού αερίου στον τερματικό σταθμό της νήσου Ρεβυθούσας με σκοπό την επανεξαγωγή προς τα Βαλκάνια και την Ευρώπη. 
 
Άκρως θετική εξέλιξη 
 
Σε κάθε περίπτωση, η προκήρυξη νέου διεθνούς διαγωνισμού αδειοδοτήσεων, εντός σαφώς προσδιορισμένων χρονοδιαγραμμάτων, σε θαλάσσιες περιοχές στην ελληνική επικράτεια, κρίνεται επιβεβλημένη για την προσέλκυση νέων επενδύσεων στον τομέα της έρευνας και ανάπτυξης ελληνικών ενεργειακών κοιτασμάτων. 
 
Η παρουσία της κοινοπραξίας των ΕΛΠΕ, Total και Exxon Mobil για την έρευνα υδρογονανθράκων δυτικά και νοτιοδυτικά της Κρήτης έγινε έπειτα από δική τους αίτηση που προκάλεσε την προκήρυξη διαγωνισμού στοχευμένου ενδιαφέροντος τον Δεκέμβριο του 2017. Πρόκειται για άκρως θετική εξέλιξη. Αυτή, ωστόσο, στηρίχθηκε σε μία αποσπασματική και όχι ολοκληρωμένη διαγωνιστική διαδικασία για την προσέλκυση ενεργειακών επενδυτών και σε άλλες περιοχές στην ελληνική επικράτεια. 
 
Στο περιβάλλον της Ανατολικής Μεσογείου, όπου οι ενεργειακές συνέργειες και οι ανταγωνισμοί συνυπάρχουν, ο σχεδιασμός εθνικής πολιτικής για την αξιοποίηση των ελληνικών ενεργειακών κοιτασμάτων αποτελεί αναγκαιότητα. Απαιτείται η ενίσχυση της Ελληνικής Διαχειριστικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων με τη θεσμοθέτηση πενταετούς θητείας του Διοικητικού Συμβουλίου. 
 
Αυτό πρέπει να ορίζεται με αυξημένη πλειοψηφία 3/5 της Βουλής, ώστε να αποτελέσει αξιόπιστο συνομιλητή που θα εγγυάται τη συνέχεια της εθνικής ενεργειακής πολιτικής. Στο ίδιο μήκος κύματος εντάσσεται και η αναγκαιότητα για συγκρότηση ολιγομελούς υπερκομματικής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων επιφορτισμένης με τη διαμόρφωση της εθνικής ενεργειακής στρατηγικής τόσο μεσοπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα. 
 
Οριοθέτηση ελληνικής ΑΟΖ 
 
Πέραν τούτων, η Ελλάδα οφείλει να προχωρήσει στην ανακήρυξη και οριοθέτηση της ΑΟΖ της στο Αιγαίο, καθώς η μέχρι σήμερα διπλωματική κωλυσιεργία τείνει να δημιουργήσει τετελεσμένα που αντίκεινται των εθνικών της συμφερόντων. Η Κύπρος έχει δείξει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσει η Ελλάδα. Προέβη σε τριπλή οριοθέτηση ΑΟΖ, υπογράφοντας συμφωνίες με την Αίγυπτο το 2003, τον Λίβανο το 2007 και το Ισραήλ το 2010 στην βάση της διεθνώς αποδεκτής αρχής της Μέσης Γραμμής/Μέσης Απόστασης, όπως αυτή προβλέπεται στο άρθρο 74 στη Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας. 
 
Με άλλα λόγια, η χάραξη ΑΟΖ μεταξύ της Κύπρου και των γειτονικών προς αυτήν παράκτιων χωρών με τη μέθοδο χάραξης της Μέσης Γραμμής/Μέσης Απόστασης έχει δημιουργήσει σαφές νομικό προηγούμενο στις θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, στις οποίες εντάσσονται και οι θαλάσσιοι χώροι της Ελλάδας. Το εν λόγω σαφές νομικό προηγούμενο δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να απεμπολήσει η ελληνική πλευρά, προβαίνοντας σε οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών της στο Ιόνιο που δεν θα βασίζεται στην αρχή της Μέσης Γραμμής/Μέσης Απόστασης. 
 
Η αρχή αυτή προβλέπεται ρητά στη συμφωνία που υπέγραψε η Ελλάδα με την Αλβανία για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών και συνόρων το 2009. Σημειωτέον ότι η συμφωνία εκείνη ακυρώθηκε από το αλβανικό Συνταγματικό Δικαστήριο έπειτα από πολιτικές πιέσεις που ασκήθηκαν παρασκηνιακά από την Τουρκία. Η οριοθέτηση στο Αιγαίο στη βάση της Μέσης Γραμμής/Μέσης Απόστασης θα έδινε πλήρη δικαιώματα στα ελληνικά νησιά και δη στο Καστελόριζο. 
 
Η Αθήνα παραχωρεί κυριαρχία; 
 
Η ελληνική πλευρά εμφανίζεται να διαπραγματεύεται με την Αλβανία νέα συμφωνία, στην οποία, σύμφωνα με διαρροές στον Τύπο της γειτονικής χώρας, η Αθήνα φαίνεται να αποδέχεται την μείωση της κυριαρχίας της στο βόρειο Ιόνιο κατά ένα τέταρτο. Φέρεται να έχει υπαναχωρήσει από την πάγια θέση της ως προς το σημείο εκκίνησης των ελληνικών θαλασσίων ζωνών (θα μιλούσαμε για ΑΟΖ εάν η Ελλάδα την είχε ανακηρύξει) τα 12 ναυτικά μίλια από τη βραχονησίδα Μπακρέτα που βρίσκεται βόρεια της Κέρκυρας. 
 
Επιπρόσθετα, η ελληνική πλευρά εμφανίζεται να αποδέχεται ότι η χάραξη ΑΟΖ, όπως προβλέπονταν στην συμφωνία του 2009 έχει συντελεστεί με μεθοδολογικά εσφαλμένο τρόπο. Εάν οι διαρροές ευσταθούν τότε η ελληνική πλευρά εκτιμάται ότι όχι μόνο απεμπολεί τα σαφή νομικά προηγούμενα χάραξης των ΑΟΖ στην βάση της Μέσης Γραμμής/Μέσης Απόστασης που εφαρμόστηκαν στις θαλάσσιες περιοχές της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά κυρίως ανοίγει την κερκόπορτα των τουρκικών διεκδικήσεων στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου. Ως γνωστόν, η Τουρκία υποστηρίζει ότι το Καστελόριζο δεν διαθέτει οιοδήποτε δικαίωμα στην ΑΟΖ, καθώς το νησί μαζί με τα χωρικά του ύδατα επικάθεται στην τουρκική υφαλοκρηπίδα. 
 
Η Ελλάδα οφείλει να κινηθεί διπλωματικά με σύνεση και να εκμεταλλευθεί την ευνοϊκή γεωπολιτική συγκυρία, η οποία συμπυκνώνεται στην επιθυμία των Ισραήλ, Αιγύπτου και Κύπρου για μεταφορά μέρους των μελλοντικών ενεργειακών τους αποθεμάτων στην Ευρώπη μέσω της ελληνικής επικράτειας. Η θαλάσσια ζώνη επαφής περίπου 50 χιλιομέτρων των ΑΟΖ Ελλάδας και Κύπρου (εάν αναγνωρισθεί στο σύμπλεγμα του Καστελορίζου πλήρης επήρεια) είναι πλήρως αποδεκτή από την Αίγυπτο και το Ισραήλ που επιθυμούν την ευρωπαϊκή πρόσβαση μόνο μέσω της Ελλάδας, αποκλείοντας την τουρκική επιλογή. 
 
Είναι σαφές ότι η Ελλάδα οφείλει να χαράξει μία μακρόπνοη εθνική ενεργειακή πολιτική προκειμένου να ξεπεράσει προκλήσεις και να εκμεταλλευθεί ευκαιρίες εντός και εκτός των τειχών. Μόνο με αυτό τον τρόπο θα μπορέσει να αδράξει την όποια ευκαιρία, προκειμένου να αναδείξει το γεωστρατηγικό της πρόσημο στον τομέα της ενέργειας και να αυξήσει την αξία των μετοχών της στο ενεργειακό χρηματιστήριο αξιών τόσο στην Ανατολική Μεσόγειο όσο και σε εθνικό επίπεδο. 
 
<a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a> 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Ελλάδα στην ενεργειακή σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου

Αντωνία Δήμου Η επιλογή της κοινοπραξίας των Ελληνικών Πετρελαίων (ΕΛΠΕ), της γαλλικής Total και της αμερικανικής Exxon Mobil για την έρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η δικτατορία Ερντογάν

Ellada simera 0 κόσμος, Πρωτοσέλιδα, Τουρκία 15:20

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyNIJzTmOlo6csuegbzkau2YzVVOSoOuKQW2OVCMtzY59JRIIfUAuXRYkzahEe144oItBYmHqNDFwpT5soYhO7SpmvSqrDFsj4qETgbxWT8zLtjOu9g0zgqh4isO89CB-Ps7G364nRDlY/s1600/h+diktatoria+erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="628" data-original-width="960" height="418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjyNIJzTmOlo6csuegbzkau2YzVVOSoOuKQW2OVCMtzY59JRIIfUAuXRYkzahEe144oItBYmHqNDFwpT5soYhO7SpmvSqrDFsj4qETgbxWT8zLtjOu9g0zgqh4isO89CB-Ps7G364nRDlY/s640/h+diktatoria+erdogan.jpg" width="640" /></a></div>
 
Λεωνίδας Κουμάκης* 
Η δικτατορία Ερντογάν διατήρησε, όπως ήταν αναμενόμενο, τον απόλυτο έλεγχο της Τουρκίας με τον φερετζέ των «δημοκρατικών εκλογών» της 24ης Ιουνίου 2018, για άλλη μια πενταετία. 
 
Όταν βέβαια προκηρύχτηκαν οι Τουρκικές «εκλογές» δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία για το αποτέλεσμα. Όλοι γνωρίζαμε πως <a href="https://www.huffingtonpost.gr/entry/toerkikes-ekloyes-e-trapoela-einai-semademene_gr_5aed6ac6e4b041fd2d26ef78">η τράπουλα είναι σημαδεμένη</a>. 
 
Με κατάσταση «έκτακτης ανάγκης», με φίμωση των ΜΜΕ,<a href="https://www.esiea.gr/i-esiea-symparasteketai-ston-toyrko-s/"> με φυλάκιση ή απόλυση εκατοντάδων δημοσιογράφων</a> που δεν είχαν διάθεση να προσκυνήσουν το διεφθαρμένο καθεστώς του δικτάτορα, με επίσημη «νομιμοποίηση» της νοθείας (εγκυρότητα ασφράγιστων ψηφοδελτίων, μεταφορά κάλπης με αυθαίρετα κριτήρια), με φυλάκιση επικίνδυνων πολιτικών αντιπάλων όπως ο Σελαχετίν Ντεμιρτάς και δεκάδες βουλευτές ή στελέχη του HDP, οι οποίοι έκαναν προεκλογικό αγώνα μέσα από τα σίδερα της φυλακής και ένα φίμωτρο στο στόμα – με όλα αυτά και πολλά άλλα, δεν θα μπορούσε να προκύψει οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα. 
 
Η διεφθαρμένη <a href="https://www.huffingtonpost.gr/leonidas-koumakis/blog-leonidas-koumakis_b_18598660.html">«Φαμίλια Ερντογάν»</a> γνώριζε πολύ καλά πως αν έχανε τις εκλογές, έχανε και τα κεφάλια των μελών της. Έτσι φρόντισε να μεταχειριστεί όλα τα «αναγκαία» μέσα για να πετύχει το επιθυμητό αποτέλεσμα. Μεταξύ τους και ένα πολυδάπανο διαφημιστικό μήνυμα που παρουσίαζε τον σημερινό Τούρκο δικτάτορα «ισάξιο» –ούτε λίγο, ούτε πολύ- με τον Μεχμέτ τον πορθητή και τον Σουλεϊμάν τον μεγαλοπρεπή! Έτσι, όταν προετοιμάστηκε πλήρως όλο το σκηνικό, προκηρύχτηκαν αιφνιδιαστικές «εκλογές». 
 
  <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5b3dd6b9200000f202b962fb.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /> 
Chris McGrath via Getty Images 
 
Όσοι ανεπιθύμητοι παρατηρητές των Τουρκικών «εκλογών» του ΟΑΣΕ και του Συμβουλίου της Ευρώπης δεν κατέστη δυνατό να εκδιωχτούν, είναι αποκαλυπτικοί στις εκθέσεις τους: Ασφράγιστα ψηφοδέλτια που περιείχαν πολλά φιλο-καθεστωτικά ψηφοδέλτια τα οποία «μετρούσαν» κανονικά στο εκλογικό αποτέλεσμα, παρουσία στα εκλογικά τμήματα προσώπων άσχετων με την εκάστοτε εφορευτική επιτροπή, όπως π.χ. αστυνομικών που επενέβαιναν μάλιστα και στην διαδικασία, άνισες συνθήκες προεκλογικής εκστρατείας η οποία αποτελούσε σχεδόν μονοπώλιο για τον Τούρκο δικτάτορα, ήταν μερικές μόνο από τις παρατηρήσεις της έκθεσης των διεθνών οργανισμών για τις Τουρκικές «εκλογές». 
 
Η Τουρκική αντιπολίτευση με την σειρά της κατήγγειλε, ένα απίστευτο όργιο νοθείας το οποίο τεκμηρίωσε με την δημοσιοποίηση (συνοδεία αποδεικτικών στοιχείων) ενός μεγάλου αριθμού περιστατικών – μεταξύ των οποίων ψηφοδέλτια μέσα σε κάλπες πριν καν αρχίσει η ψηφοφορία, ακινητοποίηση ενός αυτοκινήτου στο λύκειο Μπιλγκέ της Σανλιούρφα με τέσσερα τσουβάλια ψηφοδέλτια υπέρ του καθεστώτος, εμφάνιση ενός λυκειάρχη (Λύκειο Çağdaşkent της Μερσίνας) με δύο τσάντες γεμάτες φιλο-καθεστωτικά ψηφοδέλτια για να «ψηφίσει» για μια ακόμα φορά, κινηματογράφηση ενός ψηφοφόρου στην Κουρδική περιοχή του Ντιγιαρμπακίρ που κρατούσε χίλιους φιλοκυβερνητικούς «σφραγισμένους» φακέλους, έτοιμους να πέσουν στην κάλπη κ.ο.κ.ε. 
 
Εκείνο βέβαια που σίγουρα δεν επιτεύχθηκε με την θεατρική παράσταση των Τουρκικών «εκλογών» ήταν η απόλυτη φίμωση του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών (HDP),το οποίο κατάφερε μέσα σε ένα καθεστώς απόλυτης ασφυξίας, διώξεων, φυλακίσεων, δολοφονιών, φόβου και τρομοκρατίας να ξεπεράσει με άνεση το όριο του 10% που θέτει ο εκλογικός νόμος της Τουρκίας προκειμένου ένα κόμμα να μπει αυτόνομο στην Τουρκική βουλή. <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5b3dd7972000004200b962fc.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /> 
NurPhoto via Getty Images 
 
Το πρόγραμμα του Δημοκρατικού Κόμματος των Λαών της Τουρκίας (HDP), το οποίο υποστηρίζεται από πολλά εκατομμύρια Τούρκων ψηφοφόρων, προκαλεί αλλεπάλληλα εμφράγματα σε όλο το οικοδόμημα του δικτατορικού καθεστώτος και των γραφικών υποστηρικτών του όπως ο Ντεβλέτ Μπαχτσελή ή ο Ντογού Περιντσέκ – και οι δύο αυθεντικοί εκπρόσωποι του Τουρκικού πολιτικού υπόκοσμου: 
 
Το HDP καταδικάζει έντονα τις στρατιωτικές επεμβάσεις της Τουρκίας σε Ιράκ και Συρία, αναγνωρίζει την γενοκτονία των Αρμενίων, επιζητά ειρηνική επίλυση του Κουρδικού προβλήματος μέσα στην Τουρκία με συνομιλίες, καταδικάζει την Τουρκική εισβολή στην Κυπριακή Δημοκρατία ζητώντας την άμεση απόσυρση των Τουρκικών στρατευμάτων κατοχής και διακηρύσσει την ειρηνική συνύπαρξη της Τουρκίας με όλα τα γειτονικά της κράτη (φυσικά και με την Ελλάδα) με βάση το ισχύον Διεθνές Δίκαιο. 
 
Με τέτοιο πρόγραμμα διακυβέρνησης είναι λογικό το διεφθαρμένο σύστημα της δικτατορίας Ερντογάν να αισθάνεται άβολα και να καταφεύγει, σύμφωνα με τον καθηγητή της Σχολής Κοινωνικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Σαμπαντζί της Κωνσταντινούπολης Ερσίν Καλαϊτζίογλου, σε μια «συμπεριφορά νταήδων» (Νοέμβριος 2014, εφημερίδα Ταράφ). 
 
Ολόκληρη βέβαια η διεθνής κοινότητα «αναγνώρισε» το νοθευμένο αποτέλεσμα της θεατρικής παράστασης των Τουρκικών «εκλογών», απέστειλε μάλιστα και δεκάδες συγχαρητήρια τηλεγραφήματα στον Τούρκο δικτάτορα. Δεν ξέφυγαν όμως από την ευρύτερη προσοχή ορισμένα γεγονότα που αξίζει τον κόπο να αναφερθούν: 
 
Την επομένη των Τουρκικών εκλογών η εκπρόσωπος του State Department, έσπευσε να δηλώσει, μεταξύ άλλων, ότι «Ενθαρρύνουμε όλους τους αιρετούς αξιωματούχους στην Τουρκία, συμπεριλαμβανομένου του Προέδρου, να αντιπροσωπεύσουν τις διαφορετικές απόψεις των Τούρκων πολιτών και να ενισχύσουν τη δημοκρατία στην Τουρκία». 
 
Ο Άνταµ Σιφ, µέλος του Αμερικανικού Κογκρέσου δεν μάσησε καθόλου τα λόγια του, γράφοντας στο twitter: 
 
«Ο Ερντογάν «νίκησε» στις εκλογές χάρη στον αποδεκατισμό της αντιπολίτευσης μέσα από συλλήψεις, βία και φίμωση κάθε αντίθετης φωνής. Ο κατήφορος της Τουρκίας στην απολυταρχία είναι µια υπενθύμιση ότι η δημοκρατία βρίσκεται διεθνώς υπό πολιορκία». 
 
Το διάσημο εξαπτέρυγο του Τούρκου δικτάτορα, ο εκπρόσωπος της Τουρκικής Προεδρίας Ιμπραήμ Καλίν, έσπευσε να αποδείξει για μια ακόμα φορά την πολύ «εκλεκτή» ποιότητα του, όταν σχολίασε την ανάρτηση του Αμερικανού με το συνηθισμένο ύφος ενός νταή: «Βούλωσε το! Ο Τουρκικός λαός απεφάνθη!». 
 
Λίγες μέρες μετά τις Τουρκικές εκλογές (29 Ιουνίου 2018) μια ασυνήθιστα σκληρή ταξιδιωτική οδηγία των ΗΠΑ καλεί τους Αμερικανούς πολίτες να αποφύγουν μια επίσκεψη στην Τουρκία: 
 
«Επανεξετάστε το ταξίδι σας στην Τουρκία λόγω της τρομοκρατίας και των αυθαίρετων κρατήσεων. Ορισμένες περιοχές παρουσιάζουν αυξημένο κίνδυνο. Μην ταξιδέψετε: Σε περιοχές που βρίσκονται ανάμεσα στο σύνορα Τουρκίας και Συρίας και στις νοτιοανατολικές επαρχίες Hatay, Kilis, Gaziantep, Sanliurfa, Sirnak, Diyarbakir, Van, Siirt, Mus, Mardin, Batman, Bingol, Tunceli, Hakkari και Bitlis λόγω τρομοκρατίας. Οι τρομοκρατικές ομάδες συνεχίζουν να σχεδιάζουν πιθανές επιθέσεις στη Τουρκία. Οι τρομοκρατικές οργανώσεις στοχεύουν ξεκάθαρα δυτικούς τουρίστες και απόδημους για απαγωγές και δολοφονίες ... Στο πλαίσιο της κατάστασης έκτακτης ανάγκης, οι δυνάμεις ασφαλείας έχουν φυλακίσει δεκάδες χιλιάδες άτομα, συμπεριλαμβανομένων και πολιτών των ΗΠΑ, οι οποίοι θεωρούνται ύποπτοι για προσχώρηση σε υποτιθέμενες τρομοκρατικές οργανώσεις με βάση ελάχιστα ή μυστικά αποδεικτικά στοιχεία για λόγους που φαίνεται ότι εμπεριέχουν πολιτικά κίνητρα. Οι υπήκοοι των ΗΠΑ έχουν επίσης υποβληθεί σε ταξιδιωτικές απαγορεύσεις που τους εμποδίζουν να αναχωρήσουν από την Τουρκία. Η συμμετοχή σε συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις που δεν έχουν εγκριθεί ρητά από την κυβέρνηση της Τουρκίας μπορεί να οδηγήσει σε κράτηση ή σύλληψη». 
 
Την ίδια ημέρα (29/6/2018), ένας απερχόμενος βουλευτής της αντιπολίτευσης (Ερέν Ερντέμ) συνελήφθη «για τρομοκρατία», την συνηθισμένη κατηγορία όλων των αντιπάλων της δικτατορίας Ερντογάν. 
 
Το «έγκλημά» του ήταν ότι το 2014, σαν υπεύθυνος της εφημερίδας Karsi, δημοσιοποίησε τηλεφωνικές συνομιλίες της «Φαμίλιας Ερντογάν», με αποτέλεσμα να αποκαλυφθεί το μεγαλύτερο σκάνδαλο διαφθοράς που έγινε ποτέ γνωστό από την εγκαθίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας. Οποιαδήποτε απόπειρα αποκάλυψης της διαφθοράς της οικογενειακής δικτατορίας Ερντογάν στην σημερινή Τουρκία, βαφτίζεται πάραυτα «τρομοκρατία» και όσοι τολμούν, φυλακίζονται για μερικές δεκαετίες ώστε «να βάλουν μυαλό». <img height="427" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5b3dd9991a0000a50cce35e9.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /> 
Alkis Konstantinidis / Reuters 
 
Συμπέρασμα: Η παρωδία των Τουρκικών «εκλογών» για την «νομιμοποίηση» της δικτατορίας Ερντογάν δεν πρόκειται να λύσει κανένα από τα μεγάλα προβλήματα της γειτονικής χώρας. Η μεγαλομανία και τα όμορφα λόγια, σίγουρα δεν αποτελούν πλέον αποτελεσματικό «αντίδοτο» στα προβλήματα της σημερινής Τουρκίας. 
 
Στις αρχές Ιουλίου 2018 η Στατιστική Υπηρεσία της Τουρκίας ανακοίνωσε ότι ο πληθωρισμός τον Ιούνιο του 2018 διαμορφώθηκε σε 15,4% - επίπεδο ρεκόρ των τελευταίων δεκατεσσάρων ετών! Η περαιτέρω αύξηση των Τουρκικών επιτοκίων μοιάζει αναπόφευκτη, όπως και η λήψη σκληρών μέτρων που θα αφορούν ευρύτατα λαϊκά στρώματα. 
 
Τουρκικό διάταγμα που μόλις δημοσιεύτηκε (Ιούλιος 2018), καταργεί όλες τις αρμοδιότητες του πρωθυπουργού οι οποίες μεταφέρονται, σύμφωνα με το νέο σύνταγμα, στο Προεδρικό μέγαρο. 
 
Οι μέρες όμως που έρχονται για την γειτονική χώρα θα είναι δύσκολες. Η δικτατορία Ερντογάν μπορεί να παριστάνει, σύμφωνα με τον Τούρκο καθηγητή Ερσίν Καλαϊτζίογλου, τον νταή τόσο στο εσωτερικό με συνεχείς συλλήψεις «υπόπτων» που δεν είναι αρεστοί στο καθεστώς, όσο και στο εξωτερικό με απειλές, μεγαλοστομίες και κράτηση ομήρων – όπως οι δύο Έλληνες που κρατούνται στις Τουρκικές φυλακές για περισσότερες από εκατόν είκοσι ημέρες, χωρίς να τους έχει απαγγελθεί καμιά κατηγορία. 
 
Όλα αυτά όμως δεν λύνουν κανένα μα κανένα, από τα μεγάλα προβλήματα της σημερινής Τουρκίας, με τους αμέσως επόμενους μήνες να είναι πολύ κρίσιμοι. 
 
Η Ελλάδα, ως συνήθως, πρέπει να παραμένει σε διαρκή, κόκκινο συναγερμό! 
<div>
 
*Νομικός, Συγγραφέας. Μέλος του International Hellenic Association (IHA) </div>
<div>
 
<a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a> 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η δικτατορία Ερντογάν

Λεωνίδας Κουμάκης* Η δικτατορία Ερντογάν διατήρησε, όπως ήταν αναμενόμενο, τον απόλυτο έλεγχο της Τουρκίας με τον φερετζέ των «δημοκρατι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν θέλει την Ανατολική Μεσόγειο «τουρκική λίμνη»

Ellada simera 0 Τουρκία 14:38

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix-NchisL7IPngjjaIVW1K9SxDhe2590cADigD7auRzc6VD2wa_FLCBy2f816KHOVSr-GAc_ez34sVwCmWfEvATg7Fn8S95bzic5TNDfcQ6lJIpt8A-yjx-FVKxkqpu4ez8wgyrHkjbNA/s1600/miglem-flag.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEix-NchisL7IPngjjaIVW1K9SxDhe2590cADigD7auRzc6VD2wa_FLCBy2f816KHOVSr-GAc_ez34sVwCmWfEvATg7Fn8S95bzic5TNDfcQ6lJIpt8A-yjx-FVKxkqpu4ez8wgyrHkjbNA/s640/miglem-flag.png" width="640" /></a></div>
Σταύρος Λυγερός 
Η ίδια η ζωή έχει αποδείξει πως τα διαβήματα διαμαρτυρίας δεν αποτρέπουν τις τουρκικές επεκτατικές πιέσεις. Το μόνο που προσφέρουν στην Αθήνα είναι ένα φύλλο συκής. Τα γεγονότα αποδεικνύουν πως η χρόνια προσπάθεια της ελληνικής διπλωματίας να κατευνάσει τον τουρκικό επεκτατισμό έχει αποτύχει. Η Άγκυρα προωθεί τις διεκδικήσεις της με πράξεις που δημιουργούν μικρότερα ή μεγαλύτερα πολιτικά τετελεσμένα. Τα τελευταία χρόνια προωθεί συστηματικά μία στρατηγική αεροναυτικής κυριαρχίας στην Ανατολική Μεσόγειο. 
 
Οι Τούρκοι καλλιεργούν το ελληνικό φοβικό σύνδρομο, μεταξύ των άλλων και με τη συνεχή και έντονη αεροναυτική παρουσία τους στην περιοχή. Θέλουν να καταστήσουν σαφές ότι έχουν θέσει υπό τον απόλυτο έλεγχό τους τη θαλάσσια περιοχή που ορίζεται από τη γραμμή Ρόδος-Κρήτη και την Κύπρο. Γι’ αυτό και σ’ αυτή την περιοχή πραγματοποιούν συχνά αεροναυτικές ασκήσεις και ακόμα συχνότερα τη δεσμεύουν με την έκδοση Navtex, οι οποίες εγκλωβίζουν ελληνικά νησιά, κυρίως το Καστελόριζο, και αμφισβητούν ελληνικά δικαιώματα. 
 
Η Αθήνα έχει εδώ και χρόνια ανταποκριθεί στο άνοιγμα του Ισραήλ, με αποτέλεσμα να έχουν εδραιωθεί τα δύο γεωπολιτικά τρίγωνα Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος, ενώ στο παιχνίδι έχει μπει και η Ιορδανία. Έστω και με αυτό τον ελλειπτικό τρόπο, η Ελλάδα ξαναείδε τον εαυτό της ως χώρα της Ανατολικής Μεσογείου. 
 
Μετά την τουρκική εισβολή του 1974, στην Αθήνα κυριάρχησε το δόγμα «η Κύπρος είναι μακριά», με αποτέλεσμα η Ελλάδα ουσιαστικά να αποσυρθεί από την Ανατολική Μεσόγειο. Αυτό το δόγμα-υπεκφυγή έχει εμποτίσει γενιές Ελλαδιτών πολιτικών και διπλωματών, με αποτέλεσμα να κυριαρχήσει για δεκαετίες η μονοδιάστατη αντίληψη για την εθνική ασφάλεια που συρρικνώνει το ελληνικό ενδιαφέρον αποκλειστικά στο Αιγαίο. Η στρατηγική αυτή αναδίπλωση βόλεψε την Άγκυρα. Της άφησε ελεύθερο το πεδίο στην Ανατολική Μεσόγειο. 
 
Το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου 
 
Μία προσπάθεια να αντιστραφεί η διάχυτη αυτή αντίληψη έγινε μετά το 1993 από την κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου με το δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου, σε συνδυασμό με την προμήθεια του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-300. Τότε, η Ελλάδα άρχισε να εδραιώνει μια αεροναυτική παρουσία στην Ανατολική Μεσόγειο. 
 
Η διαδοχή του Ανδρέα Παπανδρέου από τον Κώστα Σημίτη τυπικά δεν οδήγησε σε αλλαγή πολιτικής, αλλά στην πράξη αφυδάτωσε το εν λόγω δόγμα. Όταν, μάλιστα, λόγω και των ασφυκτικών πιέσεων της Δύση (και του Ισραήλ) οι S-300, αντί να εγκατασταθούν στην Κύπρο, αποθηκεύθηκαν στην Κρήτη, ο Ενιαίος Αμυντικός Χώρος έμεινε ουσιαστικά στα χαρτιά. 
 
Τα τελευταία χρόνια η πυκνή αεροναυτική παρουσία των Τούρκων στην Ανατολική Μεσόγειο έχει σκοπό όχι μόνο τον έλεγχο της θαλάσσιας οδού που ενώνει την Κύπρο με την Ελλάδα, αλλά και την προβολή αβάσιμων διεκδικήσεων. Η απόφαση της Άγκυρας να μονιμοποιήσει και να πυκνώσει την αεροναυτική παρουσία της εντάσσεται στην ευρύτερη νεοοθωμανική στρατηγική. Βασική συνιστώσα αυτής της στρατηγικής, έτσι όπως σε ανύποπτο χρόνο την έχει εκθέσει ο Νταβούτογλου, είναι η μετατροπή της Τουρκίας σε μεγάλη ναυτική δύναμη, με κυρίαρχη παρουσία σ’ όλη την Ανατολική Μεσόγειο. 
 
Έξω από το Σούνιο 
 
Για να κλιμακώσει τη ναυτική πίεσή της στο Αιγαίο, η Τουρκία στέλνει συστηματικά πολεμικά σκάφη της να κάνουν επίδειξη σημαίας σχεδόν έξω από το Σούνιο. Ο Νταβούτογλου είχε δηλώσει ότι οι επί τούτου συχνές διελεύσεις τουρκικών πολεμικών πλοίων και στην καρδιά του δυτικού Αιγαίου οφείλονται στην ψυχολογική ανάγκη των Τούρκων να δείχνουν ότι το Αιγαίο δεν είναι ελληνική θάλασσα! Είχε προσθέσει, μάλιστα, ότι εφεξής θα βλέπουμε «περισσότερες φιλικές τουρκικές σημαίες στο Αιγαίο»! (αρχές Μαρτίου του 2011). Με άλλα λόγια, είχε επιβεβαιώσει την αποφασιστικότητα της Τουρκίας να έχει ναυτική παρουσία ακόμα και στην καρδιά της Ελλάδας. 
 
Στο ίδιο πλαίσιο εγγράφεται και η προσπάθεια της Άγκυρας να ακυρώσει εμπράκτως ελληνικά πεδία βολής στο Αιγαίο και να επιβάλει δικά της. Στο πλαίσιο αυτό συνηθίζει να δεσμεύει περιοχές για αεροναυτικές ασκήσεις στο ελληνικό πεδίο βολής της Άνδρου. Το εν λόγω πεδίο βολής, όπως και εκείνο στην Ψάθουρα, χρονολογούνται από τις αρχές της δεκαετίας του 1950 και λειτουργούν σαν προσταυτευτική ζώνη για τα πολεοδομικά συγκροτήματα της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης. 
 
Η Τουρκία έχει ζητήσει την κατάργηση των πεδίων βολής με το επιχείρημα ότι καλύπτουν και τμήμα του διεθνούς εναέριου χώρου. Όταν, όμως, της ζητήθηκε να καταργήσει κι αυτή την απαγορευμένη περιοχή έξω από τα Δαρδανέλια, υπαναχώρησε. Επανήλθε, ωστόσο, και έχει πια καταφέρει να αχρηστεύσει ουσιαστικά το πεδίο βολής της Άνδρου, ενώ οι Τούρκοι έχουν de facto δημιουργήσει δικό τους πεδίο βολής στο θαλάσσιο τρίγωνο Άθως-Σαμοθράκη-Λήμνος. 
Παρουσία και στο τόξο Ιόνιο-Κρήτη 
 
Η Τουρκία, όμως, έχει επεκτείνει τη ναυτική παρουσία της και στα δυτικά της Ελλάδας. Ας σημειωθεί ότι έχει εκσυγχρονίσει τη ναυτική βάση στην Αυλώνα της Αλβανίας, βάζοντας γερά πόδι ένα βήμα από την Κέρκυρα. Είναι αξιοσημείωτο ότι τουρκικά πολεμικά σκάφη πλέουν και στο Ιόνιο και δυτικά και νότια της Κρήτης, πραγματοποιώντας ενίοτε και ασκήσεις με πραγματικά πυρά. 
 
Η εξέλιξη αυτή τα τελευταία χρόνια σηματοδοτεί μια νέα, χωρίς προηγούμενο, εποχή στον ελληνοτουρκικό ναυτικό ανταγωνισμό. Επιβεβαιώνεται ότι η Άγκυρα είναι αποφασισμένη να λειτουργήσει σαν περιφερειακή δύναμη και συγκεκριμένα να επιδείξει τη ναυτική ισχύ της σ’ όλη την Ανατολική Μεσόγειο. Το πράττει ήδη με έντονο τρόπο στην κυπριακή ΑΟΖ. 
 
Οι ισχυρές ενδείξεις ότι υπάρχουν μεγάλα ενεργειακά κοιτάσματα και νοτίως και ανατολικώς της Κρήτης, ενισχύουν την στρατηγική επιλογή της Άγκυρας να επιβάλει άτυπο πλην ουσιαστικό ναυτικό αποκλεισμό της Ελλάδας από τον θαλάσσιο χώρο μεταξύ Κρήτης και Κύπρου. Η τουρκική εφημερίδα Σαμπάχ, μάλιστα, είχε γράψει χαρακτηριστικά: «Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι κάποτε τη Μεσόγειο την αποκαλούσαν «τουρκική λίμνη»»! 
 
<a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a> 
 
 
Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.