Καταπέλτης για Μητσοτάκη και υποκλοπές η WSJ . Εκλογές στη σκιά του ελληνικού Watergate.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/6c5fa45bb15b36b1fa7e3f77dd6cc592_XL.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="450" data-original-width="800" height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/6c5fa45bb15b36b1fa7e3f77dd6cc592_XL.jpg" width="741" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το σκάνδαλο των υποκλοπών εντείνει τις ανησυχίες για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα</span></h3>Καταπέλτης είναι η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και το σκάνδαλο των υποκλοπών, στην τελική ευθεία για την εκλογική αναμέτρηση της Κυριακής (21/05).<br />«Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αναμένεται να διατηρήσει την εξουσία μετά τις εθνικές εκλογές της Κυριακής, αλλά βρίσκεται στην σκιά του σκανδάλου σχετικά με την παρακολούθηση πολιτικών φίλων και εχθρών, γεγονός που έχει εντείνει τις ανησυχίες σχετικά με το κράτος δικαίου σε μια χώρα που προσπαθεί να ανακάμψει από την τραυματική κρίση χρέους της», αναφέρει χαρακτηριστικά η αμερικανική εφημερίδα.<br /><br />Το ελληνικό Watergate<br /><br />Όπως σημειώνει, τον τελευταίο χρόνο, η κεντροδεξιά κυβέρνηση Μητσοτάκη αγωνίστηκε να χαλιναγωγήσει τις αποκαλύψεις ότι η υπηρεσία πληροφοριών, η οποία υπάγεται στο γραφείο του πρωθυπουργού, κατασκοπεύει τις τάξεις της κυβέρνησης, βουλευτές της αντιπολίτευσης, δημοσιογράφους, επιχειρηματίες και αρχηγούς του στρατού.<br />Η υπόθεση έχει χαρακτηριστεί ως το "ελληνικό Watergate".<br />Όπως αναφέρει το δημοσίευμα, το κόμμα του, η Νέα Δημοκρατία, αναμένεται να τερματίσει πρώτο στις εκλογές της Κυριακής με περίπου 35%, σύμφωνα με δημοσκοπήσεις, αλλά θα υπολείπεται της πλειοψηφίας στο κοινοβούλιο, γεγονός που πιθανότατα θα οδηγήσει σε δεύτερες κάλπες.<br /><br />Σε μια χώρα όπου το βιοτικό επίπεδο δεν έχει ανακάμψει από τη βαθιά ύφεση τη δεκαετία του 2010, η οικονομική ανάπτυξη επιστρέφει επιτέλους.<br />Ο Μητσοτάκης θεωρείται ευρέως ως ικανός, φιλικός προς τις επιχειρήσεις τεχνοκράτης που έχει καθοδηγήσει την οικονομία σε ταραχώδεις περιόδους, συμπεριλαμβανομένης της πανδημίας Covid-19 και των επιπτώσεων από τον πόλεμο στην Ουκρανία.<br /><br />Η διαχείριση της εξουσίας<br /><br />Αλλά η διαχείριση της εξουσίας από τον ίδιο έχει προβληματίσει πολλούς από τους φιλελεύθερους Έλληνες που εναπόθεσαν τις ελπίδες τους σε αυτόν πριν από τέσσερα χρόνια.<br />Η κυβέρνηση έχει κατηγορηθεί ότι άλλαξε τον νόμο προς όφελος τραπεζιτών και στελεχών επιχειρήσεων που αντιμετωπίζουν δίκες για οικονομικά εγκλήματα και ότι χρησιμοποιεί τη δημόσια επιρροή της για την ενίσχυση δικτύων πατρωνίας.<br />Η κυβέρνηση δηλώνει ότι τα μέτρα ήταν διαφανή, απαραίτητα και σύμφωνα με την ευρωπαϊκή πρακτική.<br />Η Ευρωπαϊκή Ένωση, τα Ηνωμένα Έθνη και τα διεθνή μέσα ενημέρωσης έχουν επισημάνει καταγγελίες για παράνομες απελάσεις προσφύγων και άλλων μεταναστών από ελληνικά ύδατα ή εδάφη. Η Αθήνα απέρριψε όλες τις σχετικές αναφορές.<br />Η Ελλάδα κατέχει την τελευταία θέση στην ΕΕ σε ότι αφορά την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης για δύο συνεχόμενα χρόνια, σύμφωνα με τους Δημοσιογράφους Χωρίς Σύνορα, μια μη κερδοσκοπική οργάνωση με έδρα το Παρίσι. Μεταξύ των επικρίσεων της ομάδας: Λίγοι επιχειρηματίες, οι περισσότεροι με κυβερνητικούς δεσμούς, κυριαρχούν στην ιδιοκτησία των μέσων ενημέρωσης, ενώ οι δημοσιογράφοι αντιμετωπίζουν εκφοβισμό από την παρακολούθηση της κυβέρνησης, τις μηνύσεις, την σκληρή αστυνόμευση και τη βία από πολιτικούς εξτρεμιστές.<br />Η κυβέρνηση λέει ότι η κατάταξη είναι αναξιόπιστη.<br />Ερωτηθείς για την υπόθεση των παρακολουθήσεων εκπρόσωπος του πρωθυπουργού είπε: «Αυτό το ιστορικό θέμα έχει συζητηθεί επανειλημμένα δημόσια και στη Βουλή από την κυβέρνηση και δεν έχουμε τίποτα άλλο να προσθέσουμε». <br />Σκιά για την κυβέρνηση Μητσοτάκη οι παρακολουθήσεις<br /><br />Η κυβέρνηση δεν έχει αρνηθεί ότι οι ελληνικές μυστικές υπηρεσίες παρακολούθησαν πολιτικούς, δημοσιογράφους και άλλους.<br /><br />Πολλά από τα ίδια άτομα στοχοποιήθηκαν επίσης με ισχυρό λογισμικό παρακολούθησης που ονομάζεται Predator, συμπεριλαμβανομένου του Νίκου Ανδρουλάκη, αρχηγού του ΠΑΣΟΚ.<br />Η κυβέρνηση υποστήριξε ότι ιδιωτικοί παράγοντες λειτουργούσαν το Predator.<br />Οι στόχοι παρακολούθησης λένε ότι πιστεύουν ότι οι πληροφορίες που συγκεντρώθηκαν κοινοποιήθηκαν σε κυβερνητικούς αξιωματούχους.<br />Οι εισαγγελείς ερευνούν.<br />Ο πρωθυπουργός είπε ότι δεν γνώριζε για τις υποκλοπές ή τη χρήση spyware εναντίον πολιτικών και δημοσιογράφων.<br />Ο Μητσοτάκης είπε την περασμένη εβδομάδα ότι ο Ανδρουλάκης δεν έπρεπε να ήταν υπό παρακολούθηση.<br />«Αυτή η υπόθεση είναι σκιά για την κυβέρνησή μας», δήλωσε κατά τη διάρκεια debate.<br />Μια σύγκρουση τρένου τον Φεβρουάριο που σκότωσε 57 άτομα, αποκαλύπτοντας τα συνεχιζόμενα προβλήματα πατρωνίας και κακοδιαχείρισης στον δημόσιο τομέα της Ελλάδας, έχει επίσης πλήξει το αφήγημα της κυβέρνησης για ανανέωση.<br />«Τα θέματα που ήρθαν στο φως έχουν αφαιρέσει τη λάμψη από τον Μητσοτάκη», δήλωσε ο Νικ Μαλκουτζής, συνιδρυτής της ιστοσελίδας ανάλυσης για την Ελλάδα MacroPolis.gr.<br />«Αλλά αυτό είναι ένα εκλογικό σώμα που πέρασε την κρίση χρέους, που μπορεί να δει μια οικονομική ανάκαμψη να αναδύεται αργά, και που φαίνεται να πιστεύει ότι είναι καλύτερο να αφήσει την οικονομία στα χέρια του Μητσοτάκη» παρά σε εκείνα του ΣΥΡΙΖΑ που παραλίγο να βγάλει την Ελλάδα από το ευρώ το 2015.<br /><br />Ανησυχία για το κράτος δικαίου<br /><br />Η Ελλάδα είναι μία από τις πολλές χώρες της ΕΕ όπου οι ανησυχίες για το κράτος δικαίου έχουν πολλαπλασιαστεί την τελευταία δεκαετία.<br />Αν και οι περισσότερες χώρες της ΕΕ παραμένουν δημοκρατίες με ανταγωνιστικές εκλογές, σε πολλά μέρη οι κυβερνήσεις προσπάθησαν να εδραιώσουν την εξουσία τους ελέγχοντας τα μέσα ενημέρωσης, το δικαστικό σώμα, τις ανεξάρτητες αρχές και άλλους θεσμούς.<br />Σε όλη την πρόσφατη ιστορία της Ελλάδας, η ιδέα ενός φιλελεύθερου κράτους βασισμένου σε αμερόληπτους κανόνες συναγωνίστηκε με τις συνήθειες πίστης στην οικογένεια, τις φατρίες και τα δίκτυα πατρωνίας. Η σύγχρονη ελληνική δημοκρατία αποκαταστάθηκε μόλις το 1974 μετά από χρόνια στρατιωτικής δικτατορίας.<br />Η σκληρή οικονομική κρίση της δεκαετίας του 2010, η οποία έφερε πικρή πόλωση, αποδυνάμωσε περαιτέρω τους μηχανισμούς ελέγχου, καθώς λαϊκιστικά πρωτοεμφανιζόμενα κόμματα όπως ο ΣΥΡΙΖΑ και κατεστημένα κόμματα όπως η Νέα Δημοκρατία προσπάθησαν να ελέγξουν τους μοχλούς της εξουσίας.<br />«Η Ελλάδα είναι ευρωπαϊκή αλλά και βαλκανική. Όλοι οι Έλληνες ηγέτες αισθάνονται την ανάγκη να χρησιμοποιήσουν σκοτεινά μέσα, να δράσουν έξω από το σύστημα για να το ελέγξουν», είπε ένας βετεράνος παρατηρητής της πολιτικής.<br />Πολλοί ήλπιζαν ότι ο Μητσοτάκης θα ήταν διαφορετικός.<br />Γόνος μιας πολιτικής δυναστείας -μία από τις τρεις οικογένειες που κυριάρχησαν στην ελληνική πολιτική για το μεγαλύτερο μέρος της εποχής μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο- σπούδασε εν μέρει στα πανεπιστήμια του Χάρβαρντ και του Στάνφορντ.<br />Στους προηγούμενους εργοδότες του περιλαμβάνονται η Chase Bank και η McKinsey στο Λονδίνο.<br />Οι ΗΠΑ ήταν μια σημαντική εμπειρία για τον Μητσοτάκη, δήλωσε ο Kevin Featherstone, μελετητής της σύγχρονης Ελλάδας στο London School of Economics και συγγραφέας ενός βιβλίου για τους Έλληνες πρωθυπουργούς. Μέχρι σήμερα, ο Μητσοτάκης μπορεί να εμφανίζεται πιο άνετα μιλώντας σε ένα διεθνές κοινό στα αγγλικά παρά στην πατρίδα του στα ελληνικά.<div><br /></div><div><img height="415" src="https://www.bankingnews.gr/image/WSJ.JPG" width="640" /><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Καταπέλτης για Μητσοτάκη και υποκλοπές η WSJ . Εκλογές στη σκιά του ελληνικού Watergate.

Το σκάνδαλο των υποκλοπών εντείνει τις ανησυχίες για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα Καταπέλτης είναι η αμερικανική εφημερίδα Wall Street Jour...

Διαβάστε την συνέχεια

«Γκάφα» Μητσοτάκη με funds, πλειστηριασμούς και κακοπληρωτές προκαλεί πανικό και διαλύει το …«κλίμα ευφορίας» στη ΝΔ.

<img height="359" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/e69ec1ba62b777c0575889bc777ab69f_XL.jpg" width="772" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Θα τσακίσουμε τους στρατηγικούς κακοπληρωτές και θα στραμπουλήξουμε τα funds, είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.</span></h3>Πολλοί μίλησαν για την αποκάλυψη των στόχων, που έχει θέσει η ΝΔ για την επόμενη τετραετία, εάν κερδίσει τις εκλογές της Κυριακής (21/5).<br />Δηλαδή η αποκάλυψη ενός επικείμενου τσουνάμι πλειστηριασμών.<br />Άλλοι μίλησαν για στρατηγική γκάφα του πρωθυπουργού, που θα επηρεάσει μεγάλη μερίδα των αναποφάσιστων.<br />Η αλήθεια είναι πως το κλίμα ευφορίας που επικρατούσε στη ΝΔ μετά το ατόπημα Κατρούγκαλου με την αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών άρχισε να διαλύεται, εάν συνυπολογίσει κανείς τον μεγάλο αριθμό των αναποφάσιστων και τη βουβή οργή που κάποια στιγμή θα αποκαλυφθεί.<br />Ο Κυριάκος Μητσοτάκης μιλώντας στον ΣΚΑΪ ισχυρίστηκε ούτε λίγο ούτε πολύ πως δεν γίνονται πλειστηριασμοί και εάν τελικά διενεργούνται, αφορούν ιδιαίτερα μεγάλες περιουσίες.<br />Ο κ. Μητσοτάκης χρησιμοποίησε ιδιαίτερα επιθετικούς τόνους και ασυνήθιστη γλώσσα για πρωθυπουργό, λέγοντας πως θα τιμωρήσει και θα τσακίσει τους «στρατηγικούς κακοπληρωτές» ενώ αποδεδειγμένα έχουν διενεργηθεί πλειστηριασμοί σε σπίτια ανθρώπων με χαμηλά εισοδήματα.<br /><br /><i>«Θα τσακίσουμε τους στρατηγικούς κακοπληρωτές»<br /><br />«Αν υπήρχε τσουνάμι πλειστηριασμών δεν θα ήταν πρώτη είδηση;<br />Δεν είναι πρώτη είδηση γιατί πολύ απλά δεν γίνονται τέτοιοι πλειστηριασμοί.<br />Κάναμε πολλές παρεμβάσεις για να στραμπουλήξουμε τους αντισυμβαλλόμενους από την άλλη πλευρά.<br />Αναφέρομαι στους servicer και τις τράπεζες.<br />Έχουμε πάνω από 50 δισ. ρυθμίσεις μεταξύ πολιτών και servicer που έχουν γίνει.<br />Εμείς θέλουμε να τιμωρήσουμε και να τσακίσουμε τους στρατηγικούς κακοπληρωτές.<br />Και βλέπετε ότι οι πλειστηριασμοί που γίνονται κατά κανόνα αφορούν ακίνητα μεγάλης αξίας.<br />Τα βλέπετε εξάλλου, συνέχεια.<br />Θέλουμε να δώσουμε τη δυνατότητα στον πολίτη να ρυθμίζει ανάλογα με τις δυνατότητές του»</i>, δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μητσοτάκης στον ΣΚΑΪ.<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="370" src="https://www.youtube.com/embed/5_FfgYnhfrU" width="716" youtube-src-id="5_FfgYnhfrU"></iframe><br /><br />Πυρ ομαδόν από αντιπολίτευση<br /><br />Η δήλωση αυτή Μητσοτάκη προκάλεσε την έντονη αντίδραση σύσσωμης της αντιπολίτευσης, που μεταξύ άλλων καταλογίζει στον πρωθυπουργό, πως ένα υπερχρεωμένο κόμμα όπως η ΝΔ δεν δικαιούται να ομιλεί για στρατηγικούς κακοπληρωτές.<br /><br />ΣΥΡΙΖΑ: Ο Μητσοτάκης, που το κόμμα του χρωστά 400 εκατ. ευρώ, αποκάλυψε την ατζέντα της ΝΔ<br /><br />Η δήλωση Μητσοτάκη προκάλεσε την έντονη αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ με την εκπρόσωπο του κόμματος Πόπη Τσαπανίδου να χαρακτηρίζει τον πρωθυπουργό εκπρόσωπο των funds που έχει σχέδιο «να γονατίσει τη μεσαία τάξη για να κερδίσουν οι φίλοι του».<br />Τονίζει πως «με κυνικό τρόπο αποκάλυψε τη πραγματική ατζέντα της ΝΔ για τη μεσαία τάξη και το σχέδιό του για τη μεγαλύτερη αναδιανομή περιουσίας μέσω πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας προκειμένου να εξοικονομήσουν υπερκέρδη τα funds».<br /><br />«Ποιος; Ο Πρωθυπουργός που το κόμμα του χρωστά 400 εκ ευρώ στις τράπεζες δανεικά και αγύριστα.<br /><br />Και χαρακτήρισε «Συνταγματικό παραλογισμό» την ΠΝΠ για την προστασία της πρώτης κατοικίας που έχει έτοιμη ο ΣΥΡΙΖΑ -Προοδευτική Συμμαχία» επισημαίνει η κ. Τσαπανίδου. <br /><br />Αναλυτικά η δήλωση της εκπροσώπου του ΣΥΡΙΖΑ:<br /><br />«Σήμερα ο κ. Μητσοτάκης με κυνικό τρόπο αποκάλυψε τη πραγματική ατζέντα της ΝΔ για τη μεσαία τάξη και το σχέδιό του για τη μεγαλύτερη αναδιανομή περιουσίας μέσω πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας προκειμένου να εξοικονομήσουν υπερκέρδη τα funds.<br />Δήλωσε ότι θέλει να «τιμωρήσει» και να «τσακίσει» όσους «κρύφτηκαν» πίσω από το νόμο Κατσέλη και έσωσαν τη πρώτη κατοικία τους, χαρακτηρίζοντάς τους “στρατηγικούς κακοπληρωτές” .<br />Ποιος ;<br />Ο Πρωθυπουργός που το κόμμα του χρωστά 400 εκ ευρώ στις τράπεζες δανεικά και αγύριστα.<br />Και χαρακτήρισε «Συνταγματικό παραλογισμό» την ΠΝΠ για την προστασία της πρώτης κατοικίας που έχει έτοιμη ο ΣΥΡΙΖΑ -Προοδευτική Συμμαχία.<br />Ποιος;<br />Ο Πρωθυπουργός που έχει περάσει δεκάδες ΠΝΠ για απευθείας αναθέσεις και κλειστούς διαγωνισμούς την περίοδο της πανδημίας.<br />Σήμερα ο κ. Μητσοτάκης μας έδειξε το πραγματικό του πρόσωπο:<br />Dealer και εκπρόσωπος των funds που κινδυνολογεί για λογαριασμό τους.<br />Ακόμη και για την έκπτωση των εγγυήσεων του Δημοσίου που ο ίδιος αποφάσισε, μας απείλησε.<br />Και φυσικά έκανε πως δεν γνωρίζει για το τσουνάμι των πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας που έχει ήδη ξεκινήσει μετά την απόφασή του να άρει κάθε προστασία.<br />Τόσο προκλητικός όσο η εικόνα, που πριν από μία εβδομάδα συγκλόνισε την Ελλάδα, με τον 80χρονο ανάπηρο στην Χαλκιδική, που κοιμάται ακόμη έξω από το σπίτι του.<br />Αυτό όμως είναι το σχέδιο Μητσοτάκη. Να γονατίσει τη μεσαία τάξη για να κερδίσουν οι φίλοι του.<br />Αλλά η Κυριακή είναι κοντά…».<br /><br /><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="361" src="https://www.youtube.com/embed/aJwJ_iUd0F8" width="693" youtube-src-id="aJwJ_iUd0F8"></iframe><br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

«Γκάφα» Μητσοτάκη με funds, πλειστηριασμούς και κακοπληρωτές προκαλεί πανικό και διαλύει το …«κλίμα ευφορίας» στη ΝΔ.

Θα τσακίσουμε τους στρατηγικούς κακοπληρωτές και θα στραμπουλήξουμε τα funds, είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Πολλοί μίλησαν για την αποκάλυψη τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Είναι τα UAV ανίκητα;

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/05/c743613aeb1c43982e5d2be19202fee6_Bayraktar_TB2_of_UAF_2020_09-960x600-1-960x600-1.jpg"><img height="400" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2023/05/c743613aeb1c43982e5d2be19202fee6_Bayraktar_TB2_of_UAF_2020_09-960x600-1-960x600-1.jpg" width="732" /></a><br /><br />Του <b>ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ</b><br />Πριν λίγες ημέρες ένα drone έπεφτε πάνω στο Κρεμλίνο, σε ένα περιστατικό από το οποίο αποστασιοποιούνται και τα δύο εμπόλεμα μέρη, Ρωσία και Ουκρανία.<br /><br />Στη τρέχουσα προεκλογική περίοδο στη γειτονική Τουρκία τα Μη Επανδρωμένα Αεροσκάφη (ΜΕΑ-UAV) της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας (που ανασυγκροτήθηκε υπό τον γαμπρό του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν) έχουν περίπου παρουσιαστεί ως πανάκεια για όλες τις ανάγκες των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ).<br /><br />Σε διάφορες φάσεις της ελληνοτουρκικής κρίσης των τελευταίων ετών, (ιδιαίτερα από το 2020-21 και έπειτα) τα TB-2 (Bayraktar) και τα ANKA-S των ΤΕΔ αξιοποιήθηκαν προκειμένου να ασκήσουν πίεση προς τις Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις, με τρόπο πιο οικονομικό και ακίνδυνο, καθώς ένα UAV έχει 12-36 ώρες αυτονομίας με χαμηλότερες καταναλώσεις καυσίμων μιας και δεν είναι αεριωθούμενο, δίχως την κόπωση και το κόστος που απαιτείται για την εκπαίδευση ενός χειριστή.<br /><br />Τα τουρκικά αλλά και τα ιρανικά UAV χρησιμοποιήθηκαν σε μια σειρά από πρόσφατες συγκρούσεις (Συρία, Λιβύη, Ναγκόρνο Καραμπάχ, Αιθιοπία) και έχουν χαρακτηριστεί ως ένα όπλο το οποίο μπορεί να αλλάξει τη ροή ενός πολέμου.<br /><br />Δεν συμφωνούν όλοι με αυτή τη διαπίστωση και στον ακαδημαϊκό κόσμο, τουλάχιστον αυτό το κομμάτι του που είναι συνδεδεμένο με τις τελευταίες εξελίξεις στη μελέτη των στρατιωτικών επιχειρήσεων.<br /><br />Πριν από περίπου ένα χρόνο με ένα μακροσκελές επιστημονικό άρθρο τους στο περιοδικό International Security (vol. 46, no 4, σελ. 130-171) του ΜΙΤ οι ερευνητές Antonio Calcara, Andrea Gilli, Mauro Gilli, Raffaele Marchetti και Ivan Zaccagnini επιχειρηματολόγησαν υπέρ της θέσης ότι τα UAV δεν έχουν αλλάξει τα δεδομένα στον πόλεμο (“Why drones have not revolutionized war”).<br /><br />Σε αντίθεση προς τις γενικά διαδεδομένες αντιλήψεις περί drones, που σε σημαντικό βαθμό είναι επηρεασμένες από τη δημοσιότητα που συγκεντρώνουν τα ΜΕΑ, οι ερευνητές κατέληξαν ότι τα UAV δεν μπορεί να γυρίσουν τις ισορροπίες ενός πολέμου υπέρ του επιτιθέμενου. Και εξέτασαν τρεις συγκρούσεις στις οποίες ΜΕΑ χρησιμοποιήθηκαν σε μεγάλη έκταση και δη στη Συρία, τη Λιβύη και το Ναγκόρνο Καραμπάχ.<br /><br />Σε γενικές γραμμές οι συγγραφείς συμπέραναν ότι πρώτον, τα drones δεν βοήθησαν τους επιτιθέμενους. Πράγματι, μια προσεκτικότερη εξέταση της σύγκρουσης, για παράδειγμα, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, δείχνει ότι οι Αρμένιοι δεν έχασαν από τους Αζέρους λόγω των UAV, αλλά διότι οι δεύτεροι τα προηγούμενα είκοσι χρόνια είχαν επενδύσει σημαντικούς πόρους σε σύγχρονα συμβατικά οπλικά συστήματα.<br /><br />Σε αντίθεση με τους Αρμένιους που πολέμησαν με βάση ύστερο Σοβιετικό οπλισμό. Επίσης τα UAV δεν φαίνεται ότι γεφυρώνουν τη διαφορά ανάμεσα σε ισχυρά και αδύναμα κράτη. Και, τρίτον, δεν οδήγησαν στην εξάλειψη της εκ του σύνεγγυς μάχης.<br /><br />Επιπλέον εκτιμάται ότι τα drones μπορεί να είναι αποτελεσματικά μόνο όταν είναι ενταγμένα σε ευρύτερα σχήματα με συμβατικά οπλικά συστήματα, για παράδειγμα σε συνδυασμό με μαχητικά αεροσκάφη και αεροπλάνα που παρέχουν επιχειρησιακή εικόνα, ραντάρ και συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου, πυροβολικό και πεζικό.<br /><br />Θεωρούν, επίσης, ότι η ανάπτυξη συστημάτων αεράμυνας και ηλεκτρονικού πολέμου από τοπικές ή μεγάλες δυνάμεις μπορούν πιθανώς να υποβαθμίσουν ή και να πάψουν ολοκληρωτικά μια επιθετική ενέργεια που στηρίζεται σε σημαντικό βαθμό στα στρατιωτικά drones της σημερινής τεχνολογίας. Κοινώς, δίχως υπεροπλία στον συμβατικό τομέα, τα drones δεν μπορεί παρά να δώσουν προσωρινό και εύκολα αναστρέψιμο πλεονέκτημα.<br /><br />Ερωτηματικά και συζητήσεις όπως αυτές περνούν κατά κανόνα «κάτω από τα ραντάρ» του δημόσιου διαλόγου ο οποίος πολύ συχνά διεξάγεται μέσα από τον «βομβαρδισμό» της κοινής γνώμης με ειδήσεις για την τουρκική αμυντική βιομηχανία και την ανάπτυξή της τα τελευταία χρόνια.<br /><br />Η συζήτηση αυτή δεν άφησε ανεπηρέαστο τον αμυντικό σχεδιασμό της Ελλάδας σε αυτά τα τελευταία χρόνια. Αθόρυβα, στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου τοποθετήθηκε το προηγούμενο καλοκαίρι σύστημα αντιμετώπισης των τουρκικών UAV, ενώ γίνονται προσπάθειες να αποκτήσει και η Ελλάδα δικά της συστήματα (Ισραηλινά HEROΝ στη Σκύρο και, μελλοντικά, Αμερικανικά MQ-9 στη Λάρισα).<br /><br />Κυρίως, όμως, οι προσπάθειες στοχεύουν στην ενίσχυση της παρωχημένης σε σημαντικό βαθμό αεράμυνας, η οποία αποτελείται από πεπαλαιωμένα ρωσικής ή ανατολικοευρωπαϊκής τεχνολογίας συστήματα (TOR-M1, OSA-AK, S-300). Την αεράμυνα συμπληρώνουν τα συστήματα HAWK, ASRAD και, βεβαίως, MANPADS τύπου Stinger.<br /><br />Και, βεβαίως, τα πιο αποτελεσματικά αντιαεροπορικά όπλα που διαθέτει η Πολεμική Αεροπορία (ΠΑ), τους αμερικανικής προέλευσης πυραύλους PATRIOT. Από τα συστήματα τα οποία απαιτούνται για την αντιμετώπιση απειλών, όπως αυτή που πηγάζει από τα UAV, η Ελλάδα έχει κάποιες δυνατότητες Ηλεκτρονικού Πολέμου (EW). Σε κάθε περίπτωση πρόκειται για δυνατότητες οι οποίες χρήζουν περαιτέρω ανάπτυξης και αυτό διότι σε αυτό τον τομέα, πράγματι η Τουρκία έχει ενισχυθεί σε πολύ σημαντικό βαθμό.<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Είναι τα UAV ανίκητα;

Του ΒΑΣΙΛΗ ΝΕΔΟΥ Πριν λίγες ημέρες ένα drone έπεφτε πάνω στο Κρεμλίνο, σε ένα περιστατικό από το οποίο αποστασιοποιούνται και τα δύο εμπόλεμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Άγνωστες πτυχές του εγκλήματος της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. [19 Μαΐου 1919].

<img height="412" src="https://www.tideon.org/images/ISTORIKI_BIBLIOTHIKI/mikrasiatikh_katastrofh/moystafa_kemal_noyretin_pasas_01.png" width="782" /><br /><i>Ο Μουσταφά Κεμάλ και ο Νουρετίν πασάς. Δύο από τους κορυφαίους υπεύθυνους του εγκλήματος της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.</i><div><i><br /></i>Συμπληρώνονται φέτος εκατό χρόνια από τότε που ο Μουσταφά Κεμάλ, με βίζα που πήρε για τον εαυτό του και για τους συντρόφους του αξιωματικούς από τον Άγγλο στρατιωτικό επίτροπο που ήταν εγκατεστημένος στην Κωνσταντινούπολη, απέπλευσε με πλοιάριο από την Βασιλεύουσα για να αποβιβαστεί τις 19 Μαΐου στην μαρτυρική Αμισό και να αρχίσει από κει η τελευταία και πιο άγρια φάση της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.<br />Και την ονομάζουμε «μαρτυρική», γιατί η Αμισός και η περιφέρειά της αποτέλεσε το επίκεντρο των σφαγών των Ελλήνων από τους Τούρκους ατάκτους και από τους παραστρατιωτικούς μηχανισμούς των Νεότουρκων ήδη από το 1914..</div><div><br />Όμως πριν προχωρήσουμε σε ένα εν πολλοίς άγνωστο θέμα, απλώς να σημειώσουμε και να υπογραμμίσουμε ότι οι Άγγλοι που έδωσαν βίζα στον Μουσταφά Κεμάλ να αποβιβαστεί με ένα στρατιωτικό απόσπασμα στην Αμισό, είναι οι ίδιοι Άγγλοι που λίγες μέρες πριν άναβαν το «πράσινο» φως στην Ελλάδα να αποβιβάσει στρατό στη Σμύρνη, την παρουσία του οποίου επικαλέστηκε ο Κεμάλ ως άλλοθι για να ξεκινήσει τον «απελευθερωτικό αγώνα» και να ζήσουμε όλα όσα ζήσαμε με την Μικρασιατική Καταστροφή και τον Ξεριζωμό.</div><div><br />Το παιχνίδι που παίχτηκε στη Μικρά Ασία από τους Άγγλους θυμίζει μια τουρκική παροιμία η οποία λέει «tavşana kaç, tazıya tut», που σημαίνει «λέει στο λαγό “φύγε” και στο λαγωνικό “πιάσ’ τον”»!<br />Και επειδή υπάρχει άλλη μια απάτη με τον Κεμάλ και τους κεμαλιστές, ήλθε η ώρα να την ξεσκεπάσουμε.<br />Διατείνονται ότι έκαναν αντιιμπεριαλιστικό αγώνα εναντίον των χωρών που είχαν καταλάβει την Ανατολία μετά την ήττα των Νεότουρκων στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο. Δηλαδή εναντίον της Αγγλίας, της Γαλλίας, της Ιταλίας και της Ελλάδας, που αποβιβάστηκε στη Σμύρνη κατόπιν της στήριξης της Αγγλίας.<br />Αυτό είναι ένα μεγάλο ψέμα.</div><div><br />Η αλήθεια είναι ότι ο Μουσταφά Κεμάλ συνεργάστηκε με τους Σοβιετικούς, τους Άγγλους, τους Γάλλους και τους Ιταλούς, δεν έριξε ούτε μία σφαίρα εναντίον τους, και εξασφάλισε τη στήριξη όλων των παραπάνω για να στραφεί εναντίον των «πραγματικών εχθρών». Με τον τρόπο αυτόν κατόρθωσε να προετοιμαστεί κατάλληλα, να εξοπλιστεί με την βοήθεια όλων των συμμάχων του, και στη συνέχεια να πολεμήσει μόνο εναντίον των Ελλήνων και όσων Αρμενίων είχαν απομείνει από τη Γενοκτονία του 1915, ολοκληρώνοντας τη «μεγάλη αποστολή» που παρέλαβε από τους Νεότουρκους, που ήταν η «εκκαθάριση» της Ανατολίας από Έλληνες, Αρμένιους και Ασσύριους.<div><br />Ένα μεγάλο ψέμα λοιπόν η αριστεροσύνη και ο αντιιμπεριαλισμός του Μουσταφά Κεμάλ και των ομοϊδεατών του, που τα επικαλούνται με κομπορρημοσύνη μέχρι σήμερα. Μια συμμορία ήταν, μια ομάδα εγκληματιών που έπαιρναν δύναμη από τα εγκλήματά τους και πίστευαν στην «ανωτερότητα της τουρκικής φυλής». Ήταν οι πρόδρομοι του Χίτλερ και των Ναζί.<br />Επίσης, αυτό που είναι άγνωστο στους περισσότερους μελετητές του Ποντιακού Ζητήματος και μας το έκανε γνωστό ο Τραπεζούντιος αγωνιστής της δημοκρατίας Ταμέρ Τσιλινγκίρ, είναι ότι ο Μουσταφά Κεμάλ, επειδή διαπίστωσε το μέγεθος της αντίστασης των Ελλήνων του Πόντου στην επιχείρηση εξολόθρευσής τους, που ξεκίνησε από τους Νεότουρκους το 1914, αποφάσισε τη σύσταση μιας νέας στρατιάς, της Κεντρικής Στρατιάς (Merkez Ordusu), με έδρα την Αμάσεια, για να πνίξει στο αίμα την αντίσταση των Ποντίων.</div><div><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="461" src="https://www.youtube.com/embed/PDFLJyiYQU4" width="649" youtube-src-id="PDFLJyiYQU4"></iframe></div><div><br /></div><div>Ιδρύθηκε με απόφαση της «Εθνοσυνέλευσης του Μεγάλου Τουρκικού Έθνους» το 1920 και διαλύθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1922, μετά την ίδρυση της 1ης και της 2ης Στρατιάς και αφού είχε ήδη εξαλειφθεί η «απειλή» που συνιστούσαν οι αντάρτες του Πόντου.<br />Επικεφαλής της ορίστηκε ο Νουρετίν πασάς, ο οποίος κατηγορήθηκε από ορισμένους δημοκράτες βουλευτές της τουρκικής εθνοσυνέλευσης για τα εγκλήματα που διέπραξε εις βάρος των Ελλήνων του Πόντου. Αποφασίστηκε η παραπομπή του σε δίκη, κάτι που αποφεύχθηκε μετά από προσωπική παρέμβαση του Μουσταφά Κεμάλ, γεγονός που αποδεικνύει την ενοχή και του ιδίου στα εγκλήματα που διαπράχθηκαν από τον Νουρετίν πασά εναντίον των Ελλήνων στον Πόντο. Στη συνέχεια όχι μόνο απαλλάχθηκε, όχι μόνο δεν παραπέμφθηκε για τα εγκλήματά του, αλλά του ανατέθηκαν τα καθήκοντα του διοικητή της 1ης Στρατιάς και του νομάρχη Σμύρνης, όταν ο τουρκικός στρατός μπήκε στην πόλη, στις 9 Σεπτεμβρίου 1922. Ήταν εκείνος που αποφάσισε την πυρπόληση της πόλης και το λιντσάρισμα του μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομου.</div><div><br />Με άλλα λόγια, αφού τον αθώωσε ο Μουσταφά Κεμάλ για τα εγκλήματά του εναντίον των Ελλήνων του Πόντου, συνέχισε τα εγκλήματά του στη Σμύρνη και την Ιωνία, εναντίον των Αρμενίων και του ελληνισμού της περιοχής.<br />Μελετώντας τα τουρκικά αρχεία και το έργο ερευνητών όπως ο Ταμέρ Τσιλινγκίρ, διαπιστώνει κανείς ότι έχουμε πολύ δρόμο μπροστά μας, πολύ έργο, για να αποκαλύψουμε τα εγκλήματα που διέπραξαν οι Νεότουρκοι, ο Κεμάλ και οι κεμαλικοί εναντίον των χριστιανικών πληθυσμών της Ανατολής, των Ελλήνων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων.<br />Με τη συμπλήρωση 100 χρόνων παρατηρείται μια κινητικότητα σε επίπεδο πνευματικών αλλά και απλών ανθρώπων γύρω από το θέμα.<br />Έχουμε ευθύνη να κινητοποιήσουμε την ελληνική κοινωνία αλλά και τη διεθνή κοινότητα γύρω από αυτό το τεράστιο θέμα.<br />Πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά, να αποκαλύψουμε τα εγκλήματα, γιατί το «θηρίο» που γεννά γενοκτονίες είναι ζωντανό στο Αφρίν, στο τουρκοκρατούμενο Κουρδιστάν, στα Κατεχόμενα, στο Αιγαίο, στη Θράκη...<br />Και το φως της αποκάλυψης είναι το μόνο «όπλο» που μπορεί να το σκοτώσει.<br />Καμίαν ’κ’ έν αργός, έλεγαν οι πρόγονοί μας.<br /><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Άγνωστες πτυχές του εγκλήματος της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. [19 Μαΐου 1919].

Ο Μουσταφά Κεμάλ και ο Νουρετίν πασάς. Δύο από τους κορυφαίους υπεύθυνους του εγκλήματος της γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου. Συμπληρώνον...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία 2023: Οργιάζει η εκλογική νοθεία.

<img height="378" src="https://eordaialive.com/wp-content/uploads/2023/05/katagrafi-60.jpg" width="776" /><br /><br /><div>του <b>Λεωνίδα Κουμάκη</b><br />Οι τουρκικές εκλογές δεν έχουν καμιά σχέση με τις εκλογικές διαδικασίες που γνωρίζουμε σε ολόκληρη την Δύση.<br /><br />Στην Τουρκία ένας υποψήφιος Πρόεδρος, δύο 24ωρα πριν τις εκλογές μαζεύει σαν στρατιωτάκια δεκάδες δημοσιογράφους, σε στυλ Βόρειας Κορέας, που του κάνουν αυστηρά προκαθορισμένες ερωτήσεις επειδή είναι ταυτόχρονα και νυν Πρόεδρος Δημοκρατίας, Πρόεδρος του κυβερνώντος κόμματος και Πρόεδρος ένα σωρό άλλων αρχών, οργανισμών και ιδρυμάτων. Φροντίζει μάλιστα, 29 ραδιοτηλεοπτικοί σταθμοί να διακόψουν το πρόγραμμα τους και να συνδεθούν με το σημείο της «συνέντευξης».<br /><br />Στην Τουρκία, ο αρχηγός της αντιπολίτευσης έχει πρόσβαση μόλις 32 λεπτών στην κρατική τηλεόραση, έναντι 32 ωρών του «υποψήφιου» και νυν Προέδρου!<br /><br />Στην Τουρκία κατά την προεκλογική περίοδο δεν τοποθετείται υπηρεσιακός υπουργός σε κρίσιμα υπουργεία. Στο Υπουργείο Εσωτερικών π.χ. το διάσημο, πολιτικό αφεντικό της τουρκικής (και όχι μόνο) μαφίας Σουλεϊμάν Σοιλού παρέμεινε στο υπουργείο του (όπως και όλοι οι υπουργοί της κυβέρνησης των ισλαμιστών), διεξήγαγε «προεκλογικό αγώνα» με δαπάνες του κράτους (όπως και όλοι οι άλλοι) και διέταξε παράτυπα αστυνομία και χωροφυλακή να μεταφέρουν, μετά την λήξη της καταμέτρησης, 192.000 κάλπες στο Υπουργείο του για … «φύλαξη»!<br /><br />Στην Τουρκία, το πρακτορείο Anadolu μεταδίδει εκλογικά αποτελέσματα απευθείας από το Κεντρικό Εκλογικό Κέντρο του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ, σε αυθεντική «εφαρμογή» της λαϊκής παροιμίας Γιάννης κερνάει, Γιάννης πίνει!.<br /><br />Το ιδιότυπο αυτό «σύστημα» εγκαινιάστηκε, σύμφωνα με τον αυτοεξόριστο Τούρκο δημοσιογράφο Cevheri Güven ο οποίος διέφυγε με την οικογένεια του στην Γερμανία εξ αιτίας καταδίκης του σε 22,5 χρόνια φυλακή για δήθεν τρομοκρατία, μετά το έτος 2014 όταν ο Ρ. Τ. Ερντογάν κατέβηκε από το «τραίνο της Δημοκρατίας» και επιβιβάστηκε στο «τραίνο της χειραγώγησης» λόγω των συγκλονιστικών γεγονότων του 2013 (επεισόδια και μαζικές συλλήψεις στο πάρκο Γκεζί, σκάνδαλα κλοπής δημόσιου χρήματος, διαφθορά με δωροδοκίες αξιωματούχων, κασέτες με οδηγίες Ερντογάν στον γιό του Μπιλάλ για το (ανοικτό ακόμα) σκάνδαλο Halkbank και άλλα πολλά.<br /><br />Το 2014 το τουρκικό καθεστώς, φοβούμενο την έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια, αποφάσισε να βάλει χέρι στο σύστημα καταμέτρησης των εκλογικών αποτελεσμάτων με πρώτη πρόβα τις δημοτικές εκλογές της Άγκυρας τον Μάρτιο του 2014, όπου ο τότε υποψήφιος της αντιπολίτευσης Μανσούρ Γιαβάς προηγείτο σταθερά του κυβερνητικού υποψηφίου Μελίχ Γκιοκτσέκ.<br /><br />Μέχρι τότε, υπήρχε μια εξειδικευμένη ιδιωτική εταιρεία (Cihan Haber Ajansı - CİHAN) η οποία είχε δημιουργήσει ένα αξιόπιστο σύστημα που ξεκινούσε από κάθε μία κάλπη ξεχωριστά, ελεγχόμενο όσον αφορά τα αποτελέσματα που συγκέντρωνε από το κρατικό Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο (Yüksek Seçim Kurulu – YSK). Μετά την ταύτιση των δύο διαφορετικών καταμετρήσεων, γινόταν η σταδιακή μετάδοση των αποτελεσμάτων μέσω των ΜΜΕ και των διάφορων μέσων κοινωνικής δικτύωσης.<br /><br />Ο Ρ. Τ. Ερντογάν όσο κέρδιζε τις εκλογικές αναμετρήσεις με λαϊκή υποστήριξη, εμφανιζόταν σε ολόκληρο τον κόσμο σαν «δημοκράτης» και δεν είχε κανένα λόγο να επέμβει στην διαδικασία καταμέτρησης των εκλογικών αποτελεσμάτων.<br /><br />Όταν όμως στριμώχτηκε, η «επέμβαση» κατέστη αναπόφευκτη. Ο άνθρωπος που επιφορτίστηκε το έργο της χειραγωγημένης μετάδοσης εκλογικών αποτελεσμάτων ήταν (πάντα σύμφωνα με τον Cevheri Güven) ο τότε πρόεδρος του πρακτορείου Anadolu Kemal Ozturk σε συνεργασία με τους σκοτεινούς μηχανισμούς της ΜΙΤ: Την νύχτα των εκλογών, αντιπρόσωποι σημαντικών εκλογικών κέντρων της εταιρίας CİHAN εμποδίστηκαν από την φυσική τους παρουσία μπροστά στις κάλπες, ενώ την ίδια νύχτα το «σύστημα» των αποτελεσμάτων της ιδιωτικής εταιρείας CİHAN δέχτηκε καταστροφική επίθεση από «άγνωστους» χάκερς.<br /><br />Η Άγκυρα, πάντα την ίδια νύχτα των εκλογών, βυθίστηκε ξαφνικά στο σκοτάδι για δύο ώρες και σταμάτησε η λειτουργία όλων ανεξαιρέτως των καμερών. Όταν επανήλθαν τα φώτα και λειτούργησαν οι κάμερες, ο κυβερνητικός υποψήφιος είχε επικρατήσει του Μανσούρ Γιαβάς με διαφορά 1% των «ψήφων»! Μάταια ο «ηττηθείς» ζήτησε από το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο επανάληψη των εκλογών ή έστω, την επανακαταμέτρηση των ψήφων.<br /><br />Αμέσως μετά τις δημοτικές εκλογές του 2014 η ιδιωτική εταιρία CİHAN αποκλείστηκε από την καταμέτρηση ψήφων σε άλλες εκλογικές αναμετρήσεις. Στην συνέχεια, το πρακτορείο Anadolu, δηλαδή ο Kemal Ozturk, αποδεσμεύτηκε από το κρατικό Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο και συνδέθηκε με το Συντονιστικό Εκλογικό Κέντρο του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ, ώστε να μεταδίδει σαν επίσημα αποτελέσματα, αυτά που «έβγαζε» το επιτελείο του κυβερνητικού ΑΚΡ!<br /><br />Το νέο «σύστημα» λειτούργησε ρολόι σε όλες τις κρίσιμες και «νικηφόρες» για το καθεστώς αναμετρήσεις Αυγούστου 2014 (Προεδρικές εκλογές), Ιουνίου και Νοεμβρίου 2015 (Βουλευτικές), στο δημοψήφισμα του 2017 με το οριακό αποτέλεσμα για την επιβολή καθεστώτος ενός ανδρός, στις κοινές Προεδρικές και Βουλευτικές εκλογές του 2018, μέχρι το έτος 2019, όταν η αντιπολίτευση αφυπνίστηκε. Τόσο το επιτελείο του Εκρέμ Ιμάμογλου στην Κωνσταντινούπολη όσο και εκείνο του Μανσούρ Γιαβάς στην Άγκυρα αποφάσισαν να στείλουν πολλούς εθελοντές μέσα στα διάφορα εκλογικά τμήματα σαν παρατηρητές.<br /><br />Η ενέργεια αυτή της αντιπολίτευσης στην Κωνσταντινούπολη «μπλόκαρε» την αυθαίρετη μετάδοση αποτελεσμάτων του ΑΚΡ και δημιούργησε πανικό στο κομματικό επιτελείο που μετέδιδε τα αποτελέσματα κατά το δοκούν προς το Anadolu. Ξαφνικά το πρακτορείο Anadolu διέκοψε απότομα την μετάδοση των αποτελεσμάτων για «τεχνικούς λόγους», παρουσιάζοντας την στιγμή της διακοπής τον Εκρέμ Ιμάμογλου με 48,80% και τον αντίπαλο του και «κολλητό» του παλατιού Μπιναλί Γιλντιρίμ με 48,56%!<br /><br />Όπως είναι γνωστό, τα αποτελέσματα της Κωνσταντινούπολης ακυρώθηκαν με προσφυγές και διάφορες άλλες προφάσεις από στελέχη του καθεστώτος αλλά στις επαναληπτικές εκλογές που ακολούθησαν, με αυστηρότερο όμως έλεγχο των αποτελεσμάτων από την αντιπολίτευση, ο Εκρέμ Ιμάμογλου θριάμβευσε με διαφορά 800.000 ψήφων!<br /><br />Στην Άγκυρα, ο Μανσούρ Γιαβάς εξελέγη πανηγυρικά όχι όμως με το 13,5% που τον παρουσίαζαν όλες σχεδόν οι δημοσκοπήσεις πριν από τις εκλογές, αλλά μόλις με…3,5%!<br /><br />Ο τότε Πρόεδρος του YSK Sadi Güven (2013-2020) τον Απρίλιο του 2019 επιβεβαίωσε αυτό που ήδη γνώριζαν αρκετοί: «Το πρακτορείο Anadolu δεν είναι πελάτης μας. Δεν ξέρω από που παίρνει τα αποτελέσματα που ανακοινώνει!». Δεν μπορούσε βέβαια να πει ότι τα παίρνει από το Συντονιστικό Εκλογικό Κέντρο του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ!<br /><br />Στις εκλογές της 14ης Μαΐου 2023 εφαρμόστηκε το ίδιο «σύστημα». Το πρακτορείο Anadolu κάνοντας βάσει σχεδίου, ψυχολογικές «επιχειρήσεις» ανακοίνωσε αμέσως μετά την έναρξη μετάδοσης αποτελεσμάτων, ότι ο «Πρόεδρος» προηγείται με ποσοστό 60%!<br /><br />Ο Δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης Εκρέμ Ιμάμογλου κατήγγειλε σχεδόν ταυτόχρονα πως «Έχουμε στοιχεία ότι έχουν παραποιηθεί τα αποτελέσματα των εκλογών. Υπάρχει μηχανισμός παραποίησης των αποτελεσμάτων».<br /><br />Όπως ήταν φυσικό, επικράτησε ένα μεγάλο αλαλούμ με την ανακοίνωση διαφορετικών αποτελεσμάτων από το πρακτορείο Anadolu, το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο ΥSK και το πρακτορείο ΑΝΚΑ το οποίο μετέδιδε αποτελέσματα από την καταμέτρηση της αντιπολίτευσης.<br /><br />Οι φασίστες του Ντεβλέτ Μπαχτσελή σε όλες τις δημοσκοπήσεις εμφανιζόταν με 5, 6 ή το πολύ 7% (όριο εισόδου στο κοινοβούλιο). Ξαφνικά τα «αποτελέσματα» εμφανίζουν τους φασίστες του Ντεβλέτ Μπαχτσελή με 10, 11 ακόμα και 12% - ξεπερνώντας ακόμα και την Μεράλ Ασκσενέρ. Η «συμμετοχή» στις εκλογές πλησίασε το πρωτοφανές 94% και οι έμπειροι πολιτικοί αναλυτές ξεχώρισαν αμέσως, όχι βέβαια την ξαφνική εκλογική «ανάσταση» των φασιστών ή την προσέλευση-ρεκόρ, αλλά τις ξεχωριστές ικανότητες εκλογικής νοθείας του Σουλεϊμάν Σοιλού, τον οποίο υποστηρίζει με φανατισμό ο Ν. Μπαχτσελή. Άλλωστε ο νόμος για την εύκολη «αλλαγή επωνύμου» έγινε μάλλον για να μπορούν τα μέλη των γκρίζων λύκων να ψηφίσουν δύο φορές (με το παλιό και νέο επώνυμο) στους εκλογικούς καταλόγους του Σ. Σοιλού, διπλασιάζοντας την εκλογική δύναμη των γκρίζων λύκων από 5% σε… 10%! Με τον ίδιο τρόπο φαίνεται ότι αυξήθηκε και η εκλογική «επίδοση» του Ρ. Τ. Ερντογάν η οποία «διέψευσε» όλες ανεξαιρέτως τις προβλέψεις όλων των έγκυρων ντόπιων και ξένων εταιρειών δημοσκοπήσεων. Ακόμα και το σεισμόπληκτο και κατεστραμμένο Καχραμανμαράς εμφανίζεται να ψήφισε με ποσοστό 71% τον Ρ. Τ. Ερντογάν!<br /><br />Οι άδειοι δρόμοι της Κωνσταντινούπολης την νύχτα των εκλογών επιβεβαιώνουν τον φόβο του κόσμου για επεισόδια αλλά και την ανταπόκριση στην έκκληση της αντιπολίτευσης να παραμείνουν στα σπίτια τους.<br /><br />Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α Τ Α: Στις επαναληπτικές εκλογές της 28ης Μαΐου 2023 ο Ρ. Τ. αναμένεται να αυτό-ανακηρυχθεί νικητής ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, εισπράττοντας αμέσως τα συγχαρητήρια των άσπονδων «φίλων» του (Ρωσία, Κατάρ, Αζερμπαϊτζάν, Πακιστάν κλπ).<br /><br />Η καταιγίδα που σίγουρα θα πλήξει την τουρκική κοινωνία, από την συνεχώς επιδεινούμενη κατάσταση της οικονομίας, η εμφύλια αναταραχή και αναστάτωση που αναμένεται από την αποκάλυψη μεθόδων και συστημάτων νοθείας που εφαρμόστηκαν στις εκλογές, η εντονότερη εσωτερική καταπίεση και καταστολή των λαϊκών αντιδράσεων, αναμένεται να επιβάλλουν σχετική ηρεμία στις εξωτερικές σχέσεις και τις περιπέτειες των Τούρκων ισλαμιστών.<br /><br />Μέχρις ότου ξαφνικά, επανέλθουν οι νέο-οθωμανικές φαντασιώσεις του Ρ. Τ. Ερντογάν με κιτς μεγαλεία, κακόγουστες νεο-οθωμανικές φιέστες και ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς …<br /><br /></div><div><a href=" i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκία 2023: Οργιάζει η εκλογική νοθεία.

του Λεωνίδα Κουμάκη Οι τουρκικές εκλογές δεν έχουν καμιά σχέση με τις εκλογικές διαδικασίες που γνωρίζουμε σε ολόκληρη την Δύση. Στην Τουρκί...

Διαβάστε την συνέχεια

Guardian για τις ελληνικές εκλογές: «Οι πολιτικοί αρχηγοί προσπαθούν να πείσουν τους νέους να ψηφίσουν μέσω TikTok».

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2023-05/neoi.jpg?itok=LTLet8xR" width="709" /><br /><br />Πώς αναλύουν τις εκλογές τις 21ης Μαΐου<br /><br />Στην τελική τους ευθεία έχουν μπει τα κόμματα ενόψει των εκλογών 2023 της 21ης Μαΐου με τους πολιτικούς αρχηγούς να κάνουν σήμερα τις τελευταίες ομιλίες του, πριν οι πολίτες οδηγηθούν στην κάλπη. Όπως είναι φυσικό πολλά από τα ξένα Μέσα προσπαθούν να προσεγγίσουν τις ελληνικές εκλογές με τον Guardian να εστιάζει λίγο περισσότερο στους νέους ψηφοφόρους, κάποιοι εκ των οποίων - όπως τονίζει- είναι 16 ετών.<br /><br />«Η χώρα προετοιμάζεται για τις γενικές εκλογές με τους πολιτικούς αρχηγούς να χρησιμοποιύν το TikTok και το YouTube για να προσελκύσουν αυτό που θα μπορούσε να είναι μια δημογραφική ομάδα-κλειδί», λέει το βρετανικό μέσο για την προσέγγιση των κομμάτων προς τους νεαρότερους ψηφοφόρους και συνεχίζει με το ρεπορτάζ που έκαναν στην Ελλάδα.<br /><br />«Ένα χαμόγελο διατρέχει το πρόσωπο του Στέφανου Τσιάντη όταν η συζήτηση στρέφεται σε μια δημοσκόπηση που ήταν απρόβλεπτη. Ως ψηφοφόρος που ψηφίζει για πρώτη φορά, ο 19χρονος ξέρει ακριβώς ποιο κόμμα θα υποστηρίξει όταν ρίξει την ψήφο του την Κυριακή. Αλλά αυτό, προσθέτει, είναι σπάνιο. "Η ψήφος μας μετράει, και η δική μου θα πάει στο ΠΑΣΟΚ", λέει ο φοιτητής οικονομικών, ποζάροντας περήφανα με τη σημαία του κεντροαριστερού κόμματος που μόλις κούνησε δυνατά σε προεκλογική συγκέντρωση κάτω από την Ακρόπολη. "Είναι αηδιαστικό πώς δίνουν όλες αυτές τις υποσχέσεις για να κερδίσουν την υποστήριξή μας. Λέει τόσα πολλά για το πολιτικό μας σύστημα. Ίσως πολλοί να είναι αναποφάσιστοι, αλλά να είστε σίγουροι ότι δεν θα υποστηρίξουν την [κεντροδεξιά] κυβέρνηση", είπε».<br /><br />Σχετικά με τις δημοσκοπήσεις ενόψει των εκλογών, το ρεπορτάζ του Guardian αναφέρει πως «Η Νέα Δημοκρατία, το κόμμα του Μητσοτάκη, προηγείται στις δημοσκοπήσεις παρά το γεγονός ότι το προβάδισμά της κατά έξι μονάδες έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, του αριστερού κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έχει τρωθεί από το σκάνδαλο των υποκλοπών και το σιδηροδρομικό δυστύχημα του Φεβρουαρίου - μια τραγωδία που έριξε μια μπάλα καταστροφής στο μεταρρυθμιστικό αφήγημα της κυβέρνησης» και προσθέτει: «Ο Τσίπρας, όπως και ο Μητσοτάκης, έχει επίσης καταφύγει στο TikTok και το YouTube για να προσελκύσει ψηφοφόρους που ψηφίζουν για πρώτη φορά. Ενώ η κυβέρνηση έχει υποσχεθεί να μοιράσει ένα πάσο νεότητας αξίας 150 ευρώ (130 λιρών) -ανακοινώνοντας το επίδομα "ενηλικίωσης" μόλις δύο εβδομάδες πριν από την ψηφοφορία- ο ΣΥΡΙΖΑ προσπάθησε να προσελκύσει τη νέα γενιά υποσχόμενος να καταργήσει τις αυστηρές προϋποθέσεις εισαγωγής στα πανεπιστήμια. Ανακοινώθηκαν επίσης χαμηλότοκα δάνεια για αγορά κατοικίας για νέους 18-39 ετών».<br /><br />Οι Βρετανοί μίλησαν επίσης με την Στέλλα Παπακωνσταντίνου, μιας 17χρονης η οποία λέει «Ελπίζω να τηρήσουν τις υποσχέσεις τους. Δεν έχω αποφασίσει ποιον θα ψηφίσω. Προσπαθώ να παρακολουθώ τις ειδήσεις για να μπορέσω να πάρω μια απόφαση, αλλά για να είμαι ειλικρινής δεν είμαι σίγουρη ότι θα έπρεπε να μου έχει δοθεί αυτό το δικαίωμα σε αυτή την ηλικία. Θα ήθελα να ήμουν λίγο πιο ώριμη».<br /><br />Όπως υπογραμμίζει ο Guardian «Ο Μητσοτάκης προσπάθησε να τονίσει την οικονομική πρόοδο που έχει σημειώσει η Ελλάδα υπό τη δική του διακυβέρνηση από το αποκορύφωμα της κρίσης χρέους και την παρ' ολίγον αποπομπή της από τη ζώνη του ευρώ. Σε μια προεκλογική εκστρατεία που προβάλλει το κόμμα του ως τη μόνη σταθερή επιλογή σε έναν όλο και πιο αβέβαιο κόσμο, τονίστηκε η θεαματική επιστροφή της χώρας στην ανάπτυξη, η οποία υποστηρίζεται από τη μείωση της ανεργίας, την ανάκαμψη του τουρισμού, τις ξένες επενδύσεις και την ψηφιοποίηση του δημόσιου τομέα.<br /><br />Ο 48χρονος Τσίπρας, αντίθετα, έχει επισημάνει τη δημοκρατική οπισθοδρόμηση της χώρας υπό τον Μητσοτάκη, χαρακτηρίζοντας ντροπή το σκάνδαλο των υποκλοπών που περιελάμβανε υποκλοπές των υπηρεσιών ασφαλείας στον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ, Νίκο Ανδρουλάκη. Ο Τσίπρας έχει υποσχεθεί να καταπολεμήσει τον πληθωρισμό -επιρρίπτοντας την ευθύνη για την κρίση του κόστους ζωής σε συμφέροντα- και να βελτιώσει τους μισθούς του δημόσιου τομέα και των εργαζομένων στον τομέα της υγείας».<br /><br />Τέλος, οι Βρετανοί σημειώνουν πως «σε μια προεκλογική εκστρατεία που ήταν εμφανώς στερημένη από συζήτηση για το μέλλον, παρά τη γήρανση του πληθυσμού της Ελλάδας, οι δημοσκόποι πιστεύουν ότι θα είναι θαύμα αν η συντριπτική πλειοψηφία των νεοεκλεγμένων Ελλήνων ψηφίσει καθόλου. "Είμαστε η χαμένη γενιά", δήλωσε η Μαρία Τσιάντη, στα 22 της χρόνια, η μεγαλύτερη αδελφή του Στέφανου. "Πρώτα ήταν η κρίση, μετά η πανδημία- τόσος χαμένος χρόνος και τόσα όνειρα που καμία κυβέρνηση δεν μπορεί να αναπληρώσει».<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Guardian για τις ελληνικές εκλογές: «Οι πολιτικοί αρχηγοί προσπαθούν να πείσουν τους νέους να ψηφίσουν μέσω TikTok».

Πώς αναλύουν τις εκλογές τις 21ης Μαΐου Στην τελική τους ευθεία έχουν μπει τα κόμματα ενόψει των εκλογών 2023 της 21ης Μαΐου με τους πολιτικ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αναπόφευκτες συγκρίσεις ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/05/Erdogan-Mitsotakis.jpg" width="749" /><br /><br /><b>Χρήστου Δημήτρης</b><br />Ουσιαστικά το αποτέλεσμα των τουρκικών εκλογών κρίθηκε στον πρώτο γύρο. Η νίκη του χαλκέντερου Ερντογάν απέναντι στην συνασπισμένη αντιπολίτευση, θεωρείται πλέον δεδομένη. Γράφτηκαν πολλά και ενδιαφέροντα για να εξηγήσουν το αποτέλεσμα αυτό, που διέψευσε όλες τις δημοσκοπήσεις. Πρέπει να ξεχωρίσουμε όμως πως ο Τούρκος πρόεδρος στα χρόνια που κυβερνά, έχει κάνει την χώρα του μεγάλη δύναμη και κυρίως ανεξάρτητη απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις. Και αυτό έγινε περισσότερο διακριτό καθώς ο ηγέτης της αντιπολίτευσης Κιλιντσντάρογλου εκτέθηκε ως πολιτικός που πίσω του βρίσκονταν η Δύση και κυρίως οι ΗΠΑ που ενέχονται, στα μάτια των Τούρκων, για το πραξικόπημα ανατροπής του Ερντογάν.<br /><br />Ο Κεμάλ Κιλιντσντάρογλου, όταν αποσύρθηκε ξαφνικά ενεχόμενος σε “ροζ σκάνδαλο” ο ανεξάρτητος υποψήφιος Ιντσέ, προερχόμενος από το δικό του κόμμα, ισχυρίστηκε πως την ευθύνη γι’ αυτό φέρει η Ρωσία! Μόνο που αυτό, ευνοούσε αυτόν και όχι τον Ερντογάν! Και η Μόσχα είχε και έχει κάθε συμφέρον να μείνει ο Ερντογάν στην εξουσία.<br /><br />Καλά όλα αυτά, το κράτος δικαίου, η ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, των ΜΜΕ, δεν μετράνε; Η απάντηση είναι ότι δεν μετράνε πολύ, όπως δεν μετράνε και στη δική μας χώρα που είναι και μέλος της ΕΕ. Διότι αν μετρούσαν, τα σκάνδαλα των υποκλοπών, της Novartis, των προκλητικών απ’ ευθείας αναθέσεων, της τραγωδίας των Τεμπών που όλες οι ευθύνες επιχειρήθηκε να πέσουν σε ένα σταθμάρχη, θα αρκούσαν και θα περίσσευαν για την ήττα του Κυριάκου Μητσοτάκη. Η ελεγχόμενη δικαιοσύνη στην Τουρκία δεν απέχει πολύ από την αντίστοιχη δική μας, όπως την εκπροσωπεί ο Ισίδωρος Ντογιάκος.<br /><br />Μέτρησε όμως η οικονομία. Και στον τομέα αυτό η Τουρκία, την οποία εδώ και πολλά χρόνια την θεωρούμε αδύναμη λόγω νομισματικής αστάθειας και πληθωρισμού, τα καταφέρνει και έχει εξελιχθεί σε μεγάλη δύναμη με εντυπωσιακό οικονομικό πλουραλισμό σε όλους τους τομείς. Βιομηχανία, κατασκευές, αγροτική παραγωγή, τουρισμός. Παράλληλα η Άγκυρα έχει αναπτύξει σημαντικές εμπορικές σχέσεις με τον μουσουλμανικό κόσμο στην περιοχή της Ευρασίας εκτοπίζοντας την Ελλάδα και από τον χώρο της Βαλκανικής.<br /><br />Ελλάδα και Τουρκία<br /><br />Η τουρκική οικονομία αναπτύχθηκε κατά 5,6% το 2022, σε ετήσια βάση, σύμφωνα με επίσημα στοιχεία. Το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕΠ) της χώρας συνεχίζει να αυξάνεται έφτασε τα 905,5 δισεκατομμύρια δολάρια και το κατά κεφαλήν ΑΕΠ ήταν 10.655 δολάρια. Παρότι η χώρα μας παρουσίασε παρόμοια ανάπτυξη το 2022, με ΑΕΠ στα 208 δισ. ευρώ (περίπου 223 δισ. σε δολάρια) σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση της Eurostat, σε μονάδες αγοραστικής δύναμης (PPS) διαμορφώθηκε στο 64,6% της ΕΕ-27 και κατέλαβε την προτελευταία θέση, μεταξύ των “27” μόνο πάνω από τη Βουλγαρία που ήταν 27η και πίσω από τις 25 άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.<br /><br />Όμως ο ρυθμός ανάπτυξης δεν λέει όλη την αλήθεια. Διότι η ελληνική οικονομία δέχτηκε νέο χρήμα για εξαγορές, και για επενδύσεις κυρίως στα ακίνητα και τον Τουρισμό, τομείς όπου ξεπλένονται τεράστια ποσά, είναι περισσότερο από ποτέ ρηχή σε ότι αφορά τον πρωτογενή και δευτερογενή τομέα. Και αυτό έχει ως συνέπεια να μεγαλώνει επικίνδυνα το χάσμα στο εμπορικό ισοζύγιο υπέρ των εισαγωγών. Επιπλέον, καθώς ο πληθυσμός της συρρικνώνεται και γερνά, σε αντίθεση με την Τουρκία, καθιστά τη χώρα μας ιδιαίτερα ευάλωτη.<br /><br />Τα οικονομικά στοιχεία της τουρκικής οικονομίας δείχνουν γιατί οι μεγάλες δυνάμεις της Δύσης είναι διαλλακτικές με την Άγκυρα. Για παράδειγμα ο ισχυρότερος βιομηχανικός κλάδος της Τουρκίας είναι η αυτοκινητοβιομηχανία, όπου καταλαμβάνει το 28% των συνολικών εξαγωγών της. Αυτές έφτασαν το 2018 τα 165 δισ. δολάρια! Στην Τουρκία έχουν εργοστάσια παραγωγής αυτοκινήτων η αμερικανική Ford, η κορεατική Hiundai, οι γερμανικές Μercedes και ΜΑΝ, η Ιαπωνική Toyota και η γαλλική Renault. Παράλληλα κατασκευάζονται εκεί αυτοκίνητα της Fiat, της Citroen, της Pezaut και της Opel. Αυτή τη στιγμή η Τουρκία είναι είναι η πρώτη σε παραγωγή παγκοσμίως ελαφρών επαγγελματικών οχημάτων και 14η στο κόσμο στην παραγωγή αυτοκινήτων.<br /><br />Η Τουρκία κατατάσσεται ανάμεσα στις 10 πρώτες χώρες παγκοσμίως αναφορικά με τον αριθμό επισκευής αλλά και ναυπήγησης. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι είναι η 5η παγκοσμίως δύναμη στην ανακύκλωση πλοίων. Σύμφωνα με στοιχεία της Διεύθυνσης Ναυτιλιακών Υποθέσεων της Τουρκίας, 70 ναυπηγεία είναι σήμερα ενεργά στη χώρα. Να κάνουμε συγκλίσεις για τη χώρα μας, με τους μεγαλύτερους παγκοσμίως εφοπλιστές; Άστα να πάνε!<div><br />Οι επενδύσεις-εξαγορές<br /><br />Ακούμε για αύξηση επενδύσεων στην Ελλάδα το 2022 που έφτασαν τα 7,22 δισ. ευρώ. Πίσω όμως από τον αριθμό αυτό, η αλήθεια είναι αρκετά διαφορετική. Σύμφωνα, λοιπόν, με στοιχεία της έκθεσης του διοικητή της ΤτΕ, στο σύνολο των 7,22 δισ. ευρώ των ΞΑΕ το 2022 τα 2,3 δισ. ευρώ (31,8%) αφορούσαν συγχωνεύσεις και εξαγορές, 1,975 δισ. ευρώ (27,3%) αφορούσαν αγορά ακινήτων. Η αγορά νέων μετοχών και η συμμετοχή σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου αντιστοιχούσαν σε 1,979 δισ. ευρώ (27,4%). Μάλιστα στο ποσοστό αυτό οι επενδύσεις με σκοπό νέες εγκαταστάσεις, παραμένουν σε πολύ χαμηλά επίπεδα.<br /><br />Με λίγα λόγια ο χρόνος δουλεύει υπέρ της Τουρκίας και αυτό πρέπει να γίνει αντιληπτό και από τους Έλληνες πολίτες που καλούνται να αποφασίσουν για το παρόν και το μέλλον της χώρας.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αναπόφευκτες συγκρίσεις ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία.

Χρήστου Δημήτρης Ουσιαστικά το αποτέλεσμα των τουρκικών εκλογών κρίθηκε στον πρώτο γύρο. Η νίκη του χαλκέντερου Ερντογάν απέναντι στην συνασ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς “μαύριζαν” τους πολιτικούς στην αρχαία Ελλάδα.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/05/ellada1.jpg" width="752" /><br /><br /><b>Μαύρου Όλγα</b><br />Το 1989 οι αρχαιολόγοι έκαναν μια τρομερή ανακάλυψη στην ιστορία των εκλογών: βρήκαν ένα μικρό λόφο με πάνω από 7.500 όστρακα, κατά πάσα πιθανότητα από δημοψήφισμα του 471 π.Χ. Αυτά τα σπασμένα κεραμικά με ονόματα πολιτικών, ήταν ψήφοι που δεν χρησιμοποιούνταν για να εκλέξουν κάποιον αρχηγό, αλλά απεναντίας για να τον διώξουν. Και για να μην τους στοιχίζει πολύ η υπόθεση, αντί να χαλάνε ακριβούς εισαγόμενους παπύρους, χρησιμοποιούσαν τον άφθονο και πάμφθηνο πηλό. Όποιος εξοστρακιζόταν, στην αρχαία Ελλάδα δεν επιτρεπόταν για δέκα χρόνια να πλησιάσει στην Αθήνα κοντύτερα από την Γεραιστό (σημερινή Κάρυστο στην Εύβοια).<br /><br />Σε κάθε όστρακο ήταν γραμμένο το όνομα του πολιτικού που οι πολίτες αποφάσιζαν να εξοριστεί. Στην ουσία όλοι ήξεραν ότι η δεκαετία δεν θα τηρείτο, διότι ήταν εξάλλου στην ουσία ένα προληπτικό και όχι τιμωρητικό μέτρο και, π.χ. τον πατέρα του Περικλή τον εξόρισαν και μετά τον ξαναφέρανε στην Αθήνα και τον έκαναν και αρχηγό του στόλου. Για να εξοστρακιστεί κάποιος που θεωρείτο ότι ήταν απειλητικός για την δημοκρατία ή προκαλούσε αναταραχή στην κοινωνία, έπρεπε να τον “μαυρίσει” ικανός αριθμός. Πολλές φορές οι υποψήφιοι ήταν δύο και τρεις. Ξαπόστελναν όποιον μάζευε τα πιο πολλά όστρακα, ενώ κατ΄ άλλους υπήρχε ένα ελάχιστο όριο.<br /><br />Σύμφωνα με τον Πλούταρχο, για να είναι έγκυρη η οστρακοφορία έπρεπε να συμμετέχουν τουλάχιστον 6.000 πολίτες. Εντούτοις κατά τον <a href="http://www.attalus.org/translate/philochorus.html">Φιλόχορο</a> αυτός ο αριθμός ήταν ο ελάχιστος για όσους ήθελαν να “μαυρίσουν” έναν συγκεκριμένο πολιτικό. Στο τρίτο βιβλίο του ο Φιλόχορος (περί το 300 π.Χ.) αναφέρει συγκεκριμένα ότι ήταν έθιμο πριν από την όγδοη πρυτανεία (ίσως Γενάρη ή Φλεβάρη), οι πολίτες να αποφασίζουν αν θα έπρεπε κάποιος αυτή τη χρονιά να εξοστρακισθεί. Συνήθως η απόφαση ήταν “όχι”.<br /><br />Αν όμως η απόφαση ήταν “ναι”, τότε η Αγορά έκλεινε με μετακινήσιμα εμπόδια γύρω γύρω και έμεναν μόνον δέκα είσοδοι ανοιχτές, μια για την κάθε φυλή της Αττικής, ώστε από εκεί να εισέρχονται οι ψηφοφόροι. Είχαν χαραγμένο ή έβρισκαν έτοιμο χαραγμένο έξω από την Αγορά το όστρακο με το όνομα που ήθελαν. Όταν το έδιναν στην επιτροπή μέσα στην Αγορά, για το ανώνυμο της ψηφοφορίας, έπρεπε το κοίλο κομμάτι να είναι ανάποδα. Σύμφωνα με τον Φιλόχορο, αν κατά την καταμέτρηση κάποιος είχε πάνω από 6.000 όστρακα με το όνομά του, εξοστρακιζόταν, αφού προηγουμένως του δινόταν ένα μικρό περιθώριο χρόνου για να τακτοποιήσει τις υποθέσεις του.<br /><br />Φεύγα και πάρε μαζί και την…<br /><br />Μαζί με το όνομα και το πατρώνυμο, μερικοί χάραζαν και τα απωθημένα τους, γιατί τα κοσμητικά επίθετα δεν καθιστούσαν άκυρο το πήλινο “κουκί”. Στον εξοστρακισμό του Μεγακλή, π.χ. έγραψε κάποιος “Μεγακλής, φιλοχρήματος” και άλλος “Μεγακλής, μοιχός”. Στον εξοστρακισμό του Κίμωνα κάποιος έγραψε “Κίμων, Μιλτιάδου, φύγε και πάρε και την Ελπινίκη μαζί σου”. Το τελευταίο ήταν κουτσομπολιό ή πραγματικότητα, καθώς φημολογείτο ότι ο Κίμωνας είχε ερωτικές σχέσεις με την ετεροθαλή αδελφή του. Σε άλλο όστρακο διαβάζουμε “Καλλίξενος ο προδότης” και “Λέαγρος Γλαύκωνος, συκοφάντης”. Μερικά ήταν ακόμα πιο αναλυτικά, όπως για τον πατέρα του Περικλή: “Ξάνθιππος, Αρίφρονος, μακράν ο πιο καταραμένος μεταξύ των αμαρτωλών”.<br /><br />Μερικά από αυτά τα σχόλια μπορεί να έκρυβαν απλώς προσωπικά μίση και πάθη εναντίον των υποψηφίων, ενώ άλλα είναι αμφίσημα. Για παράδειγμα βρέθηκαν όστρακα που έγραφαν τη λέξη “λιμός”. Αυτό δεν ξέρουμε αν ήταν τρόπον τινά ψήφος διαμαρτυρίας για την πείνα στην Αθήνα ή αν εξέφραζε τις πεποιθήσεις της εποχής εκείνης και τις δεισιδαιμονίες. Σε κάποιες πόλεις για παράδειγμα όταν οι κάτοικοι πεινούσαν ή αντιμετώπιζαν αρρώστιες, ακολουθούσαν μια τελετουργία, όπου έβρισκαν έναν αποδιοπομπαίο τράγο και τον εξόριζαν χωρίς ψηφοφορία από την πόλη, θεωρώντας ότι μαζί του θα έφευγε και το κακό. Συνήθως εκείνος που έδιωχναν ήταν δούλος. Εξοστράκιζαν πολίτες και στις Συρακούσες, αλλά εκεί έγραφαν τα ονόματα σε φύλλο ελιάς και η διαδικασία λεγόταν “πεταλισμός”.<br /><br />Από περίπου το 487 μέχρι το 416 π.Χ. ο οστρακισμός ή εξοστρακισμός στην Αθήνα ήταν μια διαδικασία με την οποία οι πολιτες μπορούσαν να εξορίζουν κάποιον με συνοπτικές διαδικασίες, χωρίς δίκη, ακόμα κι αν δεν είχε υποπέσει σε απολύτως κανένα αδίκημα. Δεν ήταν θετική ψήφος, αλλά αρνητική. Όταν ο πολίτης αποφάσιζε να εξοριστεί κάποιος, ουσιαστικά έμμεσα ψήφιζε να κατισχύσει ο αντίπαλός του, δεδομένου ότι κατά κανόνα η διαμάχη ήταν μεταξύ δύο πολιτικών, αριστοκρατικών ή δημοκρατικών. Από την άλλη, το ότι ψήφιζε κάποιος να φύγει π.χ. ο αρχηγός των αριστοκρατικών, δεν σήμαινε απαραιτήτως ότι ενέκρινε εγκαρδίως τον αντίπαλό του, απλά θεωρούσε χειρότερο εκείνον που εξοριζόταν.<br /><br />Η συνήθεια ξεκίνησε με το σκεφτικό να ξεφορτώνεται η πολιτεία τους εν δυνάμει τυράννους. Στην πορεία όμως εξελίχθηκε σε μια σταθερή απειλή του λαού εναντίον των ισχυρών πολιτικών και ήταν ένας τρόπος ελέγχου της εξουσίας. Η διαδικασία ήταν απλή: όταν οι Αθηναίοι αποφάσιζαν ότι έπρεπε να γίνει οστρακοφορία, όριζαν ημερομηνία, συνήθως ένα-δυο μήνες μετά την απόφαση. Αυτό έδινε χρόνο στο λαό να σκεφτεί και να αποφασίσει πιο ψύχραιμα και όχι εν βρασμώ. Επίσης έδινε περιθώριο στους υποψήφιους να τα βρούνε μεταξύ τους. Στόχος θεωρητικά ήταν να αποφευχθούν οι δίκες που “άναβαν τα αίματα”. Η εξορία του ενός ισχυρού άνδρα, αυτομάτως έφερνε την πολιτική γαλήνη, ενώ οι πολλές συζητήσεις και οι δίκες απεναντίας όξυναν τα πνεύματα.<br /><br />Για να εξοριστεί κάποιος, θα έπρεπε το όνομά του να γραφτεί σε ικανό αριθμό “ψήφων” ή πάντως σε περισσότερες από του ή των άλλων υποψηφίων. Με αυτό τον τρόπο οι Αθηναίοι, καλώς ή κακώς, ξεφορτώθηκαν πάνω από δώδεκα πολιτικούς. Η Αθηναϊκή δημοκρατία επέτρεπε τότε την άμεση συμμετοχή των πολιτών στην κυβέρνηση, με εξαίρεση τις γυναίκες, τους δούλους και όσους είχαν γεννηθεί σε άλλη πόλη. Αν και ο αριθμός των πολιτών που ειχαν δικαίωμα ψήφου μπορεί κατά καιρούς να έφθανε και τις 60.000, στην πράξη οι συμμετέχοντες ενεργά ήταν πολύ λιγότεροι όπως φαίνεται και από τα όστρακα.<div><br />Ουδείς στο απυρόβλητο<br /><br />Ακόμα και ο Περικλής βρέθηκε κάποτε υποψήφιος για οστρακισμό, όταν οι αντίπαλοί του θεώρησαν πολύ φιλόδοξα το έργο του Παρθενώνα και άλλων μνημείων που στόλιζαν την πόλη των Αθηνών, αφού κατασκευάζονταν με λεφτά που είχαν συγκεντρωθεί για αμυντικούς σκοπούς. Ο <a href="https://www.mixanitouxronou.gr/themistoklis-o-adistaktos-athineos-politikos-o-opios-esire-tous-ellines-sti-salamina-ekmidenizontas-tous-perses-pious-ellines-chrimatise-gia-na-tous-pisi-ke-se-pion-ipe-pataxon-men-a/">Θεμιστοκλής</a> μπορεί με το ναυτικό και τις πανουργίες του να νίκησε στη Σαλαμίνα και με άλλα μέτρα στο εσωτερικό να γοήτευσε τη φτωχολογιά, αλλά δεν γλίτωσε τον εξοστρακισμό όταν οι Αθηναίοι έκριναν ότι το παράκανε. Εξάλλου και ο ίδιος στο παρελθόν είχε ξεφορτωθεί με εξοστρακισμό πάνω από δύο αντιπάλους του.<br /><br />Οι ψηφοφορίες με γραπτά μέσα ήταν ασυνήθιστες στην Αθηναϊκή δημοκρατία και οι υποψήφιοι για πολλά αξιώματα επιλέγονταν συχνά με κλήρωση. Στη διάρκεια συναθροίσεων για την υπερψήφιση ή καταψήφιση νόμων, οι πολίτες αποφάσιζαν δια ανατάσεως της χειρός. Το πώς τους ήρθε η ιδέα για το όστρακο, είναι άγνωστο. Το πρώτο όστρακο που καταγράφει η ιστορία βρέθηκε το 1853 και μέχρι το 1900 είχαν βρεθεί 1.600 συνολικά σε διάφορα σημεία των Αθηνών, όπως στην Αγορά. Ήταν λοιπόν αξιοσημείωτο όταν οι Γερμανοί αρχαιολόγοι άρχισαν να βρίσκουν χιλιάδες όστρακα στον Κεραμεικό πολύ αργότερα. Αυτές οι ψήφοι, που είχαν πεταχτεί στο ρέμα του Ηριδανού, ήταν από πηλό, από σπασμένα κομμάτια από αγγεία ως επί το πλείστον ή από κεραμίδια για στέγες ή από “φωτιστικά” της αρχαιότητας.<br /><br />Οι ανασκαφές στον Κεραμεικό συνεχίστηκαν μέχρι το 1969 και άρχισε αμέσως η μελέτη τους, αλλά μόλις το 2018 ο Γερμανός αρχαιολόγος <a href="https://www.uni-giessen.de/de/fbz/fb04/fbvv-prometheus/personen/brenne-stefan/index">Stefan Brenne</a> εξέδωσε έναν πλήρη κατάλογο με <a href="https://www.smithsonianmag.com/history/ancient-athenians-voted-kick-politicians-out-if-enough-people-didnt-them-180976138/">9.000 όστρακα</a>. Όλα αυτά είχαν βρεθεί από ανασκαφές στον Κεραμεικό από το 1910 μέχρι το 2005. Από την συλλογή αυτών των οστράκων, οι περισσότερες ψήφοι ήταν κατά του Μεγακλή, που προφανώς ήταν αντιπαθής σε πολλούς λόγω του επιδεικτικού και πολυτελούς τρόπου ζωής του. Ιστορικά στοιχεία δείχνουν ότι ο Μεγακλής εξοστρακίσθηκε το 486 π.Χ., αλλά αυτή η χρονιά δεν επιβεβαιώνεται από τα υπόλοιπα αρχαιολογικά ευρήματα. Άλλα όστρακα που βρέθηκαν στον Κεραμεικό ανέφεραν ονόματα πολιτικών που άρχισαν να αναμιγνύονται από όσο γνωρίζουμε στα κοινά μετά περίπου το 470 π.Χ. Αυτό έκανε τους αρχαιολόγους να συμπεράνουν ότι ο Μεγακλής ξαναγύρισε στην Αθήνα και εξοστρακίσθηκε για δεύτερη φορά, το 471 π.Χ.<br /><br />Οι ψήφοι συχνά αφορούσαν και άλλα άτομα που οι αρχαιολόγοι και οι ιστορικοί δεν γνώριζαν καν την ύπαρξή τους. “Μαυρίζονταν” κι αυτοί από αρκετούς όπως δείχνουν τα όστρακα. Απλά οι συγγραφείς κατά την αρχαιότητα μνημόνευαν τους κυριότερους πολιτικούς, καθώς η ιστορία γραφόταν στην ουσία ή από αυτές τις σημαίνουσες προσωπικότητες ή από τους εξίσου σημαντικούς αντιπάλους τους, από ισχυρά άτομα, στρατηγούς και πολιτικούς. Οι άλλοι που προτείνονταν για εξοστρακισμό και διαβάζουμε τα ονόματά τους, δεν θεωρούνταν από τους ιστορικούς και τόσο εξέχοντες ώστε να τους μνημονεύουν. Σίγουρα όμως δεν ήταν ασήμαντοι, αφού είχαν εκατοντάδες εχθρούς που ψήφισαν για την εξορία τους.</div><div><br /></div><div><img height="455" src="https://th-thumbnailer.cdn-si-edu.com/T7baPxrrZ90qfhiVpL0y0O9133k=/fit-in/1072x0/https://tf-cmsv2-smithsonianmag-media.s3.amazonaws.com/filer/a9/6f/a96f80dd-e30c-4857-bf83-065a17f13ec3/4782jpg.jpg" width="640" /><br /><br /></div><div>“Σταυρωμένα ψηφοδέλτια”<br /><br />Οι ασυνήθιστες παρατηρήσεις πάνω στα όστρακα, καθώς και άλλες “παρατυπίες”, ή και διεγραμμένα ονόματα, δείχνουν ότι δεν είχε καθοριστεί κάποιος αυστηρός κανόνας για το τι θα έγραφαν πάνω στο όστρακο οι ψηφοφόροι, εκτός από το όνομα και το επώνυμο, δηλαδή το όνομα του πατρός. Πολλοί ψηφοφόροι χάραζαν μάλλον μόνοι τους τα ονόματα, ενώ σε κάποιους ίσως δίνονταν έτοιμα. Επειδή βρέθηκαν εκατοντάδες όστρακα με το όνομα του Θεμιστοκλή σε ένα πηγάδι στη βόρεια πλαγιά της Αθηναϊκής Ακρόπολης χωρίς να έχουν χρησιμοποιηθεί, κάποιοι θεώρησαν ότι επρόκειτο ίσως για καλπονοθεία ή πάντως για προσπάθεια επηρεασμού της κοινής γνώμης. Επίσης σε ένα σημείο βρέθηκαν 190 μαζεμένα, και οι αρχαιολόγοι έκριναν ότι τα είχαν γράψει 14 άτομα. Θεωρήθηκε κι αυτό ύποπτο.<br /><br />Ομως δεν είναι βέβαιο ότι εξαγοράζονταν ψήφοι και ότι έδιναν “σταυρωμένα” ψηφοδέλτια την εποχή εκείνη. Μπορεί η ερμηνεία <a href="http://vdi.igh.ru/system/articles/pdfs/000/000/985/original/7fe43b265ab2a3a95ff3db5cc2d38dc66387a272.pdf?1555943852">να είναι πιο αθώα</a>: όσοι δεν ήξεραν να γράφουν ή βαριούνταν να χαράζουν στο κεραμικό, ζητούσαν από επαγγελματίες έτοιμα όστρακα. Και του Περικλή μπορεί να ήταν απλώς έτοιμα, αλλά να ακυρώθηκε εκείνη τη χρονιά η οστρακοφορία και έτσι να πετάχτηκαν. Οι αρχαιολόγοι βρήκαν πάντως αρκετά κομμάτια οστράκων που ταίριαζαν μεταξύ τους, σαν να ήταν κομμάτια του ίδιου σπασμένου δοχείου, καθώς και ένα χειρόγραφο. Ίσως λοιπόν ήταν μια αποδεκτή συνήθεια, κάποιοι να βοηθούν τους ψηφοφόρους να χαράζουν τα ονόματα στα σπασμένα κεραμικά.<br /><br />Ο Πλούταρχος γράφει ότι ο τελευταίος εξοστρακισμός έγινε το 416 π.Χ. όταν οι πολιτικοί αντίπαλοι <a href="https://slpress.gr/idees/i-anapofeykti-aytoktonia-tis-elladas/">Αλκιβιάδης</a> και Νικίας, συνειδητοποιώντας ότι και οι δύο αντιμετώπιζαν τον ίδιο κίνδυνο, να εξοριστούν, ένωσαν τις δυνάμεις τους για στρέψουν τους ψηφοφόρους εναντίον του τρίτου υποψηφίου, του Υπέρβολου, ο οποίος και τελικά εξοστρακίσθηκε. <a href="https://slpress.gr/istorimata/ta-viologika-opla-ton-archaion-ellinon/">Το αποτέλεσμα</a> πιθανόν έκανε πολλούς Αθηναίους να αγανακτήσουν και η πρακτική αυτή πήρε τέλος. Όμως δεν είναι βέβαιο ότι αυτή ήταν η αιτία του τέλους. Πιθανόν οι εξοστρακισμοί να σταμάτησαν όταν ψηφίστηκε ο νόμος περί “γραφής παρανόμων” για επικίνδυνους πολιτικούς. Δεν είναι γνωστό πότε ακριβώς ψηφίστηκε ο συγκεκριμένος νόμος και ξέρουμε μόνον ότι ίσχυε σίγουρα το 371 π.Χ., δηλαδή μισό αιώνα μετά τον τελευταίο εξοστρακισμό. Οπότε ο λόγος που εγκαταλείφθηκε αυτός ο τρόπος “μαυρίσματος” δεν είναι σαφής.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς “μαύριζαν” τους πολιτικούς στην αρχαία Ελλάδα.

Μαύρου Όλγα Το 1989 οι αρχαιολόγοι έκαναν μια τρομερή ανακάλυψη στην ιστορία των εκλογών: βρήκαν ένα μικρό λόφο με πάνω από 7.500 όστρακα, κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο έλεος του καθεστώτος Ράμα οι Έλληνες ομογενείς.

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2023/05/albania-beleri-SLpress.jpg" width="760" /><br /><br /><b>Μπέτσης Ορφέας</b><br />Τη Δευτέρα το μεσημέρι έχει οριστεί στο ειδικό δικαστήριο Τιράνων δικάσιμος για τα ασφαλιστικά μέτρα που αφορούν στον ήδη προφυλακισμένο, πλην όμως εκλεγμένο δήμαρχο Χιμάρας Φρέντη Μπελέρη και το στέλεχος της τοπικής οργάνωσης της “ΟΜΟΝΟΙΑΣ” Παντελή Κοκαβέση.<br /><br />Όπως ήδη είναι γνωστό το Πρωτοδικείο Αυλώνας (που σύμφωνα με νομικούς αναρμοδίως εκδίκασε την υπόθεση, όπως επίσης παράνομα και αναρμόδια είχε ζητήσει η Εισαγγελία παρά το Πρωτοδικείου) ενώ έκρινε προφυλακιστέο τον κ. Μπελέρη και τον συνεργάτη του, παρέπεμψε την υπόθεση στην Ειδική Δομή κατά της Διαφθοράς και Οργανωμένου Εγκλήματος (SPAK).<br /><img src="" /><br /><br />Η εν λόγω δομή διαθέτει δική της ομάδα Εισαγγελέων, δικαστών πρωτοδικών και εφετών, ενώ επεκτείνει την αρμοδιότητα της σε όλη την επικράτεια, έχοντας ως αρμοδιότητα και το εκλογικό έγκλημα. Να σημειωθεί ότι το κατηγορητήριο που οι Αστυνομικές αρχές Αυλώνας προσπαθούν να στοιχειοθετήσουν εις βάρος των Μπελέρη και Κοκαβέση σχετίζεται με εξαγορά ψήφων και ως εκ τούτου εμπίπτει στην αρμοδιότητα του SPAK.<br /><br />Στα κρατητήρια επισκέφθηκε σήμερα τον δήμαρχο Χιμάρας ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Εξωτερικών πρέσβης Θεοχάρης Λαλάκος, ενώ χτες τον είχε επισκεφτεί και η πρέσβειρα της Ελλάδας στα Τίρανα Κωνσταντίνα Καμίτση. Αναμένεται επίσης ο Γενικός Γραμματέας να επισκεφθεί και τον Παντελή Κοκαβέση που κρατείται φρουρούμενος σε ειδικό χώρο του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Τιράνων, λόγω σοβαρού προβλήματος υγείας που αντιμετωπίζει. Πριν από σχετικά λίγους μήνες είχε προβεί σε μεταμόσχευση καρδιάς στο Ωνάσειο Καρδιολογικό Κέντρο, όπου και πρέπει να μεταφερθεί για ειδικές εξετάσεις και παρακολούθηση.<br /><br />Η παρέμβαση Ντούλε<br /><br />Τούτο αρνούνται οι αλβανικές αρχές, παρόλο που από πλευράς του βουλευτή Βαγγέλη Ντούλε έχουν γίνει δημόσιες εκκλήσεις και σε επίσημο επίπεδο οι απαραίτητες παρεμβάσεις. Την ίδια στιγμή, ειδικοί υγειονομικοί ομολογούν πως δεν υπάρχει η κατάλληλη υποδομή για τέτοια περιστατικά, ούτε σε επιστημονικό, ούτε σε υλικοτεχνικό επίπεδο.<br /><br />Μάλιστα, σε σημερινή παρέμβαση του στην Ολομέλεια της Βουλής, ο Πρόεδρος της Ένωσης για Ανθρώπινα Δικαιώματα-ΚΕΑΔ Βαγγέλης Ντούλες προειδοποίησε ότι η κώφευση των αρμοδίων αρχών να απαντήσουν στο ζήτημα του Κοκαβέση, προκειμένου να προβούν στις σχετικές ενέργειες για τη μεταφορά του στην ομάδα ιατρών που τον παρακολουθούν, θέτει σε σοβαρό κίνδυνο τη ζωή του.<br /><br />Κατά την παρέμβαση του ο κ. Ντούλες κατηγόρησε τον πρωθυπουργό Έντι Ράμα ότι δεν γνωρίζει όρια στον αλαζονικό τρόπο άσκησης της εξουσίας και πως με την φυλάκιση του αντίπαλου υποψηφίου στις τοπικές εκλογές, άγγιξε τα όρια της τυραννίας. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο ομογενής βουλευτής, για το ΚΕΑΔ και την “Ομόνοια” ο πρόεδρος της χιμαριώτικης κοινωνίας είναι πολιτικός κρατούμενος και έχει απαχθεί από την ομάδα που περιβάλει τον πρωθυπουργό Ράμα.<br /><br />Καταγγέλλοντας τόσο την αυθαίρετη σύλληψη και προφυλάκιση, όσο την απάνθρωπη, για τα δεδομένα του πολιτισμένου κόσμου, αντιμετώπιση της περίπτωσης του Παντελή Κοκαβέση και τις εκδικητικές-επιχειρούμενες κατεδαφίσεις για τα στελέχη της παράταξης του Μπελέρη, ο κ. Ντούλες απευθύνθηκε και στους βουλευτές της συμπολίτευσης, με το ερώτημα που οδηγούν τη χώρα και αναρωτώμενος του κατά πόσο θα συνεχίσουν να στηρίζουν έναν αυταρχικό ηγέτη.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στο έλεος του καθεστώτος Ράμα οι Έλληνες ομογενείς.

Μπέτσης Ορφέας Τη Δευτέρα το μεσημέρι έχει οριστεί στο ειδικό δικαστήριο Τιράνων δικάσιμος για τα ασφαλιστικά μέτρα που αφορούν στον ήδη προ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Συρία βγαίνει από την απομόνωση και αλλάζει τα δεδομένα.

<img height="412" src="https://static.liberal.gr/styles/liberal_article_image/s3/2023-05/1684415964546_syria-loukopoulos.jpg?VersionId=jeTe1iFlN227aecgWwuDnvqqco6JwYHJ&itok=xlTnAOgU" width="732" /><br /><br /><b>Κωνσταντίνος Λουκόπουλος</b><br />Σημαντική για την Μέση Ανατολή και την αρχιτεκτονική ασφαλείας σε αυτήν την ασταθή περιοχή είναι η πρόσφατη ομόφωνη απόφαση του Αραβικού Συνδέσμου για επανένταξη της Συρίας, τερματίζοντας την αναστολή ιδιότητας μέλους που επέβαλε στο τέλος 2011 ως απάντηση στη βίαιη καταστολή των ειρηνικών διαδηλώσεων από το καθεστώς Άσαντ.<br /><br />Το γεγονός αυτό σηματοδοτεί έναν σημαντικό σταθμό στην πορεία επανένταξης της χώρας αυτής στο διεθνές σύστημα μέσω περιφερειακών Οργανισμών, όπως ο Αραβικός Σύνδεσμος των 22 αραβικών κρατών-μελών.<br />Πρόκειται για μία μακρά πορεία «επανένταξης» της Συρίας όπως είχαμε γράψει και στο προαναφερθέν άρθρο με την σημαντική στήριξη των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Ιορδανίας, της Αιγύπτου και αργότερα της Σαουδικής Αραβίας. Ο οίκος των Σαούντ ήταν θανάσιμος εχθρός του καθεστώτος Άσαντ και ως ουαχαμπίτες, σημαντικός υποστηρικτής του ένοπλου αγώνα της συριακής αντιπολίτευσης και μάλιστα των σαλαφιστικών στοιχείων αυτής αλλά στο τέλος στο τέλος έγινε η κινητήρια δύναμη της διαδικασίας επανένταξης πιέζοντας τους τελευταίους αντιδρώντες να συμφωνήσουν όπως το Κατάρ και το Κουβέιτ. Μετά την πρόσκληση του Βασιλιά της Σαουδικής Αραβίας στον Πρόεδρο Άσαντ αυτός θα συμμετάσχει στην Σύνοδο Κορυφής του Συνδέσμου που πραγματοποιείται σήμερα Παρασκευή 19 Μαΐου στην Τζέντα σύμφωνα με το France24.<br /><br />Παρά την έντονη δυσαρέσκεια των ΗΠΑ που συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν «μυωπικά» το ζήτημα αυτό όπως άλλωστε και πολλά άλλα στην Μέση Ανατολή, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για μεγάλη διπλωματική επιτυχία του Σύρου Προέδρου και του καθεστώτος του που μέχρι τώρα αντιμετωπιζόταν ως παρίας. Επίσης και για τον μεγάλο του σύμμαχο την Μόσχα. Το καθεστώς Άσαντ είναι τελικά με την σημαντική βοήθεια της Ρωσίας και του Ιράν ο νικητής του δεκαετούς και πλέον εμφυλίου πολέμου ελέγχοντας πλέον το 65-70% περίπου της επικράτειας της Συρίας αφού έχει κατανικήσει ουσιαστικά την ένοπλη συριακή αντιπολίτευση, όταν μάλιστα το 2013-2014 είχε περιοριστεί ο έλεγχος της κυβέρνησης του στο 22-25 % της χώρας.<br /><br />Εύλογη λοιπόν η απορία σχετικά με το τι ώθησε τα αραβικά κράτη που υποστήριξαν τον ένοπλο αγώνα εναντίον του Άσαντ με πρώτη την Σαουδική Αραβία να αναγνωρίζουν την κυριαρχία του ως πραγματικότητα. Συχνά επαναλαμβάνω ότι οι διεθνείς σχέσεις διέπονται από μία έντονη κυνικότητα και τα συμφέροντα είναι αυτά που τις ορίζουν. Όπως για λόγους συμφέροντος ενεπλάκη η Σαουδική Αραβία που πίστεψε ότι ο συριακός εμφύλιος πόλεμος θα ήταν μία μοναδική ευκαιρία να εγκαταστήσει στην Συρία ένα σαλαφιστικό καθεστώς που θα ελεγχόταν από το Ριάντ έτσι και τώρα για λόγους μιας ευρύτερης περιφερειακής αναδιάταξης που επιχειρεί να την ευνοήσει δημιουργεί νέες συνθήκες στην περιοχή. Καταλύτης των τελευταίων εξελίξεων ο σεισμός της 6 Φεβρουαρίου στην Συρία και στην Τουρκία αλλά και η πρόσφατη αποκατάσταση των διπλωματικών σχέσεων με την Τεχεράνη με την διαμεσολάβηση της Κίνας που και αυτή επιδιώκει την προώθηση των συμφερόντων της στην περιοχή με την Ουάσιγκτον να παρακολουθεί μάλλον αμήχανα.<br /><br />Οι Σαουδάραβες έχουν καταλάβει ότι για να εξισορροπήσουν την Ιρανική παρουσία τόσο στον Λίβανο όσο και στο Ιράκ χρειάζονται και την συριακή υποστήριξη πέρα από την πορεία εξομάλυνση των σχέσεων της δικής τους χώρας με το Ιράν. Με αυτόνομες κινήσεις το Ριάντ διατηρώντας καλές σχέσεις με την Ρωσία αλλά κυρίως με την Κίνα βλέπει μία νέα αρχιτεκτονική περιφερειακής ασφάλειας με δική του πρωτοκαθεδρία. Ένας από τους στόχους του είναι να γίνουν διαχειρίσιμες οι αντιπαλότητες των κρατών της περιοχής και μέσα σε αυτό το πλαίσιο προώθησε μαζί και με την Ιορδανία για άλλους λόγους την επανένταξη της Συρίας στο… «αραβικό μαντρί». Ήδη ο πόλεμος με τους Χούτι στην Υεμένη έχει… «καταλαγιάσει».<br /><br />Η Αίγυπτος επίσης η οποία έχει τεράστια πολιτική και πολιτιστική επιρροή μπορεί να έχει επαφές με την Τουρκία με σκοπό στην εξομάλυνση των σχέσεων τους αλλά επιδιώκει την ενίσχυση της Συρίας απέναντι στην Τουρκίας και μία μεγαλύτερη διαμεσογειακή συνεργασία με σκοπό την οριστική ανάσχεση των ηγεμονικών φιλοδοξιών της Άγκυρας. Η Ιορδανία η οποία είχε επιτρέψει να γίνει βασική χώρα διακίνησης οπλισμού από το έδαφος της, φαίνεται ότι δεν ενδιαφέρεται πλέον για την …καταπίεση και την πολιτική περιθωριοποίηση των σουνιτών, την φτώχεια και την διαφθορά της Αλαουίτικης ελίτ στην Συρία καθόσον το κύριο ενδιαφέρον της εστιάζεται στο εμπόριο και κυρίως να έχουν οι κατασκευαστικές της εταιρείες ένα μεγάλο κομμάτι από την «πίτα» της ανοικοδόμησης» στη Συρία το κόστος της οποίας μπορεί να ξεπεράσει και τα 400 δισ. δολάρια.<br /><br />Ακόμα και η Τουρκία ενδιαφέρεται να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με τον Άσαντ με διαμεσολαβητή την Μόσχα, αλλά ο Άσαντ δεν έκανε την προεκλογική χάρη στον Ερντογάν να συναντηθούν και να ξεκινήσουν εξομάλυνση από τη στιγμή που οι Τούρκοι μετά από τρεις ξεχωριστές αλλά διασυνδεόμενες στρατιωτικές επιχειρήσεις κατέχουν σημαντικά συριακά εδάφη στα βόρεια και βορειανατολικά της χώρας. Σε ό,τι αφορά το Συριακό Κουρδιστάν εκτιμάται ότι ηγεσία του βρίσκεται σε διαβουλεύσεις με την Δαμασκό έτσι ώστε να αποκτήσουν κάτι περισσότερο από αυτονομία κάτι λιγότερο από ανεξαρτησία.<br /><br />Βέβαια ο Αραβικός Σύνδεσμος έκανε σαφή αναφορά στο Ψήφισμα 2254 του ΣΑ/ΟΗΕ το οποίο ζητάει διαπραγματεύσεις για πολιτικό διακανονισμό και σταδιακή επίλυση της συριακής κρίσης και τόνισε ότι η περαιτέρω ένταξη της Συρίας θα εξαρτηθεί από την προσπάθεια της για πολιτική λύση, την καταπολέμηση της διακίνησης ναρκωτικών και τη διευκόλυνση της επιστροφής των προσφύγων. Εδώ να πούμε ότι το καθεστώς Άσαντ επιτρέπει προς όφελος τους τις ροές του captagon προς πολλές αραβικές χώρες, μιας εξαιρετικά εθιστικής αμφεταμίνης που η οικογένειά του φέρεται να αξιοποίησε ως πηγή εσόδων άνω των 50 δισεκατομμυρίων δολαρίων κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης.<br /><br />Προς το παρόν δεν μπορούμε να εκτιμήσουμε αν και πότε η εξομάλυνση θα φέρει πίσω τους Σύρους πρόσφυγες. Η Ιορδανία επεξεργάζεται σχέδιο που η υλοποίηση του θα φέρει στο ίδιο τραπέζι το συριακό καθεστώς με την αντιπολίτευση, τουλάχιστον τα μετριοπαθή στοιχεία και να εξασφαλιστούν οι συνθήκες ασφαλούς επιστροφής των επιθυμούντων. Μην ξεχνάμε όμως ότι υπάρχουν περιοχές που βρίσκονται υπό τον έλεγχο των τζιχαντιστών.<br /><br />Τα δεδομένα της γεωπολιτικής κατάστασης στην περιοχή αναντίρρητα αλλάζουν. Διαφαίνεται πλέον ένας μειωμένος ρόλος των ΗΠΑ και μία σημαντική πτώση της επιρροής τους μέσα αυτήν σε αυτήν την πολυπολική διεθνή τάξη. Ναι μεν έχουν με σαφήνεια σταθεί εναντίον της ομαλοποίησης των σχέσεων των Αραβικών Κρατών με την Συρία αλλά η Σαουδική Αραβία με καλές σχέσεις με την Ρωσία και με ακόμα καλύτερες με την Κίνα κινείται αυτόνομα κάτι που εκνευρίζει τους Αμερικανούς που όμως συνεχίζουν να διατηρούν στην Συρία περί τους 1000 στρατιώτες για να πολεμούν τις τζιχαντιστικές ομάδες.<br /><br />Τα αραβικά καθεστώτα έχουν προφανώς ως ένα σημείο αποδεχτεί σιωπηρά τον ρόλο του Ιράν ως περιφερειακού δρώντα και για αυτό δεν είχαμε από πλευράς Αράβων σοβαρές αντιδράσεις για την επίσκεψη του Ιρανού Προέδρου Εμπραχίμ Ραΐσι στην Δαμασκό την 2-3 Μαΐου, την πρώτη επίσκεψη Ιρανού προέδρου από το 2011. Πιστεύουν όμως ότι η Δαμασκός σταδιακά με μία ισχυρή αραβική πολιτική αλλά και νομισματική παρουσία εκεί θα μειώσει την ιρανική επιρροή στην χώρα κάτι που πιστεύουμε ότι που θα έβλεπε θετικά και το Ισραήλ. Παρ’ όλα αυτά οι κυρώσεις των ΗΠΑ και της ΕΕ δεν θα επιτρέψουν την άμεση είσοδο «χρήματος» στην Συρία ούτε μαζικές επιστροφές προσφύγων. Πάντως η πορεία της επανένταξης συνεχίζεται καθόσον χθες τα ΗΑΕ προσκάλεσαν την Συρία στην Διάσκεψη που οργανώνουν τον Νοέμβριο για την κλιματική αλλαγή στο Ντουμπάι μαζί με τον ΟΗΕ.<br /><br />Από την πλευρά της η Ευρωπαϊκή Ένωση στην «αυλή της οποίας» βρίσκεται η Συρία και στην οποία βρίσκονται περί τα 2 εκατομμύρια Σύριοι πρόσφυγες, για μία ακόμα φορά δείχνει αργά αντανακλαστικά και περιμένει και πάλι να δει τι θα κάνει η Αμερική. Η Ελλάδα πολύ σωστά ως πρώτο βήμα, έχει ορίσει την πρέσβη Τασία Αθανασία ειδικό απεσταλμένο για τη Συρία τον Μάιο του 2020 (ήταν εκεί Πρέσβης μέχρι το 2012 που ανεστάλη η λειτουργία της Πρεσβείας μας) και καλά θα κάνει να ενεργοποιήσει την Πρεσβεία μας στην Δαμασκό, όπως έχουν κάνει και κάποιες άλλες χώρες της ΕΕ. Να πούμε ότι η Κίνα βρίσκει χώρο να εισέλθει και αναμένεται αργά ή γρήγορα να συμπεριλάβει την Συρία στην πρωτοβουλία «Belt and Road».<br /><br />Αντί επιλόγου παραθέτουμε το τι είπε τώρα ο Βασιλιάς της Ιορδανίας Αμπντάλα πιστός Σύμμαχος των ΗΠΑ, ένας ηγέτης που υποστήριζε παλιά ότι χωρίς την αποχώρηση του Άσαντ δεν μπορεί να επιλυθεί η συριακή κρίση. «ο Άσαντ είναι πλέον σταθερός στην εξουσία, η κατάσταση που διαμορφώθηκε δεν αλλάζει και η Συρία δεν μπορεί να είναι πλέον απομονωμένη». Πάνω σε αυτήν την πραγματικότητα οι ΗΠΑ και η ΕΕ θα πρέπει να επανεξετάσουν την πολιτική τους και να λάβουν υπόψη και τις προτεραιότητες των Συμμάχων και Εταίρων που έχουν στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και έχουν ήδη «σπάσει» τις κυρώσεις της «Πράξης του Καίσαρα» η οποία μέχρι τώρα πλήττει πρωτίστως τον Συριακό λαό. Πλέον δεν έχει νόημα ούτε η απομάκρυνση του Άσαντ ούτε η συνέχιση της απομόνωσης της Συρίας. Στα εδάφη που ελέγχει επικρατεί ασφάλεια και σχετική σταθερότητα.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η Συρία βγαίνει από την απομόνωση και αλλάζει τα δεδομένα.

Κωνσταντίνος Λουκόπουλος Σημαντική για την Μέση Ανατολή και την αρχιτεκτονική ασφαλείας σε αυτήν την ασταθή περιοχή είναι η πρόσφατη ομόφωνη...

Διαβάστε την συνέχεια

Σκούρα τα πράγματα στα ελληνοτουρκικά, η Άγκυρα εκτός Δύσης.

<img height="356" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2023/05/ERDOGAN-KEMAL-720x400.jpg" width="736" /><br /><br />Δύσκολη θα είναι η συνέχεια στα ελληνοτουρκικά , επισημαίνει από το στούντιο της εκπομπής «Συνδέσεις» ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Κώστας Λάβδας, σύμφωνα με τον οποίο η Ελλάδα πρέπει να συνδιαμορφώσει νέα προσέγγιση καθώς η στρατηγική που χάραξε η Δύση με αυταπάτες, έχει αποτύχει.<br /><br />H εικόνα του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου που σφίγγει τη γροθιά του και φωνάζει ότι θα φύγουν οι πρόσφυγες, όπως περιέγραψε ο ανταποκριτής της ΕΡΤ Γιάννης Μανδαλίδης, είναι χαρακτηριστική της εθνικιστικής ρητορικής με την οποία η τουρκική αντιπολίτευση προσεγγίζει δεξαμενή 11 εκατομμυρίων ψηφοφόρων, ενώ όλα δείχνουν επανεκλογή Ερντογάν στις 28 Μαΐου. Παράλληλα από το Παρίσι μέχρι το Βερολίνο και την Ουάσιγκτον είναι εμφανές ότι η Δύση δεν θέλει τον Ερντογάν.<br /><br />Αν ο Κιλιτσντάρογλου αναδεικνυόταν νέος πρόεδρος, θα υπήρχε μια προσπάθεια τουλάχιστον φαινομενικής εξομάλυνσης των σχέσεων με τη Δύση, αλλά αυτό δεν θα σήμαινε κατά κανέναν τρόπο καλύτερες σχέσεις με την Ελλάδα», είπε ο κ. Λάβδας. Αντιθέτως, θα δεχόμασταν πιέσεις να τα βρούμε με δεδομένο ότι η Τουρκία θα ήταν πια πιο κοντά στη Δύση.<br /><br />Άρα η πορεία θα ήταν δύσκολη ούτως ή άλλως, είτε με Ερντογάν είτε με την αντιπολίτευση. Αυτό που τώρα βλέπουμε όμως είναι ότι ο Ερντογανισμός έχει πολύ βαθιές ρίζες στην Τουρκία. Ένα μείγμα ταυτότητας θρησκευτικών, αξιακών και συναισθηματικών προσεγγίσεων στην πολιτική.<br />Το 49,5% που εξασφάλισε ο Ταγίπ Ερντογάν από τον πρώτο γύρο των εκλογών ήταν εντυπωσιακό και η διαφορά των 2 εκατομμυρίων ψήφων ενισχύει την άποψη ότι ο Ερντογανισμός ήρθε για να μείνει. Πρέπει να προσπαθήσουμε να συνδιαμορφώσουμε την προσέγγιση της Δύσης στο μέτρο του δυνατού απέναντι στην Τουρκία, η οποία δεν θα είναι η Τουρκία που κάποιοι λανθασμένα έβλεπαν πιο κοντά στη Δύση, είπε ο κ. Λάβδας.<br /><br />«θέλει να αφήσει το στίγμα του στην τουρκική ιστορία και αυτό έχει κινδύνους»<br /><br />Ο Ερντογάν θέλει να αφήσει τη σφραγίδα ενός πολύ μεγάλου ηγέτη με τη διάσταση του ενός αιώνα από την ίδρυση της σύγχρονης τουρκικής πολιτείας. Θα ταυτιστεί και με τη γαλάζια πατρίδα. Σίγουρα για τον Τούρκο που τον υποστηρίζει θα είναι ένας πατερούλης, ένα μοντέλο ηγέτη πάρα πολύ πατερναλιστικό. Από καιρού εις καιρόν θα δημιουργεί περιπέτειες. Το βέβαιο είναι ότι δεν θα επιστρέψει στην αγκαλιά της Δύσης. Θα παραμείνει ένας ηγέτης ο οποίος θα προσπαθήσει να απομακρυνθεί με προσεκτικά βήματα από το ΝΑΤΟ και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, πρόσθεσε ο καθηγητής και τόνισε:<br /><br />Το μεγάλο ερώτημα είναι τι θα κάνει με τα οικονομικά. Αν δεν μπορέσει να πάρει τη βοήθεια που θέλει από το Κατάρ, από χώρες άλλες του Κόλπου, από το Πακιστάν, από την Κίνα και βεβαίως από τις παράνομες ρωσικές ταμειακές εισροές, θα αναγκαστεί κάπως να συζητήσει και με τη Δύση. Έχει δυνατότητα να συζητήσει με την Ευρωπαϊκή Ένωση για να αντιμετωπιστούν οι προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές προς την Τουρκία.<br /><br />Η Δύση θα πρέπει να ξανασκεφτεί τη στρατηγική της, επισημαίνει ο Κώστας Λάβδας, εξηγώντας ότι η ήπια στρατηγική που είχε στόχο να αποτρέψει στροφή της Τουρκίας περισσότερο στην Ασία ή στην Ανατολή, έχει αποτύχει, γι’ αυτό πρέπει η Ελλάδα στο μέτρο των δυνατοτήτων της να συνδιαμορφώσει πλέον νέα στρατηγική στην Ευρωπαϊκή Ένωση και σε μικρότερο βαθμό και στο ΝΑΤΟ.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Σκούρα τα πράγματα στα ελληνοτουρκικά, η Άγκυρα εκτός Δύσης.

Δύσκολη θα είναι η συνέχεια στα ελληνοτουρκικά , επισημαίνει από το στούντιο της εκπομπής «Συνδέσεις» ο καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής στο Π...

Διαβάστε την συνέχεια