Η Ελλάδα πήρε ένα σκληρό μάθημα από Ινδία και Κίνα: «Είναι η "αλυσίδα θανάτου" που κερδίζει μάχες, όχι τα Rafale και τα Meteor...»

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/ad51f5350ee1a37a33972776db1efa8b_XL.jpg" width="709" /><br /><br /><div>Ο Michael Dahm, ανώτερος ερευνητής στο Mitchell Institute for Aerospace Studies της AFA και ειδικός στις κινεζικές στρατιωτικές υποθέσεις, δήλωσε ότι η αποτελεσματικότητα της «αλυσίδας θανάτου» ίσως ήταν σημαντικότερη από τις επιδόσεις των ίδιων των μαχητικών<br /><br />Ο πρόσφατος αεροπορικός πόλεμος μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν ανέδειξε μια αλήθεια που η Ελλάδα οφείλει να λάβει σοβαρά υπόψη: δεν έχει σημασία πόσα Rafale ή Meteor διαθέτεις, αλλά πώς τα εντάσσεις σε ένα συνεκτικό και δικτυωμένο σύστημα μάχης.<br />Το πεδίο της σύγκρουσης δεν δικαίωσε την υπεροχή του καλύτερου αεροσκάφους, αλλά την υπεροχή του καλύτερα ενσωματωμένου “οπλοστασίου”.<br />Η σύγχρονη «αλυσίδα θανάτου» – που ξεκινά από τα ραντάρ και φτάνει στους πυραύλους μέσω εξελιγμένων δικτύων και αεροσκαφών έγκαιρης προειδοποίησης – αποδεικνύεται πιο κρίσιμη από κάθε άλλο μέσο ισχύος.<br />Ιδίως για την Ελλάδα και την αεροπορία της, που διαθέτει έναν ετερόκλητο στόλο δυτικών, ισραηλινών και εγχώριων τεχνολογιών, το πραγματικό στοίχημα δεν είναι οι αριθμοί, αλλά η διασύνδεση, η εκπαίδευση και κυρίως η επιχειρησιακή ετοιμότητα.<br /><br />Τα σκληρά διδάγματα από τον από τον πόλεμο Ινδίας - Πακιστάν<br /><br />Ειδικότερα, ανεξάρτητα από τους (πιθανότατα αληθείς) ισχυρισμούς της Κίνας και του Πακιστάν περί υπεροχής των μαχητικών J-10C έναντι των γαλλικών Rafale, το πραγματικό δίδαγμα από τον τετραήμερο πόλεμο μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν είναι πως η επένδυση στην κατασκευή αποτελεσματικών “αλυσίδων θανάτου” (kill chains) είναι πιο κρίσιμη από την αγορά ακριβών μαχητικών, σύμφωνα με στρατιωτικούς αναλυτές.<br />Το Πακιστάν υποστήριξε ότι κατέρριψε πέντε ινδικά μαχητικά – ανάμεσά τους και τρία Rafale – τη νύχτα της 6ης Μαΐου, όταν η Ινδία εξαπέλυσε αεροπορικές επιδρομές σε πολλαπλούς στόχους στο πακιστανικό έδαφος, ως αντίποινα για την τρομοκρατική επίθεση στο Pahalgam στις 22 Απριλίου.<br />Αν και οι ισχυρισμοί παραμένουν ανεπιβεβαίωτοι, το Ισλαμαμπάντ υποστηρίζει ότι κατέρριψε τα ινδικά αεροσκάφη χρησιμοποιώντας τα κινεζικής κατασκευής J-10C και πυραύλους αέρος-αέρος μακρού βεληνεκούς PL-15.<br />Η Ινδία δεν έχει επιβεβαιώσει καμία απώλεια, ενώ το Πακιστάν δεν έχει παρουσιάσει αποδεικτικά στοιχεία.<br />Ωστόσο, η Κίνα έχει υιοθετήσει την εκδοχή του Πακιστάν προκειμένου να προβάλλει την υπεροχή των δικών της μαχητικών.<br />Αν οι ισχυρισμοί του Πακιστάν αποδειχθούν ακριβείς, τότε πρόκειται για την πρώτη απώλεια μαχητικού Rafale σε μάχη και ταυτόχρονα την πρώτη επιβεβαιωμένη κατάρριψη εχθρικού αεροσκάφους από J-10C.<br />Κινέζοι στρατιωτικοί μπλόγκερ πανηγυρίζουν τη –ανεπιβεβαίωτη– επιτυχία του J-10C απέναντι στο Rafale.<br />Το γενικό κλίμα είναι σαφές: μετά τη σύγκρουση της 6ης Μαΐου, η κινεζική πολεμική αεροπορία επιβεβαίωσε την αξία της.<br />Έκτοτε, έχουν κυκλοφορήσει αναφορές –αν και όχι επιβεβαιωμένες– ότι χώρες όπως η Ινδονησία και τα ΗΑΕ ενδέχεται να επανεξετάσουν τις παραγγελίες Rafale.<br />Όμως πρόκειται για εικασίες και όχι τεκμηριωμένες αποφάσεις.<br /><br />Η κατάρριψη των Rafale είναι το δέντρο, αλλά πρέπει να κοιτάξουμε το δάσος...<br /><br /><img height="392" src="https://www.bankingnews.gr/image/%CF%86%CE%B5%CF%82%CF%82%CE%B5%CF%86%CE%B5%CF%82%CF%86%CF%82%CE%B5%CF%86.JPG" width="640" /><br /><br />Ένας ειδικός σε ζητήματα κινεζικής στρατιωτικής στρατηγικής υποστηρίζει πως ακόμη και αν πράγματι τα J-10C κατέρριψαν ένα ή δύο Rafale, αυτό δεν αποδεικνύει κάτι για την ισχύ ή την αδυναμία του Rafale, αλλά δείχνει πως η εναέρια μάχη έχει αλλάξει ριζικά λόγω της δικτυοκεντρικής πολεμικής προσέγγισης.<br />Πιο συγκεκριμένα, ο Michael Dahm, ανώτερος ερευνητής στο Mitchell Institute for Aerospace Studies της AFA και ειδικός στις κινεζικές στρατιωτικές υποθέσεις, δήλωσε σε σχετικό podcast πως η αποτελεσματικότητα της «αλυσίδας θανάτου» ίσως ήταν σημαντικότερη από τις επιδόσεις των ίδιων των μαχητικών.<br />«Το γεγονός δεν μας λέει απολύτως τίποτα», είπε ο Dahm, επισημαίνοντας ότι παρ’ όλα αυτά τα μέσα ενημέρωσης παρουσιάζουν την ιστορία σαν να αποδεικνύεται η υπεροχή του J-10C έναντι του γαλλικού Rafale.<br />«Ο κόσμος εξακολουθεί να πιστεύει ότι για να εμπλακείς με ένα μαχητικό, πρέπει πρώτα να το δεις και ότι όλα κρίνονται σε μονομαχίες τύπου “σκυλοκαβγά”. Όμως αυτό δεν είναι που συνέβη εδώ», σχολίασε.<br />Τόνισε πως κανείς δεν έχει πλήρη εικόνα ακόμη, καθώς οι πληροφορίες προέρχονται μόνο από την Ινδία και το Πακιστάν – και αυτά τα στοιχεία δύσκολα μπορούν να θεωρηθούν αξιόπιστα τη δεδομένη στιγμή.<br />«Και οι δύο πλευρές κάνουν επίδειξη ισχύος. Πρέπει να είμαστε πολύ επιφυλακτικοί με όσα λένε», πρόσθεσε.<br />Ο Dahm ανέφερε επίσης τον πύραυλο Meteor λέγοντας: «Είναι θηρίο. Στερεόκαυστος, με ramjet κινητήρα, φτάνει ταχύτητες Mach 4. Διαθέτει “ζώνη χωρίς διαφυγή” – αν σε πλησιάσει, δεν γλιτώνεις».<br />Επεσήμανε πως δεν υπάρχει ένδειξη ότι κάποιο Rafale καταρρίφθηκε ενώ έφερε έναν Meteor. «Βρέθηκαν συντρίμμια με μικρότερου βεληνεκούς υπέρυθρους πυραύλους, αλλά κανένα ίχνος από Meteor.<br />Ίσως το Rafale να είχε έναν και να τον εκτόξευσε, ίσως να μην έφερε καθόλου. Αλλά όλα αυτά δεν μας λένε τίποτα για την αξία του J-10 έναντι του Rafale, ή της κινεζικής τεχνολογίας έναντι της δυτικής».<br /><br />Η Αλυσίδα Θανάτου: To A κλειδώνει, το Β εκτοξεύει, το Γ καθοδηγέι...<br /><br />Σύμφωνα με τον Dahm, όταν τελικά αποκαλυφθεί ολόκληρη η αλήθεια, ίσως προκύψει μια ιστορία γύρω από την «ολοκλήρωση συστημάτων» (systems integration) – και πώς το Πακιστάν τα κατάφερε καλύτερα από την Ινδία.<br />«Η Ινδία έχει πολύ μεγαλύτερη Πολεμική Αεροπορία. Όμως είναι ένα συνονθύλευμα από δυτική, ισραηλινή, ρωσική και εγχώρια τεχνολογία. Άρα η ολοκλήρωση συστημάτων για την Ινδία είναι πολύ δυσκολότερη».<br />Αναφέρθηκε επίσης σε άρθρο του China Space News, το οποίο σημείωσε πως η Πακιστανική Αεροπορία χρησιμοποίησε το σύστημα “Locked by A, Launched by B, and Guided by C”.<br />Δηλαδή, το Πακιστάν συνέδεσε επίγεια ραντάρ, μαχητικά αεροσκάφη και αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης σε ένα ενιαίο δίκτυο.<br />Η «αλυσίδα θανάτου», σύμφωνα με τον Dahm, ενδέχεται να ξεκίνησε από επίγειο ραντάρ που εντόπισε τον ινδικό στόχο, έπειτα ο πύραυλος εκτοξεύθηκε από J-10 σε μεγάλη απόσταση και τέλος, το αεροσκάφος έγκαιρης προειδοποίησης παρείχε καθοδήγηση μέσω datalink μέχρι την πρόσκρουση στον στόχο.<br />«Πρόκειται για βολή μακράς ακτίνας, πέρα από την οπτική επαφή».<br />Τέλος, υπογράμμισε και άλλη πιθανή εκδοχή: οι δύο Πολεμικές Αεροπορίες είχαν διαφορετικούς κανόνες εμπλοκής.<br />Το Rafale φέρεται να επιχειρούσε αποστολή βομβαρδισμού εδάφους και ίσως να μην είχε την απαραίτητη υποστήριξη ή επίγνωση της κατάστασης, καθώς ήταν επικεντρωμένο στην αποστολή του.<br />Σε αντίθεση, τα πακιστανικά αεροσκάφη είχαν εντολή να εμπλέξουν οποιοδήποτε ινδικό μαχητικό εκτελούσε εχθρική ενέργεια.<br />Ο Dahm σημείωσε επίσης ότι το Πακιστάν έχει μετατρέψει πρόσφατα κάποια κινεζικά αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης σε πλατφόρμες ηλεκτρονικού πολέμου, που θα μπορούσαν να αλλοιώσουν το ηλεκτρομαγνητικό περιβάλλον της μάχης.<br />«Τι λέει όλο αυτό για την κινεζική τεχνολογία σε σύγκριση με τη δυτική; Ίσως όχι πολλά. Αλλά λέει πάρα πολλά για τα συστήματα εν συνόλω, την εκπαίδευση, τις τακτικές… και όλα αυτά τα δύσκολα ποσοτικοποιήσιμα στοιχεία», κατέληξε.<br /><br />Δεν υπήρξε αερομαχία, αλλά κατάρριψη δόγματος - Η Ινδία δεν κατάλαβε καν ότι τα Rafale μπήκαν στο στόχαστρο<br /><br />Σε άρθρο του στην Telegraph, ο ανταποκριτής με έδρα το Islamabad, Memphis Barker, υποστηρίζει ότι η κατάρριψη του Rafale αποδίδεται στο δόγμα εναέριας πολεμικής τακτικής της Κίνας.<br />Συγκεκριμένα, στις 6 Μαΐου, τα ινδικά μαχητικά βρέθηκαν αντιμέτωπα με «μαχητικά J-10C κινεζικής κατασκευής, αθόρυβα και κομψά, πυραύλους PL-15, κυνηγούς ταχύτητας Mach 5 με εμβέλεια άνω των 300 χιλιομέτρων, και ραντάρ Erieye, που συνέδεαν κάθε μονάδα πυρός σε ένα ενιαίο, θανατηφόρο νευρικό σύστημα.<br />Αυτό που είδε η Ινδία δεν ήταν απλώς Πακιστανοί πιλότοι — ήταν ολόκληρο το δόγμα εναέριας μάχης της Κίνας, εκτεινόμενο από το Skardu ως το Pasni.»<br />«Δεν επρόκειτο για αερομαχία. Ήταν ενέδρα. Η Πολεμική Αεροπορία του Πακιστάν, με τη βοήθεια κινεζικών δορυφόρων στόχευσης και ιπτάμενων κέντρων έγκαιρης προειδοποίησης (AWACS), εκτέλεσε μια κατάρριψη με σύντηξη αισθητήρων (sensor-fusion kill). Τα Rafale δεν κατάφεραν ποτέ να κλειδώσουν στόχο, ούτε καν είδαν τον αντίπαλο. Όταν οι πύραυλοι τα χτύπησαν, όλα είχαν ήδη τελειώσει.»<br />Ο Barker υποστηρίζει ότι οι κινεζικοί δορυφόροι, τα αθόρυβα AWACS Saab Erieye, τα μαχητικά J-10C που πετούσαν σε παθητική λειτουργία, οι πύραυλοι PL-15, και το δίκτυο αισθητήρων που τα συνέδεε όλα, διαμόρφωσαν μια «θανάσιμη αλυσίδα εξόντωσης» (lethal kill chain).<br />«Το Rafale δεν ήξερε καν ότι είχε στοχοποιηθεί μέχρι που ο πύραυλος βρισκόταν σε απόσταση 50 χιλιομέτρων.»<br />«Δεν ήταν αερομαχία… Ήταν κατάρρευση δόγματος.»<br />Σύμφωνα με αυτές τις θεωρίες, εάν οι πακιστανικοί ισχυρισμοί είναι ακριβείς και πράγματι καταρρίφθηκε ένα Rafale, τότε αυτό δεν οφείλεται σε κάποιο τεχνικό μειονέκτημα του γαλλικού μαχητικού ή σε ανεπαρκή εκπαίδευση ή ικανότητες των Ινδών πιλότων, αλλά στο γεγονός ότι το Πακιστάν έχει δημιουργήσει ένα πολύ πιο αποτελεσματικό «σύστημα συστημάτων» (system of systems), ένα καλύτερα δικτυωμένο σύνολο δυνάμεων όπου όλες οι πλατφόρμες είναι διασυνδεδεμένες και συνεργάζονται επιχειρησιακά — και κυρίως μια αποτελεσματικότερη "αλυσίδα θανάτου".<br />Ωστόσο, όπως προειδοποίησε και ο Michael Dahm στο σχετικό podcast του, θα πρέπει να περιμένουμε την πλήρη ανάδειξη των πραγματικών δεδομένων πριν οδηγηθούμε σε τελικά συμπεράσματα.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Ελλάδα πήρε ένα σκληρό μάθημα από Ινδία και Κίνα: «Είναι η "αλυσίδα θανάτου" που κερδίζει μάχες, όχι τα Rafale και τα Meteor...»

Ο Michael Dahm, ανώτερος ερευνητής στο Mitchell Institute for Aerospace Studies της AFA και ειδικός στις κινεζικές στρατιωτικές υποθέσεις, δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάζο του αιώνα για Ελλάδα. Εντυπωσιακή στροφή ΗΠΑ στο F -16, γυρνούν την πλάτη στο προβληματικό F - 35.

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/c2715dda8e9708a1510d593633818dee_XL.jpg" width="712" /><br /><br /><div>Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ εξετάζει σοβαρά την επανεκκίνηση των αγορών των αναβαθμισμένων μαχητικών F-16 Block 70/72, παρά την πολυετή μονομέρεια υπέρ του F-35 - Τι σημαίνει αυτό για τη στρατηγική ισορροπία και τη γεωπολιτική του αέρα;<br /><br />«Το κόστος, τα προβλήματα αξιοπιστίας και η πολυπλοκότητα του F-35 ίσως φέρουν ξανά το F-16 στο προσκήνιο» αναφέρει σε εκτενές του άρθρο το αμερικανικό Military Watch Magazine, σχολιάζοντας τις τελευταίες δηλώσεις ανώτατων στρατιωτικών αξιωματούχων των ΗΠΑ.<br /><br />Δηλώσεις- καμπανάκι στο Κογκρέσο<br /><br />Κατά τη διάρκεια ακρόασης στην Επιτροπή Ένοπλων Δυνάμεων της Γερουσίας, ο Αρχηγός του Επιτελείου της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ, πτέραρχος David Alvin, ρωτήθηκε ευθέως από τον Γερουσιαστή Thomas Cotton: «Αν υποθέσουμε ότι εστιάζουμε στην επόμενη δεκαετία, έχουμε πολύ περιορισμένες επιλογές προμηθειών. Θα μπορούσατε να εντάξετε ένα F-16 Block 80 στον στόλο σας αν υπάρξει επιπλέον χρηματοδότηση;»<br />Η απάντηση ήταν προσεκτική, αλλά αποκαλυπτική: το ενδιαφέρον για το Block 80 υπάρχει, αλλά οι γραμμές παραγωγής είναι ήδη υπερφορτωμένες λόγω ξένων παραγγελιών των Block 70.<br /><br />Το F-16 Block 70/72: Ένα παλιό μαχητικό με νέο δέρμα<br /><br />Το F-16 Block 70/72 παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 2022 και σχεδιάστηκε αποκλειστικά για εξαγωγή.<br />Παρά την ηλικία του σχεδιασμού του, διαθέτει:<br /><br />• Αεροηλεκτρονικά 5ης γενιάς<br /><br />• Νέο πλαίσιο από σύνθετα υλικά<br /><br />• Βελτιωμένο σύστημα αποστολής και όπλων<br /><br />Το F-16 συνεχίζει να είναι το δεύτερο πιο διαδεδομένο μαχητικό στον κόσμο, με παρουσία στην Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ για πάνω από 47 χρόνια.<br /><br />Το Πρόβλημα του F-35: Υπερβάσεις Κόστους και Χαμηλή Διαθεσιμότητα<br /><br />Το F-35A, που σχεδιάστηκε για να αντικαταστήσει πλήρως το F-16, έχει αντιμετωπίσει:<br /><br />• Διπλάσιο κόστος λειτουργίας σε σύγκριση με το F-16<br /><br />• Χαμηλά ποσοστά διαθεσιμότητας<br /><br />• Έντονες απαιτήσεις συντήρησης<br /><br />• Καθυστερήσεις στην τελική επιχειρησιακή ικανότητα<br /><br />Παρά τις φιλοδοξίες για στόλο 1.800 F-35, η οικονομική και τεχνική πραγματικότητα φαίνεται να επιβραδύνει το πρόγραμμα.<br /><br />Το παρελθόν επαναλαμβάνεται: Το παράδειγμα του F-15<br /><br />Το 2020, οι ΗΠΑ επανέφεραν τον F-15EX, 19 χρόνια μετά την απόσυρση του F-15. Ο λόγος;<br />Η αποτυχία του F-22 ως πλήρης αντικαταστάτης του F-15.<br />Αυτό δείχνει ότι η επιστροφή σε παλαιότερες, δοκιμασμένες πλατφόρμες δεν είναι ταμπού στο Πεντάγωνο, ειδικά όταν υπάρχει ανάγκη για αξιοπιστία και χαμηλότερο κόστος.<br /><br />Συνδυασμός F-16 + F-35<br /><br />Οι αναλυτές υποστηρίζουν ότι ένα μεικτό επιχειρησιακό μοντέλο με:<br />• F-16 σε αποστολές μακρινών πυραυλικών πληγμάτων εκτός της εμβέλειας της εχθρικής αεράμυνας<br />• F-35 σε ρόλο stealth και στόχευση υψηλής επικινδυνότητας<br />θα μπορούσε να μεγιστοποιήσει την επιχειρησιακή αποδοτικότητα και να εξοικονομήσει κρίσιμους πόρους.<br /><br />Αδυναμίες του F-16<br /><br />Παρά τις αναβαθμίσεις, το F-16 παραμένει:<br /><br />• Ορατό στα ραντάρ (χωρίς stealth τεχνολογία)<br /><br />• Με μικρότερη εμβέλεια και μικρότερο ραντάρ<br /><br />• Χωρίς αντίστοιχα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου<br /><br />Ωστόσο, η αξιοπιστία και το χαμηλό κόστος λειτουργίας του, ειδικά σε συγκρούσεις χαμηλής έντασης, το καθιστούν ελκυστικό υποστηρικτικό εργαλείο σε έναν πολυσύνθετο στόλο.<br /><br />Η μεγάλη επιστροφή<br /><br />Η πιθανή επιστροφή του F-16 δεν είναι ήττα της τεχνολογίας – είναι νίκη του ρεαλισμού.<br />Σε έναν παγκόσμιο κόσμο πολλαπλών απειλών, οι ΗΠΑ ίσως προτιμήσουν ευελιξία, αξιοπιστία και οικονομική αποδοτικότητα από την καθαρή υπεροχή της 5ης γενιάς.<br />Το F-16 επιστρέφει όχι ως αντικαταστάτης, αλλά ως συμπλήρωμα.<br />Και αυτό είναι ένα κρίσιμο μήνυμα για τις αεροπορίες του κόσμου.<br /><br />Τι πρέπει να προβληματίσει την Ελλάδα<br /><br />Το γεγονός ότι η κατασκευάστρια χώρα, οι ΗΠΑ είναι διστακτικές με τα F – 35 θα πρέπει να προβληματίσει την Ελλάδα με την αγορά 40 αεροσκαφών αυτού του τύπου.<br />Εξάλλου ο στενός συνεργάτης του Αμερικανού προέδρου, Elon Musk, δεν έχει κρύψει την περιφρόνησή του για το πιο ακριβό πρόγραμμα ανάπτυξης όπλων στην ιστορία του Πενταγώνου, αποκαλώντας επανειλημμένα τα F-35 «ξεπερασμένα» και «υπερκοστολογημένα» σε μια εποχή όπου τα φτηνά σμήνη drones κυριαρχούν.<br />Σε παλαιότερες δηλώσεις του, ο Musk έχει χαρακτηρίσει το πρόγραμμα F-35 ως το «χειρότερο στρατιωτικό value for money στην ιστορία».<br />Οι απόψεις του έχουν προσελκύσει ιδιαίτερη προσοχή, ειδικά μετά τον διορισμό του ως σύμβουλου της αμερικανικής κυβέρνησης για τη βελτιστοποίηση των ομοσπονδιακών δαπανών.<br />Η πιο πρόσφατη παρέμβασή του έγινε στην πλατφόρμα X, με αφορμή την εκρηκτική άνοδο της κινεζικής τεχνολογίας drones.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Κάζο του αιώνα για Ελλάδα. Εντυπωσιακή στροφή ΗΠΑ στο F -16, γυρνούν την πλάτη στο προβληματικό F - 35.

Η Πολεμική Αεροπορία των ΗΠΑ εξετάζει σοβαρά την επανεκκίνηση των αγορών των αναβαθμισμένων μαχητικών F-16 Block 70/72, παρά την πολυετή μον...

Διαβάστε την συνέχεια

Η κακή απόδοση των τουρκικών και κινεζικών drones φέρνει σε δύσκολη θέση τον πακιστανικό στρατό.

<img height="427" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2025/05/Bayraktar-TB2-drone-2-1068x712.webp" width="701" /><br /><br />Τα πακιστανικά drones δεν μπόρεσαν να αποδειχθούν αποτελεσματικά κατά τη διάρκεια των πρόσφατων στρατιωτικών συγκρούσεων με την Ινδία, καθώς σχεδόν όλα τους απέτυχαν να χτυπήσουν τους στόχους στην αντίπαλη χώρα. Ταυτόχρονα, τα ινδικά drones πραγματοποίησαν επιθέσεις σε πακιστανικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις με ακρίβεια. Αυτό αποτέλεσε μεγάλη αμηχανία για τον πακιστανικό στρατό, καθώς τα drones, κατασκευασμένα στην Τουρκία και στην Κίνα, προφανώς αχρηστεύτηκαν. Λέγεται ότι η Ινδία απέτρεψε μια παρόμοια επίθεση από το Πακιστάν, καθώς τα συντρίμμια των αναχαιτισμένων drones ήταν ορατά παντού.<br /><br />Και οι δύο πυρηνικές δυνάμεις εξαπέλυσαν κύματα επιθέσεων με drones και πυραύλους η μία εναντίον της άλλης εν μέσω της έντασης για τις θανατηφόρες επιθέσεις σε Ινδούς τουρίστες από τρομοκράτες με έδρα το Πακιστάν. Διεθνείς ανταποκριτές ειδήσεων στο έδαφος ανέφεραν ότι τα πακιστανικά drones που εμφανίστηκαν ως πορτοκαλί κουκκίδες πάνω από τον ινδικό ουρανό έλαμψαν και ξεθώριασαν καθώς ινδικοί πύραυλοι τα αναχαίτισαν. Το Πακιστάν διαθέτει περιορισμένο αριθμό drones και εξαρτάται από την Κίνα και την Τουρκία. Ωστόσο, τα drones της Ινδίας είναι πολύ πιο εξελιγμένα, καθώς μπορούν να χρησιμοποιηθούν και στις τρεις μορφές – επίγεια, εναέρια και θαλάσσια drones, δήλωσε ο James Patton Rogers, ειδικός στον πόλεμο με drones στο Πανεπιστήμιο Cornell.<br />Τα τουρκικής κατασκευής drones Byker YIHA III Kamikaze καταρρίφθηκαν εύκολα από τις ινδικές δυνάμεις ασφαλείας χρησιμοποιώντας πυροβόλα ταχείας αντίδρασης αεράμυνας μόλις εισήλθαν στον ινδικό εναέριο χώρο. Για να γίνουν τα πράγματα χειρότερα, ορισμένα τουρκικά drones έπεσαν εντός του Πακιστάν. «Δεν είναι περίεργο που η αεράμυνα της Ινδίας κατέστρεψε εύκολα την επίθεση μεγάλης κλίμακας με drone. Τα τουρκικά drones είναι χρήσιμα μόνο εναντίον πολιτοφυλακών, όχι εναντίον οποιασδήποτε χώρας με ημιλειτουργικό σύστημα αεράμυνας», δήλωσε ο Paul Antonopoulos, ερευνητής στο Κέντρο Συγκρητικών Μελετών με έδρα το Βελιγράδι.<br /><br />Τα πακιστανικά drones δυσκολεύτηκαν να επιτεθούν στις ινδικές στρατιωτικές εγκαταστάσεις, παρόλο που ο αριθμός τους ήταν διάσπαρτος στον ουρανό και κατέληξαν να χτυπήσουν μερικές κατοικημένες περιοχές. «Οι απειλές εξουδετερώθηκαν γρήγορα… Δεν αναφέρθηκαν θύματα ή υλικές απώλειες», δήλωσε το ινδικό Υπουργείο Άμυνας σχετικά με τις πακιστανικές επιθέσεις με drone και πυραύλους. Από την άλλη πλευρά, τα ινδικά drones προκάλεσαν ζημιές σε μερικούς στρατιωτικούς σταθμούς στο Πακιστάν, δημιουργώντας έτσι πανικό στους ανθρώπους. Τα ινδικά drones βασίζονται στα ισραηλινά αναγνωριστικά UAV.<br /><br />Τα τουρκικά drones που χρησιμοποιεί το Πακιστάν έπεσαν εύκολα θύματα του ινδικού αμυντικού συστήματος. «Περίπου 300 έως 400 drones χρησιμοποιήθηκαν για την προσπάθεια διείσδυσης σε 36 τοποθεσίες. Οι ινδικές ένοπλες δυνάμεις κατέρριψαν πολλά από αυτά τα drones χρησιμοποιώντας κινητικά και μη κινητικά μέσα. Διεξάγεται εγκληματολογική έρευνα για τα συντρίμμια των drones. Οι αρχικές αναφορές υποδηλώνουν ότι πρόκειται για τουρκικά drones Asisguard Songar», δήλωσε η Συνταγματάρχης Sofiya Qureshi του Ινδικού Στρατού.Διαφήμιση –<br /><br />Τα τουρκικά drones έχουν αναφερθεί ως ευάλωτα σε αντεπιθέσεις και αλλού. Αρκετά τουρκικά drones Bayraktar καταρρίφθηκαν στη Συρία το 2019. Οι ερευνητές του ΟΗΕ διαπίστωσαν ότι αυτά τα drones είχαν κακή απόδοση στη Λιβύη το 2021 και καταστράφηκαν εύκολα στον αέρα. «Τα μη επανδρωμένα μαχητικά αεροσκάφη Bayraktar TB-2, που προμηθεύτηκε η Τουρκία, ήταν ευάλωτα σε επίγειες επιθέσεις. Όταν εκτοξεύτηκαν, καταστράφηκαν εύκολα στον αέρα από το σύστημα αεράμυνας Pantsir S-1», σύμφωνα με την έκθεση αξιολόγησης του ΟΗΕ.<br /><br />Ο πακιστανικός στρατός είχε εντάξει τρία drones σχεδιασμένα από την Chengdu Aircraft Industry Group of China το 2021. Ωστόσο, σύντομα αντιμετώπισαν ένα σημαντικό τεχνικό πρόβλημα που σχετίζεται με τη λειτουργία του GPS. Επιπλέον, ένα σοβαρό σφάλμα στο ραντάρ υψηλής απόδοσης συνθετικού διαφράγματος, διαρροή αζώτου από κάμερες και ένα πρόβλημα με την κεραία SATCOM μετέτρεψαν τα drones σε μη εκκίνηση. Μαστιζόμενα από κρίσιμες βλάβες, τα κινεζικά drones έγιναν θέμα μεγάλης ανησυχίας σχετικά με την αξιοπιστία και την αποτελεσματικότητα στο Πακιστάν.<br /><br />Το 2024 η Ινδία κατηγόρησε το Πακιστάν για τη χρήση drones για λαθρεμπόριο ναρκωτικών, όπλων και αυτοσχέδιων εκρηκτικών μηχανισμών. Περίπου 90 τέτοια drones καταρρίφθηκαν από τις ινδικές δυνάμεις χρησιμοποιώντας ένα φορητό στατικό και τοποθετημένο σε όχημα σύστημα κατά των drones. Τα περισσότερα από αυτά τα drones ήταν κινεζικά, δήλωσε ο Nitin Agrawal, τότε γενικός διευθυντής της Ινδικής Δύναμης Ασφάλειας Συνόρων (BSF). «Τα drones που καταρρίπτουμε και κατάσχουμε κατασκευάζονται σε μεγάλο βαθμό στην Κίνα και κυρίως στην κινεζική DJI», είπε. Ενώ το Πακιστάν έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο στην ανάπτυξη μη επανδρωμένων αεροσκαφών (drones), τα προηγμένα συστήματα αεράμυνας της Ινδίας, όπως τα S-400, μειώνουν την αποτελεσματικότητά τους, δήλωσε ο Ζοχάιμπ Αλτάφ, ερευνητής στο Κέντρο Διεθνών Στρατηγικών Μελετών (CISS) με έδρα την Ουάσινγκτον. «Παρόλο που το Πακιστάν έχει αναπτύξει μη επανδρωμένα αεροσκάφη εγχώρια, η προμήθεια μη επανδρωμένων αεροσκαφών εξακολουθεί να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από τις ξένες εισαγωγές και η εγχώρια παραγωγική του ικανότητα περιορίζεται από την αδύναμη εγχώρια βιομηχανία μη επανδρωμένων αεροσκαφών. Αυτή η εξάρτηση από εξωτερικές πηγές θα μπορούσε να γίνει ένα τρωτό σημείο σε μια παρατεταμένη σύγκρουση, όπως ένας πόλεμος πλήρους κλίμακας με την Ινδία», είπε.<div><br /></div><div><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η κακή απόδοση των τουρκικών και κινεζικών drones φέρνει σε δύσκολη θέση τον πακιστανικό στρατό.

Τα πακιστανικά drones δεν μπόρεσαν να αποδειχθούν αποτελεσματικά κατά τη διάρκεια των πρόσφατων στρατιωτικών συγκρούσεων με την Ινδία, καθώς...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνική αποστολή για συνομιλίες με Χαφτάρ-Τρίπολη για τις ροές μεταναστών στην Κρήτη.850 χιλιάδες Σουδανοί απειλούν Ελλάδα-Ιταλία

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-05/%CF%87%CE%B1%CF%86%CF%84%CE%B1%CF%81_0.jpg?itok=0xKhbgq_" width="720" /><br /><br />Οι άνδρες Σουδανοί αποτελούν το 78% των μεταναστών, με τις γυναίκες και τα παιδιά να αντιπροσωπεύουν το 22% του συνόλου<br /><br />Πρόσφατα αναφέραμε άρθρο μας στο Pentapostagma.gr , με τίτλο “Η Κύπρος επέστρεψε σκάφη με μετανάστες πίσω στην Συρία-Γιατί δεν κάνουμε το ίδιο με τις ροές μεταναστών από Λιβύη στην Κρήτη;<br /><br />Εκεί αναφέραμε ότι "Γαύδος και η Κρήτη, σφυροκοπούνται από τις καθημερινές αφίξεις παράνομων μεταναστών από την Λιβυκή ακτής και την Αίγυπτο, χωρίς να να τους στέλνουμε πίσω όπως πράττουν οι Κύπριοι”.<br /><br />Είναι γεγονός ότι καταγράφεται 134% αύξηση στις αφίξεις από το Λιβυκό πέλαγος προς τη Γαύδο, την Κρήτη, την Κάσο, τη Ρόδο λόγω της αποσταθεροποίησης στο Σουδάν και του εμφύλιου σπαραγμού στη Λιβύη.<br /><br />Το ερώτημα είναι γιατί δεν ερχόμαστε σε απευθείας επαφή με Αίγυπτο και την Ανατολική Λιβύη, στην οποία ζει και βασιλεύει ο Χαφτάρ με τους Τρεις γιους του, ώστε όλοι αυτοί που μας, έρχονται να γυρνούν από εκεί που ξεκίνησαν; "<br /><br />Σήμερα γίνεται γνωστό ότι η Αθήνα ετοιμάζει αποστολή επικοινωνίας με την Λιβύη, αναζητώντας λύση στο πρόβλημα των συνεχών μεταναστευτικών ροών, ειδικά από την Ανατολική πλευρά της χώρας προς την Γαύδο και την Κρήτη,<br /><br />Σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες (newsbeast.gr), "υπάρχουν σκέψεις για επίσκεψη στην πολύπαθη αυτή χώρα κυβερνητικού κλιμακίου, χωρίς ωστόσο ακόμη να έχει οριστεί το πότε και ποιοι θα συμμετάσχουν.<br /><br />Η Ελλάδα επιδιώκει να υπάρξει συνεννόηση με τη λιβυκή πλευρά για να περιοριστούν οι ροές αυτές προς τα ελληνικά σύνορα, αλλά και να χτιστεί ξανά μια σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ των δύο χωρών".<br /><br />Η κατάσταση στην πρωτεύουσα Τρίπολη, είναι περίπλοκη και άκρως επικίνδυνη, σε αντίθεση με την άλλη πλευρά στην οποία κάνει κουμάντο ο Στρατάρχης Χαφτάρ με τους Τρεις γιους του.<br /><br /><br /> Επίσης οι ροές προς Γαύδο και Κρήτη, ξεκινούν από την περιοχή της Βεγγάζης, που είναι εντός των ορίων της επικράτειας του Χαφτάρ, και αυτή η περιοχή μας αφορά άμεσα. <br /><br />Άρα αυτό που θα ήθελε η ελληνική πλευρά, θα ήταν μια συνεννόηση πρωτίστως με την κυβέρνηση Χαφτάρ, και δευτερευόντως με την κυβέρνηση της Τρίπολης, που βάλλεται από παντού.<br /><br />Οι ίδιες δημοσιογραφικές πηγές ομιλούν για συζήτηση με την Λιβύη σε ζητήματα όπως η ενέργεια και η πιθανή οριοθέτηση θαλάσσιων ζωνών, με βάση το Διεθνές Δίκαιο.<br /><br />Μπορούμε να προσεγγίζουμε την Λιβύη που έχει “δύο κεφάλια” για το συμφέρον της χώρας μας, τόσο για την ανακήρυξη ΑΟΖ, όσο και για το μεταναστευτικό ζήτημα, άμεσα, πριν επέμβει η Τουρκία.<br /><br />Η Λιβύη σεβάστηκε την ελληνική δυνητική ΑΟΖ νότια της Κρήτης, όταν εξέδωσε ανακοίνωση για έρευνες, και για αυτό οι Τούρκοι εξοργίστηκαν και πιέζουν την χώρα, χωρίς όμως αποτέλεσμα, λόγω της στάσης του Χαλίφα Χαφτάρ. <br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1925809047531356531" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1925809047531356531&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fethnika-themata%2Fesoteriki-asfaleia%2F7306418_elliniki-apostoli-gia-synomilies-me-haftar-tripoli-gia&sessionId=6541957687e81299836a6fa7db19e07794b72c17&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 616px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;"><span style="color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px;">Πάνω από 850 χιλιάδες Σουδανοί απειλούν την Μεσόγειο</span></p>Η Λιβύη φιλοξενεί περισσότερους από 858.000 μετανάστες τους πρώτους δύο μήνες του 2025, αριθμός που αντιπροσωπεύει αύξηση 4% σε σχέση με τα στοιχεία του Δεκεμβρίου 2024, σύμφωνα με νέα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Μετανάστευσης.<br /><br />Η τελευταία έκθεση του Πίνακα Παρακολούθησης Εκτοπίσεων δείχνει ότι ο πληθυσμός των μεταναστών έχει αυξηθεί από 824.131 στο τέλος του περασμένου έτους, κυρίως λόγω ανθρώπων που εγκατέλειψαν τη συνεχιζόμενη σύγκρουση στο Σουδάν.<br /><br />Οι Σουδανοί υπήκοοι αποτελούν πλέον τη μεγαλύτερη ομάδα, με 31% όλων των μεταναστών, ακολουθούμενοι από εκείνους από τον Νίγηρα (22%), την Αίγυπτο (20%) και το Τσαντ (10%). Αυτές οι τέσσερις χώρες αντιπροσωπεύουν το 83% του πληθυσμού των μεταναστών της Λιβύης, ο οποίος περιλαμβάνει άτομα από 46 διαφορετικές εθνικότητες.<br /><br />Οι άνδρες αποτελούν το 78% των μεταναστών, με τις γυναίκες και τα παιδιά να αντιπροσωπεύουν το 22% του συνόλου.<br /><br />Η δυτική περιοχή της Λιβύης φιλοξενεί λίγο περισσότερο από το ήμισυ όλων των μεταναστών (52%), οι οποίοι προσελκύονται από ευκαιρίες απασχόλησης στις κατασκευές και τη μεταποίηση.<br /><br />Η ανατολική περιοχή φιλοξενεί το 35% του πληθυσμού των μεταναστών. Η πρωτεύουσα Τρίπολη φιλοξενεί το 15% όλων των μεταναστών, ενώ οι παράκτιες πόλεις Μισράτα και Βεγγάζη φιλοξενούν από 10%.<br /><br />Πληροφορίες υπογραμμίζουν τις σοβαρές ανθρωπιστικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι κοινότητες μεταναστών.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελληνική αποστολή για συνομιλίες με Χαφτάρ-Τρίπολη για τις ροές μεταναστών στην Κρήτη.850 χιλιάδες Σουδανοί απειλούν Ελλάδα-Ιταλία

Οι άνδρες Σουδανοί αποτελούν το 78% των μεταναστών, με τις γυναίκες και τα παιδιά να αντιπροσωπεύουν το 22% του συνόλου Πρόσφατα αναφέραμε ά...

Διαβάστε την συνέχεια

Στην επόμενη στροφή: Ποιος θα κρατήσει -πάνω από τρεις μήνες- ένα μέτωπο με Τουρκία;

<img height="393" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/05/26839505-825x506.jpg" width="715" /><div><br /></div><div><b>ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΙΔΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ</b><br />Η ταχύτητα με την οποία κινούνται τα πράγματα όλον αυτό τον καιρό δημιουργεί – πάντως σε όσους/όσες δεν έχουν ούτε παραιτηθεί ολότελα από την παρακολούθηση της δημόσιας σκηνής: διεθνούς, Ευρωπαϊκής, ιθαγενούς/ “δικιάς μας”, ούτε έχουν πεισθεί ότι “όλα είναι για το καλύτερο, στον καλύτερο εφικτό κόσμο” – έναν πιεστικό προβληματισμό. Πού θα βρεθούμε στην επόμενη στροφή;<br /><br />Στην συνεχιζόμενη πρακτική της κεντρικότερης πλευράς εξωτερικής πολιτικής της χώρας (“εθνικών θεμάτων”, όπως τα βαφτίζουμε στην Ελλάδα, σε μια ακόμη επίδειξη ιδιαιτερότητας) που αποτελούν τα ελληνοτουρκικά, είχαμε εντελώς πρόσφατα μιαν απόλυτα αναμενομένη η εξέλιξη.<br /><br />Που σαν να προκάλεσε σάστισμα αν μη σοκ στους επίσημους κύκλους – και, λίγο-πολύ στον μιντιακό χώρο ο οποίος είτε ακολουθεί άκριτα, είτε αντιπαρατίθεται με αυτοματισμό στην εκάστοτε διακηρυσσόμενη/εκάστοτε εφαρμοζόμενη (ή: «εφαρμοζόμενη») /εκάστοτε ανατρεπόμενη γραμμή πολιτικής.<br /><br />Αναφερόμαστε στην μη-εξαίρεση της τουρκικής πολεμικής βιομηχανίας από το υπό εξέλιξη ευρύτερο πρόγραμμα επανεξοπλισμού της Ευρώπης, πάντως τον πυρήνα του που είναι το SAFE: είτε με υπεργολαβίες, είτε μέσω συνεργασιών μιας Leonardo με Baykar ή της μετοχικής σχέσης Piaggio επίσης με Baykar. Ώρες προτού προκύψει η συμμετοχή (και) Τουρκίας στους εξοπλιστικούς σχεδιασμούς ΕΕ/SAFE, ο άτυχος Νίκος Δένδιας διεκήρυσσε ότι «δεν μπορούμε να υπερασπίσουμε την Ευρώπη, εάν ο εχθρός βρίσκεται εντός των τειχών» (ξαναδιαβάστε το λεκτικό!). Νωρίτερα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε πει αντίστοιχα – αλλά διακριτικότερα – προς Μελόνι και Μερτς.<br /><br />Ελληνοτουρκικά και η δυναμική του ReArm Europe<br /><br />Δεν ήταν ότι δεν γνώριζαν πώς και η δυναμική του ReArm Europe και η βολική λύση της στροφής στον κανόνα της πλειοψηφίας θα λειτουργούσε ανεμπόδιστα, θέτοντας τις Ελληνικές (και Κυπριακές) επιφυλάξεις στην πέρα άκρια του περιθωρίου. Ήταν μια ακόμη απόδειξη ότι και η ευρωπαϊκή πολιτική (ενθουσιώδης πλειοδοσία στις πρωτοβουλίες “ευρωπαϊκής άμυνας” χωρίς περισσήν προσοχή στο περιεχόμενο της συζήτησης) και οι τοποθετήσεις/κινήσεις με Τουρκία στην εικόνα, απευθύνονται στο εσωτερικό.<br /><br />Στην ελληνική κοινή γνώμη. Τόσο από την εκάστοτε Κυβέρνηση, όσο και από την – τώρα-τώρα αποδυναμωμένη και πάντως πολυδιασπασμένη – Αντιπολίτευση. Με την λειτουργία και του υπερπρόθυμου να ανεβάζει τους τόνους Ελληνικού μιντιακού περιβάλλοντος να ενισχύει αυτό ακριβώς το φαινόμενο: μείζονες τοποθετήσεις «προς τα έξω», με τα μάτια στραμμένα «προς τα μέσα».<br /><br />Αναμείνατε τώρα αναφορές στο γιατί δεν ανακόψαμε την τουρκική προσέγγιση στο κέντρο των Ευρωαμυντικών σχεδιασμών με κάτι σαν βέτο (o Ανδρέας είχε παίξει με το θυμικό του Έλληνα όταν μπόλιασε την δημόσια συζήτηση με την υπερήφανη εκδοχή της υπεράσπισης της ομοφωνίας, γιατί αυτό είναι η αναφορά στο “βέτο”).<br /><br />Με την ίδια ευκολία που στην επόμενη, ή έστω την μεθεπόμενη, στροφή θα ακούσουμε να προβάλλονται οι αρετές μιας ακόμη περιόδου «ήρεμων νερών» σε νέα φάση αναζήτησης διόδευσης προς ρύθμιση ΑΟΖ/υφαλοκρηπίδας ή και ελληνοτουρκικής συμπόρευσης πέρα από τα μέχρι τώρα πεδία. [Θεωρείτε ακραίο το ενδεχόμενο να έρθει από το πουθενά – στον πλανήτη Τραμπ ζούμε! – και πάλιν η συζήτηση για κοινή ανάπτυξη των ενεργειακών πόρων της Ανατολικής Μεσογείου, με νέα επιχειρηματική εκδοχή του EMGF: θυμίζουμε Αίγυπτος/Γαλλία/ Ελλάδα/Ισραήλ/Ιταλία/Ιορδανία/ Κύπρος/ Παλαιστίνη; Και μάλιστα με ΗΠΑ να προσέρχονται – γιaαυτό είπαμε «επιχειρηματική εκδοχή», βλέπε Exxon Mobil και Chevron – αν μη να οδηγούν; Αν αυτό το θεωρείτε ακραίο, σκεφθείτε τις αντιδράσεις άμα στο, πλαίσιο τουρκικής συμμετοχής στο SAFE, προταθεί προσέλευση και Ελληνικής επιχείρησης σε κοινή δράση, για άμβλυνση των αντιθέσεων].<br /><br />Ασφαλώς οι απ’ εδώ τοποθετήσεις επηρεάζονται – αποφασιστικά σε κάποιες στροφές των πραγμάτων – από τις απ’ εκεί στάσεις. Δεν είναι τυχαίος παίκτης ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Και, παρ’ όλες τις ανόητες (εκ του «α» στερητικόν+νόημα) Ελληνικές απόψεις περί τουρκικής οικονομίας που δήθεν καταβυθίζεται, δεν είναι απλή υπόθεση η σταθερά ανερχόμενη Τουρκική ισχύς. Η οποία και μπολιάζει τις αμυντικές δυνατότητες αλλά και επιτρέπει μεγαλοδυναμίτικες διεθνείς συμπεριφορές (Ουκρανικό, Συρία, Κουρδικό, σχέσεις με Κράτη του Κόλπου, Παλαιστινιακό/Γάζα).<br /><br />Όμως οι απ’ εδώ τοποθετήσεις, αφήνοντας μάλιστα κατά μέρος τις εκκλήσεις για ένα μίνιμουμ συναίνεσης – «αυτά δεν γίνονται», δυστυχώς, αλλά έτσι είναι ! – θα χρειάζονταν να μένει ο πυρήνας της όποιας ελληνικής θέσης απέναντι στην Τουρκία σταθερός. Αν όχι για χρόνια, πάντως για τρεις τουλάχιστον μήνες! Δεν μας λείπουν τα άλλα προβλήματα για εσωκομματικές /η και κυρίως πολιτικές αντιπαραθέσεις.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Στην επόμενη στροφή: Ποιος θα κρατήσει -πάνω από τρεις μήνες- ένα μέτωπο με Τουρκία;

ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΙΔΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ Η ταχύτητα με την οποία κινούνται τα πράγματα όλον αυτό τον καιρό δημιουργεί – πάντως σε όσους/όσες δεν έχουν ούτε παρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αρνητικοί οι Τούρκοι για την άρση του casus belli, επικριτικοί οι Ρώσοι για την εμπλοκή ελληνικών F-16 στην Ουκρανία.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2024/01/mitsotakis_erdogan3-930x550.jpg" width="734" /><br /><br />Αρνητικά τα πρώτα μηνύματα για τις δηλώσεις Μητσοτάκη σχετικά με την άρση του casus belli που θα ζητήσει από τον Ερντογάν. Αποκαλυπτικά τα δημοσιεύματα από τη Ρωσία, για την αποστολή ελληνικών F-16 στη Ρουμανία, προκειμένου να περιπολούν στον εναέριο χώρο της Ουκρανίας.<br /><br />Σ΄ ότι αφορά στο θέμα του casus belli, το Cnn Turk γράφει :<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2025/05/MITSOTAKIS-6.jpg"><img height="429" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2025/05/MITSOTAKIS-6-300x201.jpg" width="640" /></a><br /><br />«Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης δήλωσε χθες στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ ότι σε αντάλλαγμα για τη συγκατάθεση της Τουρκίας να ενταχθεί στο ευρωπαϊκό αμυντικό πρόγραμμα, θα πρέπει να επιτραπεί στην Ελλάδα να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα πέραν των έξι μιλίων στο Αιγαίο. Ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος δήλωσε ότι έχει «καλές σχέσεις» με τον πρόεδρο Ταγίπ Ερντογάν, δήλωσε ότι θα μεταφέρει στον πρόεδρο Ερντογάν το αίτημά του για αλλαγή της πρακτικής που η Τουρκία θεωρεί πράξη πολέμου…Ο Έλληνας πρωθυπουργός δήλωσε ότι ‘η ομοφωνία είναι απαραίτητη για να υπογράψει η Ευρωπαϊκή Ένωση οποιαδήποτε συμφωνία με μια τρίτη χώρα’ και πρόσθεσε ότι ‘αν η Τουρκία θέλει να συμπεριληφθεί στα ευρωπαϊκά αμυντικά προγράμματα, πρέπει να λάβει υπόψη της τις ανησυχίες μας. Έχουν περάσει 30 χρόνια από την απόφαση για το casus belli. Ήρθε η ώρα να ζητήσουμε από τους Τούρκους φίλους μας να βγάλουν αυτή την απόφαση από το τραπέζι».<br /><br />Ρωσικά μέσα ενημέρωσης ασχολούνται με το θέμα της αποστολής ελληνικών F-16 στη Ρουμανία και υποστηρίζουν ότι κάποιοι στην Αθήνα είναι αντίθετοι ,γιατί όπως λένε «η απώλεια ενός Έλληνα πιλότου, μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην πτώση της κυβέρνησης.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2025/05/russia_reporter.png"><img height="518" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2025/05/russia_reporter-300x243.png" width="640" /></a><br /><br />Σύμφωνα με την ρωσική ιστοσελίδα Reporter, πηγή που δεν κατονομάζεται επικαλέστηκε το υψηλό κόστος της αποστολής αλλά κυρίως το πολιτικό κόστος: «Αν καταρριφθεί αεροσκάφος μαζί με τον πιλότο, θα είναι δύσκολο να το δικαιολογήσουμε στις Βρυξέλλες. Και αν σκοτωθεί Έλληνας πιλότος στην Ουκρανία, αυτό μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στην πτώση της κυβέρνησης!»<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αρνητικοί οι Τούρκοι για την άρση του casus belli, επικριτικοί οι Ρώσοι για την εμπλοκή ελληνικών F-16 στην Ουκρανία.

Αρνητικά τα πρώτα μηνύματα για τις δηλώσεις Μητσοτάκη σχετικά με την άρση του casus belli που θα ζητήσει από τον Ερντογάν. Αποκαλυπτικά τα δ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η δεύτερη δολοφονία του Κώστα Ηλιάκη. Στέφανος Καραβίδας.

<img height="378" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2025/05/karavidas-930x550.jpg" width="724" /><br /><br />Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΡΑΒΙΔΑΣ γράφει για τον δολοφονημένο από τους Τούρκους Ιπτάμενο Κώστα Ηλιάκη και τα όσα ακολούθησαν…Τα όσα γράφει προκαλούν οργή και θλίψη…<br /><br />Στις 23 Μαΐου 2006 το πρωί, είχα προσγειωθεί στην 135ΣΜ, τον βατήρα του Αιγαίου. Έζησα στα READINESS της Σκύρου τα όσα έγιναν και ΔΕΝ έγιναν εκείνη την ημέρα και την κατάντια του ελλαδικου και ουχί ελληνικού, συστήματος ΜΗ λήψης απόφασης.<br /><br />Ο Θάνατος Ηλιακή ήταν ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ και όχι ατύχημα. Αυτοί που με τις καταθέσεις τους εξυπηρέτησαν τη δικαιοσύνη να τον βαφτίσει ατύχημα, επιβραβεύτηκαν υπηρεσιακά.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2017/05/iliakis.jpg"><img height="275" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2017/05/iliakis.jpg" width="640" /></a><br /><br />Το Αιγαίο το έχει γκριζάρει πρώτα η στρατιωτική ελίτ. Από την επόμενη της δολοφονίας του, η Πολεμική Αεροπορία εφάρμοσε άνωθεν Εθνικού Εναέριου Χώρου, δηλαδή Επικράτειας, το ΠΡΟΔΟΤΙΚΟ νατοικό AIR POLICING. “Επίτιμοι” και αποτυχημένοι πολιτευτές του σήμερα, που είχαν ως εν ενεργεία ΕΥΘΥΝΗ για την υπεράσπιση του Αιγαίου, απειλούσαν τα πληρώματα να μην πλησιάζουν τα τουρκικά μαχητικά και να μην τα εγκλωβίζουν με τα ραντάρ τους.<br /><br />Σήμερα, ξεδιάντροπα «παπαρολογούν» σε δευτερότριτες εκπομπές στο YouTube ζώντας με ναπολεόντιες ψευδαισθήσεις. Στη βάρδια τους έκαναν ότι μπορούσαν για να χτυπήσουν το ΦΡΟΝΗΜΑ και τη ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΝΙΚΗΣ των Αεροπόρων μας, ασκώντας αφόρητη πίεση προκειμένου να λειτουργούν απρόσωπα, ως “επαγγελματίες”. Εύχομαι η ΣΠΙΘΑ της ΑΕΡΟΠΟΡΟΣΥΝΗΣ να κρατάει τη ΦΛΟΓΑ της ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΉΣ μας ΠΑΡΑΔΟΣΗΣ αναμμένη, απέναντι στους γραφειοκρατες, τους οσφυοκάμπτες και τους αριβίστες “επαγγελματίες”. Ο Θεός να αναπαύει τον Κωνσταντίνο Ηλιακή και όλους τους Ήρωες μας.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η δεύτερη δολοφονία του Κώστα Ηλιάκη. Στέφανος Καραβίδας.

Ο ΣΤΕΦΑΝΟΣ ΚΑΡΑΒΙΔΑΣ γράφει για τον δολοφονημένο από τους Τούρκους Ιπτάμενο Κώστα Ηλιάκη και τα όσα ακολούθησαν…Τα όσα γράφει προκαλούν οργή...

Διαβάστε την συνέχεια

Σενάριο μαζικού τουρκικού χτυπήματος στο Αιγαίο!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="412" src="https://www.youtube.com/embed/aLvivfCKbY0" width="694" youtube-src-id="aLvivfCKbY0"></iframe></div><div><br /></div> Τι αποκαλύπτει ο Λ. Καμπουρίδης...<br />«Με την Τουρκία δεν κάνουμε πλέον αποτροπή…Έχουμε επιλέξει τη αποφυγή της πραγματικότητας». Ο Αντιστράτηγος ε.α Λάζαρος Καμπουρίδης ,άριστος γνώστης της Τουρκίας όσο ελάχιστοι, περιγράφει με μία φράση την κατάσταση στα ελληνοτουρκικά.<br />Ο κ.Καμπουρίδης προσθέτει: « Φοβάμαι ότι η εξαργύρωση του «ήρεμου κλίματος» που επιδιώκουμε με την Τουρκία θα μας κοστίσει».<div><br />Ποια είναι η μεγαλύτερη ανησυχία του; Το ενδεχόμενο να επιδιώξει η Τουρκία ένα γρήγορο τετελεσμένο και εξηγεί τι μπορεί να είναι αυτό. Μια μαζική τουρκική επίθεση με μη επανδρωμένα αεροσκάφη σε στρατηγικούς στόχους από τον Έβρο μέχρι τα Δωδεκάνησα, με στόχο την επιχειρησιακή μας αδρανοποίηση! «Πρέπει να βρούμε μια λύση για να αντιμετωπίσουμε αυτό το σενάριο», τονίζει ο κ.Καμπουρίδης. Ο «θόλος» που έχει εξαγγείλει ο κ. Δένδιας, ακόμη κι αν γίνει θα πάρει πολλά χρόνια και όπως εξηγεί ο κ.Καμπουρίδης χρειαζόμαστε λύση άμεσα γιατί όπως λέει «φοβάται για ένα τέτοιο χτύπημα με μη επανδρωμένα αεροσκάφη»</div><div><br />Ο Αντιστράτηγος ε.α εξηγεί την ανησυχία του αναφέροντας ένα προς ένα τα κέρδη που έχει αποκομίσει η Τουρκία μετά από την διακήρυξη των Αθηνών. Όλες οι πόρτες άνοιξαν για το καθεστώς Ερντογάν. Η Τουρκία εξοπλίζεται και εισέρχεται θριαμβευτικά στον πυρήνα της ΕΕ: στην ασφάλεια και την αμυντική της βιομηχανία. Θα είχαν συμβεί όλα αυτά αν δεν είχαμε επιλέξει την πολιτική των «ήρεμων υδάτων»; Τα οποία ποτέ δεν έγιναν ήρεμα…</div><div><br />Ο κ.Καμπουρίδης αναφέρει όλα τα «μηνύματα αδυναμίας» που εξέπεμψε η Τουρκία τα τελευταία χρόνια. Όχι μόνο δεν τα «διαβάσαμε» στην Αθήνα αλλά με όσα κάναμε την διευκολύναμε να καλύψει τα όποια κενά είχε σε θέματα εξοπλισμού της ή συντήρησης οπλικών συστημάτων.<br />Ο κ.Καμπουρίδης μιλά για το ουκρανικό και τη στάση της Τουρκίας αλλά και για την εμπλοκή της στην αντιπαράθεση Ινδίας-Πακιστάν.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Σενάριο μαζικού τουρκικού χτυπήματος στο Αιγαίο!

 Τι αποκαλύπτει ο Λ. Καμπουρίδης... «Με την Τουρκία δεν κάνουμε πλέον αποτροπή…Έχουμε επιλέξει τη αποφυγή της πραγματικότητας». Ο Αντιστράτη...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί δεν προσκλήθηκε το Ψευδοκράτος των Τουρκοκυπρίων στη Σύνοδο Κορυφής των Τουρκικών Κρατών στην Ουγγαρία;

<img src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/05/image-140.jpg?resize=692%2C385&ssl=1" /><br /><br />Η Ουγγαρία, μέλος της ΕΕ, φιλοξένησε στις 21 Μαΐου την άτυπη σύνοδο κορυφής του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών (TDT), στον οποίο έχει καθεστώς παρατηρητή.<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί ότι η τουρκοκυπριακή κοινότητα, η οποία έχει την ιδιότητα του παρατηρητή μέλους της TDT, δεν παρευρέθηκε στη σύνοδο κορυφής, στην οποία συμμετείχαν η Τουρκία, το Καζακστάν, το Ουζμπεκιστάν, το Αζερμπαϊτζάν, το Κιργιστάν και η διοργανώτρια χώρα Ουγγαρία.<br /><br />Αν και δεν έχει γίνει καμία επίσημη δήλωση, πιστεύεται ότι η Ουγγαρία απέφυγε να προσκαλέσει τον Τουρκοκύπριο ηγέτη Ερσίν Τατάρ, προκειμένου να αποφύγει τις αντιδράσεις της ΕΕ, της Κυπριακής Δημοκρατίας και της Ελλάδας.<br /><br />Σημειώνεται ότι η κυβέρνηση Όρμπαν δεν επιθυμεί να εισέλθει σε μια νέα και ευρύτερη συζήτηση με την ΕΕ, με την οποία βρίσκεται σε συνεχή ένταση όσον αφορά τις αξίες και τους βασικούς πολιτικούς στόχους, σχετικά με το Κυπριακό.<br /><br />Ο Τατάρ συμμετείχε ως παρατηρητής στην άτυπη σύνοδο κορυφής που διοργάνωσε το Αζερμπαϊτζάν στη Σούσα τον Ιούλιο του 2024 και στη σύνοδο κορυφής που διοργάνωσε το Κιργιστάν τον Νοέμβριο του 2024.<br /><br />Το γεγονός ότι η τουρκοκυπριακή διοίκηση της Κατεχόμενης από τον Τουρκικό Στρατό Κύπρου, έγινε μέλος-παρατηρητής του οργανισμού με την ονομασία «ΤΔΒΚ» θεωρείται ένα πολύ σημαντικό βήμα όσον αφορά τη διεθνή προβολή ως δήθεν κράτους, το οποίο αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία στον κόσμο.<br /><br />Πώς αντέδρασε η Τουρκία;<br /><br />Η Τουρκία έδωσε ιδιαίτερη προσοχή στο να διατηρηθεί το θέμα του Ψευδοκράτους στην ατζέντα της συνόδου κορυφής, στην οποία δεν παρευρέθηκε ο Ερσίν Τατάρ.<br /><br />Στην ομιλία του στη σύνοδο κορυφής, ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ανέφερε τη σημασία της ένταξης του «κράτους των Τουρκοκυπρίων» ως παρατηρητή μέλους στο TDT.<br /><br />Επεσήμανε μάλιστα ότι μια οικογενειακή φωτογραφία του τουρκικού κόσμου χωρίς την Τουρκική Κοινότητα της Κατεχόμενης Κύπρου θα είναι πάντα ελλιπής.<br /><br />«Ελπίζω να δω την ημέρα που θα αποδεχτούμε τους Τουρκοκύπριους ως «κράτος’ και ως πλήρες μέλος του οργανισμού μας στο όχι και τόσο μακρινό μέλλον».<br /><br />Ο Ερσίν Τατάρ εξέφρασε επίσης την ικανοποίησή του για τις δηλώσεις του Ερντογάν προς το κοινό σε γραπτή δήλωσή του.<br /><br />Ωστόσο, εξέφρασε την απαισιοδοξία του -ο Τατάρ- τονίζοντας ότι περίμενε μεγαλύτερη υποστήριξη από τον τουρκικό κόσμο.<br /><br />Αναφέρθηκαν οι Τουρκοκύπριοι στη διακήρυξη<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί ότι το Κυπριακό συμπεριλήφθηκε, έστω και για λίγο, στη διακήρυξη που δημοσιεύθηκε στο τέλος της συνόδου κορυφής της Βουδαπέστης.<br /><br />Η διακήρυξη ανέφερε θετικά τις συνεισφορές της τουρκοκυπριακής κοινότητας, ενός «αναπόσπαστου μέρους» του τουρκικού κόσμου, στην TDT μαζί με άλλες χώρες παρατηρητές.<br /><br />Επιπλέον, εκφράστηκαν προσδοκίες ότι το κυπριακό πρόβλημα θα επιλυθεί σύμφωνα με τις υπάρχουσες πραγματικότητες του νησιού και ότι οι Τουρκοκύπριοι θα αποκτήσουν τα δικαιώματά τους ως «ισότιμοι ιδιοκτήτες» του νησιού.<br /><br />Η δεύτερη σύνοδος κορυφής που διοργανώνεται από το TDT φέτος αναμένεται να πραγματοποιηθεί στο Αζερμπαϊτζάν.<br /><br />Σύμφωνα με εκτιμήσεις που έγιναν στην Άγκυρα, είναι πιθανό το Αζερμπαϊτζάν, όπου η ΕΕ έχει μικρή επιρροή, να προσκαλέσει τον ηγέτη της τουρκοκυπριακής πλευράς στη σύνοδο κορυφής.<br /><br />Τρεις χώρες της Κεντρικής Ασίας συνήψαν διπλωματικές σχέσεις με την Κυπριακή Δημοκρατία<br /><br />Το γεγονός ότι η τουρκοκυπριακή διοίκηση δεν προσκλήθηκε στη σύνοδο κορυφής της Ουγγαρίας ήταν επίσης αξιοσημείωτο, επειδή συνέβη αμέσως μετά την σύναψη διπλωματικών σχέσεων μεταξύ των κορυφαίων χωρών της TDT, του Καζακστάν, του Ουζμπεκιστάν και του Τουρκμενιστάν, με την Κυπριακή Δημοκρατία.<br /><br />Η ΕΕ και τα τουρκικά κράτη πραγματοποίησαν μια σημαντική σύνοδο κορυφής στη Σαμαρκάνδη στις αρχές Απριλίου και οι Βρυξέλλες προσέφεραν σε αυτές τις χώρες ένα επενδυτικό πακέτο συνολικής αξίας 12 δισεκατομμυρίων ευρώ.<br /><br />Μία από τις προϋποθέσεις αυτού του πακέτου ήταν η δημιουργία διπλωματικών επαφών μεταξύ τριών τουρκικών κρατών του κόσμου και της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό, το Καζακστάν, το Τουρκμενιστάν και το Ουζμπεκιστάν αποφάσισαν να διορίσουν πρεσβευτές στην Κυπριακή Δημοκρατία.<br /><br />Τα κόμματα της αντιπολίτευσης στην Τουρκία είχαν θεωρήσει την αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από ηγετικά μέλη του TDT ως χρεοκοπία της πολιτικής της Άγκυρας στο Κυπριακό.<br /><br />Η κυβέρνηση, από την άλλη πλευρά, δήλωσε ότι το ζήτημα συζητήθηκε κεκλεισμένων των θυρών με τα τουρκικά κράτη και κατηγόρησε την ΕΕ ότι προσπαθεί να εκμεταλλευτεί το ζήτημα για τα περιφερειακά συμφέροντα του θεσμού.<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Γιατί δεν προσκλήθηκε το Ψευδοκράτος των Τουρκοκυπρίων στη Σύνοδο Κορυφής των Τουρκικών Κρατών στην Ουγγαρία;

Η Ουγγαρία, μέλος της ΕΕ, φιλοξένησε στις 21 Μαΐου την άτυπη σύνοδο κορυφής του Οργανισμού Τουρκικών Κρατών (TDT), στον οποίο έχει καθεστώς ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν ανακοινώνει το 2028 ως το τέλος της προεδρικής του θητείας.

<img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2023/10/erdogan-9-630x400.jpg" width="689" /><br /><br />Μετά από δεκαετίες στην εξουσία, ο Τούρκος ηγέτης Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι οι πρόσφατες δημοτικές εκλογές θα είναι οι τελευταίες υπό την ηγεσία του, σηματοδοτώντας μια σημαντική πολιτική μετάβαση για την Τουρκία.<br /><br />Ο Ερντογάν, ο οποίος κυριαρχεί στην πολιτική σκηνή της χώρας, ξεκαθάρισε ότι δεν προτίθεται να διεκδικήσει εκ νέου την προεδρία όταν λήξει η τρέχουσα θητεία του το 2028, κλείνοντας ένα κεφάλαιο για έναν από τους πιο επιδραστικούς πολιτικούς της σύγχρονης τουρκικής ιστορίας.<br /><br />Μιλώντας μετά τις δημοτικές εκλογές, ο 70χρονος Ερντογάν τόνισε:<br /><br />«Δεν έχω πρόθεση να επανεκλεγώ ή να θέσω ξανά υποψηφιότητα για πρόεδρος».<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος, που κατέχει τη θέση από το 2014 και προηγουμένως διετέλεσε πρωθυπουργός για μια δεκαετία, εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία για να προωθήσει την ανάγκη ριζικής συνταγματικής αλλαγής.<br /><br />Επικρίνοντας το ισχύον Σύνταγμα, το οποίο υιοθετήθηκε την εποχή του στρατιωτικού πραξικοπήματος, υπογράμμισε την ανάγκη για ένα νέο, πολιτικό πλαίσιο:<br /><br />«Η Τουρκία δεν μπορεί να προχωρήσει με ένα Σύνταγμα γραμμένο από πραξικοπηματίες. Χρειαζόμαστε ένα Σύνταγμα που θα προταθεί από πολίτες, όχι από συνωμότες».<br /><br />Οι δηλώσεις του, όπως μεταδόθηκαν από το πρακτορείο Anadolu, υπογραμμίζουν την αποφασιστικότητά του να διαμορφώσει το πολιτικό μέλλον της Τουρκίας πριν αποχωρήσει από την εξουσία.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Ερντογάν ανακοινώνει το 2028 ως το τέλος της προεδρικής του θητείας.

Μετά από δεκαετίες στην εξουσία, ο Τούρκος ηγέτης Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δήλωσε ότι οι πρόσφατες δημοτικές εκλογές θα είναι οι τελευταίες υπό...

Διαβάστε την συνέχεια

Το casus belli στο παζάρι για τους εξοπλισμούς.

<img height="360" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2025/05/3dd5f16ce15ad72d07368cb8230b44e2_4616464-1-1.jpg?v=1747973482" width="714" /><br /><b><br />Βασίλης ΝέδοςΜανώλης Κωστίδης Αντώνης Αντζολέτος</b><br />Στο τραπέζι τίθεται από την Αθήνα η άρση του τουρκικού casus belli, καθώς μπορεί να συνδεθεί με την πιθανότητα συνεργασίας της Αγκυρας με την Ε.Ε. για την Ευρωπαϊκή Αμυνα, όπως ανέφερε χθες ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Μάλιστα, ο πρωθυπουργός άφησε να εννοηθεί ότι η όποια συμφωνία της Τουρκίας με την Ε.Ε. θα πρέπει να τύχει ομοφωνίας, αφού εμπίπτει στον τομέα των εμπορικών συναλλαγών, ενώ πρόσθεσε πως θα θέσει το ζήτημα και στον Τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<div><br />Το τουρκικό casus belli στο τραπέζι από την Αθήνα<br /><br />Των Βασίλη Νέδου, Μανώλη Κωστίδη<br />Η άρση του casus belli μπορεί να συνδεθεί με την πιθανότητα της συνεργασίας της Τουρκίας με την Ε.Ε. για την ευρωπαϊκή άμυνα, ανέφερε χθες ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης κατά τη συνέντευξή του στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ (στους Β. Χιώτη και Ν. Παπαδόπουλο), υπονοώντας μάλιστα ότι θα το θέσει και εκ του σύνεγγυς στη συνάντηση που θα έχει με τον πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος υπογράμμισε ότι έχει αναπτύξει μια «καλή επικοινωνία» με τον κ. Ερντογάν, δεν προσδιόρισε ημερομηνία διεξαγωγής του Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας (ΑΣΣ), εμφανίστηκε ωστόσο πρόθυμος να εξηγήσει στον πρόεδρο της Τουρκίας την κατάσταση. Αξίζει να σημειωθεί ότι οι δύο άνδρες δεν αποκλείεται να έχουν ένα τετ α τετ και στα τέλη Ιουνίου, όταν θα πραγματοποιηθεί στη Χάγη η σύνοδος κορυφής του NATO.<br /><br />Συγκεκριμένα, χθες ο πρωθυπουργός άφησε να εννοηθεί ότι η όποια συμφωνία της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ενωση θα πρέπει να τύχει ομοφωνίας, καθώς εμπίπτει, με την ευρεία έννοια, στον τομέα των εμπορικών συναλλαγών. Ουσιαστικά ο κ. Μητσοτάκης παραπέμπει στις λεκτικές διατυπώσεις που περιλαμβάνονται στο τελικό κείμενο του υπό έγκριση κανονισμού Safe και η ανάγνωσή τους παραπέμπει στο άρθρο 212 της συνθήκης λειτουργίας της Ε.Ε. (ΣΛΕΕ) περί ομοφωνίας στη λήψη αυτών των αποφάσεων.<br /><br />Ο πρωθυπουργός άφησε να εννοηθεί ότι η όποια συμφωνία της Τουρκίας με την Ε.Ε. για τα χρηματοδοτικά εργαλεία της ευρωπαϊκής άμυνας θα πρέπει να τύχει ομοφωνίας.<br /><br />«Υπάρχει και μια πρόβλεψη», ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης, «η οποία δεν έχει αναδειχθεί επαρκώς, ότι για να μπορέσει η Ε.Ε. να συνάψει οποιαδήποτε συμφωνία με τρίτο κράτος-μέλος, υποψήφιο εν προκειμένω, απαιτείται η σύμφωνη γνώμη όλων των κρατών-μελών». Ο κ. Μητσοτάκης σημείωσε πως «είναι σαφές ότι αν η Τουρκία επιθυμεί να μπει στα χρηματοδοτικά εργαλεία της ευρωπαϊκής άμυνας, θα πρέπει να ληφθούν υπόψη και οι δικαιολογημένοι προβληματισμοί και της Ελλάδας και της Κύπρου». Και σημείωσε τα εξής: «Για να γίνω πιο συγκεκριμένος και πιο σαφής: είναι 30 χρόνια από τότε που η τουρκική Εθνοσυνέλευση ψήφισε το περιβόητο casus belli. Νομίζω ότι, 30 χρόνια μετά, έχει έρθει η ώρα να ζητήσουμε ευθέως από τους Τούρκους φίλους μας να το βγάλουν από το τραπέζι». Ο πρωθυπουργός είπε, χαρακτηριστικά, ότι «δεν γίνεται από τη μια να διεκδικείς να μπεις σε ευρωπαϊκά χρηματοδοτικά εργαλεία και από την άλλη να εξακολουθεί να υπάρχει μια απόφαση η οποία απειλεί, ουσιαστικά, μια ευρωπαϊκή χώρα με πόλεμο, αν κάνει κάτι το οποίο έχει νόμιμο δικαίωμα να κάνει».<br /><br />Προϊόν συμβιβασμού<br /><br />Οι δηλώσεις του κ. Μητσοτάκη καταγράφονται λίγες ημέρες πριν από το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων (ΣΓΥ) της 27ης Μαΐου, που θα επικυρώσει τον κανονισμό Safe, όπως αυτός συμφωνήθηκε στο τελευταίο συμβούλιο των μόνιμων αντιπροσώπων (Coreper). Στο κείμενο που υιοθετήθηκε καταγράφηκε μόνο μια φορά ο όρος «ομονοούντες» («like minded»), καθώς είχαν προηγηθεί αρκετές συζητήσεις για την αναγκαιότητα συμπερίληψής του. Η τελική αναφορά –έστω αυτή τη μία φορά– στο κείμενο του μηχανισμού Safe υπήρξε προϊόν συμβιβασμού. Επιπλέον, οι νομικές υπηρεσίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης είχαν αντιδράσει νωρίτερα αρκετές φορές για το ενδεχόμενο να εισαχθεί το άρθρο 212 ΣΛΕΕ, για λόγους που συνδέονται με ερμηνεία κάποιων χωρίων της συμφωνίας. Σε κάθε περίπτωση ο μηχανισμός Safe ήταν γνωστό ευθύς εξαρχής ότι επρόκειτο να υιοθετηθεί με ειδική πλειοψηφία (QMV) και όχι ομοφωνία, γεγονός που επί του πρακτέου η Αθήνα δεν μπορούσε να επηρεάσει. Επί της ουσίας, πάντως, η Αγκυρα δεν πρόκειται να επιχειρήσει τη συμμετοχή της στα προγράμματα ανάπτυξης της ευρωπαϊκής άμυνας με κάποια διακριτή συμμετοχή, αλλά μέσω εταιρειών που ως εργολάβοι ή υπεργολάβοι θα βρεθούν σε κοινοπραξίες ευρύτερων ευρωπαϊκών προγραμμάτων. Η συγκεκριμένη πραγματικότητα είναι εκείνη που οδήγησε τους Τούρκους προ μηνών να προχωρήσουν σε επενδύσεις, όπως η αγορά της ιταλικής Piaggio από την εταιρεία Baykar, η οποία μπορεί να ανήκει στον γαμπρό του προέδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, λογίζεται ωστόσο οργανισμός ο οποίος δεν έχει απευθείας σχέσεις με την κυβέρνηση της Τουρκίας.<br /><br />Στην Αγκυρα, πάντως, επικρατεί ικανοποίηση από τις μέχρι στιγμής εξελίξεις που αφορούν την πιθανή συμμετοχή της Τουρκίας στα ευρωπαϊκά αμυντικά προγράμματα, αν και εκφράζεται ενόχληση για τις ελληνικές προσπάθειες να την περιορίσει. Πηγές του υπουργείου Αμυνας της Τουρκίας ανέφεραν ότι «οι προσπάθειες να αγνοηθεί ο κρίσιμος ρόλος της Τουρκίας στην περιοχή και η σημασία της για την ασφάλεια της Ευρώπης είναι καταδικασμένες να αποτύχουν». Και πρόσθεταν ότι «η μεταφορά των διμερών διαφορών σε πολυμερείς πλατφόρμες και η υιοθέτηση μιας στάσης περιθωριοποίησης της χώρας μας δεν είναι ούτε καλοπροαίρετο ούτε κι ένα σώφρον βήμα». Ενώ σημείωναν ότι «ως μέλος του ΝΑΤΟ και του ΟΑΣΕ και ως υποψήφια προς ένταξη χώρα της Ε.Ε., η Τουρκία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής ασφάλειας με την αναπτυσσόμενη αμυντική βιομηχανία της, τον σημαντικό ρόλο της στην επίλυση περιφερειακών κρίσεων και τον ισχυρό στρατό της. Θα συνεχίσουμε να εξηγούμε την ισχύ της Τουρκίας σε όσους δεν την αντιλαμβάνονται».<br /><br />Οι ίδιες πηγές κατέληγαν ότι η ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ενωση παραμένει στρατηγικός στόχος για την Τουρκία, καθώς «η Τουρκία και η Ε.Ε. μοιράζονται μακροπρόθεσμα στρατηγικά συμφέροντα σε πολλούς τομείς, όπως η άμυνα και η ασφάλεια, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας και η πρόληψη της παράτυπης μετανάστευσης».<br /><br />Ο τουρκικός Τύπος<br /><br />Την ίδια στιγμή, κάποια τουρκικά ΜΜΕ, όπως η εφημερίδα «Τουρκιγιέ», περιέγραφαν ως «σκανδαλώδη» την παραίνεση του Κυριάκου Μητσοτάκη για κατάργηση του casus belli προκειμένου η Τουρκία να αποκτήσει πρόσβαση στα αμυντικά κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ενωσης, ενώ σε άλλες ενημερωτικές ιστοσελίδες υποστηριζόταν ότι η Αθήνα κινητοποιήθηκε για να εμποδίσει τη συμμετοχή της Τουρκίας.</div><div><br />30 χρόνια ευθείας απειλής από Τουρκία<br /><br />Του Αντώνη Αντζολέτου<br />Εδώ και 30 χρόνια δύο λέξεις χαρακτηρίζουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις: casus belli. Αποτελεί το μεγάλο «αγκάθι» με τους γείτονες, καθώς η Τουρκία είναι το μόνο κράτος που έχει εκδώσει απειλή πολέμου εναντίον γειτονικής της χώρας και μάλιστα εναντίον συμμάχου, εάν ασκήσει νόμιμο δικαίωμά της. Απαρχή της τουρκικής απειλής αποτέλεσε η απόφαση της τουρκικής εθνοσυνέλευσης, η οποία στις 8 Ιουνίου 1995 ομόφωνα εξουσιοδότησε την κυβέρνηση της Τανσού Τσιλέρ να χρησιμοποιήσει όλα τα μέσα, περιλαμβανομένων και των στρατιωτικών, εναντίον της Ελλάδας σε περίπτωση που επέκτεινε τα χωρικά της ύδατα (αιγιαλίτιδα ζώνη) από τα 6 στα 12 ναυτικά μίλια.<br /><br />Το θέμα πήρε μεγάλες διαστάσεις, καθώς αυτή ήταν η αντίδραση της κυβέρνησης της Αγκυρας ως προς τη νόμιμη δήλωση της Ελλάδας κατά την κύρωση της σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας (ν. 2321/1995), ότι επιφυλάσσεται να ασκήσει σε οιοδήποτε χρόνο το δικαίωμά της. Το casus belli της Τουρκίας ήταν σαφές από την αρχή πως συνδέεται άμεσα και με το θέμα των «γκρίζων ζωνών».<br /><br />Στο «τιμόνι» της χώρας εκείνη την περίοδο βρισκόταν ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο οποίος αμέσως μετά τη γνωστοποίηση του τουρκικού ψηφίσματος ανέλαβε να πραγματοποιήσει μια διεθνή διπλωματική εκστρατεία για την καταγγελία της τουρκικής πρόκλησης για τα 12 μίλια, προχωρώντας σε διαβήματα στους διεθνείς οργανισμούς (ΟΗΕ, ΝΑΤΟ, Ε.Ε.). Αυτό που είχε επισημανθεί ήταν πρωτίστως η παραβίαση του άρθρου 2.4 του Καταστατικού Χάρτη του ΟΗΕ (περί αποχής από την απειλή ή χρήση βίας εναντίον άλλου κράτους). Η τότε ελληνική κυβέρνηση είχε διαγνώσει τους κινδύνους που είχε η προκλητική κίνηση της Aγκυρας για τη σταθερότητα και την ειρήνη στην περιοχή.<br /><br />Eκτοτε η ανάκληση του casus belli περιλαμβάνεται σε όλες τις ετήσιες εκθέσεις προόδου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας και στα σχετικά ψηφίσματα του Ευρωκοινοβουλίου.<br /><br />Από τα μέσα της δεκαετίας του ’90, άλλωστε, οι τουρκικές αρχές έθεσαν αρκετές βραχονησίδες και νησίδες, καθώς και τις μεταξύ αυτών θαλάσσιες περιοχές υπό καθεστώς «γκρίζων ζωνών», θεωρώντας πως αποτελούν προέκταση του εδάφους τους. Eξι μήνες μετά την απειλή πολέμου, Ελλάδα και Τουρκία δοκιμάστηκαν στο πεδίο, καθώς η κρίση των Ιμίων ήρθε να βάλει τη δική της «σφραγίδα» στις σχέσεις των δύο χωρών, με το επεισόδιο να αποτελεί αρνητικό σημείο αναφοράς ακόμη και σήμερα.<br /><br />Πάγια θέση<br /><br />Από εκείνη την περίοδο μέχρι και σήμερα η ελληνική κυβέρνηση επαναλαμβάνει την πάγια θέση της, ότι «ο καθορισμός της έκτασης των χωρικών υδάτων αποτελούσε εθνικό κυριαρχικό δικαίωμα, το οποίο θα ασκηθεί όταν κριθεί σκόπιμο».<br /><br />Η άρση του casus belli έχει συμπεριληφθεί μεταξύ των βασικών κριτηρίων για την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε., στο πλαίσιο της υποχρέωσής της για πλήρη σεβασμό του διεθνούς δικαίου και της καλής γειτονίας, που αποτελεί θεμέλια αρχή πάνω στην οποία έχει οικοδομηθεί η Ευρωπαϊκή Eνωση.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το casus belli στο παζάρι για τους εξοπλισμούς.

Βασίλης ΝέδοςΜανώλης Κωστίδης Αντώνης Αντζολέτος Στο τραπέζι τίθεται από την Αθήνα η άρση του τουρκικού casus belli, καθώς μπορεί να συνδεθε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Τραμπ πρέπει να διαλέξει… Ισραήλ ή Τουρκία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-03/d3915200-c285-4038-815c-e97ff752bd04.jpg?itok=Gg2S8189" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="372" data-original-width="620" height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-03/d3915200-c285-4038-815c-e97ff752bd04.jpg?itok=Gg2S8189" width="685" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Αργά ή γρήγορα ο Πρόεδρος Τραμπ θα καταλάβει ότι η Αμερική χωρίς το Ισραήλ είναι μία κουτσή υπερδύναμη στη Μέση Ανατολή: Πόσο θα πάει το φλέρτ με τον ισλαμιστή Ερντογάν;</span></h3><div>Του <b>ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ</b></div><div>Η περιοδεία του Προέδρου Τραμπ στις πλούσιες χώρες του Περσικού Κόλπου άφησε μία απέραντη πίκρα πίσω της.<br /><br />Ο ολικός εναγκαλισμός του με τον Ταγίπ Ερντογάν, και η αθώωση των τζιχαντιστών της Συρίας, μούδιασε το Εβραϊκό Κράτος, που θα πάρει χρόνο να χωνέψει τον μπάτσο του Αμερικανού Πλανητάρχη, παρά το γεγονός ότι ο Μπενιαμίν Νετανιάχου είναι εκεί αν και πέρασαν από την Αμερική Πρόεδροι και από τα δύο κόμματα. Στο τέλος αυτοί υποχωρούσαν.<br /><br />Η έκφραση αγάπης και φιλίας στον Τούρκο ισλαμιστή πρόεδρο προκάλεσε δικαιολογημένο σοκ και στην Ελλάδα και στην Κύπρο. Μέσα σε μερικές ώρες, επιχείρησε να αλλάξει μία πολιτική δεκαετιών στη Μέση Ανατολή, και να προκρίνει τονΕρντογάν έναντι του Μπενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος ήταν φίλος του από τα νεανικά τους χρόνια στη Νέα Υόρκη. Ουδείς γνωρίζει πόσο θα κρατήσει αυτό το «πάγωμα» στον Ισραηλινό Πρωθυπουργό, διότι ο κ. Τραμπ είναι πασίγνωστος για τις κωλωτούμπες του. Λέει και ξελέει στο δευτερόλεπτο.<br /><br />Το θέμα είναι ότι αν και πέρασαν ημέρες δεν επικοινώνησε με τον Νετανιάχου, αλλά ζήτησε από τον υπουργό Εξωτερικών, Μάρκο Ρούμπιο να του τηλεφωνήσει και να του εκφράσει την ανησυχία του Προέδρου για την ανθρωπιστική κατάσταση στη Γάζα, με την υπόσχεση για τη σιδερένια στήριξη του στο Εβραϊκό Κράτος.<br /><br />Μετά τη δολοφονία των δύο νεαρών Ισραηλινών διπλωματών, ο κ. Τραμπ τηλεφώνησε στον Νετανιάχου και σύμφωνα με πληροφορίες έδωσε την έγκριση του και για τις νέες, αχρείαστες, φονικές επιχειρήσεις στη Γάζα. Βεβαίως και είναι πρόβλημα μεγάλο η ανθρωπιστική κρίση και πρέπει να βρεθεί άμεσα μία λύση. Το Εβραϊκό Κράτος κάνει μεγάλο λάθος να επιμένει…<br /><br />Ερωτούμε: Δεν είναι ο κ. Τραμπ που έλεγε μέχρι πρόσφατα στο Ισραήλ να φτάσει μέχρι το τέλος με τη Χαμάς;<br />Δεν είναι ο Αμερικανός Πλανητάρχης που έστειλε, μόλις εξελέγη, στο Εβραϊκό Κράτος το παγωμένο -από την προηγούμενη κυβέρνηση- αμερικανικό πολεμικό υλικό. Δεν γνώριζε εναντίον ποιων θα χρησιμοποιούσε τα αμερικανικά όπλα και πυρομαχικά;<br /><br />Πάντως, είναι σίγουρο ότι η νέα αυτή «πολιτική» οφείλεται στις κλάψες του Ερντογάν ο οποίος βρήκε το κουμπί του κ. Τραμπ και τον δουλεύει ασταμάτητα. Σε αντίθεση με τον Νετανιάχου, ο Τούρκος αυταρχικός πρόεδρος δεν λέει όχι στον Αμερικανό Πρόεδρο. Επέλεξε την οδό των …”συμβουλών” δήθεν για να τον προστατεύσει. Και μαζί με τους βασιλιάδες και τους εμίρηδες τον έσυραν σε ένα παιγνίδι που θα τον οδηγήσει σε περιπέτειες. Και το παιγνίδι αυτό είναι στην πιο επικίνδυνη φάση του.<br /><br />Φαίνεται ότι τον έχουν πείσει ότι η παρουσία του Νετανιάχου στα πολιτικά δρώμενα του Ισραήλ προκαλεί ζημιά και στον ίδιο και στα συμφέροντα της Αμερικής. Και αυτό είναι μέγα πρόβλημα για τον Πρωθυπουργό του Ισραήλ και το ίδιο το Εβραϊκό Κράτος.<br /><br />Εάν δεν βρεθεί τρόπος να συνέλθει ο κ. Τραμπ, θα είναι υπεύθυνος για την απομόνωση του πιο ισχυρού συμμάχου του. Διότι, ναι μεν οι ΗΠΑ βοηθούν με όλους τους τρόπους το Ισραήλ, αλλά το ίδιο έχει φάει άγριο ξύλο, όλα αυτά τα χρόνια από τους τρομοκράτες στο όνομα της Αμερικής και επειδή υποστήριζε την υπερδύναμη. Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δύο το πρόσωπο. Αυτό δεν λένε; Αυτό δεν έκαναν για 70 τόσα χρόνια οι Αμερικανοί και οι Ισραηλινοί;<br /><br />Από την άλλη πλευρά, τι έπραξε η Τουρκία για την Αμερική; Το απόλυτο μηδέν. Οι Άραβες; Χρηματοδοτούσαν όλες τις τρομοκρατικές οργανώσεις εναντίον του Ισραήλ. Και έρχεται ο κ. Τραμπ, να πουλήσει το Ισραήλ -έτσι τουλάχιστον φαίνεται- και να αθωώσει τον τζιχαντιστή της Συρίας, οι οποίος ευθύνεται για τους θανάτους Αμερικανών πολιτών. Δεν πάει καθόλου καλά.<br /><br />Η Ελλάδα και η Κύπρος βρέθηκαν ξαφνικά σε ένα σταυροδρόμι. Να είναι πιστοί σύμμαχοι των Αμερικανών και ο Πρόεδρος τους να αλληθωρίζει προς την Τουρκία, η οποία απειλεί αδιάντροπα στο Αιγαίο και τη Θράκη, ενώ συνεχίζει να κατέχει το 40% της Μεγαλονήσου.<br /><br />Τι κάνουν; Πως αντιδρούν; Θα πρέπει να συνεχίσουν τις επαφές και τις συζητήσεις που έχουν σε όλα τα επίπεδα, να ολοκληρώσουν τις όποιες συμφωνίες έχουν στα σκαριά, καθώς πέραν των «ταρζανιών» του κ. Τραμπ, οι αξιωματούχοι στα διάφορα υπουργεία δεν έχουν καμία εντολή να σταματήσουν οι επαφές με την Αθήνα και τη Λευκωσία. Αντίθετα. Είναι στα σκαριά σε θέματα άμυνας και ενέργειας πολλά «πρότζεκτ» που έχουν εγκριθεί από την παρούσα αμερικανική κυβέρνηση.<br /><br />Αργά ή γρήγορα ο κ. Τραμπ θα καταλάβει ότι η Αμερική χωρίς το Ισραήλ είναι μία κουτσή υπερδύναμη στη Μέση Ανατολή. Ο Ερντογάν θα τον εκμεταλλευθεί όσο μπορεί και θα τον παρατήσει όπως έπραξε και μετά την ήττα του, το Νοέμβριο του 2020, όταν πίστεψε πως δεν θα επιστρέψει ξανά στο Λευκό Οίκο. Ο κ. Τραμπ, δυστυχώς, κολακεύεται εύκολα και τον περιτριγυρίζουν αξιωματούχοι που όλα τα βρίσκουν όμορφα και καλά. Και αυτό, υποβιβάζει την υπερδύναμη Αμερική, η οποία μπορεί να λέει ο Πρόεδρος της ότι είναι παντού, αλλά στην πραγματικότητα απουσιάζει. Δεν είναι πουθενά…</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Τραμπ πρέπει να διαλέξει… Ισραήλ ή Τουρκία;

Αργά ή γρήγορα ο Πρόεδρος Τραμπ θα καταλάβει ότι η Αμερική χωρίς το Ισραήλ είναι μία κουτσή υπερδύναμη στη Μέση Ανατολή: Πόσο θα πάει το φλέ...

Διαβάστε την συνέχεια