Τουρκικός αναθεωρητισμός και ελληνικό φοβικό σύνδρομο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxm7iY3yDplxZhAF9roJl_N8gyS1Eu-C4zxviPypNWNloX7Av-rZVTrpSlhJLbQfNSbINVLWjDB_KMQcSzkU-KF5TXUa0uwYPKPiOCGmnSdMCmPc73zwmTVWPk0EW29d5a3cInyC2YCEo/s1600/mitsotakis-erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="476" data-original-width="800" height="380" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxm7iY3yDplxZhAF9roJl_N8gyS1Eu-C4zxviPypNWNloX7Av-rZVTrpSlhJLbQfNSbINVLWjDB_KMQcSzkU-KF5TXUa0uwYPKPiOCGmnSdMCmPc73zwmTVWPk0EW29d5a3cInyC2YCEo/s640/mitsotakis-erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b> Ζαχαρίας Μίχας </b><br />Για μια ακόμη φορά, η ελληνική εξωτερική πολιτική εκπλήσσει και εγείρει ερωτήματα αναφορικά με τη λογική που τη διέπει, στο πλαίσιο της εξυπηρέτησης του εθνικού συμφέροντος. Η ύπαρξη μιας νέας κυβέρνησης ασφαλώς αποτελεί μία βραχυπρόθεσμη δικαιολογία, η ισχύς της οποίας, όμως, εξαντλείται ταχύτατα. Ο τουρκικός αναθεωρητισμός, στο νέο του πλαίσιο, εντάσσεται στον υπέρ πάντων αγώνα του Ερντογάν να αποσπάσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο μερίδιο ελέγχου. Αυτό αφορά τον έλεγχο χώρου (περί Γαλάζιας Πατρίδας και αναφορές στην έκταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας), αλλά και τον δυνητικό έλεγχο κοιτασμάτων υδρογονανθράκων με το αντίστοιχο οικονομικό όφελος. <br /><br />Είναι αναμφισβήτητα το πιο σημαντικό και επείγον πρόβλημα για την ελληνική εξωτερική πολιτική, με βασικό χαρακτηριστικό την ταχύτητα των εξελίξεων. Για την Ελλάδα, άλλωστε, το διακύβευμα είναι κρίσιμο: κρίνεται το οικονομικό της μέλλον, καθώς υπάρχουν ισχυρότατες ενδείξεις, παρουσίας από σημαντικών έως παγκοσμίου επιπέδου κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην ελληνική υφαλοκρηπίδα. Για ΑΟΖ δεν μπορούμε ακόμα να συζητούμε, καθώς η Ελλάδα δεν την έχει ανακηρύξει. Οι κυβερνήσεις δεν πείθονται ότι αυτή η έννοια του διεθνούς δικαίου της θάλασσας έχει προστιθέμενη αξία για τα εθνικά συμφέροντα.<br /><br />Τα κράτη αναζητούν επαύξηση των δυνατοτήτων αξιοποίησης των υποθαλάσσιων πλουτοπαραγωγικών πηγών (από την αλιεία και τους υδρογονάνθρακες μέχρι κοιτάσματα σπανίων γαιών, ένας τομέας που συζητιέται ολοένα και περισσότερο μεταξύ ειδικών ανά τον κόσμο). Η οικονομική εκμετάλλευση δεν ταυτίζεται με την άσκηση κυριαρχίας επί του θαλάσσιου χώρου που αφορά η έννοια της ΑΟΖ, κάτι το οποίο πρέπει να τονιστεί.<br /><br />Αυτό που περιγράφεται ως ελληνικό πρόβλημα, λοιπόν, ο εστιασμένος τουρκικός αναθεωρητισμός, αποτελεί πλέον κομβικό ζητούμενο στις προτεραιότητες κορυφαίων δρώντων του διεθνούς συστήματος, επηρεάζοντας γεωστρατηγικά συμφέροντα. Αφορά ισορροπίες υπό διαμόρφωση που θα καθορίσουν τις νέες σταθερές που θα διαμορφώσουν τη νέα τάξη στην ευρύτερη περιοχή, εάν και όταν αυτή επιτευχθεί. <br /><br />Κατά συνέπεια, η αναβλητικότητα, ο ετεροχρονισμός, το κουκούλωμα ενός προβλήματος, ακυρώνονται στην πράξη από την ενεργό εμπλοκή του επισπεύδοντος διεθνούς παράγοντα. Η Ελλάδα απειλείται με περιθωριοποίηση, σε μια περίοδο μάλιστα που οι μετοχές της εμφανίζονται ενισχυμένες. Αυτό είναι το αποτέλεσμα του διεθνούς ενδιαφέροντος για την περιοχή και της αποκλίνουσας συμπεριφοράς της Τουρκίας, υπό την έννοια ότι στην πράξη έχει αποσκιρτήσει από το δυτικό στρατόπεδο, όπου είχε τον ρόλο χώρας πρώτης γραμμής.<br /> <br />Η ενεργός τουρκική διπλωματία και η παθητική ελληνική <br /><br />Επανερχόμενοι στον αρχικό ισχυρισμό περί ανεπαρκούς αντιμετώπισης της νέας αυτής κατάστασης από την Αθήνα, διαπιστώνει κανείς ότι η Τουρκία κινείται ενεργά σε όλα τα επίπεδα, επιχειρώντας να κεφαλαιοποιήσει τη μεγάλη γεωστρατηγική αξία, που έχει λόγω της θέσης της στον χάρτη. Από την άλλη πλευρά, η Ελλάδα περιορίζεται σε έναν αμυντικό ρόλο, επικαλούμενη το διεθνές δίκαιο. Ταυτόχρονα, προσπαθεί να ευθυγραμμίσει τα συμφέροντά της με αυτά των ΗΠΑ και της Γαλλίας και να βρει κοινό βηματισμό με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, που επίσης ενοχλούνται από την τουρκική στάση. <br /><br />Δεν υπονοούμε ότι οι επιλογές αυτές είναι λανθασμένες. Το επιχείρημα είναι πως η σημασία τους συγκαλύπτει την ανάγκη ανάληψης πρωτοβουλιών, οι οποίες θα βοηθήσουν στην κατεύθυνση παραγωγής ευνοϊκού για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα αποτελέσματος. Η πάγια τακτική της Τουρκίας έχει δύο χαρακτηριστικά: Πρώτον, είναι μαξιμαλιστική και δεύτερον απεχθάνεται οποιαδήποτε εμπλοκή διεθνούς οργάνου επίλυσης διακρατικής διαφοράς. Ερμηνεύει αυθαίρετα το διεθνές δίκαιο, επικαλούμενη “ειδικές συνθήκες” και θεωρίες προσαρμοσμένες στις επιθυμίες της. <br /><br />Αποκορύφωμα είναι το ότι τα νησιά δεν δικαιούνται θαλάσσιες ζώνες πέραν των 6 ναυτικών μιλίων χωρικών υδάτων. Με τον τρόπο αυτόν, η Άγκυρα έχει φτάσει να διεκδικεί θαλάσσια σύνορα με τη Λιβύη, διαγράφοντας τα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη! Μπορεί στο διεθνές δίκαιο της θάλασσας να υφίσταται και η έννοια της αναλογικότητας, κάτι το οποίο σημαίνει ότι το Διεθνές Δικαστήριο πιθανόν να λάβει υπόψη τον τεράστιο ηπειρωτικό κορμό της Τουρκίας έναντι του Καστελλόριζου, αλλά η Άγκυρα αρνείται οριοθέτηση από τη Χάγη. Η ουσία είναι ότι η Τουρκία έχει οδηγηθεί –και από την ελληνική στάση– να πιστεύει πως μπορεί να αποκομίσει πολλά περισσότερα, ακολουθώντας παγίως τακτική εκφοβισμού και καταναγκασμού. <br />Η διεθνής ασυλία της Τουρκίας <br /><br />Ενώ οι μεγάλοι παίκτες στην περιοχή μας ιδιωτικά έως και λοιδορούν τις θέσεις της Άγκυρας, τουλάχιστον μέχρι πριν λίγα χρόνια δεν είχε καταγραφεί δήλωση που να τις καταδικάζει απερίφραστα, γεγονός πού φυσικά εξέθρεψε την τουρκική υπεροψία. Πρόσφατα, η Τουρκία προχώρησε στην κατάθεση επιστολής στον ΟΗΕ, η οποία ως είθισται δημοσιεύθηκε ως επίσημο έγγραφο του Οργανισμού, με την οποία διεκδικεί πολύ μεγάλο μέρος της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και της κυπριακής ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο. Το επιχείρημά της είναι ότι «διαθέτει τη μεγαλύτερη ηπειρωτική ακτογραμμή στην Ανατολική Μεσόγειο». <br /><br />Είναι προφανές ότι η Τουρκία επιχειρεί να προωθήσει τις απόψεις της, εξοικειώνοντας το διεθνές σύστημα. Η ευθύνη να μη μείνουν αναπάντητες βαραίνει την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία, οι οποίες πλήττονται άμεσα. Η Αθήνα απάντησε στην τουρκική ενέργεια, καταθέτοντας επιστολή στον ΟΗΕ, με την οποία επεξηγούνται οι θέσεις της Ελλάδας. Πρόκειται για ορθή ενέργεια, η οποία όμως είναι ανεπαρκής. Η ελληνική διπλωματία λαμβάνει υπόψη την “φιλική προτροπή” των ΗΠΑ να μην προχωρήσει σε κατάθεση συντεταγμένων για τα ποια θεωρεί όρια της ελληνικής υφαλοκρηπίδας, εάν δεν έχει προηγουμένως συνεννοηθεί με την Τουρκία! <br /><br />Το κεντρικό επιχείρημα του παρόντος είναι πως δεδομένων των εξελίξεων, η συμμόρφωση με την αμερικανική προτροπή είναι αντιπαραγωγική και επιβλαβής για τα εθνικά συμφέροντα. Η αμερικανική στάση φαίνεται να υπαγορεύθηκε από τις δυνητικές συνέπειες μετά την ανακοίνωση της Άγκυρας ότι η επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων στα 12 μίλια, όπως δίδει το δικαίωμα το διεθνές δίκαιο, θα είναι “αιτία πολέμου”. <br /><br />Οι γραφειοκρατίες δεν είναι εύκολο να προσαρμοστούν σε μεταβαλλόμενες συνθήκες, με αποτέλεσμα να εμμένουν σε σχήματα. Εξ ου και η αμερικανική προτροπή, με την οποία συμμορφώνεται η Ελλάδα, δείχνει να μην λαμβάνει υπόψη κάτι πολύ απλό. Η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια θα παρήγαγε άμεσα αποτέλεσμα. Γι’ αυτό και οι Τούρκοι προσπαθούν την αποτρέψουν. Η κατάθεση συντεταγμένων, όμως, δεν συνεπάγεται μονομερή οριοθέτηση, δεν σημαίνει πως το κράτος που καταθέτει συντεταγμένες αυτομάτως αποκτά ΑΟΖ αυτής της έκτασης. Η κατάθεση γίνεται μονομερώς και οι όποιες αντιδράσεις γειτονικών κρατών καταγράφουν την υφιστάμενη διαφωνία. <br /><br />Ο Καταστατικός Χάρτης του ΟΗΕ αναφέρει τις μεθόδους ειρηνικής επίλυσης των διαφορών. Σε αυτή απουσιάζει ο κανόνας της ζούγκλας, η κατίσχυση του ισχυρότερου επί του πιο αδύναμου, υπό την απειλή των όπλων. Το σημαντικό είναι όμως ότι η Ελλάδα δεν έχει λόγο να μην προχωρήσει στην κατάθεση συντεταγμένων. Οι ΗΠΑ, άλλωστε, δεν έχουν επισήμως διαφωνήσει. Η Τουρκία δεν επιθυμεί οποιαδήποτε ουσιαστική συζήτηση επί της ελληνικής ΑΟΖ. Αναρωτιέται κανείς τι είδους διαπραγμάτευση μπορεί να υπάρξει, όταν η μία πλευρά λέει πως τα νησιά έχουν δικαιώματα θαλασσίων ζωνών και η άλλη λέει πως δεν έχουν! <div> <br />Ανάγκη για αλλαγή στάσης <br /><br />Η Αθήνα οφείλει να εγκαταλείψει τη σημερινή παθητική στάση. Να μελετήσει ενέργειες, με τις οποίες να αναλάβει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Νόμιμο δικαίωμα το οποίο δεν ασκείται για πολύ χρόνο ατροφεί, με αποτέλεσμα να ενισχύεται η τουρκική θέση περί ειδικών περιστάσεων. Είναι παράλογο η θέση σου να στηρίζεται απόλυτα στο διεθνές δίκαιο, να σε ευνοούν αυτή την περίοδο οι διεθνείς συμμαχίες, ο αντίπαλός σου να έχει μετατρέψει εαυτόν σχεδόν σε κράτος-παρία και παρόλα αυτά να παίζεις λόγω φοβικού συνδρόμου το παιχνίδι του. <br /><br />Στην ουσία, η ελληνική πλευρά αναμένει τα γεωτρύπανα της αμερικανικής ExxonMobil και της γαλλικής Total να ξεκινήσουν γεωτρήσεις στα θαλάσσια οικόπεδα νότια της Κρήτης και ναυτικές μονάδες των ΗΠΑ και της Γαλλίας να αποτρέψουν ενδεχόμενη τουρκική ενέργεια. Άντε, θα υπάρχει και μια διακριτική παρουσία του ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού. Αυτή δεν είναι μια κολακευτική εικόνα ευρωπαϊκής χώρας που δαπανά τεράστια ποσά για την άμυνά της. <br /><br />Η Ελλάδα εκπέμπει το φοβικό σύνδρομο που κατατρύχει τις πολιτικές ηγεσίες της. Δίνει παγίως την εντύπωση ότι προσδοκά άλλοι να της λύσουν τα προβλήματα. Δεν κινείται στην κατεύθυνση ενεργούς διαμόρφωσης του περιβάλλοντος, εντός του οποίου αυτά εξελίσσονται, με αποτέλεσμα να επιδεινώνονται. Πριν την οικονομική κρίση, η κατάσταση των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων ήταν καλύτερη και η μαχητική του ικανότητα πιο αποτελεσματική, αλλά το φοβικό σύνδρομο ήταν παρόν. <br /><br />Άρα δεν προήλθε από την σημερινή ασυμμετρία μεγεθών. Προήλθε από την απροθυμία ανάληψης του παραμικρού ρίσκου για την υπεράσπιση των εθνικών συμφερόντων από την πλευρά του πολιτικού συστήματος, την απροθυμία διατάραξης της ευδαιμονίας με ημερομηνία λήξης που εξασφάλιζε ο φθηνός δανεισμός. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό και το βιώνουμε 10 χρόνια τώρα. </div> <div> <br />Έχει διαβεί τον Ρουβίκωνα <br /><br />Η απραξία, η πρακτική κουκουλώματος των προβλημάτων οφείλεται σε μια ψυχογενή άρνηση των ελληνικών ελίτ, η οποία τελικώς πλήττει το εθνικό συμφέρον. Για την ακρίβεια, ανοίγει διαρκώς την όρεξη της δίχως όρια αναθεωρητικής Τουρκίας. Τα μαθήματα που υποτίθεται πως λάβαμε από την οικονομική κρίση, δίνουν την ευκαιρία για μια αυτοκριτική θεώρηση των πεπραγμένων μας και για αλλαγής ρότας. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη καλείται να μιλήσει και να πράξει όχι μόνο για την οικονομία, αλλά και για την εθνική ασφάλεια. <br /><br />Δεν χρειάζεται η Ελλάδα να μετατραπεί σε μιλιταριστικό κράτος, που φοβούνται μερικοί. Χρειάζεται πολιτική βούληση ανάσχεσης των παράνομων διεκδικήσεων της Τουρκίας και σχεδιασμός με έξυπνο στρατιωτικά και όχι μόνο τρόπο. Χρειάζεται να εκμεταλλευτούμε τις υπαρξιακές αντιφάσεις της γειτονικής χώρας. Η Ελλάδα καλείται να αδράξει τις ευκαιρίες και να διαμορφώσει το πλαίσιο στην Ανατολική Μεσόγειο, κατά τρόπο συμβατό με τα συμφέροντα των ΗΠΑ και της Γαλλίας, αλλά ταυτόχρονα κατά τρόπο να κατοχυρώνει τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα. <br /><br />Η Τουρκία του Ερντογάν φαίνεται πως έχει διαβεί τον Ρουβίκωνα, παρότι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι θέλουν ακόμα να ελπίζουν πως θα την επαναφέρουν και ουσιαστικά στο δυτικό στρατόπεδο. Η Αθήνα δεν έχει κανένα λόγο να εμπλακεί άμεσα σ’ αυτή τη διελκυστίνδα. Πρέπει να ετοιμάζεται για κάθε ενδεχόμενα, αλλά είναι προφανές πως εάν οι σχέσεις της Δύσης με την Τουρκία οδηγηθούν σε ρήξη, θα έχει ανοιχτεί μια ιστορική ευκαιρία και για την Ελλάδα και για την Κυπριακή Δημοκρατία.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκικός αναθεωρητισμός και ελληνικό φοβικό σύνδρομο

Ζαχαρίας Μίχας  Για μια ακόμη φορά, η ελληνική εξωτερική πολιτική εκπλήσσει και εγείρει ερωτήματα αναφορικά με τη λογική που τη διέπει, σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η κυβέρνηση Ερντογάν ζητά πίσω κειμήλια της Παναγίας Σουμελά -Στη λίστα και αντικείμενα από την Ελλάδα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzX26sFmBryzfU5rAvWf6KBqOvr_FBN68Ko4-O8gzcsMgG3eSf7XdJ3njsmFsN4aQEidLh4r_YHizsplzmZBBKgomDdDGSynMsvKqsq_V2va0yaXEYKMPq7-rm_jh6xXyq7SyTOsRU-80/s1600/panagia-sumela.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="384" data-original-width="768" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhzX26sFmBryzfU5rAvWf6KBqOvr_FBN68Ko4-O8gzcsMgG3eSf7XdJ3njsmFsN4aQEidLh4r_YHizsplzmZBBKgomDdDGSynMsvKqsq_V2va0yaXEYKMPq7-rm_jh6xXyq7SyTOsRU-80/s640/panagia-sumela.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ακαδημαϊκοί από την Τουρκία επισκέφτηκαν μουσεία, ιδιωτικούς συλλέκτες και πανεπιστήμια στην Τραπεζούντα, την Κωνσταντινούπολη, την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Μεγάλη Βρετανία και τις ΗΠΑ προκειμένου να συλλέξουν πληροφορίες για αντικείμενα που ανήκαν στην Παναγία Σουμελά.<br /> <br /> Σύμφωνα με το άρθρο της τουρκικής Μιλιέτ οι αρμόδιοι κατέγραψαν μια σειρά από μεταλλικά αντικείμενα, χειρόγραφα, αλλά και ενδυμασίες από την βυζαντινή περίοδο που σύμφωνα με τους Τούρκους ακαδημαϊκούς ανήκουν στο ιστορικό Μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά.<br /> <br /> Ανάμεσα στα έργα, όπως αναφέρεται στο δημοσίευμα, βρίσκονται αντικείμενα που αποδίδονται στον Αλέξιο Γ’ τον Μέγα Κομνηνό, ο οποίος και διετέλεσε αυτοκράτορας της Τραπεζούντας από το 1349 ως και τον θάνατό του. Το δημοσίευμα αναφέρει πως πολλά από τα ανεκτίμητης, όπως σημειώνει, αξίας κειμήλια της Παναγίας Σουμελά αφαιρέθηκαν και βγήκαν στο εξωτερικό από τους Αμερικανούς κατά τη διάρκεια αποστολής του ΝΑΤΟ στην περιοχή τη δεκαετία του ‘50.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/inline-images/panagia-sumela-eswteriko-fresko-toixografies.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="543" data-original-width="800" height="434" src="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/inline-images/panagia-sumela-eswteriko-fresko-toixografies.jpg" width="640" /></a></div> <i>Τουρίστες στο εσωτερικό του μοναστηριού, με τις εξαιρετικής τεχνοτροπίας αγιογραφίες / Φωτογραφία: Shutterstock</i><br /> <i><br /></i> Στην τουρκική Εθνοσυνέλευση οι «χαμένοι θησαυροί» της Σουμελά<br /> <br /> Σύμφωνα με το δημοσίευμα, η λίστα αυτή από τα αντικείμενα που ανήκαν στην Παναγία Σουμελά έχει έρθει στην τουρκική Εθνοσυνέλευση από τον Τούρκο υπουργό πολιτισμού Νουρί Ερσόι. Με επιστολή του στο κοινοβούλιο ο Τούρκος πολιτικός δηλώνει πως η Παναγία Σουμελά «είναι ένα από τα σημαντικότερα μοναστήρια στην Ανατολία» και πως είναι αποφασισμένοι να πάρουν πίσω τα 77 αυτά αντικείμενα που έχουν καταγραφεί. Φαίνεται πως η λίστα με τα αντικείμενα αυτά είναι ακταγεγραμμένη στο μουσείο της Αγιάς Σοφιάς και παραμένει στη διάθεση της διεύθυνσης του μουσείου.<br /> <br /> Ο Τούρκος υπουργός πολιτισμού σημειώνει πως θα γίνουν όλες οι απαραίτητες ενέργειες ώστε να επιστραφούν κειμήλια της πολιτιστικής κληρονομιάς της Τουρκίας που βγήκαν παράνομα στο εξωτερικό. Τα τελευταία χρόνια η κυβέρνηση Ερντογάν φαίνεται διατεθειμένη να αξιοποιήσει τουριστικά το ιστορικό μοναστήρι, στο οποίο πραγματοποιούνται εκτεταμένες εργασίες απόκατάστασης.<br /> <br />     Το ιστορικό μνημείο του Ορθόδοξου πολιτισμού, η Παναγία Σουμελά<br /> <br /> Η Ιερά Μονή Παναγίας Σουμελά ή Μονή Σουμελά, είναι ένα πασίγνωστο χριστιανικό ορθόδοξο μοναστήρι κοντά στην Τραπεζούντα, σύμβολο επί 16 αιώνες του Ποντιακού Ελληνισμού.<br /> <br /> <a href="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/inline-images/panagia-sumela-toixografies-exwterikos-xwros.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="534" data-original-width="800" height="426" src="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/inline-images/panagia-sumela-toixografies-exwterikos-xwros.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> <i>Το σύμπλεγμα κιτρίων στις βουνοκορφές του Πόντου που αποτελέσε το μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά / Φωτογραφία: Shutterstock</i><br /> <i><br /></i> Σύμφωνα με την παράδοση, το 386 οι Αθηναίοι μοναχοί Βαρνάβας και Σωφρόνιος οδηγήθηκαν στις απάτητες βουνοκορφές του Πόντου μετά από αποκάλυψη της Παναγίας, με σκοπό να ιδρύσουν το μοναχικό της κατάλυμα. Εκεί, σε σπήλαιο της απόκρημνης κατωφέρειας του όρους, σε υψόμετρο 1063 μέτρα, είχε μεταφερθεί από αγγέλους η ιερή εικόνα της Παναγίας της Αθηνιώτισσας, την οποία, πάντα κατά την παράδοση, εικονογράφησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς.<br /> <br /> Όταν οι Νεότουρκοι βανδάλισαν την Παναγία Σουμελά<br /> Tο 1922 οι Τούρκοι κατέστρεψαν ολοσχερώς το μοναστήρι. Αφού πρώτα λήστεψαν όλα τα πολύτιμα αντικείμενα που υπήρχαν μέσα στη μονή, μετά έβαλαν φωτιά στον χώρο.<br /> <br /> Oι μοναχοί πριν την αναγκαστική έξοδο το 1923 έκρυψαν μέσα στο παρεκκλήσι της Αγίας Βαρβάρας την εικόνα της Παναγίας, το ευαγγέλιο του Οσίου Χριστοφόρου και τον σταυρό του αυτοκράτορα της Τραπεζούντας Μανουήλ Κομνηνού.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/inline-images/panagia-sumela-eswterik-agiografia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="534" data-original-width="800" height="426" src="https://www.iefimerida.gr/sites/default/files/inline-images/panagia-sumela-eswterik-agiografia.jpg" width="640" /></a></div> <i>   Τοιχογραφίες από το εσωτερικών των κτιρίων στο μοναστήρι της Παναγίας Σουμελά / Φωτογραφία: Shutterstock</i><br /> <br /> Τον Ιούνιο του 2010 το Τουρκικό Κράτος έδωσε άδεια στο Οικουμενικό Πατριαρχείο για να τελεστεί στην ιστορική μονή η λειτουργία για την γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, στις 15 Αυγούστου 2010 στην Παναγία Σουμελά. Εκείνη ήταν και η πρώτη φορά ύστερα από 88 έτη που το μοναστήρι λειτούργησε ξανά ως εκκλησία, καθώς τα τελευταία χρόνια είχε μετατραπεί σε μουσείο.<br /> <br /> <a href="https://www.iefimerida.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η κυβέρνηση Ερντογάν ζητά πίσω κειμήλια της Παναγίας Σουμελά -Στη λίστα και αντικείμενα από την Ελλάδα

Ακαδημαϊκοί από την Τουρκία επισκέφτηκαν μουσεία, ιδιωτικούς συλλέκτες και πανεπιστήμια στην Τραπεζούντα, την Κωνσταντινούπολη, την Ελλάδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελληνική – Κυπριακή ΑΟΖ & Τουρκική στρατηγική

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhoMYbvs0ZP-3q6XM8cFqFuXTvEBp3krk-kwH8iryyPesq2ctF7d0KcgidS6Ayf1p347qz4syu-fCxPAK5BAE_ULiN5T_MbpFbBT_iJJFt_Ww9MQB47rgArwbVpG6bKp00279XUbx8wno/s1600/AOZ.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="454" data-original-width="768" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhoMYbvs0ZP-3q6XM8cFqFuXTvEBp3krk-kwH8iryyPesq2ctF7d0KcgidS6Ayf1p347qz4syu-fCxPAK5BAE_ULiN5T_MbpFbBT_iJJFt_Ww9MQB47rgArwbVpG6bKp00279XUbx8wno/s640/AOZ.jpeg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <b>Λεωνίδας Κουμάκης</b><br /> <br /> Ελληνική – Κυπριακή ΑΟΖ<br /> Τουρκική στρατηγική<br /> Είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποτυπώσει κανείς μέσα στην περιορισμένη έκταση ενός άρθρου, ευδιάκριτα και κατανοητά για τον μη εξοικειωμένο αναγνώστη, την ελεγχόμενη κρίση που προκαλεί η Τουρκία στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο προκειμένου να εξυπηρετήσει την επεκτατική στρατηγική της. Αξίζει όμως τον κόπο να το προσπαθήσουμε!<br /> <br /> Ο Τουρκικός επεκτατισμός με την ιδεολογία του Παντουρκισμού εκφράζεται από την εποχή της εμφάνισης των Νεότουρκων το 1908 και την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας που ακολούθησε.<br /> <br /> Η ήττα κατά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο στο πλευρό των Γερμανών, η επιτήδεια «ουδετερότητα» κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου οδήγησε την Τουρκία, ταυτόχρονα με την Ελλάδα, στο ΝΑΤΟ και στην Δύση το 1952. Ο Τουρκικός επεκτατισμός με την ιδεολογία του Παντουρκισμού, αν και ανεπίσημα διαχρονικός από το 1908, απέκτησε και επίσημο εκφραστή μέσα στο Τουρκικό κοινοβούλιο από το 1965, με την ίδρυση του κόμματος «Εθνικιστικής Δράσης» του Αλπασλάν Τουρκές. <br /> <br /> Τις δεκαετίες που ακολούθησαν, η σημαντική για την Δύση γεωστρατηγική θέση της σύγχρονης Τουρκίας αξιοποιήθηκε πλήρως από τους Παντουρκιστές οι οποίοι αμέσως μετά την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974, με την αμέριστη υποστήριξη Αμερικής, Αγγλίας, Ισραήλ, Γερμανίας και την αδιαφορία των άλλων μεγάλων δυνάμεων, εγκαινίασε την επεκτατική στρατηγική δημιουργίας «νέων συνόρων» και με την Ελλάδα.<br /> <br /> Το δήλωσε πεντακάθαρα, στις 27 Φεβρουαρίου 1975, ο πρωθυπουργός της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο Μπουλέντ Ετσεβίτ αναφερόμενος στις δήθεν «επιστημονικές έρευνες» που εγκαινιάστηκαν συμβολικά στο Αιγαίο στις 29 Μαΐου 1974, 521 χρόνια μετά την άλωση της Πόλης: «Τα περί πετρελαϊκών ερευνών ήταν απλά τεχνάσματα. Σκοπός ήταν η διεκδίκηση νέων συνόρων!».<br /> <br /> Από το 1973 είχαν ήδη ξεκινήσει στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών οι συζητήσεις για το Διεθνές Δίκαιο της θάλασσας οι οποίες οδήγησαν στην Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας μία δεκαετία περίπου αργότερα (10 Δεκεμβρίου 1982). Στην σύμβαση αυτή έχουν ήδη προσχωρήσει 160 περίπου χώρες του κόσμου – και όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης – όχι όμως και η Τουρκία γιατί απλά, δεν εξυπηρετεί καθόλου τους επεκτατικούς της στόχους.<br /> <br /> Έτσι, η Τουρκία επέλεξε να δημιουργήσει μεθοδικά και σε βάθος χρόνου, μια εικονική απαίτηση απέναντι στην Ελλάδα, προβάλλοντας συνεχώς απαιτήσεις χωρίς κανένα απολύτως έρεισμα στο Διεθνές Δίκαιο.<br /> <br /> Η πολιτική αυτή συνδυάζεται με ένα διαρκές και απροκάλυπτο νταηλίκι, χωρίς κανένα απολύτως στόχο «πολεμικής εμπλοκής» – αντίθετα, αυτό είναι κάτι που η Τουρκία θα ήθελε να αποφύγει πάση θυσία για πολλούς λόγους. <br /> <br /> Πολύ χαρακτηριστικό, πρόσφατο παράδειγμα η αντιμετώπιση της πρώτης, (απόλυτα ορθής) δήλωσης του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών, μετά τις εθνικές εκλογές της 7ηςΙουλίου 2019: Μπαμπούλας ο εκπρόσωπος του ΑΚΡ Ομέρ Τσελίκ (Αν ο νέος Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας συνεχίσει με αυτό το ύφος, τότε τα αποτελέσματα δεν θα είναι καλά), άγγελος ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου: (Παίζαμε ποδόσφαιρο με τον Μητσοτάκη…. Θέλουμε αντί να αυξηθεί η ένταση στο Αιγαίο, να βρούμε λύσεις συνομιλώντας ειλικρινά…).<br /> <br /> Βέβαια, όταν κάποιος εισβάλλει στο σπίτι σου και σου ζητάει να «συνομιλήσει ειλικρινά» προκειμένου να του χαρίσεις μέρος του σπιτιού σου, τότε δεν μπορείς παρά να του θυμίσεις πως έχεις τίτλους ιδιοκτησίας και πως δεν έχεις κανένα δικαίωμα να του παραχωρήσεις ούτε σπιθαμή. Πολύ δε περισσότερο όταν γνωρίζεις πολύ καλά πως ό,τι και να του δώσεις, ο συνομιλητής σου θα επανέλθει δριμύτερος ζητώντας τα διπλάσια από αυτά που του έδωσες!<br /> <br /> Αν δεν αποδώσουν οι διαδοχικές εκκλήσεις «να τα βρούμε» (δηλαδή να «δώσουμε»), και δεδομένου ότι η πολεμική σύρραξη είναι ανεπιθύμητη εκατέρωθεν, απομένει το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Εκεί όπου η Τουρκία προετοιμάζεται νομικά και «πρακτικά» από την εποχή που συζητείτο η σύμβαση για το Δίκαιο της Θαλάσσης, για την οποία γνώριζε πολύ καλά πως δεν εξυπηρετούσε τα επεκτατικά της σχέδια. <br /> <br /> Για τον λόγο ακριβώς αυτό δημιουργεί μονομερώς αλλά μεθοδικά, εδώ και δεκαετίες, ανύπαρκτες «γκρίζες ζώνες», αεροπορικές παραβιάσεις και πολεμικές ασκήσεις σε ελληνικό εναέριο και θαλάσσιο χώρο καθώς και παράνομες «επιστημονικές έρευνες» ή ψευτο-γεωτρήσεις. <br /> <br /> Για τον λόγο αυτό ζητάει «αναθεώρηση» της <a href="https://analyst.gr/2009/09/04/%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%B8%CE%AE%CE%BA%CE%B7-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BB%CF%89%CE%B6%CE%AC%CE%BD%CE%B7%CF%82-%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%BF%CE%B9-%CE%BC%CE%B9%CE%BB%CE%AC%CE%BD%CE%B5/">Συνθήκης της Λωζάνη</a>ς που η ίδια έχει κατά εξευτελίσει, γι΄ αυτό μιλάει για ανύπαρκτες «γαλάζιες πατρίδες», θολά «σύνορα της καρδιάς» και γι΄ αυτό «δεσμεύει» συνεχώς Ελληνικό θαλάσσιο χώρο με άχρηστες NAVTEX. Όλα αυτά θα τα «επικαλεστεί» προσπαθώντας να αποσπάσει οφέλη, όταν θα φθάσει η ώρα!<br /> <br /> Απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία, τα πράγματα – ευτυχώς για τον Ελληνισμό- έγιναν πολύ πολύπλοκα, άρα πιο ευνοϊκά. Ο στόχος των Παντουρκιστών ήταν και παραμένει, η κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου. Ο στόχος αν και μακροπρόθεσμος, φαινόταν σχετικά προσιτός απέναντι σε ένα άοπλο και ανυπεράσπιστο νησί, όταν μάλιστα θα υπάρχει και η υποστήριξη πανίσχυρων φίλων. <br /> <br /> Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν με την ένταξη της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση (1η Μαΐου 2004) και η κατάσταση ανετράπη πλήρως όταν ανακαλύφτηκαν κοιτάσματα φυσικού αερίου που θεωρούνται από τις μεγαλύτερες αποκαλύψεις των τελευταίων χρόνων σε ολόκληρο τον κόσμο!<br /> <br /> Η ανάμειξη των μεγαλύτερων εταιριών εξόρυξης φυσικού αερίου του πλανήτη, οι συμφωνίες Ελλάδος-Κύπρου-Ισραήλ, η διακήρυξη Αιγύπτου-Ελλάδος-Κύπρου, η απόφαση δημιουργίας του αγωγού φυσικού αερίου East Med κ.α.π. οδήγησαν την Τουρκία στα πρόθυρα μιας μαύρης απελπισίας. <br /> <br /> Η προκλητική και απροκάλυπτη ανάμειξη της Τουρκίας στον εμφύλιο πόλεμο της Λιβύης υπέρ της πλευράς που φαίνεται πρόθυμη να προσυπογράψει μια άχρηστη «συμφωνία» καθορισμού ΑΟΖ Τουρκίας – Λιβύης σύμφωνα με τις ορέξεις της Άγκυρας, η αποστολή πλοίων που (δήθεν) προετοιμάζονται για εξορυκτικές δραστηριότητες ανοικτά της Κύπρου, η απειλητική περικύκλωση του νησιού με πολεμικά πλοία, ο διαρκής, διπλωματικός και στρατιωτικός εκφοβισμός και η απροκάλυπτη ανάμειξη στην κατεχόμενη Κύπρο περιφρονώντας ακόμα και τα στοιχειώδη «φύλλα συκής» που οι ίδιοι οι εισβολείς τοποθέτησαν, καταδεικνύουν την απελπιστική κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει η επεκτατική στρατηγική του Παντουρκισμού όσον αφορά την Κύπρο. <br /> <br /> Η άοπλη Κυπριακή Δημοκρατία που δεν «αναγνωρίζει» καθόλου η Τουρκία έβαλε σαν ασπίδα προστασίας της, παγκόσμιους κολοσσούς που θα αξιοποιήσουν τον ενεργειακό της πλούτο – φυσικά με επώδυνα οικονομικά «ανταλλάγματα» και το σκεπτικό «μεταξύ δύο κακών, το μη χείρον βέλτιστον»!<br /> <br /> Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Η Τουρκία προσπαθεί απεγνωσμένα να «αξιοποιήσει» πρακτικά την στρατιωτική ισχύ που (μόνο θεωρητικά) έχει απέναντι σε Ελλάδα – Κύπρο καθώς και την πλήρη αδυναμία της Διεθνούς Κοινότητας και των Διεθνών Οργανισμών να επιβάλλουν την πρακτική τήρηση των διεθνών κανόνων. <br /> <br /> Συνεπώς η Ελλάδα είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει ένα δύσκολο δρόμο μέσα από κατευθύνσεις που επιβάλλει η κοινή λογική:<br /> <br /> · Η Ελλάδα πρέπει να συνεχίζει χωρίς ούτε στιγμής ανάπαυλα, την ενίσχυση της αμυντικής της ικανότητας η οποία παρέχει την πλέον άριστη προστασία από τους θεατρινισμούς και τις απειλές των γειτόνων μας. <br /> <br /> · Η Ελλάδα θα πρέπει να δημιουργήσει επίσημα υπερκομματικό θεσμό ειδικά για την διαχρονική απειλή που αντιμετωπίζει από την Τουρκία. Οι πολιτικοί έρχονται και παρέρχονται, αλλά δεν είναι δυνατόν να καθορίζουν τις τύχες της χώρας σε προσωπικό επίπεδο, γιατί απλά μπορεί να γίνουν ακόμα και επικίνδυνοι. Είδαμε τι έγινε με τα Σκόπια. Αρραγές εσωτερικό μέτωπο σημαίνει υπερκομματικός θεσμός που θα σέβονται όλοι – ακόμα και οι πολιτικοί! Η μελλοντική ενεργειακή πολιτική και η κατάλληλη για την χώρα ενεργειακή στρατηγική μόνο με διακομματική συναίνεση μπορεί να σταθεί μακροπρόθεσμα, μόνο από ένα υπερκομματικό θεσμό μπορεί να αποδώσει τα μέγιστα για την Ελλάδα και τους Έλληνες!<br /> <br /> · Η Ελλάδα πρέπει να προετοιμάζεται για την μάχη της Χάγης, συγκεντρώνοντας όλο το πλούσιο υλικό, όλες τις αντιδράσεις που προκαλεί η ίδια η Τουρκία με τους ακραίους ακροβατισμούς της. Η σύσταση μια αναβαθμισμένης, μόνιμης επιτροπής, ειδικά για την μελλοντική μάχη της Χάγης είναι απόλυτα αναγκαία και χρήσιμη. Δόξα τον Θεό, η Τουρκία μας δίνει απλόχερα ισχυρά διπλωματικά «όπλα» τα οποία θα πρέπει να συγκεντρώνονται με απόλυτη τάξη, ένα προς ένα, προς μελλοντική αξιοποίηση. Οι διάφορες αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι επίσημες δηλώσεις δεκάδων χωρών που καταδικάζουν απερίφραστα τις παράνομες προκλήσεις της Τουρκίας και πολλά άλλα, αποτελούν πολύ ισχυρά διπλωματικά όπλα, ικανά να εξουδετερώσουν την μονομερή, αδιέξοδη πολιτική ολόκληρων δεκαετιών των επιθετικών γειτόνων μας.<br /> <br /> Οι Παντουρκιστές, πειρατές του Αιγαίου, της Ανατολικής Μεσογείου –και όχι μόνο, δεν μπορούν να αλωνίζουν ατιμώρητοι στο διηνεκές. Η ώρα του λογαριασμού κάποτε θα φθάσει. Τότε ακριβώς, η Ελλάδα πρέπει να είναι πανέτοιμη! <br /> <br /> <a href="https://professors-phds.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ελληνική – Κυπριακή ΑΟΖ & Τουρκική στρατηγική

Γράφει ο Λεωνίδας Κουμάκης Ελληνική – Κυπριακή ΑΟΖ Τουρκική στρατηγική Είναι εξαιρετικά δύσκολο να αποτυπώσει κανείς μέσα στην περιορ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κύπρος, 2019: Οι νέες προσπάθειες «επίλυσης»…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFBv-bpxRtm8BYXZ7eUPtpVtiijXP2MH9hF9SSYvm0l_V_kU_TTh4sTKOMiyFtyXG1ZEEC5-rla1wLxOJFkw4xXDTtQCw_RV76RHR1gXUpZlZA_caN4xcJxEcWzRJp0gVGCHc2_OLHxfE/s1600/kipros.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="354" data-original-width="630" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFBv-bpxRtm8BYXZ7eUPtpVtiijXP2MH9hF9SSYvm0l_V_kU_TTh4sTKOMiyFtyXG1ZEEC5-rla1wLxOJFkw4xXDTtQCw_RV76RHR1gXUpZlZA_caN4xcJxEcWzRJp0gVGCHc2_OLHxfE/s640/kipros.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Στην επόμενη διαπραγμάτευση που προετοιμάζεται πρέπει να διασφαλιστεί μια ενιαία εθνική στρατηγική.</span></h3> <b>Λεωνίδας Κουμάκης*</b><br /> Αποτελεί κοινή πλέον διαπίστωση πως το Κυπριακό «πρόβλημα» αποτελεί ένα χαρακτηριστικό κατεξευτελισμό της διεθνούς νομιμότητας από τους ίδιους τους νικητές του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου, οι οποίοι καθιέρωσαν τους κανόνες της διεθνούς έννομης τάξης. <br /> <br /> Μια πρώην κακομαθημένη «ερωμένη» της Δύσης (Τουρκία), παρ΄ όλο που παρέμεινε «ουδέτερη» καθ΄ όλη τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου παζαρεύοντας την συμμετοχή της στο πλευρό του ενός ή του άλλου αντιμαχόμενου ανάλογα με τα ανταλλάγματα που θα έπαιρνε κυρίως σε βάρος της Ελλάδος, πέτυχε να ικανοποιεί, για ολόκληρες δεκαετίες, διάφορους στόχους του Παντουρκισμού (1), δηλαδή της ιδεολογίας του Τουρκικού επεκτατισμού με τα «γαλάζια σύνορα», «<a href="https://professors-phds.com/academics/articles-of-academics-2/articles-by-our-academics-2016/leonidas-koumakis/%cf%84%ce%b1-%cf%83%cf%8d%ce%bd%ce%bf%cf%81%ce%b1-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b4%ce%b9%ce%ba%ce%ae%cf%82-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b4%ce%b9%ce%ac%cf%82/"><b>τα σύνορα της καρδιάς</b></a>» και διάφορες άλλες φαντασιώσεις. <br /> <br /> Μεταξύ άλλων, το 1974 εισέβαλε στην Κυπριακή Δημοκρατία την οποία υποτίθεται πως θα προστάτευε με την «συνθήκη των εγγυήσεων» (Ζυρίχης-Λονδίνου) με την πλήρη μάλιστα υποστήριξη και ανοχή των μεγάλων δυνάμεων και των συμμάχων μας. <br /> <br /> Είναι χαρακτηριστικό ότι τρεις μέρες πριν από την Τουρκική εισβολή στην Κύπρο, ο Τούρκος πρωθυπουργός της εισβολής Μπουλέντ Ετσεβίτ πήγε στο Λονδίνο και ζήτησε την «από κοινού» εισβολή μαζί την Βρετανία. Οι Βρετανοί δεν έκριναν αναγκαίο κάτι τέτοιο, καθοδηγώντας την Τουρκία να εισβάλλει μόνη της, τονίζοντας ιδιαίτερα την αυτονόητη ανάγκη προστασίας των βρετανικών βάσεων του νησιού. Συμφώνησαν μάλιστα να «εμποδίσουν» τις αντιδράσεις των ελληνικών δυνάμεων, ώστε η τουρκική εισβολή να έχει σίγουρη επιτυχία! <br /> <br /> Πρόφαση της Τουρκικής εισβολής, η δήθεν «προστασία» του 18% του Κυπριακού μουσουλμανικού πληθυσμού αλλά και της δήθεν «αποκατάστασης της τάξης» που πρόβλεπε η Συνθήκη Εγγυήσεως. Με αυτές ακριβώς τις προφάσεις, η Τουρκία κατέλαβε από το 1974 το 40% του Κυπριακού εδάφους και στρογγυλοκάθισε στο νησί δημιουργώντας και συντηρώντας ακόμα το μοναδικό «τείχος του αίσχους» σε ολόκληρη την Ευρώπη! <br /> <br /> Έκτοτε, ιδιαίτερα μετά το 1990, όταν επί Προεδρίας Γιώργου Βασιλείου οι Βρετανοί πέτυχαν να καταγραφεί στο ψήφισμα 649/1990 η τουρκο-βρετανική επιδίωξη της διχοτόμησης του νησιού με την δήθεν «λύση» της Δι-κοινοτικής, Δι-ζωνικής Ομοσπονδίας (2) ξεκίνησαν αλλεπάλληλες προσπάθειες να «νομιμοποιηθεί» επίσημα η Τουρκική εισβολή στην Κύπρο με διάφορες «διαπραγματεύσεις» (ξεκινώντας με τις βρετανικές «Ιδέες Μπούτρος Μπούτρος - Γκάλι» το 1992 μέχρι το «Σχέδιο Ανάν» το 2004) αλλά όλες κατέληξαν σε πλήρη αποτυχία λόγω της εμμονής της Τουρκίας να επιβάλλει την μόνιμη παρουσία της στο νησί, από την οποία παραιτήθηκε πανηγυρικά με τα άρθρα 20 και 27 της Συνθήκης της Λωζάνης του 1923, με την απαραίτητη πάντα Βρετανική υποστήριξη. <br /> <br /> Το 2019 η Τουρκία περικύκλωσε από την θάλασσα με τακτικές Σομαλών πειρατών ολόκληρη την Κύπρο, πραγματοποιεί εικονικές «γεωτρήσεις» στην Κυπριακή ΑΟΖ θριαμβολογώντας πως βρήκε (τάχα) φυσικό αέριο προκειμένου να αυξήσει την πίεση, «εισέβαλε» στην Αμμόχωστο – την πόλη-φάντασμα από την οποία εκδιώχτηκαν οι Ελληνοκύπριοι κάτοικοί της παρά τα σχετικά ψηφίσματα και τις αποφάσεις των Ηνωμένων Εθνών, για να εξετάσει (δήθεν) «επενδυτικά σχέδια» και άρχισε να απειλεί συνεχώς με εμπρηστικές δηλώσεις που θυμίζουν έντονα ένα αλυσοδεμένο μαντρόσκυλο να γαυγίζει ακατάπαυστα. <br /> <br /> Μέσα στο κλίμα αυτό, ανακοινώθηκε ότι προγραμματίζεται στην Νέα Υόρκη, στις 28 Σεπτεμβρίου 2019, μια συνάντηση του Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη με τον Μουσταφά Ακιντζί, εκλεγμένο εκπρόσωπο των Κυπρίων μουσουλμάνων στα κατεχόμενα εδάφη της Κυπριακής Δημοκρατίας παρουσία του Γενικού Γραμματέα του Ο.Η.Ε. <br /> <br /> Για την ενίσχυση των πιθανοτήτων επιτυχούς κατάληξης της συνάντησης αυτής, η ειδική απεσταλμένη του Γ.Γ. των Ηνωμένων Εθνών για το Κυπριακό Τζέιν Χολ Λουτ προετοιμάζει το έδαφος προωθώντας μια τελική συμφωνία όσον αφορά τους «όρους αναφοράς» (θέματα ουσίας και διαδικασίας) πριν από την συνάντηση της Νέας Υόρκης. Για τον σκοπό ακριβώς θα βρεθεί στην Κύπρο στις αρχές Σεπτεμβρίου με στόχο η συνάντηση της Νέας Υόρκης στο τέλος Σεπτεμβρίου 2019 να οδηγήσει σε μια νέα, τελική πενταμερή διάσκεψη τύπου Κραν Μοντανά, στις αρχές του 2020. <br /> <br /> Η καθολική και πλήρης διπλωματική απομόνωση της Τουρκίας, η έλλειψη ισχυρής υποστήριξης στην οποία ήταν μαθημένη η Τουρκία μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, οι αδιέξοδοι παληκαρισμοί με δήθεν γεωτρήσεις και οι εμπρηστικές δηλώσεις για ανύπαρκτα «δικαιώματα» χωρίς κανένα πρακτικό αποτέλεσμα οδηγούν, αργά ή γρήγορα, την Τουρκία σε υπαναχώρηση από τις ανελαστικές θέσεις που διατύπωσε στην διάσκεψη Κραν Μοντανά, στις αρχές Ιουλίου 2017. <br /> <br /> Μόλις το βράδυ της 19ης Αυγούστου 2019 το Στέιτ Ντιπάρτμεντ, με εντυπωσιακή δήλωση του προς την ιστοσελίδα του Μιχάλη Ιγνατίου των ΗΠΑ (Hellas Journal) και στο Ελληνικό κανάλι ΟΡΕΝ, «απαιτεί από την Τουρκία να τερματίσει άμεσα τις παράνομες δραστηριότητές της και να απομακρύνει το γεωτρύπανο Yavuz από τα χωρικά ύδατα της Κυπριακής Δημοκρατίας». <br /> <br /> Επίσημα, η Κυπριακή Δημοκρατία δηλώνει πως «θα πρέπει όλοι να αντιληφθούν, αναλογιζόμενοι τις τεράστιες δυνατότητες που θα προσφέρει η επανένωση για το σύνολο των νόμιμων και μόνιμων Κυπρίων, Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, ότι το συμφέρον της Κύπρου είναι η πραγματική ανεξαρτησία, χωρίς ξένους εγγυητές, στρατό και επεμβάσεις». <br /> <br /> Από την πλευρά της Τουρκίας, αποτελεί συνήθη διαπραγματευτική τακτική να εκτοξεύει ακραίες απειλές ώστε να αποσπάσει οφέλη στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων. Π.χ. στην Συρία ο Ρ. Τ. Ερντογάν από τις αρχές του 2018 μέχρι σήμερα, έχει ανακοινώσει πομπωδώς οκτώ φορές πως τάχα «ξεκινάει ανά πάσα στιγμή η εισβολή τουρκικού στρατού στην βορειοανατολική Συρία», χωρίς όμως κάνει ούτε ένα βήμα! Μόλις μάλιστα παρατηρήθηκαν κινήσεις μιας τουρκικής φάλαγγας σε περιοχή της βόρειας Συρίας (Ιντλίμπ, 20/8/2019) άρχισαν οι βομβαρδισμού στόχων που βρίσκονταν πολύ κοντά στις τουρκικές θέσεις από ρωσικά αεροσκάφη, με αποτέλεσμα οι τουρκικές δυνάμεις να παραμείνουν στις θέσεις τους, σαν στήλες άλατος! <br /> <br /> Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως οι Τουρκικές εισβολές στην Συρία («Ασπίδα του Ευφράτη» - 24 Αυγούστου 2016 και «Κλάδος Ελαίας»(!) - Ιανουάριος-Μάρτιος 2018), έγιναν με ρητή συγκατάθεση Ρωσίας και Αμερικής και προφανή στόχο την καλύτερη δυνατή παγίδευση του τουρκικού στρατού στον βάλτο της Συρίας, στον οποίο καθημερινά παρατηρούνται εφιαλτικές τακτικές αντάρτικου από Κουρδικές δυνάμεις. <br /> <br /> Η κατάληψη από Συριακές δυνάμεις της Χαν Σεϊχούν (σημαντικό αστικό κέντρο στο νότιο τμήμα της επαρχίας Ιντλίμπ), ο εγκλωβισμός δεκάδων Τούρκων στρατιωτών στο Morek και η αναχαίτηση τουρκικών F-16 που προσπάθησαν να τους απεγκλωβίσουν από ρωσικά μαχητικά Su-35S (20 Αυγούστου 2019), η ρωσική δήλωση πως «καμιά επιχείρηση στην Συρία δεν μπορεί να γίνει χωρίς την έγκριση της Συρίας» (16 Αυγούστου 2019) δείχνουν ξεκάθαρα ποιος έχει τον αποφασιστικό λόγο μέσα στον βάλτο της Συρίας. <br /> <br /> Στο Κυπριακό «μέτωπο» η Τουρκία είναι βέβαιο πως, όσες θεωρητικές υποχωρήσεις και να κάνει, θα επιμένει στην εύρεση μιας κερκόπορτας από την οποία θα μπορεί να ελέγχει ολόκληρη την Κύπρο. <br /> <br /> Ήδη ο τουρκικός τύπος μιλάει για την «απαραίτητη» πολιτική ισότητα (του 18% του Κυπριακού πληθυσμού με το 82% του Κυπριακού πληθυσμού) και η αποτελεσματική συμμετοχή στις αποφάσεις. Μια πιθανή «πολιτική ισότητα» του 18% του Κυπριακού πληθυσμού με το 82%, σε συνδυασμό με την τουρκολαγνία κάποιων Ελλήνων και Κυπρίων, για λόγους που μόνο μια ψυχανάλυση μπορεί να εντοπίσει, θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια στον πλήρη έλεγχο της Κυπριακής Δημοκρατίας από τους πιο σκοτεινούς ισλαμιστές της Τουρκίας! <br /> <br /> Συμπέρασμα: Οι Κύπριοι των ελεύθερων περιοχών της Κυπριακής Δημοκρατίας δεν έχουν καμιά απολύτως αντίρρηση να ξανά-αγκαλιάσουν όλους τους μουσουλμάνους Κύπριους που επιθυμούν να ζήσουν ειρηνικά σαν ευρωπαίοι πολίτες, σε ένα κράτος – μέλος της ενωμένης Ευρώπης. Το απέδειξαν μάλιστα και στην πράξη, όταν στις 31 Μαΐου 2019, εξέλεξαν σαν έναν από τους έξη Ευρωβουλευτές της Κυπριακής Δημοκρατίας τον μουσουλμάνο Κύπριο Νιαζί Κιζιλγιουρέκ – για πρώτη φορά μετά την δεκαετία του 1960! <br /> <br /> Υπάρχουν πολλοί Κύπριοι μουσουλμάνοι που πιστεύουν στην ενωμένη, Ευρωπαϊκή Κύπρο όπως ο δημοσιογράφος Σενέρ Λεβέντ ο οποίος καταδιώκεται από το κατοχικό καθεστώς για την φωνή της απλής λογικής που διατυπώνει καθημερινά με μεγάλο θάρρος. <br /> <br /> Άλλωστε, οι Κύπριοι πολίτες των κατεχομένων εδαφών της Κυπριακής Δημοκρατίας γνώρισαν από πρώτο χέρι τα «αγαθά» της τουρκικής εισβολής και κατοχής, εδώ και δεκαετίες. Για τον λόγο αυτό αποτελούν ένα πολύ ισχυρό ρεύμα μέσα στην κατεχόμενη Κύπρο που αντιστέκεται σθεναρά στο τεράστιο τσουνάμι των εποίκων που εξαπέλυσε η Τουρκία, επιθυμώντας διακαώς την επανένωση του νησιού. <br /> <br /> Ηγεωπολιτικήκατάσταση που διαμορφώθηκε μετά την ανακάλυψη τεράστιων αποθεμάτων φυσικού αερίου στην Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη της Κυπριακής Δημοκρατίας, την ανάμειξη των μεγαλύτερων (και πανίσχυρων) εταιριών εξόρυξης στην αξιοποίηση του Κυπριακού φυσικού πλούτου σε συνεργασία με το Ισραήλ και την Αίγυπτο, την αδιέξοδη νέο – οθωμανική στρατηγική του Ερντογανισμού που οδηγεί την Τουρκία σε διπλωματική απομόνωση και μεγάλες περιπέτειες, διαμορφώνουν την καλύτερη δυνατή συγκυρία για τα συμφέροντα της Ελλάδος και της Κύπρου, ώστε στην επόμενη διαπραγμάτευση που προετοιμάζεται, να διασφαλιστεί μια ενιαία εθνική στρατηγική που θα απαιτεί: <br /> <br /> <ul> <li>Αποχώρηση όλων των Τουρκικών στρατευμάτων κατοχής από την Κύπρο.</li> <li>Ολοσχερή κατάργηση του συστήματος των δήθεν «εγγυήσεων» που δίνει προφάσεις σε κάθε επιδρομέα.</li> <li>Απόσυρση των εποίκων που εστάλησαν στην κατεχόμενη Κύπρο από τα βάθη της Ανατολής & προαιρετική επιστροφή των Κυπρίων πολιτών που εκδιώχτηκαν από τις εστίες τους με το φασιστικό προσωπείο ενός αποκρουστικού απαρτχάιντ.</li> <li>Ένα ενιαίο Ευρωπαϊκό και δημοκρατικό κράτος, με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις για όλους ανεξαιρέτως τους νόμιμους πολίτες του, χωρίς αντιδημοκρατικούς και ρατσιστικούς διαχωρισμούς που χαρακτηρίζουν τον Μεσαίωνα και όχι την Ευρωπαϊκή Ένωση των λαών εν έτη 2020 μ.Χ.</li> <li>Κεντρική Κυβέρνηση με πλήρη εξουσία και ευθύνη χωρίς υποσημειώσεις ή «πονηρές» εξαιρέσεις.</li> <li>Πλήρη εφαρμογή όλων των κανόνων του Ευρωπαϊκού κεκτημένου σε οποιαδήποτε συμφωνία.</li> </ul> <br /> Σε μια ανάλογη σωστή και αναγκαία εθνική στρατηγική πρέπει να εμπνέουν τα διαχρονικά λόγια του παλαίμαχου Κύπριου αγωνιστή Βάσου Λυσαρίδη: «Αν εθελούσια δεν γονατίσεις, ακόμη και νεκρό δεν μπορούν να σε γονατίσουν»!<br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κύπρος, 2019: Οι νέες προσπάθειες «επίλυσης»…

Στην επόμενη διαπραγμάτευση που προετοιμάζεται πρέπει να διασφαλιστεί μια ενιαία εθνική στρατηγική. Λεωνίδας Κουμάκης* Αποτελεί κοινή π...

Διαβάστε την συνέχεια

Ναύαρχος ε.α. Χρηστίδης: Αυτό είναι το ισχυρότερο όπλο του Πολεμικού μας Ναυτικού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr-_lnUMLDQ5GY9yz-xd7myWuds8opW2EWEaUSKE-bUIoHJDzcLV99ea6rxmZuCA_A8hcSpVGK1LzHDIsZA7nBl16_Ye_uFJO-0MPcJ6l2eJ5YpNlgCc2D2BNhTGTTC-ZVTtW4AuoxuNY/s1600/polemiko-naytiko_xristidis.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="499" data-original-width="853" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr-_lnUMLDQ5GY9yz-xd7myWuds8opW2EWEaUSKE-bUIoHJDzcLV99ea6rxmZuCA_A8hcSpVGK1LzHDIsZA7nBl16_Ye_uFJO-0MPcJ6l2eJ5YpNlgCc2D2BNhTGTTC-ZVTtW4AuoxuNY/s640/polemiko-naytiko_xristidis.png" width="640" /></a></div> <br /> Δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι με την Τουρκία παρά το γεγονός ότι συμμετέχουμε και οι δύο στο ΝΑΤΟ, τονίζει ο Eπίτιμος Aρχηγός του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού της Ελλάδας ναύαρχος Κοσμάς Χρηστίδης, αποκαλύπτοντας παράλληλα το μεγαλύτερο όπλο απέναντι στις διαθέσεις και τα εξοπλιστικά συστήματα της Τουρκίας. <br /> <br /> Ο τρόπος εκπαίδευσης <br /> Μιλώντας στην «Πρώτη εκπομπή» του Ράδιο Πρώτο της Κύπρου, ο κος Χρηστίδης δήλωσε ότι βάση όλων αποτελεί η Παιδεία και οι τρόποι με τους οποίους γίνεται η εκπαίδευση στα πληρώματα των πλοίων. <br /> <br /> «Πρόκειται για ένα κρίσιμο σημείο. Το ελληνικό Ναυτικό την τελευταία δεκαετία και παρά την οικονομική κρίση, εξακολουθεί να εκπαιδεύει τα πληρώματά του με όσο πιο πραγματικές συνθήκες μπορεί. Για παράδειγμα, από το 2004 και μετά, τα πληρώματα εκπαιδεύονται αναχαιτίζοντας πραγματικούς πυραύλους “exocet”, δηλαδή τους πιο δύσκολους πυραύλους για ναυτικές επιχειρήσεις», ανέφερε.<br /> <br /> Οσον αφορά στο ισοζύγιο δυνάμεων ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία στο Αιγαίο, σύμφωνα με τον κ. Χρηστίδη, αν παρατηρήσει κανείς μεμονωμένα τα νούμερα και τα όπλα σε επίπεδο hardware, ίσως προβληματιστεί, ωστόσο ειδικά σε ό,τι αφορά το Πολεμικό Ναυτικό, η ναυτική εμπειρία και η ναυτική τέχνη του ελληνικού Ναυτικού είναι πάρα πολύ σεβαστή στην Ανατολική Μεσόγειο από όλες τις μεγάλες δυνάμεις. <br /> <br /> Τι συμβαίνει όμως με τη στρατηγική «επίδειξης σημαίας», την επιχειρησιακή παρουσία του Πολεμικού Ναυτικού και τις δυνατότητες στην Ανατολή Μεσόγειο; <br /> <br /> Η Ανατολική Μεσόγειος <br /> <br /> «Δεν κρύβω ότι οι εξ ανατολών σύμμαχοι – και αναφέρομαι στους Τούρκους – θεωρούν την Ανατολική Μεσόγειο δικιά τους, κλειστή λίμνη. Το Πολεμικό Ναυτικό είχε πάντα παρουσία εκεί με μόνιμες δυνάμεις στην Κύπρο. Εξακολουθεί να έχει παρουσία, ωστόσο σήμερα αυτή είναι “κεκαλυμμένη”», επισήμανε. <br /> <br /> Στην επισήμανση ότι, με βάση τις συνθήκες, η Τουρκία αποτελεί τυπικά «σύμμαχο χώρα» της Ελλάδας εντός πλαισίου του ΝΑΤΟ, αλλά κι έναν εξαιρετικά ασταθή γείτονα, ο κος Χρηστίδης διευκρίνισε ότι «δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι». <br /> <br /> «Τυπικά η Τουρκία είναι σύμμαχος. Σύμφωνα με την δική μου αντίληψη και βάσει της Ιστορίας, έχω την εντύπωση ότι δεν μπορούμε να είμαστε ποτέ φίλοι με τους εξ ανατολών συμμάχους. Μπορούμε όμως να διαχειριστούμε μια κατάσταση για να ζούμε ως επί το πλείστον ειρηνικά. <br /> <br /> «Να πάρει ό,τι περισσότερο» <br /> <br /> »Ο εξ ανατολών σύμμαχος πάντα θα έχει μέσα του την αίσθηση της στρατιωτικής βίας. Το ζήσαμε τόσο στο παρελθόν, όσο και πρόσφατα και θα το ζήσουμε ξανά στο μέλλον. Ο “επιτήδειος ουδέτερος” θα συνεχίσει να πιέζει προκειμένου να εκμεταλλευτεί και να αξιοποιήσει το ζήτημα των υδρογονανθράκων προς όφελός του. <br /> <br /> »Αυτό που ζητάει για τη λεγόμενη “Γαλάζια Πατρίδα” ή για την ΑΟΖ, μπορεί να είναι παραλογισμός σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο, ωστόσο το απαιτεί για να πάρει ό,τι περισσότερο μπορεί. Ελλάδα και Κύπρος ως χώρες θα πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικές», τόνισε. <br /> <br /> Ο κος Χρηστίδης δεν δίστασε να αναφερθεί στο πάλαι ποτέ «Δόγμα Ενιαίου Αμυντικού Χώρου» ανάμεσα σε Ελλάδα και Κύπρο, την επαναφορά του οποίου χαρακτήρισε επιτακτική ανάγκη.<br /> «Ωστόσο αυτό θα πρέπει να γίνει με πράξεις», υπογράμμισε. <br /> <br /> «Η εγκληματική αμέλεια» <br /> <br /> Στην ερώτηση αν κάτι τέτοιο θα ήταν εφικτό εντός του ευρωπαϊκού πλαισίου στο οποίο βρίσκονται πλέον οι δύο χώρες, απάντησε ότι το Δόγμα απαιτεί αποτρεπτικό χρηματικό κεφάλαιο εκ μέρους και των δύο χωρών, ωστόσο η επαναφορά του είναι απαραίτητη. <br /> <br /> «Οταν ξεκίνησε, ήταν πάρα πολύ θετικό και είχε πολύ καλά αποτελέσματα σε επίπεδο αποτροπής. Το γεγονός ότι παραμελήθηκε αποτελεί εγκληματική αμέλεια», σημείωσε. <br /> <br /> Κάλεσε δε τις χώρες του ελληνισμού (Ελλάδα-Κύπρο) να σχηματίσουν αντίστοιχο ενιαίο αμυντικό δόγμα σε διπλωματικό επίπεδο και να αυξήσουν τη ναυτική ισχύ τους, χρησιμοποιώντας οικονομικούς πόρους από την εκμετάλλευση υδρογονανθράκων. <br /> <br /> Πρεσβυωπία, μυωπία και μακιαβελισμός… <br /> <br /> Στην επισήμανση ότι κατά καιρούς για κάποιους πολιτικούς της Ελλάδας η Κύπρος ήταν «μακριά» κι ερωτηθείς πώς αισθάνεται – σύμφωνα με την εμπειρία του – το πραγματικό έμψυχο δυναμικών των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, ο κος Χρηστίδης απάντησε: <br /> <br /> «Οι στρατιωτικές σχολές βγάζουν στελέχη με αριστοτελική σκέψη. Αντιθέτως, η ελληνική πολιτική “σχολή” βγάζει στελέχη με μακιαβελική σκέψη. Για τους τελευταίους, η Κύπρος μπορεί να είναι μακριά. <br /> <br /> Οσοι έχουν πρόβλημα πρεσβυωπίας, τη βλέπουν μακριά. Οσοι έχουν πρόβλημα μυωπίας, τη βλέπουν κοντά. Για το στράτευμα και ιδιαίτερα για το Πολεμικό Ναυτικό, η Κύπρος έχει συγκεκριμένη θέση και μπορεί να υποστηριχθεί».<br /> <br /> <a href="https://hellas-now.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ναύαρχος ε.α. Χρηστίδης: Αυτό είναι το ισχυρότερο όπλο του Πολεμικού μας Ναυτικού

Δεν μπορούμε να είμαστε φίλοι με την Τουρκία παρά το γεγονός ότι συμμετέχουμε και οι δύο στο ΝΑΤΟ, τονίζει ο Eπίτιμος Aρχηγός του Γενικού...

Διαβάστε την συνέχεια

Η απειλή των τουρκικών Ταξιαρχιών Καταδρομών στο Αιγαίο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgs5dfyAcbo2soUuQFzz-EJJmhyy680_qsfSHRT5dIq91snh03tYVCYotPKheT7Zquql9sJr4LetfffJjKIlYRbIGpM-YqlNvh49zd7JxdyMyXvwfRRZymGWpnnN7jy9wTC3PgkjDYuM48/s1600/turkish-land-forces.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="405" data-original-width="780" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgs5dfyAcbo2soUuQFzz-EJJmhyy680_qsfSHRT5dIq91snh03tYVCYotPKheT7Zquql9sJr4LetfffJjKIlYRbIGpM-YqlNvh49zd7JxdyMyXvwfRRZymGWpnnN7jy9wTC3PgkjDYuM48/s640/turkish-land-forces.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Από<b> Σάββας Δ. Βλάσσης </b><br /> Νέος διοικητής στην 4η Στρατιά του Τουρκικού Στρατού, τοποθετήθηκε με τις κρίσεις της στρατιωτικής ηγεσίας της 22ας Αυγούστου ο Αντιστράτηγος Αλί Σιβρί. Η 4η Στρατιά είναι αυτή που διατηρείται έναντι του Αιγαίου και σε περίπτωση πολεμικής αναμετρήσεως με την Ελλάδα θα υλοποιήσει τα πολεμικά σχέδια των χερσαίων δυνάμεων εναντίον ελληνικών νησιωτικών εδαφών. <br /> <br /> Η απειλή της 4ης Στρατιάς έχει αναβαθμισθεί τελευταίως, λόγω του μετασχηματισμού δύο Μηχανοποιημένων Ταξιαρχιών του (11η και 19η) σε Ταξιαρχίες Καταδρομών. Αυτές, μαζί με την 7η Ταξιαρχία Καταδρομών, συνιστούν την αιχμή των δυνάμεων που προορίζονται για επιχειρήσεις στο Αιγαίο. Η μετάπτωση των δύο προαναφερομένων Μηχανοποιημένων Ταξιαρχιών έγινε, επειδή η εμπειρία δείχνει ότι υπάρχει σημαντική διαφορά στην απόδοση των μονάδων πεζικού εν σχέσει με τις μονάδες καταδρομών. Την υποστήριξη των επιχειρήσεων στο Αιγαίο, θα αναλάβει η 57η Ταξιαρχία Πυροβολικού. <br /> <br /> Εάν συνυπολογισθεί η Ταξιαρχία Πεζοναυτών, τότε οι τουρκικές δυνάμεις που είναι άμεσα προσανατολισμένες για επιχειρήσεις στο Αιγαίο συμποσούνται σε τέσσερις. <br /> <br /> Ο Αντιστράτηγος Σιβρί ήταν προηγουμένως διοικητής του 4ου Σώματος Στρατού, το οποίο συγκεντρώνει την “στρατηγική εφεδρεία” των τουρκικών χερσαίων δυνάμεων. Αυτή περιλαμβάνει την 1η Ταξιαρχία Καταδρομών (Αλεξιπτωτιστές) στην Καισάρεια, την 2α Ταξιαρχία Καταδρομών (Μπολού), την 28η Μηχανοκίνητη Ταξιαρχία (Μαμάκ) και την 58η Ταξιαρχία Πυροβολικού (Πολατλί). <br /> <br /> Η επιλογή αξιωματικών προερχομένων από τις μονάδες καταδρομών, για την διοίκηση της 4ης Στρατιάς, όσο και η ποιοτική ενίσχυση αυτής με δύο νέες ταξιαρχίες καταδρομών, είναι ενδεικτική των εκπονηθέντων σχεδίων εναντίον ελληνικών νήσων, που βασίζονται κατά τα φαινόμενα σε αεροκίνητες επιχειρήσεις με ελικόπτερα. Οι προερχόμενοι εκ των μονάδων καταδρομών αξιωματικοί, έχουν μεγαλύτερη εμπειρία σε συνδυασμένες επιχειρήσεις που απαιτούν συνεργασία με δυνάμεις άλλων Όπλων και Κλάδων. <br /> <br /> Παρόμοια είναι η αντίληψη στην περίπτωση της ΑΣΔΕΝ, που έχει την ευθύνη αμύνης των νησιωτικών εδαφών στο Αιγαίο, όπως μαρτυρεί η επιλογή κατά προτίμηση αξιωματικών προερχομένων εκ των Ειδικών Δυνάμεων, για την συγκεκριμένη διοίκηση. Όμως, σε αντίθεση με την απειλή της 4ης Στρατιάς που διαρκώς αναβαθμίζεται ποιοτικώς κι ενισχύεται, στην περίπτωση της ΑΣΔΕΝ δεν παρατηρείται ανάλογη πρόοδος, όσον αφορά τις οργανικές δυνάμεις της. <br /> <br /> Γενικό μέτρο που μπορεί να αποδώσει βραχυπρόθεσμα, είναι η αύξηση της στρατιωτικής θητείας ενώ η πρόσληψη ΕΠΟΠ για την ενίσχυση των μονάδων Ειδικών Δυνάμεων μπορεί να αποδώσει μεσοπρόθεσμα. Η έμφαση στις Ειδικές Δυνάμεις, ενισχύεται ως “μονόδρομος” για το ΓΕΣ και το ΓΕΕΘΑ, από την εξέλιξη της τουρκικής απειλής, υπόθεση στην οποία μπορεί να συντελέσει θετικώς ο σχεδιασμός του ΓΕΕΘΑ που αφορά την συγκρότηση Διοικήσεως Ειδικού Πολέμου. <br /> <br /> <a href="https://doureios.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η απειλή των τουρκικών Ταξιαρχιών Καταδρομών στο Αιγαίο

Από Σάββας Δ. Βλάσσης Νέος διοικητής στην 4η Στρατιά του Τουρκικού Στρατού, τοποθετήθηκε με τις κρίσεις της στρατιωτικής ηγεσίας της 22...

Διαβάστε την συνέχεια

Στεφανοβίκειο, Αλεξανδρούπολη και Λάρισα, στο “μάτι” του Πενταγώνου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9u_7bTvAHgTP4B9FHGL9rLO7izvWPalxovWkq7A6qeqrALoJu12fFi5GDfCS7f4cF9IlT7N02YiLXSvY0a77fFZSw7SmAFKtuF4L-AuYCayR4UXjpCG8Lah0xB2Qr1WV2wwMhisIdTno/s1600/79_ADTE_Aeroporia_Stratou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="513" data-original-width="870" height="376" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9u_7bTvAHgTP4B9FHGL9rLO7izvWPalxovWkq7A6qeqrALoJu12fFi5GDfCS7f4cF9IlT7N02YiLXSvY0a77fFZSw7SmAFKtuF4L-AuYCayR4UXjpCG8Lah0xB2Qr1WV2wwMhisIdTno/s640/79_ADTE_Aeroporia_Stratou.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν το τελευταίο διάστημα εντατικές διαπραγματεύσεις για την υπογραφή νέας επικαιροποιημένης Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (Mutual Defence Cooperation Agreement – MDCA) η οποία θα αντικαταστήσει την υπάρχουσα που χρονολογείται από το 1990 (έχει μείνει στην Ιστορία ως «η συμφωνία για τις βάσεις») και κρίνεται παρωχημένη εξαιτίας των ραγδαίων αλλαγών που έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια. <br /> <br /> Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες του «Βήματος», έπειτα από συνομιλίες με διπλωμάτες και στρατιωτικούς αξιωματούχους, αλλά και από στοιχεία απόρρητων τηλεγραφημάτων των οποίων η εφημερίδα έχει καταστεί κοινωνός, κομβικά σημεία στα αμερικανικά αιτήματα αποτελούν: <br /> <br /> α) η ανάγκη ευελιξίας ώστε να καθίσταται δυνατή η ταχύτερη εκταμίευση πιστώσεων από τον αμερικανικό αμυντικό προϋπολογισμό και <br /> <br /> β) η επέκταση της χρονικής διάρκειας ισχύος της MDCA αρχικά σε οκτώ ή και σε 10 χρόνια, ακολούθως δε επ’ αόριστον. <br /> <br /> Οι πληροφορίες συγκλίνουν στο γεγονός ότι ο χρονικός ορίζοντας για την υπογραφή μιας νέας συμφωνίας είναι το προσεχές φθινόπωρο – πιθανότατα ο Οκτώβριος. <br /> <br /> Η επιτακτικότητα του θέματος ετέθη τόσο κατά την πρόσφατη επίσκεψη του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στην Ουάσιγκτον όσο και κατά τις συνομιλίες που είχε πριν από λίγες εβδομάδες στην Αθήνα ο Αμερικανός βοηθός υπουργός Εξωτερικών για θέματα Ευρώπης και Ευρασίας Φίλιπ Ρίκερ. <br /> <br /> Την ίδια στιγμή, οι Αμερικανοί έχουν μεταβάλει το πρίσμα υπό το οποίο βλέπουν όχι μόνο την περιοχή της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, αλλά και αυτή της Ανατολικής Μεσογείου. <br /> <br /> Σε αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα έχει μετατραπεί σε κρίκο μιας αλυσίδας «μετωπικών κρατών» (frontier states), όπως την είχε περιγράψει ο πρώην βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Γουές Μίτσελ, που διεκδικεί – κατά κάποιον τρόπο – την πατρότητα του θεωρητικού υπόβαθρου αυτού του σχεδιασμού. <br /> <br /> Η αμερικανική πλευρά έθεσε και στις δυο συναντήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί (προγραμματίζεται μια τρίτη συνάντηση για το δεύτερο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου και οι οριστικές ημερομηνίες θα αποφασιστούν σύντομα) την ανάγκη για αλλαγές στο παράρτημα της MDCA, ώστε να διασφαλίζεται η απαραίτητη ευελιξία για χορήγηση σημαντικών κονδυλίων από τον προϋπολογισμό του Πενταγώνου χωρίς να αναλώνεται πολύς χρόνος στις διαδικασίες εντός Κογκρέσου. <br /> <br /> Παράλληλα, οι Αμερικανοί θα επιθυμούσαν η χρονική διάρκεια μιας νέας συμφωνίας να είναι οκταετής ή δεκαετής και στη συνέχεια να ανανεώνεται «επ’ αόριστον» – σε αντίθεση με την ετήσια ανανέωση που προβλέπει η υπάρχουσα MDCA. <br /> <br /> Αυτό είναι ίσως το απλούστερο κομμάτι των συνομιλιών. Τα… δύσκολα αρχίζουν σε σχέση με τις εγκαταστάσεις που θα καλύπτει μια νέα συμφωνία και τις δραστηριότητες που θα εκτελούνται σε αυτές τις εγκαταστάσεις. Σε σχέση με την αρχική συμφωνία του 1990, η μόνη από τις εγκαταστάσεις – Ευκολίες που εξακολουθεί να υπάρχει είναι η Αεροπορική Βάση της Σούδας, το «διαμάντι της Μεσογείου», όπως την έχουν αποκαλέσει. <br /> <br /> Αυτή αποτελεί τον «πυρήνα» της αμερικανικής παρουσίας και διέπεται από ειδικό καθεστώς που έχει εξειδικευθεί στο πέρασμα των ετών μέσω τεχνικών συμφωνιών και απορρήτων μνημονίων συνεργασίας. Επιπλέον, αξίζει να σημειωθεί ότι το καθεστώς αυτό προσφέρει αυξημένες αρμοδιότητες στην αμερικανική πλευρά και θέτει ορισμένους περιορισμούς στην ελληνική κυριαρχία. <br /> <br /> Πλέον όμως και στο πλαίσιο της νέας πολιτικής των Αμερικανών, υπάρχουν άλλες τρεις εγκαταστάσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται για προσωρινή παρουσία και δραστηριότητες των δυνάμεών τους. <br /> <br /> Πρόκειται <br /> <br /> α) για την Αεροπορική Βάση της Λάρισας (όπου σταθμεύουν τα MQ-9 Reaper και για τα οποία προσφάτως συμφωνήθηκε η παραμονή τους για 2 έτη), <br /> <br /> β) για τη βάση της Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο Μαγνησίας (η οποία έχει χρησιμοποιηθεί μεταξύ άλλων για στάθμευση και εκπαίδευση F-16 (σ.σ. DP: ;) και ελικοπτέρων Apache και Black Hawk και <br /> <br /> γ) το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης. <br /> <br /> Όπως προαναφέρθηκε, στον κατάλογο των εγκαταστάσεων που προτείνεται να συμπεριληφθούν στο Παράρτημα μιας επικαιροποιημένης MDCA είναι οι τρεις νέες τοποθεσίες που αξιοποιούνται από τις ΗΠΑ και πιο συγκεκριμένα η Αεροπορική Βάση της Λάρισας, η βάση της Αεροπορίας Στρατού στο Στεφανοβίκειο και ο λιμένας της Αλεξανδρούπολης. <br /> <br /> Σε αντίθεση με τη Σούδα, οι εγκαταστάσεις στη Λάρισα και στο Στεφανοβίκειο διέπονται από διαφορετικό καθεστώς: Η αμερικανική παρουσία είναι εκ περιτροπής και ορισμένες από τις δραστηριότητες εκτελούνται από κοινού με ελληνικές δυνάμεις. <br /> <br /> Επιπλέον και αυτό είναι κάτι που είχε συμβεί με τη στάθμευση των UAVs, το νομικό καθεστώς στο οποίο έχει βασιστεί η αμερικανική παρουσία είναι διαφορετικό και δεν βασίζεται στην MDCA, αλλά σε Μνημόνια Συνεργασίας που δεν έχουν κυρωθεί νομοθετικά.<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Στεφανοβίκειο, Αλεξανδρούπολη και Λάρισα, στο “μάτι” του Πενταγώνου

Η Ελλάδα και οι Ηνωμένες Πολιτείες διεξάγουν το τελευταίο διάστημα εντατικές διαπραγματεύσεις για την υπογραφή νέας επικαιροποιημένης Συμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν: “Η επίθεση της Συρίας στην Ιντλίμπ έχει καταστεί απειλή για τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας” !!!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeKfekXe5i6msZUIs2ddgqmgcUR2Sa_n0P7gg3rmK9WaxXOIi4iIxnCvfbAJdGJkpJzL-nWjEACPSRQ0IBDhvQMw1dqp-FiaV_XMX32go7Q9O1mj-4t7qjCRfiejxKdVvTxxNfZhlHNXo/s1600/poutin_erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="440" data-original-width="750" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgeKfekXe5i6msZUIs2ddgqmgcUR2Sa_n0P7gg3rmK9WaxXOIi4iIxnCvfbAJdGJkpJzL-nWjEACPSRQ0IBDhvQMw1dqp-FiaV_XMX32go7Q9O1mj-4t7qjCRfiejxKdVvTxxNfZhlHNXo/s640/poutin_erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ταγίπ Ερντογάν είπε προς τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, πως οι παραβιάσεις της εκεχειρίας και οι επιθέσεις από την πλευρά της συριακής κυβέρνησης έχουν καταστεί μία “πολύ σοβαρή απειλή” για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας.<br /> <br /> Σύμφωνα με τη γραπτή ανακοίνωση από την Προεδρία, σε τηλεφωνική συνομιλία εξετάστηκαν οι εξελίξεις στη Συρία και την Λιβύη και οι διμερείς σχέσεις. Ο Ερντογάν στην συνομιλία ανέφερε πως “Οι παραβιάσεις της εκεχειρίας και οι επιθέσεις του συριακού καθεστώτος στην Ιντλίμπ, έχουν καταστεί πολύ σοβαρή απειλή για την εθνική ασφάλεια της χώρας μας”<br /> <br /> “Οι επιθέσεις βλάπτουν τις προσπάθειες για επίλυση”<br /> Σύμφωνα με την <a href="http://www.diken.com.tr/erdogandan-putine-suriyenin-idlib-taarruzu-turkiye-icin-tehdide-donustu/" target="_blank"><b>ανακοίνωση</b></a>, ο Ερντογάν ανέφερε πως η παραβίαση της εκεχειρίας και οι επιθέσεις στην Συρία, ανοίγουν το δρόμο για μία μεγάλη ανθρωπιστική κρίση και βλάπτουν τις προσπάθειες για επίλυση.<br /> <br /> Στην Συρία δυνάμεις υπαγόμενες στον Σύρο Πρόεδρο Μπασάρ Άσαντ, με στήριξη από την Ρωσία, στις αρχές της εβδομάδας κατέλαβαν κάποιες περιοχές στα νότια της επαρχίας της Ιντλίμπ. Επίσης έθεσαν υπό κλοιό ένα σημείο παρατήρησης είχε στηθεί εκεί σε συμφωνία με τη Ρωσία.<br /> <br /> Σχ.: Δηλαδή η Συρία καταλαμβάνει εδάφη που της ανήκαν και είχαν καταληφθεί από τρομοκράτες και αυτό συνιστά λέει απειλή για την εθνική ασφάλεια της Τουρκίας ! <br /> <br /> <a href="https://tourkikanea.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ερντογάν: “Η επίθεση της Συρίας στην Ιντλίμπ έχει καταστεί απειλή για τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας” !!!

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας Ταγίπ Ερντογάν είπε προς τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντίμιρ Πούτιν, πως οι παραβιάσεις της εκεχειρίας και οι επιθέσεις...

Διαβάστε την συνέχεια