Ξαναμοιράζεται η τράπουλα από την Ανατολική Μεσόγειο έως τη Βαλτική

<br /><a href="https://www.tanea.gr/wp-content/uploads/2021/05/%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%A4%CE%91%CE%A3%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%91-%CE%91%CE%93%CE%A9%CE%93%CE%9F%CE%99-%CE%93%CE%91%CE%9B%CE%9B%CE%9F%CE%99-%CE%9C%CE%95%CE%A3%CE%9F%CE%93%CE%95%CE%99%CE%9F%CE%A3-1.jpg"><img src="https://www.tanea.gr/wp-content/uploads/2021/05/%CE%9A%CE%9F%CE%99%CE%A4%CE%91%CE%A3%CE%9C%CE%91%CE%A4%CE%91-%CE%91%CE%93%CE%A9%CE%93%CE%9F%CE%99-%CE%93%CE%91%CE%9B%CE%9B%CE%9F%CE%99-%CE%9C%CE%95%CE%A3%CE%9F%CE%93%CE%95%CE%99%CE%9F%CE%A3-1-768x340.jpg" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Φυσικό αέριο και αγωγοί</span></h3>Οι αναταράξεις στις γεωπολιτικές και επιχειρηματικές ισορροπίες προκαλούνται από την παρασκηνιακή αντιπαράθεση ΗΠΑ – Ρωσίας για την επιρροή της Γηραιάς Ηπείρου μέσω της ενέργειας.<br />Αναταράσσονται οι εύθραυστες ισορροπίες στο μέτωπο των αγωγών φυσικού αερίου από τέσσερις μεγάλες πολιτικές κινήσεις που εκδηλώνονται στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο καθώς και στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ, τη Γερμανία.<br /><br />Η πολυετής μάχη για τον έλεγχο των κοιτασμάτων και των διόδων μεταφοράς του πολύτιμου φυσικού αερίου για τη μετάβαση της ΕΕ στην ανθρακική ουδετερότητα παίρνει άλλη τροπή με πρωταγωνιστές το Ισραήλ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, την Ελλάδα αλλά και το κόμμα των Πρασίνων στη Γερμανία. Σύμφωνα με εκτιμήσεις αναλυτών και πετρελαϊκών ομίλων, η Ευρώπη θα χρειαστεί μέχρι το 2030 επιπλέον ποσότητες φυσικού αερίου 100 δισ. κυβικών μέτρων και συνεπώς η διπλωματική και επιχειρηματική σύγκρουση είναι σφοδρή. Στο επίκεντρο των εξελίξεων και των γεωπολιτικών αντιπαραθέσεων βρίσκονται:<br /><br />Το κοίτασμα φυσικού αερίου Ταμάρ το οποίο ανακαλύφθηκε το 2009 ανοικτά του Ισραήλ με αποθέματα της τάξης των 318 δισ. κυβικών μέτρων.<br /><br />Το project του αγωγού EastMed που θα μεταφέρει αρχικά ποσότητες αερίου 10 δισ. και στη συνέχεια 20 δισ. κυβικών μέτρων από τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου και της κυπριακής ΑΟΖ στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας και Ιταλίας. Ο υπό κατασκευή υποθαλάσσιος αγωγός της Βαλτικής Nord Stream 2 που θα μεταφέρει νέες ποσότητες της τάξης των 55 δισ. κυβικών μέτρων από τη Ρωσία στη Γερμανία.<br /><br />Οι αναταράξεις στις γεωπολιτικές και επιχειρηματικές ισορροπίες προκαλούνται από την παρασκηνιακή αντιπαράθεση ΗΠΑ – Ρωσίας για την επιρροή της Γηραιάς Ηπείρου μέσω της ενέργειας.<div><br />ΤΑΜΑΡ<br /><br />Οι τελευταίες εξελίξεις που ανακατεύουν την τράπουλα έρχονται από την πολιτική κίνηση Ισραήλ και Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων για σύσφιγξη των διπλωματικών τους σχέσεων. Στο πλαίσιο αυτό εντάσσεται η ανακοίνωση του ενεργειακού ομίλου του Ισραήλ Delek Drilling και της πετρελαϊκής εταιρείας των ΗΑΕ Mubadala Petroleum για τη σύναψη προσυμφώνου που προβλέπει την πώληση του μεριδίου της πρώτης 22% στη δεύτερη. Το deal ύψους 1 δισ. δολ. φανερώνει τις συντονισμένες κινήσεις ΗΠΑ, Ισραήλ και ΗΑΕ για την κυριαρχία στις ενεργειακές πηγές που θα προσφέρουν εναλλακτικό εφοδιασμό και επιπλέον ασφάλεια στην ΕΕ. Πρόσφατα ένας εκ των εταίρων της Delek στη διαχείριση του Ταμάρ, η αμερικανική Noble Energy, εξαγοράστηκε από την καλιφορνέζικη Chevron.</div><div><br />EASTMED<br /><br />Για το έργο έχουν υπογράψει τον Ιανουάριο του 2020 διακρατική συμφωνία οι χώρες της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ, ενώ ένθερμος υποστηρικτής του αγωγού των 1.470 χλμ. και προϋπολογισμού ύψους 3 δισ. ευρώ είναι οι ΗΠΑ. Μόλις πριν από λίγες εβδομάδες με πολιτική πρωτοβουλία των υπουργών Ενέργειας της Ελλάδας Κώστα Σκρέκα και του Ισραήλ Γιούβαλ Στάινιτς οκτώ συνολικά χώρες (Ελλάδα, Ισραήλ, Κύπρος, Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία, Β. Μακεδονία και Ουγγαρία) έστειλαν επιστολή στην αρμόδια για την ενέργεια επίτροπο της ΕΕ Κάντρι Σίμσον από την οποία ζητούν τη στήριξη του έργου καθώς και την εναλλακτική όδευση των ποσοτήτων φυσικού αερίου προς τις χώρες των Βαλκανίων και της Κεντρικής Ευρώπης. Υπενθυμίζεται ότι ο EastMed έχει σχεδιαστεί να καταλήγει υποθαλάσσια στην Ιταλία.<br /><br />Ετσι ουσιαστικά το ισραηλινό φυσικό αέριο από τα κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου που θα ελέγχεται από εταιρείες αραβοαμερικανικών συμφερόντων θα φτάνει στην Ευρώπη, κόντρα στην κυριαρχία της Ρωσίας και της Gazprom. Να σημειωθεί ότι πρόσφατα στο τραπέζι… έχει πέσει και η πρόταση της Αιγύπτου για ξεχωριστό αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου στην Ελλάδα.</div><div><br />NORD STREAM 2<br /><br />Μεγάλη εστία της γεωπολιτικής σύγκρουσης ΗΠΑ – Ρωσίας αποτελεί και η συμφωνία Βερολίνου – Μόσχας για την κατασκευή του αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου της Gazprom Nord Stream 2.<br /><br />Αίφνης, η Ουάσιγκτον βρήκε έναν σύμμαχο στο Βερολίνο και πρόκειται για το κόμμα των Πρασίνων, οι οποίοι εφόσον εκλεγούν στις επικείμενες ομοσπονδιακές εκλογές της Γερμανίας έχουν διακηρύξει πως θα σταματήσουν τον Nord Stream 2.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tanea.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div><span class="kicker" style="background-color: white; border: 0px; box-sizing: inherit; color: #bb3b80; display: block; font-family: "Fira Sans", sans-serif; font-size: 1.6rem; font-weight: 600; margin: 0px 0px 5px; outline: 0px; padding: 0px 40px; vertical-align: baseline;"></span></div></div>

Ξαναμοιράζεται η τράπουλα από την Ανατολική Μεσόγειο έως τη Βαλτική

Φυσικό αέριο και αγωγοί Οι αναταράξεις στις γεωπολιτικές και επιχειρηματικές ισορροπίες προκαλούνται από την παρασκηνιακή αντιπαράθεση ΗΠΑ –...

Διαβάστε την συνέχεια

Μάικλ Λι: «Ο Ερντογάν ποντάρει στην εκκρεμότητα»

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjzEW6iQp9HP4nIRPdsHM03MkiOXvnjH1eBN2LmH-IzDdqh18GM2WkE_JbAIbI289471VubJ3WZLvvYwkstUFBcuST5VNKjLGgdymA67NAutX818BvncluJC-6Seki-0i2U6IcGq3nb0g/s745/18009502_1674484849246790_1137210086_n.jpg"><img border="0" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhjzEW6iQp9HP4nIRPdsHM03MkiOXvnjH1eBN2LmH-IzDdqh18GM2WkE_JbAIbI289471VubJ3WZLvvYwkstUFBcuST5VNKjLGgdymA67NAutX818BvncluJC-6Seki-0i2U6IcGq3nb0g/w640-h334/18009502_1674484849246790_1137210086_n.jpg" width="640" /></a><div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Μάικλ Λι μιλάει για τη στρατηγική του Τούρκου προέδρου σε Αιγαίο, Κύπρο, Ανατολική Μεσόγειο</span></h3><b>Γιάννης Παλαιολόγος</b><br />Λίγοι ειδικοί γνωρίζουν την Τουρκία και την ευρύτερη περιοχή όπως ο Μάικλ Λι. Senior fellow του Bruegel και ακαδημαϊκός διευθυντής του μεταπτυχιακού προγράμματος Ευρωπαϊκής Δημόσιας Πολιτικής του SAIS (Johns Hopkins University) στην Μπολόνια της Ιταλίας σήμερα, υπήρξε για τρεις δεκαετίες αξιωματούχος της Κομισιόν, με αποκορύφωμα τον διορισμό του στη θέση του γενικού διευθυντή Διεύρυνσης. Μιλώντας στην «Κ», εκτιμά ότι η στάση της Ε.Ε. απέναντι στην Τουρκία ενδέχεται να σκληρύνει στη μετά Μέρκελ εποχή και ότι με τον Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο, τα περιθώρια του Ερντογάν για στενές επαφές με τον Πούτιν περιορίζονται δραστικά.<br /><br />– Πώς θα εξελιχθεί η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας επί θητείας Μπάιντεν; Αναμένετε η κοινή πίεση Ε.Ε. – ΗΠΑ να μετριάσει τις αποσταθεροποιητικές πρωτοβουλίες της Αγκυρας;<br /><br />Είναι κατ’ αρχάς θετικό ότι υπάρχει μία αμερικανική διοίκηση πολύ πιο κοντά στην Ε.Ε. στον τρόπο σκέψης της, η οποία επιθυμεί τη στενότερη διατλαντική συνεργασία στην εξωτερική πολιτική. Και θα έθετα την πολιτική απέναντι στην Τουρκία στο πλαίσιο της ευρύτερης επιθυμίας της διοίκησης Μπάιντεν για στενότερη συνεργασία, ειδικά απέναντι π.χ. στη Ρωσία και στην Κίνα. Η κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, φυσικά, αλλά όλες συνεπάγονται την πρόκληση του συνδυασμού μιας πολιτικής που υπερασπίζεται το κράτος δικαίου, τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα με μία πιο πραγματιστική προσέγγιση συνεργασίας σε πεδία κοινού ενδιαφέροντος. Θα είναι ενδιαφέρον να δούμε αν η Ευρώπη και οι ΗΠΑ θα συγκλίνουν στον τρόπο με τον οποίο θα εξισορροπήσουν τις δύο αυτές επιταγές. Εχω την αίσθηση ότι η Ουάσιγκτον, απέναντι και στις τρεις αυτές χώρες, θα δώσει περισσότερη έμφαση σε θέματα αρχών από ό,τι είδαμε τα προηγούμενα τέσσερα χρόνια, ενώ η Ευρώπη μέχρι πρότινος, εν μέρει εξαιτίας της έμφασης στο εμπόριο και στις επενδύσεις, έτεινε προς την πιο πραγματιστική προσέγγιση.<br /><br />– Τι δείχνει η νέα κρίση στην Ουκρανία για τα όρια της δυνατότητας της Τουρκίας να είναι μέλος του ΝΑΤΟ, διατηρώντας παράλληλα στενές σχέσεις με τη Μόσχα;<br /><br />Ο Πούτιν δοκιμάζει τα όρια του Μπάιντεν στην Ουκρανία. Νομίζω ότι θα δούμε πολύ μεγαλύτερη ένταση μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας τον επόμενο καιρό. Η Τουρκία είχε προσπαθήσει, με την έμμεση συναίνεση του Τραμπ, να παίξει τον ρόλο μιας περιφερειακής δύναμης στην περιοχή, με στενούς δεσμούς με τη Ρωσία αλλά και χώρες της Μέσης Ανατολής. Ο Μπάιντεν θα είναι πολύ πιο επικριτικός στην προσέγγισή του. Αν η Τουρκία συνεχίσει να χρησιμοποιεί τους S-400 και θεωρεί ότι μπορεί να ασκήσει πίεση στην Ουάσιγκτον και στις Βρυξέλλες, συνεργαζόμενη στρατιωτικά με τη Ρωσία, θα απογοητευθεί. Η αντίδραση θα είναι σκληρή.<br /><br />– Ο πρόεδρος Ερντογάν βρίσκεται πλέον σχεδόν 20 χρόνια στην εξουσία. Με την πάροδο του χρόνου έχει γίνει πιο εθνικιστής και λιγότερο φιλικός προς τη Δύση. Ποιες είναι οι πιθανότητες ο διάδοχός του να είναι πιο θετικά διακείμενος προς τη Δύση; Πόσο ανώμαλη πρόκειται να είναι η μετάβαση;<br /><br /> Είναι λίγο πρόωρο να μιλάμε για μετάβαση – αν και προφανώς δεν θα παραμείνει στην εξουσία για πάντα. Πάντως, μπορούμε να πούμε σίγουρα ότι πολλές από τις επιλογές του στην εξωτερική πολιτική, μεταξύ των οποίων και για την Κύπρο, θα γίνονται με τον νου στις εκλογές του 2023. Δεν θέλει να υπερφαλαγγιστεί εκ δεξιών. Είναι επίσης νωρίς για να κρίνουμε αν υπάρχουν προοπτικές για έναν πιο φιλοδυτικό διάδοχο. Αλλά η αντιπολίτευση έχει αποδυναμωθεί σημαντικά τα τελευταία χρόνια, είτε μέσω της φυλάκισης του ηγέτη του HDP είτε επειδή η ηγεσία του CHP έχει αποδειχθεί πιο εθνικιστική και λιγότερο σοσιαλδημοκρατική από ό,τι ελπίζαμε. Προς το παρόν, λοιπόν, δεν βλέπω στον ορίζοντα τον ηγέτη που θα έχει απήχηση στο φιλοδυτικό κομμάτι της τουρκικής κοινωνίας, που ενδιαφέρεται για την ισότητα των φύλων, τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου κ.ο.κ. Θα προκύψει όμως κάποια στιγμή – και θα αντιστραφεί η διολίσθηση προς τον αυταρχισμό που συνδέεται άμεσα με τον Ερντογάν, αλλά και η ροπή προς περιφερειακή ηγεμονία.<br /><br />– Είστε αισιόδοξος ότι δεν θα δούμε στο προσεχές μέλλον αναβίωση των στρατιωτικών εντάσεων που σημειώθηκαν πέρυσι μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας; Θεωρείτε ότι θα υπάρξει ώς τις εκλογές του 2023 η πολιτική βούληση από την τουρκική πλευρά –αν υπάρξει και από την ελληνική– για υποχωρήσεις που θα επιτρέψουν ουσιώδη πρόοδο στο θέμα των θαλάσσιων ζωνών;<br /><br />Θα δούμε συνέχιση της αποκλιμάκωσης και των συνομιλιών, αλλά η διαδικασία αυτή, που μειώνει τον κίνδυνο στρατιωτικών περιστατικών, δεν καταπιάνεται με τα θεμελιώδη ζητήματα που χωρίζουν τις δύο χώρες. Και υποπτεύομαι ότι, καθώς πλησιάζουμε στις εκλογές, ο Ερντογάν θα θέλει να διατηρεί τα ζητήματα αυτά σε εκκρεμότητα, πιστεύοντας ότι μπορεί να τα αξιοποιήσει για να κινητοποιήσει την εκλογική του βάση. Από την άλλη, ο Ερντογάν δοκιμάζει κι αυτός τη διοίκηση Μπάιντεν και θέλει να συνεχιστεί η ροή πόρων από τις Βρυξέλλες για το μεταναστευτικό αλλά και να κρατήσει ζωντανή την προοπτική της θετικής ατζέντας. Αρα, θα συνεχίσει αυτό το παιχνίδι της γάτας με το ποντίκι, με αποκλιμάκωση, με συνομιλίες, με θετικά σήματα, αλλά παράλληλα, όταν κρίνει ότι θα τον ευνοήσει πολιτικά, θα ανεβάζει την ένταση – στην Κύπρο, στην Ανατολική Μεσόγειο, στο Αιγαίο.<br /><br />Οι Ευρωπαίοι</div><div><br />Η επόμενη γερμανική κυβέρνηση ίσως γίνει λιγότερο υποχωρητική απέναντι στην Τουρκία, λέει ο κ. Λι (φωτ. από το Sofagate, όταν η τουρκική προεδρία προκάλεσε αμηχανία στην Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν προσφέροντας θέση δίπλα στον Ταγίπ Ερντογάν μόνο στον Σαρλ Μισέλ, με την καγκελάριο Μέρκελ να αποφεύγει οποιοδήποτε σχόλιο). <br /><br />– Βλέπετε μεγαλύτερη ενότητα στη στάση της Ε.Ε. απέναντι στην Τουρκία; Πώς ερμηνεύετε την έντονη αντίδραση των Ευρωπαίων στο Sofagate;<br /><br />Βρισκόμαστε σε μία περίοδο πολιτικής αλλαγής στην Ε.Ε., που θα επηρεάσει τη στάση απέναντι στην Τουρκία. Η καγκελάριος Μέρκελ θέλει να διαφυλάξει την κληρονομιά της, σημαντική πτυχή της οποίας θεωρεί την κοινή δήλωση Ε.Ε. – Τουρκίας για το μεταναστευτικό. Για τον λόγο αυτό, είναι διατεθειμένη να κάνει σημαντικές υποχωρήσεις στην Τουρκία. Η επίσκεψη των προέδρων των δύο ευρωπαϊκών θεσμών στην Αγκυρα ήταν συνεπής σε αυτήν τη γραμμή: εκφράστηκε η επιθυμία ανανέωσης της συμφωνίας για το μεταναστευτικό και διατήρησης της προοπτικής της θετικής ατζέντας. Δεν ξέρουμε τι μορφή θα λάβει η επόμενη γερμανική κυβέρνηση και τι στάση θα τηρήσει απέναντι στην Τουρκία. Δεν θα με εξέπληττε αν γινόταν λιγότερο υποχωρητική. Παράλληλα, ο Μακρόν έχει υπάρξει έντονα επικριτικός απέναντι στον Ερντογάν. Σε αυτό το πλαίσιο, το διπλωματικό επεισόδιο στο προεδρικό παλάτι θύμισε σε πολλούς στην Ευρώπη ότι η Τουρκία απογοητεύει με τις επιδόσεις στο κρίσιμο μέτωπο της ισότητας των φύλων – αν και μεγάλο μέρος της αγανάκτησης στράφηκε κατά του προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, για τη –μη– αντίδρασή του στο συμβάν.<br /><br /></div><div><a href=" i-epikaira.blogspot.com">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μάικλ Λι: «Ο Ερντογάν ποντάρει στην εκκρεμότητα»

Ο Μάικλ Λι μιλάει για τη στρατηγική του Τούρκου προέδρου σε Αιγαίο, Κύπρο, Ανατολική Μεσόγειο Γιάννης Παλαιολόγος Λίγοι ειδικοί γνωρίζουν τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Αμερικανική φόρμουλα:”Απενεργοποίηση των τουρκικών S-400 με αντάλλαγμα τη διχοτόμηση της Κύπρου”!

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/05/s_400_cyprus.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/05/s_400_cyprus-696x326.png" /></a><br /><br />Της <b>Κύρας Αδάμ</b><br />Η παράνομη και – μέχρι στιγμής- εκτός ΟΗΕ και Διεθνούς Δικαίου, τουρκική πρόταση για τη «λύση» των δύο κρατών στην Κύπρο, δηλαδή της κατάλυσης της Κυπριακής Δημοκρατίας και διχοτόμησης της νήσου, αποτελεί ήδη στοιχείο παρασκηνιακής και ανιχνευτικής διαπραγμάτευσης ανάμεσα στην Ουάσιγκτων και την Άγκυρα.<br /><br />Απόλυτα έγκυρες υψηλόβαθμες πηγές επιμένουν ότι από την στιγμή, που ο γ γραμματέας του ΟΗΕ επέτρεψε στην Τουρκία και τους Τ/Κυπρίους να θέσουν στο τραπέζι της άτυπης Πενταμερούς την κόκκινη γραμμή τους για δύο κράτη στην Κύπρο, η αμερικανική διπλωματία δεν θα απορρίψει, τουναντίον, θα σταθμίσει όλα τα δεδομένα και τα πιθανά οφέλη που θα προκύψουν για την ίδια, από την υποστήριξη της λύσης των δυο κρατών , τουτέστιν της διχοτόμησης της Κύπρου.<br /><br />Οι ίδιες έγκυρες υψηλόβαθμες πηγές επιμένουν ότι οι ΗΠΑ- υποβοηθούμενες κι από την Βρετανία ( δύο από τα 5 μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας )- θα μπορούσαν να μην φέρουν αντιρρήσεις στη λύση των δυο κρατών, με σαφείς προϋποθέσεις που πρέπει να αποδεχθεί η Τουρκία :<br /><br />Η αμερικανική προϋπόθεση δεν είναι άλλη από το να αποδεχθεί η Τουρκία να μην χρησιμοποιήσει τους ρωσσικούς πυραύλους S-400 εναντίον Νατοϊκών δυνάμεων . Αυτό θα διασφαλιστεί μόνον αν οι ίδιες οι ΗΠΑ τοποθετήσουν αμερικανικό λογισμικό στους S- 400, ώστε αυτοί να καθίστανται ανενεργοί απέναντι σε Νατοϊκά αεροσκάφη και άλλες δυνάμεις<br /><br />Η απαίτηση/προϋπόθεση των ΗΠΑ προς την Τουρκία να «εξουδετερωθούν» οι τουρκικοί S-400 απέναντι στο ΝΑΤΟ, αποτελεί ζήτημα ζωτικής ασφαλείας για τις αμερικανικές δυνάμεις και το αμερικανικό γόητρο.<br /><br />Το «Μ» αποκαλύπτει ότι μέχρι στιγμής ο 6ος Στόλος έχει αποστείλει στο Πεντάγωνο επτά(7) αναφορές, η πιο πρόσφατη στα μέσα Απριλίου, στις οποίες επισημαίνεται η τεράστια δυσκολία αντιμετώπισης των S-400 από αμερικανικά πλοία και αεροσκάφη εντός του βεληνεκούς των πυραύλων αυτών. Και γι’ αυτό το λόγο οι αναφορές του 6ου Στόλου διατυπώνουν το επείγον αίτημα προς το Πεντάγωνο να αναπτυχθεί ταχύτατα αμερικανικό σύστημα «εξουδετέρωσης» των S-400.<br /><br />H Άγκυρα, σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες, ανταποκρίνεται θετικά στο αμερικανικό αίτημα/ προϋπόθεση, στην περίπτωση που στο Συμβούλιο Ασφαλείας υποστηριχθεί τελικώς η φόρμουλα των δύο κρατών στην Κύπρο.<br /><br />Η κυοφορούμενη «λύση « των δύο κρατών στην Κύπρο, ως αντάλλαγμα για την απενεργοποίηση των S-400 έναντι των νατοϊκών δυνάμεων, έχει δυσμενέστατες επιπτώσεις στην Ελλάδα, με την Πολεμική Αεροπορία να χάνει το στοιχείο του αιφνιδιασμού. Και τούτο διότι τα ελληνικά αεροσκάφη, στην περίπτωση που φέρουν τον νατοϊκό κωδικό, δεν θα δέχονται μεν την επίθεση των S-400, η Τουρκία, όμως, λόγω του νατοϊκού κωδικού, θα έχει στη διάθεση της όλα τα στοιχεία των ελληνικών αποστολών των αεροσκαφών και θα τα αντιμετωπίζει με άλλα μέσα (πχ Πάτριοτ- αεροσκάφη αναχαίτισης). Στην περίπτωση που τα ελληνικά αεροσκάφη φέρουν μόνον ελληνικούς κωδικούς , τότε θα είναι καταδικασμένα από τους τουρκικούς S-400. <br /><br />Υπενθυμίζεται ότι η πρόταση να συμφωνήσει η Άγκυρα στην εξουδετέρωση των S-400 απέναντι στις Νατοϊκές δυνάμεις είχε προταθεί από την κυβέρνηση Τραμπ στον Τ. Ερντογάν, αλλά η τότε συζήτηση διεκόπη, χωρίς να εμπλακεί ως «αντάλλαγμα» η διχοτόμηση της Κύπρου.<br /><br />Αυτή την στιγμή, η αμερικανική διπλωματία γνωρίζοντας ότι οι S-400 δημιουργούν δυσεπίλυτο πρόβλημα για την ώρα στις αμερικανικές δυνάμεις στην ευρύτερη περιοχή, επιχειρούν να απομακρύνουν τον κίνδυνο αυτόν, δελεάζοντας την Τουρκία με υποστήριξη της λύσης των δύο κρατών στην Κύπρο.<br /><br />Με άλλα λόγια οι ΗΠΑ είναι πρόθυμες να εξασφαλίσουν την ησυχία τους από τους τουρκικούς S-400 επιτρέποντας τη διχοτόμηση της Κύπρου.<br /><br />Προκειμένου να γίνει αυτό εφικτό ο «χαλαρός» γ γραμματέας του ΟΗΕ κ Γκουτιέρες θα «υποβοηθηθεί» καταλλήλως ώστε να αλλάξει το πλαίσιο των Αποφάσεων του ΟΗΕ, που θα επιτρέπει οποιαδήποτε «εφικτή λύση», άρα και τη διχοτόμηση.<br /><br />Από τον εφιαλτικό αυτό «κύβο του Ρούμπικ» λείπει ακόμα ένα βασικό στοιχείο , που δεν είναι άλλο από τη Ρωσία. Αν δηλαδή, η Μόσχα θα επιτρέψει στους ρωσικούς πυραύλους S-400 που έχει πουλήσει στην Τουρκία να μπει «αμερικανικό χέρι» και να «πειράξει» το λογισμικό των ρωσσικών πυραύλων.. Αλλά η Ρωσία είναι Μόνιμο Μέλος του ΣΑ, με λόγο στη λύση του Κυπριακού και πολύ περισσότερο με ζωτικά συμφέροντα προς ικανοποίηση και σταθεροποίηση στην Κριμαία…<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αμερικανική φόρμουλα:”Απενεργοποίηση των τουρκικών S-400 με αντάλλαγμα τη διχοτόμηση της Κύπρου”!

Της Κύρας Αδάμ Η παράνομη και – μέχρι στιγμής- εκτός ΟΗΕ και Διεθνούς Δικαίου, τουρκική πρόταση για τη «λύση» των δύο κρατών στην Κύπρο, δηλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μέχρι το 2060 η Ευρώπη θα προσκυνάει το Ισλάμ

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-05/unnamed_1.jpg?itok=nMZ2bj63" width="640" /><br /><br />Οι κοινωνιολόγοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο αριθμός των χριστιανών έως το 2060 θα αυξηθεί κατά 34%, και οι μουσουλμάνοι κατά 70%<br /><br />Στις Ηνωμένες Πολιτείες, κάποτε μια από τις πιο θρησκευόμενες χώρες στον κόσμο, όλο και περισσότεροι πιστοί προτιμούν να προσεύχονται στο σπίτι. Την ίδια στιγμή στην Ευρώπη το Ισλάμ κερδίζει διαρκώς έδαφος...<br /><br />Για τις ΗΠΑ πάντως το θέμα είναι σοβαρό, αφού η ανάγκη των Αμερικανών για τον Θεό ικανοποιείται πλήρως στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, αφού πουθενά στον κόσμο δεν υπάρχει τέτοια ποικιλία ομολογιών. Και υπάρχουν σχεδόν 400 χιλιάδες ναοί.<br /><br />Αλλά τώρα, προφανώς, απειλούνται από την «ζημία της ερήμωσης». Οι θρησκευόμενοι Αμερικανοί εγκαταλείπουν εκκλησίες, τζαμιά και συναγωγές, σύμφωνα με το Gallup Institute, έναν από τους μεγαλύτερους οργανισμούς κοινωνιολογικής έρευνας. Μόνο το 47% επισκέπτεται τους «οίκους του Θεού». Το 1999 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 70%.<br /><br />Τα δεδομένα ανησυχούσαν κυρίως για τους προτεστάντες κληρικούς, αλλά όταν πάρει φωτιά η πόρτα του γείτονα, σύντομα θα την δεις και στην δικιά σου.... Η πλειοψηφία των Αμερικανών πιστών ανήκουν σε αυτήν την τάση, για την οποία πολλοί οργανισμοί ανταγωνίζονται συνεχώς. Δελεάζονται όχι μόνο από κηρύγματα στο δρόμο, αλλά και από διαφημίσεις σε κοινωνικά δίκτυα και στην τηλεόραση. Παρεμπιπτόντως, τα θρησκευτικά τηλεοπτικά κανάλια είναι από τα δέκα πιο δημοφιλή στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η μείωση της συμμετοχής στην εκκλησία μπορεί να αποδοθεί στην αλλαγή γενεών, εξηγεί το Gallup Institute.<br /><br />Εξαιτίας αυτού, λένε οι επιστήμονες, χιλιάδες εκκλησίες έκλεισαν στις Ηνωμένες Πολιτείες τα τελευταία χρόνια. Η διαδικασία επιταχύνθηκε από την πανδημία, όταν σε πολλές πολιτείες απαγορεύτηκε στους πιστούς να παρευρεθούν σε λειτουργίες<br /> <br />Περισσότεροι μουσουλμάνοι<br /><br />Αυτό όμως που είναι νέο για την Αμερική είναι ήδη μια οικεία εικόνα για την Ευρώπη .<br /><br />Ο λόγος είναι κυρίως δημογραφικός. Οι αυτόχθονες Ευρωπαίοι γερνούν, αντικαθίστανται από μετανάστες από μουσουλμανικές χώρες, των οποίων οι οικογένειες, κατά κανόνα, έχουν τουλάχιστον τρία παιδιά. Οι κοινωνιολόγοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο αριθμός των χριστιανών έως το 2060 θα αυξηθεί κατά 34%, και οι μουσουλμάνοι κατά 70%<br /><br />Η αξεπέραστη αύξηση του ισλαμικού πληθυσμού επιβεβαιώνεται έμμεσα από τα δεδομένα της μηχανής αναζήτησης Google . Τον Απρίλιο, η εταιρεία είπε ότι ο αριθμός των αναζητήσεων για τη λέξη "Ραμαζάνι" μεταξύ των Ευρωπαίων ξεπέρασε για πρώτη φορά το "Πάσχα".<br /><br />Υπάρχουν τώρα περίπου 554 εκατομμύρια Χριστιανοί που ζουν στην ήπειρο. Είναι πολύ πιο δύσκολο να μετρήσουμε τους μουσουλμάνους: σύμφωνα με διάφορες εκτιμήσεις, υπάρχουν μεταξύ 15 και 30 εκατομμυρίων από αυτούς. Και αυτοί είναι μόνο πολίτες των χωρών της Σένγκεν και του Ηνωμένου Βασιλείου .<br /><br />Επί παραδείγματι στην Γερμανία υπάρχουν τώρα 5,6 εκατομμύρια οπαδοί του Ισλάμ, σύμφωνα με την Ομοσπονδιακή Υπηρεσία Μετανάστευσης και Προσφύγων. Πριν από πέντε χρόνια υπήρχαν ένα εκατομμύριο λιγότεροι. Κυρίως μετανάστες από την Τουρκία. Στη συνέχεια, υπάρχουν οι κάτοικοι των χωρών της Μέσης Ανατολής, στη συνέχεια της Βόρειας Αφρικής και της Ανατολικής Ευρώπης ( Αλβανία και Βοσνία ).<br /><br />Αλλά το πιο σημαντικό είναι ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Ευρωπαίων Μουσουλμάνων πηγαίνουν τακτικά στο τζαμί. Ενώ από τους Χριστιανούς, μόνο το ήμισυ περίπου του συνόλου παρευρίσκεται στην εκκλησία.<br /><br />Ρωσία<br /><br />Στη Ρωσία , αυτό φαίνεται πιο καθαρά από τις δημοσκοπήσεις του VTsIOM . Σύμφωνα με τα στοιχεία, το 66% των Ρώσων αποκαλούνται Ορθόδοξοι - 9% λιγότερο από πέρυσι. Ωστόσο, μόνο το 13% τηρεί τη Σαρακοστή. Ακόμη λιγότεροι, σύμφωνα με το Υπουργείο Εσωτερικών, παρευρίσκονται στην εορταστική γιορτή τα Χριστούγεννα και το Πάσχα.<br /><br />Αλλά ο αριθμός των αθέων έχει διπλασιαστεί από το 2017 - σε 14%.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μέχρι το 2060 η Ευρώπη θα προσκυνάει το Ισλάμ

Οι κοινωνιολόγοι έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι ο αριθμός των χριστιανών έως το 2060 θα αυξηθεί κατά 34%, και οι μουσουλμάνοι κατά 70% Σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν στέλνει άνθρωπο ειδικών αποστολών στη Θράκη

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/05/yavuz_seliim_kiran.jpg" /><br /><br /><b>Πρωτόπαπας Γιώργος</b><br />Η ελληνική μειονότητα της Θράκης παραμένει πάγιος στόχος του Ταγίπ Ερντογάν στην προσπάθειά του να επιβάλλει ένα πολιτικό-θρησκευτικό Ισλάμ με χρήση προπαγάνδας και ενός δικτύου εκτεταμένης διείσδυσης. Οι επισκέψεις Τούρκων αξιωματούχων στη Θράκη που κάποιες είναι μυστικές και άλλες βλέπουν το φως της δημοσιότητας, έχουν αυτό και μόνο στόχο.<br /><br />Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιαβούζ Σελίμ Κιράν ήδη βρίσκεται στην Ελλάδα για να προωθήσει την ατζέντα του Ερντογάν, “ότι η μητέρα Τουρκία δεν ξεχνά τα παιδιά της”. Ο στόχος της αποστολής του έγινε ήδη εμφανής αφού λίγο μετά την αφιξή του στη Θεσσαλονίκη έγραψε στο Twitter ότι «πιέσεις, περιορισμοί στην ελευθερία της γλώσσας, της θρησκείας και της λατρείας κατά των ανθρώπων μας είναι απαράδεκτες…Είμαστε πάντα κοντά στους δικούς μας ανθρώπους που διατηρούν την ταυτότητα και τη θρησκεία τους απέναντι σε κάθε αντιξοότητα…»<br /><br />Στη συνέχεια θα επισκεφθεί το απόγευμα την Κομοτηνή συνοδευόμενος από τον Τούρκο πρέσβη Μπουράκ Οζουγκέργκιν . Ο Κιράν θεωρείται ο άνθρωπος ειδικών αποστολών του Ερντογάν. Εικάζεται, ότι είχε ενεργό συμμετοχή στις απαγωγές Γκιουλενιστών σε ευρωπαϊκά κράτη σε συνεργασία με κρατική υπηρεσία πληροφοριών ΜΙΤ.».<br /><br />Ο Ερντογάν χρησιμοποιεί την ελληνική μουσουλμανική μειονότητα για να της προσδώσει πολιτική οντότητα, ώστε να αποκτήσει τη δυνατότητα, να επηρεάσει τις τοπικές πολιτικές εξελίξεις. Ο ψευδομουφτής Αχμέτ Μετέ, ο εκπρόσωπος της “τουρκικής μειονότητας” της Θράκης, που προωθεί τη συγκεκριμένη στρατηγική, θα υποδεχθεί τον αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών στην Ξάνθη στις 6 Μαΐου. Στη συνέχεια αυτός, θα επισκεφθεί το Διδυμότειχο και μετά θα αναχωρήσει για την Τουρκία.<br /><br />Ο Κιράν αναμένεται να θέσει θέματα: για την “Τουρκική Ένωση Ξάνθης” με στόχο να εφαρμοστεί η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, για “αμέλεια” της ελληνικής κυβέρνησης σχετικά με την αναστήλωση μουσουλμανικών μνημείων και για ελλιπή εκπαίδευση της ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας.<br /><br />Η προστασία των μουσουλμανικών μειονοτήτων σε διεθνές επίπεδο, αποτελεί βασικό τομέα δράσης του Κιράν καθώς προωθεί το νεοοθωμανικό δόγμα του Ερντογάν. Ενεργοποιήθηκε για τους μουσουλμάνους Ροχίνγκια της Δυτικής Μιανμάρ, τους τουρκόφωνους Τάταρους της Κριμαίας, για ομάδες τζιχαντιστών στην επαρχία Χατάϊ και τους Τούρκους του Κοσόβου.<br />Η ουσία της επίσκεψης<br /><br />Ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών επιχείρησε να παρέμβει στην κυβέρνηση της Πρίστινα, σχετικά με την απογραφή πληθυσμού που θα γίνει εντός του 2021, δηλώνοντας ότι πρέπει να αντικατοπτρίζει τις πραγματικές συνθήκες και προειδοποιώντας για τις επιπτώσεις ενός “τετελεσμένου” αποτελέσματος. Δηλαδή, ότι η Άγκυρα δεν θα δεχθεί χαμηλά ποσοστά για τους Τούρκο-Κοσοβάρους πολίτες.<br /><br />Οι δραστηριότητες του Κιράν αποδεικνύουν ότι η επίσκεψή του στη Θράκη, μόνο για το θεαθήναι δεν είναι, καθώς εκτός από το συμβολικό της χαρακτήρα, έχει και τον ουσιαστικό, τις επαφές του με “εκπροσώπους” της μουσουλμανικής μειονότητας που είναι έρμαια των μηαχανισμών της Άγκυρας. Ωστόσο, παράγοντες του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών θεωρούν ότι η επίσκεψη Κιράν είναι τυπική καθώς τα μέτρα για το κορονοϊό, δεν επιτρέπουν μαζικές εκδηλώσεις και ραντεβού.<br /><br />Επισημαίνεται, ότι ακόμα και αν δεν γίνεται φιέστα για την υποδοχή του, τα τουρκικά ΜΜΕ θα εκμεταλλευτούν επικοινωνιακά την επισκεψή του για να προωθήσουν την “τουρκική υπόσταση” της ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας. Ταυτόχρονα, οι συναντήσεις πίσω από τους τέσσερεις τοίχους είναι η ουσία της επίσκεψης, καθώς διαμορφώνουν πολιτική. Επίσης, η δήλωση του Κιράν τον Μάρτιο του 2019 για την μεταναστευτική κρίση του Έβρου, περί “συνθηκών Άουσβιτς” στην περιοχή για τους μετανάστες που προέρχονται από την Τουρκία, δεν αφήνει περιθώριο εφησυχασμού για την αποστολή του.<div><br />Τουρκική διείσδυση<br /><br />Η κυβέρνηση της Άγκυρας με τις ενέργειές της, επιδιώκει να επηρεάσει το θυμικό της ελληνικής μουσουλμανικής μειονότητας με στοχευμένη ρητορική, τονίζοντας τους ισχυρούς δεσμούς της με την “Μητέρα Πατρίδα”. Η τουρκική διείσδυση που έχει “αιχμή του δόρατος” το Τουρκικό Προξενείο, γίνεται και με τη δημιουργία παράλληλων δομών που έχουν να κάνουν με τους τομείς της εκπαίδευσης, του πολιτισμού, του αθλητισμού, της υγειονομικής περίθαλψης, της οικονομίας και του εμπορίου. Ταυτόχρονα, ο Ερντογάν επιδιώκει να πιέσει για την αναγνώριση της “Τουρκικής Ένωσης Ξάνθης” για να δημιουργηθούν και αλλά τέτοιου είδους σωματεία, που υπονομεύουν την ελληνική μουσουλμανική μειονότητα.<br /><br />Η ελληνική πολιτεία πρέπει, από την πλευρά της, να επικεντρωθεί στην οικονομική, κοινωνική και εθνική θωράκιση της Θράκης και στη δημιουργία αναπτυξιακού μοντέλου για την περιοχή, που θα αποκλείει την αυθαίρετη δραστηριότητα ξένων κύκλων, με στόχο την ανάδειξη μια νέας οικονομικής ελίτ της μουσουλμανικής μειονότητας, που θα είναι υποχείριο της Άγκυρας. Παράλληλα, η Θράκη υπονομεύεται και από εθνομηδενιστικούς κύκλους που επικαλούνται την ύπαρξη “τουρκικής μειονότητας” και λειτουργούν ως “Δούρειος Ίππος” της Τουρκίας.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Ερντογάν στέλνει άνθρωπο ειδικών αποστολών στη Θράκη

Πρωτόπαπας Γιώργος Η ελληνική μειονότητα της Θράκης παραμένει πάγιος στόχος του Ταγίπ Ερντογάν στην προσπάθειά του να επιβάλλει ένα πολιτικό...

Διαβάστε την συνέχεια

Όμηροι της Τουρκίας οι Τουρκοκύπριοι, τυγχάνουν ακραίας εκμετάλλευσης

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/09/SENER-LEVENT-790x400.jpg" width="640" /><br /><br /><div>Του <b>ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ</b><br />Πάλι κανείς δεν της είπε «απέσυρε τα στρατεύματά σου και μετά να συνομιλήσουμε». Δεν της λέχθηκε «ακύρωσε τους ψεύτικους τίτλους ιδιοκτησίας που έδωσες για τα εδάφη μας που κατέκτησες». Δεν αποτέλεσε καθόλου όρο και ο πληθυσμός που μεταφέρθηκε. Από ευγένεια μήπως; Όχι! Από δειλία! Άρα η ελληνοκυπριακή πλευρά δεν μπόρεσε ακόμα να απαλλαχτεί από το αίσθημα της συμμετοχής στο τραπέζι σαν να είναι η ηττημένη και η ένοχη πλευρά.<br /><br />Οι διαπραγματεύσεις της Γενεύης άνοιξαν με φόντο το Βαρώσι. Δηλαδή, την ώρα που η Τουρκία ετοιμάζεται να ανοίξει το Βαρώσι υπό τουρκική διοίκηση. Η Τουρκία, αντιλαμβανόμενη ότι η ελληνοκυπριακή πλευρά συμπεριφέρεται διστακτικά και φοβισμένα σαν μια πλευρά που έχασε τον πόλεμο, προχώρησε πιο πολύ με τις απαιτήσεις της. Έθεσε στο τραπέζι τα δύο κράτη. Ζήτησε αναγνώριση από το Συμβούλιο Ασφαλείας.<br /><br />Παίρνοντας θάρρος και από τη Βρετανία είπε «είτε δύο ίσα κυρίαρχα κράτη είτε δεν συνομιλώ ξανά». Επειδή αυτή η απαίτηση δεν έγινε αποδεχτή στο τραπέζι, άρχισε την προπαγάνδα ότι «η ελληνοκυπριακή πλευρά αναποδογύρισε το τραπέζι». Απέρριψε τις προτάσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς. Και μάλιστα το δήλωσε η ίδια προτού να το δηλώσει ο Τατάρ. Τι θα κάνουμε τώρα; Μήπως θα κατέβουμε στο τουρκικό πηγάδι με αγγλικό σχοινί;<br /><br />Μήπως η ελληνοκυπριακή πλευρά έθεσε ποτέ τον εξής όρο σε αυτές τις διαπραγματεύσεις; Δηλαδή, μήπως είπε «πρώτα απέσυρε τα κατοχικά σου στρατεύματα και μετά να συνομιλήσουμε»; Εξ όσων γνωρίζω, δεν το είπε καθόλου. Όμως θα μπορούσε να το πει. Στο κάτω-κάτω η Κύπρος βρίσκεται υπό κατοχή. Διασαλεύει την ισότητα η προσέλευση στο τραπέζι με τον κατακτητή. Οι όροι του κατακτητή επικρατούν στο τραπέζι.<br /><br />Σε αυτό το τραπέζι θα υπάρχουν δύο πλευρές, η νικήτρια και η ηττημένη. Και ο ηττημένος αναγκάζεται να υποκύψει στους όρους που υπαγορεύει ο κατακτητής. Ο κατακτητής προέβη σε μιαν στρατιωτική επέμβαση στο νησί ως μια εγγυήτρια δύναμη πριν 47 χρόνια. Ποια ήταν η δικαιολογία του; «Η αποκατάσταση της διασαλευθείσας συνταγματικής τάξης της Κυπριακής Δημοκρατίας». Το έκανε; Κράτησε τον λόγο του; Δεν τον κράτησε.<br /><br />Εγκαταστάθηκε στο μισό νησί που κατέκτησε, μετέφερε πληθυσμό, ίδρυσε χωριστό κράτος, εξέδωσε ψεύτικους τίτλους ιδιοκτησίας, μετέγραψε τα εδάφη που κατέκτησε στον πληθυσμό που μετέφερε. Ενώ ήταν εγγυήτρια του νησιού, έγινε ο κατακτητής του. Ο εγγυητής είχε 650 στρατιώτες. Ο κατακτητής 40 χιλιάδες. Γίνονται καθόλου δίκαιες διαπραγματεύσεις κάτω από αυτές τις συνθήκες;<br /><br />Η ελληνοκυπριακή πλευρά, που δεν μπόρεσε να πει «απέσυρε τα κατοχικά στρατεύματά σου και μετά να συνομιλήσουμε», θέτει στο τραπέζι άλλες προτάσεις που δεν θα προκαλέσουν ζημιά στη συνέχιση της κατοχής. Ήταν ζωτικής αξίας για την κοινότητά μας οι προτάσεις που τέθηκαν στο τραπέζι στη Γενεύη, αλλά η Τουρκία τις απέρριψε αμέσως επειδή δεν μπορεί να χωνέψει καν το να αναπνεύσουν λίγο οι Τουρκοκύπριοι.<br /><br />Απέρριψε το άνοιγμα του λιμανιού της Αμμοχώστου προς το εξωτερικό υπό τον έλεγχο της ΕΕ. Απέρριψε και το άνοιγμα του αεροδρομίου Τύμπου και του Βαρωσιού υπό τον έλεγχο των Ηνωμένων Εθνών. Έπρεπε να προκαλέσει πολύ ισχυρή αντίδραση εντός της κοινότητάς μας η απόρριψη αυτών των προτάσεων εκ μέρους της Τουρκίας εξ ονόματός μας.<br /><br />Όμως, για κάποιο λόγο δεν προκάλεσε. Δεν στάθηκαν και πολλοί σε αυτό. Δεν το περιμένω αυτό από το CTP που έστειλε τον ηγέτη του στη Γενεύη. Δεν λέει κουβέντα για την Τουρκία. Ειδικά για τον Ταγίπ Ερντογάν καθόλου. Μακάρι να μπορούσαν να έλεγαν κάτι οι υπόλοιποι. Να ζητούσαν να λογοδοτήσει γι’ αυτό.<br /><br />Μακάρι να δήλωναν ότι υποστηρίζουν αυτές τις προτάσεις της ελληνοκυπριακής πλευράς. Θα ήταν ένας πνεύμονας για τους ασχολούμενους με τον τουρισμό μας το άνοιγμα του αεροδρομίου Τύμπου προς το εξωτερικό. Το ίδιο και το άνοιγμα του λιμανιού Αμμοχώστου.<br /><br />Όμως, η Τουρκία δεν θέλει να χάσει το εισόδημα που παίρνει από αυτά. Επιπλέον, δεν της αρέσει να έχει εξουσία εδώ κανένας διεθνής οργανισμός. Δεν μπορεί να χωνέψει να έχουμε άλλο παράθυρο, άλλη πόρτα προς τον κόσμο, εκτός από την ίδια. Ούτε να ενωθούμε με τους Ελληνοκύπριους θέλει, ούτε να αναπτυχθούμε.<br /><br />Τι θέλει; Να μείνουμε πάντα δούλοι. Να μείνουμε πάντα όμηροι. Να επαιτούμε πάντα απ’ αυτήν. Για να μπορεί να μας αποκαλεί τρόφιμους. Να μπορεί να μας αποκαλεί παράσιτα, τεμπέληδες. Να μπορεί να λέει «θα πεθαίνατε αν δεν ήμασταν εμείς».<br /><br />Ήταν πολύ εποικοδομητικές για την τουρκοκυπριακή κοινότητα οι προτάσεις του Αναστασιάδη. Δεν μπορώ να ξέρω αν η αποδοχή αυτών των προτάσεων θα κλόνιζε το στάτους κβο. Ποιος ξέρει, ίσως να γινόταν και το αντίθετο. Μόλις η κοινότητά μας αποκτήσει οικονομική άνεση, ούτε λύση και άλλα παρόμοια, ούτε επανένωση θα θέλει. Πότε θυμάται πιο πολύ τη λύση; Μόλις περιέλθει σε οικονομική στενότητα. Δηλαδή, μόλις τελειώσουν τα χρήματα. Αν αποδεχόταν η τουρκική πλευρά τις προτάσεις που τέθηκαν στο τραπέζι στη Γενεύη. Θα κερδίζαμε εμείς. Θα έχανε η Τουρκία!</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Όμηροι της Τουρκίας οι Τουρκοκύπριοι, τυγχάνουν ακραίας εκμετάλλευσης

Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ Πάλι κανείς δεν της είπε «απέσυρε τα στρατεύματά σου και μετά να συνομιλήσουμε». Δεν της λέχθηκε «ακύρωσε τους ψεύτικους τί...

Διαβάστε την συνέχεια

Ενεργειακό ματ στην Τουρκία έκαναν Κίνα και Ρωσία στο Ιράκ

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/05/CHINA_RUSIA_IRAQ_1.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Ηλιόπουλος Γιώργος<br /></b>Μετά τις ρωσικές κινήσεις στη Συρία στον ενεργειακό τομέα που περιλαμβάνουν τον αποκλεισμό και την απομόνωση της Τουρκίας, μία νέα κίνηση που υλοποιείται στα τέλη Νοεμβρίου 2020, ένα δεκαήμερο πριν από την παρέμβαση της Μόσχας στον Καύκασο, εκπαραθυρώνει την Τουρκία και από το Ιράκ. Το μεγάλο θύμα αυτής της υπόθεσης, που εξελίσσεται εντελώς παρασκηνιακά, είναι η κρατική Τουρκική Εταιρεία Πετρελαίων (TPAO), που μέχρι πρότινος ηγείτο κοινοπραξίας για την ανάπτυξη και αξιοποίηση τεραστίου κοιτάσματος φυσικού αερίου Mansuriya. Τη θέση της καταλαμβάνει η Κίνα.<br /><br />Τελικά με πρόφαση καθυστερήσεις και ανακολουθίες στα τόσο σημαντικά έργα ανάπτυξης, οι Ιρακινοί ακυρώνουν τα συμβόλαια των Τούρκων, για να παραδώσουν το κοίτασμα στη ρωσική ROSNEFT. Πολλοί θεώρησαν τότε πως επρόκειτο για μία ευρηματική κίνηση των Ρώσων για να επανέλθουν στο σημείο που είχαν σταματήσει το 2017. Μπορούν πλέον να προχωρήσουν ταχύτατα στην εκμετάλλευση του κοιτάσματος με στόχο την επέκταση σταδιακά του ελέγχου και στο Νότο του Ιράκ, όπως ακριβώς έχουν ήδη πράξει στον Βορρά.<br /><br />Όμως, στα τέλη Απριλίου εκδηλώνεται ακόμα ένας αιφνιδιασμός με πρωταγωνιστή τον κινεζικό όμιλο SINOPEC (China Petroleum & Chemical Corp.) που υπογράφει με το υπουργείο Πετρελαίων του Ιράκ σύμβαση εκχώρησης του 49% του κοιτάσματος Mansuriya για την εκμετάλλευση φυσικού αερίου – μη σχετιζόμενου με τα αποθέματα αργού πετρελαίου.<br /><br />Η σύμβαση που έχει την δυνατότητα επέκτασής της επί μία πενταετία, ακολουθεί μία άλλη του SINOPEC με το Κατάρ με αντικείμενο την προμήθεια δύο εκατ. τόνων υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) σε ετήσια βάση επί μία δεκαετία. Ακολουθεί επίσης την 25ετή συμφωνία Πεκίνου-Τεχεράνης, που δημοσιοποιείται στις αρχές Αυγούστου του 2020 και υπογράφεται πριν λίγες εβδομάδες. Το κοίτασμα Mansuriya εντοπίζεται σε μικρή απόσταση από τα σύνορα με το Ιράν, μερικά χιλιόμετρα βορειότερα της Βαγδάτης και εκτιμάται πως τα αποθέματά του ανέρχονται σε 4,5-4,6 τρισ. κυβικά πόδια φυσικού αερίου με σχεδιασμό να αποδίδει σε ημερήσια βάση 320 εκατ. κυβικά πόδια.<br />Σκαληνό τρίγωνο<br /><br />Πρόκειται για πολύτιμη ενεργειακή πηγή και όταν οι τιμές του φυσικού αερίου ανακάμψουν σε φυσιολογικά επίπεδα θα αποφέρει πολλά. Όμως, η σπουδαιότητά του είναι ανώτερη από τα προσδοκώμενα οικονομικά οφέλη για δύο σημαντικότατους λόγους. Ο πρώτος είναι ότι το Ιράκ επιθυμεί διακαώς να συνδυάσει τρία κοιτάσματα φυσικού αερίου (Mansuriya, Akkas και Siba) σε ενιαίο συμβόλαιο ανάπτυξης, όρο που αποδέχεται ο επικεφαλής της ROSNEFT Igor Sechin. Οι τρείς περιοχές σχηματίζουν ένα σκαληνό τρίγωνο στο νότιο Ιράκ, με κορυφή την Mansuriya και τις άλλες δύο στην Siba στον νότο (σε μικρή απόσταση από τις λιμενικές εγκαταστάσεις στην Βασόρα) και δυτικά στην Akkas (σχεδόν στην μεθόριο με την Συρία).<br /><br /><br /><img height="593" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/05/CHINA_RUSIA_IRAQ_1.png" width="640" />Ο δεύτερος αποκαλύπτεται τον Σεπτέμβριο του 2019 όταν το ιρακινό υπουργείο Πετρελαίων υπογράφει με τη ρωσική STROYTRANSGAZ συμβόλαιο για την ανάπτυξη του εντελώς άγνωστου Block 17 σε μία περιοχή (στην επαρχία Anbar) βυθισμένη στην βία και την αβεβαιότητα. Όμως για τους Ρώσους η περιοχή κείται στο μέσον αυτού που οι Αμερικανοί αποκαλούν σπονδυλική στήλη του άλλοτε Ισλαμικού Κράτους στη ζώνη όπου ο Ευφράτης ρέει δυτικά προς την Συρία, για να συνεχίσει αλλάζοντας κατεύθυνση προς τα ανατολικά, στον Περσικό Κόλπο. Κατά μήκος της σπονδυλικής στήλης και από τα ανατολικά προς τα δυτικά υπάρχουν οι ιστορικά αντιδυτικές πόλεις Falluja, Ramadi, Hit και Haditha, ενώ αμέσως μετά έρχεται η Συρία και οι στρατηγικές για τους Ρώσους λιμενικές εγκαταστάσεις του Μπανιάς και της Ταρσού στην Μεσόγειο.<br /><br /><div>Η αμερικανική στρατηγική<br /><br />Επί σειράν ετών, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ επιδιώκει δημιουργική συνεργασία με το Ιράκ, αλλά η αμερικανική εισβολή του 2003 προκαλεί εχθρότητα στους Ιρακινούς. Η απροκάλυπτη ένοπλη εμπλοκή ξένων δυνάμεων οδηγεί και στη μεταγενέστερη ανάδυση του ISIS, που αξιοποιεί τα εχθρικά συναισθήματα του τοπικού πληθυσμού κατά των Αμερικανών. Η βασική πλέον επιδίωξη των ΗΠΑ εστιάζεται στον περιορισμό της εμπλοκής της Τεχεράνης στο Ιράκ, με άμεσο στόχο την μείωση της εξάρτησης της Βαγδάτης από τον εφοδιασμό της σε φυσικό αέριο και ηλεκτρική ενέργεια από το Ιράν, που παραμένει ζωτικός για την λειτουργία του ενεργειακού της δικτύου.</div><div><br /><img height="640" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/05/CHINA_RUSSIA_IRAQ_2-833x1024.png" width="521" /></div><div><br /></div><div>Οι Αμερικανοί, που έχουν προβεί σε τεράστιες επενδύσεις σε έμψυχο δυναμικό και χρήματα στο Ιράκ μετά την εισβολή του 2003, παρέχουν πιστώσεις στην ιρακινή κυβέρνηση για να βρει κι άλλους προμηθευτές και να έχει άλλες επιλογές για την αξιοποίηση των ενεργειακών της πηγών. Προγράμματα αυτής της μορφής μπορούν να υλοποιηθούν σε σχεδόν ιδανικές συνθήκες από αμερικανικούς και άλλους δυτικούς ομίλους. Δεν υπάρχει λόγος που να εμποδίζει το Ιράκ να έχει παραγωγή φυσικού αερίου, ικανή να καλύπτει τις ενεργειακές του ανάγκες, αλλά και να μετατραπεί σύντομα σε σημαντικό εξαγωγέα.<br /><br />Σύμφωνα με επίσημες εκτιμήσεις τα αποδεδειγμένα αποθέματα φυσικού αερίου φθάνουν τα 3,5 τρισ. κυβικά μέτρα (tcm), δηλαδή το 1,5% του παγκοσμίου συνόλου. Το Ιράκ τοποθετείται στην 13η θέση διεθνώς, με τα τρία τέταρτα αυτών των ποσοτήτων να αφορούν κοιτάσματα φυσικού αερίου που εντοπίζονται στα αντίστοιχα του αργού πετρελαίου. Η Διεθνής Υπηρεσία Ενέργειας (IEA) υπολογίζει πως τα αξιοποιήσιμα κοιτάσματα φθάνουν τα 8 τρισ. κυβικά μέτρα, από τα οποία το 30% δεν σχετίζεται γεωγραφικά με ανάλογα αργού πετρελαίου<br /><br />Πρότυπο της TOTAL<br /><br />Όμως, παρά τις τεράστιες ενεργειακές του πηγές, η πρόοδος του Ιράκ στην ανάπτυξη και αξιοποίηση αυτών πηγών μετά το 2003 παραμένει ελάχιστη. Υπάρχει μία συμφωνία με την TOTAL για να υλοποιηθούν τέσσερα μεγάλης κλίμακας προγράμματα, που εφόσον προχωρήσουν χωρίς καθυστερήσεις, ίσως αλλάξουν την εικόνα. Η συμφωνία Ιράκ-TOTAL αποτελεί για τις ΗΠΑ το πρότυπο που επιθυμούν να επικρατήσει. Η αποχώρηση των Γάλλων από την Φάση 11 της ανάπτυξης των κοιτασμάτων του South Pars στο Ιράν παρά την δαπάνη ενός δισ. δολαρίων, αποκαλύπτει την πρόθεση της TOTAL να συμπλεύσει με τις επιθυμίες του πρώην προέδρου Trump, μετά την μονομερή απόσυρση των ΗΠΑ από τη συμφωνία για το πυρηνικό πρόγραμμα.<br /><br />Μάλιστα την παραμονή της υπογραφής του επομένου σταδίου χρηματοδότησης της Φάσης 11 της ανάπτυξης των κοιτασμάτων του South Pars, το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών με σειρά τηλεφωνημάτων σε στελέχη του χρηματοοικονομικού φορέα που έχει αναλάβει την χρηματοδότηση των έργων, απευθύνει αυστηρές προειδοποιήσεις. Μία από αυτές απειλεί με πλήρη έλεγχο των δραστηριοτήτων του φορέα από το 1979 με χώρες που έχουν ενταχθεί στον κατάλογο των επικίνδυνων για τις ΗΠΑ, εάν προχωρούσε σε εκταμιεύσεις. Ταυτόχρονα ειδοποιείται και το Παρίσι για τις αμερικανικές προθέσεις.<br /><br />Το αμερικανικό υπουργείο Οικονομικών απειλεί τις γαλλικές εταιρείες πως δεν θα αποσπάσουν κανένα συμβόλαιο στις ΗΠΑ, όσον η TOTAL παραμένει στο Ιράν, αλλά εάν αποχωρήσει τότε θα φροντίσει να αποζημιωθεί με ανάλογα προγράμματα. Έτσι, πολλοί πιθανολογούν πως η εμπλοκή των Γάλλων στο Ιράκ αποτελεί ίσως πρώτη συμφωνία για την αποζημίωσή τους.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ενεργειακό ματ στην Τουρκία έκαναν Κίνα και Ρωσία στο Ιράκ

Ηλιόπουλος Γιώργος Μετά τις ρωσικές κινήσεις στη Συρία στον ενεργειακό τομέα που περιλαμβάνουν τον αποκλεισμό και την απομόνωση της Τουρκίας...

Διαβάστε την συνέχεια