Μ.Τσαβούσογλου: «Η υφαλοκρηπίδα μας φτάνει νότια της Κρήτης»!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4iOzGpE0dGX2edDg-NaQbt5EQaoDulgjg9gw46sr3ucV6dysiUMqRI-3WTmoBDbXx4OMUHOpf5CzIM0R1EjRG9YOsRwO3Deh3ZUhIAno9aa7zpSRqJdxJyUV0YQI4FXkEEHTjSoqHsHo/s1600/tsavousoglou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4iOzGpE0dGX2edDg-NaQbt5EQaoDulgjg9gw46sr3ucV6dysiUMqRI-3WTmoBDbXx4OMUHOpf5CzIM0R1EjRG9YOsRwO3Deh3ZUhIAno9aa7zpSRqJdxJyUV0YQI4FXkEEHTjSoqHsHo/s640/tsavousoglou.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Δήλωση a la Τ.Πάιατ: «Να μοιραστούμε τα κοιτάσματα»!</span></h3> Γράφει: <b>Θεόφραστος Ανδρεόπουλος</b><br /> H Τουρκία θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων στην κυπριακή ΑΟΖ μέχρι να μοιραστούν οι ενεργειακοί πόροι «δίκαια» δηλώνει ο Τούρκος ΥΠΕΞ Μεβλούτ Τσαβούσογλου από την Άγκυρα ο οποίος μάλιστα αναφέρει την κυπριακή ΑΟΖ «υφαλοκρηπίδα μας».<br /> <br /> Εκεί παρουσίασε και χάρτη στον οποίο δεν υπάρχει κυπριακή ΑΟΖ παρά μόνο τουρκική «υφαλοκρηπίδα» η οποία φτάνει μέχρι την Κρήτη. Είναι σαφές ότι η Άγκυρα θέλει να εμποδίσει και την Ελλάδα να αποκτήσει μελλοντικά οικονομική δύναμη η οποία θα την καταστήσει σε βάθος χρόνου ισχυρότερη από την Τουρκία στο γεωπολιτικό και στο στρατιωτικό πεδίο.<br /> <br /> <img height="328" src="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/default-inner/public/article/2019/8/05/tsvousoglou-xartis-1.jpg?itok=EjykB5qh" width="640" /><br /> <br /> Απειλεί μάλιστα πως δεν θα επιτρέψει η Άγκυρα σε κανέναν να κάνει γεωτρήσεις στην περιοχή μετά το γεωτρύπανο Φατίχ.<br /> <br /> «Στην υφαλοκρηπίδα μας», όπως χαρακτηριστικά ανέφερε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών «μετά το γεωτρύπανο Φατίχ, δεν θα επιτρέψουμε καμία δραστηριότητα που δεν περιλαμβάνει τα συμφέροντα των Τούρκων και των Τουρκοκυπρίων. Επιθυμία μας είναι το δίκαιο μοίρασμα του πλούτου. Δεν αποκλείουμε κανένα μοντέλο επίλυσης του Κυπριακού, όπως και δεν επιβάλουμε κανένα μοντέλο. Από την άλλη δεν θα κάτσουμε στο τραπέζι μόνο για να κάτσουμε», πρόσθεσε ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου.<br /> <br /> «Θέλουμε να δούμε την Ελλάδα ως εταίρο για όλα τα θέματα της περιοχής στα πλαίσια του Καζάν - Καζάν, δηλαδή του win - win. Ελάτε να εργαστούμε για την ευημερία των λαών μας. Το μήνυμά μας σε όλους όσους δείχνουν ενδιαφέρον για την περιοχή είναι να συναντηθούν μαζί μας στο επίπεδο συνεργασίας για να κερδίσουν όλοι», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου.<br /> <br /> Υπενθυμίζεται ότι την ίδια ακριβώς δήλωση για διαμοιρασμό των κοιτασμάτων μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας, έκανε πολύ πρόσφατα μιλώντας στο Συνέδριο Αεροπορικής Ισχύος του ΓΕΑ ο Αμερικανός πρεσβευτής στην Ελλάδα Τζέφρι Πάιατ.<br /> <br /> <a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μ.Τσαβούσογλου: «Η υφαλοκρηπίδα μας φτάνει νότια της Κρήτης»!

Δήλωση a la Τ.Πάιατ: «Να μοιραστούμε τα κοιτάσματα»! Γράφει: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος H Τουρκία θα συνεχίσει να υπερασπίζεται τα συμφέρο...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποβατική άσκηση Τουρκίας και Κατάρ στο Αιγαίο!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjMAjvAZlRy1VOkDSYiecXcLMjIA8tPhLg503sm9jyNyggR0ZOMC-cu31LLn1Q_O7PxvxTGDtn-8xAo8uLB5l2T1ufKmPoWqnqVzW-gMkXXtkNrD2zCpBOPgwcnh8Zbdggjl412sDE2T4/s1600/apobatiki+askisi+toyrkia-katar_egeo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1366" height="280" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjjMAjvAZlRy1VOkDSYiecXcLMjIA8tPhLg503sm9jyNyggR0ZOMC-cu31LLn1Q_O7PxvxTGDtn-8xAo8uLB5l2T1ufKmPoWqnqVzW-gMkXXtkNrD2zCpBOPgwcnh8Zbdggjl412sDE2T4/s640/apobatiki+askisi+toyrkia-katar_egeo.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει: <b>Θεόφραστος Ανδρεόπουλος</b><br /> Eν μέσω θέρους μια αποβατική άσκηση-μήνυμα με αποδέκτη την ελληνική πλευρά πραγματοποίησαν ομάδες του Μηχανικού της τουρκικής Στρατιάς του Αιγαίου στο πλαίσιο άσκησης με μονάδα του καταριανού Στρατού.<br /> <br /> Σε μια περίοδο δηλαδή κατά την οποία υποτίθεται ότι υπάρχει μορατόριουμ ασκήσεων οι Τούρκοι προχωρούν σε κινήσεις που δείχνουν ξεκάθαρα ποιος είναι ο στόχος τους.<br /> <br /> Η άσκηση εκτέλεστηκε στις ακτές του Αιγαίου και όπως δείχνουν και οι φωτογραφίες που δημοσίευσε το τουρκικό ΥΠΑΜ επρόκειτο για μονάδες «πρώτου κύματος» για ταχεία κίνηση των αποβατικών δυνάμεων.<br /> <br /> Είναι σαφές ότι η Άγκυρα ενδιαφέρεται ιδιαίτερα για αιφνιδιαστικές ταχείες ενέργειες σε περίπτωση που επιχειρήσει να κάνει γεώτρηση νοτίως του Καστελόριζου και η Αθήνα αντιδράσει όπως πρέπει.<br /> <br /> Η στρατηγική συμμαχία Τουρκίας-Κατάρ είναι γνωστή καθώς η Άγκυρα διατηρεί την μεγαλύτερη βάση της εκτός τουρκικού εδάφους στο εμιράτο του Κατάρ, στην οποία έχουν εκγατασταθεί 3.000 στελέχη των τουρκικών ΕΔ. <br /> <br /> Η βάση αυτή ξεκίνησε την λειτουργία της τους πρώτους μήνες του 2016 και σύμφωνα με τα δημοσιεύματα η συμφωνία με την χώρα αυτή της Μέσης Ανατολή υπεγράφη με το σκεπτικό πως οι δύο χώρες αντιμετωπίζουν τις «ίδιες απειλές»<br /> <br /> Η Άγκυρα την στηρίζει την ανεξαρτησία του Κατάρ από ισχυρούς γείτονες όπως το Ιράν και η Σαουδική Αραβία.<br /> <br /> Ο ίδιος αναλυτής υπογραμμίζει πως μετά την συμφωνία των ΗΠΑ με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα, το Κατάρ δεν θεωρεί τις ΗΠΑ φερέγγυες και στράφηκε για αυτό τον λόγο στην Τουρκία, η επιστροφή της οποίας στην περιοχή έναν αιώνα μετά την αποχώρησή της ήταν και θέμα γοήτρου για την Άγκυρα.<br /> <br /> Όμως οι πλανητικές επιδιώξεις της Άγκυρας έχουν οδηγήσει και στο πρόγραμμα συνεργασίας με την κυβέρνηση της Σομαλίας.<br /> <br /> Το τουρκικό υπουργείο Άμυνας έδωσε στην δημοσιότητα βίντεο από την ολοκλήρωση της εκπαίδευσης Σομαλών κομάντος από τις τουρκικές ένοπλες Δυνάμεις επισημαίνοντας πως θα υπηρετήσουν την χώρα τους «παρέχοντας ασφάλεια και ειρήνη» <a href="https://www.news.gr/kosmos/article/1877648/apovatiki-askisi-ton-tourkon-mazi-me-katarianous-sto-egeo.html">όπως αναφέρει</a> ο Μαρίνος Γκασιάμης από το news.gr<br /> <br /> Η Τουρκία διαθέτει και σε αυτή την χώρα στρατιωτική βάση που μάλιστα εγκαινιάστηκε και με τις ευλογίες του ΟΗΕ. Σύμφωνα με την Daily Sabah σε αυτή θα εδρεύουν 200 τούρκοι στρατιωτικοί και σε πρώτη φάση θα εκπαιδεύσουν 10.500 Σομαλούς στρατιώτες.<br /> <br /> Η Άγκυρα παρέχει εδώ και 7 τουλάχιστον χρόνια στρατιωτική βοήθεια στη Σομαλία.<br /> <br /> Με αυτή την βάση η Τουρκία αποκτά πρόσβαση στο «κέρας» της Αφρικής. Είναι σαφές ότι επιδιώκει να βάλει «πόδι» και στις μεγάλες θαλάσσιες οδούς.<br /> <br /> Σημειώνεται η ανακοίνωση του τουρκικού υπουργού Άμυνας, ο εκπρόσωπος του οποίου έχει αναφέρει προ ημερών πως οι αντιπροσωπείες Ελλάδος και Τουρκίας κατέληξαν σε συμφωνία για τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης μεταξύ Αθηνών–Άγκυρας.<br /> <br /> Συγκεκριμένα, έχει αναφέρει πως οι εκπρόσωποι των δυο χωρών συμφώνησαν στην εφαρμογή συνολικά 20 μέτρων εμπιστοσύνης τόσο στο Αιγαίο, όσο και στην ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> ΤΗΝ ίδια ώρα, ο εκπρόσωπος του τουρκικού ΥΠΑΜ έσπευσε να αναφέρει πως στην Ανατολική Μεσόγειο συνεχίζονται με αποφασιστικότητα οι έρευνες για υδρογονάνθρακες και φυσικό αέριο.<br /> <br /> Θέση που έχει επαναληφθεί και από την ανακοίνωση του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας της Τουρκίας, μετά την τελευταία του συνεδρίαση. Την ώρα, λοιπόν, που συμφωνήθηκαν 20 Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, η Άγκυρα τα εξουδετερώνει όχι πριν υλοποιηθούν αλλά προτού ακόμη στεγνώσει το μελάνι από τη συμφωνία.<br /> <br /> Υπενθυμίζεται ότι σαράντα, περίπου, ναυτικά μίλια από το Καστελόριζο σχεδιάζουν να κάνουν σεισμικές έρευνες οι Τούρκοι σε χρόνο που τοποθετείται γύρω από τις 15 Αυγούστου όπως γράφει ο Κύπριος δημοσιογράφος Κώστας Βενιζέλος στον κυπριακό «Φιλελεύθερο».<br /> Είναι σχεδόν η ίδια απόσταση, σύμφωνα με τον Κ. Βενιζέλο, στην οποία στάλθηκε το τουρκικό γεωτρύπανο, «Πορθητής», δυτικά της Πάφου για γεώτρηση (36,5 ναυτικά μίλια για την ακρίβεια).<br /> Όπως έγινε ήδη γνωστό, το νέο τουρκικό ερευνητικό σκάφος, «Ορούτς Ρέις», θα σταλεί στην περιοχή του Καστελόριζου.<br /> Σύμφωνα με την «Καθημερινή», η τουρκική κρατική εταιρεία πετρελαίων «TPAO» φέρεται να έθεσε αίτημα προς το αρχηγείο του τουρκικού πολεμικού ναυτικού για να διεξαγάγει σεισμικές έρευνες.<br /> <br /> Πληροφορίες του «Φιλελεύθερου» αναφέρουν πως στην Αθήνα αξιολογούν τις πληροφορίες, ενώ το θέμα έχει συζητηθεί και κατά τη διάρκεια της επίσκεψης, την περασμένη Δευτέρα και Τρίτη, του Έλληνα Πρωθυπουργού, Κυριάκου Μητσοτάκη, στη Λευκωσία.Η ελληνική Κυβέρνηση, που δεν έχει κλείσει έναν μήνα που ανέλαβε την εξουσία, βλέπει με ανησυχία τις τουρκικές κινήσεις και είναι ένα ενδεχόμενο που δεν θα ήθελε να βιώσει στα πρώτα της βήματα (όπως ο Σημίτης τα Ίμια).<br /> Είναι σαφές, πάντως, ότι η Αθήνα δεν θα έχει άλλη επιλογή παρά να αντιδράσει και να αποτρέψει την είσοδο του τουρκικού ερευνητικού σκάφους στην ελληνική θαλάσσια περιοχή.<br /> Όπως έπραξε πέρσι όταν το «Μπαρμπαρός» επιχειρούσε να μπει σε ελληνική θάλασσα.<br /> <br /> Στην Αθήνα πολλοί πιστεύουν (και έτσι είναι) ότι η Άγκυρα θα επιχειρήσει να κάνει γεώτρηση στα ανοιχτά του Καστελόριζου. Θέλει να δει πόσο αντέχει στην «ζέστη» η Αθήνα.<br /> <br /> <a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αποβατική άσκηση Τουρκίας και Κατάρ στο Αιγαίο!

Γράφει: Θεόφραστος Ανδρεόπουλος Eν μέσω θέρους μια αποβατική άσκηση-μήνυμα με αποδέκτη την ελληνική πλευρά πραγματοποίησαν ομάδες του Μη...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί “εξαφανίστηκε” ο Νετανιάχου; Τι σημαίνει για την Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioEX8qRgjDLEgzxgcZnaiLBUdTlBUa-JyXh2H026wYhnVeKDjzQJ7iFeNSM_2uuKP2jVbqLh3x6FQKhLXH_ZgL5x55uCqbVgkhIpSVZBhyQOKak0SdHSW7kPYGtC5E_EQTXG9TMz9rDV0/s1600/netaniaxou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="503" data-original-width="840" height="382" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioEX8qRgjDLEgzxgcZnaiLBUdTlBUa-JyXh2H026wYhnVeKDjzQJ7iFeNSM_2uuKP2jVbqLh3x6FQKhLXH_ZgL5x55uCqbVgkhIpSVZBhyQOKak0SdHSW7kPYGtC5E_EQTXG9TMz9rDV0/s640/netaniaxou.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Μιχάλη Ιγνατίου</b><br /> Στη σύγκρουση της Τουρκίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, που δεν οφείλεται μόνο στην αγορά του ρωσικού συστήματος S-400 από την Άγκυρα, παρά τις αντιρρήσεις της Ουάσιγκτον, απουσιάζει από τον περασμένο Απρίλιο ένας πολύ ισχυρός παράγοντας, που θεωρείται ο απόλυτος εχθρός για τον Ταγίπ Ερντογάν: ο πρωθυπουργός του Ισραήλ Μπέντζαμιν Νετανιάχου. <br /> Ποικίλουν οι αναλύσεις για την απουσία αυτή, αν και σύμφωνα με τα ισραηλινά μέσα ενημέρωσης, ο κ. Νετανιάχου εργάστηκε υπόγεια για να έχει την γνωστή κατάληξη η υπόθεση των μαχητικών F-35 για την Τουρκία. Βεβαίως, η ακύρωση της πώλησης οφείλεται πρώτιστα στον 15μηνο αγώνα των μελών του Κογκρέσου, της οργάνωσης HALC, των Αρμενίων και του Εβραϊκού Λόμπι, που οδήγησαν τα πράγματα στο σημείο χωρίς επιστροφή. Δεν μπορούσε να γίνει με ένα τηλεφώνημα. <br /> Τα νομοσχέδια που ψηφίστηκαν έδεσαν τα χέρια του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος μέχρι τη σύνοδο των G20 στην Οσάκα της Ιαπωνίας αντιστεκόταν και στην ακύρωση της πώλησης των F-35. Αλλά, αποδείχθηκε πως δεν είχε άλλη επιλογή. <br /> <br /> Η αίσθηση που υπάρχει -παρά την κάθετη άρνησή του για τις κυρώσεις εναντίον της Τουρκίας- είναι ότι ο κ. Τραμπ θα αναγκαστεί εκ των πραγμάτων να συμφωνήσει για την τιμωρία της κατοχικής δύναμης. Όλες οι ενημερώσεις των μυστικών υπηρεσιών επιβεβαιώνουν τον πλήρη έλεγχο του Ταγίπ Ερντογάν από τον πρόεδρο της Ρωσίας, αλλά και τον κοινό σχεδιασμό τους για τη μελλοντική στρατιωτική συνεργασία τους, που αντιτίθεται στους κανόνες του ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Οι πληροφορίες που διακινούνται, και δεν επιβεβαιώνονται επίσημα από την Ουάσιγκτον, είναι η απουσία εμπιστοσύνης των Αμερικανών προς τους Τούρκους, με τους οποίους δεν μοιράζονται απόρρητες πληροφορίες εκτός στο πλαίσιο της συνεργασίας για τη Συρία. <br /> <br /> Όσο και αν ακούγεται περίεργο, εκπρόσωπος του Πενταγώνου μιλώντας στο «Εθνος της Κυριακής» είπε ότι η συνεργασία μεταξύ των στρατιωτικών συνεχίζεται απρόσκοπτα. «Οι στρατιωτικές μας σχέσεις εξακολουθούν να είναι ισχυρές», τόνισε ο εκπρόσωπος και πρόσθεσε ότι η υπόθεση των S-400 είναι ένα άλλο θέμα: «Δεν θα βρεθούν ποτέ στον ίδιο χώρο (σ.σ: στην Τουρκία) με τα F-35”. <br /> <br /> Η απουσία του κ. Νετανιάχου από το σκηνικό των αμερικανοτουρκικών σχέσεων είναι παράξενη και ίσως οφείλεται σε διάφορους λόγους: <br /> Δεν εμπιστεύεται πλέον τον κ. Τραμπ, ο οποίος είναι αλλοπρόσαλλος και προβληματικός. Στο Ισραήλ πιστεύουν ότι δεν γνωρίζει τα θέματα εξωτερικής πολιτικής και ότι αδυνατεί να αντιληφθεί ότι ο επιχειρηματίας δεν μπορεί να μετατραπεί σε διπλωμάτη. Αυτό το πρόβλημα του, ότι τα πάντα είναι χρήμα, το χρησιμοποιεί με μαεστρία ο Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος στην Οσάκα τον εκβίασε ότι θα ακυρώσει την παραγγελία της Turkish Airlines των 100 πολιτικών αεροπλάνων Μπόινγκ και του τόνισε επανειλημμένα ότι τα 106 «τουρκικά F-35» θα προσφέρουν δισεκατομμύρια στην αμερικανική οικονομία. <br /> Υπάρχει και μία άλλη «σχολή» που οσμίζεται ότι πίσω από τη σιωπή του Νετανιάχου βρίσκονται οι πολεμικές προετοιμασίες εναντίον του Ιράν. Στο Ισραήλ φαίνεται ότι έχουν αποφασίσει να είναι απόλυτα προετοιμασμένοι στην περίπτωση που η Τεχεράνη τους δώσει την ευκαιρία. Δεν περιμένουν βοήθεια από την κυβέρνηση του κ. Τραμπ, ο οποίος θεωρούν ότι ήδη έχει «νερώσει» το κρασί του στο θέμα του Ιράν. <br /> <br /> Τονίζεται, πάντως, ότι η όποια πιθανότητα να έχει δημιουργηθεί υπόγειος δίαυλος επικοινωνίας με την Τουρκία αποκλείεται μετά και τη νέα επίθεση του Ερντογάν εναντίον του Εβραϊκού Κράτους, Άλλωστε, οι δημοσιεύσεις του Εβραϊκού Λόμπι για την κατοχική δύναμη χαρακτηρίζονται από έντονο και δικαιολογημένο «αντιτουρκισμό». <br /> <br /> Βεβαίως, δεν πρέπει να ξεχνά κανείς ως ένα σημαντικό παράγοντα που τον επηρεάζει, και τις δικαστικές περιπέτειες του Ισραηλινού πρωθυπουργού, ο οποίος βρίσκεται σε μία διαδικασία διευθέτησης των προβλημάτων του. Πιστεύεται επίσης ότι οι επόμενες εκλογές θα επιβεβαιώσουν την παντοδυναμία του στην εσωτερική πολιτική σκηνή του Ισραήλ. <br /> <br /> Η απουσία του κ. Νετανιάχου από το διεθνές προσκήνιο, προβληματίζει τη Λευκωσία, η οποία ανέμενε ότι μετά τις τουρκικές επιθέσεις στην κυπριακή ΑΟΖ το Ισραήλ θα έσπευσε σε (διπλωματική) βοήθεια, κάτι που δεν συνέβη. Η υποχώρηση του πρωθυπουργού του Ισραήλ -για ένα διάστημα, ελπίζουν οι Κύπριοι και Έλληνες διπλωμάτες- δεν πρέπει να σημαίνει και αλλαγή της στρατηγικής του στη Μεσόγειο, καθώς το Εβραϊκό Κράτος είναι αποφασισμένο να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία του στην ανατολική Μεσόγειο και γνωρίζει πως αν δημιουργηθεί κενό θα το εκμεταλλευθεί η Τουρκία με τη Ρωσία. <br /> <br /> Παρά τις καλές του σχέσεις με τον Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός συνειδητοποίησε ότι ο πρόεδρος της Ρωσίας δεν έδειξε την ίδια εντιμότητα, αφού εκτός της Συρίας και της Τουρκίας σκέφτεται σοβαρά να εγκαταστήσει τους S-400 και στο Ιράν. <br /> Οι πληροφορίες των Ισραηλινών αναφέρουν ότι η εγκατάσταση των ρωσικών συστημάτων στην ευρύτερη γειτονιά μας, αποτελεί απειλή για το Εβραϊκό Κράτος, που θα πρέπει να επανασχεδιάσει τους κανόνες ασφάλειας και άμυνας του. <br /> <br /> Στο πλαίσιο αυτό, θα μπορούσε να προχωρήσει σε στρατιωτική συνεργασία με την Κυπριακή Δημοκρατία, που θα κάλυπτε το νησί και θα αντιμετώπιζε την τουρκική αεροπορική υπεροπλία πάνω από την Κύπρο. Σκέψεις και προτάσεις υπάρχουν πολλές, και η ψήφιση του νομοσχεδίου East Med Act των γερουσιαστών Ρόμπερτ Μενέντεζ και Μάρκο Ρούμπιο θα μπορούσε να λύσει τα χέρια των Ισραηλινών. <br /> <br /> Η Ελλάδα ήδη έχει ανέβει στο τρένο, τονίστηκε χαρακτηριστικά από ελληνική πηγή, που μας είπε ότι ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας άκουσε αυτά που ήθελε να ακούσει από τους Ισραηλινούς συνομιλητές του. Είναι χαρακτηριστικό ότι το Εβραϊκό Λόμπι στην Ουάσιγκτον κινητοποίησε όλους τους μηχανισμούς για την υπερψήφιση του νομοσχεδίου. Και αυτή η κίνηση και μόνο σημαίνει πολλά…<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί “εξαφανίστηκε” ο Νετανιάχου; Τι σημαίνει για την Ελλάδα, την Κύπρο και την Τουρκία;

Του Μιχάλη Ιγνατίου Στη σύγκρουση της Τουρκίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, που δεν οφείλεται μόνο στην αγορά του ρωσικού συστήματος S-40...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί όλοι παίρνουν την Τουρκία στα σοβαρά; Μήπως ευθύνονται και όλοι οι Έλληνες ηγέτες;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVTQMkvKvqh5eoYSe8JDhYH7jcQEFMl9PK58PuK5travMJYuXxfnrs3bOKStJNkIfOHRduN7ArOadgewmgUeuXTMGmjMyXXZeOb4HM2CNVMt6naY6lRdhIiURwgOJuA1fMDHAWLYsiHkc/s1600/erdogan-bartholomaios.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVTQMkvKvqh5eoYSe8JDhYH7jcQEFMl9PK58PuK5travMJYuXxfnrs3bOKStJNkIfOHRduN7ArOadgewmgUeuXTMGmjMyXXZeOb4HM2CNVMt6naY6lRdhIiURwgOJuA1fMDHAWLYsiHkc/s640/erdogan-bartholomaios.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ <div> Μία πρώτη και πολύ εύκολη απάντηση στο ερώτημα του τίτλου είναι ότι δεν υπάρχει κανείς για να αμφισβητήσει εμπράκτως την σοβαρότητα, αλλά και την ισχύ της γειτονικής χώρας. Οι εχθροί της είναι λίγοι, μικροί και αδύναμοι, στην περίπτωση δε της Ελλάδας και κατ’εξοχήν…ασόβαροι. </div> <div> <br /></div> <div> Πώς αλλιώς μπορεί να χαρακτηριστεί κράτος που αντιμετωπίζει με όρους…lifestyle την υποχρέωση συλλογικής μνήμης για την ίδια την αιτία της ύπαρξης του; Και διορίζει πρωθιέρεια των εορτασμών για την Παλιγγενεσία μια ανέμελη κυρία του διεθνούς τζετ-σετ, που θυμίζει τον Μάικλ Τζάκσον έπειτα από τα πολλά…ρεκτιφιέ; </div> <div> <br /></div> <div> Η σοβαρότητα λοιπόν της Τουρκίας ενισχύεται, ίσως και υπερπροβάλλεται εξαιτίας της ανυπαρξίας των αντιπάλων της, αλλά και της πλήρους έλλειψης σοβαρότητας στις τάξεις των σύγχρονων Ελλήνων ηγετών. </div> <div> <br /></div> <div> Πολλοί από εμάς αναρωτιόμαστε βέβαια, με απογοήτευση, ίσως και με κάποια πικρία, γιατί ο ξένος παράγοντας αποφεύγει να «τζαρτζαριστεί» με την Τουρκία του Ερντογάν ακόμη και όταν η γειτονική χώρα τον φτύνει κατάμουτρα. </div> <div> <br /></div> <div> Η απάντηση είναι κι εδώ απλή. Από έναν τέτοιο καυγά θα φύγουν όλοι…μωλωπισμένοι. Επομένως κι οι μεγάλοι του πλανήτη τον αποφεύγουν μέχρι νεοτέρας. Οι Ευρωπαίοι δεν θίγονται άμεσα από τα «καουμπολίκια» του Ερντογάν και κάνουν τα στραβά μάτια, γιατί δεν έχουν καμία όρεξη να καθαρίσουν τη μπουγάδα στην Κύπρο, έστω και αν διακυβεύονται οικονομικά συμφέροντα εταιρειών τους. </div> <div> <br /></div> <div> Ομως οι Αμερικανοί που δεν σηκώνουν μύγα στο σπαθί τους όταν προκύπτουν ζητήματα που αφορούν την δική τους εθνική ασφάλεια πώς και κάνουν μια τέτοια κραυγαλέα εξαίρεση; Είναι μήπως θέμα Τράμπ; Αποφεύγει να φέρει τα πράγματα στα άκρα με τους Ρώσους, γιατί υπάρχει η απειλή του Ιράν; Σχεδιάζει μπίζνες δισεκατομμυρίων ο πολυπράγμων γαμπρός του με τον άλλο γαμπρό του Σουλτάνου και δεν θέλουν αχρείαστες αναταράξεις; </div> <div> <br /></div> <div> Η απάντηση κι εδώ είναι δυστυχώς πολύ πιο απλή. Και δεν έχει σχέση με πρόσωπα ή ατομικές επιδιώξεις. Οι Ευρωπαίοι και πρωτίστως οι Γερμανοί παραβλέπουν όλες τις προκλήσεις στο Αιγαίο και την Κύπρο, επειδή είναι κατά βάσιν προκατειλημμένοι υπέρ της Αγκυρας, δηλαδή παραδοσιακά φιλό-Τουρκοι και οι Αμερικανοί δεν «ακουμπιούνται» με την Τουρκία επειδή αποδίδουν σ’ αυτήν τεράστια γεωστρατηγική αξία. </div> <div> <br /></div> <div> Ισως και πολύ μεγαλύτερη από όση πραγματικά διαθέτει. Είναι βαθιά ριζωμένη πεποίθηση στην κεντρική διοίκηση, το Στέητ Ντιπάρτμεντ, το Πεντάγωνο και το Ανώτατο Συμβούλιο Ασφαλείας, ότι δεν υπάρχει τίποτε που θα μπορούσε να ισοσκελίσει μία πιθανή απώλεια της Τουρκίας από το αμερικανικό δίχτυ επιρροής. Και δευτερευόντως δεν υπάρχει υποκατάστατο της τουρκικής συνεισφοράς στην Νοτιοανατολική Πτέρυγα του ΝΑΤΟ.</div> <div> <br /></div> <div>  Δεν τα λέει ο Τράμπ αυτά. Αν ήταν στο χέρι του άλλωστε θα έστελνε το ΝΑΤΟ στα αζήτητα, γιατί ο ίδιος βλέπει την παγκόσμια απειλή στο ριζοσπαστικό Ισλάμ και όχι στην Ρωσία του Πούτιν. Αυτοί που αντιθέτως που αποθεώνουν την στρατηγική αξία της γειτονικής χώρας, είναι οι κατ’ εξοχήν Ρωσοφοβικοί της αμερικανικής πολιτικής σκηνής. Εκείνοι που υπονόμευσαν την προσέγγιση Ουάσιγκτον-Μόσχας, προσπαθώντας να βγάλουν τον Τράμπ…πεκινουά του Κρεμλίνου.</div> <div> <br /></div> <div>  Η θεωρητική σχολή της «τουρκολαγνείας», πάντα με την επίκληση του ρωσικού κινδύνου, είναι δυστυχώς εξαιρετικά διαδεδομένη στις τάξεις του αμερικανικού διπλωματικού σώματος και των ενόπλων δυνάμεων. Την εκφράζει ανάγλυφα ένας άνθρωπος της προηγούμενης φρουράς, πολύ κοντά στην οικογένεια Κλίντον, ο ναύαρχος ελληνικής καταγωγής(ο παππούς του έφυγε κυνηγημένος από την Μικρασία το 22), αλλά αποκλειστικά αμερικανικής συνείδησης, Τζέιμς Σταυρίδης που έχει εξελιχθεί στον μεγαλύτερο υμνητή της στρατηγικής αξίας της Τουρκίας. </div> <div> <br /></div> <div> Πρόσφατα, «ξαναχτύπησε» με εκτενές άρθρο στο Bloomberg, λέγοντας ούτω λίγο ούτε πολύ πώς η Αμερική είναι κατ’ ουσίαν υποχρεωμένη να ανεχτεί οποιοδήποτε καπρίτσιο του Ερντογάν γιατί απλούστατα δεν μπορεί να κάνει χωρίς την Τουρκία. Είναι πραγματικά αηδιαστική η επιχειρηματολογία του Σταυρίδη για λογαριασμό των Τούρκων, παραπέμποντας σε έμμισθο προπαγανδιστή ή σε επαγγελματία φιλόΤουρκο και δεν έχω σκοπό να σας κουράσω αναπαράγοντας τα βασικά της σημεία. </div> <div> <br /></div> <div> Είναι όμως ενδεικτικό της σοβαρότητας της Τουρκίας ότι διαθέτει φανατικούς απολογητές σε τόσο κομβικές διεθνείς θέσεις και την ίδια ώρα αποκαλυπτικό της έλλειψης σοβαρότητας, αλλά και της δουλοπρέπειας των Ελλήνων πολιτικών οι τεμενάδες, οι προσκλήσεις καθώς και το διαρκές γλείψιμο στον ίδιο Αμερικανό ναύαρχο, μόνο και μόνο επειδή έφτασε ψηλά στην ιεραρχία του αμερικανικού στόλου και τυγχάνει να φέρει ελληνικό επίθετο. </div> <div> <br /></div> <div> Όμως σε τελική ανάλυση εκείνο το στοιχείο που κάνει τους πάντες να παίρνουν σοβαρά την Τουρκία και τον Ερντογάν είναι ότι αυτά που λένε τα κάνουν και δεν χαμπαριάζουν από προειδοποιήσεις και απειλές, απ΄όσο ψηλά κι αν αυτές εκπορεύονται. Εκτός από σοβαρότητα οι γείτονες για πρώτη φορά χτίζουν και αξιοπιστία. Δεν έκαναν πίσω με τους ρωσικούς πυραύλους σε αντίθεση με την Ελλάδα που συνέστησε στη Κύπρο να παραγγείλει τους S-300 κι όταν είδε τα δύσκολα τους έστειλε για τουρισμό στη Κρήτη…<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Γιατί όλοι παίρνουν την Τουρκία στα σοβαρά; Μήπως ευθύνονται και όλοι οι Έλληνες ηγέτες;

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΧΑΡΒΑΛΙΑ  Μία πρώτη και πολύ εύκολη απάντηση στο ερώτημα του τίτλου είναι ότι δεν υπάρχει κανείς για να αμφισβητήσει εμπράκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το δράμα των σύγχρονων αγνοουμένων στην Τουρκία του Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF-lRyPB05oQdSiuVYjecxaIcCKRBOq-r1TXMpp3cEkXHqFaNmZ4FMoeBMFp__8akVAD-cvUqUtIH7lWNIo9jR98dEAbZWqTf45mu6ZtHv5d94F9ZFDfgF906LVQoyXE_ARwkyezeJNes/s1600/Turkey-flag.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="720" height="354" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjF-lRyPB05oQdSiuVYjecxaIcCKRBOq-r1TXMpp3cEkXHqFaNmZ4FMoeBMFp__8akVAD-cvUqUtIH7lWNIo9jR98dEAbZWqTf45mu6ZtHv5d94F9ZFDfgF906LVQoyXE_ARwkyezeJNes/s640/Turkey-flag.jpg" width="640" /></a></div> <br /> “Δεν είναι απλώς αγνοούμενος, είναι εκτοπισμένος. Από τις 19 Φεβρουαρίου ψάχνουμε παντού για τον Μουσταφά Γιλμάζ, τον γιο μας. Δεν υπάρχει μέρος που δεν ψάξαμε. Παντού βρίσκαμε κλειστές πόρτες, μόνο πέντε βουλευτές καταδέχθηκαν να ασχοληθούν μαζί μας. Που είναι η ανθρωπιά, που είναι η ευσυνειδησία;” <br /> <br /> <a href="https://www.dw.com/el/">Deutsche Welle</a>, Χιλάλ Κοϊλού<br /> Επιμέλεια: Γιάννης Παπαδημητρίου <br /> <br /> Με αυτά τα λόγια η Νεβίν Γιλμάζ εκφράζει την αγωνία για το παιδί της. Είναι σαν να το κατάπιε η γη, λέει. Ρωτάει παντού τι έκανε το παιδί, ζητεί βοήθεια από το υπουργείο Εσωτερικών, αλλά και το υπουργείο Δικαιοσύνης. <br /> <br /> Στην Τουρκία έχουν απολυθεί εκατοντάδες χιλιάδες δημόσιοι υπάλληλοι μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 16ης Ιουλίου 2016. Ο Μουσταφά Γιλμάζ ήταν ένας από αυτούς. Τον περασμένο Φεβρουάριο εξαφανίστηκε. Το ίδιο έγινε με άλλους πέντε ανθρώπους: Σαλίμ Ζεϊμπέκ, Ερκάν Ιμάκ, Γιασίν Ουγκάν, Οζκιούρ Καγιά, Γκοκάν Τουρκμέν. <br /> <br /> Όλοι αυτοί έχουν να δώσουν σημεία ζωής από τον Φεβρουάριο. Οι συγγενείς τους, αλλά και κάποιες ΜΚΟ, πιστεύουν ότι οι αρχές ασφαλείας τους θεωρούν οπαδούς του ιεροκήρυκα Φετουλάχ Γκιουλέν, τον οποίο η Άγκυρα κατηγορεί ως υποκινητή του πραξικοπήματος. <br /> <br /> Αιφνιδιαστική εξαφάνιση (και επανεμφάνιση) <br /> <br /> Για περισσότερους από έξι μήνες οι συγγενείς των έξι αγνοουμένων δεν άκουσαν το παραμικρό για την τύχη των δικών τους ανθρώπων. Στα τέλη Ιουλίου τέσσερις από τις έξι οικογένειες δέχθηκαν τηλεφώνημα από την αστυνομία, στο οποίο τους ενημέρωναν ότι οι συγγενείς τους κρατούνται στην Άγκυρα και συγκεκριμένα στην αντιτρομοκρατική υπηρεσία. <br /> <br /> Παραμένει άγνωστο που βρίσκονταν τους προηγούμενους έξι μήνες, πότε θα ολοκληρωθεί η ανάκριση, πότε θα επιστρέψουν στις οικογένειές τους. Ο δικηγόρος Εμίρ Σεϊντί Καγιά, μιλώντας στη DW, λέει ότι θεωρεί “εξαιρετικά αξιοπερίεργο” το γεγονός ότι τέσσερις από τους αγνοούμενους επανεμφανίζονται από το πουθενά την ίδια στιγμή. <br /> <br /> Οι οικογένειες των αγνοουμένων προσπαθούν να ενημερώσουν την κοινή γνώμη στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Ο Ομέρ Φαρούκ Γκεργκελίογλου, βουλευτής του φιλοκουρδικού κόμματος HDP, προσπαθεί να παρέμβει στην υπόθεση. <br /> <br /> Ο ίδιος αμφιβάλλει αν ευσταθεί η πληροφορία ότι οι τέσσερις από τους έξι αγνοούμενους επανεμφανίζονται ταυτόχρονα. Το γεγονός και μόνο ότι οι άλλοι δύο εξακολουθούν να αγνοούνται δίνει την εντύπωση ότι έχουν απαχθεί, υποστηρίζει. <br /> <br /> Μιλώντας στην DW ο Γκεργκελίογλου λέει τα εξής: “Επισκέφθηκα τις οικογένειες των αγνοουμένων, καθώς και αυτόπτες μάρτυρες οι οποίοι μου είπαν ότι είχαν έρθει κάποιοι άνδρες, τους είπαν ότι είναι αστυνομικοί και απλώς τους απήγαγαν”. <br /> <br /> Η ίδια η αστυνομία διαψεύδει μετ’ επιτάσεως ότι συνέβη κάτι τέτοιο. “Ειδικές μονάδες” εντός του κράτους; Η ανθρωπιστική οργάνωση IHD, ο δικηγορικός σύλλογος της Άγκυρας καθώς και άλλες οργανώσεις υπέβαλαν επανειλλημμένα αναφορές στο τουρκικό υπουργείο Εσωτερικών, χωρίς αποτέλεσμα. <br /> <br /> “Φτάσαμε μέχρι την επιτροπή ανθρωπίνων δικαιωμάτων του Κοινοβουλίου, ζητήσαμε να παρέμβουν τα υπουργεία Εσωτερικών και Δικαιοσύνης, περιμέναμε να ολοκληρωθεί η εξέταση των σχετικών εγγράφων από την εισαγγελία της Άγκυρας, αλλά ακόμη παραμένουμε στο σκοτάδι”, λέει ο πρόεδρος της οργάνωσης IHD Οζκούρ Τουρκντογκάν. <br /> <br /> Ο ίδιος θεωρεί, μετά από τις επαφές του με κρατικούς αξιωματούχους, ότι οι αγνοούμενοι έπεσαν θύματα απαγωγής. “Είμαστε σίγουροι ότι οι απαγωγές έγιναν από ειδικές μονάδες, που φαίνεται ότι δρουν ανεξέλεγκτα στο κράτος”, επισημαίνει. <br /> <br /> Και αν ισχύει ότι οι τέσσερις αγνοούμενοι επανεμφανίστηκαν τον περασμένο Ιούλιο, που είναι οι άλλοι δύο; Οι αρχές δεν δίνουν απάντηση, γεγονός που επιτείνει την ανησυχία των συγγενών. <br /> <br /> “Είμαι απελπισμένη, είμαι σαν ζωντανή-νεκρή”, λέει η Σουμεγιέ Γιλμάζ, σύζυγος του Μουσταφά, που ακόμη αναζητείται. “Για μένα είναι όλο και πιο ξεκάθαρο ότι ο άνδρας μου έπεσε στα χέρια μία κρατικής οργάνωσης, παρακαλώ την τουρκική κυβέρνηση και όλον τον κόσμο να βοηθήσει, για να τον ξαναβρώ”, συμπληρώνει. <br /> <br /> Ο βουλευτής Γκεργκελίογλου απαιτεί να βρεθεί άλλος εισαγγελέας για τη διερεύνηση της υπόθεσης, ενώ καταγγέλλει ότι από τη δεκαετία του ’90 υπάρχει μία “σειρά ανεξιχνίαστων υποθέσεων και πρέπει να σταματήσει επιτέλους αυτό το σκάνδαλο με τις απαγωγές”. <br /> <br /> Η οργάνωση Human Rights Watch, σε έκθεσή της, απαριθμεί πολλές υποθέσεις “απαγωγών και συστηματικών βασανισμών” στην Τουρκία μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του 2016, ενώ καλεί την τουρκική κυβέρνηση να παρέμβει για να αντικρούσει τις κατηγορίες.<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το δράμα των σύγχρονων αγνοουμένων στην Τουρκία του Ερντογάν

“Δεν είναι απλώς αγνοούμενος, είναι εκτοπισμένος. Από τις 19 Φεβρουαρίου ψάχνουμε παντού για τον Μουσταφά Γιλμάζ, τον γιο μας. Δεν υπάρχε...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ: Η ιστορική ρίζα της αρρωστημένης προσκόλλησης της Ουάσιγκτον…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9cFv3GBmUNWut1sM75VOyP2-XEGLvFVD0hxyLQCXC06dd0dnZBH8UG6PzxQr40wjLK-DqRbKbeHN-MA6hrhD9wvxfctl5sMOWj9QAHuwKFBf-tVQqWkHI-mXugG2iqQY945NFagyjA1U/s1600/trump_erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="541" data-original-width="963" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg9cFv3GBmUNWut1sM75VOyP2-XEGLvFVD0hxyLQCXC06dd0dnZBH8UG6PzxQr40wjLK-DqRbKbeHN-MA6hrhD9wvxfctl5sMOWj9QAHuwKFBf-tVQqWkHI-mXugG2iqQY945NFagyjA1U/s640/trump_erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Μάριου Ευρυβιάδη</b><br /> Μετά τον Β’ Παγκοσμίου Πόλεμο κυριάρχησαν δύο σχολές σκέψης στην Ουάσινγκτον για την Τουρκία:<br /> Η μία που υποστήριζε πως η εκτελεστική εξουσία στην Ουάσινγκτον δεν κάνει αρκετά για την τόσο στρατηγικά σημαντική για τη Δύση Τουρκία και η άλλη που υποστήριζε πως πρέπει να γίνονται περισσότερα από την εκτελεστική εξουσία των ΗΠΑ για την Τουρκία. Κοινό στοιχείο και των δύο σχολών είναι πως η Τουρκία είναι μια «αδικημένη» και «παραμελημένη» από την Ουάσιγκτον και τους λοιπούς Ατλαντικούς της συμμάχους χώρα, και πως δικαιολογημένα συμπεριφέρεται και αντιδρά κατά της «αγνωμοσύνης» που εισπράττει. <br /> <br /> Αυτή είναι και η θέση που εκφράζει σήμερα ο Πρόεδρος Τραμπ με τη δημόσια εκφρασμένη στεναχώρια του, πως η προηγούμενη κυβέρνηση Ομπάμα είχε «αδικήσει» το καθεστώς Ταγίπ Ερντογάν, αρνούμενη να του πουλήσει το αντιπυραυλικό/αντιαεροπορικό σύστημα Patriot, εξαναγκάζοντάς τον έτσι να προμηθευτεί το αντίστοιχο ρωσικό σύστημα S-400. <br /> <br /> Ανάλογη υπήρξε και η θέση της κυβέρνησης Ομπάμα, έναντι της προηγούμενης κυβέρνησης Μπους του Νεότερου. Υπενθυμίζω πως η πρώτη επίσημη επίσκεψη του Ομπάμα στο εξωτερικό το 2009 ήταν στην Άγκυρα, όπου έπλεξε το εγκώμιο του Ερντογάν, της χώρας του και ευρύτερα του Ισλάμ. Η επίσκεψη Ομπάμα αποφασίσθηκε κατόπιν επισταμένων διαβουλεύσεων στη μεταβατική περίοδο της εκλογής του και με το σκεπτικό πως έπρεπε να αρθεί η «αδικία» κατά της Τουρκίας από τη σχετική διπλωματική «απομόνωση» που της είχε επιβάλει η κυβέρνηση Μπους. Η τότε περιστασιακή «απομόνωση» είχε προκύψει από την άρνηση του καθεστώτος Ερντογάν, το 2003, να επιτρέψει σε αμερικανικά στρατεύματα να ανοίξουν δεύτερο πολεμικό μέτωπο κατά του Σαντάμ του Ιράκ, μέσω Τουρκίας. <br /> <br /> Στην περίπτωση των Patriots –που οι Τούρκοι θα «αγόραζαν» με χαριστικούς οικονομικούς όρους, όπως ανέκαθεν– η Άγκυρα απαιτούσε και τα «κλειδιά» του λογισμικού τους συστήματος, μαζί με μεταφορά τεχνολογίας, κάτι που η Ουάσινγκτον και οι κατασκευαστικές εταιρείες δεν παραχωρούν σε κανένα, για ευνόητους λόγους (Οι Τούρκοι δεν πήραν ούτε από τους Ρώσους τίποτα ανάλογο). Αυτή ήταν η μεγάλη «αδικία» του Ομπάμα κατά των Τούρκων, που θέλει τώρα να θεραπεύσει ο Τραμπ. <br /> Στην περίπτωση του 2003 η «αδικία» προέκυψε από το γεγονός πως οι Τούρκοι ζήτησαν, διά στόματος του τότε Πρωθυπουργού Γκιουλ, 90 δισ. δολάρια (!) ως αποζημίωση για τις «ζημιές» τους από τον επικείμενο πόλεμο. Και οι «αγνώμονες» Αμερικανοί τούς πρόσφεραν μόνο 30(!), αλλά «και την Κύπρο υπό τη μορφή του Σχεδίου Ανάν», και την οποία τους έδωσαν, όπως κυνικά παραδέχθηκε ο τότε αξιωματούχος Daniel Fried. Ζήτησαν επιπλέον και το ελεύθερο να κινηθούν στρατιωτικά –και παράλληλα με τους Αμερικανούς– κατά των Κούρδων του Ιράκ, κάτι που οι Αμερικανοί αρνήθηκαν. Και βρέθηκαν «αδικημένοι» οι φουκαράδες οι Τούρκοι. <br /> <br /> Ακριβώς λόγω της ύπαρξης των δύο σχολών –που ανταγωνίζονταν η μια την άλλη– η Άγκυρα πείστηκε πως ήταν «αναντικατάστατη» για τους ατλαντικούς σχεδιασμούς κατά της Μόσχας, την ψυχροπολεμική περίοδο. Και απαιτούσε διαρκές χαράτσι όλων των μορφών από τη Δύση. «Πρέπει να πληρώνετε τους λογαριασμούς μας, γιατί μας έχετε ανάγκη» δήλωσε σε Αμερικανό πρώην αξιωματούχο –κατά μαρτυρία του– πρώην Τούρκος Πρωθυπουργός, πιθανότατα ο Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, το 1979, παραμονές του πραξικοπήματος του Εβρέν, με την οικονομία της Τουρκίας υπό κατάρρευση. Η ίδια αντίληψη συνεχίσθηκε μεταψυχροπολεμικά, αφού η κυβέρνηση Κλίντον παρουσίαζε την Τουρκία ως πιο σημαντική για την επιβίωση της Δύσης, από όσο ήταν η Δυτική Γερμανία στη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. <br /> <br /> Μία από τις πρώτες κυνικές, άλλα ταυτόχρονα και σημαδιακές, απαιτήσεις των Τούρκων μετά το τέλος του Β´Παγκοσμίου Πολέμου ήταν η άρνησή τους να επιστρέψουν στο συμμαχικό ταμείο για επιστροφή στους δικαιούχους, το χρυσάφι των Ναζί, που οι τελευταίοι έκλεψαν από Εβραίους και άλλους, και φύλαγαν στην Τουρκία. Από τότε δημιουργήθηκε ένα προηγούμενο ως προς τις απαιτήσεις της Άγκυρας και την ικανοποίησή τους από τη Δύση. <br /> <br /> Ενώ, για παράδειγμα, η Τουρκία δεν συμμετείχε στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο και δεν είχε απώλειες, αλλά πολλαπλά κέρδη στη διάρκειά του, απαίτησε και πήρε μεγάλη βοήθεια από το Σχέδιο Μάρσιαλ, παρά τις αρχικές αντιρρήσεις της Ουάσινγκτον. Οι δομές της χώρας και η οικονομία της οικοδομήθηκαν με δωρεάν βοήθεια και χαριστικά δάνεια από τη Δύση και το ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Το ίδιο συνέβη με τις ένοπλες δυνάμεις και τις συναφείς στρατιωτικές δομές. Από το 1980 μέχρι το 1990, για παράδειγμα, η Ουάσινγκτον ξόδεψε κοντά στα 20 δισ. δολάρια σε στρατιωτικές υποδομές στην Ανατολική Τουρκία. Και με εξαίρεση τον πόλεμο του 1990-’91 για το Κουβέιτ, όπου το καθεστώς Οζάλ εισέπραξε δεκάδες δισ. δολάρια σε δωρεάν βοήθεια, χαριστικά δάνεια και μαζί την κατασκευή του αγωγού Μπακού – Τσεϊχάν, η Άγκυρα επανειλημμένα αρνήθηκε πρόσβαση στους Αμερικανούς στις βάσεις της. Αρνήθηκε το 1958 στην περίπτωση ανωμαλιών στον Λίβανο. Το 1983 αρνήθηκε τη χρήση της βάσης Ιντσιρλίκ για ανθρωπιστική βοήθεια, μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις κατά των Αμερικανών πεζοναυτών στον Λίβανο – ένα κενό που παρεμπιπτόντως θεράπευσε η Κύπρος μέσω Λάρνακος. Το 1989-’90 αρνήθηκε τη χρήση της βάσης για πτήσεις των U-2, χωρίς τη συναίνεση της Μόσχας. Και κατά καιρούς και για να εξασφαλίσει μικρο-απαιτήσεις, απαγόρευε ακόμη και την παροχή σκευασμάτων γάλακτος για μικρά παιδιά, σε οικογένειες Αμερικανών που υπηρετούσαν στη βάση. <br /> <br /> Είναι γεγονός πως για τρία περίπου χρόνια, από το 1975-’78, όχι η εκτελεστική εξουσία άλλα η νομοθετική, δηλ. το Κογκρέσο, επέβαλε ένα μερικό εμπάργκο όπλων στην Άγκυρα, λόγω της παράνομης χρήσης αμερικανικών όπλων στην τουρκική επιδρομή κατά της Κύπρου το 1974. «Αδικήθηκαν» τότε οι Τούρκοι, κατά τις δύο σχολές και άλλους. Τότε όμως: <br /> <br /> α) η εκτελεστική εξουσία πολέμησε με νύχια και με δόντια το μερικό εμπάργκο, <br /> <br /> β) παρείχε μέσω ΝΑΤΟϊκών χωρών, της Ιαπωνίας, της Νοτίου Κορέας και άλλων, περισσότερη στρατιώτη και οικονομική βοήθεια προς την Άγκυρα από ό,τι πριν το εμπάργκο, και <br /> <br /> γ) και πολύ πιο σημαντικό, οι πολιτικές Νίξον – Κίσινγκερ – Φορτ επέτρεψαν στην Άγκυρα να κατακτήσει τη μισή σχεδόν Κύπρο και να παραμένει εδώ ως κατοχική δύναμη από τότε. Έτσι «αδικήθηκαν» οι Τούρκοι το 1974. Αντίθετα, το 1956 ο Πρόεδρος Άιζενχαουερ εξεδίωξε τις επιδρομικές χώρες Αγγλία, Γαλλία και Ισραήλ από τα εδάφη της Αιγύπτου, τα οποία κατέκτησαν με τον τότε επιδρομικό τους πόλεμο του Σουέζ. <br /> <br /> Είναι γεγονός πως τούτη τη φορά υπάρχει σοβαρό ρήγμα και στις δύο σχολές σκέψεις. Υπάρχει σε πολιτικό επίπεδο η μετωπική σύγκρουση και αμφισβήτηση της αμερικανικής ηγεμονίας από μια ΝΑΤΟϊκή χώρα που τύγχανε προνομιακού χειρισμού μεταπολεμικά όσο καμιά άλλη. Χωρίς υπερβολή η Τουρκία υπήρξε το πιο κακομαθημένο κράτος της Ατλαντικής συμμαχίας. Και το οποίο σήμερα πρωτοστατεί στην υπόσκαψη του πιο αποτελεσματικού «μη πολεμικού» όπλου της Ουάσινγκτον, αυτού των κυρώσεων. Αν δεν επιβληθούν κυρώσεις σε μια τέτοια κατάφωρη καταπάτηση αμερικανικών συμφερόντων, η πολιτική αυτή πάει «περίπατο». Και μαζί η αξιοπιστία του ηγεμόνα. <br /> <br /> Ο πόλεμος ΗΠΑ – Ρωσίας και η Κίνα <br /> <br /> Στο δε στρατιωτικό επίπεδο μιλάμε για 5ης γενιάς σύγκρουση οπλικών συστημάτων (κομπιούτερ ηλεκτρονικού πολέμου, όπως ουσιαστικά είναι οι ρωσικοί S-400 και τα αμερικανικά F-35) μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας, αλλά και με την Κίνα στην κορνίζα. Ο Τράμπ μπορεί να ενδιαφέρεται μόνο μη χάσει την «μπίζνα» με την Τουρκία. Το Πεντάγωνο όμως ενδιαφέρεται να μην τεθεί σε κίνδυνο η ασφάλεια της χώρας με την υποκλοπή 5ης γενιάς λογισμικών οπλικών συστημάτων, τα οποία απαιτεί να έχει η Άγκυρα ώστε να τερματίσει τούς κατά τακτά διάστημα εκβιασμούς της. <br /> <br /> Προς το παρόν το ζήτημα της υποκλοπής αποκλείστηκε με την αναστολή του προγράμματος συνεργασίας ΗΠΑ – Τουρκίας. Η «αναστολή» υποδηλώνει μελλοντική συνεργασία, εφόσον η Τουρκία καταστήσει, με κάποιο τρόπο, ανενεργό το ήδη στην κατοχή της σύστημα S-400. Eδώ καλλιεργείται επισταμένα η αυταπάτη, όχι μόνο στην Ουάσιγκτον αλλά και στα λοιπά δυτικά κέντρα στο ΝΑΤΟ από τον Γραμματέα και από διάφορους κονδυλοφόρους που επιστρατεύονται σε τέτοιες περιπτώσεις –όπως τον γραφικό πλέον Ελληνοαμερικανό ναύαρχο James Stavridis– πως όλα όσα συμβαίνουν στις σχέσεις Τουρκίας και Δύσης αποτελούν πολιτικά τερτίπια του ισλαμιστή Ταγίπ Ερντογάν και πως, με το «πέρασμά» του, η Τουρκία θα «ξαναβρεί» τον δυτικο-ευρωπαϊκό της προσανατολισμό. Και εδώ εδράζεται και το όλο σκεπτικό που υποβόσκει για τη μη επιβολή κυρώσεων ώστε να μην καούν, τάχατες, οι γέφυρες. <br /> <br /> Ό,τι και να συμβεί οι δύο σχολές σκέψεις για την Τουρκία έχουν εξαντλήσει τον ρόλο τους. Ας ελπίσουμε πως μέχρι οι σχέσεις Ουάσινγκτον – Άγκυρας εκτονωθούν, θα περάσει αρκετός χρόνος ώστε η Αθήνα, κυρίως, να μπορέσει να αποκτήσει ερείσματα και να υλοποιήσει μια πολιτική που να περιορίζει, ακόμη και να ακυρώνει, τη μέχρι πρόσφατα ικανότητα της Άγκυρας να ποδηγετεί την αμερικανική πολιτική στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

ΗΠΑ-ΤΟΥΡΚΙΑ: Η ιστορική ρίζα της αρρωστημένης προσκόλλησης της Ουάσιγκτον…

Του Μάριου Ευρυβιάδη Μετά τον Β’ Παγκοσμίου Πόλεμο κυριάρχησαν δύο σχολές σκέψης στην Ουάσινγκτον για την Τουρκία: Η μία που υποστήριζε...

Διαβάστε την συνέχεια