Ως πότε θα πιάνουμε τις μύτες μας από τις αναθυμιάσεις του κοινωνικού υπονόμου;

<img height="505" src="http://aegeanews.gr/wp-content/uploads/2018/11/img11883_b6f8fb6b9a8e666e47cfd602710475a5.jpg" width="745" /><br /><br /><div><b>Δημήτρης Νατσιός</b>, δάσκαλος-Κιλκίς</div><div>Αρκεί να παρακολουθήσεις ή να διαβάσεις ένα δελτίο ειδήσεων στα αφηνιασμένα Μέσα Μαζικής Εκχαυνώσεως (ΜΜΕ) και να μαυρίσει η ψυχή σου, να απελπιστείς , να τρομοκρατηθείς. Πρώτη ύλη τους, η βία, το έγκλημα, ο βόρβορος των πάσης φύσεως διαστροφών. Ανοίγει η καταπακτή και εισπνέεις τις αναθυμιάσεις του κοινωνικού υπονόμου.<div><br />Πρώτη είδηση, τα ανισόρροπα καθάρματα, οι κτηνωδίες των παιδοβιαστών. Και πάντοτε οι χιλιοειπωμένες και αφόρητες κοινοτοπίες. Πέσαμε από τα σύννεφα-το γνωστό «βρέχει ανθρώπους- «ήταν άνθρωπος της διπλανής πόρτας» και λοιπές ανοησίες.<br />Δεύτερη είδηση, και πάλι παιδοβιαστής, που «ψαρεύει» μικρά παιδιά, τέρατα δαιμονικά, ακροβολισμένα στα σκοτάδια του διαδικτύου, λύκοι ωρυόμενοι, έτοιμοι να κατασπαράξουν δροσερές ψυχές και ζωές.</div><div><br />Τέταρτη, Πέμπτη… είδηση εγκλήματα, φόνοι, βιασμοί, ληστείες, απάτες, ανομίες… η σύγχρονη Ελλάδα. Και το κοινό – θεατές, ακροατές αναγνώστες- υποκύπτει μοιρολατρικά στην φορά των πραγμάτων, στο «τίποτε πια δεν με εκπλήσσει» και αποχαυνωμένο, «παιδαγωγείται» στην ευτέλεια, απολαμβάνοντας, πολλές φορές, τα διαδραματιζόμενα και ανυπομονώντας για την συνέχεια. Ο σκοπός, ανεπαισθήτως, επιτυγχάνεται. Ανοχή, μοιρολατρία, «να μάθουμε να ζούμε με τον κίνδυνο», είναι φυσιολογική εξέλιξη, κλειδωθείτε μέσα, με την τηλεόραση και το ψυγείο αγκαλιά. (Ένα ευφυές ρητό λέει: «Αν θέλεις να δεις την Ελλάδα του μέλλοντος επισκέψου την σημερινή Αμερική». Διαφωνεί κάποιος; Στις ΗΠΑ διαβάζαμε ή βλέπαμε στις κινηματογραφικές ταινίες, για απροσπέλαστα «γκέτο» λόγω εγκληματικότητας, για μαζικές, κατά συρροήν», δολοφονίες, για εγκλήματα σε «πολυσύχναστα μέρη», σκηνές «φαρ ουέστ», άγριας Δύσεως. Μόνο που τώρα φτάσαμε κι εμείς σ’ αυτό το σημείο. Το ρητό πλέον δεν ισχύει).</div><div><br />Το κρίσιμο όμως ερώτημα είναι το γιατί μεταβάλλεται η πατρίδα σε «παράδεισο» του εγκλήματος; Γιατί τέτοια και τόσα εγκλήματα που, κατά την τρέχουσα και πάλι κοινοτοπία, αφήνουν «άφωνη την Κοινή Γνώμη»;</div><div><br />Εν πρώτοις, εισαγωγικά, θα παραθέσω έναν μύθο. Είναι ο περίφημος μύθος που αναφέρει ο Πλάτων στον «Πρωταγόρα». Εκεί διαβάζουμε πως, όταν ο Δίας έφτιαξε τον κόσμο, προίκισε τα ζώα με διάφορα χαρακτηριστικά (φτερά, νύχια, δύναμη, ταχύτητα). Όμως τον άνθρωπο τον άφησε ανεφοδίαστο (κυρίως χωρίς την πολιτική τέχνη, την ικανότητα συμβίωσης). Οι άνθρωποι όμως εξοντώνονταν από τα θηρία. Τότε ο Ζεύς, επειδή φοβήθηκε για το γένος μας μην ξεκληριστεί, στέλνει τον Ερμή να φέρει στους ανθρώπους την Αιδώ και την Δίκη (την ντροπή και την δικαιοσύνη). Έτσι θα διακανονιζόταν η αρμονία των σχέσεων στις πολιτείες. Τον ρώτησε ο Ερμής, με ποιο τρόπο να τις κατανείμει. Σε λίγους, όπως σε άλλες τέχνες, ή σε όλους τους ανθρώπους; «Σε όλους να τις μοιράσεις», λέει ο Δίας, «και όλοι ας μετέχουν σ’ αυτά τα δύο… Και βάλε νόμο, από εμένα διαταγμένο, όποιος δεν μπορεί να μετέχει στην Αιδώ και στην Δίκη να τον σκοτώνουν ως αρρώστια της πόλης». («Και νόμον θες παρ’ εμού, τον μη δυνάμενον αιδούς και δίκης μετέχειν, κτείνειν ως νόσον της πόλεως» , Πρωταγόρας ΧΙΙ).</div><div><br /></div><div> Ο πλατωνικός μύθος είναι σαφής. Οι αναιδείς, οι αδιάντροποι και οι άδικοι είναι νόσοι μιας κοινωνίας και πρέπει να «σκοτώνονται», δηλαδή να τιμωρούνται αυστηρότατα και όχι με νόμους τύπου Παρασκευόπουλου και της σάπιας πολιτείας. (Οι δύο, δηλαδή, «ηθικοί αυτουργοί» των εγκλημάτων).</div><div><br />Γιατί, λοιπόν, τα τόσα εγκλήματα;</div><div><br />Πρώτον: Αρχή και ρίζας της εγκληματικότητας είναι η ατιμωρησία και ας αφήσουμε τα σαλιαρίσματα περί δικαίου επιείκειας και τεκμήρια αθωότητας και τις αερόπλαστες διακηρύξεις, τις «χαζομάρες» περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, σωφρονισμού και λοιπές ηχηρές ανοησίες. (Δεν είμαι νομικός και ζητώ συγγνώμη για την ορολογία). Αυτό το κατανοούν όλοι τους και δεν έχει καμμιά αξία να παραθέσω, το πόσα εγκλήματα, φρικαλέα και αποτρόπαια, έγιναν από «ευεργετημένους» από την θεσμοθετημένη ατιμωρησία. Τι σκέφτεται ο απλός κόσμος; Αν σάπιζαν στην φυλακή, έβγαιναν μόνο στο φέρετρο, οι ποικιλώνυμοι φονιάδες, τα κτήνη που βιάζουν, οι παιδοβιαστές, οι ναρκέμποροι, θα τολμούσαν με περισσή ευκολία κάποιοι να εγκληματίσουν; Ο 63χρονος, και ο κάθε κακόχρονος, που αποφυλακίστηκε και κατέστρεψε παιδιά, τι εκμεταλλεύτηκε; Αν ήξεραν, οι κτηνώδεις ότι θα βγουν από τη φυλακή, πηγαίνοντας, όχι στο σπίτι, αλλά στο νεκροταφείο, όπου θα βρει η κτηνωδία την τελευταία της κατοικία, θα συνέβαινε; (Και γράφω για ανθρώπους που δεν δείχνουν και καμμιά μεταμέλεια για τις πράξεις τους. Ούτε ίχνος ενοχής).</div><div><br />Δεύτερον: Γιατί, η φερόμενη ως κυβέρνηση, δεν νομοθετεί την ισόβια κυριολεκτικά κάθειρξη; Το «ευρωπαϊκό κεκτημένο» φταίει; Κάποτε ο Μακρυγιάννης, όταν ο Γκούρας ήθελε καπετανιλίκια και πρωτοκαθεδρίες, του είπε: «Να την χέσω τέτοια λευτεριά, όπου θα κάνω εσένα πασιά!!». Το υιοθετώ, βάζοντας στην θέση του Γκούρα, την Ευρώπη. Από την μια η Σκύλλα της επερχόμενης τραγωδίας λόγω του ενεργειακού αρμαγεδώνα από την άλλη η Χάρυβδη της εγκληματικότητας και στην μέση ο παραιτημένος και κατατρομοκρατημένος πολίτης, ο θολωμένος ιδιώτης.</div><div><br />Τρίτον: Η ατιμωρησία και η αναίδεια, ξεκινούν εξ απαλών ονύχων, από το νηπιαγωγείο κιόλας. Θα πω κάτι πολύ απλό. Βρίζουν, βωμολοχούν κάποιοι μαθητές στο διάλειμμα. (Δημοτικό, Γυμνάσιο, Λύκειο). Τους ακούει ο δάσκαλος ή ο καθηγητής. Και ρωτώ την υπουργό Παιδείας, που ο καημός της είναι η εισαγωγή της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης και της «διαφορετικότητας» από το νηπιαγωγείο κιόλας, για να μαγαριστεί και η τελευταία Μεγάλη του Γένους Σχολή, η οικογένεια. Πώς αντιδρά ο εκπαιδευτικός; Τι μπορεί να κάνει; Ως δάσκαλος μάχιμος απαντώ. Τίποτε απολύτως. Οι περισσότεροι κάνουν ότι δεν ακούν, δεν βλέπουν και δεν καταλαβαίνουν. Μήπως κάνω λάθος; Όχι. "Να μπλέξουμε με κανένα παλαβό γονέα";</div><div><br />Να κλείσω με μια παραίνεση, διδάσκω σε παιδιά Στ’ Δημοτικού και τους τα λέω. Κι αν κάνω λάθος, ας με διορθώσουν. Ένας σοφός έλεγε ότι άκουσε μία μάνα να λέει στην κόρη της: «Άκουσε, κόρη μου, εγώ σαν μεγαλύτερη θα πεθάνω και οι μέρες που έρχονται είναι πολύ δύσκολες. Δεν θα ξέρετε ποιο είναι το καλό και ποιο το κακό, θα ξεχαστεί και το Ευαγγέλιο. Αν λοιπόν έλθει μια περίοδος τέτοια, της λέει, και δεις ότι δεν υπάρχει το Ευαγγέλιο και έτσι δεν θα ξέρετε τι να κάνετε, τότε να κοιτάς τι κάνει ο κόσμος κι εσύ να κάνεις το αντίθετο. Και αυτό θα είναι το Ευαγγέλιο».<br /><br /><a href="http://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Ως πότε θα πιάνουμε τις μύτες μας από τις αναθυμιάσεις του κοινωνικού υπονόμου;

Δημήτρης Νατσιός , δάσκαλος-Κιλκίς Αρκεί να παρακολουθήσεις ή να διαβάσεις ένα δελτίο ειδήσεων στα αφηνιασμένα Μέσα Μαζικής Εκχαυνώσεως (ΜΜΕ...

Διαβάστε την συνέχεια

Emirates Policy Center: Η συμφωνία για τη θαλάσσια οριοθέτηση Λιβάνου-Ισραήλ: Συνέπειες και ευκαιρίες.

<img src="https://www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2022/10/63455db01e00003a00451adf.jpg" /><br /><br /><a href="https://epc.ae/en/details/brief/the-lebanon-israel-maritime-demarcation-deal-implications-and-opportunities"><b>Hanin Ghaddar</b></a><br />Μια συμφωνία οριοθέτησης των θαλάσσιων συνόρων με τη μεσολάβηση των Ηνωμένων Πολιτειών μεταξύ Λιβάνου και Ισραήλ φαίνεται να βρίσκεται στο τελικό της στάδιο. [σσ: η συμφωνία πήρε την τελική της μορφή και ανακοινώθηκε στις 11 Οκτωβρίου]. Λιβανέζοι και Ισραηλινοί αξιωματούχοι λένε ότι θα υπογραφεί σύντομα, παρόλο που οι συζητήσεις συνεχίζονται, και υπάρχει πιθανότητα να μην υπάρξει σύντομα μια τελική συμφωνία.<br /><br />Αυτή την εβδομάδα, η πρέσβης των ΗΠΑ στον Λίβανο, Dorothy Shea, παρέδωσε στον Πρόεδρο Michel Aoun και στον ορισθέντα πρωθυπουργό Najib Mikati μια γραπτή πρόταση από τον Αμερικανό μεσολαβητή Amos Hochstein. Σύμφωνα με αναφορές λιβανικών μέσων ενημέρωσης, η επιστολή περιέχει μια τελική πρόταση των ΗΠΑ. Ο Λίβανος έχει επίσης υποβάλει στις Ηνωμένες Πολιτείες κατάλογο τροπολογιών στην αμερικανική πρόταση. Ωστόσο, η ισραηλινή κυβέρνηση έχει αρνηθεί αυτές τις προτεινόμενες τροποποιήσεις.<br /><br />Η πρόταση των ΗΠΑ περιλαμβάνει έναν πλήρη διαχωρισμό μεταξύ θάλασσας και ξηράς και δίνει στον Λίβανο τον έλεγχο του κοιτάσματος Qana, ενώ το Ισραήλ διατηρεί τον πλήρη έλεγχο του κοιτάσματος Karish.<br /><br />Η πρόταση διατηρεί τη γραμμή 23 ως τη θαλάσσια γραμμή οριοθέτησης, την οποία είχε υποβάλει ο Λίβανος στον ΟΗΕ, και επιτρέπει στον Λίβανο να ξεκινήσει την εξερεύνηση του πεδίου Qana. Επιπλέον, η συμφωνία περιλαμβάνει την αναγνώριση αυτού που το Ισραήλ αποκαλεί «γραμμή σημαδούρων», η οποία εκτείνεται πέντε χιλιόμετρα στη θάλασσα από το Rosh Hanikra, στα σύνορα με τον Λίβανο.<br /><img height="503" src="https://www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2022/10/751266af875f412c93bf4ad1bb0e0c17-1.jpg" width="675" /><br /><br />Όλα φαίνονται καλά από την οπτική γωνία της κυβέρνησης του Λιβάνου και η Χεζμπολάχ μπορεί να το χαρακτηρίσει ως νίκη για να νομιμοποιήσει τα όπλα της, ισχυριζόμενη ότι έχει προστατεύσει τα συμφέροντα του Λιβάνου. Ωστόσο, ο διάβολος βρίσκεται στις λεπτομέρειες.<br /><br /><img height="639" src="https://www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2022/10/aoz.webp" width="677" /><br /><br /><br />Δικαίωμα στην Εξερεύνηση<br /><br />Πρώτον, αν και ο Λίβανος αποκτά όλο το Qana, έχει μόνο το δικαίωμα να εξερευνήσει, να σκάψει και να εξάγει το αέριο. Ωστόσο, η αξίωση του Ισραήλ στην Qana θα πρέπει να αποζημιωθεί.<br /><br />Αυτή την εβδομάδα, ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Yair Lapid αποκάλυψε ότι το Ισραήλ θα λάβει δικαιώματα από το φυσικό αέριο που θα εξάγει ο Λίβανος στην αμφισβητούμενη περιοχή.<br /><br />Η συμφωνία για τα δικαιώματα θα εκπονηθεί μεταξύ του Ισραήλ και της κοινοπραξίας φυσικού αερίου υπό την ηγεσία της γαλλικής ενεργειακής εταιρείας Total, η οποία έχει τη Λιβανέζικη άδεια για την εξόρυξη φυσικού αερίου από το κοίτασμα Qana.<br /><br />Δεύτερον, παρά τη ρητορική νίκης στις απειλές της Χεζμπολάχ να σώσει τα δικαιώματα και τα συμφέροντα του Λιβάνου για το φυσικό αέριο, η Χεζμπολάχ συμφώνησε τελικά σε μια συμφωνία με το Ισραήλ.<br /><br />Αυτό είναι επίσης πιθανό να σημαδέψει την αφήγηση και τη στρατηγική τους για μεγάλο χρονικό διάστημα, ανεξάρτητα από το πόσο το περιτριγυρίζουν. Η ομάδα αποδέχτηκε τη συμφωνία μόνο επειδή οι απειλές της ήταν άκυρες και η Χεζμπολάχ δεν είχε την πολυτέλεια να πάει σε πόλεμο με το Ισραήλ. Αυτή η νέα πραγματικότητα θα αποδυναμώσει το αφήγημα της αντίστασης μακροπρόθεσμα.<br /><br />Στα χρόνια που ακολούθησαν τον πόλεμο του 2006, η Χεζμπολάχ έφτασε σε δύο κρίσιμες συνειδητοποιήσεις: ότι η απειλή των πυραύλων και των μη επανδρωμένων αεροσκαφών της θα μπορούσε να πετύχει περισσότερα από τα όπλα.<br /><br />Συνειδητοποίησαν επίσης ότι ένας άλλος πόλεμος θα μπορούσε να έχει χειρότερες συνέπειες για την ομάδα από παραχωρήσεις στον ορκισμένο εχθρό της.<br /><br />Επιπλέον, η ποιότητα της μαχητικής της δύναμης έχει διαβρωθεί από την εμπλοκή της στον πόλεμο της Συρίας, αναγκάζοντάς την να επιλέγει την ποσότητα έναντι της ποιότητας όταν στρατολογεί νέους μαχητές.<br /><br /><img height="360" src="https://www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2022/10/7f1db661-7768-41e6-b25a-d4401f88fe44.jpg" width="683" /><br /><br />Πολλές μονάδες της Χεζμπολάχ είναι τώρα λιγότερο καλά εκπαιδευμένες, λιγότερο ιδεολογικές και λιγότερο πειθαρχημένες και η ομάδα θα χρειαζόταν περισσότερο χρόνο, πόρους και χρηματοδότηση για να τις αποκαταστήσει για πόλεμο.<br /><br />Εν τω μεταξύ, ο κύριος προστάτης της Χεζμπολάχ, το Ιράν, δεν θα είναι σε καλή οικονομική θέση για να χρηματοδοτήσει πλήρως την ομάδα ή να ανοικοδομήσει τον στρατό και το οπλοστάσιό της, εκτός εάν σπάσει το αδιέξοδο σχετικά με την πυρηνική συμφωνία.<br /><br />Ως εκ τούτου, η ηγεσία της ομάδας ήλπιζε ότι η απλή απειλή πολέμου θα ωθήσει τα μέρη σε μια συμφωνία νωρίτερα παρά αργότερα.<br /><br />Τρίτον, ενώ ο Karish έχει φυσικό αέριο, το Qana εξακολουθεί να είναι μια προοπτική. Μόνο όταν γίνει η γεώτρηση θα ξέρουν όλοι αν και πόσο αέριο υπάρχει στην Qana.<br /><br />Θα χρειαστούν χρόνια πριν ο Λίβανος δει οφέλη, ακόμα κι αν βρεθεί αέριο στην Qana. Μέχρι τότε, η οικονομία του Λιβάνου μπορεί να ωθήσει τη χώρα σε χειρότερη οικονομική κατάσταση και μεγαλύτερη αστάθεια.<br /><br />Οι διεθνείς επενδυτές που θα μπορούσαν να ενθαρρυνθούν από τη συμφωνία, σήμερα, ενδέχεται να μην επενδύσουν με ενθουσιασμό στον Λίβανο γενικά, εάν επέλθει αστάθεια.<br /><br />Μακροπρόθεσμα οφέλη<br /><br /><img height="338" src="https://www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2022/10/aoz-lebanon.jpg" width="684" /><br /><br />Λίβανος και Ισραήλ θα πρέπει να αντιμετωπίσουν επικριτικές φωνές που τους κατηγορούν για παραχώρηση. Ωστόσο, οποιαδήποτε συμφωνία απαιτεί παραχωρήσεις και αυτή φαίνεται να είναι επωφελής για την ασφάλεια και την οικονομία και των δύο χωρών.<br /><br />Το Ισραήλ θα αρχίσει να εξάγει φυσικό αέριο και να το εξάγει στην Ευρώπη, που έχει πληγεί από μια ενεργειακή κρίση λόγω του πολέμου της Ρωσίας στην Ουκρανία. Επιπλέον, ο Λίβανος έχει απόλυτη ανάγκη από οικονομικά έσοδα εν μέσω της οικονομικής κρίσης που τον ακρωτηριάζει από το 2019.<br /><br />Με λιγότερες πολεμικές απειλές και μια ενεργειακή συμφωνία, ο Λίβανος θα μπορούσε να επωφεληθεί από μια νέα θέση στη διεθνή αγορά ενέργειας.<br /><br />Ενώ η οικονομία του Ισραήλ επωφελείται, υπάρχουν πολλές ανησυχίες ότι τα έσοδα του Λιβάνου θα εξαφανιστούν – ως συνήθως – στη δίνη της διαφθοράς. Επιπλέον, χωρίς σοβαρές μεταρρυθμίσεις στον ενεργειακό τομέα –όπως η ίδρυση ενός κρατικού επενδυτικού ταμείου– ο λαός και οι θεσμοί του Λιβάνου ενδέχεται να μην δουν πραγματικά κέρδη. Γι’ αυτό είναι ζωτικής σημασίας να συνεχιστούν οι διεθνείς προσπάθειες μετά την οριστικοποίηση της συμφωνίας για να διασφαλιστεί ότι ο Λίβανος θα αρχίσει αμέσως να εφαρμόζει αυτές τις μεταρρυθμίσεις.<br /><br />Μακροπρόθεσμα, αυτή η συμφωνία είναι μια εξαιρετική ευκαιρία για τη μετάβαση του Λιβάνου από την αφήγηση του πολέμου σε μια αφήγηση της οικοδόμησης της ειρήνης και της οικονομικής ανάπτυξης.<br /><br />Η Χεζμπολάχ και η τρέχουσα πολιτική τάξη θα επιμείνουν στις παλιές μεθόδους τους, αλλά μια συμφωνία σαν αυτή είναι μια εταιρική σχέση, ειδικά με το Ισραήλ να κατέχει μερίδιο στο πεδίο Qana του Λιβάνου. Τα κοινά οικονομικά συμφέροντα θα επιβάλουν μια νέα πραγματικότητα ότι οι διαπραγματεύσεις είναι πιο αποτελεσματικές και ωφέλιμες από τους πολέμους και τις συγκρούσεις. Θα βοηθήσει τον Λίβανο με επενδυτικές ευκαιρίες και θα σπάσει την απομόνωσή του.<br /><br />Όταν το Ισραήλ και ο Λίβανος μοιράζονται κοινά συμφέροντα στην Qana και στην εξερεύνηση αερίου κατά μήκος των συνόρων τους, η ασφάλεια, η σταθερότητα και η συνεργασία θα ευνοούνται έναντι των απειλών, των συγκρούσεων και της εχθρότητας.<br /><br />Τελικά, η αφήγηση θα αλλάξει καθώς οι απειλές της Χεζμπολάχ χάνουν την αξία και τις δικαιολογίες τους, και η επόμενη φάση πιθανότατα θα είναι μάρτυρας περισσότερων διπλωματικών λύσεων παρά σύγκρουσης.<br /><br /><img height="320" src="https://www.anixneuseis.gr/wp-content/uploads/2022/10/East_Medit_EEZs_pre-2022.webp" width="680" /><br /><br />Το επόμενο βήμα θα ήταν οι διαπραγματεύσεις για τα χερσαία σύνορα και τις φάρμες Shebaa. Η επιτυχία της συμφωνίας για τα θαλάσσια σύνορα θα αποδείξει ότι μόνο αυτή η προθυμία και από τις δύο πλευρές, μαζί με τις διπλωματικές διαπραγματεύσεις, θα μπορούσε να οδηγήσει σε απόσυρση του Ισραήλ από τις φάρμες Shebaa και στο τέλος της σύγκρουσης απο όλα τα σύνορα. Αυτή η φάση θα πάρει περισσότερο χρόνο και θα είναι πολύ πιο περίπλοκη. Ωστόσο, δεν είναι αδύνατο και ίσως ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός.<br /><br /><div><a href="https://www.anixneuseis.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Emirates Policy Center: Η συμφωνία για τη θαλάσσια οριοθέτηση Λιβάνου-Ισραήλ: Συνέπειες και ευκαιρίες.

Hanin Ghaddar Μια συμφωνία οριοθέτησης των θαλάσσιων συνόρων με τη μεσολάβηση των Ηνωμένων Πολιτειών μεταξύ Λιβάνου και Ισραήλ φαίνεται να β...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρόγραμμα παλιννόστησης.μήνυμα Ελπίδας για την Κωνσταντινούπολη: «Είμαστε λίγοι αλλά είμαστε αμέτρητοι»,

<img height="425" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2022/10/221013132718_seagull-g9fd4fc5ce_640.jpg" width="776" /><br /><br />Για το πρόγραμμα παλιννόστησης «Ελπίς», που έχει ως στόχο να επιστρέψουν οι νέοι στην Κωνσταντινούπολη, μίλησαν ομογενείς από την Κωνσταντινούπολη, σε ημερίδα με τίτλο, «Οι Ρωμιοί της Πόλης – Το χθες, το σήμερα, το αύριο».<br /><br />Τη διοργάνωσε η «Φιλόπτωχος Αδελφότης Ανδρών Θεσσαλονίκης», σε συνεργασία με την «Ένωση Ομογενών εκ Κωνσταντινουπόλεως Βορείου Ελλάδος», στο πλαίσιο της έκθεσης «Τα Σεπτεμβριανά του 1955 μέσα από το φακό του Δημητρίου Καλούμενου».<br /><br />Επίσης, ομογενείς από την Κωνσταντινούπολη μίλησαν για τις συνθήκες που βιώνει η ελληνική κοινότητα σε ένα κλίμα τεταμένο που χαρακτηρίζει το τελευταίο διάστημα τη σχέση Τουρκίας και Ελλάδας, για το δημογραφικό πρόβλημα, αλλά και για τα αισιόδοξα μηνύματα, που γεννά η αύξηση των μαθητών στο Ζωγράφειο Λύκειο Κωνσταντινουπόλεως.<br /><br />«Το μεγαλύτερο πρόβλημα μας αυτή τη στιγμή είναι το δημογραφικό. “Ελπίς”, είναι το πρόγραμμα παλιννόστησης για τους νέους που πρέπει να επιστρέψουν στην Κωνσταντινούπολη. Εδώ και πέντε χρόνια συγκεντρώνουμε νέους, τους εκπαιδεύουμε, γύρω από τις συνθήκες διαβίωσης στην Κωνσταντινούπολη, να μαθαίνουν Τούρκικα για να είναι έτοιμοι να ζήσουν στην πόλη», εξήγησε μιλώντας στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο γενικός γραμματέας Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών, Νικόλαος Αναγνωστόπουλος.<br /><br />Διευκρίνισε, δε, ότι οι συγκεκριμένοι νέοι έχουν τριτοβάθμια εκπαίδευση, είναι αρχιτέκτονες, ηλεκτρολόγοι και γιατροί, από όλα τα επαγγέλματα και ο στόχος είναι, «να μπορέσουμε τουλάχιστον πέντε, έξι νέοι κάθε χρόνο, να επιστρέφουν, να εγκαθίστανται στην πόλη, να τους βοηθήσουμε να βρουν κατοικία, δουλειά στην Κωνσταντινούπολη, να χρηματοδοτήσουμε την αρχή, τουλάχιστον για έναν χρόνο, ώστε να μπορέσουν να σταθούν στα πόδια τους, με στόχο να παραμείνουν εκεί και να αυξηθεί ο πληθυσμός, γιατί βιολογικά τελειώνουμε».<br /><br />«Είμαστε 2.000 Έλληνες, εάν δεν υπάρξει αυτή η παλιννόστηση των νέων, αυτό το πρόγραμμα που προσπαθούμε να υλοποιήσουμε, δεν υπάρχει ελπίδα, δηλαδή το δημογραφικό τα λέει όλα από μόνο του. Στην ακμή του πληθυσμού, το 1922-23 όταν ιδρύθηκε το τουρκικό κράτος οι Έλληνες ήταν 130.000-140.000, σήμερα είναι μόνο 2.000 και αυτό είναι το πρόβλημα», σημείωσε ο κ. Αναγνωστόπουλος.<div><br /> Ζωγράφειο Λύκειο: Για πρώτη φορά πάνω από 60 μαθητές <br /><br />«Φέτος στο σχολείο για πρώτη φορά περάσαμε τους 60 μαθητές ενώ τα τελευταία χρόνια ο αριθμός των μαθητών μας κυμαίνεται μεταξύ 40-50. Από το 1994 μέχρι σήμερα υπάρχει αυτή η γραφική, την οποία την παρομοιάζω σε καρδιογράφημα και λέω το εξής: Αφού υπάρχει παλμός συνεχίζει η ζωή, το μήνυμα το οποίο πάντα θέλουμε και επιθυμούμε να δίνουμε ότι η Ρωμιοσύνη στην Πόλη συνεχίζει, όλα τα σχολεία μας περίπου στον ίδιο αριθμό μαθητές έχουν, γύρω στους 50 μαθητές και όλοι προσπαθούμε να δώσουμε το καλύτερο στους μαθητές μας», τόνισε ο διευθυντής του Ζωγραφείου Λυκείου στην Κωνσταντινούπολη, Γιάννης Δεμιρτζόγλου.<br /><br />Αναφερόμενος στις εντάσεις που χαρακτηρίζουν τις ελληνοτουρκικές σχέσεις είπε: «Εμείς σαν εκπαιδευτικοί τα σημεία που προβάλλουμε είναι η Ελληνοτουρκική φιλία, με τις εκδηλώσεις και δραστηριότητες μας προσπαθούμε να γεφυρώσουμε σχέσεις φιλίας. Οι προσπάθειές μας αναγνωρίζονται από το Τουρκικό Υπουργείο Πολιτισμού. Η ζωή κυλάει ομαλά, μακριά από τις ειδήσεις είμαστε, δε θέλουμε να σκεφτόμαστε αρνητικά, πιστεύουμε ότι υπάρχουν κάποιες αιτίες, τις οποίες δεν είναι δικός μου ρόλος, ούτε καθήκον να τις ερμηνεύσω».<br /> Πρέπει να ανατραπεί η φθίνουσα πορεία του δημογραφικού<br /><br />Ο πρόεδρος της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών Νικόλαος Ουζούνογλου, επισήμανε ότι, «η τύχη του ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης δεν εξαρτιόταν από τις καλές ή άσχημες ελληνοτουρκικές σχέσεις, αλλά το ζήτημα των Κωνσταντινουπολιτών, που έμειναν μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή και πριν το 1922, βασιζόταν σε ένα μακρόπνοο σχέδιο των Νεότουρκων, αφανισμού των μη μουσουλμανικών κοινοτήτων» και τόνισε πως, «πρέπει να ανατραπεί η φθίνουσα πορεία του δημογραφικού έστω και πέντε νέοι κάθε χρόνο να επιστρέφουν στην Κωνσταντινούπολη μπορούν να ανατρέψουν την κατάσταση».<br /><br />Ο ίδιος διευκρίνισε πως από τη διαρκώς αυξανόμενη τουρκική επιθετικότητα δεν υπάρχει άμεση επίπτωση στην κοινότητα, ωστόσο έμμεση επίπτωση υπάρχει, «σχετικά με την επιβολή, ειδικά για την ελληνική κοινότητα, ενός πολύ σκληρού κανονισμού εκλογών για τα ευαγή ιδρύματα, στα οποία δεν έχουν γίνει δέκα χρόνια εκλογές».<br /><br />«Μερικά ιδρύματα μπορεί να κηρυχθούν κατειλημμένα και να αναλάβει τη διοίκηση τους το ίδιο το κράτος αν και με τη ”Συνθήκη της Λοζάνης”, αυτά τα ιδρύματα διοικούνται από τη μειονότητα. Μάλιστα το σημαντικότερο είναι το μεγαλύτερο ιστορικό ίδρυμα μας το νοσοκομείο του ”Βαλουκλή”, που υπέστη τη μεγάλη πυρκαγιά το καλοκαίρι, είναι σε πολύ επισφαλή κατάσταση, διότι εκλογές δεν γίνονται από το 1991, ουσιαστικά έχει αποξενωθεί από την ομογένεια. Θα γίνουν εκλογές τώρα, αλλά κάτω από πολύ δυσμενείς συνθήκες», σημείωσε.</div><div><br /> «Μπορεί να είμαστε λίγοι αλλά είμαστε αμέτρητοι»<br /><br />«Το φλέγον ζήτημα είναι τι θα γίνει με τους Ρωμιούς της πόλης, καθώς ο αριθμός τους έχει μειωθεί πολύ», υπογράμμισε, ο πρόεδρος της Ένωσης Ομογενών εκ Κωνσταντινουπόλεως Πολύγιος Στράντζαλης και αναφέρθηκε στην ακμάζουσα Κωνσταντινούπολη μέχρι το 1908, που η ελληνική κοινότητα είχε αναπτυχθεί σε επίπεδο οικονομικό εμπορικό, τραπεζικό, στις επιστήμες, στα γράμματα και στις τέχνες. «Μετά την Μικρασιατική καταστροφή τα πράγματα για τον ελληνισμό της πόλης δεν ήταν ανθηρά. Σήμερα είναι δύσκολα αλλά όπως λέει ο οικουμενικός πατριάρχης μας Βαρθολομαίος, ”μπορεί να είμαστε λίγοι αλλά είμαστε αμέτρητοι”. Ακόμα και αυτοί οι λίγοι που έμειναν στην πόλη, κάνουν πολλά για να διατηρήσουν το ελληνικό στοιχείο», είπε.</div><div><br /> Ευθύνη όλων μας είναι να διατηρηθεί ο ελληνικός πληθυσμός στην πόλη<br /><br />«Αυτή τη στιγμή της εντεινόμενης τουρκικής επιθετικότητας, η κατάσταση για τους Ρωμιούς της πόλης είναι δύσκολη, μην ξεχνάμε έχουμε ιστορικά γεγονότα που το αποδεικνύουν ότι σε περιόδους κρίσης και κυρίως οικονομικής κρίσης, όπως ήταν και το 1955, η κυβέρνηση Μεντερές ξέσπασε πάνω στον ελληνισμό, ο οποίος τότε είχε μια μεγάλη οικονομική ανάπτυξη. Τα ίδια πράγματα ακριβώς βιώνουμε και σήμερα, ο ελληνισμός τίθεται σε κίνδυνο στην πόλη. Ούτως ή άλλως έχει συρρικνωθεί και ευθύνη όλων μας και της κυβέρνησης, αλλά και καθενός από εμάς ατομικά, είναι να φροντίσουμε να διατηρηθεί εκεί ο ελληνικός πληθυσμός και να αυξηθεί με τα χρόνια», δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ ο πρόεδρος της Φιλόπτωχου Αδελφότητας Ανδρών Θεσσαλονίκης Γιώργος Κ. Κωνσταντινίδης.<br /><br />«Κατά το πέρασμα των χρόνων, υπήρχαν δύσκολα χρόνια, όπως και αυτή τη χρονιά είναι επίσης δύσκολη για την Ελλάδα και για όλους. Για την Τουρκία για να είμαι ειλικρινής, σε γενικές γραμμές δεν είναι μια καλή στιγμή, όχι τόσο απέναντι στους Έλληνες, όσο μεταξύ των Τούρκων που υπάρχει μία ένταση», επισήμανε η λέκτορας του Πανεπιστημίου Newcastle, Gönül Bozoğlu και πρόσθεσε: «Ελπίζω να φύγει η ένταση που αυτή η κυβέρνηση δημιουργεί και αυτό θα βοηθήσει και τη σχέση με την Ελλάδα. Στη βάση υπάρχει κόσμος που πρέπει να τον σκεφτούμε. Είμαι από την Τουρκία και ενδιαφέρομαι ιδιαίτερα για το παρελθόν της Κωνσταντινούπολης. Η πολιτιστική κληρονομιά της Κωνσταντινούπολης, είναι πολύ σημαντική και αν τη μελετήσεις πρέπει να σκεφτείς τους Έλληνες της Κωνσταντινούπολης, γιατί είναι μία από τις παλαιότερες κοινότητες στην πόλη και το πως θα δούμε το μέλλον αυτής της κοινωνίας, είναι ένα ερώτημα, που πρέπει να σκεφτόμαστε».<br /><br />Η Gönül Bozoğlu αναφέρθηκε στην ταινία που γύρισε και έχει ως στόχο να αναδείξει την ελπίδα για τη συνέχιση της ελληνικής κοινότητας. «Στην ταινία που γυρίσαμε προσπαθούμε να δείξουμε ότι υπάρχει ελπίδα για σήμερα αλλά και για αύριο. Για μένα αυτό είναι πολύ σημαντικό. Όταν γυρίζαμε την ταινία, όταν έκανα την έρευνά μου, όταν μιλούσα μαζί τους, όταν προσπαθούσα να καταλάβω την κληρονομιά τους, τις αναμνήσεις τους, τις ιστορίες τους, ήταν πολύ σημαντικό να γίνει κατανοητό πως υπάρχει ελπίδα, ίσως όχι για τους περισσότερους αλλά για κάποιους που πιστεύουν στη συνέχιση της ελληνικής κοινότητας», είπε και σημείωσε πως και οι δύο χώρες έχουν κοινούς συνδέσμους. «Δε βλέπω σύνορα, έχουν ομοιότητες, και όχι διαφορές και πρέπει να δουλέψουμε μαζί, να ακούσουμε τους ανθρώπους αυτής της κοινότητας να μας μιλήσουν για την κληρονομιά τους διότι υπάρχουν πράγματα που δεν τα γνωρίζουμε και από τις δύο πλευρές», τόνισε.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πρόγραμμα παλιννόστησης.μήνυμα Ελπίδας για την Κωνσταντινούπολη: «Είμαστε λίγοι αλλά είμαστε αμέτρητοι»,

Για το πρόγραμμα παλιννόστησης «Ελπίς», που έχει ως στόχο να επιστρέψουν οι νέοι στην Κωνσταντινούπολη, μίλησαν ομογενείς από την Κωνσταντιν...

Διαβάστε την συνέχεια

Στα ''πόδια'' της όποτε το επιθυμεί: Γιατί τα F-35 εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την Κίνα.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2022-10/T-14_1.jpg?itok=WjjQ8169" width="765" /><br /><br /><b>Ιωάννης Χάρχαρης</b><br />Η Κίνα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο, που έχει αναπτύξει την ικανότητα εξαγωγής μετάλλων από σπάνιες γαίες σαμαρίου και κοβαλτίου<br /><br />Το Πεντάγωνο, σταμάτησε προσωρινά να δέχεται παραδόσεις του F-35 που κατασκευάστηκαν από τη Lockheed Martin , αφού διαπίστωσε ότι ένα κράμα που χρησιμοποιείται σε μαγνήτες στις αντλίες στροβιλομηχανών του τζετ, παρήχθη στην Κίνα.<br /><br />Η στροβιλομηχανή F-35, η οποία κατασκευάζεται από τη Honeywell , παρέχει ισχύ για την εκκίνηση του κινητήρα και κατά τη συντήρηση του εδάφους. Η Honeywell, ενημερώθηκε από τον προμηθευτή της αντλίας λιπαντικού ότι, ένας από τους προμηθευτές μαγνητών της, είχε χρησιμοποιήσει ένα κράμα κοβαλτίου και σαμαρίου που κατασκευάζεται στην Κίνα.<br /><br />Κινέζοι αναλυτές, επιβεβαίωσαν στα κρατικά μέσα μαζικής ενημέρωσης Global Times, ότι η εξάρτηση από κινεζικά προϊόντα σπάνιων γαιών μπορεί να φέρει τον αμερικανικό στρατό στα «πόδια» της Κίνας όποτε το επιθυμεί.<br /><br />Το Πεντάγωνο, ανέστειλε προσωρινά την παράδοση των μαχητικών αεροσκαφών F-35 αφού ανακάλυψε ότι ένας μαγνήτης στη στροβιλομηχανή της Honeywell, κατασκευάστηκε χρησιμοποιώντας ένα κράμα κοβαλτίου και σαμαρίου που αναπτύχθηκε στην Κίνα. Ένας έλεγχος, αποκάλυψε ότι το κινεζικό κράμα υπάρχει και στα 825 F-35 που παραδόθηκαν μέχρι σήμερα, ανεξάρτητα από παραλλαγή ή αγοραστή.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2022-10/860x394_0_0.jpg"><img src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2022-10/860x394_0_0.jpg?itok=uBUnsjdr" /></a><br /><br />Το περασμένο Σάββατο, ένα μήνα αφότου τα F-35 καθηλώθηκαν, ο υφυπουργός Άμυνας για την απόκτηση και τη διατήρηση, William LaPlante, υπέγραψε μια παραίτηση για να επιτρέψει την επανέναρξη των παραδόσεων. Ο LaPlante είπε ότι, ήταν ικανοποιημένος ότι το κράμα κινεζικής κατασκευής δεν ενέχει κίνδυνο για την ασφάλεια, ενώ η έγκαιρη παραλαβή των αεροσκαφών ήταν ζωτικής σημασίας για την εθνική ασφάλεια. <br /><br />Η Lockheed Martin, η οποία κατασκευάζει το F-35, και η Honeywell, η οποία κατασκευάζει την αντλία στην οποία χρησιμοποιείται το κράμα κοβαλτίου και σαμαρίου, ανέφεραν ότι το κινεζικό κράμα δεν παρουσιάζει κίνδυνο ασφάλειας που θα μπορούσε να εκθέσει το stealth jet σε επιθέσεις στον κυβερνοχώρο ή άλλες κακοτεχνίες και έχει ήδη εντοπιστεί, μια εναλλακτική πηγή για το κράμα.<br /><br />Οι Global Times αναφέρουν ότι, ανεξάρτητα από το τι θα μπορούσαν να πουν το Πεντάγωνο και οι προμηθευτές του για την εύρεση εναλλακτικών προμηθειών, το περιστατικό των F-35 αποδεικνύει ότι ο αμερικανικός στρατός, εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την Κίνα για σπάνιες γαίες, όπως και οι δυτικές γραμμές παραγωγής μη στρατιωτικών.<br /><br />Η Κίνα κατέχει ηγετικό πλεονέκτημα στην παραγωγή μαγνητών σπάνιων γαιών και η προσπάθεια των ΗΠΑ να αφαιρέσουν τις εισαγωγές κραμάτων προέλευσης Κίνας από στρατιωτικό εξοπλισμό, είναι σχεδόν «αδύνατη αποστολή», τόσο από βραχυπρόθεσμη όσο και από μακροπρόθεσμη προοπτική.<br /><br />Ένας διευθυντής μιας κρατικής επιχείρησης σπάνιων γαιών στο Ganzhou, στην επαρχία Jiangxi της Ανατολικής Κίνας με το επώνυμο Yang, δήλωσε στους Global Times την Κυριακή.<br /><br />«Η Κίνα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο, που έχει αναπτύξει την ικανότητα εξαγωγής μετάλλων από σπάνιες γαίες σαμαρίου και κοβαλτίου, πράγμα που σημαίνει ότι το μεσαίο προϊόν οξείδιο του σαμαρίου κατασκευάζεται σχεδόν 100 τοις εκατό σε κινεζικά εργοστάσια. Επίσης, αντιπροσωπεύουμε πάνω από το 70 τοις εκατό του τελικού προϊόντος μαγνήτη σπάνιων γαιών σαμάριου-κοβαλτίου. Πώς μπορεί η Ουάσιγκτον να αφαιρέσει κινεζικά προϊόντα σπάνιων γαιών από τα τζετ της σε ένα τέτοιο σενάριο;» είπε ο Γιανγκ.<br /><br />Σύμφωνα με τον Yang, οι μαγνήτες νεοδυμίου που κατασκευάζονται στην Κίνα – ένας άλλος κύριος τύπος μαγνητών σπάνιων γαιών που χρησιμοποιούνται ευρέως σε ηλεκτρικά μηχανήματα για μια σειρά ηλεκτρονικών προϊόντων – αντιπροσωπεύουν επίσης το 85 τοις εκατό του παγκόσμιου μεριδίου, ένα άλλο στοιχείο που δείχνει τη συντριπτική θέση της Κίνας στην παγκόσμια βιομηχανία σπάνιων γαιών.<br /><br />Η κινεζική κομμουνιστική εφημερίδα πρότεινε ότι, το Πεκίνο θα πρέπει «να εξετάσει το ενδεχόμενο εφαρμογής πιο αυστηρών ελέγχων στις εξαγωγές προϊόντων σπάνιων γαιών», ειδικά εάν η κυβέρνηση των ΗΠΑ, επιμένει να τα χρησιμοποιεί για «στρατιωτικούς σκοπούς που θα μπορούσαν να βλάψουν την κυριαρχία, την εδαφική ακεραιότητα και τα αναπτυξιακά συμφέροντα της Κίνας».<br /><br />Αυτό οδήγησε σε μια αρκετά άμεση απειλή για συμβιβασμό των αμερικανικών αλυσίδων εφοδιασμού, εάν οι ΗΠΑ παρέμβουν στα σχέδια της Κίνας για την Ταϊβάν, όπως δυσοίωνα σημείωσαν οι Global Times , η Lockheed Martin έχει ήδη «τιμωρηθεί από την Κίνα για πώληση όπλων και εξοπλισμού στο νησί».<br /><br />Η Κίνα επέβαλε κυρώσεις στη Lockheed Martin και τη Raytheon τον Φεβρουάριο, αφού οι ΗΠΑ ενέκριναν την πώληση 100 εκατομμυρίων δολαρίων εξοπλισμού μηχανικής και συντήρησης πυραύλων στην Ταϊβάν. Ο εξοπλισμός, θα χρησιμοποιηθεί για την εξυπηρέτηση των πυραύλων εδάφους-αέρος Patriot που αγοράστηκαν από την Ταϊβάν.<br /><br />Το Πεκίνο, κατήγγειλε την πώληση και αιτιολόγησε τις κυρώσεις του, χρησιμοποιώντας ακριβώς την ίδια γλώσσα σχετικά με τη λήψη «όλων των απαραίτητων μέτρων για να διαφυλάξει σθεναρά την κυριαρχία και τα συμφέροντά του στην ασφάλεια», ανέφερε η Global Times.<br /><br />Η Κίνα, γίνεται όλο και πιο επιθετική όσον αφορά τη χρήση της κυριαρχίας της στην αγορά σπάνιων γαιών, για να υποχρεώσει την υπακοή στη γεωπολιτική της ατζέντα. Τον Μάιο, καθώς οι εντάσεις γύρω από την Ταϊβάν και η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία κλιμακώθηκαν, οι Κινέζοι κομμουνιστές ηγέτες απείλησαν να διακόψουν τις προμήθειες σπάνιων γαιών στις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ιαπωνία και την Αυστραλία. <br /><br />«Το γεγονός είναι ότι, τα στοιχεία σπάνιων γαιών δεν είναι πολύ σπάνια. Υπάρχουν σε πολλά μέρη στον κόσμο. Ο μόνος λόγος που η Κίνα έχει επί του παρόντος σχεδόν μονοπώλιο, είναι επειδή η διύλιση αυτών των στοιχείων είναι πολύ δύσκολη για το περιβάλλον και οι πλουσιότερες οικονομίες, προτιμούσαν να φορτώσουν τέτοια περιβαλλοντική καταστροφή στην Κίνα, όπου μέχρι πολύ πρόσφατα υπήρχε μικρή ανησυχία», εξήγησε το Forbes.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Στα ''πόδια'' της όποτε το επιθυμεί: Γιατί τα F-35 εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από την Κίνα.

Ιωάννης Χάρχαρης Η Κίνα είναι η μόνη χώρα στον κόσμο, που έχει αναπτύξει την ικανότητα εξαγωγής μετάλλων από σπάνιες γαίες σαμαρίου και κοβα...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι κατευναστές της Τουρκίας κοιτούν τώρα προς Ουκρανία μεριά…

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2022/10/Erdogan-Ellines.jpg" width="766" /><br /><br /><b>Καραΐσκος Κώστας</b><br />Ἡ τρέχουσα κρίση μέ τήν Τουρκία, πού εἶναι πιθανόν νά καταλήξει καί σέ ἔνοπλη σύρραξη ἀγνώστων διαστάσεων (ἀλλά γνωστῶν ἐπιπτώσεων…) γιά τήν πατρίδα μας, δέν εἶναι ἕνα ἀναπάντεχο γεγονός. Εἶναι τό σημεῖο στό ὁποῖο μᾶς ὁδήγησε μέ μαθηματική ἀκρίβεια ἡ πολιτική ὅλων τῶν κυβερνήσεων ἀπό τήν ἐποχή τοῦ Σημίτη τουλάχιστον μέχρι σήμερα, μέ πασίδηλη τήν συγκατάνευση ὅλου τοῦ συστήματος ἐξουσίας στή χώρα μας (ΜΜΕ, κόμματα, οἰκονομικοί παράγοντες, ὀργανικοί διανοούμενοι, παρακρατικές ΜΚΟ) που κοιτούν… προς Ουκρανία μεριά.<br /><br />Εἶναι τά ἐπίχειρα τοῦ ἐθνικοῦ μας τίποτε πού μέ τόν κατευνασμό, τήν πασιφιστική ἀερολογία καί τή νεοεποχίτικη ρηχότητα σήκωσε ἕναν κουρνιαχτό προκειμένου νά ντύσει ἰδεολογικά τήν ὑποταγή του στά κελεύσματα τῶν ξένων πατρώνων του. Ὅταν κάποιος στοιχειωδῶς νουνεχής ἐπεσήμανε τά προφανῆ τῶν ἑλληνοτουρκικῶν σχέσεων, τήν φύση τοῦ τουρκικοῦ κράτους, τά αἴσχη τῆς γείτονος σέ βάρος ἄλλων (Κούρδων, Ἰρακινῶν, Σύριων…), τά θουκυδίδεια ἀξιώματα γιά τίς σχέσεις τῶν γειτόνων, ἔβρισκε τόν μπελά του.<br /><br />Εἴτε ἦταν ἕνας κορυφαῖος διανοητής σάν τόν Παναγιώτη Κονδύλη εἴτε ἦταν ἕνας ἀνώνυμος μά συνειδητός πολίτης, γιά τό συνάφι τοῦ παρασιτικοῦ κοτζαμπασισμοῦ ἦταν ἕνας “ἐθνικιστής τουρκοφάγος”, ἕνας “ἀκροδεξιός ρατσιστής”. Ἀκόμα καί στήν Κομοτηνή, στό πιό εὐαίσθητο σημεῖο τῆς ἑλληνικῆς ἐπικράτειας, οὐδείς ἐδικαιοῦτο νά μιλήσει γιά τουρκική ἀπειλή, γιά προξενική παρέμβαση, γιά ὑπονόμευση τῆς κυριαρχίας μας. Ὅσοι τό τολμούσαμε τοποθετούμασταν ἀπό τούς ἡρακλεῖς τῆς ψευτοδημοκρατίας, κάπου στήν κλίμακα μεταξύ γραφικότητας καί χρυσαυγητισμοῦ.<br /><br />Σήμερα λοιπόν φτάσαμε ἐδῶ. Ἔχουμε ἀπό χρόνια παραμελήσει τίς Ἔνοπλες Δυνάμεις μας σέ βαθμό ἀσύλληπτο, ἀκόμα καί στήν πρώτη γραμμή, τόσο ἀπό πλευρᾶς ἔμψυχου ὑλικοῦ ὅσο καί ἄψυχου. Ἔχουμε διαλύσει τό φρόνημα τῆς ἑλληνικῆς κοινωνίας μέ τά λύματα τῆς woke ὑποκουλτούρας καί μέ τήν ἀπόλυτη κυριαρχία ἑνός χυδαίου ἡδονισμοῦ. Ἔχουμε συντρίψει κάθε παραγωγική καί δημιουργική ἰκμάδα τοῦ ἔθνους μας, αἴτιο καί αἰτιατό τῆς μετανάστευσης τῶν νέων Ἑλλήνων. Ἔχουμε ὑπονομεύσει τό κορυφαῖο ἄλλοτε πλεονέκτημά μας, αὐτό τῆς ἐθνολαϊκῆς ὁμοιογένειας, μέ τήν μαζική παράνομη μετανάστευση.<br /><br />Τί μέλλει γενέσθαι<br /><br />Καί ἐν ἔτει 2022 τί ἀνακαλύπτουμε; Ὅτι ἔχουμε ἀπέναντί μας ἕναν βάρβαρο, ἡμιάγριο γείτονα – τί μοῦ λέτε! Κι ὅτι παράγει μόνος του σύγχρονα ὅπλα κι ὅτι ἔχει βάσεις σέ τόσες ἄλλες χῶρες κι ὅτι ἀμφισβητεῖ τά πάντα – ὤ μοντιέ! Καί μᾶς βρίζει καί μᾶς ἀπειλεῖ καθημερινά! Μά …ξέχασε τόση ἑλληνοτουρκική φιλία πού καλλιεργήσαμε τόσα χρόνια; Τόσες κουμπαριές, τόσα ζεϊμπέκικα, τόσες μπίζνες, τόσα πηγαινέλα πήγανε στόν βρόντο; Τόσες δημοτικές ἀδελφοποιήσεις, τόσες ἐπιχειρηματικές συμπράξεις, τόσα καλλιτεχνικά ἀλισβερίσια…<br /><br />Ἄν ἦταν νά τρέχει ἀλλόφρων ὁ Δένδιας πέρα δῶθε νά προλάβει τίς ὑπερατλαντικές ὁδηγίες καί ἄλλοι νά τρέχουν ν΄ ἀγοράσουν τά πιό σύγχρονα γαλλικά ὅπλα, τί νόημα εἶχε ὅλο αὐτό τό εἰκοσάχρονο μασκαραλίκι; Ἡ ἀπάντηση εἶναι γνωστή τοῖς πᾶσι, τό νόημα τῆς μάσκας εἶναι ἡ ὑποταγή στούς ἐντολεῖς.<br /><br />Πήγαινε τώρα Ἑλλάδα μου διαγουμισμένη, ἐκπορνευμένη, ἀποχαυνωμένη, ἀποδεκατισμένη μέ πρωθυπουργό ἕναν Μητσοτάκη κι ἐναλλακτική ἕναν Τσίπρα, σέ ρήξη μέ τήν Τουρκία, σέ χρόνο μάλιστα καί μέ τρόπο πού αὐτή θά διαλέξει. Δέν τό θεωρῶ βεβαίως ἀναπόφευκτο, ἀλλά σέ περίπτωση πού συμβεῖ εἶναι σίγουρη ἡ ἀμοιβαία καταστροφή, ἀσχέτως νίκης ἤ ἥττας. Καί τί λένε ὅσοι ἀπαξίωναν ἔργοις καί λόγοις ἐπί χρόνια κάθε ἔννοια ἐθνικῆς ἄμυνας;<br /><br />Ἄ, αὐτοί τώρα εἶναι ἐκστασιασμένοι μέ τήν οὐκρανική ἀντίσταση, ἐκεῖ οἱ ΝΑΤΟϊκές προτεραιότητες ἀλλάζουν τό σκηνικό. Ἀκόμα καί γιά τό πολεμοχαρές ξεσάλωμα τῶν Τούρκων ἰθυνόντων βρῆκαν τόν ὑπαίτιο, δέν εἶναι ἄλλος ἀπό τόν σατανικό Πούτιν! Ἡ τρέχουσα θεματολογία στόν ἱστοχῶρο τοῦ <a href="https://www.eliamep.gr/">ΕΛΙΑΜΕΠ</a> εἶναι ἐνδεικτική: “Οὐκρανία, Εὐρωπαϊκή Ἕνωση, ἀκροδεξιά, πληθωρισμός”, ἄλλα λόγια ν΄ ἀγαπιόμαστε.<br /><br />Τό 2010 ξεπουλήσανε στά δυτικά τους ἀφεντικά τήν οἰκονομία τῆς χώρας, τό 2015 διασύρανε τήν ἐναπομείνασα δημοκρατία, τό 2018 παραδώσανε τό μακεδονικό μας ὄνομα στά Σκόπια… Καί τώρα πού ἦρθε ἡ ὥρα νά διεκδικήσει καί ἡ Τουρκία τό μερίδιό της, πᾶμε μέ τό ἴδιο τραγικό προσωπικό νά ἀντιμετωπίσουμε τή μοίρα μας. Μέ τό συμπάθειο ἀλλά εἶναι ἄλλο πρᾶγμα ἡ αἰσιοδοξία κι ἄλλο ἡ αἰθεροβασία.<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Οι κατευναστές της Τουρκίας κοιτούν τώρα προς Ουκρανία μεριά…

Καραΐσκος Κώστας Ἡ τρέχουσα κρίση μέ τήν Τουρκία, πού εἶναι πιθανόν νά καταλήξει καί σέ ἔνοπλη σύρραξη ἀγνώστων διαστάσεων (ἀλλά γνωστῶν ἐπι...

Διαβάστε την συνέχεια

Συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης: Ο Δρ Δημ.Σταθακόπουλος την αναλύει νομικά

<div><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/10/libya_turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="800" data-original-width="646" height="490" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2022/10/libya_turkey.jpg" width="666" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Δρα Δημ. Σταθακόπουλου</b><br />Ανυπόστατες πράξεις, ακυρώσιμες, άκυρες και πράξεις de facto διοικητικών οργάνων<br /><br /> * Η περίπτωση Λιβύης – Τουρκίας<br /><br />Με αφορμή το μισθωτήριο έρευνας ενεργειακών πόρων σε θαλάσσιες περιοχές της Λιβύης , μεταξύ Τρίπολης – Άγκυρας , το State Department δήλωσε :<br />” παρόλο που είναι σε γνώση μας οι αναφορές για την υπογραφή ενός μνημονίου κατανόησης μεταξύ της κυβέρνησης της Τουρκίας και της προσωρινής κυβέρνησης της Λιβύης, δεν έχουμε δει ακόμα το κείμενο. Σημειώνουμε ότι η προσωρινή κυβέρνηση της Λιβύης υποχρεούται σύμφωνα με τις διατάξεις του οδικού χάρτη του Φόρουμ για τον Πολιτικό Διάλογο στη Λιβύη (LPDF) να μην εξετάζει νέες συμφωνίες που βλάπτουν τη σταθερότητα των εξωτερικών σχέσεων του Λιβυκού κράτους ή του επιβάλλουν μακροπρόθεσμες υποχρεώσεις. Θα σας παραπέμψουμε στις κυβερνήσεις της Τουρκίας και της Λιβύης για το αποτέλεσμα των πρόσφατων συζητήσεων. Καλούμε όλα τα μέρη να απέχουν από ενέργειες που κινδυνεύουν να αυξήσουν τις εντάσεις στην Ανατολική Μεσόγειο”.<br /><br />* Σημ. Πλέον γνωρίζουμε το κείμενο ( 10.10.2022)<br /><br />Είναι το μισθωτήριο ανυπόστατο , ακυρώσιμο , άκυρο ή πράξη de facto διοίκησης ;<br /><br />Οι ανυπόστατες πράξεις της διοίκησης/ κράτους – εν προκειμένω το μισθωτήριο – δεν παράγουν έννομα αποτελέσματα.<br />Όμως οι ανυπόστατες πράξεις που τυχόν εφαρμόστηκαν από τη νόμιμη διοίκηση, προσβάλλονται δικαστικώς από τον θιγόμενο, έχοντα έννομο συμφέρον.<br />Εν τούτοις αποφάσεις de facto διοικητικών οργάνων ( ενός κράτους ) είναι καθόλα νόμιμες.<br />Στην περίπτωσή μας , ασχέτως τι γράφουν οι διατάξεις του οδικού χάρτη του Φόρουμ για τον Πολιτικό Διάλογο στη Λιβύη (LPDF) , που δεν είναι Νόμος , αλλά μια καλόπιστη/ bona fides επικυρωμένη συμφωνία , η de facto διοίκηση της Λιβύης κάνει καθόλα νόμιμες πράξεις , που προσβάλλονται μόνον ενώπιον δικαστηρίων από τον τυχόν θιγόμενο, που έχει και αποδεικνύει έννομο συμφέρον.<br /><br />Το θέμα πηγάζει από το Ρωμαϊκό Δίκαιο με την Lex Βarbarius Ρhilippus .<br />Ο Barbarius Philippus ήταν δούλος, έκανε αντιποίηση αξιώματος εμφανιζόμενος ως Πραίτορας/ δικαστής που δίκαζε επί σειρά ετών εκδίδοντας αποφάσεις .<br />Όταν ανακαλύφθηκε η εξαπάτηση , γεννήθηκε το ερώτημα , εάν όσα προηγουμένως είχε δικάσει / κρίνει, ήσαν άκυρα.<br />To τότε εκδικάζων όργανο ( με τον μεγάλο νομοδιδάσκαλο Domitius Ulpianus ) αποφάσισε πως τα όσα κρίθηκαν, διατάχθηκαν και αποφασίστηκαν από τον πρώην δούλο de facto “Πραίτορα” Βarbarius Philippus ήταν έγκυρα και ως εκ τούτου αναγνωρίστηκε κατ’ επέκταση το κύρος των αποφάσεων και των πράξεων που είχαν εκδοθεί απ’ αυτόν.<div><br />Το δόγμα αυτό, αναγνωρίζεται όχι μόνο από την νομολογία αλλά εφαρμόζεται από το ΣτΕ, το Γαλλικό Conseil D’ Etat και γενικά είναι αποδεκτό στη σύγχρονη νομική επιστήμη της Ε.Ε και αλλού.<br />Η αναγνώριση και η εφαρμογή του δόγματος «Lex Barbarius Philippus» αποσκοπεί στην διασφάλιση της ασφάλειας δικαίου η οποία αποβλέπει στη δημιουργία και διατήρηση σταθερών διοικητικών καταστάσεων ενώ παράλληλα το δόγμα αυτό διασφαλίζει την σταθερότητα που πρέπει να διέπει και να χαρακτηρίζει τις έννομες σχέσεις εσωτερικού Διοικητικού Δικαίου, αλλά ακόμα και μιας τρίτης καλόπιστης συμβαλλόμενης χώρας που συνάπτει συμφωνίες με ένα de facto διοικητικό κρατικό όργανο ( π.χ Υπ.Εξ της Λιβύης) της χώρας υποδοχής.<br /><br />Έστω ότι η εκμίσθωση γίνεται από μη κύριο ή de facto όργανο ( κατά τα προαναφερόμενα ) και η μισθώτρια ( πχ Τουρκία ) δηλώνει καλόπιστη , μη γνωρίζοντας τάχα τη de facto δομή της διοίκησης του Λιβυκού Υπ.Εξ.<br />Η μίσθωση ως προς την Τουρκία είναι έγκυρη.<br />Αν προσβληθεί ενώπιον αρμοδίου δικαστικού οργάνου για να κηρυχθεί άκυρη και ανυπόστατη , και όντως ακυρωθεί, η Τουρκία θεωρητικά θα μπορούσε να απαιτήσει αποζημίωση , όχι υποχρεωτικά σε χρήμα, αλλά σε “είδος” δηλ. δικαιωμάτων εξόρυξης.</div><div><br />Είναι όμως αυτοδικαίως άκυρη η μίσθωση που έκανε η de facto Υπ.Εξ της Λιβύης ;<br />Όχι.<br />Μπορεί να την ακυρώσει η Κυβέρνηση/ Κοινοβούλιο της Λιβύης ;<br />Ναι, αφού αποδείξει δόλο, ζημία της χώρας και στραφεί αναγωγικά κατά της de facto Υπ.Εξ , επειδή παραβίασε δεσμεύσεις έναντι της διεθνούς Κοινότητος και τρίτων που θίγονται.</div><div><br />Επομένως, δεν αρκούν οι λεκτικές καταδίκες , αλλά χρειάζονται και πράξεις απ’ όσους έχουν έννομο συμφέρον και θίγονται από το μισθωτήριο Τρίπολης- Άγκυρας, όπως η Ελλάδα.<br />Αναμένουμε .</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Συμφωνία Τουρκίας-Λιβύης: Ο Δρ Δημ.Σταθακόπουλος την αναλύει νομικά

Του Δρα Δημ. Σταθακόπουλου Ανυπόστατες πράξεις, ακυρώσιμες, άκυρες και πράξεις de facto διοικητικών οργάνων * Η περίπτωση Λιβύης – Τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ευεργέτης της Ελλάδος τείνει να καταστεί ο μικρός σουλτάνος Ερντογάν.

<br /><div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.avgi.gr/sites/default/files/styles/main/public/old-images/27_17.jpg?itok=VY1I0lzL" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="387" data-original-width="800" height="340" src="https://www.avgi.gr/sites/default/files/styles/main/public/old-images/27_17.jpg?itok=VY1I0lzL" width="738" /></a></div></div><div><br /></div><div>Του <b>Θοδωρή Γιάνναρου</b><br />Τελικά έχουμε απέναντί μας το Ερντογανιστάν να κλιμακώνει την επιθετικότητά του εναντίον της Ελλάδος, αλλά είναι ίσως η πρώτη φορά που τους γείτονες μας εξ ανατολών τους αδειάζει όλος ο δυτικός κόσμος και όχι μόνο. Ο μικρός Ταγίπ κατάφερε το ακατόρθωτο: να τον γιουχάρουν και οι Βρετανοί και οι Γερμανοί, κάτι που ποτέ έως τώρα δεν είχε συμβεί...<br /><br /><br />Βλέπετε οι απέναντι είχαν συνηθίσει να αδειάζονται σχεδόν καθημερινά από τους Αμερικάνους, κάτι που είναι αρκετά επώδυνο, αλλά ειδικά για τους Γερμανούς και τους Βρετανούς, ποτέ δεν περίμεναν πως θα ευθυγραμμίζονταν πλήρως με τις ελληνικές θέσεις... και αυτό τους κόστισε πολύ, σαν κάποιος από εκείνους που υπολόγιζαν δίπλα τους... τους τράβηξε κατά κάποιο τρόπο το χαλί κάτω απ’ τα πόδια. Αυτή η πολιτική σφαλιάρα τους ήρθε σβουριχτή από το πουθενά και κατακούτελα.<br /><br />Φαίνεται πως ο μικρός Ταγίπ αναδεικνύεται σε "ευεργέτη” του Ελληνισμού και πρέπει να βρούμε τρόπους να τον προστατεύσουμε για να παραμείνει σουλτάνος στο Ερντογανιστάν και η χώρα του ποτέ να μην ξαναγίνει "γαλοπούλα”. Οι Έλληνες σύσσωμοι στηρίζουν Ερντογάν.<br /><br />Τι να πει κανείς… Μάλλον ο Θεός της Ελλάδος έκανε πάλι το θαύμα του και εκεί που η χώρα διήνυε τη χειρότερη δεκαπενταετία των τελευταίων χρόνων με χίλια μύρια προβλήματα οικονομικά, υγειονομικά, έχοντας ενδιάμεσα τη… συριζοκατάσταση, που κόστισε πολύ στη χώρα, ήρθε αυτός ο τυπάκος και έβαλε τα πράγματα στη σωστή τους θέση. Μας αφύπνισε από τη ραστώνη δεκαετιών, μας συσπείρωσε, μας έμαθε την τέχνη της προτεραιοποίησης, με αποτέλεσμα να εξοπλιστούμε σαν αστακοί, να συνάψουμε ισχυρές διεθνείς συμμαχίες, που θωρακίζουν τη χώρα και συμβάλουν στην ανάπτυξη σοβαρών υποδομών και για τώρα και για το μέλλον, αλλά το κυριότερο είναι πως όλος ο κόσμος συνασπίστηκε εναντίον του Ερντογανιστάν και όλ’ αυτά με τη βοήθεια του κρυφό-Πόντιου μικρού Ταγιπ -ποιος θα το πίστευε.<br /><br />Δεν πρέπει να μας ενοχλεί ο τρόπος που ο άνθρωπος αυτός σκέφτεται και πράττει, για εσωτερικούς λόγους ή για το δικό του καπρίτσιο, αλλά ας μην κρυβόμαστε! Εμάς μια χαρά μας βολεύει η ρητορική του αμετροέπεια και ο νέο-οθωμανισμός του!!! Είναι ένα απόλυτα προστατευόμενο είδος της κόκκινης λίστας προστασίας για τον Ελληνισμό που δυστυχώς δεν έχουμε την τύχη να συναντούμε συχνά -ίσως μια φορά στα χίλια χρόνια... ο Θεός να τον έχει καλά, να του δίνει χρόνια και τα μυαλά του να διατηρηθούν ως έχουν!...<br /><br />Όπως ο σοφός λαός λέει, τίποτα δεν κρατά για πάντα και δεν μένει για πάντα! Στην περίπτωσή μας όμως, όλα κατά κάποιο μαγικό τρόπο και δένουν και κουμπώνουν μεταξύ τους κάτι που πλέον είναι πασιφανές.<br /><br />Ο μικρός Ταγίπ κατάφερε αυτό που όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μετά τη μεταπολίτευση δεν κατάφεραν. Να ωθήσει με μαεστρία τις ΗΠΑ, να επενδύσουν μεγάλες και μακροπρόθεσμες επενδύσεις στη χώρα μας, που αλλάζουν αυτόματα αλλά και ουσιαστικά τις ισορροπίες στην ευρύτερη περιοχή... και αυτοί που γνωρίζουν την αμερικανική φιλοσοφία ξέρουν, πως όταν οι Αμερικανοί επενδύσουν σε μια χώρα, ποτέ δεν υπαναχωρούν, αλλά συνεχίζουν και κλιμακώνουν... και σ’ όποιον αρέσει.<br /><br />Το βαθύ αμερικανικό κράτος έχει πλέον αντιληφθεί πως η στροφή που έχει πάρει η Τουρκία σε σχέση με τη Δύση, αρχίζει να λαμβάνει μόνιμα και οπτικά εμφανή χαρακτηριστικά, που της προσδίδουν τον χαρακτήρα ενός ασταθούς και επικίνδυνου κράτους χωρίς αξιοπρέπεια, χαρακτήρα και μπέσα. Ήταν αναπόφευκτο πως οι ΗΠΑ θα πήγαιναν δίπλα για να κατοχυρώσουν τα συμφέροντά τους, χωρίς όλο βέβαια αυτό να θεωρείται μη αναστρέψιμο. Όμως πλέον για να πειστούν και να αρχίσουν εκ νέου να εμπιστεύονται το Ερντογανιστάν, οι κυβερνήσεις εκεί απέναντι, θα πρέπει να νερώσουν πολύ το κρασί τους και υπάκουα να σκύψουν το κεφάλι και να υποκλιθούν στα κελεύσματα που οι ίδιες προετοίμασαν με κόπο και με πρωτεργάτη βέβαια τον μικρό και ανόητο Ταγίπ.<br /><br />Ο άνθρωπος αυτός κατάφερε το αδύνατον! Κατάφερε να μπουρδουκλώσει μέχρι και το βαθύ κράτος των ΗΠΑ και το Στέιτ Ντηπάρτμεντ που παραδοσιακά υποστήριζαν τη χώρα του, ακόμα και εις βάρος άλλων χωρών. Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να επιτρέψουν μία μίνι κρίση στα ελληνοτουρκικά -κάποιο περιορισμένο θερμό επεισόδιο και μετά να οδηγήσουν τις δύο χώρες στο τραπέζι του διαλόγου, αλλά τώρα τι ακριβώς να συζητήσουμε, τη στιγμή που οι απέναντι διεκδικούν γελοιωδώς τα μισά ελληνικά νησιά και δεν λένε όχι και για τη Θράκη, ουσιαστικά θέλοντας να ελέγχουν την Ελλάδα μέσω Φιλανδοποίησης. Οι Αμερικάνοι πλέον έχουν αντιληφθεί πως δεν μπορούν πλέον να εμπιστεύονται το Ερντογανιστάν, ακόμα και αν ο μικρός Ταγίπ εκδιωχθεί, τη στιγμή που ακόμα και η εκεί αντιπολίτευση, αντί να του βάζει χαλινάρι, φροντίζει να υπερθεματίζει στην παράνοια του.<br /><br />Όταν τα πάντα ήταν υπέρ της Τουρκίας και εις βάρος της χώρας μας, ας μην ξεχνάμε τον τότε Ψυχρό Πόλεμο που υπήρχε, κρυφά και φανερά. Τότε οι ΗΠΑ πλήρωναν με δισεκατομμύρια την Τουρκία και ο φτωχός συγγενής ήταν η Ελλάς που απλά παρακολουθούσε τα τεκταινόμενα χωρίς να έχει λόγο και δίχως να μπορεί ν’ αντιδράσει.<br /><br />Τώρα χάριν σε αυτόν τον μέγα ευεργέτη της χώρας μας -τον μικρό Ταγίπ, τα πράγματα έχουν έρθει τούμπα και έχουν αλλάξει ριζικά. Αυτό που ζήσαμε ως λαός και ως χώρα -την αδικία, φαίνεται πως αλλάζει και πως διορθώνεται. Το μπαλάκι είναι τώρα στο διπλανό γήπεδο -στο Ερντογανιστάν και οι γείτονές μας πρέπει αυτή τη φορά να αποφασίσουν, όχι όμως εκ του ασφαλούς και αφού μειώσουν αισθητά την κεκτημένη τους ταχύτητα και ή θα προσαρμοσθούν σε κάποιο λογικά πλαίσια για να υπάρχει πεδίο για συζήτηση το οποίο βέβαια δεν θα είναι ανάλογο εκείνου που υπήρχε κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, αλλά θα είναι περισσότερο προς το μέρος των ελληνικών συμφερόντων και δίκαιων επιδιώξεων, που δεν αποκλίνουν από το Διεθνές Δίκαιο και εκείνο της Θάλασσας ή σε αντίθετη περίπτωση θα βρεθούν εκτός.<br /><br />Το Αιγαίο οι Αμερικανοί, δεν το βλέπουν ως ένα μέρος μιας ελληνοτουρκικής διαφωνίας, αλλά ως τη θάλασσα εκείνη, από την οποία οι Ρώσοι βγαίνουν στη Μεσόγειο και που πάση θυσία πρέπει να ελέγχουν μέσω ενός αξιόπιστου σύμμαχου που σκέπτεται και πράττει στο ίδιο μήκος κύματος με εκείνους. Αν η Ελλάς συνεχίσει στον ίδιο δρόμο και οι σύμμαχοι -κυρίως οι πέραν του Ατλαντικού πεισθούν πως η χώρα μας είναι άγρυπνος σταθερός και αξιόπιστος φύλακας του Αιγαίου, τότε το πλεονέκτημα που τώρα έχουμε θα γίνει σταθερό και μόνιμο! Αποστρατικοποίηση θέλουν οι απέναντι για τα νησιά μας; Ε!… τότε, ας στρέψουμε τα κανόνια προς τα Δυτικά να στοχεύουν τους Ρώσους στο Αιγαίο και αν και όταν χρειαστεί, εύκολα τα γυρνάμε να κοιτάνε προς Ανατολάς -τότε τι θα λένε οι απέναντι… τι θα μπορούν να πουν οι άμοιροι οθωμανοί; Η Ελληνική στρατηγική στο Αιγαίο, πρέπει να κουμπώσει πάνω στα σχέδια και τις επιδιώξεις ενός μεγάλου στρατηγικού παίκτη, όπως είναι οι ΗΠΑ -μόνον έτσι θα προωθηθούν τα Ελληνικά συμφέροντα.<br /><br />Η επιτυχία θέλει υπομονή, επιμονή, συνέπεια και συνέχεια, με σχέδιο, που θα βλέπει μπροστά, κάτι που ποτέ τα τελευταία πολλά χρόνια δεν είχαμε!<br /><br />Anyway… να είσαι πάντα καλά μικρέ Ταγγίπ! Συνέχισε ακάθεκτος και εμείς σε στηρίζουμε!!!</div><div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ευεργέτης της Ελλάδος τείνει να καταστεί ο μικρός σουλτάνος Ερντογάν.

Του Θοδωρή Γιάνναρου Τελικά έχουμε απέναντί μας το Ερντογανιστάν να κλιμακώνει την επιθετικότητά του εναντίον της Ελλάδος, αλλά είναι ίσως η...

Διαβάστε την συνέχεια

F-16 Block 70/72 για την Τουρκία: Γιατί η συζήτηση στην Ελλάδα είναι και παρανοϊκή και… αυτοκαταστροφική.

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/10/F-16-Block-70-790x400.jpg" /><br /><br />Του <b>Ζαχαρία Μίχα</b><br />Οι εξοπλισμοί ενός κράτους σχετίζονται με το περιβάλλον απειλής που αυτή αντιμετωπίζει. Κατά συνέπεια, οι ελληνικοί εξοπλισμοί στόχο έχουν κυρίως να αντιμετωπίσουν την τουρκική απειλή. Αυτή η κατάσταση είναι σε γενικές γραμμές ίδια τον τελευταίο μισό αιώνα. Ιστορικά, η επιθετικότητα των Τούρκων απέναντι στους Έλληνες τεκμηριώνεται ως γενική τάση τουλάχιστον για τους τελευταίους σχεδόν δέκα αιώνες. Άρα οι αιτίες της τουρκικής συμπεριφοράς δεν είναι τέτοιες που να επιδέχονται θεραπείας με μια πολιτική απόφαση κάποιων πεφωτισμένων ηγεσιών εκατέρωθεν για ειρηνική συμβίωση…<br /><br />Η ανάγκη πολυδιάστατης αποτροπής της Τουρκίας και των επιδιώξεών της υπαγορεύει, μεταξύ άλλων και τους εξοπλισμούς. Η διαχρονική, άρα στρατηγική φύση της τουρκικής απειλής, δυστυχώς δεν αντιμετωπίζεται με εξίσου μακροπρόθεσμη οπτική. Το ελληνικό πολιτικό σύστημα είναι εθισμένο σε μια τακτικής φύσεως αντιμετώπιση της απειλής. Συνήθως αντιδρά σε εξελίξεις, δεν προσπαθεί να τις διαμορφώσει.<br /><br />Έτσι και με τους εξοπλισμούς. Απουσιάζει ηχηρά μια μακροπρόθεσμη στρατηγική εξοπλισμών που θα συμφωνηθεί από όλους και θα υπηρετηθεί με σταθερότητα, π.χ. για τις επόμενες δυο-τρεις δεκαετίες. Την κρίση του Μαρτίου 1987 ακολούθησε η περίφημη αγορά του αιώνα. Η πολυδιάστατη εσωτερική πολιτική παθογένεια οδήγησε σε εξοπλιστική απραξία, λες και η απειλή είχε εξαφανιστεί.<br /><br />Αυτό μας έφερε [σ]την κρίση των Ιμίων. Ακολούθησε η εξοπλιστική φρενίτιδα της εποχής Τσοχατζόπουλου – Παπαντωνίου στο υπουργείο Άμυνας, στο πλαίσιο της κυβέρνησης του Κώστα Σημίτη. Η ένταξη της χώρας στον σκληρό πυρήνα της ΕΕ και η υιοθέτηση του ευρώ, οδήγησε στην ψευδαίσθηση ότι τα σύνορα της ενωμένης Ευρώπης, άρα και τα ελληνικά, είναι εξασφαλισμένα. Ο φθηνός δανεισμός που κατευθύνθηκε στην κατανάλωση εκτόξευσε το ελληνικό χρέος, με τη χώρα να μην έχει αποπληρώσει τα εξοπλιστικά συμβόλαια των προηγουμένων ετών.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Με εξαίρεση μια τελευταία προμήθεια μαχητικών F-16, ακολούθησε σταδιακά εξοπλιστική απραξία, παράλληλα με την εγκατάλειψη της συντήρησης των υφισταμένων οπλικών συστημάτων. Ήρθε μετά το 2008 η οικονομική κρίση και η περίοδος των Μνημονίων. Ο αμυντικός μηχανισμός της χώρας κινδύνεψε σοβαρά να τιναχθεί στον αέρα. Ωστόσο, εάν είχε η Ελλάδα κάτι να αντιπαρατάξει αποτρεπτικά στη θεαματική όξυνση της τουρκικής απειλής, αυτό ήταν τα -έστω ασυντήρητα- οπλικά συστήματα που είχαν αποκτηθεί στο παρελθόν.<br /><br />Η σοβαρή κρίση στις σχέσεις με την Τουρκία θα μπορούσε να έχει εντελώς διαφορετική έκβαση για την Ελλάδα. Για καλή της τύχη όμως, ο ηγέτης της Τουρκίας Ερντογάν έκανε το λάθος να θεωρήσει ότι η Δύση θα «κατάπινε» στο τέλος την προμήθεια ενός ρωσικής προέλευσης κύριου οπλικού συστήματος, όπως το αντιαεροπορικής και αντιβληματικής προστασίας S-400 Triumf. Παρά τις προβλέψιμες αναταράξεις, η τουρκική ηγεσία θεώρησε πως για μια ακόμη φορά θα σταθμιζόταν κατά προτεραιότητα η γεωστρατηγική σημασία του τουρκικού χώρου και ανέλαβε, όπως άλλωστε το συνηθίζει, ένα ρίσκο που αυτή τη φορά δεν της βγήκε.<br /><br />Για καλή μας τύχη λοιπόν, τα τουρκικά σφάλματα σε συνδυασμό με τη θεαματική, σε βαθμό στρατηγικής ταύτισης, βελτίωση των ελληνοαμερικανικών σχέσεων, συν τη διπλωματική κινητοποίηση των τριών τελευταίων κυβερνήσεων με στόχο σειρά σημαντικών χωρών από τον μεσογειακό χώρο μέχρι τον Κόλπο, ενίσχυσε θεαματικά τη διπλωματική διάσταση της ελληνικής αποτροπής. Αυτό αποδεικνύει τη σημασία της συνεπούς, σε γενικές γραμμές, επιδίωξης εθνικών στόχων ανεξαρτήτως κυβερνήσεων.<br /><br />Δυστυχώς, κάτι παρόμοιο δεν το έχουμε καταφέρει στα εξοπλιστικά. Δεν έχουμε κατορθώσει να καταλήξουμε σε μια αυστηρή ιεράρχηση όσων απαιτούνται για τους Κλάδους των Ενόπλων Δυνάμεων, να κάνουμε τις επιλογές μας στους αριθμούς που απαιτούνται και να δεσμευθούμε στη συνεπή υπηρέτηση αυτών των στόχων. Αντ’ αυτού, έχουμε επιλέξει αποσπασματικές μικρές σε αριθμούς αγορές που στοιχίζουν πανάκριβα και δεν ωφελούν την εγχώρια βιομηχανική βάση. Σε αντίθεση με όσα κάνει η Τουρκία και το σύνολο σχεδόν των συμμάχων της Ελλάδας, των οποίων οι αμυντικές βιομηχανίες επωφελούνται από αυτή την ελληνική «λογική».<br /><br />Έστω και την ύστατη ώρα, υπάρχει άραγε η πολιτική αρετή να συμφωνήσουμε πόσα Rafale, F-35, FDI Belharra HN, κορβέτες, ελικόπτερα, άρματα μάχης, ΤΟΜΑ κ.λπ. χρειαζόμαστε, ώστε και να φτιάξουμε ένα σχέδιο διαγωνισμών και κατά προτεραιότητα συμβασιοποιήσεων με μακροχρόνιο ορίζοντα;<br /><br />Όταν πεις στον Αμερικανό, Γάλλο, Ιταλό, Ολλανδό, Βρετανό κ.λπ. ποια είναι η συνολική απαίτηση για ένα οπλικό σύστημα, σε συνδυασμό με συγκεκριμένο ποσοστό εγχώριου υποκατασκευαστικού έργου και μεταφοράς τεχνογνωσίας, θα είχε οποιοσδήποτε επίδοξος προμηθευτής την πολυτέλεια να αδιαφορήσει για ένα τέτοιο μακροχρόνιο συμβόλαιο συνεργασίας; Το οποίο όμως θα είναι σχεδιασμένο ώστε μέρος της επένδυσης να επιστρέψει στη χώρα τροφοδοτώντας την ανάπτυξη που είναι προϋπόθεση μείωση του χρέους ως ποσοστό επί του ΑΕΠ;<br /><br />Τις τελευταίες ημέρες η δημόσια συζήτηση έχει επικεντρωθεί στην υπόθεση της αποδέσμευσης ή μη της πλέον σύγχρονης έκδοσης των F-16 (Block 70/72) για την Τουρκία, με τη διεξαγωγή μιας παρανοϊκής εσωτερικής συζήτησης με εμφανή πρόθεση την εξυπηρέτηση κομματικών στόχων. Με τέτοια πολιτική νοοτροπία είναι ποτέ δυνατόν να συμπεριφερθεί ορθολογικά η Ελλάδα; Αυτά που θα έπρεπε να απασχολούν και την κυβέρνηση και τα κόμματα της αντιπολίτευσης είναι εντελώς διαφορετικά…<br /><br />Καταρχάς, συμφέρον της χώρας είναι να κερδίσει όσο το δυνατόν περισσότερο χρόνο μπορεί, ώστε να προωθήσει τις πρωτοβουλίες αποκατάστασης ενός ισοζυγίου ισχύος στην περιοχή. Αξίζει βέβαια να υπενθυμιστεί ότι η πρωτοβουλία μπλοκαρίσματος της έγκρισης πώλησης κύριων οπλικών συστημάτων στην Τουρκία δεν αποτέλεσε συντονισμένη κρατική προσπάθεια της Ελλάδας, αλλά δουλειά ανεξάρτητου ελληνικού λόμπι…<br /><br />Ήδη με τις ενέργειες αυτές έχει κερδηθεί πολύτιμος χρόνος που ωφελεί την ελληνική άμυνα. Ωστόσο, η Τουρκία έχει ήδη ξεκινήσει την εξέταση εναλλακτικών λύσεων όπως αυτές των Eurofighter Typhoon, ενώ τις τελευταίες ημέρες ακούγονται και τα σουηδικά SAAB Jas-39 Gripen. Ασχολήθηκε κανείς με τη σχεδίαση της ελληνικής απάντησης σε περίπτωση που η Τουρκία κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση;<br /><br />Πιο αναλυτικά, ενσωματώνουν τα εν λόγω αεροσκάφη – δυνητικές τουρκικές εναλλακτικές λύσεις, αμερικανικής προέλευσης υποσυστήματα τα οποία δίνουν δυνατότητα άτυπου αμερικανικού βέτο στην πώλησή τους στην Τουρκία; Διότι κι εκεί το ελληνικό λόμπι θα χρειαστεί να κινητοποιηθεί. Εάν δε κριθεί ότι θα μπορούσε να προχωρήσει η Τουρκία ανεμπόδιστη στην υιοθέτηση κάποιας εναλλακτικής λύσης, ασχολήθηκε κανείς να αξιολογήσει σε βάθος χρόνου τι είδους απειλή θα συνιστά για την ελληνική άμυνα;<br /><br />Διότι σε μια αποθέωση της ενίοτε παράλογης… λογικής της στρατηγικής, εάν στραφεί εξ ανάγκης η Τουρκία σε κάποια εναλλακτική, δεν θα πρέπει κανείς να ζυγίσει μήπως τελικά μας συμφέρει περισσότερο μια τουρκική Αεροπορία εξοπλισμένη έστω με τα πλέον σύγχρονα F-16 που η αντίστοιχη ελληνική Πολεμική Αεροπορία τα γνωρίζει καλά, αντί μιας προμήθειας που θα οδηγήσει τους Τούρκους στην απόκτηση υπέρτερων επιχειρησιακών δυνατοτήτων; Κι αυτό ανεξαρτήτως κόστους, καθώς η Τουρκία έχει αποδείξει ότι προτεραιοποιεί τη στρατιωτική ισχύ εντελώς διαφορετικά εν συγκρίσει με την Ελλάδα.<br /><br />Εν κατακλείδι, η Ελλάδα στερείται διαχρονικά σοβαρής πολιτικής για την άμυνα. Ας ελπίσουμε ότι το παράδειγμα της διπλωματίας, στο σκέλος που αφορά τη λογική ανάπτυξης σχέσεων με σειρά χωρών την τελευταία δεκαετία, θα το ακολουθήσουμε και στην άμυνα της χώρας. Μας μοιάζει όμως το πολιτικό μας σύστημα ώριμο και έτοιμο, όχι μόνο να κινηθεί σε μια τέτοια κατεύθυνση αλλά και να επιβάλει στη στρατιωτική ηγεσία ένα πλαίσιο που θα ξεπερνά τις δικές τους εσωτερικές έριδες και προτιμήσεις;<br /><br />Ένα πλαίσιο που θα διασφαλίσει πως όλοι θα λειτουργήσουν κατά τρόπον που θα ευνοήσει τη χάραξη μιας πολιτική εξοπλισμών σε βάθος δυο-τριών δεκαετιών, μια πολιτική που θα εγκριθεί, θα προτεραιοποιηθεί και θα υλοποιηθεί ανεξαρτήτως του ποιος θα κυβερνήσει! Και μόνο η εικόνα που θα εισπράξει ο αντίπαλος, θα ενισχύσει θεαματικά το στρατιωτικό σκέλος της εθνικής αποτρεπτικής προσπάθειας.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

F-16 Block 70/72 για την Τουρκία: Γιατί η συζήτηση στην Ελλάδα είναι και παρανοϊκή και… αυτοκαταστροφική.

Του Ζαχαρία Μίχα Οι εξοπλισμοί ενός κράτους σχετίζονται με το περιβάλλον απειλής που αυτή αντιμετωπίζει. Κατά συνέπεια, οι ελληνικοί εξοπλισ...

Διαβάστε την συνέχεια

Διαμεσολάβηση ΗΠΑ μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας με στόχο την αποκλιμάκωση;

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2022/06/ATEXNOS.GR_Greece_Turkey_USA-790x400.jpg" /><br /><br /><div>ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΣΩΚΟΥ<br />Το ότι οι σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών – Ελλάδος είναι στο καλύτερό τους επίπεδο έχει γίνει κοινός τόπος, έχει όμως αξία να εξετάσουμε γιατί συμβαίνει αυτό, ώστε να γνωρίζουμε και τι να περιμένουμε από αυτές. Μία απάντηση είναι ότι η Ελλάδα έχει τη μεγαλύτερη περιφερειακή σημασία για τις ΗΠΑ εδώ και πολλές δεκαετίες, ιδιαίτερα στο γεωπολιτικό περιβάλλον που δημιουργεί η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία.<br /><br />Η εσωτερική σταθερότητα και η εξωτερική ασφάλεια της Ελλάδας είναι στρατηγικά σημαντική για τις ΗΠΑ υπό το πρίσμα του επεκτατισμού και του αποσταθεροποιητικού ρόλου της Ρωσίας στην ευρύτερη γειτονιά μας. Αιχμή του ενισχυμένου ρόλου της είναι η Αλεξανδρούπολη, η οποία έχει αναδειχθεί σε μία σημαντική είσοδο εφοδιαστικού υλικού για τη Νοτιοανατολική Ευρώπη, μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα – σύντομα και ενέργειας, καθώς το επόμενο έτος θα ολοκληρωθεί και ο σταθμός υγροποιημένου αερίου της Αλεξανδρούπολης.<br /><br />Η νέα εφοδιαστική γραμμή που έχει ανοίξει η πόλη εξυπηρετεί τις προτεραιότητες της Βορειοατλαντικής Συμμαχίας και δεν πρόκειται να αλλάξει – ακόμη και αν η Τουρκία υποστηρίζει ότι απειλείται(!) από την αμερικανική παρουσία στην περιοχή.<br /><br />Την ίδια στιγμή, το ειδικό στάτους που διεκδικεί ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν για την Τουρκία δημιουργεί ευρύτερες επιπλοκές και ζητήματα ασφαλείας εντός του ΝΑΤΟ που επίσης ευνοούν την ποιοτική αναβάθμιση της αμυντικής συνεργασίας των ΗΠΑ με την Ελλάδα. Η Τουρκία, από την πλευρά της, επικαλείται την ισορροπία των δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο που θεωρεί ότι διαταράσσεται, ένα επιχείρημα που θα μπορούσε να βρει ευήκοα ώτα στην Ουάσιγκτον σε περίπτωση ελληνοτουρκικής κρίσης.<br /><br /></div><div>Η βάση της Σούδας στην Κρήτη επίσης αναδεικνύει το γεωγραφικό της πλεονέκτημα. Στο σκηνικό της έντασης και με δεδομένη την τουρκική αμφισβήτηση της ελληνικής ΑΟΖ, η παρουσία εκεί αεροπλανοφόρων, όπως του «G. W. Bush», δίνει μάλιστα έναν σταθεροποιητικό χαρακτήρα στην αμερικανική προβολή ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο, η οποία θα είναι σημαντικό να διατηρηθεί τουλάχιστον μέχρι τις επικείμενες εκλογές σε Ελλάδα και Τουρκία.<br /><br />Οπως επισήμανε ο ιδρυτής του Κύκλου Ιδεών Ευάγγελος Βενιζέλος στο ετήσιο συνέδριο «Η Ελλάδα Μετά», με τον πόλεμο στην Ουκρανία να συνεχίζεται, και μάλιστα υπό την απειλή χρήσης ακόμη και πυρηνικών όπλων από τη Ρωσία, η ευρωπαϊκή ασφάλεια συνολικά είναι ζήτημα ευρωατλαντικό, συναρτημένο απολύτως με την αμερικανική στρατιωτική ισχύ και το ίδιο το ΝΑΤΟ. Σε αυτό το πλαίσιο βλέπουν οι Αμερικανοί και την ελληνική ασφάλεια.<br /><br />Σε μια εποχή διαμόρφωσης νέων διεθνών συσχετισμών, προσπάθειας προβολής ισχύος αυταρχικών και αναθεωρητικών καθεστώτων αφενός, και συσπείρωσης της Δύσης αφετέρου, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις εξαρτώνται πράγματι από την ευρύτερη εικόνα: Σήμερα, ο πόλεμος στην Ουκρανία θέτει ως προτεραιότητα την αποτροπή μιας κρίσης εντός της Συμμαχίας.<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι οι Αμερικανοί αναλαμβάνουν ήδη πρωτοβουλίες, και δεν αποκλείεται μία διαμεσολάβηση μεταξύ Ελλάδος και Τουρκίας για την αποκλιμάκωση της έντασης, με την αξιοποίηση των διπλωματών τους στο έδαφος αλλά και πίεση προς τις δύο χώρες να αποκαταστήσουν τους απευθείας διαύλους επικοινωνίας.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Διαμεσολάβηση ΗΠΑ μεταξύ Ελλάδος-Τουρκίας με στόχο την αποκλιμάκωση;

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΣΩΚΟΥ Το ότι οι σχέσεις Ηνωμένων Πολιτειών – Ελλάδος είναι στο καλύτερό τους επίπεδο έχει γίνει κοινός τόπος, έχει όμως αξία ν...

Διαβάστε την συνέχεια