Οι Εκστρατείες του Ιμπραήμ στην Μάνη και την Σαουδική Αραβία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKKgkO0BaIlU15rHvhyphenhyphenk1ehZhoe7byqDovZ9kEnlaQwU5vUvx17-YjmaKqZ9gigm2OTYOFMa-pczp-pw2_T6Gut5IuPRKQifIhWIyC-oh9tZG98CQCdmlYqosrI6myyYn7HrTQrfv5lxE/s1600/ibraim+pasas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="376" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiKKgkO0BaIlU15rHvhyphenhyphenk1ehZhoe7byqDovZ9kEnlaQwU5vUvx17-YjmaKqZ9gigm2OTYOFMa-pczp-pw2_T6Gut5IuPRKQifIhWIyC-oh9tZG98CQCdmlYqosrI6myyYn7HrTQrfv5lxE/s640/ibraim+pasas.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Το 1744 η φυλή των Σαούντ κατάφερε να δημιουργήσει το πρώτο Σαουδαραβικό κράτος (1744-1818), το “Emirate of Dyriyah” που ξεκίνησε ως ένα μικρό κομμάτι γης στην καρδιά της ερήμου της Αραβικής Χερσονήσου, και έφτασε να ελέγχει ολόκληρη σχεδόν την Αραβική Χερσόνησο το 1800.<br /> <br /> Πρώτο Σαουδαραβικό Κράτος 1744-1818<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNNQ7Oc95hMS2rMBZdsg_AUqFzzQObhxf-QnY7s6mAI528YGMun0oNFJmj0kZwlVPqh89LHudUmpFp1EOdnEdc8GUY4msSmoE4IT9kVwKgPDC8YR2q4BapD4HaUqp6uztbGdTx34igJOA/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+Diriyah.JPG"><img border="0" height="525" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjNNQ7Oc95hMS2rMBZdsg_AUqFzzQObhxf-QnY7s6mAI528YGMun0oNFJmj0kZwlVPqh89LHudUmpFp1EOdnEdc8GUY4msSmoE4IT9kVwKgPDC8YR2q4BapD4HaUqp6uztbGdTx34igJOA/s640/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+Diriyah.JPG" width="640" /></a><br /> <br /> Με την μικρή σκούρα πράσινη κηλίδα στον παραπάνω χάρτη βλέπετε το πρώτο τμήμα του πρώτου κρατιδίου των Σαούντ το 1744, και με το πιο ανοιχτό πράσινο βλέπετε πως εξαπλώθηκε αυτό το κρατίδιο κατά την διάρκεια των επομένων 70 ετών. Το 1700 το πετρέλαιο δεν είχε ιδιαίτερη αξία, ούτε και είχαν ανακαλυφθεί τα μεγάλα κοιτάσματα της Σαουδικής Αραβίας στον Περσικό Κόλπο, κάτι που έγινε το 1938, λίγο πριν το Β Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxd1qD6JgRxC6etiZu6xh-wYHLsovvTmkeVJzfze9oEPzD2IjuR9ZiGCRDKorIvQ1-A1vlZJotWlNOVKXjDmbEBorHiZ81srEyyawOj7rf6lAFUKwXJGxx4I6xgNqWjifIsM8OdifcXLc/s1600/Saudi+Arabia+Ghawar.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhxd1qD6JgRxC6etiZu6xh-wYHLsovvTmkeVJzfze9oEPzD2IjuR9ZiGCRDKorIvQ1-A1vlZJotWlNOVKXjDmbEBorHiZ81srEyyawOj7rf6lAFUKwXJGxx4I6xgNqWjifIsM8OdifcXLc/s640/Saudi+Arabia+Ghawar.JPG" /></a><br /> <br /> Στον παραπάνω χάρτη βλέπετε το κοίτασμα Ghawar, που είναι το μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου του κόσμου, και λίγο πιο μακριά, με κόκκινο, το South Parrs/North Fields, το μεγαλύτεροι κοίτασμα φυσικού αερίου στον κόσμο, το οποίο μοιράζονται το Κατάρ και το Ιράν. <br /> <br /> Είναι λίγο περίεργο, αλλά το μεγαλύτερο κοίτασμα πετρελαίου και φυσικού αερίου στον κόσμο βρίσκονται πλάι-πλάι. Το South Pars/ North Fields το μοιράζονται οι Άραβες (Κατάρ) και οι Ιρανοί, ενώ η περιοχή που βρίσκεται το Ghawar είναι η περιοχή της Σαουδικής Αραβίας που έχει πάρα πολλούς Άραβες Σιίτες, και επιτρέπει στο Ιράν να έχει άλλο ένα πάτημα για να αποσταθεροποιεί την Σαουδική Αραβία. Οι Ιρανοί έχουν επίσης την Μουσουλμανική Αδελφότητα, που υποστηρίζεται κυρίως από Τουρκία-Κατάρ, και είναι μία Σουνιτική ισλαμιστική σοσιαλιστική οργάνωση με παρουσία σε όλες τις Σουνιτικές χώρες.<br /> <br /> Φαντάζομαι ότι ο λόγος που υπάρχουν τόσο πολλοί Σιίτες στα Ανατολικά της Σαουδικής Αραβίας είναι ότι κάποιες Αραβικές φυλές της Αραβικής Χερσονήσου ήθελαν στο παρελθόν να πάρουν εξουσία και στρέφονταν προς τους Πέρσες για να τους βοηθήσει εναντίον των Σαούντ. Φαντάζομαι επίσης ότι αυτό πηγαίνει πολύ πιο πίσω από την εποχή του πετρελαίου.<br /> <br /> Σιιτικό Σουνιτικό Ισλάμ<br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6Lv8uiCrIQ3R4SX8R36bBGts-8Ssk5ot31ZbuWn8Ar4Red7szRyuZJu8813uI57mItwBrxR95fHIKTYuDdmScAletvNyWfPO1-UG52_howg-SxlYS0ivmcz5Do0nVI_l9Yc3MyCIxwY0/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A3%25CE%25B9%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%25A3%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%2599%25CF%2583%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25BC.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj6Lv8uiCrIQ3R4SX8R36bBGts-8Ssk5ot31ZbuWn8Ar4Red7szRyuZJu8813uI57mItwBrxR95fHIKTYuDdmScAletvNyWfPO1-UG52_howg-SxlYS0ivmcz5Do0nVI_l9Yc3MyCIxwY0/s640/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A3%25CE%25B9%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%25A3%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B9%25CF%2584%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CE%2599%25CF%2583%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25BC.JPG" /></a><br /> <br /> Όπως έλεγα, όσο οι Σαούντ βρίσκονταν χωμένοι στην καρδιά της Αραβικής ερήμου, οι Οθωμανοί και οι Αιγύπτιοι δεν ενδιαφέρονταν ιδιαίτερα για αυτούς, γιατί οι Δρόμοι του Μεταξιού δεν περνούσαν από αυτές τις ερήμους. Αυτό που ενδιέφερε τους Οθωμανούς και τους Αιγυπτίους ήταν τα παράλια της Αραβικής Χερσονήσου, και τα παράλια της Ανατολικής Μεσογείου, αφού εκτός από την Αίγυπτο και την Τουρκία οι Δρόμοι του Μεταξιού έβγαιναν στην Μεσόγειο και από την σημερινή Συρία, Λίβανο και Ισραήλ.<br /> <br /> Όταν οι Σαούντ άρχισαν να φτάνουν και να διεκδικούν τα παράλια της Αραβικής Χερσονήσου, και επιτίθενται στα εμπορικά καραβάνια, άρχισαν να ενοχλούν τους Αιγυπτίους και τους Τούρκους, και ξέσπασε ο πόλεμος Οθωμανών-Σαουδαράβων του 1811-1818. Βλέπε Wikipedia “Ottoman–Wahhabi War”. Παρά τις νίκες τους στα παράλια, οι Αιγύπτιοι και οι Οθωμανοί δεν κατάφερναν να φτάσουν στο φρούριο των Σαούντ στην Diriyah. Ο γιος του διοικητή της Αιγύπτου, ο Ιμπραήμ Πασάς, ξεκίνησε το 1817 την εκστρατεία του, και το 1818 κατάφερε να διαλύσει τους Σαούντ στο φρούριο τους, την Diriyah, και ο βασιλιάς Abdullah al Saud εστάλη στην Κωνσταντινούπολη όπου και εκτελέστηκε δημοσίως.<br /> <br /> Ο Ιμπραήμ ήταν ένας από τους καλύτερους αξιωματικούς της Αιγύπτου, και το 1826, όταν οι Τούρκοι τα είχαν βρει σκούρα με την Ελληνική επανάσταση, αποβιβάστηκε στην Μάνη.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnGOR23XLQtVrLXSacmiDZDkvGtahUMethIIpYNDgpNMbNWgS8_9dsPAApCUeDarBkYKoiXzqBsOXt6SnPWaIkli4R2OCFMcDnHxGtA7hkceJmt1PmdAfpAF0nmDO_A_S_ReFdG8SqlnU/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259C%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B7.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnGOR23XLQtVrLXSacmiDZDkvGtahUMethIIpYNDgpNMbNWgS8_9dsPAApCUeDarBkYKoiXzqBsOXt6SnPWaIkli4R2OCFMcDnHxGtA7hkceJmt1PmdAfpAF0nmDO_A_S_ReFdG8SqlnU/s640/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259C%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B7.JPG" /></a><br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY8iAvj_B3LF-m4Ph5oImpcFyWg98LW2E6qmb0icZ1OrjGGP7zydSDmxINtS9gGqKD5toEIW0z71DZdUCmFNsgqqzdGAYk1lm_Nf1EmvLFXbl2IvD6dWA9eM5dvdjL2c_Fssg4ofbqbes/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A3%25CE%25B1%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%2591%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%259C%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B7.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjY8iAvj_B3LF-m4Ph5oImpcFyWg98LW2E6qmb0icZ1OrjGGP7zydSDmxINtS9gGqKD5toEIW0z71DZdUCmFNsgqqzdGAYk1lm_Nf1EmvLFXbl2IvD6dWA9eM5dvdjL2c_Fssg4ofbqbes/s640/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A3%25CE%25B1%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%2591%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%259C%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B7.JPG" /></a><br /> <br /> Ο Ιμπραήμ είναι ο άνθρωπος που νίκησε τον Παπαφλέσσα στο Μανιάκι. Ο θρύλος μάλιστα λέει ότι μετά την μάχη ο Ιμπραήμ ζήτησε από τους στρατιώτες του να του βρούνε τον Παπαφλέσσα, και φίλησε το άψυχο σώμα του εντυπωσιασμένος από τον ηρωισμό του.<br /> <div> <br /> Αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι οι Αιγύπτιοι και οι Οθωμανοί δεν τα είχαν καλά μεταξύ τους τότε, όπως και τώρα, αλλά οι Σαούντ και οι Έλληνες επαναστάτες της Μάνης ήταν για αυτούς ένα μεγάλο πρόβλημα στους Δρόμους του Μεταξιού, και συνεργάζονταν εναντίον τους. Το λέω επειδή έχει ενδιαφέρον το πόσο ίδια είναι η τότε κατάσταση με την σημερινή, με την διαφορά ότι τότε δεν υπήρχε το πετρέλαιο και το αέριο.<br /> <br /> Η κόντρα Τούρκων-Αιγυπτίων συνεχίστηκε και τον 20ο αιώνα. Η διαφορά είναι ότι στον 20ο αιώνα, λόγω του πετρελαίου της Αραβικής Χερσονήσου, στις παραδοσιακές δυνάμεις των Αιγυπτίων, των Τούρκων και των Ιρανών προστέθηκαν και οι Σαουδάραβες, ως μία νέα μεγάλη δύναμη. Τις σχέσεις Σαουδικής Αραβίας-Αιγύπτου-Τουρκίας-Ιράν δεν θα τις περιγράψω εδώ γιατί τα έχω γράψει πολλές φορές. Να προτείνω απλά ένα ωραίο άρθρο που έχω ανεβάσει ξανά για τις σχέσεις Αιγύπτου-Τουρκίας. Βλέπε “<a href="http://www.washingtoninstitute.org/policy-analysis/view/turkey-and-egypts-great-game-in-the-middle-east">Turkey and Egypt's Great Game in the Middle East</a>”.<br /> <br /> Να πω όμως ότι το 1831 οι Αιγύπτιοι μπήκαν και πήραν τον έλεγχο της Συρίας από τους Οθωμανούς, θεωρώντας ότι οι Οθωμανοί δεν τους είχαν δώσει ικανοποιητικά ανταλλάγματα για την βοήθεια τους εναντίον της Ελλάδας και της Σαουδικής Αραβίας (Egyptian-Ottoman War 1931-1933). Μάλιστα ο Ιμπραήμ σκόπευε να προχωρήσει κι άλλο προς την Τουρκία, αλλά τον απείλησαν οι Άγγλοι και οι Γάλλοι όταν αν συνέχιζε θα τον χτυπούσαν αυτοί. <br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjB458ryf83Adg4g1JvZ5FDOolcAYsj9rjMc1bEuhgkeyoXFCdOPf0UMw5cee32PdJlIrS5kA0pO6eNGBjVbXNqH8N2nAo2R58xYn9EUMYgr24pc9ay8kMmlctzjRDG5AA_3rLmtyv-zEE/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A3%25CE%25B1%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%2591%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%259C%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B7+2.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjB458ryf83Adg4g1JvZ5FDOolcAYsj9rjMc1bEuhgkeyoXFCdOPf0UMw5cee32PdJlIrS5kA0pO6eNGBjVbXNqH8N2nAo2R58xYn9EUMYgr24pc9ay8kMmlctzjRDG5AA_3rLmtyv-zEE/s640/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A3%25CE%25B1%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B4%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CE%2591%25CF%2581%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%259C%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B7+2.jpg" /></a><br /> <br /> Ο λόγος ήταν ότι οι Άγγλοι και οι Γάλλοι φοβόντουσαν εκτός από τους Οθωμανούς και τους Ρώσους. Οι Άγγλοι, οι Γάλλοι και οι Ρώσοι βοήθησαν την Ελλάδα εναντίον των Οθωμανών, και διέλυσαν τον στόλο στων Οθωμανών και των Αιγυπτίων στην Ναυμαχία του Ναυαρίνου. Αλλά οι Άγγλοι και οι Γάλλο, εκτός από τους Οθωμανούς, φοβόντουσαν και τους Ρώσους, και παρόλο που ήθελαν να δούνε την επιρροή των Οθωμανών να μειώνεται, δεν ήθελαν να δούνε τους Οθωμανούς να καταρρέουν, γιατί θεωρούσαν ότι η απόλυτη κατάρρευση των Οθωμανών θα οδηγούσε στην πλήρη κυριαρχία των Ρώσων στην Ανατολική Μεσόγειο. <br /> <br /> Τώρα θα πούνε οι φίλοι θολοκουλτουριαραίοι τι καλά που θα ήταν να έδιναν τα χέρια οι Άγγλοι, οι Γάλλοι, οι Αμερικανοί, οι Ρώσοι, οι Τούρκοι, οι Αιγύπτιοι, οι Σαουδάραβες, οι Ιρανοί, οι Κινέζοι κλπ κλπ κλπ κλπ, και να μην υπήρχαν πόλεμοι. Πρώτα πρέπει να μπορούνε οι ένοικοι μιας πολυκατοικίας να τα βρίσκουνε μεταξύ τους. Πρέπει να καταλάβετε ότι αν δεν μπορούν οι ένοικοι μίας πολυκατοικίας να τα βρούνε μεταξύ τους, είναι πολύ δυσκολότερο να τα βρούνε μεταξύ τους όλες οι χώρες τους κόσμου. Φίλοι θολοκουλτουριαραίοι πρέπει να συνέλθετε. Αμέσως.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzoxSMF764sScvbuSBGkIhfY-qtQ5hEV4AJcVAkHVa39rzdn4K3fcr3KIcaz-41v-fZ8syXy6n0wn-tXWjOFmdptiLzQtOZjvluRjKQ4iT4vPrRxXpn6Mnud_9SYl8fhQN4qlZ8vdyr9I/s1600/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259D%25CE%25B1%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2587%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%259D%25CE%25B1%25CF%2585%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2585.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjzoxSMF764sScvbuSBGkIhfY-qtQ5hEV4AJcVAkHVa39rzdn4K3fcr3KIcaz-41v-fZ8syXy6n0wn-tXWjOFmdptiLzQtOZjvluRjKQ4iT4vPrRxXpn6Mnud_9SYl8fhQN4qlZ8vdyr9I/s640/%25CE%25A7%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259D%25CE%25B1%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2587%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%259D%25CE%25B1%25CF%2585%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25AF%25CE%25BD%25CE%25BF%25CF%2585.JPG" /></a></div> <a href="http://iakovosal.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br />

Οι Εκστρατείες του Ιμπραήμ στην Μάνη και την Σαουδική Αραβία

Το 1744 η φυλή των Σαούντ κατάφερε να δημιουργήσει το πρώτο Σαουδαραβικό κράτος (1744-1818), το “Emirate of Dyriyah” που ξεκίνησε ως ένα...

Διαβάστε την συνέχεια

Η τακτική υποχώρηση της Μόσχας στη Συρία: Ένα βήμα πίσω, δύο βήματα μπροστά

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoJG-LjHRLCsPsKQGbkTv13IcoDiwziehBTSuYoGArZGmEswhEYmwgT-p0ttV9bunC7-SX5T6lor2BZ-kKvCdRX-w10KTgiY8ywGrRmYp_QibJp81rp8_zEZ96Q9ZkeI6Y1n8yIiz3voA/s1600/palmira+syria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="292" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjoJG-LjHRLCsPsKQGbkTv13IcoDiwziehBTSuYoGArZGmEswhEYmwgT-p0ttV9bunC7-SX5T6lor2BZ-kKvCdRX-w10KTgiY8ywGrRmYp_QibJp81rp8_zEZ96Q9ZkeI6Y1n8yIiz3voA/s640/palmira+syria.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <span class="name fn">Πάνος Βασιλειάδης</span> *<span class="teaser"></span><br /> <br /> <b>I. Το Πρελούδιο</b><br />Σεπτέμβριος 2014. Η Ουκρανία φλέγεται. Η Δύση αντιδρά επιβάλλοντας πρόσθετες οικονομικές κυρώσεις στην - επιβαρυμένη από τη χαμηλή τιμή του πετρελαίου - Ρωσία. Η τελευταία βλέπει το διπλωματικό και οικονομικό της κεφάλαιο να εξανεμίζεται στις επαρχείες του Ντονέτσκ και Λουχάνσκ. Ακολούθως, ο πρωταρχικός γεωπολιτικός στόχος της Μόσχας για διατήρηση και διεύρυνση της περιφερειακής της ηγεμονίας απομακρύνεται δεδομένου ότι η επίτευξή του απαιτεί την ουσιαστική βελτίωση των σχέσεών της με τη Δύση. Μία εξαιρετικά δύσκολη προϋπόθεση, κυρίως λόγω των λιγοστών πλαισίων μέσα στα οποία μπορεί να κινηθεί, όπως η αλλαγή στάσης της στη Νατοϊκή επέκταση, δίχως ωστόσο να θέτει σε κίνδυνο την υλοποίηση του άνωθεν στρατηγικού στόχου. <br /><br /><b>II. Η Ευκαιρία</b><br /><br />Οκτώβρης 2015. Ο Σύρος Υπουργός Εξωτερικών καταθέτει στον ΟΗΕ επίσημο αίτημα στρατιωτικής συμμετοχής από πλευράς Ρωσίας. Την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ περιορίζουν την ανάμειξη τους στη Συρία, φοβούμενοι ένα δεύτερο «Ιράκ». Επωφελούμενος της κατάστασης, ο Ρώσος Πρόεδρος ανευρίσκει το βιώσιμο πλαίσιο μέσα στο οποίο θα βελτιώσει τις σχέσεις του με τη Δύση, ενισχύοντας συγχρόνως την περιφερειακή ηγεμονία της χώρας του. Εντός αυτού, η Ρωσία έχει επιτέλους τη δυνατότητα να αναβαθμιστεί σε αξιόπιστο διπλωματικό δρών, διαμορφώνοντας τις επαρκείς συνθήκες για την έναρξη των ειρηνευτικών διαδικασιών. Έτσι, πρώτη κίνηση της Μόσχας είναι η διπλωματική ισχυροποίηση του καθεστώτος Άσαντ μέσω της στρατιωτικής του ενίσχυσης. Η μόνη δύναμη, ικανή να συμβάλει στην - υπό ρωσικούς όρους - διαμόρφωση των άνωθεν συνθηκών, πιέζοντας κατ' αυτόν τον τρόπο και τις μετριοπαθείς αντικαθεστωτικές δυνάμεις να συμμετάσχουν στις διαδικασίες. Συνεπώς, στην προκείμενη, προτεραιότητα για τη Μόσχα έχει η διατήρηση των δυνάμεων αυτών που θα την καθιστούν διπλωματικά επίκαιρη.<br /><b><br />III. Στόχος Επετεύχθη!</b><br /> <br />Φεβρουάριος 2016. Το καθεστός Άσαντ σταθεροποιείται, διασφαλίζοντας τον έλεγχο των βασικών αστικών κέντρων και συνδέοντας παράλληλα το Χαλέπι με τη στρατηγικής σημασίας πόλη Νούμπλ, αποκόβοντας έτσι την κύρια γραμμή ανεφοδιασμού των αντικαθεστωτικών ομάδων που δρουν στην περιοχή. Ακολούθως, για τη Μόσχα ο αρχικός στόχος επετεύχθη: το καθεστώς αποκτά ισχύ σε βαθμό που του επιτρέπει να συμμετάσχει ουσιαστικά σε ειρηνευτικές διαδικασίες ενώ η αντιπολίτευση αποδυναμώνεται σε βαθμό που υποχρεώνεται να συμμετάσχει στις ίδιες διαδικασίες, εφόσον επιθυμεί να αποκτήσει πολιτικό λόγο στη μεταπολεμική Συρία. Στις 27 Φεβρουαρίου, με κύρια τη συμβολή της Ρωσίας και δευτερευόντως των ΗΠΑ, άρχεται επισήμως η εκεχειρία. Η Μόσχα, εκπληρώνει διττό στόχο: πρώτον παρουσιάζεται ως η βασική ειρηνευτική δύναμη, δεδομένου ότι η συμβολή της δρα κομβικά στην επίτευξη της εκεχειρίας. Δεύτερον, η από κοινού με τις ΗΠΑ προσπάθεια προοιωνίζει την επιστροφή της στη διπλωματική αρένα ως εν δυνάμει αξιόπιστος εταίρος. <br /><b><br />IV. Ένα Βήμα Πίσω</b><br /><br />Ωστόσο, η εδραίωση της διπλωματικής αναβάθμισης της Μόσχας εξαρτάται κυρίως από τη μακροημέρευση της εύθραυστης συμφωνίας. Μια πρόκληση για γερά νεύρα με τον Άσαντ να μιλάει για ανάκτηση όλης της Συρίας, ορμώμενος της στρατιωτικής υποστήριξης της Ρωσίας, δίνοντας αφορμή στους αντικαθεστωτικούς να κατηγορήσουν τη Μόσχα για παραβίαση των όρων της. Έτσι, ο Ρώσος Πρόεδρος καλείται να βρει τον τρόπο με τον οποίο θα ευθυγραμμίσει το συμφέρον αμφοτέρων με τη συνέχιση της εκεχειρίας. Σε αυτό ακριβώς το σημείο είναι που η Μόσχα αποφασίζει να κάνει ένα τακτικό βήμα πίσω. Στις 14 Μαρτίου, ο Πούτιν, ανακοινώνει στους Υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας την επιτυχή ολοκλήρωση των πολεμικών επιχειρήσεων εντός Συρίας, τονίζοντας ότι ο στόχος της σταθεροποίησης του καθεστώτος Άσαντ, ως προϋπόθεση για την καταπολέμηση του εξτρεμισμού, επετεύχθη. Εντούτοις, η μερική αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση, δεδομένης της αποδυνάμωσης των Συριακών ενόπλων δυνάμεων, καθιστώντας πιο δύσκολο τον υπερκερασμό των δυνάμεων του Ισλαμικού Κράτους και άλλων εξτρεμιστικών οργανώσεων εκτός ανακωχής. <br /><b><br />V. Δύο Βήματα Μπροστά</b><br /><br />Στην πραγματικότητα, η απόφαση αυτή κινείται σε κατεύθυνση διατήρησης της εκεχειρίας για τέσσερις βασικούς λόγους. Πρώτον καταφέρνει να αποδυναμώσει και τις δυο πλευρές, σε βαθμό που η επικράτηση του ενός έναντι του άλλου καθίσταται απίθανη, μετατρέποντας την εκεχειρία στο μόνο εργαλείο διεκδίκησης και κατοχύρωσης αμφοτέρων αξιώσεων. Δεύτερον, αφαιρεί τη δυνατότητα νομιμοποίησης της συνέχισης των εχθροπραξιών από πλευράς αντικαθεστωτικών, μέσω της χρήσης του προσχήματος για αντίστοιχη συνέχιση της συμμετοχής της Ρωσίας. Τρίτον, απονομιμοποιεί τη συνέχιση της στήριξης που λαμβάνουν οι αντικαθεστωτικοί από τρίτες χώρες, ακυρώνοντας το άλλοθι των τελευταίων για ρωσική επιθετικότητα. Έτσι, στερείται η δυνατότητα στους αποδυναμωμένους από τη Μόσχα αντικαθεστωτικούς να διεξάγουν πόλεμο φθοράς, με το συριακό πόλεμο μεσολάβησης να απλοποιείται, δεδομενης της μείωσης του αριθμού εμπλεκομένων. Τέλος, η ίδια η Ρωσία, ως θεμελιωτής της εκεχειρίας, ενισχύει με την αποχώρηση της τη μακροημέρευση της παύσης των εχθροπραξιών, εφαρμόζοντας «κατά γράμμα» τους όρους της.<br /><br />Ακολούθως, το τακτικό βήμα πίσω είναι στην πραγματικότητα ένα στρατηγικό βήμα προς τα μπρος, αναδεικνύοντας τη Ρωσία ως αξιόπιστο διπλωματικό εταίρο, ενισχύοντας κατ αυτόν τον τρόπο την πιθανότητα βελτίωσης των σχέσεων της με τη Δύση. Η αποχώρηση εν τέλει από το πεδίο της μάχης σηματοδοτεί τη διπλωματική της επάνοδο, που περνά μέσα από την επιτυχή διατήρηση της εκεχειρίας. Ωστόσο, η παγίωση της επανόδου συνεπάγεται τη διασφάλιση και τη μετέπειτα ισχυροποίηση της διπλωματικής θέσης της Μόσχας, ανεξάρτητα από την κατάληξη της εκεχειρίας. Κάτι το οποίο επιτυγχάνεται με το ίδιο ακριβώς βήμα προς τα πίσω. Πώς; Πολύ «απλά», η αποχώρηση σημαίνει πως σε περίπτωση κατάρρευσης της εκεχειρίας, η Μόσχα αποφεύγει την ευθύνη που θα τη βάραινε σε περίπτωση παρουσίας της ενόσω κατέρρεε, διασφαλίζοντας κατ' αυτόν τον τρόπο την ευνοϊκή διπλωματική της θέση. <br /><br />Μια θέση που σε διαφορετική περίπτωση θα ήταν εξαιρετικά ευάλωτη σε επιθέσεις προερχόμενες από τη Δύση και τους αντικαθεστωτικούς, πιθανότατα για την ανεπαρκή και ενδεχόμενος επιθετική διαχείριση της κατάρρευσης της εκεχειρίας. Ταυτόχρονα, η θέση της παραμένει επίκαιρη και ενισχύεται, δεδομένου ότι στην ίδια περίπτωση επανέναρξης των εχθροπραξιών, η Ρωσία καθίσταται η πλέον κατάλληλη ειρηνευτική δύναμη, με αλώβητο το διπλωματικό της «κεφάλαιο», έχοντας αποδείξει έμπρακτα την αφοσίωση της στην επιτυχία της εκεχειρίας, και έχοντας φυσικά τη δυνατότητα να πράξει αναλόγως, επαναχρησιμοποιώντας το καθεστώτος Άσαντ. Τον ίδιο «άσσο» που συντηρούσε ως τότε μέσω της περιορισμένης στρατιωτικής της παρουσίας. <br /><br />Ακολούθως, στην περίπτωση επιτυχούς διατήρησης της εκεχειρίας, η Μόσχα θα μπορεί να πιστωθεί πλήρως την επιτυχία, τονίζοντας αν μη τη άλλο τη κομβική συμβολή της απόφασης της - να ολοκληρώσει της επιχειρήσεις της έγκαιρα - στην εν λόγω εξέλιξη. Συνεπώς, η επιλογή της αποχώρησης διαμορφώνει μια win-win κατάσταση για τη Ρωσία, της οποίας το ένα βήμα πίσω την φέρνει δυο βήματα μπροστά, όχι μόνο από τον εαυτό της αλλα και από τους γεωπολιτικούς της «συμπαίχτες». Έτσι απλά η Μόσχα επιστρέφει στο δυτικό τραπέζι της διπλωματίας, όχι πια ως παρίας αλλα ως μια αξιόπιστη δύναμη σταθερότητας και προπάντων αποτελεσματικότητας. Μια επιστροφή που σηματοδοτεί και την αποκατάσταση της περιφερειακής της θέσης. Την υλοποίηση με άλλα λόγια του βασικού γεωπολιτικού της στόχου!<br /> <br /> <b><i>*Αναλυτής, Ομάδα Στρατηγικού Σχεδιασμού, ΥΠΕΘΑ, Υπ. Διδάκτορας Πολιτικών Επιστήμων, Πάντειο Πανεπιστήμιο</i></b><br /> <a href="http://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η τακτική υποχώρηση της Μόσχας στη Συρία: Ένα βήμα πίσω, δύο βήματα μπροστά

Πάνος Βασιλειάδης  * I. Το Πρελούδιο Σεπτέμβριος 2014. Η Ουκρανία φλέγεται. Η Δύση αντιδρά επιβάλλοντας πρόσθετες οικονομικές κυρώσεις ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΠΑ: Ο Μπέρνι Σάντερς σπάει τους κανόνες του παιχνιδιού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8omgVyPDEEMsgCNIt_z8D73LGc1SqsQnMubWRz_tMtBpawfcvBawF6ORYjgAL9sln2oTHXrqvhFsyjz25OvCp4OnANoBdezBIRFcuTRwBJucUZL_FrNWai1hTUNPbCNOrI54N7NEAF0I/s1600/Bernie+Sanders+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8omgVyPDEEMsgCNIt_z8D73LGc1SqsQnMubWRz_tMtBpawfcvBawF6ORYjgAL9sln2oTHXrqvhFsyjz25OvCp4OnANoBdezBIRFcuTRwBJucUZL_FrNWai1hTUNPbCNOrI54N7NEAF0I/s640/Bernie+Sanders+.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <blockquote class="tr_bq"> <span style="font-size: large;">"Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι Εβραίος θα είναι αυτός που θα τερματίσει την εβραϊκή ηγεμονία εντός των ΗΠΑ..." </span></blockquote> <br /> <b>Israël Shamir</b>, <a href="http://www.unz.com/ishamir/sanders-changes-the-rules/">The Unz Review</a> (USA)<br /> <br /> Όποιος θέλει να γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ πρέπει να ορκιστεί πίστη στο Ισραήλ, να δηλώσει πλήρη υποταγή στις απαιτήσεις του Ισραήλ. Πρέπει να βιαστεί να τρέξει στην AIPAC και να δηλώσει την αθάνατη αγάπη του για το εβραϊκό κράτος. Είναι μια αυταπόδεικτη αλήθεια, ο Monsieur de La Palisse ήταν ζωντανός ένα τέταρτο της ώρας πριν από το θάνατό του.<br /> <br /> Μέχρι τη στιγμή που ο Μπέρνι Σάντερς πέταξε κάτω τη σκακιέρα και άλλαξε το παιχνίδι. Δεν γνωρίζουμε ακόμη αν η τακτική του θα πετύχει και αν θα είναι ο επόμενος πρόεδρος. Ούτε ξέρουμε καν αν θα καταφέρει να πάρει το χρίσμα από τα σαγόνια της Κλίντον. Αλλά έχει ήδη κερδίσει μια μεγάλη νίκη, έριξε τον κεντρικό πυλώνα του καθεστώτος.<br /> <br /> Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είναι ένας Εβραίος που θα τερματίσει την εβραϊκή ηγεμονία εντός των ΗΠΑ, όπως ο κομμουνιστής Γκορμπατσόφ τίναξε στον αέρα το κομμουνιστικό κόμμα στην ΕΣΣΔ. Υπάρχουν πολύ ισχυρά και αδιαπέραστα συστήματα κατά των εξωτερικών επιθέσεων· είναι η εσωτερική ώθηση που καταλήγει στο να σπάσει το κέλυφος του αυγού.<br /> <br /> Ο Μπέρνι Σάντερς έχει κάνει ορισμένα αδιανόητα πράγματα στη σύντομη διάρκεια της προεκλογικής του εκστρατείας. Αρνήθηκε να πάει στο συνέδριο της AIPΑC, όπου οι ισχυροί και οι υψηλά ισταμένοι όλων των αποχρώσεων υποτίθενται ότι πρέπει να γλείφουν την εβραϊκή μπότα. Ακόμη και ο Ντόναλντ Τραμπ δεν τόλμησε να κρατά απόσταση, αλλά ο Μπέρνι το έκανε. <br /> <br /> Προσέλαβε τη γενναία <a href="http://coolamnews.com/b-sanders-choisit-une-anti-israelienne-convaincue-au-poste-de-coordinatrice-envers-les-electeurs-juifs/">Simone Zimmermann</a> ως συντονίστρια για τους Εβραίους ψηφοφόρους, το κορίτσι που είχε γράψει: «Άντε γαμ@@@... Bibi» και περιέγραψε τον Ισραηλινό πρωθυπουργό ως άθλιο χειραγωγό. Εκείνον τον ίδιο τον Μπιμπή τον οποίον είχαν δεχτεί η Γερουσία και το Κογκρέσο με επευφημίες τέτοιες που δεν είχαμε δει από τις συνελεύσεις του ΚΚΣΕ, όταν ο Στάλιν έπαιρνε το λόγο. Βέβαια, ο Μπέρνι την απέλυσε, αλλά το κατόρθωμα είχε συμβεί.<br /> <br /> Ο Μπέρνι Σάντερς έσπρωξε την Κλίντον στον τοίχο, και την ανάγκασε να επαναλάβει το εντελώς ξεπερασμένο σχήμα των «Αράβων τρομοκρατών» κατά του τόσου «θαρραλέου Ισραήλ», και χειρότερα ακόμη: αναγκάστηκε να υπερασπιστεί τον εαυτό της. Ποτέ Αμερικανός πολιτικός αναγκάστηκε να δικαιολογηθεί για κατηγορία για το φιλο-ισραηλινό εφησυχασμό του. Δεν ήταν καν δυνατό να το σκέπτεται κανείς. <br /> <br /> Κατά το ντιμπέιτ των Ρεπουμπλικανών, γίναμε μάρτυρες μιας «φυσιολογικής» σκηνής: ο Κρουζ κατηγόρησε τον Τραμπ ότι παραείναι μαλακός με το Ισραήλ, και ο Τραμπ υπεραμύνθηκε χωρίς πάθος. <br /> <br /> Στη Δημοκρατική μονομαχία, η Κλίντον βρέθηκε στη θέση του κατηγορουμένου, και δεν μπορούσε να καθαρίσει, γεγονός που αποτελεί μια τεράστια ανατροπή.<br /> <br /> Το μεγαλύτερο επίτευγμα του Μπέρνι είναι το <a href="http://www.leparisien.fr/flash-actualite-monde/bernie-sanders-a-eu-un-entretien-prive-avec-le-pape-16-04-2016-5721019.php#xtref=https%3A%2F%2Fwww.google.fr%2F">προσκύνημα στη Ρώμη</a>, και η συνάντησή του την αυγή με τον Πάπα. Λίγο πριν από την κρίσιμη προκριματική στη Νέα Υόρκη, αντί να πάει στη Wall Street και να αγκαλιάσει έναν τραπεζίτη, αντί να τρέξει στο Μπρούκλιν (τη γενέτειρά του) για να αγκαλιάσει έναν ραβίνο, ο Σάντερς έφυγε από τη Νέα Υόρκη και έκανε το πιο αντι-εβραϊκό πράγμα που μπορεί να κάνει ένας Εβραίος· πήγε να γονατίσει ενώπιον του Βικάριου του Χριστού.<br /> <br /> Παρά το περιβόητο πλουραλισμό του, και την περίφημη ανοχή του, το εβραϊκό κατεστημένο είναι τόσο αντιχριστιανικό και εχθρικό προς την Εκκλησία όσο ήταν κατά τον Μεσαίωνα. Το έμαθα με σκληρό τρόπο την πρώτη φορά που ανάφερα τον Χριστό, το 2002, με έναν κτύπο της καρδιάς, πέρασα από το καθεστώς του γενναίου δημοφιλούς Ισραηλινού σε εκείνο του Σουηδού νεοναζί (υπάρχουν εκατοντάδες σελίδες στα αρχεία της Βικιπαίδεια, γεμάτες με αυτό το είδος αντιρρήσεων). <br /> <br /> Οι εβραϊκές εφημερίδες δεν αναφέρουν την Εκκλησία παρά μόνο σε δύο περιπτώσεις: για να μιλήσουν για τους ιερείς παιδεραστές και για να απαιτήσουν περισσότερη μετάνοια από την εκκλησία. Μισούν τον Πάπα για περισσότερους λόγους από ό, τι θα μπορούσα να απαριθμήσω εδώ. Η ακρόαση του Σάντερς ήταν ένα πολύ τολμηρό βήμα προς τα εμπρός για να αμφισβητηθούν οι Εβραίοι και το φιλελεύθερο κατεστημένο.<br /> <br /> Γιατί «και το φιλελεύθερο κατεστημένο»; Ας εφαρμόσουμε το ξυράφι του Occam στην παραπάνω φράση: "Οι Εβραίοι είναι το φιλελεύθερο κατεστημένο στη Ουάσινγκτον... οι Αμερικανοί Εβραίοι διαθέτουν μια πραγματική κοινωνικο-πολιτική εξουσία αυτή τη στιγμή στην αμερικανική ζωή», σύμφωνα με τα λόγια του <a href="http://mondoweiss.net/2016/03/garland-nomination-is-moment-of-humble-reflection-for-us-jews/">Philip Weiss</a>. Και να που εδώ αυτό το φιλελεύθερο εβραϊκό κατεστημένο υπονομεύεται από έναν δικό τους.<br /> <br /> Στο Ισραήλ, ο άνθρωπος του δρόμου είναι φωναχτά εχθρικός προς τον Σάντερς. «Αυτός δεν είναι Εβραίος», είπαν στην ομάδα του Mondoweiss. Αλλά οι Εβραίοι των ΗΠΑ φαίνονται διαιρεμένοι μεταξύ της AIPAC και του Σάντερς.<br /> <br /> Το ισραηλινό ζήτημα στην πολιτική ζωή των ΗΠΑ δεν αφορά μόνο το Ισραήλ, είναι το σύμβολο της εβραϊκής κυριαρχίας. Χαϊδεύοντας το Ισραήλ προς την κατεύθυνση της τρίχας, οι Αμερικανοί πολιτικοί αναγνωρίζουν αυτή τη κυριαρχία. Και αυτό αντανακλάται στη στάση τους απέναντι στις τράπεζες, οι οποίες είναι όσο εβραϊκές όσο οι συναγωγές, ή ακόμη περισσότερο, και στην ελευθερία του εμπορίου, η οποία ευνοεί τους Εβραίους.<br /> <br /> Ο Σάντερς επαναστάτησε εναντίον αυτών των κλασσικών εβραϊκών συμπεριφορών· κάλεσε να τα σπάσει με τις τράπεζες, και μίλησε ενάντια στις συμφωνίες «ελεύθερου εμπορίου» που καταστρέφουν τη αμερικανική βιομηχανία, καταστρέφουν τους Αμερικανούς εργαζόμενους και εκκολάπτουν ακόμη περισσότερους χαρούμενους δισεκατομμυριούχους kosher. Αυτό είναι χειρότερο από το να μην είσαι « αρκετά ενεργός στην υποστήριξη του Ισραήλ», είναι μια πρόδηλη δυσπιστία της εβραϊκής παράδοσης, που δίνει τη προτεραιότητα στη χρηματοπίστωση. <br /> <br /> Υπήρχαν πολλοί νέοι Εβραίοι, σαν τον Σάντερς το 1968· αλλά συχνά άλλαξαν ρούχα. Μήπως έγινε κατά την απεργία των σχολείων της Νέας Υόρκης, όπως μου είπε ο Τσόμσκι, όταν οι Εβραίοι διαπίστωσαν ότι η ισότητα δεν ήταν προς το συμφέρον τους; Μήπως αγοράστηκαν και διαφθάρηκαν; Ή παρασύρθηκαν από το Σιωνισμό; Τέλος πάντων, είναι υπέροχο να βλέπουμε ότι ένας άνθρωπος, ο Μπέρνι Σάντερς, κατάφερε να κρατήσει φλεγόμενο το φανό και το μετέφερε στο άκρο του χεριού μέχρι σήμερα, για να ανάψει αυτή τη μεγάλη νέα γενιά των Αμερικανών της χιλιετίας.<br /> <br /> Δεν γνωρίζουμε αν θα νικήσει, αλλά έχει ήδη αποδείξει ότι μπορούμε να αμφισβητήσουμε το φιλελεύθερο εβραϊκό κατεστημένο, και να επιβιώσουμε αρκετό καιρό για να το πούμε! Άλλοι θα έρθουν μετά από αυτόν, και η εβραϊκή κυριαρχία θα ηττηθεί, γιατί έφερε πάρα πολύ δυστυχία στους Αμερικανούς και τον υπόλοιπο κόσμο. Περιττό να πούμε, ότι θα απελευθερωθούν και όλοι οι Εβραίοι, γεγονός που θα τους επιτρέψει να ξαναβρεθεί η αρμονική συμφωνία με το υπόλοιπο των συμπατριωτών τους.<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

ΗΠΑ: Ο Μπέρνι Σάντερς σπάει τους κανόνες του παιχνιδιού

"Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι Εβραίος θα είναι αυτός που θα τερματίσει την εβραϊκή ηγεμονία εντός των ΗΠΑ..." Israël Shamir , ...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπερπτήσεις εντός ελληνικού εδάφους από ελικόπτερα Mi-17 της ΠΓΔΜ .

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9K2RupVpDzU08hY-RuGZbSG4_bExNXauODDEyLDXttN0OEri1iGu3jbUoZKWnOiXGkU7BvYLH02uRaRZajhcMx8s07-usEbua8Y7DU593wlJZlLnFel9VH0aocCFbvfzwbE6xgDtcfCQ/s1600/Mi-17+tis+pgdm.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9K2RupVpDzU08hY-RuGZbSG4_bExNXauODDEyLDXttN0OEri1iGu3jbUoZKWnOiXGkU7BvYLH02uRaRZajhcMx8s07-usEbua8Y7DU593wlJZlLnFel9VH0aocCFbvfzwbE6xgDtcfCQ/s640/Mi-17+tis+pgdm.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Δύο ελικόπτερα της ΠΓΔΜ, εισήλθαν στο FIR Αθηνών και πραγματοποίησαν τις ακόλουθες υπερπτήσεις αναφέρει το <a href="http://www.geetha.mil.gr/el/briefing-el/press-el/5446-yperpthseis-elikopterwn-pgdm.html" target="_blank">ΓΓΕΘΑ</a>:<br /> την 09:33, άνωθεν περιοχής Ευζώνων στα 7.000 πόδια, με έξοδο από το FIR Αθηνών την 09:34<br /> την 09:49, άνωθεν περιοχής Ευζώνων στα 8.300 πόδια, με έξοδο από το FIR Αθηνών την 09:50<br /> <br /> Τα ανωτέρω Ε/Π αναγνωρίστηκαν σύμφωνα με τους διεθνείς κανόνες και κατά πάγια πρακτική.<br /> Μετά τους Τούρκους έχουμε τώρα και τους σκοπιανούς οι οποίοι αποθρασύνθηκαν και κάνουν «υπερπτήση» πάνω από ελληνικό έδαφος. Πρόκειται για λίαν επικίνδυνη πρακτική η οποία εμφανίζει την χώρα μας ως «ξέφραγο αμπέλι».<br /> <br /> Υπενθυμίζεται ότι οι  Σκοπιανοί έχουν στην κατοχή τους ελικόπτερα των τύπων<br /> Mi-24K           2<br /> Mi-24V           10<br /> Mi-8MTV-1     8<br /> Mi-17  3<br /> UH-1H            2<br /> <br /> Γεγονός που συνιστά «αστεία» την εκδοχή του στρατιωτικού κίνδυνου για την χώρα μας,   αλλά αυξάνει την αστάθεια στον τομέα  επίπεδο ασφάλειας της  χώρας  μας στην περιοχή των ελληνο-σκοπιανών συνόρων .<br /> <br /> Αυτό είναι στην ουσία το τρίτο περιστατικό μέσα στο έτος , ενώ η τελευταία «εισβολή» εντός  ελληνικού εναέριου χώρου πραγματοποιήθηκε στις 26 Μαρτίου 2016.<br /> Το  ελληνικό Υπουργείο Εξωτερικών μετά την ανακοίνωση απο το ΓΕΕΘΑ  οφείλει να προβεί στις απαραίτητες διπλωματικές ενέργειες προς τα Σκόπια.<br /> <br /> Εκτιμάται όμως ότι πολύ σύντομα οι ελληνικές ένοπλες δυνάμεις θα δώσουν την κατάλληλη απάντηση.<br /> <br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Υπερπτήσεις εντός ελληνικού εδάφους από ελικόπτερα Mi-17 της ΠΓΔΜ .

Δύο ελικόπτερα της ΠΓΔΜ, εισήλθαν στο FIR Αθηνών και πραγματοποίησαν τις ακόλουθες υπερπτήσεις αναφέρει το ΓΓΕΘΑ : την 09:33, άνωθεν περ...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπερσυγκέντρωση τουρκικών αρμάτων στα συριακά σύνορα ενώ οι Ρώσοι μεταφέρουν βαρύ πυροβολικό στην ΒΔ Συρία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr4TKKXPe88I6p21-LUFsD48wqVqMveAgDCV0qWX3O3U-Tjm8VOosbjpY1PyzX3e-gkjxOCNVzJXxJ3GZTJFOtitUCr2kj6Q-TlJKJ_w7fnBn8HaaZr9yyar0C6adB2BYUgTbC1alN9n8/s1600/sygkentrwsi+toyrkikwn+strateymatwn+sta+synora+me+syria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjr4TKKXPe88I6p21-LUFsD48wqVqMveAgDCV0qWX3O3U-Tjm8VOosbjpY1PyzX3e-gkjxOCNVzJXxJ3GZTJFOtitUCr2kj6Q-TlJKJ_w7fnBn8HaaZr9yyar0C6adB2BYUgTbC1alN9n8/s640/sygkentrwsi+toyrkikwn+strateymatwn+sta+synora+me+syria.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /></b> <b>Γ. Μοτσάκος*</b><br /> Ο <a href="http://www.hurriyetdailynews.com/number-of-tanks-increased-across-syrian-border-against-isil-.aspx?page" target="_blank">τουρκικός τύπος</a> αναφέρει σήμερα την  μαζική μετακίνηση τουρκικών τεθωρακισμένων  ταξιαρχιών με άρματα  μάχης Μ-60 SABRA, κατά μήκος των συνόρων Τουρκίας-Συρίας , τονίζοντας ότι αυτό αποτελεί  προληπτικό μέτρο κατά του Ισλαμικού Κράτους .<br /> <br /> <strong>Εκατοντάδες άρματα μάχης αποστέλλονται από την  5^η τουρκική τεθωρακισμένη Ταξιαρχία στο Γκαζιαντέπ και τώρα ευρίσκονται κατά μήκος των συνόρων με την Συρία .</strong><br /> <br /> Την ίδια ακριβώς χρονική στιγμή σύμφωνα με <a href="http://www.unian.info/world/1325704-the-washington-post-russian-artillery-syrian-troops-shifting-back-to-northern-syria.html?" target="_blank">δημοσίευμα</a> , οι Ρώσοι οι οποίοι γνωρίζουν τα πάντα στην περιοχή, από κοινού  με  συριακές δυνάμεις έχουν μετακινήσει επίλεκτα  στρατεύματα και βαρύ πυροβολικό, καθώς και πυραύλους   Iskander στην βόρεια Συρία.<br /> Πρόκειται για μία ακόμη τακτική κίνηση του Κρεμλίνου στον αποκλεισμό του ενδεχόμενου εισβολής τουρκικών δυνάμεων στην ΒΔ Συρία , με την οποία οι Τούρκοι έχουν «φαγωθεί» λόγω της παρουσίας Κουρδικών  τακτικών δυνάμεων  .<br /> Πρόκειται για  κινήσεις ιδιαίτερα επίλεκτων ρωσικών  στρατευμάτων, όπως αναφέρθηκε για πρώτη φορά από την  αμερικανική εφημερίδα Wall Street Journal, και  εμπειροπόλεμων δυνάμεων πιστών στο Σύριο πρόεδρο Μπασάρ αλ-Άσαντ, που κατέλαβαν πρόσφατα την πόλη της Παλμύρας από το Ισλαμικό Κράτος στα τέλη του περασμένου μήνα.<br /> Οι Τούρκοι Εκτός από τα οβιδοβόλα FIRTINA των 155 mm , μετακίνησαν και επιλαρχίες τεθωρακισμένων  στα σύνορα της πόλης Kilis », προκειμένου να ενισχυθούν οι μονάδες αρμάτων μάχης , τα οποία  χρησιμοποιούν θερμικές κάμερες και μεγάλου διαμετρήματος πυροβόλα .<br /> <br /> <img alt="turks" class="aligncenter wp-image-3424656 size-large" height="389" sizes="(max-width: 700px) 100vw, 700px" src="http://cdn-pentapostagma.pressidium.com/wp-content/uploads/2016/04/turks-700x389.jpg" srcset="http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2016/04/turks-250x139.jpg 250w, http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2016/04/turks-700x389.jpg 700w, http://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2016/04/turks.jpg 720w" width="700" /><br /> <br /> Εκτός από τα οβιδοβόλα και τα άρματα SABRA με πυροβόλα των 120 χιλιοστών , μεταφέρθηκαν και μίνι μη επανδρωμένα αεροσκάφη πάνω  σε φορτηγά  των υπηρεσιών ασφαλείας γράφει η εφημερίδα Hürriyet.<br /> Επιπλέον, η συλλογή πληροφοριών από την ΜΙΤ έχει αυξηθεί με δεκάδες άνδρες  που σχετίζονται με τον τομέα πληροφοριών από την  Αεροπορική Βάση στο Ιντσιρλίκ στη νοτιοανατολική επαρχία των Αδάνων, επιτρέποντας στις τοπικές πηγές πληροφοριών να χρησιμοποιούνται πιο αποδοτικά, σύμφωνα με  τουρκικά δημοσιεύματα.<br /> Από την άλλη πλευρά τα  συριακά στρατεύματα, τα οποία υποστηρίζονται  από  τις ιρανικές χερσαίες  εδάφους και την ρωσική αεροπορία  επιτυγχάνουν την μία νίκη μετά την άλλη επί των ισλαμιστών, τώρα βάζουν στο στόχαστρο τον τουρκικό στρατό  .<br /> Παρά το γεγονός ότι ο Πρόεδρος της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν δεσμεύτηκε να αποσύρει τις ρωσικές δυνάμεις από τη Συρία τον περασμένο μήνα, ένα μεγάλο μέρος  των ρωσικών αεροσκαφών, συμπεριλαμβανομένων των προηγμένων επιθετικών ελικοπτέρων , εξακολουθούν να πολεμούν στην Συρία .<br /> Εκτός από την δύναμη αυτή  η Ρωσία έχει μεταφέρει πυραυλικά συστήματα και  βαρύ πυροβολικό εντός του συριακού εδάφους.  Επιπλέον,  Ρώσος ανώτατος αξιωματικών είναι επικεφαλής των δυνάμεων των  Ειδικών Επιχειρήσεων και ενεργεί με συμβουλευτικό ρόλο και συντονίζει τα πάντα .<br /> Όπως λοιπόν γίνεται  κατανοητό οδεύουμε σε μια ενδεχόμενη σύσγκρουση Τουρκίας και Ρωσίας στην ΒΔ Συρία , από την οποία οι Τούρκοι δεν κάνουν πίσω σε καμία περίπτωση.<br /> <br />  *<b><i>Ειδικός σε Θέματα Άμυνας και Ασφάλειας Πληροφοριών (Βαλκανίων  και χωρών Κ.Α.Κ )</i></b><br /> <br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/2" target="_blank">πηγή</a>

Υπερσυγκέντρωση τουρκικών αρμάτων στα συριακά σύνορα ενώ οι Ρώσοι μεταφέρουν βαρύ πυροβολικό στην ΒΔ Συρία.

Γ. Μοτσάκος* Ο τουρκικός τύπος αναφέρει σήμερα την  μαζική μετακίνηση τουρκικών τεθωρακισμένων  ταξιαρχιών με άρματα  μάχης Μ-60 SABRA,...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αναπόφευκτη ελληνοτουρκική σύγκρουση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVtsV8dW_hSfZbyuF_wYT9qpMVKkelyzOcDm2-iMjXLW2kC9y2YtdG3hFvneBjR0_Ej00RxL18HFgnwcXe4FpzGL0c9S1iQU4AeJjmZvoEp22kX_t1la20lnqXu8GkS_Uaaa7rKTj7A8I/s1600/ellinotoyrkiki+syraxi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="310" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVtsV8dW_hSfZbyuF_wYT9qpMVKkelyzOcDm2-iMjXLW2kC9y2YtdG3hFvneBjR0_Ej00RxL18HFgnwcXe4FpzGL0c9S1iQU4AeJjmZvoEp22kX_t1la20lnqXu8GkS_Uaaa7rKTj7A8I/s640/ellinotoyrkiki+syraxi.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /></b> <b>Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής </b><br /> <br /> Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε μία νέα έξαρση τουρκικών προκλήσεων προς την Ελλάδα στο Αιγαίο. Κάποιοι παρατηρητές, μάλιστα, διαπιστώνουν πως η εμμονή των τουρκικών προκλήσεων φτάνει στο σημείο της επιδίωξης κάποιου λάθους με κατάρριψη τουρκικού αεροσκάφους από την πλευρά της Ελλάδας… Κι αυτό είναι ένα γεγονός, που αν εξεταστεί ως πιθανότητα, αρκεί για να σημάνει τον συναγερμό τόσο στην ελληνική διπλωματία και την πολιτική ηγεσία της Ελλάδας όσο και στο Ελληνικό Πεντάγωνο, του οποίου η ηγεσία παρατηρεί με προσοχή, καταγράφει και αναπροσαρμόζει στρατηγικές τακτικές και κινήσεις, λαμβάνοντας υπόψιν ένα πλήθος δεδομένων και παραγόντων, χρησιμοποιώντας φίλτρα ανάγνωσης και δημιουργία ανάλογων απαντητικών σεναρίων στην τουρκική «υπερκινητικότητα».<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> Αν και έχουν ενταθεί οι φωνές για επικείμενη τουρκική «ακραία ενέργεια», μετά και την –παρά τις όποιες αρνήσεις της κυβέρνησης- μέγιστη από την πλευρά της Τουρκίας εκμετάλλευση της παρουσίας (ή ανυπαρξίας;) του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο<br /> <ul> <li>• όπου η Τουρκία επέβαλλε τα όρια στις γραμμές πλεύσης και παρατήρησης των ΝΑΤΟϊκών πλοίων (απαγόρευση πλου στα Δωδεκάνησα, οριογραμμή στο μέσον του Αιγαίου), </li> <li>• αλλά και την πρόσφατη σειρά παραβάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου και υπερπτήσεων πάνω από Ελληνικά νησιά, </li> <li>• αφού προηγουμένως υπήρξαν και θρασύτατες αμφισβητήσεις της ελληνικότητας κάποιων νησίδων (π.χ. Κίναρος), </li> </ul> για να κατανοήσουμε τα όσα συμβαίνουν ή έχουν προγραμματισθεί να συμβούν, θα πρέπει να κοιτάξουμε προς την πλευρά της Τουρκίας, ενώ δεν θα πρέπει να λησμονούμε και την ελληνική κατάσταση η οποία αποτελεί και μέρος τόσο των όσων διαδραματίζονται στο Αιγαίο, όσο και εκείνων που ενδέχεται λίαν συντόμως να συμβούν.<br /> <br /> Η Τουρκία είναι μία χώρα που επί δεκαετίες εφαρμόζει αναθεωρητική πολιτική, αμφισβητώντας όλες τις Διεθνείς Αποφάσεις και Συνθήκες, μη μετέχοντας σε οτιδήποτε βλάπτει τα συμφέροντά της και θέτοντας συνεχώς ζητήματα –με πιεστικό τρόπο- επιχειρεί την δημιουργία «ζωτικών χώρων» τους οποίους σκοπεύει να υφαρπάξει και να εκμεταλλευθεί. Η γείτονα χώρα είναι σχεδόν αναγκασμένη να εφαρμόζει αυτή την επιθετική τακτική, και είναι γεγονός πως μέχρι πρότινος κατάφερνε εκμεταλλευόμενη την γεωστρατηγική της θέση να αποκομίζει τα μέγιστα δυνατά αποτελέσματα, εμφανιζόμενη –έστω και με πλάτες τρίτων- ως πανίσχυρη χώρα, με επιδιώξεις να καταστεί έως και υπερδύναμη στον χώρο μεταξύ Βιέννης και Τεχεράνης…!<br /> <br /> Όμως οι αλλαγές των γεωπολιτικών συνθηκών –κυρίως μετά την είσοδο της Ρωσίας στη Συρία και στην μάχη κατά του ISIS το οποίο στήριζε και συνεχίζει, εμμέσως πλην σαφώς, να υποστηρίζει ο Ταγίπ Ερντογάν- μετέβαλαν την ισχύ των ήδη υπαρχόντων γεωπολιτικών δυνάμεων, ενώ δημιούργησαν και νέους «παίκτες», όπως οι Κούρδοι», με αποτέλεσμα η Τουρκία να απειλείται όχι μόνο να χάσει ένα μέρος του γεωγραφικού της χώρου (νοτιοανατολική Τουρκία), αλλά να χάσει και τον γεωστρατηγικό της ρόλο από τους Κούρδους. Και μία τέτοια ήττα (έστω και με διεθνή συμφωνία) θα πρέπει να βρει κάποιο επαρκές αντιστάθμισμα, ειδάλλως <a href="http://www.geostrategy.gr/pdf/20140824%20Trisected%20Turkey.pdf" target="_blank">η Τουρκία απειλείται είτε με διάλυση είτε με τριχοτόμηση (εθνικά, θρησκευτικά και πολιτικά)</a>.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU8uaHDje6z0OMlog7g-lrEwSrYOszPbPgkLP7W24xK1uJNaSS8Y7ab0bNPGDaGXoO7UfyCa-_gz6MksmQ-jYPN_vGv0IzCIBEcCkE_B-Uu6oOjciog6_mhs3wrkG8eBzyNMnkrt2QU6Q/s1600/%25CE%25A7%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF.png" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="255" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjU8uaHDje6z0OMlog7g-lrEwSrYOszPbPgkLP7W24xK1uJNaSS8Y7ab0bNPGDaGXoO7UfyCa-_gz6MksmQ-jYPN_vGv0IzCIBEcCkE_B-Uu6oOjciog6_mhs3wrkG8eBzyNMnkrt2QU6Q/s320/%25CE%25A7%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF.png" width="320" /></a></div> <b>Η Τουρκία, όμως, αντιμετωπίζει και έναν ακόμη παράγοντα που </b><a href="http://www.geostrategy.gr/pdf/20160306%20Refugees%20&%20Climate%20Change.pdf" target="_blank"><b>απειλεί την σημερινή της ύπαρξη. Και αυτός ο παράγοντας είναι το κλίμα.</b> Όπως έγραψε ο γεωπολιτικός αναλυτής κ. Χ. Μηνάγιας</a>, αυτός είναι ένας ακόμη παράγοντας που κρίνεται σκόπιμο να αξιολογηθεί ανάλογα από την ελληνική πλευρά, δεδομένου ότι μεσοπρόθεσμα, αυτός θα οξύνει έτι περαιτέρω την υπάρχουσα κατάσταση με απρόβλεπτες συνέπειες. Συγκεκριμένα, αναφερόμαστε στην έκθεση του Ινστιτούτου Διαστημικών Ερευνών GISS (Goddard Institute for Space Studies) της NASA, αναφορικά με τις κλιματικές αλλαγές και την ξηρασία που άρχισε το 1998, η οποία θεωρείται ως η χειρότερη των τελευταίων 900 ετών για την περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, που περιλαμβάνει την Τουρκία, την Κύπρο, το Ισραήλ, την Παλαιστίνη, την Ιορδανία και το Λίβανο.<br /> Σε ότι έχει να κάνει με την Τουρκία, αυτή είναι μία από τις χώρες που θα επηρεασθεί σημαντικά από τις κλιματικές αλλαγές, λόγω της υπερθέρμανσης του πλανήτη, διότι η κλιματική της δομή διαφέρει από περιοχή σε περιοχή λόγω της κατακερματισμένης τοπογραφίας της.<br /> Αποτέλεσμα αυτού είναι η ερήμωση σημαντικού μέρος της υπάρχουσας γεωγραφικής τουρκικής επικράτειας που θα επιφέρει τόσο την αναγκαστική μετακίνηση μεγάλου τμήματος του πληθυσμού σε άλλες περιοχές της Τουρκίας, όσο και την ερήμωση παραγωγικών εκτάσεων μειώνοντας έτσι την δυνατότητα της χώρας να θρέψει τους κατοίκους της. Ο μόνος, ίσως, τρόπος, μεσοπρόθεσμης αποτροπής μίας τέτοιας εξέλιξης, είναι ο έλεγχος των υδάτων ποταμών που βγαίνουν από την Τουρκία σε άλλες χώρες. Μία τέτοια εξέλιξη (αν και ήδη εφαρμόζεται σε χαμηλά επίπεδα) είναι δεδομένο πως θα φέρει στην Τουρκία προβλήματα σωρευτικά πολύ μεγαλύτερα από τα χειρότερα που η ηγεσία της μπορεί να υπολογίσει…<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> <b>Το δημογραφικό στοιχείο</b> είναι ένας ακόμη παράγοντας, που σε συνδυασμό με την κλιματική αλλαγή μετατρέπεται σε ωρολογιακή βόμβα για την ίδια την Τουρκία. Η αλλαγή, επιπλέον, των σχεδιασμών της τουρκικής ηγεσίας για την Συρία και την κατάκτηση πλουτοπαραγωγικών εδαφών (ενέργεια, γεωργία, κτηνοτροφία κ.α.) μετά την ρωσική επέμβαση, φαίνεται πως έχει εγκλωβίσει στο εσωτερικό της Τουρκίας ένα σημαντικό τμήμα προσφύγων από τη Συρία, οι οποίοι δεν πρόκειται να επιστρέψουν στα συριακά εδάφη, είτε εξαιτίας της αντιπολιτευτικής δράσης που ανέπτυξαν μέλη των οικογενειών τους, είτε εξαιτίας της συνεργασίας και συμμετοχής τους σε σφαγές αμάχων σε Συρία και Ιράκ. <br /> Έτσι, στα <a href="http://www.geostrategy.gr/pdf/20160131%20Population,%20refugee%20and%20demographic%20imbalance%20in%20Turkey.pdf" target="_blank">75 (περίπου) εκατομμύρια των κατοίκων της Τουρκίας</a>, προστίθενται νέοι αριθμοί, που πιέζουν την ήδη ασθμαίνουσα έως καταρρέουσα τουρκική οικονομία. Δυστυχώς για την ίδια την Τουρκία, οι σωρευόμενοι πληθυσμοί δημιουργούν επιπρόσθετα προβλήματα στα ήδη υπάρχοντα (Κούρδοι, αλεβίτες κ.α.), προσφέροντας πολλαπλασιαστική ισχύ στην ανεύρεση και την όσο το δυνατόν συντομότερα εκμετάλλευσή τους μέσω της μετακίνησης πληθυσμού σε αυτού τους χώρους. Αν και η Άγκυρα επιχειρεί –μέσα στα πλαίσια μίας ευρύτερης εφαρμοζόμενης σύνθετης επιθετικής ισλαμικής πολιτικής- να μετακινήσει τμήμα των «προσφύγων» προς την Ευρώπη λαμβάνοντας χρηματικά ανταλλάγματα, αλλά και «απαιτώντας» την ελεύθερη μετακίνηση τούρκων πολιτών προς την Ευρώπη (και ουσιαστικά μερική εκτόνωση της εσωτερικής δημογραφικής – οικονομικής ασφυκτικής πίεσης που σήμερα υφίσταται), είναι βέβαιο πως θα αποσπάσει βραχυπρόθεσμα αποτελέσματα, τελικά επιλέγει, με την τακτική των πολλαπλών στόχων που αποτελεί πάγια μέθοδο της Τουρκίας, να επιχειρήσει τον πολλαπλασιασμό των ό,ποιων οφελημάτων της, εκμεταλλευόμενη την γενικότερη γεωπολιτική αστάθεια εις βάρος της Ελλάδας και ιδιαίτερα της σημερινής κυβέρνησης που αρνείται πεισματικά να αντιληφθεί το αναπόφευκτο του πράγματος, δηλαδή της επικείμενης ελληνοτουρκικής σύγκρουσης…<br /> <br /> Παράλληλα <b>το θέμα της ενεργειακής ανεπάρκειας της γείτονος</b> (στην Κωνσταντινούπολη υπάρχουν συνεχείς και τακτικές σε καθημερινή βάση διακοπές –ανά περιοχές- στην παροχή ηλεκτρικού ρεύματος) πιέζει αφόρητα για λύση, «αναγκάζοντας» την τουρκική ηγεσία να προσπαθεί να υφαρπάξει (μέσω απειλών να συμμετάσχει ως συνιδιοκτήτης) τα δικαιώματα της Κύπρου, να διαταράσσει τις ενεργειακές σχέσεις Ελλάδας – Κύπρου – Αιγύπτου – Ισραήλ και, φυσικά, εκμεταλλευόμενη την φοβικότητα των ελληνικών κυβερνήσεων να θέτει θέματα γκρίζων ζωνών στο Αιγαίο, να αμφισβητεί την υφαλοκρηπίδα του Καστελλόριζου (αποσκοπώντας στην υπό την απειλή άσκησης βίας υφαρπαγή της πλουσιότατης σε ενεργειακά κοιτάσματα ελληνικής ΑΟΖ), να θέτει ζητήματα για την ελληνικότητα του Αιγαίου, και να αμφισβητεί έως και την ελληνικότητα της,… Γαύδου, αποσκοπώντας στην δημιουργία ενός «ανατολίτικου παζαριού», που υπό την απειλή της χρήσης βίας θα προσφέρει θετικά αποτελέσματα για την Τουρκία μετατρέποντάς την σε «συνιδιοκτήτη» ενεργειακών κοιτασμάτων που είτε θα απεξαρτήσουν σε πολύ σημαντικό βαθμό την ίδια από τη Ρωσία, είτε θα την κάνουν συμμέτοχο στα κέρδη από ενέργεια που θα αγοράζει η Ευρώπη…<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLhEaPEAFOunnNr4k0S89shH9XcKBB5pK0fHUizaTXHjAU-g4mFX4KVdikQ3VtLdu1RHnUg0UlZAmxzLCrzKpNHV8AN9YaHFYPRoiXYsniEZoVZxXRHjmc5Vx4sGkm5D3O3APFxwhgaMA/s1600/turk-isis.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="192" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLhEaPEAFOunnNr4k0S89shH9XcKBB5pK0fHUizaTXHjAU-g4mFX4KVdikQ3VtLdu1RHnUg0UlZAmxzLCrzKpNHV8AN9YaHFYPRoiXYsniEZoVZxXRHjmc5Vx4sGkm5D3O3APFxwhgaMA/s320/turk-isis.jpg" width="320" /></a></div> Αυτοί οι λόγοι, υποβοηθούμενοι από<b> το (παν)ισλαμικό στοιχείο που εισάγει ο Ερντογάν </b>(εκμετάλλευση της θρησκείας έως και "μυστική" συνεργασία με το ISIS, ως υποβοήθηση των πολιτικών στόχων και της ματαιοδοξίας του τούρκου προέδρου να μετατραπεί σε «σουλτάνο» ή ακόμη και σε… «χαλίφη»), δημιουργούν μία αφόρητη κατάσταση για την Ελλάδα, η οποία αντιμετωπίζει μία «πανίσχυρη» Τουρκία, η οποία όμως (και εξαιτίας της «ιδιαιτερότητας» του χαρακτήρα του Ταγίπ Ερντογάν) στην πραγματικότητα δεν έχει πλέον χρόνο για άλλες συζητήσεις, αφού οι εξελίξεις τόσο στο εσωτερικό της (με τους Κούρδους του ΡΚΚ) όσο και στα ανατολικά και νοτιοανατολικά της Σύνορα (Κούρδοι Ιράκ και Συρίας), διαμορφώνουν ένα ζοφερό αύριο για την γείτονα χώρα, που αντιμετωπίζει πολύ σοβαρά την πιθανότητα πολιτικής αναταραχής εξαιτίας του (ήδη αναδυόμενου) Κουρδιστάν, της με χαρακτηριστικά δικτατορίας (ισλαμικού τύπου) σημερινής κυβέρνησης, αλλά και της «ρωσικής απάντησης» που δεν έχει δοθεί μέχρι στιγμής από την Μόσχα, μετά τα όσα συνέβησαν έπειτα από την κατάρριψη του ρωσικού βομβαρδιστικού Su-24 το Νοέμβριο του 2015…<br /> <br /> Η Τουρκία, λοιπόν, ψάχνει για μία σωτήρια διέξοδο απέναντι στα πολλαπλά προβλήματα που αντιμετωπίζει. Προβλήματα που αφορούν τόσο στο σήμερα όσο και στο αύριο της γείτονος χώρας. Προβλήματα που απειλούν αυτή καθεαυτή την ύπαρξή της. Προβλήματα που φαίνεται πως μπορούν να λυθούν, σε έναν σημαντικό τους βαθμό, από μία πιθανή μικρής έως μεσαίας έντασης – σύρραξης με την καταρρακωμένη οικονομικά Ελλάδα, η οποία κυβερνάται από πολιτικούς προτιμούν να συνομιλούν (έστω και με αρνητικά αποτελέσματα) παρά να πράττουν υπό τον κίνδυνο της αποτυχίας…, ενώ η σχέση τους με θέματα «εθνικού ενδιαφέροντος» είναι στην καλύτερη περίπτωση… «αμφιλεγόμενη».<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> Παρατηρώντας, την πρόσφατη <b>τουρκική κινητικότητα στις Οινούσσες, διαπιστώνουμε πως το μόνο βέβαιο είναι ότι η Άγκυρα δεν στοχεύει σε τίποτε μέσω της οποιασδήποτε κλιμάκωσης στην περιοχή αυτή και επιλέγει την τακτική της παραπλάνησης</b>. Ο λόγος είναι πολύ απλός. Η Τουρκία θέλει κάποια νησίδα που να «βλέπει» δυτικά προς το Αιγαίο. Και οι Οινούσσες, δυτικά «βλέπουν» στην Χίο… Οπότε, δώρον άδωρον, οι Οινούσσες όσον αφορά τις επί της ουσίας τουρκικές επιδιώξεις.<br /> <br /> Ενδεχομένως η Άγκυρα να ασκεί ένα είδος ψυχολογικού πολέμου κατά της ελληνικής κυβέρνησης. Ίσως, να χρησιμοποιεί την ένταση και την κλιμάκωση των εκ μέρους της παραβιάσεων στην περιοχή των Οινουσσών προκειμένου να μετρήσει τις ταχύτητες αντίδρασης, την ικανότητα νέων στελεχών της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας, τις οδούς (και τα ύψη) μετακίνησης των ελληνικών πολεμικών αεροσκαφών… Ενδεχομένως να επιχειρεί για να επιφέρει κόπωση στα στελέχη των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων (κυρίως στην Πολεμική Αεροπορία), ενώ ταυτόχρονα εξαναγκάζει σε σπατάλη πόρων αντιμετώπισης της παραβατικότητας των τουρκικών αεροσκαφών, ή να υλοποιεί μέτρα υποκλοπών σημάτων μεταξύ κέντρων διοίκησης και εμπλεκομένων μονάδων (εναέριων και επίγειων). <br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJksbmmLl1AbsRX08pn3Cq9hZSQdAjnUhyB8qbPwXcSn_Lq5KCqgmqawG0Jm2PCFhjBCYjHVdCif88Tu0fv50V6I0x28_z7ACqDzrT71wYxsFy9g_STfNOWlsv6IWenOqliva-nCKFQo8/s1600/omada_aigaiou_nisia15.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="181" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJksbmmLl1AbsRX08pn3Cq9hZSQdAjnUhyB8qbPwXcSn_Lq5KCqgmqawG0Jm2PCFhjBCYjHVdCif88Tu0fv50V6I0x28_z7ACqDzrT71wYxsFy9g_STfNOWlsv6IWenOqliva-nCKFQo8/s320/omada_aigaiou_nisia15.jpg" width="320" /></a></div> Σε κάθε περίπτωση <b>οι Οινούσσες είναι ένα πεδίο φθοράς για την Ελλάδα και λήψης χρήσιμων πληροφοριών για την Τουρκία.</b> Αν, μάλιστα, η Τουρκία προβεί και σε κατάρριψη δικού της αεροσκάφους κατά τη διάρκεια μίας εμπλοκής με την ελληνική πλευρά (σημειώνουμε πως η τουρκική αεροπορία έχει ήδη μεταθέσει τριπλάσιο αριθμό αεροσκαφών σε αναμονή στα πολεμικά της αεροδρόμια που επιχειρούν στο Αιγαίο), τότε μπορούμε <b>με σχεδόν απόλυτη βεβαιότητα να πούμε πως η Τουρκία στήνει στις Οινούσσες μία παγίδα, για να χτυπήσει άμεσα και ταχύτατα κάπου αλλού… Ενδεχομένως το «χτύπημα» της Τουρκίας να είναι διπλό</b> (γνωστή τακτική κίνηση στο σκάκι να θυσιάζεται κάποιος στρατιώτης σε κίνηση αποπροσανατολισμού) για να καταφέρει είτε να διασπάσει τις ελληνικές δυνάμεις είτε να εξαναγκάσει την Αθήνα να αποφασίσει ποιό μικρονήσι θα κρατήσει μεταφέροντας το κέντρο βάρους των ελληνικών δυνάμεων σε αυτό…<br /> Να σημειωθεί πως είναι αδύνατο για την Τουρκία να επιχειρήσει κατά ελληνικού νησιού με οργανωμένη υψηλού επιπέδου άμυνα, αφού κάτι τέτοιο είναι ισοδύναμο με αυτοκτονία...<br /> Επειδή η Τουρκία θέλει να καταλάβει κάποιο μικρονήσι ή βραχονησίδα που θα «βλέπει» στο Αιγαίο, ενώ πιθανότατα θα έχει διαπιστωμένα (γι αυτό τον λόγο γίνονται και οι έρευνες από τα τουρκικά σκάφη ερευνών) στην υφαλοκρηπίδα του ενεργειακά κοιτάσματα, αρκεί να ρίξουμε μία ματιά στον χάρτη για να διαπιστώσουμε τα «σημεία ενδιαφέροντος» της Άγκυρας στο Αιγαίο.<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> Αν και σε αυτή την περίπτωση τα οφέλη της Τουρκίας δεν είναι βραχυπρόθεσμα, ούτε έχουν σχέση με τα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει η Άγκυρα αυτή τη στιγμή, ως πρώτο θετικό αποτέλεσμα θα καταγραφεί μία περιφανής νίκη του πανίσχυρου Ερντογάν που θα συσπειρώσει τους τούρκους εθνικιστές γύρω του για να χρισθεί υπέρτατος άρχοντας και «σουλτάνος», ενώ ταυτόχρονα θα ανοίξει ένα κεφάλαιο συζητήσεων με την Ελλάδα και την Δύση, για ικανοποίηση περαιτέρω τουρκικών απαιτήσεων από την Ευρώπη αλλά και απαιτήσεων σχετιζόμενων με την Συρία (εδάφη τουρκμένων) και την Κύπρο (συνέταιρος στα ενεργειακά). Αυτομάτως, το γόητρο της Τουρκίας στα Βαλκάνια θα αυξηθεί κατακόρυφα, με αποτέλεσμα να εισπραχθούν ιδιαίτερα σημαντικά αποτελέσματα της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής σε χώρες όπως η Αλβανία, το Κόσσοβο και περιοχές όπως η Ελληνική Θράκη και η νότια Βουλγαρία (πυρήνας και κέντρο βάρους του επόμενου τουρκικού βήματος για τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου κρατιδίου βασιζόμενο στα «μοντέλα» Κύπρου και Κοσσόβου).<br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> Η Τουρκία με τα όσα συμβαίνουν στις Οινούσσες, αποπροσανατολίζει, αλλά ταυτόχρονα καταμετρά με ιδιαίτερη προσοχή τις αντιδράσεις κυρίως των προσώπων που θα πάρουν τις ό,ποιες αποφάσεις, αφού γνωρίζει πολύ καλά πως παρά τα ό,ποια οικονομικά προβλήματα, ο Ελληνικός Στρατός, έχοντας θέσεις άμυνας, μπορεί να αντέξει μερικά εικοσιτετράωρα τουρκικής βίας. Ο άγνωστος παράγοντας είναι το πολιτικό προσωπικό της χώρας, που κανείς δεν γνωρίζει εάν είναι σε θέση όχι μόνο να πάρει σημαντικές αποφάσεις, αλλά να ζήσει μερικά λεπτά υπό το καθεστώς της τουρκικής βίας… <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWrddo94Voeq-ZZMKf7hozu_OG16GOgpa0Y4c8YWvauL1UrkLzuut8YrNqLKqJP2HRG-YbnUzxi3ACpT8873hPDbow_W-wVeFgWKYVT2FBAYIg1KByGHMn-NculHEVRbUMvgne6N8Jlt4/s1600/italy-migrants-refugees.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="199" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgWrddo94Voeq-ZZMKf7hozu_OG16GOgpa0Y4c8YWvauL1UrkLzuut8YrNqLKqJP2HRG-YbnUzxi3ACpT8873hPDbow_W-wVeFgWKYVT2FBAYIg1KByGHMn-NculHEVRbUMvgne6N8Jlt4/s320/italy-migrants-refugees.jpg" width="320" /></a></div> Αν, τέλος, συνυπολογίσουμε, πως η Τουρκία είναι σε θέση να χειραγωγήσει, ένα σημαντικό μέρος του αγνώστου αριθμού λαθρομεταναστών που υπάρχουν σήμερα στην Ελλάδα αλλά και των τουρκοφρόνων μουσουλμάνων που υπάρχουν είτε σε ελληνικά νησιά είτε στην Θράκη, για να τους χρησιμοποιήσει σε ενέργειες καταστροφής υποδομών ή σε ενέργειες κατά ελλήνων πολιτών στα πλαίσια ενός «ανταρτοπολέμου» με σκοπό να δημιουργήσει αναταραχή στο εσωτερικό της Ελλάδας την ίδια στιγμή που το ανατολικό Αιγαίο θα φλέγεται, τότε ίσως κάποιοι στο Πεντάγωνο θα πρέπει να εισηγηθούν στην παρούσα κυβέρνηση τα… σχετικά, διαγράφοντας την φράση «ανοικτοί χώροι συγκέντρωσης» για τους λαθρομετανάστες και «άδεια κατοχής κυνηγετικού όπλου» από όσους έχουν την αμυδρή πιθανότητα εμπλοκής σε έναν ασύμμετρο πόλεμο εντός και εναντίον της Ελλάδας. <br /> <br /> Η Τουρκία, λοιπόν, αναθεωρεί, δημιουργεί ζωτικούς χώρους και ζητά να τους κατακτήσει. Δυστυχώς, όλοι οι παράγοντες δείχνουν πως η Τουρκία είναι αποφασισμένη (ουσιαστικά σε αδιέξοδο) να κινηθεί κατά της χώρας μας. Το ζητούμενο στην περίπτωση αυτή είναι πως εδώ και αρκετά χρόνια έχει τον έλεγχο των κινήσεων, εξαναγκάζοντας την Ελλάδα να παρακολουθεί «σβήνοντας φωτιές» που ανάβει η Άγκυρα. Και σε αυτό το μοτίβο, <b>η Τουρκία αποφασίζει που, πότε και πως θα κινηθεί, αιφνιδιάζοντας επί των συνόρων ή και στο εσωτερικό της Ελλάδας.</b><br /> Έχοντας την βεβαιότητα πως οι αρμόδιοι του Πενταγώνου παρακολουθούν, καταγράφουν και σχεδιάζουν επί των προβλέψιμων και απρόβλεπτων κινήσεων της γείτονος, εστιάζουμε το δικό μας ενδιαφέρον στις <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/2016/04/blog-post_874.html" target="_blank">αντιδράσεις του μεγάρου Μαξίμου</a>. Στο ποιες θα είναι αυτές οι αντιδράσεις, αν ποτέ υπάρξουν… Αλλά και στις αντιδράσεις του λαού, που εσχάτως δείχνει να έχει ξεχάσει τόσο την ιστορία του όσο και τις ευθύνες του...<br /> <br /> Σε αναμονή, λοιπόν, του "τυχαίου περιστατικού", που θα "δικαιολογεί" μία βίαιη τουρκική απάντηση, ας αναλογιστούμε εάν αυτοί που (υποτίθεται ότι) μας κυβερνούν, μπορούν και να υπερασπισθούν την χώρα. Η ερώτηση είναι ρητορική, επειδή όλοι μας γνωρίζουμε την απάντηση, αλλά, δυστυχώς, δεν έχουμε το σθένος να αλλάξουμε την απάντηση...<br /> <br /> <b>ΥΓ:</b> <i>Να σημειωθεί πως ο κίνδυνος των χειραγωγούμενων "προσφύγων" και των διάφορων ΜΚΟ ενδέχεται να είναι ένας πολλαπλασιαστής ισχύος του τουρκικού αναθεωρητισμού, που δεν θα παραμείνει σε θεωρητικό επίπεδο. Αυτό ας το σκεφτούν πολύ καλά όσοι ισχυρίζονται ότι... αποφασίζουν. Και φυσικά, κάτι τέτοιο δεν αφορά όλους τους "πρόσφυγες" - λαθρομετανάστες, αλλά μερικές χιλιάδες από αυτούς, που αρκούν για επιχειρήσεις μη συμβατές μέσα σε αστικά περιβάλλοντα...</i><br /> <br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η αναπόφευκτη ελληνοτουρκική σύγκρουση

Γράφει ο Κωνσταντίνος Τερζής  Το τελευταίο διάστημα παρατηρούμε μία νέα έξαρση τουρκικών προκλήσεων προς την Ελλάδα στο Αιγαίο. Κάποιοι...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι «ευαίσθητοι» Μουσταφά Κεμάλ & Ταγίπ Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ-C8b71kEOKpG1IQRQlk247-JX8r2mG16z55vAQSXtlDvHUrFZ5k4uYMEDWTKt6KPZl0rZ69Wv8giBB6VbIEazE28sFc-btgbKVRnL4I3-6dvHQQroKc9HWUH5rsJztMQ3jLQDu7pc2I/s1600/erdogan+mainomenos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgQ-C8b71kEOKpG1IQRQlk247-JX8r2mG16z55vAQSXtlDvHUrFZ5k4uYMEDWTKt6KPZl0rZ69Wv8giBB6VbIEazE28sFc-btgbKVRnL4I3-6dvHQQroKc9HWUH5rsJztMQ3jLQDu7pc2I/s640/erdogan+mainomenos.jpg" width="640" /></a></div> <br /><span style="color: #666666; font-size: large;">Κάποτε κινδύνευες να μιλήσεις για τον Μουσταφά Κεμάλ μέσα στην Τουρκία. Σήμερα κινδυνεύεις να μιλήσεις για τον Ταγίπ Ερντογάν όχι μόνο μέσα, αλλά και έξω από την Τουρκία.</span><br /><br /><b>Λεωνίδας Κουμάκης</b><br />Στην Τουρκία ανέκαθεν ο Μουσταφά Κεμάλ (1881-1938), ο ιδρυτής και πρώτος Πρόεδρος της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας (29/10/1928), θεωρείτο «πατέρας των Τούρκων» («Ατατούρκ»).<br /><br />Επί ενενήντα ολόκληρα χρόνια αν κάποιος τολμούσε να εκστομίσει κάτι εναντίον του, ακόμα και την πιο απλή αρνητική κρίση, τα είχε πολύ σκούρα. Αντιμετώπιζε άμεσο κίνδυνο να τον φάει μαύρο σκοτάδι. Το Βαθύ Κράτος σε πλήρη εναρμόνιση με την επίσημη κρατική εξουσία φρόντιζαν να διατηρούν το όνομα του Μουσταφά Κεμάλ σε σιδηρόφρακτη προστασία, με κανονικούς νόμους ή με πρακτικά «έργα» έξω από αυτούς.<br /><br />Θυμάμαι χαρακτηριστικά το 2006 όταν πραγματοποιήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το πρώτο Παγκόσμιο Συνέδριο των εκπατρισθέντων Κωνσταντινουπολιτών με την συμμετοχή δεκάδων Συλλόγων και Σωματείων από ολόκληρο τον κόσμο.<br /><br />Την εποχή εκείνη είχα την ιδιότητα του Προέδρου του ιστορικού Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών (το κτίριο του θεμελιώθηκε στην Καλλιθέα το 1928 από τον Ελευθέριο Βενιζέλο) και κανονικά θα έπρεπε να ήμουν παρών στο πρώτο παγκόσμιο συνέδριο.<br /><br />Η υπέργηρη όμως μητέρα μου, φορτωμένη με επώδυνες και τραυματικές μνήμες από τις αλλεπάλληλες διώξεις του Τουρκικού κράτους όταν ζούσαμε στην Κωνσταντινούπολη, επέμενε πως αν πήγαινα στην Τουρκία για το συνέδριο δεν θα την εύρισκα ζωντανή στην επιστροφή μου. Το γεγονός αυτό με υποχρέωσε να παρακαλέσω τον τότε Αντιπρόεδρο του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών να με αντικαταστήσει.<br /><br />Όταν, κατά την διάρκεια του Παγκόσμιου Συνέδριου της Κωνσταντινούπολης ο Αντιπρόεδρος ολοκλήρωσε την ομιλία του εκ μέρους του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών και επέστρεψε στην θέση του εντός της αίθουσας, πλήθος «δημοσιογράφων» έσπευσαν να τον φωτογραφίσουν ενώ κάποιοι άλλοι συζητούσαν με παράγοντες του Συνεδρίου. Τότε ένας από τους παράγοντες του συνεδρίου πλησίασε τον Αντιπρόεδρο και του είπε ότι «δημοσιογράφοι της Χουριέτ» ισχυρίζονται ότι έβρισε τον Μουσταφά Κεμάλ ζητώντας αντίγραφο της ομιλίας του. Όταν το έλαβε, οι συζητήσεις με τους «δημοσιογράφους της Χουριέτ» συνεχίστηκαν. Σε λίγο ο παράγοντας του συνεδρίου επέστρεψε στον εύλογα ανήσυχο Αντιπρόεδρο λέγοντας πως «οι δημοσιογράφοι της Χουριέτ» (βλέπε άνθρωποι της ΜΙΤ) επέμεναν ότι «έβρισε τον Μουσταφά Κεμάλ εκτός κειμένου».<br /><br />Αναστατωμένος ο τότε Αντιπρόεδρος του Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών επέμενε πως δεν συνέβη κάτι τέτοιο, αφού πραγματικά ο ισχυρισμός αυτός δεν ανταποκρινόταν στην αλήθεια.<br /><br />Λίγο αργότερα το θέμα είχε κλείσει με την αντιπαραβολή των φωτογραφιών του Αντιπροέδρου με τις δικές μου – οι Τούρκοι διέθεταν πλούσιο υλικό από την παρουσία μου στις Γενικές Συνελεύσεις του Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Συνεργασία στην Ευρώπη όπου, σαν εκπρόσωπος του ιστορικού Συλλόγου Κωνσταντινουπολιτών, κατήγγειλα επί σειρά ετών την απάνθρωπη και ρατσιστική πολιτική της Τουρκίας απέναντι στους μη μουσουλμανικούς πληθυσμούς.<br /><br />Η αιτία του περιστατικού ήταν οι εβδομαδιαίες εκπομπές «Άρωμα Βασιλεύουσας» που έκανα εθελοντικά στον Ραδιοφωνικό Σταθμό της Εκκλησίας της Ελλάδος από το έτος 2001 και η κατ΄ επανάληψη σύσταση μου προς τους ακροατές και τους προσκεκλημένους των εκπομπών να αποκαλούμε τον Μουσταφά Κεμάλ με το όνομά του (και όχι Ατατούρκ) όπως ακριβώς κάνουμε με τον Αδόλφο Χίτλερ (δεν τον λέμε Φύρερ) ή με τον Μπενίτο Μουσολίνι που δεν τον αποκαλούμε Ντούτσε.<br /><br />Αυτά, για το Βαθύ Κράτος της Τουρκίας και την Τουρκική ΜΙΤ που φρόντιζαν για την διαχρονική «ιερότητα» του Μουσταφά Κεμάλ, αποτελούσαν σοβαρή εξύβριση. Η οποία τιμωρείται αυστηρά, με ποινές αλά-Τούρκα!<br /><br />Το καθεστώς «προστασίας» του ονόματος του Μουσταφά Κεμάλ συνεχίστηκε μέχρι το 2014 όταν την Προεδρία της Τουρκικής Δημοκρατίας κατέλαβε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Από τότε, η «σιδερένια προστασία» που παρέχει το Βαθύ Κράτος της Τουρκίας σε πλήρη ταύτιση με την επίσημη κρατική εξουσία, άρχισε να μεταφέρεται σταδιακά από τον Μουσταφά Κεμάλ προς στον Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Στις μέρες μας στην Τουρκία δεν αποτελεί πλέον εξύβριση οποιαδήποτε αντίθετη γνώμη ή ακόμα και ύβρις προς τον Μουσταφά Κεμάλ. Ο καθένας είναι ελεύθερος να λέει ότι θέλει εναντίον του – όχι όμως και εναντίον του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος φιλοδοξεί να τον εκτοπίσει πλήρως από το πάνθεον των «Τούρκων ηρώων».<br /><br />Το αποτέλεσμα είναι το <a href="http://www.analyst.gr/2016/03/12/tourkiko-theatro-tou-paralogou-i/view-all/">Τουρκικό θέατρο του παραλόγου</a> που έχουν ανεβάσει εδώ και πολλά χρόνια στην Τουρκική και Διεθνή πολιτική σκηνή το δίδυμο των «σουλτάνων» Ερντογάν και Νταβούτογλου, να παρουσιάζει συνεχώς νέες σκηνές άπειρου κάλλους που προσφέρουν άφθονο γέλιο αλλά και έντονο προβληματισμό. Ο Ταγίπ Ερντογάν σταδιακά αντιμετωπίζεται από τους φανατικούς οπαδούς του σαν «προφήτης» και οποιαδήποτε λεκτική επίθεση ή σάτιρα εναντίον του αποτελεί σοβαρή εξύβριση. Αυτό δεν ισχύει μόνο μέσα στην Τουρκία αλλά και έξω από αυτήν!<br /><br />Ο υπουργός Δικαιοσύνης της Τουρκίας Μπεκίρ Μποζντάγ, στις 16 Μαρτίου 2016 δήλωσε στο έκπληκτο ακροατήριο του ότι «Ο αριθμός των υποθέσεων που έως σήμερα έχει οδηγήσει στην έναρξη δικαστικών διαδικασιών για εξύβριση του Προέδρου έχει ανέλθει στις… χίλιες οκτακόσιες σαράντα πέντε (1.845)!»<br /><br />Μεταξύ τους βρίσκονται δεκάδες δημοσιογράφοι, καλλιτέχνες, διανοούμενοι, απλοί πολίτες, ο πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής της Τουρκίας Σουκούρ Χακάν (υπήρξε και βουλευτής του Ερντογάν πριν διαφύγει στις ΗΠΑ) και πολλοί… ανήλικοι!<br /><br />Χαρακτηριστική περίπτωση, ο ανήλικος οικοδόμος Φ.Ε. ο οποίος συνελήφθη στην κατοικία του στο Τσορλού τον Δεκέμβριο του 2015 κατηγορούμενος για ανάρτηση στο Facebook που θεωρήθηκε ότι «πλήττει την εικόνα του αρχηγού του κράτους» κατά παράβαση του άρθρου 299 του Τουρκικού ποινικού κώδικα!<br /><br />Είχε προηγηθεί, τον Μάιο του 2015 η καταδίκη της εφημερίδας Χουριέτ σε πρόστιμο 7.000 περίπου Ευρώ επειδή κατηγόρησε τον Ερντογάν για διαφθορά (όλοι το έχουν τούμπανο κι αυτός κρυφό καμάρι) και τον Οκτώβριο του 2015, η φυλάκιση του διευθυντή της αγγλόφωνης εφημερίδας Today’s Zaman Μπουλέντ Ερίς για το ίδιο αδίκημα, ενώ τον Ιανουάριο του 2015 ασκήθηκε ποινική δίωξη κατά του αρχηγού του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Κεμάλ Κιλιντσάρογλου για «εξύβριση του Προέδρου» επειδή ο αρχηγός της αντιπολίτευσης χαρακτήρισε τον Ρ.Τ. Ερντογάν «τενεκεδένιο δικτάτορα» σε ομιλία του κατά την οποία καταδίκασε το μπαράζ συλλήψεων πανεπιστημιακών δασκάλων!<br /><br />Η «ευαισθησία» όμως για τον «προφήτη» Ταγίπ Ερντογάν δεν περιορίζεται μέσα στην Τουρκία αλλά «εξάγεται» και στην Ευρώπη:<br /><br />Στις 17 Μαρτίου 2016, στο show Εxtra 3 του Γερμανικού Τηλεοπτικού σταθμού ΝDR, προβλήθηκε ένα βίντεο διάρκειας 1:52» αφιερωμένο στον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Στο βίντεο ασκείται σκληρή κριτική των πολιτικών που εφαρμόζει ο Ερντογάν στην Τουρκία (ακραία καταστολή, εκτεταμένη λογοκρισία των ΜΜΕ αλλά και πολιτών, στήριξη στο Ισλαμικό Κράτος, συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για το προσφυγικό, καταστολή του Κουρδικού Κινήματος στην ΝΑ Τουρκία που στοιχίζει εκατοντάδες ζωές) ενώ διακωμωδεί τις πολύ γραφικές δημόσιες εμφανίσεις του σαν ποδοσφαιριστής ή σαν αδέξιος αναβάτης αλόγου.<br /><br />Αμέσως μετά την προβολή του βίντεο, ο Γερμανός πρεσβευτής στην Άγκυρα Mardin Erdmann κλήθηκε εσπευσμένα στο Τουρκικό Υπουργείο Εξωτερικών προκειμένου… να δώσει «πειστικές» εξηγήσεις!<br /><br />Η Γερμανική Κυβέρνηση υποχρεώθηκε να υπενθυμίσει πως «στη Γερμανία υπάρχει ελευθερία Τύπου και έκφρασης και μέσα σε αυτό το πλαίσιο επιτρέπεται και η σάτιρα για τους πολιτικούς, από τους οποίους δεν εξαιρούνται ούτε και Γερμανοί πολιτικοί», ενώ η δημοσιότητα που έλαβε η διαμαρτυρία της Τουρκικής κυβέρνησης προκάλεσε την προβολή του βίντεο του περιφερειακού σταθμού ΝDR, σε όλα τα μεγάλα κανάλια της Γερμανίας – και όχι μόνο!<br /><br />Στις 31 Μαρτίου 2016, πριν ακόμα προλάβει να «κλείσει» το θέμα, ήρθε μια δεύτερη τηλεοπτική εκπομπή (Neo Magazin Royale), αυτή την φορά στο κεντρικό κανάλι ZDF της Γερμανικής δημόσιας τηλεόρασης, η οποία δημιούργησε πραγματικό σάλο όχι τόσο για το περιεχόμενο της όσο για την θυμωμένη «απαίτηση» του «προφήτη» Ερντογάν να διωχθεί χωρίς καθυστέρηση ο κωμικός Γιαν Μπέμερμαν που τόλμησε να τον κοροϊδέψει τόσο «χοντρά»!<br /><br />Το «μήλον της έριδος» ήταν ένα ποίημα που περιλούζει κυριολεκτικά τον Τούρκο «προφήτη» με σάτιρα για καταπίεση μειονοτήτων, Κούρδων και Χριστιανών, κακομεταχείριση γυναικών, παιδοφιλία και πολλά άλλα.<br /><br />Ασυγκράτητος ο Ταγίπ Ερντογάν κατέθεσε μήνυση κατά του Γερμανού κωμικού, για προσβολή όχι μόνο του ιδίου αλλά και «78 εκατομμυρίων Τούρκων πολιτών».<br /><br />Η Άγκελα Μέρκελ έσπευσε να χαρακτηρίσει το ποίημα «προσβλητικό» και να επικοινωνήσει τηλεφωνικά με τον έτερο «σουλτάνο» Αχμέτ Νταβούτογλου προσπαθώντας να καταπραΰνει τα πράγματα αφού για την πρόοδο της διαδικασίας της μήνυσης, σύμφωνα με τον Γερμανικό ποινικό κώδικα, πρέπει να δώσει τη συγκατάθεσή της η Γερμανική κυβέρνηση, δηλαδή η ίδια!<br /><br />Ο «προφήτης» όμως παρέμεινε ανένδοτος. Η Τουρκική πρεσβεία της Γερμανίας έστειλε νότα απαιτώντας «έρευνα για προσβλητικές εκφράσεις κατά του Ερντογάν που εκστόμισε ο κωμικός Jan Böhmermann».<br /><br />Η Γερμανική κυβέρνηση υποχρεώθηκε στις 15 Απριλίου 2016 να δώσει την έγκριση της για την διεξαγωγή έρευνας κατά του Γερμανού κωμικού διευκρινίζοντας πως «η απόφαση να επιτραπεί σε εισαγγελείς να διεξαγάγουν έρευνα δεν ισοδυναμεί με δικαστική ετυμηγορία».<div> <br />Όπως ήταν φυσικό, ο σάλος που ακολούθησε ήταν εκκωφαντικός.<br /><br />Ο υπουργός Εξωτερικών Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγερ από τους Σοσιαλδημοκράτες του SPD (κυβερνητικούς εταίρους των Χριστιανοδημοκρατών της Μέρκελ) τάχθηκε ανοιχτά κατά της άσκησης δίωξης στον σατιρικό καλλιτέχνη: «Τα πολιτικά τμήματα υπό την ηγεσία του SPD ψήφισαν, μετά από προσεκτική εξέταση, κατά της άσκησης δίωξης. Λόγω της ισοψηφίας, η ψήφος της ομοσπονδιακής καγκελαρίου ήταν καθοριστική. Είμαστε της γνώμης ότι η άδεια για τη δίωξη, σύμφωνα με την παράγραφο 104Α του ποινικού κώδικα δεν θα έπρεπε να είχε δοθεί».<br /><br />Η Ένωση Γερμανών Δημοσιογράφων (DJV) εκφράζοντας την αντίθεση της επισήμανε πως η καγκελάριος στέλνει «λάθος μήνυμα» στην Τουρκική κυβέρνηση.<br /><br />Ο σταθμός ZDF ανακοίνωσε πως «θα στηρίξει μέχρι τέλους» τον κωμικό ακολουθώντας τον «σε όλους τους βαθμούς, στους οποίους μπορεί να φτάσει η νομική του δίωξη».<br /><br />Γνωστοί Γερμανοί καλλιτέχνες εκφράζουν την υποστήριξη τους στον Γιαν Μπόμερμαν, ενώ σε δημοσκόπηση για λογαριασμό του περιοδικού Focus, το 82% των ερωτηθέντων θεωρεί το ποίημα δικαιολογημένο!<br /><br />Τέλος, η Άγκελα Μέρκελ επικρίνεται έντονα ότι «παραβλέπει συστηματικά» τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ελευθερίας του Τύπου στην «φίλη και σύμμαχο» Τουρκία προκειμένου να εξασφαλίσει τη συνεργασία της που αφορά τις μεταναστευτικές ροές προς την Ευρώπη.<br /><br />Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α: Κάποτε κινδύνευες να μιλήσεις για τον Μουσταφά Κεμάλ μέσα στην Τουρκία. Σήμερα κινδυνεύεις να μιλήσεις για τον Ταγίπ Ερντογάν όχι μόνο μέσα, αλλά και έξω από την Τουρκία.<br /><br />Η εξουσία που επέβαλε ο «προφήτης» ή «σουλτάνος» ή «πρόεδρος» διακρίνεται από ένα απόλυτο αυταρχισμό και τραμπουκισμό όχι μόνο μέσα στην Τουρκία αλλά και έξω από αυτήν. Δεν είναι μόνο τα καμώματα του στην Γερμανία, αλλά τα καμώματα του στην Συρία, στο Ναγκόρνο Καραμπάχ, στην Κύπρο, στο Αιγαίο, στην Νοτιανατολική Τουρκία και στο Ιράκ όπου σφάζονται συστηματικά άμαχοι πληθυσμοί. Τα καμώματα του με το Ισλαμικό κράτος ή με την συμπεριφορά του απέναντι στην Αίγυπτο, την Ρωσία, το Ισραήλ, την Περσία, την Αρμενία ακόμα και απέναντι στην παραδοσιακή «σύμμαχο», την Αμερική.<br /><br />Αλλά όπως είπε και ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαδιμήρ Πούτιν στις 15 Απριλίου 2016 στα πλαίσια συνέντευξης τύπου «Αν κάποιος αποφασίσει να πνιγεί από μόνος του, τότε είναι αδύνατο να σωθεί»! Μένει να δούμε αν αυτό θα επιβεβαιωθεί και στην περίπτωση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν…</div> <div> <br /><a href="http://www.analyst.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Οι «ευαίσθητοι» Μουσταφά Κεμάλ & Ταγίπ Ερντογάν

Κάποτε κινδύνευες να μιλήσεις για τον Μουσταφά Κεμάλ μέσα στην Τουρκία. Σήμερα κινδυνεύεις να μιλήσεις για τον Ταγίπ Ερντογάν όχι μόνο μέσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ένα τεχνητό νησί η απόσταση που χωρίζει πια Τουρκία και Ισραήλ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3i-h51T1Cn-wg81_jY0FcvCduJsIrr0Jw_R1zuO-29yCLKkTMpyVQSC8KMm3nUTJOLk6ezb6NORl1mjYf9l_EprXVKiEpxX2I3bQ8Rc8pOL4p_9bfIyW3PswrDc-SCf7CbwkR_U8QbHk/s1600/texniko+nisi+stin+gaza.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3i-h51T1Cn-wg81_jY0FcvCduJsIrr0Jw_R1zuO-29yCLKkTMpyVQSC8KMm3nUTJOLk6ezb6NORl1mjYf9l_EprXVKiEpxX2I3bQ8Rc8pOL4p_9bfIyW3PswrDc-SCf7CbwkR_U8QbHk/s640/texniko+nisi+stin+gaza.jpg" width="640" /></a></div> <em><strong><br /></strong></em> <em><strong>Ολοταχώς προς εξομάλυνση βαδίζουν οι σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ, εκτός κι αν ο Ερντογάν αποφασίσει πάλι να τινάξει την τελευταία στιγμή όλη τη διαδικασία στον αέρα, όπως προ ημερών με τις δηλώσεις που έκανε ο κύκλος του για τη Γάζα, που εξόργισε τους Ισραηλινούς.</strong></em><br /> <em><strong><br /></strong></em> Το ακανθώδες θέμα διαφωνίας, η διαφορά των δυο πλευρών για την άρση του αποκλεισμού της Γάζας, μπορεί να μοιάζει αγεφύρωτη, όμως η διπλωματία ενίοτε κάνει θαύματα και εφευρίσκει τρόπους να υπερβαίνει τις διαφορές με συμβιβαστικές λύσεις που επιτρέπουν σε όλες τις πλευρές να υποστηρίξουν ότι πέτυχαν τους στόχους τους.<br /> <br /> <strong>Αυτή τη φορά, σύμφωνα με πληροφορίες που κυκλοφορούν, οι δυο πλευρές ανέσυραν μια πρόταση επίλυσης από την εποχή των συμφωνιών του Όσλο του 1993, που περιλάμβανε ένα σημαντικό κατασκευαστικό έργο, ενώ τον επόμενο χρόνο είχαν υπογραφτεί μάλιστα και συμφωνίες για την έναρξή του.</strong><br /> <strong><br /></strong> Η προσέγγιση αμφοτέρων περιγράφεται ως αν μη τι άλλο είναι «εποικοδομητική», κάτι που δείχνει αμοιβαίο ενδιαφέρον για εξομάλυνση, αν και οι σχέσεις προφανώς δεν θα βρεθούν στο σημείο που είχαν βρεθεί στο παρελθόν, ενδεχομένως και ποτέ ξανά. Βέβαια, όπως εξηγήθηκε και παραπάνω, ποτέ μη λες ποτέ στη διεθνή πολιτική…<br /> <br /> <strong>Η ενδιαφέρουσα λύση που βρίσκεται λοιπόν στο τραπέζι που θα επιτρέψει την άρση του αποκλεισμού από τη μία πλευρά και από την άλλη την άσκηση αποτελεσματικού ελέγχου ώστε να αντιμετωπιστούν οι φόβοι ασφαλείας των Ισραηλινών, είναι η δημιουργία ενός τεχνητού νησιού στα ανοικτά της Γάζας (βλ. τη φωτογραφία από το Κόμπε της Ιαπωνίας, αν και σε μεγαλύτερη σαφως απόσταση), το οποίο μάλιστα εκτός από λιμένα ελέγχου, θα μπορούσε να έχει ακόμα και αεροδρόμιο!</strong><br /> <strong><br /></strong> Με δεδομένη την απόρριψη των λύσεων δημιουργίας ειδικών λιμένων είτε στην Αίγυπτο είτε στο Ισραήλ που θα γίνεται η υποδοχή όλων των φορτίων που έχουν προορισμό τη Λωρίδα της Γάζας, το τεχνητό νησί που βρίσκεται υπό συζήτηση θα μπορούσε να συνδέεται με την πόλη της Γάζας με μια γέφυρα, σε ένα κολοσσιαίο κατασκευαστικό έργο που θα μπορούσε να αναζωογονήσει την οικονομία της περιοχής και να δώσει δουλειά σε πολλούς Παλαιστίνιους.<br /> <br /> <strong>Το Ισραήλ θα διατηρήσει την αρμοδιότητα θαλάσσιας ασφάλειας και διενέργειας ελέγχων – επιθεωρήσεων ασφαλείας στο λιμάνι, ενώ ο έλεγχος της γέφυρας θα περάσει σε κάποιον διεθνή φορέα που θα συσταθεί, ώστε να προσπεραστούν τα μη αποδεκτά σενάρια και των δυο πλευρών…</strong><br /> <strong><br /></strong> Ασφαλώς, η διατύπωση υπερβολικής αισιοδοξίας για την επιτυχή έκβαση του εγχειρήματος είναι ακόμα εξαιρετικά παρακινδυνευμένη, δεδομένου μάλιστα του ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου είχε ανέκαθεν επιφυλάξεις, καθώς τέτοιες ρυθμίσεις είναι φυσικό να αφήνουν μεγάλα περιθώρια για την έγερση σοβαρών τριβών οι οποίες στο τέλος καταλήγουν να ενταφιάζουν τις υπερβολικές αρχικές προσδοκίες…<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ένα τεχνητό νησί η απόσταση που χωρίζει πια Τουρκία και Ισραήλ;

Ολοταχώς προς εξομάλυνση βαδίζουν οι σχέσεις της Τουρκίας με το Ισραήλ, εκτός κι αν ο Ερντογάν αποφασίσει πάλι να τινάξει την τελευταία σ...

Διαβάστε την συνέχεια