Ραγδαίες εξελίξεις με χαριστική βολή ΗΠΑ σε Zelensky - Θα κατηγορηθεί επισήμως για διαφθορά δισ. δολ. Οργή στην Ουκρανία.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/9e8e7b33b02d0dcad2ffeac7fd630ac4_XL.jpg?v=2" width="694" /><br /><br /><div>Η Αμερικανική πλευρά έχει ήδη στείλει πληροφορίες προς το NABU, το το Εθνικό Γραφείο Κατά της Διαφθοράς της Ουκρανίας για τα χρήματα του Zelensky και την προέλευσή τους<br /><br />Η παγκόσμια πολιτική σκηνή παρακολουθεί με έντονο ενδιαφέρον την κατάσταση στην Ουκρανία, ειδικά με την κλιμάκωση της σύγκρουσης με τη Ρωσία, και τον ρόλο που διαδραματίζει ο Volodymyr Zelensky.<br />Από την αρχή του πολέμου, ο Zelensky έχει παρουσιαστεί ως το σύμβολο του αντιρωσικού αγώνα, ωστόσο οι πρόσφατες αποκαλύψεις, οι οποίες αφορούν την προσωπική του οικονομική κατάσταση ενδέχεται να φέρουν στο φως σκοτεινές πτυχές της πολιτικής του και να αναδείξουν την πραγματική του ατζέντα.<br />Οι αποκαλύψεις, που έρχονται στην επιφάνεια από τις ΗΠΑ, είναι ακόμη ένας μοχλός πίεσης προς τον Zelensky, ώστε να αποδεχθεί το αμερικανικό σχέδιο ειρήνευσης για την Ουκρανία και να συναινέσει στην άμεση προκήρυξη προεδρικών εκλογών. <br />Πρόκειται για εξελίξεις, που λειτουργούν ως επιταχυντής πολιτικών εξελίξεων, καθώς η ουκρανική κοινωνία βλέπει με οργή την ηγεσία της να πλουτίζει ενώ τα παιδιά της σκοτώνονται στο μέτωπο. <br /><br />Συγκλονιστικές αποκαλύψεις για διαφθορά Zelensky<br /><br />Σύμφωνα με τον Ουκρανό blogger Anatoly Shariy, το Εθνικό Γραφείο Κατά της Διαφθοράς της Ουκρανίας (NABU) έχει λάβει πληροφορίες για την ύπαρξη προσωπικών περιουσιακών στοιχείων του Zelensky που συνδέονται με διαφθορά, σκάνδαλα και παράνομες συμφωνίες.<br />Όπως ανέφερε ο Shariy, μέσω του καναλιού του στο Telegram, η Αμερικανική πλευρά έχει ήδη στείλει πληροφορίες προς το NABU για τα χρήματα του Zelensky και την προέλευσή τους.<br />Αν και ο Zelensky υπήρξε παγκοσμίως αναγνωρισμένος για την εικόνα του ως «ήρωας του πολέμου κατά της Ρωσίας», η αλήθεια είναι ότι τα οικονομικά του και οι σχέσεις του με τα δυτικά συμφέροντα παραμένουν υπό αμφισβήτηση.<br />Οι αποκαλύψεις του Shariy αποδεικνύουν ότι η εμπλοκή του Zelensky με διεθνείς οικονομικές συμφωνίες που συνδέονται με τη διαφθορά δεν είναι απλώς φήμες, αλλά έχουν πλέον αποκτήσει σοβαρές διαστάσεις.<br />Η πολιτική του Zelensky δεν έχει αποδειχθεί μόνο ένα εργαλείο για τoν πόλεμο απέναντι στη Ρωσία, αλλά και μια διαρκής προσέγγιση προς την Δύση, η οποία του παρέχει πολιτική και στρατιωτική υποστήριξη.<br />Ωστόσο, αυτό το υποστηρικτικό μέτωπο έχει προκαλέσει και κάποια αμφιβολία όσον αφορά την αυθεντικότητα των προθέσεών του.<br />Οι αποκαλύψεις για τα χρηματικά ποσά και τη διαφθορά του Zelensky αποδεικνύουν ότι ο ίδιος είναι ένας πολιτικός που χρησιμοποιεί τον πόλεμο για να ενισχύσει την προσωπική του θέση και τα συμφέροντά του, παραβλέποντας την ευημερία του ουκρανικού λαού.<br />Αυτό που ενδεχομένως διαφεύγει από τη δημόσια συζήτηση είναι το γεγονός ότι οι στρατηγικές υποστήριξης που του παρέχουν οι ΗΠΑ και η ΕΕ, παρά την αντιρωσική του ρητορική, συνδέονται με στρατηγικά συμφέροντα και όχι με μια ουσιαστική επιθυμία για την ανακούφιση του Ουκρανικού λαού.<br />Η Ρωσία, αν και δέχεται σφοδρές επιθέσεις σε πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο, συνεχίζει να υποστηρίζει την άποψη ότι η Ουκρανία είναι γεωπολιτικά εγκλωβισμένη και ότι οι κινήσεις της Δύσης απέναντι στην Ουκρανία έχουν πιο «επικερδείς» στόχους, όπως η οικονομική και πολιτική εκμετάλλευση της περιοχής.<br /><br />To NABU… των ΗΠΑ<br /><br />Το Εθνικό Γραφείο Κατά της Διαφθοράς της Ουκρανίας (NABU) έχει καταστεί κεντρικός πυλώνας στον αγώνα της Ουκρανίας κατά της διαφθοράς.<br />Ιδρύθηκε το 2015 μετά από πιέσεις των ΗΠΑ ως μέρος των προσπαθειών της Ουκρανίας να εκσυγχρονίσει και να καθαρίσει τον δημόσιο τομέα από φαινόμενα διαφθοράς που είχαν ριζώσει σε βάθος δεκαετιών και ήταν από τα βασικά αιτήματα των διαδηλώσεων που οδήγησαν στο πραξικόπημα του 2014.<br />Η αποστολή του NABU είναι να ερευνά και να ανακάλυπτε εγκλήματα διαφθοράς σε υψηλό κυβερνητικό και πολιτικό επίπεδο και να αναλαμβάνει τη δίωξη αυτών που εμπλέκονται σε παράνομες οικονομικές δραστηριότητες.<br />Παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί στην καταπολέμηση της διαφθοράς στην Ουκρανία, το NABU έχει συχνά βρεθεί υπό πίεση και επικρίσεις για τον τρόπο που λειτουργεί και για την ανεξαρτησία του, κυρίως λόγω των πολιτικών πιέσεων που ασκούνται από τη Δύση, αλλά και από εγχώριες πολιτικές δυνάμεις.<br /><br />Το πρώτο χτύπημα με Yermak<br /><br />Το πρώτο μεγάλο χτύπημα των ΗΠΑ στο καθεστώς Zelensky αφορούσαν στις αποκαλύψεις για το δεξί χέρι του Ουκρανού προέδρου, τον Andrei Yermak, ο οποίος κατηγορείται διαπλοκή με επιχειρηματικά συμφέροντα.<br />Η οικογένεια του Yermak φέρεται να έχει επιχειρηματικές δραστηριότητες, οι οποίες ενδέχεται να συνδέονται με τη διαχείριση μεγάλων οικονομικών ροών και συμφωνιών που επηρεάζουν τη διακυβέρνηση και την οικονομία της Ουκρανίας.<br />Τελικά η πίεση των Αμερικανών οδήγησε στην αποπομπή του Yermak, ο οποίος παρέμεινε επικριτικός απέναντι σε οποιαδήποτε πρόταση διαπραγμάτευσης με τη Ρωσία, προτιμώντας μια στρατηγική που εστιάζει στην πλήρη νίκη κατά της Ρωσίας.<br />Αυτό έχει προκαλέσει επιπλέον εντάσεις, καθώς πολλές δυτικές χώρες και διεθνείς οργανισμοί δείχνουν να πιέζουν για μια συμφωνία που να περιλαμβάνει και την πλευρά της Ρωσίας, κάτι που ο Yermak και οι σύμμαχοί του απέρριπταν.<br /><br /><br />Η στρατηγική Trump και η πίεση στον Zelensky<br /><br />Ένας άλλος σημαντικός παράγοντας στην πολιτική σκακιέρα της Ουκρανίας είναι η στάση του Αμερικανού προέδρου Donald Trump.<br />Παρά την αμφιλεγόμενη σχέση του με τη Ρωσία, ο Trump έχει επανειλημμένα τονίσει την ανάγκη για ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις στην Ουκρανία.<br />Ωστόσο, η αντίδραση του Zelensky και η απροθυμία του να εξετάσει ειρηνικές λύσεις προκαλούν ανησυχία στην Ουάσινγκτον.<br />Ο Trump, παρά το γεγονός ότι βρίσκεται πιο κοντά με τη Μόσχα σε πολλές απόψεις του, έχει εκφράσει απογοήτευση για την αποτυχία του Zelensky να διαβάσει το ειρηνευτικό σχέδιο που του πρότειναν οι ΗΠΑ.<br /><br /><br />Αυτό το γεγονός φανερώνει την αμηχανία του Zelensky απέναντι σε πιέσεις για μια πιθανή ειρηνευτική συμφωνία, η οποία ενδέχεται να παρακωλύει τις προσωπικές του οικονομικές και πολιτικές φιλοδοξίες.<br />Σύμφωνα με διεθνείς αναλυτές, οι Ευρωπαίοι ηγέτες φαίνεται να προτείνουνβ στον Zelensky να «σαμποτάρει» τις συνομιλίες ειρήνης και να καθυστερήσει τις προεδρικές εκλογές στην Ουκρανία, μέχρι να χαθεί το ενδιαφέρον του Αμερικανού προέδρου για τον πόλεμο.<br />Αυτή η τακτική ενδέχεται να δείχνει μια διάθεση για στρατηγική εκμετάλλευση του πολέμου και να αναδεικνύει μια επιθυμία να παραμείνει ο Zelensky στην εξουσία χωρίς να αμφισβητηθεί από εκλογές, ενώ παράλληλα να εξυπηρετεί τα συμφέροντα της Δύσης και του Κόμματος του Πολέμου και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.<br /><br />Θυσιάζει τον ουκρανικό λαό <br /><br />Ο Zelensky, αν και αρχικά παρουσιάστηκε ως ο ηγέτης που θα φέρει την Ουκρανία σε μια νέα εποχή, διαφαίνεται ότι ενδεχομένως να είναι εγκλωβισμένος σε ένα δίκτυο διαφθοράς και προσωπικών συμφερόντων.<br />Η διαρκής αντιπαράθεση με τη Ρωσία του έχει προσφέρει έναν ισχυρό πολιτικό θώκο, αλλά οι πρόσφατες αποκαλύψεις σχετικά με τα προσωπικά του οικονομικά και την εμπλοκή του σε διαφθορά εγείρουν σοβαρά ερωτήματα για τις πραγματικές του προθέσεις.<br />Το πιο ανησυχητικό στοιχείο παραμένει ότι, σε μια περίοδο όπου η Ουκρανία βρίσκεται σε πόλεμο και ο λαός της υποφέρει, οι πολιτικές προτεραιότητες του Zelensky δεν είναι καθόλου ευθυγραμμισμένες με τις ανάγκες των πολιτών του, αλλά με τα συμφέροντα που εξυπηρετούν τη διατήρηση της εξουσίας του και την υποστήριξη των δυτικών συμμάχων του.<br />Αντιμέτωποι με την πρόκληση της ειρηνικής συνύπαρξης με τη Ρωσία, η στρατηγική του Zelensky προκρίνει ξεκάθαρα τη συνέχιση του πολέμου χωρίς να δείχνει την παραμικρή επιθυμία για μία δίκαιη και διαρκή ειρηνική συμφωνία.<br />Είναι σημαντικό να παρακολουθήσουμε τις επόμενες κινήσεις του Zelensky καθώς η διεθνής κοινότητα μπορεί να βρεθεί αντιμέτωπη με μια σκληρή πραγματικότητα: ένα σύστημα ηγεσίας στην Ουκρανία που όχι μόνο αγνοεί τις ειρηνικές προτάσεις αλλά και ενδέχεται να εμπλέκεται σε διαφθορά και σε συμφωνίες που εξυπηρετούν τα συμφέροντα της Δύσης εις βάρος της ίδιας της Ουκρανίας.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ραγδαίες εξελίξεις με χαριστική βολή ΗΠΑ σε Zelensky - Θα κατηγορηθεί επισήμως για διαφθορά δισ. δολ. Οργή στην Ουκρανία.

Η Αμερικανική πλευρά έχει ήδη στείλει πληροφορίες προς το NABU, το το Εθνικό Γραφείο Κατά της Διαφθοράς της Ουκρανίας για τα χρήματα του Ze...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραήλ, Τουρκία και ο αιφνιδιαστικός πόλεμος που έρχεται. «Σχέδιο» εμπλέκει Κούρδους, Ελλάδα, Κύπρο.

<img height="429" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/8ba16efcea06cee44a509f8d751248a7_XL.jpg?v=2" width="718" /><br /><br /><div>Οι προειδοποιήσεις, οι κινήσεις στο πεδίο και το εφιαλτικό σενάριο στη Συρία…<br /><br />Η πρόσφατη δήλωση του Αρχηγού του Ισραηλινού Γενικού Επιτελείου, Eyal Zamir, ότι «προετοιμαζόμαστε για έναν αιφνιδιαστικό πόλεμο.<br />Πρέπει να είμαστε σε υψηλή επιφυλακή σε όλα τα μέτωπα» ξαναέφερε στο προσκήνιο το ζήτημα των ευρύτερων σχεδίων που φέρεται να προωθούνται στην περιοχή μετά τα γεγονότα στη Γάζα.<br />Ο μυστικός σύμβουλος του Recep Tayyip Erdogan, Ibrahim Karagul, εκφράζει σε οξύ τόνο την ανησυχία ότι η κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε μια μεγάλη, αιφνιδιαστική σύγκρουση όχι μόνο στη Συρία αλλά και σε ολόκληρη την Ανατολική Μεσόγειο.<br />Ο Karagul καλεί να μη θεωρηθεί το Ισραήλ απλώς «κράτος».</div><div><br />Το περιγράφει ως μια ιδεολογική, ρατσιστική «οργάνωση», διοικούμενη, κατά την οπτική του, από «διεστραμμένες συμμορίες» και εχθρική προς την ανθρωπότητα, ικανή να προκαλέσει καταστροφικές συνέπειες και να παρασύρει τις ΗΠΑ και την Ευρώπη σε έναν μεγάλο πόλεμο.<br />Σύμφωνα με το αφήγημά του, το Ισραήλ ιστορικά έχει προκαλέσει μεγάλες διεθνείς συγκρούσεις και αυτήν τη φορά σχεδιάζει έναν αιφνιδιαστικό πόλεμο που θα μπορούσε να στοχεύει: στη Συρία, στο Ιράκ, στο Ιράν, ακόμη και στη χερσόνησο του Σινά στην Αίγυπτο, ή -όσο ακραίο κι αν ακούγεται- σε επιθέσεις εντός της Τουρκίας ώστε να εμπλέξει ολόκληρη την περιοχή.<br />Στη Συρία, όπου εορτάζεται η πρώτη επέτειος της ανατροπής του καθεστώτος Μπάαθ, ο Karagul υποστηρίζει ότι το Ισραήλ εργάζεται ανοιχτά για τη «διαιρεμένη Συρία».<br />Κατά το σκεπτικό αυτό, το Ισραήλ καταλαμβάνει τμήματα της χώρας αξιοποιώντας τους Δρούζους, επιδιώκει καταλήψεις και κατευθύνει πρώην στοιχεία του Μπάαθ για να αποτρέψει την εδραίωση ενός νέου συστήματος.<br /><br />Ο ρόλος των Κούρδων<br /><br />Το πλέον κρίσιμο, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι η παρουσία και η επιρροή του YPG• το Ισραήλ, μέσω συνεργασίας με το YPG, ελέγχει υποτίθεται περίπου το ένα τρίτο της Συρίας, και αυτό αποτελεί τη μεγαλύτερη απειλή για την ενότητα της χώρας.<br />Ο Karagul επισημαίνει ότι το YPG, υπό ισραηλινή «κατήχηση», δεν σέβεται προθεσμίες όπως η τουρκική προειδοποίηση για το 2025, αλλά καθυστερεί σκόπιμα και προετοιμάζεται για πόλεμο.<br />Η «προθεσμία που δόθηκε στις YPG πλησιάζει στο τέλος της», λέει, και «όλοι ενισχύουν το μέτωπό τους».<br />Κύκλοι που προωθούν την εικόνα της δύναμης του YPG διαδίδουν φράσεις όπως «στρατός 100.000 ανθρώπων» και επιμένουν στην υποστήριξη των ΗΠΑ και στην ισραηλινή συνεργασία, προωθώντας έτσι ένα είδος εκφοβισμού, γεγονός που, σύμφωνα με τον Karagul, αποτελεί υπερβολή: μια τέτοια στρατιωτική δύναμη δεν υπάρχει.<br />Καθώς το «ρολόι» της προθεσμίας κυλά, η περιοχή βρίσκεται σε αναταραχή.<br />Οι τουρκικές ενισχύσεις στη Συρία συνεχίζονται, ο Τουρκικός Στρατός (TSK) αναπτύσσεται, η κυβέρνηση της Δαμασκού συγκεντρώνει δυνάμεις στη Ντέιρ εζ-Ζορ και η τουρκική πλευρά φαίνεται να προετοιμάζεται για επέμβαση στην περιοχή όπου εδρεύει το YPG.<br />Σύμφωνα με τον Karagul, οι YPG, κινητοποιούμενες από το Ισραήλ, εγκαταλείπουν την οδό της ειρήνης και παίρνουν θέση μάχης, ενώ υποστηρίζεται πως αραβικές φυλές στην περιοχή έχουν συμφωνήσει με τη συριακή διοίκηση, γεγονός που αλλάζει τα δεδομένα επί του εδάφους.</div><div><br />Η κεντρική ερώτηση που θέτει ο Karagul είναι τι θα πράξει η Τουρκία απέναντι στη διάλυση της Συρίας από το Ισραήλ. Θα μείνει μόνη απέναντι στο YPG;<br />Θα δεχτεί τη δραστηριότητα του Ισραήλ εντός των συνόρων της;<br />Κατά την εκτίμησή του, κάτι τέτοιο θα ήταν «αυτοκτονία» για την Τουρκία.<br />Η απόλυτη προτεραιότητα του Ισραήλ, όπως υποστηρίζει, είναι η αποδυνάμωση της θέσης της Τουρκίας στη Συρία και στην ευρύτερη περιοχή• ο κύριος φόβος του Ισραήλ, πλέον, είναι η Τουρκία, και αυτό έχει παραδεχτεί ανοιχτά.<br />Μια πιθανή εξέλιξη που περιγράφει ο Karagul είναι το εξής: το YPG, υπολογίζοντας στην υποστήριξη των ΗΠΑ και του Ισραήλ, κλείνει την πόρτα σε οποιαδήποτε λύση.<br /><br />Οι Δρούζοι<br /><br />Ταυτόχρονα το Ισραήλ κινητοποιεί τους Δρούζους και το YPG, επιτίθεται άμεσα στη Συρία και στην Δαμασκό• οι ισραηλινές αεροπορικές δυνάμεις βομβαρδίζουν τη χώρα και οι χερσαίες δυνάμεις, μαζί με τις δυνάμεις του YPG που κινούνται από τα βορειοανατολικά, στρέφονται προς την πρωτεύουσα.<br />Η Τουρκία εμπλέκεται ξαφνικά με μεγάλη στρατιωτική επιχείρηση εναντίον του YPG, γεγονός που σύμφωνα με τον Karagul σηματοδοτεί την έναρξη ενός τουρκο-ισραηλινού πολέμου.<br />Σε αυτό το σενάριο, η Τουρκία θα προστατεύσει τη Δαμασκό, ενώ το ενδεχόμενο προώθησης μέσω της Συρίας προς τα σύνορα του Ισραήλ δεν αποκλείεται.<br />Ο Karagul αναρωτιέται επίσης «γιατί να επιχειρήσει το Ισραήλ κάτι που μοιάζει αυτοκτονικό;»<br />Η απάντησή του είναι ότι ο κύριος στόχος του Ισραήλ δεν είναι η ίδια η νίκη επί της Τουρκίας, αλλά να σύρει τις ΗΠΑ απευθείας στον πόλεμο, να τις φέρει αντιμέτωπες με την Τουρκία και να συσπειρώσει την Ευρώπη στο πλευρό του.<br />Με άλλα λόγια, το Ισραήλ επιδιώκει να αποκτήσει χρόνο και διεθνή υποστήριξη, ακόμη και αν αυτό σημαίνει να προκαλέσει ευρύτερη σύγκρουση.<br />Ο Karagul τονίζει ότι «είναι σαφές ότι το Ισραήλ δεν μπορεί να αντισταθεί στην Τουρκία» στρατιωτικά• δεν διαθέτει την απαιτούμενη ισχύ για να υπερισχύσει σε ευρεία κλίμακα.<br />Παρ’ όλα αυτά, αν το Ισραήλ κατορθώσει να εξασφαλίσει χρόνο και υποστήριξή, αυτό θα οδηγήσει τελικά, κατά τον σχολιαστή, σε καταστροφές.<br />Στο εσωτερικό της Τουρκίας κυκλοφορεί επίσης, σύμφωνα με τον Karagul, μια προπαγανδιστική αφήγηση ότι ο Πρόεδρος Erdogan θα συναντηθεί με τον Mazlum Abdi• ο ίδιος χαρακτηρίζει τέτοια σενάρια «ψέματα» προωθημένα από κύκλους κοντά στο YPG και το Ισραήλ.<br />Υποστηρίζεται ότι η συνάντηση αυτή υποτίθεται ότι εμποδιζόταν από τον Ahmed Sharaa, ενώ εκείνοι που διακινούν την ιδέα προσπαθούν να αναβαθμίσουν αμέσως το YPG σε καθεστώς «κράτους» και τον Mazlum Abdi σε αρχηγό κράτους, δηλαδή να προβάλλουν μια εικόνα «εκπροσώπησης από κράτος σε κράτος».</div><div><br />Ο Karagul συμφωνεί ότι υπάρχει ομάδα εντός της Τουρκίας που προωθεί αυτή την εκδοχή, αλλά την κρίνει αδύνατη για μια παράδοση που έχει ιστορία χιλιάδων ετών στην περιοχή.<br />Επιπλέον, ο Karagul επισημαίνει ότι υπάρχει μια εκστρατεία «εκτροχιασμού της Τουρκίας και εκφοβισμού της Συρίας»• φράσεις όπως «ΜΑΛΑΚΩΣΤΕ ΤΗΝ ΤΟΥΡΚΙΑ, ΤΡΟΜΑΞΤΕ ΤΗ ΣΥΡΙΑ» και «ΑΝ ΔΕΝ ΚΕΡΔΙΣΕΙΣ ΧΡΟΝΟ, ΞΕΚΙΝΗΣΕ ΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ!», όπως αναφέρει, χρησιμοποιούνται για να φτιάξουν κοινή γνώμη και να νομιμοποιήσουν στρατιωτικές κινήσεις.<br />Στο παιχνίδι εμπλέκεται και το ζήτημα των Υψιπέδων του Γκολάν, καθώς τίθεται το ερώτημα «ΘΑ ΚΑΤΕΒΕΙ Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΣΤΑ ΥΨΗΛΑ ΤΟΥ ΓΚΟΛΑΝ; ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΤΟ ΙΣΡΑΗΛ ΝΑ ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΘΕΙ ΣΤΑ ΣΥΝΟΡΑ;» — ένα «αίνιγμα» που, σύμφωνα με τον Karagul, αντιπροσωπεύει τη στρατηγική χρήσης του YPG.<br /><br />Τι γίνεται με Ελλάδα και Κύπρο<br /><br />Σημαντική παράμετρος είναι ο ρόλος που αποδίδει ο Karagul στην Ελλάδα και στην ελληνοκυπριακή πλευρά.<br />Σε περίπτωση ευρύτερης κρίσης, η Ελλάδα και η Κύπρος θα διαδραματίσουν, κατά τον Karagul, ρόλους ανάλογους με αυτούς που παίζει το YPG στη Συρία• το Ισραήλ έχει ήδη αναθέσει στην ελληνοκυπριακή πλευρά και την Ελλάδα ρόλους συμπληρωματικού «μετώπου» στην Ανατολική Μεσόγειο και στα νησιά του Αιγαίου.<br />Ο Karagul ισχυρίζεται ότι το YPG προορίζεται να γίνει θύμα ενός ευρύτερου παιχνιδιού: οι ΗΠΑ δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν ανοιχτά την Τουρκία, οπότε το Ισραήλ θα χρησιμοποιήσει την αεροπορική του ισχύ, αλλά αυτό δεν θα είναι αρκετό για να διασώσει το YPG.</div><div><br />Η τελική εικόνα που περιγράφει ο Karagul είναι δραματική: παρότι το Ισραήλ ονειρεύεται την επέκτασή του στα σύνορα της Τουρκίας, την κατάληψη της Δαμασκού και μια μόνιμη παρουσία στα νότια σύνορα της Τουρκίας, η αντίδραση της Άγκυρας μπορεί να είναι αποφασιστική.<br />Ο Karagul φτάνει στο σημείο να δηλώσει πως, αν οι ΗΠΑ δεν χαλιναγωγήσουν το Ισραήλ, τότε η Τουρκία μπορεί να φτάσει «στις πύλες της Ιερουσαλήμ». Υπενθυμίζει ότι «είπαμε μια φορά ‘ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ’» και επικαλείται ιστορικά γεγονότα, σημειώνοντας ότι «ήμασταν ήδη εκεί πριν από 188 χρόνια», ώστε να δείξει ότι η ιστορία της περιοχής προσφέρει παραδείγματα έκτακτων ανατροπών.<br />Καταλήγει, με καυστικό τόνο, ότι η προσπάθεια να σταματήσει η Τουρκία με τη χρήση του YPG αποτελεί επιλογή εκείνων «που έχουν χάσει τα λογικά τους».<br />Όσο κι αν ο ισραηλινός σχεδιασμός προβάλλει το YPG ως κρίσιμο παράγοντα, η πραγματικότητα των ισορροπιών ισχύος, σύμφωνα με τον Karagul, δείχνει ότι μια τέτοια στρατηγική θα μπορούσε να οδηγήσει σε ευρύτερη σύγκρουση με απρόβλεπτες συνέπειες για ολόκληρη την περιοχή.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ισραήλ, Τουρκία και ο αιφνιδιαστικός πόλεμος που έρχεται. «Σχέδιο» εμπλέκει Κούρδους, Ελλάδα, Κύπρο.

Οι προειδοποιήσεις, οι κινήσεις στο πεδίο και το εφιαλτικό σενάριο στη Συρία… Η πρόσφατη δήλωση του Αρχηγού του Ισραηλινού Γενικού Επιτελείο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο διετής εξευτελισμός της Διακήρυξης των Αθηνών.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/12/MITSOTAKIS-ERDOGAN-1.jpg"><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2025/12/MITSOTAKIS-ERDOGAN-1.jpg" width="713" /></a><br /><br /><b>Aλέξανδρος Τάρκας</b><br />Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης «εόρτασε» τη δεύτερη επέτειο της Διακήρυξης των Αθηνών με την Τουρκία (7 Δεκεμβρίου 2023), υπερτονίζοντας τη θετική πτυχή της -επί κλωστής κρεμάμενης- ύφεσης στο Αιγαίο, αποσιωπώντας τα έκτοτε κέρδη της Άγκυρας και κρύβοντας διαδικασίες μυστικού διαλόγου που γνωρίζουν ακόμα και τρίτες χώρες, χωρίς ενημέρωση ούτε καν των μελών της κυβέρνησής του.<br /><br />Ο διάλογος με τον πρόεδρο Ρ.Τ. Ερντογάν είναι απαραίτητος, αλλά το πρόβλημα είναι ο τρόπος που διεξάγεται ήδη από το 2019, όταν ο Πρωθυπουργός ανέλαβε τα καθήκοντά του. Ανέμενε τότε, όπως αναγνώρισε σε συνέντευξή του σε τηλεοπτικό δίκτυο των ΗΠΑ ένα χρόνο αργότερα, ότι θα ασχολείτο κυρίως με τα ζητήματα της οικονομίας και όχι με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις.<br /><br />Το 2020, ενώ αντιμετώπισε επιτυχώς τη μεταναστευτική «εισβολή», σύρθηκε σε μυστικό διάλογο σε επίπεδο διπλωματικών συμβούλων υπό την εποπτεία του Βερολίνου.<br /><br />Και αναγκάστηκε να τερματίσει τη θερινή αντιπαράθεση των πολεμικών ναυτικών Ελλάδας και Τουρκίας με τη γνωστή δήλωση του τότε υπουργού Επικρατείας (και νυν Εξωτερικών) Γιώργου Γεραπετρίτη περί «κόκκινης γραμμής» -μόνο- στα 6 ν.μ.<br /><br />Το 2021, η Αθήνα επανήλθε στις διερευνητικές συνομιλίες με την Άγκυρα μέχρι που διαπιστώθηκε ότι η τουρκική πλευρά επεδίωξε την ηπιότητα, για να αποκλείσει και την παραμικρή πιθανότητα (ηπιότατων) κυρώσεων της Ε.Ε. και για να προσεγγίσει τη διοίκηση Μπάιντεν στις ΗΠΑ.<br /><br />Το 2022, ο κ. Μητσοτάκης αναχώρησε με πέντε μεγαλόφωνα «ευχαριστώ» προς τον Τούρκο Πρόεδρο στα μόλις 20 δευτερόλεπτα του ξεπροβοδίσματός του από την Προεδρική Κατοικία της Κωνσταντινούπολης και με τη δημόσια πρόβλεψη θετικής πορείας σχέσεων με σύγκληση του Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας (ΑΣΣ).<br /><br />Η τουρκική απάντηση ήρθε με μαζικές υπερπτήσεις νησιών του Αιγαίου και ηπειρωτικού εδάφους στον Έβρο και με την επαναλαμβανόμενη προπαγάνδα (που ουδέποτε διαψεύστηκε από την Αθήνα) ότι είχε συμφωνηθεί διμερής διάλογος εφ’ όλης της ύλης.<br /><br />Από εκεί και πέρα, οι ισορροπίες μετά την υπογραφή της Διακήρυξης των Αθηνών και τα γεγονότα της τελευταίας διετίας συνοψίζονται ως εξής:<br /><br />Ως προς την αεροναυτική ένταση, ο Πρωθυπουργός υπογράμμισε, στο προ ημερών συνέδριο Athens Policy Dialogues, ότι ο «σημαντικότατος περιορισμός, συχνά μηδενισμός των παραβιάσεων και των παραβάσεων είναι μία σημαντική επιτυχία». Η διατύπωση του κ. Μητσοτάκη είναι μόνον εν μέρει ακριβής και δίνει έμφαση αποκλειστικά στην ποσοτική και όχι στην ποιοτική διάσταση.<br /><br />Γιατί, ασφαλώς μειώνονται οι πιθανότητες δυστυχήματος και τα έξοδα των αναχαιτήσεων, αλλά ακόμα και μία ή δύο καθημερινές παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου αρκούν για την καταγραφή των τουρκικών θέσεων και διεκδικήσεων. Οι δε παραβάσεις των κανόνων εναέριας κυκλοφορίας στο FIR Αθηνών είναι αυξημένες (με εξαίρεση τον Οκτώβριο) συγκριτικά με τα προηγούμενα έτη μαζί με τα περιστατικά παρενόχλησης πτήσεων της πολιτικής αεροπορίας μέσω ασυρμάτου.<br /><br />Οι παρενοχλήσεις -πέραν της επικίνδυνης σύγχυσης στους πιλότους- αποτελούν παραβίαση και εθνικής κυριαρχίας και εθνικής αρμοδιότητας. Επίσης, ο κ. Μητσοτάκης αποκρύπτει την εντυπωσιακή αύξηση παραβιάσεων των ελληνικών χωρικών υδάτων από πλοία του τουρκικού Ναυτικού και της Ακτοφυλακής και αλιευτικά σκάφη.<br /><br />Στα ζωτικά θέματα της ενέργειας, αποσιωπάται η ωμή, δυσάρεστη και ντροπιαστική αλήθεια. Η Τουρκία πέτυχε μόνο με ένα διήμερο επίδειξης ναυτικής ισχύος στην Κάσο τον Ιούλιο του 2024 και μόνο με τη σιωπή της κατά τη διάρκεια ολόκληρου του 2025 να εξουδετερώσει το -κορυφαίας εθνικής και οικονομικής σημασίας- έργο της ηλεκτρικής διασύνδεσης Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ (Great Sea Interconnector-GSI).<br /><br />Σε αυτό το θέμα, ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί να κατηγορήσει κανένα άλλο. Γιατί, όταν το 2022 οι ΗΠΑ απέσυραν τη στήριξή τους από το (ίσως ανεδαφικό) έργο του αγωγού φυσικού αερίου EastMed με την ίδια όδευση, είχε δηλώσει πως θα υπάρξουν σημαντικότερες ευκαιρίες και οφέλη από την ηλεκτρική διασύνδεση. Οι πρόσφατες κυβερνητικές υποσχέσεις περί νέων μελετών και νέων επενδυτών (της αμερικανικής DFC ή άλλων), μικρή αξία έχουν όσο διατηρείται η τουρκική απειλή κατά του έργου.<br /><br />Άλλωστε, ο υπουργός Εσωτερικών και επικεφαλής του «Εθνικού Συμβουλίου Ενεργειακής Κυριαρχίας» των ΗΠΑ, Νταγκ Μπέργκαμ, επεσήμανε πως «εμείς κινηθήκαμε έξυπνα και μείναμε εκτός της διαπραγμάτευσης, δεν είναι δική μας δουλειά».<br /><br />Η Διακήρυξη των Αθηνών περιέχει συγκεκριμένες διατάξεις για «Πολιτικό Διάλογο» και διερευνητικές- «διαβουλευτικές» (κατά την ορολογία της Άγκυρας) συνομιλίες, τη «Θετική Ατζέντα» για την οικονομία και άλλα «ήπια» θέματα και τα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης στο στρατιωτικό τομέα.<br /><br />Ακόμα κι αν δεχθούμε την άποψη του Πρωθυπουργού ότι, δια αυτών, θα προωθούνταν τα καλώς εννοούμενα συμφέροντα των δύο χωρών, έγιναν κάποια βήματα το 2024 και απολύτως τίποτα το 2025.<br /><br />Η πρωτοβουλία του Πρωθυπουργού, τον περασμένο Οκτώβριο, για τη σύγκληση Πενταμερούς Διάσκεψης της Ανατολικής Μεσογείου περιφρονείται μέχρι στιγμής από την Τουρκία.<br /><br />Μακάρι …να συνεχιστεί αυτή η τακτική της, αν και παραβιάζει το πνεύμα της Διακήρυξης των Αθηνών. Κύριο θέμα της ατζέντας της διάσκεψης αποτελεί η θαλάσσια οριοθέτηση, όσο κι αν προβάλλονται σαν ισοβαρή το Μεταναστευτικό, το περιβάλλον, η ενέργεια και, γενικότερα, η συνδεσιμότητα. Προκύπτει μάλιστα ένα οξύμωρο.<br /><br />Η Τουρκία δεν αποδέχεται τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας, οπότε η Ελλάδα, η Κύπρος και η Αίγυπτος δεν είναι δυνατόν να δεχθούν, στο πλαίσιο της διάσκεψης, να αναιρέσουν τις δικές τους συμφωνίες που υπογράφηκαν βάσει του Διεθνούς Δικαίου.<br /><br />Και στην απίθανη περίπτωση που κ. Ερντογάν θα ακύρωνε το μνημόνιο με τη Λιβύη και θα αποδεχόταν την UNCLOS, η διάσκεψη δεν μπορεί να εξετάσει ζητήματα θαλάσσιων οριοθετήσεων, γιατί αποτελούν θέμα εθνικής αρμοδιότητας. Άλλωστε, γι’ αυτούς και άλλους λόγους, ο Πρωθυπουργός είχε απορρίψει την ιδέα μιας τέτοιας διάσκεψης, όταν προτάθηκε από την Ε.Ε. στα τέλη του 2020.<br /><br />Ο κ. Μητσοτάκης παρουσιάζει ως επιτυχία του το γεγονός ότι η Τουρκία δεν εντάχθηκε στο πρόγραμμα των φθηνών αμυντικών δανείων μέσω του προγράμματος SAFE. Είναι αληθές ότι η Ελλάδα στήριξε την επιβολή όρων, αλλά πραγματική αιτία του ως τώρα αποκλεισμού της Τουρκίας είναι η αντίθεση ισχυρότερων κρατών-μελών της Ε.Ε., όπως η Γαλλία, που δεν θέλουν να πληγούν τα συμφέροντα των αμυντικών βιομηχανιών τους.<br /><br />Ακόμα και η Ιταλία, που συνεργάζεται με την Άγκυρα σε πλήθος αμυντικών προγραμμάτων, προτιμά το όριο του 35% τουρκικής συμμετοχής που έχει επιβάλλει η Ε.Ε. και όχι την ένταξή της στο SAFE. Επίσης, είναι γνωστό ότι η Κομισιόν δεν επέδειξε τους περασμένους μήνες ενδιαφέρον για την ταχεία εξέταση της τουρκικής αίτησης για το SAFE.<br /><br />Ο αρνητικός απολογισμός της 2ης επετείου της Διακήρυξης των Αθηνών βρίσκεται σε πλήρη αντίθεση με τις κυβερνητικές θεωρίες περί ιστορικής συμφωνίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Το πρόβλημα, βέβαια, δεν είναι ότι οι κύριοι Μητσοτάκης και Γεραπετρίτης έκαναν αμετροεπείς δηλώσεις, αλλά ότι το πίστευαν πραγματικά. Διπλωμάτες με βαθιά γνώση των αθέατων επαφών συζητούν -με μεγάλη δόση κλαυσίγελου- τον ενθουσιασμό του κ. Γεραπετρίτη, μετά από ένα τηλεφώνημα με τον ομόλογό του, Χ. Φιντάν, το καλοκαίρι του 2023, για τα «μέγιστα επιτεύγματα που έχουμε μπροστά μας»!<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο διετής εξευτελισμός της Διακήρυξης των Αθηνών.

Aλέξανδρος Τάρκας Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης «εόρτασε» τη δεύτερη επέτειο της Διακήρυξης των Αθηνών με την Τουρκία (7 Δεκεμβρίου 202...

Διαβάστε την συνέχεια

Η άγνωστη "υποβρύχια κόντρα" ΗΠΑ-Τουρκίας στη Μαύρη θάλασσα και η αλλαγή ορίων υφαλοκρηπίδας λόγω Ρωσίας που τρέμει ο Ερντογάν

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-12/bosporus.jpg?itok=4meL_zet" width="704" /><br /><br />Οι ΗΠΑ βλέπουν τις πρόσφατες επιθέσεις της Ουκρανίας σε δεξαμενόπλοια στη Μαύρη Θάλασσα ως ευκαιρία να επαναφέρουν τη Σύμβαση του Μοντρέ σε συζήτηση, με σκοπό τη σύνταξη ενός νέου εγγράφου που να αφορά την Ουάσινγκτον<br /><br />Στις 2 Δεκεμβρίου, ο Τούρκος ειδικός σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και ασφάλειας Εμίρ Αμπάς Γκιουρμπούζ (μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Ένωσης Ατλαντικού Συμφώνου και επικεφαλής του Κέντρου Σπουδών Εξωτερικής Πολιτικής και Ασφάλειας Χαριτίγιε), σημείωσε ότι ο «de facto ρωσικός έλεγχος αλλά de jure ουκρανικό καθεστώς εδάφους των ακτών της Κριμαίας, της Χερσώνας και της Αζοφικής Θάλασσας θα καταστήσει τα κυριαρχικά δικαιώματα στη θάλασσα άρρηκτα».<br /><br />Οι Ρωσικές κατακτήσεις σε Κριμαία-Χερσώνα-Αζοφική θάλασσα θα φέρουν νέα όρια υφαλοκρηπίδων στην Μαύρη θάλασσα<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, «Η αβεβαιότητα των ορίων της υφαλοκρηπίδας έχει τη δυνατότητα να διαταράξει ενεργειακά έργα στη Μαύρη Θάλασσα. Η συνεχιζόμενη ναυτική παρουσία της Ρωσίας στην περιοχή θα καταστήσει την ασφάλεια των ουκρανικών λιμένων, όπως η Οδησσός, και τη βιωσιμότητα ζωτικών οδών όπως ο διάδρομος σιτηρών, ένα διαρκές διαπραγματευτικό χαρτί».<br /><br />Τα παραπάνω αναφέρονται σε σχετικό <a href="https://caliber.az/en/post/montreux-convention-in-the-crosshairs">άρθρο Αζέρικου ΜΜΕ</a>, το οποίο επισημαίνει:<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, τα μέλη του ΝΑΤΟ, Ρουμανία και Βουλγαρία, «έχουν περιορισμένη ναυτική ισχύ», καθιστώντας την Τουρκία έναν στρατηγικά απαραίτητο κρίκο για τις προσπάθειες της συμμαχίας να διατηρήσει την αποτροπή στη Μαύρη Θάλασσα.<br /><br />Ο κομβικός ρόλος της Συνθήκης του Μοντρέ<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, η Σύμβαση του Μοντρέ - η βασική διεθνής συνθήκη που ρυθμίζει τη διέλευση μέσω των στρατηγικών πλωτών οδών που συνδέουν τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα - παίζει για άλλη μια φορά σημαντικό ρόλο στην πολιτική της Άγκυρας.<br /><br />Κλείνοντας τον Βόσπορο και τα Δαρδανέλια σε πολεμικά πλοία κατά τη διάρκεια του πολέμου της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας, και αποτρέποντας έτσι την κλιμάκωση στη Μαύρη Θάλασσα, η Άγκυρα διατήρησε τον ρόλο της ως μεσολαβητή ακόμη και εν μέσω μιας παγωμένης σύγκρουσης.<br /><br />Επιπλέον, «η λειτουργικότητα των εγγυήσεων ασφαλείας στο σχέδιο της κυβέρνησης Τραμπ θα εξαρτηθεί από τον έλεγχο της Τουρκίας στα Στενά και τον διάλογο που διατηρεί με τη Ρωσία».<br /><br />Κατά συνέπεια, «για να αποτρέψει με επιτυχία το Κρεμλίνο, η Δύση θα χρειαστεί το τουρκικό ναυτικό, τα διπλωματικά κανάλια και τις στρατιωτικές υποδομές περισσότερο από ποτέ».<br /><br />Οι ΗΠΑ θα προκαλέσουν αναθεώρηση της Συνθήκης Μοντρέ;<br /><br />Την ίδια ημέρα, η τουρκική εφημερίδα Cumhuriyet δημοσίευσε ένα άρθρο του Ahmet Süha Umar με τίτλο «Η Ουκρανία παίζει με τη φωτιά», το οποίο υποστηρίζει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες «αναμφίβολα βλέπουν τις πρόσφατες επιθέσεις της Ουκρανίας σε δεξαμενόπλοια στη Μαύρη Θάλασσα ως ευκαιρία να επαναφέρουν τη Σύμβαση του Μοντρέ σε συζήτηση, με σκοπό τη σύνταξη ενός νέου εγγράφου που να αφορά την Ουάσινγκτον».<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τον συγγραφέα, «υπάρχει μεγάλη πιθανότητα οι επιθέσεις να επιδίωξαν αυτόν ακριβώς τον στόχο».<br /><br />Το άρθρο σημειώνει επίσης ότι η επακόλουθη απάντηση του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών μπορεί να υποδηλώνει ότι «το υπουργείο ενδεχομένως διαθέτει συγκεκριμένα στοιχεία» που υποστηρίζουν μια τέτοια ερμηνεία.<br /><br />Αμέσως μετά τις επιθέσεις της Ουκρανίας στα δεξαμενόπλοια KAIROS και VIRAT με σημαία Γκάμπιας στη Μαύρη Θάλασσα, ο εκπρόσωπος του τουρκικού Υπουργείου Εξωτερικών, Öncü Keçeli, εξέφρασε την ανησυχία του για τα περιστατικά.<br /><br />Τόνισε ότι οι επιθέσεις σημειώθηκαν «εντός της αποκλειστικής οικονομικής μας ζώνης (ΑΟΖ) στη Μαύρη Θάλασσα», δημιουργώντας σοβαρούς κινδύνους για τη ναυσιπλοΐα, τις ανθρώπινες ζωές, την περιουσία και την περιβαλλοντική ασφάλεια της περιοχής.<br /><br />Σύμφωνα με τον ίδιο, η Άγκυρα διατηρεί επαφές με τα εμπλεκόμενα μέρη για να αποτρέψει την επέκταση ή την κλιμάκωση του πολέμου στη Μαύρη Θάλασσα, «καθώς και για να διασφαλίσει ότι δεν θα θιγούν τα οικονομικά συμφέροντα και οι δραστηριότητες της χώρας μας στην περιοχή».<br /><br />Οι προβλέψεις της Συνθήκης<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, είναι σημαντικό να υπενθυμίσουμε ότι η Σύμβαση του Μοντρέ του 1936 για το Καθεστώς των Στενών (Δαρδανελίων, Βοσπόρου και Θάλασσας του Μαρμαρά), ορίζει ότι εάν η Τουρκία δεν βρίσκεται σε πόλεμο, τα Στενά πρέπει να είναι κλειστά για τα πολεμικά πλοία όλων των εμπόλεμων μερών.<br /><br />Εν τω μεταξύ, τα πολιτικά πλοία χωρών χωρίς πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα διατηρούν το δικαίωμα ελεύθερης διέλευσης τόσο σε καιρό ειρήνης όσο και σε καιρό πολέμου.<br /><br />Σύμφωνα με το προαναφερθέν άρθρο της Cumhuriyet, η Τουρκία έχει ασκήσει μέχρι στιγμής την εξουσία της κατάλληλα, κάτι που όχι μόνο απέτρεψε ζημιές στη χώρα από τον πόλεμο, αλλά και ενίσχυσε την εμπιστοσύνη στην Άγκυρα τόσο από τη Μόσχα όσο και από το Κίεβο, επιτρέποντάς της να διεξάγει μεσολαβητικές δραστηριότητες.<br /><br />Σύμφωνα με τον συγγραφέα του άρθρου, «αυτό δεν είναι το αποτέλεσμα που θα ήθελαν να δουν οι Ηνωμένες Πολιτείες», καθιστώντας «λογικό να υποθέσουμε ότι η Ουάσινγκτον πιέζει και ενθαρρύνει το Κίεβο να πραγματοποιήσει επιθέσεις εντός της ΑΟΖ της Τουρκίας».<br /><br />Ωστόσο, τονίζει ότι «θα ήταν μη σοφό για την Ουκρανία να πέσει ξανά στην παγίδα των ΗΠΑ και να παίξει με τη φωτιά», καθώς τέτοιες επιθέσεις «στερούν την Τουρκία από την ικανότητα να προστατεύει τα ύδατά της».<br /><br />Αυτή η εξέλιξη θα μπορούσε ενδεχομένως να στρέψει την Άγκυρα εναντίον του Κιέβου. Όπως καταλήγει το άρθρο, όλα τα μέρη πρέπει να λάβουν υπόψη «τη δέσμευση της Τουρκίας να τηρήσει τη Σύμβαση του Μοντρέ».<br /><br />Τουρκικό "μπλοκάρισμα" στο ΝΑΤΟ στη Μαύρη θάλασσα<br /><br />Συνολικά, οι ελιγμοί εξωτερικών δυνάμεων γύρω από το καθεστώς των Στενών έχουν ενταθεί από την έναρξη του πολέμου Ρωσίας-Ουκρανίας.<br /><br />Τον Ιούνιο του 2022, κατά τη διάρκεια κοινής συνεδρίασης της Πολιτικής Επιτροπής και της Ειδικής Ομάδας Μεσογείου και Μέσης Ανατολής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ, η Άγκυρα δήλωσε ότι «είχε ορίσει σαφώς τα γεγονότα στην Ουκρανία ως πόλεμο, είχε ανακοινώσει άμεσα τη συμμόρφωση με τη Σύμβαση του Μοντρέ και είχε εκφράσει την ετοιμότητά της να εκπληρώσει όλες τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη συνθήκη». Ταυτόχρονα, η Τουρκία επιβεβαίωσε την σταθερή της υποστήριξη στην εδαφική ακεραιότητα και ανεξαρτησία της Ουκρανίας, σημειώνοντας ότι «έχουμε στρατηγικά καθορίσει μια φυσική θέση».<br /><br />Τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους, η τουρκική αντιπροσωπεία στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ επέστησε την προσοχή στην πίεση που «άσκησε πρόσφατα στην Άγκυρα» η συμμαχία για «αύξηση της παρουσίας της στη Μαύρη Θάλασσα».<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, εκφράστηκαν ανησυχίες σχετικά με την αυστηρή τήρηση της Σύμβασης του Μοντρέ από την Τουρκία. Σημειώθηκε επίσης ότι η Άγκυρα «επιδιώκει να διατηρήσει μια ισορροπημένη διαδικασία με τις περιφερειακές χώρες με τρόπο που να μην υπονομεύει τη σταθερότητα και την ασφάλεια της Μαύρης Θάλασσας».<br /><br />Η στάση αυτή ευθυγραμμίζεται με δήλωση του Τούρκου Διοικητή του Ναυτικού Ερκουμέντ Τατλιόγλου τον Νοέμβριο του 2023.<br /><br />Επιβεβαίωσε ότι ο πρωταρχικός στόχος της Τουρκίας είναι η συμμόρφωση με τη Σύμβαση του Μοντρέ, τονίζοντας ότι η Άγκυρα διασφαλίζει την πλήρη ασφάλεια στη Μαύρη Θάλασσα, η οποία «δεν πρέπει να γίνει Μέση Ανατολή, και δεν επιθυμούμε καμία χώρα ή το ΝΑΤΟ να εισέλθει στη Μαύρη Θάλασσα».<br /><br />Το φθινόπωρο του 2024, ο Τούρκος Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν επιβεβαίωσε την ακλόνητη δέσμευση της Άγκυρας για αυστηρή συμμόρφωση με τη Σύμβαση του Μοντρέ, τονίζοντας την αποφασιστικότητα της Τουρκίας να προστατεύσει τη στρατηγική της θέση και το καθεστώς της βάσει του διεθνούς δικαίου.<br /><br />Το άγνωστο STOP Ερντογάν στην ανάπτυξη πυρηνικών υποβρυχίων των ΗΠΑ στην Μαύρη θάλασσα<br /><br />Την 1η Αυγούστου 2025, όταν ο Πρόεδρος των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ ανακοίνωσε εντολή για την αποστολή δύο πυρηνικών υποβρυχίων σε «σχετικές περιοχές» μετά από σχόλια του Αναπληρωτή Προέδρου του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Ντμίτρι Μεντβέντεφ, η τουρκική εφημερίδα Türkiye σημείωσε: «Εάν οι ΗΠΑ θέλουν να αναπτύξουν πυρηνικά υποβρύχια στη Μαύρη Θάλασσα για να εκφοβίσουν τη Ρωσία, πρέπει να λάβουν την άδεια της Τουρκίας σύμφωνα με τη Σύμβαση του Μοντρέ».<br /><br />Η δημοσίευση επικαλέστηκε επίσης Τούρκους εμπειρογνώμονες που υποστήριξαν ότι η Άγκυρα, κατέχοντας σημαντική νομική εξουσία βάσει της Σύμβασης του Μοντρέ, «πρέπει να δώσει προτεραιότητα στα εθνικά της συμφέροντα». Επομένως, «είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς ότι η Τουρκία θα χορηγούσε τέτοια άδεια».<br /><br />Συμπερασματικά θα λέγαμε ότι παράλληλα με τις προσπάθειες της Ουάσινγκτον να ωθήσει το Κίεβο και τη Μόσχα προς διαπραγματεύσεις , ΗΠΑ -ΝΑΤΟ θα συνεχίσουν να επιδιώκουν να χρησιμοποιήσουν τη Σύμβαση του Μοντρέ προς όφελός τους.<br /><br />Ωστόσο, διαφαίνεται ότι η Τουρκία υπερασπίζεται σταθερά και με συνέπεια τη θέση της, εμποδίζοντας τη Μαύρη Θάλασσα να μετατραπεί σε μια ακόμη ζώνη γεωπολιτικών αναταραχών.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η άγνωστη "υποβρύχια κόντρα" ΗΠΑ-Τουρκίας στη Μαύρη θάλασσα και η αλλαγή ορίων υφαλοκρηπίδας λόγω Ρωσίας που τρέμει ο Ερντογάν

Οι ΗΠΑ βλέπουν τις πρόσφατες επιθέσεις της Ουκρανίας σε δεξαμενόπλοια στη Μαύρη Θάλασσα ως ευκαιρία να επαναφέρουν τη Σύμβαση του Μοντρέ σε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τομ Μπαράκ: Η στρατηγική των ΗΠΑ στο Κουρδιστάν έχει «βαλκανοποιήσει» τη Μέση Ανατολή .

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/06/tom-barrack-825x542.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="542" data-original-width="825" height="420" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/06/tom-barrack-825x542.jpg" width="681" /></a></div><div><br /></div>Ο Ειδικός Απεσταλμένος των ΗΠΑ για τη Συρία, Τομ Μπαράκ, υποστήριξε ότι η δεκαετιών στρατηγική της Ουάσιγκτον για την εγκαθίδρυση κουρδικών περιοχών στο Ιράκ και τη Συρία δεν έχει φέρει την αναμενόμενη σταθερότητα, αλλά αντίθετα έχει παρομοιάσει τη Μέση Ανατολή με τα «Βαλκάνια».<br /><br />Ο Μπαράκ περιέγραψε την τρέχουσα κατάσταση στο Ιράκ ως «απόλυτο χάος».<br /><br />Μιλώντας στην εφημερίδα The National, με έδρα τα ΗΑΕ, ο Μπαράκ επέκρινε έντονα τις προηγούμενες αμερικανικές παρεμβάσεις. Παρομοίασε την κατασκευή ημιαυτόνομων κουρδικών δομών που βασίζονται σε έναν «κατακερματισμένο φεντεραλισμό» με «τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και όχι με τη δημιουργία ενός ενιαίου μετώπου».<br /><br />«Τους αφήσαμε ήσυχους επειδή μας βολεύει»<br /><br />Αναφερόμενος στην υποστήριξη που δόθηκε στην Περιφερειακή Κυβέρνηση του Κουρδιστάν και στις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF), ο Μπαράκ είπε: «Δημιουργήσαμε ένα διαφορετικό είδος αυτόνομου κουρδικού κράτους και τους αφήσαμε να πολεμούν ο ένας τον άλλον. Γιατί; Επειδή ήταν πιο εύκολο».<br /><br />Ο διπλωμάτης δήλωσε ότι η διαδικασία ήταν παρόμοια με το παράδειγμα της Γιουγκοσλαβίας και πρόσθεσε: «Αυτή η κατάσταση διαρκεί πολύ λίγο και μετά αρχίζουν να πολεμούν ο ένας τον άλλον».<br /><br />Ο Μπαράκ, ο οποίος είναι επίσης Πρέσβης των ΗΠΑ στην Τουρκία, υποστήριξε ότι η πολιτική διαχωρισμού των «κουρδικών περιοχών πλούσιων σε φυσικούς πόρους» από τις κεντρικές κυβερνήσεις επιδείνωσε τις περιφερειακές εντάσεις, λέγοντας: «Οι Κούρδοι στην πλευρά όπου βρίσκεται το πετρέλαιο δεν θέλουν να αποτελέσουν μέρος αυτής της ομοσπονδιακής δομής».<br /><br />«Απόλυτο χάος» και ιρανική επιρροή στη Βαγδάτη<br /><br />Περιγράφοντας το πολιτικό τοπίο στο Ιράκ με ζοφερούς όρους, ο Μπαράκ δήλωσε ότι η Ουάσινγκτον έφυγε από τη χώρα «με άδεια χέρια», παρά το γεγονός ότι ξόδεψε τρισεκατομμύρια δολάρια και υπέστη εκατοντάδες χιλιάδες θύματα. Περιέγραψε την κατάσταση στη Βαγδάτη ως «απόλυτο χάος» στο οποίο φιλοϊρανικές ομάδες είχαν καταλάβει τη χώρα.<br /><br />Ο Μπαράκ συνόψισε την κατάσταση του Πρωθυπουργού Σουδάνι με τα εξής λόγια:<br /><br />«Έχετε έναν καλό και εκλεγμένο πρωθυπουργό όπως ο Μοχάμεντ Σία Σουδάνι, αλλά δεν έχει καμία εξουσία. Δεν μπορεί να σχηματίσει συνασπισμό στο κοινοβούλιο επειδή δομές όπως η Χασντ αλ-Σαάμπι αποτελούν εμπόδιο σε αυτό».<br /><br />Πρόσθεσε ότι το Ιράν, υπό πίεση λόγω της σύγκρουσης με τη Χεζμπολάχ και τη Χαμάς, θεωρεί το Ιράκ ως «αναπόσπαστο μέρος» της σφαίρας επιρροής του και καταβάλλει μεγάλες προσπάθειες για να διατηρήσει την ηγεμονία του.<br /><br />Ιστορική συμφωνία μεταξύ Συρίας και Ισραήλ πλησιάζει<br /><br />Κάνοντας εντυπωσιακές δηλώσεις σχετικά με τη νέα εποχή στη Δαμασκό, ο Μπαράκ δήλωσε ότι η Συρία βρίσκεται στα πρόθυρα μιας ιστορικής συμφωνίας με το Ισραήλ. Επαινώντας το νέο συριακό καθεστώς (το καθεστώς του αλ Σαράα), ο Μπαράκ χαρακτήρισε την κυριαρχία της οικογένειας Άσαντ ως «50ετή καταστροφή» και δήλωσε ότι η νέα κυβέρνηση έφερε στο τέλος αυτής της εποχής.<br /><br />Ο Μπαράκ δήλωσε ότι η μεταβατική κυβέρνηση συνεργάζεται πλήρως με τις ΗΠΑ, λέγοντας: «Κάνουν καλή δουλειά προχωρώντας υπό δύσκολες συνθήκες.<br /><br />Κάνουν ό,τι τους ζητάμε σχετικά με τις σχέσεις με το Ισραήλ».<br /><br />Ωστόσο, σημείωσε ότι το Ισραήλ δεν τους έχει ακόμη εμπιστευτεί πλήρως και, ως εκ τούτου, η διαδικασία ομαλοποίησης προχωρά αργά.<br /><br />«Η εποχή της αλλαγής καθεστώτος έχει τελειώσει»<br /><br />Τονίζοντας ότι η κυβέρνηση Τραμπ δεν σκοπεύει πλέον να αναπτύξει στρατεύματα ή να επιβάλει αλλαγή καθεστώτος σε άλλες χώρες, ο Μπαράκ ισχυρίστηκε: «Η αλλαγή καθεστώτος δεν ήταν ποτέ επιτυχής».<br /><br />Πρόσθεσε ότι η Ουάσινγκτον επικεντρώνεται πλέον σε περιφερειακές λύσεις με επικεφαλής τοπικές δυνάμεις και όχι σε στρατιωτικές επιβολές.<br /><br />Περιγράφοντας τον Λίβανο ως «αποτυχημένο κράτος», ο Μπαράκ δήλωσε ότι διατηρεί την ελπίδα για άμεσο διάλογο μεταξύ Βηρυτού και Τελ Αβίβ, προσθέτοντας: «Η λύση δεν θα πρέπει να περιλαμβάνει τον αφοπλισμό της Χεζμπολάχ, αλλά την αποτροπή της χρήσης αυτών των όπλων».<br /><br /><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Τομ Μπαράκ: Η στρατηγική των ΗΠΑ στο Κουρδιστάν έχει «βαλκανοποιήσει» τη Μέση Ανατολή .

Ο Ειδικός Απεσταλμένος των ΗΠΑ για τη Συρία, Τομ Μπαράκ, υποστήριξε ότι η δεκαετιών στρατηγική της Ουάσιγκτον για την εγκαθίδρυση κουρδικών ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο ενεργειακός ρόλος της Ελλάδας. Η νέα αρχιτεκτονική και η απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο. Το αποτύπωμα των συμφωνιών.

<a href="https://economico.gr/wp-content/uploads/2024/09/FSRU.jpg"><img height="480" src="https://economico.gr/wp-content/uploads/2024/09/FSRU-696x522.jpg" width="703" /></a><br /><br />Σε μια περίοδο ριζικών ανακατατάξεων στην παγκόσμια ενεργειακή σκακιέρα, η Ελλάδα αναδεικνύεται σε κεντρικό πυλώνα της νέας ενεργειακής αρχιτεκτονικής της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Ο υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Σταύρος Παπασταύρου, επιβεβαίωσε ότι «οι ενεργειακές συμφωνίες έχουν σαφές αποτύπωμα για την Ελλάδα», τονίζοντας ότι η χώρα όχι μόνο ενισχύει την ενεργειακή της ασφάλεια, αλλά συμβάλλει καθοριστικά στην ευρύτερη περιφερειακή προσπάθεια για την απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο. Οι κρίσιμες συναντήσεις στις ΗΠΑ και η άμεση υλοποίηση των συμφωνιών (όπως η τροφοδοσία του κάθετου διαδρόμου προς την Ουκρανία με αμερικανικό φυσικό αέριο) υπογραμμίζουν τη γεωπολιτική και, εν δυνάμει, την οικονομική σημασία αυτού του αναβαθμισμένου ρόλου, ο οποίος συμπληρώνεται από την αναγνώριση των εξαιρετικών οικονομικών επιδόσεων της χώρας.<div><br />«Την προηγούμενη βδομάδα το ελληνικό πενταετές ομόλογο είχε 2,6%, ενώ το αμερικάνικο είχε 3,6%. Η Ελλάδα δανειζόταν φθηνότερα από την Αμερική, φθηνότερα από τη Γαλλία, φτηνότερα από την Ιταλία» δήλωσε ο κ. Παπασταύρου μιλώντας στο ΕΡΤnews. «Πλέον μας αντιμετωπίζουν σχεδόν με θαυμασμό, όσον αφορά τα οικονομικά επιτεύγματα», τόνισε.<br /><br />Οι ενεργειακές συμφωνίες<br /><br />Αναφορικά με τις ενεργειακές συμφωνίες που έγιναν το προηγούμενο διάστημα εξήγησε ότι σκοπός του ταξιδιού ήταν να ενημερώσει γερουσιαστές το πώς αυτές θα συμβάλουν στην απεξάρτηση από το ρωσικό φυσικό αέριο. «Από τους σκοπούς του ταξιδιού ήταν να ενημερώσουμε τα μέλη της Γερουσίας και του Κογκρέσου όσον αφορά τις συμφωνίες ενεργειακές που είχαμε. Εκεί διαπιστώσαμε πως και οι Δημοκρατικοί, όχι μόνο Ρεπουμπλικάνοι, στηρίζουν τις προσπάθειες απεξάρτησης από το ρωσικό φυσικό αέριο», πρόσθεσε ο κ. Παπασταύρου.</div><div><br />Ερωτηθείς για το χρόνο υλοποίησης των ενεργειακών συμφωνιών που είχαν υπογραφεί στην Ελλάδα τόνισε ότι μιλάμε για συμφωνίες που ήδη, έναν μήνα μετά, έχουν αρχίσει και υλοποιούνται «προκειμένου να προμηθεύσουμε με αμερικανικό φυσικό αέριο, μέσω ελληνικών εταιρειών και μέσω του κάθετου διαδρόμου στην Ουκρανία». Και όπως χαρακτηριστικά τόνισε, «έχουμε μια συμφωνία Νοεμβρίου που τον Δεκέμβριο, ένα μήνα μετά, έχει αρχίσει και υλοποιείται».</div><div><br />Σύμφωνα με τον κ. Παπασταύρου, «οι ενεργειακές συμφωνίες έχουν σαφές αποτύπωμα για την Ελλάδα». Όσον αφορά το εάν θα φανεί το οικονομικό αντίκτυπο άμεσα στην αγορά διευκρίνισε ότι «εάν έχουν εμπορικά εκμεταλλεύσιμο αποτέλεσμα, θα σημάνουν σημαντική αύξηση των δημοσίων εσόδων για τη χώρα μας». Μάλιστα, όπως είπε «η χώρα μας είναι στο κέντρο αυτής της νέας ενεργειακής αρχιτεκτονικής είναι σαφές ότι πέρα από τη γεωπολιτική σημασία του, θα έχει και οικονομική σημασία ότι από εδώ θα περνάει ενέργεια για να ανεβαίνει στις χώρες του κάθετου διαδρόμου».<br /><br />Οι αμερικανικές επενδύσεις<br /><br />Μιλώντας για το ρόλο της χώρας μας δήλωσε ότι «πέτυχε να αξιοποιήσει τις νέες συνθήκες που δημιουργήθηκαν με την οικονομική και πολιτική σταθερότητα». Ωστόσο, όπως είπε, δεν μπορούμε να στηριζόμαστε ποτέ σε κάποιον άλλο γι αυτό στόχος μας είναι «να αναπτύξουμε τον τομέα υδρογονανθράκων και στο Ιόνιο και νότια της Κρήτης».<br />Θέλοντας να δείξει ότι ο ενεργειακός σχεδιασμός της χώρας δεν θα επηρεαστεί από το εάν η Ρωσία, κάποια στιγμή επανενταχθεί στη νέα αρχιτεκτονική λέγοντας χαρακτηριστικά: «Η δημιουργία υποδομών και ενεργειακής σημασίας για τη χώρα μας δεν θα μειώσει τη θέση μας. Θα έχουμε πάντα ένα κομβικό ρόλο. Όταν έρθει το αμερικανικό φυσικό αέριο, η επανένταξη της Ρωσίας δεν θα ακυρώσει ή δεν θα αναιρέσει την παρουσία του αμερικανικού φυσικού αερίου».<br />Σύμφωνα με τον κ. Παπασταύρου η αμερικανική κυβέρνηση έχει εκδηλώσει το ενδιαφέρον για να χρηματοδοτήσει τις νέες ενεργειακές υποδομές στη χώρα μας. Όπως είπε, ο λόγος των τοπικών κοινωνιών θα παίξει ρόλο ωστόσο πρέπει να γίνει σε ένα σημείο το οποίο να θα εξυπηρετεί τη ροή του φυσικού αερίου.<br /><br />Ηλεκτρική διασύνδεση Ελλάδας – Κύπρου<br /><br />Όσον αφορά την ηλεκτρική διασύνδεση Κύπρου – Ελλάδας σχολίασε ότι την προσεχη Δευτέρα θα συναντηθεί με τον Κύπριο ομόλογό του για να «ξαναπιάσουν το νήμα». Απαντώντας για το εάν είναι αισιόδοξος για την υλοποίηση του έργου ο κ. Παπασταύρου δήλωσε ότι κρατά τις ανακοινώσεις του Προέδρου της Κύπρου και του Έλληνα Πρωθυπουργού που είπαν ότι προχωρούμε στην υλοποίησή του.</div><div><br /></div><div><a href="https://economico.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο ενεργειακός ρόλος της Ελλάδας. Η νέα αρχιτεκτονική και η απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο. Το αποτύπωμα των συμφωνιών.

Σε μια περίοδο ριζικών ανακατατάξεων στην παγκόσμια ενεργειακή σκακιέρα, η Ελλάδα αναδεικνύεται σε κεντρικό πυλώνα της νέας ενεργειακής αρχι...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Κούρδος τουρκεμένος Φιντάν θέλει μοιρασιά των ενεργειακών πόρων της Ελλάδας με την Τουρκία. Τι λένε ελληνικές διπλωματικές πηγές

<img height="400" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/04/HAKAN-FIDAN-630x400.jpg" width="700" /><br /><br />Ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, ο <a href="https://www.tribune.gr/world/news/article/467620/o-archigos-tis-toyrkikis-mit-chakan-fintan-einai-koyrdos-ti-leei-o-anipsios-toy-poy-einai-antartis-toy-pkk.html">τουρκεμένος Κούρδος</a> Χακάν Φιντάν, κατά την ομιλία του στην τουρκική Εθνοσυνέλευση, έθεσε με έμφαση τις προϋποθέσεις της Άγκυρας για την επανέναρξη του διαλόγου με την Ελλάδα.<br /><br />Ο εξωμότης Κούρδος επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας υπογράμμισε ότι η Άγκυρα επιδιώκει την «εξέταση όλων των διαφορών του Αιγαίου ως ένα σύνολο», θέτοντας αυτήν την απαίτηση ως βασική προϋπόθεση για τη συνέχεια των συνομιλιών.<br /><br />Σημείωσε δε ότι η Τουρκία τάσσεται υπέρ της εξεύρεσης λύσης στα ζητήματα αυτά «στα πλαίσια του διεθνούς δικαίου και της καλής γειτονίας με ουσιαστικό και εποικοδομητικό τρόπο».<br /><br />Σύμφωνα με τον Φιντάν, η στρατηγική επιδίωξη της Τουρκίας είναι η μετατροπή του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου σε μία περιοχή «ευημερίας και σταθερότητας», επικαλούμενος μάλιστα προς επίτευξη του στόχου την «αποφασιστικότητα του Προέδρου».<div><br />Δίκαιη κατανομή και θέμα μειονότητας<br /><br />Ο Τούρκος ΥΠΕΞ επανέλαβε τη σταθερή θέση της χώρας του για την Ανατολική Μεσόγειο, τονίζοντας ότι η Άγκυρα θα συνεχίσει να υπερασπίζεται «μέχρι τέλους» τη γραμμή της «δίκαιης μοιρασιάς» των ενεργειακών πόρων.<br /><br />«Εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε την άποψη της δίκαιης μοιρασιάς στην Ανατολική Μεσόγειο», δήλωσε χαρακτηριστικά, προσθέτοντας πως τα βήματα για την «προστασία των δικαιωμάτων και συμφερόντων» της Τουρκίας θα συνεχιστούν «με αποφασιστικότητα».<br /><br />Παράλληλα, ο Χακάν Φιντάν επιβεβαίωσε την πρόθεση της Τουρκίας να διατηρήσει «ζωντανή» τη «θετική ατζέντα» στις σχέσεις της με την Ελλάδα, ωστόσο επανέφερε στο προσκήνιο το ζήτημα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Δυτική Θράκη.<br /><br />Ειδικότερα, ανέφερε ότι η Τουρκία «συνεχίζει να θέλει τη διατήρηση της θετικής ατζέντας στις σχέσεις μας με την Ελλάδα, ενώ για το θέμα της θρησκευτικής μειονότητας –την οποία αποκάλεσε τουρκική– υπογράμμισε:<br /><br />«Κάνουμε τα βήματά μας σχετικά με την υποστήριξη των δικαιωμάτων της τουρκικής μειονότητας της Δυτικής Θράκης κι αν χρειαστεί το κάνουμε με αμοιβαιότητα».</div><div><br />Κυπριακό και περιφερειακές σχέσεις<br /><br />Σε άλλα σημεία της ομιλίας του, ο ΥΠΕΞ:<br /><br />Κυπριακό: Επέκρινε ξανά την κατάσταση, δηλώνοντας ότι προτεραιότητα είναι η αναβάθμιση της διεθνούς θέσης της «τδβκ» και ζητώντας την άρση του «απάνθρωπου εμπάργκο» κατά των Τουρκοκυπρίων.<br /><br />Περιφερειακές σχέσεις: Αναφέρθηκε στον προγραμματισμό για τη διεξαγωγή της 2ης Συνόδου του Υψηλού Συμβουλίου Στρατηγικής Συνεργασίας Τουρκίας-Αιγύπτου το 2026.<br /><br />Τόνισε επίσης την ιδιαίτερη σημασία του διαλόγου με το Ιράκ για την υγιή πρόοδο των διμερών σχέσεων και τη διατήρηση της περιφερειακής σταθερότητας.</div><div><br />Η απάντηση των Αθηνών<br /><br />Σε απάντηση των δηλώσεων την Τρίτη 09/12 του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών, διπλωματικές πηγές των Αθηνών (09/12/2025) τόνισαν τα εξής:<br /><br />Η οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης και υφαλοκρηπίδας είναι η μία και μόνη διαφορά μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Κατά συνέπεια, αναθεωρητικές θέσεις και προτάσεις είναι καθολικά απορριπτέες.<br /><br />Η Ελλάδα παραμένει προσηλωμένη στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου και επιθυμεί, πάντοτε με γνώμονα το εθνικό συμφέρον, να συνεχίσει τον δομημένο διάλογο με την Τουρκία επί τη βάσει αυτών των αρχών.<br /><br />Ως προς το καθεστώς της μουσουλμανικής μειονότητας, η Συνθήκη της Λωζάννης καθορίζει σαφώς τον χαρακτήρα της μειονότητας στη Θράκη ως θρησκευτικό, στα μέλη της οποίας η Ελλάδα επιφυλάσσει πλήρη ισονομία και ισοπολιτεία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Κούρδος τουρκεμένος Φιντάν θέλει μοιρασιά των ενεργειακών πόρων της Ελλάδας με την Τουρκία. Τι λένε ελληνικές διπλωματικές πηγές

Ο Υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, ο τουρκεμένος Κούρδος Χακάν Φιντάν, κατά την ομιλία του στην τουρκική Εθνοσυνέλευση, έθεσε με έμφαση τι...

Διαβάστε την συνέχεια

Δεν αποκλείεται ο διαμελισμός της Συρίας. Η Τουρκία τρέμει το Ισραήλ.

<img height="357" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2017/09/israel_army-630x395.jpg" width="708" /><br /> <br />Σε ανάρτησή του την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2025 στο Facebook, ο Αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Καμπουρίδης έθεσε το ερώτημα εάν η Τουρκία αποτελεί πλέον στόχο του Ισραήλ, ενώ παράλληλα διερεύνησε το βάθος της τουρκικής εμπλοκής στον πόλεμο της Συρίας.<br /><br />Ο κ. Καμπουρίδης σημείωσε την αναστάτωση που προκάλεσε στην Άγκυρα η δήλωση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας του Ισραήλ, ο οποίος τόνισε: «Είμαστε έτοιμοι για έναν ξαφνικό πόλεμο, θα πρέπει να είμαστε σε συναγερμό σε όλα τα μέτωπα».<br /><br />Τούρκοι σχολιαστές εκτίμησαν ότι η εν λόγω δήλωση είχε ως άμεσο αποδέκτη την Τουρκία.<br />Ισραηλινές κινήσεις και τουρκική παρουσία<br /><br />Σχεδόν ταυτόχρονα, αξιωματούχοι του Ισραήλ δήλωσαν εμφατικά ότι «δεν θα επιτρέψουν τουρκική στρατιωτική παρουσία στο εσωτερικό της Συρίας».<br /><br />Οι δηλώσεις αυτές, σε συνδυασμό με τους πρόσφατους ισραηλινούς βομβαρδισμούς τριών αεροδρομίων στη Συρία, οι οποίοι φέρεται να έλαβαν χώρα λόγω της παρουσίας Τούρκων μηχανικών, υποδηλώνουν ότι η κατάσταση στη Συρία εξελίσσεται αρνητικά για την Άγκυρα.<br />Η στάση των ΗΠΑ<br /><br />Περαιτέρω ανησυχία προκάλεσε στους Τούρκους η δήλωση του Αμερικανού Πρέσβη στην Άγκυρα και απεσταλμένου του Ντόναλντ Τραμπ για τη Συρία, σχετικά με την επόμενη μέρα στη Συρία.<br /><br />Ο Αμερικανός αξιωματούχος, σε αντίθεση με τα τουρκικά συμφέροντα, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο διαμελισμού της Συρίας.<div><br />Τουρκικές κινήσεις στα βόρεια<br /><br />Στο μεταξύ, στη βόρεια Συρία, οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις προώθησαν στρατιωτικές μονάδες από τρία σημεία της μεθορίου.<br /><br />Η κίνηση αυτή ερμηνεύεται ως άσκηση πίεσης στους Κούρδους της Rojava, με την Τουρκία να απειλεί ακόμη και με στρατιωτική επιχείρηση σε συνεργασία με δυνάμεις του Τζολάνι/Γκολάνι, εκτός εάν οι Κούρδοι διαλύσουν τον στρατό τους και ενταχθούν στις Ένοπλες Δυνάμεις της Δαμασκού.<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες, απαντώντας σε αυτήν την τουρκική κίνηση, προχώρησαν σε προώθηση στρατιωτικού εξοπλισμού στην περιοχή των Κούρδων, προκαλώντας έτσι περαιτέρω ενόχληση στην Άγκυρα.<br /><br />Κλείνοντας την ανάρτησή του, ο κ. Καμπουρίδης αναφέρθηκε σε παλαιότερη εκτίμησή του, πριν από δύο χρόνια, όπου είχε γράψει ότι «η Τουρκία εισέρχεται στον βούρκο της Συρίας», και διερωτήθηκε εάν τελικά η Τουρκία φτάνει στον πάτο αυτού του βούρκου.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Δεν αποκλείεται ο διαμελισμός της Συρίας. Η Τουρκία τρέμει το Ισραήλ.

Σε ανάρτησή του την Τετάρτη 10 Δεκεμβρίου 2025 στο Facebook, ο Αντιστράτηγος ε.α. Λάζαρος Καμπουρίδης έθεσε το ερώτημα εάν η Τουρκία αποτε...

Διαβάστε την συνέχεια

Πόσο πιθανή είναι μια “ομαλοποίηση” σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/09/%CE%A3%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%8A%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%80%CF%82%CE%B5%CF%84%CE%B8%CE%BE50%CF%82%CE%B85%CF%8403%CE%B9%CF%82-6ww.jpg?resize=640%2C381&ssl=1" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="381" data-original-width="640" height="381" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2025/09/%CE%A3%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%B5%CF%8A%CE%BC%CE%AC%CF%84%CF%80%CF%82%CE%B5%CF%84%CE%B8%CE%BE50%CF%82%CE%B85%CF%8403%CE%B9%CF%82-6ww.jpg?resize=640%2C381&ssl=1" width="700" /></a></div><div><br /></div>Ο αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν (Michael Rubin) εξετάζει στον ιστότοπο The Washington Examiner την αναλογία μεταξύ του πρώην δικτάτορα της Λιβύης, Μουαμάρ Καντάφι και του Τούρκου ισλαμιστή προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Υπογραμμίζεται ότι ο Ερντογάν είναι εκκεντρικός και επιδεικτικός, ακολουθώντας μεγαλεπήβολα σχέδια που θυμίζουν τη συμπεριφορά του Λίβυου ηγέτη. Παράλληλα, τονίζεται, ο Ερντογάν υποστηρίζει ανοιχτά τρομοκρατικές οργανώσεις, όπως η Χαμάς. Ωστόσο, όπως και ο Καντάφι, τα έργα του Ερντογάν συχνά αποδεικνύονται περισσότερο σύμβολα του εγωισμού και της παράνοιας του παρά ρεαλιστικά αναπτυξιακά σχέδια.<br /><br />Το άρθρο ξεκινάει με το προφίλ του πρώην δικτάτορα της Λιβύης Μουαμάρ Καντάφι, για τον οποίο σημειώνει ότι ήταν πάντα εκκεντρικός. Ο πρώην συνταγματάρχης του λιβυκού στρατού που κατέλαβε την εξουσία με πραξικόπημα το 1969 ήταν γνωστός για την ανοιχτή υποστήριξή του στην τρομοκρατία, τονίζεται.<br /><br />Ο Καντάφι ήταν επίσης ρεβανσιστής: δεν ήταν ικανοποιημένος με το γεγονός ότι η Λιβύη παρέμενε εντός των συνόρων της -στάση που τον οδήγησε σε επικίνδυνες περιπέτειες. Όταν οι προσπάθειές του με την Αίγυπτο απέτυχαν, προσπάθησε να καταλάβει τη Λωρίδα του Αούζου, μια περιοχή πλούσια σε ουράνιο, που ανήκε στο Τσαντ.<br /><br />Η απόπειρα αυτή οδήγησε στη σύγκρουση του 1987-1988, με την ήττα της Λιβύης και την ενίσχυση των εντάσεων στην περιοχή. Παράλληλα, ο Καντάφι όχι μόνο σπατάλησε τον πλούτο της Λιβύης με τον άσωτο τρόπο ζωής του, αλλά επίσης οραματίστηκε μεγαλεπήβολα σχέδια για την αναδιαμόρφωση της γεωγραφίας της χώρας. Ενώ η Αίγυπτος έχει τον Νείλο, η Λιβύη δεν έχει μόνιμους ποταμούς. <a href="https://hellasjournal.com/2025/12/kokkini-grammi-boroun-oi-scheseis-tourkias-kai-israil-na-antexoun-mia-monimi-rixi-erotoun-stin-agkyra-tha-sygkroustoun-i-tha-synergastoun-einai-to-vasiko-erotima-einai-o-erntogan/">ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ</a><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Πόσο πιθανή είναι μια “ομαλοποίηση” σχέσεων Ισραήλ-Τουρκίας;

Ο αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν (Michael Rubin) εξετάζει στον ιστότοπο The Washington Examiner την αναλογία μεταξύ του πρώην δικτάτορα της Λιβύης, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκος καθηγητής: “Η Ελλάδα εκμεταλλεύεται την φανταστική τουρκική απειλή”.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTIXDLRAJAx5B5R9gSy94QkV7i8iBSi9Tlrfg&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="158" data-original-width="318" height="318" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcTIXDLRAJAx5B5R9gSy94QkV7i8iBSi9Tlrfg&s" width="705" /></a></div><div><br /></div>Είναι σαφώς προφανές ότι η Ελλάδα έχει δημιουργήσει κρίση με τη ρητορική της «φανταστικής τουρκικής απειλής» και έχει μετατρέψει την ένταση σε «πηγή εισοδήματος» και, με κακομαθημένη στάση, δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει αντιτουρκική ρητορική και ενέργειες προκειμένου να κερδίσει την υποστήριξη ολόκληρης της Δύσης.<br /><br />Αυτά γράφει ο Τούρκος Αναπληρωτής Καθηγητής Δρ. Μουράτ Ασλάν, μέλος ΔΕΠ του Πανεπιστημίου Hasan Kalyoncu και Κύριος Ερευνητής του Ιδρύματος Πολιτικών, Οικονομικών και Κοινωνικών Ερευνών – SETA. Η πολιτική του ανάλυση γράφηκε με αφορμή τη δήλωση του Έλληνα Υπουργού Άμυνας, Νίκου Δένδια, σχετικά με τα νησιά του Αιγαίου και τις πολιτικές προτιμήσεις της Ελλάδας και δημοσιεύεται από τον επίσημο προπαγανδιστικό φορέα της Τουρκίας, το πρακτορείο Anadolu.<br /><br />Φυσικά, ο αναλυτής δεν αναφέρει τις επεκτατικές βλέψεις της χώρας του, Τουρκίας, δεν κάνει καμία αναφορά στο Casus Belli, την Γαλάζια Πατρίδα, τη “Γεωγραφία της καρδιάς μας” του Ερντογάν, ούτε την αμφισβήτηση της ΑΟΖ, της κυριαρχίας στα ελληνικά νησιά, ούτε βέβαια στην κατάληψη μέρους της Κύπρου και τη διατήρηση εκεί πάνω από 40 χιλιάδες τουρκικού στρατού και τόσα, τόσα άλλα…<br /><br />Γράφει, λοιπόν, ο Τούρκος καθηγητής: “Το μυστικιστικό παρελθόν κάθε χώρας αποκαλύπτει την πνευματική της κατάσταση. Οι θεοί της ελληνικής μυθολογίας αντανακλούν επίσης κάθε συναίσθημα στη ζωή με κάποιο τρόπο. Αντιθέσεις μπορούν επίσης να παρατηρηθούν στη μυθολογία. Το ταλέντο της Έριδας και του Δόλου για εξαπάτηση και υποκίνηση, μαζί με το προστατευτικό και γεμάτο εμπιστοσύνη πνεύμα του Σώτη, αποτελούν παράδειγμα αυτής της αντίθεσης.<br /><br />Μια παράξενη διάθεση<br /><br />Η σύγχρονη ελληνική πολιτική κατάσταση φαίνεται να έχει ωθήσει αυτά τα αντίθετα στα άκρα. Αυτή η περίπλοκη κατάσταση των «Ελλήνων» θεών θυμίζει επίσης τις πολιτικές του πρώην Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών και νυν Υπουργού Άμυνας Δένδια, οι οποίες βασίζονται σε αντιτουρκικά αισθήματα. <b><a href="https://echedoros.blog/?p=69823">ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΠΗΓΗ</a></b><div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τούρκος καθηγητής: “Η Ελλάδα εκμεταλλεύεται την φανταστική τουρκική απειλή”.

Είναι σαφώς προφανές ότι η Ελλάδα έχει δημιουργήσει κρίση με τη ρητορική της «φανταστικής τουρκικής απειλής» και έχει μετατρέψει την ένταση ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία μέχρι Πολωνία! Θα βγάλουν τα μάτια, θα σπάσουν τα χέρια της Ελλάδας.

<div><a href="https://cdn.skai.gr/sites/default/files/styles/style_800x600/public/2025-11/erdogan-g20-ap.jpg.webp?itok=KyY8RqWW" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="800" height="448" src="https://cdn.skai.gr/sites/default/files/styles/style_800x600/public/2025-11/erdogan-g20-ap.jpg.webp?itok=KyY8RqWW" width="688" /></a></div><br />“Όταν τα τουρκικά άλογα έπιναν νερό στον ποταμό Βίστουλα, ζούσαν ήρεμα και οι Πολωνοί» δήλωσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. “Η σημαία μας κυματίζει σε όλο τον κόσμο και οι φίλοι, ομοεθνείς και αδελφοί μας αισθάνονται ασφαλείς”, συνέχισε ο Τούρκος πρόεδρος.<br /><br /><b>ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΩΣΤΙΔΗΣ</b><br /><br />Το αυτοκρατορικό δόγμα του Ερντογάν<br />«Αυτό το ρητό έχει νόημα. ‘Όσο τα τουρκικά άλογα πίνουν νερό στον Βιστούλα, τότε οι Πολωνοί ζουν σε ηρεμία’. Υπάρχουν πολλές τέτοιες εκφράσεις που δείχνουν τον σεβασμό μας στον άνθρωπο. Όταν ακούγεται το όνομα της Τουρκίας στο μυαλό τον ανθρώπων έρχεται η χώρα που δεν υπερασπίζεται μόνο τα σύνορα της. Τώρα πια έρχεται στο νου μια χώρα που διαμορφώνει τη διπλωματία και φέρνει την ειρήνη.<br /><br />“Ως μια χώρα που χτίζει τάξη, η παρουσία της Τουρκίας έχει εμπνεύσει εμπιστοσύνη σε εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους σε πολλές περιοχές, από τη Μέση Ανατολή μέχρι τον Καύκασο, από την Αφρική μέχρι τη Νότια Ασία, ειδικά σε φιλικές και αδελφικές χώρες”.<br /><br />Όπως είπα και πριν λίγο, πριν αιώνες όταν τα τουρκικά άλογα έπιναν νερό κάποτε τον ποταμό Βιστούλα (Πολωνία), έτσι και σήμερα, καθώς η σημαία μας με την ημισέληνο και το αστέρι κυματίζει περήφανα σε όλη την υδρόγειο, οι φίλοι, οι ομοεθνείς και οι αδελφοί μας αισθάνονται ακόμη πιο ασφαλείς».<br />«Δημιουργούνται αδελφικά κράτη στη Συρία, ‘ΤΔΒΚ’ όπως και στη Γάζα»<br /><br />«Θα νικήσουμε στην Παλαιστίνη όπως κάναμε στη Συρία. Ακριβώς δίπλα μας, όπως το Αζερμπαϊτζάν, όπως η ‘Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου’, ένα αδελφό κράτος που μιλάει την ίδια γλώσσα με εμάς αναγεννιέται από τις στάχτες του. Όσοι ευημερούν μέσω της καταπίεσης τελικά θα έχουν ένα τρομερό τέλος. Δόξα τω Θεώ, το είδαμε αυτό από πρώτο χέρι στη Συρία.<br /><br />“Τώρα, αν θέλει ο Θεός, θα έρθει η σειρά της Παλαιστίνης. Στην Παλαιστίνη, η υπομονή των καταπιεσμένων θα στεφθεί με νίκη και η ελευθερία και η ειρήνη θα έρθουν εκεί. Ένα κυρίαρχο παλαιστινιακό κράτος, με πρωτεύουσά του την Ανατολική Ιερουσαλήμ και εντός των συνόρων του 1967, σίγουρα θα ιδρυθεί, αν θέλει ο Θεός. Όπως στη Συρία, έτσι και στην Παλαιστίνη θα τραγουδήσουμε μαζί τα εμβατήρια της νίκης», κατέληξε ο Ερντογάν.<br /><br />Το casus belli στο Αιγαίο ισχύει. Οι Έλληνες θα έχουν καταστροφικές συνέπειες<br /><br />«Θα βγάλουμε τα μάτια τους, θα σπάσουμε τα χέρια όσων απλώνουν χέρι στην πατρίδα μας»… Ο Ισμαήλ Οζντεμίρ δήλωσε: «Η Ελλάδα, η οποία εδώ και χρόνια παραβιάζει ανοιχτά τις συνθήκες Λωζάνης και Παρισίων στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, έχει πλέον χάσει τον έλεγχο. Η υπομονή μας εξαντλείται με την Ελλάδα, που εξοπλίζει τα νησιά στο Αιγαίο, που επιχειρεί να κάνει δουλειές και έχει ατζέντες μεγαλύτερες από το μπόι της, που εκδηλώνει ανοιχτά την εχθρότητα της προς την Τουρκία και δημιουργεί δήθεν συμμαχίες.<br /><br />» Η Ελλάδα, η οποία έχει μεγιστοποιήσει την πρόθεσή της να εμπλακεί σε επιθετικές πράξεις κατά της ‘Γαλάζιας Πατρίδας’ μας επεκτείνοντας τα χωρικά της ύδατα στα 12 μίλια, δεν πρέπει να ξεχνά ότι, αν λάβει μια τέτοια απόφαση, θα αντιμετωπίσει καταστροφικές τιμωρίες και θα αναγκαστεί να θυσιάσει πολλά.<br /><br />“Η απόφαση που έλαβε η Τούρκικη Εθνοσυνέλευση σε αυτό το θέμα πριν από χρόνια εξακολουθεί να ισχύει. Η Τουρκία δεν εποφθαλμιά τα εδάφη, τα σύνορα, τα δικαιώματα και το δίκαιο κανενός. Ωστόσο, αν υπάρξει μια τέτοια κατάσταση κατά ημών, είναι καθήκον μας να βγάλουμε τα μάτια όσων μάς βάζουν στο μάτι και να σπάσουμε το χέρι όσων το απλώνουν. Διότι η πατρίδα είναι η τιμή μας».<div><br /></div><div><a href="https://www.skai.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<br /><br /></div>

Τουρκία μέχρι Πολωνία! Θα βγάλουν τα μάτια, θα σπάσουν τα χέρια της Ελλάδας.

“Όταν τα τουρκικά άλογα έπιναν νερό στον ποταμό Βίστουλα, ζούσαν ήρεμα και οι Πολωνοί» δήλωσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. “Η σημαία μας κυματίζ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γεωπολιτικές τεκτονικές αλλαγές… Απαιτείται Ελληνικό όραμα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRacuXPr6OXGrX45Rve0PdJKbmRa7HPxWI_tA&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="160" data-original-width="316" height="360" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRacuXPr6OXGrX45Rve0PdJKbmRa7HPxWI_tA&s" width="689" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Οι τελευταίες εβδομάδες σφραγίζονται από δύο παράλληλες δυναμικές που διαμορφώνουν τον παγκόσμιο και περιφερειακό στρατηγικό χάρτη.</span></h3>THΣ<b> ΦΡΟΣΩΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ</b><br />Από τη μία, η πρόσφατη αναδιαμόρφωση της αμερικανικής εθνικής στρατηγικής προωθεί μια επιθετική μετατόπιση βάρους από την Ευρώπη στη ζώνη της Αμερικής, επαναφέροντας τη λογική του δόγματος Μονρόε σε νέα εκδοχή. Οι ΗΠΑ, όπως διατυπώνεται στην επίκαιρη στρατηγική, ενθαρρύνουν την Ευρώπη να ενισχύσει την άμυνά της και προετοιμάζονται να μειώσουν σταδιακά το δικό τους διεθνές αποτύπωμα, πιέζοντας για μια πιο αποκεντρωμένη, ευρωπαϊκή ανάληψη ευθύνης στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.<br /><br />Ταυτόχρονα, σε περιφερειακό επίπεδο, η Τουρκία διαδραματίζει έναν πολυεπίπεδο γεωπολιτικό ρόλο. Ενεργεί ταυτόχρονα ως διαμεσολαβητής, πιέζοντας την αμερικανική ηγεσία για την επαναδιαπραγμάτευση θέσεων (όπως στο θέμα των F-35), και ως δύναμη διεύρυνσης επιρροής στη Μέση Ανατολή. Η Άγκυρα επίσης, σύμφωνα με πρόσφατες δηλώσεις του επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας, δεν θεωρεί ότι η κουρδική ηγεσία στη Συρία θα συμμορφωθεί με την κεντρική συμφωνία ενοποίησης, κάτι που ανοίγει την προοπτική νέας στρατιωτικής δράσης.<br /><br />Αυτές οι εξελίξεις λαμβάνουν χώρα σε έναν γενικότερο κόσμο όπου η αβεβαιότητα όπως επισημαίνεται σε πρόσφατη έκθεση γεωπολιτικής, απειλεί να αυξήσει τις συγκρούσεις και να εντείνει τον ανταγωνισμό μεταξύ πολλαπλών δυνάμεων.<br />Πιο συγκεκριμένα:<div><br />1. Ανάληψη Ευρωπαϊκής Ευθύνης εντός ΝΑΤΟ: Νέο Καθεστώς και Προκλήσεις<br /><br />Η αμερικανική απαίτηση για μεταφορά του βάρους της άμυνας στην Ευρώπη μέχρι το 2027 (στόχος που τίθεται από το Πεντάγωνο) αναδιαμορφώνει την στρατηγική του ΝΑΤΟ. Η Ευρώπη καλείται να ενισχύσει τις δυνατότητές της στο πεδίο της συλλογικής άμυνας, ειδικά σε ευαίσθητους τομείς όπως η στρατιωτική αυτονομία, η συλλογή ηλεκτρονικών πληροφοριών και η υπεράσπιση αντι-πυραυλικών συστημάτων.<br /><br />Για την Ελλάδα, η εξέλιξη αυτή απαιτεί όαύξηση στρατιωτικών δαπανών, αλλά και στρατηγικό σχεδιασμό ώστε να συνδεθεί με τις ευρωπαϊκές και περιφερειακές ανάγκες ασφαλείας, με βάση και την ικανότητα να προωθήσει τεχνολογία αιχμής στους τομείς που καθορίζουν τη μελλοντική ισχύ.</div><div><br />2. Η Συρία: Μια Περαιτέρω Φάση Μετασχηματισμού<br /><br />Καθώς δυνάμεις στην περιοχή μετατοπίζουν τα στρατηγικά τους σχέδια, η απουσία πλήρους συμφωνίας για την ενσωμάτωση των κουρδικών δυνάμεων σε μια ενιαία εθνική πολιτική ενισχύει την πιθανότητα στρατιωτικής επέμβασης από την Τουρκία. Αυτή η προοπτική δεν είναι άσχετη με τις κινήσεις της Άγκυρας να επαναπροσδιορίσει θέσεις στον μεταπολεμικό χώρο της Συρίας.<br /><br />Η πιθανή μετακίνηση των κουρδικών δυνάμεων σε περισσότερο περιφερειακούς ρόλους ή η διατήρηση ενός ημιαυτόνομου status‐quo σημαίνει ότι η συριακή κρίση δεν πρόκειται να λήξει σύντομα. Αντίστοιχα, τα πρόσφατα γεγονότα στο βόρειο τμήμα της Συρίας, όπως οι συνεχιζόμενες επιθέσεις στο φράγμα Tishrin, δείχνουν ότι η ανθρωπιστική κρίση παραμένει πυροδοτικός παράγοντας για κοινωνική αποσταθεροποίηση.</div><div><br />3. Το Πολυπολικό Περιβάλλον και η Στροφή Προς τη Μέση Ανατολή<br /><br />Οι πρόσφατες αναλύσεις χαρακτηρίζουν το παγκόσμιο περιβάλλον ως πολυπολικό και σε μετάβαση.Νέες περιφερειακές δυνάμεις αναδύονται, ενώ τέτοιες δυνάμεις όπως η Τουρκία ενισχύουν τη θέση τους, αναζητώντας μεγαλύτερο ρόλο στην ευρύτερη ζώνη από τη Βόρεια Αφρική έως τη Μέση Ανατολή.<br /><br />Η Ελλάδα και η Κύπρος, σε συμμαχία με άλλους περιφερειακούς εταίρους, καλούνται να διαχειριστούν έναν χώρο όπου η σταθερότητα διακυβεύεται από την εσωτερική πολιτική δυναμική της Τουρκίας, τις αντιπαραθέσεις στο συριακό έδαφος και την ισορροπία ανάμεσα σε ΗΠΑ -Ρωσία. Ο ρόλος του τρίγωνου Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ παραμένει κρίσιμος, ειδικά δεδομένης της ανασφάλειας που προκαλεί η τουρκική στρατιωτική επέκταση και η προσπάθεια της Άγκυρας να επηρεάσει τις θαλάσσιες ζώνες.</div><div><br />4. Διπλωματικές Οδοί και Στρατηγικές Επιλογές<br /><br />Οι ΗΠΑ πιέζουν την Ευρώπη να αναλάβει μεγαλύτερο ρόλο στην άμυνα, ενώ παράλληλα η Τουρκία διαπραγματεύεται την επιστροφή της σε στρατιωτικά προγράμματα υψηλής τεχνολογίας, όπως αυτό των F-35. Το γεγονός ότι η Τουρκία κρατά γεωπολιτικά χαρτιά στο συριακό πεδίο, σε συνδυασμό με τις στρατηγικές διπλωματικές κινήσεις της (π.χ. υποσχέσεις για ειρηνευτικές διαδικασίες στη Γάζα), την καθιστά κεντρικό παράγοντα στις περιφερειακές ισορροπίες.<br /><br />Η Ελλάδα, σε ένα περιβάλλον όπου η Ευρώπη πιέζεται να αναπροσαρμόσει τα μέσα άμυνας και ταυτόχρονα να αντιμετωπίσει έναν πιο ενεργητικό τουρκικό παράγοντα, έχει δυο στρατηγικές επιλογές: Να επενδύσει στην παραγωγή στρατηγικής τεχνολογίας και να ενισχύσει τις περιφερειακές συμμαχίες αναβαθμίζοντας τους διπλωματικούς διαύλους με χώρες που μοιράζονται γεωστρατηγικά συμφέροντα.<br /><br />Η περίοδος που διανύουμε είναι κρίσιμη κσι απαιτεί τολμηρή στρατηγική και ρεαλιστική πολιτική για να επηρεάσουμε την επόμενη ημέρα, προτού αυτή διαμορφωθεί χωρίς εμάς.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Γεωπολιτικές τεκτονικές αλλαγές… Απαιτείται Ελληνικό όραμα.

Οι τελευταίες εβδομάδες σφραγίζονται από δύο παράλληλες δυναμικές που διαμορφώνουν τον παγκόσμιο και περιφερειακό στρατηγικό χάρτη. THΣ ΦΡΟ...

Διαβάστε την συνέχεια