Μέτωπο Belh@rra: Με επίκεντρο το μοντέλο χρηματοδότησης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJo0RUXXdaXbVaL95wrHlvslwDjG3_SkcDdn3TeYE58Tae8aW4yRVFtr2Gn76JDI4LA4kaEIH0nyedcMXFqghGuk7hf03plsBSbMIxRRL8xcfPC2ZC78ct46T2NRUR-y0srs-HX5fEq4o/s1600/Belh%2540rra.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="875" data-original-width="1200" height="466" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJo0RUXXdaXbVaL95wrHlvslwDjG3_SkcDdn3TeYE58Tae8aW4yRVFtr2Gn76JDI4LA4kaEIH0nyedcMXFqghGuk7hf03plsBSbMIxRRL8xcfPC2ZC78ct46T2NRUR-y0srs-HX5fEq4o/s640/Belh%2540rra.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Το παρασκήνιο της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν φέρνει ραγδαίες εξελίξεις και κλειδώνει τις φρεγάτες Belh@rra στο ΠΝ. Μετά την επίσημη επίσκεψη του Μητσοτάκη, ο Μακρόν συναντήθηκε με τον Γάλλο υπουργό οικονομικών στον οποίο δόθηκε η εντολή διερεύνησης του χρηματοδοτικού πλαισίου αρχικά για δύο πλοία γαλλικής διαμόρφωσης από γαλλικά χρηματοπιστωτικά ιδρύματα. ‘ <br /> <br /> Τα πλοία πρόκειται να ναυπηγηθούν στη Γαλλία στα ναυπηγεία της Naval Group. Από πλευράς Ελλάδας θα δοθεί ένα μικρό ποσό ώστε η χώρα μας να μπει επισήμως στο πρόγραμμα των Belh@rra του Γαλλικού Ναυτικού. Μόλις βρεθεί το μοντέλο χρηματοδότησης κάτι που αναμένεται να λάβει χώρα μέσα στο επόμενο τρίμηνο, το πρόγραμμα των Belh@rra θα περάσει ΚΥΣΕΑ καθώς και από την αρμόδια επιτροπή της βουλής και ως εκ τούτων θα έχει χαρακτήρα κοινοβουλευτικής νομιμοποίησης ώστε ο Έλληνας Γενικός Διευθυντής της ΓΔΑΕΕ να ξεκινήσει τις επίσημες διαπραγματεύσεις και τέλος να υπογραφεί η σύμβαση για δύο πλοία Belh@rra ίδια με αυτά του Γαλλικού Ναυτικού και ναυπήγησης στη Γαλλία. <br /> <br /> Μολονότι, οι Belh@rra είναι πλοία εξαιρετικής σχεδίασης και νέας φιλοσοφίας, το απόθεμα των μόλις 16 Α/Α βλημάτων δεν ικανοποίει σε καμία περίπτωση της ανάγκες του ΠΝ αφού είναι φόρτος ανάλογος μιας κορβέτας ούτε καν φρεγάτας με δυνατότητες αεράμυνας περιοχής. Στόχος του ΠΝ όμως έχει διακηρύξει το ΓΕΝ στη πολιτική ηγεσία είναι τουλάχιστον τέσσερα νέα πλοία. Στα θετικά των Belh@rra προσμετράτε ένα κορυφαίο ραντάρ το Sea Fire 500 ικανό να εμπλέκει 16 στόχους ταυτοχρόνως αντί των 2 που μπορούν οι σημερινές φρεγάτες, ένα πανίσχυρο σύστημα ανθυποβρυχιακού πολέμου, ένα ολοκληρωμένο σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου ενώ η έλλειψη οπλικού συστήματος κατηγορίας CIWS παραμένει με τη προοπτική ενσωμάτωσης Phalanx από αποσυρόμενες φρεγάτες. <br /> <br /> Είναι επίσης προφανές πως η διαμόρφωση των 16 βλημάτων δεν θα φέρουν βλήματα MDCN – Scalp Naval. Σε ότι αφορά τον οπλισμό, οι γαλλικής διαμόρφωσης Belh@rra θα διαθέτουν δύο εκτοξευτές Sylver A50 για 16 βλήματα Aster 15 και Aster 30. <br /> <br /> Άποψη μας είναι πως οι Belh@rra είναι μια πολύ καλή σχεδίαση που ταιριάζει στις ανάγκες του ΠΝ ως φρεγάτα γενικών καθηκόντων – πολλαπλών ρόλων με ενισχυμένες ικανότητες αντιαεροπορικών επιχειρήσεων με τη προϋπόθεση των 32 βλημάτων ASTER 15/ ASTER 30 καθότι τα βλήματα Α/Α είναι αυτά που πρωτίστως έχει ανάγκη το ΠΝ ικανοποιώντας την απαίτηση για αεράμυνα περιοχής και όχι τα Scalp Naval χωρίς να σημαίνει πως τα τελευταία δεν προσφέρουν σημαντικές ικανότητες στρατηγικού επιπέδου. <br /> <br /> Οι Belh@rra των 32 βλημάτων (το ξανά τονίζουμε) με συνδιασμό ικανού αποθέματος βλημάτων, αισθητήρων – ραντάρ και όπλων AAW είναι πλοία εξαιρετικών δυνατοτήτων και μια ισορροπημένη επιλογή ως φρεγάτα γενικών καθηκόντων. Είναι λάθος να τα συγκρίνουμε με εξειδικευμένα πλοία αεράμυνας περιοχής όπως οι LCF, F-124 ή Álvaro de Bazán. <br /> <br /> <blockquote class="wp-embedded-content"> <a href="https://defencereview.gr/fregates-belharra-gia-to-p-n-oi-exelixeis-kai-oi-prooptikes-sto-koryfaio-exoplistiko-programma-gia-to-p-n/">Φρεγάτες Belharra: Οι εξελίξεις και οι προοπτικές στο κορυφαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα για το ΠΝ</a></blockquote> <script type="text/javascript"> <!--//--><![CDATA[//><!-- !function(a,b){"use strict";function c(){if(!e){e=!0;var a,c,d,f,g=-1!==navigator.appVersion.indexOf("MSIE 10"),h=!!navigator.userAgent.match(/Trident.*rv:11\./),i=b.querySelectorAll("iframe.wp-embedded-content");for(c=0;c<i.length;c++){if(d=i[c],!d.getAttribute("data-secret"))f=Math.random().toString(36).substr(2,10),d.src+="#?secret="+f,d.setAttribute("data-secret",f);if(g||h)a=d.cloneNode(!0),a.removeAttribute("security"),d.parentNode.replaceChild(a,d)}}}var d=!1,e=!1;if(b.querySelector)if(a.addEventListener)d=!0;if(a.wp=a.wp||{},!a.wp.receiveEmbedMessage)if(a.wp.receiveEmbedMessage=function(c){var d=c.data;if(d)if(d.secret||d.message||d.value)if(!/[^a-zA-Z0-9]/.test(d.secret)){var e,f,g,h,i,j=b.querySelectorAll('iframe[data-secret="'+d.secret+'"]'),k=b.querySelectorAll('blockquote[data-secret="'+d.secret+'"]');for(e=0;e<k.length;e++)k[e].style.display="none";for(e=0;e<j.length;e++)if(f=j[e],c.source===f.contentWindow){if(f.removeAttribute("style"),"height"===d.message){if(g=parseInt(d.value,10),g>1e3)g=1e3;else if(~~g<200)g=200;f.height=g}if("link"===d.message)if(h=b.createElement("a"),i=b.createElement("a"),h.href=f.getAttribute("src"),i.href=d.value,i.host===h.host)if(b.activeElement===f)a.top.location.href=d.value}else;}},d)a.addEventListener("message",a.wp.receiveEmbedMessage,!1),b.addEventListener("DOMContentLoaded",c,!1),a.addEventListener("load",c,!1)}(window,document); //--><!]]> </script><iframe class="wp-embedded-content" frameborder="0" height="400" marginheight="0" marginwidth="0" sandbox="allow-scripts" scrolling="no" security="restricted" src="https://defencereview.gr/fregates-belharra-gia-to-p-n-oi-exelixeis-kai-oi-prooptikes-sto-koryfaio-exoplistiko-programma-gia-to-p-n/embed/" title="“Φρεγάτες Belharra: Οι εξελίξεις και οι προοπτικές στο κορυφαίο εξοπλιστικό πρόγραμμα για το ΠΝ” — Defence Review" width="600"></iframe><br /> <br /> <a href="https://defencereview.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μέτωπο Belh@rra: Με επίκεντρο το μοντέλο χρηματοδότησης

Το παρασκήνιο της επίσκεψης του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη στον Γάλλο πρόεδρο Μακρόν φέρνει ραγδαίες εξελίξεις και κλειδώνει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συναγερμός στην Άγκυρα: «Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν επιχείρηση για την ανατροπή του Ερντογάν»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicsoOy81QY_BFiXOMw21Bx35Dde7pMM2BJQ9kyDxwv1711JwkmEXuIZ2yTn9nYH3Fi2FGFsQKDHF64asemXQU4weD2PQGoUxH9w9XbD714C-nb8YWYQsiak0LFNzM_L047FwWZglBshrk/s1600/erdogan_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="503" data-original-width="768" height="418" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicsoOy81QY_BFiXOMw21Bx35Dde7pMM2BJQ9kyDxwv1711JwkmEXuIZ2yTn9nYH3Fi2FGFsQKDHF64asemXQU4weD2PQGoUxH9w9XbD714C-nb8YWYQsiak0LFNzM_L047FwWZglBshrk/s640/erdogan_.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Μύλος ξανά στις σχέσεις Ουάσιγκτον και Άγκυρας με κατηγορίες περί πραξικοπήματος στην Τουρκία. Η τουρκική πρεσβεία στη Σόφια δημοσίευσε μέσω μηνυμάτων κοινωνικών μέσων ενημέρωσης τον Αύγουστο, κατηγορίες κατά των ΗΠΑ και του προξενικού της προσωπικού, περί διεξαγωγής παράνομων επιχειρήσεων προκειμένου να ανατραπεί ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.<br /> <br /> Μέσα από τις επίσημες ανακοινώσεις της στο Twitter, η τουρκική πρεσβεία ισχυρίστηκε ότι ο Μέτιν Τοπούζ, υπάλληλος στο Γενικό Προξενείο των ΗΠΑ στην Κωνσταντινούπολη, είχε συχνή επαφή με αστυνομικούς που διεξήγαγαν έρευνα για διαφθορά στην Τουρκία το 2013 και ότι η έρευνα αυτή αφορούσε » προσπάθεια «που σχεδιάστηκε και διοργανώθηκε από τις ΗΠΑ και το κίνημα Gülen, με ομάδα πολιτών που δραστηριοποιείται στον τομέα της εκπαίδευσης, του διαθρησκειακού και διαπολιτισμικού διαλόγου και της φιλανθρωπικής εργασίας σε πολλές χώρες.<br /> <br /> Τα tweets από την τουρκική πρεσβεία στη Σόφια τα οποία παρουσιάζονται από την ιστοσελίδα <b><a href="https://www.nordicmonitor.com/2019/08/turkish-embassy-in-bulgaria-accused-us-of-staging-coup-against-erdogan/" target="_blank">Nordic Monitor</a></b>, επιβεβαιώνουν ότι όλες οι τουρκικές πρεσβείες, τα προξενεία και τα γραφεία των κυβερνητικών υπηρεσιών, λειτουργούν ως προπαγανδιστικές μηχανές για την εξάπλωση της ισλαμικής και αντιδυτικής ιδεολογίας του Ερντογάν μεταξύ των ομάδων τουρκικής διασποράς σε όλο τον κόσμο (κτυπώντας καμπάνες και για την Δυτική Θράκη και τον ρόλο του τουρκικού προξενείου).<br /> <br /> Επίσης, εκθέτουν την διασύνδεση μεταξύ των απεσταλμένων του Ερντογάν και της παράνομης ΜΚΟ Pelican, η οποία διαχειρίζεται ένα τρομερό σύστημα προπαγάνδας.<br /> <br /> Η ομάδα αυτή που λαμβάνει εντολές απευθείας από τον γαμπρό του Ερντογάν, Berat Albayrak, διοργάνωσε μια εκστρατεία που οδήγησε στην αποπομπή του πρώην πρωθυπουργού Αχμέτ Νταβούτογλου το Μάιο του 2016, μόλις τέσσερις μήνες μετά την εκλογή του.<br /> <br /> Ο Topuz τώρα, συνελήφθη και κατηγορήθηκε από την κυβέρνηση Ερντογάν με αμφισβητούμενες κατηγορίες, προκαλώντας διπλωματική ένταση μεταξύ των δύο συμμάχων του ΝΑΤΟ. Οι ΗΠΑ επανειλημμένα ανακοίνωσαν ότι δεν έβλεπαν καμία αξία στην υπόθεση, η οποία θεωρήθηκε ότι ήταν μέρος ενός κυνηγιού μαγισσών στην Τουρκία.<br /> <br /> Η Τουρκική Πρεσβεία στη Σόφια επίσης επέκρινε την Ιντερπόλ για την απόρριψη χιλιάδων τουρκικών αιτημάτων για συλλήψεις στην Ευρώπη. Η Nordic Monitor δημοσίευσε προηγουμένως πληροφορίες σχετικά με τον τρόπο κατάχρησης της διαδικασίας της Ιντερπόλ, από τις τουρκικές διπλωματικές αποστολές, τις δικαστικές αρχές, την αστυνομία και την MIT, για να εκδιώξουν, παρενοχλήσουν και εκφοβίσουν τους αντιπάλους τους που ζουν στο εξωτερικό.<br /> <br /> Σύμφωνα με αυτές τις αναφορές, η Τουρκία είχε ζητήσει την σύλληψη 60.000 ή περισσοτέρων ατόμων αμέσως μετά από την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος τον Ιούλιο του 2016.<br /> <br /> Εκτός από το προσωπικό του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών που είναι γνωστό ως «διπλωμάτες του Twitter», τα θέματα και το στυλ των μηνυμάτων που έχουν αναρτηθεί από τις διπλωματικές και προξενικές αποστολές έχουν επίσης αλλάξει ριζικά από την οργάνωση προπαγάνδας του Ερντογάν.<br /> <br /> Γενικά, αυτά τα μηνύματα έδειξαν πώς οι επίσημοι λογαριασμοί των Τούρκων διπλωματικών εκπροσώπων μετατράπηκαν σε εργαλεία προπαγάνδας που διαδίδουν αντιδυτικές αφηγήσεις, θεωρίες συνωμοσίας και ψευδείς πληροφορίες που κατασκευάστηκαν από την οργάνωση Pelican.<br /> <br /> Ο Πρόεδρος Erdoğan την επισκέφθηκε πρόσφατα στο Βόσπορο ως ένδειξη της υποστήριξις του προς την οργάνωση αυτή που παρουσιάζεται και με τον μανδύα της ΜΚΟ. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης ενημερώθηκε σχετικά με τις διεθνείς δραστηριότητες και τα έργα τα οποία εξυπηρετούν ορισμένες λειτουργίες του καθεστώτος με στόχο την προστασία της εξουσιαστικής κυριαρχίας του Ερντογάν, τη διάδοση ψευδών πληροφοριών, την προώθηση της αντιδυτικής προπαγάνδας, τον μετριασμό της διαφωνίας εντός του τουρκικού λαού, την τροφοδότηση όλων των συνωμοσιών και τον χειρισμό σύμφωνα με τις επιθυμίες ενός ατόμου, δηλαδή του Ερντογάν.<br /> <br /> Η Pelican έχει γίνει ένας από τους κύριους παράγοντες της αλλαγής του καθεστώτος στην Τουρκία που υπονομεύει μια κοινοβουλευτική δημοκρατία δεκαετιών με ελέγχους και ισορροπίες και διαχωρισμό των εξουσιών, ανοίγοντας το δρόμο για μια σουλτανική προεδρία, βοηθώντας τον Τούρκο πρόεδρο να συγκεντρώσει άφθονη εξουσία.<br /> <br /> πηγή<br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Συναγερμός στην Άγκυρα: «Οι ΗΠΑ σχεδιάζουν επιχείρηση για την ανατροπή του Ερντογάν»

Μύλος ξανά στις σχέσεις Ουάσιγκτον και Άγκυρας με κατηγορίες περί πραξικοπήματος στην Τουρκία. Η τουρκική πρεσβεία στη Σόφια δημοσίευσε μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αξία ενός υποβρυχίου φράγματος γύρω από την Κύπρο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ4wKElzZExoSue0HwMOoOsoId7anOMQZh8BhUKzUbRrlA-BeFTB-bmWd8cL1gdZVI2fpbU8PxNHqKdIq-GCUIw8Glhzg2_IODjd4i7IXWxdWJ0IuoZkF8B4-HikAkUNMLO2wEY-qJBME/s1600/ypobryhio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="683" data-original-width="1024" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJ4wKElzZExoSue0HwMOoOsoId7anOMQZh8BhUKzUbRrlA-BeFTB-bmWd8cL1gdZVI2fpbU8PxNHqKdIq-GCUIw8Glhzg2_IODjd4i7IXWxdWJ0IuoZkF8B4-HikAkUNMLO2wEY-qJBME/s640/ypobryhio.jpg" width="640" /></a></div> <br />Ένα από τα διαχρονικά λάθη του κυπριακού συστήματος εξουσίας είναι ότι παρέβλεψε τον θεμελιώδη ρόλο που παίζει η στρατιωτική ισχύς στη γεωπολιτική ταυτότητα μιας χώρας. Για να το πούμε πολύ απλά, μια χώρα χωρίς ικανότητες προβολής ισχύος στον δικό της χώρο δεν είναι ακριβώς χώρα. Είναι κάτι άλλο.<div> <br />Του <b>Δρ. Κωνσταντίνου Γρίβα *</b><br />Δεν έχει πλήρη υπόσταση και δεν μπορεί να λειτουργήσει μέσα στο διεθνές σύστημα με τον ίδιο τρόπο που λειτουργούν τα άλλα κράτη. Βέβαια, η Κυπριακή Δημοκρατία μετά την εισβολή του 1974 ανέπτυξε μια αξιοπρόσεχτη χερσαία στρατιωτική ισχύ. Όμως, υποβάθμισε τον ρόλο της ναυτικής ισχύος. Δηλαδή, της ικανότητας να μπορεί να ασκεί αποφασιστική προβολή ισχύος στον θαλάσσιο χώρο της.</div> <div> <br />Έτσι, έδωσε την ευκαιρία στην Τουρκία να διεξαγάγει την πρόσφατη εισβολή της (γιατί περί εισβολής πρόκειται) σε θαλάσσιο χώρο εθνικής κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας. Βέβαια, η επικρατούσα άποψη είναι ότι η Κύπρος δεν μπορούσε να αποκτήσει παρόμοιες ικανότητες και, αν ακόμη μπορούσε, δεν θα είχε νόημα, μια και δεν θα ήταν παρά κλάσμα της αντίστοιχης τουρκικής ισχύος.</div> <div> <br />Περί διεθνούς δικαίου</div> <div> <br />Όμως, δεν είναι έτσι. Καταρχάς, η στρατιωτική ισχύς δεν χρειάζεται, κατ’ ανάγκην, να είναι τέτοιου μεγέθους που να εξασφαλίζει ισότητα με τον αντίπαλο. Μία εκ των αποστολών της είναι να δίνει υπόσταση στη χώρα έτσι ώστε να μπορούν να ενεργοποιούνται το διεθνές δίκαιο και οι μηχανισμοί των διεθνών οργανισμών σε περίπτωση που υπάρξει εισβολή. Δηλαδή, να χρειάζεται ο αντίπαλος να κατανικήσει κάποια αντίσταση ώστε να γίνει κατανοητό και να «επισημοποιηθεί» κατά κάποιο τρόπο ότι πρόκειται για εισβολή.</div> <div> <br />Ακόμη και μια μικρή στρατιωτική δύναμη που θα αντισταθεί διά των όπλων, έστω κι αν δεν έχει καμιά πιθανότητα επιτυχίας, δημιουργεί με αυτό τον τρόπο ένα ξεκάθαρο κατώφλι για τον αντίπαλο, που γνωρίζει ότι αν το περάσει η ενέργειά του θα θεωρηθεί αναντίρρητα εισβολή και θα υπάρξουν αντιδράσεις. Αν δεν υπάρχει αυτό το κατώφλι, τότε ο εισβολέας μπορεί να υποκρίνεται (και μαζί του και η «διεθνής κοινότητα») ότι δεν έγινε εισβολή και απλώς υπάρχει κάποια «διμερής διαφορά».<br />Όχι, βέβαια, ότι οι αντιδράσεις της «διεθνούς κοινότητας» θα μπορούσαν να αποτελέσουν κρίσιμο παράγοντα ανάσχεσης της τουρκικής επιθετικότητας. Σε κάθε περίπτωση όμως, η Τουρκία θα το σκεφτόταν πολύ περισσότερο να προχωρήσει στις γεωτρήσεις της μέσα στην κυπριακή ΑΟΖ αν ήξερε ότι οι ενέργειές της θα προκαλούσαν στρατιωτική αντίδραση και συνακόλουθα θα αντιμετωπίζονταν ως μια ένοπλη επίθεση σε ένα κυρίαρχο κράτος.</div> <div> <span style="color: black;"><br /></span><img border="0" height="392" src="https://neaselida.gr/nsmedia/uploads/2019/08/grivas1a.jpg" width="640" /><br /><br />Μπορεί να νικήσει στις θάλασσές της</div> <div> <br />Αυτά όσον αφορά στον σημαντικό ρόλο ακόμη και της «συμβολικής» αντίστασης. Όμως, άποψη του γράφοντος είναι ότι η Κύπρος μπορούσε (και μπορεί) να αναπτύξει σοβαρές ναυτικές ικανότητες προβολής ισχύος, τέτοιες που να είναι σε θέση να προστατεύσουν τη θαλάσσια υπόστασή της και να νικήσουν τις τουρκικές αεροναυτικές δυνάμεις αν έτσι απαιτηθεί.</div> <div> <br />Βέβαια, αυτό δεν μπορεί να γίνει διά συμβατικών μέσων, δηλαδή διά πλοίων επιφανείας. Πράγματι, η γειτνίαση με την Τουρκία και η ύπαρξη της Τουρκικής Αεροπορίας δεν αφήνουν πολλά περιθώρια δράσης σε έναν κυπριακό στόλο επιφανείας, έστω κι αν υπήρχαν οι οικονομικές και άλλες δυνατότητες να δημιουργηθεί. Ακόμη κι ένα αμερικανικό αντιτορπιλικό Arleigh Burke τελευταίας γενιάς, που μάλλον είναι το πλοίο επιφανείας με τις μεγαλύτερες ικανότητες αεράμυνας στον πλανήτη σήμερα, δεν θα μπορούσε να ελπίζει ότι θα επιζούσε περισσότερο από μερικά λεπτά σε τόσο κοντινές θάλασσες στην Τουρκία χωρίς αεροπορική υποστήριξη.</div> <div> <br />Στην πολεμική τέχνη όμως, όταν δεν υπάρχει η δυνατότητα ανάπτυξης μιας ισάξιας δύναμης με αυτήν του αντιπάλου, προσπαθούμε να την παρακάμψουμε. Εν προκειμένω, αν ο αντίπαλος κυριαρχεί στον αέρα και την επιφάνεια της θάλασσας, εμείς κινούμαστε κάτω από τη θάλασσα, επιτυγχάνοντας «άρνηση επαφής» (contact denial).</div> <div> <br /></div> <div>  Πράγματι, η υποβρύχια ισχύς είναι αυτή που θα μπορούσε να προσφέρει στην Κυπριακή Δημοκρατία τη ναυτική δύναμη αποτροπής και κατοχύρωσης της θαλάσσιας κυριαρχίας της. Και δεν χρειάζονται κατ’ ανάγκη ακριβά υποβρύχια σαν τα ελληνικά Type 214, κλάσης «Παπανικολής», όπως θα μπορούσε να υποστηρίξει κάποιος για να πει μετά ότι αυτά είναι «εκτός των δυνατοτήτων της Κύπρου». Τα τελευταία χρόνια έχουμε μια δραστική εξέλιξη στον χώρο των υποβρύχιων οπλικών συστημάτων, η οποία πιθανώς να καθιστά περιττή τη χρήση μεγάλων υποβρυχίων για την ικανότητα άσκησης αποφασιστικής προβολής ισχύος στην ΑΟΖ μιας χώρας, δηλαδή σε μια ζώνη 200 ναυτικών μιλίων γύρω από αυτή.<br /><br />Υπερτορπίλες και άλλες λύσεις</div> <div> <br />Για παράδειγμα, η γερμανική τορπίλη DM2A4 Mod 4 ER (extended range) Sea Hake κατά τη διάρκεια δοκιμών στη Βαλτική το 2012 είχε πετύχει το εντυπωσιακό βεληνεκές των 140 χλμ. Από τότε μέχρι σήμερα, δεδομένης της προόδου που έχει γίνει στην τεχνολογία των μπαταριών, το βεληνεκές αυτό μπορεί να έχει αυξηθεί, φτάνοντας ή και ξεπερνώντας τα 200 χλμ. Αυτό σημαίνει ότι παρόμοιες τορπίλες υπεραυξημένου βεληνεκούς «χειραφετούνται» κατά κάποιον τρόπο από τα πανάκριβα υποβρύχια και μπορούν να εξαπολυθούν από αποστάσεις ασφαλείας από μικρότερες και πολύ φθηνότερες πλατφόρμες ή ακόμη και απευθείας από τη στεριά σε μικρότερες αποστάσεις.</div> <div> <br />Πράγματι, αν η πλατφόρμα μεταφοράς μιας παρόμοιας τορπίλης είναι σε θέση να την εξαπολύσει από μεγάλη απόσταση μακριά από τις ανθυποβρυχιακές ικανότητες του εχθρού, τότε μπορεί να είναι χαμηλού κόστους. Ένα υποβρύχιο-νάνος χαμηλής τεχνολογίας, για παράδειγμα, σαν τα ιρανικά Ghadir ή ένα καταδυόμενο ή ημιβυθιζόμενο σκάφος ή ακόμη καλύτερα ένα μη επανδρωμένο υποβρύχιο όχημα (UUV). Η αύξηση του βεληνεκούς, σε συνδυασμό με τη δραστική ενίσχυση των ικανοτήτων αυτόνομου ηχητικού εντοπισμού και κατηγοριοποίησης στόχων από τις ίδιες τις τορπίλες χάρη στις προόδους στην πληροφορική και ιδιαίτερα στον τομέα που αναφέρεται ως «αντιληπτική τεχνητή νοημοσύνη» (perception AI), επιτρέπει τη χρήση τους ακόμη και σε περιβάλλοντα όπου υπάρχουν και φίλια ή ουδέτερα πλοία.</div> <div> <br />Επισημαίνεται δε ότι όσο ισχυρή ανθυποβρυχιακή προστασία και να έχει ένα πλοίο ή μια ομάδα πλοίων, πολύ δύσκολα μπορεί να αντιμετωπίσει παρόμοιες έξυπνες τορπίλες που καταφθάνουν από αποστάσεις εκατοντάδων χλμ. Επιπροσθέτως, παρόμοια όπλα και μέσα μεταφοράς τους λόγω των μικρών μεγεθών μπορούν να κρυφτούν πολύ πιο εύκολα απ’ ό,τι «κανονικά» υποβρύχια, έτσι ώστε να είναι προστατευμένα από τη δράση της τουρκικής αεροπορίας ή του πυροβολικού πριν βγουν στη θάλασσα.</div> <div> <br />Ήπια αποτροπή για… δεύτερες σκέψεις</div> <div> <br />Εδώ, βέβαια, μπορεί να προκύψει η «κυνική» παρατήρηση ότι ακόμη και να είχε τέτοιες ικανότητες η Κύπρος δεν θα τολμούσε ή ακόμη δεν θα μπορούσε να τις χρησιμοποιήσει. Άρα, είναι άνευ νοήματος.<br />Όμως, δεν είναι έτσι. Μια παρόμοια σοβαρή ικανότητα προβολής ισχύος για την οποία ο αντίπαλος ελάχιστες ικανότητες έχει να αμυνθεί αποτελεσματικά δεν είναι αναγκαίο να χρησιμοποιηθεί. Μπορεί όμως να αποτελέσει τη βάση έδρασης πάνω στην οποία μπορεί να λειτουργήσει πιο ήπια αποτρεπτική ισχύς. Για παράδειγμα, ελαφρά οπλισμένα πλοία ακτοφυλακής θα μπορούσαν να παρεμποδίσουν την είσοδο του τουρκικού σκάφους ερευνών και των συνοδών του σε χώρο κυπριακής εθνικής κυριαρχίας, με την υποβρύχια δύναμη να λειτουργεί αποτρεπτικά στις δυνατότητες της Τουρκίας να ανοίξει πυρ κατά των κυπριακών πλοίων επιφανείας.</div> <div> <br />Σε πιο «ακραία» σενάρια η υποβρύχια έκρηξη μιας τορπίλης είναι επισήμως ανώνυμη. Έτσι προσφέρει μια έστω και προσχηματική δυνατότητα διαψευσιμότητας (deniability) αν επιλεγεί να χρησιμοποιηθεί, έτσι ώστε να μην «αναγκάσει» τον αντίπαλο να προχωρήσει σε ένοπλη ανταπόδοση, τουλάχιστον άμεσα. Επιπροσθέτως, η έκρηξη αυτή δεν είναι ανάγκη να είναι φονική σε πρώτη φάση. Μπορεί να είναι «προειδοποιητική» σε κάποια απόσταση από τα εισβάλοντα πλοία. Από μόνη της δε η πιθανότητα άσκησης «διακριτικού» πλήγματος έχει αποτρεπτική αξία.</div> <div> <br />Και, φυσικά, τα υποβρύχια όπλα δεν είναι τα μόνα στα οποία μπορεί να επενδύσει η Κυπριακή Δημοκρατία για να ενισχύσει δραστικά τις ικανότητές της να υπερασπίζει τη θαλάσσια επικράτειά της. Ορισμένα άλλα συστήματα χαμηλού κόστους που μπορούν να εξεταστούν είναι σμήνη από μη επανδρωμένα σκάφη επιφανείας (USV) οπλισμένα με πυραύλους διαφόρων διαμορφώσεων και τύπων ή τροποποιημένα σε σκάφη αυτοκτονίας φορτωμένα εκρηκτικά (VBIED) καθώς και μη επανδρωμένα αεροχήματα που χρησιμοποιούν την επίδραση του εδάφους (UGEV).</div> <div> Τα σκάφη αυτά χρησιμοποιούν την επίδραση του εδάφους ή της επιφάνειας της θάλασσας (ground effect) και ουσιαστικά «κυλάνε» πάνω σε ένα στρώμα αέρα πολύ κοντά στην επιφάνεια της θάλασσας, που μπορεί να φθάνει και το ένα μέτρο.</div> <div> <br />Έτσι, επιτυγχάνουν σημαντική οικονομία καυσίμου και αυξάνουν σημαντικά το βεληνεκές τους, ενώ πετώντας τόσο χαμηλά είναι πολύ δύσκολο να εντοπιστούν και να αναχαιτιστούν. Τα σκάφη αυτά δεν χρειάζονται απάρτια υψηλής τεχνολογίας, καθώς μπορούν να κατασκευαστούν σχετικά εύκολα και λειτουργούν ως οικονομικά και πιθανώς και πιο αποτελεσματικά υποκατάστατα πυραύλων cruise.<br />Ακόμη κι έτσι, βέβαια, μπορεί να προκύψει η αντίρρηση ότι η Κύπρος δεν θα μπορούσε υπό οποιεσδήποτε συνθήκες να κάνει χρήση της ισχύος της, γιατί έτσι θα προκαλούσε την εισβολή της Τουρκίας στο έδαφός της. Όμως, σε παρόμοια περίπτωση η διεθνής αντίδραση θα είναι πολύ μεγάλη, ενώ η Ελλάδα, ακόμη και υπό την πιο «προσεκτική», απρόθυμη, ηττοπαθή και δουλοπρεπή κυβέρνηση, θα αναγκαζόταν να παρέμβει διά των όπλων και η γνώση αυτού του γεγονότος θα έκανε την Τουρκία να σκεφτεί δυο φορές προτού προχωρήσει σε παρόμοια επιλογή.</div> <div> <br />Mε δυνατή άμυνα η… Αϊσέ δεν θα ξαναπάει διακοπές</div> <div> <br />Το σημαντικότερο όλων είναι ότι η Εθνική Φρουρά ήδη έχει σοβαρές μαχητικές ικανότητες, τις οποίες μπορεί να ενισχύσει περισσότερο έτσι ώστε να είναι σε θέση, όχι μόνο να αντιτάξει μια σθεναρή άμυνα, αλλά να μπορεί να κατανικήσει ολοκληρωτικά τις τουρκικές δυνάμεις που βρίσκονται στη Μεγαλόνησο. Επιπροσθέτως, παρόμοιες ικανότητες υποβρύχιας προβολής ισχύος σαν αυτές που αναφέρθηκαν πιο πάνω θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα αδιαπέραστο φράγμα για τα τουρκικά πλοία που θα επιχειρούσαν να μεταφέρουν στρατιωτικές δυνάμεις από την Τουρκία.<br />Αν η Κυπριακή Δημοκρατία αποφασίσει κάποια στιγμή να ασχοληθεί σοβαρά με την άμυνά της, χωρίς φοβίες και παρανοϊκές αναγνώσεις της πραγματικότητας, αλλά με ρεαλισμό, γνώση των εξελίξεων στην τέχνη, την επιστήμη και την τεχνολογία του πολέμου και με φαντασία και πρακτικό πνεύμα, τότε πολύ δύσκολα «η Αϊσέ θα ξαναπάει διακοπές», γιατί δεν θα υπάρχουν πλοία να τη μεταφέρουν.</div> <div> <br /><b><i>* Ο Κωνσταντίνος Γρίβας είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Γεωπολιτικής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Διδάσκει επίσης Γεωγραφία της Ασφάλειας στην Ευρύτερη Μέση Ανατολή στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.</i></b><br /><br /><a href="https://neaselida.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η αξία ενός υποβρυχίου φράγματος γύρω από την Κύπρο

Ένα από τα διαχρονικά λάθη του κυπριακού συστήματος εξουσίας είναι ότι παρέβλεψε τον θεμελιώδη ρόλο που παίζει η στρατιωτική ισχύς στη γεω...

Διαβάστε την συνέχεια

Η στρατηγική τύφλωση που οδήγησε στη Μικρασιατική Καταστροφή - Ένα παράδειγμα προς αποφυγήν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkZGsogAniazzQdyNPBKdLpcwukBRNqgN9Tk75OSq2IxXVLhGpUXfwj9WugxWRVJ8gJSuvME1-vcv-VkxzpAKul9Gh5szZ8GOCOJwZlOyOGt6FtwnbcQm5gkPiip7-KFHdN87FGElADLQ/s1600/papoulas_1922.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjkZGsogAniazzQdyNPBKdLpcwukBRNqgN9Tk75OSq2IxXVLhGpUXfwj9WugxWRVJ8gJSuvME1-vcv-VkxzpAKul9Gh5szZ8GOCOJwZlOyOGt6FtwnbcQm5gkPiip7-KFHdN87FGElADLQ/s640/papoulas_1922.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Διονύσιος Τσιριγώτης </b><br /> Τα ξημερώματα της 26ης Αυγούστου του 1922 (νέο ημερολόγιο) ξεκίνησε η επίθεση των κεμαλικών στρατιωτικών δυνάμεων, έναντι της ελληνικής στρατιάς Μικράς Ασίας, συνωθώντας στην άμεση κατάρρευση του ελληνικού μετώπου, στην άτακτη οπισθοχώρηση των ελληνικών δυνάμεων και στις συμπαρομαρτούσες τραγικές απολήξεις για τον Ελληνισμό της περιοχής, στη Μικρασιατική Καταστροφή.<br /> <br /> Η νικηφόρα αντεπίθεση του Μουσταφά Κεμάλ, αποδίδεται στην επίτευξη του τακτικού αιφνιδιασμού της ελληνικής στρατιωτικής ηγεσίας, αξιοποιώντας κατά το μέγιστο δυνατό βαθμό, τη διαμορφωθείσα τοπική υπεροχή στρατιωτικής ισχύος στο νότιο τμήμα του ελληνικού μετώπου, στην προεξέχουσα του Αφιόν Καραχισάρ. Ο αντικειμενικός στρατιωτικός στόχος συνίστατο στην καταστροφή του κέντρου βάρους του αντιπάλου –της ελληνικής στρατιάς Μικράς Ασίας– μέσω μιας αποφασιστικής μάχης.<br /> <br /> Όπως ο ίδιος ο Κεμάλ αναφέρει: «Η Διοίκησις του μετώπου απεφάσισεν όθεν να προβή εις τάς τελευταίας προετοιμασίας, διά να γίνη η επίθεσις εις τον τομέα της 1ης Στρατιάς μεταξύ Ακάρ και Αχούρ Ντάγ. Σκοπός της επιθέσεως θα είναι να νικηθή ο εχθρός εις μεγάλην μάχην εκ παρατάξεως και να εκριφθή πρός βορράν».<br /> <br /> Ποιοι είναι,όμως, οι παράγοντες που συνέτειναν στην κατάλυση της ελληνικής στρατηγικής στη Μικρά Ασία; Έχω καταδείξει σε προηγούμενη ανάλυσή μου, την εφικτότητα του πολιτικοστρατιωτικού εγχειρήματος στη Μικρά Ασία, στις γραμμές που ακολουθούν, θα επικεντρωθώ στη διερεύνηση των αιτίων που οδήγησαν στην ολική αποδιάρθρωση της ελληνικής υψηλής στρατηγικής-πολιτικής των μετανοεμβριανών κυβερνήσεων.<br /> <br /> Σπεύδοντας να προδηλώσω το συμπέρασμά μου, οφείλω να συνομολογήσω ότι τα γενεσιουργά αίτια της Μικρασιατικής Καταστροφής εντοπίζονται στην στρατηγική ανεπάρκεια των μετανοεμβριανών ελληνικών κυβερνήσεων να διαμορφώσουν-εφαρμόσουν μια συγκροτημένη πρόταση πολιτικής, συναρμοσμένη με τις επιταγές του εσωτερικού και διεθνούς περιβάλλοντος.<br /> Αναλυτικότερα, τα σημεία τρωτότητας της ελληνικής υψηλής στρατηγικής εντοπίζονται στην προορατική αδυναμία της μετανοεμβριανής κυβέρνησης να διαγνώσει τις άμεσες εξωτερικές απειλές. Συγκεκριμένα αναφέρομαι στη διακοίνωση των δυνάμεων της Αντάντ (Αγγλία, Γαλλία, Ιταλία) τον Δεκέμβριο του 1920 για επιβολή διπλωματικού-οικονομικού αποκλεισμού της Ελλάδας, στην περίπτωση επανενθρόνισης του βασιλιά Κωνσταντίνου.<br /> <br /> Γεγονός που επαληθεύτηκε μετά το συντριπτικό ποσοστό (98%) υπέρ της επανόδου του βασιλιά Κωνσταντίνου στο δημοψήφισμα της 5ης Δεκεμβρίου 1920, οδηγώντας στην αναστροφή των στρατηγικών προσανατολισμών των δυνάμεων της Αντάντ. Μέσω της σύναψης μιας σειράς διμερών συνθηκών με την κεμαλική κυβέρνηση (ιταλοκεμαλική τον Ιούλιο 1921 και γαλλοκεμαλική τον Οκτώβριος 1921), σε συνέχεια της προηγηθείσας ρωσοκεμαλικής συνθήκης (Συνθήκη Alexandropol, Νοέμβριος 1920).<br /> <br /> Η αμετροέπεια των αντιβενιζελικών<br /> <br /> Εξίσου προβληματική κρίνεται και η αμετροέπεια της μετανοεμβριανής κυβέρνησης, κατά τη διαδικασία προσδιορισμού του αντικειμενικού πολιτικού στόχου της ελληνικής υψηλής στρατηγικής, σε συνάρτηση με τους διατιθέμενους συντελεστές ισχύος. Αν και θα μπορούσε κανείς να επικρίνει τον Βενιζέλο, αναφορικά με τις περιορισμένες οικονομικές δυνατότητες της Αθήνας για την ανάληψη του πολιτικοστρατιωτικού εγχειρήματος στην Ιωνία, καθίσταται αναμφίλεκτα απαγορευτική ακόμα και η απλή σκέψη της συνέχειας της ελληνικής στρατιωτικής εμπλοκής στη Μικρά Ασία, υπό συνθήκες οικονομικής απίσχνασης.<br /> <br /> Για να γίνει κατανοητή η τάξη μεγέθους των εξόδων της εκστρατείας, αρκεί να αναφέρουμε ότι το συνολικό ποσό για την κάλυψη των δαπανών από το Μάιο του 1919 μέχρι τον Δεκέμβριο του 1920 ανέρχονταν σε 1.018.012.000 γαλλικά φράγκα. Οι συμμαχικές πιστώσεις που είχε διασφαλίσει ο Βενιζέλος για το 1918, ανέρχονταν στα 850.000.000 γαλλικά φράγκα, χωρίς ωστόσο να είναι άμεσα ρευστοποιήσιμες, όπως και οι νέες πιστώσεις που έλαβε από Αγγλία-Γαλλία ύψους 100.000.000 γαλλικών φράγκων για το 1919.<br /> <br /> Το καίριο ζήτημα στο περιβάλλον αυτό συνέχεται με την απόφαση των μετανοεμβριανών κυβερνήσεων για συνέχιση και εντατικοποίηση του πολιτικοστρατιωτικού εγχειρήματος στη Μικρά Ασία. Υπό την απουσία εναλλακτικών στρατηγικών επιλογών, συνωθούνται στην επιλογή μιας κοντόθωρης επιθετικής στρατιωτικής στρατηγικής, με αντικειμενικό στόχο την καταστροφή των στρατιωτικών δυνάμεων του Κεμάλ.<br /> <br /> Ο πόλεμος δεν είναι αυτοσκοπός<br /> <br /> Η πολιτική αυτή πράξη αποτελεί το τρίτο κατά σειρά σημείο τρωτότητας της ελληνικής υψηλής στρατηγικής, στο βαθμό που δεν συνεκτιμήθηκαν οι ικανές και αναγκαίες συνθήκες για τη συνέχιση της εκστρατείας. Όπως ορθά ο Ελευθέριος Βενιζέλος είχε επισημάνει, ο πόλεμος δεν ήταν αυτοσκοπός, αλλά μέσο για τη δημιουργία ενός περιφερειακού, περιβάλλοντος ασφαλείας για τους ελληνικούς πληθυσμούς της Ιωνίας και συνεπαγόμενα για την πραγμάτωση του αέναου πολιτικού στόχου της εθνικής-εδαφικής ολοκλήρωσης, δηλαδή της Μεγάλης Ιδέας.<br /> <br /> Χαρακτηριστικά, σε επιστολή του προς τον στρατηγό Δαγκλή, (21.7.1921), ανέφερε: «Η άρνησις της Κυβερνήσεως να δεχθή και κατ’ αρχήν κάν την μεσολάβησιν των Δυνάμεων αποτελεί το τελευταίον κατά της Ελλάδος έγκλημα των Κυβερνητών αυτών. Πως είναι δυνατόν να γίνεται λόγος περί συνεχίσεως της εθνικής ημών πολιτικής υπό της παρούσης Κυβερνήσεως, όταν διά της επανόδου του Κωνσταντίνου και της συνεπεία ταύτης διαρρήξεως της συμμαχίας με τάς Μεγάλας Δυνάμεις ανετράπη η βάσις της πολιτικής εκείνης;».<br /> <br /> Ειδικότερα, η αδυναμία επίτευξης μιας αποφασιστικής νίκης, λόγω των διαφορετικών στρατιωτικών στρατηγικών (άμεση προσέγγιση για τον ελληνικό τακτικό στρατό με στόχο τη διεξαγωγή μιας αποφασιστικής μάχης, έμμεση προσέγγιση με στρατηγική ανταρτοπόλεμου για τις άτακτες κεμαλικές δυνάμεις τουλάχιστον μέχρι τις αρχές του 1921) θα οδηγήσει σε μια παρατεταμένη στρατιωτική επιχείρηση προς τα ενδότερα της Μικράς Ασίας για την επίτευξη του αντικειμενικού στρατιωτικού στόχου, δηλαδή την καταστροφή των κεμαλικών στρατιωτικών δυνάμεων.<br /> <br /> Ξεπερνώντας τα όρια<br /> <br /> Το γεγονός ότι η στρατηγική του Κεμάλ αποσκοπούσε στην εξουθένωση των ελληνικών δυνάμεων, παρασύροντας τις, στη μικρασιατική ενδοχώρα, μακριά από τις γραμμές ανεφοδιασμού-επικοινωνιών τους και ενεργώντας υπό ακραίες επιχειρησιακές συνθήκες, επιβεβαιώνεται από το αποτέλεσμα των επιθετικών επιχειρήσεων πέρα από τον Σαγγάριο και τη διάβαση της Αλμυράς Ερήμου (Αύγουστος 1921).<br /> <br /> Ήταν η διακοπή της ελληνικής επίθεσης, μετά τις εκτεταμένες στρατιωτικές επιχειρήσεις του Ιούλιου (1921) για την καταστροφή των κεμαλικών δυνάμεων και την κατάληψη του Αφιόν Καραχισάρ, Κιουτάχειας και Εσκή Σεχίρ που θα επιβεβαιώσει την αξιωματική παραδοχή του Πρώσου στρατιωτικού και θεωρητικού του πολέμου, Καρλ Βον Κλαούζεβιτς για τη συνέχεια της επιθετικής δράσης, έως ότου επιτευχθεί η ολοκληρωτική καταστροφή των εχθρικών δυνάμεων.<br /> <br /> Σε αντίθετη περίπτωση, ο αμυνόμενος θα αγοράσει χρόνο για την ανασύνταξη των δυνάμεων του, όπως ακριβώς συνέβη με τις στρατιωτικές δυνάμεις του Κεμάλ. Αντίστροφα, η ελληνική στρατιά Μικράς Ασίας υπερέβη τα όρια της επιθετικής της δράσης κατά το πέρας των στρατιωτικών επιχειρήσεων του Ιουνίου-Ιουλίου 1921, χωρίς ωστόσο να επιτύχει τον αντικειμενικό στρατιωτικό της στόχο, την καταστροφή των κεμαλικών δυνάμεων.<br /> <br /> Οι έγκαιρες προειδοποιήσεις του Έλληνα αρχιστράτηγου Αναστάσιου Παπούλα και του Ελευθέριου Βενιζέλου για συνθηκολόγηση και στρατιωτική απεμπλοκή από την Μικρά Ασία δεν συνυπολογίσθηκαν από την ελληνική πολιτική ηγεσία, γεγονός που αποδείχθηκε καθοριστικό για την έκβαση του αποτελέσματος. Ο αντιστράτηγος Παπούλας, διαγιγνώσκοντας την υπέρβαση του κορυφαίου σημείου της ελληνικής επίθεσης, θα υποστηρίξει, ως βέλτιστη λύση στο αδιέξοδο που περιάγονταν η ελληνική στρατιωτική στρατηγική, τη σύναψη ανακωχής, κατοχυρώνοντας όσον το δυνατόν ευρύτερα εδαφικά τετελεσμένα.<br /> <br /> «[…] υποβάλλω εντύπωσίν μου ότι ο αγών τείνει προσλάβη ως εξ ισοπάλου αντιμετώπων δυνάμεων χαρακτήρα αγώνος χαρακωμάτων […] Ούτος έσεται επ’ ωφέλεια εχθρού διαρκώς συμπληρούντος ελλείψεις του και οχύρωσιν εδάφους […] Παράτασιν επιχειρήσεων θεωρώ επικίνδυνον […] Στρατός απέδωκε ότι ηδύνατο […] Επίτευξις ταχείας ανακωχής κατόπιν μέχρι σήμερον επιτυχιών θα ήτο αρίστη λύσις και από ηθικής απόψεως και συμφέροντος Στρατεύματος».<br /> <br /> Η απονομιμοποίηση της κυβέρνησης<br /> <br /> Τελευταία και εξίσου σημαίνουσα παράμετρος που θα πρέπει να αποτιμηθεί είναι η εσωτερική και εξωτερική απονομιμοποίηση της πολιτικής των μετανοεμβριανών κυβερνήσεων. Από τη μια πλευρά η απόφαση για συνέχιση και εντατικοποίηση των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Μικρά Ασία δεν ενέχει καθολική αποδοχή από το σύνολο της ελληνικής στρατιωτικής ηγεσίας.<br /> Εκτός του ευμεγέθους αριθμού των φυγόστρατων και των λιποτακτών, που άγγιζε τις 90.000, μία ομάδα Ελλήνων ανώτατων αξιωματικών υπεισέρχεται σε προπαρασκευαστικές ζυμώσεις-διεργασίες για την εκδήλωση πραξικοπήματος με στόχο την ανατροπή της ελληνικής κυβέρνησης και την εκθρόνιση του βασιλιά Κωνσταντίνου. Από την άλλη πλευρά με δεδομένη την μεταστροφή της εξωτερικής πολιτικής των δυνάμεων της Αντάντ, ευθύς με την επανενθρόνιση του βασιλιά Κωνσταντίνου, ήταν θέμα χρόνου η ολική αναθεώρηση των όρων της συνθήκης των Σεβρών. Στη διάσκεψη του Λονδίνου τον Μάρτιο του 1921 οι δυνάμεις της Αντάντ κατέληξαν σε σχέδιο απόφασης για την τροποποίηση των όρων της συνθήκης.<br /> <br /> Εν ολίγοις, η τραγική κατάληξη της μικρασιατικής εκστρατείας δύναται να αποδοθεί στην ανασύνταξη των δυνάμεων του παλαιοκομματισμού και της κομματοκρατίας που υπονόμευσαν εσωτερικά το πρόταγμα της εθνικής ολοκλήρωσης, με αποτέλεσμα η ανορθολογική πολιτική απόφαση για συνέχιση της εκστρατείας, υπό την απουσία εξωτερικών διπλωματικών-οικονομικών συντελεστών ισχύος να οδηγήσει στην στρατηγική υπερεπέκταση της ελληνικής στρατηγικής στην Μικρά Ασία και στην εκρίζωση των ελληνικών πληθυσμών της Ιωνίας.<br /> <br /> <a href="http://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η στρατηγική τύφλωση που οδήγησε στη Μικρασιατική Καταστροφή - Ένα παράδειγμα προς αποφυγήν

Διονύσιος Τσιριγώτης Τα ξημερώματα της 26ης Αυγούστου του 1922 (νέο ημερολόγιο) ξεκίνησε η επίθεση των κεμαλικών στρατιωτικών δυνάμεων, ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το υποβρύχιο φάντασμα ακολούθησε το «Orus Reis»: Συνοδεία φρεγατών και πυραυλακάτων…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi36La7ibOk4k1aN33GXUI_HRj8KnfLqyvfCvh3Og0C12uphljwh2utb3U_GUOdpio4qpxy8W-wcgj7KRtlglRTjeuUbkJCbMHXgvn5bNj4-PHkFz57Nmr6r7YIi9ZL61LuMM-COXZ1n68/s1600/ypovrychio-214.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="880" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi36La7ibOk4k1aN33GXUI_HRj8KnfLqyvfCvh3Og0C12uphljwh2utb3U_GUOdpio4qpxy8W-wcgj7KRtlglRTjeuUbkJCbMHXgvn5bNj4-PHkFz57Nmr6r7YIi9ZL61LuMM-COXZ1n68/s640/ypovrychio-214.jpg" width="640" /></a></div> <br />Το «Orus Reis» έδεσε στο λιμάνι της Αττάλειας, μετά από έναν πλου περίπου 48 ωρών κατά τον οποίο πέρασε από το Αιγαίο. <div> <br /></div> <div> Παρά την ισχυρή παρουσία φρεγατών και πυραυλακάτων της Τουρκίας, το Ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό με την μέθοδο «σάντουιτς» είχε κλείσει σε ικανοποιητική απόσταση όλη την Τουρκική ναυτική αρμάδα όσο έπλεε στο Αρχιπέλαγος. </div> <div> <br /></div> <div> Λήξης της εγρήγορσης που τόσο διάστημα- περίπου τριών μηνών- δεν σταμάτησε ούτε μια μέρα; Φυσικά όχι, ίσα ίσα που από τώρα και στο μέλλον ξεκινούν όλα! Το γεγονός πως αντί του αρχικού δρομολογίου που είχε δηλώσει το «Orus Reis», με κατάπλου στο πειρατικό άντρο της Τουρκίας, στο λιμάνι της Σελεύκειας Ισαυρίας, από το οποίο έχουν παρελάσει όλα τα πλωτά μέσα των προκλήσεων της Άγκυρας και βρίσκεται πολύ πιο ανατολικά από την Αττάλεια, σίγουρα προβληματίζει. </div> <div> <br /></div> <div> Από την άλλη πλευρά, η απόφαση αλλαγής του λιμανιού μπορεί να είναι και μια ακόμη μπλόφα της Άγκυρας που μονίμως αναζητά τους τρόπους να δει τα αντανακλαστικά της Ελλάδας και της Κύπρου. Που έγκειται ο προβληματισμός στο Ελληνικό επιτελείο και στο Πολεμικό Ναυτικό; </div> <div> <br /></div> <div> Σαφέστατα στο γεωγραφικό σημείο της Αττάλειας που βρίσκεται σε πολύ πιο κοντινή απόσταση και από την θαλάσσια περιοχή Νότια του Καστελόριζου κι ακόμη πιο κοντά από τα τμήματα της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, που πολύ πιθανό να επιχειρήσει μελλοντικά να βρεθεί κατά τις έρευνες το σεισμογραφικό «Orus Reis». Εν αναμονή της navtex των ερευνών </div> <div> <br /></div> <div> Οι πάντες στο Ελληνικό επιτελείο βρίσκονται σε κατάσταση αναμονής μέχρι να εκδοθεί η ναυτική οδηγία (navtex) από την υδρογραφική υπηρεσία της Τουρκίας (ο πιο πιθανός σταθμός είναι της Αττάλειας) που θα δηλώσει τις συντεταγμένες με τις οποίες δεσμεύει θαλάσσια περιοχή για τη διεξαγωγή σεισμικών ερευνών. </div> <div> <br /></div> <div> Αξιωματικοί του Πολεμικού Ναυτικού λένε ότι αν θελήσει να κλιμακώσει περαιτέρω τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις η γείτονα, ίσως επιχειρήσει μετακίνηση του «Orus Reis» για έρευνες και στα Ελληνικά τμήματα της υφαλοκρηπίδας. </div> <div> <br /></div> <div> Η Αθήνα από τη στιγμή που έφτασε στα χέρια της η πληροφορία για έρευνες και σε τμήματα της Ελληνικής υφαλοκρηπίδας, έχει διαμηνύσει με κάθε τρόπο ότι δεν πρόκειται να περάσει το Τουρκικό «γινάτι» και πως η απάντηση του Πολεμικού Ναυτικού θα είναι άκρως αποφασιστική. </div> <div> <br /></div> <div> Υπάρχουν πολλοί επιχειρησιακά τρόποι να λάβουν μηνύματα όσοι έχουν αποφασίσει να κλιμακώσουν σε μια περιοχή η οποία σε καμία περίπτωση δεν ανήκει σ’ αυτούς. Ίσως η προσπάθεια της Τουρκίας να περιλαμβάνει περισσότερες προκλήσεις, απλώς αυτή τη στιγμή είναι πολύ νωρίς να κάνει κανείς εκτιμήσεις, αν πρώτα δεν εκδοθεί η navtex για τις επικείμενες έρευνες. </div> <div> <br /></div> <div> Σ’ ότι αφορά την Κύπρο και τις ιδιαίτερα σοβαρές προκλήσεις που έχει δεχτεί ως κράτος, η Τουρκία εν μέρει έχει ολοκληρώσει τον κύκλο της περικύκλωσης. Το γεωτρύπανο «Fatih» έχει παραβιάσει την υφαλοκρηπίδα της Κύπρου, το σεισμογραφικό «Barbaros» παραβιάζει και με νέες ενέργειες την Κυπριακή ΑΟΖ και το γεωτρύπανο «Yavuz», στον κόλπο της Καρπασίας έχει παραβιάσει τα χωρικά ύδατα της Κύπρου. </div> <div> <br /></div> <div> Το «Orus Reis» εφόσον πάρει εντολή για έρευνες στην Κύπρο σίγουρα αποτελεί ακόμη έναν προκλητικό κρίκο και μάλιστα ενόψει των συζητήσεων για το Κυπριακό. </div> <div> <br /></div> <div> Το Τουρκικό άγχος για το «Sub Ghost» Σε κάθε περίπτωση οι μονάδες επιφανείας που «συνόδευσαν» ως οικοδεσπότες του Αρχιπελάγους το ερευνητικό και τα πολεμικά πλοία της Τουρκίας, παραμένουν στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο, ενώ Νότια της Ρόδου η Ελληνική ναυτική παρουσία είναι πολύ πιο ενισχυμένη. </div> <div> <br /></div> <div> Δεν είναι τυχαίο πως εκτός του CN-235 που αδίκως ψάχνει τόσες μέρες το Ελληνικό υποβρύχιο τύπου 214, στον ιπτάμενο χορό των ερευνών τις τελευταίες ώρες μπήκαν και τα ανθυποβρυχιακά ελικόπτερα S-70 Sikorsky από τις φρεγάτες του Τουρκικού Πολεμικού Ναυτικού που βρίσκονται για ναυτικά γυμνάσια στο νοτιοανατολικό Αιγαίο, Νοτιοδυτικά του Καστελόριζου. Πάντως η Άγκυρα δείχνει όχι μόνο μέσω των κατασκοπευτικών αεροσκαφών και των ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων ότι την «κόφτει» ιδιαίτερα το Ελληνικό «Sub Ghost», αλλά η αγωνία της φαίνεται και με την δέσμευση περιοχών για τουλάχιστον δυο δικά της υποβρύχια, υποδεέστερα τεχνολογικά σε σχέση με το Ελληνικό «214».<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Το υποβρύχιο φάντασμα ακολούθησε το «Orus Reis»: Συνοδεία φρεγατών και πυραυλακάτων…

Το «Orus Reis» έδεσε στο λιμάνι της Αττάλειας, μετά από έναν πλου περίπου 48 ωρών κατά τον οποίο πέρασε από το Αιγαίο.  Παρά την ισχυρή...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία ψάχνει έναν νέο ηγέτη στην Κύπρο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP1ozBcZeoTv1PkSgXqdpW-7xklbNjOix7avcKyGvfgZLYwl5d-4umcQvy6pY_zsq8_E3yEerWq3LAZqz8fXHCl9xJdB5sOujJZDPZpiUI69J0WFX6zZwMdKnu_9oe0MmBQZjhWeMOH58/s1600/akintzi-erdogan-katexomena.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiP1ozBcZeoTv1PkSgXqdpW-7xklbNjOix7avcKyGvfgZLYwl5d-4umcQvy6pY_zsq8_E3yEerWq3LAZqz8fXHCl9xJdB5sOujJZDPZpiUI69J0WFX6zZwMdKnu_9oe0MmBQZjhWeMOH58/s640/akintzi-erdogan-katexomena.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ <br /> Η Τουρκία ψάχνει έναν νέο ηγέτη στην Κύπρο. Έναν ηγέτη επιθετικό, όπως ο Ραούφ Ντενκτάς; Όχι! Έναν παθητικό ηγέτη. Υπάκουο και ήσυχο. Όταν του λέει «κάθισε», να κάθεται. Όταν του λέει «σήκω», να σηκώνεται. Να καταλαβαίνει από λόγια, να ακούει, είναι αρκετό. <br /> <br /> Κάποτε έψαχναν έναν επιθετικό ηγέτη. Γι’ αυτό είχαν πει στον δρα Κιουτσιούκ, που πήγε στην Άγκυρα να πάρει άδεια, ότι «μας χρειάζεται ένας άνδρας επιθετικός». Ο επιθετικός άνδρας ήταν ο Ραούφ Ντενκτάς. Όχι ο δρ Κιουτσιούκ. Ο δρ Κιουτσιούκ είχε πει «αν η Τουρκία μας δώσει ένα παλούκι και μας πει μπήξτε το στον πισινό σας, θα το κάνουμε». <br /> Η Τουρκία είχε παραγκωνίσει τον γιατρό και είχε βάλει τον Ραούφ Ντενκτάς πάνω στο κεφάλι μας. Βγήκε πιο επιθετικός απ’ ό,τι ήθελαν. Ήταν πολύ πονηρός και ανηλεής. Εκείνος έλεγε. Η Τουρκία έπραττε. Το όνειρό του ήταν να φέρει την Τουρκία εδώ και να διαιρέσει το νησί. Τα όνειρά του πραγματοποιήθηκαν. Όταν πέθανε δεν άφησε πίσω του μια Κύπρο. Άφησε την Τουρκία. <br /> <br /> Τώρα η Τουρκία ψάχνει έναν νέο ηγέτη εδώ. Οι εκλογές είναι τον προσεχή Απρίλιο. Δεν έμεινε πολύ. Πρέπει να προωθηθεί στην αγορά και να λιβανιστεί από τώρα. Να καθαριστεί η εικόνα του. Μπορεί να φέρουν πάλι έναν ειδικό σε θέματα εικόνας όπως είχαν κάνει κάποτε στον Μεχμέτ Αλί Ταλάτ. Είχαν ξυρίσει σύριζα τα μαλλιά του Ταλάτ, άλλαξαν τα γυαλιά του, διοργάνωσαν τις κινήσεις του στόματος και των ματιών του και του έβγαλαν φωτογραφίες όπως του Ατατούρκ. <br /> <br /> Για να δούμε τι θα κάνουν αυτή τη φορά. <br /> Το πιο κατάλληλο ανάμεσα στα ονόματα που ακούγονται είναι του Τουφάν Ερχιουρμάν φαίνεται. Ο ηγέτης του CTP. Διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά που ψάχνουν. Μέχρι τώρα δεν είπε κουβέντα κατά των πολιτικών που εφαρμόζει η Τουρκία. Δεν κατηγόρησε ποτέ την Τουρκία ως κατοχική δύναμη. Δεν ακούστηκε έστω και μία φορά να παραπονιέται για τον πληθυσμό από την Τουρκία που βρίσκεται εδώ. Μάλιστα αυτό το αποκαλεί «πολυπολιτισμικότητα». <br /> <br /> Δεν παραπονιέται για τη θρησκεία, τα θρησκευτικά τάγματα, τα τζαμιά και τα μαθήματα Κορανίου. Και δεν καταδίκασε την ενέργεια λιντσαρίσματος που διενεργήθηκε πέρσι κατά της εφημερίδας μας με οδηγία του Ταγίπ Ερντογάν. Ούτε για την παρουσία της Τουρκίας στη Συρία λέει κουβέντα, ούτε για τη δικτατορία του Ταγίπ Ερντογάν. Δεν υπερασπίστηκε ποτέ τους αθώους ανθρώπους που έχωσε στη φυλακή ο Ερντογάν. Δεν ενεργεί εκτός των επίσημων θέσεων της Τουρκίας στην Κύπρο. Δεν συμπαθεί τους Κούρδους των οποίων τα δικαιώματα καταπατούνται. Και το σημαντικότερο, αγαπιέται και υποστηρίζεται από το κόμμα των εκ Τουρκίας εδώ. Δηλαδή είναι ακριβώς στα μέτρα τους.<br /> Είναι πρόθυμος να κρεμάσει το νταούλι στον λαιμό του και να τους δώσει το ξύλο να το βαράνε. <br /> <br /> Γι’ αυτό, ο Χουσεϊν Αϊκούτ, ο νέος αρχηγός των μυστικών υπηρεσιών που διόρισε η Τουρκία στην πρεσβεία της εδώ, συναντήθηκε και συζήτησε μαζί του. Τον έλεγξε. Κοίταξε αν υπάρχει κάτι που δεν πάει καλά. Πού συναντήθηκαν; Στο γραφείο του γνωστού επιχειρηματία Γκιουνάι Τσερκέζ. Δεν μπορέσαμε να μάθουμε τι συζητήθηκε σε αυτή τη μυστική συνάντηση. Σίγουρα εστάλη έκθεση στην Άγκυρα. <br /> <br /> Ο προηγούμενος επικεφαλής της ΜΙΤ στην πρεσβεία της Τουρκίας ήταν κάποιος ονόματι Καντίρ και ήταν ένας από τους διοργανωτές της επίθεσης λιντσαρίσματος που έγινε πέρσι κατά της εφημερίδας μας. Για να δούμε τι θα καταφέρει ο νέος επικεφαλής. Θα καταφέρει άραγε να εκλέξει τον Τουφάν; Αν ο κόσμος του CTP είναι έτοιμος να κρεμάσει το νταούλι στον λαιμό του, όπως ο Τουφάν, γιατί να μην τα καταφέρει; Το CTP είναι ταυτόχρονα ο μεγαλύτερος συνεργάτης του ΑΚΕΛ στον νότο. Όταν ενωθούν η πρεσβεία της Τουρκίας, το CTP και το ΑΚΕΛ τα πάντα μπορούν να γίνουν! <br /> Όσον αφορά τον Μουσταφά Ακιντζί, δεν ξέρω αν θα είναι ξανά υποψήφιος. Δεν λέει κάτι ξεκάθαρο σε όσους τον ρωτούν γι’ αυτό. Ουσιαστικά διαθέτει και αυτός πάρα πολλά από τα προσόντα που ανέφερα πιο πάνω. Αλλά ο Ταγίπ Ερντογάν του το κρατάει μανιάτικο. Δεν θα τον συγχωρέσει εύκολα. <br /> <br /> Ο Ερντογάν είναι μνησίκακος άνθρωπος. Και του αρέσει πολύ να εκδικείται. Για ποιο πράγμα θα εκδικηθεί τον Ακιντζί. Για την 22α Ιανουαρίου 2018. Για το γεγονός ότι δεν έδειξε την αφοσίωση που αναμενόταν από τον ίδιο κατά την επίθεση εναντίον της εφημερίδας μας. Επιπλέον, θα εκδικηθεί και για το γεγονός ότι δεν του παρείχε τη στήριξη που του ζητήθηκε για να καταδικαστούμε στη γνωστή αγωγή για τη γελοιογραφία που καταχωρίσθηκε εναντίον της εφημερίδας μας. Όσοι ψάχνουν άλλους λόγους εκτός αυτών, άδικα ψάχνουν. Στο Κυπριακό ο Ακιντζί δεν τηρεί στάση που να ενοχλεί την Τουρκία. Μην κοιτάτε την μπαρούφα περί δύο κρατών και ομοσπονδίας. <br /> <br /> Αυτά άλλωστε δεν εξαρτώνται από τον Ακιντζί ή τον Όζερσαϊ και ακόμα ούτε και από την Τουρκία. Ρίχνουν μπροστά μας ένα φαγητό. Και εμείς χασομεράμε. Συζητάμε άσκοπα και τρωγόμαστε μεταξύ μας. Και εκείνοι, ενώ εμείς πονοκεφαλιάζουμε με αυτό, κάνουν τις δουλειές τους πολύ πιο άνετα. Κατά τη γνώμη μου, αν κατέλθει υποψήφιος ο Ακιντζί, δεν έχει πιθανότητα να κερδίσει. Προσπάθησε πολύ για να κάνει τον Ερντογάν να τον συγχωρέσει αφότου προκάλεσε την μήνιν του στις 22 Ιανουαρίου. Αλλά μήπως είναι εύκολο να ξεπεράσει κανείς τη μνησικακία του Ερντογάν;<br /> Μόνο ο Τατζιάν Ρεϊνάρ είναι άξιος για την ηγεσία της κοινότητας. Αναφέρεται και το δικό του όνομα σε αυτή την κούρσα, κάποιοι ρίχνουν το όνομά του στο τραπέζι, αλλά δεν γίνεται. Δεν έχει κόμμα! Αν δεν έχει κομματικά ρομπότ πώς θα κερδίσει; Δεν έχει σημασία που είναι το άτομο που αγαπά πιο πολύ η κοινότητα τώρα. <br /> <br /> Τα ρομπότ πάνε στην κάλπη για όποιον τους υποδείξει το κόμμα. Σε μια κοινωνία την οποία κρατούν όμηρο τα κόμματα, δεν υπάρχει θέση για τους καλούς ακομμάτιστους ανθρώπους! Άλλωστε, μήπως αυτός δεν είναι ο πραγματικός λόγος των ηττών μας;<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τουρκία ψάχνει έναν νέο ηγέτη στην Κύπρο

Του ΣΕΝΕΡ ΛΕΒΕΝΤ Η Τουρκία ψάχνει έναν νέο ηγέτη στην Κύπρο. Έναν ηγέτη επιθετικό, όπως ο Ραούφ Ντενκτάς; Όχι! Έναν παθητικό ηγέτη. Υπάκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Έχουν οφέλη η Ελλάδα και η Κύπρος από την παραμονή της Τουρκίας στη Δύση; Δυστυχώς όχι…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnsQLlUthlcZ14PYQDqnmGIyPNcWIIyFQGSnW6kxTR3VXkiE1zXEDNs-LljO8Oiahp6E_4so7nHjrlipmm_9G5OVAwG_9slFZ7h3H7W9foUI3uP-oJ_pCIkvLTbnsFf-5AZVb0J8lPekQ/s1600/aerodromio-erdogan-putin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhnsQLlUthlcZ14PYQDqnmGIyPNcWIIyFQGSnW6kxTR3VXkiE1zXEDNs-LljO8Oiahp6E_4so7nHjrlipmm_9G5OVAwG_9slFZ7h3H7W9foUI3uP-oJ_pCIkvLTbnsFf-5AZVb0J8lPekQ/s640/aerodromio-erdogan-putin.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ *</b><br /> Το επιχείρημα που έχει δυστυχώς πολλούς φίλους και στην Ελλάδα και στην Κύπρο, είναι οτι η Ελλάδα θα έχει οφέλη από το να διατηρείται η Τουρκία σε δυτική και ευρωπαϊκή τροχιά.<br /> <br /> * Αυτό το επιχείρημα δυστυχώς είναι που έφερε τη Δύση στο να είναι σιδηροδέσμια της Τουρκίας. Ουσιαστικά πάνω σε αυτό το επιχείρημα ο Steve Cook έγραψε ένα άρθρο στο Foreign Policy, εξηγώντας το πώς έφτασε η Τουρκία να κάνει τη ζωή των ΗΠΑ δύσκολη. <br /> <br /> Η αντιλογία προς ένα επιχείρημα ωστόσο, οφείλει να γίνει μέσω αντεπιχειρημάτων. Ποιά είναι τα προβλήματα με αυτήν την πολιτική μη εξώθησης της Τουρκίας εκτός δυτικού πλαισίου και γιατί δεν πρέπει -πρώτοι εμείς- να την υποστηρίζουμε; <br /> Δε γνωστοποιούμε ποτέ στο άλλο μέλος μιας διαπραγμάτευσης, τι φοβόμαστε από αυτό. Με άλλα λόγια, η Τουρκία γνωρίζει πολύ καλά πως όταν ακούει σε κάθε κράτος της Δύσης οτι είναι αναντικατάστατη, θα πράττει ως αναντικατάστατη. <br /> <br /> Το προφίλ και ύφος του Κυρίου Τσαβούσογλου, ώστε να βγαίνει και μιλά εναντίον της υπερδύναμης, λέγοντας πως θα πάρει από τη Ρωσία αεροσκάφη αφού εκτοπίστηκε από την συμπαραγωγή των F-35, σμιλεύθηκε από την ίδια τη Δύση. <br /> Είναι αυτεκπληρούμενη προφητεία. Η Τουρκία, σύμφωνα με κάποια κράτη-μέλη της Ε.Ε αλλά και με τον Αμερικανό Πρόεδρο, αν τιμωρηθεί, θα πάει στην αγκαλιά της Ρωσίας. Η Τουρκία είναι στην αγκαλιά της Ρωσίας αμέσως μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του Ιουλίου του 2016. <br /> <br /> Η Τουρκία βλέπει πως η αναρχία της δεν τιμωρείται από τη Δύση καθώς η τελευταία, φοβάται τα χειρότερα. Έτσι η Τουρκία νιώθει απολύτως ελεύθερη και αδέσμευτη από δυτικούς θεσμούς όπως το ΝΑΤΟ και συνεχίζει να αποκτά όλο και πιο στενές σχέσεις με τη Ρωσία. <br /> Το επιχείρημα της μη εξώθησης της Τουρκίας από τη Δύση, είναι ψυχροπολεμικό. Η Ελλάδα με την Τουρκία, έγιναν νατοϊκά μέλη μαζί. Το Δόγμα Τρούμαν, επίσης αφορούσε την Ελλάδα και την Τουρκία, από κοινού. <br /> <br /> Το αμερικανικό σκεπτικό εκείνης της περιόδου, εδράζετο στο οτι Ιταλία, Γιουγκοσλαβία, Ελλάδα και Τουρκία ήταν μια αλυσίδα η οποία κατέληγε στο Ιράν. Αυτές οι χώρες, ήταν μάλιστα στο δεύτερο επίπεδο σημαντικών χωρών για τον George Kennan. <br /> <br /> Όντως, εκείνη την περίοδο, μια αποσκίρτηση κάποιας από αυτές τις χώρες προς όφελος της ΕΣΣΔ, θα έμοιαζε με γεωπολιτική καταστροφή για τη Δύση. Σήμερα το διεθνές σύστημα δεν είναι διπολικού τύπου και ούτε καν το ΝΑΤΟ είναι ικανό -από ό,τι φαίνεται- να βάλει φραγμούς στην τουρκική μονομέρεια. <br /> Η Τουρκία δεν είναι γεωπολιτικά αναντικατάστατη. Από την εποχή της αρχής της εδαφικής ακεραιότητας της Υψηλής Πύλης, ο τουρκικός μύθος συνεχίζει να υπάρχει. Η Τουρκία σύμφωνα με αυτόν τον μύθο είναι αναντικατάστατη. <br /> <br /> Την εποχή του 1815 όπου καταπολεμήθηκε όσο τίποτε το Ελληνικό Ζήτημα, δημιουργήθηκε μια ισορροπία δυνάμεων (μετά το Συνέδριο της Βιέννης) η οποία εξασφάλισε ακριβώς έναν αιώνα ειρήνης και σταθερότητας στην Ευρώπη. <br /> <br /> Εντός αυτού του αιώνα, η Οθωμανική Αυτοκρατορία διαλύθηκε και συνεχιζόταν να διαλύεται έως και το 1920. Κανένα πρόβλημα δεν είχαν οι Άγγλοι, οι Γάλλοι και οι δυνάμεις της εποχής από τη διάλυση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η ανάσχεση της Ρωσίας επετεύχθη αλλιώς. <br /> <br /> Στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μάλιστα η ”απαραίτητη” Τουρκία, δεν ήταν καν σύμμαχος. Σήμερα, και λόγω του οτι βαδίζουμε προς έναν πολυπολικό κόσμο, περιφερειακά σχήματα όπως αυτό στο οποίο συμμετέχει η Ελλάδα με την Κύπρο (Ισραήλ, Ιορδανία, Αίγυπτος, Ιταλία, ρόλος Γαλλίας, Βουλγαρία και Ρουμανία) υποκαθιστούν την Τουρκία η οποία δεν είναι γεωπολιτικός μονόδρομος. <br /> <br /> Από τη στιγμή που η Αμερική έχει χάσει το ενδιαφέρον που είχε για το μαύρο χρυσό της Μέσης Ανατολής, η Τουρκία χάνει την αξία της. <br /> Δε θα χτυπήσει η Τουρκία ούτε τη Ρωσία, ούτε το Ιράν. Στο βάθος της σκέψης των δυτικών που φοβούνται να μην εξωθήσουν την Τουρκία στην αγκαλιά της Ρωσίας, υπάρχει ένας ακόμη μύθος. Σε περίπτωση εκτάκτου ανάγκης, η Τουρκία θα γίνει ξανά η δύναμη που είναι νότια του ρωσικού μαλακού υπογαστρίου και έτσι θα αναλάβει ρόλο βάσης εναντίον της Ρωσίας. <br /> <br /> Πάλι το σκεπτικό αυτό είναι ψυχροπολεμικό και επομένως, δομικά λανθασμένο για την ανάλυση των σύγχρονων διεθνών συσχετισμών. Η Τουρκία έχει ειδική σχέση και με τη Ρωσία και με το Ιράν. Ο Richard Perle το 2003, έμεινε άναυδος όταν η Τουρκία κόστισε στην αμερικανική και νατοϊκή στρατιωτική μηχανή, εκατομμύρια – εκατομμυρίων, αρνούμενη τη διέλευση νατοϊκών στρατευμάτων από το έδαφός της για τον πόλεμο του Ιράκ. Η Τουρκία έχτιζε από τότε τα όνειρα που σήμερα παλεύει να υλοποιήσει. <br /> <br /> Η Τουρκία δε θα αποσταθεροποιήσει την περιοχή της για χάρη της Δύσης καθώς γύρω της, υπάρχουν κράτη τα οποία από τη μία μέρα στην άλλη, μπορούν να διαλυθούν και να προκύψουν ασύμμετρες απειλές. <br /> Συμφέρει την Ελλάδα και την Κύπρο να είναι σύνορα της Δύσης και όχι γέφυρες με την Τουρκία. Η Ελλάδα και η Κύπρος, ως ανατολικά άκρα της Δύσης και κυρίως, της Ε.Ε, έχουν συμφέρον να είναι σύνορα και όχι οι χώρες που θα αναλάβουν τα βάρη κάποιας διαμεσολάβησης με την Ε.Ε. Πρώτον, δεν είναι στο χέρι της Ελλάδας και της Κύπρου (και όλης της Δύσης) η βούληση της Τουρκίας. <br /> <br /> Η Τουρκία πιστεύει βαθιά οτι την επόμενη 20ετία θα έχει αλλάξει ο ”παγκόσμιος ηγεμόνας”. Έχει ποντάρει στην Ανατολή η Τουρκία και όχι στη Δύση. Η Ελλάδα και η Κύπρος, χάσαν γεωστρατηγικά συγκριτικά πλεονεκτήματα κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. <br /> <br /> Η έλλειψη δυνατότητας ελιγμών λόγω της δομής του διεθνούς συστήματος και η τεράστια ασυμμετρία ισχύος μεταξύ Ελληνισμού και ΗΠΑ, οδήγησαν την Ελλάδα και την Κύπρο σε απώλειες. Επειδή ακριβώς ήμασταν μαζί στο ΝΑΤΟ (Ελλάδα και Τουρκία) η Τουρκία εκμεταλλεύτηκε τις μηδαμινές πιθανότητες πολέμου μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας και έτσι οδηγήθηκε σε αναρχία (διεκδικήσεις, Αττίλας κτλ). Αν η Ελλάδα και η Κύπρος γίνουν ”σύνορα” στην περιοχή, σημαίνει πως θα ενισχυθούν και έτσι η Τουρκία δε θα έχει την ευκαιρία να φέρεται στην ΑΟΖ της Κύπρου λες και είναι πισίνα του ΑΚΡ και του Σουλτάνου. <br /> <br /> Η Τουρκία εκεμταλλεύεται τις -τύποις- συμμαχικές της σχέσεις με την Ελλάδα (στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και στην άνευ όρων στήριξη της Ελλάδας στην υποθετική ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας). <br /> <br /> Όποτε η Τουρκία εγείρει αξιώσεις έναντι της Ε.Ε, θα αυξάνει την ένταση στο Αιγαίο με ποικίλους τρόπους (πχ με το προσφυγικό). Η Ε.Ε μας έχει επίσης χρησιμοποιήσει ως πρόσχημα για να μην ανάψει πράσινο φως στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, αναφέροντας τα ελληνοτουρκικά και την Κύπρο ως καίρια ζητήματα. Επομένως, η στροφή της Τουρκίας στη Δύση δεν πρέπει να περνά από μας. <br /> <br /> <b><i>* Διεθνολόγος-Συντονιστής Παρατηρητηρίου Ανατολικής Μεσογείου (Τομέας Ρωσίας-Ευρασίας και Ν/Α Ευρώπης) στο Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων.</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Έχουν οφέλη η Ελλάδα και η Κύπρος από την παραμονή της Τουρκίας στη Δύση; Δυστυχώς όχι…

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ * Το επιχείρημα που έχει δυστυχώς πολλούς φίλους και στην Ελλάδα και στην Κύπρο, είναι οτι η Ελλάδα θα έχει οφέλη α...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι εξελίξεις δεν μας περιμένουν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiks2k5csC6JxUPRTAeSEmjuW5dcumxin4qerZuZMLwvYswYmDbyesfWqpGXVLAy5R_nFW3BezJe0QNlyD7-GP1I3ItoFFTSFxOCAOOK6MBrr6_0-gunCeFiP7PEDLQkhm7eUNwIhQO-XQ/s1600/pagosmia+skakiera.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="387" data-original-width="650" height="380" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiks2k5csC6JxUPRTAeSEmjuW5dcumxin4qerZuZMLwvYswYmDbyesfWqpGXVLAy5R_nFW3BezJe0QNlyD7-GP1I3ItoFFTSFxOCAOOK6MBrr6_0-gunCeFiP7PEDLQkhm7eUNwIhQO-XQ/s640/pagosmia+skakiera.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Παναγιώτη Παστουσέα * </b><br /> Οι διεθνείς Συμφωνίες/Συνθήκες, που καθορίζουν τις σχέσεις των χωρών και αποτελούν μέρος του Διεθνούς Δικαίου, δεν διαρκούν επ’ άπειρον, πριν από την συνθήκη της Λωζάννης υπήρχε μια άλλη Συνθήκη και πριν την θνησιγενή Συνθήκη των Σεβρών μια άλλη, ακόμη και κυρίαρχα κράτη διαλύονται και στη θέση τους δημιουργούνται νέα. <br /> <br /> Είμαστε αφελείς αν επαναπαυόμαστε μόνο στο Διεθνές Δίκαιο και τις Διεθνείς Συνθήκες πιστεύοντας ότι θα μας εξασφαλίζουν στο διηνεκές χωρίς εμείς να λαμβάνουμε μέτρα προστασίας των εθνικών μας συμφερόντων και διατήρησης της ισορροπίας δυνάμεων κυρίως έναντι του εξ ανατολών γείτονά μας. <br /> <br /> Οι Διεθνείς Συνθήκες δεν είναι αιώνιες, τις υπαγορεύουν οι ισχυροί ή οι νικητές, συνήθως, μετά από μία ένοπλη σύγκρουση και αντανακλούν την ισορροπία ισχύος μεταξύ των χωρών της περιοχής αλλά και των μεγάλων παικτών του Διεθνούς Συστήματος την στιγμή που υπογράφονται, προσδοκούν δε να σταθεροποιήσουν αυτήν την περιοχή για μεγάλο χρονικό διάστημα ώστε να μην υπάρχουν τριβές και συνεχής ένταση. Όταν όμως με την πάροδο του χρόνου ανατραπεί η ισορροπία ισχύος, όταν δηλαδή μια εκ των συμβαλλομένων χωρών αποκτήσει ή θεωρήσει ότι απέκτησε ικανή δύναμη, είναι προφανές ότι θα προσπαθήσει να ανατρέψει/αναθεωρήσει , προς όφελός της, την Συνθήκη την οποία θεωρεί ότι της επεβλήθη σε βάρος των εθνικών της συμφερόντων. <br /> <br /> Αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα, οι Τούρκοι θεωρούν ότι οι ισορροπίες ισχύος κυρίως έναντι της χώρας μας έχουν ανατραπεί και διεκδικούν αυτό που νομίζουν ότι τούς στέρησε η συνθήκη της Λωζάννης. Ο Ερντογάν προσδοκά την αναβίωση της αίγλης της παλιάς Οθωμανικής Αυτοκρατορίας την οποία πιστεύει ότι την διαμέλισαν οι Δυτικοί με αιχμή του δόρατος την Ελλάδα .Η Συνθήκη της Λωζάννης επικύρωσε την παρακμή της και αυτήν επιχειρεί να ανατρέψει. <br /> <br /> Συνεπώς, η κοινή λογική (την οποία αγνοούμε πολλές φορές) υπαγορεύει το εξής: για να προστατεύσουμε ότι μας ανήκει (όχι για να διεκδικήσουμε κάτι επιπλέον) και να συνεχίζουν να ισχύουν οι Διεθνείς Συνθήκες πρέπει να διατηρήσουμε μια ελάχιστη τουλάχιστον ισορροπία ισχύος και αποτρεπτικής ικανότητας σε σχέση με τον αναθεωρητή γείτονά μας. <br /> <br /> Προφανώς δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε τους εξοπλισμούς της Τουρκίας, δεν μπορούμε και δεν θέλουμε, όμως όπως έχουμε αναφέρει και σε προηγούμενα άρθρα μας ,η χώρα μας έχει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα το οποίο είτε το θεωρούμε δεδομένο είτε το αγνοούμε. Τα μειονεκτήματα μας ,μικρός πληθυσμός, μικρές οικονομικές δυνατότητες και μικρότερη στρατιωτική ισχύ έναντι πολυπληθέστερων αντιπάλων ,τα αντισταθμίζαμε πάντα με την δύναμη που μας έδινε η εκμετάλλευση του θαλάσσιου στοιχείου που μας περιβάλει (θαλάσσιο εμπόριο, συγκρούσεις στην θάλασσα). <br /> <br /> Αν δεν είμαστε ισχυροί στην θάλασσα, πώς θα διασφαλίσουμε τα συμφέροντά μας στο Αιγαίο και στην Α. Μεσόγειο, πώς θα είμαστε κοντά στην Κύπρο (δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είμαστε εγγυήτρια δύναμη), πώς θα οριοθετήσουμε, κηρύξουμε και προστατεύσουμε τα πλεονεκτήματα που μας δίνει η ΑΟΖ; <br /> <br /> Τα πλεονεκτήματα που μπορεί να αποκομίσει η Ελλάδα από τυχόν ανακήρυξη ΑΟΖ είναι σημαντικά και αυτά δεν συνδέονται μόνο με την αξιοποίηση των υδρογονανθράκων, επιπλέον σημαίνει: α) Αποκλειστικό δικαίωμα αλιείας, εξασφαλίζεται εντός της ΑΟΖ στους Έλληνες πολίτες και σε όσους θα διαθέτουν ειδική άδεια από την Ελλάδα. β) Αρμοδιότητα προστασίας του θαλασσίου περιβάλλοντος γ) Η ΑΟΖ δεν έχει καμιά γεωλογική αναφορά γεγονός που προσδίδει πλεονέκτημα στη χώρα μας έναντι της Τουρκίας σε μελλοντική οριοθέτηση. Επειδή η ΑΟΖ δεν έχει καμιά γεωλογική αναφορά, σε αντίθεση προς την υφαλοκρηπίδα, η γειτονική χώρα δεν μπορεί για την ΑΟΖ να χρησιμοποιήσει στην αντιπαράθεση με τη χώρα μας τα γνωστά επιχειρήματα που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι δηλαδή τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα διότι είναι απλές εξάρσεις της υφαλοκρηπίδας της Ανατολίας ή ότι απλώς «επικάθονται» σε αυτήν. δ) το σημαντικότερο ίσως είναι ότι η ΑΟΖ συμπεριλαμβάνει και τα θαλάσσια ύδατα (όχι μόνο βυθό όπως η υφαλοκρηπίδα), εξασφαλίζοντας έτσι με καλύτερους όρους την οικονομική και πολιτική ενότητα του ελληνικού ηπειρωτικού και νησιώτικού χώρου, απέναντι στις διαρκείς προκλήσεις της Άγκυρας. <br /> <br /> Η μικρή μας χώρα είχε πάντα ένα μεγάλο πλεονέκτημα, την ΘΑΛΑΣΣΙΑ ΙΣΧΥ της, την οποία δεν πρέπει να αγνοούμε ούτε να την θεωρούμε δεδομένη και για την διατήρηση της απαιτείται σοβαρός και έγκαιρος προγραμματισμός.<br /> <br /> Συζητάμε πάνω από πέντε χρόνια για την πρόσκτηση τουλάχιστον δύο νέων ή μεταχειρισμένων φρεγατών (FREMM, BELHARRΑ κ.λ.π) χωρίς στην ουσία να παίρνουμε καμία απόφαση και ενώ οι εξελίξεις γύρω από το Αιγαίο, την ΑΟΖ, την επίλυση του Κυπριακού, τους υδρογονάνθρακες, τρέχουν. <br /> <br /> Η πρόσκτηση νέων σκαφών απαιτεί 4 έως 5 χρόνια από την υπογραφή συμφωνίας. <br /> <br /> Πρόσφατα έγιναν πάλι συζητήσει για τις γαλλικές φρεγάτες BELHARRA. Η φρεγάτα BELHARRA καλύπτει τις επιχειρησιακές μας ανάγκες και θα μπορούσε να είναι μία εξαιρετική επιλογή σύγχρονης φρεγάτας που ανταποκρίνεται στις επιχειρησιακές μας απαιτήσεις, δηλαδή να διαθέτει οπλικά συστήματα κατά απειλών επιφανείας-υποβρυχίων και κυρίως να διαθέτει δυνατότητες αντιαεροπορικής άμυνας περιοχής (σήμερα διαθέτουμε μόνο αντιαεροπορική άμυνα σημείου). <br /> <br /> Όμως εφόσον επιτευχθεί συμφωνία εντός του 2019, η πρώτη παραλαβή για το Πολεμικό μας Ναυτικό θα είναι δυνατή το 2024, εάν παραγγελθεί και δεύτερο πλοίο η παραλαβή του, προβλέπεται το 2026 γιατί υφίσταται η υποχρέωση κατασκευής φρεγατών και για το Γαλλικό ναυτικό (ένα πλοίο ανά έτος, γαλλικό-ελληνικό εναλλάξ). <br /> <br /> Η παράδοση του πρώτου πλοίου μετά από 5 χρόνια δημιουργεί σοβαρό επιχειρησιακό κενό. <br /> <br /> Ο γερασμένος στόλος των φρεγατών μας ηλικίας, 30 έως 40 ετών, καθιστά επιτακτικά αναγκαία την πρόσκτησης σύγχρονων φρεγατών. Οι επιχειρησιακές μας, αυτές, ανάγκες καθίστανται μεγαλύτερες για την κάλυψη της περιοχής μεταξύ Κρήτης-Καστελόριζου-Κύπρου και της ευρύτερης Ανατολικής Μεσογείου. Οι ναυτικές μας δυνάμεις, στην περιοχή αυτή, ενδεχομένως θα κλιθούν να δράσουν σε ανοικτή θάλασσα υπό συνεχή αεροπορική απειλή, λόγω εγγύτητας Τουρκικών αεροδρομίων και δυσχερή αεροπορική κάλυψη από αεροσκάφη της ΠΑ που είναι υποχρεωμένα να επιχειρούν σε μεγάλες αποστάσεις από τα αντίστοιχα δικά μας αεροδρόμια. Για την επιτυχή αντιμετώπιση της αεροπορικής απειλής, τα πλοία μας θα πρέπει να έχουν αυξημένες αντιαεροπορικές δυνατότητες <br /> <br /> Για την κάλυψη των επιχειρησιακών αυτών αναγκών και μέχρι την παραλαβή των νέων μονάδων, μετά από πέντε, ίσως, χρόνια, θα πρέπει να καταφύγουμε σε μια ενδιάμεση λύση, δηλαδή τη διερεύνηση και αγορά άμεσα ,τουλάχιστον, 2 μεταχειρισμένων φρεγατών με αυξημένες αντιαεροπορικές δυνατότητες. <br /> <br /> Οι εξελίξεις δεν μας περιμένουν και οι αμέλειες/ολιγωρίες πληρώνονται ακριβά. <br /> <br /> <b><i>*Ο Παναγιώτης Παστουσέας είναι Αντιναύαρχος ε.α - Επίτιμος Υπαρχηγός ΓΕΝ.</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι εξελίξεις δεν μας περιμένουν

Του Παναγιώτη Παστουσέα * Οι διεθνείς Συμφωνίες/Συνθήκες, που καθορίζουν τις σχέσεις των χωρών και αποτελούν μέρος του Διεθνούς Δικαίου,...

Διαβάστε την συνέχεια