«Εργαλείο» στα χέρια του Ερντογάν η ισλαμική ατζέντα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCFVyUqdC0ZTyMRvPB2QYZY4wkpSIbu_5PS5Rzd6eyA7H9MooZZYUTldgnzLmgND0rPmJk0ft3hT6ajLuqIrgMGcJI_s6nemkx9vKsE4lpDp_FSO09HvEw1vpmWytRXkxQmpO5QgfgKk4/s1600/erdogan4.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="433" data-original-width="650" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCFVyUqdC0ZTyMRvPB2QYZY4wkpSIbu_5PS5Rzd6eyA7H9MooZZYUTldgnzLmgND0rPmJk0ft3hT6ajLuqIrgMGcJI_s6nemkx9vKsE4lpDp_FSO09HvEw1vpmWytRXkxQmpO5QgfgKk4/s640/erdogan4.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Νίκου Μελέτη </b><br /> Ένα ακόμη μέτωπο, με σκοπό να διεκδικήσει και να νομιμοποιήσει τo ρόλο του σε παγκόσμιο επίπεδο, ανοίγει ο Ερντογάν προβάλλοντας την Τουρκία ως ηγέτιδα δύναμη του ισλαμικού κόσμου στο μεγάλο Ισλαμικό φόρουμ της Μαλαισίας, όπου συμμετείχαν εκτός των άλλων το Ιράν και το Κατάρ αλλά απείχαν η Σαουδική Αραβία και το Πακιστάν. Με όπλο το Ισλάμ ο τούρκος ηγέτης επιχειρεί να διεισδύσει και στην Αφρική επιδιώκοντας και με τα παράνομα Μνημόνια να εξασφαλίσει ένα ισχυρό προγεφύρωμα στην Λιβύη που θα εξισορροπήσει τον μεγάλο αντίπαλο, την Αίγυπτο. <br /> <br /> Ο Ταγίπ Ερντογάν έδωσε το στίγμα του στην Κουάλα Λουμπούρ δηλώνοντας ότι θα πρέπει το Συνέδριο να συμβάλει στην ενότητα του μουσουλμανικού κόσμου και στην ενίσχυση της αλληλεγγύης γιατί, όπως είπε, τα πέντε μόνιμα μέλη του ΣΑ του ΟΗΕ, η Κίνα, η Ρωσία, η Γαλλία, η Βρετανία και οι ΗΠΑ «δεν μπορούν να συνεχίσουν να κρατούν στα χέρια τους τις τύχες των Μουσουλμάνων». <br /> <br /> Και μάλιστα ο τούρκος πρόεδρος πρόβαλε το ρόλο της χώρας του και του ίδιου, δηλώνοντας ότι θα συνεχίσει να υποστηρίζει τον αγώνα των μουσουλμανικών κοινοτήτων σε όλο τον κόσμο, παρά την οικονομική και πολιτική πίεση και την «ώρα που εκείνοι προσπαθούν να κάνουν την Τουρκία να σιωπήσει, η Τουρκία αντιστέκεται στρέφοντας την προσοχή στην Παλαιστίνη, στην Γάζα, στην Ροχίνγκια, στην Λιβύη, στην Σομαλία και στην Συρία...». <br /> <br /> Όμως ο τούρκος πρόεδρος επιχειρεί να βάλει πόδι και στην Αφρική και να αναδειχθεί σε... προστάτη της αφρικανικής ηπείρου χρησιμοποιώντας το όπλο της θρησκείας και την εξωστρεφή και παρεμβατική πολιτική της Τουρκίας. Επιχειρεί μάλιστα να ξεπεράσει τους στόχους και τα όρια του νεοθωμανικού ιδεολογήματος, με τη διεύρυνση της τουρκικής επιρροής πολύ πέρα από τα όρια που έφθανε η Οθωμανική Αυτοκρατορία. <br /> <br /> Η στροφή της Άγκυρας και προς την Αφρική για άσκηση επιρροής μέσω της soft diplomacy με πολιτιστικές εκδηλώσεις, ίδρυση σχολείων, ανθρωπιστική αναπτυξιακή βοήθεια και μέσω της ανάπτυξης και των θρησκευτικών δεσμών έχει σηματοδοτηθεί από τον ίδιο τον Ερντογάν και κλιμακώθηκε μετά την αποτυχημένη απόπειρα πραξικοπήματος, καθώς σε πολλές χώρες της Αφρικής λειτουργούσε ένα ευρύτατο δίκτυο σχολείων και οργανισμών του Ιδρύματος Φετουλάχ Γκιουλέν. <br /> <br /> Το φθινόπωρο συγκλήθηκε στην Τουρκία η 3η Διάσκεψη μουσουλμάνων θρησκευτικών ηγετών των Αφρικανικών χωρών υπό την αιγίδα της «Διεύθυνσης Θρησκευτικών Υποθέσεων της Τουρκικής Προεδρίας» (DIB) συγκεντρώνοντας μουσουλμάνους ηγέτες, υπουργούς θρησκευτικών υποθέσεων, δημοσιογράφους, ακτιβιστές και ακαδημαϊκούς από 50 χώρες. Η DIB είναι οργανισμός με τεράστια κονδύλια στη διάθεσή του, που έχει τεθεί πλέον υπό τον απευθείας έλεγχο του προέδρου και έχει στόχο την προώθηση του πολιτικού Ισλάμ, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, προσδίδοντας συγχρόνως όμως και προφίλ υπερεθνικού ηγέτη στον κ. Ερντογάν. <br /> <br /> Η ομιλία του Ταγίπ Ερντογάν σε αυτή τη μεγάλη εκδήλωση έδωσε το στίγμα της νέας ισλαμικής ατζέντας που επιστρατεύει ο τούρκος ηγέτης, προκειμένου να μετατρέψει την Τουρκία σε ισχυρή περιφερειακή δύναμη με ρόλο σε κάθε περιοχή που ζουν μουσουλμανικοί πληθυσμοί. <br /> <br /> Ο κ. Ερντογάν εμφανίσθηκε ως ο ηγέτης που αντιστέκεται στην Νεοαποικιοκρατία και στον Ιμπεριαλισμό. Κατηγόρησε τα Ηνωμένα Έθνη και τις Δυτικές χώρες για τη γενοκτονία της Ρουάντα και για την τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στην Συρία. <br /> <br /> «Ο Δυτικός κόσμος και τα Ηνωμένα Έθνη παρακολουθούσαν τις άγριες σφαγές 800.000 ανθρώπων στην Ρουάντα... Αυτοί που επέβαλλαν εμπάργκο όπλων σε εμάς λόγω της Επιχείρησης "Πηγή Ειρήνης" στην Συρία προσέφεραν όπλα και εξοπλισμό στους αιμοσταγείς δολοφόνους εκείνων των ημερών... Και μάλιστα παρά τις ακρότητες δεν διανοήθηκαν να σταματήσουν την πώληση όπλων στους δολοφόνους». <br /> <br /> Ο τούρκος προεδρος κατηγόρησε επίσης τις χώρες της Δύσης ότι βρίσκονταν πίσω από τον εμφύλιο πόλεμο στην Σομαλία, αναμείχθηκαν στη σύγκρουση στην Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και στήριξαν τους βαρόνους του πολέμου στην Λιβύη. <br /> <br /> Έφθασε μάλιστα στο σημείο ο κ. Ερντογάν να κατηγορήσει τις Χριστιανικές Ιεραποστολές ότι αλλοιώνουν τα δημογραφικά στοιχεία της Αφρικής προσηλυτίζοντας αφρικανούς μουσουλμάνους... Επικαλέστηκε μάλιστα στοιχεία σύμφωνα με τα οποία οι χριστιανοί στην Αφρική από μόλις 7% στις αρχές του 20ου αιώνα, στο τέλος του αιώνα είχαν φθάσει το 55% του πληθυσμού, μετατρέποντας - όπως είπε - τους μουσουλμάνους σε μειονότητα σε πολλές αφρικανικές χώρες. <br /> <br /> Με μια ακόμη επίθεση στην Δύση ο κ. Ερντογάν τόνισε ότι η Τουρκία «ποτέ δεν επεδίωξε κέρδος από φυσικές πηγές, από εργασία, ποτέ δεν έκανε διάκριση σε κάποιον λόγω γλώσσας, χρώματος δέρματος ή πίστης. Η Τουρκία ποτέ δεν προσέγγισε την Αφρική για το χρυσάφι της, τα διαμάντια ή το πετρέλαιο της». <br /> <br /> «Θα υποστηρίζουμε τα δικαιώματα των Αφρικανών αδελφών μας με το ίδιο σθένος που στηρίζουμε τα δικά μας δικαιώματα στα διεθνή φόρα...», είπε. <br /> <br /> Η «αφρικανική πτυχή» της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής σφραγίσθηκε με την αύξηση των πρεσβειών της Τουρκίας στην Αφρική από 12 σε 42, την παρουσία σχεδόν 11.000 φοιτητών από την Αφρική σε τουρκικά πανεπιστήμια με τάση για μεγάλη αύξηση και των υποτροφιών που δίνονται, ενώ το διμερές εμπόριο της Τουρκίας με τις χώρες της Αφρικής έχει φθάσει τα 24 δισ. δολάρια με στόχο να ξεπεράσουν τα επόμενα χρόνια τα 50 δις δολάρια.<br /> <br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Εργαλείο» στα χέρια του Ερντογάν η ισλαμική ατζέντα

Του Νίκου Μελέτη Ένα ακόμη μέτωπο, με σκοπό να διεκδικήσει και να νομιμοποιήσει τo ρόλο του σε παγκόσμιο επίπεδο, ανοίγει ο Ερντογάν πρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι βλέπει ένας Τούρκος παρατηρητής στην Ελλάδα

<br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-7wycFRHz7hgM3v8tkw_SN4HRqYYjYpQNar__XGjGaLsyBc40sXdAUtGcX44vWqJ1LFkGF1GaR7_XvwWtEGCMTw6-macTUcE0spsrM7RTshQkjkekxmMNzr1zS1Bh88agOWur15quWZk/s1600/%25CE%25A7%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="369" data-original-width="668" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-7wycFRHz7hgM3v8tkw_SN4HRqYYjYpQNar__XGjGaLsyBc40sXdAUtGcX44vWqJ1LFkGF1GaR7_XvwWtEGCMTw6-macTUcE0spsrM7RTshQkjkekxmMNzr1zS1Bh88agOWur15quWZk/s640/%25CE%25A7%25CF%2589%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25BF.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Πιζάνιας Πέτρος </b><br />Αν κανείς προσπαθήσει να δει το ελληνικό κράτος, την πολιτική και οικονομική ελίτ σαν να ήταν Τούρκος υψηλός αναλυτής και να εξετάσει από τις πολιτικές πρακτικές το κράτος ως κέντρο ισχύος της Ελλάδας, θα παρατηρούσε, πιστεύω, ευχάριστα για αυτόν πράγματα!<br /><br />Πρώτα θα έβλεπε το ελληνικό κράτος άκρως κομματικοποιημένο. Ένα κράτος επί δεκαετίες ανίκανο ή αδιάφορο να περιορίσει, τα στοιχειώδη, όπως την παραοικονομία και το λαθρεμπόριο. Όμως, την ίδια στιγμή, φορτώνει με φόρους τους κοινωνικά αδύνατους, χαρίζοντας ταυτόχρονα δισεκατομμύρια στις τράπεζες και στην συνέχεια τις πουλάει σε ξένους, μάλιστα στους πλέον τυχοδιώκτες.<br /><br />Επίσης βλέπει ένα κράτος, του οποίου η αστυνομία τραμπαλίζεται μεταξύ αδράνειας και αγριότητας, ανάλογα με το κόμμα που κυβερνά. Επίσης, μια προβληματική δικαστική εξουσία και μία πολιτική ελίτ, η οποία, εδώ και δεκαετίες, μετατρέπει τα εθνικά στρατηγικά ζητήματα σε κομματικούς καυγάδες, χωρίς να διαμορφώνει εθνική στρατηγική.<br /><br />Βλέπει ένα κράτος στο οποίο δύο, τουλάχιστον, υπουργοί εθνικής Άμυνας έκλεβαν επί οκτώ χρόνια τις ένοπλες δυνάμεις, με τον πρωθυπουργό τους, τον κύριο Σημίτη, να δηλώνει άγνοια με απροσποίητη κουτοπονηριά. Όλα αυτά, αφού είχε ήδη "γκριζάρει" αρκετές νησίδες της εθνικής επικράτειας. Μάλιστα, άρχισε και εκστρατεία υπέρ του ενδοτισμού, έναντι της Τουρκίας! Τέλος, ένα κράτος που άφησε τις ένοπλες δυνάμεις εγκαταλελειμμένες επί χρόνια στην επίκληση του πατριωτισμού και στην μεγαλαυχία.<br /> <br /> Τρίβει τα μάτια του ο Τούρκος!<br /><br />Αν έως τις αρχές του 2010, ο υποθετικός Τούρκος αναλυτής θα έτριβε τα μάτια του και θα εύφραινε με τις αναφορές του την καρδιά των κυβερνητικών προϊσταμένων του, αυτό θα οφειλόταν στο γεγονός πως δεν μπορούσε να φανταστεί τα όσα θα ακολουθούσαν με τα μνημόνια. «Όχι, λάθος θα κάνω», θα σκέφτηκε ο υποθετικός Τούρκος, μόλις διαπίστωσε ότι σύσσωμη η ελληνική πολιτική ελίτ, από την άνοιξη του 2010 και με τις ευλογίες της οικονομικής παρασιτικής ελίτ, παρέδωσε στη Γερμανία και στο ευρωπαϊκό διευθυντήριο την πολιτική κυριαρχία της χώρας.<br /><br />Και για να ολοκληρωθεί ο πολιτικός εξευτελισμός του ελληνικού κράτους, ο έλεγχος ασκούνταν από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Ακόμη, ο Τούρκος αναλυτής μας θα διαπίστωνε έκτοτε, πως ενώ όλα τα πολιτικά κόμματα εκφωνούσαν προεκλογικά αντιμνημονιακές ιερεμιάδες, μόλις κέρδιζαν τις εκλογές, ψήφιζαν το δικό τους μνημόνιο! Με τον ΣΥΡΙΖΑ να τους ξεπερνάει.<br /><br />Ο φορέας που υποδύεται την Αριστερά ψήφισε το τρίτο μνημόνιο, αφού έριξε στον σκουπιδοτενεκέ την λαϊκή κυριαρχία, έτσι όπως είχε καταγραφεί στο δημοψήφισμα του 2015. Και την έριξε για να παραμείνει στην εξουσία. Θα παρατηρούσε ακόμη ο Τούρκος αναλυτής ότι η ελληνική παρασιτική οικονομική ελίτ, από την πλευρά της, ζητούσε σταθερά επιπλέον οικονομική αποστράγγιση των πολιτών, περαιτέρω περιστολή των κοινωνικών δικαιωμάτων και επιπλέον επιδοτήσεις.<br /> <br /> Γη και ύδωρ στις ΗΠΑ<br /><br />Και μετά στο οπτικό του πεδίο θα επανεμφανίζονταν οι Αμερικανοί. Θα γνώριζε ασφαλώς ο υποθετικός Τούρκος αναλυτής, πως η Ελλάδα από το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου ήταν υπό τον γεωπολιτικό έλεγχο των ΗΠΑ, όπως άλλωστε και η Τουρκία. Αλλά ήταν κάπως χαλαρά τα αμυντικά και γεωπολιτικά δεσμά. Έπρεπε, λοιπόν, να σφίξουν, καθότι η Ανατολική Μεσόγειος άρχισε να εμφανίζει πολλές αναταράξεις.<br /><br />Έτσι, ενώ η χώρα του Τούρκου αναλυτή έπαιρνε αποστάσεις από την αμερικανική ηγεμονία, η Ελλάδα αντιθέτως βυθιζόταν βαθύτερα χάρη στον πρόθυμο ΣΥΡΙΖΑ και στην συναινούσα ΝΔ που έσπευσαν να δώσουν γη και ύδωρ στις ΗΠΑ. Έδωσαν στρατιωτικές διευκολύνσεις σωρηδόν, χωρίς καν αντάλλαγμα, εκτός από ένα μπράβο. Επιπλέον απέκλεισαν από κοινού, κατόπιν εντολής των ΗΠΑ, τις μόνες σοβαρές επενδύσεις, τις κινεζικές, αφήνοντας βέβαια ελεύθερο το πεδίο στα παντζάρια!<br /><br />Τι θα έβλεπε, λοιπόν, όχι μόνο ο Τούρκος αλλά ο οιοσδήποτε παρατηρητής; Ένα κράτος ημιασύντακτο, μια πολιτική ελίτ φοβική και πρόθυμη να παραδώσει κυριαρχία για να διατηρήσει την εξουσία και μια οικονομική ολιγαρχία απολύτως ενδοτική, για να μην πούμε χειρότερα. Οπότε, κάπου μεταξύ 2015 και 2016, μετά την οριστική στροφή του ΣΥΡΙΖΑ, η Ελλάδα είχε ολοκληρώσει τον κύκλο έκπτωσης σε κράτος περιορισμένης κυριαρχίας.<br /><br />Άρα ανοιγόταν δρόμος και για την Τουρκία να διεκδικήσει μερίδιο ελληνικής κυριαρχίας εμπράκτως και όχι μόνο ρητορικά. Ήταν τότε περίπου, που διατύπωσε ο κύριος Ερντογάν τα σύνορα της καρδιάς του για την Τουρκία. Και ξεκίνησε πρόσφατα να κάνει πραγματικότητα κρίσιμη πτυχή αυτών των συνόρων και της "Γαλάζιας Πατρίδας" του, με το σύμφωνο μεταξύ Τουρκίας και Λιβύης.<br /> <br /> Αντίσταση στον ενδοτισμό<br /><br />Οι Έλληνες πολιτικοί αντέδρασαν παραπαίοντας μεταξύ κάποιου ενδεχόμενου ενδοτισμού και παθιασμένων δηλώσεων για το διεθνές δίκαιο και το δίκαιο της θάλασσας. Παράλληλα ξεκίνησαν, ορθά, να ασκούν διπλωματία νομικής υποστήριξης από τρίτες χώρες. Οι Ευρωπαίοι εταίροι μας, αλλά και γειτονικές χώρες περιορίστηκαν ευλόγως σε θετικές για εμάς ανακοινώσεις. Τα τηλεοπτικά κανάλια της παρασιτικής ολιγαρχίας τις παρουσιάζουν σαν να επρόκειτο για καθοριστικές νίκες, την ίδια ώρα που ο Ερντογάν τις περιφρονεί.<br /><br />Υπήρχε περίπτωση κάποια ξένη κυβέρνηση να δηλώσει δημόσια ότι είναι εναντίον του διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας; Ωστόσο, αυτά τα ίδια κανάλια, ως εάν να έχουν αναλάβει ρόλο εκλαϊκευτών της τουρκικής προπαγάνδας στην Ελλάδα, εμφανίζουν τον Ερντογάν πανίσχυρο και το κακό που θα βρει την Ελλάδα σχεδόν αναπόφευκτο, εάν δεν κάνει υποχωρήσεις. Κι όλα αυτά μετά ή πριν από κάποια τουρκική σαπουνόπερα!<br /><br />Τι δυνάμεις απομένουν σε αυτή τη χώρα, οι οποίες να είναι σε θέση να αντιταχθούν στον έρποντα ενδοτισμό; Απομένει το μεγαλύτερο, αλλά όχι συντριπτικό τμήμα των Ελλήνων πολιτών σε ασύντακτη κατάσταση. Ενδεχομένως απομένουν και κάποιοι ανώτεροι στρατιωτικοί, διπλωμάτες, δικαστικοί, καθηγητές, διανοούμενοι. Θα αντιταχθούν δημόσια στον ενδοτισμό, ή θα προσαρμοστούν οι περισσότεροι;<br /><br />Πρόκειται για τις μόνες θεσμικές ηγετικές ομάδες που έχουν απομείνει στην ελληνική κοινωνία, μαζί με δυο μικρά κόμματα σε λίγα έδρανα στην άκρη της Βουλής. Επιπλέον, αν δεν κάνω λάθος, υποβόσκει ένας κοινωνικά λανθάνων πατριωτισμός, κυρίως ως αίτημα αξιοπρέπειας, ο οποίος, όμως, αναζητά και προς το παρόν τουλάχιστον δεν βρίσκει προοδευτική πολιτική έκφραση.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τι βλέπει ένας Τούρκος παρατηρητής στην Ελλάδα

Πιζάνιας Πέτρος Αν κανείς προσπαθήσει να δει το ελληνικό κράτος, την πολιτική και οικονομική ελίτ σαν να ήταν Τούρκος υψηλός αναλυτής κα...

Διαβάστε την συνέχεια