Πώς στηρίζει τους τζιχαντιστές η Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivUpp6a6bUkHpeJcGauT_7CsQ_4-5E1R6fUOL3QbcFpWFQyj999nH6kSlW8gQmIAVE4PLdIO0K-sAJsj_TCOnOL0epiMY82CclX_SIfkvtFm78XUqg88c0wTK65An9UIffiKj1NrG7gTM/s1600/pws+stirizei+toy+tzixantistes+h+toyrkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="488" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivUpp6a6bUkHpeJcGauT_7CsQ_4-5E1R6fUOL3QbcFpWFQyj999nH6kSlW8gQmIAVE4PLdIO0K-sAJsj_TCOnOL0epiMY82CclX_SIfkvtFm78XUqg88c0wTK65An9UIffiKj1NrG7gTM/s640/pws+stirizei+toy+tzixantistes+h+toyrkia.jpg" width="640" /></a></div> <span style="color: #222222; font-family: "bookman old style" , serif; font-size: 13pt;"><b><i>Τιερί Μεϊσάν</i></b></span><br /> <br /> Η Ρωσία κατέθεσε στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ έκθεση πληροφοριών σχετικά με τις δραστηριότητες της Τουρκίας σε όφελος των τζιχαντιστών που δραστηριοποιούνται στη Συρία. Το έγγραφο αυτό περιέχει μια δεκάδα γεγονότα τα οποία, το καθένα χωριστά , παραβιάζουν ένα ή περισσότερα ψηφίσματα του Συμβουλίου.<br /> <br /> Η Ρωσία έθεσε το ζήτημα του μέλλοντος της Τουρκίας, υποβάλλοντας στο Συμβούλιο Ασφαλείας μια έκθεση πληροφοριών σχετικά με τις δραστηριότητες υποστήριξης της εν λόγω χώρας στους τζιχαντιστές. Το έγγραφο περιλαμβάνει μια δωδεκάδα αποκαλύψεις που αφορούν τις δραστηριότητες της MIT. Το πρόβλημα είναι ότι η κάθε μία από τις παραπάνω επιχειρήσεις παραπέμπει σε άλλες επιχειρήσεις, όπου οι ίδιοι παράγοντες συνεργάστηκαν με τις Ηνωμένες Πολιτείες ή τους συμμάχους τους κατά της Ρωσίας. Αυτές οι πληροφορίες προσθέτονται σε εκείνες τις ήδη διαθέσιμες για τους προσωπικούς δεσμούς του πρόεδρου Ερντογάν με τον τραπεζίτη της Αλ Κάιντα και για την υπόθαλψη από τον γιο του σχετικά με το κλεμμένο πετρέλαιο από το Ντάες/Daesh.<br /> <b><br /></b> <div style="text-align: center;"> <b>Δίκτυο Βολταίρος </b>| Δαμασκός (Συρία) |24 Φεβρουαρίου 2016</div> <div style="text-align: center;"> <a href="http://www.voltairenet.org/article190357.html">Español</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article190363.html">English</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article190350.html">français</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article190356.html">italiano</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article190364.html">Português</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article190366.html">Deutsch</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article190406.html">Nederlands</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article190407.html">فارسى</a> <a href="http://www.voltairenet.org/article190416.html">русский</a> </div> <br /> <a href="https://www.blogger.com/null"></a>Η Ρωσία κατέθεσε στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ έκθεση πληροφοριών σχετικά με τις δραστηριότητες της Τουρκίας σε όφελος των τζιχαντιστών που δραστηριοποιούνται στη Συρία. Το έγγραφο αυτό περιέχει μια δεκάδα γεγονότα τα οποία, το καθένα χωριστά , παραβιάζουν ένα ή περισσότερα ψηφίσματα του Συμβουλίου.<br /> <br /> Με τον τρόπο αυτό, η Ρωσία θέτει το Συμβούλιο ενώπιον των υπευθυνοτήτων του και, κατ 'επέκταση, διάφορες άλλες διακυβερνητικές οργανώσεις. Στο δίκαιο, το Συμβούλιο θα έπρεπε να ζητήσει τα σχετικά αποδεικτικά στοιχεία για αυτές τις κατηγορίες και να καλέσει τη Τουρκίας για εξηγήσεις. Σε περίπτωση που θα αποδειχθεί η ενοχή της Τουρκίας, θα έπρεπε να αποφασίσει τις κυρώσεις που θα έπρεπε να ληφθούν δυνάμει του κεφαλαίου VII του Χάρτη, δηλαδή, με τη χρήση βίας. Από την πλευρά τους, ο Οργανισμός της Συνθήκης του Βορείου Ατλαντικού και ο Οργανισμός της Ισλαμικής Συνεργασίας θα έπρεπε να αποκλείσουν από τις τάξεις τους αυτό το κράτος-παρίας, ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση θα έπρεπε να σταματήσει τις διαπραγματεύσεις προσχώρησης.<br /> <br /> Ωστόσο, μια προσεκτική ανάγνωση της ρωσικής έκθεσης των μυστικών υπηρεσιών δείχνει ότι τα ισχυριζόμενα γεγονότα μπορούν να ανοίξουν άλλους φακέλους και να ενοχοποιούνται άλλες δυνάμεις. Εντούτοις, είναι πιο πιθανό ότι δεν θα συζητηθεί δημόσια αυτή η έκθεση, αλλά ότι θα διαπραγματευτεί το μέλλον της Τουρκίας κεκλεισμένων των θυρών.<br /> <br /> <b>Το ζήτημα του Μαχντί Αλ-Χαρατί</b><br /> <br /> Γεννηθείς στη Λιβύη, το 1973, ο Μαχντί Αλ-Χαρατί (Mahdi al-Harati) μετανάστευσε στην Ιρλανδία όπου δημιούργησε μια οικογένεια.<br /> <br /> Τον Μάιο του 2001, βρίσκεται επί του Mahvi Μαρμαρά, ναυαρχίδα του "Στόλου της Ελευθερίας", που διοργανώθηκε από την τουρκική ΜΚΟ IHH για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας προς τη Γάζα. Τα πλοία καταλαμβάνονται πειρατικά στην ανοικτή θάλασσα από τον ισραηλινό στρατό, προκαλώντας διεθνές σκάνδαλο. Οι επιβάτες απάγονται από τη Τσαχάλ (IDF), κρατούνται στο Ισραήλ και τελικά απελευθερώνονται. Ο τότε πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, πήγε στο νοσοκομείο για να παρηγορήσει τους τραυματίες ακτιβιστές. Το γραφείο του διανέμει μια φωτογραφία η οποία δείχνει έναν από τους τραυματίες ακτιβιστές να τον φιλήσει σαν να ήταν πατέρας του. Φέρεται να ήταν ένας Τουρκο-ιρλανδός, El Μεχδί Ελ Χαμίντ Ελ Χαμδί, στην πραγματικότητα, πρόκειται για τον Λίβυο-ιρλανδό Μαχντί Αλ-Χαρατί.<br /> <br /> <img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiLP3W8I4q6pAyPvbY14-Rxq-0xMjDc7Eni46kRGDqHjJa_CL6ITRu5v5caeWTZMCg_rpkV4J3d8JyXhfoN2Xu1nRKnOiPc7GSx-9oxn3EYDXksJe6RY1vCsezolsoaMuzAbK1Fnva-YQ0EIBWkbSDhVqNaDgrXEPDDT1ugw6_UyLAr9_PCbmDBZryUVE-Gh0g9Nvw=" /><br /> <br /> Τον Ιούλιο του 2011, μπήκαν κλέφτες στο σπίτι του στη Rathkeale (Ιρλανδία). Η σύντροφό του, Eftaima αλ-Najar, κάλεσε την αστυνομία και δήλωσε ότι οι κλέφτες πήραν πλούσια αιγυπτιακά και λιβυκά κοσμήματα και 200.000 ευρώ σε χαρτονομίσματα των 500. Σε τηλεφωνική επικοινωνία, ο Mahdi al-Harati επιβεβαίωσε στην αστυνομία ότι συνάντησε τις αρχές του Κατάρ, της Γαλλίας και των Ηνωμένων Πολιτειών και ότι έλαβε αυτό το ποσό από τη CIA για να βοηθήσει να ανατραπεί ο Μουαμάρ αλ-Καντάφι. Θα αναιρέσει αργότερα τη πρώτη του κατάθεση, όταν η λιβυκό αντίσταση θα αναλάβει την υπόθεση.<br /> <br /> Τον Ιούλιο-Αύγουστο 2011, διατάζει τη ταξιαρχία της Τρίπολης -της οποίας ο κουνιάδος του Hosam al-Najjair είναι επίσης μέλος-, μια μονάδα της Αλ Κάιντα που πλαισιώνεται από Γάλλους λεγεωνάριους, που επιφορτίστηκε από το ΝΑΤΟ να καταλάβει το ξενοδοχείο Rixos. <br /> <br /> Επίσημα, το ξενοδοχείο είναι το διεθνές κέντρο τύπου, αλλά η Συμμαχία είχε ενημερωθεί από τον Τούρκο κατασκευαστή του κτιρίου ότι περιέχει υπόγειο, προσβάσιμο απ’ έξω, όπου κατέφυγαν διάφορα μέλη της οικογένειας του Καντάφι και αξιωματούχοι της Τζαμαχιρίας. Για αρκετές ημέρες, πολέμησε με τους Γάλλους εναντίον των στρατιωτών του Khamis Καντάφι.<br /> <br /> Τον Σεπτέμβριο 2011, το ΝΑΤΟ τον διόριζει αναπληρωτή του Αμπντελχακίμ Belhaj, ιστορικού ηγέτη της Αλ Κάιντα που είχε γίνει «στρατιωτικός διοικητής της Τρίπολης». Παραιτείται στις 11 Οκτωβρίου επικαλούμενος μια διαφωνία με τον Belhaj.<br /> <br /> Ωστόσο, το Νοέμβριο του 2011, στο πλευρό του Αμπντελχακίμ Belhaj, διατάζει μια ομάδα 600 - 1500 τζιχαντιστών της Αλ Κάιντα στη Λιβύη -πρώην Libyan Islamic Fighting Group (LIFG)- οι οποίοι είναι εγγεγραμμένοι ως πρόσφυγες και μεταφέρονται δια θαλάσσης στην Τουρκία υπό την επίβλεψη του Ian Martin, πρώην γενικού γραμματέα της Fabian Society και της Διεθνούς Αμνηστίας, ενώ είχε γίνει ειδικός εκπρόσωπος του Μπαν Κι-μουν.<br /> <br /> Αφού έφτασαν στην Τουρκία, οι τζιχαντιστές μεταφέρονται με λεωφορείο, συνοδευόμενοι από το MIT (τη τουρκική μυστική υπηρεσία), στη Συρία. Εγκαταστάθηκαν στο Jabal al-Zouia όπου δημιουργούν για λογαριασμό της Γαλλίας, τον Ελεύθερο Συριακό Στρατό (ΕΣΣ). Για σχεδόν δύο μήνες, οι Αμπντελχακίμ Belhaj και Μαχντί Αλ-Χαρατί δέχονται όλους τους δυτικούς δημοσιογράφους που προσπαθούν να καλύψουν το γεγονός μέσω της Τουρκίας σε ό, τι μετατρέπουν σε ένα «χωριό Ποτέμκιν». Το γραφείο του πρωθυπουργού Ερντογάν τους συνδέει με διακινητές που τους μεταφέρουν με μοτοσικλέτα στη Jabal al-Zouia. Εκεί βλέπουν με τα ίδια τα μάτια τους, χιλιάδες άνθρωποι που διαμαρτύρονται « κατά της δικτατορίας του Μπασάρ Άσαντ και υπέρ της δημοκρατίας ». Πεισμένος, ο δυτικός Τύπος συμπεράνει ότι γίνεται επανάσταση, μέχρι που ένας δημοσιογράφος της ισπανικής εφημερίδας ABC, Daniel Iriarte, παρατηρεί ότι οι διαδηλωτές δεν είναι κατά πλειοψηφία Σύροι και αναγνωρίζει τους Λιβύους ηγέτες τους Αμπντελχακίμ Belhaj και Μαχντί Αλ-Χαρατί. Εν πάση περιπτώσει, η παράσταση της ταξιαρχίας των γερακιών του Λεβάντε (Suqour al-Sham Brigade) είχε αποτέλεσμα. Ο μύθος ενός ΕΣΣ που αποτελείτο από « λιποτάκτες από το συριακό αραβικό στρατό » γεννήθηκε και οι δημοσιογράφοι που το έτρεψαν δεν θα αναγνωρίζουν ποτέ ότι είχαν ξεγελαστεί.<br /> <br /> Τον Σεπτέμβριο 2012, ο Μαχντί Αλ-Χαρατί ξαναπηγαίνει στη Λιβύη για ιατρικούς λόγους, όχι όμως χωρίς πρώτα να έχει σχηματίσει με τον κουνιάδο του μια νέα ομάδα τζιχαντιστών, τη Liwa al-Umma (η ταξιαρχία της Ούμα).<br /> <br /> Τον Μάρτιο 2014, ο Μαχντί Αλ-Χαρατί θα συνοδέψει μια νέα ομάδα Λίβυων τζιχαντιστών που πηγαίνει στην Τουρκία μέσω θάλασσας. Σύμφωνα με τη έκθεση των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών, τον αναλαμβάνει ο υπ’ αριθμόν 2 του καθεστώτος, Hakan Fidan, επικεφαλής της ΜΙΤ ( μυστικές υπηρεσίες), ο οποίος μόλις επέστρεψε σε αυτή τη θέση. Πηγαίνουν στο Ντάες/Daesh μέσω του συνοριακού σταθμού Barsai. Η απόφαση αυτή γίνεται μετά μια συνάντηση που οργανώθηκε στην Ουάσινγκτον από τη σύμβουλο εθνικής ασφάλειας, Σούζαν Ράις, με τους διεθυντές των μυστικών υπηρεσιών του Κόλπου και της Τουρκίας, προκειμένου να τους αναθέτει η συνήχηση του πόλεμου κατά της Συρίας, δήθεν χωρίς χρήση της αλ Κάιντα και του Ντάες/Daesh.<br /> <br /> Τον Αύγουστο του 2014, ο Μαχντί Αλ-Χαρατί «εκλέγεται» δήμαρχος της Τρίπολης, με την υποστήριξη του Κατάρ, του Σουδάν και της Τουρκίας. Εξαρτάται από την κυβέρνηση της Τρίπολης, που κυριαρχείται από τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και απορρίπτει αυτή του Τομπρούκ, που υποστηρίζεται από την Αίγυπτο και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.<br /> <br /> Η διαδρομή του Μαχντί Αλ-Χαρατί πιστοποιεί τους δεσμούς μεταξύ της Αλ Κάιντα στη Λιβύη, του Ελεύθερου Συριακού Στρατού, του Ντάες/Daesh και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, αναιρώντας τη θεωρία της δημοκρατικής επανάστασης στη Συρία. Δείχνει επίσης την υποστήριξη της οποίας επωφελήθηκε το δίκτυο από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία και την Τουρκία.<br /> <br /> <b>Η μεταφορά μαχητών του Ντάες/Daesh από τη Συρία στην Υεμένη</b><br /> <br /> Η έκθεση των μυστικών υπηρεσιών αποκαλύπτει ότι οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες οργάνωσαν τη μεταφορά μαχητών του Ντάες/Daesh από τη Συρία προς την Υεμένη. Κατά περίπτωση μεταφέρθηκαν με αεροπλάνο ή πλοίο στο Άντεν.<br /> <br /> Ο ισχυρισμός αυτός είχε ήδη γίνει στις 27 Οκτωβρίου 2015 από τον εκπρόσωπο του Συριακού Αραβικού Στρατού, στρατηγό Ali Mayhub.κατά τον ίδιον, τουλάχιστον 500 τζιχαντιστές του Ντάες/Daesh είχαν βοηθηθεί από την τουρκική ΜΙΤ για να πηγαίνουν στην Υεμένη. Φορτώθηκαν σε δύο αεροπλάνα της Turkish Airlines, ένα από την Qatar Airways και ένα από τα Emirates. Όταν έφτασαν στο Άντεν, οι τζιχαντιστές χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. η πρώτη πήγε στο στενό του Μπαμπ ελ-μαντέλ, η δεύτερη στην Marib, και η τρίτη στάλθηκε στη Σαουδική Αραβία.<br /> <br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/1UEu6oN2RtA" width="420"></iframe><br /> <br /> Η πληροφορία αυτή, η οποία διαδόθηκε σε μεγάλη κλίμακα από τα φιλο-συριακά αραβικά μέσα μαζικής ενημέρωσης, αγνοήθηκε από το δυτικό Τύπο. Από πλευρά της Υεμένης, ο στρατηγός Sharaf Luqman, εκπρόσωπος των στρατιωτών πιστών στον πρώην πρόεδρο Σαλέχ, επιβεβαίωσε το συριακό ισχυρισμό και πρόσθεσε ότι στην Υεμένη οι τζιχαντιστές έγιναν δεκτοί από μισθοφόρους της Blackwater-Academi.<br /> <br /> Η μεταφορά των μαχητές του Ντάες/Daesh από το ένα θέατρο επιχειρήσεων στο άλλο πιστοποιεί τον συντονισμό των επιχειρήσεων στη Συρία και την Υεμένη. Ενοχοποιεί την Τουρκία, το Κατάρ, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα, τη Σαουδική Αραβία και την Blackwater-Academi.<br /> <br /> <b>Το « ταταρικό χωριό »</b><br /> <br /> Η έκθεση των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών ανέφερε επίσης την υπόθεση του «ταταρικού χωριού», αρχικά με έδρα την Αττάλεια, στη συνέχεια μετακομίστηκε βορειότερα από τη MIT στο Εσκί Σεχίρ. Παρότι περιλαμβάνει μαχητές της Αλ Κάιντα και βοηθά ισλαμιστές μαχητές στη Συρία, δεν εξηγεί γιατί αυτή η ομάδα μετακινήθηκε πιο μακριά από τη Συρία, ούτε ποιες είναι οι συγκεκριμένες δραστηριότητες του .<br /> <br /> Οι Τάταροι αποτελούν τη δεύτερη ρωσική μειονότητα και πολύ λίγοι είναι εκείνοι που ακολουθούν την τζιχαντιστική ιδεολογία των Αδελφών Μουσουλμάνων ή της Hizb-ut-Tahrir. <br /> Ωστόσο, τον Μάρτιο του 2012, αραβο-ισλαμιστές από το Ταταρστάν επιτέθηκαν σε έκθεση για τη Συρία «λίκνο του πολιτισμού» στο μουσείο του Καζάν. Αργότερα, στις 5 Αυγούστου 2012, τζιχαντιστές, τόσο Άραβες όσο και Τάταροι, συγκεντρώνονται μυστικά στο Καζάν, συμπεριλαμβανομένων εκπροσώπων της Αλ Κάιντα. <br /> Τον Δεκέμβριο του 2013, Παν-τουρκικοί Τάταροι τζιχαντιστές του κινήματος Azatlyk (Ελευθερία) αναχωρούν από το συριακό θέατρο επιχειρήσεων για να πάνε στην Ουκρανία και να εξασφαλίσουν τη τάξη στη πλατεία Μαϊντάν, περιμένοντας το πραξικόπημα· ενώ άλλοι ακτιβιστές από του ίδιου κινήματος διαδηλώνουν στο Καζάν. <br /> Την 1η Αυγούστου 2015, διοργανώνεται στην Άγκυρα ένα Παγκόσμιο Συνέδριο των Τατάρων, με την υποστήριξη και τη συμμετοχή των ουκρανικών και τουρκικών κυβερνήσεων. Πρόεδρος είναι ο διάσημος πράκτορας της CIA κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, Μουσταφά Ντζεμιλέφ, και αποφάσισε να δημιουργήσει τη «διεθνή μουσουλμανική Ταξιαρχία» για την «απελευθέρωση» της Κριμαίας. Ο Ντζεμιλέφ γίνεται αμέσως επίσημα δεκτός από τον Πρόεδρο της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Η ταξιαρχία διαθέτει ένα στρατόπεδο στη Χερσώνα (Ουκρανία). Οργανώνει διάφορες πράξεις δολιοφθοράς στην Κριμαία, συμπεριλαμβανομένου μιας μαζικής διακοπή ρεύματος (διακοπή από την Ουκρανία), έπειτα αποτύχει να εισέλθει μαζικά στη Ρωσία, και τελικά θα ενισχύσει τα ουκρανικά στρατεύματα στη Ντομπάς. <br /> <br /> Αν το Συμβούλιο Ασφαλείας άρχιζε να σκάβει το ζήτημα του «ταταρικού χωριού», δεν θα παρέλειπε να παρατηρήσει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Τουρκία και η Ουκρανία χορηγούν τους Τάταρους τζιχαντιστές στη Συρία, στην Κριμαία και στο Ταταρστάν, συμπεριλαμβανομένων μελών της αλ Κάιντα και του Ντάες/Daesh.<br /> <b><br /> Οι Τουρκμένοι της Ταξιαρχίας Σουλτάνος ​​Αμπντούλ Χαμίτ</b><br /> <br /> Ενώ η Τουρκία δεν κούνησε ούτε το μικρό δάχτυλο της για να βοηθήσει τους Ιρακινοτουρκμένοι που σφαγιάστηκαν από το Ντάες/Daesh, στηρίχθηκε στους Τουρκμένους της Συρίας κατά της Αραβικής Δημοκρατίας της Συρίας. Οι τελευταίοι οργανώνονται από τους «Γκρίζους Λύκους», ένα τουρκικό παραστρατιωτικό πολιτικό κόμμα, ιστορικά συνδεδεμένο με τις μυστικές υπηρεσίες του ΝΑΤΟ στον αγώνα κατά του κομμουνισμού (η "Gladio"). Είναι αυτοί, για παράδειγμα, οι οποίοι οργάνωσαν την απόπειρα δολοφονίας του Πάπα Ιωάννη Παύλου Β’ το 1981. Οι Γκρίζοι Λύκοι υπάρχουν στην Ευρώπη, ιδίως στους Βέλγους σοσιαλδημοκράτες και τους Ολλανδούς σοσιαλιστές. Έχουν ιδρύσει έναν ευρωπαϊκό συντονισμό στη Φρανκφούρτη. Στην πραγματικότητα δεν είναι πολιτικό κόμμα από μόνους τους, αλλά αποτελούν την παραστρατιωτική πτέρυγα του Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης, ΜΗΡ (Milliyetçi Hareket Partisi).<br /> <br /> Οι τουρκμενιστικές Ταξιαρχίες οργανώνουν με τη ΜΙΤ τη λεηλασία των εργοστασίων του Χαλεπίου. Τούρκοι εμπειρογνώμονες έρχονται και αποσυναρμολογούν τις εργαλειομηχανές που αποστέλλονται και επανα-συναρμολογούνται στην Τουρκία. Ταυτόχρονα, κατέχουν την συνοριακή περιοχή της Τουρκίας, όπου η ΜΙΤ εγκαθιστά και ελέγχει τα στρατοπέδων εκπαίδευσης των τζιχαντιστών.<br /> <br /> Τον Νοέμβριο του 2015, το αστέρι των Σύρων Τουρκμένων, ο Τούρκος Alparslan Çelik -μέλος των Γκρίζων Λύκων και ένας από τους διοικητές της Ταξιαρχίας Σουλτάνος Αμπντούλ Χαμίτ -, ο οποίος θα δώσει την διαταγή να σκοτωθούν οι δύο πιλότοι του SUKOI-24 το οποίο είχε καταρριφθεί από την τουρκική πολεμική αεροπορία με τη βοήθεια ενός σαουδαραβικού AWACS.Ο ένας από τους δυο, πράγματι θα εκτελεστεί.<br /> <br /> Έτυχε το 1995, οι Γκρίζοι Λύκοι να είχαν οργανώσει, με την τουρκο-αμερικανική επιχείρηση ακίνητης περιουσίας Celebiler isaat (που χρηματοδοτεί τις προεκλογικές εκστρατείες της Χίλαρι Κλίντον), μια μεγάλη πρόσληψη 10.000 τζιχαντιστών για πολεμήσουν στην Τσετσενία. Μια βάση εκπαίδευσης είχε εγκατασταθεί στη πανεπιστημιούπολη του Top Kopa στην Κωνσταντινούπολη. Ένας γιος του στρατηγού Djokhar Doudaïev κατεύθυνε τη μεταφορά από την Τουρκία μέσω του Αζερμπαϊτζάν στο πλευρό της MIT.<br /> <br /> Η έκθεση των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών αποκαλύπτει ότι η MIT δημιούργησε τη Ταξιαρχία Σουλτάνος ​​ Αμπντούλ Χαμίτ -που περιλαμβάνει τις κύριες τουρκμενικές πολιτοφυλακές- και ότι έχει εκπαιδεύσει τα μέλη της στη βάση του Bayır-Bucak υπό την καθοδήγηση των εκπαιδευτών των ειδικών δυνάμεων επέμβασης του Γενικού Επιτελείου του τουρκικού στρατού και της MIT. Διευκρινίζει ότι η τουρκμενιστική ταξιαρχία συνεργάζεται με την Αλ Κάιντα.<br /> <br /> Λίγο βαθύτερη έρευνα θα οδηγούσε το Συμβούλιο Ασφαλείας να ανοίξει εκ νέου παλιούς φακέλους ποινικών μητρώων και να παρατηρήσει τις σχέσεις μεταξύ της Ταξιαρχίας Σουλτάνος ​​ Αμπντούλ Χαμίτ, των Γκρίζων Λύκων, της Τουρκίας, των ΗΠΑ και της Αλ Κάιντα.<br /> <br /> <b>ΙΗΗ και İmkander</b><br /> <br /> Η έκθεση των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών αποκαλύπτει το ρόλο τριών τουρκικών ανθρωπιστικών ΜΚΟ για τη παράδοση όπλων στους τζιχαντιστές, ΙΗΗ, İmkander και Öncü Nesil. Η Τελική Διακήρυξη της Διεθνούς Ομάδας Υποστήριξης για τη Συρία (GSIS), στη συνάντηση στο Μόναχο, στις 11 και στις 12 Φεβρουαρίου φαίνεται να επιβεβαιώνει αυτή τη κατηγορία, δεδομένου ότι ορίζει ότι στο εξής οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ρωσία θα εξασφαλίσουν ότι οι ανθρωπιστικές συνοδείες στη Συρία θα μεταφέρουν μόνο ανθρωπιστικά υλικά. Μέχρι σήμερα, η κυβέρνηση της Δαμασκού και ο Τύπος συνεχώς κατηγορούσαν αυτές τις ΜΚΟ ότι υποστηρίζουν τους τζιχαντιστές, αλλά δεν ακούστηκαν. Τον Σεπτέμβριο 2012, ένα φορτηγό πλοίο ναυλωμένο από το IHH μετέφερε όπλα προς τη Συρία για λογαριασμό της Μουσουλμανικής Αδελφότητας.<br /> <br /> Δεν γνωρίζω παρά μόνο τις δύο πρώτες οργανώσεις που αναφέρονται.<br /> <br /> Το ΙΗΗ είναι μια ένωση που ιδρύθηκε και διευθύνεται από το τουρκικό Κόμμα της Ευημερίας (Refah) του Νεσμετίν Ερμπακάν, αλλά χωρίς νομική ή οργανική σύνδεση μαζί του. Καταγράφηκε καταρχάς στη Γερμανία στο Freiburg im Breisgau το 1992 με την επωνυμία Internationale Humanitäre Hilfe (IHH), στη συνέχεια στην Τουρκία, στην Κωνσταντινούπολη το 1995, με την επωνυμία İnsani Yardım Vakfı. Δεδομένου ότι το νέο ακρωνύμιο της είναι İYV και όχι ΙΗΗ, προσθέσαν στο όνομά της το Insan Hak ve Hürriyetleri, ήτοι στα τουρκικά «Ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες».Υπό το πρόσχημα της ανθρωπιστικής βοήθειας προς τους Βόσνιους και Αφγανούς Μουσουλμάνους, τους παρείχε όπλα, γεγονός που γραφόταν στη στρατηγική του ΝΑΤΟ. Στη συνέχεια, υποστήριξε στρατιωτικά το Ισλαμικό Εμιράτο της Ichkeria (Τσετσενία). <br /> <br /> Το 2006, οργάνωσε στο τζαμί Φατίχ στην Κωνσταντινούπολη μεγάλη κηδεία, χωρίς σορό, αλλά με δεκάδες χιλιάδες ακτιβιστές, για τον τζιχαντιστή της Τσετσενίας Shamil Basayev που μόλις είχε σκοτωθεί από τις ρωσικές δυνάμεις μετά τη σφαγή που είχε διατάσει στο σχολείο του Μπεσλάν.<br /> <br /> Το ΙΗΗ απέκτησε παγκόσμια φήμη με τη διοργάνωση με το AKP (διάδοχο κόμμα του Refah) του «Στολίσκου της Ελευθερίας», ο οποίος έπρεπε να φέρει ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα σπάζοντας τον ισραηλινό αποκλεισμό, και πάλι με την έγκριση του Λευκού Οίκου ο οποίος προσπαθούσε να ταπεινώσει τον Πρωθυπουργό Βενιαμίν Νετανιάχου. Μεταξύ των επιβατών του στολίσκου ήταν ο ήδη αναφερόμενος Mahdi al-Harati. Η έκθεση της Επιτροπής του ΟΗΕ υπό την προεδρία του Geoffrey Palmer επιβεβαιώνει ότι, σε αντίθεση με τους ισχυρισμούς, ο στολίσκος δεν μετέφερε κανένα ανθρωπιστικό φορτίο. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι το ΙΗΗ ήξερε ότι ποτέ δεν θα φτάσει στη Γάζα και θέτει το ζήτημα των πραγματικών στόχων αυτής της εκστρατείας.<br /> <br /> Στις 2 Ιανουαρίου 2014, η τουρκική αστυνομία -η οποία μόλις είχε προσαρτήσει τρεις γιους υπουργών και τον διευθυντή μιας μεγάλης τράπεζας για ξέπλυμα χρήματος από παράνομες δραστηριότητες- συλλαμβάνει ένα φορτηγό με όπλα του IHH με προορισμό τους Σύρους τζιχαντιστές. Στη συνέχεια, έκανε επιδρομή στα κεντρικά γραφεία του ΙΗΗ. Καλεί στα γραφεία της τον Halis Β, ύποπτος ότι είναι ο ηγέτης της Αλ Κάιντα στην Τουρκία, και τον İbrahim Ş., δεύτερο στην ιεραρχία της οργάνωσης για τη Μέση Ανατολή. Η κυβέρνηση κατόρθωσε να απολύσει τους αστυνομικούς και απελευθερώνει τους ύποπτους.<br /> <br /> Η İmkander (στα τουρκικά, Αδελφότητα, με αναφορά στη Μουσουλμανική Αδελφότητα) είναι μια άλλη «ανθρωπιστική» ένωση, που ιδρύθηκε το 2009 στην Κωνσταντινούπολη. Ειδικεύεται στην παροχή βοήθειας στους Τσετσένους και την υπεράσπιση των τζιχαντιστών του Καυκάσου. Έτσι, οργάνωσε μια εκστρατεία στα μέσα ενημέρωσης στην Τουρκία, όταν ο εκπρόσωπος του Doku Umarov (ο αυτοαποκαλούμενος «Εμίρης του Καυκάσου»), Berg-Khazh Musaev (λεγόμενο Εμίρη Καμζάτ) δολοφονείται στην Κωνσταντινούπολη. Εκείνη την εποχή, η FSB θεωρούσε ότι ήταν σε πόλεμο κατά των κρατών που υποστήριζαν στρατιωτικά τους τζιχαντιστές και δεν δίσταζε για δολοφονίες σε αυτές τις χώρες (όπως του Ζέλιμκαν Yandarbiyev στο Κατάρ, και του Umar Israilov στην Αυστρία). Η İmkander οργάνωσε μεγάλη κηδεία στο τζαμί Φατίχ στην Κωνσταντινούπολη.<br /> <br /> Στις 12 και 13 Μαΐου του 2012, με την υποστήριξη του Δημάρχου της Κωνσταντινούπολης, η İmkander διοργάνωσε ένα διεθνές συνέδριο -με την παράδοση των συνέδριων της CIA κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου- για την υποστήριξη των αυτονομιστών του Καυκάσου. Στο τέλος της εκδήλωσης, δημιουργήθηκε με μόνιμο τρόπο, το Διαρκές Συνέδριο των Λαών του Καυκάσου αναγνωρίζοντας ως μοναδική εξουσία το Εμιράτο του Καυκάσου Doku Umarov. Οι εκπρόσωποι κατηγόρησαν τη ρωσική αυτοκρατορία, τη Σοβιετική Ένωση και τη Ρωσική Ομοσπονδία ότι διεξήγαγαν τη γενοκτονία των Καυκασίων. Σε ένα βίντεο, ο Εμίρης Doku Umarov κάλεσε όλους τους λαούς του Καυκάσου να ενταχθούν στην τζιχάντ. Η Ρωσία αντέδρασε έντονα.<br /> <br /> Το 2013, η Ρωσία ζήτησε από την Επιτροπή Κυρώσεων 1267/1989 του Συμβουλίου Ασφαλείας να γραφτεί η İmkander στον κατάλογο των οργανώσεων που συνδέονται με την Αλ-Κάιντα. Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και το Λουξεμβούργο αντιστάθηκαν. Πράγματι, αν η İmkander διεκδικεί ότι υποστηρίζει πολιτικά την Αλ Κάιντα στον Καύκασο, η Ρωσία δεν έφερε κανένα στοιχείο που να κρίνεται επαρκές από τη Δύση για συμμετοχή σε στρατιωτικές επιχειρήσεις.<br /> <br /> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="315" src="https://www.youtube.com/embed/aP75WorraBM" width="420"></iframe><br /> <br /> Αυτές οι δύο ΜΚΟ εμπλέκονται άμεσα σε εμπόριο όπλων για την ΙΗΗ, και σε πολιτική στήριξη για τη İmkander. Έχουν την υποστήριξη του ΑΚΡ, το κόμμα που ο Πρόεδρος Erdoğan δημιούργησε για να αντικαταστήσει το Refah που είχε απαγορευτεί από το Συνταγματικό Δικαστήριο.<br /> <br /> <b>Τι θα γίνει με την έκθεση των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών;</b><br /> <br /> Είναι απίθανο ότι το Συμβούλιο Ασφαλείας θα εξετάσει τη ρωσική έκθεση των μυστικών υπηρεσιών. Ο ρόλος των μυστικών υπηρεσιών αντιμετωπίζεται συνήθως με μυστικότητα. <br /> <br /> Εν πάση περιπτώσει, οι ΗΠΑ θα πρέπει να διευκρινίσουν τι σκοπεύουν να κάνουν με τον τουρκό σύμμαχό τους ο οποίος πιάστηκε παραβιάζοντας τα ψηφίσματα του Συμβουλίου.<br /> <br /> Αυτές οι πληροφορίες προστίθενται στις ήδη διαθέσιμες για τους προσωπικούς δεσμούς του πρόεδρου της Τουρκίας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν με τον Γιασίν αλ-Καντί, τον τραπεζίτη της Αλ Κάιντα , καθώς και για το ρόλο του γιου του Bilal στην εμπορία του κλεμμένου πετρελαίου από το Ντάες/Daesh .<br /> <br /> Χωρίς αμφιβολία, η τουρκική λαλιά που ανακοινώνει μια πιθανή στρατιωτική εισβολή στη Συρία δεν είναι παρά μόνο ένα μέσο εκτροπής. <br /> <br /> Εν πάση περιπτώσει, αν ξεσπάσει ένας πόλεμος μεταξύ της Τουρκίας και της Ρωσίας, αυτή η έκθεση πληροφοριών θα αρκούσε για να στερηθεί η Άγκυρα της υποστήριξης της ατλαντικής συμμαχίας (άρθρο 5 του Χάρτη του ΝΑΤΟ).<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.voltairenet.org%2Flocal%2Fcache-vignettes%2FL400xH300%2F1-1873-8a0f6-3-0dc2a.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEiLP3W8I4q6pAyPvbY14-Rxq-0xMjDc7Eni46kRGDqHjJa_CL6ITRu5v5caeWTZMCg_rpkV4J3d8JyXhfoN2Xu1nRKnOiPc7GSx-9oxn3EYDXksJe6RY1vCsezolsoaMuzAbK1Fnva-YQ0EIBWkbSDhVqNaDgrXEPDDT1ugw6_UyLAr9_PCbmDBZryUVE-Gh0g9Nvw=" -->

Πώς στηρίζει τους τζιχαντιστές η Τουρκία

Τιερί Μεϊσάν Η Ρωσία κατέθεσε στα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ έκθεση πληροφοριών σχετικά με τις δραστηριότητες της Τουρκίας σε...

Διαβάστε την συνέχεια

«Όλα στη Συρία ξεκίνησαν για έναν αγωγό που δεν άφησε ο Άσαντ να περάσει»…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-lX6YLqTzvj4z2DuXAg-tePbj7DTV-QJiH-lTO3r-9-wj0Yw7Pi-yxfnOmYquiQW7Lg5loUFr5iArzXA76lzue7UAviGwcEmlbMWpWs1I3pky7yFJphLysbdtTciJVZjC243lOYt-8io/s1600/issis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-lX6YLqTzvj4z2DuXAg-tePbj7DTV-QJiH-lTO3r-9-wj0Yw7Pi-yxfnOmYquiQW7Lg5loUFr5iArzXA76lzue7UAviGwcEmlbMWpWs1I3pky7yFJphLysbdtTciJVZjC243lOYt-8io/s1600/issis.jpg" /></a></div> <br /> Η απόφαση των <b>ΗΠΑ</b> να οργανώσουν την καμπάνια για την ανατροπή του <b>Άσαντ</b> στη <b>Συρία</b>, βασίστηκε στην άρνηση του να δεχτεί το πέρασμα ενός αγωγού που θα πήγαινε από το Κατάρ προς την <b>Ευρώπη</b>, δήλωσε ο <b>Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ</b>, σε συνέντευξη του για το <b>Politico</b>.<br /> «Ο πόλεμος μας ενάντια στον Άσαντ δεν ξεκίνησε λόγω των ειρηνικών διαδηλώσεων της Αραβικής Άνοιξης του 2011» αλλά το 2000 «όταν το Κατάρ προσφέρθηκε να κατασκευάσει έναν αγωγό αξίας δέκα δισεκατομμυρίων δολαρίων που θα περνούσε τη Σαουδική Αραβία, την Ιορδανία, τη Συρία και την Τουρκία» δήλωσε ο Κένεντι.<br /> <br /> Αυτή η υποδομή θα εγγυάτο πως τα σουνιτικά βασίλεια του Περσικού Κόλπου θα είχαν καθοριστικό προβάδισμα στις παγκόσμιες αγορές αερίου και θα είχε δυναμώσει το Κατάρ, που είναι ο πιο κοντινός σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή, και εκεί βρίσκονται οι δύο σημαντικότερες βάσεις των ΗΠΑ  και τα γραφεία Κεντρικής Διοίκησης στη Μέση Ανατολή.<br /> <br /> Ο Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, υποστηρίζει πως για να υποστηρίξει τα συμφέροντα της Ρωσίας, ο Άσαντ αρνήθηκε να υπογράψει αυτή τη συμφωνία για χάρη μιας άλλης συμφωνίας ενός αγωγού που θα είχε επεκταθεί από το Ιράν και το Λίβανο και θα είχε μετατρέψει τους Ιρανούς στους μεγαλύτερους παρόχους φυσικού αερίου στην Ευρώπη, κάτι που θα ήταν κόντρα στα συμφέροντα των σουνιτών Αράβων.<br /> <br /> Αμέσως μετά την άρνηση του Άσαντ, οι μυστικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, του Κατάρ, της Σαουδικής Αραβίας, άρχισαν να χρηματοδοτούν την αντιπολίτευση στη Συρία και να προετοιμάζουν την ανατροπή του σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχει πρόσβαση ο Κένεντι και υποστηρίζει πως η CIA μετέφερε έξι δισ. δολάρια σε λογαριασμό Βρετανικού τηλεοπτικού καναλιού στη Συρία για να ξεκινήσει ρεπορτάζ υπέρ της ανατροπής του Άσαντ.<br /> <br /> Ωστόσο, ο ίδιος εκτιμά πως ο Άσαντ είναι περισσότερο διαλλακτικός από τα σουνιτικά βασίλεια καθώς η χώρα του έχει μια κοσμική και πλουραλιστική ελίτ αντί των αντίστοιχων θεοκρατικών. Επιπλέον ο Άσαντ έδωσε όλες τις πληροφορίες στη CIA μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη, λέει ο Κένεντι.<br /> <br /> Ο Κένεντι παράλληλα υποστηρίζει πως η CIA χρησιμοποίησε τους τζιχαντιστές για τα συμφέροντα των ΗΠΑ στους υδρογονάνθρακες και για να ανατρέψει καθεστώτα στη Μέση Ανατολή από τα μέσα του 20ου αιώνα καθώς θεωρούσε πως οι ριζοσπαστικές θρησκευτικές δυνάμεις ήταν ένα αξιόπιστο αντίβαρο για την επιρροή της ΕΣΣΔ στην περιοχή (π.χ. η υποστήριξη στους Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν ενάντια στους Σοβιετικούς).<br /> <br /> Ήδη από το 1957 οι ΗΠΑ προσπάθησαν να προκαλέσουν μια επανάσταση στη Συρία και να ανατρέψουν την τότε δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση αναφέρει ο Κένεντι. Ωστόσο αυτό που έχουμε στις μέρες μας ως αποτέλεσμα από όλες αυτές τις παρεμβάσεις είναι το Ισλαμικό Κράτος, που είναι «φρούτο» της μακράς ιστορίας δράσεων των ΗΠΑ στη Μέση Ανατολή καταλήγει ο ίδιος…<br /> <br /> <a href="http://www.tribune.gr/" target="_blank">πηγή</a>

«Όλα στη Συρία ξεκίνησαν για έναν αγωγό που δεν άφησε ο Άσαντ να περάσει»…

Η απόφαση των ΗΠΑ να οργανώσουν την καμπάνια για την ανατροπή του Άσαντ στη Συρία , βασίστηκε στην άρνηση του να δεχτεί το πέρασμα ενός...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποια θα είναι στάση του Trump έναντι της Ευρώπης εάν εκλεγεί;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBaUnI6WarE6WtegMGKbSUvW8C0vS7NQmvKq_XZxEOwUyOvyfOsEFWPKgwhX53eXU4u4uukOnfbdZewkClLwO6h-aI09os4KBj-8V52EXcWzso3AXX-fBnH4wkYh2XsSFTKcihvje_Ff4/s1600/Donald+Trump.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBaUnI6WarE6WtegMGKbSUvW8C0vS7NQmvKq_XZxEOwUyOvyfOsEFWPKgwhX53eXU4u4uukOnfbdZewkClLwO6h-aI09os4KBj-8V52EXcWzso3AXX-fBnH4wkYh2XsSFTKcihvje_Ff4/s1600/Donald+Trump.jpg" /></a></div> <br /> <br /> <br /> Στην Ευρώπη, όπως και στην Αμερική, υπάρχει μια νοσηρή γοητεία για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Για το 2016, η κύρια έλξη ήταν ο Donald Yrump και το θέαμα ενός άνδρα που ηγείται του ρεπουμπλικανικού χώρου με ένα μοναδικό μείγμα μεγαλομανίας celebrity και ντόπιας ξενοφοβίας. Όλα αυτά συνέβαλαν σε ένα πολύ καλό σόου.<br /> <br /> <span style="color: #990000;"><span style="color: #990000;"><a href="http://www.ecfr.eu/article/commentary_donald_trumps_bad_deal_for_europe6004" target="_blank"><b>European Council on Foreign Relations</b></a></span></span><br /> του <b>Jeremy Shapiro</b><br /> <br /> <br /> Αλλά μετά από τις δύο μεγάλες αναμετρήσεις, ίσως ήρθε ο καιρός να πάρουμε το πράγμα λίγο πιο σοβαρά. Οι εκλογικές διαδικασίες στο New Hampshire και στην Αίόβα, δεν έχουν φέρει μεγάλη σαφήνεια στην διαδικασία, αλλά αποδεικνύουν ότι ο Donald Trump είναι εδώ στα αλήθεια. φαίνεται ότι το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα δεν θα ενωθεί γύρω από έναν σημαιοφόρο σύντομα, και η Hillary Clinton έχει για άλλη μία φορά αποδείξει την αιώνια αδυναμία της ως υποψήφιος. Πρέπει να σκεφτόμαστε το αδιανόητο: τι θα συμβεί εάν ο Donald Trump γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ; Και πιο συγκεκριμένα, τι θα σήμαινε αυτό για την Ευρώπη;<br /> <br /> Είναι ασφαλώς δύσκολο να γνωρίζουμε τι θα έκανε στα αλήθεια ένας πρόεδρος Trump. Έχει μισήσει διάφορα πράγματα κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του, και ιδιαίτερα στην εξωτερική πολιτική έχει υιοθετήσει ένα επίπεδο ασυνέπειας που γιορτάζει την ιδέα ότι οι επιταγές της λογικής, τελειώνουν στις ακτές του έθνους. Επομένως με μια ανάσα μπορεί να διακηρύξει μια βαθιά αδιαφορία στη χρήση βίας στο εξωτερικό, αλλά με την επόμενη (ανάσα) μπορεί να προτείνει τον βομβαρδισμό των ελεγχόμενων από την ISIS κοιτασμάτων πετρελαίου στο Ιράκ και στη Συρία και να τα περιβάλλει με ένα δαχτυλίδι αμερικανικών στρατευμάτων.<br /> <br /> Αλλά, όπως ο συνάδελφός μου στο Brookings, Thomas Wright, έχει δηλώσει, ένας βασικός πυρήνας έχει κινητοποιήσει την αντίληψη του Trump για την εξωτερική πολιτική εδώ και δεκαετίες: η Αμερική έχει μια ακατέργαστη συμφωνία. Η Αμερική, κατά την άποψή του, είναι αυτή που πληρώνει τον λογαριασμό για το θέμα της παγκόσμιας ασφάλειας για δεκαετίες, και παίρνει πολύ λίγα ως αντάλλαγμα. Διασφαλίζει την Ευρώπη και την Ιαπωνία, ωστόσο είναι υποχρεωμένη να πληρώνει για αυτό το προνόμιο. Απελευθέρωσε το Κουβέιτ και το Ιράκ, ωστόσο έδωσε τον πετρελαϊκό πλούτο εκεί σε άλλους που απλώς περίμεναν και παρακολουθούσαν τους Αμερικανούς στρατιώτες να πεθαίνουν για να τους υπερασπιστούν.<br /> <br /> Αυτή η έννοια της κακής διαπραγμάτευσης κάνει τον trump να είναι περισσότερο θυμωμένος με τους συμμάχους των ΗΠΑ παρά με τους εχθρούς. Οι εχθροί των ΗΠΑ πετυχαίνουν δύσκολες συμφωνίες, αλλά τουλάχιστον ξέρεις που βρίσκεσαι. Έτσι, μπορεί να φαντάζεται ότι ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin είναι κάποιος με τον οποίο "θα τα πήγαινε πολύ καλά”. Αλλά οι σύμμαχοι των ΗΠΑ είναι σαν φτωχοί συγγενείς, που εκμεταλλεύονται τις συμπάθειες για να δανειστούν χρήματα και στη συνέχεια περνάνε όλη την ημέρα χοροπηδώντας στην χρυσή σας πισίνα. Επομένως, σε ό,τι αφορά την Angela Merkel, το μόνο που βλέπει είναι κάποιον που "κάθεται πίσω” και "δέχεται όλο το πετρέλαιο και το αέριο που μπορεί να πάρει από την Ρωσία”., ενώ οι ΗΠΑ "οδηγούν την Ουκρανία”.<br /> <br /> Η κεντρική ιδέα της εξωτερικής πολιτικής του Trump είναι πως πρόκειται να λάβει μια καλύτερη συμφωνία από τους Αμερικανούς συμμάχους. Στην εκδοχή του Trump για την βορειοατλαντική συμφωνία, μια καλύτερη συμφωνία σημαίνει ότι οι Ευρωπαίοι σύμμαχοι όπως η Γερμανία, πρέπει να πληρώσουν για την αμερικανική προστασία. Περισσότερο από αυτό, σημαίνει ότι δεν θα πρέπει να χρειάζονται καν προστασία από τις ΗΠΑ. Θα περιμένει η Ευρώπη να επωμιστεί το βάρος για την αντιμετώπιση των συγκρούσεων που είναι ευρωπαϊκά και όχι αμερικανικά προβλήματα, όπως ο πόλεμος στην Ουκρανία και η προσφυγική κρίση.<br /> <br /> Ασφαλώς, η ανάγκη για πιο δίκαιη κατανομή βαρών ήταν αισθητή στην αμερικανική πολιτική για δεκαετίες. Η στροφή του προέδρου Obama στην Ασία αντανακλούσε την ιδέα ότι η Ευρώπη ήταν ικανή να αντιμετωπίσει τα δικά της προβλήματα και ότι η υπερβολική αμερικανική στρατιωτική παρουσία στην Ευρώπη, έχει δώσει στους Ευρωπαίους την δυνατότητα να παραμελούν τις δικές τους δυνάμεις. Ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας, Bob Gates, τελείωσε την θητεία του το 2011 με μια καταιγιστική επίδραση στην ευρωπαϊκή ανευθυνότητα για την άμυνα.<br /> <br /> Αλλά η διαφορά μεταξύ του Obama και του Trump αναδεικνύει αυτό που είναι καινούριο για τον Trump. Οι προηγούμενες αμερικανικές προσπάθειες για εξίσωση του βάρους, συμπεριλαμβανομένων και των προσπαθειών του Obama, βασιζόταν πάντα στην ιδέα ότι η ασφάλεια και η ευημερία της Ευρώπης είναι ένα βασικό αμερικανικό συμφέρον και ως εκ τούτου, πρέπει να προστατεύεται -από την Ευρώπη, εάν είναι δυνατόν και από τις ΗΠΑ, εάν είναι αναγκαίο. Οι προηγούμενοι Αμερικανοί πρόεδροι έχουν ψάξει ρητά για μια πιο δίκαιη εταιρική σχέση με την Ευρώπη, όταν πρόκειται για την προστασία τόσο της Ευρώπης όσο και της γειτονιάς της, αλλά δεν έχουν επιδιώξει να εγκαταλείψουν την Ευρώπη και να την αφήσουν στην τύχη της.<br /> <br /> Σε αυτό το πλαίσιο, η κυβέρνηση Obama έχει υποθέσει ότι η ευρωπαϊκή προσφυγική κρίση, είναι επίσης και πρόβλημα της Αμερικής. Έχει υποστηρίξει μια αποστολή του ΝΑΤΟ για να κοπούν οι διαδρομές του λαθρεμπορίου προς την Ευρώπη διαμέσου της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά πίεσε τους Ευρωπαίους να ηγηθούν. Παρομοίως, η κυβέρνηση έχει ψάξει μια ισορροπία στην απάντησή της στην ρωσική επιθετικότητα στην Ουκρανία, που να βάζει την κύρια ευθύνη στους Ευρωπαίους αλλά επίσης να τους υποστηρίζει με αμερικανική δύναμη. Για τον σκοπό αυτό, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Ashton Carter, προσφάτως ανακοίνωσε ότι οι ΗΠΑ θα τετραπλασιάσουν τις στρατιωτικές τους δαπάνες στην Ευρώπη το 2017 για να αντιμετωπίσει την ρωσική επιθετικότητα στην Ανατολή.<br /> <br /> Η διακομματική αμερικανική ιδέα ότι η Ευρώπη πρέπει να προστατευτεί, όπως έχει παρατηρήσει ο trump χωρίς καμία αμφιβολία, αποδυναμώνει την αμερικανική διαπραγματευτική ισχύ με την Ευρώπη, διότι υποδηλώνει ότι οι ΗΠΑ θα αναλάβουν οτιδήποτε δεν μπορεί να φέρει εις πέρας η Ευρώπη. Αλλά επίσης αντανακλά μια ιστορικά ισχυρή πεποίθηση, ότι οι ΗΠΑ δεν μπορούν τελικά να μείνουν μακριά από τις ευρωπαϊκές συγκρούσεις.<br /> <br /> Αντιθέτως ο Trump, πιστεύει ότι η Αμερική μπορεί να σταθεί εκτός από αυτά τα προβλήματα σε άλλες περιοχές και δεν θα πρέπει να βοηθήσει με την ευρωπαϊκή προσφυγική κρίση για παράδειγμα, διότι "έχουμε τα δικά μας προβλήματα”. Αυτού του είδους η λογική θα ενισχύσει την διαπραγματευτική του ισχύ με την Ευρώπη και άλλους συμμάχους των ΗΠΑ, σημαντικά. Αλλά στην πορεία μπορεί να καταστρέψει την διατλαντική εταιρική σχέση που έχει καταστήσει και τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, τόσο ασφαλείς και ευημερούσες.<br /> <br /> Εάν φαίνεται κακή συμφωνία για την Ευρώπη (και τις ΗΠΑ), είναι διότι συμβαίνει. Αλλά η άποψη του trump για τους συμμάχους αντιπροσωπεύει μόλις μια ακραία εκδοχή του αυξημένου αισθήματος στις ΗΠΑ ότι, σε περιόδους σχετικής παρακμής, η χώρα κερδίζει μια ακατέργαστη συμφωνία από τους συμμάχους. Ο trump πιθανώς δεν θα είναι πρόεδρος το 2017 και η διατλαντική συμμαχία πιθανότατα θα αντέξει τον επόμενο Αμερικανό πρόεδρο σε κάτι σαν την σημερινή του μορφή. Αλλά η εταιρική σχέση δεν μπορεί να διαρκέσει στην τρέχουσα κατάστασή της για πολύ περισσότερο. Οι Ευρωπαίοι θα ήταν σοφό να λάβουν πιο δραστήρια μέτρα για να αυξήσουν ορατά το βάρος της άμυνας που φέρουν υπό το νέο πρόεδρο, όποιος/όποια και αν είναι. Διαφορετικά, δεν θα είναι έτοιμοι όταν η Ivanka Trump θα είναι υποψήφια το 2024.<br /> <br /> <div style="text-align: justify;"> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Ποια θα είναι στάση του Trump έναντι της Ευρώπης εάν εκλεγεί;

Στην Ευρώπη, όπως και στην Αμερική, υπάρχει μια νοσηρή γοητεία για τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ. Για το 2016, η κύρια έλξη ήταν ο Do...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Ρωσία σταμάτησε στην Κριμαία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitzoVsnKgB6-PLaCW6iOU2glbVj0XPXlIld7phPNr_bGFQSF24jPQWXQAp7V84nfwj04vwFNdDM4Hz-OkJzpt4zLghqYTJUGsntDTtwl9mpx2CjSZ2AUDR-rmRaQ8gqScRQ6Gc1GO2hpQ/s1600/poytin-krimaia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitzoVsnKgB6-PLaCW6iOU2glbVj0XPXlIld7phPNr_bGFQSF24jPQWXQAp7V84nfwj04vwFNdDM4Hz-OkJzpt4zLghqYTJUGsntDTtwl9mpx2CjSZ2AUDR-rmRaQ8gqScRQ6Gc1GO2hpQ/s1600/poytin-krimaia.jpg" /></a></div> <br /> <br /> <b><a href="http://www.bloombergview.com/contributors/leonid-bershidsky" target="_blank">Leonid Bershidsky</a></b><br /> <br /> Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin υπερηφανευόταν ότι η Ρωσία κατέκτησε την Κριμαία "χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρα". Υπάρχει, μάλιστα, μια προπαγανδιστική ταινία που προβάλλει την επέμβαση στην Κριμαία ως το αποτέλεσμα του εξαιρετικού σχεδιασμού και της απρόσκοπτης εκτέλεσής τους από το Κρεμλίνο. Ένα έγγραφο που δημοσιεύθηκε τη Δευτέρα ρίχνει εκ νέου φως στο γιατί η προσάρτηση ήταν αναίμακτη, αλλά και στο γιατί η επιθετικότητα του Putin είχε όρια.<br /> <br /> Η ιστοσελίδα Pranda.com.eu δημοσίευσε τα πρακτικά της συνεδρίασης του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και Άμυνας της Ουκρανίας που έλαβε χώρα στις 28 Φεβρουαρίου του 2014. Την προηγούμενη ημέρα, ρωσικά στρατεύματα που δεν έφεραν κάποιο διακριτικό, βοήθησαν τους φιλορώσους ακτιβιστές να καταλάβουν το κοινοβούλιο και την κυβέρνηση της Κριμαίας. Την επομένη, η ρωσική βουλή εξουσιοδότησε τον Putin για την έναρξη στρατιωτικών επιχειρήσεων επί ουκρανικού εδάφους.<br /> <br /> Οι αξιωματούχοι που συμμετείχαν στη συνάντηση -οι οποίοι ανέλαβαν τα καθήκοντά τους κατά την επονομαζόμενη "Επανάσταση της Αξιοπρέπειας" στην Ουκρανία - μάταια προσπάθησαν να αποτρέψουν την κατάκτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία και τελικά αποφάσισαν να παραχωρήσουν την χερσόνησο, θεωρώντας πως η εναλλακτική λύση θα ήταν χειρότερη.<br /> <br /> Ο Oleksandr Turchynov, ο εκτελών χρέη προέδρου στη βουλή, έθεσε το ζήτημα της αντεπίθεσης. Ο πρωθυπουργός Arseniy Yatsenyuk - ο οποίος διατηρεί από τότε ακόμη τα καθήκοντά του, σε αντίθεση με εκείνους που ήλθαν στην εξουσία μετά από την επανάσταση του Φεβρουαρίου του 2014 - τάχθηκε ενάντια στο ενδεχόμενο μιας αντεπίθεσης.<br /> <br /> "Μιλάμε για κήρυξη πολέμου στη Ρωσία", είχε δηλώσει, σύμφωνα με το έγγραφο. "Αφότου το κάνουμε αυτό, θα υπάρξει ρωσική εντολή για να προστατευθούν οι Ρώσοι πολίτες και οι ρωσόφωνοι. Αυτό το σενάριο έχουν γράψει οι Ρώσοι και με αυτό 'παίζουμε'".<br /> <br /> Ο Yatsenyuk διευκρίνισε ότι τα ταμεία του υπουργείου Οικονομικών ήταν άδεια και ότι, σύμφωνα με το υπουργείο Άμυνας, η Ουκρανία δεν διέθετε στρατιωτικά μέσα, προκειμένου να υπερασπιστεί το Κίεβο, σε περίπτωση ρωσικής εισβολής. Εκτός αυτού, ο Yatsenyuk επεσήμανε ότι θα ξεσπούσε μια "οξεία εθνοτική σύγκρουση" στην Κριμαία και ότι η ουκρανική κυβέρνηση θα δεχόταν "πυρά" με την κατηγορία πως απέτυχε να την αποτρέψει. Ο ίδιος απηύθυνε έκκληση για πολιτικές διαπραγματεύσεις μέσω ξένων διαμεσολαβητών, με σκοπό να χορηγηθεί στην Κριμαία μεγαλύτερη αυτονομία και στο μεταξύ να καταβληθούν προσπάθειες για την αναμόρφωση του στρατού.<br /> <br /> Κατά της αντεπίθεσης τάχθηκαν και ο επικεφαλής της εθνικής τράπεζας, Stepan Kubiv και η πρώην πρωθυπουργός, Yulia Tymoshenko που είχε βγει από τη φυλακή τις τελευταίες ημέρες της επανάστασης. Η Tymoshenko υποστήριξε πως ο Putin ήθελε να επαναλάβει το σενάριο που εκτυλίχθηκε στη διάρκεια του ρωσο-γεωργιανού πολέμου του 2008 (τότε ο Γεωργιανός πρόεδρος, Mikheil Saakashvili, είχε επιτεθεί στις φιλο-ρωσικές δυνάμεις που είχαν καταλάβει την εξεγερθείσα Νότια Οσσετία, αλλά η Ρωσία επενέβη και ισοπέδωσε τον γεωργιανό στρατό). Η Tymoshenko είπε για τον Putin:<br /> <br /> "Απλώς περιμένει να του δώσουμε αφορμή. Θυμηθείτε πώς ο Saakashvili πιάστηκε στο δόλωμά του και έχασε! Δεν έχουμε το δικαίωμα να επαναλάβουμε το ίδιο λάθος. Επομένως, σας καλώ να σκεφτείτε 100 φορές προτού κάνουμε το επόμενο βήμα. Οφείλω να σας πω πως αν είχαμε μία στις εκατό πιθανότητες να νικήσουμε, θα ήμουν η πρώτη που θα υποστήριζα μια δραστική απάντηση".<br /> <br /> Στη συνέχεια, ο Turchynov δέχθηκε κλήση από τον πρόεδρο της ρωσικής βουλής, Sergei Naryshkin. Αφού συνομίλησε μαζί του, δήλωσε:<br /> <br /> "Ο Naryshkin μου μετέφερε τις απειλές του Putin. Είπε ότι είναι έτοιμοι να λάβουν σκληρές αποφάσεις για τη δίωξη Ρώσων και ρωσόφωνων από την Ουκρανία. Ενδεχομένως εννοούν πως θα στείλουν στρατεύματα και όχι μόνο στην Κριμαία. Μετέφερε τα λόγια του Putin ότι εάν έστω και ένας Ρώσος πεθάνει, θα μας ανακηρύξει εγκληματίες πολέμου και θα μας καταδιώξει σε ολόκληρο τον κόσμο".<br /> <br /> Έπειτα, ο επικεφαλής της υπηρεσίας πληροφοριών, Valentin Nalivaichenko, ανέφερε ότι τα ρωσικά στρατεύματα είχαν ξεκινήσει να συγκεντρώνονται στα σύνορα της Ουκρανίας. Είπε συγκεκριμένα:<br /> <br /> "Και οι Αμερικανοί και οι Γερμανοί, όλοι μας ζητούν να μην κάνουμε τίποτα δραστικό, επειδή ο Putin θα το εκμεταλλευόταν, προκειμένου να ξεκινήσει μία μεγάλης κλίμακας εισβολή".<br /> <br /> Το Συμβούλιο ψήφισε: Μόνο ο Turchynov τάχθηκε υπέρ του να κηρυχθεί η περιοχή σε κατάσταση πολέμου. Και αυτό ήταν: Η Ρωσία διοργάνωσε ένα ψεύτικο δημοψήφισμα στην Κριμαία και την κατέλαβε. Η ουκρανική κυβέρνηση εγκατέλειψε αμαχητί, υπό τον φόβο ότι θα μπορούσε να χάσει ολόκληρη τη χώρα.<br /> <br /> Είναι αδιανόητο να σκεφτεί κανείς ότι ο Putin δεν ήξερε πόσο αδύναμη ήταν η Ουκρανία, δεδομένου ότι είχε πρόσβαση στις πληροφορίες που έρχονταν από τη γειτονική χώρα. Μπορούσε ακόμη και να έχει άμεση συνομιλία με τον έκπτωτο πρόεδρο, Viktor Yanukovych, ο οποίος μόλις είχε βρει καταφύγιο στη Ρωσία. Δεν υπήρχε τίποτα να αποτρέψει τη ρωσική εισβολή. Επιπλέον, ο Putin δεν χρειαζόταν κάποιο επιπρόσθετο πρόσχημα για να επέμβει: Η Ρωσία χαρακτήρισε την ανατροπή του Yanukovych ως "αντισυνταγματικό πραξικόπημα" και από τεχνικής άποψης ήταν, παρά το γεγονός πως το καταπιεστικό καθεστώς του πρώην προέδρου "έτρεφε" πολύ λίγο σεβασμό απέναντι στο Σύνταγμα. Ο Yanukovych θα μπορούσε να έχει υπογράψει ένα αίτημα για βοήθεια σαν αυτό που σήμερα δικαιολογεί τη στρατιωτική δράση της Ρωσίας στη Συρία.<br /> <br /> Ωστόσο, ο Putin δεν έκανε τίποτα από αυτά. Δεν ήθελε να εισβάλει στην υπόλοιπη Ουκρανία και να κληθεί να αντιμετωπίσει τις βαρυσήμαντες διεθνείς συνέπειες. Ήθελε μόνο την Κριμαία, τη ρωσική ναυτική βάση που κατοικείται κυρίως από ρωσόφωνους. Ο Yatsenyuk δεν είχε αυταπάτες για την Κριμαία, όταν μιλούσε για το ενδεχόμενο "εθνοτικής σύρραξης".<br /> <br /> Αργότερα, όταν η Ρωσία στήριξε μια αυτονομιστική εξέγερση στην Ανατολική Ουκρανία -παρέχοντας στρατιωτικούς συμβούλους, όπλα και εν τέλει στρατεύματα- ο Putin ήταν εξίσου προσεκτικός, προκειμένου να αποφύγει μια εισβολή μεγάλης κλίμακας, ακόμη και αν είχε την ικανότητα να συνθλίψει τον ουκρανικό στρατό. Στην πραγματικότητα, όσο και αν ο Ουκρανός πρόεδρος, Petro Poroshenko, υπερηφανεύεται ότι ο στρατός του είναι σήμερα ο "ισχυρότερος στην Ευρώπη", η Ρωσία εξακολουθεί να κατέχει ένα συντριπτικό πλεονέκτημα, από άποψη έκτασης, εξοπλισμού και εκπαίδευσης.<br /> <br /> Σε όλη τη διάρκεια της σύγκρουσης, ο Putin δεν έχει πιεσθεί ποτέ από καμία απειλή ενδεχόμενης ουκρανικής απόκρουσης. Δεν επιδιώκει ολοκληρωτικό έλεγχο ούτε σε αυτή, ούτε και σε καμία άλλη γειτονική χώρα, μόνο πολιτική και οικονομική ισχύ. Σε ό,τι αφορά στην Ουκρανία, θέλει να ακρωτηριάσει τη χώρα σε βαθμό τέτοιο, ώστε η Δύση να τηρεί επιφυλάξεις ως προς την ενσωμάτωσή της στους ευρωπαϊκούς θεσμούς. Μέχρι στιγμής, το σχέδιο αποδίδει: Η Ουκρανία παραμένει πάμπτωχη και μαστίζεται από εσωτερικές διαμάχες.<br /> <br /> Ο Saakashvili, ο τωρινός κυβερνήτης της Οδησσού στην Ουκρανία, έχει μάθει το μάθημά του: Χτίζει μια πολιτική δύναμη με σαφή στόχο να απαλλάξει την Ουκρανία από τη διαφθορά. Αυτού του είδους η άμυνα ενάντια στον Putin είναι πολύ πιο αποτελεσματική, σε σχέση με την πρακτική της αντεπίθεσης με στρατιωτική επέμβαση. Οι πολιτικοί της Δύσης θα έπρεπε να κρατούν σημειώσεις και, αντί να δρομολογούν στρατιωτικούς αμυντικούς μηχανισμούς στην Ανατολική Ευρώπη, να επικεντρωθούν στην παροχή βοήθειας προς τους γείτονες της Ρωσίας, προκειμένου να οικοδομήσουν αποτελεσματικές οικονομίες και κυβερνήσεις.<br /> <div style="text-align: justify;"> <br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Γιατί η Ρωσία σταμάτησε στην Κριμαία

Leonid Bershidsky Ο Ρώσος πρόεδρος Vladimir Putin υπερηφανευόταν ότι η Ρωσία κατέκτησε την Κριμαία "χωρίς να πέσει ούτε μία σφαίρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ρωσία «Καίει» την Τουρκο-ισραηλινή Συμφωνία – Νέος Εφιάλτης της Τουρκίας…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBRhb0g8G-zaZikf0tycCUPd2M68kzu3UxKsXyD4kGRum9y5q_tJb2tFyKLXgBi_x-9DDRgzAjvI3E7JddiSLrkILx_uO8Y4-sYMsT3FPAp4pTZFbLPUwsvDpwqpDMEf4kBCmcKCbko58/s1600/lavrof.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiBRhb0g8G-zaZikf0tycCUPd2M68kzu3UxKsXyD4kGRum9y5q_tJb2tFyKLXgBi_x-9DDRgzAjvI3E7JddiSLrkILx_uO8Y4-sYMsT3FPAp4pTZFbLPUwsvDpwqpDMEf4kBCmcKCbko58/s640/lavrof.jpg" width="640" /></a></div> <br />Γράφει ο Χρήστος Βαλκάνιος<br /><br />Οι προσπάθειες προσέγγισης Ισραήλ – Τουρκίας, μετά την μακρά περίοδο ψυχρότητας, ενώ φαινόντουσαν να αποκτούν μια δυναμική συνεργασίας, με το Ισραήλ να κάνει κάποιες υποχωρήσεις στις απαιτήσεις της Τουρκίας και την Τουρκία από την πλευρά της να μη φαίνεται τόσο απαιτητική σε όλα τα θέματα που έθεσε ως προϋποθέσεις, φαίνεται να δυσκολεύουν πάρα πολύ μετά την παρέμβαση της Ρωσίας. Η Τουρκία για άλλη μια φορά βρίσκει μπροστά της την Ρωσία κάτι που άλλωστε ήταν αναμενόμενο, μετά την προκλητική και προσβλητική στάση της Τουρκίας απέναντι της.<br /><br />Έτσι ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ, σύμφωνα με την Ισραηλινή Haaretz, δήλωσε στον Διευθυντή του Ισραηλινού Υπουργείου Εξωτερικών Dore Gold ότι η Ρωσία έχει ενοχληθεί από την πρόσφατη τουρκο-ισραηλινή προσέγγιση, καθόσον η Μόσχα έχει ανησυχίες για την τουρκική επιρροή στη Γάζα και για μια πιθανή συμφωνία μεταξύ της Τουρκίας και του Ισραήλ για τους φυσικούς πόρους του φυσικού αερίου. Ο εκπρόσωπος του ισραηλινού υπουργείου Εξωτερικών Emanuel Nachshon δεν έκανε κανένα σχόλιο επί του θέματος.<br /><br />Σύμφωνα με την Haaretz, ως μέρος των διαπραγματεύσεων με το Ισραήλ, η Τουρκία ζήτησε την ελεύθερη πρόσβαση στη Γάζα και ειδικό καθεστώς όσον αφορά στην αποστολή ανθρωπιστικού εξοπλισμού στη Γάζα, καθώς και υλικά κατασκευής, όπως είναι οι ηλεκτρογεννήτριες για την ηλεκτρική ενέργεια. Η Haaretz ισχυρίστηκε επίσης ότι η Τουρκία δεν είναι απαιτητική στο να άρει το Ισραήλ τον αποκλεισμό της Γάζας, επειδή πιστεύει ότι αν η Τουρκία αποκτήσει πρόσβαση στη Γάζα, αυτό θα είναι αρκετό για να μαλακώσει τον αποκλεισμό. Σε αυτά ακριβώς τα θέματα είναι που η Ρωσία έχει επιφυλάξεις σχετικά δηλαδή με την απόκτηση πρόσβασης από την Τουρκία στη Γάζα, καθώς και την επίτευξη συμφωνίας φυσικού αερίου μεταξύ Τουρκίας και Ισραήλ.<br /><br />Εν τω μεταξύ ο Λαβρόφ είναι σε συμφωνία και με τον Αιγύπτιο ομόλογο του, Sameh Shoukry σχετικά με την ισραηλινο-τουρκική προσέγγιση και σύμφωνα με την Haaretz, οι αντιρρήσεις της Ρωσίας και της Αιγύπτου θα επηρεάσουν την απόφαση του Ισραηλινού Πρωθυπουργού Βενιαμίν Νετανιάχου για την υπογραφή μιας συμφωνίας με την Τουρκία. Ένας ανώτερος Ισραηλινός αξιωματούχος είπε ότι μια ισχυρή ομάδα αμυντικών συμβούλων, οι οποίοι προηγουμένως ήταν υπέρ της εξομάλυνσης των σχέσεων με την Τουρκία, είναι τώρα σκεπτικοί, τονίζοντας ότι το Ισραήλ δεν χρειάζεται να βιαστεί για να υπογράψει τη συμφωνία συμφιλίωσης με την Τουρκία. Αυτοί οι ανώτεροι αξιωματούχοι της άμυνας, με πιο σημαντικό από τους οποίους τον Υπουργό Άμυνας Moshe Ya’alon, πιστεύουν ότι η συνεχής δραστηριότητα της τρομοκρατίας της Χαμάς από το τουρκικό έδαφος, σε συνδυασμό με την ανησυχία για τους δεσμούς του Ισραήλ με τη Ρωσία και την Αίγυπτο, θέτει υπό αμφισβήτηση το κατά πόσον η υπογραφή συμφωνίας με την Τουρκία αυτή τη στιγμή θα συμβάλει προς το συμφέρον του Ισραήλ.<br /><br />Θεωρούμε ότι η Ρωσία συνεχίζει να κόβει το ‘’οξυγόνο’’ της Τουρκίας και ότι θα τη βρίσκει πάντα μπροστά της και όχι άδικα βέβαια. Το ρωσικό πολεμικό αεροσκάφος που κατέρριψαν ήταν από τις ενέργειες που χαρακτηρίζονται ως χτύπημα κάτω από τη μέση και θα πληρώσουν ακριβά το τίμημα <br /><br /><a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Ρωσία «Καίει» την Τουρκο-ισραηλινή Συμφωνία – Νέος Εφιάλτης της Τουρκίας…

Γράφει ο Χρήστος Βαλκάνιος Οι προσπάθειες προσέγγισης Ισραήλ – Τουρκίας, μετά την μακρά περίοδο ψυχρότητας, ενώ φαινόντουσαν να αποκτούν μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε δύσκολη θέση η Τουρκία! Αξιοποιείται ο Λιμένας Αλεξανδρούπολης από την Ρωσία;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSHBmhNJOV6XQWr0XEtMGPlHYFiS8_L-g2NCKUW3FTdYdqc_hOkZPoolxkikZAu9JJI309sX1Sx5MwgvTw3JpeXHdm9z8-3is2DQBI_4YQUTv6QJiq8jk6oXyof7nzON4_NPBRCPKIg3Y/s1600/limani+alexandroypolis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhSHBmhNJOV6XQWr0XEtMGPlHYFiS8_L-g2NCKUW3FTdYdqc_hOkZPoolxkikZAu9JJI309sX1Sx5MwgvTw3JpeXHdm9z8-3is2DQBI_4YQUTv6QJiq8jk6oXyof7nzON4_NPBRCPKIg3Y/s640/limani+alexandroypolis.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Συντηρείται το θέμα της προτάσεως του Δημάρχου Αλεξανδρουπόλεως  και μάλιστα Ρώσοι ειδικοί αναφέρουν την  άποψη τους στο ζήτημα αυτό στον ρωσικό τύπο. </b><br /> Μέλη του εμπορικού  Επιμελητηρίου  Αλεξανδρούπολης ενδιαφέρονται για την προώθηση  στενότερων εμπορικών δεσμών με την Ρωσία, για αυτό  και προσφέρουν  το λιμάνι της πόλης τους, ως εναλλακτική οδό για το ρωσικό εμπόριο με σκοπό να παρακαμφθούν τα Στενά του Βοσπόρου, αναφέρει το ρωσικό portal <b><a href="http://sputniknews.com/business/20160223/1035220719/greece-russia-turkey-cargo.html#ixzz410pItGoP" target="_blank">Sputnik</a>.</b><br /> <br /> «Θα μπορούσαμε να συνεργαστούμε σε διάφορους τομείς, λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι η Αλεξανδρούπολη είναι  ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της Ελλάδος , που  επιτρέπει την ολοκληρωτική παράκαμψη του Βοσπόρου  και των Δαρδανελίων» ,  δήλωσε ο  Ευάγγελος Λαμπάκης,  δήμαρχος της Αλεξανδρούπολης, στο πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti.<br /> <br /> Ο Ρώσος καθηγητής <b>Valentin Katasonov </b>πιστεύει ότι η πρωτοβουλία αυτή θα μπορούσε να αυξήσει ακόμα πιο πολύ την  εταιρική σχέση Ελλάδος και Ρωσίας  , δεδομένου ότι η Τουρκία ακολουθεί μια παρελκυστική πολιτική μετά την κατάρριψη του  ρωσικού βομβαρδιστικού στην Συρία.<br /> «Χρειαζόμαστε πράγματι την πρόσβαση στην Μεσόγειο Θάλασσα παρακάμπτοντας το Βόσπορο και τα Δαρδανέλια. Υπάρχει  όμως και μια άλλη εναλλακτική λύση. Ένα κανάλι μέσω του Ιράν. Το έργο αυτό υπήρχε ως Ιδέα περίπου πριν από έναν αιώνα, αλλά τώρα είναι επίσης στην ημερήσια διάταξη», δήλωσε ο Ρώσος ειδικός στο  τηλεοπτικό δίκτυο RT.<br /> <br /> Παρά το γεγονός αυτό ,  η προσφορά της  Ελλάδας θα μπορούσε να βοηθήσει την Ρωσία να ενισχύσει την ασφάλεια των εμπορικών αποστολών της ,  για αυτό και θα πρέπει να ληφθούν υπόψη όλοι οι κίνδυνοι ενός τέτοιου  εγχειρήματος, δηλώνει ό ίδιος.<br /> <br /> «Δεν είναι όλες οι χώρες διέλευσης  φιλικές προς την Ρωσία. Πρέπει να λάβουμε υπόψη τους κινδύνους που μπορεί να αντιμετωπίσουν χερσαίες μεταφορές μας ( Βουλγαρία) . Όμως η ναυτική δίοδο  δεν απαιτεί μεγάλες  επενδύσεις, έτσι  είναι μια βιώσιμη επιλογή», πρόσθεσε ο Katasonov.<br /> « Ο Νομός  Έβρου  πρέπει να προχωρήσει με την πρωτοβουλία αυτή,  τηρώντας  την δέσμευση αυτή  και ανταποκρινόμενος στο δύσκολο οικονομικό περιβάλλον της Ελλάδος », δηλώνει ο ίδιος .<br /> <br /> <b>Το ΝΑΤΟ και η Δύση, σύμφωνα με τον Ρώσο αναλυτή, δεν θα είναι ευχαριστημένοι από τέτοια  κίνηση σε καμία περίπτωση . Ωστόσο, «δεν υπάρχει εναλλακτική λύση για την Ελλάδα. Το περασμένο καλοκαίρι η ελληνική κυβέρνηση υπέγραψε  Δάνειο  με το ΔΝΤ και την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά η κατάσταση θα «υπερθερμανθεί»  πάρα πολύ στα μέσα του 2016. Τα θέματα που συζητήθηκαν το 2015, όπως ένα ενδεχόμενο Grexit, θα επανεμφανιστούν », εξήγησε  ο ίδιος.!!</b><br /> <br /> <b>Σύμφωνα με τα λεγόμενα του Ρώσου ειδικού εμπειρογνώμονα, οι Ρώσοι όπως κυοφορείται εδώ και δύο χρόνια,  αναμένουν «έξοδο» της Ελλάδος από την Ευρωζώνη , επιστροφή στην Δραχμή και  χρεοκοπία.</b><br /> <br /> Μετά από μια σχετικά ανώμαλη κατάσταση για λίγο διάστημα η χώρα θα είναι σε θέση να συνάψει και να υλοποιήσει εμπορικές συμφωνίες όπως αυτή για το Λιμένα της Αλεξανδρούπολης.<br /> Η Τουρκία «τελείωσε» από το χάρτη των χωρών που μπορούν να επενδύσουν οι Ρώσοι , αλλά και οι Αμερικανοί. Έρχεται το Κουρδιστάν.<br /> <br /> Όσο για την ρωσική ομοσπονδία , είναι γνωστό από την εποχή της Μεγάλης Αικατερίνης ότι το Αιγαίο αποτελεί την καλύτερη δίοδο για την Μεσόγειο, για το ρωσικό εμπορικό και ναυτικό στόλο.<br /> <br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Σε δύσκολη θέση η Τουρκία! Αξιοποιείται ο Λιμένας Αλεξανδρούπολης από την Ρωσία;

Συντηρείται το θέμα της προτάσεως του Δημάρχου Αλεξανδρουπόλεως  και μάλιστα Ρώσοι ειδικοί αναφέρουν την  άποψη τους στο ζήτημα αυτό στον...

Διαβάστε την συνέχεια

Σε αναμονή τουρκικής προβοκάτσιας στο Αιγαίο!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOdgm9jG-Wn8KzzFmiNFJJxIgDMl1qpWB0CPZ0mqbibgoQA0NvYOgjMjlGtKvjC8sbv5dXDxkkRAcYLXsGjltbW4Mv4lnSWO2GzbpGG4U30QMyjHUyTL5WjcOFykrduhPGiQ0IiHm7SLg/s1600/probokatia+sto+aigaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiOdgm9jG-Wn8KzzFmiNFJJxIgDMl1qpWB0CPZ0mqbibgoQA0NvYOgjMjlGtKvjC8sbv5dXDxkkRAcYLXsGjltbW4Mv4lnSWO2GzbpGG4U30QMyjHUyTL5WjcOFykrduhPGiQ0IiHm7SLg/s640/probokatia+sto+aigaio.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <blockquote class="tr_bq"> <span style="color: #444444;"><i><b>Η Τουρκία αποθρασύνεται και επιτίθεται μετωπικά στο Αιγαίο. Κι αυτό επειδή νιώθει πως έχασε ήδη την «μάχη» στη Συρία και στο Ιράκ, παρά τους λεονταρισμούς για στρατιωτική επίθεσή της, το δίδυμο Ερντογάν – Νταβούτογλου φαίνεται να αναδιπλώνεται και να αναζητά «ισοσκελισμό» της απώλειας που επέρχεται με το Κουρδικό. Και το «αίτημα» υποβάλλεται στο ΝΑΤΟ και εις βάρος της Ελλάδας.</b></i></span></blockquote> <br /> Γράφει ο <b>Γεωργίου Μιχαήλ </b> <br /> <br /> Μετά την επιτυχημένη πρόκληση απαγόρευσης χρήσης του τουρκικού εθνικού εναέριου χώρου από το πρωθυπουργικό αεροσκάφος κατά το ταξίδι του Τσίπρα στην Τεχεράνη και την σιωπηλή αποδοχή – υποχώρηση του έλληνα πρωθυπουργού με την μη χρησιμοποίηση του αεροδρομίου της Ρόδου για ανεφοδιασμό (από την κυβέρνηση δεν έχει δεν έχει βρεθεί ακόμη ο υπεύθυνος για να τιμωρηθεί), η Τουρκία ανέβασε κατακόρυφα τον πήχη των προκλήσεών της. Το ελληνικό διάβημα που ακολούθησε άφησε μάλλον αδιάφορη την Άγκυρα…<br /> <br /> Πρώτα ήρθε η παρενόχληση της τουρκικής φρεγάτας σε πλοίο ποντισμού καλωδίων στην περιοχή της Καρπάθου, όπου αποφεύχθηκε κάποιο θερμό επεισόδιο, μετά την παρέμβαση και τα έντονα διαβήματα από το ΝΑΤΟ, την Γερμανία και την Ιταλία (το πλοίο ήταν Ιταλικό) προς την Τουρκία.<br /> Ακολούθησε η κατακόρυφη αύξηση της ροής λαθρομεταναστών και προσφύγων από την Τουρκία, ενώ η τουρκική αεροπορία αύξησε επικίνδυνα τις εξόδους και παραβιάσεις της στο Αιγαίο.<br /> <br /> Και τώρα, ήρθε η τουρκική άρνηση και αμφισβήτηση του ρόλου του ΝΑΤΟ στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου και επί της συνοριογραμμής μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. Το αιτιολογικό του τούρκου αξιωματικού στο ΝΑΤΟ ξεπέρασε κάθε όριο και δημιούργησε αλγεινή εντύπωση, όταν ως αιτιολόγηση είπε πως «δεν μπορεί να εφαρμόσει όσα συμφώνησε η τουρκική κυβέρνηση»!!! Φυσικά, πρόκειται για την γνωστή τουρκική «μπαμπεσιά» και μία περίτρανη απόδειξη πως είναι αδύνατον για τον οποιονδήποτε να συνάψει συμφωνία με την Τουρκία, εάν δεν ικανοποιούνται όλες οι τουρκικές απαιτήσεις.<br /> <br /> Όμως, αυτή τουρκική προκλητική άρνηση είχε και συνέχεια, όταν σε διπλωματικό επίπεδο, στο ΝΑΤΟ, η Τουρκία απαίτησε οι περιπολίες των ΝΑΤΟϊκών πλοίων να γίνονται σε διεθνή ύδατα (δηλαδή δυτικά των νησιών του ανατολικού Αιγαίου) και όχι επί της θαλάσσιας μεταξύ των νησιών του ανατολικού Αιγαίου και των ακτών της Τουρκίας. Ουσιαστικά, δηλαδή, υπήρξε η πρώτη έμμεση, αλλά επίσημη, θέση της Τουρκίας πως αναγνωρίζει ως θαλάσσια σύνορα Ελλάδας και Τουρκίας τα σημερινά διεθνή ύδατα, που βρίσκονται στον 25ο μεσημβρινό! Αυτομάτως, η Τουρκία διεκδικεί το μισό Αιγαίο, μέσω γκριζοποίησης του συνόλου του ανατολικού Αιγαίου, ενώ αμφισβητεί την εθνική κυριαρχία επί ελληνικών νησίδων και βραχονησίδων (π.χ. Κίναρος κ.α.)! Μάλιστα, αυτή η "απαίτηση" γίνεται μέσω του ΝΑΤΟ, δηλαδή του Στρατιωτικού Οργανισμού ο οποίος δηλώνει ρητά πως δεν μετέχει σε διαφορές των κρατών - μελών του. Εν προκειμένω, η οποιαδήποτε αδιαφορία από το ΝΑΤΟ θα εγγραφεί ως ημιεπίσημη αποδοχή των παράλογων τουρκικών απαιτήσεων. Και κάτι τέτοιο, αποτελεί πρόκληση πρώτου βαθμού που θα πρέπει να αντιμετωπισθεί πριν να καταστεί τραγικό -και πάρα πολύ δύσκολα αναστρέψιμο- γεγονός για την ελληνική κυριαρχία του Αιγαίου...<br /> <br /> Και μπορεί μεν η Τουρκία να επιθυμεί την εξισορρόπηση πιθανών απωλειών της από τα ανατολικά, λόγω Κουρδικού, όμως ποτέ δεν θα προχωρούσε σε τέτοιες απαιτήσεις (με επίσημο τρόπο), εάν δεν είχε τις έμμεσες ή άμεσες "διαβεβαιώσεις" επιτυχίας ενός τέτοιου μεγέθους εγχειρήματος.<br /> <br /> Η Τουρκία, λοιπόν, προσπαθεί να εκμεταλλευτεί την παρουσία και την ισχύ της ιστορικής της συμμάχου, Γερμανίας, με την οποία συναποφάσισε την έλευση του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Μάλιστα, η Τουρκία επιχειρεί να εκμεταλλευτεί την ισχύουσα γεωπολιτική της σπουδαιότητα στην Ατλαντική Συμμαχία, μέσα στην οποία συνεχίζει να διατηρεί "καλές επαφές".<br /> <br /> Ταυτόχρονα, το δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτογλου, γνωρίζει πως η Ελλάδα έχει αποδυναμωθεί αισθητά σε επίπεδο φίλων στην Ευρώπη, εξαιτίας του Προσφυγικού, για το οποίο όλως παραδόξως η ευθύνη της Τουρκίας είναι τεράστια, αλλά -παραδόξως- κανείς δεν τολμά να θίξει...<br /> <br /> Η οικονομική κρίση που έπληξε την Ελλάδα, σε συνδυασμό με την πολιτική κρίση και εν γένει την κρίση θεσμών, τοποθετεί απέναντι στην Άγκυρα μία ιδιαίτερα εξασθενημένη Αθήνα, η οποία ζει υπό τον φόβο μίας κοινωνικής έκρηξης, ενώ στην κυβέρνηση βρίσκεται ένα κόμμα το οποίο δεν φημίζεται και για την αγωνιστικότητα του επί εθνικών θεμάτων. Μέλη του σημερινού κυβερνώντος κόμματος στην Ελλάδα, έχουν δηλώσει κατά το παρελθόν ότι "το Αιγαίο ανήκει στα ψάρια του" ή πως "εάν συμβεί κάποια κρίση με την Τουρκία στο Αιγαίο, θα δούμε τότε τι θα κάνουμε", ενώ οι σχετικά πρόσφατες δηλώσεις του Αλέξη Τσίπρα (Σεπτέμβριος 2015) για το Αιγαίο και πως "δεν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα", δημιουργούν ένα σκηνικό χαλαρής αντιμετώπισης μίας πιθανής έτνασης ή ελληνοτουρκικής κρίσης.<br /> <br /> Η Τουρκία, όμως, πολύ πρόσφατα, ακολουθώντας την τακτική "καταμέτρησης αντιδράσεων" τόσο σε στρατιωτικό, όσο και σε πολιτικό επίπεδο, κατόρθωσε να σκιαγραφήσει τις διαθέσεις του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα, του πρωθυπουργού της Ελλάδας, όταν του απαγόρευσε να χρησιμοποιήσει το αεροδρόμιο της Ρόδου (με την πρόφαση της αποστρατιωτικοποιημένης περιοχής) και με ιδιαίτερη χαρά είδαν τον έλληνα πρωθυπουργό να υποχωρεί, να μην προσγειώνεται στο αεροδρόμιο της Ρόδου (απέφυγε να το πλησιάσει...) και να περιορίζεται τελικά σε ένα "έντονο" διάβημα που στόχευε περισσότερο σε εσωτερική κατανάλωση παρά στην ουσία, η οποία ήταν μία αδικαιολόγητη υποχώρηση, σε επίπεδο αρχηγού χώρας, επί μείζονος εθνικού θέματος...<br /> <br /> Επειδή, λοιπόν, ο κ. Τσίπρας "εζυγίσθη, εμετρήθη και ευρέθη ανεπαρκής" (ή απολύτως επαρκής για τους τουρκικούς σχεδιασμούς;), αλλά και για όλους τους παραπάνω λόγους που κατατέθηκαν, το τουρκικό δίδυμο Ερντογάν - Νταβούτογλου, αποφάσισε να "τεντώσει το σχοινί" στο Αιγαίο και να εκμεταλλευτεί και την ελάχιστη ευκαιρία που θα εμφανισθεί από πλευράς αναποφασιστικότητας ή... υποχωρητικότητας που τυχόν θα επιδείξει ο κ. Τσίπρας.<br /> Και η τουρκική πλευρά νιώθει μία "σιγουριά", γνωρίζοντας πως της είναι πάρα πολύ εύκολο να σκηνοθετήσει μία ιδιαίτερα έντονη σκηνή στο Αιγαίο. Αρκεί να στηθεί ένα ναυάγιο με πρόσφυγες - λαθρομετανάστες, σε μία περιοχή για την οποία η Άγκυρα αμφισβητεί την εθνική κυριαρχία ή, μάλλον, θεωρεί αυτοβούλως και παρανόμως η ίδια ως τουρκική... Με κάποιο περιπλέον τουρκικό σκάφος να ζητά να συνδράμει στο ναυάγιο και το ΝΑΤΟ να αδυνατεί σε μία απόφαση υπέρ του νομικού και φυσικού εθνικού κυρίαρχου (δηλ. της Ελλάδας), εξαιτίας μεγάλης απόστασης του πιό κοντινού ελληνικού πλοίου. Ακόμη, ένα θερμότατο επεισόδιο μπορεί να στηθεί από την τουρκική πλευρά σε περίπτωση που ναυαγίου προσφύγων πλησίον του οποίου θα βρίσκεται τόσο Ελληνικό όσο και τουρκικό πλοίο, αλλά σε ύδατα που η Τουρκία παρανόμως έχει γκριζάρει ή θεωρεί τουρκικά...<br /> <br /> Βρισκόμαστε λοιπόν σε αναμονή, λοιπόν, ενός θερμού ελληνοτουρκικού επεισοδίου. Το οποίο θα πρέπει να θεωρείται σχεδόν βεβαιο, εξαιτίας κυρίως της νευρικότητας του "σουλτάνου" Ερντογάν, που βλέπει να καταρρέουν τα μεγαλόπνοα σχέδιά του για μία νέα οθωμανική αυτοκρατορία και αγωνιωδώς αναζητά μία διέξοδο, μία νίκη που θα είναι ικανή να του προσφέρει πολλά περισσότερα από μία παράταση στην διάρκεια της εξουσίας του, αλλά και εξαιτίας της προσωπικότητας του Αλέξη Τσίπρα, ο οποίος (τουλάχιστον στην περίπτωση της Ρόδου) έδειξε πως δεν τολμά να συγκρουστεί με την Τουρκία, ακόμη και για θέματα μείζονος εθνικού ενδιαφέροντος και δη ελληνικής εθνικής κυριαρχίας...<br /> <br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Σε αναμονή τουρκικής προβοκάτσιας στο Αιγαίο!

Η Τουρκία αποθρασύνεται και επιτίθεται μετωπικά στο Αιγαίο. Κι αυτό επειδή νιώθει πως έχασε ήδη την «μάχη» στη Συρία και στο Ιράκ, παρά ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πως Ελλάδα και Ευρώπη έφθασαν στο σημερινό χάος με το προσφυγικό

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUeFZmJgfDiJ-MX7QzGx78C0H_BOAYP8dGEgzbjDAJResem4fq_U9d9iAzgqQhu6rNQTyw6E9dNFp9R4RNNHhe8-DW91w1k1BZCzm55vUwME5Nt-uP1GivHWaPxTHruD19ab3XvcPKRA0/s1600/metanastes1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjUeFZmJgfDiJ-MX7QzGx78C0H_BOAYP8dGEgzbjDAJResem4fq_U9d9iAzgqQhu6rNQTyw6E9dNFp9R4RNNHhe8-DW91w1k1BZCzm55vUwME5Nt-uP1GivHWaPxTHruD19ab3XvcPKRA0/s1600/metanastes1.jpg" /></a></div> <br /><i><b>H άκρως δυσμενής κατάσταση για το μεταναστευτικό, έλκει την αρχή της στις εγκληματικές ενέργειες διπλωματικών υπαλλήλων κατά την δεκαετία του ’90.</b></i><br /><br />Ενός κακού μύρια έπονται, έλεγαν οι παλαιοί Έλληνες και έχει φυσικά την εξήγησή του. Υπό το κράτος της σύγχυσης που προκαλεί μια αποτυχία, οι επόμενες αποφάσεις, σε οιοδήποτε θέμα, λαμβάνονται υπό συνθήκες συναισθηματικής φόρτισης, με αποτέλεσμα να εκφεύγουν της λογικής.<br /><br />Βεβαίως, οι λανθασμένες αποφάσεις δεν λαμβάνονται μόνον όπως στην ανωτέρω περίπτωση, αλλά πάντοτε, όταν στη λήψη τους υπεισέρχονται εξωγενείς παράγοντες. Επί του προκειμένου, και καθ’ όσον αφορά την Ελλάδα, η άκρως δυσμενής κατάσταση για το μεταναστευτικό, έλκει την αρχή της στις εγκληματικές ενέργειες διπλωματικών υπαλλήλων μας κατά την δεκαετία του ’90, οι οποίοι χρηματιζόμενοι χορηγούσαν βεβαιώσεις ελληνικής καταγωγής σε κάθε Ασιάτη που διέθετε το απαιτούμενο ποσόν και επιθυμούσε να εγκαταλείψει την χώρα του.<br /><br />Μάλιστα, δίκην φέιγ βολάν κυκλοφορούσαν έντυπα στις μετασοβιετικές χώρες, όπου εξέθεταν τα πλεονεκτήματα εκ της «ελληνοποίησης». Υπήρξε και δολοφονία αστυνομικού μας, που υπηρετούσε στην Πρεσβεία της Τυφλίδας και όπου η τακτική ανακρίτρια έλεγξε τις έκνομες ενέργειες διπλωματικών υπαλλήλων μας, και εξέτασε εξονυχιστικά τις διαδικασίες παράνομης ελληνοποίησης αλλοδαπών. Δεν ασκήθηκε δίωξη σε καμιά περίπτωση ενοχής προξενικού υπαλλήλου, επειδή η κυβέρνηση του κ. Σημίτη, ανεξηγήτως, παρέγραψε τα αδικήματα.<br /><br />Αυτά, και τα επόμενα, είναι αποτέλεσμα της άρνησης της πολιτείας να συζητήσει σοβαρά το μεταναστευτικό, από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής του, όπως αιτούσαν οι εχέφρονες. Οι πιέσεις των δήθεν προοδευτικών κύκλων για ανοικτά σύνορα ήσαν αφόρητες, και βρήκαν την πλήρη δικαίωσή τους, όταν ανέλαβε το αρμόδιο υπουργείο η κα. Χριστοδουλοπούλου, η οποία ενήργησε συμφώνως προς τις αραχνιασμένες ιδεοληψίες της, καλώντας Αφρικανούς κι Ασιάτες να έλθουν στην Ελλάδα, όπου είναι ευπρόσδεκτοι.<br /><br />Για διαφορετικούς λόγους, το ίδιο έπραξε και η κα. Μέρκελ, πιεζόμενη από επιχειρηματικούς κύκλους που αναζητούν φθηνή -νομιμοποιημένη στην Γερμανία- εργασία των μεταναστών. Και ανήγγειλε ότι η Γερμανία θα δεχθεί ένα εκατομμύριο πρόσφυγες, υπονοούσα ότι θα υποχρεωθούν να δεχθούν και όλες οι ευρωπαϊκές χώρες κάποιον αριθμό.<br /><br />Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθησαν κατά τις επιθυμίες των δύο κυριών. Ο υπερβολικά μεγάλος αριθμός μεταναστών και προσφύγων, αφενός είναι όχι μόνον είναι αδύνατον να ενσωματωθεί, απεναντίας δε ως ισχυρή ενωμένη κοινότητα επιβάλλει τους όρους της, αφετέρου η αδυναμία εξεύρεσης νόμιμων πόρων για τα προς το ζην, εξ ανάγκης θα τους οδηγήσει στην παραβατικότητα.<br /><br />Όταν οι Τούρκοι διακινητές πρωτοαπευθύνθηκαν στους πελάτες τους με φυλλάδια και στο διαδίκτυο, παραθέτοντας την απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης περί ελεύθερης εισόδου, σ’ αυτήν την στήλη αναρωτήθηκα γιατί η ελληνική πολιτεία δεν πράττει κι εκείνη το απλό, ενημερώνοντας με τον ίδιο τρόπο ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα παρουσιάζουν οι Τούρκοι.<br /><br />Δεν έγινε το αυτονόητο λόγω της πλήρους αποχής μας από τα δρώμενα, αφού δεν πρόκειται για τουριστικά ταξιδάκια, αλλά για σοβαρή δουλειά. Ποιος θα την κάνει; Σημειωτέον ότι κλείσαμε την Πρεσβεία μας στην Δαμασκό από τον Ιούλιο του 2012 -για λόγους ασφαλείας είπαν, που σημαίνει πως οι άλλες χώρες που διατηρούν Πρεσβεία αδιαφορούν για την ασφάλεια των διπλωματών τους- εγκαταλείποντας ταυτοχρόνως στην τύχη του και το 10% των Σύρων «ρωμαιο-ορθοδόξων», που ομνύουν στο όνομα του Βυζαντίου. Και το πλέον αχαρακτήριστο, ο Πατριάρχης Αντιοχείας, την Μόσχα επισκέφτηκε και όχι την Αθήνα, όπως κάποτε.<br /><br />Έτσι φτάσαμε στη σημερινή κατάσταση όπου η Αυστρία θυμήθηκε πως κάποτε ήταν Αυτοκρατορία με τους Ούγγρους και βρήκε ευκαιρία να «βάλει πόδι» πάλι στα Βαλκάνια. Η όλη της συμπεριφορά είναι ηγέτιδας δύναμης, όπως και πριν από ένα αιώνα. Σύμφωνα με Το Βήμα, κατά την παρουσία του ΥΠΕΞ της Αυστρίας στα Σκόπια, οι δυο πλευρές φέρονται να υπέγραψαν Κοινό Σχέδιο Δράσης, στο οποίο η Βιέννη προθυμοποιείται να διευκολύνει την επίλυση του θέματος της ονομασίας. Και ως αντάλλαγμα τα Σκόπια κλείνουν τα σύνορα, εφόσον θεωρούν πως έχουν ισχυρές πλάτες.<br /><br />Η δε Γερμανία προτείνει την Τουρκία ως αρμόδια για έρευνα και διάσωση στα διεθνή ύδατα του Αιγαίου, πάγιο αίτημα των Τούρκων. Η Γερμανίδα ΥΠΑΜ, η οποία όπως φαίνεται θα είναι αυτή που θα διαδεχτεί την κα. Μέρκελ στην αρχηγία της καγκελαρίας στην Γερμανία, ζήτησε να δώσει η Ελλάδα στην Τουρκία το δικαίωμα έρευνας και διάσωσης μέχρι και έξι ναυτικά μίλια από τις ακτές τις ηπειρωτικής Ελλάδας και από τα ελληνικά νησιά. Η Ελλάδα δηλαδή θα παραμείνει μόνον στα δικά της χωρικά ύδατα -αμφισβητούμενα κι αυτά- ενώ το υπόλοιπο Αιγαίο τίθεται στη διάθεση των Τούρκων.<br /> <a href="http://voria.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Πως Ελλάδα και Ευρώπη έφθασαν στο σημερινό χάος με το προσφυγικό

H άκρως δυσμενής κατάσταση για το μεταναστευτικό, έλκει την αρχή της στις εγκληματικές ενέργειες διπλωματικών υπαλλήλων κατά την δεκαετία ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Ο 3oς καλύτερος πελάτης των ΗΠΑ σε οπλικά συστήματα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqxKERLmkK_hA6LjC3GHcEcGqcHdiUUtsM_hQ7aRnFtxaPG-MrTF3zrZ4rdKiip1beThbBFUpGRy62ylgEwERd7y6CBnykSLglaAVNRfhcT1p6soN_jtzAy-qVq4hrpfPbQ_py58RpWV0/s1600/toyrkika+aeroplana.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqxKERLmkK_hA6LjC3GHcEcGqcHdiUUtsM_hQ7aRnFtxaPG-MrTF3zrZ4rdKiip1beThbBFUpGRy62ylgEwERd7y6CBnykSLglaAVNRfhcT1p6soN_jtzAy-qVq4hrpfPbQ_py58RpWV0/s1600/toyrkika+aeroplana.jpg" /></a></div> <br /> Έκτη παγκόσμια πρωταθλήτρια στις εισαγωγές όπλων και ο τρίτος καλύτερος πελάτης αμερικανικών οπλικών συστημάτων αναδείχθηκε η Τουρκία την τελευταία πενταετία, σύμφωνα με έκθεση που έδωσε στη δημοσιότητα το το Διεθνές Ινστιτούτο Ερευνών Ειρήνης της Στοκχόλμης, το γνωστό SIPRI (Stockholm International Peace Research Institute.<br /> <br /> Σύμφωνα με τα στοιχεία που παρουσίασε η Τουρκία αντιστοιχεί στο 3,4% των παγκόσμιων εισαγωγών οπλικών συστημάτων, όπως αναφέρει η μελέτη του Ιδρύματος με τίτλο «Τάσεις στις Διεθνείς Πωλήσεις Όπλων 2015» (Trends in International Arms Transfers, 2015).<br /> <br /> Οι υπόλοιποι… κορυφαίοι, είναι η Ινδία, η Σαουδική Αραβία, η Κίνα, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ) και η Αυστραλία, που όλες μαζί αντιστοιχούν στο 34% του συνόλου των εισαγωγών οπλικών συστημάτων παγκοσμίως.<br /> <br /> Η Τουρκία απέσπασε και μια ακόμα διάκριση, καθώς αναδείχθηκε στον τρίτο μεγαλύτερο εισαγωγέα οπλικών συστημάτων από τις Ηνωμένες Πολιτείες για την ίδια περίοδο, αντιστοιχώντας συνολικά στο 6,6% των αμερικανικών εξαγωγών.<br /> <br /> Την υποσκέλισαν οι Σαουδάραβες με τη φρενίτιδα εξοπλισμών, κι αυτοί για λόγους στρατηγικής ανασφάλειας λόγω κυρίως του Ιράν αλλά και της απειλής εσωτερικής αποσταθεροποίησης και τα ΗΑΕ, για τους ίδιους ακριβώς λόγους. Οι Σαουδάραβες ανήλθαν στο 9,7% των αμερικανικών εξαγωγών ενώ τα ΗΑΕ στο 9,1%…<br /> <br /> Οι ΗΠΑ παρέμειναν κορυφαίος εξαγωγέας οπλικών συστημάτων καλύπτοντας το 33% της παγκόσμιας αγοράς για το διάστημα 2011-2015, σημειώνοντας αύξηση στις εξαγωγές κύριου αμυντικού υλικού 26% συγκριτικά με το διάστημα 2006-2010. Οι πελάτες τους ανήλθαν τουλάχιστον στις 96 χώρες το διάστημα 2011-2015.<br /> <br /> Στο περιφερειακό επίπεδο, η Μέση Ανατολή παρέλαβε τον μεγαλύτερο όγκο των αμερικανικών εξαγωγών οπλικών συστημάτων, αποσπώντας ποσοστό 40% της συνολικής αγοράς. Στην Ασία και την Ωκεανία κατευθύνθηκε άλλο ένα 40% και η Ευρώπη παρέλαβε το 9,9%.<br /> <br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τουρκία: Ο 3oς καλύτερος πελάτης των ΗΠΑ σε οπλικά συστήματα

Έκτη παγκόσμια πρωταθλήτρια στις εισαγωγές όπλων και ο τρίτος καλύτερος πελάτης αμερικανικών οπλικών συστημάτων αναδείχθηκε η Τουρκία την...

Διαβάστε την συνέχεια