Δυσφορία στην Μόσχα προκαλεί ο Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnQbegBAfmvchuSgdFrvpQOBswcu5SFF9vo58-Cvq3WgapcjjcDdZi1TygWZ7loFiruSdTDS1vX1Dw21sVZy5eEWdf8cjg6_OFYkNmogQpKz6r-qIJLmSo6RoLWJHuaRu46YojymTDoGBF/s1600/%CE%94%CF%85%CF%83%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%9C%CF%8C%CF%83%CF%87%CE%B1+%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%AF+%CE%BF+%CE%95%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="382" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgnQbegBAfmvchuSgdFrvpQOBswcu5SFF9vo58-Cvq3WgapcjjcDdZi1TygWZ7loFiruSdTDS1vX1Dw21sVZy5eEWdf8cjg6_OFYkNmogQpKz6r-qIJLmSo6RoLWJHuaRu46YojymTDoGBF/s1600/%CE%94%CF%85%CF%83%CF%86%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1+%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%9C%CF%8C%CF%83%CF%87%CE%B1+%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%B5%CE%AF+%CE%BF+%CE%95%CF%81%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%B3%CE%AC%CE%BD.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Η επίσκεψη με ιδιαίτερη σημασία του Τούρκου πρόεδρου Ταΐπ Ερντογάν στο Κίεβο και οι επαφές του εκεί με την ουκρανική ηγεσία έχει προκαλέσει την έντονη δυσφορία της Μόσχας, καθώς βλέπουν πως ο τουρκικός οπορτουνισμός προκαλεί ήδη μεγάλα ρήγματα στην τελευταία προσέγγιση Ρωσίας Τουρκίας με πολλαπλές συνέπειες.<br /> Ο Τούρκος πρόεδρος επισκέφτηκε στις 21 Μαρτίου το Κίεβο όπου είχε επίσημες συνομιλίες με τον Ουκρανό συνάδελφο του Petro Porosenko, σχετικά με τις εξελίξεις στο φλέγον ζήτημα της ουκρανικής κρίσης. Ο Τούρκος πρόεδρος συμμετείχε στην συνάντηση του Ανωτάτου Επιπέδου Συμβούλιου Στρατηγικής Συνεργασίας όπου συζητήθηκε και το θέμα την αντιμετώπιση του εμφυλίου και της «ανταρσίας» της ανατολικής Ουκρανίας.<br /> Ο Ταΐπ Ερντογάν εκτός από τον Ουκρανό πρόεδρο συναρτήθηκε και με τον πρόεδρο της ουκρανικής βουλής, Volodymyr Groisman, ενώ επισκέφτηκε και το πρωθυπουργικό μέγαρο όπου είχε συνάντηση και με τον Ουκρανό πρωθυπουργό γνωστό για τα φασιστικά του φρονήματα, Arseniy Yatsenyuk.<br /> Οι κίνηση αυτή του Τούρκου προέδρου που για άλλη μια φορά με κίνητρο τις νεοοθωμανικές του φιλοδοξίες να παίξει και στο θέμα της Ουκρανίας κάποιο σημαντικό ρόλο, έχουν ήδη εξοργίσει τους Ρώσους ο οποίοι ήταν ήδη χολωμένοι με την Άγκυρα εξ αιτίας της άδειας που έχει δώσει κατά παράβαση της συνθήκης του Μοντρέ, σύμφωνα με την Μόσχα, στα πολεμικά πλοία του ΝΑΤΟ να περνούν ανενόχλητα τον Βόσπορο και να διεξάγουν γυμνάσια στην Μαύρη Θάλασσα με την συμμέτοχη και της Τουρκίας.<br /> Για όλα αυτά αναμένονται εξελίξεις καθώς ήδη εκκρεμεί η υλοποίηση της σημαντικής συμφωνίας για τον ενεργειακό αγωγό που θα μεταφέρει μέσω Τουρκίας και Ελλάδας το ρωσικό φυσικό αέριο την Δύση.<br /> Γράφει ο <b>Νίκος Χειλαδάκης</b><br /> <b><br /></b> <a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Δυσφορία στην Μόσχα προκαλεί ο Ερντογάν

Η επίσκεψη με ιδιαίτερη σημασία του Τούρκου πρόεδρου Ταΐπ Ερντογάν στο Κίεβο και οι επαφές του εκεί με την ουκρανική ηγεσία έχει προκαλέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το τρίγωνο στο Αν. Αιγαίο που ενδιαφέρει άμεσα τους Τούρκους.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjALjc2Rb6iDu_GQcIz1aYh-Bh_8U-AEEOF-nsgVze98ngRLvvaxIlNNoLtdXBfWC-S-7IxGnZL9XyOU9xFqV9sl_vZtgwbukBgjd-EY6aLJDPQk0zrjWbKBtaAjXVTXx002CRhff6uRtFa/s1600/%CE%A4%CE%BF+%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%BF+%CF%83%CF%84%CE%BF+%CE%91%CE%BD.+%CE%91%CE%B9%CE%B3%CE%B1%CE%AF%CE%BF+%CF%80%CE%BF%CF%85+%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%B5%CE%B9+%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82+%CE%A4%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%82..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="394" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjALjc2Rb6iDu_GQcIz1aYh-Bh_8U-AEEOF-nsgVze98ngRLvvaxIlNNoLtdXBfWC-S-7IxGnZL9XyOU9xFqV9sl_vZtgwbukBgjd-EY6aLJDPQk0zrjWbKBtaAjXVTXx002CRhff6uRtFa/s1600/%CE%A4%CE%BF+%CF%84%CF%81%CE%AF%CE%B3%CF%89%CE%BD%CE%BF+%CF%83%CF%84%CE%BF+%CE%91%CE%BD.+%CE%91%CE%B9%CE%B3%CE%B1%CE%AF%CE%BF+%CF%80%CE%BF%CF%85+%CE%B5%CE%BD%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CE%AD%CF%81%CE%B5%CE%B9+%CE%AC%CE%BC%CE%B5%CF%83%CE%B1+%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82+%CE%A4%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%82..jpg" width="640" /></a></div> <br />Γράφει ο <b>Νίκος Χειλαδακης</b><br /><br />Υπάρχει μια θαλάσσια περιοχή στο ανατολικό Αιγαίο που έχει προκαλέσει το έντονη προσοχή των Τούρκων εξ αιτίας του μεγάλου αρχαιολογικού και ιστορικού της ενδιαφέροντος, αλλά και των ευρημάτων που υπάρχουν στο βυθό της.<br /><br />Η περιοχή αυτή βρίσκεται ανάμεσα στα χωρικά ύδατα της Ελλάδας και της Τουρκίας και ορίζεται από το τουρκικό λιμάνι του Τσεσμέ, τον κόλπο Σιγατζίκ και την θαλάσσια περιοχή της Χίου όπως αποκαλύπτει ο τουρκικός τύπος. Στην περιοχή αυτή έχουν κατά καιρούς βυθιστεί δεκάδες πλοία, από την αρχαία εποχή, τότε που είχε αναπτυχθεί το εμπόριο και η θαλάσσια συγκοινωνία μεταξύ της κυρίως Ελλάδας και των αποικιών της Μικράς Ασίας. Τα ναυάγια συνεχίστηκαν και κατά την βυζαντινή εποχή, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι της περιοχής να ονομάσουν την περιοχή αυτή σαν «Τρίγωνο του Διάβολου» και τα πλοία να προσπαθούν να αποφεύγουν την διέλευση από το «καταραμένο» αυτό μέρος όπου πάντα υπήρχε ο κίνδυνος να βυθιστούν. Έτσι στη Οθωμανική εποχή η περιοχή αυτή ήταν το «κόκκινο πανί» για τους ναυτικούς που την απέφευγαν συστηματικά έχοντας το προηγούμενο των αλλεπάλληλων ναυαγίων.<br /><br />Πριν από λίγο καιρό βρέθηκε στην περιοχή αυτή μια ειδική ερευνητική ομάδα του «Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Βυθού Θαλάσσης» της Τουρκίας και πραγματοποίησε κάποιες έρευνες με την βοήθεια του ειδικού ερευνητικού πλοίου, «Millawanda», από το Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών και υπό την αιγίδα του τουρκικού Υπουργείου Πολιτισμού. Σύμφωνα με τις πρώτες διαπιστώσεις των ερευνών στον βυθό της περιοχής υπάρχουν τουλάχιστον 12 ναυάγια, τα οποία έχουν τεραστία αρχαιολογική άξια και χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής για να αξιολογηθεί σωστά ο αρχαιολογικός πλούτος, που είναι ένα πολύτιμο δείγμα της ναυσιπλοΐας, αλλά και του εμπορίου της αρχαίοελληικής και της βυζαντινής εποχής.<br /><br />Όπως αναφέρθηκε σχετικά στην ανακοίνωση του Ερευνητικού Ινστιτούτου, τα ναυάγια αυτά χρονολογούνται από τον έβδομο μ. Χ. αιώνα, αλλά υπάρχουν δείγματα και από ναυάγια του τέταρτου αιώνα και ίσως ακόμα παλαιοτέρα, που ανάγονται στην καθαρά αρχαία ελληνική εποχή. Το βάθος που βρίσκονται τα ναυάγια φτάνει τα 36 μέτρα και από τις πρώτες έρευνες διαπιστώθηκε πως τα περισσότερα πλοία που έχουν ναυαγήσει σε αυτό το «Τρίγωνο του Διαβόλου», ήταν εμπορικά, γι” αυτό και το περιεχόμενο τους ήταν κυρίως αντικείμενα εμπορικών συναλλαγών μεταξύ της ακτής της Μικράς Ασίας και της ελλαδικής ακτής<br /><br />Στην ίδια περιοχή έχει ανεβρεθεί επίσης μεγάλος αριθμός από αμφορείς της αρχαίας εποχής και πιθάρια που μετέφεραν κυρίως τρόφιμα, ενώ υπάρχουν και νομίσματα προβυζαντινής εποχής, αλλά και από την εποχή του Βυζαντίου. Το πιο πρόσφατο ναυάγιο, σύμφωνα με τους Τούρκους ερευνητές, χρονολογείται από τον δέκατο ένατο αιώνα και όπως τονίστηκε θα προσπαθήσουν να ανακαλυφτούν οι λόγοι του τελευταίου αυτού ναυαγίου, για να μπορέσουν ίσως να εξηγήσουν τον μεγάλο αριθμό των ναυαγίων στην συγκεκριμένη περιοχή, κάτι που ίσως θα διαφωτίσει τον λόγο για τον οποίο είχε ονομαστεί το μέρος εκείνο σαν «Τρίγωνο του Διαβόλου».<br /><br />Η ερευνητική ομάδα που έκανε τις πρώτες έρευνες αποτελούνταν από εννέα Τούρκους, ειδικούς οι οποίοι είχαν ζητήσει την βοήθεια σύγχρονης αμερικανικής τεχνολογίας, καθώς το έργο τους ήταν δύσκολο γιατί θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί για να μην προκαλέσουνε κάποια καταστροφή στον ειδικό αυτό θαλάσσιο πλούτο, που έχει ξεχωριστή αρχαιολογική άξια. Όπως αναφέρεται τις έρευνες δυσκόλεψαν κατά την πρώτη φάση και οι ισχυροί άνεμοι που έπνεαν στην περιοχή, αλλά η ερευνητική ομάδα ελπίζει ότι οι καλύτερες καιρικές συνθήκες θα βοηθήσουν την προσπάθεια καταγραφής των πολλών ναυαγίων, κυρίως ελληνικών πλοίων, τα οποία έχουν όπως αναφέρεται ξεχωριστή ιστορική και αρχαιολογική αξία. Έρευνες για ναυάγια θα γίνουν και στην τουρκική περιοχή Τσακίρμπουρνού, απέναντι από την Χίο, όπου και εκεί σύμφωνα με τις ενδείξεις θα πρέπει να υπάρχει αριθμός ναυαγίων πάνω από πέντε αιώνες.<br /><br /><a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το τρίγωνο στο Αν. Αιγαίο που ενδιαφέρει άμεσα τους Τούρκους.

Γράφει ο Νίκος Χειλαδακης Υπάρχει μια θαλάσσια περιοχή στο ανατολικό Αιγαίο που έχει προκαλέσει το έντονη προσοχή των Τούρκων εξ αιτίας το...

Διαβάστε την συνέχεια

Δημογραφικό: Το μέγιστο Εθνικό θέμα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXY8aNnvz2YJNr6MB5r95M5nn7xAuPDdwenXlK4KS4LRHji0WYI2nwnywrdxVN5woXk3g7jEhIK8FuVUjN5OJIe-6qiPoi5Ukrt9dW3hHbzxEseEZJIOXZRTDps-JjaWWV0FVRvrqTKq2R/s1600/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CF%8C.+%CE%A4%CE%BF+%CE%BC%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF+%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C+%CE%B8%CE%AD%CE%BC%CE%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="370" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjXY8aNnvz2YJNr6MB5r95M5nn7xAuPDdwenXlK4KS4LRHji0WYI2nwnywrdxVN5woXk3g7jEhIK8FuVUjN5OJIe-6qiPoi5Ukrt9dW3hHbzxEseEZJIOXZRTDps-JjaWWV0FVRvrqTKq2R/s1600/%CE%94%CE%B7%CE%BC%CE%BF%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%B9%CE%BA%CF%8C.+%CE%A4%CE%BF+%CE%BC%CE%AD%CE%B3%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF+%CE%95%CE%B8%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8C+%CE%B8%CE%AD%CE%BC%CE%B1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Είχα πολλούς ενδοιασμούς για το αν θα έπρεπε να γράψω ή όχι αυτό το άρθρο και δεν θα σας κρύψω ότι η απόφασή μου ήταν να μην το κάνω. Ο λόγος ήταν ότι δεν ήθελα να απογοητεύσω όσους θα το διάβαζαν. Όμως κάποιες τελευταίες εξελίξεις με έκαναν να αναθεωρήσω αυτή μου την απόφαση…</strong><br /> <br /> Του Παναγιώτη Α. Καράμπελα* <br /> Οι δικοί μου άνθρωποι με έχουν ακούσει αρκετές φορές να λέω ότι η Ελλάδα και ο Ελληνισμός δεν έχουν πλέον μέλλον ή ελπίδα. Είναι σημαντικό για την κατανόηση αυτής της τόσο βαριάς κουβέντας και της επακόλουθης εξήγησης, να επισημάνουμε ότι το κράτος ως νομική οντότητα, έστω και με κάποια άλλη μορφή, ενδεχομένως να συνεχίσει να υπάρχει. Όμως, δίχως Έλληνες να το κατοικούν και να το διοικούν, απλά μόνο κατ’ όνομα θα λέγεται «Ελληνική Δημοκρατία», στο βαθμό που θα διατηρηθεί κι αυτό. Σημασία έχει, λοιπόν, η διατήρηση του Ελληνισμού και των Ελλήνων, οι οποίοι όπως έχει αποδείξει η Ιστορία, υπό κάποιες συνθήκες μπορούν να επιβιώσουν και χωρίς την ύπαρξη ενός κράτους-προστάτη που θα τους περικλείει, ενώ δεν είναι και λίγες οι φορές που και το Ελληνικό κράτος από μόνο του έχει στραφεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο πρακτικά ενάντια στον Ελληνισμό με πράξεις και παραλήψεις…<br /> <br /> Επί Τουρκοκρατίας, λοιπόν, διατηρήσαμε όσο μπορέσαμε τα ήθη, τα έθιμα, τις παραδόσεις, τη θρησκεία, τη γλώσσα μας και τη συνείδηση της κοινής μας καταγωγής και καταφέραμε να «<em>κρατήσουμε την αναπνοή μας</em>» όσο χρειάστηκε μέχρι την Απελευθέρωση. Σε αυτό βοήθησε το γεγονός ότι Έλληνες και Τούρκοι κρατήθηκαν μακριά από ιδιαίτερες σχέσεις και επαφές που θα μπορούσαν να αλλοτριώσουν και τελικά να εξαφανίσουν τα προαναφερθέντα συστατικά στοιχεία του Ελληνικού Γένους.<br /> <br /> Σήμερα, όμως, είμαστε σε μια μοναδική συγκυρία που όμοιά της δεν έχει υπάρξει στις τόσες χιλιετίες της ιστορίας μας. Είναι η πρώτη φορά που αντιμετωπίζουμε ταυτοχρόνως τόσες πολλές και διαφορετικής φύσεως απειλές, κάθε μια εκ των οποίων έχει τη δυνατότητα από μόνη της –πόσο δε μάλλον συνδυαστικά– να αποτελέσει το οριστικό μας τέλος…<br /> <br /> Συχνά δίνω το παράδειγμα του τενίστα που του πετάνε μαζικά μπαλάκια. Όσο τέλειος κι αν είναι θα αποκρούσει 3, 4 άντε 5 το πολύ. Ένα να περάσει, όμως, έχασε! Έτσι κι εμείς, κυριολεκτικά, βαλλόμεθα πανταχόθεν και δεν έχει σημασία πόσες απειλές θα αντιμετωπίσουμε επιτυχώς, αφού αρκεί μια για να εκλείψουμε! Κι αν νομίζετε ότι καταστροφολογώ, δείξτε λίγη υπομονή και συνεχίστε την ανάγνωση. Πιο συγκεκριμένα, λοιπόν, χωρίς κάποια ιδιαίτερη σειρά και χωρίς να μπούμε σε ιδιαίτερη ανάλυση, έχουμε και λέμε:<br /> <br /> 1.   Το σημαντικότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει ο Ελληνισμός είναι το δημογραφικό. Η υπογεννητικότητα κυριολεκτικά μας εξαφανίζει. Για να συντηρηθεί απλώς ένας πληθυσμός στα ίδια νούμερα, απαιτείται η γέννηση κατ’ ελάχιστον 2,1 παιδιών ανά ζευγάρι. Στην Ελλάδα το ποσοστό το 2012 ήταν 1,39… Οι δε θάνατοι το 2014 ήταν κατά 20.659 περισσότεροι από τις γεννήσεις (114.088 θάνατοι, 93.429 γεννήσεις)! Στις γεννήσεις, βέβαια, συμπεριλαμβάνονται και αυτές ξένων ζευγαριών από τις εκατοντάδες χιλιάδες των μεταναστών που έχουν εισέλθει στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια. Οι νέοι Έλληνες, λοιπόν, είναι ακόμα λιγότεροι. Άρα δεν μπορούμε, όχι να αυξηθούμε, αλλά ούτε καν να διατηρηθούμε στα ίδια αριθμητικά επίπεδα «αντικαθιστώντας» τους αποθανόντες… Απ’ την άλλη, οι Έλληνες του εξωτερικού όσο οι γενιές θα διαδέχονται η μια την άλλη και όσο η Ελληνική πολιτεία αδιαφορεί γι αυτούς, τόσο θα απομακρύνονται από το Σώμα του Ελληνισμού χάνοντας σιγά–σιγά την Εθνική τους συνείδηση. Υπάρχουν, βέβαια, και εκείνοι από διάφορα κόμματα που μας κυβέρνησαν (ακόμα και επί της «δεξιάς», «πατριωτικής» κυβερνήσεως Καραμανλή), που έχουν την κατ’ εξοχήν ρατσιστική εις βάρος των Ελλήνων θέση, ότι «<em>το θέμα της γήρανσης του πληθυσμού και το δημογραφικό έχουν λυθεί με την είσοδο χιλιάδων (λαθρο)μεταναστών όπου στην συντριπτική τους πλειοψηφία είναι νεαρής ηλικίας</em>»!...<br /> <br /> 2.   Αν και από μόνο του το δημογραφικό ζήτημα είναι αρκετό για να φέρει τους τίτλους τέλους για τον Ελληνισμό, υπάρχει το προαναφερθέν και εξ ίσου αυτόνομα καταστρεπτικό θέμα της αθρόας εισροής λαθρομεταναστών με το οποίο η υπογεννητικότητα λειτουργεί και συνδυαστικά. Πολλές δεκάδες χιλιάδες όντως δυστυχισμένοι άνθρωποι εισέρχονται παράνομα στην Ελλάδα, από χώρες με τελείως διαφορετικό τρόπο ζωής και σκέψης, στις περισσότερες περιπτώσεις δε με απόλυτη ασυμβατότητα νοοτροπίας με τις κοινωνικές και πολιτισμικές παραδοχές που αποδεχθήκαμε ως Δύση από τον Διαφωτισμό έως σήμερα. Το δε μορφωτικό τους επίπεδο σε καμία περίπτωση δεν είναι έστω καν ικανοποιητικό. Δεδομένου του μικρού μεγέθους της χώρας μας αλλά και του μικρού της πληθυσμού, το βάρος που πέφτει στους ώμους μας είναι δυσθεώρητο… Οι άνθρωποι αυτοί εγκλωβίζονται στην Ελλάδα, αυξάνονται με υπερδιπλάσιους ρυθμούς από τους Έλληνες με αποτέλεσμα να μιλάμε για έναν πλήρους εύρους εποικισμό! Η δε νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – Ανεξαρτήτων Ελλήνων(!), όχι μόνο δεν παίρνει μέτρα γι αυτό, αλλά αντιθέτως ανακοίνωσε ότι θα δώσει στους αλλοδαπούς που γεννιούνται στην Ελλάδα την Ελληνική ιθαγένεια. Σύμφωνα με την «<em>Έρευνα για τις συμπεριφορές που συνδέονται με την υγεία των εφήβων μαθητών</em>» που διενήργησε το Ερευνητικό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο Ψυχικής Υγείας (ΕΠΙΨΥ) και εντάσσεται στο πλαίσιο του διεθνούς διαρκούς προγράμματος «Health Behaviour in School-Aged Children» υπό την αιγίδα του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, στην Ελλάδα «<em>το 2014 ένας στους 4 εφήβους απάντησε ότι έχει τουλάχιστον έναν γονιό αλλοδαπής εθνικότητας με ποσοστό 12,1% να απαντούν ότι και οι δύο γονείς τους είναι αλλοδαπής εθνικότητας</em>». Η φυγή των νέων Ελλήνων στο εξωτερικό ολοκληρώνει την αντικατάσταση πληθυσμού που βρίσκεται σε εξέλιξη…<br /> <br /> 3.   Η συμμετοχή μας στην Ε.Ε. αποτελεί την αναίμακτη παράδοσή μας σε έναν υπερεθνικό οργανισμό που, σε πλήρη αντίθεση με ότι διακηρύττει, έχει σαν σκοπό την επιβολή της βούλησης των ισχυρών της Ευρώπης και κυρίως της Γερμανίας στους υπολοίπους. Ο περιορισμός της εθνικής κυριαρχίας των μικρότερων χωρών δεν έχει την ίδια αξία με τον αντίστοιχο «περιορισμό» της κυριαρχίας των ισχυρών. Και αυτό γιατί καθώς οι ισχυροί ελέγχουν τους κανόνες του παιχνιδιού στην Ε.Ε. ουσιαστικά δεν χάνουν κυριαρχία, αλλά πρακτικά αυτή εξαπλώνεται και επί των υπολοίπων (βλ. «Πολιτική Ενοποίηση της Ευρώπης: Από το όνειρο στον εφιάλτη» <a href="http://enallaktiki-proseggisi.blogspot.gr/2014/05/blog-post_24.html">http://enallaktiki-proseggisi.blogspot.gr/2014/05/blog-post_24.html</a>). Για να λειτουργήσει το νέο αυτό σχήμα, απαιτείται –και η απαίτηση αυτή θα γίνει πιο έντονη αλλά και επίσημη στο κοντινό μέλλον– να υπάρξει μια «ομογενοποίηση» των λαών της Ευρώπης με μέτρα εις βάρος των εθνικών αντίστοιχων χαρακτηριστικών και ιδιαιτεροτήτων προς χάρη της «κοινής Ευρωπαϊκής εθνικής ταυτότητας», ενώ ήδη υπάρχουν φωνές κάποιων που το απαιτούν και στην Ελλάδα και στο εξωτερικό ευθαρσώς. Σε άλλες εποχές το λέγαμε και «κατάκτηση»…<br /> <br /> Αυτές είναι οι τρείς κύριες απειλές που μπορούν από μόνες τους δυνητικά να αποτελέσουν κυριολεκτικά το τέλος του Ελληνισμού. Είναι απειλές που χτυπάνε στη καρδιά όλων των χαρακτηριστικών που μας κράτησαν ζωντανούς σε άλλες δύσκολες ιστορικά περιόδους. Γι αυτό είναι τόσο επικίνδυνες. Δεν είναι οι μοναδικές απειλές, φυσικά. Υπάρχουν και άλλες οι οποίες επικουρικά μπορούν να…«συμβάλουν» αν συμπέσουν σε καίρια χρονικά σημεία της εκδήλωσης των ως άνω κύριων απειλών.<br /> <br /> Το κερασάκι στη τούρτα, βέβαια, είναι η επίκαιρη οικονομική κρίση και το υπέρογκο μη βιώσιμο αέναο και αυτοτροφοδοτούμενο χρέος μας, που εφόσον δεν βρεθεί μια ουσιαστική λύση, θα αποτελέσει την απαρχή της αποσύνθεσης κάθε είδους και μορφής κυριαρχίας μας σε Ελλάδα αλλά και Κύπρο. Μπορεί αυτό να μην δύναται από μόνο του να σημάνει οριστικά το τέλος μας, όμως, λειτουργεί ενισχυτικά και συνδυαστικά με όλα τα προαναφερθέντα. Και δεν σκοπεύω καν να αναφερθώ στην ύπαρξη της εδαφικής απειλής από την Τουρκία και την στρατηγική περικύκλωση που υφιστάμεθα μέσω πρωτίστως της Αλβανίας και δευτερευόντως των Σκοπίων και της Βουλγαρίας, με την μεγάλη επιρροή της τουρκικής μειονότητας στα εδάφη της τελευταίας. Ούτε θα αναφερθώ στο πόσο χειροτερεύει τα πράγματα η κατάσταση που επικρατεί στη Θράκη. Αυτά τα αφήνω για την ανάλυση του σκεπτόμενου αναγνώστη…<br /> <br /> Στη στροφή του 19^ου αιώνα υπήρχε μια χώρα ισχυρή με αξιοσημείωτο διπλωματικό, οικονομικό και στρατιωτικό εκτόπισμα στο τότε ευρωπαϊκό, αν όχι και στο διεθνές, γίγνεσθαι: η Πρωσία. Εδώ και πάνω από 80 χρόνια η χώρα αυτή δεν υπάρχει, ούτε κανένας πραγματικά αυτοπροσδιορίζεται πλέον εθνικά σαν «Πρώσος». Η στροφή του επόμενου αιώνα θα βρει τον κόσμο, μετά από πλέον των 4.000 ετών, με τους Έλληνες υπό εξαφάνιση, καθώς είναι ζήτημα αν στον ελλαδικό χώρο θα έχουν μείνει 1.500.000 πολίτες ελληνικής καταγωγής, με πολύ υψηλό μέσο όρο ηλικίας, και στον υπόλοιπο κόσμο πολύ κάτω των 5.000.000 σκόρπιοι στα διάφορα σημεία της Υφηλίου και συνεχώς αφομοιούμενοι. Η κατάσταση αυτή, φυσικά, δεν θα μπορεί να είναι αναστρέψιμη. Με τα μαθηματικά, βλέπετε, δεν μπορεί να τα βάλει κανείς…<br /> <br /> Περάσαμε πάρα πολλά, καταφέραμε απίθανα πράγματα και αντέξαμε πολύ περισσότερο από άλλους λαούς και αυτοκρατορίες. Δυστυχώς, έλαχε στη γενιά μας να είμαστε από τις τελευταίες φουρνιές Ελλήνων και στη γενιά των εγγονών μας να δουν στα βαθιά τους γεράματα το οριστικό τέλος αυτού του Έθνους. Κάποτε θα γινόταν κι αυτό όπως σε τόσους άλλους: Μεσοποτάμιοι, Καρχιδόνιοι, Αζτέκοι, Ίνκας, Μάγια για να αναφέρουμε μερικούς. Κάποτε θα ερχόταν η σειρά μας να χαθούμε κι εμείς μετά από τόσες φορές που τη γλυτώσαμε «παρά τρίχα» από Πέρσες, Ρωμαίους, Φράγκους, Γότθους, Τουρκοκρατία, Βαλκανικούς Πολέμους, Μικρασιατική Καταστροφή, Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο κτλ….<br /> <br /> *    <em>Ο Παναγιώτης Α. Καράμπελας είναι Στρατηγικός και Πολιτικός Αναλυτής με εξειδίκευση στην Διαχείριση Κρίσεων, συνεργάτης του Ελληνικού Κέντρου Ευρωπαϊκών και Διεθνών Αναλύσεων (ΕΛ.Κ.Ε.Δ.Α.).</em><br /> <a href="http://defencenews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Δημογραφικό: Το μέγιστο Εθνικό θέμα

Είχα πολλούς ενδοιασμούς για το αν θα έπρεπε να γράψω ή όχι αυτό το άρθρο και δεν θα σας κρύψω ότι η απόφασή μου ήταν να μην το κάνω. Ο λ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Γερμανοί προκαλούν! "Πληρώσαμε αποζημιώσεις βάζοντας την Ελλάδα στην Ευρώπη"!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfPbBN3762zvVGpcA4B8MF8Eu5uNdpYaYpEnzw_wVLU_SthlI_nH5kTQk7JR5qxc12fRB9H82lMKaMAXhavd9KvFJanX3l6uPHSIJfqlo-Z9vgGvLBJ23o11ddLUoHkr9GeUmL8-aJmsy4/s1600/%CE%9F%CE%B9+%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF+%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%BD!.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="366" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfPbBN3762zvVGpcA4B8MF8Eu5uNdpYaYpEnzw_wVLU_SthlI_nH5kTQk7JR5qxc12fRB9H82lMKaMAXhavd9KvFJanX3l6uPHSIJfqlo-Z9vgGvLBJ23o11ddLUoHkr9GeUmL8-aJmsy4/s1600/%CE%9F%CE%B9+%CE%93%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%B1%CE%BD%CE%BF%CE%AF+%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CE%BF%CF%8D%CE%BD!.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Οι Γερμανοί μέσω των ΜΜΕ τους “παίζουν” με τις σκληρές ιστορικές μνήμες αλλά ταυτόχρονα εκφράζουν και μια αγωνία για το θέμα που κατόρθωσαν μόνοι τους να “αναστήσουν” . Ταυτόχρονα με τον σχεδόν πανευρωπαϊκό “αντιγερμανισμό” που αναπτύσσεται ταχύτητα με αποκλειστική ευθύνη της ηγεσίας του Βερολίνου.<br /> <br /> <strong>Το Spiegel λοιπόν κυκλοφορεί με το εξώφυλλο που βλέπετε στη φωτογραφία. </strong><br /> Μια ασπρόμαυρη φωτογραφία με αξιωματικούς Ναζί στην Ακρόπολη, από την περίοδο της γερμανικής Κατοχής, και ανάμεσά τους η Άνγκελα Μέρκελ.<br /> Η καγκελάριος της Γερμανίας εμφανίζεται... έγχρωμη, για να ξεχωρίζει, φορώντας κίτρινο παντελόνι και πράσινο σακάκι.<br /> <br /> Τίτλος του κεντρικού θέματος: “Πώς οι Ευρωπαίοι βλέπουν τους Γερμανούς: Η γερμανική υπερδύναμη”.<br /> <br /> <strong>"To τέταρτο Ράιχ"</strong> αναφέρεται στο άρθρο, ενώ στην εισαγωγή υπάρχει ένα γκράφιτι που παρουσιάζει την Μέρκελ να φέρει μουστάκι. "Η Άνγκελα Μέρκελ με χιτλερικό μουστάκι στο δρόμο για την Αθήνα. Σε ορισμένες χώρες-μέλη ανθούν οι συγκρίσεις με τους ναζί. Οι Γερμανοί επέστρεψαν ως δύναμη, αλλά είναι μια περισσότερο αδύναμη δύναμη, παρα ένας ισχυρός ηγεμόνας στην ευρωπαϊκή ήπειρο", αναφέρει μεταξύ άλλων το άρθρο.<br /> <br /> <strong>Στην ηλεκτρονική έκδοση του Spiegel όμως υπάρχει και μια συνέντευξη του καθηγητή Διεθνούς Δικαίου στο πανεπιστήμιο του Γκέτινγκεν .Μια συνέντευξη στην οποία με …αγωνία ο κ.καθηγητής προσπαθεί να πείσει ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα πολεμικών αποζημιώσεων και αποπληρωμής κατοχικού δανείου προς την Ελλάδα! Φθάνει στο σημείο ο κ.καθηγητής να συνδέει ξεδιάντροπα τα όποια χρήματα αναλογούσαν στην Ελλάδα από την είσοδό της στην ΕΟΚ ακόμη ως ..αποζημιώσεις! Οι Γερμανοί -ακόμη και οι …καθηγητές- φαίνεται ότι έχουν χάσει την επαφή με την πραγματικότητα. </strong><br /> <br /> Ο Γερμανός καθηγητής ακροβατεί επικίνδυνα θεωρώντας την Ευρώπη και την ΕΕ αποκλειστικά γερμανική υπόθεση . Είναι προφανές ότι τέτοιους είδους ακροβαταισμοί και παραλογισμοί δείχνουν ότι υπάρχει πλέον προβληματισμός για την δημόσια απαίτηση που εκφράζεται -κι όχι μόνο από την Ελλάδα- για να ανοίξει σοβαρά πλέον η συζήτηση για όσα η Γερμανία οφείλει να πληρώσει στα κράτη που κατέστρεψε στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /> <br /> Απ΄ αυτή τη άποψη το εξώφυλλο του Spiegel είναι μάλλον χρήσιμο για όλους τους άλλους πλην των Γερμανών.<br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι Γερμανοί προκαλούν! "Πληρώσαμε αποζημιώσεις βάζοντας την Ελλάδα στην Ευρώπη"!

Οι Γερμανοί μέσω των ΜΜΕ τους “παίζουν” με τις σκληρές ιστορικές μνήμες αλλά ταυτόχρονα εκφράζουν και μια αγωνία για το θέμα που κατόρθωσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία: Μοναδική σωτηρία η αύξηση της τιμής υδρογ/θράκων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtVvMOTVsGSfzSK1TB3eeu7WhP-_QMkubWItdr9i36KlTQoazicc9DBYMZ4IkMAofAu-u3pLREeeMP14gERw0R08NVhOxCd9KbzStKF9L9h2lPVsT5X6ulPi9Ho2BFzYU0N5b1dAkDURup/s1600/%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1.+%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CF%83%CF%89%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AF%CE%B1+%CE%B7+%CE%B1%CF%8D%CE%BE%CE%B7%CF%83%CE%B7+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AE%CF%82+%CF%85%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%B3-%CE%B8%CF%81%CE%AC%CE%BA%CF%89%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="370" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjtVvMOTVsGSfzSK1TB3eeu7WhP-_QMkubWItdr9i36KlTQoazicc9DBYMZ4IkMAofAu-u3pLREeeMP14gERw0R08NVhOxCd9KbzStKF9L9h2lPVsT5X6ulPi9Ho2BFzYU0N5b1dAkDURup/s1600/%CE%A1%CF%89%CF%83%CE%AF%CE%B1.+%CE%9C%CE%BF%CE%BD%CE%B1%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CF%83%CF%89%CF%84%CE%B7%CF%81%CE%AF%CE%B1+%CE%B7+%CE%B1%CF%8D%CE%BE%CE%B7%CF%83%CE%B7+%CF%84%CE%B7%CF%82+%CF%84%CE%B9%CE%BC%CE%AE%CF%82+%CF%85%CE%B4%CF%81%CE%BF%CE%B3-%CE%B8%CF%81%CE%AC%CE%BA%CF%89%CE%BD.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Καθώς ο πρόεδρος Πούτιν κοιτάζει στη διεθνή σκηνή θα πρέπει να νιώθει ικανοποιημένος. Η εικόνα στο εσωτερικό της χώρας όμως είναι διαφορετική. Εντός του πρώτου τριμήνου του 2015 η πρόβλεψη για τη ρωσική οικονομία είναι από ζοφερή μέχρι καταστροφική. </strong><br /> <strong><span style="color: maroon;">Του</span> <span style="color: blue;">William E. Pomeranz</span><br /> <span style="color: maroon;">ΠΗΓΗ:</span> <a href="http://blogs.reuters.com/">http://blogs.reuters.com/</a><br /> <span style="color: maroon;">ΑΠΟΔΟΣΗ:</span> <span style="color: blue;">Παντελής Καρύκας</span></strong><br /> Επίσης, ο Πούτιν, παρά τον δυναμισμό του στην Ουκρανία, στο εσωτερικό δείχνει διστακτικός. Επενέβη στις οικονομικές αγορές, αλλά απέφευγε κάθε δομική μεταρρύθμιση.<br /> <strong>Ωστόσο, η ρωσική εξωτερική και εσωτερική πολιτική συνδέονται. Και τα προβλήματα στο εσωτερικό αρχίζουν και ενοχλούν τώρα τον Πούτιν και περιορίζουν τις περιφερειακές και παγκόσμιες φιλοδοξίες τους. </strong><br /> Το οικονομικό πρόγραμμα του Πούτιν πιέζεται από την ανάγκη διατήρησης του ρωσικού δημόσιου τομέα, με όλη την αναποτελεσματικότητά του, μειώνοντας την χρηματοδότησή του κατά μόλις 10%. Η μείωση αυτή έχει γίνει αισθητή, παντού, στον δημόσιο τομέα, πλην της άμυνας. Ακόμα και η διαβόητη ρωσική Υπηρεσία Εσωτερικής Ασφάλειας, οφείλει να ζήσει με λιγότερα χρήματα, παρά τον κίνδυνο κοινωνικής αναταραχής.<br /> <strong>Κατά συνέπεια δεν υπάρχει και κανένα διαθέσιμο πακέτο στήριξης της ρωσικής οικονομίας από το ρωσικό κράτος, πέραν ενός προγράμματος ύψους 35 δισ. δολαρίων, το οποίο όμως, ακόμα, παραμένει στα χαρτιά, όπως ο ίδιος ο Πούτιν έχει παραδεχτεί.</strong><br /> Η πτώση των δημοσιών δαπανών και η συνεπακόλουθη πτώση στον πραγματικό μισθό των δημοσίων υπαλλήλων, έχει επιπτώσεις και στον ιδιωτικό τομέα. Καθημερινά υπάρχουν νέες αναφορές για περικοπές μισθών, απολύσεις και κλείσιμο επιχειρήσεων, ειδικά στον τομέα του λιανικού εμπορίου και των υπηρεσιών.<br /> <strong>Ο Ρώσος καταναλωτής αντιμετωπίζει πρόβλημα λόγω των περικοπών του μισθού του, τον πληθωρισμό και την υποτίμηση του ρουβλιού. Βάσει εκτίμησης ρωσικής τράπεζας, οι Ρώσοι, το 2015, θα ξοδέψουν το ήμισυ των εισοδημάτων τους για τη αγορά τροφίμων. Όλα τα παραπάνω καταδεικνύουν το δομικό πρόβλημα της ρωσικής οικονομίας και την αδυναμία του Πούτιν να το αντιμετωπίσει.</strong><br /> Τον Φεβρουάριο, ο Πούτιν συγκέντρωσε τους κορυφαίους οικονομικούς συμβούλους του, μεταξύ των οποίων και τον πρώην υπουργό Οικονομικών Αλεξέι Κούντριν, για να συζητήσει ενδεχόμενες μεταρρυθμίσεις στη δημόσια διοίκηση, στη διαδικασία επιβολής του νόμου και στο συνταξιοδοτικό .<br /> <strong>Η παρουσία του Κούντριν αποδεικνύει μια πιθανή στροφή του Πούτιν στο εσωτερικό μέτωπο, ακόμα και προς την κατεύθυνση της φιλελευθεροποίησης της οικονομίας. Ακόμα, πάντως, τίποτα δεν έχει προκύψει από τις επαφές αυτές. Αντίθετα, μάλιστα, ο Πούτιν υπέγραψε, στις 10 Μαρτίου, νόμο με τον οποίο μειώνονται τα πρόστιμα σε περιπτώσεις διαφθοράς.</strong><br /> Ούτε όμως οι Ρώσοι καταναλωτές, ούτε οι ξένοι επενδυτές είναι διατεθειμένοι να σώσουν τη ρωσική οικονομία. Προσπαθώντας να διασώσει το σύστημα του κρατικού καπιταλισμού και του κεντρικού ελέγχου, ο Πούτιν είναι απασχολημένος με τη διάθεση του συναλλαγματικού αποθέματος της χώρας, το οποίο το 2014 έπεσε στα 360 δισ. δολάρια.<br /> <strong>Τα αιτήματα χρηματοδότησης όμως εξακολουθούν να καταφθάνουν. Για την κάλυψη της «τρύπας» του προϋπολογισμού του 2015 διατέθηκαν 50 δισ. δολάρια από τα αποθεματικά εκτάκτου ανάγκης, ενώ πιθανότατα επιπλέον χρηματοδότηση θα χρειαστεί και το 2016.</strong><br /> Η Rosneft, η ρωσική εταιρεία πετρελαίων και η Gazprom η εταιρεία φυσικού αερίου, ζήτησαν χρηματοδότηση 21 και 3,2 δισ. δολαρίων, αντίστοιχα, την στιγμή που ο τραπεζικός τομέας παραμένει ευάλωτος. Η Κριμαία, επίσης, απαιτεί πόρους και κανείς, μέχρι στιγμής, δεν έχει προθυμοποιηθεί να καλύψει τα ελλείμματα των περιφερειακών κυβερνήσεων, τα οποία έχουν αγνοηθεί στους σχεδιασμούς του Κρεμλίνου.<br /> <strong>Η μοναδική σωτηρία είναι η αύξηση της τιμής των υδρογονανθράκων. Το πότε όμως και πόσο γρήγορα θα συμβεί κάτι τέτοιο, παραμένει άγνωστο. Ο Πούτιν, κατά πάσα πιθανότητα, θα κατορθώσει να επιβιώσει από την ύφεση, καθώς δεν υπάρχει αντιπολίτευση. Όμως, χωρίς δομικές μεταρρυθμίσεις, η ρωσική οικονομία θα παραμείνει στάσιμη.</strong><br /> Υπάρχει ένα ακόμα λογαριασμός που πρέπει να πληρωθεί, αυτός της Ουκρανίας. Ο πόλεμος στην Αν. Ουκρανία μπορεί να έχει σταματήσει όμως η τελική συμφωνία τερματισμού του, ακόμα είναι μακριά.<br /> <strong>Το Κίεβο δεν βιάζεται να παραχωρήσει μια μορφή αυτονομίας στην περιοχή, ή να αρχίσει να καταβάλει ξανά μισθούς και συντάξεις στις περιοχές του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ. Οι πληρωμές έχουν διακοπεί από την στιγμή που οι περιοχές αυτές δεν βρίσκονται υπό τον έλεγχο του Κιέβου. </strong><br /> Ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Λαβρόφ απαιτεί, τώρα, την άρση των δυτικών κυρώσεων, ως όρο για την επίτευξη τελικής, ειρηνευτικής συμφωνίας. Ακόμα και γίνει έτσι όμως, το Κίεβο δεν θα πληρώσει για την Αν. Ουκρανία. Άρα θα πρέπει να πληρώσει η Μόσχα. Θα πρέπει να πληρώσει για τον εκεί στρατό της και για τα έξοδα των δύο «δημοκρατιών» του Ντονέτσκ και του Λουχάνσκ.<br /> <strong>Ο Πούτιν μπορεί να προχωρήσει τις διαπραγματεύσεις, αναζητώντας παράλληλα εκμεταλλεύσιμες αδυναμίες στα κράτη που ψήφισαν τις εναντίον του κυρώσεις. Παρόλα αυτά, χωρίς μια νέα επιτυχία στη εξωτερική πολιτική, η Ρωσία, σταδιακά, θα προσδιορίζεται από την αναποτελεσματική της οικονομία. </strong><br /> Η αυξανόμενη ανησυχία αντανακλάται στις τελευταίες δημοσκοπήσεις, όπου το 82% των Ρώσων θεωρούν τον πληθωρισμό ως το σοβαρότερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα. Ένα ποσοστό 55% θεωρεί, επίσης, πως η ρωσική κυβέρνηση δεν έχει πράξει αρκετά για να αντιμετωπίσει τον πληθωρισμό και την πτώση των εισοδημάτων.<br /> <!-- /metas --> <br /> <strong>Η προσάρτηση της Κριμαίας, ξεκάθαρα, απέσπασε την προσοχή του ρωσικού λαού από τα οικονομικά προβλήματα. Η «απελευθέρωση» του Ντεμπαλτσέβε, όμως, όχι. Ο Πούτιν δεν μπορεί, πλέον, να μην προωθήσει εσωτερικές αλλαγές. Αυτές όμως θα εξελιχθούν, σταδιακά, στη μεγαλύτερη αδυναμία του. </strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ρωσία: Μοναδική σωτηρία η αύξηση της τιμής υδρογ/θράκων

Καθώς ο πρόεδρος Πούτιν κοιτάζει στη διεθνή σκηνή θα πρέπει να νιώθει ικανοποιημένος. Η εικόνα στο εσωτερικό της χώρας όμως είναι διαφορε...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ιστορικό βάθος και οι προοπτικές των σινο-ρωσικών σχέσεων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhITEu-G99lzjTPqk0A2q3R_CaBHM24mI85D79-jpAHpXfA-fbxG_fRyZ8J21DR9Fuf2cEjDKJeVXhDkfBIa5HP7SsqfCULjZhPhBCnL_VkssLqzgC3mz67hKmUIhikYq2EMf0U3fDtpJ4W/s1600/%CE%A4%CE%BF+%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C+%CE%B2%CE%AC%CE%B8%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%BF%CE%B9+%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BF%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82+%CF%84%CF%89%CE%BD+%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD+%CF%83%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="370" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhITEu-G99lzjTPqk0A2q3R_CaBHM24mI85D79-jpAHpXfA-fbxG_fRyZ8J21DR9Fuf2cEjDKJeVXhDkfBIa5HP7SsqfCULjZhPhBCnL_VkssLqzgC3mz67hKmUIhikYq2EMf0U3fDtpJ4W/s1600/%CE%A4%CE%BF+%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%B9%CE%BA%CF%8C+%CE%B2%CE%AC%CE%B8%CE%BF%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CE%BF%CE%B9+%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BF%CF%80%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82+%CF%84%CF%89%CE%BD+%CF%83%CE%B9%CE%BD%CE%BF-%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD+%CF%83%CF%87%CE%AD%CF%83%CE%B5%CF%89%CE%BD.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Η «ανατολική στροφή» του Πούτιν, που εκδηλώθηκε έπειτα από την ανοιχτή πλέον αντιπαράθεσή του με τις ΗΠΑ και με αφορμή τα τεκταινόμενα στην Ουκρανία, έχει ως βασικό πυρήνα και προϋπόθεση της επιτυχίας της την επίτευξη του άξονα Ρωσσίας-Κίνας.</strong><br /> <span style="color: blue;"><strong>Του ΣΩΤΗΡΗ ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΥ</strong></span><br /> <span style="color: maroon;"><strong>(Διδάκτωρ Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου & Πτυχιούχος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων του Κιέβου, <a href="http://sotiriosdemopoulos.blogspot.gr/">http://sotiriosdemopoulos.blogspot.gr/</a>)</strong></span><br /> Από την επιτυχία αυτού του στρατηγικού στόχου της Μόσχας <strong>θα εξαρτηθεί, εν πολλοίς, η δυνατότητά της να παραμείνει παγκόσμιος ανταγωνιστικός πόλος,</strong> ποιοι θα είναι οι νέοι διεθνείς συσχετισμοί δυνάμεων αλλά και η τύχη της ίδιας της παγκοσμιοποίησης με τη μορφή που αναπτύχθηκε ως σήμερα.<br /> Ως εκ τούτου, η σινο-ρωσσική συνεργασία, οι πρόσφατες <strong>ενεργειακές και εμπορικές συμφωνίες-μαμούθ,</strong> η στήριξη της Κίνας στις κινήσεις της Μόσχας σε Κριμαία και ανατολική Ουκρανία, έχουν μπει στο μικροσκόπιο της διεθνούς κοινότητας. Το βασικό ερώτημα που τίθεται από όλους είναι,<strong> εάν τελικά η αναθέρμανση της σχέσης των δύο γιγάντων μπορεί να έχει συνέχεια</strong> και ως που.<br /> Στους δυτικούς αναλυτές επικρατεί η άποψη ότι εδώ πρόκειται για μια «λυκοφιλία» -<strong>το περιοδικό «Economist» χρησιμοποίησε τον όρο «frenemies»,</strong> δηλαδή φίλοι-εχθροί- που δεν μπορεί να αντέξει στο χρόνο. Και αυτό διότι τα συμφέροντα τους είναι <strong>σε μεγάλο βαθμό αποκλίνοντα</strong>. Άλλωστε, το Πεκίνο ακολουθεί ανέκαθεν μια εξωτερική πολιτική που δεν το ταυτίζει με καμία άλλη δύναμη.<br /> <br /> <strong>Στη Δύση θεωρούν ότι, αργά ή γρήγορα, οι δύο χώρες θα έλθουν σε αντιπαράθεση, όπως συνέβη και στο παρελθόν. </strong>Μια τέτοια ανάγνωση ασφαλώς δεν είναι άτοπη καθώς έχει<strong> ψήγματα αλήθειας</strong>. Η πραγματικότητα, όμως, είναι <strong>περισσότερο σύνθετη,</strong> καθώς οι σχέσεις μεταξύ των δύο λαών δεν είναι πρόσφατες και δεύτερον η συνεργασία τους έχει ως υπόβαθρο πολλά κοινά ζωτικά συμφέροντα τόσο στο οικονομικό πεδίο όσο και σε αυτό της γεωστρατηγικής τους ισχύος.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Ιστορικό των σινο-ρωσσικών σχέσεων</strong></span><br /> <strong>Οι πρώτες επίσημες επαφές μεταξύ Ρώσσων και Κινέζων εκκινούν από τον 17ο αιώνα, </strong>καθώς η Ρωσσία επεκτείνεται προς τη Σιβηρία και τη σημερινή άπω ρωσσική Ανατολή. Με τη συνθήκη του Νερτσίνσκ το 1689 οριοθετήθηκαν για πρώτη φορά κοινά σύνορα. Να σημειωθεί ότι την ίδια στιγμή η μόνη ευρωπαϊκή δύναμη που είχε διπλωματικές σχέσεις με τους Κινέζους ήταν το Βατικανό.<br /> <strong>Οι εμπορικές ανταλλαγές μεταξύ Ρώσσων και Κινέζων ξεκινούν οργανωμένα με τη συνθήκη της Κιάχτα το 1727 και μια ρωσσική εκκλησιαστική αποστολή εγκαθίσταται στο Πεκίνο.</strong> Η επιτυχία αυτή ανήκει στον Μεγάλο Πέτρο, που αν και προσανατολισμένος στον εκδυτικισμό της χώρας του, αντιλαμβάνεται καθαρά τα συμφέροντα που έχει στην ανατολή. Οι σχέσεις τους θα διαταραχθούν όταν, μετά τους πόλεμους του οπίου και κατά την εξέγερση Ταϊπίνγκ, η Αγία Πετρούπολη θα βρει την ευκαιρία το 1860 να προσαρτήσει την περιοχή του Αμούρ.<br /> <strong>Το 1897, η Ρωσσία, αφού είχε στηρίξει την Κίνα στον πόλεμο με την Ιαπωνία, επέβαλε στην παρηκμασμένη αυλή των Μαντσού να της παραχωρήσει την ναυτική βάση του Πορτ Άρθουρ.</strong> Ήταν εύλογο, επομένως, στην αντιαποικιακή «Εξέγερση των Πυγμάχων» (Μπόξερ) το 1900, που σήμανε και την αρχή του τέλους για την αυτοκρατορική Κίνα, να βρεθούν στο στόχαστρο και οι Ρώσσοι. Τη χρονιά αυτή ρωσσικός στρατός κατέλαβε για ένα διάστημα την Μαντσουρία με σκοπό την καταστολή της εξέγερσης και την εξασφάλιση των ρωσσικών συμφερόντων.<br /> <div style="text-align: left;"> <strong><i><span style="color: #444444;">Μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, θα σημειωθεί ριζική αλλαγή στην αντιμετώπιση της Κίνας εκ μέρους της κομμουνιστικής Ρωσσίας. Με όχημα τη διεθνιστική ιδεολογία του κομμουνισμού, αλλά με σαφείς γεωπολιτικούς σχεδιασμούς, ο Λένιν έκανε τη δική του «στροφή προς την ανατολή». Έτσι, αντιμετώπιζε τη δυτική πίεση και κρατούσε ενωμένη την αχανή πολυεθνική και πολυθρησκευτική αυτοκρατορία που «κληρονόμησε». </span></i></strong></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #003366;"><strong><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/04/russia-china.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-100841" height="237" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/04/russia-china.jpg" title="russia-china" width="400" /></a></strong></span></div> <strong>Οι μπολσεβίκοι ακύρωσαν όλες τις αποικιοκρατικές συμφωνίες της προηγούμενης περιόδου με την Κίνα, και έγιναν οι σημαντικότεροι υποστηρικτές του εθνικιστικού κινήματος</strong> του Σουν Γιατ Σέν και της κυβέρνησης αργότερα του «Κουο Μιν Τάνγκ» (Εθνικό Κόμμα) στη Ναντσίγκ. Στήριξη που <strong>συνεχίστηκε </strong>ακόμη και όταν ο Τσιάγκ Καϊσέκ καταδίωξε ανηλεώς τους κομμουνιστές.<br /> <strong>Μετά την νίκη των Κινέζων κομμουνιστών και την ίδρυση της κομμουνιστικής Κίνας το 1949, υπό την ηγεσία του Μάο Τσε Τουνγκ, οι σχέσεις Μόσχας-Πεκίνου θα καταστούν στενές, δημιουργώντας δέος στη Δύση -ήδη με τον πόλεμο στην Κορέα- από την ανάδυση του γιγαντιαίου κομμουνιστικού άξονα.</strong> Οι φόβοι αυτοί τελικά δεν θα επαληθευθούν. Αντιθέτως, το 1960 οι δύο χώρες θα χωρίσουν τους δρόμους τους. Ο Μάο θεωρούσε ότι οι Ρώσσοι δεν τον βοήθησαν αρκετά ώστε να ανακαταλάβει την Ταϊβάν, δεν του έδωσαν πυρηνικά όπλα και επεδίωκαν να επιβληθούν στη χώρα του, η οποία είχε και αρχαιότερο πολιτισμό και πολύ μεγαλύτερο πληθυσμό.<br /> <strong>Η αντιπαράθεση πήρε σύντομα χαρακτήρα ανοιχτής εχθρότητας. Κατά την «Πολιτιστική Επανάσταση» οι αντιφρονούντες που συλλαμβάνονταν κατηγορούνταν ως σοβιετικοί πράκτορες.</strong> Η όξυνση μεταξύ των δύο κρατών έφθασε στο αποκορύφωμά της το 1969, με σοβαρή στρατιωτική εμπλοκή στη συνοριακή τους γραμμή. Και οι δύο προσπάθησαν τότε να προσεταιρισθούν για αντίβαρο τις ΗΠΑ. Στο σοβιετικό φόβο έγκειται και η, ανατρεπτική για τα ως τότε δεδομένα, πολιτική του «πιγκ-πογκ» που θα φέρει εγγύτερα Ουάσιγκτον και Πεκίνο.<br /> <strong>Μετά το θάνατο του Μάο, και την έλευση του εκσυγχρονιστή Τεν Ξιάο Πιγκ στην ηγεσία του ΚΚΚ, οι σινο-ρωσσικές σχέσεις θα σταθεροποιηθούν σημαντικά.</strong> Ιδιαίτερα μετά τον Γκορμπατσώφ, που αρνήθηκε να συμμετάσχει στις κυρώσεις κατά της Κίνας λόγω των γεγονότων της Τιενανμέν, η προσέγγιση θα γίνει μεγαλύτερη. Κάτι που δεν ανεστάλη ούτε κατά την περίοδο του δυτικόστροφου Γιέλτσιν. Όχι τυχαία –τίποτε δεν λέγεται τυχαία από τους Κινέζους αξιωματούχους- <strong>ο πρόεδρος Ζεμίν χαρακτήρισε, το 1997, τη Ρωσσία ως τον κύριο στρατηγικό σύμμαχο της Κίνας, σε λόγο του που εκφώνησε στο Χονγκ Κόγκ</strong> –ούτε η πρώην βρετανική αποικία επιλέχθηκε τυχαία.<br /> Ρωσσία και Κίνα ήδη από εκείνη την περίοδο, αν και δεν σχηματίζουν διακριτή συμμαχία, <strong>συντάσσονται στην αντίδρασή τους σε επιθετικές πρωτοβουλίες της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής</strong>: 1998, στο ΣΑ του ΟΗΕ για τον βομβαρδισμό του Ιράκ, 1999 στην επίθεση εναντίον της Γιουγκοσλαβίας, 2003, πάλι για το Ιράκ, και αργότερα στον πόλεμο στη Συρία και στα γεγονότα της Ουκρανίας. Επίσης, από το 2001 συνεργάζονται μέσα από τον Οργανισμό Συνεργασία της Σαγκάης (συστάθηκε το 1996), που στοχεύει στον έλεγχο της Κεντρικής Ασίας, χωρίς τις δυτικές δυνάμεις.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/04/Russia_China_gas.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-100112" height="225" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/04/Russia_China_gas.jpg" title="Russia_China_gas" width="400" /></a><br /> <span style="color: maroon;"><strong>Οι αιτίες της σινο-ρωσσικής προσέγγισης</strong></span><br /> Όπως φαίνεται από την έκθεση των στοιχείων που αναφέρθηκαν, <strong>η πρόσφατη στροφή της Μόσχας δεν συμβαίνει πρώτη φορά στην ιστορία ούτε άρχισε από τον Πούτιν στην παρούσα φάση</strong>. Υφίστανται, επομένως, μια σειρά σοβαροί παράγοντες, που δημιουργούν μια αναπόφευκτη προσέγγιση των δύο χωρών.<br /> Αρχικώς, πρέπει να αναφέρουμε ότι <strong>αυτό που χαρακτηρίζει και τα δύο κράτη είναι ο γεωπολιτικός τους ρεαλισμός αλλά και μια αυτοκρατορική θέαση του κόσμου</strong>. Η αίσθηση της συνέχειας διέπει την αντίληψη των κρατικών τους ελίτ και λειτουργούν σε μεγάλο πολιτισμικό βάθος και παγκόσμιο εδαφικό ορίζοντα. <strong>Παρά τις όποιες διαφορές τους, που είναι πολλές, αποτελούν κέντρα ευρύτερων Πολιτισμών. Με αυτά τα χαρακτηριστικά, εύλογο είναι να μην αποδέχονται εύκολα δεύτερο ρόλο σε έναν μονοπολικό κόσμο.</strong> Η σύγκλιση λοιπόν που παρατηρείται σε κινήσεις που τείνουν να αμφισβητήσουν ή και να εκθρονίσουν τον παγκόσμιο ηγεμόνα από τη θέση του, δηλαδή τις ΗΠΑ, είναι απόλυτα φυσιολογική.<br /> <strong>Πολύ περισσότερο, που από την Ουάσιγκτον ασκείται μόνιμη πίεση για τα φαινόμενα πολιτικού αυταρχισμού και παραβίασης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που σημειώνονται στα δύο κράτη.</strong> Είναι πράγματι αλήθεια ότι και οι δύο έχουν προσαρμόσει την πολιτική τους λειτουργία στις ανάγκες των διαδικασιών της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, χωρίς να αποδεχθούν -σε διαφορετικό βαθμό, καθώς η Κίνα παραμένει μονοκομματική- τους όρους της φιλελεύθερης δημοκρατίας. <strong>Βέβαια, αυτό που μπορεί στον δυτικό πολίτη να φαντάζει οξύμωρο ή και απωθητικό επέτρεψε και στις δύο χώρες να αναδυθούν οικονομικά –η Κίνα το 2016 αναμένεται να ξεπεράσει την οικονομία των ΗΠΑ- χωρίς να εκπέσουν στο χάος και στην διάλυση. </strong><br /> <strong><br /> </strong> <br /> <div style="text-align: left;"> <strong><i><span style="color: #444444;">Επιπλέον, η απειλή από την αμερικανική πολιτική έχει οξύτερα χαρακτηριστικά. Την Ρωσσία, ως γνωστόν, με έναν νέο «ψυχρό» πόλεμο την εκτοπίζει όχι μόνον από την Ευρώπη, αλλά ακόμη και από την ουκρανική αυλή της και της γονατίζει την οικονομία μέσω των κυρώσεων και της πτώσης των τιμών του πετρελαίου, που σαφώς υποθάλπει. Αλλά εκνευρίζει και το Πεκίνο, με τις στρατιωτικές ασκήσεις που κάνει στον Ειρηνικό, την φιλική στάση προς την Ιαπωνία, την υποστήριξη σε αντικαθεστωτικά κινήματα σαν αυτό της «ομπρέλας» στο Χονγκ Κόνγκ.</span></i></strong></div> <div style="text-align: left;"> <strong><i><span style="color: #444444;"><br /> </span></i></strong></div> Ένας ακόμη καθοριστικός παράγων που επιβάλλει τη συνεργασία των δύο είναι ασφαλώς και <strong>ο έλεγχος της Κεντρικής Ασίας. Η περιβόητη «heartland» συνιστά πάντοτε χώρο τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας, όπως έδειξε και η ιστορική εμπειρία του «Great Game».</strong> Αν και θα ανέμενε κάποιος ότι ακριβώς εκεί θα εκδηλωνόταν η μέγιστη αντιπαράθεση μεταξύ των δύο, εντούτοις, υπάρχει συνεννόηση με σκοπό<strong> να εκτοπίσουν τη δυτική, και πρωτίστως αμερικανική, επιρροή</strong> από μια ζώνη που εκτείνεται από την Μογγολία και φθάσει έως τις ακτές της Κασπίας θάλασσας.<br /> Παράλληλα, <strong>εγγύτερα τους φέρνει ο κοινός αγώνας ενάντια στα ισλαμιστικά κινήματα</strong>. Για την Κίνα το κίνημα των τουρκογενών Ουιγούρων, στο πρώην ανατολικό Τουρκεστάν και νυν Ξινγιάνγκ, είναι το πιο επίφοβο λόγω και της τρομοκρατικής του δράσης. Έτσι, Ρωσσία και Κίνα μοιάζουν τους ρόλους: μεγάλη οικονομική διείσδυση του Πεκίνου, στρατιωτική, ενεργειακή, πολιτική πρωτοβουλία της Μόσχας.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Russia_China_Locator.png"><img alt="" class="aligncenter size-large wp-image-97929" height="184" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Russia_China_Locator-1024x473.png" title="Russia_China_Locator" width="400" /></a><br /> <strong>Πέρα, όμως από τον κοινό «εχθρό» τα δύο κράτη, με κοινά σύνορα 4.000 χλμ., έχουν κοινά μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.</strong> Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, ενώ με την Ε.Ε., που παραμένει ως σύνολο ο κύριος εμπορικός εταίρος της Ρωσσίας (263,3 δις δολ.), σημειώνεται πτωτική τάση -3,2% στον όγκο των εμπορικών συναλλαγών, με την Κίνα είναι ανοδική 3,4%. Σημειώνεται πως για το 2013 ο όγκος αυτός έφθασε τα 89 δις. δολ., ενώ για το πρώτο μισό του 2014 ήταν 59,1 δις. δολ. Αναμενόταν δε να ξεπεράσει στο τέλος του έτους το όριο των 100 δις. με τον πήχη για το 2020 να έχει μπει στα 200 δις.<br /> <strong>Το σπουδαιότερο κομμάτι των εμπορικών σχέσεων αφορά οπωσδήποτε την κατασκευή αγωγών φυσικού αερίου από τη Ρωσσία προς την Κίνα, η οποία διψά για ενεργειακούς πόρους. </strong>Βάσει δύο συμφωνιών του περασμένου έτους, η Ρωσσία θα τροφοδοτεί την Κίνα για 30 έτη με 38 δις. κ.μ. ετησίως με αγωγό από την ανατολική Σιβηρία που θα στοιχίσει 80 δις δολ., και με άλλα 30 δις κ.μ. από τη δυτική Σιβηρία, που πριν την αντιπαράθεση με την Δύση προγραμματίζονταν να κατευθυνθούν προς την Ευρώπη.<br /> <strong>Οι συμφωνίες αυτές έγιναν με δυσμενείς για τους Ρώσσους όρους</strong> (η πρώτη υπογράφηκε έπειτα από 10 χρόνια συνομιλιών), ακριβώς γιατί έπρεπε να σπάσουν το δυτικό αποκλεισμό κερδίζοντας τη συναίνεση των Κινέζων, οι οποίοι με τη σειρά τους το εκμεταλλεύθηκαν στο έπακρο.<br /> <strong>Συνεργασία υπάρχει και στο στρατιωτικό τομέα.</strong> Το 2013, οι εξαγωγές της Ρωσσίας στη Κίνα σε οπλικά συστήματα και εν γένει στρατιωτικό υλικό έφθασαν το 1,8 δις δολ, ή το 11,5% του συνόλου των εξαγωγών τέτοιου τύπου. Επίσης, συμφωνήθηκε η πώληση υποβρυχίων, απαραίτητων για τις επιχειρήσεις της Κίνας στον Ειρηνικό και πυραύλων S-400.<br /> <!-- /metas --> <br /> <strong>Οι επί μέρους συμφωνίες μεταξύ Πούτιν και Σι, και εν γένει Μόσχας-Πεκίνου για το 2014, είναι δεκάδες και σε όλους σχεδόν τους τομείς, γεγονός που αποδεικνύει τη αποφασιστικότητά τους για στενότερη συνεργασία. Ταυτόχρονα, όμως, είναι βέβαιο ότι, κάπου στο βάθος, επιβιώνουν ακόμη σκιές και καχυποψία. </strong>Ωστόσο παρά τις προσδοκίες της Δύσης είναι απίθανο με τις συγκεκριμένες πολιτικές ηγεσίες στις δύο πρωτεύουσες να έχουμε επανάληψη αυτού που συνέβη τη δεκαετία του 1960.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το ιστορικό βάθος και οι προοπτικές των σινο-ρωσικών σχέσεων

Η «ανατολική στροφή» του Πούτιν, που εκδηλώθηκε έπειτα από την ανοιχτή πλέον αντιπαράθεσή του με τις ΗΠΑ και με αφορμή τα τεκταινόμενα στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Noble Energy: "Ενεργειακός παράδεισος η Ανατολική Μεσόγειος"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsgJPMKZSxAtF_P3RIzdTAbikCjxk_MO1oezd9epMS0BK4ZFSLJQK6srR49Pljky2N5nCzH2IbgZjpejDDpHCKeyK3SJ_DK0hlT6ntwRwLJLERB7FcL4jwOD-oRRDprzcI6SBbI9AzVH5k/s1600/Noble+Energy.+%CE%95%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%82+%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%BF%CF%82+%CE%B7+%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%9C%CE%B5%CF%83%CF%8C%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="406" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsgJPMKZSxAtF_P3RIzdTAbikCjxk_MO1oezd9epMS0BK4ZFSLJQK6srR49Pljky2N5nCzH2IbgZjpejDDpHCKeyK3SJ_DK0hlT6ntwRwLJLERB7FcL4jwOD-oRRDprzcI6SBbI9AzVH5k/s1600/Noble+Energy.+%CE%95%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%82+%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%AC%CE%B4%CE%B5%CE%B9%CF%83%CE%BF%CF%82+%CE%B7+%CE%91%CE%BD%CE%B1%CF%84%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%BA%CE%AE+%CE%9C%CE%B5%CF%83%CF%8C%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%BF%CF%82.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Επιμέλεια <strong>ΛΟΥΚΑΣ ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ</strong><br /> <br /> <strong>Ενώ η Noble Energy ,η εταιρία που κάνει τις γεωτρήσεις στην Κύπρο, ανακηρύσσει το αμέσως επόμενο διάστημα εμπορεύσιμο το κοίτασμα ''Αφροδίτη'' ,  ο Διευθυντής της εταιρίας στη Κύπρο κ .Tomich βλέπει σημαντική πετρελαϊκή δυναμική στην περιοχή του Λεβάντε σε ομιλία του για το φυσικό αέριο στην Αν. Μεσόγειο. </strong><br /> <br /> <br /> Σε ομιλία του σε Συνέδριο στην Λευκωσία ο  κ Τόμιτς υπογράμμισε την ανάγκη αύξησης της ερευνητικής δραστηριότητας στην<strong> περιοχή του Λεβάντε</strong>, προκειμένου να διαπιστωθεί με μεγαλύτερη ακρίβεια η έκταση των κοιτασμάτων της. «Εξάλλου στα ανοιχτά της Κύπρου και του Ισραήλ με τις εκτεταμένες επιτόπιες έρευνες κάναμε μια καλή αρχή», είπε ο κ. Τomich.<br /> <br /> <br /> Ο  Διευθυντής της εταιρίας στη Κύπρο υποσχέθηκε ότι «υπάρχει η δυνατότητα για ένα λαμπρό μέλλον στην Ανατολική Μεσόγειο» και εξήγησε ότι από τον εντοπισμό του κοιτάσματος Tamar στο Ισραήλ, πραγματοποιούνται την τελευταία 6ετία σημαντικές ερευνητικές εργασίες, στο θαλάσσιο χώρο του Λεβάντε, όπου βρέθηκαν τα τελευταία χρόνια κοιτάσματα φυσικού αερίου. Διευκρίνισε επίσης ότι «παίρνει χρόνια η έρευνα σε αρκετές περιοχές και δεν αναμένεται η “περιοχή του Λεβάντε” να αποτελέσει εξαίρεση».<br /> <br /> Πρόσθεσε επίσης, ότι η εταιρία του, η Noble Energy, αναμένει να διερευνηθεί ένα μεγαλύτερο πεδίο. <br /> <br /> «Κακομάθαμε πραγματοποιώντας ποικίλες μεγάλες έρευνες στο Ισραήλ. Οι προσδοκίες σε αυτό τον κόσμο πηγαίνουν παραπέρα» τόνισε ο κ. Tomich, ολοκληρώνοντας την ομιλία του.<br /> <br /> <strong>Για το κοίτασμα ''Αφροδίτη''</strong><br /> <br /> Ολα αυτά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, συνδέονται με την  προηγηθείσα συνάντηση αντιπροσωπείας της εταιρείας Noble με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.Σύμφωνα με τον Κύπριο Υπουργό Ενέργειας, Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, κ. Γιώργο Λακκοτρύπη,  «η εταιρεία ενημέρωσε τον Πρόεδρο για τους σχεδιασμούς της για την κατάθεση ενός σχεδίου ανάπτυξης του κοιτάσματος Αφροδίτη και την ανακήρυξη του κοιτάσματος ως εμπορεύσιμου, εντός των επόμενων λίγων εβδομάδων».<br /> <br /> Για την Κυπριακή πλευρά η συνάντηση αυτή όπως και η <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> του Προέδρου Αναστασιάδη και του Αντιπροέδρου της Noble Εnergy κ. Keith Elliott προχθές, <a href="http://www.onalert.gr/tags/"></a> είναι πολύ σημαντικά γεγονότα διότι θα είναι η πρώτη φορά που ως χώρα θα περάσει, όπως είπε ο κ Λακκοτρύπης, από το στάδιο της έρευνας για υδρογονάνθρακες στο στάδιο της ανάπτυξης και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.Ερωτηθείς αν η ανακήρυξη του κοιτάσματος ως εμπορεύσιμου συνεπάγεται εξαγωγή του φυσικού αερίου στην Αίγυπτο, ο κ. Υπουργός είπε ότι «η ανακήρυξη του κοιτάσματος ως εμπορεύσιμου στέλλει το μήνυμα στους ξένους αγοραστές ότι έχουμε φυσικό αέριο προς πώληση. Αυτό σημαίνει ότι (το φυσικό αέριο) μπορεί να είναι και προς εξαγωγή είτε και προς την Κύπρο είτε ένα συνδυασμός αυτών, κάτι που είναι και η πρόθεση μας».<br /> <br /> <strong>Περήφανοι για την συνεργασία Κύπρου - Noble Εnergy</strong><br /> Αλλά και από την πλευρά της  Noble Εnergy έδωσε το στίγμα ο κ Τόμιτσ όπως προαναφέραμε, ενώ ειδικότερα για την Κύπρο είχε προηγηθεί , ο αντιπρόεδρος της εταιρίας κ. Κιθ Έλιοτ, που έχει δήλωσε ότι «εμείς στη Noble Energy είμαστε περήφανοι που έχουμε την κυπριακή κυβέρνηση ως συνεργάτες μας».Πρόσθεσε δε ότι η όλη προσπάθεια είναι «να πάρουμε το κοίτασμα "Αφροδίτη" σε μια νέα φάση της εκμετάλλευσης και αυτό είναι κάτι στο οποίο προσβλέπαμε εδώ και καιρό και αποτελεί μια τεράστια ευκαιρία που ελπίζουμε να φέρει ευημερία στον κυπριακό λαό, στην κυπριακή κυβέρνηση και στις άλλες χώρες στην περιοχή».<br /> <strong><br /> Ποια είναι η Λεβάντε</strong><br /> <br /> Να υπενθυμίσουμε εδώ για ιστορικούς λόγους ότι, όπως αναφέρει ο ιστορικός Φίλιπ Μάνσελ, για τον κόσμο της Δυτικής Ευρώπης το Λεβάντε,( Le Levant ή Il Levante), είναι συνώνυμο των χωρών της Ανατολικής Μεσογείου, εκεί δηλαδή όπου ανατέλλει ο ήλιος – από τη γαλλική λέξη levant. Είναι η περιοχή όπου βρίσκονται τα κράτη της Αιγύπτου, του Ισραήλ, του Λιβάνου, της Συρίας, της Τουρκίας και της Ελλάδας, και τα οποία από τον 16ο ως τον 20ό αιώνα αποτελούσαν μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας.<br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Noble Energy: "Ενεργειακός παράδεισος η Ανατολική Μεσόγειος"

Επιμέλεια ΛΟΥΚΑΣ ΛΙΓΟΥΡΙΩΤΗΣ Ενώ η Noble Energy ,η εταιρία που κάνει τις γεωτρήσεις στην Κύπρο, ανακηρύσσει το αμέσως επόμενο διάστημα ...

Διαβάστε την συνέχεια