Η Συρία προς... εξαφάνιση. Erdogan: Εξαλείψτε τους Κούρδους. ΗΠΑ: Μην τους πειράξετε. Απειλές για κυρώσεις.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/6d94b11092b42632010ae76bc7a0cda4_XL.jpg" width="737" /><br /><br /><div>Δεν φεύγει από το όρος Ermon στα υψώματα του Golan το Ισραήλ - Θα μείνουμε για όσο χρειαστεί λέει ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας<br /><br /> Σε κομμάτια… τεμαχίζουν τη Συρία το Ισραήλ και η Τουρκία με την τελευταία – μετά και την εισβολή των Ισραηλινών – να φέρεται να είναι έτοιμη για μια επίθεση μεγάλης κλίμακας κατά των Κούρδων της Συρίας, οι οποίοι ελέγχουν το 25% της συριακής επικράτειας..<br />Πέρα από τα δημοσιεύματα που θέλουν τους Τούρκους να συγκεντρώνουν στρατιωτικές δυνάμεις κατά μήκος της συνοριακής γραμμής, ο πρόεδρος Erdogan έδωσε εντολή για την εξάλειψη όλων των τρομοκρατικών ομάδων, συμπεριλαμβανομένων και των Κούρδων, στη Συρία που τους θεωρεί... προέκταση του ΡΚΚ και άρα τρομοκράτες.<br />Την ίδια στιγμή, οι ΗΠΑ προειδοποιούν την Τουρκία να μην πειράξει τους Κούρδους, βασικούς εταίρους τους στην αντιμετώπιση του ISIS, με Αμερικανούς γερουσιαστές μάλιστα να απειλούν ακόμα και με κυρώσεις την Τουρκία εάν αυτή δεν αποδεχθεί μια κατάπαυση πυρός ανάμεσα στους Σύρους αντάρτες – έχουν τη στήριξη της Άγκυρας – και στους Κούρδους καθώς και τη δημιουργία μιας αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης.<br />Και ενώ Τουρκία και ΗΠΑ συγκρούονται για τα συμφέροντα τους στη Συρία, το Ισραήλ διαμηνύει ότι δεν πρόκειται να φύγει από τα εδάφη που έχει καταλάβει μετά την πτώση του Bashar al Assad… έως ότου βρεθεί μια… αξιόπιστη λύση για την ασφάλεια του Ισραήλ.<br /><br />Η Συρία κινδυνεύει... με εξαφάνιση<br /><br />Η Συρία κινδυνεύει να χάσει την υπόσταση της και ως κράτος υποστηρίζει ο Ρώσος διπλωμάτης και αντιπρόεδρος της πολιτικής Λέσχης Khakimov, Oleg Ozerov.<br />Ο Ozerov εκτιμά ότι η Συρία βρίσκεται στα πρόθυρα εξαφάνισης ως κράτος, όχι μόνο λόγω της αλλαγής του καθεστώτος αλλά κυρίως λόγω της αβεβαιότητας που υπάρχει για το μέλλον της χώρας.<br />«Η Συρία μπορεί να χάσει όχι μόνο την ανεξαρτησία της, αλλά και την κρατική της υπόσταση.<br />Ενδεχομένως, αυτά που βλέπουμε να είναι μόνο η αρχή μιας μεγάλης διαδικασίας.<br />Έχουμε δει πως το Ισραήλ έχει επεκτείνει τα σύνορα του, καταλαμβάνοντας νέα εδάφη στα Υψώματα του Golan» επισήμανε ο Ρώσος διπλωμάτης, υπογραμμίζοντας πως τον ίδιο κίνδυνο αντιμετωπίζουν και άλλα κράτη της ευρύτερης περιοχής της Μέσης Ανατολής.<br /><br />Εντολή Erdogan: Να εξαλειφθούν οι τρομοκράτες<br /><br />Την ανάγκη να εξαλειφθούν όλες οι τρομοκρατικές ομάδες που δρουν στη Συρία επισήμανε ο πρόεδρος της Τουρκίας, Rejep Tayip Erdogan κατά τη διάρκεια επικοινωνίας που είχε με τον καγκελάριο της Αυστρίας, Karl Nehammer.<br />«Ο Πρόεδρος Erdogan είπε ότι η Συρία έχει εισέλθει σε μια περίοδο που ο λαός της θα αποφασίσει για το μέλλον της χώρας.<br />Και είναι ζωτικής σημασίας να εξαλειφθούν όλες οι τρομοκρατικές οργανώσεις, συμπεριλαμβανομένου του Εργατικού Κόμματος του Κουρδιστάν και του Ισλαμικού Κράτους προκειμένου να υπερασπιστεί την εδαφική της ακεραιότητα» υποστήριξε ο Erdogan, όπως αναφέρει σε ανακοίνωση της η τουρκική προεδρία.<br />Επιπλέον, ο Τούρκος πρόεδρος τόνισε ότι οι Σύροι πρόσφυγες αρχίζουν να επιστρέφουν στην πατρίδα τους, σημειώνοντας αυτή η διαδικασία θα εξαρτηθεί από τις συνθήκες διαβίωσης στη χώρα αυτή ενώ υπογράμμισε ότι απαιτείται υποστήριξη από τη διεθνή κοινότητα για την ανάκτηση της Συρίας και των υποδομών της που καταστράφηκαν ως αποτέλεσμα του εμφυλίου πολέμου.<br /><br />Wall Street Journal: Φόβοι ΗΠΑ για άμεση εισβολή Τουρκίας στα εδάφη των Κούρδων<br /><br />Δημοσίευμα της Wall Street Journal υποστηρίζει ότι Αμερικανοί αξιωματούχοι ανησυχούν για το ενδεχόμενο η Τουρκία να εισβάλλει άμεσα στο έδαφος της Συρίας που ελέγχεται από τους Κούρδους.<br />Βάσει του δημοσιεύματος, η Τουρκία και συμμαχικές προς αυτήν πολιτοφυλακές συγκεντρώνουν στρατεύματα κοντά στα σύνορα.<br />Όπως αναφέρεται, καταγράφεται μια σημαντική στρατιωτική συσσώρευση των Τούρκων κοντά στο Kobani, μια πόλη με κουρδική πλειοψηφία στα σύνορα Συρίας - Τουρκίας.<br />Αμερικανοί αξιωματούχοι υπογραμμίζουν πως η συσσώρευση αυτή παραπέμπει στις κινήσεις που γίνονταν το 2019 πριν από την εισβολή στη βορειοανατολική Συρία, ενώ δεν αποκλείεται αυτή να γίνει άμεσα.<br />Το δημοσίευμα υποστηρίζει πως Τούρκοι καταδρομείς, μονάδες πυροβολικού και συμμαχικές πολιτοφυλακές καταλαμβάνουν στρατηγικές θέσεις κατά μήκος των συνόρων.<br />Αν και η Τουρκία στήριξε τους Σύρους αντάρτες και τις δυνάμεις που ανέτρεξαν τον Assad, παρόλο αυτά θεωρεί τους Κούρδους και τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις που ελέγχουν τη βορειοανατολική Συρία – περίπου το 25% της συνολικής επικράτειας της Συρίας – προέκταση του ΡΚΚ και άρα τρομοκρατική οργάνωση.<br />«Εάν η Τουρκία προχωρήσει στην εισβολή της, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές», λέει στην εφημερίδα Κούρδος αξιωματούχος.<br /><br />Επιστολή στον Trump<br /><br />Μάλιστα αναφέρεται πως ο Ilham Ahmet, ανώτερος αξιωματούχος της κουρδικής πολιτικής διοίκησης στη Συρία έγραψε επιστολή στον Trump ζητώντας του να πιέσει τον Erdogan να εγκαταλείψει τα σχέδια του.<br />Σύμφωνα με τον Ahmet, η Τουρκία έχει στόχο να καταλάβει τον έλεγχο του κουρδικού εδάφους πριν από την ορκωμοσία του Trump, αναγκάζοντας έτσι τη νέα κυβέρνηση να αναγνωρίσει την εξουσία της Άγκυρας στην περιοχή.<br />Σημειώνεται ότι οι Κούρδοι έχουν τη στήριξη των ΗΠΑ καθώς συνέβαλαν και εξακολουθούν να συμβάλλουν αποφασιστικά στην αντιμετώπιση του Ισλαμικού Κράτους.<br />ΗΠΑ: Μην πειράξετε τους Κούρδους – Απειλές για κυρώσεις<br /><br />Κατά την πρόσφατη επίσκεψη του στην Τουρκία, ο ΥΠΕΞ των ΗΠΑ Anthony Blinken επαναβεβαίωσε τη στήριξη του στους Κούρδους, διαμηνύοντας πως δεν πρέπει να αλλάξει τίποτα στην ισορροπία του Διεθνούς Συνασπισμού κατά του ISIS.<br />Μάλιστα οι γερουσιαστές Chris Van Hollen (Δημοκρατικός) και Lindsey Graham (Ρεπουμπλικάνος) απειλούν με κυρώσεις τον Erdogan, αν δεν ασκήσει πιέσεις στους Σύρους αντάρτες που υποστηρίζει, έτσι ώστε να συμφωνήσουν σε μια κατάπαυση πυρός με τους Κούρδους.<br />Οι δύο γερουσιαστές υποστήριξαν ότι προτίθενται να καταθέσουν νομοσχέδιο που θα προβλέπει κυρώσεις εάν η Τουρκία δεν αποδεχτεί τους όρους για μια διαρκή κατάπαυση του πυρός και για την δημιουργία αποστρατιωτικοποιημένης ζώνης.<br />«Ενώ η Τουρκία έχει κάποιες νόμιμες ανησυχίες ασφαλείας που μπορούν να αντιμετωπιστούν, αυτές οι εξελίξεις υπονομεύουν την περιφερειακή ασφάλεια και οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν μπορούν να μείνουν με σταυρωμένα τα χέρια» υποστηρίζουν οι γερουσιαστές, τονίζοντας ότι «μετά την πτώση του καθεστώτος Assad, δυνάμεις που υποστηρίζονται από την Τουρκία έχουν εντείνει τις επιθέσεις εναντίον των Σύρων Κούρδων εταίρων μας, απειλώντας για άλλη μια φορά τη ζωτική αποστολή της αποτροπής της επανεμφάνισης του Ισλαμικού Κράτους».<br /><br />H … συνταγή του 2019<br /><br />Οι κυρώσεις που θα προτείνουν οι γερουσιαστές είναι παρόμοιες με αυτές που προβλέπονταν στο αντίστοιχο νομοσχέδιο που είχαν καταθέσει το 2019, το οποίο είχε ως αποτέλεσμα να εξαναγκάσει την Τουρκία και τις δυνάμεις που υποστηρίζονται από αυτήν να προβούν σε μια κατάπαυση του πυρός με τους Κούρδους.<br />Συγκεκριμένα, σε αυτό το νομοσχέδιο προβλέπονταν κυρώσεις κατά ανώτερων Τούρκων αξιωματούχων, συμπεριλαμβανομένου του Erdogan, κατά βασικών τουρκικών τραπεζών, κατά στρατιωτικών συναλλαγών και κατά δραστηριοτήτων στον ενεργειακό τομέα.<br />Τέλος, θα απαγορευόταν η παροχή αμερικανικής στρατιωτικής βοήθειας στην Τουρκία, θα επιβαλλόταν απαγόρευση εισόδου στις ΗΠΑ στα στελέχη της τουρκικής ηγεσίας και θα απαιτούνταν από τις αρμόδιες αμερικανικές υπηρεσίες να συντάξουν έκθεση για τα καθαρά περιουσιακά στοιχεία του προέδρου Erdogan.<br /><img src="https://www.bankingnews.gr/image/555_5.JPG" /><br /><br /></div><div>Δεν φεύγει από τα κατεχόμενα εδάφη το Ισραήλ<br /><br />Και ενώ είναι έτοιμος να ξεσπάσει ένας πόλεμος… συμφερόντων μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας για το 25% της επικράτειας της Συρίας – όσα είναι δηλαδή τα εδάφη που ελέγχουν οι Κούρδοι -, το Ισραήλ διαμηνύει ότι δεν πρόκειται να φύγει από τα εδάφη που έχει καταλάβει στα Υψώματα του Golan και στο όρος Ermon μετά την πτώση του Assad.<br />Μάλιστα ο Ισραηλινός πρωθυπουργός, Benjamin Netanyahu υποστηρίζει πως ο ισραηλινός στρατός θα παραμείνει στα εδάφη αυτά μέχρι να βρεθεί μια αξιόπιστη λύση για την ασφάλεια του Ισραήλ.<br />«Είμαστε εδώ για μια επιχειρησιακή συνάντηση και για να αποφασίσουμε για την ανάπτυξη των ισραηλινών δυνάμεων σε αυτή τη σημαντική τοποθεσία μέχρι να βρεθεί μια άλλη λύση που θα διασφαλίσει την ασφάλεια του Ισραήλ» είπε ο Netanyahu, τονίζοντας ότι η σημασία του Golan για την ασφάλεια του Ισραήλ έχει γίνει «ακόμα πιο σημαντική τα τελευταία χρόνια και ιδιαίτερα τις τελευταίες εβδομάδες. εν μέσω των δραματικών γεγονότων που διαδραματίζονται στη Συρία».<br />«Θα καταλήξουμε στην καλύτερη ρύθμιση που θα διασφαλίσει την ασφάλειά μας» είπε ο Netanuahu σε μια συνάντηση που μετείχαν ο υπουργός Άμυνας, Israel Katz και ο αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Herzi Halevi.<br />Σε δηλώσεις του ο Katz είπε ότι το όρος Ermon είναι «τα μάτια του κράτους του Ισραήλ για τον εντοπισμό κοντινών και μακρινών απειλών», υποστήριξε ότι «θα παραμείνουμε εδώ για όσο χρειαστεί» και τόνισε ότι οι τζιχαντιστές που έχουν τον έλεγχο της Συρίας «παρουσιάζουν μια μετριοπαθή εικόνα, αλλά ανήκουν στις πιο ακραίες ισλαμιστικές φατρίες».<br /><br />Δεν θέλουμε πόλεμο, να φύγει το Ισραήλ από τα Golan<br /><br />Όσον αφορά τις σχέσεις με το Ισραήλ, ο Abu Mohammed al-Golani, ο επικεφαλής των τζιχαντιστών της Hayat Tahrir al-Sham και αδιαμφισβήτητος ηγέτης της Συρίας - πλέον χρησιμοποιεί το κανονικό του όνομα, Ahmed al-Sharaa – υπογράμμισε πως η Συρία δεν θα γίνει εφαλτήριο για επιθέσεις κατά του Ισραήλ και ζήτησε από τον ισραηλινό στρατό να εγκαταλείψει τα εδάφη που κατέλαβε τις τελευταίες ημέρες μετά την πτώση του Assad.<br />Όπως είπε ο al Golani, πλέον δεν συντρέχουν οι λόγοι για την παρουσία των Ισραηλινών στο έδαφος της Συρίας και πέρα από την ουδέτερη ζώνη στο Golan.<br />«Το Ισραήλ απέδωσε τις κινήσεις του στην παρουσία της Hezbollah και των ιρανικών πολιτοφυλακών, αλλά αυτό δεν ισχύει πλέον.<br />Παραμένουμε προσηλωμένοι στη συμφωνία του 1974 και είμαστε έτοιμοι για την επιστροφή των παρατηρητών του ΟΗΕ.<br />Δεν θέλουμε σύγκρουση με το Ισραήλ ή με οποιονδήποτε άλλο και δεν θα επιτρέψουμε να χρησιμοποιηθεί η Συρία ως εφαλτήριο για επιθέσεις.<br />Οι Σύροι χρειάζονται ειρήνη, τα χτυπήματα πρέπει να σταματήσουν και το Ισραήλ πρέπει να υποχωρήσει στις προηγουμένως θέσεις του» είπε ο al Golani, ο οποίος υποστήριξε επίσης ότι είναι ανάγκη να υπάρξει ένα νέο κοινωνικό συμβόλαιο ανάμεσα στο κράτος και στους πιστούς όλων των θρησκειών στη Συρία.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Συρία προς... εξαφάνιση. Erdogan: Εξαλείψτε τους Κούρδους. ΗΠΑ: Μην τους πειράξετε. Απειλές για κυρώσεις.

Δεν φεύγει από το όρος Ermon στα υψώματα του Golan το Ισραήλ - Θα μείνουμε για όσο χρειαστεί λέει ο Ισραηλινός υπουργός Άμυνας  Σε κομμάτια…...

Διαβάστε την συνέχεια

H Ρωσία θα άρει τα ταμπού. Νόμιμος στόχος για εξόντωση η ηγεσία της Ουκρανίας. Σοκ από Βρετανία: Δίκαιη η τρομοκρατία.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/d48edd462b869d7d9c1c3a7489f6c6e1_XL.jpg" width="709" /><br /><br /><div>Θέλουν να παίξουν ένα παιχνίδι τρόμου με τη Ρωσία σε αδύναμη βάση; - Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει...<br /><br />Η δολοφονία του αρχηγού των δυνάμεων ακτινοβολίας, χημικής και βιολογικής άμυνας (RCBD) των ρωσικών ενόπλων δυνάμεων, υποστράτηγου Igor Kirillov, και του βοηθού του θέτει ένα μεγάλο και τολμηρό ζήτημα στις συζητήσεις για το θέμα με ποιον ακριβώς έχει να κάνει η Ρωσία στην σύγκρουση στην Ουκρανία.<br />Μια τρομοκρατική ενέργεια εναντίον ενός από τους υψηλόβαθμους αξιωματικούς του ρωσικού στρατού θέτει τελικά προτεραιότητες στην επιλογή των στόχων στο στρατόπεδο της Ουκρανίας…<br />Αμέσως μετά την είδηση για την έκρηξη ενός σταθμευμένου σκούτερ με ένα κιλό πλαστικό εκρηκτικό, που σκότωσε δύο αξιωματικούς της Ρωσίας, τα δυτικά Μέσα Ενημέρωσης δημοσίευσαν ταυτόχρονα απολύτως πανομοιότυπα άρθρα.<br />Η SBU, οι μυστικές στρατιωτικές υπηρεσίες της Ουκρανίας βρίσκεται πίσω από τη δολοφονία , ο εκπρόσωπος της οποίας το επιβεβαίωσε άμεσα.<br />Ο στρατηγός Igor Kirillov είναι εγκληματίας πολέμου που κατηγορείται για πολυάριθμες υποθέσεις χρήσης χημικών όπλων από τις ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις και ως εκ τούτου αποτελεί νόμιμο στόχο για την Ουκρανία.<br />Ο δράστης της τρομοκρατικής επίθεσης συνελήφθηκε, ο φυσικός δράστης, όχι οι ηθικοί αυτουργοί.<br /><br />Έστησαν την δολοφονία οι Ουκρανοί<br /><br />Λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι κυριολεκτικά την προηγούμενη μέρα, η Γενική Εισαγγελία της Ουκρανίας εξέδωσε κατηγορητήριο ερήμην κατά του στρατηγού Kirillov (σύμφωνα με άλλες εκδοχές, η υποψία ανακοινώθηκε από την SBU) και πριν από αυτό, του επιβλήθηκαν προσωπικές κυρώσεις από ορισμένες δυτικές χώρες, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου και του Καναδά, αναδύονται δύο ερωτήματα:<br />1)προετοιμάζεται το πεδίο πληροφοριών και το πλαίσιο της «δίκαιης ανταπόδοσης» και<br />2)μετά την τρομοκρατική επίθεση επιχείρησαν να δικαιολογήσουν ότι αυτή η δολοφονία είναι σωστή και δικαιολογημένη.<br /><br />Έτσι, σύμφωνα με τα σχέδια εκείνων που διέταξαν τη δολοφονία, τα ρωσικά επιχειρήματα για παραβίαση όλων των διεθνών συμβάσεων σε καιρό πολέμου και κρατική τρομοκρατία από την πλευρά της Ουκρανίας εξουδετερώνονται εκ των προτέρων. Επιπλέον, όλες οι πολυάριθμες ενημερώσεις και δηλώσεις του Kirillov, οι οποίες εξέθεταν τη χρήση απαγορευμένων ουσιών και τύπων όπλων από την Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένης της μαχητικής χρήσης χημικών όπλων από τις Ένοπλες Δυνάμεις της Ουκρανίας στις κατευθύνσεις Donetsk, Kharkiv και Kherson, ακυρώνονται.<br /><br />Στόχος τρομοκρατικής επίθεσης<br /><br />Ορισμένοι ειδικοί είναι της γνώμης ότι ο Kirillov είναι ένας τυχαίος στόχος «που μπόρεσαν να φτάσουν».<br />Αλλά μια πιο πιθανή εκδοχή φαίνεται να είναι ότι έπεσε θύμα στοχευμένης τρομοκρατικής επίθεσης και υπάρχει ένα στοιχείο προσωπικής εκδίκησης σε αυτό.<br />Το γεγονός είναι ότι ο επικεφαλής των Ρωσικών δυνάμεων ακτινοβολίας, χημικής και βιολογικής άμυνας (RCBD) κατέγραψε με συνέπεια και τεκμηρίωση πολυάριθμες περιπτώσεις άμεσης συμμετοχής δυτικών χωρών στην ανάπτυξη χημικών και βιολογικών όπλων, ενεργές δραστηριότητες αμερικανικών βιολογικών εργαστηρίων στο έδαφος της Ουκρανίας (συμπεριλαμβανομένων των εγκαταστάσεων της εταιρείας Metabiota, που χρηματοδοτείται από τον γιο του Προέδρου Biden), καθώς και άμεση ανάμειξη στην ανάπτυξη και δοκιμή βιολογικών όπλων από την κυβερνητική Υπηρεσία Προηγμένων Ερευνητικών Έργων DARPA, που ανήκει στο Υπουργείο Άμυνας των ΗΠΑ.<br /><br />Τραγικός ο πρωθυπουργός της Βρετανίας – Νόμιμη η τρομοκρατία<br /><br />Ο μόνος αξιωματούχος στη Δύση που σχολίασε αμέσως τη δολοφονία του Kirillov ήταν ο Βρετανός πρωθυπουργός Keir Starmer:<br />«Σίγουρα δεν θα θρηνήσουμε το θάνατο ενός ατόμου που συμμετείχε ενεργά στην παράνομη εισβολή και προκάλεσε βάσανα και θάνατο στον λαό της Ουκρανίας».<br />Και ήταν ο Keir Starmer που ήταν ο πρώτος μετά την τρομοκρατική επίθεση που εισήγαγε τη θέση ότι «η Ουκρανία έχει το δικαίωμα στην αυτοάμυνα ενάντια σε έναν παράνομο πόλεμο εκ μέρους της Ρωσίας».<br />Πρέπει να σημειωθεί ότι αυτή η διατριβή είναι μια λογική συνέχεια της έννοιας της ανάγκης να «προκληθεί πόνος» στη Ρωσία στο έδαφός της, η οποία άρχισε να αναπτύσσεται πολύ πριν από τη Βόρεια Στρατιωτική Περιφέρεια, και με φόντο την επιδείνωση της θέσης της Ουκρανίας στο πεδίο της μάχης… η Δύση νομιμοποιεί την τρομοκρατία.<br />Όπως μετέδωσε το BBC, «η δολοφονία ενός Ρώσου στρατηγού στη Μόσχα είναι ένα σημάδι ότι αυτός ο πόλεμος είναι πραγματικός και πολύ κοντά στο σπίτι».<br />Το Reuters ανέφερε ότι «Ο ρωσικός πόλεμος αποτελεί υπαρξιακή απειλή για την Ουκρανία, και ως εκ τούτου είναι προφανές ότι τέτοιες στοχευμένες δολοφονίες είναι ένα νόμιμο εργαλείο».<br />Το CBS τόνισε ότι «η ανταπόδοση για εγκλήματα πολέμου είναι αναπόφευκτη»<br />Οι New York Times, στην αποστολή τους να μετατρέψουν μια τρομοκρατική επίθεση σε κάτι δικαιολογημένο και αποδεκτό, επινόησαν έναν νέο όρο: «μη συμβατικές ενέργειες που συμπληρώνουν τις στρατιωτικές προσπάθειες».<br /><br />Ήταν ωμή τρομοκρατική ενέργεια<br /><br />Όλα αυτά όμως δεν έχουν σημασία, γιατί οι λεκτικές ακροβασίες δεν θα εμποδίσουν μια τρομοκρατική ενέργεια να παραμείνει τρομοκρατική ενέργεια και οι συνέπειές της για τους δράστες και αυτούς που έδωσαν τις εντολές θα είναι κατάλληλες.<br />Στις 30 Μαΐου 2023, το κτίριο της Κύριας Διεύθυνσης Πληροφοριών των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας στο νησί Rybalsky χτυπήθηκε από πύραυλο κρουζ X-35U, μετά τον οποίο ο επικεφαλής της κύριας διεύθυνσης πληροφοριών Budanov εξαφανίστηκε ξαφνικά από τα ραντάρ και δεν φάνηκε δημόσια για πολύ καιρό.<br />Οι ειδικοί πιστεύουν ότι αυτό το χτύπημα ήταν μια «απάντηση» σε μια σειρά τρομοκρατικών επιθέσεων πίσω από την οποία βρισκόταν η Ουκρανική SBU, συμπεριλαμβανομένου του βομβαρδισμού ενός αεροπλάνου με Ουκρανούς αιχμαλώτους πολέμου που στάλθηκαν από τη Ρωσία στην πατρίδα τους για ανταλλαγή.<br />O Budanov κατάφερε να διασωθεί, αλλά το σήμα στάλθηκε και ήταν απολύτως καθαρό.<br /><br />Τυφλωμένη η Ουκρανία<br /><br />Τώρα, τυφλωμένη από τον φόβο μιας γρήγορης και δυσμενούς συμφωνίας για την Ουκρανία μεταξύ Ρωσίας και Ηνωμένων Πολιτειών, η ελίτ του Κιέβου και οι επιμελητές της έχουν καταφέρει να σαμποτάρουν κάθε ευκαιρία για ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις και να σύρουν περαιτέρω τις Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ στη σύγκρουση.<br />Για κάποιο λόγο, ορισμένοι αναλυτές πιστεύουν ότι ο Putin θα ορμήσει στην αγκαλιά του Trump και θα συμφωνήσει σε όλα όσα προσφέρει.<br />Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι ο Putin έχει ήδη ανακοινώσει τους όρους της Ρωσίας, η αλλαγή των όρων δεν εξετάζεται.<br />Επιπλέον, με φόντο την ταχεία προέλαση των Ρωσικών στρατευμάτων, αυτές οι συνθήκες γίνονται πλέον άσχετες και η στιγμιαία αγάπη για τον Trump φαίνεται εντελώς ασύμφορη και περιττή για την Ρωσία.<br />Όπως σημείωσε η Ρωσική ηγεσία, εφόσον το Κίεβο αρνείται τις διαπραγματεύσεις, η έκβαση της Βόρειας Στρατιωτικής Περιφέρειας θα κριθεί στο μέτωπο μέχρι την πλήρη και τελική νίκη.<br /><br />Ο Zelensky δεν πετυχαίνει τίποτε με δολοφονίες – Έγινε νόμιμος στόχος των Ρώσων<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι ο Zelensky και τα αφεντικά του δεν θα επιτύχουν κανέναν από τους στόχους τους μέσω τρομοκρατικών ενεργειών και δολοφονιών.<br />Θα καταφέρουν (ή μάλλον έχουν ήδη πετύχει) ένα πράγμα: ο ληγμένος Ουκρανός δικτάτορας και η συμμορία του, από τη στιγμή της έκρηξης στο Ryazansky Prospekt, μετατράπηκαν σε νόμιμους στρατιωτικούς στόχους - πράγμα που σημαίνει ότι αργά ή γρήγορα θα βρουν το τέλος τους από Ρωσικά όπλα.<br />Ήδη, ο Αναπληρωτής Πρόεδρος του Ρωσικού Συμβουλίου Ασφαλείας Medevdev εξέφρασε την επίσημη θέση της Ρωσίας:<br />«Πρέπει να γίνουν τα πάντα για να εξοντωθούν αυτοί που βρίσκονται στο Κίεβο.<br />Αυτή είναι η στρατιωτική-πολιτική ηγεσία της Ουκρανίας».<br />Θέλουν να παίξουν ένα παιχνίδι τρόμου με τη Ρωσία σε αδύναμη βάση;<br />Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

H Ρωσία θα άρει τα ταμπού. Νόμιμος στόχος για εξόντωση η ηγεσία της Ουκρανίας. Σοκ από Βρετανία: Δίκαιη η τρομοκρατία.

Θέλουν να παίξουν ένα παιχνίδι τρόμου με τη Ρωσία σε αδύναμη βάση; - Η αντίστροφη μέτρηση έχει αρχίσει... Η δολοφονία του αρχηγού των δυνάμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κάποιος δεν θέλει να λήξει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Γιατί η Ευρώπη δεν θα σταματήσει, ακόμη και αν ο Trump φέρει την ειρήνη.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/d031509f2929aa788515da6b999e5bf1_XL.jpg" width="722" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Για τους Ευρωπαίους η Ρωσία είναι μια ημι-αποικία που, ξανά και ξανά, προκαλεί μεγάλα προβλήματα λόγω της τραγικής έλλειψης πολιτικού ελέγχου πάνω της.</span></h3>Μπορεί ο εκλεγμένος πρόεδρος των ΗΠΑ, Donald Trump να έχει υποσχεθεί ειρήνη στην Ουκρανία, αλλά οι υπόλοιποι εμπλεκόμενοι μάλλον δεν συμφωνούν.<br />Σύμφωνα με τους περισσότερους παρατηρητές υπάρχει μια κατάσταση που δεν είναι μοναδική στην παγκόσμια ιστορία, αλλά είναι ασυνήθιστη, όταν η προοπτική του τερματισμού ενός μεγάλου πολέμου και της επιστροφής στην ειρηνική ζωή προκαλεί στεναγμό στην Ευρώπη.<br />Οι υποσχέσεις του Trump να οδηγήσει την ουκρανική σύγκρουση σε ειρηνική κατεύθυνση αμέσως μετά την ορκωμοσία του. Στην Ευρώπη το αντιμετωπίζουν ως απειλή.<br />Από την αρχή, ο Παλαιός Κόσμος συμμετείχε στον πόλεμο πληρεξουσίων με τη Ρωσία στην Ουκρανία, ασύγκριτα περισσότερο από τον Νέο Κόσμο.<br />Ήταν η Ευρώπη, αμέσως μετά τις 24 Φεβρουαρίου 2022, που κατακλύστηκε από ιδέες να δεχθεί η Ουκρανία στην ΕΕ, να κλείσει ο εναέριος χώρος πάνω από την Ουκρανία, να στείλει στρατεύματα του ΝΑΤΟ εκεί, να παράσχει ευρωπαϊκά αεροδρόμια στην ουκρανική αεροπορία.<br />Η Αμερική, στη μάχη της με τη Μόσχα και υπό τον Biden, ήταν πολύ πιο ορθολογική και ψύχραιμη.<br /><br />Στην τελική φάση<br /><br />Το ίδιο ισχύει και σήμερα, που το παιχνίδι της Ουκρανίας έχει μπει στη φάση του τέλους.<br />Η ομάδα Trump μιλάει πολύ ήρεμα και κυνικά για το πόσο ωφέλιμο θα ήταν να αποδεσμευτεί το τοξικό ουκρανικό περιβάλλον και να μετατεθεί ολόκληρο το βάρος του αγώνα κατά της Ρωσίας στην Ευρώπη.<br />Στην Ευρώπη, αυτό προκαλεί πικρά δάκρυα - αλλά όχι επειδή θα πρέπει να πολεμήσουν τη Ρωσία, αλλά επειδή θα πρέπει να το κάνουν χωρίς τη βοήθεια των Ηνωμένων Πολιτειών.<br />Δεν υπάρχει αμφιβολία στις Βρυξέλλες, στο Λονδίνο, στο Παρίσι ή στο Βερολίνο ότι είναι δυνατόν να μην πολεμήσουν με τη Ρωσία, αλλά να την αποδεχθούν ως κυρίαρχη χώρα και να συνεργαστούν μαζί της επί ίσοις όροις.<br />Το να λυγίσουν τη Ρωσία είναι μια πανευρωπαϊκή συναίνεση των ελίτ.<br /><br />Οι λόγοι του μένους<br /><br />Ίσως το κύριο λάθος της πολιτικής, επιστημονικής, διπλωματικής κοινότητας είναι ότι δεν το έκανε αυτό και επομένως για δεκαετίες προώθησε την ιδέα μιας «Μεγάλης Ευρώπης - από τη Λισαβόνα στο Βλαδιβοστόκ», η οποία ήταν προφανώς ψευδής για τους Ευρωπαίους.<br />Το παράδοξο είναι ότι η φιλελεύθερη φιλοευρωπαϊκή ιδέα αποδείχθηκε αβάσιμη λόγω του γεγονότος ότι οι Ρώσοι δημιουργοί της υποκινούνταν από έμφυτο πατριωτισμό.<br />Αυτός είναι ο σοβινισμός των μεγάλων δυνάμεων. Προχώρησαν από το αυτονόητο ότι η Ρωσία είναι μια σπουδαία χώρα.<br />Και σε αυτή τη βάση θα μπορέσει να δημιουργήσει μια σταθερή διεθνής δομή με άλλες μεγάλες δυνάμεις της Ευρώπης.<br />Όμως, από την άποψη της ίδιας της Ευρώπης, η Ρωσία δεν είναι σπουδαία χώρα.<br />Η Ρωσία είναι η ιστορική περιφέρεια της Ευρώπης.<br />Είναι ένα παράρτημα πρώτης ύλης.<br />Για αιώνες, έστελνε πρώτες ύλες στη Δύση - από κάνναβη και γούνες μέχρι πετρέλαιο και φυσικό αέριο - και λάμβανε ως αντάλλαγμα τεχνολογία, πολυτελή είδη, ιδέες, εκπαίδευση.<br /><br />Η ιστορική σκοπιά<br /><br />Από τη σκοπιά της αιώνων δυτικοευρωπαϊκής εμπειρίας, η Ρωσία είναι μια ημι-αποικία που, ξανά και ξανά, προκαλεί μεγάλα προβλήματα λόγω της τραγικής έλλειψης πολιτικού ελέγχου πάνω της.<br />Ο Μέγας Πέτρος έχτισε τη Ρωσία στον καπιταλισμό της Νέας Εποχής, στο οικονομικό σύστημα της Ενωμένης Ευρώπης, αλλά διατήρησε και ενίσχυσε την αμυντική της ικανότητα, την κυριαρχία και την ανεξαρτησία της. Και αυτό είναι ένα πρόβλημα.<br />Μιλάμε για τη σκέψη των ελίτ της Δυτικής – Παλαιάς Ευρώπης.<br />Στα μάτια της Ανατολικής Ευρώπης, η Ρωσία είναι απλώς μια αιμοδιψής αυτοκρατορία που την καταβροχθίζει κάθε εκατό χρόνια.<br />Αλλά για την Αγγλία ή τη Γαλλία, η Ρωσία είναι η Ανατολική Ευρώπη.<br />Το μεγαλύτερο κομμάτι του αποτυχημένου σοσιαλιστικού σχεδίου προέρχεται από εκείνους που είναι καθυστερημένοι στη ζωή, και τώρα επίσης εκείνοι που έχασαν τον Ψυχρό Πόλεμο και έχουν φτάσει σε αδιέξοδο στην ιστορική εξέλιξη, που πρέπει τώρα να ακούσουν και να σιωπήσουν, να σιωπήσουν και να ακούσουν.<br /><br />Το ιστορικό λάθος<br /><br />Κατ' αρχήν, μια τέτοια εικόνα του κόσμου δεν αποδέχεται την ιδέα ότι είναι δυνατόν να συνομιλήσουν με τη Ρωσία επί ίσοις όροις και να καταλήξουν σε συμφωνία.<br />Την ίδια στιγμή, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί, σε αντίθεση με τους Αμερικανούς, δεν μπορούν να παραιτηθούν από τη Ρωσία.<br />Το οικονομικό σύστημα της Ευρώπης, εξακολουθεί να ισχύει και η Ρωσία είναι ακόμα απαραίτητη γι' αυτό.<br />Είναι εξίσου αδύνατο για το ευρωπαϊκό κατεστημένο να ξεχάσει εντελώς τη Ρωσία και τους πόρους της και να επανεξετάσει τη στάση του απέναντί της.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Κάποιος δεν θέλει να λήξει ο πόλεμος στην Ουκρανία. Γιατί η Ευρώπη δεν θα σταματήσει, ακόμη και αν ο Trump φέρει την ειρήνη.

Για τους Ευρωπαίους η Ρωσία είναι μια ημι-αποικία που, ξανά και ξανά, προκαλεί μεγάλα προβλήματα λόγω της τραγικής έλλειψης πολιτικού ελέγχο...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο τουρκικός στρατός εισβάλλει στη Συρία σφυροκοπώντας τους Κούρδους του SDF στο Κομπανί.

<img height="339" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-12/GfAsU6MXYAA0fi7.jpg?itok=ztuOXx8B" width="706" /><br /><br />Άραγε ο απερχόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάϊντεν είναι διατεθειμένος τις τελευταίες ημέρες της Προεδρίας του να έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση με τον υπερφίαλο Ερντογάν και την άσπονδο "σύμμαχο" Τουρκία, για τους Κούρδους της Συρίας;<br /><br />Σε χθεσινό μας άρθρο με τίτλο "Πράσινο φώς" από τον Τράμπ στον Ερντογάν για εισβολή στη Συρία-"Πούλημα" των Κούρδων από τις ΗΠΑ", επισημάναμε ότι ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος των ΗΠΑ, ακόμη δεν κάθισε στην καρέκλα του και με δήλωσή του, "δωρίζει" ουσιαστικά την Συρία στον φίλο του Ερντογάν για να την κάνει "δορυφόρο" της Τουρκίας.<br /><br />Ο Τουρκικός στρατός εισβάλλει στη Συρία πλήττοντας θέσεις των Κούρδων του SDF<br /><br />Όπως ήταν αναμενόμενο ο "λύκος" Ερντογάν δεν θα άφηνε την ευκαιρία να πάει χαμένη και έχοντας ζεστή την τουρκική πολεμική μηχανή και αφού προηγουμένως είχε πραγματοποιήσει ο στρατός του κοντά στο Κομπάνι, μια πόλη με πλειοψηφία Κούρδων στα σύνορα Συρίας-Τουρκίας, μια τεράστια συγκέντρωση δυνάμεων ανάλογη με εκείνη πριν την εισβολή το 2019 στη Συρία, ανέλαβε δράση.<br /><br /><br />Οι Τούρκοι μάλιστα αποθρασύνθηκαν τελείως, φροντίζοντας άμεσα να γνωστοποιήσουν μέσω X τις προθέσεις τους :<br />Οι ΗΠΑ «καταλαβαίνουν» τις νόμιμες ανησυχίες της Τουρκίας για την υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ τρομοκρατική οργάνωση PKK/YPG/SDF εδώ και δεκαετίες χωρίς αποτέλεσμα. Είναι καιρός για την Άγκυρα να αναλάβει δράση μόνη της για να προστατεύσει την εθνική ασφάλεια, με κίνδυνο να διακόψει τις σχέσεις με τις ΗΠΑ, εάν χρειαστεί.<br /><br /> <div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1869136665706660047" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1869136665706660047&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fenoples-syrraxeis%2F7281686_epibebaiosi-pentapostagmatos-o-toyrkikos-stratos-eisballei-sti&sessionId=eb8f31251f91f7a3c1c952769267ead54cb83c33&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 734px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div><br />Έκτακτη είδηση: Τα τουρκικά κατοχικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη έχουν βάλει στόχο θέσεις πολιτών, τζαμιά και σχολεία σε περιοχές που ελέγχονται από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF) δυτικά της πόλης Ταλ Αμπιάντ, βόρεια της Ράκα.<br /><br />Οι SDF, που έχουν πολεμήσει ακούραστα ενάντια στο ISIS και έχουν φυλακίσει 50.000 ισλαμιστές μαχητές για να προστατεύσουν τον κόσμο από τον τρόμο, βρίσκεται τώρα εγκαταλελειμμένοi καθώς ο στρατός κατοχής της Τουρκίας σκοτώνει παιδιά και γυναίκες Κούρδους της Συρίας. Η Τουρκία πιέζει για εθνοκάθαρση, επιχειρώντας να αντικαταστήσει τον γηγενή πληθυσμό με τους εποίκους της στη Ράκα.<br /><br />Πού είναι τώρα οι ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων; Η κατακραυγή τους προορίζεται μόνο για τη Γάζα ή τη Χαμάς, και μόνο εάν εμπλέκεται το Ισραήλ;<br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; display: flex; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 10px 0px; max-width: 550px; padding: 0px; width: 550px;"><br /><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1869002513996808677" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1869002513996808677&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fenoples-syrraxeis%2F7281686_epibebaiosi-pentapostagmatos-o-toyrkikos-stratos-eisballei-sti&sessionId=eb8f31251f91f7a3c1c952769267ead54cb83c33&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 648px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div><p style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;"></p> Οι Κούρδοι προτείνουν την δημιουργία Buffer zone με την επίβλεψη των ΗΠΑ<br /><br />O Διοικητής των SDF Μαζλούμ Άμπντ προκειμένου να γλυτώσει τα χειρότερα, πρότεινε τη δημιουργία μιας «αποστρατιωτικοποιημένης ζώνη» στην πόλη Κομπάνι με την πλειοψηφία των Κούρδων με την επίβλεψη και την παρουσία των ΗΠΑ.<br /><br />Ο κ. Abdi είπε ότι η πρωτοβουλία αποσκοπεί στην επιβεβαίωση της «σταθερής δέσμευσης των Κουρδων για την επίτευξη συνολικής κατάπαυσης του πυρός».<br /><br />"Αυτή η πρωτοβουλία είναι να αντιμετωπίσει τις τουρκικές ανησυχίες για την ασφάλεια και να διασφαλίσει μόνιμη σταθερότητα στην περιοχή", είπε στο X. Ωστόσο, οι μάχες συνεχίζονται μεταξύ των δύο πλευρών, με τα στρατεύματα που υποστηρίζονται από την Τουρκία να εκτοξεύουν πυρά νότια του Κομπάνι, ανέφερε ξεχωριστή δήλωση των SDF.<br /><br />Η παρουσία περίπου 900 αμερικανικών στρατευμάτων στη βορειοανατολική Συρία πιθανότατα εμπόδισε την Τουρκία και τον Εθνικό Στρατό της Συρίας (SNA) να προχωρήσουν σε εδάφη που ελέγχονται από τους Κούρδους. Ως σύμμαχοι του ΝΑΤΟ, η Άγκυρα και η Ουάσιγκτον έχουν αποφύγει την άμεση σύγκρουση καθ' όλη τη διάρκεια του συριακού εμφυλίου πολέμου παρά το γεγονός ότι υποστηρίζουν τις αντίπαλες πλευρές.<br /><br />Ο απεσταλμένος του ΟΗΕ για τη Συρία Geir Pedersen είχε προειδοποιήσει νωρίτερα ότι η σύγκρουση στη Συρία δεν έχει τελειώσει, αναφερόμενος στις συγκρούσεις μεταξύ κουρδικών ομάδων και φατριών που υποστηρίζονται από την Τουρκία. «Η πενταήμερη εκεχειρία έχει πλέον λήξει και ανησυχώ σοβαρά για τις αναφορές για στρατιωτική συσσώρευση τουρκικών δυνάμεων», είπε νωρίτερα ο κ. Πέντερσεν. «Μια τέτοια κλιμάκωση θα μπορούσε να είναι καταστροφική».<br />Έντονες αντιδράσεις στις ΗΠΑ από τη νέα τουρκική επίθεση<br /><br />Ωστόσο έντονη είναι η αντίδραση στις ΗΠΑ, με τον γερουσιαστή Van Hollen και τον γερουσιαστή Graham να δηλώνουν μέσω του X:<br /><br />"Οι επιθέσεις των δυνάμεων που υποστηρίζονται από την Τουρκία στους Σύρiους Κούρδους εταίρους μας, υπονομεύουν την περιφερειακή ασφάλεια και τις προσπάθειες να αποτραπεί η αναζωπύρωση του ISIS. Η Τουρκία πρέπει να αποδεχθεί μια κατάπαυση του πυρός και μια αποστρατιωτικοποιημένη ζώνη διαφορετικά θα προχωρήσουμε με δικομματική νομοθεσία κυρώσεων.<br /><br />Οι SDF παραμένουν «σημαντικός εταίρος» της Ουάσιγκτον, δήλωσε στους δημοσιογράφους ο εκπρόσωπος του Πενταγώνου, υποστράτηγος Πατ Ράιντερ, κατά τη διάρκεια ενημέρωσης Τύπου.<br /><br />Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι οι σχέσεις ΗΠΑ-Τουρκίας βρίσκονται πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί, ακροβατώντας, αφού φαίνεται ότι ο Ερντογάν ρισκάρει για μια ακόμη φορά τη σχέση μαζί τους προκειμένου να "τελειώσει" τους Κούρδους της Συρίας.<br /><br />Ωστόσο αυτή τη φορά ο Τούρκος Πρόεδρος έχει εξασφαλίσει τουλάχιστον για την ώρα.... τη συναίνεση του νέου Προέδρου των ΗΠΑ Τράμπ, οπότε και αναμένουμε αν και κατά πόσο ο απερχόμενος Πρόεδρος Μπάϊντεν είναι διατεθειμένος τις τελευταίες ημέρες της Προεδρίας του να έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση με τον υπερφίαλο Ερντογάν. <div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο τουρκικός στρατός εισβάλλει στη Συρία σφυροκοπώντας τους Κούρδους του SDF στο Κομπανί.

Άραγε ο απερχόμενος Πρόεδρος των ΗΠΑ Μπάϊντεν είναι διατεθειμένος τις τελευταίες ημέρες της Προεδρίας του να έρθει σε ευθεία αντιπαράθεση με...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Κούρδοι απέκρουσαν επίθεση των Τζιχαντιστών και Τούρκων στο φράγμα Τισχρίν στην Συρία και κατέστρεψαν ραντάρ της Άγκυρας.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-12/%CE%BA%CE%BF%CF%85%CF%81%CE%B4%CE%BF%CE%B9%202.jpg?itok=o1IbqYlG" width="713" /><br /><br />Αν δεν βοηθήσουν ΗΠΑ και Ισραήλ τους Κούρδους οι Τούρκοι θα εξοντώσουν χιλιάδες Κούρδους στην Βόρεια Συρία και θα εκδιώξουν χιλιάδες Ελληνορθόδοξους Χριστιανούς<br /><br />Οι κουρδικές στρατιωτικές δυνάμεις του SDF προκάλεσαν χθες άλλη μια ήττα στους φιλοτουρκικούς πληρεξούσιους σχηματισμούς του SNA και στους Τούρκους, κοντά στο φράγμα Τισχρίν στην Βόρεια Συρία.<br /><br />Τουρκικός εξοπλισμός υψηλής τεχνολογίας επίσης καταστράφηκε από τις κουρδικές δυνάμεις.<br /><br />Σε βίντεο, οι δυνάμεις των SDF κατέστρεψαν ένα τουρκικό σύστημα ραντάρ που βρισκόταν κοντά στο φράγμα Τισχρίν προς την κατεύθυνση της Ράκα.<br /><br /><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><iframe frameborder="0" height="" id="telegram-post-svezhesti-123604" scrolling="no" src="https://t.me/svezhesti/123604?embed=1" style="border-style: none; border-width: initial; box-sizing: border-box; color-scheme: light dark; height: 1251px; margin: 0px; min-width: 320px; overflow: hidden; padding: 0px;" width="100%"></iframe></div><br />“Οι μαχητές του ISIS, που τώρα αποκαλούνται Συριακός Εθνικός Στρατός (SNA) από τους Τούρκους κατακτητές, επιτέθηκαν στο φράγμα Τισχρίν από νότια από την περιοχή Σεκένε γύρω στις 16:30 τοπική ώρα χθες το απόγευμα.<br /><br />Οι Τουρκόφιλοι μισθοφόροι που προχωρούσαν προς το φράγμα από τα νότια του Τισχρίν συνάντησαν μεγάλη αντίσταση από τις Συριακές Δημοκρατικές Δυνάμεις (SDF).<br /><br />Τότε ο τουρκικός στρατός έκανε χρήση με drones, αλλά μετά από περίπου δύο ώρες μάχης, η επίθεση των Τούρκων αποκρούστηκε και αποχώρησαν”, αναφέρουν κουρδικές πηγές.<br /><br />Οι φιλοτουρκικοί πληρεξούσιοι του SNA χάνουν μάχες ξανά και ξανά, όχι μόνο με τους Κούρδους, αλλά και με την αραβική πολιτοφυλακή της περιοχής, η οποία είναι μέρος των κουρδικών δυνάμεων, και προφανώς, χωρίς άμεση επέμβαση από την Τουρκία, οι Κούρδοι και θα ήταν σε θέση να κρατήσουν τα περισσότερα από τα σημερινά εδάφη.<br /><br />Ταυτόχρονα, <a href="https://anfrussian.com/%D0%9A%D1%83%D1%80%D0%B4%D0%B8%D1%81%D1%82%D0%B0%D0%BD/Napadenie-boevikov-na-plotinu-Tisrin-otbito-61706">έγκυρες πηγές OSINT </a>αναφέρουν ότι η θέση του επικεφαλής της Συρίας Αλ Τζολάνι, με βοήθεια της τουρκικής Πολεμικής Αεροπορίας θα είναι αρκετή για να κερδίσει επικρατήσουν οι φιλότουρκοι του SNA.<br /><br />"Μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ, η τουρκική επίθεση κατά των κουρδικών δυνάμεων του SDF φαίνεται αναπόφευκτη.<br /><br />Μόνο η αμερικανική παρουσία στο Κομπάνι και στην Άιν Ίσσα μπορεί να σταματήσει αυτήν την επιθετικότητα προς το παρόν.<br /><br />Ωστόσο, μετά την πτώση της κυβέρνησης Άσαντ, δεν υπάρχει λόγος για να παραμείνουν εκεί οι Αμερικανοί και φαίνεται ότι στην Ουάσιγκτον δεν υπάρχει πολιτική βούληση να αντιμετωπίσουν τη σύγκρουση με την Τουρκία, ειδικά μετά την αλλαγή της κυβέρνησης στον Λευκό Οίκο τον Ιανουάριο.<br /><br />Έτσι χωρίς αεροπορική και στρατιωτική υποστήριξη, οι Κούρδοι του SDF δεν θα είναι ικανοί να αντιμετωπίσουν μια ταυτόχρονη επίθεση του SNA και της Τουρκίας.<br /><br />Πληροφορίες που υπάρχουν αναφέρουν ότι τυχόν αραβικές εξεγέρσεις στη Ράκα ή στο Ντέιρ εζ-Ζορ θα οδηγούσαν σε μια ακόμη ταχύτερη κατάρρευση της οργάνωσης και μαζί με αυτό το τέλος κάθε προσπάθειας κουρδικής αυτοδιοίκησης στη Συρία.<br /><br />Οι διαπραγματεύσεις με τη Δαμασκό επίσης δεν απέδωσαν καρπούς. Τις επόμενες εβδομάδες είναι πιθανό να δούμε το τελευταίο επεισόδιο του συριακού εμφυλίου πολέμου (2011-2025), αλλά όχι το τέλος της συριακής σύγκρουσης», αναφέρει Ρώσος ειδικός.<br /><br />Αν οι ΗΠΑ αφήσουν στο έλεος των Τούρκων τους Κούρδους, πιθανόν δεν θα κάνουν το ίδιο οι Ισραηλινοί, που κατέχουν το νότιο τμήμα της Συρίας.<br /><br />Ο λόγος είναι ότι οι Τούρκοι και φιλότουρκοι Τζιχαντιστές είναι απασχολημένοι στο Βορρά και δεν ασχολούνται με τις ισραηλινές δυνάμεις στο Νότο.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι Κούρδοι απέκρουσαν επίθεση των Τζιχαντιστών και Τούρκων στο φράγμα Τισχρίν στην Συρία και κατέστρεψαν ραντάρ της Άγκυρας.

Αν δεν βοηθήσουν ΗΠΑ και Ισραήλ τους Κούρδους οι Τούρκοι θα εξοντώσουν χιλιάδες Κούρδους στην Βόρεια Συρία και θα εκδιώξουν χιλιάδες Ελληνορ...

Διαβάστε την συνέχεια

<img height="364" src="https://omegapress.gr/images/ERNTO.png" width="709" /><div><br /></div><div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στον Λίβανο και όσα έχει πει τις τελευταίες ημέρες στη βουλή ο ΥΠΕΞ Γιώργος Γεραπετρίτης, ενισχύουν τις ανησυχίες όσων αντιλαμβάνονται τις τεκτονικές αλλαγές που συντελούνται στην γειτονιά μας. Η απλή περιγραφή όσων συμβαίνουν γύρω μας από τον Μητσοτάκη και τον ΥΠΕΞ, δεν συνιστά εξωτερική πολιτική, ούτε σχέδιο. Η Ελλάδα είναι σε μια πολυτελή απομόνωση. Κανείς δεν ασχολείται μαζί της, ούτε η κυβέρνηση παρεμβαίνει.Όταν όμως όλα γύρω της κινούνται , βίαια μάλιστα, αυτή η κατάσταση είναι απειλητική για τη χώρα . Η βαθιά εξάρτηση της χώρας είναι επιλογή του Μητσοτάκη γιατί νομίζει ότι έτσι η Ελλάδα είναι ασφαλής. Τεράστια πλάνη..<br /><br /> Το Ισραήλ και η Τουρκία, με την επιρροή, την στρατιωτική ισχύ και τις συμμαχίες τους, διαλύουν την Συρία και αλλάζουν το status quo, της περιοχής. Είναι οι πλέον αναθεωρητικές χώρες. Υπό αυτή την οπτική, τα ανοιχτά ζητήματα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας προκαλούν εύλογη ανησυχία, δεδομένης της δυναμικής που έχει αποκτήσει το σχέδιο Ερντογάν για μεγάλη Τουρκία . Η Άγκυρα, είναι ζήτημα χρόνου να στραφεί ακόμη πιο απειλητικά στο Αιγαίο , επιδιώκοντας πλέον την ντε φάκτο ανατροπή της συνθήκης της Λωζάνης. Για τον Μητσοτάκη υπάρχει καλός και κακός αναθεωρητισμός;</div><div><br />Διπλωματία, σαν δελτίο τύπου<br /><br />Οι δηλώσεις του Γ. Γεραπετρίτη στη βουλή, κατά την διάρκεια της συζήτησης του σχεδίου νόμου «Παρεμβάσεις στην οργάνωση και τη λειτουργία του Υπουργείου Εξωτερικών», μπορούν να εκληφθούν και ως μνημείο διπλωματικής μακαριότητας. Ο ΥΠΕΞ είπε ότι συνόδευσε τον Κυριάκο Μητσοτάκη στον Λίβανο , όπου συναντήθηκαν με πολλούς αξιωματούχους. Το συμπέρασμά του;<br /><<Όχι μόνο για να αναδείξουμε συμβολικά την αξία της εκεχειρίας και να δώσουμε ιδιαίτερη έμφαση στην ανάγκη αυτή να τηρηθεί - αλλά και να επεκταθεί, να παγιωθεί - αλλά και για να αναδείξουμε την παρουσία της Ελλάδας στην κρίσιμη και ευαίσθητη περιοχή της Μέσης Ανατολής”.<br /><br />Πολιτική ανεπάρκεια σε όλη της το μεγαλείο. Από πότε μια συμβολική επίσκεψη σηματοδοτεί οποιαδήποτε πολιτική επίδραση στις εξελίξεις, όταν όλα γύρω είναι ερείπια και τα σύνορα αλλάζουν;<br />Ούτε στον ρημαγμένο Λίβανο, ο πρωθυπουργός βρήκε έστω και μια λέξη για να καταδικάσει την βαρβαρότητα του Ισραήλ. Μιας χώρας που είναι πλέον κυρίαρχη δύναμη αναθεωρητισμού στην περιοχή, όχι μόνο γιατί έχει καταλάβει και εποικίζει την Παλαιστίνη, αλλά επεκτείνεται και στην Συρία, χωρίς καμία αντίδραση από την Αθήνα που έχει μέτωπο κατά του τουρκικού αναθεωρητισμού.<br /> Για την Συρία, ο Γεραπετρίτης , ούτε λίγο ούτε πολύ περιέγραψε την κατάσταση χειρότερα όμως και από τα τηλεοπτικά δελτία ειδήσεων. Μας ενημέρωσε δηλαδή ότι “η Συρία πράγματι βρίσκεται σε μία φάση, η οποία είναι εξαιρετικά ρευστή” και πρόσθεσε:<br /><<Αξιολογούμε και αποτιμούμε καθημερινά. Και για τον λόγο αυτό βρισκόμαστε σε μία διεθνή συνέργεια, τόσο με τους εταίρους, όσο και με τους Διεθνείς Οργανισμούς. Βεβαίως, η πραγματικότητα είναι ότι δεν έχουν αρθεί τα προβλήματα, τα οποία υφίστανται στη Συρία με την πτώση του ολοκληρωτικού καθεστώτος Άσαντ. Θα πρέπει απολύτως να διασφαλιστούν τα δικαιώματα, η συμπερίληψη, η δημοκρατία, η ελευθερία, έτσι ώστε να καταστεί και γνησίως ασφαλής χώρα. Και για τον λόγο αυτό, εξάλλου, συνεχίζεται η λήψη αιτήσεων για την παροχή ανθρωπιστικής προστασίας και η αξιολόγησή τους”.<br /><br />Όλες οι χώρες του κόσμου βρίσκονται σε επαφή με τους διεθνείς οργανισμούς, άλλωστε είναι και μέλη τους. Η Ελλάδα όμως όφειλε και στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ να θέσει ζήτημα αναθεωρητισμού και από την πλευρά του Ισραήλ και από την πλευρά της Τουρκίας. Ειδικότερα για την Άγκυρα, οφείλει η Αθήνα να υπενθυμίσει τις απειλές κατά της χώρας μας και να επανεξετάσει η ΕΕ τις σχέσεις με την Τουρκία , υπό αυτό το πρίσμα. Με απλά λόγια η Αθήνα, έπρεπε να απαιτήσει από την πρόεδρο της Επιτροπής που συναντήθηκε με τον Ερντογάν στην Άγκυρα, να αποσύρει τις απειλές κατά της Ελλάδας , διαφορετικά θα είχε επιπτώσεις στις σχέσεις ΕΕ -Τουρκίας.<br />Αντίθετα, ο φον ντερ Λάϊεν, έπλεξε το εγκώμιο της Τουρκίας και έδωσε και 1 δις ευρώ για να συμβάλλει στην επιστροφή Σύριων προσφύγων, αλλά χωρίς όρους. Δηλαδή ότι δεν συμφωνεί με τα τουρκικά σχέδια για στην τοποθέτηση σουνιτών σε κουρδικά εδάφη.<br /> <br />Διεθνής Διάσκεψη- το ΥΠΕΞ υπό διάλυση<br /><br />Η διπλωματία είναι άφαντη σε όλα τα μέτωπα, αλλά όλοι ετοιμάζονται, γιατί όλα όσα συμβαίνουν σήμερα, θέλοντας και μη θα πρέπει με κάποιο τρόπο να αποκτήσουν κάποια νομική νομιμοποίηση. Αυτό γίνεται μόνο με διαπραγματεύσεις . Αυτό αφορά και τον πόλεμο Ρωσίας -Ουκρανίας, καθώς όλα δείχνουν ότι οδεύουμε προς νέο σκηνικό μετά τις 20 Ιανουαρίου, οπότε αναλαμβάνει ο Τραμπ, ο οποίος διεμήνυσε ήδη στον Ζελένσκι ότι η σημερινή κατάσταση δεν είναι αποδεκτή από τον Αμερικανό πρόεδρο.<br /><br />Σχετικά με την κατάσταση στην ευρύτερη Μέση Ανατολή, είναι προφανές ότι όσοι υποστήριζαν την πραγματοποίηση μιας διεθνούς διάσκεψης πριν τους πολέμους, δικαιώνονται. Το Ισραήλ είχε άλλα σχέδια, η Τουρκία κάνει το δικό της παιχνίδι, οι ΗΠΑ ενδιαφέρονται μόνο για τα συμφέροντά τους, όπως τα καταλαβαίνουν, η ΕΕ δεν διαθέτει ουσιαστική επιρροή. Πέραν αυτών, στην Ανατολική Μεσόγειο επικρατεί αναβρασμός με πρωταγωνίστρια την Τουρκία με δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας κάνει κουρέλια το διεθνές δίκαιο και κινείται μονομερώς, απειλεί και εκβιάζει , οριοθετήσεις ΑΟΖ εκκρεμούν , αλλού η Τουρκία κάνει συμφωνίες όπως την βολεύουν, όπως με την Λιβύη, αλλά κανείς δεν την ακουμπά.<br /><br />Η ιδέα της διεθνούς διάσκεψης αποκτά τώρα επείγοντα χαρακτήρα και αυτό είναι ένα ζήτημα που θα μπορούσε να το προωθήσει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, αντί να είναι καθηλωμένη διπλωματικά . Και είναι αναγκαίο να επιμείνει σε μια τέτοια πρωτοβουλία, γιατί είναι διαφορετικό να είναι στο τραπέζι 8-10 χώρες της περιοχής και να συνομιλούν και διαφορετικό πράγμα να γίνονται συμφωνίες κάτω από το τραπέζι μεταξύ Τουρκίας -ΗΠΑ -Ισραήλ με την Ελλάδα απούσα. Και είναι απούσα γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι οπαδός της μικρής Ελλάδας που οφείλει να είναι ενσωματωμένη στην πολιτική των ΗΠΑ. Όταν ο πρωθυπουργός δεν έχει συνείδηση των κινδύνων που απορρέουν από αυτή την στάση, πως θα κινηθεί για να υπερασπιστεί τα καλώς νοούμενα εθνικά συμφέροντα;<br /><br />Όμως τίποτα από όλα αυτά δεν συμβαίνει. Την εξωτερική πολιτική την ελέγχει απόλυτα ο πρωθυπουργός, ενώ το ΥΠΕΞ υπολειτουργεί . Η φράση του Γεραπετρίτη στη βουλή ότι το σχέδιο νόμου “στην πραγματικότητα έρχεται να διαχειριστεί τα ζητήματα που, συνδέονται βεβαίως και με την υποστελέχωση του Υπουργείου, τον σχετικώς περιορισμένο προϋπολογισμό, αλλά ακόμη και με θέματα που ανάγονται στις υποδομές του Υπουργείου Εξωτερικών…”, καταδεικνύει την δραματική κατάσταση στην οποία η ίδια η κυβέρνηση έχει οδηγήσει το υπουργείου Εξωτερικών επί πέντε χρόνια. Γιατί τα προβλήματα δεν είναι μόνο αυτά, που είναι και οξυμένα, όπως ο προυπολογισμός και η υποστελέχωση, αλλά και πολιτικά . Με απλά λόγια ο μεν Γεραπετρίτης απλά υπάρχει και κάνει τη δουλειά του εκπροσώπου τύπου περιφερόμενος στα ΜΜΕ λέγοντας αφόρητες κοινοτυπίες, η υφυπουργός Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου είναι ανεπαρκής και έχει διαλύσει τις δομές του υπουργείου συγκεντρώνοντας εξουσίες και μια ομάδα γύρω της που δεν παράγουν πολιτική και ο πρωθυπουργός που κινείται κατά το δοκούν και υπό την καθοδήγηση των ΗΠΑ.<br />Δεν κάλεσαν ενώ έπρεπε, όλους τους πρέσβεις των κρατών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, αλλά και του Αραβικού Συνδέσμου και να τους παραδώσουν τις θέσεις της Ελλάδας για την τουρκική αναθεωρητική πολιτική. .<br />Ούτε τα στοιχειώδη δηλαδή. Όλα αυτά φυσικά είναι συνέπεια της βαθιάς εξάρτησης της χώρας. Όσο πιο εξαρτημένη είναι μια χώρα, τόσο περισσότερο κινδυνεύει να γίνει Ιφιγένεια. Αυτό διδάσκει η ιστορία τουλάχιστον….</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Του Σωτήρη Σιδέρη Η επίσκεψη του πρωθυπουργού στον Λίβανο και όσα έχει πει τις τελευταίες ημέρες στη βουλή ο ΥΠΕΞ Γιώργος Γεραπετρίτης, ενι...

Διαβάστε την συνέχεια

New York Times: Η Γερμανία που ξέραμε δεν υπάρχει πλέον.

<div><img height="540" src="https://i0.wp.com/echedoros.blog/wp-content/uploads/2024/12/%CE%B3%CE%B5%CF%81%CE%BC%CE%BA%CF%81%CE%B9%CF%83%CE%B7%CE%BF%CE%B9%CF%81%CE%BB%CE%B9%CF%84%CE%BF%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BE%CE%B5%CF%85%CF%81%CF%86%CE%BC888-1.jpg?resize=296%2C375&ssl=1" width="709" /></div><div><br /></div>Η γερμανική κυβέρνηση απέτυχε να εκπληρώσει τα καθήκοντά της και οδήγησε τη χώρα σε μια υπαρξιακή κρίση.<br /><br /> Η ευημερία έχει αντικατασταθεί από την πολιτική αστάθεια, την οικονομική παρακμή και τις αντιφάσεις στη μεταναστευτική πολιτική, γράφει η Anna Sauerbrey στους New York Times.<br /><br />Ήμουν πρόσφατα στην Αμερική για να καλύψω τις εκλογές. Στο Λας Βέγκας, αποφάσισα να νοικιάσω ένα αυτοκίνητο και ο πράκτορας πίσω από τον πάγκο επέμενε να μου δώσει το «καλύτερο» αυτοκίνητο – μια BMW. «Για να σε κάνω να νιώσεις σαν στο σπίτι σου», είπε κοιτάζοντας το γερμανικό δίπλωμα οδήγησης με χαμόγελο. Πήρα τα κλειδιά και σημείωσα νοερά: εκτός Γερμανίας, η Γερμανία είναι ακόμα ανέπαφη.<br /><br />Το συναντώ πολύ στα ταξίδια μου. Εκτός Γερμανίας, εξακολουθεί να είναι μια χώρα αυτοκινήτων με ακμάζουσα οικονομία. Εκτός Γερμανίας, εξακολουθεί να είναι μια ευημερούσα χώρα όπου όλοι οδηγούν BMW ή παρόμοια.<br /><br />Εκτός των συνόρων της, η Γερμανία εξακολουθεί να είναι ένα τακτοποιημένο και ευχάριστο μέρος, τόσο πολιτικά όσο και κοινωνικά. Χαμογέλασα πίσω στον πράκτορα. Αλλά μέσα μου ήμουν μουδιασμένη. Γιατί στη Γερμανία, η ίδια η Γερμανία δεν μοιάζει πια με τον εαυτό της.<br /><br />Τη Δευτέρα, ο καγκελάριος Όλαφ Σολτς αντιμετώπισε ψήφο δυσπιστίας στο γερμανικό κοινοβούλιο, την Bundestag, τερματίζοντας επίσημα την κυβέρνησή του.<br /><br />Ήταν απλώς μια τυπικότητα. Ο τρικομματικός συνασπισμός του Σολτς διαλύθηκε στις αρχές Νοεμβρίου, όταν ο υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ παραιτήθηκε και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες του παραιτήθηκαν από την κυβέρνηση σε ένδειξη διαμαρτυρίας.<br /><br />Έτσι ο Σολτς, ο οποίος είναι σοσιαλδημοκράτης, έμεινε με ένα υπουργικό συμβούλιο μειοψηφίας μαζί με τους Πράσινους. Αντί να προχωρήσει, αποφάσισε να προκηρύξει πρόωρες εκλογές που θα διεξαχθούν στις 23 Φεβρουαρίου. Η ψήφος δυσπιστίας ήταν το τελευταίο βήμα για την αποκατάσταση της τάξης.<br /><br />Εκ πρώτης όψεως, η όλη ιστορία της πτώσης της κυβέρνησης μοιάζει με ένα βαρετό πολιτικό θρίλερ με επίκεντρο τον αγώνα για τον προϋπολογισμό. Όμως πίσω από όλη τη διαφημιστική εκστρατεία κρύβεται μια υπαρξιακή κρίση. Η Γερμανία, με την ακμάζουσα οικονομία, την κοινωνική συνοχή και την πολιτική της σταθερότητα, δεν υπάρχει πλέον. Και η σημερινή κυβέρνηση, σπαρασσόμενη από ιδεολογικές αντιφάσεις και εξωτερικούς κραδασμούς, αδυνατεί να εκπληρώσει τα καθήκοντά της.<br /><br />Πώς φτάσαμε εδώ;<br /><br />Το φθινόπωρο του 2021 η κατάσταση φαινόταν πολύ διαφορετική. Όταν η Άνγκελα Μέρκελ αποφάσισε να μην υποβάλει ξανά υποψηφιότητα μετά από 16 χρόνια ως καγκελάριος, η Σολτς νίκησε τον διάδοχό της στο CDU και σχημάτισε την πρώτη τρικομματική κυβέρνηση στη σύγχρονη γερμανική ιστορία.<br /><br />Περιλάμβανε νέους πολιτικούς όπως η Αναλένα Μπέρμποκ, που έγινε υπουργός Εξωτερικών, και ο Λίντνερ.<br /><br /> Για πρώτη φορά στην ιστορία, το Κόμμα των Πρασίνων, το οποίο έλκεται στην αριστερή πτέρυγα της πολιτικής και έχει τις ρίζες του στο περιβαλλοντικό κίνημα της δεκαετίας του 1980, μοιράστηκε την εξουσία στη χώρα με τους υπέρ των πολιτικών ελευθεριών και τους Ελεύθερους Δημοκράτες υπέρ των επιχειρήσεων.<br /><br />Όταν τους πήρα συνέντευξη για το βιβλίο που γράφω, πολλοί από αυτούς τους νέους πολιτικούς μίλησαν για την υπέρβαση των ιδεολογικών φραγμών στον εκσυγχρονισμό της Γερμανίας μετά τη μακρά διακυβέρνηση της Μέρκελ, η οποία έλεγαν ότι ήταν πολύ προσκολλημένη στο status quo.<br /><br />Μίλησαν με ενθουσιασμό για την ψηφιοποίηση της χώρας και την ανάπτυξη των οικολογικών βιομηχανιών. Αυτός ο ενθουσιασμός φαινόταν αληθινός. Η κυβέρνηση, με επικεφαλής τον σκληρό και μετριοπαθή Σολτς, φαινόταν πλήρως ικανή να λύσει τα προβλήματα της χώρας.<br /><br />Αντίθετα, όμως, σύντομα άρχισαν να συσσωρεύονται προβλήματα. Το πρώτο πρόβλημα ήταν ο πόλεμος του Βλαντίμιρ Πούτιν στην Ουκρανία, ο οποίος ανάγκασε τη νέα κυβέρνηση να λειτουργήσει με τρόπο διαχείρισης κρίσεων.<br /><br /> Αγόραζε μανιωδώς φυσικό αέριο στις διεθνείς αγορές για να αντικαταστήσει τους ρωσικούς ενεργειακούς πόρους, προσπαθούσε να προστατεύσει τους καταναλωτές και τις επιχειρήσεις από τις αυξήσεις των τιμών και κανονίζει αποστολές όπλων στην Ουκρανία.<br /><br />Όταν ο Σολτς ανακοίνωσε μια αλλαγή εποχών ή μια καμπή στην εξωτερική πολιτική, η κυβέρνηση διέθεσε 100 δις. ευρώ για την ανοικοδόμηση του γερμανικού στρατού.<br /><br />Στο μεταξύ, η οικονομία της χώρας παραπαίει<br /><br /> Ενώ το υπόλοιπο της G7 γνώρισε ανάπτυξη, η Γερμανία βρίσκεται σε ύφεση για δεύτερη συνεχή χρονιά. Οι κορυφαίες και καταξιωμένες εταιρείες της αγωνίζονται.<br /><br />Η Volkswagen, η οποία απασχολεί περίπου 300.000 άτομα στα γερμανικά εργοστάσιά της, σχεδιάζει να κλείσει εργοστάσια παραγωγής και να απολύσει χιλιάδες εργαζομένους.<br /><br />Η Ford, η Audi και η Tesla ανακοίνωσαν επίσης απολύσεις, όπως και η μεγάλη χαλυβουργία ThyssenKrupp. Η άλλοτε κορυφαία γερμανική οικονομία έχει μετατραπεί από ηγέτης σε καθυστερημένη.<br /><br />Οι λόγοι αυτής της πτώσης είναι πολλοί και περίπλοκοι<br /><br />Φυσικά, η ξαφνική απόρριψη του φθηνού ρωσικού φυσικού αερίου ήταν ένας σημαντικός παράγοντας, αλλά συνέβαλε και το πρόγραμμα πράσινων μεταρρυθμίσεων της κυβέρνησης. Απομακρυνόμενη από τον άνθρακα και βασιζόμενη στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η Γερμανία προκάλεσε αύξηση του ενεργειακού κόστους.<br /><br />Αυτό δεν πήγε καλά με τις γερμανικές αυτοκινητοβιομηχανίες, οι οποίες δυσκολεύονται όλο και περισσότερο να ανταγωνιστούν τις κινεζικές εταιρείες.<br /><br />Ορισμένες επιχειρήσεις παίρνουν ξεκάθαρα κακές αποφάσεις, αλλά ούτε η κυβέρνηση τις έχει υποστηρίξει. Η κυβέρνηση φταίει για τις υποεπενδύσεις όχι μόνο σε βασικούς κλάδους αλλά και σε σχολεία, σιδηροδρόμους και δρόμους.<br /><br />Η μετανάστευση και η πολύ ζοφερή εικόνα<br />Υπάρχει μια ανθυγιεινή συζήτηση για τη μετανάστευση όλη την ώρα.<br /><br /> Από το 2015 Έκτοτε, εκατομμύρια μετανάστες έχουν φτάσει στη Γερμανία, συμπεριλαμβανομένων πρόσφατα περίπου ενός εκατομμυρίου Ουκρανών. Η στάση απέναντί ​​τους είναι διπλή. Από τη μια, το γεγονός ότι η Γερμανία είναι μια πολυεθνική και πολυομολογιακή χώρα είναι ευρέως αναγνωρισμένο.<br /><br />Αλλά από την άλλη, υπάρχει αυξανόμενη δυσαρέσκεια για τη μετανάστευση, η οποία προκαλεί περιοδικά εκρήξεις θυμού.<br /><br />Η απάντηση της κυβέρνησης ήταν εξίσου διφορούμενη. Ταυτόχρονα διευκολύνει την είσοδο ειδικευμένων εργαζομένων και εντείνει τους ελέγχους στα σύνορα, ενισχύει τους κανόνες ασύλου και απελαύνει όλο και περισσότερους ανθρώπους. Αυτή η προσέγγιση προφανώς δεν αρέσει σε κανέναν.<br /><br />Όλες αυτές οι ανατροπές έχουν καταστροφικές πολιτικές επιπτώσεις. Αντιμέτωπη με πολλαπλές δυσκολίες, η κυβέρνηση δυσκολευόταν ολοένα και περισσότερο να κυβερνήσει.<br /><br />Το κοινό δεν την έχει σε συμπάθεια: η δυσαρέσκεια για την κυβέρνηση είναι ευρέως διαδεδομένη και ο κόσμος αντιπαθεί επίσης τα κόμματα που την απαρτίζουν. Σε αυτή την πυρετώδη ατμόσφαιρα, το νεοσύστατο φιλορωσικό κόμμα της Σάρα Βάγκενκνεχτ σημειώνει καλή πρόοδο και το ακροδεξιό Εναλλακτική για τη Γερμανία έχει εδραιώσει τη θέση του ως το δεύτερο πιο δημοφιλές κόμμα στη χώρα.<br /><br /> Αν ο τριμερής συνασπισμός ήταν ένα πείραμα υπέρβασης της πολιτικής της διχόνοιας, απέτυχε. Και η στιγμή είναι εξαιρετικά κακή σήμερα, όταν ο Ντόναλντ Τραμπ ανέβηκε στην εξουσία, και η Ευρώπη βρίσκεται σε χάος και σύγχυση.<br /><br />Όμως δεν χάθηκαν όλα<br /><br />Η κρίση στη Γερμανία είναι πολύ πραγματική, αλλά είναι κρίση εμπιστοσύνης όσο τίποτα άλλο. Η ανεργία μπορεί να αυξάνεται, αλλά προς το παρόν είναι αμελητέα. Οι δημοσιονομικοί μας περιορισμοί απέχουν πολύ από τις δυνάμεις της φύσης και μπορούν να ξεπεραστούν με μια προσπάθεια πολιτικής βούλησης.<br /><br />Το κομματικό σύστημα ραγίζει, αλλά ακόμη και στις πιο διαλυμένες χώρες σχηματίζονται κυβερνήσεις. Τον επόμενο χρόνο, ίσως, θα δούμε την επιστροφή ενός σταθερού συνασπισμού μεταξύ του CDU και του GSDP.<br /><br />Για αιώνες δεχόμαστε και ενσωματώνουμε μετανάστες και δεν υπάρχει λόγος να μην το ξανακάνουμε.<br /><br />Αξίζει όμως να τα παρακολουθήσουμε όλα προσεκτικά.<br /><br /> Η Γερμανία μπορεί να είναι μια κλήση αφύπνισης για τις δυτικές κοινωνίες.<br /><br />Οι περισσότεροι από τους γείτονες και τους φίλους μας αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα: το κόστος του μετασχηματισμού των οικονομιών που καταναλώνουν άνθρακα, δύσκολες απαντήσεις σε νέες γεωπολιτικές προκλήσεις και δυσκολίες με την κοινωνική συνοχή.<br /><br /> Εάν η Γερμανία, η πιο μετριοπαθής ζώνη στην παγκόσμια πολιτική σκηνή, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτές τις προκλήσεις, ποιος μπορεί;<div><br /></div><div><a href="https://echedoros.blog/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

New York Times: Η Γερμανία που ξέραμε δεν υπάρχει πλέον.

Η γερμανική κυβέρνηση απέτυχε να εκπληρώσει τα καθήκοντά της και οδήγησε τη χώρα σε μια υπαρξιακή κρίση. Η ευημερία έχει αντικατασταθεί από...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ισορροπίες Μητσοτάκη με την πρεσβεία των ΗΠΑ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2024/12/presveia-hpa-athina_nb-696x464.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="464" data-original-width="696" height="427" src="https://www.newsbreak.gr/wp-content/uploads/2024/12/presveia-hpa-athina_nb-696x464.jpg" width="699" /></a></div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Την ώρα που ο πρωθυπουργός πανηγυρίζει για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ελάχιστοι ενδιαφέρονται να μεταφράσουν το άριστο επίπεδο σε οτιδήποτε χειροπιαστό.</span></h3>Η ανακοίνωση της υποψηφιότητας -προς έγκριση από τη Γερουσία- της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ ως νέας πρέσβεως των Ηνωμένων Πολιτειών στην Ελλάδα προκάλεσε έκρηξη δημοσιευμάτων για τη δημόσια εικόνα και τις προσωπικές σχέσεις και προσβάσεις της.Από τον Αλέξανδρο Τάρκα*<br /><br />Αν και η κυρία Γκίλφοϊλ είναι σαφώς πιο πολιτικοποιημένη συγκριτικά με τον απερχόμενο Τζορτζ Τσούνης, ο δεύτερος συνεχόμενος διορισμός πρεσβευτή εκ προσωπικοτήτων, αντί ενός πεπειραμένου διπλωμάτη, δείχνει μια πολύ δυσάρεστη αλήθεια. Ο Λευκός Οίκος και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ -και επί ∆ημοκρατικών και επί Ρεπουμπλικάνων πλέον- θέτουν την Αθήνα σε χαμηλότερη σειρά ενδιαφέροντος και προτεραιότητας. Σε αντίθεση με την -επί δεκαετίες ολόκληρες- αμερικανική ιεράρχηση της ελληνικής πρωτεύουσας ως κορυφαίου διπλωματικού πόστου, εξαιτίας της βαρύτητας των εγχώριων πολιτικών και οικονομικών εξελίξεων και της ανάγκης συντονισμού με τις αντίστοιχες στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης και ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Γεραπετρίτης βαυκαλίζουν την κοινή γνώμη ότι οι ελληνοαμερικανικές σχέσεις βρίσκονται στο, ιστορικά, καλύτερο επίπεδό τους. Όμως, η αλήθεια είναι ότι ελάχιστοι από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ενδιαφέρονται να μεταφράσουν το άριστο επίπεδο σε οτιδήποτε χειροπιαστό.<div><br />Μεγάλα λάθη<br /><br />Η αιτία του κακού βρίσκεται στην Αθήνα και όχι στην Ουάσινγκτον. Γιατί ο κ. Μητσοτάκης, στην αρχή της θητείας του το 2019, έκανε το λάθος -αν και ρωτήθηκε από την αμερικανική πρεσβεία- να μη ζητήσει το παραμικρό αντάλλαγμα (όπως πράττουν, θεμιτά, όλοι οι σύμμαχοι) για την τότε ανανέωση της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αμυντικής Συνεργασίας (MDCA).<br /><br />Ίσως έκρινε ότι, με αυτόν τον τρόπο, θα έπειθε για τις καλές προθέσεις του ως «προβλέψιμου συμμάχου». Παραγνώρισε, ωστόσο, ότι ουδείς στην Ουάσινγκτον σέβεται μεσοπρόθεσμα τους πολιτικούς που αυτοακρωτηριάζουν τη διπλωματική μαχητικότητα των ιδίων και των χωρών τους.<br /><br />Αντίθετα, στην προηγούμενη ανανέωση της MDCA, το μακρινό 1990, ο πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Μητσοτάκης και ο υπουργός Εξωτερικών Αντώνης Σαμαράς είχαν εξασφαλίσει δωρεάν χρηματοδότηση 345.000.000 δολαρίων, διαγραφή οφειλής 50.000.000 δολαρίων, 28 Φάντομ (F-4Ε), 28 Κορσέρ (Α-7), 6 αεροσκάφη ναυτικής συνεργασίας Ρ3Α, 4 αντιτορπιλικά Adams και υπόσχεση (που τηρήθηκε) για την παραλαβή, από τις χώρες του πρώην Συμφώνου της Βαρσοβίας, μεγάλων ποσοτήτων υλικού που χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα. Προφανώς, η σύγκριση με τη σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι συντριπτική.<br /><br />Το 2022, μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ο πρωθυπουργός δεν συνέδεσε την -κατά τ’ άλλα ορθότατη- επιλογή η Ελλάδα να βρεθεί «στη σωστή πλευρά της Ιστορίας» με κάποια αιτήματα στήριξης από τις ΗΠΑ. Ακόμα και όταν, στα τέλη του 2023, η αμερικανική πλευρά αυτοβούλως πρότεινε τη χορήγηση αμυντικού δανείου ως και 2 δισεκατομμυρίων δολαρίων, η κυβέρνηση αρχικά απάντησε αρνητικά. Αργότερα μετέβαλε γνώμη με ένα «το σκεφτόμαστε» και, τελικά, έχασε τα χρήματα, επειδή -λόγω ασφυκτικών προθεσμιών- έπρεπε να δοθούν σε άλλη συμμαχική χώρα. Τον δε Ιανουάριο του 2024, ο πρωθυπουργός παρουσίασε, είτε από παχυλή άγνοια (εξαιρετικά αμφίβολο) είτε παραπλανητικά (εξόχως πιθανό), μια επιστολή ρουτίνας του υπουργού Εξωτερικών Άντονι Μπλίνκεν για τη συνήθη δυνατότητα μεταφοράς πλεονάζοντος αμυντικού υλικού ως μεγάλη εθνική επιτυχία που ο ίδιος διαπραγματεύτηκε, προσωπικά, με τον πρόεδρο Μπάιντεν.<br /><br />Πολύ γρήγορα, στις αρχές του καλοκαιριού, διαπιστώθηκε η ακαταλληλότητα του προσφερόμενου υλικού, όπως συχνότατα συμβαίνει με τα πλεονάζοντα (συχνά, ήδη παροπλισμένα και προβληματικά) οχήματα, αεροσκάφη και πλοία. Σε αντίθεση με την προ ημερών αυστηρή τοποθέτηση στη Βουλή του υπουργού Εθνικής Άμυνας Ν. ∆ένδια για τη στάση των ΗΠΑ, ο κ. Μητσοτάκης σιωπά. ∆εν καταδέχεται να πει στην κοινή γνώμη πώς θα αντικαταστήσει το -σύμφωνα με το διάγγελμά του της 27ης Ιανουαρίου 2024- «εντελώς δωρεάν, πολύ μεγάλο πακέτο εξοπλισμών που ενισχύουν καθοριστικά και τους τρεις κλάδους των Ενόπλων ∆υνάμεων», επισφραγίζοντας «το στρατηγικό βάθος των ελληνοαμερικανικών σχέσεων». Ακόμα και ο ΣΥΡΙΖΑ, που ήθελε… να καταργήσει το ΝΑΤΟ, κατάφερε το 2018 να εξασφαλίσει 70 ελικόπτερα Kiowa από το πλεόνασμα των ΗΠΑ. Και, το 2019, ο τότε υπουργός Εθνικής Άμυνας Ν. Παναγιωτόπουλος πέτυχε τη σταδιακή παραλαβή 1.200 πλεοναζόντων τεθωρακισμένων M-1117, χωρίς διαγγέλματα ή άλλες τυμπανοκρουσίες. Πέραν αυτών, το νέο μείζον ερώτημα είναι ποια πολιτική θα ασκήσουν η κυρία Γκίλφοϊλ και, γενικά, η αμερικανική διπλωματική αποστολή στην Αθήνα μετά την ορκωμοσία του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ στις 20 Ιανουαρίου 2025.<br /><br />Πρώτα απ’ όλα, θα ήταν μέγιστη πλάνη να προσδοκά η ελληνική κυβέρνηση ότι θα υπάρξει ταχεία μεταβολή του καθεστώτος των αμερικανικών και ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Ρωσίας. Πρόκειται για ένα ζήτημα που παρακολουθεί στενά ο κ. Μητσοτάκης, με συχνές προσωπικές οδηγίες προς τον μόνιμο αντιπρόσωπο στην Ε.Ε., πρέσβη Γιάννη Βράιλα. Ο πρωθυπουργός, με το επιχείρημα της μεγάλης συνεισφοράς της ναυτιλίας στο ΑΕΠ της χώρας, έχει ζητήσει επανειλημμένα την εξαίρεση των τάνκερ της ελληνικής εφοπλιστικής κοινότητας από τα μέτρα της Ε.Ε., που λίγο πολύ ταυτίζονται με τα αμερικανικά. Άλλωστε, η ευρωπαϊκή απόφαση για την οροφή τιμής του μεταφερόμενου ρωσικού πετρελαίου (oil price cap) ελήφθη σε πλήρη συνεννόηση με την Ουάσινγκτον.<br /><br />Τις τελευταίες ημέρες, στους διπλωματικούς διαδρόμους συζητείται ευρύτατα η νέα στρατηγική των Κυριάκου Μητσοτάκη και Γιώργου Γεραπετρίτη. Σύμφωνα με αυτήν, το πρόβλημα δεν είναι τα κέρδη της ναυτιλίας, αλλά η συνεχιζόμενη χρήση συστημάτων ή εξαρτημάτων ευρωπαϊκών αμυντικών βιομηχανιών από τις ρωσικές ένοπλες δυνάμεις. Ασφαλώς, η Αθήνα έχει δίκιο γι’ αυτή την υποκρισία των ισχυρών μελών της Ε.Ε. Με τη διαφορά ότι δεν υπάρχει κάποιος μαγικός τρόπος να απαγορευτεί -εν μέσω πολέμου, μάλιστα- η χρήση τους από τη Μόσχα. Η δε αμερικανική προσέγγιση -πόσο μάλλον επί Τραμπ- επισημαίνει ότι τα υπερκέρδη της ναυτιλίας και τα ευρωπαϊκά εξαρτήματα διευκολύνουν εξίσου τη ρωσική πλευρά. Επομένως, θα ήταν ριψοκίνδυνη μια αντιπαράθεση Αθήνας – Ουάσινγκτον επί του συγκεκριμένου θέματος.<br /><br />Παράλληλα, ο κ. Μητσοτάκης -που πρόσφατα δεν υποστήριξε την επιβολή δασμών της Ε.Ε. στα κινεζικά αυτοκίνητα- είναι βέβαιο πως, επί προεδρίας Τραμπ, θα δυσκολευτεί ακόμα περισσότερο να συνεχίσει την ιδιόμορφη πολιτική του προς την, κατά καιρούς, τέρψη του Πεκίνου. Η αμερικανική πρεσβεία έχει προβεί σε επανειλημμένες σχετικές επισημάνσεις προς την κυβέρνηση. Ενδεικτικό της -ακόμα πιο σκληρής- γραμμής είναι ότι Ρεπουμπλικάνος βουλευτής, που θα αναλάβει κορυφαία θέση δίπλα στον κ. Τραμπ, επεσήμανε στην Ουάσινγκτον (σε εκδήλωση που συμμετείχε και Έλληνας υπουργός) ότι όλοι οι σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ οφείλουν να συνειδητοποιήσουν πως η ταχύτητα και η έκταση του υπερεξοπλισμού της Κίνας μπορούν να συγκριθούν μόνον με τη Γερμανία της δεκαετίας του 1930.<br /><br />Από την άλλη πλευρά, είναι πολύ νωρίς για να γίνουν προβλέψεις για τον βαθμό και τον τρόπο ανάμειξης της νέας αμερικανικής διοίκησης και της εδώ πρεσβείας στις ελληνοτουρκικές σχέσεις και στο Κυπριακό. Είναι πρόωρο, ως ανεδαφικό, να εκτιμηθεί αν θα επαναληφθεί ή θα εξαλειφθεί το φαινόμενο του 2017-2018, όταν ο πρόεδρος Τραμπ αφενός εγκωμίαζε την προσωπικότητα του Τούρκου ομολόγου του, Ρ.Τ. Ερντογάν, και αφετέρου τον απειλούσε με καταιγισμό κυρώσεων.</div><div><br />Για την Κύπρο<br /><br />Ταυτόχρονα, θα ήταν καλό να είναι όλοι προσγειωμένοι στην Αθήνα και τη Λευκωσία. Η μέση γραφειοκρατία του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του Πενταγώνου αναμένεται να επιβεβαιώσει μεν -και επί διοίκησης Τραμπ- τα σχέδια στάθμευσης στην Κύπρο πλοίων και μεταγωγικών αεροσκαφών για ανθρωπιστικές αποστολές στη Μέση Ανατολή, αλλά οι φημολογίες για βάση των ΗΠΑ στη Μεγαλόνησο βρίσκονται, εντελώς, στη σφαίρα της φαντασίας.<br /><br />Ασφαλώς, από τη συνολική εικόνα δεν λείπουν τα στοιχεία της παραπολιτικής και του lifestyle. Στις αρχές του καλοκαιριού, διάφοροι αυλοκόλακες του Μαξίμου μιλούσαν για την ανάπτυξη στενών σχέσεων του κ. Μητσοτάκη με τον -όντως ισχυρότατο- κυβερνήτη της Καλιφόρνιας, Γκάβιν Νιούσομ, ο οποίος θεωρείτο πιθανός υποψήφιος των ∆ημοκρατικών (πριν ο κ. Μπάιντεν παραιτηθεί υπέρ της Κάμαλα Χάρις). Και, μέχρι πρόσφατα, λεγόταν ότι ο κ. Νιούσομ θα έρθει για διακοπές στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2025. Πάντως, το πιθανότερο είναι να έχει προηγηθεί -μερικούς μήνες νωρίτερα και για επαγγελματικούς λόγους- η πρώην σύζυγός του. Που δεν είναι άλλη από την Κίμπερλι Γκίλφοϊλ, η οποία έχει χαρακτηρίσει, δημόσια, τον φίλο του πρωθυπουργού ως ακροαριστερό.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.newsbreak.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Οι ισορροπίες Μητσοτάκη με την πρεσβεία των ΗΠΑ

Την ώρα που ο πρωθυπουργός πανηγυρίζει για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού ελάχιστοι ενδιαφέρονται να μετ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ώρα μεγάλων αποφάσεων για τους Δρούζους της Συρίας.

<img height="351" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2024/12/DRUZE-630x319.jpg" width="754" /><br /><br />Με έντονο φόβο και αίσθημα αβεβαιότητας, οι εθνοτικές μειονότητες στη Συρία καλούνται να βρουν νέες ισορροπίες και τη δική τους θέση στο νέο σκηνικό που διαμορφώνεται μετά την απότομη κατάρρευση του καθεστώτος Άσαντ.<br /><br />Παρότι οι τζιχαντιστές αντάρτες, που προέρχονται από τη σουνιτική πλειοψηφία, δηλώνουν ότι θα σεβαστούν όλους τους πολίτες της χώρας, ανεξαρτήτως καταγωγής, θρησκείας και γλώσσας, πληθαίνουν οι αναφορές για μαζικές μετακινήσεις Αλεβιτών υποστηρικτών του παλαιού καθεστώτος για να βρουν καταφύγιο στις ρωσικές ναυτικές βάσεις είτε στον γειτονικό Λίβανο.<br /><br />Συγχρόνως, οι Κούρδοι της βόρειας Συρίας είναι ήδη έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τις δυνάμεις της, κυρίαρχης πλέον, οργάνωσης Χαγιάτ Ταχρίρ αλ-Σαμ (HTS).<br /><br />Ωστόσο, στη νότια Συρία, στα εδάφη που συνορεύουν με τα Υψώματα του Γκολάν που ελέγχει το Ισραήλ και στην επαρχία Σουέιντα, κοιτίδα της εθνοτικής-θρησκευτικής κοινότητας των Δρούζων, η εικόνα είναι διαφορετική.<br /><br />Εκεί, οι τζιχαντιστές της HTS είτε δεν πρόλαβαν είτε επέλεξαν να μην φτάσουν, παρά το «κενό εξουσίας» που δημιουργήθηκε, όταν κατέστη σαφές ότι το καθεστώς Άσαντ κατέρρευσε.<br /><br />Τα άδεια διοικητικά γραφεία, τα στρατιωτικά φυλάκια και τα αστυνομικά τμήματα του «παλαιού καθεστώτος» στη Σουέιντα καταλήφθηκαν αμέσως από ντόπιους ένοπλους Δρούζους πολιτοφύλακες.<br /><br />Την ίδια στιγμή, ο ισραηλινός στρατός προωθείτο σε ολόκληρη τη νεκρή ζώνη των Υψωμάτων του Γκολάν και μετέπειτα άρχισε και εκείνος να καταλαμβάνει αμαχητί το ένα μετά το άλλο εγκαταλελειμμένα φυλάκια του τακτικού συριακού στρατού.<br /><br />Σήμερα το Ισραήλ ελέγχει συριακά εδάφη πέραν της νεκρής ζώνης, φτάνοντας μέχρι τις παρυφές της de facto δρουζικής ελεγχόμενης επαρχίας Σουέιντα, ενώ παράλληλα ελέγχει πλήρως τη μεθόριο Συρίας-νοτίου Λιβάνου, με τα ισραηλινά τεθωρακισμένα να απέχουν μόλις 12 χιλιόμετρα από τα νότια περίχωρα της Δαμασκού.<br /><br />Σε όλες αυτές τις περιοχές, οι δρουζικές κωμοπόλεις και χωριά όχι μόνο δεν προβάλλουν αντίσταση, αλλά παραδίδουν οικειοθελώς τον οπλισμό τους στους Ισραηλινούς, όπως μεταδίδει ο τηλεοπτικός σταθμός Surya TV, που εκφράζει τις θέσεις της HTS.<br /><br />Μάλιστα, εντύπωση προκάλεσε η δια βοής απόφαση της λαϊκής συνέλευσης του συριακού-δρουζικού χωριού Χάντερ, λίγα χιλιόμετρα πέρα από την νεκρή ζώνη, που ζήτησε να υπαχθεί στον ισραηλινό δήμο της δρουζικής κωμόπολης Ματζντ-Αλ-Σαμς, επιδιώκοντας, ούτε λίγο ούτε πολύ, την προσάρτησή του στο Ισραήλ.<br />Τακτική επιβίωσης ή «υπηρέτες πολλών αφεντάδων»;<br /><br />Η στάση των Δρούζων δεν είναι ανεξήγητη.<br /><br />Κατά τη διάρκεια του συριακού εμφυλίου, οι τοπικοί Σεΐχηδες/δημογέροντές τους αποφάσισαν να τηρήσουν αποστάσεις ασφαλείας έναντι των αντιμαχομένων παρατάξεων, επιδεικνύοντας φιλική ουδετερότητα προς το καθεστώς Άσαντ.<br /><br />Επρόκειτο για μία συνειδητή επιλογή αυτοσυντήρησης, που ανέκαθεν εφάρμοζαν ανά τους αιώνες στην περιοχή και η οποία συνοψίζεται με την εξής απλή φράση:<br /><br />«Εάν η κοινότητα θέλει να επιβιώσει, οφείλει να βρίσκεται στο πλευρό του δυνατού».<br /><br />Για παράδειγμα, η κοινότητα των Δρούζων του Λιβάνου φροντίζει τα σημαίνοντα μέλη της να βρίσκονται σε δημόσιες θέσεις-κλειδιά, όσο το δυνατόν εγγύτερες στην εξουσία, αξιοποιώντας στο έπακρο τις δυνατότητες που τους παρέχει το ιδιότυπο θεσμικό περιβάλλον, που προάγει τον Λιβανικό Κοινοτισμό.<br /><br />Οι Δρούζοι του Ισραήλ εντάχθηκαν πλήρως στις τάξεις του στρατού και των υπηρεσιών ασφαλείας, ενώ οι εκλεγμένοι Δρούζοι δήμαρχοι είναι πλήρως ενταγμένοι σε αμιγώς εβραϊκά κόμματα εξουσίας.<br /><br />Οι Δρούζοι της Ιορδανίας, παρότι δεν αναγνωρίζονται ως διακριτή κοινότητα, ψηφίζουν στοχευμένα ώστε να εξασφαλίζεται η εκπροσώπηση της κοινότητάς τους στο εθνικό κοινοβούλιο, ενώ, παράλληλα, ομοεθνείς τους ανελίχθηκαν στις τάξεις του στρατού, με αποκορύφωμα, το 2022, να μετέχει ένας Δρούζος υπουργός στο κλειστό κυβερνητικό συμβούλιο ασφάλειας και άμυνας.<br /><br />Όσο για τους Δρούζους της Συρίας, επί καθεστώτος Χάφεζ Αλ-Άσαντ, συμμετείχαν ενεργά στα όργανα του τότε πανίσχυρου κόμματος Μπάαθ, σε τοπικό και εθνικό επίπεδο, θεωρώντας ότι έτσι προστατεύεται καλύτερα η ιδιαίτερη εθνοτική και θρησκευτική τους ταυτότητα.<br /><br />Παρότι διάσπαρτοι σε τέσσερεις χώρες και σε περιοχή που διακρίνεται για την πολιτική της αστάθεια, οι τοπικοί Δρούζοι Σεΐχηδες ανέκαθεν κατάφερναν να διατηρούν ανοικτούς διαύλους επικοινωνίας μεταξύ τους, συντονίζοντας τις κινήσεις και τις επιλογές τους στις χώρες που ήταν εγκατεστημένοι, τόσο σε περιόδους ηρεμίας, όσο και σε εποχές πολέμου, όπως η σημερινή.<br />Έντονη κινητικότητα για την «επόμενη μέρα» των Δρούζων της Συρίας<br /><br />Προτού καν συμπληρωθούν δύο εικοσιτετράωρα αφότου ο ισραηλινός στρατός άρχισε να προελαύνει στη νότια Συρία, οι Δρούζοι της επαρχίας Σουέιντε πρόλαβαν να επικοινωνήσουν με τον ηγέτη των Δρούζων του Ισραήλ, Μουάφακ Ταρίφ.<br /><br />Καλά πληροφορημένες ισραηλινές πηγές, μιλώντας στην DW αποκάλυψαν ότι ο Ταρίφ, αφού συναντήθηκε με τον υποστράτηγο, Σλόμι Μπίντερ, ανώτατο αξιωματούχο των μυστικών υπηρεσιών του ισραηλινού στρατού, μετέβη ευθύς αμέσως στο Άμπου Ντάμπι, όπου συναντήθηκε με τον Πρόεδρο των Εμιράτων, Μοχάμαντ Μπιν Ζάγιεντ, μεταφέροντάς του το αίτημα των ομοεθνών του στη Συρία, προκειμένου τα ΗΑΕ σε συνεργασία με το Ισραήλ να συνεργαστούν, ώστε οι Δρούζοι της Συρίας να αποκτήσουν είτε καθεστώς ευρείας αυτονομίας είτε ακόμα και κρατική ανεξαρτησία.<br /><br />Επισφράγισμα αυτής της κινητικότητας αποτέλεσε η κατ’ ιδίαν συνάντηση στα μέσα της προηγούμενης εβδομάδας μεταξύ του Μουάφακ Ταρίφ και του ισραηλινού πρωθυπουργού, Βενιαμίν Νετανιάχου, ο οποίος δήλωσε, μετά το πέρας της, ότι «ο παράγοντας των Δρούζων αποτελεί πυλώνα σταθερότητας για τη Συρία».<br /><br />Με άλλα λόγια, είναι πλέον σαφές ότι η ισραηλινή προέλαση στα συριακά εδάφη δεν στοχεύει μόνο στο να απομακρύνει τους τζιχαντιστές αντάρτες από τις μεθοριακές ισραηλινές πόλεις.<br />Στοχεύει παράλληλα στο να προστατεύσει και τους Δρούζους της νότιας Συρίας από τον ίδιο ακριβώς κίνδυνο.<div><br />Πρόκριμα για τις υπόλοιπες μειονότητες της Συρίας<br /><br />Αναμφίβολα, είναι πολύ νωρίς να εκτιμηθεί ποια μορφή διακυβέρνησης θα εφαρμοστεί ως προς το ζήτημα των Δρούζων της Συρίας, τη στιγμή μάλιστα, που η υπόλοιπη χώρα συνεχίζει να διανύει περίοδο βαθύτατης ανασφάλειας. Ωστόσο, η λύση που εν τέλει θα επιλεγεί για την περίπτωση των Δρούζων θα χρησιμεύσει είτε ως πρόκριμα είτε ως παράδειγμα προς αποφυγή για τις υπόλοιπες μειονότητες στη Συρία, που και εκείνες θα κληθούν, αργά ή γρήγορα, να επιλέξουν πώς επιθυμούν να διαμορφωθεί το δικό τους μέλλον – και με ποιον τρόπο θα θελήσουν να το διεκδικήσουν.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ώρα μεγάλων αποφάσεων για τους Δρούζους της Συρίας.

Με έντονο φόβο και αίσθημα αβεβαιότητας, οι εθνοτικές μειονότητες στη Συρία καλούνται να βρουν νέες ισορροπίες και τη δική τους θέση στο νέο...

Διαβάστε την συνέχεια

“H Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτε”… Μήπως να το αλλάξουμε;

<a href="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/11/turkey-ballistic-missile.bmp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="616" data-original-width="1101" height="358" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/11/turkey-ballistic-missile.bmp" width="701" /></a><br /><br /><b>Αχιλλέας Ζαπράνης</b><br />ΗΕλλάδα δεν διεκδικεί τίποτε από κανένα. Χιλιοειπωμένη φράση που επαναλαμβάνεται μονότονα. Μήπως όμως θα πρέπει να αρχίσουμε επιτέλους να διεκδικούμε κι εμείς κάτι; Και φυσικά δεν αναφέρομαι σε εδάφη. Αναφέρομαι στον σεβασμό. Αλλά όπως αντιλαμβανόμαστε όλοι, για να αξιώσεις τον σεβασμό των τρίτων θα πρέπει καταρχήν να διαθέτεις εσύ αυτοσεβασμό.<br /><br />Ποιο σεβασμό βεβαία να διεκδικήσουμε και από ποιον, όταν ένα εργαστήριο ελληνικού ΑΕΙ αποφασίζει μόνο του, χωρίς άδεια από κανένα, την ώρα, την ημέρα και την αίθουσα που θα κάνει μια εκδήλωση, με θεματολογία που δεν έχει κοινοποιήσει σε κανένα συλλογικό όργανο του πανεπιστημίου; Και ακόμη καλύτερα, όταν η πρυτανεία δηλώνει ότι παρ’ όλα αυτά δεν μπορεί να απαγορεύσει την εκδήλωση λόγω της «ακαδημαϊκής ελευθερίας», αλλά αμέσως μετά την απαγορεύει για λόγους ασφάλειας; Και στη συνέχεια το εργαστήριο προχωρά στη διοργάνωση της εκδήλωσης, αγνοώντας την εντολή του πρύτανη, ο οποίος όμως δεν βλέπει κάποιο πρόβλημα στο να αγνοούνται οι εντολές του;<br /><br />Και με αφορμή όλο αυτό τον τραγέλαφο, διατυπώνεται από τις πρυτανικές αρχές μια καινοφανής προσέγγιση στην έννοια της «ακαδημαϊκής ελευθερίας» που την ταυτίζει με την ασυδοσία. Ο καθείς μπορεί να διοργανώσει μια εκδήλωση, όπου και όποτε θέλει μέσα στο ΠΑΜΑΚ, χωρίς να ρωτήσει κανένα! Η Οξφόρδη μας παρακολουθεί έμπλεη θαυμασμού για τη ρηξικέλευθη ερμηνεία που δίνουμε στην ακαδημαϊκή ελευθερία.<br /><br />Τα πράγματα όμως είναι πολύ χειρότερα, γιατί δεν πρόκειται για οποιαδήποτε εκδήλωση, αλλά μία εκδήλωση για τη «Μακεδονική Γλώσσα» που διοργανώνει ένα εργαστήριο του Πανεπιστημίου Μακεδονίας με το Πανεπιστήμιο Κύριλλος και Μεθόδιος των Σκοπιών και στην οποία, εκτός των άλλων, συμμετέχουν συγκεκριμένα άτομα με καταγεγραμμένες αλυτρωτικές τοποθετήσεις και κατά την διάρκεια της εκδήλωσης μοιράζεται βιβλίο που στο εξώφυλλο έχει τον γνωστό αλυτρωτικό χάρτη της «Μακεδονίας του Αιγαίου» (περιμένω να δω αν θα υπάρξει εισαγγελική παρέμβαση).<br /><br />Για να ζήσεις ειρηνικά και να έχεις μια λειτουργική σχέση με τον γείτονα σου, απαραίτητη προϋπόθεση είναι ο αμοιβαίος σεβασμός. Αλλά πώς γίνεται να μας σεβαστεί ο γείτονας στα βόρεια σύνορά μας, όταν διαπιστώνει ότι μπορεί «με το στανιό» να επιβληθεί η διοργάνωση της συγκεκριμένης εκδήλωσης και μάλιστα τη στιγμή που ο εσμός που την περιφρουρεί φωνάζει το σύνθημα να «ψοφήσει η Ελλάδα» ενώ προπηλακίζει αυτόν που υπογράφει αυτό το άρθρο;<br /><br />Οι δεσμεύσεις που έχουμε αναλάβει με την Συμφωνία των Πρεσπών δεν περιλαμβάνουν την ανοχή σε αντεθνική δραστηριότητα, ούτε στη διατύπωση αλυτρωτικών θέσεων. Γι’ αυτό εξεπλάγην (δυσάρεστα) όταν ο κ. Πλεύρης αναφερόμενος σ’ αυτό το περιστατικό είπε ότι οφείλεται στη Συμφωνία των Πρεσπών για την οποία υπόλογοι είναι αυτοί που την ψήφισαν «και να μη του ξαναφέρουν εδώ (στη Βουλή) παρόμοιο θέμα».<br /><br />Βέβαια, αυτό αποτελεί (και λυπάμαι που το λέω) σοφιστεία, καθώς η συμφωνία των Πρεσπών δεν μας υποχρεώνει να διοργανώνουμε εκδηλώσεις ή να διδάσκουμε την γλώσσα του γείτονα και φυσικά ούτε αυτός την δική μας.<br /><br />Με δεδομένο ότι έχει σχηματιστεί μια πλειοψηφία μελών ΔΕΠ τμήμα που βρίσκεται το εν λόγω εργαστήριο, αυτά τα μέλη ΔΕΠ μπορούν να «περάσουν» από την γενική συνέλευση όποιο θέμα επιθυμούν. Και αυτό που μαθαίνω ότι επιθυμούν, είναι η διδασκαλία της «Μακεδονικής Γλώσσας». Καταρχήν. Την συνέχεια μπορείτε να την φανταστείτε. Κάθε είδους εκδηλώσεις, ίσως έδρα και όλα αυτά με τελικό στόχο την αναγνώριση μειονότητας…<br /><br />Για όλο αυτό τον τραγέλαφο δεν υπήρξε καμία τοποθέτηση του Υπουργείου Παιδείας, και των βουλευτών της κυβέρνησης στη Θεσσαλονίκη. Είναι η πρώτη φορά από το 1974 και έπειτα που η κυβέρνηση δεν καταδικάζει την βία που ασκείται μέσα σε χώρο πανεπιστημίου. Να θυμίσω ότι ακόμη και ο ΣΥΡΙΖΑ ανελλιπώς καταδίκαζε τα περιστατικά βίας, που σε μεγάλο βαθμό βέβαια υποκινούσε η πολιτική του. Βέβαια, μπορεί να μην το έχουν πληροφορηθεί, γιατί το περιστατικό δεν μεταδόθηκε ούτε από ένα (1) ιδιωτικό ΜΜΕ πανελλήνιας εμβέλειας. Και πως να καταδικάσεις κάτι που δεν υφίσταται!<br /><br />Κατά τα άλλα η πορεία της Βόρειας Μακεδονίας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση περνάει μέσα από την Ελλάδα…<br />Σεβασμός, αυτοσεβασμός… Μην τα ξαναλέμε.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<br /><br /></div>

“H Ελλάδα δεν διεκδικεί τίποτε”… Μήπως να το αλλάξουμε;

Αχιλλέας Ζαπράνης ΗΕλλάδα δεν διεκδικεί τίποτε από κανένα. Χιλιοειπωμένη φράση που επαναλαμβάνεται μονότονα. Μήπως όμως θα πρέπει να αρχίσου...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα, Ισραήλ και Τουρκία μετά την Συρία… Μονόδρομος.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSY8KOXAYkQwNfXTsSw8Ucjmh9BJpwG-IMI7Q&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="177" data-original-width="285" height="397" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSY8KOXAYkQwNfXTsSw8Ucjmh9BJpwG-IMI7Q&s" width="708" /></a></div><div><br /></div><div><b>Θανάσης Μαυρίδης</b></div>Μας το είπε ο πρόεδρος Τραμπ, ότι η Τουρκία πήρε αυτό που ήθελε εδώ και 100 χρόνια στη Συρία. Η προεδρική αυτή διαπίστωση έχει πολλές αναγνώσεις. Υποκρύπτει έναν θαυμασμό προς τον Ερντογάν και ταυτόχρονα μια προειδοποίηση. Είναι κάτι σαν χρησμός της Πυθίας. Οι πολύτιμοι σύμμαχοί μας ασφαλώς και συνεχίζουν να υπολογίζουν την Τουρκία. Αλλά ταυτόχρονα έχουν το νου τους μην τυχόν και τα πράγματα ξεφύγουν.<br /><br />Ο Τραμπ έχει δίκιο για την πολιτική της Τουρκίας. Όταν οι Τούρκοι λένε κάτι δεν το κάνουν για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης, αλλά επειδή κτίζουν μέρα με τη μέρα το επόμενο αφήγημα. Η Τουρκία επιδιώκει την επανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με σύνορα που θα επεκτείνονται από τα βάθη της Ανατολής, μέχρι τις παρυφές της Κεντρικής Ευρώπης. Σήμερα η Συρία, αύριο από 10 χρόνια κάτι άλλο και έπειτα από 50 ή 100 κάτι ακόμη. Η Τουρκία σκοπεύει να γίνει μια πραγματική υπερδύναμη, απέναντι στην Κίνα και στις ΗΠΑ. Δεν το υποθέτουμε, το έχει πει ο Ταγίπ Ερντογάν.<br /><br />Το κλειδί για τις εξελίξεις στην περιοχή είναι το Ισραήλ. Για τους Αμερικανούς η Τουρκία πέφτει μακριά. Κι αν έπρεπε να διαλέξουν κάποιον ως σύμμαχο στην περιοχή, ασφαλώς και θα προτιμούσαν την Τουρκία από οποιονδήποτε άλλον. Αλλά το Ισραήλ δεν είναι και τόσο μακριά από την Τουρκία. Βρίσκεται στην ίδια γειτονιά. Και οι Ισραηλινοί γνωρίζουν πλέον ότι όσο μεγαλώνει η επιρροή της Τουρκίας στην περιοχή τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος για τους ίδιους. Η ανασύσταση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας είναι ένα θέμα που συνδέεται πλέον άμεσα με τα υπαρξιακά προβλήματα του Ισραήλ. Και την ίδια ώρα οι Αμερικανοί έχουν ουσιαστικό εσωτερικό πρόβλημα να αλλάξουν τη σχέση τους με το Ισραήλ…<br /><br />Για την Ελλάδα η σταδιακή της ταύτιση με το Ισραήλ είναι μονόδρομος. Είναι ο μοναδικός αξιόπιστος σύμμαχος στην περιοχή. Περισσότερο αξιόπιστος και από αυτούς ακόμη τους Ευρωπαίους, οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους γέρνουν πάντα ή σχεδόν πάντα τη ζυγαριά προς το μέρος της Τουρκίας. Για οικονομικούς, προφανώς, λόγους, την κρίσιμη ώρα αφήνουν ένα ανοικτό παράθυρο στη μεγάλη αγορά στην Τουρκία και κλείνουν διάπλατα τις πόρτες στην κοινή λογική. Για αλληλεγγύη καλύτερα να μην γίνεται λόγος, θυμίζει ανέκδοτο.<br /><br />Ο Τραμπ θα προτάξει τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή. Τα οποία, όμως, περνούν μέσα από τα συμφέροντα του κράτους του Ισραήλ. Οι άλλοι, η Χαμάς, οι αδελφοί μουσουλμάνοι και λοιπές συνομοταξίες, συντάσσονται με τον Ερντογάν. Αυτή είναι η αλήθεια χωρίς παρωπίδες.<br /><br />Η προοπτική της σύγκρουσης με την Τουρκία και τους δορυφόρους της στην περιοχή είναι δεδομένη. Είναι μόνο θέμα χρόνου. Η Τουρκία θεωρεί ότι κακώς τα νησιά «δόθηκαν» στην Ελλάδα και είναι βέβαιο ότι θα αναζητήσει την ευκαιρία να τα πάρει πίσω. Για να αλλάξει αυτό χρειάζεται να ηττηθεί η Τουρκία πριν προλάβει να γίνει και πάλι «αυτοκρατορία». Αυτό είναι το παιγνίδι. Κι όπως για τους Ισραηλινούς, έτσι και για μας, αυτό το Ισλάμ είναι η απειλή για την ύπαρξή μας. Αυτό είναι το κοινό σημείο που έχουμε σήμερα με τους Ισραηλινούς και σε αυτό πρέπει να επενδύσουμε. Χωρίς οπισθοχωρήσεις από θέσεις που πρέπει να γίνουν πάγιες και να αποκτήσουν πανεθνικό χαρακτήρα. Διαφορετικά θα είμαστε άξιοι της μοίρας μας ή αλλιώς, επειδή εμείς διαμορφώνουμε τη μοίρα μας, ας κάνουμε μία φορά τη σωστή επιλογή.<div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελλάδα, Ισραήλ και Τουρκία μετά την Συρία… Μονόδρομος.

Θανάσης Μαυρίδης Μας το είπε ο πρόεδρος Τραμπ, ότι η Τουρκία πήρε αυτό που ήθελε εδώ και 100 χρόνια στη Συρία. Η προεδρική αυτή διαπίστωση έ...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: “Η Τουρκία νικήτρια, οι ΗΠΑ να ετοιμαστούν να σκοτώσουν Τούρκους”

<img height="427" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/12/Biden-Beau-Biden-Marine-One-South-Lawn-White-House01.jpg" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Μάικλ Ρούμπιν θέτει ένα σοβαρό ενδεχόμενο και προειδοποιεί το Λευκό Οίκο: Η Αμερική πρέπει να προετοιμαστεί για να σκοτώσει Τούρκους στη Συρία.</span></h3>Οι εορτασμοί που τερμάτισαν την, περισσότερο από μισό αιώνα, τυραννία της οικογένειας Άσαντ στη Συρία τελείωσαν. Βραχυπρόθεσμα, η Ρωσία και το Ιράν είναι χαμένοι. Η Τουρκία είναι η νικήτρια. Εξάλλου, η Τουρκία ήταν ο κύριος υποστηρικτής της ανταρτικής ομάδας Hay’at Tahrir al-Sham που σάρωσε τη Συρία.<br /><br />Η Ουάσιγκτον, εξακολουθεί να έχει το μερίδιο της από μαζορέτες. Η υποτιθέμενη ισχύς της Τουρκίας προσελκύει όσους επιθυμούν να επωφεληθούν από αυτήν. Όπως οι αμερικανοί αξιωματούχοι εκτόξευσαν την εργασιακή τους εμπειρία στη Σαουδική Αραβία σε προσοδοφόρα χρυσά αλεξίπτωτα στα τέλη του 20ου αιώνα, το ίδιο κάνουν και οι Αμερικανοί αξιωματούχοι με υπηρεσία στην Τουρκία.<br /><br />Οι δεξαμενές σκέψης και τα πανεπιστήμια επιδιώκουν επίσης να θηλάσουν τη χρυσή θηλή ενώ προσποιούνται ότι η δουλειά τους παραμένει αγνή και δεν αυτολογοκρίνονται ή δεν αυτολογοκρίνονται σε ερευνητικά θέματα για να διατηρήσουν τη ροή των κεφαλαίων.<br /><br />Πολλοί επαγγελματίες της άμυνας εξακολουθούν να αγκαλιάζουν την Τουρκία λόγω του ρόλου της στο ΝΑΤΟ. Ήταν μία από τις δύο, μόνο, χώρες του ΝΑΤΟ που συνόρευαν με τη Σοβιετική Ένωση κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου, και έχει τον δεύτερο μεγαλύτερο στρατό από οποιαδήποτε χώρα του ΝΑΤΟ.<br /><br />Ο αριθμός των στρατευμάτων, ωστόσο, είναι μια μέτρηση χωρίς νόημα. Αυτό που έχει μεγαλύτερη σημασία είναι η δυνατότητα αξιοποίησής τους για αποστολές του ΝΑΤΟ.<br /><br />ΓΙΑ …ΚΛΑΜΑΤΑ ΤΟ ΙΝΤΣΙΡΛΙΚ<br /><br />Ενώ η στρατηγική σημασία της αεροπορικής βάσης Ιντσιρλίκ έχει μειωθεί με το άνοιγμα εναλλακτικών λύσεων στην Ελλάδα και τη Ρουμανία, καθώς και με πιο προηγμένα αμφίβια επιθετικά πλοία ικανά να μεταφέρουν F-35 σχεδόν οπουδήποτε στον κόσμο, η γραφειοκρατική δυναμική παραμένει στο Πεντάγωνο που δεν θέλει να χάσει. οποιαδήποτε πρόσβαση στη βάση.<br /><br />Στην πραγματικότητα, όπως το Κατάρ με την αεροπορική βάση al-Udeid, η Τουρκία χρησιμοποιεί το Ιντσιρλίκ ως κάτι για να αποφύγει την ευθύνη για οποιονδήποτε αριθμό κακοήθων συμπεριφορών. Οι επαγγελματίες της άμυνας υποστηρίζουν ότι ο σταθμός ραντάρ έγκαιρης προειδοποίησης της Τουρκίας στη Μαλάτια είναι απαραίτητος για την ανίχνευση τυχόν εκτόξευσης ενός πιθανού ιρανικού πυρηνικού όπλου.<br /><br />Πάρα πολλοί δυτικοί αξιωματούχοι και αναλυτές κάνουν δύο βασικά λάθη όταν πρόκειται για την Τουρκία.<br /><br />Πρώτον, βλέπουν την Τουρκία όπως ήταν, ή όπως θέλουν να είναι, παρά όπως είναι. Δύο δεκαετίες Ερντογάν έχουν μεταμορφώσει τη χώρα αμετάκλητα.<br /><br />Δεύτερον, πιστεύουν ότι επειδή η Τουρκία δεν είναι Ιράν ή Ρωσία, αντιπροσωπεύει μια θετική δύναμη.<br /><br />Η σχέση του Ιράν με τον Μπασάρ αλ Άσαντ αποτελούσε απειλή. Η Ισλαμική Δημοκρατία αγκάλιασε τους Αλαουί της Συρίας ως μηχανισμό δικής της επαναστατικής εξαγωγής. Αλλά ένας εξτρεμισμός δεν διαγράφει την απειλή ενός άλλου.<br /><br />Η υποστήριξη της Τουρκίας στα ριζοσπαστικά σουνιτικά κινήματα είναι καλά τεκμηριωμένη.<br /><br />Ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει ανοικτή την αγκαλιά του στη Χαμάς, αλλά υπάρχουν ενδείξεις για τη διπλωματική και οικονομική, αν όχι στρατιωτική, συνενοχή του με τα πιο ριζοσπαστικά στοιχεία της σουνιτικής ισλαμιστικής αντιπολίτευσης, μέχρι και την Αλ Κάιντα, ακόμη και που συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος.<br /><br />Είναι απλώς ψευδές ότι η Τουρκία, μια αλυτρωτική δύναμη, είναι μια δύναμη σταθερότητας στην περιοχή. Η Τουρκία αποσταθεροποιεί την Κύπρο, στέλνει drones και άλλα όπλα στους ισλαμιστές στη Λιβύη και στη συνέχεια χρησιμοποιεί τους Λίβυους ως μισθοφόρους στις άλλες μάχες της.<br /><br />Η υποστήριξη της Τουρκίας στις ισλαμιστικές και αντιδημοκρατικές φατρίες στη Σομαλία διακινδυνεύει όλο και περισσότερο την εύθραυστη σταθερότητα στο Κέρας της Αφρικής. Η υποστήριξή της στη Χαμάς έχει ρίξει μια σωσίβια σχεδία σε μια ομάδα που είναι αποκλειστικά υπεύθυνη για τη θηριωδία της 7ης Οκτωβρίου 2023, τη μεγαλύτερη μονοήμερη σφαγή Εβραίων από το Ολοκαύτωμα.<br /><br />Η ατζέντα της Τουρκίας στη Συρία δεν είναι η συριακή σταθερότητα ή μια Συρία σε ειρήνη με την ίδια και τους γείτονές της. Αντίθετα, η Τουρκία αξιοποιεί τους Σύρους ισλαμιστές εναντίον μειονοτικών ομάδων, ιδιαίτερα των Αρμενίων Χριστιανών στο Χαλέπι και των Κούρδων της Συρίας στη βορειοανατολική Συρία.<br /><br />ΠΑΡΑΛΟΓΟΣ ΚΑΙ ΡΑΤΣΙΣΤΗΣ<br /><br />Ο Ερντογάν, για λόγους προφανώς τόσο παράλογους όσο και ρατσιστικούς, απλώς αρνείται να ανεχθεί τη συριακή αυτοδιοίκηση και την ύπαρξη της Αυτόνομης Διοίκησης της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας.<br /><br />Εκείνοι από την κοινότητα των δεξαμενών σκέψης της Ουάσιγκτον που παπαγαλίζουν τουρκικά σημεία συζήτησης για την περιοχή και θεωρούν ως τρομοκρατική βάση το Εργατικό Κόμμα του Κουρδιστάν (PKK) που απειλεί την Τουρκία, ή επικαλούνται μια φιλοϊρανική σατραπεία, είναι αποκλειστικά εκείνοι που δεν έχουν και συχνά αρνούνται να επισκεφθούν την περιφέρεια και να ερευνήσουν μόνοι τους.<br /><br />Ενώ ο Abu Muhammad al-Jawlani μιλάει για ανοχή και ακόμη και για εκλογές, η Τουρκία απαιτεί από τη Hay’at Tahrir al-Sham να υπακούσει στις εντολές της να στοχοποιήσει τους Κούρδους.<br /><br />Ουσιαστικά, η Τουρκία βλέπει τη Hay’at Tahrir al-Sham όπως το Ιράν βλέπει τη Χεζμπολάχ: μια ομάδα που διεκδικεί την τοπική νομιμότητα και φοράει εθνικιστικό μανδύα, αλλά στην πραγματικότητα λειτουργεί ως αντιπρόσωπος μιας ξένης δύναμης.<br /><br />Ο Ερντογάν δίνει προτεραιότητα στην επιθυμία του να σκοτώσει ένοπλους Κούρδους -την ίδια ομάδα που συμμαχεί και συνεργάζεται με τις Ηνωμένες Πολιτείες για να περιορίσει και να νικήσει το Ισλαμικό Κράτος- έναντι του κινδύνου να σκοτώσει τους Αμερικανούς που συνεργάζονται μαζί τους.<br /><br />Όταν ένα τουρκικό drone χτύπησε ανεπιτυχώς τον στρατηγό Mazloum Abdi, διοικητή των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων στο Διεθνές Αεροδρόμιο Sulaymaniyah του Ιρακινού Κουρδιστάν τον Απρίλιο του 2023, μόνο το βροχερό έδαφος έσωσε τους συνοδούς Αμερικανούς από το θάνατο καθώς ο πύραυλος θάφτηκε βαθύτερα στο έδαφος πριν εκραγεί.<br /><br />Τις επόμενες εβδομάδες, καθώς η Τουρκία αύξησε τις αεροπορικές επιδρομές της κατά των κουρδικών περιοχών στη Συρία, υπήρξαν αρκετές περιπτώσεις κατά τις οποίες τα τουρκικά χτυπήματα θα μπορούσαν εύκολα να έχουν σκοτώσει Αμερικανούς στρατιωτικούς ή εργαζομένους στον τομέα της ανθρωπιστικής βοήθειας.<br /><br />Η Τουρκία, εν τω μεταξύ, εισάγει τις δικές της ειδικές δυνάμεις και πληροφορίες στη Hay’at Tahrir al-Sham και σε άλλες ομάδες πληρεξουσίων, σε έναν παραλληλισμό, ουσιαστικά, του ρόλου των πολλών Ιρανών συμβούλων για τους οποίους η Τεχεράνη επέμεινε ότι δεν έπαιξαν μαχητικό ρόλο στη Συρία.<br /><br />Μπορεί να είναι διπλωματικά απολιτικό να πούμε ευθέως, αλλά εάν οι δυνάμεις που υποστηρίζονται από την Τουρκία ενθαρρύνουν την τρομοκρατία και συνεχίσουν να αποτελούν απειλή για τις αμερικανικές δυνάμεις που αντιμετωπίζουν το Ισλαμικό Κράτος στην περιοχή, εναπόκειται στις Ηνωμένες Πολιτείες να ξεκινήσουν μια συζήτηση σχετικά με το εάν μπορεί να είναι απαραίτητο να στοχεύσουν Τούρκους χορηγούς της τρομοκρατίας στην περιοχή.<div><br />ΔΕΝ ΘΑ ΤΡΕΞΕΙ ΤΟ ΝΑΤΟ<br /><br />Η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ, αλλά το χτύπημα των δυνάμεών της εκτός των συνόρων της Τουρκίας δεν θα ενεργοποιούσε ρήτρες αυτοάμυνας του ΝΑΤΟ.<br /><br />Ούτε πρέπει να υπάρχει οργή σε μια τέτοια συζήτηση, ειδικά όταν οι ενέργειες της Τουρκίας ήδη περνούν τον Ρουβίκωνα και θέτουν σε κίνδυνο τις αμερικανικές δυνάμεις και συμφέροντα.<br /><br />Η καλύτερη ευκαιρία για να αποφευχθεί η άμεση σύγκρουση θα ήταν να αναγνωρίσουμε την επιθετικότητα της Τουρκίας έξω από τα σύνορά της και να επισημανθεί ο αντίκτυπος της τακτικής σαλαμοποίησης που θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο τους Αμερικανούς και να ενημερωθεί η Τουρκία, για να αποφευχθούν συγκρούσεις και για το τι θα είναι πρόθυμες οι Ηνωμένες Πολιτείες να κάνουν για να προστατεύσουν το προσωπικό τους.<br /><br />Εάν η Τουρκία είναι πρόθυμη να σκοτώσει Αμερικανούς που ενεργούν επιδιώκοντας την επίσημη αμερικανική πολιτική στη Συρία, τότε οι Ηνωμένες Πολιτείες θα πρέπει να υιοθετήσουν την ίδια πολιτική και να είναι πρόθυμες να σκοτώσουν Τούρκους έξω από τα σύνορα της Τουρκίας. Είναι μια δύσκολη συζήτηση, αλλά είναι όλο και πιο απαραίτητη.</div><div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Συρία: “Η Τουρκία νικήτρια, οι ΗΠΑ να ετοιμαστούν να σκοτώσουν Τούρκους”

Ο Μάικλ Ρούμπιν θέτει ένα σοβαρό ενδεχόμενο και προειδοποιεί το Λευκό Οίκο: Η Αμερική πρέπει να προετοιμαστεί για να σκοτώσει Τούρκους στη Σ...

Διαβάστε την συνέχεια