Ελλάδα ή Τουρκία; Ποια χώρα θα αποτελέσει τη βάση της πολιτικής των ΗΠΑ στη Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_lj1WiYMjNpjcPhqQixhIuW9GN6eTsThRTBpBoTp42YbgjBIkuNnDPS-jLcz5SVZEG038nTV1yRNKpB9zaVjcvfJRzo_lO1EH0hzyngtWFiNaJW4XlHEYgtWMGYPLO-jg926QEGG0rg0/s1600/Donald+J.+Trump.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="422" data-original-width="750" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_lj1WiYMjNpjcPhqQixhIuW9GN6eTsThRTBpBoTp42YbgjBIkuNnDPS-jLcz5SVZEG038nTV1yRNKpB9zaVjcvfJRzo_lO1EH0hzyngtWFiNaJW4XlHEYgtWMGYPLO-jg926QEGG0rg0/s640/Donald+J.+Trump.png" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Μιχἀλη Ιγνατίου</b><br /> Η σχέση της Αμερικής και της Τουρκίας είναι περίπλοκη και δύσκολη, όπως χαρακτηριστικά είπε ο νέος πρέσβης των ΗΠΑ στην Άγκυρα, Ντέιβιντ Σάτερφιλντ, και στην Ουάσιγκτον βρίσκονται στο στάδιο λήψης πολύ μεγάλων αποφάσεων, που θα αφορούν αναγκαστικά την Ελλάδα και την Κύπρο, ως τις δυνάμεις που θα αναλάβουν το βάρος αντικατάστασης της κατοχικής δύναμης. <br /> <br /> Οι ψίθυροι στην Ουάσιγκτον αυξάνονται και πληθύνονται για την τελική απόφαση της αμερικανικής κυβέρνησης, η οποία αναμένεται να οριστικοποιηθεί όσο κοντεύει το χρονοδιάγραμμα παράδοσης του πυραυλικού συστήματος S-400 στην Τουρκία. Υπό αυτές τις συνθήκες οι προβλέψεις απαγορεύονται διότι η απόφαση θα εκπλήξει, υπό την έννοια ότι υπάρχουν υποστηρικτές και των δύο απόψεων: <br /> Ακόμα και σήμερα ένα μικρό μέρος της γραφειοκρατίας αλληθωρίζει προς την Τουρκία, θα έλεγα λόγω μαζοχισμού, και ας στενοχωρήσω Αμερικανούς φίλους διπλωμάτες. Είναι αυτοί που θεωρούν δεδομένη την Ελλάδα, οπότε δεν θα τους ένοιαζε να κάνουν και κάποιες υποχωρήσεις προς την Τουρκία. <br /> Η πλειοψηφία, βεβαίως, έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η Ελλάδα είναι ο πιο πιστός σύμμαχος της Αμερικής, ανεξάρτητα από πολιτικές καταστάσεις και αυτό αποδείχθηκε στη διάρκεια της διακυβέρνησης της χώρας από την αριστερή κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. <br /> <br /> Ο Έλληνας πρωθυπουργός φερόμενος έξυπνα, έπαιξε καλά το παιγνίδι με τον Μπάρακ Ομπάμα, ο οποίος αναδείχθηκε σε υποστηρικτή της χώρας χωρίς όμως να προσφέρει οικονομική βοήθεια. Συνέχισε στην ίδια γραμμή και με τον σημερινό Πλανητάρχη, ο οποίος ανάλογα με τις εξελίξεις στις σχέσεις των ΗΠΑ και της Τουρκίας, θα μπορούσε να υποστηρίξει την Ελλάδα και οικονομικά. <br /> <br /> Μιλώντας πάντα υποθετικά: εάν η Τουρκία εγκαταλείψει τη Δύση, η Αμερική θα στηριχθεί στη γραμμή άμυνας που ξεκινά από το Ισραήλ μέχρι και το Γιβραλτάρ, άρα συμπεριλαμβάνονται η Ελλάδα και η Κύπρος. Επίσης θα χρησιμοποιηθούν δύο χώρες-κλειδιά, η Βουλγαρία και η Ρουμανία. Δίπλα ακριβώς στην Τουρκία βρίσκονται οι Κούρδοι της Συρίας και του Ιράκ που τυγχάνουν μίας πρωτόγνωρης (καλής) συμπεριφοράς από την Ουάσιγκτον. Άρα, εάν το θελήσει η Αμερική «καθαρίζει» με την Τουρκία χωρίς συνέπειες για τα στρατηγικά της συμφέροντα. <br /> <br /> Από τη χθεσινή κατάθεση του προτεινόμενου πρέσβη των ΗΠΑ στην Τουρκία, στην Επιτροπή Διεθνών Σχέσεων της Γερουσίας, εξάγεται το συμπέρασμα, ότι οι Αμερικανοί θα εκδικηθούν. Δηλαδή το διαζύγιο δεν θα είναι «πολιτισμένο». Εννοούν ότι όταν χάνεις στην στρατηγική καριέρα, δεν μπορείς να μένεις με δεμένα χέρια. <br /> Ο κ. Σάτερφιλντ, που ανήκει στη σχολή των γραφειοκρατών, αναγκάστηκε χθες να ακολουθήσει στο έπακρον τη γραμμή του αντιπροέδρου Μάικ Πένς και να επαναλάβει το μήνυμα του, το οποίο ήταν στεγνό και απειλητικό. Εάν ομιλούσε κανείς με όρους μαφίας, ήταν ένα μήνυμα πριν έρθει το τέλος. <br /> <br /> Οι προειδοποιήσεις και τα τελεσίγραφα, όπως έχουν διατυπωθεί, θα υλοποιηθούν είναι το συμπέρασμα όλων όσων συζητούν με τα στελέχη των Διευθύνσεων Ευρωπαϊκών Υποθέσεων. Το πιο σημαντικό είναι ότι δημιουργήθηκε η «αντιτουρκική» σχολή ανάμεσα στους αξιωματούχους της γραφειοκρατίας, οι οποίοι δείχνουν εκδικητικές τάσεις. <br /> <br /> Η αλήθεια είναι ότι όταν χάνεται μία μεγάλη χώρα για τις υπερδυνάμεις, το πρόβλημα είναι τεράστιο. Και αυτός που θα την χάσει θα καταγραφεί από την ιστορία, ανεξάρτητα εάν ο Ερντογάν ήταν αυτός που οδήγησε την Τουρκία στην έξοδο. <br /> <br /> “Υπάρχει αυξανόμενη συνειδητοποίηση στην αμερικανική κυβέρνηση ότι αυτές οι κρίσεις με την Τουρκία γίνονται ένα μόνιμο χαρακτηριστικό και η αντίληψη είναι ότι η Τουρκία βαθμιαία απομακρύνεται από τις ΗΠΑ”, δήλωσε ο Τούρκος αναλυτής Σονέρ Κακαπτάϊ, διευθυντής του τουρκικού ερευνητικού προγράμματος στο Ινστιτούτο Πολιτικής για την Εγγύς Ανατολή, που ενισχύεται οικονομικά από τουρκικά κεφάλαια. <br /> <br /> Η δήλωση του έκανε αίσθηση διότι έχει γνώση του τουρκικού πολιτικού, διπλωματικού και οικονομικού πεδίου της Τουρκίας. “Για πρώτη φορά», υποστήριξε, «από τη δεκαετία του 1950, οι πολιτικοί των ΗΠΑ αναρωτιούνται εάν η Ελλάδα ή η Τουρκία θα αποτελέσουν τη βάση της πολιτικής τους στην Ανατολική Μεσόγειο”. <br /> Υποστήριξε επίσης ότι το τελευταίο σχέδιο νόμου, που εισήγαγαν οι γερουσιαστές Ρόμπερτ Μενέντεζ και Μάρκο Ρούμπιο, με τη συνδρομή των ακτιβιστών του HALC, αντικατοπτρίζει τη στρατηγική συνειδητοποίηση ότι η Τουρκία μπορεί να μην είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της πολιτικής των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο. <br /> <br /> Η γειτονική χώρα κατέστη ακρογωνιαίος λίθος της αμερικανικής πολιτικής στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν ο καθηγητής Γουόλστατερ, παρουσίασε το δόγμα του, ένα ακραίο φιλοτουρκικό κείμενο, που ενστερνίστηκε τότε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Θα είναι η πρώτη φορά εδώ και 40 χρόνια που η Αμερική θα αλλάξει πολιτική. Εφόσον βέβαια η Τουρκία δεν ακυρώσει την αγορά των ρωσικών S-400.<br /> <br /> <a href="https://www.apopseis.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ελλάδα ή Τουρκία; Ποια χώρα θα αποτελέσει τη βάση της πολιτικής των ΗΠΑ στη Μεσόγειο

Ellada simera 0 16:43

Του Μιχἀλη Ιγνατίου Η σχέση της Αμερικής και της Τουρκίας είναι περίπλοκη και δύσκολη, όπως χαρακτηριστικά είπε ο νέος πρέσβης των ΗΠΑ στην Άγκυρα, Ντέιβιντ Σάτερφιλντ, και στην Ουάσιγκτον βρίσκονται… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Μ.Τσαβούσογλου: «Στην Κύπρο ήρθαμε για να μείνουμε - Δεν θα αφήσουμε τους υδρογονάνθρακες στους Έλληνες»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilwo43rQ86yUaFEN5st6yAw8iryPaUMIIN3g8lb-A0dzpT_Fy7BR4HZVMg8QOIMXgIGJGdAkVdB2lgXde2o-9TbOzDLFlmjq2dbdnJ5REhoThaxCPecdDywvtccrXfVdkwxvgNncHID1c/s1600/mevlutchavousoglou.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="601" data-original-width="960" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEilwo43rQ86yUaFEN5st6yAw8iryPaUMIIN3g8lb-A0dzpT_Fy7BR4HZVMg8QOIMXgIGJGdAkVdB2lgXde2o-9TbOzDLFlmjq2dbdnJ5REhoThaxCPecdDywvtccrXfVdkwxvgNncHID1c/s640/mevlutchavousoglou.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Σε ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ στην Αττάλεια, ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου είπε ότι δεν πρόκειται ποτέ να καταργηθεί το σύστημα των εγγυήσεων στην Κύπρο που σημαίνει πως δεν θα αποχωρήσουν τα κατοχικά στρατεύματα.<br /> <br /> Αυτό βέβαια σημαίνει πως δεν υπάρχει κανένας λόγος για να ξεκινήσουν οι όποιες διαπραγματεύσεις για το κυπριακό.<br /> <br /> «Δεν καταφέραμε να μετατρέψουμε την ανατολική Μεσόγειο σε περιοχή ειρήνης. Σήμερα όλες οι ισχυρές χώρες είναι εκεί. Όσο περνάει ο καιρός αυξάνεται η διάσταση των προβλημάτων σε εκείνη την περιοχή. Οι εγγυήσεις της Τουρκίας για την Κύπρο και τον "Τουρκοκυπριακό λαό" εκεί είναι σημαντικές. Μας θυμίζει πόσο πιο σημαντικές είναι οι εγγυήσεις της Τουρκίας το γεγονός ότι ο "ελληνοκυπριακός τομέας" ξεκίνησε μονομερείς εργασίες υδρογονανθράκων χωρίς να τεθούν υπό εγγύηση τα δικαιώματα της Τουρκοκυπριακής πλευράς. Η υποστήριξη των δικαιωμάτων του "Τουρκοκυπριακού" λαού είναι το πιο φυσικό μου δικαίωμα. Εσείς ως Ελλάδα ασφαλώς δεν το επιθυμείτε και δεν μπορείτε να αποφασίσετε. Εμείς ως ‘κυπριακός λαός’ και Τουρκία αποφασίζουμε. Οι εγγυήσεις είναι πολύ σημαντικές, δεν τις υποτιμούμε με δηλώσεις του τύπου "είναι αναχρονιστικές"», είπε ο Τούρκος υπουργός. <br /> <br /> Ο Μεβλούτ Τσαβούσογλου είπε ακόμη ότι ένα από τα ζητήματα που επηρεάζουν περισσότερο σήμερα τη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο είναι το παλαιστινιακό. «Η λύση στο πρόβλημα μεταξύ Παλαιστίνης και Ισραήλ. Καμιά λύση πέραν των δύο κρατών δεν θα φέρει ειρήνη στη Μέση Ανατολή», είπε ο Τούρκος Υπουργός και κάλεσε το Ισραήλ να εγκαταλείψει την επιθετική του στάση για την οποία ενθαρρύνεται από τις λανθασμένες αποφάσεις των ΗΠΑ και να επιστρέψει στη λύση των δύο κρατών.<br /> <br /> Ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών επέκρινε και τη Γαλλία για την απόφασή της να κηρύξει την 24η Απριλίου ως ημέρα μνήμης της γενοκτονίας των Αρμενίων λέγοντας ότι «η Γαλλία είναι η τελευταία χώρα που μπορεί να δώσει μαθήματα στην Τουρκία για το θέμα της γενοκτονίας και της ιστορίας επειδή δεν ξεχάσαμε αυτά που έγιναν στη Ρουάντα και την Αλγερία». «Η Γαλλία ας κοιτάξει τη δική της σκοτεινή ιστορία και να μην προσπαθεί να δώσει μαθήματα στην Τουρκία», είπε ο Τούρκος υπουργός.<br /> <br /> <a href="https://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μ.Τσαβούσογλου: «Στην Κύπρο ήρθαμε για να μείνουμε - Δεν θα αφήσουμε τους υδρογονάνθρακες στους Έλληνες»

Ellada simera 0 16:37

Σε ομιλία του στην Κοινοβουλευτική Συνέλευση του ΝΑΤΟ στην Αττάλεια, ο Τούρκος υπουργός εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου είπε ότι δεν πρόκειται ποτέ να καταργηθεί το σύστημα των εγγυήσεων στην Κύπρο π… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ότι είναι το Ιράν για το Ισραήλ είναι η Τουρκία για την Ελλάδα: Ούτε ο Εκρέμ είναι φίλος…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFNUx0li-9362-gdiFBCd6dHfJCDH7jrGKj76rFSNfHrWVn6KsBtV8MyJ-4xmf35g77Me8Sq2bhqdkW6bbtnt_O8iFaI64lzx-2JTFUk-2jUG8UEuAhKB-FBw4YNZbOi5gYYtqxzrWaDQ/s1600/mansur-yavas-turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="437" data-original-width="777" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFNUx0li-9362-gdiFBCd6dHfJCDH7jrGKj76rFSNfHrWVn6KsBtV8MyJ-4xmf35g77Me8Sq2bhqdkW6bbtnt_O8iFaI64lzx-2JTFUk-2jUG8UEuAhKB-FBw4YNZbOi5gYYtqxzrWaDQ/s640/mansur-yavas-turkey.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ <br />Χαµένοι µέσα σε αυταπάτες ηµεδαπής εµπνεύσεως, οι εν Ελλάδι τείνουµε συχνά να προβάλλουµε τους (ευσεβείς ή µη) πόθους µας πάνω στις διεθνείς εξελίξεις, σαν να πρόκειται για γεγονότα («wishful thinking»). <br /><br />Κάπως έτσι, κινούµενοι ανάµεσα στην ακατανίκητη γοητεία των πρόωρων πανηγυρισµών και την αβάσταχτη ελαφρότητα του έχειν άποψη, κάποιοι εξ ηµών βρέθηκαν να πανηγυρίζουν… ωσάν ελληνική νίκη τις ρωγµές που επέφεραν στην κυριαρχία του Ερντογάν οι δηµοτικές εκλογές της 31ης Μαρτίου. <br /><br />Στο ίδιο πνεύµα, άλλοι βρίσκονται πια να ελπίζουν ακόµη και σε µια ενδεχόµενη έξωση της Τουρκίας από το ΝΑΤΟ ή σε µια προοπτική ένταξη της Κύπρου σε αυτό. Ο εχθρός του εχθρού, όµως, δεν είναι απαραιτήτως φίλος. Και ό,τι βλάπτει τον Ερντογάν δεν ωφελεί, οπωσδήποτε, την Ελλάδα. <div> <br /></div> <div> Οι ΗΠΑ κοντράρονται µε την Τουρκία για τους ρωσικούς S-400, αλλά στην πράξη μάλλον ανησυχούν πιο πολύ για την Κίνα και τους νέους δρόµους του µεταξιού. </div> <div> <br /></div> <div> Όσο για το ΝΑΤΟ, εκείνο έχει στο παρελθόν αποδειχθεί δύσκαµπτο, απρόθυµο ή… διαρρηγµένο. Ο νικητής των δηµοτικών εκλογών στην Κωνσταντινούπολη, Εκρέµ Ιµάµογλου, που πολλοί έσπευσαν να παιανίσουν, δεν είναι φίλος της Ελλάδας. </div> <div> <br /></div> <div> Μπορεί να βρέθηκε προ ετών στα Γιαννιτσά, να χορεύει ποντιακούς χορούς µέσα σε κλίµα εορταστικής συνύπαρξης. Προέρχεται, όµως, από το κεµαλικό (CHP), κορυφαία στελέχη του οποίου υποστηρίζουν εδώ και χρόνια ότι η Ελλάδα κατέχει παρανόµως δεκάδες νησιά στο Αιγαίο, εγκαλώντας μάλιστα το καθεστώς Ερντογάν επειδή δεν έχει αναλάβει δράση για να τα πάρει πίσω. </div> <div> <br /></div> <div> Όσο για τις ρωγµές στην ηγεµονία του Ερντογάν που επέφεραν οι δηµοτικές εκλογές, εκείνες </div> <div> επήλθαν µεν, συνοδευόµενες όµως και από άλλα ανησυχητικά στοιχεία. Το ισλαµοσυντηρητικό AKP έχασε τις µεγάλες πόλεις, πλην όµως παρέµεινε κυρίαρχο σε εθνικό επίπεδο, µε 44,33%. </div> <div> <br /></div> <div> Εάν σε αυτό προσθέσει κανείς τα ποσοστά της συµπολιτευόµενης και αντιπολιτευόµενης ακροδεξιάς (MHP, Καλό Κόµµα), τότε το συνολικό ποσοστό των ισλαµοεθνικιστών στη γείτονα ανέρχεται σε… 59,1%. Εάν σε αυτό προσθέσει κανείς και τη δεξιά πτέρυγα του κεµαλικού CHP (ο νέος δήµαρχος Αγκυρας, Μανσούρ Γιαβάς, προέρχεται από τους εθνικιστές), τότε η διαχρονική ηγεµονία της τουρκικής ∆εξιάς για την οποία µιλά ο Χαλίλ Καραβελί στο βιβλίο «Τουρκία: Μοντέλο αυταρχικού κράτους» καθίσταται… αδιαµφισβήτητη.</div> <div> <br /></div> <div>  Απέναντι στην τουρκική ∆εξιά, όµως, και όσα ανθελληνικά εκείνη κηρύττει, δεν υπάρχουν πια περιθώρια για «wishful thinking». Το «wishful thinking», άλλωστε, δεν συνιστά στρατηγική όπως δήλωσε προ ημερών από το βήμα του ΕΛΙΑΜΕΠ στην Αθήνα ο Ισραηλινός ερευνητής του Πανεπιστημίου του Τελ-Αβίβ, Ραζ Ζιμτ. Ο ίδιος σκεφτόταν το Ιράν. Εμείς, ωστόσο, θα έπρεπε να σκεφτόμαστε την Τουρκία. <br /><b>ΕΘΝΟΣ</b><br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ότι είναι το Ιράν για το Ισραήλ είναι η Τουρκία για την Ελλάδα: Ούτε ο Εκρέμ είναι φίλος…

Ellada simera 0 16:19

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΣΚΑΦΙΔΑ Χαµένοι µέσα σε αυταπάτες ηµεδαπής εµπνεύσεως, οι εν Ελλάδι τείνουµε συχνά να προβάλλουµε τους (ευσεβείς ή µη) πόθους µας πάνω στις διεθνείς εξελίξεις, σαν να πρόκειται για γεγον… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Σενάρια εμπλοκής μας εάν η Τουρκία, βρεθεί εκτός του ΝΑΤΟ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-o2ntVTLrgs-XUkM5ymiAn_OJeQqGb1CKM0Ba10oNr7JyeeXQMbAbUWvuhk5BWgUcDvJoyzhT8qNCzXNCZm7EbflS8O0KxVVkCpoYOziGfpBHRg_324bKFw6T3R9Ajwb844tfkbC3xXs/s1600/BCA089C.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="416" data-original-width="625" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-o2ntVTLrgs-XUkM5ymiAn_OJeQqGb1CKM0Ba10oNr7JyeeXQMbAbUWvuhk5BWgUcDvJoyzhT8qNCzXNCZm7EbflS8O0KxVVkCpoYOziGfpBHRg_324bKFw6T3R9Ajwb844tfkbC3xXs/s640/BCA089C.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Δημήτρη Τσαϊλά* </b><br /> Από την ίδρυσή της, σχεδόν πριν από έναν αιώνα, ο στόχος της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας συνοψίζεται σε μια απλή φράση: «Μηδενικά προβλήματα με τους γείτονές μας». Αλλά η κατάσταση φαίνεται πλέον να είναι διαφορετική «Έχουμε προβλήματα με όλους τους γείτονές μας, ακόμη και με τους υπερατλαντικούς συμμάχους μας». Επίσης στο εσωτερικό οι Τούρκοι έχουν να αντιμετωπίσουν μια αφθονία πολιτικών προβλημάτων, καθώς βρίσκονται κάτω από μεγάλη πίεση εξαιτίας των πολέμων στη Συρία και το Ιράκ, αλλά και τον καθορισμό της ΑΟΖ σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο. Είναι μία σπάνια περίπτωση συνεχούς εντάσεως και κρούσεων στη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Από την άλλη μεριά, κινείται όλο και πιο κοντά στην Ρωσία, είτε με το συντονισμό των στρατιωτικών επιχειρήσεων στη Μέση Ανατολή ή και συμφωνώντας να αγοράσουν το σύστημα αεράμυνας S-400, παρά τις διαμαρτυρίες από τις ΗΠΑ και τις άλλες χώρες του ΝΑΤΟ. Πέραν αυτών, εμβαθύνει τη στρατηγική της συνεργασία με τη Ρωσία ενώ οι ΗΠΑ επιθυμούν να αποσύρουν τις δυνάμεις τους από τη Συρία. Επίσης ενισχύει το ναυτικό της συντονισμό με τη Ρωσία στη Μαύρη Θάλασσα και διαπραγματεύεται την επέκταση των διμερών οικονομικών δεσμών των. Επίσης στη Συρία, μαζί με τη Ρωσία συμφώνησαν να δημιουργήσουν ένα κοινό κέντρο συντονισμού για τη διεξαγωγή κοινών στρατιωτικών περιπολιών κατά μήκος των μετώπων στη Βόρεια Συρία. <br /> <br /> Φαίνεται λοιπόν ότι υπάρχει σημαντική επιδείνωση των ήδη τεταμένων σχέσεων μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Τουρκίας το τελευταίο διάστημα, κυρίως για τους παρακάτω πέντε λόγους: <br /> <br /> <ul> <li>Από τον εμφύλιο πόλεμο στη Συρία, έχει μείνει η πικρία της Τουρκίας για την υποστήριξη των Ηνωμένων Πολιτειών που παρέχουν στη συριακή επέκταση του κουρδικού στοιχείου και του επιχειρησιακού βραχίονα (YPG) που πολέμησε το Ισλαμικό Κράτος, στο πλαίσιο των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF). Επί του παρόντος, αμφότερες οι χώρες αδυνατούν να συνεργαστούν μετά την ήττα του Ισλαμικού Κράτους και έτσι αναστέλλεται η απόφαση του Προέδρου των ΗΠΑ Ντόναλντ Τράμπ να αποσύρει τις περισσότερες αμερικανικές δυνάμεις από τη Συρία. Το κεντρικό ζήτημα αφορά το μέλλον των κουρδικών δυνάμεων. Ενώ η αμερικανική κυβέρνηση θέλει να εγγυηθεί την ασφάλεια των συμμάχων της, η Τουρκία εξακολουθεί να τους βλέπει ως απειλή και θέλει να επεκτείνει τη δική της επιρροή στη βόρεια Συρία. </li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>Οι εσωτερικές εξελίξεις στην Τουρκία, κυρίως οι προσπάθειες του Προέδρου ΡετζέπΤαγίπΕρντογάν να επεκτείνει και να ενισχύσει την πολιτική του εξουσία, δημιουργεί σημαντική ζημιά στον δημοκρατικό ιστό της χώρας του. Ο Ερντογάν και οι υποστηρικτές του, συχνά χρησιμοποιούν φλογερή ρητορική εναντίον της αμερικανικής κυβέρνησης και της περιφερειακής δραστηριότητάς της για να συνθέσουν τη δική τους αφήγηση, δηλαδή ότι η πηγή των προβλημάτων της Τουρκίας είναι εξωτερική και οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε εξωτερικά στοιχεία καθώς η Τουρκία έχει αυξήσει υπερβολικά την ισχύ της, την τελευταία δεκαετία. </li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li> Την ίδια στιγμή, Η Τουρκία αντιμετωπίζει πολύπλοκα οικονομικά προβλήματα και σημαντική πτώση της αξίας της τουρκικής λίρας έναντι του δολαρίου. Κατά τη διάρκεια της έντασης των σχέσεων των δύο κρατών με εκκίνηση την κράτηση του Πάστορα Μπρόνσον, τότε ο Πρόεδρος Τράμπ διέταξε την επιβολή αυστηρών τιμολογιακών ρυθμίσεων στις εισαγωγές χάλυβα και αλουμινίου από την Τουρκία. Πέραν αυτών, επιβλήθηκαν και πρόσθετες οικονομικές κυρώσεις λόγω της εμμονής για αγορά του αντιαεροπορικού συστήματος S-400 από τους Ρώσους. Συνολικά, ο Ερντογάν κατηγορεί συχνά τις Ηνωμένες Πολιτείες ότι δεν τηρούν τις υποχρεώσεις τους έναντι της Τουρκίας. </li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>Η απόφαση που έλαβε η διοίκηση Τράμπ σε σχέση με το Ισραήλ και κυρίως η αναγνώριση της Ιερουσαλήμ ως πρωτεύουσας του Ισραήλ και της μετεγκατάστασης της πρεσβείας των ΗΠΑ, καθώς και η προεδρική διακήρυξη που αναγνωρίζει την ισραηλινή κυριαρχία επί των υψωμάτων του Γκολάν, είναι ένα ακόμη πεδίο αντιπαραθέσεως. Η Τουρκία επέκρινε έντονα αυτά τα βήματα και ήταν από τα πρώτα μουσουλμανικά κράτη που αντιτάχθηκαν. </li> </ul> <br /> <br /> <ul> <li>Τέλος η αμερικανική υποστήριξη του άξονα Ισραήλ-Ελλάδας-Κύπρου, που αντικατοπτρίζεται από τη συμμετοχή του υπουργού Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο στη συνάντηση των ηγετών των χωρών αυτών τον Μάρτιο, θεωρήθηκε ως ένα ακόμη κτύπημα εναντίον της Τουρκίας. </li> </ul> <br /> Ο Ερντογάν επιβεβαιώνει με κάθε ευκαιρία την πρόθεσή του να αγοράσει και να εγκαταστήσει το ρωσικό Πυραυλικό Σύστημα S-400 παρά τις σημαντικές πιέσεις από τις ΗΠΑ που περιλαμβάνουν απειλές κυρώσεων και αποπομπής της από τη συμπαραγωγή και τη μη παράδοση των αεροσκαφών F-35. Μάλιστα δήλωσε ότι η Τουρκία θα μπορούσε να αγοράσει το ρωσικό S-500 εκτός από το S-400 σε ένδειξη της αποφασιστικότητάς του να ακολουθήσει στενότερους αμυντικούς δεσμούς με το Κρεμλίνο. Η εμβάθυνση της συνεργασίας της Τουρκίας με τη Ρωσία φαίνεται να υπονομεύει τη συνοχή του ΝΑΤΟ και θέτει σε κίνδυνο τις προοπτικές μιας συμφωνίας μεταξύ των ΗΠΑ και της Τουρκίας για τη σταθεροποίηση της Ανατολικής Συρίας.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ σήμερα είναι απίθανο να επιτύχουν μια αλλαγή στη συμπεριφορά του Ερντογάν και να καλύψουν το διευρυνόμενο στρατηγικό χάσμα με την Τουρκία. Η εκτίμηση, από τη συνεργασία του Κρεμλίνου με την Άγκυρα είναι ότι θα μπορούσε να διαταράξει την απόφαση λήψης αποφάσεων του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου του ΝΑΤΟ που βασίζεται στην αρχή της συναίνεσης. Εννοώ ότι η Ρωσία θα μπορούσε τελικά να χρησιμοποιήσει τη διαφωνία της Τουρκίας για να επιτύχει defacto βέτο στην εφαρμογή βίας "συλλογικής άμυνας" μέσω του Άρθρου 5 του καταστατικού του ΝΑΤΟ. <br /> <br /> Αυτοί οι λόγοι έχουν οδηγήσει αρκετούς αναλυτές στρατηγικής να αναρωτιούνται αν το ΝΑΤΟ θα μπορούσε να είναι σε καλύτερη θέση χωρίς την Τουρκία ως μέλος της συμμαχίας. Αυτό όμως είναι ομολογουμένως μια πολύ δύσκολη απόφαση. Καθώς αντιμετωπίζουμε το χαμηλότερο σημείο σχέσεων ΗΠΑ-Τουρκίας σήμερα, πρέπει να σκεφτούμε μαζί με τις ΗΠΑ, με σύνεση και μέσα από μια ουσιαστική στρατηγική πως μπορούμε αμφότεροι να ωφεληθούμε από την πιθανή αποχώρηση αυτού του ζωτικής σημασίας εταίρου του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ. <br /> <br /> Καταρχάς πρέπει να βρεθεί το αντιστάθμισμα στη θεμελιώδη στρατηγική σημασία της Τουρκίας. Μπορεί να γίνει αυτό; <br /> <br /> Επανειλημμένα στο ΝΑΤΟ, οι σύμμαχοι θεωρούσαν ότι, «η Τουρκία είναι μια κρίσιμη γέφυρα μεταξύ Ανατολής και Δύσης» Στην πραγματικότητα, η Τουρκία ήταν κάτι πολύ περισσότερο από απλώς μια γέφυρα. Δεν είναι μόνο η εξαιρετική θέση της στο γεωπολιτικό γίγνεσθαι της περιοχής, αλλά διακρίνουμε και από την ιστορία της Τουρκίας, πως είναι από κάθε άποψη ένα κέντρο εξουσίας από μόνη της. Κατά τη διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, οι Τούρκοι απέδειξαν την ικανότητά τους να οικοδομήσουν μια ισχυρή οικονομία, να διεξάγουν πολύπλοκες διπλωματικές κινήσεις εδρασμένες στη Βυζαντινή στρατηγική, και να κυριαρχούν σε τεράστια τμήματα της επικράτειας σε όλη την Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Αφρική. Σήμερα, η Τουρκία έχει μια αξιοσημείωτη οικονομία στον κόσμο αφού βρίσκεται στις G-20, παρά τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει, είναι ένας αυξανόμενος πληθυσμός των 80 περίπου εκατομμυρίων, και διαθέτει μια ισχυρή διασπορά σε όλο τον κόσμο (κυρίως στη Γερμανία και τις ΗΠΑ). Κατέχει επίσης το δεύτερο μεγαλύτερο στρατό στο ΝΑΤΟ και φιλοξενεί στρατηγικής σημασίας βάσεις όλων των δυνάμεων της συμμαχίας. Ο στρατός της είναι άκρως επαγγελματικός (αν και κακοποιήθηκε σε επίπεδο ανωτέρας και ανωτάτης ηγεσίας από την αντιμετώπιση των εκκαθαρίσεων μετά το πραξικόπημα). Η Τουρκία είναι επίσης, ένας ισχυρός και σημαντικός παράγοντας σε όλη τη Μέση Ανατολή σήμερα, και θα είναι ένας σημαντικός παγκόσμιος παίκτης. Τίποτα από αυτά δεν μπορεί να αγνοηθεί. <br /> <br /> Για όλους τους παραπάνω λόγους, οι ΗΠΑ εκτιμάται ότι θα συνεχίσουν την προσπάθεια να ενθαρρύνουν τις γεωπολιτικές σχέσεις που διατηρούν με την Τουρκία προσανατολισμένες προς το Βορειοατλαντικό άξονα. Αυτές εκτιμάται ότι θα περιλαμβάνουν βοήθεια στην άμβλυνση των εντάσεων με την Ελλάδα στο Αιγαίο, στη ροή των προσφύγων καθώς και την επίλυση του Κυπριακού με την προϋπόθεση να μη διαταραχθεί η ισχυρή σχέση με το Ισραήλ, να προστατευθούν οι Κούρδοι της Συρίας και να αποδεχτούν το καθεστώς της Ιερουσαλήμ. Επίσης εκτιμάται ότι θα βοηθήσουν προς την κατεύθυνση μειώσεως της εντάσεως με τους σουνίτες Άραβες, οι οποίοι αισθάνονται ότι απειλούνται από τις τουρκικές κινήσεις και την ευθυγράμμιση τους με το Ιράν. <br /> <br /> Για εμάς φαίνεται πολύ αληθοφανές, αν όχι οφθαλμοφανές, ένα σενάριο στο οποίο η Τουρκία όταν πιεστεί σε σημείο θραύσης ατλαντικών σχέσεων, θα επιλέξει να εξάγει τα πολιτικά και οικονομικά προβλήματα της μέσω εντάσεων, κυρίως στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, εναντίον του Ελληνισμού. Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι αεροναυτικές μας δυνάμεις, ιδιαίτερα στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο είναι γνωστές και υποθέτουμε ότι το ΝΑΤΟ θα τηρήσει ουδετερότητα επειδή δεν επιθυμεί τη σύγκρουση με τη Ρωσία, οπότε σε μια πιθανή σύγκρουση θα χάσουμε τα περισσότερα, εάν όχι όλα, προτού υπάρξει επαρκής συμμαχική κινητοποίηση. Συνεπώς, η επόμενη κίνηση μας θα ήταν να προετοιμαστούμε για μια σημαντική αεροναυτική αντεπίθεση στο Αιγαίο και ταυτόχρονα με μια στρατιωτική στην περιοχή της Θράκης. Με τη σειρά της, η ηγεσία της Τουρκίας, έχοντας επίγνωση της μειονεκτικής τους θέσης να αντιμετωπίσουν μια πλήρως προετοιμασμένη επίθεση με ίσους όρους στην εγγύς περιοχή μας, λόγω κυρίως της απασχόλησης στο Συριακό και Κουρδικό πεδίο μαχών, θα επιδιώξει να αποτρέψει τις σοβαρές επιθετικές ενέργειες για να καταλήξει σε ευνοϊκή διπλωματική διευθέτηση. Σε αντίθετη περίπτωση, η Άγκυρα θα συγκεντρώσει τις σχετικά περιορισμένες δυνάμεις της στα στρατιωτικά αδύνατα σημεία της, και εδώ ξεκινά πραγματικά το θέμα μας για προβληματισμό. <br /> <br /> Τίποτα δεν θα είναι εύκολο ή χωρίς κόστος. Αλλά θα ήταν μια τεκτονική αλλαγή με τεράστιες διαστάσεις αν η Τουρκία απομακρυνθεί από το ΝΑΤΟ. Είμαστε σε κίνδυνο και πρέπει να δούμε πως μετατοπίζεται το γεωπολιτικό πάζλ, και χρειαζόμαστε ένα στρατηγικό σχέδιο για να ενισχύσει την αποτρεπτική μας ισχύ. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζεται να κρατήσουμε τα μάτια μας ανοικτά όσον αφορά την στρατηγική αξία της Τουρκίας και να αφήσουμε κατά μέρος τις αναλύσεις ακροβασίας. Ο Ερντογάν γίνεται πιο αυταρχικός και έρχεται πιο κοντά προς τη Ρωσία και το Ιράν, κάθε μέρα. Αλλά αν βρεθεί η Τουρκία έξω από το ΝΑΤΟ θα κάνει τα πράγματα χειρότερα, αφού θα είναι σαν ένα φορτηγό που τρέχει στην εθνική οδό με σπασμένα φρένα,γι’ αυτό πρέπει να είμαστε προετοιμασμένοι για κάθε ενδεχόμενο. <br /> <br /> <b><i>*Ο κ. Δημήτρης Τσαϊλάς είναι Υποναύαρχος ε.α., ΠΝ</i></b>.<br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Σενάρια εμπλοκής μας εάν η Τουρκία, βρεθεί εκτός του ΝΑΤΟ

Ellada simera 0 16:11

Του Δημήτρη Τσαϊλά* Από την ίδρυσή της, σχεδόν πριν από έναν αιώνα, ο στόχος της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας συνοψίζεται σε μια απλή φράση: «Μηδενικά προβλήματα με τους γείτονές μας». Αλλά η κ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία «εξαφανίζει» από το χάρτη το Καστελόριζο με επιστολή στον ΟΗΕ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG1fZDeTo-W4SSU9tTScr_YXQWmiKt9EVRqgxlh8mbI3OR29YDSrJoBKdZj1vFXWTdO1mB1uM5RAp0rCj8cQ337XRKQUhFVovLV86jd-mUjd1b8Nm0erGCBEh4p3dQBmSSQt2rbme8Msk/s1600/OHE_kastelorizo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="413" data-original-width="696" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgG1fZDeTo-W4SSU9tTScr_YXQWmiKt9EVRqgxlh8mbI3OR29YDSrJoBKdZj1vFXWTdO1mB1uM5RAp0rCj8cQ337XRKQUhFVovLV86jd-mUjd1b8Nm0erGCBEh4p3dQBmSSQt2rbme8Msk/s640/OHE_kastelorizo.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η Τουρκία «εξαφανίζει» το Καστελόριζο: Με επιστολή του προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών ,ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ επαναλαμβάνει ότι η χώρα του έχει τις μεγαλύτερες σε έκταση ακτές στην Ανατολική Μεσόγειο “νομικά και κυριαρχικά δικαιώματα στις θαλάσσιες περιοχές της ανατολικής Μεσογείου <br /> <br /> Το κείμενο της επιστολής:<br /> Επιστολή της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Τουρκίας στα Ηνωμένα Έθνη με ημερομηνία 18 Μαρτίου 2019 προς τον Γενικό Γραμματέα Γραμματέα. <br /> <br /> Αναφορικά με την επιστολή του αντιπροσώπου της Ελληνοκυπριακής Διοίκησης της 12ης Δεκεμβρίου 2018 (Α / 73/651), θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας στις ακόλουθες σκέψεις.<br /> <br /> Πρώτα απ ‘όλα, θα ήθελα να επαναλάβω ότι η Τουρκία, ως χώρα με τις μεγαλύτερες ηπειρωτικές ακτές της Ανατολικής Μεσογείου, έχει ήδη υποβληθεί στα Ηνωμένα Έθνη (βλ. Σημειώσεις verbales 2004 / Turkuno DT / 4739 της 2ας Μαρτίου 2004 και αριθ. 2013/14136816/22273 της 12ης Μαρτίου 2013, καθώς και τις προηγούμενες επιστολές που απευθύνω σε εσάς, οι οποίες έχουν δημοσιευτεί στον ιστότοπο της Διεύθυνσης Θαλάσσιων Υποθέσεων και Δικαίου της Θάλασσας και στο σχετικό Δίκαιο της Θάλασσας Δελτία) ότι έχει ipso facto και ab initio νομικά και κυριαρχικά δικαιώματα στις θαλάσσιες περιοχές της ανατολικής Μεσογείου που βρίσκονται δυτικά του μεσημβρινού 32 ° 16’18 “E. <br /> <br /> Σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, η εδραιωμένη θέση της Τουρκίας είναι ότι τα εξωτερικά όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας στις προαναφερθείσες θαλάσσιες περιοχές ακολουθούν τη διάμεση γραμμή μεταξύ των τουρκικών και αιγυπτιακών ακτών σε ένα σημείο που καθορίζεται δυτικά των 28 ° 00’00 “E, σύμφωνα με τα αποτελέσματα των μελλοντικών συμφωνιών οριοθέτησης στο Αιγαίο, καθώς και στη Μεσόγειο, μεταξύ όλων των σχετικών κρατών, λαμβανομένων υπόψη όλων των παραμέτρων και των ειδικών συνθηκών που επικρατούν. <br /> <br /> Στο πλαίσιο αυτό, οι δραστηριότητες του τουρκικού ερευνητικού σκάφους Barbaros Hayrettin Paşa και των υποστηρικτικών του σκαφών υπάγονται εξ ολοκλήρου στην υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας στην Ανατολική Μεσόγειο, όπου η Τουρκία ασκεί ipso facto και ab initio αποκλειστικά κυριαρχικά δικαιώματα και δικαιοδοσία που απορρέουν από το διεθνές δίκαιο. Επιπλέον, θα ήθελα να επαναλάβω ότι δεν υπάρχει ενιαία αρχή η οποία νομικά ή στην πραγματικότητα είναι αρμόδια να εκπροσωπεί τόσο τους Τουρκοκύπριους όσο και τους Ελληνοκυπρίους και κατά συνέπεια την Κύπρο ως σύνολο. Ως εκ τούτου, η Τουρκική Δημοκρατία και η Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου συνήψαν συμφωνία οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας το 2011 στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης στη Νέα Υόρκη. <br /> <br /> Η Ελληνοκυπριακή θα πρέπει να επικεντρωθεί πρωτίστως στην επίλυση των προβλημάτων της με τον άμεσο γείτονά της, την Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου.<br /> <br /> Είναι αυτονόητο ότι η Τουρκία είναι έτοιμη σήμερα, όπως και στο παρελθόν, να υποστηρίξει πλήρως την εξασφάλιση δίκαιης και ειρηνικής επίλυσης όλων των εκκρεμών ζητημάτων, συμπεριλαμβανομένης της δίκαιης οριοθέτησης των περιοχών θαλάσσιας δικαιοδοσίας με όλα τα σχετικά παράκτια κράτη που αναγνωρίζει και με τις οποίες έχει διπλωματικές σχέσεις, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, προκειμένου να συμβάλει περαιτέρω στη σταθερότητα και την ευημερία ολόκληρης της λεκάνης της Μεσογείου. <br /> <br /> Με βάση τα ανωτέρω, η Τουρκία αρνείται όλους τους ισχυρισμούς που περιέχονται στην επιστολή του αντιπροσώπου της GCA. <br /> <br /> Θα ήμουν ευγνώμων εάν η παρούσα επιστολή μπορούσε να κυκλοφορήσει ως έγγραφο της Γενικής Συνέλευσης, στα σημεία 45 και 78 της ημερήσιας διάταξης, και να δημοσιευθεί στον δικτυακό τόπο της Διεύθυνσης Θαλάσσιων Υποθέσεων και Δικαίου της Θάλασσας, καθώς και στην επόμενη έκδοση του Δελτίου Νόμου της Θάλασσας. <br /> <br /> (Υπογραφή) Feridun H. Sinirlioğlu Μόνιμος Αντιπρόσωπος<br /> <br /> <a href="https://hellas-now.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τουρκία «εξαφανίζει» από το χάρτη το Καστελόριζο με επιστολή στον ΟΗΕ

Ellada simera 0 16:02

Η Τουρκία «εξαφανίζει» το Καστελόριζο: Με επιστολή του προς τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών ,ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Τουρκίας στον ΟΗΕ επαναλαμβάνει ότι η χώρα του έχει τις μεγαλύτερες σε … Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς ανετράπη ο κολλητός του Ερντογάν στο Σουδάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTRjNP8aId6e3cEdi2pQMf9AE3NbqsMzV0xh0jhAEl5OO0emurEiwV78ql_TIS8erlI9h9oMYPPH5HdOT8O5pgHgUm3cfdcLo8lhR60RmD-jPFs6DF6utc68GpjzuTYKSYQMPPJRw-X7M/s1600/al_bashir.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiTRjNP8aId6e3cEdi2pQMf9AE3NbqsMzV0xh0jhAEl5OO0emurEiwV78ql_TIS8erlI9h9oMYPPH5HdOT8O5pgHgUm3cfdcLo8lhR60RmD-jPFs6DF6utc68GpjzuTYKSYQMPPJRw-X7M/s640/al_bashir.png" width="640" /></a></div> <br /> <b>Βαγγέλης Γεωργίου</b><br /> <b>«Όπως γνωρίζετε, δεν είμαι πολιτικός που ήρθε στην εξουσία μέσω πραξικοπήματος. Πάντα κέρδιζα την Προεδρία μέσω της κάλπης και ακολούθησα αυτό το μονοπάτι ενώ εγώ ο ίδιος έπεσα θύμα απόπειρας πραξικοπήματος. Έτσι είμαι άνθρωπος που ξέρει τι σημαίνει ένα πραξικόπημα, τι φέρνει και τι κάνει […] αλλά επιτρέψτε μου να πω ότι η πιο σημαντική επιθυμία είναι το Σουδάν να ξεπεράσει αυτή την περίοδο με εθνική συμφιλίωση και ειρηνικά, καθώς οι χώρες αυτές έχουν υποφέρει πολύ από τέτοιου είδους πραξικοπήματα»</b> ήταν η αντίδραση του προέδρου της Τουρκίας Ερντογάν στο άκουσμα της ανατροπής του στενού του συμμάχου προέδρου του Σουδάν Ομάρ Αλ Μπασίρ. Ο Μπασίρ, ο πρώτος Σουδανός ηγέτης που άνοιξε τις πύλες της ανατολικής Αφρικής στα νεοθωμανικά σχέδια του Ταγίπ Ερντογάν ανατράπηκε την Πέμπτη 11 Απριλίου από τον ίδιο του τον αντιπρόεδρο και μέχρι πρόσφατα υπουργό Άμυνας στρατηγό Αουάντ Μπιν Αούφ (Awad Ibn Auf). <br /> <br /> Τους τελευταίους μήνες, ο επί 30 έτη δικτατορικός ηγέτης του Σουδάν Αλ Μπασίρ, έδειχνε να χάνει τα πολιτικά χαρίσματα που τον κρατούσαν στην εξουσία επί δεκαετίες. Η παντελής αποτυχία του διεφθαρμένου καθεστώτος του να συνεφέρει την τραγική οικονομία της χώρας φαίνεται πως τον άφησε εκτεθειμένο στους αντιπάλους του και στη λαϊκή κατακραυγή.<br /> <br /> Οι Σουδανοί βγήκαν στους δρόμους τον Δεκέμβριο του 2018 αντιδρώντας αυθόρμητα στην απελπιστική κατάσταση που τον έφεραν οι επιδεινούμενες κοινωνικοοικονομικές συνθήκες μετά την τρομακτική αύξηση της τιμής του ψωμιού και των καυσίμων. Το καθεστώς εξάλλου, θυμίζουμε ότι πριν λίγα χρόνια στερήθηκε των σημαντικών εσόδων από τις πλουτοπαραγωγικές πηγές του Νοτίου Σουδάν, το οποίο ανεξαρτητοποιήθηκε το 2011. <br /> <br /> Η εγγενής διαφθορά και η οικονομική κακοδιαχείριση έφερναν όλοι πιο κοντά το καθεστώς στο χείλος της καταστροφής. Πέραν λοιπόν του αυθορμητισμού που ενείχε η λαϊκή πεζοδρομιακή αντίδραση, υπήρχαν οργανωμένοι ακτιβιστές, κυρίως ο Σουδανικός Επαγγελματικός Σύλλογος, όπως γιατροί, δικηγόροι κτλ, που είχαν ήδη αρχίσει να οργανώνονται, περιμένοντας την κατάλληλη συγκυρία για να χτυπήσουν το καθεστώς. <br /> <br /> Από τότε που ανέλαβε την εξουσία ο στρατιωτικός καριέρας Αλ Μπασίρ το 1989 με στρατιωτικό πραξικόπημα, επέδειξε μια εμμονή στην προσκόλληση στην εξουσία. Απαγόρευσε τα συνδικάτα, τα πολιτικά κόμματα και διέλυσε το κοινοβούλιο, ενώ εκτελούσε τους αντιφρονούντες. Έτσι τους τελευταίους μήνες, για να συνετίσει τον κόσμο ο Μπασίρ, κατέφυγε στις μεθόδους που ήξερε καλά.<br /> <br /> Καθεστώς εναντίον καθεστώτος <br /> <br /> Βλέποντας ο Αλ Μπασίρ τις διαμαρτυρίες να εντείνονται, επιστράτευσε τις πιο καταπιεστικές μεθόδους για να τις καταπνίξει, αναθέτοντας στις αστυνομικές δυνάμεις την αποστολή. Την ίδια στιγμή όμως ο κίνδυνος παραμόνευε μέσα τις τάξεις του ίδιου του του καθεστώτος. Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης μαζί με άλλα υψηλόβαθμα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων κινητοποίησαν στον στρατό στην πρωτεύουσα εξουδετερώνοντας την αστυνομία και συλλαμβάνοντας τον ίδιο τον πρόεδρο της χώρας. Οι στρατιώτες μάλιστα συγκρούστηκαν με τους πολιτοφύλακες και τις δυνάμεις ασφαλείας του προέδρου της χώρας. Φαινομενικά λαός και στρατός είναι στο ίδιο στρατόπεδο καθώς οι πολίτες βλέπανε τους στρατιώτες χαμογελαστούς να προχωράνε μαζί προς την ίδια κατεύθυνση, αλλά όχι προς τον ίδιο πολιτικό στόχο ενδεχομένως. <br /> <br /> Ο στρατός ανέτρεψε το καθεστώς ενώ διέλυσε και το κοινοβούλιο. Το υπουργείο Άμυνας δημιούργησε ένα στρατιωτικό συμβούλιο το οποίο θα αναλάβει την διακυβέρνηση της χώρας για δύο χρόνια μέχρι την διεξαγωγή εκλογών. Τα ΜΜΕ τέθηκαν υπό την έλεγχο της στρατιωτικής κυβέρνησης ενώ επιβλήθηκε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης -και απαγόρευση κυκλοφορίας -για τουλάχιστον τρεις μήνες- ενώ τα λιμάνια, τα σύνορα και τα αεροδρόμια παραμένουν κλειστά προσωρινά. Ο κόσμος πάντως δήλωσε ότι θα παραμείνει στους δρόμους μέχρι να περάσει η διακυβέρνηση στους πολίτες. Υπενθυμίζουμε ότι και στο πραξικόπημα του 1989 ο Αλ Μπασίρ, θέλοντας να «σώσει τη χώρα», υποτίθεται πως θα αναλάμβανε την διακυβέρνηση ένα προσωρινό στρατιωτικό συμβούλιο. <br /> <br /> Το βαθύ κράτος που είχε δημιουργήσει ο Αλ Μπασίρ ωστόσο παρουσίασε τέτοιες ρωγμές που οι πρώην υποστηρικτές του στράφηκαν εναντίον του. Στις τάξεις του στρατεύματος, κυρίως οι χαμηλόβαθμοι και <a href="https://www.middleeasteye.net/opinion/sudan-protests-will-army-side-people-against-regime">νεώτεροι αξιωματικοί</a> τάσσονται υπέρ των πολιτών. Οι αξιωματικοί με τον βαθμό του συνταγματάρχη και πάνω δεν θέλανε κάποια αλλαγή, όπως αναφέρει το <a href="https://www.middleeasteye.net/news/sudans-omar-al-bashir-how-coup-leader-and-longtime-president-was-ousted-power">Middle East Eye</a>. Oι υψηλόβαθμοι και πρώην μέλη του καθεστώτος κουβαλούν τις αμαρτίες δεκαετιών και ως εκ τούτου μια καθωσπρέπει δημοκρατική μετάβαση ίσως δεν είναι και τόσο ελκυστική λύση. Υπενθυμίζουμε ότι ο ηγέτης του πραξικοπήματος Αουάντ Μπιν Αούφ αντιμετωπίζει κατηγορίες για μαζικούς βιασμούς, σφαγές και βομβαρδισμούς αμάχων από τα στρατεύματά του στον πόλεμο στο Νταρβούρ. <br /> <br /> Κατά τη διάρκεια της λαϊκής εξέγερσης, στο αρχηγείο του Στρατού, ο Αουάντ Μπιν Αούφ, οι ανώτεροι διοικητές των ενόπλων δυνάμεων, πρόσωπα κλειδιά της διοίκησης όπως ο αρχηγός της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών και Ασφάλειας Γκελ Σαλάχ Αμπντάλα Γκοχ, συζητούσαν ήδη για την απομάκρυσή του Αλ Μπασίρ. <br /> <br /> Εξωτερικός παράγοντας <br /> <br /> Μπορεί να βγήκε πρώτος ο κόσμος στους δρόμους αλλά την δουλειά την έκανε ο ίδιος στρατός του δικτάτορα αξιοποιώντας τον εξοντωτικό υβριδικό πόλεμο που βίωνε ο Μπασίρ. Η κατάσταση στο Σουδάν έχει αναμφίβολα εξαιρετικά σημαντικές γεωπολιτικές διαστάσεις αν όχι αιτίες. «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι το Σουδάν προσπάθησε να απαγκιστρωθεί από το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου ευθυγραμμίζοντας την πολιτική του με Τουρκία και Κατάρ τα οποία είναι σύμμαχα κράτη της Ρωσίας» αναφέρει εύστοχα ο αναλυτής <a href="https://www.globalresearch.ca/sudan-might-be-the-next-geopolitical-victim-of-the-new-cold-war/5663940">Andrew Korybko</a>. <br /> <br /> Η Ρωσία εξάλλου, δέχτηκε πρόσκληση του Χαρτούμ για δημιουργία ρωσικής ναυτικής βάσης ενώ ο Μπασίρ είχε προειδοποιήσει για προσπάθεια βαλκανοποίησης της περιοχής από την Ουάσινγκτον. Το γερό πάτημα της Τουρκίας και η κατάσταση αστάθειας που δημιούργησε το καθεστώς ήταν καθοριστικοί παράγοντες αποσταθεροποίησης. Θυμίζουμε ότι το Σουδάν αποτελεί σημαντικότατο κρίκο στην επεκτατική αλυσίδα που δημιουργεί η Κίνα στην περιοχή επενδύοντας δισεκατομμύρια. Το Σουδάν είναι η είσοδος τόσο της Ρωσίας όσο και της Κίνας στην περιοχή και γι΄αυτό η σταθερότητα -με ή δίχως δημοκρατία- είναι το ζητούμενο για τις δυνάμεις.<br /> <br /> <br /> Για δεκαετίες, ο Μπασίρ ηγήθηκε ενός από τα πιο στυγνά και αιματηρά καθεστώτα των τελευταίων δεκαετιών, με εκατοντάδες χιλιάδες νεκρούς στο ενεργητικό του. Παρόλα αυτά ο Μπασίρ κατάφερνε να διατηρείται στην εξουσία παρά το γεγονός ότι αντιμετώπιζε σοβαρότατες κατηγορίες από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για τη γενοκτονία 200.000 ατόμων στο Νταρφούρ. Ωστόσο, αυτό δεν εμπόδιζε οργανώσεις και κράτη να διατηρούν στενότατες σχέσεις με το καθεστώς του με πρώτες τις ΗΠΑ, την Κίνα και όλο πιο έντονα με την ΕΕ! <br /> <br /> Τον περασμένο μάλιστα Ιανουάριο 2019 ο Αλέξης Τσίπρας και οι υπόλοιποι ηγέτες της ΕΕ δώσανε τα χέρια και με το καθεστώς του Σουδάν, στο πλαίσιο της συνόδου κορυφής ΕΕ-Αραβικού Συνδέσμου στο Σαρμ Ελ Σέιχ. Η ΕΕ αποτελεί τον σημαντικότερο εμπορικό εταίρο του Αραβικού Συνδέσμου και τον μεγαλύτερο επενδυτή. «Υπάρχουν διαφορές μεταξύ μας, αλλά αντιμετωπίζουμε κοινές προκλήσεις και έχουμε κοινά συμφέροντα» είχε πει ο Ντόναλντ Τουσκ «Πρέπει να συνεργαστούμε και να μην αφήσουμε τις παγκόσμιες δυνάμεις που βρίσκονται μακριά από την περιοχή μας«. <br /> <br /> «Ένα στρατιωτικό συμβούλιο δεν είναι η απάντηση» στην παρούσα κατάσταση στο Σουδάν δήλωσε η Φεντερίκα Μογκερίνι εκ μέρους της ΕΕ καλώντας για ανάληψη του ελέγχου από μια μεταβατική πολιτική κυβέρνηση. Ανάμεσα σε αυτούς που στηρίζουν το πραξικόπημα είναι και η Ρωσία, η οποία δια του επικεφαλής της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων του Συμβουλίου της Ομοσπονδίας Κονσταντίν Κόσατσεφ δήλωσε ότι θα διατηρήσει τις σχέσεις της με το Σουδάν ανεξαρτήτως ποιος κυβερνάει τη χώρα. <br /> Τουρκία και Αίγυπτος <br /> <br /> Η δραματική εσωτερική κατάσταση που διαμορφώθηκε για τον Μπασίρ αποτέλεσε μια ιδανική ευκαιρία για εξωτερικές δυνάμεις. Η Τουρκία κατάφερε να αποσπάσει συμφωνίες με το καθεστώς όπως παροχή υπηρεσιών (τομέας υγείας, επιχειρήσεις) τις οποίες αδυνατούσε να παρέχει η κυβέρνηση Μπασίρ. Η δε Αίγυπτος εκμεταλλεύτηκε τις λαϊκές διαμαρτυρίες για να αποσπάσει μεγαλύτερες παραχωρήσεις από το Χαρτούμ καθώς Αίγυπτος και Σουδάν έχουν πολύ σημαντικά σημαντικά ζητήματα που τις χωρίζουν. Την επίμαχη περιοχή Halayeb στα σύνορα των δύο χωρών, τη στήριξη του Σουδάν στο φράγμα που θέλει να κατασκευάσει η Αιθιοπία στερώντας την υδροδότηση στην Αίγυπτο καθώς και την σουδανοτουρκική προσέγγιση. <br /> <br /> Το Κάιρο υιοθέτησε μια ευέλικτη πολιτική το τελευταίο διάστημα απέναντι στο Χαρτούμ επιδιώκοντας οπωσδήποτε τη σταθερότητα και τρέμοντας ένα ενδεχόμενο ντόμινο των εσωτερικών αναταραχών του γειτονικού Σουδάν. Ο Σίσι όμως έχει μια μακιαβελική ατζέντα απέναντι σε ένα καθεστώς εντελώς ασύμβατο με τη δική του δικτατορία. Λίγες μέρες πριν το πραξικόπημα, ο ηγέτης του χούντας που εκτόπισε τον Μπασίρ, στρατηγός και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Αουάντ Μπιν Αούφ είχε μεταβεί στο Κάιρο για να <a href="http://www.nileinternational.net/en/?p=130153">συναντήσει</a> τον ίδιο το Σίσι. <br /> <br /> Σχεδόν αμέσως μετά την αλλαγή του καθεστώτος, το Κάιρο έσπευσε να υποστηρίξει την απομάκρυνση του Αλ Μπασίρ εκφράζοντας την «πλήρη υποστήριξή του» για τις «επιλογές» του λαού της χώρας. Το υπουργείο Εξωτερικών της Αιγύπτου δήλωσε την «πλήρη εμπιστοσύνη» στο στρατό του Σουδάν για να «ξεπεράσει αυτή την καθοριστική φάση και τις προκλήσεις», προτού ζητήσει από τη διεθνή κοινότητα να συμβάλει στη διασφάλιση της ειρηνικής μετάβασης της εξουσίας. Για το Κάιρο ο εκτοπισμός από την εξουσία ενός ηγέτη που έσερνε όλο και πιο πολύ τη χώρα στον ισλαμιστικό -τουρκικό- κίνδυνο είναι οπωσδήποτε μια εξαιρετικά βολική εξέλιξη. <br /> <br /> Από την πλευρά της, η τουρκική κυβέρνηση ίσως είναι πιο σκεπτική για τις εξελίξεις. Ο Αλ Μπασίρ είναι ο πρώτος Σουδανός ηγέτης που επέτρεψε την επίσκεψη Τούρκου ηγέτη από εποχής Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ας μην ξεχνάμε ότι οι δεσμοί της Τουρκίας και του Σουδάν μετρούν αιώνες καθώς η το τελευταίο αποτελούσε σημαντική επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. <br /> <br /> Ο Μπασίρ λοιπόν επένδυσε στις τουρκικές επιχειρήσεις και στα κεφάλαια παίζοντας το ισλαμικό χαρτί του Ερντογάν προσφέροντάς του μάλιστα και τη στρατιωτική βάση του Σάουακιν για στρατιωτικούς σκοπούς. Ο Ερντογάν απειλούσε έτσι να μετατρέψει την Ερυθρά Θάλασσα σε μια μια περιοχή που θα είχε πρόσβαση στη Βόρεια Αφρική και στις χώρες του Κόλπου. Προφανώς η Αίγυπτος είχε κάθε λόγο να ανησυχεί από αυτή την θανάσιμη συμμαχία στο μαλακό της υπογάστριο. <br /> Το μέλλον του Μπασίρ και οι μνηστήρες της εξουσίας <br /> <br /> «Δεν υπάρχει αξιόλογη ηγεσία από τα υπάρχοντα κόμματα της αντιπολίτευσης, οπότε δεν υπάρχει μια προσωπικότητα ή ένα κόμμα που θα αναλάβει την εξουσία«, είπε στο αμερικανικό περιοδικό Foreign Policy ο Zachariah Mampilly από το Vassar Κολλέγιο. «Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο στρατός κατάφερε να μονοπωλήσει τον χώρο μέχρι στιγμής«. <br /> <br /> Ο εκτοπισμός του Μπασίρ «είναι εξαιρετικά νέα», δήλωσε επίσης ο Zeid Raad al-Hussein, πρώην υψηλόβαθμος αξιωματούχος στον ΟΗΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα. «Ελπίζω ότι ο στρατός θα κάνει τώρα το σωστό και θα τον παραδώσει στη Χάγη. Αν θέλουν ένα νέο μέλλον για το Σουδάν, θα πρέπει να κάνουν το διάλειμμα με τον Μπασίρ και να τον παραδώσουν στην επιμέλεια του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου«. Ωστόσο ο Zeid πιστεύει ότι είναι πιθανότερο ο Μπασίρ να σταλεί σε γειτονικό κράτος για να ζήσει τις τελευταίες μέρες του και ίσως να γλιτώσει το Διεθνές Δικαστήριο. <br /> <br /> Αν και υπάρχουν κάποιες πληροφορίες –ισχυρισμοί– για τις προθέσεις της προσωρινής χούντας, ωστόσο Θα φανεί σύντομα εάν το πραξικόπημα ήταν μια εσωτερική υπόθεση αλλαγής-αντικατάστασης των ελίτ αξιοποιώντας τη λαϊκή αντίδραση ή θα σηματοδοτήσει μια αλλαγή στην ευρύτερη εξωτερική πολιτική της χώρας. Πάντως η δημοκρατία δεν είναι το άμεσα ζητούμενο για καμία εξωτερική δύναμη παρά τα ευχολόγια. Σταθερότητα που να συμφέρει, κέρδη ας φέρει…<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πώς ανετράπη ο κολλητός του Ερντογάν στο Σουδάν

Ellada simera 0 15:48

Βαγγέλης Γεωργίου «Όπως γνωρίζετε, δεν είμαι πολιτικός που ήρθε στην εξουσία μέσω πραξικοπήματος. Πάντα κέρδιζα την Προεδρία μέσω της κάλπης και ακολούθησα αυτό το μονοπάτι ενώ εγώ ο ίδιος έπεσα θύμα… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Λουλζίμ Μπάσα, ο αντίπαλος και επίδοξος ανατροπέας του Ράμα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6iZax2PW9bqmhfszEnflj4gZpSXdyfeFdvgjFWtyyiRkqLPgixc2Nwcy_dqMU4IawEfVzxEplQSAfo-BcTyFuS_VeEVn1vfBM8atmL0qHf9ylh6XK3IXC1ykhKozqJepfMSB8MHRJ8Cg/s1600/%25CE%259B%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25B6%25CE%25AF%25CE%25BC+%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B1_+%25CE%25A1%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="179" data-original-width="282" height="406" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6iZax2PW9bqmhfszEnflj4gZpSXdyfeFdvgjFWtyyiRkqLPgixc2Nwcy_dqMU4IawEfVzxEplQSAfo-BcTyFuS_VeEVn1vfBM8atmL0qHf9ylh6XK3IXC1ykhKozqJepfMSB8MHRJ8Cg/s640/%25CE%259B%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BB%25CE%25B6%25CE%25AF%25CE%25BC+%25CE%259C%25CF%2580%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25B1_+%25CE%25A1%25CE%25AC%25CE%25BC%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Νεφέλη Λυγερού</b><br /> Ο “δυτικός”, “προοδευτικός” και ολίγον τί “μποέμ καλλιτέχνης” Έντι Ράμα, αυτός που είχε αρχικά σαγηνεύσει τη Δύση και κατάφερε να ανατρέψει τον Σαλί Μπερίσα, μοιάζει να βρίσκεται σε πολιτική αποδρομή. Είναι υπόλογος για μία σειρά υποθέσεων που τον συνδέουν με την μαφία των ναρκωτικών. Αυτή την περίοδο η πολιτική σταθερότητα στην Αλβανία μοιάζει πιο ευάλωτη παρά ποτέ. Τα Τίρανα τον τελευταίο καιρό συγκλονίζονται από επίμονες αντικυβερνητικές διαδηλώσεις, στις οποίες δεν συμμετέχει μόνο η αντιπολίτευση. <br /> <br /> Όσο, μάλιστα, ο Έντι Ράμα συνεχίζει τον εναγκαλισμό του με τον Ταγίπ Ερντογάν, τόσο η Αθήνα δείχνει να προσανατολίζεται προς τον Λουλζίμ Μπάσα. Πρόκειται για τον άνθρωπο που μπορεί σύντομα να βρεθεί στο τιμόνι της χώρας. Είναι ο ηγέτης του Δημοκρατικού Κόμματος, το οποίο είναι η αξιωματική αντιπολίτευση στην Αλβανία. Η σχέση του με τον Έντι Ράμα ήταν ανέκαθεν ταραχώδης και η σύγκρουσή τους σφοδρή από τότε που ο διεκδίκησε τον δήμο Τιράνων και τον κέρδισε.<br /> <br /> Αργότερα, εξελέγη πρόεδρος του Δημοκρατικού Κόμματος, διαδεχόμενος στη θέση αυτή τον απερχόμενο πρωθυπουργό Σαλί Μπερίσα, ο οποίος παραιτήθηκε από την ηγεσία του κόμματος μετά την ήττα του στις βουλευτικές εκλογές. Ο Λουλζίμ Μπάσα, σε συνάντησή του με ευρωβουλευτές, κατηγόρησε ανοιχτά τον Αλβανό πρωθυπουργό για τα όσα συμβαίνουν στη Βόρεια Ήπειρο. Ανέφερε στους ευρωβουλευτές: «Έχει καταστρέψει εκατοντάδες σπίτια και εκκλησίες της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία». Η δήλωση Μπάσα προκάλεσε μεγάλη εντύπωση στην ομάδα των ευρωβουλευτών. Ο Ολλανδός ευρωβουλευτής Μπας Μπέλντερ ζήτησε εξηγήσεις στη συνάντηση που ακολούθησε με κυβερνητικούς βουλευτές. <br /> <br /> Η δημοτικότητα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης ανεβαίνει όσο οι Αλβανοί εναντιώνονται της κυβέρνησης και του Έντι Ράμα προσωπικά. Ο Λουλζίμ Μπάσα, άλλωστε, πρωτοστατεί στις μαζικές διαδηλώσεις εναντίον της λιτότητας, της διαφθοράς στα κυβερνητικά κλιμάκια και της εμπλοκής κυβερνητικών στο οργανωμένο έγκλημα. Έχει, μάλιστα, παραδώσει στοιχεία στην εισαγγελία, τα οποία αποδεικνύουν, σύμφωνα με τον ίδιο, τις εξαγορές ψήφων από το κυβερνών κόμμα. Η απάντηση του Έντι Ράμα προκάλεσε εντύπωση για τον κυνισμό της: «η εξαγορά ψήφων γίνεται όπως ακριβώς στην Ιταλία αλλά και αλλού. Οι εξαγορές ψήφων, όμως, δεν μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο στο αποτέλεσμα των εκλογών» . <br /> Μετριοπαθής φιλοευρωπαίος <br /> <br /> Αν και οι Βορειοηπειρώτες έχουν υποφέρει πολλά από τις κυβερνήσεις και των δύο μεγάλων αλβανικών κομμάτων, θεωρούν τον Λουλζίμ Μπάσα πιο μετριοπαθή και φιλοευρωπαίο. Η Αθήνα παρακολουθεί με ενδιαφέρον και το γεγονός ότι στις ομιλίες του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης συμμετέχουν και ανταποκρίνονται και Αλβανοί που ζουν και εργάζονται χρόνια στην Ελλάδα.<br /> <br /> Για τους παροικούντες την Ιερουσαλήμ μόνο τυχαία δεν ήταν η δήλωση του τότε υπουργού Εξωτερικών της Ελλάδας Νίκου Κοτζιά ότι «στην Αλβανία δεν αποκλείεται να υπάρξουν πρόωρες εκλογές», τις οποίες είχε μάλιστα προσδιορίσει για τον χειμώνα έως τις αρχές της άνοιξης. Η δήλωση εκείνη είχε ερμηνευτεί σαν έκφραση προτίμησης στον Λουλζίμ Μπάσα και βέβαια σαν έκφραση δυσαρέσκειας για την πολιτική του σημερινού Αλβανού πρωθυπουργού. <br /> <br /> Σε αντίθεση με τον Έντι Ράμα, η μητέρα του οποίου είναι ελληνικής καταγωγής, ο Λουλζίμ Μπάσα γεννήθηκε στα Τίρανα στις 12 Ιουνίου 1974 και η οικογένειά του κατάγεται από τη Δρένιτσα στο Κοσσυφοπέδιο. Σπούδασε νομικά στην Ουτρέχτη και εργάστηκε στο Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο για την πρώην Γιουγκοσλαβία ως μέλος της εξεταστικής ομάδας εγκλημάτων πολέμου των σερβικών δυνάμεων στο Κοσσυφοπέδιο. Το 2000 εντάχθηκε στο νομικό τμήμα της διοίκησης του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο. <br /> <br /> Η ενασχόλησή του με την πολιτική ξεκίνησε το 2005 όταν ανέλαβε εκπρόσωπος του του Σαλί Μπερίσα και του Δημοκρατικού Κόμματος, κατά την τότε προεκλογική περίοδο. Στη συνέχεια ανέλαβε το υπουργείο Δημοσίων Έργων και το υπουργείο Εξωτερικών. Λέγεται, μάλιστα, ότι συνεργάστηκε ομαλά με την ομόλογό του Ντόρα Μπακογιάννη. Τον Κυριάκο Μητσοτάκη επίσης τον γνωρίζει από τις συνόδους του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στις Βρυξέλλες. Οι πληροφορίες τον θέλουν να έχει προσεγγίσει για κάποιου είδους συνεργασία τον Βαγγέλη Ντούλε, ηγέτη του Κόμματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, που εκφράζει την ελληνική μειονότητα κι όχι μόνο. <br /> <br /> Όπως και να έχει, στην παρούσα φάση ο Λουλζίμ Μπάσα καλλιεργεί καλές σχέσεις με την Αθήνα, σχεδιάζοντας την επόμενη ημέρα. Το ίδιο φαίνεται να κάνει και η ελληνική πλευρά, η οποία τείνει να συνειδητοποιήσει ότι ο Έντι Ράμα έχει μετατραπεί σε παράγοντα αποσταθεροποίησης. Όταν, όμως, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρεθεί στην εξουσία, τότε και μόνο τότε θα φανεί αν η τωρινή μετριοπάθειά του θα εκφραστεί πρακτικά ή κι αυτός θα διολισθήσει στον εύκολο δρόμο του εθνικισμού και ειδικότερα του ανθελληνισμού.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Λουλζίμ Μπάσα, ο αντίπαλος και επίδοξος ανατροπέας του Ράμα

Ellada simera 0 15:34

Νεφέλη Λυγερού Ο “δυτικός”, “προοδευτικός” και ολίγον τί “μποέμ καλλιτέχνης” Έντι Ράμα, αυτός που είχε αρχικά σαγηνεύσει τη Δύση και κατάφερε να ανατρέψει τον Σαλί Μπερίσα, μοιάζει να βρίσκεται σε πο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια