Η χώρα που αντί για ιστορία, έχει ποινικό μητρώο: Ουδείς μπορεί να εμπιστευθεί την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLG15gMRVafSBLl6V3ajg8oscTMFupIVrz3JMQsVu20OAMNdHOdBjaM8sXsMAGUKGRRo_rsGr2aO7DncQwjLK1qXUCkhJbg-EG5aRY5AiFVJBOr6ecBOYwF9mQ0dTxRAyl2zsLEUvJj5Hn/s1600/h+xwra+poy+anti+gia+istoria+exei+piniko+mitrwo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="344" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhLG15gMRVafSBLl6V3ajg8oscTMFupIVrz3JMQsVu20OAMNdHOdBjaM8sXsMAGUKGRRo_rsGr2aO7DncQwjLK1qXUCkhJbg-EG5aRY5AiFVJBOr6ecBOYwF9mQ0dTxRAyl2zsLEUvJj5Hn/s640/h+xwra+poy+anti+gia+istoria+exei+piniko+mitrwo.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Γράφει ο<b> <i>Μενέλαος Κωμοδίκης</i></b><br /> <br /> «Από την πρώτη μαύρη μέρα που μπήκαν στην Ευρώπη, ήταν το μόνο δείγμα της ανθρωπότητας που έδειξε τη μεγαλύτερη έλλειψη ανθρωπισμού. Οπουδήποτε κι αν πήγαν, μια πλατιά κηλίδα αίματος έδειχνε τα ίχνη της διαβάσεώς τους και σ΄ όλη την έκταση της κυριαρχίας τους ο πολιτισμός εξαφανιζόταν».<br /> <b>Γλάδστων, Πρωθυπουργός της Βρετανίας, 1876</b><br /> <br /> «Δεν υπάρχει περίπτωση στην Ευρώπη, στην Ασία ή στην Αφρική, η εγκαθίδρυση της τουρκικής κυριαρχίας να μην είχε σαν συνέπεια την υποβάθμιση του πολιτισμού. Η Τουρκία, όπου βγήκε νικήτρια έφερε την καταστροφή».<br /> <b>Κλεμανσώ, πρωθυπουργός της Γαλλίας (Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος)</b><br /> <br /> · «Γνωρίζετε ότι το Σύνταγμα διακηρύσσει ισότητα μεταξύ Μουσουλμάνων και Γκιαούρηδων, αλλά αντιλαμβάνεστε και αισθάνεστε όλοι ότι αυτό είναι αδύνατον. Ο ιερός νόμος , όλο το παρελθόν μας και τα αισθήματα εκατοντάδων χιλιάδων Μουσουλμάνων, αλλά και των ίδιων των Γκιαούρηδων, που πεισματικά αντιδρούν σε κάθε προσπάθεια να τους εξοθωμανίσουμε, αποτελούν ανυπέρβλητο εμπόδιο για την επιβολή πραγματικής ισότητας».<br /> <b>Ταλαάτ, εκπρόσωπος Νεοτούρκων στην τουρκοκρατούμενη το 1910, Θεσσαλονίκη.</b><br /> <br /> · «Οι τουρκικές σφαγές γίνονται πάντα με διαταγή από ανώτερες αρχές. Πρόκειται για μια πολύ γνωστή μέθοδο… Αποτελεί περίεργο δεδομένο πως ο Τούρκος είναι ακόμα ικανός να εξαπατά τους Ευρωπαίους, παρά την πολύχρονη διαπίστωση της τακτικής του».<br /> <b>Τζώρτζ Χόρτον, Αμερικανός Πρόξενος στη Σμύρνη το 1922</b><br /> <br /> · Όταν οι Οθωμανοί από την στέπα βρέθηκαν μέσα σε ανθρώπινες κοινωνίες, από κυνηγοί και βοσκοί ζώων, μεταβλήθηκαν σε κυνηγούς και βοσκούς ανθρώπων. Καθιέρωσαν τον Γενιτσαρισμό και επιδόθηκαν στο συστηματικό εξισλαμισμό των υπόδουλων πληθυσμών».<br /> <b>Άρνολντ Τόϋνμπι, σημαντικός ιστορικός</b><br /> <br /> · «Στα ανθρώπινα παρατηρούνται κύκλοι ακμής και παρακμής. Και είναι φανερό ότι διερχόμαστε κύκλο πλήρους παρακμής, αλλιώς δεν θα υπήρχε τρόπος οι ηγέτες της Τουρκίας, της χώρας που κατ΄ εξοχή παραβιάζει τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών της, να διακηρύσσουν ότι ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας της Τουρκίας και να μην προκαλείται καμιά αντίδραση από πουθενά».<br /> <b>Ο. Σπενγκλερ, μεγάλος φιλόσοφος της Ιστορίας</b><br /> <br /> Με την πιο πάνω τυχαία σταχυολόγηση δεν υποβάλλω ότι όλοι οι τούρκοι είναι ή υπήρξαν βάρβαροι, άγριοι, απολίτιστοι. Ασφαλώς υπήρξαν και υπάρχουν Τούρκοι πολιτισμένοι, καλλιεργημένοι, ηθικοί, με αισθήματα ανθρωπιάς και καλοσύνης, αλλά το είδος αυτών των ανθρώπων προφανώς δεν υπερτερεί στο σύνολο του τουρκικού λαού, ούτε επιβάλλει τον πολιτισμό και τα αγαθά του αισθήματα στους υπόλοιπους.<br /> <br /> Το στοιχείο της αγριότητας που ένας… Αλλάχ ξέρει πως ανά τους αιώνες παρεισέφρησε στα τουρκικά γονίδια, φαίνεται ότι ενυπάρχει ακόμα μέσα στο DNA του τουρκικού λαού και το οποίο, κάτω από ορισμένες περιστάσεις, επανέρχεται ως κληρονομικό κατάλοιπο και βγαίνει στην επιφάνεια. Εξ ου και η Ιστορία του τουρκικού έθνους είναι γεμάτη από τέτοιες μαζικής φύσεως εγκληματικές πράξεις και συμπεριφορές – κάνοντας τον αείμνηστο Νεοκλή Σαρρή να μιλά για Ποινικό Μητρώο και όχι για Ιστορία του τουρκικού λαού!…<br /> <br /> Βεβαίως, το βασικό ερώτημα στο θέμα αυτό είναι κατά πόσο η ιστορική πορεία του τουρκικού λαού, δείχνει να βαδίζει το δρόμο του πολιτισμού και της ωριμότητας ή αν συνεχίζει την εκφυλιστική του διαδρομή διά μέσου της βαρβαρότητας και της παρακμής. Τα πολύ πρόσφατα γεγονότα, που ακολούθησαν το αποτυχόν πραξικόπημα και, κυρίως, η απήχηση που έχουν μέσα στις τουρκικές μάζες, οι βίαιες και απάνθρωπες μέχρι αγριότητας αντιλήψεις του Ερντογάν, δείχνουν ότι η Τουρκία δεν βρίσκεται σε διαδικασία εκσυγχρονισμού, αλλά συνεχιζόμενου βαρβαρισμού και θα γίνουμε μάρτυρες πολλών ακόμα σκληρών εικόνων, παρόμοιων με αυτές που βιώνουμε για δεκαετίες.<br /> <br /> Όλα αυτά, αν τα συνδέσει κανείς με τις προσπάθειες επίλυσης του Κυπριακού και τις διάφορες απόψεις που κατά καιρούς εκφράζονται, θα διαπιστώσει ότι κάποιοι συμπατριώτες μας είναι…αλλού ξημερωμένοι! Όπως, για παράδειγμα, ο Νίκος Τορναρίτης, η Πραξούλα Αντωνιάδου κ.α., που θαυμάζουν και προπαγανδίζουν τον Ερντογάν, που υποβάλλουν ότι η λύση είναι κοντά και…χαρείτε χαράν μεγάλη, γιατί όπου να΄ναι η Τουρκία – «να το δείτε:» – θα κάνει βήματα προς τη λύση.<br /> Το μόνο που μπορούμε να πούμε, είναι να ελπίσουμε ότι οι σχιζοειδείς αυτές αντιλήψεις και απόψεις δεν αποτελούν την επίσημη γραμμή της Ε/Κ πλευράς!<b> </b><br /> <i><b>Ο Μενέλαος Κωμοδίκης είναι Μέλος Ε. Γ. Γενικού Διευθυντή ΔΗΚΟ.</b></i><br /> <ul> </ul> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η χώρα που αντί για ιστορία, έχει ποινικό μητρώο: Ουδείς μπορεί να εμπιστευθεί την Τουρκία

Γράφει ο Μενέλαος Κωμοδίκης «Από την πρώτη μαύρη μέρα που μπήκαν στην Ευρώπη, ήταν το μόνο δείγμα της ανθρωπότητας που έδειξε τη μεγα...

Διαβάστε την συνέχεια

Η πολιτική παρακμή της Τουρκίας και οι θανάσιμοι κίνδυνοι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT1nBRndd-bvd-sv7K2M9ppINes914FOSEjkkzOpEYqN6CbkjBlzk6b9DswJYzJMYwj0YT_cSRiXbhj3B4RKUfKcFifvw5xEbdCcSZeIdw6fBWbuib4SHzDPhO2e6y35XQWJ6Ho5CiFsiv/s1600/o+erdogan+simaioyla....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjT1nBRndd-bvd-sv7K2M9ppINes914FOSEjkkzOpEYqN6CbkjBlzk6b9DswJYzJMYwj0YT_cSRiXbhj3B4RKUfKcFifvw5xEbdCcSZeIdw6fBWbuib4SHzDPhO2e6y35XQWJ6Ho5CiFsiv/s640/o+erdogan+simaioyla....jpg" width="640" /></a></div> <br />Η εικόνα είναι αποκαρδιωτική λογικά για όσους έτρεφαν ψευδαισθήσεις περί «εξημέρωσης του θηρίου», για τις προοπτικές δηλαδή μετατροπής της Τουρκίας σε μια φυσιολογική μη επιθετική – ή λελογισμένα διεκδικητική – χώρα, η οποία θα μπορούσε να συμβιώσει εν ειρήνη με την Ελλάδα και συν τω χρόνω θα μπορούσε να εξευρεθεί ένα στρατηγικό modus vivendi ώστε να αποφορτιστεί μια από τις πιο κρίσιμες γεωστρατηγικά περιοχές του πλανήτη.<br /><br />Του ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ<br /><br />Η Τουρκία του Ερντογάν έχει δείξει το πραγματικό της πρόσωπο που έρχεται από τα βάθη της Ασίας, μια νοοτροπία μεγάλου μέρους του πληθυσμού που απέχει παρασάγγας από τη μέση νοοτροπία μιας ευρωπαϊκής χώρας, καθώς κινείται σε δυο «ράγες»: Η μία είναι η αγελαία συμπεριφορά του πληθυσμού που συντάσσεται με έναν συγκεκριμένο ηγέτη και η δεύτερη η ικανότητα αυτού του ηγέτη να χειραγωγεί αυτό τον πληθυσμό.<br /><br />Μετά το πραξικόπημα, ο «στρατός του Ερντογάν», ο φανατισμένος ισλαμικός όχλος απλώς υπακούει στις εντολές του σουλτάνου». Μόνο στο πότε θα πηγαίνουν… προς νερού τους δεν τους έχει πει ακόμα. Βγείτε στον δρόμο λέει ο ηγέτης, βγαίνουν αυτοί.<br /><br />Μπορεί να επικρατεί η μαντίλα, ωστόσο, ακολουθώντας γκεμπελικά βήματα, οι επικοινωνιολόγοι της «υψηλής πύλης» φροντίζουν να εντοπίζουν μερικές κοπελίτσες «σαν τα κρύα τα νερά» και τις φωτογραφίζουν, για να διακοσμήσουν τους λογαριασμούς του πολυχρονεμένου, στους ιστοχώρους κοινωνικής δικτύωσης περνώντας βολικά μηνύματα στη Δύση.<br /><br />Το πιο τραγικό είναι όμως, το πόσο «αμάσητο» έχουν καταπιεί και βαθύτατα πειστεί, ότι όσα κάνουν έχουν σαν στόχο ένα και μοναδικό πράγμα: Να σώσουν τη Δημοκρατία στην Τουρκία! Όχι το καθεστώς που στήνει μέρα τη μέρα ο Ερντογάν και τον ίδιο.<br /><br />Αυτό έχει σαφέστατες συνέπειες. Οι άνθρωποι αυτοί είναι λογικό να μην αντιλαμβάνονται την επιφυλακτικότητα της Δύσης και την κριτική που ασκείται και αντί να δουν τα χάλια τα δικά τους, εξανίστανται από ιερή αγανάκτηση εναντίον Αμερικανών και Ευρωπαίων, κατηγορώντας τους για διπλά στάνταρ, για δυο μέτρα και δυο σταθμά που λέμε πιο λαϊκά.<br /><br />Οπότε, οι Δυτικοί είναι υποκριτές και βαθύτατα αντιδημοκρατικοί, επειδή δεν έσπευσαν στο πλευρό του Ερντογάν να στηρίξουν τον εκλεγμένο με δημοκρατικές διαδικασίες ηγέτη, δηλαδή αυτόν που επέλεξε η συλλογική βούληση της τουρκικής κοινωνίας να κυβερνήσει.<br /><br />Τι κι αν ο άνθρωπος αυτός έχει κάνει σκουπίδι το Σύνταγμα και για να διατηρήσει την εξουσία στα χέρια του έχει μετατρέψει de facto το πολίτευμα σε προεδρική από προεδρευόμενη «Δημοκρατία»! Ό,τι κάνει ο λαοπρόβλητος ηγέτης είναι καλώς καμωμένο.<br /><br />Τι κι αν ενδείξεις και αποδείξεις ότι το πογκρόμ για τους αντιπάλους δείχνει να ήταν σχεδιασμένο από παλιά και έλλειπε μόνο η αφορμή για να εξαπολυθεί νομιμοποιημένα, είναι πολλές. Οι περισσότεροι επισημαίνουν ότι είχε αργήσει, υπερθεματίζοντας και «βάζοντας πλάτη» στον Ερντογάν.<br /><br />Τραγική είναι και η περίπτωση Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, του ηγέτη του αντιπολιτευόμενου – υποτίθεται πλέον – Λαϊκού Ρεπουμπλικανικού Κόμματος (CHP), ο οποίος πλέον δείχνει να έχει «καβαλήσει το κύμα» και για να αποφύγει τις περιπέτειες, στην ουσία εμφανίζεται «ουρά» του καθεστώτος, δικαιώνοντας όσους υποστήριζαν πως η τουρκική νοοτροπία είναι ο «σεβασμός» απέναντι σε αυτόν που κρατά το τιμόνι της χώρας γερά, αφού όπως πολλοί στο εξωτερικό, βλέπουν το «τουρκικό μωσαϊκό» με όρους… ναρκοπεδίου.<br /><br />Η κατάσταση έχει ξεφύγει τόσο πολύ, που ο Ερντογάν κραυγάζει από το μικρόφωνο πως «αν το θέλει ο λαός» θα επαναφέρει τη θανατική ποινή και μάλιστα με την εκπληκτική φράση «τα πολιτικά κόμματα θα ακολουθήσουν τη βούλησή του», σε μια απόδειξη του επιπέδου χειραγώγησης της κατάστασης στη χώρα.<br /><br />Και για να μην μείνει η παραμικρή αμφιβολία περί αυτού, ο ίδιος ο Κιλιτσντάρογλου μίλησε στο πλήθος, λέγοντας πως «υπάρχει μία νέα Τουρκία μετά την 15η Ιουλίου» και πως το αποτυχημένο πραξικόπημα άνοιξε μία «νέα πόρτα για συμβιβασμό» στην πολιτική, προσθέτοντας για ξεκάρφωμα, ότι η πολιτική πρέπει να μείνει μακριά από τα τζαμιά, τις δικαστικές αίθουσες και τα στρατόπεδα.<br /><br />Το πανηγυράκι αυτό το διοργάνωσε το κυβερνών AKP στην Κωνσταντινούπολη, προσκαλώντας τις ηγεσίες όλων των κομμάτων, πλην του φιλοκουρδικού HDP. Τον βρήκανε τον εχθρό, μόλις τους τελειώσει – αν ποτέ συμβεί αυτό – ο Γκιουλέν. Όλοι τους προσποιούνται πως δεν θυμούνται πως συζητούσε με PKK επί της ουσίας ο Ερντογάν και άδειασε τους Κούρδους μόλις συνειδητοποίησε ότι τον βολεύει πολιτικά. Συλλογική αμνησία…<br /><br /><br />Κι όποιος αμφιβάλλει για την ανώμαλη κατάσταση στη χώρα αρκεί να ενημερωθεί για τα λόγια του Γκρίζου Λύκου, του ηγέτη του Εθνικιστικού Κόμματος (MHP), Ντεβλέτ Μπαχτσελί, στην ίδια συγκέντρωση: «Η 15η Ιουλίου αποτελεί ορόσημο για την Τουρκία», πρόσθεσε επαινώντας την σθεναρή στάση των Τούρκων πολιτών κατά των πραξικοπηματιών.<br /><br />Η πετυχημένη – πλέον – μίξη ισλαμισμού και εθνικιστικού λαϊκισμού στην Τουρκία έχει δημιουργήσει ένα κράτος-τέρας στην ευρύτερη περιοχή, εξαιτίας του οποίου οι εξελίξεις δεν προμηνύονται ρόδινες. Η δε συνθηματολογία Ερντογάν θυμίζουν τις εποχές του «ο λαός στην εξουσία» στην ελληνική πολιτική Ιστορία.<br /><br />Τότε επικράτησε άκρατος λαϊκισμός, ο οποίος τελικά κατέληξε στην καταστροφή της χώρας, αφού άρχισαν οι πλειοδοσίες και ο «διαγωνισμός φιλολαϊκότητας», αφού ο κόσμος εκπαιδεύτηκε να τα θεωρεί όλα αυτά φυσιολογικά. Για ποιον λόγο να θεωρήσουμε ότι και το μέλλον της Τουρκίας δεν θα έχει παραπλήσια πορεία; Στο μεταξύ όμως, το κράτος-βόμβα της περιοχής θα μπορούσε ανά πάσα στιγμή να εκραγεί…<br /><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank"><br /></a><a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η πολιτική παρακμή της Τουρκίας και οι θανάσιμοι κίνδυνοι

Η εικόνα είναι αποκαρδιωτική λογικά για όσους έτρεφαν ψευδαισθήσεις περί «εξημέρωσης του θηρίου», για τις προοπτικές δηλαδή μετατροπής της...

Διαβάστε την συνέχεια

Αφού το είδαμε κι αυτό, να περιμένουμε τα πάντα πλέον - Άσυλο από το PKK ζήτησαν τρεις ταξίαρχοι και 57 Τούρκοι στρατιωτικοί!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5a3Kz-iOhyphenhyphenP9yb2mhx22oJjisUPrm-stLm-v9kCHrrNSaKMt9fTb4PFAIdIm4OVDwq_qy4Z7N9M-UlRuKy7f6MxuJRsndNGPKqYTSOZBoM3u0liN3xOHZPgN_jIh8c1EnOXlaQvqcHtf3/s1600/toyrkos+stratiwtis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5a3Kz-iOhyphenhyphenP9yb2mhx22oJjisUPrm-stLm-v9kCHrrNSaKMt9fTb4PFAIdIm4OVDwq_qy4Z7N9M-UlRuKy7f6MxuJRsndNGPKqYTSOZBoM3u0liN3xOHZPgN_jIh8c1EnOXlaQvqcHtf3/s640/toyrkos+stratiwtis.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <i>Τούρκος στρατιώτης στην περιοχή της Σιλώπης, στη μάχη κατά των Κούρδων (φωτ. αρχείου: EPA)</i><br /> <br /> Αυτό δεν μπορούσε να το σκεφτεί ούτε ο πιο ευφάνταστος νους! Ήταν γνωστό από δικές μας πηγές ότι ορισμένοι από τους 307 λιποτάκτες στρατιωτικούς των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, κατέφυγαν στη Συρία και στους Κούρδους. Τώρα έρχονται στο φως της δημοσιότητας ποιοτικά και ποσοτικά στοιχεία για το θέμα.<br /> <br /> Σύμφωνα με δημοσιεύματα τουρκικών ΜΜΕ, μέχρι στιγμής έχουν καταφύγει και έχουν ζητήσει άσυλο από το ΡΚΚ, εξήντα Τούρκοι στρατιωτικοί, από τους οποίους οι τρεις είναι ανώτατοι. <br /> Ειδικότερα, σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδαςSözcü, μετά την αποτυχία του πραξικοπήματος τρεις ταξίαρχοι και 57 αξιωματικοί και μόνιμοι υπαξιωματικοί μεταφέρθηκαν με ελικόπτερα Sikorsky στην πόλη Σιλώπη, που βρίσκεται κοντά στα σύνορα του Ιράκ και από κει πέρασαν σε περιοχές που ελέγχονται από το ΡΚΚ, στα στελέχη του οποίου παραδόθηκαν και ζήτησαν άσυλο.<br /> <br /> Tους 60 στρατιωτικούς βοήθησαν να περάσουν στο έδαφος του Βορείου Ιράκ στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων που υπάγονται στην 1η Ταξιαρχία της Διοίκησης Ειδικών Δυνάμεων του ΓΕΕΘΑ, που έχει προσωρινή έδρα τη Σιλώπη. Διοικητής της ταξιαρχίας αυτής ήταν ο ταξίαρχος Σεμίχ Τερζί, ο οποίος εκτελέστηκε το βράδυ του πραξικοπήματος από μόνιμο υπαξιωματικό, στη διάρκεια των συμπλοκών για τον έλεγχο του Διοικητηρίου των Ειδικών Δυνάμεων, στην Άγκυρα.<br /> <br /> Με βάση το ίδιο δημοσίευμα, το τουρκικό ΓΕΕΘΑ έχει διασταυρωμένες πληροφορίες σύμφωνα με τις οποίες οι παραδοθέντες πραξικοπηματίες μεταφέρθηκαν πρώτα σε στρατόπεδο του ΡΚΚ στην περιοχή Ζάχο και από κει στο κεντρικό στρατόπεδο του ΡΚΚ, στο όρος Καντιλί.<br /> <br /> Οι υπηρεσίες πληροφοριών της Τουρκίας έχουν στα χέρια τους καταστάσεις με τα ονόματα των τριών ταξιαρχών και των άλλων ανωτέρων αξιωματικών που έχουν καταφύγει στο ΡΚΚ.<br /> <br /> Μάλιστα, ανάμεσα στους ανωτέρους αξιωματικούς, βρίσκονται και επιτελικοί αξιωματικοί.<br /> <br />  Κατά πληροφορίες, οι αξιωματικοί που κατέφυγαν στο ΡΚΚ, ζητούν από την οργάνωση να τους βοηθήσουν να περάσουν στην Ευρώπη, με πλαστά ταξιδιωτικά έγγραφα.<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αφού το είδαμε κι αυτό, να περιμένουμε τα πάντα πλέον - Άσυλο από το PKK ζήτησαν τρεις ταξίαρχοι και 57 Τούρκοι στρατιωτικοί!

Τούρκος στρατιώτης στην περιοχή της Σιλώπης, στη μάχη κατά των Κούρδων (φωτ. αρχείου: EPA) Αυτό δεν μπορούσε να το σκεφτεί ούτε ο πιο ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία δε θα παραμείνει θεατής του διαμελισμού της – Ραγδαίες εξελίξεις…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcP-pnM09UI4J6kn-UT4rLAcyQYKQTdRW0Px6XVVlPtAdbNN_qjYi0qv-sKume-OYSlMQvUE6JKh51AGUk_QitjY1Kh7HnoF0aNbD4IS-3lgMRgCgvTIlyeCRmY8YwSdH2ZY673h7vMH8R/s1600/koyrdistan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcP-pnM09UI4J6kn-UT4rLAcyQYKQTdRW0Px6XVVlPtAdbNN_qjYi0qv-sKume-OYSlMQvUE6JKh51AGUk_QitjY1Kh7HnoF0aNbD4IS-3lgMRgCgvTIlyeCRmY8YwSdH2ZY673h7vMH8R/s640/koyrdistan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br />Λέγονται και γράφονται πολλά για τα τεκταινόμενα στη μεταπραξικοπηματική Τουρκία, αλλά στη συντριπτική τους πλειοψηφία πρόκειται για προσεγγίσεις που, είτε αδυνατούν να μπουν στην καρδιά του προβλήματος, είτε εξαντλούνται στη λογική του «παραπονιάρη» που δεν πρόκαμε ή δε θέλησε ν απομακρύνει το βλέμμα του πέρα από το αποτύπωμα της σκιάς του…<br /><br />του Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ<br /><br />Για τους περισσότερους η Τουρκία μετά το πραξικόπημα, παραμένει πεδίο καταγραφής και αξιολόγησης πολιτικών δεδομένων. Στην ουσία όμως, το αποτυχημένο πραξικόπημα μετέτρεψε την Τουρκία σε εργαστήρι σχεδιασμού και αναπαραγωγής γεωπολιτικών ανατροπών και εξελίξεων.<br /><br />Τα δεδομένα που συνθέτουν αυτό το δυναμικό πάζλ που ανατροφοδοτεί εξελίξεις είναι τρία:<br /><ul> <li>Πρώτον: Η διαχρονικότητα της Τουρκικής γεωστρατηγικής. Της οποίας η πολιτική εκφραστικότητα κατά την περίοδο Ερντογάν αναβαθμίστηκε στο σύνολό της, και συνεπικουρούμενη από τις εξελίξεις στην ευρύτερη περιοχή, έπαψε πλέον να είναι υπόθεση μονάχα των στρατηγών και των επιτελείων, αλλά εδράζεται και σε μια κοινωνική βάση πρωτοφανούς ευρύτητας και εκτεταμένης αποδοχής.</li> </ul> <ul> <li>Δεύτερον: Η εμπλοκή της Ρωσίας. Πρόκειται για μια καταφανώς υπερτιμημένη εμπλοκή. Όπως υπερτιμημένη υπήρξε στο σύνολό της η ρωσική διαχείριση τόσο στο Ουκρανικό, όσο και στις εξελίξεις στη Συρία. Προφανώς δε μηδενίζουμε και σίγουρα δεν ακυρώνουμε την ύπαρξη επιδιώξεων και στρατηγικού σχεδίου στη…Ρωσική εξωτερική πολιτική. Θυμίζουμε ωστόσο ότι το πραγματικό του μέγεθος και εύρος, πολλώ απέχει από το μπόι που επιχειρούν να του προσάψουν οι ανεγκέφαλοι της επιπόλαιας και απερίσκεπτης ρωσολαγνείας.</li> </ul> <ul> <li>Τρίτον: Η στρατηγική διαχείριση των ΗΠΑ. Η οποία αντιλαμβάνεται ως θεμελιωμένα και αδιαμφισβήτητα τα ζωτικά της συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή, και στη βάση αυτής της παραδοχής οργανώνει – κλιμακώνει τη δική της άμεση όσο και έμεση αναμειξη και παρουσία.</li> </ul> Ερώτημα πρώτον: Πως αλληλοδιαπλέκονται οι παραπάνω παράγοντες στη δυναμική της γεωστρατηγικής και ποιες εξελίξεις διαφαίνεται ότι θα δρομολογήσουν;<br /> <br />Το <b>πρώτο </b>«στανταράκι» σ αυτό το διακεκαυμένο θέατρο των εξελίξεων, είναι ο τουρκικός μεγαλοϊδεατισμός και η αποφασιστικότητα που τον περιβάλει. Αυτή η σημαία δεν υποστέλλεται. Και το μόνο βέβαιο είναι πως δε μπορεί να προδιαγράψει κανείς αν θα αποτελέσει τον καταλύτη που θα δρομολογήσει τον καθολικό της διαμελισμό ή μια πολύ οδυνηρή για ολόκληρη την Ευρασία απόπειρα προώθησης του νέο-οθωμανικού σχεδίου.<br /> <br />Το <b>δεύτερο </b>στοιχείο που τεκμαίρεται αντικειμενικά από την αξιολόγηση των δεδομένων και της ιστορικής εμπειρίας, είναι πως η Ρωσία θα επιχειρήσει να εκτρέψει αυτό το μεγαλοϊδεατισμό, με στόχο τους παραδοσιακούς αντιπάλους της, προσβλέποντας σε μια κάποια αναβαθμισμένη θέση της στην περιοχή αλλά και αποσκοπώντας στην επανενεργοποίηση της ρωσοτουρκικής μπίζνας.<br /><br />Υπάρχουν ωστόσο δυο καρκινώματα από τα οποία δεν μπορεί να απαλλαγεί. Το ένα είναι η φοβική και άτολμη εν τοις πράγμασι στάση της, που έτσι κι αλλιώς καταγράφεται πίσω από τους όποιους ανέξοδους φραστικούς λεονταρισμούς. Και το δεύτερο είναι η απόλυτη επίγνωση πως – παρά τα φαινόμενα – δεν μπορεί να εμπιστευτεί την Τουρκία και πολύ περισσότερο την Τουρκία του Ερντογάν, και είναι μοιραίο να έχει πάντα το ένα μάτι στραμμένο σε όσα ενδέχεται οποιαδήποτε στιγμή να ξεσπάσουν στις τουρκόφιλες επαρχίες στο μαλακό της υπογάστριο.<br /> <b><br />Και ο τρίτος βεβαίως παράγοντας, είναι ο μη αναστρέψιμος έρωτας των ΗΠΑ με τους Κούρδους, πράγμα που αναβαθμίζει συνολικά τη διαχείριση του Κουρδικού, το οποίο εν δυνάμει απειλεί το 45% του Τουρκικού εδάφους.</b><br /><br />Ο συνδυασμός των παραπάνω, συνθέτει αντικειμενικά μια καινούρια κατάσταση, ιδιαιτέρως δυναμική αναφορικά με την κυοφορία εξελίξεων, της οποίας οι βασικοί παράμετροι είναι οι εξής:<br /> <br /> <ul> <li>Πρώτον: Η Τουρκία μοιραία θα συρθεί σ έναν αγώνα «υπέρ πατρίδος» και αυτός ο αγώνας σε διπλωματικό αλλά και σε επιχειρησιακό επίπεδο, και θα είναι αγώνας μέχρι τελικής πτώσης.</li> </ul> <ul> <li>Δεύτερον: Η Ρωσία από τη μία μεριά θα εξασφαλίζει τις απαραίτητες στον Ερντογάν πληροφορίες τόσο από τη Ρωσική Υπηρεσία Πληροφοριών Εξωτερικού (SVR) όσο και από τη στρατιωτική υπηρεσία πληροφοριών GRU, που του είναι απαραίτητες για να αισθάνεται κάτοχος του ελέγχου εντός της επικράτειας (ο ιστορικός του μέλλοντος πιθανότατα θα μας αποκαλύψει το βαθμό κατά τον οποίο οι πληροφορίες αυτές θα είναι ελεγχόμενες και σε γνώση ακόμη και των ΗΠΑ). Και από την άλλη θα επιχειρεί να εξασφαλίζει την αλλαγή της τουρκικής στάσης στο Συριακό, πράγμα που πρακτικά θα σημαίνει ενεργητικότερη εμπλοκή της τουρκικής και μείωση της Ρωσικής εμπλοκής στις επιχειρήσεις.</li> </ul> Αυτό πρακτικά θα σημάνει την ισχυροποίηση του καθεστώτος του Άσαντ, τη δημιουργία εσωτερικού προβλήματος στο ΝΑΤΟ με την απαγόρευση της χρήσης της βάσης του Ιντσιρλίκ, και τη μοιραία αναζήτηση άλλων διεξόδων από τη συμμαχία (πιθανά στην Ιορδανία).<br /><br />Την ίδια στιγμή ο ISIS (που στρατηγικά θα παραμείνει και στο μέλλον στρατηγικό δεκανίκι του Ερντογάν) θα αναζητήσει διεξόδους στρατηγικής και επιχειρησιακής ανασύνταξης, και επειδή αυτές οι διέξοδοι είναι πρόσφορες στο ρευστό τοπίο της Βόρειας Αφρικής, η στοχοποίηση της Ευρώπης από τον ISIS, όλα δείχνουν πως θα είναι το επόμενο μοιραίο βήμα.<br /> <ul> <li>Τρίτον: Γίνεται λοιπόν φανερό πως η Τουρκία μέσα από τα παραπάνω, όσο αισθάνεται πιεζόμενη, κλιμακώνει και διευρύνει τη δική της στρατηγική πίεσης στην ατλαντική συμμαχία και την Ευρώπη, επομένως μοιραία ο…</li> </ul> Τέταρτος παράγοντας: Είναι οι ΗΠΑ, που είναι «καταδικασμένες» να παίξουν μέχρι το τέλος και με κάθε τρόπο το δικό τους το χαρτί. Ο δρόμος για τη δημιουργία Κουρδικού κράτους, είναι δρόμος χωρίς επιστροφή. Και από την άποψη αυτή η προοπτική του εδαφικού διαμελισμού της Τουρκίας, είναι εν πολλοίς μια δρομολογημένη υπόθεση.<br /><br />Ερώτημα δεύτερον: Τι θα σημάνουν για την γεωπολιτική αυτές οι εξελίξεις;<br /> <ul> <li>Το πρώτο πράγμα που κάνουν, είναι να προσδίδουν ημερομηνία λήξης στο ιδιότυπο φλέρτ του Πούτιν με τον Ερντογάν.</li> </ul> <br /> <ul> <li>Το δεύτερο πράγμα που σηματοδοτούν, είναι πως η αρχή του τέλους του Ερντογάν, επισημοποιήθηκε ήδη από το βράδυ των πανηγυρισμών του για την ανάκτηση του ελέγχου στην Τουρκία.</li> </ul> <br /> <ul> <li>Το τρίτο πράγμα που επιβεβαιώνουν, είναι πως κανείς πλέον δεν θέλει μια ισχυρή Τουρκία, διότι όλοι πλέον έχουν αντιληφθεί τι μπορεί να σημάνει Τουρκική υπερισχύς στα χέρια ενός εθνικοπαράφρονα.</li> </ul> <br /> <ul> <li>Το τέταρτο πράγμα που δρομολογούν, είναι τη σταθεροποίηση του καθεστώτος του Άσαντ.</li> </ul> <b>Δύο όμως είναι τα κορυφαία στοιχεία αυτών των εξελίξεων, που η στρατηγική υποτίμησή τους συνιστά εγκληματικό λάθος, το οποίο στην περίπτωσή μας συνέβη και χρεώνεται στο σύνολο του πολιτικού κόσμου της χώρας:</b><br />Το πρώτο είναι πως ο χαρακτήρας της σύγκρουσης των στρατηγικών, και η απόλυτη επίγνωση των πιθανολογούμενων εξελίξεων, θα οδηγήσει μοιραία την Τουρκία στο απονενοημένο. Δεν θα έχουμε απλά μια κλασική απόπειρα εξαγωγής κρίσης αλλά ξεκάθαρη, στοχευμένη, απόλυτα σχεδιασμένη πολεμική εμπλοκή. Η Τουρκία δε θα παραμείνει θεατής του διαμελισμού της.<br /><br />Και είναι επίσης προφανές, πως οποιαδήποτε απόπειρα ακύρωσης των Αμερικανικών σχεδίων στην ευρύτερη περιοχή, θα δρομολογήσει ντε φάκτο την επιχειρησιακή εμπλοκή των ΗΠΑ.<br />Το δεύτερο αφορά τη στρατηγική και επιχειρησιακή ανασύνταξη του ISIS. Η δρομολόγηση του Κουρδικού στην τελική του διευθέτηση, μοιραία θα μετατοπίσει το θέατρο επιχειρήσεων για τον ISIS, σε θέσεις που θα στοχεύουν κατ ευθείαν την Ευρώπη.<br /><br /><b>Και τα ερωτήματα που ανακύπτουν από αυτά είναι σαφή και αμείλικτα:<br />Για ποια από τις παραπάνω εξελίξεις είναι έτοιμη η Ελληνική κυβέρνηση και τα επιχειρησιακά επιτελεία???<br />Στη βάση ποιάς στόχευσης και με ποιες προτεραιότητες στην εθνική ατζέντα???<br />Ποιος έχει σταθμίσει το τίμημα της ανύπαρκτης στρατηγικής της μοιραίας νύχτας, που δεν κατέστησε την Ελλάδα και την Κύπρο πρωταγωνίστριες των εξελίξεων???</b><br /><br />Τα ερωτήματα δεν είναι ρητορικά… Η επικαιρότητά τους παραμένει στο κόκκινο… Και η θλιβερή διαπίστωση είναι πως αυτό το τσούρμο των τυχάρπαστων, που παρατηρεί το περιβάλλον να έχει πυρακτωθεί επικίνδυνα, και επιμένει να ασχολείται με τα κατοχικά πρωτόκολλα και τα τζαμιά, είναι το πλέον επικίνδυνο πολιτικό προσωπικό. Επικίνδυνο και παντελώς ανίκανο να διαχειριστεί εξελίξεις.<br /><br />«<b>ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ</b>»<br /> <a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τουρκία δε θα παραμείνει θεατής του διαμελισμού της – Ραγδαίες εξελίξεις…

Λέγονται και γράφονται πολλά για τα τεκταινόμενα στη μεταπραξικοπηματική Τουρκία, αλλά στη συντριπτική τους πλειοψηφία πρόκειται για προσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο ρόλος της βάσης της Σούδας και το Ιντσιρλίκ της Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxqDkJUphDt9A6fZtHmoENU0tYb7OkhxUE1siSMdTUoO3EEi4-wUnfbatg2IF5nu6x5vluxPFwbcKIcVS6ouMmKIboFZWV74BnoaXOLCJ_y4Y956xcyH8gRtOAF_Ew1LZUNsywSUEEd3tA/s1600/h+basi+tis+soydas+kai+to+incirlic.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="364" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgxqDkJUphDt9A6fZtHmoENU0tYb7OkhxUE1siSMdTUoO3EEi4-wUnfbatg2IF5nu6x5vluxPFwbcKIcVS6ouMmKIboFZWV74BnoaXOLCJ_y4Y956xcyH8gRtOAF_Ew1LZUNsywSUEEd3tA/s640/h+basi+tis+soydas+kai+to+incirlic.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <div style="text-align: justify;"> <i>Γράφει η Κατερίνα Σώκου</i></div> <div style="text-align: justify;"> Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις, ασταθείς ήδη πριν από το αποτυχημένο πραξικόπημα, έχουν γίνει ακόμη πιο πολύπλοκες μετά, δημιουργώντας ευκαιρίες αλλά και προκλήσεις για την Ελλάδα. Η αναταραχή στην Τουρκία αυξάνει το γεωστρατηγικό επιχείρημα υπέρ της σταθερότητας στη χώρα μας, το οποίο η αμερικανική κυβέρνηση υποστηρίζει καθ’ όλη τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης. Μάλιστα, ο υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζακ Λιου δήλωσε πρόσφατα ότι η ανάγκη αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους είναι πιο άμεση μετά το τουρκικό πραξικόπημα, ώστε να διασφαλισθεί η σταθερότητα στην περιοχή. Πιθανή έξοδος της χώρας από το ευρώ έχει χαρακτηριστεί από Αμερικανό αξιωματούχο «γεωστρατηγική καταστροφή», καθώς εκτιμάται ότι θα οδηγούσε στην αποσύνθεση της Ε.Ε.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Αν, μάλιστα, η Ελλάδα επιθυμούσε πράγματι να κεφαλαιοποιήσει το γεωγραφικό της πλεονέκτημα και να αποκτήσει μεγαλύτερο στρατηγικό βάρος, αναλυτές τονίζουν ότι η βάση της Σούδας στην Κρήτη θα μπορούσε να αποτελέσει εναλλακτική λύση στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους. Και αυτό, καθώς η αξιοπιστία της τουρκικής βάσης του Ιντσιρλίκ έχει δεχθεί σοβαρό πλήγμα μετά το πραξικόπημα, αναγκάζοντας τις ΗΠΑ να επανεξετάσουν τις επιλογές τους. Οι διαδηλώσεις κατά των Αμερικανών θέτουν ερωτήματα για τη σκοπιμότητα και την ασφάλεια των πυρηνικών όπλων που φυλάσσονται σε αυτή.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Οπως σημειώνει στην «Κ» ο Κεμάλ Κιριστσί, διευθυντής του τουρκικού προγράμματος στο Ινστιτούτο Brookings, στο εσωτερικό της χώρας υπάρχει θυμός για την έλλειψη διεθνούς συμπάθειας προς τη χώρα και το τραύμα που υπέστη, καθώς επικρατεί η εντύπωση ότι η Ε.Ε. ενδιαφέρεται μόνο για τη συμφωνία για το μεταναστευτικό, ενώ οι ΗΠΑ μόνο για τη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους. «Λίγη συμπάθεια για τον τουρκικό λαό θα έκανε θαύματα», λέει χαρακτηριστικά, τονίζοντας ότι το μέλλον της τουρκικής δημοκρατίας είναι πολύ σημαντικό.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Για την Ελλάδα, θεωρεί ότι το καλύτερο σενάριο είναι «να ξεπεράσουν ο Ομπάμα και η Μέρκελ τον θυμό τους εναντίον του Ερντογάν και να δείξουν συμπάθεια στον τουρκικό λαό, ή ακόμη και στον ίδιο». Αλλωστε, εκτιμά ότι, αν είχε επιτύχει το πραξικόπημα, η χώρα θα είχε παραδοθεί σε εμφύλιο πόλεμο, με αποτέλεσμα πολύ πιο ανεξέλεγκτες ροές μεταναστών και προσφύγων προς τη χώρα μας.</div> <div style="text-align: justify;"> Οι ροές των μεταναστών, βέβαια, έχουν ήδη ενταθεί προς την Ελλάδα – και ο κίνδυνος να ξεφύγουν υπάρχει ούτως ή άλλως. Οπως εκτιμά η συνεργάτης του Ινστιτούτου Brookings Τζέσικα Μπραντ, το αποτυχημένο πραξικόπημα μπορεί να οδηγήσει σε επιδείνωση της μεταναστευτικής κρίσης στην Ευρώπη. Η κυρία Μπραντ θεωρεί ότι οι Ευρωπαίοι θα είναι πιο επιφυλακτικοί να προχωρήσουν τις ενταξιακές διαπραγματεύσεις της χώρας λόγω των διώξεων που ακολούθησαν το αποτυχημένο πραξικόπημα. Παράλληλα, εκτιμά ότι ίσως καταπέσει και η νομική υπόθεση της συμφωνίας της Τουρκίας με την Ε.Ε., ότι δηλαδή η Τουρκία είναι μία ασφαλής τρίτη χώρα στην οποία μπορούν να επιστρέφονται οι αιτούντες άσυλο.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <b>Πρόβλημα εμπιστοσύνης</b></div> <div style="text-align: justify;"> Σίγουρα, το πρόβλημα εμπιστοσύνης στις αμερικανοτουρκικές σχέσεις έχει ενταθεί. Οι ΗΠΑ ανησυχούν για τη στροφή της Τουρκίας στον απολυταρχισμό, ενώ κάποιοι αναλυτές αμφιβάλλουν ακόμη και για το αν υπάρχει δημοκρατία στην Τουρκία. Είναι χαρακτηριστική η εκτίμηση του επικεφαλής αναλυτή του αμερικανικού Συμβουλίου Διεθνών Σχέσεων Στίβεν Κουκ ότι «η διευρυνόμενη εκκαθάριση και καταστολή είναι απλώς η λογική κατάληξη μιας ιστορίας που εκτυλίσσεται εδώ και σχεδόν μία δεκαετία. Η δημοκρατία της Τουρκίας δεν χάθηκε – δεν υπήρχε για να χαθεί».</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Η έλλειψη εμπιστοσύνης δεν περιορίζεται στην πολιτική, αλλά επεκτείνεται και στη στρατιωτική συνεργασία. Ο πρώην αναπληρωτής στρατιωτικός ακόλουθος των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ Μπλέιν Χολτ σημειώνει την ένταση στη συνεργασία με τις τουρκικές δυνάμεις σε πολλές αποστολές, αλλά και τις πολλές δυσκολίες λειτουργίας στην αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> «Οι Αμερικανοί επενεξετάζουν τη χρήση και την αξιοπιστία της τουρκικής βάσης του Ιντσιρλίκ», εκτιμά ο εκτελεστικός διευθυντής του HALC Εντι Ζεμενίδης. Ο ίδιος εκτιμά ότι υπάρχει για την Ελλάδα μία ευκαιρία που δεν πρέπει να χάσει: «Ενα πράγμα που θα προσέφερα είναι να γίνει η Σούδα βάση για τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη». Απέχοντας ίση απόσταση από τη Συρία και τη Λιβύη και απέναντι από τη Χερσόνησο του Σινά, εκτιμά ότι έχει στρατηγική θέση για τη μάχη εναντίον του Ισλαμικού Κράτους.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <a href="http://flashnews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο ρόλος της βάσης της Σούδας και το Ιντσιρλίκ της Τουρκίας

Γράφει η Κατερίνα Σώκου Οι αμερικανοτουρκικές σχέσεις, ασταθείς ήδη πριν από το αποτυχημένο πραξικόπημα, έχουν γίνει ακόμη πιο πολύπλο...

Διαβάστε την συνέχεια

Financial Times:Το επικίνδυνο «φλέρτ» Ερντογάν με Πούτιν

<div class="article-authors"> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2l9QgpnbPRg1dsqLS7ebaYNULHPp7aPYLCGtMPW96m9x4CyQOeAJYAA6Yleo0FMxczKPL-IoEebNQnnRZZglSS-0rgoQlb269qY6RpLd64X6YzhiL1E-Qua56xqM1ivPJ1wocgYOJ4_U1/s1600/erdogan+me+poytin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh2l9QgpnbPRg1dsqLS7ebaYNULHPp7aPYLCGtMPW96m9x4CyQOeAJYAA6Yleo0FMxczKPL-IoEebNQnnRZZglSS-0rgoQlb269qY6RpLd64X6YzhiL1E-Qua56xqM1ivPJ1wocgYOJ4_U1/s640/erdogan+me+poytin.jpg" width="640" /></a></div> <div class="article-author-single"> <br /></div> <div class="article-author-single"> των <b>Kathrin Hille</b> (Μόσχα) και<b> Laura Pitel</b> (Άγκυρα) </div> </div> <div class="date"> <b></b> </div> <h2> </h2> <div class="meta"> <div class="article-social-bar"> <div class="article-socail-bar-comments"> <span class="st_fbrec_hcount"></span><span class="st_linkedin_hcount"><span class="stButton" style="color: black; cursor: pointer; display: inline-block; text-decoration: none;"><span><span class="stArrow"><span class="stButton_gradient stHBubble" style="display: inline-block;"><span class="stBubble_hcount"></span></span></span></span></span></span> </div> </div> </div> <div id="article"> <div class="article-first"> Στο πρώτο ταξίδι εκτός Τουρκίας μετά το πραξικόπημα, ο Ερντογάν δεν θα συναντήσει κάποιον σύμμαχο του ΝΑΤΟ, αλλά τον Πούτιν. Η προσπάθεια επαναπροσέγγισης Άγκυρας-Μόσχας και η επιδείνωση των σχέσεων με τη Δύση. Γιατί εκφράζουν επιφυλάξεις οι διπλωμάτες. </div> <div class="article-first">  </div> <div id="article-photo"> </div> <div class="article-first-ad"> <div id="div-gpt-ad-1405425069724-0" style="display: none; height: auto; width: auto;"> </div> </div> <div class="post-body" id="article-body"> Οι δυο ηγέτες δεν θα μπορούσαν να είχαν στείλει ένα πιο ισχυρό μήνυμα.<br /> <br /> Ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα κάνει αυτήν την εβδομάδα το πρώτο του ταξίδι στο εξωτερικό, μετά την απόπειρα πραξικοπήματος του προηγούμενου μήνα. Και, αντί να επισκεφθεί μια σύμμαχο στο ΝΑΤΟ χώρα, ο Τούρκος πρόεδρος πάει στη Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν.<br /> <br /> Οι δυο άνδρες <strong>θα συναντηθούν την Τρίτη στην Αγία Πετρούπολη</strong>, στην προσπάθειά τους να επαναφέρουν σε τροχιά τις σχέσεις τους, μετά την ρήξη που προκλήθηκε από την κατάρριψη ενός ρωσικού μαχητικού αεροσκάφους από την Τουρκία τον Νοέμβριο.<br /> <br /> Την ώρα που τόσο η Δύση όσο και η Ρωσία αναρωτιούνται <strong>ποιον δρόμο θα ακολουθήσει</strong> μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα ο Ερντογάν – ο οποίος εκμεταλλεύτηκε ταχύτατα το γεγονός για να προχωρήσει σε εκκαθαρίσεις των αντιπάλων του- η σύνοδος λαμβάνει ευρύτερη<strong> γεωπολιτική διάσταση.</strong><br /> <br /> «Η Δύση επικρίνει τον Ερντογάν για τις επιχειρήσεις καταστολής που πραγματοποιεί μετά το πραξικόπημα, και ο Ερντογάν τους αποδοκιμάζει για αυτό», αναφέρει ο Alexei Malashenko, αναλυτής του Moscow Carnegie Centre. «Αυτή η ένταση μεταξύ της Τουρκίας και των συμμάχων της στο ΝΑΤΟ είναι<strong> εξαιρετικά επωφελής για τη Ρωσία</strong>».<br /> <br /> Η επαναπροσέγγιση μεταξύ της Μόσχας και της Άγκυρας ξεκίνησε τον Ιούνιο, πριν την απόπειρα του πραξικοπήματος, όταν το Κρεμλίνο δέχθηκε την συγνώμη του Ερντογάν για την κατάρριψη του αεροσκάφους πάνω από τα σύνορα Τουρκίας-Συρίας. Μέσα σε λίγες ημέρες, αξιωματούχοι και από τις δυο χώρες άρχισαν συνομιλίες για την σταδιακή άρση των κυρώσεων που επέβαλε η Ρωσία στην Τουρκία, μετά το περιστατικό.<br /> <br /> Έκτοτε, ευρύτερα ζητήματα, μεταξύ των οποίων η επιθυμία <strong>να δώσουν στη Δύση ένα «μάθημα»</strong> αλλά και τα κοινά συμφέροντα στην αντιμετώπιση της περιφερειακής απειλής για την ασφάλεια, έχουν φέρει τη Μόσχα και την Άγκυρα πιο κοντά. Η Άγκυρα χαιρέτισε επίσης το γεγονός πως η Μόσχα παρείχε την αμέριστη στήριξή της στην Τουρκία μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα.<br /> «Εκτιμούμε το γεγονός πως η Ρωσική Ομοσπονδία έλαβε ξεκάθαρη θέση για το θέμα αυτό», δήλωσε την περασμένη εβδομάδα στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Tass ο εκπρόσωπος του Ερντογάν, Ιμπραΐμ Καλίν.<br /> <br /> Αυτός ο τόνος έρχεται σε αντίθεση με την ρητορική της Άγκυρας έναντι των συμμάχων της. Ο κ. Ερντογάν έχει επανειλημμένως βάλλει κατά των ΗΠΑ για την αντίδρασή τους στην απόπειρα πραξικοπήματος και για την αποτυχία τους να εκδώσουν τον Φετουλά Γκιουλέν, τον 75χρονο πρώην ιμάμη που κατηγορείται ότι ενορχήστρωσε τη συνωμοσία από την αυτοεξορία του στην Πενσιλβάνια –κατηγορία την οποία ο ίδιος αρνείται κατηγορηματικά.<br /> <br /> Λίγες ώρες μετά από επίσκεψη την περασμένη εβδομάδα στην Τουρκία του επικεφαλής του αμερικανικού στρατού Joseph Dunford, που στόχο είχε να αμβλυνθούν οι εντάσεις, ο Ερντογάν έκανε μερικά από τα σκληρότερα σχόλια που έχει κάνει μέχρι στιγμής. «Λέω στις ΗΠΑ: <strong>τι σόι στρατηγικοί εταίροι είμαστε</strong>, όταν συνεχίζετε να φιλοξενείτε κάποιον του οποίου την έκδοση έχουμε ζητήσει;», είπε.<br /> <br /> Συνέχισε κατηγορώντας τη Δύση για στήριξη της τρομοκρατίας και δήλωσε πως <strong>το «σενάριο» για τη συνωμοσία «γράφτηκε απ' έξω»</strong> απ' την Τουρκία.<br /> Τούρκος διπλωμάτης στη Μόσχα δήλωσε: «Οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ είναι<strong> στο χειρότερο σημείο των τελευταίων 50 ετών</strong>... και αυτό οπωσδήποτε καθιστά την επαφή με τη Ρωσία μια ελκυστική επιλογή».<br /> <br /> Για τον κ. Πούτιν, οι εντάσεις μεταξύ των συμμάχων του ΝΑΤΟ είναι <strong>καλοδεχούμενες</strong> –η Μόσχα εδώ και δυο δεκαετίες καταδικάζει την επέκταση του ΝΑΤΟ και πρόσφατα κλιμάκωσε την κριτική της λέγοντας πως η Συμμαχία αποτελεί απειλή για τη Ρωσία. Ο κ. Malashenko κάνει λόγο για «<strong>αναβίωση της θεωρίας ότι η Ρωσία και η Τουρκία πρέπει να είναι κοντά διότι και οι δυο είναι πρώην αυτοκρατορίες.</strong>.. ταυτοχρόνως Ευρωπαϊκές και με κάποιον τρόπο μοναδικές».<br /> <br /> Κατ' ιδίαν, τούρκοι αξιωματούχοι υιοθετούν έναν διαφορετικό τόνο, επιμένοντας πως <strong>δεν πρόκειται να κάψουν τις γέφυρες με τις ΗΠΑ</strong> και να σχηματίσουν συμμαχία με τη Ρωσία.<br /> <br /> Ο δεσμός μεταξύ της Ουάσινγκτον και της Άγκυρας είναι ισχυρός, λένε, και σημειώνουν πως οι δυο χώρες έχουν αντέξει πολλές άλλες ταραχώδεις περιόδους στις σχέσεις τους –την εισβολή στην Κύπρο το 1974, την άρνηση της Τουρκίας να λειτουργήσει ως βάση για την αμερικανική εισβολή το 2003 στο Ιράκ, την αμερικανική στήριξη σε Ιρακινούς Κούρδους υπό την ηγεσία του Σαντάμ Χουσεΐν και, πιο πρόσφατα, την βοήθεια σε αυτούς που μάχονται κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία.<br /> <br /> Όμως, οι διπλωμάτες ανησυχούν πως η Άγκυρα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τη Ρωσία ως <strong>μοχλό</strong> στις σχέσεις της με τη Δύση, εκτός των άλλων και για το θέμα της <strong>Συρίας</strong>. Η Τουρκία έκλεισε το ρεύμα στην αεροπορική βάση Ιντσιρλίκ, από την οποία οι ΗΠΑ εξαπολύουν τις αεροπορικές επιθέσεις κατά του Ισλαμικού Κράτους, για μια εβδομάδα μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα.<br /> <br /> Ρώσοι και Τούρκοι διπλωμάτες λένε πως περίμεναν η Τουρκία να κατεβάσει τώρα τους τόνους στη δημόσια κριτική που ασκεί στον Μπασάρ αλ Άσαντ, τον πρόεδρο της Τουρκίας, και να συναινέσει κατ' ιδίαν στη θέση της Μόσχας πως το καθεστώς του είναι ένας από τους εγγυητές για τη διατήρηση της κρατικής υπόστασης της Συρίας, τουλάχιστον κατά τη διάρκεια της μεταβατικής περιόδου. Η Άγκυρα έχει στηρίξει αντάρτες που μάχονται κατά των δυνάμεων που είναι πιστές στον Άσαντ, ενώ η Ρωσία στηρίζει το καθεστώς του Σύριου ηγέτη.<br /> <br /> Ως αντάλλαγμα, η Τουρκία ελπίζει πως ο κ. Πούτιν θα συμφωνήσει να μετριάσει τη στήριξή του προς τους Κούρδους της Συρίας, αν και ειδήμον σε θέματα ρωσικής εξωτερικής πολιτικής είπε πως η όποια αναθεώρηση πολιτικής θα είναι δύσκολη στην πράξη. «Οι σχέσεις με τους Κούρδους είναι βαθιές σε όλη την διπλωματική κοινότητα της Ρωσίας και ποτέ δεν θα εγκαταλείψουμε αυτό το ατού», σχολίασε.<br /> <br /> Παρά το κοινό συμφέρον σε περιφερειακά ζητήματα, αξιωματούχοι σε Μόσχα και Άγκυρα παραμένουν <strong>επιφυλακτικοί</strong> ως προς το αποτέλεσμα της συνάντησης των δυο ηγετών.<br /> «Δεν θα πρέπει να αναμένεται να επιστρέψουν τα πράγματα πολύ γρήγορα στο επίπεδο που ήταν πριν το περιστατικό (με την κατάρριψη του μαχητικού)», σημείωσε ο εκπρόσωπος του Πούτιν, Ντμίτρι Πέσκοφ, ο οποίος πέρασε οκτώ χρόνια στην Άγκυρα ως διπλωμάτης. «Θα χρειαστεί <strong>χρόνος</strong> για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη».<br /> <br /> Ο κ. Malashenko δήλωσε πως το τεστ του αν η συμφιλίωση ήταν<strong> στρατηγική ή τακτικισμός</strong>, θα φανεί στον ρυθμό με τον οποίον θα αποκατασταθούν οι οικονομικές σχέσεις Τουρκίας-Ρωσίας.<br /> Ευρωπαίος διπλωμάτης σχολίασε πως «ο Ερντογάν μπορεί να ξεσπάει όσο θέλει, όμως μας χρειάζεται. Γνωρίζει πως δεν μπορεί να εμπιστευθεί τον Πούτιν. <b>Πόσοι Τουρκο-Ρωσικοί πόλεμοι έχουν γίνει τα τελευταία τριακόσια χρόνια; Πόσους κέρδισε η Τουρκία;».</b></div> </div> <br /> <a href="http://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Financial Times:Το επικίνδυνο «φλέρτ» Ερντογάν με Πούτιν

των Kathrin Hille (Μόσχα) και Laura Pitel (Άγκυρα) Στο πρώτο ταξίδι εκτός Τουρκίας μ...

Διαβάστε την συνέχεια