Το Μακεδονικό στο γεωπολιτικό τρίγωνο Ελλάδα-Σκόπια-Βουλγαρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgecmoPJVlX_QXGeLNFaQTZcgcOmt5rQcM2fBsQVGD8UQfJwaiY3EzMy4Y7D8cHdfwpYpskdURxUKlto5lKdPD70E5oWegXLWhk8y5trG6VpFYIqtH-OEMSTFffPFlMm1zhZbawWm8HvgM/s1600/borisov-zaef.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="367" data-original-width="696" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgecmoPJVlX_QXGeLNFaQTZcgcOmt5rQcM2fBsQVGD8UQfJwaiY3EzMy4Y7D8cHdfwpYpskdURxUKlto5lKdPD70E5oWegXLWhk8y5trG6VpFYIqtH-OEMSTFffPFlMm1zhZbawWm8HvgM/s640/borisov-zaef.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Θεόδωρος Ράκκας</b><br /> Η συμφωνία των Πρεσπών κατέδειξε εμφαντικά την έλλειψη εμπέδωσης, από σημαντική μερίδα της εγχώριας ελίτ, των καταβολών και προεκτάσεων που έχει το Μακεδονικό ζήτημα, λόγω του σλαβικού Μακεδονισμού. Είναι χαρακτηριστικό, ότι κυριαρχεί μια γενικότερη τάση σε σχεδόν σύσσωμη την ελίτ της χώρας. Αυτή η τάση συνοψίζεται στην πρόκριση λύσης, ακόμα και μιας όχι τόσο ικανοποιητικής για τις ελληνικές θέσεις, έναντι της μη λύσης. <br /> <br /> Τα κύρια επιχειρήματα είναι απ’ τη μία, η πάση θυσία ανάγκη διατήρησης της φυσικής ύπαρξης της ΠΓΔΜ. Απ’ την άλλη, η πεποίθηση ότι μέσω της οικονομικής αλληλεξάρτησης και της διάδοσης των ευρωπαϊκών ιδεωδών στη γειτονική χώρα, θα καμφθεί σταδιακά ο αλυτρωτισμός. Επίσης, κερδίζει χώρο η φιλελεύθερη ιδεοληπτική πεποίθηση, ότι μέσω της οικονομικής διείσδυσης, το γειτονικό κράτος θα καταστεί από φιλελληνικό έως και δορυφόρος της χώρας μας. <br /> <br /> Όμως, απ’ ότι έχει δείξει η ιστορία, την οποία δυστυχώς αγνοούν πολλοί, οι Σλάβοι έχουν αρκετά ισχυρή πολιτισμική ταυτότητα και απορρίπτουν κάθε είδους εξελληνισμό. Απ’ ό,τι τους προφέρεται, απορροφούν αυτά τα οποία τους βοηθούν να γίνουν ισχυρότεροι και ύστερα στρέφονται εναντίον μας. Το διαπιστώνουμε ήδη από τον 10ο αιώνα, όταν ο Τσάρος Σαμουήλ ο Μέγας, στην επαύριον των δώρων του χριστιανισμού (με αυτοκέφαλη εκκλησία) και της αναγνώρισης του αυτοκρατορικού τίτλου, κατέστη υπαρξιακή απειλή για τον Μεσαιωνικό Ελληνισμό. <br /> <br /> Ο λόγος είναι αφοπλιστικά απλός, γεωπολιτική. Χωρίς έξοδο στις θερμές θάλασσες, στο Αιγαίο στην περίπτωση μας, οι ηπειρωτικές βαλκανικές οντότητες είναι καταδικασμένες σε δυνάμεις δευτέρας διαλογής στη χερσόνησο του Αίμου. Είναι γεγονός, που δεν το χωράει ο νους των βορείων γειτόνων, ότι οι Έλληνες κρατάνε μια λωρίδα γης, πεισματάρικα, τόσους αιώνες αποκλείοντας την σλαβική ενδοχώρα από τη Μεσόγειο. Συνεπώς, καταλήγουν να το θεωρούν ιστορική αδικία. <br /> <br /> Αυτή η, γεωπολιτικά αιτιοκρατική, διαπίστωση αποτελεί την ερμηνευτική πηγή των διαχρονικών διεκδικήσεων από τον Βορρά. Κατά το παρελθόν, οι Σλάβοι, προσπάθησαν λυσσαλέα να απορροφήσουν τις περιοχές τις ελληνικής Μακεδονίας και Θράκης, ήδη απ’ τον 7ο μ.Χ. αιώνα, μέσω επιδρομών και εποικισμών. Απέτυχαν κι οπότε τα κατάφεραν ήταν για περιορισμένο χρονικό διάστημα. <br /> <br /> Απέτυχαν κυρίως λόγω της μεθοδικότητας των Ρωμιών βασιλέων και της αδυναμίας τους να εκπορθήσουν οχυρωμένες πόλεις. Στα οθωμανικά χρόνια το σλαβόφωνο στοιχείο σταδιακά κυριάρχησε δημογραφικά στο ηπειρωτικό εσωτερικό της Μακεδονίας, με το ελληνόφωνο να κυριαρχεί στα παράλια. Φτάνοντας στον 20ο αιώνα, οι Έλληνες έδωσαν τιτάνιες μάχες για την ανάκτηση της Μακεδονίας από τον Μακεδονικό Αγώνα, τους Βαλκανικούς Πολέμους, μέχρι και το 1945.<br /> <br /> Βούλγαροι και Σλαβομακεδόνες ένα και το αυτό <br /> <br /> Η ελληνικότητα της σύγχρονης Μακεδονίας κατοχυρώθηκε με το αίμα των μαρτύρων, το οποίο πότισε τους βάλτους των Γιαννιτσών και τα λαγκάδια του Κιλκίς. Εν κατακλείδι, ο Μακεδονισμός των Σκοπίων αποτελεί, δυστυχώς, ακόμη μία έκφραση αυτής της αναγκαιότητας για έξοδο στη Μεσόγειο. Η όποια διεθνής νομιμοποίηση της οικειοποίησης του όρου «Μακεδονία» και παραγώγων του από τα Σκόπια, απλά θα συντηρήσει τον σπόρο των διαχρονικών διεκδικήσεων έναντι του Ελληνισμού. Επίσης, ας πάψουμε να κρυβόμαστε πίσω από θεσμικές διατυπώσεις. <br /> <br /> Οι Σλάβοι των Σκοπίων είναι Βούλγαροι στην καταγωγή, όσο Βούλγαροι είναι στη Σόφια και το Μπλαγκόεβγκραντ. Φτάνει μια ματιά, όχι μόνο στη γλώσσα, αλλά κυρίως στην εθνική μυθολογία και τις ιστορικές προσωπικότητες. Από τον Τσάρο Σαμουήλ και τον Κλημέντ Οχριντίτσκι μέχρι τον Γκότσε Ντέλτσεφ. Οι «Μακεδόνες» εθνικοί ήρωες των Σλαβομακεδόνων δεν είναι απλά Βούλγαροι, αλλά σημαίνουσες μορφές της μεσαιωνικής και νεότερης βουλγαρικής ιστορίας με δεσπόζουσα θέση στο βουλγαρικό εθνικό αφήγημα. Πλέον χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η περιώνυμη εξέγερση του Ίλιντεν, η οποία μνημονεύεται τόσο στην Βουλγαρία όσο και στα Σκόπια. <br /> <br /> Παρά, λοιπόν, τις ακαδημαϊκές και πολιτικές διχογνωμίες, ελέω τιτοϊκής προπαγάνδας, Βούλγαροι και Σλαβομακεδόνες αποτελούν τον ίδιο λαό. Ας μην μας κάνει εντύπωση αν μετά από λίγα χρόνια, εάν και όταν η Βουλγαρία γίνει ξανά υπολογίσιμη δύναμη στα Βαλκάνια, οι Σλάβοι των Σκοπίων (ξανά)ανακαλύψουν τις βαθιές βουλγαρικές τους καταβολές. Το ζήτημα για μας, είναι όταν συμβεί αυτό, που κατά τη γνώμη μου είναι αναπόφευκτο, να μην κληρονομηθεί ξανά στο βουλγαρικό έθνος η επιθυμία, η μνήμη και κυρίως η νομιμοποίηση για βλέψεις και δικαιώματα στην ελληνική Μακεδονία. <br /> <br /> Παρότι οι σχέσεις Ελλήνων και Βουλγάρων βρίσκονται ίσως στο καλύτερο σημείο διαχρονικά, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας το γεγονός, ότι η ιδέα της «Μεγάλης Βουλγαρίας» χαίρει ακόμη απήχησης σε εθνικιστικούς κύκλους της γείτονος. Ως εκ τούτου, η αποδόμηση του σλαβικού Μακεδονισμού, πολιτική, ιστορική, πολιτιστική, ακαδημαϊκή και θεσμική, οφείλει να αποτελεί πρωταρχικό στόχο μιας ευρύτερης βαλκανικής στρατηγικής. <br /> <br /> Ελληνοβουλγαρική «συνεννόηση» <br /> <br /> Αν μη τι άλλο, η κοιλάδα του Βαρδάρη θα μπορούσε να είναι ένα «δώρο» της Ελλάδας στην Βουλγαρία στα πλαίσια μιας γενικότερης ελληνοβουλγαρικής Αντάντ. Συνοπτικά, αυτή η ελληνοβουλγαρική «συνεννόηση» θα μπορούσε να κινηθεί πάνω στους παρακάτω άξονες: <br /> Τα κοινά πολιτιστικά στοιχεία, με βασικό πυλώνα την Ορθοδοξία. <br /> Το κοινό ιστορικό τραύμα της τουρκοκρατίας σε συνάρτηση με την απειλή που συνιστά ο σύγχρονος τουρκικός αναθεωρητισμός. <br /> Την ύπαρξη και στις δύο χώρες, και μάλιστα σε συνορεύουσα περιοχή, συμπαγών μουσουλμανικών πληθυσμών. <br /> Την συνεργασία ως προς την αποτελεσματικότερη θωράκιση, του κοινού και ευρωπαϊκού, συνόρου του Έβρου από κάθε είδους απειλή. <br /> Έμφαση, και σε επίπεδο ακαδημαϊκής-παιδαγωγικής συνεργασίας, στις ιστορικές συμμαχίες και τους κοινούς αγώνες, πάρα την πληθώρα συγκρούσεων. <br /> Την αποδοχή εξ ημών της βουλγαρικότητας των βουλγαροφώνων Σλάβων της κοιλάδας του Βαρδάρη. Υπό αυστηρά πλαίσια και προϋποθέσεις, με κυρίαρχο αυτό της συνέχισης της μη χρήσης του όρου Μακεδονία, στα πρότυπα του Πίριν. <br /> Την δημιουργία των θεμελίων για ένα βαλκανικό Visegrad εντός της ΕΕ. <br /> <br /> Πάνω από όλα όμως, μια συμμαχία, συνειδητή με στέρεες βάσεις και όχι ευκαιριακή, απαιτεί εκατέρωθεν ειλικρίνεια. Ειλικρίνεια αναφορικά με το παρελθόν, αλλά και το παρόν. Στα πλαίσια, λοιπόν, αυτής της ειλικρίνειας, οφείλουμε να επισημάνουμε στους Βούλγαρους το εξής: Την ελέω γεωπολιτικής, διαχρονική τους τάση καθόδου προς το Νότο. Αυτή η τάση εκδηλώθηκε, καθ’ όλη τη μεσαιωνική αλλά και κατά τα 42 από τα 115 έτη της σύγχρονης ελληνοβουλγαρικής γειτνίασης. <br /> <br /> Ως εκ τούτου, πρέπει να δοθεί έμφαση στις, αμοιβαία καταστρεπτικές, συνέπειες αυτής της διαμάχης: κυρίως την οθωμανική κατάκτηση. Η ψύχραιμη διαπίστωση των συγκρούσεων του παρελθόντος, των αιτίων πίσω απ αυτές και, πάνω απ’ όλα, των συνεπειών τους αποτελεί την σημαντικότερη εγγύηση για τη μη επανάληψή τους στο μέλλον. <br /> <br /> Τέλος, όσο αναφορά τον ατλαντικό παράγοντα οι ελληνικές κυβερνήσεις οφείλουν να κινηθούν υπό την παρακάτω αρχή. Υπάρχει ένα ζήτημα όπου ελληνικά συμφέροντα συμπλέουν πλήρως με αυτά της αγγλοσαξονικής θαλασσοκρατορίας. Αναφέρομαι στην ανάγκη, πάση θυσία ανάσχεσης της εξόδου των ηπειρωτικών δυνάμεων, σλαβικών και μη, στις θερμές θάλασσες. Συνεπώς ο μόνος τρόπος να ταχθούν οι ΗΠΑ με την ελληνική θέση είναι να κατανοήσουν το Σκοπιανό υπό τον ευρύτερο γεωπολιτικό ανταγωνισμό μεταξύ ηπειρωτικών και παράκτιων δυνάμεων, κάτι σαν ένα βαλκανικό υποσύστημα του μοντέλου Rimland-Heartland του Nickolas Spykman. <br /> <br /> Όπως προαναφέρθηκε, η επιθυμία-τάση για έξοδο στη Μεσόγειο και κυριαρχία στη Θεσσαλονίκη υφίσταται ήδη από τον 7ο αιώνα. Εκδηλώθηκε, κατ’ αρχάς, με τον σχηματισμό των σκλαβηνιών (πολιτικά αυτόνομες νησίδες σλαβικού πληθυσμού διάσπαρτες ανάμεσα σε Έλληνες στον ελλαδικό χώρο) και, εν συνεχεία, μέσω των βουλγαρικών μεσαιωνικών βασιλείων. Επανεμφανίστηκε δυναμικά, ύστερα από 500 και πλέον έτη ύπνωσης, στο πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα. Η πρόσφατη ημιεπίσημη (επαν)εκδήλωση αυτών των διεκδικήσεων, μέσω του Μακεδονισμού των Σκοπιών, αν και λίγων δεκαετιών, έχει την ίδια γενεσιουργό αιτία, με τα προαναφερθέντα ιστορικά γεγονότα. <br /> <br /> Διεκδικήσεις με ρίζες αιώνων <br /> <br /> Συνεπώς μιλάμε για διεκδικήσεις με ρίζες αιώνων και εν προκειμένου γεωπολιτικής φύσεως. Ως εκ τούτου, δεν πρόκειται να εξαλειφθούν ως δια μαγείας, μέσω της ένταξης των Σκοπίων στους δυτικούς θεσμούς. Όπως κατέδειξαν οι περιπτώσεις του Ιράκ, της Βοσνίας αλλά και του Κοσόβου, η αποτελεσματικότητα των διαφόρων αμερικανικών φιλελευθέρων λύσεων είναι, στην καλύτερη περίπτωση, αμφίβολη. Εν τέλει, ενώ είναι στο χέρι της διπλωματίας μας να καταστεί η Ελλάδα εκπρόσωπος και διαμορφωτής των ατλαντικών συμφερόντων στα Βαλκάνια, αντ’ αυτού επιλέγει να γίνει πιόνι, έστω και «βασίλισσα», σ’ ακόμα ένα φιλελεύθερο πείραμα. <br /> <br /> Ο Μακεδονισμός των Σκοπίων συντηρείται, στην πρόσφατη συμφωνία, μέσω του χαρακτηρισμού της γλώσσας και της εθνικότητας σαν μακεδονικής. Το βασικό επιχείρημα, κατά της συμφωνίας πηγάζει από ερμηνεία του σύγχρονου σλαβομακεδονισμού με όρους κατά βάση γεωπολιτικούς, άρα συνεπακόλουθα γεωγραφικούς και ιστορικούς. Ως εκ τούτου προκρίνεται ως λύση η ευθυγράμμιση της ελληνικής με τη βουλγαρική θέση, η οποία είναι ιστορικά και πολιτικά ορθή. Η βουλγαρικότητα των Σκοπίων συνιστά αυθύπαρκτη αντιπαραβολή στον Μακεδονισμό τους. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτός πηγάζει από την ενοχοποίηση της βουλγαρικής τους συνείδησης, λόγω της ενσωμάτωσής τους στη Σερβία και υστέρα στη Γιουγκοσλαβία. <br /> <br /> Συνεπώς, ο πλέον αξιόπιστος τρόπος να καταπολεμηθεί, ρητορικά, ακαδημαϊκά και πολιτιστικά, ο Μακεδονισμός των Σλαβομακεδόνων είναι η επαναφορά τους στο βουλγαρικό πλαίσιο. Αυτό προτείνεται να εφαρμοστεί μεσοπρόθεσμα στην επαύριον αναπόφευκτων γεγονότων, τα οποία θα δημιουργήσουν τριγμούς στη συνοχή του γειτονικού κράτους. Αυτή η επαναφορά, προφανώς, απαιτεί ελληνική συναίνεση και συμμέτοχη στη διαδικασία ενσωμάτωσης. Καθώς και ρήτρες περί της συνέχισης της μη χρήσης του όρου Μακεδονία. <br /> <br /> Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι η Βουλγαρία έχει αποβάλει τις αναθεωρητικές της βλέψεις, ελέω της ήττας σε τρεις πολέμους και της ικανοποιητικής εξομάλυνσης των σχέσεων με την Ελλάδα. Είναι χαρακτηριστικό ότι για την περιοχή της «Μακεδονίας του Πιρίν» δεν χρησιμοποιεί τον όρο Μακεδονία, αλλά την ονομασία «Благоевградска обласτ», δηλαδή Επαρχία Μπλαγκόεβγκραντ. <br /> <br /> Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι, μια διαδικασία οικονομικής ενσωμάτωσης-αλληλεξάρτησης Ελλάδας-Σκοπίων, πέραν από αμφίβολης αποτελεσματικότητας, δύναται να προκαλέσει μια διαδικασία ελληνοβουλγαρικού ανταγωνισμού επιρροών. Κάτι τέτοιο είναι προφανώς ανεπιθύμητο.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το Μακεδονικό στο γεωπολιτικό τρίγωνο Ελλάδα-Σκόπια-Βουλγαρία

Θεόδωρος Ράκκας Η συμφωνία των Πρεσπών κατέδειξε εμφαντικά την έλλειψη εμπέδωσης, από σημαντική μερίδα της εγχώριας ελίτ, των καταβολών ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο πόλεμος έφτασε στα σύνορα Ισραήλ-Ιορδανίας – Θρίαμβος και πανηγυρισμοί: 1.000 τ.χλμ ανακατέλαβε ο συριακός Στρατός

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8JwalPzSRpcrDH3eNZBbJ02lcIDt6hii1NJYeKYiLFl5ek8E7c7DXJWnxQNvrsXC9EM8N24HwH9a4DflZp5qWR86qAdiNw77KI4mn2svO07iKF400ZxfRY8VfUrSfiWh63gfY3PDUgNA/s1600/syrian-army.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="907" data-original-width="1200" height="482" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg8JwalPzSRpcrDH3eNZBbJ02lcIDt6hii1NJYeKYiLFl5ek8E7c7DXJWnxQNvrsXC9EM8N24HwH9a4DflZp5qWR86qAdiNw77KI4mn2svO07iKF400ZxfRY8VfUrSfiWh63gfY3PDUgNA/s640/syrian-army.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Σε πολεμικό συναγερμό τέθηκε ο στρατός της Ιορδανίας αλλά και του Ισραήλ καθώς ο συριακός Στρατός καταφτάνει στα σύνορα με ταχύτητα «φωτός». Το Ισραήλ ανησυχεί διότι θα βρεθεί αντιμέτωπο με σκληρές συγκρούσεις ανάμεσα στον συριακό Στρατό και την οργάνωση που συνδέεται με τον ISIS, Khalid al-Walid. Η οργάνωση αυτή ελέγχει τις περιοχές που βρίσκονται δίπλα στο Γκολάν υπό ισραηλινή κατοχή. <br /> <br /> Συνωστισμός χιλιάδων προσφύγων αλλά και ισλαμιστών παρατηρείται τις τελευταίες ώρες στα συνοριακά περάσματα με Ιορδανία και προς Ισραήλ. Η κατάσταση έχει επιδεινωθεί δραματικά καθώς οι «μετριοπαθείς αντάρτες» της Δύσης δεν έχουν οδό διαφυγής. <br /> <br /> Ο συριακός Στρατός έχει ανακαταλάβει 1.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα μέσα σε λίγες ημέρες δημιουργώντας αφυκτικό κλοιό γύρω τους. <br /> <br /> Ο συριακός λαός βγαίνει στους δρόμους στις απελευθερωμένες πόλεις και χωριά ζητωκραυγάζοντας υπέρ του συριακού Στρατού και του Μ.Ασαντ. <br /> <br /> Πολίτες στις περιοχές Da’el, Gharyah Charqiyah, Toloul Khleif, Tal Hussein, Al-Jeezah, Ibtaa, Tafas, Al Karak Al Sharqi υψώνουν την συριακή σημαία και βγαίνουν για να πανηγυρίσουν. <br /> <br /> Περίπου 4.000 πολίτες έχουν διαφύγει από τις περιοχές που ήταν υπό τον έλεγχο των ισλαμιστών τις τελευταίες 24 ώρες ανέφερε το Ρωσικό Κέντρο για την Συμφιλίωση. 2.500 πολίτες βρίσκονται μόνο στο προσφυγικό κέντρο Jabab στην Daraa. <br /> <br /> 27 περιοχές εντάχθηκαν στην συμφωνία συμφιλίωσης ενώ οι ισλαμιστές προσέρχονται και απραδίδουν ατομικό οπλισμό, άρματα μάχης, πυροβολικό κτλ. <br /> <br /> Ο συριακός Στρατός ελέγχει περίπου το 65-70% της Daraa. Από τα τέλη Ιουνίου μέχρι τώρα απελευθερώθηκε έκταση 1.000 τ.χλμ από τους ισλαμιστές της Hayat Tahrir al-Sham (πρώην Jabhat al-Nusra) καθώς και από άλλες ισλαμιστικές τρομοκρατικές ομάδες. <br /> <br /> Συνολικά ο συριακός Στρατός ελέγχει μια περιοχή 2,350 τ.χλμ στην Daraa. <br /> <br /> Η Hayat Tahrir al-Sham και οι υπόλοιπες οργανώσεις ελέγχουν ακόμη μια περιοχή1,350km2 – το 34% της περιοχής. <br /> <br /> Η οργάνωση που συνδέεται με τον ISIS, Khalid al-Walid, ελέγχει 250km2 – ή το 6% της περιοχής. Εδώ θα είναι και το δύσκολο σημείο καθώς η περιοχή αυτή υπό τον ISIS βρίσκεται δίπλα στις περιοχές του Γκολάν υό ισραηλινή κατοχή.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο πόλεμος έφτασε στα σύνορα Ισραήλ-Ιορδανίας – Θρίαμβος και πανηγυρισμοί: 1.000 τ.χλμ ανακατέλαβε ο συριακός Στρατός

Σε πολεμικό συναγερμό τέθηκε ο στρατός της Ιορδανίας αλλά και του Ισραήλ καθώς ο συριακός Στρατός καταφτάνει στα σύνορα με ταχύτητα «φωτό...

Διαβάστε την συνέχεια

Το χρονικό της άρσης του εμπολέμου μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPEDc_9S53yW1kVlGfD9KzF0PsU8QsZ5InuU3z6YmpQ7l4NSYwivDvZbmkZAApqyuCYt9aFJGCj8Sb0h_vxGYMAv6uJk_dZNSq0yKyt0_-6foUNEjuKTDY4y1OtSBTgAAKxXg-s9zODnk/s1600/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25B5%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AD%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BE%25CF%258D+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%2591%25CE%25BB%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="404" data-original-width="779" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiPEDc_9S53yW1kVlGfD9KzF0PsU8QsZ5InuU3z6YmpQ7l4NSYwivDvZbmkZAApqyuCYt9aFJGCj8Sb0h_vxGYMAv6uJk_dZNSq0yKyt0_-6foUNEjuKTDY4y1OtSBTgAAKxXg-s9zODnk/s640/%25CE%25A4%25CE%25BF+%25CF%2587%25CF%2581%25CE%25BF%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CF%258C+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2583%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25B5%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AD%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2585+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25BE%25CF%258D+%25CE%2595%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC%25CE%25B4%25CE%25BF%25CF%2582+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%2591%25CE%25BB%25CE%25B2%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582.png" width="640" /></a></div> <br /> Το αλβανικό εμπόλεμο, που θέσπισε η αλβανική Βουλή το 1939, δεν καταργήθηκε ούτε από το κομμουνιστικό καθεστώς, ούτε από τις μετέπειτα κυβερνήσεις.<br /> <br /> Επί πολλά χρόνια, οι αλβανικές κυβερνήσεις επανέρχονται στο αίτημα άρσης του εμπολέμου μεταξύ των δύο χωρών, και προφανώς πρόκειται για ενέργεια που θα αποφέρει όφελος στην Αλβανία, ως αιτούσα, και ζημία στην Ελλάδα, που επί δεκαετίες δεν το αποδέχεται, επειδή πλην των διεκδικήσεων περιουσιών, ενυπάρχει και ο αλυτρωτισμός.<br /> <br /> Για όσους δεν θυμούνται, όταν με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το 1947 πραγματοποιήθηκε στο Παρίσι η διάσκεψη για την ειρήνη, η Ελλάδα δεν παρευρισκόταν, επειδή οι μυστικές υπηρεσίες των "συμμάχων" μας, φρόντισαν να αιματοκυλίεται η χώρα, ώστε να μη διεκδικήσει τα νόμιμα. Και το κυριότερο ήταν να παραμείνει η Β. Ήπειρος εκτός της ελληνικής επικράτειας, παρ’ όλο ότι ο ελληνικός στρατός την απελευθέρωσε με ποταμούς αίματος.<br /> <br /> Δύο θέματα είχαν παραμείνει εκκρεμή σ’ εκείνη την διάσκεψη: Η επανένωση των δύο Γερμανιών και το θέμα της Β. Ηπείρου. Το πρώτο λύθηκε από τα πράγματα, το δεύτερο μένει εκκρεμές. Ας το γνωρίζουν κάποιοι ελληνόφωνοι, όταν αποκαλούν την Βόρειο Ήπειρο, Νότια Αλβανία.<br /> <br /> Η αλήθεια είναι, ότι το 1987 δεν έγινε κατανοητό πως η δήλωση του τότε ΥΠΕΞ Κ. Παπούλια, πως η Ελλάδα αίρει μονομερώς το εμπόλεμο, ήταν απλώς μια δήλωση χωρίς την δέουσα νομιμοποίηση. Δεν προσέχθηκε ότι ούτε η Βουλή, ούτε η Προεδρία της Δημοκρατίας εξέδωσε κάποια νομιμοποιητική πράξη επ’ αυτού. Υπήρξε μια δήλωση το 2013, του τότε ΥΠΕΞ Ευ. Βενιζέλου ότι «την ειρηνική κατάσταση μεταξύ των δύο χωρών την έχει επισήμως διακηρύξει το ελληνικό υπουργικό συμβούλιο το 1987».<br /> με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου (κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου) ήρθη η εμπόλεμη κατάσταση<br /> <br /> Αυτή η δήλωση, ήταν μάλλον για τα "μπαλκόνια", όπως λέμε. Το ελληνικό υπουργικό συμβούλιο, μπορεί να διακηρύσσει ό,τι θέλει. Νόμο στην Βουλή για ψήφιση της άρσης του εμπολέμου δεν έφερε, επειδή οι αντιδράσεις θα ήσαν εντονότατες, αφού χωρίς -πάλι- κανένα αντάλλαγμα, ο τότε ΥΠΕΞ Κ. Παπούλιας αποφάσισε μονομερώς την άρση του εμπολέμου.<br /> <br /> Ήδη, από τον Ιούνιο του 1999, το Υπουργείο Εξωτερικών της Ελλάδας, ως απάντηση στην ανησυχία της Αλβανικής Πρεσβείας, δήλωσε ότι ο αριθμός του νόμου 2636 του 1940 και ο νόμος υπ’ αριθμόν 4560 του 1966 είναι ακόμη σε ισχύ». [Με την κατάργηση του νόμου 2636/1940 που υποσχέθηκε ο Κοτζιάς, επιστρέφονται περιουσίες στους Αλβανούς, οι οποίοι είναι βέβαιο ότι δεν θα αρκεστούν σ’ αυτές. Προσφεύγοντας τώρα στα ελληνικά δικαστήρια, και στη συνέχεια στο Ευρωπαϊκό, ανοίγουμε μεγάλες ιστορίες].<br /> <br /> Η συμφωνία που θα υπογράψει ο Κοτζιάς, θα σηματοδοτήσει την οριστική άρση των συνεπειών του "εμπολέμου". Η Νεφέλη Λυγερού, υπενθυμίζει στο slpress, ότι η Αλβανία έχει χαρακτηρίσει «παραλογισμό τη διατήρηση του εμπολέμου Ελλάδος-Αλβανίας και ζωντανό φάντασμα που αιωρείται με νομικές συνέπειες και αφόρητα εμπόδια στους πολίτες». Συμφωνεί σ’ αυτό και ο υπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας, δηλώνοντας ότι «αυτές είναι ανοησίες ιστορικές, τις οποίες πρέπει να τις τελειώνουμε».<br /> <br /> Τι ακριβώς, όμως, είναι το εμπόλεμο; Τον Απρίλιο του 1939, επί βασιλείας Αχμέτ Ζώγου, η αλβανική Βουλή αποφάσισε ότι όποια χώρα βρίσκεται σε εμπόλεμη κατάσταση με την Ιταλία, θεωρείται εχθρική για την Αλβανία. Το Νοέμβριο του 1940, αμέσως μετά την εισβολή, η Ελλάδα κήρυξε με τη σειρά της τον πόλεμο στην Αλβανία.<br /> <br /> Το 1944 ο Ενβέρ Χότζα, στο συνέδριο της Πρεμετής, όπου έθεσε τις βάσεις του κομμουνιστικού καθεστώτος στην Αλβανία, διακήρυξε την ακύρωση όλων των αποφάσεων των προηγούμενων κυβερνήσεων. Τον Ιούλιο του 1992, η κυβέρνηση Μπερίσα ακύρωσε με τη σειρά της όλες τις αποφάσεις του κομμουνιστικού καθεστώτος, άρα επανέφερε σε ισχύ και εκείνες των κυβερνήσεων του βασιλιά Ζώγου.<br /> <br /> Έτσι, έχουμε μέχρι σήμερα το "αλβανικό εμπόλεμο", που θέσπισε η αλβανική Βουλή το 1939, το οποίο δεν καταργήθηκε με ειδικό νόμο, ούτε από το κομμουνιστικό καθεστώς, ούτε από τις μετέπειτα δημοκρατικές κυβερνήσεις.<br /> <br /> Όπως είπαμε, το 1987, με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου (κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου) ήρθη η εμπόλεμη κατάσταση και ο χαρακτηρισμός της Αλβανίας ως εχθρικού κράτους έπαψε να υφίσταται. Το 1996, μάλιστα, εκτός από την άρση του "ελληνικού εμπολέμου", με νέα πράξη του Υπουργικού Συμβουλίου, η Ελλάδα προχώρησε και στην υπογραφή Συμφώνου Φιλίας με την Αλβανία.<br /> <br /> Παρόλα αυτά, η αλβανική πλευρά δεν αρκείται στην απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου του 1987 και επιμένει ότι πρέπει να υπάρξει κύρωση μέσω του ελληνικού Κοινοβουλίου. Η κύρωση συνδέεται και με περιουσίες Αλβανών υπηκόων που βρίσκονται στην Ελλάδα και οι οποίες από το 1940 βρίσκονται σε καθεστώς μεσεγγύησης. Αξιοσημείωτο όμως είναι ότι ούτε τα Τίρανα έχουν προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση ακύρωσης της απόφασης του "αλβανικού εμπολέμου" του 1939<br /> <br /> <a href="http://www.voria.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το χρονικό της άρσης του εμπολέμου μεταξύ Ελλάδος και Αλβανίας

Το αλβανικό εμπόλεμο, που θέσπισε η αλβανική Βουλή το 1939, δεν καταργήθηκε ούτε από το κομμουνιστικό καθεστώς, ούτε από τις μετέπειτα κυ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Πολιτική Θράκης” στην Ιερουσαλήμ από την Τουρκία!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhonjByJpQ9w_lkKk4knbSpmTu-M-G_S87z72qvBN7ULLo6YBOlVV0D-0SNWxz0YhDjB0-j8VJRrCw-QUOJ7oOTd3qDEpviDDlTo2F2TU6yQVEDWX1WEh6gTYr6_6CogSISOjzLmO4M6zU/s1600/jerusalem-toyrkoi.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="435" data-original-width="900" height="308" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhonjByJpQ9w_lkKk4knbSpmTu-M-G_S87z72qvBN7ULLo6YBOlVV0D-0SNWxz0YhDjB0-j8VJRrCw-QUOJ7oOTd3qDEpviDDlTo2F2TU6yQVEDWX1WEh6gTYr6_6CogSISOjzLmO4M6zU/s640/jerusalem-toyrkoi.png" width="640" /></a></div> <br />Γράφει ο <b>Σπύρος Μπαμιατζής*</b><br />Το έχουμε τονίσει επανειλημένα ότι ο κίνδυνος για την Ελλάδα δεν προέρχεται απο το κράτος των Σκοπίων, αλλά o «καθαρός» και «παρών» κίνδυνος προέρχεται απο την Τουρκία του Ερντογάν. Το παρόν άρθρο,όπως αναφέρει και η Ισραηλινή εφημερίδα Haaretz, δίνει μία άλλη εικόνα των σχεδίων που κρύβει η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας, η οποία με αρχιτέκτονα τον Νταβούτογλου, κάνει μία τρόπον τινά de facto αναβίωση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όπως είδαμε στην προηγούμενη μας ανάρτηση για την Ισλαμοποίηση των Βαλκανίων, και την ήπια διείσδυση της Τουρκίας στα Βαλκανια, στο militaire.gr στις 10 Ιουνίου.<br /><br />Αλλά η πρώην Οθωμανική Αυτοκρατορία εκτός από τα Βαλκάνια, περιελάμβανε και τον ζωτικό χώρο της Μέσης Ανατολής. Σε μία νέα έκδοση αυτής της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έχει αρχίσει να επενδύει και η Τουρκία στην Μ. Ανατολή με το να «οικοιοποιείται» και να εμφανίζεται ως υπέρμαχος υπερασπιστής των Παλιστινίων, όπως φανερώνουν με διαβήματα τους οι χώρες της Ιορδανίας και της Σ. Αραβίας, οι οποίες μαζί με την Παλαιστινιακή Αρχή της Ραμάλα, έχουν κρούσει τον κώδωνα κινδύνου στο Ισραήλ, για το παιχνίδι της Τουρκίας «να εμφανισθεί ως η “προστάτης” της Ιερουσαλημ» και κατ’επέκταση των Παλιστινίων, με οτι αυτό συνεπάγεται και για το Παλαιστινιακό, αλλά και με την υποβάθμιση του Αμπού Μαζέν, και της Παλαιστινιακής του Αρχής, στα μάτια των Παλιστινίων. Και αρχής γενομένης από το 2017, όταν οι τρεις προαναφερόμενες αρχές, εκφράσανε την δυσαρέσκειά τους με την αργοπορία του Ισραήλ να κάνει κάτι για την ασυδοσία την Τουρκικών μυστικών υπηρεσιών στην Ιερουσαλήμ. Και συγκεκριμένα οι Παλαιστίνιοι δεν θέλουν μία άλλη χώρα να είναι υπεύθυνη για την Ανατολική Ιερουσαλήμ και την Τουρκία να υποστηρίζει τους Ισλαμιστές της Χαμάς ή της Ισλαμικ Τζιχαντ στην Γάζα.<br /><br />Η Ιορδανία φοβάται ότι η Τουρκία προσπαθεί να καταργήσει το «νομικό» δικαίωμα της Ιορδανίας, η οποία θεωρείται ως «Θεματοφύλακας» των μουσουλμανικών ιερών τόπων, ένα έθιμο το οποίο χρονολογείται από το 1924, όταν το Μουσουλμανικό Ανώτατο Συμβούλιο δέχτηκε τον διορισμό του Χουσείν Μπίν-Αλί, από το βασίλειο των Χασχεμιτών, ως θεματοφύλακα του Τεμένους της Αλ-Άκσα. Οι Σαουδάραβες, φοβούμενοι ότι η Τουρκία θα υποσκελίσει την επίδραση που έχουν στο Σουνιτικό τόξο του Ισλάμ, επειδή και ο Ερντογάν είναι και αυτός Σουνίτης, και με την δραστηριότητά του, και ως μέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, θα προβάλλει τον εαυτό του, ως τον μόνο που έχει το ανάστημα από το Ισλάμ, να αντισταθεί και στο Ισραήλ και στον Τραμπ. Οι δραστηριότητες των Τούρκων, που έχουν προκαλέσει ανησυχία και παρακολουθούνται στενά από τις Ισραηλινές υπηρεσίες ασφαλείας στην Ιερουσαλήμ είναι οι ακόλουθες:<br /><ul> <li>Τουρκικές δωρεές σε Αραβικούς Ισλαμικούς οργανισμούς.</li> <li>Απόκτηση από τους Τούρκους real estate στην Ανατολική Ιερουσαλήμ.</li> <li>Οργάνωση ταξιδιών Τούρκων στην Ιερουσαλήμ, τα οποία έχουν οργανωθεί από Τούρκους ισλαμιστές στην Τουρκία. Πολλοί από αυτούς είναι οπαδοί του κόμματος του Ερντογάν και έχουν γίνει η αιτία για την παρουσία χιλιάδων Τούρκων στην Ιερουσαλήμ.</li> <li>Συμμετοχή Τούρκων Ισλαμιστών στις διαμαρτυρίες για το Τεμπλ-Μάουντ ή Χαράμ Αλ-Σχαριφ, όπως είναι η ονομασία του στο Ισλάμ.</li> <li>Παρουσία Τούρκων «ακτιβιστών» που παίρνουν μέρος στις διαδηλώσεις που γίνονται στο Τεμπλ-Μάουντ μετά τις προσευχές της Παρασκευής.</li> </ul> Τον περασμένο μήνα με τα γεγονότα στην Γαζα, όπου 60 Παλιστίνιοι σκοτώθηκαν στις 14 Μαίου στις διαδηλώσεις εναντίον του Ισραήλ, η Τουρκία, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, απέλασε τον Ισραηλινό Πρεσβευτή από την χώρα, και το Ισραήλ απέλασε τον Γενικό Πρόξενο της Τουρκίας, κατηγορώντας τον ότι είχε διασυνδέσεις με Ισλαμιστές της ΙΗΗ, της Τουρκικής ΝGΟ που έχει διασυνδέσεις με την Ισλαμική τρομοκρατία.<br /><br />Οι υπηρεσίες ασφαλείας του Ισραήλ έχουν απαντήσει ότι είναι ενήμεροι, και από τα παράπονα του Αμάν και της Ραμάλα, και από τις δράσεις των Τούρκων στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, και έχουν προβεί σε απελάσεις Τούρκων και συλλήψεις, αλλά, όπως αναφέρουν οι Ισραηλινοί, οι Τούρκοι σε πιο ήπιο βαθμό συνεχίζουν τις υποχθόνιες διεργασίες τους μέσω Ισλαμιστικών οργανώσεων, προσκείμενων στο κόμμα του Ερντογάν, το ΑΚΠ, και ως εκ τούτου το Ισραήλ έχει αυξήσει περισσότερο τα μέτρα ασφαλείας που έχει λάβει.<div> <br /> Είναι ηλίου φαεινότερον ότι ο Ερντογάν έχει κάνει κόπια την πολιτική που εξασκεί και στα Δυτικά Βαλκάνια και στην Θράκη, για να επιβάλλει την Νεο-Οθωμανική του πολιτική στον ίδιο ζωτικό χώρο που απλωνόταν η Οθωμανική Αυτοκρατορία από τον 15o μέχρι τις αρχές του 20ου αι. Η Ελλάδα θα πρέπει να καταλάβει επιτέλους ότι τα κατά τόπους Τουρκικά Προξενεία είναι Δούρειοι Ίπποι της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, μιας Νεο-Οθωμανικής, εξωτερικής πολιτικής με Ισλαμιστικό χαρακτήρα, που τελευταία δείχνει να βρίσκεται σε υπερβολική δόση αναβολικών. Δυστυχώς όμως η Ελλάδα, με ένα σύνδρομο κατωτερότητας και φοβίας, απέναντι στην Τουρκία, δεν τολμάει να υψώσει το ανάστημα της, ούτε ακόμα και με μία ήπια μορφή απελάσεων Τούρκων, οι οποίοι είτε οι ίδιοι ανήκουν στην Τουρκική μυστική υπηρεσία της ΜΙΤ, είτε έχουν συνεργασία με τις Τουρκικές μυστικές υπηρεσίες. Εν τω μεταξύ, εξ αιτίας λανθασμένων χειρισμών της τωρινής κυβέρνησης στο Μακεδονικό, η προσοχή του Ελληνικού Λαού, έχει στραφεί προς τα εύκολα, τις ατελείωτες διαμαρτυρίες για την Μακεδονία, ενώ «οι Πέρσες ήδη ακολουθούντες τον Εφιάλτη, ετοιμάζονται να βρεθούν στα νώτα των Ελλήνων».<br /><br /><b><i>*Ο κ. Σπύρος Μπαμιατζής, έχει σπουδάσει και είναι πτυχιούχος στις Πολιτικές Επιστήμες, Δημοσιονομία, Τεχνολογία Διυληστηρίων και Εξόρυξη Πετρελαίου, και Αντι-Τρομοκρατική Πολιτική, Εσωτερική Ασφάλεια και Κυβερνο-Τρομοκρατία..<br /> Σύμβουλος σε θέματα, της διεθνούς Ισλαμικής τρομοκρατίας, στην σύνδεση τρομοκρατίας και οργανωμένου εγκλήματος στα Βαλκάνια, και στην αποτροπή τρομοκρατικών κυβερνοεπιθέσεων σε κρατικές υποδομές.</i></b><br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

“Πολιτική Θράκης” στην Ιερουσαλήμ από την Τουρκία!

Γράφει ο Σπύρος Μπαμιατζής* Το έχουμε τονίσει επανειλημένα ότι ο κίνδυνος για την Ελλάδα δεν προέρχεται απο το κράτος των Σκοπίων, αλλά o ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η «νέα» Τουρκία μετά την νίκη Ερντογάν

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwiHVla2U2vC00gXIIhARQpN5gh0EpYpyg6DF-jvZofGLWPPubC3fjp0hAiRgzFJutxze_9Wh0mZHD2rrVPFw8PBoLzruPJhVCK2dFzY_VsirKH8Hw7GJnnc5CT4lSEYUWylIJiC8xMK4/s1600/toyrkia-erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="625" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjwiHVla2U2vC00gXIIhARQpN5gh0EpYpyg6DF-jvZofGLWPPubC3fjp0hAiRgzFJutxze_9Wh0mZHD2rrVPFw8PBoLzruPJhVCK2dFzY_VsirKH8Hw7GJnnc5CT4lSEYUWylIJiC8xMK4/s640/toyrkia-erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Κωνσταντίνου Θ. Λαμπρόπουλου* </b><br /> Αναμφισβήτητα, η καταφανής επικράτηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις τουρκικές εκλογές, συνιστά μία εξ ολοκλήρου διαφορετική πολιτική πραγματικότητα για την γείτονα χώρα, καθώς εντός της επόμενης πενταετίας πρόκειται να ολοκληρωθεί το μεγαλεπήβολο όραμα του AKP, περί μετατροπής της Τουρκίας σε μια ισλαμική δημοκρατία. Το ανωτέρω εγχείρημα, απότοκο του εσωτερικού μετασχηματισμού της τουρκικής κοινωνίας που συντελείται σταδιακά την τελευταία 15ετία, ενέχει προκλήσεις και κινδύνους τόσο για την περιφερειακή σταθερότητα, όσο και δυνητικές αρνητικές προεκτάσεις για την εξέλιξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων.<br /> <br /> Με την συγκέντρωση υπερεξουσιών στο πρόσωπο του Τούρκου Προέδρου, η Τουρκία εισέρχεται πλέον σ ένα καθεστώς μετάβασης προς μία ισλαμική δημοκρατία σουνιτικού τύπου, γεγονός που θα επιφέρει σημαντικές θεσμικές αλλαγές στο πλαίσιο της δημόσιας διοίκησης, καθώς προϋποθέτει συγκεντρωτικές γραφειοκρατικές διαδικασίες με ίδρυση νέων θεσμικών οργάνων και χάραξη πολιτικής βασισμένη σε μια γραφειοκρατία που θα προσλαμβάνεται και θα ελέγχεται πλήρως από το καθεστώς Ερντογάν.<br /> <br /> Ως εκ τούτου, ο ήδη σημαντικός ρόλος της ισλαμικής παραστρατιωτικής οργάνωσης Sadat στην στελέχωση της δημόσιας διοίκησης και των υπηρεσιών εθνικής ασφάλειας θα ενισχυθεί περαιτέρω.<br /> <br /> Παράλληλα αναμένεται η επιβολή επιπρόσθετων εκτεταμένων προγραφών σ΄ολο το φάσμα της δημόσιας διοίκησης, δημιουργώντας τοιουτοτρόπως συνθήκες εκφοβισμού και αποκλεισμού αντιφρονούντων, πυροδοτώντας δυνητικά φυγόκεντρες τάσεις,σε ασφυκτιούσες δυτικότροπες ελίτ, σε τμήματα πιεζόμενων πληθυσμιακών ομάδων (Alevi) και στις συστηματικά διωκόμενες σουνιτικές φράξιες-(Οπαδοί Gulen).<br /> <br /> Κατά συνέπεια, οι διώξεις ιδίως κατά των φερόμενων ως γκιουλενιστών στην δημόσια διοίκηση, θα συνεχιστούν με μεγαλύτερη οξύτητα, καθώς η εγκαθίδρυση ενός προσωποπαγούς ισλαμικού καθεστώτος, προϋποθέτει την εξάλειψη θυλάκων που δύνανται να συμβάλλουν στην ανατροπή του.<br /> <br /> Το δίκτυο FETO του κατοικοεδρεύοντος στην Πενσυλβάνια Ιμάμη Gulen, έχει χαρακτηριστεί ως υπαρξιακή απειλή για το καθεστώς Erdogan και κατ’ επέκταση για το τουρκικό κράτος, ως εκ τούτου, η εξάλειψη της επιρροής του καθίσταται ύψιστη προτεραιότητα στην διαμορφούμενη «νέα» Τουρκία στο πλαίσιο μιας τιμωρητικής πολιτικής (punitivepolicy).<br /> <br /> Παραταύτα, καθίσταται προφανές πως η ομαλή μετάβαση στο νέο προεδρικό σύστημα προϋποθέτει την απαραίτητη εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής και κυρίως την διαμόρφωση ενός συναινετικού κλίματος τόσο εντός του AKP (αναφορικά με τις περιπτώσεις ηγητόρων που έχουν απομακρυνθεί όπως οι Νταβούτογλου και Γκιουλ) όσο και με τις δυνάμεις της αντιπολίτευσης για ζητήματα που αφορούν την αποδοχή/συναίνεση/συμμετοχή της στην εύρυθμη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης στο προσεχές μέλλον, γεγονός που θα προϊδεάζει για πιθανή προετοιμασία της διάδοχης κατάστασης στο απώτερο μέλλον.<br /> <br /> Η ανωτέρω παράμετρος μπορεί να αποβεί καθοριστική για μελλοντικές εξελίξεις στο εσωτερικό πεδίο, καθώς το καθεστώς Ερντογάν θα βρεθεί αντιμέτωπο με σωρεία εξωτερικών και εσωτερικών προκλήσεων,προεξαρχούσης της οικονομίας. Είναι πολύ πιθανό ο Τούρκος Πρόεδρος να προβεί σε επιλεκτικούς πολιτικούς τακτικισμούς εν είδεισυμβιβασμού και δειγμάτων καλής θέλησης προς τους πολιτικούς του αντιπάλους (selectivereconciliation).Ένα πρώτο δείγμα αφορά την παύση του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης (μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό).<br /> <br /> Αξίζει να σημειωθεί πως το AKP υπέστη φθορά στην εκλογική αναμέτρηση, ενώ αναδείχθηκαν νέες αντιπολιτευτικές πολιτικές μορφές, όπως ο Ιντζέ αλλά και η Ακσενέρ που δυνητικά συγκροτούν έναν πόλο με αυξημένες δυνατότητες αναδιάταξης και συσπείρωσης δυνάμεων, επωφελούμενοι και από την φυσιολογική φθορά του κυβερνώντος σχηματισμού την επόμενη πενταετία (Ήδη το AKP απώλεσε το 7% της προηγούμενης εκλογικής του δύναμης στις πρόσφατες εκλογές).<br /> <br /> Οι εκλογές ανέδειξαν δύο κυριαρχούσες δυναμικές εντός του τουρκικού πολιτικού συστήματος, οι οποίες χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής: το υπερεθνικιστικό κομμάτι (MHPκαι IyiParti) εκπροσωπείται συνολικά στην Τουρκική Βουλή, με ποσοστό που αγγίζει αθροιστικά το 22%, αποτελώντας πλέον τον ρυθμιστικό παράγοντα της τουρκικής πολιτικής σκηνής, ενώ ο εθνικισμός καθίσταται το κέντρο βάρους της τουρκικής πολιτικής (Και τα τέσσερα κύρια κόμματα της Βουλής (AKP-MHP-CHP και IYIParti) έχουν τον εθνικισμό ως πρόταγμα πολιτικής).<br /> <br /> Η έτερη δυναμική αφορά την παγίωση μιας ισλαμικής πλειοψηφίας ως κυρίαρχης στο τουρκικό πολιτικό γίγνεσθαι, γεγονός που αποτυπώθηκε χαρακτηριστικά στα εκλογικά αποτελέσματα της περιοχής της Κωνσταντινούπολης, ένα απ’ τα πάλαι ποτέ προπύργια του τουρκικού κοσμικού κράτους.<br /> <br /> Ο συγκερασμός ισλαμικού συντηρητισμού και εθνικισμού θα επηρεάσει καταλυτικά την τουρκική εξωτερική ατζέντα την επόμενη πενταετία. Η εξάρτηση του Ερντογάν από τις βουλές του MHP,- ενώ δεν θα πρέπει να αποκλειστεί και μελλοντική συναίνεση ή συμμετοχή του IYIParti-, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για περαιτέρω επίδειξη άκαμπτης στάσης τόσο ως προς το κουρδικό ζήτημα, όσο και προς την στρατηγική σχέση Τουρκίας-Δύσης, ενώ ειδικά ως προς τις ελληνοτουρκικές σχέσεις η δυναμική αναπτύσσεται επί τα χείρω.<br /> <br /> Ως προς το κουρδικό ζήτημα, το συντριπτικό σύνολο του τουρκικού πολιτικού κόσμου-των υπερεθνικιστών προεξαρχόντων-, διακατέχεται από το λεγόμενο «Σύνδρομο των Σεβρών»,το οποίο είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την δημιουργία αυτόνομης κουρδικής οντότητας ως βήμα διάλυσης του τουρκικού κράτους υπό δυτική μεθόδευση, ως εκ τούτου επικρότησε τις στρατιωτικές επιχειρήσεις στο συριακό έδαφος. Το εφαρμοζόμενο προληπτικό επιθετικό δόγμα Ερντογάν, πρόκειται να ενισχυθεί περαιτέρω, καθώς στρέφεται εναντίον των Κούρδων στο Βόρειο Ιράκ. <br /> <br /> Παράλληλα, η διττή στρατηγική Ερντογάν στο εσωτερικό πεδίο αναφορικά με τους Κούρδους, η οποία αποσκοπεί στην σύγχυση και στην δυνητική διάσπαση του κουρδικού κόμματος HDP μέσω της απονομιμοποίησης και σύνδεσης της ηγεσίας του με το PKK, θα λάβει επιπρόσθετη στήριξη από το ισχυρό υπερεθνικιστικό κομμάτι εντός της τουρκικής Βουλής, ενώ παράλληλα ο Τούρκος πρόεδρος δεν αποκλείει πολιτικές παραχωρήσεις (politicalconcessions)έναντι ανταλλαγμάτων, στους Κούρδους που λόγω θρησκευτικής εγγύτητας με το AKP, προσβλέπουν σ ένα καλύτερο modusvivendi με την τουρκική ηγεσία.<br /> <br /> Ως προς την στρατηγική σχέση Τουρκίας-Δύσης, ο Τούρκος Πρόεδρος ακολουθεί το συναλλακτικό μοντέλο που βασίζεται στην προάσπιση του τουρκικού εθνικού συμφέροντος strictosensu, ενώ η συμπόρευσή του με το MHP, θα ενισχύσει την ακολουθήσασα πολιτική της αυτόνομης πορείας της Τουρκίας σε περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.<br /> <br /> Η ευρασιατική κατεύθυνση της εξωτερικής πολιτικής για την νέα Τουρκία αποτελεί αν όχι μονόδρομο, εντούτοις μια επιλογή συμβατή με τις προτιμήσεις (preferences) τόσο της ηγεσίας του AKP όσο και των υπερεθνικιστών συνοδοιπόρων της, αν και θα πρέπει να επισημανθεί πως αυτός ο προσανατολισμός δεν έχει μακροπρόθεσμα στρατηγικά χαρακτηριστικά, καθώς η νέα Τουρκία, στο πλαίσιο της αναβίωσης της εξωτερικής πολιτικής του «Επιτήδειου Ουδέτερου» κινείται επ’ ωφελεία αποκλειστικά των δικών της συμφερόντων (marchalonepolicy).<br /> <br /> Παραταύτα, η Τουρκία δεν αναμένεται να διαρρήξει την σχέση της με την Δύση, παρά θα κινηθεί με στόχο την απόκτηση συγκριτικών πλεονεκτημάτων έναντι των περιφερειακών ανταγωνιστών της στο πολιτικό-διπλωματικό και στρατιωτικό πεδίο εξαιτίας του σημαντικού ειδικού της βάρους στο πλαίσιο της συναλλακτικής θεώρησης της πολιτικής.<br /> <br /> Το βασικό «στοίχημα» της τουρκικής ηγεσίας τα επόμενα χρόνια είναι να θέσει τα θεμέλια του να καταστεί το τουρκικό κράτος, ρυθμιστής των περιφερειακών γεωπολιτικών εξελίξεων, ανακτώντας τον πρότερο ρόλο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ως κράτους -εκκρεμούς (swingstate) με γεωπολιτικούς όρους.<br /> <br /> Στο πλαίσιο αυτό, η νέα διακυβέρνηση Ερντογάν θα επιδείξει μία πολιτική έναντι της Δύσης (ΗΠΑ και Ε.Ε) που θα περιλαμβάνει τόσο παραχωρήσεις έναντι ανταλλαγμάτων, όσο και απόρριψη δυτικών στρατηγικών επιλογών ως ένδειξη ισχύος (defianceasanactofpower).Το ζήτημα της ταυτόχρονης απόκτησης των οπλικών συστημάτων S-400 και F-35 από την Τουρκία εμπίπτει στην επιδιωκόμενη γεωπολιτική αναβάθμιση της χώρας με την σύμφωνη γνώμη του υπερεθνικιστικού μπλοκ.<br /> <br /> Παράλληλα όμως η συγκεκριμένη -μη συμβατή με τις νατοϊκές προδιαγραφές- αγορά, θα συνεχίσει να αποτελεί διαπραγματευτικό «χαρτί» στην πάγια στρατηγική επιδίωξη του Τούρκου Προέδρου που αφορά την αναγνώριση του status της Τουρκίας ως αυτόνομου ρυθμιστικού πόλου από τις ΗΠΑ και την Δύση εν γένει.<br /> <br /> Σημαντικά σημεία τριβής στο προσεχές μέλλον για τις τουρκο-αμερικανικές σχέσεις θα αποτελέσουν οι επιπτώσεις από τους αμερικανικούς δασμούς στις εισαγωγές χάλυβα , ενώ η πιθανή επιβολή κυρώσεων εκ μέρους των ΗΠΑ στις χώρες που εισάγουν πετρέλαιο από το Ιράν θα πυροδοτήσει εκ νέου αντιπαράθεση.<br /> <br /> Αναφορικά με τις ελληνοτουρκικές σχέσεις, η συνέχιση της υβριδικής προσέγγισης έναντι της Ελλάδας, απόρροια του προληπτικού δόγματος Ερντογάν, επιδιώκει να δημιουργήσει εκ νέου συνθήκες στρατηγικού αιφνιδιασμού της Αθήνας αλλά και της Λευκωσίας. Η στόχευση της νέας Τουρκίας παραμένει η αύξηση της τουρκικής επιρροής στα Βαλκάνια και ο στρατηγικός έλεγχος των φυσικών πόρων στην Ανατολική Μεσόγειο(Αιγαίο και Κύπρος).<br /> <br /> Οι νέες αλλαγές που προαλείφονται στο θεσμικό κομμάτι της εθνικής ασφάλειας με πιθανή συμπερίληψη υπερεθνικιστών σε ζωτικά κέντρα λήψης αποφάσεων προδιαθέτουν για μία επιδείνωση της ρητορικής αφενός, αφετέρου θα πρέπει να προβληματίσει την ελληνική ηγεσία η πιθανότητα επανάκαμψης πρώην διωκόμενων εθνικιστών στελεχών σε καίρια πόστα και η βελτίωση των διακλαδικών δυνατοτήτων των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, απόρροια του επιδιωκόμενου καλύτερου ελέγχου και συντονισμού από την αναβάθμιση του κεντρικού θεσμικού οργάνου λήψης αποφάσεων.<br /> <br /> Παράλληλα, η στρατηγική «Αιχμηρής Ισχύος» του Ερντογάν έναντι της Ελλάδος και της Κύπρου θα ενταθεί, καθώς στοχεύει στο να σύρει την ελληνική και την κυπριακή πλευρά πιεζόμενες στο πεδίο των διαπραγματεύσεων, υπό δυσμενείς όρους.<br /> <br /> Υπό αυτό το πρίσμα, θα πρέπει ιδιαίτερα να προσεχθεί η τουρκική απόπειρα διεμβολισμού και διάσπασης της ενιαίας ευρωπαϊκής στάσης έναντι της Τουρκίας και της προώθησης διμερών διπλωματικών διαδικασιών, συμβατών με το πνεύμα που ήδη διακατέχει πλείστες ευρωπαϊκές χώρες (προεξάρχοντος του Ηνωμένου Βασιλείου). Η πρότερη λογική δημιουργίας συνολικού ευρωπαϊκού πλαισίου που θα ήλεγχε την επιθετικότητα της Τουρκίας λόγω της ενταξιακής προοπτικής της, καθίσταται πλέον παρωχημένη. <br /> <br /> <b><i>*Στρατηγικός Αναλυτής, Κέντρο Μελετών Ασφάλειας της Γενεύης</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η «νέα» Τουρκία μετά την νίκη Ερντογάν

Του Κωνσταντίνου Θ. Λαμπρόπουλου* Αναμφισβήτητα, η καταφανής επικράτηση του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στις τουρκικές εκλογές, συνιστά μία εξ...

Διαβάστε την συνέχεια

Göktürk σε ρόλο ΘΟΥ-ΒΟΥ ξεσκεπάζει διεθνή συνωμοσία που θα έκανε… “μπουμ”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpq8hPwDAN5lQ5Mxw2SyYN5yLodFa6e-cTiKwL-_t5pRYLF-DErXSiaFhzEdl3_We64AXfBf8QDhg2kVBviZmzsp94_CGcXN981_j642dgWuLpslBmEOwNm030UWthirnAXLoREh3LV_s/s1600/ERDOGAN-dolofonia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="683" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgpq8hPwDAN5lQ5Mxw2SyYN5yLodFa6e-cTiKwL-_t5pRYLF-DErXSiaFhzEdl3_We64AXfBf8QDhg2kVBviZmzsp94_CGcXN981_j642dgWuLpslBmEOwNm030UWthirnAXLoREh3LV_s/s640/ERDOGAN-dolofonia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Ένα απίστευτο σχέδιο δολοφονίας του Ταγίπ Ερντογάν ανήμερα των εκλογών της 24ης Ιουνίου απετράπη σύμφωνα με τη φιλοκυβερνητική εφημερίδα Sabah. <br /> <br /> Στο σχέδιο, βγαλμένο θαρρείς από σενάριο κατασκοπευτικής ταινίας, ενεπλάκησαν 12 χώρες σύμφωνα με τον αρθρογράφο Ερσίν Ράμογλου, και προέβλεπε την ανατίναξη ενός μικρού βαν, φορτωμένου με τόνους εκρηκτικών, στις 15:07 (ώρα που παραπέμπει στην ημερομηνία της απόπειρας πραξικοπήματος προ διετίας), κατά τη διέλευση της αυτοκινητοπομπής του Τούρκου προέδρου από συγκεκριμένο σημείο που γνώριζαν οι δράστες. <br /> <br /> Ωστόσο, όπως ισχυρίζεται ο Ράμογλου, το ύποπτο μίνιβαν εντοπίστηκε από τον τουρκικό δορυφόρο Göktürk και αμέσως τέθηκαν σε συναγερμό οι υπηρεσίες ασφαλείας που εξουδετέρωσαν την απειλή πριν περάσει από εκεί το κομβόι του Ερντογάν. «Ο Αλλάχ προστάτεψε τον πρόεδρο και χιλιάδες αθώες ζωές από την έκρηξη», έγραψε ο Τούρκος δημοσιογράφος. <br /> <br /> Κατά τον ίδιο οι υπηρεσίες ασφαλείας εντόπισαν κι έναν ξένο πράκτορα, που είχε λάβει θέση ως ελεύθερος σκοπευτής στην ταράτσα γειτονικού κτιρίου, ώστε να δώσει τη χαριστική βολή στον Ερντογάν, σε περίπτωση που επιβίωνε. Ο πράκτορας αυτός αντί να παραδοθεί προτίμησε να αυτοκτονήσει καταπίνοντας χάπι με κυάνιο, υποστηρίζει ο δημοσιογράφος. <br /> <br /> Το άρθρο δεν προσδιορίζει που θα γινόταν η απόπειρα δολοφονίας του Τούρκου προέδρου, ούτε άλλες λεπτομέρειες για το είδος των εκρηκτικών, ή την ταυτότητα του ξένου πράκτορα. Αφήνει, ωστόσο, υπόνοιες ότι η αξιωματική αντιπολίτευση ενδέχεται να γνώριζε το σχέδιο. «Γιατί άραγε ο αντιπρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος (CHP) Μπουλέντ Τετζτάν επέμενε ότι εκείνο το βράδυ θα κέρδιζε τις εκλογές ο Μουχαρέμ Ιντζέ;», αναρωτιέτοι ο Ράμογλου. <br /> <b>ΚΥΠΕ, HELLAS JOURNAL</b><br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Göktürk σε ρόλο ΘΟΥ-ΒΟΥ ξεσκεπάζει διεθνή συνωμοσία που θα έκανε… “μπουμ”

Ένα απίστευτο σχέδιο δολοφονίας του Ταγίπ Ερντογάν ανήμερα των εκλογών της 24ης Ιουνίου απετράπη σύμφωνα με τη φιλοκυβερνητική εφημερίδα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα εφιαλτικά ελληνοτουρκικά δημογραφικά δεδομένα και ο “ζωτικός χώρος”

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicxTFGBqiRALyMmRsxmhJZc8QUYRcm9Sgiyw6oevZ6Wa2R3C6Kjl4ZA8uu4x7CmKdvJ4aK0-pPRsnO_USneN-5UUJpidz71Xxt7CUQ7w7-Sjcag3dpv37293ENNyl8KQLctjupbPraiVU/s1600/ellada-tourkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="654" height="390" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicxTFGBqiRALyMmRsxmhJZc8QUYRcm9Sgiyw6oevZ6Wa2R3C6Kjl4ZA8uu4x7CmKdvJ4aK0-pPRsnO_USneN-5UUJpidz71Xxt7CUQ7w7-Sjcag3dpv37293ENNyl8KQLctjupbPraiVU/s640/ellada-tourkia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Στην εθνική διάσταση του δημογραφικού σε σχέση, μάλιστα, με την πληθυσμιακή έκρηξη στην γείτονα Τουρκία, που εγείρει ζητήματα «ζωτικού χώρου», αναφέρθηκε ο αντιπρόεδρος της Διακομματικής Επιτροπής για το Δημογραφικό, βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας, Μάξιμος Χαρακόπουλος, στη συνεδρίαση της Επιτροπής, στην οποία αποφασίστηκε η παράταση των εργασιών της μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 2018. <br /> <br /> Το στέλεχος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στάθηκε ιδιαίτερα στο βιβλίο του Βύρωνα Θεοδωρόπουλου «Οι Τούρκοι και Εμείς», ενός, όπως είπε, «έγκριτου διπλωμάτη κύρους που υπηρέτησε πολλά χρόνια στην Τουρκία και υπήρξε γνώστης της τουρκικής πραγματικότητας όσο λίγοι. <br /> <br /> Σημειώνει, λοιπόν, στο βιβλίο του αυτό, μια σημαντική παράμετρο στην ελληνοτουρκική εξίσωση, που είναι το δημογραφικό πρόβλημα. Επισημαίνει ότι είναι πολύ δημοφιλής η θεωρία του “ζωτικού χώρου” στην Τουρκία. Μια θεωρία που άρχισε στη διάρκεια του Μεσοπολέμου από φασιστικά και ναζιστικά καθεστώτα και θεωρούσαμε ότι είχε λήξει με το πέρας του Β´ Παγκοσμίου Πολέμου. <br /> <br /> Μνημονεύει, μάλιστα, ότι ο πρώην πρόεδρος της Τουρκίας Τουρκούτ Οζαλ, επισκεπτόμενος το 1986 την Κύπρο, είπε με περισσή αυτοπεποίθηση ότι το δημογραφικό θα λύσει και το πρόβλημα στην Κύπρο και το πρόβλημα στα νησιά του Αιγαίου. <br /> <br /> Στην απογραφή του 1928 στην Ελλάδα, που έγινε μετά την ανταλλαγή των πληθυσμών που επέβαλε η Συνθήκη της Λωζάνης και η Μικρασιατική καταστροφή, ο πληθυσμός της χώρας ανήλθε σε 6.200.000 κατοίκους. Ένα χρόνο πριν, το 1927, υπήρξε απογραφή στην Τουρκία, η οποία έδειξε ότι οι κάτοικοι της ήταν 13.600.000, λίγο πάνω από το διπλάσιο του ελληνικού πληθυσμού. <br /> <br /> Σήμερα, τα δεδομένα έχουν αλλάξει δραματικά. Η σχέση Ελλήνων και Τούρκων είναι 1 προς 7. Η Τουρκία έχει ξεπεράσει τα 70.000.000 και αυξάνεται με πολύ γρήγορους ρυθμούς. Βεβαίως, γνωρίζετε ότι η Τουρκία δεν έχει εθνική ομοιογένεια όπως η Ελλάδα. <br /> <br /> Αντιθέτως, η Τουρκία έχει μια σημαντική κουρδική εθνότητα, η οποία επιδεικνύει και μεγαλύτερο δυναμισμό σε γεννητικότητα σε σχέση με τον υπόλοιπο τούρκικο πληθυσμό. Όμως, τα μεγέθη είναι αμείλικτα και δεν μπορούμε παρά να τα λάβουμε σοβαρά υπόψη μας». <br /> <br /> Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος υπογράμμισε ότι «το δημογραφικό είναι το κατ’ εξοχήν νούμερο ένα εθνικό πρόβλημα της χώρας. Πιστεύω ότι πρέπει πέρα από τις επιμέρους διαφωνίες ή προσεγγίσεις που είχαμε όταν προσήλθαμε στην Επιτροπή -και χαίρομαι διότι έχουν αμβλυνθεί κατά πολύ, καθώς πια όλοι είδαμε τα πραγματικά δεδομένα που είναι αμείλικτα- να συμφωνήσουμε ομόφωνα σε ένα πόρισμα που θα δρομολογεί την επίλυση του προβλήματος». <br /> <br /> Τέλος, συναίνεσε στην πρόταση να υπάρξει ειδική συνεδρίαση με βάση την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το δημογραφικό πρόβλημα στην Ευρώπη.<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τα εφιαλτικά ελληνοτουρκικά δημογραφικά δεδομένα και ο “ζωτικός χώρος”

Στην εθνική διάσταση του δημογραφικού σε σχέση, μάλιστα, με την πληθυσμιακή έκρηξη στην γείτονα Τουρκία, που εγείρει ζητήματα «ζωτικού χώ...

Διαβάστε την συνέχεια