Η συνεννόηση ΗΠΑ-Ρωσίας θα έχει Ερντογάν για επιδόρπιο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6mlPuj9QAczZL1OiB2R3LENcMkb8WArWqzfN1TYtmlR0TWC-SKdITbJGJHRJTmIF_J3MVxvBPGLPbYWrXYERJUF-3nKsyw8uYiAuXv5j9nxQGomxNERThIr7sIEkOAtLpn3IUyLXMMCU/s1600/Putin%252CErdogan%252CTrump.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh6mlPuj9QAczZL1OiB2R3LENcMkb8WArWqzfN1TYtmlR0TWC-SKdITbJGJHRJTmIF_J3MVxvBPGLPbYWrXYERJUF-3nKsyw8uYiAuXv5j9nxQGomxNERThIr7sIEkOAtLpn3IUyLXMMCU/s640/Putin%252CErdogan%252CTrump.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <b>Απόστολος Αποστολόπουλος</b><br /> Οι βομβαρδισμοί στη Δαμασκό ήταν κατά κοινή ομολογία μια σκέτη αποτυχία από στρατιωτική άποψη, αλλά είχαν ένα απροσδόκητο ανατρεπτικό αποτέλεσμα. Επανέφεραν στο προσκήνιο την προοπτική κυριαρχίας των δυο Μεγάλων Δυνάμεων, των ΗΠΑ και της Ρωσίας και τον διπολισμό. Οι άλλες δυτικές δυνάμεις, συγκεκριμένα οι Άγγλοι και οι Γάλλοι βρήκαν και τυπικά τη θέση που τους αξίζει: υπηρέτες των Αμερικανών. <br /> <br /> Οι Γερμανοί κρατήθηκαν μακριά (από τους βομβαρδισμούς) και από όλη αυτή τη θεατρική παράσταση, βάζοντας υποθήκη (για τρίτη φορά) για αυτόνομη παρουσία μελλοντικά. Ο Τραμπ θα πρέπει να αισθάνεται δικαιωμένος. Εξαρχής η διακηρυγμένη πρόθεσή του ήταν να τα βρει με τη Ρωσία. Ώστε να αντιμετωπίσει την Κίνα. <br /> <br /> Δικαιωμένος δεν σημαίνει νικητής. Απλώς έχει τώρα πιο ισχυρά επιχειρήματα έναντι των εσωτερικών του αντιπάλων. Οι βομβαρδισμοί δικαίωσαν για μια ακόμα φορά τον στρατηγό Κλαούζεβιτς, που είχε πει ότι ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής με άλλα μέσα. Οι βομβαρδισμοί στρατιωτικά ήταν ένα μηδενικό, αλλά πολιτικά εξυπηρέτησαν άριστα το στόχο.<br /> <br /> Και στόχος των συγκεκριμένων βομβαρδισμών ήταν να καθησυχάσουν τον Πούτιν ότι δεν επρόκειτο για μαζική επίθεση καταστροφής, κατάληψης της Συρίας, εξόντωσης ή ανατροπής του Άσαντ και εκδίωξης της Ρωσίας από την περιοχή, πράγμα που θα προκαλούσε πυρηνικό πόλεμο με πρωτοβουλία του Κρεμλίνου. Να μην προκαλέσουν θύματα ή/και ζημίες και αυτό να το κάνουν σαφές. <br /> <br /> Οι βομβαρδισμοί δεν είχαν στόχο να κάνουν επίδειξη στρατιωτικής ισχύος. Διότι όσο άσχετοι και ανίκανοι αν υποθέσουμε ότι είναι ΗΠΑ, Αγγλία και Γαλλία, είναι παράλογο να σκεφτούμε ότι δεν μπορούν να σκοτώσουν μερικούς στη Δαμασκό και δεν μπορούν να βρουν κάποιο εν ενεργεία εργοστάσιο να βομβαρδίσουν. <br /> Να σώσουν το γόητρο της Δύσης. <br /> <br /> Ακριβώς επειδή τίποτα από αυτά δεν έγινε είναι πρόδηλο ότι η επιχείρηση σχεδιάστηκε έτσι ώστε να έχει αυτό το αποτέλεσμα: Να μην προσθέσει στην όξυνση. Δηλαδή έχουμε μια επιχείρηση σχεδιασμένη να αποτύχει στρατιωτικά, αλλά να εντυπωσιάσει την φίλα προσκείμενη Κοινή Γνώμη και ταυτόχρονα να μεταδώσει ένα πολιτικό μήνυμα κατευνασμού στον αντίπαλο. <br /> <br /> Αν είναι έτσι τότε η επιχείρηση ήταν άκρως επιτυχής και επακριβώς σχεδιασμένη. Πολύ περισσότερο που για πλήρη εξασφάλιση αμέσως μετά τους βομβαρδισμούς ακολούθησαν διαβεβαιώσεις (κραυγαλέες) ότι δεν θα επαναληφθούν, για να μην υπάρξει η παραμικρή αμφιβολία για τις προθέσεις αποφυγής όξυνσης. <br /> <br /> Ο βομβαρδισμός έγινε για να σώσει το γόητρο της Δύσης. Το πέτυχε και αυτό είναι πραγματικό δεδομένο, ενώ τα προηγούμενα είναι υποθέσεις και ερμηνείες. Όποιος πιστεύει τα ΜΜΕ (και δεν είναι λίγοι) και όποιος θέλει νίκη των Δυτικών (ούτε αυτοί είναι λίγοι) μπορεί να έχει την πεποίθηση ότι και πάλι η Δύση έκανε τη δουλειά της. Αυτά, όμως, είναι μόνο η εισαγωγή στο κυρίως θέμα. <br /> Το κυρίως θέμα <br /> <br /> Το κυρίως θέμα είναι: <br /> <br /> Πρώτον: Οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοι ήταν σε αδυναμία να απαντήσουν στην απειλή Πούτιν ότι αν στριμωχτεί θα κάνει πυρηνικό πόλεμο. Φοβήθηκαν. Και επέλεξαν την πιο ήπια αντίδραση. Γαλλικά ιστολόγια υποστηρίζουν ότι ο Μακρόν ενημέρωσε τους Ρώσους προκαταβολικά για τους βομβαρδισμούς, ότι δηλαδή το γαλλικό κανάλι ήταν εν προκειμένω ο μεσολαβητής για αποφυγή μοιραίων παρεξηγήσεων. <br /> <br /> Δεύτερον: Η σχετική αναβάθμιση της Ρωσίας και η σχετική μείωση της ισχύος των ΗΠΑ τις έφερε εξ αντικειμένου σε μια ισορροπία, νέο στοιχείο στον ανταγωνισμό τους. Δημιουργήθηκαν από την περασμένη βδομάδα πολύ πιο ισχυρές συνθήκες που καθιστούν αναγκαία τη συνεννόηση τους. Επειδή η Ρωσία απόδειξε, πέραν πάσης αμφιβολίας, ότι ξέρει να διαπραγματευτεί με ακραίους όρους. Αυτούς που καταλαβαίνει η Δύση και ο κάθε αξιοπρεπής διαπραγματευτής. <br /> <br /> Άνοιξε ο δρόμος, μακρύς και γεμάτος λακούβες και νάρκες, για μια προσέγγιση έτσι ώστε να βρεθούν κάποιες αποδεκτές διέξοδοι στις εκκρεμότητες, από τη Συρία, ως τη Βόρειο Κορέα και την Ουκρανία. Αλλά και την Τουρκία. Τίποτε δεν είναι πιο λογικό από το να υποθέσουμε ότι ο Ερντογάν αποφάσισε να επισπεύσει τις εκλογές, επειδή θέλει να είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει την περίπτωση ΗΠΑ και Ρωσία να συνεννοηθούν και αυτόν να τον έχουν για επιδόρπιο. Όπως πριν από ένα αιώνα είχαν οι Άγγλοι τον Βενιζέλο. Κι αυτός εκλογές έκανε και ξέρουμε τη συνέχεια. Έχω ξαναγράψει -και δεν είμαι φυσικά ο μόνος- ότι αν Ρωσία και ΗΠΑ προσεγγίσουν, ένα θύμα θα είναι ο Ερντογάν. <br /> Δεν είναι νέα Γιάλτα <br /> <br /> Προσέγγιση ΗΠΑ-Ρωσίας δεν σημαίνει νέα Γιάλτα. Οι συνθήκες έχουν αλλάξει. Σημαίνει απλώς ότι οι μεν έχουν λόγους να φοβούνται τους δε και τούμπαλιν. Και άρα έχουν λόγους να φτάνουν σε συμβιβασμούς πριν καταλήξουν στις βόμβες αμοιβαίας καταστροφής. Σημαίνει επίσης ότι το «φιλοπόλεμο κόμμα» στις ΗΠΑ μπορεί να είναι, εν δυνάμει, το δεύτερο «θύμα» μετά τον Ερντογάν, εφόσον από τις ευνοϊκές συνθήκες για συνεννόηση περάσουμε σε πράξεις. <br /> <br /> Τίποτα δεν είναι το ίδιο, αλλά μπαίνει στα υπόψη ότι η Γερμανία κράτησε αποστάσεις από τα δρώμενα. Τα αντιμαχόμενα στρατόπεδα στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν εξαρχής σαφή. Αλλά στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο έγινε, ως γνωστόν, άγρια διπλωματική μάχη Ρωσίας και Αγγλογάλλων περί την Γερμανία. Και η Τουρκία έχει δεσμούς με τη Γερμανία αν και εσχάτως οι σχέσεις (αλλά όχι οι δεσμοί και τα συμφέροντα…) διέρχονται τρικυμίες.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η συνεννόηση ΗΠΑ-Ρωσίας θα έχει Ερντογάν για επιδόρπιο

Ellada simera 0 21:20

Γράφει ο Απόστολος Αποστολόπουλος Οι βομβαρδισμοί στη Δαμασκό ήταν κατά κοινή ομολογία μια σκέτη αποτυχία από στρατιωτική άποψη, αλλά είχαν ένα απροσδόκητο ανατρεπτικό αποτέλεσμα. Επανέφεραν στο προσ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τα δένδρα της εκλογικής σκοπιμότητας και το δάσος του επεκτατισμού

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR0GGKnNcJaVm4Ns99Mz9-NzIPlz0zISrEHAFRRpi4psWuzQHqA5IXifCD686WAxAAZezZtC9EE1fWFSNwgK2wW-CmsCqW2JLsDGCEnLVEJz_JTtuD0pFapngLk3IIH2s6xKorLLwGW6A/s1600/turkey-election-women.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgR0GGKnNcJaVm4Ns99Mz9-NzIPlz0zISrEHAFRRpi4psWuzQHqA5IXifCD686WAxAAZezZtC9EE1fWFSNwgK2wW-CmsCqW2JLsDGCEnLVEJz_JTtuD0pFapngLk3IIH2s6xKorLLwGW6A/s640/turkey-election-women.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Γράφει ο <b>Σταύρος Λυγερός</b><br /> Πυκνό από γεγονότα αναμένεται να είναι το επόμενο δίμηνο στο ελληνοτουρκικό μέτωπο. Στην τελευταία συνέντευξή του ο Τούρκος πρόεδρος υιοθέτησε μία φιλειρηνική ρητορική. Το άνοιγμά του θα είχε ενδιαφέρον, εάν από κάτω δεν βρισκόταν η πρότασή του για ανταλλαγή των δύο Ελλήνων στρατιωτικών με τους οκτώ Τούρκους που κατηγορούνται από την Άγκυρα σαν πραξικοπηματίες. Η Αθήνα απέρριψε κατηγορηματικά την ανταλλαγή, αλλά φρόντισε να μην κλείσει την πόρτα στο ενδεχόμενο βελτίωσης των διμερών σχέσεων. <br /> <br /> Μέχρι αυτή τη συνέντευξη, η Άγκυρα δεν έχανε ευκαιρία να τροφοδοτεί το κλίμα έντασης. Τελευταίος κρίκος της μακριάς αλυσίδας ήταν η ρητορική επίθεση, μετά την απόφαση της ελληνικής Δικαιοσύνης να αφεθεί ελεύθερος ένας εκ των οκτώ Τούρκων στρατιωτικών που είχαν καταφύγει στην Ελλάδα μετά το πραξικόπημα του 2016. <br /> <br /> Πριν μερικές ημέρες, είχαμε την παρενόχληση από δύο τουρκικά F-16 του ελικοπτέρου που μετέφερε τον Έλληνα πρωθυπουργό στην περιοχή του Καστελορίζου. Επίσης, τον ισχυρισμό του πρωθυπουργού Γιλντιρίμ και του υπουργού Εξωτερικών Τσαβούσογλου ότι κομάντος της τουρκικής Ακτοφυλακής αφαίρεσαν από τη βραχονησίδα Μικρός Ανθρωποφάγος των Φούρνων την ελληνική σημαία που είχαν τοποθετήσει τρεις νεαροί από το γειτονικό νησί. Η Αθήνα διέψευσε ότι συνέβη κάτι τέτοιο, χωρίς η Άγκυρα να παρουσιάσει μέχρι στιγμής βίντεο για να υποστηρίξει τον ισχυρισμό της, αν και σύμβουλος του Τούρκου προέδρου δήλωσε πως το βίντεο έχει σταλεί στην ελληνική κυβέρνηση.<br /> <br /> Η καλλιέργεια ελεγχόμενης έντασης είναι πολιτική επιλογή του Ερντογάν. Ναι μεν εντάσσεται στο παραδοσιακό πλαίσιο της τουρκικής επεκτατικής πίεσης, αλλά συνιστά ποιοτική κλιμάκωση. Αυτό είχε ήδη καταστεί σαφές και από την προσπάθεια εμβολισμού του “Γαύδος” στα Ίμια και από την τροπή που έλαβε η υπόθεση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών στον Έβρο. <br /> Επικίνδυνη ανάγνωση <br /> <br /> Όταν, πάντως, ανακοινώθηκε ότι στήνονται κάλπες τον Ιούνιο, αρκετοί στην Ελλάδα έσπευσαν να θεωρήσουν πως οι τουρκικές προκλήσεις της τελευταίας περιόδου δεν είναι τίποτα περισσότερο από ακίνδυνα πυροτεχνήματα για προεκλογική χρήση. Πρόκειται για επιδερμική και επικίνδυνη ανάγνωση. Αναμφιβόλως, η κλιμάκωση της τουρκικής επιθετικότητας έχει και έναν συγκυριακό χαρακτήρα, με την έννοια ότι υπηρετεί τις εκλογικές σκοπιμότητες του Ερντογάν. <br /> <br /> Η διάσταση αυτή υπάρχει, αλλά εάν μείνουμε μόνο σ’ αυτήν θα βλέπουμε τα δένδρα και θα έχουμε χάσει την εικόνα του δάσους. Και το δάσος είναι η ποιοτική αναβάθμιση της πάγιας επεκτατικής πίεσης που η Άγκυρα ασκεί στην Ελλάδα, η οποία ιστορικά ακολουθεί ανοδική τροχιά, αλλά στην παρούσα περίοδο συνδέεται και με ειδικούς γεωστρατηγικούς λόγους. <br /> <br /> Η πραγματικότητα είναι ότι η επικοινωνιακή καταιγίδα που ενορχηστρώνει η Άγκυρα και με επιθετικές πράξεις και με εμπρηστικές δηλώσεις υπηρετεί ταυτοχρόνως και τις συγκυριακές προεκλογικές σκοπιμότητες του Ερντογάν και τον πάγιο τουρκικό επεκτατισμό, ο οποίος έχει στρατηγικό στόχο να κάμψει την Ελλάδα και να την οδηγήσει σε ένα είδος φινλανδοποίησης.<br /> <br /> Είναι δύσκολο, ωστόσο, να απαντηθεί το ερώτημα μέχρι που μπορεί να φθάσει η κλιμάκωση των τουρκικών προκλήσεων. Θα επιδιώξει ο Τούρκος πρόεδρος να προκαλέσει κάποιου είδους επεισόδιο στο Αιγαίο, προσδοκώντας μία εύκολη νίκη, η οποία θα τον βοηθήσει να ενισχύσει εκλογικά την υποψηφιότητά του; <br /> <br /> Και στο υπουργείο Εξωτερικών και στο υπουργείο Άμυνας δεν θεωρούν πως είναι το πιθανότερο σενάριο, αλλά και δεν το αποκλείουν. Θεωρούν, πάντως, πως ο πειρασμός υφίσταται και έχει ενισχυθεί μετά την κατάληψη του Αφρίν. Από τη στάση της Αθήνας, πάντως, θα κριθούν πολλά, δεδομένου πως ο Ερντογάν δεν θέλει σύρραξη με την Ελλάδα.<br /> <br /> <a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τα δένδρα της εκλογικής σκοπιμότητας και το δάσος του επεκτατισμού

Ellada simera 0 21:16

Γράφει ο Σταύρος Λυγερός Πυκνό από γεγονότα αναμένεται να είναι το επόμενο δίμηνο στο ελληνοτουρκικό μέτωπο. Στην τελευταία συνέντευξή του ο Τούρκος πρόεδρος υιοθέτησε μία φιλειρηνική ρητορική. Το άν… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Το φιάσκο του βομβαρδισμού της Συρίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijvRo4iApRCFccMI2RTYnvz5XYvjLEXR1yNdaj0gZZnE7j0m6SrQgMqKbyYbiRVDIrLdDf-6lHzT-9SYWRAGL7Jn_ZJ3ckGx-D-eX2NFQB3FrzTXnEXUzSaBb1lv2xvQhaGrYV-XRtx6U/s1600/damaskos+14-4-2018.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEijvRo4iApRCFccMI2RTYnvz5XYvjLEXR1yNdaj0gZZnE7j0m6SrQgMqKbyYbiRVDIrLdDf-6lHzT-9SYWRAGL7Jn_ZJ3ckGx-D-eX2NFQB3FrzTXnEXUzSaBb1lv2xvQhaGrYV-XRtx6U/s640/damaskos+14-4-2018.jpg" width="640" /></a></div> <div style="text-align: center;"> <i>Δαμασκός, Σάββατο 14 Απριλίου 2018, νωρίς το πρωί</i></div> <br /> <b>Τιερί Μεϊσάν</b><br /> Όσο περνά ο χρόνος από της συμμαχικής επίθεσης κατά της Συρίας στις 14 Απριλίου 2018, όσο περισσότερο μας δείχνουν οι διαθέσιμες πληροφορίες την έκταση της καταστροφής. Αν και οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να κατορθώσουν να αποτρέψουν διαρροές από τους στρατούς τους, εκείνες που προέρχονται από τη Γαλλία είναι χωρίς ένσταση. Η Ουάσιγκτον, το Παρίσι και το Λονδίνο σίγουρα έδειξαν ότι εξακολουθούν να θέλουν να κυβερνούν τον κόσμο, αλλά επίσης ότι δεν έχουν πλέον τα μέσα.<br /> <br /> <b>Δίκτυο Βολταίρος</b> | Δαμασκός (Συρία) | 23 Απριλίου 2018<br /> <br /> Μια εβδομάδα μετά τη συμμαχική επίθεση κατά της Συρίας, πολλά ερωτήματα παραμένουν αναπάντητα σχετικά με τους στόχους αυτής της επιχείρησης και την υλοποίησή της. Τα λίγα καθιερωμένα στοιχεία έρχονται σε αντίθεση με τις επίσημες δυτικές δηλώσεις.<br /> <br /> Οι στόχοι των βομβαρδισμών<br /> <br /> Σύμφωνα με τη δυτική αφήγηση, αυτές οι βομβιστικές επιθέσεις δεν αποσκοπούσαν στην ανατροπή της Συριακής Αραβικής Δημοκρατίας (γνωστή ως «καθεστώς Μπασάρ»), αλλά στην επιβολή κυρώσεων για τη χρήση χημικών όπλων.<br /> <br /> Ωστόσο, δεν έχει εκδοθεί κανένα αποδεικτικό στοιχείο για τη χρήση αυτών των όπλων από τη Συρία. Αντί αυτού, οι τρεις σύμμαχοι εξέδωσαν εκτιμήσεις βασισμένες στο αρχικό βίντεο των Λευκών Κρανών· βίντεο που αντικρούστηκε αργότερα από πολλούς από τους ανθρώπους που εμφανίζονται εκεί και από το προσωπικό του νοσοκομείου στο οποίο γυρίστηκε.<br /> <br /> A contrario, μπορεί κανείς να αναρωτηθεί εάν ο πραγματικός στόχος δεν ήταν να ανατραπεί η Συριακή Δημοκρατία. Αυτό φαίνεται να επιβεβαιώνει το γεγονός ότι πύραυλοι πυροδοτήθηκαν προς το Προεδρικό Μέγαρο στη Δαμασκό. Είναι επίσης η ερμηνεία της Ρωσίας για την οποία ο πραγματικός σύμμαχος στόχος ήταν να εμποδίσει «την επιτυχία των συριακών ενόπλων δυνάμεων στον αγώνα απελευθέρωσης της επικράτειάς τους από τη διεθνή τρομοκρατία».<br /> <br /> Η καταστροφή του φαρμακευτικού ερευνητικού κέντρου του Barzeh παραμένει ένα μυστήριο. Αυτή η εγκατάσταση δεν είχε τίποτα το μυστικό. Δημιουργήθηκε με τη βοήθεια των Γάλλων. Το OPCW την είχε επιθεωρήσει 5 φορές και δεν βρήκε τίποτα που να συνδέεται με την έρευνα για χημικά όπλα. Σύμφωνα με τους υπαλλήλους της, στο πλαίσιο των διεθνών κυρώσεων, το συγκεκριμένο εργαστήριο διέξαγε έρευνα για αντικαρκινικά προϊόντα. Δεν φυλασσόταν και δεν υπήρξαν θύματα κατά την κατάρρευση των κτιρίων. Η τελευταία δεν προκάλεσε διασπορά χημικών ουσιών στην ατμόσφαιρα. Αυτή η κατάσταση θυμίζει την καταστροφή από τις ΗΠΑ του εργοστασίου Al-Shifa στο Σουδάν. Το 1998, ο Πρόεδρος Bill Clinton διέταξε την καταστροφή του πυροβολώντας τέσσερα Tomawaks, αφήνοντας έναν νεκρό και δέκα τραυματίες. Οι υπηρεσίες πληροφοριών του βεβαίωναν ότι παρήγαγε νευροπαραλυτικό αέριο για λογαριασμό του Οσάμα Μπιν Λάντεν. Αποδείχθηκε αργότερα ότι ήταν η κύρια μονάδα παραγωγής φαρμάκων γενοσήμου στη χώρα. Κατασκεύαζε μεταξύ άλλων φάρμακα για το AIDS χωρίς την άδεια της Gilead Science, μιας εταιρείας που διευθυνόταν από τον Donald Rumsfeld και τον George Schultz.<br /> <br /> Η πραγματοποίηση της επιχείρησης<br /> <br /> Οι Σύμμαχοι λένε ότι εκτοξεύσαν105 πυραύλους, ενώ οι Ρώσοι τους καταμέτρησαν 103. Ο συντονισμός μεταξύ των διαφόρων στρατών εξασφαλίστηκε από το ΝΑΤΟ, παρότι το τελευταίο δεν το διεκδικεί. Σύμφωνα με το καταστατικό του, ο Οργανισμός ενήργησε με την έγκριση του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου, αλλά ούτε αυτό είναι βέβαιο. Πράγματι, το τελευταίο δεν είχε ζητηθεί η γνώμη του πριν από τον βομβαρδισμό της Τρίπολης (Λιβύης) το 2011, και κανείς δεν διαμαρτυρήθηκε. Αυτός ο συντονισμός αποσκοπούσε στο να διασφαλιστεί ότι όλοι οι πύραυλοι που πυροδοτήθηκαν από τη Μεσόγειο Θάλασσα, την Ερυθρά Θάλασσα και από τον αέρα να φτάσουν την ίδια ώρα στο στόχο τους. Όμως, τα πράγματα δεν πήγαν όπως είχαν προγραμματιστεί: ενώ η συμμαχική επιχείρηση έπρεπε να πραγματοποιηθεί σε μισή ώρα, πέρασε μία ώρα και 46 λεπτά μεταξύ της πρώτης και της τελευταίας βολής.<br /> <br /> Η Ρωσία είχε προηγουμένως ανακοινώσει ότι θα αντιδρούσε εάν σκοτώνονταν στρατιώτες της. Συνεπώς, οι Σύμμαχοι έδωσαν στους στρατούς τους την αποστολή να προσέχουν να μη τους επιτεθούν.<br /> <br /> Ωστόσο, ο ρωσικός στρατός παρακολούθησε τις βολές και διαβίβασε σε πραγματικό χρόνο τις συντεταγμένες των συμμαχικών πυραύλων στο Συριακό Αραβικό Στρατό, ώστε να μπορεί να τους καταστρέψει. Περεταίρω, όταν οι Σύροι ξεπεράστηκαν από την έκταση των συμμαχικών πυρρών, ο ρωσικός στρατός ανέπτυξε το σύστημα αναστολής εντολών και ελέγχων του ΝΑΤΟ, παραλύοντας έτσι τους περισσότερους εκτοξευτές του. Ήταν η πρώτη φορά που οι Γάλλοι αντιμετώπισαν αυτό το σύστημα, το οποίο είχε ήδη διαταράξει τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους Βρετανούς στη Μεσόγειο, στη Μαύρη Θάλασσα και στο Κιλινίνγκραντ.<br /> <br /> Περαιτέρω, δύο ρωσικά πλοία έφυγαν από το λιμάνι του Ταρτούς για να παίζουν γάτα και ποντίκι με ένα βρετανικό πυρηνικό υποβρύχιο επίθεσης.<br /> <br /> Σύμφωνα με τα ρωσικό και συριακό επιτελεία, 73 πύραυλοι καταστράφηκαν εν πτήσει, γεγονός που αμφισβητείται με περιφρόνηση από τα επιτελεία των συμμάχων. Εντούτοις, επιτόπου, ο καθένας μπορούσε να δει, συμπεριλαμβάνοντας τον εαυτό μου, τη δραστηριότητα της αντιπυραυλικής άμυνας και κανείς δεν είδε τους κρατήρες ή καταστροφές από τους 105 συμμαχικούς πυραύλους που ανακοινώθηκαν.<br /> <br /> Οι Σύμμαχοι υπενθύμισαν αμέσως ότι κάθε ακριβέστερη πληροφορία ήταν ταξινομημένη. Ωστόσο, τα εξειδικευμένα φόρουμ έχουν δώσει χώρο για κάθε είδους ανεξέλεγκτες αποκαλύψεις σχετικά με τη μαζική αποτυχία αυτής της επιχείρησης. Το πολύ, γνωρίζουμε με βεβαιότητα ότι ένα γαλλικό αεροπλάνο δεν ήταν σε θέση να πυροβολήσει έναν από τους πυραύλους του και αναγκάστηκε να τον αποθέσει στη θάλασσα χωρίς να το πυροβολήσει, και ότι δύο γαλλικές φρεγάτες πολλαπλών αποστολών έπαθαν πληροφοριακή βλάβη και δεν μπορούσαν να πυροδοτήσουν τους ναυτικούς πυραύλους κρουζ (MdCN) γνωστά συμπτώματα όλων όσων αντιμετώπισαν το ρωσικό ανασταλτικό όπλο.<br /> <br /> Η συριακή αεράμυνα κατακλύστηκε από τον αριθμό των πυραύλων που εκτοξεύθηκαν από όλες τις πλευρές. Ως εκ τούτου, επέλεξε να υπερασπιστεί τους στόχους προτεραιότητας όπως το Προεδρικό Μέγαρο και να θυσιάσει άλλους, όπως το ερευνητικό κέντρο του Bazeh. Έκτοτε, η Ρωσία ανακοίνωσε ότι παραδίδει νέες αντιπυραυλικές συστοιχίες στη Συρία.<br /> <br /> Όπως και να είναι, αυτή η επιχείρηση είναι σαφώς το μεγαλύτερο στρατιωτικό φιάσκο μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο.<br /> <br /> Δυτική ρητορική<br /> <br /> Η παρανομία των βομβαρδισμών είναι βέβαιη στο διεθνές δίκαιο: κανένας από τους τρεις δράστες δέχθηκε επίθεση από την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας και η δράση τους δεν έχει εγκριθεί από το Συμβούλιο Ασφαλείας.<br /> <br /> Συνεπώς, οι Σύμμαχοι έκαναν δηλώσεις για τη νομιμότητα της πρωτοβουλίας τους. Τούτο απορρίφθηκε από τη νομική υπηρεσία της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής. Πράγματι, εκτός από τη φαντασμαγορική φύση της υποτιθέμενης χημικής επίθεσης στη Γκούτα, αυτός ο τύπος βομβαρδισμού δεν εξασφαλίζει με κανένα τρόπο ότι ελαφρύνει το πόνο των αμάχων πολιτών.<br /> <br /> Η Γαλλία, από την πλευρά της, έχει επανειλημμένα τονίσει ότι δεν μπήκε σε πόλεμο εναντίον του «καθεστώτος Μπασάρ»: δηλώσεις που αμφισβήτησε αμέσως η Συρία η οποία επέστρεψε τον Μεγάλο Σταυρό της Λεγεώνας της Τιμής του Προέδρου αλ-Άσαντ στον πρεσβευτή της Ρουμανίας που εκπροσωπεί τα γαλλικά συμφέροντα στη Δαμασκό. «Δεν είναι τιμή για τον Πρόεδρο Άσαντ να φοράει παράσημο που αποδίδεται από ένα καθεστώς σκλάβο των Ηνωμένων Πολιτειών που υποστηρίζει τους τρομοκράτες», δήλωσε ο εκπρόσωπος της Προεδρίας.<br /> <br /> Κάποιοι συγγραφείς, κοντά στο ΝΑΤΟ, επικαλεστήκαν την «διακηρυσσόμενη από τον ΟΗΕ ευθύνη για προστασία» (R2P). Και πάλι, είναι άσχετο. Πράγματι, το R2P ισχύει μόνο για να αντισταθμιστούν αποτυχημένα Κράτη, πράγμα που προφανώς δεν συμβαίνει με την Αραβική Δημοκρατία της Συρίας, οι δημόσιες υπηρεσίες της οποίας εξακολουθούν να λειτουργούν μετά από 7 χρόνια πολέμου.<br /> <br /> Εν Τέλει, αν οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο έδειξαν με αυτή τη επιχείρηση ότι τοποθετούνται εκτός του Διεθνούς Δικαίου, έδειξαν επίσης ότι οι στρατοί τους δεν είναι πλέον αυτοί που ήταν.<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το φιάσκο του βομβαρδισμού της Συρίας

Ellada simera 0 16:58

Δαμασκός, Σάββατο 14 Απριλίου 2018, νωρίς το πρωί Τιερί Μεϊσάν Όσο περνά ο χρόνος από της συμμαχικής επίθεσης κατά της Συρίας στις 14 Απριλίου 2018, όσο περισσότερο μας δείχνουν οι διαθέσιμες πληροφο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Θα μπορούσαν οι ΗΠΑ και η Τουρκία να εμπλακούν σε πόλεμο;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg8X-n6gAn9lkgeZzZECZk0R4qcoojEfw7yYW-G6TQ3SFoSQDoCPud11dQUemdXb39D4AVnZeWlOsAHZyYHC6k4dqLNNJx-IoPYam1VpeeCzJfEBt4wx2QIYT5uvgcxYKFJrBHkroHANw/s1600/donald+trump_erdogan+turkey.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="352" data-original-width="600" height="374" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgg8X-n6gAn9lkgeZzZECZk0R4qcoojEfw7yYW-G6TQ3SFoSQDoCPud11dQUemdXb39D4AVnZeWlOsAHZyYHC6k4dqLNNJx-IoPYam1VpeeCzJfEBt4wx2QIYT5uvgcxYKFJrBHkroHANw/s640/donald+trump_erdogan+turkey.png" width="640" /></a></div> <br /> Του<b> Michael Rubin*</b><br /> Ήταν μια εθνικιστική μωρολογία και μια τρελή συνωμοσία, αλλά στην Τουρκία έγινε αμέσως ευπώλητο. Πριν από σχεδόν 15 χρόνια, οι Τούρκοι μυθιστορηματογράφοι Orkun Ucar και Burak Turna συνέγραψαν έναν θρίλερ με τίτλο <a href="http://www.timas.com.tr/kitap/metal-firtina/">Μεταλλική Θύελλα</a> που περιγράφει έναν πόλεμο μεταξύ ΗΠΑ και Τουρκίας όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες καταλαμβάνουν την Κωνσταντινούπολη, ένας Τούρκος πράκτορας πυροκροτεί μια κλεμμένη πυρηνική κεφαλή στην Ουάσινγκτον, και στο τέλος η Ρωσία και Κίνα έρχονται να σώσουν την Τουρκία. Ενώ η ιδέα είναι παρατραβηγμένη, πολλοί Τούρκοι σχολιαστές ισχυρίστηκαν τότε ότι μια σύγκρουση ΗΠΑ-Τουρκίας μπορεί να γίνει πράξη.<br /> <br /> Όχι, οι Ηνωμένες Πολιτείες ούτε θα επιτεθούν ξαφνικά στην Τουρκία, ούτε θα συνεργαστούν με την υποτιθέμενη σύμμαχό τους στο ΝΑΤΟ τα επόμενα κάποια χρόνια, όμως η τροχιά στην οποία κινείται ο Πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν υποδεικνύει ότι η εχθρότητα και η σύγκρουση, αντί για την εταιρική σχέση και τη συνεργασία, είναι αναπόφευκτες. Μολονότι λίγο πιθανό, δεν είναι πλέον αδιανόητο η Τουρκία και οι Ηνωμένες Πολιτείες μια μέρα να βάλλουν η μία εναντίον της άλλης.<br /> <br /> Σκεφτείτε το μονοπάτι στο οποίο έχει οδηγήσει ο Ερντογάν την Τουρκία:<br /> <br /> - Ο Ερντογάν είναι πλέον φιλικότερος προς τη Ρωσία και το Ιράν απ’ ό,τι με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Υπάρχει στην Ουάσινγκτον μια τάση να αυτομαστιγωνόμαστε και να υποθέτουμε ότι η επιδείνωση των σχέσεων είναι δικό μας φταίξιμο, αλλά αυτό δεν ισχύει. Η μετακίνηση του Ερντογάν προς την Ρωσία δεν σχετίζεται καθόλου με την υποστήριξη των ΗΠΑ προς τους Κούρδους.<br /> <br /> Εξάλλου, η Μόσχα έχει υποδεχθεί Σύριους Κούρδους πολιτικούς ηγέτες, ενώ η Ουάσινγκτον συναίνεσε στο αίτημα της Άγκυρας να τους κρατήσει απομονωμένους. Και όταν οι Σύριοι Κούρδοι σκότωσαν Τούρκους στρατιώτες που εισέβαλαν στη χώρα, το έκαναν με καλάζνικοφ και RPG, όπλα που είχαν λάβει από τη Ρωσία ή τους πελάτες της και όχι από τις Ηνωμένες Πολιτείες.<br /> <br /> Αντίθετα, η στροφή της Τουρκίας προς τη Ρωσία οφείλεται στον βαθύ και ιδεολογικό αντιαμερικανισμό των Τούρκων ανώτατων ηγετών. Η υποδαύλιση αντιαμερικανικών, αντιδυτικών και αντινατοϊκών αισθημάτων είναι καθημερινά θέματα των λόγων του Ερντογάν.<br /> <br /> - Οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις είναι πλέον μοχλός ισλαμισμού και όχι προπύργιο του κοσμικού κράτους. Κάθε αξιωματικός μέχρι και το βαθμό του αντισυνταγματάρχη έχει σήμερα ανέλθει στην ιεραρχία κατά την εποχή Ερντογάν, και εξαιτίας της χειραγώγησης των προαγωγών από τον Εργοντάν, ουσιαστικά κάθε ανώτατος αξιωματικός δύο, τριών ή τεσσάρων αστέρων είναι πλέον επίσης άνθρωπος του Ερντογάν.<br /> <br /> Ο Hulusi Akar, ο αρχηγός του τουρκικού γενικού επιτελείου, πρόδωσε τόσο συναδέλφους όσο και όρκους χάριν της προσωπικής του φιλοδοξίας. Τις τελευταίες εβδομάδες, η Fetih TV μετέδωσε φωτογραφίες σκληροπυρηνικών ισλαμιστών μουλάδων να επισκέπτονται τουρκικές στρατιωτικές μονάδες. Ο Dogu Perincek, ο φιλοσοφικός καθοδηγητής των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, είναι ένας πρώην μαοϊστής, φανατικά αντινατοϊστής και φιλορώσος. Ο στρατιωτικός σύμβουλος του Ερντογάν, Adnan Tanriverdi είναι ένας ισλαμιστής που ίδρυσε τη SADAT, η οποία σήμερα αποτελεί τον πυρήνα της προσωπικής πολιτοφυλακής του Ερντογάν, το τουρκικό αντίστοιχο των Ισλαμιστών Φρουρών της Επανάστασης του Ιράν.<br /> <br /> - Λίγη πειθαρχία έχει απομείνει στον τουρκικό στρατό. Ο Ερντογάν έχει εκκαθαρίσει τους περισσότερους επαγγελματίες αξιωματικούς. Όσοι έχουν απομείνει κάνουν σήμερα βίντεο προς τιμή καταδικασμένων αρχηγών της μαφίας, όπως ο Sedat Peker, ή αρχηγών συμμοριών όπως o Burak Doner. Ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορεί να μη θέλουν έναν ανοιχτό πόλεμο με την Τουρκία, είναι τουλάχιστον πιθανό κάποιος ριζοσπάστης ισλαμιστής στον στρατό να αναλάβει μια δράση που θα απαιτήσει απάντηση.<br /> <br /> -Η Τουρκία έχει καταστεί χορηγός της τρομοκρατίας. Ο Ερντογάν αγκαλιάζει τους πιο μαχητικούς ηγέτες της Χαμάς και τους εξοπλίζει. Δεν θα υπήρχε Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και τη Συρία χωρίς τις ανοιχτές θύρες της Τουρκίας για δεκάδες χιλιάδες ξένους μαχητές.<br /> <br /> Η ηλεκτρονική αλληλογραφία του ίδιου του γαμπρού του Ερντογάν δείχνουν ότι αποκόμισε κέρδη από το Ισλαμικό Κράτος ενώ χιλιάδες έχασαν τη ζωή τους στα χέρια τους. Όταν Τούρκοι δημοσιογράφοι έδωσαν φωτογραφικές αποδείξεις ότι ο Ερντογάν εξοπλίζει μια σχετιζόμενη με την Αλ Κάιντα οργάνωση στη Συρία, ο ίδιος φυλάκισε τους δημοσιογράφους.<br /> <br /> Η Δύση μπορεί να επευφημεί τον Σαουδάραβα διάδοχο Μοχάμαντ Μπιν Σαλμάν ο οποίος καταστέλλει τον εξτρεμισμό μετά από δεκαετίες στήριξης του από τη Σαουδική Αραβία, αλλά η Τουρκία παίρνει την σκυτάλη στην Ασία, την Αφρική και την Ευρώπη. Η χρηματοδότηση που παρέχει σήμερα η Τουρκία σε ακραία τζαμιά σημαίνει ότι κατηχεί, στηρίζει οικονομικά και εκπαιδεύει τη νέα γενιά εξτρεμιστών.<br /> <br /> - Οι τουρκικές απειλές εναντίον των Ηνωμένων Πολιτών και των συμμάχων τους έχουν γίνει συχνές. Αφού η με έδρα το Χιούστον εταιρεία Noble Energy ξεκίνησε εξορύξεις στα κυπριακά ύδατα τον Σεπτέμβριο του 2011, ο Τούρκος υπουργός Εγκεμέν Μπαγκίς προειδοποίησε το αμερικανικό προσωπικό να μην εισέλθει στην περιοχή λέγοντας: «Γι’ αυτό τον λόγο έχουμε το ναυτικό.<br /> <br /> Γι’ αυτό τον λόγο έχουμε εκπαιδεύσει τους πεζοναύτες μας. Γι’ αυτό τον λόγο έχουμε εξοπλίσει το ναυτικό μας. Όλες οι επιλογές είναι πάνω στο τραπέζι - μπορεί να γίνει το οτιδήποτε». Οι πρόσφατες προτάσεις του Ερντογάν για τη δημιουργία ενός «στρατού του Ισλάμ» στο μυαλό του δεν είναι απλώς ρητορικές.<br /> <br /> - Η Τουρκία πάντα υπήρξε ρεβανσιστική, αλλά καθώς η τουρκική οικονομία παραπαίει (το τουρκικό νόμισμα έχει χάσει πάνω από τη μισή του αξία υπό την ηγεσία του Ερντογάν), ο Ερντογάν εντείνει τις διεκδικήσεις του στις γειτονικά εδάφη. Αναλογιστείτε το εξής: Η Τουρκία κατέχει το ένα τρίτο της Κύπρου, και κατέχει εδάφη στο Ιράκ και τη Συρία ενάντια στη βούληση των δύο αυτών κυβερνήσεων. Τους τελευταίους μήνες, ο Ερντογάν διατύπωσε διεκδικήσεις έναντι περιοχών της Ελλάδας και της Βουλγαρίας. Ξανά, αυτό δεν είναι απλώς ρητορικό: Ο αριθμός των περιστατικών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έχει εκτιναχθεί.<br /> <br /> Η Δύση έχει ένα τουρκικό πρόβλημα και είναι ανόητο να υποκρίνεται το αντίθετο. Ναι, η Τουρκία έχει στρατηγική αξία, αλλά έχει χαθεί. Μετακινήθηκε στο στρατόπεδο της Ρωσίας, όπως ακριβώς έκαναν η Αίγυπτος και η Λιβύη κατά τον Ψυχρό Πόλεμο. Η διαφορά τότε ήταν πως η Δύση αναγνώρισε αυτή την αποτυχία και κινήθηκε για τον περιορισμό της. Δεν υποκρίθηκε ότι η συμμαχία παραμένει για να επιτρέψει σε εχθρούς να έχουν ανοιχτή πρόσβαση σε αμυντικά μυστικά και να μοιράζονται πληροφορίες για αεροσκάφη τελευταίας γενιάς με έναν εχθρό.<br /> <br /> Ενώ είναι της μόδας μεταξύ κάποιων διπλωματών και αναλυτών η θέση ότι η διαπραγματευτική φύση της Τουρκίας του Ερντογάν απαιτεί περισσότερη και στοχευμένη συνεργασία αντί για εξαναγκασμό, αυτού του είδους οι προσπάθειες έχουν στο παρελθόν αποδώσει πολύ φτωχά αποτελέσματα. Πράγματι, το μεγαλύτερο μέρος των τελευταίων 15 ετών η τουρκική εχθρότητα έχει αυξηθεί εν μέσω της άρνησης της πραγματικότητας από το ΝΑΤΟ και της ίδιας άρνησης, καθώς και το κανάκεμα και τη συνεργασία των κυβερνήσεων Μπους και Ομπάμα.<br /> <br /> Αντί για έξυπνη διπλωματία, οι προσπάθειες συνεργασίας με τον Ερντογάν σήμερα φαίνονται άβολα όπως οι προσπάθειες να πειστεί ο Σαντάμ Χουσεϊν να στραφεί στη μετριοπάθεια πριν από τρεις δεκαετίες. Στις 15 Ιουνίου 1990, ο εκλιπών γερουσιαστής Arlen Specter εξήγησε την αντίθεσή του έναντι των στρατιωτικών κυρώσεων εναντίον του Ιράκ: «Υπάρχει μια ευκαιρία, ή μπορεί να υπάρξει μια ευκαιρία να επιδιώξουμε συζητήσεις με το Ιράκ», είπε. «Και πιστεύω ότι δεν είναι η σωστή στιγμή να επιβάλλουμε κυρώσεις».<br /> <br /> Όταν ο Spencer πήρε τον λόγο στη Γερουσία, η ιδέα του πολέμου με το Ιράκ φαινόταν τρελή. Σε λιγότερο από δύο μήνες όμως, οι πράξεις του Σαντάμ έβαλαν τις ΗΠΑ σε πολεμική ετοιμότητα. Το κάποτε αδιανόητο έγινε πιθανό.<br /> <br /> Την ώρα που ο Ερντογάν επιλέγει την πορεία του, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Ευρώπη οφείλουν να αναγνωρίσουν πως αυτό που κάποτε βρισκόταν εκτός του πεδίου του δυνατού, είναι πλέον πιθανό. Και ενώ πρέπει να αναληφθεί κάθε προσπάθεια για την αποτροπή ενός τέτοιου σεναρίου, είναι ώρα τουλάχιστον να απομονώσουμε τον Ερντογάν αντί να διατηρούμε εταιρική σχέση μαζί του.<br /> <br /> Είναι ώρα να απομακρύνουμε όλο το αμερικανικό προσωπικό (και τις εναπομείνασες πυρηνικές κεφαλές) από την αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ και να βρούμε άλλη βάση, προτού η απώθηση του εθνικιστικού όχλου στο Ιντσιρλίκ γίνει θρυαλλίδα σύγκρουσης. Είναι αναγκαίο για την εθνική ασφάλεια των ΗΠΑ να αποκόψουν την Τουρκία από την πρόσβαση σε πληροφορίες ασφάλειας και στρατιωτικής τεχνολογίας, συμπεριλαμβανομένου του μαχητικού αεροσκάφους F-35, και να αναγνωρίσουμε ότι η αποτροπή σύγκρουσης επιβάλλει την καλύτερη προετοιμασία των περιφερειακών κρατών όπως η Ελλάδα, η Κύπρος, το Ισραήλ, η Ρουμανία, το Κοσσυφοπέδιο, η Βουλγαρία, το Ιράκ, καθώς και τους Κούρδους της Συρίας και του Ιράκ για να αντιμετωπίσουν τις τουρκικές προκλήσεις.<br /> <br /> Οι ιστορικοί μπορούν να κρίνουν ποιος ευθύνεται για την απώλεια της Τουρκίας, όμως το προφανές είναι πως η Τουρκία απλώς δεν είναι πλέον φίλη και σύμμαχος, αλλά έχει καταστεί αντίπαλος και μάλιστα, πιθανόν σ’ έναν πόλεμο.<br /> <br /> <b><i>*Ο Michael Rubin είναι πρώην αξιωματούχος του Πενταγώνου, με κύρια ερευνητικά ενδιαφέροντα τη Μέση Ανατολή, την Τουρκία, το Ιράν και τη διπλωματία.</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Θα μπορούσαν οι ΗΠΑ και η Τουρκία να εμπλακούν σε πόλεμο;

Ellada simera 0 16:51

Του Michael Rubin* Ήταν μια εθνικιστική μωρολογία και μια τρελή συνωμοσία, αλλά στην Τουρκία έγινε αμέσως ευπώλητο. Πριν από σχεδόν 15 χρόνια, οι Τούρκοι μυθιστορηματογράφοι Orkun Ucar και Burak Turn… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Κατευνασμός και τουρκική απειλή: H επικίνδυνη επιλογή!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDfSmgi3svENeJb3x3U8s8Y-fsUC8fgOk0bZXAzABl6KFDQov_WWmoO_0hvyMa3KzbydNqaCx-tyTFBz67Gi_3MqaaEJY8u8tjIhhdXOX5Dw5Oo5N48LnGqj3yy7GCd76iWbGpGfEQq_g/s1600/erdogan_proedriki+karekla.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="380" data-original-width="625" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhDfSmgi3svENeJb3x3U8s8Y-fsUC8fgOk0bZXAzABl6KFDQov_WWmoO_0hvyMa3KzbydNqaCx-tyTFBz67Gi_3MqaaEJY8u8tjIhhdXOX5Dw5Oo5N48LnGqj3yy7GCd76iWbGpGfEQq_g/s640/erdogan_proedriki+karekla.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Κωνσταντίνου Θ. Λαμπρόπουλου* </b><br /> Η συνεχιζόμενη τουρκική επιθετικότητα των τελευταίων μηνών, στο Αιγαίο, στον Έβρο και στην Κύπρο, αναμφισβήτητα θέτει προ των ευθυνών της, την ελληνική πολιτική και στρατιωτική ηγεσία, αναφορικά με την δέον γενέσθαι, ήτοι την ενδεδειγμένη στρατηγική αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής. <br /> <br /> Το δέον γενέσθαι έναντι της τουρκικής απειλής ταλανίζει τον δημόσιο διάλογο και το θεσμικό σύστημα εθνικής ασφάλειας της χώρας επί δεκαετίες (Ουσιαστικά απ’ την επαύριον της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο το 1974). Η συνήθης διχογνωμία στα επίσημα και ανεπίσημα fora, αναφέρεται στο απλουστευτικό δίπολο Αποτροπή (Deterrence) έναντι Κατευνασμού (Appeasement), ενώ απουσιάζει πλήρως η επικαιροποίηση των ανωτέρω στρατηγικών επιλογών, ειδικά της έννοιας της Αποτροπής, καθώς και η αναφορά σε μια αξιόπιστη, συνεκτική και αποτελεσματική στρατηγική, βάσει του συνδυασμού έτερων στρατηγικών περιπτώσεων (Εξισορρόπηση, Αντιστάθμιση) που απορρέουν από την διεθνή βιβλιογραφία, οι οποίες δύναται να χρησιμοποιηθούν έναντι του Τουρκικού Αναθεωρητισμού, απαντώντας πειστικά στα νέα δεδομένα που επηρεάζουν καταλυτικά την δυναμική των Ελληνοτουρκικών Σχέσεων στο λυκαυγές της τρίτης δεκαετίας του 21ου αιώνα. <br /> <br /> Η ελληνική πλευρά, προσώρας έχει επιλέξει να ακολουθήσει μια στρατηγική προσέγγιση που στην διεθνή ορολογία αναφέρεται ως Κατευνασμός (Appeasement). Ο Κατευνασμός δύναται να οριστεί ως η στρατηγική διπλωματικών,πολιτικών ή οικονομικών παραχωρήσεων (Concessions) που στοχεύουν στην εξαγορά (buying off) ενός κράτους-επιτιθέμενου (Aggressor State) ώστε να αποφευχθεί ένοπλη σύγκρουση. <br /> <br /> Στο πλαίσιο των Ελληνοτουρκικών Σχέσεων, ο – ακολουθούμενος απ’ την ελληνική πλευρά – κατευνασμός στοχεύει στο να καταλαγιάσει την επιθετικότητα της γείτονος και να αποφευχθεί πάση θυσία «θερμό επεισόδιο» και ένοπλη σύρραξη με την Τουρκία. <br /> <br /> Ο Κατευνασμός χαρακτηρίζεται από την πλειοψηφία των Ληπτών Αποφάσεων (Decision-Makers) ως απευκταία στρατηγική επιλογή, καθώς έχει συνδεθεί ιστορικά με την αντίστοιχη αναποτελεσματική εφαρμοσθείσα βρετανική στρατηγική της δεκαετίας του 30και της ατυχούς προσπάθειας του Βρετανού πρωθυπουργού Neville Chamberlain να εξευμενίσει την Ναζιστική Γερμανία του A. Hitler, παραχωρώντας την δυνατότητα στο ναζιστικό καθεστώς να προχωρήσει στην προσάρτηση της περιοχής της Σουδητίας από την Τσεχοσλοβακία το 1938. <br /> <br /> Στην κατευναστική πολιτική της κυβέρνησης Chamberlain αποδίδεται κατά την συντριπτική πλειονότητα της διεθνούς ιστοριογραφίας, η απρόσκοπτη και ανεξέλεγκτη (unchecked) επιθετική συμπεριφορά της Ναζιστικής Γερμανίας στην Ευρώπη στα μέσα της δεκαετίας του 30, γεγονός που γιγάντωσε την δυναμική του ναζιστικού καθεστώτος και κατ’ επέκταση συνέβαλε στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο αντί να τον αποτρέψει. <br /> <br /> Αποτυπώνοντας την πλήρη αποτυχία της κατευναστικής στρατηγικής έναντι της Γερμανίας , χαρακτηριστική έχει μείνει η φράση του μετέπειτα Βρετανού πρωθυπουργού Winston Churchill στον Chamberlain έπειτα από την Συμφωνία του Μονάχου το 1938:«Σου δόθηκε η ευκαιρία επιλογής μεταξύ Πολέμου και Εξευτελισμού. Επέλεξες τον Εξευτελισμό και θα λάβεις τον Πόλεμο». <br /> <br /> Το ζήτημα του Κατευνασμού ως στρατηγική επιλογή των κρατών, έχει απασχολήσει εντόνως τους διεθνείς αναλυτές, καθώς αναζητούνται τόσο συστημικά (απορρέοντα από το διεθνές σύστημα) όσο και πολιτικά, οικονομικά και κοινωνικά αίτια, που άπτονται του εσωτερικού πεδίου για την ανάληψη μιας τέτοιας επιλογής. <br /> <br /> Κατά την σχολή της Realpolitik, τα κράτη δύνανται να καταφύγουν σ' αυτή την επιλογή, όταν γίνονται αποδέκτες πολλαπλών απειλών (multiple threats), επιλέγοντας να συγκεντρώσουν τα πενιχρά τους μέσα (means) σ έναν μόνο αντίπαλο. <br /> <br /> Επιπρόσθετα, η ηγεσία που προκρίνει τον κατευνασμό ενός πιθανού επιτιθέμενου, οδηγείται μερικές φορές από την λογική του κέρδους χρόνου (buy time) για να μεταθέσει την αντιπαράθεση με ευνοϊκότερους όρους σε μεταγενέστερο χρόνο.Επιπλέον η έλλειψη ικανών συμμαχιών που θα μπορούσαν να αποτρέψουν ένα πιθανό αναθεωρητικό κράτος, αποτελούν δυνητικό αίτιο καταφυγής σε κατευναστική στρατηγική. <br /> <br /> Παράλληλα σύμφωνα με αναλυτές που αποδίδουν ιδιαίτερη σημασία στα κίνητρα του εσωτερικού πεδίου της πολιτικής (Innenpolitik), ο κατευνασμός προκρίνεται ορισμένες φορές εξαιτίας των πιέσεων που υφίσταται η πολιτική ηγεσία από ισχυρές ομάδες συμφερόντων εξαιτίας του φόβου απώλειας οικονομικών κερδών ή ερεισμάτων. <br /> <br /> Το κύριο αίτιο όμως που ευθύνεται για την συγκεκριμένη επιλογή, πρέπει να αναζητηθεί στην διττή επίδραση διεθνών και εσωτερικών παραγόντων,στις προτιμήσεις (preferences) και στις πιέσεις (pressures) που υφίστανται στο μίκρο-επίπεδο της ανάλυσης που αφορά την πολιτική ηγεσία και αφορούν στην αντίθεση που υπάρχει μεταξύ των δεδομένων απαιτήσεων για ασφάλεια και των πολιτικών προτεραιοτήτων της ηγεσίας στο εσωτερικό πεδίο. <br /> <br /> Αδύναμοι ηγέτες βρισκόμενοι υπό την μέγγενη της εξασφάλισης της εθνικής ασφάλειας (nationalsecurity) και των πολιτικών απαιτήσεων του δικού τους εσωτερικού ακροατηρίου, δύναται να επιλέξουν τον Κατευνασμό ως την επιλογή με το χαμηλότερο δυνατό πολιτικό κόστος. <br /> <br /> Πολύ σημαντική μεταβλητή (variable) αποτελεί η στρατηγική κουλτούρα που έχει αναπτυχθεί στο κράτος στο επίπεδο των ελίτ και της κοινής γνώμης. Ιδιαίτερα στην περίπτωση της βρετανικής πολιτικής την δεκαετία του 30, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στην υιοθέτηση της βρετανικής κατευναστικής στρατηγικής έναντι της Ναζιστικής Γερμανίας. <br /> <br /> Επιπρόσθετα, ο κατευνασμός φαντάζει μια ορθή επιλογή για την πολιτική ηγεσία η οποία εν μέσω οικονομικής κρίσης, ιεραρχεί και προκρίνει τις εσωτερικές πολιτικές προτεραιότητες που αφορούν το πολιτικό συμφέρον της επανεκλογής της (self-interest) έναντι πιο πολύπλοκων «ακριβών» και αντιδημοφιλών στρατηγικών. <br /> <br /> Άλλωστε, τα Ζητήματα Εθνικής Ασφάλειας βρίσκονται χαμηλά τόσο στην προεκλογική όσο και στην μετεκλογική ατζέντα των Πολιτικών Κομμάτων και Ηγεσιών. Ο Κατευνασμός ως επιλογή σε μια τέτοια περίσταση αποτελεί για την πολιτική ηγεσία την «φθηνή» επιλογή, η οποία δεν θα υπονομεύσει τις πιθανότητες επανεκλογής της. <br /> <br /> Παράλληλα, καθοριστική αποδεικνύεται με όρους Innenpolitik, η συμβολή των προτιμήσεων της στελεχιακής βάσης του κόμματος που βρίσκεται στην εξουσία, όταν ευνοεί την πρόκριση του «βουτύρου έναντι των κανονιών» (butter over guns). Στην περίπτωση αυτή ο κατευνασμός λειτουργεί ως μια επιλογή ικανοποίησης του εσωτερικού πολιτικού ακροατηρίου (Appeasement as satisficing). <br /> <br /> Αναλύοντας επιγραμματικά τα αίτια που ώθησαν την βρετανική ηγεσία να υιοθετήσει ως στρατηγική τον Κατευνασμό της Γερμανίας την δεκαετία του 30, διαπιστώνεται η διττή επίδραση διεθνών και εσωτερικών παραγόντων στην βρετανική ηγεσία. O Chamberlain ανησυχούσε πως η εύθραυστη βρετανική οικονομία, η οποία, βρισκόταν σε φάση αναδιάταξης μετά την Μεγάλη Ύφεση, θα κλονιζόταν στις πιέσεις μιας στρατηγικής Ανάσχεσης (containment) της Γερμανίας με κίνδυνο να τεθεί εν αμφίβολο η ύπαρξη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, να τρωθεί το status της Μ. Βρετανίας ως Ηγέτιδας Δύναμης (Major Power), να επιδεινωθεί το βιοτικό επίπεδο της βρετανικής κοινωνίας και να απωλεσθεί η πλειοψηφία του Συντηρητικού Κόμματος. <br /> <br /> Επιπρόσθετα, η συμμαχία με την Γαλλία, τις Κάτω Χώρες και τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, απειλούσε κατά τον Chamberlain να σύρει την Μ. Βρετανία σε σύγκρουση χωρίς την θέλησή της. Μια συμμαχία με την Ιταλία ως πιθανή εξισορροπητική πράξη (balancing act) τέθηκε σύντομα εκτός προοπτικής, καθώς ο Mussolini ζήτησε ως αντάλλαγμα γαλλικές κτήσεις. <br /> <br /> Παράλληλα, το κύριο χαρακτηριστικό του Chamberlain ως πολιτική προσωπικότητα, ήταν η υπέρμετρη φιλοδοξία του και η προσήλωσή του στο εσωτερικό πολιτικό μέτωπο. Θεωρούσε πως η εκλογική επιτυχία του Συντηρητικού Κόμματος εξαρτιόταν απόλυτα, από την επιτυχία των σχεδίων οικονομικής ανάκαμψης. Κυρίως προσέδιδε εξαιρετική πολιτική σημασία στην συμπεριφορά της κοινής γνώμης και στην ανησυχία μιας κοινωνικής αναστάτωσης από τους πρόσθετους φόρους, οι οποίοι θα συνόδευαν μια δυνητική αποτρεπτική στρατηγική. <br /> <br /> Το διακύβευμα μιας αυξημένης εσωτερικής εξισορρόπησης (internal balancing), που συνίστατο στην αύξηση των αμυντικών δαπανών και των εξοπλισμών (ο Chamberlain εντούτοις διατήρησε τις αμυντικές δαπάνες σ ένα επίπεδο minimum αποδεκτό για το μέγεθος της απειλής)θα ήταν, σύμφωνα με την άποψή του Βρετανού πρωθυπουργού, μια κίνηση υψηλού ρίσκου που θα διασπούσε ενδεχομένως την εσωτερική συνοχή του κόμματος των Συντηρητικών, καθώς θα υπονόμευε την διατήρηση της Αυτοκρατορίας, συνυφασμένης με τις επενδύσεις και τα συμφέροντα των εκπροσώπων που εμπλέκονταν στο εμπόριο και τον χρηματοπιστωτικό τομέα, οι οποίοι ως βασικοί χρηματοδότες και υποστηρικτές του Συντηρητικού Κόμματος, πίεζαν προς την υιοθέτηση μιας χαμηλού οικονομικού κόστους πολιτικής έναντι της Γερμανίας. <br /> <br /> Η κατευναστική στρατηγική του Chamberlain απολάμβανε των ευήκοων ώτων της κοινής γνώμης και ιδιαίτερα των ψηφοφόρων της Εργατικής Τάξης ,οι οποίοι αποτελούσαν την ομάδα –κλειδί για την εκλογική επικράτηση του Συντηρητικού Κόμματος. <br /> <br /> Η βρετανική Κοινή Γνώμη εμφανώς επηρεασμένη από τον βαρύτατο φόρο αίματος του Α Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν σαφώς αρχικά αρνητικά διακείμενη προς οποιαδήποτε πολεμική προετοιμασία και υποστήριζε με θέρμη το πρότυπο της συλλογικής ασφάλειας της Κοινωνίας των Εθνών. Για τον Chamberlain, το εκλογικό κόστος της απομάκρυνσης από την πολιτική Κατευνασμού της Ναζιστικής Γερμανίας ήταν υπέρογκο και ισοδυναμούσε με πολιτική αυτοκτονία. <br /> <br /> Αξίζει να σημειωθεί όμως πως ο Chamberlain κατέφυγε στην μέθοδο της χειραγώγησης της κοινής γνώμης μέσω των ΜΜΕ για την συνέχιση της πολιτικής του, καθώς η κοινή γνώμη σταδιακά άρχισε να μεταστρέφεται υπέρ μιας ενεργούς αποτρεπτικής στρατηγικής. Ο Βρετανός πρωθυπουργός, ορμώμενος από συστημικές και εσωτερικές πιέσεις και όντας δέσμιος των προσωπικών του φιλοδοξιών, στρεφόμενος πρωτίστως στο εσωτερικό πεδίο, αγνόησε την φύση της διεθνούς πολιτικής με συνέπεια να αποτύχει να αποτρέψει τον αναθεωρητισμό της Γερμανίας με καταστροφικές συνέπειες για τον ίδιο και την χώρα του. <br /> <br /> Κατευνασμός έναντι της Τουρκίας: Γιατί αποτελεί λανθασμένη και εν πολλοίς επικίνδυνη επιλογή <br /> <br /> Καταρχάς απαιτείται να διευκρινιστεί το εξής: Τo ζητούμενο μιας στρατηγικής εθνικής ασφάλειας δεν μπορεί να είναι άλλο από την προάσπιση της εθνικής κυριαρχίας , της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας, της οικονομικής ανάπτυξης, της κοινωνικής συνοχής και ευημερίας και της προσωπικής ασφάλειας των πολιτών. Στο πλαίσιο αυτό κανένας ορθολογικός δρών (rational actor) δεν είναι δυνατόν να επιθυμεί μια πολεμική αναμέτρηση. Η επιλογή μιας στρατηγικής κρίνεται από την αποτελεσματικότητά της ως προς τον επιθυμητό στόχο, στην περίπτωση της Ελλάδας έγκειται στην διατήρηση του status quo, της ειρήνης και της σταθερότητας. <br /> <br /> Ο Κατευνασμός έναντι της Τουρκίας, αποτελεί μια συνειδητή στρατηγική επιλογή, βρισκόμενη σε πρωταρχική θέση στην ατζέντα της ελληνικής πολιτικής ηγεσίας, που εδράζεται στο επίπεδο της στρατηγικής κουλτούρας που διέπει σημαντικό κομμάτι των ελληνικών πολιτικών ελίτ και αφορά αφενός φοβικές προσλαμβάνουσες για την στρατιωτική ισχύ της Άγκυρας, που ανατρέχουν στο σύνδρομο της απώλειας της Βόρειας Κύπρου το 1974 ή ακόμα και της Μικρασιατικής Καταστροφής, ήτοι από την πεποίθηση ότι η χώρα αφενός θεωρείται εκ των προτέρων χαμένη σε ένα ενδεχόμενο σύγκρουσης, αφετέρου από την πεποίθηση ότι οι αποτρεπτικές στρατηγικές με απειλή χρήσης βίας, εμπεριέχουν «ρίσκο» και πιθανότητα κλιμάκωσης και τυχόν ανθρωπίνων απωλειών, ως εκ τούτου καθίστανται μη αποδεκτές από την πολιτική ηγεσία. <br /> <br /> Το ανωτέρω φοβικό σύνδρομο, ενισχύεται και από το τεράστιο πολιτικό κόστος ενός ενδεχόμενου «θερμού επεισοδίου», πόσο μάλλον μιας ενδεχόμενης γενικευμένης σύρραξης. <br /> <br /> Η ανωτέρω αντίληψη επικρατεί εξαιτίας της απολύτως λανθασμένης θεώρησης της ηγεσίας, του όρου Αποτροπή (Στόχος είναι να αποτραπεί η Σύγκρουση) και της πλήρους άγνοιας έτερων στρατηγικών που βρίσκονται στην «φαρέτρα» ενός κράτους. <br /> <br /> Η Κατευναστική πολιτική έναντι της Τουρκίας του Ερντογάν, αποτελεί προβληματική επιλογή και δύναται να αποβεί άκρως επικίνδυνη για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα, γιατί εδράζεται αφενός σε παρωχημένες αντιλήψεις (Perceptions) για την υφή και το μέγεθος της τουρκικής απειλής, αφετέρου αγνοεί σημαντικά δεδομένα που άπτονται της συμπεριφοράς των κρατών στο άναρχο διεθνές σύστημα όσο και την φύση της διεθνούς πολιτικής στον 21ο αιώνα. <br /> <br /> Α) Λανθασμένα θεωρείται απ’ την ελληνική ηγεσία ότι η τουρκική επιθετικότητα βρίσκεται παροδικά σε έξαρση , αποτελεί προϊόν εσωτερικής κατανάλωσης και εξαντλείται στο τουρκικό εσωτερικό ακροατήριο. Η τουρκική επιθετικότητα έχει δομικά χαρακτηριστικά, αποτελεί προϊόν μακροπρόθεσμου στρατηγικού σχεδιασμού (δόγμα Νταβούτογλου) και περιλαμβάνει μεσοπρόθεσμους στρατηγικούς στόχους (τροποποιημένο δόγμα Ερντογάν). <br /> <br /> Εδράζεται σε μια αναθεωρητική γεωπολιτική θεώρηση που απώτερο στόχο, έχει την μετατροπή της Τουρκίας σε ισχυρή Περιφερειακή Δύναμη, η οποία θα ασκεί επιρροή και θα διαμορφώνει τις εξελίξεις προς όφελός της, σε περιοχές υπό ελληνική κυριαρχία, αμφισβητώντας ευθέως τα όρια της ελληνικής επικράτειας. <br /> <br /> Β) Λανθασμένα θεωρείται ότι η τουρκική επιθετικότητα χαρακτηρίζεται από την αδυναμία της Τουρκίας εξαιτίας των αδιεξόδων της πολιτικής της. Η τουρκική απειλή έχει αναβαθμιστεί εξαιτίας της υπέρμετρης αυτοπεποίθησης στα όρια της αλαζονείας , που διακατέχει το σύνολο του τουρκικού πολιτικού συστήματος, απόρροια της αναβάθμισης της θέσης της στον παγκόσμιο καταμερισμό ισχύος. <br /> <br /> Ως εκ τούτου, η κατευναστική στρατηγική είναι αναποτελεσματική και επιζήμια για το εθνικό συμφέρον γιατί: <br /> <br /> Α) Αντί να δημιουργεί συνθήκες μείωσης της έντασης, ενθαρρύνει την Άγκυρα να προχωρεί σε αύξηση των επιθετικών ενεργειών, δημιουργώντας διαρκώς τετελεσμένα (αλληλουχία επιθετικών ενεργειών μετά τον εμβολισμό του σκάφους του Λιμενικού). Το πλέον επικίνδυνο παράδειγμα της πλήρους αποτυχίας της ελληνικής στρατηγικής κατευνασμού, αποτελεί η περίπτωση του χαρακτηρισμού των Ιμίων ως κομμάτι της τουρκικής επικράτειας. <br /> <br /> Β) Η στρατηγική κατευνασμού της Τουρκίας, αφαιρεί σημαντικά ερείσματα από τις υφιστάμενες συμμαχίες της Ελλάδας, καθώς παρουσιάζεται η χώρα ανήμπορη να κινηθεί στο διεθνές γίγνεσθαι, όπως της επιτάσσει η κομβική της γεωστρατηγική θέση και η συμμετοχή της στους σημαντικότερους διεθνείς οργανισμούς ασφάλειας. Το ειδικό βάρος της χώρας συρρικνούται και το γεγονός αυτό έχει επιπτώσεις και στην περιφερειακή ισορροπία ισχύος, μ ότι αυτό συνεπάγεται για τους επιπρόσθετους κινδύνους που εγκυμονεί. <br /> <br /> Γ) Δεν υφίσταται η δικαιολογία του κέρδους χρόνου μέσω του κατευνασμού για την άμβλυνση της τουρκικής επιθετικότητας, καθώς αφενός εκτιμάται ότι το ισοζύγιο ισχύος Ελλάδας- Τουρκίας θα ανατραπεί υπέρ της Άγκυρας σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό τα επόμενα χρόνια. Άλλωστε η στρατηγική της Άγκυρας, έχει στόχο, έως το 2023 να έχει θέσει τις προϋποθέσεις αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάννης μέσω της Συρίας με τετελεσμένα στο Αιγαίο και στην Κύπρο που θα της επιτρέψουν από θέση ισχύος να σύρει την Ελλάδα σε διαπραγματεύσεις. <br /> <br /> Δ) Η στρατηγική κατευνασμού συνδέεται άρρηκτα με την περαιτέρω μείωση των αμυντικών δαπανών (ειδικά στην Ελλάδα αποτελεί πάγιο αίτημα ορισμένων κομμάτων,προεξάρχοντος του κυβερνώντος κόμματος στο πλαίσιο του κατευνασμού) γεγονός που βραχυπρόθεσμα θα καταστήσει τις Ένοπλες Δυνάμεις ανήμπορες να ανταποκριθούν στον αποτρεπτικό ρόλο τους στον 21ο αιώνα, ενώ μεσοπρόθεσμα μαθηματικά θα οδηγήσει την χώρα σε φινλανδοποίηση από την Τουρκία. <br /> <br /> Αξίζει να επισημανθεί ότι κινήσεις εκμίσθωσης οπλικών συστημάτων ή αναβάθμισης άλλων είναι απαραίτητες και ευκταίες, πλην όμως η στρατηγική κατευνασμού τις απονευρώνει. Άλλωστε κ η κυβέρνηση Chamberlain έκανε παρόμοιες κινήσεις ειδικά στο κομμάτι της Αεροπορικής Ισχύος, με χρηματοδότηση του προγράμματος των Spit fire, αδυνατώντας να αποτρέψει την γερμανική επιθετικότητα, καθώς από μόνη της η αγορά οπλικών συστημάτων δεν συνιστά καθοριστικό παράγοντα αλλαγής της αναθεωρητικής συμπεριφοράς των κρατών. <br /> <br /> Ε) Σ’ ένα διαρκώς μεταβαλλόμενο διεθνές περιβάλλον ασφάλειας, όπου κυριαρχεί πλέον η συναλλακτική θεώρηση των Διεθνών Σχέσεων και η αναδιάταξη συνόρων μέσω της defactoαναθεώρησης συνθηκών προβάλλει απειλητική, η στρατηγική κατευνασμού, καθίσταται η «συνταγή» της αστάθειας που απορρέει από την αδυναμία του κράτους να καθίσταται ο πάροχος ασφάλειας(security provider),υπονομεύοντας έτσι και την εσωτερική συνοχή. <br /> <br /> Στ) Στην περίπτωση της συνέχισης του κατευνασμού της Τουρκίας και της δημιουργίας τετελεσμένων, η Ελλάδα κινδυνεύει με περιθωριοποίηση σε περιφερειακό επίπεδο, καθώς θα τεθούν δυνητικά εν κινδύνω τα ζωτικά της συμφέροντα στο Αιγαίο και στην Κύπρο, θα κινδυνεύσουν οι συμμαχίες της με Αίγυπτο, Ισραήλ αλλά και στα Βαλκάνια με Σερβία και Βουλγαρία εξαιτίας της απώλειας κύρους και ειδικού βάρους, ενώ μακροπρόθεσμα δύναται να αντιμετωπίσει και ζήτημα υπαρξιακής απειλής (existential threat). <br /> <br /> Παραταύτα, η Ελλάδα διαθέτει πληθώρα στρατηγικών επιλογών εκτός του Κατευνασμού ,καθώς και ισχυρό απόθεμα ισχύος που δυνητικά θα την καθιστούσαν έναν ισχυρό δρώντα σε περιφερειακό επίπεδο. Καθώς το διεθνές περιβάλλον ασφάλειας χαρακτηρίζεται από έντονη ρευστότητα, η χώρα δύναται να απαντήσει πειστικά στις τουρκικές προκλήσεις, διαθέτοντας ένα ενδελεχές επεξεργασμένο συνδυαστικό και συνεκτικό στρατηγικό σχέδιο που θα έδινε έμφαση στους πολλαπλασιαστές ισχύος και στα συγκριτικά πλεονεκτήματα των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, υπό την σκέπη μιας Υψηλής Στρατηγικής που θα επένδυε ουσιαστικά στις σημαντικές συμμαχίες και στην αξιοποίηση των διεθνών ερεισμάτων. <br /> <br /> Λύσεις εύκολες δεν υπάρχουν και δεν ενδείκνυνται απλουστευτικά δόγματα Αποτροπής. Χρειάζεται εκπόνηση μιας νέας στρατηγικής εθνικής ασφάλειας με συνδυασμό στρατηγικών εργαλείων που να απηχεί τα δεδομένα του 21ο αιώνα, έχοντας ως αναγκαία προϋπόθεση την ορθή εκτίμηση των απειλών και την ανάγνωση του διεθνούς και περιφερειακού περιβάλλοντος. Χρειάζεται πρωτίστως όμως αλλαγή νοοτροπίας και στρατηγικής κουλτούρας στο ελληνικό θεσμικό σύστημα ασφάλειας που να απηχεί και αντίστοιχες αλλαγές στην ελληνική κοινωνία. <br /> <br /> <b><i>* Ο κ. Κωνσταντίνος Λαμπρόπουλος είναι στρατηγικός αναλυτής, ειδικός επιστήμονας Άμυνας και Ασφάλειας στο Κέντρο Μελετών Ασφάλειας της Γενεύης.</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Κατευνασμός και τουρκική απειλή: H επικίνδυνη επιλογή!

Ellada simera 0 16:39

Του Κωνσταντίνου Θ. Λαμπρόπουλου* Η συνεχιζόμενη τουρκική επιθετικότητα των τελευταίων μηνών, στο Αιγαίο, στον Έβρο και στην Κύπρο, αναμφισβήτητα θέτει προ των ευθυνών της, την ελληνική πολιτική και… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Erdogan "περιστερά ειρήνης";

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMbwf7IZWr527cPIZ3QCibGV-l7uzprRa2pHzb6j-2qk5QuTI2ZJ03pgvv_RzPqjjC_NFb4wYlItTbhNLh3jZoiS4649fuT2C9oX0nJ96G4x1pAvn6msA6mYH3CKIcmL0KLuH1l9cWqmA/s1600/erdogan_peristera+irinis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="487" data-original-width="900" height="346" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMbwf7IZWr527cPIZ3QCibGV-l7uzprRa2pHzb6j-2qk5QuTI2ZJ03pgvv_RzPqjjC_NFb4wYlItTbhNLh3jZoiS4649fuT2C9oX0nJ96G4x1pAvn6msA6mYH3CKIcmL0KLuH1l9cWqmA/s640/erdogan_peristera+irinis.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Το παραμύθι της "ελληνικής λίμνης" στο Αιγαίο και η ανταλλαγή των 2 με τους 8!</span></h3> Ως "περιστερά ειρήνης" εμφανίστηκε ο Τούρκος Πρόεδρος, στην πρώτη τηλεοπτική του συνέντευξη για την προεκλογική του εκστρατεία. Ως δεινός παίκτης και γνώστης της πολιτικής επικοινωνίας, ανάμεσα σε άλλα, έστειλε και μηνύματα "ειρήνης" προς την Ελλάδα, χωρίς όμως ουσιαστικά να κάνει ούτε ένα βήμα πίσω σε όσα διαχρονικά διεκδικεί η Τουρκία στο Αιγαίο. Αντιθέτως μάλιστα, έθεσε ξανά με τον πλέον επίσημο τρόπο το αίτημα ανταλλαγής των δύο Ελλήνων στρατιωτικών με τους οκτώ δικούς του.<br /> <br /> Τα όσα είπε ο Ερντογάν κάθε άλλο παρά θα πρέπει να μας καθησυχάζουν. Στόχος του ειναι να σύρει την Ελλάδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για να συζητήσουμε εφ' όλης της ύλης υπαρκτά κι ανύπαρκτα ζητήματα. Στη χθεσινή του συνέντευξη ένα από τα κύρια επιχειρήματά του ήταν το παραμύθι του Αιγαίου ως ελληνικής λίμνης. Με αυτό το παραμύθι ο Erdogan παρουσιάστηκε ως μέγας υπέρμαχος της ειρήνης.<br /> <br /> Οι Τούρκοι διαχρονικά "παίζουν" το χαρτί της "κλειστής ελληνικής θάλασσας που λέγεται Αιγαίο", κτίζοντας επιχειρηματολογία για τις παράνομες διεκδικήσεις τους. Η αλήθεια είναι πως έχουν καταφέρει να πείσουν πολλούς, πως το Αιγαίο είναι πράγματι “κλειδωμένο” για τους Τούρκους. <br /> Η πραγματικότητα είναι πως το Αιγαίο έχει διεθνή εναέριο και θαλάσσιο χώρο, που είναι ελεύθερος σε κάθε διεθνή διέλευση και πρώτα απ΄ όλα στην Τουρκία. Κάπως έτσι οι τουρκικές φρεγάτες φθάνουν εώς και ανοιχτά από το Σούνιο, πραγματοποιώντας αβλαβή διέλευση.<br /> <br /> Τα εμπορικά πλοία και αεροσκάφη των Τούρκων δεν έχουν απολύτως κανένα πρόβλημα στο Αιγαίο.Τα πολεμικά πλοία και αεροσκάφη των Τούρκων έχουν, επίσης, τον χώρο και συνεπώς τη δυνατότητα να κάνουν ασκήσεις στο Αιγαίο. Και κάνουν διαρκώς όπως συχνά διαπιστώνουμε και μάλιστα πολλές φορές παραβιάζοντας τον ελληνικό εναέριο και θαλάσσιο χώρο με τις παράνομες Navtex που εκδίδουν.<br /> <br /> Ο Erdogan πιστός στο δόγμα Goebels "λέγε λέγε όλο και κάτι θα μείνει", κοροϊδεύει και εθίζει τη διεθνή κοινή γνώμη στο παραμύθι της μεγάλης Τουρκίας που "πνίγεται" από την έλλειψη πρόσβασης στα νερά του Αιγαίου. Η Τουρκία, όμως, αυτό που διαχρονικά επιδιώκει είναι η μοιρασιά του Αιγαίου ακριβώς στη μέση, όχι για την ναυσιπλοία και την αεροπλοία, αλλά για την εκμετάλλευση των ενεργειακών πόρων.<br /> <br /> Ας μην πιστέψει, λοιπόν, κανείς ότι χθες υπήρξε κάποια "στροφή Erdogan". Ούτε διαφαίνεται κάποια πρόθεσή του ν’ αλλάξει τακτική έναντι της Ελλάδας. Αντιθέτως, όπως προέκυψε από τη χθεσινή συνέντευξή του, υπερθεμάτισε θέτοντας ξανά θέμα ανταλλαγής των 2 Ελλήνων στρατιωτικών με τους 8 Τούρκους που βρίσκονται στην Ελλάδα.<br /> <br /> <a href="http://bankingnews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Erdogan "περιστερά ειρήνης";

Ellada simera 0 16:22

Το παραμύθι της "ελληνικής λίμνης" στο Αιγαίο και η ανταλλαγή των 2 με τους 8! Ως "περιστερά ειρήνης" εμφανίστηκε ο Τούρκος Πρόεδρος, στην πρώτη τηλεοπτική του συνέντευξη για την προεκλογική του εκστ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Θέλουν και το Κρητικό Πέλαγος (!) οι Τούρκοι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJnUOq2NZRNaEFbm7kYrRhzmiBYZRB6H_CcxygBXJSwQm8fX-VxkW199xGewBQQ85S13pW1hwgThVDaZXIhbZToMwemDULsvuew_mLuI-kELeScCVxVzRSb4l7XKJQoYcAt3kKeojYLOA/s1600/nisia_toyrkoi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="374" data-original-width="650" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJnUOq2NZRNaEFbm7kYrRhzmiBYZRB6H_CcxygBXJSwQm8fX-VxkW199xGewBQQ85S13pW1hwgThVDaZXIhbZToMwemDULsvuew_mLuI-kELeScCVxVzRSb4l7XKJQoYcAt3kKeojYLOA/s640/nisia_toyrkoi.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Η λίστα-σοκ με τα 152 νησιά και βραχονησίδες που έχουν βάλει στο μάτι οι γείτονές μας αγνοώντας τις διεθνείς συνθήκες της Λωζάννης και των Παρισίων</span></h3> Από τον<b> Ανδρέα Κούτρα</b><br /> <br /> Oι προεδρικές εκλογές που αποφάσισε να προκηρύξει ο Ταγίπ Ερντογάν σε συμμαχία με τον ακροδεξιό Ντεβλέτ Μπαχτσελί για τον Ιούνιο εντείνουν τον προβληματισμό της ελληνικής κυβέρνησης για πιθανό θερμό επεισόδιο στο Αιγαίο. Πόσο μάλλον όταν οι Τούρκοι τεντώνουν επικίνδυνα το σκοινί της έντασης παρενοχλώντας το ελικόπτερο του Αλέξη Τσίπρα που πετάει στο Καστελόριζο, αμφισβητώντας ωμά την ελληνική κυριαρχία και το ιδιοκτησιακό καθεστώς των Ιμίων, των νησιών του συμπλέγματος των Φούρνων, ενώ έχουν ήδη ξεδιπλώσει τη λίστα «EGAYDAAK». Πρόκειται για τη λίστα αμφισβήτησης συνολικά 152 νησιών, νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο, από τη Ζουράφα (βόρειο Αιγαίο) έως τη Στρογγύλη (νοτιοανατολικό Αιγαίο).<br /> <br /> Στρατιωτικές και διπλωματικές πηγές εκφράζουν την ανησυχία τους για τη συμπεριφορά της Αγκυρας και δηλώνουν ότι «δεν μπορεί να αποκλειστεί τίποτα». Η Τουρκία εντείνει την πολεμική ρητορική της σε βάρος της Ελλάδας και είναι δεδομένο ότι θα την κλιμακώσει ακόμη περισσότερο όσο πλησιάζουν οι προεδρικές εκλογές (24 Ιουνίου), καλλιεργώντας ένα εθνικιστικό κλίμα με στόχο την καθαρή νίκη του Ταγίπ Ερντογάν. Οι φραστικές πολεμικές ιαχές συνοδεύονται και από στρατιωτικές ενέργειες, όπως οι σκληρές αερομαχίες που προκαλούνται από τις παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου από τουρκικά μαχητικά, η συγκέντρωση μεγάλων ναυτικών δυνάμεων στο Αιγαίο κοντά σε αμφισβητούμενες περιοχές και η προαναγγελία ασκήσεων που παραπέμπουν ευθέως σε «πρόβα απόβασης» σε ελληνικά νησιά. Μία εξ αυτών είναι η άσκηση «Εφές», που θα γίνει από τις 30 Απριλίου έως τις 10 Μαΐου απέναντι από τη Χίο. <br /> <br /> Οι Τούρκοι έχουν κάνει ήδη αισθητή την παρουσία τους, μετακινώντας δυνάμεις και στέλνοντας πλοία να περνούν ανοιχτά των νησιών μας σε επίδειξη σημαίας, θέτοντας σε επιφυλακή τις Ενοπλες Δυνάμεις.<br /> Εκείνο όμως που συνιστά την πιο σοβαρή πρόκληση είναι η ευθεία και ωμή αμφισβήτηση των Ιμίων, τα οποία η Τουρκία, με ανακοίνωση που εξέδωσε, απαντώντας στις προτροπές της Ευρωπαϊκής Ενωσης να σταματήσει τις προκλήσεις στο Αιγαίο, χαρακτήρισε «τουρκική περιοχή». Μέχρι τώρα η Αγκυρα θεωρούσε την περιοχή «γκρίζα ζώνη», στην οποία βεβαίως ενέταξε και το νησιωτικό σύμπλεγμα των Φούρνων, αμφισβητώντας το ιδιοκτησιακό καθεστώς των Ανθρωποφάγων, των βραχονησίδων των Φούρνων, και ζητώντας να κατέβει η ελληνική σημαία που ύψωσαν κάτοικοι της περιοχής. Οι Τούρκοι μάλιστα, παίζοντας το παιχνίδι της προπαγάνδας, ανέφεραν πως κομάντος ή, κατά άλλη εκδοχή, η ακτοφυλακή τους κατέβασε την ελληνική σημαία από τον Μικρό Ανθρωποφάγο, χωρίς κάτι τέτοιο να έχει επιβεβαιωθεί.<br /> <br /> Η θεωρία των «γκρίζων ζωνών» που εγκαινιάστηκε κυρίως με την κρίση των Ιμίων του 1996 αναπτύσσεται τα τελευταία χρόνια πολύ έντονα από τη γειτονική χώρα προκειμένου να εξαναγκάσουν την Ελλάδα να καθίσει στο ίδιο τραπέζι των συνομιλιών για θέματα που δεν υφίστανται. Οι εξελίξεις στην αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στην κυπριακή ΑΟΖ και νοτίως της Κρήτης δείχνουν να πιέζουν την Αγκυρα έτσι ώστε να αμφισβητήσει τις Συνθήκες της Λωζάννης του 1923 και των Παρισίων του 1947 που κατοχυρώνουν πλήρως και τελεσίδικα το status quo του Αιγαίου και των γεωγραφικών σχηματισμών του (ο Ταγίπ Ερντογάν έχει μιλήσει για επικαιροποίηση). <br /> <br /> Με το άρθρο 12 της Συνθήκης της Λωζάννης, με το οποίο παραχωρούνται στη χώρα μας η Ικαρία, η Λήμνος, η Σαμοθράκη, η Μυτιλήνη, η Χίος και η Σάμος, διευθετείται η κυριότητα των Ανθρωποφάγων και του νησιωτικού συμπλέγματος των Φούρνων. Επομένως, και νησιών που ανήκουν γεωγραφικά στις περιοχές αυτές. Ομως οι Τούρκοι επιμένουν να τα αμφισβητούν, έχοντας συντάξει μια λίστα με τουλάχιστον 152 αμφισβητούμενα ελληνικά νησιά. Είναι η αποκαλούμενη «EGAYDAAK» («Egemenligi Anlasmalarla Yunanistan’a Devredilmemis Ada Adacιkve Kayalιklar», δηλαδή «Νησιά, νησίδες και βραχονησίδες, η κυριότητα των οποίων δεν παραχωρήθηκε στην Ελλάδα με διεθνείς συμφωνίες και συνθήκες»). <br /> <br /> Οι περιοχές που περιλαμβάνονται στην «EGAYDAAK» <br /> <br /> <img src="http://www.dimokratianews.gr/sites/default/files/dhk_2204_004_cmyk.jpg" /> <br /> <br /> ■ ΒΟΡΕΙΟ ΑΙΓΑΙΟ<br /> 1) Σύμπλεγμα Ζουράφας: Νησίδα Ζουράφα, βραχονησίδα Ζουράφα 1, βραχονησίδα Ζουράφα 2.<br /> 2) Σύμπλεγμα Οινουσσών: Οινούσσες, βραχονησίδα βόρεια Οινουσσών, Βάτος, νησίδα δυτικά από Βάτο, Ποντικονήσι, Μανδράκι, Αρχοντόνησο, Γαβάθι, Πασάς, νησίδα δυτικά από Πασά, Πρασονήσι, βραχονησίδα βορειοδυτικά από Πρασονήσι, βραχονησίδα νότια από Πρασονήσι, νησίδα Νο1 έναντι Οινουσσών, νησίδα Νο2 έναντι Οινουσσών, νησίδα νοτιοδυτικά από Ποντικονήσι, βραχονησίδα Νο1 νότια από Οινούσσες, βραχονησίδα νότια από Οινούσσες.<br /> <br /> ■ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ<br /> 3) Βραχονησίδες Καλόγεροι.<br /> <br /> ■ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟ ΑΙΓΑΙΟ<br /> 4) Σύμπλεγμα Αντίψαρων και Βενέτικου: Nησίδα Αντίψαρα και 26 μικρές βραχονησίδες, νησίδα νότια από Αντίψαρα και 4 βραχονησίδες, νησίδα Κουτσουλιά και 6 βραχονησίδες, βραχονησίδα Βενέτικο και 2 βραχονησίδες.<br /> <br /> ■ ΒΑ ΑΙΓΑΙΟ<br /> 5) Σύμπλεγμα Νησιών Φούρνοι: Φούρνοι, Διαπόρι, Αγιος Μηνάς, νησίδα νότια από Αγιο Μηνά, βραχονησίδα νότια από Αγιο Μηνά, Μακρονήσι, Πλάκα, Πλακάκι, Στρογγυλό, Μεγάλος Ανθρωποφάγος, Μικρός Ανθρωποφάγος, Λιμενόπετρα, Θυμανάκι, Θύμαινα, νησίδα Νο1 βόρεια από Θύμαινα, νησίδα Νο2 βόρεια από Θύμαινα, Αλατονήσι, Πετροκάραβο, νησίδα βορειοδυτικά από Θύμαινα και μία βραχονησίδα, Καρνιαστή (σύμπλεγμα νησιών Φούρνοι), Αγριδιό, Ανυδρο, βραχονησίδα Πετροκάραβο 1, βραχονησίδα Πετροκάραβο 2, βραχονησίδα Πετροκάραβο 3.<br /> <br /> ■ ΝΟΤΙΟ ΑΙΓΑΙΟ<br /> 6) Σύμπλεγμα νησιών Αρκιών: Αρκιοί, Καλόβολος, Αγρελούσσα, Αβάθιστο, Μακρονήσι, βραχονησίδα νοτιοανατολικά από Μακρονήσι, νησίδα Ζούκα 1, νησίδα Ζούκα 2, Σμινερονήσι, Ψαθονήσι, νησίδα δυτικά από Καλόβολο, Στρογγυλή, Μάραθος, Σπολάτος, Κόμαρος.<br /> 7) Σύμπλεγμα νησιών Αγαθονησίου: Αγαθονήσι, Νερά, Στρογγυλό, Γλάρος, Ψαθονήσι, Κουνέλι, Πράσσος, νησίδα νοτιοδυτικά του Πράσσου, Καζαγάνι, βραχονησίδα δυτικά από Αγαθονήσι, βραχονησίδα νοτιοδυτικά από Αγαθονήσι, βραχονησίδα βόρεια από Αγαθονήσι.<br /> 8) Σύμπλεγμα νησιών Φαρμακονησίου: Μαραθονήσι, νησίδα δυτικά από Φαρμακονήσι, Ψέριμος, βραχονησίδα Βασιλική, νησίδα νοτιοδυτικά από Ψέριμο, Πλάτη, βραχονησίδα Νο1 νότια από Πλάτη, βραχονησίδα Νο2 νότια από Πλάτη, βραχονησίδα Νεκροθήκες, Πίτα, Μεγάλη Ιμια, Μικρή Ιμια, Καλόλιμνος, Πράσσος, Λυδία.<br /> 9) Σύμπλεγμα νησιών ΒΑ Νισύρου: Περγούσα, 4 βραχονησίδες γύρω από Περγούσα, Στρογγυλή, Γυαλί 3, βραχονησίδες γύρω από Γυαλί, Παχειά, Κανδελιούσσα, Αγιος Αντώνιος.<br /> 10) Σύμπλεγμα νησιών Λέβιθας και Κίναρου: Λέβιθα, νησίδα βόρεια από Λέβιθα, νησίδα νότια από Λέβιθα, Κίναρος, βραχονησίδα δυτικά από Κίναρο, Μαύρα, νησίδα ανατολικά από Μαύρα, Γλάρο.<br /> 11) Σύμπλεγμα νησιών ΝΑ Αστυπάλαιας: Σύρνα, βραχονησίδα Σύρνα 1, βραχονησίδα Σύρνα 2, βραχονησίδα Σύρνα 3, Μεγάλος Αδελφός, Μικρός Αδελφός, βραχονησίδα δυτικά από Μικρό Αδελφό, Στεφάνια, Πλακίδα, βραχονησίδα 1 δυτικά από Πλακίδα, βραχονησίδα 2 δυτικά από Πλακίδα, Γιάννη, Μεσονήσι.<br /> 12) Σύμπλεγμα νησιών ΒΔ Καρπάθου: Αυγό, βραχονησίδα 1 δυτικά από Αυγό, βραχονησίδα 2 δυτικά από Αυγό, Καμηλονήσι, Μεγάλο Σοφράνο, Μικρό Σοφράνο, 2 βραχονησίδες νότια από το Μικρό Σοφράνο, Σόχας, Καραβονήσια, νησίδα νότια από Καραβονήσια, Αστακίδα, Αστακιδόπουλο, νησίδα και βραχονησίδα βόρεια από Αστακιδόπουλο, νησίδα βορειοανατολικά από Αστακιδόπουλο, Ουνιανήσια, νησίδα δυτικά από Ουνιανήσια.<br /> <br /> ■ ΚΡΗΤΙΚΟ ΠΕΛΑΓΟΣ<br /> 13) Σύμπλεγμα νησιών Κρητικού Πελάγος: Αυγονήσι, Δίας, δύο βραχονησίδες πλησίον Δία, Πεταλίδι, Παξιμάδι, Διονυσάδες, βραχονησίδα βόρεια από Διονυσάδες, Δραγονάδα, Πρασονήσι, Παξιμάδα.<br /> <br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Θέλουν και το Κρητικό Πέλαγος (!) οι Τούρκοι

Ellada simera 0 16:15

Η λίστα-σοκ με τα 152 νησιά και βραχονησίδες που έχουν βάλει στο μάτι οι γείτονές μας αγνοώντας τις διεθνείς συνθήκες της Λωζάννης και των Παρισίων Από τον Ανδρέα Κούτρα Oι προεδρικές εκλογές που απο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Ελεγχόμενες «εκλογές» στην Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje5BRSBo3mErq44aXduw3ntD77hLie8r6Aw2s58gw53Dvp4JjH5oDN2c3lqEMeTNU6Mn3NqUTmpJEmXBiEWkia6N-Qg-ut2jmc_Hc8zH0-s0D4bmS_7ZJdxkdVVTvrk85WYdrd3Ontmlk/s1600/elegxomenes+ekloges+stin+toyrkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEje5BRSBo3mErq44aXduw3ntD77hLie8r6Aw2s58gw53Dvp4JjH5oDN2c3lqEMeTNU6Mn3NqUTmpJEmXBiEWkia6N-Qg-ut2jmc_Hc8zH0-s0D4bmS_7ZJdxkdVVTvrk85WYdrd3Ontmlk/s640/elegxomenes+ekloges+stin+toyrkia.jpg" width="640" /></a></div> <div> <b><br /></b></div> <b>Κώστας Μαυρίδης*</b><br />Όπως ελεγχόμενο ήταν το τελευταίο πραξικόπημα στην Τουρκία, ελεγχόμενες θα είναι και οι επικείμενες εκλογές που ανακοίνωσε ο Ερντογάν με σύμμαχό του τούς γκρίζους λύκους. Από την επόμενη του ελεγχόμενου πραξικοπήματος το 2016, η κοινωνία στην Τουρκία βρίσκεται στο γύψο του νέο-οθωμανισμού, που προκαλεί φοβερή πόλωση όπως καταγράφηκε και στο αμφιλεγόμενο δημοψήφισμα με το οριακό 51% έναντι 49%, παρά την κρατική τρομοκρατία και καλπονοθεία. Ο Ερντογάν μαζί με τον αδίσταχτο Φιτάν των Τουρκικών Μυστικών Υπηρεσιών (ΜΙΤ) ενημερώθηκαν για το πραξικόπημα, αλλά το επέτρεψαν να συμβεί με ελεγχόμενο τρόπο ώστε να ακολουθήσει η μαζική εκκαθάριση κάθε αντίθετης φωνής, που πλέον θεωρείται τρομοκράτης ή προδότης. Έκτοτε, ευρισκόμενη σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, η Τουρκία κυβερνάται με προεδρικά διατάγματα ανά τρίμηνο με αναστολή βασικών ελευθεριών και δικαιωμάτων και θα έχουμε τις ελεγχόμενες εκλογές. Για αυτό, ας μην ανησυχεί ο Αβ. Νεοφύτου κατά πόσον θα επικρατήσει ο Ερντογάν! <br /><br />Η ασυγκράτητη πτώση της τουρκικής λίρας μαζί με το διογκούμενο έλλειμμα στις εισροές κεφαλαίων καθιστούν την οικονομία την αχίλλειο πτέρνα του Ερντογάν που αλλοιώνει τα στατιστικά της τουρκικής οικονομίας για να ωραιοποιεί τους αριθμούς. Όσο όμως βυθίζεται η τουρκική οικονομία, τόσο θα δυναμιτίζεται η επιθετικότητα του νεοσουλτάνου που δηλητηριάζει με φανατισμό τους όχλους βλέποντας παντού εχθρούς και συνωμότες. <br /><br />Πάντως, η ρήξη μεταξύ Τουρκίας και ΗΠΑ βαθαίνει χωρίς ως τώρα να επιβληθούν τιμωρητικά μέτρων. Αλλά, οι ΗΠΑ το ξεκαθάρισαν δημόσια. Εάν η Τουρκία προχωρήσει στην αγορά των πυραύλων S-400 από τη Ρωσία, θα της επιβληθούν κυρώσεις που θα αφορούν την αμυντική συνεργασία (στρατιωτική και βιομηχανική) των δύο. <br /><br />Μέσα στα πιο πάνω, διέφυγε σχεδόν τελείως μια σοβαρή αναβάθμιση των διεκδικήσεων του τουρκικού επεκτατισμού. Από το 1996 μέχρι και πρόσφατα, η Τουρκία αναφερόταν σε «βραχονησίδες απροσδιόριστης κυριαρχίας» στο Αιγαίο με επίκεντρο τα Ίμια. Αυτό που η Τουρκία ονόμαζε γκρίζες ζώνες. Τώρα, για πρώτη φορά είχαμε επίσημο τουρκικό κείμενο που αναφέρει ότι τα Ίμια «βρίσκονται υπό τουρκική κυριαρχία». Η αναβάθμιση εντάσσεται στα παράγωγα ”επιτεύγματα” της πολιτικής Σημίτη - Πάγκαλλου το 1996 περί γκρίζων ζωνών. <br /><br />Φαίνεται απίστευτο που πολιτικοί στην Κύπρο εγκωμίαζαν τον ”διαφορετικό ηγέτη” Ερντογάν με την ”καθαρή σκέψη”. Απίστευτο που η εφημερίδα ”Πολίτης” πανηγύριζε στο παρελθόν όταν το Κόμμα του Ερντογάν αύξησε τα ποσοστά του επικρατώντας στην Τουρκία. Αυτή τη φορά, ο Πρόεδρος του ΔΗΣΥ εύχεται να επικρατήσει ο Ερντογάν, ο οποίος υποστηρίζεται από τους γκρίζους λύκους. Το πρόβλημα δεν είναι η ευχή και η αγωνία του Αβ. Νεοφύτου. Το πρόβλημα είναι που κάποιοι παραμένουν ανεπίδεκτοι μαθήσεως και θεωρούν πως ένας στυγνός και πανίσχυρος νέο-σουλτάνος θα δείξει το έλεος του στην Κύπρο. Κατά τα άλλα, αυτή είναι πολιτική πρόκλησης κόστους στην Τουρκία! <br /><br />Την περασμένη βδομάδα γράφαμε ότι στην Κύπρο έχει επικρατήσει η μοιρολατρία ως πολιτική. Πάντα υπάρχει ένα σκαλοπάτι πιο κάτω.<div> <br /><b><i>*Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) </i></b></div> <div> <br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ελεγχόμενες «εκλογές» στην Τουρκία

Ellada simera 0 16:07

Κώστας Μαυρίδης*Όπως ελεγχόμενο ήταν το τελευταίο πραξικόπημα στην Τουρκία, ελεγχόμενες θα είναι και οι επικείμενες εκλογές που ανακοίνωσε ο Ερντογάν με σύμμαχό του τούς γκρίζους λύκους. Από την επόμ… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Απόρρητο τουρκικό σχέδιο πρόκλησης στοχευμένου θερμού επεισοδίου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUpzbytAm4h_REbG3hqKsAvZBMSTmyPjBWuUgi4CSefFekgNQPZ7pCGpPK7BhE7B46I4GF-eOU3lCxSVSjvY7FeS-XM-rUR5Icntt1uM0AYL2u1s8-5xu34816Fi8IZrRBsLsKImYmBA4/s1600/IMIA_islets_Aegean.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="344" data-original-width="645" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUpzbytAm4h_REbG3hqKsAvZBMSTmyPjBWuUgi4CSefFekgNQPZ7pCGpPK7BhE7B46I4GF-eOU3lCxSVSjvY7FeS-XM-rUR5Icntt1uM0AYL2u1s8-5xu34816Fi8IZrRBsLsKImYmBA4/s640/IMIA_islets_Aegean.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Απόρρητο τουρκικό σχέδιο για την πρόκληση θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, φέρεται να έχει στα χέρια της ΕΥΠ σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Realnews και του συναδέλφου Θάνου Σωτήρη. Το σενάριο αυτό έχει εκπονηθεί υπό την πλήρη γνώση και εποπτεία του ίδιου του προέδρου της Τουρκίας, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που φαίνεται να προκρίνει κλιμάκωση των πιέσεων στην Ελλάδα, θεωρώντας την «αδύναμο κρίκο», για να πετύχει μια νίκη που θα «κλειδώσει» την επανεκλογή του. <br /> <br /> Σύμφωνα με το σενάριο, ένα φουσκωτό σκάφος θα ξεκινήσει από τα τουρκικά παράλια με πρόσφυγες από την Συρία και θα οδηγηθεί εσκεμμένα σε ναυάγιο από τους Τούρκους, πάνω σε βραχονησίδα της επιλογής της υπηρεσίας πληροφοριών MIT και όλως τυχαίως θα «αντιμετωπιστεί»… κεραυνοβόλα από την πανταχού παρούσα Ακτοφυλακή. <br /> <br /> Σκάφος που θα βρίσκεται εκεί θα οδηγήσει στη βραχονησίδα τους μετανάστες, με την Τουρκία να υποστηρίζει ότι είναι τουρκική, όταν πλησιάσουν τα ελληνικά μέσα. Επιδίωξη θα είναι η κλιμάκωση, με τους «σιγουράντζες» Τουκαλάδες να μην τολμούν να ανεβάσουν Τούρκους αυτή τη φορά, διότι κάπου ίσως έχουν ακούσει ότι την επόμενη μέρα ίσως δεν θα υπάρχει βραχονησίδα. Αυτό που δεν κάναμε στην κρίση των Ιμίων… <br /> <br /> Πλέον, για την αντιμετώπιση του ενδεχομένου, τα σκάφη του Λιμενικού / Ελληνικής Ακτοφυλακής (ΛΣ/ΕΛ.ΑΚΤ), συνοδεύονται από μεγαλύτερες μονάδες επιφανείας του Πολεμικού Ναυτικού, ενώ καμία «τυχαία» αναχώρηση πλοιαρίων κάθε λογής με πρόσφυγες / μετανάστες, παρακολουθείται επισταμένως…<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Απόρρητο τουρκικό σχέδιο πρόκλησης στοχευμένου θερμού επεισοδίου

Ellada simera 0 16:02

Απόρρητο τουρκικό σχέδιο για την πρόκληση θερμού επεισοδίου στο Αιγαίο ανάμεσα σε Ελλάδα και Τουρκία, φέρεται να έχει στα χέρια της ΕΥΠ σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας Realnews και του συναδέλφο… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Ολική ανατροπή, “βόμβα” στις εκλογές… πώς θα απαντήσει ο Ερντογάν;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSkLGl43e3mDP876SJCmgdFRH1ZrpecIy6FFJUZqgntpeX4xVReTWbDsduHL6FwtTtrkocV2dc2VMRagIEy9uFEq2fOCsB3mj4JiwTYwMgxm6U5TpzGJzhBUeN_mPgwnG0_5l41xl2Oi0/s1600/Meral+Ak%25C5%259Fener.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="790" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgSkLGl43e3mDP876SJCmgdFRH1ZrpecIy6FFJUZqgntpeX4xVReTWbDsduHL6FwtTtrkocV2dc2VMRagIEy9uFEq2fOCsB3mj4JiwTYwMgxm6U5TpzGJzhBUeN_mPgwnG0_5l41xl2Oi0/s640/Meral+Ak%25C5%259Fener.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Με μια κίνηση μάτ ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας Kemal Kılıçdaroğlu και η αρχηγός του νέου ακροδεξιού κόμματος İYİ Meral Akşener κατάφεραν να ξεπεράσουν τα εμπόδια του εκλογικού νόμου της Τουρκίας και τον πολιτικό αιφνιδιασμό του Ερντογάν με την ξαφνική προκήρυξη των εκλογών και να θέσουν το νέο ακροδεξιό κόμμα İYİ στην λίστα των κομμάτων που θα μπορούν να συμμετάσχουν στις εκλογές της 24ης Ιουνίου. <br /> <br /> Πιο συγκεκριμένα, σύμφωνα με τον τουρκικό εκλογικό νόμο, ένα νέο κόμμα δεν μπορεί να συμμετάσχει στις εθνικές και προεδρικές εκλογές, εάν δεν έχει ολοκληρώσει την οργανωτική του προετοιμασία σε περισσότερες από τις μισές πόλεις της χώρας και δεν έχει πραγματοποιήσει το πρώτο του συνέδριο έξι μήνες πριν από τις εκλογές. <br /> <br /> Για την Ιστορία το πρώτο συνέδριο του κόμματος İYİ πραγματοποιήθηκε τον περασμένο Δεκέμβριο, ενώ τον Φεβρουάριο του 2018 ολοκληρώθηκε το επαρχιακό του συνέδριο. Όμως εάν το κόμμα αυτό έχει 20 βουλευτές, ο εκλογικός νόμος του επιτρέπει να συμμετάσχει στις εθνικές εκλογές και να θέσει υποψηφιότητα για το αξίωμα του Προέδρου της Δημοκρατίας, ενώ επιπλέον το κόμμα μπορεί να διεκδικήσει κρατική χρηματοδότηση για τις εκλογές. <br /> <br /> Το κόμμα İYİ είχε μέχρι την 21η Απριλίου μόλις 5 βουλευτές οι οποίοι έφυγαν από άλλα κόμματα και εντάχτηκαν στο İYİ το Χειμώνα του 2017-2018, όμως κατόπιν συμφωνίας της Meral Akşener με τον Kemal Kılıçdaroğlu 15 βουλευτές του Ρεπουμπλικανικού κόμματος (CHP) παραιτήθηκαν από αυτό την 22η Απριλίου και εντάχτηκαν την ίδια ημέρα στο κόμμα İYİ διαμορφώνοντας μια κοινοβουλευτική ομάδα 20 βουλευτών. <br /> <br /> Κατόπιν υποβολής αιτήματος συμμετοχής στην οργανωτική επιτροπή των εκλογών το κόμμα İYİ με τους 20 πλέον βουλευτές κατάφερε και έλαβε την 22η Απριλίου την έγκριση από την αρμόδια αρχή για να συμμετάσχει στις εθνικές και προεδρικές εκλογές ανατρέποντας μέχρι τότε πολιτικά δεδομένα. <br /> <br /> Με την μετακίνηση των 15 βουλευτών του Ρεπουμπλικανικού κόμματος (CHP) στο κόμμα İYİ, οι δύο πολιτικοί ηγέτες Meral Akşener και Kemal Kılıçdaroğlu ευελπιστούν να αξιοποιήσουν την δυναμική ανοδική πορεία του κόμματος της Meral Akşener που φαίνεται να είναι η μόνη πολιτικός που θα μπορούσε να προκαλέσει και να αποσπάσει ψήφους από τον Ερντογάν. <br /> <br /> Με αυτό τον τρόπο οι δύο πολιτικοί ηγέτες κατάφεραν να αποφύγουν την παγίδα που τους είχε θέσει ο Ερντογάν ορίζοντας τις εκλογές τόσο σύντομα πιστεύοντας ότι έτσι θα αφήσει την Meral Akşener και το κόμμα της εκτός εκλογών. <br /> <br /> Μετά από αυτή την εξέλιξη το αποτέλεσμα των εκλογών στην Τουρκίας γίνεται πιο αβέβαιο, ενώ δεν θα πρέπει να αποκλειστεί μια μελλοντική πολιτική/κυβερνητική συνεργασία των δύο κομμάτων, Ρεπουμπλικανικού (CHP) και İYİ εάν κι εφόσον ο Ερντογάν χάσει τις εκλογές. Για το τι βολεύει και τι όχι την Ελλάδα σε αυτές της εκλογές ας το αφήσουμε. Διότι η απάντηση είναι μάλλον ΤΙΠΟΤΑ.<br /> <br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Τουρκία: Ολική ανατροπή, “βόμβα” στις εκλογές… πώς θα απαντήσει ο Ερντογάν;

Ellada simera 0 15:59

Με μια κίνηση μάτ ο ηγέτης της αξιωματικής αντιπολίτευσης της Τουρκίας Kemal Kılıçdaroğlu και η αρχηγός του νέου ακροδεξιού κόμματος İYİ Meral Akşener κατάφεραν να ξεπεράσουν τα εμπόδια του εκλογικού… Διαβάστε την συνέχεια

Διαβάστε την συνέχεια