Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014

Ποιος είναι ο άνθρωπος που σχεδιάζει επι χρόνια την ανατροπή του Πούτιν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioapD0KcpadJfP8x8wPDvBNfrrLENUtjgzAhI7vY5f5OtyVcM6oGkq6NF6UYPL4DB_3thq49D19IeAaDN4KL8DzNAgUq0vsf3nZFrB_FgicU0ENCRzgazEk4YZPQTgRr_fTVgYbYO2v4Vl/s1600/%CE%BF+%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CF%82+%CF%80%CE%BF%CF%85+%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9+%CE%B5%CF%80%CE%B9+%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1+%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AE+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%A0%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B9%CE%BD..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEioapD0KcpadJfP8x8wPDvBNfrrLENUtjgzAhI7vY5f5OtyVcM6oGkq6NF6UYPL4DB_3thq49D19IeAaDN4KL8DzNAgUq0vsf3nZFrB_FgicU0ENCRzgazEk4YZPQTgRr_fTVgYbYO2v4Vl/s1600/%CE%BF+%CE%AC%CE%BD%CE%B8%CF%81%CF%89%CF%80%CE%BF%CF%82+%CF%80%CE%BF%CF%85+%CF%83%CF%87%CE%B5%CE%B4%CE%B9%CE%AC%CE%B6%CE%B5%CE%B9+%CE%B5%CF%80%CE%B9+%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1+%CF%84%CE%B7%CE%BD+%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CF%84%CF%81%CE%BF%CF%80%CE%AE+%CF%84%CE%BF%CF%85+%CE%A0%CE%BF%CF%8D%CF%84%CE%B9%CE%BD..jpg" /></a></div>
<br />
Γράφει ο <b>Νίκος Χειλαδάκης</b><br /><br />Ο άνθρωπος που επί χρόνια υπονομεύει και προσπαθεί να ανατρέψει τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαδιμήρ Πούτιν να ξεσηκώσει με δόλιους τρόπους λαϊκό κίνημα εναντίον του Ρώσου προέδρου, είναι ο John F. Tefft. Άνθρωπος των Ρότσιλντ, μασόνος, Αμερικανός διπλωμάτης, στην ουσία κατάσκοπος, πράκτορας των Αμερικανών, πρώην πρέσβης των ΗΠΑ στην Μόσχα, με κύρια αποστολή να ξεσηκώσει τον ρωσικό λαό εναντίον του προέδρου της Ρωσίας. Η κρίση του ρουβλίου με την δραματική απώλεια συναλλάγματος της ρωσικής οικονομίας, είναι μέρος του σχεδίου που σχεδίασε ο άνθρωπος αυτός σε βάρος της Ρωσικής Κοινοπολιτείας.<br /><br />Ο άνθρωπος αυτός, μέλος «σκοτεινών» αμερικανικών οργανώσεων που τον προώθησαν σκόπιμα σε καίριες θέσεις, έχει μεγάλη προϊστορία με την Ρωσία γι’ αυτό και θεωρήθηκε ο κατάλληλος υπονομευτής του ρωσικού καθεστώτος. Υπηρέτησε σαν πρέσβης των ΗΠΑ στην Μόσχα από το 1996 μέχρι το 1999, όπου και έμαθε πολύ καλά ρωσικά. Είχε πρωτοστατήσει τότε υπό την προεδρία του Μπόρις Γιέλτσιν στο ξεπούλημα του ρωσικού εθνικού πλούτου που επιδίωκε να περάσει στα χέρια των Ρότσιλντ. Ο απώτερος στόχος ήταν να καταστεί η Ρωσία μια αποικία πρώτων υλών της Νέας Τάξης, μια εξέλιξη που απέτρεψε η άνοδος στην εξουσία του Βλαδιμήρ Πούτιν.<br /><br />Μεταξύ 2000 και 2003, ο Tefft ήταν ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στη Λιθουανία όπου είχε πρωτοστατήσει στην ανάπτυξη και επικράτηση ενός έντονα αντιρωσικού καθεστώτος, ρίχνοντας άφθονο χρήμα και προωθώντας την εγκατάσταση πυραύλων του ΝΑΤΟ στις χώρες της Βαλτικής που συνορεύουν με την Ρωσία. Συνεχίζοντας την αντιρωσικό υπονομευτικό του έργο, από το 2005 έως το 2009 διορίστηκε πρέσβης των ΗΠΑ στην Γεωργία. Κατά την παραμονή του στην Τιφλίδα οργάνωσε την αντιρωσική παράταξη ξοδεύοντας δισεκατομμύρια δολάρια. Με δική του προτροπή οι Γεωργιανοί επιτέθηκαν στις 8 Αύγουστου του 2008 στην νότια Οσετία και στην Αμπχαζία προκαλώντας την άμεση αντίδραση της Ρωσίας. Ο Πούτιν είχε πληροφορηθεί από πριν τα αμερικανικά σχέδια και αντέδρασε έγκαιρα προκαλώντας την κατάρρευση τους και την πανωλεθρία τον αμερικανικών ανδρεικέλων της Γεωργίας.<br /><br />Μετά την αποτυχία του σχεδίου του στην Γεωργία, ο John F. Tefft διορίστηκε από τις 20 Νοεμβρίου του 2009 σαν πρέσβης των ΗΠΑ στην Ουκρανία. Εδώ θα άρχιζε το καινούργιο αντιρωσικό του έργο. Πριν από αυτόν οι Αμερικανοί είχαν αποτύχει να ανατρέψουν τον Ουκρανό πρόεδρο, Βίκτορ Γιανουκόβιτς, ένα έργο που ανέλαβε τώρα να διεκπεραιώσει ο John F. Tefft. Αυτός ήταν με άφθονο αμερικανικό χρήμα των Ρότσιλντ ο πρωτεργάτης της περίφημης ουκρανικής εξέγερσης με την βοήθεια των Ουκρανών νέο ναζί. Οι ίδιοι τρομοκράτες που είχαν χρησιμοποιηθεί στην Γεωργία τώρα δραστηριοποίονταν και στο Κίεβο κατά των φίλορώσων. Το αποτέλεσμα ήταν να ανατραπεί ο Γιανουκόβιτς και να επέλθει ένα πραγματικό χάος με την επικράτηση των ναζιστών που λεηλάτησαν τον χρυσό απόθεμα της Ουκρανικής Κεντρικής Τράπεζας.<br /><br /><a href="http://nikosxeiladakis.gr/wp-content/uploads/2014/12/%CE%A6%CF%89%CF%84%CE%BF21.jpg"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgA_9KUdZgad94uiddWN3b1IoTCRqo8PPRCo-_SED8foHWI1Hmyq5XebuGbDNtqxJrBE2J38yd4CDkpjsYoYEOUVcZIHTuHEw6fQ5rmxLWA0STfJwP-cs216dZgDwbLpuSnEmks5YTnwwsamChGRDUr_w4N6vrhqZfso2neuKlpJ_Q_nQdR-3cYVL88BItWSl8_cuM=" /></a><br /><br />Στη συνέχεια η αμερικανική κυβέρνηση την 1 Σεπτέμβριου του 2014 τον ξαναστέλνει στον Μόσχα, τώρα όχι σαν πρέσβη αλλά σαν «εμπειρογνώμονα» του ρωσικού καθεστώτος, στην ουσία για να οργανώσει τις κυρώσεις κατά της Ρωσίας. Είναι χαρακτηριστικό ότι μετά την άφιξη του στην ρωσική πρωτεύουσα και τις εισηγήσεις του, οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας έγιναν πιο αυστηρές, η τιμή του πετρελαίου έπεσε δραματικά, και το ρούβλι περνά μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις στην ιστορία του. Το μεγάλο σχέδιο είναι να δημιουργηθεί μια μεγάλη λαϊκή ταραχή εξ’ αιτίας της οικονομικής κρίσης που θα προκαλέσει η πτώση του ρουβλίου, να οργανωθούν μεγάλες διαδηλώσεις με απώτερο στόχο να πέσει η κυβέρνηση του Πούτιν. Το χρονοδιάγραμμα προβλέπει να γίνουν όλα αυτά εντός των επομένων έξη μηνών.<br /><br />Βέβαια οι Ρώσοι γνώριζαν τον ρόλο του John F. Tefft και τις πραγματικές διασυνδέσεις του με την αμερικανική κυβέρνηση και τους Ρότσιλντ, που πνέουν μένεα κατά του Πούτιν. Ο μεγάλος κίνδυνος από όλα αυτά είναι οι απρόβλεπτες αντιδράσεις του Ρώσου προέδρου, Βλαδιμήρ Πούτιν, που έδειξε πως δεν «αστειεύεται». Αυτό το τελευταίο όμως, όπως φαίνεται αφήνει αδιάφορους τους… ανεγκέφαλους εγκεφάλους της Ουάσιγκτον.<br /><br /><b> Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος</b><br />
<br />
<a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ποιος είναι ο άνθρωπος που σχεδιάζει επι χρόνια την ανατροπή του Πούτιν.

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης Ο άνθρωπος που επί χρόνια υπονομεύει και προσπαθεί να ανατρέψει τον Ρώσο πρόεδρο, Βλαδιμήρ Πούτιν να ξεσηκώσει ...

Διαβάστε την συνέχεια

Καλοβολεμένος στην άπιστη Δύση, ο Έρντογάν

Ellada simera 0 κόσμος, Τουρκία 17:33

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNFsYVVPzO2c-g69KcaJ-xvKHIg_qP45nImJ2zURvHQcxX1XBL30igWUmaVDWVIw-BOUnbC6VRs17-4r7KQM_Vi0buhUFSBhTePG5bzM2oWmyFQbhDvRmRydfZLd2I8H0rM_Nbb8_gdnE9/s1600/erdogan,+eyrwpi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNFsYVVPzO2c-g69KcaJ-xvKHIg_qP45nImJ2zURvHQcxX1XBL30igWUmaVDWVIw-BOUnbC6VRs17-4r7KQM_Vi0buhUFSBhTePG5bzM2oWmyFQbhDvRmRydfZLd2I8H0rM_Nbb8_gdnE9/s1600/erdogan,+eyrwpi.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; color: #666666; font-size: large;">Εαν οι Αμερικάνοι δεν είχαν, για μια σειρά απο γνωστούς στρατηγικούς λόγους, ένταξη την Τουρκία στους Ευρωατλαντικούς θεσμούς μεταπολεμικά, η χώρα θα ήταν σήμερα κάτι μεταξύ Αιγύπτου και Πακιστάν: ένα κράτος με υπερπληθυσμό και με πολλά πραξικοπήματα.</span></blockquote>
 <b>Είναι κυρίως μέσω των δυτικών θεσμών ασφαλείας, κυρίως αυτόν του ΝΑΤΟ, που “εκσυγχρονίσθηκε” η Τουρκία και απέκτησε αποτελεσματικό πολιτικο-στρατιωτικό κατεστημένο.</b><br />
<b><br /></b>
Του <b><span style="color: #990000;">ΜΑΡΙΟΥ ΕΥΡΥΒΙΑΔΗ</span></b><br />
<br />
Υπογραμμίζω αυτή την θέση-υπόθεση διότι πολλά γράφονται, λέγονται και ακούγονται τελευταία ειδικά μετά την άνοδο του Ταγίπ Έρντογάν στην Προεδρία, για μια “Νέα” (Yeni) Τουρκία των Ισλαμιστών που θέλει να αφήσει πίσω την “Κεμαλική παρένθεση” όπως χαρακτήρισε τα περίπου 75 χρόνια της κυριαρχίας των “δυτικόφιλων” κεμαλιστών και της κοσμικής πορείας που χάραξε ο Μουσταφά Κεμάλ προς την Δύση, ο έτερος του ισλαμικού διδύμου και τώρα Πρωθυπουργός, ο Αχμέτ Νταβούτογλου.<br />
<br />
Δεν ενδιαφέρεται η Τουρκία των Ισλαμιστών, μας λένε, για ένταξη σε μια έτσι και αλλιώς πολλαπλά ταλανιζόμενη Ευρωπαϊκη Ένωση, αλληθωρίζει μας λένε προς την οργάνωση για την Συνεργασία στην Σανγκάη, επιστρέφει στην Μέση Ανατολή, ανακαλύπτει την Αφρική και την Λατινική Αμερική. Άνοιξε πανιά και πετάει η Yeni Τουρκία, αυτονομείται πολιτικό-οικονομικά και στρατιωτικά και αφήνει πίσω της την “καφίρ”, δηλαδή την άπιστη Δύση.<br />
<br />
Η εντύπωση αυτή ενισχύεται απο τις ατέρμονες πλέον δηλώσεις του κυρίαρχου διδύμου Έρντογάν -Νταβούτογλου αλλά κυρίως του Έρντογάν, του Μεγάλου (Μπουγιούκ) Ηγέτη, που σχεδόν καθημερινά μιλά απαξιωτικά για την Δύση. ´Οταν, μετά τις πρόσφατες μαζικές συλλήψεις άνω των 20 αντιπολιτευόμενων δημοσιογράφων η ΕΕ εξέδωσε ανακοίνωση ότι οι συλλήψεις δεν ήταν συμβατές με τις ευρωπαϊκές αξίες, ένας οργισμένος Έρντογάν συμβούλευσε την ΕΕ “να ασχολείται με τα δικά της και να κρατά τις γνώμες της για τον εαυτό της”. Δεν είμαστε πλέον η “παλιά” Τουρκία, υπογράμμισε, και “δεν δεχόμαστε μαθήματα δημοκρατίας” από τη ΕΕ. Και προχωρώντας ένα βήμα μπροστά προσκάλεσε τους «άπιστους» στις Βρυξέλλες, να επισκεφθούν την χώρα του “αν θέλουν να μάθουν περί δημοκρατίας”. Δεν μας ενδιαφέρει τι λένε για μας στις Βρυξέλλες, συνέχισε, “ούτε και αν μας θέλουν για συνεταίρους”.<br />
<br />
Λίγες μέρες πριν και στη διάρκεια τις επίσκεψης του Πάπας στην χώρα του, ο ισλαμιστής ηγέτης ξεσπάθωσε κατά όλων των δυτικών χριστιανικών κρατών: “δεν τους αρέσουμε εμείς οι μουσουλμάνοι”, είπε, “τους αρέσει μόνο το πετρέλαιο, ο χρυσός, τα διαμάντια και τα φτηνά εργατικά χέρια των μουσουλμάνων “. Η Δύση, τόνισε, “θέλει τους μουσουλμάνους νεκρούς και θέλει να βλέπει τα παιδιά μας να πεθαίνουν.”<br />
<br />
Με αφορμή τέτοιες και παρόμοιες τοποθετήσεις και από πολλούς άλλους της συνομοταξίας Έρντογάν, δημιουργείται, καλλιεργείται ακόμη και εμπεδώνεται μια αντίληψη ότι η Τουρκία γυρίζει την πλάτη της στην Ε.Ε. αλλά και στην Δύση και πως αναζητά καινούργια πράσινα λειβάδια στην Μέση Ανατολή και στην Ασία για να δράσει και να μεγαλουργήσει, απελευθερωμένη από τα “δεσμά” της Δύσης. Ούκ ολίγοι υιοθετούν και αναμεταδίδουν την αντίληψη αυτή. Μάλιστα προχωρούν και πάρα πέρα, σε εικασίες και σενάρια ως προς τις καταστροφικές συνέπειες της “απώλειας” της Τουρκίας για την Δύση και τον… πολιτισμό. Σε δε Ελλάδα και Κύπρο, οι της καθεστηκυίας τάξης τρομοκρατούνται και ταυτόχρονα τρομοκρατούν μην τυχόν, χωρίς ευρωπαϊκό έρμα, εξαγριωθεί εντελώς το θεριό και τότε …αλίμονο στην “μικρή Ελλάδα” και στην “λιλιπούτεια” Κύπρο.<br />
<br />
Όσοι πραγματικά ανησυχούν είτε για έτσι ή για αλλιώς, ας ηρεμήσουν. Η “Γενί” Τουρκία όπως και η “παλιά” δεν πρόκειται να πάει πουθενά. Αγκυροβολημένη στην Δύση θα μένει. Διότι είναι στην Δύση που θα βρίσκεται πάντα η κότα που γεννά τα χρυσά αυγά. Δεν είναι ούτε στη Σανγκάη, ούτε πουθενά αλλού. Διότι είναι στην Δύση και μόνο εκεί που η Τουρκία μπορεί να έχει και τον σκύλο χορτασμένο και την πίτα ολόκληρη. Και είναι επειδή βρίσκεται στο ΝΑΤΟ που μπορεί και συνεχίζει να κατέχει ένα μεγάλο μέρος της Κύπρου με 40000 Νατοϊκά εκπαιδευμένους και αμερικάνικα εξοπλισμένους Τούρκους στρατιώτες. Και όχι μόνο. Είναι λόγω της συμμετοχής της στους Ευρωατλαντικούς πολιτικούς-οικονομικούς θεσμούς και θεσμούς ασφαλείας, που ο κάθε Έρντογάν και ο κάθε Νταβούτογλου και όσοι τους προηγήθηκαν και αυτοί που θα τους ακολουθήσουν, μπορούν ασταμάτητα και με το αζημίωτο, πάντοτε, να παραγοντίζουν σε διεθνή φόρα ως παραγωγοί ασφάλειας, ακόμη και αρετής. “Ο Σομόζα ειναι μπάσταρδος” φέρεται να είχε πεί ο Υπουργός Εξωτερικών του Προέδρου Ρούσβλετ, για τον φιλοαμερικανό δικτάτορα της Νικαράγουα. “Ναι” του απάντησε ο Ρούσβλετ, “αλλά είναι δικός μας μπάσταρδος”.<br />
<br />
Έτσι πορεύθηκε και έτσι θα πορεύεται η Τουρκία, ανεξάρτητα από τις φωνασκίες. Αν αναπτύσσει την περίοδο αυτή με τους ισλαμιστές μια φαινομενικά ανεξάρτητη πολιτική προς Ανατολάς είναι γιατι επιδιώκει, όπως ανέκαθεν, να την εξαργυρώσει στις Δυτικές καγκελαρίες, με προτίμηση πάντοτε αυτήν της Ουάσιγκτον. Αναγνωρίζει η Αγκυρα ότι μόνο η Ουάσιγκτον έχει τη ικανότητα να ανταμοίβει αλλά και να τιμωρεί. Γι’ αυτό και γνωρίζει μέχρι πού να τραβήξει το σχοινί.<br />
<br />
Ως Νατοϊκή χώρα έκανε στρατιωτικά γυμνάσια με τους Κινέζους στο έδαφος της. Μούγκρισαν οι Αμερικάνοι αλλά το κατάπιαν. ´Ομως με τον γείτονα της τον Πούτιν δεν αποτολμά να κάνει τέτοιου είδους γυμνάσια. Γιατί άραγε; Μπίζνες δις κάνει μαζί του. Στρατιωτικά γυμνάσια γιατί άραγε δεν κάνει; Της απαγορεύεται και το καταλαβαίνει, γι’ αυτό. Διαπραγματεύτηκε ένα σχεδόν χρόνο για αγορά υψηλής τεχνολογίας αντι-πυραυλικών συστημάτων από την Κίνα, ένα γεγονός που κρατιούνταν στα πρωτοσέλιδα για μήνες. Και ως τρανή απόδειξη της δήθεν αυτονομίας της από την Δύση. Τελικά τι έγινε; Τούτη την φορά το “μούγκρισμα” των Αμερικανών δεν ήταν για επίφαση. Και έβαλε η Αγκυρα την ουρά στα σκέλια. Διότι της διεμήνυσε η Ουάσιγκτον ότι αν επιλέξει κινεζικά θα υπάρξουν αυτόματα μια σειρά από συνέπειες, αρχίζοντας με την απόσυρση του αμερικανικής κατασκευής αντιπυραυλικού συστήματος Πάτριοτ, που το ΝΑΤΟ ανάπτυξε στην Τουρκία για να την προστατεύσει από μια …αιμάσσουσα Συρία. Ναι, ζήτησε προστασία από το ΝΑΤΟ έναντι της Συρίας η Μπουγιούκ Τουρκία. Και θερμοπαρακαλεί την Ουάσιγκτον να δημιουργήσει ζώνη απαγόρευσης στη Συρία. Μόνη της γιατί δεν την αναπτύσσει; Και τον Άσαντ μόνη της γιατί δεν τον ανατρέπει; Και στην Οργάνωση για την Συνεργασία στην Σαγκάη γιατί δεν πάει; Γιατί στην συγκεκριμένη περίπτωση θα πρέπει πρώτα ν’ αποχωρήσει εθελοντικά από το ΝΑΤΟ. Όμως έξω από την Δύση και ο σκύλος χορτασμένος και η πίτα ολόκληρη δεν γίνεται.<br />
<br />
Ταυτόχρονα έχουμε και το τουρκικό Καμπούκι θέατρο με την ΕΕ. Δεν την έχει ανάγκη, λέει εκκωφαντικά. Το αντίθετο συμβαίνει. Χωρίς ένταξη στην ΕΕ η Τουρκία παραμένει πολιτικά αλλά και ψυχολογικά ανάπηρη. Για να μην εκπέσει ο ρόλος της σε στρατηγικά ζητήματα από ουσιαστικό σε συμβουλευτικό, η Τουρκία πρέπει να ενταχθεί στη ΕΕ. Επιπλέον υφίσταται και λειτουργεί και το “σουλτανικό” της σύνδρομο. Δεν είναι δυνατόν να βρίσκονται εντός ΕΕ η “μικρή” Ελλαδα και η “λιλιπούτεια” Κύπρος και να είναι η Μπουγιούκ Τουρκία εκτός. Σε ποδοσφαιρικούς όρους είναι υποτιμητικό, προσβλητικό και απαράδεκτο να διεξάγεται Τσιάμπονς Λιγκ με αυτόματο αποκλεισμό της Αγκυρας και να συμμετέχουν δικαιωματικά Αθήνα και Λευκωσία. Και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Όσοι γνωρίζουν στοιχειωδώς τις πάγιες αρχές της Τουρκικής εξωτερικής πολιτικής από το 1923, ξέρουν ότι δεν επιτρέπεται να μην συμμετέχει η Τουρκία σε θεσμούς και οργανισμούς που συμμετέχει η Ελλάδα. Ανατρέπονται κατά την Άγκυρα οι ισορροπίες της Λωζάνης. Πόσο δε μάλλον να συμμετέχει σε τέτοια συστήματά και ένα κατά την Άγκυρα κράτος “φάντασμα”, η Κύπρος.<br />
<br />
Θα ήταν ευχής έργο αν η Τουρκία όδευε πραγματικά προς την Ανατολή για να βρεί το πεπρωμένο της και το χαμένο της μεγαλείο. Όμως αντιλαμβάνονται ορθά στη ´Αγκυρα ότι αντίθετα με την Δύση και τη ΕΕ, η Ανατολή μόνο περιφερειακό λόγο και ρόλο της προσφέρει. Ενώ στην Δύση εξυπηρετείται, βολεύεται, παραγοντίζει και πλουτίζει. Υπάρχει δηλαδή πεδίο αποτελεσματικής δράσης για Αθήνα και Λευκωσία κυρίως στην ΕΕ για να πειθαναγκασθεί η ´Αγκυρα να παίξει με τους κανόνες του παιγνιδιού και όχι με τους δικούς της. Πολιτική βούληση χρειάζεται αλλά και η αυτογνωσία ότι υφίστανται εθνικά αλλά και κρατικά συμφέροντα που Αθήνα και Λευκωσία μπορούν και πρέπει να υπερασπισθούν.<br />
<br />
<a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a>

Καλοβολεμένος στην άπιστη Δύση, ο Έρντογάν

Εαν οι Αμερικάνοι δεν είχαν, για μια σειρά απο γνωστούς στρατηγικούς λόγους, ένταξη την Τουρκία στους Ευρωατλαντικούς θεσμούς μεταπολεμι...

Διαβάστε την συνέχεια

Stratfor: Oι αντοχές της «αρκούδας» στη μάχη με την Δύση

Ellada simera 0 κόσμος, Ξένη αρθρογραφία 17:27

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPAau4dZ1wgbIwvTu1P6GwJOwl3FJuL1ZIo0rGVE6CwLWikGEMTPSYE8oP3UfQHrvJPPEpKg5vTGo2UjS1RhxEuWgu9QM4ZDDsAWpKtH2gcjf8zX4jyl5HFmP9zxn-u4jLMSErQRXI3KVk/s1600/Stratfor,George+Friedman.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="412" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPAau4dZ1wgbIwvTu1P6GwJOwl3FJuL1ZIo0rGVE6CwLWikGEMTPSYE8oP3UfQHrvJPPEpKg5vTGo2UjS1RhxEuWgu9QM4ZDDsAWpKtH2gcjf8zX4jyl5HFmP9zxn-u4jLMSErQRXI3KVk/s1600/Stratfor,George+Friedman.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<blockquote class="tr_bq" style="text-align: justify;">
<span style="background-color: #f3f3f3; color: #666666; font-size: large;">Η εικόνα που παρουσιάζει η Δύση για τη Ρωσία διαφέρει αρκετά από την πραγματικότητα, διαπιστώνει ο George Friedman. Οι προτεραιότητες της Ρωσίας, οι φόβοι της Αμερικής και το πρόβλημα της κατανόησης.</span></blockquote>
Τις εντυπώσεις του από το πρόσφατο ταξίδι του στη Μόσχα αναλύει σε άρθρο του στο Stratfor ο George Friedman, σημειώνοντας πως οι ανησυχίες των Ρώσων είναι οι αναμενόμενες, όμως η έμφαση που δίνεται σε αυτές και η σειρά προτεραιότητάς τους σίγουρα δεν είναι τα αναμενόμενα.<br />
<h3>
Οι οικονομικές προσδοκίες</h3>
Νόμιζα πως τα οικονομικά προβλήματα της Ρωσίας θα ήταν πρώτα στο μυαλό των Ρώσων. Η βουτιά του ρουβλίου, η υποχώρηση των τιμών του πετρελαίου, η γενική επιβράδυνση της οικονομίας και η επίπτωση των κυρώσεων που επέβαλε η Δύση, στη Δύση παρουσιάζονται ως παράγοντες που σφυροκοπούν την ρωσική οικονομία. Όμως αυτό δεν φάνηκε στις συζητήσεις που είχα. Η υποχώρηση του ρωσικού νομίσματος έχει επηρεάσει τα σχέδια για ταξίδια στο εξωτερικό, όμως οι Ρώσοι μόλις πρόσφατα άρχισαν να αισθάνονται την πραγματική επίπτωση των παραγόντων αυτών, ιδιαίτερα λόγω του πληθωρισμού.<br />
Υπάρχει όμως και ένας ακόμα λόγος για την σχετική ηρεμία που επικρατεί σε ότι αφορά την οικονομική κατάσταση, και αυτός δεν δίνεται μόνο από τους Ρώσους αξιωματούχους, αλλά και από τους πολίτες: <strong>οι Ρώσοι τόνισαν πως τα οικονομικά προβλήματα είναι η συνήθης κατάσταση</strong> στη Ρωσία και η ευημερία είναι η προσδοκία τους. Πάντα υπάρχει η προσδοκία ότι η ευημερία θα τελειώσει και θα επιστρέψουν οι συνηθισμένοι περιορισμοί της φτώχειας.<br />
Οι Ρώσοι υπέφεραν την δεκαετία του 1990 υπό τον Μπόρις Γιέλτσιν, αλλά και υπό τις προηγούμενες κυβερνήσεις πηγαίνοντας πίσω μέχρι την εποχή των τσάρων. Ωστόσο, αρκετοί σημείωσαν πως κέρδισαν τις μάχες που χρειάζονταν να κερδίσουν και κατάφεραν να ζήσουν ζωές που άξιζε να τις ζήσουν. <strong>Η χρυσή εποχή των προηγούμενων δέκα ετών έρχονταν στο τέλος της. Αυτό ήταν κάτι αναμενόμενο και θα το υπομείνουν.</strong> Οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι το έθεσαν ως προειδοποίηση και δεν νομίζω ότι μπλόφαραν. Το βασικό θέμα της συζήτησης ήταν οι κυρώσεις, και η πρόθεση ήταν να φανεί ότι δεν θα οδηγήσουν σε αλλαγή της πολιτικής της Ρωσίας έναντι της Ουκρανίας. Το δυνατό σημείο των Ρώσων είναι ότι μπορούν να υπομείνουν καταστάσεις που θα γονάτιζαν άλλα έθνη.<br />
Τονίστηκε επίσης ότι τείνουν να <strong>στηρίζουν την κυβέρνηση ασχέτως των ικανοτήτων της, όταν η Ρωσία αισθάνεται ότι απειλείται</strong>. Ως εκ τούτου, σύμφωνα με τους Ρώσους, <strong>κανένας δεν θα πρέπει να περιμένει ότι οι κυρώσεις, όσο σκληρές και αν είναι, θα κάνουν τη Μόσχα να συνθηκολογήσει.</strong> Αντιθέτως, οι Ρώσοι θα απαντήσουν με δικές τους κυρώσεις, οι οποίες δεν διασαφηνίστηκαν, όμως υποθέτω ότι θα περιλαμβάνουν την κατάσχεση περιουσιακών στοιχείων Δυτικών επιχειρήσεων στη Ρωσία και περιστολή των εισαγωγών αγροτικών προϊόντων από την Ευρώπη. Δεν υπήρξε συζήτηση για διακοπή της παροχής φυσικού αερίου προς την Ευρώπη. Αν αυτό ισχύει, τότε οι Αμερικάνοι και οι Ευρωπαίοι αυταπατώνται σε ότι αφορά τις επιπτώσεις των κυρώσεων.<br />
Γενικά, προσωπικά δεν έχω ιδιαίτερη εμπιστοσύνη στη χρήση κυρώσεων. Οι Ρώσοι μου έδωσαν ένα διαφορετικό πρίσμα υπό το οποίο να δω το συγκεκριμένο ζήτημα. Οι κυρώσεις αντανακλούν το όριο του «πόνου» που μπορούν να αντέξουν οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι. Έχουν σχεδιαστεί ώστε να προκαλέσουν «πόνο» τον οποίον η Δύση δεν θα άντεχε. Όταν όμως εφαρμόζεται σε άλλους, οι επιπτώσεις ποικίλουν. Η αίσθησή μου είναι ότι οι Ρώσοι σοβαρολογούσαν. Αυτό θα εξηγούσε γιατί οι αυξημένες κυρώσεις, σε συνδυασμό με τη μείωση της τιμής του πετρελαίου, της οικονομικής επιβράδυνσης κ.λ.π, πολύ απλά δεν έχουν προκαλέσει τη διάβρωση της εμπιστοσύνης που θα περίμενε κανείς. Αξιόπιστες δημοσκοπήσεις δείχνουν πως ο Βλαντιμίρ Πούτιν εξακολουθεί να είναι εξαιρετικά δημοφιλής. Το αν θα παραμείνει δημοφιλής όσο θα προχωρά η οικονομική επιβράδυνση, και αν η ελίτ που πλήττεται οικονομικά θα παραμείνει αισιόδοξη, είναι άλλο θέμα.<br />
Για μένα, όμως, το σημαντικότερο μάθημα που ίσως πήρα στη Ρωσία, είναι ότι <strong>οι Ρώσοι δεν αντιδρούν στις οικονομικές πιέσεις όπως οι Δυτικοί</strong>, και πως το σλόγκαν «είναι η οικονομία, ηλίθιε», ίσως να μην αφορά με τον ίδιο τρόπο τη Ρωσία.<br />
<h3>
Το Ουκρανικό ζήτημα</h3>
Πολύ πιο σκληρή ήταν η στάση των Ρώσων σε ότι αφορά το θέμα της Ουκρανίας. Αποδέχονται ότι τα γεγονότα στην Ουκρανία ήταν μια αντιστροφή για τη Ρωσία και δυσανασχετούν που η κυβέρνηση Ομπάμα προχώρησε σε εκστρατεία προπαγάνδας –όπως πιστεύουν- για να φανεί ότι η Ρωσία ήταν ο επιτιθέμενος.<br />
Δυο ήταν τα σημεία που τόνισαν οι περισσότεροι. Το πρώτο είναι ότι <strong>η Κριμαία ιστορικά ήταν μέρος της Ρωσίας</strong> και πως ήδη κυριαρχούνταν από τον ρωσικό στρατό, στο πλαίσιο Συνθήκης. Δεν υπήρξε εισβολή, απλώς μια επιβεβαίωση της πραγματικότητας. Δεύτερον, υπήρξε επιμονή ότι η ανατολική Ουκρανία κατοικείται από Ρώσους και πως, όπως και σε άλλες χώρες, <strong>οι Ρώσοι αυτοί πρέπει να έχουν έναν υψηλό βαθμό αυτονομίας</strong>. Ένας ακαδημαϊκός έδωσε ως παράδειγμα το καναδικό μοντέλο και το Κεμπέκ, προκειμένου να δείξει πως η Δύση κανονικά δεν έχει πρόβλημα με την τοπική αυτονομία εθνοτικά διαφορετικών περιοχών, όμως σοκάρεται που οι Ρώσοι μπορεί να θέλουν να εξασκήσουν έναν κάποιας μορφής τοπικισμό, που είναι συνηθισμένος στη Δύση.<br />
<strong>Η περίπτωση του Κοσόβου</strong> είναι εξαιρετικά σημαντική για τους Ρώσους, τόσο διότι αισθάνονται πως οι επιθυμίες τους αγνοήθηκαν εκεί, όσο διότι έθεσε ένα προηγούμενο. Χρόνια μετά την πτώση της σερβικής κυβέρνησης που είχε απειλήσει τους Αλβανούς του Κοσόβου, η Δύση έδωσε στο Κόσοβο την ανεξαρτησία του. Οι Ρώσοι υποστήριξαν ότι τα σύνορα ξαναοριοθετήθηκαν παρά το ότι δεν υπήρχε κανένας κίνδυνος για το Κόσοβο. Η Ρωσία δεν ήθελε να συμβεί αυτό, όμως η Δύση το έκανε γιατί μπορούσε. Κατά την άποψη των Ρώσων, έχοντας ξαναχαράξει τον χάρτη της Σερβίας, <strong>η Δύση δεν έχει δικαίωμα να φέρνει αντιρρήσεις στην επαναχάραξη του χάρτη της Ουκρανίας. </strong>Κατάλαβα ότι οι Ρώσοι θεωρούν την Ουκρανία ως ένα <strong style="font-size: 8pt;">απαραίτητο στρατηγικό ανάχωμα και ότι χωρίς αυτήν θα αντιμετώπιζαν μια σημαντική απειλή</strong>, αν όχι τώρα, κάποια στιγμή στο μέλλον.<br />
Προσπάθησα να δώσω μια στρατηγική αμερικανική οπτική. Οι ΗΠΑ έχουν περάσει τον περασμένο αιώνα επιδιώκοντας έναν μοναδικό στόχο: την <strong>αποφυγή της ανάδυσης ενός και μόνου ηγεμόνα</strong> που θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί την τεχνολογία και τα κεφάλαια της Δυτικής Ευρώπης και τους πόρους και εργατικό δυναμικό της Ρωσίας. Οι ΗΠΑ παρενέβησαν στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο το 1917 για να εμποδίσουν τη γερμανική ηγεμονία και μια ακόμα φορά κατά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Στον Ψυχρό Πόλεμο ο στόχος ήταν να αποτραπεί μια ρωσική ηγεμονία. Η αμερικανική στρατηγική πολιτική παραμένει συνεπείς εδώ και έναν αιώνα.<br />
Οι ΗΠΑ προσέχουν να μην αναδυθεί καμία ηγεμονία. Σε αυτή την περίπτωση ο φόβος ανάδυσης της Ρωσίας φέρνει στο νου <strong>μνήμες του Ψυχρού Πολέμου</strong>, και όχι χωρίς λόγο. Όπως σημείωσαν ορισμένοι, η οικονομική αδυναμία σπάνια σημαίνει και στρατιωτική αδυναμία ή πολιτικό διχασμό. Συμφώνησα μαζί τους στο θέμα αυτό και τόνισα πως γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο οι ΗΠΑ φοβούνται δικαίως τη Ρωσία στην Ουκρανία. Αν η Ρωσία καταφέρει να εδραιώσει την εξουσία της στην Ουκρανία, τι θα επακολουθήσει; Η Ρωσία διαθέτει στρατιωτική και πολιτική ισχύ που θα μπορούσε να αρχίσει να χτυπά την Ευρώπη. Ως εκ τούτου, δεν είναι παράλογο οι ΗΠΑ, και κάποιες ευρωπαϊκές χώρες, να θέλουν να εδραιώσουν τη δική τους εξουσία στην Ουκρανία.<br />
Όταν εξέθεσα το επιχείρημα αυτό σε έναν ανώτατο αξιωματούχο του ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, ουσιαστικά δήλωσε πως <strong>δεν καταλάβαινε τι προσπαθούσα να πω</strong>. Αν και νομίζω πως κατάλαβε απόλυτα τις γεωπολιτικές αναγκαιότητες που καθοδηγούν τη Ρωσία στο θέμα της Ουκρανίας, ωστόσο για τον αξιωματούχο αυτό οι αναγκαιότητες που καθοδηγούν τις ΗΠΑ είναι υπερβολικά ευρείες για να εφαρμοστούν στο ουκρανικό ζήτημα. Το θέμα δεν ήταν ότι αυτός ο συγκεκριμένος αξιωματούχος έβλεπε μόνο την δική του πλευρά στο ζήτημα, αλλά ότι για τη Ρωσία, η Ουκρανία είναι ένα τόσο άμεσο πρόβλημα και η εικόνα της αμερικανικής στρατηγικής τόσο αφηρημένη, που δεν φαίνεται να συνδέεται με την άμεση πραγματικότητα. Υπάρχει μια αυτόματη αμερικανική αντίδραση σε αυτό που οι ΗΠΑ θεωρούν ρωσική επιθετικότητα, όμως οι Ρώσοι αισθάνονται πως είναι κάθε άλλο παρά επιθετικοί, και αντιθέτως τηρούν αμυντική στάση. Για τον αξιωματούχο, <strong>οι αμερικανικοί φόβοι περί ρωσικής ηγεμονίας είναι υπερβολικά παρατραβηγμένοι.</strong><br />
Σε άλλες συναντήσεις, με τα ανώτατα στελέχη του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων, προσπάθησα να εξηγήσω ότι οι Ρώσοι είχαν ντροπιάσει τον αμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα στη Συρία. Ο Ομπάμα δεν ήθελε να επιτεθεί όταν χρησιμοποιήθηκαν δηλητηριώδη αέρια στη Συρία διότι ήταν στρατιωτικά δύσκολο και διότι αν ανέτρεπε τον Σύρο πρόεδρο Μπασάρ αλ Άσαντ, θα άφηνε τους Σουνήτες τζιχαντιστές να κυβερνήσουν τη χώρα. Οι ΗΠΑ και η Ρωσία είχαν όμοια συμφέροντα, τόνισα, και η ρωσική προσπάθεια να φέρει σε δύσκολη θέση τον πρόεδρο κάνοντας να φανεί ότι ο Πούτιν τον ανάγκασε να κάνει πίσω, πυροδότησε την αμερικανική απάντηση στην Ουκρανία.<br />
<h3>
Το μέλλον της Ρωσίας και της Δύσης</h3>
Το σημαντικότερο ζήτημα είναι τι μέλλει γενέσθαι. Το προφανές ερώτημα είναι <strong>αν η ουκρανική κρίση θα επεκταθεί στη Βαλτική, τη Μολδαβία ή τον Καύκασο</strong>. Έθεσα το θέμα αυτό στον αξιωματούχο του υπουργείου Εξωτερικών. <strong>Τόνισε με έμφαση ότι αυτή η κρίση δεν θα επεκταθεί.</strong> Θεώρησα ότι αυτό σημαίνει πως δεν θα υπάρξουν ρωσικές εξεγέρσεις στη Βαλτική, αναταραχές στη Μολδαβία και στρατιωτικές ενέργειες στον Καύκασο. Νομίζω πως ήταν ειλικρινής. Οι Ρώσοι έχουν ήδη «τεντωθεί» αρκετά. Έχουν να αντιμετωπίσουν το θέμα της Ουκρανίας αλλά και τις υφιστάμενες κυρώσεις, αλλά και να αντέξουν τα οικονομικά προβλήματα. Η Δύση διαθέτει τους πόρους ώστε να χειριστεί πολλαπλές κρίσεις. Η Ρωσία χρειάζεται να περιορίσει την κρίση αυτή στην Ουκρανία.<br />
Οι ρώσοι θα δέχονταν έναν βαθμό αυτονομίας για τους Ρώσους σε περιοχές της ανατολικής Ουκρανίας. Δεν γνωρίζω πόση αυτονομία θα δέχονταν όμως. Χρειάζονται μια σημαντική χειρονομία για να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους και να επιβεβαιώσουν το πόσο σημαντικοί είναι. Το επιχείρημά τους ότι υπάρχει τοπική αυτονομία σε πολλές χώρες, είναι πειστικό. Όμως η Ιστορία έχει να κάνει με την εξουσία, και η Δύση χρησιμοποιεί την ισχύ της για να πιέσει τη Ρωσία. Προφανώς, όμως, τίποτα δεν είναι πιο επικίνδυνο από το να πληγώσεις μια αρκούδα. Το να την σκοτώσεις είναι καλύτερο, όμως το να σκοτώσεις τη Ρωσία έχει αποδειχθεί ότι είναι δύσκολο.<br />
Έφυγα με δυο εντυπώσεις. Η μια είναι ότι <strong>ο Πούτιν είναι πιο ασφαλής απ' όσο νόμιζα.</strong> Οι πρόεδροι βέβαια πάνε και έρχονται. Όμως αυτό λειτουργεί ως υπενθύμιση ότι καταστάσεις που θα έριχναν έναν ηγέτη της Δύσης, είναι πιθανό να μην έκαναν το ίδιο σε έναν ρώσο ηγέτη. Η δεύτερη είναι ότι <strong>οι Ρώσοι δεν σχεδιάζουν κάποια επιθετική εκστρατεία.</strong> Εδώ προβληματίζομαι περισσότερο, όχι διότι θα ήθελαν να εισβάλουν σε κάποια χώρα, αλλά διότι τα έθνη συχνά δεν έχουν αντίληψη του τι πρόκειται να συμβεί, και ίσως αντιδράσουν με τρόπους που θα μπορούσαν να μας εκπλήξουν. Αυτό είναι το πιο επικίνδυνο. Δεν είναι η πρόθεση, αλλά οι απρόβλεπτες ενέργειες από τη Ρωσία ή από άλλους.<br />
Την ίδια ώρα, η γενικότερη ανάλυσή μου δεν αλλάζει. Ότι και αν κάνει η Ρωσία αλλού, η Ουκρανία εξακολουθεί να είναι θεμελιώδους στρατηγικής σημασίας για τη Μόσχα. Ακόμα και αν η ανατολή λάβει κάποιον βαθμό αυτονομίας, η Ρωσία θα εξακολουθήσει να ανησυχεί βαθύτατα αναφορικά με τις σχέσεις της υπόλοιπης Ουκρανίας με τη Δύση. Όσο δύσκολο και αν είναι για τους Δυτικούς να το κατανοήσουν αυτό, η ρωσική Ιστορία είναι μια ιστορία «αναχωμάτων». Χώρες-«αναχώματα» προστατεύουν τη Ρωσία από τους Δυτικούς εισβολείς. Η Ρωσία θέλει έναν διακανονισμό που θα καθιστά την Ουκρανία τουλάχιστον ουδέτερη.<br />
Για τις ΗΠΑ, η άνοδος οποιασδήποτε δύναμης στη Ευρασία πυροδοτεί μια αυτόματη αντίδραση, που έχει τις ρίζες της στην Ιστορία. Όσο δύσκολο και αν είναι για τους Ρώσους να το κατανοήσουν, σχεδόν μισός αιώνας Ψυχρού Πολέμου έχει κάνει τις ΗΠΑ υπερευαίσθητες στην πιθανή επάνοδο της Ρωσίας. Οι ΗΠΑ πέρασαν τον περασμένο αιώνα μπλοκάροντας την ενοποίηση της Ευρώπης κάτω από μια και μοναδική, επιθετική δύναμη. Αυτό που προτίθεται να κάνει η Ρωσία και αυτό που φοβάται η Αμερική είναι δυο πολύ διαφορετικά πράγματα.<br />
<strong>Οι ΗΠΑ και η Ευρώπη δυσκολεύονται να κατανοήσουν τους φόβους της Ρωσίας. </strong><br />
<strong>Η Ρωσία δυσκολεύεται να κατανοήσει συγκεκριμένους αμερικανικούς φόβους. Οι φόβοι και των δυο πλευρών είναι αληθινοί και βάσιμοι.</strong> Δεν είναι ζήτημα παρεξήγησης μεταξύ των δυο χωρών, αλλά <strong>ασύμβατων αναγκαιοτήτων.</strong> Όλη η καλή πρόθεση του κόσμου δεν μπορεί να λύσει το πρόβλημα δυο μεγάλων χωρών που αναγκάζονται να προστατεύσουν τα συμφέροντά τους και για να το πράξουν αυτό κάνουν την άλλη πλευρά να αισθάνεται ότι απειλείται. Έμαθα πολλά από το ταξίδι μου. Δεν έμαθα πώς να λύσω το πρόβλημα αυτό, εκτός του ότι το λιγότερο που πρέπει να γίνει, είναι οι δυο πλευρές να κατανοήσουν τους φόβους η μια της άλλης, έστω και αν δεν μπορούν να τους καθησυχάσουν.<br />
<br />
<a href="http://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Stratfor: Oι αντοχές της «αρκούδας» στη μάχη με την Δύση

Η εικόνα που παρουσιάζει η Δύση για τη Ρωσία διαφέρει αρκετά από την πραγματικότητα, διαπιστώνει ο George Friedman. Οι προτεραιότητες τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Αραβες βάζουν φωτιά στον πόλεμο για το πετρέλαιο

Ellada simera 0 Ενέργεια, κόσμος 17:18

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhubmQ9hhflp1m5MucorDUHrxezOG7jnRnotcC1L5p-0f6pOGZvhLefRV-zvzAhUtCAndKPc-vJ1T_jQ-pBnTXhh530T8ldfPgLzur5XrAHFcQ-dmHITRecCpCYuo927_4RVqof39yhtlL6/s1600/petelaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhubmQ9hhflp1m5MucorDUHrxezOG7jnRnotcC1L5p-0f6pOGZvhLefRV-zvzAhUtCAndKPc-vJ1T_jQ-pBnTXhh530T8ldfPgLzur5XrAHFcQ-dmHITRecCpCYuo927_4RVqof39yhtlL6/s1600/petelaio.jpg" /></a></div>
<br />
<b><span style="color: #990000; font-size: large;">ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ OPEC</span></b><br />
<br />
<b>Η τιμή του μαύρου χρυσού κατακρημνίζεται, προκαλώντας σεισμικές δονήσεις στο παγκόσμιο γεωπολιτικό στερέωμα.</b><br />
Μόνο το τελευταίο εξάμηνο, υποχώρησε κατά 50% (από 115 δολ. το βαρέλι τον περασμένο Ιούνιο, σε κάτω από 60 δολ. την Παρασκευή). Στο κοντινό μέλλον ίσως να ανακάμψει. Ενδεχομένως και να σταθεροποιηθεί. Σε κάθε περίπτωση ωστόσο, δεν θα είναι αυτή που ήταν. Και μάλλον δεν θα ξαναπιάσει ποτέ της τα 100 δολ. το βαρέλι (όπως τόνισε ο ίδιος ο υπουργός πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας).<br />
Η πτώση καθεαυτή (ανεξάρτητα από το... βάθος της) δεν θα έπρεπε να αποτελεί έκπληξη. Είναι «νόμος» άλλωστε ότι οι τιμές πέφτουν κάθε φορά που η ζήτηση μειώνεται και η προσφορά ανεβαίνει. Αυτό που προκαλεί έκπληξη ωστόσο είναι ο τρόπος με τον οποίο ο Οργανισμός Πετρελαιοεξαγωγικών Κρατών (OPEC), με επικεφαλής τη Σαουδική Αραβία, επιλέγει να αντιμετωπίσει την πτώση... ρίχνοντας κι άλλο τις τιμές. Αντί να μειώσουν την παραγωγή και να κρατήσουν τις τιμές ψηλά όπως έχουν κάνει πολλάκις τις τελευταίες δεκαετίες, οι Σαουδάραβες αποφάσισαν να συνεχίσουν στους ίδιους ρυθμούς... απαξιώνοντας τον μαύρο χρυσό.<br />
«Δεν είναι προς το συμφέρον των παραγωγών του OPEC να μειώσουν την παραγωγή τους, όποιο κι αν είναι το κόστος. Ακόμη κι αν το πετρέλαιο πέσει στα 20 δολ. το βαρέλι, μας είναι αδιάφορο», διακήρυξε προ ημερών ο υπουργός Πετρελαίου της Σαουδικής Αραβίας και de facto ηγέτης του Οργανισμού Πετρελαιοεξαγωγικών Κρατών, Αλί Αλ-Ναΐμι.<br />
<div class="positionPHOTO_2">
<a href="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20141228/low/assets_LARGE_t_420_54443682.JPG" rel="lightbox-group1" title="Μπαράκ Ομπάμα, Βλαντιμίρ Πούτιν"><img alt="Μπαράκ Ομπάμα, Βλαντιμίρ Πούτιν" border="0" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20141228/engine/assets_LARGE_t_420_54443682_type12128.jpg" width="480" /></a><br />
<div class="photoscaption">
Μπαράκ Ομπάμα, Βλαντιμίρ Πούτιν</div>
</div>
Οι δηλώσεις του Σαουδάραβα έρχονται να αποτυπώσουν σε όλη του τη μανία τον ακήρυχτο «πόλεμο» που λαμβάνει χώρα γύρω από το πετρέλαιο. Ο λόγος για έναν πόλεμο που απειλεί πλέον ανοιχτά με οικονομική αιμορραγία χώρες όπως η Ρωσία, η Βενεζουέλα και το Ιράν. Το γεγονός δε ότι αυτοί που πλήττονται βαρύτερα «τυγχάνουν» όλοι τους ορκισμένοι εχθροί των Αμερικανών δημιουργεί εύλογα υπόνοιες για μια παγκόσμια συνωμοσία ενορχηστρωμένη από την ίδια την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της σε Ριάντ και Αμπού Ντάμπι. Ας μην ξεχνάμε άλλωστε ότι η σουνιτική Σαουδική Αραβία είναι εχθρός του σιιτικού Ιράν καθώς και του καθεστώτος Aσαντ στη Συρία (το οποίο στηρίζουν Τεχεράνη και Μόσχα). Στη βάση της τρέχουσας πετρελαϊκής κρίσης βρίσκεται η απόφαση των Αράβων του Κόλπου (που είναι όλοι τους μέλη του OPEC) να διατηρήσουν πάση θυσία το μερίδιό τους στην παγκόσμια αγορά πετρελαίου. «Εάν μειώσουμε την παραγωγή, τότε οι τιμές θα ανέβουν και οι Ρώσοι, οι Βραζιλιάνοι και οι Αμερικανοί θα έρθουν να μας πάρουν το μερίδιο», δήλωσε απερίφραστα ο Σαουδάραβας υπουργός, ο οποίος έριξε μάλιστα όλη την ευθύνη για την κρίση «στους παραγωγούς εκτός OPEC που δεν δείχνουν καμία διάθεση συνεργασίας».<br />
<strong>Νέοι παίκτες</strong><br />
Συνηθισμένοι να λειτουργούν ως καρτέλ, οι Αραβες του OPEC έχουν προβληματιστεί από την είσοδο κι άλλων, «εξωτερικών» παικτών στην παγκόσμια αγορά. Η ενεργειακή γιγάντωση ειδικά των ΗΠΑ (όπου χάρη στο fracking έχει πολλαπλασιαστεί τα τελευταία χρόνια η παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου) ανατρέπει τα παγκόσμια δεδομένα σε βάρος της Σαουδικής Αραβίας.<br />
<div class="positionPHOTO_1">
<a href="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20141228/low/assets_LARGE_t_420_54443686.JPG" rel="lightbox-group1" title=""><img alt="Οι Αραβες βάζουν φωτιά στον πόλεμο για το πετρέλαιο " border="0" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20141228/engine/assets_LARGE_t_420_54443686_type12128.jpg" width="480" /></a></div>
Σε απάντηση λοιπόν, το Ριάντ κρατάει την παραγωγή του OPEC στα ίδια επίπεδα (στα 30 εκατ. βαρέλια την ημέρα για τους επόμενους έξι μήνες) και ρίχνει κατακόρυφα την τιμή του πετρελαίου, με στόχο να υπονομεύσει τα ενεργειακά πρότζεκτ που τρέχουν στις ΗΠΑ και να αποθαρρύνει νέες επενδύσεις.<br />
Το fracking (υδραυλική ρωγμάτωση) που «ανθεί» στις ΗΠΑ είναι άλλωστε πολύ ακριβό ως μέθοδος εξόρυξης, και ως εκ τούτου ασύμφορο σε εποχές που το πετρέλαιο είναι φθηνό. Oσο για τον OPEC, αυτός εξακολουθεί να ρυθμίζει τις εξελίξεις καθώς ελέγχει το 81% των εξακριβωμένων παγκόσμιων αποθεμάτων πετρελαίου και το 40% της παγκόσμιας παραγωγής (ή αλλιώς τα 30 εκατ. από τα περίπου 75 εκατ. βαρέλια που παράγονται ημερησίως ανά την υφήλιο).<br />
<div class="positionPHOTO_2">
<a href="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20141228/low/assets_LARGE_t_420_54443629.JPG" rel="lightbox-group1" title=""><img alt="Οι Αραβες βάζουν φωτιά στον πόλεμο για το πετρέλαιο " border="0" src="http://content-mcdn.ethnos.gr/filesystem/images/20141228/engine/assets_LARGE_t_420_54443629_type12128.jpg" width="480" /></a></div>
Το... παράξενο ωστόσο με την τρέχουσα κρίση, είναι ότι αυτή δεν πλήττει τόσο τις ΗΠΑ, όσο τους γεωπολιτικούς εχθρούς των ΗΠΑ, κάποιοι μάλιστα από τους οποίους είναι οι ίδιοι μέλη του OPEC (Βενεζουέλα, Ιράν). Το γεγονός γεννά υποψίες ότι η πτώση των τιμών που παρουσιάζεται προς τα έξω ως αντι-αμερικανική ουσιαστικά εξυπηρετεί αμερικανικές γεωπολιτικές σκοπιμότητες. Κάποιοι αναλυτές μάλιστα «θυμούνται» ότι το πετρέλαιο είχε διαδραματίσει ρόλο και στην κατάρρευση της Σοβιετικής Eνωσης, με τους Σαουδάραβες τότε να αυξάνουν την παραγωγή (σε συμφωνία με τους Αμερικανούς;), ρίχνοντας τις τιμές και στερώντας έτσι την ΕΣΣΔ από σημαντικές πηγές εσόδων.<br />
Είναι γεγονός βέβαια ότι από την κατρακύλα στις τιμές του πετρελαίου πλήττονται όλοι, αλλά σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας. Στις ΗΠΑ για παράδειγμα, κάποια πρότζεκτ ίσως να χρειαστεί να περιοριστούν ή και να εγκαταλειφθούν πλήρως, χωρίς ωστόσο αυτό να επηρεάζει αρνητικά τη συνολική ενεργειακή προοπτική της χώρας η οποία ταυτόχρονα ευνοείται από τις εξελίξεις καθώς πλέον εισάγει πετρέλαιο πιο φτηνά.<br />
Οι απώλειες είναι φυσικά μεγάλες και για την ίδια τη Σαουδική Αραβία που αντλεί από το πετρέλαιο το 90% των εσόδων της. Είναι χαρακτηριστικό ότι στον προϋπολογισμό για το 2015, το έλλειμμα ανέρχεται σε 38,6 δισ. δολ. και ξεχωρίζει ως το μεγαλύτερο στα χρονικά. Το Ριάντ ωστόσο δεν νιώθει πίεση καθώς έχει ακόμη πολύ λίπος να κάψει. Τα συναλλαγματικά του αποθέματα ανέρχονται σε περίπου 740 δισ. δολ., ενώ το κόστος παραγωγής πετρελαίου στη χώρα είναι πολύ μικρό (μόλις 4 με 5 δολ. το βαρέλι).<br />
Οι παράγοντες του OPEC παρουσιάζονται πάντως αισιόδοξοι ότι μέχρι το τέλος του 2015 οι τιμές του πετρελαίου θα έχουν επιστρέψει στα 70 με 80 δολ. το βαρέλι. Μέχρι τότε ωστόσο...<br />
Σε δεινή θέση Ρωσία, Ιράν και Βενεζουέλα<br />
<strong>Δυσβάσταχτες οι απώλειες από τη βουτιά της τιμής</strong><br />
Οι οικονομίες της Ρωσίας, του Ιράν και της Βενεζουέλας έχουν βρεθεί σε δεινή θέση από την πτώση στις τιμές του πετρελαίου. Κάποιοι υποστηρίζουν ότι πρόκειται απλώς για τις «παράπλευρες απώλειες» ενός ευρύτερου ενεργειακού πολέμου, ενώ αντιθέτως άλλοι μιλούν για συνωμοσία με αμερικανικό δάκτυλο και συγκεκριμένες γεωπολιτικές σκοπιμότητες. Σε κάθε περίπτωση και ανεξάρτητα από τις όποιες ερμηνείες, είναι προφανές ότι οι παραπάνω χώρες δυσκολεύονται να αντέξουν την απαξίωση του μαύρου χρυσού καθώς αυτή εξανεμίζει έσοδα απαραίτητα για την επιβίωσή τους. Στη Ρωσία συγκεκριμένα, τα έσοδα από το πετρέλαιο αντιστοιχούν περίπου στο 45% του προϋπολογισμού. Εάν το πετρέλαιο μείνει στα περίπου 60 δολ. το βαρέλι, τότε το ρωσικό ΑΕΠ θα συρρικνωθεί κατά 4,5% το 2015.<br />
Η απώλειες είναι δυσβάσταχτες, ειδικά για μια χώρα που βρίσκεται αντιμέτωπη πλέον με σειρά δυτικών κυρώσεων λόγω Ουκρανίας. Σε αυτό το πλαίσιο, η Μόσχα σκέφτεται πλέον ανοιχτά να μειώσει την πετρελαϊκή της παραγωγή (κατά 10% τα επόμενα δύο ή τρία χρόνια). Παρόμοια η κατάσταση και στο Ιράν (βασικό σύμμαχο της Ρωσίας) που εξακολουθεί κι αυτό να βρίσκεται σε κλοιό δυτικών κυρώσεων. Οι «The New York Times» υπολογίζουν ότι η Τεχεράνη χάνει περίπου 1 δισ. δολ. τον μήνα. Χαρακτηριστική ήταν άλλωστε και η αντίδραση του Ιρανού προέδρου Χασάν Ρουχανί, που κατήγγειλε την πτώση της τιμής του μαύρου χρυσού ως «προϊόν προδοσίας» αφήνοντας αιχμές εναντίον της Σ. Αραβίας. Μένει να φανεί εάν και σε ποιο βαθμό οι διακυμάνσεις θα επηρεάσουν τις συνομιλίες για το πυρηνικό πρόγραμμα της Τεχεράνης.<br />
Μεγάλα τα προβλήματα και για τη Βενεζουέλα, με την «Bank of America» να εκτιμάει ότι για κάθε 1 δολ που πέφτει η τιμή του πετρελαίου, η χώρα του Μαδούρο χάνει 770 εκατ. δολ. ετησίως. Αρκεί να αναλογιστεί κανείς ότι το 95% των εσόδων της Βενεζουέλας από τις εξαγωγές της είναι έσοδα από το πετρέλαιο, όπερ σημαίνει ότι εάν τα εν λόγω έσοδα συρρικνωθούν, η χώρα ίσως να βρεθεί στο χείλος της χρεοκοπίας.<br />
ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΚΑΦΙΔΑΣ<br />
<a href="mailto:gskafidas@pegasus.gr"></a><br />
<a href="http://www.ethnos.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι Αραβες βάζουν φωτιά στον πόλεμο για το πετρέλαιο

ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ ΜΕ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΤΙΣ ΧΩΡΕΣ ΤΟΥ OPEC Η τιμή του μαύρου χρυσού κατακρημνίζεται, προκαλώντας σεισμικές δονήσεις στο παγκόσμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι είναι αυτό που ξέρουν οι Ιταλοί και τι φοβούνται οι υπουργοί μας;

Ellada simera 0 Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 17:07

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8VOR80uiksCZYUh9Zg4UFcPG_sSXYIlXAlEsg6D6aXd5epLjV6DDseEAO-WJVl1xag1RZvlTR-H9qKS28fK5Wv-S5IAeI9RNEqZq3kVbvqO4wShADg_HURBzCnvI0N2dmOGQ91hMxUYE2/s1600/Norman+Atlantic++ypoyrgoi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="440" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8VOR80uiksCZYUh9Zg4UFcPG_sSXYIlXAlEsg6D6aXd5epLjV6DDseEAO-WJVl1xag1RZvlTR-H9qKS28fK5Wv-S5IAeI9RNEqZq3kVbvqO4wShADg_HURBzCnvI0N2dmOGQ91hMxUYE2/s1600/Norman+Atlantic++ypoyrgoi.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<span style="background-color: #f3f3f3; color: #666666; font-size: large;">Τι είναι αυτό που ξέρουν οι Ιταλοί και επιδιώκουν πάση θυσία να το διαχειριστούν διατηρώντας τον πλήρη και απόλυτο έλεγχο των κινήσεων??? </span><br />
<div>
<b>- Τι ακριβώς φοβούνται οι Έλληνες υπουργοί, και ουσιαστικά εμφανίζονται ως βρεγμένες γάτες, για να πουν απλά ότι «δεν ξέρουν τίποτε» ή ότι γνωρίζουν ελάχιστα για το δράμα που συντελείται αυτή την ώρα στα σκοτεινά νερά της Αδριατικής???…</b></div>
<div>
</div>
<div>
</div>
<div>
<b>του <span style="color: #990000;">Κ. ΚΥΡΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ</span></b></div>
<div>
</div>
<div>
<div>
Προφανώς αυτό που επείγει, είναι η διάσωση των επιβατών, και είναι βέβαιο ότι οι φυσικοί πρωταγωνιστές αυτής της τιτάνιας προσπάθειας, επιτελούν πολύ σημαντικό και υπεράνθρωπο έργο.</div>
<div>
</div>
<div>
Ωστόσο, κανείς δε μπορεί να προσπεράσει αβασάνιστα, μια σειρά από γεγονότα, διαρροές αλλά και χειρισμούς που αν μη τι άλλο προβληματίζουν.</div>
<div>
</div>
<div>
Έχουμε ήδη τον πρώτο νεκρό, και ανεξαρτήτως του όποιου αποτελέσματος, αυτό που βιώνουμε τόσο εμείς όσο και η Ιταλία, ισοδυναμεί με εθνική τραγωδία. Δυστυχώς κύριοι αλλά δε θα μας πείσετε πως μια τέτοια εξέλιξη, ένα τέτοιο δυστύχημα με τον τρόπο που διαδραματίστηκε, όσο και αν οι καιρικές συνθήκες ήταν δραματικές την ώρα της τραγωδίας, μπορεί να αντιμετωπίζεται απλά ως …δυστύχημα.</div>
<div>
</div>
<div>
<b>Την παραπάνω βεβαιότητα, υπάρχουν τρία πράγματα που εξ αντικειμένου την πιστοποιούν. Τα πολιτικά στελέχη που διαχειρίζονται αυτή την υπόθεση, το μόνο που κατάφεραν στη δημόσια επικοινωνία τους, είναι να αυτοδιασυρθούν και…</b></div>
<b>να αποδείξουν έτσι τη θλιβερή ελαχιστότητά τους.</b><br />
<ul>
<li><b>Ο Δένδιας</b> ούτε λίγο ούτε πολύ εμφανίζεται ως τουρίστας. Δεν ξέρει τίποτε… Δεν ενημερώθηκε για τίποτε… Λειτούργησε ως τριτοκλασάτος υπαλληλίσκος που απλά διεκπεραίωσε αυτά που του ζητήθηκαν, και εμφανίστηκε – ο υπουργός εθνικής άμυνας της χώρας της οποίας 250 πολίτες βρίσκονται αντιμέτωποι με μια κρίσιμη μάχη ζωής λεπτό το λεπτό – να μην γνωρίζει καν που πρόκειται να ρυμουλκηθεί, αν τελικά γίνει κατορθωτό να ρυμουλκηθεί το φλεγόμενο πλοίο.</li>
</ul>
<ul>
<li><b>Ο Βαρβιτσιώτης,</b> υπουργός Ναυτιλίας, διασύρεται και αυτός, και γίνεται περίγελος των δημοσιογράφων, σε μια εξόφθαλμη προσπάθεια να κερδίσει χρόνο για απαντήσεις που του λείπουν. Αυτοεξευτελίζεται για την ελλιπέστατη ενημέρωση με την οποία τον τροφοδοτούν οι Ιταλοί διαχειριστές της κρίσης.</li>
</ul>
<ul>
<li><b>Οι Ιταλοί, σωστά κατά τη γνώμη μου αρνούνται το προφανές</b>, και επιμένουν να ρυμουλκηθεί το πλοίο,  στην Ιταλία και όχι σε Αλβανικό λιμάνι. Τι θα μπορούσε πραγματικά να διακριβωθεί και τι να αποκρυβεί για το δυστύχημα αν το πλοίο μεταφερθεί στην Αλβανική επικράτεια, είναι ένα ζήτημα που ουδείς δικαιούται να το προσπερνά.</li>
</ul>
<div>
<b>Το πρώτο ερώτημα που προκύπτει είναι αμείλικτο.</b></div>
<div>
Τι είναι αυτό που φοβούνται οι Ιταλοί, και που δεν ξέρουν ή που φοβούνται να εμπλακούν με αυτό οι Έλληνες ομόλογοι τους, και επιμένουν σε μια φαινομενικά παράλογη ρυμούλκηση στην Ιταλία και όχι στην Αλβανία που είναι πιο κοντά???</div>
<div>
</div>
<div>
<b>Το δεύτερο ερώτημα που προκύπτει είναι και αυτό ίσως καταλυτικό.</b></div>
<div>
Γιατί οι Έλληνες υπουργοί, βλέποντας την άρνηση των Ιταλών να συμφωνήσουν στη ρυμούλκησή του σε Αλβανικό λιμάνι, δεν αντιπρότειναν τη ρυμούλκησή του σε Ελληνικό λιμάνι, αν δεχτούμε ότι ο καιρός συνηγορεί σε μια προς Ανατολάς επιλογή.</div>
<div>
</div>
<div>
<b>Υπάρχει κάτι που φοβούνται οι Έλληνες υπουργοί και επιχειρούν πάση θυσία να το αποφύγουν, ή το αντιπρότειναν και υπήρξε και πάλι άρνηση από τους Ιταλούς???</b></div>
<div>
</div>
<div>
<b>Το τρίτο ερώτημα που προκύπτει και δεν είναι βεβιασμένο, είναι το εξής.</b></div>
<div>
Υπάρχουν μαρτυρίες που μιλούν για ξέσπασμα της φωτιάς ταυτόχρονα σε τρία σημεία. Μπορεί να είναι και αμφιλεγόμενες.</div>
<div>
Υπάρχει μια διαρροή που είναι προφανής η γελοιότητά της. Ότι δηλαδή η αιτία της φωτιάς ήταν η πρόσκρουση «κάπου» κάποιου φορτηγού υπερφορτωμένου με λάδια, αλλά παρ όλη τη γελοιότητά της δε διαψεύδεται με τρόπο κατηγορηματικό.</div>
<div>
</div>
<div>
<b>Δεν είναι όμως δυνατόν να μην υπάρχει μια έστω πρώτη προσέγγιση, για την πιθανή αιτία και την ανεξέλεγκτη επέκταση ενός τόσο μεγάλου κακού. Γιατί όλοι αποφεύγουν να μιλήσουν γι αυτό???</b></div>
<div>
</div>
<div>
<b>Το τέταρτο ερώτημα που δε μπορούμε να προσπεράσουμε είναι…</b></div>
<div>
Γιατί τόσος αυτοεξευτελισμός και αλληλοδιαψεύσεις, αναφορικά με τα μέσα που έσπευσαν για βοήθεια, όταν από το πρωί ακούμε  »παπάδες», για να αποδειχτεί λίγο πριν τις εννέα το βράδυ πως τελικά μόνο ένα Σούπερ Πούμα κατάφερε να επιχειρήσει μέχρι εκείνη την ώρα???</div>
<div>
</div>
<div>
<b>Σημειώνοντας εδώ πως οι υπουργοί που με τη στάση τους οδηγήθηκαν σε αυτοδιασυρμό,</b> και με τη σειρά τους ουσιαστικά οδήγησαν σε διασυρμό και τους εκπροσώπους τύπου των υπουργείων Ναυτιλίας και Εθνικής Άμυνας,<b> είναι υπουργοί του άφαντου πρωθυπουργού μιας κυβέρνησης που αύριο θα ζητήσει ουσιαστικά ψήφο εμπιστοσύνης</b>, για να ολοκληρώσει το καταστροφικό έργο της.</div>
<div>
</div>
<div>
<b>Ας επανέλθουμε τώρα και στο κορυφαίο ερώτημα που τροφοδοτείται από το συνολικό πλαίσιο διαχείρισης αυτής της κρίσης…</b></div>
<ul>
<li><b>Τι είναι αυτό που ξέρουν οι Ιταλοί</b> και επιδιώκουν πάση θυσία να το διαχειριστούν διατηρώντας τον πλήρη και απόλυτο έλεγχο των κινήσεων???</li>
</ul>
<ul>
<li><b>Τι ακριβώς φοβούνται οι Έλληνες υπουργοί,</b> και ουσιαστικά εμφανίζονται ως βρεγμένες γάτες, για να πουν απλά ότι «δεν ξέρουν τίποτε»???</li>
</ul>
<div>
Σε ότι μας αφορά ευχόμαστε η ίδια η προσπάθεια διάσωσης των ανθρώπων, να ολοκληρωθεί με απόλυτη επιτυχία, και να μην υπάρξει και δεύτερος νεκρός, μετά τον επιβεβαιωμένο θάνατο του συμπολίτη μας.</div>
<div>
</div>
<div>
<b>Θέλουμε όμως τελικά να εκφράσουμε δυο φόβους, με την ελπίδα να παραμείνουν φόβοι και να μην επαληθευτούν.</b></div>
<ul>
<li><b>Φοβούμαστε ότι κάποιοι θέλουν τη σωτηρία μεν των επιβατών, αλλά τη βύθιση του </b><b>Norman </b><b>Atlantic,</b> επιδιώκοντας να πάρει στον υγρό τάφο του το μυστικό αυτής της πρωτοφανούς τραγωδίας, αφού φωτιά στα καλά καθούμενα, στη μέση της Αδριατικής, σε ένα βαπόρι υπερφορτωμένο σε οχήματα, πράγμα που καθιστά – στον όποιο καιρό – πρακτικά αδύνατη τη μετατόπιση φορτίου και μάλιστα με τέτοιο τρόπο που να μπορεί να προκαλέσει ανάφλεξη με απρόβλεπτες προεκτάσεις, είναι ένα σενάριο που πιθανόν δεν αντέχει σε σοβαρή αντιπαράθεση.</li>
</ul>
<ul>
<li><b>Φοβούμαστε ότι αυτή η δραματική εξέλιξη, ενδεχομένως να μην είναι και παντελώς άσχετη με την ύπαρξη λαθρομεταναστών, ενδεχομένως και κάποιων τζιχαντιστών</b> στα ύφαλα του πλοίου.</li>
</ul>
<div>
<b>Είναι οι φόβοι μας. Αλλά οι φόβοι τροφοδοτούνται από τα γεγονότα και τους χειρισμούς των πρωταγωνιστών, και αυτό που ειλικρινά ευχόμαστε, είναι οι εξελίξεις να μας διαψεύσουν. Είναι οι φόβοι που εκφράζουμε, όχι για να αποπροσανατολίσουμε τους συλλογισμούς, αλλά για να εμποδίσουμε κάθε απόπειρα συγκάλυψης της αλήθειας.</b></div>
<div>
</div>
<div>
<a href="http://ellinikoforoum.blogspot.gr/2014/12/blog-post_811.html" target="_blank"><b>«ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΦΟΡΟΥΜ»</b></a></div>
</div>
<a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Τι είναι αυτό που ξέρουν οι Ιταλοί και τι φοβούνται οι υπουργοί μας;

Τι είναι αυτό που ξέρουν οι Ιταλοί και επιδιώκουν πάση θυσία να το διαχειριστούν διατηρώντας τον πλήρη και απόλυτο έλεγχο των κινήσεων???...

Διαβάστε την συνέχεια

Ακτοπλοΐα: Τα λάθη που οδήγησαν στο μοιραίο

Ellada simera 0 Ελλάδα 16:56

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2FEUERfCgjg7ic0Yu__ZHkMZerNuoZOGu_zkPpBogG9tOcFogUjboC1JNJMOHVNnTilOXqTLWQWt04NFfpkj92i3Umjny80rDTtUbroUBmD8UdWfankEUEoY4rBb1UUTjlDIKlfk1jyZ7/s1600/Norman+Atlantic.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="398" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg2FEUERfCgjg7ic0Yu__ZHkMZerNuoZOGu_zkPpBogG9tOcFogUjboC1JNJMOHVNnTilOXqTLWQWt04NFfpkj92i3Umjny80rDTtUbroUBmD8UdWfankEUEoY4rBb1UUTjlDIKlfk1jyZ7/s1600/Norman+Atlantic.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
Του <strong>Ηλία Γ. Μπέλλου</strong><br />
<br />
Η τραγωδία του Norman Atlantic δεν σημειώθηκε σε μια ιδανική συγκυρία για την ακτοπλοΐα. Λαμβάνει χώρα μέσα σε ένα περιβάλλον που σύμφωνα με τους επαΐοντες χαρακτηρίζεται από την παροιμιώδη ελληνική αβελτηρία η οποία έχει καθυστερήσει, ίσως ασυγχώρητα, την αναδιάρθρωση της ελληνικής ακτοπλοϊκής βιομηχανίας. Μια σειρά αρνητικών παραμέτρων έχει οδηγήσει μεγάλες ελληνικές ακτοπλοϊκές, μεταξύ των οποίων και η ναυλώτρια του μοιραίου Norman Atlantic, ΑΝΕΚ, στην αναζήτηση ταμειακών ροών ακόμα και από δρομολόγια με ζημιογόνα αποτελέσματα, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τα λειτουργικά τους κόστη. Έτσι εξηγούν ορισμένοι καλά πληροφορημένοι κύκλοι το γιατί φτάσαμε να παρακολουθούμε μια ναυτική τραγωδία με πρωταγωνιστές Ιταλό καπετάνιο και ιταλικό πλήρωμα λίγους μόλις μήνες μετά το παρ’ ολίγον ναυάγιο του επίσης ιταλικού Εuropalink, στην ίδια περιοχή.<br />
<br />
Οι παράμετροι αυτοί δεν είναι άγνωστοι ούτε στον Πειραιά ούτε στις πιστώτριες τράπεζες ούτε στα ναυτεργατικά σωματεία ούτε στους κρατικούς αρμοδίους.<br />
<br />
Δραματικές περικοπές στις χρηματοδοτήσεις για δημόσιες υπηρεσίες, άγριος και, κατά πολλούς, αθέμιτος ανταγωνισμός από ιταλικές ακτοπλοϊκές, κατάρρευση της επιβατικής κίνησης λόγω της κρίσης, υψηλός δανεισμός και έλλειψη χρηματοδοτήσεων για κεφάλαια κίνησης, υψηλότατες μέχρι πρόσφατα τιμές καυσίμων, ένα πεπαλαιωμένο και συχνά εχθρικό για τις επιχειρήσεις θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας της βιομηχανίας και ακριβά λιμενικά τέλη και τιμολόγια υπηρεσιών εξυπηρέτησης της ακτοπλοΐας συνθέτουν το φόντο του ατυχήματος του Norman Atlantic.<br />
<br />
«Η ΑΝΕΚ στο συγκεκριμένο δρομολόγιο κατ’ ουσίαν αναγκάστηκε να ναυλώσει και να χρησιμοποιεί ιταλικό πλοίο προκειμένου να μπορεί να έχει κόστη ανταγωνιστικά με αυτά των Ιταλών που χαρακτηρίζονται από πολύ πιο ευέλικτες και μισθολογικά ελκυστικότερες επανδρώσεις και άλλες επιβαρύνσεις. Και αυτό προκειμένου να μπορέσει να αντλήσει ρευστότητα από τις ενεργές και δραστήριες και το χειμώνα γραμμές της Αδριατικής». Αυτό αναφέρει στο Capital.gr πηγή της Ακτής Μιαούλη εξηγώντας πως και άλλες ελληνικές εταιρείες που κάποτε μεσουρανούσαν στην Αδριατική λειτουργούν δρομολόγια με ζημίες «μόνον και μόνον για να μπορούν να έχουν τις ταμειακές ροές που θα τους καλύψουν το νεκρό επιβατικά χειμώνα στο Αιγαίο μέχρι να φτάσουν στο επόμενο καλοκαίρι».<br />
<br />
<strong>Ανταγωνισμός</strong>Και γιατί δεν μπορούν να είναι κερδοφόρες στην Αδριατική; Μα γιατί δεν μπορούν να ανταγωνιστούν τα πολύ χαμηλότερα κόστη της ιταλικής σημαίας που χρησιμοποιεί ο ανταγωνισμός, απαντούν οι ίδιοι κύκλοι. Εάν όμως η ελληνική σημαία είχε γίνει ανταγωνιστικότερη και εάν δεν υπήρχε η βαθιά κρίση τότε δεν θα χρειαζόταν η προσφυγή σε ναυλώσεις ιταλικών πλοίων, συμπληρώνουν. Δεν ήταν λοιπόν ατύχημα η πύρινη λαίλαπα στο Norman Atlantic; Ασφαλώς και ήταν.<br />
<br />
Όμως έμπειροι Έλληνες ναυτικοί σημειώνουν πως «τέτοια περιστατικά έχουν σημειωθεί σπανιότερα σε ελληνικά καράβια με ελληνικά πληρώματα και έχουν αντιμετωπιστεί πολύ πιο γρήγορα και ακίνδυνα ακόμα και σε πλοία που κουβαλάνε κάμποσες δεκαετίες στη γάστρα τους».<br />
<br />
<strong>Αναδιάρθρωση</strong>Την απάντηση του ποιος φταίει θα τη δώσουν ασφαλώς οι πραγματογνώμονες και οι αρμόδιες αρχές. Όμως ήδη τραπεζικοί κύκλοι με τους οποίους επικοινώνησε το capital.gr σημειώνουν πως το ατύχημα έρχεται σε μια συγκυρία που ο κλάδος επιχειρεί να εξέλθει από την κρίση και ως εκ τούτου το γεγονός μπορεί να περιπλέξει την διαδικασία και την προσπάθεια αυτή. Μια προσπάθεια που, αξίζει να σημειωθεί, έχει διαστάσεις εθνικού θέματος δεδομένου του νησιωτικού χαρακτήρα της χώρας.<br />
<br />
Ορισμένες ακτοπλοϊκές, όπως η Attica Group που λειτουργεί τα Blue Star και Super Fast Ferries, όχι μόνον έχουν γυρίσει σε λειτουργική αλλά και σε καθαρή κερδοφορία, έχουν μειώσει το δανεισμό τους και έχουν προσελκύσει ξένα επενδυτικά κεφάλια, επί του προκειμένου την Fortress Group. Η διαδικασία αυτή επιβάλλεται να συνεχιστεί και με τους άλλους ακτοπλόους. Είτε με συγχωνεύσεις και εξαγορές είτε με συνεργασίες, όπως υπογραμμίζουν χρηματοοικονομικοί σύμβουλοι που εχουν εργαστεί επί των σχεδίων αυτών.<br />
<br />
Χρέη και στόλος<br />
Οι τέσσερις εισηγμένες ακτοπλοϊκές επιχειρήσεις του κλάδου εμφανίζουν αθροιστικά τραπεζικό δανεισμό της τάξης των 840 εκατομμυρίων ευρώ, μειωμένο πάντως σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Αν και τόσο τα αποτελέσματα EBITDA όσο και άλλοι αριθμοδείκτες του κλάδου εμφανίζονται βελτιωμένοι στο εννεάμηνο εξαιτίας των δυο από τις τέσσερις εταιρείες, οι συνολικές υποχρεώσεις (εάν συνυπολογισθούν αυτές προς προμηθευτές κλπ) ξεπερνούν το 1,150 δισ. ευρώ. Την ίδια ώρα η συνολική αξία του στόλου των τεσσάρων ακτοοπλόων (ιδιοχρησιμοποιούμενα ενσώματα πάγια στοιχεία) ανέρχεται στα 1,362 δισ. ευρώ. Να σημειωθεί πως στα μεγέθη αυτά δεν συνυπολογίζονται εκείνα της εξίσου μεγάλης Hellenic Seaways η οποία δεν είναι εισηγμένη. Αφορούν την ιταλικών συμφερόντων Minoan lines, την ΑΝΕΚ, την Attica Group (Blue Star και Super Fast ferries) και την ΝΕΛ.<br />
<br />
<strong>Δραματικές περικοπές</strong>Και ενώ οι εταιρείες χρειάζονται επειγόντως ρευστότητα καθώς καλούνται να στηρίξουν τη διασύνδεση της ηπειρωτικής χώρας με ένα νησιωτικό πληθυσμό 1,6 εκατομμυρίων Ελλήνων, τα μνημόνια επέβαλαν συρρίκνωση στις χρηματοδοτήσεις για άγονες γραμμές. Περιόρισαν έτσι περαιτέρω τα περιθώρια ταμειακών ελιγμών των επιχειρήσεων. Είναι χαρακτηριστικό πως το 2009 η ακτοπλοΐα ελάμβανε επιδοτήσεις 130 εκατ. ευρώ, και φέτος έλαβε 80 εκατ. Αυτά τα 50 εκατ. ευρώ που λείπουν ετησίως έχουν ασφαλώς σημαντικό αντίκτυπο.<br />
<br />
<strong>Τα πετρέλαια</strong>Μπορεί η πτώση των τιμών του πετρελαίου φέτος κατά 50% να δίνει μια ανάσα στις ακτοπλοϊκές –μικρότερη όμως από 50% λόγω της πτώσης της ισοτιμίας ευρώ δολαρίου- όμως τα προηγούμενα έτη τα καύσιμα έφτασαν να αντιπροσωπεύουν πάνω από το 50% των λειτουργικών δαπανών των ακτοπλοϊκών. «Όχι δε μόνον εξαιτίας των διεθνών τιμών», σημειώνουν με νόημα οι ακτοπλόοι. Φιλόδοξες προτάσεις για χρήση φυσικού αερίου παρέμειναν προτάσεις και τώρα πια σκοντάφτουν στην απουσία κινήτρου λόγω του φτηνότερου αργού.<br />
<br />
Εάν το ατύχημα του Norman Atlantic ιδωθεί μέσα από το πρίσμα που συνθέτουν οι παραπάνω συνθήκες αποκτά αναμφισβήτητα διαφορετικές διαστάσεις. Οι προσδοκίες στρέφονται τώρα στην συνέχιση της διαδικασίας αναδιάρθρωσης του κλάδου που σε κάποιες περιπτώσεις έχει προχωρήσει με γενναία βήματα αλλά σε άλλες με αβέβαιο τρόπο.<br />
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ακτοπλοΐα: Τα λάθη που οδήγησαν στο μοιραίο

Του Ηλία Γ. Μπέλλου Η τραγωδία του Norman Atlantic δεν σημειώθηκε σε μια ιδανική συγκυρία για την ακτοπλοΐα. Λαμβάνει χώρα μέσα σε ένα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπορεί να αποφύγει την ύφεση η Ευρώπη το 2015;

Ellada simera 0 Ευρώπη, Ξένη αρθρογραφία, οικονομία 16:51

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjk9LPT6tiDDvCPNSDPpEkoGC4J5IXa_3PG0Kh6iwg2BOFDkAP7lkvaWaPdOw3SuuPkAd6uGlH8T4TOgVNyK-uQ41bwQUXzbb_utwF22InRL9BT_7yJ_eT1BQpBL9y4PnPCkjoQqPGHemzB/s1600/eyrwpi+map.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjk9LPT6tiDDvCPNSDPpEkoGC4J5IXa_3PG0Kh6iwg2BOFDkAP7lkvaWaPdOw3SuuPkAd6uGlH8T4TOgVNyK-uQ41bwQUXzbb_utwF22InRL9BT_7yJ_eT1BQpBL9y4PnPCkjoQqPGHemzB/s1600/eyrwpi+map.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
του <b><span style="color: #990000;">Guntram B. Wolf</span></b><br />
Το 2014 θα το θυμόμαστε για δύο μεγάλες απροσδόκητες εξελίξεις. Πρώτον, η Ευρωπαϊκή Ένωση πιάστηκε στον ύπνο από την επιστροφή των γεωπολιτικών. Η προσάρτηση της Κριμαίας, η στρατιωτική διαμάχη στην Ουκρανία και η αύξηση των εντάσεων μεταξύ της Ρωσίας του Putin και των δυτικών ηγετών, ήταν απροσδόκητη. Οι διαμάχες στο Ιράκ και στη Συρία και η άνοδος των εξτρεμιστών της ISIS, βρήκε τη Δύση απροετοίμαστη. Μπορεί κανείς να σκεφτεί εάν η οικονομική και πολιτική αδυναμία της Δύσης τα τελευταία χρόνια έχει συμβάλει στην άνοδο εναλλακτικών πολιτικών εννοιών. Αλλά ασφαλώς, οι χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης έχουν συνειδητοποιήσει ότι αυτές οι διαμάχες στο κατώφλι τους, έχουν σημασία. Από οικονομικής άποψης, αυτές οι εξελίξεις έχουν αναμφισβήτητα αρνητικές επιδράσεις στην εμπιστοσύνη και έχουν -μαζί με τις κυρώσεις που επιβλήθηκαν στη Ρωσία- συμβάλει στους απογοητευτικούς ρυθμούς ανάπτυξης. Ανησυχία προκαλούν επίσης οι άμεσες επιπτώσεις στο εμπόριο και ιδίως στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού,<br />
<div align="justify">
</div>
<div align="justify">
Δεύτερον, οι οικονομικές επιδόσεις της ευρωζώνης είναι κατώτερες των επίσημων προβλέψεων. Το Νοέμβριο του περασμένου έτους η Κομισιόν προέβλεψε πραγματικό ρυθμό ανάπτυξης 1,1% για την ευρωζώνη το 2014, αλλά αυτοί οι αριθμοί έχουν αναθεωρηθεί πτωτικά στο 0,8%. Ο πληθωρισμός έχει υποστεί παρόμοιες αναθεωρήσεις, και είναι επικινδύνως χαμηλός για να επιτευχθεί βιωσιμότητα του χρέους και προσαρμογή των τιμών. Έχει γίνει κάποια πρόοδος στην ανεργία αλλά είναι αργή και τα νούμερα συνεχίζουν να απογοητεύουν, ιδιαίτερα στην Ιταλία.</div>
<div align="justify">
</div>
<div align="justify">
Με δεδομένο αυτό το πλαίσιο, είναι σαφές ότι η απόφαση της Ευρώπης για το Νέο Έτος θα πρέπει να είναι η εφαρμογή των πολιτικών που απαιτούνται για να μειωθούν οι στρατιωτικές συγκρούσεις στις γειτονικές με την ΕΕ χώρες, και να αυξήσει την ανάπτυξη και τις θέσεις εργασίας.</div>
<div align="justify">
</div>
<div align="justify">
Σίγουρα, αποτελεί σαφή προτεραιότητα για το 2015 η διαχείριση της κρίσης από μια πιθανή συνέχιση της διαμάχης με τη Ρωσία. Θα ήθελα να τονίσω τη σημασία της μείωσης της συλλογικής μας εξάρτησης από τις εισαγωγές αερίου και της ενίσχυσης της ενιαίας μας αγοράς ενέργειας. Συγκεκριμένα, θα πρέπει να διασφαλίσουμε την ενεργειακή ασφάλεια όλων των κρατών-μελών της ΕΕ. Η δουλειά της Κομισιόν στην λεγόμενη ενεργειακή ένωση, είναι κεντρική σε αυτό το θέμα. Η συνεχής επανεξέταση για το εάν οι κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας έχουν στα αλήθεια αποτέλεσμα, είναι επίσης απαραίτητη για να δικαιολογήσει τη συνέχισή τους, παρά τις αρνητικές επιδράσεις στην οικονομική ανάπτυξη της ΕΕ και της Ρωσίας.</div>
<div align="justify">
</div>
<div align="justify">
Επιπλέον, η ζώνη του ευρώ πρέπει να ενισχύσει τις προσπάθειες ανάκαμψης της οικονομίας και να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες για θέσεις εργασίας. Για να αναπτυχθεί, η Ευρώπη χρειάζεται να επενδύσει. Η μείωση των επενδύσεων τα τελευταία επτά χρόνια ήταν ουσιαστική και η ΕΕ είναι τώρα πολύ χαμηλότερα των μακροπρόθεσμων επενδυτικών τάσεων. Ένας μεγάλος λόγος για τέτοιες χαμηλές επενδύσεις, είναι η έλλειψη εμπιστοσύνης και πίστης. Κατά συνέπεια, μια από τις πιο σημαντικές προκλήσεις για τους φορείς χάραξης πολιτικής, θα είναι η εστίαση στην αύξηση της εμπιστοσύνης του ιδιωτικού κλάδου. Η προβλεψιμότητα της πολιτικής είναι κεντρικής σημασίας. Ακόμη πιο σημαντικό, είναι η ανάκτηση της εμπιστοσύνης μεταξύ των Ευρωπαίων εταίρων.</div>
<div align="justify">
</div>
<div align="justify">
Αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης προκαλείται εν μέρει από διαφορετικές πνευματικές παραδόσεις και από αποκλίνουσες ερμηνείες γύρω από τις βασικές αιτίες της τρέχουσας κρίσης και τις αντικρουόμενες απόψεις σχετικά με τα κατάλληλα μέτρα που απαιτούνται για την αντιμετώπισή της. Αυτές οι διαφορές στην ανάλυση μεταξύ κυρίως των Γερμανών και άλλων οικονομολόγων, μεταφράζονται σε διαφορετικές εκτιμήσεις και υπονομεύουν την αμοιβαία εμπιστοσύνη. Αυτή η δυσπιστία μεταξύ των Ευραπαίων εταίρων, εκλαμβάνεται με τη σειρά της αρνητικά από τους επενδυτές.</div>
<div align="justify">
Πρέπει να ξεπεράσουμε την πόλωση αυτής της συζήτησης και να αναγνωρίσουμε ότι η ευρωζώνη έχει εξίσου σημαντικά διαρθρωτικά προβλήματα και προβλήματα από την πλευρά της ζήτησης. Η χαμηλή αύξηση της παραγωγικότητας και οι σημαντικές αποκλίσεις της ανταγωνιστικότητας και του κόστους εργασίας σε διάφορες χώρες της ΕΕ, απαιτούν τολμηρές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις. Τέτοιες μεταρρυθμίσεις θα μπορούν να περιλαμβάνουν, για παράδειγμα, καλύτερη εκπαίδευση για να βοηθήσει άτομα να βρουν θέση εργασίας σε διαφορετικούς κλάδους. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις θα είναι κατά κύριο λόγο εθνικές αλλά επίσης, νέες πρωτοβουλίες που βαθαίνουν την ενιαία αγορά, για παράδειγμα στις ψηφιακές υπηρεσίες, είναι θεμελιώδεις για την τόνωση της παραγωγικότητας και τη δημιουργία νέων επενδυτικών ευκαιριών.</div>
<div align="justify">
</div>
<div align="justify">
Πρωτοβουλίες που βοηθούν στην τόνωση της ζήτησης στην ευρωζώνη, είναι επίσης εξίσου σημαντικές. Η ΕΚΤ άργησε πολύ να αντιδράσει στην επιδείνωση των προοπτικών του πληθωρισμού και χρειάζεται να είναι πιο δραστική το 2015. Ωστόσο, η νομισματική πολιτική από μόνη της δεν θα είναι αρκετή. Μαζί με την βελτίωση των συνθηκών για τις ιδιωτικές επενδύσεις, η ΕΕ θα πρέπει να κινητοποιήσει δημόσιους πόρους για δημόσια επενδυτικά projects. Ενώ το επενδυτικό πλάνο που θέσπισε ο πρόεδρος της Κομισιόν, Jean Claude Juncker, είναι μια βελτίωση από αυτή την άποψη, οι δημόσιοι πόροι που διατίθενται είναι σαφώς ανεπαρκείς και θα χρειαστούν ενίσχυση. Η ΕΕ θα πρέπει επίσης να γίνει μια τολμηρή στην αντιμετώπιση των τραπεζικών προβλημάτων που επιβαρύνουν ακόμη την πίστωση και τον δανεισμό και αρκετές χώρες. Απαιτούνται περισσότερες πρωτοβουλίες πολιτικής για να αναζωπυρωθεί η ανάπτυξη στην ΕΕ.<br />
<br />
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Μπορεί να αποφύγει την ύφεση η Ευρώπη το 2015;

του Guntram B. Wolf Το 2014 θα το θυμόμαστε για δύο μεγάλες απροσδόκητες εξελίξεις. Πρώτον, η Ευρωπαϊκή Ένωση πιάστηκε στον ύπνο από την...

Διαβάστε την συνέχεια

Εκτουρκισμός με «όπλο» τη θρησκεία στη Θράκη!

Ellada simera 0 Εθνικά Θέματα, Θράκη 16:30

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitfT1SP8c6oX68lCpGb90HS7uI0PsEeivtYwAjGWZXnPCN9FjN8hOLVOfY_-pAwmOkjVCOUdqWirfo2H_91KMAXcF4uptZ7RoguBKo_Wbwnk94Zqr0zqy9Ol6v_RHanJajfEAjv-DSQORF/s1600/thraki+%CE%A3%CE%B5%CE%BC%CF%80.+%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%87%CF%8C%CF%84%CE%B6%CE%B1..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="412" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitfT1SP8c6oX68lCpGb90HS7uI0PsEeivtYwAjGWZXnPCN9FjN8hOLVOfY_-pAwmOkjVCOUdqWirfo2H_91KMAXcF4uptZ7RoguBKo_Wbwnk94Zqr0zqy9Ol6v_RHanJajfEAjv-DSQORF/s1600/thraki+%CE%A3%CE%B5%CE%BC%CF%80.+%CE%9A%CE%B1%CF%81%CE%B1%CF%87%CF%8C%CF%84%CE%B6%CE%B1..jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<br />
<span style="color: #666666; font-size: large;">Καταγγελία-σοκ από τον Πομάκο δημοσιογράφο  Σεμπ. Καραχότζα.</span><br />
<span style="color: #666666; font-size: large;"><br />
</span> <br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Σε καταγγελία-ντοκουμέντο, που επιβεβαιώνει στο ακέραιο τα ρεπορτάζ της <strong>«δημοκρατίας»</strong>, προχώρησε ο Πομάκος δημοσιογράφος Σεμπαϊδήν Καραχότζα, στο πλαίσιο της ομιλίας του σε ημερίδες του Ελληνικού Ινστιτούτου Στρατιωτικών Μελετών (ΕΛΙΣΜΕ) στην Ξάνθη και την Κομοτηνή.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
«Η Τουρκία καταφέρνει να οικειοποιείται το σύνολο της μουσουλμανικής μειονότητας λόγω της ύπαρξης οργανωμένων μηχανισμών. Σημαντικό ρόλο στους μηχανισμούς αυτούς διαδραματίζουν το Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας (DEB), οι μουφτήδες και οι ιμάμηδες στα τζαμιά, οι δεκάδες φίλα προσκείμενες εφημερίδες και οι ραδιοφωνικοί σταθμοί» είπε χαρακτηριστικά στις ομιλίες του ο κ. Καραχότζα, γνώστης και αναλυτής της κατάστασης που επικρατεί στη Θράκη.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Σύμφωνα με τον ίδιο, ως βασικότερη μέθοδος εκτουρκισμού των μουσουλμάνων χρησιμοποιείται η θρησκεία μέσα από την οποία ψευτομουφτήδες και ιμάμηδες ασκούν εθνικό και πολιτισμικό προσηλυτισμό. «Η κοινή θρησκεία Πομάκων, Ρομά και τουρκογενών αποτελεί ένα μεγάλο πλεονέκτημα για την Τουρκία, διότι επικρατούν έτσι απλουστευτικές εξισώσεις του τύπου οι Ελληνες είναι χριστιανοί και οι μουσουλμάνοι είναι Τούρκοι. Το μήνυμα αυτό πείθει με άνεση και ευκολία, διότι η μεγίστη πλειονότητα των μουσουλμάνων είναι αγράμματοι και δέχονται εύκολα την προπαγάνδα» τόνισε στις ημερίδες.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<br />
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Πρόσθεσε μάλιστα ότι ένα άλλο αποτελεσματικό μέσο με το οποίο επιτυγχάνεται ο εκτουρκισμός είναι το χρήμα. Συγκεκριμένα ο ομιλητής ανέφερε ότι το τουρκικό προξενείο της Κομοτηνής έχει μερικές εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, έμμισθους συνεργάτες, ανθρώπους δηλαδή που τους πληρώνει για να επηρεάζουν τους συντοπίτες τους και να τους πείσουν ότι είναι Τούρκοι και όχι Ελληνες. «Για τους ελάχιστους που δεν πείθονται υπάρχει και η μέθοδος της τρομοκρατίας, την οποία υπέστην κι εγώ προσωπικά. Το 2007 δεχόμουν απειλητικά τηλεφωνήματα επειδή ζητούσα ελληνικά σχολεία για τα παιδιά μου και επειδή μιλούσα ανοιχτά για Ελληνες Πομάκους στη Θράκη» κατήγγειλε δημοσίως.</div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
<br /></div>
<div style="margin-bottom: 0cm;">
Αριστείδης Μάτιος</div>
<a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Εκτουρκισμός με «όπλο» τη θρησκεία στη Θράκη!

Καταγγελία-σοκ από τον Πομάκο δημοσιογράφο Σεμπ. Καραχότζα. Σε καταγγελία-ντοκουμέντο, που επιβεβαιώνει στο ακέραιο τα ρεπορτάζ τη...

Διαβάστε την συνέχεια

Λάθος για την Τουρκία ο αγωγός με τη Ρωσία;

Ellada simera 0 Ενέργεια, Τουρκία 16:17

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcR4Xdl2P52r9-XfffmfttZ87hY5U_h8Ycl3lyYC6dZPB9gzqkyNujQvdRv-6Egc3dz_mzbYs1J6EVbpyeeudskJ0hT_SHriTquFclacIb9Ij3mJejqWYQQga_81AOewlNPXvzSYenfA8R/s1600/%CE%A4%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%82+%CF%80%CF%81%CF%8E%CE%B7%CE%BD+%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%83%CE%B2%CE%B7%CF%82+%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82+%CF%83%CE%B5+%CE%B8%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1+%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82+%CE%9C%CE%B9%CF%84%CE%AC%CF%87+%CE%9C%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CE%AC%CE%BD.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="576" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhcR4Xdl2P52r9-XfffmfttZ87hY5U_h8Ycl3lyYC6dZPB9gzqkyNujQvdRv-6Egc3dz_mzbYs1J6EVbpyeeudskJ0hT_SHriTquFclacIb9Ij3mJejqWYQQga_81AOewlNPXvzSYenfA8R/s1600/%CE%A4%CE%BF%CF%8D%CF%81%CE%BA%CE%BF%CF%82+%CF%80%CF%81%CF%8E%CE%B7%CE%BD+%CF%80%CF%81%CE%AD%CF%83%CE%B2%CE%B7%CF%82+%CE%B5%CE%B9%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82+%CF%83%CE%B5+%CE%B8%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1+%CE%B5%CE%BD%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B5%CE%B9%CE%B1%CF%82+%CE%9C%CE%B9%CF%84%CE%AC%CF%87+%CE%9C%CF%80%CE%B1%CE%BB%CE%BA%CE%AC%CE%BD.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<strong>Η ρωσική πρόταση για πώληση φυσικού αερίου στην Ευρώπη, μέσω Τουρκίας, μπορεί να πλήξει σοβαρά τα τουρκικά συμφέροντα</strong>, ανέφερε ο Τούρκος πρώην πρέσβης και ειδικός σε θέματα ενέργειας Μιτάχ Μπαλκάν, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα Χουριέτ. <br />
<br />
<img alt="" height="353" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/TOURKIA/tanap-nabucco.jpg" width="600" /><br />
<br />
Ο Μπαλκάν δήλωσε πως εξεπλάγη από την ακύρωση από τη Ρωσία του South Stream, αλλά κατανοεί τη ρωσική ενέργεια, λόγω των ευρωπαϊκών, εναντίον της κυρώσεων. <br />
<br />
<strong>Ωστόσο ο ίδιος εκφράζει τον σκεπτικισμό του έναντι του προγράμματος του νέου αγωγού, λέγοντας πως το πιθανότερο είναι, τελικά, να ολοκληρωθεί το πρόγραμμα κατασκευής του αγωγού ΤΑΝΑΡ</strong>, μέσω του οποίοι θα μεταφέρεται και το ιρανικό φυσικό αέριο στην Ευρώπη, καθώς, όπως είπε, ΗΠΑ και ΕΕ, αναζητούν εναλλακτικές πηγές προμήθειας φυσικού αερίου, πέραν της Ρωσίας. Άρα και η κατασκευή του αγωγού Ρωσίας-Τουρκία. <br />
<br />
<strong>“Δεν γνωρίζουμε αν οι ευρωπαϊκές χώρες θα αγοράσουν, τελικά, ρωσικό αέριο, μέσω της Τουρκίας, και αν ναι, υπό ποίους όρους. Δεν θεωρώ, κατά συνέπεια, το σχέδιο ρεαλιστικό”</strong>, ανέφερε ο Τούρκος ειδικός. <br />
<br />
<strong>“Εξάλλου, θα μπορέσει η Ρωσία, δεδομένης της οικονομικής της κατάστασης, να επενδύσει, τελικά, το ποσό που απαιτείται</strong>, την στιγμή που δεν μπορεί να εξασφαλίσει δυτική χρηματοδότηση και πλήττεται από τις δυτικές κυρώσεις;”, αναρωτήθηκε ο Μπαλκάν. <br />
<br />
Ο Τούρκος ειδικός συνέχισε λέγοντας πως ο νέος αγωγός, μακροπρόθεσμα, θα βλάψει καίρια τα τουρκικά συμφέροντα, καθώς θα ακυρώσει την χρησιμότητα του αγωγού ΤΑΝΑΡ. Είπε πως η απόφαση της Τουρκίας να δεχτεί το ρωσικό σχέδιο σημαίνει επίσης, πως η Τουρκία ξεχνά, οριστικά, την ευρωπαϊκή προοπτική.<br />
<br />
<img alt="" height="337" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/TOURKIA/RUSIATURKEYENERGY.jpg" width="600" /><br />
<br />
<strong>“Είμαστε ήδη εξαρτώμενοι από τη Ρωσία. Γιατί να γίνουμε ακόμα πιο εξαρτώμενοι</strong>; Η Ρωσία μας έκανε έκπτωση 5% στο φυσικό αέριο που θα μας πουλά, την στιγμή που το πετρέλαιο έχει πέσει 50% και οι τιμές του φυσικού αερίου εξαρτώνται από αυτές του πετρελαίου. <strong>Η έκπτωση που μας κάνει η Ρωσία είναι γελοία.</strong> <br />
<br />
<strong>Πρέπει να περιορίσουμε την ενεργειακή μας εξάρτηση από τη Ρωσία και να τηρήσουμε τις διεθνείς ισορροπίες”, κατέληξε ο Μπαλκάν. </strong><br />
<br />
Πηγή: Hurriyet<br />
Απόδοση-επιμέλεια: On Alert<br />
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Λάθος για την Τουρκία ο αγωγός με τη Ρωσία;

Η ρωσική πρόταση για πώληση φυσικού αερίου στην Ευρώπη, μέσω Τουρκίας, μπορεί να πλήξει σοβαρά τα τουρκικά συμφέροντα , ανέφερε ο Τούρκος...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών μετά την ψηφοφορία…

Ellada simera 0 Πολιτική 16:11

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhteojB6bko4H7GqGM-874UxV8ak6T3gYTerfePSJ10Eh4TqMKRwHblqEBuLETog_gwTM4S_KayRekOAQ9VNRtwyiV2ESs8ytY_07we-NrCfjflZE3qMotg4UvuVf8YS5WxaYDxFPm2u_h-/s1600/boyli+twn+ellinwn+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhteojB6bko4H7GqGM-874UxV8ak6T3gYTerfePSJ10Eh4TqMKRwHblqEBuLETog_gwTM4S_KayRekOAQ9VNRtwyiV2ESs8ytY_07we-NrCfjflZE3qMotg4UvuVf8YS5WxaYDxFPm2u_h-/s1600/boyli+twn+ellinwn+1.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<strong>Την ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή στη βάση της κοινής στάσης απέναντι στην προεδρική εκλογή, επιχείρησε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς, αμέσως μετά το τέλος της ψηφοφορίας για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, δηλώνοντας ότι ο λαός δεν θα αφήσει τις θυσίες του να πάνε χαμένες.</strong><br />
«Σήμερα ήταν η τελευταία ψηφοφορία για την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας. Κάναμε ό,τι μπορούσαμε για να εκλεγεί Πρόεδρος και να αποφύγουμε τους κινδύνους» δήλωσε ο πρωθυπουργός αμέσως μετά την ολοκλήρωση της τρίτης ψηφοφορίας για την εκλογή Προέδρου που απέβη άκαρπη.<br />
«Οι περισσότεροι ανεξάρτητοι άκουσαν τη φωνή της συνείδησής τους και ψήφισαν υπέρ της υποψηφιότητας του Σταύρου Δήμα. Δυστυχώς μια μειοψηφία 132 βουλευτών στους οποίους συναθροίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ με την Χρυσή Αυγή, φέρουν ακέραιη την ευθύνη για μια εξέλιξη που δεν την ήθελε η κοινωνία», πρόσθεσε ο πρωθυπουργός.<br />
«Ο λαός δεν θα επιτρέψει να πάνε χαμένες οι θυσίες του», συμπλήρωσε ο κ. Σαμαράς, ο οποίος θα μεταβεί αύριο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για να ζητήσει τη διάλυση της Βουλής και τη διεξαγωγή των βουλευτικών εκλογών στις 25 Ιανουαρίου.<br />
<br />
<strong>Ανεβάζει κι άλλο, προεκλογικά πλέον, τους τόνους ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τις δηλώσεις που έκανε μετρά την ψηφοφορία στη Βουλή.</strong><br />
«Τα κόμματα απέδειξαν ότι η δημοκρατία δεν εκβιάζεται. Όταν η μεγάλη πλειοψηφία αποφασισμένη να πει τέρμα στα μνημόνια, οι βουλευτές εναρμονίζονται με τη λαϊκή βούληση. Η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά που επί 2,5 χρόνια λεηλάτησε την κοινωνία, αποτελεί παρελθόν» πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας και συμπλήρωσε:<br />
«Με τη θέληση του λαού μας θα είναι παρελθόν τα μνημόνια τη λιτότητας. Το μέλλον ήδη ξεκίνησε».<br />
Ανεβάζει κι άλλο, προεκλογικά πλέον, τους τόνους ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τις δηλώσεις που έκανε μετρά την ψηφοφορία στη Βουλή.<br />
«Τα κόμματα απέδειξαν ότι η δημοκρατία δεν εκβιάζεται. Όταν η μεγάλη πλειοψηφία αποφασισμένη να πει τέρμα στα μνημόνια, οι βουλευτές εναρμονίζονται με τη λαϊκή βούληση. Η κυβέρνηση του κ. Σαμαρά που επί 2,5 χρόνια λεηλάτησε την κοινωνία, αποτελεί παρελθόν» πρόσθεσε ο κ. Τσίπρας και συμπλήρωσε:<br />
«Με τη θέληση του λαού μας θα είναι παρελθόν τα μνημόνια τη λιτότητας. Το μέλλον ήδη ξεκίνησε».<br />
<strong>Για «εκβιασμό των θεσμών που έγινε από την αντιπολίτευση με τις ψήφους της Χρυσής Αυγής», έκανε λόγο ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος στις πρώτες του δηλώσεις μετά την ψηφοφορία για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στη Βουλή. Ο κ. Βενιζέλος ανέφερε, ότι η χώρα πάει σε εκλογές και η οικονομία μπαίνει σε αστάθεια.</strong><br />
       <br />
Παράλληλα, ο κ. Βενιζέλος υπογράμμισε ότι το ΠΑΣΟΚ θα παραμείνει εγγυητής της σταθερότητας της χώρας και κάλεσε όλους του εκφραστές του δημοκρατικού τόξου να συμπλεύσουν προς αυτή την κατεύθυνση.<br />
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Οι δηλώσεις των πολιτικών αρχηγών μετά την ψηφοφορία…

Την ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με τη Χρυσή Αυγή στη βάση της κοινής στάσης απέναντι στην προεδρική εκλογή, επιχείρησε ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμα...

Διαβάστε την συνέχεια

Οριστικά «μαύρος καπνός» από τη Βουλή… ΠΡΟΩΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ

Ellada simera 0 Πολιτική, Πρωτοσέλιδα 16:04

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEKMW7g3DNliWdW53K94-D26BeSP7aNjOvmKrSjBivRoDMUtY6s34jN-IFO0UmNqPO9pWiW1mg8MutWQ-qbhMzW4I7TEI7s58R7MyDvrBupCsp0Pi58UgeD5GrclZQvRf-al9uRE096fe7/s1600/boyli+twn++ellinwn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhEKMW7g3DNliWdW53K94-D26BeSP7aNjOvmKrSjBivRoDMUtY6s34jN-IFO0UmNqPO9pWiW1mg8MutWQ-qbhMzW4I7TEI7s58R7MyDvrBupCsp0Pi58UgeD5GrclZQvRf-al9uRE096fe7/s1600/boyli+twn++ellinwn.jpg" width="640" /></a></div>
<br />
<strong>Ο κύβος ερρίφθη και η χώρα οδηγείται σε πρόωρες εκλογές μετά την τελευταία ψηφοφορία, όπου αποδείχθηκε ότι η συγκέντρωση του «μαγικού» αριθμού των 180 βουλευτών για να εκλεγεί Πρόεδρος Δημοκρατίας, αποτελούσε πολιτικό «όνειρο θερινής νυκτός».</strong><br />
Η υπόθεση κρίθηκε όταν ξεκίνησε η εκφώνηση ονομάτων ανεξαρτήτων βουλευτών, όπως του Βύρωνα Πολύδωρα, της Έλενας Κουντουρά, του Πέτρου Τατσόπουλου, του Μίμη Ανδρουλάκη, του Νίκου Τσούκαλη και της Νίκης Φούντα, οι οποίοι κράτησαν τη θέση τους και ψήφισαν «παρών».<br />
<strong>Η υποψηφιότητα του Σταύρου Δήμα έμελλε να πιάσει «ταβάνι» στις 168 ψήφους (και 132 «παρών»), καθώς η αντιπολίτευση και οι ανεξάρτητοι θεώρησαν υπέρτερο στόχο την άμεση προσφυγή στη λαϊκή βούληση και όχι να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας. </strong><br />
Αναμένονται πλέον οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες για την οριστικοποίηση της ημερομηνίας των εκλογών, οι οποίες όλα δείχνουν ότι θα διεξαχθούν σε κλίμα έντονης πόλωσης που θα έχει αντίκτυπο και στην οικονομία.<br />
       <br />
<strong>Προάγγελος εξελίξεων είναι και η σημερινή συνεδρίαση στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών (ΧΑΑ), όπου αυτή την ώρα ο Γενικός Δείκτης υποχωρεί κατά περίπου 10%…</strong><br />
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>