Το …”Τσάμικο” φέρνει ζαλάδα στον Νίκο Κοτζιά: Γιατί δεν δείχνει τον πραγματικό ένοχο;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiByzlb9E5TxpbwMnInnb0SOTspBo_t8WguCgehmg_KRTT4jU2GS65f96DqIaAQ41AL76XQyp_hRvHpRFS0xHqkz6yMJ4jSVxlC6R35eV_K3pZIlbv8PdWXjnWpLqPUiSsblvknmKY6k0e7/s1600/Albanian+Foreign+Minister+Ditmir+Bushati++and+his+Greek+counterpart+Nikos+Kotzias+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiByzlb9E5TxpbwMnInnb0SOTspBo_t8WguCgehmg_KRTT4jU2GS65f96DqIaAQ41AL76XQyp_hRvHpRFS0xHqkz6yMJ4jSVxlC6R35eV_K3pZIlbv8PdWXjnWpLqPUiSsblvknmKY6k0e7/s640/Albanian+Foreign+Minister+Ditmir+Bushati++and+his+Greek+counterpart+Nikos+Kotzias+.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Του <b>Γιώργου Πετράκη</b><br /> <br /> Σε πλήρη σύγχυση βρίσκεται το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών καθώς με ένα μπαράζ συνεντεύξεων ο συνήθως λιγομίλητος υπουργός Εξωτερικών και υποστηρικτής μέχρι προχθές της άποψης ότι η εξωτερική πολιτική δεν ασκείται με συνεντεύξεις, ο Νίκος Κοτζιάς αποκαλύπτει τα αδιέξοδα στα όποια έχει οδηγηθεί η Αθήνα τόσο έναντι της Αλβανίας όσο και έναντι της Τουρκίας.<br /> <br /> Στις συνεχείς συνεντεύξεις του ο κ. Κοτζιάς, μετά το στραπάτσο με την ανάρτηση του πανό στο στάδιο του Euro 2016 και ενώ ο ομόλογος του Αλβανός ΥΠΕΞ κ. Μπουσάτι έθεσε επίσημα με την συναίνεση του ιδίου θέμα Τσάμηδων στην διμερή ατζέντα (έστω και με το πρόσχημα των «ανθρωπιστικών» διαστάσεων του ζητήματος) επιχείρησε να κάνει επικοινωνιακή διαχείριση η οποία αποδεικνύεται ακόμη πιο καταστροφική.<br /> <br /> Ο κ. Κοτζιάς σπεύδει να αθωώσει τον αλβανικό Εθνικισμό, ο οποίος σήμερα εκφράζεται από τον πρωθυπουργό Έντυ Ράμα και αποδίδει την έγερση θέματος Τσάμηδων στην …Τουρκία.<br /> <br /> Είναι απολύτως λανθασμένη και επικίνδυνη αυτή η πολιτική προσέγγιση, η οποία βεβαίως στο μυαλό του Νίκου Κοτζιά αθωώνει τις παραχωρήσεις προς την Αλβανική ηγεσία, η οποία είναι αυτή που θέτει θέμα Τσάμηδων και όχι απλώς κάποιοι ακραίοι κύκλοι των Τιράνων που έχουν την υποστήριξη της Άγκυρας.<br /> <br /> Με την προσέγγιση αυτή ο κ. Κοτζιάς ενώ έχει αποδεχθεί όλη την ατζέντα που του επέβαλλε ο κ. Μπουσάτι και ο κ. Ράμα, προσπαθεί να αποπροσανατολίσει και να υποστηρίξει λίγο πολύ ότι το Τσάμικο όπως το θέτει η αλβανική ηγεσία είναι «θετικό και αποδεκτό» προς συζήτηση, ενώ υπάρχει κάποιο άλλο «κακό Τσάμικο» που το προωθεί η Άγκυρα.<br /> <br /> Είναι γνωστό ότι ο κ. Ράμα έχει κυβερνητικό εταίρο τον πιο ακραίο εκπρόσωπο του Τσάμικου, το κόμμα PDIU και έχει το Τσάμικο σε περίοπτη θέση του κυβερνητικού προγράμματος του. Φρόντισε μάλιστα με απαράδεκτο και προσβλητικό τρόπο να εκθέσει τον κ. Κοτζιά, αφού τον έβαλε να καθίσει κάτω από μια τεράστια σε μέγεθος γκραβούρα που παραπέμπει στην Μεγάλη Αλβανία.<br /> <br /> Εντελώς παραπλανητικά ο κ. Κοτζιάς έκανε λόγο για …κύκλους που προσπαθούν να υπονομευόσουν την «προσέγγιση με την Αλβανία και το κάλο κλίμα» αποκρύπτοντας φυσικά ότι ο πρώτος που υπονόμευσε αυτήν την προσπάθεια ήταν η ίδια η αλβανική κυβέρνηση που του έστησε την «παγίδα του Τσάμικου» με απανωτές δηλώσεις του κ. Ράμα και του κ. Μπουσάτι και με στημένη την πρώτη ερώτηση στην διάρκεια της συνέντευξης τύπου που έδωσε με τον ομόλογο του στο αλβανικό υπουργείο εξωτερικών, ενώ απ’ έξω ακούγονταν οι κραυγές των Τσάμηδων που φυσικά με την παρότρυνση της κυβέρνησης είχαν συγκεντρωθεί έξω από το ΥΠΕΞ για να αποδοκιμάσουν τον Έλληνα υπουργό.<br /> <br /> Και ενώ λοιπόν ο κ. Κοτζιάς έκρινε ότι το Τσάμικο το προωθεί η …Τουρκία και όχι τα Τίρανα, σπεύδει να δηλώσει ότι θα κάνει διάβημα για το πανό στο γήπεδο στον Γάλλο και στον …Αλβανό πρέσβη. Είναι προφανές της σύγχυσης ότι τα συγκεκριμένα διαβήματα μόνο εκτεθειμένο αφήνουν τον κ. Κοτζιά καθώς είναι μιας χρήσης και μάλιστα επικοινωνιακής.<br /> <br /> Η απάντηση του Αλβανού πρέσβη είναι αυτονόητη (ότι η Αλβανική κυβέρνηση δεν είναι υπεύθυνη για κάποιους άγνωστους οπαδούς που σήκωσαν ένα πανό), ενώ φυσικά και ο Γάλλος πρέσβης θα συμφωνήσει ότι δεν πρέπει να πολιτικοποιείται το ποδόσφαιρο και ότι λαμβάνονται όλα τα μέτρα ασφαλείας αλλά φυσικά υπάρχουν μεγαλύτερες προκλήσεις ασφαλείας για τις γαλλικές αρχές, από το πανό που σήκωσαν κάποιοι οπαδοί σε ένα γήπεδο.<br /> <br /> Ένα ακόμη στοιχείο της σύγχυσης που επιχειρεί να προκαλέσει ο κ. Κοτζιάς προκειμένου να μην αποκαλυφθεί η αποδοχή του Τσάμικου στην ελληνοαλβανική ατζέντα είναι ότι, υποτίθεται η αλβανική ηγεσία έχει ξεφύγει από την…επιρροή της Άγκυρας.<br /> <br /> Επικαλείται μάλιστα ένα αυθαίρετο επιχείρημα, ότι η τουρκική διείσδυση στην Αλβανία έγινε από τον Φ. Γκιουλέν και συνεπώς τώρα που ο Γκιουλέν έχει βρεθεί στο στόχαστρο του Ερντογάν, δεν υπάρχει σχέση Τιράνων-Άγκυρας!<br /> <br /> Προφανώς ο κ. Κοτζιάς δεν έχει ενημερωθεί για τα έργα που χρηματοδοτεί στην Αλβανία η τουρκική κρατική οργάνωση αναπτυξιακής βοήθειας ΤΙΚΑ, για το μεγαλύτερο τζαμί των Βαλκανίων που χρηματοδοτεί η Άγκυρα και για τα μεγάλα έργα που έχουν ανατεθεί σε τουρκικές εταιρείες…<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το …”Τσάμικο” φέρνει ζαλάδα στον Νίκο Κοτζιά: Γιατί δεν δείχνει τον πραγματικό ένοχο;

Του Γιώργου Πετράκη Σε πλήρη σύγχυση βρίσκεται το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών καθώς με ένα μπαράζ συνεντεύξεων ο συνήθως λιγομίλητος...

Διαβάστε την συνέχεια

Η πρώτη κοινή άσκηση Ισραήλ και Ρωσίας στη Μεσόγειο: Τι σημαίνει για την ελληνική ασφάλεια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjycM6sdnSLl38dC6v_0Tzts6bmTQc5mp9PCMr4lv36RU9CMG-EGkNaRYImDwDloRJ0K_9eQIBK0G6S4zJhez7v7E5z-CGQ42jkE8eduvjI1K-vxx8aj6FHTCwfYlNrmRvQUfHdwWjE8LYY/s1600/Benjamin+Netanyahu%252C+Vladimir+Putin+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjycM6sdnSLl38dC6v_0Tzts6bmTQc5mp9PCMr4lv36RU9CMG-EGkNaRYImDwDloRJ0K_9eQIBK0G6S4zJhez7v7E5z-CGQ42jkE8eduvjI1K-vxx8aj6FHTCwfYlNrmRvQUfHdwWjE8LYY/s640/Benjamin+Netanyahu%252C+Vladimir+Putin+.jpg" width="640" /></a></div> <strong><br /></strong> <strong>Του Μιχαήλ Βασιλείου</strong><br /> Όταν επί εποχής Ψυχρού Πολέμου οι ΗΠΑ θεωρούνταν αποκλειστικός σύμμαχος του Ισραήλ και η τότε Σοβιετική Ένωση της Αιγύπτου, μέχρι τον πόλεμο του Γιομ Κιπούρ το 1973 (όπου τερματίστηκε η δεύτερη σχέση, με το Κάιρο να κατηγορεί τη Μόσχα ότι «πούλησε» τους Αιγύπτιους), ποιος μπορούσε να φανταστεί ότι τέσσερις και κάτι δεκαετίες μετά, όλες οι κάποτε δεδομένες ισορροπίες έχουν ανατραπεί…<span id="more-133888"></span><br /> <br /> Όπως μεταδίδει ο καλά πληροφορημένος συνήθως ιστοχώρος «Debka», ότι οι ηγέτες της Ρωσίας και του Ισραήλ, Βλαντιμίρ Πούτιν και Μπενιαμίν Νετανιάχου, στο πλαίσιο της κοινής βούλησης για ενίσχυση των διμερών σχέσεων στον τομέα της άμυνας, αποφάσισαν τη διεξαγωγή της πρώτης ιστορικά στρατιωτικής άσκησης ανάμεσα στις ένοπλες δυνάμεις των δυο χωρών!<br /> <br /> Πρόκειται για μια εξέλιξη γεωστρατηγικής εμβέλειας, αφού σηματοδοτεί το τέλος της αποκλειστικότητας των Ηνωμένων Πολιτειών στις στρατιωτικές σχέσεις με το Ισραήλ σε μια πολύ κρίσιμη περιοχή, που δεν θα αντιμετωπιστεί ευνοϊκά στην Ουάσιγκτον.<br /> <br /> Υπενθυμίζεται, ότι στη συνάντηση των δυο ηγετών παρόντες ήταν από ισραηλινής πλευράς ο επικεφαλής της στρατιωτικής υπηρεσίας πληροφοριών του Ισραήλ, υποστράτηγος Χερτζί Χαλεβί, μαζί με τον αρχηγό της Mossad, Γιόσι Κοέν, άρα πρόκειται για μια απόφαση καλά σταθμισμένη ως προς τα θετικά και αρνητικά της από την πλευρά των Ισραηλινών…<br /> <br /> Το επιχείρημα της εμπλοκής των ρωσικών στρατευμάτων στην περιοχή της Συρίας, είναι από μόνο του ισχυρό για να οδηγεί στο συμπέρασμα της ανάγκης εξεύρεσης κανόνων που θα διέπουν τις στρατιωτικές σχέσεις Μόσχας και Τελ Αβίβ σε μια προσπάθεια αποτροπής εμπλοκής που θα μπορούσε να αποβεί καταστρεπτική, κυριολεκτικά.<br /> <br /> Ωστόσο, ο τύπος των ασκήσεων που φέρονται οι δυο πλευρές να έχουν επιλέξει οδηγεί σε περαιτέρω συμπεράσματα και δείχνει ότι η δυναμική της περιοχής της ανατολικής Μεσογείου είναι πολύ διαφορετική από το παρελθόν, ενώ εμπλέκει σαφέστατα και τα ζωτικά συμφέροντα του Ελληνισμού, ελλαδικού και κυπριακού.<br /> <br /> Οι ασκήσεις που αποφασίστηκαν θα είναι αεροναυτικές και θα διεξαχθούν, εκτός πάντα απροόπτου στην ευρύτερη περιοχή εντός του θέρους. Η εξέλιξη αυτή, στο επίπεδο της ισορροπίας δυνάμεων έχουν σημαντικές επιπτώσεις, τόσο σε συμβολικό όσο και σε ουσιαστικό επίπεδο.<br /> <br /> Όπως σημειώνει στην ανάλυσή του ο προαναφερθείς ιστοχώρος, θα είναι η πρώτη φορά που ρωσικά μαχητικά αεροσκάφη που θα έχουν απογειωθεί από αεροπορική βάση αραβικού κράτους, εν προκειμένω τη βάση Χμέιμιμ στην περιοχή της Λατάκιας όπου φιλοξενείται η ρωσική αεροπορική δύναμη (σ.σ. σύμφωνα με κάποιες πληροφορίες η Ρωσία προσανατολίζεται στην προ της μερικής αποχώρησης αριθμητική αποκατάσταση) και δεν θα έχουν σαν στόχο να αντιπαρατεθούν αλλά θα συνεκπαιδευτούν με τις ισραηλινές αεροπορικές δυνάμεις, κάτι που αποτελεί εξ ορισμού τεράστιας σημασίας εξέλιξη.<br /> <br /> Στο μεταξύ, οι δυο χώρες έχουν αποφασίσει να αναβαθμίσουν τον μηχανισμό συνεργασίας που επιτρέπει την εκατέρωθεν ενημέρωση με στόχο την αποτροπή «παρεξηγήσεων» εφόσον μαχητικά και των δυο πλευρών πετούν στην ευρύτερη περιοχή και στο πρόσφατο σχετικά παρελθόν συνέβησαν περιστατικά τα οποία θα μπορούσαν να καταλήξουν σε κλιμάκωση και εμπλοκή με συνέπειες που θα μπορούσαν να είναι πάρα πολύ σοβαρές.<br /> <br /> Τι έγινε όμως και έσπασε πάλι ο πάγος που έδειχνε να ταλαιπωρεί τις διμερείς σχέσεις; Η απάντηση των αναλυτών της ιστοσελίδας ενδιαφέρουσα, όσο και πειστική: Η αναφορά Νετανιάχου, ότι οι πόρτες είναι ανοιχτές για ρωσικές εταιρίες να συμμετάσχουν στους διαγωνισμούς για την ανάπτυξη των ισραηλινών κοιτασμάτων στην ανατολική Μεσόγειο.<br /> <br /> Πρακτικά αυτό σημαίνει, ότι οι δυο ηγέτες τα βρήκαν, με τον Ισραηλινό να υπόσχεται στον Ρώσο μερίδιο, προφανώς εάν πάρει αυτά που επιθυμεί στα θέματα περιφερειακής ασφάλειας που έχει ως προτεραιότητα. Αυτό δεν θα πρέπει να ξενίζει κανέναν. Τα πάντα μια διαπραγμάτευση είναι. Δίνεις και παίρνεις. Το τι δόθηκε και το ποιο είναι το αντάλλαγμα θα τα δούμε στην πράξη…<br /> <br /> Στο θέμα των υδρογονανθράκων έχουμε γράψει κατ’ επανάληψη ότι η συμμετοχή της Ρωσίας αποτελεί εγγύηση ότι οι Ισραηλινοί θα αποφύγουν περιπέτειες με ενδεχόμενες ενέργειες δολιοφθοράς ή στρατιωτικών πληγμάτων από μη κρατικούς δρώντες στην ευρύτερη περιοχή, όπως η Χεζμπολάχ (άρα το Ιράν…) και η Χαμάς.<br /> <br /> Αυτό αποτελεί βασική προτεραιότητα για το Ισραήλ, που παρακολουθούσε τη μεθοδική ανάπτυξη της ρωσικής στρατηγικής και τη σύναψη ενεργειακών συμφωνιών με τη Συρία, τον Λίβανο, την Αίγυπτο, αλλά και τη διατήρηση θερμής επικοινωνίας με την Κύπρο.<br /> <br /> Εν ολίγοις, η Μόσχα όχι μόνο διεμήνυε την αποφασιστικότητά της να συμμετάσχει στην υπό ανάδυση νέα αρχιτεκτονική ασφαλείας της ανατολικής Μεσογείου, έκανε και βήματα που θα την πλάσαραν de facto στο «παιχνίδι» της περιοχής.<br /> <br /> Οπότε, οι ρεαλιστές Ισραηλινοί, ακόμα κι αν σε πρώτη φάση δεν επιθυμούσαν εμπλοκή της Μόσχας, αντελήφθησαν ταχύτατα ότι η στρατιωτική εμπλοκή στη Συρία, η νέα σχέση που οικοδομήθηκε με την Αίγυπτο και οι ενεργειακές συμφωνίες δημιουργούσαν νέα στρατηγικά δεδομένα. Ακόμα και να το επιθυμούσαν, η Μόσχα θα είχε τη δυνατότητα να εκβιάσει τη συμμετοχή της, αφού διέθετε πλέον τρόπους να πλήξει τα ισραηλινά συμφέροντα.<br /> <br /> Πούτιν και Νετανιάχου, ως καλοί σκακιστές, τοποθέτησαν τα πιόνια τους, δοκίμασαν ο ένας τις αντοχές του άλλου και κατέληξαν ότι η συνεργασία είναι προς όφελος αμφοτέρων, ή απλά, σε τελική ανάλυση, στο ενδεχόμενο διπλωματικής αντιπαράθεσης, είχαν και οι δύο μόνο να χάσουν.<br /> Οι Ισραηλινοί δεν εμπιστεύονται τις ΗΠΑ του Ομπάμα, θεωρώντας ότι δεν έχουν ξεκάθαρη στρατηγική, ενώ πολλές τους ενέργειες στην περιοχή έπαψαν να ταυτίζονται ή απλά να συνυπολογίζουν τα συμφέροντα του εβραϊκού κράτους. Αυτό οδήγησε στην αναθέρμανση των σχέσεων αρχικά με την Κίνα και στη συνέχεια με τη Ρωσία, αναζητώντας την απαραίτητη διπλωματική ευελιξία και τις επιλογές που θα μεγιστοποιήσουν την ασφάλεια και θα κατοχυρώσουν τα συμφέροντά τους.<br /> <br /> Ας πάμε όμως και στα συμφέροντα του Ελληνισμού, αφού η διαφαινόμενη συνεργασία Ρωσίας-Ισραήλ θα αλλάξει – σταδιακά και μόνο εάν προχωρήσει και θεσμοποιηθεί – τα δεδομένα στην περιοχή, κατά τρόπον που θα μπορούσε να αποδειχθεί θετικός για τα ελληνικά συμφέροντα, κάτι που ισχύει για πολύ περισσότερους λόγους από την απλή επιθυμία της Λευκωσίας να διατηρεί θερμές τις πάντα χρήσιμες στο εθνικό θέμα του Κυπριακού σχέσεις με τη Μόσχα.<br /> <br /> Θα μπορούσε κανείς να υποπτευθεί, ότι η απόφαση του Νετανιάχου να προστατεύσει όσα είχαν επιτευχθεί το τελευταίο διάστημα με τους Ρώσους, είναι και μια κίνηση στη σκακιέρα της διαπραγμάτευσης με την Τουρκία, αφού η αμετροεπής συμπεριφορά των Τούρκων και η φυσική τους τάση να θεωρούν ως «εθνικά δίκαια» όλα όσα επιδιώκουν με αποτέλεσμα να μην υποχωρούν στη διαπραγμάτευση, έχει ενοχλήσει πού την ισραηλινή πλευρά.<br /> <br /> Παρά ταύτα, στη διαπραγμάτευση τηρεί εξαιρετικά χαμηλούς τόνους σε μια προσπάθεια ενδεχομένως να πείσει την Ουάσιγκτον ότι ενδιαφέρεται και προσπαθεί γνήσια να αποκαταστήσει τις σχέσεις με την Άγκυρα, η οποία όμως με την προσέγγιση του «όλα ή τίποτα» τινάζει στον αέρα κάθε προσπάθεια επαναπροσέγγισης. Ίσως κατά βάθος, ειδικά ο Νετανιάχου να μην καίγεται καν να τα βρει με τον Ερντογάν, πολύ απλά διότι ΔΕΝ τον εμπιστεύεται. Ποιος εχέφρων θα μπορούσε να τον κακίσει;<br /> <br /> Υπ’ αυτή την έννοια η κατάσταση θυμίζει πολύ Κυπριακό, όπου το σύνηθες ζητούμενο δεν είναι πως θα βρεθεί κάποια αμοιβαία αποδεκτή λογική λύση, αλλά το ποιος θα χρεωθεί την αποτυχία των διαπραγματεύσεων, αφού κατά βάθος όλοι αντιλαμβάνονταν μέχρι πρόσφατα – μέχρι οι υδρογονάνθρακες να κάνουν τους Τούρκους να επείγονται για λύση – πως λύση με τους τουρκικούς όρους μόνο υπό το καθεστώς εκβιασμών θα μπορούσε να επιτευχθεί.<br /> <br /> Η Κύπρος που διατηρεί εξαιρετικές σχέσεις πλέον και με το Ισραήλ και με τη Ρωσία θα αισθανόταν ασφαλέστερη, ενώ η εμπλοκή του εβραϊκού κράτους στα της ασφάλειας και άμυνας των ελεύθερων περιοχών της Κύπρου που πάντα το ενδιέφερε σφόδρα, αφού από στρατιωτικής απόψεως η Κύπρος προσέδιδε στο Ισραήλ το στρατηγικό βάθος που του λείπει, μάλλον ακυρώνει στην πράξη κάθε τουρκική σκέψη για στρατιωτικό εκβιασμό.<br /> <br /> Στο σημείο αυτό θα πρέπει να υπενθυμιστεί και η παρέμβαση της Χίλαρι Κλίντον – που προβάλει πλέον ως το φαβορί για επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου, μετά τον Μπάρακ Ομπάμα – ως υπουργός Εξωτερικών στην πλευρά των Τούρκων, υπενθυμίζοντας ότι οι στρατιωτικές τους ενέργειες στρέφονται εναντίον των αμερικανικών συμφερόντων δεδομένης της πρωτοκαθεδρίας της τεξανής εταιρίας Noble Energy στην αξιοποίηση των κοιτασμάτων της περιοχής.<br /> <br /> Η συναντίληψη Ρώσων και Ισραηλινών για τις ενεργειακές εξελίξεις της περιοχής, παράλληλα με τη διάθεση των στρατιωτικών μέσων που θα διασφαλίσουν ομαλές εξελίξεις, θα μπορούσε ακόμα και να ανοίξει στη Μόσχα τόσο την πόρτα της Ουάσιγκτον όσο και των Βρυξελλών, αλλάζοντας εντελώς το κλίμα, αφού η επίδειξη υπευθυνότητας και η διεκδίκηση – ανάληψη ρόλου μαζί με τους Ισραηλινούς κατά τρόπο συμβατό με τα δυτικά συμφέροντα, θα μπορούσε να φέρει μεγάλες ανατροπές.<br /> <br /> Ο κυνισμός της διεθνούς πολιτικής και «ο χρόνος που γιατρεύει» θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα ακόμα και στο μεγάλο «αγκάθι», το ζήτημα της Ουκρανίας και ιδιαίτερα την προσάρτηση της Κριμαίας. Δεν θα είναι η πρώτη φορά που οι «μνήμες θα ξεθωριάσουν», ενώ ο άμεσα ενδιαφερόμενος που θα εξαρτάται οικονομικά από τους ισχυρούς δεν θα έχει και πολλά περιθώρια αντίδρασης.<br /> <br /> Η νέα κατάσταση όμως χρήζει σοβαρής εξέτασης με στόχο αναθεωρήσεις ουσίας στην ανάπτυξη της εξωτερικής πολιτικής και από την πλευρά της Ελλάδας, μια χώρα που πλήττεται όσο λίγες από το ιό του αναθεωρητισμού που έχει πλήξει μαζικά τους γείτονές της.<br /> <br /> Καταρχήν την Τουρκία, αλλά και τις Αλβανία και Σκόπια που θεωρούν ότι μπορούν να προωθήσουν τα αναθεωρητικά συμφέροντά τους καλυπτόμενοι πίσω από τους συνήθεις στρατιωτικούς εκβιασμούς της Άγκυρας, στην εξαιρετικά δύσκολη οικονομική συγκυρία για το ελληνικό κράτος, η οποία πλήττει αναπόφευκτα τις δυνατότητες επενδύσεων στον τομέα της άμυνας. Όλες οι ανωτέρω χώρες ασχημονούν και προσβάλουν τον Ελληνισμό σε κάθε ευκαιρία.<br /> <br /> Η Ελλάδα πρέπει να συμμετάσχει στην υπό ανάδυση αρχιτεκτονική ασφαλείας της περιοχής και να επιδιώξει να συμπεριλάβει ΚΑΙ το Αιγαίο, πέραν της επέκτασής της μέχρι την περιοχή νοτίως της Κρήτης όπου υπάρχουν ισχυρές ενδείξεις ύπαρξης σημαντικών κοιτασμάτων υδρογονανθράκων, των οποίων θα έρθει η ώρα…<br /> <br /> Δεν μπορεί να κοιτάζει απαθής, ούτε μπορεί να παραμένει εγκλωβισμένη σε αυτή την ιδιότυπη «τουρκολαγνεία» ιδίως όταν η άλλη πλευρά δεν στέργει, αλλά σε κάθε ευκαιρία προβαίνει σε μη φιλικές ενέργειες, όπως οι αθλιότητες του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών για τη Θράκη, με αφορμή την κριτική που ασκήθηκε για την ισλαμο-οικειοποίηση της Αγίας Σοφίας, αυτού του παγκοσμίου συμβόλου του χριστιανισμού αλλά και της παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς.<br /> Αυτό σε καμία περίπτωση δεν συνεπάγεται αλλαγή στάσης απέναντι στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά η αυτονόητη σε σοβαρές χώρες αξιοποίηση μιας συγκυρίας ευνοϊκής, τέτοιας που οδηγεί τη βασική χώρα-απειλή ασφαλείας σε απομόνωση, εφόσον η ίδια αποδεικνύει καθημερινά ότι αντιλαμβάνεται ως αδυναμία την εμμονική ελληνική ρητορική περί συνεργασίας.<br /> <br /> Δεν έχει νόημα να επιδιώκει η Ελλάδα την προσέγγιση της Τουρκίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση με το ζόρι, τη στιγμή μάλιστα που η ίδια η ΕΕ υποφέρει πλέον από την ίδια «απροσάρμοστη» συμπεριφορά που η χώρα μας αντιμετωπίζει επί δεκαετίες.<br /> <br /> Το μόνο που χρήζει ανθρωπιστικής αντιμετώπισης και κατανόησης, είναι το πρόβλημα του διαταραγμένου ψυχικού κόσμου συνανθρώπου μας που τυγχάνει να είναι πρόεδρος της Τουρκίας. Τίποτα περισσότερο. Ας ελπίσουμε ότι η χώρα θα το αντιληφθεί.<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η πρώτη κοινή άσκηση Ισραήλ και Ρωσίας στη Μεσόγειο: Τι σημαίνει για την ελληνική ασφάλεια

Του Μιχαήλ Βασιλείου Όταν επί εποχής Ψυχρού Πολέμου οι ΗΠΑ θεωρούνταν αποκλειστικός σύμμαχος του Ισραήλ και η τότε Σοβιετική Ένωση της Α...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι ελίτ και ο πόλεμος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8ebMT4iIZAKmjGZ6-llQZq_BOay4rHhh8YIviaLBsLqFLOIwlnXmgWW2z1OpCMadkq0w0LB8vdHqt6YtohXc3XqIwSci0vvV1C4Pkq1dQ64mzoX_yD2kesYHPL2uVJqqjjoNZzWvKk78y/s1600/h+elit+kai+o+polemos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj8ebMT4iIZAKmjGZ6-llQZq_BOay4rHhh8YIviaLBsLqFLOIwlnXmgWW2z1OpCMadkq0w0LB8vdHqt6YtohXc3XqIwSci0vvV1C4Pkq1dQ64mzoX_yD2kesYHPL2uVJqqjjoNZzWvKk78y/s640/h+elit+kai+o+polemos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Επειδή ο παγκόσμιος πλούτος έχει σταματήσει να αυξάνεται, ενώ τελειώνει παράλληλα η αναδιανομή των εισοδημάτων από τα κάτω προς τα επάνω που εντάθηκε μετά το 2008, είναι πολύ δύσκολο να αποφευχθούν οι πολλαπλές συγκρούσεις</b><br /> <div style="text-align: justify;"> <span style="color: white;">.</span></div> <div style="text-align: justify;"> Με τη λέξη «ελίτ», με την οποία χαρακτηρίζονται επί μέρους άτομα,<b> συχνά διεστραμμένα επειδή κυριαρχούνται από μία πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους</b>, περιγράφεται σε γενικές γραμμές μία κοινωνική ομάδα, η οποία λαμβάνει τις σημαντικότερες αποφάσεις που καθορίζουν τη μοίρα των ανθρώπων σε κάθε εποχή. Πρόκειται κυρίως για μέλη της πολιτικής και της οικονομικής εξουσίας ενώ, όπως πολύ σωστά λέγεται, η ιστορία γράφεται από τις ελίτ.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Τα βασικά στοιχεία τώρα, όπως είναι η ιδιοκτησία, η περιουσία, η πρόσβαση σε διοικητική και στρατιωτική δύναμη κοκ., τα οποία τοποθετούν την ελίτ σε αυτή τη θέση, μπορεί στην αρχή να είναι διαφορετικά μεταξύ των μελών της. <b>Ενώνονται όμως («διαπλέκονται» κατά την κοινώς χρησιμοποιούμενη λέξη) και αναμιγνύονται με την πάροδο του χρόνου </b> – όπου το βασικότερο κριτήριο παραμένει η εξουσία να λαμβάνουν αποφάσεις, άμεσα ή έμμεσα δεσμευτικές για τα κράτη και τις κοινωνίες.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Στα πλαίσια αυτά, <b>το μέλλον μίας κοινωνίας μπορεί να γίνει δυσάρεστο, φτάνοντας ακόμη και στο ξέσπασμα εμφυλίων πολέμων</b>, <b>όταν οι </b><a href="http://www.analyst.gr/2015/05/16/ta-mistika-sxedia-tis-elite/" target="_blank">ελίτ</a><b> δεν συμφωνούν – </b>όσον αφορά βέβαια τις στρατηγικά σημαντικότερες αποφάσεις. Υπάρχουν πολλά ιστορικά παραδείγματα τέτοιων σκοτεινών εποχών, όπως οι επαναστάσεις των αστικών τάξεων από το 17ο έως το 19ο αιώνα – ενώ ενδεχομένως να βιώνουμε κάτι αντίστοιχο σήμερα στην Ελλάδα, σε πολλούς διαφορετικούς τομείς (συγκρούσεις της εγχώριας ελίτ με στόχο την ανακατανομή της εξουσίας, αντιπαράθεση του ΔΝΤ και της γερμανικής κυβέρνησης με αφορμή, αλλά όχι με αιτία, το ελληνικό χρέος κοκ.).<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Περαιτέρω, επειδή γίνονται προσπάθειες αποφυγής τέτοιων σεναρίων, η ελίτ δημιουργεί συνήθως πολλούς σημαντικούς μηχανισμούς με τα κατάλληλα κριτήρια – <b>προφανώς για να μην οδηγούνται τα μέλη της σε τέτοια αδιέξοδα.</b> Είναι δε κυρίως οι εξής:<br /> </div> <div style="padding-left: 30px; text-align: justify;"> (α)  <b>Ο πρώτος είναι ένα σύστημα συντονισμού όπου, ειδικά στη Δύση, υπάρχουν τέσσερις τέτοιες σημαντικές «κατασκευές</b>»: η διαβόητη <a href="http://www.analyst.gr/2014/05/28/9278/" target="_blank">Λέσχη Bilderberg</a>, η <a href="https://en.wikipedia.org/wiki/Trilateral_Commission" target="_blank">Τριμερής Επιτροπή</a> με ιδρυτή τους Rockefeller, το ΔΝΤ αποκλειστικά και μόνο για οικονομικά θέματα, καθώς επίσης μία σειρά άλλων κλαμπ και οργανώσεων ανάλογης μορφής. Αν και συνήθως συνοδεύονται από θεωρίες συνομωσίας, πρόκειται απλά για ισχυρά άτομα κοινών συμφερόντων – τα οποία συγκεντρώνονται για να αποφεύγουν τις συγκρούσεις μεταξύ τους, για να ενημερώνονται, καθώς επίσης για να αποφασίζουν από κοινού τα βήματα τους.</div> <div style="padding-left: 30px; text-align: justify;"> Εν προκειμένω τα μέλη τους δεν αντιμετωπίζουν προβλήματα συνεννόησης μεταξύ τους, όταν συζητούν και αποφασίζουν για το μοίρασμα της «πίτας» – <b>κάτι που αλλάζει ριζικά, όταν πρόκειται για το τελευταίο κομμάτι, όπου όλοι οι υπόλοιποι κινδυνεύουν να πεινάσουν</b> (όπως αυτοί βέβαια αντιλαμβάνονται την πείνα). Σε μία τέτοια περίπτωση δημιουργούνται μεγάλες εντάσεις – κάτι που πιθανότατα βιώνουμε σήμερα σταδιακά.<br /> </div> <div style="padding-left: 30px; text-align: justify;"> (β)  <b>Ο δεύτερος μηχανισμός είναι η προπαγάνδα</b> – μέσω της οποίας μεταφέρονται οι συμφωνίες των ελίτ στον υπόλοιπο πληθυσμό, έτσι ώστε να μην προκαλείται καμία σοβαρή έχθρα απέναντι τους – η οποία θα μπορούσε να υποκινήσει μαζικές εξεγέρσεις.</div> <div style="padding-left: 30px; text-align: justify;"> Προφανώς τα ΜΜΕ διαπλέκονται νομοτελειακά και διαδραματίζουν έναν πολύ σημαντικό ρόλο – <b>ενώ στην πραγματικότητα το πρωταρχικό μέλημα της ελίτ είναι η «αντί-ελίτ».</b> Δηλαδή, εκείνο το μέρος της κοινωνίας που είναι στοιχειωδώς δυσαρεστημένο με την υφιστάμενη τάξη πραγμάτων – που ευρίσκεται στο περιθώριο και που δεν ελέγχεται εύκολα.<br /> </div> <div style="padding-left: 30px; text-align: justify;"> (γ)  <b>Ο τρίτος μηχανισμός είναι η ασφάλεια</b> – με την έννοια της ύπαρξης ενός εργαλείου, με στόχο την καταπίεση των δυνητικών «αντί-ελίτ» ομάδων και κινημάτων. Με τη βοήθεια αυτού του εργαλείου επηρεάζεται ο καθένας με διαφορετικούς τρόπους, έτσι ώστε να καταστέλλονται οι αντιφρονούντες απόψεις.</div> <div style="padding-left: 30px; text-align: justify;"> Για παράδειγμα, με εμπόδια που τοποθετούνται στην εύρεση εργασίας, στη λειτουργία των επιχειρήσεων, στην πρόοδο των «αντί-ελίτ» κοκ., όταν δεν συμβιβάζονται με τις απαιτήσεις των ελίτ. <b>Σε όλες σχεδόν τις χώρες ανήκουν σε αυτού του είδους το σύστημα εκτός από τους οικονομικούς και οι «πολιτικοί δολοφόνοι»</b> – μέσω των οποίων οι ηγετικές προσωπικότητες που χαρακτηρίζονται ως επικίνδυνες εξαλείφονται, ακόμη και στη φυσική τους μορφή (σωματικά).<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Περαιτέρω είναι αξιοσημείωτο πως <b>ο δεύτερος και ο τρίτος μηχανισμός είναι τότε μόνο διαθέσιμοι, όταν υπάρχει συναίνεση μεταξύ των ελίτ</b>, όσον αφορά την εξέλιξη μίας χώρας. Εάν δεν υπάρχει μία τέτοια συναίνεση, τότε εκτροχιάζεται το σύστημα – κάτι που μάλλον συμβαίνει σήμερα, σε σχέση με την Ελλάδα.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Εκτός αυτού, σε ορισμένες περιπτώσεις έχει διαπιστωθεί ότι, δεν φτάνει μόνο η ασφάλεια – πως είναι απαραίτητο να συνοδεύεται από μία θετική ιδεολογία, η οποία όμως είναι πολύ δύσκολο να επιτευχθεί, επειδή έρχεται σε αντίθεση με τα συνήθως διαφθαρμένα εθνικά συστήματα Ολιγαρχίας. Για παράδειγμα, <b>εάν η ιδεολογία αυτή είναι ο πατριωτισμός ή ο εθνικισμός, τότε αντιδράει η εγχώρια οικονομική ελίτ –</b> επειδή απειλείται η ύπαρξη της, από τη σύγκρουση της με τις ξένες ελίτ.</div> <div style="text-align: justify;"> Όταν τώρα μία χώρα βιώνει κάποια οικονομική κρίση, τότε προκαλείται μία σύγκρουση μεταξύ των ελίτ και της υπόλοιπης κοινωνίας – κάτι που δεν συμβαίνει στις περισσότερες δυτικές χώρες, στις οποίες οι κοινωνίες τους έχουν σε τέτοιο βαθμό «εξανδραποδισθεί», ώστε να μην αντιδρούν για εκείνο το χρονικό διάστημα που τους είναι εξασφαλισμένη μία ορισμένη ποσότητα βασικών αγαθών και υπηρεσιών (<a href="http://www.analyst.gr/2015/10/10/giati-siopoun-ta-provata/" target="_blank">ανάλυση</a>). <b>Όταν όμως η κρίση βαθαίνει, τότε οι πολίτες τους θυμούνται τη διαφθορά, το σύνταγμα και τα δικαιώματα τους</b> – οπότε, από κάποιο σημείο και μετά, χάνεται ο έλεγχος.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Ο πρόεδρος Putin <b>χρησιμοποιεί σήμερα εμφανώς τη θετική ιδεολογία (πατριωτισμός), ως συμπλήρωμα της ασφάλειας</b>, λόγω του ότι η χώρα του βιώνει μία μεγάλη οικονομική κρίση – γεγονός όμως που τον φέρνει αντιμέτωπο με την εγχώρια Ολιγαρχία, η οποία δεν επιθυμεί τη σύγκρουση με τη διεθνή ελίτ, επειδή βάλλονται τα συμφέροντα της.</div> <div style="text-align: justify;"> Λογικά λοιπόν σύστησε τη γνωστή προεδρική φρουρά με τους καλύτερους αξιωματικούς  του – αφού κινδυνεύει να ανατραπεί εκ των έσω, ακόμη και αν χρειαστεί η δολοφονία του. <b>Η ανατροπή του δεν επιδιώκεται βέβαια μόνο από την εγχώρια Ολιγαρχία αλλά, επίσης, από τη διεθνή ελίτ </b>– αφού απειλούνται και τα δικά της συμφέροντα, ειδικά αυτά του χρηματοπιστωτικού συστήματος που προσπαθεί να «καθαιρέσει».</div> <div style="text-align: justify;"> </div> <h4 style="text-align: justify;"> <b>Επίλογος</b></h4> <div style="text-align: justify;"> Σε γενικές γραμμές βιώνουμε μία εποχή, τόσο σε εθνικό, όσο και σε διεθνές επίπεδο, όπου παύει να υπάρχει συναίνεση μεταξύ των ελίτ – <b>λόγω του ότι η «πίτα» (ΑΕΠ) έχει σταματήσει να αυξάνεται. </b>Ακόμη και η αναδιανομή του πλούτου από τα κάτω προς τα επάνω (<a href="http://www.businessinsider.com/global-wealth-pyramid-2013-10" target="_blank">γράφημα</a>), με τη βοήθεια των <a href="http://www.analyst.gr/2014/12/22/h-kentrika-elegxomeni-oikonomia-ths-elite/" target="_blank">κεντρικών τραπεζών</a> διεθνώς (<a href="http://www.analyst.gr/2016/05/22/vadizontas-pros-to-krax/" target="_blank">ανάλυση</a>), της πολιτικής λιτότητας στην Ευρώπη ή των κομμάτων στο εσωτερικό της πατρίδας μας, φτάνει στο τέλος της – οπότε έχουν καταναλωθεί και οι ρεζέρβες.</div> <div style="text-align: justify;"> <span style="color: white;">.</span></div> <div style="text-align: justify;"> <img alt="ΓΡΑΦΗΜΑ - η παγκόσμια περιουσιακή πυραμίδα" class="aligncenter size-full wp-image-19975 secureimg_wp" height="542" src="http://www.analyst.gr/wp-content/uploads/2015/10/ΓΡΑΦΗΜΑ-η-παγκόσμια-περιουσιακή-πυραμίδα.jpg" width="650" /></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="color: white;">.</span></div> <div style="text-align: justify;"> Ως εκ τούτου, οι τρεις βασικοί μηχανισμοί των ελίτ παύουν να λειτουργούν σταδιακά – γεγονός που σημαίνει ότι, <b>θα ακολουθήσουν συγκρούσεις μεταξύ (α) των κοινωνιών και των ελίτ, καθώς επίσης των ελίτ μεταξύ τους σε εγχώριο και διεθνές επίπεδο,</b> (β) μεταξύ των φτωχότερων κρατών της Ευρώπης και των πλουσιότερων στην ήπειρο μας, (γ) της ηπείρου μας με τις φτωχότερες γειτονικές (στην Αμερική το ίδιο) και, τέλος, (δ) των μεγάλων δυνάμεων (Η.Π.Α. – ΝΑΤΟ, Ρωσία, Κίνα) σε διεθνές επίπεδο.<br /> <br /> Οι συγκρούσεις αυτές θα έχουν πολλές διαφορετικές εκφάνσεις, αλλά το αντικείμενο τους θα είναι πάντα το ίδιο: <b>όλοι οι αντίπαλοι θα προσπαθούν να πάρουν ένα μεγαλύτερο κομμάτι της «πίτας», η οποία έχει σταματήσει να μεγαλώνει </b>(ενώ ο παγκόσμιος πληθυσμός αυξάνεται, κυρίως επειδή δεν έχει μεσολαβήσει ένας μεγάλος πόλεμος).<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Επειδή τώρα κάτι τέτοιο προκαλεί αυτόματα τη συρρίκνωση της υφιστάμενης «πίτας», οι συγκρούσεις θα γίνονται διαρκώς εντονότερες – ενώ, κρίνοντας από την ιστορία, <b>η κυριαρχούσα ελίτ δεν δίστασε ποτέ να χρησιμοποιήσει τον πόλεμο,</b> όταν ένοιωθε πως δεν μπορούσε διαφορετικά να προστατεύσει τα συμφέροντα της.<br /> </div> <div style="text-align: justify;"> Φυσικά δεν είναι απίθανο να έχει διδαχθεί από τα σφάλματα του παρελθόντος, <b>από τις καταστροφές δηλαδή που προκαλούν νομοτελειακά οι πόλεμοι</b>, οπότε ίσως δεν το επιχειρήσει ξανά. Είναι όμως κάτι που πολύ σύντομα θα αποδειχθεί – ενώ κανένας δεν είναι προφήτης.<br /> </div> <a href="http://www.analyst.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι ελίτ και ο πόλεμος

Επειδή ο παγκόσμιος πλούτος έχει σταματήσει να αυξάνεται, ενώ τελειώνει παράλληλα η αναδιανομή των εισοδημάτων από τα κάτω προς τα επάνω ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα και Αλλαγές από το Παγκόσμιο στο Τοπικό

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW6U4DHEVbQ9nonGy-eyElbMipfawuUfIHdTTgVrBowxeQSaeFkclMbXYW2fnyEtvnSp-UeO3Iic41c5iIjZQ6iEy1I6sOD615ip_-WbY4hFr63F3V_0U4X_KNlsJzIKlLfynM9Dt8iaYi/s1600/allages+apo+to+pagkosmio+sto+topiko.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="292" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW6U4DHEVbQ9nonGy-eyElbMipfawuUfIHdTTgVrBowxeQSaeFkclMbXYW2fnyEtvnSp-UeO3Iic41c5iIjZQ6iEy1I6sOD615ip_-WbY4hFr63F3V_0U4X_KNlsJzIKlLfynM9Dt8iaYi/s640/allages+apo+to+pagkosmio+sto+topiko.jpg" width="640" /></a></div> <br /><br />Του<b> Σωτήρη Ν. Καμενόπουλου</b><br />Όσοι παρακολουθούν την παγκόσμια αρθρογραφία από το 2006 και εντεύθεν και διαθέτουν ψήγματα γεωπολιτικής συναισθηματικής νοημοσύνης ώστε να μυριστούν καταστάσεις και σημεία των καιρών, σήμερα ίσως δεν θα νοιώθουν έκπληξη με όσα διαδραματίζονται γύρω τους.<br /><br />Λέξεις κλειδιά όπως ορυκτοί πόροι, δημογραφικό, ΑΟΖ, UNCLOS, γεωπολιτική, ολιγαρχική ελίτ, άνοδος άκρων, ήπια ισχύς, resource wars, Sykes-Picot, κρίση κλπ. δεν θα τους είναι ξένες.<br /><br />Τα παραπάνω, ίσως και περισσότερα, από καιρό είχαν δημιουργήσει μία υποψία πως κάτι ψήνεται στην (γεω)πολιτική κουζίνα.<br /><br />Μία υποψία επιστροφής σε συνθήκες παλαιότερων εποχών, όπου κεντρικό ρόλο στις διαμάχες και στην αναμόρφωση συνόρων και κρατών έπαιζαν οι πλουτοπαραγωγικές πηγές.<br /><br />Μία υποψία πως θα ζήσουμε εποχές και καταστάσεις που ζουν οι άνθρωποι μία φορά στα 100 χρόνια. Εποχές στις οποίες το παλαιό φεύγει και ένα, άγνωστο προς το παρόν, νέο έρχεται. <br /><br />Οι άνθρωποι εκ της φύσης τους αντιστέκονται σε κάθε είδους αλλαγή. <br />Πόσω μάλλον όταν πρόκειται για πολιτικά συστήματα, επιχειρηματικές, οικονομικές και κοινωνικές ελίτ, χώρες ολόκληρες, σύνορα... <br /><br />Δύο πράγματα μπορεί να κάνει κάποιος-α σε τέτοιες καταστάσεις:<br /><br />1. Κάθεται άπραγος-η περιμένοντας το μοιραίο (όποιο και να είναι αυτό).<br /><br />2. Παίρνει την κατάσταση στα χέρια του/της και γίνεται κυνηγός της μοίρας του/της.<br /><br />Οτιδήποτε και να πράξει ο καθένας ας έχει ωστόσο κάτι στο νου του: οποτεδήποτε συμβαίνουν μεγάλες παγκόσμιες γεωπολιτικές αλλαγές αυτές συμπιέζουν πάντα το εσωτερικό των κοινωνιών-χωρών προκαλώντας με τη σειρά τους άλλες εσωτερικές αλλαγές. Όταν αλλάζει το έξω, σίγουρα θα αλλάξει και το μέσα.<br /><br />Σαν μία οβιδιακή έκρηξη η οποία συμβαίνει από τα έξω προς τα μέσα.<br /><br />Από το μεγάλο προς το μικρό. Από το παγκόσμιο στο τοπικό. Σαν το κέλυφος ενός αυγού που συνθλίβεται από τα έξω προς τα μέσα.<br /><br /><a href="http://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/f3/f35493c8e0ae472694875f501838f182.jpg"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEh962mG2v9GHl0xoF14-VD2or570C222EE9G4MmtrXCxJ8U62qUoOAFF9RUG5K7t6ov4Tzj-8OAhyphenhyphenORyeYyvPliE1KUo6uThhyphenhyphenjlg830kgFgZ3USbheYXqrkwolgrLKZvxNVFG0FdmAlvLFbouydY5xnCcbSiuThacv7eIs1xPp-6lX78f_aNi8Y4uvfkRRE3nijIlIBxSeEBcn9dDKufe4z7DXwKaF2ju-efIM6za9tnOtqnkI_xFT=" /></a><br /><br />Κάτι τέτοιο διαφαινόταν από τη χαραυγή του 2006 πως έρχεται σιγά-σιγά.<br /><br />Όσοι το είχαν αντιληφθεί και διέθεταν (γεω)πολιτική συναισθηματική νοημοσύνη ήταν προετοιμασμένοι, είχαν προνοήσει και ίσως δεν έχουν επηρεασθεί τόσο πολύ από την κρίση. Μία κρίση η οποία είναι η μικρή εικόνα σε όσα αναφέρθηκαν πιο πάνω. Όσοι υπήρξαν αλαζόνες πιστεύοντας πως τα πάντα κρατούν για πάντα σήμερα δυσκολεύονται να επιβιώσουν. Δυστυχώς, ο νόμος της προσαρμοστικότητας και της προνοητικότητας των ειδών ισχύει. <br /><br />Όσον αφορά τη χώρα μας, τον μικρό μας Ελληνικό κόσμο, προσωπική εκτίμηση του αρθρογράφου ήταν από το 2006 πως από τότε κυοφορούνταν μεγάλες κοινωνικές, οικονομικές, και πολιτικές αλλαγές. Αυτές οι αλλαγές σήμερα πλέον πραγματοποιούνται και θα φέρουν με τη σειρά τους και επιχειρηματικές αλλαγές. Μία ελίτ φεύγει, μία άλλη θα δημιουργηθεί. <br /><br />Τα κενά πάντα αναπληρούνται από κάτι νέο, διαφορετικό.<br /><br />Ας οπλιστούμε με θάρρος και αισιοδοξία και ας εξασκήσουμε όση διορατικότητα και προσαρμοστικότητα διαθέτουμε για να καλλιεργήσουμε το καινούριο...<br /><br />Το οφείλουμε στα παιδιά μας.<br /><br /><b><i>* Ο κ. Σωτήρης Ν. Καμενόπουλος είναι Υποψήφιος Διδάκτωρ Πολυτεχνείου Κρήτης, Σχολή Μηχανικών Ορυκτών Πόρων</i></b><br /><br /><div> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a><br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.capital.gr%2FContent%2FImagesDatabase%2Ff3%2Ff35493c8e0ae472694875f501838f182.jpg%3Fv%3D0%26maxwidth%3D610%26%26watermark%3Dmagnify&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEh962mG2v9GHl0xoF14-VD2or570C222EE9G4MmtrXCxJ8U62qUoOAFF9RUG5K7t6ov4Tzj-8OAhyphenhyphenORyeYyvPliE1KUo6uThhyphenhyphenjlg830kgFgZ3USbheYXqrkwolgrLKZvxNVFG0FdmAlvLFbouydY5xnCcbSiuThacv7eIs1xPp-6lX78f_aNi8Y4uvfkRRE3nijIlIBxSeEBcn9dDKufe4z7DXwKaF2ju-efIM6za9tnOtqnkI_xFT=" -->

Ελλάδα και Αλλαγές από το Παγκόσμιο στο Τοπικό

Του Σωτήρη Ν. Καμενόπουλου Όσοι παρακολουθούν την παγκόσμια αρθρογραφία από το 2006 και εντεύθεν και διαθέτουν ψήγματα γεωπολιτικής συναι...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Ρωσία μπορεί να μετατραπεί σε κυρίαρχη δύναμη του πλανήτη

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip3o_KpIpS2jsCwgHlzgzq5TpUk9C1NyHYuHJVcc1a0rs9tsyl84-_vYsnHdvcCFbAp4Lqbzr1rQnxThDOvGUPJ4j11gtQ0RT9AvuKSEJLvdXvsrUEhv6W0jR7RfvHr92vqtx-ZdWEYo9Z/s1600/h+rwsia+mporei+na+metatrapei+se+kyriarxi+dynami+ston+planiti.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="356" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEip3o_KpIpS2jsCwgHlzgzq5TpUk9C1NyHYuHJVcc1a0rs9tsyl84-_vYsnHdvcCFbAp4Lqbzr1rQnxThDOvGUPJ4j11gtQ0RT9AvuKSEJLvdXvsrUEhv6W0jR7RfvHr92vqtx-ZdWEYo9Z/s640/h+rwsia+mporei+na+metatrapei+se+kyriarxi+dynami+ston+planiti.jpg" width="640" /></a></div> <br /><br /><b><i>Η επίσκεψη του προέδρου Πούτιν στην Ελλάδα έφερε για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο τις προοπτικές στρατηγικής συνεργασίας μας με τη Ρωσία. Όμως κάθε σχετική προσπάθεια ή και απλή συζήτηση έστω εν Ελλάδι υπονομεύεται από την κυριαρχούσα στερεοτυπική αντίληψη ότι «ανήκομεν εις την Δύσιν» και μια παρόμοια εξέλιξη είναι ουσιαστικά απαγορευμένη για τη χώρα μας.</i></b><br /><br />Του Δρ <b>Κωνσταντίνου Γρίβα</b><br /><br />Σε προηγούμενα άρθρα στα «Επίκαιρα» έχουμε αναφερθεί επανειλημμένως στη δουλοπρέπεια και την έλλειψη ρεαλισμού αυτής της αντίληψης στις σημερινές συνθήκες και δεν έχει νόημα να επανέλθουμε. Με την άποψη αυτή, βέβαια, πάει «πακέτο» και η πίστη στο ότι ο κόσμος κυριαρχείται από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Και στη φαντασίωση του μονοπολικού κόσμου έχουμε επίσης αναφερθεί πολλάκις. Εδώ αρκεί να πούμε ότι η κυρίαρχη τάση σήμερα στις διεθνείς και στρατηγικές σπουδές ανά τον κόσμο (και στις ΗΠΑ) είναι ότι το παγκόσμιο σύστημα μετατρέπεται σε πολυπολικό, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να αποτελούν απλώς έναν από τους πόλους ισχύος σε αυτό.<br /><br />Ωστόσο, στο παρόν άρθρο θα πάμε ένα βήμα πιο πέρα και θα υποστηρίξουμε ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες ενδέχεται να μην είναι καν ο πιο σημαντικός πόλος του διαμορφούμενου πολυπολικού διεθνούς συστήματος. Αν πρόκειται μέσα στο σύστημα αυτό να υπάρξει μια κυρίαρχη χώρα, ένας «πρώτος μεταξύ ίσων», η χώρα αυτή θα είναι η Ρωσία.<br /><br /><b>«Πρώτη μεταξύ ίσων» ελέω αμερικανικής εσωστρέφειας</b><br /><br />Συγκεκριμένα, μια σειρά από αλλαγές που έχουν συντελεστεί τα τελευταία χρόνια είναι πιθανό ότι τα επόμενα χρόνια θα φέρουν στον αφρό τη Ρωσία όχι απλώς ως μια από τις μεγάλες δυνάμεις ενός πολυπολικού κόσμου, αλλά ως την κορυφαία δύναμη, την «παραγοντική δύναμη» («factor power»), αυτή που θα επιδράσει περισσότερο στη διαμόρφωση του μελλοντικού διεθνούς συστήματος και θα ασκεί τη μεγαλύτερη επιρροή σε αυτό. Μιλάμε, βέβαια, για πιθανότητα και όχι για βεβαιότητα, η οποία βασίζεται όμως σε μια σειρά από ήδη υπάρχουσες και άμεσα πιθανές εξελίξεις και κατά συνέπεια δεν μπορεί παρά να εξεταστεί με σοβαρότητα.<br /><br />Ο κατεξοχήν παράγοντας που ενδέχεται να επιτρέψει αυτή την εξέλιξη είναι η δραστική απομείωση της αμερικανικής επιρροής στη Δυτική Ευρασία, δηλαδή στον χώρο που αποκαλούμε Ευρώπη. Σε προηγούμενα άρθρα εξετάσαμε μια σειρά από παράγοντες που ήδη οδηγούν προς αυτή την κατεύθυνση, όπως είναι η ενεργειακή αυτονομία που προσφέρουν στις ΗΠΑ τα μεγάλα σχιστολιθικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων που έχουν ανακαλυφθεί στο μητροπολιτικό έδαφός τους, η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας, η μείωση της στρατιωτικής ισχύος, η στρατηγική προσήλωση προς την Κίνα και τον Ειρηνικό και η ενίσχυση των απομονωτιστικών τάσεων στο εσωτερικό της αμερικανικής κοινωνίας.<br /><br /><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/06/russia-east.jpg"><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgNiu72uEu-7IQKS5IgVzQAbMIxVWZQsngLYXts34El-HGDv_9g4NH5lxTnzvYDlm8qvqDJ2bOyi9LjZnCiv1M8-jEJKm7zbM2HVvafuyu8QDiXXeYCW2YDlYPr6u4FtTA9r54Qjvukm_laIFIlDpbLmVAMTwswUU704SI3pH891jTXHo02ISKsKF9l=" /></a><br /><br />Στους παράγοντες αυτούς θα πρέπει να προσθέσουμε και τον πολιτικό και κοινωνικό διχασμό που τείνει να προκύψει στο εσωτερικό της αμερικανικής κοινωνίας και τη συνεπακόλουθη κρίση ταυτότητας που θα επιφέρει στην αμερικανική γεωστρατηγική ταυτότητα τα επόμενα χρόνια. Η πόλωση που έχει εμφανιστεί στην αμερικανική κοινωνία μεταξύ των οπαδών και των αντιπάλων του Ντόναλτ Τραμπ είναι πρωτοφανής, αν και αποτελεί απλώς την κορυφή του παγόβουνου μιας ευρύτερης διχαστικής πολιτικής, κοινωνικής και εθνοτικής πραγματικότητας που έχει προκύψει στις Ηνωμένες Πολιτείες, η περαιτέρω εξέταση της οποίας ξεφεύγει από τα περιορισμένα όρια αυτού του κειμένου.<br /><br />Σε κάθε περίπτωση, είναι εξαιρετικά πιθανό, όποιος και να είναι ο επόμενος ένοικος του Λευκού Οίκου, η αμερικανική κοινωνία να χωριστεί σε δύο κομμάτια που θα αλληλοϋποβλέπονται με μεγάλη καχυποψία, αν όχι μίσος.<br /><br />Αυτή η υπονόμευση της εσωτερικής συνοχής είναι δεδομένο ότι θα επηρεάσει και τη δυνατότητα των ΗΠΑ να ασκούν συγκροτημένη και μακρόπνοη εξωτερική πολιτική και θα δημιουργήσει συνεπακόλουθα κενό ισχύος στον πλανήτη. Και, ασφαλώς, αυτό το κενό ισχύος θα συνδυαστεί με μια παράλληλη κρίση ταυτότητας που υπάρχει στην «ενωμένη» Ευρώπη.<br /><br />Οι φυγόκεντρες δυνάμεις στην ΕΕ είναι απλώς θέμα χρόνου να φέρουν στο προσκήνιο εθνοκεντρικές στρατηγικές από διάφορες χώρες, με προεξάρχουσα τη Γαλλία, οι οποίες είναι περίπου αναπόφευκτο ότι θα εξετάσουν διάφορες μορφές συνεργασίας με τη Ρωσία.<br /><br />Φυσικά, θα προκύψει και αναγέννηση του φόβου και της καχυποψίας έναντι της Ρωσίας από πολλά ευρωπαϊκά κράτη, όπως ήδη συμβαίνει. Σε περίπτωση όμως που οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν σπεύσουν να καλύψουν αποφασιστικά τις «ανησυχούσες» ευρωπαϊκές χώρες ή αν δεν έχουν τη δυνατότητα να το πράξουν με πειστικό τρόπο, τότε πιθανότατα πολλές από αυτές να κάνουν την ανάγκη φιλοτιμία και να σπεύσουν να αδρανοποιήσουν τη «ρωσική απειλή» δια της προσεγγίσεως με τη Μόσχα.<br /><div> <br /></div> <div> Στην απίθανη δε περίπτωση που η ΕΕ πράγματι προχωρήσει σε κάποιας μορφής ουσιαστική ενοποίηση τα επόμενα χρόνια, τότε η δυναμική ευρωρωσικής προσέγγισης ενισχύεται ακόμη περισσότερο. Μια ενιαία Δυτική Ευρώπη και η Ρωσία έχουν πολύ περισσότερες προοπτικές συνεργασίας παρά ανταγωνισμού και το πιο πιθανό είναι ότι θα προχωρούσαν σε μια σχέση παραγωγικής αλληλεξάρτησης, διαμορφώνοντας το πρόπλασμα ενός γεωπολιτικού σχηματισμού που, αν εξελισσόταν, θα αποτελούσε τον αναντίρρητο ηγεμόνα του πλανήτη.<br /><br />Παρεμπιπτόντως, αυτή θα ήταν και η πιο σοφή κίνηση για την Ευρώπη, δεδομένου ότι αν δεν κινηθεί προς μια ευρωρωσική προσέγγιση, ουσιαστικά ωθεί τη Ρωσία προς την αγκαλιά της Κίνας. Έτσι, πάλι ενδέχεται να προκύψει ένας κυρίαρχος ευρασιατικός γεωπολιτικός σχηματισμός, μόνο που στη θέση της Δυτικής Ευρώπης θα βρίσκεται η Κίνα. Το αποτέλεσμα θα είναι η παγκόσμια ισχύς να μετατοπιστεί προς ανατολάς, η Ευρασία να «ασιατικοποιηθεί» και η Ευρώπη, ως γεωπολιτική και πιθανώς και ως γεωγραφική έννοια, να περάσει στην ιστορική λήθη.<br /><br /><b>«Κλουβί» ή σφαίρα επιρροής η ευρασιατική περιφέρεια;</b><br /><br />Εν τέλει, όλα είναι θέμα συνδυασμού πολιτικής και γεωγραφίας, που σήμερα ευνοεί τη Ρωσία. Σε γενικές γραμμές, η Ρωσία είναι σε θέση να αξιοποιήσει την κεντρική της θέση στην Ευρασία και να επιδράσει αποφασιστικά στη γεωπολιτική πορεία των χωρών στην ευρασιατική περιφέρεια. Η Κίνα, για παράδειγμα, όσο ισχυρή και να γίνει στο μέλλον, όσο και να αναπτυχθούν η οικονομία, η τεχνολογία και η στρατιωτική της ισχύς, θα βρίσκεται σε μια απομονωμένη θέση στην ευρασιατική περιφέρεια και η μελλοντική γεωπολιτική της πορεία θα εξαρτηθεί σε σημαντικό βαθμό από τη σχέση που θα διαμορφώσει με τη Ρωσία.<br /><br />Το ίδιο, σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, ισχύει και για την Ινδία, το Ιράν, το Βιετνάμ, το Πακιστάν και για μια σειρά από άλλες αναδυόμενες μεγάλες και μεσαίες δυνάμεις της ευρασιατικής περιφέρειας. Επιπροσθέτως, η κεντρική θέση της Ρωσίας στην Ευρασία ωθεί όλες αυτές τις χώρες να διατηρούν στενές σχέσεις μαζί της ακριβώς για να μην την οδηγήσουν σε προνομιακές σχέσεις με κάποιον αντίπαλό τους, όπως η Κίνα έναντι της Ινδίας και το αντίστροφο.<br /><br />Βέβαια, στο παρελθόν, η περιφέρεια της Ευρασίας, δηλαδή η Rimland, κατά τους Αγγλοσάξωνες γεωπολιτικούς θεωρητικούς, λειτουργούσε ως το «κρηπίδωμα ανάσχεσης» της Heartland, δηλαδή της Ρωσίας. Αυτό επιτυγχανόταν χάρη στην αμερικανική ισχύ. Σήμερα όμως όχι μόνο η ισχύς αυτή έχει μειωθεί, αλλά και οι Ηνωμένες Πολιτείες δείχνουν να αποτραβιούνται στον εαυτό τους, αντιμετωπίζοντας μια ευρύτερη κρίση ταυτότητας.<br /><br />Έως ότου, λοιπόν, οι ΗΠΑ κάνουν restart και διεκδικήσουν εκ νέου μια κυρίαρχη θέση στο διεθνές σύστημα, δημιουργείται ένα κενό, το οποίο ευνοεί τη Ρωσία. Με άλλα λόγια, η Rimland δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς τις ΗΠΑ και την αποφασιστική τους παρέμβαση στην Ευρασία. Έτσι, η περιφέρεια της Ευρασίας από κλουβί της ρωσικής άρκτου μετατρέπεται σε μια τεράστια εν δυνάμει σφαίρα επιρροής της Μόσχας.<br /><br /><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/06/china-us-containment.jpg"><img height="480" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhS6Pa2dOlk7IP-G3aPeS1_z8uIizkZAyrpsU6vPfjOhbsgqy4O1YeWgVwRtw2QhvZURjbozSvYg5dLTj2kiLWKAWxDRCVR3GYU5R_w6ZnwPVRkbQqJINDrMGjwOQkh2LZxKI2AFqY6vs67FPvWx3GGM9YO3zbLQ5sfyWbR_wZR2VKemkzH6htANQaYwvWxhtWfy6ldxm1w4jbj-FU=" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> <div> Αξίζει δε να επισημανθεί ότι ακόμη κι αν οι ΗΠΑ συνέλθουν γρήγορα από την πολυδιάστατη κρίση που αντιμετωπίζουν και επιχειρήσουν να ελέγξουν τη Rimland, ενδέχεται να ανακαλύψουν ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει δραματικά σε σχέση με το παρελθόν. Κι αυτό γιατί η Κίνα έχει ανέλθει επικίνδυνα. Η ύπαρξη μιας ενιαίας Rimland που θα λειτουργούσε ως φράγμα έναντι της Ρωσίας προϋποθέτει μια Κίνα σχετικά αδύναμη και, ει δυνατόν, φιλική έναντι των ΗΠΑ.<br /><br />Όπως ακριβώς συνέβη στο παρελθόν μετά την επίσκεψη Νίξον στον Μάο, όταν η Κίνα ουσιαστικά μετετράπη σε άτυπο πλην ουσιώδη σύμμαχο των Ηνωμένων Πολιτειών έναντι της Σοβιετικής Ένωσης. Όμως μια Κίνα που θα έχει εξελιχθεί σε υπερδύναμη εξ αντικειμένου θέτει εν αμφιβόλω όχι απλώς τη λειτουργικότητα, αλλά και την ίδια την έννοια της Rimland.<br /><br />Για να το πούμε με απλά λόγια, μπορείς να αναπτύξεις έναν δακτύλιο ανάσχεσης γύρω από τη Ρωσία ή γύρω από την Κίνα, δεν μπορείς όμως να το κάνεις γύρω κι από τους δύο ταυτόχρονα. Άρα ακόμη και μια ταχέως ανακάμπτουσα Αμερική μάλλον θα οδηγηθεί σε μια λογική πολυπολικής τριγωνικής σχέσης, προσπαθώντας να ισορροπήσει μεταξύ Ρωσίας και Κίνας και αποτρέποντας αυτές τις δύο από το να διαμορφώσουν στενή και μακρόπνοη γεωστρατηγική συνεργασία. Και σε αυτή την περίπτωση όμως το κεντρικό κομμάτι του τριγώνου θα είναι η Ρωσία.<br /><br />Με άλλα λόγια, η άνοδος της Κίνας αποτελεί έναν παράγοντα που τοποθετεί την Ρωσία στη θέση της «παραγοντικής δύναμης» του πλανήτη, δηλαδή της χώρας που θα έχει τις δυνατότητες να επιδράσει περισσότερο στη διαμόρφωση του μελλοντικού διεθνούς συστήματος.<br /><br />Άρα, λοιπόν, οι σκέψεις για τη διαμόρφωση των όποιων σχέσεων και συνεργασίας της χώρας μας με τη Ρωσία στο μέλλον θα πρέπει να ξεκινούν από αυτό το σημείο αφετηρίας: ότι η Ρωσία ενδέχεται να εξελιχθεί στη σημαντικότερη χώρα του πλανήτη. Τόσο απλά.<br /><br />Κατά συνέπεια, ακόμη κι αν η Ελλάδα επιμένει να παραμένει δεμένη στο αμερικανικό άρμα – υποθέτοντας, βέβαια, ότι και οι ΗΠΑ θέλουν κάτι τέτοιο… -, μια προνομιακή σχέση με τη Ρωσία ενδεχομένως θα έχει μεγάλη σπουδαιότητα και για τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, δεδομένης της δυναμικής και πολύπλευρης φύσης ενός πολυπολικού διεθνούς συστήματος.<br /><br /><br /><b><i>* Διδάσκει το μάθημα της Γεωπολιτικής στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων και Γεωγραφία της Ασφάλειας και των Αφοπλισμών στο Τμήμα Τουρκικών και Σύγχρονων Ασιατικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.</i></b><br /></div> <div> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.defence-point.gr%2Fnews%2Fwp-content%2Fuploads%2F2016%2F06%2Fchina-us-containment-300x225.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhS6Pa2dOlk7IP-G3aPeS1_z8uIizkZAyrpsU6vPfjOhbsgqy4O1YeWgVwRtw2QhvZURjbozSvYg5dLTj2kiLWKAWxDRCVR3GYU5R_w6ZnwPVRkbQqJINDrMGjwOQkh2LZxKI2AFqY6vs67FPvWx3GGM9YO3zbLQ5sfyWbR_wZR2VKemkzH6htANQaYwvWxhtWfy6ldxm1w4jbj-FU=" --><!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.defence-point.gr%2Fnews%2Fwp-content%2Fuploads%2F2016%2F06%2Frussia-east.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEgNiu72uEu-7IQKS5IgVzQAbMIxVWZQsngLYXts34El-HGDv_9g4NH5lxTnzvYDlm8qvqDJ2bOyi9LjZnCiv1M8-jEJKm7zbM2HVvafuyu8QDiXXeYCW2YDlYPr6u4FtTA9r54Qjvukm_laIFIlDpbLmVAMTwswUU704SI3pH891jTXHo02ISKsKF9l=" -->

Η Ρωσία μπορεί να μετατραπεί σε κυρίαρχη δύναμη του πλανήτη

Η επίσκεψη του προέδρου Πούτιν στην Ελλάδα έφερε για μια ακόμη φορά στο προσκήνιο τις προοπτικές στρατηγικής συνεργασίας μας με τη Ρωσία. ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς η Αλβανία μεθοδικά αμφισβητεί τον πυρήνα της ελληνικής Ιστορίας διεκδικώντας ακόμα και τους... θεούς του Ολύμπου!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyIOjxRrQ9aNQcNB6nHz3_DkMr2dCrItKuUbvn-YwduTVWbcL4XOQJrTj5Knt_C2D8OrJPWQDvWwPbC-uyZ81sHw4JEs_UW-neQkCFyAIOTzEtGVerWp7xXTOoRCEcDkr1UOFDu_S9JTFa/s1600/probokatsia+apo+albanoys+stin+gallia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgyIOjxRrQ9aNQcNB6nHz3_DkMr2dCrItKuUbvn-YwduTVWbcL4XOQJrTj5Knt_C2D8OrJPWQDvWwPbC-uyZ81sHw4JEs_UW-neQkCFyAIOTzEtGVerWp7xXTOoRCEcDkr1UOFDu_S9JTFa/s640/probokatsia+apo+albanoys+stin+gallia.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <h3 style="text-align: center;"> Τα Τίρανα επιχειρούν να «διδάξουν» τους κατοίκους του πλανήτη μέσω του «EURO 2016»</h3> του <b>Θεόφραστου Ανδρεόπουλου </b><br /><br />Μεθοδικό σχεδιασμό κατά της Ελλάδος ακολουθούν (μέχρι και) οι Αλβανοί επιχειρώντας και αυτοί με την σιερά τους, όπως κάνουν ήδη οι Σκοπιανοί να αποσπάσουν μέρος της ελληνικής Ιστορίας και της ελληνικής Μυθολογίας (που είναι ο πυρήνας γενέσεως του ελληνικού Έθνους) αφού ο ίδιος ο Αλβανός πρωθυπουργός Έντι Ράμα μερικές ημερες πριν και ενώ περίμενε την επίσκεψη του Έλληνα ΥΠΕΞ Ν.Κοτζιά με θρασύτατη δήλωσή του διεκδίκησε τον Όλυμπο, την Δωδώνη και τον... Δία!<br /><br />Συγκεκριμένα είχε πει είπε πει ότι «το μαντείο της Δωδώνης και ο Όλυμπος έχουν την αφετηρία τους στην τσαμουριά...». <br /><br />«Τον πρώτο θρόνο ο θεός τον είχε στην τσαμουριά» πρόσθεσε ο Ράμα και επεσήμανε «ελπίζω οι γείτονές μας να μην παραπονεθούν διότι κάναμε και τον Δία τσάμη».<br /><br />Οι δηλώσεις αυτές δεν έγιναν τυχαία. Αποσκοπούν στην αμφισβήτηση όχι μόνο της Ηπείρου αλλά και μέρους της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας. Ένας πραγματικός μεγαλοϊδεατισμός ο οποίος όπως και ο αντίστοιχος των Σκοπιανών αναζητά να αποσπάσει μέρος της ελληνικής Ιστορίας (στην ουσία το σημαντικότερο κομμάτι, διότι οι μύθοι είναι ακόμα σημαντικότεροι από τα ιστορικά γεγονότα καθώς αυτοί είναι που δημιουργούν τα Έθνη.<br /><br />Παρατηρείται λοιπόν μια συνδυαστική προσπάθεια από τους γείτονες σε συνεργασία με τους Τούρκους και με την πλήρη ανοχή των υποτιθέμενων «Συμμάχων» Ευρωπαίων και Αμερικανών να κλαπεί η ελληνική Ιστορία στο σύνολό της και να εμφανιστεί το ελληνικό Έθνος ως κάτι ππου δεν υφίσταται πλέον και στην ουσία δεν υπήρξε ποτέ.<div> <br />Είναι σαφές ότι ενοχλεί τα διάφορα ισχυρά κέντρα εξουσίας μια δυνατή εθνική οντότητα σε έναν τόσο σημαντικό για την πλανητική κυριαρχία, γεωπολιτικό χώρο.<br /><br />Θέλουν ένα συνοθύλευμα κατοίκων ελέγξιμο και προπαντώς μη περήφανο για την καταγωγή τους.<br /><br />Το πανό που ανέβασαν οι Αλβανοί οπαδοί στον αγώνα Αλβανίας - Ελβετίας στο Euro 2016 που μιλούσε για γενοκτονία 100.000 τσάμηδων από την Ελλάδα υποστηρίχθηκε από το υπουργείο Εξωτερικών της Αλβανίας το οποίο με επίσημη ανακοίνωσή του κάλυψε τους οπαδούς υποστηρίζοντας ότι το «τσάμικο» είναι υπαρκτό.<br /><br />Ο εκπρόσωπος τύπου του Αλβανικού ΥΠΕΞ, μάλιστα, έκανε τις δηλώσεις ντυμένος με τη φανέλα της Εθνικής Αλβανίας.<br /><br />Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι οι δηλώσεις περί Αλβανού... Δία έγιναν λίγο πριν την έναρξη του Euro.<br /><br />Ο λόγος είναι απλός. Το Euro όπως και το Mundial και τους Ολυμπιακούς Αγώνες, το παρακολουθούν ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ άνθρωποι οι οποίοι συνήθως είναι παντελώς άσχετοι από Ιστορία και... μορφώνονται απο την τηλεόραση οπότε ήταν μια μεγάλη ευκαιρία για τους Αλβανούς να παρουσιάσουν μια εκδοχή ψευδοϊστορίας η οποία όμως μπορεί να μετατραπεί σε πραγματική στο μυαλό τους.<br /><br />Ας μην γελιόμαστε αυτό το Euro θα είναι πολιτικοποιημένο και πλατφόρμα εξυπηρέτησης γεωπολιτικών συμφερόντων όπως ήταν άλλωστε και η φετινή Eurovision.<br /><br />Άλλωστε ο Γιόζεφ Γέμπελς ο υπουργός Προπαγάνδας του Α.Χίτλερ ήταν σαφής: «Λέγε, λέγε στο τέλος κάτι μένει». Ήδη πολλά παιδιά στην Δύση λόγω των τηλεοπτικών σειρών «Ζήνα» και «Ηρακλής» πιστεύουν ότι ο Ηρακλής, η αυτοκράτειρα Ζηνοβία και ο Ιούλιος Καίσαρας έζησαν στην ίδια εποχή και ήταν και αντίπαλοι!<br /><br /><a href="http://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Πώς η Αλβανία μεθοδικά αμφισβητεί τον πυρήνα της ελληνικής Ιστορίας διεκδικώντας ακόμα και τους... θεούς του Ολύμπου!

Τα Τίρανα επιχειρούν να «διδάξουν» τους κατοίκους του πλανήτη μέσω του «EURO 2016» του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου Μεθοδικό σχεδιασμό κατά ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πάμε για «πόλεμο» η και πόλεμο, αν καταλάβατε...

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCRXZ8TwVGJc8i0VWPGFwwCk8ItFRLf5SNknI39ikwa7kReWMrk6f7Fk0xpYKzH7wEs1oFUf7UPlONGjAUbk1VKhnxww4Vq6Wu6AhfEYbhOxJow-3jFADrVpbumakfiIGL-6ijDqPXUKFi/s1600/%25CF%2587%25CF%2581%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25BF+%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25B9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjCRXZ8TwVGJc8i0VWPGFwwCk8ItFRLf5SNknI39ikwa7kReWMrk6f7Fk0xpYKzH7wEs1oFUf7UPlONGjAUbk1VKhnxww4Vq6Wu6AhfEYbhOxJow-3jFADrVpbumakfiIGL-6ijDqPXUKFi/s320/%25CF%2587%25CF%2581%25CF%2585%25CF%2583%25CE%25BF+%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25B2%25CE%25BB%25CE%25B9.jpg" width="313" /></a></div> <h2> <br /></h2> <h2> ΤΙ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΕ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΤΟ «ΧΡΥΣΟ ΡΟΥΒΛΙ»;</h2> <h5 class="post-title entry-title"> ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΑΡΘΡΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ…</h5> <div> <div> <b><i>Γράφει ο Διονύσης Χοϊδάς</i></b></div> <div> <b><i> </i></b></div> <div> <b></b><b>ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΠΟΥ Π Ο Λ Λ Ο Ι ΤΙΣ ΑΓΝΟΟΥΝ!</b></div> </div> <div> <b>ΚΑΙ ΚΑΤΑΝΤΟΥΝ ΕΥΠΙΣΤΟΙ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΕ ΟΛΟΥΣ:</b></div> <div> <b>ΚΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΑΧΜΟΛΑΓΝΟΥΣ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΥΡΩΛΙΓΟΥΡΗΔΕΣ …</b></div> <div> <div class="post-body entry-content" id="post-body-5121872292278662260"> <div dir="ltr"> <div> Και ενώ ο κόσμος καίγεται, το ερώτημα που ακούγεται μέσα από τη γη (όταν χώνουμε το κεφάλι στην άμμο) είναι μονότονο:<br /> <b>Παραμονή στο ευρώ ή επιστροφή στη Δραχμή;</b><br /> <b><br /></b> Και κάνεις δεν τολμά να πει «Για τα μπάζα και οι δύο εκδοχές!», από το φόβο μην χαρακτηριστεί «αποσυνάγωγος» από το Ιερό Μαντρί του…<br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a>Τελικά, πίσω (άλλα πολυυυυυυυυυ πίσω, ώστε να μην φαίνονται) και από τις δύο εκδοχές κρύβονται οι ίδιοι κύκλοι – άσχετα με το αν θα ωφεληθούν με τα κόκκαλα και τα ψίχουλα διαφορετικά τσιράκια στην μια περίπτωση και διαφορετικά στην άλλη.. . Κι αυτό, από ο,τι βλέπω, δεν το συνειδητοποιούν ούτε καν εκείνοι που (με καλή πρόθεση) προπαγανδιζουν τη μια ή την άλλη εκδοχή.<br /> Έχετε υπομονή, σήμερα, για μεγάλο κείμενο; Αν ναι, να ξέρετε ότι κάπου προς το τέλος θα υπάρχει το «κρέας» – όλα τα άλλα που παρεμβάλλονται είναι για να «δομήσουν» την αποκάλυψη…<br /> <div> <div> <b> </b></div> <div> <b>Πάμε λοιπον…</b></div> <div> <b> </b></div> <div> <b> </b></div> <div> <a href="http://goldcenter.gr/wp-content/uploads/2012/07/50-rouvlia.png" rel="prettyPhoto"><img border="0" class="aligncenter" height="213" src="http://goldcenter.gr/wp-content/uploads/2012/07/50-rouvlia.png" width="400" /></a></div> </div> </div> <div class="separator"> </div> Ο Πούτιν αποφάσισε να αποκτήσει το ρούβλι «ισοτιμία σε χρυσό»</div> <div dir="ltr"> Πάμε για «πόλεμο» ή και πόλεμο, κι αν δεν τόχετε καταλάβει… καιρός να το μάθετε!<br /> Η κρυμμένη είδηση των ημερών είναι ότι ο Πούτιν αποφάσισε να αποκτήσει το ρούβλι «ισοτιμία σε χρυσό».<br /> «Ε, και;», θα πουν οι πολλοί… Αμ, δεν είναι «ε, και;» άλλα κάτι ισοδύναμο με την ανατροπή των πόλων της γης – κάτι που είτε θα οδηγήσει σε Πόλεμο ή ίσως επαναφέρει την παγκόσμια τάξη σε μια κατάσταση ηρεμίας. Ή κάτι «κι από τα δύο», ανάλογα με την περιοχή και την σφαίρα επιρροής…<br /> Κι εμάς τι μας ενδιαφέρει; Εμ… μας ενδιαφέρει, όπως θα δείτε στο τέλος! Το γεγονός αυτό, από μόνο του, είναι μια τεράστια επανάσταση, σε παγκόσμιο επίπεδο – και ένα δυνατό χτύπημα στα «ερπετά» της Νέας Τάξης που, από τη δεκαετία του 70 και δώθε, έχουν βαλθεί να υποδουλώσουν ολόκληρο τον πλανήτη, εξαθλιώνοντάς τον.<br /> Μια και είμαι «παλιός» (και τα έχω ζήσει), σας πληροφορώ ότι κάποτε (λίγο πριν το 1970) ο κόσμος ήταν πολύ πιο απλός και προβλέψιμος. Και ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ!</div> <div dir="ltr"> Αλλά κάποιοι φρόντισαν να πάψει να είναι για να μην καταλάβει πώς βρέθηκε στη φάκα…Κάτι που πάει να ολοκληρωθεί στις μέρες μας…</div> <div dir="ltr"> <br /><b></b><b>Η ΣΥΝΘΗΚΗ ΜΠΡΕΤΟΝ ΓΟΥΝΤΣ ΚΑΙ Ο «ΓΑΛΛΙΚΟΣ ΜΑΗΣ»</b><br /> <div> <b> </b></div> <div> <img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjpSP_wRLYJKFfmPYwMEXfX1AdJ4ptVW7aBcBcKRBVqHlGptibCtbAwC6-xhI_5PaUeEDg7z-F-Y__8-l1vllqCwhpVi5VHxlY-KRfoVo5KK0nijfACfS8iMUL7xKkM5r2DJ34fmFnv44Ed/s1600/xoidas-bretton-woods.jpg" /></div> <div> </div> <div> </div> Με την λήξη του Δευτέρου Παγκόσμιου Πολέμου, το παγκόσμιο νομισματικό σύστημα οριοθετήθηκε βάσει των αποφάσεων που πάρθηκαν σε μια «συνάντηση κορυφής» που έγινε στο Μπρέτον Γούντς το 1944, στο Νιού Χαμσάϊρ των ΗΠΑ (1-22 Ιουλίου). Εξ ου και η ονομασία «Συνθήκη Μπρέτον Γούντς» σε όσα συμφωνήθηκαν – και τηρήθηκαν για κάμποσα χρόνια μέχρι να ξεσπάσει η Μεγάλη Απάτη. Η συνθήκη αυτή (Σύστημα Σταθερών Ισοτιμιών) προέβλεπε ότι το δολάριο θα ήταν το «παγκόσμιο νόμισμα αναφοράς» και ότι τα εθνικά νομίσματα θα είχαν αντίκρυσμα σε χρυσό.</div> <div dir="ltr"> Αυτό ίσχυσε μέχρι και τα μέσα περίπου της δεκαετίας του 60, οπότε (μετά την δολοφονία του JFK) ο εγκάθετος πρόεδρος των ΗΠΑ δέχθηκε να αρχίσει να τυπώνει η (ιδιωτική, ε;) Fed αβέρτα δολάριο χωρίς αντίκρυσμα (στη…ζούλα, όλα αυτά). Υποτίθεται, για να καλυφθούν οι αυξημένες ανάγκες του πολέμου στο Ν. Βιετνάμ. Γνωστά όλα αυτά…</div> <div dir="ltr"> Όταν άρχισαν οι ηγέτες του υπολοίπου κόσμου να υποψιάζονται ότι κάτι «βρώμικο» συνέβαινε, δεν τόλμησαν να αντιδράσουν.<br /> Με εξαίρεση τον στρατηγό Σάρλ Ντε Γκωλ, Πρόεδρο της Γαλλίας ο οποίος βγήκε και διακήρυξε: «Ώστε αυτά κάνετε, ε; Ε, κι εγώ θα μαζέψω όλα τα δολάρια που κυκλοφορούν στη Γαλλία, θα τα φορτώσω σε ένα πολεμικό πλοίο και θα σας τα φέρω, να μου δώσετε το ισόποσο σε πλάκες χρυσού, όπως προβλέπει η συμφωνία Μπρέτον-Γουντς, εφόσον επιμένετε ότι εξακολουθείτε να μην την παραβιάζετε!», σκληρύνοντας την θέση του στην περίφημη συνέντευξη τύπου της 4ης Φεβρουαρίου του 1965.</div> <div dir="ltr"> Τη συνέχεια την ξέρετε: Δεν ξεφόρτωσε δολάρια στις ΗΠΑ ο Ντε Γκωλ, αλλά έγινε το αντίθετο: Οι ΗΠΑ ήταν που ξεφόρτωσαν στη Γαλλία καραβιές από πράκτορες της CIA και της NSA για να διαβρώσουν παντελώς φοιτητικές ενώσεις και εργατικά συνδικάτα. Και το Μάιο του 1968, ξέσπασε μια φοιτητική εξέγερση «κατά του κομφορμισμού». Χωρίς συγκεκριμένους στόχους, πέρα από το απροσδιόριστο «Η Φαντασία στην Εξουσία». (Εντάξει, φιλαράκια, σας «μαγαρίζω» τον Μάη, αλλά κι εγώ, μέχρι πριν 10 χρονιά, ζούσα με την «καθαγιασμένη» αντίληψή του, ώσπου άρχισα να αναρωτιέμαι για κάποια πράγματα…)</div> <div dir="ltr"> Πολύ σύντομα η εξέγερση αυτή πήρε παλλαϊκό χαρακτήρα (λογικό, όταν υπάρχει ολόκληρο σχέδιο Μυστικών Υπηρεσιών, από πίσω) και μετατράπηκε σε «αντί-Γκωλική» ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ, εξαναγκάζοντας τον Πρόεδρο της χώρας να φύγει από το Παρίσι και να ετοιμάζει το διάγγελμα της παραίτησής του.<br /> Κάπου εκεί, μάλλον ψυχανεμίστηκε ποιοι του την έστησαν (είτε του το σφύριξαν τα πρακτόρια) κι έκανε τη μεγάλη κωλοτούμπα: Αντί να παραιτηθεί, διαμήνυσε στους Αμερικανούς (μάλλον μέσω του «φιδιού στον κόρφο του», του Ζισκάρ ντ’ Εσταίν) ότι «άκυρη η πρόθεση του να μετατρέψει τα δολάρια σε χρυσό. Ό,τι πείτε εσείς, παιδιά!».</div> <div dir="ltr"> Κι ως δια μαγείας, κάποιος έκλεισε τον διακόπτη της «επανάστασης», ακαριαία! Οι φοιτητές επέστρεψαν στα αμφιθέατρα, οι εργάτες στις φάμπρικες κι οι νοικοκυρές στις κατσαρόλες τους. Στους δρόμους βγήκαν τα συνεργεία καθαρισμού να κάνουν φασίνα στο μπάχαλο που είχε δημιουργηθεί. Ο Ντε Γκωλ ξαναγύρισε στο Παρίσι ταπεινωμένος και οι υπόλοιποι ηγέτες του κόσμου, είχαν πάρει το μήνυμα.<br /> Η Φαντασία δεν ήρθε ποτέ στην Εξουσία. Απλώς, οι μπροστοτράγοι της εξέγερσης πήραν το ασανσέρ για να αναρριχηθούν σε αξιώματα, ως ανταμοιβή για τον «κόπο» τους… (Υπομονή, θα φτάσουμε και στον Πούτιν…)</div> <div dir="ltr"> <br /><br /> <b>ΤΑ ΠΕΤΡΟΔΟΛΑΡΙΑ </b></div> <div dir="ltr"> </div> <div dir="ltr"> </div> <div dir="ltr"> <div> <img class="aligncenter" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhYIDqNXOg2txiAiGurKJaLk5iUj1PfjCaN9DWwrNodNnPyKOCTPmlaBIgro8AAxiXSkBJB6YrQfyUMD9o6-v72TH63HhjWb6lNPTwrJ_xurRpdi1emVAraBiJ9PXHjN6rxDneRnP5R71ze/s400/xoidas-petrodollar.jpg" width="400" /></div> <div> </div> <div> </div> <br /> Λίγο καιρό αργότερα, οι ΗΠΑ (και η Fed) αποφάσισαν ότι δεν έχουν κανένα λόγο να φοράνε τον φερετζέ. Ο πρόεδρος Νίξον διακήρυξε την μονομερή έξοδο των ΗΠΑ από την συνθήκη Μπρέτον Γουντς.</div> <div dir="ltr"> Αν ήταν πιο «λιμανίσιος», θα χρησιμοποιούσε αυτά τα λόγια: «Επειδή έτσι γουστάρουμε, θα τυπώνουμε όσα δολάρια θέλουμε και θα αγοράζουμε τον κόσμο. Κι αν κάποιος έχει αντίρρηση και αρνηθεί τα δολάρια μας, θα του στείλουμε αεροπλανοφόρα και πεζοναύτες και θα καλοπεράσει!» (Θα περνούσαν δεκαετίες μέχρι κάποιος να τολμούσε να μάθει αν αυτή η απειλή ήταν αληθινή. Το τέλος του Σαντάμ, που θέλησε να κάνει συναλλαγές πετρελαίου σε ευρώ, το είδαμε. Όπως και την κατάληξη του Καντάφι, όταν αποφάσισε τη δημιουργία «παναραβικού νομίσματος» για τις συναλλαγές πετρελαίου…)</div> <div dir="ltr"> Κι από τη δεκαετία του 70 και μετά (τα διηγούμαι μια και τα έζησα) μπήκε στη ζωή μας το Πετροδολάριο: Πληθωριστικό «και τυπωμένο αβέρτα» δολάριο με το οποίο οι ΗΠΑ κάλυπταν (χωρίς κόστος για αυτές) τις ενεργειακές ανάγκες τους με πετρέλαιο του Κόλπου. (Δίνοντας, ως αντάλλαγμα, την ισόβια προστασία τους στις διεφθαρμένες οικογένειες των σεΐχηδων, έναντι οποιασδήποτε εσωτερικής ή εξωτερικής επιβουλής)…Και φυσικά, οποιοδήποτε άλλο κράτος ήθελε να αγοράσει πετρέλαιο, από οποιοδήποτε μέρος του κόσμου, έπρεπε να κόβει το σβέρκο του και να αγοράζει κωλόχαρτα της Fed για να μπορεί να γίνει η συναλλαγή χωρίς να πλακώνουν αεροπλανοφόρα στο κεντρικό λιμάνι του…</div> <div dir="ltr"> Η ιδιωτική συμμορία που έχει τη Fed συνεχίζει ακάθεκτη να τυπώνει δολάριο, κατά βούληση – βάζοντας τα εκάστοτε «προεδρικά πιόνια της» να το «παραγγέλνουν». Κι είναι απορίας άξιο το ότι ο κόσμος ΑΡΝΕΙΤΑΙ ΔΙΑΝΟΗΤΙΚΑ να αντιληφθεί αυτό που πραγματικά συμβαίνει:<br /> Όταν η Fed θέλει να τυπώσει δολάριο βάζει το «προεδρικό πιόνι» να ζητάει ΔΑΝΕΙΟ (εκ μέρους της κυβέρνησης) από τη Fed. Kαι η Fed, απλά ρίχνει λευκό χαρτί στα τυπογραφεία της και ανοίγει τον διακόπτη.</div> <div dir="ltr"> Μόνο που τα χρήματα που βγαίνουν τόσα χρόνια από το τυπογραφείο της Fed τα χρωστάει στη Fed (σε τιμή, πια, δολαρίου – και όχι «χαρτιού και μελανιού) ο ΥΠΟΔΟΥΛΟΣ, ΕΝ ΑΓΝΟΙΑ ΤΟΥ, Αμερικανός πολίτης!!! Και, μέσω αυτού, και ο υπόλοιπος πλανήτης, εφόσον συναλλάσσεται –ΚΑΙ ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ- με βάση αυτό το παγκόσμιο νόμισμα…(Φυσικά, σήμερα δεν υπάρχει καν ανάγκη να τυπώσει η Fed χαρτί – δημιουργείται συνεχώς νόμισμα «από αέρα», μεσώ μιας απλής εγγραφής σε μια οθόνη…Αλλά αυτό δεν είναι του παρόντος)</div> <div dir="ltr"> Πόσο διαφορετικός θα ήταν ο κόσμος αν τα κόμματα (μην πω για τα σχολειά) τολμούσαν να πουν στον κόσμο αυτή τη σατανική αλήθεια αντί για τις μπούρδες περί «οικονομικών συστημάτων», τη στιγμή που ολόκληρος ο πλανήτης βασίζεται, από το 1970 και μετά σε μια ΑΠΑΤΗ – που συμβαίνει μπροστά στα μάτια μας κι αρνούμαστε να την δούμε. (Εντάξει, θα φτάσουμε και στον Πούτιν, κάντε υπομονή να ολοκληρώσουμε το κάδρο!)<br /> <div> <b> </b></div> <b>Η ΑΠΑΤΗ ΤΟΥ ΕΥΡΩ</b><br /> <div> <b> </b><b> </b></div> <div> <img class="aligncenter" height="266" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgVWNiO_-BU3cjfoj8UqF9iy7LApDMbMwfCvJ_9cG5hkQzheBW-_a-QFxp9K-58PXTEndRsPvFAJMmTgu83autut5QD8tmrgN103pNIiIpBPiMJkZDrPYDwUwpMyX6_SEKmXKtcIY1qwWQ2/s400/xoidas-euro-dollars.jpg" width="400" /></div> <div> </div> <div> </div> <br /> Εκείνο επίσης που αγνοεί ο πολύς κόσμος είναι ότι η ίδια συμμορία που «τρέχει» την Fed είναι αυτή που δημιούργησε και το ευρώ. Κι εδώ έχουμε μια ακόμα μεγαλύτερη άπατη. Ποιος «δημιουργεί» το ευρώ; Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ).<br /> Kαι τι, τέλος πάντων, είναι αυτή η ΕΚΤ; Είναι το «συλλογικό θησαυροφυλάκιο και κέντρο αποφάσεων» των επιμέρους Κεντρικών Τραπεζών των χωρών που συγκροτούν την ΟΝΕ. Ποιοι όμως κατέχουν την Κεντρική Τράπεζα, σε κάθε χώρα; Όχι φυσικά τα ίδια τα κράτη. Τις κατέχει το ίδιο «καρτέλ» που κατέχει και την Fed!<br /> Γιατί «δημιουργήθηκε» το ευρώ; Να, μια καλή ερώτηση…<br /> Το ευρώ είναι ένα σκληρό «νόμισμα-αέρας» (χωρίς κανένα αντίκρυσμα) του οποίου η «σκληρότητα» οφείλεται στην αρχική συνθήκη της δημιουργίας του: «Τυπώνουμε αυτά και δεν τυπώνουμε τίποτε παραπάνω!» (Άρα, απόλυτα αντι-πληθωριστικό).<br /> Και ως εδώ, όλα βαίνουν καλώς. Τι γίνεται όμως όταν ο «ιδιοκτήτης» ενός αντιπληθωριστικού νομίσματος, όπως το ευρώ, είναι ταυτόχρονα «ιδιοκτήτης» ενός πληθωριστικού νομίσματος (δολαρίου) το οποίο το τυπώνει κατά το δοκούν;<br /> Ε, δεν είναι κορόϊδο!<br /> Απλά, κανονίζει την εκάστοτε ισοτιμία των δυο νομισμάτων και με αυτά που τυπώνει (δολάρια) πάει και αγοράζει εκείνα που «δεν ξανατυπώνονται» (ευρώ). Στην ουσία, δηλαδή, «ξεπλένει» τα δολάρια του (είτε σε μορφή χρήματος είτε σε μορφή αμερικάνικων ομόλογων) και, ταυτόχρονα «στραγγίζει» την Ευρώπη από ρευστό εξαναγκάζοντας την να ΔΑΝΕΙΖΕΤΑΙ!<br /> Από ποιον; Μα από τον ίδιο που τυπώνει τα δολάρια και «χρεώνει» σε ευρώ!<br /> Σας θυμίζω: Εδώ μιλάμε για ΙΔΙΩΤΕΣ – και όχι για την «κυβέρνηση» των ΗΠΑ… (Και μια μέρα, πριν χρόνια, εκεί που τα σκεφτόμουν όλα, μου έκανε «κλικ»! Διαπίστωσα για ποιο λόγο, με το παρόν status quo, το δολάριο, όσο κι αν τυπωθεί, δεν χάνει την αξία του. Επειδή, μέσω της ιμπεριαλιστικής πολιτικής στον Κόλπο (και παντού, σχεδόν) έχει αποκτήσει ΥΛΙΚΟ αντίκρυσμα: Είναι το ΠΕΤΡΕΛΑΙΟ που ακόμα δεν έχει εξορυχθεί! Εξ ου και το μένος των ΗΠΑ εναντίον οποιουδήποτε τολμήσει να κάνει συναλλαγές πετρελαίου σε άλλο νόμισμα!)<br /> <br /> <b>ΓΝΩΣΤΑ ΚΑΙ ΑΓΝΩΣΤΑ ΙΔΙΩΤΙΚΑ ΚΡΑΤΗ </b></div> <div dir="ltr"> </div> <div dir="ltr"> <div> <b> </b></div> <div> <img class="aligncenter" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj-im0BdXBuH3VaKYiEV63AUWO_mj4zVVAJDuaO2Fw-RXiwLZYobtzzJA52IWBOWZ1RIyXqeL8Jqx9pXBKCKXSasESQxfTK_lFLRI59yuAGJrDOhbHIzWy0Y34S_8VUoOm_eFzkoVHMNKTu/s400/xoidas-city-of-london-vatican-city.jpg" width="355" /></div> <div> </div> Στον προβατοποιημένο κόσμο που ζούμε, μπορεί οποιοσδήποτε έχει τη σχετική δύναμη να ιδρύσει ένα κράτος και κανείς να μη μιλάει για αυτό. Κι όταν έχουμε διδαχθεί να «μην μιλάμε για αυτό», τότε αυτό το κράτος «υπάρχει σαν να μην υπάρχει». Κανείς δεν το βλέπει, κανείς δεν το ξέρει.<br /> Σας θυμίζω την ταινία «ΕΤ – Ο Εξωγήινος» όπου ο ΕΤ περιφέρεται όλη μέρα μέσα στο σπίτι, συνυπάρχει με τα παιδιά (που έχουν «ανοιχτή αντίληψη», άρα μπορούν -και θέλουν- να τον δουν) ενώ οι ενήλικες (με τα «μπλοκαρισμένα μυαλά») δεν είναι σε θέση να τον δουν, ακόμα κι αν σκοντάφτουν επάνω του, παρόλο που είναι απόλυτα ορατός και απτός. Κάπως έτσι και με την ανθρωπότητα.<br /> Παίζει, για παράδειγμα, ο Ολυμπιακός στο Champion League με την Sherif, οι γάβροι πάνε να ενισχύσουν την ομάδα εκτός έδρας – και όταν τους ρωτάς «πού είχες πάει, ρε;» σου λένε «στη Σέριφ!». Δεν μπορούν να δεχτούν ότι πήγαν σε ένα Ιδιωτικό κράτος (Υπερδνειστερία το λένε…) που το ίδρυσε -για τους δικούς του λόγους- ένας πρώην Καγκεμπίτης συνταγματάρχης, και κανείς δεν μιλάει για αυτό. Ότι πρόκειται για ένα «εταιρικό κράτος» (όλα είναι μια εταιρεία, η Σέριφ, από το πανεπιστήμιο, την κύρια ποδοσφαιρική ομάδα –αναγνωρισμένη από την FIFA- μέχρι το μπακάλικο και το βενζινάδικο). Ούτε καν ότι έχει τις πιο όμορφες γυναίκες της Ευρώπης…<br /> Και εντάξει, για το <b>Βατικανό</b>, ξέρουμε ότι είναι αυτόνομο «κράτος εν κράτει». Φαινομενικά είναι το τσαρδί του Πάπα, για να απασχολούνται οι χαχόλοι και να μην προσέχουν το «πιο κει». Πίσω όμως από αυτό υπάρχει μια «αφανής» Παγκόσμια Τράπεζα (η …ιδιοκτήτρια του Βατικανού!) από την οποία ξεκινούν και καταλήγουν σχεδόν τα πάντα. Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα μας, τώρα. Έχουμε όμως μάθει να βλέπουμε αυτό το Κράτος με την θρησκευτική του έννοια και να το ταυτίζουμε με τις ευλογίες του Προκαθήμενου, από το μπαλκόνι, στους χιλιάδες βαδίζοντες της πλατείας…<br /> Ένα άλλο «κράτος εν κρατει» (εντελώς ΑΥΤΟΝΟΜΗΜΕΝΟ από την κρατική οντότητα που το περιβάλλει) είναι η <b>Washington DC</b>, το κέντρο «παγκόσμιας εξουσίας», από όπου εκπορεύεται η «πυγμή» μέσω της οποίας οι Υπερτράπεζες επιβάλλουν την εξουσία τους στον κόσμο. (Ξεχάστε «γερουσιαστές» και «βουλευτές», εκεί. Αυτοί είναι πιόνια που ασχολούνται αποκλειστικά με τα των ΗΠΑ. «Άλλο» είναι το αφανές ιερατείο που κάνει πραγματικά κουμάντο εκεί μέσα. Ρωτήστε και τον JFK, αν μπορείτε να επικοινωνήσετε με πνεύματα…)<br /> Και πάμε στο πιο ενδιαφέρον: Φτάνουμε τώρα στο τρίτο «κρυφό κράτος» που θα μας απασχολήσει στη συνέχεια – και που έχει σχέση με τα πρόσφατα οικονομικά προβλήματα της Ρωσίας.<br /> Είναι το… <b>City of London</b>! Mια περιχαρακωμένη περιοχή του Λονδίνου με αυτόνομο Καταστατικό Χάρτη. Ένα Ιδιωτικό Κράτος στο οποίο «ψηφοφόροι» είναι οι εταιρείες που το κατέχουν! (Για την εκλογή Αιρετών Αρχόντων, ο εκπρόσωπος κάθε «εταιρείας –ιδιοκτήτριας του κράτους» πάει και καταθέτει τόσες ψήφους όσες αναλογούν στη δύναμή της). Ένα Ιδιωτικό Κράτος το οποίο, όταν το επισκέπτεται η βασίλισσα Ελισάβετ είναι υποχρεωμένη, από το Πρωτόκολλο του, να ακολουθεί ΠΙΣΩ από τον «αυτόνομα εκλεγμένο» δήμαρχο.<br /> Και τώρα το γλυκό: Το Κράτος City of London είναι ο ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας! Να το επαναλάβω;<br /> Το ΙΔΙΩΤΙΚΟ Κράτος City of London είναι ο ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας! Κι αυτό είναι που έχει κάνει τον Πούτιν να «σαλτάρει»…<br /><b><br /> ΕΠΑΙΖΑΝ ΑΥΤΟΙ, ΕΠΑΙΖΕ ΚΙ ΑΥΤΟΣ…</b><br /> <div> <b> </b></div> <div> <img class="aligncenter" height="300" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjDMrT8lPRV9nCZCg53cbyqtblNOVzAgjXEGOSyZ8NbenLokNHPyHlSTUsmILmw_p3GTw-PQ35NB5s5daEFEkB2Mu4A4nTfh7eo4vv_VmvDaMzLe3HKnhzif3gs5SNBerbEKtCK2Xo6cedB/s400/xoidas-putin-war.jpg" width="400" /></div> <div> </div> <br /> Το μεγάλο παιχνίδι (το οποίο σχετίζεται με το μπάχαλο της Ουκρανίας και της Κριμαίας) βασίστηκε σε δύο πόλους:<br /> Ο πρώτος ήταν η επικοινωνιακή μπλόφα του Πούτιν: Ψιλοπούλησε αρχικά «αδιαλλαξία» απέναντι στην αμερικανο/γερμανοκίνητη ναζιστική προβοκάτσια της Ουκρανίας, πείθοντας τους πάντες ότι πάει προς μετωπική σύρραξη. Τα διεθνή λαμόγια (που επί Γιέλτσιν είχαν αγοράσει με «τυπωμένα κωλόχαρτα» όλους τους πλουτοπαραγωγικούς πόρους της Ρωσίας) έσπευσαν να ξεφορτωθούν όπως-όπως τις μετοχές τους, πιστεύοντας ότι θα ξεσπάσει τέτοιος ορυμαγδός που οι εταιρείες τους δεν θα μπορέσουν στο εξής να εξάγουν οτιδήποτε από τη Ρωσία. Άρα θα χρεοκοπούσαν…<br /> Πάνω στην αναμπουμπούλα, η παρέα του Πούτιν άρχισε να αγοράζει για πενταροδεκάρες τις μετοχές των εταιρειών ορυκτών κάθε είδους. Από πετρέλαιο μέχρι μεταλλεύματα. Και όταν βγήκε ο ήλιος της επόμενης μέρας, η Ρωσία είχε ξαναπεράσει σε χέρια Ρώσων.<br /> Εμ, δεν θα πρεπε να έρθει και κάποια προσπάθεια αντεκδίκησης, από την άλλη πλευρά;<br /> Και εδώ είναι το δεύτερο σκέλος: Ξεκίνησε η υποχθόνια προσπάθεια της (ιδιωτικής, επαναλαμβάνω!) Κεντρικής Τράπεζας της Ρωσίας να υπονομεύσει («από μέσα») το ρούβλι ώστε να προκληθεί λαϊκή εξέγερση για την ανατροπή του Πούτιν…. Η λογική αυτού του σχεδίου είναι απλή: Όταν μια χώρα έχει μόνο κοιτάσματα αλλά όχι μεταποιητική βιομηχανία, η πτώση της διεθνούς ισοτιμίας του νομίσματός της κάνει ολοένα και δυσκολότερη την εισαγωγή προϊόντων. Άρα ο εύπιστος μικροαστός βλέπει ολοένα και πιο δύσκολη την απόκτηση μιας Μερτσέντες ή ενός Άιφον – για να μην πούμε τίποτε και για εισαγόμενα τρόφιμα.<br /> Τι θα κάνει, ο βλαξ, αν τα πρακτόρια της NSA (κρυμμένοι πίσω από ΜΚΟ των διαφόρων Τζορτζ Σόρος) τον πιάσουν μακάκα (όπως τους Ουκρανούς) και του βάλουν στα χέρια μια πορτοκαλί σημαία; Θα βγει στους δρόμους «για τη δημοκρατία και την ελευθερία»…Και φυσικά, πέντε ακροβολισμένοι λεβέντες (ταμπουρωμένοι με τίποτε… “Open” χρήματα – κι όποιος κατάλαβε, κατάλαβε…) θα ρίξουν στο ψαχνό για να δημιουργηθούν και οι πρώτοι «Ήρωες της Εξέγερσης»…<br /> Ε, εδώ, οι τραπεζίτες την πάτησαν! Δεν είναι μόνο που ο λαός συσπειρώθηκε γύρω από τον Πούτιν (και την καγκεμπίτικη συμμορία του, αν επιμένετε) αλλά και η ίδια η οικονομική ελίτ της Ρωσίας! Η οποία, υποτίθεται, θα ωφελούνταν από την πτώση του Πούτιν καθώς ο «ξένος παράγων» θα ανέθετε σε αυτήν να τρέξει το μαγαζί, για πάρτη του…(Αυτό που γίνεται στην Ελλάδα, δηλαδή, τώρα…). Και τώρα ήρθε η ώρα του ξεκαθαρίσματος των λογαριασμών…<br /> <br /> <b>ΤΟ «ΧΡΥΣΟ ΡΟΥΒΛΙ»</b></div> <div dir="ltr"> </div> <div dir="ltr"> <div> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivR8RyLWwmCifDKE2mg9cnEhZ5bZYUhVUWxTc3QF88csh8WrijWaGEHKjEGbkJ2ygawbZ4jgjcTJTXfh4nCzf-QOWaUBbnTlGmgbcdLw2n8TZw8YJHoOyGhLgjNMYV1gZzkAjgeQkfYWY/s1600/Putin+Golden+Rubli.jpg" rel="prettyPhoto"><img border="0" height="247" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEivR8RyLWwmCifDKE2mg9cnEhZ5bZYUhVUWxTc3QF88csh8WrijWaGEHKjEGbkJ2ygawbZ4jgjcTJTXfh4nCzf-QOWaUBbnTlGmgbcdLw2n8TZw8YJHoOyGhLgjNMYV1gZzkAjgeQkfYWY/s1600/Putin+Golden+Rubli.jpg" width="640" /></a></div> <div> </div> Εδώ και πολύ καιρό, στη ζούλα, η Ρωσία αγόραζε χρυσό. Το ίδιο έκανε και η Κίνα. Και είναι απορίας άξιο, το γεγονός ότι, παρά την έντονη ζήτηση χρυσού από αυτές τις δύο δυνάμεις, κάποιοι κατάφερναν η τιμή του όχι μόνο να μην ανεβαίνει στα ύψη αλλά … να καταρρέει. Η κοινή λογική λέει ότι ξαφνικά υπήρξε υπερπροσφορά. Αλλά πώς να υπάρξει υπερπροσφορά όταν είναι δεδομένη η παραγωγική δυνατότητα των χρυσωρυχείων σε όλη τη γη; Αποκτήσαμε ξανά…αλχημιστές και δεν το ξέραμε; Ποιος όμως πλιατσικολογεί χρυσό κι από πού;<br /> Εδώ δεν υπάρχει απάντηση, πέρα από λογικοφανείς θεωρίες συνωμοσίας, βασισμένες σε γεγονότα. Και ένα γεγονός είναι ότι, εδώ και χρόνια, οι Γερμανοί απαιτούν να επιθεωρήσουν τον χρυσό τους που βρίσκεται στο Ομοσπονδιακό (ιδιωτικό, ε;) Θησαυροφυλάκιο των ΗΠΑ στο Fort Knox. Και οι ΗΠΑ αρνούνται να δεχτούν τέτοιον έλεγχο και όλο δίνουν μεταγενέστερες ημερομηνίες «επανεξέτασης του θέματος».<br /> Μια άλλη θεωρία συνωμοσίας λέει ότι και ο χρυσός των ίδιων των ΗΠΑ, πλέον, έχει μετατραπεί σε επιχρυσωμένες ράβδους βολφραμίου, με το ίδιο, περίπου βάρος. Μια τρίτη είναι ότι όλα αυτά τα γνώριζε ο Στρώς Κάν και για αυτό «φαγώθηκε»: επειδή είχε σκοπό να μιλήσει…<br /> Όπως και να χει το πράγμα, το γεγονός είναι ότι αυτή τη στιγμή η Ρωσία έχει συγκεντρώσει όσο χρυσό χρειάζεται για να κυκλοφορήσει «ρούβλι με αντίκρυσμα χρυσού», επαναφέροντας την ανθρωπότητα πίσω στο χρόνο, στις μέρες του Μπρετόν Γουντς. Κι αυτό είναι «αιτία πολέμου» (με όποια ερμηνεία θέλετε να δώσετε) για εκείνους που τυπώνουν το δολάριο.<br /> Οι οποίοι, όλως συμπτωματικά, είναι οι ίδιοι που, μετά την διάλυση της ΕΣΣΔ, τύπωναν και το «χάρτινο» ρούβλι!<br /> Δεν έχει αυταπάτες ο Πούτιν. Όσο και να φτιάξει νόμισμα με οποιοδήποτε αντίκρυσμα, σε χρυσό, σε πλουτώνιο ή σε κρυπτονίτη, είναι σίγουρος ότι η Κεντρική Τράπεζα Ρωσίας θα του το «ρίξει» όταν τα συμφέροντα της Ρωσίας θα βρίσκονται σε σύγκρουση με αυτά των «Βρετανών» (εδώ γελάμε, ε;) ιδιοκτητών της…<br /> Και το χειρότερο: Αν ο ιδιώτης ιδιοκτήτης της Κεντρικής Τράπεζας μιας χώρας έχει για μπροστάρη ένα κερδοσκόπο, μπορεί να του αμολήσει μια εσωτερική πληροφόρηση για σκόπιμη υποτίμηση. Και να σηκώσουν όλο το χρήμα, στις διεθνείς αγορές. Θυμίζω, εδώ, την ξαφνική υποτίμηση της αγγλικής λίρας που μόνο ο Σόρος (κολλητός των Ρότσιλντ) είχε «προβλέψει» και ποντάρει πάνω της αμύθητα ποσά.<br /> Για όλους αυτούς τους λόγους, ο Πούτιν διακήρυξε ότι πρόθεσή του είναι να πετάξει έξω τους Ρότσιλντ από την Τράπεζά του και να την εθνικοποιήσει. Κι αυτό θα είναι κοσμοϊστορικό γεγονός, αν σκεφτούμε ότι οι μόνες Κεντρικές Τράπεζες, στον πλανήτη που ΔΕΝ ανήκουν στους Ρότσιλντ είναι αυτές της Συρίας, του Ιράν και της Βόρειας Κορέας. (Ήταν κι η Λιβύη μέχρι τη στιγμή της «εξέγερσης για δημοκρατία», με τα Ραφάλ του Σαρκοζί να ανοίγουν το δρόμο…)<br /> (Κι εδώ ας κάνω και μια εμβόλιμη ιστορική αναδρομή. Οι Διεθνείς Τραπεζίτες ήταν αυτοί που χρηματοδότησαν την επανάσταση των Μπολσεβίκων. Στόχος τους, και στόχος των Λένιν και Τρόσκι ήταν να περάσει η Τσαρική Τράπεζα στα χέρια του διεθνούς τραπεζικού καρτέλ, όπως σε όλα τα … «φυσιολογικά» κράτη του κόσμου. Το σχέδιο το χάλασε ο μουστάκιας ο Στάλιν που έκανε στην μπάντα τον «μιλημένο» Τρότσκι («φυσικό» διάδοχο του Λένιν) και έκανε του κεφαλιού του. Ε, δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι που, οι ίδιοι που χρηματοδότησαν τους Μπολσεβίκους, να χρηματοδοτήσουν κι ένα Χίτλερ και να τον ξαμολήσουν κατά πάνω του… Κλείνει η παρένθεση.)<br /> Ένας άλλος που βγάζει, σήμερα, καπνούς από τα αυτιά του για τον τρόπο που υπονομεύεται το εθνικό του νόμισμα είναι ο κουμπάρος μας, ο Ερντογάν. Και δεν διστάζει να κατηγορεί την Κεντρική του Τράπεζα ότι αυτή είναι που οδηγεί στο βάραθρο την τιμή της τουρκικής λίρας. (Προκειμένου να προκύψει γενικευμένη αναταραχή ώστε να επανέλθουν οι Κεμαλικοί στην εξουσία – και να ολοκληρώσουν το σχέδιο Βαριοπούλα με υφαρπαγή ελληνικών νησιών. Όχι ότι υποστηρίζω τον Ερντογάν, αλλά το εναλλακτικό σχέδιο είναι ακόμα χειρότερο…). Με αυτά και με αυτά, ρωτάω.<br /> Το ευρώ είναι μπουντρούμι. Αλλά κι η μελλοντική δραχμή της ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ Τράπεζας της Ελλάδας θα είναι «λάκκος με τα φίδια», αν η κυβέρνηση δεν είναι «αρεστή». «Εθνική» δραχμή ΔΕΝ μπορούμε να έχουμε, όσο ισχύει το συμβόλαιο που έχουμε κάνει, ως κράτος, με την ιδιωτική «Τράπεζα της Ελλάδας». (Δεν πάει πολύς καιρός που ανανεώθηκε για άλλα 39 χρόνια, αν δεν κάνω λάθος)<br /> <b>Λοιπον… τι λέτε ότι πρέπει να κάνουμε (πέρα από συνθήματα στις πλατείες) για να ξαναπάρουμε την χώρα μας πίσω;</b><br /> <b><br /></b></div> </div> </div> <a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πάμε για «πόλεμο» η και πόλεμο, αν καταλάβατε...

ΤΙ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΕ ΤΟΝ ΠΟΥΤΙΝ ΝΑ ΕΤΟΙΜΑΖΕΙ ΤΟ «ΧΡΥΣΟ ΡΟΥΒΛΙ»; ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΟ ΑΡΘΡΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ ΕΠΙΚΑΙΡΟ… Γράφει ο Διονύσης Χοϊδάς   ΜΕΡΙ...

Διαβάστε την συνέχεια