Ελληνικά υποβρύχια στη βάση της «3ης Ιουλίου» θα κάνουν την τουρκική βάση της Μισράτα να «ιδρώσει»

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2020-11/%CF%85%CF%80%CE%BF%CE%B2%CF%81%CF%8D%CF%87%CE%B9%CE%B1%20214.jpg?itok=VHHzIh_u" width="701" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Φουλ επίθεση από Δένδια - Στόχος το ξερίζωμα της τουρκικής επιρροής στη Βόρεια Αφρική.</span></h3><b>Γιάννης Αναγνωστόπουλος</b><br />Όλα δείχνουν έτοιμα για νέο γύρο αντιπαράθεσης Ελλάδας-Τουρκίας στην Λιβυκή έρημο καθώς οι δηλώσεις Δένδια και οι πληροφορίες από στρατιωτικές πηγές το επιβεβαιώνουν.<br /><br />Με το μέτωπο του Αφγανιστάν να κλείνει, τουλάχιστον φαινομενικά καθώς όπως μαθαίνουμε έχουν ήδη σημειωθεί νέες προσπάθειες από ελληνικής πλευράς για τον απεγκλωβισμό των ατόμων ελληνικού ενδιαφέροντος, σε μια χρονική περίοδο που η Τουρκία αποκτά ολοένα και περισσότερα ερείσματα στην χώρα των Ταλιμπάν, η Αθήνα στρέφει και πάλι το βλέμμα της στη Λιβύη που σε τελική ανάλυση αφορά πιο άμεσα τα γεωστρατηγικά της συμφέροντα.<br /><br />Καταρχήν είναι χαρακτηριστικά τα όσα είπε μεταξύ άλλων ο Έλληνας υπουργός στην Νάιλα Αλ Μανγκούς, την υπουργό Εξωτερικών της Λιβύης: «Ο συνεργάτης μου ο Κώστας Φραγκογιάννης ήταν εκεί πριν λίγες εβδομάδες και θα ξαναέρθει σύντομα στη Λιβύη.<br /><br />Η Ελλάδα, κυρία συνάδελφε, δεν προσπαθεί, σε αντίθεση με άλλες χώρες της περιοχής, να γυρίσει πίσω το χρόνο και να μετατρέψει τη Λιβύη σε μια de facto αποικία ξένων συμφερόντων.<br /><br />Εμείς δεν θέλουμε οτιδήποτε δεν θα έχει την αποδοχή και τη στήριξη του Λιβυκού λαού, της Λιβυκής κοινωνίας. Δεν θέλουμε να επιβάλουμε καμία παράνομη συμφωνία στη Λιβύη, καμία συμφωνία που η ίδια η Λιβυκή βουλή έχει αποκηρύξει.<br /><br />Εμείς έχουμε ενδιαφέρον στη σταθεροποίηση, στην ανάπτυξη, στην ευημερία της χώρας σας. Θέλουμε να συμμετέχει η Λιβύη στη νέα αρχιτεκτονική κατανόηση σταθερότητας και ασφάλειας που χρειάζεται η περιοχή μας.<br /><br />Γιατί γεωγραφικά είμαστε άμεσοι γείτονες. Η Κρήτη είναι 20 λεπτά πτήση από τη Λιβύη και η σταθεροποίηση της Λιβύης, η σταθερότητα στη Λιβύη επηρεάζει όλη μας την περιοχή.<br /><br />Προσπαθούμε να βοηθήσουμε να λειτουργήσει ο ηλεκτροπαραγωγικός σταθμός του Τομπρούκ και ελπίζουμε ότι οι ελληνικές επιχειρήσεις με τη δική μας ενθάρρυνση θα έρθουν και θα βοηθήσουν, θα εργαστούν για την ανοικοδόμηση της Λιβύης.<br /><br />Το σημαντικότερο διακύβευμα για εμάς είναι η διασφάλιση της ανεξαρτησίας, της κυριαρχίας και της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας σας.<br /><br />Βασική προϋπόθεση για αυτό είναι η διοργάνωση αδιάβλητων εκλογών στις 24 Δεκεμβρίου. Ελπίζουμε ότι αυτό θα μπορέσει να πραγματοποιηθεί, όπως προβλέπεται στα ψηφίσματα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.<br /><br /><br />Ελπίζουμε ότι θα μπορέσει να αναδειχθεί μία αντιπροσωπευτική κυβέρνηση στη Λιβύη που να απελευθερωθεί από τα βαρίδια του παρελθόντος, όπως το άκυρο, ανυπόστατο και παράνομο "τουρκολιβυκό Μνημόνιο". Ένα "μνημόνιο" που εκτός από τη διεθνή κοινότητα δεν το δέχεται ούτε η Βουλή της Λιβύης.<br /><br />Εμείς λέμε ότι είναι ένα νομικό παράδοξο, ένα νομικό absurdum που αγνοεί κάθε έννοια διεθνούς δικαίου και του δικαίου της θάλασσας.<br /><br />Αγνοεί και την κοινή λογική και αγνοεί και τη γεωγραφία.<br /><br />Για να διενεργηθούν όμως αδιάβλητες εκλογές, κυρία συνάδελφε, νομίζω ότι πρέπει να απομακρυνθούν όλα τα ξένα στρατεύματα από τη χώρα σας, όλες οι παραστρατιωτικές, όλες οι μισθοφορικές δυνάμεις. Να μην υπάρξει ξένη στρατιωτική παρουσία.»<br /><br />Παράλληλα με αυτές τις δηλώσεις του Νίκου Δένδιας, το Πενταπόσταγμα είναι σε θέση να γνωρίζει από στρατιωτικές πηγές πως στην βάση «3η Ιουλίου» που οι Αιγύπτιοι έδωσαν το δικαίωμα σε ελληνικές ναυτικές μονάδες να ελλιμενίζονται, ανάμεσα σε αυτές που θα εναλλάσσονται θα είναι πολύ συχνά και τα φονικά υποβρύχια κλάσης «Παπανικολής» της χώρας μας. Αυτά θα μπορούν να επιτηρούν αθέατα τις δύο τουρκικές φρεγάτες που σταθμεύουν μόνιμα στη Μισράτα της Λιβύης, κάνοντας σίγουρα τους τούρκους κυβερνήτες να ιδρώσουν…<br /><br />Επιπλέον αυτών ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών θα βρεθεί την Τρίτη στην Τυνησία όπου η Μουσουλμανική αδερφότητα εκπαραθυρώθηκε.<br /><br />Επισήμως σύμφωνα με την σχετική ανακοίνωση του υπουργείου: «Ο Υπουργός Εξωτερικών θα συναντηθεί επίσης με τον ομόλογό του Othman Jerandi, καθώς και με τον Υπουργό Υγείας Ali Mrabet.<br /><br />Με το αεροσκάφος της Πολεμικής Αεροπορίας, θα μεταφερθούν επίσης 100.000 εμβόλια, τα οποία θα δοθούν στην Τυνησιακή πλευρά προκειμένου να αντιμετωπισθούν οι επιπτώσεις της πανδημίας.<br /><br />Οι συνομιλίες αναμένεται να επικεντρωθούν στην ενίσχυση των διμερών σχέσεων μεταξύ των δύο χωρών, στις πρόσφατες εξελίξεις στην Τυνησία, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου.»<br /><br />Ανεπισήμως ο Νίκος Δένδιας θα βάλει ταφόπλακα στην εφοδιαστική αλυσίδα που προσπάθησε να στήσει η Τουρκία στην Τυνησία προς όφελος της ναυτικής της βάσης στη Μισράτα, ανεβάζοντας ακόμα περισσότερο το οικονομικό κόστος για την Άγκυρα…<br /><br />Όλα δείχνουν πως ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών όχι απλά έχει πάρει την πρωτοβουλία των κινήσεων να ξεριζώσει την τουρκική επιρροή στη βόρεια Αφρική αλλά με την ανάρτησή του στο twitter για τα Σεπτεμβριανά του 1955 στοχεύει πλέον και στο εσωτερικό της Τουρκίας σε μια προσπάθεια να στρέψει όσα φιλοδυτικά στοιχεία έχουν απομείνει στην τουρκική κοινωνία κατά του Ερντογάν και τις ακραία φασιστικής νοοτροπίας του συμμάχου του Μπαχτσελί, που επιθυμούν αναθεώρηση Συνθηκών όπως της Λωζάννης, καταλήγοντας στην ανάρτησή του ως εξής: «Tο τμήμα της κοινωνίας της Τουρκίας που προσβλέπει στην Ευρώπη, έγινε φτωχότερο.»<br /><br />Ολόκληρη η ανάρτηση του υπουργού έχει ως εξής: <i>«66 χρόνια από τα «Σεπτεμβριανά», δεν λησμονούμε το πογκρόμ της νύχτας της 6ης Σεπτεμβρίου 1955. Είχε ολέθριες συνέπειες στον Ελληνισμό της Κωνσταντινούπολης και αποτέλεσε την απαρχή της μετέπειτα δραματικής συρρίκνωσής του, κατά παράβαση της Συνθήκης της Λωζάννης.<br /><br />Το πογκρόμ αφαίρεσε επίσης από την Πόλη ένα δυναμικό οικονομικά και πολιτισμικά στοιχείο της. Tο τμήμα της κοινωνίας της Τουρκίας που προσβλέπει στην Ευρώπη, έγινε φτωχότερο.»</i><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ελληνικά υποβρύχια στη βάση της «3ης Ιουλίου» θα κάνουν την τουρκική βάση της Μισράτα να «ιδρώσει»

Φουλ επίθεση από Δένδια - Στόχος το ξερίζωμα της τουρκικής επιρροής στη Βόρεια Αφρική. Γιάννης Αναγνωστόπουλος Όλα δείχνουν έτοιμα για νέο γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αμερικανός “γκουρού” του χρήματος: ''Οι κεντρικοί τραπεζίτες είναι εγκληματίες-Μόλις τελειώσει ο COVID, οι ελίτ θα πάνε σε πόλεμο''

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-09/Cover_Final.jpg?itok=mbkYQjuy" width="688" /><br /><br /><div><b>Άγγελος Ρούσσος</b><br />Για πρώτη φορά από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, θα έχουμε επιταχυνόμενο πληθωρισμό μισθών-Ανησυχεί περισσότερο για την άνοδο του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού στον δυτικό κόσμο<br /><br />Ο θρυλικός επενδυτής, οικονομολόγος και ειδικός στα προγνωστικά της αγοράς Δρ Marc Faber πιστεύει ότι οι κεντρικές τράπεζες (CB) δεν πρόκειται να μειώσουν την εκτύπωση χρημάτων. Ακριβώς το αντίθετο. Προβλέπει ότι θα εκτυπώσουν ακόμη περισσότερα χρήματα με γρηγορότερο ρυθμό για να κρατήσουν το αποτυχημένο οικονομικό σύστημα ενωμένο για λίγο ακόμη.<br /><br />Ο Δρ Faber εξηγεί:<br /><br />«Αυτό που θεωρείται ασφαλές, δηλαδή τα μετρητά, δεν είναι πλέον ασφαλές. Είναι ανασφαλές. Με ρωτάτε τι είναι ασφαλές; Δεν ξέρω τι είναι πλέον ασφαλές όταν έχετε εκτυπωτές χρημάτων που τυπώνουν χρήματα επ 'αόριστον. Δεν νομίζω ότι μπορούν να σταματήσουν. Πραγματικά πιστεύω ότι πρέπει να επιταχύνουν την εκτύπωση χρημάτων. Έτσι, τα αποθέματα μπορεί να ανεβαίνουν, αλλά σε πραγματικούς όρους, δεν σημαίνει ότι το βιοτικό σας επίπεδο θα ανέβει. Ίσως το βιοτικό επίπεδο των 50 πλουσιότερων ανθρώπων στον κόσμο να ανέβει, αλλά όχι το βιοτικό επίπεδο του τυπικού Αμερικανού. Αυτό το βιοτικό επίπεδο θα πέσει. Η εκτύπωση χρημάτων είναι ένα μέτρο απελπισίας για να συγκρατήσει τους ψηφοφόρους από την εξέγερση ».<br /><br />Ο Δρ Faber προβλέπει ότι όχι μόνο θα δούμε περισσότερο πληθωρισμό περιουσιακών στοιχείων, αλλά και δραματικό πληθωρισμό μισθών. Ο Δρ Faber, ο οποίος είναι διδάκτορας στα οικονομικά, λέει: «Αυτό που νομίζω ότι θα συμβεί και οι περισσότεροι δεν το έχουν σκεφτεί πραγματικά, θα έχουμε πληθωρισμό στους μισθούς. Για πρώτη φορά από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, θα έχουμε επιταχυνόμενο πληθωρισμό μισθών, και σε ορισμένες περιπτώσεις, αρκετά δραματικό. Σε ορισμένες πολιτείες, ο κατώτατος μισθός είναι 15 $. Θα μπορούσα να δω ότι αυξάνεται έως και $ 30 την ώρα πολύ γρήγορα. Δεν νομίζω ότι ο πληθωρισμός είναι «παροδικός» (όπως διακηρύσσει η Fed). Δεν θα έχουμε στασιμότητα. Θα έχουμε κάτι χειρότερο. Θα έχουμε αυξανόμενες τιμές και ύφεση στο βιοτικό επίπεδο των περισσότερων ανθρώπων ».<br /><br />Ο Δρ Faber υποστηρίζει ότι το χρηματιστήριο των ΗΠΑ είναι «υπερτιμημένο και υπερ-ιδιοκτησιακό».<br /><br />Του αρέσουν οι μετοχές σε ξένες χώρες, τα ακίνητα «πολύ έξω από τις πόλεις» και ο φυσικός χρυσός, το ασήμι και κάποια μετρητά. Επίσης, στον Faber αρέσει κάποιο κρυπτονόμισμα στο χαρτοφυλάκιό του.<br /><br />Ο Δρ Faber ανησυχεί λιγότερο για την οικονομική εικόνα και ανησυχεί περισσότερο για την άνοδο του σοσιαλισμού και του κομμουνισμού στον δυτικό κόσμο. Ο Faber ισχυρίζεται ότι ο σοσιαλισμός καταστρέφει τις οικονομίες και την ελευθερία.<br /><br />Ο Faber επισημαίνει:<br /><br />«Μπορώ να σας πω ένα χαρακτηριστικό όλων των σοσιαλιστικών χωρών που έχω επισκεφτεί στη ζωή μου, και όλες είχαν λιγότερη ελευθερία, λιγότερη ευτυχία από εμάς, και το επίπεδο ζωής ήταν ουσιαστικά, όχι λίγο, αλλά πολύ χαμηλότερο από τον ελεύθερο καπιταλιστικό κόσμο. Λυπάμαι που λέω ότι πιστεύω ότι ο δυτικός κόσμος έχει ακολουθήσει έναν πολύ επικίνδυνο δρόμο όπου ουσιαστικά, μέσω μηδενικών επιτοκίων, όλα είναι δωρεάν. Τότε θα έχετε τις ακούσιες συνέπειες ».<br /><br />Έτσι, με τον πληθωρισμό να ανεβαίνει και το βιοτικό επίπεδο να μειώνεται στη Δύση, αυξάνεται η πιθανότητα πολέμου;<br /><br />Ο Faber απαντάει: «Σωστά. Νομίζω ότι μόλις τελειώσει αυτό το θέμα με τον Covid19, οι ελίτ, αυτοί που βγάζουν τα χρήματα, θα πάνε σε πόλεμο. Αυτή είναι η τελευταία συνταγή για να κρατηθεί ο πληθυσμός ενωμένος».<br /><br />Σε μια συνέντευξη, αυτή τη φορά με τον Adam Taggart του Wealthion, ο Faber αναδεικνύει τους Bernanke, Yellen και Powell "ως τους γραφειοκράτες χαμηλότερης ποιότητας που έχω δει στην ιστορία".<br /><br />«Αυτοί οι άνθρωποι θα συνεχίσουν να τυπώνουν χρήματα».<br />«Οι ακαδημαϊκοί θα πουν ότι δεν εκτυπώσαμε αρκετά».<br />«Οι κεντρικοί τραπεζίτες είναι εγκληματίες».<br />Παρακολουθήστε όσα λέει:<br /> <div class="article__body" style="box-sizing: border-box; height: auto !important; line-height: 2.2rem; margin: 0px; padding: 0px;"><p style="box-sizing: border-box; margin: 0px 0px 20px; padding: 0px;"><br /></p><div class="embed-media embed-media--video-rumble" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; clear: both; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 1.6rem; margin: 0px 0px 30px; padding: 0px;"><div style="box-sizing: border-box; margin: 0px; padding: 0px;"><div style="box-sizing: border-box; height: 0px; left: 0px; margin: 0px; padding: 0px 0px 433.125px; position: relative; width: 770px;"><iframe allow="encrypted-media" allowfullscreen="" scrolling="no" src="https://rumble.com/embed/vjg1hf/" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; height: 433.125px; left: 0px; margin: 0px; padding: 0px; position: absolute; top: 0px; width: 770px;"></iframe></div></div></div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a></div><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αμερικανός “γκουρού” του χρήματος: ''Οι κεντρικοί τραπεζίτες είναι εγκληματίες-Μόλις τελειώσει ο COVID, οι ελίτ θα πάνε σε πόλεμο''

Άγγελος Ρούσσος Για πρώτη φορά από τα τέλη της δεκαετίας του 1970, θα έχουμε επιταχυνόμενο πληθωρισμό μισθών-Ανησυχεί περισσότερο για την άν...

Διαβάστε την συνέχεια

''Σκάνε'' εξελίξεις στη Τουρκία: Δεκάδες συλλήψεις στρατιωτικών οδηγούν σε εμφύλιο.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-09/20170930_2_26021821_26350510.jpeg?itok=WEu7wQEG" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Εντοπίστηκαν μέλη μέσα στις στρατιωτικές σχολές μετά από εκπαιδευτικές συνεντεύξεις.</span></h3><b>Ιωάννης Χάρχαρης</b><br />Στην Τουρκία του Ερντογάν, από την εκπαίδευση μέχρι τον στρατό, την δικαιοσύνη μέχρι τις ΜΚΟ, την αστυνομία μέχρι τις ιδιωτικές επιχειρήσεις, οι εκκαθαρίσεις μετά το πραξικόπημα και οι συλλήψεις συνεχίζονται μέχρι τις μέρες μας.<br /><br />Στο πλαίσιο της έρευνας που διεξήγαγε η Γενική Εισαγγελία της Σμύρνης, οι επιχειρήσεις κατά της μυστικής οργάνωσης FETÖ στις Τουρκικές ένοπλες δυνάμεις (TAF) συνεχίζονται.<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο, συνολικά 214 ύποπτοι, 44 εκ των οποίων ήταν στρατιωτικοί εν ενεργεία και 145 από τους οποίους αποστρατεύθηκαν μετά την απόπειρα πραξικοπήματος, κατηγορήθηκαν για συμμετοχή στην παράνομη οργάνωση FETÖ, μετά από παρακολούθηση των σταθερών και κινητών τηλεφώνων τους ,με ορισμένους από αυτούς να φέρονται ότι ομολόγησαν ότι ήταν μέλη της οργάνωσης, αλλά το πιο εντυπωσιακό είναι ότι η οργανωτική τους κωδικοποίηση, εντοπίστηκε μέσα στις στρατιωτικές σχολές μετά από εκπαιδευτικές συνεντεύξεις που είχε ως αποτέλεσμα την σύλληψη 37 δοκίμων.<br /><img src="" /><br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2021-09/usa_troops-630x400_0.jpg"><img height="346" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2021-09/usa_troops-630x400_0.jpg?itok=u3YzhknB" width="640" /></a><br /><br />Έγινε γνωστό επίσης ότι 1 από τους υπόπτους ήταν στο βαθμό του συνταγματάρχη, 1 από αυτούς ήταν αντισυνταγματάρχης, 7 του πολεμικού ναυτικού στον βαθμό του πλοιάρχου, 7 συνταγματάρχες, 7 υπολοχαγοί, 41 υπαξιωματικοί και 5 από αυτούς ειδικοί λοχίες.<br /><br />Φαίνεται ότι η FETÖ έχει εισχωρήσει βαθειά στην δομή του τουρκικού στρατού, αφού αποκαλύφθηκε ότι ένας δόκιμος που εν τω μεταξύ έχει αποστρατευθεί, είναι γιος του στρατηγού Semih Terzi, ο οποίος σκοτώθηκε από τον αστυνόμο Omer Halisdemir κατά την απόπειρα ''πραξικοπήματος'' της FETO. <br /><br /> Αποκρυπτογράφηση με συγκέντρωση δεδομένων σε ολόκληρη τη χώρα <br /><br />Από την άλλη πλευρά, σε 20 επιχειρήσεις που πραγματοποίησε η Γενική Εισαγγελία της Σμύρνης από τις 19 Νοεμβρίου 2019, 2.996 μέλη στρατιωτικών οργανώσεων αποκρυπτογραφήθηκαν χρησιμοποιώντας τη συλλογή δεδομένων σε όλη τη χώρα, που δημιουργήθηκε στο Τμήμα TEM της Γενικής Διεύθυνσης Ασφάλειας, για να ανιχνεύει τις επαφές της FETÖ με γραμμές σταθερής – κινητής τηλεφωνίας στη δομή TAF. Επίσης καταγράφηκε ότι 1299 από αυτούς συνελήφθησαν και 405 ομολόγησαν και κατέδωσαν άλλους.<br /><br />Αλλά για να καταλάβουμε τι συμβαίνει, χρειάζεται κατανόηση του κινήματος του Γκιουλέν, ενός ανθρώπου του οποίου οι υποστηρικτές έχουν διεισδύσει στους θεσμούς της Τουρκίας τις τελευταίες τέσσερεις δεκαετίες.<br /><br />Οι υποστηρικτές του τον αποκαλούν γκουρού ενός μετριοπαθούς Ισλάμ, εμποτισμένου με ανθρωπιστικές αρχές, που μεταδίδει την ιδεολογία του μέσω ενός δικτύου επίλεκτων σχολείων στην Τουρκία και άλλες 140 χώρες.<br /><br />Οι επικριτές του λένε, ότι έχει δημιουργήσει μια επικίνδυνη σέχτα που έχει παρεισφρήσει σε όλους τους τομείς του τουρκικού κράτους, μια πέμπτη φάλαγγα.<br /><br />Μέλη του κινήματός του βρίσκονταν μέχρι πρόσφατα, πραγματικά σε κάθε θεσμό της χώρας. Ένα εμπιστευτικό διπλωματικό τηλεγράφημα από τον Αμερικανό πρεσβευτή στην Τουρκία το 2009, που διέρρευσε στη δημοσιότητα γράφει: «Είναι αδύνατο να επιβεβαιώσουμε, ότι (η αστυνομία) ελέγχεται από τους γκιουλενιστές, αλλά δεν βρήκαμε και κανέναν που να το αμφισβητεί.»<br /><br />Στη δημοσιότητα δόθηκε και ένα βίντεο χαμηλής ποιότητας από το 1999, όπου ο ιεροκήρυκας φαίνεται να λέει στους υποστηρικτές του, «να κινηθείτε στις αρτηρίες του συστήματος, χωρίς κανείς να αντιληφθεί την ύπαρξή σας, μέχρι να φτάσετε στα κέντρα εξουσίας. Πρέπει να περιμένετε μέχρι να έχετε καταλάβει όλη την κρατική εξουσία.» Ο κ. Γκιουλέν που ζει αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ από το 1999, λέει ότι τα λόγια του διαστρεβλώνονται.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

''Σκάνε'' εξελίξεις στη Τουρκία: Δεκάδες συλλήψεις στρατιωτικών οδηγούν σε εμφύλιο.

Εντοπίστηκαν μέλη μέσα στις στρατιωτικές σχολές μετά από εκπαιδευτικές συνεντεύξεις. Ιωάννης Χάρχαρης Στην Τουρκία του Ερντογάν, από την εκπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Όταν ο ψυχρός πόλεμος των ΗΠΑ κατά της Κίνας φθάνει στη γελοιότητα…

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/04/kina-ameriki-slpress.gr_.png" width="640" /><br /><br /><b>Γρίβας Κώστας</b><br />Είναι γνωστό ότι οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν την Κίνα ως τον σημαντικότερο γεωπολιτικό τους αντίπαλο, τόσο σήμερα όσο και ιδιαίτερα σε προοπτική χρόνου. Στο πλαίσιο αυτό έχουν ξεκινήσει μια πολυδιάστατη πολιτική “ανάσχεσης” (containment) της κινεζικής επιρροής στα πλανητικά δρώμενα. Η στρατηγική αυτή εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο των αντιλήψεων περί “υβριδικών” και “ολιστικών” επιχειρήσεων.<br /><br />Μεταξύ των άλλων, οι Αμερικανοί εργαλειοποιούν γεωπολιτικά και το ευαίσθητο για τις δυτικές κοινωνίες θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Ενίοτε, ωστόσο, οι ενέργειές τους φθάνουν σε κωμικά επίπεδα, όπως η προσπάθεια να κατηγορήσουν την Κίνα για γενοκτονία(!) κατά των ισλαμιστών Ουιγούρων, με το επιχείρημα –μεταξύ των άλλων– ότι οι κινεζικές αρχές δεν άφηναν τους Ουιγούρους να κάνουν όσα παιδιά ήθελαν και αυτό θεωρείται είδος προληπτικής γενοκτονίας!<br /><br />Οι Αμερικανοί δεν έχουν κανένα πρόβλημα να υποστηρίξουν κάτι τέτοιο τη στιγμή που στην Κίνα υπήρχε για όλο τον πληθυσμό η “πολιτική του ενός παιδιού” για να καταπολεμηθεί ο υπερπληθυσμός. Χαρακτηρίζουν δε την πολιτική των Κινέζων με τον καινοφανή όρο “δημογραφική γενοκτονία”, ο οποίος δεν υπάρχει πουθενά στο διεθνές δίκαιο. Η ενέργεια αυτή όμως των ΗΠΑ έχει προκαλέσει την αντίδραση πολλών ειδικών σε θέματα διεθνούς δικαίου και ανθρωπίνων δικαιωμάτων διεθνώς, διότι με αυτόν τον τρόπο ευτελίζεται το πολύ σοβαρό έγκλημα κατά της ανθρωπότητας που είναι η πραγματική γενοκτονία.<br /><br />Μεταξύ των άλλων –όπως επισημαίνουν ειδικοί του διεθνούς δικαίου– οι δραστηριότητες των κρατών πρέπει να βασίζονται στην καθολικά κατανοητή αρχή της δέουσας επιμέλειας (due diligence), προκειμένου να αποφευχθεί βλάβη σε άλλα κράτη. Επομένως, σύμφωνα με τον Δρ Guzel, ο οποίος είναι τρεις φορές υποψήφιος για το Νόμπελ Ειρήνης, η διεθνής κοινότητα έχει την υποχρέωση της δέουσας επιμέλειας, ώστε να διερευνήσει τους ισχυρισμούς των ΗΠΑ περί γενοκτονίας των Ουιγούρων από την Κίνα στην περιοχή του Σινγιάνγκ, ώστε να προστατεύσει τον όρο “γενοκτονία” από κακή χρήση και εκφυλισμό.<div><br />Βαριά κατηγορία χωρίς αποδείξεις<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί πως η κατηγορία των ΗΠΑ κατά της Κίνας περί γενοκτονίας εκτοξεύθηκε την τελευταία ημέρα της διακυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ από τον τότε υπουργό Εξωτερικών Μάικλ Πομπέο, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, σε δημόσια εκδήλωση παραδέχθηκε ότι χρησιμοποίησε το ψέμα ως εργαλείο άσκησης πολιτικής (“We lied, we cheated, we stole”). Η κυβέρνηση Μπάιντεν και ο υπουργός Εξωτερικών του Άντονι Μπλίνκεν συνεχίζουν να υποστηρίζουν την αναφορά του πρώην υπουργού Εξωτερικών Μάικ Πομπέο για “γενοκτονία” από την Κίνα κατά του μουσουλμανικού πληθυσμού στο Σινγιάνγκ της Κίνας.<br /><br />Η δε φετινή έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για τις “Πρακτικές των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων” (HRP) υποστηρίζει την άποψη του Πομπέο σχετικά με το Σινγιάνγκ, αναφέροντας τον όρο γενοκτονία μόνο δύο φορές, μία στον πρόλογο και την άλλη στην περίληψη του κεφαλαίου που αφορούσε την Κίνα, χωρίς να παρουσιάζει τα αποδεικτικά στοιχεία. Μεγάλο μέρος της έκθεσης αφορά θέματα όπως η ελευθερία της έκφρασης και οι ελεύθερες εκλογές, τα οποία ναι μεν συνιστούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι απόδειξη γενοκτονίας.<br /><br />Επίσης, η κατηγορία της αμερικανικής κυβέρνησης για γενοκτονία εναντίον της Κίνας είναι πολύ αδύναμη γιατί προέρχεται από μία μόνο πηγή και συγκεκριμένα ένα κείμενο του Ιουνίου 2020, συγγραφέας του οποίου είναι Adrian Zenz, που δημοσιεύτηκε από το Jamestown Foundation υπό τον τίτλο “Στείρωση, IUD και υποχρεωτικός έλεγχος των γεννήσεων: Η εκστρατεία του ΚΚΚ για την καταστολή των γεννήσεων των Ουιγούρων στο Σινγιάνγκ”. Εν συνεχεία, άρθρα του Associated Press, του CNN και του BBC βασίστηκαν στο άρθρο του Adrian Zenz για να υποστηρίξουν ότι η εφαρμογή μέτρων ελέγχου των γεννήσεων στις κομητείες Ουιγούρων της περιοχής Σινγιάνγκ είναι η απόδειξη της “δημογραφικής γενοκτονίας” που διεξάγουν οι Κινέζοι.</div><div><br />Τί ισχύει για τους Ουιγούρους<br /><br />Στην πραγματικότητα, η επίσημη πολιτική της Κίνας σε σχέση με τον έλεγχο των γεννήσεων διακρίνεται σε τέσσερις περιόδους από την ίδρυση της: Η πρώτη είναι 1949-1953, η δεύτερη 1954-1977, η τρίτη 1978-2001 και η τέταρτη από το 2002 έως σήμερα. Στο πρώτο στάδιο, η κυβέρνηση ενθάρρυνε τις γεννήσεις, καθώς η αύξηση του πληθυσμού συνέβαλε στην αύξηση της παραγωγικής δυναμικότητας της χώρας.<br /><br />Στο δεύτερο στάδιο προωθήθηκε ο οικογενειακός προγραμματισμός με τον έλεγχο των γεννήσεων με σκοπό τον περιορισμό τους. Την περίοδο 1978-2001 περιορίστηκαν ακόμη περισσότερο οι γεννήσεις, εφαρμόζοντας την “πολιτική του ενός παιδιού” για κάθε οικογένεια. Από το 2002, η πολιτική ελέγχου των γεννήσεων υπέστη σταδιακή απελευθέρωση, τερματίζοντας το πιο ακραίο πρόγραμμα ελέγχου των γεννήσεων στην ιστορία.<br /><br />Αξίζει δε να επισημανθεί πως η Κίνα επέβαλε μεν αυστηρά την πολιτική της για ένα παιδί στην πλειονότητα του πληθυσμού της, αλλά ήταν πιο φιλελεύθερη απέναντι στις εθνικές μειονότητες, συμπεριλαμβανομένων των Ουιγούρων. Το Σινγιάνγκ καταγράφει θετικό συνολικό ρυθμό αύξησης του πληθυσμού, με τον πληθυσμό των Ουιγούρων να αυξάνεται ταχύτερα από τον πληθυσμό των μη Ουιγούρων στην ίδια περιοχή κατά την περίοδο 2010-2018.<br /><br /></div><div>Η παράλειψη των ΗΠΑ<br /><br />Ο Adrian Zenz παρέλειψε να αναφέρει στην έκθεσή του το καθεστώς ελέγχου των γεννήσεων σε ολόκληρη την Κίνα. Γενικότερα, οι ΗΠΑ προσπαθούν να δημιουργήσουν ένα είδος παράλληλου διεθνούς δικαίου, με αυτό που απορρέει από τον Χάρτη του ΟΗΕ. Αυτή όμως είναι σαφής, βίαιη και βάναυση παραβίαση του διεθνούς δικαίου στον θεμελιακό του πυρήνα. Δεν υπάρχει χώρος για την ύπαρξη ενός ανεξάρτητου “γενικού διεθνούς δικαίου”, δίπλα στον Χάρτη του ΟΗΕ.<br /><br />Ο Χάρτης του ΟΗΕ είναι το υποστηρικτικό πλαίσιο όλου του διεθνούς δικαίου και, ταυτόχρονα, το υψηλότερο επίπεδο σε μια ιεραρχία κανόνων του διεθνούς δικαίου. Το άρθρο 103 του Χάρτη έχει ως εξής: «Σε περίπτωση σύγκρουσης μεταξύ των υποχρεώσεων των μελών του ΟΗΕ βάσει του παρόντος Χάρτη και των υποχρεώσεών τους βάσει οποιασδήποτε άλλης διεθνούς συμφωνίας, υπερισχύουν οι υποχρεώσεις τους που απορρέουν από τον παρόντα Χάρτη… Ο κύριος στόχος αυτής της διάταξης είναι να διασφαλίσει την αποτελεσματικότητα της δράσης του ΟΗΕ στη διατήρηση της ειρήνης, κατά προτεραιότητα στις υποχρεώσεις που αναλαμβάνει ο Χάρτης έναντι άλλων δεσμεύσεων της Συνθήκης».<br /><br />Εν κατακλείδι, ολοένα και περισσότεροι ειδικοί στο διεθνές δίκαιο από όλο τον κόσμο υποστηρίζουν πως ο ισχυρισμός των ΗΠΑ για γενοκτονία στην Κίνα είναι άκυρος βάσει του νομικού συστήματος του ΟΗΕ. Τονίζουν ότι η κατηγορία της γενοκτονίας δεν πρέπει να χρησιμοποιείται με ευκολία. Η μη κατάλληλη χρήση του όρου μπορεί να κλιμακώσει τις γεωπολιτικές και στρατιωτικές εντάσεις και να υποτιμήσει την ιστορική μνήμη των γενοκτονιών όπως το Ολοκαύτωμα, εμποδίζοντας έτσι την ικανότητα πρόληψης μελλοντικών γενοκτονιών. Η διεθνής κοινότητα στο σύνολό της έχει έναντι όλων την ευθύνη να προστατεύσει τη χρήση του όρου “γενοκτονία” από την κακή και εύκολη χρήση και την υποβάθμιση του από τις δηλώσεις των Αμερικανών αξιωματούχων.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Όταν ο ψυχρός πόλεμος των ΗΠΑ κατά της Κίνας φθάνει στη γελοιότητα…

Γρίβας Κώστας Είναι γνωστό ότι οι ΗΠΑ αντιμετωπίζουν την Κίνα ως τον σημαντικότερο γεωπολιτικό τους αντίπαλο, τόσο σήμερα όσο και ιδιαίτερα ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί ο νεοοθωμανισμός είναι ασύμβατος με τη Λωζάννη – Το δόγμα Ερντογάν

<br /><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/04/erdogan-lozani.png" /><br /><b><br /></b><div><b>Χατζηδημητρίου Δημήτρης</b><br />Πριν έναν περίπου χρόνο, (15 Οκτωβρίου 2020), ο Ερντογάν, κηρύσσοντας την έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς, εκφώνησε έναν λόγο, ο οποίος αποκαλύπτει τον τρόπο που αντιλαμβάνεται την περιοχή μας και τον ρόλο της Τουρκίας σ’ αυτήν (νεοοθωμανισμός). Θα ήταν σκόπιμο Αμερικανοί και Ευρωπαίοι, αλλά κυρίως οι ελληνικές ηγετικές ομάδες να διαβάσουν με προσοχή όσα είχε πει τότε.<br /><br />«Κάποιοι μας λένε μην επεκτείνεστε. Μα υπάρχει βία… Στη Λιβύη υπάρχει βία. Δεν μπορούμε να σωπάσουμε. Στα 911 χιλιόμετρα των συνόρων μας υπάρχει βία. Στη Συρία υπάρχει βία. Τι να κάνουμε, να σωπάσουμε; Από την άλλη στη Σομαλία υπάρχει βία. Εμείς δεν μπορούμε να σταματήσουμε. Υπάρχει μια ιστορική ευθύνη που μάς έχουν φορτώσει οι πρόγονοί μας. Και δεν σταματάμε, και προσπαθούμε να κάνουμε το καθήκον μας εκεί που πρέπει».<br /><br />Δεν πρόκειται για “παραλήρημα μεγαλείου”, όπως αρέσκονται κάποιοι να υποστηρίζουν για να αναγνωρίσουν ελαφρυντικά στον Τούρκο Πρόεδρο. Είναι ο τρόπος που επέλεξε για να ανακοινώσει urbi et orbi τις φιλοδοξίες του, καθώς και την μετάβαση της πολιτικής που ασκεί η χώρα του διεθνώς, σε μια άλλη φάση. Η Τουρκία εγκαταλείπει πλέον, την περίοδο που ενδιαφερόταν για την επέκταση της επιρροής της και περνάει στην επόμενη, που είναι η επέκταση κυριαρχίας.<br /><br />Η “στρατιωτικοποίηση” της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής είναι ένα πρώτο βήμα, που θα ακολουθηθεί, κατά τους υπολογισμούς και σχεδιασμούς της ιθύνουσας ελίτ στην Άγκυρα, από την ανατροπή των συμβατικών δεσμεύσεων της Τουρκίας και πρωτίστως από την κατάργηση-αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης. Ήδη η Τουρκία έχει καταφέρει δεινά πλήγματα στη Συνθήκη, χωρίς να συναντήσει την αντίδραση του διεθνούς παράγοντα, γεγονός που ενισχύει τις προσπάθειες της για την πλήρη κατάργηση της.<br /><br />Η Συνθήκη της Λωζάννης (24 Ιουλίου 1923) δεν καθόρισε μόνον τα ελληνοτουρκικά σύνορα (άρθρο 2, παρ.2), αλλά και την μεθόριο με την Συρία και το Ιράκ (άρθρο 3, παρ.1 & 2), για την οποίαν ελήφθησαν υπ’ όψη η Γαλλοτουρκική Συμφωνία της 20ης Οκτωβρίου 1921 (Συρία) και αντίστοιχη, μεταγενέστερη της Λωζάννης, με την Βρετανία (Ιράκ).<br /><br />Ο νεοοθωμανισμός στην πράξη<br /><br />Σχεδόν έναν αιώνα μετά, η Τουρκία έχει εισβάλει στην βόρεια Συρία, όπου και κατέχει τμήμα της, “μπαινοβγαίνει” κατά βούληση στο Ιράκ, εγκαθιστώντας προκεχωρημένα φυλάκια-βάσεις, υπό το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και αμφισβητεί την κυριαρχία νησιών, νησίδων και βραχονησίδων στο Αιγαίο, περιφρονώντας την ρητή διατύπωση του άρθρου 12 της Συνθήκης της Λωζάννης ότι μόνον «αι νήσοι, αι κείμεναι εις μικροτέραν απόστασιν των τριών μιλλίων της ασιατικής ακτής, παραμένουσιν υπό την τουρκικήν κυριαρχίαν».<br /><br />Με το άρθρο 15 η Τουρκία «παραιτείται υπέρ της Ιταλίας παντός δικαιώματος» επί των νησιών της Δωδεκανήσου «και των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων, ως και της νήσου Καστελλορίζου». Η Ελλάδα, όπως είναι γνωστό, με την Συνθήκη των Παρισίων (1947), στην οποία ο “επιτήδειος ουδέτερος” (Τουρκία) δεν ήταν συμβαλλόμενο μέρος, διαδέχθηκε κατά πάντα την Ιταλία στην κυριαρχία επί των Δωδεκανήσων.<br /><br />Ο Ερντογάν, που τόσο όψιμα θυμήθηκε τις φωνές και τις παρακαταθήκες των προγόνων του, ξεχνά ηθελημένα το άρθρο 17 της Λωζάννης και τη ρητή διατύπωση: «Η παραίτησις της Τουρκίας από παντός δικαιώματος και τίτλου αυτής επί της Αιγύπτου και επί του Σουδάν θεωρείται γενομένη από της 5ης Νοεμβρίου 1914». Ενώ, με το άρθρο 22, «η Τουρκία δηλοί ότι αναγνωρίζει την οριστικήν κατάργησιν παντός δικαιώματος ή προνομίου πάσης φύσεως, ων απήλαυεν εν Λυβύη, δυνάμει της Συνθήκης της Λωζάννης της 18ης Οκτωβρίου 1912 και των συναφών Πράξεων». Σήμερα, απεργάζεται διαρκώς την αλλαγή του καθεστώτος στην Αίγυπτο, ενισχύοντας ποικιλοτρόπως την “Μουσουλμανική Αδελφότητα”, και είναι ενόπλως παρούσα σε Λιβύη, Σουδάν και Σομαλία.<br /><br />Όπως παρούσα είναι και στην Κύπρο, την οποίαν ο σουλτάνος είχε παραχωρήσει το 1878 στη Βρετανία, ως αποικία-προτεκτοράτο και από την οποίαν είχε παραιτηθεί. Το άρθρο 20 της Λωζάννης αναφέρει «ότι αναγνωρίζει την προσάρτησιν της Κύπρου ανακηρυχθείσαν υπό της Βρετανικής Κυβερνήσεως την 5ην Νοεμβρίου 1914», ενώ με το άρθρο 21 δεχόταν ότι «οι Τούρκοι, οι εγκατεστημένοι εν τη νήσω Κύπρω κατά την 5ην Νοεμβρίου 1914, θα αποκτήσωσιν, εφʹ οις όροις προβλέπει ο εγχώριος νόμος, την βρετανικήν ιθαγένειαν, αποβάλλοντες ως εκ τούτου την τουρκικήν».<br />Δεν σεβάστηκε την υπογραφή της<br /><br />Χάριν της βρετανικής δολιότητας και των ολέθριων χειρισμών της Αθήνας, η Τουρκία επανήλθε στην Κύπρο από την δεκαετία του 1950, παραμένει από το 1974 ως δύναμη κατοχής του 37% του νησιού, περιγελώντας την διεθνή νομιμότητα και τα συλλογικά της όργανα. Το όψιμο ενδιαφέρον του Ερντογάν για τους μουσουλμάνους πολίτες στην περίμετρο της Τουρκίας, προσκρούει στις πρόνοιες του άρθρου 27 της Λωζάννης.<br /><br />Αυτό αναφέρει ότι «ουδεμία πολιτική, νομοθετική ή διοικητική εξουσία ή δικαιοδοσία θέλει ασκηθή, διʹ οιονδήποτε λόγον, υπό της Κυβερνήσεως ή των Αρχών της Τουρκίας εκτός του τουρκικού εδάφους επί των υπηκόων εδάφους διατελούντος υπό την κυριαρχίαν ή το προτεκτοράτον των λοιπών Δυνάμεων των υπογραψασών την παρούσαν Συνθήκην και επί των υπηκόων εδάφους αποσπασθέντος της Τουρκίας».<br /><br />Αλλά, μήπως σεβάστηκε η Τουρκία την υπογραφή της και τις υποχρεώσεις που ανέλαβε στην Λωζάννη, για την προστασία των μειονοτήτων που παρέμειναν στα εδάφη της; Από την επομένη της υπογραφής καταπάτησε το άρθρο 14, το οποίο προέβλεπε και καθιέρωνε καθεστώς εκτεταμένης αυτοδιοίκησης στην Ίμβρο και την Τένεδο, νησιά που παρέμειναν στην κυριαρχία της, οδηγώντας τον αμιγώς ελληνικό πληθυσμό τους στην αποδημία.<br /><br />Δεν υπάρχει ούτε ένα από τα άρθρα 38 έως 44 του Τμήματος Ε της Συνθήκης για την Προστασία των Μειονοτήτων που να μην καταπάτησε βάναυσα, αν και –όπως υπογραμμίζεται στο άρθρο 37– «η Τουρκία αναλαμβάνει την υποχρέωσιν όπως αι εν τοις άρθροις 38-44 περιεχόμεναι διατάξεις αναγνωρισθώσιν ως θεμελιώδεις νόμοι, όπως ουδείς νόμος ή κανονισμός ή επίσημος τις πράξις διατελώσιν εν αντιφάσει ή εν αντιθέσει προς τας διατάξεις ταύτας και όπως ουδείς νόμος ή κανονισμός ή επίσημος τις πράξις κατισχύωσιν αυτών».<br /><br /></div><div>Ο κατάλογος δεινών<br /><br />Ο κατάλογος των δεινών που υπέστησαν όσοι δύσμοιροι παρέμειναν στα εδάφη της Τουρκίας είναι ατελείωτος και ενδεικτική μόνον η καταγραφή:<br />Το 1942, σε μια εποχή που η ανθρωπότητα αντιμετώπιζε το τέρας του ναζισμού-φασισμού, η κυβέρνηση του Σουκρού Σαράτζογλου νομοθετούσε και ο Πρόεδρος Ισμέτ Ινονού, επικύρωνε τον περίφημο Varlik Vergisi, τον Ειδικό Κεφαλικό Φόρο, που εξόντωσε οικονομικά τους Έλληνες, Εβραίους και Αρμένιους της Κωνσταντινουπόλεως, κυρίως. Ο νόμος αυτός παραμένει ως ένα αιώνιο, απαράγραπτο στίγμα της Τουρκικής Δημοκρατίας.</div><div><br />Αναγκαστική επιστράτευση των ανδρών ηλικίας 20-45 ετών στα Τάγματα Εργασίας, τα διαβόητα Amele Taburlari, εξοντώνοντας μεγάλο αριθμό Ελλήνων μειονοτικών.<br />Οι διωγμοί των Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως, στις 5-7 Σεπτεμβρίου 1955, με δεκάδες νεκρούς, βιασμούς εκατοντάδων Ελληνίδων και ολοσχερή καταστροφή χιλιάδων επιχειρήσεων Ελλήνων ομογενών.</div><div><br />Οι απελάσεις Ελλήνων της Κωνσταντινουπόλεως το 1964-1965 και η δήμευση των περιουσιών τους, με μυστικό διάταγμα του 1964, το οποίο αποκάλυψε στα μέσα της δεκαετίας του 1980 με την ακάματη δραστηριότητά του ο αείμνηστος Γιάννος Κρανιδιώτης, εισηγούμενος στον Ανδρέα Παπανδρέου να το συνδέσει με την ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας.<br />Η αμφισβήτηση του οικουμενικού χαρακτήρα του Πατριαρχείου και η με νόμο υπαγωγή του στην Νομαρχία Κωνσταντινουπόλεως, ως τουρκικού καθιδρύματος.<br />Το κλείσιμο το 1971 της Ιεράς Θεολογικής Σχολής Χάλκης από την οποίαν από της ιδρύσεως το 1844 έως το 1971 αποφοίτησαν 930 σπουδαστές-ιερωμένοι και από τους οποίους 343 έγιναν αρχιερείς, 12 αναδείχθηκαν Οικουμενικοί Πατριάρχες, δύο Πατριάρχες Αλεξανδρείας, δύο Αντιοχείας, τέσσερις Αρχιεπίσκοποι Αθηνών και ένας Αρχιεπίσκοπος Τιράνων.<br /><br />Μια Σχολή-φυτώριο ιερωμένων της Ορθοδοξίας και πραγματικό διδακτήριο και λίκνο της θεολογικής σκέψης, η οποία παραμένει κλειστή παρά το ενδιαφέρον που έχουν επιδείξει σχεδόν όλοι οι Αμερικανοί πρόεδροι, αλλά και η ΕΕ. Όταν λοιπόν, ο Ερντογάν στο εσωτερικό της Τουρκίας επιδιώκει να πείσει τους πολίτες της ότι οιστρηλατείται από την κληρονομιά των προγόνων τους, στο εξωτερικό το ακροατήριο του αναθυμάται τί σήμαινε για τους λαούς της περιοχής η Pax Ottomanica, που οραματίζεται και σχεδιάζει η πολιτικο-στρατιωτική τάξη στην Άγκυρα.<br /><br />Οι αυταπάτες που διατηρούν ορισμένοι πολιτικοί κύκλοι της Δύσης, αργά ή γρήγορα θα συντριβούν στις πραγματικότητες μιας “νέας Τουρκίας”, η οποία δεν θα βολεύεται με το καθεστώς διομολογήσεων άλλων εποχών. Ο Ερντογανισμός, ως αντίληψη πεπρωμένου και επιβεβλημένου μεγαλείου, που αναδύεται από τις στάχτες του Κεμαλισμού, θα παραμείνει και μετά την έκλειψη του Ερντογάν από το πολιτικό προσκήνιο. Κι αυτό, διότι “απαντά” στις αναζητήσεις μιας σχολής σκέψης, ενός συγκροτήματος εξουσίας, που αναζητεί έναν άλλον ρόλο για την Τουρκία, σε έναν κόσμο υπερχειλίζουσας ρευστότητας και γεωπολιτικής αναρχίας.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί ο νεοοθωμανισμός είναι ασύμβατος με τη Λωζάννη – Το δόγμα Ερντογάν

Χατζηδημητρίου Δημήτρης Πριν έναν περίπου χρόνο, (15 Οκτωβρίου 2020), ο Ερντογάν, κηρύσσοντας την έναρξη της ακαδημαϊκής χρονιάς, εκφώνησε έ...

Διαβάστε την συνέχεια

Βιάζεται να κλείσει ανοιχτά μέτωπα ο Ερντογάν

<img height="400" src="https://www.kathimerini.gr/wp-content/uploads/2021/09/DOC-20210902-15432174-24371691-320x200.jpg" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Το Αφγανιστάν αλλάζει το τοπίο</span></h3>Πέρυσι τέτοιο καιρό, η Τουρκία διέκοπτε τις σχέσεις της με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα –με τα οποία ούτως ή άλλως διεξήγαγε «πόλεμο μέσω αντιπροσώπων», υποστηρίζοντας διαφορετικά στρατόπεδα στη Λιβύη– λόγω των περίφημων «Συμφωνιών του Αβραάμ» που προωθούσαν οι ΗΠΑ του Ντόναλντ Τραμπ και οδηγούσαν στην επίσημη προσέγγιση μεταξύ αραβικών κρατών του Κόλπου και Ισραήλ, εις βάρος της παλαιστινιακής υπόθεσης. Την ίδια στιγμή, βρισκόταν σε διπλωματικό πόλεμο με τη Σαουδική Αραβία λόγω της πολύκροτης υπόθεσης Κασόγκι, όπως και με την Αίγυπτο, με την οποία ήρθε σε ρήξη ήδη από το 2013, όταν υποστήριξε τους Αδελφούς Μουσουλμάνους εναντίον του Αμπντελφατάχ αλ Σίσι.<br /><br />Ενα χρόνο αργότερα, η κατάσταση διαγράφεται πολύ διαφορετική. Την περασμένη Δευτέρα, ο Ταγίπ Ερντογάν μίλησε τηλεφωνικά με τον ντε φάκτο ηγέτη των Εμιράτων, Μοχάμεντ μπιν Ζαγέντ αλ Ναχιάν, με στόχο να επιταχυνθεί η εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ των δύο κρατών. Οι παλιές κατηγορίες της Αγκυρας, ότι δηλαδή τα Εμιράτα είχαν ενισχύσει το αποτυχημένο πραξικόπημα του δικτύου Γκιουλέν, το 2016, μπήκαν στο συρτάρι, καθώς ο Τούρκος πρόεδρος δίνει προτεραιότητα αυτόν τον καιρό στα πετροδολάρια του Κόλπου, τα οποία τόσο χρειάζεται η χωλαίνουσα οικονομία της χώρας του. Την ερχόμενη εβδομάδα, ο Αιγύπτιος αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Χάμντι Λόζα θα συναντηθεί στην Αγκυρα με τον Τούρκο ομόλογό του Σεντάτ Ονάλ για τον δεύτερο γύρο των επαφών που έχουν στόχο την επανασυμφιλίωση. <br /><br />Η στροφή του Ερντογάν προς τον πραγματισμό επηρεάστηκε καταλυτικά από τις επιλογές του Τζο Μπάιντεν. Υπερασπιζόμενος την πολιτική του για απεγκλωβισμό από το ναρκοπέδιο του Αφγανιστάν, κήρυξε μια ριζική στροφή στην αμερικανική εξωτερική πολιτική, με περιορισμό των στρατιωτικών επεμβάσεων και τερματισμό των προσπαθειών «οικοδόμησης εθνών» με βάση τα αμερικανικά πρότυπα. Οι σύμμαχοι των ΗΠΑ στην ευρύτερη Μέση Ανατολή αντιλαμβάνονται ότι δεν πρέπει να επαφίενται στην αμερικανική ασπίδα για την άμυνά τους. Οι επιπτώσεις διαγράφονται θεαματικές, καθώς παραδοσιακοί εχθροί στην περιοχή του Κόλπου προσπαθούν να μειώσουν τις εντάσεις, δίνοντας το προβάδισμα στη διπλωματία. Τα Εμιράτα, που μέχρι πρότινος συνέκριναν τον Αγιατολάχ Χαμενεΐ με τον Χίτλερ, διεμήνυσαν ότι η αποκατάσταση σχέσεων με το Ισραήλ δεν στρέφεται εναντίον του Ιράν, αλλά αποτελεί μέρος μιας γενικότερης στρατηγικής για την περιφερειακή σταθερότητα. Η ανταπόκριση της Τεχεράνης ήταν άμεση. Ο σκληροπυρηνικός νέος πρόεδρος του Ιράν, Εμπραχίμ Ραϊσί, δήλωσε ότι η χώρα του επιθυμεί καλές σχέσεις με τα Εμιράτα και ότι θα ξανανοίξει την πρεσβεία της στη Σαουδική Αραβία. Την περασμένη εβδομάδα πραγματοποιήθηκε στη Βαγδάτη διάσκεψη όλων των κρατών του Κόλπου –χωρίς τη συμμετοχή της Αμερικής–, όπου συμμετείχαν τόσο το Ιράν όσο και η Σαουδική Αραβία και τα Εμιράτα.<br /><br />Σε αυτό το φόντο, ο Ερντογάν δεν έχει την πολυτέλεια να επιμείνει στις βεντέτες. Αλλωστε, τα περιφερειακά στηρίγματά του εξασθένησαν με το πρόσφατο συνταγματικό πραξικόπημα του προέδρου Καΐς Σαγέντ στην Τυνησία, που έβγαλε, τουλάχιστον προσωρινά, εκτός παιχνιδιού την Ενάχντα, το μετριοπαθές τυνησιακό παρακλάδι των Αδελφών Μουσουλμάνων. Σε κάθε περίπτωση, όσοι είχαν επενδύσει σε λογικές «αντι-αξόνων», θεωρώντας δεδομένη την αντιπαλότητα της Τουρκίας με ισχυρές αραβικές χώρες της Μέσης Ανατολής και του Κόλπου, θα χρειαστεί να αναζητήσουν δεύτερες σκέψεις.<div><br /></div><div><a href="https://www.kathimerini.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Βιάζεται να κλείσει ανοιχτά μέτωπα ο Ερντογάν

Το Αφγανιστάν αλλάζει το τοπίο Πέρυσι τέτοιο καιρό, η Τουρκία διέκοπτε τις σχέσεις της με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα –με τα οποία ούτως ή άλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικά UCAV Akinci & Aksungur: Άλλο ένα βήμα στο ολιστικό σχέδιο AA/AD των φίλων και “συμμάχων”

<img src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/09/Akinci-1-790x400.jpg" /><br /><br />UCAV Akinci και Aksungur – Άλλο ένα τουρκικό βήμα προς την πραγμάτωση της “Γαλάζιας πατρίδας”. Πρόκειται για πραγματικότητα που συνειδητοποιεί πλέον κάθε Έλληνας που ασχολείται έστω και στοιχειωδώς με τα της άμυνας. Η καθημερινή επικαιρότητα επιβεβαιώνει απλά το γεγονός ότι η Τουρκία δεν περιορίζεται σε κενές περιεχομένου επιθετικές δηλώσεις και απειλές. Προετοιμάζεται πυρετωδώς για την επικράτησή της σε Αιγαίο και ανατολική Μεσόγειο. Τουλάχιστον στο τμήμα της που αφορά άμεσα την Ελλάδα και την Κύπρο. Η Ελλάδα μπροστά σε αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα, πρακτικά αρνείται να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα. Σπαταλά πολύτιμο χρόνο και χρήμα, αποφεύγοντας στοχευμένες εξοπλιστικές επιλογές και αναπροσαρμογή του επιχειρησιακού της σχεδιασμού δόγματος, προς αντιμετώπιση της νέας τουρκικής απειλής όπως αυτή διαμορφώνεται.<br /><br />Του <b>Στέργιου Δ. Θεοφανίδη</b><br /><br />Μετά από την πρόσφατη (τέλη Αυγούστου 2021) επίσημη ένταξη του δικινητήριου UCAV Akinci σε υπηρεσία, το Τουρκικό Ναυτικό γνωστοποίησε ότι επέλεξε το επίσης δικινητήριο Aksungur της ΤΑΙ (Turkish Aerospace Industries) για την κάλυψη των επιχειρησιακών του αναγκών.<br /><br />Πρόκειται για UCAV, μη επανδρωμένο αεροσκάφος δηλαδή με τη δυνατότητα μεταφοράς και εξαπόλυσης όπλων, που σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουν αποδεσμεύσει στη δημοσιότητα οι Τούρκοι, είναι κατηγορίας MALE (Medium Altitude Long Endurance). Μπορεί να παραμείνει στον αέρα για χρόνο 60 ωρών στο επίπεδο των 40.000 ποδών και μεταφέρει οπλικό φορτίο μέγιστου βάρους 750 κιλών.<br /><br />Η συγκεκριμένη επιλογή έγινε από το Τουρκικό Ναυτικό για λόγους στήριξης και της ΤΑΙ προφανώς, δεδομένου ότι το Aksungur υστερεί σε επιδόσεις και μεταφορική ικανότητα οπλικού φορτίου σε σχέση με το, επίσης δικινητήριο αλλά στροβιλοελικοφόρο Akinci.<br /><img src="" /><br /><br /><img src="" /><br />Αυτό που μας ενδιαφέρει στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι ότι και τα δύο νέα δικινητήρια (ένα turboprop με ουκρανικούς κινητήρες και ένα με εμβολοφόρους υπερσυμπιεζόμενους), οπλισμένα μη επανδρωμένα αεροσκάφη, ανήκουν στην κατηγορία Class III, με βάση την κατηγοριοποίηση του ΝΑΤΟ. Δηλαδή, όπως μπορείτε να δείτε και στον σχετικό πίνακα της ΝΑΤΟϊκής κατηγοριοποίησης, μέσω του συνδέσμου που παραθέτουμε, ανήκουν στην κατηγορία μη επανδρωμένων οπλισμένων αεροσκαφών που λίγες χώρες στον κόσμο έχουν στη διάθεσή τους επιχειρησιακά, αλλά και τη δυνατότητα να αναπτύξουν και να κατασκευάσουν σε μεγάλους αριθμούς, αυτόνομα.<br /><br />Το δεύτερο σημαντικό πράγμα που μας ενδιαφέρει, είναι ότι το σύνολο των όπλων που φέρουν τα δύο αυτά αεροσκάφη, είναι επίσης τουρκικής σχεδίασης και κατασκευής. Άρα η Τουρκία σε αυτόν τον ζωτικής σημασίας τομέα είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό ΑΥΤΟΝΟΜΗ. Για να το επιτύχει αυτό βέβαια, δαπάνησε σημαντικό χρόνο (πλέον της δεκαπενταετίας) και φυσικά τεράστια κονδύλια, μέσω μίας συντονισμένης εμπλοκής της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας.<br /><br />Τα οφέλη, τεχνολογικά και οικονομικά βέβαια, δεν περιορίζονται εδώ για τους Τούρκους. Οι οποίοι παράλληλα δραστηριοποιήθηκαν σε όλους τους τομείς και οπωσδήποτε με πιο αποδοτικές δραστηριότητες από το να αγοράζουν πλατφόρμες χωρίς όπλα και να τις χρυσοπληρώνουν. Σε καθαρά επιχειρησιακό επίπεδο από την άλλη πλευρά, βρίσκονται πολύ κοντά στο να αποκτήσουν τον πλήρη έλεγχο του ανατολικού Αιγαίου και της ανατολικής Μεσογείου μέχρι την Κύπρο.<br /><br />Μέσω του συνδυασμού Akinci και SOM, θα μπορούν να πλήττουν ανενόχλητοι (η ακτίνα του όπλου είναι μεγαλύτερη των 250 χιλιομέτρων), εξαπολύοντας ταυτόχρονα δεκάδες τέτοια όπλα ακριβείας τους στόχους που επιλέγουν στη θάλασσα (αντιπλοϊκή έκδοση SOM C1/C2) και στο έδαφος των νησιών του ανατολικού και κεντρικού Αιγαίου, των Δωδεκανήσων, αλλά και την Κρήτη.<br /><br />Πετώντας τα Akinci σε ύψη 25.000 έως 30.000 ποδών σε τουρκικό εναέριο χώρο και σε ασφαλή απόσταση, πολλά χιλιόμετρα μακριά από τις ακτές της Μικράς Ασίας, θα τα καταστήσουν απρόσβλητα από την ελληνική αεράμυνα, αλλά και από τους πυραύλους Meteor των Rafale. Τα ελληνικά μαχητικά δεν έχουν τη δυνατότητα να πλησιάσουν σε περίπτωση επιχειρήσεων τις μικρασιατικές ακτές, επειδή θα εκτεθούν στον κίνδυνο των S-400. Το ίδιο φυσικά ισχύει και για την περιοχή του Έβρου και της Θράκης, οπότε κάπου εδώ φτάνουμε στο “δια ταύτα”.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/toyrkika-ucav-akinci-amp-aksungur-allo-ena-vima-sto-olistiko-schedio-aa-ad-ton-filon-kai-quot-symmachon-quot/akinci-4"><img height="471" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/09/Akinci-scaled.jpg" width="640" /></a><br /><br />Η Τουρκία από πλευράς αεροσκαφών – φορέων και όπλων μακρού πλήγματος, δεν μπήκε καν στη διαδικασία της αναζήτησης λύσεων σε Ευρώπη και ΗΠΑ, για λόγους απεξάρτησης από τους περιορισμούς που αυτές εμπεριέχουν. Το κόστος ήταν δευτερεύον παράγοντας… Αντί αυτού επέλεξαν να εκμεταλλευτούν στο έπακρο τον πακτωλό των κονδυλίων που εισέρρευσε από το Κατάρ, αλλά και άλλες συμμαχικές χώρες.<br /><br />Σήμερα βρίσκονται πλέον πολύ κοντά στο να καταστήσουν το ανατολικό Αιγαίο και τις ακτές της Τουρκίας από τα Δαρδανέλια μέχρι τη Κύπρο περιοχές μη προσβάσιμες στην ελληνική άμυνα. Και εργάζονται μεθοδικά, με υπομονή και επιμονή για την επίτευξη αυτού του στόχου. Πρόκειται με άλλα λόγια να εξασφαλίσουν συνθήκες άρνησης πρόσβασης περιοχής (Anti Access/Area Denial) από τον Έβρο μέχρι την Κύπρο.<br /><br />Και περνάμε στο τρίτο σκέλος της παρούσας ανάλυσης. Το τρίτο πράγμα που θα πρέπει να μας ενδιαφέρει δηλαδή. Που δεν είναι άλλο από το τι κάνει η Ελλάδα για να αποτρέψει την εξέλιξη αυτή. Με βάση τις μέχρι σήμερα εξελίξεις αποδεικνύεται ότι δεν έχει κάνει ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ. Δεν το λέει το Defence Point αυτό, το λένε τα γεγονότα.<br /><br />Η πρώτη ενέργεια που κατά την άποψή μας πάντα, θα έπρεπε να έχει ήδη υλοποιηθεί προς την κατεύθυνση αυτή, είναι η ενίσχυση του Πυροβολικού μεγάλης ακτίνας και της αντιαεροπορικής/αντιπυραυλικής άμυνας των νησιών του Αιγαίου. Για την δημιουργία ολοκληρωμένου δικτύου επιτήρησης και συλλογής/αξιολόγησης πληροφοριών, ούτε λόγος να γίνεται… Τώρα ξεκινά η δημιουργία του.<br /><br />Η επιμονή της Τουρκίας στην αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του ανατολικού Αιγαίου, συνίσταται ακριβώς σε αυτό. ΔΕΝ επιθυμεί επιτήρηση και προπαντός ΔΕΝ επιθυμεί την παρουσία επί του εδάφους όπλων που μπορούν να πλήξουν στόχους στο έδαφός της και μάλιστα σε μεγάλο βάθος. Σε μεγάλη απόσταση από τις ακτές δηλαδή. Για τον πολύ απλό λόγο ότι επιθυμεί να δρα και να επιβάλλει τετελεσμένα ανενόχλητη και χωρίς κόστος.<br /><br />Η δεύτερη ενέργεια που επιβάλλεται από ελληνικής πλευράς είναι η άμεση και επαρκής ανανέωση του οπλοστασίου αέρος – εδάφους της Πολεμικής Αεροπορίας. Οι εποχές της αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής όταν αυτή είχε τη μορφή σχηματισμών μαχητικών (πακέτα COMAO) που θα επιχειρήσουν το πρώτο πλήγμα, έχει περάσει ανεπιστρεπτί. Στο συγκεκριμένο θέμα θα επανέλθουμε με ξεχωριστή ανάλυση.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τουρκικά UCAV Akinci & Aksungur: Άλλο ένα βήμα στο ολιστικό σχέδιο AA/AD των φίλων και “συμμάχων”

UCAV Akinci και Aksungur – Άλλο ένα τουρκικό βήμα προς την πραγμάτωση της “Γαλάζιας πατρίδας”. Πρόκειται για πραγματικότητα που συνειδητοποι...

Διαβάστε την συνέχεια