Ουκρανία: Τελικά τσαντίστηκε ο Πούτιν;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX9UThJHab90TIoQlh9DBjS-5f7aihHpvVrkF7syRChzMSbofeU3y4OIgQw4JLHxKj_P56blasIsq85uZ3NygS5lsJGyXuDpSiL-qIjquzf7eh1xZ4YO-cvXsG18-YF7n3UI7RzmXoOJ56/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF504.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjX9UThJHab90TIoQlh9DBjS-5f7aihHpvVrkF7syRChzMSbofeU3y4OIgQw4JLHxKj_P56blasIsq85uZ3NygS5lsJGyXuDpSiL-qIjquzf7eh1xZ4YO-cvXsG18-YF7n3UI7RzmXoOJ56/s1600/%CE%A7%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%82+%CF%84%CE%AF%CF%84%CE%BB%CE%BF504.jpg" /></a></div> <br /> <strong>Toυ Καθ.Δρ.Γ.Ζουγανέλη</strong><br /> Χάρι στη Δυτική παρέμβαση η Ουκρανία φαίνεται ότι οδηγείται σε διάλυση δείχνοντας ένα παράδειγμα για το πώς θα μπορούσαν απο ένα σπινθήρα να εξελιχθούν τα πράγματα στη <strong>Δυτική Θράκη</strong>. Σε μια τέτοια περίπτωση, η Ρωσία θα είναι ο μεγάλος κερδισμένος του παιγνιδιού για τους εξής λόγους:<br /> <ol> <li>Δεν δίνει 13 δις ευρώ ακόμη δάνειο (και αγύριστο) για να διασωθεί η Ουκρανία απο το ΔΝΤ και φορτώνει την προβληματική Ουκρανία στο ΔΝΤ. </li> <li>Αυξάνει την επικράτεια της μέχρι τη Μαύρη Θάλασσα και αποκτάει το πλήρη έλεγχο της ναυσιπλοίας στα νότια συνορά της. </li> <li>Παίρνει τα 2/3 απο τους υδρογονάνθρακες της Ουκρανίας για να τους διαχειρισθεί αυτή. Μεταξύ αυτών και το shale gas της Βόρειο Aνατολικής Ουκρανίας </li> <li>Αποκτά πλήρη έλεγχο των μισών αγωγών της Ουκρανίας, τους οποίους μπορεί να οδηγήσει στη Βουλγαρία (South Stream) </li> </ol> <strong>Tελικά είναι αλήθεια ότι τσαντίστηκε ο Πούτιν ή είναι μόνο φήμες;</strong><br /> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a> Προσωπικά δεν βρίσκω ούτε ένα λόγο για να τσαντισθεί. Ο Πούτιν μάλλον θα παίζει με τον σκύλο του τον Ακίτα στον κήπο του γελώντας με τους χαζούς πολιτικούς της Δύσης. Oι άλλοι πρέπει να το γλεντάνε τώρα… Τέτοια γκάφα. Πρέπει να κτίσουν μνημείο στο Κίεβο!<br /> Στη φωτογραφία άνω αριστερά, βλέπετε την ΑΟΖ της Ουκρανίας και τις πιθανές θέσεις των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων της χώρας αυτής. Τα μπλέ βέλη δείχνουν τα αποθέματα που μελλοντικά θα διαχειρισθεί η  Δύση και τα κόκκινα εκείνα τα οποία θα διαχειρισθεί η Ρωσία.<br /> <a href="http://lh5.ggpht.com/-2xVgOiPeqqA/Uwn4kW2-KeI/AAAAAAABPe0/EDS_sHgKABU/s1600-h/image%25255B48%25255D.png"><img align="left" border="0" height="251" src="http://lh5.ggpht.com/-ePdmM6hTiao/Uwn4lArDjfI/AAAAAAABPe8/09hgPrwjeTc/image_thumb%25255B32%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; float: left; margin: 7px 15px 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="354" /></a>Σας  υπενθυμίζω, ότι η Ουκρανία αποτελείται κατά 55 % απο Ουκρανούς και κατά 45% απο Ρώσους.<br /> Στο χάρτη βλέπετε το “Oυκρανικό” και το “Ρωσικό” κομμάτι της Ουκρανίας.<br /> <a href="http://lh5.ggpht.com/-6Lx7RQoyOkI/Uwn9b9i4v-I/AAAAAAABPgM/_WHk6NnG5Go/s1600-h/image%25255B5%25255D.png"><img align="right" alt="image" border="0" height="124" src="http://lh6.ggpht.com/-8gxon9JZRXM/Uwn9ctfm_FI/AAAAAAABPgU/9FJZWpQrJB4/image_thumb%25255B3%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; float: right; margin: 7px 0px 7px 15px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" title="image" width="163" /></a> Άλλος ένας κερδισμένος των όσων συμβαίνουν στην Ουκρανία είναι κατά σύμπτωση η Κίνα, που έχει αγοράσει το 5% της Ουκρανίας για να φυτεύει εκεί οπωρολαχανικά. <br /> Η περιοχή που έχει αγοράσει έχει μέγεθος όσο το Βέλγιο (βλέπετε τη περιοχή με το έντονο κίτρινο χρώμα στο χάρτη δεξιά). Κατά σύμπτωση, αυτή η περιοχή είναι πάνω στο ένα απο τα δύο κύρια κοιτάσματα υδρογοναθράκων της Ουκρανίας.<br /> Μένει να δούμε τα Ελληνικά κοιτάσματα υδρογονανθράκων που είναι στη περιοχή της Θεσσαλονίκης σε ποιόν κατά λάθος έχουν παραχωρηθεί για να φυτεύει οπώρας (βλέπετε περισσότερα <a href="http://zcode-gr.blogspot.jp/2013/12/blog-post_6.html">εδώ</a> και <a href="http://zcode-gr.blogspot.jp/2013/09/blog-post_26.html">εδώ</a>). <br /> Πρόσφατο αντίστοιχο παράδειγμα αποτελεί και  η δικαστική διαμάχη για το <strong>ζεόλιθο των Πετρωτών</strong>, όπου το ΙΓΜΕ διεπίστωσε εκεί 45% ποσοστό ζεόλιθου  (τέτοια ποσότητα δεν θεωρείται εκμεταλλεύσιμη) και 6 φορές παραπάνω απο το κανονικό ουράνιο και θόριο! Αλλο είναι να εξάγεις ζεόλιθο και άλλο είναι να εξάγεις ακριβό ουράνιο και ακριβό θόριο στη Γερμανία πουλώντας τα για φτηνό ζεόλιθο (βλέπετε σχετικά <a href="http://zcode-gr.blogspot.jp/2014/02/realgr.html">εδώ</a>). <br /> Οι δουλίτσες με το ζεόλιθο εν τω μεταξύ στην Ελλάδα συνεχίζονται με το τίτλο “Η Ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει να εξαχθεί ο Ελληνικός Ζεόλιθος” ή με το τίτλο “O Ζεόλιθος κάνει καλό παντού”. Κατά σύμπτωση ο ζεόλιθος που πουλιέται στην Ελλάδα μέχρι να εξαχθεί ο Ελληνικός είναι Τουρκικής ή Βουλγαρικής προέλευσης. Δουλίτσες πάλι. Πολλές δουλίτσες… Ενώ όλα αυτά τα αναφέρω για να ευαισθητοποιηθούν κάποιοι που έχουν αντίληψη, στη κυβέρνηση μάλλον θα κάνουν υπολογισμούς για τα πώς θα επωφεληθούν απο όσα αναδεικνύω. Με εννοεείτε ελπίζω.<br /> <a href="http://lh5.ggpht.com/-a9CgIDFSBYg/Uwn4Kv3VB6I/AAAAAAABPeQ/WvdYwxx6WCo/s1600-h/image%25255B39%25255D.png"><img align="left" border="0" height="322" src="http://lh5.ggpht.com/-8_ywMUNs2Zo/Uwn4LoBdmKI/AAAAAAABPeU/bt5Tvfii1lo/image_thumb%25255B27%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; float: left; margin: 7px 15px 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="354" /></a>Στο χάρτη βλέπετε τις θέσεις των αγωγών της Ρωσίας που περνούν μέσα απο την Ουκρανία. <br /> Αν διαλυθεί η Ουκρανία, οι αγωγοί του ανατολικού κομματιού θα διαχειρίζονται απο τη Ρωσία. Άλλο που δεν θέλει…! Ενοίκιο τέλος. Απλό!<br /> Με τις συνθήκες αυτές ο αγωγός Μπουργκάς - Αλεξανδρούπολη επιστρέφει στο τραπέζι των συνομιλιών Ρωσίας και Ελλάδας. Το άσχημο είναι ότι την Ελλάδα την κυβερνούν λάθος άνθρωποι και μάλιστα τη χειρότερη στιγμή της ιστορίας της.<br /> H Ρωσία δεν χρειάζεται να παρέμβει στρατιωτικά στην Ουκρανία. Αρκεί η Ρωσική Ουκρανία να κάνει δημοψήφισμα και να αυτονομηθεί.<br /> Η υπόλοιπη Ουκρανία στη συνέχεια μπορεί και αυτή με ψυχραιμία να ακολουθήσει δημοκρατικές διαδικασίες και να προχωρήσει το δρόμο της.<br /> Πάνω από όλα πρέπει να επικρατήσει η ειρήνη και η επιθυμία των πολιτών της Ουκρανίας. Οι αποφάσεις όλων πρέπει να γίνουν σεβαστές απο όλους, Αυτό σημαίνει δημοκρατική αντίληψη. Ο νέος κόσμος που αναδύεται δεν μπορεί να στηρίζεται σε απειλές και παραδοσιακές αντιλήψεις.<br /> <a href="http://zcode-gr.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ουκρανία: Τελικά τσαντίστηκε ο Πούτιν;

Toυ Καθ.Δρ.Γ.Ζουγανέλη Χάρι στη Δυτική παρέμβαση η Ουκρανία φαίνεται ότι οδηγείται σε διάλυση δείχνοντας ένα παράδειγμα για το πώς θα μπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Προφητείες του Alois Irlmaier

<a href="http://1.bp.blogspot.com/-1m7tjV9yraI/Uwh2Ys6tG7I/AAAAAAAABf0/5e1klCrOtCw/s1600/Alois+Irlmaier+(1)2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="428" src="http://1.bp.blogspot.com/-1m7tjV9yraI/Uwh2Ys6tG7I/AAAAAAAABf0/5e1klCrOtCw/s1600/Alois+Irlmaier+(1)2.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> Οι Προφητείες του Alois Irlmaier: Ένας προφήτης που συχνά αγνοήθηκε κατά τον 20ο αιώνα ήταν κάποιος Alois Irlmaier. Τα οράματά του, ενός τρίτου Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη, [1] τη Μέση Ανατολή και τον Ειρηνικό συμφωνούν με πολλές από τις δικές μου προβλέψεις, καθώς και με αυτές του Γάλλου μάντη Νοστράδαμου. Η περιγραφή του, ενός τρίτου παγκοσμίου πολέμου, που ξεκινάει από μεγάλη σύγκρουση ΣΤΑ ΒΑΛΚΑΝΙΑ ΠΟΥ ΟΔΗΓΕΙ ΣΕ ΕΙΣΒΟΛΗ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΡΩΣΙΑ, ειδικότερα, είναι μία από τις πιο λεπτομερείς και τρομακτικές προφητικές αναφορές που έχουν καταγραφεί ποτέ για το θέμα.<br /> <br /> Πρέπει να προειδοποιήσω ότι αυτό που ακολουθεί είναι αρκετά σοκαριστικό και μπορεί να ενοχλήσει κάποιους από εσάς. Εγώ ο ίδιος, μόλις πρόσφατα έλαβα τις πλήρεις προφητείες του Irlmaier. Στον πρόλογο, επιτρέψτε μου να πω ότι το όραμα του Irlmaier επιβεβαιώνει τις υποψίες μου ότι, τα χειρότερα και πιο φρικτά στοιχεία του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης χημικών όπλων και της κατάληξης ενός παγκόσμιου λοιμού, θα πραγματοποιηθούν στο πλαίσιο του 3ου. Κανείς δεν θα ξεφύγει από αυτή τη σύγκρουση και τις συνέπειές της. <br /> <br /> Εδώ βρίσκονται όσα αποκάλυψε ο γερμανός προφήτης, σε συνέντευξή του τη δεκαετία του 1950:[2] <br /> <br /> [Τα πάντα ζητούν την ειρήνη. Schalom ! (ειρήνη!). Στη συνέχεια, αυτό θα συμβεί - ένας νέος πόλεμος ξεσπάει ξαφνικά στη Μέση Ανατολή, μεγάλες ναυτικές δυνάμεις αντιμετωπίζουν εχθρότητα στη Μεσόγειο - η κατάσταση είναι τεταμένη. Αλλά η πραγματική πυροδότηση του σπινθήρα άναψε στα Βαλκάνια: Βλέπω έναν «μεγάλο» να πέφτει, ένα ματωμένο στιλέτο βρίσκεται δίπλα του – τότε, ο αντίκτυπος είναι κατά την πρόσκρουση. <br /> <br /> Δύο άνδρες θανατώνουν έναν τρίτο υψηλόβαθμο. Είχαν πληρωθεί από άλλους ανθρώπους. Ένας από τους δολοφόνους είναι ένας μικρός μαύρος, ο άλλος λίγο πιο ψηλός, με φωτεινά χρώματα στα μαλλιά. Νομίζω ότι θα συμβεί στα Βαλκάνια, αλλά δεν μπορώ να πω ακριβώς. <br /> <br /> Μετά τη δολοφονία του τρίτου ξεκινάει εν μία νυκτί. Βλέπω ξεκάθαρα τρεις αριθμούς, δύο οχτάρια και ένα εννέα. Αλλά δεν μπορώ να πω τι σημαίνει και δεν μπορώ να δηλώσω το χρόνο. Ο πόλεμος αρχίζει με την ανατολή. Προχωράει πολύ γρήγορα. Οι αγρότες κάθονται στις παμπ παίζοντας χαρτιά, όταν οι ξένοι στρατιώτες κοιτάζουν από τα παράθυρα και τις πόρτες. Αρκετός μαύρος στρατός έρχεται από την ανατολή, αλλά ωστόσο τα πάντα συμβαίνουν πολύ γρήγορα. Βλέπω ένα τρία, αλλά δεν ξέρω αν αυτό σημαίνει τρεις ημέρες ή τρεις εβδομάδες. <br /> <br /> Μαζικές μονάδες βαδίζουν από την Ανατολή στο Βελιγράδι και προχωράνε στην Ιταλία. Στη συνέχεια, τρεις θωρακισμένες στρατιές σε διάταξη σφήνας, προχωράνε με ταχύτητα αστραπής στα βόρεια του Δούναβη πάνω από τη Δυτική Γερμανία προς το Ρήνο - χωρίς προηγούμενη προειδοποίηση. Αυτό θα συμβεί τόσο ξαφνικά που ο πληθυσμός φεύγει γεμάτος πανικό προς τα δυτικά. Πολλά αυτοκίνητα φράζουν τους δρόμους - αν είχαν μείνει στο σπίτι ή δεν είχαν χρησιμοποιήσει τους κεντρικούς δρόμους. Τα πάντα, τα οποία θα αποτελέσουν εμπόδιο για τα ταχέως αναπτυσσόμενα τανκς στους αυτοκινητόδρομους υψηλών ταχυτήτων και άλλων ταχέων αυτοκινητοδρόμων, θα ισοπεδώνονται. Δεν μπορώ να δω τις γέφυρες του Δούναβη πάνω από το Ρέγκενσμπουργκ πια. Σχεδόν τίποτα δεν έχει απομείνει από την μεγάλη πόλη της Φρανκφούρτης. Η κοιλάδα του Ρήνου θα καταστραφεί, κυρίως από αέρος. <br /> <br /> Βλέπω τρεις εμπροσθοφυλακές να έρχονται. Ο Ρώσος δεν σταματά πουθενά, ενώ διοικεί τις τρεις στρατιές του. Μέρα και νύχτα τρέχει, προκειμένου να φτάσει στην περιοχή Ruhr, όπου βρίσκονται οι πολλοί κλίβανοι και τα τζάκια. Μέρα και νύχτα οι Ρώσοι τρέχουν αμείλικτα, στόχος τους είναι η περιοχή Ruhr. <br /> <br /> Αμέσως η εκδίκηση έρχεται διά μέσου του μεγάλου νερού. Ωστόσο, ο κίτρινος δράκος εισβάλλει στην Αλάσκα και τον Καναδά ταυτόχρονα. Αλλά δεν φτάνει μακριά. <br /> <br /> Και στη συνέχεια βρέχει μία κίτρινη σκόνη σε μια γραμμή. Όταν η χρυσή πόλη καταστρέφεται, αρχίζει. Σαν μια κίτρινη γραμμή ανεβαίνει μέχρι την πόλη στον κόλπο. Θα είναι μια καθαρή νύχτα, όταν αρχίσουν να τη ρίχνουν. Τα τανκς ακόμα κινούνται, αλλά εκείνοι που κάθονται σε αυτά τα τανκς έχουν γίνει αρκετά μαύροι. Όταν πέσει κάτω, όλα θα γίνουν νεκρά, ούτε δέντρο, ούτε θάμνος, κανένα βοοειδές, χωρίς χορτάρι, αυτό μαραίνεται και γίνεται μαύρο. Τα σπίτια εξακολουθούν να υπάρχουν. Δεν ξέρω τι είναι και έτσι δεν μπορώ να το πω. Πρόκειται για μια μακριά σειρά. Όποιος πάει πάνω από αυτή τη γραμμή, πεθαίνει. Στη συνέχεια, τα πάντα στις εμπροσθοφυλακές καταρρέουν. Κανείς δεν θα γυρίσει πίσω πια. <br /> <br /> Τα αεροπλάνα ρίχνουν μια κίτρινη σκόνη ανάμεσα στη Μαύρη Θάλασσα και τη Βόρεια Θάλασσα. Έτσι, μια λωρίδα θανάτου δημιουργείται, κατ 'ευθείαν από τη Μαύρη Θάλασσα προς τη Βόρεια Θάλασσα, πλατιά όσο το μισό της Βαυαρίας. Στη ζώνη αυτή δεν μπορεί να αναπτυχθεί χόρτο πόσο μάλλον να ζήσουν άνθρωποι. Η ρωσική προέλαση διακόπτεται. <br /> <br /> Από τα ανατολικά υπάρχουν πολλές ερπύστριες. Αλλά στις ερπύστριες όλοι είναι ήδη νεκροί, αν και τα οχήματα συνεχίζουν να κυλάνε, προκειμένου σταδιακά να σταματήσουν αυτόματα. Στο Ρήνο η επίθεση τελικά απωθείται. Από τις τρεις εμπροσθοφυλακές κανένας στρατιώτης δεν θα γυρίσει σπίτι του πια. <br /> <br /> Οι πιλότοι πετάνε τα μικρά μαύρα κουτιά τους. Εκρήγνυνται, πριν αγγίξουν το έδαφος και απλώνουν έναν κίτρινο ή πράσινο καπνό ή σκόνη. Ότι έρχεται σε επαφή με αυτό πεθαίνει, είτε είναι άνθρωπος, είτε ζώο ή φυτό. Για ένα χρόνο κανείς οργανισμός δεν επιτρέπεται να εισέλθει σε αυτήν την περιοχή, διαφορετικά θα εκτεθεί στο μεγαλύτερο θανάσιμο κίνδυνο. <br /> <br /> Αυτά τα κουτιά είναι σατανικά. Όταν εκρήγνυνται, αναδύεται μια κίτρινη ή πράσινη σκόνη ή καπνός, ό, τι έρχεται σε επαφή με αυτό, είναι νεκρό. Οι άνθρωποι γίνονται πολύ μαύροι και το κρέας ξεκολλάει από τα οστά τους, τόσο καυστικό είναι το δηλητήριο. Καμία από αυτές τις τρεις στρατιές δε θα γυρίσει στο σπίτι πια. <br /> <br /> Τότε βλέπω κάποιον να πετάει, έρχεται από τα ανατολικά, ο οποίος ρίχνει κάτι στο μεγάλο νερό, έτσι ώστε κάτι παράξενο θα συμβεί. Το νερό σηκώνεται μόνο του τόσο ψηλά όσο ένας πύργος και πέφτει κάτω, τότε τα πάντα πλημμυρίζουν. Η όλη δράση δεν θα διαρκέσει πολύ, βλέπω τρεις γραμμές - τρεις ημέρες, τρεις εβδομάδες, τρεις μήνες δεν ξέρω ακριβώς, αλλά αυτό δεν θα διαρκέσει πολύ. <br /> <br /> Υπάρχει ένας σεισμός. Το νότιο τμήμα της Αγγλίας γλιστρά στο νερό. Ένα μέρος εξαφανίζεται, όταν το πράγμα πέφτει στη θάλασσα ... Οι χώρες στη θάλασσα βρίσκονται σε μεγάλο κίνδυνο από το νερό, τα κύματα πάνε ψηλά όσο ένα σπίτι, αφρίζει, σα να βράζει. Νησιά εξαφανίζονται. Ένα μέρος του περήφανου νησιού βυθίζεται, αν το πράγμα το οποίο ρίχνει ο πιλότος πέφτει στη θάλασσα. Στη συνέχεια, το ίδιο το νερό σηκώνετε τόσο ψηλά όσο ένας πύργος και πέφτει κάτω. Τι είναι αυτό το πράγμα, δεν ξέρω. Πότε έρχεται, δεν ξέρω. <br /> <br /> Κατά τη διάρκεια του πολέμου το μεγάλο σκοτάδι έρχεται, το οποίο διαρκεί 72 ώρες. Θα γίνει σκοτάδι σε μια μέρα κατά τη διάρκεια του πολέμου. Στη συνέχεια, μια χαλαζόπτωση που απαρτίζεται από κεραυνό και βροντή, ξεσπά και ένας σεισμός δονεί τη γη. Παρακαλώ μην βγείτε έξω από το σπίτι αυτή τη στιγμή. Τα φώτα δε λειτουργούν, εκτός από το φως των κεριών, το ηλεκτρικό ρεύμα διακόπτεται. όποιος εισπνέει τη σκόνη, κάνειι μία σύσπαση και πεθαίνει. Μην ανοίγετε τα παράθυρα, καλύψτε τα με εντελώς μαύρο χαρτί ... Έξω, ο θάνατος από τη σκόνη είναι τριγύρω, πολλοί άνθρωποι πεθαίνουν. Μετά από 72 ώρες τα πάντα τελειώνουν. Αλλά και πάλι: Μην βγαίνετε έξω από το σπίτι, μην κοιτάξετε έξω από τα παράθυρα, και κρατήστε το φως των κεριών. Και προσευχηθείτε. Τη διάρκεια της νύχτας θα υπάρξουν πολλοί νεκροί άνθρωποι, πιο πολλοί από ό, τι στους δύο προηγούμενους παγκοσμίους πολέμους. <br /> <br /> Μην ανοίγετε τα παράθυρα κατά τη διάρκεια των 72 ωρών. Τα βοοειδή ψοφάνε, το γρασίδι γίνεται κίτρινο και ξηρό, οι άνθρωποι θα γίνουν αρκετά κίτρινοι και μαύροι. Ο άνεμος κινεί τα σύννεφα του θανάτου μακριά προς τα ανατολικά. <br /> <br /> Η πόλη με τον σιδερένιο πύργο (Πύργος του Άιφελ), γίνεται θύμα του ίδιου του λαού της. Αναφλέγονται τα πάντα. Μαίνεται επανάσταση και όλα αγριεύουν. <br /> <br /> Η μεγάλη πόλη με τον σιδερένιο πύργο καίγεται. Αλλά αυτό έχει γίνει από τον ίδιο τον λαό της, όχι από εκείνους που ήρθαν από την ανατολή. Και στην Ιταλία, η κατάσταση αγριεύει. Σκοτώνουν πολλούς ανθρώπους εκεί και ο Πάπας φεύγει, αλλά πολλοί κληρικοί σκοτώνονται, πολλές εκκλησίες καταρρέουν. <br /> <br /> Στη Ρωσία μια επανάσταση ξεσπά και ένας εμφύλιος πόλεμος. Τα πτώματα είναι τόσο πολλά που δεν μπορεί να τα πάρουν από τους δρόμους πια. Οι μεγάλοι αρχηγοί των κομμάτων αυτοκτονούν και ο μεγάλος ένοχος ξεπλένεται μέσα στο αίμα ... Βλέπω μια κόκκινη μάζα αναμεμιγμένη με κίτρινα πρόσωπα, είναι μια γενική εξέγερση και μια φρικτή δολοφονία. <br /> <br /> Ο σταυρός έρχεται σε τιμές εκ νέου. Οι Ρώσοι πιστεύουν στο Θεό εκ νέου. Θα τραγουδήσουν το τραγούδι του Πάσχα και θα κάψουν κεριά μπροστά από τις ιερές εικόνες. Με τις προσευχές του χριστιανισμού το τέρας από την κόλαση πεθαίνει. Επίσης, οι νέοι πιστεύουν εκ νέου στη μεσολάβηση της μητέρας του Θεού. <br /> <br /> Αν τα πάντα έχουν τελειώσει, ένα μέρος των κατοίκων έχει πεθάνει και οι άνθρωποι φοβούνται το Θεό εκ νέου. <br /> <br /> Οι νόμοι, που θανατώνουν τα παιδιά, καθίστανται άκυροι. Τότε θα υπάρξει ειρήνη. Μια καλή στιγμή. Ο Πάπας, ο οποίος δε χρειάστηκε να φύγει πέρα από το νερό για μεγάλο χρονικό διάστημα, επιστρέφει. Όταν τα λουλούδια ανθίζουν στα λιβάδια, θα επιστρέψει και θα θρηνήσει για τα δολοφονημένα αδέρφια του. Μετά από αυτά τα γεγονότα, έρχεται μια μακρά, τυχερή περίοδος. Αλλά οι άνθρωποι πρέπει να ξεκινήσουν από εκεί, όπου ξεκίνησαν οι παππούδες τους.]<br /> <br /> [1] <a href="http://www.newprophecy.net/russiaprophecy.htm#Alois%20Irlmaier">Here is what the German seer revealed when interviewed in the 1950s</a><br /> <br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

Οι Προφητείες του Alois Irlmaier

Οι Προφητείες του Alois Irlmaier: Ένας προφήτης που συχνά αγνοήθηκε κατά τον 20ο αιώνα ήταν κάποιος Alois Irlmaier. Τα οράματά του, ενός τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία: Βρώμικα παιχνίδια, μεγάλα συμφέροντα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxZK9yx5Eaw1sdkdsMSrFpkvhyp_kR5DiVK1GigfoZgKcB_3P8oTgYRPSx6OrTVlMGRSksoFRRe9FaGNle8gzHy7461KhA8wss7UFBc4EcqRm-h2_47mdjZTr1lnAJDQ46QXdOqmlW0Ytd/s1600/OUKRANIA3_0.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxZK9yx5Eaw1sdkdsMSrFpkvhyp_kR5DiVK1GigfoZgKcB_3P8oTgYRPSx6OrTVlMGRSksoFRRe9FaGNle8gzHy7461KhA8wss7UFBc4EcqRm-h2_47mdjZTr1lnAJDQ46QXdOqmlW0Ytd/s1600/OUKRANIA3_0.jpg" /></a></div> <br /> του <strong>Γιώργου Ιεροδιακόνου  </strong><br /> Το κύμα διαμαρτυριών στην Ουκρανία φέρει την ετικέτα «Made in Germany», «Made in Ε.Ε.» και «Made in America. Τα μεγάλα ειδησεογραφικά πρακτορεία της Δύσης και όλα τα εντεταλμένα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, βάλθηκαν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι οι διαδηλώσεις στο Κίεβο είναι αυθόρμητες εκδηλώσεις του ουκρανικού λαού, που παλεύει, τάχα, για δημοκρατία και για κράτος δικαίου. Στην πραγματικότητα όμως, πρόκειται για μέρος μιας ενορχηστρωμένης διαμάχης για καθαρά γεωστρατηγικά θέματα. Ο στόχος είναι να περιοριστεί η ρωσική επιρροή και να συρθεί η Ουκρανία προς την κυριαρχία της Γερμανίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Πριν από εννέα χρόνια, η Πορτοκαλί Επανάσταση οργανώθηκε με τεράστια πολιτική και οικονομική στήριξη από την κυβέρνηση των ΗΠΑ και «γνωστές» αμερικανικές ΜΚΟ, όπως το Open Society Institute του δισεκατομμυριούχου George Soros. Εκείνες οι δυνάμεις κατάφεραν τότε να ακυρώσουν τα αποτελέσματα  των προεδρικών εκλογών και να επιβάλουν την φιλοδυτική Τζούλια Τιμοσένκο ως επικεφαλής του κράτους. <br /> Μέχρι τις εκλογές του 2010, οπόταν ο λαός έφερε ξανά στην εξουσία τον φιλορώσσο πολιτικό Βίκτορ Γιανούκοβιτς. Τον Νοέμβριο του 2013 ο Γιανουκόβιτς απέρριψε την συμφωνία σύνδεσης της Ουκρανίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση, υπέρ μιας νέας δανειακής συμφωνίας διάσωσης με τη Ρωσία και στενότερες σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών. Μια απόφαση που οδήγησε στο ξέσπασμα μαζικών διαδηλώσεων με επίκεντρο την πλατεία Ανεξαρτησίας στο Κίεβο, γνωστές με τον όρο Euromaidan. Το κατά πόσο αυθόρμητες είναι αυτές οι διαδηλώσεις φαίνεται από τα επιφανή ονόματα και τους κομματικούς σχηματισμούς που τις οργανώνουν.<br /> Το ένα κόμμα είναι το Batkivshchyna (Πατρίδα) της φυλακισμένης πλέον Τιμοσένκο, με ηγέτη τον Arseniy Yatsenyuk, το δεύτερο είναι το Udar (Γροθιά), με επικεφαλής τον μόνιμο κάτοικος Γερμανίας Vitali Klitschko, με στενές σχέσεις με την Χριστιανοδημοκρατική Ένωση της Μέρκελ και το Ίδρυμα Konrad Adenauer, το οποίο μάλιστα δημοσίως διαφημίζει στην ιστοσελίδα του τα σεμινάρια που οργανώνει για την πολιτική εκπαίδευση των μελών του Udar. Το δε τρίτο κόμμα είναι το φασιστικό Svoboda (Ελευθερία), του διαβόητου νεοναζί Oleh Tyahnybok, το οποίο μάλιστα χρησιμοποιεί ως έμβλημά του μια παραλλαγή της ναζιστικής σβάστικας. Αδερφό κόμμα τόσο του γαλλικού Εθνικού Μετώπου (FN) της Λεπέν, όσο και της Χρυσής Αυγής, αν και οι «δικοί μας» φασίστες είναι «γατούλες» μπροστά στους, ακραία φανατικούς, ιδεολογικούς εταίρους τους της Svoboda.<br /> Αυτοί οι τρεις φιλογερμανοί ηγέτες, ο Yatsenyuk, ο Klitschko και ο Tyahnybok, εμφανίζονται συχνότατα σε κοινές συνεντεύξεις Τύπου. Ταυτόχρονα, κορυφαίοι Ευρωπαίοι και Αμερικάνοι πολιτικοί εκφράζουν με υποκρισία χιλίων Φαρισσαίων την αλληλεγγύη τους προς τους διαδηλωτές και την οργή τους για τη βαρβαρότητα της ουκρανικής αστυνομίας, την ίδια στιγμή που στηρίζουν σιωπηρά την αστυνομική βιαιότητα και τον ανελέητο ξυλοδαρμό όσων αντιτάσσονται στις πολιτικές λιτότητας της Ε.Ε. στην Αθήνα, την Μαδρίτη και αλλού.<br /> Μέχρι και ο Υφυπουργός των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, έσπευσε να εγκαλέσει την κυβέρνηση της Ουκρανίας να «ακούσει τη φωνή του λαού», ενώ ο Γερμανός ομόλογός του, Guido Westerwelle και ο Πρέσβης της Γερμανίας έφτασαν στο σημείο να συμμετέχουν ενεργά στις αντικυβερνητικές διαδηλώσεις στις αρχές του Δεκέμβρη. Μια ιταμή πράξη που αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του διεθνούς δικαίου και της διπλωματικής πρακτικής, από κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ακόμα και ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Άντερς Φογκ Ράσμουσεν απαίτησε από την ουκρανική κυβέρνηση να εγγυηθεί το δικαίωμα στην ελευθερία της έκφρασης και του συνέρχεσθαι. Κι όλα αυτά, την ίδια στιγμή που η γερμανική κυβέρνηση κινεί μια νέα διαδικασία εναντίον του νεο-φασιστικού «Εθνικού Δημοκρατικού Κόμματος» της Γερμανίας, υπερασπίζεται το δικαίωμα των Ουκρανών φασιστών να διαδηλώνουν ένοπλοι και να βιοπραγούν.<br /> Τι είναι αυτό που ώθησε τις ΗΠΑ, και την Ευρωπαϊκή Ένωση με πρωτοστατούσα την Γερμανία, να νεκρανάστησουν τους ιστορικούς δεσμούς του χιτλερισμού με τα Ουκρανικά SS και να υιοθετήσουν ανοιχτά πλεον μια κατάφωρη επέμβαση στα εσωτερικά ενός ανεξάρτητου κράτους, μέλους του ΟΗΕ;<br /> Όλα ξεκίνησαν με την απόφαση της ουκρανικής κυβέρνησης να ακυρώσει την συμφωνία σύνδεσης της Ουκρανίας με την  Ε.Ε. Μια συμφωνία που, αν τελικά υπογραφόταν, θα απέκοπτε την Ουκρανία από τον κύριο εμπορικό της εταίρο (την Ρωσία), με την οποία η βιομηχανία και οι οδοί μεταφοράς της χώρας είναι άρρηκτα συνδεδεμένες. Ταυτόχρονα δε, η κατάργηση των τελωνειακών δασμών για τα ευρωπαϊκά προϊόντα θα σήμαινε επίσης την πτώχευση για πολλές ουκρανικές βιομηχανίες.<br /> Οι όροι της συμφωνίας, η οποία περιλαμβάνει την εισαγωγή των κανόνων της ΕΕ, θα απορρύθμιζε δραματικά της αγοράς εργασίας, αφού επιτάσσει την ιδιωτικοποίηση των κρατικών επιχειρήσεων με πρόσχημα την μείωση του δημόσιου χρέους, με σοβαρές κοινωνικές επιπτώσεις, παρόμοιες με τα προγράμματα λιτότητας της Ε.Ε. που επιβλήθηκαν στην Ελλάδα, τη Ρουμανία και στον ευρωπαϊκό νότο. Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) έχει ήδη αρνηθεί στην Ουκρανία μια πιστωτική συνδρομή, επειδή η κυβέρνηση αρνείται να αυξήσει την τιμή του φυσικού αερίου κατά 40%, μια κίνηση που αναπόφευκτα θα οδηγούσε στον θάνατο πολλών ανέργων και συνταξιούχων που θα αδυνατούσαν να πληρώσουν τους λογαριασμούς για την θέρμανση. Παράλληλα θα μετέτρεπε τη χώρα σε ένα τεράστιο «σκλαβοπάζαρο» για τις γερμανικές και ευρωπαϊκές εταιρείες, οι οποίες θα μπορούσαν να παράγουν σε χαμηλότερες τιμές από εκείνες των μισθών στην Κίνα. Την ίδια στιγμή, οι φυσικοί πόροι της χώρας, η μεγάλη και εύφορη ενδοχώρα της και η εγχώρια αγορά των 46 εκατομμυρίων κατοίκων, κάνουν την Ουκρανία μια λαχταριστή λιχουδιά για τις γερμανικές και ευρωπαϊκές επιχειρήσεις.<br /> Η Γερμανία, η ΕΕ και οι ΗΠΑ επιδιώκουν όχι μόνο τον οικονομικό στραγγαλισμό της χώρας, αλλά ταυτόχρονα επιχειρούν να καρπωθούν και τα οφέλη των γεωπολιτικών μεταβολών εις βάρος της Ρωσικής επιρροής στην Ανατολική Ευρώπη. Η ενσωμάτωση της Ουκρανίας στην ΕΕ απομονώνει δραματικά τη Ρωσία και συνθλίβει την Ευρασιατική Ένωση που περιλαμβάνει τη Ρωσία και την Ουκρανία. Μη μας διαφεύγει και το γεγονός ότι ο ρωσικός στόλος της Μαύρης Θάλασσας βρίσκεται στην Κριμαία.<br /> Πάνω σ’ αυτό το υπόβαθρο οφείλουμε να διερευνήσουμε τα βασικά αίτια που η ΕΕ και η γερμανική κυβέρνηση πατρονάρουν και χρησιμοποιήσουν τις διαδηλώσεις στο Κίεβο για να αποσταθεροποιήσουν την κυβέρνηση της Ουκρανίας. Στην ίδια γεωστρατηγική σκακιέρα παίζει και η αμερικανική κυβέρνηση, η οποία συστηματικά επεκτείνει τη στρατιωτική της παρουσία στην Ασία για να περικυκλώσει την Κίνα και να υπονομεύσει την επιρροή της στην περιοχή.<br /> Η επίθεση εναντίον της Ουκρανίας εγείρει σοβαρές ιστορικές ερωτήσεις. Σε δύο παγκόσμιους πολέμους, η Γερμανία επιχείρησε να θέσει την Ουκρανία υπό τον έλεγχό της, χρησιμοποιώντας ως όργανά της τους εντόπιους συνεργάτες της (τα ουκρανικά Waffen SS). Τους ίδιους συνεργάτες χρησιμοποιεί και σήμερα. Το σημερινό θράσος της γερμανικής κυβέρνησης εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους. Οι αυξανόμενες διεθνείς εντάσεις μπορεί γρήγορα να μετατραπούν σε γενικευμένη, παγκόσμια ένοπλη σύγκρουση.<br /> Υπ’ αυτού του πρίσματος οφείλουμε να εξηγήσουμε και την υποχώρηση της ουκρανικής κυβέρνησης και κατ’ επέκταση της ίδιας της Ρωσίας. Οι τελευταίες εξελίξεις με την κατ’ αρχήν συμφωνία κυβέρνησης-αντιπολίτευσης για αμνηστία των πολιτικών κρατουμένων (συμπεριλαμβανομένης και της Τιμοσένκο) και σχηματισμό κυβέρνησης εθνικής ενότητας και προκήρυξη πρόωρων εκλογών, αντικατοπτρίζει την σύνεση της ρωσικής κυβέρνησης να αποφύγει τα χειρότερα, κερδίζοντας χρόνο.<br /> Το άλλο σημείο που θα πρέπει να εξετάσουμε είναι το φαινόμενο της όντως μαζικής συμμετοχής του ουκρανικού λαού στα προφανέστατα μεθοδευμένα από την Δύση συλλαλητήρια. Η απάντηση βρίσκεται στις ιστορικές αιτιάσεις και στην φυλετική διαστρωμάτωση της χώρας. Διότι στην πραγματικότητα δεν υφίσταται καν ένας ενιαίος ουκρανικός λαός, αλλά δύο συμπαγείς και αντιμαχόμενοι φυλετικοί κλάδοι που από τα αρχαιότατα χρόνια προσπαθούν να συμβιώσουν μέσα στα γεωγραφικά όρια της κοινής τους πατρίδας. Το ανατολικό τμήμα της Ουκρανίας κατοικείται κυρίως από Ρώσους, οι οποίοι φυσικά επιζητούν μια στενότερη σχέση με την «μητέρα πατρίδα», και το δυτικό τμήμα από γερμανικά φύλα.<br /> Ήδη από τα αρχαιότατα χρόνια αναπτύσσεται στην περιοχή μια ακμαιότατη αυτοκρατορία που εκτεινόταν από την Κριμαία μέχρι την Κασπία. Οι Άραβες την αποκαλούσαν Bahr-Khazar (Θάλασσα των Χαζάρων). Κατά τον 8ο αιώνα (μεταξύ 786–809) παρατηρείται ένα ισχυρό ρεύμα εξιουδαϊσμού του χαζαρικού βασιλείου. Ο βασιλιάς Μπουλάν και 4.000 ευγενείς του υιοθέτησαν τον ιουδαϊσμό σαν επίσημη θρησκεία του κράτους τους. Μέχρι που το 1239 το χαζαρικό βασίλειο θα καταστραφεί με την εισβολή των μογγολικών ορδών του Μπαλού Χαν. Αργότερα, όταν η περιοχή καταλαμβάνεται από τους Ρώσους, οι Χαζάροι θα ακολουθήσουν την μοίρα των «περιπλανώμενων Ιουδαίων», κατευθυνόμενοι κυρίως στην ανατολική Ευρώπη. Εκεί θα αναμειχθούν με τους Σλάβους και τους ελάχιστους Σεφαρντεὶμ Εβραίους και θα ανακύψει η λεγόμενη «13η φυλή του Ισραήλ». Οι Ασκεναζείμ!<br /> Στην περιοχή θα παραμείνουν, στο μεν ανατολικό τμήμα της οι Ρώσοι έποικοι, στο δε δυτικό τα γηγενή εκείνα φύλα που δεν ακολούθησαν το ρεύμα του εξιουδαϊσμού, αλλά ασπάστηκαν μαζί με τους Ρώσους τον χριστιανισμό. Φυλετικά Χαζάροι, αν και ιστορικά καταγράφονται με την ονομασία Οστρογότθοι. Οι Οστρογότθοι (ανατολικοί Γότθοι) αναφέρονται ως τμήμα για γενικότερης φυλής: της Γοτθικής. Το δυτικό τμήμα της γοτθικής φυλής (οι Βησιγότθοι) κατευθύνθηκαν προς την Κεντρική Ευρώπη και αποτελούν ουσιαστικά τους προγόνους των σημερινών Γερμανών.<br /> Έτσι εξηγείται και η ιδιοσυγκρασιακή συγγένεια που αισθάνεται τμήμα του ουκρανικού λαού (κυρίως των δυτικών περιοχών της χώρας) προς τους Γερμανούς, καθώς και το ενδιαφέρον των δεύτερων για την Ουκρανία, την οποία αντιλαμβάνονται ως φυλετική τους κοιτίδα. Έτσι εξηγείται επίσης και η στάση που τήρησαν μεγάλα πλήθη του ουκρανικού λαού υπέρ της ναζιστικής λαίλαπας κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο. Έτσι εξηγείται και η μεγάλη επιρροή που ασκεί το νεοναζιστικό κόμμα του Tyahnybok στον ουκρανικό λαό (κυρίως στο δυτικό τμήμα της χώρας), αλλά και τα έτερα φιλοευρωπαϊκά κόμματα της Ουκρανίας.<br /> Ουσιαστικά στην Ουκρανία υπάρχουν δύο ξεχωριστοί λαοί. Από τη μια μεριά οι Ρώσοι, που επιζητούν μια στενότερη σχέση με την «μητέρα πατρίδα», και από την άλλοι οι Χαζάροι-Γερμανοί που επιθυμούν την απαγκίστρωσή τους από την ρωσική μέγγενη και την πρόσδεσή τους στο Ευρωπαϊκό άρμα. Το χειρότερο είναι πως οι δεύτεροι διακατέχονται και από έντονα ρατσιστικά ένστικτα εναντίων των «υποδεέστερων» φυλετικά Σλάβων, αντιλαμβανόμενοι την ράτσα τους ως τμήμα της περιούσιας Άριας φυλής.<br /> Σ’ αυτά ακριβώς τα ρατσιστικά ένστικτα επενδύουν οι μηχανορράφοι της Δύσης για να παίξουν τα γεωπολιτικά τους παιχνίδια στην ευρύτερη περιοχή. Βεβαίως τα κριτήρια συμμετοχής των διαδηλωτών δεν περιορίζονται μόνο στην ακραία ρατσιστική φόρτιση που τους διακατέχει, αλλά επεκτείνονται και στα ιδιοτελή προσωπικά οφέλη που προσκομίζουν. Μερικές εκατοντάδες ευρώ το κεφάλι, ψίχουλα για τους μεγαλοκαρχαρίες χρηματοδότες, για τους εξαθλιωμένους «διαδηλωτές» αποτελούν ένα σοβαρό ποσό για την κάλυψη των ιδιοτελών αναγκών τους.<br /> Κανένας δεν γνωρίζει που θα γείρει τελικά η πλάστιγγα στην Ουκρανία. Το παιχνίδι είναι ιδιαζόντως βρώμικο και τα συμφέροντα μεγάλα. Αυτό που είναι βέβαιο είναι το αβέβαιον της προοπτικής συνύπαρξης δύο τόσο εχθρικά διακείμενων λαών μέσα στα στενά όρια μιας κοινής πατρίδας.<br /> <a href="http://www.elkeda.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ουκρανία: Βρώμικα παιχνίδια, μεγάλα συμφέροντα

του Γιώργου Ιεροδιακόνου   Το κύμα διαμαρτυριών στην Ουκρανία φέρει την ετικέτα «Made in Germany», «Made in Ε.Ε.» και «Made in America. ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το όραμα γίνεται εφιάλτης;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.skai.gr/files/1/astelios/oikonomia2/ypografes1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="394" src="http://www.skai.gr/files/1/astelios/oikonomia2/ypografes1.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Σάββας Καλεντερίδης  <br /> <a href="http://elladasimera.blogspot.gr/2014/02/blog-post_615.html">Στο άρθρο μας της Παρασκευής</a> αναφερθήκαμε στο ιστορικό της σύμπηξης της τριπλής συμμαχίας Κύπρου - Ελλάδος - Ισραήλ και στο ενδεχόμενο αυτή να καταστεί παγίδα για τον Ελληνισμό, αφού αντί να εξασφαλίσει πλεονεκτήματα σε Λευκωσία και Αθήνα, που είναι η βασική αιτία σύναψης κάθε συμμαχίας, είναι δυνατόν να λειτουργήσει ως ένα ιδιότυπο γεωπολιτικό «κεφαλοκλείδωμα» συμμαχιών. <br /> <br /> Η αντίστροφη μέτρηση για να μετατραπεί το όραμα της ελληνοϊσραηλινής συμμαχίας σε εφιάλτη άρχισε με το τηλεφώνημα που έκανε ο Νετανιάχου στον Ερντογάν, τον Μάρτιο του 2013, όταν ο Ισραηλινός πρωθυπουργός φέρεται να πιέστηκε από τον πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα να ζητήσει συγγνώμη, πράξη αδιανόητη -μέχρι τότε- για έναν πρωθυπουργό του Ισραήλ. Και η αντίστροφη μέτρηση φαίνεται ότι θα τελειώσει το 2104 ή το πολύ το 2015.<br /> <br /> Ακριβώς επειδή έχουν αρχίσει να λειτουργούν τα χρονοδιαγράμματα της εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων της κυπριακής ΑΟΖ, ο διεθνής παράγων και οι εταιρίες που εμπλέκονται στην εκμετάλλευσή τους επιζητούν την άμεση επίλυση του Κυπριακού, για να εξαλειφθεί κάθε πιθανό εμπόδιο που θα μπορούσε να εμφανιστεί στο μέλλον και να διαταράξει την ασφαλή εξόρυξη και μεταφορά του φυσικού αερίου στις διεθνείς αγορές. Εκτός αυτού, επιζητούν και τη φθηνότερη λύση που θα επιτρέψει τη μεταφορά του στην ενεργοβόρο αγορά της Ευρώπης.<br /> <br /> Εδώ ακριβώς αρχίζει ο εφιάλτης.<br /> <br /> Είχαμε γράψει πριν από μήνες ότι τεράστια επιχειρηματικά συμφέροντα εξισλαμισμένων Εβραίων της Τουρκίας είναι σε επαφή με ενεργειακούς κολοσσούς στο Ισραήλ και στις ΗΠΑ και διαπραγματεύονται την κατασκευή αγωγού που θα μεταφέρει το φυσικό αέριο του Ισραήλ και της Κύπρου στην Τουρκία, όπου ένα μέρος θα καταναλώνεται και το υπόλοιπο θα μεταφέρεται στην Ευρώπη.<br /> <br /> Τώρα βλέπουμε ότι εκπρόσωποι των εταιριών Noble Energy και Delek, που έχουν την άδεια εκμετάλλευσης του Οικοπέδου «Αφροδίτη», μετέβησαν πριν από λίγες ημέρες στην Κωνσταντινούπολη για επαφές με στελέχη των εταιριών Zorlu Holding, Enka, Turcas Petrol AS και Calik Holding. Σκοπός της συνάντησης είναι η διερεύνηση της δυνατότητας μεταφοράς του ισραηλινού αερίου στην Ε.Ε. μέσω ενός αγωγού από το Ισραήλ στην Τουρκία.<br /> <br /> Στο σημείο αυτό να σημειώσουμε ότι το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ, με απόφαση που εξέδωσε τον παρελθόντα Οκτώβριο, έδωσε την άδεια για εξαγωγή του 40% των αποθεμάτων της χώρας σε φυσικό αέριο, απόφαση που χαιρέτισαν οι εταιρίες Noble Energy, Delek Drilling και Avner Oil and Gas, οι οποίες εκμεταλλεύονται τα κοιτάσματα «Ταμάρ» και «Λεβιάθαν» του Ισραήλ. Να σημειωθεί ότι το Λεβιάθαν είναι το μεγαλύτερο κοίτασμα που έχει ανακαλυφθεί στη Μεσόγειο.<br /> <br /> Με βάση τα παραπάνω, για όσους παρακολουθούν τα τεκταινόμενα στην Κύπρο και την ανατολική Μεσόγειο, μπορούμε να καταλήξουμε στο εξής: Οτι από τη μια πλευρά έχει στηθεί σκηνικό «επίλυσης» του Κυπριακού, με την υφυπουργό εξωτερικών των ΗΠΑ να επισκέπτεται Αθήνα και Λευκωσία -και όχι Αγκυρα- και να επιβάλει την αποδοχή του λεγόμενου κοινού ανακοινωθέντος, που αποτελεί εναρκτήρια διαδικασία των επαφών και των συνομιλιών για την εξεύρεση λύσης, και από την άλλη πλευρά οι ενεργειακοί κολοσσοί που ελέγχουν το κοίτασμα της «Αφροδίτης» βρίσκονται στην Κωνσταντινούπολη για να συζητήσουν τις λεπτομέρειες της κατασκευής του αγωγού που θα μεταφέρει και το κυπριακό αέριο στην Τουρκία, καθιστώντας ενεργειακό κόμβο την Τουρκία, όμηρο την Κύπρο και χώρα παρία την Ελλάδα.<br /> <br /> Εχουμε επισημάνει στα άρθρα μας της προηγούμενης εβδομάδας ότι το γεγονός πως η Κύπρος είναι μέλος της Ε.Ε., και το ευρωπαϊκό κεκτημένο ισχύει για το σύνολο της κυπριακής επικράτειας, και το ενεργειακό αποτελούν δύο ισχυρά χαρτιά για τη Λευκωσία και την Αθήνα, που πρέπει να χρησιμοποιηθούν με επιδεξιότητα και σωφροσύνη για να έχει αίσιο τέλος το εθνικό μας ζήτημα.<br /> <br /> Οι δύο διαδικασίες που έχουν ξεκινήσει εν παραλλήλω, λες και διευθύνονται από το ίδιο κέντρο, δεν αποτελούν καλό οιωνό και είναι ορατός ο κίνδυνος τα πλεονεκτήματα να μετατραπούν σε μειονεκτήματα και το όραμα σε εφιάλτη.<br /> <br /> Κι αυτό γιατί πολύ απλά ο επιχειρηματικός παράγοντας, δηλαδή οι επιχειρηματικοί κολοσσοί που εμπλέκονται στην προαναφερθείσα διαδικασία, έχουν τέτοια δύναμη, που μπορούν να καθορίσουν τις αποφάσεις ακόμα και πανίσχυρων κυβερνήσεων.<br /> <br /> Κλείνοντας, να υπογραμμίσουμε ότι η κυβέρνηση Νετανιάχου και ο ίδιος ο Ισραηλινός πρωθυπουργός υποχρεώθηκε να ζητήσει συγγνώμη από τον Ερντογάν και να αποδεχτεί τη λύση του αγωγού μέσω Τουρκίας, υποκύπτοντας στις πιέσεις αυτών των συμφερόντων.<br /> <br /> Αυτό θα πρέπει να το έχουν υπ' όψιν τους οι Αναστασιάδης και Σαμαράς, αλλά και όλοι οι πολιτικοί ηγέτες σε Κύπρο και Ελλάδα, γιατί το διπλωματικό και πολιτικό μπρα ντε φέρ που θα ακολουθήσει θα είναι σκληρό και θα λυγίζει ακόμα και... σίδερα.<br /> <br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το όραμα γίνεται εφιάλτης;

Σάββας Καλεντερίδης   Στο άρθρο μας της Παρασκευής αναφερθήκαμε στο ιστορικό της σύμπηξης της τριπλής συμμαχίας Κύπρου - Ελλάδος - Ισρα...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανατολίτικο παζάρι για το (χρυσοφόρο) αέριο με «κλειδί» το Κυπριακό

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.dimokratianews.gr/sites/default/files/34f098_68.jpg?1393170037" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" border="0" class="imagefield imagefield-field_fotografia" height="345" src="http://www.dimokratianews.gr/sites/default/files/34f098_68.jpg?1393170037" width="600" /></a></div> <br /> Οργασμός διπλωματίας και κούρσα συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο για το ενεργειακό παιγνίδι και τις προοπτικές που ανοίγονται και μπορούν να αλλάξουν τα πάντα στη γεωπολιτική σκακιέρα της περιοχής. Σε αυτές τις επαφές πρωταγωνιστικό ρόλο παίζουν η Αγκυρα, το Τελ Αβίβ και η Λευκωσία, με την Ουάσινγκτον να παρακολουθεί στενά τις εξελίξεις και την Αθήνα να προσπαθεί να τις προλάβει.<br /> <br /> Αυτή την εβδομάδα διοργανώθηκε στην Κωνσταντινούπολη συνέδριο με θέμα «Τουρκία: Πετρέλαιο και Φυσικό Αέριο 2014», όπου μεταξύ άλλων συζητήθηκαν καίρια θέματα γύρω από την παραγωγή πετρελαίου και φυσικού αερίου στην Τουρκία, καθώς και τις διαδρομές και τους αγωγούς μεταφοράς πετρελαίου και φυσικού αερίου. Ολα αυτά με το βλέμμα στο 2030. Στόχος είναι η προσέλκυση επενδύσεων. Στο συνέδριο συμμετείχαν οι «μεγάλοι» της διεθνούς αγοράς εκμετάλλευσης πετρελαίου και φυσικού αερίου.<br /> <br /> Η Τουρκία θεωρείται από τους κολοσσούς της ενέργειας, μια πολλά υποσχόμενη χώρα, η οποία βρίσκεται σε μια περιοχή που περιβάλλεται από σημαντικές πηγές φυσικού αερίου και ένα μεγάλο δίκτυο αγωγών διέρχονται από το έδαφός της. Η Τουρκία θέλει να προτάξει τον εαυτό της ως διαμετακομιστικό κόμβο ενέργειας από την κεντρική Ρωσία στην περιοχή της Κασπίας θάλασσας και από τη Μέση Ανατολή προς την Ευρώπη.<br /> <br /> Το ίδιο υποσχόμενη χώρα όμως και με αντίστοιχα συμφέροντα στην ευρύτερη περιοχή είναι και το Ισραήλ. Το Τελ Αβίβ, όμως, δεν έχει καταλήξει στον τρόπο με τον οποίο θα εξάγει το αέριο από το γιγαντιαίο κοίτασμα Λεβιάθιαν, που ανακάλυψε το 2010. Η ισραηλινή κυβέρνηση του Βενιαμίν Νετανιάχου εξετάζει διάφορα σενάρια: Την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού μεταξύ Ισραήλ και Τουρκίας, και την εξαγωγή του αερίου στην Ευρώπη μέσω του τουρκικού δικτύου, την υλοποίηση αγωγού από το κοίτασμα σε μονάδα υγροποίησης αερίου στο Ισραήλ ή στην Κύπρο, καθώς και την κατασκευή πλωτών μονάδων LNG. Από τον περασμένο Αύγουστο, εκπρόσωπος της ισραηλινής Delek, η οποία συμμετέχει στην ανάπτυξη του ισραηλινού κοιτάσματος, αποκάλυψε ότι οι εταιρίες της κοινοπραξίας έχουν ξεκινήσει επαφές με την Τουρκία για τον αγωγό και παράλληλα εξετάζουν την εξαγωγή αερίου στην Ιορδανία, στην Αίγυπτο και την Παλαιστινιακή Αρχή. Σύμφωνα με Τούρκους ειδικούς, οποιοσδήποτε άλλος αγωγός μεταφοράς φυσικού αερίου από το Ισραήλ στην Ευρώπη θα στοιχίσει οκτώ φορές περισσότερο απ' ό,τι αν περάσει μέσω Τουρκίας.<br /> <br /> Η ελληνική πλευρά είχε παρουσιάσει πριν από λίγους μήνες στους Ισραηλινούς σχέδιο που υπολόγιζε το κόστος του αγωγού Ισραήλ - Κύπρου - Ελλάδας στα 4,7 δισ. δολάρια. Ο αγωγός Ισραήλ - Τουρκίας εκτιμάται σε περίπου 3 δισ. δολάρια. Η Αγκυρα προσπαθεί με κάθε τρόπο να κερδίσει τη συμφωνία με το Ισραήλ, κάτι βέβαια που δεν είναι εύκολο, καθώς υπάρχουν αρκετές προϋποθέσεις. Τα βασικά αγκάθια είναι το Κυπριακό και η επαναπροσέγγιση Αγκυρας - Τελ Αβίβ, μια σχέση που διαταράχθηκε μετά όσα συνέβησαν στο πλοιάριο Μαβί Μαρμαρά. Σημαντικό ως προς το πρώτο είναι ότι μέρος του ευρύτερου πεδίου Λεβιάθαν βρίσκεται στα κυπριακά χωρικά ύδατα, οπότε θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι το όποιο πρότζεκτ μεταφοράς πρέπει να έχει τη συναίνεση της Κύπρου.<br /> <br /> Αγκάθι στους σχεδιασμούς αυτούς είναι το γεγονός ότι ένας αγωγός μεταφοράς αερίου από την Ανατολική Μεσόγειο πρέπει να περάσει από την ΑΟΖ τριών χωρών και άρα χρειάζεται να εξασφαλιστούν οι σχετικές άδειες. Ο Κύπριος Πρόεδρος Νίκος Αναστασιάδης επιμένει ότι μόνο με τη λύση του Κυπριακού είναι εφικτή η μεταφορά φυσικού αερίου στην Τουρκία από το Ισραήλ μέσω μιας «επανενωμένης Κύπρου».<br /> <br /> Σε αυτό το πνεύμα πηγές από το τουρκικό υπουργείο Ενέργειας, τις οποίες επικαλείται η τουρκική εφημερίδα «Σαμπάχ», διαμηνύουν ότι η Τουρκία μπορεί να συνεργαστεί με το Ισραήλ στο θέμα του φυσικού αερίου, εάν οι συνομιλίες στο Κυπριακό καταλήξουν σε επιτυχία. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, η Αγκυρα στοχεύει να είναι μέρος του προγράμματος μεταφοράς του αερίου και όχι μόνο διαμετακομιστικός σταθμός. Οπως αναφέρει η «Σαμπάχ», το Ισραήλ φαίνεται ότι επιθυμεί να συνεργαστεί με την Τουρκία για να μεταφέρει φυσικό αέριο μέσω Τουρκίας. Ωστόσο, αυτό μπορεί να γίνει αφού οι δύο χώρες λύσουν τις διαφορές τους, οι οποίες προέκυψαν μετά την επίθεση ισραηλινών καταδρομέων στον στολίσκο Μαβί Μαρμαρά. Τούρκοι αξιωματούχοι, τους οποίους επικαλείται η εφημερίδα, δηλώνουν ότι ένα τέτοιο πρόγραμμα συνεργασίας «θα βοηθήσει έτσι ώστε να διασφαλιστεί η σταθερότητα στην περιοχή».<br /> <br /> Ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας Τανέρ Γιλντίζ δήλωσε ότι το Τελ Αβίβ δεν έχει ζητήσει ακόμα από την Αγκυρα επίσημη συνάντηση για τα θέματα αυτά. Ωστόσο, επιβεβαίωσε ότι γίνονται επαφές μεταξύ τουρκικών και ισραηλινών εταιριών. Είπε επίσης ότι, αν το Ισραήλ ζητήσει συνάντηση, το αίτημα «θα αξιολογηθεί». Πρόσθεσε δε ότι «η ενέργεια θα είναι καταλύτης για τη σταθερότητα στην περιοχή». Στα μέσα του περασμένου μήνα, η ισραηλινή εφημερίδα «Haaretz» δημοσίευσε την πληροφορία ότι οι εταίροι της αξιοποίησης του κοιτάσματος Λεβιάθαν, Avner, Delek Drilling και Ratio, μαζί με την αμερικανική Noble Energy, φέρεται ότι προχώρησαν σημαντικά στις διαπραγματεύσεις τους και  ότι συμφώνησαν πως το αέριο θα εξαχθεί μέσω αγωγού σε περιφερειακούς πελάτες, κυρίως την Τουρκία, και όχι ως υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) σε πελάτες στην Ασία.<br /> <br /> <strong>Τα σενάρια για τη διάθεσή του, το προβάδισμα της Τουρκίας και η Αίγυπτος</strong><br /> <br /> Ο δρόμος που θα ακολουθήσουν οι ισραηλινές εξαγωγές θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από την ποσότητα του αερίου που θα διατεθεί στις ξένες αγορές. Πρόκειται για ένα θέμα που απασχολεί, αφού πολλοί επιμένουν ότι το αέριο πρέπει να χρησιμοποιηθεί για τον εφοδιασμό της χώρας και τη διασφάλιση των μελλοντικών γενεών του Ισραήλ. Πρόσφατα η κυβέρνηση Νετανιάχου αποφάσισε ότι προς εξαγωγή θα είναι το 40% της παραγωγής, συμπεριλαμβανομένων των ποσοτήτων που θα πωλούνται στην Παλαιστίνη και την Ιορδανία. Ενα άλλο ζήτημα που τίθεται και συνδέεται άμεσα με το πώς θα γίνει η μεταφορά, είναι το πού θα γίνουν οι εξαγωγές. Πολλοί εισηγούνται πωλήσεις μεγάλων ποσοτήτων LNG στις πιο επικερδείς αγορές της Ασίας και του Ειρηνικού, όπου οι τιμές του φυσικού αερίου είναι υψηλότερες σε σχέση με την Ευρώπη. H τελική απόφαση του Τελ Αβίβ είναι αυτή που θα καθορίσει και τον τρόπο μεταφοράς. Και όπως επισημαίνουν πολλοί αναλυτές, η απόφαση δεν πρέπει να καθυστερήσει, αφού συνεχώς τα δεδομένα μεταβάλλονται.<br /> <br /> Προσεκτική στάση τηρεί και η Αίγυπτος, που διαδραματίζει επίσης ρόλο, αλλά στην παρούσα φάση αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα πολιτικής και οικονομικής σταθερότητας. Το Κάιρο είναι ανοιχτό σε συνεργασία με τη Λευκωσία, αλλά δεν θα ήθελε να βρεθεί σε αντιπαράθεση με το Τελ Αβίβ, αλλά ούτε και με την Αγκυρα. Η διάθεση της Αιγύπτου για συνεργασία με την Κύπρο επιβεβαιώθηκε κατά την πρόσφατη επίσκεψη του Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη στο Κάιρο, όπου υπογράφηκε πλαίσιο συνεργασίας για κοινή αξιοποίηση των υδρογονανθράκων.<br /> <br /> Το γιγάντιο κοίτασμα του Ισραήλ και οι προοπτικές για τη μεταφορά του φυσικού αερίου στις ευρωπαϊκές αγορές αλλάζουν τα γεωπολιτικά δεδομένα στην Ανατολική Μεσόγειο. Η Ελλάδα επιδιώκει να έχει κάποιο ρόλο στους ευρωπαϊκούς διαδρόμους  μεταφοράς. Η Τουρκία φαίνεται ότι είναι αυτή που κερδίζει έδαφος στις συνομιλίες με το Τελ Αβίβ, που βρίσκεται σε επαφές, αλλά κρατά ακόμα κλειστά τα χαρτιά του. Η κούρσα για τους αγωγούς της Μεσογείου είναι σε πλήρη εξέλιξη και μάλλον οδεύει προς τον τερματισμό της.<br /> <br /> Στέλλα Θεοδώρου<br /> <a href="http://www.dimokratianews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ανατολίτικο παζάρι για το (χρυσοφόρο) αέριο με «κλειδί» το Κυπριακό

Οργασμός διπλωματίας και κούρσα συμφερόντων στην Ανατολική Μεσόγειο για το ενεργειακό παιγνίδι και τις προοπτικές που ανοίγονται και μπορ...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέο γεωπολιτικό πόκερ, αλλά με ποιους παίκτες;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://papaioannou-giannis.net/wp-content/uploads/2014/02/image-572393-breitwandaufmacher-jhpo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="http://papaioannou-giannis.net/wp-content/uploads/2014/02/image-572393-breitwandaufmacher-jhpo.jpg" /></a></div> <br /> <b>Αλέξης Παπαχελάς</b><br /> Οι Αμερικανοί πήγαν να φύγουν από την Ευρώπη, αλλά στον... δρόμο κατάλαβαν ότι δεν θα είναι και τόσο εύκολο. Η κρίση στην Ουκρανία δείχνει με τον πιο έντονο τρόπο πως η Ευρώπη από μόνη της δεν μπορεί να αντιμετωπίσει ζητήματα ασφάλειας. Η Ε.Ε. είναι σχετικά επαρκής όταν διαχειρίζεται θέματα «ήπιας δύναμης» (soft power), αλλά εντελώς ανεπαρκής όταν έχει να χειρισθεί θέματα «σκληρής δύναμης» (hard power). Στην περίπτωση της Ουκρανίας δεν μπορεί να μην έβλεπαν οι Ευρωπαίοι ότι έπαιζαν με τη φωτιά, όταν ήθελαν τη χώρα μέλος του ΝΑΤΟ και στη δυτική σφαίρα επιρροής. Ολίγη γνώση της ιστορίας και της γεωγραφίας θα έπρεπε να τους δείξει πόσο επικίνδυνο ήταν αυτό το παιχνίδι. Ταυτοχρόνως, εμφανίσθηκαν να συμμαχούν με ακραία στοιχεία τα οποία δεν έχουν τίποτα να κάνουν με την υπεράσπιση της δημοκρατίας και του δυτικού τρόπου ζωής.<br /> <br /> Η Ευρώπη έχει όμως και άλλα δομικά προβλήματα σε σχέση με το πώς λειτουργούν οι ΗΠΑ ή η Ρωσία. Η λήψη αποφάσεων καθυστερεί αφόρητα και απαιτεί διαβουλεύσεις και συναίνεση. Αυτό φαίνεται τώρα ακόμη περισσότερο, γιατί δεν υπάρχει ένας, μα ούτε ένας ηγέτης με κεφαλαίο Η στο ευρωπαϊκό στερέωμα που να θυμίζει κάτι από Ντε Γκωλ, Κολ ή Θάτσερ. Αντιθέτως έχουμε ηγέτες που μετράνε τα πάντα λογιστικά, χάνοντας τη μεγάλη γεωπολιτική εικόνα και οι οποίοι σπανίως υποστηρίζουν μεγάλες πρωτοβουλίες. Σκεφθείτε λίγο τι συνέβη στο πρόσφατο παρελθόν και πόσο ρηχή είναι η προσέγγιση ορισμένων Ευρωπαίων. Ο Σαρκοζί ενέπλεξε τη Δύση σε έναν πόλεμο κατά του Καντάφι, ο οποίος πόλεμος δεν είχε κανέναν προφανή γεωπολιτικό στόχο και που οδήγησε εντέλει στην πλήρη αποσταθεροποίηση της περιοχής και την ενίσχυση της δύναμης της Αλ Κάιντα.<br /> <br /> Ολα δείχνουν ότι το ενδεχόμενο ενός νέου Ψυχρού Πολέμου είναι πολύ πιθανό. Ο Πούτιν μοιάζει αποφασισμένος να κρατήσει την Ουκρανία στη δική του σφαίρα επιρροής. Ορισμένοι προβλέπουν ότι θα το κάνει χρησιμοποιώντας ακόμη και στρατιωτικά μέσα, μετά τη λήξη της ολυμπιακής του φιέστας. Εχει το τακτικό πλεονέκτημα ότι είναι ένας ηγέτης που αποφασίζει χωρίς να δίνει ιδιαίτερο λογαριασμό, τουλάχιστον βραχυπρόθεσμα. Οι Αμερικανοί βλέπουν με αγωνία αυτή την προοπτική, αλλά και την αδυναμία των Ευρωπαίων να «παίξουν μπάλα». Γιατί, αν όντως μπούμε σε ένα νέο Ψυχρό Πόλεμο, η Ε.Ε. δεν διαθέτει τους στοιχειώδεις μηχανισμούς άμυνας, πληροφοριών κλπ. που θα της δώσουν τη δυνατότητα να καλύψει το κενό που αφήνουν οι ΗΠΑ. Η Ουάσιγκτον επιχειρεί να «ξυπνήσει» τους Ευρωπαίους και να ζυγίσει τα μέτωπά της ώστε να μην αφήσει ακάλυπτο το ευρωπαϊκό «μέτωπο». Από καιρό, άλλωστε, προσπαθεί να κάνει τη Γερμανία να σκέφτεται λίγο περισσότερο γεωπολιτικά και σαν μεγάλη δύναμη, όχι μόνο με νούμερα και λογαριασμούς.<br /> <br /> Τι κάνουμε εμείς μέσα σε αυτό το εκρηκτικό και πολύ ρευστό σκηνικό; Περιμένουμε να δούμε εάν οι εξελίξεις θα κάνουν το Βερολίνο να καταλάβει το πόσο επικίνδυνο θα ήταν να αποσταθεροποιηθεί η Ελλάδα και κοιτάμε προσεκτικά τα «χαρτιά» μας, γιατί το τραπέζι για ένα νέο γύρο γεωπολιτικού πόκερ έχει ήδη ετοιμαστεί…<br /> <a href="http://www.kathimerini.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Νέο γεωπολιτικό πόκερ, αλλά με ποιους παίκτες;

Αλέξης Παπαχελάς Οι Αμερικανοί πήγαν να φύγουν από την Ευρώπη, αλλά στον... δρόμο κατάλαβαν ότι δεν θα είναι και τόσο εύκολο. Η κρίση στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ουκρανία: Η ρωσική στρατηγική απέναντι σε ΗΠΑ και ΕΕ…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/themes/linepressv13/timthumb.php?src=http%3A%2F%2Fwww.defence-point.gr%2Fnews%2Fwp-content%2Fuploads%2F2014%2F02%2FRussia_West.jpg&q=90&w=405&h=250&zc=1" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="394" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/themes/linepressv13/timthumb.php?src=http%3A%2F%2Fwww.defence-point.gr%2Fnews%2Fwp-content%2Fuploads%2F2014%2F02%2FRussia_West.jpg&q=90&w=405&h=250&zc=1" width="640" /></a></div> <br /> Ουκρανία: Η ρωσική στρατηγική απέναντι σε ΗΠΑ και ΕΕ…<br /> <strong>Ανησυχία επικρατεί διεθνώς από την πορεία των εξελίξεων στο μέτωπο της Ουκρανίας, καθώς μπορεί οι εμπλεκόμενες πλευρές να επιθυμούν και να δηλώνουν ότι επιθυμία τους είναι να διατηρήσουν την Ουκρανία ενωμένη, οι πράξεις όμως δεν συμβαδίζουν πάντα με τα λόγια…</strong><br /> <span style="color: maroon;"><strong>Του Ζαχαρία Μίχα<br /> (Διευθυντής Μελετών, Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας, ISDA-IAAA)</strong></span><br /> Η Μόσχα ανακοίνωσε ότι <strong>ανακάλεσε τον πρεσβευτή της στο Κίεβο για διαβουλεύσεις,</strong> έως ότου ξεκαθαρίσει η κατάσταση στη χώρα και ταυτόχρονα η Ρωσία αποφασίσει ποια ακριβώς θα είναι η πολιτική – κυρίως – απάντηση στην τρέχουσα κρίση. Την ίδια ώρα κι ενώ στο Κρεμλίνο σχεδιάζουν την επόμενή τους κίνηση, τώρα μάλιστα που οι χειμερινοί Ολυμπιακοί στο Σότσι αποτελούν παρελθόν, <strong>συνεχίζονται οι διαβουλεύσεις με ξένους ηγέτες,</strong> οι οποίοι δεν κρύβουν τη νευρικότητά τους, εν αναμονή της επόμενης κίνησης της Μόσχας.<br /> <strong>Η Γερμανίδα καγκελάριος, Άγκελα Μέρκελ,</strong> κάλεσε στο τηλέφωνο και συνομίλησε με τον Βλαντιμίρ Πούτιν. Οι δυο πλευρές φέρονται αν συμφώνησαν για τη σημασία <strong>διατήρησης της εδαφικής ακεραιότητας</strong> της Ουκρανίας, να μείνει δηλαδή ενωμένη αποφεύγοντας με κάθε τρόπο τη διαίρεσή της στο ανατολικό και το δυτικό τμήμα.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/Putin_Merkel.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-96455" height="300" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/Putin_Merkel.jpg" title="Putin_Merkel" width="400" /></a><br /> Παράλληλα, είχαμε και <strong>δεύτερη συνομιλία των υπουργών Εξωτερικών ΗΠΑ και Ρωσίας,</strong> με τον Σεργκέι Λαβρόφ να εξηγεί στον Τζον Κέρι το πόσο η Μόσχα… δεν εκτίμησε την <strong>παραβίαση της συμφωνίας</strong> από την πλευρά των αντιπάλων του Γιανουκόβιτς, στην οποία είχαν καταλήξει οι δυνάμεις στο Κίεβο την περασμένη Παρασκευή.<br /> Σε μια – καταρχήν – ανεδαφική αναφορά, ο Λαβρόφ φέρεται αν ζήτησε από τον Κέρι την πλήρη εφαρμογή της συμφωνίας. Κι επειδή οι Ρώσοι έχουν απόλυτη κατανόηση της κατάστασης στο έδαφος, <strong>η «εμμονή» του Λαβρόφ στην εφαρμογή μιας «νεκρής» συμφωνίας την οποία υπέγραψε ένας εξαφανισμένος και πλήρως απαξιωμένος πρώην πρόεδρος,</strong> είτε σαν στόχο είχε να καταγράψει <strong>μαξιμαλιστική θέση εν όψει επερχόμενης διαπραγμάτευσης,</strong> είτε να προαναγγείλει επερχόμενα «<strong>αντίμετρα</strong>», σε μια προσπάθεια να προκαλέσει εκνευρισμό και αγωνία στην άλλη πλευρά.<br /> Η <strong>μη διάσπαση</strong> της χώρας μπορεί να είναι επιθυμητή για λόγους που έχουν ήδη εξηγηθεί , για να μη βρεθεί κι εκεί <strong>το ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας, </strong>αυτό όμως είναι μια προοπτική που δεν ενθουσιάζει και τις ΗΠΑ που ήλπιζαν να μειώσουν τη στρατιωτική τους παρουσία τους παρουσία στην Ευρώπη  τόσο για να εστιάσουν την προσοχή τους σε <strong>άλλα μέτωπα</strong> όσο και λόγω της <strong>οικονομική επιβάρυνσης</strong> που αυτό συνεπάγεται.<br /> <strong>Κατά συνέπεια, ενδεχόμενη σκληρή στάση από την πλευρά της Μόσχας δεν αλλάζει τον στρατηγικό στόχο της συνεννόησης με τη Δύση στην κατάληξη της κρίσης.</strong> Η Μόσχα όμως, ασκώντας πίεση, ευελπιστεί να φέρει στην επιφάνεια αδυναμίες της ευρωπαϊκής άμυνας που <strong>έχουν διαταράξει τις ευρωατλαντικές σχέσεις,</strong> όπως οι ανεπαρκείς πιστώσεις που διαθέτουν οι ευρωπαϊκές χώρες-μέλη του ΝΑΤΟ (και όχι μόνο) για την άμυνα.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/ukraine-russia.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-96456" height="277" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/ukraine-russia.jpg" title="ukraine-russia" width="400" /></a><br /> Την ίδια στιγμή θα <strong>απειλεί εμμέσως τις ΗΠΑ ότι θα τις υποχρεώσει σε πολυδάπανη καθήλωση στο ευρωπαϊκό έδαφος,</strong> έστω κι αν αυτό θα είναι στα σύνορά της. Σε κάθε περίπτωση θα διαθέτει το <strong>στρατιωτικό πλεονέκτημα</strong>. Με τη στάση αυτή, η Μόσχα που δεν αφήνει ακόμα να εννοηθεί με βεβαιότητα ότι <strong>έχει εγκαταλείψει τον Γιανουκόβιτς, αφού αυτό είναι αυτονόητο ότι θα το ανταλλάξει στην τράπεζα των διαπραγματεύσεων,</strong> ευελπιστεί να αντιμετωπίσει από την αρχή την αναμενόμενη απόπειρα της άλλης πλευράς (Ευρώπη, ΗΠΑ), να κατοχυρώσει τα τετελεσμένα των τελευταίων ημερών στο Κίεβο.<br /> Στο τελευταίο «πλήγμα» σε βάρος των ρωσικών συμφερόντων, η «<strong>Verkhovna Rada</strong>» (η Βουλή) κατήργησε τον <strong>νόμο </strong>που είχε ψηφιστεί στις 3 Ιουλίου 2012 (υπογράφτηκε από τον Γιανουκόβιτς και ίσχυσε από τις 10 Αυγούστου του ιδίου έτους), ο οποίος <strong>επέτρεπε τη χρήση δύο επισήμων γλωσσών στην Ουκρανία, σε περιφέρειες όπου μια μειονότητα (προφανώς αφορούσε κυρίως τη ρωσική…) ξεπερνούσε το 10% του πληθυσμού</strong>.<br /> Ως αποτέλεσμα, <strong>η ρωσική γλώσσα υιοθετήθηκε ως δεύτερη επίσημη</strong> στις περιφέρειες της Οδησσού, στο Χάρκοβο, στο Χερσόν, στο Μικολάιβ, στη Σεβαστούπολη, στη Ζαπορίσχζια, στο Ντνιπροπετρόβσκ, στο Λουχάνσκ και στο Ντόνιεσκ. Ο νόμος που <strong>καταργήθηκε με 232 θετικές ψήφους σε ένα σύνολο 334,</strong> έπληξε και την υιοθέτηση ως δεύτερης επίσημης γλώσσας <strong>της ουγγρικής, της μολδαβικής και της ρουμάνικης,</strong> σε διάφορες πόλεις της δυτικής Ουκρανίας…<br /> Εν κατακλείδι, οι τελευταίες πληροφορίες μιλούν για <strong>συνομιλία μεταξύ Πούτιν και Ομπάμα,</strong> όχι ειδικά για το θέμα της Ουκρανίας, αλλά <strong>ανάμεσα σε άλλα,</strong> όπως τις διαπραγματεύσεις με το Ιράν για το πυρηνικό του πρόγραμμα, το ζήτημα της Συρίας με τις διαπραγματεύσεις στη Γενεύη, αλλά και για να συγχαρεί ο Αμερικανός τον Ρώσο πρόεδρο για την επιτυχή ολοκλήρωση των χειμερινών Ολυμπιακών, στο θέρετρο Σότσι της Μαύρης Θάλασσας.<br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: maroon;"><strong>Από την ανακοίνωση του Κρεμλίνου διακρίνεται μια τάση της Ρωσίας να ενοχοποιήσει για την τροπή των γεγονότων τους «εξτρεμιστές», όρο τον οποίο επιφυλάσσει για τους ακροδεξιούς (έως νεοναζιστές) που έπαιξαν ενεργό ρόλο στις συγκρούσεις, τόσο για να επιβαρύνει επικοινωνιακά για τις ΗΠΑ τη μη διάκριση ανάμεσα στις «συνιστώσες» των αντιπάλων του Γιανουκόβιτς, όσο και ως μια έμμεση υπόδειξη οδού εύσχημης διαφυγής και για τις δυο πλευρές. Το μήνυμα δείχνει να είναι, «καταδικάστε τους εξτρεμιστές και μπορούμε να συζητήσουμε με άξονα την Τιμοσένκο».</strong></span></div> </div> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/Kerry_Lavrov.jpg" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-96457" height="227" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/02/Kerry_Lavrov.jpg" title="Kerry_Lavrov" width="400" /></a><br /> Εξάλλου, <strong>η επίσημη στοχοποίηση «Εβραίων και Ρώσων» από τους ακροδεξιούς νεοναζιστές της Ουκρανίας, </strong>αφήνει περιθώρια εξεύρεσης κοινού τόπου, καθώς ήδη οι Εβραίοι του Κιέβου έχουν ζητήσει τη βοήθεια της «μητέρας-πατρίδας» λόγω της επικίνδυνης κατάστασης που επικρατεί. Ο <strong>Ουκρανός ραβίνος</strong> Μοσέ Ρεουβέν Άζμαν, ζήτησε την εγκατάλειψη του Κιέβου, ακόμα και της χώρας αν είναι δυνατόν, αφού <strong>ο κίνδυνος για τους Εβραίους είναι άμεσος</strong>.<br /> Επίσης, <strong>στελέχη των νεοναζιστών ακροδεξιών είχαν πολεμήσει στο πλευρό των Τσετσένων, με κάποιους εξ αυτών να έχουν παρασημοφορηθεί</strong> από διαβόητους πολέμαρχους όπως ο <strong>Τζοχάρ Ντουντάγιεβ</strong>. Υπενθυμίζεται, ότι Ρώσοι και Ισραηλινοί έχουν βελτιώσει σημαντικά τις σχέσεις τους το τελευταίο διάστημα και αν μη τι άλλο έχουν <strong>ανοιχτούς διαύλους συνεννόησης…</strong><br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <strong>Βοήθεια οι Ουκρανοί Εβραίοι ζήτησαν από τον υπουργό Εξωτερικών του Ισραήλ, Αβιγκντόρ Λίμπερμαν, ο οποίος φέρεται να διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με το Κρεμλίνο, όντας γεννημένος στην πρώην Σοβιετική Ένωση και μιλάει άπταιστα τη ρωσική γλώσσα. Τούτων λεχθέντων, οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να φοβούνται ακόμα και το ενδεχόμενο ρωσικής στρατιωτικής παρέμβασης με πρόσχημα την «προστασία μειονοτήτων».</strong></div> </div> Εάν οι εμπλεκόμενοι «εξωτερικοί παράγοντες» στην κρίση επιδείξουν <strong>αυθεντική επιθυμία αποκλιμάκωσης της κρίσης</strong> στην Ουκρανία και παρά την υπαρκτή απειλή να εκτραπεί η κατάσταση σε ψυχροπολεμικές καταστάσεις που <strong>θα επηρεάσουν πολύ περισσότερα μέτωπα από το εσωτερικό πολιτικό στη χώρα και τις σχέσεις Κιέβου – Μόσχας,</strong> η ειρήνευση δείχνει να είναι εφικτή. Οι <strong>αστάθμητοι παράγοντες</strong> όμως στη διαχείριση μιας κρίσης οδηγώντας σε <strong>ραγδαία κλιμάκωση,</strong> είναι πολλοί…<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br />

Ουκρανία: Η ρωσική στρατηγική απέναντι σε ΗΠΑ και ΕΕ…

Ουκρανία: Η ρωσική στρατηγική απέναντι σε ΗΠΑ και ΕΕ… Ανησυχία επικρατεί διεθνώς από την πορεία των εξελίξεων στο μέτωπο της Ουκρανίας, ...

Διαβάστε την συνέχεια