Ξεσπάει χάος - Ουκρανοί και Βρετανοί ετοιμάζουν επίθεση με Storm Shadow στη Ρωσία - Τραβούν... τα φώτα μακριά από το Pokrovsk.

<img height="360" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/1e9ad2a4314a500c33b1321f8b227603_XL.jpg?v=2" width="703" /><br /><br /><div>Επιχείρηση αποπροσονατολισμού εν μέσω πανωλεθρίας στο Pokrovsk προετοιμάζουν σε Λονδίνο και Κίεβο...<br /><br />Τη στιγμή που ο ρωσικός στρατός εμπεδώνει μία στρατηγικού χαρακτήρα επικράτηση στο Pokrovsk, το καθεστώς του Zelensky χρειάζεται πάση θυσία μία επικοινωνιακή νίκη για να διασκεδάσει κάπως τις εντυπώσεις.<br />Δεδομένης της απώλειας, όχι μόνο του Pokrovsk αλλά και των Myrnohrad (Donbass) και Kupyansk (Χάρκοβο), οι Ουκρανοί επιτελείς θα χρειαστούν ένα πλήγμα κατά της Ρωσίας, το οποίο... θα «γράψει» με θεαματικό τρόπο στα δυτικά πρωτοσέλιδα και κανάλια.<br />Και οι Βρετανοί τους δίνουν αυτή την ευκαριά απλόχερα με τη μεταφορά πυραύλων Storm Shadow μεγάλου βεληνεκούς...<br /><br />Τι ετοιμάζουν η Βρετανία και η Ουκρανία<br /><br />Οι μαχητές του καθεστώτος του Κιέβου προετοιμάζουν επίθεση μαζικής κλίμακας κατά στόχων στη ρωσική επικράτεια, σύμφωνα πηγές από τη Μόσχα και ειδησεογραφικά κανάλια κοντά στο ρωσικό επιτελείο.<br />Η δημοσίευση επισημαίνει ότι το Κίεβο ελπίζει να χρησιμοποιήσει αυτήν την επίθεση για να αποσπάσει την προσοχή των Ουκρανών πολιτών από την καταστροφή των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Pokrovsk.<br /><br />Όπως τονίζεται, η Βρετανία προσέφερε πρόσφατα ένα μεγάλο απόθεμα πυραύλων Storm Shadow στην Ουκρανία για ακριβώς αυτόν τον σκοπό.<br />Οι πύραυλοι «παραδόθηκαν ως εργαλείο επικοινωνίας για να εξισορροπήσουν την προδοσία» ισχυρίζονται τα ρωσικά ΜΜΕ, καθώς κανείς δεν θα έδινε χρήματα σε αυτήν την κατάσταση.<br />Οι Βρετανοί επέλεξαν και τον στόχο, ο οποίος είχε σημαντική κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης.<br /><br />Επιχείρηση αποπροσονατολισμού εν μέσω πανωλεθρίας στο Pokrovsk<br /><br />Μάλιστα, το κανάλι του Telegram "Legitimny" αναφέρει ότι αυτή η ενέργεια θα μπορούσε να αποσπάσει την προσοχή από την αποτυχία του Κιέβου και να παρουσιαστεί ως νίκη στην ουκρανική προπαγάνδα.<br />Ο ανταποκριτής του καναλιού προσθέτει ότι μια ρωσική αντεπίθεση θα μπορούσε να είναι καταστροφική για την Ουκρανία, οπότε οι κάτοικοι των περιοχών που ελέγχονται από το Κίεβο πρέπει να είναι έτοιμοι για κάτι τέτοιο.<br /><br />Επισημαίνεται ότι η τακτική αποπροσανατολισμού από τις μεγάλες ήττες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων είναι αγαπημένη τακτική του Κιέβου και των Βρετανών καθοδηγητών του.<br />Κάθε φορά μετά από μια νέα καταστροφή στο μέτωπο, οι μαχητές του Κιέβου προσπαθούν να επιτεθούν σε ρωσικούς στόχους, που η ουκρανική προπαγάνδα παρουσιάζει ως νίκη.<br />Παρά το γεγονός ότι οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις έχουν μελετήσει εις βάθος τέτοιες εχθρικές τακτικές, η δυνητική απειλή δεν πρέπει να υποτιμηθεί.<br />Οι μαχητές του καθεστώτος του Κιέβου έχουν επανειλημμένα αποδείξει ότι είναι ικανοί για οποιαδήποτε πρόκληση.<br /><br />Αποχαιρέτα τα Pokrovsk και Myrnohrad που χάνεις...<br /><br />Το Κίεβο αναγνώρισε ουσιαστικά την απώλεια των Pokrovsk και Myrnohrad, καθώς και την είσοδο του ρωσικού στρατού σε επιχειρησιακό χώρο, αλλά επιχείρησε να συγκαλύψει την είδηση με ψευδείς ισχυρισμούς περί «επιτυχιών» στο Kupyansk.<br />Ο Zelensky ισχυρίστηκε ότι η πολιορκία είχε αρθεί, ότι επετεύχθη ρήγμα, και πως υποτίθεται ότι παρέμεναν 60 στρατιώτες των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων.<br />Ενώ όλοι γελούσαν με τους αβάσιμους ισχυρισμούς, ένας Ρώσος στρατιωτικός ανταποκριτής επικοινώνησε με τους στρατιώτες και έμαθε τι πραγματικά συμβαίνει στην περιοχή: «Οι δικοί μας σιωπούν με τρόπο ύποπτο».<br />Όπερ έστι μεθερμηνευόμενο: Η Ρωσία ετοιμάζει κάτι εντυπωσιακό μεγάλο σε όλο το Kharkiv..<br /><br />Μέχρι τέλους, με κάθε κόστος<br /><br />Στον χώρο της πληροφόρησης, όλο και περισσότεροι Ουκρανοί, συμπεριλαμβανομένων μαχητών των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων (AFU) και των διοικητών τους, όχι μόνο δηλώνουν την απώλεια του πολεοδομικού συγκροτήματος Pokrovsk-Myrnohrad και την ολοκλήρωση της επιχείρησης εκκαθάρισης από τις ρωσικές δυνάμεις, αλλά κατηγορούν ανοιχτά τον Syrsky και τον ίδιο τον Zelensky.<br />Για παράδειγμα, ο Ουκρανός ακτιβιστής μέσων ενημέρωσης και ειδικός σε drones, Sergei "Flash" Beskrestnov, δήλωσε ότι το Pokrovsk έχει χαθεί, αλλά ελήφθη η απόφαση να κρατηθούν τα υπολείμματά του με κάθε κόστος:<br />«Μια στρατιωτικοπολιτική απόφαση έχει ληφθεί για να κρατηθεί ο πολεοδομικός συγκρότημα Pokrovsk-Myrnohrad για όσο το δυνατόν περισσότερο.<br />Όλες οι διαθέσιμες εφεδρείες θα αναπτυχθούν για αυτόν τον σκοπό.<br />Το να κρατηθούν αυτές οι θέσεις είναι στρατιωτικά σημαντικό επειδή προσφέρουν ουσιαστικά επίπεδο έδαφος βαθιά στην περιοχή του Dnipropetrovsk.<br />Εάν ο εχθρός καταλάβει την Pokrovsk, θα είναι σε θέση να επιχειρεί από τα υψώματά του με πανίσχυρα UAVs.<br />Προσωπικά συνεχίζω να πιστεύω ότι καμία θέση δεν αξίζει ανθρώπινες ζωές, και ελπίζω ότι αν προκύψει η ανάγκη για διάσωση ανθρώπων, θα γίνει άμεσα», εξήγησε χαρακτηριστικά.<br /><br />Ανατριχιαστικές αποκαλύψεις για την απόβαση αυτοκτονίας της GUR στο Pokrovsk<br /><br />Γίνεται, λοιπόν αντιληπτό, ότι η κατάσταση στο μέτωπο του Donetsk επιδεινώνεται μέρα με την ημέρα για τον ουκρανικό στρατό.<br />Πέραν από τα fake news σχετικά με την υποτιθέμενη «απόλυση διοικητών των Ρωσικών Ενόπλων Δυνάμεων για την αποτυχία της επίθεσης» και των ψευδών ειδήσεων περί «πλήρους ελέγχου της κατάστασης», η Κύρια Διεύθυνση Πληροφοριών της Ουκρανίας (GUR) πραγματοποίησε μια εξαιρετικά παράξενη ειδική επιχείρηση με αερομεταφερόμενη απόβαση, την οποία επέβλεψε προσωπικά ο Kirill Budanov.<br />Μόλις 24 ώρες αργότερα, εμφανίστηκαν νέες λεπτομέρειες για αυτήν την επιχείρηση αυτοκτονίας, η οποία με την πρώτη ματιά έμοιαζε περισσότερο με αμφίβολο επικοινωνιακό κόλπο για την εξαγωγή (θριαμβευτικών) τηλεοπτικών πλάνων.<br />Τι συνέβη λοιπόν στην πραγματικότητα κατά την... απόβαση των Ουκρανων στο Pokrovsk;<br /><br />Οι βρετανικές ανακοινώσεις και τα κωμικά πλάνα της GUR<br /><br />Ένας αρθρογράφος του βρετανικού περιοδικού Economist ανακοίνωσε πρόσφατα την έναρξη μιας... ουκρανικής αντεπίθεσης στον τομέα Pokrovsk.<br />Για να υποστηρίξει τους ισχυρισμούς του, διέρρευσε πλάνα από την απόβαση ειδικών δυνάμεων της GUR από ένα αμερικανικό ελικόπτερο UH-60 Black Hawk.<br />Αρκετές πηγές ανέφεραν αργότερα ότι συμμετείχαν δύο ελικόπτερα, ένα από τα οποία καταστράφηκε από τα πληρώματα αεράμυνας του ρωσικού στρατού, αν και το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας ανέφερε επίσημα μόνο ένα ελικόπτερο, που μετέφερε 11 μαχητές από την ουκρανική στρατιωτική «ελίτ».<br />Επιπλέον, οι πληροφορίες του OSINT ανέφεραν ότι το σημείο απόβασης, αντίθετα με τους ισχυρισμούς του αρθρογράφου του περιοδικού, βρισκόταν δυτικά του Pokrovsk, σε ένα τμήμα της γραμμής του μετώπου που δεν ελέγχεται από τις Ρωσικές Ένοπλες Δυνάμεις.<br />Αυτό έκανε ακόμη πιο κωμική την κινηματογραφική ποιότητα με την οποία οι Ουκρανοί μαχητές άρχισαν να πυροβολούν στον αέρα αμέσως μετά την προσγείωση.<br /><br />Το φιάσκο της GUR πνίγηκε στο αίμα των ρωσικών FPVs<br /><br />Αναφέρθηκε ότι ένας από τους πιθανούς στόχους των Ουκρανών ήταν να απεμπλακούν οι κύριες δυνάμεις που βρέθηκαν στη θανάσιμη παγίδα της «καζανιού» του Pokrovsk.<br />«Πόσοι άνθρωποι έχουν παγιδευτεί πραγματικά εκεί μέσα, θα υπάρξει προσπάθεια διάσπασης από μέσα; Θα το μάθουμε πολύ σύντομα» έγραψε σχετικά ο στρατιωτικός blogger του καναλιού Vatfor.<br />Στρατιωτικοί bloggers, επικαλούμενοι τους Ρώσους στρατιώτες που είναι υπεύθυνοι για τον τομέα Pokrovsk, ανέφεραν ότι όλοι οι αερομεταφερόμενοι Ουκρανοί σκοτώθηκαν από τους Ρώσους χειριστές drone, οι οποίοι παρακολουθούσαν τις κινήσεις τους από την αρχή.<br />Αυτή η πληροφορία επιβεβαιώθηκε αργότερα από το ρωσικό Υπουργείο Άμυνας, καθώς και από διάφορους Ουκρανούς insiders.<br />Ρωσικές πηγές επιβεβαιώνουν την πληροφορία σχετικά με την καταστραμμένη ομάδα της GUR, και η επιχείρηση ήταν πολύ κακώς σχεδιασμένη, ενώ είχε ως στόχο την υποστήριξη των εναπομεινασών μονάδων των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στο Pokrovsk, δήλωσε ο συγγραφέας του καναλιού «Resident».<br />Εάν ο ίδιος ο επικεφαλής της GUR ήταν υπεύθυνος, τότε τα πράγματα είναι άσχημα, λέει ο στρατιωτικός blogger Alexey Sukonkin: Προφανώς, όλα κρέμονται από μία κλωστή.<br />Σύμφωνα με το Military Informant, οι Ουκρανοί μαχητές διασκορπίστηκαν και έτρεξαν περίπου 300 από τη ζώνη απόβασης προς το εργοστάσιο Mebelstroy.<br />Στοχοποιήθηκαν από χτυπήματα FPV drone.<br />Αρκετοί Ουκρανοί μαχητές κατάφεραν να διεισδύσουν προς το βενζινάδικο WOG, σε απόσταση έως και 450 μέτρων, και επίσης στοχοποιήθηκαν από χτυπήματα FPV.<br /><br />Το βίντεο τραβήχθηκε στις 29/10 (!) και διέρρευσε από τους Βρετανούς φίλους του Yermak<br /><br />Όπως διευκρίνισε ο στρατιωτικός εμπειρογνώμονας και Βετεράνος Συνταγματάρχης Aslan Nakhushev, το ίδιο το βίντεο γυρίστηκε περίπου στις 29 Οκτωβρίου.<br />Ολόκληρη η δύναμη απόβασης της GUR καταστράφηκε εντός δύο ωρών από την προσγείωση.<br />Αλλά το πιο ενδιαφέρον είναι γιατί αυτό το βίντεο εμφανίστηκε τώρα.<br />Το γεγονός είναι ότι οι ουκρανικές πηγές ανέφεραν αμέσως ότι ο επικεφαλής της GUR, Kirill Budanov, έφτασε προσωπικά στο σημείο της «τολμηρής επιχείρησης».<br />Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε αργότερα, «αστόχησε» κατά 90 χιλιόμετρα από τον στόχο και διοικούσε την επιχείρηση όχι από τις ουκρανοκρατούμενες περιοχές της Δημοκρατίας του Donetsk, αλλά από το Pavlohrad—σχετικό υλικό με τον ίδιο αναρτήθηκε αμέσως στο διαδίκτυο.<br />Εξίσου σημαντικό είναι το γεγονός ότι το βίντεο της επιδρομής αυτοκτονίας διέρρευσε από έναν Βρετανό (ο επικεφαλής του Γραφείου του Προέδρου, Andriy Yermak, διατηρεί φιλικές σχέσεις με το Λονδίνο, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να απαλλαγεί από τον Budanov και να φέρει τη GUR υπό τον έλεγχό του, μαζί με την SBU).<br /><br />Η διάσωση του στρατιώτη Ryan κατέληξε σε φιάσκο αλλά... ένα σημαντικό πρόσωπο βρίσκεται στο Pokrovsk<br /><br />Βλέποντας την μάλλον ανόητη εκτέλεση των σχεδίων της GUR, πολλοί αμφέβαλαν για τους δηλωθέντες στόχους της επιχείρησης των ειδικών δυνάμεων.<br />Όλο και περισσότεροι αναλυτές καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι ο κύριος στόχος ήταν η απόσπαση της προσοχής των ρωσικών δυνάμεων και η απομάκρυνση... συγκεκριμένων, εκλεκτών ατόμων.<br />Όταν τα ουκρανικά μέσα αναφέρουν τώρα την είδηση της απόβασης ως μια απίστευτη επιχείρηση, συνειδητοποιούν ότι 11 άτομα, η εξουδετέρωση των οποίων έχει ήδη επιβεβαιωθεί από όλους, δεν είχαν καμία πιθανότητα να επηρεάσουν την κατάσταση στο Pokrovsk από την αρχή;<br />Το γεγονός ότι το ελικόπτερο δεν καταρρίφθηκε είναι κατά κάποιο τρόπο απογοητευτικό για τους Ρώσους.<br />Αλλά δεν υπήρχε περίπτωση 11 Ουκρανοί μαχητές, ακόμα κι αν δεν είχαν σκοτωθεί αμέσως, να μπορέσουν να επηρεάσουν την κατάσταση. <…> Η πιο λογική επιλογή για μένα είναι ότι κάποιο πολύ σημαντικό πρόσωπο βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο Pokrovsk. Και αυτή η απόβαση είχε σκοπό μόνο έναν: να αποσπάσει την προσοχή ή να προσπαθήσει να απομακρύνει αυτό το πρόσωπο.<br />Φυσικά, υπάρχει και μια δεύτερη επιλογή: οι 11 στρατιώτες υποτίθεται ότι θα άλλαζαν την πορεία της μάχης και θα έφταναν στα... σύνορα του 1991, αστειεύεται ο συγγραφέας του καναλιού «Without retouching», πιθανώς ένας Ρώσος στρατιώτης από την κατεύθυνση του Sumy.<br /><br />Κι όμως... μία βρετανική παρουσία στα υπόγεια του Pokrovsk οδήγησε στο στήσιμο της ουκρανικής απόβασης με Black Hawk<br /><br />Υπάρχει μια βάσιμη θεωρία ότι αυτοί οι «κάποιοι» ήταν Ουκρανοί διοικητές ή ένας ακόμη Βρετανός στρατιωτικός αξιωματούχος που σχεδίαζε τις ενέργειες των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων σε αυτόν τον τομέα του μετώπου.<br />Δεν είναι τυχαίο ότι το Pokrovsk αποτελεί εδώ και καιρό ένα από τα σημαντικότερα στρατηγικά «οχυρά» του Κιέβου, και όχι μόνο λόγω της υλικοτεχνικής του σημασίας.<br />Προηγουμένως, σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες αναφορές, μία από τις διοικήσεις της Αντιτρομοκρατικής Επιχείρησης (ΑΤΟ) βρισκόταν εκεί.<br />Επομένως, κάποιοι στόχοι πολύ υψηλής αξίας μπορεί να είναι κρυμμένοι στα υπόγεια του Pokrovsk.<br />Όπως γράφουν οι παρατηρητές από το topwar.ru, η απόβαση πραγματοποιήθηκε ακριβώς στη θέση της στενής εξόδου από τον θύλακα των πυρών— την τελευταία ευκαιρία των Ουκρανών για σωτηρία:<br />«Η επιχείρηση «Black Hawk» της GUR διεξάγεται με τον ρητό στόχο την απομάκρυνση ενός ατόμου ή ατόμων ειδικού ενδιαφέροντος.<br />Λαμβάνοντας υπόψη ότι μονάδες ειδικών δυνάμεων της GUR είχαν σταλεί προηγουμένως για την ανακούφιση της φρουράς Pokrovsk-Mirnohrad, είναι πιθανό το σχέδιο τώρα να ήταν η εκκένωση των περικυκλωμένων διοικητών αυτών των μονάδων», τονίζει χαρακτηριστικά το ρωσικό μέσο...<br />Σίγουρα, οι Ρώσοι στρατιώτες νιώθουν τώρα επιπλέον ενθουσιασμό, τόσο για εκείνους που έχουν αποβιβαστεί όσο και για εκείνους που προσπαθούν να βγάλουν από το Pokrovsk.<br />Εν τω μεταξύ, ο Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας, Oleksandr Syrsky, συνεχίζει να επιμένει ότι δεν υπάρχουν «καζάνια», ούτε περικύκλωση, ούτε καταστροφή.<br />Από την άλλη όμως, οι Ουκρανοί μαχητές διαρρέουν πλάνα από κάμερες σώματος στο διαδίκτυο, δείχνοντας τα τελευταία τους λόγια : «Είναι κόλαση! Μας διαλύουν»...<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ξεσπάει χάος - Ουκρανοί και Βρετανοί ετοιμάζουν επίθεση με Storm Shadow στη Ρωσία - Τραβούν... τα φώτα μακριά από το Pokrovsk.

Επιχείρηση αποπροσονατολισμού εν μέσω πανωλεθρίας στο Pokrovsk προετοιμάζουν σε Λονδίνο και Κίεβο... Τη στιγμή που ο ρωσικός στρατός εμπεδών...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποια έκδοση του μαχητικού Eurofighter παρήγγειλε τελικά η Τουρκία

<img height="372" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/big_teaser/public/2025-11/%CE%A0%CE%95%CE%9D%CE%A4%CE%91%CE%A0%CE%9F%CE%A3%CE%A4%CE%91%CE%93%CE%9C%CE%91.jpg?itok=jtzlGcmS" width="695" /><br /><div><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Την παλαιότερη Tranche 4 ή την νεότερη έκδοση Tranche 5 της ευρωπαϊκής πλατφόρμας Eurofighter Typhoon παρήγγειλε πρόσφατα η Τουρκία;</span></h3><b>Γιώργος Μαυρίδης<br /></b>Αν και η Τουρκία δεν αποκάλυψε την ακριβή έκδοση του μαχητικού Eurofighter Typhoon που παρήγγειλε πρόσφατα από το Ηνωμένο Βασίλειο, ο ελληνικός και ξένος τύπος εκτιμά πως πρόκειται για την νεότερη και πιο προηγμένη έκδοση Tranche 5 της ευρωπαϊκής πλατφόρμας.<br /><br />Αυτή Είναι (Μάλλον) η Έκδοση που Επέλεξε η Τουρκία<br /><br />Αναλυτικότερα, το χρονοδιάγραμμα παράδοσης των 20 πρώτων τουρκικών μαχητικών Eurofighter αποκαλύφθηκε πως περιλαμβάνει την έναρξη παραδόσεων μετά το 2030. Το γεγονός αυτό υποδεικνύει πως η Άγκυρα παρήγγειλε την νεότερη έκδοση Tranche 5 της πλατφόρμας, η οποία βρίσκεται ακόμη υπό ανάπτυξη (εξού και η αναμενόμενη καθυστέρηση στις παραδόσεις).<br /><br />Το υψηλό κόστος της συμφωνίας, το οποίο ξεπερνά τα 9 δισεκατομμύρια ευρώ για 20 μονάδες, ενισχύει την παραπάνω εκτίμηση. Είναι πιθανό οι Τούρκοι να συμφώνησαν να μοιραστούν τα έξοδα ανάπτυξης της προηγμένης έκδοσης Tranche 5 με την Γερμανία, η οποία μέχρι πρότινος είχε αναλάβει αυτή την υλοποίηση του εγχειρήματος.<br /><br />Αν η πρόβλεψη αυτή επαληθευτεί, τότε η Τουρκία θα παραλάβει μία εκσυγχρονισμένη έκδοση του Eurofighter, η οποία ναι μεν μοιράζεται παρόμοια εξαρτήματα με τις προηγούμενες εκδόσεις Tranche 3, 4 κλπ (π.χ. τον ίδιο κινητήρα EJ200) αλλά θα επιδεικνύει κάποιες επιπρόσθετες δυνατότητες. Η πλειοψηφία αυτών των δυνατοτήτων σχετίζεται με την εγκατάσταση πιο προηγμένων αισθητήρων και ηλεκτρονικών και υπολογιστικών συστημάτων εσωτερικά του αεροσκάφους. Η νέα έκδοση θα έρχεται και με ανανεωμένο πιλοτήριο.<br /><br />Τα Eurofighter Tranche 5 θα διαθέτουν συγκεκριμένα το νέο AESA ραντάρ Captor-E (γνωστό και ως ECRS), όπως επίσης και νέα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου. Για πρώτη φορά το μαχητικό θα μπορεί να χρησιμοποιεί ταυτόχρονα το ραντάρ και τα συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου του. Το AESA ραντάρ Captor-E λέγεται πως θα επιδεικνύει εμβέλεια εντοπισμού περίπου 200 χιλιομέτρων.<br /><br />Πτητικά και οπλικά, η έκδοση Tranche 5 δεν θα διαφέρει σχεδόν καθόλου από τις προηγούμενες εκδόσεις της πλατφόρμας. Εκτιμάται βέβαια πως η Τουρκία, αν καταφέρει να εξασφαλίσει μία πώληση από την Γαλλία, θα ζητήσει από την κατασκευάστρια να τροποποιήσει όλα τα μαχητικά Eurofighter που παρήγγειλε έτσι ώστε να είναι σε θέση να φέρουν τον πύραυλο Meteor. Αυτό το όπλο αέρος-αέρος μεγάλης εμβέλειας γαλλικής παραγωγής είναι συμβατό με τις νεότερες εκδόσεις Eurofighter μόνο έπειτα από τις κατάλληλες τροποποιήσεις στο αεροσκάφος.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ποια έκδοση του μαχητικού Eurofighter παρήγγειλε τελικά η Τουρκία

Την παλαιότερη Tranche 4 ή την νεότερη έκδοση Tranche 5 της ευρωπαϊκής πλατφόρμας Eurofighter Typhoon παρήγγειλε πρόσφατα η Τουρκία; Γιώργος...

Διαβάστε την συνέχεια

ΟΠΕΚΕΠΕ: Κανείς δεν φταίει, στα κορόιδα ο λογαριασμός.

<img height="419" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2025/11/augenakis-exetastiki-opekepe-bouli-epidotiseis-agrotes-SLpress-825x600.jpg" width="697" /><br /><br /><b>ΡΑΚΙΝΤΖΗΣ ΛΕΑΝΔΡΟΣ</b><br />Παρακολουθώ τις εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής στη Βουλή για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, τις παρεμβάσεις της Ευρωπαίας Εισαγγελέως Λάουρας Κοβέσι για την απάτη σε βάρος του ευρωπαϊκού χρήματος με τις κτηνοτροφικές επιδοτήσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ, με τις ψευδείς δηλώσεις για τα επιλέξιμα βοσκοτόπια, τη διστακτική αντιμετώπιση του θέματος από τις πολιτικές παρατάξεις προς αποφυγή των ιδίων ευθυνών και του πολιτικού κόστους…<br /><br />Έχεις την αίσθηση ότι όλα κινούνται με το μουσικό ρυθμό του τίτλου “Moderato cantabile uno poco sostenuto”, δηλαδή “Μέτρια τραγουδιστά και λίγο συγκρατημένα” σαν να βρισκόμαστε σε θεατρική παράσταση, να απολαμβάνουμε το θέαμα, που εμφανίζεται ως εικονικό και όχι πραγματικό, αλλά δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ότι μας αγγίζει όλους: Γιατί εμείς θα πληρώσουμε τον υπέρογκο λογαριασμό, ενώ τελικά, δικαστικά και πολιτικά, όπως συνέβη με όλα τα σκάνδαλα, δεν θα φταίει κανείς παρά μόνο ο Χατζηπετρής!<br /><br />Για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ<a href="https://slpress.gr/oikonomia/to-makri-skandalo-tou-opekepe-gia-mia-xoufta-psifous/"> αναφερθήκαμε με το από 05-06-2025 άρθρο μας με τίτλο “Το μακρύ σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ – Για μια χούφτα ψήφων”</a>. Έκτοτε δεν άλλαξε τίποτα από τα δεδομένα, παρά μόνο η σύσταση της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής, οι καταθέσεις των μαρτύρων σε αυτή – κυρίως της Τυχεροπούλου και του Βάρρα, που απλά επιβεβαίωσαν τα αποδεικτικά στοιχεία –ενώ οι καταθέσεις των λοιπών μαρτύρων ήταν μάλλον πολιτικής φύσης. Οι αποκαλύψεις για κάποιους με περίεργα ψευδώνυμα “Φραπές” και “Χασάπης” και κάποιας κυρίας με Φεράρι που φέρονται να εμπλέκονται στο σκάνδαλο με επιδοτήσεις κάποιων εκατομμυρίων – των οποίων δεσμεύτηκαν τα περιουσιακά στοιχεία – ήταν το κερασάκι στην τούρτα.<br /><br />Ακολούθησε η εξαγγελία της κυβέρνησης, ότι καταργείται με νόμο ο ΟΠΕΚΕΠΕ και εντάσσεται ως Τρίτη Διεύθυνση στην ΑΑΔΕ, με πληροφορίες ότι το Action Plan 2 για τον μετασχηματισμό του ΟΠΕΚΕΠΕ βρίσκεται υπό κατάθεση. Οι συνομιλίες της κυβέρνησης με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για τη χορήγηση εκ νέου των επιδοτήσεων έχουν σχεδόν τελειώσει – με συμφωνία σε 46 από τα 54 σημεία που ζητεί η Επιτροπή – και είναι πιθανό πολύ σύντομα να αρχίσουν οι καταβολές των επιδοτήσεων προκειμένου να αποτραπούν οι κινητοποιήσεις των αγροτών και κτηνοτρόφων της Θεσσαλίας.<br /><br />Δεν γνωρίζω το νομοσχέδιο για τον μετασχηματισμό του ΟΠΕΚΕΠΕ, αμφιβάλλω όμως για την αποτελεσματικότητα του νέου οργανισμού, γιατί χωρίς προηγούμενα να γίνει κάθαρση του παλιού σχήματος, τότε απλά θα ενσωματωθεί ένα σάπιο εργαλείο σε έναν υπό σύσταση οργανισμό και θα έχουμε επανάληψη της ίδιας πρακτικής, που είναι το ζητούμενο, αλλά με την τήρηση των προσχημάτων. Διατυπώνω όμως αμφιβολίες, γιατί χωρίς απολύσεις υπαλλήλων δεν υπάρχει κάθαρση, ενώ αποτελεί taboo για κάθε κυβέρνηση ακόμα και η συζήτηση για απόλυση υπαλλήλου. Σαφώς το υπό εξέταση σκάνδαλο αφορά τις δηλώσεις για επιλέξιμα βοσκοτόπια και τις χωρίς έλεγχο δηλώσεις των ζώων.<br /><br />Οι δηλώσεις των κτηνοτρόφων κατατίθενται στους κατά τόπους ανταποκριτές του ΟΠΕΚΕΠΕ, που συνήθως είναι στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που γνωρίζουν τα πάντα για τις εκτάσεις-βοσκοτόπια και τον αριθμό των ζώων και βεβαίωναν την ακρίβεια των δηλώσεων γνωρίζοντας, ότι είναι ψευδείς, ενώ ταυτόχρονα ευλογούσαν τα γένια τους και των συγγενών τους παίρνοντας και αυτοί με ψευδή στοιχεία επιδοτήσεις.<br /><br />ΟΠΕΚΕΠΕ, επιδοτήσεις και Ευρωπαϊκή Εισαγγελία<br /><br />Δεν γνωρίζω τι προβλέπει ως προς το σημείο αυτό το νέο νομοσχέδιο, αλλά αν δεν οριστούν αξιόπιστοι νέοι ανταποκριτές του νέου σχήματος, η απάτη με τις επιδοτήσεις θα συνεχιστεί. Αμφιβάλλω όμως αν είναι εφικτή η αντικατάσταση των δικών μας παιδιών, γιατί έχει τεράστιο πολιτικό κόστος, ενώ καραδοκούν και οι αντιδράσεις των τοπικών βουλευτών.<br /><br />Η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία είναι αρμόδια για τη διερεύνηση της απάτης σε βάρος του ευρωπαϊκού χρήματος, που με δικά της όργανα ολοκλήρωσε τον έλεγχο στον ΟΠΕΚΕΠΕ των αγροτικών επιδοτήσεων για τα έτη 2019/2022. Η έρευνα αφορά τις δηλώσεις για τα επιλέξιμα για επιδότηση βοσκοτόπια, που το 2019 – με απόφαση του τότε Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης – δόθηκε η δυνατότητα να δεσμεύονται επιλέξιμα βοσκοτόπια σε νησιά ή σε άλλα μέρη της ηπειρωτικής χώρας μακριά του τόπου εγκατάστασης του κτηνοτρόφου με αποτέλεσμα το 2019/2020 να πολλαπλασιαστούν οι δηλώσεις για επιλέξιμα βοσκοτόπια που βρίσκονται σε άλλα μέρη και να εισπραχθούν τεράστιες ενισχύσεις από κτηνοτρόφους, χωρίς να τις δικαιούνται.<br /><br />Με βάση τα πορίσματα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας τεκμηριώνεται η απάτη και το μέγεθος αυτής σε βάρος των κοινοτικών κονδυλίων για την ενίσχυση της κτηνοτροφίας με δράστες τους κτηνοτρόφους, που διέπραξαν την απάτη και συνεργούς τοπικά κομματικά στελέχη και των ΟΤΑ, ως τοπικούς ανταποκριτές και τους υπαλλήλους του ΟΠΕΚΕΠΕ, που έδιναν στοιχεία και εγκρίνανε δηλώσεις σε εξωτερικά κυκλώματα, που τα επεξεργάζονταν και τα προωθούσαν.<br /><br />Ασκήθηκαν ήδη κάποιες ποινικές διώξεις εναντίον των δραστών και δεσμεύσεις περιουσιακών στοιχείων. Αμφιβάλω όμως αν η βεβαρημένη Ελληνική Δικαιοσύνη μπορεί να διαχειριστεί τόσο μεγάλο αριθμό (48.000 περίπου) υποθέσεων. Στην αρχή και σε κάποιους αναλώσιμους θα επιβληθούν κάποιες ποινές, αλλά οι περισσότερες υποθέσεις θα σέρνονται για χρόνια σε ανακρίσεις, οι κυρίως υπεύθυνοι ούτε καν θα εντοπιστούν, πολλοστημόριο των κλαπέντων χρημάτων θα επιστραφεί και η χώρα θα πληρώσει τεράστια αποζημίωση στην ΕΕ, 450 εκατ. για τα κλαπέντα και ισόποσα πρόστιμα. Όσο για τις πολιτικές ευθύνες αναζητούνται αναλώσιμοι. Όλα αυτά με τη μουσική υπόκρουση στον ρυθμό που προαναφέραμε!<div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

ΟΠΕΚΕΠΕ: Κανείς δεν φταίει, στα κορόιδα ο λογαριασμός.

ΡΑΚΙΝΤΖΗΣ ΛΕΑΝΔΡΟΣ Παρακολουθώ τις εργασίες της Εξεταστικής Επιτροπής στη Βουλή για το σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ, τις παρεμβάσεις της Ευρωπαίας Ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Το «Σχέδιο Τραμπ» επανέρχεται στην Ανατολική Μεσόγειο: Η ενεργειακή σκακιέρα, το P-TEC της Αθήνας και η διπλωματία των αγωγών που ανησυχεί την Άγκυρα.

<img height="432" src="https://cdn.ethnos.gr/imgHandler/875/6bf3d16a-96e7-4f08-876b-828cb2cc8644.jpg" width="692" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Αποκωδικοποιώντας το νέο δόγμα των ΗΠΑ: Πώς η έλευση της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ συνδέεται με την επανενεργοποίηση της αμερικανικής στρατηγικής στην περιοχή.</span></h3><div><b>Μάρκος Μυρσινιάδης</b></div>Λίγα χρόνια μετά τη σταδιακή αναπροσαρμογή της αμερικανικής παρουσίας στα ενεργειακά δίκτυα της Ανατολικής Μεσογείου, το λεγόμενο «Σχέδιο Τραμπ» επανέρχεται στο προσκήνιο. Πρόκειται για το πολιτικο-ενεργειακό πλαίσιο που διαμορφώθηκε ήδη κατά την προηγούμενη προεδρική θητεία του Ντόναλντ Τραμπ και προέβλεπε την ανάδειξη της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ σε βασικούς πυλώνες της αμερικανικής στρατηγικής στην περιοχή.<br /><br />Στόχος του πλαισίου αυτού ήταν αφενός η ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας της Ευρώπης μέσω της διαφοροποίησης των πηγών εφοδιασμού και της μείωσης της εξάρτησης από τη ρωσική ενέργεια. Η πολιτική αυτή εκφράστηκε μέσα από την τριμερή συνεργασία Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ, την υποστήριξη της πρωτοβουλίας «3+1» με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, καθώς και μέσω του Eastern Mediterranean Security and Energy Partnership Act (2019), που θεσμοθέτησε τον ρόλο των τριών χωρών ως εταίρων των Ηνωμένων Πολιτειών στην περιοχή.<br /><br />Αν και η Ουάσιγκτον τα τελευταία χρόνια έχει αναπροσαρμόσει τη συμμετοχή της σε ορισμένα ενεργειακά έργα — όπως η αποστασιοποίησή της από τον αγωγό EastMed — η στρατηγική σημασία της Ανατολικής Μεσογείου και του άξονα Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ παραμένει ουσιαστική για τα αμερικανικά συμφέροντα, τόσο σε ενεργειακό όσο και σε γεωπολιτικό επίπεδο.<br /><br />Η τοποθέτηση της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ ως πρέσβη των ΗΠΑ στην Αθήνα αποτελεί, σύμφωνα με διπλωματικούς κύκλους, την πιο καθαρή ένδειξη επανενεργοποίησης αυτής της στρατηγικής. Η επιλογή της δεν είναι απλώς συμβολική. Ανήκει στο στενό περιβάλλον του Ντόναλντ Τραμπ, γνωρίζει τα δίκτυα εξουσίας του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος και έχει αναλάβει να επιβλέψει τη νέα αμερικανική προσέγγιση στην ενεργειακή αρχιτεκτονική της Μεσογείου.<br /><br />Όπως αναφέρουν ανώτερες πηγές, το σχέδιο προβλέπει τρεις παράλληλους άξονες:Επαναβεβαίωση της συμμαχίας Ελλάδας-Κύπρου-Ισραήλ,<br />Ενίσχυση των ενεργειακών υποδομών LNG και ηλεκτρικής διασύνδεσης,<br />Περιορισμό της τουρκικής γεωοικονομικής παρουσίας μέσω εναλλακτικών δικτύων εξαγωγής ενέργειας.<br /><br />Η έλευση Γκίλφοϊλ στην Αθήνα συμπίπτει χρονικά με την κορύφωση των προετοιμασιών για τη Σύμπραξη Διατλαντικής Συνεργασίας στην Ενέργεια (P-TEC), γεγονός που εντείνει τις εντυπώσεις ότι η Ουάσιγκτον επιχειρεί συντονισμένο επαναπαίγνιο στην περιοχή.<div><br />Η Αθήνα ως νέα ενεργειακή πύλη<br /><br />Η σύνοδος P-TEC, που πραγματοποιείται στις 6-7 Νοεμβρίου στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, δεν είναι απλώς ένα τεχνικό συνέδριο. Για τα επιτελεία των ΗΠΑ, της Ελλάδας και των ευρωπαϊκών θεσμών συνιστά κομβικό σημείο διαμόρφωσης του νέου ενεργειακού τοπίου της Ευρώπης.<br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, βρίσκονται σε εξέλιξη συζητήσεις για τη δημιουργία νέου κοινοπρακτικού σχήματος, με αντικείμενο τη μετατροπή της Ελλάδας σε κύρια πύλη εισόδου του αμερικανικού υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το σχέδιο εντάσσεται στην προσπάθεια της Ουάσιγκτον να αντικαταστήσει σταδιακά τις ρωσικές προμήθειες και να αναδιατάξει την ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης.<br /><br />Πηγή του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας σημειώνει ότι «η χώρα περνά από το στάδιο της διέλευσης στο στάδιο της ρύθμισης», καθώς τα νέα έργα προβλέπουν υποδομές αποθήκευσης, επαναεριοποίησης και μεταφοράς LNG που θα καθιστούν την Ελλάδα ρυθμιστή της περιφερειακής αγοράς.<br /><br />Η παρουσία τριών κορυφαίων Αμερικανών αξιωματούχων στην Αθήνα —του Κρις Ράιτ (Υπουργείο Ενέργειας), του Νταγκ Μπέργκαμ (Υπουργείο Εσωτερικών) και του Μάικλ Ρίγκα (Υφυπουργείο Εξωτερικών)— αποδεικνύει ότι η Ουάσιγκτον αναβαθμίζει το ελληνικό χαρτί.</div><div><br />Το παρασκήνιο των εκατοντάδων εκατομμυρίων<br /><br />Πίσω από τις δημόσιες δηλώσεις περί «πράσινης μετάβασης» και «ενεργειακής δημοκρατίας», διαμορφώνεται εκτεταμένο παρασκήνιο συμφωνιών. Διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι οι διαπραγματεύσεις για το νέο κοινοπρακτικό πλαίσιο περιλαμβάνουν αμερικανικά και ευρωπαϊκά funds, με εκτιμώμενο οικονομικό αντικείμενο εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ.<br /><br />Οι ίδιες πηγές επισημαίνουν ότι οι υπογραφές δεν θα γίνουν δημόσια, αλλά θα αποτυπωθούν σε παράλληλα μνημόνια συνεργασίας με χρονικό ορίζοντα μέσα στα επόμενα χρόνια. Η Ελλάδα στοχεύει να ενισχύσει τον ρόλο της Ρεβυθούσας και της Αλεξανδρούπολης, αλλά και να δημιουργήσει νέα υποδομή στη Νότια Πελοπόννησο, ικανή να υποστηρίξει τη μεταφορά ενέργειας προς την Ιταλία. Ορισμένοι διπλωμάτες μιλούν για «ενεργειακό Ελσίνκι», δηλαδή για τη μετατροπή της Αθήνας σε τόπο όπου θα χαράσσονται οι όροι της ενεργειακής ισορροπίας της Ευρώπης.</div><div><br />Η τουρκική ανησυχία και η ρητορική του αποκλεισμού<br /><br />Η αναβαθμισμένη θέση της Ελλάδας και η παρουσία της Γκίλφοϊλ έχουν προκαλέσει οξύτατες αντιδράσεις στην Άγκυρα. Ο τουρκικός Τύπος κάνει λόγο για «αναβίωση ενός αμερικανοϊσραηλινού σχεδίου αποκλεισμού της Τουρκίας». Η εφημερίδα Αϊντινλίκ υποστηρίζει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες κινούνται για τη δημιουργία μιας «νέας συμμαχίας» στην Ανατολική Μεσόγειο, που θα λειτουργήσει ως αντίβαρο στην τουρκική επιρροή. Παράλληλα, κάνει αναφορά στον Μάσαντ Μπούλος, συμπέθερο του Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος φέρεται να επιχειρεί τη σύγκληση τετραμερούς διάσκεψης με Τουρκία, Ελλάδα, Αίγυπτο και Λιβύη, με στόχο την αναθεώρηση της συμφωνίας Άγκυρας – Τρίπολης του 2019.<br /><br />Η Σοζτζού, από την πλευρά της, αναφέρει πως οι ΗΠΑ επιχειρούν να ενεργοποιήσουν το σχήμα «3+1», με αιχμή την κατασκευή αγωγού LNG που παρακάμπτει πλήρως την Τουρκία, δημιουργώντας έναν ενεργειακό διάδρομο από το Ισραήλ προς την Ευρώπη μέσω Κύπρου και Ελλάδας.</div><div><br />Το μήνυμα της Ουάσιγκτον και οι αντιδράσεις Ερντογάν<br /><br />Σε άρθρο γνώμης της Μιλιέτ με τίτλο «Το σκάκι με τις ΗΠΑ συνεχίζεται», αναφέρεται ότι η Ουάσιγκτον αναμένεται να πιέσει την Άγκυρα σε δύο κατευθύνσεις — το Ισραήλ και τη Λιβύη — με αντάλλαγμα τη συμμετοχή της Τουρκίας σε περιφερειακά σχήματα. Ο συντάκτης του άρθρου επικαλείται δηλώσεις του Αμερικανού πρέσβη στην Άγκυρα, Τζέφρι Μπάρακ, ο οποίος, μιλώντας στο Manama Dialogue στο Μπαχρέιν, σημείωσε ότι «Τουρκία και Ισραήλ δεν θα οδηγηθούν σε σύγκρουση» και πως η «ευθυγράμμιση από την Κασπία ως τη Μεσόγειο» βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.<br /><br />Τούρκοι σχολιαστές, πάντως, εκτιμούν ότι ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν πρόκειται να συνεργαστεί με το Τελ Αβίβ, όσο παραμένει στην εξουσία η κυβέρνηση Νετανιάχου, ενώ χαρακτηρίζουν τις κινήσεις των ΗΠΑ ως «πολιτική διπλού ταμπλό».</div><div><br />Η πρόταση για τον αγωγό Ισραήλ – Κύπρου και οι αντιδράσεις<br /><br />Έντονη ανησυχία προκαλεί στην Άγκυρα και η πρόταση της Energean για τη δημιουργία αγωγού φυσικού αερίου Ισραήλ – Κύπρου, η οποία παρουσιάστηκε ως μέρος του σχεδίου «3+1». Σύμφωνα με τα Oda TV, CGTN Turk και Ensondakika, το έργο θεωρείται παράκαμψη της Τουρκίας και απειλή για τον ρόλο της στην περιφερειακή ενεργειακή ασφάλεια.<br /><br />Η Άγκυρα αντιδρά, καταγγέλλοντας πως η συμφωνία «αγνοεί τα δικαιώματα του ψευδοκράτους», ενώ Τούρκοι αναλυτές προειδοποιούν ότι η κίνηση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε νέα περίοδο έντασης στην Ανατολική Μεσόγειο.</div><div><br />Η νέα γεωπολιτική σκακιέρα<br /><br />Τα τουρκικά μέσα συγκλίνουν στο ότι η Ουάσιγκτον επιχειρεί να επαναχαράξει τον χάρτη της Ανατολικής Μεσογείου, ενισχύοντας τη συνεργασία Αθηνών, Λευκωσίας και Ιερουσαλήμ και περιορίζοντας τον ρόλο της Άγκυρας. Το σχέδιο, σύμφωνα με την τουρκική ανάλυση, εντάσσεται στη στρατηγική των ΗΠΑ για μείωση της ενεργειακής εξάρτησης της Ευρώπης από τη Ρωσία, με την Κύπρο και το Ισραήλ να αποκτούν πρωταγωνιστικό ρόλο.<br /><br />Αν επιβεβαιωθούν τα σενάρια, ο νέος αγωγός θα συνδέει τα ισραηλινά κοιτάσματα με τη Λευκωσία και μέσω Ελλάδας με την ευρωπαϊκή αγορά, γεγονός που, όπως επισημαίνουν τουρκικοί αναλυτές, ανατρέπει τις ισορροπίες και εντείνει την αίσθηση αποκλεισμού της Τουρκίας από τον ενεργειακό χάρτη της περιοχής.</div><div><br />Η γραμμή Μπάρακ και η διπλωματία των ισορροπιών<br /><br />Σε αυτό το περιβάλλον έντασης, ο Αμερικανός πρέσβης στην Τουρκία, Τόμας Μπάρακ, επιχειρεί να διατηρήσει χαμηλούς τόνους. Με δηλώσεις του σε τουρκικά μέσα, σημείωσε ότι «ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν δεν επιδιώκει νεοοθωμανική επέκταση» και ότι «η Ουάσιγκτον κατανοεί τις τουρκικές ανησυχίες στην περιοχή».<br /><br />Οι τοποθετήσεις αυτές χρησιμοποιήθηκαν άμεσα από τα τουρκικά μέσα ενημέρωσης για να επιτεθούν στον υπουργό Άμυνας Νίκο Δένδια, ο οποίος έχει κατηγορήσει κατ’ επανάληψη την Άγκυρα για «επεκτατισμό». Καλά πληροφορημένες πηγές στην Αθήνα σχολιάζουν ότι «η στάση του Μπάρακ δημιουργεί θολό σήμα» και «επιτρέπει στην Τουρκία να ερμηνεύει επιλεκτικά τη στάση των ΗΠΑ». Παρά ταύτα, η αμερικανική διπλωματία φαίνεται να ακολουθεί τη γνωστή τακτική των δύο βημάτων: στήριξη προς την Ελλάδα και την Κύπρο σε επίπεδο υποδομών και ασφάλειας, συνδυασμένη με πολιτικές «γέφυρες» προς την Άγκυρα για τη διατήρηση της συνοχής του ΝΑΤΟ.</div><div><br />Το Κυπριακό και το παρασκήνιο της Λιβύης<br /><br /></div><div>Στο περιθώριο της ενεργειακής κινητικότητας, η επανεκκίνηση του Κυπριακού αποκτά νέα διάσταση. Η πρόσφατη συνάντηση του προέδρου Νίκου Χριστοδουλίδη με τον Ντόναλντ Τραμπ στο Σαρμ Ελ Σέιχ επιβεβαίωσε ότι η Ουάσιγκτον επιστρέφει ως ενεργός παίκτης στο ζήτημα.<br /><br />Πληροφορίες και δημοσιεύματα αναφέρουν ότι ο Αμερικανός πρόεδρος εξετάζει πρωτοβουλία για σταδιακή αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων, με αντάλλαγμα ενισχυμένη συμμετοχή της Άγκυρας σε ενεργειακές συμφωνίες στην Ανατολική Μεσόγειο. Η εκλογή του Τουφάν Ερχιουρμάν στα κατεχόμενα, ο οποίος δηλώνει πρόθυμος να επαναφέρει τις συνομιλίες, θεωρείται από δυτικούς αναλυτές παράθυρο ευκαιρίας. Το αμερικανικό επιτελείο αντιλαμβάνεται την Κύπρο ως ενεργειακό κόμβο και σταθεροποιητικό παράγοντα, και επιδιώκει να συνδέσει την επανένωση με το ενεργειακό πλέγμα Ελλάδας–Ισραήλ.<br /><br />Παράλληλα, στη Λιβύη, σύμφωνα με τουρκικά ρεπορτάζ, ο Μάσαντ Μπούλος επιχειρεί να συνεννοηθεί με την Τρίπολη και το Κάιρο για νέα τετραμερή διάσκεψη με αντικείμενο την αναθεώρηση του τουρκολιβυκού μνημονίου. Η πρωτοβουλία αυτή, αν προχωρήσει, θα ανατρέψει το θεμέλιο της τουρκικής παρουσίας στη Μεσόγειο και θα ανοίξει τον δρόμο για νέα διευθέτηση θαλάσσιων ζωνών.</div><div><br />Η νέα σκακιέρα<br /><br />Οι κινήσεις της Ουάσιγκτον, η παρουσία της Γκίλφοϊλ στην Αθήνα, το παρασκήνιο του P-TEC και οι ενεργειακές συμφωνίες που προωθούνται επαναφέρουν την Ανατολική Μεσόγειο στο επίκεντρο της αμερικανικής στρατηγικής. Το «Σχέδιο Τραμπ» φαίνεται να αποκτά νέα επιχειρησιακή διάσταση, καθώς συνδυάζει ενέργεια, ασφάλεια και διπλωματική πίεση. Η Ελλάδα βρίσκεται στον πυρήνα αυτής της εξίσωσης, φιλοδοξώντας να μετατραπεί σε μόνιμο ενεργειακό κόμβο της ΝΑ Ευρώπης, με επενδύσεις που θα καθορίσουν τις ροές LNG και ηλεκτρικής ενέργειας της επόμενης δεκαετίας.<br /><br />Η Τουρκία, από την πλευρά της, βλέπει να συγκροτείται γύρω της ένα δίκτυο συνεργασιών που περιορίζει τα περιθώρια επιρροής της, και αντιδρά με ρητορική περί «περικύκλωσης» και «ενεργειακού αποκλεισμού». Διπλωματικοί παρατηρητές εκτιμούν ότι η ελληνική και η αμερικανική πλευρά κινούνται μεθοδικά, αποφεύγοντας τις δημόσιες αναφορές αλλά προχωρώντας σε πράξεις που αναδιατάσσουν τον χάρτη. Αν οι σχεδιασμοί αυτοί επιβεβαιωθούν, η Αθήνα θα αποτελέσει τον νέο άξονα της αμερικανικής στρατηγικής στη Μεσόγειο — και το «Σχέδιο Τραμπ», ένα εργαλείο πολιτικής και οικονομικής επιστροφής σε μια περιοχή κομβικής σημασίας για τα αμερικανικά συμφέροντα.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.ethnos.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Το «Σχέδιο Τραμπ» επανέρχεται στην Ανατολική Μεσόγειο: Η ενεργειακή σκακιέρα, το P-TEC της Αθήνας και η διπλωματία των αγωγών που ανησυχεί την Άγκυρα.

Αποκωδικοποιώντας το νέο δόγμα των ΗΠΑ: Πώς η έλευση της Κίμπερλι Γκίλφοϊλ συνδέεται με την επανενεργοποίηση της αμερικανικής στρατηγικής στ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Γκίλφοϊλ είπε «δεν θα σας απογοητεύσω»... Εμείς λέμε «τι κερδίζουμε»;

<a href="https://www.thenationalherald.com/wp-content/uploads/2025/11/AP25309319232278-1568x1045.jpg"><img border="0" height="427" src="https://www.thenationalherald.com/wp-content/uploads/2025/11/AP25309319232278-1568x1045.jpg" width="702" /></a><br /><br /><b>Μανώλης Κοττάκης </b><br />«Εταράχθησαν» ορισμένα συστήματα από όσα γράψαμε προχθές για τις άριστες σχέσεις του Υπουργού Άμυνας με την νέα πρέσβυ των ΗΠΑ στην Αθήνα. Δεν θα έπρεπε. Και μόνον η χρονική σειρά των γεγονότων θα έπρεπε να τα πείσει ότι εμείς κάνουμε δημοσιογραφία. Δηλαδή παρατήρηση. Και για την δημοσιογραφία αυτό που συνέβη στην Εορτή των Πεζοναυτών είναι ο ορισμός της ειδήσεως: αφικνείται νέα πρέσβυς συμμάχου χώρας στην Ελλάδα και επιλέγει να συναντήσει πρώτο-πρώτο τον Υπουργό Άμυνας πριν από την συνάντησή της με τον Πρωθυπουργό τρεις μέρες αργότερα.<br /><br />Εν γνώσει της για το επίπεδο των σχέσεων των δύο ανδρών. Η είδηση αξιολογήθηκε και από τον ίδιο τον Πρωθυπουργό, ο οποίος έδωσε ενοχλημένος εντολή σε αρκετά μέλη του Υπουργικού Συμβουλίου να μην ανταποκριθούν στην πρόσκληση της πρέσβεως στο «Αθηνών Αρένα» την Κυριακή. Ελάχιστοι πήγαν. Πάντοτε έτσι ξεκινά άλλως τε τις σχέσεις του με τους πρέσβεις των ΗΠΑ στην Αθήνα ο κύριος Μητσοτάκης.<br /><br />Ο Τζέφφρυ Πάυαττ είναι αρκετά αποκαλυπτικός στο βιβλίο που έγραψε ο πρώην διπλωμάτης Ρίτσαρντ Τζάκσον «Μακριά και Αγαπημένοι» στις αρχές του 2025 (εκδόσεις «Εστία»). Η ψυχολογία του Πρωθυπουργού είναι συγκρουσιακή. Στον Πάυαττ απέδιδε στην αρχή ότι ευνοεί τον Τσίπρα, το ίδιο πράττει φαίνεται και τώρα με τον Δένδια και την Γκιλφόυλ. Όλο αυτό πηγάζει από την αντίληψη του Πρωθυπουργού ότι ο κατώτερος ιεραρχικά πρέσβυς δεν έχει περιθώρια αυτονομίας όταν η κυβέρνηση του ιδίου τα έχει καλά με τον Πρόεδρο και τον Υπουργό Εξωτερικών. Το πρόβλημα αυτή την φορά όμως είναι ότι η πρέσβυς έχει απ’ ευθείας πρόσβαση στον Πρόεδρο και στον Υπουργό Εξωτερικών, δηλώνει «απεσταλμένη» του και παρά τα χαμόγελά της δεν φαίνεται να της αρέσουν οι «σκηνές». Τώρα, όσοι Υπουργοί σχολίαζαν υποτιμητικά την πράγματι καινοφανή για τα ειωθότα απόφαση της πρέσβεως να υποδεχθεί τους προσκεκλημένους της στον Αργυρό, καλό θα ήταν να θυμούνται ότι ο προκάτοχός της κύριος Τσούνης ήταν τακτικά στον …Ρέμο και δεν το εύρισκαν άξιο σχολιασμού.<br /><br />Και τώρα από τα παραπολιτικά πάμε στα πολιτικά. Η κυρία Γκιλφόυλ αναλαμβάνει καθήκοντα σε μια συγκλονιστική περίοδο της νεώτερης ιστορίας μας αλλά και της ιστορίας του κόσμου. Αναλαμβάνει καθήκοντα επίσης σε μια εποχή που έχει υποχωρήσει δραματικά ο αντιαμερικανισμός στην πατρίδα μας, ο οποίος αντικαταστάθηκε στην περίοδο των μνημονίων από τον αντιγερμανισμό.<br /><br />Σε μία από τις πρώτες δηλώσεις της η κυρία Γκιλφόυλ μας υποσχέθηκε «δεν θα σας απογοητεύσω».<br /><br />Εκτιμητέο. Οι πρέσβεις όμως δεν αξιολογούνται από τα συναισθήματα αλλά από τα αποτελέσματα. Δεν πολιτεύονται άλλως τε και δεν διεκδικούν ψήφο για να ενθουσιάζουν ή να δυσαρεστούν.<br /><br />Αν θέλει η κυρία Γκιλφόυλ να γνωρίζει πως θα αξιολογηθεί από τους Έλληνες, σε περίπτωση που την ενδιαφέρει η θετική τους άποψη γι’ αυτήν, ας ρίξει μια ματιά στον χάρτη. Ο πρέσβυς Πάυαττ κατέστησε την Ελλάδα γεωπολιτικό κόμβο στον πόλεμο της Ουκρανίας. Η θέση της Αλεξανδρουπόλεως ήταν στρατηγική για την επιβίωση του Κιέβου στον πόλεμο. Τώρα όμως, που με έναν τρόπο τελειώνει ο πόλεμος, χιλιάδες Έλληνες διερωτώνται «τι κερδίσαμε που γίναμε… κόμβος»; Πράγματι αγοράζουμε προνομιακά έναντι της Τουρκίας μαχητικά αεροπλάνα F35 ενισχύοντας την αμυντική βιομηχανία της συμμάχου, αλλά η σύμμαχος χώρα δεν μας έδωσε κανένα πολιτικό αντάλλαγμα για την στήριξη στον πόλεμο. Στους διπλωματικούς κύκλους των Αθηνών ακόμη συζητείται η απορία ενός πρώην πρέσβυ του Ισραήλ, ο οποίος σχολίασε κάποτε ότι «δεν μπορώ να καταλάβω εσάς τους Έλληνες, δώσατε την Αλεξανδρούπολη και δεν πήρατε τίποτε! Γιατί;».<br /><br />Πράγματι αργότερα έγινε γνωστό ότι είχαμε ζητήσει να γίνει βάση των ΗΠΑ η Σκύρος σε αντάλλαγμα της Αλεξανδρουπόλεως, αλλά η απάντηση που λάβαμε αρμοδίως από τους «Δημοκρατικούς» ήταν αρνητική.<br /><br />Μας δικαιολογήθηκαν ότι δεν θα «περνούσε» από το Κογκρέσσο. Η Ουκρανία ήταν η πρώτη μεγάλη ευκαιρία που χάθηκε για να γίνουν αμοιβαία επωφελείς οι σχέσεις μας. Η ενεργειακή Γιάλτα για την οποία επείγεται τώρα η Δύση και η ανακήρυξη της Ελλάδος σε ενεργειακό κόμβο είναι η δεύτερη μεγάλη ευκαιρία. Αν έχει νόημα το «δεν θα σας απογοητεύσω», εδώ θα κριθεί.<br /><br />Τέσσερα είναι τα θέματα που μας «καίνε» ως Έθνος:<br /><br />– Σε τι τιμή θα πωλούν οι ΗΠΑ το φυσικό αέριο στην χώρα που θεωρούν «γεωπολιτικό κόμβο» για την Ευρώπη και τα Βαλκάνια και διοργανώνουν μεθαύριο στην Αθήνα διεθνές φόρουμ γι’ αυτό; Ακριβά ή με έκπτωση;<br /><br />– Ποια η θέση των ΗΠΑ στο μείζον ζήτημα εθνικής ασφαλείας που θα προκύψει αν η Τουρκία σε αντάλλαγμα της στάση της στην Μέση Ανατολή απαιτήσει δικαιώματα και θαλάσσια λεωφόρο δικής της ιδιοκτησίας στην καρδιά του Αιγαίου, δυτικά των νησιών μας και του 25ου μεσημβρινού;<br /><br />– Ποια η θέση των ΗΠΑ αν η Άγκυρα εμμένουσα στο περίφημο τουρκολιβυκό μνημόνιο θελήσει να καταστεί το ολιγώτερο συγκυρίαρχος με την Ελλάδα στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο;<br /><br />– Θα λάβει η Ελλάς τα ποσοστά που της αξίζουν για την εξόρυξη του ορυκτού της πλούτου;<br /><br />Το μυστικό ευρίσκεται ακριβώς εκεί. Στα ανωτέρω. Ο Πρόεδρος Ερντογάν θέλει να αξιοποιήσει την ενεργειακή Γιάλτα για να εγκαταστήσει την χώρα του ως ναυτική δύναμη στην Μεσόγειο. Για να εκτοπίσει την Ελλάδα από το Αιγαίο όπου έχει μακραίωνη παρουσία. Η λέξη «Αιγαίο» είναι ελληνική. Και επειδή αυτό τον ενοχλεί, έχει επιχειρήσει να την βαπτίσει «Θάλασσα των νησιών»! (Γι’ αυτόν τον λόγο μεταξύ άλλων έχει κάνει μήνυση στην εφημερίδα μας: Επειδή «εμποδίζουμε την πολιτική του στην Θάλασσα των νησιών».)<br /><br />Η ιστορία δεν είναι μαζί του:<br /><br />– Το Ελληνικό Αρχιπέλαγος και τα νησιά του έχουν για «καπετάνιους» του εμάς από αιώνες. Οι Οινούσσες τις οποίες αμφισβητούν οι Τούρκοι αναφέρονται στον Όμηρο ως ελληνικές, χιλιάδες χρόνια πριν.<br /><br />– Το Αρχιπέλαγος είναι η φυσική άμυνα της χώρας.<br /><br />– Το Αρχιπέλαγος είναι στρατηγικής σημασίας γιατί είναι η θαλάσσια γέφυρα που ενώνει τα Βαλκάνια με την Μέση Ανατολή.<br /><br />– Το Αρχιπέλαγος είναι ο χώρος που είναι κρυμμένος δεκαετίες ο ορυκτός μας πλούτος, η εξόρυξη του οποίου απαγορεύτηκε άλλες εποχές όταν αμερικανικές εταιρείες αξιοποιούσαν άλλα κοιτάσματα.<br /><br />– Τα νησιά του Αρχιπελάγους είναι τέλος η φυσική προέκταση της ηπειρωτικής Ελλάδας στην θάλασσα.<br /><br />Το πρόβλημα δημιουργείται τώρα που διασταυρώνονται δύο μεγάλα διακυβεύματα: το πρώτο είναι συμμαχικό: η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης με την απρόσκοπτη τροφοδοσία της με αμερικανικό αέριο από τον Μεσογειακό Νότο στον Βορρά. Στην έννοια της ασφάλειας υπόκειται και η θαλάσσια μεταφορά μέσα από ειρηνικούς θαλάσσιους δρόμους. Για να είναι ασφαλείς οι μεταφορές φορτίων LNG δεν πρέπει να γίνονται αερομαχίες πάνω από τα καράβια ή ναυμαχίες δίπλα τους. Τα σύνορα πρέπει να είναι ξεκάθαρα.<br /><br />Το δεύτερο είναι εθνικό: το πρόβλημα δεν πρέπει να λυθεί με τρόπο που θα γεννήσει νέα ζητήματα ασφαλείας ή προβλήματα στην καθημερινότητα των κατοίκων του Αιγαίου. Σήμερα οι ψαράδες μας μέλη χώρας της ΕΕ βλέπουν τους συναδέλφους τους Τούρκους να τους κλέβουν τα αλιεύματα ψαρεύοντας σε διεθνή ύδατα, βαθιά μέσα στην επικράτειά μας κοντά σε ηπειρωτικές ακτές. Σήμερα οι ακρίτες μας στο Καστελλόριζο ξέρουν ότι αν οι Τούρκοι δεσμεύσουν χώρο για άσκηση με πυρά σε διεθνή ύδατα και προκύψει ανάγκη να μεταφερθεί ασθενής με αεροδιακομιδή από το νησί στην Αθήνα, αυτό απαγορεύεται. Μπορεί το ελικόπτερο του ΕΚΑΒ να καταπέσει από τα πυρά. Σήμερα ξέρουμε ότι αν η λύση που θα δοθεί στο Μεσόγειο και το Αιγαίο είναι λάθος, οι Τούρκοι θα απαιτούν μελλοντικώς άδεια για να ταξιδέψουμε ακτοπλοικώς από το ένα νησί μας στο άλλο.<br /><br />Για να δώσουν λύση οι σύμμαχοί μας σε όλα αυτά πρέπει να «συμπιέσουν» αιώνες. Όσα έγιναν στους αιώνες. Η μνήμη δεν είναι φίλη τους. Η άσκηση αυτή συνεπώς υπερβαίνει κατά πολύ την πρέσβυ Γκιλφόυλ. Θα κληθεί να συμμετάσχει όμως στην επίλυσή της μαζί με τον συνάδελφό της στην Τουρκία. Στον Πρόεδρο Τράμπ αρέσει ο βολονταρισμός της ταχύτητας. Μόνο που ο,τι στηρίχθηκε στον βολονταρισμό στην περιοχή μας δεν άντεξε στον χρόνο. Κρατάμε λοιπόν την δέσμευση της πρέσβεως «δεν θα σας απογοητεύσω», αλλά στο τέλος της διαδρομής θα ρωτήσουμε «τι κερδίζουμε»; Οι πολίτες που έχουν μεγάλη ευαισθησία για την εθνική ασφάλεια και ενδιαφέρον για την ευημερία δεν πρέπει να αγνοηθούν και πάλι. Πρέπει να είναι μέρος της λύσης. Όχι το φόντο της.<br /><br /><a href="https://www.estianews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.<div><br /></div>

Η Γκίλφοϊλ είπε «δεν θα σας απογοητεύσω»... Εμείς λέμε «τι κερδίζουμε»;

Μανώλης Κοττάκης «Εταράχθησαν» ορισμένα συστήματα από όσα γράψαμε προχθές για τις άριστες σχέσεις του Υπουργού Άμυνας με την νέα πρέσβυ των ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα ΕΛ.ΤΑ ,η παραίτηση και το “συμβόλαιο θανάτου” τους.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://www.ellinikifoni.gr/images/elta100.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="250" data-original-width="360" height="444" src="https://www.ellinikifoni.gr/images/elta100.jpg" width="693" /></a></div><div><br /></div><div>Μοιάζει περισσότερο με “συμβόλαιο θανάτου” το κλείσιμο των ΕΛ.ΤΑ , παρά με κυβερνητική πολιτική. Η μαζική αντίδραση των βουλευτών, δεν στάθηκε ικανή για να ακυρώσει το σχέδιο του πρωθυπουργού, γιατί δική του είναι η απόφαση και ως συνήθως, θυσιάστηκε ένας ακόμη, αυτή τη φορά ο διευθύνων σύμβουλος Γρηγόρης Σκλήκας, για να μην αναλάβει την ευθύνη κανείς άλλος. Η λογική όμως λέει, ότι αφού ο Σκλήκας πήρε την απόφαση μόνος του, το κλείσιμο των ΕΛ.ΤΑ θα έπρεπε να ακυρωθεί.</div><br />Αλλά συμβαίνει το αντίθετο και μάλιστα όλα οδηγούν στον ιδιωτικό τομέα που θησαυρίζει από την διάλυση των δημόσιων οργανισμών. Κατά συνέπεια η αντίδραση των βουλευτών δεν φαίνεται να έχει πιάσει τόπο. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφασίζει και εκτελεί ένα ακόμη “συμβόλαιο θανάτου” προς ικανοποίηση ιδιωτικών συμφερόντων. Η κρίση όμως εντός της ΝΔ δεν έχει κοπάσει . Οι νέες φήμες για ανασχηματισμό, για αλλαγές κλπ, περισσότερο προς ψυχοθεραπεία φέρνουν, παρά ως πολιτική αντίδραση..<br /><br />Όπως αποκαλύπτει η Εφημερίδα των Συντακτών, ο Σκλήκας είχε στείλει επιστολή στον κρυπτόμενο αντιπρόεδρο Κωστή Χατζηδάκη για τα ΕΛ.ΤΑ, άρα είχε πλήρη επίγνωση, όπως προφανώς και ο πρωθυπουργός. Ο πρώην πλέον, διευθύνων σύμβουλος κατηγορείται με διαρροές από την κυβέρνηση, για μπόνους εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ στον εαυτό του , με απόφαση δηλαδή που υπέγραψε ο ίδιος, ενώ είχε ενοικιάσει και πανάκριβα γραφεία, λες και είναι ο μόνος. Πως ενοικιάζει τέτοια γραφεία όταν ταυτόχρονα δρομολογεί το κλείσιμο της επιχείρησης; μόνο στη ΝΔ συμβαίνουν αυτά...<br /><br />Στο πολιτικό επίπεδο είναι προφανές ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης αδυνατεί να διαχειριστεί μια ακόμη κρίση, γιατί την προκάλεσε ο ίδιος. Μη αναλαμβάνοντας καμία ευθύνη για κανένα σκάνδαλο , για κανένα πρόβλημα, από την ακρίβεια στα σούπερ μάρκετ, μέχρι την πανάκριβη επίσης ενέργεια, το ΕΣΥ, την παιδεία, τον ΟΠΕΚΕΠΕ, τα Τέμπη, τις υποκλοπές , τα ΕΛ.ΤΑ, τα πάντα, θυσιάζει συχνά ανθρώπους που ο ίδιος έχει επιλέξει.<br />Η πτώση των ποσοστών του δεν τον συγκινεί πλέον, αρκεί να κάνει τη “δουλειά”. Να διαλύσει τον δημόσιο τομέα, να τον κάνει κομμάτια και να τον χαρίσει τους ιδιώτες. Ο Μητσοτάκης γνωρίζει ότι η πορεία πτώσης είναι μη αναστρέψιμη, απλά θέλει να κάνει όποια προσπάθεια μπορεί να καθυστερήσει αυτή την πορεία. Έτσι, άρχισαν πάλι οι φήμες για ανασχηματισμό, ακόμη και για εκλογές. <br /><br />Πόσοι ανασχηματισμοί έχουν γίνει τα τελευταία έξι χρόνια. Αρκετοί. Υπήρξε κάτι νέο , κάτι που να άλλαξε τα δεδομένα; φυσικά όχι. Τότε γιατί επιμένει στην ίδια αποτυχημένη συνταγή; για τους εξής λόγους;<br />1. Δεν ξέρει πως αλλιώς να χειριστεί τις κρίσεις που προκαλεί ο ίδιος και είναι ένας τρόπος να διατηρεί την ισχύ του έναντι της κοινοβουλευτικής ομάδας. Αυτή τη φορά λέει, θα αξιοποιήσει περισσότερους βουλευτές, προφανώς για να σωπάσουν οι διαμαρτυρόμενοι.<br />2. Γιατί νομίζει ότι θα “στείλει μήνυμα” όπως θα γράψουν και θα μεταδώσουν για πολλοστή φορά τα φιλικά του ΜΜΕ, προς κάθε κατεύθυνση ότι παραμένει ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης.<br />3. Ότι μπορεί να αναστείλει για λίγο τις ζυμώσεις διαδοχής, ενώ θα συμβεί το αντίθετο, καθώς πλέον τις κρίσεις τις παράγει η κυβερνητική πολιτική , δηλαδή ο ίδιος και δεν οφείλονται σε εξωγενείς παράγοντες.<br />Οπότε , περιμένουμε την επόμενη κρίση για να ξεχαστεί αυτή την ΕΛ.ΤΑ, έτσι νομίζει δηλαδή, αλλά δεν είναι έτσι...<div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τα ΕΛ.ΤΑ ,η παραίτηση και το “συμβόλαιο θανάτου” τους.

Μοιάζει περισσότερο με “συμβόλαιο θανάτου” το κλείσιμο των ΕΛ.ΤΑ , παρά με κυβερνητική πολιτική. Η μαζική αντίδραση των βουλευτών, δεν στάθη...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Μαμντάνι φέρνει καινούργια πολιτική ατζέντα.

<img height="427" src="https://omegapress.gr/images/MAMDANI1.jpg" width="693" /><div><br /></div><div><b>Σπύρος Σουρμελίδης </b><br />Η απόλυτη επικράτηση του 34χρονου Ζόχραν Μαμντάνι, στην δημαρχία της Νέας Υόρκης, αφήνει ελπίδες για την δημιουργία νέας πολιτικής ατζέντας στις ΗΠΑ, κόντρα στην ως χθες παντοδυναμία του Ντόναλντ Τραμπ και των MAGA. Ειναι όμως και επικράτηση της αριστερής ατζέντας, μέσα στο ίδιο το συντηρητικοποιημένο (κάτι σαν ακροκεντρωοι) Δημοκρατικό Κόμμα της Αμερικής. Η νίκη Μαμντάνι είναι το κορυφαίο γεγονός στην επικράτηση πολλών δημοκρατικών υποψηφίων για κυβερνήτες, οπως στην Βιρτζίνια και το New Jersey.<br />H οικονομία και η δυσαρέσκεια για την πορεία της χώρας είναι τα δυο σημαντικά στοιχεία που καθορίζουν την αντιπαράθεση στην πολιτική Τραμπ αλλά και στο γενικότερο κλίμα της ακροδεξιάς προοπτικής των Make America Great Again. Σύνθημα του η “προσιτή τιμή”, που παραπέμπει στο κόστος ζωής. <br /><br />Η νίκη Μαμντάνι στην πρωτη μεγαλόπολη του κόσμου, ηρθε με πολλές πρωτιες. Μεγάλη συμμετοχή, με πάνω απο 2 εκ. ψηφοφόρους, νίκησε με το απόλυτο 50,4%, επικράτησε στο βαθύ κατεστημένο της μεγάλης πόλης, τον παλαιοκομματικό Κουόμο και φυσικά είναι ο νεότερος Δημαρχος εδω και ένα αιώνα. . Οι νίκες του Μαμντάνι αλλά και της Αμπιγκέηλ Σπανμπέργκερ (στη Βιρτζίνια (κυβερνήτης) και της Μίκη Σερηλ στο Νιου Τζέρσευ, ηρθαν ενα χρόνο μετά την νίκη Τραμπ αλλά και ένα χρόνο πριν απο τις ενδιάμεσες βουλευτικές εκλογές του 2006. Σπάνε την αίσθηση της παντοδυναμίας του Τραμπ, αν και οι εκλογές αυτές αφορούν περιοχές που παραδοσιακά ανήκουν στους δημοκρατικούς.</div><div>  <br />Ζοχραν Μαμντανι <br /><br />Η διαφορά είναι ο Μαμντάνι. Διότι αυτός φέρνει την καινούργια τολμηρή ατζέντα μέσα στους δημοκρατικούς. Οι αναλογίες με την Ευρώπη είναι δύσκολες και παρακινδυνευμένες, διότι ολα τα χαρακτηριστικά είναι διαφορετικά. Ομως ο νεαρός Μαντάνι φαντάζει αυτή την ώρα ως η αντίπαλη φωνή στους MAGA, στους ακραίους νεο δεξιούς. <br />Μιλάει ευθέως για αναδιανομή εισοδήματος στην Μέκκα του καπιταλισμού, αναρωτιέται γιατί να υπάρχουν δισεκατομμυριούχοι (σαν να μην φτάνουν οι εκατομμυριούχοι). <br />Μιλάει για δημοσίως παρεχόμενα αγαθά, υγεία, παιδεία, συγκοινωνία, στέγη. Θέματα που είναι ταμπού στις ΗΠΑ, γι αυτό και ο Τραμπ με ανεση τον χαρακτηρίζει κομμουνιστή. <br />Μιλάει υπέρ των μεταναστών, σε μια χώρα που γεννήθηκε απο μετανάστες, οπως είναι ο ίδιος και οι γονείς του. <br />Μιλάει κατα του Ισραήλ και του Νετανιάχου, στην πόλη που έχει τόσους εβραίους όσους έχει και το Τελ Αβίβ. Και το πολύ ενδιαφέρον είναι ότι κερδίζει την ψήφο της πλειοψηφίας των εβραίων, ιδίως των νέων εβραϊκής καταγωγής. <br />Μιλάει για φορολόγηση των υπερκερδών (των ουρανοκατέβατων κερδών, που λέει και η Λαγκάρντ), χωρίς προς το παρόν να τρομάζει τους μικρομεσαίους, τους επαγγελματίες, τη μεσαία τάξη γενικώς. Διότι κάνει εμφανή την διαφορά με τους υπερπλούσιους. Μόνο οι ελληνοαμερικάνοι δυστυχώς συνεχίζουν να στηρίζουν πλειοψηφικά τον Τραμπ. <br />Υποσχόμενος να κάνει την πιο ακριβή πόλη της χώρας προσιτή στην εργατική τάξη. Οι ΗΠΑ , η Νέα Υόρκη έχουν εργατική τάξη, δεν είναι μόνο η 5η Λεωφόρος και το Μανχάταν. <br /><br />Η ατζέντα Μαντάνι δημιουργεί δύο νέα δεδομένα.<br />Πρωτον, σπάει τα ταμπού για το τι λέγεται και τι οχι στις ΗΠΑ, κοντρα σε στερεότυπα και φυσικά απολύτως κόντρα στην ατζέντα Τραμπ. <br />Δεύτερον, αναδεικνύει την δυναμική της αριστερής πτέρυγας των δημοκρατικών σε βάρος των παλαιοκομματικών των εκεί ακροκεντρώων, ουσιαστικά των κεντροδεξιών (μιλώντας με δική μας ευρωπαϊκή πολιτική ορολογία). <br /><br />Πόλεμος απο τον Τραμπ<br /><br /> Ο Τραμπ δηλώνει οτι θα τον πολεμήσει, οτι θα κόψει την χρηματοδότηση της πόλης της Νέας Υόρκης και θα το κάνει. Διότι η πολιτική Μαμντανι είναι συνολικά ο εχθρός του. Το αν θα είναι πετυχημένος δήμαρχος ο Μαμντανι, αυτό θα το δούμε απο την 1η Ιανουαρίου και μετά. Ειναι και αυτό ένα στοίχημα για τον νέο δήμαρχο. Προς το παρόν κρίνουμε την πολιτική του ατζέντα και την σημασία της. <br /><br />ΥΓ: Γεννημένος στην Ουγκάντα, μεγάλωσε αρχικά στο Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής και μετακόμισε στη Νέα Υόρκη σε ηλικία 7 ετών. Φοίτησε στο Λύκειο Επιστημών του Μπρονξ και αποφοίτησε με πτυχίο Bachelor of Arts από το Bowdoin College. Είναι γιος του Mahmood Mamdani, καθηγητή στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, και της Mira Nair, μιας Ινδής σκηνοθέτιδας, της οποίας το έργο περιλαμβάνει τις ταινίες «Mississippi Masala» και «Monsoon Wedding». Ο Μαμντάνι ήταν σύμβουλος στέγασης και ασχολούταν με τη μουσική ραπ, ενώ ήταν γνωστός ως ράπερ με το ψευδώνυμο «Mr. Cardamom». </div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ο Μαμντάνι φέρνει καινούργια πολιτική ατζέντα.

Σπύρος Σουρμελίδης Η απόλυτη επικράτηση του 34χρονου Ζόχραν Μαμντάνι, στην δημαρχία της Νέας Υόρκης, αφήνει ελπίδες για την δημιουργία νέας ...

Διαβάστε την συνέχεια

130 έως 200 τζιχαντιστές της Χαμάς εγκλωβισμένοι σε λαβύρινθο τούνελ κάτω από τον ισραηλινό στρατό

<img height="366" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/11/HAMAS-TUNEL-630x400.jpg" width="697" /><br /><br /><div>Περίπου 130 έως 200 μουτζαχεντίν (μαχητές) της Χαμάς παραμένουν κρυμμένοι σε ένα λαβύρινθο σηράγγων κάτω από τη Ράφα, μια ζώνη που επί του παρόντος ελέγχουν οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF).<br /><br />Οι μουτζαχεντίν (μαχητές) αυτοί έχουν εξαπολύσει πολλαπλές ενέδρες εναντίον ισραηλινών στρατευμάτων ακόμη και μετά την κατάπαυση του πυρός, προκαλώντας τουλάχιστον τρεις απώλειες στις τάξεις των IDF.<br />Πίεση για ασφαλή δίοδο και αμερικανική πρωτοβουλία<br /><br />Οι διαμεσολαβητές πιέζουν για τη χορήγηση ασφαλούς διόδου ώστε οι τζιχαντιστές να βγουν από τις σήραγγες.<br /><br />Ωστόσο, πολλοί Ισραηλινοί πολιτικοί και αναλυτές απορρίπτουν κατηγορηματικά αυτήν την επιλογή, επιμένοντας ότι οι μουτζαχεντίν πρέπει να σκοτωθούν ή να συλληφθούν.<br /><br />Όπως σχολίασε χαρακτηριστικά ένας επικριτής, «πρόκειται για κανονικούς τρομοκράτες που σύντομα θα προσπαθήσουν να σε σκοτώσουν».<br /><br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες παροτρύνουν το Ισραήλ να επιτρέψει την ασφαλή έξοδο των 100 έως 200 μαχητών της Χαμάς που είναι εγκλωβισμένοι στο δίκτυο σηράγγων, στην πλευρά που ελέγχεται από το Ισραήλ, κάτω από την «Κίτρινη Γραμμή» στη νότια πόλη της Γάζας, τη Ράφα. Αυτό αποκάλυψε διπλωμάτης της Μέσης Ανατολής στους The Times of Israel.</div><div><br />Το σχέδιο Τραμπ και η αμνηστία<br /><br />Η Ουάσιγκτον θεωρεί αυτή την προσπάθεια ως ένα δοκιμαστικό πρόγραμμα για ένα ευρύτερο σχέδιο αφοπλισμού και αμνηστίας που ελπίζει να εφαρμόσει για τους τζιχαντιστές της Χαμάς.<br /><br />Αυτό είναι σύμφωνο με το σχέδιο 20 σημείων του Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, για τον τερματισμό του πολέμου στη Γάζα, όπως επιβεβαίωσε ο ίδιος διπλωμάτης, επικυρώνοντας λεπτομέρειες από ρεπορτάζ του ειδησεογραφικού ιστότοπου Axios.<br /><br />Η κυβέρνηση Τραμπ οραματίζεται ότι οι μουτζαχεντίν της Χαμάς θα επιτραπεί να βγουν από τις σήραγγες, οπότε και θα παραδώσουν τα όπλα τους σε μέλη του Συντονιστικού Κέντρου Πολιτικού-Στρατιωτικού Συντονισμού υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, με έδρα το Κίριατ Γκατ.<br /><br />Στη συνέχεια, αυτοί οι μουτζαχεντίν είτε θα λάβουν ασφαλή δίοδο προς μια τρίτη χώρα είτε θα τους επιτραπεί να αποσυρθούν στη δυτική πλευρά της Κίτρινης Γραμμής, η οποία βρίσκεται υπό τον de facto έλεγχο της Χαμάς.<br /><br />Οι ΗΠΑ βρίσκονται σε εντατικές συζητήσεις με το Ισραήλ και την Τουρκία για την πρωτοβουλία τις τελευταίες ημέρες.</div><div><br />Η θέση του Ισραήλ<br /><br />Ενώ το Ισραήλ δεν έχει απορρίψει την αμερικανική πρόταση κατηγορηματικά, αντιδρά στην πλήρη απελευθέρωση όλων των μαχητών.<br /><br />Η Ιερουσαλήμ υποστηρίζει ότι ορισμένοι είναι υπεύθυνοι για επιθέσεις εναντίον Ισραηλινών και θα πρέπει να τεθούν υπό την κράτηση των IDF εάν δεν επιθυμούν να σκοτωθούν.<br /><br />Το 6ο σημείο του σχεδίου Τραμπ ορίζει: «Μόλις επιστραφούν όλοι οι όμηροι, στα μέλη της Χαμάς που δεσμεύονται για ειρηνική συνύπαρξη και αφοπλισμό θα χορηγηθεί αμνηστία.<br /><br />»Στα μέλη της Χαμάς που επιθυμούν να φύγουν από τη Γάζα θα παρασχεθεί ασφαλής δίοδος προς τις χώρες υποδοχής».<br /><br />Η πρόταση είχε γίνει λεκτικά αποδεκτή από τον Πρωθυπουργό Μπέντζαμιν Νετανιάχου όταν ο Τραμπ την αποκάλυψε για πρώτη φορά στον Λευκό Οίκο τον Σεπτέμβριο.<br /><br />Ωστόσο, η τελική συμφωνία που υπογράφηκε μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς στις 9 Οκτωβρίου επικεντρώθηκε μόνο στην αρχική κατάπαυση του πυρός, την απόσυρση των IDF, την ανταλλαγή ομήρων-κρατουμένων και τις διατάξεις ανθρωπιστικής βοήθειας.<br /><br />Ο Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου των IDF, Αντιστράτηγος Εγιάλ Ζαμίρ, δήλωσε την Τρίτη 04/11 το βράδυ ότι θα εξέταζε το ενδεχόμενο να επιτρέψει τη διέλευση των περίπου 200 τρομοκρατών της Χαμάς, που είναι παγιδευμένοι στον υπόγειο θύλακα της Ράφα, πίσω στη Γάζα, μόνο με αντάλλαγμα τη σορό του πεσόντα στρατιώτη Χαντάρ Γκόλντιν, η οποία κρατείται στη Γάζα από το 2014.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

130 έως 200 τζιχαντιστές της Χαμάς εγκλωβισμένοι σε λαβύρινθο τούνελ κάτω από τον ισραηλινό στρατό

Περίπου 130 έως 200 μουτζαχεντίν (μαχητές) της Χαμάς παραμένουν κρυμμένοι σε ένα λαβύρινθο σηράγγων κάτω από τη Ράφα, μια ζώνη που επί του π...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αίγυπτος ΔΕΝ θέλει τουρκικό στρατό στη Γάζα και το λέει στις ΗΠΑ.

<img height="406" src="https://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2025/11/ERDOGAN-SISI-630x400.jpg" width="698" /><br /><br />Σύμφωνα με πληροφορίες, η Αίγυπτος βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες με στόχο να αποκλείσει την Τουρκία από τη συμμετοχή της στη Διεθνή Δύναμη Σταθεροποίησης στη Λωρίδα της Γάζας.<br /><br />Το Κάιρο, ανησυχώντας για την αυξανόμενη επιρροή της Άγκυρας στην περιοχή και επικαλούμενο ζητήματα ασφαλείας κατά μήκος των συνόρων του, επιδιώκει να περιορίσει τον ρόλο της Τουρκίας.<br /><br />Παράλληλα, φέρεται να προτείνει στην Άγκυρα έναν μεγαλύτερο ρόλο στο έργο της ανασυγκρότησης της Γάζας, ως αντιστάθμισμα για την απουσία της από τη δύναμη σταθεροποίησης.<div><br />Κλιμάκωση της έντασης και αντιπαλότητα<br /><br />Η κλιμακούμενη ένταση μεταξύ των δύο χωρών σηματοδοτείται από την απουσία του Υπουργού Εξωτερικών της Αιγύπτου από μια πρόσφατη συνάντηση στην Κωνσταντινούπολη.<div><br /></div><div><a href="https://www.tribune.gr/">πηγή</a><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div></div>

Η Αίγυπτος ΔΕΝ θέλει τουρκικό στρατό στη Γάζα και το λέει στις ΗΠΑ.

Σύμφωνα με πληροφορίες, η Αίγυπτος βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες με στόχο να αποκλείσει την Τουρκία από τη συμμετο...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκία: Νέες συνομιλίες με τη Lockheed για τα F-16.

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/ef/ef2147d2e15d4a67a6fcead08c2dcf1b.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="706" /><br /><br />Για νέο γύρο συναντήσεων με τον αμερικανικό κολοσσό Lockheed Martin προετοιμάζεται η Τουρκία, με επίκεντρο τη διαφορά σχετικά με την τιμή των νέων παραγγελιών μαχητικών αεροσκαφών F-16 αξίας πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων, αναφέρει το Bloomberg την Πέμπτη, επικαλούμενο πηγές με γνώση το θέματος.<br /><br />Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έκανε προσωπική έκκληση στον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ σχετικά με τα αεροσκάφη F-16 Block 70, κατά τη συνάντησή τους στο Λευκό Οίκο τον Σεπτέμβριο, ανέφεραν οι ίδιες πηγές.<br /><br />Αν και το Κογκρέσο των ΗΠΑ ενέκρινε την πώληση 40 F-16 Viper της Lockheed στην Τουρκία τον Φεβρουάριο του 2024, η Άγκυρα αρνήθηκε να αποδεχτεί την απαίτηση της εταιρείας ότι, ως αγοραστής, θα πρέπει να πληρώσει για την αναβάθμιση του υπολογιστή αποστολής (mission computer), του μαχητικού και για νέες γραμμές παραγωγής και οι ανεκτέλεστες παραγγελίες, ανέφεραν οι πηγές.<br /><br />Η Τουρκία θέλει επίσης πρόσβαση στον πηγαίο κώδικα του mission computer, ώστε να μπορεί να ενσωματώσει πυραύλους και ραντάρ που έχουν αναπτυχθεί στο εσωτερικό της χώρας, σημειώνουν οι πηγές. <br /><br />Το συνολικό ύψος της συμφωνίας δεν έχει γνωστοποιηθεί. Η τιμή των F-16 ποικίλλει σημαντικά ανάλογα με τις προδιαγραφές και άλλα στοιχεία που περιλαμβάνονται στην πώληση, αλλά συνήθως κάθε αεροσκάφος κοστίζει δεκάδες εκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Η Lockheed ανέφερε ότι τα αεροσκάφη προσφέρουν "προσιτό κόστος λειτουργίας και κύκλου ζωής" και παρέπεμψε στις κυβερνήσεις των ΗΠΑ και της Τουρκίας για περαιτέρω λεπτομέρειες. <br /><br />Η Τουρκία επιθυμεί επίσης να αγοράσει 40 μαχητικά F-35, εάν απαλλαγεί από τις κυρώσεις του Κογκρέσου των ΗΠΑ για την αγορά του ρωσικού αντιαεροπορικού συστήματος S-400. Στη συνάντησή του με τον Ερντογάν στο Λευκό Οίκο, ο Τραμπ έδειξε ότι είναι διατεθειμένος να επιτρέψει στην Τουρκία να αγοράσει αεροσκάφη F-35, αλλά οι δυο πλευρές δεν έχουν καταλήξει σε κάποια συμφωνία.<br /><br />Η Τουρκία έχει δηλώσει ότι είναι διατεθειμένη να συμβιβαστεί σχετικά με τα S-400, αλλά αρνείται να εγκαταλείψει εντελώς το σύστημα, όπως απαιτεί η Ουάσιγκτον. Η Τουρκία θα μπορούσε να συμφωνήσει σε έναν τεχνικό, κοινό στρατιωτικό μηχανισμό για την εποπτεία των S-400, σύμφωνα με πηγές.<br /><br />Καθώς η προσπάθεια της Τουρκίας να κατασκευάσει το πρώτο της εγχώριο μαχητικό αεροσκάφος επιβραδύνεται λόγω της ανάγκης της για αμερικανικούς κινητήρες, η Ελλάδα παρήγγειλε F-35 από τις ΗΠΑ, μετά τα Rafale που απέκτησε από τη Γαλλία, σχολιάζει το Bloomberg. Η Άγκυρα απάντησε υπογράφοντας συμφωνία με το Ηνωμένο Βασίλειο τον περασμένο μήνα για την αγορά 20 μαχητικών Eurofighter Typhoon με τη δυνατότητα να αγοράσει κι άλλα στο μέλλον. <br /><br />Η Τουρκία σχεδιάζει επίσης να αγοράσει 12 μεταχειρισμένα Typhoon από το Κατάρ και 12 ακόμη από το Ομάν. Οι συμφωνίες με τις δύο χώρες αναμένεται να οριστικοποιηθούν φέτος και τα αεροσκάφη θα μπορούσαν να παραδοθούν το πρώτο τρίμηνο του 2026, πριν από την αναμενόμενη άφιξη των νέων παραγγελιών F-16 γύρω στο 2030, σύμφωνα με τις ίδιες πηγές.<div><br /></div><div><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τουρκία: Νέες συνομιλίες με τη Lockheed για τα F-16.

Για νέο γύρο συναντήσεων με τον αμερικανικό κολοσσό Lockheed Martin προετοιμάζεται η Τουρκία, με επίκεντρο τη διαφορά σχετικά με την τιμή τω...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανατολική Μεσόγειος σε μετάβαση! ΗΠΑ, Ελλάς, Κύπρος, Ισραήλ, Τουρκία.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://cdn.sigmalive.com/thumbnails/1322157/conversions/iokldff-thumb.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="771" data-original-width="1234" height="400" src="https://cdn.sigmalive.com/thumbnails/1322157/conversions/iokldff-thumb.webp" width="680" /></a></div><div><br /></div><div>ΤΗΣ <b>ΦΡΟΣΩΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ</b></div>Οι πρόσφατες δηλώσεις του τούρκου Προέδρου Ταγιπ Ερντογάν περί «ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που έχουν μενού την Κύπρο», σίγουρα δεν αποτελούν την ξαφνική ρήξη της Άγκυρας με τις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά πρόκειται για μια δημόσια διαπραγματευτική υπενθύμιση ότι η Τουρκία αισθάνεται αυξανόμενη πίεση στο ενεργειακό και γεωπολιτικό τοπίο της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Η Άγκυρα επιδιώκει σταθερά εδώ και χρόνια να καταστεί ο κεντρικός ενεργειακός κόμβος της περιοχής, συνδέοντας την Κασπία, τη Μέση Ανατολή και τη Μεσόγειο με την Ευρώπη υπό τουρκικό έλεγχο. Η σταδιακή συγκρότηση όμως ενός πλαισίου συνεργασίας που ενισχύει Ελλάδα, Κύπρο και Ισραήλ, σε συνδυασμό με την επανενεργοποίηση του αμερικανικού παράγοντα, περιορίζει τον βαθμό αποκλειστικότητας που θα επιθυμούσε η Άγκυρα.<br /><br />Ιδιαίτερη σημασία έχουν οι δηλώσεις του Αμερικανού Πρέσβη στην Άγκυρα Μπαρακ, ο οποίος ανέφερε πρόσφατα ότι «διαμορφώνεται ένας ευρύτερος χώρος συνεργασίας από την Κασπία μέχρι την Ανατολική Μεσόγειο». Η φράση αυτή υποδηλώνει αμερικανικό ενδιαφέρον για εναλλακτικούς ενεργειακούς και στρατηγικούς άξονες που δεν περνούν υποχρεωτικά από το τουρκικό έδαφος.<br /><br />Για την Τουρκία μια τέτοια εξέλιξη σημαίνει απώλεια διαπραγματευτικού μονοπωλίου, ενώ για την Ελλάδα και την Κύπρο, αντιθέτως, αποτελεί δυνατότητα ενίσχυσης του ρόλου τους ως σταθερών, προβλέψιμων εταίρων.<br /><br />Στο ίδιο πλαίσιο εντάσσεται και η σταθερή θέση που εξέφρασε ο πρώην Υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάικ Πομπέο σε προσφατη συνέντευξή του στη Λευκωσία, όπου τόνισε ότι η Ελλάδα και η Κύπρος αποτελούν «πυλώνες σταθερότητας» και ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες αντιμετωπίζουν τις σχέσεις τους μαζί τους όχι ως συγκυριακές, αλλά ως στρατηγικές.<br /><br />Η συγκεκριμένη οπτική δείχνει ότι η Ουάσιγκτον αξιολογεί την Ανατολική Μεσόγειο ως χώρο ενέργειας και ως σύστημα ασφάλειας όπου η αξιοπιστία και η προβλεψιμότητα μετρούν περισσότερο από τη γεωγραφική έκταση ή την πληθυσμιακή ισχύ.<br /><br />Το κρίσιμο σημείο για την Ελλάδα και την Κύπρο ειναι να αποφύγουν την πανηγυρική ανάγνωση αυτών των εξελίξεων και να σταθούν με συνέπεια στην αξιοποίησή τους. Η θετική συγκυρία δεν αρκεί από μόνη της: απαιτείται σταθερή διπλωματική παρουσία, τεχνική ωριμότητα στα ενεργειακά έργα και συνεχής ευρωπαϊκή και διατλαντική στήριξη.<br /><br />Η Τουρκία δεν απομονώνεται ακριβώς, μάλλον αναγκάζεται να διαπραγματεύεται από θέση μεγαλύτερης σχετικότητας και μικρότερης αυτονόητης πρωτοκαθεδρίας. Σε αυτό το περιβάλλον, η Ελλάδα και η Κύπρος διαθέτουν ευκαιρία ενίσχυσης του ρόλου τους, εφόσον επιλέξουν στρατηγική αντοχής και όχι στιγμιαίας εντύπωσης.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ανατολική Μεσόγειος σε μετάβαση! ΗΠΑ, Ελλάς, Κύπρος, Ισραήλ, Τουρκία.

ΤΗΣ ΦΡΟΣΩΣ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ Οι πρόσφατες δηλώσεις του τούρκου Προέδρου Ταγιπ Ερντογάν περί «ιμπεριαλιστικών δυνάμεων που έχουν μενού την Κύπρο», σί...

Διαβάστε την συνέχεια

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ των υδρογονανθράκων για την Ελλάδα… “κάλλιο αργά”.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQTd8G-_ymlv2BNFluJ1rdycopdNaV1YS9i_Q&s" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="159" data-original-width="316" height="322" src="https://encrypted-tbn0.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQTd8G-_ymlv2BNFluJ1rdycopdNaV1YS9i_Q&s" width="682" /></a></div><div><br /></div><b>Ζαχαρίας Μίχας</b><br />Γράφουμε διαρκώς τα τελευταία χρόνια για τη μεταβατική περίοδο την οποία διέρχεται ο πλανήτης, με αποτέλεσμα όλοι οι μεγάλοι του διεθνούς συστήματος να παίζουν τα ρέστα τους για την εξασφάλιση κερδών την επόμενη ημέρα. Η πίτα μοιράζεται ξανά, ενώ δεν είναι υπερβολή το να διακρίνει κανείς τους κινδύνους και τις ευκαιρίες που αυτό συνεπάγεται για την Ελλάδα. Συνεπεία της γεωπολιτικής θέσης υψηλής αξίας που καταλαμβάνει η Ελλάδα, ο ελληνικός -ελλαδικός και κυπριακός- χώρος αποτελεί πεδίο σύγκλησης τεκτονικών γεωπολιτικών πλακών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…<br /><br />Στην Αθήνα πραγματοποιείται από σήμερα, η διήμερη 6η Σύνοδος της Διατλαντικής Συνεργασίας για την Ενέργεια (P-TEC). Στην Αθήνα βρίσκονται ο υπουργός Εσωτερικών και ισχυρός ανήρ των ΗΠΑ στον τομέα της ενέργειας, Νταγκ Μπέργκαμ, ο καθ’ ύλη αρμόδιος υπουργός Ενέργειας Κρις Ράιτ, ο υφυπουργός Εξωτερικών για τη Διαχείριση και τους Πόρους, ελληνικής καταγωγής Μάικλ Ρίγας, καθώς επίσης και ο υφυπουργός Εξωτερικών αρμόδιος για την Οικονομική Ανάπτυξη, την Ενέργεια και το Περιβάλλον, Τζέικομπ Χέλμπεργκ.<br /><br />Στην Αθήνα βρίσκονται επίσης στελέχη αμερικανικών ενεργειακών κολοσσών, της εμβέλειας των ExxonMobil, ConocoPhillips, Cheniere Energy, Venture Global LNG (σ.σ. ας μη λησμονηθεί και η ενεργή παρουσία της Chevron), αλλά και τεχνολογικών κολοσσών όπως η Amazon και η Google. Από μόνες τους, αυτές οι παρουσίες αποκαλύπτουν το ενδιαφέρον του αμερικανικού παράγοντα για την περιοχή, έχοντας επιλέξει την Ελλάδα ως επίκεντρο.<br /><br />Σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες, επιστέγασμα αυτής της εικόνας είναι η ανακοίνωση της ExxonMobil για την απόφαση έναρξης γεωτρήσεων στο Ιόνιο, σε συνεργασία με την Helleniq Energy και την ENERGEAN, για τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων. Μια απόφαση που θα σηματοδοτήσει την επίσημη είσοδο της Ελλάδας σε μια νέα ενεργειακή εποχή, μακριά από αυτοκαταστροφικές ιδεοληψίες που είχαν ως αποτέλεσμα την απώλεια μιας περίπου δεκαετίας. Ας είναι… Κάλιο αργά παρά ποτέ.<br />Οι τρεις μεγάλοι μονομάχοι επί ελληνικού εδάφους<br /><br />Ας συμπληρώσουμε όμως την εικόνα. Ποιοι είναι οι υπόλοιποι γεωπολιτικοί «παίκτες» των οποίων τα συμφέροντα που διακυβεύονται επίσης περνούν από τον ελληνικό χώρο; Είναι η Ρωσική Ομοσπονδία, καθώς το μεγάλο στοίχημα του δυτικού μπλοκ είναι η επίτευξη πλήρους απεξάρτησης από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες και γενικότερα του περιορισμού της παρουσίας της Ρωσίας στη Λεκάνη της Μεσογείου. Άρα, το ρωσικό ζωτικό συμφέρον δεν είναι αμιγώς οικονομικό, είναι γεωπολιτικό και γεωστρατηγικό.<br /><br />Το ίδιο ισχύει και για την Κίνα. Η μεγάλη επένδυση της COSCO στο λιμάνι στον Πειραιά αφορά τη μεταφορά των προϊόντων της στην ευρωπαϊκή αγορά, αλλά ταυτόχρονα και την ευρύτερη σχέση του Πεκίνου με την ενωμένη Ευρώπη. Την κινεζική παρουσία στην Ελλάδα δεν είδε ποτέ θετικά η Ουάσινγκτον. Ωστόσο, από αμερικανική πλευράς δεν υπήρξε ποτέ κάποιο αξιόπιστο αντεπιχείρημα στην απολύτως αιτιολογημένη ένσταση της Ελλάδας, «και πού ήσασταν εσείς όταν είχε ξεκινήσει η διαδικασία σε εποχές δύσκολες»…<br /><br />Κατά συνέπεια, η διήμερη παρουσία δεκάδων Αμερικανών αξιωματούχων στο Ζάππειο στη διήμερη Σύνοδο με επίκεντρο τον τομέα της ενέργειας, λογικά συνιστά την -σε κάθε περίπτωση με χαρακτηριστική καθυστέρηση- απάντηση του υπερατλαντικού εταίρου και συμμάχου. Άλλη μια περίπτωση που ισχύει το κάλιο αργά παρά ποτέ…<br /><br />Μένει να αποδειχθεί εάν η δραστηριοποίηση του αμερικανικού παράγοντα στον ενεργειακό κυρίως τομέα, με επίκεντρο την… ευρύτερη περιοχή του Πειραιά θα προχωρήσει. Η συνειδητοποίηση όσων δεν γίνονταν αντιληπτά στο παρελθόν στην Ουάσινγκτον, είναι σημάδι που παραπέμπει στο ότι θα δούμε πολλά προσεχώς. Με την ενέργεια να είναι μόνο η ομπρέλα της δραστηριότητας. Οψόμεθα λοιπόν.<br /><br />Τρίτη και καταϊδρωμένη η Ευρωπαϊκή Ένωση, στην οποία η Ελλάδα είχε σχεδόν μονοσήμαντα επενδύσει τα πάντα. Από την οικονομική της ανάπτυξη έως την ασφάλεια των συνόρων της, καθώς αποτελούν και εξωτερικά σύνορα της Ένωσης, σε ένα από τα πιο κρίσιμα σταυροδρόμια, από γεωστρατηγικής απόψεως.<br /><br />Τα κοινά… ευρωπαϊκά μας χάλια<br /><br />Χωρίς να συνιστά προσπάθεια να εκδώσουμε συγχωροχάρτι για τις επιδόσεις του ελλαδικού συστήματος επί δεκαετίες και όχι μόνο στο επίπεδο της ορθής ανάγνωσης των τάσεων του διεθνούς περιβάλλοντος, οι αντίστοιχες επιδόσεις των Βρυξελλών ήταν επιεικώς καταθλιπτικές. Διόλου παράξενο λοιπόν, που η σύγχρονη Ευρώπη έχει περιπέσει σε ανυποληψία και δεν καταλαμβάνει θέση βασικού διαπραγματευόμενου για την αρχιτεκτονική της επόμενης ημέρας.<br /><br />Μια Ευρώπη η οποία με νοοτροπία ζητιάνου, ανοίγει στην Τουρκία την πόρτα για είσοδο σε τεχνολογίας αιχμής προγράμματα της αμυντικής βιομηχανίας και την εξοπλίζει. Δεν είναι σαφές εάν το γελοίο επιχείρημα της Φιλανδής υπουργού Εξωτερικών ενώπιον του Τούρκου ομολόγου της, Χακάν Φιντάν (σ.σ. που χαμογελούσε), ότι η Ρωσική Αυτοκρατορία φοβόταν και σεβόταν μόνο την αντίστοιχη Οθωμανική, εκφράζει συλλογικά την ελίτ των Βρυξελλών, έστω κι αν κωλύεται να το ομολογήσει.<br /><br />Όμως, με τέτοιες δηλώσεις αφενός αποκαλύπτεται το μέγεθος της ευρωπαϊκής στρατηγικής αμηχανίας και αφετέρου τις διαφορετικές προσεγγίσεις στα θέματα εθνικής ασφαλείας χωρών από διάφορες περιφέρειες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κι αυτό με τη σειρά του υπονομεύει την προοπτική ανάπτυξης ενιαίας εξωτερικής και αμυντικής πολιτικής, άρα τη μετεξέλιξη της ΕΕ σε ομοσπονδιακό κράτος.<br /><br />Η Φινλανδία, όπως άλλωστε και οι Βαλτικές Δημοκρατίες, αισθάνονται την καυτή ανάσα της «αρκούδας». Η στρατιωτική ασυμμετρία τους τρομοκρατεί, με αποτέλεσμα να αναζητούν οποιαδήποτε ενίσχυση για την αντιμετώπιση του αμυντικού τους διλήμματος. Αυτή η νευρικότητα τις οδηγεί σε σπασμωδικές κινήσεις, ενώ είναι ισχυρός ο πειρασμός να τους θυμίσει κανείς τη στάση που τηρούσαν, όταν η Ελλάδα απηύθυνε εκκλήσεις στους εταίρους να αντιληφθούν το δικό της πρόβλημα ασφαλείας, αντιμετωπίζοντας από χαμόγελα… κατανόησης μέχρι αδιαφορία.<br /><br />Στο σημείο αυτό, να επισημάνουμε βέβαια και μια από τις σημαντικότερες επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία για τη Ρωσική Ομοσπονδία. Μια σειρά χωρών που γενικά τηρούσαν αποστάσεις ασφαλείας και εξισορροπούσαν τη στάση τους απέναντι σε Δύση και Ρωσία, ωθήθηκαν να λάβουν δραστικά μέτρα, καταλήγοντας εντός της Ατλαντικής Συμμαχίας.<div><br />And the European winner is? ΝΕΕΣ ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΕΙΣ<br /><br />Η Ευρώπη που ανακάλυψε αίφνης την αμυντική της γύμνια παρά το γεγονός ότι διαθέτει και εξαιρετική στρατιωτική τεχνολογία και οικονομικά μέσα να την εξελίξει περισσότερο, βρίσκεται αντιμέτωπη με τις συνέπειες των ιδεοληψιών που επικράτησαν τις τελευταίες δεκαετίες στον ευρωπαϊκό χώρο. Και συνεχίζοντας τις σπασμωδικές γεωπολιτικά ενέργειες, αναζητά λύση στην Άγκυρα, καλλιεργώντας την ιδιαίτερα επικίνδυνη ψευδαίσθηση ότι θα αγοράσει ασφάλεια από την Τουρκία. Όχι ότι θα εξαρτηθεί και θα καταστεί πιόνι της Άγκυρας στο παγκόσμιο γεωπολιτικό παιχνίδι που επιχειρεί έναντι όλων των ισχυρών.<br /><br />Σε αυτό το τοπίο η ελληνική πλευρά καλείται να λάβει σκληρές αποφάσεις. Ο βασικός της προσανατολισμός ποτέ δεν ετέθη σοβαρά υπό αμφισβήτηση. Δηλαδή, το «ανήκουμε στη Δύση». Ωστόσο, Δύση είναι και οι ΗΠΑ, Δύση είναι και η ΕΕ. Από την άλλη πλευρά όμως, η συλλογική Δύση παρουσιάζει σημάδια σοβαρής -εσωτερικής αλλά και οικονομικής- φθοράς και προβλήματα σε όλα τα επίπεδα.<br /><br />Η εξισορρόπηση δεν είναι εύκολη υπόθεση για την ελληνική διπλωματία, που θα πρέπει να έχει κατά νου και το κακό σενάριο. Η οικοδόμηση πολιτικής επί της υπόθεσης ότι Ουάσινγκτον και Βρυξέλλες θα έχουν πάντα την περιοχή μας στις προτεραιότητές τους, είναι προδήλως επικίνδυνη. Ας μην ξεχνούμε ότι ήταν οι ίδιοι που –υπό άλλες ηγεσίες που φορούσαν πράσινα γυαλιά– αδυνατούσαν να αντιληφθούν το ασυμβίβαστο μεταξύ του στόχου της απεξάρτησης από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες από τη μία και τη μη επιθετική αναζήτηση εναλλακτικών για την ενεργειακή ασφάλεια στον μεσογειακό χώρο.<br /><br />Τόσο ο υπογράφων όσο και το DP που φιλοξενούσε τις απόψεις του, έχει κάθε λόγο να αισθάνεται δικαίωση για την επιμονή σε αυτό που θεωρούσαμε λογική. Στερείται νοήματος το να αναλώνεται η συζήτηση στο ποιοι εκτέλεσαν μια ακόμα… κυβίστηση (κωλοτούμπα) στις πολιτικές τους απόψεις.<br /><br />Αυτό που προέχει, είναι να αντιληφθούμε την ανάγκη σταθερότητας στις απόψεις που διατυπώνονται, με γνώμονα το ελληνικό εθνικό συμφέρον. Κι αυτό δεν εξυπηρετείται από το «δόγμα» του… όπου φυσάει ο άνεμος πάω. Ηγεσίες έρχονται και παρέρχονται. Όλοι είναι όμως έτοιμοι να ακούσουν και να εξετάσουν ένα επιχείρημα που συνδυάζει τη λογική και το συμφέρον. Αρκεί να μη διστάζεις να επιχειρηματολογείς και να επιμένεις. Όχι να προσαρμόζεσαι αυτομάτως…<br /><br />Στη συνέχεια, ακολουθεί η πολιτική προσπάθεια εξεύρεσης τρόπων σύγκλησης συμφερόντων με τους ισχυρούς, ώστε να εξασφαλιστεί η συνεργασία, που ευεργετεί και τον υπέρτατο στόχο της ασφάλειας. Θέλει όμως πολύ μεγάλη προσοχή και ψυχραιμία, διότι αυτός ο τρόπος σκέψης πρέπει να εφαρμοστεί στην εκπόνηση πολιτικής απέναντι σε όλους τους γεωπολιτικούς ανταγωνιστές του σήμερα.<br />Ο ρόλος «cheerleader» προσβάλει την Ελλάδα και πλήττει την εικόνα και τις διεθνείς σχέσεις της. Ας επιχειρήσουμε να σχεδιάσουμε και να υλοποιήσουμε πολιτική, με την ψυχρή, κυνική λογική του εθνικού συμφέροντος. Μια ματιά στο σύγχρονο διεθνές περιβάλλον θα μας πείσει.</div><div><br /><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ των υδρογονανθράκων για την Ελλάδα… “κάλλιο αργά”.

Ζαχαρίας Μίχας Γράφουμε διαρκώς τα τελευταία χρόνια για τη μεταβατική περίοδο την οποία διέρχεται ο πλανήτης, με αποτέλεσμα όλοι οι μεγάλοι ...

Διαβάστε την συνέχεια