Η ευλογία αλλά και η κατάρα του έθνους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.iannisnikou.gr/paintings/HIGH/hist_26.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://www.iannisnikou.gr/paintings/HIGH/hist_26.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <i>Ευλογία είναι η γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου, ενώ κατάρα είναι το ενδιαφέρον των μεγάλων δυνάμεων γι' αυτόν, που προκαλούν τις εθνικές τραγωδίες και τους εθνικούς διχασμούς, όπως η καταδίκη και η φυλάκιση του Κολοκοτρώνη από ξενοκίνητους προδότες</i><br /> <b><span style="color: #990000;">Σάββας Καλεντερίδης.    </span></b><br /> Παραμονές της επετείου της Εθνεγερσίας, μια μέρα μετά τη μαύρη επέτειο της απολογίας του Κολοκοτρώνη στο δικαστήριο που τον καταδίκασε, και ενώ βρίσκεται σε εξέλιξη η κρίση στην Ουκρανία, η οποία επαναφέρει στο προσκήνιο το ενδεχόμενο ενός νέου τύπου Ψυχρό Πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Δύσης, είναι εξαιρετικά χρήσιμο να ανασύρουμε από τη μνήμη μας αυτό που αποκαλείται «κατάρα του έθνους».<br /> <br /> Μία από τις ανακρίβειες (πλείστες όσες φορές παίρνει διαστάσεις αθλιότητας) που διακινείται με διάφορους τρόπους, πολλές φορές και από… επίσημα χείλη, είναι ο ισχυρισμός ότι η Ελλάδα απελευθερώθηκε από τους ξένους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου, όπου οι στόλοι των τριών Μεγάλων Δυνάμεων καταβύθισαν τον αιγυπτιακό στόλο, θέτοντας τέρμα στην εκστρατεία του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο. Και ο ισχυρισμός και το παράδειγμα είναι εκτός πραγματικότητας.<br /> <br /> Το ορθόν είναι ότι οι Ελληνες εξεγέρθηκαν το 1821, υποβοηθούμενοι ίσως επί δεκαετίες στη φάση της προετοιμασίας από τον ρωσικό παράγοντα, και πολέμησαν σε βουνά, λαγκάδια και θάλασσες γενναία και με απίστευτη αυτοθυσία. Οταν ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση, είχε ήδη επέλθει σταδιακή κάμψη της ισχύος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και οι Μεγάλες Δυνάμεις διαφωνούσαν στον τρόπο διαχείρισης της επερχόμενης κατάρρευσης του Μεγάλου Ασθενούς. Οι Ρώσοι επεδίωκαν τη διάλυσή της, τον έλεγχο των Στενών και την κάθοδο στις ζεστές θάλασσες, κάτι που έκανε τους Αγγλογάλλους να ενώσουν τις δυνάμεις τους και να επιβάλουν το δόγμα της εδαφικής ακεραιότητας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας (1856), το οποίο υποστήριζαν ΚΑΙ την περίοδο που ξέσπασε η Ελληνική Επανάσταση!<br /> <br /> Επίσης, το ορθόν είναι ότι, όταν οι Μεγάλες Δυνάμεις είδαν ότι εκείνοι οι «θεότρελοι» ρακένδυτοι Ελληνες του Μοριά και της Ρούμελης, ακόμα από τον πρώτο χρόνο της Επανάστασης, έδειξαν ότι είναι ανίκητοι και θα είναι αυτοί που θα αρχίσουν να «ξηλώνουν το πουλόβερ» που λέγεται Οθωμανική Αυτοκρατορία, τροποποίησαν την πολιτική τους, που ήταν εναντίον της Επανάστασης, και άρχισαν να διαγκωνίζονται για να λάβουν θέσεις για την επόμενη ημέρα. Αποκορύφωμα του «ενδιαφέροντος» ήταν η αποδοχή από πλευράς αγγλικού τραπεζικού οίκου του αιτήματος της επαναστατικής κυβέρνησης για χορήγηση δανείου, κάτι που συνιστούσε έμμεση αναγνώριση.<br /> <br /> Οσον αφορά τη Ναυμαχία του Ναβαρίνου, ναι, είναι αλήθεια ότι οι στόλοι των τριών Μεγάλων Δυνάμεων κατάφεραν καίριο χτύπημα στον Ιμπραήμ, όμως λίγοι στην Ελλάδα γνωρίζουν ότι η εκστρατεία του Ιμπραήμ στην Πελοπόννησο μπορεί να έγινε κατόπιν επίκλησης του σουλτάνου, όμως ο στόχος του πατέρα του, του Μεχμέτ Αλί της Αιγύπτου, ήταν στη συνέχεια να κινηθεί μέσω της ηπειρωτικής Ελλάδας εναντίον της Κωνσταντινούπολης και της Υψηλής Πύλης. Κάτι που έκανε με άλλη εκστρατεία, το 1830, οπότε κατέλαβε τη Συρία και έφτασε μέχρι την Κιουτάχεια (1833), για να σταματήσει η πορεία εναντίον της Κωνσταντινούπολης μόνο ύστερα από παρέμβαση των ευρωπαϊκών δυνάμεων.<br /> <br /> Αρα το ορθόν είναι ότι η Ελλάδα απελευθερώθηκε γιατί αγωνίστηκαν οι Ελληνες γενναία και πλήρωσαν τεράστιο φόρο αίματος, όπως επίσης ορθό είναι ότι, όταν φάνηκε στον ορίζοντα η εικόνα της ελευθερίας, τότε οι Μεγάλες Δυνάμεις άρχισαν να αναμειγνύονται ενεργώς στα ελληνικά πράγματα, γεγονός που αποτέλεσε την αιτία της εμφάνισης της διχόνοιας, αυτό που αποκαλούμε κατάρα του έθνους.<br /> <br /> Το πώς ακριβώς επέδρασε στην πορεία του ελληνικού κράτους, στα ελληνικά πολιτικά πράγματα αλλά και στην ενότητα του ελληνικού έθνους η γεωστρατηγική θέση του ελληνικού χώρου και τα συγκρουόμενα συμφέροντα των Μεγάλων Δυνάμεων, και τι επιπτώσεις θα έχει τα επόμενα χρόνια η ουκρανική κρίση στα ελληνικά πράγματα θα το εξετάσουμε στο άρθρο μας της Κυριακής.<br /> <br /> Προς το παρόν, για να τονίσουμε πού μπορεί να οδηγήσει ορισμένους Ελληνες η μανία για την εξουσία, να υπενθυμίσουμε στους αναγνώστες μας ότι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Γέρος του Μοριά, ένα από τα πιο μεγάλα στρατηγικά μυαλά και μία από τις σημαντικότερες προσωπικότητες του Ελληνισμού, συνελήφθη, δικάστηκε και καταδικάστηκε από Ελληνες, ενεργούμενα των Αγγλων, επειδή θεωρήθηκε ότι συνεργαζόταν με τους Ρώσους εναντίον της αντιβασιλείας, κάτι που ήταν εξ ολοκλήρου ψευδές.<br /> <br /> Εως την Κυριακή, για να μας φύγει η πίκρα, καλό είναι να έχουμε στον νου μας τους γενναίους δικαστές Τσερτσέτη και  Πολυζωίδη, που μας θυμίζουν και μας δίνουν το δικαίωμα να ελπίζουμε ότι πάντα θα υπάρχουν και Ελληνες που θα αποδεικνύουν ότι δεν είμαστε όλοι προσκυνημένοι…<br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η ευλογία αλλά και η κατάρα του έθνους

Ευλογία είναι η γεωπολιτική αξία του ελληνικού χώρου, ενώ κατάρα είναι το ενδιαφέρον των μεγάλων δυνάμεων γι' αυτόν, που προκαλούν τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κρυπτοχριστιανοί και twitter ... ¨το αίμα νερό δεν γίνεται¨

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRrrp59kN8sTsQuYC7QSPsXMTW0FPZI3kt5ip9V9H77ZDhxBtXtiSeSYX6rrAxWTDS9LNszYHEtBlzP8y_k8kWwOpg5_es2bhRrJtPdNFoRxV7kpZNm5HR3kRhPTQjCNlUsyqoQvYegTEZ/s1600/kryptoxristianoi.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="352" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRrrp59kN8sTsQuYC7QSPsXMTW0FPZI3kt5ip9V9H77ZDhxBtXtiSeSYX6rrAxWTDS9LNszYHEtBlzP8y_k8kWwOpg5_es2bhRrJtPdNFoRxV7kpZNm5HR3kRhPTQjCNlUsyqoQvYegTEZ/s1600/kryptoxristianoi.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b><span style="color: #660000;">Φαίνεται ότι έκανε πράξη την απειλή του ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και έκλεισε την πλατφόρμα του Twitter, με αποτέλεσμα οι τούρκοι χρήστες να μην έχουν -όπως καταγγέλλουν- πρόσβαση στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης.</span></b><br /> «Τώρα έχουμε και εντολή από το δικαστήριο. Ξεριζώνουμε το Twitter. Δεν με νοιάζει τι λέει η διεθνής κοινότητα. Όλοι θα γίνουν μάρτυρες της δύναμης της Τουρκικής Δημοκρατίας», είπε ο Ερντογάν κατά τη διάρκεια ομιλίας του στην Προύσα χθες, δέκα ημέρες πριν από τις κρίσιμες δημοτικές εκλογές.<br /> <br /> Και τώρα Ρετζέπ τι θα κάνεις που θα ¨τιτιβίζουν¨ μόνον στα δικά σου αυτιά όλες οι ταλαιπωρημένες ψυχές της πάλαι ποτέ Οθωμανικής Αυτοκρατορίας;<br /> <br /> Πως μεγαλούργησε αυτή;<br /> <br /> 500 οικογένειες από τα βάθη της Μογγολίας έφεραν μαζί τους τα πιο έξυπνα ¨πολιτιστικά και κοινωνικά¨ εργαλεία που δεν γνώριζε μέχρι τότε η υπόλοιπη ανθρωπότητα!!<br /> <br /> Παιδομάζωμα- Γενιτσαρισμός- Εξισλαμισμός- Εξανδραποδισμός- Γενοκτονίες.<br /> <br /> Ήδη η εφαρμοσμένη δαιμονική μεθοδεία τους άρχισε πολύ πριν την άλωση της Κωνσταντινούπολης. Ιστορικά περίπου εφαρμόσθηκε στους χρόνους της άλωσης της συμβασιλεύουσας Θεσσαλονίκης.<br /> <br /> Κατά τον Απ. Βακαλόπουλο το παιδομάζωμα άρχισε να εφαρμόζεται συστηματικά λίγο πριν το 1430 επί Μουράτ Β΄ ενώ ενωρίτερα ίσως εφαρμοζόταν σποραδικά.<br /> <br /> Τα ¨έξυπνα αυτά εργαλεία¨ χρησιμοποιήθηκαν κλιμακωτά και μεθοδικά συνεργούντων και των ¨φιλων¨μας Λατίνων που από την ¨πολλή αγάπη¨ που είχαν για τους Ορθοδόξους Ανατολικούς ¨αιρετικούς¨ όπως μας κατονόμαζαν προετοίμασαν την πτώση της χιλιόχρονης Αυτοκρατορίας.<br /> <br /> Αυτά τα εργαλεία τα επικαιροποιούσε η Τουρκία ιστορικά κάθε λίγο και λιγάκι σε όλες τις εθνικές εκκαθαρίσεις του Ελληνικού- Ορθόδοξου στοιχείου μέχρι και αυτής της Κύπρου.<br /> <br /> Μάλιστα σήμερα δημοσιογραφικές πηγές κάνουν λόγο για ένα παρόμοιο ¨πολιτισμικό¨εργαλείο που χρησιμοποιείται ευρέως για δικούς τους γεωπολιτικούς σκοπούς στα ανατολικά σύνορα μας και είναι η εκμετάλλευση του ανθρώπινου πόνου των μουσουλμανικών μεταναστευτικών μαζών της Εγγύς Ανατολής που καταφτάνουν στην μικρή Ελλάδα.ολημερίς.<br /> <br /> ¨Αγαπάει ο ΘΕΟΣ τον κλέπτη, αγαπά και τον νοικοκύρη¨<br /> <br /> Γιατί όσο θα αυξάνονται οι μετανάστες στην Ελλάδα τόσο θα αυξάνονται και οι κρυπτοχριστιανοί στην Τουρκία. Και φυσικά μιλάμε για Ορθόδοξους –Κρυπτοχριστιανούς.<br /> <br /> Σήμερα οι κρυπτοχριστιανοί δεν ¨συγκρατούνται¨με τίποτε και δεν φοβούνται, ¨δένονται¨ μάλιστα και πνευματικά με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης βλ. twitter.<br /> <br /> Προ διετίας ευρισκόμενος σε νησί του Αιγαίου βρέθηκα σε κατάστημα εκκλησιαστικών ειδών. Η συζήτηση περιεστράφηκε γύρω από την σημερινή οικονομική κρίση. Αντι να εισπράξω κλίμα απαγοήτευσης από τον ιδιοκτήτη του καταστήματος, έμεινα με το στόμα ανοικτό όταν ο ίδιος ευχαριστούσε τον Θεό για τον ¨θρησκευτικό τουρισμό που ερχόταν από την Τουρκία¨.<br /> <br /> Όταν του ζήτησα διευκρινίσεις μου είπε<br /> <br /> * Να είναι καλά οι Τούρκοι-αδελφοί μας που έρχονται και αγοράζουν τα βαπτιστικά και τους Σταυρούς τους.<br /> <br /> Και συνέχισε…<br /> <br /> -Αν πας στα μεγάλα προσκυνήματα του νησιού θα τους δείς με περισσή ευλάβεια να τα επισκέπτονται.<br /> <br /> Η σημερινή καθημερινή πραγματικότητα στην Τουρκία δείχνει βασικό έλλειμα δημοκρατίας.<br /> <br /> Τι να φοβάται άραγε ο Ερντογάν;<br /> <br /> Τους αντιπάλους του ή τα άπλυτα που βγήκαν στο YouTube;<br /> <br /> Αυτό που κυρίως φοβάται είναι η αμφισβήτηση του μεγαλοιδεατισμού της αναβίωσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, όνειρο που το χρησιμοποιεί για να¨ παραμυθιάζει¨ κυρίως τις μάζες που στερούνται μορφωτικού επιπέδου.<br /> <br /> Για αυτό και εξαγγέλει την λειτουργία πάλι της ΑΓΙΑΣ ΣΟΦΙΑΣ σαν τζαμί!!<br /> <br /> Αυτά τα όνειρά του όμως προσκρούουν πάνω στην αύξηση του αριθμού των κρυπτοχριστιανών στην Τουρκία που ουσιαστικά ψάχνουν να βρούν ¨το αίμα και τις ρίζες τους¨.<br /> <br /> Γι αυτό ο Ερντογάν κλείνει όλα τα δίκτυα κοινωνικού εκδημοκρατισμού της χώρας , μήπως γλυτώσει κάτι.<br /> <br /> Ο κ. Ερντογάν είναι ¨πολιτικός νούς ¨και γνωρίζει προς το παρόν να ξεγλιστράει μέσα από τις συμπληγάδες της διεθνούς γεωπολιτικής σκηνής χρησιμοποιώντας όλα τα ¨πρόσφορα εργαλεία¨.<br /> <br /> Και τώρα πάμε στην Ελληνική καθημερινή πραγματικότητα που με την μεθοδευμένη προπαγάνδα τόσων ετών εναντίον του Επίσημου Θρησκεύματος μας κατέστησε ο τρόπος του λέγειν ¨κρυπτοχριστιανούς¨ μέσα στην πατρίδα μας.<br /> <br /> Τελικά, κρυπτοχριστιανοί στην Τουρκία και ¨κρυπτοχριστιανοί¨στην Ελλάδα, μήπως δούμε αντί της αναβίωσης της πάλαι ποτέ οθωμανικής Αυτοκρατορίας την ¨ πνευματική αναβίωση¨ μιας άλλης ιστορικής και κοσμογονικής Αυτοκρατορίας που τους πολίτες της δεν θα τους ενώνει το twitter αλλά ο ίδιος ο ΧΡΙΣΤΟΣ;<br /> <br /> <b><span style="color: #660000;">Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας</span></b><br /> <br /> ΥΓ υπάρχουν γεωπολιτικοί σχεδιασμοί εδώ και χρόνια που μιλούν για την δημιουργία ενδιάμεσου χώρου μεταξύ Ασίας και Ευρώπης. Όπως γίνεται αντιληπτό αυτά τα σχέδια εκπονήθηκαν για να εξυπηρετήσουν συγκεκριμένες σκοπιμότητες και μάλιστα σε σχέση με τις πρόσφατες γεωπολιτικές ανατροπές.<br /> <br /> Επειδή τα think Tank διείδαν τις δυναμικές που αναπτύσσονται στην γείτονα χώρα θα προσπαθήσουν να εκμεταλλευθούν καταστάσεις.<br /> <br /> Τελικά όμως ¨εφαρμόζοντας τα δικά τους σχέδια θα γίνει τελικά το σχέδιο του ΘΕΟΥ¨ όπως έλεγε πριν τριάντα χρόνια ο Πνευματοκίνητος Γέροντας Παίσιος.<br /> <a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Κρυπτοχριστιανοί και twitter ... ¨το αίμα νερό δεν γίνεται¨

Φαίνεται ότι έκανε πράξη την απειλή του ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και έκλεισε την πλατφόρμα του Twitter, με αποτέλεσμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Αλβανία κάνει το Ιόνιο… Αιγαίο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRmqGWPktQGZ42Q-4Fpkh6jGkeI0T_NWENoOo3_oaY4uQ_tyhPiqyYbqnM2H8H16GgIQOjL4_YcU9YG3IRfyThQioLVYwiYpkas5P7qcPLxmvazEYc-j9UTocdvxmYwfBD4wsP1z44gy0/s1600/7712.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRmqGWPktQGZ42Q-4Fpkh6jGkeI0T_NWENoOo3_oaY4uQ_tyhPiqyYbqnM2H8H16GgIQOjL4_YcU9YG3IRfyThQioLVYwiYpkas5P7qcPLxmvazEYc-j9UTocdvxmYwfBD4wsP1z44gy0/s640/7712.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <span style="color: #990000; font-size: large;">Οι γείτονες διεκδικούν ελληνική θάλασσα και ο Βενιζέλος (πελαγοδρομώντας) ελπίζει στη μακροθυμία τους</span><br /> <b>Από τον Κώστα Ζαφειρίου</b><br /> <br /> Το πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε με την Τουρκία στο Αιγαίο σχετικά με την υφαλοκρηπίδα, έχει μεταφερθεί στο Ιόνιο, με την Αλβανία αυτή τη φορά, που «ζηλεύοντας» την τουρκική αλυτρωτική πολιτική και αδιαλλαξία διεκδικεί περίπου 355 τετραγωνικά χιλιόμετρα Ελληνικής θάλασσας.<br /> Το 2009, σιωπηρά, Ελλάδα και Αλβανία συμφώνησαν «υπογείως» για αναγνώριση της υφαλοκρηπίδας στην Κέρκυρα και τα Διαπόντια νησιά (μείζονος ενεργειακού ενδιαφέροντος, όπως αποδείχτηκε στη συνέχεια). Η συμφωνία αναγνώριζε υφαλοκρηπίδα στα νησιά και όριζε –με αφετηρία βράχους, υφάλους, νησίδες- τη μέση γραμμή με την Αλβανία, αλλά και την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ).<br /> Με αυτόν τον τρόπο αποδόθηκαν –δικαίως και ορθώς- στην Ελλάδα 355 τετραγωνικά χιλιόμετρα θαλάσσης, που έχουν μία πολύ συγκεκριμένη ειδική λειτουργική θέση, γιατί από αυτήν θα περνά σειρά αγωγών πετρελαίου και αερίου (South Stream), ενώ υπάρχει μεγάλη πιθανότητα στην περιοχή να υπάρχουν μεγάλα κοιτάσματα φυσικού αερίου και πετρελαίου<br /> Όμως, τα τελευταία χρόνια (του μνημονίου) η Αλβανική κυβέρνηση παραμένει σταθερή στη (νέα) θέση της ότι η συμφωνία του 2009 για τα θαλάσσια σύνορα μεταξύ της Αλβανίας και της Ελλάδας είναι αντισυνταγματική και δεν μπορεί να υπάρξει επικύρωσή της.<br /> Αυτό, βέβαια, δημιουργεί τεράστια προβλήματα στην Ελλάδα, η οποία προς το παρόν… (έχοντας υπουργό Εξωτερικώ τον κ. Βενιζέλο και πρωθυπουργό τον κ. Σαμαρά), ελπίζει ότι η αλβανική πλευρά θα… αλλάξει γνώμη και θα επικυρώσει τη συμφωνία του 2009.<br /> Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών Ευάγγελος Βενιζέλος,αν και είχε συναντήσεις με κυβερνητικά στελέχη της Αλβανίας, είτε δεν έθιξε ποτέ το θέμα είτε πιστεύει στη μεγαλοθυμία των Αλβανών (δεν τολμούμε να προσθέσουμε άλλο «είτε», γιατί τότε θα πρέπει να ξεκινήσει έρευνα για τις αποφάσεις του πολιτικού προϊσταμένου του ελληνικού ΥΠΕΞ), όπως αποδείχθηκε και στην ομιλία του την περασμένη Παρασκευή σε συνέδριο για την ενέργηεια:<br /> «Ελπίζουμε δε ότι μετά τις συζητήσεις που έχουμε κάνει με την αλβανική κυβέρνηση και σε πνεύμα φιλίας και καλής γειτονίας η σύμβαση που υπεγράφη το 2009 για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, χωρικών υδάτων, υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ μεταξύ των δύο χωρών, θα κυρωθεί και θα ισχύσει», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Βενιζέλος και διπλωμάτες αναρωτιούνται «αν με ευχολόγια ασκείται εξωτερική πολιτική».<br /> <a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η Αλβανία κάνει το Ιόνιο… Αιγαίο

Οι γείτονες διεκδικούν ελληνική θάλασσα και ο Βενιζέλος (πελαγοδρομώντας) ελπίζει στη μακροθυμία τους Από τον Κώστα Ζαφειρίου Το πρόβλ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ένας στρατιωτικός παπάς λειτούργησε στην Αγιά Σοφιά το 1919 !

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQvc22NXepnXddOkOaOLKIMxS3KJkkf7fC4Me0z9K4N7gqbb77wIA" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="400" src="https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcQvc22NXepnXddOkOaOLKIMxS3KJkkf7fC4Me0z9K4N7gqbb77wIA" width="640" /></a></div> <span style="color: blue; font-size: large;"><br /></span> <span style="color: blue; font-size: large;">"Εάν επιλάθωμαί σου Ιερουσαλήμ (Αγια-Σοφιά), επιλησθείη η δεξιά μου κοληθείη η γλώσσα μου τω λάρυγγί μου, εάν μη σου μνησθώ"</span>(Ψαλμ. 136, 6)<br /> <br /> Του <b><span style="color: #990000;">Αντώνη Ε. Στιβακτάκη</span></b><br /> <br /> Κάποτε μου μίλησε ο παππούς μου για ένα Κρητικό παπά, αληθινό παλικάρι, που το Γενάρη του 1919 λειτούργησε κάτω από τους χιλιόχρονους θόλους της Αγια-Σοφιάς!! Τον γνώριζε καλά, γιατί ήταν στρατιωτικός ιερέας στη Μεραρχία που ανήκε και ο ίδιος, στη Μεραρχία εκείνη που αργότερα συμμετείχε στη Μικρασιατική Εκστρατεία κι έφτασε ως τις πύλες της Αγκυρας, ήπιε νερό από το Σαγγάριο!...<br /> <table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: left; margin-right: 1em; text-align: left;"><tbody> <tr><td style="text-align: center;"><a href="http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRDaFydOtMWrikyV7KyH2lskd4Rkw7Q1Kg-OI6KNSCsHbFnt54Tsw" style="clear: left; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img border="0" src="https://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRDaFydOtMWrikyV7KyH2lskd4Rkw7Q1Kg-OI6KNSCsHbFnt54Tsw" /></a></td></tr> <tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><span style="font-size: small; text-align: start;">Ο παπάς Λευτέρης Νουφράκης</span></td></tr> </tbody></table> Όμως αλίμονο! αυτό το δροσερό νερό μετατράπηκε λίγο αργότερα σε καυτό πύρινο ποτάμι πόνου και οδύνης, που έκαψε τις καρδιές όλων των Ελλήνων.<br /> <br /> Στα λόγια του παππού μου δεν έδωσα τότε μεγάλη σημασία. Μου φάνηκε αυτό που μου 'λεγε απίθανο, το θεώρησα σαν ένα παραλήρημα, απομεινάρι εκείνου του αβάσταχτου, του αφάνταστου πόνου που ένιωθε ο παππούς μου, όταν αναθυμόταν τα περασμένα, όταν άκουγε τις λέξεις Ιωνία, Σμύρνη, Πέργαμος, Αϊβαλί, Τραπεζούντα, Κερασούντα, Σαγγάριος, Εσκί Σεχήρ, Αφιόν Καραχισάρ, Πόλη, Αγια Σοφιά!! Οι λέξεις αυτές είχαν πάρει στο νου και στην καρδιά του παππού μου τη θέση ό,τι πιο ιερού και πιο νοσταλγικού είχε σ' αυτή τη ζωή, ακόμη πιο ιερού και από τα ίδια τα παιδιά του, τα εγγόνια του, την ίδια του τη ζωή!<br /> <br /> Δεκάδες φορές τον αντίκρισα με τα παιδικά μου μάτια να κλαίει - πολλές φορές ξεσπούσε σε γοερούς λυτρωτικούς λυγμούς - προσφέροντας αυτά τα άγια ονόματα, που ταυτίζονται με τη διαχρονική ιστορική πορεία και παρουσία του Γένους μας πάνω στη γη. Τότε δεν καταλάβαινα τίποτε ή σχεδόν τίποτε. Μονάχα μια ακαθόριστη απορία κυριαρχούσε στην ψυχή μου απ' αυτή την ξεχωριστή στάση του παππού μου. Λίγο αργότερα κατάλαβα την καθοριστική επίδραση αυτών των δακρύων, αυτών των λυγμών στην δική μου ψυχή. Την καταλαβαίνω τώρα, θα την αισθάνομαι πάντα να κυριαρχεί σ' όλο το είναι μου.<br /> <br /> Ο παππούς μου βέβαια είχε δίκιο, όταν έλεγε πως τον Ιανουάριο του 1919 λειτουργήθηκε η Αγια-Σοφιά! Πρωταγωνιστής αυτού του συγκλονιστικού γεγονότος της εθνικής μας ζωής, το οποίο δυστυχώς αγνοούν πολλοί Έλληνες, ήταν ένα αληθινό παλικάρι, ένα βλαστάρι της λεβεντογέννας Κρήτης της οποίας τα ανδρεία παιδιά έδωσαν πάντα το μεγάλο παρόν σ' όλους τους αγώνες του Γένους, από τα πανάρχαια χρόνια (Ιδομενέας, Νέαρχος κ.α.) ως τις μέρες μας (Μακεδονικός Αγώνας, Δρίσκο της Ηπείρου κ.α.) Αναφερόμαστε στον παπα-Λευτέρη Νουφράκη από τις Αλώνες Ρεθύμνου, ο οποίος υπηρετούσε ως στρατιωτικός ιερέας στη Β' Ελληνική Μεραρχία, μια από τις δύο Μεραρχίες που συμμετείχαν στις αρχές του 1919 στο "συμμαχικό" εκστρατευτικό σώμα στην Ουκρανία. Η Μεραρχία αυτή στο δρόμο προς την Ουκρανία στάθμευσε για λίγο στην Κωνσταντινούπολη, την Πόλη των ονείρων του ελληνικού λαού, η οποία βρισκόταν τότε υπό "συμμαχική επικυριαρχία", ύστερα από το τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.<br /> <br /> Μια ομάδα Ελλήνων αξιωματικών με επικεφαλής το γενναίο κρητικό και μαζί του τον ταξίαρχο Φραντζή, τον Ταγματάρχη Λιαρομάτη, το Λοχαγό Σταματίου και τον Υπολοχαγό Νικολάου αγνάντευαν από το πλοίο την πόλη και την Αγια-Σοφιά, κρύβοντας βαθιά μέσα στην καρδιά τους το μεγάλο μυστικό τους, τη μεγάλη απόφαση που είχαν πάρει το περασμένο βράδυ, ύστερα από πρόταση και έντονη επιμονή του λιονταρόψυχου Κρητικού παπα-Λευτέρη Νουφράκη. Να βγουν δηλαδή στην πόλη και να λειτουργήσουν στην Αγια-Σοφιά.<br /> <br /> Όλοι τους ήταν διστακτικοί, όταν άκουσαν τον παπα - Λευτέρη να τους προτείνει το μεγάλο εγχείρημα. Ήξεραν ότι τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα.<br /> <br /> Η Αγια-Σοφιά, ήταν ακόμη τζαμί, σίγουρα κάποιοι φύλακες θα ήταν εκεί, κάποιοι άλλοι θα πήγαιναν για προσευχή, δεν ήταν δύσκολο από τη μια στιγμή στην άλλη να γεμίσει η εκκλησία. Ύστερα ήταν και οι ανώτεροί τους που δεν θα έβλεπαν με καλό μάτι αυτή την ενέργεια, η οποία σίγουρα θα προκαλούσε θύελλα αντιδράσεων από τους "συμμάχους" για την "Προκλητικότητα" της. Ίσως μάλιστα να δημιουργείτο και διπλωματικό επεισόδιο που θα έφερνε σε δύσκολη θέση την Ελληνική κυβέρνηση και τον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο. Όμως ο παπα-Λευτέρης έχει πάρει την απόφασή του, ήταν αποφασιστικός και κατηγορηματικός.<br /> <br /> - Αν δεν έρθετε εσείς, θα πάω μοναχός μου! Μόνο ένα ψάλτη θέλω. Εσύ, Κωνσταντίνε (Λιαρομάτη), θα μου κάνεις τον ψάλτη;<br /> <br /> - Εντάξει, παππούλη, του απάντησε ο Ταγματάρχης, που πήρε και αυτός την ίδια απόφαση, κι όλα πια είχαν μπει στο δρόμο τους.<br /> <br /> Τελικά, μαζί τους πήγαν και οι άλλοι.<br /> <br /> Το πλοίο που μετέφερε τη Μεραρχία είχε αγκυροβολήσει στ' ανοιχτά, γι αυτό επιβιβάστηκαν σε μια βάρκα στην οποία κωπηλατούσε ένας Ρωμιός της Πόλης και σε λίγο αποβιβάστηκαν στην προκυμαία. Ο Κοσμάς, ο ντόπιος βαρκάρης, έδεσε τη βάρκα και τους οδήγησε από το συντομότερο δρόμο στην Αγια-Σοφιά. Η πόρτα ήταν ανοιχτή λες και τους περίμενε. Ο Τούρκος φύλακας κάτι πήγε να πει στη γλώσσα του, όμως τον καθήλωσε στη θέση του και τον άφησε άφωνο ένα άγριο κι αποφασιστικό βλέμμα του Ταξίαρχου Φραντζή. Όλοι μπήκαν μέσα σε ευλάβεια και προχώρησαν κάνοντας το σταυρό τους. Ο παπα-Λευτέρης ψιθύρισε με μεγάλη συγκίνηση: "Εισελεύσομαι εις τον οίκον σου, προσκυνήσω προς Ναόν Αγίον σου εν φόβω...".<br /> <br /> Προχωρεί γρήγορα, δεν χρονοτριβεί. Εντοπίζει το χώρο στον οποίο βρισκόταν το Ιερό και η Αγία Τράπεζα. Βρίσκει ένα τραπεζάκι, το τοποθετεί σ' αυτή τη θέση, ανοίγει την τσάντα του, βγάζει όλα τα απαραίτητα για τη Θεία λειτουργία, βάζει το πετραχήλι του και αρχίζει<br /> <br /> - Ευλογημένη η Βασιλεία του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.<br /> <br /> - Αμήν, αποκρίνεται ο Ταγματάρχης Λιαρομάτης και η Θεία Λειτουργία στην Αγια-Σοφιά έχει αρχίσει. Μακάρι να μας αξιώσει ο Θεός να την ολοκληρώσουμε, σκέφτονται όλοι, και σταυροκοπιούνται με κατάνυξη. Οι αξιωματικοί μοιάζουν να τα 'χουν χαμένα, όλα έγιναν τόσο ξαφνικά και φαίνονται απίστευτα.<br /> <br /> Η Θεία Λειτουργία προχωρεί κανονικά. Η Αγια-Σοφιά ύστερα από 466 ολόκληρα χρόνια ξαναλειτουργείται!! Ο παπα-Λευτέρης συνεχίζει. Όλα γίνονται ιεροπρεπώς, σύμφωνα με το τυπικό της Εκκλησίας. Ακούγονται τα "ειρηνικά", το "Κύριε ελέησον", "ο Μονογενής Υιός και Λόγος του Θεού...", που γράφτηκε από τον ίδιο τον Ιουστινιανό με την προσταγή και την φροντίδα του οποίου χτίστηκε και η Αγια - Σοφιά. Ακολουθεί η Μικρή Είσοδος, το "Τη Υπερμάχω Στρατηγώ...", ο Απόστολος από τον Ταξίαρχο Φραντζή και το Ευαγγελικό Ανάγνωσμα από τον παπα-Λευτέρη. Χρέη νεωκόρου εκτελεί ο Υπολοχαγός Νικολάου.<br /> <br /> Στο μεταξύ η Αγια-Σοφιά αρχίζει να γεμίζει με Τούρκους. Ο παπα-Νουφράκης δεν πτοείται και συνεχίζει. Οι άλλοι κοιτάζουν σαστισμένοι πότε τον ατρόμητο παπά και πότε τους Τούρκους που μέχρι εκείνη τη στιγμή παρακολουθούν σιωπηλοί μη μπορώντας ίσως να πιστέψουν στα μάτια τους, γιατί αυτό που γινόταν εκείνη την ώρα μέσα στην Αγια-Σοφιά, ήταν πραγματικά κάτι το απίστευτο.<br /> <br /> Μετά το Ευαγγέλιο ακολουθεί το Χερουβικό από τον Ταγματάρχη Λιαρομάτη, ενώ ο παπα-Λευτέρης τοποθετεί το αντιμήνσιο πάνω στο τραπεζάκι, για να κάνει την Προσκομιδή. Οι Τούρκοι συνεχώς πληθαίνουν. Οι ώρες είναι δύσκολες, αλλά και ανεπανάληπτες, επικές. Ο παπα-Νουφράκης συνεχίζει. Βγάζει από την τσάντα ένα μικρό Αγιο Ποτήριο, ένα δισκάριο, ένα μαχαιράκι, ένα μικρό πρόσφορο κι ένα μικρό μπουκαλάκι με νάμα. Με ιερή συγκίνηση και κατάνυξη κάνει την προσκομιδή, ενώ ο Λιαρομάτης συνεχίζει να ψάλει το Χερουβικό. Όταν ολοκλήρωσε την Προσκομιδή, στρέφεται στον Υπολοχαγό Νικολάου, του λέει ν' ανάψει το κερί για να ακολουθήσει η Μεγάλη Είσοδος. Ο νεαρός Υπολοχαγός προχωρεί μπροστά με το αναμμένο κερί και ακολουθεί ο παπάς βροντοφωνάζοντας: "Πάααντων ημών μνησθείη Κύριος ο Θεός..."<br /> <br /> Στη συνέχεια ακολουθούν οι "Αιτήσεις" και το "Πιστεύω", το οποίο είπε ο Φρατζής .Στο μεταξύ η Αγια-Σοφιά, έχει γεμίσει με Τούρκους κι ανάμεσά τους υπάρχουν και πολλοί Έλληνες της Πόλης, που βρέθηκαν εκεί αυτή την ώρα και παρακολουθούν με συγκίνηση τη λειτουργία, χωρίς να τολμούν να εξωτερικεύσουν τα συναισθήματά τους "δια τον φόβον των Ιουδαίων" δηλαδή των Τούρκων. Μόνο κάποιες στιγμές δεν μπορούν να συγκρατήσουν τα δάκρυα που τρέχουν από τους οφθαλμούς τους και για να μην προδοθούν φροντίζουν και τα σκουπίζουν πριν γίνουν "πύρινο" ποτάμι και τότε ποιός θα μπορούσε να τα συγκρατήσει.<br /> <br /> Η Λειτουργία στο μεταξύ φτάνει στο ιερότερο σημείο της, την Αναφορά. Ο παπα-Λευτέρης με πάλλουσα από τη συγκίνηση φωνή λέει: "Τα σα εκ των Σω, Σοι προσφέρομεν κατά πάντα και δια πάντα". Όλοι οι αξιωματικοί γονατίζουν και η φωνή του Ταγματάρχη Λιαρομάτη ακούγεται να ψέλνει το "Σε υμνούμεν, Σε ευλογούμεν, Σοι ευχαριστούμεν Κύριε και δεόμεθά Σου ο Θεός ημών"., Σε λίγη ώρα η αναίμακτη θυσία του κυρίου μας έχει τελειώσει στην Αγια-Σοφιά, ύστερα από 466 ολόκληρα χρόνια!! Ακολουθεί το "Αξιον Εστί", το "Πάτερ ημών"... το "Μετά φόβου Θεού πίστεως και αγάπης προσέλθετε" και όλοι οι αξιωματικοί πλησιάζουν και κοινωνούν τα Αχραντα Μυστήρια. Ο παπα-Λευτέρης λέει γρήγορα τις ευχές και ενώ ο Λιαρομάτης ψέλνει το "Ειη το όνομα Κυρίου ευλογημένον..." καταλύει το υπόλοιπον της Θείας Κοινωνίας και απευθυνόμενος στον Υπολοχαγό Νικολάου του λέει: "Μάζεψέ τα γρήγορα όλα και βάλτα μέσα στην τσάντα". ‘Υστερα κάνει την Απόλυση!<br /> <br /> Η Θεία Λειτουργία στην Αγια-Σοφιά, έχει ολοκληρωθεί. Ένα όνειρο δεκάδων γενεών Ελλήνων έχει γίνει πραγματικότητα. Ο παπα-Νουφράκης και οι τέσσερις αξιωματικοί είναι έτοιμοι να αποχωρήσουν και να επιστρέψουν στο πλοίο. Η Εκκλησία όμως είναι γεμάτη Τούρκους, οι οποίοι έχουν αρχίσει να γίνονται άγριοι, επιθετικοί συνειδητοποιώντας τι ακριβώς είχε συμβεί. Η ζωή τους κινδυνεύει άμεσα. Όμως δε διστάζουν, πλησιάζει ο ένας τον άλλο, γίνονται "ένα σώμα", μια γροθιά και προχωρούν προς την έξοδο.<br /> <br /> Οι Τούρκοι είναι έτοιμοι να τους επιτεθούν, όταν ένας Τούρκος αξιωματούχος παρουσιάζεται με την ακολουθία του και τους λέει: "Ντουρούν χέμεν.. (Αφήστε τους να περάσουν). Το είπε με μίσος. Θα ήθελε να βάψει τα χέρια του στο αίμα τους, όμως εκείνη τη στιγμή έτσι έπρεπε να γίνει, αυτό επέβαλαν τα συμφέροντα της πατρίδας του, δεν ήταν χρήσιμο γι αυτούς να σκοτώσουν τώρα πέντε Ρωμιούς αξιωματικούς μέσα στην Αγια-Σοφιά.<br /> <br /> Δεν ξεχνά ότι στ' ανοιχτά της Πόλης βρίσκονται δύο ετοιμοπόλεμες Ελληνικές Μεραρχίες κι ακόμη ότι η Κωνσταντινούπολη βρίσκεται ουσιαστικά υπό την επικυριαρχία των νικητών του Α' Παγκοσμίου Πολέμου στους οποίους βέβαια δεν συμπεριλαμβάνονται οι Τούρκοι.<br /> <br /> Στο άκουσμα αυτών των λόγων οι Τούρκοι υποχωρούν. Ο παπα-Νουφράκης και οι άλλοι αξιωματικοί βγαίνουν από την Αγια-Σοφιά και κατευθυνόμενοι προς την προκυμαία, όπου τους περιμένει η βάρκα.<br /> <br /> Ένας μεγαλόσωμος Τούρκος τους ακολουθεί, σηκώνει ένα ξύλο και ορμά για να χτυπήσει τον παπα-Νουφράκη. Διαισθάνεται, ξέρει ότι αυτός ο παπάς είναι ο εμπνευστής, ο δημιουργός αυτού του γεγονότος.<br /> <br /> Ο ηρωικός παπάς σκύβει για να προφυλαχθεί, αλλά ο Τούρκος καταφέρνει και τον χτυπά στον ώμο. Λυγίζει το σώμα του από τον αβάσταχτο πόνο, όμως μαζεύει τις δυνάμεις του, ανασηκώνεται και συνεχίζει να προχωρεί. Στο μεταξύ ο Ταγματάρχης Λιαρομάτης και ο Λοχαγός Σταματίου αφοπλίζουν τον Τούρκο, που είναι έτοιμος για να δώσει το πιο δυνατό κι ίσως το τελειωτικό χτύπημα στον παπά.<br /> <br /> Ήδη, πλησιάζουν στη βάρκα. Μπαίνουν όλοι μέσα. Ο Κοσμάς μαζεύει τα σχοινιά και αρχίζει γρήγορα να κωπηλατεί. Σε λίγο βρίσκονται πάνω στο ελληνικό πολεμικό πλοίο ασφαλείς και θριαμβευτές. Βέβαια ακολούθησε διπλωματικό επεισόδιο και οι "σύμμαχοι" διαμαρτυρήθηκαν έντονα στον πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο, ο οποίος αναγκάστηκε να επιπλήξει τον παπα-Λευτέρη Νουφράκη. Όμως κρυφά επικοινώνησε μαζί του και "τον επαίνεσε και συνεχάρη τον πατριώτη ιερέα, που έστω και για λίγη ώρα ζωντάνεψε μέσα στην Αγια-Σοφιά τα πιο ιερά όνειρα του Έθνους μας".<br /> <br /> Αυτό ήταν σε γενικές γραμμές το ιστορικό της Θείας Λειτουργίας που έγινε ύστερα από 466 χρόνια στην Αγια-Σοφιά από τον ηρωικό παπα - Λευτέρη Νουφράκη. Σίγουρα οι περισσότεροι Νεοέλληνες το αγνοούμε. Το όνομα του λιονταρόψυχου Κρητικού δε λέει τίποτε στο νου και στην καρδιά μας. Κι όμως αυτός ο απλός παπάς από τις Αλώνες Ρεθύμνου σήκωσε πάνω στους ώμους του και ζωντάνεψε, έστω και για λίγο, ένα από τα πιο επικά, πιο ιερά, πιο άγια όνειρα του Γένους.<br /> <br /> Όσο κι αν έψαξα δε βρήκα πουθενά τίποτε που να θυμίζει στους Νεοέλληνες τον ηρωικό παπά και την παράτολμη ηρωική πράξη του. Δεν υπάρχει καμία προτομή του στο χωριό του, στην πόλη του Ρεθύμνου, στον περίβολο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Κρήτης ή σε κάποια πλατεία της πρωτεύουσας της Ελλάδας. Κανένας δρόμος, έστω και ο πιο ασήμαντος, δε φέρει το επικό όνομά του. Καμία αναφορά δε γίνεται στη ζωή και στη δράση του στα πλαίσια της τοπικής ή της εθνικής μας ιστορίας. Τίποτε απ' όλα δεν έχει γίνει! Όχι γι αυτόν.<br /> <br /> Αυτός το χρέος του το έκαμε χωρίς να αποβλέπει σε κανενός είδους ανταπόδοση. Αλλά για μας, για μας που έχουμε ανάγκη από τέτοια ηρωικά πρότυπα, από ισχυρά στηρίγματα, για να, μπορέσουμε να κρατήσουμε και να διασώσουμε ό,τι είναι δυνατόν από την ταυτότητά μας, από τα ιδανικά του γένους μας, από την ίδια την ψυχή μας.<br /> <br /> Σήμερα μάλιστα που φριχτή "νέα τάξη" πραγμάτων καταδυναστεύει και απειλεί τη ζωή μας, σήμερα που κινδυνεύουμε να χάσουμε την ταυτότητά μας μέσα στο μεγάλο χωνευτήρι λαών και πολιτισμών, που λέγεται "Ευρωπαϊκή Ένωση", σήμερα που οι Λουδοβίκοι της διεθνούς σκηνής και πραγματικότητας δεν κρατάνε πια ούτε τα στοιχειώδη προσχήματα, αλλά "υπερασπίζονται" τα ανθρώπινα δικαιώματα όπου, όποτε και αν τους συμφέρει και τα καταπατούν βάναυσα και ανεπαίσχυντα, όταν η υπεράσπισή τους έρχεται σε αντίθεση με τις επιδιώξεις τους, είναι ανάγκη επιτακτική να προβάλλονται εθνικές μορφές σαν τον παπα-Λευτέρη Νουφράκη και παράτολμες ηρωικές πράξεις σαν τη Λειτουργία που τέλεσε στην Αγια-Σοφιά το Γενάρη του 1919. Είναι ανάγκη αυτές οι μορφές να υψώνονται ως σύμβολα γνήσιου και άδολου πατριωτισμού, αληθινού αγώνα κι αυτοθυσίας.<br /> <br /> Γιατί τότε και μόνο τότε μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα αντέξουμε ως Έθνος στις συμπληγάδες της σύγχρονης ζοφερής "νέας αταξίας" που επικρατεί στη διεθνή σκηνή χωρίς να σέβεται τίποτε καταπατώντας κάθε έννοια δικαίου, καθετί που είναι αντίθετο με τα συμφέροντά της και τις επιδιώξεις της. Τότε σίγουρα θα εξακολουθήσουμε να υπάρχουμε και να αγωνιζόμαστε με ηρωισμό και αυτοθυσία για την αλληλεγγύη, τη συναδέλφωση και την ειρηνική συμβίωση όλων ανεξαιρέτως των λαών της γης, γιατί όλοι έχουν αναμφισβήτητα τα ίδια δικαιώματα στη ζωή και στην απολαβή των αγαθών, τα οποία τόσο πλούσια σκόρπισε σ' αυτή τη γη το χέρι του Δημιουργού.<br /> <br /> ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ<br /> <br /> 1. Κυριακού Ανδρέα, Λειτουργία στην Αγια-Σοφιά το Γενάρη του 1919, στο περ. "Τα Πάτρια" 1996, 4-5, 57-61 (αναδημοσίευση από το περ. "Ορθόδοξη Μαρτυρία", Κύπρος).<br /> <br /> 2. Κουβελα Γ.Δ., η Τελευταία Λειτουργία στην Αγια-Σοφιά, στο περ. "Σύνδεσμος", 1992, 259, 82.<br /> <br /> 3. Χατζή Ν.Μ., Η τελευταία Λειτουργία στην Αγια-Σοφιά, στο περ. "Σύνδεσμος" 1992, 262-263, 133<br /> <br /> 4. Από τις διηγήσεις του παππού μου Εμμανουήλ Γ. Γελασάκη (1897-1988). (31/5)<br /> <br /> <a href="http://trikalagr.blogspot.gr/">πηγή</a> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Ft2.gstatic.com%2Fimages%3Fq%3Dtbn%3AANd9GcRDaFydOtMWrikyV7KyH2lskd4Rkw7Q1Kg-OI6KNSCsHbFnt54Tsw&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRDaFydOtMWrikyV7KyH2lskd4Rkw7Q1Kg-OI6KNSCsHbFnt54Tsw" -->

Ένας στρατιωτικός παπάς λειτούργησε στην Αγιά Σοφιά το 1919 !

"Εάν επιλάθωμαί σου Ιερουσαλήμ (Αγια-Σοφιά), επιλησθείη η δεξιά μου κοληθείη η γλώσσα μου τω λάρυγγί μου, εάν μη σου μνησθώ" (Ψ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κύπρος-Κριμαία: Πορεία δια πυρός και σιδήρου.

<center> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc9D6IOjNcPBSYfVwPje6iNrkfQbXzpPERZAeJ_moWN-br-F8xvADf9jZhenrjUbdG6UZ4MahsPKCp_i5AU0LXqbNuFfdOcaIgBEggjTmr5Ikz1sDP_mwpbWSfJz6VmYTOBs75XH6GU0dO/s1600/krimaia-kupros-kai-thraki____421bc1da4441cdd6de9049f2e43b5391.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="322" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhc9D6IOjNcPBSYfVwPje6iNrkfQbXzpPERZAeJ_moWN-br-F8xvADf9jZhenrjUbdG6UZ4MahsPKCp_i5AU0LXqbNuFfdOcaIgBEggjTmr5Ikz1sDP_mwpbWSfJz6VmYTOBs75XH6GU0dO/s1600/krimaia-kupros-kai-thraki____421bc1da4441cdd6de9049f2e43b5391.jpg" width="640" /></a></center> <br /> Κανείς μέσα στη δίνη της κρίσης στην Ουκρανία, δεν έχει επισημάνει πολλές ομοιότητες ανάμεσα στην Κριμαία και την Κύπρο, ομοιότητες στην ιστορική τους πορεία. Μετά το δημοψήφισμα της περασμένης Κυριακής, όπου οι Δυτικοί αρνούνται με λύσσα να δεχθούν την αρχή της αυτοδιάθεσης όπως εκφράστηκε με συντριπτικό ποσοστό να ζητά την ένωση με τη Ρωσία, ας συγκρίνουμε κάποιες ενδιαφέρουσες πραγματικότητες. Είναι λοιπόν ενδιαφέρον, πως ΗΠΑ και Μεγάλη Βρετανία αρνούνται να δεχθούν το συντριπτικό 96+% στην Κριμαία, όπου αποφάσισαν να ενωθούν με την Ρωσία. Ακριβώς το ίδιο ποσοστό, 96%, ήταν οι Έλληνες της Κύπρου που κάποτε (1950) και αυτοί ψήφισαν για εθνική αποκατάσταση και ένωση με την Ελλάδα. Και τότε, όπως και τώρα στην Κριμαία, ήταν οι Άγγλοι και άλλα δυτικά κέντρα που τορπίλλισαν την βούληση του ελληνικού κυπριακού λαού. <br /> Και βεβαίως, όπως οι δυτικοί βρήκαν το αντίβαρο στη Ρωσία (τους Ουκρανούς νεοφασίστες και άλλα παρεμφερή «λουλούδια»), έτσι και στην Κύπρο ανακάλυψαν τους Τουρκοκύπριους εθνικιστές και κάποιους άφρονες εν Αθήναις για να διαλύσουν (1963, 1974) την Κυπριακή Δημοκρατία. Η διαφορά: Για τον Καραμανλή και τον Αβέρωφ η Κύπρος ήταν μακριά! Για τον Πούτιν, η Κριμαία όχι!<br /> Είναι άκρως υποκριτικό αυτό που συμβαίνει, κυρίως με τους  Άγγλους: Αρνήθηκαν το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση σε 450.000 Έλληνες στην Κύπρο (στήνοντας αγχόνες και χαρίζοντάς μας Καραολήδες και Παλληκαρίδηδες…), αρνούνται το ίδιο δικαίωμα σε δύο εκατομμύρια Ρώσων στην Κριμαία, οι ίδιοι όμως για 3.000 Βρετανούς πολίτες εξεστράτευσαν και πολέμησαν στην άλλη άκρη του πλανήτη: Στα Φόκλαντς!.<br /> Είναι υποκριτική λοιπόν η κριτική τους, Αμερικανών και Άγγλων. Όπως αρνήθηκαν το δημοκρατικό δικαίωμα στην ελευθερία και αυτοδιάθεση στους Έλληνες της Κύπρου τότε, το αρνούνται στους σήμερα στους Ρώσους της Κριμαίας. Ελευθερία δικαιούσαι μόνο αν είσαι Αλβανός Κοσοβάρος, Βόσνιος Μουσουλμάνος ή ότι άλλο βολεύει τη made in USA Νέα Τάξη  Πραγμάτων.<br /> Και κάτι τελευταίο: Όπως και ο υπόδουλος στους Τούρκους Ελληνισμός, έτσι και οι χριστιανοί της Κριμαίας γνώρισαν τα «καλά» της οθωμανοκρατίας. Λίγα χρόνια μετά την άλωση της Πόλης, το 1475, έγινε η εισβολή των Τούρκων στην χερσόνησο  της Κριμαίας. Εκεί οι Τούρκοι ίδρυσαν  το Χανάτο της Κριμαίας, το οποίο διατηρήθηκε μέχρι το  1774. Τελικά το 1783 οι Ρώσοι απελευθέρωσαν την Κριμαία, και η αυτοκράτειρα της Ρωσικής Αυτοκρατορίας Αικατερίνη η Μεγάλη υπέγραψε μανιφέστο όπου η Κριμαία συντάχθηκε στην Ρωσική Αυτοκρατορία.<br /> Τα παραπάνω βεβαίως είναι τώρα παρελθόν και τα λέμε για να καταδειχθεί η υποκρισία των Δυτικών.<br /> Σε τρέχουσες συνθήκες, την Ελλάδα και την Κύπρο τις εξυπηρετεί γεωστρατηγικά μια ισχυρή ρωσική παρουσία στην Κριμαία, μια παρουσία πάνω από όλα στρατιωτική. Γιατί ισχυρή Ρωσία στην πάνω μεριά της Μαύρης Θάλασσας, σημαίνει μεγαλύτερη πίεση στην Τουρκία. Δίχως την Κριμαία οι Ρώσοι  θα έχουν περιορισμένες δυνατότητες πρόσβασης σε Αιγαίο και Μεσόγειο, με την Κριμαία όμως κομμάτι της Ρωσικής Ομοσπονδίας η Τουρκία θα νιώθει πιο καυτή την ανάσα της ορθόδοξης Ρωσίας. Και αυτό, αυτονοήτως εξυπηρετεί τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα.<br /> <a href="http://www.elkeda.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Κύπρος-Κριμαία: Πορεία δια πυρός και σιδήρου.

Κανείς μέσα στη δίνη της κρίσης στην Ουκρανία, δεν έχει επισημάνει πολλές ομοιότητες ανάμεσα στην Κριμαία και την Κύπρο, ομοιότητες στην ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία: Το «τρόπαιο» της Κριμαίας και η καινούργια στρατηγική εξίσωση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Bloomberg_Crimea.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-98604" height="360" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/Bloomberg_Crimea.jpg" title="Bloomberg_Crimea" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Τελικά, η Ρωσία παραμερίζοντας όλα τα επιχειρήματα που αφορούσαν το άμεσο και το μελλοντικό δυνητικό κόστος που θα μπορούσε να προκύψει ως αποτέλεσμα της ενσωμάτωσης της Κριμαίας, επέλεξε να προχωρήσει και να αποκόψει τη χερσόνησο από την Ουκρανία, ενσωματώνοντάς την στη Ρωσική Ομοσπονδία.</strong><br /> <br /> Παρότι η υπόθεση φαίνεται πλέον αρκετά ξεκάθαρη, δηλαδή ότι η Κριμαία αποτελούσε πάγιο στόχο ο οποίος τελικά επιτεύχθηκε, <strong>η ρωσική πλευρά έδωσε στους Ουκρανούς μια ευκαιρία, την οποία όμως το Κίεβο δεν αξιοποίησε</strong>. Ενώ η ενσωμάτωση της Κριμαίας φαινόταν να μπαίνει στην τελική ευθεία, οι Ρώσοι πρότειναν στο Κίεβο να συστήσει επιτροπή που θα καταλήξει σε <strong>αναθεώρηση του Συντάγματος της χώρας, μετατρέποντάς την σε ομοσπονδία</strong>.<br /> Αντί λοιπόν οι Ουκρανοί να αρπάξουν την ευκαιρία και <strong>να αντιτείνουν το λογικό ερώτημα «αν το κάναμε αυτό η Κριμαία θα παρέμενε ως ομόσπονδη συνιστώσα στην Ουκρανία;»,</strong> δηλαδή αν η Ρωσία ήταν διατεθειμένη να σταματήσει τη διαδικασία αυτή, το Κίεβο μετά από συνεννοήσεις με τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον, αποφάσισε <strong>να απορρίψει με συνοπτικές διαδικασίες τη ρωσική πρόταση</strong>. Πλέον, η ενσωμάτωση της Κριμαίας ήταν απλώς θέμα ημερών.<br /> <br /> Το επιχείρημα δεν είναι ότι <strong>εάν οι Ουκρανοί έλεγαν «συμφωνούμε» στην ομοσπονδιοποίηση της χώρας, οι Ρώσοι νομοτελειακά θα έκαναν πίσω, </strong>αλλά το ότι οι πρώτοι θα μπορούσαν να αποτολμήσουν τέτοια αναφορά για δυο λόγους:<br /> Ο πρώτος είναι ότι εάν η Μόσχα προέβη στην αναφορά – πρόταση για να εμφανιστεί διαλλακτική, ενώ δεν είχε σκοπό να αφήσει την Κριμαία, <strong>το Κίεβο θα είχε «εκθέσει» διπλωματικά τη Μόσχα</strong>. Το δεύτερο είναι, ότι η Ουκρανία θεωρητικά είχε <strong>να επιλέξει</strong> ανάμεσα στο να χάσει μια περιοχή, όπως και την έχασε, ή να επιχειρήσει να την κρατήσει δίνοντάς της πολύ μεγαλύτερα περιθώρια αυτονόμησης. Και <strong>επέλεξε τον εδαφικό ακρωτηριασμό</strong> της χώρας.<br /> Ενδεχομένως, ο υπολογισμός του Κιέβου να ήταν διαφορετικός. Ότι <strong>η μετατροπή της Ουκρανίας σε ομοσπονδία θα δημιουργούσε επί της ουσίας κι άλλες «Κριμαίες» εντός του εδάφους της, με αποτέλεσμα, μακροπρόθεσμα, το αποτέλεσμα να ήταν πολύ χειρότερο </strong>από την απώλεια της Κριμαίας, την οποία γνώριζε ότι έτσι κι αλλιώς δεν ελέγχει. Εάν αυτό απηχεί τις σκέψεις της ηγεσίας στο Κίεβο, μάλλον θα πρέπει να αντιμετωπιστεί ως <strong>στρατηγικό λάθος</strong> για τους κάτωθι λόγους:<br /> Η Ουκρανία <strong>θα είχε κερδίσει χρόνο</strong>, ώστε αφού πρώτα χωρίς την ασφυκτική πίεση του χρόνου κατέληγε στο ποια είναι τα θετικά και τα αρνητικά της ασκούμενης πολιτικής, ενδεχομένως να εισερχόταν στη διαδικασία <strong>να διαπραγματευθεί με ανατολή και δύση τον νέο περιφερειακό ρόλο της</strong>…<br /> Η Ουκρανία θα μπορούσε <strong>είτε να αποτελέσει ένα νέο ψυχροπολεμικό σύνορο, ή μια χώρα ουδέτερη, ένα «κράτος-μαξιλάρι» (buffer-state)</strong> ανάμεσα σε ανατολή και δύση, με επόμενο βήμα την έναρξη στρατηγικού διαλόγου με τη Μόσχα για την εξεύρεση τρόπου σύνδεσης με την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχοντας όμως πρώτα εξασφαλίσει, ότι δεν θα θιχθούν τα ρωσικά εμπορικά και οικονομικά συμφέροντα.<br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: maroon;"><strong>Αντί αυτών, το «ξερό» όχι του Κιέβου, έδωσε τυπικά το πράσινο φως στη Μόσχα που μπορεί να ισχυριστεί ότι έδωσε μια τελευταία ευκαιρία η οποία αγνοήθηκε. Αυτό που δεν μπορεί να γίνει κατανοητό εάν δεν συνυπολογιστεί ο διεθνής παράγοντας που «συνασπίστηκε» με το Κίεβο, είναι πως οι Ουκρανοί δεν αντιλήφθηκαν πως διαπραγματευτικά η θέση τους ήταν από πολύ αδύνατη έως απελπιστική, λόγω στρατιωτικής ανυπαρξίας, άρα έπρεπε να σκεφθούν εντελώς αντισυμβατικά και με το βλέμμα στραμμένο στην προοπτική μείωσης των ήδη καταγεγραμμένων ζημιών από την κρίση (damage limitation).</strong></span></div> </div> Ποια είναι όμως η κατάσταση από εδώ και πέρα; Ποιο θα είναι το κόστος για τη Μόσχα; Όχι επειδή οι αντίπαλοί της ομιλούν για παραβίαση του διεθνούς δικαίου, αλλά διότι απλούστατα <strong>η ενέργεια αυτή έχει προκαλέσει σοκ στη Δύση,</strong> που δείχνει να μην πιστεύει ακόμα ότι η Μόσχα προχώρησε…<br /> Εξ ου και η ανάγκη υπογράμμισης από τον Ρώσο υπουργό Εξωτερικών στον Αμερικανό ομόλογό του, ότι το ζήτημα της Κριμαίας έχει απλώς κλείσει. <strong>Πιθανόν, να δέχθηκε κάποια πρόταση πολύ πιο προωθημένη σε σχέση με τη διακηρυκτική επίσημη πολιτική από την Ουάσιγκτον, αλλά όπως συνηθίζει τελευταία η αμερικανική διπλωματία, κατόπιν εορτής,</strong> όταν η ζημιά έχει πλέον γίνει, ενώ και για τη Μόσχα για λόγους δημόσιας εικόνας – και όχι μόνο – δεν θα μπορούσε να τεθεί θέμα ανάκλησης της απόφασης.<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/crimea_sat.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-98605" height="225" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/crimea_sat.jpg" title="crimea_sat" width="400" /></a><br /> <strong>Το ζητούμενο πλέον είναι εάν η Μόσχα σκοπεύει να κλιμακώσει περαιτέρω ή αν έχει συνειδητοποιήσει την ανάγκη εκτόνωσης της επικίνδυνης κατάστασης και απόπειρας σταδιακής αποκατάστασης της επαφής με τους αντιπάλους της, σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς.</strong> Οι διαβεβαιώσεις από τον Ρώσο υπουργό Άμυνας Σοϊγκού στον ομόλογό του των ΗΠΑ Χέιγκελ ότι η Μόσχα δεν σκοπεύει να επέμβει στρατιωτικά στην Ανατολική Ουκρανία, λογικά συνιστά το <strong>πρώτο βήμα ουσιαστικής αποκλιμάκωσης,</strong> αν και θα πάρει χρόνο η εξομάλυνση των σχέσεων των δυο πλευρών, εάν ποτέ επιτευχθεί.<br /> Το επιχείρημα είναι ότι <strong>αυτό εξυπηρετεί το ρωσικό εθνικό συμφέρον,</strong> αφού οι αλλαγές που ενδεχομένως θα επέλθουν ως αποτέλεσμα των ψυχολογικών κυρίως επιπτώσεων από την προσάρτηση της Κριμαίας, μπορεί να οδηγήσουν σε μια <strong>ψυχροπολεμικού τύπου αναμέτρηση,</strong> οπότε η Μόσχα χρειάζεται «Κριμαίες» ώστε να μπορεί <strong>να ασκεί πίεση στους αντιπάλους της</strong> και να μπορεί να τους απειλεί αξιόπιστα με συνέπειες εάν επαναληφθούν «μη φιλικές» ενέργειες στη περιφέρειά της.<br /> Ας δούμε συνοπτικά την κατάσταση. Το πιθανότερο σενάριο είναι, ότι η υπόθεση της Κριμαίας θα οδηγήσει σε σημαντικές ζυμώσεις στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ, δυο δυτικών θεσμών με εμφανές πρόβλημα στρατηγικού προσανατολισμού, δυο θεσμών που διέρχονται σοβαρότατη κρίση… μέσης ηλικίας.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Η Ευρωπαϊκή Ένωση</strong></span> και ιδιαίτερα η ηγέτιδα στο οικονομικό πεδίο δύναμη, η Γερμανία, θα αναλογιστεί ότι μοναδικός τρόπος για να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση είναι <strong>μέσω «περισσότερης Ευρώπης» σε όλους του τομείς, </strong>αλλά και αναθεώρησης της <strong>μονοδιάστατα οικονομικής,</strong> στρατηγικής της ΕΕ στον διεθνή καταμερισμό ισχύος.<br /> <span style="color: maroon;"><strong>Το ΝΑΤΟ,</strong> </span><strong>ένας οργανισμός σε συνεχή παρακμή, απέκτησε το ισχυρότερο κίνητρο για τη νεκρανάστασή του.</strong> Κράτη-μέλη θα το θυμηθούν, ενώ λογικά θα «ξεκλειδώσουν τα θησαυροφυλάκια» για <strong>εξοπλιστικά προγράμματα</strong>. Παράλληλα, τα κράτη-μέλη αναμένεται να αντιμετωπίσουν με μεγαλύτερη σοβαρότητα, αυτά που λίγες μόνο μέρες πριν θεωρούσαν πως ανήκουν στο παρελθόν, δηλαδή <strong>την απειλή εναντίον της εδαφικής ακεραιότητας</strong>.<br /> Αυτή η κατάσταση, όσον αφορά την ΕΕ και το ΝΑΤΟ δεν μπορεί παρά να προβληματίζει τη Ρωσία, αφού οι πιθανότητες να εξελιχθεί η Ουκρανία σταδιακά σε ένα κράτος-σύνορο ενός νέου Ψυχρού Πολέμου ανατολής-δύσης δεν είναι και λίγες. <strong>Εν ολίγοις, προσαρτώντας ένα κομμάτι γης που έτσι κι αλλιώς ήλεγχε αφού στάθμευε εκεί στρατεύματα, έθεσε σε κίνηση διαδικασίες συνολικότερων γεωστρατηγικών ανακατατάξεων και αλλαγών,</strong> οι οποίες θα μπορούσαν να προκαλέσουν σημαντικά προβλήματα στο μέλλον για τη ρωσική εθνική ασφάλεια.<br /> Μια εκ των βασικότερων δυνητικών επιπτώσεων είναι <strong>να έρθουν πιο κοντά οι δυο πλευρές του Ατλαντικού,</strong> οι οποίες είχαν απομακρυνθεί στα ζητήματα κυρίως της άμυνας και της ασφάλειας. Και δεν είναι μόνο το δυτικό σύνορο. Το σύνολο της ρωσικής περιφέρειας έχει λάβει το μήνυμα, ότι <strong>η Μόσχα θεωρεί τους ρωσικούς πληθυσμούς στις συνορεύουσες χώρες ως εργαλείο άσκησης εξωτερικής πολιτικής,</strong> χωρίς να αποκλείεται μάλιστα και η στρατιωτική δράση, κατά περίπτωση.<br /> Κι αυτό ναι μεν ασκεί αποτροπή, αφού οι πάντες θα φροντίζουν λογικά να μην προκαλέσουν την οργή της Μόσχας, κρατώντας κάποιες διακριτικές αποστάσεις από τη Δύση, όμως, παράλληλα, <strong>γίνεται αντιληπτό ότι εάν δεν επιθυμούν να καταστούν de facto ως κράτη μειωμένης κυριαρχίας, θα πρέπει να ενισχύσουν θεαματικά τις αμυντικές τους ικανότητες</strong>.<br /> Στο ίδιο μήκος κύματος, δεν θα πρέπει να ξεγελάσει κανέναν η θετική σε γενικές γραμμές στάση που τηρεί η κινεζική ηγεσία. <strong>Ο αντίπαλος είναι κοινός, οι Ηνωμένες Πολιτείες,</strong> όμως και μεταξύ τους Μόσχα και Πεκίνο έχουν <strong>ανοιχτά μέτωπα</strong> και η Κίνα γνωρίζει πώς να ασκεί ασφυκτική πίεση ώστε να πετύχει αυτό που θέλει.<br /> Εν κατακλείδι, η Ρωσία δείχνει να κατοχυρώνει το <strong>«τρόπαιο» της Κριμαίας,</strong> διατηρεί όμως σημαντικές δυνατότητες για να επιχειρήσει τον έλεγχο των μελλοντικών κινήσεων του δυτικού συνασπισμού. Η απόπειρα αποσταθεροποίησης των <strong>Βαλτικών Δημοκρατιών,</strong> η συντήρηση της έντασης στην <strong>Ανατολική Ουκρανία,</strong> αλλά και αποκοπή της χώρας από την πρόσβαση στη <strong>Μαύρη Θάλασσα,</strong> είναι ορισμένα από τα «όπλα» που διατηρεί στη «φαρέτρα» του ο ρωσικός παράγοντας για να αποτρέψει την εμφάνιση ΝΑΤΟϊκών στρατευμάτων κοντά στα σύνορα της Ρωσίας, κάτι το οποίο θα μετέτρεπε μακροπρόθεσμα ακόμα και σε ήττα την απόσπαση της Κριμαίας.<br /> <!-- /metas --> <br /> Τα στρατηγικά προβλήματα που έπρεπε να σταθμίσει η ρωσική ηγεσία στη λήψη της απόφασης για την Κριμαία ήταν πολλά, αν και τελικά φάνηκε πως κρίθηκε αναγκαίο η Ρωσία να προχωρήσει για σειρά λόγων. Πέραν των εσωτερικών, κυρίως για εξωτερικούς λόγους. <strong>«Ανταπόδοση» στη Δύση για την ανάμιξη στο «εγγύς εξωτερικό», ο έλεγχος του οποίου δίνει στρατηγικό βάθος στη Ρωσία, αλλά και για την περίπτωση του Κοσσυφοπεδίου.</strong> Προφανώς, το Κρεμλίνο εκτιμά ότι εξακολουθεί να διαθέτει δυνατότητες αποτροπής, ώστε να μπορέσει να κρατήσει μακριά από τα σύνορα της Ρωσίας τη Δύση και παράλληλα να έχει ανακτήσει την Κριμαία, «διορθώνοντας το λάθος» του Νικήτα Χρουστσόφ τη δεκαετία του 1950…<br /> <br /> <strong style="color: maroon;">Του Ζαχαρία Μίχα<br /> (Διευθυντής Μελετών, Ινστιτούτο Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας, ΙΑΑΑ-ISDA)</strong><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ρωσία: Το «τρόπαιο» της Κριμαίας και η καινούργια στρατηγική εξίσωση

Τελικά, η Ρωσία παραμερίζοντας όλα τα επιχειρήματα που αφορούσαν το άμεσο και το μελλοντικό δυνητικό κόστος που θα μπορούσε να προκύψει ω...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: Φεύγουν ξένοι αντάρτες, ανησυχία που θα πάνε

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/syrian_islamists.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-98562" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/03/syrian_islamists.jpg" title="syrian_islamists" width="640" /></a></div> <br /> <strong>Εφιάλτης για τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες έχει καταλήξει να είναι οι ξένοι μαχητές που έχουν ενταχθεί στις τάξεις των ισλαμιστικών ενόπλων ομάδων και πολεμούν στον συριακό εμφύλιο, για λόγο όμως πλέον που φέρνει τις δυτικές κοινωνίες απέναντι στην επιλογή υποστήριξής τους σε πρώτη φάση για να βοηθήσουν στην ανατροπή του Μπασάρ Αλ Άσαντ.</strong><br /> Εκατοντάδες από αυτούς αποχωρούν απογοητευμένοι, οπότε το μέγα πρόβλημα είναι να μη χαθούν τα ίχνη τους, αφού τα «άγρια ένστικτα» της πλειοψηφίας εξ αυτών αποτελούν θανάσιμη απειλή για τις δυτικές – κυρίως – κοινωνίες. Κάποιοι μάλιστα κάπου θα πάνε για να συνεχίσουν τον <strong>«ιερό πόλεμο» (τζιχάντ)</strong> που είναι σκοπός της ζωής τους.<br /> <strong>Ήδη, δημοσιεύματα στη Βρετανία κάνουν λόγο για συναγερμό στις τάξεις των αρχών ασφαλείας με έμφαση την αντικατασκοπεία – εσωτερική ασφάλεια MI5, αφού η ριζοσπαστικοποίηση ισλαμιστών που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν στη χώρα, έχει εξελιχθεί σε κορυφαίο πρόβλημα ασφάλειας.</strong><br /> <strong></strong><br /> Άλλη χώρα που σίγουρα θα επιθυμούσε διαφορετική εξέλιξη, επίσης για εσωτερικούς λόγους, είναι <strong>η Σαουδική Αραβία</strong>. Στις τάξεις όσων γνωρίζουν καλά τα «μυστικά» της Μέσης Ανατολής, ήταν γνωστό ότι το καθεστώς των Σαούντ έστελνε ισλαμιστές μαχητές στη Συρία με <strong>δέλεαρ πολλά χρήματα για τις οικογένειές τους, όχι τόσο για να πέσει ο Άσαντ, όσο με την προσδοκία να σκοτωθούν…</strong> συνολικά οι νεκροί από τον εμφύλιο έχουν περάσει τους 140.000 ανθρώπους, θα μπορούσαν να ξεφορτωθούν πολλούς εξ αυτών.<br /> Η <strong>Μουσουλμανική Αδελφότητα</strong> και κάθε λογής ισλαμιστικά στοιχεία αποτελούν <strong>τεράστια απειλή για τη δυναστεία των Σαούντ</strong> και αυτό που διατηρεί την ισορροπία εκεί δεν είναι τίποτε άλλο παρά <strong>η ροή του χρήματος,</strong> το οποίο εάν σταματήσει, όλοι αντιλαμβάνονται τι θα επακολουθήσει σε μια χώρα όπου <strong>ο Μεσαίωνας είναι ζωντανός</strong>…<br /> Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα διεθνών μέσων ενημέρωσης που παρακολουθούν από κοντά τις εξελίξεις, παρότι το ενδιαφέρον έχει πλέον στραφεί στις εξελίξεις στο μέτωπο της Ουκρανίας, οι μαχητές προέρχονται από <strong>τη Σαουδική Αραβία, το Κουβέιτ, τη Λιβύη, την Τυνησία, την Υεμένη, αλλά και πολλές χώρες της Ευρώπης</strong>…<br /> <!-- /metas --> <br /> Τουλάχιστον <strong>2.000 εξ αυτών έχουν επιστρέψει είτε στις πατρίδες τους είτε οδεύουν για άλλους προορισμούς, </strong>όπως για παράδειγμα τη <strong>χερσόνησο του Σινά</strong>. Οι ισραηλινές μυστικές υπηρεσίες έχουν ήδη εντοπίσει «ποιοτική διαφορά» στη δράση των ισλαμιστών που δεν απειλούν μόνο την ασφάλεια του εβραϊκού κράτους αλλά και του καθεστώτος στην Αίγυπτο…<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Συρία: Φεύγουν ξένοι αντάρτες, ανησυχία που θα πάνε

Εφιάλτης για τις δυτικές μυστικές υπηρεσίες έχει καταλήξει να είναι οι ξένοι μαχητές που έχουν ενταχθεί στις τάξεις των ισλαμιστικών ενόπ...

Διαβάστε την συνέχεια