«Ελλάδα και χρέος: Δύο αιώνες ανάμειξης των πιστωτών»

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMhDbkq7DLcS_5LDWIGSvyU6-DxDVD1kOMsMEuujxHZh_JTHE8TsyLcjIGInIvl5SlqiJRY6JdK7A9uoQ0r61dChZdn1C1lfhagf-FpRI7uThyfnRyv5KifR9Xeg3r61_1HRNGDQD9fn9J/s1600/5+draxmes.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMhDbkq7DLcS_5LDWIGSvyU6-DxDVD1kOMsMEuujxHZh_JTHE8TsyLcjIGInIvl5SlqiJRY6JdK7A9uoQ0r61dChZdn1C1lfhagf-FpRI7uThyfnRyv5KifR9Xeg3r61_1HRNGDQD9fn9J/s640/5+draxmes.jpg" width="640" /></a></div> <h1 style="text-align: center;"> <i style="font-family: verdana, geneva; font-size: large;">Η ανεξάρτητη Ελλάδα γεννήθηκε με ένα απεχθές χρέος</i></h1> <b>Του Ερίκ Τουσέν</b><br /> <i>Δημοσιεύουμε σήμερα το πρώτο μέρος μιας σημαντικής δουλειάς του Ερίκ Τουσέν για την ιστορία του ελληνικού δημόσιου χρέους. Την επόμενη βδομάδα θα δημοσιεύσουμε το δεύτερο μέρος. </i><br /> <i><br /></i> Ο Ερίκ Τουσέν είναι Βέλγος πολιτικός επιστήμονας και ιστορικός, διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Παρισιού VIII και του Πανεπιστημίου της Λιέγης, όπου και διδάσκει. Είναι πρόεδρος της Επιτροπής για τη Διαγραφή του Χρέους των Χωρών του Τρίτου Κόσμου (Comité pour l'annulation de la dette du Tiers Monde, CADTM). Είναι επίσης μέλος της Προεδρικής Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους (CAIC) στον Ισημερινό, του Διεθνούς Συμβουλίου του Παγκόσμιου Κοινωνικού Φόρουμ από την ίδρυσή του το 2001, της επιστημονικής επιτροπής της Attac Γαλλίας, του επιστημονικού δικτύου της Attac Βελγίου, καθώς και της Διεθνούς Επιτροπής της Τετάρτης Διεθνούς (Post-Réunification). Από τον Απρίλη του 2015 είναι επιστημονικός συντονιστής της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, που δημιουργήθηκε από την τότε Πρόεδρο της ελληνικής Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου.<br /> <br /> <b>Από το 2010, με την εμ­φά­νι­ση της κρί­σης χρέ­ους, η Ελ­λά­δα βρί­σκε­ται στο επί­κε­ντρο της προ­σο­χής. Αυτή η κρίση χρέ­ους, που δη­μιουρ­γή­θη­κε πρώτα και κύρια από τις ιδιω­τι­κές τρά­πε­ζες, δεν είναι ωστό­σο και­νο­φα­νής στην ιστο­ρία της ανε­ξάρ­τη­της Ελ­λά­δας. Από το 1826 τέσ­σε­ρις με­γά­λες κρί­σεις χρέ­ους ση­μά­δε­ψαν πολύ βαθιά τη ζωή των Ελ­λή­νων. Κάθε φορά, ευ­ρω­παϊ­κές δυ­νά­μεις συ­να­σπί­ζο­νταν για να ανα­γκά­σουν την Ελ­λά­δα να συ­νά­ψει νέα δά­νεια για να απο­πλη­ρώ­σει τα πα­λαιά.</b><br /> <div style="text-align: justify;"> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a></div> <br /> Αυτή η συμ­μα­χία υπα­γό­ρευ­σε στην Ελ­λά­δα πο­λι­τι­κές με βάση τα συμ­φέ­ρο­ντά της και τα συμ­φέ­ρο­ντα κά­ποιων με­γά­λων ιδιω­τι­κών τρα­πε­ζών, με τις οποί­ες ήταν συ­νέ­νο­χη. Κάθε φορά, οι πο­λι­τι­κές αυτές είχαν σκοπό να απο­μυ­ζή­σουν τους ανα­γκαί­ους για την απο­πλη­ρω­μή του χρέ­ους χρη­μα­το­οι­κο­νο­μι­κούς πό­ρους και συ­μπε­ρι­λάμ­βα­ναν μεί­ω­ση των κοι­νω­νι­κών δα­πα­νών και των δη­μό­σιων επεν­δύ­σε­ων. Με ποι­κί­λους τρό­πους, η Ελ­λά­δα και ο ελ­λη­νι­κός λαός είδαν να τους αφαι­ρεί­ται το δι­καί­ω­μα να ασκή­σουν την εθνι­κή κυ­ριαρ­χία. Αυτό κρά­τη­σε την Ελ­λά­δα στην κα­τά­στα­ση εξαρ­τη­μέ­νης και πε­ρι­φε­ρεια­κής χώρας. Οι ντό­πιες κυ­ρί­αρ­χες τά­ξεις ήταν συ­νέ­νο­χες.<br /> <br /> Αυτή η σειρά άρ­θρων ανα­λύ­ει τις τέσ­σε­ρις με­γά­λες κρί­σεις του ελ­λη­νι­κού χρέ­ους, το­πο­θε­τώ­ντας τες στο διε­θνές οι­κο­νο­μι­κό και πο­λι­τι­κό πλαί­σιο, κάτι που απου­σιά­ζει συ­στη­μα­τι­κά από τις κυ­ρί­αρ­χες από­ψεις και εκτι­μή­σεις, ενώ το εντο­πί­ζου­με πολύ σπά­νια στις κρι­τι­κές ανα­λύ­σεις.<br /> <br /> Για να χρη­μα­το­δο­τή­σει τον πό­λε­μο της ανε­ξαρ­τη­σί­ας, που ξε­κί­νη­σε το 1821 ενά­ντια στην Οθω­μα­νι­κή Αυ­το­κρα­το­ρία, και να στε­ριώ­σει το νέο κρά­τος, η προ­σω­ρι­νή κυ­βέρ­νη­ση της Ελ­λη­νι­κής Δη­μο­κρα­τί­ας σύ­να­ψε δύο δά­νεια στο Λον­δί­νο, το ένα το 1824 και το άλλο το 1825. Οι τρα­πε­ζί­τες του Λον­δί­νου, ως η κύρια χρη­μα­το­πι­στω­τι­κή δύ­να­μη πα­γκο­σμί­ως εκεί­νη την εποχή, έσπευ­σαν να ορ­γα­νώ­σουν το δά­νειο κατά τέ­τοιο τρόπο ώστε να απο­κο­μί­σουν πολύ με­γά­λα κέρδη.<br /> <br /> Πρέ­πει να λά­βου­με υπόψη μας το διε­θνές πλαί­σιο. Το κα­πι­τα­λι­στι­κό σύ­στη­μα βρι­σκό­ταν σε φάση από­λυ­της κερ­δο­σκο­πί­ας, αυτό που στην ιστο­ρία του κα­πι­τα­λι­σμού συ­νι­στά εν γένει την τε­λι­κή φάση μιας πε­ριό­δου ισχυ­ρής οι­κο­νο­μι­κής με­γέ­θυν­σης και ακο­λου­θεί μια από­το­μη σπάνη, με την όποια φτά­νου­με, αφού σπά­σουν οι κερ­δο­σκο­πι­κές φού­σκες, σε μια πε­ρί­ο­δο ύφε­σης ή/και αργής ανά­πτυ­ξης.(1) Οι τρα­πε­ζί­τες του Λον­δί­νου, κι από κοντά οι τρα­πε­ζί­τες του Πα­ρι­σιού, των Βρυ­ξελ­λών και άλλων ευ­ρω­παϊ­κών εδρών του χρη­μα­το­πι­στω­τι­κού κε­φα­λαί­ου, ανα­ζη­τού­σαν μα­νια­σμέ­να να το­πο­θε­τή­σουν τα τε­ρά­στια ποσά που είχαν στη διά­θε­σή τους.<br /> <br /> Ανά­με­σα στο 1822 και το 1825, οι τρα­πε­ζί­τες του Λον­δί­νου «συ­γκέ­ντρω­σαν» 20 εκα­τομ­μύ­ρια λίρες στερ­λί­νες για λο­γα­ρια­σμό των νέων λα­τι­νο­α­με­ρι­κα­νών ηγε­τών (Simon Bolivar, Antonio Sucre, José de San Martín), που ολο­κλή­ρω­ναν τον αγώνα της ανε­ξαρ­τη­σί­ας από το ισπα­νι­κό στέμ­μα.(2) Τα δύο ελ­λη­νι­κά δά­νεια του 1824-1825 έφτα­ναν τα 2,8 εκα­τομ­μύ­ρια λίρες στερ­λί­νες, δη­λα­δή το 120% του ΑΕΠ της χώρας εκεί­νη την εποχή.<br /> <br /> Τόσο στην πε­ρί­πτω­ση της Ελ­λά­δας, όσο και στην πε­ρί­πτω­ση των νέων επα­να­στα­τι­κών και εθνι­κο­α­πε­λευ­θε­ρω­τι­κών κι­νη­μά­των της Λα­τι­νι­κής Αμε­ρι­κής, τα νέα κράτη μόλις που άρ­χι­ζαν να γεν­νιού­νται και δεν ήταν διε­θνώς ανα­γνω­ρι­σμέ­να. Όσον αφορά τη Λα­τι­νι­κή Αμε­ρι­κή, η Ισπα­νία ήταν ενά­ντια στη χρη­μα­το­δό­τη­σή τους από τα ευ­ρω­παϊ­κά κράτη. Επι­πλέ­ον, εκεί­νη την εποχή θα ήταν αρ­κε­τά λο­γι­κό να θε­ω­ρή­σου­με ότι οι αγώ­νες για την ανε­ξαρ­τη­σία δεν είχαν τε­λειώ­σει ορι­στι­κά. Τέλος, είχαν δοθεί δά­νεια σε δη­μο­κρα­τί­ες, ενώ μέχρι τότε μόνο οι μο­ναρ­χί­ες ήταν απο­δε­κτές στο κλαμπ των δα­νει­ζό­με­νων κρα­τών. Αυτό μας δίνει μια ιδέα για το πάθος των τρα­πε­ζι­τών να παίρ­νουν οι­κο­νο­μι­κά ρίσκα.<br /> <br /> Ο δα­νει­σμός στην προ­σω­ρι­νή κυ­βέρ­νη­ση ενός ελ­λη­νι­κού κρά­τους στη γέν­νη­σή του, σε συν­θή­κες πο­λέ­μου, για ένα ποσό που αντι­στοι­χού­σε στο 120% του συ­νό­λου της πα­ρα­γω­γής της χώρας, απο­τε­λεί ξε­κά­θα­ρη από­δει­ξη της βού­λη­σης να βρε­θεί, με κάθε ρίσκο, μια ζου­με­ρή ευ­και­ρία κέρ­δους. Στο πλευ­ρό των τρα­πε­ζι­τών, οι με­γά­λοι βιο­μή­χα­νοι και οι με­γα­λέ­μπο­ροι υπο­στή­ρι­ζαν αυτό το πάθος, γιατί τα δά­νεια αυτά θα χρη­σι­μο­ποιού­νταν σε με­γά­λο βαθμό από τους δα­νει­ζό­με­νους για να αγο­ρά­σουν από το Ηνω­μέ­νο Βα­σί­λειο οπλι­σμό, ρου­χι­σμό για τα νέα στρα­τεύ­μα­τα κι εξο­πλι­σμό κάθε εί­δους… <br /> <br /> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: medium;"><b>Πώς συ­νά­πτο­νταν τα δά­νεια;</b></span></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-family: "verdana" , "geneva"; font-size: x-small;"><img alt="2016-05-24 02 greek-loan - Copy" src="http://www.contra-xreos.gr/images/stories/articles_pictures/2016-05/2016-05-24_02_greek-loan_-_Copy.jpg" /></span></div> <br /> Τρα­πε­ζί­τες του Λον­δί­νου εξέ­δι­δαν τί­τλους για λο­γα­ρια­σμό των δα­νει­ζό­με­νων κρα­τών και τους που­λού­σαν στο χρη­μα­τι­στή­ριο του City. Είναι ση­μα­ντι­κό να γνω­ρί­ζου­με ότι τις πε­ρισ­σό­τε­ρες φορές οι τί­τλοι πω­λού­νταν κάτω από την ονο­μα­στι­κή τους αξία (βλέπε σε φω­το­γρα­φία έναν τίτλο του 1825 αξίας 100 λιρών). Κάθε τί­τλος, που είχε εκ­δο­θεί για την Ελ­λά­δα με ονο­μα­στι­κή αξία εκατό λίρες, που­λιό­ταν για 60 λίρες.(3) Έτσι, η Ελ­λά­δα έλαβε λι­γό­τε­ρες από 60 λίρες, αν αφαι­ρέ­σου­με τη με­γά­λη προ­μή­θεια που λάμ­βα­νε η εκ­δο­τι­κή τρά­πε­ζα, για την ανα­γνώ­ρι­ση ενός χρέ­ους 100 λιρών. Αυτό μας επι­τρέ­πει να εξη­γή­σου­με γιατί το δά­νειο αξίας 2.8 εκα­τομ­μυ­ρί­ων λιρών με­τα­φρά­στη­κε τε­λι­κά σε πλη­ρω­μή μόνο 1.3 εκα­τομ­μυ­ρί­ων λιρών στην Ελ­λά­δα. Πρέ­πει επί­σης να λά­βου­με υπόψη μας δύο ση­μα­ντι­κούς πα­ρά­γο­ντες. Αν και ο τόκος για τους ελ­λη­νι­κούς τί­τλους ήταν 5%, υπο­λο­γι­ζό­ταν με βάση την ονο­μα­στι­κή τους αξία, συ­νε­πώς οι ελ­λη­νι­κές αρχές έπρε­πε να κα­τα­θέ­τουν κάθε χρόνο 5 λίρες στον κά­το­χο τί­τλου ονο­μα­στι­κής αξίας 100 λιρών, κάτι που τον συ­νέ­φε­ρε εξαι­ρε­τι­κά, αφού στην πραγ­μα­τι­κό­τη­τα λάμ­βα­νε τόκο 8,33% (και όχι 5%). Αντι­θέ­τως, για το δα­νει­ζό­με­νο κρά­τος το κό­στος ήταν εξω­φρε­νι­κό. Στην ελ­λη­νι­κή πε­ρί­πτω­ση, οι ελ­λη­νι­κές αρχές έλα­βαν 1.3 εκα­τομ­μύ­ρια, αλλά έπρε­πε να απο­πλη­ρώ­νουν κάθε χρόνο το­κο­χρε­ο­λύ­σια για τα 2.8 εκα­τομ­μύ­ρια. Ήταν ανυ­πό­φο­ρο. <br /> <br /> Το 1826, η προσωρινή κυβέρνηση έκανε στάση πληρωμών. Γενικά, οι μελέτες που έχουν αφιερωθεί στην περίοδο αρκούνται να εξηγούν τη στάση πληρωμών με βάση το υψηλό κόστος των στρατιωτικών επιχειρήσεων και τη συνέχιση του πολέμου.<br /> <br /> Ωστόσο, οι λόγοι της χρεωκοπίας δεν βρίσκονται στην Ελλάδα. Διεθνείς παράγοντες, ανεξάρτητοι από τη βούληση των ελληνικών αρχών, έπαιξαν πολύ σημαντικό ρόλο. Πράγματι, από τον Δεκέμβρη του 1825 ξεκινάει η πρώτη παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού, αφού σκάει η κερδοσκοπική φούσκα που είχε δημιουργηθεί τα προηγούμενα χρόνια στο χρηματιστήριο του Λονδίνου. Η κρίση αυτή προκάλεσε πτώση της οικονομικής δραστηριότητας και δημιούργησε σε πολλές από τις οικογένειες των τραπεζιτών μια απέχθεια για το ρίσκο. Από τον Δεκέμβρη του 1825 και μετά, οι Βρετανοί τραπεζίτες, και μαζί τους οι άλλοι Ευρωπαίοι τραπεζίτες, σταματούν τα δάνεια τόσο προς το εξωτερικό όσο και προς την εσωτερική αγορά. Τα νέα κράτη, που υπολόγιζαν να χρηματοδοτήσουν την αποπληρωμή των χρεών τους συνάπτοντας νέα δάνεια στο Λονδίνο ή στο Παρίσι, δεν βρίσκουν πλέον τραπεζίτες διατεθειμένους να τους δανείσουν χρήματα.<br /> <br /> Η κρίση του 1825-1826 επηρέασε όλα τα χρηματοπιστωτικά κέντρα της Ευρώπης: Λονδίνο, Παρίσι, Φρανκφούρτη, Βερολίνο, Βιέννη, Βρυξέλλες, Άμστερνταμ, Μιλάνο, Μπολόνια, Ρώμη, Δουβλίνο, Πετρούπολη… Η οικονομία μπαίνει σε ύφεση, εκατοντάδες τράπεζες, εμπορικές επιχειρήσεις και βιοτεχνίες χρεοκοπούν. Το διεθνές εμπόριο καταρρέει. Για την πλειοψηφία των οικονομολόγων, η κρίση του 1825-1826 αποτελεί την πρώτη μεγάλη κυκλική κρίση του καπιταλισμού.(4)<br /> <br /> Όταν εκρήγνυται η κρίση στο Λονδίνο τον Δεκέμβριο του 1825, η Ελλάδα και τα νέα κράτη της Λατινικής Αμερικής αποπλήρωναν ακόμη τα δάνειά τους. Αντιθέτως, μέσα στο 1826 πολλές χώρες αναγκάζονται να αναστείλουν την αποπληρωμή (η Ελλάδα, το Περού, η Μεγάλη Κολομβία, που περιλάμβανε την Κολομβία, τη Βενεζουέλα και το Εκουαδόρ), γιατί οι τραπεζίτες αρνούνται να τους δώσουν νέα δάνεια και γιατί η συνολική επιδείνωση της παγκόσμιας οικονομίας και του διεθνούς εμπορίου μειώνει τα κρατικά έσοδα. Το 1828, όλες οι ανεξάρτητες χώρες της Λατινικής Αμερικής, από το Μεξικό μέχρι την Αργεντινή, βρίσκονται σε στάση πληρωμών.<br /> <br /> Το 1829, η ελληνική προσωρινή κυβέρνηση προτείνει στους δανειστές του Λονδίνου να ξεκινήσει πάλι τις πληρωμές, με την προϋπόθεση της μείωσης του χρέους. Οι δανειστές αρνούνται και απαιτούν το 100% της ονομαστικής αξίας. Δεν προκύπτει συμφωνία.<br /> <br /> Από το 1830, τρεις μεγάλες ευρωπαϊκές δυνάμεις, το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Ρωσία(5), συγκροτούν την πρώτη Τρόικα της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας και αποφασίζουν να εγκαταστήσουν στην Ελλάδα μια μοναρχία με επικεφαλής κάποιον Γερμανό πρίγκιπα. Ξεκινά μια διαπραγμάτευση για το ποιος πρίγκιπας θα επιλεγεί από τις μεγάλες δυνάμεις: ο Λεοπόλδος του Σαξ Κόμπουργκ, ο Όθωνας της Βαυαρίας ή κάποιος άλλος;<br /> <br /> Τελικά, ο Λεοπόλδος τοποθετείται στον θρόνο του Βελγίου, που γίνεται ανεξάρτητο κράτος το 1830, και ο Ότο Φρίντριχ Λούντβιχ φον Βίτελσμπαχ επιλέγεται για βασιλιάς της Ελλάδας. Ταυτόχρονα, οι τρεις δυνάμεις φτάνουν σε συμφωνία στήριξης των Βρετανών τραπεζιτών και των άλλων ευρωπαϊκών τραπεζών που είχαν αγοράσει ελληνικούς τίτλους χρέους με τη μεσολάβησή τους. Αποφασίζεται επίσης να μπει η μέγιστη δυνατή πίεση στο νέο ελληνικό κράτος, προκειμένου να αναγνωρίσει το σύνολο του χρέους των ετών 1824 και 1825.<br /> <br /> <b>Τι κινήσεις κάνει η Τρόικα (Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Ρωσία); </b><br /> <div class="style-article"> <br /> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-family: "verdana" , "geneva"; font-size: x-small;"><img alt="2016-05-24 03 Grèce remaniée en 1832" height="361" src="http://www.contra-xreos.gr/images/stories/articles_pictures/2016-05/2016-05-24_03_Gr%C3%A8ce_remani%C3%A9e_en_1832.jpg" style="float: right; margin: 6px 0px 0px 10px;" width="400" /></span><br /> Η Τρόικα απευθύνεται σε γαλλικές τράπεζες για να εκδώσουν για λογαριασμό της ελληνικής μοναρχίας δάνειο 60 εκατομμυρίων γαλλικών φράγκων (περίπου 2.4 εκατομμύρια λίρες στερλίνες). Το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Ρωσία μπαίνουν εγγυητές απέναντι στις τράπεζες, βεβαιώνοντας ότι, σε περίπτωση αποτυχίας της Ελλάδας να αποπληρώσει το δάνειο, θα αναλάβουν την αποπληρωμή οι ίδιες.(6) Η Τρόικα προσθέτει πως θα κάνει ό,τι χρειαστεί για την αποπληρωμή και των δανείων του 1824 και του 1825 (βλέπε παρακάτω). Η συμφωνία ανάμεσα στις τρεις δυνάμεις επιτυγχάνεται το 1830, όμως, λόγω των δυσκολιών, τίθεται σε ισχύ το 1833. Το δάνειο των 60 εκατομμυρίων φράγκων υπογράφηκε το 1833 και δόθηκε σε τρεις δόσεις.<br /> <br /> Ο προορισμός των ποσών των δύο πρώτων δόσεων είναι ιδιαίτερα αποκαλυπτικός. Σε σύνολο 44.5 εκατομμυρίων δραχμών (το δάνειο βγήκε σε γαλλικά φράγκα και αποδόθηκε σε δραχμές με ισοτιμία 1 φράγκο προς 1.2 δραχμές), μόνο 9 εκατομμύρια έφτασαν στα ταμεία του κράτους, δηλαδή το 20% του δανείου. Η τράπεζα Rothschild στη Γαλλία έλαβε προμήθεια πάνω από 10% (5 εκατομμύρια), οι αγοραστές των τίτλων (μεταξύ των οποίων και η τράπεζα Rothschild) έλαβαν 7.6 εκατομμύρια ως προπληρωμή για την περίοδο 1833-1835 (πάνω από 15% του δανείου), 12.5 εκατομμύρια (λίγο λιγότερο από 30% του δανείου) αποδόθηκαν στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ως αποζημίωση για την ανεξαρτησία. Η Γαλλία, το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ρωσία έλαβαν 2 εκατομμύρια, θεωρώντας ότι ήταν δανειστές της Ελλάδας. Στον βασιλιά Όθωνα αποδόθηκαν 15% ακόμη του ποσού, δηλαδή 7.4 εκατομμύρια, για να καλύψει τις αμοιβές και το κόστος μετάβασης της ακολουθίας του, των Βαυαρών αξιωματούχων που είχαν αναλάβει την αντιβασιλεία(7) και 3.500 μισθοφόρων που στρατολογήθηκαν στη Βαυαρία, χωρίς να ξεχνάμε το 1 εκατομμύριο που προγραμματίστηκε για την αγορά όπλων.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <b><span style="font-size: medium;">Το πρώτο απεχθές χρέος π</span></b><b><span style="font-size: medium;">.</span></b><b><span style="font-size: medium;">ου επιβλήθηκε το 1833 στην Ελλάδα από την Τρόικα (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ρωσία, τις λεγόμενες μεγάλες δυνάμεις)</span></b></div> <div class="style-article"> <b><span style="font-size: medium;"><br /> Κατανομή ποσών</span></b><span style="font-size: x-small;"> </span><br /> <div style="text-align: justify;"> <br /> Ακολουθεί μια περίληψη της χρήσης των ποσών του δανείου του 1833 με εγγυήτριες τις μεγάλες δυνάμεις (δόσεις A και B, επί συνόλου 44.5 εκατομμυρίων δραχμών).</div> <div style="text-align: justify;"> </div> <div style="text-align: justify;"> Αμοιβές για την τράπεζα Rothschild: 5 εκατομμύρια.Τόκοι για το δάνειο της περιόδου 1833 με 1835 (προπληρωμή): 7.6 εκατομμύρια.<br /> Αποζημίωση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία :12.5 εκατομμύρια.<br /> Αποπληρωμή του δανείου στις μεγάλες δυνάμεις (προπληρωμή στις Γαλλία, ΗΒ, Ρωσία): 2 εκατομμύρια.<br /> Κόστος μετάβασης για τον βασιλιά Όθωνα, το προσωπικό και τη συνοδεία του: 2.1 εκατομμύρια.<br /> Μισθοί και άλλα έξοδα των μελών της αντιβασιλείας του Όθωνα: 2 εκατομμύρια.<br /> Στρατολόγηση και κόστος μετακίνησης για τους Βαυαρούς μισθοφόρους: 3.3 εκατομμύρια.<br /> Αγορά στρατιωτικού εξοπλισμού: 1 εκατομμύριο.<br /> Σύνολο: 35.5 εκατομμύρια.<br /> <br /> Υπόλοιπο που παραδόθηκε στο ταμείο του ελληνικού κράτους: 9 εκατομμύρια.<br /> Δηλαδή το 20% από τα 44.5 εκατομμύρια που χρεώθηκαν στην Ελλάδα.<br /> <br /> Πηγή: Reinhart και Trebesch, 2015, «<a href="http://www.brookings.edu/~/media/projects/bpea/fall-2015_embargoed/conferencedraft_reinharttrebesch_greekdebtcrisis.pdf">The pitfalls of external dependence: Greece, 1829-2015</a>», σ. 22. Kofas, Jon, 1981, «Financial Relations of Greece and the Great Powers 1832-1862». Boulder: «East European Monographs», σ. 25.</div> <div style="text-align: center;"> <span style="font-size: x-small;"> </span><img src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjuSrinQLn81pZt2XcalkN8dyQDrgYK55zZrp3vjayB0FDZ34JV3dhx7XYtkhmxzekLWnOjUuVbmwauShtFsNOGit0RKTXtUlXqLIs9-IR-sbXllHw_5YTNza5VngninSLlfaWrE3eJa7aBMFEPZPfFsiMC3s5F0A9SBrT4f_B2l5zzdFNC8588hcawBuFcx8Qd06ZWwMxa4eLZc12rL0vLD7t1HgkmulrATfHjF7D0X9G5pWmdxFuoXJDa5Y8zC_ARdhoBRuUbng=" /></div> <div style="text-align: justify;"> <span style="font-size: x-small;"></span></div> Οι τρεις δυνάμεις υπέγραψαν, στις 7 Μάη 1832, με τον Βασιλιά της Βαυαρίας, τον πατέρα του Όθωνα, μελλοντικό βασιλιά της Ελλάδας, μια συμφωνία που υποχρέωνε το νέο «ανεξάρτητο» κράτος να δώσει απόλυτη προτεραιότητα στην αποπληρωμή του χρέους (βλέπε το άρθρο XII στην παραπάνω εικόνα). Όπως αποδεικνύεται, χωρίς περιθώρια αμφιβολίας, από το αντίγραφο μέρους της συνθήκης της 7ης Μάη 1832, το κείμενο αυτό υπογράφηκε από τον αντιπρόσωπο του βρετανικού στέμματος, τον Λόρδο Πάλμερστον, από τον αντιπρόσωπο της γαλλικής μοναρχίας, τον Ταλεϋράνδο, από τον αντιπρόσωπο του Τσάρου πασών των Ρωσιών και από τον αντιπρόσωπο του βασιλιά της Βαυαρίας, ο οποίος ενεργούσε στο όνομα της Ελλάδας ενώ ο Όθωνας και η ακολουθία του δεν είχαν ακόμη φύγει από το Μόναχο! Ο Όθωνας έφτασε στην Ελλάδα μόλις τον Ιανουάριο του 1833. Με το κείμενο αυτό διαθέτουμε μια προφανή απόδειξη του επονείδιστου και παράνομου χαρακτήρα του χρέους, που χρεώνεται στον ελληνικό λαό από το 1833.<br /> <br /> Η Τρόικα ασκούσε πολύ αυστηρό έλεγχο στον προϋπολογισμό του κράτους και στη συλλογή των εσόδων. Απαιτούσε ταχτικά να αυξάνονται οι φόροι και οι δασμοί και να μειώνονται οι δαπάνες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η πέμπτη εθνοσυνέλευση, που συνεδρίασε τον Δεκέμβρη του 1831, είχε υιοθετήσει ένα «Σύνταγμα της Ελλάδος», του οποίου το άρθρο 246 δήλωνε ότι ο ηγεμόνας δεν έχει το δικαίωμα να αποφασίζει μόνος σε ζητήματα φόρων και δασμών, δημόσιων δαπανών ή συλλογής εισοδημάτων, χωρίς να σέβεται τους νόμους ή τις αποφάσεις του νομοθετικού οργάνου.(8) Η μοναρχία και η Τρόικα καταπάτησαν αυτό το Σύνταγμα, το οποίο ποτέ δεν αναγνώρισαν.<br /> <br /> Το 1838 και το 1843, η μοναρχία κάνει παύση πληρωμών του χρέους, διότι δεν διαθέτει τα αναγκαία αποθέματα για συνεχίσει να πληρώνει τους εξαιρετικά βαρείς τόκους.(9) Κατά τη χρεοκοπία του 1843, ενώ οι τόκοι, που έπρεπε να καταβληθούν, αντιπροσώπευαν το 43% των κρατικών εσόδων, η Τρόικα παρενέβη ασκώντας τη μέγιστη πίεση στη μοναρχία προκειμένου να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα ακραίας λιτότητας διαμορφωμένο με βάση τις υποδείξεις των πρεσβευτών των τριών δυνάμεων (βλέπε το παραπάνω πλαίσιο).<br /> <br /> Οι θυσίες που επιβλήθηκαν στον ελληνικό λαό για την αποπληρωμή του δανείου ήταν τέτοιες, που εξεγέρθηκε επανειλημμένως. Η εξέγερση ήταν ιδιαίτερα μεγάλη το 1843. Ο πληθυσμός της Αθήνας ήταν εξοργισμένος με τα εγκαίνια, μετά βαΐων και κλάδων, του εντυπωσιακού βασιλικού παλατιού (όπου βρίσκεται σήμερα το ελληνικό κοινοβούλιο) και τον Σεπτέμβρη του 1843 ξεσηκώθηκε ενάντια σε μια νέα αύξηση των φόρων, ζητώντας την εγκαθίδρυση συνταγματικού καθεστώτος.<br /> <br /> Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το Ηνωμένο Βασίλειο έφτασε μέχρι να απειλήσει τον βασιλιά Όθωνα με στρατιωτική επέμβαση, αν δεν αποδεχόταν να αυξήσει τους φόρους για να τηρήσει τις υποχρεώσεις του στην Τρόικα. Το Ηνωμένο βασίλειο και η Γαλλία κατέλαβαν στρατιωτικά το λιμάνι του Πειραιά για δύο χρόνια, ξεκινώντας από τον Μάη του 1854, ένα μέσο πολύ αποτελεσματικό για να βάλουν στο χέρι τα έσοδα από το τελωνείο του λιμένα.</div> <div class="style-article"> <br /> <b><span style="font-size: medium;">Το μνημόνιο που επιβλήθηκε από την Τρόικα το 1843</span></b><br /> <div style="text-align: justify;"> <br /> <i>Με βάση το άρθρο του Τάκη Κατσιμάρδου «Το παλαιό μνημόνιο στην Ελλάδα του 1843».</i></div> Τον Ιούνιο του 1843, η Ελλάδα κήρυξε πτώχευση, γιατί δεν ήταν σε θέση να πληρώσει ένα μέρος των ετήσιων τόκων για την αποπληρωμή του δανείου του 1833. Απέναντι στις απειλές των δανειστών, η κυβέρνηση δεσμεύτηκε να εφαρμόσει ένα πρόγραμμα άγριας λιτότητας, προκείμενου να συνεχίσει την αποπληρωμή του χρέους.<br /> <br /> Η Ελλάδα μπήκε σε μια φάση σκληρής «λιτότητας». Πηγές της εποχής καταγράφουν τις σκηνές εξαθλίωσης του πλήθους στις πόλεις και την ύπαιθρο. Στην πρωτεύουσα, οι πολίτες, χωρίς πόρους, σταμάτησαν να πληρώνουν τους φόρους τους, σε σημείο που δεν υπήρχαν πια υποψήφιοι στους πλειοδοτικούς διαγωνισμούς για την ανάληψη των θέσεων για την είσπραξη των φόρων.<br /> <br /> Προφανώς, ήταν αδύνατον να συλλεχθούν τα χρήματα για την αποπληρωμή των τόκων του χρέους σε μια χώρα της οποίας η πλειοψηφία του πληθυσμού ήταν βαθιά φτωχοποιημένη. Παρ’ όλα αυτά οι δανειστές απαιτούσαν την αποπληρωμή του χρέους.<br /> <br /> Έτσι, οργανώθηκε στο Λονδίνο μια συνάντηση για το ελληνικό χρέος και οι αντιπρόσωποι της Τρόικας διαμόρφωσαν μια διακήρυξη που καταδίκαζε την Ελλάδα (Ιούνιος 1843). Με βάση τη διακήρυξη αυτή, η Ελλάδα δεν είχε σεβαστεί τις υποχρεώσεις της. Οι τρεις πρέσβεις έδωσαν στην κυβέρνηση 15 μέρες για να κάνει ακόμα μεγαλύτερες περικοπές στις δημόσιες δαπάνες, ύψους περίπου τεσσάρων εκατομμυρίων δραχμών. Οι περικοπές που είχαν προβλεφθεί αρχικά από την κυβέρνηση ήταν μόλις 1 εκατομμύριο.<br /> <br /> Μετά από ένα μήνα συζητήσεων, συντάχθηκε ένα πρωτόκολλο-μνημόνιο από τους πρέσβεις και την ελληνική κυβέρνηση. Η συμφωνία επικυρώθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου και προκάλεσε θύελλα διαμαρτυριών. Την επομένη ξέσπασε η Επανάσταση της 3ης του Σεπτέμβρη. Κατέληξε σε ένα νέο Σύνταγμα, που ήταν όμως ακόμη πολύ μακριά από τη δημοκρατία.(10)<br /> <br /> Τα βασικά μέτρα, που υιοθετήθηκαν από την ελληνική κυβέρνηση το 1843 στο πλαίσιο της εφαρμογής του «Μνημονίου» της εποχής, περιλάμβαναν:(11)<br /> <br /> 1. Απόλυση του ενός τρίτου των δημοσίων υπαλλήλων και τη μείωση των μισθών των υπολοίπων σε ποσοστό 15-20%.<br /> 2. Πάγωμα της καταβολής των συντάξεων.<br /> 3. Σημαντική μείωση των στρατιωτικών δαπανών.<br /> 4. Επιβολή σε όλους τους παραγωγούς να καταβάλουν προπληρωμή επί του φόρου, τη δεκάτη, που αντιστοιχούσε στο ένα δέκατο της αξίας του συνόλου της παραγωγής.<br /> 5. Αύξηση στα τελωνειακά τέλη και τα χαρτόσημα.<br /> 6. Απολύθηκαν όλοι οι υπάλληλοι του εθνικού τυπογραφείου, οι δασοφύλακες και οι περισσότεροι από τους καθηγητές πανεπιστημίου (εκτός από 26!).<br /> 7. Καταργήθηκαν όλες οι κρατικές υπηρεσίες υγείας.<br /> 8. Απολύθηκαν όλοι οι πολιτικοί μηχανικοί του κράτους και σταμάτησαν όλα τα δημόσια έργα.<br /> 9. Παύθηκαν όλες οι διπλωματικές αποστολές στο εξωτερικό.<br /> 10. Νομιμοποιήθηκαν όλες οι αυθαίρετες κατασκευές και οι παράνομες καταπατήσεις «εθνικών γαιών» με την πληρωμή προστίμων.<br /> 11. Ρυθμίστηκαν για ευτελές αντίτιμο όλες οι εκκρεμείς οφειλές (περίπου 5 εκατομμύρια δραχμές).<br /> <br /> Επιπλέον, με βάση το «Μνημόνιο», οι πρεσβευτές της Τρόικας της εποχής ήταν παρόντες στις συναντήσεις του υπουργικού συμβουλίου, όταν αυτό επικύρωνε τα μέτρα, και λάμβανε κάθε μήνα μια λεπτομερή έκθεση αναφορικά με την εφαρμογή τους και τα ποσά που συγκεντρώνονταν. Μήπως σας θυμίζει κάτι αυτό; <br /> <br /> Τελικά, ο Όθωνας ανατράπηκε το 1862, μετά από μια σειρά λαϊκών εξεγέρσεων στις τέσσερις γωνιές του βασιλείου του, και υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει τη χώρα. Μετά από αυτά, ψηφίστηκε και πάλι ένα νέο Σύνταγμα -πολύ μικρή πρόοδος στην κατεύθυνση του περιορισμό των εξουσιών της μοναρχίας. Η Τρόικα αναζήτησε έναν αντικαταστάτη. Το Λονδίνο πρότεινε τον δευτερότοκο της βασίλισσας Βικτώριας, αλλά συνάντησε την εχθρότητα της Γαλλίας, που δεν ήθελε περαιτέρω ενίσχυση της βρετανικής επιρροής. Τελικά, οι τρεις δυνάμεις συμφώνησαν στην επιλογή ενός Δανού πρίγκιπα, του επονομαζόμενου Χριστιανού Γουλιέλμου Φερδινάνδου Αδόλφου Γεωργίου.<br /> <br /> Από το 1843, η Τρόικα διασφάλιζε, όπως είχε υποσχεθεί στους τραπεζίτες, την αποπληρωμή του δανείου στη θέση της Ελλάδας, όταν αυτή δεν κατάφερνε να απομυζήσει αρκετά έσοδα για να καταβάλει το σύνολο των τόκων και του κεφαλαίου. Η αποπληρωμή από την Τρόικα ολοκληρώθηκε το 1871(12) και οι δανειστές μπορούσαν να είναι ικανοποιημένοι: έλαβαν τους τόκους και τους επιστράφηκε το κεφάλαιο που είχαν δανείσει. Το δάνειο των 60 εκατομμυρίων φράγκων διαγράφηκε.<br /> <br /> Αλλά το χρέος της Ελλάδας προς την Τρόικα παρέμενε, αφού το Ηνωμένο Βασίλειο, η Γαλλία και η Ρωσία είχαν διασφαλίσει μέρος των πληρωμών. Έκτοτε, η Ελλάδα ήταν αναγκασμένη να κατευθύνει μέρος των εσόδων της στις τρεις δυνάμεις της Τρόικας. Η Ελλάδα ολοκλήρωσε την αποπληρωμή για το δάνειο του 1833 προς τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο τη δεκαετία του 1930, δηλαδή έναν αιώνα αργότερα. Η Ρωσία από την πλευρά της δεν ικανοποιήθηκε, λόγω της επανάστασης του 1917. <br /> <br /> <b><span style="font-size: medium;">Τελικά τι έγινε με την αποπληρωμή των δανείων του 1824 και του 1825;</span></b></div> <div class="style-article"> <span style="font-size: medium;"><b><br /> </b></span>Να υπενθυμίσουμε ότι η αποπληρωμή σταμάτησε από το 1826 και οι δανειστές αρνήθηκαν το 1829 να φτάσουν σε συμφωνία με την προσωρινή κυβέρνηση, η οποία στη συνέχεια παραμερίστηκε από την Τρόικα και αντικαταστάθηκε από τη μοναρχία. Το δάνειο των 60 εκατομμυρίων φράγκων (που αντιπροσώπευε το 124% του ΑΕΠ της Ελλάδας το 1833) δεν αντικατέστησε τα δάνεια του 1824-1825 (που αντιπροσώπευαν το 120% του ΑΕΠ του 1833). Αφού αποπληρώθηκε το δάνειο των 60 εκατομμυρίων, η Τρόικα επέμενε να ικανοποιηθούν εξίσου οι απαιτήσεις των δανειστών του 1824-1825. Έτσι το 1878, η Ελλάδα, κάτω από την πίεση των μεγάλων δυνάμεων, έφτασε σε μια συμφωνία με τους τραπεζίτες που είχαν στην κατοχή τους τους τίτλους του 1824-1825. Οι παλαιοί τίτλοι είχαν ανταλλαχθεί με νέους για 1.2 εκατομμύρια λίρες στερλίνες. Ήταν μια εξαιρετική δουλειά για τους κατόχους των τίτλων και μια νέα αδικία για τον ελληνικό λαό. Να υπενθυμίσουμε ότι το ποσό που μεταφέρθηκε πραγματικά στην Ελλάδα το 1824-1825 ήταν μόλις 1.3 εκατομμύρια λίρες στερλίνες. Ανταλλάσσοντας τους παλαιούς τίτλους για νέους, αξίας 1.2 εκατομμυρίων, οι δανειστές μπορούσαν να είναι ικανοποιημένοι, πόσο μάλλον που κάποιοι από αυτούς είχαν αγοράσει τους παλαιούς τίτλους για μια μπουκιά ψωμί. Οι τραπεζίτες κερδοσκοπούσαν διαρκώς πάνω στους ελληνικούς τίτλους, πουλώντας όταν άρχιζαν να πέφτουν και αγοράζοντας πάλι όταν άρχιζαν να ανεβαίνουν.<br /> <br /> Είναι εντυπωσιακή η διαπίστωση ότι οι περισσότερες μελέτες και τα άρθρα, που αναλύουν επιφανειακά τα προβλήματα του ελληνικού χρέους, επιβεβαιώνουν ότι οι δημόσιες δαπάνες ήταν πολύ υψηλές και ότι οι Έλληνες δεν πλήρωναν τους φόρους τους ή πλήρωναν πολύ λίγο. Ωστόσο, μια αυστηρή ανάλυση της εξέλιξης του κρατικού προϋπολογισμού καταδεικνύει ότι, μεταξύ 1837 και 1877, ο προϋπολογισμός είχε πρωταρχικό πλεόνασμα εκτός από δύο περιπτώσεις, δηλαδή τα έσοδα ήταν περισσότερα από τα έξοδα πριν την αποπληρωμή του χρέους. Συνεπώς, σε μια περίοδο 41 ετών (1837-1877), τα έσοδα (που προέρχονταν κατά κύριο λόγο από τους φόρους) ήταν μεγαλύτερα από τα έξοδα για 39 χρόνια, αν δεν συνυπολογίσουμε την αποπληρωμή του χρέους. Το χρόνιο έλλειμμα του προϋπολογισμού ήταν το αποτέλεσμα της αποπληρωμής του χρέους που συνιστούσε ένα βάρος επαχθές.(13) Βεβαίως, δεν θέλουμε εδώ να πούμε ότι η μοναρχία έκανε καλή διαχείριση του κρατικού προϋπολογισμού προς όφελος του πληθυσμού. Οι θετικοί προϋπολογισμοί είναι τυπική απαίτηση των δανειστών, ανεξαρτήτως εποχής. Το πρωταρχικό πλεόνασμα εγγυάται στους δανειστές ακριβώς ότι υπάρχει ένα πλεόνασμα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αποπληρωμή του χρέους. Το βάρος της αποπληρωμής και η επικυριαρχία των μεγάλων ευρωπαϊκών δυνάμεων αποτελούν καθοριστικούς παράγοντες της αδυναμίας της Ελλάδας να γνωρίσει μια οικονομική άνοδο. <br /> <br /> <b>Συμπεράσματα αυτού του μέρους</b><br /> <br /> Τα δάνεια του 1824-1825 θα έπρεπε να θεωρηθούν άκυρα, γιατί οι όροι του συμβολαίου ήταν λεόντιοι και η συμπεριφορά των τραπεζιτών ήταν ξεκάθαρα ανέντιμη.<br /> <br /> Το δάνειο του 1833 ανήκει καθαρά στη λογική του απεχθούς χρέους.(14) Το χρέος επισυνάφτηκε από ένα δεσποτικό καθεστώς ενάντια στο συμφέρον του λαού. Το καθεστώς αυτό ήταν ένα εργαλείο στην υπηρεσία των μεγάλων δυνάμεων, που επιχειρούσαν να σταθεροποιήσουν τα συμφέροντά τους στην πλάτη του ελληνικού λαού, ενώ ταυτόχρονα φρόντιζαν να ικανοποιηθούν οι απαιτήσεις των διεθνών τραπεζιτών.<br /> <br /> Η άρνηση των δανειστών και των μεγάλων δυνάμεων να ακυρώσουν το χρέος, στο σύνολο του ή εν μέρει, είχε αποτελέσματα μακράς διάρκειας και διατήρησε την Ελλάδα υποταγμένη, εμποδίζοντάς την να γνωρίσει πραγματική οικονομική ανάπτυξη. </div> <div class="style-article"> <span style="font-size: medium;"><b><br /> <i>Κάποια κομβικά σημεία για να κατανοήσουμε το ιστορικό πλαίσιο της γέννησης του ανεξάρτητου ελληνικού κράτος τον 19ο αιώνα.</i></b></span><br /> <div style="text-align: justify;"> <br /> <b>Οικονομία και κοινωνία</b><br /> <br /> Ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, στην εξορία στο Παρίσι στη διάρκεια της δικτατορίας των συνταγματαρχών, έγραφε το 1969:<br /> <br /> « Εδώ και σχεδόν ενάμιση αιώνα, ο εξωτερικός παράγοντας, με την παρέμβαση ή τη βοήθειά του, ήταν σχεδόν πάντοτε λιγότερο ή περισσότερο υπεύθυνος για την έκρηξη ή την επίλυση των κρίσεων που γνώρισε η Ελλάδα. Οι κοινωνικές και πολιτικές δυνάμεις της χώρας δεν μπόρεσαν ποτέ να αναπτυχθούν ή να λειτουργήσουν με τρόπο αυτόνομο, ο ελληνικός λαός δεν μπόρεσε ποτέ να είναι κύριος της μοίρας του, ειδικά στις στιγμές που είχε να χάσει ή να κερδίσει τα περισσότερα. Πράγματι, όποιες κι αν ήταν οι στρατηγικές ή διπλωματικές της θέσεις, η Ελλάδα ήταν αναπόφευκτα το αντικείμενο της διεθνούς προσοχής λόγω της γεωγραφικής της θέσης. Ως πιόνι της δυτικής διπλωματίας την εποχή της κατάρρευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ως ναυτική βάση απαραίτητη για τον έλεγχο των Δαρδανελίων, ως οχυρό του “ελεύθερου κόσμου” στον αγώνα ενάντια στην επέκταση του κομουνισμού ή ως ασφαλής βάση (μία από τις λίγες) που επιτρέπει τον στρατηγικό έλεγχο μιας Μέσης Ανατολής σε διαρκή αστάθεια, η Ελλάδα πλήρωσε πάντοτε το διεθνές ενδιαφέρον που δημιούργησε».(15)<br /> <br /> Βέβαια, τα λόγια του Κωνσταντίνου Τσουκαλά θα πρέπει να σχετικοποιηθούν, γιατί ο ελληνικός λαός κατόρθωσε να νικήσει τους ναζί κατακτητές με το τίμημα ενός ηρωικού αγώνα. Αλλά τα τραγικά γεγονότα του 2015 επιβεβαιώνουν από πολιτική σκοπιά αυτά τα λόγια, που γράφτηκαν σχεδόν εδώ και μισό αιώνα. Οι δυνάμεις της δυτικής Ευρώπης επενέβησαν εκ νέου στην Ελλάδα για διεθνείς λόγους: Προκειμένου να εμποδίσουν την επιτυχία μιας προσπάθειας ρήξης με τη λιτότητα και να αποτρέψουν τη μετάδοσή της σε άλλες χώρες της Ευρώπης, ξεκινώντας από την Ισπανία και την Πορτογαλία. Προκειμένου να εμποδίσουν την αμφισβήτηση της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης υπό την κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου και των κυρίαρχων ευρωπαϊκών δυνάμεων. Οι ευρωπαϊκοί θεσμοί και το ΔΝΤ οδήγησαν στην αποτυχία μια προσπάθεια που θα μπορούσε να αλλάξει την πορεία της Ιστορίας.<br /> <br /> Ας συνεχίσουμε όμως να ακολουθούμε την περιγραφή που έκανε ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, γιατί μας δίνει τα κλειδιά για να κατανοήσουμε τις συνθήκες μέσα στις οποίες γεννήθηκε το πρώτο ανεξάρτητο ελληνικό κράτος πριν από δύο αιώνες.<br /> <br /> «Ο ιστορικός και πολιτισμικός χαρακτήρας του ελληνικού έθνους δεν μπορεί να προσδιοριστεί με ευκολία: είναι βαλκανικός, αλλά δεν είναι σλάβικος, ανήκει στην εγγύς ανατολή, αλλά δεν είναι μουσουλμανικός, είναι ευρωπαϊκός, αλλά δεν είναι δυτικός. Θα μπορούσαμε ίσως να δείξουμε κάποια συνέχεια από την κλασσική εποχή στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία και στη σύγχρονη Ελλάδα, μια κάποια συνέχεια της φυλής και της κουλτούρας. Δεν είναι καθόλου βέβαιο. Αυτό που είναι βέβαιο είναι ότι η κοινωνική και οικονομική δομή της σύγχρονης Ελλάδας έλκει την καταγωγή της στη μακρά οθωμανική κυριαρχία…).<br /> <br /> Με την αυστηρή αντίληψή της για τους κοινωνικούς διαχωρισμούς, η στρατοκρατική οθωμανική ιδεολογία(16) περιφρονούσε τις κερδοσκοπικές δραστηριότητες. Αυτή η περιφρόνηση επέτρεψε στους Έλληνες, και σε μικρότερο βαθμό σε άλλες μειονοτικές ομάδες όπως οι Εβραίοι και οι Αρμένιοι, να αποκτήσουν πρακτικά το μονοπώλιο της επιχειρηματικής δραστηριότητας. Η ελληνική κοινότητα της Κωνσταντινούπολης, που την αποτελούσαν υπολείμματα της βυζαντινής αριστοκρατίας και νεοσύστατες ομάδες τραπεζιτών και μεγαλεμπόρων που ήταν γνωστοί ως Φαναριώτες, βρέθηκε γρήγορα να ελέγχει τις περισσότερες οικονομικές δοσοληψίες. Ωστόσο, ο ρόλος των Φαναριωτών δεν περιοριζόταν μόνο στο οικονομικό πεδίο. Κλήθηκαν συχνά να παίξουν σημαντικό πολιτικό και διοικητικό ρόλο στο οθωμανικό σύστημα. (…)<br /> <br /> Οι Έλληνες κυριάρχησαν επίσης στις εμπορικές και ναυτιλιακές δραστηριότητες που αναπτύχθηκαν γρήγορα στο δεύτερο μισό του XVIII αιώνα και έφεραν ένα νέο πνεύμα στη ληθαργική ζωή των Βαλκανίων. Αυτή η νεοσύστατη ελληνική αστική τάξη, η οποία ιδίως μετά το 1789 εισήγαγε στα Βαλκάνια τις νέες και επαναστατικές ιδέες που έβραζαν στην Ευρώπη, απέκτησε σταδιακά ασύγκριτη αναγνώριση τόσο ανάμεσα στους Έλληνες όσο και ανάμεσα στους Σλάβους. Η ιδέα ενός κινήματος ανεξαρτησίας με σκοπό τη δημιουργία μιας πανβαλκανικής ομοσπονδίας κέρδιζε έδαφος, ιδιαίτερα με την υποδαύλιση της Ρωσίας, ενώ η γενική παρακμή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας ξυπνούσε βίαια σε όλα τα κοινωνικά στρώματα της βαλκανικής χερσονήσου την ελπίδα ότι η ανεξαρτησία ήταν κοντά.<br /> <br /> Η κορύφωση αυτής της διαδικασίας ήταν η ελληνική επανάσταση του 1821. Όμως, αν και οι Έλληνες είχαν σημαντικές επιτυχίες τα πρώτα χρόνια του αγώνα, ο τουρκοαιγυπτιακός στρατός, αφού αναδιοργανώθηκε, κατάφερε στη συνέχεια να νικήσει σε αποφασιστικές μάχες, που ακύρωσαν στην πολιτική σκακιέρα το πλεονέκτημα των Ελλήνων. Το 1827, η επανάσταση –που είχε αγγίξει μόνο τα νησιά του Αιγαίου, την Πελοπόννησο και το νότιο τμήμα της χερσονήσου (Στερεά)– βρισκόταν σε αδιέξοδο.<br /> <br /> Τότε ήταν που επενέβησαν με αποφασιστικό τρόπο οι ξένες δυνάμεις. (…) Αυτή τη φορά, οι λαϊκές πιέσεις ήταν στην κατεύθυνση των διπλωματικών συμφερόντων, και οι μεγάλες δυνάμεις αποφάσισαν να πάρουν τον έλεγχο της κατάστασης. Η Ρωσία, η Γαλλία και η Μεγάλη Βρετάνια κατέστρεψαν τον τουρκο-αιγυπτιακό στόλο στο Ναβαρίνο (1827) και έδωσαν στην Ελλάδα την ανεξαρτησία της.<br /> <br /> Για να εκτιμήσουμε σωστά τον ρόλο που έπαιξαν στη συνέχεια οι μεγάλες δυνάμεις, μπορούμε να εξετάσουμε εν τάχει την πολιτική που ακολουθούσαν. Η Ρωσία είχε θεμελιώσει τη δική της στην επιθυμία της να δει να δημιουργείται υπό την προστασία της ένα μεγάλο ελληνοσλαβικό κράτος, που θα της χρησίμευε ως οχυρό στη Μεσόγειο μετά την κατάρρευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Ο πληθυσμός των Βαλκανίων ήταν στην πλειοψηφία του σλαβικός και, θρησκευτικά, 90% ορθόδοξος. Τα δύο αυτά δεδομένα αποτελούσαν, στο επίπεδο της προπαγάνδας, τα μεγαλύτερα όπλα της Ρωσίας. Η βρετανική πολιτική προσανατολιζόταν αντιθέτως στη συντήρηση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ως αντίβαρο στον ρωσικό επεκτατισμό. Ωστόσο, στον βαθμό που η ανάπτυξη φυγόκεντρων δυνάμεων στην Αυτοκρατορία οδηγούσε μακροπρόθεσμα στην αναπόφευκτη αποσύνθεσή της, η Μεγάλη Βρετανία στήριζε τη δημιουργία ενός ανεξάρτητου ελληνικού κράτους, που θα ήταν όμως σε οικονομική και πολιτική εξάρτηση από τη Μεγάλη Βρετανία και θα βρισκόταν συνεπώς σε ανοιχτή αντιπαράθεση με τις υπόλοιπες βαλκανικές εθνότητες. Το πρωτόκολλο του Λονδίνου (1830), με το οποίο αναγνωρίστηκε τελικά η ανεξαρτησία της Ελλάδας, ήταν ένας θρίαμβος της βρετανικής διπλωματίας. Η εγκαθίδρυση μιας απόλυτης μοναρχίας αποσκοπούσε στην αντικατάσταση του πρώτου κυβερνήτη της Ελλάδας, του Ιωάννη Καποδίστρια,(17) που είχε υπάρξει υπουργός του Τσάρου και φυσικά έκλινε να συμμερίζεται τις ρωσικές απόψεις. Και καθώς τα σύνορα όριζαν έναν πολύ περιορισμένο χώρο, ο πληθυσμός του οποίου ήταν σχετικά ομοιογενής, το νέο ανεξάρτητο κράτος εξαρτιόταν στην πραγματικότητα απόλυτα από την ξένη οικονομική και διπλωματική βοήθεια (δηλαδή από τη Μεγάλη Βρετανία) κι αυτό θα προκαλούσε ανταγωνισμούς μεταξύ Ελλήνων και Σλάβων. Έτσι, για περισσότερο από έναν αιώνα, τα Βαλκάνια έμελε να γίνουν το πιο ανήσυχο μέρος της Ευρώπης και το θέατρο διαρκών ανταγωνισμών μεταξύ εξωτερικών δυνάμεων. Η ιδέα μιας συνομοσπονδίας που να ενώνει τους χριστιανικούς πληθυσμούς των ευρωπαϊκών επαρχιών της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, πληθυσμούς που, τηρουμένων των αναλογιών, ζούσαν σε συνθήκες καλής συνεννόησης για τέσσερις αιώνες, εγκαταλείφθηκε. Η Μεγάλη Βρετανία, η Ρωσία, η Γαλλία, η Αυστρία, και αργότερα η Γερμανία, ανταγωνίζονταν για το μέλλον αυτών των επαρχιών. Οι πληθυσμοί τους πλήρωσαν και πληρώνουν ακόμη το τίμημα».<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div> </div> <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fwww.contra-xreos.gr%2Fimages%2Fstories%2Farticles_pictures%2F2016-05%2F2016-05-24_05_Protocole_de_Londres_1832_-_London_Protocol_1832.jpg&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEjuSrinQLn81pZt2XcalkN8dyQDrgYK55zZrp3vjayB0FDZ34JV3dhx7XYtkhmxzekLWnOjUuVbmwauShtFsNOGit0RKTXtUlXqLIs9-IR-sbXllHw_5YTNza5VngninSLlfaWrE3eJa7aBMFEPZPfFsiMC3s5F0A9SBrT4f_B2l5zzdFNC8588hcawBuFcx8Qd06ZWwMxa4eLZc12rL0vLD7t1HgkmulrATfHjF7D0X9G5pWmdxFuoXJDa5Y8zC_ARdhoBRuUbng=" -->

«Ελλάδα και χρέος: Δύο αιώνες ανάμειξης των πιστωτών»

Η ανεξάρτητη Ελλάδα γεννήθηκε με ένα απεχθές χρέος Του Ερίκ Τουσέν Δημοσιεύουμε σήμερα το πρώτο μέρος μιας σημαντικής δουλειάς του Ερίκ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στρατιωτικός και οικονομικός πόλεμος των ΗΠΑ με τη Ρωσία την Κίνα και το Ιράν.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWCgwcrtPcdqB1Kj7VuSkIX0a5yPaaR75RaWyQWToOOLQk3wbwGbxsorbOElg7gzQex5Aq-ph-BnQUPMKRJoI3egYu6AJd4DBj-rrfIDFcixb8KLa6Iqb0VXmAyvc0Vy3bbNYjnmPRFd_2/s1600/poytin%252Ckinezos+proedros.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWCgwcrtPcdqB1Kj7VuSkIX0a5yPaaR75RaWyQWToOOLQk3wbwGbxsorbOElg7gzQex5Aq-ph-BnQUPMKRJoI3egYu6AJd4DBj-rrfIDFcixb8KLa6Iqb0VXmAyvc0Vy3bbNYjnmPRFd_2/s640/poytin%252Ckinezos+proedros.jpg" width="640" /></a></div> <br />Η Αμερική βρίσκεται σε<a href="http://beforeitsnews.com/military/2016/05/target-russia-target-china-target-iran-2477129.html" target="_blank"> <b>νέο ψυχρό πόλεμο</b></a> με τη Ρωσία,την Κίνα και το Ιράν.<br />Για το Αμερικάνικο Πεντάγωνο οι πρώτες απειλές για τις ΗΠΑ είναι η Ρωσία και η Κίνα ,ενώ το Ιράν βρίσκεται στην 4η θέση.<br /><br />Σε περίπτωση πολέμου ΝΑΤΟ-Ρωσίας, η Ρωσία υπερισχύει σε πυραυλικά συστήματα.<br />Το αμυντικό σύστημα Aegis έχει μεταφερθεί στα πολεμικά πλοία.<br />Το σύστημα άμυνας πυραύλων Patriot είναι άνευ αξίας.<br />Το Aegis είναι περίπου 30% καλύτερο από το σύστημα THAAD αλλά περιορίζεται το εύρος δράσης του.<br /><br />Το Aegis δεν είναι μια απειλή για τη Ρωσία – προς το παρόν.Μόνο αν αναβαθμιστεί μελλοντικά<br /> μπορεί να προκαλέσει στη Ρωσία κάποια σοβαρή ανησυχία,όπως το Exceptionalistan που όλο και περισσότερο τους πιέζουν προς τα ανατολικά, τόσο κοντά στα σύνορα της Ρωσίας.<br /><br />Τέλος πάντων, η Ρωσία εξακολουθεί να είναι έτη φωτός μπροστά στους υπερηχητικούς πυραύλους. Το Πεντάγωνο ξέρει ότι ενάντια στο σύστημα S-500, το F-22, το φοβερά δαπανηρό F-35 και το B-2 stealth αεροπλάνο – αστέρια ενός προγράμματος τρισεκατομμυρίων δολαρίων – είναι εντελώς παρωχημένα.<br /><br />Η Ουάσιγκτον είχε 20.000 σχεδιαστές στην εργασία πριν από τον β ‘ Παγκόσμιο Πόλεμο όταν έληξε, επικεντρώθηκε στην ανοικοδόμηση της Γερμανίας. Η Ουάσιγκτον είχε έξι μόνο σχεδιαστές μετά την καταστροφή του Ιράκ, το 2003, του σοκ και δέος.<br /><br />Από την άλλη υπάρχει ο οικονομικός πόλεμος με την Κίνα,η οποία κρατάει την Αμερικάνικη οικονομία στο χέρι,αφού έχει πάνω από 3 τρισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ και άλλα δυτικά<br /> νομίσματα στα αποθεματικά της,που αν τα διώξει θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος η<br /> Αμερικάνικη οικονομία.<br /><br />Το Κινέζικο χρέος ως προς το ΑΕΠ είναι το 23% που δεν είναι τίποτα για<br /> μια οικονομία του μεγέθους της Κίνας, ειδικά επειδή ελέγχεται εξ ολοκλήρου στο εσωτερικό.<br /><br />Η Κίνα θα μπορούσε – αν και δεν το κάνει ακόμη -να παράγει περισσότερα γιουάν γαι την<br /> επαναγορά του χρέους της, όσο και οι ΗΠΑ με την ποσοτική χαλάρωση (QE) και η Ευρωπαϊκή<br /> Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) ζητά από ορισμένες «αγαπημένες χώρες» (ένθερμοι υποστηρικτές του<br /> ΝΑΤΟ) να παράγουν περισσότερο από το μερίδιο του ευρώ.<br /><br />Το Πεκίνο και η Μόσχα έχουν ιδρύσει τη BRICS το αντίπαλο δέος του ΔΝΤ και έτσι λειτουργούν με δικούς τους εσωτερικούς κανόνες.<br /><br />Η Κίνα λειτουργεί με έναν ισολογισμό που ισοδυναμεί σε 60 τρισεκατομμύρια δολάρια. Δάνεια από εξωτερικές πηγές είναι της τάξης των 11 τρισεκατομμύρια δολάρια ενώ τα ταμειακά διαθέσιμα και ισοδύναμα είναι της τάξης των 3,6-4 τρισεκατομμύρια δολάρια.<br /><br />Όλα τα μετρητά αυτά – είναι η μεγαλύτερη διακριτική δύναμη στα χέρια των ηγετών της Κίνας,πράγμα που δεν συμβαίνει στις Δυτικές χώρες.<br /><br />Εκτός αυτού η Κίνα είναι ο κεντρικός διανομέας για την παγκόσμια παραγωγή, προμήθεια, logistics<br />και προστιθέμενης αξίας.<br /><br /><a href="http://www.triklopodia.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Στρατιωτικός και οικονομικός πόλεμος των ΗΠΑ με τη Ρωσία την Κίνα και το Ιράν.

Η Αμερική βρίσκεται σε νέο ψυχρό πόλεμο με τη Ρωσία,την Κίνα και το Ιράν. Για το Αμερικάνικο Πεντάγωνο οι πρώτες απειλές για τις ΗΠΑ είν...

Διαβάστε την συνέχεια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrgx2EWlDLtTDvU98plx4M1xW74-lXpR9eMrBSfMUNHypP-DV5WeoDeaUhvIYy2K9DKdK2e_REo8zamBILG2eWph_yD_0sqhQraSsBBFjuwZeM1g-Y6nZ6HCA3VFOjuJF7UuwlnfOOnc6a/s1600/soults.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="402" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhrgx2EWlDLtTDvU98plx4M1xW74-lXpR9eMrBSfMUNHypP-DV5WeoDeaUhvIYy2K9DKdK2e_REo8zamBILG2eWph_yD_0sqhQraSsBBFjuwZeM1g-Y6nZ6HCA3VFOjuJF7UuwlnfOOnc6a/s640/soults.jpg" width="640" /></a></div> <br /><br />Έχουμε πάρα πολλές φορές και εμείς αλλά και πλήθος άλλων αναλυτών αναφερθεί στην κάκιστη συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. Μιας συμφωνίας που εκ προοιμίου είναι καταδικασμένη σε αποτυχία για ένα και μόνο λόγο, ότι η Τουρκία είναι ένας αφερέγγυος συμβαλλόμενος. Βέβαια κάθε τράπεζα προκειμένου να δώσει δάνειο εξετάζει την φερεγγυότητα του πελάτη, αλλά στην προκειμένη περίπτωση η ΕΕ εμπιστεύτηκε την Τουρκία παρά τις τόσες συμφωνίες που έχει καταπατήσει στο παρελθόν. Μάλιστα σήμερα ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού κοινοβουλίου δηλώνει δυσαρεστημένος με τις αυταρχικές τάσεις του Ερντογάν, όμως αυτός ήταν που πολύ πρόσφατα υπήρξε υπερασπιστής της πολιτικής υπέρ των Τούρκων και μάλιστα είχε σπεύσει και στην Κύπρο να πείσει τους Κύπριους αδερφούς να μην δημιουργούν εν’ όψη της συμφωνίας για τους πρόσφυγες, προβλήματα στην Τουρκία, όπως η απαίτηση της Κύπρου να αναγνωρίσουν οι Τούρκοι την Κυπριακή δημοκρατία … Άραγε τώρα έχει το δικαίωμα να μιλάει… και από τη στιγμή που το κάνει θα πρέπει να δούμε και διορθωτικές ενέργειες, διαφορετικά δεν θα ξέρουμε τι να υποθέσουμε … άραγε θα πρέπει να μιλάμε για ανεπάρκεια ή για θεατρινισμούς προς λαϊκή κατανάλωση.<br /><br />Έτσι, έντονα δυσαρεστημένος εμφανίστηκε ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για την απειλή που εξαπέλυσε ο πρόεδρος της Τουρκίας ότι θα σταματήσει να εφαρμόζει την συμφωνία για το προσφυγικό, αν δεν αρθεί η υποχρέωση θεώρησης για τους Τούρκους πολίτες. Σε συνέντευξη του προς ευρωπαϊκές εφημερίδες (Die Welt, El Pais, La Repubblica, Le Figaro, Le Soir και Tribune de Geneve) ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σημειώνει ότι χωρίς πλήρη συμμόρφωση με τα κριτήρια της ΕΕ επί του θέματος και αλλαγή του αντι-τρομοκρατικού νόμου στη γείτονα, το Ευρωκοινοβούλιο δεν πρόκειται να συγκατατεθεί στην άρση της υποχρέωσης θεώρησης. Ο ίδιος σημειώνει επίσης τη δυσαρέσκεια του για τις αυταρχικές τάσεις που εκδηλώνει ο Πρόεδρος της Τουρκίας.<br /><br />Θεωρούμε ότι τελικά ο κ. Σούλτς και όλοι στην ΕΕ πρέπει να συμφωνήσουνε σε κάτι και οι αποφάσεις τους να προκαλούν συγκεκριμένες δράσεις. Θέλουμε λοιπόν να δούμε η απογοήτευση του κ. Σούλτς και της ΕΕ προς την Τουρκία με ποιες πράξεις θα ικανοποιηθούν, ελπίζουμε όχι με νέα χρηματοδότηση ή κάποιας μορφής ελεύθερη είσοδο των Τούρκων πολιτών στην ΕΕ.<br /> <b><i>Χρήστος Καλογερόπουλος – Βαλκάνιος</i></b><br /> <b><i>Στρατηγικός Αναλυτής</i></b><br /> <b><i>Εξειδικευμένος σε Θέματα Διεθνούς Ασφάλειας</i></b><br /> <b><i>στη ΝΑ Μεσόγειο</i></b><br /> <br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Έχουμε πάρα πολλές φορές και εμείς αλλά και πλήθος άλλων αναλυτών αναφερθεί στην κάκιστη συμφωνία μεταξύ ΕΕ και Τουρκίας. Μιας συμφωνίας π...

Διαβάστε την συνέχεια

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRIoGqXoq5HU7PmEvDOnxXZA2Kb0zT9WD8tvssz2rkCCrO2ZqJJTo1y23dhQis2LVbDLk2Wuf7DNh7F6wCfcY-RCCjfD0U74iVxVfg81C5bDkENkOlxPSiizTp57kWv8CQRNmLejCHS8UV/s1600/Fethullah+Gulen.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="370" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgRIoGqXoq5HU7PmEvDOnxXZA2Kb0zT9WD8tvssz2rkCCrO2ZqJJTo1y23dhQis2LVbDLk2Wuf7DNh7F6wCfcY-RCCjfD0U74iVxVfg81C5bDkENkOlxPSiizTp57kWv8CQRNmLejCHS8UV/s640/Fethullah+Gulen.jpg" width="640" /></a></div> <br />Ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χαρακτήρισε επισήμως τρομοκρατική οργάνωση το θρησκευτικό κίνημα του μουσουλμάνου ιερωμένου Φετουλάχ Γκιουλέν, ο οποίος έχει την έδρα του στις ΗΠΑ, και δήλωσε ότι θα ασκήσει διώξεις σε βάρος των μελών του, τα οποία κατηγορεί ότι προσπαθούν να ανατρέψουν την κυβέρνηση.<br /><br />Η κίνηση αυτή του Ερντογάν θέτει την οργάνωση που δημιούργησε ο πρώην σύμμαχός του στην ίδια μοίρα νομικά με τους κούρδους μαχητές που πολεμούν εναντίον του στρατού στη νοτιοανατολική Τουρκία. Ο Ερντογάν ενδέχεται να χρησιμοποιήσει τον χαρακτηρισμό για να πιέσει την Ουάσινγκτον να εκδώσει τον Γκιουλέν, κάτι που οι αμερικανικές αρχές είναι ωστόσο απίθανο να το κάνουν χωρίς συγκεκριμένη αιτιολογία.<br /><br />“Δεν θα αφήσουμε αυτούς που διχάζουν το έθνος να ξεφύγουν σ’ αυτή τη χώρα”, δήλωσε ο Ερντογάν μιλώντας σε υποστηρικτές του κατά την άφιξή του αργά χθες στη Σμύρνη, όπου θα παρακολουθήσει στρατιωτικές ασκήσεις.<br /><br />“Θα λογοδοτήσουν. Μερικοί διέφυγαν και μερικοί είναι στη φυλακή και δικάζονται. Αυτή η διαδικασία θα συνεχιστεί”.<br /><br />Ο Ερντογάν δήλωσε πως το υπουργικό συμβούλιο ενέκρινε απόφαση να προσδιορίζονται οι οπαδοί του Γκιουλέν ως η “Γκιουλενιστική τρομοκρατική οργάνωση”.<br /><br />Ο Ερντογάν, ο οποίος κατηγορείται από τους επικριτές του για ένα όλο και πιο αυταρχικό στυλ διακυβέρνησης, έχει χαρακτηρίσει από καιρό τον Γκιουλέν τρομοκράτη. Προσπαθεί να εξαλείψει την επιρροή του ιερωμένου, που έχει οικοδομηθεί χάρη σ’ ένα δίκτυο σχολείων και εταιρειών στην Τουρκία και στο εξωτερικό.<br /><br />Ο Ερντογάν κατηγορεί τον Γκιουλέν ότι συνωμοτεί για να τον ανατρέψει, μέσω των υποστηρικτών του στα μέσα ενημέρωσης, στο δικαστικό σώμα και στην παιδεία. Ο Γκιουλέν αρνείται τις κατηγορίες.<br /><br />Οι δυο τους ήταν σύμμαχοι, μέχρι που η αστυνομία και εισαγγελείς που θεωρήθηκαν συμπαθούντες του Γκιουλέν άρχισαν μια έρευνα για διαφθορά στον ενδότερο κύκλο του Ερντογάν το 2013, 11 χρόνια αφότου το κόμμα AKP του Ερντογάν είχε ανέβει στην εξουσία.<br /><br />Ο Γκιουλέν, ο οποίος ζει εδώ και πάνω από δέκα χρόνια αυτοεξόριστος στις ΗΠΑ, κηρύσσει το σουνιτικό ισλάμ μαζί μ’ ένα μήνυμα διαθρησκευτικού διαλόγου. Το κίνημά του, γνωστό ως “Χιζμέτ”, “Υπηρεσία”, δραστηριοποιείται στην Ευρώπη, στις ΗΠΑ, στην Ασία και στην Αφρική.<br /><br />Οι οπαδοί του υποστηρίζουν πως είναι θύματα άδικης καταστολής. Πέρυσι η τουρκική κυβέρνηση προσέλαβε μια διεθνή δικηγορική εταιρεία για να ερευνήσει τις δραστηριότητες του κινήματος σ’ όλον τον κόσμο.<strong>ΑΠΕ-ΜΠΕ-Reuters Κωνσταντινούπολη, Turkey </strong><br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν χαρακτήρισε επισήμως τρομοκρατική οργάνωση το θρησκευτικό κίνημα του μουσουλμάνου ιερωμένου Φετου...

Διαβάστε την συνέχεια

Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας Πομάκος! Απειλούνται με αφανισμό από την Τουρκία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvwZB4XO_TW_ISQdta7GU3k-p1CYasvWV-3SiAB8ZKSdovcKalZpApHlohS0AeHKPCPmxP2vvOjJQq-9OUkkFskVz4FtS-WDNhgjAOLqvRpn8oYq8ByBRV5_pK6QHrnQwlqJbHznJVRIXU/s1600/pomakoxwria+xanthi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvwZB4XO_TW_ISQdta7GU3k-p1CYasvWV-3SiAB8ZKSdovcKalZpApHlohS0AeHKPCPmxP2vvOjJQq-9OUkkFskVz4FtS-WDNhgjAOLqvRpn8oYq8ByBRV5_pK6QHrnQwlqJbHznJVRIXU/s640/pomakoxwria+xanthi.jpg" width="640" /></a></div> <br />Δυστυχώς, η δυστυχία του να είσαι Έλληνας Πομάκος πρέπει να ομολογήσουμε ότι βαρύνει εξ ολοκλήρου όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις, τις κατά τόπους στη Θράκη ελληνικές αρχές που υπάγονται ή όχι σε αυτές τις κυβερνήσεις (αλήθεια, υπάρχουν ελληνικές αρχές στη Θράκη που υπερασπίζονται και προωθούν τα ελληνικά συμφέροντα ενάντια στις τούρκικες προκλήσεις;) και όλα τα ελληνικά κοινοβούλια σε όλες τις κομματικές τους συνθέσεις.<br /><br />Είναι μια διαπίστωση αντικειμενικά αδιαμφισβήτητη, όποιος και να την διατυπώσει.<br /><br />Δεν είναι άμοιρος ευθυνών επίσης και ο καθαρά ελληνικός πληθυσμός της Θράκης, ο οποίος δεν φαίνεται να ενδιαφέρεται αν οι «άλλοι» Έλληνες, οι Πομάκοι, που θέλουν κι αυτοί να είναι Έλληνες, απειλούνται να χαθούν μέσα στα δίκτυα των Τούρκων επειδή η ελληνική «μητέρα πατρίδα» δεν τους υπολογίζει και δεν κάνει τίποτα για να τους προστατέψει.<br /><br />Και αυτά τα δίκτυα των Τούρκων ενάντια των Πομάκων μήπως υπάρχουν και Έλληνες Δήμαρχοι που δέχονται να τα υπηρετήσουν;<br /><br />Δεν μπορούμε να μη σημειώσουμε πως ανέκαθεν η επίσημη συμπεριφορά των ελληνικών κυβερνήσεων αναφορικά με τους Πομάκους υπήρξε άκρως αρνητική και με πολλές, οδυνηρές διακρίσεις εις βάρος τους, χωρίς ποτέ να έχουν εκφραστεί ανοιχτά οι (προσχηματικές) αιτίες που να δικαιολογούν αυτή τη συμπεριφορά όχι μόνο στις σχέσεις με τους ίδιους τους Πομάκους, αλλά και στις σχέσεις μεταξύ Πομάκων και τουρκόφωνων Ελλήνων.<br /><br />Έτσι τα πάντα δείχνουν πως η πλάστιγγα της εύνοιας των ελληνικών κυβερνήσεων γέρνει, κιόλας από το 1950, και θα λέγαμε και «παρά φύση» και κόντρα σε κάθε λογική, προς την τουρκική πλευρά, αφήνοντας την πομάκικη (και όμως μη ξεχνάμε, πάντα ελληνική) μονίμως πολιτικά, πολιτισμικά, κοινωνικά έκθετη και σχεδόν σε κατάσταση ανυπαρξίας! Πάντως σίγουρα σε κατάσταση ανυπόφορης ανυποληψίας.<br /><br />Είναι εμφανής η (αδήλωτη) βούληση όχι μόνο εγκατάλειψης του πομάκικου λαού, αλλά και όλο και μεγαλύτερης «διευκόλυνσης» της πτώσης του στην πνιγερή, αφομοιωτική αγκαλιά της Τουρκίας – και όλα αυτά εντός της ίδιας της εθνικής ελληνικής επικράτειας, όσο απίστευτο και παράφρον θα μπορούσε αυτό να φανεί – η οποία έτσι εμφανίζεται, τελείως συμφεροντολογικά, να είναι ο «φυσικός προστάτης» των μουσουλμάνων οπουδήποτε κι αν βρίσκονται και κατά μείζονα λόγο στην Ελλάδα, έστω και εάν αυτοί δεν είναι καθόλου τουρκόφωνοι, αλλά καθαρά διαφορετικά εθνικά και γλωσσικά συγκροτήματα.<br /><br />Εντός αυτής της προοπτικής, ιδιαίτερα σημαντική για τις συνέπειές της υπήρξε η απόφαση της ελληνικής κυβέρνησης κιόλας το 1954 να αλλάξει την ονομασία των σχολείων από μουσουλμανικά σε τούρκικά(!), με την δικαιολογία, προδήλως παραλογιστική, πως με αυτόν τον τρόπο γίνεται ρητός διαχωρισμός με τα μουσουλμανικά σχολεία στη Βουλγαρία!<br /><br />Και ένα χρόνο αργότερα, το 1955, αποπερατώνοντας την ελληνική πρόθεση τυποποίησης μια «συνάφειας» (άσχετο κι αν πλασματικής και παραποιημένης) μεταξύ του πομάκικου και του τούρκικου αλφαβήτου, δυο γλωσσικές οντότητες διαφορετικές όπως η μέρα με τη νύχτα, οργανώθηκε από ελληνικής πλευράς ούτε λίγο ούτε πολύ ένα πρόγραμμα διαλέξεων για Πομάκους δάσκαλους δημοτικού σχολείου με τον σκοπό να υιοθετήσουν, στον πομάκικο αλφάβητο, τους λατινικούς γραφικούς χαρακτήρες που χρησιμοποιούνται σήμερα στον τούρκικο αλφάβητο.<br /><br />Η εκ μέρους του ελληνικού κράτους απόλυτη απαξίωση των Πομάκων και συνάμα η απόλυτη (με ποια δικαιολογία, παρακαλώ;) ιδανίκευση της Τουρκίας ως παράδειγμα προς αποδοχή.<br /><br />Και επειδή τότε (αλλά και τώρα!) οι Πομάκοι ήταν συνώνυμο των Βουλγάρων και οι Βούλγαροι ήταν κομμουνιστές, άσπονδοι ιδεολογικοί αντίπαλοι, καμία ελληνική κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να ενεργήσει διαφορετικά, έχοντας υπόψη ότι όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το τέλος του εμφυλίου πολέμου (1949) και μετά και έως το 1982, υπήρξαν άκρως πιστές οπαδοί της πλέον αυστηρής συντηρητικής ιδεολογίας της Δεξιάς, ως και δικτατορικής, αγγλοαμερικανικής βεβαίως έμπνευσης και ώθησης, δογματικά αντίθετες στο σοβιετικό μπλοκ στο οποίο άκριτα τοποθετούσαν και την εθνότητα των Πομάκων απλώς γιατί η γλώσσα τους είναι βουλγάρικης καταγωγής!<br /><br />Αντιθέτως η Τουρκία, σύμμαχος στον νατοϊκό συνασπισμό, παρουσίαζε τα περισσότερα «ατού» ώστε να αναλάβει την «διαχείριση» ιδίως των Πομάκων μουσουλμάνων, βαρίδιο για την Ελλάδα μέσα στην Ελλάδα.<br /><br />Το 1995, πάλι βάση μια άλλης ελληνοτουρκικής συμφωνίας και επειδή, παρ’ όλες τις ελληνικές πιέσεις, η πομάκικη γλώσσα δεν είχε εκλατινιστεί στον επιθυμητό βαθμό, το ελληνικό Υπουργείο Παιδείας διέταξε να οργανωθούν πάλι κατάλληλες διαλέξεις στην Δυτική Θράκη με την εντολή, αυτή τη φορά, οι Πομάκοι δάσκαλοι να χρησιμοποιήσουν την ίδια λατινική γραφή που ακολουθεί η τούρκικη γλώσσα!<br /><br />Η επίσημη αναβάθμιση της τουρκικής γλώσσας μέσα στην ίδια την Ελλάδα.<br /><br />Και ένας άλλος έκδηλος δείκτης της εύνοιας που οι ανώτατες (αλλά γενικά όλες!) οι παιδαγωγικές, και όχι μόνο, ελληνικές αρχές συνεχίζουν να επιδεικνύουν προς την τούρκικη γλώσσα στη λατινική μορφή της όπως είχε θεσπίσει ο Μουσταφά Κεμάλ καταφανώς ζημιώνοντας την αυτόχθων γλώσσα των Πομάκων, και όχι μόνο.<br /><br /><b>Η σχολική διδασκαλία</b><br /><br />Ένας τομέας, στις ελληνο-πομάκικες σχέσεις, όπου η συμπεριφορά των ελληνικών αρχών – υπουργικών, νομαρχιακών, δημοτικών και αστυνομικών – φανερώνει, θα λέγαμε, αξεδιάλυτες και απαράδεκτες προκαταλήψεις απέναντι στους Πομάκους, οι οποίοι θεωρούνται ακόμη και πάντοτε, όσο κι αν φαίνεται παράξενο και παράλογο, ναι μεν Έλληνες πολίτες για την είσπραξη των φόρων, αλλά ξένοι προς το εθνικό ελληνικό σώμα με βάση αναπόδεικτους (και ουδέποτε τοποθετημένους σε συζήτηση) πολιτικούς και γλωσσικούς προβληματισμούς και εν μέρει θρησκευτικούς, είναι το δίχως άλλο και ο τομέας της σχολικής διδασκαλίας, ένα μεγάλο punctum dolens που αφήνει παντού ουλές.<br /><br />Προδικαστικά θα πρέπει να τεθούν οι εξής ερωτήσεις οι οποίες επίμονα έχουν προταθεί και έως τώρα «πολύ» κανονικά αγνοήθηκαν από όλους τους αρμόδιους φορείς στην Ελλάδα:<br /><br />1) έως πότε οι Πομάκοι μαθητές θα αναγκάζονται να πηγαίνουν σε μειονοτικά τουρκόφωνα δημοτικά και άλλα σχολεία όταν οι ίδιοι δεν έχουν καμία σχέση με την τούρκικη κουλτούρα;<br /><br />2) έως πότε το ελληνικό κράτος θα τους υποχρεώνει να μαθαίνουν, όντας Έλληνες πολίτες, διαφορετική γλώσσα (τούρκικη) από εκείνη της πατρίδας τους (Ελλάδας) και από εκείνη της μητρικής τους γλώσσας(πομάκικη);<br /><br />3) έως πότε ο Υπουργός Παιδείας θα συνεχίσει να αγνοεί τις αιτήσεις των Ελλήνων Πομάκων ώστε να δημιουργηθούν στις πομάκικες πόλεις δημόσια ελληνικά σχολεία στα οποία να διδάσκονται τα παιδιά των Ελλήνων Πομάκων και να πάψουν να αναγκάζονται να πηγαίνουν στα τελείως άχρηστα δίγλωσσα (και τρίγλωσσα και τετράγλωσσα!) μειονοτικά σχολεία και να καταδικάζονται στην αμάθεια;<br /><br />Σ’ αυτό το σημείο ενδιαφέροντα και αποκαλυπτικά είναι όσα είπε ο γνωστός Πομάκος δημοσιογράφος Σεμπαϊδήν Καραχότζα στη Θεσσαλονίκη στις 21.3.2015 σχετικά με την παιδεία που προσφέρεται στους Έλληνες μουσουλμάνους της Θράκης.<br /><br />Εκτός από το ότι τα τέσσερα ελληνόφωνα Δημοτικά σχολεία σε ισάριθμα πομακοχώρια που ιδρύθηκαν αλλά μέχρι τώρα δεν λειτούργησαν επειδή «σκόνταψαν πάνω στους τοπικούς φορείς»(αλήθεια: δεν πρέπει κάποιος να ασχοληθεί επιτέλους με αυτούς τους ύποπτους «φορείς» που παίζουν το παιχνίδι του σαμποτάζ;!), πολύ σημαντική είναι επίσης και η διαπίστωσή του ότι «τα τελευταία χρόνια δεκαπλασιάστηκαν οι μουσουλμάνοι που απορρίπτουν τη μειονοτική εκπαίδευση και επιλέγουν τα ελληνόφωνα σχολεία για τη μόρφωση των παιδιών τους».<br /><br />Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η γενική κατάσταση σχετικά με το δημόσιο δημοτικό σχολείο γεννήθηκε και μάλλον συνεχίζει να υπάρχει σαν συνέπεια του Ψυχρού Πολέμου μετά το 1950. Μη ξεχνάμε πως εκείνα τα χρόνια που στα Βαλκάνια αγριοκοιταζόντουσαν οι λαοί μεταξύ τους και ό, τι ήταν σλάβικο ήταν επίσης tout court και κομμουνιστικό, οι Πομάκοι έστω και με φιλελληνικά αισθήματα αλλά με σλάβικη γλώσσα δεν μπορούσαν βέβαια να εξαιρεθούν από τον ανυπέρβλητο κανόνα που κυριαρχούσε στη περιοχή.<br /><br />Η υποχρέωση της «νατοϊκής συνοχής» είχε ακόμη επιβάλει στην Ελλάδα την υποχρέωση να καλλιεργεί, ως και μονομερώς(!), ένα καλό κλίμα στις σχέσεις της με την Τουρκία, να μη την ενοχλεί για «μηδαμινές πομάκικες υποθέσεις», αν και στη πραγματικότητα αυτή η «πολιτική» δεν δυσαρεστούσε ούτε και την ίδια Ελλάδα για την οποία οι Πομάκοι ήταν παρείσακτοι Σλάβοι μουσουλμάνοι κομμουνιστές, εν δυνάμει εχθροί και ενδεχόμενη longa manus της Βουλγαρίας, μια διάλεκτο της οποίας και μιλούσαν.<br /><br />Έτσι η ίδια η Ελλάδα, θέλοντας να απομονώσει τους Πομάκους από τους άλλους Έλληνες και να τους κρατάει μακριά, θεώρησε σωστή λύση την «ανάθεση» του «πομάκικου προβλήματος» στην τούρκικη δικαιοδοσία, διότι με αυτό τον τρόπο η Τουρκία μπορούσε και μπόρεσε να δράσει, και ακόμη δρα, ανενόχλητα μέσα στην ίδια της ελληνική χώρα «αποσπώντας» σιγά σιγά από μια ελληνική επιρροή όλο και περισσότερο φθίνουσα, όλες τις υπάρχουσες στη περιοχή μουσουλμανικές μειονότητες, στα «χαρτιά» όμως Έλληνες, φτάνοντας στο ακραίο σημείο να ταυτίσει προς όφελός της ό, τι είναι μουσουλμανικό με τούρκικο.<br /><br />Άλλωστε σε ετούτη τη κατεύθυνση κινείται το 1954 η απίθανη διαταγή του Έλληνα Προθυπουργού, στρατάρχη Παπάγου, να χρησιμοποιείται σε όλα τα επίπεδα, δημόσια και ιδιωτικά, από τότε και ύστερα και σε κάθε περίπτωση, ο όρος τούρκος στη θέση του όρου μουσουλμάνος και (.) να αντικατασταθούν σε όλες τις περιοχές οι διάφορες ονομασίες, όπως Μουσουλμανική Κοινότητα, Μουσουλμανικό Σχολείο, κλπ. με τις ονομασίες Τούρκικη Κοινότητα, Τούρκικο Σχολείο, κλπ.!<br /><br />Το άκρον άωτον της ενδοτικότητας!<br /><br />Στην ουσία, από τότε κιόλας, πριν από 60 χρόνια, η Ελλάδα οικειοθελώς και εγκληματικά, κατά τη γνώμη μας, υπέκυψε στις επιδιώξεις της Τουρκίας και παραιτήθηκε από όλα τα δικαιώματα κυριαρχίας πάνω στον αλλόθρησκο πληθυσμό(Πομάκοι, Ρομά) της Δυτικής Θράκης εγκαταλείποντάς τον στην «ευθύνη» της Τουρκίας.<br /><br />Βέβαια, ήδη μερικά χρόνια πριν, όμως, στις 20.4.1951, με την Μορφωτική Συμφωνία και μολονότι αυτή δεν προέβλεπε η τούρκικη γλώσσα να γίνει η επίσημη γλώσσα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη, είχε δεχθεί την επέκταση της τουρκικής γλώσσας στα μειονοτικά σχολεία, όχι μόνο, αλλά ακόμη και το σχετικό διδακτικό πρόγραμμα να προέρχεται από το τούρκικο υπουργείο παιδείας!<br /><br />Μια περαιτέρω διεύρυνση υπέρ της τούρκικης πλευράς έγινε στη συνέχεια με το άλλο Μορφωτικό Πρωτόκολλο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στις 21.12.1968 με το οποίο «επιτεύχθηκε» ο πλήρης εκτουρκισμός της μειονοτικής παιδείας στη Θράκη, ένας εκτουρκισμός που περιέλαβε ναι μεν το τουρκόφωνο 50% της μειονότητας, αλλά – όσο παράλογο και άδικο κι αν είναι – και το υπόλοιπο 50% εντελώς ξένο και αλλοεθνές, όπως είναι το 35% των Πομάκων και το άλλο 15% των Ρομά.<br /><br />Όλα αυτά χωρίς ποτέ να ζητηθεί από αυτό το δεύτερο 50% αν επιθυμούσε ή ένιωθε πως ανήκει στον τούρκικο κόσμο ή όχι.<br /><br />Έτσι λοιπόν εισήχθηκε η τουρκική γλώσσα υπό την έννοια της μοναδικής μειονοτικής γλώσσας(!), μολονότι αποτελεί την μητέρα γλώσσα ΜΟΝΟ του 50% της μειονότητας και ολουσδιόλου παραγνωρίζοντας την ύπαρξη και τα δικαιώματα των άλλων δυο μειονοτικών γλωσσών, οι οποίες με την τουρκική δεν έχουν απολύτως καμία σχέση και οι οποίες αυθαίρετα και ολοσχερώς συνθλίβονται με τον εμφανή σκοπό την εξόντωσή τους χαρίζοντας το «μονοπώλιο» στην τούρκικη γλωσσική μειονότητα.<br /><br />Πιστεύω πως στα παγκόσμια χρονικά δεν υπάρχει καμία χώρα που να έχει απεμπολήσει τόση κυριαρχία σε άλλη χώρα, επιπλέον εχθρική. Και να συνεχίζει την ίδια καταστροφική «πολιτική» μετά από 60 χρόνια, δίχως να έχει κατανοήσει το θανάσιμο λάθος της και να προσπαθήσει να το διορθώσει.<br /><br /><b>Το μειονοτικό σχολείο</b><br /><br />Το μεγάλο μειονέκτημα αυτού του σχολείου βρίσκεται στο ότι, εκ μέρους προπαντός της Ελλάδας, έχει οριστεί και εφαρμόζεται, όπως είπαμε παραπάνω, η τούρκικη γλώσσα σαν να είναι για τους πάντες – τουρκόφωνους, Πομάκους, Ρομά – η μοναδική μειονοτική γλώσσα, η οποία και διδάσκεται μαζί με μια μπαλωμένη ελληνική γλώσσα. Γι΄αυτό ονομάζεται και δίγλωσσο(τρομάρα τους!).<br /><br />Πρόκειται σαφώς για μια διδακτική μέθοδο και κατεύθυνση τελείως ελλιπής και συν τοις άλλοις επικίνδυνη μιας και δημιουργεί στους τουρκόφωνους τάσεις περιχαράκωσης μέσα σε μια ακατάληκτη απαίτηση εθνικιστικής «απελευθέρωσης», ενώ οι Πομάκοι και οι Ρομά παραπαίουν εντός ανυπέρβλητων δυσκολιών διδακτικού χαρακτήρα που σε καμία περίπτωση δεν τους επιτρέπουν μια επιτυχή συνέχεια σπουδών σε ανώτερο και ανώτατο επίπεδο.<br /><br />Το ονομαζόμενο πρόγραμμα «Φραγκουδάκη-Δραγώνα» που παρουσιάστηκε το 1992 αύξησε ακόμη περισσότερο τον παραλογισμό στη γλωσσική διδακτική ύλη ακολουθώντας μια μεθοδολογία απολύτως αντι-επιστημονική και ανθελληνική, με την σιωπηρή συναίνεση του ελληνικού κράτους ώστε ο εκτουρκισμός των «ελληνικών» σχολείων στη Θράκη να είναι πλέον δεδομένος.<br /><br />Τέτοιου είδους «προγράμματα» δεν μπορεί παρά να χρεοκοπήσουν στη πράξη.<br /><br />Όταν όμως γίνει αυτό, τα συντρίμμια που αφήνουν είναι οδυνηρά και μακροχρόνια. Επομένως η πιο συνετή απόφαση εκ μέρους της Ελλάδας πρέπει να προβλέπει οπωσδήποτε:<br /><br />1) την άμεση, επείγουσα ίδρυση σε όλη την περιοχή της πομάκικης παρουσίας δημοσίων (ελληνικών) δημοτικών σχολείων στα οποία θα φοιτούν οι Πομάκοι που νιώθουν ότι είναι Έλληνες (και είναι πολλοί!).<br /><br />2) την οργάνωση, στα πλαίσια αυτών των σχολείων, της εκμάθησης της μητρικής γλώσσας στους Πομάκους και Ρομά μαθητές.<br /><br />3) η εκμάθηση της τούρκικης γλώσσας να γίνεται μόνο στους μουσουλμάνους τουρκόφωνους και μόνο σαν γλώσσα συμπληρωματική όντας η ελληνική γλώσσα η πρώτη παντού και για τους πάντες στην Ελλάδα, συμπεριλαμβανομένων και των τουρκόφωνων μουσουλμάνων οι οποίοι δεν παύουν να είναι πάντα Έλληνες πολίτες μη ορθόδοξοι.<br /><br />4) σε κανένα σχολικό επίπεδο δεν πρέπει να διδάσκεται η τούρκικη γλώσσα στους Έλληνες Πομάκους με μητρική γλώσσα την πομάκικη που απορρίπτουν την τούρκικη γλώσσα.<br /><br />5) την ίδρυση και οργάνωση σε όλη την πομάκικη περιοχή μιας προσχολικής παιδείας στην ελληνική γλώσσα.<br /><br />6) την άμεση λειτουργία των τεσσάρων δημοσίων ελληνικών σχολείων που ήδη ιδρύθηκαν το 2007 και ακόμη δεν λειτουργούν.<br /><br />7) την εξάλειψη της τούρκικης γλώσσας σε επίπεδο δημοτικού σχολείου για τους Έλληνες Πομάκους μη τουρκόφωνους και την ίδρυση διδασκαλίας της πομάκικης γλώσσας (βλ. αριθ. 2 και 3).<br /><br />8) τον σεβασμό και την εφαρμογή των προβλέψεων της Σύμβασης της Λοζάνης σχετικά με τον μουσουλμανικό χαρακτήρα και ουδόλως τούρκικο χαρακτήρα της πομάκικης μειονότητας στην Ελλάδα.<br /><br />9) την διδασκαλία της πομάκικης γλώσσας με βάση έναν ειδικό ελληνικό αλφάβητο που θα χρησιμοποιηθεί και στις διοικητικές υπηρεσίες όλης της πομάκικης περιοχής (όπως γίνεται με τα ιταλικά-γαλλικά στην Κοιλάδα της Αόστα και τα ιταλικά-γερμανικά στον Άνω Αδίγη, στην Ιταλία, αλλά και με άλλες γλώσσες αλλού στην Ευρώπη).<br /><br />10) την κατάργηση με νόμο όλων των νόμων και κανονισμών που εμποδίζουν και υπονομεύουν όλες τις ως άνω προβλέψεις.<br /><br />Στην ουσία εδώ πρόκειται κατ’ αρχήν για την εφαρμογή της σύστασης της International Convention on the Elimination of all Forms of Racial Discrimination του ΟΗΕ στις 28.8.2009 σύμφωνα με την οποία «Η Επιτροπή σημειώνει ότι η μουσουλμανική κοινότητα της Δυτικής Θράκης συμπεριλαμβάνει τις εθνοτικές ομάδες των Τούρκων, των Πομάκων και των Ρομά και η (ελληνική) κυβέρνηση πρέπει να εξασφαλίσει σε αυτές το δικαίωμα χρήσης των γλωσσών τους», επιβεβαιώνοντας έτσι το άρθρο 41 της ίδιας της Σύμβασης της Λοζάνης.<br /><br />Βέβαια, εκεί που λέει «Τούρκους» δεν μπορεί παρά να εννοεί «τουρκόφωνους», αναλογικά με ό, τι γίνεται στη Τουρκία, όπου και οι ντόπιοι κάτοικοι ελληνικής καταγωγής (ελληνόφωνοι) είναι μόνο «Τούρκοι υπήκοοι» και καθόλου Έλληνες.<br /><br />Επ’ αυτού λοιπόν εάν σχετικά με τους τουρκόφωνους μουσουλμάνους nulla quaestio, δοθέντος του ότι η τούρκικη γλώσσα διδάσκεται σίγουρα περισσότερο από όσο θα έπρεπε, το ίδιο δεν συμβαίνει και με τους μουσουλμάνους πομακόφωνους και ρομά οι γλώσσες των οποίων δεν υπάρχουν σε κανένα σχολείο!<br /><br />Στην παράγραφο 28, τέλος, της άνω σύστασης, ζητείται από την ελληνική κυβέρνηση να την εφαρμόσει εντός της 18ης Ιουλίου 2013.<br /><br />Απ’ ό, τι ξέρουμε, τίποτα δεν εφαρμόστηκε. Και οι Έλληνες Πομάκους και Ρομά, χωρίς καμία ελληνική προστασία, αφήνονται έρμαιοι της τούρκικης δράσης.<br /><br />Λέει ο διευθυντής της πομάκικης εφημερίδας «Ζαγάλισα», Ιμάμ Αχμέτ (βλ. άρθρο του Γιώργου Λεκάκη στην εφημερίδα Kontranews): «Ο Πομάκος απ’ το Διάσπαρτο μέχρι την Ρούσα δεν βρίσκει κανένα που θ’ ακούσει το πρόβλημά του γιατί δεν έχει πού ν’ απευθυνθεί. Και εάν κάποιος αντιδράσει, τότε οι πληρωμένοι πράκτορες τον κατηγορούν ότι είναι πληρωμένος του ελληνικού κράτους!»<br /><br />Και αλλού, πάλι σχετικά με την εγκατάλειψη των Ελλήνων Πομάκων από την Ελλάδα, συνεχίζει: «Σε αντίθεση με τους Έλληνες πολιτικούς, δεν υπάρχει υπουργός ή πολιτικός αρχηγός της τούρκικης κυβέρνησης να μην έχει περάσει απ’ τη Θράκη και τα Πομακοχώρια. Στις γιορτές των Πομάκων οι Τούρκοι πολιτικοί μετατρέπουν τα χωριά, και ιδίως τον Έχινο, σε μικρή Άγκυρα».<br /><br />Εν πάση περιπτώσει είναι ηλίου φαεινότερο πως στα μειονοτικά σχολεία, έτσι όπως αυτά είναι δομημένα, «κτίζεται» μια πραγματική τούρκικη ταυτότητα προς όφελος και για λογαριασμό της κυβέρνησης της Άγκυρας.<br /><br />Και είναι αλήθεια πως σε αυτά τα σχολεία διεξάγονται ουκ ολίγες εκδηλώσεις κεμαλικού ύφους, εμπνέοντας στους μουσουλμάνους μαθητές αισθήματα θρησκευτικού φανατισμού κατά των χριστιανών.<br /><br />Μολαταύτα συνεχίζει η αντισυνταγματική λειτουργία των μειονοτικών σχολείων μέσα στα οποία το ίδιο το ελληνο-πομάκικο στοιχείο εγκλωβίζεται, παραγκωνίζεται ή εκμηδενίζεται.<br /><br />Εκτός αυτού, τα μειονοτικά σχολεία είναι σαφώς και παράνομα διότι, βάσει των διεθνών συμφωνιών και την ιδρυτική τους νομοθεσία, πρόκειται για σχολεία ιδιωτικού χαρακτήρα η λειτουργία των οποίων θα πρέπει να βαρύνει οικονομικά εκείνους που στέλνουν εκεί τα παιδιά τους. Στην πραγματικότητα όμως όλα τα σχολικά έξοδα φαίνεται να πληρώνονται από το ελληνικό κράτος: επομένως, ενώ χρεώνεται πλήρως ο Έλληνας φορολογούμενος, αυτό γίνεται εντελώς υπέρ της τούρκικης πολιτικής!<br /><br /><b>Το τούρκικο προξενείο στη Κομοτηνή</b><br /><br />Πριν τελειώσουμε την παρούσα πανοραμική παρουσίαση με θέμα που θα μπορούσε να είναι «Οι Πομάκοι σε αναζήτηση μιας οντότητας και ταυτότητας», δηλαδή μιας νόμιμης αναγνώρισης της ελληνο-πομάκικης ιδιότητάς τους, δεν είναι άκαιρη μια σύντομη «επισκόπηση» της παρουσίας του τούρκικου προξενείου στη Κομοτηνή οι «επεμβάσεις» του οποίου συχνά και ευχαρίστως πηγαίνουν πολύ πέρα των προβλεπόμενων ορίων που ορίζει ο διεθνής προξενικός κανονισμός(Σύμβαση της Βιέννης για τις προξενικές σχέσεις, 24.4.1963).<br /><br />Αξίζει λοιπόν τον κόπο να γνωρίσουμε ποια είναι η κατάσταση στα Πομακοχώρια ακολουθώντας τους ιδίους τους Πομάκους που έρχονται σε επαφή με μια πραγματικότητα συχνά πολύ δυσάρεστη.<br /><br />Πριν από μερικά χρόνια 40 δάσκαλοι μουσουλμάνοι στη Νομαρχία Ροδόπης παρουσίασαν εμπεριστατωμένη καταγγελία με την οποία γνωστοποιούσαν σημαντικές λεπτομέρειες των παράνομων ενεργειών του τούρκικου προξενείου στη Κομοτηνή με την ελπίδα να υπάρξει κάποια «διορθωτική» αντίδραση εκ μέρους της ελληνική πολιτείας.<br /><br /><b>Η καταγγελία έμεινε «νεκρό γράμμα».</b><br /><br />Το 2007 η ελληνική Βουλή ψήφισε τον νόμο 3536 με τον οποίο το κράτος αναλάμβανε την μισθοδοσία 240 ιμάμηδων που έπρεπε να διοριστούν στις 3 νόμιμες και επίσημες Μουφτείες στη Θράκη. Η μισθοδοσία βέβαια προϋπόθετε την πρόσληψη βάσει του ελληνικού νόμου.<br /><br />Μετά από 9 χρόνια ο νόμος παραμένει ανενεργός εξ αιτίας πολλών και λυσσωδών τούρκικων αντιδράσεων έτσι ώστε οι υποψήφιοι Έλληνες μουσουλμάνοι να περιμένουν ακόμη τον διορισμό τους. Και όχι μόνο, διότι πολλοί εξ αυτών απειλούνται προσωπικά και οικογενειακά από γνωστά στις ελληνικές αρχές(!) τούρκικα κακοποιά στοιχεία προσκείμενα στο τούρκικο προξενείο.<br /><br />Η μόνη αντίδραση για την απαξίωση ενός νόμου του ελληνικού κράτους υπήρξε η απόφαση αριθ. 50/2012 του Εφετείου Θράκης με την οποία απλώς υποχρεώθηκε το ελληνικό δημόσιο να αποζημιώσει τους υποψήφιους ιμάμηδες για τον μη διορισμό τους, αντί να υποχρεωθούν όλοι οι «αρμόδιοι» να εφαρμόσουν τον νόμο!<br /><br />Έτσι σήμερα στη Θράκη δεν υπηρετεί κανένας ιμάμης διορισμένος από το ελληνικό υπουργείο, όπως θα έπρεπε. Και το πιο τρελό; Στην ελληνική Θράκη οι ιμάμηδες «εν υπηρεσία» είναι εκείνοι που «διόρισε» το τούρκικο προξενείο, δηλαδή το τούρκικο κράτος!<br /><br /><b><i>Στην ελληνική επικράτεια αφέντης είναι ο Τούρκος πρόξενος.<br /><br />Αυτό βέβαια θα μπορούσε να γίνει μόνο σε ένα ανύπαρκτο κράτος.</i></b><br />Συνάμα, η δράση των τούρκικων προξενικών αρχών αναπτύσσεται όχι μόνο με την παραγνώριση διεθνών και ελληνικών νόμων και με πράξεις προπαγάνδας, αλλά και μέσα από απειλές και προβοκάτσιες ενάντια σε όσους αντιτάσσονται ή και απλά δεν συντάσσονται με το μέρος των τούρκων.<br /><br />Λέει πάλι σχετικά ο Σεμπαϊδήν Καραχότζα: «Το τουρκικό προξενείο προσπαθεί με κάθε τρόπο και μέσο να εμφανίσει όλους τους μουσουλμάνους της Θράκης ως Τούρκους. Έχει ανθρώπους σε κάθε μέρος…η δουλειά των οποίων είναι να κάνουν πλύση εγκεφάλου. Μέσα στα τζαμιά…στα κηρύγματα γίνεται πολλές φορές αναφορά σε Τούρκους μουσουλμάνους στη Θράκη».<br /><br />Στην πραγματικότητα γίνεται ένας καθεαυτού προσηλυτισμός, κάτι που υπερβαίνει κατά πολύ τις προξενικές δικαιοδοσίες χωρίς καμία αντίδραση από ελληνικής πλευράς.<br /><br />Και πιο κάτω συνεχίζει: «Υπάρχουν εκατοντάδες περιπτώσεις Πομάκων οι οποίοι, ενώ αισθάνονται Έλληνες Πομάκοι, ποτέ δεν τόλμησαν να το πουν ανοιχτά για να μην έρθουν αντιμέτωποι με το τουρκικό προξενείο και τις πρακτικές του(απειλές, φραστικές και σωματικές επιθέσεις)».<br /><br />Βέβαια, μετά απ’ αυτά η ερώτηση είναι αυθόρμητη: οι ελληνικές αρχές πού είναι για να σταματήσουν τις τελείως ανεπίτρεπτες συμπεριφορές τουρκικής προέλευσης;<br /><br />Στην ουσία, το τούρκικο προξενείο στη Κομοτηνή – κράτος εν κράτει! – ασκεί μια παράλληλη και παράνομη εξουσία πλάι στη νόμιμη αλλά φαντοματική εξουσία του ελληνικού κράτους, την οποία υπερβαίνει και αντικαθιστά.<br /><br />Με αυτόν τον τρόπο η Τουρκία διπλά αναβαθμίζεται: από τη μια, η πομάκικη μειονότητα θεωρείται και ανεμπόδιστα μεταχειρίζεται σαν εθνικά τούρκικη, ενώ απ’ την άλλη τα παιδιά της ίδιας μειονότητας όχι μόνο δεν μαθαίνουν κανονικά την ελληνική γλώσσα, αλλά αποκλείονται και από τη δική τους μητρική γλώσσα και επιπλέον υποχρεώνονται να ακολουθούν την έντονα καταλυτική τούρκικη διδασκαλία.<br /><br />Ναι, διότι η δράση του τούρκικου προξενείου έφτασε στο σημείο να οργανώσει ένα δικό του δίκτυο μόρφωσης με τη σύσταση προ και νηπιακών σταθμών δίγλωσσων κατά παράβαση της ελληνικής νομοθεσίας!<br /><br />Είναι αυτονόητο ότι η ελευθερία δράσης του τούρκικου προξενείου δεν θα μπορούσε να εξελιχθεί και να εδραιωθεί χωρίς την αυθόρμητη και/ή εκβιαστική συνενοχή των ελληνικών πολιτικο-διοικητικών εξουσιών που ανήκουν στα κόμματα κυβέρνησης από το 1950 έως σήμερα, 2016 – μια ελληνο-τούρκικη συνενοχή την οποία πληρώνουν οι Πομάκοι και η οποία, με την συνεχή ανοχή από ελληνικής πλευράς, δίνει στη τούρκικη πλευρά το δικαίωμα και, υλικά, τη δυνατότητα να φέρεται σαν να είναι η μόνη εξουσία στη περιοχή που μπορεί να επιβάλει τη θέλησή της στην «πομάκικη διαχείριση» εις βάρος της νόμιμης ελληνικής νομικής και νομοθετικής αρμοδιότητας.<br /><br />Διάφορα «προγράμματα» οικονομικής βοήθειας προερχόμενα από ιδιωτικές πηγές (πάμπλουτοι Τούρκοι) ή και «άγνωστες» πηγές, μάλλον όμως κεκαλυμμένες δημόσιες τούρκικες, τίθενται σε εφαρμογή στη Θράκη, ερήμην της Ελλάδας.<br /><br />Έτσι, προσφέρονται 500 ευρώ για τη διδασκαλία σε κορανική σχολή σε κάθε παιδί Πομάκου που θα εγκαταλείψει την ελληνική μόρφωση. Προσφέρονται 1.000 ευρώ το χρόνο («ανεπίσημα» από το τούρκικο προξενείο) για κάθε κορίτσι ανήλικο που θα φορέσει την μουσουλμανική μαντίλα. Προσφέρονται παραβολικές κεραίες για τα προγράμματα της τούρκικης τηλεόρασης. Και για περισσότερη σιγουριά τούρκικης επιρροής, απ’ την Τουρκία μεταδίδονται προγράμματα για τους μουσουλμάνους, όπως το Ρούμελη TV, με τα οποία προβάλλεται αφειδώς ο «τούρκικος πολιτισμός».<br /><br />Στο κέντρο της Κομοτηνής λειτουργεί η Ζιραάτ Μπανκ η οποία δανείζει μόνο σε κατοίκους Θράκης με επιτόκιο 3% όταν το επιτόκιο των ελληνικών τραπεζών είναι πάνω από 14%.<br /><br />Ιδιαίτερη μνεία και προσοχή λοιπόν επιβάλλεται για την Ziraat Bank, ένας πραγματικός οικονομικός Δούρειος Ίππος με καίριες εθνικιστικές και πολιτικές προεκτάσεις. Η υπόνοια ότι το τούρκικο υπουργείο εξωτερικών κινεί τα νήματά της είναι έντονη, όπως και η παρουσία, από μακριά ή κοντά, της μυστικής υπηρεσίας, ΜΙΤ.<br /><br />Εκτός από τη Θράκη, και – «για τα μάτια» – την Αθήνα, η Ziraat Bank «εργάζεται» και στη Ρόδο, μια άλλη ακόμη «γκρίζα» περιοχή όπου η Άγκυρα θεωρεί πως υπάρχει «τούρκικη» μειονότητα που επομένως διαμορφώνει δικαιώματα «ιδιοκτησίας» για την Τουρκία.<br /><br />Είναι πάντως φανερό πως η Ζιραάτ Μπανκ, η οποία μόνο με εγγραφή υποθηκών «προσφέρει» χαμηλότοκα δάνεια σε Έλληνες χριστιανούς, σκοπό έχει να «κατακτήσει» όλο και περισσότερες ελληνικές ιδιοκτησίες εάν αληθεύει ότι στα υποθηκοφυλακεία Ξάνθης και Κομοτηνής εκκρεμούν δεκάδες αιτήσεις κατασχέσεων περιουσιακών στοιχείων (οικοδομές αλλά προπάντων αγροί) Ελλήνων χριστιανών που αδυνατούν να αποπληρώσουν δάνεια που έλαβαν και η Ζιραάτ Μπανκ δεν προβαίνει δε καμία διευκόλυνση αποπληρωμής.<br /><br />Τελικά, θα πρέπει να ερευνηθεί αρμοδίως κατά πόσο η υποθήκευση ελληνικών περιουσιών σε παραμεθόρια ελληνική περιοχή από μη κοινοτική Τράπεζα συνάδει με την ελληνική νομοθεσία που απαγορεύει αυτού του είδους δεσμέυσεις.<br /><br />Να μη ξεχνάμε όμως και την Dogus, τούρκικη επιχείρηση η οποία αγοράζει στην Ελλάδα μαρίνες: ήδη αγόρασε εκείνη του Φλοίσβου και, μαζί με άλλες εταιρείες, εκείνη του Αστέρα Βουλιαγμένης – και έπεται συνέχεια στην «κατάκτηση» ελληνικών ακτών.<br /><br />Και σαν να μην αρκούσαν όλες αυτές οι «επεμβάσεις»(και άλλες ακόμα) των Τούρκων που μόνο «ανώδυνες» δεν μπορούν να χαρακτηριστούν, έρχονται και οι ίδιοι οι Έλληνες με άλλες «επεμβάσεις» που κι’ αυτές μόνο «ανώδυνες» δεν είναι.<br /><br />Επιστρέφοντας στο αρχικό θέμα, καμιά δυνατότητα δεν έχει ένας Πομάκος να σπουδάσει στη μητρική του γλώσσα, όπως είδαμε παραπάνω: κιόλας απ’ τη πρώτη δημοτικού ο μικρός Πομάκος μαθαίνει ελληνικά (στραβά) και τούρκικα (καλά) στα μειονοτικά σχολεία.<br /><br />Και εάν τα ελληνικά θα μπορούσαν ενδεχομένως και με όλη τη καλή θέληση να του είναι κάπως χρήσιμα στη συνέχεια στην Ελλάδα, τα τούρκικα πού θα μπορούσε να τα χρησιμοποιήσει στην Ελλάδα;! Πουθενά! Μόνο στη Τουρκία. Και εκεί πάνω βεβαίως βασίζονται οι Τούρκοι με την επίμονη διδασκαλία της γλώσσας τους στα ελληνικά σχολεία!<br /><br />Δεν το λέμε απλώς για να κάνουμε κριτική, αλλά όλοι θα θέλαμε να ξέρουμε πώς «βλέπει» αυτή την «ιστορία αγρίων» το ελληνικό κράτος, όταν τα διδακτικά προγράμματα τα οποία υλοποιούνται στα μειονοτικά σχολεία δεν σκοπεύουν οπωσδήποτε να μορφώσουν Έλληνες Πομάκους μαθητές, αλλά καθαρά Τούρκους μαθητές!<br /><br />Κατά τα άλλα και η πρόσφατη δημοτικο-διοικητική μεταρρύθμιση βοήθησε τα μέγιστα στην εγκατάσταση στη Θράκη φανατικών πυρήνων τουρκο-μουσουλμάνων εθνικιστών. Το αποτέλεσμα: η μη λογική «λειτουργική αναδιοργάνωση» στους Δήμους είχε σαν αποτέλεσμα την ύπαρξη τεσσάρων δήμων στην επαρχία Κομοτηνής εκ των οποίων οι δυο διοικούνται από τούρκους δημάρχους στην υπηρεσία του τούρκικου προξενείου.<br /><br />Αλλά και τα ίδια εγχώρια κόμματα (ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, Σύριζα) δεν δίστασαν και δεν διστάζουν καθόλου να τοποθετήσουν επικεφαλής των εκλογικών καταλόγων τους τουρκόφωνους υποψήφιους που έχουν την υποστήριξη ή έχουν προταθεί από το τούρκικο προξενείο Κομοτηνής.<br /><br />Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε ούτε τις δηλώσεις, στο πρόσφατο παρελθόν. δυο «προξενικών» βουλευτών της ελληνικής Βουλής μετά την εκλογή τους. Ο Τσετίν Μάνταζι (ΠΑΣΟΚ) δεν είχε καμία δυσκολία να πει: «η τούρκικη κοινότητα της Δυτικής Θράκης αποτελεί μέρος του μεγάλου τούρκικου έθνους», ενώ ο Ορχάν Χατζηιμπραήμ (ΝΔ) δεν υπήρξε υποδεέστερος δηλώνοντας πως η είσοδος στην (ελληνική) Βουλή θα είναι για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των «τούρκων της μειονότητας»!<br /><br /><b><i>Κατά τα άλλα, στον Νομό Ροδόπης δεν εκλέχθηκε ούτε Χριστιανός βουλευτής!</i></b><br />Και βέβαια γι’ αυτούς τους τούρκους βουλευτές της ελληνικής Βουλής η «τούρκικη κοινότητα» στην οποία αναφέρθηκαν δεν απαρτίζεται μόνο από τους 60-70.000 τουρκόφωνους μουσουλμάνους που με διαφόρους τρόπους τους έμαθαν να ονομάζονται «τούρκοι», αλλά ΚΑΙ από τους άλλους 45-50.000 μουσουλμάνους Πομάκους και 15-18.000 Ρομά μουσουλμάνους, όλοι τους «στα χαρτιά» Έλληνες πολίτες!<br /><br />Εξάλλου πρόσφατα ο Σύριζα δεν αναγνώρισε την ύπαρξη τούρκικης μειονότητας στη Θράκη; Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι;<br /><br />Και γιατί όχι λοιπόν το κόμμα Ειρήνης και Φιλίας (DEB) να μη προπαγανδίζει και εκπέμπει σε όλους την ύπαρξη όχι μόνο μουσουλμανικής μειονότητας, αλλά τουρκικής;<br /><br />Τώρα, αν αυτή η δράση του κόμματος βρίσκεται σε αρμονία με την ελληνική νομοθεσία, είναι κάτι που επαφίεται στην ελληνική δικαιοσύνη, που θα ‘πρεπε να το εξακριβώσει και να αποφανθεί.<br /><br />Εκτός όμως από ό, τι συμβαίνει σε κρατικό και βουλευτικό επίπεδο, ΚΑΙ η συμπεριφορά των υποψηφίων δημάρχων και περιφερειαρχών και περιφερειακών και δημοτικών συμβούλων ελέγχεται, υπό την έννοια ότι θα πρέπει να ελέγχονται οι σχέσεις αυτών των υποψηφίων με το τούρκικο προξενείο.<br /><br />Σε συνέντευξη στις 4.5.2014 ο Σεμπαϊδήν Καραχότζα, σίγουρα τέλειος γνώστης του θέματος, λέει ότι οι περισσότεροι απ’ αυτούς δεν θέλουν να «δυσαρεστήσουν» το τούρκικο προξενείο και προσπαθούν «να τα έχουν καλά» μαζί του. Αυτό σημαίνει πως το προξενείο όχι μόνο ελέγχει και «καθοδηγεί» αυτούς τους υποψήφιους, αλλά μέσω αυτών και τους ψηφοφόρους τους.<br /><br />Μέσα σε αυτόν τον έλεγχο εγγράφονται και οι επισκέψεις «αρκετών υποψηφίων συμβούλων διαφόρων συνδυασμών» στα γραφεία του κόμματος DEB και του ψευτομουφτή προς αναζήτηση στήριξης, όπως τονίζει ο κ. Καραχότζα.<br /><br />Η πλειονότητα της πομάκικης κοινότητας πάντα θέλησε και ζήτησε να θεωρείται ελληνική μουσουλμανική στο θρήσκευμα, πιστή στους ελληνικούς νόμους και στη πληρωμή της ελληνικής φορολογίας – και σαν ελληνική να της συμπεριφέρονται. Ζήτησε τα παιδιά της να πηγαίνουν σε αληθινά ελληνικά σχολεία, και όχι στα λεγόμενα μειονοτικά, αναμεμιγμένα με τους τουρκόφωνους Έλληνες αλλά συνειδησιακά πεπεισμένους Τούρκους με τους οποίους δεν υπάρχει τίποτα που να μπορεί να μοιραστεί.<br /><br />Και δεν είναι σπάνιες οι περιπτώσεις Πομάκων με πλαστές δηλώσεις διαμονής στις διδακτικές περιφέρειες Ξάνθης και Κομοτηνής μόνο και μόνο για να μπορέσουν τα παιδιά τους να φοιτήσουν στα ελληνικά σχολεία.<br /><br />Έχοντας υπόψη αυτή τη σύνθετη και απαράδεκτη κατάσταση και μολονότι βρίσκεται ακόμη σε ισχύ η σύσταση της Διεθνούς Επιτροπής του ΟΗΕ που διαβάσαμε παραπάνω, καμία ελληνική κυβέρνηση δεν δέχθηκε ποτέ – απ’ ό, τι είναι γνωστό – τα αιτήματα των Πομάκων, συνεχίζοντας σε μια υποβάθμιση αυτών όχι μόνο ακατανόητη, αλλά και πολιτικά λανθασμένη και επικίνδυνη και κοινωνικά άδικη και αναχρονιστική.<br /><br />Ειλικρινά, μια συμπεριφορά τελείως αχαρακτήριστη και αδικαιολόγητη, ενώ φαίνεται πως είναι πια καιρός να πάψουν οι ελληνικές υποχωρήσεις δήθεν για χάρη μιας «ελληνοτούρκικης φιλίας» όταν είναι πλέον υπερ-αποδεδειγμένη η έλλειψη οιασδήποτε θέλησης ή τάσης φιλίας της Τουρκίας προς την Ελλάδα και η έκδηλη πρόθεση της πρώτης να «φάει» την δεύτερη σε όλες τις εκφάνσεις των διμερών, αλλά και πολυμερών σχέσεων.<br /><br />Όλα αυτά πρέπει να ειπωθούν ευθαρσώς για πολλούς και βασικούς λόγους, ένας εκ των οποίων – και απ’ τον οποίο μύρια κακά εκπορεύονται – είναι η προδοτική εκχώρηση εξουσίας και κυριαρχίας στη δράση του τούρκικου προξενείου στη Κομοτηνή με όλες τις συμπληρωματικές «παρενέργειες» της τόσο στο Νομό Ξάνθης όσο, πολύ περισσότερο και πιο βαριά, στο Νομό Ροδόπης.<br /><br />Και επίσης η εξίσου προδοτική και διαστρεβλωτική αλληλουχία των λεγόμενων «πολιτισμικών συμφωνιών και πρωτόκολλων» της Ελλάδας με την Τουρκία οι οποίες βάναυσα και απροκάλυπτα παραβιάζουν, εις βάρος των Πομάκων και άλλων μικρότερων μειονοτήτων, το γράμμα και το πνεύμα της Σύμβασης της Λοζάνης, δωρίζοντας στην Τουρκία, ανεπίτρεπτα για μια κυρίαρχη χώρα όπως πρέπει να είναι η Ελλάδα, πλεονεκτήματα, υπεροχές, προβαδίσματα και παράνομα οφέλη παντός είδους!<br /><br />Βέβαια, είναι πολύ ωραίο να καταγγέλλει ο υπουργός εξωτερικών Κοτζιάς: «Η Τουρκία θέλει να καταστήσει την μειονότητα Θράκης σε εργαλείο εξωτερικής πολιτικής». Είναι όμως παντελώς ανεπαρκές εφόσον δεν συμπληρώνει: «μουσουλμανική μειονότητα», ώστε να μη νομίζουν κάποιοι ότι μιλάμε για «τούρκικη μειονότητα».<br /><br />Πάντως και αυτό πάλι δεν είναι αρκετό διότι ο κ. Κοτζιάς θα πρέπει όχι μόνο να μιλάει, αλλά και να «πράττει», και οι πράξεις δεν μπορεί παρά να είναι εκείνες, νομοθετικές, διοικητικές και κανονιστικές, που θα καταργήσουν επιτέλους τα ως τώρα κακώς πεπραγμένα τόσων ετών υπέρ της Τουρκίας αποκαθιστώντας στην πληρότητά της την ελληνική κυριαρχία σε όλη τη Δυτική Θράκη, την Ελληνική Θράκη, όπως ακούστηκε πολύ σωστά να λέγεται!<br />Ο Κρεσέντσιο Σαντζίλιο είναι Ελληνιστής <br /><br /><a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η δυστυχία του να είσαι Έλληνας Πομάκος! Απειλούνται με αφανισμό από την Τουρκία

Δυστυχώς, η δυστυχία του να είσαι Έλληνας Πομάκος πρέπει να ομολογήσουμε ότι βαρύνει εξ ολοκλήρου όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις, τις κατά...

Διαβάστε την συνέχεια

Γερμανία: Υπό τις απειλές της Τουρκίας ετοιμάζεται να αναγνωρίσει την γενοκτονία των Αρμενίων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7AARahIOdN4uLsq-ixrBuLV0SjDxf0XXgZnkfsEaBrdl-XdhBo08Eh5aCXU82Ye_8-6ZUcct1-axp21zUH49ULyIzAhg2wW6yC_earD3GU01p6LOlWJ1ZacPxvqo4SARFBBozVMz6Igvm/s1600/erdogan+merkel.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="360" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7AARahIOdN4uLsq-ixrBuLV0SjDxf0XXgZnkfsEaBrdl-XdhBo08Eh5aCXU82Ye_8-6ZUcct1-axp21zUH49ULyIzAhg2wW6yC_earD3GU01p6LOlWJ1ZacPxvqo4SARFBBozVMz6Igvm/s640/erdogan+merkel.jpg" width="640" /></a></div> <strong><br /></strong> <strong>Η γερμανική βουλή είχε αναβάλει πέρυσι την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων φοβούμενη τις αντιδράσεις της Άγκυρας. Αύριο όμως συνεδριάζει οριστικά για να εγκρίνει ένα νέο επεξεργασμένο ψήφισμα με το οποίο θα αναγνωρίζεται ρητά η σφαγή των Αρμενίων το 1915/16 από τους Οθωμανούς</strong>. <br /> «Πολλοί βουλευτές στο Βερολίνο θα σκέφτονται σίγουρα ότι κακώς δεν το ψηφίσαμε πέρυσι» διότι φοβούνται «μήπως βρεθεί σε κίνδυνο η ούτως ή άλλως εύθραυστη συμφωνία για τους πρόσφυγες» γράφει χαρακτηριστικά η ηλεκτρονική έκδοση του περιοδικού «Der Spiegel». Η Άγκυρα δεν παραδέχεται ότι τότε έχασαν τη ζωή τους 1,5 εκατ. Αρμενίων και ούτε, φυσικά, ότι πρόκειται για γενοκτονία, ενώ δεν αναγνωρίζει την αξιοπιστία των σχετικών επιστημονικών συμπερασμάτων.<br /> <br /> <strong>Ο ίδιος ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν τηλεφώνησε χθες το βράδυ στην καγκελάριο της Γερμανίας Άγγελα Μέρκελ και εξέφρασε την ανησυχία του για τη διατύπωση του ψηφίσματος.</strong><br /> <br /> Οι σχέσεις των δύο χωρών βρίσκονται αυτή τη στιγμή «σε υψηλότατο επίπεδο» της είπε. Μετά την ψηφοφορία της Πέμπτης όμως η Τουρκία θα σκεφτεί για τις πιθανές αντιδράσεις της. Εάν η Γερμανία<strong> «πέσει σε αυτήν την παγίδα, αυτό θα έβλαπτε τις μελλοντικές μας σχέσεις, τις διπλωματικές, τις οικονομικές, τις πολιτικές, τις εμπορικές, τις στρατιωτικές»</strong>, προειδοποίησε ο Ερντογάν.<strong> «Ένα τέτοιο ψήφισμα θα επιβάρυνε τις σχέσεις των δύο εταίρων του ΝΑΤΟ. Όλα αυτά πρέπει να ληφθούν υπόψη».</strong><br /> Σφοδρές επικρίσεις από τουρκικής πλευράς υπάρχουν ήδη εδώ και μέρες: η πρόσφατη κατηγορηματική δήλωση του Γερμανού προέδρου Γιόακιμ Γκάουκ ότι «πρόκειται για γενοκτονία», προκάλεσε διπλωματική κρίση.<br /> <strong>«Ο τουρκικός λαός δεν θα ξεχάσει τη δήλωση και δεν θα τη συγχωρήσει»,</strong> προειδοποίησε το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών την περασμένη Παρασκευή. «Ο Γκάουκ δεν έχει καμία αρμοδιότητα να καταλογίζει στο τουρκικό έθνος μια ευθύνη η οποία αντιβαίνει στα ιστορικά γεγονότα, συμπλήρωνε, ενώ προειδοποίησε επίσης για τις «μακροπρόθεσμες αρνητικές συνέπειες» τις οποίες μπορούν να έχουν τέτοιες δηλώσεις στις γερμανοτουρκικές σχέσεις.<br /> <br /> Είχε προηγηθεί ο τούρκος κυβερνητικός εκπρόσωπός Νουμάν Κουρτουλούς με την προειδοποίηση ότι <strong>«η Γερμανία θα όφειλε να προσέξει το θέμα των σχέσεών της με την Τουρκία»</strong>. Είναι θέμα ανεξάρτητων ιστορικών και όχι των κοινοβουλίων να διαλευκάνουν τα γεγονότα κατά την επίσημη τουρκική κυβέρνηση. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο νέος Τούρκος πρωθυπουργός Μπιναλί Γιλντιρίμ επέκρινε σε πρόσφατη τηλεφωνική του επικοινωνία με την καγκελάριο Μέρκελ το ψήφισμα για τη σφαγή των Αρμενίων ως «άδικο και αβάσιμο». Επανερχόμενος σήμερα, ο τούρκος πρωθυπουργός χαρακτήρισε «γελοίο» το ψήφισμα.<br /> <br /> Παρά τις αντιδράσεις μετά από κοινό αίτημα των κοινοβουλευτικών ομάδων των Χριστιανοδημοκρατών, των Σοσιαλδημοκρατών και των Πρασίνων, το γερμανικό κοινοβούλιο πρόκειται να αναγνωρίσει ρητά αύριο τη γενοκτονία των Αρμενίων. Ο όρος «γενοκτονία» επαναλαμβάνεται πολλές φορές στο σχετικό κείμενο.<br /> <br /> Κατά τον κοινοβουλευτικό εκπρόσωπο των Χριστιανοδημοκρατών (CDU) Φόλκερ Κάουντερ το ψήφισμα μπορεί να συμβάλει στη συμφιλίωση μεταξύ Αρμενίων και Τούρκων, ενώ ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος των Σοσιαλδημοκρατών Τόμας Όπερμαν φρονεί ότι η Γερμανία φέρει -ως πρώην σύμμαχος των Οθωμανών- ιδιαίτερη ιστορική ευθύνη ανεξαρτήτως των συζητήσεων για το προσφυγικό. Δήλωσε μάλιστα ότι είναι «κατά της δουλικής συνεργασίας με τον Ερντογάν»...<br /> <br /> Για την Τουρκία το ψήφισμα δεν βελτιώνεται με την αναφορά της συνενοχής του γερμανικού Ράιχ, «το οποίο ως μεγάλος σύμμαχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας δεν προσπάθησε -παρ' ό,τι το εγνώριζε- να σταματήσει αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας», όπως αναφέρεται στο σχέδιο του ψηφίσματος.<br /> <br /> Η Τουρκία ερμηνεύει την επικείμενη αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων ως πρόκληση και ανάμειξη στα εσωτερικά της, όπως άλλωστε έκανε στο παρελθόν και με άλλες χριστιανικές χώρες, ακριβώς διότι στρέφονται κατά των πράξεων ενός μουσουλμανικού εναντίον ενός χριστιανικού λαού, των Αρμενίων, όπως επισημαίνει το Spiegel. Για αυτόν ακριβώς το λόγο και οι υποστηρικτές αυτής της αναγνώρισης πείστηκαν πέρυσι να ξαναεπεξεργαστούν το σχετικό κείμενο. Τελικά όμως παραπέμφθηκε στις καλένδες και έτσι οι Πράσινοι επανήλθαν στις αρχές του έτους.<br /> Κατά την άποψη του εμπνευστή της πρωτοβουλίας του -τουρκικής καταγωγής- ηγέτη των Πρασίνων Τζεμ Έζντεμιρ, η ανησυχία για τις πιθανές συνέπειες δεν πρέπει να αποτελέσει την αιτία για να αποσιωπηθεί η ιστορική αλήθεια.<br /> <br /> <strong>«Το γερμανικό κοινοβούλιο δεν θα επιτρέψει να εκβιασθεί από ένα δυνάστη όπως ο κύριος Ερντογάν»</strong>, είπε σε συνέντευξή του στη Bild. Κάτι για το οποίο έπεισε τελικά τους κοινοβουλευτικούς εκπροσώπους των Χριστιανοδημοκρατών και των Σοσιαλδημοκρατών με αποτέλεσμα να επαναφέρουν το θέμα στο γερμανικό κοινοβούλιο.<br /> <br /> Αντιρρήσεις βέβαια υπάρχουν. Οι Σοσιαλδημοκράτες φοβούνται ότι επειδή οι χριστιανοδημοκράτες προηγήθηκαν με τους Πράσινους στην πρωτοβουλία δεν είναι πολιτικά υπέρ τους, όπως επίσης φοβούνται ότι οι πρώτοι θα χρησιμοποιήσουν την ευκαιρία να ξιφουλκήσουν κατά της Τουρκίας σε μια στιγμή που χρειάζεται προσοχή λόγω του προσφυγικού. Επιπλέον, ορισμένοι θεωρούν ότι η αναγνώριση της γενοκτονίας θα είναι αντιπαραγωγική για τις σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Αρμενίας. Η τουρκικής καταγωγής γερμανίδα υφυπουργός Ενσωμάτωσης Αϊντάν Έζογκουζ, η οποία θα το υπερψηφίσει, θεωρεί ότι πράγματι «οι πόρτες μάλλον θα κλείσουν» μεταξύ των δύο χωρών. Πάντως η Άγκυρα προσπαθεί να πεισθούν βουλευτές του γερμανικού κοινοβουλίου με τουρκική καταγωγή να ψηφίσουν όχι.<br /> <br /> Η γερμανική κυβέρνηση ελπίζει εν τω μεταξύ ότι οι Τούρκοι θα αντιδράσουν ήπια. Αυτό σημαίνει <strong>στην πράξη ότι πιθανόν να ανακαλέσουν τον πρέσβη τους από το Βερολίνο για ένα διάστημα ή ότι θα καλέσουν το Γερμανό πρέσβη στην Άγκυρα για να διαμαρτυρηθούν. </strong>Με αυτόν τον τρόπο θα εκτονωθεί η κατάσταση με συμβολικό τρόπο, κάτι το οποίο μπορεί να αντέξει το Βερολίνο, όπως γράφει το Spiegel.<br /> <br /> πηγή<br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γερμανία: Υπό τις απειλές της Τουρκίας ετοιμάζεται να αναγνωρίσει την γενοκτονία των Αρμενίων

Η γερμανική βουλή είχε αναβάλει πέρυσι την αναγνώριση της γενοκτονίας των Αρμενίων φοβούμενη τις αντιδράσεις της Άγκυρας. Αύριο όμως συνε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ρωσική Αεροπορία σφυροκοπά την Ράκκα με στρατηγικά βομβαρδιστικά - Αιφνιδιαστικό κτύπημα και σε πετρελαιοπηγές των ισλαμιστών

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn4xwQ9gGeA1t7xwq7fRTSassbHoSrYfvUa17F6hDX_1SKJQi-zzLEhNeScMWT5tn_z1uoi6SK-7wQRBCdP6DelsByBCBh6o9eFLxDZHVTRiMsarQKEMR4fjUSM_ZinA672CbpnYsk6AMb/s1600/raqqah+syria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="324" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgn4xwQ9gGeA1t7xwq7fRTSassbHoSrYfvUa17F6hDX_1SKJQi-zzLEhNeScMWT5tn_z1uoi6SK-7wQRBCdP6DelsByBCBh6o9eFLxDZHVTRiMsarQKEMR4fjUSM_ZinA672CbpnYsk6AMb/s640/raqqah+syria.jpg" width="640" /></a></div> <br /> του <b>Θεόφραστου Ανδρεόπουλου</b><br /> <b><br /></b> <strong><i>H ρωσική Αεροπορία (RuAF) μετά από ένα μήνα επέστρεψε στους σφοδρούς βομβαρδισμούς κατά των ισλαμιστών του ISIS στην Ράκκα όπου και κατέστρεψε ολοσχερώς τις πετρελαιοπηγές της al-Taura, 26 μίλιας από την «πρωτεύσουσα» του «Ισλαμικού Χαλιφάτου» αφήνοντας τους ισλαμιστές της πόλης χωρίς καύσιμα.</i></strong><br /> <div> </div> <div> Μαχητικά αεροσκάφη υποστρατηγικής κρούσης Su-34 (υποτίθεται ότι είχανα πομακρυνθεί από την Συρία) και Su-24SM, εγγύς υποστήριξης Su-25 και επιθετικά ελικόπτερα Mil Mi-24/35, αλλά και δύο στρατηγικά βομβαρδιστικά Tu-160, κτυπούν εδώ και λίγες ώρες προσημειωμένους στόχους και έχουν δημιουργήσει μία κόλαση φωτιάς. </div> <div> </div> <div> Οι καπνοί από τις πετρελαιοπηγές που καίγονται φαίνονται από δεκάδες χιλιόμετρα μακριά, μεταδίδουν ξένοι ανταποκριτές που βρίσκονται στην περιοχή.</div> <div> </div> <div> Ταυτόχρονα χτύπησε και τους ισλαμιστές του υποτιθέμενου FSA στην νότια Συρία στην Tall al-Harra στην πόλη Deraa που στην πραγματικότητα είναι μαχητές της τουρκικών συμφερόντων Jays-Al-Islam, οργάνωσης το ίδιο σκληρής και αποτρόπαιας με του ISIS αλλά Αμερικανοί και Δυτικοί έχουν επιλέξει να την ονομάζουν-βαφτίζουν «μετριοπαθή αντιπολίτευση» και «μαχητές της ελευθερίας».</div> <div> </div> <div> Ήταν η πρώτη φορά μετά από αρκετές ημέρες που η RuAF είχε τόσο έντονη παρουσία στους συριακους ουρανούς. Ειδικότερα την Ράκκα ο συριακός Στρατός επιδιώκει να φτάσει στην πόλη πριν από τους Κούρδους και τους αραβόφωνους που πολεμάνε μαζί τους καθώς κατευθύνονται από στελέχη των αμερικανικών Ειδικών Δυνάμεων.</div> <div> </div> <div> Αυτό που θα συμβεί στην Συρία τους επόμενους μήνες είναι το να αποφασισθεί ποιος θα κατέχει ποιο τμήμα της. Οι Ρώσοι ήθελαν πάση θυσία την Λαττάκεια, θέλουν να έχουν λόγο στο Χαλέπι αν δεν μπορούν να το ελέγχουν ολόκληρο, όπως θέλουν και τον έλεγχο μέρους τουλάχιστον της Ράκκας.</div> <div> </div> <div> Οι Αμερικανοί επιθυμούν το ίδιο. Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα η Συρία να ομοσπονδιοποιηθεί μετά τον πόλεμο σε μια μορφή τύπου Βοσνίας. Αλλού οι Αλαουϊτες και οι Ελληνορθόδοξοι (και οι Σίίτες), αλλού οι Κούρδοι, αλλού οι Σουνίτες κ.λ.π.</div> <div> </div> <div> Η Ράκκα και το Χαλέπι έχουν μεγάλη γεωπολιτική σημασία. Ειδικότερα το Χαλέπι έχει πρωτεύοντα ρόλο στο πέρασμα ενός μελλοντικού αγωγού που θα μεταφέρει το καταριανό φυσικό αέριο από το Κατάρ στην Ευρώπη. Αυτό μάλλον η ρωσική επέμβαση το ανέτειλε δια παντός. Παρόλα αυτά το μέτωπο στο Χαλέπι είναι ακόμα ρευστό αν και διαφαίνεται ότι κανείς εκ των αντιπάλων δεν μπορεί να επικρατήσει απόλυτα.</div> <div> </div> <div> Το ΙSIS δείχνει να μην διαθέτει πλέον τις απαιτούμενες εφεδρείες και πιστεύεται ότι θα καταρρεύσεις εντός των επόμενων μηνών καθώς η Φαλλούταζ στο Ιράκ θα πέσει και μετά ακολουθεί η Μοσούλη, ενώ την ίδια μοίρα φαίνεται πως θα έχει και η Ράκκα.</div> <div> </div> <div> Οι Κούρδοι προήλασαν χθες 10 χλμ και βρίσκονται μόλις 8 χλμ από την πόλη η οποία είναι σε απόσταση βολής πλέον.</div> <div> </div> <div> Μαζί τους βρίσκονται Αμερικανοί σύμβουλοι.</div> <div> </div> <div> <div> Στην επαρχία Ράκα, προπύργιο του ΙΚ από το 2013, οι ΣΔΔ που υποστηρίζονται επίσης από την αεροπορία του διεθνούς συνασπισμού, προωθούνται αργά κατά των τζιχαντιστών, χωρίς μέχρι τώρα να έχουν αποκομίσει στρατηγικά οφέλη.</div> <div> </div> <div> Η υπό το κουρδικό (YPG) συμμαχία των ΣΔΔ συνεχίζει την επιχείρησή της για την απελευθέρωση της πόλης Ράκα. <em><strong>«Χθες, έβδομη ημέρα της επιχείρησης απελευθέρωσης, η τέταρτη ταξιαρχία των ΣΔΔ κατάφερε να απελευθερώσει την περιοχή κοντά στο φράγμα Τισρίν στο καντόνι του Κομπάνι»</strong></em>, ανακοίνωσε σήμερα από τη Σουλεϊμανίγια το κέντρο Τύπου της Πατριωτικής Ενωσης του Κουρδιστάν (PUKmedia).</div> <div> </div> <div> Η επαρχία Ράκα, που βρίσκεται στη βόρεια όχθη του ποταμού Ευφράτη, ελέγχεται στο μεγαλύτερο μέρος της από ΙSIS.</div> </div> <div> </div> <div> Από τα δυτικά προελαύνει ο συριακός Στρατός με την υποστήριξη της RuAF και Ιρανών κομμάντος.</div> <div> </div> <div> Δεν προβλέπεται να αντέξει το ISIS για πολύ. Όμως η Αλ Νούσρα και η Jays-Al-Islam έχουν παραμείνει πολύ δυνατές και ελέγχουν την Ιντλίμπ και τις βόρειες επαρχίες του Χαλεπίου.</div> <br /> <a href="http://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η ρωσική Αεροπορία σφυροκοπά την Ράκκα με στρατηγικά βομβαρδιστικά - Αιφνιδιαστικό κτύπημα και σε πετρελαιοπηγές των ισλαμιστών

του Θεόφραστου Ανδρεόπουλου H ρωσική Αεροπορία (RuAF) μετά από ένα μήνα επέστρεψε στους σφοδρούς βομβαρδισμούς κατά των ισλαμιστών του ...

Διαβάστε την συνέχεια