ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Η Χρυσή Αυγή θα είναι η τελευταία σανίδα σωτηρίας του πολιτικού συστήματος

<a href="http://lh4.ggpht.com/-vbTPDnyeU1o/UmKTA99uhmI/AAAAAAABFiE/lrvjfxRdejU/s1600-h/image%25255B3%25255D.png"><img align="left" border="0" height="330" src="http://lh6.ggpht.com/-YcLVBIlCY-4/UmKTBhK59MI/AAAAAAABFiM/ceqCoFzZb48/image_thumb%25255B1%25255D.png?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; float: center; margin: 7px 15px 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="600" /></a> 
 
Μετά από όσα έχουν γίνει, διερωτάται κανείς εύλογα αν μελλοντικά στο καταστατικό της η Χρυσή Αυγή θα αναφέρει, ότι ο Ναζισμός δεν αποτελεί για αυτήν πρότυπο ή ότι η προτίμηση της στο Ελληνικό στοιχείο δεν έχει σχέση με ρατσιστικά πρότυπα αλλά με την ανάγκη στήριξης του Ελληνικού πολιτισμού και της παράδοσης. 
Για ένα μοντέρνο Εθνικιστικό κόμμα θα έπρεπε τέτοια νοήματα να είναι ξεκάθαρα και να είναι πρώτα στη σειρά των αρχών του. Μήπως όμως η ΧΑ δεν είναι Εθνικιστικό κόμμα αλλά κάτι άλλο; 
Η σβάστικα, το σύμβολο της Νέας Τάξης όπως θα μπορούσε να θεωρηθεί την εποχή του μυστικισμού της Εταιρείας της Θούλης στην οποία στηρίχτηκε ο Ναζισμός έχει αντικατασταθεί στο σήμα της ΧΑ απο τον Ελληνικό Μαίανδρο (τη Θεική λαβή όπως λένε τα μέλη της) δίνοντας “ζωή” στο Ελληνικό Δωδεκαθεϊστικό <a href="http://zcode-gr.blogspot.jp/2013/09/to.html">Δένδρο της Ζωής</a> ή αν θέλετε στην Ελληνική Καμπάλα,  που οδηγεί στο Greek Right (κατά το όνομα μόνο). 
Είναι γνωστό, ότι πολλές μυστικιστικές ερμηνείες στα βασικά φιλοσοφικά ερωτήματα που αφορούν το λεγόμενο “μικροπρόσωπο” και το λεγόμενο “μακροπρόσωπο” σε πολλά σημεία συναντώνται. 
<a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a> Οι “αντιστοιχίες” που υπάρχουν ανάμεσα στις διάφορες ερμηνείες και φιλοσοφικές τάσεις ωριμάζουν και ενοποιούν τους ανθρώπους στρέφοντάς τους πρός μία παγκόσμια θρησκεία του ενός κοινού Θεού ενώ παράλληλα αμβλύνουν υπάρχοντες φανατισμούς που έχουν δημιουργηθεί απο λάθη του παρελθόντος. 
Σε αυτό το λογικά σωστό κανόνα δυστυχώς υπάρχουν εξαιρέσεις, γιατί πολλοί χωρίς πνευματικά χαρακτηριστικά σε θέσεις εξουσίας δεν το επιθυμούν και δεν το επιθυμούν για να παρατείνουν το χρόνο της “βασιλείας” τους, των συμφερόντων τους ή άλλων γεωστρατηγικών σχεδίων τους. 
Οι πάσης προέλευσης φανατισμοί πρέπει να μειώνονται προς όλες τις κατευθύνσεις ανεξαρτήτως φυλής, γλώσσας κλπ και πάντα κατά τον ίδιο τρόπο. Σε άλλη περίπτωση θα υπάρχει επιβολή της αλήθειας της μιας φιλοσοφικής τάσης σε βάρος των άλλων, που σημαίνει αυτόματα ανισότητα και πνευματική σκλαβιά για όλους τους ανθρώπους ανεξαιρέτως.  Θα υπάρξει δηλαδή αυτοαναίρεση της αρχικής αιτίας! 
Η “δημοκρατία” του πνεύματος ευτυχώς οριοθετεί τις πράξεις και τις πρακτικές όλων ενώ δείχνει την αποτυχία όσων ηγούνται όταν συμβαίνουν θάνατοι ανθρώπων χωρίς λόγο. 
5000 αυτοκτονίες δεν έκαναν καλύτερη τη ζωή των Ελλήνων ούτε εξάλειψαν τους φανατισμούς αν υπήρχαν. Αντίθετα τους μεγένθυναν. 
Το μεταναστευτικό κύμα επίσης δεν πρόκειται να δημιουργήσει πανθρησκεία στην Ευρώπη - και γιατί άλλωστε να είναι πανάκεια κάτι τέτοιο – αλλά μια αυξημένη αντίδραση κατά των μουσουλμάνων σε διεθνές επίπεδο, που θα οδηγήσει σε μια νέα τελική σταυροφορία. Το ερώτημα είναι αν αυτό είναι αναγκαίο ή όχι. Άν το μέλλον του κόσμου προσαρμόζεται στις προφητείες, τη θρησκοληψία και τις φαντασιώσεις του καθενός τότε μήπως η έννοια του Θεού είναι ανύπαρκτη; 
Μπορεί να πεί κανείς αντί συμπεράσματος, ότι “το καλύτερο είναι κάποιος να επιβιώνει κάπου στη μέση των οποιωνδήποτε ορίων, ώστε να είναι πάντα κερδισμένος”. Είναι αυτές οι εξυπνακίστικες βλακείες που δεν επιτρέπουν σε “εξωτερικούς” να έχουν την ευκαιρία να βιώσουν κρυφές αλλά σημαντικές αλήθειες της ανθρώπινης και πνευματικής φύσης του ανθρώπου. Και αυτό όμως που μόλις ανέφερα είναι αναλώσιμο… 
<h4>
Είναι ένα πολιτικό “μόρφωμα” ή ένα “ξεχύλωμα” του πολιτικού συστήματος η ΧΑ;</h4>
<a href="http://lh3.ggpht.com/-R7y38BmRUbQ/UmHk0MzVTLI/AAAAAAABFhc/OftEOdpxPbU/s1600-h/assets_LARGE_t_420_54114898%25255B12%25255D.jpg"><img align="left" border="0" height="538" src="http://lh5.ggpht.com/-XZ5oYknSEWE/UmHk0-8sUWI/AAAAAAABFhk/5ofHqh2is9o/assets_LARGE_t_420_54114898_thumb%25255B12%25255D.jpg?imgmax=800" style="background-image: none; border-width: 0px; display: inline; float: left; margin: 7px 15px 7px 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" width="353" /></a>Η ΧΑ θα έλεγα ότι αποτελεί ένα μόρφωμα, που όπως ο Ναζισμός κάποτε έτσι και αυτή χρησιμοποιεί ένα μυστικιστικό μοντέλο εσωτερικής ανάπτυξης του ανθρώπου για να στηρίξει την “προσωπικότητά” της. Δικαίωμά της αλλά πρέπει να θυμάται πως οι ιδέες και οι προθέσεις κρίνονται εκ του αποτελέσματος. 
Δεν μπορείς να οδηγείς στο χάος μια χώρα αν είσαι πραγματικός εθνικιστής και ειδικά όταν δεν έχεις την ισχύ να δημιουργήσεις μια νέα τάξη πραγμάτων και αξιών, εκτός αν κάτι άλλο είναι πίσω σου που σε στηρίζει για τους δικούς του κρυφούς λόγους. Σε αυτή τη περίπτωση θα πρέπει να  δούμε τη ΧΑ ακόμη και σαν ένα “ξεχύλωμα” του παρόντος πολιτικού συστήματος, που χρησιμοποιεί ότι μπορεί να χρησιμοποιήσει για να διασώσει τα “υπάρχοντά” του. 
Ο Χίτλερ ας πούμε ναί μεν χρησιμοποίησε σαν βάση το μυστικισμό της Εταιρείας της Θούλης για να στηρίξει τη κοσμοθεωρία του αλλά στόχος του ήταν ο έλεγχος των πετρελαίων της Μέσης Ανατολής και της Ανατολικής Μεσογείου, κάτι που πιθανόν να επιβεβαιώνεται και απο το χάρτη του Ισίδωρου Πόσδαγλη που κυκλοφόρησε πρόσφατα στο διαδίκτυο με τη Ναζιστική σφραγίδα (γιατί άραγε τώρα;) και την αλήθεια της ύπαρξής του οποίου δεν μπορώ να ελέγξω. 
Σύμφωνα με τελευταία δημοσιεύματα, η ΧΑ φαίνεται ότι στηρίζεται από Έλληνες πολίτες Εβραικού θρησκεύματος εμπλεκομένους με ΜΚΟ, από πολίτες που ανήκουν στη ΔΗΜΑΡ και στο ΚΚΕ, απο εφοπλιστές κλπ (βλέπετε το απόκομμα αριστερά, στο οποίο μπορείτε να διαβάσετε ποιό είναι το Διοικητικό Συμβούλιο του ιδρύματος Πάλις, που φέρεται ότι στηρίζει τη ΧΑ). Θα πρέπει να κατανοήσετε ότι τα πάσης φύσης συμφέροντα ποτέ δεν είχαν αρχές, ποτέ δεν πίστευαν σε αξίες ούτε ποτέ είχαν θρησκεία. Ο λαός αντίθετα πάντα πιεζόταν να πιστεύει και να υπακούει νόμους. 
Η ΧΑ φαίνεται ότι αποτελεί το “λίθο σωτηρίας” των συμφερόντων του “χτές”, που χρησιμοποιούν τον πατριωτισμό των Ελλήνων για να περισώσουν τα δικά τους συμφέροντα σε περίπτωση συνολικής αποτυχίας της μνημονιακής κατοχικής κυβέρνησης, όπως και του μελλοντικά προωθούμενου να αναλάβει τη κυβέρνηση της Ελλάδας ΣΥΡΙΖΑ, ενός ακόμη πολιτικού μορφώματος με συνιστώσες που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα σύλλογο ΜΚΟ, που δρούν στον Ελληνικό χώρο υπέρ τρίτων και που τελευταία “μορφοποιήθηκε” σε κόμμα. 
Το παρόν πολιτικό σύστημα αυτοαποκαλύπτεται συνεχώς σαν μια Λερναία Ύδρα με κρυφές και απίθανες προεκτάσεις. 
Η ΧΑ αποτελεί κατά τη γνώμη μου μέρος του παρόντος πολιτικού συστήματος με ηγετικά στελέχη, που δεν υστερούν σε τίποτα απο το Δένδια, τον Αθανασίου, τον Καραμανλή, τον ΓΑΠ, τον πρώην Τούρκογλου, τον Αβραμόπουλο, τον Τζάκ τον Πειρατή και τα άλλα πολιτικά “παίγνια” που έφεραν τους Έλληνες πολίτες στη κατάσταση που είναι. 
Υπενθυμίζω ότι οι Έλληνες εφοπλιστές δεν πληρώνουν 15 δις ευρώ φόρους το χρόνο ενώ η Ελλάδα χρειάζεται 10 δις ευρώ δάνεια το χρόνο για να μη σκλαβώνει τις επόμενες γενεές στη θέληση και τα τερτίπια των δανειστών. Αυτό το γεγονός, με δωράκια για βενζίνες στις παρελάσεις και δωρεές που εκπίπτουν σαν ποσά απο την εφορία δεν εξαλείφεται. Φτάνουν πιά τα κόλπα με τις offshore και το ξέπλυμα χρήματος. Καιρός να κοπούν αυτά και όποιου δεν του αρέσει ας πάει στην Αφρική με το Ταρζάν. 
Αν ήθελε να κάνει η κυβέρνηση έλεγχο των οικονομικών των κομμάτων θα έπρεπε να ξεκινήσει απο το ΚΚΕ. Αυτά τα μυξοκλάμματα για το “ιερό” σφυροδρέπανο της Παπαρήγα δεν περνούν σε εμένα και αποτελούν μεγάλη πολιτική πρόκληση που δεν τιμά την αριστερά. Αν πίσω απο τη ΧΑ έχουν ευρεθεί τόσα “φυντάνια”, σκεφτείτε πόσα θα ευρεθούν πίσω απο κόμματα με χρόνια παράδοση στην πολιτική. 
Όλα τα παρόντα πολιτικά κόμματα είναι τίγκα στη μπόχα. 
Δυστυχώς για την Ελλάδα και τη λειτορυγία της Ελληνικής Δημοκρατίας, τα ΜΜΕ δεν προωθούν ανθρώπους με νέες ιδέες χωρίς εντολή και αυτό όλοι πρέπει να το θυμάστε… 
Το μόνο καλό είναι πώς όσα έχουν υπογραφεί απο τις καθεστωτικές κυβερνήσεις είναι παράνομα αφού παράνομα και αντισυνταγματικά κυβερνούν, κάτι που αποδεικνύεται απο το συνεχώς αυξανόμενο αριθμό των μηνύσεων εναντίον τους για εσχάτη προδοσία σε Ελληνικά και Διεθνή δικαστήρια. 
ΥΓ. Παρατηρείστε ότι τα άρθρα στα οποία αναφέρω τους χάρτες των υδρογονανθράκων στην Ελλάδα και αλλού, απο ελάχιστα ιστολόγια έχουν αναπαραχθεί. Αυτό δεν είναι τυχαίο. Δεν είναι δυνατό να μη δημοσιεύουν τις απόψεις μου τα ΜΜΕ και να ακούγονται αντί αυτών οι απόψεις εγκάθετων και επιστημονικά ασχέτων. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Μετά το Μάρτιο του 2014 θα με αντιληφθείτε. 
<a href="http://zcode-gr.blogspot.gr/" target="_blank"> πηγή</a>

Η Χρυσή Αυγή θα είναι η τελευταία σανίδα σωτηρίας του πολιτικού συστήματος

Μετά από όσα έχουν γίνει, διερωτάται κανείς εύλογα αν μελλοντικά στο καταστατικό της η Χρυσή Αυγή θα αναφέρει, ότι ο Ναζισμός δεν αποτελεί...

Διαβάστε την συνέχεια

Το πετρέλαιο μας οδηγεί εκτός Ευρώπης;

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ενέργεια, οικονομία, Πολιτική 19:36

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAGRFtWkdT_zzeaVLQAlMMybECcwsJDF1tUu3gt_GFIfuJ91T-q5hx8Q75muTLKvdT9AKSFO2MO5sSRNUiniqRb65yAG2jnsvj_KpI6BdfxRleS9GsSCJGKEiYYWymLgSj6SPQJdmNdgYp/s1600/greece-oryktos-ploutos-495x330.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjAGRFtWkdT_zzeaVLQAlMMybECcwsJDF1tUu3gt_GFIfuJ91T-q5hx8Q75muTLKvdT9AKSFO2MO5sSRNUiniqRb65yAG2jnsvj_KpI6BdfxRleS9GsSCJGKEiYYWymLgSj6SPQJdmNdgYp/s640/greece-oryktos-ploutos-495x330.jpg" width="600" /></a></div>
 
Θανάσης Μαυρίδης 
Η Ελλάδα είναι μία πλούσια χώρα. Το υπέδαφός της κρύβει πετρέλαιο, φυσικό αέριο, βιομηχανικά και πολύτιμα μέταλλα. Η Ελλάδα είναι μία χώρα που εξαιτίας του ενεργειακού της πλούτου έχει πλέον τεράστιο γεωπολιτικό ενδιαφέρον. Φανταστείτε ότι το τρίγωνο Ελλάδα - Κύπρος - Ισραήλ μπορούν να καλύψουν το 50% των αναγκών της Ευρώπης σε φυσικό αέριο για τα επόμενα 30 χρόνια. Αυτό τελικά τι σημαίνει; Ότι δενόμαστε περισσότερο με την Ευρώπη ή ανοίγει ο δρόμος για την έξοδό μας; 
 
Μέχρι πριν από λίγα χρόνια όποιος ισχυριζότανε ότι κάτω από το Αιγαίο υπήρχε πετρέλαιο ήταν οπαδός των θεωριών συνωμοσίας, ύποπτος για ακροδεξιά δράση και σε κάθε περίπτωση εχθρός της επανάστασης και της Σοβιετικής Δημοκρατίας της Ελλάδας. 
 
Η αλήθεια είναι ότι το πολιτικό σύστημα φοβότανε να ανοίξει τον φάκελο ενέργεια, επειδή δεν μπορούσε να βρει έναν ικανοποιητικό τρόπο και να αντικρούσει τις αντιδράσεις της Τουρκίας. Φοβότανε ότι αν επιχειρούσαμε να εκμεταλλευτούμε τον ενεργειακό μας  πλούτο, θα ήταν σαν να στρώναμε τραπέζι για ένα οικογενειακό δείπνο, το οποίο όμως θα είχε πικρό τέλος επειδή θα δεχόμασταν τους γνωστούς απρόσκλητους επισκέπτες. 
 
Η ουσία είναι ότι το καλοκαίρι του 2012 μας είχαν όλοι ξεγραμμένους. Ήμασταν μία χρεοκοπημένη χώρα με σχεδόν μηδενικό γεωπολιτικό ενδιαφέρον. Αν θυμόμαστε καλά, τότε ήταν που αναλυτής του Stratfor έγραφε ότι η Ελλάδα κινδύνευε να μείνει εντελώς μόνη, για πρώτη φορά μετά από την επανάσταση του 1821. 
 
Κι όλα άλλαξαν μαγικά όταν ο πρωθυπουργός Αντώνης Σαμαράς ενημέρωσε τους Ευρωπαίους για τις μελέτες που υπήρχαν για τον ενεργειακό θησαυρό που κρυβότανε κάτω από την Ελλάδα. Μέσα σε λίγα εικοσιτετράωρα το κλίμα για την Αθήνα άλλαξε και πάλι. Όχι ότι γίναμε το αγαπημένο τους παιδί. Η καχυποψία συνεχίζει και υπάρχει. Δεν είμαστε, όμως, και για πέταμα! 
 
Την ίδια εποχή συνέβησαν κι άλλα πράγματα. Όπως η περίφημη αραβική άνοιξη. Μπορεί να μην πέρασε και τόσος καιρός, αλλά πολλοί θα ήθελαν να ξεχάσουν τι δήλωναν εκείνες τις ημέρες για τις "αυθόρμητες εξεγέρσεις του αραβικού λαού". Πολύ περισσότερο θα ήθελε να γυρίσει πίσω τον χρόνο η Δύση, η οποία διαπιστώνει για άλλη μία φορά ότι της ήταν πιο εύκολο να συνεννοηθεί με τύραννους, παρά με δήθεν δημοκράτες που σκοτώνουν διπλωμάτες μέσα σε ξένες πρεσβείες, απαγάγουν ξένους υπηκόους και αποκεφαλίζουν τους αλλόθρησκους.  Η ουσία είναι ότι η αραβική άνοιξη δημιούργησε ένα ασαφές περιβάλλον που πρόκρινε αυτόματα την ανάγκη να παραμείνει τουλάχιστον σταθερό το τρίγωνο Ελλάδα - Κύπρος - Ισραήλ. 
 
Πόσο μάλλον όταν η Ευρώπη θα έχει την σιγουριά ότι για τα επόμενα τριάντα χρόνια θα διαθέτει μία σίγουρη πηγή για να καλύπτει τις ενεργειακές της ανάγκες. Θα την διαθέτει; Είμαστε σίγουροι γι΄ αυτό; Είναι σίγουρη η Ευρώπη για μία τέτοια εξέλιξη; Εμείς αμφιβάλλουμε. Είναι τελείως διαφορετικό να προμηθεύεσαι πολύτιμα αγαθά από μία φίλια χώρα και διαφορετικό από μία επαρχία της αυτοκρατορίας σου. Το πρώτο καθιστά τις ισορροπίες πιο ενδιαφέρουσες... 
 
Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι ακριβώς παίζεται στα παρασκήνια των μεγάλων για το ελληνικό ζήτημα. Αυτό που γνωρίζουμε είναι ότι έχει ανοίξει ο δρόμος για μία νέα προσέγγιση στο κυπριακό. Επίσης παρατηρούμε ότι για άλλη μία φορά η Ευρώπη δεν έχει άποψη για το θέμα, όπως συνήθως συμβαίνει με καθετί που την αφορά. Δεν αποκλείουμε, λοιπόν, το ενδεχόμενο να υπάρχουν για την Ελλάδα άλλου είδους σενάρια από αυτά που εμείς θεωρούμε σήμερα ως πιθανά. 
 
Είναι κρίσιμη η περίοδος που διανύουμε. Κρίσιμη από κάθε πλευρά. Και πιστεύουμε ότι το κλειδί των εξελίξεων θα είναι το ενεργειακό. 
 
<a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το πετρέλαιο μας οδηγεί εκτός Ευρώπης;

Θανάσης Μαυρίδης Η Ελλάδα είναι μία πλούσια χώρα. Το υπέδαφός της κρύβει πετρέλαιο, φυσικό αέριο, βιομηχανικά και πολύτιμα μέταλλα. Η Ελ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το ευρωπαϊκό Ράιχ και ο ναζισμός είναι γεγονός

Ellada simera 0 Ευρώπη 19:25

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7Ead2SwAT09wzNNpvk0A4iRgU03iu5lPQwwA0FBJQRWGwoy5VzlljbGCGRBEPlmA2v97YV3hRErEwoP7uHqV2VRPsKnSOlosfek8LSF1ZYK0r3Ku-DOC-7NpEgocmFFF2sCgQ95OO10Q/s1600/0003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi7Ead2SwAT09wzNNpvk0A4iRgU03iu5lPQwwA0FBJQRWGwoy5VzlljbGCGRBEPlmA2v97YV3hRErEwoP7uHqV2VRPsKnSOlosfek8LSF1ZYK0r3Ku-DOC-7NpEgocmFFF2sCgQ95OO10Q/s640/0003.jpg" width="600" /></a></div>
 
- Η Ε.Ε διολισθαίνει στον αυταρχισμό. 
- Η απειλή Μπαρόζο για χρήση του άρθρου 7 της Συνθήκης της Ένωσης στην ουσία την αποδομεί. 
- Το Βερολίνο επιχειρεί να επιβάλει σιδηρά πειθαρχία, αποβάλλοντας όσα κράτη-μέλη δεν ακολουθούν τις «επιταγές» του... 
 
Του Λεωνίδα Βατικιώτη 
 
Βαθιά διχαστική και απρόσμενα ρεβανσιστική ήταν η ετήσια πανηγυρική ομιλία του προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, στις 11 Σεπτεμβρίου. 
Πρόκειται για ένα θεσμό που έχει εισαχθεί τα τελευταία χρόνια στο πρωτόκολλο της ΕΕ και αποτελεί πιστό αντίγραφο της αντίστοιχης ομιλίας που εκφωνεί κάθε χρόνο ο Αμερικανός Πρόεδρος, περιγράφοντας τους βασικούς άξονες της πολιτικής που θα ακολουθήσει σε κάθε πεδίο: από τη διπλωματία μέχρι την οικονομία και τα κοινωνικά ζητήματα. 
 
Καμία πρωτοτυπία επομένως από τις Βρυξέλλες, που επιχειρούν με δάνεια πολιτικά εργαλεία να αναβαπτίσουν το κύρος τους που σταθερά καταποντίζεται, όπως ανάγλυφα αποτυπώνουν και οι έρευνες του Ευρωβαρόμετρου, με μόλις το 31% των Ευρωπαίων πολιτών να εμπιστεύεται τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, όταν το 2007 δήλωνε την εμπιστοσύνη του σ' αυτούς το 57% (Ιούλιος 2013). 
Ως αποτέλεσμα και η ίδια η ομιλία του κ. Μπαρόζο προκαλεί νύστα, καθώς βρίθει κοινοτοπιών, αοριστολογιών και βερμπαλισμών, στους οποίους η γραφειοκρατία των Βρυξελλών ούτως ή άλλως έχει αναπτύξει έφεση. 
 
Αυτή τη φορά όμως η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεπέρασε τον εαυτό της με έναν απρόσμενο τρόπο: κάνοντας επίδειξη δύναμης απέναντι σε ανεξάρτητα, τύποις, κράτη και στους λαούς! Συγκεκριμένα, ο Μπαρόζο απείλησε ότι θα γίνει χρήση του άρθρου 7 της Συνθήκης της Ένωσης, στο οποίο προβλέπεται αναστολή του δικαιώματος ψήφου των κρατών-μελών στην περίπτωση που παρατηρείται συστηματική παραβίαση των αρχών του κράτους δικαίου και των συνταγματικών δεσμεύσεων. Ουσιαστικά, δηλαδή, απείλησε ότι θα αποβάλει κράτη-μέλη της ΕΕ. 
 
Η Ουγγαρία στο στόχαστρο 
Η καμπάνα πίσω από αυτές τις γενικολογίες χτυπά για την Ουγγαρία και την κυβέρνηση του κεντροδεξιού Βίκτορ Ορμπαν, που εδώ και χρόνια αποτελεί κόκκινο πανί για τις Βρυξέλλες. Οι αξιωματούχοι της ΕΕ επικαλούνται την αντιδημοκρατική συμπεριφορά του Ορμπαν, η οποία υποτίθεται πως τορπιλίζει το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Και πράγματι υπάρχουν ουκ ολίγα παραδείγματα που δίνουν βάση στην επιχειρηματολογία τους για αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις. Αναφέρουμε ενδεικτικά: τιμητικές διακρίσεις σε ρατσιστές και αντισημίτες δημοσιογράφους, υπερεξουσίες στον διορισμένο επικεφαλής των δικαστικών Αρχών, ποινικοποίηση των αστέγων, απαγόρευση των πολιτικών διαφημίσεων στα μέσα ενημέρωσης αλλεπάλληλες τροποποιήσεις σε ένα Σύνταγμα που μόλις ψηφίστηκε κ.λπ. 
 
Όμως όσο αλήθεια είναι ότι η κυβέρνηση του Ορμπαν δεν είναι και η πιο δημοκρατική, άλλο τόσο αλήθεια είναι πως στις ίδιες και ακόμη χειρότερες αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις επιδίδονται όλες σχεδόν οι κυβερνήσεις της ΕΕ υπό τη σκανδαλώδη ανοχή, αν όχι και ενθάρρυνση της. Και πολύ μεγαλύτερη αλήθεια επίσης είναι ότι η ΕΕ δίνει ρεσιτάλ υποκρισίας σχετικά με την Ουγγαοία. Για παράδειγμα, αν δίνει τόσο μεγάλη σημασία στο σεβασμό που οφείλουν να επιδεικνύουν οι κυβερνήσεις απέναντι στο Σύνταγμα και τον κοινοβουλευτισμό, τότε γιατί έχει αφήσει ασχολίαστο το γεγονός ότι στην Ελλάδα οι σημαντικότερες αποφάσεις δεν ψηφίζονται από τη Βουλή, αλλά ενσωματώνονται στη νομοθεσία από την... πίσω πόρτα, μέσω Πράξεων Νομοθετικού Περιεχομένου; 
 
Η δημοκρατική ευαισθησία που επιδεικνύει η ΕΕ απέναντι στην Ουγγαρία προκαλεί θυμηδία, αν την αντιπαραβάλουμε με την άνευ προηγουμένου παρέμβαση στα εσωτερικά της Ελλάδας από το δίδυμο των «Μερκοζί» πριν από δύο ακριβώς χρόνια, όταν έδειξαν την πόρτα της εξόδου στον (εκλεγμένο πρωθυπουργό) Γ. Παπανδρέου και επέβαλαν τον τραπεζίτη Λουκά Παπαδήμο μόνο και μόνο για να ολοκληρωθεί ομαλά και χωρίς απρόοπτα η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους. Κατά συνέπεια, η ΕΕ στερείται των ηθικών πλεονεκτημάτων για να αναλάβει το ρόλο του τιμητή της Δημοκρατίας. 
 
Η ΕΕ έχει περάσει την κυβέρνηση του Ορμπαν στη μαύρη λίστα για δύο λόγους. 
Πρώτον, επειδή ο Ορμπαν επέλεξε να ζημιωθούν οι γερμανο-αυστριακές τράπεζες που λειτουργούσαν στην Ουγγαρία σαν κράτος εν κράτει προκειμένου να ωφεληθούν οι Ούγγροι δανειολήπτες. Επιλογή που αποτέλεσε αιτία πολέμου για το Βερολίνο και τα φερέφωνα του στις Βρυξέλλες. 
 
Δεύτερον, η ΕΕ έχει ανοίξει βεντέτα με την Ουγγαρία λόγω της απροθυμίας του Ορμπαν να εκχωρήσει άνευ όρων κυριαρχικά δικαιώματα στις Βρυξέλλες. Δύο πρόσφατα παραδείγματα είναι ενδεικτικά: οι κοινοτικοί αξιωματούχοι έγιναν πυρ και μανία επειδή η Βουδαπέστη δεν έλαβε υπόψη της στη διαδικασία της πρόσφατης συνταγματικής αναθεώρησης τις παρατηρήσεις της Επιτροπής της Βενετίας, όπως αποκαλείται μια επιτροπή πρώην δικαστών από συνταγματικά δικαστήρια, που γνωμοδοτεί σε αντίστοιχες περιπτώσεις. Η ΕΕ επίσης θεώρησε αμφισβήτηση των ευρωπαϊκών αξιών πρόσφατο νόμο βάσει του οποίου όσοι φοιτητές απολαμβάνουν κρατική υποτροφία στην Ουγγαρία έχουν την υποχρέωση να εργαστούν για ένα χρονικό διάστημα στη χώρα τους! 
 
Κι εδώ η υποκρισία ξεχειλίζει, καθώς η ΕΕ και ειδικότερα οι βόρειες χώρες διατηρούν το δικαίωμα να εκμεταλλεύονται νέους επιστήμονες που σπούδασαν με δαπάνες των κρατών στα οποία γεννήθηκαν. Όταν όμως αυτά τα κράτη επιχειρούν να επιβάλουν μια ελάχιστη ανταπόδοση για το κόστος που επωμίστηκαν σπουδάζοντας τόσες χιλιάδες νέων επιστημόνων αυτό χαρακτηρίζεται εθνικισμός και εμπόδιο στην ευρωπαϊκή ενοποίηση! 
 
Ταυτόχρονα και ο σεβασμός που απαιτείται στην Επιτροπή της Βενετίας είναι εξίσου αμφιλεγόμενος, καθώς ακόμη και η γνωμοδότηση της αποτελεί παρέμβαση στα εσωτερικά ανεξάρτητου κράτους, την ώρα, μάλιστα, που αυτή η Επιτροπή έχει... καταπιεί την κάμηλο για τις συνταγματικές παραβιάσεις σε άλλες χώρες της ΕΕ. 
 
Γερμανική πειθαρχία 
Εν κατακλείδι, η απειλή χρήσης του άρθρου 7 αποτελεί κάτι παραπάνω από κίνηση εκδίκησης. Η ενεργοποίηση του, που θα γίνει αργά ή γρήγορα (θέμα χρόνου είναι δηλαδή να πεταχτεί έξω η Ουγγαρία), θα αποδείξει ότι το Βερολίνο απαιτεί και μπορεί να επιβάλει σιδηρά πειθαρχία εντός της ΕΕ, αποβάλλοντας όσα κράτη-μέλη δεν στοιχίζονται πειθήνια και χωρίς αντιρρήσεις πίσω από τις επιλογές του. Σε αυτό το πλαίσιο η τυπική ισότητα των κρατών-μελών που προβλέπεται από τις ιδρυτικές συνθήκες της ΕΕ πάει περίπατο, όπως και ο σεβασμός από τη μεριά των Βρυξελλών στα εσωτερικά τους. Έτσι, η ΕΕ που οικοδομείται στα ερείπια της κρίσης περισσότερο θυμίζει γερμανική φυλακή, παρά οικειοθελή ένωση ανεξάρτητων κρατών. 
 
Αποκαλύπτεται ταυτόχρονα πως το ζητούμενο των διαδικασιών ενοποίησης σε ευρωπαϊκό επίπεδο δεν είναι η βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των Ευρωπαίων πολιτών ή η κοινωνική συνοχή ή η ισχυροποίηση της Δημοκρατίας και των θεσμών που την εγγυώνται. 
Το ζητούμενο είναι η εξασφάλιση των συμφερόντων των γερμανικών τραπεζών και η στάση της κάθε κυβέρνησης εξετάζεται υπό αυτό το πρίσμα. Στην καλύτερη εκδοχή, οι κυβερνήσεις κρίνονται από το πόσο διευκολύνουν τα σχέδια προώθησης της ενιαίας αγοράς. 
 
Ανέφερε συγκεκριμένα ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής στην ομιλία του: «Στο επίπεδο της ΕΕ προτεραιότητα έχει η πλήρης αξιοποίηση της ενιαίας αγοράς. Έχουμε μια ενιαία αγορά που λειτουργεί καλά στα αγαθά και βλέπουμε τα οφέλη της. Χρειάζεται να επεκτείνουμε αυτό το σχήμα και σε άλλους τομείς: κινητικότητα, επικοινωνίες, ενέργεια, χρηματοπιστωτικά και ηλεκτρονικό εμπόριο, για να ονοματίσω ορισμένους απ'αυτούς. Πρέπει να απομακρύνουμε τα εμπόδια που κρατούν καθηλωμένες επιχειρήσεις και ανθρώπους». Ακόμη κι αν χρειάζεται να αποβληθούν απείθαρχα κράτη-μέλη... 
<a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Το ευρωπαϊκό Ράιχ και ο ναζισμός είναι γεγονός

- Η Ε.Ε διολισθαίνει στον αυταρχισμό. - Η απειλή Μπαρόζο για χρήση του άρθρου 7 της Συνθήκης της Ένωσης στην ουσία την αποδομεί. - Το Β...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέος Αττίλας:Στόχος. Διχοτόμηση και φυσικό αέριο

Ellada simera 0 Ελλάδα, κυπρος, Τουρκία 19:10

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://images.newsnow.gr/39/391607/o-tritos-attilas-1-315x236.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="http://images.newsnow.gr/39/391607/o-tritos-attilas-1-315x236.jpg" width="600" /></a></div>
 
 Η Τουρκία "εισβάλλει" στα Κατεχόμενα & αρπάζει τις περιουσίες των ε/κ. 
 
 
<div>
Ένας νέος "Αττίλας" σχεδιάζεται και υλοποιείται αυτή τη στιγμή από την Τουρκία στην Κύπρο, αφού η Άγκυρα προχωρά σε μαζικές εξαγορές ελληνοκυπριακών ιδιοκτησιών στα Κατεχόμενα με τελικό στόχο την "τουρκοποίηση" του βόρειου τμήματος του νησιού και την de facto διχοτόμησή του. Σχέδιο που εάν επιτευχθεί θα δώσει την ευκαιρία στην Τουρκία να βάλει "χέρι" στα κοιτάσματα υδρογονανθράκων που περιλαμβάνει η κυπριακή ΑΟΖ.</div>
<div>
</div>
<div>
H "τουρκοποίηση" των ελληνοκυπριακών περιουσιών φαίνεται πώς είναι μία καλά οργανωμένη και συστηματική επιχείρηση της Άγκυρας με απώτερο στόχο να δημιουργήσει νέα δεδομένα επί του εδάφους της Κύπρου. Έχει ξεκινήσει εδώ και χρόνια αλλά ατο τελευταίο διάστημα έχει ενταθεί προκαλώντας ανησυχία στην Κυπριακη κυβέρνηση που τώρα "ξυπνά" αντολαμβάνεται τι ακριβώς συνέβη με την "Επιτροπή Ακινήτων Περιουσιών".</div>
<div>
</div>
<div>
Χρησιμοποιώντας την «Επιτροπή Ακινήτων Περιουσιών», η οποία συστάθηκε από την Άγκυρα καθ' υπόδειξη του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΔΑΔ), η τουρκική πλευρά αντί να αποζημιώσει τους ελληνοκύπριους που στερούνται τόσα χρόνια τη χρήση της ιδιοκτησίας τους, προβαίνει στην "αρπαγή" με μικρά ποσά.</div>
<div>
</div>
<div>
Συγκεκριμένα το ΕΔΑΔ επέβαλε στην Τουρκία να δημιουργήσει ένα εσωτερικό ένδικο μέσο, το οποίο να είναι σε θέση να προσφέρει αποτελεσματική θεραπεία στους ελληνοκύπριους ιδιοκτήτες ακινήτων περιουσιών στα Κατεχόμενα. </div>
<div>
</div>
<div>
Όμως η Τουρκία προσπαθεί να «νομιμοποιήσει» άλλες ενέργειες, που αφορούν στις ελληνοκυπριακές περιουσίες. Μία από αυτές είναι η καταβολή αποζημίωσης στον Ελληνοκύπριο και η εξαγορά της περιουσίας του. </div>
<div>
</div>
<div>
Δηλαδή, ενώ η θεραπεία για την οποία μιλούσε το διεθνές δικαστήριο είχε να κάνει περισσότερο με αποζημίωση για την απώλεια χρήσης (ΚΑΙ ΟΧΙ ΚΤΗΣΗΣ) της περιουσίας, η Τουρκία τελικά -με την αποδοχή ελληνοκύπριων ιδιοκτητών- τη μετέτρεψε σε εξαγορά του ακινήτου, ωθώντας τους δηλαδή στο να απολέσουν μετά την χρήση και την κτήση της περιουσίας τους.</div>
<div>
</div>
<div>
Σε αυτό το σχέδιο της Τουρκίας η κυβέρνηση της Κύπρου έμεινε απαθής και τώρα, εκ των υστέρων εκφράζει τις ανησυχίες της. Σημειωτέον πως βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες για την επίλυση του Κυπρικού, με το... διεθνή παράγοντα να θέλει την προώθηση ενός νέου σχεδίου Ανάν. Σχέδιο που είχε βρεί θετικά διακείμενο τον νυν Πρόεδρο Νίκο Αναστασιάδη.</div>
<div>
</div>
<div>
Αντιλαμβάνεται κανείς τι θα συμβεί αν η Τουρκία βάλει στο "χέρι" την περιουσία των ελληνοκυπρίων, η οποία αποτελεί το 78,6% ιδιοκτησία των ελληνοκυπρίων. Το σύνολο των κατεχομένων περιοχών (αυτό που οι ίδιοι οι Τούρκοι παρουσιάζουν ως ΤΔΒΚ) είναι 3.355 τετραγωνικά χιλιόμετρα. Από αυτά, ένα 23% είναι κρατική ιδιοκτησία (δηλαδή ανήκουν στη Δημοκρατία). Στο υπόλοιπο που απομένει το 78,6% είναι ελληνοκυπριακή ιδιωτική γη και το 21,4% τουρκοκυπριακή ιδιωτική γη.</div>
<div>
</div>
<div>
Οι αποφάσεις του ΕΔΑΔ αλλά και του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου θεωρούν ως νόμιμους ιδιοκτήτες τους ελληνοκύπριους και ως εκ τούτου αυτό δημιουργεί ένα πρόβλημα στην τουρκική πλευρά. Γι' αυτό προχώρησαν στον «νόμιμο» τρόπο τουρκοποίησης μέσω της «Επιτροπής Ακινήτων Περιουσιών».</div>
<div>
</div>
<div>
Μέχρι στιγμής έχουν καταφέρει μέσω αυτής της διαδικασίας να τουρκοποιήσουν γύρω στα 12 τετραγωνικά χιλιόμετρα ελληνοκυπριακής γης.</div>
<div>
</div>
<div>
Αριθμός φαινομενικά μικρός, αφού φτάνει μόλις στο 0,6% του συνόλου της ελληνοκυπριακής ακίνητης περιουσίας στα Κατεχόμενα. Πλην όμως έχει δημιουργηθεί μια βάση, η οποία διαφοροποιεί ακόμα περισσότερα τα δεδομένα στο θέμα του εδαφικού.</div>
<div>
</div>
<div>
Χαρακτηριστική είναι η προσπάθεια, που καταβάλλει η Τουρκία αλλά και το κατοχικό καθεστώς, να "τουρκοποιήσει" συγκεκριμένες περιοχές, οι οποίες θεωρούνται ότι θα αποφέρουν μεγάλα οικονομικά οφέλη.</div>
<div>
</div>
<div>
Τοποθετώντας κάποιος πάνω σ' έναν χάρτη τις περιοχές για τις οποίες δόθηκαν αποζημιώσεις μέσω της «επιτροπής», μπορεί εύκολα να αντιληφθεί τις προθέσεις των Τούρκων.</div>
<div>
</div>
<div>
Είναι οι περιοχές που επεκτείνονται σ' όλο σχεδόν το παραθαλάσσιο μέτωπο της επαρχίας Κερύνειας μέχρι και τις πλαγιές του Πενταδακτύλου.</div>
<div>
</div>
<div>
Ανάλογη εικόνα και στην επαρχία Αμμοχώστου, όπου οι αποζημιώσεις καλύπτουν κατά κύριο λόγο παραθαλάσσιες περιοχές, ξεκινώντας από βόρεια της πόλης των Βαρωσίων και επεκτείνονται μέχρι και το Ριζοκάρπασο.</div>
<div>
</div>
<div>
Τα τουριστικά οφέλη είναι ένας λόγος αλλά όχι ο μοναδικός. Εάν οι Τούρκοι καταφέρουν να εξαγοράσουν το σύνολο της ελληνοκυπριακής ιδιοκτησίας, θα έχουν καταφέρει να λύσουν το Κυπριακό προς το συμφέρον τους και δια παντός. Αφού δεν θα υπάρχουν πλέον Ελληνοκύπριοι που θα έχουν νόμιμα διακιώματα ιδιοκτησίας στο βόρειο τμήμα του Νησιού.</div>
<div>
</div>
<div>
Αφου΄η Άγκυρα εξανάγκασε τους Ελληνοκύπριους στην απώλεια χρήσης της ιδιοκτησίας τους αρα και σε απώλεια εσόδων επί 39 χρόνια, τους δελεάζει τώρα με την προοπτική απόδοσης μετρητών ("ψίχουλα" δηλαδή), ώστε να παραδώσουν οριστικά τις περιουσίες τους.</div>
<div>
</div>
<div>
Άλλωστε μετά από τοσα χρόνια μη λύσης έχουν απογοητευθεί, και μια τέτοια προοπτική σε κάποιους θα φαντάζει ελκυστική.</div>
<div>
</div>
<div>
Οι αγορές γίνονται από το τουρκικό κράτος που είναι νόμιμη οντότητα και όχι το Ψευδοκράτος.Υπάρχει ακόμα ένας παράγοντας που πρέπει να ληφθεί υπόψιν. Η Κύπρος βρίσκεται σε καθεστώς Μνημονίου, και ολοένα περισσότεροι πολιτες της θα χρειαστουν μετρητά για να ανταπεξελθουν στα δύσκολα χρόνια που έρχονται. Συνεπώς όλως "τυχαίως" οι σχεδιασμοί των Τούρκων υλοποιούνται στη σωστή για αυτούς στιγμή. Μόλις μαθεύτηκε ότι η ΑΟΖ της Κύπρου κρύβει στα "σπλάχνα" προσοδοφόρα ενεργειακα΄κοιτάσματα.</div>
<div>
</div>
<a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Νέος Αττίλας:Στόχος. Διχοτόμηση και φυσικό αέριο

Η Τουρκία "εισβάλλει" στα Κατεχόμενα & αρπάζει τις περιουσίες των ε/κ. Ένας νέος "Αττίλας" σχεδιάζεται και...

Διαβάστε την συνέχεια

Κυβερνητικός “θρίαμβος”: Θα πεθάνουμε χωρίς “νέα μέτρα”

Ellada simera 0 Ελλάδα, Πολιτική 12:11

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwrxTRhRJYNgFVRsYv0036bRjs_KbOVffThbmgZOnquioI3nM5F6ysrvAx1nc4VkLs637ByOUArtncE3xIThbZI0IxtezJIeDXC_g1TQQXe1KmNZrNNoi1WUXm4_dNZvn8-EwyVPxsyg4/s1600/efta-nea-metra-fernei-trito-paketo-stiriksis.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="297" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhwrxTRhRJYNgFVRsYv0036bRjs_KbOVffThbmgZOnquioI3nM5F6ysrvAx1nc4VkLs637ByOUArtncE3xIThbZI0IxtezJIeDXC_g1TQQXe1KmNZrNNoi1WUXm4_dNZvn8-EwyVPxsyg4/s640/efta-nea-metra-fernei-trito-paketo-stiriksis.jpg" width="640" /></a></div>
 
Γράφει ο Ευριπίδης Μπίλλης 
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ 
 
Η προπαγάνδα και η εξαπάτηση των Ελλήνων οργιάζει . Ο κ. Σαμαράς έγινε «εθνικός ήρωας» «αρνούμενος ηρωικά» και «βροντοφωνάζοντας» εν όψει εκλογών (και τώρα που «καθαρίσαμε»; με τη Χρυσή Αυγή), όχι άλλα μέτρα. 
Περίπου ο κ. Σαμαράς, μας λέει ότι είμαστε μια χαρά με: 
<ul>
<li>Με 45% πραγματικούς ανέργους.</li>
<li>Με  180% χρέος ως προς το ΑΕΠ.</li>
<li>Με ΑΕΠ μειωμένο πέραν του 25% από το αντίστοιχο του 2009.</li>
<li>Με χρηματοδοτικό αδιέξοδο και 2014 που το ήξεραν από το 2010</li>
<li>Με υπό απάνθρωπη και ανάλγητη χωρίς λόγο απόλυση των πάντων.</li>
<li>Με καταχρεωμένους όλους τους Έλληνες με επιτόκια μέχρι 20%</li>
<li>Με ίσως πέραν των 100.000 άστεγων σε όλη την χώρα,</li>
<li>Με εν εξελίξει γενοκτονία και ανθρωπιστική κρίση του Ελληνισμού.</li>
<li>Με υπό εκποίηση-ξεπούλημα των πάντων (κλοπή, ιδιωτικοποίηση)</li>
<li>Με υπόδουλη την Ελλάδα σε μία τρόικα</li>
<li>Με υποθηκευμένο τον Εθνικό και ιδιωτικό πλούτο στα μνημόνια που δεν τα καταγγέλλει ο κ. Σαμαράς,</li>
<li>Με κλειστές τις περισσότερες μικρομεσαίες επιχειρήσεις</li>
<li>Με εξοντωτική φορολογία, χαράτσια κτλ</li>
<li>Με τον Ελληνικό λαό να ξεπαγιάζει, όχι λόγω ειδικού φόρου αλλά επειδή τον καταληστεύουν και δεν έχει χρήματα.</li>
<li>Με εκποίηση από την εφορία των σπιτιών των Ελλήνων που αδυνατούν να πληρώσουν την εφορία.</li>
<li>Με κατάσχεση για τον ίδιο λόγο μισθών και συντάξεων</li>
<li>Με ξεγύμνωμα της άμυνας της Ελλάδας και με το κλείσιμο των Αμυντικών μας βιομηχανιών.</li>
<li>Και άπειρα, κάθε Έλληνας και μία δραματική ιστορία.</li>
</ul>
Επομένως λέει ο κ. Σαμαράς ότι το μόνον που θέλει, 
<ul>
<li>ελπίζοντας με αυτό να «πείσει» ως το έκανε με την «επαναδιαπραγμάτευση», </li>
<li>είναι ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ</li>
</ul>
Θυμίζει την περίπτωση του μύθου του Καραγκιόζη (δεν υπονοώ ότι ο κ. Σαμαράς είναι Καραγκιόζης), 
<ul>
<li>όπου ο Πασάς αφού του έβαλε στην καλύβα του τα πάντα (κατσίκα, γάιδαρο κτλ) </li>
<li>τον έκανε μετά πολύ ευχαριστημένο,</li>
<li>αφαιρώντας (δήθεν, στην περίπτωση του κ. Σαμαρά, τα όχι άλλα μέτρα) ελάχιστα από όσα του είχε φορτώσει.</li>
</ul>
Ο κ. Σαμαράς είναι με τη δήλωση του δεσμευμένος προς Ντράγκι. 
<ul>
<li>Και να μην αφαιρέσει τίποτε και άλλα μέτρα να ΕΠΙΒΑΛΕΙ. </li>
<li>Μέχρι τελικής εξόντωσης των Ελλήνων για να καταληστευθεί η περιουσία τους.</li>
<li>ΠΑΡΑ ΤΟ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΟ ΤΟΥ «ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ» ΤΟΥ.</li>
</ul>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsvviTnOrW0CvfX6w0Bclt-S6Lh7BmqJIenrGrHDRCXXnSUtaonc2mU5Qi5Kamy4utl-QNUC9PGS8Uy8xbcvaOjeWB8gM1rH6gHBXk3toPd_EIASBZY7AtgcKNIC1QkChbeZC4g95Klu0/s1600/53b98-cea6cea9cea4ce9fcea3cea5cea3ce9ace95cea8ce97cea328529.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" height="196" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjsvviTnOrW0CvfX6w0Bclt-S6Lh7BmqJIenrGrHDRCXXnSUtaonc2mU5Qi5Kamy4utl-QNUC9PGS8Uy8xbcvaOjeWB8gM1rH6gHBXk3toPd_EIASBZY7AtgcKNIC1QkChbeZC4g95Klu0/s200/53b98-cea6cea9cea4ce9fcea3cea5cea3ce9ace95cea8ce97cea328529.jpg" width="200" /></a></div>
Κύριοι της βουλευτές της ΝΔ το πρόβλημα δεν είναι να κερδίσει η ΝΔ τις εκλογές εξαπατώντας τον Ελληνισμό για να συνεχίσει την ανωτέρω περιγραφείσα  πολιτική της «παρέας». 
Απαιτείται καταγγελία μνημονίων, κούρεμα του χρέους κτλ. 
Και οι κύριοι Σαμαράς και Βενιζέλος με τις δηλώσεις υπακοής τους,  υπέγραψαν τη «σωτηρία» μας στην οποία επιμένουν με το «ΟΧΙ ΑΛΛΑ ΜΕΤΡΑ». 
Επιτρέψτε μου να πω ότι αυτό αποτελεί ΝΤΡΟΠΗ. 
Παρακαλείστε να δώσετε άμεσα λύση χάριν της Ελλάδας και του Ελληνισμού. 
<a href="http://kostasxan.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Κυβερνητικός “θρίαμβος”: Θα πεθάνουμε χωρίς “νέα μέτρα”

Γράφει ο Ευριπίδης Μπίλλης Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ Η προπαγάνδα και η εξαπάτηση των Ελλήνων οργιάζει . Ο κ. Σαμαράς έγινε «εθνικός ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αντεπίθεση της Γαλλίας ή πυροτέχνημα;

Ellada simera 0 κόσμος 12:01

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.naftemporiki.gr/fu/p/713469/638/399/0x000000000079433e/2/fn-marin-lepen.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="330" src="http://www.naftemporiki.gr/fu/p/713469/638/399/0x000000000079433e/2/fn-marin-lepen.jpg" width="600" /></a></div>
 
Είναι βέβαιο ότι σήμερα συντρέχουν όλοι οι λόγοι για μια γαλλική αφύπνιση που θα μας υπενθυμίζει ότι το Παρίσι παραμένει μεγάλη δύναμη στην Ευρώπη: 
 
Πρώτον, η κατάρρευση του Ολάντ και η πρωτιά της Λεπέν στις δημοσκοπήσεις καθιστούν ελκυστική την επιλογή μιας σκληρής γλώσσας απέναντι στο Βερολίνο με ζητούμενη την πραγματική εμβέλεια της γαλλικής αντεπίθεσης. 
 
Δεύτερον, το σχετικό κενό εξουσίας στο Βερολίνο, με τη διαπραγμάτευση Χριστιανοδημοκρατών - Σοσιαλδημοκρατών να βρίσκεται σε κρίσιμο σημείο, με τη Μέρκελ να επείγεται να τελειώνει και τον Γκάμπριελ να θέλει να δώσει το στίγμα μιας σκληρής διαβούλευσης. 
 
Ετσι μέσα σε μια μέρα, προχθές Τετάρτη, είχαμε τη δημοσιοποίηση των διαπιστώσεων του υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας Μοσκοβισί για το παιχνίδι καθυστέρησης που παίζει η Γερμανία στην τραπεζική ένωση μέχρι να καθαρισθούν από τους σκελετούς τα ντουλάπια των πιστωτικών της ιδρυμάτων, μια διαπίστωση που ξεκινά από μεγάλα μεγέθη, όπως οι Deutsche Bank και Comerzbank, και φθάνει στις τοπικές τράπεζες της πελατειακής κομματικής διαπλοκής, της Landesbank. 
 
Την ίδια στιγμή, το κύριο πρωτοσέλιδο άρθρο της Μοντ με τίτλο «Τραπεζική Ενωση, φθάνει η καθυστέρηση κυρία Μέρκελ!», επιβεβαιώνει ότι το Παρίσι προφανώς με την πλήρη συνεργασία του αρμόδιου Γάλλου επιτρόπου Μπαρνιέ από τις Βρυξέλλες ανοίγει, για πρώτη φορά μετά τη συνθηκολόγηση Σαρκοζί στην καγκελάριο τον Ιούνιο του 2010, μέτωπο αντιπαράθεσης με το Βερολίνο. 
 
Η κίνηση αυτή δεν έχει με δεδομένη τη σημερινή θέση της Γαλλίας στους συσχετισμούς της Ε.Ε. και της Ευρωζώνης χαρακτήρα κανονικής αντεπίθεσης, επιδίωξης δηλαδή ανατροπής της γερμανικής πρωτοκαθεδρίας. Είναι μάλλον μια τακτική κίνηση εχθροπραξιών, φθοράς του αντιπάλου, που ανεβάζουν το κόστος της πρωτοκαθεδρίας του και τον αναγκάζουν να είναι λιγότερο απαιτητικός στις διαπραγματεύσεις για ανακωχή που θα ακολουθήσουν. 
 
Οταν το 1970 ο τότε υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας διαμαρτυρήθηκε στον Αμερικανό ομόλογό του για τις αρνητικές για την Ευρώπη παρενέργειες των διακυμάνσεων του δολαρίου, πήρε την απάντηση «το δολάριο είναι το νόμισμά μας και το πρόβλημά σας». 
 
Σήμερα, πέραν των φραστικών διατυπώσεων και των όποιων δηλώσεων, δεν υπάρχει περίπτωση να εξαναγκασθεί το Βερολίνο να δεχθεί την υπαγωγή ενός σάπιου, δίχως υπερβολή, τραπεζικού συστήματος, σε ευρωπαϊκή υπερεθνική εποπτεία, καθώς οι πολιτικές παρενέργειες θα ήταν δυσβάστακτες. 
 
Η δημοσιοποίηση της πραγματικής εικόνας των γερμανικών τραπεζών θα δημιουργούσε ένα συνολικό σοκ ευρωπαϊκής αναξιοπιστίας με το Βερολίνο, παρόμοιο με αυτό που υπέστη η Ελλάδα όταν την άνοιξη του 2004 και το φθινόπωρο του 2009 αυτοκαταγγέλθηκε -με ευθύνη δύο υπουργών- ότι έχει δώσει ψευδή στοιχεία για το έλλειμμα. 
 
Αλλωστε, αν το Παρίσι δείχνει τη Γερμανία και είναι έτοιμο να φωνάξει ο βασιλιάς είναι γυμνός, το Βερολίνο μπορεί να απαντήσει με το ίδιο νόμισμα ως προς τα δημοσιονομικά μεγέθη της Γαλλίας που είναι «μακιγιαρισμένα» με τη σιωπηλή ανοχή της Μέρκελ. 
 
Αν ο διασωληνωμένος Νότος της Ευρωζώνης δεν μπορεί να επικρίνει το Βερολίνο, η Γαλλία το πράττει και δηλώνει ότι απαιτεί τουλάχιστον τον σεβασμό κάποιων προσχημάτων ισοτιμίας από τη Γερμανία, αυτό είναι το μήνυμα Μοσκοβισί - Μοντ. 
 
Η Γαλλία λέει με άλλα λόγια ότι μπορεί να επιστρέψει στη Γερμανία την προσβλητική στάση Σόιμπλε, που δημοσιοποιούσε την ανησυχία του για τα δημοσιονομικά μεγέθη της Γαλλίας. 
 
Σε ό,τι αφορά αυτή καθαυτή την τραπεζική ένωση, είναι φανερό ότι δεν πρόκειται να αποκτήσει ουσιαστική υπόσταση πριν το Βερολίνο διαπιστώσει ότι δεν θίγονται ζωτικά συμφέροντα της χώρας. 
 
Συνολικό σοκ 
 
Η δημοσιοποίηση της πραγματικής εικόνας των γερμανικών τραπεζών θα δημιουργούσε ένα συνολικό σοκ ευρωπαϊκής αναξιοπιστίας με το Βερολίνο, παρόμοιο με αυτό που υπέστη η Ελλάδα, όταν την άνοιξη του 2004 και το φθινόπωρο του 2009 αυτοκαταγγέλθηκε -με ευθύνη δύο υπουργών- ότι έχει δώσει ψευδή στοιχεία για το έλλειμμα. 
 
Γ. ΚΑΠΟΠΟΥΛΟΣ 
<a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

Αντεπίθεση της Γαλλίας ή πυροτέχνημα;

Είναι βέβαιο ότι σήμερα συντρέχουν όλοι οι λόγοι για μια γαλλική αφύπνιση που θα μας υπενθυμίζει ότι το Παρίσι παραμένει μεγάλη δύναμη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Πτώση των Πραξικοπηματίων Ζήτημα Ζωής η Θανάτου για τον Ελληνικό Λαό

Ellada simera 0 Ελλάδα 11:56

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih0Qbejndvz24ss1VRlZJSexCmL-ziNrfVnCcbBX00zivFhdxFHJsMLofLBq8Td7yCC_jDNIdf8CmgYgN7y_Zi0SB7JILMJNNOyNih7sTSjNT9YyUSWacsUzlixQw9Dh3nwuvScOIT-yY/s798/Sam+Stourna+Xounta+&+parallagi+1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="301" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEih0Qbejndvz24ss1VRlZJSexCmL-ziNrfVnCcbBX00zivFhdxFHJsMLofLBq8Td7yCC_jDNIdf8CmgYgN7y_Zi0SB7JILMJNNOyNih7sTSjNT9YyUSWacsUzlixQw9Dh3nwuvScOIT-yY/s640/Sam+Stourna+Xounta+&+parallagi+1.jpg" width="640" /></a></div>
 
Η Μήλος ήταν μια πόλη – κράτος στο Αιγαίο, μια σπαρτιάτικη αποικία σημείο αντίστασης ενάντια στην Αθηναϊκή  κυριαρχία στο αρχιπέλαγος. Κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού Πολέμου, παρ όλη τη συμπάθεια που το ολιγαρχικό καθεστώς της πόλης έτρεφε προς τη Σπάρτη, η πόλη έμεινε ουδέτερη και δεν θέλησε να πάρει μέρος στον πόλεμο. Το γεγονός αυτό θεωρήθηκε προσβλητικό από τους Αθηναίους οι οποίοι το 426 πχ πολιόρκησαν την πόλη. Ακολούθησε ένας χειμώνας λιμού και μετά η Μήλος παραδόθηκε. Οι Αθηναίοι όμως δεν αρκέστηκαν στην παράδοση  και αποφάσισαν να τιμωρήσουν τους κατοίκους του νησιού  φονεύοντας όλους τους άνδρες   ενώ τις γυναίκες και τα παιδιά τους έκαναν δούλους και όλη η νήσος δόθηκε στους Αθηναίους αποίκους. Ο Ηγεμόνας, στην προκειμένη περίπτωση η πόλη της Αθήνας, στο όνομα αυτού που οι Γερμανοί ονομάζουν στις μέρες μας  Realpolitik θέλησε  με κτηνώδη  τρόπο να επιβεβαιώσει  την πολιτική του ισχύ. 
Κάτι ανάλογο συμβαίνει στη χώρα μας σήμερα,  βέβαια δεν υπάρχει πόλεμος ούτε ανήκουμε σε διαφορετικά στρατόπεδα με την κυρίαρχη ευρωπαϊκή δύναμη τη Γερμανία, απεναντίας  είμαστε «ισότιμοι» εταίροι στην Ευρωπαϊκή Ένωση και μέλη της Ευρωζώνης την πολιτική της οποίας  υποτίθεται ότι συνδιαμορφώνουμε. Και το κυριότερο, οι κυρίαρχες ελίτ στη χώρα είναι πλήρως υποταγμένες και πειθήνια όργανα της Γερμανίας την εξυπηρέτηση των συμφερόντων της οποίας, θέτουν υπεράνω και από αυτήν ακόμη την επιβίωση του Ελληνικού Λαού. 
 
Η Ελλάδα σήμερα δεν είναι, πλέον, μια ανεξάρτητη χώρα, δεδομένου ότι αποτελεί στην κυριολεξία αποικία χρέους της Γερμανίας η οποία ως κυρίαρχος ηγεμόνας δείχνει την ίδια κτηνώδη συμπεριφορά την οποίαν επέδειξαν οι Αθηναίοι στους ανυπότακτους  κατοίκους της Μήλου. Η διαφορά είναι ότι η Γερμανία την σκληρότητά της την εφαρμόζει όχι στο πεδίο του στρατιωτικού πολέμου αλλά στην οικονομία με αποτελέσματα εξίσου οδυνηρά για τους Έλληνες,   οι οποίοι βιώνουν καθημερινά ένα δράμα  βλέποντας τη ζωή τους να υποβαθμίζεται, τους δημοκρατικούς θεσμούς να συρρικνώνονται μέχρις εξαφανίσεως και τα όνειρά τους για ένα καλλίτερο μέλλον των ιδίων και των παιδιών τους να θυσιάζονται στο βωμό της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των τοκογλύφων και του Ευρωπαϊκού Αυτοκρατορικού Τριγώνου το οποίο, σύμφωνα με τον Ν Κοτζιά, αποτελείται από τις διεθνείς χρηματοπιστωτικές αγορές (οι οποίες στην Τρόικα εκπροσωπούνται από το ΔΝΤ), τη γραφειοκρατία των Βρυξελλών και τη Γερμανία ο ρόλος της οποίας είναι έμμεσος μεν μέσω των ευρωπαϊκών θεσμών και αγορών αλλά και άμεσος με αυτοτελή λόγο και παρέμβαση. 
 
Για να συμβεί αυτό χρειάστηκε να γίνει στη χώρα μας ένα ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ. Ο Γρ Κασιμάτης σε σχόλιό του αναφέρει « Είναι κατανοητό ότι κάποιοι έχουν   αμφιβολίες…. Είναι κατανοητό ότι κάποιοι ευελπιστούν και ελπίζουν…Είναι κατανοητό πως είναι φρικτή η αλήθεια που γνωρίζουμε – αν και μας την κρύβουν- και δεν θέλουμε να την πιστέψουμε, να την αποδεχτούμε. Είτε μας αρέσει, είτε δεν μας αρέσει στη χώρα έχει  γίνει πραξικόπημα με πολύ καλά οργανωμένο σχέδιο, και με εναλλαγές στην θέση του κατ’ επίφαση  πρωθυπουργού. Το πολιτικό σύστημα γνωρίζει καλά τι συμβαίνει, όπως γνωρίζει πολύ καλά σε τι έχει συναινέσει, όπως γνωρίζει πολύ καλά και την κατάληξη όσων σήμερα ζούμε. 
 
 
Στην Ελλάδα έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ και η χώρα παραδόθηκε άνευ όρων σε καρτέλ οικονομικών συμφερόντων, σε συμφέροντα τρίτων χωρών. Έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ και οι πραξικοπηματίες κυβερνούν ενώ ταυτόχρονα μετέχουν σε σχέδιο ολικής απώλειας της εθνικής μας κυριαρχίας  και ανεξαρτησίας. Έγινε ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑ από όλους εκείνους που γνωρίζουν πως η θέση τους για το  υπόλοιπο της ζωής τους είναι σε κάποιο κελί υπόγειας φυλακής και αντάλλαξαν την τιμωρία τους με τη δική μας  δουλεία και την άλωση της χώρας στο διηνεκές. 
 
Αυτούς τους πραξικοπηματίες  πρέπει να τους απομακρύνουμε  εμείς γιατί δεν θα το κάνει κανένας άλλος για εμάς. Είτε το πιστεύουμε, είτε όχι είναι πια ζήτημα ζωής η θανάτου. Η αυτοί η Εμείς. 
 
Παρέθεσα αυτούσιο το  συγκλονιστικό κείμενο του Γρ. Κασιμάτη θέλοντας να τονίσω την κρισιμότητα των στιγμών που περνάει ο τόπος και τους κινδύνους οι οποίοι δημιουργούνται από τη συνέχιση αυτής της πολιτικής για το Δημοκρατικό μας πολίτευμα αλλά και την Εθνική Ανεξαρτησία της χώρας μας. 
 
Για να αποτραπούν οι κίνδυνοι απαιτείται η άμεση, καθολική και συγχρονισμένη αντίδραση από τη μεριά του λαϊκού παράγοντα. Το ερώτημα που προκύπτει είναι με ποιο τρόπο θα οργανωθεί και τι μορφές θα πάρει , ώστε να κατορθώσει να σταματήσει σε πρώτη φάση  τη νεοφιλελεύθερη  επέλαση και στη συνέχεια να την ανατρέψει. 
 
Ο  Πάμπλο Γκρου  Κανέδο Υπουργός Πολιτισμού της Βολιβίας δίνει τη δική του απάντηση στο παραπάνω ερώτημα μεταφέροντας μας Την εμπειρία του από τον αγώνα του λαού της Βολιβίας για την αποτροπή της ιδιωτικοποίησης του νερού. « Αυτό που συνέβη στη Βολιβία έγινε πολύ γνωστό παγκοσμίως. Ήταν η πρώτη φορά που οι κοινωνικές οργανώσεις νίκησαν, κατατρόπωσαν το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Νίκησαν πραγματικά στο δρόμο και τους ανάγκασαν να πάρουν πίσω την ιδιωτικοποίηση του νερού. Αυτό που κάναμε ήταν να οργανωθούμε  όχι σε πολιτικά κόμματα αλλά στον περίγυρό μας, στη  γειτονιά, στην κοινότητα, στα πανεπιστήμια. Αυτό που ανακαλύψαμε τότε ήταν ότι τα παραδοσιακά κόμματα δεν ήταν αναγκαία για να αλλάξουμε το κοινωνικό μοντέλο της χώρας». 
 
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τα εμπόδια που θα συναντήσει μια τέτοια προσπάθεια θα είναι μεγάλα και οι παγίδες διαρκείς, όσοι κερδίζουν από τη σημερινή δυστυχία των Ελλήνων προφανώς δεν είναι διατεθειμένοι να υποχωρήσουν. Ο αγώνας θα είναι σκληρός και επίπονος και θα απαιτηθούν θυσίες.  Ο Ελληνικός λαός όμως έχει αποδείξει στο διάβα της ιστορίας του ότι δεν υπολογίζει θυσίες προκειμένου να επιτύχει την  επιβίωσή του και την απαλλαγή του από ντόπιους και ξένους δυνάστες. Ας το έχουν αυτό υπόψη τους οι τροϊκανοί  εντός και εκτός των τειχών. 
 Σπύρος  Κότσιας 
αἰέν ἀριστεύειν 
<a href="http://www.logiosermis.net/">πηγή</a>

Η Πτώση των Πραξικοπηματίων Ζήτημα Ζωής η Θανάτου για τον Ελληνικό Λαό

Η Μήλος ήταν μια πόλη – κράτος στο Αιγαίο, μια σπαρτιάτικη αποικία σημείο αντίστασης ενάντια στην Αθηναϊκή κυριαρχία στο αρχιπέλαγος. Κα...

Διαβάστε την συνέχεια

The Economist 1988: Ετοιμαστείτε για τον Φοίνικα και το παγκόσμιο νόμισμα του 2018!

Ellada simera 0 κόσμος, οικονομία 11:51

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht_rSn7InbKdYOGQkvpxI4YUKBwaQ5p1KvdPcfAd87bKS1AamA85DgaMeXUCl1bi6S3iSt2GBPRHzkwmp6HYHb4PXvVg4xa0hxmNsdJVfXGbzgT5nzC4qjsh5UiZL7yeBVPG7zD9xkuhs/s1600/003.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="500" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEht_rSn7InbKdYOGQkvpxI4YUKBwaQ5p1KvdPcfAd87bKS1AamA85DgaMeXUCl1bi6S3iSt2GBPRHzkwmp6HYHb4PXvVg4xa0hxmNsdJVfXGbzgT5nzC4qjsh5UiZL7yeBVPG7zD9xkuhs/s640/003.jpg" width="463" /></a></div>
 
Τον Ιανουάριο του 1988 είχαμε αυτό το πρωτοσέλιδο στο πολύ γνωστό Αμερικάνικο,Οικονομικό περιοδικό “The Economist”. Στο εξώφυλλο, το χρυσό νόμισμα του «πτηνού», έχει χρονολογία…2018. 
 
Εν έτει 2013 και με την κρίση να χτυπάει κατάσαρκα την Ελλάδα, το εξώφυλλο αυτό είναι σοκαριστικό και αντιστοίχως η ανάλυση του άρθρου αποκαλυπτική και χρήσιμη. 
 
Επιχείρησα μία μετάφραση (ελεύθερη) γιατί νομίζω ότι αξίζει. 
<a href="http://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more"></a> 
Απολαύστε το 
<blockquote class="tr_bq">
Get ready for the phoenix. (government and businessmen are growing tired of floating exchange rates) (editorial) The Economist (US) January 9, 1988 | Copyright  </blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
THIRTY years from now, Americans, Japanese, Europeans, and people in many other rich countries and some relatively poor ones will probably be paying for their shopping with the same currency. Prices will be quoted not in dollars, yen or D-marks but in, let’s say, the phoenix.  </blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
The phoenix will be favoured by companies and shoppers because it will be more convenient than today’s national currencies, which by then will seem a quaint cause of much disruption to economic life in the late twentieth century.  </blockquote>
<blockquote class="tr_bq">
At the beginning of 1988 this appears an outlandish prediction. Proposals for eventual monetary union proliferated five and ten years ago, but they hardly envisaged the setbacks of 1987. The governments of the big economies tried to move an inch or two towards a more managed system of exchange rates-a logical preliminary, it might seem, to radical monetary reform. 
For lack of co-operation in their underlying economic policies they bungled it horribly, and provoked the rise in interest rates that brought on the stockmarket crash of October. These events have chastened exchange-rate reformers. The market crash taught them that the pretence of policy[…]</blockquote>
«Ετοιμαστείτε για τον Φοίνικα» Economist 09/01/1988, τεύχος 306, σελ. 9-10  
 
Σε τριάντα χρόνια από τώρα, οι Αμερικανοί, Ιάπωνες, Ευρωπαίοι, και οι άνθρωποι σε πολλές άλλες πλούσιες χώρες, και σε μερικές σχετικά φτωχές μάλλον θα πρέπει να πληρώνουν τα ψώνια τους με το ίδιο νόμισμα. 
 
Οι τιμές θα αναφέρονται όχι σε δολάρια, γιεν ή D-σήμα, αλλά ας πούμε, σε φοίνικες. Ο φοίνικας θα ευνοηθεί από εταιρείες και καταναλωτές, διότι θα είναι πιο βολικός από τα εθνικά νομίσματα του σήμερα, τα οποία μέχρι τότε θα φαίνονται μια περίεργη αιτία της μεγάληςαναστάτωσης στην οικονομική ζωή, στα τελειώματα του εικοστού αιώνα.  
 
 Στις αρχές του 1988 αυτή φαίνεται μία παράξενη πρόβλεψη. 
 
Προτάσεις για την τελική νομισματική ένωση είχαν πολλαπλασιαστεί πέντε και δέκα χρόνια πριν, αλλά δεν προβλέπεται καμία σχεδόν αποτυχία όπως του 1987. Οι κυβερνήσεις των μεγάλων οικονομιών προσπάθησαν να μετακινήσουν μια ίντσα ή δύο προς ένα πιο διαχειρίσιμο σύστημα των συναλλαγματικών ισοτιμιών – μια λογική προκαταρκτική, και μπορεί να φαίνεται, ριζική νομισματική μεταρρύθμιση. 
 
Η έλλειψη συνεργασίας τους σε βασικές οικονομικές πολιτικές τα έκαναν,φρικτά,θάλασσα, και προκάλεσαν την αύξηση των επιτοκίων που έφερε τοχρηματιστηριακό κραχ του Οκτωβρίου.Αυτά τα γεγονότα έχουν αθωώσει τους μεταρυθμιστές των συναλλαγματικών ισοτιμιών Η συντριβή της αγοράς τους δίδαξε ότι το πρόσχημα της πολιτικής συνεργασίας μπορεί να είναι χειρότερο από το τίποτα, και ότι μέχρι η πραγματική συνεργασία ναείναι εφικτή (δηλαδή, μέχρι οι κυβερνήσεις να παραδώσουν κάποια οικονομική κυριαρχία) περαιτέρω προσπάθειες για την πρόσδεση των νομισμάτων θα είναι απαραίτητη. Αλλά παρ ‘όλο τα προβλήματα των κυβερνήσεων στην επίτευξη και (ακόμα πιο δύσκολο) να κολλήσουν με τις διεθνείς συμφωνίες σχετικά με τη μακροοικονομική πολιτική, η πεποίθηση,ότι οι συναλλαγματικές ισοτιμίες δεν μπορεί να αφεθούνστους εαυτούς τους είναι αυξανόμενη. 
 
Να θυμάστε ότι η συμφωνία του «Λούβρου»και ο προκάτοχός του, η συμφωνία «Πλάζα» του Σεπτεμβρίου του 1985, ήταν τα μέτρα έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση μιας κρίσης της αστάθειας τουνομίσματος. 
 
Μεταξύ 1983 και 1985 το δολάριο αυξήθηκε κατά 34% έναντι των νομισμάτων των εμπορικών εταίρων της Αμερικής- από τότε έχει μειωθεί κατά 42%. Τέτοιες αλλαγές έχουν τρελλάνει τον τρόπο διεξαγωγής του διεθνούς συγκριτικούπλεονέκτηματος, πιο δραστικά μέσα σε τέσσερα χρόνια, από ότι βασικές οικονομικέςδυνάμεις που μπορεί να γίνονταν σε μια ολόκληρη γενιά. Στις προηγούμενες μέρες οι κεντρικές τράπεζες του κόσμου, φοβούμενοι μια άλλη κατάρρευση του δολαρίου, είχαν και πάλι από κοινού παρέμβαση στις αγορές συναλλάγματος (βλ. σελίδα 62). Αγαπημένοι υπουργοί των αγορών όπως της Βρετανίας κ. Nigel Lawson έχει μετατραπεί σε αιτία για την υπόθεση της σταθερότητας των συναλλαγματικών ισοτιμιών. 
 
Ιάπωνες αξιωματούχοι παίρνουν στα σοβαρά την ιδέα όπως του προγράμματος EMS για τις κύριες βιομηχανικές οικονομίες. Ανεξάρτητα από την ενοχλητική έλλειψη του «Λούβρου», παραμένει η πεποίθηση ότι πρέπει να γίνει κάτι σχετικά με τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Κάτι θα γίνει, σχεδόν βέβαιο, κατά τη διάρκεια του 1988. 
 
Και όχι πολύ καιρό μετά την συμφωνία νομισμάτων που υπογράφηκε, θα πάει με τον ίδιο τρόπο όπως ητελευταία. Θα καταρρεύσει. Οι κυβερνήσεις δεν είναι έτοιμες να υποτάξουν τους εγχώριους στόχους τους για το στόχο της διεθνούς σταθερότητας. 
 
Αρκετά πιο μεγάλες συναλλαγματικές διαταραχές, μερικές ακόμα χρηματιστηριακές συντριβές και πιθανώς μια πτώση ή δύο θα είναι αναγκαίες πριν οι πολιτικοί είναι πρόθυμοι να αντιμετωπίσουν ξεκάθαρα μέχρι και αυτήν την επιλογή. Αυτό δείχνει μια μπερδεμένη σειρά έκτακτης ανάγκης πουακολουθείται από ένα μπάλωμα ,ακολουθούμενο ξανά από έκτακτη ανάγκη, που εκτείνεται πολύ πιο πέρα από το 2018 – εκτός από δύο πράγματα. 
 
Με την πάροδο του χρόνου, η ζημία που προκαλείται από την νομισματική αστάθεια σταδιακά πρόκειται να γιγαντωθεί Και η ίδια η τάση που θα κάνει τη γιγάντωση, είναι να καταστεί η ουτοπία της νομισματικής ένωσης, εφικτή. 
 
Η νέα παγκόσμια οικονομία  
 
Η μεγαλύτερη αλλαγή στην παγκόσμια οικονομία από τις αρχές της δεκαετίας του 1970 είναι ότι η ροή των χρημάτων έχει αντικαταστήσει το εμπόριο αγαθών, όπως η δύναμη που οδηγεί τις συναλλαγματικές ισοτιμίες. ως αποτέλεσμα της αμείλικτηςολοκλήρωσης των χρηματοπιστωτικών αγορών του κόσμου, οι διαφορές στις εθνικές οικονομικές πολιτικές μπορούν να διαταράξουν τα επιτόκια (ή τις προσδοκίες των μελλοντικών επιτοκίων) μόνο ελαφρώς, αλλά θα συνεχιστούν τεράστιες μεταφορές των χρηματοοικονομικών περιουσιακών στοιχείων από τη μία χώρα στην άλλη. 
 
Οι μεταβιβάσεις αυτές, θα πλημυρίσουν τη ροή των εσόδων του εμπορίου στην επίδρασή τους στην ζήτηση και την προσφορά, για διαφορετικά νομίσματα, και ως εκ τούτου, στην επίδρασή τους στις συναλλαγματικές ισοτιμίες. Καθώς η τεχνολογία των τηλεπικοινωνιών συνεχίζει να προοδεύει, οι συναλλαγές αυτές θα είναι φθηνότερες και ταχύτερες ακόμα. 
 
Με μη συντονισμένες οικονομικές πολιτικές, τα νομίσματα μπορούν να γίνουν μόνο πιο ασταθή. Παράλληλα με αυτή την τάση είναι μια άλλη – του ολοένα και διευρύνοντας τις ευκαιρίες για το διεθνές εμπόριο. Αυτό είναι το δώρο της αναπτυσσόμενης τεχνολογίας. Η μείωση των εξόδων μεταφοράς θα είναι πιο εύκολη για τις χώρες καιθα ανταγωνίζονται από χιλιάδες μίλια μακριά τις ξένες αγορές. 
 
Ο νόμος της μίας τιμής (ότι μια καλή θα πρέπει να κοστίζει το ίδιο παντού, όταν οι τιμές θα μετατρέπονται σε ένα ενιαίο νόμισμα) θα τον διεκδικούν από μόνες τους όλο και περισσότερο. Οι πολιτικοί που θα επιτρέπουν, οι εθνικές οικονομίες να ακολουθήσουν τις χρηματοπιστωτικές αγορές τους – θα γίνονται όλο και πιο ανοικτές προς τον έξω κόσμο. 
 
Αυτό θα ισχύσει και για την εργασία όσο και για τα εμπορεύματα, που εν μέρει εις βάθος της μετανάστευσης, αλλά και μέσω της ικανότητας της τεχνολογίας, ώστε να διαχωρίζει την ικανότητα του εργαζόμενου από το σημείο στο οποίο θα παραδίδει την εργασία του. Ινδοί χειριστές ηλεκτρονικών υπολογιστών, θα χειρίζονται τα paychecks των Νεοϋορκέζων Ολοι αυτοί οι εθνικά οικονομικοί δρόμοι σιγά-σιγά διαλύονται. 
 
Καθώς η τάση αυτή συνεχίζεται, η προσφυγή μιας νομισματικής ένωσης σε όλες τουλάχιστον τις κύριες βιομηχανικές χώρες θα φαίνεται ακαταμάχητη σε όλους, εκτός από τους traders στα συναλλάγματα και τις κυβερνήσεις. 
 
Στη ζώνη του Φοίνικα, η προσαρμογή της οικονομίας σε αλλαγές στις σχετικές τιμές θα συμβεί ομαλά και αυτόματα, αλλά όπως συμβαίνει σήμερα μεταξύ των διαφόρων περιφερειών στο πλαίσιο των μεγάλων οικονομιών (μια σύντομη περιγραφή στις σελίδες 74-75 εξηγεί τον τρόπο.) 
 
Η απουσία κάθε νομισματικού κινδύνου θα τονώσει το εμπόριο , τις επενδύσεις και τηναπασχόληση. Η ζώνη του Phoenix θα επιβάλει αυστηρούς περιορισμούς στις εθνικές κυβερνήσεις. Δεν θα υπάρχει,για παράδειγμα, αυτό που λέμε εθνική νομισματική πολιτική. 
 
Στο κόσμο του Φοίνικα η προσφορά θα καθοριστεί με μια νέα κεντρική τράπεζα, ίσως από το ΔΝΤ. 
 
Ο ρυθμός πληθωρισμού του κόσμου – και ως εκ τούτου, μέσα σε στενά περιθώρια, κάθε εθνικό ποσοστό του πληθωρισμού-θα είναι υπεύθυνος αυτού. Κάθε χώρα θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει τους φόρους και τις δημόσιες δαπάνες για την αντιστάθμιση στην προσωρινή μείωση της ζήτησης, αλλά θα πρέπει να δανειζότανχρήματα και όχι να εκτυπώσει για τη χρηματοδότηση του ελλείμματος του προϋπολογισμού της. 
 
Χωρίς να μπορούν να προσφύγουν στη φορολογική του πληθωρισμού, οι κυβερνήσεις και οι πιστωτές τους θα αναγκαστούν να κρίνουν το δανεισμό τους και τα σχέδια δανεισμού με μεγαλύτερη προσοχή από ό, τι σήμερα. 
 
Αυτό σημαίνει μια μεγάλη απώλεια της οικονομικής εθνικής κυριαρχίας, αλλά οι τάσεις που κάνουν τον Φοίνικα τόσο ελκυστικό είναι αυτή που διώχνει αυτή την εθνική κυριαρχία μακριά, σε κάθε περίπτωση. Ακόμη και σε έναν κόσμο περισσότερο ή λιγότερο κυμαινόμενων συναλλαγματικών ισοτιμιών, αυτόνομες κυβερνήσεις θα δούν την ανεξάρτητη πολιτικής τους να ελέγχεται από τον μη-φιλικό έξω κόσμο. 
 
Καθώς πλησιάζει ο επόμενος αιώνας, οι φυσικές δυνάμεις που ωθούν τον κόσμο προς την οικονομική ολοκλήρωση θα προσφέρουν στις κυβερνήσεις μια ευρεία επιλογή. Μπορούν να πάνε με τη ροή, ή μπορούν να χτίσουν οδοφράγματα. Προετοιμάζοντας το έδαφος για τον Φοίνικα θα σημάνει λιγότερες προσποιητές συμφωνίες σχετικά μετην πολιτική και περισσότερες πραγματικές Θα σημάνει ότι επιτρέπει και στη συνέχεια να προάγει ενεργά στον ιδιωτικό τομέα, τη δημιουργία ενός διεθνούς χρήματος παράλληλα με τα υφιστάμενα εθνικά χρήματα. 
 
Αυτό θα κάνει τους ανθρώπους να ψηφίζουν με το πορτοφόλι τους για την ενδεχόμενη μετάβαση σε πλήρη νομισματική ένωση.Ο Φοίνικας θα μπορούσε πιθανότατα να ξεκινήσει ως ένα κοκτέιλ από εθνικά νομίσματα, όπως είναι σήμερατα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα (SDRs) 
 
Με τον καιρό, όμως,με την αξία του έναντι των εθνικών νομισμάτων θα έπαυε να έχει σημασία, επειδή οι άνθρωποι θα το επιλέξουν για τη διευκόλυνσή τους και τη σταθερότητα της αγοραστικής του δύναμης. 
 
Η εναλλακτική λύση – η διατήρηση της χάραξης πολιτικής αυτονομίας, συνεπάγεται μια νέα εξάπλωση των αληθινά δρακόντειων ελέγχων για το εμπόριο και τις ροές κεφαλαίων. Το μάθημα αυτό προσφέρει στις κυβερνήσεις έναν υπέροχο χρόνο. Θα μπορούσαν να διαχειριστούν διακυμάνσεις των συναλλαγματικών ισοτιμιών, την ανάπτυξη νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτική, χωρίς αναστολή, και την αντιμετώπιση τους με αποτέλεσμα εκρήξεις του πληθωρισμού, με τις τιμές και τα εισοδήματα των πολιτικών αυτών . 
 
Πρόκειται για μια αυξητική-ακρωτηριαστικήπροοπτική. 
 
«Μολύβι για το Φοίνικα», περίπου στο 2018, και το καλωσορίζω όταν θα έρθει.  
 
 (Τέλος Μετάφρασης) 
 
Το σχέδιο λοιπόν που επιχειρείτε σήμερα στην παγκόσμια οικονομία είχε περιγράψει από το 1988 σε πρωτοσέλιδο άρθρο του ο “Economist” σαν «σχέδιο Φοίνιξ».  
 
«Φοίνιξ» ήταν η κωδική ονομασία του νέου παγκόσμιου νομίσματος, επειδή ακριβώς η γέννησή του από τις στάχτες του παλαιού νομισματικού συστήματος θα θύμιζε την αναγέννηση του αρχαίου Φοίνικα από τις στάχτες του. 
 
Το νέο νόμισμα θα γεννιόταν το 2018, σύμφωνα με την «προφητεία» του Economist, από τον «γάμο» του δολαρίου, των ευρωπαϊκών νομισμάτων και του γιεν και, ίσως, ορισμένων φτωχότερων χωρών.                           
Η Νομισματική Συναίνεση...του Φοίνικα. 
 
«Η παγκόσμια προσφορά του φοίνικα (σ.σ.: χρήματος) θα ρυθμιζόταν από μια νέα κεντρική τράπεζα, που θα αποτελούσε πιθανότατα τη μετεξέλιξη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου». 
 
Αυτό που ξεχνούσε το περιοδικό να αναφέρει ήταν η πολιτική παράμετρος αυτού του μεγάλου νομισματικού παιχνιδιού: για να υπάρξει μία παγκόσμια κεντρική τράπεζα, που θα αποτελέσει τη μετεξέλιξη του ΔΝΤ, <a href="http://www.logiosermis.net/2011/06/blog-post_2450.html">χρειάζεται και κάποια μορφή παγκόσμιας διακυβέρνησης</a>, που δεν θα έχει σοβαρούς δημοκρατικούς περιορισμούς (η έννοια των παγκόσμιων εκλογών δεν έχει εφευρεθεί ακόμα) και θα αντλεί την ισχύ της από τις χώρες που κυριαρχούν και στη μετοχική σύνθεση του ΔΝΤ, δηλαδή τις προηγμένες βιομηχανικές χώρες της Δύσης, με επικεφαλής τις ΗΠΑ. 
<div>
 </div>
<div>
Από πολιτική άποψη, το «σχέδιο Φοίνιξ» φαίνεται άκρως προβληματικό, τουλάχιστον σε οποιονδήποτε έχει στοιχειώδη δημοκρατική ευαισθησία, γι’ αυτό και το σχετικό άρθρο του “Economist” περιέγραφε εξαντλητικά τις οικονομικές ευκολίες και αρετές ενός παγκόσμιου νομίσματος, χωρίς να μπαίνει στα πολιτικά ζητήματα που σχετίζονται με το νέο νόμισμα. 
 
Αρκετά χρόνια και πολλές οικονομικές κρίσεις αργότερα, και ενώ το έτος 2018 δεν φαίνεται πια τόσο μακρινό, αυτή η «προφητεία» του Economist γίνεται εξαιρετικά επίκαιρη. </div>
<div>
 </div>
<div>
Τρεις μήνες πριν φυλακισθεί και αποπεμφθεί από το ΔΝΤ, ο Ντομινίκ Στρος Καν περιέγραφε πώς οραματιζόταν την έξοδο από την παγκόσμια οικονομική κρίση με τη δημιουργία ενός παγκόσμιου νομίσματος, που θα είχε τη βάση του στα Ειδικά Τραβηκτικά Δικαιώματα (SpecialDrawing Rights), δηλαδή στο «εικονικό νόμισμα» που χρησιμοποιεί το ΔΝΤ στις συναλλαγές του με τις κυβερνήσεις (σχετικό άρθρο για αυτές τις δηλώσεις μπορείτε να βρείτε <a href="http://www.telegraph.co.uk/finance/currency/8316834/International-Monetary-Fund-director-Dominique-Strauss-Kahn-calls-for-new-world-currency.html">εδώ...</a>) 
 
Ο Στρος Καν φαίνεται ότι έκανε ένα λάθος, από υπερβάλλουσα φιλοδοξία να πάρει τον τίτλο του «πατέρα του νέου νομίσματος»: όχι μόνο κινήθηκε πρόωρα για να ανακοινώσει στον κόσμο το φιλόδοξο σχέδιο, αλλά έσπευσε να δηλώσει ότι στη νομισματική βάση του νέου συστήματος θα πρέπει να περιληφθούν και τα νομίσματα μεγάλων οικονομικών δυνάμεων του (πρώην) Τρίτου Κόσμου, όπως της Κίνας, η οποία άλλωστε έχει στα «σεντούκια» της αμερικανικά ομόλογα αξίας 2,85 τρισ. δολ. και δεν μπορεί να αγνοηθεί ως βασικός παγκόσμιος νομισματικός «παίκτης». </div>
<div>
 </div>
<div>
Ο Στρος Καν λέγεται ότι ήταν αποφασισμένος να πιέσει στη Σύνοδο του G8 στην Ντοβίλ, που έγινε την περασμένη εβδομάδα χωρίς την παρουσία του, για την επίσπευση της εφαρμογής του «σχεδίου Φοίνιξ», με συμμετοχή της Κίνας. Αυτό δεν άρεσε καθόλου στην αμερικανική κυβέρνηση (πάσα σχέση αυτής της δυσαρέσκειας με τη δικαστική του περιπέτεια είναι ασφαλώς συμπτωματική). 
 
Γιατί όλα αυτά έχουν σχέση με την Ελλάδα; Πολύ απλά, πριν «μηδενίσει το κοντέρ» στο παγκόσμιο νομισματικό παιχνίδι, θα πρέπει να γίνει ένα μεγάλο «ξεκαθάρισμα», υπό τη μορφή μιας παγκόσμιας κρίσης χρέους, που θα προετοιμάσει το έδαφος για να γίνει πολιτικά δεκτό με ανακούφιση το «σχέδιο Φοίνιξ». Σε αυτό το «ξεκαθάρισμα», σε αυτό τον παγκόσμιο νομισματικό πόλεμο, ο πλανήτης θα χωρισθεί σε νικητές και ηττημένους: 
 
Νικητές θα είναι όσοι έχουν τα λιγότερα χρέη και την καλύτερη δυνατότητα εξυπηρέτησής τους, Brunei, Liechtestein, Macau, Palau....λ.χ, με <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_external_debt">μηδενικό χρέος</a>(;) αλλά και τα περισσότερα περιουσιακά στοιχεία.(προς αξιοποίηση προσεχώς τα εγχώρια). 
 
Οι ηττημένες χώρες αυτού του πολέμου θα είναι αυτές που θα βρεθούν υπερχρεωμένες(βλ., εγχωρίως, ύφεση και παραμονή του -υψηλής δυναμικής- χρέους σε <a href="http://www.zoomnews.gr/%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B2%CF%8C%CF%80%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%BF-%CF%87%CF%81%CE%AD%CE%BF%CF%82-%CE%BC%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%B5%CE%AF-%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B5%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CF%8E/">ανιούσα οδό</a>, Luxembourg, Ireland με εξωτερικό χρέος <a href="http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_external_debt">3443%</a> και 1008% GDP αντίστοιχα, θα είναι ηττημένες χώρες και χωρίς περιουσία</div>
<div>
Οι σκεπτόμενοι άνθρωποι αυτού του blog ας κρατήσουν στο αρχείο τους αυτό το άρθρο.</div>
<div>
 
To μέλλον που μας ετοιμάζουν δεν μου αρέσει. 
 
Ούτε κάν, αυτό το παρόν…</div>
 
<a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a>

The Economist 1988: Ετοιμαστείτε για τον Φοίνικα και το παγκόσμιο νόμισμα του 2018!

Τον Ιανουάριο του 1988 είχαμε αυτό το πρωτοσέλιδο στο πολύ γνωστό Αμερικάνικο,Οικονομικό περιοδικό “The Economist”. Στο εξώφυλλο, το χρυ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μιχάλης Ιγνατίου: Άρθρο-κόλαφος για Ίμια και Κώστα Σημίτη

Ellada simera 0 Αμυνα, Εξωτερική Πολιτική 11:46

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/03/Ignatiou_Michalis.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-39433" height="300" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/03/Ignatiou_Michalis-300x191.jpg" title="Ignatiou_Michalis" width="600" /></a></div>
 
 
Η υπόθεση των Ιμίων και οι χειρισμοί που έπρεπε να γίνουν και ΔΕΝ έγιναν τον Ιανουάριο του 1996, επανήλθαν στην επικαιρότητα μετά τη σχετική αναφορά του πρώην πρωθυπουργού Κώστα Σημίτη στην παρουσίαση του βιβλίου του Γιώργου Βασιλείου. 
Του Μιχάλη Ιγνατιου (ΠΗΓΗ: «<a href="http://mignatiou.com/">http://mignatiou.com</a>») 
Είπε ο κ. Σημίτης: «Στην υπόθεση των Ιμίων το 1996, η επάνοδος στη ρύθμιση που ίσχυε από τότε που τα Δωδεκάνησα έγιναν ελληνικά αποτέλεσε για τους ίδιους κύκλους προδοσία. Η Ελλάδα κατ’ αυτούς θα έπρεπε να κηρύξει πόλεμο στην Τουρκία. Σήμερα η προσοχή τους στρέφεται στην άμεση κήρυξη της ΑΟΖ. Έτσι θα εξασφαλίσουμε μεταξύ άλλων, ισχυρίζονται, και τα πετρέλαια που θα μας βοηθήσουν να ξεπεράσουμε την κρίση». 
Εκτός του ότι επιχείρησε να συνδέσει δύο εντελώς διαφορετικά θέματα, η δήλωση του πρώην πρωθυπουργού είναι πέρα για πέρα άστοχη, διότι πάνω απ’ όλα δεν καταγράφει με ακρίβεια το καθεστώς των συγκεκριμένων βραχονησίδων. Αντίθετα θολώνει τα νερά… Μέχρι την 31η Ιανουαρίου του 1996, αποτελούσαν ελληνικό έδαφος. Μετά την κρίση, που δημιούργησε η απερισκεψία Ελλήνων και Τούρκων δημοσιογράφων, είναι «αμφισβητούμενη περιοχή». 
Δυστυχώς, αυτό ήταν το αποτέλεσμα της διαπραγμάτευσης με τον μακαρίτη Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ, ο οποίος δεν χρειάστηκε να χρησιμοποιήσει καν τις «μαγικές» διπλωματικές του ικανότητες για να αποτρέψει τον ελληνοτουρκικό πόλεμο. Πέτυχε από την πρώτη στιγμή την απομάκρυνση της ελληνικής σημαίας και απ’ εκεί και πέρα, όταν «την πήρε ο άνεμος» όπως καταγράφεται να λέει ο τότε υπουργός Εξωτερικών στον Αμερικανό ομόλογό του Κρίστοφερ, όλα τελείωσαν. Μόνο που τα Ίμια, από εκείνο το μοιραίο βράδυ, έχουν χαρακτηριστεί «γκρίζα ζώνη». 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/10/Imia.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-87174" height="299" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2013/10/Imia.jpg" title="Imia" width="450" /></a> 
Για του λόγου το αληθές αντιγράφω από τηλεγράφημα που απέστειλε ο τότε υπουργός Εξωτερικών (Κρίστοφερ) με την υπογραφή του Στρόουμπ Τάλμποτ στον Αμερικανό πρέσβη Νάιλς, στις 8 Φεβρουαρίου 1996, (ώρα 2.25 π.μ.). Αναφέρει με ακρίβεια τη συμφωνία μεταξύ της Ελλάδας και της Τουρκίας για τα Ίμια, η οποία είναι δεσμευτική για τις δύο χώρες: 
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: left;">
«Οι Τούρκοι παραπονέθηκαν ότι η Ελλάδα τοποθέτησε στρατιωτικές δυνάμεις στη νήσο Καλόλιμνο (ένα ελληνικό νησί κοντά στα Ίμια / Καρντάκ), παραβιάζοντας τη συμφωνία που επέτρεψε στις δύο πλευρές να υποχωρήσουν από το χείλος της σύγκρουσης. Η συγκεκριμένη ενέργεια δεν παραβιάζει τη συμφωνία για την ταυτόχρονη απομάκρυνση στρατιωτικών δυνάμεων και σημαιών από τα Ίμια, την αποχώρηση των πολεμικών σκαφών και τη μη επιστροφή τους».</div>
</div>
Αυτή είναι η συμφωνία που «γκρίζαρε» τα Ίμια. Αποτελείται από ΤΕΣΣΕΡΙΣ όρους, όχι από δύο όπως ισχυρίστηκαν τότε. Δεν επιτρέπεται η παρουσία στρατιωτικών δυνάμεων και σημαιών επί των βραχονησίδων, απαγορεύεται η παρουσία πολεμικών πλοίων, και όλα τα παραπάνω -στρατός, σημαίες και πλοία- δεν επιστρέφουν ξανά στα Ιμια ή γύρω από αυτά… 
 
 
Οτιδήποτε άλλο λέγεται είναι παραποίηση της αλήθειας… 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Μιχάλης Ιγνατίου: Άρθρο-κόλαφος για Ίμια και Κώστα Σημίτη

Η υπόθεση των Ιμίων και οι χειρισμοί που έπρεπε να γίνουν και ΔΕΝ έγιναν τον Ιανουάριο του 1996, επανήλθαν στην επικαιρότητα μετά τη σχε...

Διαβάστε την συνέχεια

Β.Μαρκεζίνης: Υποταγμένοι σε συμφέροντα οι πολιτικοί μας

Ellada simera 0 Ελλάδα 11:38

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE9XRWMZ19WGsMBRQLuMkd8DQPlRuPKOgYNRpQhqM3biExVukHBgWq_IafrR9fD-BXWL4kUKvxhthnsX399kJUKZluCu5mZbgnnyEDWaxzL663YlcRVEmf6vJLwlF5H3EW5sgDOqfb4yoC/s1600/markezinis_.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjE9XRWMZ19WGsMBRQLuMkd8DQPlRuPKOgYNRpQhqM3biExVukHBgWq_IafrR9fD-BXWL4kUKvxhthnsX399kJUKZluCu5mZbgnnyEDWaxzL663YlcRVEmf6vJLwlF5H3EW5sgDOqfb4yoC/s1600/markezinis_.jpg" /></a></div>
 
"Μόνο ένα άνοιγμα πρoς τη Ρωσία μπορεί να σώσει την Ελλάδα" 
Το «άνοιγμα» προς τη Ρωσία είναι η μόνη διέξοδος από την κρίση για την Ελλάδα. Αυτό υποστηρίζει ο Βασίλειος Μαρκεζίνης, ο Έλληνας με τη διεθνή ακαδημαϊκή, καθηγητική και επιστημονική καριέρα. Υποστηρίζει πώς ο μόνος ηγέτης αυτή τη στιγμή στον κόσμο είναι ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν και επικρίνει σφόδρα τους Έλληνες πολιτικούς, οι οποίοι ευθύνονται για την κρίση σήμερα στη χώρα μας. «Υπάρχει έλλειμμα ηγετών. Αυτοί που έχουμε είναι υποταγμένοι σε ξένα συμφέροντα», επισημαίνει και προσθέτει πώς "πώς είναι μοναδικό φαινόμενο στη σύγχρονη ιστορία μία κυβέρνηση να χτυπά τη δική της τάξη". 
Ο κ. Μαρκεζίνης με συνέντευξη του στον «Ελεύθερο Τύπο» υποστηρίζει πώς ο μόνος δρόμος για να σωθεί η Ελλάδα είναι η στροφή προς τη Ρωσία. «Η πολιτική μας πρέπει να κρατάει ισορροπίες, που δεν θα εγκαταλείψει τις σχέσεις μας με την Αμερική, αλλά θα δημιουργήσει παράλληλα σχέσεις με άλλες χώρες μεταξύ των οποίων η Ρωσία». 
Ισχυρίζεται πώς το ίδιο πρέπει να ισχύσει και με το Ισραήλ. «Πρέπει επίσης να κρατήσουμε και την ισορροπία με τον Αραβικό κόσμο». 
Τεκμηριώνει την άποψη του για την ενίσχυση των δεσμών με τη Ρωσία, λέγοντας πως το μέλλον είναι στην Ανατολή, στην Κίνα και σε χώρες που θα αναπτυχθούν ακόμη περισσότερο και θα παίξουν μεγάλο ρόλο. 
«Η Γερμανία έχει σχέσεις με την Ρωσία αυτή τη στιγμή. Η Γαλλία έχει σχέσεις με τη Ρωσία οικονομικές, οι οποίες μεγαλώνουν και θα συνεχίσουν να μεγαλώνουν. Χώρες του Ανατολικού μπλοκ όπως η Ουγγαρία η Λιθουανία, η Πολωνία προσπαθούν να βρουν τρόπο modus vivendi με την Ρωσία, την οποία απεχθάνονταν και σωστά λόγω του παλαιού μπλοκ. Και εμείς θα συνεχίσουμε να ζούμε με το παρελθόν;», αναρωτιέται ο κ. Μαρκεζίνης. 
«Ο κόσμος άλλαξε. Όταν το 1991 έπεσε η Σοβιετική αυτοκρατορία, επήλθε μία εξασθένιση της Ρωσίας που η Αμερική δεν την εκμεταλλεύτηκε για να χτίσει σχέσεις με τη Ρωσία. Την εκμεταλλεύτηκε για να ταπεινώσει τη Ρωσία και να γίνει πλανητάρχης. Το κατάφερε αλλά με το τέλος της προεδρίας Μπους, απέδειξε ότι ανέτειλε και έδυσε χωρίς μεσημβρία». 
Ο κ. Μαρκεζίνης αναφέρει πώς η εποχή που η Αμερική ήταν πλανητάρχης τελείωσε. Και αυτό φάνηκε στην κρίση της Συρίας, αλλά και πρόσφατα στην οικονομική κρίση που αντιμετώπισαν οι ΗΠΑ. 
«Στο θέμα της Συρίας, την τελευταία στιγμή στο χάος που βρέθηκε η Αμερική για το τι θα κάνει στο θέμα, τη λύση την έδωσε ο Πούτιν. Και όλοι παραδέχθηκαν πως κερδισμένος είναι ο Πούτιν», δήλωσε και πρόσθεσε: «Από τους ηγέτες που βλέπω στον ορίζοντα αυτή τη στιγμή, ένας είναι παραδείγματος χάριν ο κ. Πούτιν». 
Αναφερόμενος στους Έλληνες πολιτικούς, ενώ επέκρινε τον Κώστα Καραμανλή για την πολιτική του, «που άφηνε τους υπουργούς να τσακώνονται και πέρασε ο τελευταίος χρόνος γνωρίζοντας πώς η οικονομία πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο», παραδέχθηκε πώς ήταν ο μόνος που προσπάθησε να κάνει το «άνοιγμα» προς τη Ρωσία. 
«Ο κ. Καραμανλής προσπάθησε να κάνει άνοιγμα προς τη Ρωσία, προ τιμή του, και τον απειλήσανε και έκανε πίσω. Ποιος φταίει, ο ξένος ο οποίος επιμένει μαχητικά να εφαρμόσει το συμφέρον του ή ο Έλληνας που μόλις του υψώσεις τη φωνή υποτάσσεται και γονυπετεί; Ο ραγιαδισμός. Ο κ. Καραμανλής για μια στιγμή στο Βουκουρέστι ήταν ίσως η πιο σημαντική του στιγμή στην εξωτερική  πολιτική. Μετά έκανε πίσω», είπε. 
Αλλά γενικά για τους Έλληνες πολιτικούς που έχουμε σήμερα, σε σύγκριση με το παρελθόν που οι Έλληνες έδωσαν αγώνες για τον τόπο τους σημείωσε πώς «τότε δεν είχαμε ηγέτες που ήταν υποταγμένοι σε ξένα συμφέροντα ή  θεωρούσαν ότι για να αναδειχτούν  και να γίνουν πρωθυπουργοί ή υπουργοί πρέπει να κολακεύουν τον α ή β πρέσβη στην Ελλάδα». 
«Έχουμε μια κυβέρνηση που ουσιαστικά χτυπάει τη δική της τάξη, την αστική τάξη κατά τρόπο απίθανο. Αυτό είναι μοναδικό φαινόμενο στη σύγχρονη ιστορία». 
Καταλήγει επισημαίνοντας πώς ότι έχει στην ελληνική ιστορία έγινε γιατί είχαμε ηγέτες που ήταν παίκτες. «Επανέρχομαι, πιο άνισος και δύσκολος αγώνας από το αλβανικό έπος που πολεμήσαμε την Ιταλία και τη νικήσαμε δεν μπορεί κανείς να το φανταστεί και όμως έγινε και νικήσαμε. Και όταν ακόμη ήρθανε οι Γερμανοί πολεμήσαμε πιο πολύ στο Ρούπελ παρ’ ότι πολεμήσανε οι Γάλλοι στην αρχή του πολέμου. Δεν είναι εύκολο και το έργο δεν είναι καθόλου εφικτό εάν είμαστε χωρισμένοι και τσακωμένοι και ό ένας προσπαθεί να βγάλει το μάτι του άλλου». 
Οι Έλληνες κατά τον κ. Μαρεκζίνη έχουν χάσει εντελώς το ηθικό τους, την ψυχολογία τους και γενικά βρίσκονται σε κρίση αξιών. Γι’ αυτό φρόντισαν άλλοι, τα προηγούμενα χρόνια. Αυτός είναι και ο λόγος που ο λαός δεν είναι μονιασμένος, δεν αντιδρά στις καρπαζιές που δέχεται καθημερινά. 
Το ’40 μπορεί να πεινούσε ο Ελληνικός λαός αλλά έγραψε ιστορία. Σημέρα; Σήμερα ανέχεται τους Έλληνες πολιτικούς, σε ρόλο υποτακτικών των ξένων δανειστών, να τον εξοντώνουν με απάνθρωπα μέτρα. Και να το παίζουν και...πατριώτες. 
<a href="http://www.defencenet.gr/" target="_blank">πηγή</a>