Απόρρητα έγγραφα: Η Ρωσία ήθελε ένταξη στο ΝΑΤΟ. To δείπνο Yeltsin - Clinton το 1994 και ο χαμένος αιώνας ειρήνης στην Ευρώπη.

<img height="396" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/4485e90235c811796d5b6e4888f7dc4a_XL.jpg" width="722" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Ο Yeltsin πρότεινε ένα νέο είδος ένωσης με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, της Ρωσίας και κρατών της Ευρώπης για την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας</span></h3>Σημαντικές αποκαλύψεις προκύπτουν από τον αποχαρακτηρισμό των συνομιλιών που είχαν το 1994 οι πρόεδροι της Ρωσίας, Boris Yeltsin και των ΗΠΑ, Bill Clinton, καθώς μεταξύ άλλων αναφέρεται πως η Ρωσία είχε εκφράσει την επιθυμία αλλά και την πρόθεση της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ κατά την επόμενη διεύρυνση της Συμμαχίας.<br />Σύμφωνα με πληροφορίες από το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti που προκύπτουν από τον αποχαρακτηρισμό απόρρητων εγγράφων από το αρχείο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ, η πρόταση του Yeltsin έγινε κατά τη διάρκεια του δείπνου που είχαν στις 14 Ιανουαρίου του 1994 στο Novo – Ogaryvo, στη Μόσχα, οι δύο πρόεδροι.<br />Ήταν η περίοδος που η Σοβιετική Ένωση είχε παύσει να υπάρχει εδώ και περίπου τρία χρόνια, με την Ρωσία του Yeltsin να βυθίζεται σε μια τρομερή οικονομική κρίση, με την πλειοψηφία των Ρώσων να φτωχοποιείται βίαια (τότε εδραιώνονται οι πρώτοι «ολιγάρχες») και να χάνει σε πολιτική και στρατιωτική επιρροή (το 1994 έγινε ο πρώτος καταστροφικός πόλεμος για τη Ρωσία στην Τσετσενία).<br /><br />Η πρόταση Yeltsin<br /><br />Μέσα σε αυτόν τον κυκεώνα αλλαγών, όπου η Ρωσία προσπαθούσε να πατήσει στα πόδια της και να επαναπροσδιορίσει την θέση της στον παγκόσμιο χάρτη, έχοντας έρθει πιο κοντά με τη Δύση περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη στιγμή στο παρελθόν, ο Yeltsin ζήτησε την ένταξη της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ κατά την επόμενη διεύρυνση του, προτείνοντας ωστόσο κάποιες αλλαγές στη μορφή του.<br />«Είναι απαραίτητο να δημιουργηθεί ένα είδος «καρτέλ», το οποίο θα συμπεριλαμβάνει τις ΗΠΑ, τη Ρωσία και τα κράτη της Ευρώπης και το οποίο θα συμβάλει στην ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας» φέρεται να είπε στον Clinton ο Yeltsin.<br />Σύμφωνα με τον Yeltsin, την κίνηση της Ρωσίας επρόκειτο να ακολουθήσουν τότε και άλλα κράτη της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης.<br /><br />Αιφνιδιασμός Clinton<br /><br />Βάσει των εγγράφων, ο Clinton φέρεται να αιφνιδιάστηκε, καθώς η απάντηση του θεωρείται πως ήταν «πολύ συγκρατημένη».<br />Ο πρόεδρος των ΗΠΑ φέρεται να μιλά για το «μεγαλείο της Ρωσίας», αλλά δεν κάνει καμία αναφορά στην ιδέα της δημιουργίας μιας ένωσης κρατών που του πρότεινε ο Yeltsin ή στην υποψηφιότητα της Ρωσίας για την ένταξη στο ΝΑΤΟ.<br />Επιπρόσθετα, ο Clinton είπε στον Ρώσο ομόλογό του ότι «θα άνοιγε μια μοναδική ευκαιρία και για τις δύο χώρες» εάν «οι μεταξύ τους σχέσεις συνεχίσουν αυτήν την πορεία»<br />«Θα μπορούσαμε να εγγυηθούμε στην Ευρώπη έναν αιώνα ειρήνης ή και περισσότερο» φέρεται να υποστήριξε ο Clinton.<br /><br />Ο πιο σημαντικός συνάδελφος<br /><br />Σύμφωνα με τα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα, η αμερικανική αντιπροσωπεία του προέδρου Clinton αποκαλούσε τον Yeltsin τον «πιο σημαντικό συνάδελφο» του ενώ υποστηρίζεται πως οι σχέσεις μεταξύ των δύο προέδρων ήταν ιδιαίτερα θερμές.<br />Ένα από τα έγγραφα αυτά θέλει τον Anthony Lake διευθυντή του γραφείου χάραξης πολιτικής του State Department να προειδοποιεί σε υπόμνημα του με ημερομηνία Δεκεμβρίου του 1993 πως κατά το επικείμενο ταξίδι του στη Μόσχα τον Ιανουάριο του 1994, ο Clinton θα πρέπει να δώσει «μάχες σε μια σειρά από δύσκολα ζητήματα και προκλήσεις για τις διμερείς σχέσεις», αποκαλώντας τον Yeltsin ως «τον πιο σημαντικό ξένο συνάδελφο».<br /><br />Η ενσωμάτωση της Ρωσίας στη Δύση<br /><br />Σε άλλο έγγραφο αναφέρεται πως η αμερικανική κυβέρνηση θεωρούσε πως ήταν αναγκαίο να μεταφερθεί στον Yeltsin ότι η πρόταση για τη «Σύμπραξη στην Ειρήνη» που είχε μαζί του ο Clinton μετά τη συνάντηση του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, «είναι κρίσιμης σημασίας για τη μακροπρόθεσμη αποστολή της ενσωμάτωσης της Ρωσίας στη Δύση».<br /><br />Τα 24 πιάτα<br /><br />Βάσει των όσων αναφέρονται στα αποχαρακτηρισμένα έγγραφα, στο δείπνο αυτό της 14ης Ιανουαρίου, σερβιρίστηκαν στον Clinton 24 πιάτα, δείγμα – σύμφωνα με το State Department – «της εταιρικής σχέσης Ρωσίας – ΗΠΑ και των θερμών προσωπικών σχέσεων των δύο προέδρων».<br /><br />Χείρα βοηθείας στην οικονομία<br /><br />Μάλιστα ο Clinton φέρεται να είπε στον Ρώσο πρόεδρο, πως εάν το επιθυμούσε, οι ΗΠΑ ήταν έτοιμες να συνδράμουν τη Ρωσία στη σταθεροποίηση της οικονομίας της.<br />Ο Αμερικάνος πρόεδρος είχε αναφερθεί στη σημασία της απελευθέρωσης των δυνατοτήτων συνεργασίας μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον, σύμφωνα με τα έγγραφα.<br />«Θέλω να σας βοηθήσω να προχωρήσετε στο ιδιαίτερα σημαντικό έργο της σταθεροποίησης της οικονομίας σας.<br />Οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να βοηθήσουν.<br />Τελικά, η ασφάλειά σας και το μεγαλείο του έθνους σας θα εξαρτηθούν από την ικανότητά σας να απελευθερώσετε την οικονομική δύναμη της χώρας σας και να σφυρηλατήσετε μια εταιρική σχέση ασφάλειας με τις Ηνωμένες Πολιτείες» υποστήριξε ο Clinton σε συνάντηση στις 13 Ιανουαρίου με τον Yeltsin.<br /><br />Ηγετικός ρόλος στην Ευρώπη<br /><br />Αναφέρεται μάλιστα πως πριν τη συνάντηση αυτή ο Clinton συμμετείχε σε διάσκεψη των αρχηγών των κρατών – μελών του ΝΑΤΟ.<br />«Πιστεύω ότι θα χαρείτε να ακούσετε τις ιδιωτικές συζητήσεις 16 ηγετών.<br />Καθένας από αυτούς κατανοεί τη στρατηγική σημασία της ανεξαρτησίας σας και θέλει η χώρα σας να διαδραματίσει σημαντικό, ηγετικό ρόλο στη ζωή της Ευρώπης» είπε στον Yeltsin o Αμερικάνος πρόεδρος.<br />Σε εκείνη τη συνομιλία, ο Clinton επισήμανε ότι ο Ρώσος πρόεδρος «απολαμβάνει του σεβασμού ανάμεσα στους ηγέτες διαφόρων χωρών, οι οποίοι τον θεωρούν «ένα σπουδαίο άνθρωπο, που δίνει μάχη και την χάνει με τις δυνάμεις της ιστορίας».<br />«Θα ήταν καλό για αυτούς να δουν ότι δεν το πιστεύετε αυτό, όπως δεν το πιστεύω και εγώ.<br />Δεν θέλουμε οι άνθρωποι να έχουν ένα στερεότυπο για τη Ρωσία, ότι δηλαδή έχει παγώσει στο παρελθόν.<br />Θέλουμε να κοιτάξουν προς το μέλλον.<br />Οπότε ίσως θα πρέπει να προσκαλέσετε κάποιους από αυτούς στη Ρωσία τους επόμενους μήνες» υποστήριξεξ ο Bill Clinton.<br /><br />Η διεύρυνση του ΝΑΤΟ<br /><br />Σημειώνεται πως η διεύρυνση του ΝΑΤΟ έλαβε χώρα τελικά το 1999 με την ένταξη της Πολωνίας, της Τσεχίας και της Ουγγαρίας στις 12 Μαρτίου με το σχέδιο του Yeltsin να μένει … στα λόγια.<br />Λίγους μήνες αργότερα θα ερχόταν και το τέλος του Yeltsin από την ηγεσία της Ρωσίας, καθώς στις 31 Δεκεμβρίου του 1999 παρέδωσε την εξουσία στον Vladimir Putin.<br /><br />Προδοσία... ένταξη της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ<br /><br />Αντιδράσεις στη Ρωσία έχουν προκαλέσει οι αποκαλύψεις που προκύπτουν από τον αποχαρακτηρισμό απόρρητων εγγράφων από τις ΗΠΑ σχετικά με τις συνομιλίες που είχαν τον Ιανουάριο του 1994 οι πρόεδροι της Ρωσίας, Boris Yeltsin και των ΗΠΑ, Bill Clinton κατά τη συνάντηση τους στη Μόσχα.<br />«Η ένταξη της Ρωσίας στο ΝΑΤΟ θα ήταν μια προδοσία των εθνικών μας συμφερόντων» υποστηρίζει ο Alexander Formanchuk, Ρώσος ιστορικός και πολιτικός επιστήμονας αλλά και επικεφαλής του Επιμελητηρίου της Κριμαίας.<br />«Το ΝΑΤΟ ουδέποτε θεώρησε τη Ρωσία ως έναν ισότιμο εταίρο.<br />Αντιθέτως είχε κρυφά σχέδια να καταλάβει τα εδάφη της και να αναλάβει τον έλεγχο των πόρων της» λέει μιλώντας στο ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων RIA Novosti o Formanchuk, επισημαίνοντας πως το πρώτο στάδιο της υλοποίησης αυτών των σχεδίων του ΝΑΤΟ ήταν επέκταση της Συμμαχίας προς τα ανατολικά.<br /><br />Shevchenko (συνεργάτης Yeltsin): Δεν τον άκουσα ποτέ να λέει κάτι τέτοιο<br /><br />Από την πλευρά του ο Vladimir Shevchenko, στενός συνεργάτης του Yeltsin και πρώην επικεφαλής του πρωτοκόλλου του, υποστηρίζει πως ουδέποτε είχε ακούσει τον Yeltsin να λέει κάτι τέτοιο στον Αμερικάνο ομόλογό του.<br />Μάλιστα ο Shevchenko εξέφρασε την οργή του για το μονομερή αποχαρακτηρισμό των απόρρητων εγγράφων από τους Αμερικάνους, κάνοντας λόγο για… αγενή ενέργεια.<br />Aλλά και ο προσωπικός σύμβουλος του Yeltsin, Igor Mintusov υποστήριξε ότι ουδέποτε έπεσε στην αντίληψη του μια τέτοιου είδους συζήτηση μεταξύ Yeltsin και Clinton.<br />«Δεν υπήρξε καμία τέτοια συνομιλία μαζί μας.<br />Είναι ένα τελείως διαφορετικό θέμα σε σύγκριση με τα προβλήματα που συζητήσαμε.<br />Δεν έχω ακούσει τίποτα για αυτό» ανέφερε ο Mintusov.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.

Απόρρητα έγγραφα: Η Ρωσία ήθελε ένταξη στο ΝΑΤΟ. To δείπνο Yeltsin - Clinton το 1994 και ο χαμένος αιώνας ειρήνης στην Ευρώπη.

Ο Yeltsin πρότεινε ένα νέο είδος ένωσης με τη συμμετοχή των ΗΠΑ, της Ρωσίας και κρατών της Ευρώπης για την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας Σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκάλυψη: Πώς οι ΗΠΑ «έκαψαν» την ειρήνη στην Ουκρανία. Το σκοτεινό σχέδιο για το ... τέλος των Ρώσων.

<img height="427" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/9eb857c1cef7d9fd1f2d199f58d090d2_XL.jpg" width="718" /><br /><br /><div>Τι έλεγαν οι Δυτικοί στον Zelensky τα κρίσιμα 24ωρα πριν και μετά την εισβολή της Ρωσίας<br /><br />Στην αποκάλυψη ότι τόσο η Δύση όσο και ο πρόεδρος της Ουκρανίας, Volodymyr Zelensky ήταν έτοιμοι για παραχωρήσεις ήδη από τις πρώτες ημέρες της ρωσικής εισβολής προχωρά στο βιβλίο του «The Showman» ο δημοσιογράφος του Time, Simon Shuster.<br />Σύμφωνα με το βιβλίο του Shuster, ο οποίος ήταν από τους ελάχιστους δημοσιογράφους που είχε τόσο μεγάλη πρόσβαση δίπλα στον Zelensky και στην ανώτατη ηγεσία του Κιέβου, ήδη από τις πρώτες ημέρες του πολέμου, τα κράτη της Δύσης συμβούλευαν τον Ουκρανό πρόεδρο, Volodymyr Zelensky να κάνει παραχωρήσεις.<br />Ωστόσο, ο Αμερικάνος δημοσιογράφος υποστηρίζει πως οι ΗΠΑ άλλαξαν σταδιακά την προσέγγιση τους, αναφέροντας πως όταν Ρωσία και Ουκρανία έφτασαν κοντά σε συμφωνία στις διαπραγματεύσεις στην Κωνσταντινούπολη τον Μάρτιο του 2022, αυτές κατέρρευσαν λόγω των ΗΠΑ, οι οποίες αποφάσισαν ότι με τη βοήθεια των Ουκρανών, θα μπορούσαν να καταστρέψουν τη ρωσική στρατιωτική μηχανή.<br />Ως σημείο καμπής της αλλαγής πολιτικής των Αμερικάνων αναφέρεται ο Απρίλιος του 2022, όταν και οι ΗΠΑ υποσχέθηκαν να προμηθεύσουν το Κίεβο με βαριά οπλικά συστήματα.<br /><br />Η Διάσκεψη του Μονάχου<br /><br />Σύμφωνα με τον Shuster, οι ηγέτες της Δύσης κατά τη Διάσκεψη του Μονάχου που πραγματοποιήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου του 2022, μόλις τρια 24ωρα πριν από τη ρωσική εισβολή, καλούσαν τον Zelensky να μην επιστρέψει στο Κίεβο και να αρχίσει να σχηματίζει μια «εξόριστη κυβέρνηση».<br /><br />Συνάντηση Kamala Harris - Zelensky<br /><br />Μάλιστα, η αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Kamala Harris σε συνάντηση που είχε με την ουκρανική αντιπροσωπεία, προσπάθησε να πείσει τον Zelensky να συμφωνήσει με τους ισχυρισμούς των ΗΠΑ ότι εντός των επόμενων ημερών, επρόκειτο να αρχίσει μια μεγάλη ρωσική στρατιωτική επιχείρηση.<br />Ο Zelensky της απάντησε ότι μια τέτοια πιθανότητα υπάρχει ήδη από το 2014 και πρότεινε, δεδομένου ότι οι ΗΠΑ θεωρούσαν την εισβολή αναπόφευκτη, να επιβάλλουν προληπτικές κυρώσεις στη Ρωσία, πρόταση την οποία αρνήθηκε η Harris.<br /><br />Πιέσεις<br /><br />Ο Shuster επικαλείται και τον πρώην υπουργό Άμυνας της Ουκρανίας, Alexei Reznikov, ο οποίος φέρεται να υποστηρίζει πως η Harris θα μπορούσε να είχε πιέσει την Ουκρανία να μην αντισταθεί στις ενέργειες της Ρωσίας.<br />«Τι ήθελαν από εμάς να πούμε;<br />Ότι ναι, μας επιτίθενται και καταλαβαίνουμε ότι δεν θα νικήσουμε;<br />Τότε πρέπει να παραδοθούμε, να υπογράψουμε μια ακόμα Συμφωνία Μινσκ και να συμφωνήσουμε με έναν αριθμό απαιτήσεων από το Κρεμλίνο.<br />Και με αυτόν τον τρόπο ο κόσμος θα απέφευγε τη θερμή φάση του πολέμου» φέρεται να λέει ο Reznikov.<br />Την ίδια στιγμή, η Δύση θα προσπαθούσε να φτάσει σε κάποιο είδος συμφωνίας, κατά την οποία η Ουκρανία θα έκανε κάποιες παραχωρήσεις, όπως πιθανότατα να εγκαταλείψει τα σχέδια ένταξης στο ΝΑΤΟ.<br /><br />Οι κινήσεις Zelensky<br /><br />Όμως ο Zelensky δεν άκουσε τις συστάσεις των Δυτικών, και αποφάσισε να επιστρέψει στο Κίεβο.<br />Παράλληλα, εξέφρασε την αντίθεση του να καταλήξει σε μια συμφωνία με τους Ρώσους που θα περιλάμβανε και εδαφικές παραχωρήσεις.<br /><br />Αποδέξου τους όρους<br /><br />«Ο Zelensky βρέθηκε αντιμέτωπος με μεγάλη πίεση από τους εταίρους του στη Δύση να αρχίσει διαπραγματεύσεις, ακόμα και εάν αυτό σήμαινε επιπρόσθετες παραχωρήσεις» υποστηρίζει ο Shuster, επικαλούμενος τον Andrei Sibiga, αναπληρωτή επικεφαλή του γραφείου του Zelensky.<br />Μάλιστα ο Sibiga, επισημαίνει πως οι συστάσεις της Δύσης ήταν «να αποδεχθεί ο Zelensky τους όρους της Ρωσίας».<br /><br />Οι διαπραγματεύσεις στην Κωνσταντινούπολη<br /><br />Σε αυτό το πλαίσιο επισημαίνεται πως οι προτάσεις που διατυπώθηκαν στις διαπραγματεύσεις που έγιναν μεταξύ της Ρωσίας και της Ουκρανίας τον Μάρτιο του 2022 στην Κωνσταντινούπολη, όπως η αποδοχή του ουδέτερου κράτους, η εγκατάλειψη των σχεδίων για ένταξη στο ΝΑΤΟ και η απαγόρευση δημιουργίας ξένων στρατιωτικών βάσεων όπως και διεξαγωγή στρατιωτικών ασκήσεων στο έδαφος της, είχαν προέλθει από το ίδιο το Κίεβο.<br /><br />Περίμεναν συνάντηση κορυφής με τον Putin<br /><br />Μάλιστα το βιβλίο υποστηρίζει πως η ουκρανική πλευρά εκτιμούσε πως θα ήταν δυνατό να συζητήσει αυτές τις προτάσεις στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο.<br />«Πίστευαν ότι μια συνάντηση με τον Ρώσο πρόεδρο, Vladimir Putin θα μπορούσε να γίνει» υποστηρίζει ο Shuster, ο οποίος αναφέρει πως η ρωσική πλευρά είχε πάρει πολύ σοβαρά αυτές τις προτάσεις.<br />Ωστόσο, όπως είναι γνωστό, οι Ουκρανοί υπαναχώρησαν από αυτές τις προτάσεις λίγο αργότερα, και οι διαπραγματεύσεις κατέρρευσαν.<br /><br />Οι ΗΠΑ πίσω από την κατάρρευση των διαπραγματεύσεων<br /><br />Σύμφωνα με τον Shuster, οι διαπραγματεύσεις κατέρρευσαν καθώς οι ΗΠΑ αποφάσισαν ότι με τη βοήθεια των Ουκρανών, θα μπορούσαν να καταστρέψουν τη ρωσική στρατιωτική μηχανή.<br />Ο Αμερικάνος δημοσιογράφος λέει ότι το τέλος των συνομιλιών δεν προήλθε από την προβοκάτσια στην Bucha.<br />Μάλιστα μετά τα όσα έγιναν στη Bucha, ο Zelensky ήταν αποφασισμένος να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με τον Putin και να μιλήσει μαζί του για το τέλος της κρίσης.<br /><br />Η αλλαγή πολιτικής των Αμερικάνων<br /><br />Βάσει των πληροφοριών αυτών, σημείο καμπής στην αλλαγή πολιτικής των Αμερικάνων ήταν η επίσκεψη των υπουργών Εξωτερικών, Anthony Blinken και Άμυνας, Lloyd Austin στο Κίεβο στις 24 Απριλίου του 2022.<br />Όπως αναφέρεται, κατά την επίσκεψη αυτή, οι ΗΠΑ υποσχέθηκαν στο Κίεβο να το προμηθεύσουν με βαριά όπλα.<br />Μέχρι εκείνη τη στιγμή η αμερικανική βοήθεια ήταν περιορισμένη και αφορούσε κυρίως κάποια φορητά αντιαρματικά συστήματα Javelin και Stinger.<br />Κατόπιν στις 26 Απριλίου, έγινε η πρώτη συνάντηση του συνασπισμού της Δύσης για την παροχή στρατιωτικής βοήθειας στην Ουκρανία, με τη μεταφορά οπλικών συστημάτων του ΝΑΤΟ, εξέλιξη που το Κίεβο θεώρησε πως αποτελεί κίνηση ... για την ένταξη της στη Συμμαχία.<br />Σύμφωνα με τον Shuster, οι Ουκρανοί σταμάτησαν να εργάζονται για τις συμφωνίες της Κωνσταντινούπολης μετά τις επαφές που έγιναν στις 24 και 26 Απριλίου.<br />Από την πλευρά τους οι Αμερικάνοι θεώρησαν ότι άξιζε τον κόπο ο κίνδυνος της κλιμάκωσης της σύγκρουσης, καθώς εκτίμησαν ότι υπήρχε η ευκαιρία να καταστρέψουν τη ρωσική στρατιωτική μηχανή.<br /><br /><a href="http://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αποκάλυψη: Πώς οι ΗΠΑ «έκαψαν» την ειρήνη στην Ουκρανία. Το σκοτεινό σχέδιο για το ... τέλος των Ρώσων.

Τι έλεγαν οι Δυτικοί στον Zelensky τα κρίσιμα 24ωρα πριν και μετά την εισβολή της Ρωσίας Στην αποκάλυψη ότι τόσο η Δύση όσο και ο πρόεδρος τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Από τη Γάζα ως την Ερυθρά: Τι ακριβώς επιδιώκει κάθε πλευρά. Τα αντικρουόμενα «θέλω» των παικτών.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/01/AElXpW-scaled.jpg"><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2024/01/AElXpW-scaled.jpg" width="736" /></a><br /><br /><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Η ένταση που «εκπέμπει» το – εμπόλεμο και πάλι, εδώ και σχεδόν τέσσερις μήνες – Παλαιστινιακό, μπορεί τελικώς να μην οδηγήσει σε μια ευρύτερη περιφερειακή σύρραξη, παρά τη μεγάλη διασπορά των αναφλέξεων που έχει ήδη ανάψει φωτιές από τις ανατολικές ακτές της Μεσογείου έως το δυτικό Πακιστάν και από τον Κόλπο του Άντεν ως τα σύνορα της Τουρκίας και με τη Συρία. Σύμμαχοι και εταίροι, ανταγωνιστές και εχθροί, τρέχουν ωστόσο άλλοι να καθορίσουν και άλλοι απλώς να προλάβουν τις εξελίξεις μέσα σε ένα πλέγμα από διασταυρούμενα πυρά και αντικρουόμενες γραμμές συμφερόντων. Σημαντική σημείωση: Ακόμη και μεταξύ εκείνων που βρίσκονται στην ίδια πλευρά, δεν φαίνεται να υπάρχει απόλυτη σύμπλευση. Αντιθέτως…<br /><br />Οι Χούθι θέλουν να ενδυναμώσουν τη θέση τους στη διεθνή σκηνή έναντι όλων, εχθρών και φίλων, ως διακριτός πόλος ισχύος που στο εξής θα πρέπει να λαμβάνεται σε κάθε περίπτωση υπόψη (όχι μόνο εντός του καλούμενου «άξονα της αντίστασης» αλλά και ευρύτερα). Για εκείνους, το κρίσιμο είναι να καταφέρουν να εξασφαλίσουν την αναγνώριση της de-facto κυριαρχίας τους στην Υεμένη αλλά και μια θέση στο τραπέζι «ευρύτερων» αποφάσεων. Οι Υεμενίτες αντάρτες, με άλλα λόγια, δεν φαίνονται διατεθειμένοι να περιοριστούν απλώς σε έναν ρόλο αντιπροσώπου/proxy του Ιράν. Αντιθέτως, επιχειρούν να πλασαριστούν ως αυτόνομος δρων, ο οποίος συνομιλεί απευθείας με τους Σαουδάραβες κ.ά., διεκδικώντας μεγαλύτερα ερείσματα επιρροής έναντι του συνόλου των μουσουλμάνων διεθνώς κ.ά.<br /><br />Η Σαουδική Αραβία από την άλλη πλευρά, αυτό που θέλει επί της ουσίας είναι να συνεχίσει να πορεύεται απρόσκοπτα – χωρίς περισπασμούς, εντάσεις και κλυδωνισμούς αβεβαιότητας – στον δρόμο προς την υλοποίηση του Saudi Vision 2030 όπως ονομάζεται το μεσομακροπρόθεσμο όραμα διαφοροποίησης της σαουδαραβικής οικονομίας που εκείνη έχει αρχίσει ήδη, εδώ και χρόνια, να προωθεί. Η σαουδαραβική εξωτερική πολιτική έχει, πάντως, ήδη σε έναν βαθμό «διαφοροποιηθεί» προς κατευθύνσεις απαγκίστρωσης από τις αμερικανικές εξαρτήσεις του παρελθόντος, ρίχνοντας τα τελευταία χρόνια (κυρίως μετά το 2019 και τις επιθέσεις στις εγκαταστάσεις της Saudi Aramco) γέφυρες προς την Κίνα, το Ιράν αλλά και τους Χούθι της Υεμένης με τους οποίους οι Σαουδάραβες είναι σε συνομιλίες μέσω Ομάν.<br /><br />Οι Αμερικανοί από τη δική τους μεριά, θα ήθελαν – σε ό,τι έχει να κάνει με το Παλαιστινιακό – η ένταση να εκτονωθεί αλλά υπό όρους που δεν θα επιτρέπουν τη διαιώνιση μη-βιώσιμων ακροτήτων. Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, στην Ουάσιγκτον «θυμήθηκαν» τη λύση των δύο κρατών αλλά και την Παλαιστινιακή Αρχη/Φατάχ η οποία θα μπορούσε να αναλάβει μεταπολεμικά τη διοίκηση στη Λωρίδα της Γάζας στη θέση μιας στρατιωτικά συντετριμμένης Χαμάς. Η διοίκηση Μπάιντεν θα έβλεπε θετικά, βέβαια, και μια αλλαγή φρουράς στην πρωθυπουργία του Ισραήλ (οι σχέσεις μεταξύ Μπάιντεν και Νετανιάχου ήταν χείριστες προπολεμικά), ενώ οι Αμερικανοί θα ήθελαν προφανώς να δουν και τις Συμφωνίες του Αβραάμ να βγαίνουν «ζωντανές» μέσα από τις φωτιές της τρέχουσας κρίσης.<br /><br />Ο 74χρονος Μπενιαμίν Νετανιάχου θα ήθελε, πρωτίστως, να επιβιώσει πολιτικά (ως τις αμερικανικές προεδρικές εκλογές, με την προσδοκία της επιστροφής του Τραμπ στον Λευκό Οίκο), αλλά και να βγει αλώβητος μέσα από τις (προπολεμικές) διώξεις που εκκρεμούν σε βάρος του για υποθέσεις διαφθοράς. Εάν εκείνος καταφέρει παράλληλα να σώσει σε έναν βαθμό και τα προσχήματα, πανηγυρίζοντας για παράδειγμα νέες νίκες κατά της Χαμάς και/ή την απελευθέρωση όσο το δυνατόν περισσοτέρων από τους εναπομείναντες Ισραηλινούς ομήρους, τότε τόσο το καλύτερο για εκείνον και την πολιτική του κληρονομιά ή οποία έχει ωστόσο πληγεί ανεπανόρθωτα από τις επιθέσεις της 7ης Οκτωβρίου.<br /><br />Οι Ιρανοί θα ήθελαν δουν τα αμερικανικά στρατεύματα να αποσύρονται από την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής ή τουλάχιστον να αρχίσουν να μειώνονται σημαντικά, ξεκινώντας προφανώς από την περιοχή του Ιράκ. Προτεραιότητα για την Τεχεράνη είναι… η ίδια η Τεχεράνη, ενώ από τους ουκ ολίγους proxies των Ιρανών, ως πιο σημαντικός – αλλά και ως πιο στενά συνδεδεμένος με το Ιράν – ξεχωρίζει η Χεζμπολάχ.<br /><br />Η Τουρκία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έχει δείξει κατ’ επανάληψη ότι θέλει να ενισχύσει τη θέση της ως «αυτόφωτος» και «ανεξάρτητος» πόλος ισχύος εντός του ισλαμικού κόσμου ευρύτερα αλλά και του πολιτικού ισλάμ ειδικότερα. Θα ήθελε, παράλληλα, να την επαινούν διεθνώς για τη «διαμεσολαβητική» της «δεινότητα» αλλά και ως «ηθικά άμεμπτη υπερασπίστρια των όπου γης αδικημένων μουσουλμάνων», πολύ δε περισσότερο εάν πρόκειται για μουσουλμάνους που ζουν στα εδάφη της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Η Άγκυρα επιθυμεί την επιβίωση της Χαμάς, την οποία συνδέει με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα και στην οποία έχει επενδύσει πολιτικό κεφάλαιο. Θα ήθελε, επίσης, να εμπλακούν τουρκικές δυνάμεις και τουρκικά συμφέροντα στη μεταπολεμική διοίκηση και ανοικοδόμηση της Γάζας. «Για τον Ερντογάν, το να δει τουρκικές σημαίες να ανεμίζουν στη Γάζα θα ήταν η εκπλήρωση μιας ιστορικής αποστολής», σχολιάζει χαρακτηριστικά η Τουρκάλα δημοσιογράφος Ασλί Αϊντίντασμπας.<br /><br />Η Αίγυπτος, η μοναδική αραβική χώρα που έχει κοινά σύνορα με τη Λωρίδα της Γάζας, ξέρει τι δεν θέλει: Δεν θέλει σε καμία περίπτωση να υποδεχθεί νέα προσφυγικά κύματα Παλαιστίνιων στο Σινά ή αλλού, αλλά ούτε και να αναλάβει ρόλο επιφορτισμένο με τη διαφύλαξη της ασφάλειας στη Γάζα μεταπολεμικά. Κι αυτό, για λόγους πολύ πρακτικούς, λόγους που έχουν να κάνουν με την οικονομία από τη μία πλευρά (η Αίγυπτος ήδη φιλοξενεί περί τα εννέα εκατομμύρια μετανάστες και πρόσφυγες, την ώρα που η οικονομία της καλείται να αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα και μια κρίση χρέους) και με την ασφάλεια του ιδίου του αιγυπτιακού καθεστώτος από την άλλη (η «εγγύτητα» της Χαμάς με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα δημιουργεί εύλογο προβληματισμό στην πλευρά του Αιγύπτιου προέδρου Α. Φ. αλ Σίσι).<div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Από τη Γάζα ως την Ερυθρά: Τι ακριβώς επιδιώκει κάθε πλευρά. Τα αντικρουόμενα «θέλω» των παικτών.

Γιώργος Σκαφιδάς Η ένταση που «εκπέμπει» το – εμπόλεμο και πάλι, εδώ και σχεδόν τέσσερις μήνες – Παλαιστινιακό, μπορεί τελικώς να μην οδηγήσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Βαλτική μετατρέπεται σε «νατοϊκή λίμνη». Η Ελλάδα στο μάτι του γεωπολιτικού κυκλώνα.

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjeQSztkx-HHeUDKxND2eJV6WsChQt5Tt70ikmqC08o4WgyKSuB5ytz1wMX43lM5AU85ZzF36s2b3rNivzpqWLLwZty3yzbRW20K3mU2nJQJdWjhwarlNIqwyQJ0izEzrLwQ77KtgRt_2ajcVIzw8hyXKrbjjgOULdEF-J7rXXiMQhb-ZvT86W1qrf/s850/FMES%20Europe1.jpeg"><img border="0" height="428" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjeQSztkx-HHeUDKxND2eJV6WsChQt5Tt70ikmqC08o4WgyKSuB5ytz1wMX43lM5AU85ZzF36s2b3rNivzpqWLLwZty3yzbRW20K3mU2nJQJdWjhwarlNIqwyQJ0izEzrLwQ77KtgRt_2ajcVIzw8hyXKrbjjgOULdEF-J7rXXiMQhb-ZvT86W1qrf/w726-h428/FMES%20Europe1.jpeg" width="726" /></a><br /><br /><div>Η Υψηλή Στρατηγική της Αμερικής (<a href="https://fmes-france.org/wp-content/uploads/2021/08/AtlasStrategique_Interactif_HD_V5.pdf">FMES</a>)<br /><br />Μετά την άρση του βέτο για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ (23/01/24) από την Τουρκία -η οποία τελικώς επετεύχθη με σημαντική υπονόμευση των ελληνικών συμφερόντων-, είναι θέμα χρόνου να ακολουθήσει και η «τουρκική ουρά», η Ουγγαρία. Με την ολοκλήρωση της εισόδου της Σουηδίας στη Βορειοατλαντική συμμαχία, η Βαλτική θα μετατραπεί και τυπικά σε «νατοϊκή λίμνη» περιορίζοντας την ελεύθερη πρόσβαση στη Ρωσία. <br /><br />Το παρόν βήμα έχει εξηγήσει ότι ως εκ τούτου, η βαρύτητα μετατοπίζεται στην διέξοδο της Ρωσίας από τον Εύξεινο Πόντο προς τις «θερμές θάλασσες», το Αιγαίο και την Μεσόγειο, διαμέσου των στενών του Βοσπόρου και των Δαρδανελίων που ελέγχονται από την Τουρκία.<br /><br />Αυτό σημαίνει ότι η όποια «ελαστικότητα»/συγκατάβαση έχει επιδείξει η Ρωσία στο θέμα της Αλεξανδρούπολης (αφορά την Ελλάδα), και το ζήτημα των Στενών (αφορά την Τουρκία), πλέον δεν θα υφίσταται, με ότι αυτό σημαίνει τις διμερείς σχέσεις αλλά και την εφαρμογή της Συνθήκης του Μοντρέ. <br /><br />Επίσης, επιβεβαιώνονται οι προβλέψεις του χάρτη που δημοσίευσε το Μεσογειακό Κέντρο Στρατηγικών Σπουδών της Γαλλίας (FMES) και περιγράφει την νέα παγκόσμια Υψηλή Στρατηγική των ΗΠΑ.<br /><br />Στον χάρτη αυτό ένα κυρίαρχο στοιχείο είναι η γραμμή υπεράσπισης των κρίσιμων αμερικανικών συμφερόντων (μωβ χρώμα) -ως σκληρό σύνορο χωρίς buffer zones, όπως ήταν η Ουκρανία φερειπείν πριν τον πόλεμο- που επαναχαράσσεται για να διασφαλιστεί η άμυνα των σημαντικότερων αμερικανικών συμμάχων (σε Ευρώπη, Ιαπωνία, Ινδία, Αραβική Χερσόνησο) οι οποίοι εντοπίζονται στο επίμαχο τμήμα του Rimland (κίτρινο χρώμα). <br /><br />Αυτή η «νέα γραμμή άμυνας», προστατεύει τις κύριες θαλάσσιες διαδρομές που εγγυώνται Αμερικανική στρατηγική υπεροχή, αλλά ταυτόχρονα συνεπάγεται την απόσυρση από περιοχές όπου οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν εμπλακεί για αρκετές δεκαετίες (βόρειο τμήμα της Μέσης Ανατολής, Πακιστάν κα) και που τώρα επιτρέπουν στη Heartland (Κίνα-Ρωσία) να επεκταθεί.<br /><br />Η «νέα γραμμή άμυνας» προαναγγέλλει τέλος και σχέδια διχοτόμησης κρατών με αλλαγή συνόρων. Η Ελλάδα στο μάτι του «γεωπολιτικού κυκλώνα»<br /><br /></div><div><a href="https://i-epikaira.blogspot.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η Βαλτική μετατρέπεται σε «νατοϊκή λίμνη». Η Ελλάδα στο μάτι του γεωπολιτικού κυκλώνα.

Η Υψηλή Στρατηγική της Αμερικής ( FMES ) Μετά την άρση του βέτο για την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ (23/01/24) από την Τουρκία -η οποία τελ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μέγα το της θαλάσσης (τουρκικό) κράτος... Με το "ελληνικό" τί γίνεται(;)

<div><img height="336" src="https://www.topontiki.gr/wp-content/uploads/2020/07/polemiko-naftiko-ellada-navtex-tourkia-1024x538.jpg" width="728" /><br /><br /></div><div><b>Δημήτρης Μηλάκας</b><br />Πριν από 2.000 χρόνια οι Αθηναίοι είχαν συνειδητοποιήσει αυτό που ο Θουκυδίδης συμπύκνωσε στη φράση «μέγα το της θαλάσσης κράτος» και φρόντισαν να αναπτύξουν και συντηρήσουν τη ναυτική τους δύναμη, η οποία αποτελούσε τον θεμέλιο λίθο της (αυτοκρατορικής, με τα δεδομένα της εποχής) ευημερίας της πόλης.<br /><br />Το «αξίωμα» του Θουκυδίδη παραμένει έκτοτε επίκαιρο καθώς οι ισχυρές δυνάμεις και οι αυτοκρατορίες του παρελθόντος (Ρωμαϊκή, Βυζαντινή, Οθωμανική, ιταλικές μεσαιωνικές δυνάμεις, Ισπανική, Βρετανική κ.λπ.) οικοδομήθηκαν στη βάση της ναυτικής τους ισχύος. Το ίδιο ισχύει και με τη σύγχρονη αμερικανική αυτοκρατορία που «αστυνομεύει» την υδρόγειο έχοντας βάσεις και μοίρες του στόλου της σε κάθε γωνιά στρατηγικού ενδιαφέροντος του πλανήτη.<br /><br />Απόλυτα συνειδητοποιημένες για την ανάγκη ανάπτυξης της ναυτικής τους ισχύος είναι και οι υπόλοιπες χώρες που θέλουν να ξεφύγουν από τα δεσμά της υποτέλειας ή να διεκδικήσουν αυτόνομους ρόλους σε παγκόσμιο (Κίνα, Ρωσία) ή περιφερειακό επίπεδο, όπως η Τουρκία.<br /><br />Η κληρονομιά του Μπαρμπαρόσα<br /><br />Την περασμένη βδομάδα στη Γιάλοβα (ναυπηγεία) στην ασιατική πλευρά της Τουρκίας απέναντι από την Πόλη, με αφορμή την παραλαβή τεσσάρων νέων πλοίων που τουρκικά ναυπηγεία έχτισαν για το πολεμικό ναυτικό, ο Πρόεδρος Ερντογάν υπενθύμισε το «δόγμα» του Θουκυδίδη , όπως το είχε επαναδιατυπώσει ο φημισμένος ναύαρχος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας Μπαρμπαρόσα: «όποιος κυριαρχεί στις θάλασσες κυριαρχεί στον κόσμο» (είχε πει ο Οθωμανός ναύαρχος) και με αυτή την αντίληψη – συνέχισε ο Ερντογάν – «υλοποιούμε έργα για να διασφαλίσουμε τη “Γαλάζια Πατρίδα”».<br /><br />Το «άγγιγμα» από την υπομονετική υλοποίηση του τουρκικού «δόγματος» της «Γαλάζιας Πατρίδας», που πολύ απλά σημαίνει τη διασφάλιση της τουρκικής κυριαρχίας κατ’ αρχάς στις θάλασσες που περιβάλλουν τη χώρα (Μαύρη Θάλασσα, Αιγαίο, ανατολική Μεσόγειο) αλλά και πιο μακριά, νότια της Κρήτης (στο Λιβυκό Πέλαγος) ή στο βόρειο Ιόνιο με βάση στην Αλβανία, η πρώτη χώρα που το έχει νιώσει είναι η Ελλάδα.<br /><br />Οι συνέπειες αυτού του «αγγίγματος» είναι ήδη ορατές όσο κι αν το σύστημα εξουσίας στην Ελλάδα (κυβέρνηση, λοιπά κόμματα (πρώην) εξουσίας, ΜΜΕ, επιχειρηματική ελίτ κ.λπ.) επιχειρεί να κάνει το άσπρο μαύρο. Την ίδια ώρα, λοιπόν, που εδώ δοξάζουμε την προστάτιδα αμερικανική δύναμη και τις επικοινωνιακές «μπαταριές» των εξοπλιστικών προγραμμάτων για όπλα προσαρμοσμένα στις ΝΑΤΟϊκές απαιτήσεις και μόνο, η Τουρκία έχει καταφέρει:<br />-Να καλύπτει πάνω από το 70% των εξοπλιστικών της αναγκών με ίδια μέσα (τουρκική πολεμική βιομηχανία) και να διεκδικεί σημαντικό μερίδιο στη σχετική αγορά με εξαγωγές που κλιμακώνονται αυξητικά.<br />-Μέσα απ’ αυτήν την αυτονομία οι κυβερνήσεις Ερντογάν έχουν καταφέρει να παζαρεύουν (και όχι να είναι υποτελείς) με την Ουάσιγκτον.<br />-Με δεδομένα τα δύο προηγούμενα η Άγκυρα έχει καταφέρει να σύρει την Ελλάδα (και μάλιστα με τις αμερικανικές ευλογίες) σε μια εφ’ όλης της ύλης (μυστική) διαπραγμάτευση για ζητήματα που άπτονται της κυριαρχίας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.<br /><br />Η ελληνική παραλυσία…<br /><br />Τις μέρες (περασμένη εβδομάδα) που ο Ερντογάν υπενθύμιζε το αξίωμα Μπαρμπαρόσα από τη Γιάλοβα, οι τουρκικές υπηρεσίες υπογράμμιζαν, με αφορμή ένα ναυάγιο προσφύγων και μεταναστών στο Φαρμακονήσι, ότι οι επεκτατικές / αναθεωρητικές θέσεις της Άγκυρας στο Αιγαίο παραμένουν αναλλοίωτες, εκθέτοντας τους αιθεροβάμονες των Αθηνών που (λένε ότι) πιστεύουν πως έχουμε μπει σε μια φάση προσέγγισης.<br /><br />Με λίγα λόγια, οι τουρκικές υπηρεσίες με NAVTEX που εξέδωσαν αμφισβήτησαν την έρευνα και διάσωση που επιχείρησε το ελληνικό λιμενικό 100 (!) μέτρα από τις ακτές του Φαρμακονησίου λέγοντας ότι εκεί είναι τουρκική περιοχή. Το νόημα της τουρκικής NAVTEX είναι πως η Άγκυρα υπενθυμίζει ότι διεκδικεί εκατοντάδες νησιά και νησίδες στο Αιγαίο, μεταξύ των οποίων και το Φαρμακονήσι.<br /><br />Ποια ήταν η απάντηση της ελληνικής κυβέρνησης; Ούτε ανακοινώσεις, ούτε διαβήματα, ούτε διακοπή των (μυστικών) διαβουλεύσεων. Απλώς μια απόρριψη της τουρκικής NAVTEX δυο μέρες μετά την πρόκληση, και αυτή σιωπηλά, χωρίς δηλώσεις κυβερνητικών / στρατιωτικών αξιωματούχων και χωρίς να «παίξει» πουθενά στα λεγόμενα μεγάλα ΜΜΕ…<br /><br />…και υποτέλεια<br /><br />Την ίδια ώρα η ελληνική κυβέρνηση επιχειρεί – στα όρια της γελοιότητας, ίσως και πέρα απ’ αυτά – να εμφανίζεται σπουδαία σύμμαχος που συμμετέχει στα μεγάλα παιχνίδια των μεγάλων στην περιοχή, στην προκειμένη περίπτωση στην Ερυθρά Θάλασσα.<br /><br />Ας δούμε το γελοίο της υπόθεσης: όταν ξεκίνησαν οι αμερικανικές αντιδράσεις και οι πολεμικές επιχειρήσεις κατά των πειρατικών προσπαθειών των Χούθι της Υεμένης στον διάδρομο της Ερυθράς Θάλασσας προς τη Διώρυγα του Σουέζ, η ελληνική κυβέρνηση «πετάχτηκε» να προσφέρει μια φρεγάτα προκειμένου να ενταχθεί στον αμερικανοβρετανικό (ούτε καν ΝΑΤΟϊκό ) στόλο που επιχειρεί στην περιοχή. Διέφυγε ωστόσο της προσοχής (της κυβέρνησης) η σοφή λαϊκή ρήση ότι όσο πιο ψηλά ανεβαίνει η μαϊμού τόσο περισσότερο φαίνεται η… γύμνια της.<br /><br />Και η γύμνια του ελληνικού πολεμικού ναυτικού (για την οποία ευθύνη φέρουν η σημερινή αλλά και οι προηγούμενες κυβερνήσεις) αποκαλύφθηκε, όχι μόνο από το μπαράζ των παραιτήσεων του πληρώματος της φρεγάτας που έχει επιλεγεί να σταλεί στην Ερυθρά Θάλασσα, αλλά από το γεγονός ότι οι έμπειροι ναυτικοί του πολεμικού ναυτικού παραιτούνται κατά κύματα τα τελευταία χρόνια λόγω των άθλιων συνθηκών δουλειάς και της απαράδεκτης μισθολογικής τους κατάστασης. Μάλιστα, οι γνωρίζοντες λένε ότι αυτήν τη στιγμή το εν ενεργεία προσωπικό του πολεμικού μας ναυτικού είναι ζήτημα αν μπορεί να επανδρώσει κατά απόλυτα ικανοποιητικό επιχειρησιακά τρόπο το 60% των διαθέσιμων πλοίων του στόλου…<br /><br />Αλλά ποιανού (από την πολιτική ηγεσία) το αυτί να ιδρώσει; Για τους κυβερνήτες στα πέριξ της περιοχής του Κολωνακίου είναι αρκετό να επανδρωθεί τελικά ένα πλοίο και να μπει κάτω από την αμερικανική σημαία στην Ερυθρά Θάλασσα.<br /><br />Αρκεί που θα μοιράσει παράσημα και εύφημες μνείες η Πρεσβεία…<br /><div class="post-body entry-content" id="post-body-6225343805351487088" itemprop="description articleBody" style="position: relative; width: 1515.2px;"><div id="PostBody"><div><br /><a href="https://www.topontiki.gr/">πηγή</a><span style="font-family: verdana, Georgia, Utopia, "Palatino Linotype", Palatino, serif; font-size: 16.5px; text-align: left;"> </span></div><div><span style="font-family: verdana, Georgia, Utopia, "Palatino Linotype", Palatino, serif; font-size: 16.5px; text-align: left;"><br /></span></div><div><span style="font-family: verdana, Georgia, Utopia, "Palatino Linotype", Palatino, serif; font-size: 16.5px; text-align: left;"><br /></span></div></div></div></div><div>Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera. </div>

Μέγα το της θαλάσσης (τουρκικό) κράτος... Με το "ελληνικό" τί γίνεται(;)

Δημήτρης Μηλάκας Πριν από 2.000 χρόνια οι Αθηναίοι είχαν συνειδητοποιήσει αυτό που ο Θουκυδίδης συμπύκνωσε στη φράση «μέγα το της θαλάσσης κ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η πρόθυμη ηγεσία, το απρόθυμο στράτευμα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://img.huffingtonpost.com/asset/5d2a16252600005000044599.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="532" data-original-width="800" height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5d2a16252600005000044599.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="732" /></a></div><div><br /></div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στις Ένοπλες Δυνάμεις , συγκροτούν ένα βιβλίο ανησυχητικών συμβάντων, που ποτέ άλλοτε , πλην της δικτατορίας έχουν συμβεί. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είναι η πρώτη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης που συνειδητά επιλέγει να λειτουργεί ως προκεχωρημένο φυλάκιο των ΗΠΑ, είτε αποστέλλοντας πανάκριβο εξοπλισμό σε άλλες χώρες με απόλυτη αδιαφάνεια, είτε συμμετέχοντας σε αποστολές που δεν έχουν καμία εντολή από τον ΟΗΕ, ούτε καν από το ΝΑΤΟ, όπως τώρα με την αποστολή της φρεγάτας “Ύδρα” στην ερυθρά θάλασσα. Ο θόρυβος που ξέσπασε για παραιτήσεις υπηρετούντων στη συγκεκριμένη φρεγάτα, ανεξάρτητα από τον αριθμό, είναι ένα μόνο επεισόδιο, γιατί το γενικότερο πρόβλημα είναι μείζον.<br /><br />Οι παρακολουθήσεις ανώτατων αξιωματικών, ο σκοτεινός πρώην αρχηγός ΓΕΕΘΑ Φλώρος, οι εξοπλισμοί δις ευρώ και οι πολιτικές επιλογές, έχουν προκαλέσει πλήθος ερωτημάτων που δεν απαντά ποτέ η κυβέρνηση, αλλά το πρόβλημα φαίνεται ότι είναι εκρηκτικό. Οι παραιτήσεις αξιωματικών, όλων των κλάδων τα τελευταία χρόνια που βαίνουν αυξανόμενες, αναδεικνύουν τη βαθιά περιφρόνηση της κυβέρνησης στο ένοπλο προσωπικό της χώρας, που αντιδρά και με παραιτήσεις και με την αμφισβήτηση των Ενόπλων Δυνάμεων στις αποφάσεις της πολιτικής ηγεσίας. Εκτός αυτών, ένα χυδαίο, προκλητικό παραλήρημα ναυάρχου του ΝΑΤΟ ότι επίκειται γενικευμένος πόλεμος με την Ρωσία αποκαλύπτει τους νοσηρούς εγκεφάλους που απειλούν την παγκόσμια ειρήνη.<div>  <br />Εθνική άμυνα και πολιτική ευθύνη<br /><br />Εκ των πραγμάτων, τα υπουργεία Άμυνας και Εξωτερικών ήταν πάντα στο απυρόβλητο της κριτικής των κομμάτων της αντιπολίτευση, λόγω των ειδικών αποστολών που αυτά έχουν και αφορούν την άμυνα, την ασφάλεια και τις διεθνείς σχέσεις της χώρας. Το προσωπικό και στα δύο υπουργεία , διπλωμάτες, αξιωματικοί και διοικητικό προσωπικό θεωρούνται η ελίτ του κράτους και παρά το γεγονός ότι, κάθε άλλο παρά ειδικά προνόμια έχουν , υπηρετούν με αφοσίωση την αποστολή τους. Τα τελευταία χρόνια , πέρα από τις αθρόες παραιτήσεις στο υπουργείο Άμυνας και τις εκκαθαρίσεις στο υπουργείο Εξωτερικών, υπάρχει μια σαφής αμφισβήτηση και της αμυντικής και της εξωτερικής πολιτικής, καθώς το κέντρο αποφάσεων έχει μεταφερθεί πλήρως στο Μέγαρο Μαξίμου αδιαφανώς.. Ειδικότερα στο υπουργείο Άμυνας που έχει έναν τεράστιο προυπολογισμό και διακρίνεται από ειδικούς κανόνες πειθαρχίας, τα πράγματα μάλλον είναι ανησυχητικά.<br /><br />Επί κυβέρνησης Μητσοτάκη υπάρχει ένα σαφές δόγμα υποταγής της αμυντικής πολιτικής στο επιθετικό δόγμα των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ. Που σημαίνει εμπλοκή της χώρας σε πολεμικά μέτωπα που γίνεται όλο και πιο βαθιά. Η Ελλάδα μέχρι πρόσφατα συμμετείχε σε ειρηνευτικές αποστολές, στο Αφγανιστάν, την Βοσνία -Ερζεγοβίνη, στο Κόσοβο, αλλά αυτή η πολιτική αποτελεί παρελθόν. Η προθυμία του πρωθυπουργού να υπηρετεί την επιθετική στρατηγική των ΗΠΑ, εκλαμβάνεται ως “απευθείας ανάθεση” της ασφάλειας της χώρας, που φυσικά είναι μια τεράστια ψευδαίσθηση. Οι ΗΠΑ δεν θα πολεμήσουν ποτέ για την Ελλάδα και αυτό το ξέρουν και οι πέτρες στο υπουργείο Άμυνας. Η τακτική του ΝΑΤΟ να διεγείρει διαρκώς τους φόβους των πολιτών ότι επίκειται γενικευμένος πόλεμος με την Ρωσία είναι ενδεικτική του κλίματος ακραίου τυχοδιωκτισμού και επιθετικότητας που καλλιεργεί η Συμμαχία, προκειμένου να έχει στο “μαντρί” τα κράτη -μέλη και φυσικά να πουλούν όπλα οι ΗΠΑ.<br /><br />Ο ναύαρχος Ρομπ Μπάουερ προεδρεύων της επιτροπής των αρχηγών των εθνικών ενόπλων δυνάμεων του ΝΑΤΟ, μιλώντας μετά από συνεδρίαση της επιτροπής στις Βρυξέλλες, εξέφρασε άριστα το δόγμα. Είπε ότι τα κράτη – μέλη του ΝΑΤΟ πρέπει να είναι έτοιμα για έναν ολοκληρωτικό πόλεμο με τη Ρωσία μέσα στα επόμενα 20 χρόνια. Πρόσθεσε ότι ένας αριθμός πολιτών θα πρέπει να επιστρατευθεί εάν ξεσπάσει πόλεμος στην Ευρώπη και ότι η διαδικασία στρατολόγησης πολύ μεγαλύτερων εφεδρικών δυνάμεων θα πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή από τώρα από τις κυβερνήσεις”. Κατά τον ίδιο, «πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν είναι δεδομένο ότι βρισκόμαστε σε ειρήνη. Και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο εμείς (οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ) προετοιμαζόμαστε για μια σύγκρουση με τη Ρωσία». Είναι δυνατόν να λέγονται αυτές οι ανοησίες και να νομίζει ότι είναι και πειστικές; προφανώς αυτό νομίζει...</div><div><br />Ο φόβος του πολέμου και η απειλή μιας επερχόμενης φρίκης παράγει πολιτική . Οπότε καλό είναι οι λαοί , αν δεν θέλουν να πολεμήσουν, ας πληρώσουν για όπλα και κυρίως να πάψουν να διεκδικούν δικαιώματα, αμοιβές, υγεία και παιδεία. Πιο σαφής δεν μπορεί να γίνει η αλητεία.</div><div><br />Τι συμβαίνει στην Ελλάδα – ο Δένδιας και οι άλλοι...<br /><br />Όπως καταγγέλλει η Ένωση Στρατιωτικών Περιφερειακής Ενότητας Νήσων Περιφέρειας Αττικής (ΕΣΠΕΕΝΠΑ) –με σχετικό έγγραφο που έστειλε προς την Πανελλαδική Ομοσπονδία Ενώσεων Στρατιωτικών (ΠΟΕΣ)– στη φρεγάτα «Ύδρα» ο αριθμός «των παραιτηθέντων στελεχών του ΠΝ φέρεται να ανέρχεται σε δεκαεπτά (17)». Το 2023 παραιτήθηκαν από το πλοίο 11 στελέχη του Πολεμικού Ναυτικού, ενώ ήδη μέσα στις πρώτες μέρες του 2024 έχουν εκφράσει την πρόθεσή τους να παραιτηθούν 6 στελέχη.<br />Αφού λοιπόν το προσωπικό παραιτείται και αφού δεν υπάρχουν πρόθυμοι , τα κενά θα καλυφθούν με διαταγή. Έχει ενδιαφέρον η αναφορά της Ένωσης στα οικονομικά προβλήματα του προσωπικού σημειώνοντας ότι:<br />«παλαιότερα υπήρχε προσωπικό που ζητούσε να συμμετέχει σε αποστολές εξωτερικού για οικονομικούς λόγους. Πλέον φαίνεται ότι δεν υπάρχει ούτε το οικονομικό δέλεαρ. Ο εργασιακός μεσαίωνας είναι εδώ» και επισημαίνει με σαφήνεια: «Αυτή είναι η περιβόητη νέα πραγματικότητα και αυτό αποδεικνύεται πέραν πάσης αμφιβολίας από το γεγονός ότι μέσα σε μόλις μία μέρα, σε ένα μόλις πολεμικό πλοίο, φέρεται να έχει υποβληθεί το 10% των συνολικών παραιτήσεων συνολικά του ΠΝ για το 2023». <br /><br /> Η αλλαγή φρουράς και η τοποθέτηση του Νίκου Δένδια το υπουργείο Άμυνας φαίνεται ότι δεν αλλάζει τίποτα επί της ουσίας, δηλαδή δεν αλλάζει το δόγμα. Οι αλλαγές προσώπων δεν σημαίνουν αλλαγή δόγματος. Ο Δένδιας, που συνεχίζει να θεωρεί τον εαυτό του υποψήφιο διάδοχο του Κυριάκου Μητσοτάκη, είτε συμφωνεί , είτε διαφωνεί με τον πρωθυπουργό στα πρόσωπα, η ουσία είναι ότι η δεδομένη: η Ελλάδα δεν αλλάζει ιεράρχηση. Εξακολουθεί να είναι προκεχωρημένο φυλάκιο και να θέτει τις Ένοπλες Δυνάμεις της στην υπηρεσία των πολεμικών σχεδίων των ΗΠΑ.,<br />Υπό αυτό το πρίσμα, τα όσα συμβαίνουν με την φρεγάτα “Ύδρα” είναι εξόχως σημαντικά . Αντανακλούν τις άθλιες συνθήκες αμοιβών και εργασίας των αξιωματικών και του συνόλου του στρατιωτικού προσωπικού. Όταν οι αξιωματικοί, όλων των βαθμών, βλέπουν ότι η χώρα βρίσκεται στο έλεος ολιγαρχών, ότι πολιτική της κυβέρνησης είναι η αποθέωση των ανισοτήτων, ότι επικρατεί αδιαφορία για τα προβλήματά τους, είναι σχεδόν φυσιολογικό να εκδηλώνονται αντιδράσεις. Το υπουργείο Άμυνας αποψιλώνεται από προσωπικό, όπως αποψιλώνεται το ΕΣΥ, τα ΑΕΙ, δημόσιες υπηρεσίες και θεσμοί.<br /><br />Άρα υπάρχει μείζον ζήτημα αλλαγής πολιτικής για την υπεράσπιση των πραγματικών απειλών και των εθνικών συμφερόντων της χώρας, γιατί όλα τα άλλα δεν έχουν καμία σχέση, ούτε με την εθνική άμυνα, ούτε, κυρίως με την εθνική μας αξιοπρέπεια...</div><div><br /></div><div><a href="https://omegapress.gr/">πηγή </a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Η πρόθυμη ηγεσία, το απρόθυμο στράτευμα.

Του Σωτήρη Σιδέρη Όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στις Ένοπλες Δυνάμεις , συγκροτούν ένα βιβλίο ανησυχητικών συμβάντων, που ποτέ άλλοτε ,...

Διαβάστε την συνέχεια

Φόβοι ανάφλεξης στη Μ. Ανατολή με εμπλοκή της Ελλάδας. Το επικίνδυνο παρασκήνιο Αθήνας - Ουάσιγκτον!

<a href="https://img.thedailybeast.com/image/upload/c_crop,d_placeholder_euli9k,h_1688,w_3000,x_0,y_0/dpr_1.5/c_limit,w_1044/fl_lossy,q_auto/v1704761818/240108-middle-east-war-tease_os38zt"><img border="0" height="318" src="https://img.thedailybeast.com/image/upload/c_crop,d_placeholder_euli9k,h_1688,w_3000,x_0,y_0/dpr_1.5/c_limit,w_1044/fl_lossy,q_auto/v1704761818/240108-middle-east-war-tease_os38zt" width="697" /></a><div><br /></div><div>Του <b>Σωτήρη Σιδέρη</b><br />Η πολεμική φρενίτιδα του Ισραήλ και η αδυναμία των ΗΠΑ, παρά τις πιέσεις να σταματήσουν τον πόλεμο, αυξάνει τα επίπεδα συναγερμού σε όλη την περιοχή. Από το Ιράκ, την Συρία, το Ιράν, τα Εμιράτα, μέχρι τον Λίβανο και την Υεμένη, επικρατεί αναταραχή. Οι Αμερικανοί προσπαθούν για τη μη διάχυση του πολέμου, αλλά όσο το Ισραήλ είναι εκτός ελέγχου, τόσο οι κίνδυνοι πολλαπλασιάζονται. Ταυτόχρονα, οι ΗΠΑ έχουν απλώσει τον χάρτη της περιοχής και σε αυτόν κάνουν ασκήσεις πολέμου και ειρήνης. Από την δημιουργία παλαιστινιακού κράτους, μέχρι την κουρδική αυτονομία στην Συρία , την ήττα των Χούθι στην Υεμένη και την διάβρωση της ισχύος της Τεχεράνης, όλα είναι ανοιχτά. Για την Υεμένη μάλιστα υπάρχει ήδη σχέδιο για χερσαία επιχείρηση και για τον λόγο αυτό έχει ζητηθεί και η συνδρομή της Ελλάδας με στρατιωτικές και αεροπορικές δυνάμεις.<br /><br />Ο Μητσοτάκης έχει υποσχεθεί συνδρομή πέραν της φρεγάτας “Ύδρα” και οι ΗΠΑ περιμένουν με το χρονόμετρο στο χέρι, ενώ στο υπουργείο Άμυνας ο Δένδιας οργανώνει τις αντιδράσεις του. Ο Έλληνας πρωθυπουργός έχει πλέον πρόβλημα. Η αρχιτεκτονική ασφάλειας έχει δεχθεί τεράστιο πλήγμα, αλλά επικρατεί πραγματικός τρόμος, κυρίως στην Ευρώπη σε περίπτωση που η χιονοστιβάδα Τραμπ επικρατήσει τελικά.<br /><br />Η κατάσταση είναι και σοβαρή και περίπλοκη. Οι ΗΠΑ και το Λονδίνο βιάζονται γιατί όσο τα μέτωπα δεν κλείνουν, τόσο αυξάνονται οι φόβοι επέκτασης. Αλλά στην πραγματικότητα όταν οι δύο χώρες άνοιγαν μέτωπα ουδέποτε τα έκλειναν, όπως δείχνει η εμπειρία στο Ιράκ, την Λιβύη, την Ουκρανία και αλλού. Οπότε η ανησυχία εντείνεται καθώς η στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων φαίνεται να οδηγεί σε μεγαλύτερες περιπέτειες και σε νέα μέτωπα που ουσιαστικά είναι μη διαχειρίσιμα στην συνέχεια. Η αδυναμία των ΗΠΑ να χαλιναγωγήσουν το Ισραήλ που έχει μετατραπεί σε χωροφύλακα της περιοχής σε συνδυασμό με έναν ανεξέλεγκτο Νετανιάχου έχουν αναστατώσει την περιοχή . Η ΕΕ, ακολουθεί όλο και με μεγαλύτερο δισταγμό, καθώς η στάση της στην Ουκρανία έχει φέρει κρίση που δεν την αντιμετωπίζει. Πιθανή επιστροφή του Τραμπ στον Λευκό Οίκο ίσως σηματοδοτήσει μια μεγαλύτερη κρίση και εκφυλισμό της ΕΕ.<br /><br />Οι ΗΠΑ με το χρονόμετρο<br /><br />Το δόγμα του αφοσιωμένου ηγέτη και του προκεχωρημένου φυλακίου των ΗΠΑ βρίσκεται σε κομβικό σημείο. Ο Μητσοτάκης είχε υποσχεθεί στον Αμερικανό ΥΠΕΞ , κατά την συνάντησή τους στα Χανιά στο σπίτι του πρωθυπουργού, ότι η κυβέρνησή του θα αύξανε την συνδρομή προς την Ουκρανία και θα συμμετείχε στην ναυτική επιχείρηση Prosperity Guardian στην Ερυθρά Θάλασσα. Η όξυνση της κατάστασης στην Ερυθρά Θάλασσα και η ανάγκη προστασίας των θαλάσσιων μεταφορών, φαίνεται να οδηγούν τις ΗΠΑ σε αύξηση της έντασης και στο πλαίσιο αυτό πιθανότατα, σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, προετοιμάζονται και χερσαίες επιθέσεις, πέραν των πυραυλικών ώστε να δεχθούν πλήγματα οι Χούθι. Οι ΗΠΑ φέρονται να επείγονται και σύμφωνα με την ίδια πηγή, περιμένουν την απάντηση Μητσοτάκη, θετική απάντηση, "με το χρονόμετρο στο χέρι".<br /><br />Οι ίδιες πηγές θεωρούν ότι οι Χούθι δεν είναι εύκολος αντίπαλος και υπό το πρίσμα αυτό είναι άκρως αμφιλεγόμενοι οι σχεδιασμοί των ΗΠΑ. Γιατί πέραν των άλλων, μια τέτοια επίθεση , το μόνο βέβαιο αποτέλεσμα θα είναι η περαιτέρω διάχυση της κρίσης και της ανασφάλειας. Οι δε Έλληνες εφοπλιστές, κατά τις ίδιες πηγές υποστηρίζονται από τη Δύση, ως αντίπαλος δέος της ραγδαίας ανόδου της Κίνας στις θαλάσσιες μεταφορές και με αυτή την λογική, ο Μητσοτάκης θεωρεί ότι έχει άλλοθι. Ωστόσο πολεμική εμπλοκή της Ελλάδας για τα συμφέροντα των εφοπλιστών, είναι αδιανόητη…<br /><br />Ο αμφιλεγόμενος Δένδιας<br /><br />Ο Νίκος Δένδιας φέρεται να διαφωνεί με την αύξηση της εμπλοκής της Ελλάδας, ωστόσο στερείται σοβαρότητας και κύρους για να αποτελέσει αντίπαλον δέος εντός της ΝΔ και της κυβέρνησης. Το προφίλ του έχει πληγεί από την υπόθεση των υποκλοπών, του τουρκολιβυκού συμφώνου, του Ορούτς Ρέϊς και την γενικότερη αδυναμία του να βάλει τη σφραγίδα του σε οποιαδήποτε θετική εξέλιξη. Στο υπουργείο Άμυνας θέλησε να απαλλαγεί από τον Φλώρο η θητεία του οποίου όμως έληξε και τώρα θέλει να προβάλλει το πατριωτικό του προφίλ αποφεύγοντας, όσο μπορεί, να ταυτιστεί με την Διακήρυξη των Αθηνών μεταξύ Ερντογάν και Μητσοτάκη, αλλά και τα ΜΟΕ.<br /><br />Ταυτόχρονα θέλει να φιλοτεχνήσει από την αρχή το προφίλ του δελφίνου που θα μπει στην σειρά για την διαδοχή του Μητσοτάκη, όταν έρθει το πλήρωμα του χρόνου. Ο Δένδιας θεωρεί ότι η δεύτερη τετραετία Μητσοτάκη θα είναι και η τελευταία, ωστόσο ο ίδιος δεν φαίνεται να έχει ιδέες πως θα κινηθεί και μοιάζει μάλλον με αποστειρωμένος πολιτικός. Οπότε έχει ενδιαφέρον η τελική του στάση σε περίπτωση που ο Μητσοτάκης τον πιέσει για την Υεμένη.<br /><br />Εν κατακλείδι, οι κίνδυνοι για εμπλοκή της χώρας σε τυχοδιωκτικές περιπέτειες αυξάνονται. Ο πρωθυπουργός κινδυνεύει να περάσει μια κόκκινη γραμμή και σε περίπτωση που συμβεί κάτι αρνητικό θα έχει προσωπικό πρόβλημα και ενόψει ευρωεκλογών.<br /><br />Ταυτόχρονα οι κίνδυνοι αστάθειας μεγαλώνουν. Το μοτίβο Μητσοτάκη-Γεραπετρίτη ότι η Ελλάδα είναι δύναμη σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή, είναι ανέκδοτο. Η Ελλάδα έχει υποταχθεί πλήρως σε επιθετικά τυχοδιωκτικά σχέδια των ΗΠΑ, δεν επιδρά σε καμία περίπτωση στην κρίση, δεν έχει κύρος και διπλωματικό κεφάλαιο, οπότε το θέατρο καλά κρατεί.<br /><br />Δεν είναι πρωτόγνωρο, είναι ωστόσο έλλειμμα της δημοκρατίας μας, όλα αυτά να μην τίθενται προς συζήτηση στη βουλή. Όσο μεγαλώνει το έλλειμμα δημοκρατίας, τόσο μεγαλώνουν και οι κίνδυνοι. Και το 41% όλο και θαμπώνει την αλαζονεία τους...<br /><br /><br /><a href="https://omegapress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Φόβοι ανάφλεξης στη Μ. Ανατολή με εμπλοκή της Ελλάδας. Το επικίνδυνο παρασκήνιο Αθήνας - Ουάσιγκτον!

Του Σωτήρη Σιδέρη Η πολεμική φρενίτιδα του Ισραήλ και η αδυναμία των ΗΠΑ, παρά τις πιέσεις να σταματήσουν τον πόλεμο, αυξάνει τα επίπεδα συν...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτοί είναι οι Τούρκοι. Η Άγκυρα επιχειρεί να επεκτείνει τα σύνορα της κατά 15 χλμ εντός του συριακού εδάφους με τάφρους.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-01/GEsMnWiXgAAr7Eu.jpeg?itok=NGxkFvb5" width="726" /><br /><br />Οι Νεο-Οθωμανοί κάνουν ότι θέλουν στην Βόρεια Συρία και δεν μιλάει κανένα κράτος. Τα ίδια έκαναν και στην Νεκρή Ζώνη της Κύπρου με τον ΟΗΕ να είναι ανίκανος να πράξει οτιδήποτε.<br /><br />ΗΤουρκία έχει ξεκινήσει τη διαδικασία δημιουργίας ουσιαστικά νέων συνόρων, επεκτείνοντας 15 χιλιόμετρα βάθους εντός των περιοχών της βορειοανατολικής Συρίας υπό τον έλεγχό της, με την δημιουργία τάφρων.<br /><div class="adv" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; float: right; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; line-height: 0; margin: 0px 0px 30px 20px; padding: 0px; text-align: center;"><div class="adv__inner" id="in_article_1" style="box-sizing: border-box; display: inline-block; margin: 0px; padding: 0px; position: relative; vertical-align: top; z-index: 1;"></div></div><div class="embedcode" style="background-color: #f9faff; box-sizing: border-box; color: #091c55; font-family: Roboto, sans-serif; font-size: 16px; margin: 0px; padding: 0px;"><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="box-sizing: border-box; display: flex; margin: 10px 0px; max-width: 560px; padding: 0px; width: 560px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1750519550012166423" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1750519550012166423&lang=el&maxWidth=560px&origin=https%3A%2F%2Fwww.pentapostagma.gr%2Fkosmos%2Fmesi-anatoli%2F7218163_aytoi-einai-oi-toyrkoi-i-agkyra-epiheirei-na-epekteinei-ta-synora-tis&sessionId=c9c5e379ae0bf1b7d02e08e57fb0ba67abef9d5b&siteScreenName=pentapostagma&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 720px; margin: 0px; padding: 0px; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div></div>Αυτό μετέδωσε το Πρακτορείο Ειδήσεων <a href="https://medyanews.net/turkey-establishes-new-borders-in-northeastern-syrian-territories-under-its-control/">Hawar (ANHA).</a><br /><br />Αυτές οι περιοχές, στα σύνορα με την Τουρκία, περιλαμβάνουν το Ρας Αλ Αούν (Ras al-Ayn), το Τελ Αμπιάντ (Tell Abyad), το Σουλούκ (Suluk), την Τζαραμπλούς (Jarabulus), το Αλ Μπαμπ (al-Bab) και το Αφρίν (Afrin).<br /><br />Πηγές ασφαλείας από αυτά τα εδάφη που ελέγχονται από την Τουρκία αναφέρουν συνεχιζόμενες δραστηριότητες εκσκαφής τάφρων και κατασκευής κανονικού τείχους.<br /><br />Η αρχική φάση περιλαμβάνει την κατασκευή αυτών των δομών ανατολικά της πόλης Ρας Αλ Αούν , με σχέδια να επεκταθούν προς το Τελ Αμπιάντ.<br />Η τουρκική κατασκευαστική προσπάθεια εντάσσεται σε ένα ευρύτερο σχέδιο που περιλαμβάνει παρόμοιες εξελίξεις σε Τζαραμπλούς , Αλ Μπάμπ, Αζάζ και Αφρίν<br /><br />Τα χαρακώματα, που εκτείνονται από βορρά προς νότο, οριοθετούν τα σύνορα μεταξύ των περιοχών που ελέγχονται από την Τουρκία και των αυτόνομων διοικητικών περιοχών υπό την ηγεσία των Κούρδων.<br /><br />Σύμφωνα με συριακές δημοσιογραφικές πηγές, η τουρκική κυβέρνηση φέρεται να έχει αναθέσει την προστασία αυτών των τάφρων στην 1η Ταξιαρχία του λεγόμενου Εθνικού Στρατού, που είναι υπό τον πλήρη έλεγχο της.<br /><br />Αυτή η στρατιωτική πολιτοφυλακή βρίσκεται υπό την ηγεσία του Αμπού Αχμέντ Ζακούρ, γνωστού ως ο υποδιοικητή στη διοίκηση της φιλοτουρκικής οργάνωσης Hay'at Tahrir al-Sham.<br /><br />Πρόσφατα, ο Ζακούρ αντιμετώπισε κατηγορίες για διαρροή πληροφοριών στην “Sultan Murad”, μια οργάνωση που συνδέεται με τις τουρκικές μυστικές υπηρεσίες.<br /><br />Μετά από στρατιωτική επιχείρηση εναντίον του, ο Ζακούρ κατέφυγε στο Αζάζ και παραδόθηκε στις τουρκικές υπηρεσίες πληροφοριών.<br /><br />Τώρα διοικεί μια ομάδα 500 ατόμων, που εισήλθαν στις κατεχόμενες περιοχές του Τελ Αμπιάντ και του Ρας αλ-Αΐν στις 17 Ιανουαρίου.<br /><br />Οι τοπικές αντιδράσεις σε αυτές τις εξελίξεις προκάλεσαν ιδιαίτερη ανησυχία.<br /><br />Στο χωριό Νταουντιγιέχ (Daudiyeh), ανατολικά του Ρας Αλ Ούν πλάνα απαθανάτισαν χωρικούς να εκφράζουν δυσαρέσκεια και οργή προς τις τουρκικές δυνάμεις και τους φιλότουρκους μισθοφόρους.<br /><br /><div>Τι επιδιώκει η Τουρκία σε Συρία και αλλού<br /><br />Πρόκειται για μια τακτική που εφαρμόστηκε κατά κόρον και στην Κύπρο, με την κατάληψη μέρους της αποκαλούμενης Νεκρής Ζώνης, με στόχο την αλλαγή των συνόρων στην περιοχή.<br />Ο Ερντογάν με πρόσχημα την καταπολέμηση του ΡΚΚ και του παρακλαδιού του YPG στην Συρία, επιχειρεί να επεκτείνει τα σύνορα της χώρας του προς την Συρία, σε λίγο θα πράξει το ίδιο και στο Βόρειο Ιράκ, στο οποίο έχει εγκαταστήσει στρατόπεδα με Τούρκους στρατιώτες.<br /><br />Όλα αυτά είναι μέρος του γνωστού σχεδίου “ Εθνικός Όρκος”, που περιλαμβάνει περιοχές της πρώην Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στο οποίο συμπεριλαμβάνεται και η “ Γαλάζια Πατρίδα”.<br /><br />Την ίδια περίοδο οι ΗΠΑ ετοιμάζονται να δώσουν αεροσκάφη F-16 στην Τουρκία μετά το παζάρι με την ένταξη της Σουηδίας, ενώ για τις προκλήσεις στην Συρία δεν ομιλεί κανένα κράτος σε μια άκρως προκλητική στάση έναντι μιας χώρας που απειλεί πλέον τους πάντες. </div><div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/"> πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Αυτοί είναι οι Τούρκοι. Η Άγκυρα επιχειρεί να επεκτείνει τα σύνορα της κατά 15 χλμ εντός του συριακού εδάφους με τάφρους.

Οι Νεο-Οθωμανοί κάνουν ότι θέλουν στην Βόρεια Συρία και δεν μιλάει κανένα κράτος. Τα ίδια έκαναν και στην Νεκρή Ζώνη της Κύπρου με τον ΟΗΕ ν...

Διαβάστε την συνέχεια

Εμείς στην Ελλάδα τους νομιμοποιούμε. Επιστολή κόλαφος σε Κογκρέσο από 10 υψηλόβαθμα πρώην στελέχη του FBI.

<img height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2024-01/US-Migrant-Asylum-Ban.jpg?itok=gP8WxliV" width="727" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">“Εισβάλουν στις ΗΠΑ κατά χιλιάδες οι μετανάστες σε στρατιωτική ηλικία από εχθρικά κράτη” δηλώνουν έμπειρα στελέχη-Το κόκκινο φως άναψε και ο νυν διευθυντής του FBI</span></h3>Σε κίνδυνο η εθνική ασφάλεια της Αμερικής θεωρούν οι ίδιοι σε συνδυασμό με την στάση του Τέξας που δεν δέχονταν μετανάστες στην περιφέρεια του.<br /><br />Ενόψει συνταγματικής κρίσης στο Τέξας και ψηφοφόρους σε εθνικό επίπεδο ανησυχούν για τον απολογισμό της παράνομης μετανάστευσης, μερικά από τα πιο διάσημα τέως στελέχη του FBI προειδοποιούν αυστηρά το Κογκρέσο ότι οι συνοριακές πολιτικές του προέδρου Τζο Μπάιντεν έχουν εξαπολύσει μια «εισβολή» με χιλιάδες άνδρες στρατιωτικής ηλικίας.<br /><br />Οι ίδιοι θεωρούν ότι οι αλλοδαποί στην χώρα τους, αποτελούν «μία από τις πιο ολέθριες» απειλές για την αμερικανική ασφάλεια.<br /><br />Τι αναφέρουν οι ίδιοι για το σοβαρό αυτό ζήτημα<br /><br />Δέκα πρώην στελέχη του FBI, τα οποία κατείχαν εξέχουσες θέσεις σε υπηρεσίες πληροφοριών, αντιτρομοκρατία, υπηρεσίας κατά του εγκλήματος, εξέφρασαν την έντονη ανησυχία τους σε επιστολή τους στις 17 Ιανουαρίου προς τον Πρόεδρο της Βουλής Μάικ Τζόνσον, τον ηγέτη της Γερουσίας Τσακ Σούμερ και τους προέδρους των επιτροπών της Βουλής και της Γερουσίας που προεδρεύουν, καθώς και στις υπηρεσίες πληροφοριών και εσωτερικής ασφάλειας των ΗΠΑ.<br /><br />Η γλώσσα τους επιβεβαιώνει αυτή τόσο του σημερινού διευθυντή του FBI Κρίστοφερ Ρέι, ο οποίος κατέθεσε ότι τα φώτα ασφαλείας της χώρας «αναβοσβήνουν στο κόκκινο χρώμα», όσο και του κυβερνήτη του Τέξας Γκρεγκ Άμποτ, ο οποίος ισχυρίζεται ότι η χαλάρωση της ασφάλειας των συνόρων από τον Μπάιντεν επέτρεψε μια «εισβολή» στην Αμερική από ξένους με ανησυχητικό τρόπο.<br />«Στη σύγχρονη ιστορία τους, οι ΗΠΑ δεν υπέστησαν ποτέ εισβολή στο έδαφος τους, αλλά τώρα αυτή εκτυλίσσεται κανονικά», έγραψαν οι πρώην υψηλόβαθμοι αξιωματούχοι του FBI.<br />«Στρατιωτικοί από όλο τον κόσμο, πολλοί από χώρες ή περιοχές που δεν είναι φιλικές προς τις Ηνωμένες Πολιτείες, έρχονται κατά κύματα στο έδαφός μας, κατά χιλιάδες με τα πόδια.<br />Τα σύνορα μας έχουν διαφημιστεί επακριβώς σε όλο τον κόσμο ως σε μεγάλο βαθμό απροστάτευτα με παραχωρημένη άμεση πρόσβαση.<br />Θα ήταν δύσκολο να υπερεκτιμήσουμε τον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει η παρουσία εντός των συνόρων μας ενός συγκριτικά στρατού πολλαπλών τμημάτων νεαρών ανύπαντρων ενήλικων ανδρών από εχθρικά έθνη και περιοχές των οποίων το υπόβαθρο, η πρόθεση ή η πίστη είναι εντελώς άγνωστα», πρόσθεσαν στην επιστολή τους.<br /><br />Αντιδράσεις από την επιστολή και τον νυν επικεφαλής του διευθυντή του FBI Κρίστοφερ Ρέι<br /><br />Ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων Μάικ Τζόνσον έλαβε την επιστολή αυτή την εβδομάδα και μιλώντας στην εκπομπή Just the News ότι αυτή η επιστολή ενισχύει την αποφασιστικότητα των Ρεπουμπλικανών για μια συμφωνία που θα σφραγίζει εντελώς τα αμερικανικά σύνορα.<br /><br />«Αυτή η επιστολή από τους υψηλόβαθμους αξιωματούχους εθνικής ασφάλειας είναι περαιτέρω επιβεβαίωση αυτού που ήδη γνωρίζουμε, ότι οι πολιτικές ανοιχτών συνόρων του Προέδρου Μπάιντεν αυξάνουν τους κινδύνους τρομοκρατικών επιθέσεων στο έδαφος των ΗΠΑ», είπε ο Τζόνσον.<br /><br />«Μια άνευ προηγουμένου απειλή σε αυτή την κλίμακα απαιτεί δομικές αλλαγές στην πολιτική μας άμεσα, για να διασφαλιστούν τα σύνορα και να τερματιστεί η μαζική επιστροφή παρανόμων από την κυβέρνηση στην χώρα μας», τόνισε ο ίδιος.<br /><br />Ο γερουσιαστής Ρόν Τζόνσον, R-Wis., κορυφαίος Ρεπουμπλικανός στην Επιτροπή Εσωτερικής Ασφάλειας της Γερουσίας, είπε ότι "η επιστολή αποτύπωσε την πραγματικότητα της απειλής ορισμένων από τους πιο έμπειρους βετεράνους επιβολής του νόμου του αμερικανικού έθνους".<br />Μαρκ Μόργκαν: Δεν υπάρχει πια «άρνηση» της συνοριακής κρίσης στις ΗΠΑ<br /><br />Ο Μαρκ Μόργκαν, πρώην Αναπληρωτής Επίτροπος Τελωνείων και Προστασίας Συνόρων των ΗΠΑ, δήλωσε ότι "οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν πώς οι Αμερικανοί πολίτες αναγνωρίζουν την κρίση των ανοιχτών συνόρων.<br /><br />Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη αναγνώριση και οι άνθρωποι κατανοούν ότι αυτό που συμβαίνει στα σύνορά μας είναι ένα απόλυτο χάος και είναι μη βιώσιμο», δήλωσε ο ίδιος.<br /><br />Τα πρώην στελέχη του FBI που υπέγραψαν την επιστολή είναι: <br /><br />1. Ο Kevin Brock, πρώην βοηθός διευθυντής πληροφοριών και πρώην κύριος αναπληρωτής διευθυντής του Εθνικού Κέντρου Αντιτρομοκρατίας.<br /><br />2. Ο Chris Swecker, ο πρώην βοηθός διευθυντής του ποινικού τμήματος.<br /><br />3. Ο David Szady, πρώην βοηθός διευθυντής της αντικατασκοπείας.<br /><br />4. Ο Timothy J. Healy, ο πρώην διευθυντής του Κέντρου Εξέτασης Τρομοκρατών.<br /><br />5. Ο Mark Morgan, πρώην βοηθός διευθυντής για την εκπαίδευση και πρώην εν ενεργεία επίτροπος Τελωνείων και Προστασίας των Συνόρων της Εσωτερικής Ασφάλειας·<br /><br />6. Ο William Gavin, συνταξιούχος βοηθός διευθυντής για το τμήμα επιθεώρησης.<br /><br />7. Ο Timothy McNally, πρώην βοηθός διευθυντής του τμήματος του Λος Άντζελες. Ο συνταξιούχος ειδικός πράκτορας Ντέιβιντ Μίτσελ, ο οποίος επέβλεπε τις επιχειρήσεις του FBI στο Μιλγουόκι.<br /><br /><br />8. Η ειδική πράκτορας Jody Weiss, η οποία επέβλεπε τις επιχειρήσεις του FBI στη Φιλαδέλφεια.<br /><br />9. Ο Μπροκ, ο οποίος βοήθησε στην οργάνωση της επιστολής, είπε ότι αντικατοπτρίζει τις προειδοποιήσεις και τον συναγερμό ενός πολύ μεγαλύτερου σώματος της σημερινής και συνταξιούχου κοινότητας του FBI.<br /><br />10 Ο Πρώην Εκτελεστικός Βοηθός Διευθυντής του FBI Ρούμπεν Γκαρσία.<br /><br />Ξεσηκώθηκαν και στις ΗΠΑ για την αθρόα μετανάστευση και τους σοβαρούς κινδύνους για την χώρα τους, εμείς εδώ στην Ελλάδα είμαστε ήσυχοι που γειτνιάζουμε με την Μέση Ανατολή;<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Εμείς στην Ελλάδα τους νομιμοποιούμε. Επιστολή κόλαφος σε Κογκρέσο από 10 υψηλόβαθμα πρώην στελέχη του FBI.

“Εισβάλουν στις ΗΠΑ κατά χιλιάδες οι μετανάστες σε στρατιωτική ηλικία από εχθρικά κράτη” δηλώνουν έμπειρα στελέχη-Το κόκκινο φως άναψε και ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Θα καταφέρει το Ισραήλ να εκτροχιάσει την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους;

<img height="360" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2024/01/palestine-katanomi.jpg" width="730" /><div><br /></div><div><b>ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ</b><br />Με τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας να συνεχίζεται αμείωτος και τα θύματα μεταξύ των αμάχων Παλαιστινίων να αυξάνονται καθημερινά κατά εκατοντάδες, η πίεση της διεθνούς κοινής γνώμης για την ανθρωπιστική αυτή καταστροφή εντείνεται, αλλά οπωσδήποτε παραμένει κατώτερη των περιστάσεων. Παρόλα αυτά, έστω και έτσι, ΗΠΑ και Ευρώπη έχουν για μία ακόμα φορά εγγράψει στη διπλωματική ατζέντα την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους. Ο αρμόδιος για την εξωτερική πολιτική της ΕΕ, Μπορέλ, μάλιστα, δεν μασάει τα λόγια του κι αυτό είναι ενδεικτικό του κλίματος που διαμορφώνεται τουλάχιστον στη Γηραιά Ήπειρο.<br /><br />Αλλά και στις ΗΠΑ, η κατακραυγή εναντίον του Ισραήλ, με πρωτοπορεία τα μεγάλα πανεπιστήμια, προσλαμβάνει συνεχώς μεγαλύτερες διαστάσεις, γεγονός που εκ των πραγμάτων ασκεί πίεση στην κυβέρνηση Μπάιντεν, πολύ περισσότερο που η χώρα έχει εισέλθει στην ευθεία προς τις προεδρικές εκλογές. Η τακτική του Ισραήλ ήταν για χρόνια να δηλώνει πως αφηρημένα δεν διαφωνεί με την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους, αλλά στην πράξη να τορπιλίζει κάθε βήμα προς αυτή την κατεύθυνση.<br /><br />Τώρα που η δυτική πίεση έχει προσλάβει συγκεκριμένη μορφή και μεγαλύτερη ένταση, ο Νετανιάχου εγκατέλειψε τα προσχήματα κι αρνείται κατηγορηματικά αυτή τη λύση. Το αίμα που έχει χυθεί χωρίζει, αλλά από την άλλη μπορεί να λειτουργήσει σαν καταλύτης λύσης. Γίνεται, όμως, ολοένα και πιο ξεκάθαρο ότι στρατηγικός στόχος τουλάχιστον της ισραηλινής κυβέρνησης είναι να εκδιώξει τους Παλαιστίνιους από τις πατρογονικές εστίες τους και να σφετεριστεί τη γη τους.<br /><br />Αυτός είναι ο λόγος που το Ισραήλ τους κάνει τον βίο αβίωτο. Στη μεν Λωρίδα της Γάζας δεν υπάρχει πουθενά ασφάλεια από τους βομβαρδισμούς, λίγα σπίτια έχουν μείνει όρθια, δεν υπάρχουν τρόφιμα και νερό, δεν υπάρχει ιατρική περίθαλψη, με λίγα λόγια δεν υπάρχει ζωή. Στη δε Δυτική Όχθη, όπου δεν διεξάγεται πόλεμος, οι παράνομοι εβραϊκοί οικισμοί ροκανίζουν την παλαιστινιακή γη, στριμώχνοντας ολοένα και περισσότερο τους Παλαιστίνιους.<br /><br />Δεν πρόκειται για εκτίμηση. Στη σύνοδο με τους Ευρωπαίους ομολόγους του, ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών πρότεινε στους έκπληκτους συνομιλητές του την εξωφρενική λύση να δημιουργηθεί ένα τεχνητό νησί στη Μεσόγειο και να εγκατασταθούν εκεί οι Παλαιστίνιοι!!! Η ιδέα είναι μία χειρότερη εκδοχή της ιδέας των Ναζί (πριν δημιουργήσουν τα στρατόπεδα του Ολοκαυτώματος) να εγκαταστήσουν τους Εβραίους στη Μοζαμβίκη. Είναι να απορεί κανείς πως ένας Εβραίος ξεστομίζει τέτοιες προτάσεις, οι οποίες παραπέμπουν κατ’ ευθείαν στους γενοκτόνους της φυλής του.<br />Η ίδρυση παλαιστινιακού κράτους συμφέρει το Ισραήλ<br /><br />Εάν οι Ισραηλινοί δεν ήταν τυφλωμένοι από την αλαζονεία της πολιτικοστρατιωτικής ισχύος τους θα είχαν προ πολλού συνειδητοποιήσει ότι η ασφάλειά τους εξυπηρετείται πολύ περισσότερο από την αναγνώριση ενός βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους. Εάν αποκτήσουν πατρίδα και κανονική ζωή, οι Παλαιστίνιοι θα έχουν κάτι σημαντικό να χάσουν. Με την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους θα κόβονταν οι πολιτικοκοινωνικές ρίζες της παλαιστινιακής τρομοκρατίας, η οποία αντλεί την όποια επιρροή και απήχησή της από το καθεστώς της κατοχής.<br /><br />Όσο πιο ευσταθές και κυρίαρχο, μάλιστα, θα είναι το παλαιστινιακό κράτος, τόσο αποτελεσματικότερο έλεγχο θα ασκεί στα εξτρεμιστικά στοιχεία, που θα θελήσουν να επιμείνουν σε τρομοκρατικές πρακτικές. Θα διαλύσει τις παραστρατιωτικές οργανώσεις, επειδή η ύπαρξή τους και μόνο εκ των πραγμάτων θα αμφισβητεί τη νέα κρατική εξουσία. Το Ισραήλ δεν έχει να φοβάται από την αναγνώριση ενός τέτοιου κράτους. Η διαφορά ισχύος θα παραμείνει καταλυτική. Κατά συνέπεια, το νεοπαγές παλαιστινιακό κράτος θα έχει ίδιον συμφέρον να τηρεί προσεκτικά τις υποχρεώσεις του προς τους γείτονες και τη διεθνή κοινότητα.<br /><br />Μετά από δεκαετίες συγκρούσεων, ο ισραηλινός και ο παλαιστινιακός λαός οφείλουν πρωτίστως στους εαυτούς τους να προσεγγίσουν με νέο πνεύμα την συνύπαρξή τους στην ίδια περιοχή. Στο σημείο που έχουν φθάσει τα πράγματα, είναι καθήκον του ισχυρού να σπάσει τον φαύλο κύκλο του αίματος και να επιδιώξει μία έντιμη και ευσταθή πολιτική λύση. Δυστυχώς, οι Ισραηλινοί –τμήμα ενός τόσο προικισμένου και τόσο ιστορικά βασανισμένου έθνους, όπως το εβραϊκό– αποφεύγουν να διδαχθούν από τη δική τους παράδοση. Αντιθέτως, με ευκολία που σοκάρει, υιοθετούν μεθόδους και πρακτικές, οι οποίες δοκιμάσθηκαν εναντίον του έθνους τους. Προκαλεί αποτροπιασμό η άνεση, με την οποία οι απόγονοι του Δαβίδ παίζουν το ρόλο του Γολιάθ.</div><div><br />Αναγνώριση από τον ΟΗΕ<br /><br />Μέχρι τώρα, το διπλωματικό κατενάτσιο του Ισραήλ και οι πιέσεις του εβραϊκού λόμπι έχουν εγκλωβίσει την αμερικανική πολιτική για το Παλαιστινιακό στο γνωστό πλαίσιο. ΗΠΑ και Ευρώπη ναι μεν αναγνώριζαν στα λόγια την ανάγκη ίδρυσης παλαιστινιακού κράτους, αλλά στην πράξη δεν έκαναν τίποτα προς αυτή την κατεύθυνση. Έτσι, η Ουάσινγκτον έχασε την ευκαιρία να θεμελιώσει μία άλλη σχέση με το μουσουλμανικό κόσμο, όπως είχε κατά καιρούς προσπαθήσει. Για την ακρίβεια, έχασε τη δυνατότητα να προσδώσει μία άλλη διάσταση και δυναμική στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ σε μία περίοδο, που αυτές έχουν υποστεί πολλά τραύματα και επιπροσθέτως υποχρεώνονται πια να κινούνται σ’ ένα όλο και πιο πολυπολικό διεθνές σύστημα.<br /><br />Ας σημειωθεί ότι το Νοέμβριο 2009 η Παλαιστινιακή Αρχή είχε προσανατολισθεί στο να προσφύγει στο Συμβούλιο Ασφαλείας με αίτημα την αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους, όπως είχε απειλήσει το Ισραήλ ο Ομπάμα και όπως το απείλησε προσφάτως ο Μπορέλ. Τα μηνύματα από Ουάσιγκτον και Ευρώπη, όμως, ήταν το 2009 απογοητευτικά. Η τότε σουηδική προεδρία δια του Καρλ Μπιλντ είχε σχολιάσει: «Μακάρι να ήμασταν σε θέση να αναγνωρίσουμε ένα παλαιστινιακό κράτος. Πρώτα, όμως, πρέπει να υπάρξει ένα παλαιστινιακό κράτος. Νομίζω, λοιπόν, πως όλα αυτά είναι λίγο πρόωρα»! Για μία ακόμα φορά είχε ξεχειλίσει η δυτική υποκρισία.<br /><br />Το αδιέξοδο άνοιξε εκ των πραγμάτων το δρόμο για να επανέλθει στο προσκήνιο η βία. Ο πρόεδρος της Παλαιστινιακής Αρχής Μαχμούντ Αμπάς είχε δηλώσει στη Wall Street Journal: «Όσο είμαι πρόεδρος δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να ξεκινήσει νέα Ιντιφάντα. Ποτέ! Αλλά αν φύγω, δεν θα μπορώ πλέον να εγγυηθώ τίποτα». Στην πραγματικότητα, όμως, ο Αμπάς πολιτικά ακυρωμένος από τους ίδιους τους Παλαιστίνιους. Εκτός από χρήματα, η Δύση δεν του έδωσε τίποτα στο διπλωματικό πεδίο για να πείσει τον παλαιστινιακό λαό ότι αξίζει τον κόπο να επιμείνει σε μία ειρηνευτική διαδικασία, που ήταν πια μόνο στα χαρτιά. Έτσι κυριάρχησε πολιτικά η Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας, αλλά και σε επίπεδο επιρροής και στη Δυτική Όχθη.</div><div><br />Η στρατηγική του ενιαίου κράτους<br /><br />Είναι αξιοσημείωτο ότι το αδιέξοδο εξώθησε τους Παλαιστινίους να συζητήσουν σοβαρά μία τελείως διαφορετική στρατηγική απ’ αυτή που ακολουθούν για δεκαετίες. Ο επικεφαλής διαπραγματευτής των Παλαιστινίων Σαέμπ Ερεκάτ είχε από το Νοέμβριο 2009 προτείνει το ζήτημα του κοινού κράτους με τους Ισραηλινούς: «Με τις εποικιστικές δραστηριότητές τους, οι Ισραηλινοί δεν μας αφήνουν άλλη λύση πέρα της λύσης του ενός κράτους». Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι οι Παλαιστίνιοι θα πάψουν να διεκδικούν την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους, αλλά θα απαιτήσουν από τη διεθνή κοινότητα οι περιοχές τους (Δυτική Όχθη και Λωρίδα της Γάζας) να ενσωματωθούν στο Ισραήλ, το οποίο, άλλωστε, ασκεί εκεί μία ιδιότυπη κατοχή.<br /><br />Εάν συνέβαινε αυτό, οι Παλαιστίνιοι των δύο ανωτέρω περιοχών θα γίνονταν ισότιμοι πολίτες του Ισραήλ και μαζί με τους Παλαιστίνιους που είναι ήδη πολίτες του Ισραήλ (20% και πλέον του συνολικού πληθυσμού) η παλαιστινιακή συνιστώσα θα μετατρεπόταν σε σχεδόν αριθμητικά ισότιμη με την εβραϊκή. Το Ισραήλ θα γινόταν κράτος δύο εθνικών κοινοτήτων, χάνοντας τον εβραϊκό χαρακτήρα του. Εάν, μάλιστα, ληφθεί υπόψη ο υψηλός βαθμός δημογραφικής ανάπτυξης των Παλαιστινίων (στη Λωρίδα της Γάζας κατά μέσο όρο κάθε Παλαιστίνια γεννάει 7,44 παιδιά, ενώ στη Δυτική Όχθη ο αντίστοιχος δείκτης είναι 5,61 παιδιά), αυτοί σε μερικά χρόνια θα μετατρέπονταν σε πλειοψηφία. Με άλλα λόγια, ο χρόνος θα δούλευε για λογαριασμό των Παλαιστινίων, οι οποίοι σταδιακά θα έθεταν υπό τον εθνικό τους έλεγχο το κοινό κράτος του Ισραήλ.<br /><br />Και μόνο αυτή η σκέψη προκαλεί ρίγη στους Εβραίους. Γι’ αυτό και δεν πρόκειται ούτε καν να συζητήσουν το ενδεχόμενο δημιουργίας κοινού κράτους με τους Παλαιστίνιους. Εάν, όμως, οι Παλαιστίνιοι ξεκινήσουν διεθνή διπλωματική εκστρατεία μ’ ένα τέτοιο αίτημα, οι Ισραηλινοί θα περιέλθουν σε δυσχερή θέση. Θα τους είναι πολύ δύσκολο να απορρίπτουν και τη λύση ίδρυσης παλαιστινιακού κράτους και τη λύση του κοινού κράτους.<br /><br />Στρατιωτική λύση σε πολιτικό πρόβλημα<br /><br />Δεν γνωρίζω εάν οι δυτικές πιέσεις στο Ισραήλ για ίδρυση παλαιστινιακού κράτους θα καταστούν ασφυκτικές και εάν ο Νετανιάχου θα κάνει βήματα πίσω. Προς το παρόν εμμένει στην επιδίωξη στρατιωτικής λύσης σ’ ένα κατ’ εξοχήν πολιτικό πρόβλημα. Το Ισραήλ δεν ασκεί το δικαίωμά του στην αυτοάμυνα. Έχει παρασυρθεί από την αλαζονεία της ισχύος, η οποία πνίγει την πολιτική διορατικότητά του. Γι’ αυτό και σχεδόν αταβιστικά επιδιώκει στρατιωτικές λύσεις σε κατ’ εξοχήν πολιτικό πρόβλημα.<br /><br />Το Ισραήλ ματώνει στη μεγαλύτερη δυνατή κλίμακα τους Παλαιστίνιους, διαψεύδοντας τις κατά καιρούς ελπίδες τους για ομαλή εξέλιξη προς την κατεύθυνση της αναγνώρισης δικού τους ανεξάρτητου κράτους. Με τον τρόπο αυτό τους εξωθεί στην απόγνωση και στο μίσος. Σ’ αυτές τις συνθήκες και μην έχοντας άλλο τρόπο αντίδρασης σ’ αυτή την άνιση σύγκρουση, οι Παλαιστίνιοι εξωθούνται σε αποτρόπαιες τρομοκρατικές πρακτικές.<br /><br />Τα ίδια τα γεγονότα υπενθυμίζουν με τον πιο επώδυνο τρόπο στους Iσραηλινούς ότι δεν είναι αλώβητοι απ’ αυτόν τον ολοκληρωτικό και χωρίς κανόνες πόλεμο. Από πολιτικής απόψεως, οι αποτρόπαιες επιθέσεις αυτοκτονίας των φανατικών και η εκτόξευση ρουκετών από τη μία πλευρά και η εξίσου αποτρόπαιη κρατική τρομοκρατία του Ισραήλ από την άλλη δεν είναι παρά οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Η μία έχει ανάγκη την άλλη για να υπάρξει.<br /><br />Το Ισραήλ επιδιώκει να σφραγίσει πολιτικά το Παλαιστινιακό, τορπιλίζοντας την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους. Το κύριο εμπόδιό του δεν είναι τόσο το Ιράν, αλλά το γεγονός ότι η μουσουλμανική κοινή γνώμη θεωρεί το Παλαιστινιακό και δικό της πρόβλημα. Μ’ αυτή την έννοια, όσο οι Ισραηλινοί συνεχίζουν να αρνούνται μία έντιμη και βιώσιμη λύση του Παλαιστινιακού, θα αναπαράγουν με διάφορες μορφές την κρίση. Αρνούμενοι να επιτρέψουν τη δημιουργία βιώσιμου παλαιστινιακού κράτους, δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να τροφοδοτούν το φαύλο κύκλο του αίματος.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Θα καταφέρει το Ισραήλ να εκτροχιάσει την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους;

ΛΥΓΕΡΟΣ ΣΤΑΥΡΟΣ Με τον πόλεμο στη Λωρίδα της Γάζας να συνεχίζεται αμείωτος και τα θύματα μεταξύ των αμάχων Παλαιστινίων να αυξάνονται καθημε...

Διαβάστε την συνέχεια

Τι αλλάζει στο Αιγαίο με την απόκτηση των F-16 από την Τουρκία; 3 Αεροπόροι δίνουν απαντήσεις.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><iframe allowfullscreen="" class="BLOG_video_class" height="403" src="https://www.youtube.com/embed/xGsDLP3odus" width="714" youtube-src-id="xGsDLP3odus"></iframe></div><div><br /></div>Η Τουρκία όπως αναμενόταν εξασφάλισε το «πράσινο φως» από την Ουάσινγκτον και τη διοίκηση Μπάϊντεν για την προμήθεια νέων μαχητικών αεροσκαφών F-16 και εκσυγχρονισμό μέρους του στόλου των F-16 που ήδη διαθέτει. Μπορεί στην Αθήνα κάποιοι να επέμεναν, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, ότι «όλα θα πάνε καλά» για την Ελλάδα, τουλάχιστον σε αυτό το θέμα. Δυστυχώς διαψέυστηκαν.<br /><br />Τι σημαίνει για την ισορροπία στο Αιγαίο η ενίσχυση της τουρκικής αεροπορίας από τις ΗΠΑ; Πόσο μειώνεται ή ακυρώνεται το ελληνικό πλεονέκτημα με τα Rafale;<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Τι αλλάζει στο Αιγαίο με την απόκτηση των F-16 από την Τουρκία; 3 Αεροπόροι δίνουν απαντήσεις.

Η Τουρκία όπως αναμενόταν εξασφάλισε το «πράσινο φως» από την Ουάσινγκτον και τη διοίκηση Μπάϊντεν για την προμήθεια νέων μαχητικών αεροσκαφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Παίζουν με το μέλλον του Έθνους; Βαριούνται να στείλουν χάρτες της ΑΟΖ;

<img height="432" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/01/240125185906_AOZ-ELLADA-KYPROS-KARYOTHS099.jpg" width="733" /><br /><br />Του <b>ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ</b> <br />Η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών διέπεται από την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS 1982), την οποία έχουν επικυρώσει, μέχρι σήμερα, 169 κράτη.<br /><br />Το πρόβλημα των οριοθετήσεων θαλασσίων ζωνών μεταξύ της Ελλάδος και των γειτονικών της χωρών απετέλεσε επί μακρό χρονικό διάστημα παράπλευρη απώλεια των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Η Ελλάδα έχει θαλάσσια σύνορα με έξι κράτη: την Τουρκία, την Κύπρο, την Αίγυπτο, την Λιβύη, την Ιταλία και την Αλβανία, αλλά μέχρι σήμερα, έχει κάνει μιάμιση οριοθέτηση ΑΟΖ!<br /><br />Έχει πραγματοποιήσει μια εύκολη οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία και την αποκαλώ «εύκολη», διότι είχαμε ήδη κάνει οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας με τους Ιταλούς το 1977 επί κυβέρνησης Κωνσταντίνου Καραμανλή και η οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας και ΑΟΖ συμπίπτουν.<br /><br />Η πιο σημαντική, από όλες τις οριοθετήσεις, είναι αυτή με την Αίγυπτο. Θα αντιτείνει κάποιος ότι η πιο σημαντική είναι αυτή με την Τουρκία, αλλά δεν θα έχει δίκιο. Η οριοθέτηση με την Τουρκία είναι όντως η δυσκολότερη.<br /><br />Η οριοθέτηση όμως με την Αίγυπτο είναι η πιο σημαντική και κρίσιμη, διότι θα πρέπει να δώσει πλήρη επήρεια στο σύμπλεγμα του Καστελόριζου (Ρω, Μεγίστη, Στρογγύλη).<br /><br />Με αυτή την «σωστή» οριοθέτηση η Τουρκία δεν διαθέτει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο. Η Λεκάνη του Ηροδότου, που κείται στο κρίσιμο τρίγωνο ανάμεσα στην Αίγυπτο, την Ελλάδα και την Κύπρο, είναι το κλειδί στα θέματα ενέργειας της Ανατολικής Μεσογείου, γιατί εκεί βρίσκονται τα μεγαλύτερα κοιτάσματα υδρογονανθράκων.<br /><br />Όμως, δυστυχώς, η Ελλάδα, στις 6 Αυγούστου 2021, πραγματοποίησε μια τμηματική οριοθέτηση με την Αίγυπτο. Το Δίκαιο της Θάλασσας δεν προβλέπει πουθενά στις διατάξεις του μια τμηματική οριοθέτηση ΑΟΖ και σε καμία από τις δεκάδες οριοθετήσεις ΑΟΖ του πλανήτη μας έχει γίνει τμηματική οριοθέτηση.Οριοθέτηση με Λιβύη<br /><br />Η Ελλάδα, ουσιαστικά, έχει ήδη οριοθετήσει την ΑΟΖ της με την Λιβύη από το 2011. Εκείνη την χρονιά, ο Υπουργός Ενέργειας του ΠΑΣΟΚ Γιάννης Μανιάτης έκανε ένα σημαντικό βήμα για την κατοχύρωση των εθνικών κυριαρχικών μας δικαιωμάτων με το νόμο 4001/2011 για την έρευνα των υδρογονανθράκων.<br /><br />Ουσιαστικά, με αυτό το νόμο, η Ελλάδα οριοθέτησε, μονομερώς, την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ με αυτή της Λιβύης, δίνοντας πλήρη επήρεια στην Γαύδο.<br /><br />Συγκεκριμένα, η παράγραφος 1 του άρθρου 156 περιέχει την εξής ιδιοφυή διατύπωση:<br /><br />«ελλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφής κηρυχθεί), είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσων ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης». <br /><br />Αυτός είναι ο χάρτης που αντανακλά τις προβλέψεις του νόμου 4001/2011.<br /><br /><i>Χάρτης Υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ του Νόμου 4001/2011</i><img src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/01/240125185906_AOZ-ELLADA-KYPROS-KARYOTHS099.jpg" />Πηγή: Υπουργείο Ενέργειας Ελληνικής Δημοκρατίας<br /><br />Ως προς την οριοθέτηση της μεταξύ Λιβύης και Ελλάδος ΑΟΖ, θα πρέπει να αναφερθεί ότι η θέση της Λιβύης είναι ότι για μια τέτοια οριοθέτηση θα πρέπει η Ελλάδα να αναγνωρίσει ως νόμιμο το κλείσιμο του κόλπου της Σύρτης εύρους 303 ν.μ. (Η UNCLOS επιτρέπει κλείσιμο κόλπων μέχρι 50 ν.μ.) και να δεχθεί ότι η Γαύδος δεν μπορεί να υπολογισθεί σε μια τέτοια οριοθέτηση.<br /><br />Η Ελλάδα προσπάθησε αρκετές φορές να οριοθετήσει την υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ στο Λυβικό Πέλαγος, αλλά οι προσεγγίσεις των δύο κρατών είναι διαμετρικά αντίθετες.<br /><br />Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι ως μέθοδος οριοθέτησης ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, πρέπει να χρησιμοποιηθεί η μέση γραμμή, ενώ η Λιβύη υποστηρίζει τη μέθοδο της ευθυδικίας, όπως και η Τουρκία, εμμένοντας στη νομιμότητα του κλεισίματος του κόλπου της Σύρτης.<br /><br />Εδώ πρέπει να σημειώσουμε ότι υπάρχει και το προηγούμενο οριοθέτησης υφαλοκρηπίδας/ΑΟΖ μεταξύ Λιβύης και Μάλτας. Η υπόθεση έφτασε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, που οριοθέτησε με βάση την μέθοδο της ευθυδικίας (equity) και όχι της μέσης γραμμής. Δηλαδή δεν έδωσε πλήρη επήρεια στην Μάλτα, επειδή είναι νησί. Έτσι, με αυτό το προηγούμενο, εάν η Ελληνολιβυκή διαφορά οδηγηθεί στη Χάγη, το δικαστήριο δεν θα δώσει πλήρη επήρεια στην Γαύδο.<br /><br />Η Ελλάδα έχασε μια χρυσή ευκαιρία οριοθέτησης ΑΟΖ με την Λιβύη την δεκαετία του 1980. Έπρεπε ο Ανδρέας Παπανδρέου τότε να συνεννοηθεί με τον Μουαμάρ Καντάφι και να οριοθετήσουν ΑΟΖ ανάμεσα στα δύο κράτη, μια πράξη που θα απέτρεπε την παράνομη οριοθέτηση μεταξύ Λιβύης και Τουρκίας το 2019.<br /><br />Πάντως φαίνεται ότι στο τέλος του 2024 η Exxon Mobil θα αρχίσει να ερευνά δυτικά και νοτιοδυτικά του νομού Χανίων και στα τέλη του 2028 αναμένεται να αρχίσει η παραγωγή φυσικού αερίου από αυτά τα κοιτάσματα.Η Αντίδραση της Ελλάδας<br /><br />Με επιστολή που επιδόθηκε στον ΟΗΕ στις 17 Ιανουαρίου, η Ελλάδα χαρακτηρίζει αντίθετη προς το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας την κίνηση της Λιβύης να καταθέσει δική της επιστολή στον ΟΗΕ με την οποία κηρύττει συνορεύουσα ζώνη. Στην επιστολή της, η Ελλάδα δηλώνει ότι οι συντεταγμένες και ο χάρτης που περιέχεται στη λιβυκή επιστολή είναι αντίθετες προς το Διεθνές Δίκαιο και το Δίκαιο της Θάλασσας για τρεις λόγους:<br /><br />α) διότι κλείνει τον κόλπο της Σύρτης, κίνηση με την οποία η Ελλάδα έχει εναντιωθεί από το 1974,<br /><br />β) χρησιμοποιεί ευθείες γραμμές βάσης – η Ελλάδα έχει εναντιωθεί και σε αυτό από το 2005 – που είναι αντίθετες επίσης με το Διεθνές Δίκαιο, και<br /><br />γ) κυρίως, γιατί οι συντεταγμένες που έχει καταθέσει η Λιβύη ακολουθούν την παράνομη οριοθέτηση του τουρκολιβυκού μνημονίου του 2019.<br /><br />Η Ελλάδα με την ευκαιρία αυτή επαναλαμβάνει πως το τουρκολιβυκό μνημόνιο είναι παράνομο και αντίθετο προς το Διεθνές Δίκαιο και ότι είναι παράνομες όποιες κινήσεις γίνονται με βάση τις συντεταγμένες που αυτό προβλέπει. Επισημαίνει επίσης πως τέτοιες κινήσεις δεν προκαταλαμβάνουν τα δικαιώματα που παρέχει το Διεθνές Δίκαιο για την Ελλάδα και εκφράζει τη γνωστή ελληνική θέση πως τυχόν προβλήματα με τις οριοθετήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο πρέπει να επιλύονται ειρηνικά στη βάση του Διεθνούς Δικαίου και του Δικαίου της Θάλασσας.<br /><br /><img src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2024/01/240125190255_KARYOTHS-AOZ-KATHIMERINH01.jpg" />Πρόβλημα με τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό<br /><br />Η Ευρωπαϊκή Ένωση ανακοίνωσε, πρόσφατα, ότι παραπέμπει την Ελλάδα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για την μη εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας σχετικά με τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. Η προθεσμία υποβολής των θαλασσίων χωροταξικών σχεδίων έχει λήξει ήδη από τις 31 Μαρτίου του 2021. Φοβούμενη την τουρκική αντίδραση η Ελλάδα ουσιαστικά αρνήθηκε να συμμορφωθεί, δηλαδή να εκπληρώσει την εφαρμογή της κοινοτικής οδηγίας σχετικά με τον Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό. <br /><br />Πρέπει εδώ να εξηγήσουμε τι σημαίνει Θαλάσσιος Χωροταξικός Σχεδιασμός. Απλά σημαίνει ότι θα πρέπει να οριοθετηθούν οι θαλάσσιες ζώνες της Ελλάδας δηλαδή η αιγιαλίτιδα ζώνη, η συνορεύουσα ζώνη, η ΑΟΖ, η υφαλοκρηπίδα και φυσικά όλοι οι νησιωτικοί σχηματισμοί, νησίδες και βραχονησίδες που αμφισβητούνται από την Τουρκία. Για αυτό τον σχεδιασμό η Ελλάδα θα έπρεπε να ορίσει μια αιγιαλίτιδα ζώνη 12 ν.μ και όχι 6 ν.μ.<br /><br />Χρειάζεται με απλά λόγια να εξηγήσουμε τι ακριβώς συνέβη. Η Ευρωπαϊκή Κοινότητα ζήτησε από την Ελλάδα να στείλει χάρτες που να δείχνουν τα σύνορα της ελληνικής ΑΟΖ και η Ελλάδα αρνήθηκε να ανταποκριθεί! <br /><br />Αντίθετα, η Κύπρος συμμορθώθηκε με την οδηγία και δημιούργησε τον δικό της Θαλάσσιο Χωροταξικό Σχεδιασμό και αμέσως μετά, από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών κρίθηκε “παράνομη” αυτή η κυπριακή ενέργεια, με το πρόσχημα ότι δήθεν παραβιάζει την τουρκική ΑΟΖ και καταπατεί τα συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων!<br /><br />Κάποιοι από τους Έλληνες ειδικούς στο Δίκαιο της Θάλασσας πιστεύουν ότι η οδηγία παραβιάζει την UNCLOS, διότι η οριοθέτηση ΑΟΖ, όπου οι ακτές δυο κρατών απέχουν λιγότερο από 400 ναυτικά μίλια, δεν μπορεί να γίνει μονομερώς!<br /><br />Στην ουσία πάντως η ΕΕ ζήτησε από την Ελλάδα να οριοθετήσει, μονομερώς, την ΑΟΖ της σε σχέση με την Τουρκία στο Αιγαίο Αρχιπέλαγος και στην Ανατολική Μεσόγειο , όπου η απόσταση μεταξύ των ακτών των δυο κρατών είναι μικρότερη από 400 ν.μ.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Παίζουν με το μέλλον του Έθνους; Βαριούνται να στείλουν χάρτες της ΑΟΖ;

Του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΚΑΡΥΩΤΗ   Η οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών διέπεται από την Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS 1982), την οποί...

Διαβάστε την συνέχεια

Ελλάδα-Κύπρος επαρχίες της Τουρκίας… αλλά εδώ παντρεύουμε ΛΟΑΤΚΙ+.

<img height="335" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2024/01/TURKEY-MAP-GREEC.jpg" width="766" /><br /><br />Χάρτης που δείχνει τους στόχους της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης παρουσιάστηκε στην τουρκική τηλεόραση. Σε αυτόν Αρμενία, Συρία, το μισό Ιράκ αλλά και την Κύπρο και την Ελλάδα εμφανίζεται να αποτελούν τουρκικές επαρχίες…Πέφτουμε από τα σύννεφα; Σαφώς και όχι. Μήπως όμως θα πρέπει οι “ταγοί” του Έθνους να του ρίξουν μια ματιά πριν ξαναμιλήσουν με τον Ερντογάν ή τον καλέσουν στην Αθήνα; Μήπως το ΥΠΕΞ πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτό τον χάρτη και να τον παρουσιάσει σε Ευρωπαίους και Αμερικάνους “συμμάχους”; Απορίες αφελούς, θα πει κανείς… Φτηνή τουρκική προπαγάνδα και μάλιστα μη επίσημη, θα αντιτείνει άλλος…<br /><br />Είναι όμως έτσι; Σε τι διαφέρει ο εν λόγω χάρτης από τον επισήμως παρουσιαζόμενο της “γαλάζιας πατρίδας”; Μήπως σε μεγάλο βαθμό οι δύο τους ταυτίζονται; Και πέραν των Σύρων, Αρμενίων, Ιρακικών, εμείς, σε Ελλάδα και Κύπρου, που επίσης μας αφορά άμεσα τι κάνουμε; Προσπαθούμε να κατευνάσουμε το κτήνος; Μήπως τρέχουμε εξοπλιστικά; Ή μήπως τρέχουμε να παντρέψουμε τους ΛΟΑΤΚΙ; Κατακαημένη Πατρίδα…<div><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; display: flex; font-family: sans-serif; font-size: 14px; margin: 10px 0px; max-width: 550px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1750629098102112576" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=Defencepointgr&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfdGltZWxpbmVfbGlzdCI6eyJidWNrZXQiOltdLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2ZvbGxvd2VyX2NvdW50X3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9iYWNrZW5kIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19yZWZzcmNfc2Vzc2lvbiI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZm9zbnJfc29mdF9pbnRlcnZlbnRpb25zX2VuYWJsZWQiOnsiYnVja2V0Ijoib24iLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X21peGVkX21lZGlhXzE1ODk3Ijp7ImJ1Y2tldCI6InRyZWF0bWVudCIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3Nob3dfYmlyZHdhdGNoX3Bpdm90c19lbmFibGVkIjp7ImJ1Y2tldCI6Im9uIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH0sInRmd19kdXBsaWNhdGVfc2NyaWJlc190b19zZXR0aW5ncyI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdXNlX3Byb2ZpbGVfaW1hZ2Vfc2hhcGVfZW5hYmxlZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdmlkZW9faGxzX2R5bmFtaWNfbWFuaWZlc3RzXzE1MDgyIjp7ImJ1Y2tldCI6InRydWVfYml0cmF0ZSIsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfbGVnYWN5X3RpbWVsaW5lX3N1bnNldCI6eyJidWNrZXQiOnRydWUsInZlcnNpb24iOm51bGx9LCJ0ZndfdHdlZXRfZWRpdF9mcm9udGVuZCI6eyJidWNrZXQiOiJvbiIsInZlcnNpb24iOm51bGx9fQ%3D%3D&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1750629098102112576&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwww.defence-point.gr%2Fnews%2Fellada-kypros-eparchies-tis-toyrkias-alla-edo-pantreyoyme-loatki&sessionId=d03fde5e47832fcbacc6692f3be431466f44dc96&siteScreenName=Defencepointgr&theme=light&widgetsVersion=2615f7e52b7e0%3A1702314776716&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; display: block; flex-grow: 1; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 764px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: static; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 550px;" title="X Post"></iframe></div><p style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "Open Sans", sans-serif; font-size: 16px; line-height: 28px; margin: 0px 0px 18px; outline: 0px; padding: 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"></p><div class="fblike" style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: sans-serif; font-size: 14px; margin: 0px; outline: 0px; padding: 20px 0px 0px; text-align: justify; vertical-align: baseline;"><span style="background-color: transparent;"><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a></span></div></div><div><br /><br />Οι απόψεις που αναφέρονται στο κείμενο είναι προσωπικές του αρθρογράφου και δεν εκφράζουν απαραίτητα τη θέση του Ellada simera.</div>

Ελλάδα-Κύπρος επαρχίες της Τουρκίας… αλλά εδώ παντρεύουμε ΛΟΑΤΚΙ+.

Χάρτης που δείχνει τους στόχους της Τουρκίας ως περιφερειακής δύναμης παρουσιάστηκε στην τουρκική τηλεόραση. Σε αυτόν Αρμενία, Συρία, το μισ...

Διαβάστε την συνέχεια