Το μακρύ χέρι της Άγκυρας σε πετρέλαια της Αιγύπτου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifb8hTuE_wmxcOiF0GpDp1RC3nA3puB5BW9YarY2l74vvBOJFIFzYSpSr941KGBagWtQqiWtOqglUFpYQ3pkicrCPIytWSQeTPmwz8csBZ2DEATZN3mLKY9lAp3TSBtlvp075yNAMtOkU/s1600/erdogan-aigyptos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEifb8hTuE_wmxcOiF0GpDp1RC3nA3puB5BW9YarY2l74vvBOJFIFzYSpSr941KGBagWtQqiWtOqglUFpYQ3pkicrCPIytWSQeTPmwz8csBZ2DEATZN3mLKY9lAp3TSBtlvp075yNAMtOkU/s640/erdogan-aigyptos.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Αδαλής Γιώργος</b><br />Σε προηγούμενη παρέμβασή μας, είχαμε αποκαλύψει ότι η Τουρκία είχε θέσει προ 15ετίας τουλάχιστον, ως στόχο την εισβολή στη Λιβύη. Από το 2005 είχε αποκτήσει τρεις πετρελαιοπηγές μετά από διαγωνισμούς. Οπότε, η εμπλοκή της Τουρκίας στη Λιβύη δεν ξεκινάει με το παράνομο τουρκολιβυκό μνημόνιο μεταξύ Σάρατζ και Ερντογάν. Οι θύρες της Λιβύης είναι ανοιχτές στην Άγκυρα, η οποία τις άνοιξε με τον μανδύα του επενδυτή.<br /><br />Άραγε, πρόκειται για μια μεμονωμένη στρατηγική του Ερντογάν που ήθελε να κατακτήσει την Λιβύη και να την μετατρέψει σε ενεργειακό δορυφόρο ή μιλάμε για κάτι πολύ πιο μεγάλο; Η Τουρκία, από εποχής Κεμάλ Ατατούρκ, εφαρμόζει μια ενιαία πολιτική και έχει μία και μόνο στρατηγική στον τομέα της Ενέργειας.<br /><br />Γι' αυτό άλλωστε και η δημόσια επιχείρηση πετρελαίων της Τουρκίας (TPAO), ιδρύθηκε το 1957 με το νόμο 6327, ως ο απόλυτος διαχειριστής υδρογονανθράκων που πρώτος έβαλε στο στόχαστρο ο Κεμάλ Ατατούρκ, στις αρχές της δεκαετίας του ’20, όταν άρχισε να μιλά για τα πετρέλαια στο "βιλαέτι του Κιρκούκ".<div> <br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/06/1-12.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/06/1-12.jpg" /></a></div> <div> <br /></div> <div> Τα πεδία των πετρελαιοπηγών που κέρδισε η Τουρκία στη Λιβύη τα έτη 2005-2010. Όπως φαίνεται, η Τουρκία κατάφερε να έχει παρουσία στις τρεις μεγάλες πετρελαϊκές λεκάνες της χώρας. Σε επτά από τα έντεκα πηγάδια που τρύπησε, "χτύπησε" πετρέλαιο.<br /><br />Η απόφαση της Τουρκίας να προχωρήσει το 2013 σε προσωρινή παύση των γεωτρήσεων και των ερευνών της εκεί, ήταν στην ουσία ένα νομικίστικο παιχνίδι, που της επέτρεπε –με μηδέν έξοδα– να διατηρεί μια ισχυρή παρουσία στην χώρα. Μια παρουσία που μπορεί μεν να μην της απέδιδε έσοδα από "μαύρο χρυσό" αλλά της επέτρεπε να διατηρεί εκεί πλήθος ανθρώπων. Από επιχειρηματίες ως επιστήμονες έκαναν λόμπινγκ καλλιεργώντας το "έδαφος", ώστε να αντιμετωπιστεί ο τουρκικός στρατός από τους ομόθρησκους ντόπιους πληθυσμούς ως προστάτης.<br /><br />Η αρχική επικράτηση του τουρκικής καταγωγής Σάρατζ αποτελεί ένα αντιπροσωπευτικό δείγμα αυτής της στρατηγικής τακτικής, που τελικό στόχο έχει, την μετάλλαξη της Λιβύης σε ένα τουρκικό "βιλαέτι". Η εμφάνιση του Χάφταρ, ήταν η "φυγόκεντρος δύναμη" που αντιτάχθηκε στα σχέδια των Τούρκων. Έκτοτε, ο Ερντογάν προσβλέπει στρατηγικά σε δύο εναλλακτικά σενάρια.<br /><br />Είτε την δημιουργία μιας ενιαίας Λιβύης πλήρως δορυφοριοποιημένης απέναντι στην Τουρκία και τον εκτοπισμό τον αντιφρονούντων στην νότια έρημο.<br />Είτε στην διαίρεση της Λιβύης, όχι σε Ανατολική και Δυτική, αλλά σε Βόρεια και Νότια Λιβύη με στρατιωτική επικράτηση του Σαράτζ, από την Τρίπολη ως την Βεγγάζη έως τα σύνορα της Αιγύπτου.<br />Τι συνέβη στην Αίγυπτο<br /><br />Αν δούμε τι έγινε στη Λιβύη το διάστημα 2019-2020, τότε πολύ εύκολα μπορούμε να αναλύσουμε τι έκανε η Τουρκία παλιότερα στην Αίγυπτο. Ας πάμε λοιπόν αρκετά χρόνια πίσω, όταν ο Ερντογάν ήταν ακόμα δήμαρχος της Κωνσταντινούπολης. Στις 31 Οκτωβρίου του 1994, η Turkish Petroleum μέσω της θυγατρικής της Turkish Petroleum International Company (TPIC), ανακοινώνει ότι βρήκε πετρέλαιο στην Αίγυπτο.<br /><br />Όντως, είχε προηγηθεί μια άδεια της τότε κυβέρνησης της Αιγύπτου για έρευνες στο έδαφός της από την TPIC. Επρόκειτο για ένα κοίτασμα στη δυτική πλευρά της Αιγύπτου και συγκεκριμένα στο west Qarun. Εκεί, το Νοέμβριο του 1994, η TPIC ξεκίνησε να παράγει 2.500 βαρέλια πετρελαίου την ημέρα, και πολύ σύντομα ανέβηκε στα 4.000 βαρέλια την ημέρα. Ο τότε υπουργός ενέργειας τη Αιγύπτου, Χαμντί αλ-Μπάνμπι, περιχαρής, δήλωσε ότι η ποσότητα αυτή, από το πεδίο Αμπουάλ-Γκαραντίκ και μέσω του υφιστάμενου αγωγού Gupco, θα διοχετευτεί στην αγορά. Οι Αιγύπτιοι, χωρίς να αντιλαμβάνονται τους κινδύνους, ουσιαστικά ανοίγουν την πόρτα στα σχέδια των Τούρκων.<br /><br />Στα χρόνια που ακολούθησαν οι Τούρκοι επέκτειναν την παρουσία τους και σε άλλες δύο πετρελαιοπηγές της Αιγύπτου, φτάνοντας συνολικά την παρουσία τους σε τρεις στρατηγικές πετρελαϊκές λεκάνες της Αιγύπτου. Έτσι, επί Ερντογάν, η Τουρκία εκτός του κοιτάσματος στο Qarun, προχώρησε σε εξερευνήσεις τόσο στο Γιαμπάλ ελ Ζέϊντ που βρίσκεται σε στρατηγικό σημείο του Κόλπου του Σουέζ όσο και στην Όαση Μπαχαρίγια που βρίσκεται νοτιοδυτικά του Καΐρου πάλι σε στρατηγική περιοχή. Στον παρακάτω χάρτη παρουσιάζονται γεωγραφικά οι τρεις αυτές περιοχές.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/06/2-12.jpg"><img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2020/06/2-12.jpg" /></a></div> <div> Η στρατηγική που ακολουθήθηκε στην Αίγυπτο έχει πολλά κοινά με αυτή της Λιβύης γιατί μετά την ενεργειακή διείσδυση της Τουρκίας στη χώρα αυτή, ακολούθησε ένας στρατός από λομπίστες, οι οποίοι προώθησαν το "όραμα" της Μουσουλμανικής Αδελφότητας. Το τι ακολούθησε, είναι λίγο έως πολύ γνωστό. Η Τουρκία χρηματοδότησε την "Αραβική Άνοιξη" κι "επέβαλε" στην Αίγυπτο τον Νομπελίστα Ελ Μπαραντέι, ο οποίος από την πρώτη μέρα, διακήρυξε ότι στην Ανατολική Μεσόγειο, ΑΟΖ έχουν μόνο η Αίγυπτος και η Τουρκία.<br /><br />Την ίδια στιγμή όμως στην Ελλάδα, πολλά ΜΜΕ μιλούσαν για τον "ειρηνιστή" Μπαραντέι και πολλοί υποστήριζαν παθιασμένα την ανατροπή του καθεστώτος της Αιγύπτου και την ανάληψη της εξουσίας από τον Ελ Μπαραντέϊ, δηλαδή τον "κολλητό" του Ερντογάν. Είναι παράδοξο ότι παρά την ξεκάθαρη φιλοτουρκική του διάθεση, ο Μπαραντέϊ τότε, αποτελούσε τον εκλεκτό ευνομούμενο της ελληνικής άρχουσας τάξης.<br /><br />Η 25η Ιανουαρίου του 2011, που έμεινε στην ιστορία ως η "ημέρα της οργής" στην Αίγυπτο, είχε στόχο την πτώση του Χόσνι Μουμπάρακ μετά από 30 χρόνια στην εξουσία. Γεγονός που επετεύχθη στις 11 Φεβρουαρίου όταν το συμβούλιο των ενόπλων δυνάμεων ανακοίνωσε την εκδίωξη του Μουμπάρακ. Είχε προηγηθεί βέβαια η εκτόξευση του πετρελαίου Μπρεντ στα 100 δολάρια το βαρέλι και το στρώσιμο του χαλιού στον Μοχάμεντ ελ Μπαραντέϊ μετά και τα γεγονότα της πλατείας Ταχρίρ!</div> <div> <br />Ενόψει της συνάντησης Δένδια-Σίσι<br /><br />Είναι πολύ πιθανό ότι αν στις αρχές του 2013, ο Αιγύπτιος ισλαμιστής κληρικός Μαχμούντ Σαμπάν δεν απειλούσε τον εκλεκτό του Ερντογάν Ελ Μπαραντέι με φετφά (καταδίκη σε θάνατο), ο στρατηγός Σίσι δεν θα είχε εκλεγεί το 2014 και το 2018. Έτσι, τη διακυβέρνηση της χώρας θα την είχε αναλάβει ο Μπαραντέϊ με σπόνσορα τον ΟΗΕ και τον Ερντογάν.<br /><br />Φυσικά, δεν θα συζητούσαμε τώρα για ΑΟΖ Ελλάδας-Κύπρου καθώς θα την είχαν πλιατσικολογήσει ο Ερντογάν με τον Μπαραντέϊ. Εκείνο επίσης που έχει σημασία είναι ότι το πεντάκις βραβευμένο στέλεχος της Turkish Petroleum, ο Χουσείν Τσετίν, κατάφερε μεθοδικά στα χρόνια της μετάβασης της Αιγύπτου, να πουλήσει σε τριπλάσια αξία τις πετρελαιοπηγές της Τουρκίας στην Αίγυπτο.<br /><br />Ο Τσετίν που σπούδασε με υποτροφία της TPAO και ήταν σύμβουλος στο Δ.Σ. της εταιρείας, έκανε κάποιες "καταδρομικές" μιας και αποτέλεσε εκεί τον Διευθυντή της "TPAO Αιγύπτου" για πάνω από δέκα χρόνια, και κατάφερε να φύγει η Τουρκία από την Αίγυπτο με κέρδη. Γι αυτό και τον αντάμειψαν με μια διευθυντική θέση το 2014 στον Αζέρικο κολοσσό SOCAR. Ενώ η εμπειρία του στην BP με θέμα τις ακολουθίες στρωματογραφίας εδαφών, του επέτρεψαν να ασχοληθεί ακόμα και με το νέο κανάλι που σχεδιάζει ο Σουλτάνος στον Βόσπορο.<br /><br />Συνεπώς, αυτά που κάνει ο Ερντογάν σήμερα στην Λιβύη, αποτελούν ένα ξεκάθαρο copy paste όσων έκανε στην Αίγυπτο. Φυσικά, η πολιτική του "ζωτικού χώρου" που ωθεί την Τουρκία σε τέτοιου είδους τακτικές, δεν σταματά σε Λιβύη και Αίγυπτο αλλά επεκτείνεται και σε πλήθος άλλων χωρών. Ενόψει της επίσκεψης Δένδια στην Άιγυπτο, είναι ωφέλιμο να το γνωρίζουμε αυτό. Άλλωστε, ο Σίσι, ενίσχυσε σφοδρά την στρατιωτική του παρουσία στα σύνορα Αιγύπτου-Λιβύης, γιατί γνωρίζει καλά τι θα επιχειρήσει το δίδυμο Ερντογάν-Σαράτζ από το καλοκαίρι και μετά. Ας ελπίσουμε ότι γνωρίζει κι ο κ. Νίκος Δένδιας.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Το μακρύ χέρι της Άγκυρας σε πετρέλαια της Αιγύπτου

Αδαλής Γιώργος Σε προηγούμενη παρέμβασή μας, είχαμε αποκαλύψει ότι η Τουρκία είχε θέσει προ 15ετίας τουλάχιστον, ως στόχο την εισβολή στη ...

Διαβάστε την συνέχεια

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Μειωμένη ΑΟΖ και για Κρήτη ζητάει το αιγυπτιακό ΥΠΕΞ! – Ώρα για Μητσοτάκη-Σίσι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMfXxQKedEMP17rulBWxZaocr3TX6tCagfQnLqA52i0WmqQfa9wzmEC3ZmbNES6S_fic3QpWgv25WGXkoFVQ7I82Sy6dK3BYSQEYylwpdmhpgpSpneSx9HYQ61BLdzAUT5Uq1M0Mv3FMs/s1600/mitsotakis-sisi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiMfXxQKedEMP17rulBWxZaocr3TX6tCagfQnLqA52i0WmqQfa9wzmEC3ZmbNES6S_fic3QpWgv25WGXkoFVQ7I82Sy6dK3BYSQEYylwpdmhpgpSpneSx9HYQ61BLdzAUT5Uq1M0Mv3FMs/s640/mitsotakis-sisi.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Λυγερός Σταύρος</b><br />Η επίσκεψη Δένδια στο Κάιρο είναι αναμφισβήτητα κρίσιμη. Στην Αθήνα ελπίζουν ότι αυτή τη φορά θα υπερκεράσουν τις αιγυπτιακές επιφυλάξεις και θα καταστεί δυνατή η υπογραφή συμφωνίας οριοθέτησης της ΑΟΖ των δύο χωρών, ή τουλάχιστον θα ανοίξει ο δρόμος προς αυτή την κατεύθυνση. Μία ματιά στον χάρτη δείχνει ότι μία τέτοια συμφωνία θα διεμβολίσει το μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης που έχει μετατραπεί σε "θηλιά" στον λαιμό της Ελλάδας.<br /><br />Για ποιον λόγο άραγε δεν έχει καταστεί μέχρι τώρα δυνατή η υπογραφή συμφωνίας οριοθέτησης με την Αίγυπτο, παρότι διεξάγονται εδώ και πολλά χρόνια σχετικές διαπραγματεύσεις; Είναι αληθές ότι μέχρι ένα χρονικό σημείο εκτός από τις επιφυλάξεις του Καΐρου υπήρχε και αμφιθυμία εκ μέρους της Αθήνας. Ναι μεν ήθελε μία τέτοια συμφωνία, αλλά ταυτοχρόνως φοβόταν ότι θα προκαλούσε την έμπρακτη αντίδραση της Άγκυρας. Εάν, όπως αναμενόταν, οι Τούρκοι έσπευδαν να πραγματοποιήσουν έρευνες εντός της οριοθετημένης πλέον ελληνικής ΑΟΖ, θα προκαλούσαν ελληνοτουρκική κρίση, αφού η Αθήνα δεν θα μπορούσε να μην προασπίσει τα κυριαρχικά της δικαιώματα.<br /><br />Η ελληνική αμφιθυμία κατέστη εκ των πραγμάτων άνευ αντικειμένου όταν η Άγκυρα έστειλε στον ΟΗΕ συντεταγμένες με τα εξωτερικά όρια της τουρκικής υφαλοκρηπίδας και ακόμα περισσότερο όταν υπέγραψε το μνημόνιο οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών με την Τρίπολη. Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά, το καθεστώς Ερντογάν, μέσω της κρατικής εταιρείας πετρελαίων ΤΡΑΟ, προανήγγειλε τη διεξαγωγή ερευνών έξω από τα ελληνικά χωρικά ύδατα στο τόξο Καστελλόριζο-Ρόδος-Κάρπαθος-Κάσος-Κρήτη.<br /><br />Τον τελευταίο καιρό, λοιπόν, η Αθήνα δίνει τα "ρέστα της" για να υπογράψει συμφωνία οριοθέτησης με την Αίγυπτο. Σύμφωνα με αξιόπιστες πληροφορίες, το αρχικό πρόβλημα ήταν εάν το νησιώτικο σύμπλεγμα του Καστελλορίζου θα έχει ή όχι πλήρη επήρεια σε ΑΟΖ. Το Κάιρο δεν αρνείται ότι τα νησιά έχουν ΑΟΖ, αλλά θεωρούσε ότι το Καστελλόριζο, λόγω μεγέθους, έπρεπε να έχει περιορισμένη επήρεια.<br /><br />Κατά τις ίδιες πληροφορίες, η Αθήνα εμφανίσθηκε ανοικτή ή να αποδεχθεί περιορισμένη επήρεια του Καστελλορίζου, ή η οριοθέτηση με την Αίγυπτο να είναι μερική, δηλαδή να αφορά τη θαλάσσια περιοχή δυτικότερα. Κι αυτό, επειδή και μία μερική οριοθέτηση της ΑΟΖ Ελλάδας-Αιγύπτου (δεν θα περιλάμβανε τη θαλάσσια περιοχή του Καστελλορίζου) θα διεμβολίσει το μνημόνιο Άγκυρας-Τρίπολης.<br /><br />Δεν θέλει συμφωνία<br /><br />Πάντα κατά τις ίδιες αξιόπιστες πληροφορίες, όταν η ελληνική πλευρά εμφανίσθηκε διατεθειμένη να κάνει βήμα πίσω, η αιγυπτιακή πρόβαλε νέα απαίτηση: και τα νησιά Ρόδος, Κάρπαθος, Κάσος και Κρήτη να έχουν μικρότερη επήρεια, για την ακρίβεια το 60% της ΑΟΖ να δοθεί στην Αίγυπτο και το 40% στην Ελλάδα! Αν και ορισμένοι παράγοντες εντός και εκτός υπουργείου Εξωτερικών εμφανίσθηκαν διατεθειμένοι να συζητήσουν μία τέτοια υποχώρηση(!), άλλοι πρόβαλαν ισχυρή αντίσταση.<br /><br />Πολύ δικαιολογημένα υπογράμμισαν στον υπουργό πως μία τέτοια υποχώρηση δεν θα αφορούσε μόνο τη μοιρασιά της ΑΟΖ με την Αίγυπτο. Θα ήταν ένα ισχυρό πολιτικό προηγούμενο και σε σχέση με την Τουρκία. Εάν η Ελλάδα αναγνωρίσει μειωμένη επήρεια στην Κρήτη και στη Ρόδο θα έχει αυτοϋπονομεύσει τη θέση της στο Αιγαίο και μελλοντικά στο Λιβυκό. Με άλλα λόγια, θα πρόκειται για πολιτικό αυτοχειριασμό.<br /><br />Στην πραγματικότητα, το αιγυπτιακό υπουργείο Εξωτερικών δεν ενδιαφέρεται πρωτίστως να αποσπάσει το 10% της ελληνικής ΑΟΖ σ' εκείνη την περιοχή. Δεν θέλει συμφωνία οριοθέτησης με την Ελλάδα. Η διπλωματική γραφειοκρατία της Αιγύπτου θεωρεί ότι εάν υπογράψει συμφωνία οριοθέτησης θα κλείσει οριστικά την πόρτα με την Τουρκία και δεν το θέλει. Όπως χαρακτηριστικά υποστηρίζει, το Κάιρο έχει πρόβλημα με τον Ερντογάν όχι με την Τουρκία.<br /><br />Πίσω από αυτό το επιχείρημα έχουν οχυρωθεί και οι κύκλοι στο αιγυπτιακό υπουργείο Εξωτερικών που έχουν διαύλους επικοινωνίας με το πολιτικό σκέλος της Μουσουλμανικής Αδελφότητας κι αυτό είχε φανεί και την περίοδο της κυβέρνησης Μόρσι. Σύμφωνα με άλλες πληροφορίες, μάλιστα, ο Αιγύπτιος υπουργός Εξωτερικών Σούκρι, με τον οποίον διαπραγματεύεται ο Δένδιας, ως διπλωμάτης καριέρας ο ίδιος, επηρεάζεται αποφασιστικά από τη γραφειοκρατία του υπουργείου του, με αποτέλεσμα να μην βλέπει, ή ίσως και να μην θέλει να δει τη "μεγάλη εικόνα".<div> <br />Η "μεγάλη εικόνα"<br /><br />Η "μεγάλη εικόνα" είναι ότι το καθεστώς Σίσι δεν είναι ένας οποιοσδήποτε τρίτος στην ελληνοτουρκική διένεξη. Αυτό συνέβαινε μέχρι την ανοικτή επέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη. Όπως είναι γνωστό, η αποστολή μεγάλου αριθμού τζιχαντιστών, Τούρκων στρατιωτικών και τεράστιων ποσοτήτων οπλικών συστημάτων ανέτρεψε την πορεία του εκεί πολέμου.<br /><br />Η υπό κατάρρευση κυβέρνηση Σαράτζ όχι μόνο σταθεροποιήθηκε, αλλά και πέρασε στην αντεπίθεση, καταλαμβάνοντας εδάφη και παίρνοντας το πάνω χέρι στις συγκρούσεις. Απειλεί, μάλιστα, να καταλάβει την περιοχή της Σύρτης και τις εκεί πετρελαιοπηγές, από τις οποίες εξάγεται το 80% του λιβυκού πετρελαίου. Αν συμβεί αυτό, η πλευρά του Χαφτάρ θα κινδυνεύσει με κατάρρευση.<br /><br />Μία τέτοια εξέλιξη θα φέρει τη Μουσουλμανική Αδελφότητα (μέσω του καθεστώτος Σαράτζ) στα σύνορα της Αιγύπτου, γεγονός που αναπόφευκτα θα τροφοδοτήσει τα εντός της Αιγύπτου παράνομα, αλλά ισχυρά δίκτυά της. Με άλλα λόγια, το καθεστώς Σίσι θα αντιμετωπίσει πρόβλημα αποσταθεροποίησης, δεδομένου ότι φουντώνει παραλλήλως η κοινωνική δυσαρέσκεια λόγω της πανδημίας και της οξείας οικονομικής κρίσης.<br />Το μπαλάκι σε Μητσοτάκη-Σίσι<br /><br />Ειδικά μετά την ξεκάθαρη απόρριψη από Ερντογάν και Σάρατζ της πρωτοβουλίας του Καΐρου για εκεχειρία, τα ζωτικά συμφέροντα του καθεστώτος Σίσι το ωθούν σε μία αντιτουρκική θέση. Αυτή με τη σειρά της θα έπρεπε να το ωθεί σε αναζήτηση συμμαχίας με την Ελλάδα, που αντιμετωπίζει τα δικά της προβλήματα με την Τουρκία. Αντ' αυτού, η Αίγυπτος συμπεριφέρεται σαν να είναι ένας τρίτος που δεν επηρεάζεται άμεσα από τις εξελίξεις στο ελληνοτουρκικό μέτωπο.<br /><br />Ενδεικτικό της διστακτικότητας του Καΐρου είναι και το γεγονός ότι στο μέτωπο της Λιβύης αποφεύγει να αναλάβει δράση υπέρ του Χαφτάρ, ελπίζοντας ότι θα το κάνουν για λογαριασμό του οι Ρώσοι. Μπορεί και οι Ρώσοι να μην θέλουν η Λιβύη να μετατραπεί σε τουρκικό προτεκτοράτο, αλλά έχουν τις δικές τους ισορροπίες με την Άγκυρα. Τα συμφέροντα και οι προτεραιότητές τους, λοιπόν, δεν ταυτίζονται με της Αιγύπτου.<br /><br />Τούτων δοθέντων, εάν κι αυτή τη φορά ο Δένδιας αποτύχει να μεταπείσει τον Αιγύπτιο ομόλογό του, η Αθήνα οφείλει να αλλάξει τακτική. Αντί το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών να συζητάει για τις απαράδεκτες απαιτήσεις του αιγυπτιακού διπλωματικού κατεστημένου (μέρος του είναι και ο υπουργός Σούκρι) ας προσπαθήσει η Αθήνα να το παρακάμψει. Αυτό πρακτικά μπορεί να γίνει εάν οι συνομιλίες για την οριοθέτηση της ΑΟΖ μεταφερθούν στο επίπεδο Μητσοτάκη-Σίσι, αλλά ενταγμένες σ' ένα ευρύτερο πλαίσιο.<br /><br />Στο σημείο που έχουν φθάσει τα πράγματα, όπως είχα προ καιρού προτείνει σε άρθρο μου, η Αθήνα οφείλει να αναλάβει την πρωτοβουλία για τη συγκρότηση μίας μεσογειακής (και στρατιωτικής) συμμαχίας με αντιτουρκικό πρόσημο, έστω κι αν δεν θα λέγεται αυτό ευθέως. Ελλάδα και Αίγυπτος έχουν άμεσο και ζωτικό συμφέρον να κινηθούν προς αυτή την κατεύθυνση, βάζοντας στο παιχνίδι και τη Γαλλία, με σκοπό να συγκροτήσουν ένα τρίγωνο, με το οποίο θα συνδεθούν με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το Ισραήλ και βεβαίως τα Εμιράτα και η Σαουδική Αραβία.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ: Μειωμένη ΑΟΖ και για Κρήτη ζητάει το αιγυπτιακό ΥΠΕΞ! – Ώρα για Μητσοτάκη-Σίσι

Λυγερός Σταύρος Η επίσκεψη Δένδια στο Κάιρο είναι αναμφισβήτητα κρίσιμη. Στην Αθήνα ελπίζουν ότι αυτή τη φορά θα υπερκεράσουν τις αιγυπτια...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ είναι «κλειδί» απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcMW3cEYT2jTRHwGxZ2eRuOVvKETTxiE9hyq84qv7XQDPn6_FvWfZ_RwE71zsBVCZHyqPIavjJ4zPvAPqQWCBWpVMTw_NC7aGtLfetOmMvh122dG5fLImzcwH1_x2swqKKmKY12FcTiKc/s1600/mitsotakis_erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="441" data-original-width="900" height="312" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgcMW3cEYT2jTRHwGxZ2eRuOVvKETTxiE9hyq84qv7XQDPn6_FvWfZ_RwE71zsBVCZHyqPIavjJ4zPvAPqQWCBWpVMTw_NC7aGtLfetOmMvh122dG5fLImzcwH1_x2swqKKmKY12FcTiKc/s640/mitsotakis_erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <br />Τι σημαίνει η στρατηγική συνεργασία Ελλάδας-Ισραήλ για την ασφάλεια με φόντο την τουρκική προκλητικότητα εξηγούν ειδικοί αναλυτές<br /><br />Τι σημαίνει η στρατηγική συνεργασία Ελλάδας-Ισραήλ για την ασφάλεια με φόντο την τουρκική προκλητικότητα εξηγούν στον ΣΚΑΙ ειδικοί αναλυτές.<br />«Στρατηγική συνεργασία σημαίνει να περάσουμε σε τομείς τέτοιους που θα δημιουργήσουν ρίζες στις σχέσεις μας. Αυτός ο τομέας είναι πρωτίστως ο τομέας της Ασφάλειας και της Άμυνας», εξηγεί ο Άγγελος Συρίγος, Καθηγητής Διεθνούς Δικαίου και Βουλευτής της ΝΔ.<div> <br />Η ενίσχυση της στρατηγικής συνεργασίας Ελλάδας – Ισραήλ αποτελεί κλειδί στην γεωπολιτική σκακιέρα της Ανατολικής Μεσογείου λένε οι ειδικοί.</div> <div> <br />«Όσο η Τουρκία βρίσκεται σε αναταραχή με τον Ισραήλ και εμείς επενδύουμε η Άγκυρα θα ενοχλείται θεωρώντας ότι υπάρχει πρόθεση απομόνωση από την ανατολική μεσόγειο», τονίζει ο Κωνσταντίνος Φίλης, Διευθυντής Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων.<br />«Δεν είναι αμυντική συμμαχία. Δεν είναι ένας αντι-τουρκικός άξονας αν και στέλνει μηνύματα στην Άγκυρα. Υπάρχει μία κοινότητα αντιλήψεων και συμφερόντων.</div> <div> <br />Βλέπουμε με τον ίδιο τρόπο τα περισσότερα περιφερειακά προβλήματα» δηλώνει ο Κώστας Υφαντής, Καθηγητής Διεθνών Σχέσεων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.<br />Το αιματηρό επεισόδιο του Μαβί Μαρμαρά στα τέλη Μαίου του 2010 σημάδεψε τις σχέσεις Ισραήλ Τουρκίας και έγινε η αφορμή για την ανάπτυξη στενότερων σχέσεων μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ.<br />Από τότε οι δεσμοί μεταξύ των δύο χωρών ενισχύονται διαρκώς όποια ελληνική κυβέρνησης και αν είναι στην εξουσία.</div> <div> <br />Τον Ιανουάριο του 2016 πραγματοποιήθηκε η πρώτη τριμερής συνάντηση Ελλάδας – Κύπρου – Ισραήλ στην Λευκωσία και τέσσερα χρόνια μετά οι ηγέτες των τριών χωρών υπέγραψαν την συμφωνία για τον East Med.</div> <div> <br />«Το Ισραήλ δεν βλέπει ανταγωνιστικά την Τουρκία.<br />Φοβάται όμως μία Τουρκία η οποία παίζει με τον Νέο Οθωμανισμό. Και παίζει με φανατικά τζιχαντιστικά καθεστώτα και συστήματα.</div> <div> <br />Υπό αυτή την έννοια Ελλάδα και Ισραήλ είναι αρκετά κοντά στην αντιμετώπιση της ισλαμιστικής απειλής», υπογραμμίζει ο Άγγελος Συρίγος ενώ ο Κώστας Υφαντής από την πλευρά του επισημαίνει πως το Ισραήλ τα τελευταία χρόνια έχει εξομαλύνει τις σχέσεις της με πολύ σημαντικούς παράγοντες του Ισραηλινού κόσμου.</div> <div> «Όπως είναι η Αίγυπτος, με την οποία έχει στρατιωτική συνεργασία στην χερσόνησο του Σινά.</div> <div> <br />Με την Σαουδική Αραβία. Το Ισραήλ έχει καλές σχέσεις με ανταγωνιστικές χώρες των τουρκικών φιλοδοξιών.<br />Η κυβέρνηση Νετανιάχου ορκίστηκε πριν από έναν μήνα μετά από 18 μήνες πολιτικής αστάθειας και τριών εκλογικών διαδικασιών» προσθέτει.</div> <div> <br />«Μέχρι τώρα υπήρχε πρόβλημα με την σχέση με το Ισραήλ γιατί δεν υπήρχε κυβέρνηση σταθερή ήταν υπηρεσιακή για πρώτη φορά λύνεται το θέμα και για αυτό ο πρωθυπουργός επιλέγει να κάνει το πρώτο επίσημο ταξίδι του μετά τον Κορωνοϊό στο Ισραήλ» καταλήγει ο κος Συρίγος.<br />Σύμφωνα με τους αναλυτές το πακέτο συνεργασίας από την άμυνα ως το αγροτικό τομέα μόνο κέρδη μπορεί να φέρει και στις δύο χώρες.<br /><br /><a href="https://bankingnews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Γιατί η συνεργασία Ελλάδας - Ισραήλ είναι «κλειδί» απέναντι στην τουρκική προκλητικότητα

Τι σημαίνει η στρατηγική συνεργασία Ελλάδας-Ισραήλ για την ασφάλεια με φόντο την τουρκική προκλητικότητα εξηγούν ειδικοί αναλυτές Τι σημαί...

Διαβάστε την συνέχεια

Η γεωπολιτική σημασία του νησιωτικού συμπλέγματος Μεγίστης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfdft4ZupkngRqxt2lQWDZHEcUkYkU2W1jkd9wCawS_FwOz7kUHZte9Gk3wXEnyQYMS1z6s9fKy9thlw0yzgh0E4-VP7EwKr6biXrlekE-LozCCm5dtveNfxg2OLojKE6rz-FL_Z-DnBo/s1600/Kastelorizo.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="614" data-original-width="920" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgfdft4ZupkngRqxt2lQWDZHEcUkYkU2W1jkd9wCawS_FwOz7kUHZte9Gk3wXEnyQYMS1z6s9fKy9thlw0yzgh0E4-VP7EwKr6biXrlekE-LozCCm5dtveNfxg2OLojKE6rz-FL_Z-DnBo/s640/Kastelorizo.png" width="640" /></a></div> <br />Άρθρο του <b>Λάμπρου Τζούμη</b>, αντιστράτηγου ε.α.<br />Μετά την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία ο Έλληνας ΥΠΕΞ έκανε γνωστό πως θα μεταβεί στην Αίγυπτο, προκειμένου να υπάρξει ανάλογη συμφωνία. Η υπόψη διευθέτηση όμως παρουσιάζει εξαιρετικές δυσκολίες, καθόσον η Αίγυπτος δεν επιθυμεί να εμπλακεί στην ελληνοτουρκική διαμάχη που αφορά την επήρεια στην οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών, του νησιωτικού συμπλέγματος Μεγίστης ή Καστελλόριζου (14 συνολικά νησιά).<div> <br />Την περιοχή αυτή εποφθαλμιούσε η Τουρκία από το 1967. Το εν λόγω έτος στο πλαίσιο επίλυσης του Κυπριακού ζητήματος υπεβλήθη από τις ΗΠΑ το επονομαζόμενο σχέδιο «Άτσεσον». Στις προτάσεις που υπεβλήθησαν σε περίπτωση ένωσης της Κύπρου με την Ελλάδα, η Τουρκία ζήτησε στα εδαφικά ανταλλάγματα την παραχώρηση του Καστελλορίζου. Όπως είναι γνωστό το σχέδιο απερρίφθη.<br />Μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας υπάρχει μία τεράστια απόκλιση στον τρόπο οριοθέτησης της ΑΟΖ στην περιοχή της Ν.Α. Μεσογείου, που καθοριστικό ρόλο έχει το νησιωτικό σύμπλεγμα Μεγίστης, μια περιοχή τεράστιας γεωπολιτικής σημασίας. Αναλυτικότερα επί του θέματος να αναφερθούν τα εξής.</div> <div> <br />Στη Σύμβαση του 1982 στο Montego Bay για το Δίκαιο της Θάλασσας, αναφέρεται ότι όλα τα νησιά που κατοικούνται διαθέτουν ΑΟΖ και εξαιρούνται μόνο οι βράχοι, οι οποίοι δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη διαβίωση. Συνεπώς δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα Μεγίστης, διαθέτει ΑΟΖ. Η Ελλάδα υπέγραψε τη Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας το 1982 και την επικύρωσε το 1995. Η Τουρκία δεν υπέγραψε αλλά ούτε και επικύρωσε τη σύμβαση, καθόσον δεν την ευνοεί. Παρά το γεγονός αυτό η Τουρκία αφενός δεσμεύεται από τη συμφωνία καθόσον αυτή συνιστά εθιμικό δίκαιο, αφετέρου το 1986 ήρθε σε συνεννόηση για τις επικαλυπτόμενες περιοχές στη Μαύρη Θάλασσα, με την τότε Σοβιετική Ένωση και προχώρησε στην ανακήρυξη και οριοθέτηση ΑΟΖ, χρησιμοποιώντας τη μέθοδο της μέσης γραμμής. Αργότερα άρχισε συνομιλίες με τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία για το ίδιο θέμα και ήρθε σε παρόμοια συμφωνία που είχε συνάψει με τους Σοβιετικούς.</div> <div> <br />Η Τουρκία ισχυρίζεται ειδικά για την περίπτωση των νησιών του συμπλέγματος Μεγίστης, ότι δεν είναι δυνατόν αυτά τα μικρά νησιά μπροστά από τις τουρκικές ακτές, να έχουν ένα τόσο μεγάλο κομμάτι υφαλοκρηπίδας ή ΑΟΖ. Για τους ισχυρισμούς της προβάλει το επιχείρημα ότι το σύμπλεγμα των νησίδων-βραχονησίδων της περιοχής του Καστελόριζου, διέπεται από ειδικό καθεστώς, των αποκομμένων νησίδων που επικάθονται επί της τουρκικής υφαλοκρηπίδας.<br />Αν η Τουρκία δεχτεί ότι το νησιωτικό σύμπλεγμα Μεγίστης και συγκεκριμένα η νήσος Στρογγύλη που είναι το νησί «ΚΛΕΙΔΙ» έχει επήρεια στη χάραξη των θαλασσίων ζωνών, τότε η ΑΟΖ της Ελλάδος ενώνεται με αυτή της Αίγυπτου και της Κύπρου. Συνεπώς, η Τουρκία δεν έχει θαλάσσια σύνορα με την Αίγυπτο, ώστε να συμπεριληφθεί και αυτή στη διαχείριση του υποθαλάσσιου πλούτου της περιοχής.</div> <div> <br />Σύμφωνα με δηλώσεις που έχουν γίνει από Τούρκους αξιωματούχους στο παρελθόν, όπως ο πρώην ΥΠΕΞ Αχμετ Νταβούτογλου, η θέση της Τουρκίας για το νησιωτικό σύμπλεγμα Μεγίστης, είναι ότι έχει υπέρ αυτής βάσιμες νομικές και πολιτικές θέσεις, σε συμφωνία με το διεθνές δίκαιο και τη νομολογία των διεθνών δικαστηρίων, συμπεριλαμβανομένης και της Χάγης.</div> <div> <br />Η Τουρκία επικαλείται την απόφαση για την οριοθέτηση των θαλασσίων ζωνών μεταξύ Ρουμανίας και Ουκρανίας στη Μαύρη Θάλασσα. Η διένεξη μεταξύ των δύο χωρών αφορούσε το ουκρανικό νησί με την ονομασία «Νήσος των Όφεων», το οποίο βρίσκεται κοντά στις ρουμανικές ακτές. Η διαφορά μεταξύ των δύο χωρών διήρκησε 40 χρόνια και επιλύθηκε το 2009 από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, το οποίο αποφάνθηκε ότι το νησί δεν έχει ούτε υφαλοκρηπίδα ούτε ΑΟΖ, παρά μόνο χωρικά ύδατα. Η διαφορά του νησιού αυτού σε σχέση με το Καστελλόριζο είναι ότι εκεί υπάρχει μόνο στρατιωτική φρουρά η οποία εγκαταστάθηκε το 2007 και δεν είναι κατοικημένο από αιώνων όπως συμβαίνει στην περίπτωση του Καστελλορίζου. Επίσης το νησιωτικό σύμπλεγμα της Μεγίστης δεν είναι απομονωμένο, αλλά υπάγεται στο γεωγραφικό σχηματισμό των Δωδεκανήσων που έχουν ιστορική συνέχεια με τα ελληνικά νησιά, γεγονός που δύσκολα θα μπορούσε να αγνοηθεί σε οποιαδήποτε οριοθέτηση.</div> <div> <br />Παρά το γεγονός όμως ότι η Ελλάδα για το θέμα του νησιωτικού συμπλέγματος Μεγίστης διαθέτει ισχυρά νομικά επιχειρήματα, η προσφυγή στο διεθνές δικαιοδοτικό δικαστήριο της Χάγης δεν κατοχυρώνει απόλυτα τα ζωτικά μας συμφέροντα, καθόσον οι αποφάσεις για κάθε περίπτωση είναι μοναδικές και βασίζονται σε διεθνή νομοθεσία που ερμηνεύεται διαφορετικά από τα διάδικα μέρη. Απαραίτητη προϋπόθεση επίσης είναι οι δύο χώρες να έχουν αποδεχθεί τη γενική δικαιοδοσία του Διεθνούς Δικαστηρίου. Να επισημάνουμε ότι το 1976 λόγω κρίσης που είχε δημιουργηθεί ανάμεσα στις δύο χώρες για το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, η Ελλάδα προσέφυγε μονομερώς στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, αλλά η Τουρκία δεν προσήλθε και το Δικαστήριο κήρυξε εαυτόν αναρμόδιο. Δεν θα είχε επίσης ουσιαστικό αποτέλεσμα, αν η προσφυγή δεν περιελάμβανε και πολιτική συμφωνία για το σύνολο των διαφορών που υπάρχουν ανάμεσα στη χώρα μας και την Τουρκία και το οποιοδήποτε αποτέλεσμα θα διατηρούσε την υφιστάμενη κατάσταση έντασης.<br /><br /><a href="https://bankingnews.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η γεωπολιτική σημασία του νησιωτικού συμπλέγματος Μεγίστης

Άρθρο του Λάμπρου Τζούμη , αντιστράτηγου ε.α. Μετά την οριοθέτηση ΑΟΖ με την Ιταλία ο Έλληνας ΥΠΕΞ έκανε γνωστό πως θα μεταβεί στην Αίγυπτ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Μαξιμαλισμός» και… «κουφαμάρα»!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3Es6mRhkmrY4jTk3vHD2E6izsBDj36OxtHfkTjcjVx5Ppgj3WoAW5zv6QCIkJlSmWOiQZMpzicQ6nN1ztKIosORBj_7LjRjgbU9_lJRPQjASL3KQoR9hN2b1XOyF6jTq3qF_lMt304BY/s1600/ellada-tourkia-aigaio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="438" data-original-width="803" height="348" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3Es6mRhkmrY4jTk3vHD2E6izsBDj36OxtHfkTjcjVx5Ppgj3WoAW5zv6QCIkJlSmWOiQZMpzicQ6nN1ztKIosORBj_7LjRjgbU9_lJRPQjASL3KQoR9hN2b1XOyF6jTq3qF_lMt304BY/s640/ellada-tourkia-aigaio.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Κάποιοι συνοψίζουν την σκέψη (και την Πολιτική) σε μια λέξη – και βρήκαν και την κατάλληλη λέξη που τους «λύνει» πλέον όλα τα προβλήματα: «Μαξιμαλισμός»!<br /><br />Διακηρύσσουν ότι Μαξιμαλισμός είναι «κακό πράγμα» (όπως γενικά κάθε ακραία συμπεριφορά) – όπως το να μη τρως το φαΐ σου όταν είσαι μικρός, ή να βάζεις το χέρι σου στην πρίζα, όταν είσαι ακόμα πιο μικρός, ή να μεθάς και να γίνεσαι ντίρλα όταν φτάνεις στην εφηβεία – γενικά δεν θα διαφωνήσουμε ότι οι «υπερβολές» είναι κακά πράγματα και βλάπτουν σοβαρά την υγεία – των ανθρώπων και των χωρών.<br /><br />Ως εκεί όμως…<br /><br />Αν πάλι θεωρούμε ότι με τον να ξορκίζουμε τον κακό «Μαξιμαλισμό» και τον κακό «Εθνικισμό» και τον… «κακό μας τον καιρό», λύνουμε τα προβλήματα εξωτερικής πολιτικής – ακριβέστερα πλέον: άμεσης εθνικής απειλής – είμαστε μακριά, πολύ μακριά νυχτωμένοι!<br /><br />Όλα αυτά δεν έχουν καμία σχέση με το πρόβλημά μας. Καμία απολύτως!<br /><br />* Πρώτα- η Ελλάδα είναι η ΜΟΝΗ χώρα της περιοχής που δεν διεκδικεί τίποτε από κανέναν άλλο γύρω της…<br /><br />Η Αλβανία διεκδικεί ανοικτά από τα Σκόπια και από την Ελλάδα και από το Μαυροβούνιο (χώρια που θέλει να ενσωματώσει το Κόσσοβο),<br /><br />τα Σκόπια διεκδικούν από την Ελλάδα και από τη Βουλγαρία (έχουν τυπώσει και σχετικούς χάρτες που βρίσκονται επίσημα αναρτημένοι στα σχολεία τους),<br /><br />η Βουλγαρία έχει υιοθετήσει εδώ και τρείς δεκαετίες περίπου την πολιτική: «η Βουλγαρία συνορεύει παντού με… Βουλγαρία»,<br /><br />και η Τουρκία ξέρουμε πολύ καλά τι διεκδικεί από τους γύρω της – από την Ελλάδα κατά κύριο λόγο, χώρια που έχει ήδη «πατήσει» στην Κύπρο…<br /><br />Το γεγονός ότι κάποιες από τις μικρότερες χώρες της περιοχής μας είναι πολύ δύσκολο να προωθήσουν τις διεκδικήσεις τους εμπράκτως κατά της Ελλάδος, ας μη μας «καθησυχάζει» πλήρως. Γιατί μπορούν να το κάνουν με «συνδυασμό» δυνάμεων, όπως έλεγε και ο Κωνσταντίνος Καραμανλής! Με άλλες ισχυρότερες. Και σιγά-σιγά αυτό ακριβώς κάνουν…<br /><br />Όταν λοιπόν, η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα που ΔΕΝ διεκδικεί τίποτε από κανένα στην περιοχή της, το να μιλάμε για το… πόσο κακό μας κάνει ο «ελληνικός μαξιμαλισμός», αυτό καταντάει ολίγον, πώς να το πω, άραγε;<br /><br />Μου έρχεται η πολύ δημοφιλής πλην «ανεπίτρεπτη» εκείνη λέξη των νεοελλήνων (που αρχίζει από μ-), για την οποία οι παλαιοί έλεγαν ότι μετά από μια ηλικία… κουφαίνει. (Ή τυφλώνει).<br /><br />Ας την πούμε λοιπόν: «κουφαμάρα»!<br /><br />Μιλάμε για πολύ χοντρή… «κουφαμάρα»!<br /><br />* Μας λένε λοιπόν, πως όταν από μας διεκδικούν άλλοι (χωρίς εμείς να διεκδικούμε τίποτε από κανένα) οφείλουμε να κάτσουμε στο τραπέζι και να διαπραγματευθούμε κάποια (για να διασώσουμε κάποια άλλα), γιατί αλλιώς λέει, είμαστε «μαξιμαλιστές»! Εμείς….<br /><br />Δηλαδή, αν δεν θέλουμε να δώσουμε τίποτε «δικό μας» σε εκείνους που διεκδικούν κομμάτι ελληνικής κυριαρχίας ή ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα ή και συμβολικά ζητήματα που ακουμπάνε την ίδια την εθνική μας ταυτότητα, αν εμείς αρνούμαστε να συζητήσουμε πάνω σε αυτά, εμείς λέει είμαστε «μαξιμαλιστές» – κι όχι εκείνοι που μας τα ζητάνε!<br /><br />Όντως, η «κουφαμάρα» είναι επιεικέστατος χαρακτηρισμός.<br /><br />Υπάρχουν και βαρύτεροι…<br /><br />* Μας λένε ότι το να επιμένουμε πως το Καστελόριζο έχει πλήρη επήρεια είναι «μαξιμαλισμός».<br /><br />Ξεχνάνε, βέβαια, δύο τρία πραγματάκια…<br /><br />–Πρώτον ότι η Τουρκία ΔΕΝ αμφισβητεί μόνο την επήρεια του Καστελόριζου! Αμφισβητεί και την επήρεια της Ρόδου και την επήρεια της Κάσου (των Δωδεκανήσων συνολικά) και την επήρεια της Κρήτης! Αλλιώς δεν θα προχωρούσε στη παράνομο (όπως το χαρακτηρίζουν σχεδόν άπαντες) Τουρκο-λυβικό σύμφωνο!<br /><br />Η Τουρκία αμφισβητεί και την επήρεια της Κύπρου (που είναι ανεξάρτητη χώρα) προσπαθώντας να την ενθυλακώσει μέσα στην «διευρυμένη ΑΟΖ της Τουρκίας» και από κάτω, από τα νότια!<br /><br />Και το κάνει επικαλούμενη – ειδικά για την Κύπρο – «δικαιώματα» που «απορρέουν» από την παράνομη εισβολή-κατοχή στο βόρειο τμήμα της Κύπρου, από το 1974!<br /><br />Κατά τα άλλα εμείς είμαστε… «μαξιμαλιστές», λέει! Που αρνούμαστε να συζητήσουμε σοβαρά πάνω σε όλα αυτά…<br /><br />Γιατί αν τα συζητήσουμε, τα «νομιμοποιούμε»! Κι αν τα νομιμοποιήσουμε, η Τουρκία θα εγείρει κι άλλα. Που θα πρέπει στη συνέχεια να διαπραγματευθούμε και επ’ αυτών!<br /><br />Είναι «μαξιμαλισμός», λέει, να νοιώθουμε ότι μας απειλεί συνεχώς ο τουρκικός αναθεωρητισμός.<br /><br />Εμείς είμαστε οι «μαξιμαλιστές», λέει. Δεν είναι οι Τούρκοι επεκτατιστές…<br /><br />Τελικά πολλή… «κουφαμάρα» κυκλοφορεί!<br /><br />–Μιλάνε και χωρίς να ξέρουν την τύφλα τους. Το Saint Pierre et Miquelon είναι ένα Γαλλικό νησάκι μέσα στον Κόλπο του Καναδά (Saint Lawrence Bay), ελάχιστα μίλια από τις ακτές του Καναδά και χιλιάδες μίλια από τις ακτές της Γαλλίας, στην άλλη άκρη του Ατλαντικού Ωκεανού! Αποτελεί σύμπλεγμα οκτώ νησίδων συνολικής έκτασης 242 τετραγωνικών χιλιομέτρων. Από τα οκτώ συνολικά, μόνο τα δύο είναι κατοικημένα και το μεγαλύτερο απ’ αυτά έχει έκταση 26 τετραγωνικά χιλιόμετρα!<br /><br />Για να φτάσεις από τη Γαλλία στο νησάκι αυτό χρειάζεσαι τέσσερις ώρες ταξίδι με το αεροπλάνο πάνω από τον Ατλαντικό.<br /><br />Για να φτάσεις από τις Καναδικές ακτές, χρειάζεσαι λιγότερο από μια ώρα με καΐκι (όχι ταχύπλοο)…<br /><br />Κι όμως στο νησάκι αυτό αναγνωρίστηκε πλήρης επήρεια αιγειαλήτιδας ζώνης (ακόμα πιο δύσκολο από την ΑΟΖ)! Όχι μόνο γύρω του, αλλά και σε μια θαλάσσια «γλώσσα» μεγάλης έκτασης μέχρι την ανοικτή θάλασσα – τον Ωκεανό, εν προκειμένω – για να μην «εγκλωβίζεται» στην ΑΟΖ του Καναδά.<br /><br />Και να σημειωθεί ότι το σύμπλεγμα αυτών των νησιών, δεν έχει σαφή εθνολογική σύνθεση, άλλοτε το έλεγχαν οι Πορτογάλοι άποικοι, άλλοτε οι Γάλλοι, άλλοτε οι Βρετανοί..<br /><br />Ενώ το σύμπλεγμα του Καστελόριζου έχει και στα δύο νησιά του (Μεγίστη- Στρογγυλή) μέχρι και προϊστορικούς οικισμούς, και καταγεγραμμένη μακραίωνη ελληνική παρουσία στους ιστορικούς χρόνους. Κι αυτά – δηλαδή αν μπορεί να συντηρήσει ανθρώπινη ζωή ή οικονομική ζωή και αν ιστορικά ανήκει κάπου από αιώνες – βαραίνουν και στο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και στις σχετικές αποφάσεις των Διεθνών Δικαστηρίων…<br /><br />Η επιμονή στην πλήρη επήρεια της ΑΟΖ του συμπλέγματος Καστελόριζου (που θα πει «Κοκκινόκαστρο» – Castello Rosso), δεν είναι «εθνικιστικός μαξιμαλισμός» της Ελλάδας. Είναι απλή ανάγνωση του Δικαίου της Θάλασσας (τα νησιά έχουν πλήρη επήρεια)…<br /><br />Είναι αυτό που επαναλαμβάνουν όλοι οι δυτικοί μας σύμμαχοι συνεχώς (τα νησιά έχουν πλήρη επήρεια)<br /><br />Είναι αυτό που λέει η βασική νομολογία των Διεθνών Δικαστηρίων (τα νησιά έχουν πλήρη επήρεια).<br /><br />Ασφαλώς υπάρχουν και άλλες σχετικές αποφάσεις διεθνών δικαστηρίων. Οι περισσότερες μας ευνοούν. Υπάρχουν όμως και κάποιες «αντίθετες». Αυτές αφορούν, όμως, άλλες περιπτώσεις – μη συγκρίσιμες! Όπως η περίπτωση της «Νήσου των Όφεων» που «εποικίστηκε» σχετικά πρόσφατα από ομάδα Ουκρανών συνοριακών φρουρών – και τελικώς δεν θεωρείται ότι έχει πλήρη επήρεια. Αλλά γενικά ΔΕΝ θεωρείται «κατοικήσιμο». Και δεν είναι καν «σύμπλεγμα» νήσων! Και βρίσκεται σε «κλειστή θάλασσα» – τη Μαύρη Θάλασσα…<br /><br />Ενώ το σύμπλεγμα του Καστελόριζου ήταν από αρχαιοτάτων χρόνων κατοικημένο και βρίσκεται στην Ανατολική Μεσόγειο…<br /><br />Το να επιμένουμε σε ό,τι το Διεθνές Δίκαιο μας αναγνωρίζει ως κυριαρχικό μας δικαίωμα ΔΕΝ είναι «μαξιμαλισμός»! Αντίθετα το να μας αμφισβητεί μια άλλη χώρα το σύνολο σχεδόν όσων μας αναγνωρίζει το Διεθνές Δίκαιο, είναι επεκτατική συμπεριφορά εκ μέρους της!<br /><br />Κι όταν δεν το κάνει μόνο στα λόγια, αλλά προχωρεί και σε έμπρακτες αμφισβητήσεις, αυτό λέγεται απροσχημάτιστη επιθετική συμπεριφορά!<br /><br />Οπότε πρέπει να πάσχει από βαριά… «κουφαμάρα», όποιος κατηγορεί το θύμα επιθετικής συμπεριφοράς ότι είναι, τάχα, «μαξιμαλιστής»!<br /><br />Έλεος πια…<br /><br />Τέλος έχουμε το περιβόητο ερώτημα: Αξίζει τον κόπο να διακινδυνεύσουμε «στρατιωτική απάντηση» σε τέτοια τουρκική πρόκληση;<br /><br />Αξίζει να γίνει Πόλεμος για την… επήρεια του Καστελόριζου!<br /><br />Αν έχουμε φτάσει να απαντάμε σε συγκεκριμένες και ανοικτές επιθέσεις με… υπαρξιακά ερωτήματα («αξίζει τον κόπο» κλπ.) πάει να πει ότι παιδιαρίζουμε ασυστόλως…<br /><br />Είναι σαν να αναρωτιόμαστε: αξίζει τον κόπο να ζούμε και να δουλεύουμε και να κάνουμε οικογένεια, αφού κάποτε θα… πεθάνουμε;<br /><br />Τα λένε αυτά, καμιά φορά, τα πιτσιρίκια στην εφηβεία (ιδιαίτερα αν ο μπαμπάς, τους έχει λύσει όλα τα άλλα προβλήματα), αλλά σαν μεγαλώσουν λίγο τα ξεπερνάνε…<br /><br />Συγγνώμη που θα σας το χαλάσω, αλλά τέτοια ερωτήματα οι ενήλικοι άνθρωποι – και οι ενήλικες κοινωνίες – δεν τα θέτουν έτσι…<br /><br />Το ερώτημα τίθεται (σε αυτό το επίπεδο τουλάχιστον) ακριβώς αντίστροφα:<br /><br />Μπορεί μια σύγχρονη χώρα να μην απαντά σε έμπρακτες αμφισβητήσεις της κυριαρχίας της;<br /><br />Η απάντηση είναι απλή: Δεν μπορεί να μην απαντά!<br /><br />Και το επόμενο ερώτημα: Τι θα συμβεί, αν μια χώρα δεν απαντάει στρατιωτικά σε ανοικτές και έμπρακτες επιθετικές κινήσεις κατά της κυριαρχίας της;<br /><br />Απάντηση: Παύει να είναι ανεξάρτητη χώρα! Χάνει πλήρως κάθε πρόσχημα «κυριαρχίας». Συνειδητοποιεί ότι είναι προτεκτοράτο – και μετατρέπεται σε προτεκτοράτο!<br /><br />Ή «Φιλανδοποιείται», αν προτιμάτε. Όμως, η δόλια η Φιλανδία, δεν επέλεξε να γίνει χώρα «περιορισμένης κυριαρχίας»! Πολέμησε να το αποφύγει, αλλά δεν τα κατάφερε. Το υπόμεινε για πέντε δεκαετίες περίπου και τελικά αποτίναξε το ζυγό της. Και από την ώρα που έπαψε να είναι χώρα «περιορισμένης κυριαρχίας» έκανε άλματα ανάπτυξης και ευημερίας!<br /><br />Ας μας πουν ανοικτά ότι η Ελλάδα οφείλει να επιλέξει, από μόνη της να γίνει χώρα «περιορισμένης κυριαρχίας», δηλαδή προτεκτοράτο!<br /><br />Οπότε δεν θα χρειάζεται καθόλου στρατό (που μόνη της αποφάσισε να μην χρησιμοποιεί ούτε μπροστά σε ευθείες απειλές).<br /><br />Και ασφαλώς δεν θα έχουν νόημα ούτε οι δημοκρατικοί της θεσμοί, πλέον. Γιατί τα προτεκτοράτα έχουν περιορισμένη αυτό-διοίκηση, δεν έχουν πλήρη δημοκρατία, αφού για τις εξωτερικές τους σχέσεις αποφασίζουν άλλοι. Εκτός συνόρων…<br /><br />Μια χώρα, δηλαδή – η Ελλάδα – η οποία σε έκταση είναι πιο μεγάλη από την Ολλανδία, πιο μεγάλη από την Ιρλανδία, πιο μεγάλη από τη Φιλανδία, πιο μεγάλη από τη Δανία, πιο μεγάλη από το Ισραήλ, πιο μεγάλη από την Πορτογαλία, (και σε πληθυσμό επίσης πιο μεγάλη από τις περισσότερες απ’ αυτές τις χώρες) θα αποφασίσει ξαφνικά να μετατραπεί σε προτεκτοράτο! Της Τουρκίας!<br /><br />(Γιατί περί αυτού πρόκειται…)<br /><br />Ίσα-ίσα τη στιγμή, που σε όλη την περιοχή μας δημιουργείται μια σύγκλιση συμφερόντων των περισσοτέρων χωρών εναντίον της Τουρκίας! Πράγμα που η Ελλάδα θα μπορούσε για πρώτη φορά να εκμεταλλευτεί υπέρ της. Και να λυτρωθεί…<br /><br />Αλλά αυτό προϋποθέτει χώρα που θέλει να υπάρξει.<br /><br />Λαό που παίρνει στα σοβαρά την κυριαρχία του, αλλά και τις υποχρεώσεις που αυτή συνεπάγεται.<br /><br />Χώρα που ψάχνει τρόπους για να υπάρξει ελεύθερη, όχι χώρα που ψάχνει προσχήματα για να υποταχθεί.<br /><br />Χώρα που αναζητεί συμμάχους. Όχι… «Νομαρχία» που αναζητεί «προστάτες»!<br /><br />Τι απ’ αυτά θέλουμε να είμαστε;<br /><br />Δεν ξέρω. Θα δείξει…<br /><br />Για την ώρα, κυκλοφορεί γύρω μας πολύ… «κουφαμάρα»<br /><br /><a href="https://www.dailypost.gr/t" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

«Μαξιμαλισμός» και… «κουφαμάρα»!

Κάποιοι συνοψίζουν την σκέψη (και την Πολιτική) σε μια λέξη – και βρήκαν και την κατάλληλη λέξη που τους «λύνει» πλέον όλα τα προβλήματα...

Διαβάστε την συνέχεια

Αντ. Φώσκολος στον Γιώργο Σαχίνη: Αποκαλύψεις “βόμβα” για τα ενεργειακά στην Ανατολική Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW4mKW7XJqoKv7fA7yjGzbgtBWYpReB3Y7GeKdrAfrNAS4LpKbiTWzlxo6BBMBrFvN5kdAG82DMsC9eN6B6HJYEYmbv8__kox2KIFxFD5iPPi8TC7lHWcd_GoE3Dhnw_2v25lhR0UnkKQ/s1600/foskolos.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="770" data-original-width="1542" height="318" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiW4mKW7XJqoKv7fA7yjGzbgtBWYpReB3Y7GeKdrAfrNAS4LpKbiTWzlxo6BBMBrFvN5kdAG82DMsC9eN6B6HJYEYmbv8__kox2KIFxFD5iPPi8TC7lHWcd_GoE3Dhnw_2v25lhR0UnkKQ/s640/foskolos.png" width="640" /></a></div> <br /> Ο ομότιμος καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης και ομότιμος ερευνητής στην Γεωλογική Υπηρεσία του Καναδά, μιλώντας στον 98.4 αποκάλυψε ότι στο πρόσφατο παρελθόν , επί υπουργίας Μανιάτη, η Νορβηγική PGS που πραγματοποιούσε τα σεισμικά για υδρογονάνθρακες νότια της Κρήτης, ζήτησε την συνδρομή ελληνικών πλοίων για έρευνες και μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, αλλά απάντηση δεν πήρε ποτέ…<br /> <br /> Ο Αντώνης Φώσκολος , υποστήριξε ότι σε αυτή την φάση αντί οι αρμόδιοι υπουργοί, να προωθούν την έρευνα και αξιοποίηση των ελληνικών υδρογονανθράκων , προωθούν το ασταθές ενεργειακό πρότυπο των ΑΠΕ και κυρίως τις εισαγωγές φυσικού αερίου , είτε Ρωσικού, είτε μέσω Τουρκίας.<br /> <br /> Μάλιστα ο ίδιος ανέλυσε τον τρόπο κατασκευής και τα υλικά μίας ανεμογεννήτριας 3 M.W. , χαρακτηρίζοντας τα εξίσου και περισσότερα ρυπογόνα για το περιβάλλον.<br /> <br /> Κατά τον Αντώνη Φωσκόλο, την ώρα που η Τουρκία επιχειρεί να βάλει “πόδι” στα ενεργειακά αποθέματα και πλούτο μέχρι και νότια της Κρήτης με την Λιβύη, όπου και κατά τις έρευνες, υπάρχει ενεργειακός πλούτος ικανός να καλύψει την ζήτηση της Ευρώπης και την απεξάρτηση της από την Ρωσία και τις προνομιακές συμφωνίες που έχει κάνει με αυτήν η Γερμανία.<br /> <br /> <iframe allow="accelerometer; autoplay; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen="" frameborder="0" height="340" src="https://www.youtube.com/embed/bFEziPK5J3Q" width="670"></iframe><br /> <br /> <a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Αντ. Φώσκολος στον Γιώργο Σαχίνη: Αποκαλύψεις “βόμβα” για τα ενεργειακά στην Ανατολική Μεσόγειο

Ο ομότιμος καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης και ομότιμος ερευνητής στην Γεωλογική Υπηρεσία του Καναδά, μιλώντας στον 98.4 αποκάλυψε ότι σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Γαλλία χάλασε τα σχέδια της Τουρκίας για κατάληψη της Σύρτης

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwaipcCiQMnZ93ZW3QzkzXxy2QtZ6xFfcXQ4K_DgwKMHCSOAjhq-UdrAyJjObLOs8Dl9O1xywZ9y4DR_M6FiqKgY9OPLOOwhVMXkQ6h-YhbhyphenhyphenR4JIzUlFAh6ObzrcRuZNTgVM9KgwNVYc/s1600/libya.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="695" data-original-width="1173" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgwaipcCiQMnZ93ZW3QzkzXxy2QtZ6xFfcXQ4K_DgwKMHCSOAjhq-UdrAyJjObLOs8Dl9O1xywZ9y4DR_M6FiqKgY9OPLOOwhVMXkQ6h-YhbhyphenhyphenR4JIzUlFAh6ObzrcRuZNTgVM9KgwNVYc/s640/libya.png" width="640" /></a></div> <br />της<b> Μόνα Ελ Μαχρούκι</b><br />Μια πολιτική πηγή της Λιβύης υποστηρίζει ότι στη Λιβύη, η Ρωσία και η Γαλλία συνήψαν συμμαχία, εμποδίζοντας το σχέδιο της Άγκυρας να συνάψει συμφωνία με τη Μόσχα για τον έλεγχο της Σύρτης.<br /><br />Η πηγή ανέφερε στην εφημερίδα The Arab Weekly ότι «φαίνεται ότι η Γαλλία ήταν μαζί με τη Ρωσία και ενάντια στις Ηνωμένες Πολιτείες, για να σταματήσουν την προέλαση της Τουρκίας στη Λιβύη προς τη Σύρτη». Σύμφωνα με την πηγή «οι Ρώσοι και οι Γάλλοι αποδίδουν την ίδια σημασία στη Σύρτη. Και οι δύο θέλουν το λιμάνι και τη ναυτική βάση al Kardabiye».<br /><br />Οι παρατηρητές ανέφεραν ότι υπάρχει σχέση μεταξύ της ακύρωσης του ταξιδιού του Ρώσου υπουργού Άμυνας Σεργκέι Σοϊγκού και του υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ σην Τουρκία που ήταν προγραμματισμένο να γίνει την Κυριακή, με τη σκληρή δήλωση που έκανε ο Γάλλος Πρόεδρος την ίδια ημέρα, με την οποία επέκρινε την επέμβαση της Τουρκίας στη Λιβύη. Ο χρόνος που έγινε η δήλωση, μπορεί να υποδηλώνει συντονισμό της τελευταίας στιγμής μεταξύ Μόσχας και Παρισιού.<br /><br />Αξίζει να σημειωθεί ότι η γαλλική δήλωση περιορίζεται στην κριτική της τουρκικής παρέμβασης, αγνοώντας την εκστρατεία του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για να αποτρέψει την προσπάθεια της Ρωσίας να αυξήσει τον ρόλο της στη Λιβύη.<br /><br />Η Γαλλία ασκεί κριτική τους τελευταίους μήνες στις περιφερειακές φιλοδοξίες της Τουρκίας και κινείται επιθετικά εναντίον της, καταγγέλοντας “τα επτά τουρκικά πολεμικά πλοία που αναπτύχθηκαν στις ακτές της Λιβύης και τις παραβιάσεις εμπάργκο όπλων που γίνονται από πλευράς της Τουρκίας”.<br /><br />Ένας αξιωματούχος από τη Γαλλική Προεδρία δήλωσε τη Δευτέρα ότι η αυξανόμενη “επιθετική” πολιτική της Τουρκίας στην περιοχή είναι “απαράδεκτη” και ζήτησε σύγκλιση του ΝΑΤΟ, για να συζητηθεί ο ρόλος της Τουρκίας.<br /><br />Τη Δευτέρα το Reuters, μετέδωσε την εξής δήλωση ενός Τούρκου αξιωματούχου: «Οι συνομιλίες που είχαν προγραμματιστεί να γίνουν μεταξύ Ρωσίας και Τουρκίας, για να σταματήσουν οι εχθροπραξίες στη Λιβύη, αναβλήθηκαν, λόγω της διαφωνίας που προέκυψε στο θέμα της ανακατάληψης της Σύρτης από τις δυνάμεις του Σαράζ”.<br /><br />Ο ίδιος αξιωματούχος είπε ότι οι διαπραγματεύσεις θα συνεχιστούν στο παρασκήνιο, σε επίπεδο εμπειρογνωμόνων και από τις δύο χώρες και πρόσθεσε: «(Οι αναβληθείσα) συνάντηση και οι συνομιλίες έπρεπε να οδηγήσουν σε (συγκεκριμένα) αποτελέσματα, αλλά δεν ήταν δυνατό να επιτευχθεί σ’ αυτό το στάδιο. Και οι δύο χώρες δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν κάποια προβλήματα.”<br /><br />Η Τουρκία, παρά τη σημασία που έχει για τη Ρωσία η πόλη της Σύρτης, ήλπιζε να συνάψει με τη Μόσχα μια παρόμοια συμφωνία με εκείνη της αποχώρησης των δυνάμεων που υποστηρίζει από τη δυτική Τρίπολη και ως εκ τούτου έμμεσα η πρωτοβουλία της Τουρκίας υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ.<br /><br />Με βάση τους υπολογισμούς και τις εκτιμήσεις της Τουρκίας, δεν φαίνεται αδύνατο η Ρωσία να παραιτηθεί από τη Σύρτη. Ενώ η Άγκυρα προσφέρει στη Ρωσία την Cufra, η οποία είναι γνωστή ως η πιο σημαντική βάση της Λιβύης, θέλει να κρατήσει για τον εαυτό της τη ναυτική βάση του el Kardabiye. Ωστόσο, σε αυτούς τους υπολογισμούς, δεν φαίνεται να έλαβε υπ’ όψιν της η Άγκυρα τα σχέδια της Γαλλίας, η οποία θέλει το λιμάνι της Σύρτης, για να το κάνει την πιο κοντινή πύηι εισόδου στην Αφρική.<br /><br />Η Ρωσία γνωρίζει ότι η Γαλλία, που πέταξε πάνω από την πόλη της Σύρτης τα μαχητικά Rafale, είναι σε θέση να χαλάσει οποιαδήποτε συμφωνία επιχειρήσει να κάνει με την Τουρκία για τη Σύρτη.<br /><br />Η Γαλλία με τα αεροσκάφη Rafale πάνω από τη Σύρτη, δίνει ένα μήνυμα στη Μόσχα. Επειδή η Γαλλία ήταν αυτή που ανάγκασε τον Εθνικό Στρατό της Λιβύης να αποσυρθεί από τις δυτικές περιοχές της χώρας σύμφωνα με τα αποτελέσματα της Διάσκεψης του Βερολίνου. Ωστόσο, η Γαλλία δεν θέλει να ανεχθεί την παράδοση της Σύσρτης στην Τουρκία και δεν θα διστάσει να αντισταθεί σε οποιαδήποτε επίθεση εναντίον δυνάμεων LNA στην πόλη.<br /><br />Η Σύρτη βρίσκεται στο κέντρο μεταξύ της Τρίπολης, που ελέγχεται από τον Σαράζ και της Βεγγάζης που ελέγχεται από τον LNA και είναι η πλησιέστερη πόλη στους κύριους τερματικούς σταθμούς πετρελαίου και φυσικού αερίου στη Λιβύη.<br /><br />Για το λόγο αυτό η Σύρτη έχει ιδιαίτερη σημασία για τις Ηνωμένες Πολιτείες, οι οποίες βοήθησαν τις πολιτοφυλακές της Misrata να σώσουν την πόλη από το ISIS το 2016.<br /><br />Εκείνη την εποχή, οι ΗΠΑ δεν επέτρεψαν στο LNA υπό την ηγεσία του στρατάρχη Χαλίφ Χάφτερ να εισέλθει στην πόλη, παρόλο που ήταν ετοιμοπόλεμος και ικανός να το πράξει.<br /><br />Οι κάτοικοι της πόλης της Σύρτης, άρχισαν να διαμαρτύρονται δηλώνοντας ότι οι πολιτοφυλακές της Μισράτα και ο UAH ακολουθούσαν μια συστηματική και σκόπιμη πολιτική περιθωριοποίησης των κατοίκων και της ίδιας της πόλης. Επειδή η πλειοψηφία του πληθυσμού στη Σύρτη αποτελείται από τις φυλές Καντάφι στις οποίες ανήκε ο συνταγματάρχης Muammar Gaddafi και οι φυλές Farjan στις οποίες είναι μέλος του Hafter.<br /><br />Στις αρχές Ιανουαρίου, οι δυνάμεις του LNA κατέλαβαν την πόλη σε λίγες ώρες μετά την αποχώρηση των πολιτοφυλακών της Μισράτα από τη Σύρτη, που έσπευσαν να υπερασπιστούν την Τρίπολη. Από τότε, η πόλη είναι υπό τον έλεγχο του LNA.<br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Γαλλία χάλασε τα σχέδια της Τουρκίας για κατάληψη της Σύρτης

της Μόνα Ελ Μαχρούκι Μια πολιτική πηγή της Λιβύης υποστηρίζει ότι στη Λιβύη, η Ρωσία και η Γαλλία συνήψαν συμμαχία, εμποδίζοντας το σχέδι...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί η Τουρκία κάνει επίδειξη “ναυτικής ισχύος” για πρώτη φορά στην ιστορία της στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJIHWCeGpQWsF6GSPTPuZLj8c0rPDnNQ2mxlveP6YyeH4Txofalg1xUmv_-u26jstHEvrzWyv21jSIpsb0-LnNL9cL3Wu942u_p2_DxBDUs4Lq6Q9-9PrraWe-6A8uSSqmhHwmlrBHA58/s1600/turkish_navy.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="362" data-original-width="696" height="332" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhJIHWCeGpQWsF6GSPTPuZLj8c0rPDnNQ2mxlveP6YyeH4Txofalg1xUmv_-u26jstHEvrzWyv21jSIpsb0-LnNL9cL3Wu942u_p2_DxBDUs4Lq6Q9-9PrraWe-6A8uSSqmhHwmlrBHA58/s640/turkish_navy.png" width="640" /></a></div> <br />Ο πίνακας που δημοσιεύουμε περιλαμβάνει τα πλοία που παρέλαβε το τουρκικό ναυτικό την δεκαετία 2010-2020. Πολεμικά πλοία τα οποία ναυπηγήθηκαν στην Τουρκία!<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/06/13/turkish_navy_pinakas.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2020/06/13/turkish_navy_pinakas.png" /></a><br /><br />Ο πίνακας απαντά σε πολλά και σε πολλούς εντός της δικής μας χώρας. Καλοπροαίρετους αλλά “πονηρούς”.<br /><br />Ο πίνακας παραλαβών τουρκικών πολεμικών πλοίων δείχνει:<br /><br />•Την σημασία που δίνουν οι γείτονες στην θαλάσσια δύναμη κρούσης<br /><br />•Εξηγεί πως ο τουρκικός στόλος έχει κατορθώσει να ΄χει ταυτόχρονη παρουσία σε πολλά διαφορετικά σημεία της Μεσογείου, αλλά και να κάνει επίδειξη σημαίας για πρώτη φορά στην ιστορία του και σε περιοχές του πλανήτη πολύ μακριά από την Τουρκία.<br /><br />•Το τουρκικό ναυτικό μέσα σε 10 χρόνια παρέλαβε 16 Περιπολικά σκάφη, 1 πυραυλάκατο και 4 κορβέτες.<br /><br />•Το πολύ μέχρι τις αρχές του 2021 θα ενταχθεί και το πλοίο αμφιβίων επιχειρήσεων ( και όχι αεροπλανοφόρο….) ANADOLU (L-400).<br /><br />Δεν χρειάζεται να αναφέρουμε τι κάναμε εμείς για το δικό μας Πολεμικό Ναυτικό, σ΄αυτή τη δεκαετία!<br /><br />Αυτός είναι και ο λόγος που το τελευταίο διάστημα επιμένουμε στην ανάγκη άμεσης ενίσχυσης του Στόλου. Δεν αναφερόμαστε στην απόκτηση νέων πλοίων που η λογική λέει ότι είναι αυτονόητη. Είναι μια λύση που αφορά στο μέλλον αλλά πρέπει να προχωρήσει. Αναφερόμαστε στην ανάγκη συντήρησης και υποστήριξης του Στόλου που διαθέτουμε. Χρήματα όπως διαπιστώνουμε όλοι μας υπάρχουν. Απλόχερα μοιράστηκαν από την κυβέρνηση σε καμπάνιες αμφιβόλου ποιότητας και αποτελεσματικότητας. Αυτό που μας λείπει περισσότερο και από το χρήμα είναι ο χρόνος.<br /><br />Γι΄ αυτό καλό θα ΄ναι να πάψουμε να φλυαρούμε και να “φιλοσοφούμε”.<br /><br />Επίσης θα πρέπει να αφήσουμε στην άκρη τα πάσης φύσεως “παιχνιδάκια” που παίζουν διάφοροι “πονηροί”. Αυτοί που προσπαθούν να καθοδηγήσουν αποφάσεις για τη θωράκιση της χώρας σε λάθος κατεύθυνση.<br /><br /><a href="https://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Γιατί η Τουρκία κάνει επίδειξη “ναυτικής ισχύος” για πρώτη φορά στην ιστορία της στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο

Ο πίνακας που δημοσιεύουμε περιλαμβάνει τα πλοία που παρέλαβε το τουρκικό ναυτικό την δεκαετία 2010-2020. Πολεμικά πλοία τα οποία ναυπηγή...

Διαβάστε την συνέχεια

Aνησυχούν οι Τούρκοι: ''Οι Έλληνες είναι έτοιμοι για όλα-Επεξεργάζονται σενάρια πολέμου'' - Στο Αιγαίο το ΠΝ το καλοκαίρι

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRAXXh_i6xOErszOZPXNpK8kmfdQ3xPK3SpnR-7IsD4NIqrqF24LgtxKv33R6dyR-sdpw6EHrXhmHkRQqjhOuxHUYGfDnmBC_qeaU_J14YqDtihaS5vucjh16fANphRVUeBfduJP1V4qk/s1600/8887412556.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRAXXh_i6xOErszOZPXNpK8kmfdQ3xPK3SpnR-7IsD4NIqrqF24LgtxKv33R6dyR-sdpw6EHrXhmHkRQqjhOuxHUYGfDnmBC_qeaU_J14YqDtihaS5vucjh16fANphRVUeBfduJP1V4qk/s640/8887412556.jpg" width="640" /></a></div> <br /><b>Ανδρέας Μουντζουρούλιας</b><br />Όπως φαίνεται οι Τούρκοι καταλαβαίνουν πλέον πως με την Ελλάδα δεν είναι τόσο εύκολο να τα βάλεις. Η Άγκυρα έμαθε πριν λίγα 24ωρα τα τέσσερα σενάρια τα οποία επεξεργάζεται η Ελλάδα σε περίπτωση κρίσης. <br /><br />Συγκεκριμένα αναφέρουν: <br /><br />''Η Ελλάδα θέλει σύγκρουση! Με την υποστήριξη της Ευρώπης, η Ελλάδα επεξεργάζεται σενάρια που θα κλιμακώσει την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο τον Σεπτέμβριο. <br /> <br />Ποια είναι τα τέσσερα σενάρια: <br /><br />Πρώτον, σε περίπτωση αποστολής ενός ερευνητικού πλοίου το οποίο θα εμφανιστεί συνοδεία τουρκικών φρεγατών, αλλά δεν προχωρήσει άμεσα σε έρευνες, το Πολεμικό Ναυτικό (Π.Ν.) θα βρίσκεται, επίσης, εκεί με ανάλογο αριθμό πλοίων. Στην περίπτωση που οι έρευνες δεν προχωρήσουν, η παρουσία του Π.Ν. εκεί θα συνεχισθεί για όσο καιρό στην περιοχή μένουν και οι τουρκικές δυνάμεις. Πρόκειται για το πλέον ανώδυνο σενάριο και έχει αρκετά κοινά χαρακτηριστικά με τις έρευνες του «Ορούτς Ρέις» στο ανατολικότερο σημείο της ελληνικής υφαλοκρηπίδας τον Οκτώβριο του 2018, όταν και είχε αντιμετωπιστεί από τη φρεγάτα «Νικηφόρος Φωκάς».<br /><br />Δεύτερον, σε περίπτωση που το ερευνητικό απλώσει καλώδια για σεισμικές έρευνες, τότε υπάρχουν σαφείς εντολές για δι’ ασυρμάτου παραίνεση διακοπής τους. Διαφορετικά, έχει αποφασιστεί ότι τα καλώδια θα πρέπει να κοπούν ή έστω να εμποδιστούν από το να φθάσουν στον βυθό της Ανατολικής Μεσογείου.<br /><br />Το τρίτο σενάριο είναι πιο απόμακρο και αφορά το ενδεχόμενο αποστολής πλωτού γεωτρύπανου. Σε αυτή την περίπτωση, οι εντολές είναι σαφείς. Το τρυπάνι δεν πρέπει να αγγίξει ποτέ τον βυθό, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.<br /><br />Το τέταρτο σενάριο αφορά πιθανώς συνδυασμένη αποστολή ερευνητικών πλοίων σε διαφορετικά σημεία της ελληνικής υφαλοκρηπίδας. Και σε αυτή την περίπτωση οι εντολές αποτροπής της τέλεσης ερευνών ή γεωτρήσεων σε οποιοδήποτε σημείο από τη Ρόδο έως την Κρήτη είναι ευκρινείς.'' <br /><br />Σε ετοιμότητα το ΠΝ <br /><br />Ταυτόχρονα, οι τελευταίες εξελίξεις με τις τουρκικές απειλές για έρευνες σε θαλάσσιες περιοχές ελληνικής κυριαρχίας από το Καστελόριζο έως και Νότια της Κρήτης αλλά η προσπάθεια κλιμάκωσης της έντασης από τους γείτονες με συνεχείς εμπρηστικές δηλώσεις δεν αφήνουν κανένα περιθώριο εφησυχασμού στις Ένοπλες Δυνάμεις και κυρίως στο Πολεμικό Ναυτικό.<br /><br />Μετά την άσκηση στο Βόρειο Αιγαίο σε εξέλιξη βρίσκεται ήδη νέα επιχειρησιακή αξιολόγηση Μονάδων αυτή τη φορά στο Νότιο Αιγαίο κοντά στην Κρήτη. Πλοία του Στόλου-φρεγάτες ,ταχέα σκάφη κατευθυνόμενων βλημάτων και υποβρύχια- έχουν αναπτυχθεί στην περιοχή και ασκούνται σε κάθε είδους σενάριο αντιμετώπισης απειλής.<br /><br />Σε όλες πλέον τις ασκήσεις του Στόλου συμμετέχει και η Πολεμική Αεροπορία τόσο με μαχητικά από τις Πολεμικές Μοίρες όσο και με ιπτάμενα ραντάρ Erieye. Το ζητούμενο άλλωστε είναι η διακλαδικότητα αφού στο σύγχρονο περιβάλλον επιχειρήσεων και ειδικά σε περιοχές μακριά από νησιά η συμβολή των ιπτάμενων μέσων κρίνεται ως καθοριστική στην έκβαση κάθε είδους σεναρίου.<br /><br />Με την προσοχή να εστιάζεται στο «τόξο» Καστελόριζο-Κάρπαθος-Κρήτη και με δεδομένο ότι ανοιχτά της Λιβύης βρίσκεται η τουρκική αρμάδα αποτελούμενη από τουλάχιστον οχτώ μεγάλες Μονάδες επιφανείας και πιθανότατα υποβρύχιο είναι απολύτως φυσικό ελληνικά πολεμικά πλοία να έχουν πλέον μόνιμη παρουσία στην περιοχή. Αυτός είναι και ένας από τους βασικούς λόγους παραμονής της φρεγάτας «ΣΠΕΤΣΑΙ» στην ευρύτερη περιοχή στο πλαίσιο της επιχείρησης «ΕΙΡΗΝΗ» η οποία έως τώρα δεν φαίνεται να έχει το παραμικρό αποτέλεσμα.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/e" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Aνησυχούν οι Τούρκοι: ''Οι Έλληνες είναι έτοιμοι για όλα-Επεξεργάζονται σενάρια πολέμου'' - Στο Αιγαίο το ΠΝ το καλοκαίρι

Ανδρέας Μουντζουρούλιας Όπως φαίνεται οι Τούρκοι καταλαβαίνουν πλέον πως με την Ελλάδα δεν είναι τόσο εύκολο να τα βάλεις. Η Άγκυρα έμαθε ...

Διαβάστε την συνέχεια

Είχαν “αγιοποιήσει” τον ισλαμο-εθνικιστή Ερντογάν οι πολιτικοί μας και τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrlh1v6_zG5XGO-WDtJtMD3wGEOJYpAnrV6_Shy2GJKT8Jx0aY87bAd8nurzxp5sxf_SwOr15S5mMtJfWOfRAMT5D7pPe-de-P931kKqKELpHcwb0jxm8pmSFshsPNkCaWKkooY5fM2H4/s1600/ERDOGAN-EGKAINIA.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="900" data-original-width="1422" height="404" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrlh1v6_zG5XGO-WDtJtMD3wGEOJYpAnrV6_Shy2GJKT8Jx0aY87bAd8nurzxp5sxf_SwOr15S5mMtJfWOfRAMT5D7pPe-de-P931kKqKELpHcwb0jxm8pmSFshsPNkCaWKkooY5fM2H4/s640/ERDOGAN-EGKAINIA.webp" width="640" /></a></div> <br />Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ<br />Στην Ελλάδα, ακόμα και στην Κύπρο, όπου η παρουσία των τουρκικών δυνάμεων στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα, θυμίζει στους ανθρώπους κάθε ώρα και στιγμή την 45χρονη τραγωδία του κυπριακού λαού, ο πολιτικός κόσμος υπερτίμησε τον Ταγίπ Ερντογάν, χαρίζοντας του τίτλους που είχαν μέσα τη λέξη …ειρήνη.<br /><br />Είναι τραγικό ότι η συντριπτική πλειοψηφία των αναλυτών στις δύο χώρες, διέγνωσαν λάθος το σημερινό πρόεδρο της Τουρκίας, προωθώντας -άθελα τους ίσως- την «ειρηνική» προσωπικότητα του Ερντογάν στους πολίτες της Ελλάδας και της Κύπρου. Όσοι εκφράζαμε αμφιβολίες, λόγω της διαχρονικότητας της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής, λοιδορηθήκαμε…<br /><br />Ήταν μία στιγμή που προσωπικά ένοιωσα ότι η παράκρουση έφτασε στο ζενίθ της, όταν ο τότε πρόεδρος του ΔΗΣΥ της Κύπρου, ο Νίκος Αναστασιάδης και ο τότε πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Γεώργιος Α. Παπανδρέου προσπάθησαν να μας πείσουν ότι ο Ερντογάν ήθελε τη λύση του Κυπριακού και ότι την τορπίλισε ο Τάσσος Παπαδόπουλος. Θα έπρεπε κάποια στιγμή να απολογηθούν, διότι κατηγόρησαν σε διεθνείς οργανισμούς και θεσμούς τον τότε πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας.<br />Και ομιλούμε για το φιλοτουρκικό και ρατσιστικό σχέδιο Ανάν, το οποίο ευτυχώς απέρριψαν συντριπτικά οι Ελληνοκύπριοι, που έδειξαν πραγματική εθνική ευαισθησία που απουσίαζε από τους περισσότερους πολιτικούς και οικονομικούς παράγοντες.<br /><br />Ο κ. Αναστασιάδης και ο κ. Παπανδρέου, σε σοβαρές χώρες, δεν θα γίνονταν ποτέ πρόεδροι και πρωθυπουργοί, διότι βρέθηκαν προκλητικά απέναντι στους πολίτες, συνεργαζόμενοι με ξένες χώρες που απαιτούσαν να κλείσει το Κυπριακό, μέσω μίας πρότασης η οποία χάριζε το νησί στη σφαίρα επιρροής της Τουρκίας.<br /><br />Η προώθηση του Ερντογάν, λοιπόν, ως του «πρωθυπουργού της ειρήνης» οφείλεται και στους δικούς μας πρόθυμους. Ο κ. Αναστασιάδης είχε φτάσει μέχρι και το σαράι του, αλλά μέχρι τώρα δεν καταλάβαμε για ποιο λόγο έσπευσε τότε στην Τουρκία.<br /><br />Ο Πρόεδρος της Κύπρου βλέπει σήμερα να έχει απέναντι του τον πραγματικό Ερντογάν, τον Ερντογάν του πολέμου. Βεβαίως, ο πρόεδρος της Τουρκίας ήταν πάντα ο ίδιος. Κορόιδευε τους αφελείς από την Ελλάδα και την Κύπρο, που υμνούσαν τις ηγετικές του ικανότητες, πιστεύοντας ότι όσο ισχυροποιείται τόσο θα αυξάνονται οι ελπίδες για τη λύση του Κυπριακού και την «ειρηνική διευθέτηση» των διαφορών στο Αιγαίο.<br /><br />Δεν πρόκειται για διαφορές φυσικά αλλά απαράδεκτες απαιτήσεις της Τουρκίας, που παραβιάζουν την εθνική κυριαρχία και ανεξαρτησία της Ελλάδας.<br /><br />Όλα αποδείχθηκαν ουτοπία. Οι πολιτικοί και οι αναλυτές μας ζούσαν σε ένα φανταστικό κόσμο. Αυτό που επιθυμούσαν, να κλείσουν δηλαδή, τα θέματα του Κυπριακού και του Αιγαίου, και «ας χάναμε και κατιτίς», νόμιζαν πως ήταν η πραγματικότητα. Είχαν τυφλωθεί και δεν έβλεπαν πως ο Ερντογάν τα θέλει όλα. Και το πλέον υποτιμητικό ήταν και είναι ότι ο πρόεδρος της Τουρκίας, λόγω αυτής της στάσης, ούτε τους υπολογίζει και φυσικά δεν τους εκτιμά.<br />Θα έλεγα ότι οι Τούρκοι άρχισαν να αλλάζουν λίγο γνώμη, μετά την αποτυχημένη τους επίθεση -μέσω «μεταναστών»- στον Έβρο, κάτι που δεν θα παραδεχθούν ποτέ φυσικά. Το πιο εντυπωσιακό στοιχείο του περασμένου Μαρτίου, που αναδείχθηκε στην απόκρουση της τουρκικής εισβολής στα ελληνοτουρκικά σύνορα, ήταν η σύμπνοια της συντριπτικής πλειοψηφίας του πολιτικού κόσμου. Αλλά και η ευχάριστη έκπληξη του αξιόμαχου των Ενόπλων Δυνάμεων.<br /><br />Νομίζω ότι αυτό που κατάλαβε γρήγορα ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, είναι ότι άλλο είναι οι επιθυμίες μας και άλλο η πραγματικότητα που μπορεί να αντιμετωπίσει ένας ηγέτης. Ο κ. Μητσοτάκης προτιμά την ειρήνη. Ποιος θα διαφωνήσει μαζί του; Μόνο ψυχασθενείς επιλέγουν τον πόλεμο από την ειρήνη. Αλλά, όταν απειλείσαι και εκβιάζεσαι, κάνεις τα κουμάντα σου.<br /><br />Μόλις εξελέγη επιδίωξε δύο συναντήσεις με τον Ταγίπ Ερντογάν, μία στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών και μία στο περιθώριο της συνόδου του ΝΑΤΟ, στο Λονδίνο. Προφανώς η δεύτερη συνάντηση χρειάστηκε για να επιβεβαιώσει τα συμπεράσματα από την πρώτη.<br /><br />Ο Ερντογάν είναι πάντα χυδαία προκλητικός όταν συναντά ξένους ηγέτες, πόσο μάλλον τους Έλληνες πολιτικούς. Είναι και αδιάντροπος. Ποια είναι η επιλογή ενός Πρωθυπουργού όταν έχει συναντήσει αυτή τη συμπεριφορά; Όταν άκουσε τον Ερντογάν με τα αυτιά του;<br /><br />ΕΡΩΤΗΣΗ: Επιδιώκει και τρίτη συνάντηση με την ελπίδα ότι θα βρει σημείο επαφής με τον προκλητικό παραβάτη; Ή προετοιμάζεται για να τον αντιμετωπίσει, καθώς καθημερινά διαπιστώνει ότι όλοι του οι σχεδιασμοί συγκλίνουν προς μια «πολεμική» πρόκληση. Διότι ακόμα και αν επιτεθεί μόνο στην Κυπριακή Δημοκρατία, και όχι στο Αιγαίο ή τον Έβρο, δεν θα μπορεί ο κ. Μητσοτάκης να αφήσει αβοήθητη την Κύπρο αυτή τη φορά.<br /><br />Η ιστορία διδάσκει και ο πρωθυπουργός αποδεικνύεται μέχρι τώρα καλός μαθητής. Διότι όταν έγινε η επίθεση στον Έβρο αρκετοί και σοβαροί άνθρωποι θεώρησαν ότι θα υποχωρούσε και θα εισερχόταν σε διάλογο με τον Ερντογάν. Θα ήταν ότι χειρότερο μπορούσε να πράξει ένας Πρωθυπουργός.<br />Η νέα επίθεση, όποτε και αν εκδηλωθεί, όποια μορφή και να λάβει -διότι φαντάζομαι πως οι πάντες γνωρίζουν ότι είναι θέμα χρόνου- πρέπει να αντιμετωπιστεί όπως πρέπει. Και έφτασε και ο καιρός που οι φίλοι μας στην Ουάσιγκτον, στις Βρυξέλλες και αλλού, θα δείξουν το πραγματικό τους πρόσωπο.<br /><br />Τα λόγια είναι καλά και όμορφα. Αλλά οι πολίτες κουράστηκαν να βλέπουν τον παραβατικό Ερντογάν, να κάνει ότι θέλει στην ανατολική Μεσόγειο, επειδή οι ηγέτες της Αμερικής και της Ρωσίας μοιράζονται μαζί του ένα περίεργο αυταρχισμό. Από ένα ελληνοτουρκικό πόλεμο θα βγει χαμένη και η Αμερική, αλλά και η Αίγυπτος, και το Ισραήλ…<br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Είχαν “αγιοποιήσει” τον ισλαμο-εθνικιστή Ερντογάν οι πολιτικοί μας και τώρα τρέχουν και δεν φτάνουν…

Του ΜΙΧΑΛΗ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Στην Ελλάδα, ακόμα και στην Κύπρο, όπου η παρουσία των τουρκικών δυνάμεων στο κατεχόμενο βόρειο τμήμα, θυμίζει στους α...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Τουρκία διχάζει το ΝΑΤΟ, βάζει βέτο και απαιτεί …βοήθεια: Η σκληρή αντίδραση της Γαλλίας…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCG2ijGzjdIbCTiMYu6oElhyVcT6gu2MOa8VZnXj-VG6upugK_Va3BmaHrXk4HYTUIYqLGGCpS9oNuaWAnPFRLNubDlnvOwgbsiXLsAZOtawg_zBpaBtKKZW3YWXZ4bfHwOBRGylT_AFk/s1600/STOLTENBERG-ERDOGAN.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="770" data-original-width="1040" height="472" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCG2ijGzjdIbCTiMYu6oElhyVcT6gu2MOa8VZnXj-VG6upugK_Va3BmaHrXk4HYTUIYqLGGCpS9oNuaWAnPFRLNubDlnvOwgbsiXLsAZOtawg_zBpaBtKKZW3YWXZ4bfHwOBRGylT_AFk/s640/STOLTENBERG-ERDOGAN.webp" width="640" /></a></div> <br />Στη συντηρητική <a href="https://www.diepresse.com/5826457/die-turkei-spaltet-die-nato?from=rss">εφημερίδα Die Presse</a> δημοσιεύεται ανταπόκριση από την Άγκυρα του Thomas Seibert με τίτλο «Η Τουρκία διχάζει το ΝΑΤΟ» και υπότιτλο «Η Γαλλία καταλογίζει στην Τουρκία “επιθετική παρέμβαση” στην Λιβύη- υποστηρίζοντας η ίδια τον στρατηγό Haftar.<br /><br />Η Άγκυρα δε δείχνει να εντυπωσιάζεται, ζητώντας βοήθεια στη Συρία και μπλοκάροντας αμυντικά σχέδια για την Ανατολική Ευρώπη». Αναφέρει, μεταξύ άλλων, το δημοσίευμα:<br /><br />Όταν το πλήρωμα της ελληνικής φρεγάτας Σπέτσες εντόπισε την προηγούμενη εβδομάδα στην Ανατολική Μεσόγειο ένα φορτηγό πλοίο με κατεύθυνση προς τη Λιβύη, αποφάσισε να επέμβει. Η ελληνική φρεγάτα περιπολούσε 150 ναυτικά μίλια έξω από την πρωτεύουσα της Λιβύης, Τρίπολη, στο πλαίσιο της επιχείρησης Irini της Ε.Ε. για την τήρηση του εμπάργκο όπλων των Ηνωμένων Εθνών για τη Λιβύη. Όμως οι Έλληνες δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν νηοψία: τουρκικά πολεμικά πλοία, που συνόδευαν το τουρκικό φορτηγό, κράτησαν την ελληνική φρεγάτα σε απόσταση και το φορτηγό, το οποίο είναι πιθανό να μετέφερε όπλα, συνέχισε την πορεία του με κατεύθυνση τη Λιβύη.<br /><br />Η εχθρική συνάντηση πολεμικών πλοίων δύο κρατών- μελών του ΝΑΤΟ είναι ένα μόνο παράδειγμα της αυξημένης έντασης εντός της συμμαχίας. Όπως η Γαλλία, έτσι και η Ελλάδα τάσσεται στη Λιβύη υπέρ του στρατηγού Haftar, ο οποίος μάχεται ενάντια στη διεθνώς αναγνωρισμένη κυβέρνηση εθνικής ενότητας της Τρίπολης, που με τη σειρά της, έχει τη στήριξη της Τουρκίας και της Ιταλίας. Όμως, είναι κι άλλες οι διαφορές που διευρύνουν το χάσμα εντός του ΝΑΤΟ. Έτσι, για παράδειγμα, Ελλάδα και Τουρκία βρίσκονται σε διένεξη για τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο. Ο έλληνας Υπουργός Εξωτερικών κ. Νίκος Δένδιας συναντήθηκε χθες για συνομιλίες στο Παρίσι με τον γάλλο ομόλογό του, Jean– Yves le Drian.<br /><br />Η Τουρκία στρέφει πάντως κι άλλα κράτη- μέλη του ΝΑΤΟ εναντίον της λόγω μιας άλλης διένεξης: όπως ανέφερε χθες το γερμανικό πρακτορείο ειδήσεων dpa από τις Βρυξέλλες, η Άγκυρα μπλοκάρει εντός της συμμαχίας την εφαρμογή νέων αμυντικών σχεδίων για την Ανατολική Ευρώπη. Η Τουρκία εξαρτά τη συγκατάθεσή της από το κατά πόσο η συμμαχία είναι διατεθειμένη να κατατάξει την κουρδική πολιτοφυλακή της Συρίας YPG στις τρομοκρατικές οργανώσεις, προοπτική που ορισμένα κράτη- μέλη του ΝΑΤΟ, ωστόσο, απορρίπτουν. Η οργάνωση YPG στήριξε τις ΗΠΑ κατά του ισλαμικού κράτους (IS).<br /><br />Στη Λιβύη η Τουρκία ενισχύει την κυβέρνηση ενότητας με μαχητικά drones, στρατιωτικούς συμβούλους και σύρους μαχητές. Η Γαλλία διαμαρτύρεται για την τουρκική στρατιωτική βοήθεια, δεν την ενοχλεί όμως η προμήθεια εξοπλισμού στον Haftar. Η επιχείρηση Irini έχει ως στόχο την παρεμπόδιση μεταφοράς οπλισμού με πλοία στη Λιβύη- μέτρο που αφορά κυρίως στην τουρκική βοήθεια προς την κυβέρνηση ενότητας.<br /><br />Η μεταφορά οπλισμού για τον στρατηγό Haftar, που γίνεται είτε με αεροσκάφη από τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είτε από εδάφους, από την Αίγυπτο, δεν επιβλέπονται. Γι’ αυτόν τον λόγο και η Τουρκία, όπως και η κυβέρνηση ενότητας της Τρίπολης, απορρίπτουν την επιχείρηση Irini.<br /><br />Χάρη στην τουρκική βοήθεια η κυβέρνηση ενότητας απέτρεψε τις προηγούμενες εβδομάδες επίθεση του Haftar στην Τρίπολη. Τώρα, δυνάμεις πολιτοφυλακής, πιστές στην κυβέρνηση, προελαύνουν, την ώρα που ο Haftar, ευρισκόμενος υπό πίεση, ζητά από κοινού με την Αίγυπτο, κατάπαυση πυρός. Η Γαλλία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα συντάσσονται με την αιγυπτιακή έκκληση, όμως η κυβέρνηση ενότητας και η Τουρκία αντιτίθενται σ’ αυτήν. (…)<br /><br />Η Γαλλία καταλογίζει στην Άγκυρα επιθετική παρέμβαση στη Λιβύη και θέλει να κινητοποιήσει κι άλλα κράτη- μέλη του ΝΑΤΟ κατά της Τουρκίας. Η συμπεριφορά των Τούρκων είναι απαράδεκτη, φέρεται να δήλωσε πρόσφατα σύμβουλος του γάλλου Προέδρου Emmanuel Macron. Κατά τον ίδιο, ο Macron έχει ήδη συνομιλήσει με τον αμερικανό Πρόεδρο Trump και σκοπεύει να διαβουλευτεί και με άλλους εταίρους του ΝΑΤΟ. Η διένεξη Γαλλίας και Τουρκίας λόγω της Λιβύης διαρκεί ήδη εδώ και μήνες. Το Παρίσι επιθυμεί, με τη βοήθεια του Haftar, να αποκτήσει πρόσβαση στα αποθέματα πετρελαίου της Λιβύης, υποστήριζε ανέκαθεν η τουρκική κυβέρνηση.<br /><br />Και πράγματι πίσω από τη στάση τόσο της Γαλλίας όσο και της Τουρκίας υπάρχει σκοπιμότητα: και οι δύο χώρες επιθυμούν να επεκτείνουν την επιρροή τους στη Βόρεια Αφρική. Το Παρίσι επιχειρεί να υποσκάψει την τουρκική θέση στη Λιβύη για να ενισχύσει τον Haftar και τα γαλλικά συμφέροντα. Σύμφωνα με αναφορές των ΜΜΕ, η γαλλική κυβέρνηση επιδιώκει να άρουν τα Ηνωμένα Έθνη την αναγνώρισή τους στην κυβέρνηση ενότητας ως νόμιμης εκπροσώπου της Λιβύης.<br /><br />Όμως η Άγκυρα αναλαμβάνει κι αυτή δράση: σύμφωνα με την φιλοκυβερνητική τουρκική εφημερίδα Yeni Safak, η Τουρκία σχεδιάζει τη δημιουργία μίας βάσης μαχητικών drones στην περιοχή al– Watiya, νοτιοανατολικά της Τρίπολης, κι επίσης μίας ακόμη βάσης στο λιμάνι Misrata. Οι τουρκικές φιλοδοξίες δεν τελειώνουν στις βορειοαφρικανικές ακτές, ανέφερε η Yeni Safak, επικαλούμενη δηλώσεις του ειδικού σε θέματα άμυνας, Turan Oguz, σύμφωνα με τον οποίο η Τουρκία επιδιώκει να επεκτείνει μέχρι τον Νότο της Λιβύης την ακτίνα πτήσεων της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας. <br /><br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Τουρκία διχάζει το ΝΑΤΟ, βάζει βέτο και απαιτεί …βοήθεια: Η σκληρή αντίδραση της Γαλλίας…

Στη συντηρητική εφημερίδα Die Presse δημοσιεύεται ανταπόκριση από την Άγκυρα του Thomas Seibert με τίτλο «Η Τουρκία διχάζει το ΝΑΤΟ» και ...

Διαβάστε την συνέχεια