Τι γίνεται στο μέτωπο Τουρκίας-Αιγύπτου

<img height="293" src="https://infognomonpolitics.gr/wp-content/uploads/2021/05/20210421111153afpp-afp_98f7q9.h.jpg" width="640" /><br /><br />Του Σάββα Καλεντερίδη<br />Οι προσπάθειες επαναπροσέγγισης Τουρκίας-Αιγύπτου αφορούν πρωτίστως την Κύπρο και την Ελλάδα. Επιλέξαμε να μεταφράσουμε το πιο αντιπροσωπευτικό άρθρο για το θέμα, αυτό του <a href="https://ahvalnews.com/tr/erdogan/erdogan-icin-esma-mursi-kasikci-mazide-kaldi"><b>Burak Tuygan από την ahvalnews</b></a>, γιατί θεωρούμε ότι είναι εξαιρετικά χρήσιμο για τους αναγνώστες μας και όχι μόνο:<div><br />Είναι παρελθόν τα δάκρυα του Ερντογάν<br /><br />Στις 21 Αυγούστου 2013 η αρθρογράφος της τουρκικής εφημερίδας Star, Sibel Eraslan έγραψε ένα άρθρο με τίτλο: «Esra Albayrak: Είδα τον πατέρα μου να κλαίει σήμερα το πρωί.» Η Εσρά είναι η κόρη του Ερντογάν, παντρεμένη με τον πρώην υπουργό Οικονομικών Μπεράτ.<br /><br />Δύο ημέρες αργότερα, ο Ερντογάν έχυσε τα δάκρυά του σε τηλεοπτική εκπομπή του καναλιού Ülke TV. Για το θέμα έγραψε η εφημερίδα Türkiye:<br /><br />«Τα δάκρυα του πρωθυπουργού Ερντογάν ήταν το τέλος του προγράμματος. Ο πρωθυπουργός Ερντογάν έκλαιγε ενώ παρακολουθούσε βίντεο με την επιστολή του ηγέτη της Αδελφότητας Μωάμεθ Ελ Μπιλτάτσι, που σκοτώθηκε από τους στρατιώτες του Σίσι, προς την κόρη του Έσμα».<br /><br />Κατά τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το 2014, ο Ερντογάν δεν παρευρέθηκε στο δείπνο που έδωσε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ Μπαν κι Μουν, επειδή τον τοποθέτησαν στο ίδιο τραπέζι με τον Σίσι. Τότε εξέφρασε την αντίδρασή του δηλώνοντας στα τουρκικά ΜΜΕ: «Δεν μπορώ να καθίσω στο ίδιο τραπέζι και να νομιμοποιήσω τους πραξικοπηματίες».<br /><br />Κατά την επίσκεψή του στη Βοσνία-Ερζεγοβίνη τον Μάιο του 2015, είπε: «Για μένα, ο πρόεδρος της Αιγύπτου είναι ο Μόρσι και όχι ο Σίσι.»<br /><br />Τον Φεβρουάριο του 2019 συμμετείχε σε εκπομπή του CNN Türk και είπε:<br /><br />«Πάντα έλεγα ότι ο Σίσι ήταν συνωμότης πραξικοπήματος, δεν το έκρυψα. Αριθμητικά, έχουν εκτελέσει 42 άτομα από τότε που ανέλαβε το αξίωμα ο Σίσι. Εσχάτως εκτέλεσαν 9 νέους ανθρώπους. Αυτό δεν μπορούμε να το καταπιούμε. Θα μας πουν ότι έτσι αποφάσισε η δικαιοσύνη. Εκεί δεν υπάρχει δικαιοσύνη, δεν υπάρχουν εκλογές, αυτά είναι για τα μάτια του κόσμου. Υπάρχει μια αυταρχική, ολοκληρωτική δομή. Όποιον θέλεις τον στέλνεις στην αγχόνη… Δεν πρόκειται συνομιλήσω με ένα τέτοιο άτομο… Ο λαός της Αιγύπτου είναι στην ψυχή μας, αλλά με αυτόν ποτέ!»<br /><br />Μιλώντας στα διεθνή μέσα ενημέρωσης στις δημοτικές εκλογές του 2019, ο Ερντογάν υπόσχεται ότι δεν θα αφήσει τις δολοφονίες τόσο του Μόρσι όσο και του Σαουδάραβα Κασόγκι ατιμώρητες:<br /><br />«Δεν πρόκειται να επιτρέψουμε να ξεχαστεί ποτέ η δολοφονία του αείμνηστου συναδέλφου σας Κασόγκι, ούτε η δολοφονία του Μόρσι. Εγώ πάντα λέω γι’ αυτόν (Σίσι) ότι είναι ένας δολοφόνος, δεν είναι δημοκράτης.»<br /><br />Το Πρακτορείο Ανατολή στις 19 Ιουνίου αναφέρει το εξής:<br /><br />«Ερντογάν: (για το θάνατο του Μόρσι) Θα παρακολουθήσουμε την υπόθεση. Θα κάνουμε ό,τι είναι απαραίτητο για να δικαστεί η Αίγυπτος σε διεθνή δικαστήρια.»<br /><br />Ο Ερντογάν έκανε σημαία του την εχθρική ρητορική εναντίον του Σίσι, στον προεκλογικό αγώνα του 2019.<br /><br />Ο Σίσι, επειδή νοιώθει αδύναμος τόσο σε εσωτερικό όσο και σε εξωτερικό επίπεδο, κυρίως λόγω του φράγματος της Αιθιοπίας στο Νείλο και του θέματος της Λιβύης, επέλεξε να μην απαντήσει ανοικτά στις προσβολές Ερντογάν.<br /><br />Ωστόσο, ο Σίσι, εκμεταλλευόμενος τη συγκυρία στην περιοχή, έγινε ο κύριος μοχλός του αντι-τουρκικού μετώπου. Το Φόρουμ Φυσικού Αερίου με έδρα το Κάιρο είναι το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ο Σίσι έπαιξε επίσης σημαντικό ρόλο στην κινητοποίηση χωρών όπως η Κύπρος, η Ελλάδα, το Ισραήλ, η Γαλλία και τα ΗΑΕ εναντίον της Τουρκίας.<br /><br />Όταν αξιολογούμε την προσέγγιση μεταξύ Τουρκίας και Αιγύπτου υπό το φως όλων αυτών των εξελίξεων, μπορούμε να δούμε ξεκάθαρα ότι οι δύο ηγέτες πραγματικά χρειάζονται ο ένας τον άλλον ή τουλάχιστον δεν πρέπει να είναι εχθροί.<br /><br />Στις 22 Ιουνίου 2020, όταν τα στρατεύματα της κυβέρνησης της Τρίπολης με την υποστήριξη της Τουρκίας κινήθηκαν προς την πόλη Σύρτη, ο Αιγύπτιος ηγέτης δήλωσε ότι «η Σύρτη και η Τζούφρα είναι οι κόκκινες γραμμές». Επίσης, ξανά στις 18 Ιουλίου, είπε «Δεν θα μείνουμε με σταυρωμένα τα χέρια, αν επιχειρηθεί κατάληψη της Σύρτης». Ήταν η πρώτη σοβαρή δήλωση Σίσι που στόχευε κατ’ ευθείαν την Τουρκία.<br /><br />Μετά από τις δηλώσεις αυτές και την παρέμβαση της Ρωσίας, τα στρατεύματα της Τρίπολης που υποστηρίζονταν από την Τουρκία, ενώ θα μπορούσαν να πάρουν την Σύρτη και την Τζούφρα σε σύντομο χρονικό διάστημα, σταμάτησαν ξαφνικά την προέλασή τους και η γραμμή εκείνη αποτέλεσε τη βάση της κατάπαυσης του πυρός και της προσωρινής κυβέρνησης που ιδρύθηκε έπειτα.<br /><br />Ωστόσο, η πιο οδυνηρή εξέλιξη για τον Ερντογάν ήταν ότι η Αίγυπτος και η Ελλάδα υπέγραψαν συμφωνία θαλάσσιας οριοθέτησης, παρόμοια με το τουρκολυβικό μνημόνιο.<br /><br />Νομίζοντας ότι η Αίγυπτος ήταν πάντα κοντά στις θέσεις της Τουρκίας στο θέμα των θαλασσίων συνόρων, μετά την υπογραφή συμφωνίας με την Ελλάδα η Άγκυρα άρχισε να τείνει ένα κλαδί ελιάς στην Αίγυπτο χρησιμοποιώντας κάθε μέσο για να ακυρώσει αυτήν την συμφωνία.<br /><br />Ο Πρόεδρος Ερντογάν δήλωσε στις 18 Σεπτεμβρίου 2020 ότι δεν υπάρχει εμπόδιο για τη διεξαγωγή συνομιλιών μεταξύ των υπηρεσιών πληροφοριών με την Αίγυπτο. Στη συνέχεια, ο Ερντογάν και οι ανώτεροι Τούρκοι αξιωματούχοι άρχισαν να κάνουν δηλώσεις ότι πραγματοποιήθηκαν συνομιλίες σε επίπεδο υπηρεσιών πληροφοριών μεταξύ των δύο χωρών. Αν και η Αίγυπτος δεν αρνήθηκε κατηγορηματικά τους ισχυρισμούς γι’ αυτό το ζήτημα, τα αιγυπτιακά ΜΜΕ άρχισαν να γράφουν για όρους που τίθενται στην Τουρκία για να αρχίσουν οι συνομιλίες.<br /><br />Οι δύο πρώτες βασικές προϋποθέσεις είναι η σιωπή των τηλεοράσεων της Μουσουλμανικής Αδελφότητας που εδρεύουν στην Κωνσταντινούπολη και η απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων και των μισθοφόρων της Τουρκίας από τη Λιβύη.<br /><br />Η Τουρκία, ξεκινώντας με το ευκολότερο, ζήτησε από τα τρία κανάλια που ενοχλούσαν την Αίγυπτο και τον αραβικό κόσμο να τερματίσουν τα πολιτικά τους προγράμματα. Αυτό το βήμα άνοιξε τις πόρτες του διαλόγου με την Αίγυπτο.<br /><br />Αμέσως μετά την είδηση ότι η Αίγυπτος είχε εκτελέσει 17 εξέχοντα μέλη της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, μια τουρκική αντιπροσωπεία μετέβη στο Κάιρο. Στις δηλώσεις και των δύο πλευρών, αναφέρεται ότι το έδαφος είναι πολύ κατάλληλο για συμβιβασμό.<br /><br />Η Τουρκία στις 30 Απριλίου έκανε ένα ακόμη βήμα και ήρε το βέτο της στο ΝΑΤΟ εναντίον της Αιγύπτου.<br /><br />Αναμφίβολα, τα κύρια θέματα που θα τεθούν στο τραπέζι κατά τη διάρκεια των συνομιλιών είναι η απαγόρευση των δραστηριοτήτων της Μουσουλμανικής Αδελφότητας στην Τουρκία και η παράδοση ορισμένων σημαντικών προσωπικοτήτων.<br /><br />Δεν είναι σαφές για τώρα σε ποιο βαθμό θα ικανοποιηθούν τα αιτήματα της Αιγύπτου που αφορούν τη Λιβύη. Δεν είναι δυνατόν για την Τουρκία να εγκαταλείψει άμεσα τα πλεονεκτήματά που έχει εξασφαλίσει. Ωστόσο, η Τουρκία μπορεί να προσφερθεί να μοιραστεί μερικά από αυτά τα πλεονεκτήματα με την Αίγυπτο. Μια εταιρική σχέση που μπορεί να επιτευχθεί μπορεί να φέρει μεγάλα πλεονεκτήματα και στις δύο χώρες, αλλά άλλοι μεγάλοι παίκτες, όπως η Ρωσία και η Γαλλία, δεν είναι πιθανό να προσεγγίσουν αυτό το είδος δράσης πολύ θερμά.<br /><br />Αν λοιπόν η Τουρκία κάνει αυτά τα βήματα, τι θα πάρει ως αντάλλαγμα; Αναμφίβολα, αν η Τουρκία πάρει στο πλευρό της την Αίγυπτο, αυτό θα είναι μια μεγάλη κίνηση για τη μοναξιά που βιώνει η Τουρκία στην Ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Σε ένα τέτοιο σενάριο, η θέση της Κύπρου και της Ελλάδας εναντίον της Τουρκίας θα γίνει ακόμη πιο αδύναμη και η Άγκυρα θα είναι σε θέση να επιβάλει την υπεροχή της στην Ανατολική Μεσόγειο στους αντιπάλους της.<br /><br />Ωστόσο, σε όλα αυτά τα σενάρια, δεν πρέπει να ξεχνάμε τον παράγοντα Μπάιντεν, ο οποίος αιωρείται σαν Δαμόκλειος Σπάθη και στα δύο καθεστώτα. Αν και η πρόβλεψη ότι ο Μπάιντεν θα αποφύγει μεγάλες κινήσεις που δεν θα απομακρύνουν ούτε την Τουρκία ούτε την Αίγυπτο από αυτόν, είναι γνωστό ότι δεν του αρέσουν και τόσο οι δικτάτορες όσο άρεσαν στον Τραμπ.<br /><br />Ο Μπάιντεν, που ήδη αναγνώρισε την γενοκτονία των Αρμενίων, αναμένεται να κρατήσει αποστάσεις από τους δύο ηγέτες, λόγω του κακού ιστορικού τους στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.<br /><br />Συμπερασματικά, ούτε ο Σίσι ούτε ο Ερντογάν είναι σε θέση να αντέξουν να συνεχιστεί η μεταξύ τους κρίση. Και οι δύο χρειάζονται πάντα εχθρούς για να κρατήσουν την κοινωνία υπό μεγαλύτερη πίεση για να διατηρήσουν τις θέσεις τους.<br /><br />Ωστόσο, η θέση του Ερντογάν είναι αδύναμη. Γι’ αυτό υποχρεώθηκε να κάνει στροφή 180 μοιρών και να «καταπιεί» τα όσα έλεγε εναντίον του Σίσι. Όμως, ό,τι και να κένει, δεν θα μπορέσει ποτέ να δημιουργήσει μια γέφυρα φιλίας με την Αίγυπτο.<br /><br />Οι δύο χώρες μπορεί να προσπαθήσουν να αναπτύξουν ένα μοντέλο παρόμοιο με τη σχέση Τουρκίας-Ρωσίας, αλλά το περιθώριο δράσης τους είναι πολύ περιορισμένο.</div><div><br /></div><div><a href="https://infognomonpolitics.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τι γίνεται στο μέτωπο Τουρκίας-Αιγύπτου

Του Σάββα Καλεντερίδη Οι προσπάθειες επαναπροσέγγισης Τουρκίας-Αιγύπτου αφορούν πρωτίστως την Κύπρο και την Ελλάδα. Επιλέξαμε να μεταφράσουμ...

Διαβάστε την συνέχεια

«Ζέσταμα» πριν απ’ τον αγώνα ήταν η Πενταμερής .

<a href="https://ambassadorsatlarge.com/wp-content/uploads/2021/04/thumbnail_%CE%95%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D%CE%91-2-%CE%9A%CE%A5%CE%A0%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%9A%CE%9F.png"><img border="0" height="456" src="https://ambassadorsatlarge.com/wp-content/uploads/2021/04/thumbnail_%CE%95%CE%99%CE%9A%CE%9F%CE%9D%CE%91-2-%CE%9A%CE%A5%CE%A0%CE%A1%CE%99%CE%91%CE%9A%CE%9F.png" width="640" /></a><b>Δημήτρης Μηλάκας</b><br />Στις άτυπες συνομιλίες της πενταμερούς για το Κυπριακό την περασμένη εβδομάδα στη Γενεύη δεν πέρασαν οι τουρκικές θέσεις για την αναγνώριση του ψευδοκράτους ως ισότιμου με την Κυπριακή Δημοκρατία μέρους του διαλόγου.<br /><br />Αλλά κατεγράφησαν… Η προσπάθεια της Άγκυρας, την οποία έχει αναλάβει να προωθήσει χωρίς περιστροφές ο νέος ηγέτης των Τουρκοκυπρίων, είναι ξεκάθαρη: Στην Κύπρο υπάρχουν είτε δύο ισότιμες κοινότητες είτε δύο κράτη, τα οποία συνομιλούν προκειμένου να υπάρξει κάποια διευθέτηση.<br /><br />Στις πρόσφατες συνομιλίες η τουρκική / τουρκοκυπριακή πλευρά επιχείρησε να κάνει ένα βήμα πιο πέρα. Ζήτησε, στην ουσία, τη μετατόπιση του πλαισίου αναζήτησης λύσης στη βάση μιας δικοινοτικής διζωνικής ομοσπονδίας, όπως ορίζουν τα ψηφίσματα και οι αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Οι τουρκικές απαιτήσεις, σ’ αυτήν τη φάση, απορρίφθηκαν από την ελληνική / ελληνοκυπριακή πλευρά καθώς και από τον γ.γ. του ΟΗΕ και τα υπουργεία Εξωτερικών ΗΠΑ και Γερμανίας. Ωστόσο η νέα τουρκική θέση κατεγράφη με σαφήνεια…<br /><br />Έχει, λοιπόν, ενδιαφέρον το γεγονός ότι, αν και η νέα τουρκική θέση οδήγησε σε ναυάγιο τις συνομιλίες στη Γενεύη, ο γ.γ. του ΟΗΕ ξεκαθάρισε πως αυτές οι συνομιλίες της άτυπης πενταμερούς θα επαναληφθούν μέσα στο προσεχές τρίμηνο. Ο προγραμματισμός της επανάληψης των συνομιλιών προκαλεί το βάσιμο ερώτημα: Υπάρχει άραγε κάποιο δείγμα στο παρασκήνιο που να δηλώνει την αλλαγή στάσης κάποιας από τις δύο πλευρές ώστε να αρθεί το αδιέξοδο; Κι αν δεν υπάρχει έστω και παρασκηνιακά κάποια ένδειξη μετατόπισης από την Αθήνα, τη Λευκωσία και την Άγκυρα, τότε ποιο το νόημα της επανάληψης των συνομιλιών;<br /><br />Όπως παρατηρούν έμπειροι διπλωμάτες, το Κυπριακό, πέρα από διεθνές πρόβλημα, αποτελεί και έναν μοχλό πίεσης τον οποίο κατά περίσταση και περίπτωση αξιοποιούν όλοι οι συμμετέχοντες, δηλαδή τα μέρη του προβλήματος (Ελλάδα, Τουρκία, Κύπρος, ψευδοκράτος), αλλά και – κατά κύριο λόγο – οι διαμεσολαβούντες, οι οποίοι είναι πολλοί και διάφοροι (ΗΠΑ, Βρετανία, Γερμανία, Ε.Ε. και πάει λέγοντας).<br /><br />Στη δεδομένη συγκυρία το ενεργειακό παιχνίδι στην ανατολική Μεσόγειο τοποθετεί το Κυπριακό σε κεντρικό σημείο στη σκακιέρα της περιοχής και μάλλον είναι πολύ νωρίς ακόμη για να εκτιμήσει κάποιος προς ποια κατεύθυνση (Αθήνα ή Άγκυρα) θα ασκηθεί τελικά η πίεση του διεθνούς παράγοντα προκειμένου να επιβληθεί η όποια διευθέτηση. Μέχρι τότε η συντήρηση του θέματος μέσα από έναν κύκλο «άτυπων» συνομιλιών μοιάζει με το «ζέσταμα» πριν από τον πραγματικό αγώνα.<br /><b>topontiki.gr</b><br style="color: #333333; font-family: verdana, Georgia, Utopia, "Palatino Linotype", Palatino, serif; font-size: 16.5px;" /><br /><div><br />Σχόλιο της Φανούλας Αργυρού<br />Εφόσον στην πρώτη Γενεύη τον Ιούλιο του 1974 - συνεχιζόμενης της πρώτης εισβολής επί εδάφους της ΚΔ - οι τρείς περιβόητες εγγυήτριες δυνάμεις δια των ΥΠΕΞ των αναγνώρισαν ΕΝΥΠΟΓΡΑΦΩΣ στην Κύπρο την ύπαρξη ΔΥΟ ΑΥΤΟΜΟΝΩΝ ΔΙΟΙΚΗΣΕΩΝ... (Δες "Διζωνική vs Δημοκρατία" Φ.Α 2019).<br /><br />Δυστυχώς δε την Κερύνεια (για την οποία για δεκαετίες εμπαίζουν ασύστολα το λαό) την είχαν εγκαταλείψει οι δικοί μας από τον Αύγουστο του 1974. Και ο Μακάριος είχε δεχθεί την ρατσιστική βρετανο-τουρκική ΔΔΟ από το 1975, αλλά δεν το έλεγε στο λαό, το γνώριζαν οι Βρετανοί, ο Ραούφ Ντενκτάς, και οι δίπλα του και αρχές του 1977 το είπε και στους περιβόητους αρχηγούς κομμάτων και υπουργικό! Γι΄αυτό όλοι βγάζουν τον «πολιτικό σκασμό» μέχρι σήμερα και ακόμα κοροϊδεύουν το λαό με ελεεινές διγλωσσίες. Είχαν συμβιβαστεί έκτοτε με τις διζωνικές υποχωρήσεις Μακαρίου και έκτοτε το χρησιμοποιούν ως άλλοθι για τις δικές των μειοδοτικές θέσεις. Και την παρέδωσαν με χάρτη στους Τούρκους, ο Τ. Παπαδόπουλος στη Βιέννη 31.3.1977. Μέχρι σήμερα κανένας δεν τόλμησε να αποσύρει εκείνο το χάρτη. Για να τον χρησιμοποιούν οι Βρετανοί έκτοτε ... Μαζί με την Κερύνεια στο χάρτη είχαν παραχωρήσει στους Τούρκους και το κατεχόμενο αεροδρόμιο της Τύμπου. Και όχι μόνον. Τόσο… έκοβε ο νους τους, που με τη γραμμή που τράβηξαν εγκλώβιζαν και ολόκληρη την ελεύθερη Καρπασία και περιοχή Αμμοχώστου!<br /><br />Σήμερα οι Τούρκοι και Βρετανοί αναμένουν από τη δική μας πλευρά τελικά να αναγνωρίσει και το λεγόμενο "Ερτζάν" και όχι μόνο...<br /><br /><br /><a href="https://i.ibb.co/FJpnCQP/image001.jpg"><img border="0" height="315" src="https://i.ibb.co/FJpnCQP/image001.jpg" width="640" /></a><br />Ο ‘διζωνικός’ χάρτης (Δημοσίευση «Σημερινής» Απρίλιος 1977, ανταπόκριση Φίλιππου Στυλιανού από Βιέννη).<br /><br /><a href=" i-epikaira.blogspot.com">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

«Ζέσταμα» πριν απ’ τον αγώνα ήταν η Πενταμερής .

Δημήτρης Μηλάκας Στις άτυπες συνομιλίες της πενταμερούς για το Κυπριακό την περασμένη εβδομάδα στη Γενεύη δεν πέρασαν οι τουρκικές θέσεις γι...

Διαβάστε την συνέχεια

Η κλεψύδρα των Ελληνοτουρκικών - Το έτος 2023 θα είναι ορόσημο.

<a href="https://newsique.gr/wp-content/uploads/2020/07/aigaio-polemika.jpg"><img border="0" height="383" src="https://newsique.gr/wp-content/uploads/2020/07/aigaio-polemika.jpg" width="640" /></a><div><br /></div><div>Γράφει ο <b>Αλέξανδρος Νίκλαν*</b><br />Παρατηρώντας με προσοχή ό,τι συμβαίνει σε γεωπολιτικό επίπεδο δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε τη διαφαινόμενη αλλαγή ισορροπιών στην ευρύτερη περιοχή της NA Μεσογείου<br /><br />Αρχικά, θα πρέπει να μπούμε στη διαδικασία κρίσης και να αναλογιστούμε πώς εδώ και περίπου 4-5 χρόνια, η Ελλάδα είχε λάβει κυρίαρχη θέση στο τμήμα αυτό της γεωπολιτικής σκακιέρας. Δυστυχώς για εμάς δεν το αντιληφθήκαμε νωρίς, είτε λόγω ανικανότητας πολιτικής ηγεσίας, είτε λόγω εσωστρέφειας και μειωμένης αντίληψης των καταστάσεων. Η Τουρκία ήδη από το 2016 και μετά, με τις δηλώσεις Ερντογάν που χτυπούσαν το “αμερικανικό βαθύ κράτος” καθώς και κάποιες κινήσεις στη Μ.Ανατολή , είχε ερεθίσει αρκετούς οι οποίοι σιγά σιγά έχτισαν μέτρα αντίδρασης κατά του Τούρκου προέδρου – είναι σημαντικό να ξεχωρίσουμε τον Ερντογάν από την Τουρκία και να τονίσουμε πως η Δύση αλλά και ο Αραβικός κόσμος επιθυμεί να απομονώσει τον Τούρκο πρόεδρο και όχι την Τουρκία.<br /><br />Εκείνο τώρα που πρέπει να αντιληφθούμε και πάλι είναι πώς ο χρόνος που έχουμε εύνοια συνθηκών, σταδιακά μειώνεται με τελικό σημείο το 2023, χρονιά εκλογών για την Τουρκία, όπου μάλλον ο Ερντογάν θα αποκαθηλωθεί. Γι΄αυτό και αρκετοί παίκτες τείνουν να στηρίζουν και πάλι την Τουρκία, αλλά όχι τον Τούρκο πρόεδρο. Αρκεί να παρατηρήσουμε πώς κινούνται οι αναφορές και τα άρθρα/αναλύσεις πολλών δυτικών ΜΜΕ που φαίνεται να στηρίζουν απροκάλυπτα την αξιωματική αντιπολίτευση της Τουρκίας και γενικότερα το κεμαλικό κατεστημένο που μοιάζει να ξεπηδάει στο προσκήνιο της πολιτικής σκηνής της γειτονικής χώρας και επιζητεί διακαώς σχέσεις με τη Δύση.<br /><br />Στον αντίποδα, ιδιαίτερα σημαντικό είναι το ερώτημα πόσο θα αντέξει ο Μπάιντεν στο Λευκό Οίκο. Ας μη θεωρούμε δεδομένο πώς θα ολοκληρώσει με ευκολία ακόμη και την τρέχουσα θητεία του. Διότι ως γνωστό είναι αρκετά μεγάλος ηλικιακά και η ζωή ενός Προέδρου, ειδικά του Προέδρου των ΗΠΑ, έχει τρομερή ένταση και δυσκολίες. Προσωπικά θεωρώ την Καμάλα Χάρις, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Μπάιντεν, εξαιρετικά επικίνδυνη για τα δικά μας συμφέροντα αφού, ανά καιρούς, έχει δείξει παρόμοιες τακτικές και πρακτικές με αυτές της Χίλαρι Κλίντον.<br /><br />Σ’ όλα αυτά θα πρέπει να προστεθεί μια στάση αναμονής από της Λιβύης, η προσπάθεια επαναπροσέγγισης της Αιγύπτου από την Τουρκία, όπως και μια ηπιότερη στάση πλέον του Μακρόν που έχει αρκετά σοβαρά εσωτερικά προβλήματα για την ασφάλεια της χώρας του.<br /><br />Η Ελλάδα είναι, όπως χαρακτηριστικά θα μπορούσαμε να πούμε, στο μάτι του κυκλώνα που έχει μεταβάλλει κάποιες καταστάσεις στην ευρύτερη περιοχή, σύντομα όμως θα περάσει και πάλι στην ένταση του, γεγονός που είναι πιθανό να φέρει πάλι τα πάνω-κάτω στα ισορροπίες ισχύος. Είναι εξαιρετικά σημαντικό για εμάς να διασφαλίσουμε το μέγιστο δυνατό σε βοήθεια, παροχές, στρατηγικούς και τακτικούς στόχους ως το τέλος του 2022 με αρχές 2023, καθώς φοβάμαι πάρα πολύ, πώς με την νέα ηγεσία στην Τουρκία θα αλλάξουν και πολλά από τα δεδομένα που πλέον θεωρούμε υπέρ μας. </div><div><br /></div><div>Αν και ο Ερντογάν αυτή τη στιγμή φαίνεται να διατηρεί την εξουσία, στην οποία παραμένει σταθερά τα τελευταία χρόνια, ουδείς μπορεί να εγγυηθεί ότι θα παραμείνει σ΄αυτή καθώς στο εσωτερικό της χώρας του αντιμετωπίζει πολλαπλά προβλήματα. Από τη μια η ακραία φτώχεια και από την άλλη οι περιπτώσεις διαφθορά για τις οποίες κατηγορείται σε συνδυασμό με την αποστροφή της Δύσης αλλά και των ηγετών του αραβικού κόσμου (πλην Ιράν) προς το πρόσωπό του, δεν θα πρέπει να θεωρείται απίθανο να μην καταφέρει το 2023, χρονιά εκλογών, όπου συμπληρώνται και τα 100 χρόνια από την ίδρυση της Τουρκικής Δημοκρατίας, να παραμείνει στο Προεδρικό Μέγαρο. Η ενδεχόμενη πτώση Ερντογάν και η άνοδος στην εξουσία ενός κεμαλικού Προέδρου, αλλάζει άρδην τα δεδομένα για την Ελλάδα και ό,τι έχουμε κατακτήσει.<br /><br />Δυστυχώς όσο και αν δεν μας αρέσει , το πληθυσμιακό και γεωγραφικό μέγεθος και η επιρροή της γειτονικής χώρας, έχει κάνει πλέον πραγματικότητα την φράση του Κονδύλη που ανέφερε πώς η Ελλάδα σταδιακά θα δορυφοριοποιηθεί έναντι της Τουρκίας, εκτός και αν..<br /><br />Εκτός και αν η Ελλάδα καταφέρει και ενισχυθεί αρχικά σε στρατιωτική ισχύ ΑΜΕΣΑ και με τέτοιο τρόπο που να την κάνει ένα άκρως επικίνδυνο κράτος, το οποίο θα ήταν τρελό να του επιτεθεί κάποιo άλλο κράτος. Επίσης, θα πρέπει με κάποιο τρόπο να δεσμεύσει τις επενδύσεις που ήδη γίνονται στην χώρα, ενώ να λάβει και ανταλλάγματα με γραπτή δέσμευση όσον αφορά την χρήση βάσεων εντός του εδάφους μας.<br /><br />Θεωρώ ότι είναι πλέον θέμα χρόνου που δεν τρέχει υπέρ μας, όπως στην αρχή αλλά με φθίνουσα πορεία προς χρονικό ορόσημο τις εκλογές του 2023 στην Τουρκία, όπου το ενδεχόμενο να ξηλωθεί ο Ερντογάν κατά την προσωπική μου γνώμη, είναι παραπάνω από πιθανό.<br /><br /><b><i>*Σύμβουλος Θεμάτων Ασφαλείας</i></b></div><div><br /></div><div><a href="https://geopolitics.iisca.eu/">πηγή</a></div><div><br /></div><div><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Η κλεψύδρα των Ελληνοτουρκικών - Το έτος 2023 θα είναι ορόσημο.

Γράφει ο Αλέξανδρος Νίκλαν* Παρατηρώντας με προσοχή ό,τι συμβαίνει σε γεωπολιτικό επίπεδο δεν είναι δύσκολο να αντιληφθούμε τη διαφαινόμενη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Που “εξαφανίστηκε” ο “σκληρός” Ερντογάν; Το μοιραίο του λάθος και η άγνοια της Ιστορίας

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/10/08/erdogan_salute5.png"><img height="403" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/10/08/erdogan_salute5-696x438.png" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Μοιραίο λάθος η άγνοια της Ιστορίας;</span></h3>Γράφει η <b>ΛΙΑΝΑ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ</b><br />Εκείνος ο ογκόλιθος της πολιτικής που βροντοφώναζε “one minute” και “απειλούσε” την Ουάσιγκτον και τις Βρυξέλλες ότι δεν πρόκειται να τις επισκεφθεί ξανά, εξαφανίστηκε ως δια μαγείας. Ο μεγάλος ηγέτης ο ένας και μοναδικός πολιτικός άνδρας λούφαξε δυο ολόκληρες μέρες μετά την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων από τον Πρόεδρο Μπάιντεν και μετά ψέλλισε κάποια λόγια διαμαρτυρίας…..<br /><br />Η “επιτυχημένη” διπλωματία του σουλτάνου τον οδήγησε σε ένα πλήρες αδιέξοδο από όπου προσπαθεί να εξέλθει κάνοντας κυβιστήσεις και εκλιπαρώντας αυτούς που εξύβριζε πριν λίγο καιρό.<br /><br />Ακόμα και το Ιράκ επέδωσε νότα διαμαρτυρίας στην Άγκυρα για παραβίαση των κυριαρχικών του δικαιωμάτων από τον τουρκικό Στρατό.<br /><br />Ο λαλίστατος υπουργός άμυνας κ. Ακάρ επικοινώνησε με τον ομόλογο του και τον διαβεβαίωσε ότι η Τουρκία σέβεται την εδαφική ακεραιότητα και τα κυριαρχικά δικαιώματα των γειτονικών χωρών της. Πώς να τον εμπιστευτεί, όμως κανείς, όταν απειλεί διαρκώς την γειτονική Ελλάδα και παραβιάζει ασύστολα την εδαφική της ακεραιότητα;<br /><br />Τα ραπίσματα που δέχεται η πολιτική ηγεσία είναι καθημερινά. Την ώρα που προσπαθεί να βελτιώσει τις σχέσεις της με την Αίγυπτο και εκλιπαρεί τον κ. Σίσι που αποκαλούσε “πραξικοπηματία και δολοφόνο”, στο λιμάνι του Πορτ Σαίτ έγιναν τα εγκαίνια του Μνημείου της Γενοκτονίας παρουσία πολλών Αιγυπτίων αξιωματούχων .<br /><br />Η Σαουδική Αραβία από την άλλη κλείνει τα οκτώ τουρκικά σχολεία που λειτουργούν στο Ριάντ, στην πόλη Τζίντε, στο Τεμπούκ, στο Νταμμάν, στο Ταίφ, στην Αμπχά, στη Μέκκα και τη Μεδίνα.<br /><br />Με απόφαση των Αρχών τα Σχολεία θα παύσουν να λειτουργούν στο τέλος της σχολικής χρονιάς 2020-2021. Οι 2256 μαθητές που φοιτούν σε αυτά θα αντιμετωπίσουν πολλές δυσκολίες ,γιατί στα Σχολεία που υπάγονται στο υπουργείο εθνικής παιδείας της Τουρκίας δεν διδάσκονταν τα αραβικά.<br /><br />Ο Ερντογάν πρέπει να μάθει ότι η άρνηση των γεγονότων που σημάδεψαν την Ιστορία δηλώνει αδυναμία. Όσο η Τουρκία αρνείται να παραδεχθεί το παρελθόν της θα είναι πάντα υπόλογος για τα εγκλήματα των προγόνων της.<br />Η προσκόλληση, η εμμονή στην άρνηση είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην πρόοδο ενός λαού.<br /><br />Ο σουλτάνος έπεσε θύμα της αλαζονείας του αλλά και της αμάθειας του. Δεν γνωρίζει καλά την ιστορία και τη γεωγραφία της Μέσης ανατολής. Αγνοεί βασικά την απέχθεια του αραβικού κόσμου έναντι των οθωμανών-τούρκων. Η ιδέα και μόνο της επιθυμίας για αναβίωση της οθωμανικής αυτοκρατορίας ήταν αρκετή να συσπειρώσει όλους του Άραβες εναντίον του. Στηρίχτηκε αποκλειστικά και μόνο στη θρησκεία, στο Σουννιτικό Ισλάμ, αλλά αγνόησε κάτι σημαντικό: την ύπαρξη πολλών διαφορετικών δογμάτων που αλληλοσπαράζονται. Εάν γνώριζε ιστορία θα ήξερε ότι οι Άραβες ουδέποτε θα δεχόταν ξανά Τούρκο Χαλίφη.<br /><br />Ο βασιλιάς της Ιορδανίας Αμπντουλλάχ ο Α΄Μπιν Ελ Χουσεϊν το 1924 ένιωσε μεγάλη χαρά και ανακούφιση για την ενέργεια του Κεμάλ να καταργήσει το Χαλιφάτο και να εκδιώξει τον τελευταίο Χαλίφη. Σε συνέντευξη του στην εφημερίδα Guardian είχε δηλώσει: “Οι Τούρκοι αυτοκτόνησαν . Πέταξαν στα σκουπίδια το Χαλιφάτο που είναι η μεγαλύτερη πολιτική δύναμη. Θέλω να στείλω συγχαρητήριο τηλεγράφημα στον Κεμάλ. Το Χαλιφάτο είναι ένας αραβικός θεσμός. Ο Προφήτης ήταν Άραβας, το Κοράνι είναι γραμμένο στα αραβικά, οι ιεροί τόποι βρίσκονται στην Αραβία, συνεπώς και ο Χαλίφης πρέπει να είναι Άραβας”.<br />Η άγνοια της Ιστορίας είναι έγκλημα για όποιον θέλει να ασκεί τα καθήκοντα του πολιτικού, γιατί οδηγεί πάντα στην καταστροφή.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Που “εξαφανίστηκε” ο “σκληρός” Ερντογάν; Το μοιραίο του λάθος και η άγνοια της Ιστορίας

Μοιραίο λάθος η άγνοια της Ιστορίας; Γράφει η ΛΙΑΝΑ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ Εκείνος ο ογκόλιθος της πολιτικής που βροντοφώναζε “one minute” και “απειλού...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέα παρέμβαση Γάλλων στρατιωτικών για “την επιβίωση της χώρας”!

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/05/france_generals.jpg"><img height="426" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/05/france_generals.jpg" width="640" /></a><br /><br />Επειτα από την δημοσίευση του επίμαχου κειμένου, του οποίου οι υπογράφοντες στρατιωτικοί απειλούνται με κυρώσεις, το υπερσυντηρητικό περιοδικό Valeurs Actuelles δημοσίευσε χθες νέο άρθρο Γάλλων στρατιωτικών με θέμα την «επιβίωση της χώρας» που υπογράφεται αυτήν την φορά από εν ενεργεία στρατιωτικούς και είναι ανοικτό σε υπογραφές.<br /><br />Μέχρι πριν από λίγες ώρες, το κείμενο είναι λάβει 36.000 υπογραφές.<br /><br />«Ενεργήστε κυρίες και κύριοι. Δεν πρόκειται, αυτήν την φορά, για κατά παραγγελία συναίσθημα, για κλισέ ή για επικοινωνιακή προβολή. Δεν πρόκειται για την παράταση της θητείας σας ή για την απόκτηση πόστων. Πρόκειται για την επιβίωση της χώρας μας», αναφέρεται στο κείμενο που απευθύνεται στον πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας Εμανουέλ Μακρόν, στους υπουργούς, στους βουλευτές και στα μέλη της στρατιωτικής ηγεσίας.<br /><br />Οι συντάκτες του κειμένου δηλώνουν ότι έχουν εισέλθει πρόσφατα στο στράτευμα και ότι δεν τους επιτρέπεται εκ του κανονισμού να εκφρασθούν επωνύμως δημόσια.<br /><br />«Είμαστε αυτό που οι εφημερίδες ονομάζουν «η γενιά του πυρός». Ανδρες και γυναίκες, εν ενεργεία στρατιωτικοί, όλων των όπλων και των βαθμών, όλων των ευαισθησιών, αγαπάμε την χώρα μας. Αυτοί είναι οι μόνοι τίτλοι δόξας που έχουμε. Και αν δεν μπορούμε να εκφρασθούμε επωνύμως, μας είναι εξίσου αδύνατο να σιωπήσουμε», γράφουν.<br /><br />«Αφγανιστάν, Μαλί, Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, ορισμένοι από μας έχουν γνωρίσει τα εχθρικά πυρά. Ορισμένοι έχουν αφήσει εκεί συναδέλφους. Πρόσφεραν την ζωή τους για να καταστρέψουν τον ισλαμισμό προς το οποίο κάνετε υποχωρήσεις στο έδαφός μας».<br /><br />«Σχεδόν όλοι μας έχουμε γνωρίσει την επιχείρηση Sentinelle», η οποία αναπτύχθηκε μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 7ης, 8ης, 9ης Ιανουαρίου 2015 για την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας στο γαλλικό έδαφος.<br /><br />«Είδαμε με τα μάτια μας τα εγκαταλελειμμένα προάστια, την συνάφεια με την παραβατικότητα. Υποστήκαμε τις απόπειρες εργαλειοποίησης εκ μέρους πολλών θρησκευτικών κοινοτήτων, για τις οποίες η Γαλλία δεν σημαίνει τίποτε – εκτός του να γίνεται αντικείμενο σαρκασμού, απέχθειας έως και μίσους».<br /><br />Το περιοδικό Valeurs Actuelles δημοσίευσε στις 21 Απριλίου κείμενο-σοκ, στο οποίο είκοσι στρατηγοί, εκατό υψηλόβαθμοι αξιωματικοί και περισσότεροι από χίλιους στρατωτικοί χαμηλότερων βαθμίδων καλούσαν τον πρόεδρο Μακρόν να υπερασπισθεί τον πατριωτισμό και δήλωναν «διατεθειμένοι να υποστηρίξουν πολιτικές που θα λάβουν υπ΄ όψιν την διαφύλαξη της χώρας».<br /><br />Το πρώτο αυτό κείμενο είχε προκαλέσει πολεμική στην γαλλική πολιτική τάξη. Ορισμένοι το κατήγγειλαν ως κάλεσμα για στάση ενώ άλλοι το χαιρέτισαν ως σωτήρια έκρηξη.<div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Νέα παρέμβαση Γάλλων στρατιωτικών για “την επιβίωση της χώρας”!

Επειτα από την δημοσίευση του επίμαχου κειμένου, του οποίου οι υπογράφοντες στρατιωτικοί απειλούνται με κυρώσεις, το υπερσυντηρητικό περιοδι...

Διαβάστε την συνέχεια

Τα αλισβερίσια του χαμαιλέοντα Ερντογάν: Ο Ελληνισμός καλείται να δράσει προληπτικά και όχι «πυροσβεστικά»

<img height="433" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/05/210508210333_TURKEY-RAMADAN-POLH65-1024x693.jpg" width="640" /><br /><br />Του <b>ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ</b><br />Χαμαιλέοντας ή πανούργος; Ο Ταγίπ Ερντογάν αποδεικνύει συνεχώς ότι είναι και τα δυο, μαζί με όλα τα άλλα που τον έχουν αναδείξει ως έναν από τους αυταρχικότερους και πιο επικίνδυνους ηγέτες του σημερινού κόσμου.<br /><br />Αν στο πλαίσιο μιας δημοσκόπησης απαντούσε στο ερώτημα «ποιός χαρακτηρισμός σάς αντιπροσωπεύει καλύτερα;» ίσως να μη δίσταζε να αυτοπροσδιοριζόταν με τα προαναφερθέντα «χαρίσματα», γιατί είναι ταυτισμένα με την προσωπικότητά του.<br /><br />Οι μεταμορφώσεις και οι μεταλλάξεις του αποτελούν πλέον ένα συνηθισμένο φαινόμενο, αλλά μερικές φορές πιάνουν τόπο και κρύβουν πολλές παγίδες. Κι αυτό συμβαίνει όχι λόγω αφέλειας, αλλά εξαιτίας σκοπιμοτήτων και συμφερόντων. Πρώτη στον κατάλογο των «ευκολόπιστων» στα «ανοίγματα» του Ερντογάν είναι η Ευρωπαϊκή Ένωση, με προεξάρχουσα τη Γερμανία.<br />Αν και η Άγκυρα στηρίζει την πολιτική της σε σταθερές και μόνιμες επιδιώξεις, στο πλαίσιο του τουρκικού επεκτατισμού, και παρά το γεγονός ότι ο νεοσουλτάνος έχει «εμπλουτίσει» αυτή την εγκληματική στρατηγική με τακτικές του ακραίου ισλαμισμού και του άκρατου ιμπεριαλισμού, εντούτοις μεγάλη μερίδα της διεθνούς κοινότητας συνεχίζει να επιδεικνύει ανοχή ή αδράνεια απέναντι στην τουρκική επιθετικότητα.<br /><br />Σήμερα, για μια ακόμα φορά, ο Ερντογάν επιδιώκει να «προσαρμοστεί» ανάλογα με την κατάσταση στη χώρα του και το περιφερειακό περιβάλλον, όχι γιατί το πιστεύει, αλλά εξαιτίας των κραδασμών στην τουρκική οικονομία, όπως επίσης και των αυξανόμενων πιέσεων από την κυβέρνηση Μπάιντεν, η οποία έως τώρα δείχνει ότι είναι αποφασισμένη να μην ανεχτεί τις αντισυμμαχικές ενέργειές του.<br /><br />«Νέα επίθεση γοητείας» απέναντι στην Αίγυπτο, τη Σαουδική Αραβία, το Ισραήλ και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα θεωρούν αρκετοί αναλυτές σε ΗΠΑ και Ευρώπη τις (απελπισμένες) προσπάθειές του για να αποκαταστήσει τις σχέσεις του με τις ηγεσίες αυτών των κρατών ώστε να αποκομίσει οικονομικά και πολιτικά οφέλη.<br /><br />Η επιδίωξή του να προσεγγίσει αυτές τις χώρες, καθώς και τις Ηνωμένες Πολιτείες, δεν φαίνεται να είναι εύκολη, τουλάχιστον στην παρούσα φάση, επειδή στις περισσότερες περιπτώσεις θα πρέπει πρώτα να κάνει υποχωρήσεις και να επιδείξει πνεύμα συνεννόησης με συγκεκριμένες πράξεις και όχι με λόγια.<br /><br />Ενδεχομένως όμως να τα καταφέρει σε κάποιο βαθμό και να προκύψουν ανατροπές στην περιοχή. Άλλωστε, να μη ξεχνάμε ότι είναι τα οικονομικά και γεωστρατηγικά συμφέροντα που συντείνουν καταλυτικά στη διαμόρφωση συμμαχιών και όχι οι φιλίες και τα καλοπιάσματα.<br /><br />Μπορεί να λέμε και να γράφουμε για τον χαμαιλέοντα και πανούργο Ερντογάν, αλλά την ίδια στιγμή να μην αγνοούμε τις ωμές πραγματικότητες της παγκόσμιας πολιτικής σκηνής με τα αλισβερίσια και τους βρόμικους ανταγωνισμούς.<br /><br />Είναι επίσης γνωστό ότι εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικοί παράγοντες στις προαναφερθείσες χώρες που εκδηλώνουν έντονη επιθυμία για να τα ξαναβρούν με την Τουρκία για τους δικούς τους λόγους.<br />Επομένως, από μέρους της Αθήνας και της Λευκωσίας δεν αρκούν οι καθησυχαστικές δηλώσεις και οι τοποθετήσεις ότι «έχουν γνώσιν οι φύλακες». Χρειάζονται συγκροτημένες κινήσεις για να προληφθούν δυσάρεστες εξελίξεις.<br /><br />Η τμηματική συμφωνία οριοθέτησης που έχει κάνει η Αθήνα με το Κάιρο για τον καθορισμό θαλασσίων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο και με ανοιχτό το ενδεχόμενο ότι κάποια στιγμή, αργά ή γρήγορα, μπορεί να υπάρξει μια συμφωνία μεταξύ Καΐρου και Άγκυρας που θα «αφανίζει» το θαλάσσιο σύνορο μεταξύ Ελλάδας και Κύπρου, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου.<br /><br />Χρειάζονται λοιπόν ουσιαστικές παρεμβάσεις και πρωτοβουλίες ώστε η οποιαδήποτε βελτίωση των σχέσεων της Τουρκίας με την Αίγυπτο ή με το Ισραήλ ή με τις ΗΠΑ να μην επηρεάσει αρνητικά την άσκηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων Ελλάδας και Κύπρου.<br /><br />Εάν, για παράδειγμα, διαπιστωθεί ότι η Αίγυπτος ετοιμάζεται να κάνει στροφή προς την Τουρκία, απαιτείται άμεση αντίδραση προτού δημιουργηθούν επικίνδυνα τετελεσμένα. Γι’ αυτό, έστω και την ύστατη στιγμή, ο Ελληνισμός καλείται να δράσει προληπτικά και όχι «πυροσβεστικά».<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Τα αλισβερίσια του χαμαιλέοντα Ερντογάν: Ο Ελληνισμός καλείται να δράσει προληπτικά και όχι «πυροσβεστικά»

Του ΠΑΝΙΚΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΥ Χαμαιλέοντας ή πανούργος; Ο Ταγίπ Ερντογάν αποδεικνύει συνεχώς ότι είναι και τα δυο, μαζί με όλα τα άλλα που τον έχου...

Διαβάστε την συνέχεια

Ο Ερντογάν προσπαθεί να εκδιώξει την ΥΠΕΞ της Λιβύης: Επειδή ζήτησε την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων

<img height="398" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/05/210504132738_TSABOUSOGLOU-LIBYA-LIBYH01-NECLA-MANGUS-1024x637.jpg" width="640" /><br /><br />Προσωπικές πιέσεις υπέστη η Υπουργός Εξωτερικών της Λιβύης Najla El-Mangoush μετά την απαίτηση που διατύπωσε για την απόσυρση των τουρκικών στρατευμάτων και μισθοφόρων από το έδαφος της Λιβύης, αναφέρει το δημοσίευμα του διπλωματικού συντάκτη της εφημερίδας Guardian, Patrick Wintour.<br /><br />Η πρώτη γυναίκα Υπουργός Εξωτερικών της Λιβύης έχει δεχθεί πιέσεις για να παραιτηθεί μόλις επτά εβδομάδες μετά την ανάληψη των καθηκόντων της. Δικηγόρος και ακτιβίστρια για τα ανθρώπινα δικαιώματα, η Najla El-Mangoush, διορίστηκε Υπουργός Εξωτερικών από τον μεταβατικό Πρωθυπουργό της χώρας Abdelhamid Dbeibah, μετά τις αντιδράσεις που προκάλεσε η υπαναχώρησή του από την υπόσχεση ότι το 30% των υπουργικών χαρτοφυλακίων θα δίνονταν σε γυναίκες.<br /><br />Οι αντίπαλοι της Mangoush λένε ότι οι εκκλήσεις της προς την Τουρκία να εγκαταλείψει τη χώρα της δεν συνοδεύτηκαν από κριτική για την παρουσία Ρώσων μισθοφόρων από την ομάδα Wagner, η οποία διατηρεί δεσμούς με τον Haftar.<br /><br />Οι υποστηρικτές της λένε ότι υπήρξε εξίσου σαφής στην έκκλησή της για την αποχώρηση όλων των στρατευμάτων, και ότι αποσπάσματα δηλώσεων που είχε κάνει το 2019 και που κυκλοφορούν στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν τύχει επεξεργασίας για να κοπούν οι επικρίσεις της για τον Haftar.<br /><br />Ο πρέσβης των ΗΠΑ στη Λιβύη Richard Norland, υπερασπίστηκε την Mangoush, λέγοντας ότι οι επικρίσεις σε βάρος της πρέπει να σταματήσουν.<br /><br />“Υποστηρίζουμε πλήρως την ξεκάθαρη έκκληση της Υπουργού Εξωτερικών Mangoush για την αποχώρηση των ξένων δυνάμεων προς όφελος της λιβυκής κυριαρχίας και σταθερότητας”, είπε.<br /><br />Η Τουρκία ισχυρίζεται ότι η παρουσία της στη Λιβύη δεν μπορεί να συγκρίνεται με αυτή των Ρώσων μισθοφόρων, αφού τα στρατεύματά της βρίσκονται στη Λιβύη με πρόσκληση της προηγούμενης λιβυκής κυβέρνησης.<br /><br />Ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών Mevlüt Çavuşoğlu, ο οποίος επισκέφθηκε την Τρίπολη την περασμένη εβδομάδα, επέκρινε όσους που θεωρούν ότι η τουρκική παρουσία στη Λιβύη ισοδυναμεί με εκείνη των ομάδων που δεν έχουν νομιμοποίηση.<br /><br />Όμως πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ καλούν όλους τους ξένους μισθοφόρους και στρατεύματα να εγκαταλείψουν τη χώρα, όπως έκανε και η ειρηνευτική συμφωνία που υπεγράφη από τις δύο πλευρές πέρυσι.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ο Ερντογάν προσπαθεί να εκδιώξει την ΥΠΕΞ της Λιβύης: Επειδή ζήτησε την αποχώρηση των τουρκικών στρατευμάτων

Προσωπικές πιέσεις υπέστη η Υπουργός Εξωτερικών της Λιβύης Najla El-Mangoush μετά την απαίτηση που διατύπωσε για την απόσυρση των τουρκικών ...

Διαβάστε την συνέχεια

Λογαριάζει χωρίς τους επελαύνοντες Ταλιμπάν ο Ερντογάν

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/05/taliban.jpg" width="640" /><br /><b><br />Λυκοκάπης Γιώργος</b><br />Οι φόβοι πως το Αφγανιστάν θα βυθιστεί σε νέο κύκλο βίας φαίνεται να επιβεβαιώνονται μετά την φονική έκρηξη που σημειώθηκε το Σάββατο κοντά σε σχολείο στην Καμπούλ, η οποία προκάλεσε το θάνατο 58 ατόμων (κυρίως παιδιών) και τραυμάτισε 150. Μέχρι στιγμής δεν υπάρχει ανάληψη ευθύνης για την επίθεση. Συχνά οι σιίτες στο Αφγανιστάν βρίσκονται στο στόχαστρο των πυρήνων του Ισλαμικού Κράτους που δρουν στην χώρα. Η αφγανική κυβέρνηση κατηγόρησε τους Ταλιμπάν, με τους οποίους βρίσκεται σε πόλεμο, αν και το ισλαμικό κίνημα αρνήθηκε την ευθύνη, την ίδια στιγμή που κλιμακώνει τις επιθέσεις του εναντίον των δυνάμεων της αφγανικής κυβέρνησης.<br /><br />Αν και ο πόλεμος συνεχίζεται στο Αφγανιστάν ουδόλως επηρεάζεται η σχεδιασμένη αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων, που προχωρά «βάση προγράμματος», όπως δήλωσε την Παρασκευή ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Λόιντ Όστιν, χαρακτηρίζοντας ως αναμενόμενη «αυξανόμενη πίεση», τις νέες επιθέσεις των Ταλιμπάν που προηγήθηκαν στην επαρχία Χελμάντ.<br /><br />Οι Αμερικανοί το μόνο που φαίνεται να εξετάζουν είναι να συνεχίσουν την εκπαίδευση των δυνάμεων της αφγανικής κυβέρνησης, την οποία ουσιαστικά εγκαταλείπουν στον πόλεμο έναντι των “μπαρουτοκαπνισμένων” ισλαμιστών μαχητών, με τον ίδιο τον Όστιν να παραδέχεται πως «θα είναι δύσκολος». Την αποχώρηση των Αμερικανών ακολουθούν και οι υπόλοιπες δυνάμεις του ΝΑΤΟ, με την εξαίρεση της Τουρκίας, της μόνης χώρας που δεν βιάζεται να αποχωρήσει.<br /><br />Φυσικά η τουρκική στρατιωτική παρουσία στο Αφγανιστάν, δεν συγκρίνεται με την αντίστοιχη στην Συρία ή την Λιβύη. Η Τουρκία διαθέτει μόλις μία μη μάχιμη δύναμη 600 περίπου ανδρών. Τούρκοι στρατιωτικοί εκπαιδευτές συμμετέχουν στην εκπαίδευση των δυνάμεων της αφγανικής κυβέρνησης, ενώ στην Καμπούλ και στην Κανταχάρ υπάρχουν τουρκικά σχολεία και ιδρύματα.<br />Μία ενδεχόμενη ενεργή τουρκική στρατιωτική εμπλοκή στο Αφγανιστάν, το ονομαζόμενο και “νεκροταφείο των αυτοκρατοριών”, ενέχει τεράστιο ρίσκο, που δεν μπορεί να υποτιμήσει ο Ερντογάν.<br /><br /><div>Λογαριάζει χωρίς τους Ταλιμπάν<br /><br />Όμως ο Τούρκος πρόεδρος φαίνεται να επιδιώκει έναν πιο ενεργό πολιτικό ρόλο για την Τουρκία στο Αφγανιστάν. Φιλοδοξεί να έχει τον πρώτο ρόλο στις συνομιλίες για την επόμενη μέρα στην χώρα, μέσω της ειρηνευτικής διάσκεψης που προγραμματίζει στην Κωνσταντινούπολη, αν και μάλλον λογαριάζει χωρίς τον “ξενοδόχο”: Τους μαχητές των Ταλιμπάν.<br /><br />Οι ισλαμιστές μαχητές μπορεί να τερμάτισαν τις επιθέσεις στους Αμερικανούς και στις νατοϊκές δυνάμεις, αλλά όχι και τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, επιδιώκοντας να ξεκαθαρίσουν τους αιματηρούς ανταγωνισμούς τους με την αφγανική κυβέρνηση. Είναι χαρακτηριστικό πως ο Ερντογάν έφαγε “πόρτα” από τους Ταλιμπάν, οι οποίοι ακύρωσαν τελευταία στιγμή την ειρηνευτική διάσκεψη της Κωνσταντινούπολης τον προηγούμενο μήνα, με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών να προσδοκά πως αυτή θα πραγματοποιηθεί μετά το Ραμαζάνι.<br /><br />Σύμφωνα όμως με <a href="https://ahvalnews.com/turkey-afghanistan/turkey-may-maintain-military-presence-after-us-withdrawal-afghanistan">διεθνή μέσα ενημέρωσης</a>, οι προσδοκίες αυτές είναι έωλες, καθώς οι Ταλιμπάν δεν δείχνουν την παραμικρή διάθεση να συμμετάσχουν, αφήνοντας την Τουρκία να οργανώνει μία κατ’ όνομα ειρηνευτική διάσκεψη, μόλις με την αφγανική κυβέρνηση, που ελέγχει σχεδόν αποκλειστικά την πρωτεύουσα της χώρας Καμπούλ. Οι δε Ταλιμπάν δεν φάνηκαν να “συγκινούνται” από το κοινό κάλεσμα των δύο “αδελφών κρατών”, της Τουρκίας και του Πακιστάν, που ζήτησαν την «άμεση κατάπαυση του πυρός» και «ευνοϊκό κλίμα για να προχωρήσουν οι ειρηνευτικές συνομιλίες».</div><div><br />Στο κενό οι φιλοδοξίες Ερντογάν<br /><br />Το Πακιστάν υπήρξε το κράτος που συνέβαλε στην δημιουργία των Ταλιμπάν στα μέσα της δεκαετίας του ’90 και συνέχισε να τους στηρίζει παρασκηνιακά, ακόμα και μετά τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου. Για το Ισλαμαμπάντ ήταν οι μόνοι που μπορούσαν να βάλουν τάξη στην χώρα, που μαστίζονταν από τον εμφύλιο των μουτζαχεντίν, των παλιών ανταρτών κατά της σοβιετικής κατοχής, οι οποίοι άρχισαν να αληλοσφάζονται μετά την αποχώρηση των Σοβιετικών. Όμως οι ισλαμιστές μαχητές δεν ακούν ούτε τους Πακιστανούς συμμάχους τους.<br /><br />Οι σημερινοί Ταλιμπάν σίγουρα δεν θυμίζουν καθόλου τους “προϊστορικούς” μαχητές των προηγούμενων δεκαετιών που δήλωναν στις αρχές του «εμείς ούτε που ξέρουμε τι είναι το intenet»! Αν και έχουν φτάσει να αρθρογραφούν μέχρι και στους New York Times και να συνομιλούν στο τηλέφωνο ακόμα και με τον πρόεδρο των ΗΠΑ (συγκεκριμένα τον Τραμπ) συνεχίζουν αιματηρή πολεμική παράδοση του Αφγανιστάν.<br /><br />Όταν ακόμα και οι φράξιες του παλιού κομμουνιστικού καθεστώτος έλυναν με τα όπλα τις διαφορές τους το 1979, λίγο δύσκολο να επιδιώξουν οι Ταλιμπάν την παραμικρή διάθεση συμφιλίωσης με τους εχθρούς τους στην αφγανική κυβέρνηση. Εάν ο “ειρηνοποιός” Ερντογάν νομίζει ότι οι Ταλιμπάν θα παίξουν τα πολιτικά παιχνίδια του, όπως οι τζιχαντιστικές συμμορίες του στην Λιβύη και την Συρία, κάνει πολύ μεγάλο λάθος.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Λογαριάζει χωρίς τους επελαύνοντες Ταλιμπάν ο Ερντογάν

Λυκοκάπης Γιώργος Οι φόβοι πως το Αφγανιστάν θα βυθιστεί σε νέο κύκλο βίας φαίνεται να επιβεβαιώνονται μετά την φονική έκρηξη που σημειώθηκε...

Διαβάστε την συνέχεια

Υπάρχουν εθνικές λύσεις σε ένα παγκόσμιο πρόβλημα;

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/05/world.jpg" width="640" /><br /><br /><b>Χρήστου Δημήτρης</b><br />Εισερχόμαστε στο καλοκαίρι και την τουριστική σεζόν με χειρότερες στατιστικά συνθήκες σε ό,τι αφορά την πανδημία, σε σχέση με πέρσι. Βεβαίως, αυτή τη φορά έχουμε σε εξέλιξη τον εμβολιασμό των πολιτών και όλοι περιμένουν σχετικά καλύτερα αποτελέσματα και λύσεις. Για να περιμένεις όμως καλύτερα αποτελέσματα, πρέπει και οφείλεις να εφαρμόσεις και να ελέγξεις τα πρωτόκολλα ασφαλείας που ορίζουν οι ειδικοί και επιβάλουν οι συνθήκες. Και δυστυχώς, αυτά τα πρωτόκολλα στις πρώτες μέρες ανοίγματος της εστίασης, ειδικά τις ώρες αιχμής, παραβιάζονται και πάλι όπως και πέρσι, χωρίς κανείς να παρεμβαίνει.<br /><br />Ο επιδημιολόγος καθηγητής κ. Σύψας για παράδειγμα, έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για το καλοκαίρι, θυμίζοντας ότι τον περσινό Ιούνιο υπήρχαν και μέρες με κανένα κρούσμα και στα μέσα Ιουλίου ο δείκτης R ανέβηκε και ξεκίνησε απότομη άνοδος των κρουσμάτων, που δημιούργησε το τρίτο και μεγαλύτερο κύμα της νόσου. Εξήγησε ότι αυτό μπορεί να επαναληφθεί και φέτος, καθώς η πανδημία είναι απρόβλεπτη, δεν υπάρχει ακόμα ανοσία και συνεπώς υπάρχει το υλικό για εξάπλωση του ιού στην κοινωνία. Προσέθεσε μάλιστα, πως το χειμώνα ο ιός θα επανέλθει.<br /><br />Πάμε τώρα στο μικρό κρατίδιο των Σεϋχελλών, που ζει από τον τουρισμό με πληθυσμό 98.000 κατοίκους, το πλέον εμβολιασμένο, σε ποσοστό πάνω από 70%. Τις μέρες των εορτών μετά τις επισκέψεις των τουριστών, η νόσος χτύπησε κόκκινο με 1.068(!) κρούσματα και προκάλεσε αλυσιδωτά lockdown. Τα πρώτα συμπεράσματα ήταν, πως η νοτιοαφρικάνικη μετάλλαξη που κυριάρχησε, δεν ήταν αντιμετωπίσιμη ακόμα και από εμβολιασμένους που νόσησαν σε ποσοστό 30% του συνόλου!<br /><br />Όταν αυτός ο ιός που παραλλάσσεται διαρκώς, έχει εξαπλωθεί σε όλον τον πλανήτη, πόση σημασία έχει αν κάποια κράτη καταφέρουν να την περιορίσουν στο δικό τους έδαφος; Και αν έστω, προστατευτούν από τις μολύνσεις, πόσο θα προστατευτούν από την οικονομική και εμπορική αναστάτωση όταν άλλες χώρες παραλύουν κοινωνικά και οικονομικά από την πανδημία;<br />Έλλειψη πρώτων υλών<br /><br />Πρόσφατα έγινε γνωστό, πως η γερμανική βιομηχανία έχει προβλήματα στην προμήθεια εισαγομένων πρώτων υλών και εξαρτημάτων. «Είχα διαβάσει για διαταραχές στις εφοδιαστικές αλυσίδες. Δεν μου ήταν ωστόσο σαφές το μέγεθος του προβλήματος», δήλωσε στη DW ο Κλάους Βόλραμπε από το οικονομικό ινστιτούτο Ifo: «Κυρίως η αυτοκινητοβιομηχανία αντιμετωπίζει προβλήματα με τον ανεφοδιασμό με μικροτσίπ». Σημαντικές ελλείψεις καταγράφουν ωστόσο και οι βιομηχανίες πλαστικών, καθώς και συσκευασιών.<br /><br />Έτσι, για παράδειγμα, πολλές βιομηχανίες ζαχαρωδών δυσφορούν, διότι δεν έχουν πια συσκευασίες για τα προϊόντα τους. Και δεν είναι μόνον οι εισαγωγές. Για σκεφτείτε τις δυνατότητες των ανθρώπων στις πληττόμενες χώρες που απώλεσαν σημαντικό μέρος της αγοραστικής τους δύναμης και που βρίσκονται υπό την επήρεια του φόβου για το μέλλον. Πώς θα αποκτήσουν τα προϊόντα που εξάγουν οι ανεπτυγμένες βιομηχανικά χώρες; Και αν οι εξαγωγές της “υγιούς” Γερμανίας για παράδειγμα περιοριστούν, τι συνέπειες θα προκληθούν στη γερμανική κοινωνία, λόγω των επιπτώσεων στην απασχόληση;<br /><br />Η επιλογή των πλούσιων χωρών «ο καθένας μόνος του να κάνει τα κουμάντα του», είχε και έχει ολέθρια αποτελέσματα. Οι κυβερνήσεις εξαρτημένες σε μεγάλο βαθμό από τις χορηγίες των επιχειρηματικών λόμπι (και της φαρμακοβιομηχανίας όπως διαπιστώσαμε και από το σκάνδαλο Novartis) αδιαφόρησαν προκλητικά για τις παγκόσμιες ανάγκες. Επέτρεψαν σε φίρμες αιχμής, να κρατούν την αποκλειστικότητα, παρότι αυτές δεν ήταν και ούτε είναι σε θέση να καλύψουν τις ανάγκες των ανθρώπων του πλανήτη.<div><br />Ποιους υπηρετούν οι κυβερνήσεις<br /><br />Ποιους υπηρετούν οι κυβερνήσεις; Οριστικά συμπεράσματα δεν υπάρχουν για την αντιμετώπιση των διαρκώς εξελισσόμενων μεταλλάξεων του ιού, καθώς και για την ανάγκη συνεχών εμβολιασμών κάθε χρόνο σε παγκόσμιο επίπεδο. Κανείς ακόμα δεν μπορεί να προβλέψει τις συνέπειες στο διεθνές εμπόριο, στην ψυχολογία των ανθρώπων και στις δυνατότητες για κατανάλωση. Το ερώτημα που προκύπτει παγκοσμίως, είναι: ποιοι μας κυβερνούν σήμερα;<br /><br />Αυτοί που κάθονται στα υπουργικά γραφεία ή εκείνοι που με τον πλούτο τους ανεβάζουν και κατεβάζουν κυβερνήσεις, ελέγχοντας σχεδόν απόλυτα τις πολιτικές εξουσίες, ώστε να εξυπηρετούν τα επιχειρηματικά συμφέροντα, πιο απλά την αύξηση των κερδών; Μη βιαστείτε να χαρακτηρίσετε το ερώτημα αφελές.<br /><br />Η μαζική χειραγώγηση στην σύγχρονη εποχή αποδεικνύεται εξαιρετικά αποτελεσματική, καλλιεργώντας τον εθνικισμό και τον ρατσισμό, σε συνδυασμό με την υποβάθμιση της παιδείας και τον περιορισμό των κοινωνικών συλλογικών δράσεων. Άλλωστε, οι φτωχοί Iνδοί πολίτες ανέδειξαν πρωθυπουργό έναν σκληρό νεοφιλελεύθερο, που υπηρετεί τα συμφέροντα των πλουσίων, για να μην αναφερθούμε στη δική μας χώρα.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Υπάρχουν εθνικές λύσεις σε ένα παγκόσμιο πρόβλημα;

Χρήστου Δημήτρης Εισερχόμαστε στο καλοκαίρι και την τουριστική σεζόν με χειρότερες στατιστικά συνθήκες σε ό,τι αφορά την πανδημία, σε σχέση ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αποκάλυψη ράπισμα για την Τουρκία: Σε ΦΕΚ της Ιταλικής Κυβέρνησης του 1936 αναφέρονται ονομαστικά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες

<img height="360" src="https://i1.prth.gr/images/963x541/files/2021-05-09/imiaa.jpg" width="640" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Για πρώτη φορά αποσπάσματα από το ΦΕΚ της Ιταλικής Κυβέρνησης του 1936 που περιέχει όλα τα «ιταλικά νησιά του Αιγαίου» (Δωδεκάνησα) – Σαφής αναφορά στα Ίμια (immio Megalo, immia Micro) – Ιταλική, άρα ελληνική σήμερα και η Τσούκα όπως είχαμε γράψει – Ο πληθυσμός των μεγαλύτερων νησιών των Δωδεκανήσων – Γνωρίζει το ΥΠΕΞ τα στοιχεία αυτά;</span></h3><div><b>Μιχάλης Στούκας</b><br />Ένα από τα πάγια επιχειρήματα των Τούρκων όταν αναφέρονται στις, δήθεν γκρίζες ζώνες και τα «αμφισβητούμενα» νησιά του Αιγαίου, είναι ότι αυτά δεν καταγράφονται ονομαστικά σε καμία Συνθήκη. Η ελληνική πλευρά, συνήθως δεν απαντά ή αρκείται σε γενικόλογες αναφορές.<br /><br />Έχουμε στο παρελθόν αναφερθεί, με στοιχεία, στο τι ακριβώς συμβαίνει στα Δωδεκάνησα και έχουμε αποδείξει ότι οι τουρκικοί ισχυρισμοί είναι έωλοι (αβάσιμοι, ανυπόστατοι). Σήμερα, φέρνουμε στο φως ένα συγκλονιστικό ντοκουμέντο. Απόσπασμα από ΦΕΚ της Ιταλικής Κυβέρνησης, της 21ης Απριλίου 1936, στο οποίο καταγράφονται ονομαστικά ΟΛΑ τα Δωδεκάνησα.<br /><br />Τα στοιχεία αυτά, είχε την καλοσύνη να μας τα παραχωρήσει για να τα δημοσιεύσουμε στο protothema.gr, ο Ροδίτης κύριος Νικόλαος Φαρμακίδης, συγγραφέας του βιβλίου «ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΙΜΩΝΙΔΗΣ-ΜΙΑ ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΗ ΙΔΙΟΦΥΪΑ-1820-1867»,ΡΟΔΟΣ, 2020. Τον ευχαριστούμε θερμότατα και από εδώ και σύντομα θα αναφερθούμε και στον Κωνσταντίνο Σιμωνίδη, έναν χαρισματικό, αλλά παρεξηγημένο Έλληνα από τη Σύμη, την πραγματική ιστορία του οποίου παρουσιάζει ο κύριος Φαρμακίδης στο βιβλίο του. Ας επανέλθουμε όμως στα Δωδεκάνησα και ας δούμε συνοπτικά την ιστορία τους το πρώτο μισό του 20ου αιώνα. Το 1522 η Ρόδος που ανήκε μέχρι τότε στους Ιωαννίτες Ιππότες, καταλήφθηκε από τους Οθωμανούς, όπως και η Κως. Τα υπόλοιπα νησιά των Δωδεκανήσων, απολάμβαναν αυτοδιοίκηση και φορολογικά προνόμια. Μετά το 1869 τα προνόμια άρχισαν να περιορίζονται και καταργήθηκαν πλήρως μετά την επανάσταση των Νεότουρκων το 1909.<br /><br />Το 1912, στο πλαίσιο του Ιταλοτουρκικού Πολέμου, τα Δωδεκάνησα καταλήφθηκαν από τους Ιταλούς, εκτός από το Καστελλόριζο που περιήλθε υπό ιταλική κυριαρχία μόλις το 1921. Με Συνθήκη της 2ας Οκτωβρίου 1912, τα Δωδεκάνησα θα παρέμεναν υπό ιταλική κατοχή μέχρι να σταματήσει η αντίσταση εναντίον των Ιταλών στη Λιβύη, η οποία ανήκε επίσης στην οθωμανική αυτοκρατορία και καταλήφθηκε από τους Ιταλούς.<br /><br /><img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-05-09/Scan_0044__1_.jpg" width="552" /><img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-05-09/Scan_0045.jpg" width="635" /><br /><br />Ας δούμε τι γράφει στο βιβλίο του «Το καθεστώς των νησίδων στο Νοτιοανατολικό Αιγαίο – Η μαρτυρία των πηγών», ο αείμνηστος ιστορικός και ακαδημαϊκός Κωνσταντίνος Σβολόπουλος(1938-2019) για τα γεγονότα με τα Δωδεκάνησα στη συνέχεια.<br />«Το καθεστώς της ιταλικής κυριαρχίας στα Δωδεκάνησα κατοχυρώνεται συμβατικά βάσει των όρων της Συνθήκης της Λωζάνης (1923). Συγκεκριμένα, με το άρθρο 15, η Τουρκία παραιτήθηκε υπέρ της Ιταλίας κάθε δικαιώματος και τίτλου επί των νήσων Αστυπάλαιας, Ρόδου, Χάλκης, Καρπάθου, Κάσου, Τήλου, Νισύρου, Καλύμνου, Λέρου, Πάτμου, Λειψών, Σύμης, Κω και «των νησίδων των εξ αυτών εξαρτωμένων» καθώς και επί του Καστελλορίζου»<br /><br />«Το συγκεκριμένο αυτό καθεστώς κυριαρχίας θα επιβεβαιώσει, κατά βάση η διμερής ιταλοτουρκική σύμβαση της 4ης Ιανουαρίου 1932, καθώς και το πρωτόκολλο της 28ης Δεκεμβρίου του ίδιου έτους. Ως γνωστόν, με την πρώτη συμφωνία καθοριζόταν «η κυριότητα των νήσων, νησίδων και βράχων που βρίσκονται μεταξύ του Καστελλορίζου και των ακτών της Ανατολίας, καθώς και επί της νήσου Καρά-Αντά» και με τη δεύτερη του υπολοίπου τμήματος «των θαλασσίων ιταλοτουρκικών συνόρων». Οι αιτιάσεις που προβάλλουν οι Τούρκοι για το πρωτόκολλο της 28/12/1932, είναι αβάσιμες.<br /><br />Το 1943, οι Γερμανοί ανέλαβαν de facto τη διοίκηση των νησιών. Ωστόσο μετά τη λήξη του πολέμου, στα νησιά εγκαθιδρύθηκε Βρετανική μεταβατική Στρατιωτική Διοίκηση, η οποία διαίρεσε την περιοχή σε διαμερίσματα (districts).<br />Με το άρθρο 14 της Συνθήκης Ειρήνης, της 10ης Φεβρουαρίου 1947, η προσάρτηση των 14 νήσων της Δωδεκανήσου (αυτά από την κυριαρχία των οποίων παραιτήθηκε με τη Συνθήκη της Λωζάνης η Τουρκία και αναφέραμε παραπάνω), ονομαστικά καταχωρισμένων, καθώς και των «παρακειμένων νησίδων», χωρίς ονομαστική αναφορά είχε συνδυαστεί με την πρόβλεψη του καθορισμού της διαδικασίας για τη μεταβίβασή τους στην Ελλάδα, βάσει προκαταρκτικής συμφωνίας της χώρας μας με τη Μ. Βρετανία. Στις 31/3/1947 ο Βρετανός Διοικητής, Ταξίαρχος A.S. Parker και ο διάδοχος του, Αντιναύαρχος Π. Ιωαννίδης υπέγραψαν πρακτικό για την παράδοση στις ελληνικές αρχές των «στρατιωτικώς κατεχομένων εδαφών της Δωδεκανήσου».<br /><br /><img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-05-09/Scan_0046.jpg" width="640" /><img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-05-09/Scan_0047.jpg" width="637" /><br /><br /></div><div>Ο Αντιναύαρχος Ιωαννίδης, ανάμεσα στα άλλα, στις 11/6/1947, φρόντισε να καταγραφούν μία προς μία οι «παρακείμενες» στα μεγάλα νησιά, νησίδες.<br />Οι Τούρκοι, ισχυρίζονται ότι κάποιες από τις νησίδες των Δωδεκανήσων δεν αναφέρονται ονομαστικά και άρα είναι αμφισβητούμενης κυριαρχίας. Δυστυχώς γι’ αυτούς, οι Ιταλοί σε ΦΕΚ της 21/4/1936, είχαν φροντίσει να καταγράψουν ένα προς ένα όλα τα νησιά, νησίδες, νησίδια και βραχονησίδες των Δωδεκανήσων. Ο κύριος Νικόλαος Φαρμακίδης, μας έστειλε το σχετικό ΦΕΚ, που αποτελείται από 260 σελίδες, ένα, πολύτιμο παράρτημα με ΟΛΑ τα νησιά κλπ. καθώς και πληθυσμιακά στοιχεία της απογραφής των 14 μεγαλύτερων από τα Δωδεκάνησα.<br /><br />Παραθέτουμε σήμερα την πρώτη σελίδα του παραρτήματος (Appendice III), στην οποία αναφέρονται ξεκάθαρα τα Ίμια (immia Megalo, immia Micro), στο Αρχιπέλαγος της Καλολίμνου (ARCIPELAGO CALOLINO). Και φυσικά τα Ίμια περιέρχονται στην κατοχή της Ελλάδας που αποτελεί, στα Δωδεκάνησα,διάδοχο κράτος της Ιταλίας. Όπως βλέπετε, καταγράφονται αναλυτικά από νησιά (ISOLA), έως βραχονησίδες (SCOGLI). Έχουμε στη διάθεσή μας και άλλες τρεις σελίδες με τα υπόλοιπα «νησαία εδάφη» των Δωδεκανήσων. Στο Αρχιπέλαγος της Καλολίμνου, υπάρχει επίσης και η νησίδα Zucca (Τσούκα), την οποία πήραν ετσιθελικά, οι Τούρκοι, μετονομάζοντάς την σε Topan. Είχαμε γράψει δύο σχετικά άρθρα αλλά ο χλευασμός και οι αμφισβητήσεις από κάποιους, μας έκαναν να μην ασχοληθούμε πάλι με το θέμα. Αν κάποιοι δεν ενοχλούνται από την κατάληψη ελληνικών εδαφών, τι μπορούμε να κάνουμε εμείς;<br /><br />Τα στοιχεία αυτά, αποτελούν ένα ακλόνητο ντοκουμέντο, πολύτιμο όπλο στη διπλωματική φαρέτρα της ελληνικής διπλωματίας. Τα γνωρίζουν στο Υπουργείο Εξωτερικών; Γιατί κάποιος παλαιότερος ΥΠΕΞ, δεν δέχτηκε καν να τα δει…<br />Και αν ναι, τα έχουν αξιοποιήσει; Ή μήπως ψάχνουν πάλι, όπως έκαναν μετά το άρθρο μας για την παραχώρηση δύο νησιών της Μεγάλης Πρέσπας σε Σερβία και Αλβανία, «πότε έγινε αυτό, που είναι οι συνθήκες κλπ». Αν χρειαστεί, φυσικά θα επανέλθουμε.<br />Ευχαριστούμε θερμά τον Ροδίτη κύριο Νικόλαο Φαρμακίδη που μας εμπιστεύτηκε αυτά τα στοιχεία για να τα μάθουν οι αναγνώστες του protothema.gr αλλά και όλοι οι Έλληνες…<br /><br /><br /><img height="640" src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-05-09/Screenshot_80.jpg" width="643" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-05-09/Screenshot_81.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-05-09/Screenshot_82.jpg" /><img src="https://i1.prth.gr/images/w880/files/2021-05-09/Screenshot_83.jpg" /><br /><br /></div><div><a href="https://www.protothema.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αποκάλυψη ράπισμα για την Τουρκία: Σε ΦΕΚ της Ιταλικής Κυβέρνησης του 1936 αναφέρονται ονομαστικά νησιά, νησίδες και βραχονησίδες

Για πρώτη φορά αποσπάσματα από το ΦΕΚ της Ιταλικής Κυβέρνησης του 1936 που περιέχει όλα τα «ιταλικά νησιά του Αιγαίου» (Δωδεκάνησα) – Σαφής ...

Διαβάστε την συνέχεια