Τούρκος αναλυτής: "Ο Ερντογάν μπλοφάρει - Το εγχώριο μαχητικό TF-X είναι άχρηστο - Η Αεροπορία μας τελεί υπό διάλυση"

<a href="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/full/public/article/2020/11/19/tfx-stealth_fighter_turkey_tai.jpg?itok=L8vdfHOX" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="351" data-original-width="800" height="281" src="https://www.pronews.gr/sites/default/files/styles/full/public/article/2020/11/19/tfx-stealth_fighter_turkey_tai.jpg?itok=L8vdfHOX" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">    "Ο Ερντογάν διέλυσε την αεροπορική μας ισχύ και μπλοφάρει εκβιάζοντας"</span></h3>Τούρκος αναλυτής με βαθιά γνώση της τουρκικής αμυντικής βιομηχανίας εξαπολύει μύδρους κατά του Ερντογάν για την απόφαση του να εμπλακεί με τους S-400 αφήνοντας την χώρα χωρίς αεροπορική υπεροχή.<br /><br />Ο Burak Bekdil θεωρεί άχρηστο για την Τουρκική Αεροπορία το Α/Α σύστημα S-400, ένα συμπέρασμα στο οποίο έχουν καταλήξει και άλλοι Τούρκοι αναλυτές. Τονίζει επίσης πως το εγχώριο μαχητικό της Τουρκίας είναι επίσης άχρηστο και το πρωτότυπο θα καθυστερήσει πολύ να πετάξει.<br /><br />Η τουρκική αμυντική βιομηχανία πρόσφατα αποκάλυψε πως “εφόσον εξελιχθούν όλα σύμφωνα με τον προγραμματισμό, η Τουρκική Αεροπορία θα παραλάβει τα πρώτα 10 αεροσκάφη TF-X Block-I την περίοδο 2030-2033”.<br />Σύμφωνα με τον Τούρκο αναλυτή κάτι τέτοιο είναι ανέφικτο.<br /><br />Η μπλόφα του Ερντογάν<br /><br />“Η Τουρκία εξακολουθεί να εκβιάζει τις ΗΠΑ (και τους συμμάχους της στο ΝΑΤΟ) ότι μπορεί να επιλέξει ένα ρωσικό μαχητικό αεροσκάφος, το Su-57 για παράδειγμα, σε περίπτωση που αισθανθεί πως απειλείται από την έλλειψη μαχητικών νέας γενιάς.<br /><br />Πρόκειται για μία μπλόφα.<br /><br />Οι Πτέραρχοι της τουρκικής Αεροπορίας γνωρίζουν πολύ καλά ότι η μετάβαση από αεροσκάφη ΝΑΤΟϊκά δυτικού τύπου σε ρωσικά μετά από 70 χρόνια δεν είναι σαν να αλλάζεις το αμερικανικό σου αυτοκίνητο υπέρ ενός ιαπωνικού. Η κατασκευή μιας νέας επιχειρησιακής δομής, η τροποποίηση των αεροπορικών βάσεων, τα νέα συστήματα τεχνικής υποστήριξης και συντήρησης είναι πολύ δαπανηρά, χρονοβόρα και έχουν μεγάλο βαθμό τεχνολογικών δυσκολιών.<br /><br />Οι ανώτεροι αξιωματούχοι του Ερντογάν ψεύδονται όταν προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι η εγχώρια αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας κάνει θαύματα στην τεχνολογία μαχητικών αεροσκαφών.<br />Άχρηστοι οι S-400<br /><br />Εν τω μεταξύ, φοβούμενοι τις περαιτέρω κυρώσεις των ΗΠΑ, η Τουρκία ανέστειλε τα σχέδια για ενεργοποίηση του αντιαεροπορικού συστήματος S-400 …. Αυτό σημαίνει ότι η Άγκυρα πλήρωσε 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια στη Μόσχα για ένα σύστημα που πιθανότατα δεν θα ενεργοποιήσει ποτέ.<br /><br />“Αυτή είναι μια πώληση. Λάβαμε τα χρήματά μας. Οι Τούρκοι μπορούν να οδηγήσουν τους πυραύλους για να πάνε στην παραλία ή να μεταφέρουν πατάτες μαζί τους. Δεν μας απασχολεί”. Αυτά δήλωσε ο Aleksey Yerhov, πρεσβευτής της Ρωσίας στην Άγκυρα, κοροϊδεύοντας την απροθυμία της Τουρκίας να ενεργοποιήσει το σύστημα S-400.<div><br />Ο Ερντογάν αχρήστευσε και τα F-35<br /><br />Ένα από τα πιο καυτά ζητήματα στη 50λεπτη συζήτηση μεταξύ του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν και του προέδρου των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν κατά τη διάρκεια της Συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στις 14 Ιουνίου ήταν η απόκτηση του ρωσικού συστήματος S-400 από την Τουρκία και οι κυρώσεις των ΗΠΑ, συμπεριλαμβανομένης της εκδίωξης της Τουρκίας από την πολυεθνική κοινοπραξία που κατασκευάζει το F-35. Δεν αποτελεί έκπληξη ότι η συνάντηση έληξε χωρίς λύση. Αυτά είναι κακά νέα για την Τουρκική Αεροπορία (TuAF).<br /><br />Για περισσότερο από μια δεκαετία οι Τούρκοι Πτέραρχοι σχεδίαζαν τις δυνατότητες αεροπορικής κρούσης με βάση την υπόθεση ότι θα λάμβαναν τουλάχιστον 100 F-35 από τη δεκαετία του 2020.<br /><br />Η TuAF διαθέτει μόνο μοίρες με 4ης γενιάς F-16 και F-4 τα οποία επιχειρούν εναντίον Κούρδων στα νοτιοανατολικά της Τουρκίας, καθώς και στο βόρειο Ιράκ και τη Συρία. Σήμερα, η TuAF διαθέτει συνολικά 270 αεροσκάφη F-16C / D, όλα τα μοντέλα Block 30/40/50. Τα περισσότερα από αυτά τα αεροσκάφη θα πρέπει να αποσυρθούν σταδιακά μέσα στα επόμενα 10 έως 15 χρόνια, ανάλογα με τις αναβαθμίσεις τους. Το αν το Κογκρέσο θα επιτρέψει την πώληση ανταλλακτικών για συντήρηση είναι ένα άλλο ερωτηματικό.<br />Φιάσκο το TF-X<br /><br />Ποιες είναι οι επιλογές της Τουρκίας για την ελαχιστοποίηση της αναπόφευκτης διάλυσης των δυνατοτήτων της TuAF; Οχι πολλές. Η Τουρκία εξακολουθεί να εκβιάζει τις ΗΠΑ (και τους συμμάχους του ΝΑΤΟ) ότι μπορεί να επιλέξει ένα ρωσικό μαχητικό αεροσκάφος, το Su-57, για παράδειγμα, σε περίπτωση που αισθάνεται ότι απειλείται από την έλλειψη μαχητικών αεροσκαφών νέας γενιάς. α.<br /><br />Θεωρητικά, η Τουρκία είναι περήφανη για το δικό της πρόγραμμα εγχώριου μαχητικού, το TF-X. Οι βιομηχανίες άμυνας και αεροδιαστημικής της Τουρκίας ανακοινώνουν σχεδόν καθημερινά «έκτακτα νέα» για την ενημέρωση του κοινού σχετικά με το TF-X. Πιο πρόσφατα, η TAI ανακοίνωσε ότι άρχισε να κατασκευάζει τη δεύτερη μεγαλύτερη υπερηχητική σήραγγα της Ευρώπης για μελλοντικές δοκιμές του TF-X. Η εταιρεία είπε ότι υπέγραψε συμφωνία με τουρκικό πανεπιστήμιο για το σύστημα λογισμικού του τουρκικού μαχητικού. Η TAI παρουσίασε επίσης τη μακέτα του TF-X.<br /><br />Αυτά είναι παραμύθια που οι Τούρκοι λατρεύουν να ακούνε. Το αφήγημα της κυβέρνησης σχετικά με το τουρκικό μαχητικό αποσκοπεί σε εσωτερική κατανάλωση.<br /><br />Λίγοι Τούρκοι γνωρίζουν ότι η αεροδιαστημική μηχανική τους απέχει στο καλύτερο σενάριο μια δεκαετία από την κατασκευή αεροσκαφών νέας γενιάς. Η TAI στόχευε για πρώτη φορά να πετάξει το TF-X το 2023, στην εκατονταετία της Τουρκικής Δημοκρατίας. Τώρα μιλά για το 2025-2026 για να παραλάβει ένα πρωτότυπο αεροσκάφος. Αυτή η προθεσμία δεν είναι ούτε ρεαλιστική.<br /><br />Στην πραγματικότητα, το TF-X βρίσκεται ακόμη σε προ-σχεδιαστικό στάδιο. Με άλλα λόγια, δεν έχει σχεδιαστεί ακόμα – επειδή δεν μπορείς να σχεδιάσετε ένα μαχητικό πριν επιλέξεις τον κινητήρα που θα το τροφοδοτεί. Η Τουρκία δεν διαθέτει τεχνολογία κινητήρα αεροσκαφών, αλλά ισχυρίζεται ότι τον αναπτύσσει. Ο ισχυρισμός αυτός γίνεται επίσης για εσωτερικούς λόγους.<br /><br />Οι ανώτεροι αξιωματούχοι του Ερντογάν υπονομεύουν την ισχύ μας όταν προσπαθούν να πείσουν το κοινό ότι η τοπική αμυντική βιομηχανία της Τουρκίας κάνει θαύματα στην τεχνολογία μαχητικών αεροσκαφών. Σε μια πρόσφατη τηλεοπτική συζήτηση, ο Mesut Caşin, ένας από τους επικεφαλής συμβούλους του Ερντογάν, έδειξε στις κάμερες ένα μοντέλο αεροσκάφους που είχε στην τσέπη του ισχυριζόμενος ότι “αυτό θα είναι το εθνικό, εγχώριο μαχητικό της Τουρκίας”.<br /><br />Εν τω μεταξύ, ο Ερντογάν φοβούμενος περαιτέρω κυρώσεις, ανέστειλε τα σχέδια ενεργοποίησης των S-400. Αν και ο επίσημος στόχος για την ενεργοποίηση τους ήταν ο Απρίλιος του 2020, ο τουρκικός στρατός διατηρεί τους S-400 «κλειδωμένους και αδρανοποιημένους». Αυτό σημαίνει ότι η Άγκυρα πλήρωσε 2,5 δισεκατομμύρια δολάρια στη Μόσχα για ένα σύστημα που πιθανότατα δεν θα ενεργοποιήσει ποτέ”</div><div><br />Τί διαδίδουν οι σύμβουλοι του Ερντογάν<br /><br />Όλα αυτά ειπώθηκαν με αφορμή την παρουσίαση του MMU/TF-X στην ΗΔΕ της άσκησης ANADOLU KARTALI-2021 από τον Σμήναρχο Cihangir Yay, επικεφαλής της Δνσης Προγράμματος της Τουρκικής Αεροπορίας: Η Φάση Προκαταρκτικού Ελέγχου Σχεδίασης (PDR) θα ολοκληρωθεί το 2023, οπότε και θα παρουσιαστεί το πρωτότυπο (Roll-Out)<br /><br />Στα τέλη του 2029, θα ξεκινήσει η παραγωγή των Α/Φ MMU/TF-X Block-I με επίτευξη IOC/FOC στην επόμενη δεκαετία. Νέες εκδόσεις του Α/Φ θα παράγονται (Block-2, Block-3 και Block-4) σε δεκάδες μεταξύ 2034-2040 με δυνατότητα μεταφοράς εσωτερικού φορτίου όπλων βάρους έως 1.000 λίβρες.<br /><br />Αυτά υποστηρίζουν οι Τούρκοι…<br /><br /><img height="426" src="https://pbs.twimg.com/media/E5ouQA_WUAclXtv?format=jpg&name=large" width="640" /><br /><br /><img height="426" src="https://pbs.twimg.com/media/E5ouO_fWYAUBCDp?format=jpg&name=large" width="640" /><br /><br /><img height="426" src="https://pbs.twimg.com/media/E5opE1PXMAY18i7?format=jpg&name=large" width="640" /><br /><br /><img height="406" src="https://pbs.twimg.com/media/E5opB1QXoAg8LvK?format=jpg&name=large" width="640" /><br /><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; display: flex; font-family: Comfortaa; font-size: 15px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><br /><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1412490029990092809" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=warnews2471&dnt=false&embedId=twitter-widget-0&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X2VtYmVkX2NsaWNrYWJpbGl0eV8xMjEwMiI6eyJidWNrZXQiOiJjb250cm9sIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1412490029990092809&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwarnews247.gr%2Ftourkos-analytis-achristo-to-egchorio-tourkiko-machitiko-tf-x-i-aeroporia-mas-telei-ypo-dialysi%2F&sessionId=9b58efb4f21e3811c8de377221317226d57c8ad4&siteScreenName=warnews2471&theme=light&widgetsVersion=82e1070%3A1619632193066&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 600px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Comfortaa; font-size: 15px; margin-bottom: 26px; margin-top: 0px; overflow-wrap: break-word;"></p><div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; display: flex; font-family: Comfortaa; font-size: 15px; margin-bottom: 10px; margin-top: 10px; max-width: 550px; width: 550px;"><iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1412490043353186311" frameborder="0" id="twitter-widget-1" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/Tweet.html?creatorScreenName=warnews2471&dnt=false&embedId=twitter-widget-1&features=eyJ0ZndfZXhwZXJpbWVudHNfY29va2llX2V4cGlyYXRpb24iOnsiYnVja2V0IjoxMjA5NjAwLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X2hvcml6b25fdHdlZXRfZW1iZWRfOTU1NSI6eyJidWNrZXQiOiJodGUiLCJ2ZXJzaW9uIjpudWxsfSwidGZ3X3R3ZWV0X2VtYmVkX2NsaWNrYWJpbGl0eV8xMjEwMiI6eyJidWNrZXQiOiJjb250cm9sIiwidmVyc2lvbiI6bnVsbH19&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1412490043353186311&lang=el&origin=https%3A%2F%2Fwarnews247.gr%2Ftourkos-analytis-achristo-to-egchorio-tourkiko-machitiko-tf-x-i-aeroporia-mas-telei-ypo-dialysi%2F&sessionId=9b58efb4f21e3811c8de377221317226d57c8ad4&siteScreenName=warnews2471&theme=light&widgetsVersion=82e1070%3A1619632193066&width=550px" style="box-sizing: border-box; display: block; flex-grow: 1; height: 1035px; max-width: 100%; position: static; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div><p style="background-color: white; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Comfortaa; font-size: 15px; margin-bottom: 26px; margin-top: 0px; overflow-wrap: break-word;"></p><div class="td-a-rec td-a-rec-id-content_bottom tdi_3 td_block_template_14" style="background-color: white; box-sizing: border-box; clear: both; color: #222222; font-family: Comfortaa; font-size: 15px; text-align: center;"><a href="https://news.google.com/publications/CAAqBwgKMIS4pAswx8K8Aw?oc=3&ceid=GR:el" rel="noopener" style="background-color: transparent; box-sizing: border-box; color: #01257f; text-decoration-line: none;" target="_blank"></a></div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Τούρκος αναλυτής: "Ο Ερντογάν μπλοφάρει - Το εγχώριο μαχητικό TF-X είναι άχρηστο - Η Αεροπορία μας τελεί υπό διάλυση"

    "Ο Ερντογάν διέλυσε την αεροπορική μας ισχύ και μπλοφάρει εκβιάζοντας" Τούρκος αναλυτής με βαθιά γνώση της τουρκικής αμυντικής...

Διαβάστε την συνέχεια

Για τρίτη μέρα κλειστή μία από από τις μεγαλύτερες τράπεζες στην Τουρκία!- Σιγή ιχθύος από την τουρκική κυβέρνηση

<a href="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/696x522/crop/both/d7/d77d906efd0748b8a05af4dd970dbae9.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="522" data-original-width="696" height="480" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/696x522/crop/both/d7/d77d906efd0748b8a05af4dd970dbae9.jpg" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Εκτός λειτουργίας η τουρκική Akbank -Χτυπήθηκε από χάκερς;</span></h3>Οργή έχει προκληθεί στην Τουρκία από το κλείσιμο της τράπεζας Akbank, μια από τις μεγαλύτερες στην γειτονική χώρα η οποία διαχειρίζεται περιουσιακά στοιχεία 51 δισ. δολαρίων.<br /><br />Η τράπεζα παραμένει κλειστεί για τρίτη ημέρα χωρίς κανείς από την διοίκηση να έχει δώσει σαφείς απαντήσεις για το τι συμβαίνει, αφήνοντας τις φήμες περί κυβερνοεπίθεσης να οργιάζουν.<br /><br />Το ψηφιακό τραπεζικό σύστημα της τράπεζας τέθηκε εκτός λειτουργίας στις 6 Ιουλίου, εξοργίζοντας εκατομμύρια πελάτες της επειδή δεν μπόρεσαν να πραγματοποιήσουν τις συναλλαγές τους.<br />Η ανακοίνωση της τράπεζας<br /><br />Η Akbank, που δεν έχει δώσει επίσημα εξηγήσεις, αρκέστηκε να δηλώσει με ανάρτησή της στο Twitter, ότι δεν υπάρχουν παραβιάσεις ασφάλειας. Οι σχετικές μονάδες μας εργάζονται για την επίλυση του προβλήματος.<br /><br />Ωστόσο, χθες ανέφερε ότι «οι διακοπές λειτουργίας, που ξεκίνησαν στις 06.07.2021 προκλήθηκαν από τεχνικό πρόβλημα στον κύριο υπολογιστή της τράπεζάς και δεν έχουν ακόμη επισκευαστεί.<br /><br />«Όλα αυτά τα κανάλια μέσω των οποίων εξυπηρετούμε τους πελάτες μας επηρεάζονται από αυτό το πρόβλημα. Οι σχετικές μονάδες και οι συνεργάτες τεχνολογίας συνεχίζουν να εργάζονται προς επίτευξη λύσης».<br /><br />Υπογράμμισε ακόμη, ότι οι δημοσιεύσεις στο Διαδίκτυο και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ότι η κατάσταση προκαλείται από κυβερνοεπίθεση δεν αντικατοπτρίζουν την αλήθεια.<br /><br />Δεν υπάρχει πρόβλημα ασφάλειας σχετικά με τις πληροφορίες και τα αρχεία της τράπεζάς μας και των πελατών μας, οι συναλλαγές μας θα συνεχιστούν μετά την επίλυση του προβλήματος. Ζητούμε συγνώμη για τυχόν ταλαιπωρία στις υπηρεσίες μας κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου».<br /><br />Τι ανέφεραν οι Anonymous<br /><br />Οι Anonymous, οι οποίοι πραγματοποιούν συχνά πυκνά επιθέσεις στην Τουρκία, δήλωσαν ότι δεν επιτέθηκαν στην Akbank σε ερώτηση που τους τέθηκε από τουρκικά ΜΜΕ. “Δεν επιτεθήκαμε στην Akbank.<br /><br />Αλλά ξέρουμε ότι έχουν χακαριστεί πολλές φορές. Πιστεύουμε ότι δεν θα μπορέσουν να το κρύψουν αυτό» υπογράμμισαν.<br /><br />Η Akbank στο παρελθόν «χτυπήθηκε» το 2016 από μια ομάδα χάκερ που φέρεται να εδρεύει στη Βόρεια Κορέα.<br /><br />Να σημειωθεί πάντως, ότι οι φήμες που κυκλοφορούν στην Τουρκία εμπλέκουν την τράπεζα ανάμεσα στις εταιρείες που χάκαραν διεθνείς χάκερς και ζητούν λύτρα.<br /><br />Πηγές της τράπεζας ανέφεραν πάντως ότι το κόστος από το πρόβλημα που κρατά κλειστεί την τράπεζα ανέρχεται ήδη σε 4 εκατ. δολάρια.<div><br /></div><div><a href="https://warnews247.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Για τρίτη μέρα κλειστή μία από από τις μεγαλύτερες τράπεζες στην Τουρκία!- Σιγή ιχθύος από την τουρκική κυβέρνηση

Εκτός λειτουργίας η τουρκική Akbank -Χτυπήθηκε από χάκερς; Οργή έχει προκληθεί στην Τουρκία από το κλείσιμο της τράπεζας Akbank, μια από τις...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιος είναι στ’ αλήθεια ο Ερντογάν; Οι Τούρκοι στη μέγγενη μεταξύ παρελθόντος και εξαθλιωμένου μέλλοντος

<img height="398" src="https://hellasjournal.com/wp-content/uploads/2021/06/210618054523_GKOUMAS99-ERDOGAN.jpg" width="640" /><br /><br />Του <b>ΧΡΗΣΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ</b><br />Το πραξικόπημα στην Τουρκία το 1980 υπήρξε η προφανής πτώχευση της τουρκικής εκκοσμίκευσης, αφού πλέον το ίδιο το κράτος αναγκάζεται να ακολουθήσει μία συμφιλιωτική προσέγγιση με το πολιτικό Ισλάμ, προκειμένου να αντισταθμίσει την εκρηκτική άνοδο του κομμουνισμού.<br /><br />Στις μεγαλύτερες πόλεις στα δυτικά της χώρας, κάποτε γη της επαγγελίας για την εκβιομηχάνιση της Τουρκίας, τρεις δεκαετίες ασταμάτητης μετανάστευσης από την ύπαιθρο, σε συνδυασμό με τα προγράμματα «δομικής προσαρμογής» του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, είχαν οδηγήσει στα όριά της τη δυνατότητα της οικονομίας να προσφέρει καινούργιες δουλειές.<br /><br />Παγιδευμένοι μεταξύ ενός παρελθόντος στο οποίο δεν μπορούσαν να γυρίσουν και ενός μέλλοντος χωρίς καμιά υπόσχεση, εκατομμύρια εξαθλιωμένοι των πόλεων έστρεψαν τις ελπίδες τους στο πολιτικό Ισλάμ και στα ισλαμικά κοινωνικά δίκτυα αλληλεγγύης.<br />Πριν από την άνοδο του Ερντογάν στην εξουσία, η ανεργία μάστιζε την Τουρκία, υπήρχε απουσία κοινωνικής ασφάλειας, οι κοινωνικές υπηρεσίες ήταν ανεπαρκείς και η φτώχεια ήταν διάχυτη τόσο στα προάστια των αστικών κέντρων όσο και στις αγροτικές περιοχές. Αυτή η κατάσταση απεκλήθη από τον Ερντογάν «σύγχρονη δουλεία».<br /><br />Kατά τις δεκαετίες του 1980 και 1990 οι ισλαμιστές έκτισαν έναν ισχυρό μηχανισμό με πυλώνες στις ασθενέστερες οικονομικά και πιο συντηρητικές τάξεις. Αύξησαν την ανεξαρτησία τους από τα υπόλοιπα θρησκευτικά σύνολα, που ήσαν εκτός κομματικού συστήματος, την ίδια στιγμή που άρχισαν σταδιακώς να τα υποτάσσουν στα δικά τους πολιτικά συμφέροντα.<br /><br />Οργάνωσαν θρησκευτικές και κοινωνικές υπηρεσίες και αύξησαν τις εσωτερικές και διεθνείς επιχειρηματικές τους διασυνδέσεις, ιδιαίτερα με τα κράτη του Κόλπου. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο εγγράφεται η άνοδος του Ερντογάν, η οποία έλαβε δυναμική πορεία κατά τη δεκαετία 2000 – 2010, όταν πλέον ανήλθε στην εξουσία.<br /><br />Αναμφιβόλως, σύμφωνα με τη βεμπεριανή ερμηνεία, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν αποτελεί τη δεύτερη χαρισματική προσωπικότητα της σύγχρονης Τουρκίας, μετά τον ιδρυτή της Κεμάλ Ατατούρκ.<br /><br />Για κάθε χαρισματικό ηγέτη είναι αναγκαίο πάντοτε να αναλυθούν εκείνοι οι παράγοντες που επέδρασαν καθοριστικώς στη διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Τρεις είναι οι παράγοντες που δείχνουν να έχουν ασκήσει σημαντική επιρροή στη διαμόρφωση της προσωπικότητας του Ερντογάν: Ο πατέρας του, η γειτονιά όπου μεγάλωσε (Κασίμπασα) και η θρησκεία (Ισλάμ).<br /><br />Κατά τις μαρτυρίες συγγενών, φίλων και γειτόνων, ο πατέρας του σημερινού Προέδρου διακρίθηκε για τον συγκεντρωτικο-αυταρχικό του χαρακτήρα, την επιμονή στην άποψή του και την προσπάθεια επιβολής αυτής, στοιχεία που δείχνουν να χαρακτηρίζουν και τον Ερντογάν. Για παράδειγμα, όταν ζητήθηκε στον Ερντογάν από την κεντρική επιτροπή του πάλαι ποτέ Κόμματος της Ευημερίας, υπό τον Νετσμετίν Ερμπακάν, να σταματήσει να παίζει ποδόσφαιρο, αυτός αρνήθηκε πεισματικά.<br /><br />Μάλιστα, συνέχισε να παίζει φορώντας κοντά παντελόνια, στοιχείο αντίθετο με το ορθόδοξο Ισλάμ και το τότε προφίλ του κόμματος. Όταν, το 1997, ανώτατο στρατιωτικό στέλεχος άσκησε αυστηρή κριτική διαμέσου των ΜΜΕ στο Κόμμα Ευημερίας για τη συμπεριφορά του τελευταίου προς τον κοσμικό χαρακτήρα του κεμαλικού κράτους, ο Ερντογάν απάντησε ότι ο συγκεκριμένος αξιωματικός όφειλε να βγάλει τη στολή του πριν από την άσκηση κριτικής στην εκλεγμένη από τον λαό Κυβέρνηση.<br />Η συμπεριφορά του αυτή ενθουσίασε τους οπαδούς του κόμματος και προκάλεσε την αγανάκτηση του στρατιωτικού κατεστημένου. Αυτή, βεβαίως, τη συμπεριφορά την επανέλαβε πιο πεισματικώς αφότου ανήλθε πλέον στην εξουσία.<br /><br />Η περιοχή Κασίμπασα, όπου μεγάλωσε ο Ερντογάν, άσκησε ιδιαίτερη επιρροή στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του. Όπως και ο ίδιος τονίζει, «υπήρχαν πολύ στενές σχέσεις μεταξύ των οικογενειών που ζούσαν στη γειτονιά μου. Στον εξωτερικό παρατηρητή έδιναν την εντύπωση ότι όλα τα μέλη των οικογενειών της περιοχής Κασίμπασα αποτελούσαν μέλη μιας και μόνο εκτεταμένης οικογένειας».<br /><br />Δεν είναι τυχαίο ότι ο Ερντογάν έχει έναν μικρό κύκλο ανθρώπων στους οποίους εμπιστεύτηκε θέσεις-κλειδιά στον κομματικό και κρατικό μηχανισμό. Οι περισσότεροι είχαν διατελέσει σύμβουλοι και βοηθοί του κατά τη διάρκεια της θητείας του ως δημάρχου Κωνσταντινουπόλεως.<br /><br />Συχνές είναι οι διαμαρτυρίες πολλών πολιτικών και κομματικών παραγόντων στον τουρκικό Τύπο για τον κλειστό τρόπο λειτουργίας της ομάδας των συμβούλων-βοηθών του Πρωθυπουργού, ανθρώπων όχι απαραίτητα γνωστών για τις ικανότητές τους στη διαχείριση του κρατικού και κομματικού μηχανισμού, αλλά αναμφίβολα πιστών στον Ερντογάν.<br /><br />Ο Ερντογάν υπήρξε δεδηλωμένος οπαδός της θρησκευτικής ομάδας των Ισκεντερτσί, των αποκαλούμενων και προτεσταντών της ισλαμικής θρησκείας, παρακλάδι του ισλαμικού τάγματος των Νακσιμπεντήδων.<br /><br />Η φιλοσοφία του ιδρυτή της ομάδας, του Μεχμέτ Ζαχίτ Κοτκού (1897-1980), είναι πράγματι πολύ κοντά στη βεμπεριανή ερμηνεία του προτεσταντισμού, καθώς υποστηρίζει ότι η θρησκευτική κοινότητα δεν πρέπει να αναλώνει μεγάλο τμήμα από τον χρόνο της σε δοξασίες και προσευχές προς τον Αλλάχ αλλά να έχει ενεργό συμμετοχή στην οικονομική και πολιτική ζωή της χώρας.<br /><br />Από τα πλέον γνωστά αποφθέγματα του Κοτκού είναι και το ότι «αυτοί που δεν έχουν την εμπειρία του εμπορίου δεν καταλήγουν να γίνουν καλοί άνθρωποι». Είναι εμφανές ότι ο Ερντογάν, δίχως να έχει παραμελήσει κάποιο από τα καθήκοντα του πιστού μουσουλμάνου, έχει να επιδείξει μια ιδιαίτερη αδυναμία προς το εμπόριο, τόσο κατά τη διάρκεια της επαγγελματικής όσο και της πολιτικής του καριέρας.<br />Δεν είναι άλλωστε περιστασιακή η προσοχή του στην ανάπτυξη του εμπορίου της χώρας και ιδιαίτερα των μουσουλμανικών επιχειρήσεων καθώς και οι συχνές επαφές του με οικονομικούς παράγοντες του εξωτερικού, στοιχείο που αποτέλεσε καθοριστικής σημασίας παράγοντα για τη βελτίωση της τουρκικής οικονομίας στα χρόνια της πρωθυπουργίας του.<br /><br />Το τελευταίο στοιχείο δεν πρέπει να μας οδηγήσει σε εσφαλμένα συμπεράσματα σχετικά με την εξωστρέφεια του Τούρκου Πρωθυπουργού. Με βάση τις αρχές της θρησκευτικής ομάδας των Ισκεντερτσί, οι πιστοί Τούρκοι πολίτες οφείλουν να έχουν ανοιχτά τα μάτια τους στις εξελίξεις (οικονομικές, τεχνολογικές, ιατρικές, επιστημονικές κ.λπ.) που λαμβάνουν χώρα στον δυτικό κόσμο, δίχως όμως να απολέσουν τον θρησκευτικό τους χαρακτήρα και την εθνική τους ταυτότητα.<br /><br />Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι αν και έστειλε τρία από τα τέσσερα παιδιά του για σπουδές στο εξωτερικό, όταν το 2001 ανατέθηκε στον Κεμάλ Ντερβίς η αποστολή της οικονομικής σωτηρίας της χώρας, ο Ερντογάν ήταν σφόδρα αντίθετος. Θεωρούσε ότι η αποστολή αυτή θα έπρεπε να ανατεθεί σε κάποιον που έχει ζήσει μεγάλο μέρος της ζωής του στην Τουρκία.<br /><br />Όπως και ο ίδιος έχει τονίσει, αν υπάρχει ένας και μόνο σκοπός για να ενταχθεί η χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση είναι η ενδυνάμωσή της και όχι η απώλεια της πολιτιστικής και θρησκευτικής της ταυτότητας ως αντιστάθμισμα προς τα οικονομικά οφέλη.<div><br /></div><div><a href="https://hellasjournal.com/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ποιος είναι στ’ αλήθεια ο Ερντογάν; Οι Τούρκοι στη μέγγενη μεταξύ παρελθόντος και εξαθλιωμένου μέλλοντος

Του ΧΡΗΣΤΟΥ ΙΑΚΩΒΟΥ Το πραξικόπημα στην Τουρκία το 1980 υπήρξε η προφανής πτώχευση της τουρκικής εκκοσμίκευσης, αφού πλέον το ίδιο το κράτος...

Διαβάστε την συνέχεια

Ερντογάν: Από πρωταγωνιστής γίνεται κομπάρσος

<div><a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/05/erdogan_casa.png"><img src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/05/erdogan_casa-696x387.png" /></a><br /><br />Της <b>ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ</b><br />Η περίπτωση του Ερντογάν θα διδάσκεται τα επόμενα χρόνια στους φοιτητές των πολιτικών επιστημών ως παράδειγμα για το τι παθαίνει ένας υπερφίαλος, αλαζόνας όταν αναλάβει την εξουσία.<br /><br />Ξεκίνησε από προστάτης των φτωχών και των αδικημένων, εκμεταλλεύτηκε τις θρησκευτικές πεποιθήσεις των απλών ανθρώπων για να αναρριχηθεί στην εξουσία.<br /><br />Τελικά αποδείχθηκε κίβδηλος. Κάθισε στο θρόνο, ξέχασε τις υποχέσεις του κι έγινε ένας στυγνός δικτατορίσκος με πήλινα πόδια που φρόντισε πρώτα απ΄όλα την απόκτηση αμύθητης περιουσίας για την οικογένεια του.<br /><br />Οι πολίτες που ζουν σήμερα στην ένδεια του γυρνούν την πλάτη και είναι θέμα χρόνου η κατάρρευσης του.<br /><br />Ο τρομερός αυτός ηγέτης που έβγαζε γλώσσα σε όλο τον πλανήτη και ήθελε να αναβιώσει την πάλαι ποτέ κραταιά οθωμανική αυτοκρατορία ονειρευόταν να γίνει ηγέτης του Μουσουλμανικού κόσμου , να επεκτείνει τα σύνορα του ανατολικά και δυτικά γιατί τον στενεύουν τα σύνορα της χώρας του. Βέβαια για να είμαστε και ακριβοδίκαιοι οι Αμερικανοί του ειχαν υποσχεθεί ρόλο συν προέδρου στη Μέση Ανατολή με το σχέδιο της Μεγάλης Μέσης Ανατολής που ήθελε να εφαρμόσει η Κοντολίζα Ράις. Προφανώς εκμεταλλεύτηκαν τον ναρκισσιμό του , πέτυχαν αυτά που ήθελαν και τώρα τον πετάνε σαν τρίχα από το ζυμάρι, όπως έκαναν και με τόσους άλλους πολιτικούς.<br /><br />Διεκδίκησε ηγετικό ρόλο στη Μέση Ανατολή. Με στόμφο τόνιζε ότι δεν μπορεί να γίνει τίποτα σε αυτό τον γεωγραφικό χώρο χωρίς τη γνώμη της Τουρκίας. Λόγια μεγάλων ανδρών…..<br /><br />Από πρωταγωνιστής κατάφερε να γίνει κομπάρσος. Στη νέα διαμόρφωση της Μέσης Ανατολής από τον Πρόεδρο Μπάιντεν η Τουρκία μένει εκτός νυμφώνος.<br /><br />Παρατηρείται έντονη κινητικότητα , συμμαχίες ανανεώνονται, αντίπαλοι συνομιλούν και συμβιβάζονται.<br /><br />Ο υπουργός άμυνας της Σαουδικής Αραβίας συναντήθηκε με τον Πρόεδρο Μπάιντεν και ακολουθούν οι επισκέψεις του βασιλιά της Ιορδανίας και του πρωθυπουργού του Ιράκ στην Ουάσιγκτον.<br /><br />Οι ΗΠΑ πριν αποχωρήσουν από την περιοχή επιθυμούν τη συμφιλίωση όλων και την επίτευξη της πολυπόθητης ειρήνης. Οι χώρες της Μεσογείου Σαουδική Αραβία, Αίγυπτος, Εμιράτα, Ιράν, Ιορδανία εργάζονται άοκνα για την επίτευξη αυτού του στόχου.<br /><br />Παρά τις τεταμένες σχέσεις ΗΠΑ-Ιράν οι δυο πλευρές φαίνεται να τα βρίσκουν στο επίμαχο θέμα των πυρηνικών. Η Τεχεράνη, επίσης συνομιλεί με τη Σαουδική Αραβάι στο Ιράκ για όλα τα θέματα της ευρύτερης περιοχής .<br /><br />Η Αιγυπτος ανακοίνωσε την κατασκευή ναυτικής βάσης στο λιμάνι Γκαρκούπ που απέχει 250 χλμ από τα σύνορα της Λιβύης.Η ανακοίνωση δεν έγινε τυχαία στις 3 Ιουλίου , επέτειο του πραξικοπήματος του Σίσση που ανέτρεψε τους προσφιλείς στην Άγκυρα Αδελφούς Μουσουλμάνους. Προκειται για ξεκάθαρο μήνυμα στην Αγκυρα , η οποία θα πρέπει να αποσύρει μαζί με τη Ρωσία τους μισθορφόρους της από τη Λιβύη , όπως ορίζεται στο κοινό ανακοινωθέν της β΄Συνόδου του Βερολίνου.<br /><br />Ο μόνος ρόλος της Τουρκίας θα είναι τελικά η αστυνόμευση του αεροδρομίου της Καμπούλ στο Αφγσνιστάν , μετά την αποχώρηση των Αμερικανών.Αλλά και γι αυτό αντιδρούν οι Ταλιμπάν. Ο εκπρόσωπος Τύπου τους , ο Ζεμιχουλλάχ Μουτζαχίτ με δηλώσεις του προειδοποίησε την Άγκυρα για το θέμα αυτό. Συγκεκριμμένα είπε: “Πιστεύουμε ότι η Τουρκία είναι ισλαμική και αδελφική χώρα. Αλλά είναι αλήθεια πως αν θελήσουν να κάνουν ένα βήμα για να βρεθούν στο Αφγανιστάν , ο λαός ,αναμφισβήτητα, θα αντιδράσει. Γιατί η Τουρκία δεν διαφέρει σπό τις ΗΠΑ. Άλλωστε η Τουρκία είναι μέλος του ΝΑΤΟ. Εμείς προειδοποιούμε ξεκάθαρα αυτούς και όλες τις άλλες ξένες δυνάμεις. Δεν θα γίνει αποδεκτή η παρουσία σας στο Αφγανιστάν. Για τον λόγο αυτό ζητάμε από την Αγκυρα να μην ενταχθεί στον φάκελλο του Αφγανσιτάν”.<br /><br />Ανεπιθύμητοι οι Τούρκοι όχι μόνο στο Αφγανσιτάν, αλλά παντού. Ακόμα και στα κατεχόμενα. Όπως γράφει ο Χασάν Καχβετζίογλου ο ¨μέγας¨ Ερντογάν κατάφερε να δημιουργήσει δυο αντίπαλα μέτωπα στο ψευδοκράτος. Αρχικά οι Τ/Κ δέχθηκαν τους εποίκους που πήγαν στο Νησί μετά το 1974 και συμβίωσαν αρμονικά μαζί τους. Πολλοί από αυτούς μάλιστα πρόκοψαν και έφτιαξαν μεγάλες επιχειρήσεις. Τα κατεχόμενα υπήρξαν γι αυτούς ¨χώρα ¨ευκαιρίας. Ο Ερντογάν , όμως κατάφερε να δημιουργήσει ένα μέτωπο Τουρκων πολιτων ένατι των γηγενών Τ/Κ.<br /><br />Οι έποικοι που δεν μετείχαν παλαιότερα στα πολιτικά δρώμενα , με την προτροπή και την υποκίνηση της τουρκική πρεσβείας έφτιαξαν δικό τους κόμμα το Yeniden Dogus που έλαβε στις εκλογές του 2018 ποσοστό 6.99 και εξέλεξε δυο υπουργούς. Αυτοί οι δυο κατάφεραν να θέσουν υπό τον έλεγχο τους την οικονομια και την ενέργεια του ψευδοκράτους. Ο αρχηγός του κόμματος Ερχάν Αρικλί χρησιμοποιεί ρητορική μίσους εναντίον των Τ/Κ.<br /><br />Ο Ερντογάν διόρισε δικό του άνθρωπο στο υπουργείο οικονομικών στέλνοντα το μήνυμα εμπιστεύομαι τα χρήματα σας σε δικό μου άνθρωπο.<br /><br />Ετσι έχουμε δυο μέτωπα πολιτών. Από τη μια οι οπαδοί και υποστηρικτές της Τουρκίας και από την άλλη όλοι οι υπόλοιποι.<br /><br />Κατά τον αρθρογράφο αυτός που πέτυχε αυτή τη διχόνοια είναι ο υπουργός εξωτερικών Τσαβούσογλου.<br /><br />Εύλογα αναρωτιέται κανείς ζήτουν δυο κράτη στην Κύπρο εντός των κατεχομένων ή μήπως την προσάρτηση τους;<br /><br />Αυτά είναι πράγματι μεγάλα επιτεύγματα….</div><div><br /></div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><div><br /></div><div>Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Ερντογάν: Από πρωταγωνιστής γίνεται κομπάρσος

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ Η περίπτωση του Ερντογάν θα διδάσκεται τα επόμενα χρόνια στους φοιτητές των πολιτικών επιστημών ως παράδειγμα για το τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εκτροπή στην Τουρκία και ανατροπή Ερντογάν; Ας προσέχουμε τι “ευχόμαστε” στην Ελλάδα

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/04/erdogan_libya1.png"><img height="314" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2021/04/erdogan_libya1-696x341.png" width="640" /></a><br /><br />Υπάρχουν κάποιες φήμες το τελευταίο διάστημα, οι οποίες έρχονται από ξένα δίκτυα και μιλούν για εκτροπή Ερντογάν από την εξουσία. Οι φήμες αυτές βασίζονται κυρίως στις πολλαπλές αντιδράσεις που έχουν προκληθεί στο εσωτερικό της Τουρκίας λόγω της φτώχειας που βιώνει ο τουρκικός λαός με αποτέλεσμα την μείωση στην αποδοχή του σε πρόβλεψη ψήφων, αλλά και στην έξαρση αντιδράσεων από κοινωνικές ομάδες.<br />Η Δύση δίνει ιδιαίτερη σημασία στο ζήτημα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και πάνω σε αυτό αναμένεται να βρουν αφορμή προκειμένου να ανατρέψουν τον νέο-οθωμανό Ερντογάν, λένε οι πληροφορίες και τα σενάρια.<br /><br />Φυσικά υπάρχουν πολλές ακόμη αφορμές, όπως το γεγονός ότι η Τουρκία τοποθετείται σε λίστα του State Department σύμφωνα με την οποία στρατολογεί παιδιά προκειμένου να τα χρησιμοποιήσει στα πεδία των επιχειρήσεων σε Συρία – Ιράκ και Λιβύη.<br />Επιπλέον οι πρόσφατες αποκαλύψεις για δαπάνες εκατομμυρίων ευρώ που αφορούν στην κατασκευή εξοχικής κατοικίας στη Μαρμαρίδα, προκαλούν την οργή του χειμαζόμενου μέσου Τούρκου πολίτη, ο οποίος τα τελευταία 2-3 χρόνια ζει σε συνθήκες απόλυτης ένδειας.<br /><br />Οι φήμες περί εκτροπής αναφέρονται σε αντιδράσεις οι οποίες θα προκληθούν οργανωμένα από τμήμα των Ενόπλων Δυνάμεων, την πολιτική σκηνή της αντιπολίτευσης στην Τουρκία και πολλές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Εδώ βέβαια θα πρέπει να επισημάνουμε πως είναι άγνωστο ποια θα είναι η υποστήριξη από το λαό καθώς και αν θα υπάρξουν αντιδράσεις που Τούρκους πολίτες που ζουν και εργάζονται στο εσωτερικό της χώρας, στους οποίους ο Ερντογάν έχει καθολική αποδοχή.<br /><br />Εμάς ως χώρα πρέπει να μας ενδιαφέρει μια πιθανή αποβολή του Ερντογάν από την εξουσία, ειδικά εάν οι Κεμαλιστές επανέλθουν με κάποιο πρόσωπο ευρείας αποδοχής εντός αλλά και εκτός συνόρων. Aς ρίξουμε μια ματιά στα κόμματα που απαρτίζουν το τουρκικό πολιτικό σύστημα και τους επικεφαλής αυτών και ας αναλογιστούμε ποιος κυβερνούσε την Τουρκία την περίοδο της κρίσης των Ιμίων και θα βγάλουμε χρήσιμα συμπεράσματα. Επιπρόσθετα ας αναλογιστούμε το γεγονός ότι το σύνολο των τουρκικών κομμάτων υποστηρίζει (με υπογραφές…) τις παράνομες ενέργειες της Τουρκίας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο και συναίνεσε στην αποστολή των τουρκικών ΕΔ σε Συρία, Ιράκ, Λιβύη και αλλού.<br /><br />Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι συνεχείς επερωτήσεις βουλευτών του CHP για δήθεν παράνομη κατοχή νησιών από την Ελλάδα, καθώς και οι αναρτήσεις του “αντίπαλου δέους” του Ερντογάν, του δημάρχου Κων/πολης Ιμάμογλου (μέλους του CHP), ο οποίος χαιρέτισε την μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς σε τζαμί..<br />Αυτή τη στιγμή, ο Ερντογάν είναι το «μαύρο πρόβατο» για πολλούς στο ΝΑΤΟ αλλά και σε άλλες χώρες. Τον θεωρούν ως άτομο μη έμπιστο και εχθρικό.<br /><br />Όμως, αυτό δεν έχει αλλάξει τις θέσεις τους προς την Τουρκία, καθώς είναι μια χώρα που παίζει σημαντικό στρατηγικό ρόλο για αυτούς (κατά συχνές πυκνές δηλώσεις του ΓΓ του ΝΑΤΟ, της επιτρόπου της ΕΕ και του Προέδρου των ΗΠΑ).<br />Οπότε καλό θα ήταν να σκεφτούμε τι μπορεί να συμβεί αν η Τουρκία ξαφνικά αλλάξει ηγετικό πρόσωπο, με ένα πολιτικό αρχηγό πιο φιλικό προς την Δύση, ο οποίος όμως δεν διαφοροποιήσει τους στρατηγικούς αντικειμενικούς σκοπούς της χώρας, παρά μόνο κάποιες μεθόδους για να προσεγγίσει εκ νέου την Δύση.<br /><br />Μια τέτοια εξέλιξη θα αφαιρέσει από την χώρα μας δικαιολογίες περί τουρκικής επιθετικότητας, αδιαλλαξίας και είναι εξαιρετικά πιθανό θέματα όπως το μεταναστευτικό-προσφυγικό να γυρίσουν εναντίον μας.<br /><br />Οπότε το σκεπτικό των αναλυτών οι οποίοι προσμένουν με ανυπομονησία την πτώση Ερντογάν και την πλασάρουν ως τη μοναδική λύση για τα προβλήματα της Ελλάδας με τη γείτονα, κρίνεται ως λανθασμένο, το δε μεγάλο ζητούμενο είναι φυσικά πως προετοιμάζεται το Ελληνικό πολιτικό σύστημα για τις τυχόν εξελίξεις στην Τουρκία.<div><br /><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Εκτροπή στην Τουρκία και ανατροπή Ερντογάν; Ας προσέχουμε τι “ευχόμαστε” στην Ελλάδα

Υπάρχουν κάποιες φήμες το τελευταίο διάστημα, οι οποίες έρχονται από ξένα δίκτυα και μιλούν για εκτροπή Ερντογάν από την εξουσία. Οι φήμες α...

Διαβάστε την συνέχεια

Τουρκικά F-16 κατά ρωσικών μαχητικών!- Άγκυρα & ΗΠΑ αναλαμβάνουν την προστασία των χωρών της Α. ΕυρώπηςΙ

<a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-07/89957.jpeg?itok=MRukvXsX" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="800" height="384" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/main/public/2021-07/89957.jpeg?itok=MRukvXsX" width="640" /></a><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">    Είναι η δεύτερη φορά που η Τουρκία στέλνει μαχητικά στην Ανατολική Ευρώπη</span></h3><b> Ιωάννης Χάρχαρης</b><br />ΗΤουρκία εμφανίζεται «πιστή» σύμμαχος του ΝΑΤΟ, καθώς έστειλε, τέσσερα F-16C από την αεροπορική της βάση στη Μπαντίρμα στην Πολωνία, στο πλαίσιο των αποστολών προς εναέρια αστυνόμευση των ανατολικών συνόρων της συμμαχίας, από τυχόν παραβιάσεις της ρωσικής Αεροπορίας.<br /><br />Τα τέσσερα τουρκικά F-16C, που συνοδεύονται από 80 άτομα προσωπικό εδάφους προσγειώθηκαν στην αεροπορική βάση Malbork, όπου και θα παραμείνουν μέχρι τα μέσα Σεπτεμβρίου.<br />Είναι η δεύτερη φορά, που η Τουρκία στέλνει μαχητικά στην Ανατολική Ευρώπη για εναέρια αστυνόμευση και η πρώτη, στην συγκεκριμένη βάση.<br /><br />Πρόκειται για το τρίτο απόσπασμα του ΝΑΤΟ στην περιοχή, την παρούσα χρονική περίοδο, μετά τα τέσσερα ιταλικά F-35A στο Ämari της Εσθονίας και ακόμη τέσσερα ισπανικά Eurofighter Typhoon στην Λιθουανία.<br /><br />Τουρκικά και αμερικανικά πολεμικά αεροσκάφη, ξεκίνησαν καθήκοντα αεροπορικής περιπολίας στο πλαίσιο της αποστολής του ΝΑΤΟ. Στην επίσημη δήλωση των αρχών, αναφέρεται ότι η πρώτη αποστολή των αεριωθούμενων αεροσκαφών, ξεκίνησε από τις ακτές της Πολωνίας και της Ισλανδίας.<br /><br />Η Τουρκία και τα πολεμικά αεροπλάνα των Ηνωμένων Πολιτειών, μεταστάθμευσαν στην Πολωνία και στην Ισλανδία αντίστοιχα, στα πλαίσια αεροπορικών αποστολών του ΝΑΤΟ.<br /><br />Στη δήλωσή της σχετικά με το θέμα, η εκπρόσωπος του ΝΑΤΟ Οάνα Λουνγκέσκου, δήλωσε ότι ευχαρίστησε τους συμμάχους του ΝΑΤΟ ,Τουρκία και Ηνωμένες Πολιτείες για τη συμβολή τους στην αποστολή αεροπορικής αστυνομίας του ΝΑΤΟ.<br /><br />"Η αεροπορία μας βοηθάει, να διατηρούμε τους ουρανούς μας ασφαλείς όλο το εικοσιτετράωρο. Αυτό είναι ένα σαφές παράδειγμα αλληλεγγύης συμμαχίας, αποδεικνύοντας την ικανότητα και την αποφασιστικότητα του ΝΑΤΟ, να προστατεύσει όλους τους συμμάχους του", δήλωσε η Λουνγκέσκου. <br /><br />4 αεροσκάφη F-15 των ΗΠΑ προσγειώθηκαν επίσης, στην αεροπορική βάση Keflavik στην Ισλανδία. Τα αμερικανικά αεροσκάφη, θα παραμείνουν σε κατάσταση ετοιμότητας (readiness) για να προστατεύσουν τον εναέριο χώρο της Ισλανδίας μόλις ληφθεί έγκριση, από το Κέντρο Συνδυασμένων Αερομεταφορών του ΝΑΤΟ στη Γερμανία .<br /><br />Τα πολεμικά αεροσκάφη του ΝΑΤΟ βρίσκονται σε 24ωρη αποστολή σε όλη την Ευρώπη, απογειώνονται σε περίπτωση ύποπτων και αιφνιδιαστικών πτήσεων κοντά στον εναέριο χώρο των συμμάχων του ΝΑΤΟ.<br /><br />Το 2020, το ΝΑΤΟ κινητοποίησε την αεροπορική του δύναμη 400 φορές σε όλη την Ευρώπη, για να αναγνωρίσει "άγνωστα" αεροσκάφη που πλησιάζουν τον εναέριο χώρο του ΝΑΤΟ , κυρίως από τη Ρωσία .<br /><br />Να υπενθυμίσουμε, ότι η 335 Μοίρα της 116 Πτέρυγας Μάχης της Πολεμικής μας Αεροπορίας, έλαβε μέρος στην άσκηση «NATO Tiger Meet 2021» στην αεροπορική βάση Μπέχα της Πορτογαλίας.<br /><br />Από ελληνικής πλευράς, στην άσκηση συμμετείχαν 4 αεροσκάφη F-16 Block 52+ Advanced και ανάλογο προσωπικό.<br /><br />Συνολικά έλαβαν μέρος στην άσκηση, 40 αεροσκάφη και 6 ελικόπτερα από τη Γαλλία, την Ελβετία, τις ΗΠΑ, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ισπανία, την Ιταλία, την Ολλανδία και την Πολωνία.<br /><br />Η 335 Μοίρα, συμμετείχε σε αποστολές συνδυασμένων αεροπορικών επιχειρήσεων (Composite Air Operations - COMAO), καλύπτοντας όλο το φάσμα των αεροπορικών επιχειρήσεων (Defensive /Offensive Counter Air, Air Interdiction, Dynamic Targeting, Destruction of Enemy Air Defence και Opposing Forces), ημέρα και νύκτα, στον εναέριο χώρο της Πορτογαλίας και της Ισπανίας.<br /><br />Εν τω μεταξύ σε μια εξέλιξη της τελευταίας στιγμής, το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, ανέθεσε το αμφίβιο πλοίο μεταφοράς USNS Yuma ως επικεφαλής του στόλου της Μαύρης Θάλασσας.<br /><br />Το USNS Yuma, άρχισε να κατευθύνεται βόρεια προς τη Μαύρη Θάλασσα, για να ενωθεί με τους τους εταίρους του ΝΑΤΟ.<br /><br />Να αναφέρουμε ότι στα τέλη Ιουνίου, έχει ξεκινήσει η διεθνής άσκηση Sea Breeze στη Μαύρη Θάλασσα. Πέντε χιλιάδες στρατιωτικό προσωπικό 40 αεροσκάφη και 32 πλοία από 32 χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Ουκρανίας και των Ηνωμένων Πολιτειών, συμμετέχουν σε αυτά.<br /><br />Όπως ανακοίνωσε το ρωσικό υπουργείο Άμυνας, οι δυνάμεις και τα μέσα του ρωσικού στρατού, παρακολουθούν το στόλο της Μαύρης Θάλασσας «εφαρμόζοντας μια σειρά μέτρων, για τον έλεγχο των ενεργειών των πλοίων».<br /><br />Η ρωσική πρεσβεία στις Ηνωμένες Πολιτείες, είπε ότι η κλίμακα της άσκησης αυξάνει τον κίνδυνο ακούσιων συμβάντων, οπότε η Μόσχα παροτρύνει την Ουάσιγκτον και τους συμμάχους της να εγκαταλείψουν την άσκηση.<div><br /></div><div><a href="https://www.pentapostagma.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br /></div>

Τουρκικά F-16 κατά ρωσικών μαχητικών!- Άγκυρα & ΗΠΑ αναλαμβάνουν την προστασία των χωρών της Α. ΕυρώπηςΙ

    Είναι η δεύτερη φορά που η Τουρκία στέλνει μαχητικά στην Ανατολική Ευρώπη  Ιωάννης Χάρχαρης ΗΤουρκία εμφανίζεται «πιστή» σύμμαχος του ΝΑ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πώς η Τουρκία “ρευστοποιεί” την ελληνική κυριαρχία χωρίς πόλεμο

<img height="338" src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2018/01/s-400.png" width="640" /><br /><br /><b>Μαργαρίτης Γιώργος</b><br />Τα οπλικά συστήματα σχεδιάζονται συνήθως τον καιρό της ειρήνης. Προφανώς, όμως, η χρήση τους ανάγεται στον καιρό του πολέμου. Πρόκειται για αντίφαση που σχετικοποιεί τον πλούσιο διάλογο σχετικά με την αξία του ενός, ή του άλλου όπλου. Στην ουσία οι εξοπλισμοί σχεδιάζονται στη βάση υποθέσεων πάνω στο τι θα είναι και με τι θα μοιάζει ο επερχόμενος πόλεμος, στον οποίο θα κληθούν τα σημερινά όπλα να αποδείξουν την χρησιμότητα και την αξία τους. Πρόκειται για παιχνίδι υποθέσεων όπου η φαντασία καλείται να καλύψει τα κενά.<br /><br />Στην στρατιωτική ιστορία περισσεύουν τα παραδείγματα όπου, στην έναρξη του πραγματικού πολέμου, οπλικά συστήματα υψηλού κόστους και υψηλών προσδοκιών απογοήτευσαν με τις επί του πραγματικού πεδίου της μάχης επιδόσεις τους. Αντίθετα, υπάρχουν επίσης άφθονα παραδείγματα όπου, οπλικά συστήματα, που θεωρήθηκαν ξεπερασμένα ή αναποτελεσματικά στον καιρό της ειρήνης, μεταβλήθηκαν σε βασικά όπλα των εμπολέμων στον πραγματικό πόλεμο. Στον τελευταίο, η φαντασία, η τόσο απαραίτητη στον καιρό της ειρήνης, παραχωρεί τη θέση της στην πραγματικότητα. Και οι κανόνες της τελευταίας είναι σαφώς πιο ουσιαστικοί.<br /><br />Ετούτη η μικρή θεωρητική εισαγωγή θα μπορούσε να αποτελέσει προοίμιο σε μια γενική συζήτηση περί εξοπλιστικών προγραμμάτων. Η πρόθεσή μας, όμως, δεν είναι αυτή. Στο παρόν σημείωμα θα επικεντρώσουμε σε όσα η δια των εξοπλισμών πολιτική μπορεί να πετύχει στον καιρό της ειρήνης. Τον τρόπο δηλαδή που οι εξοπλισμοί διαμορφώνουν και υπαγορεύουν πολιτικό αποτέλεσμα, χωρίς να χρειαστεί η εν θερμώ χρήση τους, η έναρξη ενός πολέμου με άλλα λόγια.<br /><br />Ας ξεκινήσουμε από τη μακρινή Κίνα. Ακούγονται πολλά για την στρατηγική της τελευταίας, όπως αυτή εκφράζεται στους σχεδιασμούς του “ένας δρόμος, μια ζώνη” ή, αν θέλετε, πιο ποιητικά, στην αναβίωση του αρχαίου “δρόμου του μεταξιού”. Η περί αυτών των σχεδιασμών φιλολογία απασχολεί υπέρμετρα τον ευρωπαϊκό χώρο, καθότι οι βασικές αιχμές τους καταλήγουν, ξεκινώντας από την Κίνα, στον ευρωπαϊκό χώρο. Καταλήγουν ή από την πλευρά της ασιατικής ενδοχώρας, ή από την πλευρά της Μεσογείου και των λιμανιών της (μέσα σε αυτά ο Πειραιάς).<div><br />Ζωτικός χώρος ο Ειρηνικός<br /><br />Στην ουσία, όμως, μια επιδερμική έστω ματιά στα οικονομικά μεγέθη της κινεζικής εξάπλωσης, θα πιστοποιούσε ότι τα ζωτικά συμφέροντα της Κίνας –και ως εκ τούτου οι βασικοί στρατηγικοί στόχοι της εξωτερικής της πολιτικής– βρίσκονται στην μεγάλη λεκάνη που περιβρέχεται από τον Ειρηνικό Ωκεανό. Πραγματικά, στους δέκα πρώτους πελάτες της Κίνας, στο διεθνές εμπόριο, οι επτά βρίσκονται στον ευρύτερο χώρο του μεγάλου ωκεανού ενώ στους δέκα πρώτους τροφοδότες της, σε πρώτες ύλες κυρίως, οι επτά επίσης βρέχονται από την ίδια θάλασσα.<br /><br />Στις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού εξάλλου έχει από καιρό μεταφερθεί η ικμάδα –και τα συνακόλουθα κέντρα– του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής. Οι αριθμοί πιστοποιούν ότι ο “ζωτικός χώρος” της Κίνας βρίσκεται στον βαθύ γειτονικό της ωκεανό και όχι στα προς τη Δύση απλωμένα πλοκάμια του “νέου δρόμου του μεταξιού”. Ετούτη η οικονομική πραγματικότητα υπαγορεύει τις στρατιωτικές επιλογές της Κίνας.<br /><br />Βασικός στόχος της είναι η έξοδος κατ’ αρχή, η ισότιμη παρουσία στη συνέχεια, ίσως η κυριαρχία αργότερα, στον Ωκεανό. Ο στόχος αυτός δεν είναι εύκολος στην πραγματοποίησή του. Η γεωγραφία αποτελεί το πρώτο εμπόδιο, ενώ το δεύτερο είναι η ναυτική ισχύς των ΗΠΑ και των συμμάχων τους. Στην πρώτη περίπτωση το αρχιπέλαγος της Ιαπωνίας, τα νησιωτικά συμπλέγματα γύρω από την Ταϊβάν, οι Φιλιππίνες, η νότια Κινεζική Θάλασσα, μεσολαβούν ανάμεσα στην Κίνα και στον στρατηγικό της στόχο. Ο συνδυασμός με τη ναυτική ισχύ των αντιπάλων της κάνει το πρόβλημα ακόμα πιο δυσεπίλυτο.</div><div><br />Όπλα απαγόρευσης<br /><br />Για να αντιμετωπίσει ετούτη την κατάσταση η Κίνα ανέπτυξε και αναπτύσσει μια σειρά οπλικά συστήματα, τα οποία χονδρικά θα ονομάζαμε όπλα “απαγόρευσης”. Πρόκειται κυρίως για πυραυλικά όπλα μεγάλου βεληνεκούς, ικανά να πλήξουν στόχους πέρα από το νησιωτικό φραγμό που περιβάλει τις κινεζικές ακτές, στρεφόμενα ενάντια σε στόχους επιφανείας, σε πολεμικά πλοία δηλαδή των αντιπάλων της.<br /><br />Το οπλοστάσιο περιλαμβάνει βαλλιστικούς πυραύλους (DF-21D, DF-26) ικανούς να πλήξουν θαλάσσιους στόχους με υπερηχητική ταχύτητα (στην τελική φάση) σε αποστάσεις ως και 2.000 χλμ, καθώς και μια σειρά από όπλα μικρότερου βεληνεκούς (200 ως 400 χλμ), υπερηχητικά στην φάση επίθεσης (ως και έξι φορές την ταχύτητα του ήχου) (CM-401, Yj-12, YJ-18 κλπ.) που μπορούν να εκτοξευθούν από πλοία, υποβρύχια, αεροπλάνα ή βάσεις ξηράς.<br /><br />Στην ουσία το οπλοστάσιο αυτό δημιουργεί μια ζώνη απειλής για οποιαδήποτε ναυτική παρουσία γύρω και πίσω από τη ζώνη των νησιωτικών συμπλεγμάτων που περικλείουν την Κίνα. Καθώς οι απειλές αυξάνονται όσο η αντίπαλη ναυτική παρουσία πλησιάζει προς την Κίνα, ή προς τα στρατηγικά αρχιπελάγη, δημιουργείται μια αίσθηση –ή μια κατάσταση– υψηλού κινδύνου, όπου η όποια ναυτική κυριαρχία ακυρώνεται κάτω από το βάρος πειστικών απειλών.<br /><br />Η κινεζική στρατηγική απομονώνει με τον τρόπο αυτό τα νησιωτικά συμπλέγματα, τα οποία γεωγραφικά την απομονώνουν. Αντιστρέφει το γεωγραφικό μειονέκτημα, δηλαδή, ακυρώνοντας το συμπλήρωμά του: τη ναυτική ισχύ των αντιπάλων της. Το αποτέλεσμα αυτό δημιουργεί μια κατάσταση κινδύνων και αβεβαιότητας πέρα από την πρώτη γραμμή ανάσχεσης του αντιπάλου. Ακυρώνει τη στρατηγική της σημασία και σπρώχνει τη ναυτική του υπεροχή βαθιά μέσα στον ωκεανό, εκεί όπου η υπεροχή του είναι σχεδόν ακίνδυνη για την Κίνα.<br /><br />Ακυρώνει το μέτωπο, αν θέλετε, και μεταφέρει την αναμέτρηση βαθιά μέσα στη θαλάσσια ενδοχώρα του αντιπάλου. Καθιστώντας επικίνδυνη την αντίπαλη κυριαρχία στις γειτονικές θαλάσσιες ζώνες δημιουργεί ένα στρατηγικό κενό, μια γκρίζα ζώνη στην κατεύθυνση που την ενδιαφέρει. Αυτού του είδους η εκ των πραγμάτων “συγκυριαρχία” ανοίγει τον δρόμο για την αυριανή απλή και καθαρή κυριαρχία της Κίνας στον ωκεανό που ζωτικά την ενδιαφέρει.<br /><br />Η Τουρκία μιμείται την Κίνα<br /><br />Ας γυρίσουμε, όμως, πίσω στις θερμές θάλασσες της δικής μας γειτονιάς για να συνδέσουμε τα όσα συμβαίνουν στην μακρινή Κίνα με τα όσα άμεσα μας αφορούν, στο Αιγαίο ή στην Ανατολική Μεσόγειο. Στην εδώ περίπτωση το διακύβευμα δεν αφορά ολόκληρο ωκεανό, αλλά μια κλειστή, ως πολύ κλειστή, θάλασσα. Η εμμονή της Τουρκίας στην απόκτηση του συστήματος S-400 υποκρύπτει μια στρατηγική μεθόδευση ανάλογη –τηρουμένων των μεγεθών– με την αντίστοιχη της Κίνας.<br /><br />Σε αντίθεση με τα όσα συμβαίνουν στον Ειρηνικό, το πρόβλημα της τουρκικής πολιτικής εστιάζεται στον εναέριο χώρο και όχι στις θάλασσες. Ο λόγος είναι προφανής. Η αμφισβήτηση της κυριαρχίας στον αέρα είναι αυτή που στον στενό χώρο Αιγαίου-Ανατολικής Μεσογείου θα δημιουργήσει στρατηγικό και άρα πολιτικό αποτέλεσμα. Τα “άγνωστα” στο δυτικό οπλοστάσιο ρωσικά συστήματα θα δημιουργήσουν ένα πλέγμα απειλών σε ό,τι πετάει ανάμεσα σε 40 ως και 400 χλμ από τις τουρκικές ακτές.<br /><br />Οι απειλές αυτές θα πολλαπλασιάζονται όσο πλησιάζει ο όποιος αντίπαλος στις τουρκικές ακτές. Το σύστημα S-400 περιλαμβάνει πυραύλους, των οποίων η εμβέλεια ξεκινά από τα 40 χλμ (9M96E) και φθάνει τα 380-400 (40N6E). Στην ουσία δημιουργεί διαδοχικούς φραγμούς στα αντίπαλα εναέρια μέσα. Το πολιτικό αποτέλεσμα είναι ανάλογο με εκείνο που πετυχαίνει η Κίνα στις γειτονικές της θάλασσες μόνο που εδώ αφορά τον αέρα.<br /><br />Η απομόνωση των γειτονικών στην Τουρκία νησιών και νησιωτικών συμπλεγμάτων, η δημιουργία “επικίνδυνης ζώνης” βαθιά μέσα στην Ανατολική Μεσόγειο, παράγει πολιτικό αποτέλεσμα. Η δημιουργία γκρίζας ζώνης στον αέρα ακυρώνει ντε φάκτο την κυριαρχία “ενοχλητικών γειτόνων” ή όποιας, μεγάλης έστω, δύναμης θέλει να υπαγορεύσει πολιτικές λύσεις στην περιοχή. Η έννοια της κυριαρχίας γίνεται με τον τρόπο αυτό ασαφής και ο δρόμος για τους επόμενους σταθμούς της πολιτικής διεκδικήσεων έχει διάπλατα ανοίξει.</div><div><br />Το ελληνικό “θα πάρουμε”<br /><br />Στις ΗΠΑ η συζήτηση για τον τρόπο αντιμετώπισης της κινεζικής στρατηγικής έχει κορυφωθεί, χωρίς να διακρίνονται λειτουργικές απαντήσεις. Θα ήταν υπερβολικό να ζητήσουμε από τις ελληνικές πολιτικές και στρατιωτικές (στενά δεμένες με τις πρώτες) ελίτ να διαμορφώσουν στρατηγικές αντιμετώπισης των κινήσεων των γειτόνων. Έχει ακουστεί ότι θα πάρουμε φρεγάτες, F-35, υποβρύχια και πυραύλους.<br /><br />Αυτό το παρανοϊκό και ασύνδετο “θα πάρουμε” προβάλλεται λες και ψάχνουμε δώρα για πεντάχρονα παιδιά. Περί των προβλημάτων και των στρατηγικών εθνικής άμυνας καμία κουβέντα. Ενοχλητικά πράγματα όλα αυτά όταν πρέπει να κρατήσει ευχαριστημένους κανείς και τους ψηφοφόρους και ταυτόχρονα τους διάφορους “συμμάχους” που πουλάνε όπλα.<br /><br />Η Τουρκία αγοράζει όπλα για να πετύχει σε βάρος της Ελλάδας πολιτικό και στρατηγικό αποτέλεσμα σε καιρό ειρήνης. Μάλιστα, χωρίς να χρειαστεί το όποιο σύστημα να αποδείξει την αξία του στην μάχη. Μήπως –λέω μήπως– αντί να οικτίρουμε συνεχώς τους γείτονες θα πρέπει να αρχίσουμε να μαθαίνουμε από αυτούς. Τα περί όπλων και πολιτικής τουλάχιστον, δηλαδή τα βασικά…</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πώς η Τουρκία “ρευστοποιεί” την ελληνική κυριαρχία χωρίς πόλεμο

Μαργαρίτης Γιώργος Τα οπλικά συστήματα σχεδιάζονται συνήθως τον καιρό της ειρήνης. Προφανώς, όμως, η χρήση τους ανάγεται στον καιρό του πολέ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιράκ: Τι οδήγησε στην ακύρωση της επίσκεψης Μητσοτάκη σε Βαγδάτη - Ερμπίλ

<img height="425" src="https://media.liberal.gr/showthumb.aspx?maxsize=900&img=mitsotakisbrussels.jpg" width="640" /><br /><br /><div><b>Νίκος Μελέτης</b><br />Σε πεδίο ανοικτής αντιπαράθεσης ΗΠΑ - Ιράν απειλεί να μετατρέψει το έδαφος κυρίως του Ιράκ αλλά και της γειτονικής Συρίας, η προσπάθεια της Τεχεράνης να εκμεταλλευθεί το γενικό πρόσταγμα της συνολικής ή μερικής απόσυρσης των αμερικανικών δυνάμεων από την ευρύτερη περιοχή, ώστε να εμπεδώσει την πολιτική επιρροή στον κρίσιμο αυτό χώρο της Μέσης Ανατολής.<br /><br />Παρά το γεγονός ότι ο πρόεδρος Μπάιντεν στην αρχή της θητείας του έδειχνε έτοιμος να περιορίσει την εμπλοκή αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή, φαίνεται ότι οι εξελίξεις επιβάλουν αλλαγή στρατηγικής που σηματοδότησαν τα πρώτα αμερικανικά πλήγματα εναντίον στόχων φιλοϊρανικών παραστρατιωτικών οργανώσεων στο έδαφος του Ιράκ και της Ανατολικής Συρίας στο τέλος Ιουνίου.<br /><br />Από εκείνη την στιγμή και μετά ακολούθησε έκρηξη της βίας η οποία συνοδεύτηκε με επανειλημμένες επιθέσεις εναντίον αμερικανικών στόχων στο ιρακινό έδαφος όχι μόνο με ρουκέτες αλλά και με εξελιγμένα ιρανικής τεχνολογίας drones.<br /><br />Η Αθήνα είχε προγραμματίσει παρά τις πολλές δυσκολίες που είχε το εγχείρημα, την πραγματοποίηση διήμερης επίσκεψης του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη επικεφαλής αντιπροσωπείας που περιλάμβανε και εκπροσώπους ελληνικών επιχειρηματικών ομίλων στην Βαγδάτη και στην πρωτεύουσα του ιρακινού Κουρδιστάν, το Ερμπίλ, για την Δευτέρα και Τρίτη. Αλλά οι τελευταίες εξελίξεις και τα σοβαρά προβλήματα ασφαλείας -καθώς επιθέσεις εκδηλώθηκαν και στο εσωτερικό της Βαγδάτης και στο αεροδρόμιο του Eρμπίλ- υποχρέωσαν στην ακύρωση της επίσκεψης.<br /><br />Η επίσκεψη αυτή ήταν εκ των πραγμάτων εξαιρετικά δύσκολη και λόγω της κατάστασης που επικρατεί στην χώρα αλλά και επειδή υπάρχει σαφής τουρκική επιρροή τόσο στην Βαγδάτη όσο και στο Ερμπίλ. Όμως η Αθήνα θέλει να στείλει το μήνυμα ότι είναι παρούσα στην Μέση Ανατολή όχι μόνο λόγω των παραδοσιακών σχέσεων με τον αραβικό κόσμο, αλλά και γιατί ως μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ συμμετέχει στην διαδικασία λήψης αποφάσεων που είναι κρίσιμες για την περιοχή.<br /><br />Η Ελλάδα εξάλλου προμηθεύεται το 48% των αναγκών της σε πετρέλαιο από το Ιράκ. Ειδικά στο Eρμπίλ υπάρχει μάλιστα μικρή ελληνική επιχειρηματική παρουσία που διευκολύνθηκε με την ίδρυση και λειτουργία του ελληνικού Γενικού Προξενείου και γραφείου Οικονομικών Υποθέσεων. Το Ερμπιλ επρόκειτο να επισκεφθεί και ο Ν. Δένδιας τον περασμένο χρόνο αλλά η βλάβη στο κυβερνητικό αεροσκάφος που το καθήλωσε στην Βαγδάτη είχε οδηγήσει σε ματαίωση της επίσκεψης.<br /><br />Για την Ελλάδα είναι σημαντικό να είναι παρούσα και να δίνει το στίγμα της ακόμη και σε περιοχές που θεωρητικά υπάρχει ενισχυμένη τουρκική παρουσία και επιρροή. Η τουρκική επεκτατικότητα όμως αποτελεί πολύ συχνά την αιτία προστριβών με την Βαγδάτη και την κουρδική αυτόνομη κυβέρνηση του Ερμπίλ καθώς οι επιθέσεις εναντίον υποτιθέμενων ή πραγματικών βάσεων του PΚΚ στο βόρειο Ιράκ αποτελεί το πρόσχημα για παραβιάσεις της εδαφικής κυριαρχίας και ακεραιότητας μια χώρας «εύθραυστης» που δοκιμάζεται διαρκώς από εθνοτική και κυρίως θρησκευτική βία.<br /><br />Η Τουρκία διατηρεί στο ιρακινό έδαφος 10 στρατιωτικές βάσεις, 57 στρατιωτικά φυλάκια - στρατόπεδα και περίπου 6.500 στρατιώτες και η προσπάθεια αφομοίωσης των τουρκομανικών πληθυσμών της περιοχής αποτελεί μόνιμη εστία καχυποψίας και αντιπαραθέσεων.<br /><br /><img src="https://www.liberal.gr/ckfinderIMG/userfiles/images/irak.jpg" /><br /><br />Εύφλεκτο το σκηνικό στο Ιράκ<br /><br />Το νέο σκηνικό που διαμορφώνεται όμως στο Ιράκ είναι εξαιρετικά εύφλεκτο και επικίνδυνο και καθώς δεν κατέστη δυνατόν να δοθούν εγγυήσεις ασφαλείας για την πρωθυπουργική επίσκεψη, ελήφθη η απόφαση περί ματαίωσης της.<br /><br />Μόλις χθες η βάση Al-Assad που φιλοξενεί αμερικανικές και άλλες διεθνείς δυνάμεις, δέχθηκε επίθεση με τουλάχιστον 14 ρουκέτες, το τελευταίο επεισόδιο ενός μπαράζ επιθέσεων σε αμερικανικούς στόχους.<br /><br />Η ιρακινή κυβέρνηση καταδίκασε την επίθεση ως «τρομοκρατική επίθεση» και όπως έγινε γνωστό την ευθύνη ανέλαβε η «Ταξιαρχία εκδίκησης για τον al-Muhandis» ο οποίος ηταν ο ιρακινός αρχηγός παραστρατιωτικής οργάνωσης που σκοτώθηκε το 2020 μαζι με τον Ιρανό στρατηγό διοικητή της επίλεκτης ομάδας Quds των Φρουρών της Επανάστασης Qassem Soleimani από την αμερικανική πυραυλική επίθεση εναντίον του.<br /><br />Οι 2500 Αμερικανοί στρατιώτες που παραμένουν στο Ιράκ γίνονται συχνά στόχος επιθέσεων κυρίως από φιλοϊρανικές παραστρατιωτικές οργανώσεις που είναι ιδιαίτερα ισχυρές στο ιρακινό έδαφος.<br /><br />Είχε προηγηθεί η επίθεση με οπλισμένα drones στο αεροδρόμιο του Ερμπίλ το βράδυ της Τρίτης. Την Δευτέρα έγινε επίθεση και εναντίον της αμερικανικής πρεσβείας στην Βαγδάτη με drones.<br /><br />Η διαρκής χαμηλής έντασης σύγκρουση μεταξύ του Ιράν και των ΗΠΑ στο ιρακινό έδαφος διαρκεί από την δεκαετία του ΄80 αλλά απειλεί τώρα να πάρει νέες διαστάσεις<br /><br />Στις 28 Ιουνίου οι επιθέσεις που διέταξε με προσωπική εντολή ο πρόεδρος Μπάϊντεν (δυο σε στόχους στην Συρία και μια εντός ιρακινού εδάφους), ήταν επιλογή που «στέλνει ισχυρό μήνυμα στο Ιράν» όπως τόνισε ο ίδιος ο Αμερικανός ΥΠΕΞ Α. Μπλίνκεν αμέσως μετά την αμερικανική επίθεση τα αντίποινα εκδηλώθηκαν και στην Συρία όπου οι αμερικανικές δυνάμεις που περιπολούσαν στην Βορειοανατολική Συρία δέχθηκαν επίθεση και απάντησαν με πυρά πυροβολικού στην περιοχή των πετρελαιοπηγών al-Omar.<br /><br />Το Ιράκ έτσι βρίσκεται σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση καθώς οι ισχυρότατες φιλοϊρανικές στρατιωτικές δυνάμεις ασκούν πίεση στην κυβέρνηση, η οποία καταδικάζει από την μια μεριά τις αμερικανικές επιθέσεις αλλά από την άλλη πρέπει να ισορροπεί απέναντι στο ισχυρό αντιαμερικανικό αίσθημα της σιιτικής πλειοψηφίας της χώρας, γνωρίζοντας συγχρόνως ότι χωρίς την ξένη υποστήριξη, θα υπάρξει επικίνδυνος εκτροχιασμός της χώρας.<br /><br />Το Ιρακινό κοινοβούλιο έχει ζητήσει πέρυσι την άμεση αποχώρηση των Αμερικανών, κάτι που η Ουάσιγκτον φαίνεται ότι δεν είναι διατεθειμένη να κάνει, καθώς πρακτικά έχει εγκλωβιστεί σε μια ιδιαίτερα δύσκολη κατάσταση, γνωρίζοντας ότι το Ιράκ είναι η τελευταία γραμμή ανάσχεσης της ιρανικής ηγεμονίας στην Μέση Ανατολή, όπου ήδη έχει ισχυρά προγεφυρώματα εκτός του Ιράκ, στον Λίβανο, στην Συρία, στην Υεμένη.<br /><br />Μια θέση ισχυροποιημένη δραματικά σε σχέση με την δεκαετία του ΄90 όταν η μοναδική πρόσβαση του Ιράν στην περιοχή ήταν η Χεζμπολάχ.<br /><br />Και ο πρόεδρος Μπάιντεν έχοντας προφανώς και την ευθύνη προστασίας των Αμερικανών στρατιωτών που είναι στο Ιράκ, θα πρέπει να αναζητήσει δύσκολες ισορροπίες ώστε να μην εμπλακούν οι ΗΠΑ σε μια ανοικτή σύγκρουση στην περιοχή με το Ιράν, που πιθανότατα θα είχε τα αντίθετα αποτελέσματα, αυξάνοντας τον αντιαμερικανισμό και την επιρροή του Ιράν στην Μ. Ανατολή.<br /><br />Ο πρωθυπουργός Μουσταφά Αλ Καντίμι καταδίκασε την αμερικανική επίθεση εναντίον των εγκαταστάσεων της φιλοϊρανικής Kataib Hezbollah, την οποία όμως δεν μπορεί να ελέγξει, καθώς αποτελεί μέρος της Popular Mobilization Forces (PMF), (μιας κρατικής «ομπρέλας» που στεγάζει σχεδόν 40 παραστρατιωτικές οργανώσεις) που είναι ισχυρή οικονομικά και έχει πλέον αποκτήσει και ισχυρή οικονομική δύναμη, μια και το κενό χρηματοδότησης από την ιρακινή κυβέρνηση που αντιμετωπίζει σοβαρά ελλείμματα λόγω της πανδημίας και της πτώσης των τιμών του πετρελαίου, καλύπτεται από το Ιράν.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.liberal.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ιράκ: Τι οδήγησε στην ακύρωση της επίσκεψης Μητσοτάκη σε Βαγδάτη - Ερμπίλ

Νίκος Μελέτης Σε πεδίο ανοικτής αντιπαράθεσης ΗΠΑ - Ιράν απειλεί να μετατρέψει το έδαφος κυρίως του Ιράκ αλλά και της γειτονικής Συρίας, η π...

Διαβάστε την συνέχεια

ΠΕΝΤΕ ενδείξεις που προκαλούν ισχυρές υποψίες μονοδιάστατης… “πρόσδεσης” της εξωτερικής μας πολιτικής

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/07/dendias-mitsotakis-790x400.jpg" width="640" /><br /><br />Λίαν ανησυχητικά είναι τα δείγματα από την άσκηση της εξωτερικής μας πολιτικής το τελευταίο διάστημα. Μια σειρά από κινήσεις σε όλα τα επίπεδα της πολιτειακής και πολιτικής ιεραρχίας, μάλλον καταδεικνύει πως έχει τεθεί σε εφαρμογή ο γνωστός και μη εξαιρετέος “αυτόματος πιλότος” της τυφλής υπακοής στον ξένο παράγοντα, που λαμβάνει ελάχιστα υπόψιν τα στενά εθνικά συμφέροντα, σε μια συγκυρία που αρχίζαμε να πιστεύουμε ότι κάτι πήγαινε να αλλάξει…<br /><br />Δείγμα πρώτο: Η έντονη δραστηριότητα γύρω από την αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου, που πιστοποιήθηκε με την πρόσφατη επίσκεψη Δένδια στην Πρίστινα. Το “φύλλο συκής” της δήθεν εδραίωσης της ελληνικής επιρροής στον βαλκανικό χώρο μέσω της αναβάθμισης του Γραφείου Εμπορικών και Οικονομικών Υποθέσεων του Κοσόβου, προοίμιο της πλήρους αναγνώρισης, είναι καταφανώς καθρεφτάκια για ιθαγενείς.<br /><br />Η πρεμούρα της νέας ισραηλινής κυβέρνησης, η οποία δεν στέκει καν καλά στα πόδια της, να αναγνωρίσει το Κόσοβο, ωσάν να ήταν η μέγιστη προτεραιότητα της πολιτικής της αυτή τη στιγμή, επίσης δείχνει και τις προτεραιότητες που έχουν τεθεί.<br /><br />Όλα δείχνουν ταύτιση και υποταγή στις επιλογές υπερατλαντικού κέντρου, και δη “δημοκρατικού”, το οποίο θέλει να τελειώσει τις υποθέσεις που έχει ανοίξει από την δεκαετία του ’90, φθάνοντας μέχρι και τους βομβαρδισμούς της Σερβίας. Την ανάγκη φιλοτιμία ποιούμενη η ελληνική κυβέρνηση σέρνεται σε μια κατεύθυνση με οδυνηρές συνέπειες.<br /><br />Πρώτον, θα επέλθει η επιδείνωση των ελληνοσερβικών σχέσεων. Ήδη το Βελιγράδι εξέφρασε την ανησυχία και τη δυσφορία του για τις ελληνικές κινήσεις. Η Αθήνα κινδυνεύει να χάσει τον μοναδικό ειλικρινή σύμμαχο στα Βαλκάνια, ενισχύοντας τον αλβανικό παράγοντα, που οδεύει ολοταχώς προς την Μεγάλη Αλβανία, και με βλέψεις κατά της Ελλάδας.<br /><br />Δεύτερον, η αναγνώριση του Κοσόβου συνεπάγεται ότι αναγνωρίζονται πλέον και οντότητες εντός της Ευρώπης που έχουν προέλθει με την βία και τον πόλεμο. Και μάλιστα τη στιγμή που ο Ερντογάν επιδιώκει να αναγνωρίσει τα κατεχόμενα ως κρατική οντότητα, πριν προχωρήσει στην συνομοσπονδία με την κυπριακή δημοκρατία, σύμφωνα και με το βρετανικό σχέδιο.<br /><br />Αν αυτό δεν είναι διπλωματικός αυτοχειριασμός, τι άλλο μπορεί να είναι. Εκτός, και συμφωνεί η Αθήνα στην πορεία προς την κυπριακή συνομοσπονδία υπό τουρκική κηδεμονία, και η απόφαση για το Κόσοβο υποβοηθά το σχέδιο… Πώς αλλιώς να εξηγηθεί η απροσδόκητη διαφορά στην πολιτική Ελλάδας και Ισπανίας (λόγω Καραλονίας) για το θέμα;<br /><br />Δείγμα δεύτερο: Η επίσκεψη του ΥΠΕΞ Δένδια στο Κίεβο, υποτίθεται ότι δικαιολογήθηκε ως πρωτοβουλία με στόχο να περιορίσει τις σχέσεις του με την Άγκυρα. Ειπώθηκε μάλιστα χαρακτηριστικά, ότι δεν αφήνει τους Τούρκους να πάρουν ανάσα και όπου πηγαίνουν ακολουθεί αυτός! Κι εδώ… καθρεφτάκια.<br /><br />Το ταξίδι μοιάζει επίσης να ενδιαφέρει κυρίως το ίδιο “υπερατλαντικό δημοκρατικό” κέντρο, σε μια στιγμή που η Ουκρανία χρειάζεται τη στήριξη της Δύσης για να «στριμώξει» την Μόσχα. Και οι σχέσεις της με την Τουρκία δεν αποτελούν καμία παρέκκλιση από την πολιτική που ακολουθεί ο βορειοατλαντικός παράγων.<br /><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/pente-endeixeis-poy-prokaloyn-ischyres-ypopsies-monodiastatis-quot-prosdesis-quot-tis-exoterikis-mas-politikis/dendias-greece-kuleba-ukraine"><img height="361" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/07/Dendias-Greece-Kuleba-Ukraine-scaled.jpg" width="640" /></a><br /><br />Αντιθέτως, εντάσσονται στην προσπάθεια για δημιουργία ενιαίου αντιρωσικού μετώπου, με ανταλλάγματα προς τους νεοοθωμανούς με μερίδια οικονομικής και πολιτικής επιρροής επί της Ουκρανίας.<br /><br />Κορυφαία απόδειξη αυτού είναι η παράδοση του ταταρικού στοιχείου της Κριμαίας εκ μέρους του Κιέβου στους Τούρκους. Η αναγνώριση προνομίων προς τους Τάταρους, ως δήθεν γηγενούς στοιχείου, δεν αφορά και τους Έλληνες, κυρίως της Μαριούπολης, οι οποίοι κατάγονται από την Κριμαία, και είναι σαφώς πολύ παλαιότερος πληθυσμός από τους Τάταρους!<br /><br />Ως εκ τούτου, τι πρόσθεσε το ταξίδι Δένδια, και κατά πόσο πείστηκε η ουκρανική πλευρά ότι πρέπει να υπάρχει παντού τήρηση του διεθνούς δικαίου; Το ερώτημα προφανώς δεν χρήζει καν σχολιασμού.<br /><br />Δείγμα τρίτο: Στον εν γένει σχεδιασμό μετατροπής της Ουκρανίας σε αντιρωσικό πολιορκητικό κριό, ο ελληνισμός έχει αναλάβει σημαντική εργολαβία. Το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως προχώρησε προ τριετίας στην αναγνώριση μιας Ουκρανικής Αυτοκέφαλης Εκκλησίας, με την έντονη παρασκηνιακή δράση των Αμερικανών.<br /><br />Η απόφαση αυτή δεν επέφερε ούτε την ειρήνη ούτε την ενότητα στους Ορθοδόξους της Ουκρανίας. Παραμένουν τρεις εκκλησίες, και λαμβάνουν χώρα θλιβερά επεισόδια, με καταλήψεις ναών, προπηλακισμούς πιστών και ιερέων και ό,τι άλλο γεννά η μείξη εθνικισμού και θρησκευτικού φανατισμού.<br /><br />Εντούτοις, ο Οικουμενικός Πατριάρχης προγραμματίζει τον Αύγουστο πανηγυρικό ταξίδι στο Κίεβο, για να εορτάσει το γεγονός. Και μετά από λίγο καιρό ταξίδι στις ΗΠΑ. Στο πλαίσιο μιας ρεαλιστικής, κυνικής πολιτικής κάθε μέσο πίεσης είναι θεμιτό, και αυτό πράττουν οι ΗΠΑ.<br /><br />Ο θρησκευτικός παράγων είναι ιδιαίτερα σημαντικός για τον έλεγχο μιας κοινωνίας. Αλλά, ειλικρινά, αδυνατούμε να αντιληφθούμε πώς και γιατί η ελληνική ανάμειξη σε αυτήν την επιχείρηση βοηθά στην αντιμετώπιση της τουρκικής απειλής που είναι το μείζον πρόβλημά μας.<br /><br />Δείγμα τέταρτο: Η πρόεδρος της Δημοκρατίας καλεί τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο για να τον πείσει ότι δεν πρέπει να φέρει αντιρρήσεις στην επίσκεψη του πάπα στην Ελλάδα για τα 200 χρόνια της ελληνικής επανάστασης.<br /><br />Οι αντιρρήσεις, ωστόσο, εκ μέρους της Ελλαδικής εκκλησίας δεν οφείλονται σε κάποιο δογματικό πείσμα, αλλά στην ίδια την ιστορική πραγματικότητα. Η καθολική εκκλησία όχι μόνον δεν βοήθησε την επανάσταση και τους Έλληνες, αλλά στάθηκε ενάντιά της σε όλη την διάρκεια του αγώνα.<br /><br />Για ποιον λόγο επομένως να έλθει ο πάπας Φραγκίσκος ακριβώς αυτό το έτος και ακριβώς για αυτόν τον λόγο, αν κάποιος δεν προσπαθεί να το επιβάλλει για άλλους λόγους, που έχουν σχέση με ευρύτερους σχεδιασμούς; Αν ένα κράτος δεν σέβεται την ιστορία του και τις αρχές του μην περιμένει να το σεβαστούν και οι άλλοι.<br /><br />Δείγμα πέμπτο: Το βραχυκύκλωμα με την αγορά των νέων φρεγατών για το Πολεμικό Ναυτικό. Η αδήριτη ανάγκη για ανανέωση του στόλου φαίνεται ότι έχει κολλήσει στις εξωτερικές πιέσεις και στις εσωτερικές προθέσεις να προτιμηθεί συγκεκριμένη αμερικανική πρόταση, η οποία ωστόσο δεν ικανοποιεί ούτε στο ελάχιστο τις ελληνικές προδιαγραφές.<br /><br />Για τον λόγο αυτό εμφανίζονται άσχετα επιχειρήματα με την ίδια την αγορά, για να προετοιμάσουν το έδαφος για μια ζημιογόνα επιχειρησιακώς συμφωνία -όπως δήθεν για την επιβίωση των ναυπηγείων ή την υποτιθέμενη προστασία από έξωθεν απειλές.<div><br /><a href="https://www.defence-point.gr/news/polemiko-naytiko-tis-elladas-quot-idoy-oi-hf2-soy-quot-i-lockheed-martin-quot-lansarei-quot-ek-neoy-to-ploio/lcs1-freedom-2"><img height="427" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2021/04/MMSC-port-view.jpeg" width="640" /></a><br /><br />Ο κατάλογος θα μπορούσε να συμπληρωθεί από τη στήριξη στην Βόρεια Μακεδονία, παρά την μη συμμόρφωσή της ακόμη και στους όρους της ετεροβαρούς για εμάς συμφωνίας των Πρεσπών – το πάγωμα της επικύρωσης των πρωτοκόλλων έγινε για εσωκομματικούς λόγους του κυβερνώντος κόμματος.<br /><br />Συνολικότερα δε, την άνευ όρων παραχώρηση κάθε διευκολύνσεων στον αμερικανικό παράγοντα, χωρίς ουσιαστικά ανταλλάγματα, και, βεβαίως, την παρασκηνιακή πολιτική με την Τουρκία, όπου και εκεί γίνονται κινήσεις υπό την υψηλή εποπτεία Ουάσιγκτον και Βερολίνου, πάντοτε με κριτήριο να παραμείνει η Άγκυρα στο “δυτικό μαντρί”.<br /><br />Επαναλαμβάνουμε, μια χώρα οφείλει να προχωρά σε κινήσεις που συνάδουν με το εθνικό της συμφέρον. Η λογική να παραδώσεις τα κλειδιά στον ισχυρό προστάτη για να διασωθείς το πιθανότερο είναι να σε οδηγήσει εσένα στην παράδοση.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

ΠΕΝΤΕ ενδείξεις που προκαλούν ισχυρές υποψίες μονοδιάστατης… “πρόσδεσης” της εξωτερικής μας πολιτικής

Λίαν ανησυχητικά είναι τα δείγματα από την άσκηση της εξωτερικής μας πολιτικής το τελευταίο διάστημα. Μια σειρά από κινήσεις σε όλα τα επίπε...

Διαβάστε την συνέχεια