Η Αμερική και η Ρωσία κρατούν τα κλειδιά της Ευρασίας και του μέλλοντος της Τουρκίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtcxbPrgMiCabDdNloAkg8CqapNbFQ57-UuFAxajObLXDQ4rpefbVV3RH4auKzMuyf5jryey-jFbQn1eMlRD92Ocd_YuLb1NlVpHIqaX5XsowhpZ1ZDncnTLYLZ7amGd7rPDCxpGX8Dh2J/s1600/O+%25CF%2580%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25B5%25CE%25B4%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25A4%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25AF%25CF%2580+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="368" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhtcxbPrgMiCabDdNloAkg8CqapNbFQ57-UuFAxajObLXDQ4rpefbVV3RH4auKzMuyf5jryey-jFbQn1eMlRD92Ocd_YuLb1NlVpHIqaX5XsowhpZ1ZDncnTLYLZ7amGd7rPDCxpGX8Dh2J/s640/O+%25CF%2580%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25B5%25CE%25B4%25CF%2581%25CE%25BF%25CF%2582+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25A4%25CE%25B1%25CE%25B3%25CE%25AF%25CF%2580+%25CE%2595%25CF%2581%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25B3%25CE%25AC%25CE%25BD..jpg" width="640" /></a></div> <br /> <b>Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ</b><b> </b><br /> Η υπερδραστηριότητα στη Μέση Ανατολή, επανήλθε καθώς από ό,τι φαίνεται ο Ταγίπ Ερντογάν είχε μια πράγματι λαμπρή ιδέα, να χρησιμοποιήσει ένα ελεγχόμενο (αν όχι προβοκατόρικο) πραξικόπημα.<span id="more-145288"></span><br /> Στην πολιτική, ένας ελιγμός μπορεί να είναι πράγματι πολύ ευφυής και να προξενεί θαυμασμός. Παρόλα αυτά, η πολιτική είναι –μεταξύ άλλων- και η τέχνη του αποτελέσματος. Από στρατηγικής άποψης, ο Ερντογάν, έβαλε στην τελική τροχιά την Τουρκία για την οποία είχαμε πει πως από τις πρόσφατες εκλογές, η τουρκική κοινωνία επέλεξε να συνηγορήσει άθελά της στο δέσιμο της θηλιάς που επιμελώς στήνει ο απολυταρχικός ηγέτης.<br /> Οι ΗΠΑ και η Ρωσία, συνιστούν την μπάρα ισορροπίας μιας περιοχής που έχει τουλάχιστον τέσσερα μεγάλα κράτη σε αστάθεια και που ασφαλώς, αλληλεπιδρούν και επηρεάζουν τις αποφάσεις των δύο αυτών μεγάλων δυνάμεων (Ουκρανία, Τουρκία, Συρία, Λιβύη).<br /> <br /> <b>Η άσχημη αρχή από την Ουκρανία.</b><br /> <b> </b>Χώρες όπως οι ΗΠΑ και η Ρωσία, έχουν –μεταξύ άλλων- δύο κοινές ορίζουσες αναφορικά με τη χάραξη της εξωτερικής πολιτικής: α) οι στόχοι τους τίθενται και γίνεται απόπειρα να υλοποιηθούν με μονάδα μέτρησης χρόνου, τη δεκαετία. β) οι λήπτες απόφασεων και οι αναλυτές, διαμορφώνουν το πλαίσιο δράσης τους μέσα από επισκόπηση της γεωπολιτικής. Αφού δουν τι παρουσιάζει ή τι θα παρουσιάζει έλλειψη στο εσωτερικό τους τις επόμενες δεκαετίες ή τι επιδιώκουν να επαυξήσουν, χρησιμοποιούν το χάρτη και αξιολογούν γεω-οικονομικές πληροφορίες. Οι χώρες αυτές, δεν έχουν Eurogroup και απτυχίωτους αξιωματούχους οι οποίοι διαμορφώνουν πολιτικές για 500 εκ. ανθρώπους, όπως η Ε.Ε.<br /> <br /> Η κρίση στην Ουκρανία, δεν ξεκίνησε καν στην 8ετία του Ομπάμα. Η Ουκρανία έχει ξεκινήσει να απασχολεί τη διεθνή κοινότητα από τα πρώτα χρόνια της πρώτης δεκαετίας του 21^ου αιώνα. Η Ουκρανία, είναι μια πολύ κρίσιμη χώρα. Πέραν του οτι υπήρξε ο σιτοβολώνας της Ρωσίας, η Ουκρανία προστατεύει γεωγραφικά τη δυτική ρωσική ενδοχώρα από τη νότια πτέρυγα του ΝΑΤΟ (Τουρκία) και ταυτόχρονα, από την ευρω-ανατολική πτέρυγα του ΝΑΤΟ (Πολωνία και Ρουμανία) και μαζί με τη Λευκορωσία, αποτελούν μια -τρόπον τινά- πρώτη γραμμή άμυνας. Επιπρόσθετα, η Ουκρανία, σε συνδυασμό με τη δυτική πλευρά του Καυκάσου, συναποτελεί την «αλυσίδα» της Ρωσίας για ισχυρή παρουσία σε Μαύρη Θάλασσα, Κάυκασο και Κασπία Θάλασσα.<br /> <br />  Αν συνυπολογίσουμε την κομβική αξία της Ουκρανίας αναφορικά με τη ρωσική ενεργειακή διπλωματία, εύκολα αντιλαμβανόμαστε γιατί η Ουκρανία αποτελεί ζωτικό χώρο για τη Ρωσία και γιατί η τελευταία, προσάρτησε την Κριμαία πάνω στην κορύφωση της ουκρανικής κρίσης λίγα χρόνια πριν.<br /> <br /> <a href="http://i1.wp.com/mignatiou.com/wp-content/uploads/2016/08/DRIVAS-XARTHS03.gif?ssl=1"><img alt="DRIVAS-XARTHS03" class="aligncenter size-full wp-image-145291" data-pagespeed-url-hash="2950659445" height="447" src="https://i1.wp.com/mignatiou.com/wp-content/uploads/2016/08/DRIVAS-XARTHS03.gif?resize=738,516&ssl=1" width="640" /></a><br /> <br /> <b>Η σύνδεση της Συρίας με Ουάσινγκτον, Μόσχα και Πεκίνο.</b><br /> H επιρροή της Ρωσίας στη Συρία και η επιθυμία των ΗΠΑ για συνολική απεξάρτηση της περιοχής (κυρίως της Ε.Ε) από το ρωσικό δίκτυο και την παροχή υδρογονανθράκων της Ρωσίας, σε συνδυασμό με τις άριστες (τότε) σχέσεις της Μόσχας με το Βερολίνο, ανησύχησαν τις ΗΠΑ που προσπαθούν να διορθώσουν λάθη τους συην περιοχή και ταυτόχρονα να την ανασυγκροτήσουν με βάση τα δικά τους συμφέροντα και να τη διαμορφώσουν με τρόπο που θα εξυπηρετεί τα αμερικανικά σχέδια για την Ανατολική Ασία. Οι ΗΠΑ, διαβλέποντας πως η ειδική σχέση Ρωσίας με Ιράν (πριν την προκαταρτική συμφωνία μεταξύ Δύσης και Ιράν).<br /> <br /> Όταν έλαβε χώρα το γεγονός με τον Στολίσκο και η Τουρκία δημιούργησε μια αφορμή προκειμένου να δείξει στον αραβικό κόσμο πως δεν έχει πλέον ομαλές σχέσεις με το Ισραήλ, η Άγκυρα προωθούσε μια συνεργασία με τη Συρία και το Ιράν. Οι ΗΠΑ δεν είδαν με καλό μάτι αυτήν την τριγωνική σχέση καθώς ένας από τους θεμελιώδεις στόχους των ΗΠΑ στην περιοχή, είναι η αποσύνδεση Ιράν και Συρίας. Πόσο μάλλον αν στον υφιστάμενο άξονα (απαράδεκτος για τα αμερικανικά συμφέροντα) συμμετείχε και η Τουρκία.<br /> <br /> Η Συρία, νότια της Τουρκίας, εξασφαλίζει στη Ρωσία έξοδο στη Μεσόγειο. Μια έξοδο που πασχίζει να διατηρήσει και να επεκτείνει εδώ και αιώνες. Ένας από τους γεωπολιτικούς λόγους που δεν άντεξε στον «αγώνα αντοχής» του Ψυχρού Πολέμου η ΕΣΣΔ, ήταν ακριβώς, η έλλειψη επιρροής στη Μεσόγειο Θάλασσα. Προσπάθησε να συνεργαστεί με την Αίγυπτο αλλά με όσα ακολούθησαν την εποχή του Νάσσερ, η ΕΣΣΔ περιορίστηκε στη Μαύρη Θάλασσα. Η Συρία, αποτελεί επίσης ζωτικό χώρο για τη Ρωσία, τόσο για την εξασφάλιση ενεργειακού ρόλου στο μεγάλο παιχνίδι ενεργειακής διπλωματίας που διεξάγεται, όσο και για την επίτευξη του κεντρικού της στόχου που δεν είναι άλλος από ανασυγκρότηση του γεωπολιτικού της χώρου που περιλαμβάνει Κεντρική Ασία και Μέση Ανατολή.<br /> <br /> Η Ουκρανία, είναι με λίγα λόγια ο γεωπολιτικός πυλώνας της Ρωσίας, μαζί με τον Κάυκασο. Αν ελέγχει αυτόν τον χώρο, τότε μπορεί με σχετική ασφάλεια και χαμηλότερο ρίσκο να επεκτείνει την επιρροή της. Σε όλα αυτά, ο Πρόεδρος Πούτιν, κρατά έναν σημαντικό παράγοντα στα χέρια του, έναν παράγοντα που τον Οκτώβριο του 2015, οδήγησε τις ΗΠΑ στο να αποδεχτούν και επίσημα, πως η Ρωσία μπορεί να έχει ρόλο στη Μέση Ανατολή. Αυτός ο παράγοντας, είναι η Κίνα. Οι ΗΠΑ, θα προτιμούσαν να έχει ρόλο στην περιοχή η Ρωσία, παρά η Κίνα καθώς η δεύτερη έχει τρομακτικούς αριθμούς να συμμαχούν μαζί της και τεράστιες ενεργειακές ανάγκες (επομένως ζωτικό κίνητρο) οι οποίες, σε συνδυασμό με τα τεράστια πλεονάσματα που η Κίνα διαθέτει, θα μπορούσαν να επεκτέινουν την επιρροή της στην περιοχή της «κοιλιάς» της Ασίας (Κεντρική Ασία και Μέση Ανατολή επίσης). Ούτε η Ρωσία θα ήθελε να δει την Κίνα να επεκτείνεται στο ζωτικό της χώρο (μπορεί η στρατηγική συνεργασία μεταξύ Πεκίνου και Μόσχας να θεωρείται προσώρας ισχυρή όμως Κίνα και Ρωσία έχουν στο τέλος βαθιά ανταγωνιστικά συμφέροντα). Με άλλα λόγια, οι ΗΠΑ, στο ζήτημα της Συρίας, αποδέχτηκαν κάτι παραπάνω από την είσοδο της Ρωσίας στη διεθνή πολιτική. Αποδέχτηκαν και με τον πιο επίσημο τρόπο πως η εποχή της μονοκρατορίας τους, τελείωσε.<br /> <br /> <b>Το πρόβλημα που είναι η Τουρκία. </b><br /> <b> </b>Ένας τεράστιος χώρος, εξαιρετικά ετερογενής, έχει γίνει το πεδίο του ανταγωνισμού και αναδιανομής των επιρροών που θα έχουν οι ενδιαφερόμενες δυνάμεις. Από την Πολωνία και τις Βαλτικές χώρες μέχρι τη Ρουμανία και τη Ελλάδα και την Άιγυπτο (από βόρεια προς νότια) και από την Ρουμανία και τη Βουλγαρία ως  το Ιράν και το Καζαχστάν, (περιλαμβάνεται η Ουκρανία και ο Κάυκασος με την Κασπία Θάλασσα- στα ανατολικά) κρίνεται το μέλλον του κόσμου του επόμενου αιώνα. Σε αυτήν την περιοχή, θα αναδειχθούν οι προνομιούχοι για τον ανταγωνισμό στην Ανατολική Ασία.<br /> <a href="http://i1.wp.com/mignatiou.com/wp-content/uploads/2016/08/DRIVAS-XARTHS04.jpg?ssl=1"><img alt="DRIVAS-XARTHS04" class="aligncenter size-full wp-image-145290" data-pagespeed-url-hash="731048817" height="496" src="https://i1.wp.com/mignatiou.com/wp-content/uploads/2016/08/DRIVAS-XARTHS04.jpg?resize=777,603&ssl=1" width="640" /></a><br /> <br /> Όπως αναφέραμε, ο άξονας Συρίας και Ιράν, έχει σε μεγάλο βαθμό σπάσει (εκτός συγκλονιστικού απροόπτου) και αναμένουμε τις κινήσεις του Ιράν το οποίο είναι το διακύβευμα τόσο για τις ΗΠΑ, όσο και για τη Ρωσία και την Κίνα. Οι ΗΠΑ, θεωρούν πως το Ιράν θα είναι η κρίσιμη χώρα για το περιβόητο Pivot στην Ανατολική Ασία καθώς πέραν της ενεργειακής ισχύος του Ιράν και των πολλά υποσχόμενων παραγωγικών του συντελεστών, η επικράτειά του, συνιστά το σταυροδρόμι μεταξύ Κόλπου, Κεντρικής Ασίας και Μέσης Ανατολής. Η επιρροή των ΗΠΑ στο Αζερμπαϊτζάν, είναι έως τώρα δεδομένη. Αν αυξήσουν την επιρροή τους και στο Ιράν, τότε ο ενεργειακός τους σχέδια αποκτούν πλεονέκτημα έναντι των άλλων,κρατώντας μακρυά την Κίνα και ταυτόχρονα, φθείροντας τη Ρωσία στην Ουκρανία που θα αναζητήσει άλλες διαδρομές, μέχρι (και αν) ομαλοποιηθεί η κατάσταση στο Κίεβο. Έτσι, η Ευρώπη θα απεξαρτηθεί στο απώτερο μέλλον (μετά το 2030) από την ενεργειακή εξάρτηση της Ρωσίας. Σε όλα αυτά, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ, αποσκοπούσε μεταξύ άλλων στο να βρεθούν ανάμεσα στο Ιράν και στη Συρία, «περικυκλώνοντας» μάλιστα το Ιράν και με την επέμβαση στο Αφγανιστάν.<br /> <br /> <a href="http://i2.wp.com/mignatiou.com/wp-content/uploads/2016/08/DRIVAS-XARTHS05.jpg?ssl=1"><img alt="DRIVAS-XARTHS05" class="aligncenter size-full wp-image-145289" data-pagespeed-url-hash="3443009257" height="427" src="https://i2.wp.com/mignatiou.com/wp-content/uploads/2016/08/DRIVAS-XARTHS05.jpg?resize=650,434&ssl=1" width="640" /></a><br /> <br /> Σε όλα αυτά, λείπει ένας πολύ σημαντικός συντελεστής. Η Τουρκία. Η Άγκυρα, είχε υπολογιστεί στο να γίνει ο ενεργειακός κόμβος της Δύσης. Γνωρίζοντάς το αυτό, η Τουρκία του ΑΚΡ, αύξησε τα αιτήματά της από τη Δύση, με τελευταία τα όσα εγείρει η Τουρκία από την Ε.Ε για το προσφυγικό. Η τουρκική κυβέρνηση, συμπεριφέρεται έως σήμερα ως το απόλυτο γεωπολιτικό μονοπώλιο. Σε αυτό, βοήθησε και η Δύση. Τα γεγονότα που ακολούθησαν την ατυχή και άστοχη ενέργεια της κατάρριψης του ρωσικού αεροσκάφους, οδήγησαν την Τουρκία στο να ατενίζει τον εφιάλτη της ένωσης των τριών κουρδικών «καντονιών» και η πολιτική αστάθεια που αντιμετωπίζει, την καθιστά ευάλωτη στη φθορά που μπορεί να συνεχίσει να προκαλεί το ΡΚΚ εντός της Τουρκίας. Πιθανή αλλαγή συνόρων, θα καθιστούσε την Τουρκία δευτερογενή ενεργειακό κόμβο και ταυτόχρονα, δε θα μπορούσε να έχει παράλογες αιτιάσεις λόγω κάποιου γεωπολιτικού μονοπωλίου. Το Κουρδικό, θα είναι εκείνο το ζήτημα που θα καθορίσει τη γεωπολιτική αξία της Τουρκίας για τις επόμενες δεκαετίες.<br /> <br /> Το αποτυχημένο πραξικόπημα, αναβαπτίζει τον Ερντογάν πολιτικά και είναι φανερό πως με αυτόν τον τρόπο, κατάφερε να μηδενίσει το κοντέρ του πολιτικού κόστους που είχε έως τώρα και να αναζητήσει συμμάχους εντός της χώρας του καθώς η Τουρκία βρίσκεται σε τροχιά απομόνωσης (τουλάχιστον από τη Δύση) ενώ ούτε η Ρωσία έχει λόγους να υποστηρίξει ενεργά την Τουρκία όσο η Ουκρανία βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση. Δεν πρέπει να λησμονούμε πως ανάμεσα στην Ουκρανία και στη Συρία, βρίσκεται η Τουρκία.<br /> <br />  Η ρωσική στήριξη στην Τουρκία, έχει παρερμηνευθεί τις μέρες που περνούμε. Γιατί θα ήθελε να στηρίξει προσωρινά η Ρωσία την Τουρκία; Τέσσερις βασικοί λόγοι οδηγούν τη Μόσχα στο να πράξει έτσι:<br /> <ul> <li>  Ο πρώτος είναι για να αναθεωρήσει η Τουρκία τα όσα ζητά στη Συρία (πράγμα απολύτως αβέβαιο καθώς εξαρτάται εν πολλοίς η πορεία του Κουρδικού Ζητήματος). </li> </ul> <ul> <li>Δεύτερον, η Μόσχα στέλνει μήνυμα στις ΗΠΑ πως στον ενεργειακό χάρτη της περιοχής, δεν μπορεί να αποκλειστεί η Μόσχα. </li> </ul> <ul> <li>Τρίτον, προωθεί τη φθορά σχέσης μεταξύ δύο νατοϊκών συμμάχων, καθιστώντας το ΝΑΤΟ ετι περαιτέρω προβληματικό στον συντονισμό του.</li> </ul> <ul> <li> Τέλος, η Ρωσία στέλνει ακόμη ένα μήνυμα στη Δύση πως αν θέλει να μη στηρίζει την Τουρκία το Κρεμλίνο, πρέπει να επανεξεταστεί το ζήτημα των κυρώσεων της Δύσης έναντι της Ρωσίας και επίσης, να υπάρξει ομαλοποίηση της κατάστασης της Ουκρανίας, προς όφελος της Ρωσίας.</li> </ul>  Η Ρωσία, με άλλα λόγια, θα αφήσει την Τουρκία στο έλεός της μόλις ικανοποιηθούν κάποια από τα αιτήματά της και είναι πολύ πιθανό να ικανοποιηθούν, καθώς η Δύση δεν έχει εναλλακτικές σε αυτήν την περίσταση, όταν ο Ερντογάν απειλεί με ανατίναξη τη συμφωνία μεταξύ Ε.Ε και Τουρκίας για το προσφυγικό.<br /> <br /> <b>Μέρος της λύσης του προβλήματος η αναβάθμιση Ελλάδας και Κύπρου.</b><br /> <b> </b>Η Δύση πληρώνει τους υπολογισμούς της και τις βεβαιότητές της σχετικά με την Τουρκία. Μέχρι λίγα χρόνια πριν, ακόμη και αν η Δύση διέβλεπε πως η Τουρκία αποτελεί πυλώνα αστάθειας, στήριζε τον γεωπολιτικό «ναρκισσισμό» της Τουρκίας. Με όσα εξελίσσονται στην Ευρώπη, η οποία έχει αρχίσει να αντιμετωπίζει προβλήματα που αντιμετωπίζουν άλλες περιοχές του πλανήτη και που ανήκουν στον αναπτυσσόμενο κόσμο, η Δύση δεν έχει πολλές επιλογές. Τόσο η Ελλάδα, όσο και η Κύπρος αποτελούν μέρος της λύσης ενός προβλήματος που η Δύση πίστεψε οτι οφειλόταν απλά στο θέμα της τουρκικής διακυβέρνησης. Η Τουρκία, ειδικά μετά την εκμετάλλευση του αποτυχημένου πραξικοπήματος από τον Ερντογάν, είναι πολύ πιθανό να προβεί σε κινήσεις απελπισίας και κυρίως, στο να στραφεί κατά των Κούρδων. Ο Ερντογάν, έχει ήδη ξεκινήσει μια αντι-δυτική καμπάνια και ταυτόχρονα απειλεί την Ευρώπη με το προσφυγικό, καταφεύγοντας στην τακτική «απαγωγής Ομήρων».<br /> <br /> Είναι να αναρωτιέται κανείς αν σήμερα ο Επίτροπος Γιούνκερ, θα επαναλάμβανε την ερώτηση «γιατί τσακώνονται οι Έλληνες και οι Τουρκοι για κάποια μίλια θάλασσας», έχει πάρει την απάντησή του. Είναι αδιανόητο και επικίνδυνο να διατυπώνονται τέτοιες φράσεις, πόσο μάλλον να ακολουθούνται και οι αντίστοιχες πολιτικές. Σήμερα, όλες οι μεγάλες δυνάμεις (κυρίως οι νατοϊκές) αντιλαμβάνονται πως Ελλάδα και Κύπρος αποτελούν όχι μόνο χώρες που δεν ακολουθούν πολιτικές διεθνών ταραξιών όπως πράττει η Τουρκία, αλλά αποτελούν και κλειδί για την ασφάλεια της Ευρώπης.<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Αμερική και η Ρωσία κρατούν τα κλειδιά της Ευρασίας και του μέλλοντος της Τουρκίας

Του ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΔΡΙΒΑ   Η υπερδραστηριότητα στη Μέση Ανατολή, επανήλθε καθώς από ό,τι φαίνεται ο Ταγίπ Ερντογάν είχε μια πράγματι λαμπρή ...

Διαβάστε την συνέχεια

Απειλείται η επαναπροσέγγιση του Ισραήλ με την Τουρκία λόγω της Αρμενικής Γενοκτονίας

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNtDfzuvOBxBnVbQwEp5DOoPr-q-8LjHZCBldbLqtzmtwwErPwNOy0VOAcBJIJwzic6lDpljyiFsj04x-OpR0WvMUSxMIsNRBroTmlglG8B0Tg5IfHRXi6oz4e1CfrtQEZQU2SsJ9ELjJm/s1600/erdogan+ntentaniaxoy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="362" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiNtDfzuvOBxBnVbQwEp5DOoPr-q-8LjHZCBldbLqtzmtwwErPwNOy0VOAcBJIJwzic6lDpljyiFsj04x-OpR0WvMUSxMIsNRBroTmlglG8B0Tg5IfHRXi6oz4e1CfrtQEZQU2SsJ9ELjJm/s640/erdogan+ntentaniaxoy.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η επιτροπή Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού της ισραηλινής Βουλής (Κνέσετ) ανακοίνωσε πως αναγνωρίζει την Αρμενική γενοκτονία και καλεί την κυβέρνηση να αναγνωρίσει επίσης το παγκόσμιο αυτό έγκλημα, αναφέρει η ιστοσελίδα www.horizonweekly.ca που εκφράζει την Αρμενική Κοινότητα της Αμερικής.<br /> <br /> <span id="more-145983"></span><br /> «Αποτελεί ηθική μας υποχρέωση να αναγνωριστεί η Αρμενική γενοκτονία», δήλωσε ο πρόεδρος της επιτροπής Γιακόβ Μάργκι, ο οποίος επίσης άσκησε κριτική στην κυβέρνηση γιατί δεν έχει προχωρήσει ακόμα στην αναγνώριση της γενοκτονίας και κάλεσε την εκπρόσωπο της Κνέσετ Γιούλι Έντελσταϊν να προχωρήσει στην αναγνώριση.<br /> <br /> Η Έντελσταϊν είχε ζητήσει και αυτή την αναγνώριση της Αρμενικής γενοκτονίας τον Ιούλιο. «Δεν πρέπει να ξεχνάμε, να αγνοούμε ή να αρνούμαστε αυτή την φρικτή γενοκτονία», είχε πει, καθώς η Κνέσετ συζητούσε τότε για την αναγνώριση. «Πρέπει να αποσυνδέσουμε τα συμφέροντα, το τώρα, από το παρελθόν όταν το σκοτεινό αυτό κεφάλαιο γράφτηκε», είχε πει.<br /> <br /> Η Γκεορκέτε Αβακιάν, πρόεδρος της Αρμενικής Εθνικής Επιτροπής του Ισραήλ δήλωσε επίσης πως έχει έρθει επιτέλους η ώρα η Κνέσετ να αναγνωρίσει την Αρμενική γενοκτονία προσθέτοντας το Ισραήλ στις 31 χώρες που το έχουν ήδη πράξει. «Η Κνέσετ και ο πρόεδρος της Δημοκρατίας οφείλουν να αναγνωρίσουν τη γενοκτονία του Αρμενικού έθνους», τόνισε.<br /> <br /> Ο Ισραηλινός πρόεδρος Ρουβίν Ρίβλιν υπήρξε υποστηρικτής της αναγνώρισης της Αρμενικής γενοκτονίας όταν ήταν πρόεδρος της Κνέσετ. Τον Ιανουάριο του 2015 μιλώντας στον ΟΗΕ είχε χαρακτηρίσει την σφαγή των Αρμενίων γενοκτονία.<br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση τυχόν αναγνώριση της Αρμενικής γενοκτονίας από το Ισραήλ είναι σίγουρο ότι θα υπονομεύσει εάν δεν τινάξει άμεσα στον αέρα την επαναπροσέγγιση Ισραήλ-Τουρκίας που με τόσο κόπο επετεύχθη. Το μέλλον θα δείξει.<br /> <br /> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Απειλείται η επαναπροσέγγιση του Ισραήλ με την Τουρκία λόγω της Αρμενικής Γενοκτονίας

Η επιτροπή Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού της ισραηλινής Βουλής (Κνέσετ) ανακοίνωσε πως αναγνωρίζει την Αρμενική γενοκτονία και καλε...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Μάχη για τον Διάδρομο AZAZ στην Συρία

<br /> <br /> Ωραίο άρθρο του κρατικού Γερμανικού Deutsche Welle για τις μάχες που γίνονται στο Χαλέπι της Συρίας. Το Χαλέπι (Aleppo) είναι η πύλη για τον στρατηγικής σημασίας διάδρομο της Azaz, και γι’αυτό και το Χαλέπι έχει χαρακτηριστεί ως το Στάλινγκραντ της Συρίας, με την έννοια ότι αν το πάρει ο Άσαντ η Τουρκία δεν θα μπορεί να εφοδιάζει τους αντάρτες. <br /> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3o_Qc01Hcwl6IPMLGVyfC9SxS26PA_PvxcqZH9Kx20fOaodzQmlYZ403AVL4gitE1jZIgiMDK-idQvK_Sr1hHEwQqUHCqzgl80_hJ5itStcssvPmXVU1UDj8bcpVY_jEdvkn46NsxMvV0/s1600/h+xaxi+gia+ton+diadromo+AZAZ+stin+syria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="446" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh3o_Qc01Hcwl6IPMLGVyfC9SxS26PA_PvxcqZH9Kx20fOaodzQmlYZ403AVL4gitE1jZIgiMDK-idQvK_Sr1hHEwQqUHCqzgl80_hJ5itStcssvPmXVU1UDj8bcpVY_jEdvkn46NsxMvV0/s640/h+xaxi+gia+ton+diadromo+AZAZ+stin+syria.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> <br /> <br /> Ο διάδρομος της Azaz είναι η γραμμή οξυγόνου για τους αντάρτες που μάχονται τον Άσαντ, μέσα στους οποίους βρίσκονται και αντάρτες που υποστηρίζονται από την Τουρκία. <br /> <br /> <br /> Όταν λέω αντάρτες που μάχονται τον Άσαντ δεν εννοώ τον ISIS, γιατί έχω ξαναπεί ότι ο ISIS έχει μία σχετική συνεννόηση με τον Άσαντ. Μιλάω για την Al-Qaeda και για τον Free Syrian Army (FSA) που είναι οι βασικοί εχθροί του Άσαντ.<br /> <br /> <br /> Επίσης, πάνω από το Χαλέπι βρίσκεται ο περιβόητος διάδρομος ανάμεσα στο Kobane και την περιοχή Arfin, ή Erfin, που είναι ο διάδρομος που προσπαθούν να σφραγίσουν οι Κούρδοι της Συρίας στα νότια σύνορα της Τουρκίας, κάτι που αν συμβεί θα αποκόψει την Τουρκία από την Σουνιτική Συρία.<br /> <br /> <br /> <i>Kobane-Afrin</i><br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga0XTvIlvgGpqr9ChsFS2RryGL3QAtRnDGe11TtEZUqUEWCy2MwDS0b2uX0kuttXAXyYqB0XoAdJgrjPey1w6qP4LpJfFY-ccowbzLcLmn_6OZ4lhw8-SZgvCzB247GyTH-pGBZHuLwlE/s1600/Map+Afrin+Kobane.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEga0XTvIlvgGpqr9ChsFS2RryGL3QAtRnDGe11TtEZUqUEWCy2MwDS0b2uX0kuttXAXyYqB0XoAdJgrjPey1w6qP4LpJfFY-ccowbzLcLmn_6OZ4lhw8-SZgvCzB247GyTH-pGBZHuLwlE/s640/Map+Afrin+Kobane.JPG" /></a><br /> <br />  <i>Κούρδοι</i><br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjHXtclOe24wshauJI26W50nf_p861fw_3GItO7mkN308W2u45oV2CZCKBd75qHWD9ydzL9s00NHwdqhOaZg-UXns1ftvnWszZ7m1cmhQifRteWPeoEpckDunGQJRcxrKr_oVFSW1uhdI/s1600/Map+Aleppo.JPG"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgjHXtclOe24wshauJI26W50nf_p861fw_3GItO7mkN308W2u45oV2CZCKBd75qHWD9ydzL9s00NHwdqhOaZg-UXns1ftvnWszZ7m1cmhQifRteWPeoEpckDunGQJRcxrKr_oVFSW1uhdI/s640/Map+Aleppo.JPG" /></a><br /> <br /> <br /> <img border="0" height="624" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhWfGBwawrjoh4zQ_tNcSW_fcSSrvF6Y9v2iCEBK2wlz8qPorwRRKX1UqGIaL6XYNut9K7UQX6drVH8DO5ZasA1aDRjt70bcw1xkfaC9QDcxl8vw4B_6agCvrZyEbPdjpuhG0BhsVQ5ZZc/s640/Capture.JPG" width="640" /><br /> <br /> <br /> Το άρθρο της Deutsche Welle γράφει ότι η Ρωσία βοηθάει με μισή καρδιά τον Άσαντ στο Χαλέπι. Προφανώς γι’αυτό ευθύνεται η πρόσφατη συνεννόηση Τουρκίας-Ρωσίας για τον Turk Stream.<br /> <br /> <br /> Μέχρι οι Τούρκοι να ρίξουν το ρωσικό αεροσκάφος οι Ρώσοι τους είχαν αφήσει κάπως χαλαρούς στο Χαλέπι. Όταν οι Τούρκοι έριξαν το ρωσικό αεροσκάφος στο τέλος του 2015, οι Ρώσοι έκαναν σφοδρή επίθεση στους συμμάχους των Τούρκων στο Χαλέπι, ώστε να μην επιτρέπουν στην Τουρκία να πατάει στην Σουνιτική Συρία. <br /> <br /> <br /> Ταυτόχρονα οι Ρώσοι άρχισαν να δίνουν πολύ περισσότερα όπλα στους Κούρδους της Βόρειας Συρίας, και να τους ενθαρρύνουν να κλείσουν τον διάδρομο ανάμεσα στις περιοχές Kobani και Erfin. <br /> <br /> <br /> Ενώ προφανώς δεν συμφέρει τους Αμερικανούς να σφραγίσουν οι Κούρδοι τα σύνορα της Συρίας με την Τουρκία, αλλά τους Ρώσους.<br /> <br /> <br /> Αυτό που ισχύει είναι ότι οι επιθέσεις του ISIS στους Κούρδους της Συρίας, που προφανώς είχαν την ανοχή του Άσαντ και των Ρώσων, ανάγκαζαν τους Αμερικανούς να δίνουν περισσότερα όπλα στους Κούρδους της Συρίας για να αμυνθούν, κάτι που έσπρωχνε την Τουρκία από το στρατόπεδο των ΗΠΑ στο στρατόπεδο της Ρωσίας. Μιλάω για την περίοδο πριν οι Τούρκοι ρίξουν το ρωσικό αεροσκάφος, γιατί μετά άρχισαν και οι Ρώσοι να φορτώνουν με όπλα τους Κούρδους της Συρίας.<br /> <br /> <br /> Αν τώρα τα βρούνε οι Ρώσοι και οι Τούρκοι, τότε προφανώς οι Αμερικανοί θα υποστηρίξουν περισσότερο τους Κούρδους, γιατί δεν θα τους ενδιαφέρει πως θα το μετρήσουν αυτό οι Τούρκοι.<br /> <br /> <br /> Αν τα βρούνε οι Ρώσοι με τους Τούρκους οι Ρώσοι θα πρέπει σίγουρα να δώσουν στους Τούρκους την Σουνιτική Συρία, και δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι ο Άσαντ, οι Ιρανοί και η Χεζμπολάχ θα έχουν την ίδια διάθεση που θα έχει η Ρωσία να συνεργαστούν με τους Τούρκους. Ειδικά ο Άσαντ, δεν ξέρουμε αν θα είναι διατεθειμένος να πάει σε κάποια βίλα της Ρωσίας για διακοπές. Θα πρέπει να τα δούμε στην πράξη όλα αυτά.<br /> <br /> <a href="http://iakovosal.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η Μάχη για τον Διάδρομο AZAZ στην Συρία

Ωραίο άρθρο του κρατικού Γερμανικού Deutsche Welle για τις μάχες που γίνονται στο Χαλέπι της Συρίας. Το Χαλέπι (Aleppo) είναι η πύλη για τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μπορεί η Ρωσία να πάρει με το μέρος της την Τουρκία, εναντίον της Δύσης;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrSXVftQAcjRgSR1W4TX-S1mRL1B4tjCK6Kbu_sa0x2Qg9MCVmVk8QY85HOei1tlNQyWXMejWlSQw5FF5xAWpRbSLMCJp1xEI6CyjC_XNlm5oGyaXQV0sNN7E6mQKV2_KkYDwxbwhJJS_n/s1600/erdogan+me+poytin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="392" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgrSXVftQAcjRgSR1W4TX-S1mRL1B4tjCK6Kbu_sa0x2Qg9MCVmVk8QY85HOei1tlNQyWXMejWlSQw5FF5xAWpRbSLMCJp1xEI6CyjC_XNlm5oGyaXQV0sNN7E6mQKV2_KkYDwxbwhJJS_n/s640/erdogan+me+poytin.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Του <a href="http://carnegieeurope.eu/strategiceurope/?fa=64235" target="_blank"><span style="color: #990000;"><b>Marc Pierini</b></span></a><br /> <br /> Στον απόηχο του αποτυχημένου πραξικοπήματος στην Τουρκία στις 15 Ιουλίου και των συνακόλουθων αποριών στους δυτικούς στρατιωτικούς κύκλους, έχουν δημιουργηθεί ερωτήματα για την αξιοπιστία της Άγκυρας στο ΝΑΤΟ και στη συμμαχία εναντίον του αυτοαποκαλούμενου Ισλαμικού Κράτους. Το ερώτημά μου σήμερα είναι διαφορετικό: Το εδώ και χρόνια παιχνίδι της Ρωσίας να υπονομεύσει την συνοχή της ΕΕ, το status των ΗΠΑ ως μεγάλη υπερδύναμη, ή τον ρόλο του ΝΑΤΟ, θα βρει γόνιμο έδαφος στην μετά το πραξικόπημα Τουρκία; Μια υπόθεση είναι πως η Ρωσία μπορεί να επιδιώξει μια μακροπρόθεσμη κίνηση game-changing και να δελεάσει την Τουρκία για να απομακρυνθεί από τη Δύση, στο πλαίσιο μιας ευρύτερης γεωπολιτικής αναδιαμόρφωσης.<br /> <br /> Στην Τουρκία, το κράτος και ο λαός είναι σε σοκ, ο στρατός αναδιοργανώνεται και μια ευρείας κλίμακας εκκαθάριση είναι σε εξέλιξη. Τα αντί-δυτικά αισθήματα είναι σε άνοδο μεταξύ αρκετών πολιτικών και ενός μεγάλου μέρους του πληθυσμού. Υπάρχει ανησυχία στη σκέψη ότι οι δυτικές δυνάμεις αξιολογούν την πιθανή ζημιά του πραξικοπήματος στον δεύτερο μεγαλύτερο συμβατικό στρατό του ΝΑΤΟ, τις πιθανές συνέπειες για την άμυνα της Ευρώπης και τις επιπτώσεις στις επιχειρήσεις της συμμαχίας κατά του Ισλαμικού Κράτους.<br /> <br /> Η Ρωσία από την πλευρά της έχει μια μακρά πολιτική να προκαλεί το ΝΑΤΟ, τις ΗΠΑ και την ΕΕ, για παράδειγμα μέσω της παρενόχλησης της άμυνας του ΝΑΤΟ ανά την Ευρώπη ή μέσω των καλών της σχέσεων με τις πιο δυναμικές αντίευρωπαϊκές δυνάμεις σε ευρωπαϊκό έδαφος, ας πούμε στην Γαλλία, στην Ουγγαρία ή στο Ηνωμένο Βασίλειο. Ομοίως, η ρωσική στρατιωτική επέμβαση στη Συρία που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2015, ανέδειξε μια επιθυμία να αντισταθμιστεί η δυτική επιρροή στη Μέση Ανατολή, εκτός από τη διάσωση του καθεστώτος του Σύριου προέδρου Bashar al-Assad.<br /> <br /> Σε αυτό το περίπλοκο υπόβαθρο, οι πρόεδροι της Ρωσίας και της Τουρκίας θα συναντηθούν στην Αγία Πετρούπολη στις 9 Αυγούστου.<br /> <br /> Ο πρώτος τους στόχους θα είναι να κλείσουν τη διαφωνία που προέκυψε από την κατάρριψη ενός ρωσικού αεροσκάφους πάνω από τουρκικό έδαφος το Νοέμβριο του 2015. Οι εξαγωγές, οι κατασκευαστικές συμβάσεις και ο τουρισμός έχουν επηρεαστεί άσχημα από τις ρωσικές κυρώσεις που ακολούθησαν, επομένως η συμφιλίωση θα φέρει ευπρόσδεκτα οικονομικά οφέλη στην Τουρκία. Επίσης, η Ρωσία –ήδη ένας μεγάλος εταίρος της Τουρκίας στον ενεργειακό κλάδο, παρέχοντας το 58% της τουρκικής κατανάλωσης αερίου και κατασκευάζοντας ένα εργοστάσιο πυρηνικής ενέργειας- θα μπορούσε να ξεκινήσει εκ νέου εργασίες στον αγωγό Turkish Stream που έχει ανασταλεί κατά μήκος της Μαύρης Θάλασσας, κάτι που θα δώσει ώθηση στην Τουρκία ως προμηθευτή αερίου στην Ευρώπη.<br /> <br /> Οι δύο ηγέτες θα συζητήσουν άλλη μια σειρά θεμάτων: αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους και η μελλοντική πολιτική διευθέτηση στη Συρία. Οι απαιτήσεις της Μόσχας να σφραγιστούν τα σύνορα μεταξύ Τουρκίας και της ελεγχόμενης περιοχής από το Ισλαμικό Κράτος στη Συρία, δεν διαφέρουν πολύ από τις παρόμοιες απαιτήσεις της Δύσης. Αλλά οι συζητήσεις για το μέλλον του καθεστώτος του Assad και τον ρόλο των Κούρδων της Συρίας, θα είναι πιο λεπτές.<br /> <br /> Δεδομένου του κυρίαρχου ρόλου της Ρωσίας στη διάσωση του καθεστώτος στη Δαμασκό και της διαμόρφωσης του στρατιωτικού και διπλωματικού τοπίου στη Συρία από τον Σεπτέμβριο του 2015, υπάρχει πολύ μικρή πιθανότητα η Άγκυρα να μπορεί να αλλάξει την άποψη της Μόσχας για μια πολιτική μετάβαση στη Συρία. Το τίμημα για μια πραγματική ρωσό-τουρκική συμφιλίωση μπορεί να είναι η αποδοχή από την Άγκυρα ότι η καλύτερη φόρμουλα για τη λήξη του συριακού εμφυλίου πολέμου και την συγκράτηση του Ισλαμικού Κράτους, είναι να διατηρηθεί το καθεστώς στη θέση του, μαζί με τον Assad, του οποίου η μοίρα θα αποφασιστεί τελικά από ρωσικού τύπου ελεύθερες εκλογές.<br /> <br /> Παρεμπιπτόντως, μια εξέλιξη της πολιτικής της Άγκυρας προς την απροκάλυπτη αποδοχή του καθεστώτος του Assad θα μπορούσε να χαλαρώσει κάποιες εντάσεις στο εσωτερικό, καθώς το κύριο κόμμα αντιπολίτευσης στην Τουρκία, το Λαϊκό Ρεπουμπλικανικό Κόμμα (CHP), έχει εδώ και καιρό θεωρήσει το καθεστώς του Assad ως εγγυητή της ασφάλειας της Τουρκίας.<br /> <br /> Σε ό,τι αφορά τους Κούρδους της Συρίας, οι οποίοι αυτή τη στιγμή είναι οι καλύτεροι εταίροι της Ρωσίας και των ΗΠΑ στην καταπολέμηση του Ισλαμικού Κράτους, η Άγκυρα θα θέλει πιθανώς να αποκτήσει εγγυήσεις ότι ο μαχητικός ρόλος των Μονάδων Λαϊκής Προστασίας (YPG), του ένοπλου βραχίονα του Κόμματος Δημοκρατική ένωση των Κούρδων της Συρίας ((PYD) δεν συνδέεται με τις δραστηριότητες του ΡΚΚ στην Τουρκία. Εάν δεν είναι εφικτές τέτοιες εγγυήσεις, η Μόσχα και η Άγκυρα θα πρέπει να συμφωνήσουν ότι διαφωνούν.<br /> <br /> Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, το αποτέλεσμα των συνομιλιών της Αγίας Πετρούπολης θα είναι μια μεγάλη ευκαιρία για να διαπιστωθεί που βρίσκεται η Τουρκία σχετικά με το μέλλον της Συρίας και της μάχης κατά του Ισλαμικού Κράτους.<br /> <br /> Αλλά μπορεί να υπάρχει ένα ακόμη μεγαλύτερο παιχνίδι. Όπως το Βερολίνο, οι Βρυξέλλες, το Παρίσι και η Ουάσιγκτον, η Μόσχα αμέσως υποστήριξε τη νομιμότητα των εκλεγμένων οργάνων στην Τουρκία στον απόηχο της αποτυχημένης προσπάθειας πραξικοπήματος. Αλλά σε αντίθεση με τις δυτικές πρωτεύουσες, η Μόσχα δεν ασχολήθηκε πολύ με τα όσα αφορούσαν το κράτος δικαίου. Μια τάση προς μια πιο αυταρχική ηγεσία στην Τουρκία, μία με λιγότερους ελέγχους και ισορροπίες από οποιαδήποτε άλλη δυτική δημοκρατία, δεν είναι κάτι που ανησυχεί πολύ τον Ρώσο πρόεδρο Vladimir Putin. Αντιθέτως, τον βοηθάει να δείξει ότι το ρωσικό στυλ δυναμικής διακυβέρνησης είναι χρήσιμο στην Τουρκία, σε μια στιγμή που η ΕΕ και οι ΗΠΑ συνεχίζουν να υπενθυμίζουν στην Άγκυρα το δικό τους brand της φιλελεύθερης δημοκρατίας.<br /> <br /> Την ίδια στιγμή, η τουρκική ηγεσία προχωράει με την αναδιοργάνωση των ενόπλων δυνάμεών της, την εξάλειψη των συνωμοτικών δυνάμεων εντός του κράτους και της κοινωνίας, και την οργάνωση ενός εκτελεστικού προεδρικού συστήματος, πιο κοντά στην φύση της πολιτικής αρχιτεκτονικής του Κρεμλίνου παρά αυτού στη Γαλλία ή στις ΗΠΑ. Ενώ τα κάνει αυτά, η Άγκυρα επίσης χρειάζεται αποδείξεις στήριξης από τρίτες χώρες.<br /> <br /> Στην Αγία Πετρούπολη, μια ευκαιριακή σύγκλιση απόψεων θα μπορούσε να προκύψει μεταξύ των δύο ηγετών, με διαφορετικούς λόγους για τον καθένα. Αν και ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών αναγκάστηκε στις 30 Ιουλίου να δηλώσει ότι οι σχέσεις με την Ρωσία και με την Δύση δεν ήταν εναλλακτικές λύσεις, ο πειρασμός για την Τουρκία θα είναι να χρησιμοποιήσει τη δική της συμφιλίωση με την Άγκυρα για να κάνει τους Δυτικούς να ντραπούν για την δική τους αντίδραση στην απόπειρα πραξικοπήματος της Τουρκίας, ή ως μια ευκαιρία για την προώθηση του πλαισίου της ευρασιατικής πολιτικής της Ρωσίας.<br /> <br /> Γεγονός παραμένει ότι η Τουρκία επιχειρεί εντός δύο βασικών αρχών: ο μεγαλύτερος της οικονομικός εταίρος είναι μακράν η ΕΕ, με λίγες βιώσιμες εναλλακτικές. Και ο αποδεδειγμένος εταίρος στην άμυνα είναι οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ. Εκτός του ενεργειακού τομέα, σήμερα λίγα πράγματα στην ρωσική οικονομική ή στρατιωτική έλξη της μπορούν να συναγωνιστούν με αυτές τις πραγματικότητες, εκτός από μια καθαρά πολιτική αφήγηση.<br /> <br /> Βραχυπρόθεσμα, μια εύκολη διπλωματική κίνηση για την Ρωσία θα μπορούσε να αποτελείται από μια επαναπροσέγγιση μεταξύ του Οργανισμού Συνεργασίας της Σαγκάης και της Τουρκίας –πέρα από το καθεστώς "εταίρου διαλόγου" που απολαμβάνει αυτή τη στιγμή η Τουρκία. Αυτό θα μπορούσε να ικανοποιεί την υπερηφάνεια και στις δύο πλευρές, χωρίς να κοστίσει πολύ. Μακροπρόθεσμα, εάν η Ρωσία αποφάσισε να συζητήσει με την Τουρκία μια συνεργασία για πολιτικά και αμυντικά θέματα, θα είναι μέρος ενός πολύ ευρύτερου παιχνιδιού ανά την ευρωπαϊκή ήπειρο.<br /> <br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br />  Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μπορεί η Ρωσία να πάρει με το μέρος της την Τουρκία, εναντίον της Δύσης;

Του Marc Pierini Στον απόηχο του αποτυχημένου πραξικοπήματος στην Τουρκία στις 15 Ιουλίου και των συνακόλουθων αποριών στους δυτικούς ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι 8 Τούρκοι και το εθνικό δίλημμα

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCqRCCKabSr-7SMseYEBgf5_x9C6kEnsFxkA_lxZWCoRA1wVKugw5Q1D4CYFWyaemrY2zz9QbTWtHYHfRRRdnyB30cBBp7pEUQ9R8H0UrHZt7kBnr5spBUTy3iiR_MU72af2lhKbGItouY/s1600/elikoptero+me+praxikopimaties+prosgiwthike+stin+alexandroypoli.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="388" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCqRCCKabSr-7SMseYEBgf5_x9C6kEnsFxkA_lxZWCoRA1wVKugw5Q1D4CYFWyaemrY2zz9QbTWtHYHfRRRdnyB30cBBp7pEUQ9R8H0UrHZt7kBnr5spBUTy3iiR_MU72af2lhKbGItouY/s640/elikoptero+me+praxikopimaties+prosgiwthike+stin+alexandroypoli.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <div style="text-align: justify;"> <strong>Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου </strong></div> <div style="text-align: justify;"> Η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών με την οποία διαχωρίζεται η υπόθεση της χορήγησης ασύλου από τη Σουηδία σε Τούρκους πολίτες από αυτήν των 8 πραξικοπηματιών των οποίων έχει ζητήσει την έκδοση το καθεστώς Ερντογάν, είναι ενδεικτική των διαθέσεων της ελληνικής κυβέρνησης. Τι όμως είναι ηθικό, αλλά και ποιο είναι το εθνικό συμφέρον;<br /> <br /> Ασφαλώς το εθνικό δίλημμα και το πολιτικό βάρος της υπόθεσης αυτής, είναι πολύ μεγάλα. Και για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, μάλλον  κανείς πολιτικός αρχηγός δεν θα ήθελε να βρίσκεται στη θέση του Αλέξη Τσίπρα. Βεβαίως η απειρία ή η έλλειψη ικανοτήτων από την ελληνική πλευρά περιέπλεξε το πρόβλημα. Γιατί θα μπορούσαν ίσως να έχουν γίνει ορισμένοι ελιγμοί για να βγάλουν το βάρος πάνω από τους ώμους της χώρας η για να εξασφαλιστεί περισσότερος χρόνος.<br /> <br /> Είναι ηθικά ορθό να εκδώσει η ελληνική πλευρά τους 8 Τούρκους αξιωματικούς; Ιδιαίτερα από τη στιγμή που η έκδοσή τους μπορεί να ισοδυναμεί σχεδόν με καταδίκη σε θάνατο; Γιατί στην <a class="link_keyword" href="http://www.capital.gr/tag/tourkia" target="_blank" title="Τουρκία">Τουρκία</a> είναι ανοιχτή η συζήτηση για επαναφορά της θανατικής ποινής, ενώ ασφαλώς και σε επίπεδο σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων υπάρχουν (για να χρησιμοποιήσουμε κομψές εκφράσεις...) πολλά ακόμη βήματα που πρέπει να γίνουν. Πώς να στείλεις σε πιθανό θάνατο 8 ανθρώπους;<br /> <br /> Από την άλλη πλευρά πώς μπορεί να αναλάβει η ελληνική κυβέρνηση το βάρος ή το ρίσκο ενδεχομένως να αρνηθεί το αίτημα της νόμιμης κυβέρνησης (έστω και με σημαντικό δημοκρατικό έλλειμμα) της Τουρκίας, αν αυτό εκδηλωθεί πιεστικά ή και εκβιαστικά μέσω διλήμματος ραγδαίας επιδείνωσης των διμερών σχέσεων η και ακόμα χειρότερα;<br /> <br /> Η αίσθηση που επικρατεί σε διπλωματικούς κύκλους είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν αποκλείεται να ενδώσει στο τουρκικό αίτημα, αν αυτό εξακολουθήσει να τίθεται πολύ πιεστικά. Ακόμη και αν αυτό μπορεί να της δημιουργήσει πολιτικό εσωτερικό πρόβλημα ή να θεωρηθεί εθνική υποχώρηση. Βεβαίως, για να βάζουμε και τα πράγματα στη θέση τους, η προσπάθεια ορισμένων ΠΑΣΟΚικών κύκλων να προσομοιάσουν την υπόθεση αυτή με την υπόθεση Οτσαλάν είναι μάλλον ατυχής. Η υπόθεση της παράδοσης Οτσαλάν είναι σαφώς ετεροβαρής και πολύ πιο σημαντική.<br /> <br /> Τι θα μπορούσε να έχει κάνει η ελληνική πλευρά; Τουλάχιστον δύο αυτονόητες κινήσεις. Αφενός να διαχειριστεί μέσω της ελληνικής δικαιοσύνης διαφορετικά τις κατηγορίες προς τους "8" από ελληνικής πλευράς. Να τους αποδώσει μεγαλύτερες ποινές κερδίζοντας έτσι χρόνο μέχρι να καταστεί δυνατή η έκδοσή τους αφού όμως πρώτα ολοκλήρωσαν την εντός Ελλάδας κράτησή τους. Έτσι θα μπορούσε να κερδίσει χρόνο μέχρι να καταλαγιάσει η κατάσταση στην Τουρκία και... ποιος ξέρει; Μπορεί οι εξελίξεις να γίνονταν με την πάροδο του χρόνου πιο ευνοϊκές.<br /> <br /> Αφετέρου να κάνουν την υπόθεση ευρωπαϊκό και όχι μόνο ελληνικό πρόβλημα. Να διαπραγματευτεί με τους εταίρους και την Ε.Ε., να αναζητήσει νομικά τρόπους να κάνει την υπόθεση ζήτημα του ευρωπαϊκού δικαστηρίου ή της Ε.Ε. και όχι ελληνικό. Να τους προωθήσει ενδεχομένως προς τα ευρωπαϊκά ενδότερα θέτοντας πιεστικά το ζήτημα στη βάση της αδυναμίας της χώρας να το διαχειριστεί, λόγω της ιδιαιτερότητας της θέσης και των ευαίσθητων σχέσεών της με την Τουρκία.<br /> <br /> Δεν γνωρίζω διπλωματικά και νομικά τις διαδικασίες και τα περιθώρια, ωστόσο η οδός που έχει επιλεγεί είναι η πλέον αδιέξοδη. Όποια απόφαση και αν ληφθεί δεν προβλέπεται τίποτε το ευνοϊκό για τη χώρα. Είτε εκδοθούν είτε όχι η ρετσινιά και το ηθικό δίλημμα, είτε το αυξημένο ρίσκο, θα βαραίνουν τις εξελίξεις. Δυστυχώς δεν υπάρχει πλέον εύκολη λύση.</div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Οι 8 Τούρκοι και το εθνικό δίλημμα

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου Η ανακοίνωση του υπουργείου Εξωτερικών με την οποία διαχωρίζεται η υπόθεση της χορήγησης ασύλου από τη Σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Πού οδηγούνται οι ευρωτουρκικές σχέσεις;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmf1Gz35FBi4zFdsfVlgxaX_aDcaIVbpIlxdZ07AermanQ2P4CacqrBxmchO6VDiLXalncBjZ9FWWy5_d-TdxxgzN6qV-skiYtZSP2Ul-52VhaQCI_QJiYjvo1iEvwtNFeSEk8JaTIXKYY/s1600/EE_Toyrkia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="342" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhmf1Gz35FBi4zFdsfVlgxaX_aDcaIVbpIlxdZ07AermanQ2P4CacqrBxmchO6VDiLXalncBjZ9FWWy5_d-TdxxgzN6qV-skiYtZSP2Ul-52VhaQCI_QJiYjvo1iEvwtNFeSEk8JaTIXKYY/s640/EE_Toyrkia.jpg" width="640" /></a></div> <div style="text-align: justify;"> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong><span style="font-size: 1.063em; line-height: 1.25;">Του Κώστα Ράπτη</span></strong></div> <br />Οι αναστατώσεις της περιόδου μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου ανέδειξαν σε τέτοιο βαθμό τις αντιφάσεις της ευρωπαϊκής προοπτικής της Τουρκίας, που δεν θα μπορούν για πολύ ακόμη αυτές να κρύβονται κάτω από το χαλί.<br /><br />Καταλύτης υπήρξε ο Σοσιαλδημοκράτης καγκελάριος της κυβέρνησης μεγάλου συνασπισμού της Αυστρίας Christian Kern ο οποίος σε τηλεοπτική συνέντευξή του χαρακτήρισε σενάριο "διπλωματικής φαντασίας” την ένταξη της Τουρκίας στην Ε.Ε. και μάλιστα πρότεινε την επίσημη διακοπή των ευρωτουρκικών ενταξιακών διαπραγματεύσεων στη Σύνοδο Κορυφής του επόμενου μήνα.<br /><br />Επικαλέστηκε δε ως επιχείρημα ο Αυστριακός καγκελάριος τις πενιχρές δημοκρατικές επιδόσεις της Τουρκίας οι οποίες, όπως είπε, δεν δικαιολογούν υποψηφιότητα ένταξης στην Ε.Ε. Ο επίσης προερχόμενος από τους Σοσιαλδημοκράτες υπουργός Άμυνας Hans Peter Doskozil, διέκρινε αναδυόμενα "σημάδια δικτατορίας” στην Τουρκία, ζητώντας και αυτός την διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.<br /><br />Η Αυστρία βέβαια είναι μία χώρα η οποία ουδέποτε αντιμετώπισε με θέρμη το ζήτημα της τουρκικής ένταξης. Άλλωστε, η χώρα πρόκειται τον Οκτώβριο να διεξαγάγει εκ νέου προεδρικές εκλογές, μετά την δικαστική ακύρωση της προηγούμενης ψηφοφορίας, όπου η ήττα του υποψήφιου της ακροδεξιάς υπήρξε οριακή.<br /><br />Είναι προφανώς αυτό το στοιχείο που έχει υπόψη του ο Τούρκος υπουργός Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Ömer Çelik όταν υποστηρίζει, αντιδρώντας στις δηλώσεις Kern, ότι αυτές πλησιάζουν την "ακροδεξιά ρητορική”. "Υπάρχει διαφορά” πρόσθεσε "ανάμεσα στο να ασκεί κανείς κριτική στην Τουρκία, το οποίο είναι δημοκρατικό δικαίωμα, και στο να τάσσεται κανείς συνολικά κατά της Τουρκίας”.<br /><br />Περισσότερο ενδιαφέρον είναι ωστόσο το πώς αντέδρασαν όσοι, εκ πρώτης όψεως, δεν συμμερίζονται τις ανησυχίες της Βιέννης.<br /><br />Σοβαρό λάθος εξωτερικής πολιτικής χαρακτήρισε τυχόν διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων ο πρόεδρος της Κομισιόν Jean Claude Juncker. "Σεν νομίζω ότι θα βοηθούσε το να πούμε μονομερώς στην Τουρκία ότι διακόπτουμε τις συνομιλίες” τόνισε, έχοντας ωστόσο ήδη προειδοποιήσει ότι "η Τουρκία στην κατάσταση που βρίσκεται προς το παρόν δεν μπορεί να γίνει μέλος της Ε.Ε. και σίγουρα όχι εάν επαναφέρει την θανατική ποινή”.<br /><br />Με άλλα λόγια, οι Βρυξέλλες αναμένουν από την Άγκυρα να κάνει πρώτη το βήμα της ρήξης, με μία χειρονομία η οποία και θα διασώζει το "ηθικό πλεονέκτημα” της ευρωπαϊκής πλευράς. Είναι πολύ αμφίβολο αν οι Τούρκοι ιθύνοντες θα κάνουν στην ευρωπαϊκή πλευρά αυτή τη χάρη.<br /><br />Η αναπληρώτρια εκπρόσωπος του προέδρου της Κομισιόν Mina Andreeva, πάλι, προτίμησε περισσότερο "τεχνική” φρασεολογία. Υπενθύμισε ότι οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις αποτελούν διαδικασία "ανοικτού τύπου”, δηλ. χωρίς προδιαγεγραμμένη έκβαση, γνωστοποίησε ότι "αυτή τη στιγμή δεν διεξάγονται διαβουλεύσεις για το άνοιγμα περαιτέρω ενταξιακών κεφαλαίων”, εφόσον κάτι τέτοιο προϋποθέτει την ομοφωνία των κρατών-μελών, και υπενθύμισε ότι "η Τουρκία ως υποψήφια προς ένταξη χώρα πρέπει να σέβεται τις βασικές αρχές του ευρωπαϊκού κεκτημένου και συγκεκριμένα ό,τι αφορά τα ανθρώπινα δικαιώματα, το κράτος δικαίου και τις θεμελιώδεις ελευθερίες, συμπεριλαμβανομένου του συστήματος ελέγχων και ισορροπιών και του διαχωρισμού των εξουσιών”.<br /><br />Το να παρουσιάζεται όμως η ενταξιακή διαδικασία ως υπόθεση εκπλήρωσης προαπαιτουμένων δεν αναιρεί το πολύ διαφορετικό γεγονός ότι η "ομοφωνία των κρατών-μελών” αποτελεί βαθύτατα πολιτική υπόθεση.<br /><br />Και η ομοφωνία αυτή έχει χαθεί εδώ και μία δεκαετία σχεδόν, αφότου ο τότε πρόεδρος της Γαλλίας Nicholas Sarkozy έκανε σαφές ότι η ένταξη της Τουρκίας θα αποτελέσει αντικείμενο δημοψηφίσματος στη χώρα του. Έκτοτε, το ξέσπασμα της κρίσης της Ε.Ε. έχει καταστήσει απολύτως απαγορευτική τη συζήτηση για περαιτέρω διεύρυνση.<br /><br />Ωστόσο, η αλήθεια δεν ομολογείται από καμία πλευρά. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι Βρυξέλλες εξακολουθούν να θεωρούν, για τις ανάγκες της ευρωτουρκικής συμφωνίας για το προσφυγικό, "ασφαλή τρίτη χώρα” την Τουρκία, όπου λ.χ. μόλις εντοπίσθηκε αποκεφαλισμένο και διαμελισμένο στην Κωνσταντινούπολη το πτώμα ενός ομοφυλόφιλου Σύρου πρόσφυγα,<br /><br />"Αυτό που είπε ο Αυστριακός καγκελάριος το συμμερίζονται πολλοί ομόλογοί του. Αλλά μέχρι τώρα ο καθένας πρόσεχε πολύ να μην το πεί” παρατηρεί προς την Wall Street Journal o Marc Pierini, πρώην αντιπρόσωπος της Ε.Ε. στην Τουρκία.<br /><br />Ο "τουρκοσκεπτικισμός” δεν αφορά πλέον μόνο τις δεξιότερα του κέντρου ευρωπαϊκές πολιτικές δυνάμεις, ενώ και στη Βρετανία, κατεξοχήν θιασώτη της τουρκικής ένταξης μέχρι τώρα, η αντιπαράθεση πριν από το δημοψήφισμα της 23ης Ιουνίου επικεντρώθηκε σε μεγάλο βαθμό στο ζήτημα της ενδεχόμενης κατάργησης της βίζας για τους Τούρκους πολίτες.<br /><br />Στην πραγματικότητα, η προοπτική πλήρους ένταξης της Τουρκίας στην Ε.Ε. έχει αθορύβως εκπνεύσει από καιρό – αν και η δύναμη της αδράνειας στις Βρυξέλλες επιβάλλει διαιώνιση των δρομολογημένων διαδικασιών, μέχρις ότου ενδεχομένως, η ίδια η Άγκυρα παραδεχθεί ότι δεν υπάρχει πλέον λόγος να τηρούνται τα προσχήματα.<br /><br />Διότι μπορεί για την ευρωπαϊκή πλευρά η Τουρκία να είναι "πολύ μεγάλη, πολύ φτωχή και πολύ διαφορετική” (δηλ. ένα κράτος που οικονομικά θα έχει μεγάλες ανάγκες και πολιτικά ηγετικό ρόλο σε ένα σχήμα που επί έξι δεκαετίες οικοδομούν άλλοι), αλλά και για τους Τούρκους ιθύνοντες η ενταξιακή προοπτική εξάντλησε τη χρησιμότητά της – κυρίως με τις πολιτικές μεταρρυθμίσεις που ξεδόντιασαν το παλιό στρατογραφειοκρατικό κατεστημένο.<br /><br />Να στρέψει συνολικά την πλάτη στην Ε.Ε. η Τουρκία δεν το διανοείται, πόσω μάλλον που οι "28” απορροφούν το 40% των εξαγωγών της. Όμως σε περαιτέρω μεταρρυθμίσεις δεν ενδιαφέρεται να προχωρήσει – ιδίως στον βαθμό που θεωρεί ότι αυτές απειλούν την εθνική συνοχή της,λόγω κουρδικού ζητήματος.<br /><br />Ήδη από το 2013 ο Tayyip Erdogan είχε προτείνει την εκδοχή μιας ειδικής εταιρικής σχέσης, επικαλούμενος μάλιστα το παράδειγμα της Βρετανίας, η οποία δεν ανήκε στην ευρωζώνη. Γνωρίζουμε όλοι πώς εξελίχθηκε έκτοτε το βρετανικό ζήτημα. Ο Βρετανός υφυπουργός Εξωτερικών ήταν πάντως ο μόνος Ευρωπαίος πολιτικός που επισκέφθηκε την Άγκυρα στο δεύτερο δεκαπενθήμερο του Ιουλίου - την ίδια ώρα που η ηπειρωτική Ευρώπη μαίνεται εναντίον των αντιδημοκρατικών τάσεων του Erdogan και η τουρκική κοινωνία υποψιάζεται δυτικό δάκτυλο πίσω από το αποτυχημένο πραξικόπημα.<br /><br />Κατά πολλούς, το να ορισθεί ως ρητός στόχος η διαμόρφωση μιας ειδικής εταιρικής σχέσης θα έλυνε πολλά από τα προβλήματα στις ευρωτουρκικές σχέσεις. Όμως, ο φόβος ότι ο Erdogan ενδεχομένως προσανατολίζεται σε μια γεωπολιτική στροφή μακριά από τη Δύση, αλλά και η εξάρτηση της Ε.Ε. από την συμφωνία για το προσφυγικό, αποτρέπει προς το παρόν την παραδοχή της αλήθειας.<br /><br /> <a href="http://www.capital.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Πού οδηγούνται οι ευρωτουρκικές σχέσεις;

Του Κώστα Ράπτη Οι αναστατώσεις της περιόδου μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου ανέδειξαν σε τέτοιο βαθμό τις αντιφάσεις...

Διαβάστε την συνέχεια

Διασπορά πρακτόρων στα Ελληνικά ΜΜΕ!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgh5HnYgjOsAdiP1WWTWhSlAwRRlwbhVE5yhWhs0OMtGn7hzuOZb_UfkcV0RwKOu-UmndbhtkIrx-MXv3imDODsMGcBTzzQbGtXJUe1qhMNG5k099H4-IZi66yk0L33mCTOSmCOCLKnk_CM/s1600/praktores+sta+ellinika+MME+apo+toys+amerikanoys.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="358" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgh5HnYgjOsAdiP1WWTWhSlAwRRlwbhVE5yhWhs0OMtGn7hzuOZb_UfkcV0RwKOu-UmndbhtkIrx-MXv3imDODsMGcBTzzQbGtXJUe1qhMNG5k099H4-IZi66yk0L33mCTOSmCOCLKnk_CM/s640/praktores+sta+ellinika+MME+apo+toys+amerikanoys.jpg" width="640" /></a></div> <b><br /></b> <div> <b>Γνωρίζαμε τις βόμβες διασποράς, τους Έλληνες της Διασποράς, τη διασπορά ψευδών ειδήσεων. Καιρός να μάθουμε λοιπόν και τη Διασπορά πρακτόρων στα ελληνικά ΜΜΕ από τους Αμερικανούς!</b></div> <div> <a href="https://www.blogger.com/null" name="more"></a><br /></div> <div> Διαβάζουμε απο τα WIKILEAKS: </div> <div> <br /></div> <div> Δημοσιογράφος του MEGA κελαηδάει στην Αμερικάνικη Πρεσβεία, ενώ δημοσιογράφος του ΣΚΑΙ και του Παπαχελά παίρνει έγκριση από την Πρεσβεία για το ποια πλάνα θα συμπεριληφθούν στην εκπομπή ΝΕΟΙ ΦΑΚΕΛΟΙ. </div> <div> <br /></div> <div> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0tQpmzJcmHzJYX4bUzl2PHzUbeN7mUOCE6mp9xtA6ElRJcyn2Xptyif_ZpmeV2Hy4MdlIsWqX0MlX8Q_UXEzuc0jU32uOj3x7B02BkvU2ZmcHVSwjTcUiEvDF91eZfLdgJcjqqfRQb1w/s1600/1.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0tQpmzJcmHzJYX4bUzl2PHzUbeN7mUOCE6mp9xtA6ElRJcyn2Xptyif_ZpmeV2Hy4MdlIsWqX0MlX8Q_UXEzuc0jU32uOj3x7B02BkvU2ZmcHVSwjTcUiEvDF91eZfLdgJcjqqfRQb1w/s640/1.jpg" width="593" /></a></div> <div> <br /> Η Ελευθεροτυπία δημοσιεύει άρθρα της Πρεσβείας ως δικά της!</div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <br /></div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW5BnF5cdUVS_TOPInfxzL9kIup1nXU6i9AdmZdKVwfx95CE9-u407QEMXqp2Stbyor2V-HLThABuKuSambAWc0zUdu_Cbx89JNd_RmqKEiDO0_y_KpOX7wjCYEt_vOohYli-vocCOiwI/s1600/2.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjW5BnF5cdUVS_TOPInfxzL9kIup1nXU6i9AdmZdKVwfx95CE9-u407QEMXqp2Stbyor2V-HLThABuKuSambAWc0zUdu_Cbx89JNd_RmqKEiDO0_y_KpOX7wjCYEt_vOohYli-vocCOiwI/s1600/2.jpg" /></a></div> <br /> Ενώ από άλλα τηλεγραφήματα προκύπτει η προσπάθεια παρέμβασης της πρεσβείας όχι μόνο σε συγκεκριμένα μέσα (και κυρίως στο χώρο του free press) αλλά ακόμη και σε σχολές δημοσιογραφίας. Συγκεκριμένα σε τηλεγράφημα με ημερομηνία 4 Αυγούστου 2008 αναφέρεται ότι η πρεσβεία «τοποθέτησε – set up» μια συνέντευξη στο περιοδικό Lifo προκειμένου να προωθήσει συνέδριο δημοσιογραφίας που η ίδια είχε διοργανώσει την ίδια περίοδο!<br /> <br /> Τα σχετικά τηλεγραφήματα εδώ:<br /> <ol> <li><a href="http://bit.ly/qXojoS">http://bit.ly/qXojoS</a></li> <li><a href="http://bit.ly/oZHQFQ">http://bit.ly/oZHQFQ</a></li> <li><a href="http://bit.ly/rlQ3g7" target="_blank">http://bit.ly/rlQ3g7 </a></li> </ol> Δεν βρέχει τυχαία λεφτά από τον George Soros στο ΕΛΙΑΜΕΠ του Παπαχελά και του Βουρλούμη. (<a href="http://www.logiosermis.net/2012/03/blog-post_9676.html" target="_blank">άρθρο</a>)<br /> <div> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv9qkBlFnnpidKDEpOrHCh_u9MvXX6y29J5llQR-F7oV9ne7Glm1ox0S4ylZTzORvyGloFqWbT6V7lA_oe01dXT_SstVvFTrkMNbRaKQmVMom1AvkBlT78dr1mOSHuVKVIw-b_qIC5sqA/s1600/3.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgv9qkBlFnnpidKDEpOrHCh_u9MvXX6y29J5llQR-F7oV9ne7Glm1ox0S4ylZTzORvyGloFqWbT6V7lA_oe01dXT_SstVvFTrkMNbRaKQmVMom1AvkBlT78dr1mOSHuVKVIw-b_qIC5sqA/s1600/3.jpg" /></a></div> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4jgKNv9bZt5rTO9TYbTrZuGQclqO8OT3BnPuQeYG7ghkDMFibZ750s5qcv0Rs85NOt_u7esY1Ek1wYAtkzMqLBJ52HViAcj8Ms6C5hG3SOmRyxjDljtrVh0U271Fw2PGbvybLHf-2f5U/s1600/5.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="570" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg4jgKNv9bZt5rTO9TYbTrZuGQclqO8OT3BnPuQeYG7ghkDMFibZ750s5qcv0Rs85NOt_u7esY1Ek1wYAtkzMqLBJ52HViAcj8Ms6C5hG3SOmRyxjDljtrVh0U271Fw2PGbvybLHf-2f5U/s640/5.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvJCdxOvpxIrnWjWh2vUn56P2KGk0PcCYk1WkxAP6vblgQk4zKjIJ2b6vIH7ZENJqeFfCVi-yzv-ird_hIBL6w2qwi_GTYvfv-q_4ZThVpuRkIkTQrzl4i1-pKuc86pvvVK60w7upm_Nc/s1600/6.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="640" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhvJCdxOvpxIrnWjWh2vUn56P2KGk0PcCYk1WkxAP6vblgQk4zKjIJ2b6vIH7ZENJqeFfCVi-yzv-ird_hIBL6w2qwi_GTYvfv-q_4ZThVpuRkIkTQrzl4i1-pKuc86pvvVK60w7upm_Nc/s640/6.jpg" width="616" /></a></div> <div> <br /> Κι αν για ένα ασήμαντο άρθρο για την Αιτή ενημερώθηκε η Χίλαρυ και κλήθηκε η εκδότρια Τεγοπούλου να επανορθώσει δημοσιεύοντας άρθρο που έγραψαν από την Πρεσβεία, μπορείτε να καταλάβετε για ποιους δούλευαν τόσα χρόνια ανενόχλητοι οι «επαναστάτες» Δημοσιογράφοι-Πράκτορες του Ιού της Ελευθεροτυπίας. Αυτοί που προσπαθούσαν να μας πείσουν ότι εκεί έξω υπάρχουν ανιδιοτελείς ένοπλοι αριστεροί «επαναστάτες» που αγωνίζονται δια τον κομμουνισμόν...(<a href="http://www.logiosermis.net/2016/04/blog-post_56.html" target="_blank">άρθρο</a>)</div> <div> <br /></div> <div style="text-align: center;"> <img src="https://xyzcontagion.files.wordpress.com/2015/11/2015-11-29-mignatiou-com-cebfcebccebfcebbcebfceb3ceafceb1-cf83cebfceba-cf80cf81ceaccebacf84cebfcf81ceb1-cf84ceb7cf82-cia-cf80cebbceb7cf81cf8e.jpg?w=580&h=559" /></div> <div> <br /></div> <div> Μάλιστα ένα ανυπόγραφο σχόλιο της εφημερίδας "<a href="http://www.kathimerini.gr/">Καθημερινή</a>" επι του θέματος το 2007 στοίχισε στον τότε διευθυντή της, Γιώργο Δελαστίκ, όπου αρθρογραφούσε επί σειρά ετών για θέματα της διεθνούς πολιτικής σκηνής. την απόλυσή του!</div> <div> <br /></div> <div> Βέβαια, το σχόλιο δεν ήταν παρά η αφορμή. Τα αίτια περιγράφονται -«προφητικά»- στο ίδιο το σχόλιο:<br /> <blockquote class="tr_bq"> <b>Διασπορά πρακτόρων!</b> </blockquote> <blockquote class="tr_bq"> <b>Αναδιατάσσουν τους πράκτορες τους στα ελληνικά ΜΜΕ οι Αμερικανοί, τοποθετώντας τους σε θέσεις κλειδιά τηλεοπτικών σταθμών και πρωτίστως εφημερίδων σ’ αυτή τη φάση. Τους μετακινούν μεθοδικά από το ένα έντυπο στο άλλο, επιδιώκοντας να μεγιστοποιήσουν τις δυνατότητες προβολής των αμερικανικών θέσεων.</b> </blockquote> <blockquote class="tr_bq"> <b>Έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει ότι οι σχέσεις τους με ορισμένους εκδότες δεν αρκούν για να τους διασφαλίσουν το πέρασμα της αμερικανικής γραμμής και των αρχών που σταδιακά θα διαμορφώσουν μια ελληνική κοινή γνώμη ευνοϊκή προς τις ΗΠΑ, οι Αμερικανοί ασχολούνται μεθοδικά με το να διασπείρουν τους πράκτορές τους στον ευρύτερο δυνατό αριθμό εντύπων, αποφεύγοντας άχρηστες υπερσυγκεντρώσεις ανθρώπων τους σε ορισμένα έντυπα, όσο σημαντικά και αν είναι αυτά.</b> </blockquote> <blockquote class="tr_bq"> <b>Το γεγονός ότι το σύνολο σχεδόν των μεγάλων ελληνικών εφημερίδων πολιτικής επιρροής έχει περιέλθει σε φάση «τέλους εποχής» λόγω εξάντλησης των βιολογικών ορίων των περισσότερων παραδοσιακών εκδοτών και λόγω υπέρογκων χρεών, διευκολύνει τα μέγιστα τα σχέδια των Αμερικανών</b> </blockquote> <blockquote class="tr_bq"> <b>Αλλαγές κυοφορούνται και στο ιδιοκτησιακό καθεστώς πολλών ΜΜΕ. Κυκλοφορούν ήδη αρκετές φήμες και πληροφορίες για μυστηριώδεις υπεράκτιες εταιρείες που γίνονται κάτοχοι αξιόλογων ποσοστών του μετοχικού κεφαλαίου εταιρειών που κατέχουν ΜΜΕ. Η ουσία είναι πως ο αμερικανικός έλεγχος επί ελληνικών μέσων ενημέρωσης ουδέποτε ήταν τόσο ισχυρός όσο σήμερα, αν πιστέψει κανείς τα όσα λέγονται. Πρόκειται για εξέλιξη με μοιραίες πολιτικές επιπτώσεις.</b></blockquote> Το παρασκήνιο της απόλυσης [σύμφωνα με την εφημερίδα <a href="http://paron.gr/v3/intro.php">Το Παρόν</a>, της 8-4-2007]:<br /> <br /> Τη Δευτέρα το βράδυ, ο διευθυντής της Καθημερινής Αντώνης Καρκαγιάννης κάλεσε στο γραφείο του τον Γ. Δελαστίκ και του ζήτησε να υποβάλει την παραίτησή του, εξαιτίας αυτού του σχολίου, διότι ο Α. Καρκαγιάννης θεώρησε ότι τον έθιγε προσωπικά. [Πολύ ωραίο! Σε ποιο ακριβώς σημείο του σχολίου ο Α. Κ. αναγνώρισε τον εαυτό του; Πάντως, εγώ θεωρώ ότι το σχόλιο φωτογραφίζει ξεκάθαρα σε ένα σημείο του γνωστό δημοσιογράφο που το όνομά του βρέθηκε στην επικαιρότητα την προπερασμένη εβδομάδα.]<br /> <br /> Ο Γ. Δελαστίκ «του επεσήμανε ότι το σχόλιο δεν αναφέρει κανένα όνομα δημοσιογράφου και επομένως είναι λάθος η εκτίμησή του». Όταν ο Α. Καρκαγιάννης άλλαξε γραμμή πλεύσης και επισήμανε ότι το σχόλιο αναφερόταν στις αλλαγές που γίνονται στην Καθημερινή, ο Γ. Δελαστίκ απάντησε ότι δεν γινόταν καμιά αναφορά στην εφημερίδα, ξεκαθαρίζοντας ταυτόχρονα «ότι αποκλείεται να υποβάλει παραίτηση, γιατί έτσι θα νομιμοποιούσε τους πραγματικούς λόγους για τους οποίους του ζητείται η παραίτηση. Πρόκειται, είπε, για καθαρά πολιτική απόλυση και δεν πρόκειται να υποβάλει παραίτηση». Όλα αυτά σύμφωνα πάντα με τις πληροφορίες που δημοσιεύει Το Παρόν.<br /> <br /> Η επιχειρηματολογία του Α. Καρκαγιάννη προφανώς δεν στέκει σε καμιά περίπτωση. Τι είχε συμβεί; Απλά, ανέλαβε να «βγάλει το φίδι από την τρύπα», κατά το κοινώς λεγόμενον, δηλαδή, να «χρεωθεί» ο ίδιος την απόλυση του Γ. Δελαστίκ από την Καθημερινή.<br /> <br /> Αυτό αποκαλύφθηκε σε όλο του το μεγαλείο την επόμενη ημέρα, Τρίτη, όταν και στην ταυτότητα της εφημερίδας εμφανίστηκε για πρώτη φορά το όνομα του νέου διευθυντή της: Αλέξης Παπαχελάς [εκ Παπαχελάδων: <a href="https://theamapati.wordpress.com/2006/10/29/a%cf%80-%cf%84%ce%bf%ce%bd-%cf%80%ce%b1%cf%80%cf%80%ce%bf%cf%8d-%cf%83%cf%84%ce%bf%ce%bd-%ce%b5%ce%b3%ce%b3%ce%bf%ce%bd%cf%8c/">Aπ’ τον παππού στον εγγονό</a>].<br /> <br /> Κι έτσι ο γνωστός θαμώνας της Bilderberger, Αλέξης - Alexis, για τους Αμερικανούς Φίλους - Παπαχελάς, μέλος του ΕΛΙΑΜΕΠ [πλην της… «Αμυντικής»], είναι πλέον διευθυντής της Καθημερινής και σ’ αυτόν χρεώνεται η απόλυση του Γιώργου Δελαστίκ!<br /> <br /> Αφού, σύμφωνα με Το Παρόν, «Αργά το βράδυ της Πέμπτης η ιδιοκτησία της Καθημερινής κατήγγειλε τη σύμβαση εργασίας του Γ. Δελαστίκ, ο οποίος και την αποδέχθηκε ως απόλυση».<br /> <br /> Όσο για τα υπόλοιπα… δεν υπάρχουν. Ξαναδιαβάστε το σχόλιο του Δελαστίκ. Είναι σαφέστατο.</div> <div> <br /></div> <b>ΚΙ ΑΛΛΗ ΑΠΟΛΥΣΗ...</b><br /> <br /> Πριν από τον Γ. Δελαστίκ, από την "Καθημερινή" είχε απομακρυνθεί με εξαναγκασμό σε παραίτηση και η δημοσιογράφος Αριστέα Μπουγάτσου. Στην επιστολή που έστειλε, μετά την απόλυσή της, στο ΔΣ της ΕΣΗΕΑ γράφει για "σχέδιο παραγκωνισμού" της, "απόρριψη θεμάτων πρώτης γραμμής και ότι έκαναν παρέμβασή σε βάρος της για τα θέματα που έγραφε, οι υπουργοί Ρουσόπουλος, Λιάπης και ο διοικητής του ΟΤΕ Βουρλούμης.<br /> <br /> Μεταξύ άλλων <a href="http://www.styx.gr/index.php/articles/1581-%C2%AB%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%83%CF%80%CE%BF%CF%81%CE%AC-%CF%80%CF%81%CE%B1%CE%BA%CF%84%CF%8C%CF%81%CF%89%CE%BD%C2%BB-%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD" target="_blank">έγραφε η δημοσιογράφος</a> αναφορικά με το θέμα:</div> <div> <blockquote class="tr_bq"> <b>«Όπως θα θυμόσαστε από πέρυσι το Μάρτιο είχε προαναγγελθεί ότι πρόκειται να απολυθώ και από τον ΣΚΑΪ – και από την «Καθημερινή».</b> </blockquote> <blockquote class="tr_bq"> <b>Το είχαν γράψει σε στήλες των media. Κάτι ήξεραν. Ένα χρόνο μετά και σε διάστημα 8 μηνών έχασα και τις δυο δουλειές, εν μέσω επαίνων για τον επαγγελματισμό, την εντιμότητα, το δυναμισμό μου κ.α., για να επιβεβαιωθεί ότι πρόκειται περί προγραφής.</b> </blockquote> <blockquote class="tr_bq"> <b>Κάποιοι δεν ήθελαν ούτε να αναπνέω στην «Κ», ενώ η ιδιοκτησία έγινε πλέον επιρρεπής στην κολακεία της εξουσίας, δεκτική στην παρέμβαση πολιτικών και επιχειρηματιών και για δικούς της λόγους αποφάσισε τη μετεξέλιξη του φύλλου σε light έκδοση ως προς όλα τα θέματα αιχμής.</b> </blockquote> <blockquote class="tr_bq"> <b>Την περασμένη Παρασκευή υπέγραψα για την αποχώρησή μου, γιατί δεν ήθελα να επιβάλω την παρουσία μου αφού δεν με ήθελαν. Κυρίως όμως το έκανα για να προστατεύσω την αξιοπρέπειά μου και τον επαγγελματισμό μου αλλά και τους συναδέλφους που από τις θέσεις που κατέχουν καθημερινά εμπλέκονται σε περιπέτειες και καλούνται να αποκαθηλώσουν ή να εξαφανίσουν θέματά μου.</b></blockquote> </div> <div> Και καταλήγει:<br /> <blockquote class="tr_bq"> <b> "Ασφαλώς και δεν δελεάστηκα από την ενισχυμένη αποζημίωση που μου προσέφεραν».</b></blockquote> Όπως εύκολα αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης, η εκστρατεία του ελέγχου των ΜΜΕ από την αμερικανική πρεσβεία και τα μεγάλα συμφέροντα της χώρας έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο!</div> <div> <br /></div> <div> <div> Έχοντας πλέον συνειδητοποιήσει ότι οι σχέσεις τους με ορισμένους εκδότες δεν αρκούν για να τους διασφαλίσουν το πέρασμα της αμερικανικής γραμμής και των αρχών που σταδιακά θα διαμορφώσουν μια ελληνική κοινή γνώμη ευνοϊκή προς τις ΗΠΑ, οι Αμερικανοί ασχολούνται μεθοδικά με το να διασπείρουν τους πράκτορές τους στον ευρύτερο δυνατό αριθμό εντύπων, αποφεύγοντας άχρηστες υπερσυγκεντρώσεις ανθρώπων τους σε ορισμένα έντυπα, όσο σημαντικά και αν είναι αυτά.</div> <div> <br /></div> <div> Το γεγονός ότι το σύνολο σχεδόν των μεγάλων ελληνικών εφημερίδων πολιτικής επιρροής έχει περιέλθει σε φάση «τέλους εποχής» λόγω εξάντλησης των βιολογικών ορίων των περισσότερων παραδοσιακών εκδοτών και λόγω υπέρογκων χρεών, διευκολύνει τα μέγιστα τα σχέδια των Αμερικανών. Αλλαγές κυοφορούνται και στο ιδιοκτησιακό καθεστώς πολλών ΜΜΕ.</div> <div> <br /></div> <div> Μάλιστα κυκλοφορούν ήδη αρκετές φήμες και πληροφορίες για μυστηριώδεις υπεράκτιες εταιρείες που γίνονται κάτοχοι αξιόλογων ποσοστών του μετοχικού κεφαλαίου εταιρειών που κατέχουν ΜΜΕ.</div> <div> <br /></div> <div> Η ουσία είναι πως ο αμερικανικός έλεγχος επί ελληνικών μέσων ενημέρωσης ουδέποτε ήταν τόσο ισχυρός όσο σήμερα, αν πιστέψει κανείς τα όσα λέγονται και αναμφίβολα πρόκειται για μια εξέλιξη με μοιραίες πολιτικές επιπτώσεις!</div> <div> <br /></div> <div> Σ.Σ.<br /> <br /> ΥΓ 1. (12-4-2007): <a href="http://i-press.blogspot.com/2007/04/blog-post_11.html">Ανακοίνωση</a> της συνδικαλιστικής παράταξης των δημοσιογράφων «Συσπείρωση Δημοσιογράφων – Δούρειος Τύπος» για την απόλυση του Γ. Δελαστίκ και την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην Καθημερινή.<br /> <br /> ΥΓ 2. (13-4-2007): <a href="https://theamapati.wordpress.com/2007/04/13/130407/">Επιστολή του Γ. Δελαστίκ προς την ΕΣΗΕΑ</a><br /> </div> </div> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Διασπορά πρακτόρων στα Ελληνικά ΜΜΕ!

Γνωρίζαμε τις βόμβες διασποράς, τους Έλληνες της Διασποράς, τη διασπορά ψευδών ειδήσεων. Καιρός να μάθουμε λοιπόν και τη Διασπορά πρακτό...

Διαβάστε την συνέχεια

Η εθνική δικαίωση στο Αιγαίο έρχεται από τις Φιλιππίνες!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9Zka8a5HtRyvkTxztjlInkO9_phe0zw-OmCL07oZ2eXb9iDB3Ahf_CmnsizmLJsHAwLfB57_dp47npfADDLWFW-TQNzbHzC6Ig_7U8q5Hh1eEouHj0_OLfvGQxQbrHft8uHC98N_jZjYR/s1600/aoz+elladas.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj9Zka8a5HtRyvkTxztjlInkO9_phe0zw-OmCL07oZ2eXb9iDB3Ahf_CmnsizmLJsHAwLfB57_dp47npfADDLWFW-TQNzbHzC6Ig_7U8q5Hh1eEouHj0_OLfvGQxQbrHft8uHC98N_jZjYR/s640/aoz+elladas.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <br /> Τα γεγονότα της Τουρκίας «παρέσυραν» (και δικαίως) την επικαιρότητα στο μείζον αυτό ζήτημα...<br /> <br /> του <b>Πέτρου Ι. Μηλιαράκη</b><br /> <br /> <br /> Τούτη όμως η «κατάσταση» δεν επιτρέπει να αγνοούνται και άλλες μείζονος σημασίας εξελίξεις που αφορούν ζωτικά (και δίκαια) συμφέροντα της χώρας, όπως είναι η πρόσφατη απόφαση του Μόνιμου Διαιτητικού Δικαστηρίου με έδρα τις Κάτω Χώρες (<a href="https://www.pcacases.com/" target="_blank">Permanent Court of Arbitration – PCA</a>) επί της από 22 Ιανουαρίου 2013 προσφυγής των Φιλιππίνων κατά της Κίνας που...αφορά στο Δημόσιο Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας (στο εξής: Δίκαιο της Θάλασσας).<br /> <br /> Αναφέρομαι στην υπόθεση «<a href="https://www.pcacases.com/web/view/7" target="_blank">The Republic of Pilippines v. The People’s Republic of China</a>», με <a href="https://pca-cpa.org/wp-content/uploads/sites/175/2016/07/PH-CN-20160712-Award.pdf" target="_blank">Case Number: 2013-9</a> και Πρόεδρο τον Thomas A.Mensah. Η απόφαση δε αυτή που δημοσιεύθηκε στις 12/7/2016 αν και «δεν άπτεται» αμέσως των ελληνοτουρκικών διαφορών, εν τούτοις επιβάλλει το «σχολιασμό» της. Άλλωστε η αξιοποίηση των παραδοχών που προκύπτουν, από την πρόσφατη αυτή απόφαση συνηγορεί υπέρ των ελληνικών θέσεων.<br /> <br /> Για πρώτη φορά ένα ad hoc Δικαστήριο ερμήνευσε το άρθρο 121 της Σύμβασης για το Δίκαιο της Θάλασσας του Μantego Bay της Ιαμαϊκής που υπογράφηκε στις 10 Δεκεμβρίου 1982.Σύμφωνα με το άρθρο αυτό, ένα νησί έχει χωρικά ύδατα, συνορεύουσα ζώνη, υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ.<br /> <br /> Εξαιρούνται, όμως, οι βράχοι εφόσον δεν μπορούν να συντηρήσουν ανθρώπινη διαβίωση ή δεν μπορούν να έχουν αυτοτελώς οικονομική ζωή.<br /> <div> <b><br /> </b> <b>Το Δικαστήριο εκείνο δέχθηκε ως απόλυτο κανόνα του Δημοσίου Διεθνούς Δικαίου ότι όλοι οι γεωγραφικοί σχηματισμοί (ασχέτως του εάν χαρακτηρισθούν νησιά ή βράχοι και ασχέτως του μεγέθους αυτών), έχουν υποχρεωτικώς χωρικά ύδατα έκτασης 12 μιλίων. </b></div> <div> <br /> Αυτό επιβεβαιώνει ότι το ζήτημα της επέκτασης των ελληνικών χωρικών υδάτων στο Αιγαίο πέραν των 6 μιλίων στα 12 μίλια, αποτελεί κυριαρχικό δικαίωμα της Ελλάδας. Με χωρικά ύδατα 12 μιλίων, το 72% των θαλασσίων περιοχών του Αιγαίου περιέρχεται κυριαρχικώς στην Ελλάδα και το 8,5% στην Τουρκία. Το 19,5% δε που απομένει προς οριοθέτηση, μπορεί να διευθετηθεί. Η παραδοχή δε αυτή του PCA εκθέτει στην παγκόσμια κοινή γνώμη και ενώπιον του διεθνούς νομικού πολιτισμού την Τουρκία με το «περίφημο» Casus belli, εάν η Ελλάδα αποφασίσει να εφαρμόσει το Διεθνές Δίκαιο!.. </div> <div> <br /></div> <div> Σε κάθε περίπτωση όμως και στο Αιγαίο ισχύσει η Αρχή της Αβλαβούς Διέλευσης και θα πρέπει να λεχθούν τα εξής:</div> <div> <br /> <b>Η ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΑΒΛΑΒΟΥΣ ΔΙΕΛΕΥΣΗΣ ΔΙΑ ΤΗΣ ΧΩΡΙΚΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ (ΙΝΝΟCENT PASSAGE) </b></div> <div>   <br /> Η Αρχή της Αβλαβούς Διέλευσης έχει μακρά εθιμική παράδοση και καθιερώθηκε προς το συμφέρον της ναυσιπλοΐας. Αποτελεί δε τη μόνη εξαίρεση της κυριαρχίας του παράκτιου κράτους στη χωρική του θάλασσα. Σύμφωνα με την Αρχή αυτή, κάθε ξένο πλοίο, εμπορικό ή πολεμικό, έχει το δικαίωμα να διέρχεται «αβλαβώς» από τα χωρικά ύδατα άλλου κράτους. Αυτή είναι η παγίως κρατούσα άποψη. Πρέπει, όμως, να καταστεί σαφές ότι η αβλαβής διέλευση προϋποθέτει και σεβασμό στην Αρχή της Αμοιβαιότητας.</div> <div> <br /> Επίσης, για τη διέλευση μέσα από τη χωρική θάλασσα άλλης χώρας πρέπει να ακολουθείται η συντομότερη οδός, χωρίς διακοπές ή περιπλανήσεις. Το διερχόμενο πλοίο έχει την υποχρέωση να αποφεύγει κάθε ενέργεια που θα μπορούσε να προσβάλλει τα συμφέροντα του παράκτιου κράτους, ενώ τα πολεμικά πλοία επιφάνειας πρέπει να φέρουν τη σημαία τους κατά τρόπο εμφανή, τα υποβρύχια δε υποχρεούνται να διέρχονται εν αναδύσει.</div> <div> <b><br /> </b> <b>ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΗΜΙΚΛΕΙΣΤΕΣ ΘΑΛΑΣΣΕΣ</b></div> <div> <br /> Ενταύθα πρέπει να επισημειωθεί ότι η νέα Σύμβαση του Δικαίου της Θάλασσας καθιέρωσε ορισμένες νέες διατάξεις για τις κλειστές και ημίκλειστες θάλασσες (άρθρα 122 και 123). Ενόψει των ρυθμίσεων αυτών, ιδιαίτερες «παρεμβάσεις» άσκησε η Τουρκία, της οποίας απώτερος σκοπός ήταν να επιτύχει αναίρεση των γενικών και κλασικών λύσεων του Δικαίου της Θάλασσας, ώστε προκειμένου για κλειστές και ημίκλειστες θάλασσες, όλες οι ρυθμίσεις να αποφασίζονται κατόπιν «συμφωνίας» των ενδιαφερομένων μερών. Τελικώς, η τουρκική άποψη κρίθηκε αβάσιμη και δεν επικράτησε.</div> <div> <br /> <b>ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗ ΔΙΕΝΕΞΗ ΚΙΝΑΣ ΚΑΙ ΦΙΛΙΠΠΙΝΩΝ, ΟΙ ΠΑΡΑΔΟΧΕΣ ΤΟΥ PCA</b></div> <div> <br /> Η απόφαση του PCA που προβλέπεται ως μηχανισμός επίλυσης διαφορών αναφορικώς με το Δίκαιο της Θάλασσας, αφορούσε την εξέταση της νομιμότητας των αξιώσεων και δραστηριοτήτων της Κίνας στη Νότια Σινική Θάλασσα επί των πόρων των νησιωτικών σχηματισμών που περικλείονται από τη γραμμή των εννέα σημείων (nine-dash line). Η προσφυγή υπεβλήθη μονομερώς από τις Φιλιππίνες.</div> <div> <br /> Για τις παραδοχές του PCA αναφορικώς με τις αξιώσεις της Κίνας ως προς την περικλειόμενη περιοχή (nine-dash line) εντός της ΑΟΖ των Φιλιππίνων (και όσο το παρόν περίγραμμα επιτρέπει), υπ’ όψιν τα εξής:</div> <div> <br /> <b>1)</b> Κρίθηκε ότι δεν υφίστανται ιστορικά δικαιώματα αλιείας και εξόρυξης υδρογονανθράκων που επικαλέσθηκε η Κίνα, εφόσον δεν ήταν αποκλειστικά, ούτε είχαν τη συναίνεση άλλων κρατών, ενώ οι διεκδικήσεις νησιωτικών σχηματισμών που βρίσκονται κάτω από τη στάθμη της θάλασσας (π.χ. ύφαλοι, σκόπελοι) δεν συνεπάγονται κυριαρχικά δικαιώματα, αλλά ούτε και είναι δυνατόν μέσω αυτών να διεκδικούνται θαλάσσιες ζώνες. (Εξαιρούνται όμως φυσικοί σκόπελοι οι οποίοι εντός των χωρικών υδάτων αποτελούν σημεία βάσης μέτρησης των ζωνών.)<br /> </div> <div> <b>2) </b>Προσδιορίστηκε η έκταση των δικαιωμάτων της Κίνας σε θαλάσσιες ζώνες έως το προβλεπόμενο από το Δίκαιο Θάλασσας όριο από τις ακτές της, στα 200 ν.μ. (υφαλοκρηπίδα /ορθότερα βλ. ΑΟΖ), ενώ αποφασίσθηκε ότι οι κατασκευές τεχνητών νησιών δεν νομιμοποιούνται. Διαπιστώθηκε δε ότι οι κατασκευές αυτές προκαλούν σοβαρή βλάβη στο περιβάλλον των κοραλλιογενών υφάλων με συνέπεια την προσβολή του οικοσυστήματος. Επίσης διαπιστώθηκε ότι η Κίνα δεν ενήργησε με καλή πίστη ενόψει της διαδικασίας επίλυσης της διαφοράς.<br /> </div> <div> <b>3)</b> Ερμηνεύθηκε για πρώτη φορά η «διάταξη περί βράχων» με βάση τις πρόνοιες του Δικαίου της Θάλασσας με θετικά μάλιστα συμπεράσματα ως προς τα νόμιμα δικαιώματα της Ελλάδας για τα μικρά νησιά-βράχους (βραχονησίδες). Για να αναγνωρίζονται δε σ’ ένα βράχο-νησί δικαιώματα υφαλοκρηπίδας -ΑΟΖ, απαιτείται αντικειμενική δυνατότητα μόνιμης ανθρώπινης διαβίωσης ή οικονομικής ζωής, ενώ είναι ανεπίτρεπτη η ύπαρξη εντεταλμένου προσωπικού, ώστε να γίνεται επίκληση ύπαρξης μόνιμης ανθρώπινης διαβίωσης. Επίσης ένας νησιωτικός σχηματισμός που δεν κατοικείται, κρίθηκε ότι εξ αυτού του λόγου δεν αναιρείται η δυνατότητα κατοίκησης, όταν αντικειμενικώς ο σχηματισμός αυτός μπορεί να κατοικηθεί. Επίσης κάτοικοι γειτονικών νησιών με οικονομική δραστηριότητα σε βράχο δεν απαιτείται να κατοικούν εκεί οπωσδήποτε, ώστε να εκπληρώνεται η προϋπόθεση της δυνατότητας οικονομικής ζωής επί του βράχου. Στην περίπτωση αυτή αρκεί η διαβίωση επί του βράχου να μην εξαρτάται από εξωτερική υποστήριξη. Επέμβαση δε με τεχνητά μέσα, ώστε ένας βράχος να γίνει κατοικήσιμος, αφορά εξωνομική ενέργεια που δεν παράγει έννομα αποτελέσματα.Τέλος:<br /> </div> <div> 4) Καταδικάστηκαν δραστηριότητες της Κίνας που αφορούσαν στη συστηματική παρενόχληση πλοίων που διεξήγαγαν έρευνες για υδρογονάνθρακες εντός της ΑΟΖ των Φιλιππίνων.<br /> Τα προαναφερόμενα αφορούν καταλυτικές απαντήσεις για τις «γνωστές» συμπεριφορές της Τουρκίας καθώς και αποφασιστική ενίσχυση των βάσιμων θέσεων της Ελλάδας.</div> <div> <b><br /> </b></div> <div> <b>H ΕΛΛΑΔΑ ΩΣ ΜΙΚΤΟ ΑΡΧΙΠΕΛΑΓΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ</b></div> <div> <br /></div> <div> Με την ευκαιρία των προηγουμένων επισημάνσεων, χρήσιμο είναι να λεχθούν τα εξής:</div> <div> <br /> Η έννοια του Αρχιπελάγους καθιερώθηκε για πρώτη φορά στο Montego Bay της Ιαμαϊκής και αυτό εισάγει οπωσδήποτε θετικό πρόκριμα για την Ελλάδα, γιατί οφείλουμε να διεκδικούμε με ενεργητικές παρεμβάσεις να επεκταθεί η έννοια αυτή, με όλα βεβαίως τα επιμέρους αποτελέσματά της, και στα μικτά Αρχιπελαγικά κράτη, όπως είναι η χώρα μας. Η νέα Σύμβαση προσφέρει μια επαρκή βάση για το σκοπό αυτό. Άλλωστε η αρχιπελαγική δομή καθεαυτή απαιτεί εκ των πραγμάτων για όλα τα αρχιπελαγικά κράτη, (αμιγή ή μικτά) την ειδική πρόνοια της μη «διάσπασης» του ενιαίου της αρχιπελαγικής δομής.</div> <div> Αυτή η πρόνοια πρέπει να καθορίζει την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας – ΑΟΖ και όλα τα εκ του Δικαίου της Θάλασσας απορρέονται δικαιώματα.</div> <div> <b><br /> </b> <b>Συνεπώς, επιβάλλεται επαναπροσδιορισμός της όλης «τακτικής» της Αθήνας, με βάση το ό,τι η Ελλάδα αφορά Μικτό Αρχπελαγικό Κράτος του οποίου η δομή είναι αδιάσπαστη!</b></div> <br /> <i>*Ο Πέτρος Μηλιαράκης δικηγορεί στα Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Χώρας και στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια τουΣτρασβούργου και του Λουξεμβούργου (ECHR και GC - EU).</i><br /> <a href="http://www.logiosermis.net/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Η εθνική δικαίωση στο Αιγαίο έρχεται από τις Φιλιππίνες!

Τα γεγονότα της Τουρκίας «παρέσυραν» (και δικαίως) την επικαιρότητα στο μείζον αυτό ζήτημα... του Πέτρου Ι. Μηλιαράκη Τούτη όμως η ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μεγάλη προσοχή στην Τουρκία - Διαβάστε ίσως το πιο σημαντικό από τα κείμενα έχω μεταφράσει τα τελευταία 30 χρόνια (Μέρος Β΄)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyqvdxBHfzvAsVRjEVrPmJMtLnm1fXWlf6HW0xLLtQrN6inlCRtBgdArvmACQGgOHkcdjF2sWNKWKHgDVWOhKI1_MePjFx44dZywUNeUUoBEkqYiebV7zfX4UYe-Eym1iSS6EsccVnEkLU/s1600/gioylen_erdogan.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="334" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyqvdxBHfzvAsVRjEVrPmJMtLnm1fXWlf6HW0xLLtQrN6inlCRtBgdArvmACQGgOHkcdjF2sWNKWKHgDVWOhKI1_MePjFx44dZywUNeUUoBEkqYiebV7zfX4UYe-Eym1iSS6EsccVnEkLU/s640/gioylen_erdogan.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Σάββας Καλεντερίδης<br />Δημοσιεύουμε σήμερα το Β΄ Μέρος του <a href="https://elladasimera.blogspot.gr/2016/08/30.html" target="_blank"><b>άρθρου του Ιμπραχίμ Καραγκιούλ</b></a>, το οποίο ήδη προκάλεσε το ενδιαφέρον χιλιάδων αναγνωστών. Πριν αλέκτωρ λαλήσαι, ο ίδιος ο Ερντογάν με τις προχθεσινές του δηλώσεις, που έχουν αυτούσια αποσπάσματα από το άρθρο, έρχεται να επιβεβαιώσει τις εκτιμήσεις μας, ότι δηλαδή δεν πρόκειται απλώς για ένα άρθρο, αλλά πιθανότατα για ένα «report» που συντάχθηκε από το επιτελείο του Ερντογάν, με το οποίο γίνεται η αποτίμηση της κατάστασης και η πρόταση πολιτικής και στρατηγικής για τις επόμενες δεκαετίες. <br /><br />Κατά την άποψή μας, έτσι θα πρέπει να διαβαστεί και να αναλυθεί, αφού η πολιτική συμπεριφορά της Τουρκίας θα «πηγάζει» και θα εκπορεύεται από όσα περιέχονται στο εν λόγω άρθρο.<div> <br /><div> <img height="374" src="http://www.pontos-news.gr/sites/default/files/vol2/coup2_1.jpg" width="640" /><br />(Φωτ.: EPA / Tolga Bozoğlu)<br /></div> <div> Όσον αφορά την ουσία, το κλασικό «λάθος» που κάνει ο αρθρογράφος και όσοι συνετέλεσαν στη σύνταξη του «report» είναι ότι εκλαμβάνουν ως συνωμοσία εναντίον της Τουρκίας τη φυσική πορεία των πραγμάτων, και εννοούμε την πορεία των Κούρδων και των άλλων λαών της Ανατολίας προς την απελευθέρωση.</div> <div> <br />Δεν υπολογίζουν δηλαδή ότι αυτές οι πλανητικές δυνάμεις τις οποίες τώρα καταριούνται, είναι αυτές που στήριζαν επί έναν αιώνα την κίβδηλη ενότητα της Τουρκίας και του τουρκικού έθνους και κράτους, και τώρα που αποσύρουν τη στήριξη, η ίδια η ιστορία είναι αυτή που έρχεται να κάνει τη δική της δουλειά και όχι οι σύμμαχοι που «πρόδωσαν» την Τουρκία. Απλώς, οι σύμμαχοι της Τουρκίας ήλθε η ώρα να απλώσουν το χέρι σε εκείνους που τους έθαψαν επί έναν αιώνα με την πολιτική τους στον κεμαλικό και ισλαμοφασιστικό μεσαίωνα.<br />Καλή μελέτη, και ο θεός της Ανατολίας βοηθός όλων μας...<br /><br /><img src="http://www.pontos-news.gr/sites/default/files/vol2/yeni-safak-logo.jpg" /><br /></div> <div> Η συνέχεια του άρθρου</div> <div> <br /><b>Θα πρέπει να επανεξεταστούν οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ και την ΕΕ</b><br /> Αυτό είναι ξεκάθαρο και φαίνεται από τη στάση που κρατούν οι ΗΠΑ και τα κράτη της ΕΕ μετά την επίθεση της 15ης Ιουλίου. Ήταν σίγουροι ότι θα πετύχουν. Δεν πρόβλεψαν ότι οι δύναμη αντίστασης που έχει ο τουρκικός λαός θα τους χαλούσε τα σχέδια. Δεν πρόβλεψαν ότι θα αμυνθούν για την πατρίδα. Συνελήφθησαν με τα ματωμένα σενάρια στα χέρια τους.</div> <div> <br />Επιτέλους, μετά απ’ όλα αυτά, οι σχέσεις μας με τις ΗΠΑ θα πρέπει να αναπτυχθούν σε ένα άλλο επίπεδο. Το σχέδιο για την είσοδο της Τουρκίας στην ΕΕ θα πρέπει να επανεξεταστεί.<br />Θα πρέπει πλέον η Τουρκία, ως παγκόσμια δύναμη, να διευρύνει το πεδίο των πολιτικών και γεωπολιτικών της ελιγμών, με βάση τον νέο παγκόσμιο συσχετισμό δυνάμεων.</div> <div> <br />Η επιχείρηση κατάληψης της χώρας ήταν σε εξέλιξη εδώ και χρόνια. Επιχείρησαν να καταλάβουν τη χώρα μέσω περιθωριακών αντιπολιτευτικών δυνάμεων, με τα γεγονότα του πάρκου Γκεζί. Νόμισαν ότι θα τα καταφέρουν. Τότε είδαν ότι η Τουρκία είναι πολύ δυνατή. Με την επιχείρηση της 17ης Δεκεμβρίου,1 χρησιμοποιώντας τους ανθρώπους τους στο πολιτικό σύστημα, επιχείρησαν να θέσουν υπό τον έλεγχό τους αναίμακτα το σύστημα, να στείλουν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας τη σημερινή ηγεσία της Τουρκίας, έχοντας ως στόχο να μην επιτρέψουν να εμφανιστούν ξανά στο προσκήνιο στελέχη με εθνικό φρόνημα όπως της σημερινής ηγεσίας.</div> <div> <br /><b>Έχουν θέσει σε εφαρμογή σχέδιο «περικύκλωσης» της Τουρκίας</b> Παραλίγο να το πετύχουν. Αυτές οι δύο απόπειρες είχαν διεθνή διάσταση και αποσκοπούσαν στον έλεγχο της Τουρκίας. Μετά ακολούθησε η εκμετάλλευση του αποτελέσματος των εκλογών, μετά ήλθε η τρομοκρατία, και τώρα, με το πραξικόπημα, οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας, το πιο ισχυρό κομμάτι του κράτους, ανέλαβαν να φέρουν σε πέρας τη δική τους αποστολή.</div> <div> <br /><img height="374" src="http://www.pontos-news.gr/sites/default/files/vol2/coup2_arrest.jpg" width="640" /><br />(Φωτ.: EPA / Tolga Bozoğlu)<br /></div> <div> Έχουν σε εφαρμογή σχέδιο «περικύκλωσης» της Τουρκίας. Οι αρθρογράφοι στο εσωτερικό χειροκροτούσαν, ορισμένοι πολιτικοί και επιχειρηματικοί κύκλοι ήταν συνεργάτες τους. Έκαναν σχέδια να μας κάνουν να συγκρουστούμε με τη Ρωσία, να κάνουν τον [Κουρδικό] Διάδρομο της Βόρειας Συρίας, για να φυλακίσουν και να πνίξουν την Τουρκία στην ενδοχώρα της Ανατολίας.<br />Αν τα κατάφερναν όλα αυτά, σχεδίαζαν να ξεσπάσει εμφύλιος πόλεμος. Να καταστρέψουν την Ανατολία, να μετατρέψουν τις πόλεις μας σε ερείπια, για να μην μπορούμε για τα επόμενα εκατό χρόνια να σηκώσουμε κεφάλι. Τα σχέδια αυτά, που ήταν σχέδια εκδίκησης, ήταν τρομερά.</div> <div> <br /><b>Γνώριζαν ότι όσο υπάρχει Εκείνος, η Τουρκία δεν γονατίζει</b> Όλα αυτά είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους και εντάσσονται σε ένα σχέδιο. Όμως και οι φίλοι και οι εχθροί γνωρίζουν πολύ καλά ότι όσο η Τουρκία είναι ισχυρή, δεν θα επιτρέψει να παραδοθεί αυτός ο τόπος, δεν θα επιτρέψει να χαραχτούν νέοι χάρτες και νέα σύνορα.<br />Αυτοί ξέρουν ότι όσο υπάρχει ο Πρόεδρος Ερντογάν, δεν θα μπορέσουν να φέρουν στα μέτρα τους αυτή τη χώρα. Γι’ αυτό επί χρόνια ασχολούνται μ’ αυτόν, προσπαθώντας να αμαυρώσουν την εικόνα του.<br />Αυτοί τώρα πλέον γνωρίζουν πώς κινητοποίησε Εκείνος τη ραχοκοκαλιά της χώρας, πώς μετέτρεψε σε δύναμη την ιστορική παρακαταθήκη αντίστασης του έθνους. Προσέξτε, κάθε επιχείρηση εναντίον της Τουρκίας έχει ως στόχο να εξουδετερώσει τον Ερντογάν και το περιβάλλον του. Προσπάθησαν να διασπάσουν αυτήν την «ραχοκοκαλιά». Γιατί αυτά τα ηγετικά στελέχη, αυτή η ραχοκοκαλιά, είναι μια δύναμη που μπορεί να ορίσει την τύχη αυτού του τόπου. Μια τέτοια δύναμη εμφανίζεται για πρώτη φορά μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, που ξέρει να αντιστέκεται και να παράγει πολιτική.</div> <div> <br /><img src="http://www.pontos-news.gr/sites/default/files/vol2/coup2_erdogan.jpg" /><br />(Φωτ.: EPA / Sedat Suna)<br /><b><br /></b></div> <div> <b>Η 15η Ιουλίου δεν είναι η τελευταία επίθεση</b> Δεν τελειώσαμε… Η 15η Ιουλίου δεν είναι η τελευταία επίθεση. Προσοχή, μην νομίσετε ότι όλα τελείωσαν, ότι έκλεισε αυτή η υπόθεση της διεθνούς επέμβασης στη χώρα μας. Ο Ερντογάν και το επιτελείο του θα ξαναμπούν στο στόχαστρο. Θα μπουν σε εφαρμογή νέα σενάρια για να τον εξουδετερώσουν. Όλες οι τρομοκρατικές οργανώσεις θα αρχίσουν να επιτίθενται την ίδια περίοδο και θα επιχειρηθεί οι πόλεμοι των εθνικών ταυτοτήτων να επεκταθούν σε ολόκληρη την Τουρκία. Γιατί μετά από κάθε αποτυχία, βάζουν σε εφαρμογή ακόμα πιο αιματηρά και θανατηφόρα σχέδια.<br />Κανείς να μην επιχειρήσει να παίξει με τη λογική μας, να μας αποπροσανατολίσει. Κανείς να μην θεωρήσει ότι το έθνος μας είναι ανόητο και να προσπαθήσει να μας πείσει ότι η καταστροφική επίθεση της 15ης Ιουλίου δεν ήταν τίποτε σοβαρό.</div> <div> <br />Κανείς να μην προσπαθήσει να υποστηρίξει και να αθωώσει τα στελέχη εντός της Τουρκίας αυτής της πολυεθνικής επίθεσης<br />Κανείς να μην πει «εντάξει, τα καταφέραμε», αρχίζοντας προσωπικούς υπολογισμούς. Αυτή η κρίση θα συνεχιστεί τουλάχιστον για τα επόμενα πέντε χρόνια.</div> <div> <br /><b>Έχουμε έναν άξονα αμύνης, την υπεράσπιση της Ανατολίας</b> Από τώρα και στο εξής, όλοι θα πρέπει να συνασπιστούμε στη γραμμή της υπεράσπισης της Πατρίδας, στην άμυνα για την υπεράσπιση της ακεραιότητας της Ανατολίας.<br />Όσοι είναι εκτός αυτής της γραμμής είναι ξένοι, είναι εσωτερική απειλή, είναι εχθρός. Με το να συνεχίζουμε να ανεχόμαστε τον Γκιουλέν και τους τρομοκράτες του στους μηχανισμούς του κράτους, μετατρέπουμε ταχύτατα την εσωτερική σε εξωτερική απειλή. Θα χρησιμοποιηθούν επί μακρόν ως ένα θανατηφόρο όπλο εναντίον της Τουρκίας.</div> <div> <br />Και μην ξεχνάτε ότι τα στοιχεία της εσωτερικής απειλής στην Τουρκία δεν εξαντλούνται ανάμεσα στα στελέχη της τρομοκρατικής οργάνωσης του Γκιουλέν, και όταν θα έλθει η στιγμή, θα τους ενεργοποιήσουν και εκείνους.</div> <div> <br />Τότε θα σας εκπλήξουν ορισμένοι κύκλοι. Γι’ αυτό καλούμε τους πάντες σε αυτή τη νέα πολιτική ταυτότητα, σ’ αυτόν τον νέο πατριωτικό άξονα. Για να μην αντιμετωπίσουμε το φάσμα της εξαφάνισης, σας καλούμε σε έναν νικηφόρο αγώνα.</div> <div> <br />Θα είμαστε για άλλα χίλια χρόνια σ’ αυτά τα εδάφη. Είμαστε χίλια χρόνια την Ανατολία, θα μείνουμε κι άλλα χίλια χρόνια.</div> <div> <br /><img height="374" src="http://www.pontos-news.gr/sites/default/files/vol2/coup2_.jpg" width="640" /><br />(Φωτ.: EPA / Sedat Suna)<br />Μετά το δίλημμα «ή θα μικρύνουμε και θα συνεχίσουμε να υπάρχουμε ή θα μεγαλώσουμε», τώρα είμαστε αντιμέτωποι με ένα άλλο δίλημμα: Ή «Ανοικοδόμηση της χώρας από την αρχή» ή διαμελισμός! Επιλέξαμε το δρόμο να συνεχίσουμε να υπάρχουμε μεγαλώνοντας. Τώρα περνάμε στην εποχή της «Ανοικοδόμησης της χώρας από την αρχή». Αυτή θα είναι η έσχατη γραμμή αμύνης μας!<br />Μετά την 15η Ιουλίου, προετοιμαζόμαστε για ανοιχτό πόλεμο. Η ιστορία θα γράψει για άλλη μια φορά τι είναι η χιλιόχρονη αντίσταση στην Ανατολή.</div> <div> <br />Οι σχεδιασμοί του 2017 μπορεί να είναι η ιστορία ενός Βιβλικού Πολέμου.<br />İbrahim Karagül<br /><br />1. Την 17η Δεκεμβρίου 2014, οι εισαγγελείς συνέλαβαν τους γιους υπουργών του Ερντογάν με δεκάδες εκατομμύρια δολάρια από μίζες. Παραλίγο να συλλάβουν και τον γιο του Ερντογάν, ενώ υπάρχουν συνομιλίες που λέει στον γιο του να κρύψει τα 30 εκατομμύρια που είχε στο σπίτι.<br />Ο Ιμπραχίμ Καραγκιούλ είναι Γενικός Διευθυντής της εφημερίδας Yeni Şafak, ναυαρχίδας των ΜΜΕ που στηρίζουν τον Ερντογάν, και άτυπος σύμβουλός του, γεγονός που μας επιτρέπει να υποθέσουμε ότι εκφράζει και τις απόψεις του.</div> <div> <br /><a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div> </div>

Μεγάλη προσοχή στην Τουρκία - Διαβάστε ίσως το πιο σημαντικό από τα κείμενα έχω μεταφράσει τα τελευταία 30 χρόνια (Μέρος Β΄)

Σάββας Καλεντερίδης Δημοσιεύουμε σήμερα το Β΄ Μέρος του άρθρου του Ιμπραχίμ Καραγκιούλ , το οποίο ήδη προκάλεσε το ενδιαφέρον χιλιάδων α...

Διαβάστε την συνέχεια