Ο Ερντογάν αντιμέτωπος με τα λάθη του. Οι μοιραίες αστοχίες του Σουλτάνου θα είναι ολέθριες;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZMe_-J1BrO34KAxIJHSMXjdrdHlT37vxUwHszhLnOF_vGBjqCePL0Q6r8BddcG8VSOszIdNjOUV8SEgzkKmcViOGdRyMbzyAVkDGPlX1r4vlC_KIft1OYvPkIbVrzbbV35siQSsFcPoY/s1600/erdogan_thsalasa.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="451" data-original-width="625" height="460" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZMe_-J1BrO34KAxIJHSMXjdrdHlT37vxUwHszhLnOF_vGBjqCePL0Q6r8BddcG8VSOszIdNjOUV8SEgzkKmcViOGdRyMbzyAVkDGPlX1r4vlC_KIft1OYvPkIbVrzbbV35siQSsFcPoY/s640/erdogan_thsalasa.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Ο Σουλτάνος έδειξε περισσότερη πίστη στις δυνατότητές του από αυτή που θα έπρεπε και τώρα κινδυνεύει να τα χάσει όλα καθώς απέκτησε έναν μεγάλο εχθρό…</span></h3> Του<b> Ιωάννη Μπαλτζώη</b><br /> <br /> Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, λειτουργώντας πολλάκις με το μυαλό του επιχειρηματία, που απλά εμπιστευόταν τις ικανότητές του στις διαπραγματεύσεις ή ακόμη το ένστικτό του για να πάρει κάποιες αποφάσεις, φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται τη διεθνή πολιτική κατάσταση. Aγνοεί τις πάγιες γεωστρατηγικές επιδιώξεις της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής και τα αμερικανικά πάγια συμφέροντα. <br /> <br /> Θεωρεί ότι η προσωπική του επιχειρηματική ικανότητα, συνδυαζόμενη με κάποιες γνώσεις γεωπολιτικής, στον βαθμό που αφομοίωσε από σημαντικούς του συμβούλους και συνεργάτες -που τελικά απέπεμψε με τη στάση του, όπως οι βετεράνοι και καταξιωμένοι στρατηγοί Μακμάστερ, Ματίς και Κέλι- τον καθιστά ικανό να παίρνει σημαντικές αποφάσεις. Αυτό το κάνει μάλιστα, όταν συνομιλεί με έναν άλλο ηγέτη, αγνοώντας ανεύθυνα τις εισηγήσεις των συνεργατών του, για σοβαρά εθνικά θέματα, όπως αναφέρεται στο slpress.gr. <br /> <br /> Και μιλάμε για την πολιτική της παγκόσμιας ηγετικής υπερδύναμης των ΗΠΑ, και από την άλλη πλευρά μιας αναθεωρητικής, επιθετικής, περιφερειακής δύναμης, που συμπεριφέρεται ως παγκόσμιος ταραξίας, ως κράτος πειρατής, που εισβάλλει και υφαρπάζει εδάφη σε γειτονικές χώρες, παραμένοντας ατιμώρητη, δηλαδή της Τουρκίας. <br /> <br /> Έτσι, οι νεοσυντηρητικοί στη διοίκηση Τραμπ, ο υπουργός Εξωτερικών Μάικ Πομπέο, ο Σύμβουλος Εθνικής Ασφάλειας Τζον Μπόλτον και ο απεσταλμένος για τη Συρία Τζέιμς Τζέφρυ, προσπαθούν πλέον τώρα να σώσουν τις αμερικανικές γεωστρατηγικές επιδιώξεις για τη Συρία, μέσα από την απίστευτη απόφαση του πρόεδρου Τραμπ, για γρήγορη και πλήρη αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων (περίπου 2.200 άνδρες) από τη Συρία. Μια δήλωση, που αργότερα έγινε όχι τώρα, αλλά αργά και σε βάθος χρόνου και πρόσφατα έγινε αν και εφόσον τηρηθούν κάποιες προϋποθέσεις, που αφορούν την ασφάλεια των καλυτέρων συμμάχων των ΗΠΑ στην περιοχή, των Κούρδων. <br /> <br /> Η μεταβαλλόμενη αυτή άποψη του προέδρου Τραμπ, προέκυψε από τον ορυμαγδό των αντιδράσεων, τόσο εντός ΗΠΑ και δη ανθρώπων πολύ κοντά στον πρόεδρο Τραμπ, αλλά και της άμεσης αντίδρασης του Ισραήλ και του προσωπικού φίλου του προέδρου, του πρωθυπουργού του Ισραήλ Μπένζαμιν Νετανιάχου. Ο τελευταίος ακινητοποίησε αφενός το ισχυρότατο AIPAC (αμερικανικο-ισραηλινό Λόμπι), αφετέρου κατόρθωσε με προσωπικές επαφές να μεταπείσει τον «ισχυρογνώμονα» και «απρόβλεπτο» Αμερικανό πρόεδρο. <br /> <br /> Έτσι, οι αμερικανικές δηλώσεις, τόσο του υπουργού Εξωτερικών Πομπέο, όσο και του Συμβούλου Εθνικής Ασφαλείας Μπόλτον, έβαλαν νέα δεδομένα που ικανοποίησαν τους συμμάχους των ΗΠΑ, το Ισραήλ και τους Κούρδους. Από την άλλη όμως, δυσαρέστησαν το κράτος–πειρατή, την Τουρκία, που ο Σουλτάνος-πρόεδρός της πανηγύριζε και μαζί του όλο το «θέατρο σκιών», που τον περιβάλλει. Ακόμη, διαλαλούσαν ότι ο Σουλτάνος χειραγωγεί τον Αμερικανό πρόεδρο και η Αμερική υποχωρεί μπροστά στο τουρκικό μεγαλείο. <br /> <br /> Τους έκανε «Τούρκους»<br /> <br /> Τόσο ο Πομπέο, όσο και ο Μπόλτον είπαν αυτά που έπρεπε να ειπωθούν. Έτσι, κατέστησαν σαφές αυτό που είναι δίκαιο και πρέπον, δηλαδή να στηρίξουν τους πιο σταθερούς συμμάχους των στη Μέση Ανατολή, τους νικητές κατά του ISIS ανατολικά του Ευφράτη, τους Κούρδους της Συρίας. Μάλιστα, ο υπουργός Εξωτερικών κ. Πομπέο μίλησε για ανάγκη προστασίας των Κούρδων, ώστε να μην σφαγιαστούν (slaughter) από τους Τούρκους, κάτι που έκανε «Τούρκους», τους Τούρκους. <br /> <br /> Όταν ο Τζον Μπόλτον προσγειώθηκε στην Τουρκία, συνοδευόμενος από τον αρχηγό του μικτού επιτελείου στρατηγό Ντάνφορντ και τον απεσταλμένο των ΗΠΑ για την Συρία Τζέιμς Τζέφρευ, αντιμετώπισε μια πολύ ψυχρή υποδοχή. Η προγραμματισμένη συνάντηση με τον Τούρκο πρόεδρο Ερντογάν δεν πραγματοποιήθηκε. Η μόνη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε ήταν με τον σύμβουλο της Τουρκικής Εθνικής Ασφάλειας, Ιμπραήμ Καλίν, που υποβαθμίστηκε και διήρκησε τελικά λιγότερο από δύο ώρες, ενώ και η προγραμματισμένη κοινή συνέντευξη τύπου ακυρώθηκε. <br /> <br /> Ο Ερντογάν έχει πολλαπλά κίνητρα, για τη σχεδιαζόμενη επιχείρησή του κατά της πόλης Μανμπίτζ/Ιεράπολης και ανατολικά του Ευφράτη στη βόρεια Συρία, δηλαδή κατά του «κουρδικού κράτους της Ροζάβα». Βραχυπρόθεσμα, προετοιμάζεται για σημαντικές τοπικές εκλογές μέσα σε δύο μήνες, και η εκστρατεία «εξολόθρευσης Κούρδων» είναι πάντα δημοφιλής στους ψηφοφόρους. <br /> <br /> Μια άλλη στρατιωτική εκστρατεία στη βόρεια Συρία θα παράσχει στα τουρκικά ΜΜΕ ενημέρωσης πατριωτικά βίντεο στρατιωτών εν δράσει, υπέρ του μεγαλείου του «μεγάλου τουρκικού έθνους», κατά τους προσφιλείς χαρακτηρισμούς της τουρκικής ηγεσίας. Μακροπρόθεσμα θα μπορέσει να αποτρέψει τη δημιουργία κουρδικού κράτους στη βόρεια Συρία, μια εξέλιξη εφιάλτης για την Τουρκία, εισβάλλοντας και κατέχοντας την περιοχή αυτή, όπως ήδη συμβαίνει στην περιοχή Γιαραμπλούς και Αφρίν και σε έναν βαθμό στην Ιντλίμπ, δυτικά του Ευφράτη στη βόρεια Συρία. <br /> <br /> Ψευδέστατες δηλώσεις<br /> <br /> Τίποτα δεν έχει αλλάξει στη μακροπρόθεσμη τουρκική πολιτική σε ό,τι αφορά την Συρία. Η αλλαγή είναι στην πολιτική των ΗΠΑ. Ο Τραμπ έδειξε ότι δεν ενδιαφέρεται για την περιοχή, δεν βλέπει κανένα πρόβλημα να αφήσει ένα κενό στη Συρία και δεν τον νοιάζει ποιος το γεμίζει. Ο Ερντογάν απλά σχεδιάζει να γεμίσει αυτό το κενό, εκπληρώνοντας την πάγια γεωστρατηγική επιδίωξη της Τουρκίας για την περιοχή και την αντιμετώπιση των Κούρδων, τη μεγάλη υπαρξιακή απειλή για την ενότητα της Τουρκίας. <br /> <br /> Λέει ο Τούρκος πρόεδρος, ότι δεν μπορεί να δεχτεί ή να καταπιεί τα μηνύματα που απέστειλε ο Μπόλτον στο Ισραήλ δηλώνοντας χαρακτηριστικά: «Το YPG/PKK είναι τρομοκράτες. Κάποιοι λένε μην τους αγγίζεις επειδή είναι Κούρδοι. Αυτό είναι απαράδεκτο. Ο καθένας μπορεί να είναι τρομοκράτης. Θα μπορούσαν να είναι και Τουρκεμένοι. Η εθνικότητά τους δεν έχει σημασία. Ο Μπόλτον έκανε ένα μεγάλο λάθος από τις δηλώσεις του». Και πρόσθεσε:«Το ότι η Τουρκία έχει στοχοποιήσει τους Κούρδους της Συρίας, είναι ένα ψέμα, είναι η χαμηλότερη, η πιο ανέντιμη, η πιο άσχημη και η πιο βρώμικη συκοφαντία. » <br /> <br /> Φυσικά, οι δηλώσεις του Τούρκου προέδρου είναι ψευδέστατες και απέχουν παρασάγγας από την πραγματικότητα. Οι πραγματικές επιδιώξεις των Τούρκων είναι ει δυνατόν να εξαφανίσουν τους τρομοκράτες, όπως ονομάζουν τους Κούρδους της Συρίας, συνδέοντας άμεσα το YPG, με το PKK, να τους «θάψουν στα χαρακώματά τους», όπως δήλωσε χαρακτηριστικά και ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Χουλουσί Ακάρ, καταλαμβάνοντας τη βόρεια περιοχή της Συρίας, αποτρέποντας τη δημιουργία κουρδικής κρατικής ή αυτόνομης οντότητας, της ήδη ανακηρυχθείσης Ροζάβα, κάτι που θα αποτελούσε τη Λυδία λίθο για κοσμογονικές εξελίξεις στην περιοχή. <br /> <br /> Οι Κούρδοι σε ολόκληρη την περιοχή και σύμφωνα με πρόσφατο χάρτη που παρουσίασε το Γαλλικό Πρακτορείο Ειδήσεων (AFP), φθάνουν τα 25 έως 35 εκατομμύρια και ζουν κυρίως σε 4 χώρες. Συγκεκριμένα, 12-15 εκατομμύρια (έως 20% του πληθυσμού), ζουν στην Τουρκία, 6 εκατομμύρια (λιγότερο από 10% του πληθυσμού) ζουν στο Ιράν, 5-6 εκατομμύρια (12,5-15% του πληθυσμού) ζουν στο Ιράκ και λιγότεροι από 2 εκατομμύρια (15% του πληθυσμού) ζουν στη Συρία. <br /> <br /> Και είναι η μόνη ενιαία εθνική οντότητα, σε ολόκληρη την περιοχή, που δεν έχουν κράτος, κάτι που συνιστά μια διεθνή αδικία, όταν ανύπαρκτες ή τεχνητές εθνότητες, σφετεριζόμενες την ιστορία άλλων λαών, έχουν κράτος και όνομα που δεν τους ανήκει. <br /> <br /> Οι εξελίξεις αυτές απέδειξαν περίτρανα ότι η διαφαινόμενη βελτίωση των σχέσεων των δύο χωρών ήταν πλασματική και η ευφορία των Τούρκων για «χειραγώγηση» του Τραμπ από τον Σουλτάνο και επίτευξη των τουρκικών επιδιώξεων στην βόρεια Συρία κατά του YPG (Κούρδοι της Συρίας) ήταν προφανώς τουρκικά «όνειρα χειμερινής νυκτός». Όμως, εκείνο που δεν κατάλαβε ο αλαζών και απρόβλεπτος πρόεδρος της Τουρκίας είναι ότι δεν μπορείς να τα βάζεις με όλους και με όλα και ιδιαίτερα με το «βαθύ κράτος» των ΗΠΑ. <br /> <br /> Μπορεί να βρίσκεις τρόπους επικοινωνίας με τον πρόεδρο Τραμπ, γιατί μοιάζετε ως χαρακτήρες, αλλά δεν μπορείς να τα βάζεις με σταθερές δυνάμεις-θεματοφύλακες της κυριαρχίας μιας παγκόσμιας υπερδύναμης. Μάλιστα, όταν διακυβεύονται μεγάλα γεωπολιτικά συμφέροντα. Τόσο ο Πομπέο, όσο και ιδιαίτερα ο Μπόλτον, ανήκουν στους Neocons (νεοσυντηρητικούς), κορυφαία γεράκια, που η αποστολή των είναι να διαφυλάξουν την ηγεμονική κυριαρχία των ΗΠΑ. Δεν ξεχνούν και θα κάνουν οτιδήποτε είναι δυνατόν να εκτελέσουν την αποστολή των με οιαδήποτε τρόπο. <br /> <br /> Η Τουρκία είναι χρήσιμη και απαραίτητη για την αμερικανική γεωστρατηγική προοπτική στην περιοχή. Δεν σκοπεύουν ούτε να τη χαρίσουν στους Ρώσους ούτε να αφήσουν τις εξελίξεις ανεξέλεγκτες. Μπορεί η Τουρκία να είναι χρήσιμη αλλά όχι και ο ανεξέλεγκτος Ερντογάν και θα λέγαμε μάλιστα ότι αποτελεί εμπόδιο, με ότι αυτό συνεπάγεται.<br /> <br /> <a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ο Ερντογάν αντιμέτωπος με τα λάθη του. Οι μοιραίες αστοχίες του Σουλτάνου θα είναι ολέθριες;

Ο Σουλτάνος έδειξε περισσότερη πίστη στις δυνατότητές του από αυτή που θα έπρεπε και τώρα κινδυνεύει να τα χάσει όλα καθώς απέκτησε έναν ...

Διαβάστε την συνέχεια

Stratfof:Οι Κούρδοι και ο γρίφος της απόσυρσης των ΗΠΑ από τη Συρία

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk6raptWEyMGs8PL2CvVMtAMniwp9mfHdsCrbdOH0nWzXiYWuIGcFY5gS-F7AYUpRwVEkWTFly8aXf35rDMIt7K0BUoGS-gB-w8O6NAgET6dYfRaGP13Sh5Phoa0Fv87AZjahx0A5jNEA/s1600/stratfor.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="480" data-original-width="720" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk6raptWEyMGs8PL2CvVMtAMniwp9mfHdsCrbdOH0nWzXiYWuIGcFY5gS-F7AYUpRwVEkWTFly8aXf35rDMIt7K0BUoGS-gB-w8O6NAgET6dYfRaGP13Sh5Phoa0Fv87AZjahx0A5jNEA/s640/stratfor.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Τουρκία και ΗΠΑ τηρούν μεν εχθρική στάση έναντι της κυβέρνησης Άσαντ, ωστόσο το μέλλον του YPG, του στενού εταίρου των ΗΠΑ στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους, αποτελεί «αγκάθι» στις διαπραγματεύσεις τους για τη διαχείριση της επόμενης φάσης του πολέμου της Συρίας.<br /> <br /> Ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ δήλωσε στις 7 Ιανουαρίου πως το αρχικό του σχέδιο για απόσυρση των αμερικανικών στρατιωτικών δυνάμεων από τη Συρία δεν έχει αλλάξει, παρά τα σχόλια του συμβούλου εθνικής ασφάλειας Τζον Μπόλτον, ο οποίος είπε πως θα πρέπει να πληρούνται ορισμένοι όροι, περιλαμβανομένης της διασφάλισης της ασφάλειας των Κούρδων μαχητών του YPG, προτού πραγματοποιηθεί η απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων. Στην τελευταία του δήλωση ο Τραμπ τόνισε πως η απόσυρση των ΗΠΑ θα πρέπει να προχωρήσει με σύνεση ώστε να διασφαλιστεί η συνεχιζόμενη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους.<br /> <br /> Στις 8 Ιανουαρίου ο κ. Μπόλτον ολοκλήρωσε την επίσκεψή του στην Τουρκία, που περιελάμβανε μια πολύωρη συνάντηση με τον σύμβουλο του προέδρου, Ιμπραϊμ Καλίν, μαζί με τον Αρχηγό του Μικτού Επιτελείου των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ Τζόζεφ Ντάνφορντ και τον Ειδικό Αντιπρόσωπο των ΗΠΑ για τη Συρία Τζέιμς Τζέφρι. Ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν φέρεται να απέρριψε το αίτημα του Μπόλτον για συνάντηση, προτού πει στο κοινοβούλιο της χώρας στις 8 Ιανουαρίου πως τα σχόλια του ανώτατου αξιωματούχου του Λευκού Οίκου για το YPG ήταν «απαράδεκτα».<br /> <br /> Αν και Τουρκία και ΗΠΑ τηρούν εχθρική στάση έναντι της κυβέρνησης του Μπασάρ αλ Άσαντ, ωστόσο πέφτουν σε γνώριμα εμπόδια στις διαπραγματεύσεις τους ως προς το πώς να διαχειριστούν την επόμενη φάση του πολέμου της Συρίας, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το μέλλον του YPG, του στενού εταίρου των ΗΠΑ στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους.<br /> <br /> Οι στόχοι της Ουάσινγκτον στη Συρία έχουν μετατοπιστεί από την έναρξη του πολέμου, όμως τώρα επικεντρώνονται πρωτίστως στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους και στην παρεμπόδιση των «αντιπροσώπων» του Ιράν. Η ανακοίνωση του Τραμπ για απόσυρση των αμερικανικών δυνάμεων δημιούργησε αμέσως ανησυχία στους συμμάχους των ΗΠΑ και σε αξιωματούχους της νυν αμερικανικής κυβέρνησης, ως προς το πώς θα πρέπει να συνεχιστούν με τον καλύτερο τρόπο οι στρατιωτικές προσπάθειες κατά του ΙΚ.<br /> <br /> Εν τω μεταξύ, πρωταρχικός στόχος της Τουρκίας είναι να διασφαλίσει τη δική της εσωτερική ασφάλεια, αποτρέποντας το YPG, που η Άγκυρα θεωρεί προέκταση του PKK, να αναδυθεί ως μεγάλη δύναμη στη Συρία.<br /> Τι μέλλει γενέσθαι<br /> <br /> Ενώ οι ΗΠΑ και η Τουρκία ερευνούν το πώς να συνεργαστούν στη μάχη κατά του Ισλαμικού Κράτους στη Συρία με κάποιον τρόπο, οι συνεχιζόμενες προσπάθειες των ΗΠΑ να προστατεύσουν τους Κούρδους συμμάχους τους θα εμποδίσουν μια πιο ολοκληρωμένη συνεργασία.<br /> <br /> Παρά τη δήλωση Μπόλτον, η αμερικανική κυβέρνηση φαίνεται πως σκοπεύει να αποσύρει πλήρως τους στρατιώτες από τη Συρία, όπως είπε και ο Τραμπ στην ανακοίνωση-έκπληξη του τον Δεκέμβριο του 2018. Όμως η ημερομηνία της αποχώρησης παραμένει άγνωστη.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ αυτή τη στιγμή προσπαθούν να δημιουργήσουν μια καλύτερη διαπραγματευτική θέση με τους τοπικούς παράγοντες, καθώς όλες οι εμπλεκόμενες κυβερνήσεις και οργανώσεις επανεκτιμούν τους ρόλους τους στον πόλεμο της Συρίας.<br /> <br /> <a href="https://www.euro2day.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Stratfof:Οι Κούρδοι και ο γρίφος της απόσυρσης των ΗΠΑ από τη Συρία

Τουρκία και ΗΠΑ τηρούν μεν εχθρική στάση έναντι της κυβέρνησης Άσαντ, ωστόσο το μέλλον του YPG, του στενού εταίρου των ΗΠΑ στη μάχη κατά ...

Διαβάστε την συνέχεια

Μύθοι, αλήθειες και προβληματισμοί για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIKXEDONrAwqH0AQX0zM-cr1a75JKMnc9k9PGbCVaNEM7xQVOiL86-mo0AtlJYxE_nUXu6XDL84WI_J41V9nCne2RFaNqStyQfGndymjGud19Pr06-P3h99Hqe4B8K373rv1aASwJkoNI/s1600/ebros_sinora.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="416" data-original-width="625" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjIKXEDONrAwqH0AQX0zM-cr1a75JKMnc9k9PGbCVaNEM7xQVOiL86-mo0AtlJYxE_nUXu6XDL84WI_J41V9nCne2RFaNqStyQfGndymjGud19Pr06-P3h99Hqe4B8K373rv1aASwJkoNI/s640/ebros_sinora.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Του <b>Λάμπρου Τζούμη*</b><br /> <br /> Μύθος 1ος: Οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν προβλήματα και η Τουρκία είναι στριμωγμένη στη Συρία.<br /> <br /> Στις 8 Δεκ. 2016 σε συνέντευξη που παραχώρησε ο ΥΕΘΑ κ. Καμμένος, αναφερόμενος στην κατάσταση των τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων, δήλωσε : «Οι ΤΕΔ αυτή τη στιγμή είναι διαλυμένες. Οι συνεχείς ήττες στη Συρία, η εμπλοκή δυνάμεων κατά του Άσαντ και των Κούρδων, η απόφαση της διεθνούς κοινότητας για την ίδρυση του κουρδικού κράτους έχει φέρει τις ΤΕΔ σε δύσκολη θέση και το ηθικό τους είναι υπό διάλυση. Δεν μπορούν να σηκώσουν αεροπλάνο». Να επισημάνουμε ότι η υπόψη ανάλυση έγινε από ένα θεσμικό παράγοντα υπεύθυνο για το σχεδιασμό σε θέματα εθνικής άμυνας και όχι από κάποιο δημοσιογράφο ή στρατιωτικό αναλυτή που ενδεχομένως δεν είχε γνώση των απαιτουμένων στοιχείων. <br /> <br /> Αλήθεια: Αν μελετήσουμε την πορεία των επιχειρήσεων στο συριακό μέτωπο και τα κέρδη της Τουρκίας σε στρατηγικό και επιχειρησιακό επίπεδο, θα διαπιστώσουμε ότι δεν συνάδουν με την παραπάνω εκτίμηση. Τον Αύγουστο του 2016, ένα μήνα μετά το πραξικόπημα, οι ΤΕΔ ξεκίνησαν την επιχείρηση «Ασπίδα του Ευφράτη», η οποία ολοκληρώθηκε σε διάστημα οκτώ περίπου μηνών. Πέρυσι τον Ιανουάριο, η Τουρκία ξεκίνησε νέα επιχείρηση με την ονομασία «Κλάδος Ελαίας», η οποία ολοκληρώθηκε με την κατάληψη του Αφρίν τον περασμένο Μάρτιο. Στρατηγικός στόχος της Τουρκίας ήταν να δημιουργήσει μια σφήνα μεταξύ των τριών κουρδικών καντονιών στα σύνορα της με την Συρία, ώστε να μην επιτρέψει τη συνένωση τους και να απαγορεύσει τη δημιουργία αυτόνομου κουρδικού κράτους και το κατάφερε. Αν συνεχιστεί η επιχείρηση Ανατολικά του Ευφράτη θα ολοκληρωθεί η δημιουργία μιας ζώνης ασφαλείας στα τουρκοσυριακά σύνορα όπως ήταν και ο αρχικός στόχος, αλλά ακόμα και αν δεν επιτραπεί η προέλαση των τουρκικών δυνάμεων μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ, θα επικρέμεται για τους Κούρδους η απειλή της τουρκικής εισβολής. <br /> <br /> Σε επιχειρησιακό – τακτικό επίπεδο τα κέρδη της Τουρκίας από τις επιχειρήσεις στη Συρία ήταν επίσης σημαντικά.<br /> <br /> Η 2η τουρκική Στρατιά με έδρα τη Μαλάτεια έχει την ευθύνη του σχεδιασμού και της υλοποίησης των επιχειρήσεων στο συριακό μέτωπο. Υπό τον επιχειρησιακό έλεγχο της 2ης Στρατιάς τίθενται Μονάδες που μεταφέρονται από όλη την τουρκική επικράτεια, οι οποίες συγκροτούν τακτικές διοικήσεις με συγκρότηση ανάλογα με τη μορφή της επιχείρησης που πρόκειται να εκτελέσουν. Οι Μονάδες αυτές είναι μία ανά Ταξιαρχία, δηλ. μία μονάδα Πεζικού ή Τεθωρακισμένων ή Ειδικών Δυνάμεων, κ.λπ, προκειμένου οι Σχηματισμοί από τους οποίους αποσπώνται να συνεχίσουν απρόσκοπτα το έργο τους. Οι μεταφερόμενες Μονάδες έχουν σχέση με την επιχειρησιακή εκπαίδευση σε ότι αφορά την πολεμική αποστολή τους, δηλ. από την περιοχή της 1η τουρκικής Στρατιάς στην Αν. Θράκη μεταφέρονται Μονάδες Πεζικού και Τεθωρακισμένων, από τη Στρατιά Αιγαίου με έδρα τη Σμύρνη μονάδες Ειδικών Δυνάμεων, κ.λπ. Μετά την εκτέλεση της αποστολής αποδεσμεύονται, επιστρέφουν στις έδρες τους και εναλλάσσονται με άλλες.<br /> <br /> Στις επιχειρήσεις στο συριακό μέτωπο γίνεται ευρεία δοκιμή οπλικών συστημάτων, που κατασκευάζονται από την εγχώρια τουρκική βιομηχανία. Ενδεικτικά αναφέρονται τα πυροβόλα Firtina των 155 χιλ. που η φάση ολοκλήρωσής τους πραγματοποιήθηκε το 2014 και οι πολλαπλοί εκτοξευτές ρουκετών T-122 Sakaraya, με μεγάλη δυνατότητα κάλυψης (5 επί 5 χιλιόμετρα περίπου). Στις επιχειρήσεις χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά το επιθετικό ελικόπτερο Τ129, το οποίο έχει δυνατότητα εκτόξευσης βλημάτων με λέιζερ, έγινε χρησιμοποίηση επιθετικών μη επανδρωμένων αεροχημάτων, κ.λπ. <br /> <br /> Κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων υπήρξε προσαρμοστικότητα και ευελιξία στις απαιτήσεις του πεδίου της μάχης. Χαρακτηριστικά να επισημανθεί ότι όταν διαπιστώθηκε αδυναμία στην τρωτότητα των αρμάτων Μ60, η τουρκική αμυντική εταιρεία Aselsan ανέπτυξε ταχύτατα ενεργητικό σύστημα αυτοπροστασίας και το τοποθέτησε σε διακόσια από τα άρματα αυτά. Η τοποθέτηση έγινε στο πεδίο επιχειρήσεων για την επαύξηση του χρόνου ετοιμότητας. <br /> <br /> Προβληματισμός: Τα οπλικά συστήματα της Τουρκίας δοκιμάζονται και βελτιώνονται όταν διαπιστώνονται αδυναμίες. Όλοι οι στρατιωτικοί σχηματισμοί εμπλέκονται στις επιχειρήσεις, άρα καθίστανται εμπειροπόλεμοι. Η απόκτηση πολεμικής εμπειρίας από το σύνολο των Σχηματισμών αναβαθμίζει το ηθικό τους και η μεταλαμπάδευση των εμπειριών στα υπόλοιπα στελέχη θα συμβάλει καταλυτικά στην επαύξηση του αξιόμαχου του τουρκικού στρατεύματος. <br /> <br /> Μύθος 2ος: Η κλιμάκωση της τουρκικής προκλητικότητας έχει σχέση με προβλήματα που αντιμετωπίζει η Τουρκία και διεξάγεται για λόγους εσωτερικής κατανάλωσης. <br /> <br /> Η άποψη αυτή διατυπώνεται συχνά κυρίως από πολιτικούς και δημοσιογράφους που αποκοιμίζουν την ελληνική κοινή γνώμη και διαστρεβλώνουν την πραγματικότητα. <br /> <br /> Αλήθεια: Οι καθημερινές λεκτικές απειλές από την πλευρά της Τουρκίας που συνοδεύονται από επιχειρησιακές δράσεις έχουν στόχο να δημιουργήσουν φοβικά σύνδρομα στην ελληνική πλευρά, να επιτύχουν την ψυχολογική φθορά και την κάμψη της ελληνικής πολιτικής βούλησης, με απώτερο στόχο την υλοποίηση των αντικειμενικών σκοπών της Τουρκίας χωρίς να προβληθεί αντίσταση. Το δόγμα που έχει φέρει η Τουρκία στην επιφάνεια το τελευταίο διάστημα περί «Γαλάζιας Πατρίδας» με χάρτες και συγκεκριμένα τετραγωνικά χιλιόμετρα, δεν αφορά το εσωτερικό ακροατήριο της, αλλά τις διεκδικήσεις της που τις εννοεί. Μέσω της ακραίας θεωρίας περί μη ύπαρξης υφαλοκρηπίδας για τα νησιά, η Τουρκία αμφισβητεί το μισό Αιγαίο και ολόκληρη την ελληνική υφαλοκρηπίδα Ν.Α. της Κρήτης μέχρι και το Καστελόριζο. <br /> <br /> Προβληματισμός: Το επόμενο διάστημα η χώρα εισέρχεται ενδεχομένως σε μια κατάσταση πολιτικής πόλωσης - αστάθειας και μια ιστορική αναδρομή καταδεικνύει ότι η Τουρκία εκμεταλλεύεται περιόδους όπως αυτή. Να επισημάνουμε επίσης ότι τη στιγμή που συντελούνται μεγάλες γεωπολιτικές εξελίξεις στην περιοχή, η Ελλάδα οδεύει εκτός από τη διαχρονική έλλειψη στρατηγικού σχεδιασμού χωρίς ηγεσία στο Υπουργείο Εξωτερικών και το μοναδικό πρόβλημα που απασχολεί την κυβέρνηση είναι ο τρόπος του «διαζυγίου» με τον κυβερνητικό εταίρο κ. Καμμένο. <br /> <br /> Σημείο προβληματισμού πρέπει επίσης να αποτελέσει το γεγονός ότι το επόμενο διάστημα ενδεχομένως θα υπάρξει κλιμάκωση της προκλητικότητας της Τουρκίας, καθόσον ο μήνας Ιανουάριος χαρακτηρίζεται από κάτι τέτοιο λόγω της κρίσης των Ιμίων. Χαρακτηριστικό περί αυτού είναι ότι πέρυσι υπήρξε παρεμπόδιση του ΥΕΘΑ κ. Καμμένου να προσεγγίσει τις βραχονησίδες και την προηγούμενη χρονιά στήθηκε επικοινωνιακό σόου με την παρουσία του Τούρκου Αρχηγού των Ενόπλων Δυνάμεων και των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων.<br /> <br /> Όπως ανακοινώθηκε, η Τουρκία προγραμματίζει το επόμενο διάστημα μεγάλη διακλαδική άσκηση με την ονομασία «Γαλάζια Πατρίδα». Ασκήσεις αυτής της μορφής έχουν στόχο την προβολή ισχύος αλλά και τη δημιουργία φοβικών συνδρόμων στην Ελλάδα με σκοπό την ψυχολογική φθορά της ελληνικής πλευράς και την επίτευξη των στόχων της Τουρκίας, ενδεχομένως και χωρίς τη χρήση βίας. Η Τουρκία δίνει ιδιαίτερη βαρύτητα στις ψυχολογικές επιχειρήσεις, οι οποίες είναι σχεδιασμένες και κατευθυνόμενες σε εχθρικές αλλά και φίλιες κοινωνικές ομάδες, με σκοπό να δημιουργήσουν τέτοια στάση και συμπεριφορά, ώστε να εξυπηρετηθεί η επίτευξη των πολιτικών και στρατιωτικών αντικειμενικών σκοπών της. <br /> <br /> Θα πρέπει τέλος να επισημάνουμε ότι αν η Τουρκία έχει σκοπό να μας οδηγήσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων ακόμα και μέσα από ένα θερμό επεισόδιο, θα κλιμακώσει την ένταση σε πολιτικό-διπλωματικό επίπεδο και θα επιδιώξει την επίτευξη τακτικού πλεονεκτήματος μέσω της συγκέντρωσης μεγάλου όγκου δυνάμεων. Αυτό μπορεί να γίνει με το πρόσχημα ασκήσεων όπως η προαναφερόμενη. Το επόμενο διάστημα απαιτείται ιδιαίτερη ετοιμότητα καθόσον η Τουρκία έχει την πρωτοβουλία και μπορεί να επιλέξει τον τόπο και το χρόνο δημιουργίας ενός θερμού επεισοδίου. <br /> <br /> <b><i>*Ο Λάμπρος Τζούμης είναι Αντιστράτηγος ε.α.</i></b><br /> <br /> <a href="https://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Μύθοι, αλήθειες και προβληματισμοί για τις ελληνοτουρκικές σχέσεις

Του Λάμπρου Τζούμη* Μύθος 1ος: Οι Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις έχουν προβλήματα και η Τουρκία είναι στριμωγμένη στη Συρία. Στις 8 Δεκ. ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στράτος Δορδανάς: Ο μακρύς ελληνογερμανικός 20ός αιώνας Οι μαύρες σκιές στην ιστορία των διμερών σχέσεων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihsVAYsiVyutaH5cUuQPqgIHyrp90FLBlZZxyM4Q6_3uqD1UoBOXVub5Ov64asWr5ANOmIDbUyFdyncL1x_KvGJ8WofHqUEZ3PqrZXoJCkdYzLrXHbSztqsF7yPvOJl8aapyzvY9HWvbM/s1600/spiti_sliman_1940.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="511" data-original-width="701" height="466" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihsVAYsiVyutaH5cUuQPqgIHyrp90FLBlZZxyM4Q6_3uqD1UoBOXVub5Ov64asWr5ANOmIDbUyFdyncL1x_KvGJ8WofHqUEZ3PqrZXoJCkdYzLrXHbSztqsF7yPvOJl8aapyzvY9HWvbM/s640/spiti_sliman_1940.jpg" width="640" /></a></div> <i>   Μετρα ασφαλειας στην Αθηνα το 1940, στο σπιτι του Σλημαν στην οδο Πανεπιστημιου</i><br /> <i><br /></i> <b>Αλέξης Γαγλίας</b><br /> <br /> «Τα ίδια στερεότυπα για τον τεμπέλη Έλληνα που συναντάμε στις γερμανικές στρατιωτικές εκθέσεις της Κατοχής ανακυκλώθηκαν από γερμανικά μίντια στη διάρκεια της ελληνικής οικονομικής κρίσης». <br /> <br /> «Η συμφωνία του κατοχικού δανείου βρίσκεται στο γερμανικό Υπ.Εξ. και φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Αδόλφου Χίτλερ. Αν νιώθεις πολιτικά ισχυρός μπορείς να θεσεις μετ’ επιτάσεως το ζήτημα του κατοχικού δανείου στην ατζέντα των διμερών συζητήσεων». <br /> <br /> Οι ελληνογερμανικές σχέσεις ήταν ανέκαθεν- από ιδρύσεως του ελληνικού κράτους- πυκνές, ζωηρές, αν μη τι άλλο ενδιαφέρουσες. Ο Όθωνας και η «βαυαροκρατία», ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος και ο Εθνικός Διχασμός, με τον φιλοβρετανό Ελευθέριο Βενιζέλο απέναντι στον γερμανόφιλο βασιλιά Κωνσταντίνο, η δικτατορία του γερμανοσπουδαγμένου Ιωάννη Μεταξά, η ναζιστική θηριωδία της κατοχικής περιόδου και η (επιβεβλημένη;) μεταπολεμική λήθη, τα ακόμη ανοικτά ζητήματα του κατοχικού δανείου και των πολεμικών επανορθώσεων και, στην σύγχρονη, συγκυρία, ο ρόλος της Γερμανίας, ως ευρωπαϊκή οικονομική υπερδύναμη πλέον, στην ελληνική οικονομική κρίση.<br /> <br /> Η ιστορία ρίχνει ακόμα βαριά τη σκιά της σε πολλές πτυχές των διμερών σχέσεων των δύο χωρών αλλά και στον τρόπο με τον οποίο οι δύο λαοί «φιλτράρουν» ο ένας τον άλλο. Και ειδικά στο αποκορύφωμα της ελληνικής κρίσης πολλά media- και στις δύο χώρες- ανέσυραν και ανέδειξαν στα πρωτοσέλιδα και τα ρεπορτάζ τους τα πιο λούμπεν στερεότυπα και των δύο κρατών- λαών. Ήταν η περίοδος όπου ταμπλόιντ, όπως η Bild, παρήγαγαν πολιτική, επηρεάζοντας εκατομμύρια αναγνώστες.<img height="365" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c38f95e20000036006bb3d6.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> <i>Πρωτοσέλιδο της Bild με τίτλο «Οι Έλληνες είναι πιο πλούσιοι από εμάς»<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a></i><br /> <br /> Ο συλλογικός τόμος «Ο μακρύς ελληνογερμανικός εικοστός αιώνας_ οι μαύρες σκιές στην ιστορία των διμερών σχέσεων» θέλει να εξετάσει το εύρος και τη διαχρονικότητα αυτών των σχέσων με βάση τη συγκυρία. Σε ποιο βαθμό το παρόν χρωματίζεται από το παρελθόν και πως αυτό το παρελθόν εργαλειοποιείται βάσει της οικονομικής συγκυρίας. Συζητώ με τον Στράτο Δορδανά, επίκουρο καθηγητή Ιστορία στο ΠΑ.ΜΑΚ.- μαζί με τον Νίκο Παπαναστασίου, λέκτορα Σύγχρονης Ιστορίας και Ιστορίας των Μέσων Ενημέρωσης στο ΕΚΠΑ, επιμελήθηκαν τον συλλογικό τόμο και συντόνισαν την εργασία 16 ερευνητών και πανεπιστημιακών. Το έργο τους είναι αποτέλεσμα δουλειάς τριών χρόνων- ξεκίνησε να συγγράφεται το 2015 και αναμένεται να κυκλοφορήσει τις επόμενες μέρες από τις εκδόσεις «Επίκεντρο».<br /> <br /> «Δε χρειάζεται να σας θυμίσω τι συνέβαινε στην Ελλάδα, όχι σε καμιά μακρινή εποχή αλλά 3-4 χρόνια πριν, όταν επισκέψεις Γερμανών αξιωματούχων σηματοδοτούσαν κόκκινο συναγερμό, όταν από τον Έλληνα πρωθυπουργό είχε ακουστεί η φράση “GobackMerkel”, μου λέει ο Στράτος Δορδανάς.<br /> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c38f46e25000051007daee5.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> <i>O πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξης Τσίπρας μαζί με τον πρόεδρο του Die Linke, Μπερντ Ρίξιγκερ, στο συλαλλητήριο υποδοχής της Άνγκελα Μέρκελ (Σεπτέμβριο 2010)</i><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Ποια είναι η ιδέα και ο σκοπός του βιβλίου;<br /> <br /> Σ.Δ.: Επιχειρήσαμε να ‘εκμεταλλευτούμε’ τη συγκυρία ώστε να προτείνουμε στο αναγνωστικό κοινό έναν διαφορετικό τρόπο θέασης του παρελθόντος- πιο ψύχραιμο, πιο νηφάλιο, που θα στηρίζεται στην άρση αυτών των στερεοτύπων που εμφανίστηκαν με τόσο κυριαρχικό τρόπο στον δημόσιο λόγο αλλά και στην καθημερινότητα τόσο στην Ελλάδα, όσο και στη Γερμανία.<br /> <br /> «Έχοντας βρεθεί στη Γερμανία αρκετές φορές στην περίοδο της ελληνικής κρίσης, συζήτησα με Γερμανούς φίλους και συναδέλφους, ή υπήρξα αυτήκοος μάρτυρας συζητήσεων σε δημόσιο χώρο άλλων Γερμανών- ο τρόπος με τον οποίο οι Γερμανοί μιλούσαν για την Ελλάδα και τους Έλληνες ήταν πάνω κάτω ο ίδιος με τον δικό μας απέναντι στους Γερμανούς και τη Γερμανία. Εκεί, οι χαρακτηρισμοί για τους Έλληνες ήταν περίπου της ίδιας ποιότητας και βαρύτητας με τους χαρακτηρισμούς και όσα προσδίδαμε εμείς στους Γερμανούς, ανέκαθεν. Απαξιωτικοί χαρακτηρισμοί εκατέρωθεν. Και οι δυο λαοί βλέπανε το παρόν, επιστρέφοντας στο παρελθόν- με φόντο το κατοχικό, κυρίως, παρελθόν».<br /> <br /> Μπορούν να προσάψουν οι Γερμανοί κάτι στους Έλληνες όσον αφορά την περίοδο της κατοχής;<br /> <br /> Σ.Δ.: Φυσικά οι Γερμανοί δεν μπορούν να προσάψουν στους Έλληνες, ή σε κανένα από τους κατεχόμενους λαούς, τίποτα απολύτως. Είναι όμως ενδιαφέρον ότι οι Γερμανοί την περίοδο της κατοχής προσάπτουν στους Έλληνες στερεοτυπικούς χαρακτηρισμούς που συναντήσαμε τα τελευταία χρόνια στα γερμανικά ΜΜΕ. Διαβάζοντας γερμανικές στρατιωτικές εκθέσεις λίγο μετά την έναρξη της Κατοχής, συναντάς τους ίδιους χαρακτηρισμούς: οι τεμπέληδες Έλληνες που δεν τα έχουν καλά με την τάξη και την ευνομία, που πρέπει να τους μάθουμε να εργάζονται και να υπακούν.<br /> <br /> <img height="358" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c38f6b420000038006bb3d5.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> <i>Επιμαχο εξώφυλλο του Spiegel κατά της Ελλάδας </i><br /> <br /> «Είναι εντυπωσιακό ότι τα ίδια στερεότυπα εμφανίστηκαν την περίοδο της οικονομικής κρίσης και της επιδείνωσης των διμερών σχέσων. Ως ιστορικοί παρακολουθούμε την διαχρονία παρόμοιων φαινομένων συχνά, αλλά αυτή η ανακύκλωση είναι άξια καταγραφής και επισήμανσης. Η δεξαμενή από την οποία αντλούνται τα στερεότυπα είναι ίδια και για τους Γερμανούς και για τους Έλληνες. Από την δική μας πλευρά, οι Γερμανοί... οι εμμονικοί με τα μνημόνια και τα οικονομικά μεγέθη Γερμανοί».<br /> Οι εμμονικοί με την πειθαρχία, δημοσιονομική και μη, καλβινιστές Γερμανοί...<br /> <br /> Σ.Δ.: Ακριβώς. Οι Έλληνες τους καταλογίζουμε μια τυπικότητα και μεθοδικότητα στα όρια του βασανισμού των άλλων. Οι ανελαστικοί Γερμανοί που βλέπουν μόνο νούμερα και όχι ανθρώπους.<br /> <br /> «Δεν είναι τυχαίο ότι όχι μόνο οι Έλληνες αλλά και οι Γερμανοί τοποθέτησαν την καγκελάριο Μέρκελ σε κολάζ στον ιερό βράχο στης Ακρόπολης, δίπλα στους Γερμανούς αξιωματικούς της Βέρμαχτ που μετά την είσοδο των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα φωτογραφήθηκαν εκεί. Δεν ήμασταν μόνο εμείς που βάλαμε μουστάκι και ντύσαμε με την στολή της Βέρμαχτ την καγκελάριο- το Spiegel δημοσίευσε αυτό το φωτογραφικό κολάζ σε εξώφυλλό του με τίτλο ‘Πως μας βλέπουν οι άλλοι;’».<br /> <br />   <img height="640" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c38f3913600004e00680435.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="480" /><br /> <i>Το εν λόγω εξώφυλλο του περιοδικού Spiegel</i><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Διαβάζοντας προσωπικά κείμενα, ημερολόγια, επιστολές, Γερμανών Ναζί αξιωματικών του Β΄Π.Π. είναι έκδηλη η άρδην μετατόπιση της άποψής τους για τους σύγχρονους Έλληνες- γρήγορα εξέπεσαν από απόγονοι των αρχαίων Ελλήνων σε έναν μπασταρδεμένο, φυλετικά κατώτερο λαό...<br /> <br /> Σ.Δ.: Οι Γερμανοί στην Κατοχή δεν βρήκαν τα πράγματα στην Ελλάδα όπως ενδεχομένως επιθυμούσαν ή και περίμεναν στο επίπεδο της συνεργασίας και της αποδοχής. Έρχονται στην Ελλάδα με την προπαγανδιστική εικόνα του φίλου- «ερχόμαστε για να πετάξουμε στη θάλασσα τους Άγγλους και να σας απελευθερώσουμε από την βρετανική δουλεία», αυτός ήταν ο πυρήνας της ναζιστικής προπαγάνδας. Με την έναρξη της Κατοχής οι Γερμανοί έχουν την εντύπωση ότι από την στιμή που τελείωσε ο πόλεμος, οι Έλληνες δε θα προβούν σε πράξεις αντίστασης, ότι θα παραμείνουν «ήσυχοι» και θα υπομείνουν αγόγγυστα τα βάρη της Κατοχής και του Β΄Π.Π..<br /> <br /> «Οι Γερμανοί εθνικοσιαλιστές είχαν σε τιμητική θέση τους Έλληνες και την Ελλάδα, θεωρώντας πως Γερμανοί και Έλληνες έχουν κοινή ινδοευρωπαϊκή καταγωγή. Θεωρούν, οι Ναζί, πως και οι Γερμανοί θα μπορούσαν να έχουν καταφέρει τα επιτεύγματα του αρχαιοελληνικού πολιτισμού αλλά οι κλιματολογικές συνθήκες της Μεσογείου ήταν περισσότερο ευνοϊκές για τους Έλληνες. Η γνώμη τους για τους σύγχρονους Έλληνες μεταστρέφεται εξαιτίας της ελληνικής απείθειας και της Αντίστασης- ανακαλούν τις θεωρίες του Φαλμεράγιερ και, πλέον, οι Έλληνες δεν είναι απόγονοι των Αθηναίων και των Σπαρτιατών αλλά προσμίξεις με Σλάβους. Λένε ότι αυτοί, οι Γερμανοί, θα είναι οι συνεχιστές του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού».<br /> <br /> Οι ελληνογερμανικές σχέσεις αρχίζουν έναν περίπου αιώνα νωρίτερα της κατοχής όμως. Με τον Βαυαρό Όθωνα, πρώτο μονάρχη του νεοσύστατου ελληνικού βασιλείου και την περίοδο της «βαυαροκρατίας» που άφησε μάλλον πικρή γεύση στους Έλληνες... <br /> <br /> Σ.Δ.:Ο Όθωνας ήταν ο δευτερότοκος γιος του φιλέλληνα βασιλιά της Βαυαρίας Λουδοβίκου- τον επέλεξαν οι προστάτιδες δυνάμεις, έχοντας συμφωνήσει ο βασιλιάς της Ελλάδας να μην προέρχεται από τους δικούς τους δυναστικούς οίκους. Ήρθε σε μια πολύ δύσκολη στιγμή- είχε προηγηθεί η δολοφονία του Ιωάννη Καποδίστρια και το κράτος έπρεπε να συγκροτηθεί εκ του μηδενός σχεδόν. Στα θετικά της οθωνικής περιόδου- που δεν έχει βρει τη θέση που της αρμόζει στην ελληνική ιστοριογραφία- πρέπει να καταγράψουμε τη θεμελίωση ενός πρωτόλειου διοικητικού μηχανισμού και την προσπάθεια ενός θεσμικού εκσυγχρονισμού σε δυτικά πρότυπα. Όμως στους Έλληνες έμεινε, όντως, μια γεύση αρνητικού προσήμου.<br /> <br /> <img height="640" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c38f77a2500003200c58981.png?ops=scalefit_960_noupscale" width="442" /><br /> <i>Ο βασιλιάς Όθωνας και η σύζυγός του Αμαλία στο Μόναχο το 1867</i><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Γιατί;<br /> <br /> Σ.Δ.: Ο Όθωνας αντιλήφθηκε και ενστερνίστηκε πολύ νωρίς την Μεγάλη Ιδέα ως μια απαίτηση των καιρών. Είχε δειλά δειλά αρχίσει να διατυπώνεται από τα μέσα της δεκαετίας του 1840- η απαίτηση του πρωτόλειου κοινοβουλευτισμού της εποχής αλλά και του λαού ήταν η Ελλάδα να υπερβεί τις δυνατότητές της και να μεγεθυνθεί ανάλογα με άλλους ευρωπαϊκούς λαούς. Την περίοδο που η Ιταλία πετυχαίνει την ενοποίησή της, τα γεγονότα παρακολουθούνται από την ελληνική πλευρά με πολύ μεγάλη πικρία. Αυτή η συσσωρευμένη δυσαρέσκεια για την αδυναμία της Ελλάδας να εκπληρώσει το μεγαλοιδεατικό της όραμα οδήγησε τελικά στην έξωση του Όθωνα. Είχε προηγηθεί και η περίοδος της Αντιβασιλείας που είχε δημιουργήσει αρνητικά συναισθήματα αλλά και μύθους, όπως ότι επιχειρείται μια αποχριστιανοποίηση του ελληνικού έθνους από τον μη ορθόδοξο Όθωνα.<br /> <br /> Περίπου μισό αιώνα μετά την έξωση του Όθωνα διατυπώθηκε και ένας άλλος «μύθος»- ότι η Γερμανία βρισκόταν πίσω από την παραίτηση και τελικά την δολοφονία του Γεωργίου Α΄, επιδιώκοντας να προωθήσει στον θρόνο τον Διάδοχο Κωνσταντίνο, γερμανόφιλο και σύζυγο της αδελφής του Κάιζερ, Σοφίας...<br /> <br /> (Σ.Δ.) Σίγουρα η Γερμανία ενδιαφερόταν να συντηρήσει και να ενισχύσει τον ρόλο του Κωνσταντίνου ως σημαντικότερου ερείσματός της στην Ελλάδα. Μετά τον «ατυχή» πόλεμο του 1897 και την απομάκρυνση του Κωνσταντίνου, η Γερμανία τον προστάτεψε ώστε την κατάλληλη στιγμή να τον επαναφέρει στην Ελλάδα. Και στη συνέχεια προσπάθησε να προλειάνει το έδαφος για την αναρρίχησή του στον θρόνο. Είχε λοιπόν συμφέρον η Γερμανία να επισπεύσει τις διαδικασίες διαδοχής του ελληνικού θρόνου, δεν έχει όμως αποδειχτεί ότι έδρασε έστω και παρασκηνιακά στη δολοφονία του Γεωργίου Α΄.<br /> <br /> <img height="640" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c38f82424000066009f98be.jpeg?ops=crop_0_110_738_826,scalefit_960_noupscale" width="571" /><br /> <i>Past In Colour-Χρώμα στο Παρελθόν (Facebook)/ Christos Kaplanis Colorizations Ο βασιλιάς Κωνσταντίνος και ο πρωθυπουργός Βενιζέλος συνεργαζόμενοι, στη διάρκεια του Β' Βαλκανικού Πολέμου. Στρατηγείο του Χατζή-Μπεηλίκ, Ιούνιος 1913</i><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Και λίγα χρόνια μετά, κατά τη διάρκεια του Α΄ Π.Π. και του Εθνικού Διχασμού, ο Κωνσταντίνος, ένας σφόδρα γερμανόφιλος βασιλιάς, βρίσκεται στο επίκεντρο της δίνης των γεγονότων.<br /> <br /> Σ.Δ.: Ο Κωνσταντίνος και το επιτελείο του, η στενή Αυλή του, πιστεύουν ακράδαντα στη γερμανική νίκη. Πολλοί από τους αξιωματικούς του ελληνικού επιτελείου είναι γερμανοσπουδαγμένοι- έχουν φοιτήσει στην περιβοήτη Γερμανική Στρατιωτική Ακαδημία του Βερολίνου. Ο κλονισμός όλων αυτών που είχαν πιστέψει στη γερμανική νίκη, με την αναγγελία της γερμανικής ήττας και συνθηκολόγησης, θα είναι απόλυτος, συγκλονιστικός. Ο Μεταξάς με την είδηση της γερμανικής συνθηκολόγησης σημειώνει στο ημερολόγιο του ότι «πλέον εμείς έχουμε τεθεί στο κοινωνικό και πολιτικό περιθώριο». Πιστεύουν ότι-πολιτικά- έχουν οριστικά ξοφλήσει.<br /> <br /> Μπορεί κάποιος να χαρακτηρίσει τον Κωνσταντίνο και την Αυλή του «πράκτορες των Γερμανών», ή είναι υπερβολικός ο χαρακτηρισμός;<br /> <br /> Σ.Δ.: Δεν θα τους χαρακτήριζα «πράκτορες»- θα αποδεχόμουν σίγουρα έναν χαρακτηρισμό περί της γερμανοφιλίας τους. Κωνσταντίνος αλλά και Βενιζέλος προωθούσαν τις πολιτικές των συμμάχων τους σε μια βαθιά διχασμένη χώρα. Προωθούσαν τα συμφέροντα αυτών που ο καθένας τους θεωρεί ότι θα επικρατήσουν στον Α΄ Π.Π.- εκ του αποτελέσματος θα αποδειχθεί ότι ο Βενιζέλος είχε δίκιο. Ο Βενιζέλος και ο ρόλος του λοιπόν στον Εθνικό Διχασμό θα βρεθεί στο απυρόβλητο, ενώ ο Κωνσταντίνος θα ριχθεί στην πυρά. Υπάρχουν πάντως στη διάθεση των ερευνητών τα στοιχεία που δείχνουν τον βαθμό συνεργασίας του Βενιζέλου με τους Αγγλο- Γάλλους και από την άλλη, τον βαθμό συνεργασίας του Κωνσταντίνου και της Σοφίας με το Βερολίνο.<br /> <br /> «Ιδιαίτερα δραστήριος ήταν καθ’ όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου ο Ιωάννης Μεταξάς- αυτός θα αποτελέσει το κρίσμο πρόσωπο, τον διαμεσολαβητή στις επαφές μεταξύ Βερολίνου και Αθήνας. Θα διοχετεύει συνεχώς διαβαθμισμένες, σημαντικές πληροφορίες για την Ελλάδα στη γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα».<br /> <br /> <img height="460" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c38f5b23600004d00680439.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> <i>O Ιωάννης Μεταξάς</i><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Σχεδόν είκοσι χρόνια αργότερα πως έβλεπε η ναζιστική πλέον Γερμανία το καθεστώς της «4ης Αυγούστου» και τον Μεταξά;<br /> <br /> Σ.Δ.: Εδώ οι ιδεολογικές συγγένειες είναι πρόδηλες- όμως η Γερμανία αναγνωρίζει το βρετανικό προβάδισμα, λόγω Γεωργίου Β’. Διαπιστώνει λοιπόν τα κοινά ιδεολογικά σημεία των δύο δικτατορικών καθεστώτων αλλά και τις αποκλίσεις, όπως και τις πολιτικές αδυναμίες του Μεταξά. Ο στρατός ελέγχεται από τον Γεώργιο- οι δυναστικές σχέσεις και οι εξαρτήσεις του Γεωργίου από την Μ.Βρετανία είναι δεδομένες. Η Γερμανία προσπαθεί απλώς να μην αλλάξει άρδην το ισοζύγιο των σχέσεων- ενόψει του επικείμενου Β΄Π.Π. η Ελλάδα, ει δυνατόν, να παραμείνει ουδέτερη.<br /> <br /> Αναλήφθηκαν, μετά την μονομερή ενέργεια του Μουσολίνι να επιτεθεί στην Ελλάδα, πρωτοβουλίες από τους Γερμανούς για ειρήνευση το ελληνοιταλικό μέτωπο;<br /> <br /> Σ.Δ.: Ναι, πράγματι. Όμως, ήδη από τον Δεκέμβριο του 1940, το γερμανικό στρατιωτικό επιτελείο είχε εκπονήσει τα σχέδια της επιχείρησης «Μπαρμπαρόσα» εναντίον της Σ.Ένωσης, αλλά και της επιχείρησης «Μαρίτα» στα Βαλκάνια. Οι Γερμανοί δεν θέλουν επ’ ουδενί να υπάρχει ανοιχτό μέτωπο στα Βαλκάνια, όσο ο γερμανικός στρατός θα προελαύνει στην Σοβιετική Ένωση. Ο Χίτλερ φοβόταν ένα νέο «Μακεδονικό Μέτωπο», όπως αυτό του Α΄Π.Π., όπου τα βρετανικά στρατεύματα θα χρησιμοποιούσαν την Ελλάδα ως βάση τους για να εξαπολύουν επιθέσεις στα νώτα του γερμανικού στρατού.<br /> <br /> Ένα ενδιαφέρον σημείο της κατοχικής περιόδου είναι ότι οι Γερμανοί είχαν ήδη συμφωνήσει με τους Ιταλούς και τους Βούλγαρους ότι η οικονομική εκμετάλλευση και των δικών τους ζωνών κατοχής, ανήκε στη Γερμανία πρωτίστως. <br /> <br /> Σ.Δ.: Για αυτο οι Ιταλοί είχαν τότε πει ότι όπως πάνε τα πράγματα οι Γερμανοί θα πάρουν από τους Έλληνες ακόμα και τα κορδόνια των παπουτσιών τους... Η Γερμανία αναγνώρισε το ιταλικό εδαφικό προβάδισμα στην Ελλάδα, κράτησε όμως για λογαριασμό της την εκμετάλλευση του ελληνικού υπεδάφους και των σημαντικότερων ελληνικών επιχειρήσεων. Η Γερμανία δεν ήταν καν διατεθειμένη να συζητήσει με τους συμμάχους της την απομύζηση των ελληνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών, καίριας σημασίας σε κάποιους τομείς, όπως η εξόρυξη χρωμίου και νικελίου. Στο τραπέζι των «συζητήσεων»λοιπόν θα καθίσουν αποκλειστικά οι Γερμανοί από τη μια πλευρά και οι Έλληνες κεφαλαιούχοι- ιδιοκτήτες των βιομηχανιών από την άλλη.<br /> <br /> <img height="462" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c38f9fd3600004c0068043b.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> <i>Το Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο στις 25 Μαρτίου 1933<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a></i><br /> <br /> «Στη διάρκεια της Κατοχής οι Γερμανοί αξιοποίησαν τις πολιτικές, εθνοτικές, θρησκευτικές, γλωσσικές διαφορές στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες περιοχές της κατεχόμενης Ευρώπης, για να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους. Είχανε διαπιστώσει αυτές τις ρηγματώσεις στις προπολεμικές κοινωνίες και τις εκμεταλλεύθηκαν ώστε να προκαλέσουνε κοινωνικοπολιτικό χάος και οι ίδιοι να εξοικονομήσουνε πολύτιμο γερμανικό αίμα. ‘Αφήστε τους Έλληνες να σκοτώνονται μεταξύ τους ώστε εμείς να έχουμε τις μικρότερες δυνατές απώλειες’- αυτό ήταν το σκεπτικό τους, ενώ οι ίδιοι ήθελαν να μένουν στην περιφέρεια του κατοχικού κάδρου. Αυτόν τον σκοπό εξυπηρέτησαν οι δωσιλογικές, αναλώσιμες και συγκυριακές κυβερνήσεις του Τσολάκογλου, του Λογοθετόπουλου, ακόμα και του Ράλλη. Στον τελευταίο ικανοποίησαν τον όρο που είχε θέσει για την συγκρότηση των Ταγμάτων Ασφαλείας, όμως η κατοχική κυβέρνησή του ελεγχόταν από την ηγεσία των SS και τον Χίμλερ, που είναι το απόλυτο αφεντικό στον εξοπλισμό και την διαχείριση των ελληνικών δωσιλογικών τμημάτων. Ήδη στη βόρεια Ελλάδα οι Γερμανοί, χωρίς τη «διαμεσολάβηση» ελληνικών αρχών είχαν εξοπλίσει δωσιλογικά τμήματα κατά το δοκούν».<br /> <br /> Μετά το τέλος του πολέμου ποιο είναι το κλίμα στην Ελλάδα για τη Γερμανία και τους Γερμανούς; <br /> <br /> Σ.Δ.: Το κλίμα ήταν απόλυτα εχθρικό απέναντι στους Γερμανούς, εξαιτίας των πολιτικών που άσκησαν: των βιβλικών καταστροφών, των αντιποίνων στον άμαχο πληθυσμό, του λιμού και της εξαθλίωσης. Όταν λίγα χρόνια μετά τον πόλεμο ένας Γερμανός θέλησε να επισκεφτεί την Κρήτη, οι γερμανικές αρχές κινητοποιήθηκαν για να τον συνετίσουνε... Και όταν επαναλειτούργησε η γερμανική πρεσβεία στην Αθήνα, οι Γερμανοί διπλωμάτες διαπίστωσαν αμέσως αυτή την διάχυτη εχθρότητα.<br /> <br /> «Πλέον οι σχέσεις των δύο χωρών θα είναι ιδωμένες μέσα από τον παραμορφωτικό φακό των γεγονότων της Κατοχής. Ο Β΄Π.Π. αποτελεί τομή για τις ελληνογερμανικές σχέσεις».<br /> <br /> <img height="290" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c38fb793600004d0068043c.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> <i>Ο διορισμένος από τις γερμανικές αρχές Κατοχής πρωθυπουργός Ιωάννης Ράλλης σε πασχαλινό γεύμα</i><a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> Υπήρξε διάσταση ανάμεσα στα αισθήματα του λαού και την πολιτική των ελίτ;<br /> <br /> Σ.Δ.: Εδώ έχουμε τις απαιτήσεις και τις πιέσεις που προκαλεί στις πολιτικές ελίτ η ανάδυση του Ψυχρού Πολέμου. Το ψυχροπολεμικό κλίμα από τις αρχές κιόλας του 1947 επιτάσσει στις πολιτικές ελίτ να ρίξουνε λήθη στο πρόσφατο παρελθόν, να μην κάνουν αναφορές που θα αναμόχλευαν οδυνηρές μνήμες, να επανοικοδομήσουν τις διμερείς σχέσεις επανεκκινώντας την οικονομική συνεργασία των δύο χωρών. Οι δύο χώρες έπρεπε να αντιληφθούν ότι δεν είναι πλέον εχθροί, αλλά σύμμαχοι στον ίδιο δυτικό συνασπισμό. Οι πολιτικές ελίτ στην προσπάθεια αυτή έπρεπε να αντιμετωπίσουν τα αρνητικά συναισθήματα, την οργή και τον θυμό, που διακατείχαν τον ελληνικό λαό στο άκουσμα και μόνο των λέξεων «Γερμανία» και «Γερμανοί».<br /> <br /> «Μια τραγική πτυχή αυτή αυτής της βαριάς ατμόσφαιρας είναι η εξής: όταν το 1950 οι βουλγαρικές αρχές προώθησαν παιδιά του ελληνικού εμφυλίου στην Ανατολική Γερμανία, τα παιδιά έπαθαν σοκ, άρχισαν να κλαίνε και να οδύρονται- αρνούνταν να μετακινηθούν στη Γερμανία». <br /> <br /> Η μεταπολεμική οικονομική σχέση των δύο χωρών συμπυκνώνεται (περίπου) στο προπολεμικό «καπνά έναντι όπλων»; <br /> <br /> Σ.Δ.: Ναι. Η Γερμανία διαβλέπει την ελληνική ανάγκη να ανοίξει η γερμανική αγορά στα ελληνικά αγροτικά προϊόντα. Και χρησιμοποιεί αυτή την οικονομική ανάγκη για να επιβάλλει την δική της ατζέντα. Λήθη στο παρελθόν λοιπόν, ιδίως μετά τις συμφωνίες της δεκαετίας του ’50 για τους Έλληνες οικονομικούς μετανάστες, το εργατικό δυναμικό που είχε ανάγκη και η Γερμανία για να προχωρήσει στο δικό της «οικονομικό θαύμα».<br /> <br /> «Και στο πλαίσιο αυτής της λήθης η Γερμανία επέβαλε στην ελληνική πλευρά να μην διεκδικήσει τις πολεμικές επανορθώσεις και το κατοχικό δάνειο. Η ελληνική πολιτική ηγεσία, αρχής γενομένης από τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, ποτέ δε συμφώνησε σε αυτό- δε συνομολόγησε, ούτε υπέγραψε κανένα κείμενο βάσει του οποίου αποποιούνταν των ελληνικών διεκδικήσεων. Εκείνο που αποδέχτηκε ο Καραμανλής και οι ελληνικές εισαγγελικές αρχές της εποχής εκείνης ήταν να μεταβιβάσουν όλες τις υποθέσεις των Γερμανών εγκληματιών πολέμου που βρίσκονταν ακόμα στις ελληνικές φυλακές (με κορυφαίο παράδειγμα τον Μαξ Μέρτεν) στις εισαγγελικές αρχές της ΟΔΓ, για να συνεχίσουν αυτές τις έρευνες. Όταν συνέβη αυτό, οι πάντες μάλλον γνώριζαν ότι οι υποθέσεις αυτές θα τίθονταν στο περιθώριο».<br /> <br /> <img height="451" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c38fc523600004e0068043f.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> <br /> Τα ζητήματα των επανορθώσεων και του κατοχικού δανείο θεωρείτε ότι είναι ακόμη ανοικτά;<br /> <br /> Σ.Δ: Είναι ανοικτά και τα δυο- και έχουν επανέλθει στο προσκήνιο. Ειδικά το κατοχικό δάνειο, κατά την άποψή μου, είναι άμεσα απαιτητό. <br /> <br /> Γιατί η Ελλάδα δεν διεκδικεί δυναμικά λοιπόν, έστω το κατοχικό δάνειο;<br /> <br /> Σ.Δ.:Και όσον αφορά το κατοχικό δάνειο, αλλά και σχετικά με τις πολεμικές επανορθώσεις, η γερμανική πλευρά δεν μπορεί να αρθρώσει μια στοιχειωδώς ανεκτή επιχειρηματολογία. Οι αντιδράσεις της Γερμανίας είναι σπασμωδικές και στα δύο, πόσω μάλλον για το κατοχικό δάνειο, όπου η υπογεγραμμένη συμφωνία βρίσκεται στο γερμανικό Υπ.Εξ. και φέρει φαρδιά πλατιά την υπογραφή του Αδόλφου Χίτλερ. Και είναι οδυνηρό, τουλάχιστον, η Γερμανία να επιβάλλει πολιτικές στην Ελλάδα και κάθε φορά που οι Έλληνες πάνε να παρεκκλίνουν από τα μνημόνια να τους θυμίζει ότι πρέπει να τιμούν τις υπογραφές τους στις συμφωνίες, όταν η ίδια δεν έχει τιμήσει τη δική της υπογραφή σε μια άλλη συμφωνία...<br /> <br /> «Η στάση αυτή της Γερμανίας δεν αφορά μόνο τις ελληνικές διεκδικήσεις- τον τελευταίο μήνα έχει ανοίξει, μάλιστα με πολύ πιο δυναμικό τρόπο, η συζήτηση για τις διεκδικήσεις των Πολωνών από τη Γερμανία. Και ας μην προχωρήσουμε στο τι θα μπορούσε να διεκδικήσει η επίγονος της Σοβιετικής Ένωσης, η σημερινή Ρωσία. Στο κομμάτι των επανορθώσεων θα έβλεπα λοιπόν τη δυνατότητα συμμαχιών της Ελλάδας και συντονισμού των κινήσεων της με άλλες χώρες».<br /> <br /> «Αλλά το κατοχικό δάνειο επαναλαμβάνω ότι είναι άμεσα απαιτητό- μπορεί να διεκδικηθεί. Ο μόνος λόγος που εμποδίζει την Ελλάδα να κάνει κάτι τέτοιο είναι η πολιτική της ισχύς- αν νιώθεις πολιτικά ισχυρός μπορείς να θεσεις μετ’ επιτάσεως το ζήτημα του κατοχικού δανείου στην ατζέντα των διμερών συζητήσεων».<br /> <br /> <img height="469" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c38fc9425000051007daee9.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> <br /> Έχουμε περάσει σε μια περίοδο εξομάλυνσης των ελληνογερμανικών σχέσεων;<br /> <br /> Σ.Δ.: Φαίνεται πως ναι- παύει και από γερμανικής πλευράς να χαρακτηρίζεται η Ελλάδα το “Sonderkid”, το «ιδιαίτερο παιδί» της Ευρωζώνης. Οι Γερμανοί έχουν κιόλας κουραστεί με την ελληνική περίπτωση, δεν θέλουν να ξαναδούν τον ελληνικό οικονομικό εφιάλτη. Και η ελληνική πλευρά έχει απαλύνει επίσης τους τόνους.<br /> <br /> «Παρακολουθώντας την επικαιρότητα, διαβλέπεις την πίεση που η Γερμανία άσκησε στην ελληνική πλευρά στο Μακεδονικό Ζήτημα. Μέρος του γερμανικού τύπου έγραψε ότι η Μέρκελ ήρθε για μια ακόμη φορά στην Αθήνα, τεινοντας χείρα φιλίας στην ελληνική πλευρά, με μια μαλακή οικονομική ατζέντα προς την Ελλάδα και τους Έλληνες, ακόμα κι αν παρέκκλιναν λιγάκι τώρα τελευταία με κάποιες παροχές. Ο λόγος, σύμφωνα με τα γερμανικά ΜΜΕ, είναι η θετική στάση της ελληνικής πλευράς στη Συμφωνία των Πρεσπών». <br /> <br /> Η Γερμανία γιατί επείγεται τόσο να κλείσει το «Μακεδονικό»;<br /> <br /> Σ.Δ.: Η Γερμανία, όπως και οι ΗΠΑ, επιδιώκουν να εντάξουν τη FYROM στο ΝΑΤΟ και να περιορίσουν τον ρωσικό παράγοντα στα Βαλκάνια. Ειδικά για τη Γερμανία όμως, ο ρωσικός παράγοντας βρίσκεται μέσα στην ίδια τη χώρα: η Γερμανία προσπαθεί τα τελευταία χρόνια να απεμπλακεί από την ενεργειακή της εξάρτηση από την Ρωσία και το ρωσικό φυσικό αέριο... Και οι Αμερικανοί έχουν επισημάνει αυτή την εξάρτηση, πικρόχολα μάλιστα.<br /> <br /> Ο Γερμανός επισκέπτης νιώθει πάντα «άνετα» στην Ελλάδα, καλοδεχούμενος;<br /> <br /> Σ.Δ.: Ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές της ελληνικής οικονομικής κρίσης, ακόμα και στην κορύφωσή της, οι Γερμανοί συνέχισαν να επισκέπτονται την Ελλάδα. Όχι μόνο δε διέγραψαν την Ελλάδα από τους καλοκαιρινούς τους προορισμούς, αλλά είχαμε και σημαντική αύξηση της επισκεψιμότητας Γερμανών τουριστών. Και αυτό δε συνέβη μόνο γιατί οι ελληνικές υπηρεσίες ήταν πια περισσότερο ανταγωνιστικές, αλλά και γιατί πολλοί Γερμανοί θέλησαν να σταθούν αλληλέγγυοι, άφηναν συνειδητά τα χρήματά τους στην Ελλάδα.<br /> <br /> <img height="426" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5c38f5162500003300c5897f.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /> H επίσκεψη της Άνγκελα Μέρκελ στην Αθήνα (Ιανουάριος 2019)<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194"></a><br /> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. <br /> <style type="text/css"> .follow-us__body::before { background-color: #0dbe98; } .follow-us .newsletter-signup input[type="submit"] { color: #0dbe98; } </style>

Στράτος Δορδανάς: Ο μακρύς ελληνογερμανικός 20ός αιώνας Οι μαύρες σκιές στην ιστορία των διμερών σχέσεων

   Μετρα ασφαλειας στην Αθηνα το 1940, στο σπιτι του Σλημαν στην οδο Πανεπιστημιου Αλέξης Γαγλίας «Τα ίδια στερεότυπα για τον τεμπέλη ...

Διαβάστε την συνέχεια

Oι Τούρκοι «βλέπουν» σχέδιο διαμελισμού τους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTX3viDYQ666yBThJjKeGlm3suUpM2ugaX8Ccxb125XFh-lbNbmdAe5Sl6lwLPbrkJ-u8bVxvw0txtOPaZnHt1KRsIaZubbmPG_MnulSdaesSBp4xdwPkKj2k_IQMKRGIrfnrno1XEDZg/s1600/diamelismos.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="427" data-original-width="640" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhTX3viDYQ666yBThJjKeGlm3suUpM2ugaX8Ccxb125XFh-lbNbmdAe5Sl6lwLPbrkJ-u8bVxvw0txtOPaZnHt1KRsIaZubbmPG_MnulSdaesSBp4xdwPkKj2k_IQMKRGIrfnrno1XEDZg/s640/diamelismos.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Περίεργα και τρομερά πράγματα έχουν λάβει και συνεχίζουν να λαμβάνουν χώρα με επίκεντρο την Τουρκία.<br /> <br /> Ξεκινάμε με τον πρώην αρχηγό του Γενικού Τμήματος πληροφοριών της Τουρκίας Ismail Hakki Pekin, ο οποίος αποκάλυψε ότι 50 πυρηνικές βόμβες στην βάση του Ιντσιρλίκ αντικαταστάθηκαν εδώ και μήνες κάτω από άκρα μυστικότητα, με 50 τρομερής ισχύος θερμοπυρηνικές βόμβες προκαλώντας «ανατριχίλα» στο Σαράι του σουλτάνου Ερντογάν ως προς τον αληθινό λόγο αυτής της κίνησης των ΗΠΑ. <br /> <br /> «Η βάση του Ιντσιρλίκ είναι σε θέση να απειλήσει τις χώρες της περιοχής», γράφει η εφημερίδα ilkkursun γνωρίζοντας πολύ καλά τι εννοεί. Από την βάση αυτή οι θερμοπυρηνικές βόμβες μπορούν να φορτωθούν και να ριχθούν στους στόχους τους με βομβαρδιστικά αεροσκάφη.<br /> <br /> Για ποιο λόγο όμως αντικαταστάθηκαν όλες οι πυρηνικές βόμβες στην αεροπορική βάση του Ιντσιρλίκ από θερμοπυρηνικές βόμβες, την στιγμή που η συγκεκριμένη βάση έχει στοχοποιηθεί καίρια εδώ και μήνες από τον καθεστώς Ερντογάν και υπήρχαν πληροφορίες μεταφοράς τους αλλού; <br /> <br /> Την απάντηση σε ένα τέτοιο ερώτημα ίσως λέμε μπορεί να μας την δώσει ο Τούρκος ειδικός αναλυτής και διαμορφωτής γνώμης Δρ. Yusuf Kaplan, ο οποίος μέσω της κυβερνητικής εφημερίδας Yeni Safak αναφέρει «σημεία και τέρατα» για την σημερινή Τουρκία. <br /> <br /> «Το παγκόσμιο σύστημα έχει επίγνωση του γεγονότος ότι μπορεί να συνεχίσει την ύπαρξή του και την ηγεμονία του σε όλο τον κόσμο μόνο όταν θα είναι σε θέση να εξουδετερώσει την σημερινή Τουρκία», δηλώνει ο ίδιος. <br /> <br /> «Ως εκ τούτου, ακολουθεί μια πολυμερή, πολύπλοκη στρατηγική πολιορκίας και απομόνωσης της τουρκικής δημοκρατίας που εφαρμόζεται τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό με πολλαπλά μέτωπα. <br /> <br /> Επομένως, μετά από αυτή την στιγμή, δεν έχουμε την πολυτέλεια να κάνουμε μεγάλα λάθη και να μην δούμε τις παγίδες. <br /> <br /> Τα σχέδια για πολιορκία και απομόνωση της Τουρκίας πρόκειται να αυξηθούν κατά την επόμενη περίοδο. <br /> <br /> Τα σημαντικά βήματα που έλαβε η Τουρκία στην αμυντική βιομηχανία, οι πολυμερείς κινήσεις της μετά την επιχείρηση Ασπίδα του Ευφράτη τόσο στον αμυντικό τομέα όσο και στη διπλωματία, αρκούν για να εξοργίσουν τους άρχοντες του παγκόσμιου συστήματος. <br /> <br /> <img src="https://www.pentapostagma.gr/wp-content/uploads/2019/01/kurd.jpg" /> <br /> <br /> Γι ‘αυτούς τους λόγους η Τουρκία βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πολυμερή πολιορκία. <br /> <br /> Φαίνεται ότι υπάρχουν έντονες ενέργειες για να μεταστραφεί ολόκληρος ο αραβικός κόσμος ενάντια στην Τουρκία. Ένα από αυτά τα βήματα αποκαλύφθηκε με μια μυστική συνάντηση που πραγματοποιήθηκε σε χώρα του Κόλπου πρόσφατα. <br /> <br /> Μιλάμε για την κρίσιμη συνάντηση επικεφαλής μυστικών υπηρεσιών από Ισραήλ, Αίγυπτο, και άλλες χώρες, μέσω των οποίων το παγκόσμιο σύστημα «αποφάσισε» κρίσιμα θέματα, όπως οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και του αραβικού κόσμου, οι σχέσεις μεταξύ Τουρκίας και Δυτικής Συμμαχίας κά. <br /> <br /> Το Ιράν ήταν μια δικαιολογία, ο στόχος είναι η Τουρκία! <br /> <br /> Κατά τη διάρκεια αυτής της μυστικής συνάντησης που πραγματοποιήθηκε κάπου στον Κόλπο, Σαουδική Αραβία, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (ΗΑΕ), Αίγυπτο και αξιωματούχοι του Ισραήλ, αποφάσισαν πολλά και διάφορα μεταξύ των οποίων ήταν να καλέσουν την κυβέρνηση του Άσαντ στην Αραβική Ένωση. <br /> <br /> Θα ήθελα επίσης να επιστήσω την προσοχή σας ιδιαίτερα στην έμφαση που έδωσε ο επικεφαλής της Mossad Yossi Cohen στη συνάντηση ότι «η πραγματική επικίνδυνη χώρα» στην περιοχή δεν είναι το Ιράν αλλά η Τουρκία. <br /> <br /> Το έλεγα από την αρχή: το Ιράν οφείλει την ύπαρξή του στο Ισραήλ και το Ισραήλ οφείλει την ύπαρξή του στο Ιράν. <br /> <br /> Οι παγκόσμιοι ιμπεριαλιστές εφαρμόζουν στρατηγικά σχέδια τουλάχιστον δύο αιώνων. <br /> <br /> Μία από τις σημαντικότερες στρατηγικές των ιμπεριαλιστών είναι, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες, να προετοιμάσουν το έδαφος για το Ιράν και κατά συνέπεια να χωρίσουν στην μέση τον μουσουλμανικό κόσμο, αλλά και να να διασφαλίσουν ότι η Τουρκία δεν θα είναι καθοριστικός παράγοντας στη διαμόρφωση της περιοχής», καταλήγει ο ίδιος. <br /> <br /> Με λίγα και απλά λόγια δηλαδή πολλοί Τούρκοι ειδικοί και μη, στην σημερινή έκταση που καλύπτει το τουρκικό κράτος, κατανοούν ότι έχει έρθει η ώρα να διαμελιστεί οριστικά η χώρα τους. <br /> <br /> Κανένα κέντρο εξουσίας ούτε σε δύση ούτε σε Ανατολή δεν πρόκειται να επιτρέψει στο ισλαμικό τουρκικό καθεστώς του Ερντογάν να ελέγχει τόσες περιοχές στον πλανήτη, όπως την Σομαλία, την Αιθιοπία, το Σουδάν, Αιγαίο, Α.Μεσόγειο και αλλού ζητώντας μερίδιο εξουσίας και πλούτου από υπερδυνάμεις. <br /> <br /> Το κράτος του Κουρδιστάν θα υλοποιηθεί όπως έχει σχεδιαστεί εδώ και 100 χρόνια μαζί με την οριστική διάλυση της περιοχής της πάλαι ποτέ Οθωμανικής αυτοκρατορίας με την οριστική λύση του περιβόητου «Ανατολικού ζητήματος». <br /> <br /> Η Ελλάδα οφείλει και πρέπει να κινηθεί με νέες προοπτικές και νέες ικανές πολιτικές ηγεσίες μέσα από στα πολλά «απόνερα» που θα σηκώσει η «βύθιση» της Μεγάλης Τουρκίας του Ερντογάν που διάγει περίοδο ….διαμελισμού και καταστροφής.<br /> <br /> <a href="http://yiorgosthalassis.blogspot.com/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Oι Τούρκοι «βλέπουν» σχέδιο διαμελισμού τους

Περίεργα και τρομερά πράγματα έχουν λάβει και συνεχίζουν να λαμβάνουν χώρα με επίκεντρο την Τουρκία. Ξεκινάμε με τον πρώην αρχηγό του Γ...

Διαβάστε την συνέχεια

Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει στην Ανατολική Μεσόγειο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9VrnuLB08rIG8Lxt0GKoMx7UHMKO_FgDU5AOExXV_jt1_S17hy148utLiDj2g14IgJ780PifnHTgSjBtMcxqDwdkH1w0WBFamcvQw4YgHLd6XJ4NgtsqX6Bpwp67E6ahv8ZVbcwhIWVE/s1600/polemiko+plio.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="581" data-original-width="960" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh9VrnuLB08rIG8Lxt0GKoMx7UHMKO_FgDU5AOExXV_jt1_S17hy148utLiDj2g14IgJ780PifnHTgSjBtMcxqDwdkH1w0WBFamcvQw4YgHLd6XJ4NgtsqX6Bpwp67E6ahv8ZVbcwhIWVE/s640/polemiko+plio.jpg" width="640" /></a></div> <h3> <span style="font-weight: normal;">Μπορούμε να μιλάμε για αναβίβαση της γεωπολιτικής σημασίας Ελλάδας - Κύπρου;</span></h3> <b>Διονύσης Τσιριγώτης*</b><br /> Στην αυγή του νέου έτους πολλές είναι οι προσδοκίες που «καλλιεργούνται» για την επερχόμενη αλλαγή στην γεωπολιτική ισορροπία ισχύος στην Ανατολική Μεσόγειο, με συνεπακόλουθο την ανάδειξη της Ελλάδας «σε χώρα πρώτης γραμμής».<br /> <br /> Η έναρξη των γεωτρήσεων τηςExxon-Mobil στο οικόπεδο 10 της Κυπριακής αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (ΑΟΖ), σε συνδυασμό με την ισχυρή αμερικανική ναυτική παρουσία, λειτουργώντας αποτρεπτικά έναντι των πολυεπίπεδων Τουρκικών διαμφισβητήσεων και οι περίφημες «τριγωνικές συνεργασίες Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και Ελλάδα-Κύπρος-Αίγυπτος» με απόληξη τον 1ο Στρατηγικό διάλογο Αθήνας-Ουάσιγκτον (13.12.2018), προσδίδουν μια φαινομενική αναβίβαση της γεωπολιτικής σημασίας Ελλάδας-Κύπρου.<br /> <br /> Ωστόσο για μια σειρά από λόγους και αιτίες που συνέχονται με το ειδικό βάρος του εκάστοτε κράτους στην πλανητική, γεωπολιτική σκακιέρα η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική. Παρενθετικά αξίζει να υπενθυμίσουμε το αντίστοιχο παράθυρο ευκαιρίας που διανοίγονταν για την Αθήνα, ευθύς με την κατάρρευση των καθεστώτων του υπαρκτού σοσιαλισμού στη Γηραιά Ήπειρο-Βαλκάνια και τη συνακόλουθη στρατηγική αναγκαιότητα των ΗΠΑ, να διαδραματίσει η Ελλάδα ρόλο περιφερειακής δύναμης στην Χερσόνησο του Αίμου, ως προγεφύρωμα μεταξύ των βαλκανικών κρατών και των δυτικών θεσμών –ΝΑΤΟ, ΕΕ. Ωστόσο η κοντόθωρη οπτική της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, σε συνδυασμό με τον εγκιβωτισμό της στο ζήτημα της ονοματοδοσίας των Σκοπίων, προσέδωσε τη δυνατότητα στην Άγκυρα να διεισδύσει οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά στην περιοχή διαδραματίζοντας τον ρόλο του περιφερειακού ηγεμόνα.<br /> Η αξία της Τουρκίας για τη Δύση, πραγματική και δυνητική, είναι επομένως τεράστια <br /> <br /> Τοιουτοτρόπως και στην διακηρυχθείσα, από την Αθήνα, μεταμνημονιακή περίοδο, η γεωπολιτική σημασία της Άγκυρας και η περιφερειακή της πρωτοκαθεδρία παραμένει απαράλλακτη. Αυτό γιατί η τοπογεωγραφική της θέση και η στρατιωτική της ισχύ, την αναγάγουν σε γεωπολιτικό άξονα (ως μια περιφέρεια ζωτικής σημασίας για τα στρατηγικά συμφέροντα των ΗΠΑ-Ρωσίας) και γεωστρατηγικό δρώντα (λόγω της δυνατότητάς της, για προβολή στρατιωτικής ισχύος πέρα από τα σύνορά της).<br /> <br /> Χωρίς να παραγνωρίζουμε το γεγονός της υπερεπέκτασης των πολιτικών της στόχων, σε συνάρτηση με την βαθιά οικονομική κρίση που διάγει, δεν δύναται να διαμφισβητηθεί η ιδιάζουσα σημασία που ενέχει για τις ΗΠΑ, αναφορικά με την προάσπιση-προαγωγή των αξονικών τους συμφερόντων στην περίμετρο της Ευρασίας. Ιστορικά μιλώντας, ήδη από τη δεκαετία του 50’, η Τουρκία αναδεικνύεται σε γεωπολιτικό άξονα (λειτουργώντας είτε ως ανάχωμα προς το ανατολικό μπλοκ, είτε ως προγεφύρωμα για τα κρίσιμες περιφέρειες) για την εφαρμογή της στρατηγικής ανάσχεσης των ΗΠΑ-ΝΑΤΟ. Όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται σε έκθεση του αναπληρωτή υπουργού εξωτερικών των ΗΠΑ για τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, LawrenceEagleburger, (5 Σεπτεμβρίου 1981):<br /> <br /> Η Τουρκία είναι μια χώρα ζωτικής σημασίας για ένα ευρύ φάσμα σημαντικών συμφερόντων των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο, στη Δυτική Ευρώπη, στη Νοτιοδυτική Ασία και στο ΝΑΤΟ. Είναι το πλησιέστερο σημείο του ΝΑΤΟ που θα μπορούσε να απειλήσει άμεσα τη σοβιετική «καρδιά της γης». Είναι επίσης το πλησιέστερο σημείο του ΝΑΤΟ που θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για την άμεση μετακίνηση κατευθείαν στη Νοτιοδυτική Ασία. Η αξία της Τουρκίας για τη Δύση, πραγματική και δυνητική, είναι επομένως τεράστια [...]<br /> Ελλάδα και Κύπρος[ ] δεν δύνανται να μεταφράσουν το ειδικό γεωπολιτικό τους βάρος σε αντίστοιχα-ανάλογα πολιτικοδιπλωματικά-οικονομικά οφέλη <br /> <br /> Η γεωγραφία και η ιστορία καθιστούν την Τουρκία ένα σταυροδρόμι για τα θεμελιώδη συμφέροντα ασφαλείας των ΗΠΑ. Παραδοσιακά, ο ρόλος της Τουρκίας στα πλαίσια του ΝΑΤΟ και της Δυτικής Ευρώπης αποκρυσταλλώνεται σε μια ομοτράπεζη δημοκρατία, στο ανατολικό προπύργιο της νότιας πτέρυγας του ΝΑΤΟ, και ως θεματοφύλακας των ζωτικών στενών. Η Τουρκία είναι επίσης αναπόσπαστο μέρος του ιστού των ανατολικών μεσογειακών θεμάτων. Έχει μεγάλη επιρροή στην εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ σε σχέση με την Ελλάδα και την Κύπρο. Το αντίστροφο δεν είναι λιγότερο αληθές. Για τον λόγο αυτό, πρέπει να εξετάσουμε και την Τουρκία υπό το πρίσμα των άλλων σημαντικών συμφερόντων των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο. <br /> <br /> Αντίστροφα, Ελλάδα και Κύπρος, για μια σειρά από λόγους και αιτίες, δεν δύνανται να μεταφράσουν το ειδικό γεωπολιτικό τους βάρος σε αντίστοιχα-ανάλογα πολιτικοδιπλωματικά-οικονομικά οφέλη. Η πρώτη, λόγω της υψηλής ευαισθησίας τρωτότητας του συμφέροντος επιβίωσής της, θα επιλέξει την πολιτική της μονομερούς εξάρτησης από τις ΗΠΑ-ΝΑΤΟ, ήδη από την μεταπολεμική-μεταεμφυλιακή περίοδο. Συνακόλουθα η συγκαιρινή οικονομική απίσχναση της Αθήνας και η εισαγωγή της, σε καθεστώς οικονομικής επιτροπείας, θα ωθήσει τις εκάστοτε κυβερνήσεις σε πλειοδοσία ρητορικών αντιπαραθέσεων με σκοπό την ανάδειξή τους σε αξιόπιστο εταίρο του ευρω-ιερατείου, για την άτεγκτη εφαρμογή των μνημονιακών όρων, υπό το δόγμα της «μικράς πλην έντιμου Ελλάδος».<br /> <br /> Η δεύτερη, δορυφοροποιημένη από τις αναθεωρητικές αξιώσεις ισχύος της Άγκυρας, απόρροια του εδαφικού τετελεσμένου της τουρκικής εισβολής-κατοχής, αδυνατεί να αναπτύξει την ελευθερία δράσης, απόφασης και προσδιορισμού του εθνικού της συμφέροντος. Εν ολίγοις το κεφαλαιώδες ερώτημα για Αθήνα-Λευκωσία συνοψίζεται ως εξής:<br /> <br /> Πώς μπορεί να επιζητήσει οφέλη έκαστο κράτος, που λειτουργεί υπό συνθήκες μονομερούς εξάρτησης, ως καταναλωτής ασφαλείας, υπό την απουσία αυτάρκειας σε συντελεστές ισχύος για την προάσπιση-προαγωγή των κυριαρχικών του συμφερόντων; <br /> <br /> Ακόμη και αν δεχθούμε το υποθετικό σενάριο για τα προσοδοφόρα κοιτάσματα υδρογονανθράκων στην Κυπριακή ΑΟΖ, ένα διηνεκές ερώτημα θα παραμείνει αναπάντητο: Ποιος, πότε και πως θα αναλάβει την εξόρυξη-επεξεργασία-εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων;<br /> <br /> Δεν είναι μόνο η χρονική αβεβαιότητα ως προς την εξαγωγή των απαντήσεων, αλλά κυρίως τα αναφυόμενα διανεμητικά ζήτημα που αποκρυσταλλώνονται σε σχετικά κέρδη για τους άμεσα-έμμεσα εμπλεκόμενους δρώντες. Αρκεί να θυμίσουμε τη διπλωματική τακτική της Άγκυρας να δελεάσει τους περιφερειακούς συνδαιτυμόνες της Λευκωσίας με τμήματα της Ελληνικής-Κυπριακής υφαλοκρηπίδας-ΑΟΖ. Τοιουτοτρόπως, η ενεργητική διπλωματία της Αθήνας με το άνοιγμα του συνόλου σχεδόν των εθνικών ζητημάτων –Κύπρος Σκοπιανό, βόρεια Ήπειρος, δυτική Θράκη– και διαδηλώνοντας, την πολιτική της διαλλακτικότητα, με μια σειρά πράξεων καλής θελήσεως<a href="https://www.imerazante.gr/2018/11/20/186041">απέναντι</a>:<br /> <br /> α) στα Σκόπια, για τη διαρρύθμιση του ονοματολογικού ζητήματος,<br /> <br /> β) στα Τίρανα, για μια συνολική διευθέτηση των διμερών ζητημάτων,<br /> <br /> γ) στην Άγκυρα, για τον σεβασμό των κανόνων του διεθνούς δικαίου σε Αιγαίο και Κύπρο, συνωθεί στην ενίσχυση της διπλωματικής θέσης των περιφερειακών της συνδαιτυμόνων –ΠΓΔΜ, Αλβανία. Ενώ η Άγκυρα συνεχίζει ακάθεκτη τη διαμφισβήτηση των κυριαρχικών της δικαιωμάτων σε Αιγαίο και Κύπρο με το πρόσφατο διακηρυχθέν στρατηγικό δόγμα της γαλάζιας πατρίδας. <br /> <br /> Από την άλλη πλευρά, σε πλανητικό επίπεδο μιλώντας, ο αναφυόμενος γεωστρατηγικός, γεωπολιτικός και γεωοικονομικός ανταγωνισμός στο τρίγωνο ΗΠΑ-Ρωσία-Κίνα, μας επαναφέρει «πίσω στο μέλλον» της μεταψυχροπολεμικής περιόδου, αποκρυσταλλώνοντας την αβεβαιότητα-ρευστότητα στην ισορροπία ισχύος-συμφερόντων στις μείζονες περιφέρειες –Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Καύκασο. Ειδικότερα, μέσα από την αποκωδικοποίηση του στρατηγικού δόγματος της κυβέρνησης Τράμπ, γίνεται εναργής η πολιτική επιλογή της πλανητικής πρωτοκαθεδρίας των ΗΠΑ, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά την υπόθεση εργασίας του JonhMearsheimer, ότι o αντικειμενικός σκοπός των Μεγάλων Δυνάμεων δεν περιορίζεται στην υπεροχή συντελεστών ισχύος, αλλά στην ανάδειξή τους σε μοναδικούς, πλανητικούς ηγεμόνες.<br /> Η Τουρκία αναμένεται να αναδειχθεί σε μήλον της έριδος για Μόσχα-Ουάσιγκτον, δημιουργώντας τις ικανές και αναγκαίες συνθήκες για την ανάπτυξη πελατειακών σχέσεων με τις Μεγάλες Δυνάμεις, αξιοποιώντας στο μέγιστο δυνατό βαθμό το τοπογεωγραφικό της πλεονέκτημα <br /> <br /> «Είτε μας αρέσει είτε όχι, βρισκόμαστε σε μια νέα εποχή ανταγωνισμού». «Αναγνωρίζουμε ότι η αδυναμία είναι η πιο σίγουρη πορεία προς τη σύγκρουση και η απαράμιλλη ισχύς το πιο σίγουρο μέσο άμυνας».<br /> <br /> Αναλυτικότερα, καταδεικνύοντας ως άμεσες απειλές, για το αμερικανικό συμφέρον επιβίωσης, τη Ρωσία-Κίνα, τα κράτη παρίες και τα διεθνικά τρομοκρατικά δίκτυα, οριοθετούνται και οι μείζονες γεωπολιτικές περιφέρειες –Καύκασο, Κεντρική Ασία, Ειρηνικό– όπου οι ΗΠΑ αναμένεται να επιδοθούν στην υπερπόντια εξισορρόπηση των εν δυνάμει, στρατηγικών ανταγωνιστών τούς. Κατά τούτο, μια ενδεχόμενη πολιτικοστρατηγική προσέγγιση Ρωσίας-Τουρκίας δύναται να συγκροτήσει έναν υπολογίσιμο άξονα στην Μέση Ανατολή-Καύκασο, τον οποίο η Μόσχα, μεθοδικά και συστηματικά θα επιζητήσει, ενώ η Ουάσιγκτον, με οικονομικά, στρατιωτικά, πολιτικά ή και εδαφικά ανταλλάγματα, ως δέλεαρ, θα επιδιώξει ν’ αποτρέψει. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η απόφαση της Ουάσιγκτον για την πώληση του αντιπυραυλικού συστήματος Patriot στην Άγκυρα, με σκοπό ν’ ανακόψει την πρόθεση της δεύτερης, για την αγορά των S-400 από τη Μόσχα.<br /> <br /> Εύλογα λοιπόν η Τουρκία αναμένεται να αναδειχθεί σε μήλον της έριδος για Μόσχα-Ουάσιγκτον, δημιουργώντας τις ικανές και αναγκαίες συνθήκες για την ανάπτυξη πελατειακών σχέσεων με τις Μεγάλες Δυνάμεις, αξιοποιώντας στο μέγιστο δυνατό βαθμό το τοπογεωγραφικό της πλεονέκτημα. Γιατί, όπως ορθά προσημειώνει ο Π. Κονδύλης, οι κινήσεις στο πολιτικοδιπλωματικό πεδίο αποδίδουν ανάλογα με το «ἱστορικὸ καὶ κοινωνικὸ βάρος τῶν ἀντίστοιχων συλλογικῶν ὑποκειμένων, τὸ ὁποῖο ὅλοι ἀποτιμοῦν κατὰ μέσον ὅρο παρόμοια, ὅπως γίνεται καὶ μὲ τὰ ἐμπορεύματα στὴν ἀγορὰ». (Κονδύλης, Πλανητική πολιτική μετά τον Ψυχρό πόλεμο, σ. 156).<br /> <br /> <b><i>*Επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πειραιώς </i></b><br /> <div> <br /> <a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει στην Ανατολική Μεσόγειο

Μπορούμε να μιλάμε για αναβίβαση της γεωπολιτικής σημασίας Ελλάδας - Κύπρου; Διονύσης Τσιριγώτης* Στην αυγή του νέου έτους πολλές είναι...

Διαβάστε την συνέχεια

Νέος υπ. Άμυνας ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ναύαρχος Βαγγέλης Αποστολάκης, “σφαγή” στις έκτακτες κρίσεις;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaJL4QLLOOgtFZ6UgL493W_NkDkjMaTdwwO3iAsItYPoJdpJxx9mjcVGdkx34anfidGPrUJ-_zXsURhRW4DlIqs2LzEQgVYa1-4rSndF3XH111hUIh56ncN-zWFdQvoAyiEwe0QPJj2Ak/s1600/Tsipras_Kammenos_A-GEETHA_PARMENIONAS.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="675" height="378" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiaJL4QLLOOgtFZ6UgL493W_NkDkjMaTdwwO3iAsItYPoJdpJxx9mjcVGdkx34anfidGPrUJ-_zXsURhRW4DlIqs2LzEQgVYa1-4rSndF3XH111hUIh56ncN-zWFdQvoAyiEwe0QPJj2Ak/s640/Tsipras_Kammenos_A-GEETHA_PARMENIONAS.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ), ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη, προορίζει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας για να αντικαταστήσει τον Πάνο Καμμένο, ο οποίος ανακοίνωσε την αποχώρηση των ΑΝΕΛ από την κυβέρνηση και του ιδίου από τον θώκο του υπουργού Εθνικής Άμυνας. Αυτό ανακοίνωσε πριν από λίγο στη συνέντευξη ο Πάνος Καμμένος, ενώ είχε προηγηθεί πρωθυπουργική ανακοίνωση, ενώ έπλεξε το εγκώμιο του ναυάρχου. Ουδείς αμφισβητεί την επάρκεια του Α/ΓΕΕΘΑ να ανταπεξέλθει στα καθήκοντα του υπουργού Εθνικής Άμυνας. Ωστόσο, μια σειρά από παρατηρήσεις θα πρέπει να γίνουν… <br /> <br /> Η μετακίνηση του Α/ΓΕΕΘΑ στην πολιτική θέση του υπουργού Εθνικής Άμυνας, σημαίνει αυτομάτως την αποστρατεία του. Αυτό δημιουργεί αλυσιδωτές αντιδράσεις στην ιεραρχία των Γενικών Επιτελείων και οδηγεί σε κρίσεις για το ποιος θα διαδεχθεί τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ και συνεπακόλουθα, τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου που θα επιλεγεί. <br /> <br /> Το πρώτο ζήτημα που εγείρεται, είναι ποιος πρέπει να έχει την αρμοδιότητα να κάνει τις κρίσεις αρχηγών. Ο Πάνος Καμμένος που αποχωρεί, ή ο ναύαρχος Αποστολάκης που έρχεται; Οι «ψίθυροι» θέλουν τις σχέσεις του Α/ΓΕΕΘΑ με τον Α/ΓΕΣ, αντιστράτηγο Αλκιβιάδη Στεφανή, ως μάλλον «τεταμένες». <br /> <br /> Οι ίδιες πληροφορίες θέλουν με τη θέση Αποστολάκη να συμφωνεί σε γενικές γραμμές και ο Πάνος Καμμένος, ο οποίος φέρεται να προτιμά για τη θέση του Α/ΓΕΕΘΑ τον αρχηγό της Πολεμικής Αεροπορίας, αντιπτέραρχο Χρήστο Χριστοδούλου. Όμως, ο Α/ΓΕΣ φέρεται να συγκεντρώνει προτιμήσεις και από… «μη θεσμικούς» παράγοντες που έχουν ήδη διαμηνύσει αυτή τους την επιθυμία στο Μέγαρο Μαξίμου! <br /> <br /> Οι πληροφορίες αυτές δεν είναι τίποτα περισσότερο από αυτό ακριβώς… δηλαδή πληροφορίες! Εάν όμως ισχύουν, είναι εξίσου πιθανό να ισχύουν και επιπρόσθετες λεπτομέρειες που αφορούν «προτιμήσεις» στην ιεραρχία των Κλάδων, με κάποιες εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για πολλές αποστρατείες ώστε να προχωρήσουν κάποια πρόσωπα που χαρακτηρίζονται ως «επιθυμητά». <br /> <br /> Όλα αυτά είτε θα επιβεβαιωθούν, εν μέρει ή συνολικά, ή θα διαψευσθούν. Αυτό που θα πρέπει ΟΛΟΙ να θυμούνται καθώς θα εξελιχθεί η διαδικασία, θα «παιχτεί το παιχνίδι», ως συνήθως, ότι Τουρκία, παραδοσιακά κινείται κατά της Ελλάδας σε περιόδους πολιτικής αστάθειας. <br /> <br /> Όλοι οι πολιτικοί χώροι αντιλαμβάνονται σε αυτή τη συγκυρία και αυτό είναι ιδιαίτερα θετικό, ότι η Τουρκία «πηγαίνει γυρεύοντας». Παράλληλα, σε διάφορα σενάρια που έχουν επεξεργαστεί αρμοδίως, ένα «θερμό επεισόδιο» θα μπορούσε να ευνοήσει τους τουρκικούς σχεδιασμούς, ενδεχομένως δε και άλλων αποφασιστικών παραγόντων – επιδιαιτητών της περιοχής. <br /> <br /> Σε μια τέτοια περίπτωση, σε μια διαπραγμάτευση που θα ακολουθούσε, συνεπεία ενός θερμού επεισοδίου, μπορεί να επέλθει ένας συμβιβασμός, ο οποίος για άλλους θα είναι περισσότερο και για άλλους λιγότερο «έντιμος». Η δε μεγάλη άσκηση που έχει αναγγείλει η Τουρκία στην δήθεν… γαλάζια πατρίδα της, έρχεται σε μια περίοδο που εγείρει υποψίες ότι διέθετε εξαιρετικές εκτιμήσεις και ενδεχομένως πληροφορίες για τα τεκταινόμενα στην Ελλάδα… Κρατήστε το αυτό. <br /> <br /> Το συμπέρασμα είναι ότι όλοι πρέπει να έχουν αυτό το δεδομένο στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους για να αποφύγουμε, με δική μας ευθύνη, να εμπλακούμε σε καταστάσεις που θα επιθυμούσαμε να αποτρέψουμε. Ας μην αφήσουμε τα νώτα μας ακάλυπτα και να δώσουμε εμείς οι ίδιοι λαβή που θα μας οδηγήσει σε περιπέτειες. <br /> <br /> Το πρόβλημα που θα μπορούσε να ανακύψει στο στράτευμα, είναι ενδεχόμενες μαζικές αλλαγές διοικήσεων σχηματισμών, καθώς παρότι πάντα υπάρχουν άνθρωποι να διασφαλίζουν τη συνέχεια, είναι πιθανό να προκύψουν «συστημικές» δυσλειτουργίες. Γι’ αυτό χρειάζεται αυτοπεριορισμός και αυτοσυγκράτηση…<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Νέος υπ. Άμυνας ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ναύαρχος Βαγγέλης Αποστολάκης, “σφαγή” στις έκτακτες κρίσεις;

Τον αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Εθνικής Άμυνας (ΓΕΕΘΑ), ναύαρχο Ευάγγελο Αποστολάκη, προορίζει ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας για να αντ...

Διαβάστε την συνέχεια