Η περιφερειακή στρατηγική της Γερμανίας στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και η αντίστοιχη που χρησιμοποιεί σήμερα.

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitdOiYQayQzo47X1sKbqKlEXPlqfPLyAhO9y8_Ib2DsPfujE4sKkV0n4E5KWI9Ee6Pv0wMeXFCIXg3nUVBXRQ3v3GNmJ6j7Tp_4ioOHQSlHNKRpej215QnPlc16EeXKfhudqGpMMQCKaoK/s1600/%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A1%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25BB.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="337" data-original-width="499" height="432" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEitdOiYQayQzo47X1sKbqKlEXPlqfPLyAhO9y8_Ib2DsPfujE4sKkV0n4E5KWI9Ee6Pv0wMeXFCIXg3nUVBXRQ3v3GNmJ6j7Tp_4ioOHQSlHNKRpej215QnPlc16EeXKfhudqGpMMQCKaoK/s640/%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25AC%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A1%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25B5%25CE%25BB.jpg" width="640" /></a></div> <br />Ως γνωστόν, κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Χίτλερ, όταν δεν κατάφερε να καταλάβει την Μεγάλη Βρετάνια, μέσω της επιχείρησης «Θαλάσσιος Λέων», αποφάσισε να ακολουθήσει μια περιφερειακή στρατηγική, προκειμένου να γονατίσει τους εχθρούς του.<br /><br />Έτσι, σχεδίασε να αποκόψει την Μεγάλη Βρετάνια από τις πήγες πρώτων υλών της (πετρέλαιο), στην Μέση Ανατολή και την Βόρεια Αφρική, από όπου αντλούσε την δύναμη και τα καύσιμα, τα οποία της επέτρεπαν να συνεχίζει να μάχεται και να κινεί τον στρατό της.<br /><br />Για τον λόγο αυτό, μαζί με τον πόλεμο που σχεδίασε να εξαπολύσει κατά της Ρωσίας, ο Χίλερ αποφάσισε παράλληλα να υλοποιήσει και μια περιφερειακή στρατηγική, η οποία θα εξουθένωνε τους Βρετανούς και η οποία πίστευε πως θα τους ανάγκαζε να υποταχτούν στο τέλος στην θέληση του.<br /><br />Με βάση τον σχεδιασμό αυτό, αποφασίστηκε η κατάληψη της Τυνήσιας, της Λιβύης και της Αίγυπτου από Γερμανικά στρατεύματα. <br /><br />(Με την κατάληψη των χωρών αυτών, θα κέρδιζε η Γερμάνια τα πετρέλαια τους, τα οποία θα στερούσε αντίστοιχα από τους Βρετανούς).<div> <br />Παράλληλα, αποφασίστηκε η αξιοποίηση των ισλαμιστών της περιοχής της Μέσης Ανατολής, και των καταπιεσμένων από τους Βρετανούς Αράβων, στην προσπάθεια ξεσηκωμού τους και με την βοήθεια τους, να επιτευχθεί η κατάληψη των χωρών τους από τις δυνάμεις του Άξονα.<br /><br />Για την υλοποίηση των παραπάνω στόχων, απεστάλη μια ισχυρή εκστρατευτική δύναμη στην Βόρεια Αφρική (Τυνήσια), το Afrika Corps, υπό την διοίκηση της «Αλεπούς της Ερήμου», του Γερμανού στρατάρχη Έρβιν Ρομέλ.<br /><br />Ταυτόχρονα, οι Γερμανοί ήρθαν σε επαφή με τον Μεγάλο Μουφτή της Ιερουσαλήμ, τον Χουσεΐνι (και θείο του Γιασέρ Αραφάτ, για τον οποίο ο ίδιος είχε εκφράσει τον αμέριστο θαυμασμό του). <br /><br />(Άλλωστε, είναι ευρύτερα γνωστή, η στενή σχέση των Ναζί με το Ισλάμ, τόσο στην διάρκεια του Α’ όσο και του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.<br /><br />Ο γνωστός απόγονος, σημαντικής τραπεζικής οικογένειας της Γερμανίας, o οικονομολόγος Max fon Openheim, είχε προτείνει την χρήση του Ισλάμ ως εργαλείο, τόσο στον Α’, όσο και στον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, στην υπηρεσία της Γερμανίας.<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisZ3nTn5I0PCS2q-t1YLeFJHneLKfjJg_AVxFZTg0NP1bQ8TsKwyx-6gMTY50DP8yDUUI2_JDSx1CazolF1N2Mijh3Tc5Y8Pk9ghAyuVzyop9ERVwbQeWss-hdqISmtbjjnJKkgAmVN6M/s1600/North_African_Campaign-maps%25CE%25B5%25CE%25B4%25CE%25B3%25CE%25B4%25CF%2585%25CE%25B7%25CF%2586%25CE%25B4.jpg"><img border="0" height="473" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisZ3nTn5I0PCS2q-t1YLeFJHneLKfjJg_AVxFZTg0NP1bQ8TsKwyx-6gMTY50DP8yDUUI2_JDSx1CazolF1N2Mijh3Tc5Y8Pk9ghAyuVzyop9ERVwbQeWss-hdqISmtbjjnJKkgAmVN6M/s640/North_African_Campaign-maps%25CE%25B5%25CE%25B4%25CE%25B3%25CE%25B4%25CF%2585%25CE%25B7%25CF%2586%25CE%25B4.jpg" width="640" /></a><br /><br />Κάτι που πρότεινε και ο Γερμανός πολιτικός, Εμπερχαντ φον Στορερ, σαν εργαλείο για σχεδία τους, για εξέγερση των 200 εκατομμυρίων μουσουλμάνων, που διαβιούσαν όντως στις γαλλοαγγλικές αποικίες και των 40 εκατομμυρίων μουσουλμάνων που ζούσαν στην ΕΣΣΔ.<br /><br />Σκοπός ήταν ο ξεσηκωμός τους και η αγκίστρωση εκεί των συμμαχικών στρατευμάτων ή σε περίπτωση που οι χώρες αυτές γινόταν ανεξάρτητες, να γίνουν νέοι σύμμαχοι των Γερμανών και γεωπολιτικά τους εργαλεία.</div> <div> <br />Δεν πρέπει επίσης κανείς να ξεχνά άλλωστε, πως και στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο, ο σειχουισλάμης, ο ανώτατος θρησκευτικός ηγέτης των μουσουλμάνων της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ύστερα από παρότρυνση του Τούρκου Σουλτάνου και του Κάιζερ της Γερμανίας, κήρυξε τζιχάντ κατά των συμμάχων της Αντάντ).<br /><br />Ο Ρόμελ, προέλασε νικηφόρα ως την Αίγυπτο, αλλά στην μάχη του Ελ Αλαμέιν, ηττήθηκε από τα βρετανικά στρατεύματα και αναγκάστηκε να υποχωρήσει. Οι συμμαχικές δυνάμεις, μετά και την είσοδο και των ΗΠΑ στον πόλεμο, κατάφεραν τελικά να απελευθερώσουν οριστικά όλη την Βόρεια Αφρική, από τις δυνάμεις του Άξονα. <br /><br />Στην Μέση Ανατολή, οι Γερμανοί αρχικά σχεδίαζαν, να χρησιμοποιήσουν τις αποικίες του υποτελούς σε αυτούς γαλλικού δωσιλογικού καθεστώτος του Βίσυ (Συρία, Λίβανο), προκειμένου να εισβάλουν στις βρετανικές αποικίες της περιοχής (π.χ. Ιράκ, Ιορδανία). <br /><br />Όμως, οι Βρετανοί τους πρόλαβαν, επιτιθέμενοι πρώτοι και καταλαμβάνοντας τελικά, αυτοί πρώτοι τις αποικίες των Γάλλων. Έτσι, οι Γερμανοί άλλαξαν τακτική. Ήρθαν σε επαφή, με την βοήθεια του Χουσεΐνι (και στενού συνεργάτη του ιδρυτή της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, Χασάν αλ Μπάνα), με τους Άραβες εθνικιστές στο Ιράκ. <br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2wPPy6SwL3hnhHJaMuST0WUUDIOOHlz4P2sWVd_0rdVcrqM8HBWN1mRQKW1GCdtJv9qgqgGOFlSfI89NpcHjTzC71zEWh5SiDF1YjT_COesr8tiGaqgjlnfVAORHIRusTUF6-ZaogZu4/s1600/holywar_0rfyrfu7rt8.jpg"><img border="0" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi2wPPy6SwL3hnhHJaMuST0WUUDIOOHlz4P2sWVd_0rdVcrqM8HBWN1mRQKW1GCdtJv9qgqgGOFlSfI89NpcHjTzC71zEWh5SiDF1YjT_COesr8tiGaqgjlnfVAORHIRusTUF6-ZaogZu4/s640/holywar_0rfyrfu7rt8.jpg" width="640" /></a><br /><br />Στις 11 Απρίλη του 1941, πραγματοποιήθηκε στρατιωτικό πραξικόπημα στο Ιράκ, με την βοήθεια των Γερμανών. <br /><br />Οι Άγγλοι, φοβούμενοι μια ιρακινογερμανική συμμαχία, αποβίβασαν στρατεύματα στην Βασόρα, ενώ η πραξικοπηματική κυβέρνηση του Ιράκ, απάντησε με αποκλεισμό της αεροπορικής βάσης των Βρετανών στην Χαμπανίγια. <br /><br />(Οι Γερμανοί σκόπευαν, αν πετύχαινε το πραξικόπημα, το οποίο σχεδίασαν στο Ιράκ, να οργανώσουν και σε άλλες χώρες της Μέσης Ανατολής, πραξικοπήματα-«εξεγέρσεις»-«επαναστάσεις», με την βοήθεια του Χουσείνι, των Αράβων εθνικιστών, αλλά και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας, κατά της Βρετανικής κυριαρχίας, προκειμένου να πάρουν οι ίδιοι τον έλεγχο των περιοχών αυτών, των πληθυσμών και των ορυκτών τους πόρων).<br /><br />Οι δυο πλευρές, συγκρούστηκαν στις 2 Μαΐου του 1941, ενώ οι Γερμανοί τάχθηκαν αμέσως στο πλευρό του Ιράκ, προμηθεύοντάς το (μέσω της αεροπορίας τους), με όπλα δια μέσου της Συρίας. Οι Βρετανοί από την πλευρά τους, έστειλαν στρατεύματα από την Παλαιστίνη και την Υπεριορδανία. Μετά από σκληρές μάχες, στις 30 Μαΐου, η Βαγδάτη συνθηκολόγησε και το Ιράκ βρέθηκε πάλι κάτω από τον πλήρη έλεγχο της Μεγάλης Βρετανίας.<br /><br />Με τον τρόπο αυτό, η περιφερειακή στρατηγική του Άξονα (και η «Αραβική Άνοιξη» που σχεδίασε), απέτυχε τελικά παταγωδώς και σε συνδυασμό με την ήττα της Γερμανίας στο μέτωπο της Ευρώπης (από ΕΣΣΔ-ΗΠΑ), οδήγησέ στην οριστική του ήττα.<br /><br />Και στην εποχή μας όμως, η Γερμάνια, μετά την υποταγή της ΕΕ, μέσω μνημονίων, σχεδίασε να επιτύχει για άλλη μια φορά την κατάληψη των πετρελαϊκών πηγών της Μέσης Ανατολής και της Βορείας Αφρικής και να τις χρησιμοποιήσει προς όφελος της.<br /><br />Για τον λόγο αυτό, συμμάχησε με το Κατάρ και την Σαουδική Αραβία, μεγάλους χορηγούς των ισλαμιστών (π.χ. του ISIS, της Αλ Κάιντα και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας) παγκοσμίως (όπως ήταν παλαιοτέρα ο σειχουισλάμης, ο Τούρκος Σουλτάνος-χαλίφης και ο Μουφτής της Ιερουσαλήμ) και σχεδίασε να επιτύχει την δημιουργία αγωγών σε ελεγχόμενα από αυτή κράτη, τα οποία θα μετέφεραν το πετρέλαιο που χρειάζονταν η Γερμάνια.<br /><br />Έτσι, υποστήριξε τις εξεγέρσεις (ισλαμικά πραξικοπήματα στην πραγματικότητα με την βοήθεια και της Μουσουλμανικής Αδελφότητας) της «Αραβικής Άνοιξης», που διοργάνωσαν Κατάρ-Σαουδική Αραβία, αλλά και η Τουρκία, σε χώρες της Βόρειας Αφρικής (Τυνήσια, Λιβύη, Αίγυπτο, ακριβώς τις ίδιες χώρες που είχε [ή είχε προσπαθήσει να] καταλάβει στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο ο Ρόμελ).<br /><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgokgEa5b8kWdQQhyVFOHx2uHX3xe-CVsfcn4WYDOS-W_KyKGJudBz4Av4KFuDxzg-ADaQgpJ3hR8_lgz6B8b-NrPmX_-Vmc0QWLXLC6-yQR_3POGMarltUPtmKUaC-JQcTV-rvsSsxGDU/s1600/%25CE%2599%25CF%2583%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581+%25CF%2587%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%25813+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B9%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2586%25CF%2584%25CE%25AE%25CF%2582edhyfjuh.jpg"><img border="0" height="459" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgokgEa5b8kWdQQhyVFOHx2uHX3xe-CVsfcn4WYDOS-W_KyKGJudBz4Av4KFuDxzg-ADaQgpJ3hR8_lgz6B8b-NrPmX_-Vmc0QWLXLC6-yQR_3POGMarltUPtmKUaC-JQcTV-rvsSsxGDU/s640/%25CE%2599%25CF%2583%25CE%25BB%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%25BD%25CE%25B1%25CE%25B6%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584+%25CF%2583%25CF%2584%25CF%2581+%25CF%2587%25CE%25AF%25CF%2584%25CE%25BB%25CE%25B5%25CF%25813+%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CE%25B1%25CF%2581%25CF%2587%25CE%25B9%25CE%25BC%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2586%25CF%2584%25CE%25AE%25CF%2582edhyfjuh.jpg" width="640" /></a><br /><br />Στην Μέση Ανατολή, υποστήριξαν επίσης τα σχέδια των Κατάρ-Σαουδικής Αραβίας, για την δημιουργία και την πραξικοπηματική επιβολή του ισλαμικού κράτους στην περιοχή, για την δημιουργία φιλικών προς αυτή πετρελαϊκών αγωγών (όπως ακριβώς έκαναν με το πραξικόπημα στο Ιράκ το 1941).</div> <div> <br />Όμως, τα σχέδια των Γερμανών στην περιοχή, προκάλεσαν, όπως ακριβώς και στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την αντίδραση των Αγγλοαμερικάνων και των Ρώσων, οι οποίοι είτε έστειλαν στρατό στην Μέση Ανατολή κατά των ισλαμιστών μισθοφόρων της Γερμανίας, του ISIS (σε Ιράκ-Συρία), είτε βοήθησαν στην πτώση των νέων ισλαμιστικών δικτατορικών κρατών της περιοχής (σε Τυνήσια, Λιβύη, Αίγυπτο.<br /><br />Φαίνεται λοιπόν, πως με τον ίδιο τρόπο, όπως ακριβώς στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, η περιφερειακή στρατηγική της Γερμανίας, απέτυχε και πάλι παταγωδώς (στις ίδιες ακριβώς με τότε περιοχές), και σε συνδυασμό με την ήττα της Γερμανίας στο μέτωπο της Ευρώπης (από Ρωσία-ΗΠΑ, π.χ. στην Ουκρανία ή την Γεωργία), κάτι που πιθανώς θα οδηγήσει, για άλλη μια φορά, την Γερμάνια στην οριστική απαξίωση της και ήττα.</div> <div> <br /><a href="https://hellenicsunrise.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η περιφερειακή στρατηγική της Γερμανίας στον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και η αντίστοιχη που χρησιμοποιεί σήμερα.

Ως γνωστόν, κατά την διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Χίτλερ, όταν δεν κατάφερε να καταλάβει την Μεγάλη Βρετάνια, μέσω της επιχείρηση...

Διαβάστε την συνέχεια

O N.Tραμπ και το Συμβούλιο Ασφαλείας μελετoύν Πελοποννησιακό Πόλεμο και Θουκυδίδη για τον επικείμενο πόλεμο ΗΠΑ-Κίνας!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-z29lCik9SVeL9sPdcR7uwyYA0h_KccO5XiD4CPK4N2jBK2KyW-LTVMAmhjed2x8M8lkoiH9LVUAiDRdY8zz8mit0N7j7I5-X_xrE4A8YLNoRyyFqTBFoYHmHNgPUAqVb5Im-dzWjahO7/s1600/%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B7+%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25B4%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="310" data-original-width="608" height="326" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-z29lCik9SVeL9sPdcR7uwyYA0h_KccO5XiD4CPK4N2jBK2KyW-LTVMAmhjed2x8M8lkoiH9LVUAiDRdY8zz8mit0N7j7I5-X_xrE4A8YLNoRyyFqTBFoYHmHNgPUAqVb5Im-dzWjahO7/s640/%25CE%25B1%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B7+%25CE%25B1%25CF%2581%25CE%25BC%25CE%25B1%25CE%25B4%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <br />Τον πατέρα του πολιτικού ρεαλισμού Θουκυδίδη μελετάει με προσήλωση το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ και οι επιτελείς των εκάστοτε Αμερικανών προέδρων. Ο 77χρονος ακαδημαϊκός του Χάρβαρντ, με μεγάλη εμπειρία στον Λευκό Οίκο, Γκράχαμ Άλισον ήταν ένας από τους συμβούλους των προέδρων Ρίγκαν και Κλίντον.<br /><br />Ο Άλισον εμφανίστηκε στον Λευκό Οίκο για να αναλύσει στο στρατηγικό επιτελείο του προέδρου των ΗΠΑ το θέμα των διαφορών που υπάρχουν μεταξύ ΗΠΑ και Κίνας, χρησιμοποιώντας τον Θουκυδίδη, σύμφωνα με δημοσίευμα του Politico. Ενημέρωσε μια ομάδα στελεχών του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας για μια από τις πιο μελετημένες συγκρούσεις της Ιστορίας – έναν βάναυσο πόλεμο που διεξήχθη πριν από περίπου 2.500 χρόνια, του οποίου τα διδάγματα εξακολουθούν να έχουν απήχηση.<br /><br />Συγκεκριμένα, παραλλήλισε τις ΗΠΑ με τη Σπάρτη και την Κίνα με την Αθήνα στον Πελοποννησιακό Πόλεμο, επικαλούμενος το βασικό ιστορικό συμπέρασμα για τα αίτια του αρχαίου πολέμου. Στη θέση της Αθήνας, είπε ο Άλισον, είναι σήμερα η Κίνα. Στη θέση της Σπάρτης, οι ΗΠΑ.<br /><br />Η Αθήνα αύξησε την επιρροή και τη δύναμή της, επέκτεινε το εμπόριό της και η πανίσχυρη Σπάρτη άρχισε να ανησυχεί. Όταν η Κόρινθος διαμαρτυρήθηκε για τα συμφέροντά της στις αποικίες του Ιονίου, τότε η Σπάρτη είχε την αφορμή που ζητούσε, προκειμένου να ξεκινήσει τον πόλεμο, λέει.<br /><b><br />Η «παγίδα»</b><br /><br />«Αυτό που έκανε τον πόλεμο αναπόφευκτο ήταν η ανάπτυξη της αθηναϊκής εξουσίας και ο φόβος που προκάλεσε αυτό στη Σπάρτη», υποστήριξε ο Άλισον. Προειδοποιεί ότι η ίδια δυναμική θα μπορούσε να οδηγήσει την αυξανόμενη αυτοκρατορία αυτού του αιώνα, την Κίνα, και τις ΗΠΑ σε έναν πόλεμο που κανένας δεν θέλει. Ο 77χρονος ακαδημαϊκός αποκάλεσε τη σημερινή κατάσταση «παγίδα του Θουκυδίδη».<br /> Η κατάσταση αυτή «στοιχειώνει» τους συνεργάτες του Τραμπ, οι οποίοι «βλέπουν» μία επιθετική πολιτική στις κινήσεις της Κίνας, κατά τη διάρκεια των συζητήσεων σε διπλωματικό επίπεδο μεταξύ Ουάσιγκτον και Πεκίνου για έναν «διάλογο ασφάλειας».<br /><br />Σύμφωνα με το Politico, οι περισσότεροι Αμερικανοί πιθανότατα δεν γνωρίζουν τον Θουκυδίδη. Ο ιστορικός του Πανεπιστημίου του Γέιλ Ντόναλντ Κάγαν ονομάζει το έργο του Θουκυδίδη «πηγή σοφίας για τη συμπεριφορά των ανθρώπων κάτω από τις τεράστιες πιέσεις που επιβάλλονται από τον πόλεμο, την πανούκλα και τις πολιτικές συγκρούσεις». Παρ’ όλα αυτά, ο Θουκυδίδης είναι ιδιαίτερα αγαπητός στις πιο σημαντικές προσωπικότητες στην ομάδα εξωτερικής πολιτικής του Τραμπ.<br /><br />Τον σύμβουλο Εθνικής Ασφάλειας Χέρμπερτ Ρέιμοντ Μακμάστερ, τον υπουργό Άμυνας Τζέιμς Μάτις, τον ειδικό σύμβουλο σε θέματα στρατηγικής Στιβ Μπάνον και τον εκπρόσωπο του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας Μάικλ Άντον. Ο συντηρητικός στρατιωτικός ιστορικός και εμπειρογνώμονας του Θουκυδίδη Βίκτορ Ντέιβις Χάνσον υποστηρίζει ότι οι Μακμάστερ, Μάτις και Μπάνον μπορούν να εφαρμόσουν χρήσιμα διδάγματα σχετικά με τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. «Νομίζω ότι η γνώση τους για τον Θουκυδίδη θα μπορούσε να τους υπενθυμίσει ότι ο κόσμος λειτουργεί σύμφωνα με το αντιληπτό συμφέρον, κι όχι απαραίτητα τον ιδεαλισμό όπως εκφράζεται στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ», λέει ο Χάνσον. «Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κυνικοί όσοι δεν είναι αφελείς», συμπληρώνει.<br /><br />«Οι άνθρωποι αγωνίζονται σήμερα για τους ίδιους λόγους με τους οποίους ο Θουκυδίδης ταυτιζόταν πριν από 2.500 χρόνια: φόβος, τιμή και ενδιαφέρον», είχε γράψει ο Μακμάστερ στους «New York Times» τον Ιούλιο του 2013.<br /><br />Ο Μάτις απάντησε στην ερώτηση κάποιου προβληματισμένου γερουσιαστή σχετικά με το νόημα της «παγίδας του Θουκυδίδη». Δεν υποστήριξε τη θεωρία ότι οι ΗΠΑ και η Κίνα βρίσκονται σε μια πορεία σύγκρουσης. Αλλά είπε ότι «θα πρέπει να διαχειριστούμε αυτόν τον ανταγωνισμό μεταξύ μας» και ότι οι ΗΠΑ θα πρέπει να «διατηρήσουν έναν πολύ ισχυρό στρατό ώστε οι διπλωμάτες τους να έχουν πάντα μια ισχυρή θέση όταν ασχολούνται με μια ανερχόμενη δύναμη».<br /><b><br />Η θεωρία</b><br /><br />Μια στρατιωτική σύγκρουση των ΗΠΑ με την Κίνα θα ήταν παγκόσμια καταστροφή, γράφει το Politico. Στο βιβλίο του «Destined for War: Can America and China Escape Thucydides’s Trap?» (Προορισμένοι για πόλεμο: Μπορούν Αμερική και Κίνα να ξεφύγουν από την παγίδα του Θουκυδίδη;) ο Γκράχαμ Άλισον προσδιορίζει 16 ιστορικές μελέτες περιπτώσεων στις οποίες μια εδραιωμένη δύναμη όπως η Σπάρτη (ή οι Ηνωμένες Πολιτείες) αντιμετώπισε έναν ταχέως αναπτυσσόμενο αντίπαλο όπως η Αθήνα (ή η Κίνα). Δώδεκα από αυτές τις περιπτώσεις οδήγησαν σε πόλεμο. Τέσσερις επιλύθηκαν ειρηνικά.<br /><br />Η θεωρία του Άλισον έχει τραβήξει την προσοχή των ίδιων των Κινέζων. Κατά τη διάρκεια επίσκεψης στο Σιάτλ τον Σεπτέμβριο, ο Κινέζος πρόεδρος Ξι Τζίνπινγκ εξέτασε τη ζοφερή προοπτική μιας πορείας σύγκρουσης, λέγοντας ότι «δεν υπάρχει κάτι τέτοιο, όπως η αποκαλούμενη ‘‘παγίδα του Θουκυδίδη’’, στον κόσμο», προσθέτοντας ότι αν τα μεγάλα έθνη «ξανακάνουν τα λάθη της εσφαλμένης στρατηγικής, θα μπορούσαν να δημιουργήσουν τέτοιες παγίδες στον εαυτό τους».<br /><br />Ορισμένοι εμπειρογνώμονες της Κίνας λένε ότι η θεωρία του Άλισον έχει επιπτώσεις που ο Τραμπ δεν είναι πιθανό να αντιμετωπίσει. «Αν ανησυχείς για την παγίδα του Θουκυδίδη, τότε προσπαθείς να υιοθετήσεις μια σειρά πολιτικών που μειώνουν την απειλή της αντιπαράθεσης και τελικά επιδιώκουν να καθησυχάσουν την Κίνα», λέει ο πρώην διευθυντής της NSC Asia επί κυβέρνησης Ομπάμα, Ίβαν Μεντέιρος.<br /><br /><b>Ο Τραμπ</b><br /><br />Όσο για τον ίδιο τον Αμερικανό πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ, δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι έχει κάποιο ενδιαφέρον για έναν Αθηναίο ιστορικό που γεννήθηκε σχεδόν 500 χρόνια προ Χριστού. Ωστόσο, ο Τραμπ δεν έχει τίποτα εναντίον της Ελλάδας, όπως αναφέρει το Politico. Το μόνο που είχε πει πριν από καιρό ήταν «μην ξεχνάτε ότι έρχομαι από τη Νέα Υόρκη και το μόνο που βλέπω είναι Έλληνες, είναι παντού» είχε συμπληρώσει, δηλώνοντας μάλιστα «τους αγαπώ».<br /><br />Αν ο Τραμπ αντιμετωπίζει πραγματικά μια ιστορική παγίδα, παραμένει ασαφές πώς θα μπορούσε να ξεφύγει. Οι ανώτεροι αξιωματούχοι του διαμαρτύρονται για το γεγονός ότι οι ΗΠΑ ποντάρουν στην άνοδο της Κίνας εδώ και δεκαετίες, ελπίζοντας ότι η ένταξή της στο δυτικό οικονομικό σύστημα θα μεταβάλει ακόμη περισσότερο τις κομμουνιστικές αξίες της. Αυτό όμως δεν έχει συμβεί και δεν είναι σαφές πώς ο Τραμπ μπορεί να προσπαθήσει να αντιστρέψει αυτή την τάση.<br /><br />«Στον πραγματικό κόσμο, οι ισχυροί κάνουν ό,τι θέλουν και οι αδύναμοι υποφέρουν όσο πρέπει», είχε πει ένας Αθηναίος πρέσβης.<div> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank"><br /></a><a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

O N.Tραμπ και το Συμβούλιο Ασφαλείας μελετoύν Πελοποννησιακό Πόλεμο και Θουκυδίδη για τον επικείμενο πόλεμο ΗΠΑ-Κίνας!

Τον πατέρα του πολιτικού ρεαλισμού Θουκυδίδη μελετάει με προσήλωση το Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας των ΗΠΑ και οι επιτελείς των εκάστοτε Αμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Β.Σόιμπλε: «Με την Τουρκία έχουμε εταιρική σχέση αιώνων» - Ο ρόλος της Γερμανίας στην Γενοκτονία των Ποντίων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkFUhs9KxuDaLLJHmfq2o50FRyokO2KPH2LsherItLFtEf21BxjFisfKiwJOqBH56G4SK0f-gHE1OQdP3_cafoqzQAiOoNo8zfExgEOcvTm2Ss_iBI-lcisa7-8SBamRYvj1tzVxYzQ8XY/s1600/%25CE%2592.%25CE%25A3%25CF%258C%25CE%25B9%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25B5.+%25C2%25AB%25CE%259C%25CE%25B5+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CF%2583%25CF%2587%25CE%25AD%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%258E%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD%25C2%25BB.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="310" data-original-width="608" height="326" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkFUhs9KxuDaLLJHmfq2o50FRyokO2KPH2LsherItLFtEf21BxjFisfKiwJOqBH56G4SK0f-gHE1OQdP3_cafoqzQAiOoNo8zfExgEOcvTm2Ss_iBI-lcisa7-8SBamRYvj1tzVxYzQ8XY/s640/%25CE%2592.%25CE%25A3%25CF%258C%25CE%25B9%25CE%25BC%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25B5.+%25C2%25AB%25CE%259C%25CE%25B5+%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%2585%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25AD%25CF%2587%25CE%25BF%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25B5+%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%2581%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25AE+%25CF%2583%25CF%2587%25CE%25AD%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25B1%25CE%25B9%25CF%258E%25CE%25BD%25CF%2589%25CE%25BD%25C2%25BB.jpg" width="640" /></a></div> <br />Την παραδοχή ότι Γερμανία και Τουρκία έχουν σχέση αιώνων ενάντια στα συμφέροντα του Ελληνισμού έκανε ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ Β.Σόιμπλε λέγοντας μάλιστα χαρακτηριστικά για τον Ρ.Τ.Ερντογάν ότι θέτει σε κίνδυνο τις σχέσεις αυτές.<br /><br />Ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ εκτίμησε σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Bild», καθώς οξύνεται η ένταση μεταξύ των δύο συμμάχων στο ΝΑΤΟ ότι «Θέτει σε κίνδυνο μια εταιρική σχέση αιώνων»<br /><br />«Είναι δραματικό, καθώς πραγματικά υπάρχουν πολλά που μας συνδέουν, όμως δεν μπορούμε να επιτρέψουμε να μας εκβιάζουν», πρόσθεσε.<br /><br />Οι σχέσεις μεταξύ της Γερμανίας και της Τουρκίας έχουν επιδεινωθεί μετά τη σύλληψη από τις τουρκικές αρχές έξι ακτιβιστών, υπέρμαχων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, μεταξύ αυτών και ενός Γερμανού δημοσιογράφου, στο πλαίσιο των ευρύτερων διώξεων που γίνονται στην Τουρκία μετά το αποτυχημένο πραξικόπημα του περσινού Ιουλίου.<br /><b><br />Κατηγορούνται ως γκιουλενιστές.</b><br /><br />Το ζήτημα που προκύπτει για την Ελλάδα είναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς η βασική εκβιάζουσα την Ελλάδα χώρα προς εφαρμογή ανθρωποκτόνων μνημονίων είναι η Γερμανία η οποία παραδέχεται από επίσημα χείλη ότι συντρέχει με τα τουρκικά συμφέροντα από... αιώνες τουτέστιν εναντίον των ελληνικών εθνικών συμφερόντων.<br /><br />Σημειώνεται ότι η Γερμανία έχει πράξει ότι μπορεί για να αποδυναμωθούν οι ελληνικές ΕΔ ενώ έχει ακυρώσει κάθε προσπάθεια προς ενίσχυσή τους.<br /><br />Το ζήτημα της φιλίας των Γερμανών και των Τούρκων κρατάει από τα βάθη της Ιστορίας και έχει ανθρωπολογικές και εθνολογικές ρίζες. Πρόκειται για δύο λαούς νομαδικής καταγωγής (εξ'ου και η τάση τους να «αρπάζουν» ευκαιρίες όπου τις δουν) οι οποίοι κάποτε ζούσαν στις ίδιες κοιλάδες κοντά στα Ουράλια όρη.<br /><br />Για την Ιστορία θα παραθέσουμε μια δημοσίευση του parapolitika.gr (2013) ως προς τον ρόλο των Γερμανών στην Γενοκτονία των Ποντίων<br /><br />"Η προσπάθεια διείσδυσης της Γερμανίας στην Ανατολική Μεσόγειο μέσω της Τουρκίας ξεκίνησε ήδη από το 1867, όταν ιδρύεται στην Τουρκία σχολή διδασκαλίας της γερμανικής γλώσσας. Αργότερα κυκλοφορεί στη Γερμανία βιβλίο-οδηγός Η Μικρά Ασία πεδίο γερμανικού εποικισμού. Ο τότε «Κάιζερ», όπως έμεινε στην ιστορία, επισκέπτεται την Κωνσταντινούπολη και έχει θερμή συνάντηση με τον Σουλτάνο τον οποίο χαρακτηρίζει «φίλο», ενώ μοιράζει εκατοντάδες παράσημα στους Τούρκους αξιωματούχους. Η στρατηγική της Γερμανίας αρχίζει και ξεδιπλώνεται σε οικονομικό επίπεδο, αρχής γενομένης από τη μεγάλη δύναμη της εποχής, τους σιδηροδρόμους. Τα μεγάλα deal αρχίζουν, με την Τουρκία να αρχίζει να μεταβάλλεται σε γερμανικό προτεκτοράτο.<br /><br />Οι Γερμανοί πολύ σύντομα θα ελέγχουν πλέον όλο σχεδόν το σιδηροδρομικό δίκτυο. Σε βιβλίο της εποχής, Γερμανού περιηγητή, διατυπώνεται με σαφήνεια η άποψη πως «Η Τουρκία θα ζήσει διά της Γερμανίας».<br /><br />Όλα αυτά περιγράφονται αναλυτικά από τον Μιχαήλ Ροδά, διευθυντή τότε του Γραφείου Τύπου της Ύπατης Αρμοστείας της Σμύρνης, στο βιβλίο Πώς η Γερμανία κατέστρεψε τον ελληνισμό της Τουρκίας. Ο Ροδάς έζησε όλα τα γεγονότα από πολύ κοντά και γράφει χαρακτηριστικά για τη συνάντηση του Κάιζερ με τον Σουλτάνο και σημειώνει με νόημα πως «κολακεύτηκε υπερβολικά από τη φιλία του Γερμανού».<br /><br /><b>Το τραπεζικό deal και η ίδρυση της Deutsche Bank</b><br /><br />Οι Γερμανοί δεν σταμάτησαν στους σιδηροδρόμους. Θέλοντας να «μπουν» στο τραπεζοπιστωτικό σύστημα της περιοχής, κάνουν τις απαραίτητες κινήσεις. Το 1904 φτάνει στην Ελλάδα εκπρόσωπος της Εθνικής Τράπεζας της Γερμανίας και πείθει τον τότε διευθυντή της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος Στέφανο Στρέιτ να ιδρύσουν από κοινού την Τράπεζα της Ανατολής. Βασικός όρος της συμφωνίας, η πλειοψηφία στο Συμβούλιο θα ήταν ελληνική. Η συμφωνία υλοποιήθηκε και η πρωτοφανής ανάπτυξη της τράπεζας, αφού το ελληνικό εμπόριο ήκμαζε, οδηγεί σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου.<br /><br />Εκεί οι Γερμανοί φαίνεται πως βρήκαν την κατάλληλη ευκαιρία και αθέτησαν την αρχική συμφωνία ζητώντας την πλειοψηφία στο συμβούλιο.<br /><br />Η ρήξη ήλθε, κάτι που δεν φαίνεται να πείραξε ιδιαίτερα τον «μεγάλο» Κάιζερ, που ήδη είχε μπει στο παιχνίδι της περιοχής και ήλεγχε το τραπεζικό σύστημα της Αιγύπτου και όλης της Τουρκίας. Η ίδρυση της «νέας» τράπεζας ήταν γεγονός, αφού τότε γεννήθηκε η περίφημη Deutsche Bank, με τα αρχικά ελληνικά κεφάλαια, η οποία ανοίγει μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα 200(!) υποκαταστήματα και αρχίζει να προσφέρει άφθονο χρήμα για επενδύσεις στην Τουρκία. Παράλληλα σε όλη την Τουρκία γίνεται μποϊκοτάζ στα ελληνικά προϊόντα, και το ελληνικό εμπόριο που γνώριζε άνθηση διώκεται.<br /><br /><b>Τη Γενοκτονία των Ποντίων την χρηματοδότησε η Deutsche Bank</b><br /><br />Η πολιτική αυτή που εφαρμόστηκε από τη συνεργασία Γερμανίας και Τουρκίας κατέληξε σε μια εθνική τραγωδία, τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου από το κίνημα των Νεοτούρκων. Η βοήθεια της Γερμανίας στους Νεότουρκους ήταν σε όλα τα επίπεδα, όπως αποκαλύπτουν οι πηγές της εποχής.<br /><br />Χαρακτηριστικό είναι πως οι γερμανικές ακτοπλοϊκές εταιρείες είχαν βγάλει ανακοίνωση πως τα μέλη των Νεοτούρκων μπορούν να ταξιδεύουν δωρεάν με τη γερμανική σημαία.<br /><br />Οι ιστορικές πήγες γράφουν χαρακητριστικά: «η Deutsche Bank παρέχει άφθονα κεφάλαια στο κίνημα των Νεοτούρκων. Ο Γερμανισμός τούς παρέχει όλα τα μέσα, αφού η Πανισλαμική πολιτική είναι τέκνο της Παγγερμανικής» . Ο Μιχαήλ Ροδάς αναφέρει γλαφυρά πως όσα έγιναν και κατέληξαν σε αυτή την τραγωδία του ελληνισμού «γίνονταν χωρίς θόρυβο, με πρόγραμμα, με σύστημα και αφάνταστη υπομονή», τα διαχρονικά δηλαδή χαρακτηριστικά της πολιτικής των Γερμανών."<br /><br />Έτσι για να μην ξεχνιόμαστε!<div> <br /><a href="http://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Β.Σόιμπλε: «Με την Τουρκία έχουμε εταιρική σχέση αιώνων» - Ο ρόλος της Γερμανίας στην Γενοκτονία των Ποντίων

Την παραδοχή ότι Γερμανία και Τουρκία έχουν σχέση αιώνων ενάντια στα συμφέροντα του Ελληνισμού έκανε ο Γερμανός ΥΠΟΙΚ Β.Σόιμπλε λέγοντας μ...

Διαβάστε την συνέχεια

Εμφάνιση μιας νέας συμμαχίας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyTXf6XPalVsz4IIUTd10UBqHbXP9lb752DksjGxALAsZhzIIlBNkFEiSCfoE0EXiE0ZZaxXYe7n-n_pQeQ9ztYHoj5U5i5xxciMdYr4ayzU0087wuACJMH4eJvQnpw3U6e-JlTRqVbrdy/s1600/%25CE%2595%25CE%25BC%25CF%2586%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2587%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B5%25CF%2585%25CF%2581%25CF%258D%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B7+%25CE%259C%25CE%25AD%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AE+.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="363" data-original-width="600" height="386" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhyTXf6XPalVsz4IIUTd10UBqHbXP9lb752DksjGxALAsZhzIIlBNkFEiSCfoE0EXiE0ZZaxXYe7n-n_pQeQ9ztYHoj5U5i5xxciMdYr4ayzU0087wuACJMH4eJvQnpw3U6e-JlTRqVbrdy/s640/%25CE%2595%25CE%25BC%25CF%2586%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25B9%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%25BC%25CE%25B9%25CE%25B1%25CF%2582+%25CE%25BD%25CE%25AD%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BC%25CE%25BC%25CE%25B1%25CF%2587%25CE%25AF%25CE%25B1%25CF%2582+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B5%25CF%2585%25CF%2581%25CF%258D%25CF%2584%25CE%25B5%25CF%2581%25CE%25B7+%25CE%259C%25CE%25AD%25CF%2583%25CE%25B7+%25CE%2591%25CE%25BD%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AE+.jpg" width="640" /></a></div> <i>Από τα δεξιά προς τα αριστερά (τρόπος ανάγνωσης των εικόνων στα αραβικά): ο πρόεδρος Μπασάρ αλ-Ασαντ (Συρία), ο γενικός γραμματέας Σαγιέντ Χασάν Νασράλα (Χεζμπολάχ), ο στρατηγός Μοχάμεντ Αλί Τζαφαρί (ανώτερος διοικητής των Φρουρών της επανάστασης), ο πρόεδρος Μισέλ Αούν (Δημοκρατία του Λιβάνου), ο πρωθυπουργός Χάιντερ αλ-Αμπαντί (Δημοκρατία του Ιράκ). Αδελφοί στα όπλα ενάντια στους τζιχαντιστές.</i><br /> <br /> <b>Τιερί Μεϊσάν</b><br /> <br /> Η πολιτική του προέδρου Τραμπ στην ευρύτερη Μέση Ανατολή αρχίζει να υλοποιηθεί. Ενώ μέχρι τώρα, οι Ηνωμένες Πολιτείες και οι σύμμαχοί τους προσπαθούσαν να καταστρέψουν τα Κράτη και να επιβάλλουν το χάος, νομιμοποιούν από τούδε και στο εξής τις συμμαχίες ενάντια στους τζιχαντιστές. Αν λεκτικά, το Ιράν, η Συρία και η Χεζμπολάχ εξακολουθούν να είναι εχθροί να νικηθούν, στην πράξη γίνονται εταίροι. Μακροπρόθεσμα, αυτή η νέα συμφωνία μπορεί να επιτρέψει στα Κράτη της περιοχής να απωθήσουν τις πολυεθνικές εταιρείες από το πολιτικό πεδίο και να αποκατασταθεί η ειρήνη.<br /> <b><br /></b> <div style="text-align: center;"> <b>Δίκτυο Βολταίρος </b>| Δαμασκός (Συρία) | 24 Ιουλίου 2017</div> <div style="text-align: center;"> <br /></div> Σταδιακά, η εξωτερική πολιτική του προέδρου Τραμπ λαμβάνει χώρα. Όσον αφορά την ευρύτερη Μέση Ανατολή, κατάφερε, με τη βοήθεια του συμβούλου Εθνικής Ασφάλειας στρατηγού H.R. McMaster και του διευθυντή της CIA Μάικ Πομπέο, να βάλει τέρμα στα μυστικά προγράμματα για τη στήριξη των τζιχαντιστών.<br /> <br /> Σε αντίθεση με τους υπαινιγμούς της Washington Post, εφόσον η απόφαση αυτή έχει ληφθεί πριν από τη συνάντηση Τραμπ-Πούτιν στο G20, στην πραγματικότητα πάρθηκε λίγο πάνω από δύο εβδομάδες πριν, κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας της συνόδου κορυφής του Ριάντ, μέσα -Μαΐου. Ο στόχος του Τραμπ δεν ήταν να γονατίσει ενώπιον του Τσάρου της Ρωσίας, όπως ισχυρίζεται η πολιτική τάξη της Ουάσιγκτον, αλλά να τερματίσει τη χρήση της τρομοκρατίας, όπως το είχε δηλώσει ο Ντόναλντ Τραμπ κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας του.<br /> <br /> Οι ψευδείς υπαινιγμοί της Washington Post αναπαράχθηκαν από όλο τον δυτικό Τύπο. Ίσως το γεγονός αυτό οφείλεται στο αγελαίο πνεύμα των δυτικών δημοσιογράφων, ίσως και πιο σίγουρα, δείχνει ότι τα μέσα μαζικής ενημέρωσης ανήκουν στους υποστηρικτές του πολέμου στη Μέση Ανατολή και κατά της Ρωσίας.<br /> <br /> Οι βουλγαρικές αποκαλύψεις για την ύπαρξη ενός μεγάλου δικτύου διακίνησης όπλων, που δημιουργήθηκε από τον στρατηγό Ντέιβιντ Πετρέους, όταν ήταν ακόμη διευθυντής της CIA το 2012, και συνεχίστηκε από τον ίδιον από το γραφείο του στο ταμείο επενδύσεων κεφαλαίων KKR, αφήνουν τον καθένα έκπληκτο για την ισχύ των παραγόντων του πολέμου.<br /> <br /> 17 Κράτη τουλάχιστον συμμετείχαν σε αυτή την επιχείρηση «Ξύλο από Συκόμουρο», μεταξύ των οποίων το Αζερμπαϊτζάν, το οποίο εξασφάλισε τη μεταφορά 28 000 τόνους όπλων και το Ισραήλ που παρείχε πλαστά έγγραφα τελικού προορισμού. <br /> <br /> Κατά πάσα πιθανότητα, ο Ντέιβιντ Πετρέους και η KKR βοηθήθηκαν από τον αναπληρωτή Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ, Jeffrey Feltman. <br /> <br /> Φυσικά, αυτή η γιγαντιαία διακίνηση, χωρίς προηγούμενο στην Ιστορία λόγω του όγκου της, δεν θα οδηγήσει σε οποιαδήποτε νομική διαδικασία, ούτε στα πληγέντα Κράτη, ούτε σε διεθνές επίπεδο.<br /> <br /> Είναι σαφές ότι, εδώ και 4 χρόνια, οι λαοί του Λεβάντε μάχονται όχι μόνο έναντι Κρατών, αλλά πάνω απ 'όλα ενάντια σε μια κοινοπραξία ιδιωτικών πολυεθνικών εταιρειών, συμπεριλαμβανομένων των διεθνών μέσων μαζικής ενημέρωσης, και μεσαίων κρατικών εξουσιών που δίνουν όλες μαζί εντολές σε μικρά Κράτη που κάνουν τη βρώμικη δουλειά.<br /> <br /> Σε κάθε περίπτωση, τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει ο Ντόναλντ Τραμπ για να επιβάλει τη θέλησή του στη CIA και το Πεντάγωνο, καθώς και η ύπαρξη αυτού του παράλληλου δικτύου, μισό δημόσιου μισό ιδιωτικού, επιτρέπουν να κατανοήσουμε τη πολυπλοκότητα της αποστολής του σε μια παγκόσμια τάξη που έχει υπονομευτεί από ιδιωτικά συμφέροντα.<br /> <br /> Κατ 'αρχάς, η επίθεση των ιρακινού και των συριακού στρατών για την αποκατάσταση του Δρόμου του Μεταξιού, δεν διακόπηκε από τις δυνάμεις των ΗΠΑ, παρά διάφορα περιστατικά.<br /> <br /> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhelSBVU1uXOCjJYdYnCPVNZQzxkGlXXVjFxZPnAOIxDxMUpr_UxH8RwxXPePMnQb2jB2V_lEsoYN8E66tJWlKgzSXdXxd09btQwbfOSXn2Oy4h-9vLTN3Yl037h1bvJUgcsd9k9feh-uM/s1600/24.7.2017_Arsal.jpeg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhelSBVU1uXOCjJYdYnCPVNZQzxkGlXXVjFxZPnAOIxDxMUpr_UxH8RwxXPePMnQb2jB2V_lEsoYN8E66tJWlKgzSXdXxd09btQwbfOSXn2Oy4h-9vLTN3Yl037h1bvJUgcsd9k9feh-uM/s640/24.7.2017_Arsal.jpeg" /></a><br /> <br /> Η επίθεση που ξεκίνησε από τον συριακό αραβικό στρατό, με τη Χεζμπολάχ και σε συντονισμό με το στρατό του Λιβάνου στο Jurd στα όρη Αρσάλ είναι το πρώτο ορατό αποτέλεσμα της νέας πολιτικής της Ουάσιγκτον. <br /> <br /> Ενώ επέκρινε δριμύτατα την παρουσία της Χεζμπολάχ, ο πρωθυπουργός του Λιβάνου Σαάντ Χαρίρι, μετά από αίτημα της Σαουδικής Αραβίας, εξουσιοδότησε το στρατό του να συμμετάσχει στην επιχείρηση. <br /> <br /> Είναι η πρώτη φορά που οι δύο στρατοί, λιβανέζικος και συριακός, και η Αντίσταση δρουν επίσημα μαζί. Το Ριάντ, χωρίς να αφοπλιστεί ενώπιον του Κόμματος του Θεού και του Ιράν, θεώρησε σκόπιμο να συνεργαστεί με τη Χεζμπολάχ και έβαλε τη προτεραιότητα στο να τελειώσει με τους τζιχαντιστές.<br /> <br /> <br /> <i>Η Χεζμολάχ σε δράση στα όρη Αρσαλ (> 3.000 μ) στα σύνορα Λιβάνου/Συρίας</i><br /> <div class="MsoNormal" style="background: white;"> <iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="360" src="https://www.youtube.com/embed/agWsEyx4Xpk?rel=0" width="640"></iframe></div> <br /> Εν τέλει, αυτός ο πόλεμος, ο οποίος είχε σκοπό να καταστρέψει τα Κράτη της περιοχής, παίρνει την αντίθετη κατεύθυνση: της ενότητας των ιρανικών, ιρακινών, συριακών και λιβανέζικων δυνάμεων.<br /> <br /> <a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Εμφάνιση μιας νέας συμμαχίας στην ευρύτερη Μέση Ανατολή

Από τα δεξιά προς τα αριστερά (τρόπος ανάγνωσης των εικόνων στα αραβικά): ο πρόεδρος Μπασάρ αλ-Ασαντ (Συρία), ο γενικός γραμματέας Σαγιέντ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η Συνθήκη της Λωζάννης και το “φροντιστήριο” στον Ερντογάν! 94 χρόνια από την υπογραφή της

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4zcGrtBP8Y455AaClGqlTivfK0LkesQv-HIZff_rf8nlKqxi29sa28AXz8zxsoGKyzSOY7OMZ-Hz9j2onM2vb6FgPUxdgO7h27FxnSogHxDkNTMJytvALYgHWyK4EJJdRKs4j3euFnKTk/s1600/%25CE%2597+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B8%25CE%25AE%25CE%25BA%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259B%25CF%2589%25CE%25B6%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="348" data-original-width="696" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh4zcGrtBP8Y455AaClGqlTivfK0LkesQv-HIZff_rf8nlKqxi29sa28AXz8zxsoGKyzSOY7OMZ-Hz9j2onM2vb6FgPUxdgO7h27FxnSogHxDkNTMJytvALYgHWyK4EJJdRKs4j3euFnKTk/s640/%25CE%2597+%25CF%2583%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25B8%25CE%25AE%25CE%25BA%25CE%25B7+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259B%25CF%2589%25CE%25B6%25CE%25B1%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582.jpg" width="640" /></a></div> <div> <br /></div> Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ<br /> <br />Πέρασαν 94 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης , την οποία αμφισβητεί και επικρίνει ο σουλτάνος. <br /><br />Ο πρώην πρέσβης Σουκρού Ελεγκτάγ, που ήταν ένας από τους σοφούς που μετείχε στην Επιτροπή ελληνοτουρκικού διαλόγου , σε συνέντευξη του στον δημοσιογράφο της εφημερίδας Sozcu, κ. Ουγούρ Ντουντάρ εξήρε τη σημασία της Συνθήκης.<br />Επιγραμματικά ο παλαίμαχος διπλωμάτης και πολιτικός ανέφερε τα εξής:<br /><br />Πρώτα απ ‘όλα χαρακτήρισε ανησυχητικές και προβληματικές τις αντιφατικές δηλώσεις του Ερντογάν για το θέμα αυτό. Ο Πρόεδρος στις 24 Ιουλίου του 2016 χαρακτήρισε τη Συνθήκη , νίκη που κέρδισε ο λαός με την πίστη, την γενναιότητα και την αυτοθυσία του. Τόνισε επίσης ότι αυτή αποτελεί το ταπού, δηλαδή τον τίτλο ιδιοκτησίας του τουρκικού κράτους. Λίγους μήνες μετά , σε ομιλία του προς τους κοινοτάρχες (29 Σεπτεμβρίου 2016) χαρακτήρισε την υπογραφή της Συνθήκης μεγάλη ήττα. “Δώσαμε τα Νησιά που όταν φωνάξεις θα ακουστεί η φωνή σου και ακόμα αγωνιζόμαστε για αυτά” τόνισε , επιρρίπτοντας ευθύνες στην τουρκική αντιπροσωπεία που μετείχε στις διαπραγματεύσεις . <br /><br />Ο κ. Ελεγκτάγ λόγω μακρόχρονης ενασχόλησης του με την διπλωματία γνωρίζει καλά τα θέματα για αυτό και απάντησε στο σχόλιο του Προέδρου λέγοντας: “Είναι εντελώς άδικος. Τα Νησιά του Αιγαίου δεν τα χάσαμε με την Συνθήκη της Λωζάννης, όπως ισχυρίζεται ο Πρόεδρος! Τα Δωδεκάνησα παραχωρήθηκαν στους Ιταλούς με τη Συνθήκη Ουσί που υπέγραψαν οι Οθωμανοί το 1912. Επίσης, τα Νησιά του Βορείου Αιγαίου τα κατέλαβαν οι Έλληνες με το θωρηκτό Αβέρωφ , κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, χωρίς να ρίξουν μια τουφεκιά, γιατί οι Οθωμανοί δεν είχαν δικό τους Στόλο να τους αντιμετωπίσουν”.<div> <br />Κατά την άποψη του κ. Ελεκντάγ επικριτές της Συνθήκης είναι όλοι εκείνοι που θέλουν να σπιλώσουν τον Ατατούρκ, ο οποίος κατάφερε να ανατρέψει την Συνθήκη των Σεβρών και να επιβάλει στη Δύση την τουρκική παρουσία, την οποία ήθελαν να εξαφανίσουν.<br />Οι απόψεις του κ. Ελεγκτάγ καταρρίπτουν τους τουρκικούς ισχυρισμούς περί παράνομης κατοχής νησιών στο Αιγαίο και την ύπαρξη γκρίζων ζωνών. </div> <div>   <br />Οι ξεκάθαρες απόψεις ενός τόσο έμπειρου πολιτικού πρέπει να ληφθούν σοβαρά υπόψη της Άγκυρας γιατί οι διεθνείς σχέσεις στηρίζονται σε απαράβατους νόμους και κανόνες. Όποιος δεν τους σέβεται και δεν τους τηρεί , απομονώνεται από τη διεθνή κοινότητα και παραμένει στο περιθώριο της Ιστορίας.</div> <div> <br /><a href="http://www.militaire.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Η Συνθήκη της Λωζάννης και το “φροντιστήριο” στον Ερντογάν! 94 χρόνια από την υπογραφή της

Της ΛΙΑΝΑΣ ΜΥΣΤΑΚΙΔΟΥ Πέρασαν 94 χρόνια από την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης , την οποία αμφισβητεί και επικρίνει ο σουλτάνος. Ο...

Διαβάστε την συνέχεια

Το West Capella προκαλεί έντονο εκνευρισμό στην Τουρκία: Το «νέο δόγμα» για το Κυπριακό

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkBx-UxJZ7kShTUcJcSrEb3wZ5ajsOsQoBFmuScQMgHkSkEo64dHMQesqLh7h_NvnRdno9Nz63QlC125-q4pdQrXn90NZSXYTX8rKy_tv-qhZBBwLAP-Yrn-SmLtYrfL-KBB6B5r-mcFv_/s1600/West+Capella.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="344" data-original-width="628" height="350" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkBx-UxJZ7kShTUcJcSrEb3wZ5ajsOsQoBFmuScQMgHkSkEo64dHMQesqLh7h_NvnRdno9Nz63QlC125-q4pdQrXn90NZSXYTX8rKy_tv-qhZBBwLAP-Yrn-SmLtYrfL-KBB6B5r-mcFv_/s640/West+Capella.jpg" width="640" /></a></div> <strong><br /></strong> <strong>Του Πέτρου Ι. Μηλιαράκη*</strong><br /> Όταν γράφονται οι γραμμές αυτές το πλωτό γεωτρύπανο «<strong>WEST</strong> <strong>CAPELLA</strong>» (Drilling Ship WEST CAPELLA – IMO 9372523) εκτελεί την αποστολή του και επιτελεί το έργο του στην Κυπριακή ΑΟΖ, και ειδικότερα στο οικόπεδο 11.<span id="more-240325"></span><br /> Το γεγονός τούτο προκαλεί έντονο εκνευρισμό στην τουρκική πλευρά, η οποία διαπιστώνει και μια ιστορική απομόνωσή της.  Αποτέλεσμα αυτού του εκνευρισμού της Άγκυρας, είναι η αντίδραση της έκδοσης NAVTEX ως προς τα οικόπεδα «4», «5», «6» και «7» της Κυπριακής ΑΟΖ.<br /> Η εξέλιξη αυτή δεν είναι άσχετη με την αποτυχούσα διαπραγμάτευση που αφορά στη διαπραγμάτευση για την εξεύρεση λύσης ως προς το «Κυπριακό».<br /> Και τούτο γιατί: <strong>«</strong><em>Η Διάσκεψη του Κραν Μοντανά της Ελβετίας, βασικά σχεδιάστηκε για να επιβάλει την αναβολή των γεωτρήσεων, αλλά όταν ετέθη εμμέσως από τους Βρετανούς και στη συνέχεια πιο επιτακτικά από τους Τούρκους, ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας έκοψε την κουβέντα, συνεπικουρούμενος και από τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, Νίκο Κοτζιά» (βλ. <strong>Μιχάλης Ιγνατίου</strong> 16/7/2017)</em><br /> Ως εκ τούτου το ζήτημα των υδρογονανθράκων ευρίσκεται σε <strong>αιτιώδη σύνδεσμο</strong> και με τις εξελίξεις του «Κυπριακού». Ωστόσο οι εξελίξεις αυτές, μετά την αποτυχία του Κραν Μοντανά στην παρούσα ιστορική φάση, μας επιτρέπουν τα εξής:<br /> <ul> <li><strong><em>ως προς το </em></strong><strong><em>Casus</em></strong> <strong><em>Belli</em></strong></li> </ul> <strong>          1)</strong> Η Τουρκία υπό το «<strong>καθεστώς Ερντογάν</strong>», πολιτεύεται σε μια «<strong>σκληρή γραμμή</strong>», η οποία επουδενί απέχει από τις πάγιες θέσεις της τουρκικής πλευράς. Άλλωστε, παγίως η τουρκική πλευρά απειλεί με  <strong>Casus</strong> <strong>Belli</strong> την Ελλάδα εάν και εφόσον ήθελε από ελληνικής πλευράς τηρηθεί η νομιμότητα ως προς το Διεθνές Δίκαιο της Θάλασσας και η Ελλάδα συμμορφούμενη προς τη διεθνή νομιμότητα ήθελε καθορίσει τα θαλάσσια σύνορά της. Ασφαλώς η Ελλάδα ουδέποτε έχει παραιτηθεί των δικαιωμάτων αυτών και η άσκησή τους αποτελεί κατά το δημόσιο δίκαιο «<strong>κυβερνητική πράξη</strong>» και ασφαλώς πολιτική απόφαση.<br /> <strong>          2)</strong> Η πρόσφατη αποτυχία της διάσκεψης για το «Κυπριακό» στο <strong>Κραν Μοντανά</strong>, χαρακτηρίστηκε για μια ακόμη φορά από τις μαξιμαλιστικές και ακραίες θέσεις της τουρκικής πλευράς, η οποία εμμένει στο να παραβιάζει τους διεθνείς κανόνες δικαίου και να προκαλεί τη διεθνή νομιμότητα.<br /> <ul> <li><strong><em>ως προς την διεθνή και ενωσιακή νομιμότητα</em></strong></li> </ul> <strong>          1)</strong> Οι απολύτως εξωνομικές θέσεις της τουρκικής πλευράς ως προς τις «<strong>εγγυήσεις</strong>» που αφορούν ανεξάρτητο κράτος και μάλιστα κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, προσκρούουν όχι μόνο στις πρόνοιες του <strong>άρθρου 103 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών</strong>, αλλά και στις αξιώσεις του <strong>πρωτογενούς ευρωπαϊκού ενωσιακού δικαίου</strong>, που προϋποθέτουν κυρίαρχα κράτη. Ειδικότερα στον ενωσιακό πολιτικό και νομικό πολιτισμό, όπου ισχύει η  αρχή της δοτής αρμοδιότητας,    η Ευρωπαϊκή Ένωση ενεργεί μόνο εντός των ορίων των αρμοδιοτήτων που της απονέμουν τα κράτη μέλη με τις Συνθήκες (βλ.  άρθρο 5 ΣΕΕ). Σε κάθε περίπτωση δε, η Ευρωπαϊκή Ένωση σέβεται την ισότητα των κρατών μελών καθώς και την εθνική τους ταυτότητα που είναι συμφυής με τη θεμελιώδη πολιτική και συνταγματική τους δομή (βλ. άρθρο 4 ΣΕΕ). <em>Συνεπώς:</em><br /> <strong>2)</strong> «<strong>Εγγυήσεις</strong>» επί κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι ανεπίτρεπτες και θα πρέπει να καταστεί γνωστό στην Τουρκία ότι ένας τέτοιος ισχυρισμός είναι εκτός ατζέντας. Εκτός ατζέντας είναι (<em>άλλωστε εμπίπτουν στα όρια του φαιδρού)</em> και οι απαιτήσεις της τουρκικής πλευράς, ώστε «<em>η συμφωνία που θα προκύψει για το Κυπριακό</em>» να αποτελέσει πρωτογενές ενωσιακό δίκαιο. Επίσης προκαλούν και οι προκλητικότητες της Τουρκίας ως προς τους μονίμως εγκατεστημένους στο νησί, προκειμένου να υπάρξει ανατροπή της σχέσης από 4:1 σε 1:1. Ολοκληρώνεται δε όλο το φάσμα των προκλήσεων με τη διατήρηση στρατευμάτων κατοχής στο Βόρειο Τμήμα του νησιού. <strong>Και μόνο τα στρατεύματα αυτά που αφορούν εισβολή και κατοχή καθιστούν την  Τουρκία εκτός της διεθνούς και ευρωπαϊκής έννομης τάξης. </strong><br /> <ul> <li><strong><em>το «τουρκικό έθιμο»</em></strong></li> </ul> <strong>1)</strong> Η Σύνοδος-«<em>συνάντηση</em>» των <strong>G</strong><strong>20</strong> έδωσε στον Τούρκο Πρόεδρο την ευκαιρία, ώστε <strong>χωρίς αντίλογο</strong> να αναφερθεί στο Κυπριακό. Εξέφρασε δε με ιδιαίτερη υποκριτικότητα την «<em>απογοήτευσή του</em>» για την κατάρρευση των συνομιλιών, την οποία όμως ο ίδιος και η Κυβέρνησή του επεδίωξαν και προκάλεσαν.<br /> Ωστόσο η στάση αυτή των Τούρκων Αξιωματούχων είναι πάγια και ουδόλως ξενίζει. Και τούτο γιατί, ανεξαρτήτως της Διοίκησης στην Τουρκία, η στάση αυτή αποτελεί πλέον «<strong>τουρκικό έθιμο</strong>», ή άλλως «τακτική της τουρκικής διπλωματίας».<br /> <strong>2)</strong> <strong>Ο Τούρκος Πρόεδρος στο μονόλογό του μεταξύ των άλλων δήλωσε και τα εξής: «</strong><em>Η Τουρκία κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια ως εγγυήτρια δύναμη για δίκαιη, περιεκτική και βιώσιμη λύση του Κυπριακού. Μαζί με την “Τουρκική Δημοκρατία Βόρειας Κύπρου”, τόσο στο Σχέδιο Ανάν όσο και στην τελευταία διαδικασία, όπως υποσχέθηκα, ήμασταν ένα βήμα μπροστά, αλλά παρά τις προσπάθειές μας η Διάσκεψη για το Κυπριακό που ξεκίνησε στις 28 Ιουνίου κατέληξε χωρίς αποτέλεσμα. Οι αφιλοκερδείς προσπάθειες, οι ειλικρινείς και μετριοπαθείς κινήσεις της Τουρκίας δεν είχαν ανταπόκριση</em><strong>».</strong><br /> <strong>3)</strong> Οι προαναφερόμενες δηλώσεις του Τούρκου Προέδρου που αναφέρθηκαν σε «<strong><em>Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου</em></strong>» και σε εμμονή ώστε η Τουρκία να παραμείνει <strong>εγγυήτρια δύναμη</strong>, συνδυάστηκαν με το «<strong>τουρκικό έθιμο</strong>» της «<strong>έκφρασης … οδύνης</strong>»<strong> (!) </strong>για την αποτυχία των «<em>ειλικρινών προσπαθειών</em>» της Τουρκίας, για την εξεύρεση λύσης<strong>…</strong><br /> Άλλωστε, το «<strong>ψυχικό άλγος</strong>» του Τούρκου Προέδρου επιβεβαιώθηκε και με τα εξής: <strong>«</strong><em>Η αλήθεια είναι ότι αισθανόμαστε μεγάλη λύπη. Η εικόνα αυτή που φτάσαμε έπειτα από τις μεγάλες προσπάθειες έχει αποκαλύψει ότι <strong>είναι αδύνατο να βρεθεί λύση στο Κυπριακό εντός των παραμέτρων του ΟΗΕ</strong><strong>.</strong> Πλέον δεν υπάρχει νόημα να επιμένουμε σε αυτές τις παραμέτρους. Η Τουρκία  ωστόσο και πάλι θα συνεχίσει να συνεχίσει να συμβάλλει στη λύση του Κυπριακού με διαφορετικές παραμέτρους. Αναμένουμε την ίδια στάση από όλες τις πλευρές. Σε περίπτωση που δεν γίνει, αναμφίβολα θα αρχίσουμε να σκεφτόμαστε το σχέδιο Β’ και το σχέδιο Γ’. Οπωσδήποτε θα γίνουν οι απαραίτητες αξιολογήσεις σε αυτό το θέμα και θα ανακοινώσουμε το αποτέλεσμα στους συνομιλητές μας και στην κοινή γνώμη</em><strong>».</strong><br /> <strong>           Ασφαλώς, ο γράφων δεν μπορεί να υπεισέλθει με μεταφυσικό τρόπο στις σκέψεις και τα νοήματα του Τούρκου Προέδρου. Ωστόσο, χρήσιμα και κρίσιμα είναι τα εξής:</strong><br /> <ul> <li><strong><em>επιβάλλεται «νέο δόγμα»</em></strong></li> </ul> <strong>1)</strong> Η τουρκική διπλωματία με τις «<strong><em>εθιμικώς καθιερωμένες</em></strong>» πρακτικές της έχει αποδείξει ότι είναι άνευ σημασίας <strong><em>τόσο</em></strong> η Πενταμερής <strong><em>όσο</em></strong> και η εμμονή στο να εξευρεθεί μια καλόπιστη και βιώσιμη λύση για το Κυπριακό, στο πλαίσιο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.<br /> <strong>2)</strong> Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπου στο Βόρειο και παρανόμως κατεχόμενο τμήμα αυτής, <strong>δεν ισχύει το ενωσιακό κεκτημένο</strong>. Το ανεπίτρεπτο δε «<strong>παραπέτασμα</strong>» που διαχωρίσει τη Βόρεια από τη Νότια Κύπρο αποτελεί <strong>όνειδος</strong> για το νομικό και πολιτικό πολιτισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η οποία ανέχεται  κράτος μέλος της να τελεί υπό αυτές τις συνθήκες.<br /> <strong>3)</strong> Τούτων δοθέντων εγείρεται ως αδήριτη ανάγκη η ύπαρξη «<strong>νέου δόγματος</strong>» για το Κυπριακό. Το δόγμα δε αυτό δεν μπορεί παρά να αφορά και να εστιάζει αποκλειστικώς και μόνο στις  ευθύνες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στις υποχρεώσεις της σε κράτος μέλος της, το οποίο τελεί υπό το καθεστώς των απαράδεκτων αυτών συνθηκών.<br /> <strong>4)</strong> Η ενεργοποίηση όλων των «<strong><em>μέσων</em></strong>», «<strong><em>εργαλείων</em></strong>» και <strong>κανόνων δικαίου</strong> που προνοεί και θεσπίζει η ενωσιακή έννομη τάξη, επιβάλλεται να αποκτήσουν πολιτικό περιεχόμενο και πολιτική πρακτική. Η Τουρκία «επικαλείται» τη γεωστρατηγική της θέση. <strong>Η Ελλάδα καλό θα είναι να αναδείξει το ποιά είναι και η δική της γεωπολιτική και γεωστρατηγική θέση.</strong> Τούτο θα πρέπει να αποτελεί κοινό τόπο και <strong>νέα εθνική στρατηγική</strong>.<br /> <strong>5)</strong> Ως κατακλείδα όλων των προηγουμένων που συναρτώνται ευθέως με την καθιέρωση του «νέου δόγματος»  υπ’ όψιν και η διάταξη της παρ. 7 του άρθρου 42 ΣΕΕ η οποία θεσπίζει ότι: «<em>σε περίπτωση κατά την οποία κράτος μέλος δεχθεί ένοπλη επίθεση στο έδαφός του, τα άλλα κράτη μέλη οφείλουν να του παράσχουν βοήθεια και συνδρομή με όλα τα μέσα που έχουν στη διάθεσή τους, σύμφωνα με το άρθρο 51 του Καταστατικού Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών</em>»!<br /> <strong>          Η εμπειρία του Κραν Μοντανά επιβάλει το ιστορικό καθήκον της δημιουργίας του «νέου δόγματος» και της επ’ αυτού εθνικής συνεννόησης! </strong><br /> <ul> <li><em>* </em><em>Ο</em> <strong>Πέτρος Μηλιαράκης</strong> <em>δικηγορεί στα <strong>Ανώτατα Ακυρωτικά Δικαστήρια της Χώρας</strong> και στα <strong>Ευρωπαϊκά Δικαστήρια </strong>του<strong> Στρασβούργου</strong> και του <strong>Λουξεμβούργου</strong> (<strong>ECHR</strong> και <strong>GC – EU</strong>). </em></li> </ul> <a href="http://mignatiou.com/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το West Capella προκαλεί έντονο εκνευρισμό στην Τουρκία: Το «νέο δόγμα» για το Κυπριακό

Του Πέτρου Ι. Μηλιαράκη* Όταν γράφονται οι γραμμές αυτές το πλωτό γεωτρύπανο « WEST CAPELLA » (Drilling Ship WEST CAPELLA – IMO 9372523...

Διαβάστε την συνέχεια

Τούρκοι εθνικιστές θα μεταβούν τη Δευτέρα στις 11.30 σε νησί στο Αιγαίο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrF7qCJHgyySDnv9HF483JLZc1WBx7PhqT9Z4L1hpjTarNlWP5VZft4kBdo8xV123C9G_uwx6SBy0SXnY-o6Ve6IZSU9s5vUMEtpmUrlwNPEPmmUpptIAHrFwVte45IWhhKJtdWiypbvBO/s1600/%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%25B8%25CE%25B1+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%2594%25CE%25B5%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25B1+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+11.30+%25CF%2583%25CE%25B5+%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25AF+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%2591%25CE%25B9%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="321" data-original-width="600" height="342" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrF7qCJHgyySDnv9HF483JLZc1WBx7PhqT9Z4L1hpjTarNlWP5VZft4kBdo8xV123C9G_uwx6SBy0SXnY-o6Ve6IZSU9s5vUMEtpmUrlwNPEPmmUpptIAHrFwVte45IWhhKJtdWiypbvBO/s640/%25CE%25A4%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2581%25CE%25BA%25CE%25BF%25CE%25B9+%25CE%25B5%25CE%25B8%25CE%25BD%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B9%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2582+%25CE%25B8%25CE%25B1+%25CE%25BC%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B2%25CE%25BF%25CF%258D%25CE%25BD+%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%2594%25CE%25B5%25CF%2585%25CF%2584%25CE%25AD%25CF%2581%25CE%25B1+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B9%25CF%2582+11.30+%25CF%2583%25CE%25B5+%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25AF+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25BF+%25CE%2591%25CE%25B9%25CE%25B3%25CE%25B1%25CE%25AF%25CE%25BF.jpg" width="640" /></a></div> <br />Ο χάρτης που δημοσιεύουμε ως κεντρική εικόνα είναι τα ελληνικά νησιά που διεκδικούν οι Τούρκοι σε Αιγαίο και νότια της Κρήτης και <a href="http://odatv.com/lozan-icin-adalari-yoklayacaklar-2207171200.html">δημοσιεύτηκε στην ODA TV</a>.<br /><br />Στο δημοσίευμα που συνοδεύει τον χάρτη διαβάζουμε ότι τη Δευτέρα 24 Ιουλίου στις 11.30 το πρωί, Τούρκοι εθνικιστές θα μεταβούν σε ένα νησί του Αιγαίου που δεν κατονομάζουν, ούτε αποσαφηνίζουν εάν θα είναι ελληνικό ή τουρκικό.<br /><br />Σύμφωνα με την ανάρτηση της τουρκικής ιστοσελίδας, το παράρτημα του Συνδέσμου Κεμαλιστών της κάποτε ελληνικής πόλης Αϊβαλί (Αϊβαλίκ) ή Κυδωνίες, στο πλαίσιο εκδηλώσεων που διοργανώνει για την 94η Επέτειο της Συνθήκης της Λωζάννης, «θα επιθεωρήσει τα 22 νησιά του Αϊβαλί».<br /><br />Η εκδήλωση αυτή πραγματοποιείται «για να επισημανθούν τα τουρκικά νησιά που βρίσκονται υπό την κατάληψη της Ελλάδας» αναφέρει το δημοσίευμα.<br /><br />Ο Πρόεδρος του παραρτήματος του εν λόγω συνδέσμου, Αχμέτ Ουζγκέτς (Ahmet Üzgeç), δήλωσε τα ακόλουθα παραληρηματικά αλλά καθόλου ακίνδυνα:<br /><br />«Σε 18 νησιά και σε 1 βραχονησίδα της Τουρκίας κυματίζει η ελληνική σημαία από το 2004.<br /><br />»Στα νησιά μας εκτός από Έλληνες στρατιώτες έχουν συγκεντρωθεί όπλα και πυρομαχικά. Οι οβίδες έχουν στραφεί προς την Τουρκία.<br /><br />»Σήμερα τα τουρκικά νησιά έχουν καταστεί φυλάκια της Ελλάδας.<br /><br />»Η Τουρκική Δημοκρατία με τα χέρια του ΑΚΡ και του Ερντογάν απομακρύνθηκε από τη Θάλασσα του Αιγαίου και «φυλακίσθηκε» στην Ανατολή.<br /><br />»Καταργώντας την ενότητα και τη μοναδικότητα του κράτους μας μοιράζεται [τα νησιά] με την Ελλάδα.<br /><br />»Δυτικά της Τουρκίας καθιερώθηκε η «τάξη δυο κρατών».<br /><br />»Στις επαρχίες μας της Σμύρνης, του Αϊδινίου και των Μούγλων υφίσταται ένα τουρκικό και ένα ελληνικό [κράτος].<br /><br />»Διοικούνται με δυο νομάρχες και δυο δημάρχους. Η Τουρκική Δημοκρατία βίωσε την πιο μεγάλη απώλεια εδαφών κατά την θητεία του ΑΚΡ και του Ερντογάν».<div> <br /><img height="553" src="http://www.tribune.gr/wp-content/uploads/2017/07/ahmet_ayvali.jpg" width="640" /> </div> <div> <br /></div> <div> Ο Αχμέτ Ουζγκέτς, ένας ακόμα γραφικός εθνικιστής που ισχυρίζεται ότι η Ελλάδα κατέλαβε στρατιωτικά 18 τουρκικά νησιά.<br /><br />Κανένα ελληνικό νησί δεν τελεί υπό καθεστώς συνδιοίκησης με την Τουρκία.<br /><br />Ωστόσο, τα λόγια αυτού του γραφικού (που όπως βλέπετε και στη φωτογραφία ποζάρει σε ένα γραφείο με τη βαφή στον τοίχο να έχει καταρρεύσει λόγω υγρασίας) όσο ανόητα και παράλογα κι εάν ακούγονται, δεν σημαίνουν ότι δεν είναι ικανός για προβοκάτσια.<br /><br />Ποια προβοκάτσια; Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων που διοργανώνονται τη Δευτέρα 24 Ιουλίου για την επέτειο της Συνθήκης της Λωζάνης γίνεται λόγος για μετάβαση στις 11.30 με σκάφος σε ένα νησί, το οποίο δεν κατονομάζεται και η πραγματοποίηση ομιλίας από τον απόστρατο υποστράτηγο Οσμάν Οζμπέκ καθώς θα γίνει και ανακοίνωση Τύπου για «τις νησίδες που βρίσκονται υπό κατοχή στο Αιγαίο».<br /><br />Υπενθυμίζουμε ότι Τούρκοι εθνικιστές ισχυρίζονται ότι «μεταξύ των ετών 2004 και 2014 η Ελλάδα κατέλαβε στρατιωτικά 18 τουρκικά νησιά στο Αιγαίο».<br /><br />Οι θεωρίες αυτές κινούνταν για αρκετό καιρό μεταξύ γραφικών και περιθωριακών κύκλων μέχρι που υιοθετήθηκαν από τον ηγέτη της κεμαλικής αξιωματικής αντιπολίτευσης Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου.</div> <div> <br /><a href="http://www.tribune.gr/" target="_blank">πηγή </a><br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου. </div>

Τούρκοι εθνικιστές θα μεταβούν τη Δευτέρα στις 11.30 σε νησί στο Αιγαίο

Ο χάρτης που δημοσιεύουμε ως κεντρική εικόνα είναι τα ελληνικά νησιά που διεκδικούν οι Τούρκοι σε Αιγαίο και νότια της Κρήτης και δημοσιεύ...

Διαβάστε την συνέχεια