Παγίδα για δύο ο ελληνοτουρκικός πόλεμος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-mz9-gb9XheMXSIIYooqAv9Y6_ORoXgYIAeXJd_UPpxEO-4tcqa7ONC7IUG1G3kqdELeKSq2SZacHq2JM-yys8R4sLj_Nl142TaDbQkytdvsRwzrKuuftDlcV07lNCpetF43aulR3S3U/s1600/greece-turkey.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="624" data-original-width="1024" height="390" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-mz9-gb9XheMXSIIYooqAv9Y6_ORoXgYIAeXJd_UPpxEO-4tcqa7ONC7IUG1G3kqdELeKSq2SZacHq2JM-yys8R4sLj_Nl142TaDbQkytdvsRwzrKuuftDlcV07lNCpetF43aulR3S3U/s640/greece-turkey.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του <b>Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου</b><br />Δεν ξέρω πως τα καταφέρνει, αλλά είτε υπογράφει “ξαφνικά” και “έκπληκτος” συμφωνίες με την Αίγυπτο, είτε αναγγέλλει επεκτάσεις χωρικών υδάτων στο Ιόνιο Πέλαγος, ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας προκαλεί μονίμως το ίδιο αποτέλεσμα: αυξάνει την ένταση με την Τουρκία. Μετά το ταξίδι του στην Αίγυπτο ανατινάχτηκε το μορατόριουμ Μέρκελ. Τώρα, μετά τις εξαγγελίες για επέκταση των χωρικών υδάτων, χρειάστηκε να τηλεφωνήσει κοτζάμ Τραμπ σε Αθήνα και Άγκυρα!<br /><br />Παρακολούθησα τη συζήτηση στη Βουλή για την συμφωνία με την Αίγυπτο. Είχα έντονη διάθεση να βρω ένα γερό τοίχο να χτυπήσω το κεφάλι μου! Ακούγοντας βουλευτές, ακόμα και αρχηγούς κομμάτων, διερωτήθηκα για το μέλλον μιας Ελλάδας, όπου η άγνοια και η ημιμάθεια αποδεικνύονται διαβατήριο για κρατικά αξιώματα. Είτε αντιμετωπίζει κανείς το αλαλούμ των ημερών αυτών, με τα τετραγωνικά και τη ΔΕΗ, είτε ασχολείται με κρίσιμα ζητήματα εθνικής ασφάλειας, μια πραγματικότητα συναντά: το μπάχαλο του ελληνικού κράτους και την ανικανότητα του πολιτικού συστήματος!<br /><br />Ενώ επικρέμαται η Δαμόκλειος Σπάθη ενός ελληνοτουρκικού πολέμου, θα περίμενε κανείς το πολιτικό σύστημα από τη Βουλή να στείλει ένα σαφές, κρυστάλλινο μήνυμα στην Άγκυρα για το τι θέλουμε στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ποια μπορεί να είναι η λύση και τι θεωρούμε αιτία πολέμου. Το ίδιο σαφές μήνυμα περίμενε και ο ελληνικός λαός από την ηγεσία του. Δεν είναι νοητό, αν χρειαστεί, να πας τη χώρα σε σύγκρουση, χωρίς να εξηγήσεις στους πολίτες γιατί το κάνεις. Μόνο αυτό δεν ακούσαμε όμως! Ακούσαμε έναν ακόμα ανούσιο καυγά πολιτικών, που έχουν επικίνδυνη άγνοια για τα συζητούμενα θέματα, ακόμα και για τα πραγματολογικά στοιχεία, πολύ περισσότερο για τις επιπτώσεις τους.<br /><br />Θα μπορούσαμε να αναφέρουμε αρκετά παραδείγματα ανακριβειών από τη συζήτηση στη Βουλή. Παράδειγμα, είναι η διαρκής επανάληψη στον δημόσιο διάλογο της ανακριβούς θέσης ότι η μέση γραμμή είναι αποκλειστικό κριτήριο οριοθέτησης θαλασσίων ζωνών κι ότι αναγνωρίζεται πλήρης επήρεια στα νησιά, ανεξαρτήτως μεγέθους. Το αποτέλεσμα είναι ότι, όχι μόνο απλοί πολίτες, αλλά ακόμα και διπλωμάτες και στρατιωτικοί, να τελούν εν συγχύσει! Το Oruc Reis επιχειρεί άνωθεν μη οριοθετημένης υφαλοκρηπίδας και όχι σε «ελληνική υφαλοκρηπίδα», όπως λέει κυβέρνηση, κόμματα και ΜΜΕ. Είναι μάλιστα πιθανό η συγκεκριμένη περιοχή να αποδοθεί στην Τουρκία σε περίπτωση οριοθέτησης, γεγονός βέβαια που δεν ακυρώνει το ότι οι τουρκικές έρευνες είναι σήμερα παράνομες.<br /><br />Σχιζοφρενικά μηνύματα<br /><br />Η Ελλάδα στέλνει τώρα, και μηνύματα επικίνδυνης υποχωρητικότητας και μηνύματα δυνάμενα να εκληφθούν σαν επιθετικότητα, εκεί που δεν χρειάζεται! Το πολιτικό σύστημα θέτει ως επιδίωξη την προσφυγή στη Χάγη μόνο για την υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ. Δεν υπάρχει πιθανότητα να το δεχτεί η Άγκυρα, της οποίας η συναίνεση είναι απαραίτητη. Θα θέσει αυτά που θέλει και θα φέρει σε δύσκολη θέση την Αθήνα. Οι δυτικοί σύμμαχοι όταν λένε διάλογο εννοούν εφ’ όλης της ύλης διαπραγμάτευση.<br /><br />Αν πάλι το πολιτικό σύστημα νομίζει ότι μπορεί να πάει στη Χάγη είτε την τουρκική απαίτηση για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών είτε τον τουρκικό ισχυρισμό ότι για παράδειγμα το Αγαθονήσι είναι τουρκικό υπό ελληνική κατοχή, πλανάται πλάνην οικτρά. Αν το επιχειρήσουν οι κυβερνώντες θα ανατραπούν. Αν υπάρχουν διεθνείς δυνάμεις που ενδεχομένως θέλουν πόλεμο, θα κοιτάξουν να εκμεταλλευθούν την κρίση για να τον προκαλέσουν.<br /><br />Η ασάφεια περί της προσφυγής στη Χάγη προκαλεί περαιτέρω αποσταθεροποίηση, γιατί καλλιεργεί στην Άγκυρα την εσφαλμένη προσδοκία ότι είναι δυνατό να πιέσει την Αθήνα για να πάει στη Χάγη όλο το πακέτο των διαφορών. Επομένως, της παρέχει κίνητρο να πιέζει την Ελλάδα, συμβάλλοντας τελικά στην όξυνση της ελληνοτουρκικής κρίσης.<br /><br />Έχουμε ξανά υπογραμμίσει ότι σε καμιά περίπτωση δεν μπορούμε να αποκλείσουμε την πιθανότητα ύπαρξης δυνάμεων στον άξονα ΗΠΑ-Ισραήλ που ενδεχομένως θα ήθελαν σύγκρουση Ελλάδας-Τουρκίας, για να λύσουν τα προβλήματά τους με το καθεστώς Ερντογάν (προωθώντας και άλλες επιδιώξεις τους με ελληνικό κόστος). Ο Τσώρτσιλ έλεγε: «Θα πολεμήσουμε κατά των Γερμανών μέχρι τελευταίας ρανίδος του αίματος των Ινδών».<br /><br />Αναστολή επ’ αόριστον<br /><br />Επειδή στο σημείο αυτό ίσως κάποιος με κατηγορήσει σαν συνωμοσιολόγο, θυμίζω ξανά ότι όλες οι ελληνοτουρκικές κρίσεις, συμφωνίες και πόλεμοι κατά τον τελευταίο αιώνα, σχεδιάστηκαν εκτός περιοχής και εντός του άξονα ΗΠΑ-Βρετανία. Δεν μπορούμε να ξέρουμε αν και τώρα συμβαίνει το ίδιο, έστω κι αν διαθέτουμε ενδείξεις. Ένα σοβαρό κράτος όμως οφείλει να εξετάζει όλα τα ενδεχόμενα και να είναι έτοιμο για όλα. Αλλιώς κινδυνεύει ο ελληνικός λαός να πάει σαν το σκυλί στ’ αμπέλι.<br /><br />Έχουμε εξηγήσει γιατί τα ελληνοτουρκικά δεν είναι επιλύσιμα στον ορατό ορίζοντα, αλλά και γιατί ένας πόλεμος μπορεί να είναι καταστροφή για το ελληνικό, κυπριακό και τουρκικό κράτος, όπως τα γνωρίζουμε. Αθήνα και Άγκυρα έχουν συμφέρον να αναστείλουν επ’ αόριστον όλες τις δραστηριότητές τους στην μη οριοθετημένη υφαλοκρηπίδα-ΑΟΖ, έως ότου μπορέσουν να συμφωνήσουν, χωρίς καμία πλευρά να παραιτηθεί κυριαρχικών δικαιωμάτων, ή να έχει απώλεια γοήτρου.<br /><br />Για να φτάσουμε σε μια τέτοια συμφωνία πρέπει να καταβληθεί πολύ μεγάλη και σοβαρή προσπάθεια από την ελληνική κυβέρνηση και διπλωματία, που θα χρειαστεί να επιδείξουν ικανότητες πολύ ανώτερες από αυτές που μας έχουν συνηθίσει. ‘Ένα μοντέλο αντιμετώπισης των διαφορών που παρ’ ολίγον να εξελιχθούν και σε σύγκρουση, είναι αυτό που αφορά την Κασπία, μοιάζει σε πολλά σημεία με την αν. Μεσόγειο και αξίζει ασφαλώς να μελετηθεί στην προσπάθεια εξεύρεσης λύσης. Βλέπουμε τώρα ότι σημαντικοί Τούρκοι διπλωμάτες υιοθετούν αντίστοιχες απόψεις στην αρθρογραφία τους. Εννοείται ότι αυτά όλα δεν είναι καθόλου εύκολο, εννοείται ότι θέλουν μεγάλη προσοχή και για να μην μας γελάσει η Άγκυρα και πολύ πονηριά για να αποφύγει κανείς ιτις πεπονόφλουδες του “διεθνούς παράγοντα”, που συχνά παριστάνει τον πυροσβέστη, αν και είναι ο ίδιος που βάζει τη φωτιά. Ναι είναι πολύ δύσκολο αυτό που προτείνουμε, δεν ξέρουμε αν θα πετύχει, αλλά όλες οι εναλλακτικές είναι πολύ χειρότερες.<br /><br />Επέκταση χωρικών υδάτων<br /><br />Την ίδια ώρα που ο πρωθυπουργός και όλα τα βασικά κόμματα υποστηρίζουν μια ανεδαφική θέση για προσφυγή στη Χάγη, ο Μητσοτάκης, επιχειρώντας ίσως να προσφέρει κάτι “εθνοπρεπές” στο πόπολο, προανήγγειλε ότι θα «μεγαλώσει την Ελλάδα», με επέκταση χωρικών υδάτων στα 12 μίλια στο Ιόνιο, ακολουθώντας τις ιδέες Κοτζιά εν προκειμένω. Ο Δένδιας μάλιστα δεν ικανοποιήθηκε από το Ιόνιο και έσπευσε, λίγο αργότερα, μιλώντας στη Βουλή να συμπληρώσει τον πρωθυπουργό, προσθέτοντας και το Λιβυκό Πέλαγος!<br /><br />Όμως, τα 12 μίλια στο Ιόνιο έχουν ελάχιστα πλεονεκτήματα και σοβαρότατα μειονεκτήματα. Η επέκταση των χωρικών υδάτων έχει πολύ μεγάλη σημασία στο Αιγαίο, όχι τόσο στο Ιόνιο. Αν η Ελλάδα επεκτείνει στο Αιγαίο, κλείνει σχεδόν όλες τις διαφορές με την Τουρκία υπέρ της. Για να το αποφύγει η τουρκική Εθνοσυνέλευση ψήφισε απόφαση που χαρακτηρίζει αιτία πολέμου επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων. Σε πολύ καλύτερες συνθήκες για την Ελλάδα, με πολύ καλύτερο συσχετισμό ισχύος προς την Τουρκία, η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου δεν το αποφάσισε.<br /><br />Η επιλογή επέκτασης μόνο στο Ιόνιο “γκριζάρει” εξ αντιδιαστολής το Αιγαίο, είναι σαν να το χαρακτηρίζει θάλασσα ειδικού καθεστώτος, όπως ήδη επεσήμανε ο Βαγγέλης Βενιζέλος. Ταυτόχρονα, όμως, μπορεί να χρησιμοποιηθεί (καταχρηστικά ασφαλώς) για περαιτέρω κλιμάκωση της επικίνδυνης ελληνοτουρκικής έντασης, ίσως και ζημίας για την Ελλάδα, όπως ακριβώς συνέβη με την ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία! Και αυτό ακριβώς έγινε μερικές ώρες αργότερα, πιθανότατα με αποτέλεσμα να χρειαστεί η παρέμβαση Τραμπ.<br /><br />Χωρίς πυξίδα η κυβέρνηση<br /><br />Καλά θα ήταν να εξηγήσει καλύτερα η κυβέρνηση τι ακριβώς κάνει. Ας πάμε και σε πόλεμο με την Τουρκία αν χρειάζεται, αλλά να ξέρουμε γιατί θα πάμε! Σήμερα επικρατεί τέτοια κατάσταση σε Αθήνα και Άγκυρα που είναι ευκολότατο σε διεθνή κέντρα ισχύος, αν το θελήσουν, να μας πάνε σε πόλεμο προτού το καταλάβουμε καν! Στην Αθήνα έχουμε ένα ασυνάρτητο, βαθύτατα εξαρτημένο πολιτικό προσωπικό.<br /><br />Στην Άγκυρα έχουμε εθνικιστική παράκρουση και ανταγωνισμό τάσεων. Είδαμε πόσο εύκολο είναι να προκαλέσει κανείς σύγκρουση, με την κατάρριψη του ρωσικού αεροσκάφους από την Τουρκία το 2015, προηγουμένως με την εξωφρενική επίθεση της Γεωργίας κατά των Ρώσων το 2008, για να μην αναφερθούμε στις all-time classics περιπτώσεις, τύπου Ιωαννίδη, Μιλόσεβιτς και Σαντάμ.<br /><br />Γνωρίζουμε ότι αυτά που γράφουμε κινδυνεύουν να προκαλέσουν απελπισία στους νοήμονες αναγνώστες. Αλλά φοβούμεθα ότι δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να τα πούμε φόρα-παρτίδα. Όταν φεύγετε το πρωί για τη δουλειά σας φοράτε ζώνη ασφαλείας, όπως και όταν ταξιδεύετε με το αεροπλάνο, παρόλο που η πιθανότητα να συμβεί κάτι είναι μικρότερη από μία στο εκατομμύριο και, σε περίπτωση αεροπορικού ατυχήματος, ελάχιστα θα σας προσφέρει η ζώνη. Η πιθανότητα να θέλει κάποιος να προκαλέσει πόλεμο Ελλάδας-Τουρκίας είναι απείρως μεγαλύτερη και σοβαρότερη. Ας την πάρουμε υπόψιν μας και ας αποδειχθεί αβάσιμη. Γιατί πολύ απλά, όποιος φυλάει τα ρούχα του, έχει τα μισά…<br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Παγίδα για δύο ο ελληνοτουρκικός πόλεμος

Του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου Δεν ξέρω πως τα καταφέρνει, αλλά είτε υπογράφει “ξαφνικά” και “έκπληκτος” συμφωνίες με την Αίγυπτο, είτε ανα...

Διαβάστε την συνέχεια

Έχει ανοίξει η πόρτα του φρενοκομείου;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT4fpjnUIeCjYadcFYwTVqqFZDteSd7w29K1hO6WfV5IEcyZrwW-3lq6W0mBMfN7Itt3zHa4ZwFX_jFj7DE2So7fGo57qq200njBFjX_5uY_QuwxsvXp4o423LPSonJf7hq6kpHwfGSjE/s1600/ertogan-3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="770" data-original-width="1156" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiT4fpjnUIeCjYadcFYwTVqqFZDteSd7w29K1hO6WfV5IEcyZrwW-3lq6W0mBMfN7Itt3zHa4ZwFX_jFj7DE2So7fGo57qq200njBFjX_5uY_QuwxsvXp4o423LPSonJf7hq6kpHwfGSjE/s640/ertogan-3.jpg" width="640" /></a></div> <br />Του<b> Σάββα Καλεντερίδη</b><br />Η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο (και στο Αιγαίο), πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Η Τουρκία «οχυρωμένη» πίσω από τα τετελεσμένα που θεωρεί ότι έχει δημιουργήσει, δηλαδή από το τουρκολυβικό μνημόνιο, την μονομερή ανακήρυξη ΑΟΖ στην Αν. Μεσόγειο, την οικειοποίηση της ΑΟΖ της Κύπρου και τη λεγόμενη «Γαλάζια Πατρίδα», τα οποία θεωρεί αδιαπραγμάτευτα, οδηγεί τις εξελίξεις σε μια προδιαγεγραμμένη μείζονα κρίση με την Ελλάδα, που κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει πού και πώς θα καταλήξει.<br /><br />Το σημαντικό είναι ότι ακριβώς επειδή πρόκειται για ένα αυταρχικό έως απολυταρχικό καθεστώς, εμπότισε την τουρκική κοινή γνώμη με αισθήματα εθνικού καθήκοντος ότι ο κάθε Τούρκος πολίτης είναι υποχρεωμένος να υπερασπιστεί τα τετελεσμένα, τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της Τουρκίας στην Κύπρο, την Αν. Μεσόγειο και το Αιγαίο. Αυτό σημαίνει ότι έχει ελάχιστα περιθώρια να θέσει τα ζητήματα αυτά σε διαπραγμάτευση, ποσών δε να κάνει πίσω και να ακυρώσει, για παράδειγμα, το τουρκολυβικό μνημόνιο.<br /><br />Αυτό δημιουργεί μια κατάσταση, την οποία είναι εξαιρετικά δύσκολο να διαχειριστεί η Ελλάδα.<br /><br />Υπάρχουν δε χειροπιαστά παραδείγματα, που δείχνουν ποια στρατηγική θα ακολουθήσει η Τουρκία από τούδε και στο εξής, στο ζήτημα των λεγόμενων διερευνητικών επαφών, της διαπραγμάτευσης και του διαλόγου. Δεν επέλεξα τυχαία τη λέξη στρατηγική και εξηγούμαι μέσω παράθεσης δύο παραδειγμάτων:<br /><br />Πρώτον, η Γερμανίδα υπουργός Άμυνας Άνεγκρετ Κραμπ-Κάρενμπαουερ, ερωτηθείσα από τον κ. Μπορέλ, Ύπατο Εκπρόσωπο της ΕΕ για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής, για το πώς εξελίχθηκαν οι επαφές (προφανώς του Γερμανού ΥΠΕΞ, κ. Μάας) με Αθήνα και Άγκυρα, εκείνη απάντησε: «Δύσκολα. Λίγο πιο ομαλά με την ελληνική πλευρά, αλλά πολύ δύσκολα με την τουρκική πλευρά».<br />Από την πλευρά του ο κ. Μπορέλ απάντησε ότι «οι Τούρκοι είναι πολύ εκνευρισμένοι» και ότι «αισθάνονται ότι οι Έλληνες δεν είναι αξιόπιστοι».<br /><br />Δεύτερον, η τηλεφωνική επικοινωνία που είχε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, με τον κ. Μητσοτάκη και τον κ. Ερντογάν. Όσον αφορά τη συνομιλία του κ. Τραμπ με τον πρωθυπουργό της Ελλάδας, όπως ανακοινώθηκε από το γραφείο του πρωθυπουργού, ο κ. Μητσοτάκης «έθεσε το ζήτημα των αποσταθεροποιητικών ενεργειών της Τουρκίας, που βάζουν σε κίνδυνο την ειρήνη και τη σταθερότητα στην ευρύτερη περιοχή και δοκιμάζουν τη συνοχή του ΝΑΤΟ». Παράλληλα, ο κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι «η Ελλάδα είναι έτοιμη να συμβάλει ουσιαστικά στην αποκλιμάκωση υπό την προϋπόθεση ότι η Τουρκία θα σταματήσει άμεσα τις προκλητικές της ενέργειες».<br /><br />Από την πλευρά του ο Ερντογάν, σύμφωνα με το πρακτορείο Ανατολή, θεώρησε υπεύθυνη για την κλιμάκωση της έντασης την Ελλάδα, προσθέτοντας πως «η Τουρκία έχει αποδείξει με σαφείς κινήσεις πως θέλει να μειώσει τις εντάσεις και να οικοδομήσει τον διάλογο». Σύμφωνα με την ανακοίνωση του Λευκού Οίκου «ο πρόεδρος Τραμπ επαναβεβαίωσε ότι η Ελλάδα και η Τουρκία πρέπει να δεσμευτούν σε διάλογο, ο οποίος είναι ο μόνος δρόμος για την επίλυση των διαφορών τους». <br /><br />Από τα δύο παραδείγματα εξάγονται τα εξής συμπεράσματα: Πρώτον, σύμφωνα με την γερμανική πλευρά, η Ελλάδα είναι έτοιμη να κάνει υποχωρήσεις, ενώ η Τουρκία τηρεί άτεγκτη στάση.<br /><br />Δεύτερον, οι ΗΠΑ προκρίνουν διάλογο, χωρίς στην ουσία να μπαίνουν στη διαδικασία να επιρρίψουν ευθύνες στην πλευρά που προκαλεί την ένταση.<br /><br />Τρίτον και το κυριότερο. Για να φθάσει στο σημείο ο πρόεδρος των ΗΠΑ να κάνει κάτι που δεν έκανε μέχρι σήμερα στην καριέρα του, δηλαδή ταυτόχρονη παρέμβαση στις δύο χώρες, για να αποφευχθεί η κλιμάκωση της κρίσης, σημαίνει ότι οι αμερικανικές υπηρεσίες τον ενημέρωσαν ότι υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο η κρίση να οδηγήσει σε ένοπλη αναμέτρηση Ελλάδα και Τουρκία. Γενικό συμπέρασμα, που εξάγεται και από τις απανωτές δηλώσεις Ερντογάν και Ακάρ, είναι ότι η Τουρκία δεν πρόκειται να κάνει πίσω ούτε πόντο από τις θέσεις της και οι αναφορές σε διάλογο είναι απλά ένα διπλωματικό παιχνίδι «να’ χαμε να λέγαμε».<br /><br />Άλλωστε, μας το δήλωσε με κάθε επισημότητα ο εκπρόσωπος του κόμματος του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο Ομέρ Τσελίκ, σε ανάρτησή του στην οποία αναφέρει ότι «δεν θα εκχωρήσουμε ούτε μία σταγόνα θάλασσας από τη "Γαλάζια Πατρίδα"».<br /><br />Τις τελευταίες ώρες, η Τουρκία τεντώνει ακόμα περισσότερο το σκοινί.<br /><br />Εκτός από τις ευθείες απειλές του Ερντογάν εναντίον της Ελλάδας, παρόμοιες των οποίων δεν έχουν εκτοξευθεί από στόμα ηγέτη της Τουρκίας τις τελευταίες δεκαετίες, έχουμε την νέα NAVTEX, η οποία καλύπτει και πάλι την ελληνική ΑΟΖ, και τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων ότι το ORUC REIS δεν πρόκειται να αποχωρήσει από την περιοχή, αν δεν ολοκληρώσει τις έρευνές του.<br /><br />Είναι προφανές ότι η Τουρκία ακολουθεί το εξής δόγμα: Με διάφορες ενέργειες που έχει κάνει, σύμφωνα με την άποψή της, έχει ιδιοποιηθεί μια ευρύτατη θαλάσσια περιοχή στην Αν. Μεσόγειο και το Αιγαίο, έχει επιβάλει με το έτσι θέλω τη θέση της ότι τα ελληνικά νησιά δεν δικαιούνται υφαλοκρηπίδα και ΑΟΖ, πέραν της αιγιαλίτιδας ζώνης των 6 ναυτικών μιλίων, και θεωρεί ότι αυτή η περιοχή πλέον της ανήκει.<br /><br />Οποιαδήποτε συζήτηση ή διάλογος ακολουθήσει, θα αφορά άλλα θέματα, όπως η κυριαρχία στα νησιά «αδιευκρίνιστης κυριαρχίας», η στρατιωτικοποίηση των νησιών του Αν. Αιγαίου, τα αλιευτικά δικαιώματα εθιμικώ δικαίω της Τουρκίας στο εκτός «Γαλάζιας Πατρίδας» Αιγαίο, τα δικαιώματα των μουσουλμάνων της Θράκης (και γιατί όχι και των μουσουλμάνων αλλοδαπών που εισέβαλαν στην πατρίδα μας, σε συνεργασία με το τουρκικό κράτος) κλπ.<br /><br />Θεωρώ ότι είναι περίπου αδύνατον να ξεσπάσει ένας ενδοΝΑΤΟϊκός πόλεμος, γιατί αυτό θα ήταν καταστροφή και για τη Συμμαχία, εκτός φυσικά από τις δύο χώρες. Άρα, θα ασκηθούν αφόρητες πιέσεις, για να αποφευχθεί. Αυτό σημαίνει ότι κάποιος πρέπει να υποχωρήσει, για να μην ξεσπάσει αυτός ο πόλεμος. Τη στάση της Τουρκίας την περιέγραψα. Ας κάνει τους υπολογισμούς και τους δικούς της λογαριασμούς η Ελλάδα, με βάση τα παραπάνω.<br /><br />Πάντως σε μια αντίστοιχη στιγμή, την περίοδο 1963-64, όταν η Τουρκία απειλούσε να εισβάλει στην Κύπρο, ο Γέρος της Δημοκρατίας Γ. Παπανδρέου είχε τονίσει στον πρόεδρο των ΗΠΑ, Λ. Τζόνσον, που του εξηγούσε ότι η Τουρκία απειλεί να εισβάλει, ότι «αν η Τουρκία ανοίξει η πόρτα του φρενοκομείου, είμαστε υποχρεωμένοι να εισέλθωμεν»!<br /><br />Τώρα η πόρτα είναι μισάνοιχτη… Ας πάρει ο καθένας μας τις αποφάσεις του.<br /><br /><a href="https://infognomonpolitics.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Έχει ανοίξει η πόρτα του φρενοκομείου;

Του Σάββα Καλεντερίδη Η κατάσταση στην Ανατολική Μεσόγειο (και στο Αιγαίο), πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Η Τουρκία «οχυρωμένη» πίσ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι τουρκικές πειρατείες στη Μεσόγειο και η ανάγκη για ενεργειακή ασφάλεια

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim81VzzfAxG0OIIp23kIrpokOWG870FJVBLl1nEigxlkGU81RatI0Hft9qN4HT5CxpmJ64kluJmUGJHcaolMqlBLvHR4ixo1qcecF8kJB2PcK-QeSjAxpGPaa5vm8j4yn2MwHAKKgFIb0/s1600/energeiaki-asfaleia.jpg"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEim81VzzfAxG0OIIp23kIrpokOWG870FJVBLl1nEigxlkGU81RatI0Hft9qN4HT5CxpmJ64kluJmUGJHcaolMqlBLvHR4ixo1qcecF8kJB2PcK-QeSjAxpGPaa5vm8j4yn2MwHAKKgFIb0/s640/energeiaki-asfaleia.jpg" /></a><br /><br /><div> Γράφουν ο <b>Δρ Ηλίας Κονοφάγος</b> και ο υποστράτηγος <b>Ιωάννης Παρίσης </b><br />Οι διαδοχικές πειρατικού χαρακτήρα επεμβάσεις της Τουρκίας στην κυπριακή ΑΟΖ, αλλά και στη δυνητική ελληνική ΑΟΖ επιβεβαιώνουν την κρισιμότητα που έχει στους καιρούς μας η ενεργειακή ασφάλεια. Η ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου αποτελεί χώρο παραγωγής και διέλευσης μεγάλου μέρους των παγκοσμίων ενεργειακών πρώτων υλών.<br /><br />Οι ενεργειακοί πόροι συνιστούν σημαντικό στοιχείο της ανάπτυξης των χωρών της Βόρειας Αφρικής και της Μέσης Ανατολής και ίσως το σημαντικότερο παράγοντα ισχύος τους, λαμβανομένου μάλιστα υπ’ όψιν ότι, στο βορρά της Μεσογείου, η Ευρώπη στερείται ενεργειακών πόρων και στηρίζεται στην εισαγωγή τους. Η παραγωγή και η μεταφορά των ενεργειακών πόρων αποτελεί σημαντικό παράγοντα που επηρεάζει καταλυτικά το στρατηγικό περιβάλλον της Μεσογείου.<br /><br />Η ανακάλυψη γιγαντιαίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην Ανατολική Μεσόγειο και η προοπτική ανακάλυψης και νέων, δεδομένου ότι εκκρεμούν έρευνες, αναμένεται να οδηγήσει, στο μέλλον, σε νέες επενδύσεις για έρευνα και παραγωγή. Θα απαιτηθεί, όμως, να υπάρξει ασφάλεια στην περιοχή, ώστε στην πράξη να είναι δυνατή η απρόσκοπτη και συνεχής παραγωγή φυσικού αερίου μέσω των θαλάσσιων εγκαταστάσεων εξόρυξης, καθαρισμού και διάθεσής του στην αγορά.<br /><br />Βεβαίως, ο ρυθμός εντοπισμού, ανακάλυψης και παραγωγής κοιτασμάτων φυσικού αερίου θα εξαρτηθεί, κυρίως, από την ασφάλεια που θα παρέχεται από τα κράτη της περιοχής προς τις εργολαβικές δραστηριότητες των ανάδοχων εταιρειών. Επίσης, από τις τιμές του φυσικού αερίου που θα έχουν συμφωνηθεί συμβατικά μεταξύ των κρατών της περιοχής με τις ανάδοχες εταιρείες τοπικά, όταν η αγορά ενέργειας, μετά την κρίση λόγω του κορονοϊού, θα επανέλθει στην ομαλότητα.<br /><br />Η ενεργειακή ασφάλεια<br /><br />Κατά τα τελευταία χρόνια, λοιπόν, η ενεργειακή ασφάλεια έχει μετατραπεί σε ένα σημαντικό θέμα της διαμάχης στα ζητήματα της διεθνούς ασφάλειας. Αυτό οφείλεται σε διαφόρους λόγους, όπως η αυξανόμενη εξάρτηση της Ευρώπης από το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο, οι αυξημένες ενεργειακές ανάγκες αναδυόμενων δυνάμεων, όπως η Κίνα και η Ινδία, η εξάντληση των ορυκτών καυσίμων, που αναμένεται να προκύψει μετά τα μέσα του 21ου αιώνα, η ένταση των προβλημάτων που δημιουργεί η κλιματική αλλαγή και ένα ανανεωμένο ενδιαφέρον πολλών χωρών για τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας.<br /><br />Πρόσθετοι παράγοντες περιλαμβάνουν ένοπλες απειλές κατά του ενεργειακού εφοδιασμού, μέσω τρομοκρατικών επιθέσεων ή πειρατείας, καθώς και πολιτική αστάθεια σε πολλές χώρες παραγωγής ενέργειας. Ας προσθέσουμε και τις προσπάθειες μερικών από τις χώρες αυτές να χρησιμοποιήσουν τον ενεργειακό εφοδιασμό ως πολιτικό όπλο. Όλες αυτές οι εξελίξεις συγκλίνουν στην ίδια κατεύθυνση: η εξασφάλιση της παροχής ενέργειας μπορεί να μην είναι μια καθαρά στρατιωτική πρόκληση, αλλά έχει σαφώς μια διάσταση ασφάλειας.<br /><br />Οι διαγραφόμενες προοπτικές ως προς τις δυνατότητες απρόσκοπτου εφοδιασμού των οικονομιών με ενέργεια, βραχυπρόθεσμα και σε βάθος χρόνου, φέρνει αυτομάτως στο προσκήνιο το θέμα της ενεργειακής ασφάλειας. Και μάλιστα κατά τρόπο δραματικό, τοσούτω μάλλον καθόσον οι περισσότερες από τις παραγωγούς χώρες, στη Μέση Ανατολή και στη Βόρεια Αφρική, βρίσκονται σε κατάσταση χρόνιας αστάθειας.<br /><br />Η πολιτική κατάσταση στις περιοχές αυτές, αλλά και οι μεγάλες διακυμάνσεις στις τιμές του αργού πετρελαίου έφεραν το θέμα της ενεργειακής ασφάλειας ψηλά στην ατζέντα της ενεργειακής πολιτικής όλων των χωρών. Όλοι συμφωνούν ότι αυτό εκφράζεται με το τρίπτυχο των τριών “E”, ήτοι: Energy security - Economic growth - Environmental protection. Οι τρεις αυτοί πυλώνες συνδέονται άμεσα με την εθνική ισχύ και την εθνική ασφάλεια, ενώ, κατά κύριο λόγο, αφορούν στην εξασφάλιση του απρόσκοπτου εφοδιασμού της οικονομίας με ενέργεια.<br /><br />Διαστάσεις της ενεργειακής ασφάλειας<br /><br />Η ενεργειακή ασφάλεια έχει οριστεί με πολλούς διαφορετικούς τρόπους, αλλά ουσιαστικά υφίσταται όταν η παροχή ενέργειας είναι αρκετά μεγάλη και αξιόπιστη, ώστε να υποστηρίζει τις κοινωνικές, οικονομικές και στρατιωτικές δραστηριότητες. Στο πλαίσιο της ευρω­μεσογειακής περιοχής, η ενεργειακή ασφάλεια έχει δύο επιπλέον κύριες πτυχές:<br />Πρώτον, την παροχή επαρκών υπηρεσιών ενέργειας στις χώρες της Ανατολικής Μεσογείου, όπου η άνοδος της κατά κεφαλήν κατανάλωσης ενέργειας αναμένεται να ενισχύσει την ανάπτυξη και την πολιτική σταθερότητα.<br />Δεύτερον, τη σημασία της μεσογειακής λεκάνης για τη μεταφορά ενέργειας προς την ΕΕ.<br /><br />Οι δύο αυτές πτυχές έχουν σχέση με το κατά πόσο η βελτίωση της σταθερότητας στην περιοχή της Μεσογείου θα επιτρέψει στην ΕΕ να διασφαλίσει καλύτερα τις ενεργειακές ροές μέσω της περιοχής αυτής. Από την άποψη των χωρών-καταναλωτών, η διαφοροποίηση του ενεργειακού εφοδιασμού, τόσο όσον αφορά στις πηγές προμήθειας όσο και τις οδούς διαμετακόμισης της ενέργειας, βρίσκεται στο επίκεντρο της ενεργειακής στρατηγικής τους.<br /><br />Κι αυτό, επειδή εξασφαλίζει την ασφάλεια του εφοδιασμού, την ανθεκτικότητα έναντι αναταραχών, ανατροπών, κρίσεων, συγκρούσεων και βεβαίως ασκεί πίεση στις τιμές μέσω της ανταγωνιστικότητας στις αγορές ενέργειας. Με αυτή την έννοια, η πολλαπλότητα των ενεργειακών προμηθειών είναι η καλύτερη συνταγή για ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού των χωρών-καταναλωτών.<br /><br />Από την άποψη των παραγωγών, η ενεργειακή ασφάλεια κατέχει μια παρόμοια θέση, αλλά στο αντίθετο άκρο του φάσματος. Ως η μεγαλύτερη πηγή εισοδήματος για τις περισσότερες από τις χώρες­ παραγωγούς υδρογονανθράκων, η ενεργειακή ασφάλεια απαιτεί συνεχείς πωλήσεις των ενεργειακών πόρων τους στις υψηλότερες δυνατές τιμές. Διαφοροποιήσεις στις εξαγωγές ενέργειας στερούν από τις κυβερνήσεις των χωρών αυτών σημαντικό εθνικό εισόδημα και προκαλούν αποσταθεροποίηση της οικονομίας τους.</div> <div> <br />Στρατιωτικοποίηση της ενεργειακής ασφάλειας <br /><br />Με βάση τα παραπάνω δεδομένα, ο όρος "ενεργειακή ασφάλεια" συναρτάται στενά με την ανάγκη θωράκισης της οικονομίας από τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να προκαλέσει μια αιφνίδια διακοπή του εφοδιασμού της με ενέργεια. Επίσης, από τις επιπτώσεις που θα μπορούσε να προκαλέσει μια μεγάλη αύξηση των τιμών των ενεργειακών πόρων. Ωστόσο, ο πραγματικός κίνδυνος έγκειται στο γεγονός ότι οι πόλεμοι, η τρομοκρατία, τα ατυχήματα, οι φυσικές καταστροφές και –σε αρκετές περιπτώσεις– οι άστοχες πολιτικές αποφάσεις μπορεί να δημιουργήσουν μεγάλα προβλήματα στην προσφορά της ενέργειας παγκοσμίως και να εκτοξεύσουν τις τιμές στα ύψη.<br /><br />Η κατάσταση ανασφάλειας, που υφίσταται σε κάποιες περιοχές από τις οποίες διέρχονται ή καταλήγουν αγωγοί, δημιουργεί ανησυχίες στις κυβερνήσεις των ενδιαφερόμενων χωρών. Έτσι, η ενεργειακή ασφάλεια έχει και την έννοια της φυσικής ασφάλειας. Της εξασφάλισης δηλαδή των εγκαταστάσεων, των αγωγών και της μεταφοράς της ενέργειας από επιθέσεις και δολιοφθορές, με τη χρήση ακόμη και στρατιωτικής ισχύος.<br /><br />Πέραν των προσπαθειών κάθε χώρας, το θέμα απασχολεί ιδιαίτερα και το ΝΑΤΟ, το οποίο έχει ήδη αναπτύξει στρατηγικές για την ενεργειακή ασφάλεια. Η στρατιωτικοποίηση της ενεργειακής ασφάλειας στο μέλλον είναι ενδεχόμενο να περιλάβει:<br />Τη χρησιμοποίηση του ελέγχου επί των ενεργειακών πόρων, εκ μέρους των κρατών, ως όπλου πολιτικής πίεσης και επιρροής.<br />Τις απειλές που προέρχονται από την τρομοκρατία και την πειρατεία κατά της παραγωγής και μεταφοράς της ενέργειας.<br />Την εσωτερική αστάθεια, εξεγέρσεις και συγκρούσεις στο εσωτερικό των κρατών που παράγουν και εξάγουν την ενέργεια.</div> <div> <br /><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> </div> </div>

Οι τουρκικές πειρατείες στη Μεσόγειο και η ανάγκη για ενεργειακή ασφάλεια

Γράφουν ο Δρ Ηλίας Κονοφάγος και ο υποστράτηγος Ιωάννης Παρίσης Οι διαδοχικές πειρατικού χαρακτήρα επεμβάσεις της Τουρκίας στην κυπριακή Α...

Διαβάστε την συνέχεια

Με νέο Ματζικέρτ μας απειλεί ο νεοσουλτάνος

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRmu5z97rL1xnGi7_SDnoxMtiMmLGdEROfGn5tFYVPwtKREyUAaaLkvXAopyMvFnTdHeSxoxDNqMuO6i-f8-CofhLoOwlXOT8WNEp4PxGhJDLM5-CJac3Pq0b2ItixL87eZE2FQgOEyfg/s1600/erdogan-manzikert.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="758" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhRmu5z97rL1xnGi7_SDnoxMtiMmLGdEROfGn5tFYVPwtKREyUAaaLkvXAopyMvFnTdHeSxoxDNqMuO6i-f8-CofhLoOwlXOT8WNEp4PxGhJDLM5-CJac3Pq0b2ItixL87eZE2FQgOEyfg/s640/erdogan-manzikert.png" width="640" /></a></div> <br /><b>Λαυρέντζος Αναστάσιος</b><br />Τέλη Αυγούστου του 1071 ηττήθηκε στο Ματζικέρτ ο βυζαντινός στρατός από τους Σελτζούκους Τούρκους του Αρπ Ασλάν. Η ήττα αυτή ήταν αποτέλεσμα δεκαετιών ηθελημένης αποδυνάμωσης του βυζαντινού στρατού από την κάστα των αυλικών της Κωνσταντινούπολης, οι οποίοι αντιμάχονταν τη στρατιωτική αριστοκρατία.<br /><br />Όμως την κρίσιμη ώρα της μάχης τέθηκε σε εφαρμογή παλατιανή συνωμοσία, με αποτέλεσμα σημαντικό μέρος του βυζαντινού στρατού υπό τους Ουρσέλιο και Τραχανειώτη να αποχωρήσει, εγκαταλείποντας στο πεδίο τον ηρωικό Βυζαντινό αυτοκράτορα Ρωμανό Δ’ Διογένη. Έως τη δύση του ηλίου ο βυζαντινός στρατός είχε ηττηθεί και ο Ρωμανός είχε αιχμαλωτισθεί.<br /><br />Ακολούθως, ο πονηρός Αρπ Ασλάν αφού έλαβε λύτρα, άφησε ελεύθερο τον Ρωμανό, με απώτερο στόχο να αναζωπυρώσει τις έριδες των Βυζαντινών. Μέχρι να φτάσει στην Κωνσταντινούπολη ο Ρωμανός, συνελήφθη και τυφλώθηκε από ανθρώπους των αυλικών. Πέθανε λίγες μέρες μετά, πιθανώς δηλητηριασμένος.<br /><br />Στα επόμενα χρόνια οι Τούρκοι θα εκμεταλλεύονταν τον βυζαντινό εμφύλιο και μέσα σε μια δεκαετία θα έθεταν υπό τον έλεγχο τους το μεγαλύτερο μέρος του μικρασιατικού οροπεδίου. Θα ακολουθούσε μια προσπάθεια ανακατάληψης στα χρόνια των Κομνηνών, η οποία όμως θα προσέκρουε και στις Σταυροφορίες των Δυτικών, που αυτή την περίοδο άρχιζαν.<br /><br />Το τέλος της ελληνικής εξόρμησης<br /><br />Η δραματική κατάληξη θα ήταν μία νέα ήττα των Βυζαντινών στο Μυριοκέφαλο το 1176, η οποία θα επισφράγιζε την απώλεια της Μικράς Ασίας. Απώλεια που θα γινόταν οριστική πολλούς αιώνες μετά, σε έναν άλλο Αύγουστο, αυτόν του 1922. Σε εκείνον τον Αύγουστο τερματίστηκε η συγκλονιστική ελληνική ιστορική εξόρμηση.<br /><br />Εξόρμηση που ξεκίνησε με την επανάσταση του 1821, συνεχίστηκε με την εποποιΐα των Βαλκανικών Αγώνων και έφτασε σε μόλις έναν αιώνα να απειλήσει με στρατηγική ήττα τον πρώην Οθωμανό δυνάστη. Τότε λοιπόν τερματίστηκε η μακρότατη ελληνική παρουσία στη Μικρά Ασία, μετά από εννέα αιώνες μαχών, βίαιων εξισλαμισμών, εξανδραποδισμών και γενοκτονιών.<br /><br />Μόλις το 1922 λοιπόν εξαλείφθηκε ο ισχυρός μικρασιατικός ελληνισμός, ο οποίος αριθμούσε ακόμη δύο εκατομμύρια ψυχές, συγκριτικά με τα 13,6 εκατομμύρια Τούρκων, Κούρδων και λοιπών μειονοτήτων που έμειναν στο νέο τουρκικό κράτος (σύμφωνα με την απογραφή του 1927.) Ακόμη κι αυτοί όμως ήταν σε μεγάλο βαθμό απόγονοι εξισλαμισθέντων κατοίκων της Μικράς Ασίας.<div> <br />Νεοθωμανική επιστροφή<br /><br />Όλα αυτά έγιναν στο παρελθόν. Σήμερα ζούμε τη φάση της νεοθωμανικής επιστροφής που θέλει να υπερβεί την οριογραμμή του 1922, επιζητώντας αρχικά τον έλεγχο και τελικά την κατάληψη του θαλάσσιου και χερσαίου χώρου χώρου ανατολικά του 25ου μεσημβρινού. Μια επιστροφή που θέτει υπό αμφισβήτηση την ελληνική κυριαρχία στη Θράκη, που επιδιώκει να διχοτομήσει το Αιγαίο, που θέλει να αποκόψει τον θαλάσσιο σύνδεσμο Ελλάδας-Κύπρου και να παγιώσει τα τετελεσμένα της τουρκικής κατοχής στην Κύπρο.<br /><br />Πόσο σοβαρά πήραν αυτή την τουρκική απειλή οι ελληνικές ελίτ; Η απάντηση είναι όχι αρκετά. Κρύφτηκαν πίσω από βολικές αυταπάτες και δήθεν "ευρωπαϊκά εκσυγχρονιστικά οράματα" που όμως δεν σεβάστηκαν ούτε οι ίδιες. Σήμερα αυταπατώνται ότι με μια προληπτική ελληνική συνθηκολόγηση, θα μπορέσουν να περιχαρακώσουν τον τουρκικό επεκτατισμό.<br /><br />Την ίδια στιγμή οι ελληνικές ελίτ αποδέχονται παθητικά την ανατροπή των πληθυσμιακών δεδομένων που διαμόρφωσε η Λωζάνη το 1923, επιτρέποντας στην Τουρκία να μας στέλνει μεταναστευτικούς πληθυσμούς (που συνειδητά συγκεντρώνει από δεκάδες διαφορετικές χώρες). Το μόνο που ουσιαστικά κάνουν, είναι να διαχειρίζονται αυτόν τον εξαναγκαστικό εποικισμό με τη διάχυση του στην ηπειρωτική χώρα και την αποδοχή της ήδη de facto μεταβολής των πληθυσμιακών δεδομένων στα ελληνικά νησιά του Ανατολικού Αιγαίου.</div> <div> <br />Έλλειμα εθνικής στρατηγικής<br /><br />Όλα αυτά τα χρόνια μετά τον συναγερμό που σήμανε το 1974, οι ελληνικές ελίτ δεν διαμόρφωσαν μια εθνική στρατηγική αντιμετώπισης της τουρκικής απειλής. Μια στρατηγική που θα αξιοποιούσε τη συμμετοχή μας στην Ευρώπη, αλλά δεν θα στηριζόταν αποκλειστικά σε αυτή. Μια στρατηγική που θα εκμεταλλευόταν τις ευρωπαϊκές επιδοτήσεις για να προωθήσει μια ανάπτυξη που δεν θα βασιζόταν μόνο στον τουρισμό, αλλά θα επιδίωκε την αύξηση της βιομηχανικής παραγωγής.<br /><br />Μια στρατηγική που θα έδινε έμφαση στους τομείς υψηλής τεχνολογίας, αλλά που δεν θα παραμελούσε και τον εκσυγχρονισμό της πρωτογενούς παραγωγής κατά τα πρότυπα χωρών όπως το Ισραήλ (το οποίο με πολύ μικρότερες καλλιεργήσιμες εκτάσεις εξάγει αγροτικά προϊόντα).<br /><br />Αυτή η εθνική στρατηγική θα αντιμετώπιζε βεβαίως κατά προτεραιότητα το μείζον ελληνικό πρόβλημα, που δεν είναι άλλο από το δημογραφικό. Ένα πρόβλημα, το οποίο έχει επίσημα διαγνωστεί ήδη από το 1993, με ψήφισμα της Βουλής. Και εδώ υπάρχει το παράδειγμα του Ισραήλ, το οποίο αντιμετώπισε αποφασιστικά το δημογραφικό του πρόβλημα, επιτυγχάνοντας τριπλασιασμό του πληθυσμού του τα τελευταία πενήντα χρόνια.</div> <div> <br />Η ώρα του "ιστορικού ταμείου"<br /><br />Όμως οι "παλατιανοί" της εποχής μας αφέθηκαν στις ψευδαισθήσεις τους, για να επικεντρωθούν στις προσωπικές τους φιλοδοξίες. Αμέλησαν τα ουσιώδη, υποβάθμισαν την παιδεία, εκμαύλισαν τον ελληνικό λαό με μια δανεική καλοπέραση και ανέχτηκαν, αν όχι εξέθρεψαν, την αναξιοκρατία και τη διαφθορά. Εξυπηρέτησαν την οικονομική και πολιτική διαπλοκή.<br /><br />Έκαναν Ολυμπιακούς Αγώνες (πιθανώς τους δαπανηρότερους έως τότε). Υπονόμευσαν την εγχώρια αμυντική βιομηχανία, γιατί δεν προσέφερε παχυλές μίζες. Επιβάρυναν τα δημόσια οικονομικά τρέφοντας τις κομματικές τους πελατείες, έως ότου χρεοκόπησαν τη χώρα (καθιστώντας την "χρεολυσίων υποτελή" στους δανειστές της).<br /><br />Και όλα αυτά, ενώ οι ειδικοί επιστήμονες πιθανολογούν την ύπαρξη σημαντικών ενεργειακών κοιτασμάτων νοτίως της Κρήτης και στην Ανατολική Μεσόγειο. Σήμερα, μια δεκαετία μετά τα μνημόνια στα οποία μας οδήγησαν οι ελληνικές ελίτ, μια δεκαετία διαρροής εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων επιστημόνων στο εξωτερικό, κοινωνικής, οικονομικής καταβαράθρωσης και έντονων περικοπών στις ένοπλες δυνάμεις, έρχεται η ώρα του "ιστορικού ταμείου".</div> <div> <br />Αντιμέτωποι με την τουρκική επιθετικότητα<br /><br />Είμαστε αντιμέτωποι με μια χαίνουσα τουρκική προκλητικότητα που πηγάζει από τέσσερις παράγοντες. Πηγάζει από την αυξανομένη διαφορά γεωπολιτικού δυναμικού μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας, τις ακατασίγαστες ιστορικές φιλοδοξίες των τουρκικών ελίτ, την μερική απόσυρση των ΗΠΑ από την Ανατολική Μεσόγειο και τη λυκοφιλία Τουρκίας και Ρωσίας, η οποία "βγήκε από τα παπούτσια" της παλιάς ΕΣΣΔ.<br /><br />Πώς αντιδρούμε σε αυτή την κατάσταση; Η σημερινή ελληνική κυβέρνηση προσπαθεί έστω καθυστερημένα και με υψηλό κόστος, να κάνει μερικά ανοίγματα, προκειμένου να ανακτήσει την πρωτοβουλία των κινήσεων. Έχει όμως δύο "βαρίδια" στα πόδια της: Το ένα βαρίδι είναι οι εξαρτήσεις που έχει σφυρηλατήσει η πολύχρονη αποδυνάμωση της χώρας.<br /><br />Το άλλο βαρίδι είναι ο ιδεολογικός έλεγχος που ασκεί ένα ολόκληρο σύστημα, το οποίο έχει παρεισφρήσει σε όλα τα επίπεδα του ελληνικού συστήματος εξουσίας. Ένα σύστημα το οποίο προσπαθεί συνεχώς να μας πει πόσο "μαξιμαλιστικές" είναι οι ελληνικές απόψεις και το οποίο τροφοδοτεί τα φοβικά σύνδρομα των ελληνικών ελίτ με αυταπάτες του τύπου «ας παραχωρήσουμε τώρα μερικά, για να κρατήσουμε τα υπόλοιπα».</div> <div> <br />Μονόδρομος η αντίσταση<br /><br />Σήμερα ακόμη και ο πιο απλός Έλληνας πολίτης αντιλαμβάνεται ενστικτωδώς ότι δεν υπάρχουν περιθώρια "έντιμων συνθηκολογήσεων". Μια πιθανή κάμψη της ελληνικής αντίστασης σε αυτή τη φάση, θα καταστήσει όλο και πιο δύσκολη την υπεράσπιση αυτών που θα μας απομείνουν. Και αυτό για έναν πολύ απλό λόγο: Σε όρους εμπράγματων δεδομένων, αλλά και σε όρους βουλήσεως, μια σημερινή υποχώρηση θα καταστήσει τους μελλοντικούς συσχετισμούς πολύ πιο δυσμενείς για την ελληνική πλευρά.<br /><br />Και βέβαια η Τουρκία δεν θα σταματήσει με αυτά που θα πάρει με μια συμφωνία. Την επόμενη μέρα θα αρχίσει να απαιτεί και τα υπόλοιπα! Η Ελλάδα σήμερα οφείλει να υπερβεί τα φοβικά της σύνδρομα και να σφυρηλατήσει μια νέα βάση ισχύος. Αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να κερδίσει χρόνο, αποφεύγοντας έναν εφ’ όλης της ύλης "διάλογο" με την Τουρκία.<br /><br />Σημαίνει να αναπτύξει συμμαχίες, να ενισχύσει τις ένοπλες δυνάμεις με μερικά άμεσα μέτρα, να αξιοποιήσει την εφεδρεία του απόδημου Ελληνισμού. Το κυριότερο όλων, να δηλώσει ότι δεν είναι ο βολικός εταίρος που προσπαθεί να εξασφαλίσει την ευμένεια των δυτικών με συνεχείς υποχωρήσεις. Σήμερα η Ελλάδα πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι στο δίλημμα "αντίσταση ή ακρωτηριασμός" η απάντηση είναι μια νέα ελληνική ιστορική εξόρμηση.<br /><br /><a href="https://slpress.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Με νέο Ματζικέρτ μας απειλεί ο νεοσουλτάνος

Λαυρέντζος Αναστάσιος Τέλη Αυγούστου του 1071 ηττήθηκε στο Ματζικέρτ ο βυζαντινός στρατός από τους Σελτζούκους Τούρκους του Αρπ Ασλάν. Η ή...

Διαβάστε την συνέχεια

Μικρασιατική Καταστροφή: Αιτίες και ευθύνες Ο διεθνής παράγοντας και η ελληνική στάση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0Ivdlg_gqCmrpb6x3cK0dKz0NJJxNYQrjEKSs8L6yi5ySwbDl2F8rr0v-vQSzFtd_Nj1sxX5ZE67Yc9Ub2IkEdAtMcSER5FKjXbwBb6ry9ap3DFB8V0F6KHoFy6eTpJZComeOxqpPLkY/s1600/333255557841.jpeg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="684" data-original-width="960" height="456" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg0Ivdlg_gqCmrpb6x3cK0dKz0NJJxNYQrjEKSs8L6yi5ySwbDl2F8rr0v-vQSzFtd_Nj1sxX5ZE67Yc9Ub2IkEdAtMcSER5FKjXbwBb6ry9ap3DFB8V0F6KHoFy6eTpJZComeOxqpPLkY/s640/333255557841.jpeg" width="640" /></a></div> <br /><b>Βλάσης Αγτζίδης*</b><br />Το τέλος του Ελληνοτουρκικού πολέμου τον Αύγουστο του 1922 υπήρξε το επιστέγασμα μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου που ξεκίνησε το 1908 στη Θεσσαλονίκη, με την κατάληψη της οθωμανικής εξουσίας από τη νεοτουρκική ακροδεξιά, και οδήγησε στην αιματηρή μετατροπή του μεγαλύτερου μέρους της Αυτοκρατορίας σε τουρκικό έθνος-κράτος. Τα θύματα αυτής της διαδικασίας ήταν οι χριστιανικοί πληθυσμοί (Ελληνες, Αρμένιοι, Ασσυροχαλδαίοι).<br /><br />Κύριος πρωταγωνιστής της τελευταίας φάσης της σύγκρουσης (1919-1922) ήταν ο Μουσταφά Κεμάλ πασά. Ενας ευφυής εθνικιστής στρατιωτικός, μέλος της ακραίας οργάνωσης «Ενωση και Πρόοδος», που ευθυνόταν για τις Γενοκτονίες που είχαν διαπραχθεί την περίοδο του πολέμου.<br /><br />Μετά την ήττα του Α′ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Κεμάλ αποφάσισε να αυτονομηθεί, για να ανατρέψει προς όφελος του τουρκικού εθνικισμού τη μορφή που θα έπαιρνε ο μεταοθωμανικός κόσμος. Η συγκυρία βοήθησε την υλοποίηση των σχεδίων του. Ο φιλονεοτουρκικός αμοραλισμός του Λένιν, η αντιελληνική στάση των Ιταλών, αλλά και της Γαλλίας στη συνέχεια, η απόσυρση των ΗΠΑ από τις ευρωπαϊκές υποθέσεις, συνδυασμένα με τις εσωτερικές συγκρούσεις του ελληνικού κόσμου, τη διάσπαση σε αντιπολεμικούς μοναρχικούς και επιπόλαιους βενιζελικούς, τον ντεφετισμό του παλαιοελλαδικού Κομμουνιστικού Κόμματος και τη ρατσιστική στάση της ελληνικής μοναρχίας απέναντι στους Ελληνες της Ανατολής, οδήγησαν σε μια απρόβλεπτη και συντριπτική Καταστροφή. <br /><br /><img src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f341a0122000048c13888b1.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" /><br />PICASA COMMONS WIKIMEDIA1914 Ο Μουσταφά Κεμάλ ντυμένος γενίτσαρος<br /><br /><br /> To κεμαλικό Τζιχάντ<br /><br />Ο Μουσταφά Κεμάλ προερχόταν από το χώρο τωνκοσμικών Τούρκων εθνικιστών, που είχαν αποφασίσει από πολύ νωρίς να καταστρέψουν την πολυεθνική Οθωμανική Αυτοκρατορία και στη θέση της να οικοδομήσουν ένα τουρκικό έθνος-κράτος, απαλλαγμένο από τις μειονότητες. Κατά την αρχική περίοδο της αυτονόμησής του από την Υψηλή Πύλη (Μάιος 1919), οι σουλτανικοί θα τον χαρακτηρίσουν αρνησίθρησκο και αιρετικό και θα τον θέσουν εκτός του νόμου. Σ′ όλη την Ανατολία θα ξεσπάσουν αντικεμαλικά κινήματα ως αντίδραση στη σκληρή φορολογία που επέβαλαν οι νέες κεμαλικές αρχές της Αγκυρας. Ως αντίδραση στις εξεγέρσεις αυτές, αλλά και στην απόρριψη από τη σουλτανική εξουσία, ο Μουσταφά Κεμάλ θα ενδυθεί υποκριτικά το ένδυμα του πιστού μουσουλμάνου.<br /><br />Ο βιογράφος του Πολ Ντιμόντ αναφέρει: «Υστερα από την άφιξή του στην Ανατολία, προσπαθούσε να εμφανίζεται ως τέλειος μουσουλμάνος και να διατηρεί καλές σχέσεις με τους ανθρώπους της θρησκείας. Δημόσιες προσευχές και ιεροτελεστίες στα τεμένη συνόδευαν καθεμιά απ′ τις μεγάλες στιγμές στην επαναστατική του πορεία. Σταδιακά κέρδισε πολυάριθμα στηρίγματα στους κόλπους του μουσουλμανικού ιερατείου...».<br /><br />Στις 23 Απριλίου 1920 θα λάβει χώρα η εναρκτήρια συνεδρίαση της αυτοαποκαλούμενης εθνικιστικής Μεγάλης Εθνοσυνέλευσης στην Αγκυρα. Η αίθουσα της συγκέντρωσης ήταν μακρόστενη, διακοσμημένη με τις πράσινες σημαίες του Ισλάμ και με στίχους από το Κοράνι. Πλάι στην κεντρική αίθουσα υπήρχε αίθουσα προσευχής με αναλόγια και τάπητες στραμμένα προς τη Μέκκα.<br /><br />Ο βιογράφος τού Κεμάλ κάνει την εξής περιγραφή: «Πριν από την έναρξη, οι βουλευτές συγκεντρώθηκαν στο τέμενος Χατζή Μπαϊράμ και προσευχήθηκαν. Στη συνέχεια κατευθύνθηκαν προς το κτήριο της Εθνοσυνέλευσης με τις σημαίες και τα ιερά κειμήλια μπροστά. Εκεί παρακολούθησαν την ανάγνωση ολόκληρου του Κορανίου και το κήρυγμα του Μπουχαρί, που αναφερόταν στις παραδόσεις του Προφήτη. Παράλληλα σφάζονταν αρνιά. Ακολούθησε ένα κήρυγμα σχετικά με τη θρησκευτική σημασία του εθνικού αγώνα και στη συνέχεια προσευχές για τη σωτηρία του Χαλίφη και της πατρίδας. Στο τέλος οι βουλευτές παρακολούθησαν τον ύμνο ”Μεβλούντ” του Σουλεϊμάν Τσελεμπί, για τη γέννηση του Μωάμεθ. Ο Υμνος αυτός ψάλλεται σ′ όλες τις εξαιρετικές περιπτώσεις».<br /><br />Ο ευφυής Κεμάλ, αφού κήρυξε Ιερό Πόλεμο (Τζιχάντ-Jihad) κατά των «απίστων», κατάφερε να παρουσιαστεί ως ο μόνος πραγματικός υπερασπιστής του σουνιτικού Ισλάμ. Στη συνέχεια μπόρεσε να σύρει και τους Σοβιετικούς σε μια άνευ όρων βοήθεια προς το εθνικιστικό του κίνημα εκμεταλλευόμενος τις φοβίες του Λένιν, την περιφρόνησή του για τα δικαιώματα των λαών και των μειονοτήτων και το σύνδρομο της διατήρησης της εξουσίας του. Ο Μουσταφά Κεμάλ έλεγε το καλοκαίρι του ’20 σε μια γαλλική εφημερίδα:«Εχω ολόκληρο το Ισλάμ πίσω μου κι έχω στο πλάι μου ένα σύμμαχο ακόμα πιο μεγάλο, που μου δίνει το χέρι». Το κεφάλαιο της σοβιετοτουρκικής συνεργασίας, που είναι πολύ μεγάλο και σύνθετο, θα αποτελέσει αντικείμενο ιδιαίτερης διαπραγμάτευσης στις σελίδες Ιστορίας της «Κ.Ε.».<br /><br />Ο Μουσταφά Κεμάλ, ο οποίος έκανε «Ιερό Πόλεμο» και πραγματοποιούσε τον ισλαμικό Τζιχάντ κατά των «άπιστων» μειονοτικών Ελλήνων, Αρμενίων και Ασσυροχαλδαίων ανακηρύχθηκε σε Gazi (Γαζί), δηλαδή «Νικητή του Ισλάμ» μετά την πρώτη του νίκη κατά του ελληνικού στρατού τον Αύγουστο του 1921. Τότε είχε καταφέρει με πολύ μεγάλη δυσκολία να αποκρούσει την ελληνική επίθεση προς την Αγκυρα και να περιορίσει τον ελληνικό στρατό στην αριστερή όχθη του Σαγγάριου ποταμού. Ο τιμητικός τίτλος του Gazi είναι η υπέρτατη αμοιβή που αποδίδεται στους γενναιότερους μαχητές του Ισλάμ. <div> <br />Η καταστροφή της Γκιαούρ Ιζμίρ </div> <div> <img height="424" src="https://img.huffingtonpost.com/asset/5f3417b12300007b0352216b.jpeg?ops=scalefit_960_noupscale" width="640" /><br /><i>HULTON DEUTSCH VIA GETTY IMAGES(Photo by © Hulton-Deutsch Collection/CORBIS/Corbis via Getty Images)</i><br /><br />Ο στόχος του Μουσταφά Κεμάλ ήταν να δημιουργήσει ένα καθαρό τουρκικό εθνικιστικό κράτος, απαλλαγμένο πάση θυσία από τις μειονότητες.Ο Νίκος Ψυρρούκης κατατάσσει το κεμαλικό κίνημα στα φασιστικά κινήματα του μεσοπολέμου.<br /><br />Στο πλαίσιο αυτό οργανώθηκε και η εκκαθάριση της ιωνικής παραλίας μετά τη νίκη επί του ελληνικού στρατού. Σύμφωνα με τον Τούρκο δημοσιογράφο Emre Akyoz, ο Μουσταφά Κεμάλ ανέθεσε το έργο αυτό στο σκληρό Νεότουρκο Νουρεντίν πασά, ο οποίος επέτρεψε τη σφαγή του χριστιανικού πληθυσμού και οργάνωσε την πυρπόληση της πόλης. Ο Akyoz υποστηρίζει ότι η εξόντωση των Ελλήνων τον Σεπτέμβρη του 1922 είχε όλα τα χαρακτηριστικά της Γενοκτονίας των Αρμενίων του 1915, δηλαδή προγραμματισμό και άσκηση άμεσης βίας.<br /><br />Η καλύτερη ομολογία για την ευθύνη των υψηλών κλιμακίων του τουρκικού εθνικισμού στην καταστροφή της Σμύρνης είναι η αναφορά του στελέχους του κεμαλικού εθνικιστικού κινήματος Falih Rifki Atay, ο οποίος στο βιβλίο του «Cankaya» ρωτά σε πρώτο πληθυντικό πρόσωπο: «Γιατί κάψαμε τη Σμύρνη;». Και απαντά: «Γιατί φοβηθήκαμε ότι αν έμεναν τα κτήρια στη θέση τους, δεν θα μπορούσαμε να απαλλαγούμε από τις μειονότητες...».<br /><br />Η εικόνα που έδωσε ο δημοσιογράφος Chater Melville του περιοδικού «The National Geographic» για την τραγωδία της Σμύρνης εκείνες τις μέρες του Σεπτέμβρη του ’22 -και ανέδειξε σε άρθρο της η Αρετή Τούντα Φεργάδη- είναι η εξής: «Μπροστά σ′ αυτό τον εφιάλτη των 300.000 ψυχών, που ποδοπατιούνταν στην προκυμαία χωρίς ελπίδα διαφυγής απ′ τον κλοιό της φωτιάς και της θάλασσας, οι περιγραφές του εμπρησμού της Τροίας ωχριούσαν».<br /> Οι ελλαδικές ευθύνες για τη σφαγή<br /><br />Πρέπει να σημειωθεί ότι το χριστιανικό πληθυσμό της Σμύρνης (ελληνικό και αρμενικό) εγκατέλειψαν συνειδητά στο έλεος του κεμαλικού στρατού οι ελληνικές αρχές κατοχής: «Για να μη δημιουργηθεί προσφυγικό πρόβλημα στην Ελλάδα», όπως ζητούσε ο Δημήτριος Γούναρης, και υλοποιούσε ο αρμοστής της Ελλάδας στην Ιωνία Αριστείδης Στεργιάδης. Ουσιαστικά ο Γούναρης και η κυβέρνησή του παρέδωσαν τον Ελληνισμό της Ιωνίας στα τουρκικά εθνικιστικά στρατεύματα του Μουσταφά Κεμάλ και με μια έννοια είναι συνυπεύθυνοι για τη σφαγή που επακολούθησε.<br /><br />Της αντιμικρασιατικής και απάνθρωπης αυτής στάσης, είχαν προηγηθεί και άλλα γεγονότα που απεδείκνυαν το μικρό ενδιαφέρον των βασιλικών και του Λαϊκού Κόμματος για τη μοίρα των πολυάνθρωπων ελληνικών κοινοτήτων της Ανατολής:<br /><br />* Κατ′ αρχάς, η πλήρης εγκατάλειψη του Πόντου και του δυναμικού ελληνικού αντάρτικου που είχε δημιουργηθεί στην περιοχή, αμέσως μετά την ανάληψη της εξουσίας τον Νοέμβρη του ’20.<br /><br />* Η απόρριψη της πρότασης των ηγετών του μικρασιατικού Ελληνισμού (Μικρασιατική Αμυνα) για δημιουργία ντόπιου μικρασιατικού στρατού, με στόχο την προστασία του σαντζακίου Σμύρνης και την ανακήρυξη μικρασιατικού κράτους στα ιωνικά παράλια.<br /><br />* Η απαγόρευση δημιουργίας ελληνικών πολιτοφυλακών στην Ιωνία. Και τέλος,<br /><br />* Η νομοθετική απαγόρευση εξόδου των πληθυσμών από την περιοχή -που ήδη σκέφτονταν να εγκαταλείψουν- με το νόμο 2870/Ιούλιος 1922. <br />Μια ερμηνεία<br /><br />Η ακραία συμπεριφορά του τουρκικού εθνικισμού απέναντι στους άμαχους χριστιανικούς πληθυσμούς της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μπορεί να ερμηνευθεί μόνο με την κατανόηση της ταξικής του θέσης.<br /><br />Ο κεμαλισμός, όπως και οι Νεότουρκοι λίγο πιο πριν, εξέφραζαν τα προαστικά στρώματα της οθωμανικής κοινωνίας -γραφειοκρατικά, μιλιταριστικά και φεουδαρχικά- που βρίσκονταν σε μια θανάσιμη αντιπαράθεση με τα ανερχόμενα προοδευτικά αστικά στρώματα των οθωμανικών πόλεων, τα οποία στο μεγαλύτερο βαθμό απαρτίζονταν από πολίτες που προέρχονταν από τις χριστιανικές οθωμανικές κοινότητες. Παράλληλα, τα προαστικά αυτά στρώματα χαρακτηρίζονταν από ελιτίστικα αντιλαϊκά συναισθήματα, τα οποία ενισχύονταν ακόμη περισσότερο από την ισλαμική υπεροψία και το θρησκευτικό ρατσισμό.<br /><br />Ο σημαντικός Τούρκος πολιτικός επιστήμονας Fikret Baskaya αναφέρει για το χαρακτήρα του κεμαλισμού και του κοσμικού τουρκικού κράτους: «Στην πραγματικότητα, η ρεπουμπλικανική Τουρκία αντιμετώπιζε ανέκαθεν τις λαϊκές μάζες με μια αποικιοκρατική οπτική γωνία. Εχουμε δηλαδή να κάνουμε μ′ ένα περίεργο φαινόμενο αυτοαποικιοκρατίας. Αν θέλουμε να το πούμε διαφορετικά, έχουμε να κάνουμε με μια ιδιάζουσα αποικιοκρατική διεργασία. Αυτή η αυτοαποικιοκρατία έχει ριζικές διαφορές από τη συνήθη αποικιοκρατία και παρουσιάζει την πρωτοτυπία να έχουν οι αποικιοκράτες την ίδια θρησκεία με τους αποίκους...» <br /><br /><b><i>* Ο Βλάσης Αγτζίδης είνια Διδάκτωρ Σύγχρονης Ιστορίας, μαθηματικός</i></b><br /><br /><a href="https://www.huffingtonpost.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μικρασιατική Καταστροφή: Αιτίες και ευθύνες Ο διεθνής παράγοντας και η ελληνική στάση

Βλάσης Αγτζίδης* Το τέλος του Ελληνοτουρκικού πολέμου τον Αύγουστο του 1922 υπήρξε το επιστέγασμα μιας ολόκληρης ιστορικής περιόδου που ξε...

Διαβάστε την συνέχεια

Το casus beli επαναφέρει ο ανεκδιήγητος Οκτάι με αφορμή τα 12 ν.μ.: Κομπάζει και απειλεί, είναι λόγος πολέμου

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBgerwhJoHmnJ5m-sHN7-InwFze_1GWGhzRF5LlmF4aLW1mCtGpdaCqc-6CNBn3HmBcn0sT02b28Uj1bL4PQ00Nrv9XzbAniMKb60zy_v3uyPYryvsBs090AdP0n65G5CP3V36AxR_gEI/s1600/OKTAY.webp" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="1067" data-original-width="1600" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhBgerwhJoHmnJ5m-sHN7-InwFze_1GWGhzRF5LlmF4aLW1mCtGpdaCqc-6CNBn3HmBcn0sT02b28Uj1bL4PQ00Nrv9XzbAniMKb60zy_v3uyPYryvsBs090AdP0n65G5CP3V36AxR_gEI/s640/OKTAY.webp" width="640" /></a></div> <br />Νέες απειλές από τον αντιπρόεδρο της Τουρκίας, Φουάτ Οκτάι.<br />Ο ανεκδιήγητος αντιπρόεδρος της Τουρκίας, Φουάτ Οκτάι, αναφέρθηκε στις συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ της Ελλάδας με την Αίγυπτο και την Ιταλία, και όπως πάντα έβγαλε χολή εναντίον της Αθήνας.<br /><br />«Η Ελλάδα θέλει να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα στα 12 ναυτικά μίλια. Αν αυτό δεν είναι λόγος πολέμου, τότε τι είναι;», ανέφερε χαρακτηριστικά ο αντιπρόεδρος της Τουρκίας, Φουάτ Οκτάι.<br /><br />Όπως γράφει η ανταποκρίτρια του Έθνους, Μαρία Ζαχαράκη, ο Οκτάι επανέλαβε ότι η Τουρκία θα υπερασπιστεί κάθε κυβικό μέτρο νερού στην Ανατολική Μεσόγειο, ό,τι κι αν γίνει και πρόσθεσε πως περιμένουν ίση και δίκαιη αντιμετώπιση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.<br /><br />Μάλιστα, έστειλε και μήνυμα στην Ευρώπη «να μην περιμένει ότι η Άγκυρα θα υποχωρήσει. Δεν θα εγκαταλείψουμε τα δικαιώματά μας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο».<br />Το casus belli επαναφέρει ο αντιπρόεδρος της τουρκικής κυβέρνησης, Φουάτ Οκτάι, σε περίπτωση που η Ελλάδα επεκτείνει τα χωρικά ύδατα στο Αιγαίο στα 12 μίλια. Σε συνέντευξή του στο κρατικό πρακτορείο ειδήσεων «Αναντολού», ο Φουάτ Οκτάι δήλωσε ότι «η αιτία πολέμου» για την Τουρκία είναι ακόμη σε ισχύ, παρά τις αντίθετες πρότερες δηλώσεις του προέδρου, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, για άρση της απειλής κατά της Ελλάδας.<br /><br />«Περιμένετε να το αποδεχτούμε αυτό; Αν αυτό δεν είναι αιτία πολέμου, τότε τι είναι; Το έθνος μας όταν πρόκειται για την ανεξαρτησία του και την ελευθερία του δεν ακούει κανέναν. Δεν το νοιάζει όποιο και αν είναι το τίμημα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Τούρκος αντιπρόεδρος, Φουάτ Οκτάι. Στο μεταξύ, η Τουρκία ανακοίνωσε και νέα Navtex για ασκήσεις με πραγματικά πυρά από σήμερα 29 Ιουλίου έως και 11 Σεπτέμβρη στην ανατ. Μεσόγειο.<br /><a href="https://hellasjournal.com/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Το casus beli επαναφέρει ο ανεκδιήγητος Οκτάι με αφορμή τα 12 ν.μ.: Κομπάζει και απειλεί, είναι λόγος πολέμου

Νέες απειλές από τον αντιπρόεδρο της Τουρκίας, Φουάτ Οκτάι. Ο ανεκδιήγητος αντιπρόεδρος της Τουρκίας, Φουάτ Οκτάι, αναφέρθηκε στις συμφωνί...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρώσοι προς Άγκυρα: "Έλληνες & Γάλλοι θα σας συντρίψουν"

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCUf4cWGe5TzeAeMDArVo4Yt5L8p9fjZsbVKA-BUi3PIcY2tbuS38ZcfsHEXWo9eXrK17eenpQXUpm-6g127gBAaeTpfUjEjE0UiITAb14KMWxZ0WzZldoumuc-O-P8uaO0ptfK1cYVTM/s1600/%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="600" data-original-width="1000" height="384" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCUf4cWGe5TzeAeMDArVo4Yt5L8p9fjZsbVKA-BUi3PIcY2tbuS38ZcfsHEXWo9eXrK17eenpQXUpm-6g127gBAaeTpfUjEjE0UiITAb14KMWxZ0WzZldoumuc-O-P8uaO0ptfK1cYVTM/s640/%25CE%25AC%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B7%25CF%2583%25CE%25B7%25CE%25B5%25CF%2585%25CE%25BD%25CE%25BF%25CE%25BC%25CE%25AF%25CE%25B1.jpg" width="640" /></a></div> <br />Το σενάριο ενός πολέμου μεταξύ δύο μελών του ΝΑΤΟ, (Ελλάδας και Τουρκίας), που περιγράφεται από αρκετά ΜΜΕ πρόσφατα, γίνεται όλο και πιο πραγματικό, αναφέρει ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων.<br /><br />Ο συγκεκριμένος λόγος είναι ότι αφορά έναν πιθανό πόλεμο στην Α.Μεσόγειο για τον έλεγχο των κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.<br /><br />Μέσα σε αυτήν την συγκυρία, η Γαλλία, που είναι και αυτή χώρα του ΝΑΤΟ, απροσδόκητα αλλά με πολύ αποφασιστικότητα πήρε την πλευρά της Ελλάδας.<br /><br />Η Γαλλία είναι πυρηνική δύναμη, μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ και ηγέτιδα χώρα της ΕΕ, ενώ η ισχύς πυρός των γαλλικών ενόπλων δυνάμεων είναι πολύ μεγάλη και κυρίως εξωφρενικά τρομακτική.<br /><br />Σύμφωνα με ρωσικές πηγές, “σε περίπτωση στρατιωτικής σύγκρουσης μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, η τελευταία έχει ένα προφανές πλεονέκτημα λόγω του αριθμού των δυνάμεων της και μόνο.<br /><br />Μια στρατιωτική παρέμβαση της Γαλλίας θα άλλαζε δραματικά την κατάσταση.<br /><br />Οι χερσαίες γαλλικές δυνάμεις σε αυτό το σενάριο θα είχαν την μικρότερη επίδραση.<br /><br />Είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς την μετακίνηση γαλλικών χερσαίων δυνάμεων στην Ελλάδα.Αυτό που έχει σημασία είναι η γαλλική πολεμική αεροπορία και το πολεμικό ναυτικό.<br /><br />Όσον αφορά τον αριθμό των αμερικανικών μαχητικών F-16C / D που διαθέτει η Τουρκία ανέρχεται στα 235 αεροσκάφη ενώ η Ελλάδα διαθέτει 135.<br /><br />Είναι αλήθεια επίσης ότι η ελληνική πλευρά διαθέτει 42 γαλλικά μαχητικά αεροσκάφη Mirage-2000, στα οποία η Γαλλία μπορεί να προσθέσει 156 δικά της παρόμοια αεροσκάφη.<br /><br />Αυτό θα άλλαζε δραματικά την ισορροπία ισχύος στην Μεσόγειο. Επίσης η Γαλλία διαθέτει 105 μαχητικά τύπου Rafale-V / S, που ανήκουν στην γενιά 4+ μαχητικών αεροσκαφών.<br /><br />Ακόμη και η μερική χρήση αυτού του δυναμικού θα άλλαζε άμεσα την εναέρια ισορροπία ισχύος έναντι της Τουρκίας.<br /><br />Υπενθυμίζεται ότι στη μοναδική πραγματική αεροπορική μάχη τον Οκτώβριο του 1996, ένα ελληνικό μαχητικό αεροσκάφος Mirage-2000 κατέρριψε ένα τουρκικό F-16D, προκαλώντας άσχημους συνειρμούς στην Άγκυρα, πόσο μάλλον αν σε αυτά προστεθούν και αεροσκάφη “Rafal” που είναι προφανώς πολύ ανώτερα ποιοτικά από τα F-16.<br /><br />Στο τομέα των υποβρυχίων τύπου 209, η Τουρκία διαθέτει 12 και η Ελλάδα 7, ωστόσο, το ελληνικό ΠΝ διαθέτει τέσσερα νεότερα υποβρύχια τύπου 214, τα οποία αποτελούν και "μεγάλο πονοκέφαλο" στην Άγκυρα.<br /><br />Όσον αφορά τις φρεγάτες, η Τουρκία διαθέτει 22 και η Ελλάδα 13.<br /><br />Είναι σαφές ότι σε μια πιθανή σύγκρουση αυτών των δύο χωρών, είναι αδύνατο να εμπλακούν όλες οι διαθέσιμες αεροπορικές και ναυτικές δυνάμεις.<br /><br />Εάν ο πόλεμος ήταν "αεροναυτικός", τότε η επίγεια αντιαεροπορική άμυνα των δύο χωρών θα είναι σε θέση να συνεισφέρει αποφασιστικά ειδικά σε αυτόν.<br /><br />Οι Έλληνες είναι σε θέση να αναπτύξουν συστήματα αντιαεροπορικής άμυνας στα νησιά του Αιγαίου και έχουν ήδη αναπτύξει πυραύλους S-300P στην Κρήτη, προκαλώντας πρόσθετα προβλήματα στην “προβληματική” από άποψης πιλότων τουρκική πολεμική αεροπορία.<br /><br />Ωστόσο, οι Τούρκοι θεωρητικά μπορούν να μεταφέρουν πυραύλους S-400 στις μικρασιατικές ακτές. Το ερώτημα θα ήταν σε αυτήν την περίπτωση, πόσους πυραύλους διαθέτουν οι τουρκικοί S-400.<br /><br />Υπάρχουν πληροφορίες ότι υπάρχουν μόνο περίπου 120 πύραυλοι, δηλαδή λιγότεροι από όσα τα αεροσκάφη διαθέτουν Ελλάδα και Γαλλία.<br /><br />Η κατάσταση θα μετατρέπονταν σε ακόμα πιο περίπλοκη, εάν το θέατρο της Λιβύης... "ενώνονταν" με το μεσογειακό, ενώ η Γαλλία βρίσκεται στο πλευρό της «αντιπολίτευσης» του LNA, και η Τουρκία υποστηρίζει ενεργά την κυβέρνηση του Σαράτζ.<br /><br />Η χώρα που υποστηρίζει όμως σθεναρά τον LNA είναι η Αίγυπτος, η οποία στην πραγματικότητα βρίσκεται ήδη σε κατάσταση "κρυφού πολέμου" με την Τουρκία, και απέχει ένα βήμα από την άμεση εισβολή στη Λιβύη.<br /><br />Κατά συνέπεια, το Κάιρο θα μπορούσε να συμπλεύσει στρατιωτικά με Παρίσι και Αθήνα.<br /><br />Αν συνέβαινε αυτό το σενάριο με την Αίγυπτο και εμπλέκονταν οι Αιγύπτιοι εναντίον της Άγκυρας, τότε έως και 300 σύγχρονα μαχητικά (F-16, Mirages-2000, Rafal και MiG-29M2), καθώς και τρία υποβρύχια τύπου 209, 11 φρεγάτες και 30 ΤΠΚ, θα κτυπούσαν τις τουρκικές δυνάμεις από νότια.<br /><br />Μετά από αυτό το σενάριο η ανωτερότητα της «τρόικας» θα γίνονταν συντριπτική.<br /><br />Σε αυτήν την περίπτωση, θα ήταν παράξενο για την Ελλάδα να μην επιχειρούσε να εκκαθαρίσει τις τουρκικές δυνάμεις στην κατεχόμενη Κύπρο.<br /><br />Ο πόλεμος για την Κύπρο μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας θα ήταν σε αυτήν περίπτωση σχεδόν σίγουρος, και σε αυτό το σενάριο που περιγράφεται εδώ, η Ελλάδα θα είχε σχεδόν εγγυημένη την νίκη.<br /><br />Ταυτόχρονα, η Κύπρος θα μετατρέπονταν σε ένα «αεροπλανοφόρο» για τον συνασπισμό αυτόν, επιτρέποντας στα ελληνικά , γαλλικά, αιγυπτιακά αεροσκάφη να διεισδύσουν βαθιά στον τουρκικό εναέριο χώρο.<br /><br />Ταυτόχρονα, συριακά στρατεύματα και κουρδικές δυνάμεις, με τη «εναέρια βοήθεια» της ρωσικής αεροπορίας, θα ήταν σε θέση να εκδιώξουν ολοκληρωτικά τους Τούρκους από Idlib και Afrin στο συριακό έδαφος.<br /><br />Κατά ειρωνικό τρόπο σε όλο αυτό το σκηνικό, από τους πέντε πιθανούς συμμετέχοντες, τρεις είναι μέλη του ΝΑΤΟ και οι άλλοι δύο είναι οι πιο δυτικοποιημένες χώρες στον αραβικό κόσμο", καταλήγει το ίδιο.<br /><br />Πρόκειται το επαναλαμβάνουμε για σενάριο το οποίο όπως φαίνεται πιθανόνατα να απεργάζονται κάποιοι σε Ανατολή και δύση για να απαλλαγούν από τον “ενοχλητικά” προκλητικό Ερντογάν στην Μεσόγειο, τη στιγμή που ετοιμάζουν τα δικά τους ενεργειακά σχέδια στην Μεσόγειο με τα τεράστια κοιτάσματα υδρογονανθράκων που είναι από τα μεγαλύτερα του πλανήτη.<br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/2020-08/%CE%A0%CE%9B%CE%9F%CE%99%CE%91.jpg"><img height="436" src="https://www.pentapostagma.gr/sites/default/files/styles/default/public/2020-08/%CE%A0%CE%9B%CE%9F%CE%99%CE%91.jpg?itok=WFqYXr33" width="640" /></a><br /><br /><a href="https://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

Ρώσοι προς Άγκυρα: "Έλληνες & Γάλλοι θα σας συντρίψουν"

Το σενάριο ενός πολέμου μεταξύ δύο μελών του ΝΑΤΟ, (Ελλάδας και Τουρκίας), που περιγράφεται από αρκετά ΜΜΕ πρόσφατα, γίνεται όλο και πιο π...

Διαβάστε την συνέχεια

FAKE NEWS, ΨΕΥΤΑΡΑΔΕΣ! Οι Τούρκοι προσπαθούν να καλύψουν το ρεζιλίκι τους!

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie1pQoAwQjQ-CsIqi9gGPoRc9NMRKnyKZ0VnpWvtCBqp3sVHAJnN2EuqmTwDfeEoBHNsSJUZphDWymcXR8lg-W1YAauWODJsTh8yDyb3B3BM06_Ck89hRru2ujwHkxQGQi3y6_WAuEbjQ/s1600/F-16-GREECE-HAF.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="400" data-original-width="754" height="338" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEie1pQoAwQjQ-CsIqi9gGPoRc9NMRKnyKZ0VnpWvtCBqp3sVHAJnN2EuqmTwDfeEoBHNsSJUZphDWymcXR8lg-W1YAauWODJsTh8yDyb3B3BM06_Ck89hRru2ujwHkxQGQi3y6_WAuEbjQ/s640/F-16-GREECE-HAF.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Η Τουρκία αναχαίτισε έξι F-16 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας στη Μεσόγειο είναι ο τίτλος του δημοσιεύματος σε ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο, το οποίο αναμετέδωσε τις ψευτιές του τουρκικού κρατικού ειδησεογραφικού πρακτορείου ANADOLU! Για να καλύψουν το στραπάτσο που έπαθαν για άλλη μια φορά στη Μεσόγειο με τα έξι ελληνικά F-16 να περνούν ανενόχλητα και να συμμετέχουν σε ασκήσεις στην Κύπρο συναντώντας άλλα δύο που ήδη βρίσκονταν εκεί, εφηύραν μια όμορφη ιστορία που έφτιαξε τη νύχτα στην Πολεμική Αεροπορία που ακόμα γελάει!<br /> <br /> Η Τουρκία αναχαίτισε έξι μαχητικά F-16 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας πάνω από τη Μεσόγειο, ανέφερε σε ανακοίνωσή του το τουρκικό υπουργείο Εθνικής Άμυνας. «Στις 27 Αυγούστου 2020, έξι αεροσκάφη F-16 που ανήκαν στην Ελλάδα απογειώθηκαν από την Κρήτη προς την Κυπριακή Δημοκρατία και πλησίασαν την περιοχή για την οποία η [Τουρκία] είχε εκδώσει διεθνή ανακοίνωση NAVTEX. Τα μαχητικά μας F-16 τα εμπόδισαν να πλησιάσουν αυτήν την περιοχή και τα ανάγκασαν να εγκαταλείψουν την περιοχή», αναφέρει το τουρκικό υπουργείο Άμυνας σύμφωνα με το TASS.<br /> <div class="twitter-tweet twitter-tweet-rendered" style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; display: flex; font-family: sans-serif; font-size: 14px; font-style: inherit; font-weight: inherit; margin: 10px 0px; max-width: 550px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline; width: 550px;"> <iframe allowfullscreen="true" allowtransparency="true" class="" data-tweet-id="1299414490920955905" frameborder="0" id="twitter-widget-0" scrolling="no" src="https://platform.twitter.com/embed/index.html?dnt=false&embedId=twitter-widget-0&frame=false&hideCard=false&hideThread=false&id=1299414490920955905&lang=en&origin=https%3A%2F%2Fwww.defence-point.gr%2Fnews%2Ffake-news-pseytarades-oi-toyrkoi-prospathoyn-na-kalypsoyn-to-reziliki-toys&theme=light&widgetsVersion=223fc1c4%3A1596143124634&width=550px" style="border-style: initial; border-width: 0px; display: block; flex-grow: 1; font-family: inherit; font-style: inherit; font-weight: inherit; height: 526px; margin: 0px; max-width: 100%; outline: 0px; padding: 0px; position: static; vertical-align: baseline; visibility: visible; width: 550px;" title="Twitter Tweet"></iframe></div> <div style="background-color: white; border: 0px; color: #222222; font-family: "open sans", sans-serif; font-size: 16px; font-style: inherit; font-weight: inherit; line-height: 28px; margin-bottom: 18px; outline: 0px; padding: 0px; vertical-align: baseline;"> </div> Το υπουργείο τόνισε ότι οι τουρκικές ένοπλες δυνάμεις “θα συνεχίσουν να προστατεύουν τα δικαιώματα και τα συμφέροντα της χώρας στην Ανατολική Μεσόγειο”. Η αλήθεια είναι ότι οι καημένοι προσπάθησαν να σταματήσουν τα ελληνικά F-16 καθώς επέστρεφαν. Μόνο που τους περίμεναν άλλα ελληνικά για να τα προστατεύσουν.<br /> <br /> Να προσεύχονται στον φιλεύσπλαχνο Αλλάχ στον οποίο έχουν προνομιακή πρόσβαση ως πιστοί, όχι σαν και τους άπιστους Έλληνες αεροπόρους, ένας Αλλάχ που είναι βέβαιο ότι διάβαζε Πινόκιο, να μη βγάλει η Πολεμική Αεροπορία βίντεο με το τι πραγματικά συνέβη. Έλα όμως που μας έχουν φάει οι ευγένειες εδώ στην Ελλάδα…<br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/news/fiasko-alli-mia-fouska-skai-sta-moutra-eraston-ton-megalostomion/pinokio-2"><img height="426" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2018/03/Pinokio.jpg" width="640" /></a><br /> <br /> <br /> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /> <br /> <br /> <br /> Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.

FAKE NEWS, ΨΕΥΤΑΡΑΔΕΣ! Οι Τούρκοι προσπαθούν να καλύψουν το ρεζιλίκι τους!

Η Τουρκία αναχαίτισε έξι F-16 της Ελληνικής Πολεμικής Αεροπορίας στη Μεσόγειο είναι ο τίτλος του δημοσιεύματος σε ρωσικό ειδησεογραφικό π...

Διαβάστε την συνέχεια

Αναδιπλώνεται σε επίπεδο τακτικής η Τουρκία; Πάμε σε διάλογο; Πρώτα σημάδια…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQqlHALw4de_YY8MZnklW3HPLPHOyeEXBrzbW7qE6JDJvfcebnb5hbwImVVz9G50mAR_EvsDNutVkAcV4zRIGFrdkSk1XZzFxyVnwQ6E4_qaXhE22lVpHQVE-J4CSg5TQTy8QoGSsq-K4/s1600/Chinook_Kastelorizo.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="420" data-original-width="630" height="426" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhQqlHALw4de_YY8MZnklW3HPLPHOyeEXBrzbW7qE6JDJvfcebnb5hbwImVVz9G50mAR_EvsDNutVkAcV4zRIGFrdkSk1XZzFxyVnwQ6E4_qaXhE22lVpHQVE-J4CSg5TQTy8QoGSsq-K4/s640/Chinook_Kastelorizo.jpg" width="640" /></a></div> <br />Για πρώτη φορά σε ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών υπάρχουν σημάδια “λείανσης” της επίσημης φρασεολογίας της Τουρκίας. Συγκεκριμένα, για πρώτη φορά γίνεται λόγος ότι δεν δικαιούνται υφαλοκρηπίδας “τα νησιά που βρίσκονται κοντά στην Ανατολία”. Ασφαλώς και χρήζει διευκρίνισης το πώς ακριβώς αντιλαμβάνονται τον όρο “κοντά” στο τουρκικό ΥΠΕΞ, όμως όλα δείχνουν ότι αφορά το Καστελλόριζο. Και αυτό προσφέρεται για μια σειρά από σκέψεις…<br /><br />Η πρώτη και βασικότερη είναι πως εάν οι Τούρκοι εννοούν αυτό που λένε, τότε έχουν ακυρώσει από μόνοι τους το περίφημο Μνημόνιο που υπέγραψαν με τη Λιβύη, βάσει του οποίου υποτίθεται πως οι Αποκλειστικές Οικονομικές Ζώνες (ΑΟΖ) των δυο χωρών συναντώνται. Ο χάρτης που έχουν δώσει στη δημοσιότητα, δείχνει περιοχή που ταυτίζεται με τα έξι ναυτικά μίλια χωρικά ύδατα ανατολικά της Κρήτης.<br /><br />Άπαξ και η Τουρκία δεχθεί πως τα νησιά έχουν θαλάσσιες ζώνες χωρίς να εξαιρεί την Κρήτη, η λογική υπαγορεύει ότι ο Τουρκολιβυκό Μνημόνιο δεν υφίσταται. Με πάσα επιφύλαξη και πάντα με βάση όσα διαβάσαμε στις ανακοινώσεις…<br /><br />Αν συνδυάσει κανείς και τις άναρθρες κραυγές των τουρκικών ΜΜΕ ότι “νίκησαν την Ελλάδα”, θα μπορούσε να εικάσει κανείς ότι πλησιάζει η ώρα της διπλωματίας. Χάρη στην αποφασιστική στάση της ελληνικής πλευράς που αρνήθηκε να συρθεί από την τουρκική και να πει πως διαπραγματεύεται υπό το βάρος τετελεσμένων… για χάρη της ειρήνης.<br /><br />Ένα δεύτερο σημείο ενδιαφέροντος που μας έκανε εντύπωση τις τελευταίες ώρες, είναι η αναφορά των Γερμανών περί υποχρέωσης στήριξης της Ελλάδας και της Κύπρου. Ανατρέχοντας στα επίσημα αγγλικά κείμενα (άρα εγκεκριμένα από τη γερμανική διπλωματία), ο όρος που χρησιμοποιείται είναι “obligation” που σημαίνει υποχρέωση. Άλλο αυτό όμως και άλλο το “task” που σημαίνει καθήκον, ένας όρος που θα αποτύπωνε αυτό που πραγματικά θα έπρεπε να εκφράσει η Ευρωπαϊκή Ένωση.<br /><br /><div> Διότι το “υποχρέωση” έχει και την έννοια του “δεν μπορώ να κάνω αλλιώς”. Αυτό είναι λογικό να έχει επιλεγεί από τη γερμανική διπλωματία, ώστε να διαμηνύσουν στον Ερντογάν ότι δεν υπάρχει πλέον άλλο περιθώριο να τον στηρίξουν, χωρίς να κλείσουν την πόρτα, κάτι που θα δινόταν ως εντύπωση με το “καθήκον” (task). Μικρές διαφορές, οι οποίες όμως στη διπλωματία έχουν τη δική τους σημασία.</div> <div> <br /></div> <div> <a href="https://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a><br /><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Αναδιπλώνεται σε επίπεδο τακτικής η Τουρκία; Πάμε σε διάλογο; Πρώτα σημάδια…

Για πρώτη φορά σε ανακοίνωση του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών υπάρχουν σημάδια “λείανσης” της επίσημης φρασεολογίας της Τουρκίας. Συγκε...

Διαβάστε την συνέχεια