TTIP: Η πρόκληση της διατλαντικής συμφωνίας εμπορίου και επενδύσεων

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq-mC8Pcf3Ii-lVBol_d4-WPz23lgkpOTdvbNM-gPzkOh19IUaC0RQrOL7_eiZOQdeD1FWt4pscu6QIt0ceb_C74kCXZHngnmpbmR_HEz-CEOuT-MeDKHuBn7uNHzBBx5To8YjdgjvkxU/s1600/TT.I.P.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="482" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiq-mC8Pcf3Ii-lVBol_d4-WPz23lgkpOTdvbNM-gPzkOh19IUaC0RQrOL7_eiZOQdeD1FWt4pscu6QIt0ceb_C74kCXZHngnmpbmR_HEz-CEOuT-MeDKHuBn7uNHzBBx5To8YjdgjvkxU/s640/TT.I.P.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Δύο σημαντικά γεγονότα σφραγίζουν το σύγχρονο παγκόσμιο οικονομικό και εμπορικό γίγνεσθαι, ανοίγοντας έναν νέο και ενδιαφέροντα ορίζοντα. Η TPP (Συμφωνία των χωρών του Ειρηνικού – Trans-Pacific Partnership) που έχει ήδη εγκριθεί από τα εμπλεκόμενα μέρη και ξεδιπλώνεται και η TTIP (Διατλαντική συμφωνία εμπορίου και επενδύσεων) που αφορά τις ΗΠΑ και την ΕΕ, αλλά ακόμα βρίσκεται σε στάδιο διαπραγμάτευσης.<br /><br />Αν συνδυάσει κανείς τα μεγέθη που δημιουργούνται από τις δύο αυτές συμφωνίες προκύπτει ότι αποτελούν το 60,33 % της παγκόσμιας οικονομίας και το 22 % του πληθυσμού της γης, σύμφωνα με τα στοιχεία από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Οι δύο συμφωνίες είναι αρκετά παρόμοιες όσον αφορά την επιρροή τους στην παγκόσμια οικονομία, αλλά διαφέρουν από την άποψη του κατά κεφαλήν εισοδήματος και του βιοτικού επιπέδου των χωρών που συμμετέχουν στην καθεμία. Σύμφωνα με τα στοιχεία του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, οι οικονομίες των μελών της TPP αντιπροσωπεύουν το 27,3 % του παγκόσμιου ΑΕΠ, και 10,7 % του παγκόσμιου πληθυσμού. Η οικονομία των χωρών ΤΤΙΡ αντιπροσωπεύει το 33 % του παγκόσμιου ΑΕΠ, με 11,2 % του πληθυσμού. Το μέσο κατά κεφαλήν Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) για τις 12 χώρες της TPP είναι $ 30.697, ενώ για τις χώρες ΤΤΙΡ το μέσο εισόδημα είναι $ 47.607. Υπάρχουν, όμως και διαφορές, όπως πχ ότι η ΤΤΙΡ εστιάζεται κυρίως στις άμεσες ξένες επενδύσεις.<br /><br />Οι διαπραγματεύσεις για την ΤΤΙΡ αποσκοπούν πρωτίστως στην «κανονιστική σύγκλιση» για τη διευκόλυνση του εμπορίου και των επενδύσεων, τη μείωση των μη δασμολογικών φραγμών, καθώς και το άνοιγμα της αγοράς υπηρεσιών. Δεύτερον, η ΤΤΙΡ είναι πιο φιλόδοξη σε σύγκριση με την TTP. Εκτός από το οικονομικό σκέλος, η ΤΤΙΡ έχει μεγαλύτερο γεωστρατηγικό αντίκτυπο, δεδομένου ότι ενισχύει περαιτέρω τους ισχυρούς δεσμούς που υπάρχουν μεταξύ της Ευρώπης και των Ηνωμένων Πολιτειών, που ήδη «δένονται» από τη στρατιωτική συμμαχία μέσω του ΝΑΤΟ, κάτι που στο επίπεδο της TPP δεν υφίσταται.<br /><br />Σήμερα, βρισκόμαστε σε μία κρίσιμη καμπή των διαπραγματεύσεων για την TTIP και η ενημέρωση των πολιτών και του επιχειρηματικού κόσμου παραμένει ισχνή. Στην Ελλάδα, όπως (αν και έχουν γίνει λίγες εκδηλώσεις), αλλά και σε πολλές χώρες της Ευρώπης, το έλλειμμα ενημέρωσης δημιουργεί ανησυχίες για το περιεχόμενο, τα αποτελέσματα, τη σκοπιμότητα μιας τέτοιας συμφωνίας και τις επιπτώσεις της στη ζωή των πολιτών.<br /><br />Η Διατλαντική Συμφωνία Εμπορίου και Επενδύσεων, όταν ολοκληρωθεί, θα αποτελέσει τη μεγαλύτερη εμπορική συμφωνία που έχει ποτέ επιτευχθεί και η οποία θα επιφέρει αλλαγές στις εμπορικές και οικονομικές συναλλαγές μεταξύ των ΗΠΑ και της ΕΕ, με σημαντικές επιπτώσεις στην οικονομική ανάπτυξη και των δύο πλευρών.<br /><br /><b>Αποκωδικοποιώντας την TTIP: Η αύξηση του εκτοπίσματος και το μικρό καλάθι…</b><br /><br />Τα οικονομικά και εμπορικά οφέλη που θα προκύψουν από τη συμφωνία είναι τεράστια, αφού εκτιμάται ότι αυτή η Συμφωνία θα αλλάξει τους κανόνες του παιχνιδιού για το παγκόσμιο Εμπόριο και θα φέρει την Ευρωπαϊκή Ένωση και τις ΗΠΑ σε θέση πρωταγωνιστή στην παγκόσμια οικονομία. Υπάρχουν, όμως και «γκρίζες» ζώνες που χρήζουν περαιτέρω διαπραγμάτευσης.<br /><br />Πέραν της οικονομικής σημασίας και της αναπτυξιακής προοπτικής που θα φέρει η Συμφωνία, υπάρχει μια ακόμη σημαντική παράμετρος που αφορά στη στρατηγική σημασία της TTIP. Η συμφωνία θα ανοίξει και προοπτικές γεωπολιτικών προεκτάσεων που δύνανται να συμβάλλουν στην ανανέωση του Ευρωατλαντικού άξονα, καθώς και στην ενδυνάμωση των ενδοευρωπαικών δεσμών και στην ενίσχυση της παρουσίας της ΕΕ στο διεθνές περιβάλλον.<br /><br />Η σημασία της Συμφωνίας και τα προσδοκώμενα οφέλη είναι τέτοια που αναγκάζουν τις δύο πλευρές να εμπλακούν σε μια χρονοβόρα διαπραγματευτική διαδικασία, που αποδεικνύεται ότι είναι μια πολύ σοβαρή και δύσκολή υπόθεση. Η διαπραγμάτευση ξεπερνά την πάγια λογική μιας απλής Συμφωνίας Ελεύθερου Εμπορίου και θα αλλάξει τους παγκόσμιους κανόνες, αφού θα οδηγήσει σε σύγκλιση και των υπόλοιπων οικονομιών στους νέους κανόνες της.<br /><br />Η κατανόηση της οικονομικής, αλλά και γεωπολιτικής σημασίας της συμφωνίας είναι σημαντική. Για να γίνει όμως κατανοητή πρέπει όλη η διαδικασία της διαπραγμάτευσης να διέπεται από απόλυτη διαφάνεια, πρόσβαση κάθε ενδιαφερομένου στα κείμενα της διαπραγμάτευσης και έναν ουσιαστικό δημόσιο διάλογο.<br /><br />Οι χώρες της ΕΕ αποτελούν τη δεύτερη μεγαλύτερη αγορά εξαγωγών για τις ΗΠΑ, ενώ οι ΗΠΑ με τη σειρά τους είναι ο μεγαλύτερος εμπορικός εταίρος της ΕΕ. Το μέγεθος της εμπορικής σχέσης των δύο οικονομιών, καθιστά στρατηγική την υπό διαπραγμάτευση συμφωνία, λόγω των οικονομικών και γεωπολιτικών επιπτώσεων της. Ως εκ τούτου, έχει δοθεί μεγάλη έμφαση στις πιθανές θετικές και αρνητικές επιπτώσεις της. Μέχρι στιγμής έχουν αναδειχθεί οι ακόλουθες θεματικές ενότητες της συμφωνίας α) πρόσβαση σε αγορές (δασμοί, εμπόριο υπηρεσιών και δημόσιες συμβάσεις) β) κανόνες (βιώσιμη ανάπτυξη, απασχόληση, ενέργεια) και γ) κανονισμοί (τεχνικά εμπόδια και υγειονομικά θέματα).<br /><br />Η σημασία της «αναβάθμισης» της εμπορικής σχέσης των ΗΠΑ και της ΕΕ έγκειται στην προώθηση των προδιαγραφών των δύο οικονομικών οντοτήτων διεθνώς. Αυτό είναι σημαντικό καθώς αφορά στην «ήπια δύναμη» (soft power), που ασκούν παγκοσμίως, ειδικά αν αναλογιστούμε ανερχόμενες οικονομικές δυνάμεις όπως η Κίνα, η Βραζιλία και η Ινδία, που επιχειρούν να προωθήσουν τα συμφέροντα τους και τις συμφωνίες τους σε διεθνές επίπεδο. H αμοιβαία αναγνώριση των προδιαγραφών μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ θα μπορούσε να οδηγήσει στην εδραίωση τους και σε άλλες χώρες, ειδικά όσον αφόρα στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις συνθήκες απασχόλησης. Έτσι ο καθορισμός των κανονισμών από τις ΗΠΑ και την ΕΕ θα βοηθούσε την μετέπειτα εδραίωση της επιρροής τους στο παγκόσμιο εμπόριο. Η επικέντρωση στους κανονισμούς αντί των δασμών, άλλωστε, είναι το κύριο χαρακτηριστικό των λεγόμενων εμπορικών διαπραγματεύσεων νέας γενιάς. Η πρόκληση έγκειται στο να αρθούν οι υποψίες και οι ανησυχίες φορέων ως προς την πιθανή υποβάθμιση των προδιαγραφών ασφαλείας και την απομείωση των θέσεων εργασίας. Η μείωση των δασμών σε μηδενικό επίπεδο και ο περιορισμός των μη δασμικών εμποδίων κατά 25%, καθώς και των εμποδίων δημοσίων συμβάσεων κατά 50% αναμένεται να αυξήσει το ευρωπαϊκό ΑΕΠ κατά 0,5% μέχρι το 2027 σύμφωνα με έρευνα του CEPR.<br /><br />Η αλήθεια, όμως, είναι ότι η δυνατότητα δημιουργίας θέσεων απασχόλησης δεν θα είναι αρκετά μεγάλη, ώστε να μειωθούν τα επίπεδα ανεργίας που μαστίζει την ΕΕ (25 εκατομμύρια άνεργοι Ευρωπαίοι). Οι εκτιμήσεις των οικονομικών επιπτώσεων της TTIP έχουν ως βασικό σενάριο μια μικρή αύξηση του ΑΕΠ της τάξεως του 0,5% μέσα σε 13 χρόνια. Τα αποτελέσματα μπορεί να είναι ακόμα και αρνητικά, καθώς πιο αυστηρά μέτρα ευρεσιτεχνίας και πνευματικής ιδιοκτησίας, μπορεί να οδηγήσουν και σε υψηλότερες τιμές. Η ECORYS εκτιμά πως η μείωση των μη δασμικών εμποδίων κατά 50% θα μπορούσε να αυξήσει το διατλαντικό ΑΕΠ κατά 150 δις δολάρια. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ωστόσο, μόνο το 50% των μη δασμικών εμποδίων που έχουν προταθεί για κατάργηση είναι στα πλαίσια του εφικτού. Η μείωση τους φαίνεται ιδιαίτερα φιλόδοξη κυρίως λόγω ισχυρών διασυνδέσεων ανάμεσα σε διάφορους τομείς που συνεπάγονται πως τα συνολικά οφέλη θα πραγματοποιηθούν μόνο αν η απελευθέρωση γίνει αποτελεσματικά σε όλους τους τομείς. Η αντιμετώπιση της γραφειοκρατίας παραμένει προτεραιότητα καθώς συχνά αυξάνει τις τιμές κατά 10-20% και επηρεάζει την ανταγωνιστικότητα των εγχώριων παραγωγών και τις διεθνείς εφοδιαστικές αλυσίδες. Ως αποτέλεσμα, η αμοιβαία αναγνώριση των διαδικασιών θα μπορούσε να περιορίσει τα κόστη παραγωγής και να αυξήσει την παραγωγικότητα μέσω του περιορισμού δαπανηρών κανονισμών (π.χ. μη συμβατοί κανονισμοί στην επεξεργασία ζαχαροπλαστικών προϊόντων, προδιαγραφές για την ασφάλεια αυτοκίνητων).<br /><br /><b>Το εμπόδιο της διαδικασίας επίλυσης διαφορών μεταξύ επενδυτών και κράτους – ISDS (investor – state dispute settlement)</b><br /><br />Ένα άλλο θέμα έντονης διαμάχης είναι η διαδικασία επίλυσης διαφορών μεταξύ επενδυτών και κράτους. Η αναγκαιότητα της διαδικασίας δεν είναι ούτε ξεκάθαρη ούτε καλά εδραιωμένη, καθώς οι ΗΠΑ και η ΕΕ είναι αναπτυγμένες οικονομίες με εδραιωμένους θεσμούς και Κράτος Δικαίου. Βάση αυτού μια ολοκληρωμένη συμφωνία εμπορίου και επενδύσεων που προστατεύει και ωφελεί τα κράτη και τους επενδυτές οφείλει να περιλαμβάνει τέτοιου είδους διατάξεις. Στην περίπτωση της TTIP, όμως, η διαδικασία επίλυσης διαφορών μεταξύ επενδυτών και κράτους εκτός του ότι θεωρείται περιττή, έχει κατακριθεί για την πιθανή παρεμβολή της σε δημόσια συμφέροντα, ακόμα και στην ρύθμιση – υποβάθμιση του ρόλου κυρίαρχων κρατών.<br /><br />Η διαδικασία έχει παρουσιαστεί- ίσως και καθ υπερβολή- ως εργαλείο που αποσκοπεί σε «εταιρική ομηρία» του κράτους, επιβαρύνοντας το με κόστη. Στις ΗΠΑ για παράδειγμα οι φορολογούμενοι έχουν συνεισφέρει 400 εκατομμύρια δολάρια σε πληρωμές του κράτους σε ξένες εταιρείες. Γνωστή καπνοβιομηχανία μήνυσε την Αυστραλία για την εφαρμογή κανονισμών που προέβλεπαν τη «λευκή συσκευασία τσιγάρων». Αντίστοιχα Σουηδοί επενδυτές άσκησαν αγωγές στη Γερμανία επειδή σκόπευε να περιορίσει την παραγωγή πυρηνικής ενέργειας μετά την καταστροφή στη Fukushima. Τέτοια περιστατικά αντικατοπτρίζουν τις συγκρούσεις ανάμεσα σε δημόσια και εταιρικά συμφέροντα. Από τις 514 υποθέσεις το 24% έχουν ξεκινήσει από επενδυτές των ΗΠΑ και 26% από Ευρωπαίους επενδυτές. Με βάση στατιστικά στοιχεία, τα κράτη κερδίζουν σταθερά περισσότερες υποθέσεις από τους επενδυτές που ασκούν αγωγές εναντίον τους. Επιπλέον, διαδικασίες διαιτησίας περιλαμβάνουν αποτελεσματικούς μηχανισμούς ελέγχου για αμεροληψία και η ΕΕ έχει προωθήσει δηµόσιες διαβουλεύσεις που διασφαλίζουν τη διαφάνεια και την αμεροληψία των διαιτητών. Μέχρι στιγμής τα Κράτη Μέλη έχουν συμφωνήσει να παραμείνουν σε ισχύ οι εθνικές επενδυτικές συμφωνίες μέχρι αυτές να αντικατασταθούν από επενδυτικές συμφωνίες που έχει κλείσει η ΕΕ. Για να αποφευχθούν σημεία εμπλοκής στις διαπραγματεύσεις, οι μελλοντικές συμφωνίες θα μπορούσαν να αποφύγουν την παροχή δικαιωμάτων σε ξένους επενδυτές που υπερβαίνουν όσα προβλέπονται από τους ευρωπαϊκούς ή τους εθνικούς νόμους στους επενδυτές που επενδύουν εντός της ΕΕ.<br /><br /><b>(Γεω)Πολιτικές επιπτώσεις της TTIP</b><br /><br />Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έλαβε την εντολή να διαπραγματευτεί με τις ΗΠΑ το 2013 και μόλις συνταχτεί ένα τελικό κείμενο, οι Ευρωβουλευτές και οι Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις θα πρέπει να πάρουν την τελική απόφαση. Αυτή η απόφαση θα πρέπει να ληφθεί στο πλαίσιο του Βρετανικού δημοψηφίσματος και των εκλογών στις ΗΠΑ, σε Γαλλία και Γερμανία. Η μη ολοκλήρωση των διαπραγματεύσεων για την εμπορική συμφωνία θα ενίσχυε την <a href="http://todiktio.eu/index.php/activity/papers-publications/item/636-analysi-tou-diktyou-gia-ti-diapragmatefsi-metaksy-ee-m-vretanias"><b>πιθανότητα απομάκρυνσης της Μ. Βρετανίας από την ΕΕ</b></a>. Θα σήμαινε ενδεχομένως ότι η περαιτέρω ενοποίηση του εμπορίου στο πλαίσιο της ΕΕ δεν είναι προς όφελος των Κρατών Μελών. Αντιθέτως, η ολοκλήρωση της TTIP θα είχε σημαντικές οικονομικές και πολιτικές επιπτώσεις. Θα πρόσθετε δυναμική στο κοινό Ευρωπαϊκό συμφέρον και στην γεωπολιτική ισχύ της Ένωσης. Συχνά ξεχνάμε πως η εμπορική ενοποίηση αποτέλεσε τον πρωτογενή λόγο ύπαρξης και εξέλιξης της ΕΕ!<br /><br />Επίσης, η επίτευξη της συμφωνίας θα μπορούσε να αναπλάσει την εικόνα της ΕΕ και των διαδικασιών της, σε μια εποχή που και τα δυο αντιμετωπίζουν οικονομικές και πολιτικές προκλήσεις. Η διαπραγμάτευση της εμπορικής συμφωνίας με τις ΗΠΑ θα σηματοδοτούσε τη δυνατότητα της ΕΕ να μπορεί να δράσει ως ένας ενιαίος συντελεστής με βούληση να πετύχει μια συμφωνία διεθνούς εμβέλειας. Η TTIP θα εδραίωνε την συμμαχία ανάμεσα σε δύο μεγάλες δημοκρατικές δυνάμεις με οικονομική και στρατιωτική ισχύ.<br /><br />Εν κατακλείδι, η TTIP περιλαμβάνει περισσότερες ευκαιρίες από απειλές και η επίτευξη της καθίσταται σημαντική για πολιτικούς και στρατηγικούς λόγους που θα επηρεάσουν τη θέση της Ένωσης στο μελλοντικό διεθνές περιβάλλον.<br /><br /><div style="text-align: justify;"> πηγή</div>

TTIP: Η πρόκληση της διατλαντικής συμφωνίας εμπορίου και επενδύσεων

Δύο σημαντικά γεγονότα σφραγίζουν το σύγχρονο παγκόσμιο οικονομικό και εμπορικό γίγνεσθαι, ανοίγοντας έναν νέο και ενδιαφέροντα ορίζοντα....

Διαβάστε την συνέχεια

Οργάνωση απελευθέρωσης της Αντιοχείας απο τους Τούρκους

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigaKAGXWFm0loOHyvi0joWTCn0PPOIKDz8we1Zc5aqtdwv9uNgem1LBYXqiu_edpq3jgnN2e6aOYhEUxa5GjWqW_BfLjKmnGs10zjh9EhjDn0GtaCzsmvawHOcmNWNkV06ytSTPEHQ7nI/s1600/apeletherwsi+tis+antioxias+apo+toys+toyrkoys.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="301" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEigaKAGXWFm0loOHyvi0joWTCn0PPOIKDz8we1Zc5aqtdwv9uNgem1LBYXqiu_edpq3jgnN2e6aOYhEUxa5GjWqW_BfLjKmnGs10zjh9EhjDn0GtaCzsmvawHOcmNWNkV06ytSTPEHQ7nI/s640/apeletherwsi+tis+antioxias+apo+toys+toyrkoys.jpg" width="640" /></a></div> <br /> Σαν βόμβα έπεσε η είδηση στην Τουρκία ότι στην περιοχή του Hatay, στα σύνορα με την Συρία, εμφανίστηκε μια καινούργια οργάνωση που συνδέεται και με το κουρδικό ΡΚΚ, η οποία αγωνίζεται για την απελευθέρωση από τους Τούρκους της περιοχής της Αλεξανδρέττας και της ιστορικής Αντιόχειας, μια περιοχή όπου υπάρχουν πολλοί ελληνορθόδοξοι αραβόφωνοι, Αρμένιοι χριστιανοί, Αλεβήτες που πρόσκεινται στον Άσαντ και άλλοι.<br /><br />Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφορίες, (Sabah), μια καινούργια επαναστατική οργάνωση με την χαρακτηριστική ονομασία, «Liva İskenderun», δηλαδή «Ζωντανή Αλεξανδρέττα», έκανε την εμφάνιση της και απειλεί με ανοιχτές επιθέσεις κατά των τουρκικών αρχών που έχουν υπό την κατοχή τους ολόκληρη την περιοχή αυτή από την Αλεξανδρέττα μέχρι ην ιστορική Αντιόχεια.<br /><br />Να σημειωθεί ότι η περιοχή αυτή καταλείφθηκε αυθαίρετα από τα τουρκικά στρατεύματα τις παραμονές του β παγκοσμίου πολέμου, όταν είχε δημιουργηθεί ένα κενό εξουσίας μετά την αποχώρηση των Γάλλων από την περιοχή.<br /><br />Το εντυπωσιακό είναι όπως αναφέρεται, ότι η οργάνωση αυτή ενισχύεται άμεσα από το συριακό καθεστώς του Άσαντ και εδώ να σημειώσουμε ότι ποτέ η Συρία δεν αναγνώρισε την κατοχή της περιοχής αυτής από την Τουρκιά, ενώ οι επίσημοι χάρτες της Συρίας δείχνουν τη περιοχή αυτή μέσα στο συριακό έδαφος ενταγμένη στην επαρχία του Χαλεπίου.<br /><br /><a href="http://nikosxeiladakis.gr/wp-content/uploads/2016/02/xart%C4%B1s-hatay.png?737278"><img height="528" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhczxHIlOkB6XntGpvjLpb4O6nM_XMBK0KU3lCuSlH9zUPoWZkD4XOy3KA-mrbvHx8OKeH8zFmtnrUo7bWqOMSYwRKbkJRcwxeHs9ueelVEUyZeOZJW1oJJvd-TT81M0iNVEVsk4Jft1qvgqOk8M5zj2EURCjA4msdChqQDbU3VVa3kBN6vWMfPO7x9fkYDi_Zu=" width="640" /></a><br /><br />Οι πληροφοριες αναφέρουν ότι εκτός από το συριακό καθεστώς, την επαναστατική κίνηση της περιοχής στηρίζει και η λιβανέζικη Hitzbullah και το πιο εντυπωσιακό, ότι και οι Ρώσοι στηρίζουν και μάλιστα την προμηθεύουν με ρωσικά οπλικά συστήματα Παράλληλα και ο συριακός κλάδος του ΡΚΚ, το PYD, έχει αναγνωρίσει την οργάνωση αυτή και τον αγώνα της και υπόσχεται την πλήρη στήριξη του.<br /><br />Όπως φαίνεται ο πόλεμος της Συρίας μεταφέρεται μέσα στην Τουρκιά και άρχισαν για τα καλά τα όργανα στην γειτονική… «συμμαχική» και πολύ… «φιλική» μας χώρα!<br /><br />ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ<br /><br />πηγή <!-- Blogger automated replacement: "https://images-blogger-opensocial.googleusercontent.com/gadgets/proxy?url=http%3A%2F%2Fnikosxeiladakis.gr%2Fwp-content%2Fuploads%2F2016%2F02%2Fxart%25C4%25B1s-hatay.png%3F737278&container=blogger&gadget=a&rewriteMime=image%2F*" with "https://blogger.googleusercontent.com/img/proxy/AVvXsEhczxHIlOkB6XntGpvjLpb4O6nM_XMBK0KU3lCuSlH9zUPoWZkD4XOy3KA-mrbvHx8OKeH8zFmtnrUo7bWqOMSYwRKbkJRcwxeHs9ueelVEUyZeOZJW1oJJvd-TT81M0iNVEVsk4Jft1qvgqOk8M5zj2EURCjA4msdChqQDbU3VVa3kBN6vWMfPO7x9fkYDi_Zu=" -->

Οργάνωση απελευθέρωσης της Αντιοχείας απο τους Τούρκους

Σαν βόμβα έπεσε η είδηση στην Τουρκία ότι στην περιοχή του Hatay, στα σύνορα με την Συρία, εμφανίστηκε μια καινούργια οργάνωση που συνδέε...

Διαβάστε την συνέχεια

Στο παρά πέντε πριν από την μεγάλη σύγκρουση

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe8i-jmgkGPYsIC6L1ikqgN8K_ucBA_YXaJbpV8rDNL7oDOEUX-f-nYvd5xY5VP-J6U7bokKEaK8Dg2u8DJJlr71wNI-RsDJi8C2C_pL38zSRPi-o-tapQakW3zsxiwzH8n2-hJz0rukQ/s1600/sto+para+pente+stin+megali+sygkroysi.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhe8i-jmgkGPYsIC6L1ikqgN8K_ucBA_YXaJbpV8rDNL7oDOEUX-f-nYvd5xY5VP-J6U7bokKEaK8Dg2u8DJJlr71wNI-RsDJi8C2C_pL38zSRPi-o-tapQakW3zsxiwzH8n2-hJz0rukQ/s1600/sto+para+pente+stin+megali+sygkroysi.jpg" /></a></div> <br /> Οι εξελίξεις οδεύουν ολοταχώς προς μια γενική σύγκρουση μεταξύ κυρίως της Ρωσίας και της Τουρκίας μέσα στο συριακό έδαφος, καθώς οι μεν Τούρκοι ετοιμάζονται να εισβάλουν μαζικά στην Συρία, ενώ από την άλλη μεριά συγκεντρώνονται δυνάμεις με κύριο στόχο την συντριβή όποιων τολμήσουν να περάσουν τα σύνορα μεταξύ Τουρκίας και Συρίας.<br /><br />Σύμφωνα με τις δημοσιογραφικές πληροφοριες που προβάλλονται στον τουρκικό τύπο, οι Ρώσοι έχουν χωρίσει τις δυνάμεις τους σε δυο τομείς. Ο ένας που διοικείται από Ρώσο στρατηγό, αποτελείται από πολεμικά αεροσκάφη και δυνάμεις κομάντος έχει συγκεντρωθεί στο Qamisli και ελέγχει το ανατολικό τμήμα του διαφαινόμενου μετώπου, ενώ ο άλλος τομέας συγκέντρωσης των ρωσικών δυνάμεων έχει το αρχηγείο με ισχυρές αεροπορικές δυνάμεις στο Hmeimin, διπλά στη σύνορα με την Τουρκία στην περιοχή του Hatay.<br /><br />Το κύριο μέτωπο διαφαινόμενης σύγκρουσης θα είναι ο διάδρομος 90 χιλιομέτρων δυτικά του Kobani που βρίσκεται στο έλεγχο των κουρδικών δυνάμεων, ενώ δεν αποκλείεται οι Τούρκοι να προσβάλουν και απ’ ευηθείας το Qamisli, καθώς οι πληροφορίες που φτάνουν στο κουρδικό στρατηγείο μιλούν για μεγάλη συγκέντρωση τουρκικών τεθωρακισμένων στην άλλη πλευρά των συνόρων. Παράλληλα και ισχυρή τουρκική αεροπορική δύναμη (βάσεις Αδάνων και δυτικότερα Μαλάτειας), από τα δυτικά είναι έτοιμη να προσβάλλει τον συριακό εναέριο χώρο.<br /><br />Στα τουρκικά κανάλια αυτές τις μέρες μεταδίδονται συνεχώς εικόνες από χιλιάδες τουρκόφωνων που φτάνουν κυνηγημένοι στην Τουρκία από την προέλαση των συριακών δυνάμεων στο Χαλέπι. Η προέλαση αυτή και η επικείμενη πτώση όλης της ευρύτερης περιοχής πέριξ του Χαλεπιού, έχει θορυβήσει την Άγκυρα και έχει επισπεύσει σύμφωνα με τους στρατηγικούς παρατηρητές της προετοιμασίες της Τουρκίας για χερσαία εισβολή στο συριακό έδαφος, καθώς οι εκτιμήσεις είναι ότι δεν μπορεί η Άγκυρα να παραμένει άλλο απαθής σε όλες αυτές τις εξελίξεις και να επιβαρύνεται συνεχώς από καινούργια κύματα προσφύγων. Οι Τουρκοι περιμένουν την άμεση βοήθεια της Σαουδικής Αραβίας.<br /><br />Το ερώτημα είναι τι θα πράξουν οι ΗΠΑ. Οι Αμερικανοί έχουν συγκεντρωθεί νοτιότερα στο αεροδρόμιο του Hasheki, (Hassakeh), που είναι υπό τον μεικτό έλεγχο συριακών δυνάμεων και Κούρδων και παρακολουθούν τις εξελίξεις προφανώς περιμένοντας το που θα κλείνει η πλάστιγγα, ενώ έχουν εκδηλωθεί φανερά υπέρ των Κούρδων.<br /><br />Πάντως πολλοί Τούρκοι αρθογράφοι, όπως ο Ertuğrul Özkök της εφημερίδας Hürriyet, σε σημερινό του άρθρο προειδοποιεί την Άγκυρα ότι μια επιχείρηση χερσαίας εισβολής στην Συρία θα ανάψει πολύ μεγάλες φωτιές που πολύ δύσκολα θα μπορέσει να τις σβήσει στην συνέχεια η Τουρκία.<br /><br />Αλήθεια σε όλα αυτά, αναρωτηθήκατε εμείς που βρισκόμαστε;<br /><br />ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ<div> <br /><a href="http://nikosxeiladakis.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Στο παρά πέντε πριν από την μεγάλη σύγκρουση

Οι εξελίξεις οδεύουν ολοταχώς προς μια γενική σύγκρουση μεταξύ κυρίως της Ρωσίας και της Τουρκίας μέσα στο συριακό έδαφος, καθώς οι μεν Τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Στην Δύση Απόμεινε να Λεηλατεί τον Εαυτό της

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYFFSB_Pu0hK4c7Y990bfd21gTOP80ihZEhkkBAR7KjMvN8TX0cMxIxD0PunPhsMWCNVLYRDS_0VreE8e3KqxtcL9HheHPql6o15yg76rIgSPw3dHxO7zybGCCQIdofxZ9TzHwOqbGIW0/s1600/stin+dysi+apomeine+na+lehlatei+ton+eayton+tis.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYFFSB_Pu0hK4c7Y990bfd21gTOP80ihZEhkkBAR7KjMvN8TX0cMxIxD0PunPhsMWCNVLYRDS_0VreE8e3KqxtcL9HheHPql6o15yg76rIgSPw3dHxO7zybGCCQIdofxZ9TzHwOqbGIW0/s640/stin+dysi+apomeine+na+lehlatei+ton+eayton+tis.jpg" width="640" /></a></div> <br /> «Ο Μichael Hudson, o John Perkins και μερικοί άλλοι είχαν καταγγείλει την εκατόγχειρη λεηλασία λαών από Δυτικούς Οικονομικούς Θεσμούς και κυρίως τις μεγάλες τράπεζες της Ν. Υόρκης, με τη βοήθεια του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ).<br /><br /><b>Του  Πωλ Γκραιγκ Ρόμπερτς<br />Μετάφραση Μιχαήλ Στυλιανού</b><div> <br />Χώρες του Τρίτου Κόσμου λεηλατούντο και λεηλατούνται, δελεαζόμενες με σχέδια εξηλεκτρισμού ή άλλα παρόμοια. Οι εύπιστες κυβερνήσεις πείθονται από τα λεγόμενα, πως μπορούν να κάνουν τις χώρες τους πλούσιες, συνάπτοντας εξωτερικά δάνεια για την εφαρμογή του σχεδίου ανάπτυξης που τους παρουσίασαν Δυτικοί. Εφαρμογή του -βεβαιώνουν- θα αποδώσει αρκετά φορολογικά έσοδα για την αποπληρωμή του χρέους.<br /><br />Αυτό συμβαίνει σπάνια ή ποτέ. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η χώρα χρεώνεται έως και πέρα από τις εισπράξεις της σε συνάλλαγμα. ΄Οταν η χώρα δεν είναι σε θέση να εξυπηρετήσει το αναπτυξιακό δάνειο, οι δανειστές στέλνουν το ΔΝΤ να πει στη χρεωμένη κυβέρνηση ότι το ΔΝΤ θα προστατεύσει την δανειοληπτική βαθμολογία της χώρας, δανείζοντάς της τα χρήματα για να πληρώσει τους δανειστές της. Υπό τον όρο όμως ότι η κυβέρνηση θα επιβάλει τα αναγκαία μέτρα λιτότητας, ώστε να μπορέσει να εξοφλήσει το ΔΝΤ.<br /><br />Αυτά τα μέτρα είναι ο περιορισμός του κρατικού τομέα και των δημοσίων υπηρεσιών, η περικοπή των συντάξεων του δημόσιου τομέα και η πώληση των εθνικών πλουτοπαραγωγικών πηγών σε ξένους. Τα χρήματα από την περικοπή των κοινωνικών υπηρεσιών και την πώληση της κρατικής περιουσίας σε ξένους πηγαίνουν στην εξυπηρέτηση του χρέους στο ΔΝΤ.<br /><br />Αυτός, ιστορικά, είναι ο τρόπος που η Δύση λεηλάτησε τις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Εάν ο ηγέτης μιας χώρας δεν είναι πρόθυμος να συνάψει μια τέτοια συμφωνία, απλώς δωροδοκείται -όπως δωροδοκήθηκαν οι ελληνικές κυβερνήσεις- να συμφωνήσει με την λεηλασία της χώρας που παριστάνει πως εκπροσωπεί.<br /><br />Όταν αυτή η μέθοδος λεηλασίας εξαντλήθηκε, η Δύση αγόρασε μεγάλες καλλιεργήσιμες εκτάσεις και επέβαλλε σε χώρες του Τρίτου Κόσμου μια πολιτική εγκατάλειψης της διατροφικής αυτάρκειας, χάριν της εξειδίκευσης στην παραγωγή ενός ή δύο αγροτικών προϊόντων, για την εξασφάλιση εξαγωγικού εισοδήματος. Αυτό καθιστά τους πληθυσμούς των συμμορφούμενων χωρών εξαρτημένους από εισαγωγές τροφίμων δυτικής παραγωγής. Κατά κανόνα το εισόδημα από τις εξαγωγές ενθυλακώνεται από διεφθαρμένες κυβερνήσεις ή ξένους εμπόρους που πληρώνουν ελάχιστα την τοπική παραγωγή και πουλούν πανάκριβα τα εισαγόμενα τρόφιμα στον πληθυσμό. ΄Ετσι η οικονομική αυτάρκεια μετατρέπεται σε υπερχρέωση.<br /><br />Με την εξάντληση τώρα όλων των ορίων αποστράγγισης του Τρίτου Κόσμου, η Δύση στρέφεται στη καταλήστευση των δικών της χωρών. Η Ιρλανδία ληστεύτηκε και η ληστεία της Ελλάδας και της Πορτογαλίας είναι τόσο σοβαρή ώστε εξώθησε πολλές νέες γυναίκες στη πορνεία. Προηγουμένως, όταν μια κυρίαρχη χώρα βρισκόταν να βαρύνεται με περισσότερο χρέος από όσο μπορούσε να εξυπηρετήσει, οι δανειστές της ήταν αναγκασμένοι να μειώσουν το χρέος στα όρια των δυνατοτήτων της χώρας. Στον 21ο Αιώνα αυτός ο παραδοσιακός κανόνας εγκαταλείφθηκε, όπως περιγράφω στο βιβλίο μου The Failure of Laissez Fair Capitalism.<br /><br />Ο νέος κανόνας είναι ότι ο λαός μιας χώρας, ακόμη και εκείνης που οι κορυφαίοι αξιωματούχοι της εξαγοράσθηκαν για να χρεώσουν τη χώρα σε ξένους, θα πρέπει να υποστεί ψαλίδισμα των μισθών, των συντάξεων, της απασχόλησης και των κοινωνικών υπηρεσιών και το ξεπούλημα σε ξένους πολύτιμων εθνικών πηγών πλούτου, όπως της υπηρεσίας ύδρευσης, των λιμανιών, του εθνικού λαχείου και των προστατευόμενων εθνικών γαιών, όπως των ελληνικών νησιών.<br /><br />Ό, τι υπέστησαν η Ελλάδα και η Πορτογαλία είναι στον δρόμο της Ισπανίας και της Ιταλίας. Οι λαοί είναι ανίσχυροι επειδή οι κυβερνήσεις δεν τους αντιπροσωπεύουν. Δεν είναι μόνο πως οι υπουργοί δωροδοκούνται. Μέλη της κυβέρνησης και λαός υφίστανται πλύση εγκεφάλου, ότι πρέπει να είναι μέλη της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης γιατί αλλιώς θα τους ξεπεράσει η Ιστορία.<br /><br />Ο συνδυασμός προπαγάνδας, τραπεζικής δύναμης, βλακείας και εξαγοράς σημαίνει πως δεν υπάρχει ελπίδα για τους ευρωπαϊκούς λαούς.<br /><br />Το ίδιο ισχύει για τις ΗΠΑ, τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Βρετανία. Στις ΗΠΑ δεκάδες εκατομμύρια πολιτών δέχθηκαν πειθήνια να μην εισπράττουν, επί επτά χρόνια, κανένα επιτόκιο για τις καταθέσεις τους. Αντί να ζητούν εξηγήσεις και να διαμαρτύρονται, κατάπιαν απερίσκεπτα την προπαγάνδα πως η ύπαρξή τους εξαρτάται από την επιτυχία μιας χούφτας τεχνητά δημιουργημένων μεγαλοτραπεζών, που δεν επιτρέπεται, λόγω μεγέθους, να χρεωκοπήσουν. Εκατομμύρια Αμερικανών έχουν πεισθεί πως είναι καλύτερα να φυλλοροούν οι αποταμιεύσεις τους, παρά να χρεωκοπήσει μια διεφθαρμένη τράπεζα.<br /><br />Για να κρατήσουν τους δυτικούς λαούς σε σύγχυση για την απειλή που πραγματικά αντιμετωπίζουν, τους λένε πως υπάρχει ένας τρομοκράτης πίσω από κάθε δέντρο, κάθε διαβατήριο, κάτω από κάθε κρεβάτι και ότι όλοι θα σκοτωθούν αν αρχίσουν αμφισβητήσεις για τις υπερεξουσίες που συνεχώς διευρύνει η κυβέρνηση. Μέχρι τώρα αυτή η μέθοδος λειτούργησε τέλεια, με τη μια προβοκάτσια να ακολουθεί την άλλη, ενισχύοντας ψευδεπίγραφες τρομοκρατικές επιθέσεις που εμποδίζουν την διάγνωση μιας απάτης για τη συγκέντρωση όλου του εισοδήματος και του πλούτου σε ελάχιστα χέρια.<div> <br />Ακόρεστο με την κυριαρχία του επί των «δημοκρατικών λαών», το 1% των πολύ-δισεκατομμυριούχων προχώρησε με τους Δι-Ειρηνικούς και Δι-Ατλαντικούς Συνεταιρισμούς. Υποτίθεται πως πρόκειται για «συμφωνίες ελευθέρου εμπορίου», επωφελείς για όλους. Στην πραγματικότητα είναι προσεκτικά κρυμμένες, μυστικές συμφωνίες, που παραδίδουν σε ιδιωτικές επιχειρήσεις τον έλεγχο της νομοθεσίας κυρίαρχων κυβερνήσεων.<br /><br />Για παράδειγμα, αποκαλύφθηκε ότι με τον Δι-Ατλαντικό Συνεταιρισμό, το Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας θα τεθεί στη δικαιοδοσία ιδιωτικών δικαστηρίων του συνεταιρισμού, ως υπόλογο στην ιδιωτική ασφάλιση υγείας, και θα μπορεί να ενάγεται από ιδιωτικές επιχειρήσεις για αποζημίωση, με ενδεχόμενη συνέπεια και το κλείσιμό του…<br /><br />Η διεφθαρμένη βρετανική κυβέρνηση, υπό τον δούλο της Ουάσιγκτον Κάμερον, εμπόδισε την πρόσβαση σε νομικά έγγραφα που αποκαλύπτουν τις συνέπειες της Διατλαντικής Συνεργασίας στο Εθνικό Σύστημα Υγείας της Βρετανίας.<br /><br />Για οποιονδήποτε πολίτη οποιασδήποτε δυτικής χώρας, που είναι τόσο ηλίθιος ή τόσο «εγκεφαλοπλυμένος» που να μη το έχει αντιληφθεί, η μοναδική στόχευση της κυβέρνησής «του» είναι να παραδώσει κάθε πλευρά της ζωής του στα αρπακτικά ιδιωτικά συμφέροντα.<br /><br />Στη Βρετανία τα Ταχυδρομεία πουλήθηκαν, με εικονικό αντίτιμο, σε ιδιωτικά συμφέροντα με πολιτικές διασυνδέσεις. Στις ΗΠΑ, οι Ρεπουμπλικάνοι και ίσως και οι Δημοκράτες, σχεδιάζουν να ιδιωτικοποιήσουν την Ιατρική Περίθαλψη και την Κοινωνική Ασφάλιση, όπως έχουν ιδιωτικοποιήσει μέγα μέρος του Στρατού και τις σωφρονιστικές φυλακές. Κάθε δημόσια υπηρεσία είναι στόχος για ιδιωτική κερδοσκοπία.<br /><br />΄Ενας από τους λόγους της κλιμάκωσης των αμερικανικών στρατιωτικών δαπανών είναι η ιδιωτικοποίηση. Η ιδιωτικοποίηση του σωφρονιστικού συστήματος είχε ως αποτέλεσμα τεράστιος αριθμός Αμερικανών να κλείνονται στις φυλακές, όπου εξαναγκάζονται να δουλεύουν για τη Εταιρεία Υπολογιστών Apple, για την ΙΤ, για εταιρείες ρουχισμού, που παράγουν στρατιωτικές στολές και για πολύ μεγάλο αριθμό άλλων ιδιωτικών επιχειρήσεων. Οι φυλακισμένοι εργάτες πληρώνονται έως 69 σεντς την ώρα,- χαμηλότερα και της κινεζικής αμοιβής.<br /><br />Αυτή είναι η Αμερική σήμερα. Διεφθαρμένη αστυνομία, Διεφθαρμένοι εισαγγελείς. Διεφθαρμένοι δικαστές. Αλλά μέγιστα κέρδη για τον αμερικανικό καπιταλισμό από την φυλακισμένη εργασία Οικονομολόγοι της ελεύθερης αγοράς εξυμνούσαν τις ιδιωτικές φυλακές, ισχυριζόμενοι πως θα είναι αποτελεσματικώτερες. Και είναι πράγματι, για την εξασφάλιση κερδών στους καπιταλιστές, από την εργασία δούλων. .<br /><br />Στην Βρετανία η Γκάρντιαν αναφέρεται στην οργή του βρετανικού λαού για την άρνηση του Κάμερον να επιτρέψει την πληροφόρηση για τις συνέπειες τις Διατλαντικής Συμφωνίας στο κεφαλαιώδες ζήτημα του Εθνικού Συστήματος Υγείας. Ωστόσο οι Βρετανοί εξακολουθούν να ψηφίζουν κόμματα που προδίδουν τον βρετανικό λαό.<br /><br />Σε όλη τη Ευρώπη, οι ελεγχόμενες από την Ουάσιγκτον διεφθαρμένες κυβερνήσεις συσκότισαν το ξεπούλημα της εθνικής κυριαρχίας και του εσωτερικού Δικαίου, εστιάζοντας την προσοχή των λαών στους πρόσφυγες, η παρουσία των οποίων είναι αποτέλεσμα της υπαγωγής των κυβερνήσεων στην υπηρεσία των συμφερόντων της Ουάσιγκτον και όχι των συμφερόντων των λαών τους.<br /><br />Κάτι βαρύ έχει συμβεί στην πνευματική λειτουργία και την ικανότητα αντίληψης των ευρωπαϊκών λαών, που φαίνονται πλέον ανίκανοι να κατανοήσουν τις μηχανορραφίες των κυβερνήσεών «τους».<br /><br />Οι υπεύθυνες, συνειδητές κυβερνήσεις στη Δύση αποτελούν παρελθόν. Μόνον αποτυχία και κατάρρευση περιμένει πια τον Δυτικό Πολιτισμό.»<br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a></div> </div>

Στην Δύση Απόμεινε να Λεηλατεί τον Εαυτό της

«Ο Μichael Hudson, o John Perkins και μερικοί άλλοι είχαν καταγγείλει την εκατόγχειρη λεηλασία λαών από Δυτικούς Οικονομικούς Θεσμούς και...

Διαβάστε την συνέχεια

Άρθρο του Κίσινγκερ για την νέα τάξη πραγμάτων! Είμαστε στο πάρα ένα για πυρηνική σύγκρουση;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJLaAEZNzHJxHz9bza4yDtNNeF0JtHBJzcmjw_u-U4cUE86PQJVXAdXgzXJGY_d3xnABQ2llqtabWixeIsoB2O-U7ceT4811wuo8zjta8BR3MoKbjTsoOEVvwpcv7xAbxjdEtzbNjkfNw/s1600/kissigker%252Cpoytin.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJLaAEZNzHJxHz9bza4yDtNNeF0JtHBJzcmjw_u-U4cUE86PQJVXAdXgzXJGY_d3xnABQ2llqtabWixeIsoB2O-U7ceT4811wuo8zjta8BR3MoKbjTsoOEVvwpcv7xAbxjdEtzbNjkfNw/s1600/kissigker%252Cpoytin.jpg" /></a></div> <br /> <span style="font-size: large;">Άρθρο του Κίσινγκερ για την νέα τάξη πραγμάτων που προωθούν οι ΗΠΑ ερχόμενες σε σύγκρουση με την Ρωσία.</span><br /> <br /> Την Τετάρτη, ο γνωστός πρώην Αμερικανός ΥΠΕΞ και Προεδρικός σύμβουλος Χένρι Κίσινγκερ ταξίδεψε στην Μόσχα για να συναντηθεί με τον Ρώσο Πρόεδρο Βλαντιμίρ Πούτιν για έναν «φιλικό διάλογο», αναφέρει ο <a href="http://sputniknews.com/politics/20160204/1034245385/kissinger-vision-russia-us-relations.html#ixzz3zHnemakm"><b>ρωσικός τύπος</b>.</a><br /> <br /> Σχολιάζοντας την συνάντηση αυτή , το ρωσικό τηλεοπτικό δίκτυο RT, υπενθύμισε ότι κατά την διάρκεια 6 ετών, ο Κίσινγκερ πραγματοποίησε αρκετές συναντήσεις με τον Ρώσο πρόεδρο.<br /> <br /> Ο Πούτιν μάλιστα τόνισε ότι η Μόσχα δίνει πάντα μεγάλη προσοχή στις απόψεις του πρωην Αμερικανού πολιτικού, και τον αποκαλεί «έναν παγκόσμιας κλάσης πολιτικό».<br /> <br /> Ο ίδιος χαιρετίστηκε από τον Β. Πούτιν ως ένας «παλιός φίλος». Ο Κίσινγκερ την επομένη ακριβώς ημέρα δημοσίευσε ένα άρθρο περιγράφοντας το όραμά του για το μέλλον των σχέσεων ΗΠΑ-Ρωσίας.<br /> <br /> Στο άρθρο, που δημοσιεύθηκε στην Ουάσιγκτον από το γνωστό γεωπολιτικό περιοδικό εξωτερικής πολιτικής National Interest , ο Κίσινγκερ τόνισε ότι για την παγκόσμια σταθερότητα στις παγκόσμιες υποθέσεις, «η Ρωσία θα πρέπει να γίνει αντιληπτή ως ένα ουσιαστικό στοιχείο της νέας παγκόσμιας ισορροπίας.»<br /> <br /> «Από το 2007 έως το 2009», υπενθύμισε ο Κίσινγκερ ο Γεβγιένι Πριμακόφ αντιπροσώπευε την ρωσική ειδική ομάδα που αποτελούνταν από πρώην υπουργούς, υψηλόβαθμα στελέχη και στρατιωτικούς ε.α, και μαζί με την αντίστοιχη αμερικανική, συναντούνταν για να επιλύσουν όλα τα παγκόσμια ζητήματα.<br /> <br /> Ο σκοπός της μικτής ρωσο-αμερικανικής ειδικής επιτροπής ήταν να διευκολυνθούν όλες οι πτυχές των σχέσεων των δύο χωρών και να εξεταστούν όλες οι ευκαιρίες για από κοινού προσεγγίσεις σε όλα τα παγκόσμια ζητήματα.<br /> <br /> Στην Αμερική, η επιτροπή αυτή περιγράφονταν ως «ομάδα Track II», και ήταν διακομματική ( Ρεπουμπλικάνοι και Δημοκρατικοί) «ενθαρρύνοντας » τον Λευκό Οίκο σε όλα τα παγκόσμια ζητήματα σε σχέση με την Ρωσία.<br /> «Η Επιτροπή δεν διαπραγματεύονταν σε καμία περίπτωση εξ ονόματός της κυβέρνησης των ΗΠΑ . Εμείς εναλλάσσαμε συναντήσεις ανάμεσα στις δύο χώρες «μεταφέροντας απόψεις», αναφέρει ο Κίσινγκερ. <br /> <br /> Όλοι οι συμμετέχοντες σε αυτήν κατείχαν υπεύθυνες θέσεις κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Κατά την διάρκεια περιόδων έντασης, όλοι υποστηρίζαμε το εθνικό συμφέρον της χώρας μας , αυτό είναι κατανοητό. Αλλά μάθαμε μέσα από την τεράστια εμπειρία μας τους κινδύνους της νέας τεχνολογίας που απειλεί την πολιτισμένη ζωή και η οποία εξελίσσεται σε μια κατεύθυνση που θα οδηγήσει σε κρίση, και ενδέχεται να διακόψει κάθε οργανωμένη ανθρώπινη δραστηριότητα [ πυρηνικός πόλεμος ]. Αναταραχές άλλωστε έχουν αρχίσει να διαγράφονται σε όλο τον κόσμο, και οι οποίες μεγεθύνονται από τις διαφορετικές πολιτιστικές ταυτότητες και ιδεολογίες.<br /> <br /> Ο στόχος της προσπάθειας της περιβόητης επιτροπής Track II ήταν να ξεπεραστούν οι κρίσεις και να εξερευνηθούν κοινές αρχές της παγκόσμιας τάξης.<br /> <br /> Ο Γιεβγένι Πριμακόφ ήταν ένας απαραίτητος εταίρος σε αυτή την προσπάθεια. «Κοφτερό» αναλυτικό μυαλό, σε συνδυασμό με μια ευρεία κατανόηση των παγκόσμιων τάσεων που αποκτήθηκαν λόγω μακροχρόνιας ενασχόλησης του, στα κέντρα εξουσίας, με μεγάλη αφοσίωση του στην πατρίδα του, μας βοήθησε στην αναζήτηση ενός κοινού οράματος για ένα κοινό μέλλον . Δεν συμφωνούσαμε πάντα, αλλά εμείς πάντα κάναμε σεβαστές όλες τις απόψεις . «Προσωπικά μου λείπει ως συνάδελφος και φίλος», τόνισε ο Κίσιγκερ.<br /> <br /> «Δεν χρειάζεται να σας πω ότι οι σχέσεις μας σήμερα είναι πολύ χειρότερες από ό, τι ήταν πριν από μια δεκαετία. Πράγματι, είναι ίσως η χειρότερη περίοδο που έχει υπάρξει από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Η αμοιβαία εμπιστοσύνη έχει διαλυθεί και από τις δύο πλευρές. Η αντιπαράθεση έχει αντικαταστήσει την συνεργασία. Γνωρίζω ότι στο διάστημα των τελευταίων μηνών του Γιεβγένι Πριμακόφ αναζητήθηκαν τρόποι να ξεπεραστεί αυτή η ανησυχητική κατάσταση. Εμείς θα τιμήσουμε την μνήμη του για την πραγματοποίηση αυτής της προσπάθεια σαν δική μας», δήλωσε ο Κίσιγκερ.<br /> <br /> Ο ίδιος υπενθύμισε ότι παρά τις ελπίδες μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου για την ανάδειξη ενός νέου κόσμου εταιρικών σχέσεων και συνεργασίας, καθώς και τηνη αναγνώριση «πολλών από τις δύο πλευρές … οι τύχες της Ρωσίας και των Ηνωμένων Πολιτειών παρέμειναν στενά συνυφασμένες, και η ορμή της παγκόσμιας αναταραχής έχει ξεπεράσει πλέον τις ικανότητες της πολιτικής ικανότητας.<br /> <br /> Μια σειρά γεωπολιτικών διαφορών, από τον πόλεμο του 1999 του ΝΑΤΟ στην Γιουγκοσλαβία, η πολιτική των ΗΠΑ στην Μέση Ανατολή την δεκαετία του 2000, οι συγκρούσεις για την Ουκρανία και την Συρία σήμερα, διαχέουν τις ελπίδες για συνεργασία. Ακόμη και για τις πρόσφατες προσπάθειες να βρεθεί κοινό έδαφος στην σύγκρουση της Συρίας και να εκτονωθεί η ένταση πάνω από την Ουκρανία έχουν γίνει ελάχιστα για να αλλάξουν την αίσθηση της αποξένωσης», σημείωσε ο Κίσινγκερ.<br /> <br /> «Η επικρατούσα αντίληψη σε κάθε χώρα δίνει το πλήρη φταίξιμο στην άλλη πλευρά, και σε κάθε χώρα υπάρχει μια τάση να δαιμονοποιούνται οι πάντες , συμπεριλαμβανομένων των ηγετών . Θέματα εθνικής ασφάλειας κυριαρχούν στο διάλογο, δυσπιστίες και υποψίες από την πικρή πάλη του Ψυχρού Πολέμου έχουν αναδυθεί εκ νέου», τονίζει ο πρώην Αμερικανός ΥΠΕΞ .<br /> <br /> «Αυτά τα συναισθήματα,» έχουν επαναφέρει στην μνήμη την πρώτη μετα-σοβιετική δεκαετία, όταν η Ρωσία υπέστη μια συγκλονιστική κοινωνικο-οικονομική και πολιτική κρίση, ενώ οι Ηνωμένες Πολιτείες απολάμβαναν την μεγαλύτερη περίοδο συνεχούς οικονομικής ανάπτυξης. Όλα αυτά προκάλεσαν τις διαφορές πολιτικής έναντι των Βαλκανίων, των πρώην ανατολικών χωρών , της Μέσης Ανατολής, της επέκτασης του ΝΑΤΟ, της πυραυλικής άμυνας και των πωλήσεων όπλων για να συντρίψουν τις προοπτικές για συνεργασία Ρωσίας και ΗΠΑ.<br /> <br /> «Ίσως το πιο σημαντικό μεταξύ αυτών των διαφορών, τονίζει διακαώς ο Κίσινγκερ είναι « το θεμελιώδες χάσμα στην ιστορική αντίληψη» .<br /> <br /> Για τις Ηνωμένες Πολιτείες, το τέλος του Ψυχρού Πολέμου έμοιαζε σαν μια δικαίωση των ελπίδων για εγκαθίδρυση παντού στο κόσμο της Δημοκρατίας . Ήταν ορατή η επέκταση ενός διεθνούς συστήματος που θα διέπονταν από ουσιαστικούς νομικούς κανόνες.<br /> <br /> Αλλά η ιστορική εμπειρία της Ρωσίας είναι πιο περίπλοκη. Σε μια χώρα στην οποία σε όλη την ιστορία της , ξένα στρατεύματα της επιτίθονταν για αιώνες τόσο από Ανατολή όσο και από την Δύση, η ασφάλεια αποτελεί ύψιστη γεωπολιτική αρχή , καθώς και νομικό θεμέλιο.<br /> <br /> Όταν η ασφάλεια των συνόρων της, κινείται από τον ποταμό Έλβα 1.000 μίλια ανατολικά από την Μόσχα, η αντίληψη της Ρωσίας για την παγκόσμια τάξη θα περιέχει αναπόφευκτα αυτήν την στρατηγική συνιστώσα. Η πρόκληση της περιόδου μας είναι να συγχωνευθούν οι δύο προοπτικές, νομική και γεωπολιτική , σε μια συνεκτική αντίληψη.<br /> <br /> Με τον τρόπο αυτό, παραδόξως, βρισκόμαστε αντιμέτωποι εκ νέου ουσιαστικά με ένα φιλοσοφικό πρόβλημα. Πώς θα λειτουργήσουν οι Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με την Ρωσία, μια χώρα η οποία δεν συμμερίζεται όλες τις δημοκρατικές αξίες, αλλά είναι ένα απαραίτητο συστατικό της διεθνούς τάξης;<br /> <br /> Πώς η Ρωσία θα ασκήσει τα συμφέροντα της ασφάλειας, χωρίς αύξηση των στρατιωτικών δυνάμεων της γύρω από την περιφέρειά της;<br /> <br /> Μπορεί η Ρωσία να αποκτήσει μια σεβαστή θέση στις παγκόσμιες υποθέσεις με την οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες θα νιώθουν άνετα;<br /> <br /> Μπορούν οι Ηνωμένες Πολιτείες να επιδιώξουν και να προωθήσουν τις αξίες τους , χωρίς να γίνεται αυτό αντιληπτό ως απειλή;<br /> <br /> Δεν θα επιχειρήσουμε να προτείνουμε απαντήσεις σε όλα αυτά τα ερωτήματα. Ο σκοπός μου είναι να ενθαρρύνουμε μια προσπάθεια να τα εξερευνήσουμε.<br /> <br /> Η ανάγκη απαιτεί μια «νέα πολυπολική, Παγκοσμιοποιημένη Ισορροπία», τονίζει ο Κίσινγκερ.<br /> <br /> Η φύση των αναταραχών είναι από μόνη της χωρίς προηγούμενο. Μέχρι πολύ πρόσφατα, οι παγκόσμιες διεθνείς απειλές εντοπίστηκαν με την συσσώρευση της εξουσίας από μια εξουσιάζουσα κατάσταση.<br /> <br /> Σήμερα οι απειλές προκύπτουν πιο συχνά από την διάλυση της κρατικής εξουσίας και του αυξανόμενου αριθμού των ακυβέρνητων εδαφών.<br /> <br /> «Αυτή η εξάπλωση μεγαλώνει το κενό εξουσίας», εξηγεί ο Κίσινγκερ , τονίζοντας ότι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί από οποιαδήποτε κατάσταση, η οποία δεν έχει σημασία πόσο ισχυρή είναι , σε μια αποκλειστικά εθνική βάση.<br /> <br /> Για αυτό απαιτείται διαρκή συνεργασία μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ρωσίας, καθώς και άλλων μεγάλων δυνάμεων.<br /> <br /> Συνεπώς, τα στοιχεία του ανταγωνισμού, που επικεντρώνονται με τις παραδοσιακές συγκρούσεις στο διακρατικό σύστημα, θα πρέπει να περιοριστούν έτσι ώστε ο ανταγωνισμός να παραμένει εντός ορίων, και να δημιουργεί συνθήκες που θα εμποδίζουν την εμφάνιση του .<br /> <br /> Υπάρχουν, ως γνωστόν, μια σειρά από διχαστικά ζητήματα που έχουμε μπροστά μας, η Ουκρανία ή η Συρία που είναι το πιο άμεσο.<br /> <br /> Τα τελευταία χρόνια, οι χώρες μας έχουν εμπλακεί σε επεισοδιακές συζητήσεις για τέτοια θέματα χωρίς πολλή αξιοσημείωτη πρόοδο. Αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, διότι οι συζητήσεις λαμβάνουν χώρα έξω από ένα συμφωνημένο στρατηγικό πλαίσιο.<br /> <br /> Η Ουκρανία πρέπει να ενσωματωθεί στην δομή της ευρωπαϊκής και διεθνούς αρχιτεκτονικής ασφάλειας με τέτοιο τρόπο ώστε να λειτουργεί ως γέφυρα μεταξύ της Ρωσίας και της Δύσης, όχι ως φυλάκιο » εκατέρωθεν».<br /> <br /> «Όσον αφορά την Συρία», συνέχισε ο Αμερικανός πολιτικός , «είναι σαφές ότι οι τοπικές και περιφερειακές παρατάξεις δεν μπορούν να βρουν μια λύση μόνες τους.<br /> <br /> Συμβατές προσπάθειες από ΗΠΑ-Ρωσία σε συντονισμό με άλλες μεγάλες δυνάμεις θα μπορούσαν να δημιουργήσουν ένα πρότυπο για ειρηνικές λύσεις στην Μέση Ανατολή και ίσως και αλλού».<br /> <br /> Τέλος , ο Κίσινγκερ τονίζει, «κάθε δυνατή προσπάθεια για να βελτιωθούν οι σχέσεις πρέπει να περιλαμβάνει έναν διάλογο σχετικά με την αναδυόμενη παγκόσμια τάξη.<br /> <br /> Ποιες είναι οι τάσεις που διαβρώνουν την παλιά τάξη και διαμορφώνουν την νέα;<br /> <br /> Ποιες προκλήσεις και αλλαγές θέτουν σε κίνδυνο τόσο τα ρωσικά όσο και τα αμερικανικά εθνικά συμφέροντα ;<br /> <br /> Τι ρόλο θα πρέπει να έχει η κάθε χώρα για να συνεισφέρει στην διαμόρφωση αυτής της νέας τάξης, και τι θέση μπορεί λογικά και τελικά, να καταλάβει σε αυτόν τον κόσμο ;<br /> <br /> Πώς μπορούμε να συμβιβάσουμε τις πολύ διαφορετικές έννοιες της παγκόσμιας τάξης που έχουν εξελιχθεί σε Ρωσία και Ηνωμένες Πολιτείες, και στις άλλες μεγάλες δυνάμεις, με βάση την ιστορική εμπειρία ;<br /> <br /> «Ο στόχος», καταλήγει, «θα πρέπει να είναι η ανάπτυξη μιας στρατηγικής αντίληψης για τις αμερικανο-ρωσικές σχέσεις εντός των οποίων δύναται να διαχειριστούμε όλα τα σημεία που υπάρχουν έριδες».<br /> <br /> Ο Κίσινγκερ, από ότι διαφαίνεται , «άκουσε» τις αιτιάσεις της Μόσχας, στην τελευταία συζήτησή του με τον Ρώσο πρόεδρο και προφανώς θα αποτελέσει την «γέφυρα» με την Ουάσιγκτον.<br /> <br /> Οι ΗΠΑ θέλουν ένα μονοπωλιακό κόσμο με αυτές ως «επικεφαλής», η Ρωσία θέλει την «τάξη» του ψυχρού πολέμου . Το τι επικρατήσει τελικά θα το δούμε στην συνέχεια.<br /> <div> <br /> <a href="http://www.pentapostagma.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Άρθρο του Κίσινγκερ για την νέα τάξη πραγμάτων! Είμαστε στο πάρα ένα για πυρηνική σύγκρουση;

Άρθρο του Κίσινγκερ για την νέα τάξη πραγμάτων που προωθούν οι ΗΠΑ ερχόμενες σε σύγκρουση με την Ρωσία. Την Τετάρτη, ο γνωστός πρώην Αμ...

Διαβάστε την συνέχεια

Προοπτική τουρκικής εισβολής στη Συρία «χλωμή», διότι…

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg40KZxNAWkCXEOi3eWT1JlK1GSEAiFgqiPqnrzCva3dOrBAS82gfymQ7k1eE3tAYSY9QeYLjwHt3keK3YXsh8uG2dy3xRqEyKJuYjjAPn7pKGEzZf9pCrfD1h9nhd12UKrPrUN04XJ6Zo/s1600/toyrkika+armata+sta+synora+me+syria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg40KZxNAWkCXEOi3eWT1JlK1GSEAiFgqiPqnrzCva3dOrBAS82gfymQ7k1eE3tAYSY9QeYLjwHt3keK3YXsh8uG2dy3xRqEyKJuYjjAPn7pKGEzZf9pCrfD1h9nhd12UKrPrUN04XJ6Zo/s1600/toyrkika+armata+sta+synora+me+syria.jpg" /></a></div> <em><strong><br /></strong></em> <em><strong>Λίγα θα αλλάξουν στο έδαφος εάν τελικά η Σαουδική Αραβία υλοποιήσει την πρόθεσή της και αναπτύξει χερσαίες δυνάμεις στο έδαφος της Συρίας για να πολεμήσουν – κατά δήλωση – εναντίον του Ισλαμικού Κράτους (ΙΚ), μια είδηση την οποία μετέδωσε το πρακτορείο ειδήσεων Associated Press, επικαλούμενο εκπρόσωπο των σαουδαραβικών ένοπλων δυνάμεων.</strong></em><br /> <em><strong><br /></strong></em> <span style="color: maroon;"><strong>Του <span style="color: blue;">ΜΙΧΑΗΛ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ</span></strong></span><br /> Οι Αμερικανοί από την πλευρά τους εμφανίστηκαν μάλλον αδιάφοροι για την είδηση και αντέδρασαν με χαρακτηριστική χαλαρότητα που έλαβε τη μορφή απάντησης με διπλωματικού τύπου γενικολογίες… Ο εκπρόσωπος του State Department, Τζον Κίρμπι, δήλωσε ότι ο συνασπισμός που έχει δημιουργηθεί στη Συρία κατά του Μπασάρ Αλ Άσαντ, «γενικά υποστηρίζει τις συνεισφορές χωρών-μελών του στον αγώνα εναντίον του ΙΚ», υποστηρίζοντας ότι δεν έχει δει μια επίσημη σαουδαραβική προσφορά ώστε να προβεί στην αξιολόγησή της.<br /> <br /> <strong><i>Με απλά λόγια, οι Αμερικανοί δεν έχουν καμία διάθεση να παίξουν το παιχνίδι των Σαουδαράβων και να προκληθεί άλλη μια σύγκρουση δι’ αντιπροσώπων (proxy war), αυτή τη φορά σε συριακό έδαφος, τη στιγμή που καταβάλλονται προσπάθειες για διευθέτηση της κατάστασης σε ανώτατο επίπεδο, ανάμεσα στην Ουάσιγκτον και τη Μόσχα.</i></strong><br /> <strong></strong><br /> Οι Σαουδάραβες συνεργάζονται λόγω κοινότητας συμφερόντων με τους Τούρκους, οπότε σε μια χρονική συγκυρία που η Μόσχα θεωρεί πως οι Τούρκοι προετοιμάζονται για το απονενοημένο διάβημα πραγματοποίησης επέμβασης στο έδαφος της Συρίας, θα ήταν αφελές οι Αμερικανοί να αφήσουν τρίτους και μάλιστα συμμάχους τους, να τους παρασύρουν σε μια επικίνδυνη σύγκρουση που θα μπορούσε εύκολα να ξεφύγει από τα όρια της Συρίας.<br /> <br /> <strong><i>Εδώ δεν το επέτρεψαν στον Ερντογάν τόσο καιρό, θα άφηναν τους Σαουδάραβες και μάλιστα μετά τη συμφωνία που πέτυχαν μετά μυρίων βασάνων και κόπων με τους Ιρανούς; Και μάλιστα σε συνεργασία με τους ανεξέλεγκτους Τούρκους που έχουν δημιουργήσει άπειρα προβλήματα στην Ουάσιγκτον; Αν κάνουν κάτι θα είναι περιορισμένης εμβέλειας και για τα μάτια του κόσμου, διότι αλλιώς η Τουρκία θα μπει σε μεγάλες περιπέτειες…</i></strong><br /> <strong><br /></strong> <!-- /metas --> <br /> Το γραφείο του Τούρκου πρωθυπουργού Νταβούτογλου, επιχείρησε να διαψεύσει τα λεχθέντα από τη ρωσική πλευρά και μάλλον τείνουμε να τον πιστέψουμε, αφενός διότι γνωρίζουμε ότι η θρασύδειλη φύση της τουρκικής ηγεσίας δεν θα της επέτρεπε να αντιπαρατεθεί με τη Μόσχα και αφετέρου διότι ενδεχόμενη σύγκρουση θα μπορούσε να ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου για την Τουρκία με ανυπολόγιστες συνέπειες…<br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank"><br /></a> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Προοπτική τουρκικής εισβολής στη Συρία «χλωμή», διότι…

Λίγα θα αλλάξουν στο έδαφος εάν τελικά η Σαουδική Αραβία υλοποιήσει την πρόθεσή της και αναπτύξει χερσαίες δυνάμεις στο έδαφος της Συρίας...

Διαβάστε την συνέχεια

Συρία: Ρωσικό κλειδί για τις εξελίξεις… τί συμφέρει τις ΗΠΑ;

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXTPnsGGyiTQh0m0jIs1Felk6Gv18GuGCRj6dZmAXb_QnnVlfdwTJJ6YiDbZ-Uy6-1BmAbUtjCBQEIReUnxNHIMhMK7xpIGPcYkKFZTIwxKjGtLYmrVw2lu0nW5vXI0rSsugniKO_PAL0/s1600/rwsika+aeroskafi+stin+syria.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiXTPnsGGyiTQh0m0jIs1Felk6Gv18GuGCRj6dZmAXb_QnnVlfdwTJJ6YiDbZ-Uy6-1BmAbUtjCBQEIReUnxNHIMhMK7xpIGPcYkKFZTIwxKjGtLYmrVw2lu0nW5vXI0rSsugniKO_PAL0/s1600/rwsika+aeroskafi+stin+syria.jpg" /></a></div> <blockquote class="tr_bq"> <em><strong><span style="color: #444444;">Σε εξέλιξη βρίσκεται μια «επαγγελματική» άσκηση διπλωματικής πίεσης από ρωσικής πλευράς, με στόχο οι συνομιλίες για την ειρήνευση στη Συρία να αποτυπώνουν την πραγματική κατάσταση στο έδαφος, δηλαδή την ισορροπία δυνάμεων, αφού σε διαφορετική περίπτωση, πολύ απλά, αυτός που επικρατεί στο στρατιωτικό πεδίο, δεν έχει απολύτως κανένα κίνητρο να προσέλθει να συζητήσει για ειρήνευση. Τα δεδομένα όμως του προβλήματος αφήνουν πολλά περιθώρια εικασιών για εν εξελίξει παρασκηνιακούς χειρισμούς, άμεσους και έμμεσους.</span></strong></em></blockquote> <strong>Του <span style="color: blue;">Ζαχαρία Μίχα</span>*</strong><br /> Η Ρωσία έχει φέρει σε δύσκολη θέση τη Δύση, εκθέτοντας με τον τρόπο αυτό την απροθυμία στρατιωτικής εμπλοκής στη Συρία, μια σύγκρουση στην οποία ενεπλάκησαν ενισχύοντας αρχικά – έστω και διστακτικά λόγω του ισλαμιστικού χαρακτήρα πολλών οργανώσεων – τις δυνάμεις της αποκαλούμενης ως συριακής αντιπολίτευσης.<br /> <br /> Η απροθυμία εμπλοκής χερσαίων δυνάμεων υπό τον φόβο – ή απλά την επιθυμία – αποφυγής εμπλοκής στρατευμάτων δυτικών χωρών με τα ρωσικά, που θα σηματοδοτούσε μια… άτυπη μικρογραφία παγκοσμίου πολέμου, βγάζει νικητή μέχρι στιγμής αυτόν που δεν συμπεριέλαβε τέτοιους υπολογισμούς στο στρατηγικό του σχέδιο, δηλαδή τους Ρώσους.<br /> <br /> <strong><i>Και από τη στιγμή που βρίσκονται πολύ κοντά στην κατάληψη μιας κομβικής πόλης της Συρίας όπως το Χαλέπι, θα ήταν παράλογο να αναμένεται πως θα έκαναν πίσω και δεν θα προχωρούσαν να αξιοποιήσουν το στρατιωτικό τους πλεονέκτημα, για να εμπλακούν σε διαπραγματεύσεις. Αν είναι να το κάνουν, αυτό θα γίνει μετά την κατάληψη και τον απόλυτο έλεγχο της πόλης και όποιων άλλων αντικειμενικών σκοπών έχουν θέσει σε τακτικό επίπεδο. Αλλιώς η στρατηγική τους δεν θα είχε απολύτως καμία λογική.</i></strong><br /> <strong><i><br /></i></strong> Τούτων λεχθέντων, η προσωρινή κατάρρευση των συνομιλιών (μέχρι τις 25 Φεβρουαρίου) σύμφωνα με τον διπλωμάτη που τις χειρίζεται για λογαριασμό του ΟΗΕ, ώστε να μη συνδεθεί ο Οργανισμός με «ανοχή» της συνέχισης των ρωσικών επιχειρήσεων, δηλαδή την έμμεση νομιμοποίησή τους, ήταν αναμενόμενη και σχεδιασμένη από ρωσικής πλευράς, η οποία αποζητά στην παρούσα συγκυρία να κερδίσει χρόνο, ώστε να πετύχει τους στόχους της στο έδαφος.<br /> <br /> Η εξέλιξη αυτή οδηγεί σε παροξυσμό την Άγκυρα που σκόπευε να υλοποιήσει το νεοθωμανικό όραμα της ηγεσίας της, θεωρώντας ότι ο έλεγχος περιοχών που κάποτε ελέγχονταν από την οθωμανική αυτοκρατορία, θα επιτυγχάνονταν μέσω της «ανάθεσης» σχετικού ρόλου από τη Δύση. Εξάλλου, όταν η κατάσταση άρχισε να εξελίσσεται δυσμενώς για την Τουρκία, ο Ερντογάν αίφνης θυμήθηκε την τουρκική ιδιότητα ως μέλους του ΝΑΤΟ.<br /> <br /> <strong><i>Όπως έγραψε και ο διακεκριμένος δημοσιογράφος Μπουράκ Μπεγκντίλ στην εφημερίδα «Χουριέτ», όταν αντίπαλος ήταν ένα πεπαλαιωμένο Su-24 Fencer, είχε παραβιάσει τουρκικό εναέριο χώρο και γι’ αυτό καταρρίφθηκε, ενώ όταν αντίπαλος ήταν ένα σύγχρονο Su-34 Fullback και μάλιστα με μερικά Su-30 να το υποστηρίζουν, ο εναέριος χώρος «βαφτίστηκε» ΝΑΤΟϊκός και το μαχητικό δεν καταρρίφθηκε.</i></strong><br /> <strong><br /></strong> Να προστεθεί ότι η κατάρριψη δεν θα ήταν τόσο απλό ζήτημα, ενώ πιθανή ατυχής για την Τουρκία εξέλιξη ενδεχόμενης εμπλοκής, θα προκαλούσε σημαντικά εσωτερικά προβλήματα στον Ερντογάν. Εικάζεται, ότι ο Τούρκος ηγέτης θα ήθελε να αντιγράψει το «μοντέλο» εξουσίας που ελέγχει τη Ρωσία (Πούτιν-Μέντβεντεφ), αλλά οι πραγματικές παράμετροι ισχύος και ειδικού βάρους στη διεθνή σκηνή, δεν του το επιτρέπουν.<br /> <br /> Μια άλλη ενδιαφέρουσα παράμετρος της εξέλιξης είναι η στάση των Ηνωμένων Πολιτειών, οι οποίες «καταδίκασαν» τη ρωσική στάση, αλλά με κάποια «χαλαρότητα», προκαλώντας σκέψεις αναφορικά με τις πραγματικές τους προθέσεις. Μετά την καταδίκη, οι υπουργοί Εξωτερικών των δυο χωρών συνομίλησαν και δεν άργησαν να συμφωνήσουν στο ότι θα πρέπει να εργαστούν για να επιτευχθεί κατάπαυση πυρός…<br /> <br /> <strong><i>Σε απλά ελληνικά, αυτό θα μπορούσε να σημαίνει έμμεση κατανόηση της Ουάσιγκτον, ότι η Μόσχα για να σταματήσει τις επιχειρήσεις θα πρέπει να πετύχει τους αντικειμενικούς της σκοπούς στο έδαφος. Ποιοι είναι αυτοί; Ποτέ δεν κρύφτηκαν και έχουν ένα χαρακτηριστικό: Είναι τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που επιδιώκει η Τουρκία. Δηλαδή, έλεγχος όλων των κρίσιμων περιοχών από στρατηγικής απόψεως εντός της συριακής επικράτειας (το μεγαλύτερο μέρος που ελέγχει το «Ισλαμικό Κράτος» είναι αχανείς ακατοίκητες περιοχές – έρημοι) και ο κουρδικός διάδρομος στο βόρειο τμήμα, κάτι σαν «μαξιλάρι» ανάμεσα στη Συρία και την Τουρκία.</i></strong><br /> <strong><br /></strong> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/02/Assad_UN_Syria.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-146218" height="283" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/02/Assad_UN_Syria.jpg" title="Assad_UN_Syria" width="400" /></a><strong></strong><br /> Αυτό οδηγεί σε κάποια καταρχήν συμπεράσματα. Αφενός, από τη στιγμή που και οι Αμερικανοί φέρονται να διατηρούν πολύ καλές σχέσεις με τους Κούρδους (πριν λίγες ημέρες βρέθηκε στις «απαγορευμένες» περιοχές, λόγω Τουρκίας, αξιωματούχος τους) και δεν επιθυμούν να εμφανιστούν ακόμα μια φορά να μην τους υπερασπίζουν (δεν είχαν προστατευθεί από τα χημικά του Σαντάμ Χουσεΐν μετά τον πρώτο Πόλεμο του Κόλπου), θα μπορούσε να είναι ακόμα και βολικό να αφήσουν τους Ρώσους που δεν αντιμετωπίζουν πολιτικούς περιορισμούς του είδους που αντιμετωπίζει η Ουάσιγκτον, να κάνουν τη «βρόμικη» δουλειά.<br /> <br /> Εν ολίγοις, εάν οι Αμερικανοί επιθυμούν εξίσου τη δημιουργία του Κουρδικού Διαδρόμου, ο οποίος εκτός από τη δυνητική του χρησιμότητα για την έξοδο πετρελαίου και φυσικού αερίου προς τις δυτικές αγορές συνιστά και ένα φράγμα αποκλεισμού της τουρκική ανάμιξης στη Συρία, ενώ οι «τάσεις» επέκτασής του μέχρι τις ακτές της Μεσογείου είναι πλέον ευδιάκριτες.<br /> <br /> <strong><i>Άρα, όταν λόγω ΝΑΤΟ, αλλά και επιπέδου συνεννόησης με την τουρκική ηγεσία, δεν μπορεί η Ουάσιγκτον να επικοινωνήσει ευθέως τις επιθυμίες της, το να αφεθεί η Ρωσία να προχωρήσει, διασφαλίζοντας ότι δεν θα προκύψει στην πορεία κάτι που δεν θα μπορέσουν οι ΗΠΑ να το προσπεράσουν χωρίς μεγάλες απώλειες στο επίπεδο της διεθνούς εικόνας και δεν θα υπάρχει άλλη επιλογή πέραν της στρατιωτικής εμπλοκής, έχει επίσης στρατηγική λογική.</i></strong><br /> <strong><br /></strong> Αυτό όμως συνιστά και ρωσική επιθυξμία, οπότε το κανάλι επικοινωνίας Κέρι-Λαβρόφ θα μπορούσε να παίζει ακριβώς αυτό τον ρόλο, το να κρατηθεί η σύγκρουση σε επίπεδα τέτοια που από τη μία θα αποτρέπει αποτελεσματικά την τουρκική στρατιωτική εμπλοκή (ισχυρές ρωσικές δυνάμεις με προηγμένα οπλικά συστήματα) και από την άλλη δεν θα φέρνει τη Ουάσιγκτον ενώπιον ανεπιθύμητων διλημμάτων. Η Ουάσιγκτον έχει λόγο ακόμα και να επιθυμεί την περιθωριοποίηση των αντικαθεστωτικών που κάποτε υποστήριζε, μεταξύ άλλων και λόγω του ότι έχουν αποδειχθεί αμελητέα ποσότητα στο στρατιωτικό επίπεδο.<br /> <br /> Στο τέλος, είναι πιθανό να τους διαμηνυθεί αρμοδίως, ότι οι εναλλακτικές είναι μεταξύ της συνέχισης της σύγκρουσης όπου θα βρεθούν αντιμέτωποι με τις ρωσικές δυνάμεις, με προδιαγεγραμμένο αποτέλεσμα, ή να αποδεχθούν «όσα τους επιβάλλει η αδυναμία τους» (διαχρονικός Θουκυδίδης…), αφού οι ΗΠΑ δεν θα ήταν λογικό να διακινδυνεύσουν μια εκτός ελέγχου σύγκρουση με τη Ρωσία που θα μπορούσε «να βάλει φωτιά» σε ολόκληρο τον κόσμο, για ένα συνονθύλευμα ισλαμιστών της Αλ Κάιντα (βλ. Αλ Νούσρα και όχι μόνο) και διάφορων περισσότερο ή λιγότερο «μετριοπαθών», των οποίων η «μετριοπάθεια» αφορά όμως και το αξιόμαχο…<br /> <br /> <div style="text-align: center;"> <div style="text-align: left;"> <span style="color: #003366;"><strong>Όπως έγραψε χθες το «defence-point.gr», οι Ρώσοι έχουν δώσει σαφές στίγμα των προθέσεών τους για την επικείμενη παρουσία τους στη διάσκεψη ασφαλείας του Μονάχου (Munich Security Conference) που θα διεξαχθεί 12-14 Φεβρουαρίου και δεν προκαλεί έκπληξη ότι οι Κέρι και Λαβρόφ φέρονται να ανανέωσαν το ραντεβού τους για περαιτέρω συζητήσεις στην πρωτεύουσα της Βαυαρίας. Στο μεταξύ, ένα δεκαήμερο είναι αρκετό διάστημα για να αλλάξουν πολλά στο έδαφος, ιδίως όταν η συγκυρία είναι στρατιωτικά τόσο ευνοϊκή.</strong></span></div> <span style="color: #003366;"><strong><br /></strong></span></div> <div style="text-align: center;"> <a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/02/UN_Refugee_Agency_Syria.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-146219" height="267" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2016/02/UN_Refugee_Agency_Syria.jpg" title="UN_Refugee_Agency_Syria" width="400" /></a><span style="color: #003366;"><strong></strong></span></div> Στην εικόνα που θα μπορούσε να εξυπηρετεί τους Αμερικανούς και τους Ρώσους, θα πρέπει να προστεθούν οι αναφορές ότι δυνάμεις του ISIS, στρατιωτικών διοικητών συμπεριλαμβανομένων, μετακινούνται προς τη Λιβύη, όπου ήδη διαφαίνεται ότι θα αποτελέσει το επόμενο πεδίο αντιπαράθεσης, αν και η δέσμευση στρατιωτικών δυνάμεων στο έδαφος εξακολουθεί να αποτελεί «αγκάθι» για τις χώρες της Δύσης, καθώς εμπεριέχει ρίσκα που θα μπορούσαν να επιβάλουν μεγάλο πολιτικό και όχι μόνο κόστος.<br /> <br /> Στα θετικά των γενικότερων εξελίξεων θα μπορούσε κανείς να συμπεριλάβει την ολοένα και μεγαλύτερη συνειδητοποίηση, ότι εάν στόχος είναι η αποτροπή ανάδυσης σοβαρού προβλήματος ισλαμικού εξτρεμισμού στην Ευρώπη, που αρχίζει να έχει και μεγάλο οικονομικό αντίκτυπο, εναλλακτική του ελέγχου της σύγκρουσης στη Συρία δεν υπάρχει. Το μεταναστευτικό για να σταματήσει να αποτελεί εργαλείο στα χέρια της τουρκικής διπλωματίας, θα πρέπει να αντιμετωπιστούν οι λόγοι που οδηγούν στη μαζική έξοδο πληθυσμών προς δυσμάς, όπου πέφτουν στα χέρια Τούρκων δουλεμπόρων…<br /> <br /> <strong><i>Παράλληλα, όσο και να είναι εύλογος ο φόβος στην Ελλάδα ότι μπορεί ιδιοτελώς σκεπτόμενοι οι Ευρωπαίοι εταίροι να θελήσουν να τη μετατρέψουν σε «αποθήκη ψυχών», όπως χαρακτηριστικά λέγεται, η γεωγραφική θέση-κλειδί της χώρας, ιδίως τη στιγμή που η Τουρκία αποδεικνύει κάθε μέρα που περνά ότι υπό το δίδυμο Ερντογάν-Νταβούτογλου δεν αποτελεί σύμμαχο με τον οποίον θα μπορείς να συνεννοηθείς, χωρίς να ζητά παγίως δυσανάλογα ανταλλάγματα, δεν υπάρχει η πολυτέλεια να αφήσουν τη χώρα να καταρρεύσει, τουλάχιστον στο επίπεδο της ασφάλειας.</i></strong><br /> <strong><br /></strong> Ασφαλώς, πάντα υφίσταται η απειλή της απόπειρας αντιστάθμισης των τουρκικών απωλειών στο μέτωπο της Συρίας, με κάποια εύκολη νίκη στο μέτωπο με την Ελλάδα και την Κύπρο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες ολοένα και περισσότερο επιχειρούν εξαιρετικά ευαίσθητους διπλωματικούς χειρισμούς εξισορρόπησης συμφερόντων, όπου μόνο αν μια χώρα διεκδικεί και δεν διστάζει να αντιπαρατεθεί έχει ελπίδες να επιβιώσει σχετικά αλώβητη. Αυτό θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψη από την ελληνική κυβέρνηση και τη διπλωματία της χώρας, επιχειρώντας να ορθωθούν αποτρεπτικά εμπόδια.<br /> Πλέον, στην περιοχή υπάρχουν αρκετοί και ισχυροί, τοπικά, περιφερειακά και παγκόσμια «δρώντες», που έχουν συμφέροντα και είναι ενεργοί στην προστασία τους, οπότε θα πρέπει να ληφθεί μέριμνα ώστε όλες οι πόρτες να παραμένουν ανοιχτές.<br /> <!-- /metas --> <br /> <span style="color: maroon;"><strong><span style="color: maroon;">*</span><i>Ο Ζαχαρίας Μίχας <span style="color: navy;">είναι διευθυντής μελετών του Ινστιτούτου Αναλύσεων Ασφάλειας και Άμυνας</span></i></strong></span><br /> <a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Συρία: Ρωσικό κλειδί για τις εξελίξεις… τί συμφέρει τις ΗΠΑ;

Σε εξέλιξη βρίσκεται μια «επαγγελματική» άσκηση διπλωματικής πίεσης από ρωσικής πλευράς, με στόχο οι συνομιλίες για την ειρήνευση στη Συρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιράν: Τι σημαίνει η επιστροφή του για τις παγκόσμιες αγορές και το εμπόριο

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvvsno2ZQCMOLSJ1zq4K8s4pNJW8brL9oLedESaZqhx-yL9yiMtyp-WlXOzul-gNO9haH2TwtQU-yc8CM71jcq5e0QJBII6c042ZLBjpsICgQ7anVys709y7AdZxlsUn6qPY9pEyZv29o/s1600/iran.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="408" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjvvsno2ZQCMOLSJ1zq4K8s4pNJW8brL9oLedESaZqhx-yL9yiMtyp-WlXOzul-gNO9haH2TwtQU-yc8CM71jcq5e0QJBII6c042ZLBjpsICgQ7anVys709y7AdZxlsUn6qPY9pEyZv29o/s640/iran.jpg" width="640" /></a></div> <br /> <strong> Το Ιράν προσπαθεί με ταχείς ρυθμούς να αποτινάξει τις επιπτώσεις από μια δεκαετία διεθνούς απομόνωσης και χρόνια κυρώσεων που δημιούργησαν συνθήκες ασφυξίας στην οικονομία της χώρας</strong>. Με πληθυσμό περίπου 80 εκατομμυρίων και το ετήσιο Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) να εκτιμάται στα 406 δισεκ. δολάρια, το Ιράν θα είναι η μεγαλύτερη οικονομία που εισέρχεται και πάλι στις διεθνείς αγορές μετά την πτώση της Σοβιετικής Ένωσης.<br /> <br /> Η χώρα γίνεται και πάλι προσβάσιμη σε ξένες επιχειρήσεις σε βασικούς κλάδους όπως το πετρέλαιο και το αερίο, οι τράπεζες, οι ασφάλειες και οι αυτοκινητοβιομηχανίες.<br /> <br /> Δεδομένης, ωστόσο, της παγκόσμιας οικονομικής επιβράδυνσης, της υποχώρησης των τιμών του πετρελαίου, τις διακυμάνσεις στην αγορά της Κίνας και των αυστηρότερων τραπεζικών κανόνων, το ερώτημα είναι πλέον με ποιο τρόπο θα αντιδράσει το Ιράν και τι μπορεί αυτό να σημαίνει για τις παγκόσμιες αγορές και το εμπόριο.<br /> <br /> <strong>Πετρέλαιο</strong><br /> <br /> Το μποϊκοτάζ από τις ΗΠΑ και την ΕΕ στο ιρανικό πετρέλαιο είχε ως αποτέλεσμα η παραγωγή αργού της χώρας να μειωθεί από τα περίπου 3,5 εκατ. βαρέλια την ημέρα σε λίγο πάνω από τα 2,5 εκατ. βαρέλια την ημέρα έως τα τέλη του 2015.<br /> Λίγο μετά την άρση των κυρώσεων, η εθνική πετρελαϊκή εταιρία του Ιράν έδωσε εντολή για αύξηση της παραγωγής κατά περίπου 500.000 βαρέλια την ημέρα.<br /> Ωστόσο, αυτή η αύξηση δεν σηματοδοτεί άμεση επιστροφή στα προ κυρώσεων επίπεδα. Το Ιράν θα πρέπει πρώτα να ανοικοδομήσει τις παλαιές υποδομές του για να ξανακερδίσει το έδαφος που έχει χάσει από τα άλλα μέλη του ΟΠΕΚ.<br /> Για να προσελκύσει αγορές από την Ευρώπη, το Ιράν είπε ότι θα πουλήσει το πετρέλαιό του σε χαμηλότερες τιμές. Η κίνηση της Τεχεράνης ακολουθεί στενά τα βήματα της ανταγωνίστριας Σαουδικής Αραβίας, της οποίας η κρατική πετρελαϊκή εταιρία Saudi Aramco ανακοίνωσε τον Ιανουάριο αντίστοιχες εκπτώσεις. Απλά σκεφθείτε δύο λέξεις: πόλεμος τιμών.<br /> <strong><br /> Σύναψη εμπορικών σχέσεων…από την αρχή</strong><br /> <br /> Η εικόνα των διεθνών εμπορικών σχέσεων του Ιράν, όπως αναμενόταν, έχει αλλάξει την τελευταία δεκαετία. Ενώ οι εξαγωγές προς την ΕΕ έχουν μειωθεί – και στην περίπτωση των ΗΠΑ έχουν εξαφανιστεί τελείως – οι εξαγωγές στην Κίνα έχουν αυξηθεί σημαντικά.<br /> <br /> Αν και η επιβράδυνση της Κίνα έχει πλήξει προσφάτως τις εξαγωγές, το Πεκίνο παραμένει ο μεγαλύτερος εισαγωγέας ιρανικού πετρελαίου και Ιρανοί αξιωματούχοι εικάζεται ότι σκοπεύουν να ασκήσουν περισσότερες πιέσεις προς αυτή την κατεύθυνση.<br /> <br /> Ενώ η Κίνα έχει γίνει η πιο σημαντική εξαγωγική αγορά του Ιράν, η Μέση Ανατολή είναι η μεγαλύτερη πηγή εισαγωγών της χώρας.<br /> <br /> Η συμφωνία της Airbus, της ευρωπαϊκής εταιρίας κατασκευής αεροσκαφών, να πουλήσει 114 αεροσκάφη στο Ιράν επιτεύχθηκε καθώς ο πρόεδρος Χασάν Ρουχανί έγινε ο πρώτος Ιρανός ηγέτης εδώ και περισσότερο από μια δεκαετία που επισκέφθηκε δύο ευρωπαϊκά κράτη σε ένα μόνο ταξίδι. Η συμφωνία υποδηλώνει ότι οι εξαγωγές της ΕΕ προς το Ιράν θα αυξηθούν εάν παραμείνει σε ισχύ η διεθνής συμφωνία.<br /> <br /> Ενώ το αμερικανικό εμπάργκο ίσως να μην αρθεί για τα επόμενα οκτώ χρόνια υπάρχουν κάποιες εξαιρέσεις. Οι εισαγωγές τροφίμων και περσικών χαλιών ίσως επιτραπούν ενώ οι ΗΠΑ θα μπορούν να πουλήσει επιβατικά αεροσκάφη στο Ιράν.<br /> <br /> <strong>Back to business</strong><br /> <br /> Με την άρση των κυρώσεων, το Ιράν ελπίζει να προσελκύσει έως 50 δισεκ. δολάρια ξένων επενδύσεων το χρόνο. Οι διεθνείς εταιρίες ετοιμάζονται να αναζητήσουν ευκαιρίες αλλά το θέμα είναι κατά πόσο είναι διατεθειμένες να δραστηριοποιηθούν σε μια οικονομία που για περισσότερο από μια δεκαετία ήταν εσωστρεφής.<br /> <br /> Η χρηματιστηριακή αγορά του Ιράν αναμένεται να δεχθεί περισσότερες επενδύσεις. Ωστόσο, οι επιχειρήσεις και οι τράπεζες ίσως αποθαρρυνθούν από την επιβράδυνση της οικονομίας. Πέρυσι ο ρυθμός ανάπτυξης διαμορφώθηκε στο 0,8% συγκριτικά με 4,3% το 2014. Η ανεργία ανάμεσα στους νέους ανήλθε στο 25%.<br /> <br /> Πιο συγκεκριμένα, οι ΗΠΑ ακόμα υπόσχονται ότι θα επιβάλλουν πρόστιμα σε διεθνείς εταιρίες με δεσμούς με το ιρανικό σώμα των Φρουρών της Επανάστασης, τον βραχίονα των ιρανικών ενόπλων δυνάμεων που στόχο έχει να περιφρουρήσει τον ισλαμικό νόμο και ελέγχει σημαντικά τμήματα της οικονομίας. Αυτό σημαίνει ότι μια ευρωπαϊκή ή ασιατική εταιρία που θέλει να έχει εμπορικές σχέσεις με το Ιράν θα χρειαστεί να διασφαλίσει ότι οι εταίροι της δεν αποτελούν βιτρίνα των Φρουρών της Επανάστασης. Επίσης, κάποιοι αναλυτές υποστηρίζουν ότι το αδιαφανές τραπεζικό σύστημα της χώρας αποτελεί το βασικότερο εμπόδιο για την οικονομική ανάκαμψη και χρειάζεται διαρθρωτική μεταρρύθμιση.<br /> <br /> <b>Financial Times</b><br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ιράν: Τι σημαίνει η επιστροφή του για τις παγκόσμιες αγορές και το εμπόριο

 Το Ιράν προσπαθεί με ταχείς ρυθμούς να αποτινάξει τις επιπτώσεις από μια δεκαετία διεθνούς απομόνωσης και χρόνια κυρώσεων που δημιούργησ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ποιος και πώς φυλάει τα ελληνικά σύνορα; - Τι κάνει το ΚΕ.Σ.Ο.Δ.ΜΕ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHlPm6gcySd2TaGcjwi_RAcvO0flerOp_9ogAlk9XeBmQ0H8MSGU65E1QVBiY_ffj_aYrSRUAaZOqjWBBFZLQS6AlHJcBm874iDZRuPpPf8kM_41q4pLTbQCCh-ta-Ptbjg80VUIGIcTM/s1600/poios+fylaei+ta+ellinika+synora....jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="151" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiHlPm6gcySd2TaGcjwi_RAcvO0flerOp_9ogAlk9XeBmQ0H8MSGU65E1QVBiY_ffj_aYrSRUAaZOqjWBBFZLQS6AlHJcBm874iDZRuPpPf8kM_41q4pLTbQCCh-ta-Ptbjg80VUIGIcTM/s320/poios+fylaei+ta+ellinika+synora....jpg" width="320" /></a></div> <br /> <strong><br /> Το τελευταίο διάστημα από την πλευρά της Ευρώπης υπήρξε αυξανόμενη πίεση για να αποδεχθεί η Ελλάδα διάφορα προτεινόμενα σχήματα για την φύλαξη των συνόρων της, τα οποία είναι και ευρωπαϊκά σύνορα.</strong><br /> <br /> Ήδη ευρωπαϊκή υπηρεσία φύλαξης των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ, Frontex, όπως έχει ανακοινώσει, διαθέτει 750 συνοριοφύλακες στα ελληνικά νησιά.<br /> <br /> Από αυτούς οι 237 συνοριοφύλακες συνδράμουν την Ελλάδα στην καταγραφή και δακτυλοσκόπηση των μεταναστών, ενώ άλλοι 28 κάνουν έλεγχο για πλαστά έγγραφα.<br /> <br /> Χθες ανακοινώθηκε ότι η <strong>Γερμανία αποστέλλει άλλους 100 αστυνομικούς</strong> και δυο περιπολικά για να ενισχύσουν τις προσπάθειες φύλαξης των συνόρων.<br /> <br /> Καλά όλα αυτά, αλλά το ερώτημα του "ποια η αποστολή και η αποτελεσματικότητα" παραμένει κρίσιμο.<br /> <br /> <strong>Το πρόβλημα προφανώς δεν είναι σητν Ελλάδα, αλλά στην Τουρκία</strong> η οποία αν και γνώριζε ότι θα εισπράξει τα 3 δισ. συνεχίζει να αδιαφορεί για την ανάπτυξη υποδομών που θα κρατήσουν τους πρόσφυγες στο έδαφός της και κοντά στις εστίες τους ώστε να είναι εύκολη η επιστροφή τους όταν κοπάσει ο πόλεμος στις πατρίδες τους.<br /> <br /> Αποτέλεσμα είναι να συνεχίζουν αμείωτες οι προσφυγικές ροές με πάνω από 3.500 εισόδους προσφύγων και μεταναστών σε ημερήσια βάση.<br /> <br /> Οι αστυνομικές δυνάμεις που εγκαθίστανται στην Ελλάδα από την Ευρώπη για τη φύλαξη των συνόρων, προφανώς και δεν είναι σε θέση να εμποδίσουν πρόσφυγες να εισέρχονται στη χώρα. Είναι αυτονόητο ότι κανένας δεν προκειται να βυθίσει πλοιάρια με απεγνωσμένους που προσπαθούν να φθάσουν στην Ευρώπη. Το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να επιταχύνουν τις διαδικασίες καταγραφής. <br /> <br /> <br /> Η Ελλάδα είναι ιδιαίτερα επιβαρυμένη λόγω της γεωγραφικής της θέσης, και γι’ αυτό αξίζει την στήριξη της Ευρώπης, δήλωσε ο ο υπουργός Εσωτερικών Τόμας Ντε Μεζιέρ μιλώντας σε εφημερίδες του Ομίλου RND.<br /> Ο κ. Ντε Μεζιέρ ζήτησε περισσότερη στήριξη και από τα άλλα κράτη - μέλη της Ε.Ε., αναφερόμενος στην ανάγκη ενίσχυσης των προσπαθειών για την φύλαξη των εξωτερικών συνόρων, με την διάθεση, ειδικά, περισσότερου προσωπικού στην FRONTEX. «Η αλληλεγγύη δεν πρέπει να προσανατολίζεται στο μέτρο του πόσο αφορά τον καθένα μόνο του», τόνισε.<br /> <br /> <strong>Οι προετοιμασίες του ΓΕΕΘΑ</strong><br /> <br /> Μετά την ανακοίνωση της δομής του ΓΕΕΘΑ που θα αναλάβει να σηκώσει το φορτίο για να είναι η χώρα μας έτοιμη μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου σε υποδομές για πιστοποίηση και μετεγκατάσταση προσφύγων, συγκροτήθηκαν και λειτουργούν από τις 3 Φεβρουαρίου 2016 τα Τοπικά Συντονιστικά Κέντρα Διαχείρισης Μετανάστευσης (ΤΟ.Σ.ΚΕ.Δ.ΜΕ), υπό το ΚΕ.Σ.Ο.Δ.ΜΕ, τα οποία στελεχώθηκαν με μέριμνα ΓΕΣ από προσωπικό της τοπικής ΑΔΤΕ καθώς και της ΕΛΑΣ, στην περιοχή των Κέντρων Καταγραφής Προσφύγων/Μεταναστών (Hot Spot) (στα νησιά Λέσβος, Χίος, Σάμος, Λέρος, Κως). <br /> <br /> Η δομή των ΤΟΣΚΕΔΜΕ είναι ως ακολούθως:<br /> -Επικεφαλής Συντονιστής (Ανώτερος Αξιωματικός ΑΔΤΕ)<br /> -Βοηθός Συντονιστού (Αξιωματικός ΕΛ.ΑΣ ή ΛΣ/ΕΛ.ΑΚΤ)<br /> -Τμήμα Μεταφορών <br /> -Τμήμα Καταγραφής-Ταυτοποίησης<br /> -Τμήμα Σίτισης <br /> -Γραφείο Συνδέσμων Περιφέρειας-ΟΤΑ-Σ. Ασφαλείας <br /> -Γραφείο Συνδέσμων ΕΕ-ΟΗΕ <br /> -Γραφείο Συνδέσμων ΜΚΟ <br /> -Τμήμα Υγειονομικό <br /> <br /> Η συνδρομή των ΕΔ συνίσταται στην δημιουργία, αποπεράτωση και λειτουργία των κέντρων προσωρινής διαμονής (Hot Spot) και μετεγκατάστασης προσφύγων (Relocation Camps), καθώς και στο συντονισμό των ενεργειών όλων των εμπλεκομένων φορέων, λαμβανομένου υπόψη ότι όσες εξ΄ αυτών είναι σε εξέλιξη θα συνεχιστούν με την συνδρομή και συντονισμό των ΕΔ. Επισημαίνεται ότι δεν θα υπάρχει παρέμβαση των ΕΔ στο κύριο έργο των λοιπών εμπλεκομένων φορέων (πχ. στο έργο ταυτοποίησης και ασφάλειας που εμπίπτει στην αρμοδιότητα της ΕΛ.ΑΣ ή στο θαλάσσιο έργο του ΛΣ/ΕΛ.ΑΚΤ). <br /> <br /> Επιθυμητή τελική κατάσταση είναι στις 15 Φεβρουαρίου 2016 να είναι λειτουργικό το σύνολο των Hot Spots και των Relocation Camps. Η λειτουργία των εν λόγω κέντρων θα επιδιωχθεί να βασισθεί στη λογική μέχρι 24 ώρες παραμονή στα Hot Spots και μέχρι 72 ώρες παραμονή στα Relocation Camps. <br /> <br /> Επίσης ευρίσκεται σε εξέλιξη η σύσταση Αυτόνομης Διαχειριστικής Αρχής εντός του ΥΠΕΘΑ για την αντιμετώπιση των σχετικών δαπανών.<br /> <br /> <a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ποιος και πώς φυλάει τα ελληνικά σύνορα; - Τι κάνει το ΚΕ.Σ.Ο.Δ.ΜΕ

Το τελευταίο διάστημα από την πλευρά της Ευρώπης υπήρξε αυξανόμενη πίεση για να αποδεχθεί η Ελλάδα διάφορα προτεινόμενα σχήματα για την ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η ΕΕ ποινικοποιεί τις εξτρεμιστικές ΜΚΟ

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi684_jKTD9di_pG7aJWYw8Tu0eWUerHVJOFQCkdYjJzo3b1c-znQl3I1kIoy7unISZAZk4xA0uh2siK8qROL0UqMfH_oCwFUYwJ_bPokdQAh2NCN8kjAUm6v50UAXKgAQc_AXq1ECFrgc/s1600/extremistikes+MKO+sta+nisia.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi684_jKTD9di_pG7aJWYw8Tu0eWUerHVJOFQCkdYjJzo3b1c-znQl3I1kIoy7unISZAZk4xA0uh2siK8qROL0UqMfH_oCwFUYwJ_bPokdQAh2NCN8kjAUm6v50UAXKgAQc_AXq1ECFrgc/s1600/extremistikes+MKO+sta+nisia.jpg" /></a></div> <br /> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #666666; font-size: large;">Τώρα ξύπνησε ή θέλει έλεγχο των συνόρων στο Αιγαίο;</span></div> <div style="text-align: center;"> <span style="color: #666666; font-size: large;">Περίεργα παιχνίδια στις πλάτες της Ελλάδας</span></div> <div style="text-align: center;"> <br /></div> Η Ευρωπαϊκή Ένωση τώρα ξύπνησε από το λήθαργο και αναγνωρίζει ότι στο Αιγαίο κάτω από τον δήθεν ανθρωπιστικό μανδύα της διάσωσης μεταναστών και προσφύγων έχουν παρεισφρήσει εξτρεμιστικές MKO που εξυπηρετούν άλλα σχέδια και εμπλέκονται στη διακίνηση τζιχαντιστών. Δείχνει αποφασισμένη λοιπόν να ποινικοποιήσει όσες από τις ΜΚΟ δεν έχουν καταγραφεί ως νόμιμες από έναν ελεγκτικό φορέα. Κι εδώ προκαλούνται ερωτήματα. Ποιος θα είναι αυτός ο φορέας και γιατί τώρα;<br /><br />Το θέμα των ΜΚΟ τέθηκε στη συνέντευξη που παραχώρησε ο Πάνος Καμμένος για την εμπλοκή των Ένοπλων Δυνάμεων στην κατασκευή των hot spots και στην οποία παρευρισκόμενος ο κύριος Μουζάλας, σε ένα κενό που είχε όπως είπε, αποχωρώντας πέταξε τη ρουκέτα ότι ο Στρατός θα συνεργαστεί με τις αμφιλεγόμενες και ύποπτες ΜΚΟ.<br /><br />Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας έσπευσε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους και να διαβεβαιώσει πώς “όλες οι εξτρεμιστικές ΜΚΟ θα απομονωθούν” σε συνεργασία των Ένοπλων Δυνάμεων και της Ελληνικής Αστυνομίας.<br /><br />Ο λόγος είναι προφανής. Αυτές οι οργανώσεις κάνουν ένα παιχνίδι σε βάρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης με προκάλυψη τη διάσωση ανθρωπίνων ζωών, αλλά και σε βάρος (αυτό είναι το βασικότερο) της ασφάλειας της Ελλάδας, αφού αποδεδειγμένα ορισμένες εξ αυτών συνδέονται με πυρήνες του ISIS και κάποιες άλλες συνεργάζονται με τη ΜΙΤ που στέλνει σωρηδόν τους μετανάστες στα ελληνικά νησιά.<br /><br />Αυτός είναι και ο λόγος που κάποιοι σπεύδουν τώρα να κάνουν κίνημα κατά της καθυστερημένης απόφασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ποινικοποιήσει όσους το παίζουν καλοί Σαμαρίτες αλλά επ' ουδενί είναι.<br /><br />Στο πρόσφατο Συμβούλιο των υπουργών της ΕΕ στο Άμστερνταμ αποφασίστηκε να αυστηροποιηθούν οι κανόνες για όσους εμπλέκονται στη διάσωση των μεταναστών και θα μπορούν να χαρακτηρίζονται “διακινητές”. Κάτι τέτοιο εκτιμάται πώς θα μειώσει την παράνομη διακίνηση των μεταναστών και των προσφύγων από τα παράλια της Τουρκίας στα νησιά του Αιγαίου.<br /><br />Από την απόφαση αυτή πάντως προκύπτουν και πολλά ερωτήματα δεδομένου ότι τώρα η Ε.Ε. ξύπνησε και θέλει να δημιουργήσει βάση δεδομένων με τις ΜΚΟ και όσους εμπλέκονται στη διάσωση των μεταναστών-προσφύγων, προκειμένου να γνωρίζει ποιες πραγματικά ασκούν φιλανθρωπικό έργο. Δεν διευκρινίζεται όμως το πλαίσιο του πως αυτό θα γίνει.<br /><br />Θα το κάνει η Ελληνική Αστυνομία; Δεν μπορεί η Αστυνομία να έχει πληροφορίες για όλες τις ΜΚΟ καθ' ότι πολλές εξ αυτών είναι και εισαγόμενες και ξεπηδούν σαν τα μανιτάρια. Άρα θα εμπλακούν και οι άλλοι ευρωπαϊκοί φορείς. Ποιος θα κάνει τον έλεγχο; Η Αστυνομία, ο Στρατός, η Frontex ή όλοι μαζί; Και αυτό είναι άλλο ένα ζητούμενο.<br /><br />Το μεγάλο όμως ερώτημα είναι γιατί επί μήνες κυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Ένωση άφησαν τις διάφορες ΜΚΟ να αλωνίζουν στα νησιά του Αιγαίου διακινώντας τζιχαντιστές και κατασκοπεύοντας στρατιωτικές εγκαταστάσεις; Ο κ. Μουζάλας που είχε πει ότι μέσω των προσφύγων περνούν και τζιχαντιστές γιατί δεν φρόντισε ο ίδιος να θέσει το θέμα και να ζητήσει την απομόνωση τους όπως δεσμεύτηκε ο κ. Καμμένος (μένει βέβαια να το δούμε και στην πράξη);<br /><br />Τα ερωτήματα αυτά μπορεί, όπως εκτιμούν κάποιοι, να αναδεικνύουν απλά πως η Ευρώπη σκόπιμα καθυστέρησε θέλοντας να επιβάλει πέραν των hot spots ένα ευρύτερο έλεγχο των ελληνικών συνόρων τσεκάροντας ποιος μπαίνει και ποιος βγαίνει.<br /><br />Είναι ίσως κάτι ανάλογο με το θέμα των κοινών περιπολιών Ελλάδας και Τουρκίας που τέθηκε από τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο, αλλά σε αυτό αντέδρασε η κυβέρνηση γνωρίζοντας πως κάτι τέτοιο υπονομεύει ανοιχτά τα κυριαρχικά δικαιώματα. <br /><br /><a href="http://www.pronews.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Η ΕΕ ποινικοποιεί τις εξτρεμιστικές ΜΚΟ

Τώρα ξύπνησε ή θέλει έλεγχο των συνόρων στο Αιγαίο; Περίεργα παιχνίδια στις πλάτες της Ελλάδας Η Ευρωπαϊκή Ένωση τώρα ξύπνησε από τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Η εξωτερική διάσταση του Νέου Δρόμου του Μεταξιού (Μέρος II)

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"> <a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk8hHvLO0STZysVQ6rb7qjHGiBaNZn2a4J7MyU31Hju0u92A9aQQ4ZP3wEDZrD_8K1SjVprispZmK9GVZf7Im5OjFyGPqKuOmhUxSbaxWGVjEf1zhw9S2chCaGlVq9sDXoCvmSUF994mE/s1600/o+neos+dromos+toy+metaxioy.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgk8hHvLO0STZysVQ6rb7qjHGiBaNZn2a4J7MyU31Hju0u92A9aQQ4ZP3wEDZrD_8K1SjVprispZmK9GVZf7Im5OjFyGPqKuOmhUxSbaxWGVjEf1zhw9S2chCaGlVq9sDXoCvmSUF994mE/s1600/o+neos+dromos+toy+metaxioy.jpg" /></a></div> <br /> <strong>Της Χριστιάννας Λιούντρη*</strong><br /> <div style="text-align: justify;"> Τα τελευταία χρόνια, κυριαρχεί μία γενικευμένη αντίληψη που θέλει την Κίνα να είναι ένας επιθετικός, ανταγωνιστικός και αναθεωρητικός δρων του διεθνούς συστήματος. Βασική θέση της ανάλυσης που θα ακολουθήσει είναι ότι η συμπεριφορά της Κίνας είναι μάλλον αναμενόμενη, αν λάβει κανείς υπόψιν την οικονομική ανάπτυξη που έχει επιτύγχει σε συνθήκες πολιτικής σταθερότητας (παρόλη την απόσταση που τη χωρίζει από το πρότυπο της φιλελεύθερης δημοκρατίας). Οι επιλογές που κάνει στον τομέα της εξωτερικής της πολιτικής πρέπει να εξετάζονται και να ερμηνεύονται σε ένα ευρύτερο γεωπολιτικό, ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Το μέλλον της Κίνας και η παγκόσμια επιρροή της εξαρτάται από την ικανότητα του Κομμουνιστικού Κόμματος να διατηρήσει τον μεταρρυθμιστικό δρόμο που χάραξε ο Deng Xiaoping και ακολούθησαν οι Zhang Zemin, Hu Zintao και Xi Jinping. Οι κύριοι τομείς στους οποίους πρέπει να διατηρήσει θετικές επιδόσεις η κινεζική διακυβέρνηση είναι η οικονομική ανάπτυξη, η πολιτική και κοινωνική σταθερότητα και η εδαφική της ακεραιότητα. Η νομιμοποίηση της κινεζικής ηγεσίας εξαρτάται από το εάν το ΚΚΚ θα κατορθώνει να πείσει τους πολίτες ότι μπορεί να μεταρρυθμίσει τη χώρα και να συνεισφέρει στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του λαού.</div> <div style="text-align: justify;"> Αναλυτικότερα, μπορούμε να εντοπίσουμε <strong>4 διλήμματα στα οποία καλείται να απαντήσει η κινεζική εξωτερική πολιτική</strong>:</div> <ol> <li style="text-align: justify;">Στην επίτευξη μίας ισορροπίας ανάμεσα στην επιθετική εξωστρέφεια που πυροδοτείται από το αίσθημα ευφορίας και ασφάλειας (οφειλόμενο κατά κύριο λόγο στο οικονομικό της «θαύμα») και στην ενίσχυση της ήπιας ισχύος της</li> <li style="text-align: justify;">Στην επίυτευξη μίας ισορροπίας ανάμεσα στην ενίσχυση των υπάρχοντων διεθνών θεσμών ή στην παράκαμψή τους και τη δημιουργία νέων που θα εξυπηρετούν καλύτερα τα συμφέροντά της</li> <li style="text-align: justify;">Στην επιλογή διαχείρισης των ζητημάτων εξωτερικής πολιτικής της μέσω πολυμερών ή διμερών δικτύων και</li> <li style="text-align: justify;">Στην στρατηγική επιλογή του πεδίου εφαρμογής της ισχύος της σε περιφερειακό ή παγκόσμιο επίπεδο.</li> </ol> <div style="text-align: justify;"> Η εξωστρέφεια που χαρακτηρίζει την εξωτερική της πολιτική εδράζεται στην επιθυμία να βελτιώσει τη διεθνή της θέση και την επιρροή της στην παγκόσμια διακυβέρνηση και από την ανάγκη να απαντήσει στον αυξανόμενο εθνικισμό, ειδικότερα της νέας γενιάς. Παράλληλα, η Κίνα επιδιώκει να ενισχύσει την ήπια ισχύ της και να βελτιώσει τη διεθνή της εικόνα, δεδομένου ότι η διεθνής κοινή γνώμη εμφανίζεται εξαιρετικά καχύποπτη σχετικά με την επανεμφάνισή της. Η κατευθυντήρια ιδέα της Κινεζικής Εξωτερικής Πολιτικής, με ρητορικές όπως η «ειρηνική ανάπτυξη» και η «μη-επέμβαση», αποδεικνύει ακριβώς τις διλημματικές καταστάσεις που αντιμετωπίζει και την ανάγκη να επιτύχει μία ισορροπία ανάμεσα στην προάσπιση των εθνικών της συμφερόντων και τον εφησυχασμό των γειτόνων της.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Το κινεζικό... «Σχέδιο Μάρσαλ»</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Με τον Νέο Δρόμο του Μεταξιού επιχειρείται ένας αναπροσανατολισμός από μία προσέγγιση μεγάλης δύναμης σε μία εστίαση στις σχέσεις της με τις γειτονικές της χώρες. Περαιτέρω, πρόκειται για μία πρακτική θεώρηση της κατάστασης που εκτιμά ότι το εμπόριο μεταξύ Κίνας – Ευρωπαϊκής Ένωσης θα αυξάνεται προοδευτικά, με την Κίνα να επιδιώκει να «κατασκευάσει» νέες οδούς για να φτάνουν τα προϊόντα της στην Ευρώπη. Τέλος, προφανώς, μέσα από τη διπλωματία του Nέου Δρόμου του Μεταξιού, θα ενισχύσει τους δεσμούς της με τις χώρες της Κεντρικής Ασίας και θα διασφαλίσει τις ροές ενέργειας. Διεθνείς αναλυτές χαρακτηρίζουν τον νέο Δρόμο του Μεταξιού ως την κινεζική εκδοχή του «Σχεδίου Μάρσαλ»: μία προσπάθεια αύξησης της ισχύος της σε διεθνές επίπεδο και, εν τέλει, ένας τρόπος να κατορθώσει να θεμελιώσει το status της ως πραγματική Μεγάλη Δύναμη, ανταγωνιζόμενη στην περιφέρειά της τη Ρωσία και την Ινδία.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Πρακτικά, πρόκειται για ένα project με σαφή κινεζικά χαρακτηριστικά: διαμορφώνεται σταδιακά και έχει μακροπρόθεσμη προοπτική. Κατά κύριο λόγο, σε αυτό το πρωταρχικό στάδιο, βρίσκεται σε διαπραγμάτευση και εφαρμόζεται μέσω ξεχωριστών διμερών μηχανισμών, συμφωνιών και χρηματοδοτήσεων, οι οποίες φέρουν ξεκάθαρα την Κίνα σε ηγετική θέση και τις εμπλεκόμενες χώρες ή περιφέρειες ως ακολούθους. Το μέλλον του Νέου Δρόμου του Μεταξιού εξαρτάται από τις εξελίξεις στις περιοχές που περιλαμβάνει. Συγκεκριμένα, αν λάβουμε υπόψιν μας ότι οι χώρες στις οποίες απευθύνεται είναι οι λιγότερο ενσωματωμένες στο διεθνές σύστημα και στο διεθνές εμπόριο, μπορούμε να σχηματίσουμε μία εικόνα για τα ενδογενή προβλήματα και τις προκλήσεις που θα αντιμετωπίσει η Κίνα για να καταφέρει εν τέλει να κάνει το σχέδιο λειτουργικό.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Σχέσεις ΗΠΑ – Κίνας</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Δεν είναι ευρύτερα γνωστό το ότι η εκπόνηση του σχεδίου για τον Νέο Δρόμο του Μεταξιού έρχεται ως απάντηση σε αντίστοιχο σχέδιο των ΗΠΑ, που δημοσιεύτηκε το 2011 και προέβλεπε συγκεκριμένες ενέργειες με στόχο την οικονομική ανάπτυξη της Κεντρικής Ασίας, με το Αφγανιστάν να αναλαμβάνει ρόλο – κλειδί (σε μία ξεκάθαρη προσπάθεια από πλευράς ΗΠΑ να ενισχύσουν την πολιτική του σταθερότητα).<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Ο αμερικανικός Δρόμος του Μεταξιού αφορά σε διακρατικά επενδυτικά σχέδια και περιφερειακές εμπορικές ενώσεις που δυνητικά και ιδανικά θα συνεισφέρουν στην οικονομική ανάπτυξη και σταθερότητα της Κεντρικής Ασίας. Η βασική αμερικανική πρωτοβουλία στην περιοχή είναι ο αγωγός φυσικού αερίου που θα συνδέει Τουρκμενιστάν, Αφγανιστάν, Πακιστάν και Ινδία. Στο Τουρκμενιστάν εντοπίζεται το δεύτερο μεγαλύτερο απόθεμα φυσικού αερίου σε παγκόσμια κλίμακα και η συμπερίληψή του στο προαναφερθέν σχέδιο έχει στόχο να το αποκόψει από την Κίνα –που είναι βασικός αγοραστής των φυσικών του πόρων– και να κατευθύνει τους πόρους αυτούς στην Ινδία και το Πακιστάν. Η υλοποίηση αυτού του έργου, που κοστολογείται στα 10 δισ. Δολάρια, αναβάλλεται κατ’ εξακολούθησιν λόγω της αδυναμίας εύρεσης επενδυτών.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Η συνολική σχέση με τις ΗΠΑ έχει προτεραιότητα στους σχεδιασμούς της Κίνας, καθώς οι ΗΠΑ είναι και θα παραμείνουν για το προσεχές μέλλον ο βασικός ανταγωνιστής για παγκόσμια και περιφερειακή πρωτοκαθεδρία. Το αν η Κίνα γίνει ένας περιφερειακός δρων και κατόπιν παγκόσμιος εξαρτάται από την πολιτική της βούληση και τις ικανότητές της να βελτιώσει την παρουσία της και την άμεση επιρροή της μακρύτερα από την άμεση περιφέρειά της, κυρίως σε αναπτυσσόμενες περιοχές της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής, στις οποίες έχουν συμφέροντα οι ΗΠΑ.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Η περαιτέρω άνοδος της Κίνας τα προσεχή έτη θα την φέρει σε απευθείας σύγκρουση με τις ΗΠΑ. Οι δύο δυνάμεις θα ανταγωνιστούν σε ζητήματα πολιτικής ιδεολογίας, παγκόσμιας διακυβέρνησης και μοντέλα οικονομικής ανάπτυξης. Η διαχείριση ενός νέου τύπου σχέσεων μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων θα είναι μία πρόκληση και για τις δύο: πρόκειται για χώρες που έχουν διαφορετικά πολιτικά και πολιτειακά μοντέλα διακυβέρνησης, ενώ η διαφορετική νοοτροπία, το διαφορετικό πολιτισμικό πρότυπο και η διαφορετική φιλοσοφική προσέγγιση αναμένεται να δυσκολέψουν την μεταξύ τους συνεννόηση και την εύρεση ενός σημείου ισορροπίας, τουλάχιστον σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.</div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Σχέσεις Ε.Ε. – Κίνας</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Οι επιπτώσεις του Νέου Δρόμου του Μεταξιού για την Ε.Ε. θα εξαρτηθούν από την ταχύτητα με την οποία το project θα τεθεί σε τροχιά λειτουργίας, καθώς επίσης και από το εάν και κατά πόσον η Ε.Ε. θα προχωρήσει σε περαιτέρω εμβάθυνση, κινούμενη περισσότερο προς ομοσπονδιακό καθεστώς. Ο Νέος Δρόμος του Μεταξιού προσφέρει τόσο ευκαιρίες όσο και προκλήσεις. Αφενός, αναμένεται να βελτιώσει τη διασύνδεση μεταξύ Ε.Ε. και Κίνας, να διευκολύνει την ανάπτυξη, το εμπόριο και την περαιτέρω οικονομική συνεργασία. Αφετέρου, κάθε οικονομική προσπάθεια μεγενθύνει καταρχάς άνισα τα οικονομικά μεγέθη, όπως την πρόσβαση στην εργασία ή τους μισθούς, και έτσι υπάρχει ο κίνδυνος να αναδειχθούν προβλήματα λόγω ανισότητας: πολλαπλασιασμός των διακρατικών προβλημάτων, όπως το οργανωμένο έγκλημα, της τρομοκρατίας, του trafficking… Κυρίως, όμως, στην περίπτωση που ολοκληρωθεί ο Δρόμος του Μεταξιού, ενισχύεται ο ρόλος της Κίνας στον ευρύτερο γεωπολιτικό χώρο της Ευρασίας, με αναπόφευκτη εξέλιξη την επανεξισορρόπηση της ισχύος και τη δημιουργία νέων διεθνών θεσμών και κανόνων.</div> <div style="text-align: justify;"> Ουσιαστικά,<strong> η παρουσία της Κίνας στην Ευρώπη συνδιαμορφώνεται από 3 παράγοντες</strong>:</div> <ol> <li style="text-align: justify;">Την εδραίωση διμερών οικονομικών σχέσεων με τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, κυρίως λόγω των μεγάλων επενδυτικών ευκαιριών που προκύπτουν για την Κίνα εν μέσω οικονομικής κρίσης</li> <li style="text-align: justify;">Τον σχηματισμό δικτύων πολυμερών και διμερών σχέσεων, όπως για παράδειγμα το διακυβερνητικό forum για τη Συνεργασία μεταξύ Κίνας και χωρών Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης και</li> <li style="text-align: justify;">Την εξασφάλιση πολιτικής στήριξης από τις προαναφερόμενες χώρες, ως αποτέλεσμα της ενισχυμένης οικονομικής συνεργασίας, για τις συνεχιζόμενες διαφωνίες μεταξύ Κίνας – Ε.Ε., κυρίως αλλά όχι αποκλειστικά στο θέμα του εμπάργκο όπλων.</li> </ol> Η σύσταση του πολυμερούς οργανισμού για τη συνεργασία ανάμεσα στην Κίνα και τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης είναι ένα μείζον θέμα που τίθεται ενώπιον της Ε.Ε., εφόσον η Κίνα επιδιώκει και καταφέρνει να συνδιαλέγεται ταυτόχρονα τόσο με την Ε.Ε. σε επίπεδο ευρωπαϊκών θεσμών, όσο και με κράτη - μέλη, σε διμερές επίπεδο. Η προσέγγιση της Κίνας με τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης έχει λάβει θεσμικό χαρακτήρα (Συνεργασία μεταξύ Κίνας και χωρών Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης), με 16 χώρες της Ε.Ε. να συμμετέχουν (Αλβανία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία, Κροατία, Τσεχία, Εσθονία, Ουγγαρία, Λιθουανία, Λευκορωσία, ΠΓΔΜ, Μαυροβούνιο, Πολωνία, Ρουμανία, Σερβία, Σλοβακία, Σλοβενία).<br /> <br /> Η τάση που μπορούμε να εντοπίσουμε εν προκειμένω είναι ότι με την οικονομική κρίση να μαστίζει την ευρωπαϊκή ήπειρο και με δεδομένο ότι οι χώρες που πλήττονται περισσότερο είναι αυτές με τις ασθενέστερες οικονομίες και ειδικά με τη μικρότερη ενσωμάτωση στο ευρωπαϊκό (βιομηχανικό) μοντέλο, η Κίνα προσπαθεί να ανταποκριθεί στην ανάγκη τους για κεφάλαια για τη χρηματοδότηση έργων υποδομής καθώς και για πρόσβαση σε φτηνά προϊόντα (Είναι γεγονός ότι στα βασικά εξαγωγικά προϊόντα της Κίνας περιλαμβάνονται τα οικοδομικά υλικά, κυρίως το τσιμέντο και το σίδερο. Η υπερπαραγωγή τους μάλιστα ήταν αυτή που εξώθησε την κινεζική ηγεσία να αναζητήσει νέες αγορές).<br /> <br /> <div style="text-align: justify;"> Σημαντικό είναι να αναφέρουμε ότι οι χώρες της Μεσογείου ανταποκρίνονται θετικά στους σχεδιασμούς της Κίνας για τον θαλάσσιο δρόμο του μεταξιού, αφενός γιατί εξασφαλίζεται ότι η Μεσόγειος θα διατηρήσει μία σημαντική θέση ως περιφέρεια του διεθνούς συστήματος και δεν θα απωλέσσει τον ρόλο της ως εμπορικό κέντρο, αφετέρου καλωσορίζουν τα επενδυτικά/επιχειρηματικά ανοίγματα της Κίνας τα οποία θα συμβάλλουν στην αναζωογόνηση της ευρύτερης περιοχής.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Συμπερασματικά, οι Κινέζοι διπλωμάτες είναι εξαιρετικά προσεκτικοί στους χειρισμούς τους απέναντι στην Ε.Ε., προωθώντας τις διπλωματικές τους σχέσεις τόσο με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς όσο και με τα μεμονωμένα κράτη - μέλη (οι χώρες των Δυτικών Βαλκανίων μάλιστα δεν είναι ενταγμένες στην Ευρωζώνη, γεγονός που επιτρέπει μεγαλύτερη ευελιξία, με την αποφυγή των γραφειοκρατικών (και πολιτικών) αγκυλώσεων των ευρωπαϊκών μηχανισμών που δυσκολεύουν πάρα πολύ την προσέλκυση ξένων άμεσων επενδύσεων). Η πρακτική αυτή της Κίνας έχει ουσιαστικά εξασθενήσει την ικανότητα της Ε.Ε. να εμφανιστεί με ενιαία στάση, πολιτική και πρακτική, απέναντι στην Κίνα.</div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Σχέσεις Ρωσίας – Κίνας</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Οι σινορωσικές σχέσεις είναι αρκετά περίπλοκες και είναι βέβαιο ότι ο Νέος Δρόμος του Μεταξιού τις περιπλέκει ακόμα περισσότερο, εφόσον οι χώρες της Κεντρικής Ασίας στις οποίες η Κίνα απευθύνεται και επιχειρεί να τις ενσωματώσει στο αναπτυξιακό της πλάνο για την Ευρασία άνηκαν παραδοσιακά στη σφαίρα επιρροής της Ρωσίας και έχουν κατά καιρούς με μεγάλη επιτυχία τροφοδοτήσει ανταγωνισμούς ανάμεσα στις Μεγάλες Δυνάμεις (Ανατολικό Ζήτημα, Μεγάλο Παιχνίδι…). Παρόλο που εντοπίζουμε συγκλίσεις στις αποφάσεις τους σε ό,τι αφορά τις διεθνείς υποθέσεις, κυρίως μέσω της απόρριψης της χρόνιας πρακτικής να εκπορεύονται οι αποφάσεις σε διεθνές επίπεδο με βάση τις (δυτικές) αξίες και τη (δυτική) ηθική, η Κίνα φοβάται ότι η Μόσχα ενδέχεται να προσπαθήσει να απομακρύνει το Πεκίνο από την περιοχή που θεωρεί ως παραδοσιακή ζώνη επιρροής.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> Πράγματι, ανατρέχοντας στις σχετικές περιφερειακές διεργασίες, διαπιστώνουμε ότι η Ρωσία προσπαθεί να υπονομεύσει την κινεζική διείσδυση: απέρριψε την κινεζική πρωτοβουλία για τη δημιουργία μίας ζώνης ελεύθερου εμπορίου ανάμεσα στα μέλη του Οργανισμού Συνεργασίας της Σανγκάης (Κίνα, Ρωσία, Καζακστάν, Κιργιστάν, Τατζικιστάν) και προχώρησε στη δημιουργία της Ευρασιατικής Τελωνειακής Ένωσης με το Καζακστάν και τη Λευκορωσία. Από το Πεκίνο, η κίνηση αυτή ερμηνεύθηκε ως μία προσπάθεια αποκλεισμού της Κίνας από τα τεκταινόμενα στην περιοχή.</div> <div style="text-align: justify;"> Οικονομικά, η Κίνα ενδιαφέρεται για τους ενεργειακούς πόρους και τον ορυκτό πλούτο της Ρωσίας.<br /> <br />  Το 2014 υπεγράφησαν δύο συμφωνίες για παροχή φυσικού αερίου αξίας 400 δισ. δολαρίων και διάρκειας 30 ετών, οι οποίες εκτιμάται ότι θα καλύψουν περίπου το 20% των κινεζικών αναγκών για την ερχόμενη δεκαετία. Επίσης, έχει υπογραφεί ένα μνημόνιο συνεργασίας μεταξύ της China National Petroleum Corporation και της Gazprom για την κατασκευή δύο αγωγών. Περαιτέρω, η Ρωσία είναι ένας σημαντικός στρατιωτικός εταίρος εφόσον εξάγει όπλα στην Κίνα. Με δεδομένο το εμπάργκο που έχει επιβληθεί στην Κίνα από την Ε.Ε. ως κύρωση για τη βίαιη καταστολή των διαδηλώσεων στην πλατεία Τιανμέν το 1989, η Κίνα χρειάζεται την υποστήριξη της Ρωσίας στον στρατιωτικό τομέα.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>H ειδική σχέση με την Ινδία</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Κίνα και Ινδία συνεχώς αναζητούν εναλλακτικές ή/και επιπρόσθετες ροές ενέργειας, λόγω των αυξημένων αναγκών τους. Έτσι όμως κινούνται σε μία διπλωματική αντιπαράθεση που μπορεί να θέσει εν αμφιβόλω την ισορροπία και την ειρήνη στην ινδική υποήπειρο. Συγκεκριμένα, η Κίνα, εδώ και μία δεκαετία, προωθεί την «πολιτική των μαργαριταριών», δηλαδή την εξασφάλιση του ελέγχου σε στρατηγικά σημεία (κυρίως λιμάνια και θαλάσσια στενά) μέσω των οποίων θα μπορεί να προβάλλει την ισχύ της στον Ινδικό Ωκεανό, αποφεύγοντας τα σημεία που ελέγχονται από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους.</div> <br /> <div style="text-align: center;"> <strong>ΤΟ... «ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΡΕΝΙΟ ΚΟΛΙΕ» ΤΗΣ ΚΙΝΑΣ</strong></div> <img alt="" height="414" src="http://www.liberal.gr/admin/uploads/%CF%87%CE%B1%CF%81%CF%81.jpg" style="display: block; margin-left: auto; margin-right: auto;" width="742" /><br /> <br /> <div style="text-align: justify;"> Η ανάδειξη στην εξουσία του Μόντι στην Ινδία θεωρείται ότι έχει ανατρέψει κάπως το σκηνικό, με τον τελευταίο να ακολουθεί «την αντίστροφη πολιτική των μαργαριταριών», επιδιώκοντας να «ξυλώσει το μαργαριταρένιο κολιέ» της Κίνας. Ενώ η «πολιτική των μαργαριταριών» δυνητικά θα εξασφαλίσει στην Κίνα μία βελτιωμένη ενεργειακή ασφάλεια, η ανατροπή της θα δώσει στην Ινδία ακόμη μεγαλύτερη πρόσβαση σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο. Παράλληλα, θα εξασθενίσει έως θα εξουδετερώσει τη στρατιωτική επιρροή της Κίνας στην περιοχή και θα εκμηδενίσει τα διπλωματικά της περιθώρια.<br /> <br /></div> <div style="text-align: justify;"> <strong>Συμπέρασμα</strong></div> <div style="text-align: justify;"> Η άνοδος της Κίνας, που ξεκίνησε το 1989 και βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη, αναμένεται να αναδιαμορφώσει το διεθνές σύστημα. Ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει αυτό δεν είναι ξεκάθαρος, παρόλο που οι κινήσεις που γίνονται σε διεθνές επίπεδο αποτελούν ένα μικρό δείγμα των διεργασιών και των διπλωματικών δικτύων που χτίζονται, με τις δυτικές δυνάμεις να συνασπίζονται σχετικά απρόθυμα και την Κίνα να κινείται μεθοδικά και υπολογισμένα. Δεδομένου ότι το οικονομικό θαύμα της Κίνας βασίστηκε εν πολλοίς στα παγκοσμιοποιημένα οικονομικά δίκτυα, θα έχει ενδιαφέρον να εξετάσουμε τον τρόπο με τον οποίο θα αντιδράσει η Κίνα στους τριγμούς και τους μηχανισμούς που θα αναπτύξει για να ελαχιστοποιήσει τα προβλήματα και την επίπτωση που το νέο οικονομικό περιβάλλον, μετά την κρίση του 2008, θα έχει στα αναπτυξιακά και επενδυτικά της σχέδια.</div> <div style="text-align: justify;"> <em><strong>* Η κ. Χριστιάννα Λιούντρη είναι απόφοιτος του τμήματος Διεθνών κ' Ευρωπαϊκών Σπουδών του Παντείου Πανεπιστημίου, φοιτήτρια Νομικής του ΕΚΠΑ, ερευνήτρια στο Παρατηρητήριο Ανατολικής Μεσογείου με ειδίκευση στη Μέση Ανατολή.</strong></em><br /> <br /> <a href="http://www.liberal.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Η εξωτερική διάσταση του Νέου Δρόμου του Μεταξιού (Μέρος II)

Της Χριστιάννας Λιούντρη* Τα τελευταία χρόνια, κυριαρχεί μία γενικευμένη αντίληψη που θέλει την Κίνα να είναι ένας επιθετικός, ανταγωνι...

Διαβάστε την συνέχεια