Κάλλιο αργά παρά ποτέ με τη Σαουδική Αραβία.

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/07/MITSOTAKIS-SALMAN-scaled.jpg"><img height="427" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/07/MITSOTAKIS-SALMAN-scaled.jpg" width="771" /></a><br /><br /><div><b>Aλέξανδρος Τάρκας</b><br />Πρόοδο στις πολιτικές και οικονομικές σχέσεις της Ελλάδας με τη Σαουδική Αραβία επιδιώκει η κυβέρνηση ενόψει της επίσκεψης του (πανίσχυρου) πρίγκηπα-διαδόχου Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν στην Αθήνα, πιθανότατα, στα μέσα της προσεχούς εβδομάδας. <br /><br />Οι συνομιλίες του Διαδόχου με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη θα είναι, αναμφισβήτητα, μέγιστης σημασίας, αλλά πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι, παρά το άριστο διμερές κλίμα, ο Σαουδάραβας πρίγκηπας έχει ήδη διαψεύσει δύο φορές τις προσδοκίες του Μεγάρου Μαξίμου. Η πρώτη διάψευση αφορούσε την, κατά προτεραιότητα, επίσκεψή του στην Αθήνα τον περασμένο Μάιο, πριν μεταβεί στην Άγκυρα.<br /><br />Η δεύτερη διάψευση ήρθε στα τέλη Ιουνίου, όταν ο Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν δεν συνδύασε την επίσκεψη του στην Τουρκία και τις συνομιλίες του με τον πρόεδρο Ρ.Τ. Ερντογάν με εξισορροπητική μετάβασή του και στην Ελλάδα. Ο, εκ μέρους του Ριάντ, αρχικός σχεδιασμός συνδυασμένων επισκέψεων στις δύο χώρες ήταν δημόσια γνωστός επί εβδομάδες, αντιγράφοντας την παλαιά πρακτική των ταξιδιών κορυφαίων Αμερικανών αξιωματούχων στην Αθήνα και την Άγκυρα.<br /><br />Οι δύο δυσάρεστες διαψεύσεις απέδειξαν, για πολλοστή φορά, την αποτυχία της προσωπικής διπλωματίας του κ. Μητσοτάκη. Όπως, για παράδειγμα, όταν τον Αύγουστο του 2019 ανέμενε μονομερείς υποχωρήσεις των Εμ. Μακρόν και Αγκ. Μέρκελ για το ελληνικό πρωτογενές πλεόνασμα και το Μάρτιο του 2022 ήταν βέβαιος για συμφωνία με τον κ. Ερντογάν περί ηρεμίας στο Αιγαίο. Κατά παρόμοιο τρόπο, ο πρωθυπουργός παρερμήνευσε και μεγιστοποίησε το απλώς θετικό κλίμα της συνάντησής του με τον Διάδοχο, στο Ριάντ, τον Οκτώβριο του 2021. <br /><br />Πάντως, παρά τη δικαιολογημένη απογοήτευση των αρμόδιων Ελλήνων διπλωματών μετά τις λανθασμένες εκτιμήσεις του Μαξίμου, η εργασία τους προβλέπεται να καταλήξει σε δύο απτά αποτελέσματα κατά την επικείμενη επίσκεψη του Διάδοχου: Πρώτον, στην ανακοίνωση ή και την υπογραφή (δεν έχει ακόμα ληφθεί οριστική απόφαση) πλαισίου για την τακτική σύγκληση Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας (ΑΣΣ) των δύο χωρών τα επόμενα χρόνια. Η θεσμοθέτηση του ΑΣΣ θα προσδώσει στρατηγικό χαρακτήρα στις διμερείς σχέσεις ανεξάρτητα από τις επαφές του Ριάντ με άλλα κράτη της ευρύτερης περιοχής. Δυστυχώς, και στο σημείο αυτό, η κυβέρνηση ήταν βιαστική με διαρροές περί θεσμοθέτησης του ΑΣΣ πέρυσι τον Οκτώβριο, χωρίς τις απαιτούμενες υπογραφές, και με την αβάσιμη βεβαιότητα σύγκλησής του εντός του πρώτου εξαμήνου του 2022.</div><div>  <br />Δεύτερον, στην υπογραφή Συμφωνίας Προστασίας Επενδύσεων και, ενδεχομένως, μνημονίων συνεργασίας σε πολιτιστικά, εκπαιδευτικά, επιστημονικά και άλλα θέματα. Ωστόσο, η Συμφωνία Προστασίας Επενδύσεων μόνον θα περιγράφει το διμερές συμβατικό πλαίσιο και δεν πρόκειται να συνοδευτεί από την ανακοίνωση συγκεκριμένων σαουδαραβικών επενδύσεων στην Ελλάδα. Άλλωστε δεν έχει περάσει αρκετός χρόνος από την επίσκεψη κυβερνητικής αντιπροσωπείας στο Ριάντ, το Μάρτιο, και τη σύγκληση της Μικτής Διϋπουργικής Επιτροπής και τη συνάντηση επιχειρηματιών στην Αθήνα, το Μάιο. Το κλίμα των συναντήσεων ήταν θετικό, χωρίς να προκύψει κάτι συγκεκριμένο, λαμβάνοντας υπόψη και τα γενικότερα προβλήματα της σαουδαραβικής πλευράς στις οικονομικές σχέσεις της με όλα τα μέλη της Ε.Ε. (απαίτηση βίζας, διατάξεις ανταγωνισμού κ.λπ.). Ελπίζεται, τουλάχιστον, ότι το Δημόσιο Επενδυτικό Ταμείο (PIF) της Σαουδικής Αραβίας θα περιγράψει κάποια στοιχεία μελλοντικού ενδιαφέροντός του στην Ελλάδα, όπως η υποστήριξη κρατικού fund με σταδιακές καταθέσεις ως και 100 εκατ. δολαρίων.<br /><br />Παράλληλα, παραμένει ασαφής η στάση που θα τηρήσει ο πρίγκιπας Μοχάμεντ μπιν Σαλμάν σε θέματα μείζονος πολιτικού ενδιαφέροντος για την ελληνική πλευρά. Ασφαλώς, παρά την οργή του Ριάντ για την πολυετή στήριξη της Άγκυρας προς τη Μουσουλμανική Αδελφότητα, ουδείς αναμένει ευθεία καταδίκη της τουρκικής επιθετικότητας στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, ενώ πιο ρεαλιστική προσδοκία αποτελεί η δημόσια επιβεβαίωση, γενικά, του σεβασμού προς το διεθνές δίκαιο. Την ίδια ώρα, η κατάληψη δύο ελληνικών τάνκερ από τους Φρουρούς της Επανάστασης του Ιράν επιβεβαιώνει, στο έπακρο, τις πάγιες απόψεις της Σαουδικής Αραβίας για τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τεχεράνης. Όσο όμως εξελίσσεται η κρίση των τάνκερ, η Αθήνα δεν επιθυμεί υψηλούς τόνους. <br /><br />Αντίθετα, ο Διάδοχος της Σαουδικής Αραβίας θα εξακολουθήσει να τηρεί πολιτική ίσων αποστάσεων στο Ουκρανικό με αποτέλεσμα να είναι δύσκολη η εξεύρεση δημόσιου πεδίου συναίνεσης με την Ελλάδα στο συγκεκριμένο θέμα. Ενόψει του «ενεργειακού χειμώνα» στην Ε.Ε., η κυβέρνηση προσβλέπει στην αύξηση των εισαγωγών πετρελαίου από τη Σαουδική Αραβία, αλλά οι παραγόμενες ποσότητες, αν και κιόλας κάπως μεγαλύτερες, εξαρτώνται από τη γενικότερη πολιτική του OPEC και όχι μόνο του Ριάντ.</div><div><br /></div><div> <a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Κάλλιο αργά παρά ποτέ με τη Σαουδική Αραβία.

Aλέξανδρος Τάρκας Πρόοδο στις πολιτικές και οικονομικές σχέσεις της Ελλάδας με τη Σαουδική Αραβία επιδιώκει η κυβέρνηση ενόψει της επίσκεψης...

Διαβάστε την συνέχεια

Μαραθώνιος… ταχύτητας στη διεθνή σκηνή

<a href="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/07/putin-ertogan.jpeg"><img height="416" src="https://www.amynanet.gr/wp-content/uploads/2022/07/putin-ertogan.jpeg" width="763" /></a><br /><br /><div><b>Γιώργος Σκαφιδάς</b><br />Ο Πούτιν βρέθηκε την Τεχεράνη στις 19 Ιουλίου, μαζί με τον Ερντογάν, ενώ μόλις λίγα 24ωρα πριν ο Μπάιντεν είχε επισκεφθεί τη Σαουδική Αραβία και το Ισραήλ. Για τον 69χρονο Ρώσο πρόεδρο, αυτό ήταν μάλιστα το πρώτο ταξίδι εκτός των γεωγραφικών ορίων της παλαιάς Σοβιετικής Ένωσης από τις 24 Φεβρουαρίου, οπότε ξεκίνησε η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία, και έπειτα.<br /><br />Την ίδια ημέρα (19 Ιουλίου), ο αρχηγός των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων Αβίβ Κοχάβι ήταν στο Μαρόκο για επαφές με την εκεί στρατιωτική ηγεσία, πραγματοποιώντας την πρώτη επίσκεψη κορυφαίου Ισραηλινού στρατιωτικού στη συγκεκριμένη χώρα, στον απόηχο των Συμφωνιών του Αβραάμ που έχουν ανοίξει τον δρόμο, από το 2020 και έπειτα, για την επίσημη ανάπτυξη και σύσφιξη των δεσμών μεταξύ Ισραήλ και Αράβων.<br /><br />Την ίδια ημέρα (19 Ιουλίου), ο ΥΠΕΞ Νίκος Δένδιας ήταν στη Σούδα «επ’ ευκαιρία ολοκλήρωσης της άσκησης Poseidon‘s Rage 22» στην οποία πήραν μέρος Έλληνες και Αμερικανοί. Και ο ΥΕΘΑ Νίκος Παναγιωτόπουλος ήταν στις ΗΠΑ όπου είχε συναντήσεις με τους κ.κ. Λόιντ Όστιν (στις 18 Ιουλίου) και Ρόμπερτ Μενέντεζ (στις 19 Ιουλίου), ενώ στις ΗΠΑ είχε βρεθεί προ ημερών (11 – 17 Ιουλίου) και ο Α/ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος.<br /><br />Μέσα στις πρώτες δύο εβδομάδες του Ιουλίου, ο Τούρκος πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα είχε, όμως, και την πρώτη στα χρονικά τηλεφωνική συνομιλία του με τον πρωθυπουργό της Αρμενίας Νικόλ Πασινιάν, με τις δύο πλευρές να δίνουν αμφότερες στη δημοσιότητα ανακοινώσεις που υπογραμμίζουν εμφατικά τη σημασία της εξομάλυνσης των μεταξύ τους δεσμών, αν και δεν μπορεί παρά να παρατηρήσει κανείς πως η προωθούμενη (μέσω Ρωσίας;) εξομάλυνση έρχεται (παραδόξως;) στον απόηχο της στήριξης που είχε παράσχει πανηγυρικώ τω τρόπω η Τουρκία στο Αζερμπαϊτζάν στον πόλεμο του 2020 ενάντια στην Αρμενία.<br /><br />O – ειδικός στα του Καυκάσου – δημοσιογράφος Νιλ Χάουερ σημειώνει, πάντως, πως μέσα σε μια εβδομάδα, πίσω στα μέσα του Ιουλίου, επισκέφθηκαν την Αρμενία οι επικεφαλής των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ, της Ρωσίας και του Ιράν…<br /><br />Οι εξελίξεις καλπάζουν πια διεθνώς, εν μέσω κενών, ανατροπών και αντιφάσεων, μέσα σε ένα πολύ πυκνό τοπίο.<br /><br />Όσα έχουν γίνει τους τελευταίους μόλις πέντε μήνες με φόντο τον πόλεμο στην Ουκρανία (ένταξη Δανίας στην Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας της ΕΕ, προωθούμενη ένταξη Φινλανδίας και Σουηδίας στο ΝΑΤΟ, βήματα απεξάρτησης από τη ρωσική ενέργεια), θα χρειάζονταν, υπό άλλες συνθήκες, ολόκληρες δεκαετίες προκειμένου να ολοκληρωθούν… εάν ποτέ ολοκληρώνονταν.<br /><br />Η υψηλή ένταση μπορεί να προσιδιάζει σε αγώνα ταχύτητας, επί της ουσίας ωστόσο θα πρέπει μάλλον να μιλάμε για έναν… μαραθώνιο ταχύτητας ή κλιμακούμενων εντάσεων, στο πλαίσιο του οποίου τίποτα δεν τελειώνει και όλα συνεχίζονται.<br /><br />Η πορεία των F-35 προς την Ελλάδα δεν είναι done deal, και το NoJetsForTurkey επίσης δεν είναι done deal, ενώ και ανάμεσα στις δυνάμεις που συγκλίνουν αναδύονται επί μέρους ανταγωνισμοί. Όταν οι κ.κ. Ερντογάν και Ακάρ λένε πως το θέμα των τουρκικών F-16 (εκσυγχρονισμός ήδη υπαρχόντων, αγορά νέων από ΗΠΑ) παραμένει στο τραπέζι, δεν το λένε μόνο για λόγους επικοινωνιακούς.<br /><br />Κατά τα λοιπά, αναφορικά με τους ανταγωνισμούς μεταξύ «φίλων», οι εξαγωγές ιρανικού αργού στην Κίνα μειώθηκαν, για παράδειγμα, τους τελευταίους μήνες, καθώς οι Κινέζοι στράφηκαν στο ρωσικό πετρέλαιο το οποίο μάλιστα προσφέρεται σε… έκπτωση λόγω του πολέμου στην Ουκρανία, πράγμα που προφανώς δεν αρέσει στην Τεχεράνη. Στην Τεχεράνη δεν αρέσουν, βέβαια, και πολλές από τις κινήσεις που έχει κάνει τα τελευταία χρόνια η Άγκυρα σε Συρία, Αζερμπαϊτζάν και ιρακινό Κουρδιστάν.<br /><br />Ειρήσθω εν παρόδω, το ιρακινό Κουρδιστάν (Zakho) επλήγη από επιθέσεις πυροβολικού στις 20 Ιουλίου, μόλις λίγες ώρες έπειτα από την επίσκεψη Ερντογάν στην Τεχεράνη, με τους Ιρακινούς να κατηγορούν μάλιστα ανοιχτά για αυτά τα πλήγματα (από τα οποία έχασαν τη ζωή τους άμαχοι και παιδιά) τις τουρκικές ένοπλες δυνάμεις.<br /><br />Από ανατροπές, ωστόσο, άλλο τίποτα στη διεθνή σκηνή. Η γενική εισαγγελέας της Ουκρανίας Ιρίνα Βενεντίκτοβα, που πρωταγωνιστούσε μέχρι πρότινος στα δημοσιεύματα του δυτικού τύπου ως «η νέμεσις του Πούτιν»… βρέθηκε ξαφνικά να έχει αποπεμφθεί από τον ίδιο τον Ζελένσκι.<br /><br />Ακολουθώντας αντίστροφη πορεία, ο Ίμραν Χαν, ο πρώην πρωθυπουργός του Πακιστάν που ανετράπη τον περασμένο Απρίλιο, δείχνει πλέον, μόλις λίγους μετά, να ετοιμάζεται για το μεγάλο comeback χρησιμοποιώντας μάλιστα ως εφαλτήριο τον αντιαμερικανισμό.<br /><br />Σημειωτέων πως το Πακιστάν οδεύει προς εκλογές τους επόμενους μήνες, όπως άλλωστε και η Ιταλία, η Τουρκία, η Ελλάδα, οι ΗΠΑ (ενδιάμεσες τον Νοέμβριο) κ.ά… Και από τα αποτελέσματα αυτών των εκλογών πρόκειται να κριθούν πολλά, όχι μόνο εντός των εθνικών συνόρων αλλά και διεθνώς.</div><div><br /></div><div><a href="https://www.amynanet.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Μαραθώνιος… ταχύτητας στη διεθνή σκηνή

Γιώργος Σκαφιδάς Ο Πούτιν βρέθηκε την Τεχεράνη στις 19 Ιουλίου, μαζί με τον Ερντογάν, ενώ μόλις λίγα 24ωρα πριν ο Μπάιντεν είχε επισκεφθεί τ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ανησυχία στην Άγκυρα: ”Ελληνικό σχέδιο για εξουδετέρωση των Bayraktar με ισραηλινή βοήθεια .Ανοίγουν τάφρους στον Έβρο”.

<img height="369" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/04/nato-turk-s-ihasi-bayraktar-tb2nin-gucunu-tescilledi.jpeg" width="756" /><br /><br />Του <b>Ανδρέα Μουντζουρούλια</b><br />Συνεχίζουν τα τουρκικά ΜΜΕ να δείχνουν άγχος!<br /><br />Τι αναφέρουν σήμερα:<br /><br />”Τον τελευταίο μήνα, η Ελλάδα συνεχίζει να δημιουργεί μια σοβαρή στρατιωτική συσσώρευση και να επεκτείνει τις απειλές κατά της Τουρκίας. Ειδικά τα νέα στρατιωτικά οχήματα και εξοπλισμός που αποκτήθηκαν από τις ΗΠΑ προστίθενται στον κατάλογο που η Ελλάδα επεκτείνει κατά της Τουρκίας κάθε μέρα που περνάει!<br /><br />Το δημοσίευμα:<div><img height="640" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/07/1658347401_f8dd074922d557b2da0b-1024x1024.jpeg" width="640" /><br /><br />Τον τελευταίο μήνα, η Ελλάδα έχει σκάψει μια τάφρο 135 χιλιομέτρων κατά μήκος της γραμμής του ποταμού Έβρου, που συνορεύει με την Τουρκία. Μη ικανοποιημένη με αυτό, η Ελλάδα συνέχισε να εξοπλίζει πιο έντονα τα νησιά και σε αυτό το πλαίσιο άρχισε να αναπτύσσει σερβικής κατασκευής πολλαπλούς εκτοξευτές πυραύλων στα νησιά. Από την άλλη, 51 από τα οχήματα που δώρισαν οι ΗΠΑ στην Ελλάδα τοποθετήθηκαν κοντά στα τουρκικά σύνορα.<br /><br />Η Ελλάδα έχει εγκαταστήσει συστήματα αντι drone στα νησιά του Αιγαίου<br /><br />Άλλο τουρκικό δημοσίευμα αναφέρει, πως ”η επιχείρηση διεξάγεται εδώ και δύο μήνες με «υψηλό επίπεδο μυστικότητας».<br /><br />Τα αμερικανικά και ελληνικά μέσα έγραψαν ότι το σύστημα αντι drone που αγοράστηκε από το Ισραήλ θα εγκατασταθεί στα νησιά του Αιγαίου.<br /><br />Νωρίτερα αυτό το μήνα, η Βουλή των Ελλήνων ενέκρινε την απόφαση για την αγορά τριών οπλισμένων μη επανδρωμένων αεροσκαφών MQ-9B Sea Guardian από τις ΗΠΑ.<br /><br />Σύμφωνα με το διεθνές αμυντικό έντυπο The Defense Post, με έδρα τις ΗΠΑ, αναφέρεται ότι η Ελλάδα θα πληρώσει περίπου 400 εκατομμύρια δολάρια για το πακέτο.<br /><br />Η Ελλάδα εγκαθιστά τα αντι drone συστήματα στα νησιά του Αιγαίου, σε μυστικά και κρίσιμα σημεία. Αναφέρθηκε ότι το σύστημα είναι μια αναδιοργανωμένη έκδοση του Iron Dome, που προστατεύει τον εναέριο χώρο του Ισραήλ. Στόχος είναι η εξουδετέρωση των Bayraktar και ANKA SİHA”, αναφέρουν οι Τούρκοι.<br /><br />Το δημοσίευμα:<br /><br /><a href="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/07/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2022-07-21-10.14.39-%CF%80%CE%BC-1068x668.png" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="500" data-original-width="800" height="500" src="https://directus.gr/wp-content/uploads/2022/07/%CE%A3%CF%84%CE%B9%CE%B3%CE%BC%CE%B9%CE%BF%CC%81%CF%84%CF%85%CF%80%CE%BF-2022-07-21-10.14.39-%CF%80%CE%BC-1068x668.png" width="800" /></a><br /><br /><a href="https://directus.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Ανησυχία στην Άγκυρα: ”Ελληνικό σχέδιο για εξουδετέρωση των Bayraktar με ισραηλινή βοήθεια .Ανοίγουν τάφρους στον Έβρο”.

Του Ανδρέα Μουντζουρούλια Συνεχίζουν τα τουρκικά ΜΜΕ να δείχνουν άγχος! Τι αναφέρουν σήμερα: ”Τον τελευταίο μήνα, η Ελλάδα συνεχίζει να δημι...

Διαβάστε την συνέχεια

Συνυποσχετικό μέ τήν Ἀλβανία στήν Χάγη γιά χωρικά ὕδατα στά 12 μίλια.

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw67mHr-vdYJQ1TEVtPWAxoBLNr_ncRD9yKbx_lMURBOtvIP6hSSrKYFNNrxOpI4jsZAzDX6m3vIZxnAu9-321IiH7e3hyRLji1-Cg4cxQe6RVWyAdocXRGF4loDSPfCjbPKZmfo7U3jY/s863-p-k-no-nu/12.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-align: center;"><img border="0" data-original-height="453" data-original-width="863" height="336" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgw67mHr-vdYJQ1TEVtPWAxoBLNr_ncRD9yKbx_lMURBOtvIP6hSSrKYFNNrxOpI4jsZAzDX6m3vIZxnAu9-321IiH7e3hyRLji1-Cg4cxQe6RVWyAdocXRGF4loDSPfCjbPKZmfo7U3jY/w745-h336/12.JPG" width="745" /></a><br /><br />Τί ἀποκαλύπτει ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν, Νῖκος Δένδιας, στήν ἔκδοση τῆς ὁμάδος Ὑψηλῆς Στρατηγικῆς τῶν Χατζηεμμανουήλ – Πλατιᾶ – Συμφωνία-πιλότος γιά τήν παραπομπή μιᾶς διαφορᾶς μέ τήν Τουρκία<br /><br />Η ΕΠΙΔΙΩΞΙΣ τῆς Ἑλλάδος γιά συμφωνία ὁριοθετήσεως θαλασσίων ζωνῶν μέ τήν Ἀλβανία θεωρεῖται κομβικό σημεῖο πολιτικῆς, ὅπως ἀναδεικνύεται ἀπό αὐτά πού ἀναφέρει ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν, Νῖκος Δένδιας, καί τά ὁποῖα περιλαμβάνονται στό βιβλίο Ἑλληνική Ὑψηλή Στρατηγική (ἐκδόσεις Εὐρασία), τήν ὁποία ἔχουν ἐπιμεληθεῖ οἱ καθηγητές Ἀθανάσιος Πλατιᾶς καί Χρῆστος Χατζηεμμανουήλ.<br /><br />Νά σημειωθεῖ ὅτι στήν ἔκδοση αὐτή, συνεισφέρουν ἀκόμη μέ σημαντικά κείμενα ὁ Κυριάκος Μητσοτάκης, ὁ Ἀλέξης Τσίπρας, ὁ Μαργαρίτης Σχοινᾶς, ὁ στρατηγός Κωνσταντῖνος Φλῶρος, ὁ Γιάννης Στουρνάρας καί ὁ Θεόδωρος Βενιάμης.<br /><br />Γιά τόν ὑπουργό Ἐξωτερικῶν, οἱ θαλάσσιες ζῶνες εἶναι θεμελιῶδες ζήτημα, ἡ δέ ἐπίτευξις συμφωνίας μέ τήν Ἀλβανία μπορεῖ νά εἶναι πιλοτικό πρόγραμμα-ὁδηγός γιά τήν ἀντιμετώπιση τοῦ ἰδίου ζητήματος μέ τήν Τουρκία στό Αἰγαῖο. Σταθερή ἐπιδίωξις τῆς Ἑλλάδος εἶναι ἡ ἐπέκτασις τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων στά 12 μίλια σέ ὅλες τίς θάλασσες.<br /><br />Εἰδικά ὅσον ἀφορᾶ στήν Ἀλβανία, μία χώρα μέ τήν ὁποία ἡ Ἑλλάς ἔχει πολλές διαφορές, ἡ ἀπομόνωσις τοῦ ζητήματος τῶν θαλασσίων ὁριοθετήσεων καί ἡ ὑπογραφή ἑνός συνυποσχετικοῦ, ὥστε τό θέμα νά ὁδηγηθεῖ στό Διεθνές Δικαστήριο τῆς Χάγης, θεωρεῖται πρόκριμα γιά ἀντίστοιχη ἀντιμετώπιση καί τῆς ὁριοθετήσεως τῆς ὑφαλοκρηπῖδος καί τῆς ΑΟΖ στό Αἰγαῖο, τήν ὁποία ἡ Τουρκία συνδέει μέ μία πληθώρα ἄλλων ζητημάτων, πού ἔχουν νά κάνουν μέ διεκδικήσεις κυριαρχικῶν δικαιωμάτων εἰς βάρος τῆς Ἑλλάδος. Δεδομένου, ὅμως, ὅτι ἡ Τουρκία ἐμμένει νά ζητεῖ συνολική ἀντιμετώπιση τῶν θεμάτων πού ἡ ἴδια ἐγείρει, εἶναι πολύ ἀμφίβολο ἄν θά δεχθεῖ τό «ἀλβανικό μοντέλο» γιά τήν παραπομπή στήν Χάγη τοῦ ζητήματος τῆς ὁριοθετήσεως τῶν θαλασσίων ζωνῶν στό Αἰγαῖο.<br /><br />Ἡ Ἑλλάς, πάντως, θά κάνει τήν προσπάθεια, ὅπως συνάγεται ἀπό τό παρακάτω ἀπόσπασμα τοῦ κειμένου τοῦ Νίκου Δένδια ἀπό ὁμιλία τοῦ 2021, στήν «Ἑλληνική Ὑψηλή Στρατηγική»:<br /><br />«Τό πρῶτο πρᾶγμα τό ὁποῖο κάναμε, ἦταν νά προσπαθήσουμε νά ἐπιλύσουμε τά θέματα ὁριοθέτησης θαλασσίων ζωνῶν. Μέ τήν Ἰταλία ἦταν ἐξαιρετικά ἐπιτυχές, τό ξέρετε. Μέ τήν Αἴγυπτο ἐπίσης, ἀλλά καί μέ τήν Ἀλβανία, ὅπου δέν ἔχουμε καταλήξει μέν στήν παραπομπή στήν Χάγη, ἀλλά ἔχουμε καταλήξει στίς ἀρχές ἐπί τῶν ὁποίων θά γίνει αὐτή ἡ παραπομπή, δηλαδή UNCLOS, χορηγουμένη ἐπέκταση 12 μιλίων. Τό γεγονός ὅτι δέν ἔχει ἐπιτευχθεῖ ἡ ὑπογραφή ἑνός συμφώνου σχετικοῦ ὀφείλεται σέ μεγάλο βαθμό στήν ἐσωτερική πολιτική κατάσταση στήν Ἀλβανία, στήν μεγάλη διαφωνία μεταξύ τοῦ Προέδρου Μετά καί τοῦ Πρωθυπουργοῦ Ράμα. Ὁ Πρόεδρος<br />δέν ἐξουσιοδοτεῖ τόν Πρωθυπουργό νά διαπραγματευθεῖ ἕνα τέτοιο συμφωνητικό».<br /><br />Νά σημειωθεῖ ὅτι ἔκτοτε ὁ Πρόεδρος Ἰλίρ Μετά ἔχει ἀπομακρυνθεῖ ἀπό τήν θέση του καί ὁ Ἔντι Ράμα εἶναι ἀπόλυτος κυρίαρχος τῆς πολιτικῆς σκηνῆς στά Τίρανα. Ἐξ ἄλλου, ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν ὑπογραμμίζει καί τήν ρωσσική συνηγορία στήν προσπάθεια τῆς Ἑλλάδος γιά ἐπέκταση τῶν χωρικῶν ὑδάτων καί στό Αἰγαῖο στά 12 μίλια. Ἀναφέρει συγκεκριμένα:<br /><br />«Ἐπ’ αὐτοῦ ὑπῆρξε μία πολύ συγκροτημένη προσπάθεια ὡς πρός τήν Ρωσσία, στίς τρεῖς φορές πού ἔχω συναντήσει διμερῶς τόν Σεργκέϊ Λαβρώφ. Καί ὀφείλω νά πῶ ὅτι, παρά τό πολύ μέτριο σημεῖο ‒καί τό λέω ἐπιεικῶς‒ πού παραλάβαμε τίς ἑλληνορωσσικές σχέσεις, καί τήν δεύτερη φορά πού ἦλθε στήν Ἀθήνα ἀλλά καί τήν τρίτη φορά πού τόν συνάντησα στό Σότσι, ὁ Σεργκέϊ Λαβρώφ εὐθέως τοποθετήθηκε ὑπέρ τῆς δυνατότητος τῆς Ἑλλάδος νά ἐπεκτείνει τό Αἰγαῖο στά 12 μίλια. Παντοῦ, ἀλλά στό Αἰγαῖο ἀναφέρθηκε σαφῶς. Γιατί τό λέω αὐτό; Διότι πλέον δέν ὑπάρχει πέπλο συκῆς, παρά μόνον ἡ τουρκική ἐπιθετικότητα, πού δυνάμει καί θεωρητικά ἀντιμάχεται τό δικαίωμα τῆς Ἑλλάδος στήν ἐπέκταση τῶν χωρικῶν της ὑδάτων στά 12 μίλια στό Αἰγαῖο. Καί αὐτό τό θεωρῶ μία τεράστια κατάκτηση, διότι καί πάλι ἡ Τουρκία περιορίζεται στήν μειοψηφία τοῦ ἑνός».<br /><br />Ἐπειδή, δέ, πολλοί προβάλλουν ὡς ἀνασταλτικό παράγοντα γιά τήν ἐπέκταση τῶν χωρικῶν μας ὑδάτων τό γεγονός, ὅτι αὐτό θά καθιστοῦσε τό Αἰγαῖο «ἑλληνική λίμνη» χωρίς διαύλους διεθνῶν ὑδάτων γιά τήν ναυσιπλοΐα, θά σημειώσουμε τό ἑξῆς. Ὅταν θεσμοθετήθηκε καί ἐγκρίθηκε καί ἀπό τήν ἑλληνική Βουλή τό Διεθνές Δίκαιο τῆς Θαλάσσης UNCLOS, ἡ Ὑδρογραφική Ὑπηρεσία τοῦ Πολεμικοῦ Ναυτικοῦ ἐπεξεργάσθηκε σχέδιο ἐπεκτάσεως τῶν χωρικῶν ὑδάτων μέ ταυτόχρονη κήρυξη διαύλων ἐλευθέρας ναυσιπλοΐας καί ταυτόχρονες ἐγγυήσεις γιά τά ἀγκυροβόλια ξένων κρατῶν πού εἶχαν παραχωρηθεῖ. Τότε ἀκόμη ὑπῆρχαν σοβιετικά ἀγκυροβόλια στά ἀνοικτά τῶν Κυθήρων καί στό Μυρτῶο Πέλαγος. Τό σχέδιο αὐτό πρέπει νά ὑπάρχει στά ἀρχεῖα τοῦ ΓΕΝ καί ἴσως εἶναι πολύτιμο γιά τήν ἐπέκταση τῶν χωρικῶν ὑδάτων τῆς Ἑλλάδος.<div><br /></div><div><a href="https://www.estianews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><br />

Συνυποσχετικό μέ τήν Ἀλβανία στήν Χάγη γιά χωρικά ὕδατα στά 12 μίλια.

Τί ἀποκαλύπτει ὁ ὑπουργός Ἐξωτερικῶν, Νῖκος Δένδιας, στήν ἔκδοση τῆς ὁμάδος Ὑψηλῆς Στρατηγικῆς τῶν Χατζηεμμανουήλ – Πλατιᾶ – Συμφωνία-πιλότο...

Διαβάστε την συνέχεια

Νational Interest: Ελλάδα και Τουρκία είναι εγκλωβισμένες σε έναν αιώνιο μεσογειακό πόλεμο. Ποια είναι η λύση.

<img height="361" src="https://www.bankingnews.gr/media/k2/items/cache/e206cdfdc45be2c39c249b4b06eff176_XL.jpg" width="765" /><br /><br /><div><b>Burcu Ozcelic</b><br /><div>Οι εντάσεις σιγοκαίουν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας εδώ και δεκαετίες, αλλά επιδεινώθηκαν με την ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο.<br /><br />Εγκλωβισμένες σε έναν αιώνιο μεσογειακό πόλεμο είναι η Ελλάδα και η Τουρκία, σύμφωνα με ανάλυση του National Interest… που επισκέπτεται τη λύση.<br />Στις 10 Ιουλίου, ο ηγέτης του δεξιού Κόμματος Εθνικιστικής Δράσης (MHP) της Τουρκίας, Devlet Bahceli, φωτογραφήθηκε με έναν χάρτη του Αιγαίου ο οποίος απεικόνιζε ελληνικά νησιά μέχρι την Κρήτη σαν τουρκικά.<br />Ο Έλληνας πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης απάντησε στο Twitter: «Όνειρο θερινής νυκτός των εξτρεμιστών ή η επίσημη πολιτική της Τουρκίας;<br />Άλλη μία πρόκληση ή αληθινός στόχος;».<br /><br /></div><div>Ο χάρτης δόθηκε από τους Γκρίζους Λύκους, μια υπερεθνικιστική τουρκική ομάδα που συνδέεται με το MHP, εταίρο του Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του προέδρου Recep Tayyip Erdogan.<br />Οι εντάσεις σιγοκαίουν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας εδώ και δεκαετίες, αλλά επιδεινώθηκαν με την ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στην ανατολική Μεσόγειο.<br />Τους τελευταίους μήνες, ωστόσο, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και ο αγώνας της Ευρώπης για εξασφάλιση εναλλακτικών λύσεων στις εισαγωγές ενέργειας από τη Μόσχα προσέδωσαν ακόμα πιο επείγοντα χαρακτήρα σε ό,τι αφορά την αξιοποίηση των μεγάλων υπεράκτιων αποθεμάτων φυσικού αερίου της περιοχής.</div><div><br />Με μια ακτογραμμή μήκους 5.200 μιλίων που είναι μεγαλύτερη από τα σύνορα ΗΠΑ-Μεξικού, η Τουρκία εκφράζει σταθερά την αντίδρασή της για την περικύκλωση και τον αποκλεισμό της στην ανατολική Μεσόγειο ενώ δεν αποφεύγει να ασκήσει τη στρατιωτική της δύναμη για να υπερασπιστεί το αμφιλεγόμενο δόγμα της «Γαλάζια Πατρίδα».<br />Η μακροχρόνια έχθρα μεταξύ Αθήνας και Άγκυρας περιστρέφεται γύρω από πολλές και παρατεταμένες διαμάχες ενώ δεν φαίνεται λύση στον ορίζοντα…<br />Τα ζητήματα είναι πολλά: Κύπρος, οριοθέτηση Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) στην ανατολική Μεσόγειο και ανησυχία της Άγκυρας για τη στρατιωτικοποίηση των ελληνικών νησιών στο Αιγαίο.</div><div><br />Τι θα χρειαζόταν για να ξεκινήσει μια στρατιωτική αντιπαράθεση μεταξύ των δύο πλευρών;<br />Όχι πολλά, παρά τον μηχανισμό του ΝΑΤΟ που έχει στόχο την εκτόνωση έντασης μεταξύ των δύο μελών της Συμμαχίας.<br />Σύμφωνα με τον Γιώργο Τζογόπουλο, μελετητή της περιφερειακής ενεργειακής γεωπολιτικής, οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν εισέλθει σε μια επικίνδυνη φάση τα τελευταία δύο χρόνια.<br />Αν και δεν είναι άμεσα πιθανό, ένα στρατιωτικό ατύχημα μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή στην ανατολική Μεσόγειο, με την κλιμάκωση να εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ικανότητα των Ηνωμένων Πολιτειών να προστατεύσουν τη νοτιοανατολική πλευρά του ΝΑΤΟ.<br />Τους τελευταίους μήνες, Τουρκία και Ελλάδα είχαν συνομιλίες μετά την έξαρση των εντάσεων το 2019-2020.</div><div><br />(Εκείνη την εποχή, η Άγκυρα ανέπτυξε πλοία σεισμικής έρευνας σε ύδατα που αμφισβητήθηκαν από την Ελλάδα και την Κυπριακή Δημοκρατία και υπέγραψε μια αμφιλεγόμενη συμφωνία θαλάσσιας οριοθέτησης με τη Λιβύη που απορρίφθηκε πλήρως από την Ελλάδα και τους συμμάχους της.)<br />Υπενθυμίζεται πως, έπειτα από μια πρόσφατη αντιπαράθεση, ο Erdogan είπε ότι δεν θα συναντηθεί με τον Μητσοτάκη αφού προέτρεψε την Ουάσιγκτον να επανεξετάσει τις πωλήσεις μαχητικών αεροσκαφών F-16 στην Τουρκία.</div><div><br />Τον Απρίλιο, η Ελλάδα ακύρωσε τη συμμετοχή της Τουρκίας σε αεροπορική άσκηση του ΝΑΤΟ που φιλοξενήθηκε στην Ελλάδα, λέγοντας ότι η Τουρκία δεν είναι «ούτε σύμμαχος, ούτε φίλια χώρα».<br />Τον Ιούνιο, ο Erdogan είπε ότι η Τουρκία ακύρωσε μια διμερή πλατφόρμα συνεργασίας, υπό το όνομα Στρατηγικό Συμβούλιο Υψηλού Επιπέδου, με την Ελλάδα, προσθέτοντας: «Μην προσπαθήσετε να… χορέψετε με την Τουρκία.<br />Θα κουραστείτε και θα κολλήσετε στο δρόμο.<br />Δεν κάνουμε πλέον διμερείς συνομιλίες μαζί τους.<br />Δεν θα διαλεχθούμε με τη Ελλάδα».<br /><br />«Εθνικιστικές γελοιότητες»<br /><br />Εθνικιστικές γελοιότητες όπως του Bahceli αποτελούν αγκάθι στην τουρκική πολιτική και εμποδίζουν τους εταίρους της Τουρκίας να λάβουν στα σοβαρά τις αιτιάσεις της.<br />Ειδικότερα, Ελλάδα και Τουρκία είναι σε διαμάχη για τα νησιά της ανατολικής Μεσογείου.<br />Θέση της Τουρκίας είναι η μη συμπερίληψη των ελληνικών νησιών σε ό,τι αφορά την οριοθέτηση της ΑΟΖ, ενώ η Ελλάδα υποστηρίζει ότι τα νησιά της -ακόμη και εκείνα που αγκαλιάζουν την τουρκική ακτογραμμή- έχουν θαλάσσια δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένου του Καστελόριζου.<br />Αν μη τι άλλο, η έλλειψη σαφούς καθοδήγησης σχετικά με το καθεστώς των νησιών στο νόμο περί οριοθέτησης το καθιστά αυτό ένα έντονο θέμα.<br />Το 2020, ο μελετητής Yunus Emre Acikgonul συνέταξε έναν χάρτη για να δείξει πώς θα έμοιαζε μια δίκαιη λύση στην ανατολική Μεσόγειο με βάση την προηγούμενη σχετική νομολογία και αποφάσεις του διεθνούς δικαστηρίου.<br />Ο χάρτης δείχνει ότι καμία πλευρά δεν θα πετύχει τις μαξιμαλιστικές θαλάσσιες προβολές της.<br /><br />Η Κύπρος στη μέση και οι δύο λύσεις<br /><br />Επί των διαφωνιών θαλάσσιας κυριαρχίας μεταξύ των δύο πλευρών συμπεριλαμβάνεται η σύγκρουση για το νησί της Κύπρου, το οποίο χωρίζεται μεταξύ του κράτους μέλους της ΕΕ, της Κυπριακής Δημοκρατίας και των Κατεχομένων, που ως «κράτος» αναγνωρίζεται μόνο από την Τουρκία.<br />Η μακροχρόνια συναίνεση μεταξύ των ενδιαφερομένων είναι ότι χωρίς πολιτική διευθέτηση για την Κύπρο δεν μπορεί να υπάρξει ενεργειακή συμφωνία που να περιλαμβάνει την Κύπρο (και κατ' επέκταση την Ελλάδα) και την Τουρκία.</div><div><br />Αλλά η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία άλλαξε ριζικά το τι σημαίνει η Ενέργεια για την Ευρώπη.<br />«Ίσως είναι καιρός να αντιστρέψουμε την προσέγγιση του μηδενικού αθροίσματος και να οικοδομηθεί ένας αγωγός που θα συνδέει την Τουρκία, την Κύπρο και το Ισραήλ» αναφέρει ο αναλυτής.<br />Κατόπιν, το φυσικό αέριο θα μπορούσε να μεταφερθεί στις ευρωπαϊκές αγορές μέσω του υφιστάμενου αγωγού Trans-Atolian Natural Gas Pipeline (TANAP).<br />Προφανώς, πρόκειται για μια αμφιλεγόμενη λύση…</div><div><br />Ένας αγωγός από το κοίτασμα Λεβιάθαν του Ισραήλ προς την Τουρκία θα έπρεπε να διατρέξει τα κυπριακά ύδατα, γεγονός το οποίο θα απαιτούσε τη συναίνεση της Κύπρου σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο.<br />Ωστόσο, ad hoc εμπορικές συμφωνίες ενέργειας μεταξύ των μερών και των ενεργειακών εταιρειών (με πιθανούς τρίτους εγγυητές) θα μπορούσαν να προσφέρουν μια πιο οικονομική και ταχύτερη λύση, η οποία θα επιτρέψει μεταφορά περίπου 10-16 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα (bcm) ετησίως, σύμφωνα με τον Elai Rettig, υπότροφο στο Πανεπιστήμιο Bar-Ilan.<br />Η συνεργασία σε ένα κοινό ενεργειακό έργο θα χρησίμευε ως μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης σε πραγματικό χρόνο, αμοιβαία επωφελές για όλες οι πλευρές, ενισχύοντας τις πιθανότητες οι πολιτικές διαπραγματεύσεις, αν και σκληρές, να χαλαρώσουν με τον καιρό.</div><div><br />Το 2019, τα Κατεχόμενα πρότειναν τη δημιουργία μιας κοινής επιτροπής για ίσο αριθμό Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών, καθώς και της ΕΕ που θα συμμετέχει ως παρατηρητής.<br />Η πρόταση απορρίφθηκε από την ελληνοκυπριακή κυβέρνηση.<br />Νωρίτερα αυτό το μήνα, η «κυβέρνηση» των Κατεχομένων επανέλαβε την πρόταση, αυτή τη φορά προσθέτοντας ότι η επιτροπή θα περιλαμβάνει επίσης εκπροσώπους πετρελαϊκών εταιρειών, εξουσιοδοτημένων και από τις δύο πλευρές.<br />Η άλλη επιλογή είναι η διοχέτευση φυσικού αερίου σε δύο υπάρχοντες τερματικούς σταθμούς LNG σε εγκαταστάσεις της Αιγύπτου στο Idku και στη Damietta, οι οποίες απέστειλαν 8,9 bcm LNG το 2021.<br />Αυτή είναι η λιγότερο περίπλοκη διπλωματικά επιλογή, που προτιμούν επί του παρόντος οι Ηνωμένες Πολιτείες και η ΕΕ.</div><div><br />Ωστόσο, χωρίς πρόσθετες επενδύσεις σε υποδομές, η Αίγυπτος δεν αναμένεται να ενισχύσει σημαντικά τη χωρητικότητα βραχυπρόθεσμα (περισσότερα για αυτό αργότερα).<br />Νωρίτερα αυτό το 2022, οι Ηνωμένες Πολιτείες απέσυραν την υποστήριξή τους στον τεχνικά πολύπλοκο και αντιοικονομικό αγωγό φυσικού αερίου EastMed που υποτίθεται θα συνέδεε τα κοιτάσματα φυσικού αερίου Ισραήλ και Κύπρου στη Μεσόγειο με την Ελλάδα και την Ιταλία, από όπου το υγροποιημένο φυσικό αέριο θα αποστελλόταν σε ευρωπαϊκές χώρες.<br />Αυτά τα νέα εμφύσησαν αυτοπεποίθηση στην Άγκυρα.<br /><br />Το Ισραήλ ως γεφυροποιός<br /><br />Με την Ελλάδα και την Τουρκία σε αδιέξοδο, το Ισραήλ αναδεικνύεται ως μείζων παίκτης στην ανατολική Μεσόγειο.<br />Η οικοδόμηση μιας στρατηγικής συμμαχίας στην ανατολική Μεσόγειο επιταχύνθηκε σε δύο σημαντικούς άξονες την τελευταία δεκαετία: Ελλάδα-Κύπρος-Ισραήλ και Αίγυπτος-Ισραήλ.<br />Το Ισραήλ διαθέτει δύο κοιτάσματα φυσικού αερίου στα ανοικτά των ακτών της Μεσογείου.<br />Τόσο η Ελλάδα όσο και το Ισραήλ έχουν την επιθυμία να ενισχυθούν οι μεταξύ τους σχέσεις για την εξαγωγή φυσικού αερίου στις ευρωπαϊκές αγορές.</div><div><br />Η καχυποψία για την κυβέρνηση του τουρκικού ΑΚΡ είναι ένας άλλος παράγοντας που μεταφράστηκε σε εμπορικές συμφωνίες στον τομέα της ασφάλειας.<br />Σύμφωνα με την εφημερίδα Καθημερινή, η Ελλάδα απέκτησε πρόσφατα ένα σύστημα μη επανδρωμένου εναέριου οχήματος (UAV) για την υπεράσπιση των νησιών της και άλλων σημαντικών τοποθεσιών σε ολόκληρη τη χώρα.<br />Εξοπλισμένο με ισραηλινή τεχνολογία, το σύστημα θα περιορίσει την ικανότητα πτήσης οπλισμένων UAV, όπως το τουρκικό drone Bayraktar TB2, τα οποία έχουν χρησιμοποιηθεί με επιτυχία σε πολεμικές επιχειρήσεις στον αγώνα της Ουκρανίας κατά της Ρωσίας τους τελευταίους μήνες.<br />Η Ελλάδα είναι έτοιμη για το χειρότερο σενάριο και γνωρίζει ότι το Ισραήλ σε καμία περίπτωση δεν θα εμπλακεί σε μια ελληνοτουρκική αντιπαράθεση.</div><div><br />Εν τω μεταξύ, προχωρά η τριμερής ενεργειακή συνεργασία.<br />Η διασύνδεση Ευρω-Ασίας, με ένα καλώδιο μήκους 1.500 χιλιομέτρων που κοστίζει περίπου 825 εκατομμύρια δολάρια κάτω από τη Μεσόγειο, θα συνδέσει τα δίκτυα ηλεκτρικής ενέργειας της Ελλάδας, της Κύπρου και του Ισραήλ και πρόκειται να ολοκληρωθεί το 2024.<br />Τον Ιούνιο, το Ισραήλ, η Αίγυπτος και η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέγραψε συμφωνία στο Κάιρο για την ενίσχυση των εξαγωγών φυσικού αερίου προς την Ευρώπη.<br />Αυτό βασίζεται σε μια συμφωνία 15 δισεκατομμυρίων δολαρίων που συμφωνήθηκε το 2018, η οποία επιτρέπει στο Ισραήλ να εξάγει αέριο από τα υπεράκτια κοιτάσματα φυσικού αερίου Tamar και Leviathan στην Αίγυπτο, όπου υγροποιείται και αποστέλλεται σε ευρωπαϊκές χώρες.<br />Σύμφωνα με αξιωματούχους της βιομηχανίας, το Ισραήλ αναμένεται να διπλασιάσει την παραγωγή φυσικού αερίου σε περίπου 40 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα ετησίως, καθώς επεκτείνει τα έργα και φέρνει νέα κοιτάσματα στο Διαδίκτυο.</div><div><br />Το Ισραήλ είναι ένας παράγοντας που αντισταθμίζει προσεκτικά τα στοιχήματά του και εξισορροπεί τους δεσμούς του χάριν των δικών του εθνικών συμφερόντων.<br />Λειτουργώντας ως υπομόχλιο, το Ισραήλ μπορεί έμμεσα να εξουδετερώσει την πρόκληση ενώ διευκολύνει τις συνομιλίες για ενεργειακή συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, καθώς και οι δύο πλευρές συνεχίζουν να προσπαθούν να φέρουν την Ιερουσαλήμ με το μέρος τους.<br />Το Ισραήλ μπορεί επίσης να επηρεάσει την Κύπρο ώστε να συμφωνήσει σε μια εμπορική ενεργειακή συμφωνία πριν από μια πολιτική συμφωνία για το καθεστώς του νησιού, υπό τον όρο ενός διαπραγματευτικού χρονοδιαγράμματος για μια συνολική διευθέτηση και έναν μηχανισμό εκδίκασης σε περίπτωση παραβίασης του πλαισίου.<br />Το Ισραήλ έχει κάνει γρήγορα βήματα ως προς το να καταστεί επιθυμητός εταίρος τόσο από την Άγκυρα όσο και από την Αθήνα.</div><div><br />Στον τομέα της ασφάλειας και της ανταλλαγής πληροφοριών, η Τουρκία είναι ένας χρήσιμος σύμμαχος του Ισραήλ.<br />Τα δύο κράτη έχουν μακρά ιστορία στρατηγικής στρατιωτικής συνεργασίας, με σειρά αμοιβαίων μηχανισμών να λειτουργούν μέχρι το περιστατικό Mavi Marmara το 2010.<br />Η συνεργασία, όμως, «σκοντάφτει» στη Hamas.<br />Οι υπεύθυνοι χάραξης πολιτικής στην Άγκυρα συνειδητοποιούν ότι μπορούν να κερδίσουν περισσότερα με την ανάκτηση της εμπιστοσύνης του Ισραήλ παρά με το να φιλοξενήσουν την ηγεσία της Hamas.<br />Αλλά αυτό δεν έχει ακόμη μεταφραστεί σε πράξη.<br />Σε κάθε περίπτωση, καθώς και τα τέσσερα κράτη – η Ελλάδα, η Κύπρος, το Ισραήλ και η Τουρκία – βαδίζουν σε μια έντονη εκλογική χρονιά, η διατήρηση ενός εύθραυστου status quo μπορεί να φαίνεται «δυνατό» στοίχημα.<br />Αλλά η συγκράτηση της μελλοντικής σύγκρουσης δεν είναι μια ικανοποιητική μακροπρόθεσμη επιλογή.<br />Πρέπει να υπάρξει εστίαση σε τολμηρές και δημιουργικές λύσεις.<br /><br /><a href="https://www.bankingnews.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div></div>

Νational Interest: Ελλάδα και Τουρκία είναι εγκλωβισμένες σε έναν αιώνιο μεσογειακό πόλεμο. Ποια είναι η λύση.

Burcu Ozcelic Οι εντάσεις σιγοκαίουν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας εδώ και δεκαετίες, αλλά επιδεινώθηκαν με την ανακάλυψη μεγάλων κοιτασμάτων ...

Διαβάστε την συνέχεια

Επίθεση στο Ιράκ: Η Βαγδάτη ανακαλεί τον πρέσβη της από την Άγκυρα. Αρνείται εμπλοκή η Τουρκία.

<img height="360" src="https://www.capital.gr/Content/ImagesDatabase/p/1000x563/crop/both/94/942afe50dd304618a87df11dfcb540aa.jpg?quality=85&404=default&v=8" width="770" /><br /><br /><b>Πέτρος Κράνιας</b><br />Διπλωματικό επεισόδιο, προς ώρας, έχει προκληθεί από την επίθεση που σημειώθηκε χτες στο Ιρακινό Κουρδιστάν, στα σύνορα με το Ιράκ, κατά την οποία σκοτώθηκαν οκτώ Ιρακινοί και τραυματίστηκα πάνω από 20. Το Ιράκ κατηγορεί την Τουρκία για τον θάνατο των 8 ατόμων, ενώ από την πλευρά της η Τουρκία επιρρίπτει την ευθύνη στους Κούρδους και το ΡΚΚ και καλεί τη Βαγδάτη σε ενδελεχή έρευνα του περιστατικού.<div><br />Ανάκληση πρέσβη <br /><br />Το Ιράκ θα ανακαλέσει τον επιτετραμμένο του στην Άγκυρα για διαβουλεύσεις και θα καλέσει για εξηγήσεις τον Τούρκο πρεσβευτή στη Βαγδάτη, μετά τον βομβαρδισμό από τον οποίο σκοτώθηκαν οκτώ πολίτες στο Ιρακινό Κουρδιστάν, όπως ανακοίνωσε χτες το βράδυ η ιρακινή κυβέρνηση. Η απόφαση αυτή ελήφθη κατά τη συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου εθνικής ασφάλειας, υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Μουστάφα αλ Καζίμι.<br /><br />Στο υπουργείο Εξωτερικών ανατέθηκε "να καλέσει τον πρεσβευτή της Τουρκίας στο Ιράκ για να του επισημάνει" ότι η Βαγδάτη καταδικάζει τον πολύνεκρο βομβαρδισμό. Επίσης, ανακαλείται ο επιτετραμμένος του Ιράκ στην Άγκυρα και διακόπτεται η διαδικασία για τον ορισμό ενός νέου πρεσβευτή στην Τουρκία.<br /><br />Το συμβούλιο, στο οποίο μετέχουν οι υπουργοί Εσωτερικών, Άμυνας και Οικονομικών, απαιτεί επίσης μια επίσημη συγγνώμη από την Τουρκία και "την αποχώρηση των ενόπλων δυνάμεών της από όλο το ιρακινό έδαφος".<br /><br />Σύμφωνα με το κρατικό ειδησεογραφικό πρακτορείο INA, η Βαγδάτη σκοπεύει επίσης να διαμαρτυρηθεί στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών.<br />Συζήτηση για το Κουρδιστάν ζητούν Ιρακινοί βουλευτές<br /><br />Την Τετάρτη, 91 βουολευτές του Ιράκ υπέγραψαν αίτηση για να φιλοξενήσουν τον πρωθυπουργό Μουσταφά αλ-Καντίμι και να συζητήσουν τις πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με την τουρκική επίθεση στην περιοχή Ντουχόκ.<br /><br />Οι εκπρόσωποι κάλεσαν τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Άμυνας να παραστούν σε συνεδρίαση της Βουλής για να συζητηθούν τα μέτρα που ελήφθησαν για τον τερματισμό της "αιματοχυσίας" στην περιοχή του Κουρδιστάν. Πρόσθεσαν ότι τα μέτρα πρέπει να τερματίσουν τις συνεχείς παραβιάσεις της ιρακινής κυριαρχίας και την τουρκική επιθετικότητα που παραβιάζει τον Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και τις διατάξεις του άρθρου 8 του ιρακινού Συντάγματος.<br /><br />Φταίνε οι Κούρδοι<br /><br />Η πολύνεκρη επίθεση κατά την οποία σκοτώθηκαν τουλάχιστον οκτώ άμαχοι στο βόρειο Ιράκ έγινε από τρομοκράτες του PKK, δήλωσαν την Τετάρτη πηγές ασφαλείας που επικαλείται η Sabah και το πρακτορείο Anadolu.<br /><br />Oι μη κατονομασθείσες "πηγές" των τουρκικών μέσων είπαν ότι τα μέσα ενημέρωσης που υποστηρίζουν το ΡΚΚ άρχισαν να διαδίδουν ψευδείς ειδήσεις υποστηρίζοντας ότι η επίθεση κοντά στο χωριό Παράκχ στην επαρχία Ντουχόκ έγινε από τον τουρκικό στρατό. Σημείωσαν ότι η τρομοκρατική ομάδα, η οποία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης λόγω των επιτυχημένων αντιτρομοκρατικών επιχειρήσεων της Τουρκίας, καταφεύγει στη χρήση ψεμάτων, διασποράς παραπληροφόρησης και άλλων ανήθικων μεθόδων για διέξοδο.<br /><br />Το υπουργείο Εξωτερικών της Τουρκίας εξέδωσε ανακοίνωση την Τετάρτη λέγοντας ότι ο τουρκικός στρατός απέχει από τη στόχευση αμάχων, πολιτικών υποδομών, ιστορικών και πολιτιστικών κτιρίων και άλλα κατά τις αντιτρομοκρατικές του επιχειρήσεις. Προέτρεψε επίσης τις ιρακινές αρχές να μην προκληθούν από τρομοκράτες του PKK και να ξεκινήσουν έρευνα για να βρουν τους πραγματικούς δράστες.</div><div><br />Παρακολουθούμε, λένε οι ΗΠΑ<br /><br />Η Ουάσιγκτον παρακολουθεί την κατάσταση, δήλωσε ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ Νεντ Πράις, αρνούμενος να σχολιάσει λεπτομερώς την ώρα που προκύπτουν πληροφορίες για το χτύπημα.<br /><br />Σε τακτική ενημέρωση Τύπου, ο Πράις επανέλαβε τη θέση των ΗΠΑ ότι η στρατιωτική δράση στο Ιράκ θα πρέπει να σέβεται την ιρακινή κυριαρχία και την εδαφική ακεραιότητα και τόνισε "τη σημασία της διασφάλισης της προστασίας των αμάχων".<br /><br /><a href="https://www.capital.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Επίθεση στο Ιράκ: Η Βαγδάτη ανακαλεί τον πρέσβη της από την Άγκυρα. Αρνείται εμπλοκή η Τουρκία.

Πέτρος Κράνιας Διπλωματικό επεισόδιο, προς ώρας, έχει προκληθεί από την επίθεση που σημειώθηκε χτες στο Ιρακινό Κουρδιστάν, στα σύνορα με το...

Διαβάστε την συνέχεια

Πρόκληση άνευ ορίων από Ερντογάν: Κυρίαρχος και κοινός ιδιοκτήτης της Κύπρου οι Τουρκοκύπριοι.

<img height="387" src="https://newpost.gr/photo/master/202207/jjcrj1658383814760.png" width="729" /><br /><h3 style="text-align: left;"><span style="font-weight: normal;">Αποκαλεί το νησί «Τουρκική Πατρίδα» το υπουργείο Άμυνας.</span></h3>Ο Ερντογάν επανέλαβε την υποστήριξή του στο σχέδιο διχοτόμησης της Μεγαλονήσου, λέγοντας ότι «η επίτευξη μόνιμης λύσης θα είναι δυνατή με ένα πλαίσιο βασισμένο στην πραγματικότητα επί του εδάφους».<br /><br />Προκλητικός για μία ακόμα φορά εμφανίστηκε ο Ταγίπ Ερντογάν, στο μήνυμα του για την 48η επέτειο της Τουρκικής Εισβολής στην Κύπρο εκφράζοντας την πλήρη στήριξη του στο όραμα λύσης που ο Ερσίν Τατάρ παρουσίασε στη Γενεύη πέρυσι «για την επικύρωση της κυριαρχικής ισότητας και του διεθνούς καθεστώτος των Τουρκοκυπρίων «και την επακόλουθη διαπραγμάτευση μοντέλων συνεργασίας μεταξύ των δύο κρατών στο νησί».<br /> <br />Ο τούρκος πρόεδρος επεσήμανε, μεταξύ άλλων, «Εκ μέρους του Εθνους μου και εμένα προσωπικά, με την ευκαιρία της 48ης επετείου της ειρηνευτικής μας επιχείρησης στην Κύπρο, στην οποία οι Τουρκοκύπριοι πέτυχαν ένα περιβάλλον ειρήνης και ελευθερίας, που έθαψε για πάντα την προσπάθεια καταστροφής των δικαιωμάτων, του νόμου, της ύπαρξης και της κυριαρχίας του τουρκοκυπριακού λαού, τον κυρίαρχο, ισότιμο και κοινό ιδιοκτήτη του νησιού, συγχαίρω όλο τον τουρκοκυπριακό λαό με τα πιο εγκάρδια αισθήματά μου. Ο τουρκοκυπριακός λαός, που έχει αποδείξει πάντα τη δέσμευσή του στην ειρήνη και την επίλυση σε όλη την ιστορική διαδικασία, έχει αποδείξει με κάθε ευκαιρία ότι έχει τη δύναμη και τη θέληση να ξεπεράσει κάθε είδους προκλήσεις, με συνείδηση ενότητας και αλληλεγγύης, ως και την αποφασιστικότητά του για την προστασία του νόμου, παρά τους νομικούς και απάνθρωπους περιορισμούς στους οποίους έχουν υποβληθεί».<div><br />Στηρίζει το σχέδιο διχοτόμησης της Μεγαλονήσου <br /><br />Ο Ερντογάν επανέλαβε την υποστήριξή του στο σχέδιο διχοτόμησης της Μεγαλονήσου, λέγοντας ότι «η επίτευξη μόνιμης λύσης θα είναι δυνατή με ένα πλαίσιο βασισμένο στην πραγματικότητα επί του εδάφους», προφανώς δικαιολογώντας την εισβολή του 1974 επί πρωθυπουργίας Μπουλέντ Ετσεβίτ και τις έκτοτε απαράδεκτες και ύπουλες ενέργειές του.<br /><br />«Υπό το πρίσμα της κοινής ιστορικής μας εμπειρίας, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η επίτευξη μιας δίκαιης, μόνιμης και βιώσιμης λύσης στην Κύπρο θα είναι δυνατή μόνο με ένα πλαίσιο βασισμένο στην πραγματικότητα. Με αυτήν την κατανόηση, εκφράζουμε για άλλη μια φορά την πλήρη υποστήριξή μας στο όραμα λύσης που παρουσιάστηκε στη Γενεύη πέρυσι από τα κράτη, το οποίο στοχεύει πρωτίστως στην καταγραφή της κυριαρχικής ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος του τουρκοκυπριακού λαού και στη συνέχεια στη διαπραγμάτευση μοντέλων συνεργασίας μεταξύ των δύο πολιτειών στο νησί.<br /><br />Η Τουρκία, με την ίδια κατανόηση, υποστηρίζει τις προτάσεις για συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών στο νησί με τρόπο που θα ωφελήσει και τους δύο λαούς . Επιπλέον, η επίτευξη λύσης στη βάση της κυριαρχικής ισότητας και του ισότιμου διεθνούς καθεστώτος του τουρκοκυπριακού λαού θα συμβάλει όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στην ειρήνη, στην ευημερία και τη σταθερότητα της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου. Θα συνεχίσουμε τον δίκαιο αγώνα μας.»</div><div><br />«Τουρκική πατρίδα στην Κύπρο» χαρακτηρίζει τα κατεχόμενα το υπουργείο Αμυνας<br /><br />«Τουρκική πατρίδα στην Κύπρο» χαρακτηρίζει τα κατεχόμενα το υπουργείο Αμυνας της Τουρκίας, σε ανάρτησή του για τη μαύρη επέτειο της στρατιωτικής εισβολής της στο νησί στις 20 Ιουλίου 1974 (εικόνα, επάνω, από την ανάρτηση του τουρκικού υπουργείου Αμυνας στο Twitter).<br /><br />«Τιμούμε τους μάρτυρες»<br /><br />«Κατά την 48η επέτειο της Ειρηνευτικής Επιχείρησης στην Κύπρο, η οποία σταμάτησε τις απάνθρωπες σφαγές που έκαναν ελληνοκύπριοι τρομοκράτες σε βάρος των Τουρκοκυπρίων, τιμούμε τους μάρτυρες και τους βετεράνους μας που πέρασαν στην αιωνιότητα, ενώ ευχόμαστε στους ήρωες υγεία, ευτυχία και μακροζωία» σημειώνεται στην ανάρτηση, σύμφωνα με τα tourkikanea.<br />Και προσθεσε:<br /><br />«Στην τουρκική πατρίδα στην Κύπρο, όπως στο παρελθόν δεν αφήσαμε κανέναν ομογενή μόνο του, έτσι και σήμερα δεν αφήνουμε και δεν πρόκειται να αφήσουμε κανέναν μόνο του».</div><div><br /></div><div><a href="https://newpost.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Πρόκληση άνευ ορίων από Ερντογάν: Κυρίαρχος και κοινός ιδιοκτήτης της Κύπρου οι Τουρκοκύπριοι.

Αποκαλεί το νησί «Τουρκική Πατρίδα» το υπουργείο Άμυνας. Ο Ερντογάν επανέλαβε την υποστήριξή του στο σχέδιο διχοτόμησης της Μεγαλονήσου, λέγ...

Διαβάστε την συνέχεια

Καταλύτης για τη νέα γεωπολιτική της Μέσης Ανατολής το Κουρδικό

<img src="https://slpress.gr/wp-content/uploads/2021/04/kourdoi.jpg" /><br /><br /><b>Τσιλιόπουλος Ευθύμιος</b><br />Οι Κούρδοι είναι μια ξεχωριστή εθνότητα κατατετμημένη σε τέσσερα κράτη της Μέσης Ανατολής, που αριθμεί περίπου 30-35 εκατομμύρια ανθρώπους. Η περιοχή που κατοικούν, αναφέρεται στους χάρτες εδώ και αιώνες ως Κουρδιστάν, εκτείνεται σήμερα στη νοτιοανατολική Τουρκία, στο βόρειο Ιράκ, στη βόρεια Συρία και στο βορειοδυτικό Ιράν. Τα δύο τρίτα σχεδόν των Κούρδων κατοικούν στην Τουρκία, όπου αποτελούν πάνω από το 20% του τουρκικού πληθυσμού. Είναι, ίσως, η τελευταία μεγάλη εθνότητα που δεν την αφήνουν να έχει τη δική της πατρίδα, εξου και το Κουρδικό Ζήτημα.<br /><br />Το πριν από 70 χρόνια Σύνταγμα του Κεμάλ αρνήθηκε την ύπαρξη διακριτών εθνοτικών ομάδων στην Τουρκία. Ως αποτέλεσμα, κάθε έκφραση εθνοτικής ταυτότητας από τους Κούρδους (καθώς και άλλες μειονότητες στην Τουρκία) καταπιέστηκε σκληρά. Μέχρι το 1991, η χρήση της κουρδικής γλώσσας (αν και διαδεδομένη) ήταν παράνομη. Μέχρι σήμερα, κάθε συζήτηση που υπαινίσσεται το κουρδικό εθνικό αίτημα θεωρείται ότι υποθάλπει αυτονόμηση και δικαιολογεί φυλάκιση.<br /><br />Η Άγκυρα στρέφεται με σκληρότητα εναντίον των κουρδικών πολιτικών κομμάτων, τα οποία συχνά κηρύσσονται εκτός νόμου και τα στελέχη τους φυλακίζονται για “εγκλήματα γνώμης”. Το 1994, η Leyla Zana (πρώτη γυναίκα κουρδικής καταγωγής που εκλέχθηκε στο τουρκικό Κοινοβούλιο) καταδικάστηκε σε 15 χρόνια για “αυτονομιστικό λόγο”. Το κόμμα της απαγορεύτηκε. Τον περασμένο Ιούνιο οι ηγέτες του τρίτου σε μέγεθος κόμματος στην Τουρκία (του κουρδικού HDP) καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης πολλών ετών για υποτιθέμενη σχέση με το ΡΚΚ. Τα αποδεικτικά στοιχεία των εισαγγελέων αποτελούνταν από δελτία Τύπου που βρέθηκαν στα γραφεία του HDP και τα οποία είχαν σταλεί από πρακτορείο ειδήσεων προσκείμενο στο PKK!<br /><br />Ο αγώνας των Κούρδων είναι κλασικά εθνικοαπελευθερωτικός. Η Άγκυρα συστηματικά παρακρατεί πόρους από τις κουρδικές περιοχές, τις οποίες έχει καταδικάσει σε χρόνια υπανάπτυξη. Οι νοτιοανατολικές επαρχίες είναι πίσω και από τις άλλες επαρχίες της Ανατολίας και βέβαια δεν συγκρίνονται με τη συγκριτικά πολύ πιο αναπτυγμένη οικονομικά δυτική Τουρκία.<div><br />ΡΚΚ και PYD<br /><br />Εδώ και πολλά χρόνια, το ΡΚΚ έχει χαρακτηριστεί από ΗΠΑ και ΕΕ “τρομοκρατική οργάνωση”. Αυτό είχε συμβεί κατ’ απαίτηση της τότε γεωπολιτικά πολύτιμης Τουρκίας. Πέρυσι, βελγικό δικαστήριο, αποφάσισε ότι το ΡΚΚ δεν είναι τρομοκρατική οργάνωση. Η βελγική κυβέρνηση, όμως, δεν ανέστειλε τον χαρακτηρισμό. Το ΡΚΚ, πάντως, διεξάγει από το 1985 αντάρτικο εθνικοαπελευθερωτικό αγώνα, αλλά δεν ασκεί τρομοκρατία. Βομβιστικές επιθέσεις κατά πολιτικών στόχων έχουν γίνει μόνο από την οργάνωση “Γεράκια του Κουρδιστάν”, η οποία δεν ανήκει στο ΡΚΚ.<br /><br />Το πόσο σύνθετο είναι το πρόβλημα φαίνεται στη βόρεια Συρία. Το τοπικό κουρδικό PYD ήταν παραδοσιακά το παρακλάδι του ΡΚΚ στην περιοχή. Οι ΗΠΑ και η Ρωσία συμμάχησαν μαζί του στον πόλεμο εναντίον του ISIS, επειδή οι Κούρδοι ήταν οι μόνοι που έχυσαν ποταμούς αίματος και επέτυχαν να συντρίψουν τους τζιχαντιστές. Για τη Δύση το PYD είναι πολύτιμος σύμμαχος, ενώ το ΡΚΚ “τρομοκρατική οργάνωση”! Πρόκειται για αφόρητη υποκρισία, δεδομένου ότι μαχητές του ΡΚΚ πολεμούν και από τις γραμμές του PYD.<br /><br />Σύμφωνα με τον με τον καρδιολόγο και διπλωματικό εκπρόσωπο του PYD στην Ευρώπη Ιμπραχήμ Μουσλέμ, «το ΡΚΚ παραμένει το κύριο κουρδικό κόμμα. Έχει πολλούς ανοιχτούς, αλλά και μύχιους υποστηρικτές, ανάμεσα σε όλους τους Κούρδους. Πολλές άλλες οργανώσεις και κόμματα ιδρύθηκαν με το πρότυπο του ΡΚΚ. Το ΡΚΚ αποτελεί μια πολύ σημαντική εθνικοαπελευθερωτική δύναμη».<br /><br />Το PYD είναι ένα κουρδικό δημοκρατικό κόμμα, ιδρυτικό μέλος του Εθνικού Φορέα Συντονισμού για τη Δημοκρατική Αλλαγή και περιγράφεται από το Κέντρο Μέσης Ανατολής του ιδρύματος Carnegie ως «ένα από τα πιο σημαντικά κουρδικά κόμματα της αντιπολίτευσης στη Συρία». Όπως προαναφέρθηκε, το πολιτικό κόμμα των Κούρδων της Συρίας ιδρύθηκε ως συριακό παράρτημα του PKK το 2003 και οι δύο οργανώσεις εξακολουθούν να είναι στενά συνδεδεμένες μέσω της Ένωσης Κοινοτήτων του Κουρδιστάν.<br /><br />Κουρδικό Ζήτημα και ΡΚΚ<br /><br />Ο ένοπλος αγώνας δεκαετιών εναντίον του τουρκικού κράτους έχουν μετατρέψει το ΡΚΚ σε “φάρο” για τους Κούρδους παγκοσμίως. Αν και τόσο το μετακεμαλικό όσο και το ερντογανικό καθεστώς έχουν βυθίσει τις κουρδικές επαρχίες στο αίμα και στο κοινωνικό χάος δεν έχουν καταφέρει να κάμψουν τη θέληση των Κούρδων για εθνική ελευθερία. Στη διάρκεια αυτού του ανταρτοπολέμου δεκάδες χιλιάδες πολίτες έχουν χάσει τις ζωές τους και εκατοντάδες κουρδικά χωριά και κωμοπόλεις έχουν καταστραφεί και ερημωθεί. Το αντάρτικο, όμως, επιβιώνει και προκαλεί αιμορραγία στον τουρκικό στρατό, παρά τη συντριπτική υπεροχή του τελευταίου σε όπλα και αριθμό στρατιωτών.<br /><br />Όπως προαναφέραμε, Κούρδοι δεν βρίσκονται μόνο στην Τουρκία. Το βόρειο Ιράκ κατοικείται σχεδόν αποκλειστικά από Κούρδους, οι οποίοι είχαν αποκτήσει αυτονομία το 1970, αλλά το καθεστώς του Σαντάμ Χουσεΐν την είχε καταλύσει με λουτρό αίματος. Η απόφαση 688 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ το 1991 δημιούργησε ασφαλές καταφύγιο. Οι ΗΠΑ δημιούργησαν μια ζώνη απαγόρευσης πτήσεων πάνω από το βόρειο Ιράκ, αφήνοντας, όμως, εκτός όχι μόνο τη Μοσούλη, αλλά και κουρδικές περιοχές, όπως το Κιρκούκ και η Σουλεϊμανίγια.<br /><br />Το κουρδικό βόρειο Ιράκ ελεγχόταν από δύο παραδοσιακές φατρίες, που μετεξελίχθηκαν σε κόμματα, το Κουρδικό Δημοκρατικό Κόμμα (KDP) του Μπαρζανί και η Πατριωτική Ένωση του Κουρδιστάν (PUK) του Ταλαμπανί. Στα δυσπρόσιτα βουνά του ιρακινού Κουρδιστάν, όμως, βρίσκουν καταφύγιο η ηγεσία και αντάρτες του ΡΚΚ. Αυτό ωθεί την Τουρκία να διεξάγει επιχειρήσεις παραβιάζοντας την εδαφική ακεραιότητα του Ιράκ. Αν και η Βαγδάτη διαμαρτύρεται η παρούσα κατάσταση της χώρας δεν της επιτρέπει να κάνει κάτι πιο δραστικό. Στο Ερμπίλ, η τοπική κουρδική κυβέρνηση του Μπαρζανί “μασάει τα λόγια της” σχετικά με τη τουρκική παρουσία.</div><div><br />ΡΚΚ, Μπαρζανί και Ιράν<br /><br />Οι σχέσεις της κυβέρνησης Μπαρζανί με το ΡΚΚ δεν είναι καλές, αλλά δεν είναι και μηδενικές. Αυτό για δύο λόγους: Πρώτον, το “φεουδαρχικό” καθεστώς του Ερμπίλ βλέπει το ΡΚΚ σαν δυνητικό αντίπαλο. Το ΡΚΚ είναι ένα αριστερόστροφο προοδευτικό λαϊκό κίνημα που θέλει άμεση δημοκρατία και ελευθερίες για τους πολίτες. Δεύτερον, το Ερμπίλ έχει στενές οικονομικές σχέσεις με την Άγκυρα και ταυτόχρονα την φοβάται. Είναι ένα σύστημα κατακερματισμένο ανάμεσα σε φυλές και μεσαιωνικούς θεσμούς.<br /><br />Σε πρόσφατη συνέντευξη του ο πραγματικός ηγέτης του ΡΚΚ μετά τη σύλληψη του Οτσαλάν, ο Μουράτ Καραγιλάν, αναφέρθηκε στις τριβές και τις αψιμαχίες με το Ερμπίλ: «Βλέπουμε την κατάσταση στην προοπτική της… Εάν δεν επιτύχουμε μια σφαιρική σκέψη στον ιστορικό χρόνο, όλοι θα χάσουμε. Οι υπολογισμοί μας πρέπει να γίνονται με βάση το συμφέρον του Κουρδιστάν». Ο ίδιος τόνισε ότι ακόμα κι αν δεν έχει εδραιωθεί η ενότητα, δεν πρέπει να διευκολύνεται η Τουρκία.<br /><br />Βαγδάτη και Ερμπίλ, παρόλο που έχουν αρκετά σημεία τριβής μεταξύ τους, προσπαθούν να τα βρουν, καθώς απέναντί τους είναι η Τουρκία. Η ιρακινή κυβέρνηση βρίσκεται στο έλεος φιλοϊρανικών πολιτοφυλακών και μιας απίθανα πολύπλοκης πολιτικής κατάστασης όπου όλες οι φυλετικές, κοινοτικές, παραστρατιωτικές και άλλες οντότητες ασκούν επικαλυπτόμενες εξουσίες αυθαίρετα. Αυτή η κατάσταση συρρικνώνει τα περιθώρια αντίδρασης της Βαγδάτης.<br /><br />Εκτός από τους Κούρδους του Ιράκ, Κούρδοι ζουν και στο Ιράν. H CIA θεωρεί ότι περίπου 10% του ιρανικού πληθυσμού είναι κουρδικής καταγωγής, αποτελώντας την τρίτη πολυπληθέστερη εθνοτική ομάδα της χώρας, αριθμώντας περίπου οκτώ εκατομμύρια. Στην πλειονότητά τους οι Κούρδοι του Ιράν είναι σουνίτες και μάλιστα με πολύ πιο φιλελεύθερες αντιλήψεις σε σχέση με το καθεστώς.<br /><br />Επίσης, για δεκαετίες υφίστανται καταπίεση. Το ισλαμικό καθεστώς συνεχίζει την καταπίεση που ασκούσε το καθεστώς του Σάχη. Φροντίζει να συλλαμβάνει και να θανατώνει κάποιους ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Στο βόρειοδυτικό τμήμα του Ιράν δρα εδώ και δεκαετίες αντάρτικο που οργάνωση, που συνδέεται με το ΡΚΚ. Εναντίον του η Τεχεράνη πραγματοποιεί τακτικά επιδρομές, αλλά η ένταση του αντάρτικού εξαρτάται και από τις συνολικές σκοπιμότητες του κουρδικού εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος και στην Τουρκία και στη Συρία.</div><div><br />Κούρδοι και Τουρκία<br /><br />«Οι Κούρδοι δεν μπορούν να ανοίξουν όλα τα θέματα ταυτόχρονα, όπως π.χ. του Ιράν. Ο μεγαλύτερος εχθρός των Κούρδων είναι η Τουρκία, αν λυθεί αυτό θα λυθούν μετά όλα», δήλωσε στο SLpress.gr ο εκπρόσωπος των Κούρδων της Συρίας Ιμπραχήμ Μουσλέμ. Όντως, το γεγονός ότι η Τουρκία συνεχίζει να κατέχει περιοχές της Συρίας, οι οποίες κατοικούνται από Κούρδους, δημιουργεί ζώνες στις οποίες επιχειρείται μια αλλοίωση του πληθυσμιακού δυναμικού με την βίαιη μετακίνηση Κούρδων και την εγκατάσταση Αράβων και κυρίως τζιχαντιστών που έχουν συμμαχήσει με την Άγκυρα.<br /><br />Κατέχοντας περιοχές στη βόρεια Συρία, οι Τούρκοι δημιουργούν μια de facto ζώνη, η οποία δεν επιτρέπει την άμεση πρόσβαση μεταξύ των Κούρδων σε Συρία και Ιράκ με τους κουρδικούς πληθυσμούς στην Τουρκία. Ταυτόχρονα οι μισθοφόροι τζιχαντιστές, με την ανοχή του τουρκικού στρατού, κλέβουν, βιάζουν, βιαιοπραγούν και σκοτώνουν Κούρδους, αλλά και γηγενείς Άραβες.<br /><br />Η εκδίωξη των κατοχικών δυνάμεων της Τουρκίας από τη βόρεια Συρία θα δημιουργήσει άλλες συνθήκες για την ανάδειξη των κουρδικών αιτημάτων για περισσότερη αυτονομία και ίσως την δημιουργία κράτους, που αποτελεί το νούμερο ένα εφιάλτη της Άγκυρας η οποία έχτισε και συνεχίζει να χτίζει το εθνικό της όραμα στην μη-ύπαρξη του “άλλου”, εν προκειμένω του κουρδικού έθνους.<br /><br />«Το να καταλάβουμε το Αφρίν δεν είναι εύκολο. Δύσκολο θα είναι. Αλλά αν κλείσει ο εναέριος χώρος για τους Τούρκους, θα υπερισχύσουμε. Έχουν πολλά όπλα, αλλά είμαστε καλύτεροι μαχητές. Μην ξεχνάτε πήρε 58 ημέρες στον πάνοπλο τουρκικό στρατό να καταλάβει την περιοχή σε αγώνα εκ του συστάδην, όχι σε αντάρτικο» καταλήγει ο Μουσλέμ. Όπως πολλοί αναλυτές συμπεραίνουν –και οι Κούρδοι επαναλαμβάνουν– οι πρόσφατες αποτυχίες των Τούρκων στο Γκαρέ δείχνουν ότι οι Τούρκοι μόνο ανίκητοι δεν είναι. Ως εκ τούτου, ένας επιδέξιος και αποφασισμένος αντίπαλος, όπως οι Κούρδοι αντάρτες, μπορεί να τους κλονίσει.</div><div><br /></div><div><a href="https://slpress.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Καταλύτης για τη νέα γεωπολιτική της Μέσης Ανατολής το Κουρδικό

Τσιλιόπουλος Ευθύμιος Οι Κούρδοι είναι μια ξεχωριστή εθνότητα κατατετμημένη σε τέσσερα κράτη της Μέσης Ανατολής, που αριθμεί περίπου 30-35 ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Ινδο-Ειρηνικός: Το πλέον επικίνδυνο μέρος του κόσμου

<a href="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/03/23/aeroplanoforo2.jpg"><img height="427" src="https://www.militaire.gr/wp-content/uploads/2019/03/23/aeroplanoforo2-696x464.jpg" width="778" /></a><br /><br /><div>Γράφει ο <b>Γεώργιος Βενέτης</b><br />Εκπαιδευτικός-πτυχ. Πολιτικών Επιστημών<br /><br /><i>“Αν κάποιος τολμήσει να χωρίσει την Ταϊβάν από την Κίνα, ο κινεζικός στρατός δεν θα διστάσει ούτε στιγμή να ξεκινήσει πόλεμο, όποιο κι αν είναι το τίμημα. Η Κίνα δεν θα διστάσει να ξεκινήσει πόλεμο, εάν η Ταϊβάν κηρύξει την ανεξαρτησία της“.</i><br /><b><i>Ουέι Φενγκέ, κινέζος υπουργός Άμυνας<br /></i></b><br />Ενδεχομένως να είναι υπερβολικό να θεωρηθεί ως νέος ψυχρός πόλεμος, ο ολοένα και βαθύτερος ανταγωνισμός μεταξύ Κίνας και της Δύσης. Αναμφισβήτητα όμως η αμοιβαία δυσπιστία Κίνας-Δύσης βαθαίνει, στρατιωτικοποιείται και ενέχει θερμούς κινδύνους.<br /><br />Η εξωτερική πολιτική του Τραμπ είχε επικεντρωθεί στον κίνδυνο που αντιπροσωπεύει η Κίνα και προφανώς σε δεύτερη θητεία του δεν θα είχε γίνει ο ουκρανικός πόλεμος με τις καταστροφικές του συνέπειες και με τις παράπλευρες οικονομικές επιπτώσεις για ολόκληρη την ανθρωπότητα Οι ιέρακες του Πενταγώνου έθεσαν σαν πρώτο στόχο τη Ρωσία, ωθώντας την στην αγκαλιά του Πεκίνου και καθιστώντας πιο δύσκολη την αντιμετώπισή του «δράκου». Στην περιοδεία του πάντως στην Ασία, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν φρόντισε να δείξει ότι η Κίνα είναι ο πρώτος και μεγάλος αντίπαλος και η πραγματική προτεραιότητα της εξωτερικής πολιτικής των Ηνωμένων Πολιτειών Η πλειονότητα των αναλυτών θεωρεί, ότι το κύριο πεδίο γεωπολιτικής, γεωστρατηγικής και οικονομικής σύγκρουσης θα είναι ο Ινδο-Ειρηνικός, υποδηλώνοντας το αυξανόμενο ενδιαφέρον της Ουάσιγκτον να ενισχύσει την αντι-κινεζική συμμαχία της στην περιοχή.<br /><br />O Κίσινγκερ πρόσφατα δήλωσε: «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Κίνα και η Αμερική είναι πλέον αντίπαλοι. Η αναμονή για δυτικοποίηση της Κίνας δεν είναι πλέον μια εύλογη στρατηγική. Δεν πιστεύω ότι η παγκόσμια κυριαρχία είναι μια κινεζική έννοια, αλλά θα μπορούσαν να γίνουν τόσο ισχυροί. Και αυτό δεν είναι προς το συμφέρον μας». Ωστόσο, λέει, «οι δύο υπερδυνάμεις έχουν μια ελάχιστη κοινή υποχρέωση να αποτρέψουν μια καταστροφική σύγκρουση. Αυτό είναι που με ανησυχεί βαθιά για το πού πάμε».<br /><br />Ουκρανία – Ταϊβάν, βίοι παράλληλοι;<br /><br />Η Ουκρανική κρίση ασφαλώς και δημιουργεί συνειρμούς στο μυαλό του Κινέζου προέδρου Σι Τζιπίνγκ που αφορούν την επιθυμία του να ανακαταλάβει την Ταιβάν, το αυτοδιοικούμενο νησί που αποσχίστηκε από την ηπειρωτική χώρα μετά τον εμφύλιο πόλεμο της Κίνας τα έτη, 1945-49.<br /><br />Φυσικά, οι συγκρίσεις ανάμεσα στην Ουκρανία και την Ταϊβάν είναι ανεδαφικές, υπάρχουν πάρα πολλές διαφορές μεταξύ των καταστάσεων, καθώς πρόκειται για δύο πολύ διαφορετικά γεωγραφικά πεδία. Οι απροσδόκητα άμεσες και σκληρές κυρώσεις σαν απάντηση της Δύσης στη ρωσική εισβολή, σίγουρα προβληματίζουν τον Κινέζο πρόεδρο Σι Τζιπίνγκ. Το ζητούμενο είναι τι είδους οικονομικά αντίποινα θα μπορούσαν να επιβληθούν στο ενδεχόμενο επίθεσης στην Ταϊβάν και από αυτή την άποψη η Ουκρανία προσφέρει κάποιες απαντήσεις. Με 1,7 τρισεκατομμύρια δολάρια, η οικονομία της Ρωσίας είναι λιγότερο από το ένα δέκατο του μεγέθους της οικονομίας της Κίνας. Εάν τα δυτικά έθνη δεν μπορούν να αντέξουν τη αμφίδρομη επίπτωση των οικονομικών μέτρων για το Κρεμλίνο, τότε πώς θα αντέξουν τις συνέπειες των κυρώσεων στο κορυφαίο εξαγωγικό και εμπορικό έθνος του κόσμου; Υπάρχει βέβαια μία ειδοποιός διαφορά, που είναι η ενεργειακή εξάρτηση της Δύσης από τη Ρωσία, αλλά να σημειωθεί ότι οι μισές από τις γερμανικές εισαγωγές μαγνησίου και το 45% των εισαγωγών σπάνιων γαιών προέρχονται από την Κίνα, όπως δείχνει νέα μελέτη του Ινστιτούτου Ifo. Τα μέταλλα χρησιμοποιούνται σε σημαντικές τεχνολογίες μέλλοντος όπως κυψέλες καυσίμου, ηλεκτροκινητήρες, ανεμογεννήτριες, ψηφιακή τεχνολογία και ρομπότ.<br /><br />Οι Κινέζοι γνωρίζουν ότι, εάν και όταν είναι έτοιμοι να καταλάβουν την Ταϊβάν, θα λάβουν παρόμοια απάντηση με αυτή που λαμβάνει η Ρωσία για την Ουκρανία.<br /><br />Ιστορικό υπόβαθρο<br /><br />Το όνομα «Ταϊβάν» άρχισε να ακούγεται εντονότερα στα ιστορικά αρχεία κατά τον 17ο αιώνα, ως ολλανδική αποικία. Το 1661, οι Ολλανδοί παρέδωσαν τη διοίκησή της στην κινεζική δυναστεία των Τσινγκ και, με τον τρόπο αυτό, η Ταϊβάν παρέμεινε στον έλεγχο της Κίνας, μέχρι το 1949. Την περίοδο αυτή, διαδραματίζεται ο κινέζικος εμφύλιος πόλεμος με τα στρατεύματα του Chiang Kai-shek να ηττώνται από τις δυνάμεις του Mao Zedong, με αποτέλεσμα δύο εκατομμύρια στρατιώτες και πρόσφυγες αποφάσισαν καταφύγουν στην Ταϊβάν, ενώ το Κ.Κ.Κ. απέκτησε τον έλεγχο της ηπειρωτικής Κίνας. Αμφότερα τα μέρη ισχυρίζονται ότι είναι ο μοναδικός νόμιμος εκπρόσωπος της Κίνας.<br /><br />Υπό την διοίκηση του Τσανγκ Κάι Σεκ η Δημοκρατία της Κίνας, έχοντας την υποστήριξη των ΗΠΑ, διατηρεί την έδρα του εκπροσώπου της Κίνας στον ΟΗΕ, εις βάρος της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας (ΛΔΚ) που έχει αποκλειστεί από τον διεθνή οργανισμό. Όμως, το 1971, το ψήφισμα 2758 του ΟΗΕ παραχωρεί την έδρα στο Πεκίνο και εκδιώκει τους εκπροσώπους του Τσανγκ Κάι Σεκ. Η ανάδυση της Κίνας πολιτικά και οικονομικά δε θα μπορούσε να αγνοηθεί επ’ αόριστον από τον δυτικό κόσμο. Ως εκ τούτου, οι δυτικές χώρες αποφάσισαν να τερματίσουν τις διπλωματικές σχέσεις με την Ταϊπέι, καθώς η Κίνα διατηρεί την πολιτική της “Μίας Κίνας”, ως προϋπόθεση για την καθιέρωση διπλωματικών σχέσεων.<br /><br />Ως συνέπεια, η Ταϊβάν δέχεται ένα κύμα διακοπής διπλωματικών σχέσεων. Ακόμη και η Ουάσιγκτον θέτει τέλος στις σχέσεις της με την Ταϊπέι προκειμένου να αναγνωρίσει το Πεκίνο, την 1η Ιανουαρίου 1979. Έκ του λοιπού, η πολιτική των ΗΠΑ απέναντι στην Ταϊβάν κινείται στο πλαίσιο, ότι υπάρχει μία μόνο Κίνα, η ΛΔΚ, αλλά δεν παίρνουν θέση όσον αφορά το ζήτημα της εθνικής κυριαρχίας της Ταϊβάνκαι επιμένουν στην ειρηνική επίλυσή του.<br /><br />Μεγάλο μέρος των 23 εκατομμυρίων κατοίκων βλέπει το νησί τους ως κυρίαρχο κράτος, ενώ ένα τμήμα του πληθυσμού επιζητά τη διακήρυξη πλήρους ανεξαρτησίας. Παράλληλα, οι κοινωνικές αναταραχές στο Χονγκ Κονγκ, κατά της αυξημένης επιρροής της Κίνας, η οποία επεκτάθηκε με τον καινούργιο νόμο εθνικής ασφάλειας, έχουν αρχίσει και ανησυχούν την Ταϊβάν, καθώς, μετά το Χονγκ Κονγκ, το Πεκίνο μπορεί να στραφεί σε αυτή.<br /><br />Να σημειωθεί ότι η Κίνα θεωρεί την Ταϊβάν όπως και το Χόνγκ Κονγκ, ως μια περιφέρειά της, η οποία έχει αποσχιστεί από τη χώρα, όμως θα γίνει πάλι μέρος της.<br />Το χαρτί των ημιαγωγών<br /><br />Στο γεωστρατηγικό πεδίο, η γεωγραφική της θέση, αποτελώντας έναν κρίκο της νησιωτικής αλυσίδας που εκτείνεται από την Ιαπωνία ως την Ινδονησία, φράζει στον κινεζικό στόλο την πρόσβαση προς τον δυτικό Ειρηνικό Ωκεανό. Επί πλέον, τα χυτήρια του νησιού παράγουν το μεγαλύτερο μέρος των ημιαγωγών τελευταίας γενιάς, εξαρτήματα απαραίτητα για την παγκόσμια ψηφιακή οικονομία (έξυπνα τηλέφωνα, αντικείμενα με διαδικτυακή σύνδεση, τεχνητή νοημοσύνη). Η Ουάσιγκτον επιθυμεί αυτό το παραγωγικό δυναμικό να παραμείνει στην επιρροή της.<br /><br />Η ένταση στην περιοχή<br /><br />Το Πεκίνο δεν αποκλείει τη χρήση βίας για να αποκτήσει τον έλεγχο της Ταϊβάν και αυτό έχει προκαλέσει εντάσεις με τις ΗΠΑ Η αυξανόμενη στρατιωτική πίεση της Κίνας απέναντι στους γείτονές της, και ιδίως στην Ταϊβάν προκαλεί ανησυχίες.<br /><br />Κινεζικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν τα σχέδια της ΛΔΚ για πραγματοποίηση ειδικής επιχείρησης στην Ταϊβάν. Η κινεζική κρατική εφημερίδα Global Times ανέφερε, ότι ο κινεζικός στρατός έλαβε το δικαίωμα να διεξάγει ειδικές επιχειρήσεις “για την αποτροπή απειλών”, “διατήρηση της ειρήνης” και “προστασία της κυριαρχίας”.<br /><br />Παραβιάσεις της Ζώνης Αναγνώρισης Αεράμυνας<br /><br />Σύμφωνα με τον Αντουάν Μποντάζ, ερευνητή του Ιδρύματος για την Στρατηγική Έρευνα, κατά τη διάρκεια του 2020 καταγράφηκαν 380 παραβιάσεις της Ζώνης Αναγνώρισης Αεράμυνας της Ταϊβάν από την κινεζική αεροπορία. Η συχνότητα αυτών των πτήσεων αυξήθηκε ακόμα περισσότερο το 2022.<br /><br />Αναλυτές προβαίνουν σε επιχειρησιακές εκτιμήσεις στο ενδεχόμενο σύρραξης, προβαίνοντας σε συγκρίσεις με τα πολεμικά γεγονότα στην Ουκρανία. Ο Τίμοθι Χιθ, ανώτερος ερευνητής διεθνούς άμυνας στo think tank RAND Corp. δήλωσε ότι το χτύπημα στο Moskva υπογραμμίζει τόσο στην Κίνα όσο και στις ΗΠΑ «την ευπάθεια των πλοίων επιφάνειας» σε οποιαδήποτε πιθανή στρατιωτική σύγκρουση.<br /><br />Ο Χιθ δήλωσε ότι σε ένα τέτοιο σενάριο το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ θα ήθελε να κρατήσει τα πλοία επιφανείας του πολύ μακριά από την εμβέλεια των αντιπλοϊκών πυραύλων που έχει συγκεντρώσει το Πεκίνο στην κινεζική ενδοχώρα. Η Κίνα, από την άλλη πλευρά, γνωρίζει ότι η Ταϊβάν είχε αποκτήσει φθηνούς πυραύλους κατά πλοίων παρόμοιους με εκείνους που η Ουκρανία ισχυρίζεται ότι έπληξαν το Moskva, είπαν ο Χιθ και άλλοι αναλυτές.<br /><br />Εξαιτίας αυτού, «οποιαδήποτε πιθανή (σ.σ. κινεζική) εισβολή στην Ταϊβάν παραμένει μια εξαιρετικά υψηλού κινδύνου αποστολή», δήλωσε ο Χιθ.<br /><br />Είναι βέβαιο ότι μετά τον τερματισμό των συγκρούσεων στην Ουκρανία η Ουάσιγκτον θα επικεντρωθεί στον Ινδοειρηνικό που είναι ένα πεδίο διενέξεων που θα απασχολεί τη διεθνή κοινότητα τα επόμενα χρόνια.<br /><br />Μία έκθεση που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του 2021, από την αμερικανική δεξαμενή σκέψης Council for Foreign Relations ανέφερε ότι η Ταϊβάν είχε αρχίσει να «μετατρέπεται στο πλέον εκρηκτικό σημείο του κόσμου, που μπορεί να οδηγήσει σε έναν πόλεμο μεταξύ των ΗΠΑ και της Κίνας, και πιθανόν και άλλων μειζόνων δυνάμεων». Την ίδια στιγμή, ο ναύαρχος Φίλιπ Ντάβιντσον, διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων του Ινδοειρηνικού, δήλωνε σε μια ακρόασή του από τη Γερουσία ότι «κατά τη διάρκεια της παρούσας δεκαετίας» θα μπορούσε να συμβεί μια σύγκρουση στα στενά της Φορμόζας..</div><div><br /></div><div><a href="https://www.militaire.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

Ινδο-Ειρηνικός: Το πλέον επικίνδυνο μέρος του κόσμου

Γράφει ο Γεώργιος Βενέτης Εκπαιδευτικός-πτυχ. Πολιτικών Επιστημών “Αν κάποιος τολμήσει να χωρίσει την Ταϊβάν από την Κίνα, ο κινεζικός στρατ...

Διαβάστε την συνέχεια

“Η Τουρκία δεν ζητά άδεια από κανέναν για να εισβάλει στην Συρία”

<img height="324" src="https://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2019/12/Turkey-Turkish-Army-Syria-790x400.jpg" width="728" /><br /><br />Η Τουρκία «δεν ζητά ποτέ άδεια» από οποιονδήποτε πριν εξαπολύσει στρατιωτική επιχείρηση στην Συρία, προειδοποίησε σήμερα ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου. «Μπορεί να ανταλλάσσουμε ιδέες, αλλά δεν έχουμε ζητήσει ποτέ και δεν θα ζητήσουμε ποτέ άδεια για τις στρατιωτικές μας επιχειρήσεις κατά της τρομοκρατίας», είπε «Μπορεί να συμβεί, ξαφνικά, μια νύκτα», δήλωσε σε συνέντευξή του στο κρατικό δίκτυο TRT Haber .<br /><br />Κατά την διάρκεια της τριμερούς συνάντηση κορυφής με τον Ιράν και την Ρωσία στην Τρίτη στην Τεχεράνη, ο πρόεδρος της Τουρκίας Ταγίπ Ερντογάν, ο οποίος απειλεί από τον Μάιο με τουρκική στρατιωτική επιχείρηση στην Συρία, δήλωσε ότι υπολογίζει «στην υποστήριξη της Ρωσίας και του Ιράν στον αγώνα κατά της τρομοκρατίας». Όμως οι δύο ομόλογοί του απηύθυναν σαφή προειδοποίηση κατά οποιασδήποτε επιχείρησης στην βορειοανατολική Συρία, η οποία θα ήταν επικίνδυνη για την περιοχή.<br /><br />Ο Τσαβούσογλου υπενθύμισε ότι η Τουρκία «διέκοψε» τις επιχειρήσεις της στην ανατολική Συρία τον Οκτώβριο 2019, «έπειτα από τις υποσχέσεις των ΗΠΑ και της Ρωσίας». Συμφωνία η οποία υπεγράφη υπό την αιγίδα της Ουάσινγκτον και της Μόσχας όριζε απόσυρση των κουρδικών δυνάμεων σε απόσταση 30 χιλιομέτρων από τα τουρκικά σύνορα. «Αλλά οι υποσχέσεις αυτές δεν τηρήθηκαν. Επιθέσεις κατά σύρων αντιφρονούντων και των στρατιωτών μας έχουν αυξηθεί», είπε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών.<br /><br />«Τι θα έκαναν οι Ηνωμένες Πολιτείες στην θέση μας; Τι θα έκανε η Ρωσία; Τι λέει για να δικαιολογήσει την εισβολή της στην Ουκρανία; Οτι υπήρχε απειλή εναντίον της». «Καταγγείλαμε την επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας από την αρχή. Αλλά υπάρχουν επιθέσεις εναντίον μας από την ζώνη αυτή» της βορειοανατολικής Συρίας, επέμεινε ο Τσαβούσογλου.<br /><br />Από το 2016, η Τουρκία έχει εξαπολύσει τρεις ευρείας κλίμακας στρατιωτικές επιθέσεις στην Συρία, στα νότια σύνορά της, εναντίον κουρδικών ενόπλων οργανώσεων και μία επίθεση στις αρχές του 2020 κατά του συριακού καθεστώτος. Τμήμα της βόρειας Συρίας ελέγχεται από τις δυνάμεις των Μονάδων Προστασίας του Λαού (YPG), κουρδική ένοπλη οργάνωση που η Άγκυρα θεωρεί ότι αποτελεί πτέρυγα του PKK.<div><br /></div><div><a href="https://www.defence-point.gr/">πηγή</a><br /><br /><br />Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου.</div>

“Η Τουρκία δεν ζητά άδεια από κανέναν για να εισβάλει στην Συρία”

Η Τουρκία «δεν ζητά ποτέ άδεια» από οποιονδήποτε πριν εξαπολύσει στρατιωτική επιχείρηση στην Συρία, προειδοποίησε σήμερα ο Τούρκος υπουργός ...

Διαβάστε την συνέχεια