ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Ο μεσαίωνας του Βησιγότθου..

<a href="http://1.bp.blogspot.com/-QI7e81Wtxh8/U56X4kCzhWI/AAAAAAAADDo/NpOEOkW8rwQ/s1600/no_future.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="http://1.bp.blogspot.com/-QI7e81Wtxh8/U56X4kCzhWI/AAAAAAAADDo/NpOEOkW8rwQ/s1600/no_future.jpg" width="640" /></a> 
     Ο σύγχρονος κατακτητής, ο Βησιγότθος κύριος Τόμσεν, μίλησε: 
     ''Η πλήρης κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στην Ελλάδα θεωρείται ως μια από τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να μην ληφθούν άλλα επώδυνα μέτρα''! 
 
      Απαιτεί δηλαδή ο υπο-υπάλληλος της τρόϊκας, πλην αφεντικό και ''καπέλο'' της συγκυβέρνησης του αίσχους, να μετατραπεί η χώρα μας σε έναν πλήρη εργασιακό μεσαίωνα, 
     ..χώρα ευκαιρίας και προμηθεύτρια σκλάβων-εργαζομένων για τις επιχειρήσεις τους που θα εγκατασταθούν εδώ μετά την πλήρη καταστροφή (που έρχεται), και το γενικό ξεπούλημα που προχωράει κανονικά, μεθοδικά, κι αθόρυβα! 
 
     Στην χώρα του βεβαίως, και στις άλλες χώρες του ευρωπαϊκού βορρά κυριαρχούν οι εντελώς αντίθετες συνθήκες: εργασιακή ασφάλεια, επιδόματα ανεργίας ίσα με τους κατώτερους μισθούς, κατώτατοι μισθοί που ξεκινούν από 1700 ευρώ, και πάει λέγοντας. 
     Συγχρόνως βέβαια σ' αυτές τις ''υπερπολιτισμένες'' χώρες, όπως π,χ, στην Γερμανία, ψηφίζονται πρόσφατα νόμοι όπου επιτρέπεται η  κτηνοβασία, και αποποινικοποιείται ο δημόσιος αυνανισμός!! 
 
     Σε τέτοιου είδους ''ανεπτυγμένες'' κοινωνίες φυσικό είναι να ευδοκιμήσουν φυντάνια τύπου Τόμσεν, τύπου Γιούνκερ, Σόϊμπλε, 
     ..όπου τον πολιτισμό και την ευημερία την εστιάζουν στην τσέπη και στα γεννητικά όργανα, δηλαδή σε ό,τι βρίσκεται κάτω από την μέση του ανθρώπου, 
     ..πολύ μακριά από την καρδιά και προπαντός απ' το μυαλό, το όργανο αυτό που μας κατέβασε από τα δέντρα, για να μπορεί ο ''κυριος''  Τόμσεν να αρθρώνει λόγο και όχι να γρυλίζει! 
     Που όμως τελικά, ο λόγος του σαν γρύλισμα ακούγεται! 
 
     Κι από κοντά, θαυμαστές αυτού του είδους του πολιτισμού, ''πρωθυπουργός'', αντιπρόεδρος και τα χανουμάκια-βουλευτές τους, 
     ..παπαγαλάκια-χιμπατζήδες ''δημοσιογράφοι'', καθώς και ορισμένοι ''πνευματικοί άνθρωποι'' (μη @έσω!), σαν τον Πέτρο που πάει (και πηδάει) παντού, τον Μίμη του Μ(ου) εις την Ν(ι), και άλλους παρόμοιους! 
 
     Δυστυχώς σε όλους αυτούς είναι εντελώς ανούσιο να απευθύνεσαι με την λογική και τον λόγο. 
     Πρέπει να του μιλάς με κάτι που μπορούν ν' αναγνωρίσουν, 
     ..με κάτι που βρίσκεται κάτω απ' την μέση: 
     Με κλωτσιές!.. 
<a href="http://mandatoforos.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ο μεσαίωνας του Βησιγότθου..

Ο σύγχρονος κατακτητής , ο Βησιγότθος κύριος Τόμσεν, μίλησε : '' Η πλήρης κατάργηση των εργασιακών δικαιωμάτων των ε...

Διαβάστε την συνέχεια

Αλλάζει ο χάρτης στη Μεσοποταμία - Τι σημαίνει αυτό για Κύπρο και Ελλάδα;

Ellada simera 0 Κουρδικό 15:23

<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvOprJbm0ouZzci53s9cg1W6JfVapUE-2WJ8L7J79PwlwGcZf_iMBHic7PuP031pGM_-YNWUdsExQN0iezTvOr6UsBjVLTND2x4VjOQsBKxS9OldmRcXStJ4eV3IEz0ZPrXpGudTdMYIsR/s1600/state6792.jpg" imageanchor="1" peppycount="4" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="340" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvOprJbm0ouZzci53s9cg1W6JfVapUE-2WJ8L7J79PwlwGcZf_iMBHic7PuP031pGM_-YNWUdsExQN0iezTvOr6UsBjVLTND2x4VjOQsBKxS9OldmRcXStJ4eV3IEz0ZPrXpGudTdMYIsR/s1600/state6792.jpg" width="640" /></a> 
 
Του Σάββα Καλεντερίδη 
<div class="MsoNormal">
Η επιχείρηση «Καταιγίδα της Ερήμου», που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1991 ως απάντηση της διεθνούς κοινότητας στην εισβολή του Σαντάμ Χουσεΐν στο Κουβέιτ έξι μήνες νωρίτερα (2 Αυγούστου 1990), μπορεί να θεωρηθεί η θρυαλλίδα που πυροδότησε σειρά εξελίξεων, οι οποίες θα οδηγούσαν στην αλλαγή του χάρτη της περιοχής.</div>
<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more" peppycount="5"></a> 
Τότε στην ουσία μπήκαν τα θεμέλια του κουρδικού κράτους στο Βόρειο Ιράκ, με το ψήφισμα του ΟΗΕ για τη δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων βορείους του 36ου παραλλήλου, και του σιιτικού κράτους στο νότιο τμήμα της χώρας, με τη δημιουργία ζώνης απαγόρευσης πτήσεων νοτίως του 32ου παραλλήλου. Η ανατροπή του Σαντάμ το 2003 και η ψήφιση νέου συντάγματος το 2005, από τη μια πλευρά καθιέρωσε το ομόσπονδο κράτος του Κουρδιστάν και από την άλλη έδωσε τη δυνατότητα στη σιιτική πλειοψηφία να πάρει την εξουσία στα χέρια της, στη Βαγδάτη, οδηγώντας στο περιθώριο τη σουνιτική μειοψηφία, η οποία έχει μια επιπλέον ατυχία, να μη διαθέτει σχεδόν καθόλου πετρελαιοφόρα κοιτάσματα, στις περιοχές που είναι πλειονότητα. 
<div class="MsoNormal">
Όσο περνούσαν τα χρόνια, οι σιίτες της Βαγδάτης, υπό τον Αλ Μαλίκι, ισχυροποιούσαν τη θέση τους οικονομικά, λόγω των εσόδων από τα πετρέλαια, ενώ πολιτικά προσπαθούσαν να ισορροπήσουν μεταξύ Τεχεράνης και Ουάσιγκτον. Το ίδιο διάστημα, οι Κούρδοι έχτιζαν το δικό τους κράτος, προσδοκώντας στη σταδιακή απεξάρτηση από τη Βαγδάτη και στην πλήρη ανεξαρτησία, όταν ήταν κατάλληλες οι συνθήκες, ενώ οι σουνίτες οδηγούνταν στο περιθώριο σε όλους τους τομείς. Ένα επί πλέον πρόβλημα μεταξύ των Κούρδων της Ερμπίλ, των σιιτών του Μαλίκι και των σουνιτών της Αλ Αμπάρ, που θεωρείται η επαρχία προπύργιό τους, ήταν ο έλεγχος της Περιφέρειας Κιρκούκ, που έχει και τα μεγαλύτερα κοιτάσματα πετρελαίου.</div>
<div class="MsoNormal">
Με βάση το σύνταγμα του 2005, η τύχη του Κιρκούκ θα κρινόταν με δημοψήφισμα, που μέχρι σήμερα δεν έγινε, μη επιτρεπούσης και της Ουάσιγκτον, υπό το φόβο ότι κάτι τέτοιο θα προκαλούσε γενική ανάφλεξη στο Ιράκ.</div>
<div class="MsoNormal">
Στο άρθρο μας της Παρασκευής αναφερθήκαμε στο ιστορικό του τρίχρονου εσωτερικού πολέμου στη Συρία και στην εμφάνιση μιας επικίνδυνης οργάνωσης, που έχει τη δυναμική να ανατρέψει τα δεδομένα, το «Ισλαμικό Κράτος στο Ιράκ και το Λεβάντε» (ISIL/ISIS, Islamic State of Iraq and the Levant/ Syria). Η οργάνωση αυτή, σύμφωνα με δικές μας πληροφορίες από παράγοντες της περιοχής, εκτός από την ενίσχυσή της στελεχιακά από την Αλ Κάιντα, έχει ενσωματώσει αξιωματούχους του καθεστώτος Σαντάμ καθώς και ανώτερους και κατώτερους αξιωματικούς από τις επίλεκτες μονάδες του σουνίτη δικτάτορα, ενώ έχει και πολιτική αλλά και κάθε είδους υποστήριξη μεγάλων σουνιτικών φατριών (aşiret) του Ιράκ. Αυτό την καθιστά πολύ πιο ισχυρή από την Αλ Νούσρα, η οποία στέκεται στα πόδια της λόγω της υποστήριξης που έχει από την Τουρκία, με αποτέλεσμα η ISIL/ISIS να απειλεί πλέον ανοικτά όχι μόνο την ενότητα της Συρίας αλλά και του ίδιου του Ιράκ.</div>
<div class="MsoNormal">
Ήδη από μηνών ελέγχει την επαρχία Αλ Αμπάρ, που κατοικείται σχεδόν εξ ολοκλήρου από σουνίτες, ενώ την Τρίτη, 10 Ιουνίου κατέλαβε τη Μοσούλη και το σύνολο της Περιφέρειας Νινευή, με τις δυνάμεις του ιρακινού στρατού να μην προβάλουν καμία αντίσταση και τους αξιωματικούς να διαφεύγουν στην Ερπίλ, του αυτόνομου Κουρδιστάν.</div>
<div class="MsoNormal">
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές (Πέμπτη, 12 Ιουνίου) ο στρατός του «Ισλαμικού Κράτους στο Ιράκ και το Λεβάντε» στρέφεται προς τις πόλεις και κωμοπόλεις της Περιφέρειας Κιρκούκ, με στόχο αφού τις καταλάβει να περικυκλώσει και να καταλάβει το Κιρκούκ, που αποτελεί το μήλον της έριδος όχι μόνο μεταξύ των φυλών του Ιράκ, αλλά και μεταξύ Τεχεράνης, Άγκυρας, Ριάντ, Ουάσιγκτον και Μόσχας… </div>
<div class="MsoNormal">
Το σημαντικό της υπόθεσης είναι ότι ο πρωθυπουργός Αλ Μαλίκι, που γνωρίζει καλύτερα από τον καθέναν ότι ο μόνος αξιόμαχος στρατός στο Ιράκ είναι οι 250 χιλιάδες πεσμεργκά του στρατού των Κούρδων, ζήτησε την βοήθεια του Προέδρου του αυτόνομου Κουρδιστάν, Μεσούτ Μπαρζανί, για να αντιμετωπίσει τους ένοπλους του ISIL/ISIS.</div>
<div class="MsoNormal">
Έχοντες ιδίαν αντίληψη των πραγμάτων πληροφορούμε τους αναγνώστες μας ότι οι πεσμεργκά του στρατού του Κουρδιστάν, αφ’ ενός μεν για λόγους τιμής δεν εγκαταλείπουν ποτέ τις θέσεις τους και δεν αυτομολούν, και αφ’ ετέρου είναι εμπειροπόλεμοι αλλά και αποφασισμένοι να υπερασπιστούν το Κιρκούκ και τις άλλες κουρδικές πόλεις που βρίσκονται υπό την απειλή των ισλαμιστών του ISIL/ISIS.</div>
<div class="MsoNormal">
Μάλιστα, παράγοντες από την περιοχή με τους οποίους συνομιλήσαμε μας διαβεβαίωσαν ότι οι ταξιαρχίες των πεσμεργκά έχουν ήδη οχυρώσει το Κιρκούκ αλλά και τις άλλες κουρδικές πόλεις της περιοχής, ενώ άφησαν να εννοηθεί ότι στο τέλος αυτού του κύκλου των επεισοδίων ίσως θα είναι η πιο κατάλληλη στιγμή  για να ενσωματώσουν το Κιρκούκ και άλλες περιοχές που κατοικούνται από Κούρδους στην κουρδική επικράτεια.</div>
<div class="MsoNormal">
Ο χάρτης στην περιοχή αλλάζαι και είναι πλέον περισσότερο από βέβαιο ότι οι αλλαγές αυτές επηρεάζουν τις ισορροπίες ΚΑΙ στην Α. Μεσόγειο.</div>
<div class="MsoNormal">
Η Ελλάδα, μετά την υπόθεση Οτζαλάν, έπαψε ακόμα και να συζητά για το Κουρδικό και τις εξελίξεις που σχετίζονται μ' αυτό.</div>
<div class="MsoNormal">
Όλα αυτά τα χρόνια μιλούσαμε μόνο εμείς.</div>
<div class="MsoNormal">
Μήπως ήλθε η ώρα να αρχίσουν οι συζητήσεις γύρω από το θέμα; 
<a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a></div>

Αλλάζει ο χάρτης στη Μεσοποταμία - Τι σημαίνει αυτό για Κύπρο και Ελλάδα;

Του Σάββα Καλεντερίδη Η επιχείρηση « Καταιγίδα της Ερήμου », που ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 1991 ως απάντηση της διεθνούς κοινότητας σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Γιατί βάζουν οι Γερμανοί στο 'μάτι' του Έλληνες εφοπλιστές;

Ellada simera 0 Ελλάδα 15:20

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//08A0E37AAA55C81FA5505ED4667E0DEB.jpg" imageanchor="1" peppycount="6" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="424" src="http://asset.tovima.gr/vimawebstatic//08A0E37AAA55C81FA5505ED4667E0DEB.jpg" width="640" /></a></div>
 
Όταν την προηγούμενη φορά έβαλαν στο μάτι τις Κυπριακές τράπεζες, γράφοντας άρθρα και <a href="http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=482519" peppycount="4" target="_blank">πάλι στο </a>Spiegel, τα οποία έλεγαν ότι στην Κύπρο ξεπλένεται ρωσικό χρήμα, ακολούθησε η κατάρρευση των τραπεζών και της οικονομίας της Κύπρου. Τώρα; 
 
Spiegel: Ελληνες εφοπλιστές - «Πλούτος και κρυψίνοια» 
Για τις φορολογικές διευκολύνσεις που απολαμβάνουν κάνει λόγο το περιοδικό 
Όπως διαπιστώνει το γερμανικό περιοδικό, οι έλληνες εφοπλιστές παραγγέλνουν πλοία σαν μην υπήρχε ποτέ κρίση στη ναυτιλία. Το 2012 είχαν δώσει παραγγελίες για την κατασκευή 275 καινούργιων πλοίων αξίας 10 δις ευρώ και άλλα τόσα για την ανακαίνιση του στόλου τους (Eurokinissi) 
<a href="https://www.blogger.com/blogger.g?blogID=4744786448641111194" name="more" peppycount="7"></a> 
«Πλούτος και κρυψίνοια» είναι ο τίτλος άρθρου που δημοσιεύεται στην αυριανή έκδοση του περιοδικού Spiegel και το οποίο έχει ως θέμα τις φορολογικές διευκολύνσεις που απολαμβάνουν οι έλληνες εφοπλιστές, μεταδίδει η <a class="ApplyClass" href="http://www.dw.de/%CE%B8%CE%B5%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/s-10507" peppycount="8" style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px; text-decoration: none;" target="_blank">Deutsche Welle</a>.  
<div class="feedEntryContent" style="background-color: white; border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; font-family: Georgia, Times, serif; font-size: 15px; line-height: 21px; margin: 0px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;" xml:base="http://partner.dw-world.de/syndication/feeds/VEU-Volltext-IN.12171-mrss.xml">
<div style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; margin-bottom: 20px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Όπως διαπιστώνει το γερμανικό περιοδικό, οι έλληνες εφοπλιστές παραγγέλνουν πλοία σαν μην υπήρχε ποτέ κρίση στη ναυτιλία. Το σχετικό άρθρο αναφέρει ότι το 2012 είχαν δώσει παραγγελίες για την κατασκευή 275 καινούργιων πλοίων αξίας 10 δις ευρώ και άλλα τόσα για την ανακαίνιση του στόλου τους.</div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; margin-bottom: 20px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Μόνον για τις πρώτες εβδομάδες του 2014 το κόστος για παραγγελίες καινούργιων πλοίων και αγορές μεταχειρισμένων ανέρχεται στα 5 δις ευρώ. Όπως δηλώνει στο περιοδικό ο πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Εφοπλιστών, Θεόδωρος Βενιάμης, «τα χρήματα προέρχονται από τις δικές μας τσέπες.»</div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; margin-bottom: 20px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Αφορολόγητα…140 δις</div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; margin-bottom: 20px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Ως μία από τις αιτίες για την υψηλή αυτή ρευστότητα που παρουσιάζουν οι έλληνες εφοπλιστές μεσούσης της κρίσης που επικρατεί στη διεθνή ναυσιπλοΐα, αναφέρεται το γεγονός ότι πληρώνουν ελάχιστους –σε σχέση με το εύρος της επιχειρηματικής τους δραστηριότητας- φόρους. Επικαλούμενο διεθνείς αναλύσεις το Spiegel υποστηρίζει ότι από το 2002 ως σήμερα έλληνες εφοπλιστές δεν έχουν φορολογήσει τουλάχιστον 140 δις ευρώ. Αλλά και πέραν αυτού – βάση 58 ειδικών ρυθμίσεων, οι περίπου 800 ελληνικές οικογένειες του κλάδου δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους. Όπως σημειώνεται, πουθενά αλλού στον κόσμο δεν προστατεύονται τόσο πολύ οι εφοπλιστές από οικονομικές επιβαρύνσεις, όπως στην Ελλάδα. 
 
Αντιδρώντας σε αυτήν την παρατήρηση ο κ. Βενιάμης υποστηρίζει ότι οι εφοπλιστές πληρώνουν φόρους «ως ιδιώτες όπως και άλλοι». Βασιζόμενο σε στοιχεία ελληνικών συνδικαλιστικών οργανώσεων, το SPIEGEL γράφει ότι το 2012 οι εφοπλιστές πλήρωσαν ως ιδιώτες φόρους ύψους 15 εκ. ευρώ την ώρα που οι έλληνες ναυτικοί έχουν καταβάλει φόρους ύψους 55 εκ. ευρώ.</div>
<div style="border-bottom-width: 0px; border-left-width: 0px; border-right-width: 0px; border-top-width: 0px; margin-bottom: 20px; padding-bottom: 0px; padding-left: 0px; padding-right: 0px; padding-top: 0px;">
Υποκύπτοντας στις πιέσεις που τους ασκήθηκαν οι εφοπλιστές υποσχέθηκαν ως “εθελοντική συνεισφορά” τον διπλασιασμό του φόρου στο τονάζ των πλοίων για τα επόμενα τρία χρόνια. Όπως όμως γράφει το γερμανικό περιοδικό, ενώ η κυβέρνηση αναμένει από αυτό το διπλασιασμό ετήσια έσοδα ύψους 140 εκ. ευρώ, οι εφοπλιστές τα υπολογίζουν σε λιγότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ.</div>
</div>
<a href="http://infognomonpolitics.blogspot.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Γιατί βάζουν οι Γερμανοί στο 'μάτι' του Έλληνες εφοπλιστές;

Όταν την προηγούμενη φορά έβαλαν στο μάτι τις Κυπριακές τράπεζες, γράφοντας άρθρα και πάλι στο Spiegel, τα οποία έλεγαν ότι στην Κύπ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ιράκ και Συρία: Η αρχή ενός ισλαμικού εμφυλίου (;)

Ellada simera 0 κόσμος 15:11

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/sunni-vs-shia.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-104757" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/sunni-vs-shia.jpg" title="sunni-vs-shia" width="640" /></a></div>
 
Σύμφωνα με την θεωρία παιγνίων και τη λογική, αν θέλεις να δημιουργήσεις ένα κράτος από μια σειρά ανομοιογενών και ακραία ανταγωνιστικών φυλετικών ομάδων, τότε πρέπει η ηγεσία αυτού του κράτους να προέρχεται υποχρεωτικά από μια από τις μειονότητες του. 
Του Παναγιώτη Μητρονίκα 
Μόνο σε αυτή την περίπτωση οι μειονότητες αισθάνονται ασφάλεια και μπορούν να συνεργαστούν, ενώ παράλληλα, η όποια πλειονότητα ακολουθεί, γνωρίζοντας καλά ότι υπάρχουν σαφή όρια στην πίεση που μπορούν να της ασκήσουν. 
Αν η ηγεσία μιας τέτοιας πολυφυλετικής δομής με ανταγωνιστικά χαρακτηριστικά περάσει στα χέρια της πλειονότητας, τότε μοιραία καταστρέφεται η ισορροπία πιέσεων που υπάρχει ανάμεσα στις ομάδες και οι μειονότητες δεν έχουν άλλη επιλογή από το πολεμήσουν ακόμα και για την επιβίωση τους. 
Ιράκ και Συρία, βίοι παράλληλοι 
Η περιοχή που καταλαμβάνεται από τα σημερινά κράτη του Ιράκ και της Συρίας (περιοχή Μεσοποταμίας και Λεβαντίνης) καθώς και οι περιοχές γύρω από αυτή (Ανατολική Τουρκία, Περσία, Λίβανος, Παλαιστίνη, Αφγανιστάν, Πακιστάν) αποτελούν μια κλασική περίπτωση εδαφικής συνύπαρξης πολλών μεγάλων και μικρών, πολύ διαφορετικών, και ακραία ανταγωνιστικών φυλών. Οι κύριοι διαχωρισμοί είναι θρησκευτικοί (Σουνίτες, Σιΐτες, Χριστιανοί) αλλά και φυλετικοί (Άραβες, Κούρδοι, Πέρσες κ.λπ.). 
Η περιοχή που μας ενδιαφέρει στην παρούσα ανάλυση, μετά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1920, πέρασε στα χέρια των Άγγλων και των Γάλλων, οι οποίοι δημιούργησαν τα κράτη του Ιράκ και της Συρίας αντίστοιχα. Ο διαχωρισμός της περιοχής ανάμεσα σε δύο κράτη έσπασε από μόνος του τις μεγάλες φυλετικές ομάδες των Κούρδων και των Σουνιτών δημιουργώντας μια Σουνιτική πλειονότητα στην Συρία, μια Σιιτική πλειονότητα και μια Σουνιτική μειονότητα στο Ιράκ, ενώ οι Κούρδοι και οι Χριστιανοί βρέθηκαν μειονότητες και στα δύο νέα κράτη. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Iraq_Syria_Locator.png"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-104754" height="335" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Iraq_Syria_Locator.png" title="Iraq_Syria_Locator" width="500" /></a> 
Οι δύο μεγάλες δυνάμεις της εποχής προσπάθησαν να εγκαθιδρύσουν δυτικού τύπου κρατικές δομές και μοναρχίες αλλά δεν κατάφεραν να φέρουν τη σταθερότητα στην περιοχή. Η ύπαρξη ανταγωνιστικών φυλών δεν επέτρεψε κάτι τέτοιο ούτε κάτω από την επίβλεψη των δύο μεγάλων, αλλά ούτε και στα επόμενα χρόνια της ανεξαρτησίας των δύο νέων κρατών. 
<div style="text-align: center;">
Η σχετική σταθερότητα στην περιοχή ήρθε απρόσμενα την δεκαετία του ’60 από το κίνημα του Μπααθισμού και παναραβισμού πρώτα στην Συρία και μετά και στο Ιράκ. Ο Μπααθισμός των δεκαετιών του ’50-60 ήταν ένα δυναμικό κίνημα ενοποίησης των Αράβων, με κοσμικές, εθνικιστικές και σοσιαλιστικές καταβολές, στόχος του οποίου ήταν η δημιουργία ενός ενιαίου Αραβικού έθνους και της ευημερίας των πολιτών του. </div>
Ο Αραβικός Σοσιαλισμός του Μπααθισμού δεν είχε σχέση με τον δυτικού τύπου Σοσιαλισμό, αλλά ήταν μια αστικού τύπου κοσμική πολιτική κίνηση με στόχο την αναγέννηση των Αράβων κοινωνικά και πολιτισμικά. Οι ίδιοι οι ιδρυτές του Μπααθισμού από την άλλη, ήταν ένας Χριστιανός, ένας Σιίτης και ένας Σουνίτης, πράγμα που έδειχνε από την αρχή τον κοσμικό χαρακτήρα του και την φυλετική επικράτηση έναντι της θρησκευτικής. 
Τα Μπααθικά καθεστώτα της Συρίας και του Ιράκ ήταν τα πρώτα που έφεραν μια κάποια ισορροπία στα δύο αυτά κράτη και το κατάφεραν αυτό με το να ακολουθήσουν τον κανόνα που αναφέραμε στην αρχή της ανάλυσης μας. Στη Συρία που είχε μια μεγάλη Σουνιτική πλειονότητα η ηγεσία πέρασε στην μειονότητα των Αλαουιτών (Σιιτικής σέκτας), ενώ στο Ιράκ που είχε μια μεγάλη Σιιτική πλειονότητα, η ηγεσία περνάει στα χέρια των Σουνιτών. Με αυτό τον τρόπο, μετά από 40 χρόνια έχουμε μια ισορροπία «πιέσεων» ανάμεσα στις ανταγωνιστικές φυλές της περιοχής. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/hafez_al_assad.jpg"><img alt="" class="alignright size-full wp-image-104755" height="200" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/hafez_al_assad.jpg" title="hafez_al_assad" width="300" /></a>Η ίδια ακριβώς φιλοσοφία ισορροπίας συνεχίστηκε και στα νέο-Μπααθικά καθεστώτα των Άσαντ και Χουσεΐν (Assadism & Saddamism) παρότι εκεί πλέον οι αρχικές ιδεολογίες του παναραβισμού και του Μπααθισμού, είχαν αντικατασταθεί από προσωποκεντρικά απολυταρχικά καθεστώτα που όλοι γνωρίζουμε. 
Το τέλος του Μπααθισμού 
Η αμερικανική εισβολή στο Ιράκ το 2003 και η απομάκρυνση του Σαντάμ Χουσεΐν από την εξουσία, ήταν μια στιγμή που το μεγαλύτερο μέρος του δυτικού κόσμου θεώρησε ως ένα μεγάλο θετικό βήμα προς τον εκδημοκρατισμό του Ιράκ. Ένα μεγάλο βήμα προς τα εμπρός για την ειρήνη στην Μέση Ανατολή. Δυστυχώς, αυτή ήταν και η αρχή του τέλους του Μπααθισμού (ή ό,τι είχε απομείνει από αυτόν) και η ανατροπή των ισορροπιών που σταθεροποιούσαν το Ιράκ για 40 χρόνια. Η αρχή και μιας σειράς άλλων λαθών (;) της αμερικανικής παρουσίας στην περιοχή. 
Οι Αμερικανοί μετά την απομάκρυνση του Σαντάμ πέρασαν την ηγεσία του Ιράκ στα χέρια της κατά 40 χρόνια καταπιεσμένης Σιιτικής πλειονότητας, απομάκρυναν του Σουνίτες από την κυβέρνηση, και διέλυσαν τον ιρακινό στρατό. Αυτό μοιραία οδήγησε στο χάος και τις βίαιες συγκρούσεις ανάμεσα στις φυλές του Ιράκ μιας και έσπασε την ισορροπία «πιέσεων» ανάμεσα στις φυλές και καταπίεση ετών βρήκε τρόπο και μέσο έκφρασης. 
Από την άλλη, στην προσπάθειά τους να φέρουν μια νέα, δυναμική αυτή τη φορά, ισορροπία ανάμεσα στις φυλές και να μειώσουν την βία που μοιραία ξέσπασε στο Ιράκ μετά την αλλαγή των ισορροπιών στο διάστημα 2007-2008, απορρόφησαν όσους Σουνίτες πολεμιστές υπήρχαν στο Ιράκ, τους όπλισαν, τους εκπαίδευσαν και δημιούργησαν τις πολιτοφυλακές των «Υιών του Ιράκ» (Sons of Iraq, Sunni Awakening), μια δύναμη πολύ καλύτερα εξοπλισμένη και εκπαιδευμένη και από την πάλαι ποτέ αστυνομία του Σαντάμ. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Saddam_Hussain_Iran-Iraqi_war_1980.jpg"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-104756" height="216" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Saddam_Hussain_Iran-Iraqi_war_1980-300x216.jpg" title="Saddam_Hussain_Iran-Iraqi_war_1980" width="300" /></a>Φυσικά, η βοήθεια αυτή δεν έγινε ποτέ με άμεση παροχή οπλισμού προς τις Σουνιτικές φυλές. Πραγματοποιήθηκε έμμεσα, με την παροχή τεράστιας οικονομικής βοήθειας, χωρίς έλεγχο, στους αρχηγούς των Σουνιτικών φυλών, αλλά όπως χαρακτηριστικά είπε και ένας από τους αρχηγούς στον στρατηγό Rick Lynch των αμερικανικών δυνάμεων που διαπραγματεύονταν το 2007 τη βοήθεια μαζί τους, με ρητό όρο ότι δεν μπορεί να τους παρέχει όπλα, «μην ανησυχείτε στρατηγέ, τα όπλα είναι φθηνά στο Ιράκ». 
Η αμερικανική διοίκηση όπως αρχίζει να φαίνεται πιο καθαρά σήμερα, μπορεί να μην κατάφερε να εκδημοκρατίσει και να φέρει μια άλλη ισορροπία στην περιοχή, κατάφερε όμως στο όνομα της ειρήνης να εξοπλίσει και να εκπαιδεύσει μεγάλες ομάδες που έχουν πολύ καλόν λόγο να θέλουν να πολεμήσουν μεταξύ τους. Κατάφερε επίσης, για πρώτη φορά στην ιστορία της περιοχής, να χτίσει μια τέτοια ισορροπία ισχύος ανάμεσα στους Σουνίτες και τους Σιίτες, που να τους δίνει το δικαίωμα να διεξάγουν έναν ολοκληρωτικό και καλά οργανωμένο εμφύλιο πόλεμο. Και τώρα αποχωρεί και τους αφήνει να τον κάνουν; 
Στη Συρία, τα τελευταία δύο χρόνια έχουμε κι εκεί το τέλος του Μπααθισμού και μάλιστα κατά διαβολική σύμπτωση από τις ίδιες Σουνιτικές ομάδες που οπλίστηκαν και εκπαιδεύτηκαν στο Ιράκ με αμερικανικούς ή συμμαχικούς (τουρκικούς, σαουδαραβικούς) πόρους και βοήθεια. 
Μπορεί το καθεστώς Άσαντ να μην έχει καταρρεύσει, αλλά η ζημιά φαίνεται να έχει ήδη γίνει. Η Συρία βρίσκεται σε έναν μεγάλο εμφύλιο, πολλοί Σουνίτες της ευρύτερης περιοχής έχουν ενωθεί κάτω από μια νέα ακραία οργάνωση που διεκδικεί το Χαλιφάτο του Ιράκ και της Λεβαντίνης και οι Κούρδοι έχουν πρακτικά ενωθεί και αυτοί. Αρχίζουν δε να χτίζουν την ανεξαρτησία τους για πρώτη φορά. 
Ο Ισλαμικός Εμφύλιος 
Το Ιράκ είναι γεωπολιτικά μια πολύ ενδιαφέρουσα περιοχή για δύο βασικότατους λόγους. Πρώτον, γιατί είναι ακριβώς στην μέση του ισλαμικού κόσμου και δεύτερον και σημαντικότερον γιατί έχει πετρέλαιο. 
Κατά τα χρόνια του Μπααθισμού, το πετρέλαιο που κατείχαν κυρίως οι Σιίτες αναγκάζονταν να το μοιράζονται με τους Σουνίτες. Και ήταν μια λογική υποχώρηση, μιας και το να μοιράζεσαι τα κέρδη, είναι καλύτερα από το να σκοτώνεσαι. Στις μέρες μας όμως το σκηνικό αλλάζει πολύ, με την ύπαρξη ενός πολύ ισχυρού και επιθετικού Σιίτη γείτονα που ακούει στο όνομα Ιράν και ο οποίος έχει ανάγκη τον έλεγχο του πετρελαίου. 
Στον αντίποδα, μια σειρά άλλων Σουνιτών γειτόνων (Σαουδική Αραβία, Τουρκία, Κατάρ, Κουβέιτ) θέλουν κι αυτοί τον ίδιο ακριβώς έλεγχο. Μερικοί μάλιστα θα ήθελαν ιδανικά και τον απόλυτο έλεγχο μιας και κάτι τέτοιο θα καθόριζε κατά το δοκούν τις τιμές και τα κέρδη. 
Ένας ακόμα γείτονας, το Κουρδιστάν, αναζητάει και αυτός με την σειρά του την πρώτη του κρατική υπόσταση. Κι αυτή η υπόσταση χρειάζεται πόρους για να επιβιώσει, ενώ ενοχλεί και το Σιιτικό Ιράν και την Σουνιτική Τουρκία. Παράλληλα με όλα αυτά βέβαια, δεν πρέπει να παραβλέπουμε ότι η πολιτική εξοπλισμού (άμεσα ή έμμεσα) διαφόρων ομάδων από τις ΗΠΑ στο όνομα της επίτευξης ισορροπίας, δεν περιορίζεται μόνο στο Ιράκ. 
Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και στο Αφγανιστάν εδώ και χρόνια με τεράστια ποσά αμερικανικής βοήθειας να καταλήγουν τελικά στους Ταλιμπάν ή άλλους πολέμαρχους, όπως επίσης και στην Παλαιστίνη, όπου οι ΗΠΑ ουσιαστικά δημιουργούν τον πρώτο τακτικό παλαιστινιακό στρατό στην προσπάθεια τους να ιδρύσουν στην Παλαιστίνη μιας φιλοδυτική κυβέρνηση. 
 
Αναδύεται λοιπόν ένα πολύ εύφλεκτο σκηνικό με επίκεντρο το Ιράκ, και η πρώτη πιο φυσική εξέλιξη αυτής της κατάστασης μετά την αμερικανική αποχώρηση είναι ένας σύγχρονος και πολύ καταστροφικός ισλαμικός εμφύλιος πόλεμος. Ουσιαστικά, ο εμφύλιος πόλεμος αυτός έχει ξεκινήσει ήδη στην Συρία και τώρα με την επέλαση της ISIL και στο Ιράκ, αλλά το κλειδί της μεγάλης ανάφλεξης το κατέχει το Ιράν που πιθανότατα, αν όχι μοιραία, θα αναγκαστεί να εμπλακεί στο πλευρό των αδελφών Σιιτών του Ιράκ αν οι Σουνίτες εξτρεμιστές της ISIL συνεχίσουν ανενόχλητοι. 
Αν συμβεί κάτι τέτοιο και οι ΗΠΑ παραμείνουν παρατηρητές όλος ο Ισλαμικός κόσμος θα πάρει φωτιά. Εναλλακτιοκά, θα μπορούσαν να εμπλακούν ενεργά εναντίον του Ιράν και της ISIL (κάτι λογικό τα προηγούμενα χρόνια), ή άτυπα στο πλευρό του Ιράν, εξαιτίας της διαφαινόμενης συνολικότερης επαναπροσέγγισης. Ωστόσο, το σενάριο της γενικευμένης ανάφλεξης είναι εφικτό με όλους τους δυνατούς συνδυασμούς, είτε εμπλακούν οι ΗΠΑ συνολικά, είτε μερικά, είτε μείνουν παρατηρητές. 
Αντί επιλόγου 
Από την μέχρι τώρα ανάλυση μας μπορούμε να ανάγουμε δύο και μόνον δύο αντικρουόμενα και πολύ ανησυχητικά συμπεράσματα. 
Α) Είτε η αμερικανική εξωτερική πολιτική είναι πλέον τραγικά ερασιτεχνική, χωρίς ίχνος στρατηγικής σκέψης και στοιχειώδους λογικής και μοιραία θα οδηγήσει τον κόσμο σε μεγάλα προβλήματα και την ίδια σε ραγδαία αναδίπλωση. 
Β) Είτε είμαστε μάρτυρες των τελευταίων σταδίων ενός πολύ καλά μελετημένου και ενορχηστρωμένου σχεδίου (αυτό)-καταστροφής του ισλαμικού κόσμου, το οποίο ξεκίνησε προ 15ετίας και τώρα μπαίνει στην τελική του φάση. 
 
Οι Άγγλοι και οι Γάλλοι προσπάθησαν ανεπιτυχώς να ελέγξουν αυτή την «περίεργη» περιοχή του κόσμου και τις φυλές της κατά το «Διαίρει και Βασίλευε». Σήμερα, οι Αμερικανοί φαίνεται ότι βάλθηκαν να την καταστρέψουν, μαζί με το Ισλάμ, μέσω του… μεταλλαγμένου, «διαίρει, εξόπλισε και παράτα τους». Το αν είναι εσκεμμένο ή όχι είναι μια άλλη υπόθεση που ίσως δεν μάθουμε ποτέ. 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Ιράκ και Συρία: Η αρχή ενός ισλαμικού εμφυλίου (;)

Σύμφωνα με την θεωρία παιγνίων και τη λογική, αν θέλεις να δημιουργήσεις ένα κράτος από μια σειρά ανομοιογενών και ακραία ανταγωνιστικών ...

Διαβάστε την συνέχεια

Κιρκούκ: H «Ιερουσαλήμ» των Κούρδων στα χέρια του Ερμπίλ

Ellada simera 0 κόσμος 15:08

<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Kirkuk.jpg"><img alt="" class="size-full wp-image-104766 alignleft" height="340" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Kirkuk.jpg" title="Iraq Disputed Kirkuk" width="640" /></a> 
 
Πραγματικότητα φαίνεται να γίνεται το όνειρο των Κούρδων να μπορέσουν να ελέγξουν μία ιστορική πόλη και περιοχή η οποία θεωρείται ως ένα από τα ιερά και τα όσια του έθνους τους. Δυστυχώς αυτό λαμβάνει χώρα εν τω μέσω μία δίνης που μπορεί να τινάξει όλη την περιοχή στον αέρα. 
Του Δρ. Γεωργίου Κ. Φίλη 
Το blitzkrieg των εξτρεμιστών του ISIS δεν απέδωσε μόνο ένα μεγάλο μέρος του Ιράκ στα χέρια των πολεμιστών της παγκοσμίου Τζιχάντ αλλά κατέδειξε με τον πλέον εμφατικό τρόπο τις αδυναμίες των δυνάμεων ασφαλείας του Ιράκ. 
Το γεγονός αυτό, είχε ως άμεση συνέπεια, την αποχώρηση από όλες τις θέσεις τους στην περιοχή του Κιρκούκ των δυνάμεων της Βαγδάτης με αποτέλεσμα οι Κουρδικοί και όχι μόνο πληθυσμοί της περιοχής να βρεθούν στο έλεος του… Αλλάχ και των φανατικών που μεταφράζουν τις εντολές της θρησκείας τους σε έναν πόλεμο κατά των απίστων, των αιρετικών και σε ένα ατελείωτο κυνήγι κεφαλών όσων δεν ακολουθούν το «ορθό δόγμα» και δεν δέχονται τη Σαρία. 
Η τύχη των κατοίκων της μεγάλης αυτής πόλης δεν μπορεί φυσικά να αφηνόταν στις ορέξεις των εισβολέων. Οι Πεσμεργκά, έτοιμοι να αρπάξουν την ευκαιρία και κατόπιν εντολής από το Ερμπίλ πολύ απλά κινήθηκαν γρήγορα και με αποφασιστικότητα και κάλυψαν το κενό εξουσία και ισχύος πριν οι μαχητές του ISIL κινηθούν προς την περιοχή. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/kurdistan_map.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignright size-medium wp-image-104767" height="215" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/kurdistan_map-300x215.jpg" title="kurdistan_map" width="300" /></a>Το Κιρκούκ πλέον βρίσκεται υπό τον έλεγχο των Κούρδων, ενώ  η Βαγδάτη δεν μπορεί στην ουσία να κάνει τίποτα για να αλλάξει το συγκεκριμένο δεδομένο αφού αυτό που προέχει είναι πλέον να ασφαλίσει την ίδια την πρωτεύουσα και να αντιμετωπίσει τις ορδές του ISIL. Η εξέλιξη κρίνεται ως ιστορικής και ίσως καταλυτικής σημασίας για το μέλλον της περιοχής για τους παρακάτω λόγους: 
Το Κιρκούκ ως μία περιοχή με ιστορική και συναισθηματική αξία για τους Κούρδους και ως ένα έδαφος το οποίο φιλοξενεί μεγάλα ενεργειακά αποθέματα αποτελούσε πάντα σημείο τριβής μεταξύ των Αράβων και των Κούρδων. 
Δεν είναι τυχαίο ότι στη μετα-Σανταμ εποχή, η ομοσπονδοποίηση του Ιράκ και η χάραξη των συνόρων μεταξύ των διαφόρων εθνοτικών και θρησκευτικών ομάδων άφησε την περιοχή του Κιρκούκ σε ένα «θολό» καθεστώς, αφού υπάρχει η συνταγματική πρόβλεψη ώστε το καθεστώς της περιοχής, το που δηλαδή θα υπαχθεί, να αποφασιστεί με δημοψήφισμα. 
Όπως γίνεται κατανοητό, το Ερμπίλ έχει ως στόχο να ελέγξει ολοκληρωτικά την πόλη και την περιοχή, ενώ η Βαγδάτη σκοπό είχε με διάφορες προφάσεις να αναβάλει το δημοψήφισμα και μην αποδώσει την περιοχή στους Κούρδους. Δεν είναι τυχαίο ότι αναλυτές εκτιμούν πως ένας από τους κύριους λόγους που το Ερμπίλ δεχόταν έως σήμερα να παραμείνει στην κρατική οντότητα του Ιράκ ήταν το θέμα του Κιρκούκ. Η Βαγδάτη χρησιμοποιούσε το ζήτημα ως ένα εργαλείο για να κρατάει προσδεμένους τους Κούρδους. 
Είναι προφανές πως οι εξελίξεις των τελευταίων ημερών έχουν στην ουσία επιλύσει το θέμα προς όφελος των Κούρδων, αφού επί του πεδίου οι δυνάμεις τους κατέλαβαν την περιοχή. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Kirkuk1.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-104768" height="177" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/Kirkuk1-300x177.jpg" title="Kirkuk" width="300" /></a>Αυτό σημαίνει ότι οι Κούρδοι ΔΕΝ θα έχουν άμεσο λόγο να εμπλακούν στην σύγκρουση, εάν το ISIL δεν τους χτυπήσει. Από την πλευρά της η Βαγδάτη, είναι σίγουρο πως βλέπει του Κούρδους ως τον μόνο ετοιμοπόλεμο σύμμαχο, ο οποίος μπορεί να αλλάξει τις ισορροπίες μέσα στο Ιράκ – χωρίς να υπάρξει κάποια εξωτερική μεγάλη εμπλοκή. Άρα είναι σίγουρο πως η Βαγδάτη θα πρέπει να δώσει κάτι στο Ερμπίλ για να τους τραβήξει στη σύγκρουση. 
Το αντάλλαγμα του Κιρκούκ για την συμμαχία κατά του ISIL είναι και το λογικό τίμημα που θα καταβάλει η Βαγδάτη εάν θα ήθελε να αποκτήσει ισχυρούς συμμάχους. Το ερώτημα βέβαια στο κατά πόσο οι Κούρδοι θα βοηθήσουν τη Βαγδάτη, ακόμα και εάν αυτή τους προσφέρει το Κιρκούκ, αφού το ελέγχουν ήδη παραμένει. Εκτιμάται πως οι Κούρδοι θα εμπλακούν εάν και εφόσον το ΙSIL επιτεθεί στους Κούρδους της Συρίας ή/και του Ιράκ. 
Το Ερμπίλ έχει έρθει σε συνεννόηση της τελευταίες ημέρες με τους ομοεθνείς του στη Συρία και οι πάγοι μεταξύ τους έχουν σπάσει αφού οι εξελίξεις είναι τέτοιες που μπορεί να αποτελέσουν έναν θανάσιμο κίνδυνο και για τις δύο κοινότητες, αλλά και μία τεράστια ευκαιρία. Φυσικά η εμπλοκή των Κούρδων θα μπορούσε να λάβει χώρα και με την προτροπή των ΗΠΑ ή εάν η ηγεσία στο Ερμπίλ εκτιμήσει ότι ένα «Χαλιφάτο» στα νότια της περιοχής του συνιστά μακροπρόθεσμα μία μεγάλη απειλή. 
Με λίγα λόγια οι Κούρδοι, υπό το φως των εξελίξεων, έθεσαν υπό τον έλεγχό τους μία περιοχή την οποία εποφθαλμιούσαν τα τελευταία 10 χρόνια και αποτελούσε επαρκή λόγο στο να παραμείνουν στο ιρακινό κράτος ως συστατικό του μέλος. 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/kirkuk_oil.jpg" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignright size-medium wp-image-104769" height="180" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2014/06/kirkuk_oil-300x180.jpg" title="kirkuk_oil" width="300" /></a>Το κατά πόσο θα εμπλακούν στη τεκταινόμενα στον νότο εξαρτάται από τα ανταλλάγματα της Βαγδάτης, η οποία θα πρέπει να προσφέρει πολλά για να τους πείσει να εμπλακούν, ή εάν το ISIL θα προβεί στο στρατηγικό λάθος να ανοίξει μέτωπο μαζί τους. 
Ο κίνδυνος του ISIL έφερε κοντά στους Κούρδους του Ιράκ με τους ομοεθνείς τους της Συρίας, κάτι το οποίο μπορεί να έχει τεράστιες συνέπειες σε περίπτωση που το ISIL καταφέρει να δημιουργήσει μία σταθερή δομή στην Συρία και στο Ιράκ, δηλαδή εάν τα σύνορα των δύο αυτών κρατών καταρρεύσουν. Είναι προφανές πως μία ενοποίηση Κούρδων της Συρίας και του Ιράκ σε περίπτωση που τα κράτη αυτά καταρρεύσουν είναι αναπόφευκτη. 
<div style="text-align: center;">
<div style="text-align: left;">
Τέλος, το μέγα ερώτημα είναι το εξής: Εάν και εφόσον το ISIL μπορέσει να κρατήσει τις θέσεις του και χωρίσει de facto το Κουρδικό Ιράκ από το υπόλοιπο, και αφού οι Κούρδοι έχουν καταφέρει να ελέγξουν το Κιρκούκ, ποιος θα τους εμποδίσει και με ποιο επιχείρημα από το να κηρύξουν την πλήρη ανεξαρτησία τους;</div>
</div>
 
Ζούμε ιστορικές στιγμές στην περιοχή εφάμιλλες με εκείνες της κατάρρευσης της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1914. Το έχουμε άραγε αντιληφθεί αυτό, έχουμε άραγε καταλάβει το πόσο κοντά είναι ημέρα όπου η Τουρκία με βάση όλα τα συμβαίνοντα θα εμπλακεί άμεσα σε πόλεμο είτε κατά των Κούρδων είτε κατά του ISIL είτε κατά όλων μαζί για να μπορέσει να αποτρέψει όλα όσα έσπειρε τα τελευταία χρόνια στην περιοχή; Και όταν αποτύχει οικτρά σε όλα αυτά, προς τα πού θα στραφεί; 
<a href="http://www.defence-point.gr/" target="_blank">πηγή</a>

Κιρκούκ: H «Ιερουσαλήμ» των Κούρδων στα χέρια του Ερμπίλ

Πραγματικότητα φαίνεται να γίνεται το όνειρο των Κούρδων να μπορέσουν να ελέγξουν μία ιστορική πόλη και περιοχή η οποία θεωρείται ως ένα α...

Διαβάστε την συνέχεια

'Θα καταστρέψουμε 5 χώρες σε 7 χρόνια'! Το 'δόγμα Μπους;' είχε και Ιράκ - ΒΙΝΤΕΟ

Ellada simera 0 κόσμος 14:50

<img alt="Image" src="http://www.onalert.gr/image/?w=630&src=/files/Image/ONALERTPHOTOS/STRATOSDIETHNI/USA/MARINESTRAYMATIAS.png" width="630" /> 
 
Η κατάσταση στο Ιράκ προβληματίζει και τρομάζει. Οι ΗΠΑ δείχνουν ακόμη αναποφάσιστες για το αν και κυρίως πως πρεπει να επέμβουν στο διαγραφόμενο χάος. Και βέβαια δεν μπορούν να αγνοήσουν ότι είναι υπεύθυνες γι΄ αυτό. Η ηγεσία Ομπάμα πληρώνει την εγκληματική πολιτική Μπους και των “γερακιών” του που όπως υπενθυμίζει η πολύ ενδιαφέρουσα ανάλυση της DW ήταν η καταστροφή πέντε χωρών μέσα σε επτά χρόνια. Οι χώρες καταστράφηκαν αλλά αυτό δεν μπορεί να μην έχει επιπτώσεις και για την υπερδύναμη που δείχνει να έχει εγκλωβιστεί . Ο στρατηγός Γ.Κλάρκ τα λέει με εξαιρετικά παραστατικό τρόπο στο βίντεο που θα δείτε. 
 
Γράφει η DW: 
 
Δυόμισι χρόνια μετά την αποχώρηση των αμερικανικών δυνάμεων από το Ιράκ η χώρα βυθίζεται στο χάος. Τζιχαντιστές της πιο επικίνδυνης ισλαμιστικής οργάνωσης «Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας» συνεχίζουν την επέλασή τους, έχουν καταλάβει το 10% της ιρακινής επικράτειας ξεκινώντας από τη Μοσούλη και βρίσκονται μερικές δεκάδες χιλιόμετρα έξω από τη Βαγδάτη. Εκατοντάδες χιλιάδες κάτοικοι έχουν τραπεί σε φυγή και η οργάνωση προάσπισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων Human Rights Watch κάνει λόγο για μαζικές εκτελέσεις, για βασανιστήρια και βομβιστικές επιθέσεις σε βάρος των αμάχων.  Αμηχανία και επικρίσεις  
 
Τρόμος μόνο με τη σκέψη του τι θα μπορούσε να επακολουθήσει και στο Αφγανιστάν 
Η ιρακινή κυβέρνηση βρίσκεται σε κατάσταση σοκ και ζητά βοήθεια από τις ΗΠΑ. Αλλά στην Ουάσιγκτον επικρατεί αμηχανία. Αν και ο πρόεδρος Ομπάμα έκανε λόγο για κατάσταση εκτάκτου ανάγκης και άφησε όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά, δεν πέρασαν μερικά λεπτά και ο Λευκός Οίκος σε ανακοίνωσή του απέκλεισε τη ενεργοποίηση χερσαίων δυνάμεων. Ο αμερικανός πρόεδρος γνωρίζει ότι δεν μπορεί να εξαγνίσει τις παλιές αμαρτίες του προκατόχου του με νέα εισβολή του αμερικανικού στρατού. Οι αντίπαλοί του τον επικρίνουν, ωστόσο, καταλογίζοντάς του ευθύνες για το ιρακινό χάος. «Η έλλειψη στρατηγικής στη Μ. Ανατολή έχει μοιραίες συνέπειες για το Ιράκ και τα αμερικανικά συμφέροντα στην περιοχή», δήλωσε ο ρεπουμπλικάνος Τζο Μπένερ, πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων. Από την πλευρά του ο ρεπουμπλικάνος γερουσιαστής Τζον ΜακΚέιν κάλεσε σε παραίτηση ολόκληρη την ομάδα συμβούλων του Ομπάμα για την εθνική ασφάλεια για «κολοσσιαία λάθη στην αμερικανική πολιτική ασφάλειας».   
 
«Ακόμη χειρότερα»  
Η κριτική είναι σωστή, αλλά τα αίτια ανάγονται σε άλλες εποχές και σε άλλες αιτίες. Σε μια χώρα τόσο νευραλγική, όπως είναι το Ιράκ, που διαθέτει τις μεγαλύτερες πετρελαιοπηγές του κόσμου, τα αμερικανικά συμφέροντα είναι τεράστια και απόδειξη γι' αυτό η μαζική εισβολή αμερικανικών εταιρειών μετά την πτώση του καθεστώτος Σαντάμ. Ο στρατηγός ε.α. Γουέσλι Κλαρκ, πρώην αρχηγός του αμερικανικού στρατού, βλέπει εκεί ακριβώς την αιτία του «κακού», που περιγράφει στην αυτοβιογραφία του. Λίγο μετά τις βομβιστικές επιθέσεις το Σεπτέμβρη του 2001 ο Κλαρκ ήταν στο Πεντάγωνο, όταν του τηλεφώνησε ένας εργαζόμενος για να του ανακοινώσει ότι οι ΗΠΑ θα επιτίθεντο στο Ιράκ χωρίς να το αιτιολογήσει. Όταν μετά από εβδομάδες τον ξανασυναντά και τον ρωτά αν παραμένει το σχέδιο, του απαντά: «ακόμη χειρότερα». Και του παρουσιάζει ένα μυστικό μνημόνιο του Πενταγώνου. «Μέσα σε πέντε χρόνια θα καταστρέψουμε επτά χώρες».   
 
<iframe allowfullscreen="" frameborder="0" height="480" src="http://www.youtube.com/embed/aL_KxtYZCRw" width="640"></iframe> 
 
Πρόσχημα οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 
 
Το μνημόνιο έκανε αναφορά στο Ιράκ, στη Συρία, στο Λίβανο, στη Λιβύη, στη Σομαλία, στο Σουδάν και στο Ιράν, με αυτή ακριβώς της σειρά. «Η χώρα μας ήταν στα χέρια ανθρώπων, όπως ο Πολ Βόλφοβτς, Ντικ Τσένι, Ντόναλντ Ράμσφελντ και άλλων, που ήθελαν να αποσταθεροποιήσουν χώρες της Μέσης και Εγγύς Ανατολής, να τις οδηγήσουν στο χάος και να τις θέσουν υπό τον έλεγχό τους», συνοψίζει σήμερα ο 69χρονος στρατηγός και βετεράνος του πολέμου στο Βιετνάμ. Ο στόχος με το χάος επετεύχθη, όχι όμως και με τον έλεγχο. Είναι ενδιαφέρον ότι ο Κλαρκ δεν είναι ο μόνος που εκφράζει αυτήν την άποψη. Στη διαδικτυακή σελίδα της πολιτικής οργάνωσης Μotherjones γίνεται λόγος για την προεκλογική εμφάνιση του γερουσιαστή Ραντ Πολ από το υπερσυντηρητικό κίνημα Tea Party των Ρεπουμπλικάνων που εξηγούσε πώς το διπλό τρομοκρατικό χτύπημα στους δίδυμους πύργος αποτέλεσε το πρόσχημα για την εισβολή στο Ιράκ καθώς και ποιος ωφελήθηκε από αυτό.   
 
Δις δολάρια για την Halliburton  
Ποιος; Η πετρελαϊκή εταιρεία Halliburton, στην οποία μέχρι το 2000 γενικός διευθυντής ήταν ο πρώην αντιπρόεδρος Ντικ Τσένι. Σύμφωνα με τον Ραν Πολ αμέσως μετά την έναρξη του πολέμου πήρε συμβόλαιο ύψους δις δολαρίων χωρίς προκήρυξη διαγωνισμού. Ακριβή στοιχεία δεν υπάρχουν, αλλά το 2013 οι Financial Times επιχείρησαν να συνοψίσουν ότι έχει μαθευτεί. Συνολικά έρευσε σε ιδιωτικές επιχειρήσεις τουλάχιστον 138 δις δολάρια, χρήματα φορολογουμένων για παροχή συμβουλευτικών υπηρεσιών, υπηρεσιών ασφαλείας ή υλικού για τον πόλεμο στο Ιράκ. Μεγαλύτερος αποδέκτης των χρημάτων ήταν η εταιρία Halliburton με 39 δις δολ. Υπάρχουν κι άλλοι αριθμοί. 4488 αμερικανοί στρατιώτες έχασαν τη ζωή τους. Το 70% των 190.000 νεκρών ήταν από τον άμαχο πληθυσμό, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου Brown στο Rhode Island. Το συνολικό κόστος συμπεριλαμβανομένων της ανοικοδόμησης και της θεραπείας των αμερικανών στρατιωτών ανέρχονται σύμφωνα με την ίδια μελέτη στα 2,2 τρις δολάρια, πολύ πάνω από τα 60 δις που υπολόγιζαν οι αισιόδοξοι κατά την έναρξη του πολέμου.   
 
Μόνο το πρελούδιο  
 
Μετά από όλα αυτά η Ουάσιγκτον βλέπει με ζήλεια προς την κατεύθυνση της Ρωσίας. Η προσάρτηση της Κριμαίας από του Ρώσους, σε σύγκριση με το Αφγανιστάν ή το Ιράκ, ήταν υποδειγματική και πολύ καλά οργανωμένη. Βέβαια και η Ρωσία απειλείται από ισλαμιστική βία και πλήρωσε μεγάλο φόρο αίματος στο Αφγανιστάν πολεμώντας τους Ταλιμπάν, που εξόπλιζαν τότε οι Αμερικανοί με όπλα τελευταίας τεχνολογίας. Ο ρώσος υπουργός Εξωτερικών χαρακτήρισε ανησυχητικές τις εξελίξεις. «Δεν θα χαρούμε, εάν η περιπέτεια που λέγεται Ιράκ τελειώσει αρνητικά για τους Αμερικανούς και τους Βρετανούς», είπε χαρακτηριστικά. Οι ανησυχίες του είναι απόλυτα κατανοητές. Το Ιράκ θα μπορούσε να είναι το πρελούδιο αυτού που περιμένει τον υπόλοιπο κόσμο, όταν οι Αμερικανοί αποσυρθούν και από το Αφγανιστάν. Τότε η Ρωσία θα ερχόταν και πάλι στην πρώτη θέση του μετώπου. 
<a href="http://www.onalert.gr/" target="_blank">πηγή</a>