ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ

Η Ελλάδα πρέπει να καταγγείλει την Ενδιάμεση Συμφωνία με τα Σκόπια

Ellada simera 0 Βαλκάνια, Διπλωματία, Ελλάδα 16:47

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://vstatic.doldigital.net/vimawebstatic/F056332796EA891A2B9FFFC1029706C2.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Η Ελλάδα πρέπει να καταγγείλει την Ενδιάμεση Συμφωνία" border="0" height="346" src="http://vstatic.doldigital.net/vimawebstatic/F056332796EA891A2B9FFFC1029706C2.jpg" width="550" /></a></div> 
Ενδιαφέρουσες απόψεις αναπτύχθηκαν σε εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ στο υπουργείο Εξωτερικών 
 
Η καταγγελία της Ενδιάμεσης Συμφωνίας με σκοπό να υπάρξει ευελιξία στην ελληνική στρατηγική και κατόπιν επανάληψη εντατικών διαπραγματεύσεων - υπό την αιγίδα του ΟΗΕ - ώστε να καταλήξουν η Αθήνα και τα Σκόπια στην υπογραφή μίας Οριστικής Συμφωνίας που θα ρυθμίζει πλήρως τις διμερείς σχέσεις (άρα και το όνομα) ήταν το κοινό συμπέρασμα που προέκυψε από την πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση που πραγματοποιήθηκε από το ΕΛΙΑΜΕΠ στο αμφιθέατρο «Γ. Κρανιδιώτης» του υπουργείου Εξωτερικών με θέμα το τι μέλλει γενέσθαι στις σχέσεις Ελλάδος - πΓΔΜ. 
 
Ομιλητές στην εκδήλωση ήταν τρεις άνθρωποι που έχουν χειριστεί το θέμα των Σκοπίων από διαφορετικές θέσεις και σε διαφορετικές περιόδους: ο κ. Ευ. Κωφός, πρώην σύμβουλος Βαλκανικών Υποθέσεων του υπουργείου Εξωτερικών, ο πρέσβης ε.τ. κ. Αλ. Μαλλιάς και ο ευρωβουλευτής της ΝΔ κ. Γ. Κουμουτσάκος. 
 
Στην ομιλία του, ο κ. Κωφός τόνισε ότι η αρνητική για την Ελλάδα απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης είχε προγραφεί ήδη από την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας το 1995. Επεσήμανε όμως ότι το πρόβλημα της ονομασίας παραμένει πολιτικό και όχι νομικό, ενώ δεν περιορίζεται στο όνομα αλλά και σε θέματα ταυτότητα. Επομένως, αφορά και στους λαούς των δύο χωρών. Σημείωσε δε τη συνεχιζόμενη αλυτρωτική συμπεριφορά της ηγεσίας της πΓΔΜ, μία τάση που καλλιεργείται ήδη από τα νηπιαγωγεία στα Σκόπια. Ζήτησε λοιπόν καταγγελία της Ενδιάμεσης Συμφωνίας, επιστροφή στο αρχικό μακροσκελές κείμενο των διαμεσολαβητών Βανς - Όουεν που προέβλεπε την ονομασία «Δημοκρατία της Νέας Μακεδονίας» στη σλαβική γλώσσα και συμφωνία επί ενός ονόματος με σαφή γεωγραφικό προσδιορισμό. 
 
Ο κ. Μαλλιάς, ο οποίος ήταν πρέσβης της Ελλάδος στην Ουάσιγκτον στην πορεία προς τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, χαρακτήρισε σοβαρό πλήγμα την απόφαση της Χάγης όχι μόνο για το Σκοπιανό αλλά και για όλη την προσήλωση της ελληνικής διπλωματίας επί χρόνια στην «κολυμβήθρα του Διεθνούς Δικαστηρίου» για ακόμη δυσκολότερα θέματα - ιδιαίτερα σε σχέση με την Τουρκία. Ζήτησε αναθεώρηση της ελληνικής πολιτικής, καταγγελία της Ενδιάμεσης Συμφωνίας καθώς η πρόσφατη απόφαση πλήττει καίρια πολλά από τα ελληνικά επιχειρήματα, ενώ επεσήμανε ότι αν η σκοπιανή πλευρά επιμένει να θέσει μία πιθανή συμφωνία σε δημοψήφισμα, αυτό είναι ένα όπλο που δεν πρέπει να απεμπολήσει η Αθήνα η οποία θα πρέπει να το βάλει στο τραπέζι. 
 
Ο κ. Κουμουτσάκος, που από τη θέση του εκπροσώπου Τύπου του υπουργείου Εξωτερικών έζησε την προ Βουκουρεστίου διαπραγμάτευση, έδωσε έμφαση στην ανάγκη να διαφυλαχθεί η ομόφωνη απόφαση της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ του 2008 που κατέστησε την επίλυση του ονοματολογικού προϋπόθεση για την ένταξη των Σκοπίων στη Συμμαχία. Χαρακτήρισε κρίσιμη τη Σύνοδο του ΝΑΤΟ στο Σικάγο τον προσεχή Μάιο, ζήτησε διαπραγμάτευση χωρίς παράλληλους διαύλους με αδιαίρετη θέση (χωρίς π.χ εκπτώσεις στο όνομα έναντι του εύρους) καθώς και τη δημόσια δέσμευση του Νίκολα Γκρούεφσκι ότι θα απέχει από προκλήσεις. Ειδάλλως, τόνισε, θα πρέπει να καταγγελθεί η Ενδιάμεση Συμφωνία. 
 
<a href="http://www.tovima.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Η Ελλάδα πρέπει να καταγγείλει την Ενδιάμεση Συμφωνία με τα Σκόπια

Ενδιαφέρουσες απόψεις αναπτύχθηκαν σε εκδήλωση του ΕΛΙΑΜΕΠ στο υπουργείο Εξωτερικών Η καταγγελία της Ενδιάμεσης Συμφωνίας με σκοπό να υπά...

Διαβάστε την συνέχεια

Η αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκικής Υπηρεσίας Πληροφοριών ΜΙΤ

Ellada simera 0 Τουρκία 16:36

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRjjA6q7DtS5ob3SfH6ZOnjNRXX658lSqENV7a2qS3Y5DS_h0HQ" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="380" src="http://t2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcRjjA6q7DtS5ob3SfH6ZOnjNRXX658lSqENV7a2qS3Y5DS_h0HQ" width="500" /></a></div> 
Στις 11 Ιανουαρίου 2012 ο αρχηγός της ΜΙΤ, Hakan Fidan, παρουσίασε στην πολιτική ηγεσία της Τουρκίας τη νέα δομή και το νέο επιχειρησιακό σχεδιασμό της τουρκικής Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών στα πλαίσια της 85ης επετείου από την ίδρυσή της. Η εν λόγω παρουσίαση πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις της ΜΙΤ, διήρκεσε 2,5 ώρες και παρευρέθησαν ο πρόεδρος της Δημοκρατίας Abdullah Gül, ο πρωθυπουργός Recep Tayyip Erdogan, o αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Necdet Özel, ο υπουργός Εσωτερικών İdris Naim Şahin, ο υπουργός Εξωτερικών Ahmet Davutoğlu και ο υπουργός Δικαιοσύνης Sadullah Ergin. Η ΜΙΤ, με τη νέα δομή της εφαρμόζει ένα επιθετικό δόγμα στις χώρες στόχους και δίδει ιδιαίτερη βαρύτητα στις πληροφορίες εξωτερικού οι οποίες επικεντρώνονται στους στρατιωτικούς, ενεργειακούς, οικονομικούς, πολιτικούς, πολιτιστικούς, θρησκευτικούς και δημογραφικούς τομείς. Ως περιοχές ενδιαφέροντος καθορίσθηκαν ο Καύκασος, τα Βαλκάνια, η Ασία-Ειρηνικός Ωκεανός, η Μέση Ανατολή, η Μεσόγειος Θάλασσα, η Αφρική, η Ερυθρά Θάλασσα-Κόλπος του Άντεν και η Κασπία Θάλασσα. Επιπρόσθετα, σύμφωνα με τουρκικές πηγές, η ΜΙΤ, με το νέο καθεστώς λειτουργίας της, αποτελεί τον βασικό διαχειριστή των πληροφοριών εσωτερικού και εξωτερικού της χώρας. Ενδεικτικό παράδειγμα αποτελεί η 12μηνη διαβούλευση της με το τουρκικό ΓΕΕΘΑ που είχε ως αποτέλεσμα της ένταξη της Διοίκησης Ηλεκτρονικών Συστημάτων του Γενικού Επιτελείου (προσωπικό και υλικά) στην τουρκική υπηρεσία πληροφοριών. Έτσι, όλες οι ηλεκτρονικές πληροφορίες θα συλλέγονται από ένα φορέα, την ΜΙΤ, και στη συνέχεια αυτές θα διανέμονται αρμοδίως. 
H συνέχεια της ανάλυσης του Χρήστου Μηνάγια <a href="http://geostrategy.gr/pdf/2012%20Turkey%20-%20MIT.pdf">εδώ</a>. 
Σημειώνεται ότι στις 8 Ιανουαρίου πραγματοποιήθηκε ενημέρωση σε δημοσιογράφους στις εγκαταστάσεις της ΜΙΤ στην Άγκυρα. Ο αρχηγός της ΜΙΤ Hakan Fidan εξέφρασε την αισιοδοξία του ότι οι τουρκικές μυστικές υπηρεσίες θα συγκαταλέγονται σύντομα ανάμεσα στις 10 καλύτερες παγκοσμίως αλλά αρνήθηκε να σχολιάσει τις σχέσεις της υπηρεσίας με την ισραηλινή Mossad αλλά και το θάνατο του πρώην στελέχους Kaşif Kozinoğlu. O Fidan υποστήριξε ότι η MIT δίνει έμφαση στη συλλογή πληροφοριών από ανοικτές πηγές, σημειώνοντας χαρακτηριστικά πως σε καθημερινή βάση παρακολουθούνται 1.000 τηλεοπτικά κανάλια ενώ παρουσιάστηκε και η αναβαθμισμένη <a href="http://www.mit.gov.tr/">ιστοσελίδα </a>της τουρκικής υπηρεσίας πληροφοριών. 
 
<a href="http://strategyreports.wordpress.com/">ΠΗΓΗ</a>

Η αναβάθμιση του ρόλου της Τουρκικής Υπηρεσίας Πληροφοριών ΜΙΤ

Στις 11 Ιανουαρίου 2012 ο αρχηγός της ΜΙΤ, Hakan Fidan, παρουσίασε στην πολιτική ηγεσία της Τουρκίας τη νέα δομή και το νέο επιχειρησιακό σ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι Τούρκοι έχουν σχέδιο β’

Ellada simera 0 κυπρος 15:53

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.sigmalive.com/files/imagecache/content_image/files/node_images/8/3/3/454833/christofias_eroglu_ban12_400x267.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://www.sigmalive.com/files/imagecache/content_image/files/node_images/8/3/3/454833/christofias_eroglu_ban12_400x267.jpg" width="550" /></a></div> 
<div style="text-align: center;">Πάει Νέα Υόρκη για να εξασφαλίσει πενταμερή ο Έρογλου</div><div style="text-align: center;"> 
</div>Σε περίπτωση που αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις στο Green Tree και δεν εξευρεθεί λύση πριν από τον Ιούλη, η κατοχική δύναμη θα αποκηρύξει τη διζωνική ως βάση λύσης και θα προχωρήσει στη βάση των δυο κρατών 
Τον γνωστό τους αμανέ ξεκίνησαν οι Τούρκοι, όπως κάθε φορά που πλησιάζουν τριμερείς συναντήσεις. Κινούμενοι στο γνωστό μοτίβο, άρχισαν να ρίχνουν «σπόντες» περί εκπλήξεων, ώστε να δημιουργήσουν πανικό και να εμφανίζονται ως η πλευρά που ενθαρρύνει την επίτευξη προόδου. Ταυτόχρονα εξασκούν επιπλέον πίεση στην ελληνική πλευρά για υποχωρήσεις, λόγω των απειλών που εκτοξεύουν για πλήρη εγκατάλειψη της όποιας προσπάθειας και αλλαγή πορείας προς τη λύση δύο κρατών, καθιστώντας τις θέσεις τους πιο μαξιμαλιστικές και διευρύνοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο περισσότερο τις αποστάσεις, που ενδεχομένως να επιχειρήσουν τα ΗΕ να γεφυρώσουν, με τη μέθοδο της μέσης γραμμής. 
Αν και συνήθως τα όσα ισχυρίζονται οι Τούρκοι πριν από τις τριμερείς συναντήσεις δεν επαληθεύονται στο σύνολό τους, εκείνο που μπορεί να θεωρηθεί αρκετά πιθανόν είναι όντως να διαθέτουν σχέδιο β’, όπως και σχέδιο γ’ και σχέδιο δ’. Σε αντίθεση με την Άγκυρα, που δηλώνει πανέτοιμη στον τομέα αυτό, η ύπαρξη σχεδίου β’ αποτελεί διακαή πόθο της αντιπολίτευσης στην Κύπρο, ο οποίος παραμένει ανεκπλήρωτος, αφού, μέχρι πρόσφατα, η Κυβέρνηση αρνιόταν πεισματικά να καταρτίσει κάτι τέτοιο, για επικοινωνιακούς, όπως ανέφερε, λόγους. 
Σχέδιο β’ και δύο κράτη 
Όπως δήλωσε ο Αντιπρόεδρος της κατοχικής χώρας, υπεύθυνος για κυπριακές υποθέσεις Μπεσίρ Αταλάι, προσδοκία της Τουρκίας είναι στην επικείμενη συνάντηση στο Green Tree να καθοριστεί μια πενταμερής διάσκεψη, στην οποία θα συμμετάσχουν και οι τρεις εγγυήτριες δυνάμεις και ακολούθως, αν συμφωνηθεί λύση, να τεθεί σε δημοψηφίσματα προς έγκριση. Πρόσθεσε πως η Άγκυρα είναι υπέρ μιας δίκαιης και μόνιμης λύσης στο νησί, στη βάση ομόσπονδου συνεταιρισμού και τώρα η διαδικασία των συνομιλιών βρίσκεται στην τελική της φάση. Ως εκ τούτου, σημείωσε, η συνάντηση της Νέας Υόρκης πρέπει να θεωρείται ως μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για την επίτευξη θετικού αποτελέσματος. Σε αντίθετη περίπτωση, είπε, και λαμβάνοντας υπόψη ότι -όπως ισχυρίστηκε- η ε/κ πλευρά δεν επιδεικνύει θετική στάση και ζήλο, η Τουρκία έχει πάντοτε στην ημερήσια διάταξή της σχέδιο β’. 
Σύμφωνα με πληροφορίες των τουρκικών ΜΜΕ, το σχέδιο β’, στο οποίο αναφερόταν ο Τούρκος Αντιπρόεδρος, δεν είναι άλλο από «τροποποίηση των βασικών παραμέτρων λύσης» από την Άγκυρα. Κι αυτό θα συμβεί σε περίπτωση που η διαπραγμάτευση του Green Tree αποτύχει και η διεθνής διάσκεψη ή τα δημοψηφίσματα, δεν φέρουν τη λύση του Κυπριακού, πριν από την ανάληψη της κυπριακής προεδρίας της Ε.Ε. το καλοκαίρι. Ο ίδιος ο ΥΠΕΞ της χώρας, πάντως, Αχμέτ Νταβούτογλου, μιλώντας στους Τούρκους πρέσβεις, ανέφερε -χωρίς να το προσδιορίζει ως σχέδιο β’- ότι σε περίπτωση αποτυχίας, η Τουρκία θα εγκαταλείψει το μοντέλο λύσης της διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας και στη θέση του θα υιοθετηθεί ένα μοντέλο λύσης, βασιζόμενο σε δύο ανεξάρτητα κράτη. 
Λύση πριν από τον Ιούλιο 
Με κάθε ευκαιρία επαναλαμβάνουν οι Τούρκοι το ορόσημο της 1ης Ιουλίου, ως καταληκτικής ημερομηνίας για την τρέχουσα διαπραγματευτική διαδικασία. Χθες και ο ψευδοπροθυπουργός Ιρσέν Κιουτσιούκ εξέφρασε την ελπίδα όπως το Κυπριακό λυθεί πριν από την ανάληψη της Προεδρίας. Ανέφερε πως η τ/κ πλευρά προσδοκεί πολύ περισσότερα και καταβάλλει μεγαλύτερες προσπάθειες από την ε/κ πλευρά για την επίλυση του προβλήματος, προσθέτοντας ότι η ε/κ πλευρά δείχνει να είναι άνετη λόγω του ότι αποτελεί αναγνωρισμένο κράτος μέλος της Ε.Ε. 
Από πλευράς του, ο λεγόμενος υπουργός εξωτερικών των κατεχομένων Χουσεΐν Οζγκιουργκιούν, δήλωσε πως η συνάντηση στη Νέα Υόρκη είναι σημείο καμπής. Υποστήριξε ότι η τ/κ πλευρά έδειξε καλή θέληση και εργάστηκε εποικοδομητικά για την επίτευξη μιας συνολικής λύσης και πρόσθεσε ότι έχει την ίδια θετική προσέγγιση και όσον αφορά τη συνάντηση στο Green Tree και επιθυμεί να καταλήξει σε συμφωνία με εξεύρεση συνολικής και τελικής λύσης. Ο Οζγκιουργκιούν επέκρινε την ε/κ πλευρά ότι δίνει αρνητικές απαντήσεις και αρνητικά αποτελέσματα σε δημοψηφίσματα, σε κρίσιμες καμπές και ευχήθηκε ο Πρόεδρος Χριστόφιας και η ε/κ πλευρά να πάνε στη συνάντηση συνειδητοποιώντας ότι μια τελική συμφωνία θα φέρει ευημερία και στις δύο πλευρές και σταθερότητα στην περιοχή. 
Και η πολυμερής χωρίς νόημα… 
Στα βήματα του Προέδρου της Δημοκρατίας, πάντως, βαδίζει ο σύμβουλός του Γιώργος Ιακώβου, ο οποίος επεσήμανε χθες ότι, πέραν της συνάντησης του Green Tree, που επανειλημμένως ο Πρόεδρος δήλωσε πως δεν έχει νόημα, ούτε και η διεθνής διάσκεψη έχει νόημα στην παρούσα φάση. Η δήλωσή του μπορεί να εκληφθεί ως απάντηση στους όποιους σχεδιασμούς μεθοδεύονται για να οδηγηθεί η διαδικασία σε διεθνή διάσκεψη χωρίς να έχουν επιλυθεί οι εσωτερικές πτυχές του Κυπριακού, κάτι που επιδιώκει η τουρκική πλευρά, που θέλει να συζητηθεί το Εδαφικό, κυρίως, σε ένα τέτοιο πλαίσιο. 
Αιτιολογώντας τη θέση του, ο Προεδρικός Επίτροπος ανέφερε ότι σημειώθηκε ελάχιστη πρόοδος μέχρι σήμερα σε σημαντικές πτυχές όπως το Περιουσιακό, το Εδαφικό και το ζήτημα της εκτελεστικής εξουσίας και οι σοβαρές δυσκολίες που αντιμετωπίζονταν «κορυφώνονται», λόγω της μη τήρησης από πλευράς Έρογλου των δεσμεύσεων που αναλήφθηκαν στο Green Tree 1. «Αν τα πράγματα συνεχίσουν να είναι όπως τα βλέπουμε σήμερα, δεν υπάρχει λόγος να γίνει διεθνής διάσκεψη», πρόσθεσε, επαναλαμβάνοντας, ταυτόχρονα, τη θέση της Κυβέρνησης, ότι στην πολυμερή θα πρέπει να συζητηθούν μόνο θέματα που άπτονται της ασφάλειας και των εγγυήσεων. Αναφερόμενος συγκεκριμένα στις εγγυήσεις, ο κ. Ιακώβου τόνισε ότι «δεν χρειάζονται», αφού άλλα ήταν τα δεδομένα το 1959 και άλλα σήμερα, που έχουμε ενταχθεί στην ευρωπαϊκή οικογένεια, που διαθέτει πολύ καλούς κανόνες προστασίας της συνταγματικής τάξης, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της ασφάλειας των κρατών-μελών. 
Είτε θα επιτύχει είτε θα αποτύχει 
Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο ΚΥΠΕ ο Αλεξάντερ Ντάουνερ, μέρος της οποίας δημοσιεύθηκε χθες, δήλωσε ότι στόχος της επικείμενης συνάντησης στις 22-24 Ιανουαρίου είναι «ένα καλό αποτέλεσμα» στη Διακυβέρνηση, το Περιουσιακό και την Ιθαγένεια. Υποστήριξε πως είναι δυνατόν να υπάρξει συμφωνία στα ουσιώδη θέματα, εάν υπάρχει πολιτική βούληση και πνεύμα για συμβιβασμό. «Η συνάντηση θα είναι είτε επιτυχία είτε αποτυχία», είπε, επαναλαμβάνοντας ότι ο ρόλος που θα διαδραματίσουν τα ΗΕ θα είναι βοηθητικός. Η δήλωση αυτή φαίνεται να σχετίζεται και με τις πρόσφατες αναφορές κυβερνητικών αξιωματούχων, ότι δεν θα γίνουν αποδεκτές γεφυρωτικές προτάσεις ή παρόμοιου είδους διαμεσολάβηση από μέρους των ΗΕ. Ο Ειδικός Σύμβουλος του Γ.Γ. διευκρίνισε ότι τα πιο βασικά ζητήματα που εκκρεμούν είναι: 
«Πρώτον, ο τρόπος εκλογής του εκ περιτροπής προέδρου και του εκ περιτροπής αναπληρωτή προέδρου, δεύτερο ο τρόπος διευθέτησης της παραχώρησης ιθαγένειας και τρίτο το Περιουσιακό, το οποίο δεν μπορεί να καταλήξει, μέχρι να υπάρξει συμφωνία στο Εδαφικό». Για τον Ντάουνερ, πρόοδος που θα δημιουργήσει ένα περίγραμμα στα θέματα Διακυβέρνησης, Περιουσιακού και Ιθαγένειας, μεταφράζεται σε «κάτι καλό». Αντίθετα, δήλωσε, αν δεν υπάρξει συμφωνία επί αυτών των θεμάτων και οι διαφορές παραμείνουν πολύ μεγάλες, θα φθάσουμε πιθανόν σε ένα σημείο, όπου δεν θα μπορούμε να κάνουμε κάτι. Ανέφερε, μάλιστα, ότι το Κυπριακό είναι το πιο δύσκολο θέμα που αντιμετώπισε στην καριέρα του. 
Ερωτηθείς σχετικά, ο Ειδικός Σύμβουλος του Γ.Γ. απέφυγε να αναφερθεί σε χρονοδιαγράμματα, λέγοντας ότι η διαδικασία «είναι απίστευτα δύσκολη και χρειάζεται επιμονή και θάρρος». Σημείωσε, πάντως, πως αν τα Η.Ε. δεν πίστευαν ότι υπήρχε πιθανότητα επιτυχίας, δεν θα διοργάνωναν το Green Tree 2. Καταλήγοντας, υποστήριξε πως θα ήταν «άδικο» κάποιος να ισχυριστεί πως είτε ο ένας είτε ο άλλος διαπραγματευτής δεν θέλουν την επίτευξη λύσης. Υπέδειξε, ωστόσο, ότι για να καταλήξουμε σε μια συμφωνία στο Κυπριακό, εξυπακούεται ότι «δεν μπορείς να εξασφαλίσεις όλα όσα ζητάς». 
Λιλλήκας: Βεβαίως και μπορούμε να αρνηθούμε την πρόσκληση 
Η επιστολή του κ. Μπαν Κι Μουν προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αποκαλύπτει τα αδιέξοδα μιας διαπραγμάτευσης που ξεκίνησε πάνω σε απροσδιόριστη βάση αλλά και της στρατηγικής των μονομερών υποχωρήσεων, δήλωσε χθες ο πρώην ΥΠΕΞ Γιώργος Λιλλήκας. «Παραδειγματιζόμενοι από τις εμπειρίες του 2004, ο Πρόεδρος θα πρέπει να αρνηθεί να συμμετάσχει σε μια διαδικασία παγίδα, πριν δημιουργηθούν μεγάλες προσδοκίες στη διεθνή κοινότητα. Αν, αντίθετα, λάβει μέρος σε αυτήν και στο τέλος είτε ο ίδιος είτε ο λαός μας απορρίψει το αποτέλεσμά της διαδικασίας, οι συνέπειες θα είναι τραγικές», ανέφερε. 
Πρόσθεσε πως η λογική, «δεν μπορούμε να αρνηθούμε πρόσκληση του Γ.Γ.», είναι εντελώς λανθασμένη και ανεδαφική. Είναι ένας από τους μύθους που μόνοι μας κτίσαμε και που μας κόστισαν ακριβά στο παρελθόν, γιατί μας αφαιρεί τη διεκδικητικότητα. Με αυτήν την λογική το 2002 είπαμε «δεν μπορούμε να απορρίψουμε ένα σχέδιο που υπέβαλε ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, ως βάση για διαπραγμάτευση» και καταλήξαμε στο συνταγματικό έκτρωμα που ακούει στο όνομα «Ανάν 5» και το οποίο αναγκαστήκαμε να απορρίψουμε στο Δημοψήφισμα, τόνισε. Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος μέλος του ΟΗΕ και έχει κάθε δικαίωμα να διαφωνήσει με τον Γ.Γ., εξήγησε, προσθέτωντας ότι η εμπλοκή του ΟΗΕ στην αναζήτηση λύσης του Κυπριακού, καθορίζεται από τα Μόνιμα Μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και όχι από την καλή διάθεση του εκάστοτε Γενικού Γραμματέα. 
<a href="http://www.sigmalive.com/">ΠΗΓΗ</a>

Οι Τούρκοι έχουν σχέδιο β’

Πάει Νέα Υόρκη για να εξασφαλίσει πενταμερή ο Έρογλου Σε περίπτωση που αποτύχουν οι διαπραγματεύσεις στο Green Tree και δεν εξευρεθεί λύση...

Διαβάστε την συνέχεια

Aιφνιδιαστική άσκηση της ρωσικής αρμάδας εντός του ελληνικού FIR

Ellada simera 0 κόσμος 15:11

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/KUZNETSOV3_L.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="333" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/KUZNETSOV3_L.jpg" width="550" /></a></div><div> 
</div>Σε αιφνιδιαστική δέσμευση μιας περιοχής περί τα 75 ν.μ. νοτιοδυτικά της Πύλου, στο στόμιο της εξόδου της Αδριατικής, προχώρησε σήμερα το πρωί το ρωσικό Ναυτικό με το αεροπλανοφόρο Admiral Kuznetsov και άλλα πέντε από τα συνολικά οκτώ πλοία της συνοδείας του να κατευθύνονται τώρα στην περιοχή αυτή. 
Η ΝΟΤΑΜ από την Ελλάδα κατόπιν του ρωσικού αιτήματος εκδόθηκε ενωρίς το πρωί και η δέσμευση αφορά μια περιοχή μεταξύ των FIR Eλλάδος-Λιβύης-Ιταλίας, αλλά γίνεται στο σύνολό της εντός του ελληνικού FIR και για τις ώρες από 10.00 το πρωί σήμερα μέχρι τις 17.00 το απόγευμα. 
Τις στιγμές που γράφονται οι γραμμές αυτές το ρωσικό αεροπλανοφόρο βρισκόταν στο λιβυκό FIR προερχόμενο από την περιοχή νοτιοανατολικά της Κρήτης. Επίσης, κίνηση παρουσιάζουν προς δυσμάς και τα υπόλοιπα τρία σκάφη του ρωσικού στόλου που είχαν μείνει στην Συρία. 
Η δεύσμευση της περιοχής αφορά αεροναυτική άσκηση με την συμμετοχή Su-33, Su-25 και ανθυποβρυχιακών ελικοπτέρων. Θα αφορά σενάρια εναέριας προσβολής του Admiral Kuznetsov, αντιμετώπισης υποβρύχιου κινδύνου κλπ. 
Για άλλη μία φορά δεν ζητήθηκέ η συμμετοχή στην άσκηση ελληνικών αεροναυτικών δυνάμεων, κάτι που ακόμα και τυπικά μέχρι σήμερα γινόταν στο πλαίσιο των γνωστών ασκήσεων "Passex" που πραγματοποιούν με τις δυνάμεις του κράτους εντός του FIR στο οποίο ασκούνται... Η μετωπική σύγκρουση της Μόσχας με τις κυβερνήσεις Παπανδρέου-Παπαδήμου, φαίνεται, καλά κρατεί... 
 
<a href="http://www.defencenet.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Aιφνιδιαστική άσκηση της ρωσικής αρμάδας εντός του ελληνικού FIR

Σε αιφνιδιαστική δέσμευση μιας περιοχής περί τα 75 ν.μ. νοτιοδυτικά της Πύλου, στο στόμιο της εξόδου της Αδριατικής, προχώρησε σήμερα το π...

Διαβάστε την συνέχεια

To τουρκικό "σενάριο" για "παρέμβαση στη Συρία"

Ellada simera 0 Τουρκία 13:49

<img alt="" border="0" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5696676386159300786" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEghtwk5hYghG3ueU-k_FBosI7_7Uq5Z-h8KzoXNlfSQShuW_23bnXdcgjaZpeLZK7hyphenhyphen0m-_dgh-xv85J9DBAhJPVZ7keuwUmHdIIMPknErjEbILShuE9qH9Xy8YiQH26IVc_nxqnfNBRC1E/s400/syria-turkey-border-post.jpg" style="cursor: pointer; display: block; height: 320px; margin: 0px auto 10px; text-align: center; width: 550px;" /> 
 
H Toυρκία παρακολουθεί προσεκτικά τις εξελίξεις στη Συρία και φοβάται ότι η βία στη γειτονική χώρα ίσως να επεκταθεί πέρα από τα σύνορά της. Ωστόσο, από αρκετούς αναλυτές εκφράζονται φόβοι ότι η τουρκική κυβέρνηση δεν αντιλαμβάνεται πλήρως το τι πραγματικά συμβαίνει στη Συρία. 
 
Αμέσως μετά την υπόσχεση του προέδρου της Συρίας για εκδημοκρατισμό της χώρας μέσω αναθεωρήσεων του Συντάγματος, στην προσπάθειά του να αντιμετωπίσει την κρίση που έχει πλήξει τη χώρα του, η Τουρκία δήλωσε ότι τάσσεται υπέρ μιας "ανθρωπιστικής παρέμβασης", δηλώνοντας ότι θεωρεί καθήκον της να κάνει ό,τι είναι δυνατό για να αποτρέψει έναν εμφύλιο πόλεμο. 
 
Λόγω της συνεχιζόμενης εδώ και μήνες κρίσης στη Συρία, και εξαιτίας της βίαιης νέας πραγματικότητας στη χώρα, όλα δείχνουν ότι υπάρχει κίνδυνος η βία να αρχίσει να επεκτείνεται και πέρα από τα σύνορα της χώρας. 
 
Επίσης πρέπει να σημειωθεί ότι η γειτονική Τουρκία, η οποία κάποτε δήλωνε "φίλη" του συριακού καθεστώτος, έχει τώρα εξελιχθεί σε αυστηρό κριτή της Δαμασκού. 
 
"Η πρώτη προτεραιότητα της Συρίας θα πρέπει να είναι να ακούει προσεκτικά τον λαό της και να ανταποκρίνεται στις ανάγκες του. Αντί να σφαγιάζει τον λαό της, είναι προτιμότερο να τον ακούσει", δήλωσε ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου. 
 
Ο Φαρούκ Λόγκογλου, αντιπρόεδρος του Ρεπουμπλικανικού Λαϊκού Κόμματος της Τουρκίας, ασκεί επίσης σκληρή κριτική, αλλά κυρίως στην τουρκική κυβέρνηση. 
 
Η Άγκυρα τάσσεται με το μέρος του "Ελεύθερου Συριακού Στρατού" (των αντιφρονούντων), καθώς και με το Συριακό Εθνικό Συμβούλιο - μια στρατιωτική και διπλωματική πολιτική δύναμη, η οποία έχει ως στόχο της την ανατροπή του καθεστώτος του Μπασάρ αλ-Άσαντ. Είναι υπέρ της δημιουργίας μιας "ουδέτερης ζώνης" και ενός "ανθρωπιστικού διαδρόμου", πράγμα που πολλοί φοβούνται ότι είναι πιθανόν να σημαίνει την πρόθεση της Τουρκίας να πραγματοποιήσει στρατιωτική εισβολή σε συριακό έδαφος. 
 
"Τι σημαίνει αυτό, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο; Σημαίνει βίαιη εισβολή σε μια χώρα και την έναρξη ενός πολέμου", μας δήλωσε ο Φαρούκ Λόγκογλου. 
 
Όποια παρέμβαση και αν υπάρξει, θα είναι σίγουρα διαφορετική από εκείνη της Λιβύης, αφού η Ρωσία και η Κίνα έχουν ήδη καταστήσει σαφές το ότι δεν θα δεχθούν τις ζώνες απαγόρευσης πτήσεων ως επιλογή. Αυτό σημαίνει ότι ο ρόλος περιφερειακών "παικτών", όπως η Τουρκία, ίσως να αυξηθεί σημαντικά. 
 
Ωστόσο, κατά τον Φαρούκ Λόγκογλου, η στάση που επιδεικνύει η Τουρκία είναι ανεύθυνη και επικίνδυνη. 
 
"Θα πρέπει να ληφθούν υπ' όψιν οι ευρύτερες επιπτώσεις, πέρα από το διμερές περιβάλλον Τουρκίας και Συρίας. Η κατάσταση στη Συρία θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με μεγάλη προσοχή από όλες τις δυνάμεις. Και δυστυχώς δεν βλέπω να δίδεται η απαραίτητη αυτή προσοχή, ιδιαίτερα εκ μέρους της τουρκικής κυβέρνησης", υπογράμμισε ο Λόγκογλου. 
 
Συνομιλήσαμε επίσης με τον Οϋτούν Ορχάν, συνεργάτη αναλυτή στο Κέντρο Στρατηγικών Σπουδών για τη Μέση Ανατολή (ORSAM), που εδρεύει στην Άγκυρα. 
 
Το κέντρο χρηματοδοτείται από το τουρκικό υπουργείο Εξωτερικών και παίζει ενεργό ρόλο στην διαμόρφωση της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής. Η θέση του για τη Συρία υποτίθεται ότι είναι σαφής. 
 
Σύμφωνα με δήλωση του Ορχάν: "Το καθεστώς στη Συρία σκοτώνει τον ίδιο τον λαό της χώρας". 
 
Άλλοτε πάλι δεν είναι και τόσο σαφής. 
 
"Κανείς δεν διαθέτει αντικειμενικές πληροφορίες για το τι συμβαίνει σήμερα στη Συρία", μας δήλωσε ο ίδιος αναλυτής. 
 
Σημειωτέον ότι οι ειδικοί συνεργάτες του ORSAM έχουν να πατήσουν στη Συρία πάνω από ένα χρόνο. 
 
Αυτό σημαίνει ότι οι περιγραφές και οι απόψεις τους για αξιωματούχους της Άγκυρας είναι πολύ πιθανό να μην είναι ακριβείς. 
 
Επίσης, οι πηγές βίντεο που διαθέτουν είναι συχνά αμφισβητήσιμες, με αποτέλεσμα να είναι εύκολο να πλανώνται ή να σχηματίζουν εσφαλμένη εντύπωση για το τι συμβαίνει πραγματικά στη γειτονική χώρα. 
 
Αυτό, ωστόσο, δεν αποτρέπει τους ερευνητές από το να εξάγουν διάφορα συμπεράσματα. 
 
"Η στρατιωτική επέμβαση είναι η τελευταία επιλογή που επιθυμεί η Τουρκία. Ωστόσο, παραμένει μια επιλογή", μας εξήγησε ο Οϋτούν Ορχάν. 
 
Το ότι η Τουρκία ανακοίνωσε ότι δεν επιθυμεί μια στρατιωτική λύση στην συριακή κρίση δεν αποκλείει αυτόματα το ενδεχόμενο να προβεί τελικά σε ένα τέτοιο εγχείρημα. Η Τουρκία αρέσκεται στο να παίζει το παιχνίδι του "εάν". Εάν υπάρξει μαζική εισροή προσφύγων λόγω της έκρυθμης κατάστασης στη γείτονα, η Τουρκία δηλώνει ότι θα υπερασπιστεί τον λαό της. 
 
Το παράδοξο είναι ότι, την ίδια στιγμή που η Άγκυρα δηλώνει ότι επιθυμεί την ειρήνη και τη σταθερότητα στην περιοχή, ο στρατός της έχει ήδη παραταχθεί μόλις λίγα χιλιόμετρα έξω από τα συριακά σύνορα. 
 
 
<a href="http://kostasxan.blogspot.com/">ΠΗΓΗ</a>

To τουρκικό "σενάριο" για "παρέμβαση στη Συρία"

H Toυρκία παρακολουθεί προσεκτικά τις εξελίξεις στη Συρία και φοβάται ότι η βία στη γειτονική χώρα ίσως να επεκταθεί πέρα από τα σύνορά ...

Διαβάστε την συνέχεια

Το σύγχονο Eldorado στη Ν.Α. Μεσόγειο και η Κύπρος !!!

Ellada simera 0 Διπλωματία, Ενέργεια, κυπρος 11:32

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.zougla.gr/Image.ashx?fid=276712&w=400&h=300&q=80" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="http://www.zougla.gr/Image.ashx?fid=276712&w=400&h=300&q=80" width="550" /></a></div> 
Μια ιστορική αναδρομή σε γεγονότα και οι εταιρίες που "έπαιξαν" στην περιοχή 
 
Στην Κύπρο το 1950, παρά την άρνηση της κυβέρνησης της Αθήνας, με πρωτοβουλία της κυπριακής εκκλησίας, γίνεται δημοψήφισμα για την ένωση με την Ελλάδα (15 ως 22 Γενάρη 1950), πoυ υπογράφεται από 215.108 Ελληνοκύπριους (96% του συνολικού πληθυσμού). 
Στο υπόλοιπο 4% συγκαταλέγονται και δημόσιοι υπάλληλοι που τους απαγόρευσαν οι Βρεταννοί να υπογράψoυν. 
 
Ο Πλαστήρας αρνείται να παραλάβει τo απoτέλεσμα του δημοψηφίσματος. Στις 20/8/1950 ο Μακάριος εκλέγεται Αρχιεπίσκοπος. Την ηγεσία του ενωτικού κινήματος στην Κύπρο την έχει η εκκλησία, που η πολιτική της δεν ταυτίζεται με τις εξαρτημένες Kυβερνήσεις της Αθήνας. 
 
Το 1950 ο Γ. Παπανδρέου σ` επιστολή του προς το Δήμαρχο Λευκωσίας μεταξύ άλλων γράφει: «Η Ελλάς σήμερον αναπνέει με δύο πνεύμονας, τον μεν αγγλικόν, τον δε αμερικανικόν και δι` αυτό δεν ημπορεί λόγω του Κυπριακού να πάθει ασφυξίαν». 
 
Από το 1950 η ελληνοκυπριακή ηγεσία επιδιώκει να συζητηθεί το Κυπριακό στον ΟΗΕ. Οι κυβερνήσεις της Αθήνας αρνούνται. Στην Ελλάδα δημιουργείται λαϊκό κίνημα για την ένωση. 
 
Στις 4/3/1953 στην Αθήνα γίνονται αιματηρές συγκρούσεις διαδηλωτών και αστυνομίας. Ο Μακάριος δεν κρύβει την αντίθεσή τoυ με τον Παπάγο. 
 
Στις 12/8/53 ο Μακάριος, ως ηγέτης των Ελληνοκυπρίων, υποβάλλει αίτηση στον ΟΗΕ να εφορμοσθεί για την Κύπρο η αρχή της αυτοδιάθεσης. 
 
Η κυβέρνηση Παπάγου αρνείται να υιοθετήσει το αίτημα, γιατί, όπως δήλωσε αργότερα (12/12/58) ο Σ. Βενιζέλος στη Βoυλή, «σταθερώς η Αμερική μας απέτρεπε να προσφύγωμεν εις τα Ηνωμένα Έθνη». 
 
Στις 26 Ιούλη 1956, ο πρόεδρος της Αιγύπτου, Γκαμάλ Αμπντέλ Νάσερ ανακοίνωσε μπροστά σε ένα τεράστιο πλήθος στην Αλεξάνδρεια, ότι εθνικοποιούσε τη Διώρυγα του Σουέζ. 
 
Η εθνικοποίηση του Σουέζ από τον Νάσερ ενοποίησε όλους τους εχθρούς της Αιγύπτου. Για την Αγγλία, το Σουέζ ήταν το μοναδικό σημείο που είχε διατηρήσει στρατιωτική παρουσία στην Αίγυπτο. 
Η βρετανική Αυτοκρατορία είχε αρχίσει να ξηλώνεται από το 1947 όταν η Ινδία έγινε ανεξάρτητο κράτος. Οι Αγγλοι ήταν διατεθειμένοι να αφήσουν κάποιες από τις αποικίες τους ή να παραχωρήσουν ελεγχόμενη ανεξαρτησία. 
 
Δεν ίσχυε το ίδιο όμως για το Σουέζ, τη Διώρυγα που ενώνει τη Μεσόγειο με την Ερυθρά θάλασσα, η οποία γινόταν βασικός δίαυλος για τη μεταφορά του πετρελαίου. 
 
Tο 70% των αναγκών της ευρωπαϊκής βιομηχανίας για πετρέλαιο περνούσε μέσα από το Σουέζ. 
 
Ετσι τρεις μήνες μετά, τον Οκτώβρη του 1956, ξεκίνησε η “Τριπλή Επίθεση” κατά της Αιγύπτου από την Αγγλία, τη Γαλλία και το Ισραήλ. Σε συνάντηση μεταξύ των τριών χωρών που έγινε στο Παρίσι, αποφασίστηκε ότι το Ισραήλ πρέπει να κάνει την πρώτη κίνηση. Tο Iσραήλ εισέβαλε στη χερσόνησο του Σινά και έφτασε πραγματικά πολύ κοντά στη διώρυγα. 
 
Τη μεγαλύτερη υποστήριξη, το Ισραήλ την είχε τότε από τους Γάλλους. 
 
Ο Σιμόν Πέρες, που ήταν αναπληρωτής πρωθυπουργός του Ισραήλ και στο μεταξύ είχε πάρει και Νόμπελ «ειρήνης», στην αρχή της καριέρας του τότε είχε κάνει συναντήσεις με Γάλλους αξιωματούχους εξασφαλίζοντας γαλλικά τζετ Μιράζ ΙΙΙ και βοήθεια για δημιουργία πυρηνικών αντιδραστήρων. 
 
Ο Ιρανός πρωθυπουργός Μοχάμεντ Μοσαντέχ προχώρησε στην εθνικοποίηση της αγγλο-περσικής εταιρείας πετρελαίου το 1953, της γνωστής μετέπειτα British Petroleum (ΒΡ). 
 
Η εθνικοποίηση των ιρανικών πετρελαίων προκάλεσαν οργανωμένο από τη CIA πραξικόπημα για την ανατροπή του την ίδια χρονιά. 
 
Με αυτό το παρελθόν δεν προκαλεί έκπληξη ότι μία από τις πρώτες ενέργειες του νέου καθεστώτος που προέκυψε από την “ιρανική επανάσταση” το 1979 ήταν η εθνικοποίηση όλων των εταιρειών πετρελαίου στο έδαφος του Ιράν. 
 
Στην Κούβα η κυβέρνηση του Φιντέλ Κάστρο προχώρησε το 1959 στη δήμευση των ξένων ιδιωτικών επιχειρήσεων που ανήκαν κατά κύριο λόγο σε μεγάλες αμερικανικές επιχειρήσεις. 
 
Η κυβέρνηση του Κάστρο προσέφερε αρχικά ως αποζημίωση ομόλογα εικοσαετούς διάρκειας με επιτόκιο 4,5%, οι ΗΠΑ απέρριψαν ωστόσο την πρόταση ζητώντας χρήμα εδώ και τώρα. 
 
Η αμερικανική άρνηση θεωρείται από πολλούς σήμερα η αιτία που έστρεψε τον Κάστρο προς την αγκαλιά της Σοβιετικής Ενωσης και μετέτρεψε την αρχικά «εθνική» επανάσταση στην Κούβα σε “κομμουνιστική”, καθιστώντας την μάλιστα ένα από τα κυριότερα μέτωπα αντιπαράθεσης την εποχή του «ψυχρού πολέμου», που παραλίγο να μετατραπεί σε “θερμό πυρηνικό επεισόδιο” με την κρίση των πυραύλων το 1962. 
 
Το 1972 η εθνικοποίηση της χιλιανής εταιρείας χαλκού από την κυβέρνηση «λαϊκής ενότητας» του Σαλβαντόρ Αλιέντε συνέτεινε στην ανατροπή του με οργανωμένο πραξικόπημα από τη CIA τον επόμενο χρόνο. 
 
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι ο δικτάτορας Πινοσέτ δεν πέρασε στην Ιστορία μόνο για τη βαναυσότητα με την οποία αντιμετώπισε τους πολιτικούς αντιπάλους του, αλλά και για το ότι εφάρμοσε με επιτυχία τις συνταγές περί μαζικών ιδιωτικοποιήσεων που υποστήριζαν τα αμερικανικά «chicago boys» και οι οπαδοί του θεωρούμενου “γκουρού” του νεοφιλελευθερισμού, οικονομολόγου “Μίλτον Φρίντμαν”.Στην Ελλάδα έχουμε αρκετούς υποστηρικτές του ακόμη. 
 
Στην Κύπρο, γύρω στα Χριστούγεννα του 1963, ξεσπούν επεισόδια μεταξύ Ελληνοκυπρίων – Τουρκοκυπρίων. 
 
Η ΤΟΥΡΔΥΚ καταλαμβάνει το δρόμο Λευκωσίας – Κυρήνειας. Οι Άγγλοι επεμβαίνουν και χαράζουν διαχωριστική πράσινη γραμμή μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων, τονίζοντας ουσιαστικά τη διχοτόμηση. Η Τουρκία ζητά μέσω του πρωθυπoυργού της Ισμέτ Ινονού την επέμβαση των ΗΠΑ στην Κύπρο, ώστε να μην επέμβει μονομερώς. 
 
Προωθείται το αμερικανοβρεταννικό «σχέδιο» Σάντυς - Μπώλ, που πρόβλεπε την κατοχή της Κύπρου από μια δύναμη πoυ θα προερχόταν από χώρες του ΝΑΤΟ και το διορισμό ενός μεσολαβητή κοινά αποδεκτού από τις ΗΠΑ, τη Βρεταννία, την Ελλάδα και την Τουρκία. 
 
Η ελληνική κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον υπηρεσιακό Παρασκευόπουλο συμφώνησε. Ο Μακάριος απέρριψε το «σχέδιο». 
 
Στην Ελλάδα κερδίζει τις εκλογές η Ένωση Κέντρου με τον Γ.Παπανδρέου. Οι ΗΠΑ άμεσα υποβάλλουν νέο, το «σχέδιο», Άτσεσον. 
 
Η ΕΣΣΔ κάνει σαφές το ενδιαφέρον της για την περιοχή της Ν.Α Μεσογείου, ενώ ο Μακάριος καθιερώνει υποχρεωτική στρατιωτική θητεία στην Κύπρο. 
 
Από τον ΟΗΕ αυτή το φορά υποβάλλεται νέο σχέδιο. Το σχέδιο “Πλάσα” στις 26/3/1965. Σύμφωνα μ` αυτό εγκαταλείπεται η “ένωση”, αποστρατικοποιείται το νησί, καταργείται το δικαίωμα επέμβασης άλλων χωρών και παρέχονται εγγυήσεις στους Τουρκοκυπρίους. 
 
Το σχέδιο αυτό όμως το καταψήφισαν μεταξύ άλλων οι ΗΠΑ και η Τουρκία, ενώ απείχαν όλες οι δυτικές και οι ανατολικές χώρες. 
Η εποχή όμως αυτή σημαδεύεται από μια νέα επέμβαση των ΗΠΑ στον αραβικό χώρο με στόχο τον έλεγχο των πετρελαίων των αραβικών χωρών που τα εθνικοποιούσαν. Η Κύπρος και η Τουρκία αποκτούσαν εκείνη την εποχή τεράστια στρατηγική σημασία για τις ΗΠΑ. 
 
Η επίσημη διεκδίκηση από την Τουρκία της ελληνικής υφαλοκρηπίδας στο Αιγαίο (πετρέλαιο είχε ήδη βρεθεί, εκεί, το 1962, από αμερικάνικη εταιρεία, την Forest Oil Company), εκδηλώνεται το 1974. 
 
Οι πρώτες έρευνες για υδρογονάθρακες στην Κύπρο, πάνε πολλά χρόνια πίσω και συγκεκριμένα στον Μάιο του 1969. 
 
Τις έρευνες τότε ανέλαβε η γιουγκοσλαβική εταιρεία "ΙΝΑ" επί Τίτο, ο διευθυντής της οποίας μιλώντας στην ε/φ “Φιλελεύθερος” της Κύπρου, είχε πει, τότε, πως η εταιρεία θα διέθετε ποσό 1.5εκ. Αγγλικών λιρών για το συγκεκριμένο σκοπό. 
 
Μάλιστα, στο ίδιο δημοσίευμα αναφερόταν, ότι, με βάσει γεωλογικές και γεωφυσικές έρευνες τόσο της "ΙΝΑ" όσο και τις αμερικανικής "Forest Oil Company", υπήρχαν σοβαρές ενδείξεις για να ανευρεθούν πετρέλαια στην Κάτω Λακατάμια (στον Αρχάγγελο Κύπρου). 
 
Από το 1970, η τότε κυπριακή κυβέρνηση χώρισε μέρος της στεριάς και της θαλάσσιας περιοχής σε οικόπεδα. Παράλληλα, παραχώρησε ερευνητικές άδειες τόσο στην εταιρεία “TERRABYS LTD” των Ιωάννου και Παρασκευαΐδη όσο και στην αμερικανική “OXOCO Offshore Exploration Oil Company”. 
 
Στις 8 Μαρτίου 1970 έγινε δολοφονική απόπειρα εναντίον του Μακαρίου, ο οποίος επέβαινε σε ελικόπτερο, που τον μετέφερε στην ιερά Μονή Μαχαιρά για το μνημόσυνο του Υπαρχηγού της ΕΟΚΑ, Γρηγόρη Αυξεντίου. 
Η “TERRABYS” πήρε άδεια για να ερευνήσει δύο περιοχές. Η μία καταλάμβανε έκταση 21 τετρ. μιλίων στη ξηρά και 34 τετρ. μιλιών στη θάλασσα. Εκτεινόταν από τον “Ύψωνα” μέχρι το “σταθμό Μονής” και μετά συνέχιζε μέσα στη θάλασσα και μετά έπαιρνε κατεύθυνση προς δυτικά μέχρι το χωριό “Ασώματος”. 
 
Η δεύτερη άδεια για την “TERRABYS” βρισκόταν μέσα στις βάσεις “Ακρωτηρίου” και καταλάμβανε έκταση 10 τετρ. μιλιών. 
 
Οι άδειες που έλαβε η “OXOCO Offshore Exploration Oil Company” κάλυπταν μεγαλύτερη έκταση. Η πρώτη κάλυπτε περιοχή από το χωριό Πάναγρα της Κερύνειας απ’ όπου προχωρούσε βόρεια μέσα στη θάλασσα και ακολούθως προχωρούσε ανατολικά παράλληλα του χωριού Κλεπίνη. 
Απο το 1962, όταν για πρώτη φορά ανιχνεύθηκαν οι υδρογονάνθρακες στην ΝΑ Μεσόγειο και το Αιγαίο μέχρι σήμερα, όλοι οι γεοπολιτικοί σχεδιασμοί κατατείναν και στοχεύαν στον απόλυτο έλεγχο και την εκμετάλευση των κοιτασμάτων των υδρογονανθράκων, απο τις μεγάλες δυνάμεις, αποσκοπώντας στην ενεργειακή αυτοτέλεια τους, και με ότι αυτό συνεπάγεται. 
 
Λάζαρος Ελευθεριάδης 
 
<a href="http://www.aegeantimes.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Το σύγχονο Eldorado στη Ν.Α. Μεσόγειο και η Κύπρος !!!

Μια ιστορική αναδρομή σε γεγονότα και οι εταιρίες που "έπαιξαν" στην περιοχή Στην Κύπρο το 1950, παρά την άρνηση της κυβέρνηση...

Διαβάστε την συνέχεια

ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ: Ολα αυτά γιατί κάποιος έπαιζε με το ... iPad του !!!

Ellada simera 0 Εθνικά Θέματα 11:25

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.aegeantimes.gr/images/41154.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="322" src="http://www.aegeantimes.gr/images/41154.jpg" width="550" /></a></div> 
 
To 2001 σε ένα άρθρο μου είχα καλέσει τον τότε Πρωθυπουργό να διαβάσει την έρευνά μας για τα πετρέλαια στο Αιγαίο και να αλλάξει την ενδοτική του πολιτική στο θέμα του Καστελλόριζου! 
 
Με τις αποκαλύψεις της τεράστιας έρευνά μας καταλήγαμε ότι τότε το «μεγάλο παιχνίδι παιζόταν στην περιοχή αυτή και οι Ελληνες πολιτικοί και επιτελείς της διπλωματίας πρέπει να ξυπνήσουν από το λήθαργο, γιατί το μεγάλο παιχνίδι της Τουρκίας γίνεται Νότια της Δωδεκανήσου, σε μια περιοχή που οδηγεί στα τεράστια κοιτάσματα της Ανατολικής Μεσογείου»! 
 
Εκτοτε ουδείς έλαβε σοβαρά όσα λέγαμε και αντιθέτως, μας κοίταγαν με περιέργεια, λες και είχαμε έρθει από άλλο πλανήτη!!! 
 
2011 
 
Εκτοτε , πολλά άλλαξαν εκτός από ένα πράγμα! Την εκπληκτική αφασία που μαστίζει τους πολιτικούς μας και τα κόμματα στο θέμα αυτό! 
 
Αφασία, που μόνο ένας ασθενής στην Εντατική μπορεί να έχει! 
 
Όταν άρχισαν τα … όργανα στην Αίγυπτο και στην Πλατεία Ταχρίρ, διάφοροι «τενεκέδες» από τους πολλούς που διαθέτει η χώρα μας, περιφέρονταν στα κανάλια και κατακεραύνωναν τον Χόσνι Μουμπάρακ, ως δολοφόνο και εγκάθετο μυστικών υπηρεσιών που κατέστρεψαν τη χώρα! Για τους περισσότερους (όχι για όλους) είναι αδύνατον να κατανοήσουν ποιος μπορεί να είναι σύμμαχός μας και ποιος όχι! Για τους ελάχιστους που μπορούν, υπάρχει θέμα και μάλιστα μεγάλο, το οποίο θα το αναλύσουμε σε μια έρευνα που ήδη ετοιμάζουμε. Μια έρευνα για όλους αυτούς που χειρίστηκαν την Δημόσια Κοινή Γνώμη στην Ελλάδα! 
 
Φαίνεται λοιπόν ότι οι περισσότεροι, στο θέμα της Αιγύπτου, δεν πρόσεξαν μια ... λεπτομέρεια!!! 
 
Η Τουρκία υποκινούσε και μάλιστα χρηματοδοτούσε επί χρόνια τέτοια κινήματα, και είχε έτοιμο τον εκλεκτό της που δεν ήταν άλλος από τον νομπελίστα Μοχάμεντ Ελ Μπαραντέι ! 
 
Και η Τουρκία επένδυσε σε αυτόν ! 
 
Εμείς, ως ένα «Εθνος κυριολεκτικά ανάδελφο», δεν φτάνει που δεν είδαμε αυτό το παιχνίδι της, δεν φτάνει που ήμασταν σε αφασία, αλλά βγάλαμε και τα μπιμπελό της δημοσιογραφίας να τα ρίξουν σε ποιον; Στον Μουμπάρακ που αν μη τι άλλο είχε έρθει σε συμφωνία στο θέμα της ΑΟΖ και γενικότερα δεν έβλεπε θετικά την πολιτική της Τουρκίας! 
 
2013 
 
Και αφού σας πήγα από το 2001 στο 2011, θα σας πάω και στο 2013!! 
 
Μέχρι το 2013, η Τουρκία, θα «βγάλει» μπροστά την Αίγυπτο, θα ακυρώσει όποιες συμφωνίες είχαν επιτευχθεί, θα διεμβολίσει τον άξονα Ισραήλ – Κύπρου και θα πετάξει την Ελλάδα έξω από το παιχνίδι! 
 
Πως θα γίνει αυτό; 
 
«Βάζοντας μπροστά» την Αίγυπτο, θα μείνει εκείνη πίσω και η χώρα στην οποία ζούσε και δρούσε ο Μακαριστός Πατριάρχης Αλεξανδρείας Πέτρος ο Ζ΄, θα καταφύγει σε Διεθνείς Οργανισμούς πρώτα και κατόπιν στο Δικαστήριο της Χάγης, όπου θα ζητήσει να εξαιρεθεί το Καστελόριζο ως συνέχεια του Αιγαίου πελάγους!! 
 
Αυτό ακριβώς που μας είπε όταν ήρθε στην Αθήνα ο υπ.εξ. της Τουρκίας Αχμέντ Νταβούτογλου. 
 
Τα κέρδη στην Τουρκία θα είναι πολλαπλά διότι, εκτός αυτήν και μια άλλη χώρα στην περιοχή αμφισβητεί την υφαλοκρηπίδα του Καστελόριζου με ένα ολέθριο αποτέλεσμα! 
 
Η Ελλάδα, θα μείνει εκτός χάραξης ΑΟΖ στην περιοχή ! 
 
Με δεδομένο ότι επί δύο χρόνια το Ισραήλ και η Κύπρος καλούν μετ επιτάσεως την Κυβέρνηση και τον ίδιο τον τ. Πρωθυπουργό Γ.Παπανδρέου να συμπράξει μαζί τους στο θέμα της χάραξης της ΑΟΖ, κι εκείνος απαξιεί να απαντήσει, μην παραξενευτείτε, αν δείτε το Ισραήλ να αλλάζει στάση και να γυρνά την πλάτη στην Ελλάδα! 
Και πολύ περισσότερο μην παραξενευτείτε αν δείτε την Κύπρο, να υπογράφει συμφωνία με την … Τουρκία! 
 
Ισως με πείτε υπερβολικό, αλλά στην Διπλωματία, όταν οι αποφάσεις έχουν ληφθεί κι έχουν δρομολογηθεί, εσύ δεν μπορείς να παίζεις με το ... iPad σου !!! 
 
ΥΓ. 
Οταν ξύπνησαν από την εντατική οι σύμβουλοί του και τον έστειλαν στο Καστελόριζο για να μας πει ότι ... έρχεται το ΔΝΤ, ήταν πολύ αργά! Πιστεύω όμως ότι ακόμη και σήμερα ο Γ.Α.Π. δεν έχει καταλάβει γιατί του είπαν να κάνει την βαρύγδουπη ανακοίνωση από το ακριτικό νησί!!! 
Γιώργος Αδαλής 
<a href="http://www.aegeantimes.gr/">ΠΗΓΗ</a>

ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ: Ολα αυτά γιατί κάποιος έπαιζε με το ... iPad του !!!

To 2001 σε ένα άρθρο μου είχα καλέσει τον τότε Πρωθυπουργό να διαβάσει την έρευνά μας για τα πετρέλαια στο Αιγαίο και να αλλάξει την ενδ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ρωσία για Ιράν: Ορθή πολιτικά δήλωση ή αλλαγή πλεύσης;

Ellada simera 0 κόσμος 11:17

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/01/russia_iran.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="alignleft size-medium wp-image-33435" height="324" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/01/russia_iran-300x174.jpg" title="russia_iran" width="550" /></a></div> 
 
Μερικές φορές, οι δημόσιες δηλώσεις που γίνονται από τις κυβερνήσεις δεν είναι απαραίτητο να απηχούν τις πραγματικές διαθέσεις των κυβερνήσεων. Στην περίπτωση της ρωσικής αντίδρασης απέναντι στο Ιράν, τα ερωτήματα εγείρονται αυτοδίκαια, δεδομένων των σχέσεων των δυο χωρών. Θλίψη και ανησυχία λοιπόν εκφράζει με ανακοίνωσή του το ρωσικό υπουργείο Εξωτερικών για την έναρξη εργασιών εμπλουτισμού ουρανίου σε ιρανικό εργοστάσιο κοντά στην πόλη Κουμ. 
«Είμαστε αναγκασμένοι να διαπιστώσουμε ότι το Ιράν συνεχίζει να αγνοεί τις απαιτήσεις της διεθνούς κοινότητας να άρει τις ανησυχίες της γύρω από το πυρηνικό του πρόγραμμα, συμπεριλαμβανομένης και εκείνης για τη διακοπή της κατασκευής εργοστασίου εμπλουτισμού κοντά στην πόλη Κουμ, που έχει διατυπωθεί ειδικότερα στις αποφάσεις του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας (IAEA) και του ψηφίσματος 1929 του ΣΑ του ΟΗΕ», σημειώνεται στην ανακοίνωση. Την ίδια στιγμή βέβαια, αναγνωρίζεται ότι το Ιράν ενημέρωσε εγκαίρως τον Διεθνή Οργανισμό και ότι «όλο το εκεί πυρηνικό υλικό βρίσκεται υπό τον έλεγχο του Οργανισμού». 
Το ρωσικό ΥΠΕΞ καλεί όλες τις εμπλεκόμενες πλευρές να διευθετήσουν την κατάσταση αναφορικά με το Ιράν και το πυρηνικό του πρόγραμμα «να αποφύγουν απερίσκεπτα βήματα, το οποία θα μπορούσαν να υπονομεύσουν τη διαμόρφωση συνθηκών για την επανέναρξη του διαλόγου με το Ιράν και τη συνέχιση της συνεργασίας της Τεχεράνης και του Διεθνούς Οργανισμού για τη διευκρίνιση των ανοιχτών ζητημάτων». 
Η Μόσχα εκφράζει την ελπίδα ότι η Τεχεράνη θα εισακούσει τη γνώμη της για την αναγκαιότητα περαιτέρω στενής συνεργασίας με τον IAEA και την ταχύτερη έναρξη σοβαρών συνομιλιών για το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα χωρίς προκαταρκτικούς όρους». 
«Επιβεβαιώνουμε, ότι τα προβλήματα που σχετίζονται με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν, πρέπει να επιλύονται αποκλειστικά μέσω διαπραγματεύσεων και διαλόγου με αμοιβαίο σεβασμό στη βάση των αρχών των σταδιακών βημάτων και της αμοιβαιότητας. Είμαστε έτοιμοι και περαιτέρω να συμβάλουμε στο μέγιστο σε αυτή τη διαδικασία, μεταξύ άλλων και προς την κατεύθυνση του σχεδίου, που έχει προτείνει η Ρωσία για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης σχετικά με το ιρανικό πυρηνικό πρόγραμμα», καταλήγει η ανακοίνωση του ρωσικού ΥΠΕΞ. 
 
<a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Ρωσία για Ιράν: Ορθή πολιτικά δήλωση ή αλλαγή πλεύσης;

Μερικές φορές, οι δημόσιες δηλώσεις που γίνονται από τις κυβερνήσεις δεν είναι απαραίτητο να απηχούν τις πραγματικές διαθέσεις των κυβερ...

Διαβάστε την συνέχεια

Der Spiegel: Η Γερμανία κερδίζει όταν η Ευρώπη… πεινάει!

Ellada simera 0 Ευρώπη 11:06

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/01/merkel_germany.jpg" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-33457" height="333" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/01/merkel_germany.jpg" title="merkel_germany" width="500" /></a></div> 
Τα στοιχεία ανάπτυξης του 2011 και την επιτυχία της Γερμανίας την Δευτέρα να αντλήσει 3,9 δισεκατομμύρια ευρώ με επιτόκιο -0,1% σε δημοπρασία εξάμηνων εντόκων γραμματίων αναδεικνύει το γερμανικό περιοδικό «Der Spiegel», το οποίο, σε άρθρο που δημοσιεύεται στην ηλεκτρονική του έκδοση, αναφέρεται στα κέρδη της χώρας από την οικονομική κρίση που ταλανίζει τους ευρωπαίους εταίρους της. 
 
Με τίτλο «Η κρίση της Ευρώπης είναι ευλογία για την Γερμανία», το περιοδικό εξηγεί πώς η ισχυρότερη οικονομία της Ευρώπης έχει αναδειχθεί σε καταφύγιο για τους επενδυτές, οι οποίοι «προτιμούν να δανείσουν την κυβέρνηση ακόμη και με τέτοια επιτόκια, παρά να διακινδυνεύσουν απώλειες». Στο άρθρο επισημαίνεται ακόμη ότι, σύμφωνα με το Ινστιτούτο Οικονομικής Έρευνας του Μονάχου, αν και οι οικονομίες της Γαλλίας, της Ιταλίας, της Ισπανίας, του Βελγίου, της Πορτογαλίας, της Ελλάδας και της Κύπρου αναμένεται να συρρικνωθούν το 2012, η γερμανική οικονομία προβλέπεται να αναπτυχθεί επιπλέον κατά 0,4%. 
Η Γερμανία επωφελείται ακόμη από την πτώση του ευρώ, καθώς, μπορεί να μειώνονται οι εξαγωγές της εντός Ευρωζώνης, αλλά αυξάνονται σημαντικά αυτές προς τις τρίτες χώρες. Αρκεί να αναφερθεί, ότι οι γερμανικές εξαγωγές έσπασαν το φράγμα του ενός τρισεκατομμυρίου ευρώ ηια το 2011. Ανάλογη είναι η επίδοση της Γερμανίας και σε ό,τι αφορά την αγορά εργασίας, με την ανεργία να πέφτει στο 7,1% έναντι 10,3% που είναι ο μέσος όρος της Ευρωζώνης. Έτσι, κατά 3% αυξήθηκε το 2011 το Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν της Γερμανίας, ξεπερνώντας τα προ κρίσης επίπεδα, ενώ το έλλειμμα έναντι του ΑΕΠ έμεινε για πρώτη φορά έπειτα από τρία χρόνια κάτω από το όριο του 3% που προβλέπεται από το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης. 
Σύμφωνα με τα προκαταρκτικά στοιχεία που δημοσιοποίησε σήμερα η Ομοσπονδιακή Στατιστική Υπηρεσία της Γερμανίας, η θετική πορεία της γερμανικής οικονομίας οφείλεται κυρίως στην αύξηση της ζήτησης κατά 1,5% στο εσωτερικό, ενώ οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 8,2% σε σύγκριση με την αντίστοιχη περίοδο του 2010. Παράλληλα, ο δανεισμός της γενικής κυβέρνησης ανήλθε σε 26,7 δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που αντιστοιχεί σε έλλειμμα 1,0% του ΑΕΠ. Επιβράδυνση της ανάπτυξης αναμένει η Γερμανία για το τέταρτο τρίμηνο του 2011, τα στοιχεία για το οποίο θα ανακοινωθούν τον Φεβρουάριο, μαζί με την αναθεώρηση των αποτελεσμάτων για το 2011. 
 
<a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Der Spiegel: Η Γερμανία κερδίζει όταν η Ευρώπη… πεινάει!

Τα στοιχεία ανάπτυξης του 2011 και την επιτυχία της Γερμανίας την Δευτέρα να αντλήσει 3,9 δισεκατομμύρια ευρώ με επιτόκιο -0,1% σε δημοπρ...

Διαβάστε την συνέχεια

Ισραήλ – Ελλάδα – Κύπρος: Επιχείρηση προστασίας πετρελαίων…

Ellada simera 0 Ελλάδα, Ισραήλ, Ισραήλ Ενέργεια, κυπρος 10:35

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/01/Israeli_missile_boat.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="325" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/01/Israeli_missile_boat.jpg" width="500" /></a></div> 
Το «γενικό πρόσταγμα» στην προστασία των κοιτασμάτων Λεβιάθαν, Ταμάρ και Τεθίς, φαίνεται πως αναλαμβάνει το Ναυτικό των Ισραηλινών, αν και εναέρια μέσα της Αεροπορίας της χώρας επίσης θα βρίσκονται σε ετοιμότητα ώστε να δοθεί η κατάλληλη απάντηση σε περίπτωση εκδήλωσης επίθεσης. Μπορεί οι εταιρίες να στρατολογούν ιδιωτικές εταιρίες παροχής υπηρεσιών ασφάλειας, ωστόσο, προφανώς αυτό δεν επαρκεί. 
Οι σχεδιαστές της αμυντικής πολιτικής της χώρας προσπαθούν να εκπονήσουν όλα τα δυνατά σενάρια ενεργειών εναντίον των εξεδρών άντλησης πετρελαίου και φυσικού αερίου, αφού είτε σε περίπτωση κάποιας ένοπλης σύγκρουσης στη Μέση Ανατολή – κάτι εξάλλου συνηθισμένο… – είτε στο πλαίσιο μεμονωμένης τρομοκρατικής ενέργειας, η ζημιά που θα προκληθεί θα είναι μεγάλη και πολυεπίπεδη. Πέραν του οικονομικού πλήγματος στη χώρα, ενδεχόμενο σταμάτημα της ροής των υδρογονανθράκων προς τις αγορές θα έχει ως συνέπεια τη μείωση της προσφοράς, άρα την εκτόξευση της τιμής του προϊόντος, με επιπτώσεις στη διεθνή οικονομία οι οποίες δεν θα αφήσουν ανεπηρέαστο το Ισραήλ. Στο τραπέζι βρίσκεται επίσης, σύμφωνα με πληροφορίες και το θέμα της απειλής συμμαχικών κρατών, μια παράμετρος η οποία προφανώς αφορά την Κυπριακή Δημοκρατία και την Ελλάδα. 
 
Όπως έχει γίνει γνωστό, το Ναυτικό των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων έχει ήδη καταστήσει σαφές ότι η συγκεκριμένη επιχείρηση θα αποσπάσει μεγάλο μέρος ανθρώπινων και υλικών πόρων. Σε κάθε περίπτωση, η κυβέρνηση της χώρας δείχνει να έχει αντιληφθεί την κρισιμότητα του Ναυτικού στην προστασία των εγκαταστάσεων και σχεδιάζεται ήδη η ενίσχυσή του. 
Ανώτατοι αξιωματικοί των ισραηλινών ενόπλων δυνάμεων δηλώνουν ότι μπορεί η έννοια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) να… τριπλασιάζει σχεδόν τη χώρα, ωστόσο, συνεπάγεται νέες στρατηγικές προκλήσεις και δυσεπίλυτα αμυντικά προβλήματα, τα οποία απορροφούν χρόνο, μέσα και φυσικά χρήμα. 
Αυτό που εντυπωσιάζει είναι η… μακαριότητα της ελληνικής πλευράς και ο εθισμός στο να… παραμυθιαζόμαστε μεταξύ μας, ακούγοντας τις εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες στο υπουργείο Εθνικής Άμυνας να λένε ανερυθρίαστα το «ποιηματάκι», ότι οι Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας είναι έτοιμες να ανταποκριθούν σε κάθε ενδεχόμενο και να διασφαλίσουν τα εθνικά κυριαρχικά και οικονομικά δικαιώματα που κατοχυρώνονται από το διεθνές δίκαιο». 
Αυτοί οι επικίνδυνα αφελείς – ή απλά πιστεύουν ότι η «κακιά ώρα» δεν θα τους βρει στους συγκεκριμένους υπουργικούς θώκους – υπονομεύουν με τη στάση τους την ασφάλεια της χώρας, για να μην αναφερθούμε στην τραγική κατάσταση της ελληνικής ναυπηγικής βιομηχανίας. Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι σε τρεις φιλικές και σύμμαχες χώρες, η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ, εγείρονται πανομοιότυπα προβλήματα ασφαλείας, τα οποία θα μπορούσαν να επιλυθούν από κοινού! 
<a href="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/01/Avramopoulos_Barak.jpg"><img alt="" class="aligncenter size-full wp-image-33454" height="334" src="http://www.defence-point.gr/news/wp-content/uploads/2012/01/Avramopoulos_Barak.jpg" title="Avramopoulos_Barak" width="500" /></a> 
Πως θα γίνει αυτό; Δυστυχώς, δεν έχει βρεθεί κανείς να πει στα ελληνικά σαΐνια που το μυαλό τους παίρνει στροφές… εντελώς επιλεκτικά, ότι με τη ναυπηγική υποδομή και την ελληνική εμπειρία (Σκαραμαγκάς και Ελευσίνα δεν είναι αμελητέες ποσότητες παρά τα προβλήματα, κάθε άλλο) και την τεχνολογία αιχμής που διαθέτουν οι Ισραηλινοί, όλοι θα μπορούσαν να βγουν κερδισμένοι! Και πλοία μπορούμε να ναυπηγήσουμε στην Ελλάδα και οι εταιρίες – αμυντικές βιομηχανίες μας να συνεργαστούν με τις ισραηλινές να προσφέρουν τη μερίδα του λέοντος μιας και διαθέτουν εξαιρετική τεχνολογία, ακόμα και κοινή «αρμάδα» που θα περιπολεί υπό ενοποιημένη διοίκηση ίσως θα έπρεπε να τεθεί στο τραπέζι των συζητήσεων, ενδεχομένως με την κατάθεση κάποιας πρότασης στην Ευρωπαϊκή Ένωση και στο ΝΑΤΟ, αφού ο πρώτος κερδισμένος από τις εξελίξεις δεν θα είναι καμία από τις τρεις χώρες, αλλά για όσους θέλουν να το δουν, θα είναι η ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης. 
Την ίδια στιγμή κόσμος στην Ελλάδα θα έβρισκε δουλειά και θα έπαιρνε σιγά-σιγά με τέτοιες πρωτοβουλίες μπροστά η ελληνική οικονομία. Δηλαδή πόσο μυαλό χρειάζεται για να το σκεφτεί κανείς αυτό; Αν μη τι άλλο να εξεταστεί ως υπόθεση εργασίας και να διερευνηθεί. Δεν μπορούμε να καταλάβουμε επιτέλους ότι μια κρίση της σφοδρότητας της παρούσης ΔΕΝ αντιμετωπίζεται με συμβατικά μέσα, αλλά με την επιστράτευση της φαντασίας και της δημιουργικότητας, ώστε να προκύψουν οι καταστάσεις και να παραχθεί πλούτος; Βέβαια, ποτέ δεν είναι αργά. Αν κρίνουμε όμως από τη λογική με την οποία αντιμετωπίζουν οι υπουργοί και τα κόμματα την εξουσία, δε νομίζουμε ότι υπάρχουν μεγάλα περιθώρια για να ελπίζουμε… 
 
<a href="http://www.defence-point.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Ισραήλ – Ελλάδα – Κύπρος: Επιχείρηση προστασίας πετρελαίων…

Το «γενικό πρόσταγμα» στην προστασία των κοιτασμάτων Λεβιάθαν, Ταμάρ και Τεθίς, φαίνεται πως αναλαμβάνει το Ναυτικό των Ισραηλινών, αν κα...

Διαβάστε την συνέχεια

Αυτά θέλουν να "υποθηκεύσουν οι δανειστές".Ο χάρτης του ορυκτού πλούτου

Ellada simera 0 Ελλάδα 10:21

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"></div><div style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" height="322" src="http://www.onalert.gr/files/Image/NewOnAlert/EGGRAFA-SIMAIES-MAPS/cache/ORYKTOSPLOYTOS-474x322.png" width="550" /></div> 
 
 
Το ενδιαφέρον όλων μας έχει στραφεί στα πιθανά αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου σε Αιγαίο και Ιόνιο. Όλες οι συζητήσεις περιστρέφονται γύρω απ΄ αυτά κι έτσι έχει περάσει σε δεύτερη μοίρα ο χάρτης που βλέπετε. Είναι χάρτης που έχει επίσημα στοιχεία για τον ορυκτό πλούτο της Ελλάδας. 
 
Ο χάρτης περιλαμβάνεται στην ενημέρωση που είχε κάνει ο κ.Γιάννης Μανιάτης υφυπουργός Ενέργειας στη Βουλή και είναι εντυπωσιακός! Όλες οι περιοχές που έχουν σημειωθεί έχουν βεβαιωμένο ορυκτό πλούτο. Αποθέματα νικελίου,ψευδαργύρου,μολύβδου,χαλκού,χρυσού και αργύρου στην Μακεδονία και στη Θράκη. Ποια είναι η αξία τους; Με βάση την ενεργό μεταλλευτική παραγωγή,τις επενδύσεις που βρίσκονται σε εξέλιξη και τις τρέχουσες τιμές των μετάλλων,υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τα 28 δις ευρώ! 
 
Ένα πολύ μικρό μέρος της αξίας αυτής αξιοποιείται σήμερα παραγωγικά. Τα δυναμικά αποθέματα που φιλοξενούνται στις υπάρχουσες μεταλλευτικές αλλά και σε νέες περιοχές κοιτασμολογικού ενδιαφέροντος είναι σε θέση να πολλαπλασιάσουν το προαναφερόμενο οικονομικό μέγεθος. 
 
Σύμφωνα με την ενημέρωση που έκανε στη Βουλή ο κ.Μανιάτης , η Βόρεια Ελλάδα είναι από τις πλουσιότερες κοιτασματολογικά περιφέρειες της Ευρώπης και αποτελεί σταθερή μεταλλευτική πηγή για την βιώσιμη ανάπτυξη της χώρας. 
 
Αυτά βλέπουν και θέλουν οι δανειστές. Αυτά θέλουν να υποθηκεύσουν. 
<a href="http://www.onalert.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Αυτά θέλουν να "υποθηκεύσουν οι δανειστές".Ο χάρτης του ορυκτού πλούτου

Το ενδιαφέρον όλων μας έχει στραφεί στα πιθανά αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου σε Αιγαίο και Ιόνιο. Όλες οι συζητήσεις περιστρέφ...

Διαβάστε την συνέχεια

Οι λεπτές ισορροπίες της Τουρκίας

Ellada simera 0 Τουρκία 09:58

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqZo7AeAcC1Bi1jZbfG5PYAq6AhToJUZ3iYH6LnZj8_q-37Sy1p7de0f8K8GyCOv24gQTPQhYlXjEhJ2WW-rGTAOacGlvGeG4Chyphenhyphen97HJG_myRStH6DBP_jtADfYIbL1MUxRaeDYzi4TXc/s640/turkish-flag-backgrounds-wallpapers-474x355.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="328" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiqZo7AeAcC1Bi1jZbfG5PYAq6AhToJUZ3iYH6LnZj8_q-37Sy1p7de0f8K8GyCOv24gQTPQhYlXjEhJ2WW-rGTAOacGlvGeG4Chyphenhyphen97HJG_myRStH6DBP_jtADfYIbL1MUxRaeDYzi4TXc/s400/turkish-flag-backgrounds-wallpapers-474x355.jpg" width="550" /></a></div> 
Η Τουρκία έχει γίνει τις τελευταίες εβδομάδες η αιχμή του δόρατος μιας κοινής προσπάθειας Δύσης, Αράβων και Τουρκίας που αποσκοπεί στο να αναγκάσει τον πρόεδρο Μπασάρ αλ-Ασαντ της Συρίας να εγκαταλείψει την εξουσία. Πρόκειται για μεγάλη στροφή στην τουρκική πολιτική γιατί τα δυο τελευταία χρόνια η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν έκανε το παν για να καλλιεργήσει καλές σχέσεις με την γειτονική Συρία. 
 
Η αλλαγή πλεύσης όσον αφορά τη Συρία έχει κοστίσει στην Τουρκία ακριβά στις σχέσεις της με το Ιράν, κύριο υποστηριχτή του καθεστώτος του Ασαντ το οποίο η Τουρκία είχε επίσης προσεγγίσει στα πλαίσια της πολιτικής του υπουργού Εξωτερικών Αχμεντ Νταβούτογλου των «μηδενικών προβλημάτων με τους γείτονες». 
 
<div>Αξίζει να θυμηθούμε ότι μόλις πριν από λίγους μήνες οι Αμερικανοί μαίνονταν για την προδοσία, όπως την εκλάμβαναν, της Τουρκίας. Κατά την άποψή τους, η Τουρκία επαναπροσανατόλισε την εξωτερική της πολιτική, στρεφόμενη προς τη Μέση Ανατολή και μακριά από την Ευρώπη _ μια στροφή που αντικατοπτριζόταν στην επιδείνωση των σχέσεων με το Ισραήλ και την βελτίωση εκείνων με το Ιράν και τη Συρία. 
 
</div><div>Οι Αμερικανοί θεώρησαν ότι υπάρχει αντίφαση στην προσπάθεια της Τουρκίας να τα έχει καλά τόσο με την Ευρώπη όσο και με την μουσουλμανική Μέση Ανατολή και ότι η απόφαση της Αγκυρας να βελτιώσει τις σχέσεις με τους μουσουλμάνους γείτονές της είχε πρωτίστως θρησκευτικά και ιδεολογικά κίνητρα για το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ). Η πρόσφατη ένταση στις σχέσεις της Τουρκίας με το Ιράν αποδεικνύει το αντίθετο και φανερώνει μια μη ιδεολογική εξωτερική πολιτική που υπηρετεί τα εθνικά συμφέροντα της Τουρκίας όπως τα ορίζει η εκάστοτε πολιτική ελίτ της χώρας. 
 
Η δυσαρέσκεια του Ιράν για το ότι η Τουρκία «πρόδωσε» τον Ασαντ εντάθηκε λόγω της πρόσφατης απόφασης της κυβέρνησης Ερντογάν να εγκαταστήσει στη Μαλάτια μια μονάδα του ΝΑΤΟ έγκαιρης αντιπυραυλικής προειδοποίησης _ που θα παρακολουθεί την πυραυλική δραστηριότητα του Ιράν. Σύμφωνα με τους Ιρανούς, το σύστημα του ΝΑΤΟ θα εξουδετερώσει την ιρανική αποτρεπτική ικανότητα απέναντι στο Ισραήλ και συνεπώς αυξάνει τις πιθανότητες ενός ισραηλινού ή αμερικανικού πλήγματος κατά των πυρηνικών εγκαταστάσεων του Ιράν. Οι Ιρανοί έφθασαν στο σημείο να προειδοποιήσουν την Τουρκία ότι η Μαλάτια θα αποτελέσει τον πρώτο στόχο των αντιποίνων τους. 
 
</div><div>Στην πραγματικότητα, το Ισραήλ μπορεί να πλήξει την ιρανική πυραυλική δραστηριότητα από διάφορα σημεία εκτός της Μαλάτιας. Η ιρανική απειλή λοιπόν αποτελεί περισσότερο έκφραση δυσαρέσκειας παρά αυθεντική ανησυχία ότι η Μαλάτια περιορίζει την αποτρεπτική ικανότητα του Ιράν. 
 
</div><div>Οι εντάσεις μεταξύ Ιράν και Τουρκίας αντικατοπτρίζουν τρεις μεγαλύτερες αλήθειες. Πρώτον, η Αραβική Ανοιξη και ιδίως η εξέγερση στη Συρία έφεραν στο φως τον υποβόσκοντα ανταγωνισμό των δυο πλευρών για επιρροή στη Μέση Ανατολή και στον αραβικό κόσμο. Δεύτερον, η στροφή της Τουρκίας προς ανατολάς δεν είναι θρησκευτικής ή ιδεολογικής έμπνευσης αλλά βασίζεται σε στέρεους στρατηγικούς και οικονομικούς υπολογισμούς. Οσο η ρευστή κατάσταση στη Μέση Ανατολή θα συνεχίσει να εξελίσσεται, η Τουρκία θα προσαρμόζει αναλόγως την πολιτική της. Τέλος, η Τουρκία έχει επενδύσει υπερβολικά πολλά στις στρατηγικές της σχέσεις με το ΝΑΤΟ, και κυρίως με τις ΗΠΑ, για να τις χαραμίσει με αντάλλαγμα αβέβαια οφέλη στις σχέσεις με το Ιράν. 
 
</div><div>Αυτό δεν σημαίνει ότι η Τουρκία θα επιστρέψει στην παραδοσιακή στρατηγική της εξάρτηση από τις ΗΠΑ και τους συμμάχους τους, προσέγγιση που καθόρισε την τουρκική εξωτερική πολιτική στον ψυχρό πόλεμο και την δεκαετία που ακολούθησε. Η κυβέρνηση του ΑΚΡ έχει δεσμευτεί για την στρατηγική αυτονομία της χώρας και για μεγαλύτερο ακτιβισμό στη Μέση Ανατολή. Όμως γνωρίζει καλά ότι οι πολιτικές αυτές δεν πρέπει να στοιχίσουν στην Τουρκία τις σχέσεις της με το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ. 
 
</div><div>Η Τουρκία προσπαθεί σκληρά να διατηρήσει την παλαιά της σχέση με τη Δύση και συγχρόνως να οικοδομήσει νέες σχέσεις με τους μουσουλμάνους γείτονές της. Οι ηγέτες της Τουρκίας καταλαβαίνουν ότι η χώρα θα διατηρήσει καλύτερα και θα ενισχύσει την επιρροή της προς τις δυο πλευρές αν έχει καλές σχέσεις με αμφότερες.</div> 
*O κ. Mohammed Ayoob είναι καθηγητής διεθνών σχέσεων στο Πολιτειακό Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν 
<a href="http://www.tovima.gr/">ΠΗΓΗ</a>

Οι λεπτές ισορροπίες της Τουρκίας

Η Τουρκία έχει γίνει τις τελευταίες εβδομάδες η αιχμή του δόρατος μιας κοινής προσπάθειας Δύσης, Αράβων και Τουρκίας που αποσκοπεί στο να ...

Διαβάστε την συνέχεια

3 Battle Groups, 210 μαχητικά και 900+ Tomahawk κατά του Ιράν

Ellada simera 0 κόσμος 09:38

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/USNCARLVINSONLarge.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img align="middle" alt="Image" border="0" height="323" hspace="0" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/USNCARLVINSONLarge.jpg" title="Image" width="550" /></a></div> 
Συγκεντρώνεται σταδιακά η δύναμη κρούσης του αμερικανικού Ναυτικού στην θαλάσσια περιοχή πλησίον του Ιράν με την αποστολή στην περιοχή δύο ακόμα αεροπλανοφόρων εκτός του USS John C. Stennis (CVN-94) που ήδη βρίσκεται στην περιοχή και των πλοίων που συγκροτούν τις ομάδες κρούσης αυτών. Πρόκειται για το αεροπλανοφόρο USS Carl Vinson (CVN-70) και το USS Abraham Linkoln (CVN-72) μαζί με τα πλοία που τα συνοδεύουν κλάσης Ticoderoga, Arleigh Burke και O.H. Perry.Τα πυρηνοκίνητα αεροπλανοφόρα USS Carl Vinson (CVN-70), USS Abraham Lincoln (CVN-72), USS John C. Stennis (CVN-94) ανήκουν στην κλάση Nimitz και αποτελούν τα πιο ισχυρά πλοία του αμερικανικού Ναυτικού. Η ναυπήγηση του πρώτου πλοίου της κλάσης Nimitz ξεκίνησε το 1968 με το πλοίο να παραδίνεται στο αμερικανικό Ναυτικό το 1975. Το εκτόπισμα των πλοίων της κλάσης είναι 100.000 τόνους το μήκος τους 332,8 μέτρα, το πλάτος τους φτάνει τα 76,8 μέτρα, και το βύθισμα τους τα 12,5 μέτρα. Το προωστικό σκεύος του πλοίου αποτελείται από δύο πυρηνικούς αντιδραστήρες Westinghouse A4W, τέσσερις ατμοστρόβιλους οι οποίοι δίνουν κίνηση σε τέσσερις προπέλες. Η απόδοση του συγκροτήματος είναι 260.000 ίππους (194 MW) η δε μέγιστη ταχύτητα του πλοίου φτάνει τους 30+ κόμβους. 
 
Χάρις στους πυρηνικούς αντιδραστήρες τα πλοία της κλάσης Nimitz μπορούν να επιχειρούν για 20-25 χρόνια ενώ το 6062 ατόμων πλήρωμα του διαθέτει όλες τις ανέσεις και της υποδομές για να μπορεί να επιχειρεί σε κάθε σημείο του πλανήτη χωρίς περιορισμούς. Ο ηλεκτρονικός εξοπλισμό της κλάσης αποτελείται από τα ραντάρ έρευνας AN/SPS-48E 3D και AN/SPS-49 (V)5 2D, το ραντάρ πρόσκτησης AN/SPQ-9B, τα ραντάρ ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας AN/SPN-46 και AN/SPN43C, το ραντάρ προσγείωσης AN/SPN-41. Επιπλέον τα πλοία της κλάσης Nimitz διαθέτουν σύστημα αντιμέτρων SLQ-32A(V)4, και σύστημα αντιμέτρων τορπιλών SLQ-25A Nixie. Ο εξοπλισμός των πλοίων αποτελείται από 2 εκτοξευτές Mk 57 Mod3 Sea Sparrow, 2 εκτοξευτές RIM-116 RAM, και 3 Phalanx CIWS. 
Το αεροπλανοφόρο USS Carl Vinson (CVN-70), είναι το τρίτο πλοίο της κλάσης Nimitz παραδόθηκε στο Ναυτικό των ΗΠΑ το 1982. Το πλοίο αποτελεί την ναυαρχίδα του Carrier Strike Group 1 το οποίο έχει ως βάση του το λιμάνι του San Diego στον Ειρηνικό ωκεανό. Από το πλοίο επιχειρεί η 17η Πτέρυγα Ναυτικού (CVW 17) στην οποία περιλαμβάνονται οι Μοίρες, VFA-22 με αεροσκάφη F/A-18F Super Hornet, η VFA-81 μεροσκάφη F/A-18E Super Hornet, η VFA-113 με αεροσκάφη F/A-18C Hornet, η VFA-25 με αεροσκάφη F/A-18C Hornet, η VAQ-134 με αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου ΕΑ-6Β Prowler, η VAW-125 με αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης E-2C Hawkeye και η Μοίρα ελικοπτέρων HS-15 με SH-60F και HH-60H. 
Το αεροπλανοφόρο USS Abraham Lincoln (CVN-72) είναι το πέμπτο πλοίο της κλάσης Nimitz παραδόθηκε στο Ναυτικό των ΗΠΑ το 1989. Το πλοίο αποτελεί την ναυαρχίδα του Carrier Strike Group 9 το οποίο έχει ως βάση του το λιμάνι του Everett στον Ειρηνικό ωκεανό. Από το πλοίο επιχειρεί η 2η Πτέρυγα Ναυτικού (CVW 2) στην οποία περιλαμβάνονται οι Μοίρες, VFA-2 με αεροσκάφη F/A-18F Super Hornet, η VFA-137 με αεροσκάφη F/A-18E Super Hornet, η VFA-34 με αεροσκάφη F/A-18C Hornet, η VFA-151 με αεροσκάφη F/A-18C Hornet, η VAQ-131 με αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου ΕΑ-6Β Prowler, η VAW-116 με αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης E-2C Hawkeye και η Μοίρα ελικοπτέρων HSC-12 με MH-60F και HSM-77 με MH-60R. 
Το αεροπλανοφόρο USS John C. Stennis (CVN-74) είναι το έβδομο πλοίο της κλάσης Nimitz παραδόθηκε στο Ναυτικό των ΗΠΑ το 1995. Το πλοίο αποτελεί την ναυαρχίδα του Carrier Strike Group 3 το οποίο έχει ως βάση του το λιμάνι του Kitsap στον Ειρηνικό ωκεανό. Από το πλοίο επιχειρεί η 9η Πτέρυγα Ναυτικού (CVW 9) στην οποία περιλαμβάνονται οι Μοίρες, VFA-14 με αεροσκάφη F/A-18E Super Hornet, η VFA-41 με αεροσκάφη F/A-18F Super Hornet, η VFA-97 με αεροσκάφη F/A-18C Hornet, η VFA-192 F/A-18C Hornet, η VAQ-133 με αεροσκάφη ηλεκτρονικού πολέμου ΕΑ-6Β Prowler, η VAW-112 με αεροσκάφη έγκαιρης προειδοποίησης E-2C Hawkeye και η Μοίρα ελικοπτέρων HSC-8 με MH-60S και HSM-71 με MH-60R. 
Τακυριότερα σκάφη τα οποία αναμένεται να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο στις επιθέσεις προέρχονται από τις κλάσεις Ticonderoga και Arleigh Burke 
Κλάση Ticonderoga 
Τα σκάφη κλάσης Ticonderoga είναι καταδρομικά κατευθυνόμενων βλημάτων (CG) φέροντας κύρια οπλικό φορτίο, για προσβολές στόχων εδάφους στρατηγικού βάθους και σκαφών επιφανείας και εναέριων στόχων ως δευτερεύουσα αποστολή. Τα σκάφη της κλάσης έχουν μήκος 173 μ. μέγιστο πλάτος 16,8 μ. βύθισμα 10,2 μ. και μέγιστο εκτόπισμα 9.800 τόνους. Χρησιμοποιούν ραντάρ πολλαπλών λειτουργιών ηλεκτρονικής διάταξης φάσης SPY-1/A, ραντάρ έρευνας αέρος SPS-49, σύστημα ελέγχου πυρός ΑΝ/ SPG-62 και ραντάρ έρευνας επιφανείας SPS-73. 
Τα 27 σκάφη που ναυπηγήθηκαν στο σύνολό τους μεταξύ των ετών 1980 και 1994, και σήμερα σε υπηρεσία βρίσκονται 22 σκάφη (CG-52/73). Για την πρόωσή τους χρησιμοποιούν 4 αεριοστρόβιλους LM 2500 που δίνουν στο σκάφος μέγιστη ταχύτητα 32,5 κόμβων. 
Έχουν πλήρωμα 340 άτομα. Ο οπλισμός των σκαφών της σειράς cruiser mark 41, είναι εντυπωσιακός. Βασικός εξοπλισμός τους είναι δύο πολλαπλοί εκτοξευτές των 61 θέσεων, Mk-41 οι οποίοι μπορούν να δεχθούν σε διάφορες διαμορφώσεις βλήματα BGM-109 Tomahawk –και τα οποία αναμένεται να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο σε περίπτωση επίθεσης στο Ιράν- όλη τη σειρά των αντιαεροπορικών βλημάτων SM-2 (SM-2MR, SM-2ER, SM-3), όπως και βλήματα ESSM επίσης κατά αεροσκαφών. Επιπρόσθετα το σκάφος διαθέτει και δύο τετραπλούς εκτοξευτές βλημάτων κατά στόχων επιφανείας RGM-84 Harpoon. 
<img align="middle" alt="Image" border="0" height="424" hspace="0" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/USNTICONDEROGALarge.jpg" title="Image" width="748" /> 
Κλάση Arleigh Burke 
Τα σκάφη Arleigh Burke κατηγοριοποιούνται από το αμερικανικό Ναυτικό ως αντιτορπιλικά κατευθυνόμενων βλημάτων (DDG). Βασικός αισθητήρας των σκαφών της κλάσης είναι το ραντάρ ηλεκτρονικής διάταξης φάσης του συστήματος AEGIS SPY-1D. Τα σκάφη της συγκεκριμένης κλάσης έχουν ναυπηγηθεί σε τέσσερις διαδοχικές σειρές τις Flight I, II, ΙΙΑ και ΙΙΙ. Σε ότι αφορά την τελευταία, τα σκάφη έχουν μήκος 155 μέτρων, πλάτος 20 μ., βύθισμα 9,3 μ. και μέγιστο εκτόπισμα 9.800 τόνων. Όπως και στα σκάφη Ticonderoga έτσι και στα Arleigh Burke η πρόωση επιτυγχάνεται από τέσσερις αεριοστρόβιλους LM-2500 που δίνουν μέγιστη ταχύτητα στο σκάφος 30 κόμβων. 
Εκτός από το σύστημα AEGIS το οποίο ελέγχει τόσο στόχους επιφανείας όσο και εναέριους τα Arleigh Burke διαθέτουν και τα ραντάρ έρευνας επιφανείας AN/SPS-67(V)2 και AN/SPS-73(V)12, το σόναρ AN/SQS-53C, το συρόμενο σόναρ AN/SQR-19 Tactical ενώ για την ηλεκτρονική του προστασία διαθέτει το ολοκληρωμένο σύστημα AN/SLQ-32. 
Σε ότι αφορά τον οπλισμό του σκάφους, αυτός στηρίζεται σε ένα πολλαπλό εκτοξευτή των 96 θέσεων Mk 41, με δυνατότητα να φέρει μια ποικιλία βλημάτων τα κυριότερα εκ των οποίων είναι τα BGM-109 Tomahawk, RGM-84 Harpoon –όχι όμως για τα σκάφη της σειράς Flight IIA, αντιβαλλιστικά βλήματα RIM-161 Standard, αντιαεροπορικά RIM-162 ESSM, SM-2ER, ένα πυροβόλο των 127 χλστ. και δύο αντιπυραυλικά συστήματα Phalanx. 
<img align="middle" alt="Image" border="0" height="527" hspace="0" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/USNARLEIGHBURKELargeAYTH.jpg" title="Image" width="697" /> 
 
<a href="http://www.defencenet.gr/">ΠΗΓΗ</a>

3 Battle Groups, 210 μαχητικά και 900+ Tomahawk κατά του Ιράν

Συγκεντρώνεται σταδιακά η δύναμη κρούσης του αμερικανικού Ναυτικού στην θαλάσσια περιοχή πλησίον του Ιράν με την αποστολή στην περιοχή δύ...

Διαβάστε την συνέχεια

Αραβική "χείρα βοηθείας" με το βλέμμα στα ελληνικά... φιλέτα

Ellada simera 0 κόσμος 09:33

<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/EMIRATESmap_s.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="314" src="http://www.defencenet.gr/defence/images/stories/EMIRATESmap_s.jpg" width="500" /></a></div> 
Kατά τη διάρκεια του ελληνο-αραβικού οικονομικού και επενδυτικού φόρουμ που πραγματοποιήθηκε στο Λαγονήσι, ο υπουργός Εξωτερικών των Hνωμένων Αραβικών Εμιράτων, Σεΐχης Αλ Νιγιάν, χαρακτήρισε την Ελλάδα «αδελφή χώρα», ευχήθηκε «καλή επιτυχία» στη νέα ελληνική κυβέρνηση και δήλωσε: «Βρισκόμαστε εδώ για δώσουμε χείρα βοηθείας προς την ελληνική κυβέρνηση. Αποτελεί δέσμευσή μας και πολιτική βούληση μας να ενισχύσουμε τις οικονομικές σχέσεις ανάμεσα στις δύο χώρες». 
Έδωσε με αυτόν το τρόπο το έναυσμα για να αρχίσει ένας μεγάλος κύκλος διαβουλεύσεων για τις επενδυτικές ευκαιρίες που προσφέρει η χώρα μας, με τους Άραβες να δείχνουν ενδιαφέρον όχι μόνον για την ενέργεια και την πιθανότητα να συμμετάσχουν στις έρευνες για τον εντοπισμό υδρογονανθράκων στο Ιόνιο και Νοτίως της Κρήτης, αλλά για την αγορά ακίνητης περιουσίας, για τον τουρισμό (κατασκευή ξενοδοχείων), αγροτικά προϊόντα, ναυτιλιακά, αεροπορικές μεταφορές, χρηματαγορές, κατασκευαστικά έργα και άλλα πολλά... 
<a href="http://www.defencenet.gr/">ΠΗΓΗ</a>